ஸ்ரீ தேசிகர் அருளிச் செய்த – ஸ்ரீ அபய பிரதான சாரம் – -ஸ்ரீ பிரபந்த அவதாரம் -முதல் அதிகாரம்-/பரதத்வ நிர்ணயம் என்னும் இரண்டாம் அதிகாரம்/சரணாகதி தாத்பர்ய பஞ்சகம் என்னும் மூன்றாம் அதிகாரம்–

ஸ்ரீ மான் வேங்கட நாதார்ய கவிதார்க்கிக கேஸரீ
வேதாந்தா சார்ய வர்யோ மே சந்நிதத்தாம் சதா ஹ்ருதி —

———————————–

ஸ்ரீ அபய பிரதான சாரம் —
ஸ்ரீ வால்மீகி பகவானால் திருஷ்டமாய் -இருப்பதாய் —
தாத்பர்ய லிங்கங்களை எல்லாம் பரிபூர்ணமாக உடையதாய் -இருபத்தொரு சரணாகதி வேதம்
இதில் ஸ்ரீ அபய பிரதான பிரகரணம் சர்வ ரஹஸ்ய சாரங்களையும் திரள வெளியிட்ட உபநிஷத் பாகம்
ஆறு காண்டத்திலும் சரணாகதி தர்மமே அஞ்சுறு ஆணியாகக் கோக்கப்பட்டுள்ளது
சரணாகதி ரக்ஷண தர்மமே ஸ்ரீ பெருமாளுக்கு அநுபால நீயம்

இது பத்து அதிகாரங்களை உடையது –
வேத உப ப்ரும்ஹண சா பேஷரான அல்ப ஸ்ருதர் பக்கல் இரக்கத்தாலும்-
அவர்களை பற்ற வேதங்களுக்கு உண்டான பிரதாரண பயத்தை சமிப்பிக்கைக்காகவும் —
உப ப்ரும்ஹண ரூபமான இப்பிரபந்தத்தை பிரவர்த்திப்பித்தான்
இது சர்வ சரண்ய பர தத்வ விஷயமாகவும் –
ஸர்வாதிகாரமான சரணாகதி ரூப பரம ஹித விஷயமாயும் இரண்டு வகையாய் இருக்கும் –
பரம காரணமான பர தத்துவத்தை பிரதிபாதிக்கிற வேதங்களுக்கு உப ப்ரும் ஹணம் அன்றோ இது

சக்ருதேவ ப்ரபந்நாயா -ஒருக்காலே சரணாக அடைகின்றார்க்கும்
தவாஸ்மீதி ச யாசதே –உனக்கு அடிமை ஆகின்றேன் என்றற்கு
சர்வ பூதேப்ய –அருக்காதே அனைவருக்கும் அனைவராலும்
அபயம் -அஞ்சேல்
ததாமி -என்று அருள் கொடுப்பவன்
ஏதத் -இது தான்
விரதம் -ஓதும் இருக்காலும் எழில் முனிவர் நினைவினாலும் இவை அறிவார் செயலுடன்
என் இசைவினாலும் நெருக்காத நீள் விரதம்
மம -எனக்கு ஓன்று என்று
நெறி யுரைத்தார் நிலை உணர்ந்து நிலை பெற்றோமே –

வேதத் திரளில் விதி யுணர்ந்தோர்கள் விரித்து உரைத்த
காதல் கதியையும் ஞானத்தையும் கருமங்களையும்
சாதிக்க வல்ல சரணாகதி தனி நின்ற நிலை
ஒதத் தொடங்கும் எழுத்தின் திறத்தில் உணர்மின்களே

இத்தால் கடைத்தலை இருந்து வாழும் சோம்பரை அகத்தி என்னும் அர்த்தத்தை வெளியிட்டு அருளுகிறார் இவற்றால்

—–

முதல் அவதாரம் -பிரபந்தாவதாரம்

மங்களா சரணம் -ஸ்ரீ ராம சரம ஸ்லோக அர்த்த ஸங்க்ரஹம் –
ஸ்ரீ இராமாயண ப்ரவர்த்தந பிரகாரம் -ஸ்ரீ இராமாயண ப்ரவர்த்தந நோக்கம்

மங்களா சரணம்
ஜெயதி ஆஸ்ரித சந்த்ராச த்வாந்த வித்வம்சந உதய
பிரபாவாந் சீதயா தேவ்யா ம்பரமா வ்யோம பாஸ்கர

பிராய ப்ரபதநே பும்ஸாம் பவ்ந புந்யம் நிவாரயந்
ஹஸ்த ஸ்ரீ ரெங்க பர்த்து மாம் அவ்யத் அபயமுத்ரித

நமஸ் தஸ்மை கஸ்மை சந பவது நிஷ் கிஞ்சன ஜந
ஸ்வயம் ரஷா தீஷா சமதிக சமிந்தான யஸசே
ஸூரா தீச ஸ்வை ரக்ஷண குபித சாபாயுதா வதூ
த்ருஷத்தா துர் ஜாத ப்ரசமந பதாம் போஜ ரஜஸே

வதூ த்ருஷத்தா-கௌதம மகரிஷி பார்யை -அகல்யை -கல்லாய் இருக்க
துர் ஜாத-கெட்ட ஜென்மத்தை
நமஸ் தஸ்மை கஸ்மை சந பவது- அந்த ஸ்ரீ ராமன் பொருட்டு நமஸ்காரம் இருக்கட்டும்

சோகம் தவிர்க்கும் ஸ்ருதிப் பொருள் ஓன்று சொல்லு கின்றேன்
நாகம் தனக்கும் இராக்கத்திற்கும் நமக்கும் சரணாம்
ஆ கண்டலன் மகனாகிய ஆவலிப்பு ஏறியதோர்
காகம் பிழைத்திடக் கண் அழிவே செய்த காகுத்தனே

ஒருக்காலே சரணாக அடைகின்றார்க்கும் உனக்கு அடிமை ஆகின்றேன் என்றற்கும்
அருக்காதே அனைவருக்கும் அனைவராலும் அஞ்சேல் என்று அருள் கொடுப்பவன் இது தான் ஓதும்
இருக்காலும் எழில் முனிவர் நினைவினாலும் இவை அறிவார் செயலுடன் என் இசைவினாலும்
நெருக்காத நீள் விரதம் எனக்கு ஓன்று என்று நெறி யுரைத்தார் நிலை உணர்ந்து நிலை பெற்றோமே –

———

ஸ்ரீ இராமாயண ப்ரவர்த்தந பிரகாரம்

பரித்ராணாய ஸாதூ நாம் விநாசாய ச துஷ்க்ருதாம்
தர்ம சமஸ்தாபநார்த்தாய சம்பவாமி யுகே யுகே –என்கிறபடியே
ஸ்ரீ சர்வேஸ்வரன் ஒரு த்ரேதா யுகத்தில் ஸ்ரீ சக்ரவர்த்தி திருமகனாய் திரு அவதரித்த காலத்தில்
ஸ்ரீ வால்மீகி பகவான் ப்ரஹ்ம புத்திரனான ஸ்ரீ நாரத பகவான் பக்கலிலே இவ்வவதார வ்ருத்தாந்தத்தை
சங்க்ஷேபேண ஸ்ரவணம் பண்ணி
மச்சந்தா தேவ தே ப்ரஹ்மன் ப்ரவ்ருத்தேயம் ஸரஸ்வதீ—பால-2-32–என்கிறபடியே
ஸ்ரீ ஸரஸ்வதீ வல்லபனான ப்ரஹ்மாவினுடைய ப்ரஸாதத்தாலே ப்ரவ்ருத்தமான திவ்ய ஸாரஸ்வதத்தை யுடையனுமாய்

ரஹஸ்யம் ச பிரகாசம் ச யத்வ்ருத்தம் தஸ்ய தீமத
ராமஸ்ய ஸஹ ஸுவ்மித்ரே ராக்ஷஸா நாம் ச ஸர்வஸ
வைதேஹ்யாஸ் சாபி யத் வ்ருத்தம் பிரகாசம் யதி வா ரஹ
தச்சாப்ய விதிதம் சர்வம் விதிதம் தே பவிஷ்யதி
ந தே வாகந்ருதா காவ்யே காசி தத்ர பவிஷ்யதி –என்று ப்ரஹ்மாவால் தத்த வரனுமாய்

ஹசிதம் பாஷிதம் சைவ கதிர் யா யச்ச சேஷ்டிதம்
தத் சர்வம் தர்ம வீர்யேண யதாவத் சம் ப்ரபஸ்யதி–பால-3-4-என்கிறபடியே
தர்ம வீர்ய பிரஸூ தமான திவ்ய சஷுஸ் சாலே -இவ்வவதார வ்ருத்தாந்தத்தை
பாணவ் ஆம லகம் யதா -பால-3-6-என்னும்படி நிரவசேஷமாக சாஷாத் கரித்து

தச இந்த்ரியா நநம் கோரம் யோ மநோ ரஜநீசரம்
விவேக சர ஜாலேந சமம் நயதி யோகிநாம் –என்கிறபடியே முமுஷுவுக்குப் பரம உபகாரகமான
இவ்வவதார ரஹஸ்யத்தை வெளியிட்டு லோகத்தை உஜ்ஜீவிப்பைக்காகத் தன் கருணையால் ப்ரவ்ருத்தனாய்

————-

ஸ்ரீ இராமாயண ப்ரவர்த்தந நோக்கம்

இதிஹாச புராணாப்யாம் வேதம் சமுபப்ரும்ஹயேத்
பிபேத் யல்பஸ்ருதாத் வேதோ மா மயம் பிரதர்ஷயிதி –என்கிற சாஸ்திரத்தை அநு சந்தித்துக் கொண்டு
வேத உப ப்ரும்ஹண சா பேஷரான அல்ப ஸ்ருதர் பக்கல் இரக்கத்தாலும் அவர்களைப் பற்ற
வேதங்களுக்கு உண்டான பிரதாரண பயத்தை சமிப்பிக்கைக்காவும்
புண்யம் வேதைஸ் ச சம்மிதம் –பால-1-97-என்கிறபடியே நாலு வேதங்களும் ஒரு தட்டிலும் தான் ஒரு தட்டிலுமாக நிற்கிற
ஸ்ரீ ராமாயணம் ஆகிற பிரபந்தத்தை அருளிச் செய்து
சிந்த யாமாச கோந் வேதத் ப்ரயுஞ்ஜீயாத் இதி பிரபு -பால-4-3-என்கிறபடியே யாரைக் கொண்டு
இந்த பிரபந்தத்தை ப்ரவர்த்திக்கக் கடவோம்-என்று சிந்தித்த சமயத்தில் குச லவர் வந்து பாதோப ஸங்க்ரஹணம் பண்ண
தவ் து மேதாவிநவ் த்ருஷ்ட்வா வேதேஷு பரி நிஷ்டிதவ் வேத உப ப்ரும்ஹணார்த்தாய தவ் அக்ராஹயத பிரபு -என்கிறபடியே
உசித அதிகாரி முகத்தால் உப ப்ரும்ஹண ரூபமான இப்பிரபந்தத்தை ப்ரவர்த்திப்பித்தான் –

ஸ்ரீ பிரபந்த அவதாரம் -முதல் அதிகாரம் முற்றுற்று –

————–

இரண்டாம் அதிகாரம் -பர தத்வ நிர்ணயம் –

பர தத்வ நிர்த்தாரணம்
இப்படி இப்பிரபந்தத்தில் பண்ணுகிற பஹு விதங்களான வேத உப ப்ரும்ஹணங்களிலே பிரதானமான
உப ப்ரும்ஹணம் ஸ்வேதாஸ் வராதிகளில் சொல்லுகிற சர்வ சரண்ய பர தத்வ விஷயமாயும் –
ஸர்வாதிகாரமான சரணாகதி ரூப பரம ஹித விஷயமாயும் இரண்டு வகையாய் இருக்கும்

அதில் சர்வ சரண்யமான பரதத்வத்தை நிஷ் கர்ஷிக்கும் இடத்தில் –
சர்வேஸ்வரனைப் பற்ற -சமர் -என்றும் ஏகர் -என்றும் -அதிகர் -என்றும் சங்கித்தராய் இருப்பர் இருவர் உண்டு –
அவர்கள் யார் என்னில் சர்வேஸ்வரனுடைய மகனும் பேரனும் –
அவர்களில் பேரனான ருத்ரனின் காட்டில் சர்வேஸ்வரன் அதிகன் என்னும் இடத்தை
ஸ்ரீ பராசுரம வாக்யத்தால் வெளியிட்டான் –

ராவண வத அனந்தரம் தேவர்கள் பெருமாளை ஸ்தோத்ரம் பண்ணுகிற போது ப்ரஹ்மாதி சர்வ தேவர்களுடைய
கர்த்தா ஸர்வஸ்ய லோகஸ்ய ஸ்ரேஷ்ட்டோ ஞான வதாம் விபு
உபேஷஸே கதம் ஸீதாம் பதந்தீம் ஹவ்ய வாஹநே
கதம் தேவ கண ஸ்ரேஷ்ட்ட நாத்மாநம் அவ புத்த்யஸே
உபேஷஸே வா வைதேஹீம் மானுஷ பிராக்ருதோ யதா –யுத்த -120-6-/7- என்கிற வாக்யத்தாலே
பெருமாளுடைய சர்வ ஸ்மாத் பரத்வத்தை ஸ்தாபித்தான்

அநந்தரம் -தேவர்கள் தவிர -ப்ரஹ்மா தனித்து ஸ்தோத்ரம் பண்ணுகிற இடத்திலும்
எதிரி கையாலே விடுதீட்டான கணக்கிலே
அக்ஷரம் ப்ரஹ்ம சத்யம் த்வம் –யுத்த -120-14-என்று
சர்வ விலக்ஷணமான பர ப்ரஹ்மம் பெருமாள் என்னும் இடமும்
த்வம் த்ரயாணம் ஹி லோகா நாம் ஆதி கர்த்தா ஸ்வயம் பிரபு -120-19–என்று
ப்ரஹ்ம லக்ஷணமான ஜகத் காரணத்வத்தையும்
ஜகத் சரீரம் சர்வம் தே -120-25–என்று சர்வ சரீரத்வத்தையும்
அஹம் தே ஹ்ருதயம் ராம ஜிஹ்வா தேவீ ஸரஸ்வதீ-இத்யாதிகளாலே ஸ்ரவ்த பிரயோகத்தில் புத்ர பரமான
ஹ்ருதய சபதத்தாலே ப்ரஹ்மாவினுடைய கார்யத்வத்தையும்
மற்றும் உள்ள தேவதைகள் எல்லாம் விபூதி ஏக தேசமான படியையும்
சரண்யம் சரணம் ச த்வா மாஹு திவ்ய மஹர்ஷயா-120-18-என்று சர்வ சரண்யத்வத்தையும் பேசினான் –

யாவன் ஒருவன் ப்ரஹ்மாவை முற்பட ஸ்ருஷ்டிக்கிறான்-என்று ஸ்வேதாஸ்வர உபநிஷத்தில் அதீதமான அர்த்தத்தை
உத்தர ஸ்ரீ ராமாயணத்தில் ப்ரஹ்மா தன்னுடைய வாக்காலே பேசினான் -எங்கனே என்னில்
சமயஸ்தே மஹா பாஹோ ஸ்வான் லோகான் பரி ரஷிதும்
சம் ஷிப்ய ச புரான் லோகான் மாயயா ஸ்வயமேவ ஹி
மஹார்ணவே சயாநோ அப்ஸூமாம் த்வம் பூர்வம் அஜீஜன –உத்தர -104-3 /-4 –என்று தொடங்கி
பத்மே திவ்யே அர்க்க சங்காஸே நாப்யாம் உத்பாத்ய மாம் அபி
பிரஜா பத்யம் த்வயா கர்ம சர்வம் மயி நிவேசிதம்
ஸோஹம் சந்யஸ்தபாரோ ஹி த்வாம் உபாஸே ஜகத் பதிம்
ரஷாம் விதத்ஸ்வ பூதேஷு மம தேஜஸ் கரோ பவாந்
ததஸ் த்வம் அபி துர்த் தர்ஷஸ் தஸ்மாத் பாவாத் சனாத நாத்
ரஷார்த்தம் சர்வ பூதா நாம் விஷ்ணுத்வம் உப ஜக்மிவாந்
அதித்யாம் வீர்யவாந் புத்ரோ ப்ராத்ரூணாம் ஹர்ஷ வர்த்தந
சமுத் பன்னேஷு க்ருத்யேஷு லோகஸ் யார்த்தாய கல்பஸே
சத்வம் வித்ராஸ்ய மாநாஸூ பிரஜாஸூ ஜகதோதுநா
ராவணஸ்ய சதா காங்ஷீ மானுஷேஷு மநோ அதாதா –உத்தர -104-7 /-11- என்று
சர்வேஸ்வரன் பரம காரணமான படியையும் -தான் அவனுக்குகே காரண பூதனுமாய்ப் பரதந்த்ரனுமாய்த்
தத்அதீன பல லாபனுமாய் இருந்த படியையும்
தங்கள் நடுவும் -ராஜ வம்சத்தில் நடுவும் -சர்வேஸ்வரன் மத்ஸ்யாதிகளுடைய மதியத்தில் போலே
ஸ்வ இச்சையால் அவதரிக்கிறார் என்னும் இடத்தையும் ப்ரஹ்மா விண்ணப்பம் செய்தான் –

தன்னுடைச் சோதிக்கு எழுந்து அருளுகிற போதும்
ஆ கச்ச விஷ்ணோ பத்ரம் தே திஷ்ட்யா ப்ராப்தோஸி மாநத
ப்ராத்ருபி ஸஹ தேவாபை ப்ரவிசஸ்ய ஸ்வ காம் தனும்
வைஷ்ணவீம் தாம் மஹா தேஜ தச்சாகாசம் ஸநாதனம்
த்வம் ஹி லோகபதிர் தேவ ந த்வாம் கேசந ஜாநதே
ருதே மாயாம் விசாலாஷீம் தவ பூர்வ பரிக்ரஹாம்
யாமிச்சசி மஹா தேஜஸ் தாம் தநும் ப்ரவிஸஸ் வயம் –உத்தர -110 –7-/10-என்று விண்ணப்பம் செய்தான் –

இப்படிகளால் ப்ரஹ்மாதிகளுக்கும் கூட சரண்யமாய் பரம காரணமான பர தத்வத்தை ப்ரதிபாதிக்கிற
வேத பாகங்களுக்கு உப ப்ரும்ஹணம் பண்ணினான் –

பரதத்வ நிர்ணயம் என்னும் இரண்டாம் அதிகாரம் முற்றிற்று –

—————–

சரணாகதி தாத்பர்ய ப்ரபஞ்சம்–என்னும் மூன்றாம் அதிகாரம்

தேவதைகள் சரணாகதி –ஸ்ரீ இளைய பெருமாள் சரணாகதி –ஸ்ரீ பரதாழ்வான் சரணாகதி –
மகரிஷிகள் சரணாகதி -காகாஸூரன் சரணாகதி –
காகாஸூராதி ரக்ஷணத்தில் தண்டமும் ஆஸ்ரித ஹிதார்த்தமும் -ஸ்ரீ ஸூக்ரீவ ஸ்ரீ லஷ்மண சம்வாத தாத்பர்யம் –
ஸ்ரீ பெருமாள் சரணாகதியின் நிஷ் பலத்வ காரணம் -சாஷாத் சத்ருவையும் காக்கும் சர்வ சக்தித்வாதிகள் –
லோக ஹிதத்தில் திவ்ய தம்பதிகளின் சாமான அபிப்ராயத்வம் –
பிராட்டியின் ராவண அநு சாசனத்தின் ச பலத்வம் -த்ரிஜடா சரணாகதி -நாராயண தர்மம் –
வாலி வத சமர்த்தனம் -விஷய வாசமும் ரக்ஷண காரணமாகும் படி –
ஸ்ரீ ராமாயணத்தின் சரணாகதி வேதத்வ பிரகாரம் –

இப்படி சர்வ சரண்யமான பரதத்துவத்தினுடைய வசீகரண சமர்த்தமாய் -சர்வாதிகாரமாய் -பரம ஹிதமாய் இருக்கிற
சரணாகதி தர்மத்துக்கு விதாயகங்களான வேத பாகங்களை இப்பிரபந்தத்தில்
உபக்ரமாதிகளாலே உப ப்ரும்ஹித்தான்-எங்கனே என்னில்

————–

தேவதைகள் சரணாகதி
அவதார ஆரம்பத்திலே முற்பட சக்கரவர்த்தியினுடைய யஜ்ஜத்திலே ஹவிர்ப்பாக கிரஹண அர்த்தமாகத் திரண்ட
தேவர்கள் ரஷக ஆகாங்ஷிகளாய்
ஆவார் ஆர் துணை -என்று நிற்கிற அளவிலே
ஏதஸ்மிந் அந்தரே விஷ்ணு உப யாதோ மஹாத்யுதி
சங்க சக்ர கதா பாணி பீத வாசா ஜகத் பதி–பால -15-16–என்கிறபடியே சர்வ சேஷியான சர்வேஸ்வரன்
அவகாசம் பார்த்து ரக்ஷண சான்னாகத்தால் உண்டான புகர் தோன்றும்படி ரக்ஷண உபகரணங்களோடே கூடக்
கட்டி உடுத்து வந்து தோன்ற –
சித்த கந்தர்வ யஷாஸ் ச தத த்வாம் சரணம் கத —பால-15-24–என்று தேவ ஜாதியில் உள்ளார் எல்லாரும்
இருந்ததே குடியாக சரணாகதரான படி சொன்னான்

திரிசங்கு ஸூநஸ்ஸேபாதி விருத்தாந்தங்களிலும் விச்வாமித்ராதி வியாபார விசேஷங்களைச் சொல்லி
சரணாகதி ரக்ஷணம் பரம தர்மம் என்றும் சமர்த்த காருணிக விஷய சரணாகதி பலவிநாபூதை என்றும் காட்டினான்

——————-

ஸ்ரீ இளைய பெருமாள் -சரணாகதி
ஸ்ரீ இளைய பெருமாள் —ச ப்ராதுஸ் சரணவ் காடம் நிபீட்ய ராகு நந்தன
ஸீதாம் உவாசாதியசா ராகவம் ச மஹா விரதம் –அயோத்யா -31-2-என்று உபாய பரிக்ரஹத்தைப் பண்ணி
இதற்குப் பலமாக
குருஷ்வ மாம் அநு சாரம் வை தர்ம்யம் நேஹ வித்யதே
க்ருதார்த்தோ அஹம் பவிஷ்யாமி தவ சார்த்த பிரகல்பதே
பாவம்ஸ்து ஸஹ வேதேஹ்யா கிரிசானுஷு ரம்ஸ்யதே
அஹம் சர்வம் கரிஷ்யாமி ஜாக்ரத ஸ்வ பதஸ்ச தே –அயோத்யா -31-24-/26-என்று ஸ்ரீ பெருமாளும் பிராட்டியும்
சேர்ந்த சேர்த்தியிலே தாம் அடிமை செய்ய அபேக்ஷித்தார் என்று சொல்லுகையாலே
உபாய உபேய பர வாக்ய த்வய ரூபமான சரணாகதி மந்த்ர விசேஷத்தை உப ப்ரும்ஹித்தான்

—————-

ஸ்ரீ பரதாழ்வான் சரணாகதி
முற்பாடரான தேவர்கள் பண்ணின பிரபத்திக்காக ராவண வதத்துக்கு எழுந்து அருளுகையும்
பிற்பாடரான ஸ்ரீ பரதாழ்வான் பண்ணின பிரபத்திக்காக மீண்டு திரு அபிஷேகம் பண்ணி ராஜ்ஜியம் பண்ணுகையும்
விருத்தமான படியால் ஸ்ரீ பரதாழ்வானுக்கு பிரபத்தி பண்ணின போதே பரமபதம் சடக்கென தலைக் கட்டிற்றிலையே யாகிலும்
அவருக்கு கைகேயீ வரத்தால் பிரசக்தமான அவத்யம் தீர்க்கும்படி
மரவடியைத் தம்பிக்கு வான் பணையம் வைத்துப் போய் வானோர் வாழ -என்கிறபடியே
அப்போது சாஷாத் பலமான திருவடிகளுக்கு பிரதிநிதியான ஸ்ரீ சடகோபனாலே ச பலத்தவம் சொல்லி பின்பு
பூர்வ பரதிஜ்ஞ்ஞாதமான தேவ கார்யம் தலைக் கட்டினவாறே ஸ்ரீ புஷ்பக விமானத்தாலே
சாஷாத் பலமான திருவடிகள் ஸ்வயம் ஆகதங்களாய் அயத்ன லப்தங்களான படி சொன்னான் –

அப்படியே புற் பா முதலாப் புல் எறும்பாதி ஓன்று இன்றியே
நற்பால அயோத்தியில் வாழ் சராசரம் முற்றவும்
நற்பாலுக்கு உய்த்தனன் நான்முகனார் பெற்ற நாட்டுளே -என்றும்
த்வாம் ஆம நந்தி கவய கருணாம்ருதாப்தே
ஞான க்ரியா பஜன லப்யம் அலப்ய மந்யை
ஏதேஷு கேந வரத உத்தர கோசலஸ்த்தா
பூர்வம் ச நூர்வம பஜந்த ஹி ஜந்தவஸ்த்வாம் –ஸ்ரீ வரதராஜ ஸ்தவம் -69-என்றும் பேசுகிறபடியே
ஜங்கம ஸ்தாவர விபாகமற உபாய அதிகார பிரசங்க ரஹிதமான ஜந்துக்களை எல்லாம்
ஸ்ரீ பரதாழ்வான் பண்ணின பிரபத்தியினாலேயே அவருடைய விஷய வாச மாத்ரமே பற்றாசாக
பலப்ரதானம் பண்ணி அருளி

————

மஹரிஷிகள் சரணாகதி
பின்பு ரஷிக்கும் பிரகாரத்துக்குப் புறம் செயலான
தே வயம் பவதா ரஷ்யா பவத்விஷய வாசிந
நகரஸ்த்தோ வநஸ்த்தோ வா த்வம் நோ ராஜா ஜனேஸ்வர–ஆரண்ய -1-20–என்கிற ரிஷிகள் வாக்கியத்தின் படியே
அவர்களுக்கு விரோதிகளான ராக்ஷஸரை நிராகரித்து ரிஷிகளை ரஷித்த படி சொல்லுகையாலே
ரக்கஷ அபேக்ஷை பண்ணும் போது வேறு ஒரு உபாயம் -உபகாரம் -பண்ண வேண்டா
அபிமான கோசாரமான விஷயத்திலே துவக்காலே அநந்ய சரண்யதையை வெளியிட்டுக் கிடைக்க அமையும் -என்கிற
ஸ்ரீ திருக்கண்ண மங்கை ஆண்டான் படியே
கடைத்தலை இருந்து வாழும் சோம்பரை யுகத்தி போலும் -என்னும் அர்த்தத்தை வெளியிட்டு அருளினான் –

——————

காகாஸூர சரணாகதி
ஆர்த்ராபராதனாய் உதிரக்கையனான காகம் ப்ரஹ்மாஸ்த்ர அபி மந்த்ரிதமான துரும்பாலே துரப்புண்டு
ப்ரஹ்மா முதலான ஓன்று ஏறி ஓன்று உயர்த்தார் வாசல்கள் எல்லாம் நுழைந்து –
என்னைக் காத்துக் கொள்ள வல்லார் உண்டோ -என்று கதறின இடத்தில்
இக்காக்கைக்கு ஒருவரும் இல்லையாயிற்று -அவ்வளவில்
ச பித்ரா ச பரித்யக்த ஸூரைஸ் ச சமஹர்ஷிபி -என்கிறபடியே பிரிய ஹித காரிகளான தாயும் தகப்பனும்
அவர்கள் நாட்டில் குடி இருக்கிற தேவ ஜாதிகளும் சரணாகத ரக்ஷண தர்மத்துக்கு உபதேஷ்டாக்களான மகரிஷிகளும்
தங்கள் ஏறிட்டுக் கொண்டால்
ப்ரஹ்மா ஸ்வயம்பூ வா சதுரா நநோ வா
ருத்ரஸ் த்ரி நேத்ரஸ் த்ரி புரந்தகோ வா
இந்த்ரோ மஹேந்திர ஸூர நாயகோ வா
த்ராதும் ந சக்தா யுதி ராமவத்யம் –ஸூந்தர –51-44-என்கிறபடியே
இக்காகத்துக்கு ரக்ஷை பிறவாது என்று இதனுடைய ஹிதத்தை நிரூபித்து ஸ்ரீ பெருமாள்
கைக்கொள்ளுக்கைக்கு ஈடாக இக்காகம்
எங்கும் போய்க் கரை காணாது எறி கடல் வாய் மீண்டேயும் வங்கத்தின் கூம்பேறும் மாப்பறவை -என்கிறபடியே
அநந்ய கதியாய் விழ வேண்டும் என்று பார்த்து எல்லாரும் துரத்திக் கதவை அடைத்தார்கள்
அப்போது வேறு ஒரு திக்கை நோக்கினால் ப்ரஹ்மாஸ்திரம் தொடருகிற படியையும் ஸ்ரீ பெருமாள் எழுந்து அருளின
திக்கை நோக்கின போது கொல்ல நினைவு இன்றிக்கே செருக்கடக்க நினைத்து இருக்கிற
சர்வ லோக சரண்யன் திரு உள்ளத்தை அறிந்த ப்ரஹ்மாஸ்திரம் கால் தாழ்கிற படியையும் கண்ட காகம் தப்பிப் போக
நினைவு உண்டாய் இருக்கச் செய்தேயும்
த்ரீந் லோகாந் சம்பரிக்ரம்ய தமேவ சரணம் கத -என்கிறபடியே போக்கற்று வந்து விழுந்தது
இப்படி விழுந்த இடத்தில்
ச தம் நிபதிதம் பூமவ் சரண்ய சரணாகதம்
வதார்ஹம் அபி காகுத்ஸத க்ருபயா பர்யபாலயத் -என்கிறபடியே வதார்ஹன் போக்கற்றுத் தாம் இருந்த இடத்திலே
விழுந்த மாத்திரமே சரணாகதியாகக் கொண்டு ஸ்ரீ பெருமாள் பிராணார்த்தியான இவனுக்கு பிராண பிரதானம் பண்ணி
ரஷித்தார் என்கையாலே எத்தனையேனும் தீரக் கழிய அபராதம் பண்ணினாரையும் போக்கற்று விழுந்தால்
ஸ்ரீமச் சப்தத்திலும் நாராயண சப்தத்திலும் சொல்லுகிறபடியே நித்ய அநபாயினியான ஸ்ரீ பிராட்டி சந்நிதி உண்டாகையாலும் –
பரம காருணிகத்வாதி குணங்களாலும் -ஸ்ரீ பெருமாள் ஏறிட்டுக் கொண்டு ரஷிப்பார் என்னும் பரம ரஹஸ்யத்தை வெளிட்டான் –
பிராணார்த்தியான இக்காகத்துக்கு பிராண பிரதானம் பண்ணுகையாலே பிரபத்தி பலம் சித்தம் –
துஷ் பிரக்ருதியான இக்காகத்துக்கு சிஷையாக ஒரு கண் அழிவால் அஸ்திரத்தை விலக்கினார் –

—————–

காகாஸூராதி ரக்ஷணத்தில் தண்டமும் ஆஸ்ரித ஹிதார்த்தமும் –
ஸ்ரீ பரசுராமன் அளவில் தொடுத்த அம்பை -அவன் தெளிந்து த்வந்த்வ யுத்த அபேக்ஷை தவிர்ந்த அளவிலே
அவனுக்கு மநீஷித விருத்தங்களான ஸூஹ்ருதங்களிலே ஏவினார் –
சமுத்ரத்தைக் கொடுத்து தொடுத்த அம்பை சமுத்திர அபிமான புருஷன் ச அனுதாபனாய் சரணாகதன் ஆகையால்
தவிஷுத்துக்கள் பக்கலிலே ஆஸ்ரிதருடைய பாப க்ருத்யத்தை ஏறிடும் கணக்கில்
சமுத்திர விரோதிகளான பாபிஷ்டர் பக்கலிலே ஏவினார்
காகத்தைப் பற்ற அஸ்திரத்தை பிரயோகித்த அளவிலே போக்கறுதி ஒழிய உள்ளரு பசை இல்லாத காகம்
சரணாகதமான போது இக்காகத்துக்கு அபராதம் பண்ணுகையிலே அபிசந்தி விராமம் இல்லாதபடியால் –
மற்றைக் கண் கொள்ளாமே கோல் கொண்டு வா -என்கிறபடியே இனி ஓர் அபராதத்தோடே மற்றைக் கண்ணும் போம்
என்று அஞ்சி துர் அபி சந்தியை விட்டுத் திரிகைக்காக ஒரு கண்ணை அஸ்திரத்துக்கு இலக்கு ஆக்கினார்
ஆகையால் இம்மூன்று விருத்தாந்தங்களிலும்
அஸ்திரத்துக்கு லஷ்யம் கொடுத்தபடி எல்லாம் ஆஸ்ரித ஹிதமாக என்று நிர்ணீதம்

——–

ஸ்ரீ ஸூக்ரீவ ஸ்ரீ லஷ்மண சம்வாத தாத்பர்யம் –
கார்யத்தில் அபி சந்தி உண்டாய் இருக்க போக பிரசங்கத்தாலே அந்ய பரராய்க் கடுக ஸ்ரீ பெருமாள் எழுந்து அருளி இருந்த
இடத்தில் வாராத அளவிலே ஸமயாதி லங்கனம் பண்ணினாராகப் பழி சுமந்த மஹா ராஜர் விஷயத்திலே
ஸ்ரீ இளைய பெருமாளுடைய சீற்றத்தைக் கண்ட சந் மந்திரியான ஸ்ரீ திருவடி
க்ருத அபராதஸ்ய ஹி தே நாந்யத் பஸ்யாம் யஹம் ஷமம்
அந்தரேண அஞ்சலிம் பத்த்வா லஷ்மணஸ்ய பிரசாதநாத் -என்று அவ்வசரத்திலே அபராதம் பற்றாசாக
சரணாகதராய் ப்ரசாதிக்கப் பிராப்தம் என்று ஸ்ரீ மஹா ராஜருக்கு தர்ம உபதேசம் சொல்லும் கிரமத்திலே
ஹிதம் சொல்ல ஸ்ரீ மஹாராஜரும் தெளிந்து –
யதி கிஞ்சித் அதிக்ராந்தம் விச்வாசாத் பிரணயேந வா
ப்ரேஷ் யஸ்ய ஷமிதவ்யம் மே ந கஸ்சின் ந பராத்யதி –கிஷ்கிந்தா -36-11-என்று
க்ஷமை கொண்ட பிரகாரத்தைச் சொல்லுகையாலே
ஸ்ரீ பகவத் விஷயத்தில் சாபராதர் ஆனாலும் பாகவதரை க்ஷமை கொள்ள அம்முகத்தாலே ஸ்ரீ பெருமாள் க்ஷமித்து
அருளுகையாலே இவனும் நிராபராதனாய்க் கைங்கர்ய யோக்யனாம் என்னும் இடத்தை வெளியிட்டு அருளினான்

யச்ச சோகாபி பூதஸ்ய ஸ்ருத்வா ராமஸ்ய பாஷிதம் –
மயா த்வம் புருஷாண்யுக்த தச்ச தவம் ஷந்தும் அர்ஹஸி –கிஷ்கிந்தா -36-27-என்று ஸ்ரீ இளைய பெருமாள்
தம்முடைய பாருஷ்ய வாக்யங்களுக்கு அடி சோக பரவசரான ஸ்ரீ பெருமாளுடைய சீற்றத்து அளவில் பிறந்த பாசுரங்கள்
என்று தம்முடைய அபராதத்தை சோபாதிகமாக்கி
ந ச சங்குசித பந்த்தா யேந வாலீ ஹதோ கத –என்றால் போலே மேல் எழுச்சியான ஸ்ரீ பெருமாளுடைய
பாசுரங்களுக்குக் காரணம் -காமன் செய்தான் -மன்யு செய்தான் -என்கிற கணக்கிலே சோகமே யாயிற்று –
ஸமயே திஷ்ட்ட ஸூக்ரீவ -என்கையாலே ஸ்ரீ பெருமாள் அருளிச் செய்த பாசுரங்களுக்கு -இப்படித் தாத்பர்யம் என்று காட்டி
அப்படியே சோபாதிகமான தங்கள் அபராதங்களுக்கு ஸ்ரீ மஹா ராஜரை க்ஷமை கொண்டார் என்கையாலே
சாபராதரான ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்கள் புரிந்து அனுதாபத்தாலே க்ருத ப்ராயச்சித்தரானால் இவர்கள் விஷயத்தில்
அபராத தசையில் பண்ணின அநாத ராதிகளுக்குத் தாங்கள் எதிரே க்ஷமை கொள்ள வேண்டும்
என்னும் சாஸ்த்ரார்த்தைக் காட்டினான் –

———–

ஸ்ரீ பெருமாள் சரணாகதியின் நிஷ் பலத்வ காரணம்
இப்படி ஸ்ரீ விபீஷண வ்ருத்தாந்தத்துக்கு முன்பு சரணாகதி தர்மத்தில் இப்பிரபந்தம் நின்ற நிலை சொன்னோம்
ஸ்ரீ விபீஷண வ்ருத்தாந்தத்துக்கு பின்பு –
சமுத்திரம் ராகவோ ராஜா சரணம் கந்தும் அர்ஹதி–யுத்த -19-31-என்று தனக்கு சரணாகதி பலிக்கக் கண்ட
பரம தார்மிகனுடைய வாக்யத்தாலே அசக்தனுக்கு அபிமத சித்திக்கு சக்தனாய் ஆஸ்ரயிக்க பிராப்தம் என்னும்
இடம் சொன்னான் -அவ்விடத்தில்
சாபமாநய ஸுவ் மித்ரே சராம்ஸ் சாஸீ விஷோபமாந்
சாகரம் சோக்ஷயிஷ்யாமி பத்ப்யாம் யாந்து ப்லவங்கமா -என்று அருளிச் செய்யக் கடவ
ஸ்ரீ பெருமாள் கையம்பு மாண்டவர் இல்லாமையாலும் –
சரணமாக வரிக்கப்பட்ட ஜலாசயம் அல்ப மதியுமாய் அல்ப சக்தியுமாகையாலும்
சரணாகதி பலியாது ஒழியும் அத்தனை

——————

சாஷாத் சத்ருவையும் காக்கும் சர்வ சக்தித்வாதிகள்
ராவணன் தன்னைக் குறித்து ரிபூணாம் அபி வத்சலரான ஸ்ரீ பெருமாள்
அராஜ சமிமம் லோகம் கர்த்தாஸ்மி நிஸிதை சரை
நஸேச் சரணம் அப்யேஷி மாம் உபாதாய மைதலீம்–யுத்த –41-66- என்று அருளிச் செய்த பாசுரத்தாலே
ஸ்ரீ பெருமாளுடைய சரண்யதைக்கு உறுப்பான சர்வ சக்தித்வத்தையும் பரம காருணிகத்வத்தையும்
ஹித ப்ரவர்த்தகத்தையும் பிரகாசிப்பித்தான்

————————–

லோக ஹிதத்தில் திவ்ய தம்பதிகளின் சமாந அபிப்ராயத்வம்
இயம் சீதா மம ஸூதா ஸஹ தர்ம சரீதவ-பால -73-26-என்கிறபடியே
சரணாகத ரக்ஷண தர்மத்திலும் ஸஹ தர்ம சாரிணியான ஸ்ரீ பிராட்டியும்
மித்ர மவ்பயிகம் கர்த்தும் ராம ஸ்த்தாநம் பரீப்சதா
வதம் சா நிச்சதா கோரம் த்வய அசவ் புருஷர்ஷப
விதித சாஹி தர்மஞ்ஞ சரணாகத வத்ஸல
தேந மைத்ரீ பவது தே யதி ஜீவிதம் இச்சசி
பிரசாத யஸ்வ த்வம் ஸைநம் சரணாகத வத்சலம்
மாம் சாஸ்மை ப்ரயதோ பூத்வா நிர்யாத யிதும் அர்ஹஸி -ஸூந்தர -21-20-/22-என்று ராவணன்
பிரதிகூலனாய் இருக்கச் செய்தேயும் மாத்ருத்வ ப்ரயுக்தமான வாத்சல்ய அதி சயத்தாலே
அஸ்து தே என்னும் பிரகாரத்தாலே -அருளிச் செய்த வாக்யத்தாலே இத்தம்பதிகள் லோக ஹிதத்திலே
சமாந அபிப்பிராயர் என்னும் இடத்தைக் காட்டினான் –

—————

ஸ்ரீ பிராட்டியின் ராவண அநு சாசனத்தின் ச பலத்வம்
இப்படி -தேந மைத்ரீ பவதுதே -என்றதுவும் ராவணனுக்கு ஸிஸூ பாலனான ஜன்மாந்தரத்திலே
அந்திம ஷணத்திலுமே யாகிலும் கார்யகரம் ஆயிற்று –

——————–

த்ரிஜடையின் சரணாகதி
சரண்யா ஸஹ தர்ம சாரிணியான ஸ்ரீ பிராட்டி விஷயத்திலே தர்ஜன பர்சனாதி
ப்ரவ்ருத்தைகளான ராக்ஷஸிகளைக் குறித்து
ததலம் க்ரூர வாக்யை வ சாந்த்வமேவாபி தீயதாம்
அபியா சாம வைதேஹீம் ஏதத்தி மம ரோஸதே
பர்த்ஸிதா மபி யா சத்வம் ராக்ஷஸ்ய கிம் விவஷயா
ராகவாத்தி பயம் கோரம் ராக்ஷஸாநாம் உபஸ்திதம்
பிரணிபாத பிரசன்னா ஹி மைதிலீ ஜனகாத்மஜா
அலமேஷா பரித்ராதும் ராக்ஷஸ்யோ மஹதோ பயாத்–என்று த்ரிஜடையும் ஸ்வ மதம் சொன்ன படியைப் பேசினான்
ஸ்ரீ பிராட்டியும் அவர்கள் இசைவு இன்றிக்கே இருக்க சத்துவ ப்ரக்ருதியான த்ரிஜடையோடு அவர்களுக்கு உண்டான
துவக்கத்தாலே வாத்சல்ய பரவசையாய் அருளிச் செய்த வார்த்தையை
ஸ்ரீ வானர வீரர்களுக்கு அநு பாஷித்துக் காட்டுகிற ஸ்ரீ திருவடி
அலமேஷா பரித்ராதும் ராகவாத் ராக்ஷஸீ கணம் -என்று த்ரிஜடை வாக்கியத்தை முடித்து
ததஸ் சா ஹ்ரீமதீ பாலா பர்த்துர் விஜய ஹர்ஷிதா
அவோ சத்யதி தத் தத்யம் பவேயம் சரணம் ஹி வ –என்று ஸ்ரீ பிராட்டி அருளிச் செய்த
ரஷா பர ஸ்வீ கார வாக்யத்தை அநு வதித்துக் காட்டினான்

பின்பு சாபரதைகளான ராக்ஷஸிகளைப் பற்ற ஸ்ரீ ராம தூதன் சீறின விடத்து
பாபாநாம் வா ஸூபாநாம் வா வாதார்ஹாணாம் ப்லவங்கம
கார்யம் கருண மார்யேண ந கச்சின் நா பராத்யதி –இத்யாதிகளாலே அவன் சீற்றத்தை ஆற்றி
ஸ்ரீ பிராட்டி ராக்ஷஸிகளைத் தான் ஏறிட்டுக் கொண்டு ரஷித்த படி சொன்னான் —
இவ்விருத்தாந்தத்தை அனுசந்தித்த ஸ்ரீ பட்டர் ஸ்ரீ ராம கோஷ்டிக்கும் ஆகாத நமக்கு ஸ்ரீ பிராட்டியுடைய
க்ஷமை ஒழியத் தஞ்சம் இல்லை என்னும் இடத்தை –
மாதர் மைதிலி ராஷசீஸ் த்வயி ததை வார்த்ராபராதாஸ் த்வயா
ரஷந்த்யா பவநாத் மஜாத் லகுதரா ராமஸ்ய கோஷ்ட்டீ க்ருதா
காகம் தம் ச விபீஷணம் சரணம் இத்யுக்தி ஷமவ் ரஷத
சாந ஸாந்த்ர மஹா காஸ் ஸூக யது ஷாந்திஸ் தவா கஸ்மிகீ –ஸ்ரீ குணரத்னகோசம் -50–
என்று அருளிச் செய்தார் –

இப்படி ஆறு காண்டங்களிலும் சரணாகதி தர்மமே அஞ்சுரு வாரியாகக் கோக்கப் பட்டது –

————

ஸ்ரீ நாராயண தர்மம் —
உத்தர ஸ்ரீ ராமாயணத்திலும் ராவணன் பாட்டன்மார் காலத்தில் ஸ்ரீ விஷ்ணு அவதாரஸ்த்தனான சர்வேஸ்வரன்
சரணாகதரான தேவர்களை ரக்ஷிப்பதற்காகத் திரு உள்ளம் பற்றி -ராஷசஸரோடு பொருத அளவிலே –
பூசலில் கெட்டு பராங்முகராய் லங்கையைக் குறித்து பலாயனம் பண்ணுகிற ராக்ஷஸரைத் பின் தொடர்ந்து
சார்ங்கம் உதைத்த சர மழைகளாலே கொன்று சூறையாடக் கண்ட மால்யவான் புரிந்து –
நாராயண ந ஜாநீஷே ஷாத்த்ரம் தர்மம் ஸநாதனம்
அயுத்த மநஸோ பக்நாந் அஸ்மாந் ஹம்ஸி யதேதர–உத்தர -8-3- என்று
ஓடிப்போகிற எங்களைக் கொல்லுகை ஷத்ரிய தர்ம விருத்தம் அன்றோ -தர்மம் அறியாதார் செய்யுமத்தை
தர்மஞ்ஞனான நீ செய்யா நிற்கிறது என் -என்று ஆற்றாமையால் முறையிட
சர்வேஸ்வரன் -நாம் ஷத்ரியராகில் அன்றோ ஷத்ரியம் அனுஷ்டிப்பது -நம்மை நாராயணன் என்று நீ சொன்னபடியே
நாம் நியந்த்ருத்வாதிகளாலே சர்வ விலக்ஷணர் ஆகையால் நாராயண தர்மமான
சரணாகத ரக்ஷணம் அனுஷ்டிக்கிறோம் என்று அபிப்ராயம் கொண்டு
யுஷ்மத்தோ பய பீதா நாம் தேவா நாம் ஹி வை மயா பயம்
ராக்ஷஸோத் சாதனம் தத்தம் ததே ததனு பால்யதே
பிராணைரபி பிரியம் கார்யம் தேவா நாம் ஹி சதா மயா
ஸோஹம் வோ நிஹ நிஷ்யாமி ரஸாதல கதா நபி –உத்தர -8-7-/8-என்று
நாம் தேவர்களுக்குப் பண்ணின அபய பிரதானத்தாலே பசுக்களுக்காகப் புலிகளைத் தொடர்ந்து கொல்லும் கணக்கிலே
உங்களைக் கொல்லுகிறோம்-என்று அருளிச் செய்த பாசுரத்தாலே மற்றுமுள்ள ஷத்ரிய தர்மாதிகளிலும் காட்டில்
சரணாகத ரக்ஷண தர்மமே ஸ்ரீ பெருமாளுக்கு அநு பால நீயம் என்னும் இடத்தை ஸ்தாபித்தான் –

————-

வாலி வத சமர்த்தனம்
வாலியுடைய சோத்யத்திற்கும் இவ்வுத்தரத்தையே திரு உள்ளம் பற்றி
ஸூஷ்ம பரம துர் ஜ்ஜேய சதாம் தர்ம பிலவங்கம்–கிஷ்கிந்தா -18-15-என்று கம்பீரமாக ஸ்ரீ பெருமாள் அருளிச் செய்தார்
முன்பு சாபராதரான ஸ்ரீ மஹா ராஜர் அநு தப்தராய் சரணாகதராக அவரை நீ நலிந்தாயாகையால்
நீ தண்ட்யனாகையாலும்-சரணாகதாரன ஸ்ரீ மஹா ராஜரை ரஷிக்கை நமக்குத் பரமாகையாலும்
உன்னை நிராகரித்தோம் என்று தாத்பர்யம்

————-

விஷய வாசமும் ரக்ஷண காரணமாகும் படி
இப்பிரபந்தம் தலைக்காட்டுகிற இடத்திலும் உபாய அநதிகாரிகளான ஸ்த்தாவரங்களையும் கூட
விஷயே தே மஹா ராஜ ராம வ்யஸன கர்சிதா
அபி வ்ருஷா பரிம்லாநா ச புஷ்பாங்குர கோரகா–அயோத்யா -59-8-என்னும்படி
உண்டான விஷய வாசத்தையும் -அவஸ்த்தா விசேஷத்தையும் பற்றாசாக ரஷித்த படி பரக்கப் பேசப்பட்டது –

————–

ஸ்ரீ ராமாயணத்தின் சரணாகதி வேதத்வம்
உபக்ரம உபஸம்ஹார அவப்யாஸோ அபூர்வதா பலம்
அர்த்த வாத உபபத்தீ ச லிங்கம் தாத்பர்ய நிர்ணய –என்கிற
தாத்பர்ய லிங்கங்களை எல்லாம் பரிபூர்ணமாக உடையதாய் ஸ்ரீ வால்மீகி பகவானாலே த்ருஷ்டமாய்
இருபத்தொரு சரணாகதி வேதம்
இதில் இவ் வபய பிரதான பிரகரணம் சர்வ ரஹஸ்ய சாரங்களையும் திரள வெளியிட்ட உபநிஷத் பாகம்

—————————–

சரணாகதி தாத்பர்ய பஞ்சகம் என்னும் மூன்றாம் அதிகாரம் முற்றிற்று –

——————————————-

கவி தார்க்கிக ஸிம்ஹாய கல்யாண குண சாலிநே
ஸ்ரீமதே வேங்கடேசாய வேதாந்த குரவே நம —

—————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ இராம குணங்கள் -அனைத்துமே -சரணாகத ரக்ஷண உபயோகிகள்-ஸ்ரீ இராமாயண ரஹஸ்யங்கள்–

ஸ்ரீ திருமலை நம்பி தனியன் –
பிதா மஹஸ் யாபி பிதா மஹாய
ப்ராசேத–சாதேச பலப்ரதாய
ஸ்ரீ பாஷ்கர உத்தம தேசிகாய
ஸ்ரீ சைல பூர்ணாய நமோ நமஸ்து —

ஸ்ரீ வைதேஹீ ஸஹிதம் ஸூரத்ரும -தலே ஹைமே மஹா மாண்டபே
மத்யே புஷ்ப்பக மாசநே மணி மயே வீராசநே ஸம்ஸ்திதம்
அக்ரே வாசயதி பிரபஞ்சன ஸூதே தத்வம் முனிப்ய பரம்
வ்யாக்யாந்தம் பராதிபி பரிவ்ருதம் ராமம் பஜே ஸ்யாமளம்

வீர ஆசனத்தில் ஸ்ரீ பெருமாள் -ஸ்ரீ வாயு குமாரர் ஸ்ரீ ராமாயணம் சாதித்து அருள –
ஸ்ரீ பெருமாள் வியாக்யானம் சாதித்து அருளி -இதுவே நம் பூர்வர்கள் ஸ்ரீ குரு பரம்பரை மூலம் பெற்ற நிதி

ஸ்ரீ தப ஸ்வாத்யாய நிரதாம் தபஸ்வி வாக் விதாம் வரம் நாரதம் பரிப்ரச்ச வாலமீகி முனி புங்கவம் — 1-1-1

கோன் வஸ்மின் ஸம்ப்ரதம் லோகே குணவான் கா ச வீர்யவான் தர்மஞ்சந ச க்ருதஞ்ஞந ச ஸத்ய வாக்யோ த்ரிட வ்ரத–1-1-2–

சாரித்ரேண ச கோ யுக்த சர்வ பூதேஷு கோ ஹிதா -வித்வான் கா சமர்த்த ச கா ச ஏக பிரிய தர்சன -1-1-3–

ஆத்மவான் கா ஜித க்ரோத த்ருதிமான் கா அநஸூயகா -கஸ்ய பிப்யதி தேவா ச ஜாத ரோசயா சம்யுகே-1-1-4–

1-குணவான் -சம்யக் போஜனம் -உடனே உண்பன் என்றானே
இன்று போய் நாளை போருக்கு வா -சரணாகதி இன்றே பண்ணலாம் –

2-வீர்யவான் -மீண்டும் வந்தாலும் வெல்வேன் -ரஞ்சனீயஸ்ய விக்ரம் அன்றோ

3-தர்மஞ்ஞன் -அறிந்து அனுஷ்ட்டித்து -கீழ் சொன்னவை இதுக்கு -சரணாகத வத்சன் -விரதம் கொண்டவன் அன்றோ

4-க்ருதஜ்ஜயன் -செய் நன்றி மறவாமை

5-சத்ய வாக்யன் -13-த்ரேதா யுகம் கண்ட சூர்ப்பணகை-37-வயசு ராமன் காட்டிய ஆர்ஜவம் -சத்யான் லோகான் ஜயதி-

6-திருட விரதன் –புறா கதை -குரங்கு புலி மனுஷ்யன் கதை –
அனைத்து குணங்களும் சரணாகதன் ரக்ஷணம்

7-ஸாரித்ரன்-நல்ல அனுஷ்டானம் -ஒரே வில் ஒரு சொல் ஒரே இல்

8-சர்வ பூதேஷு ஸூஹ் ருதம் –காகுத்தன் பாத தூளி – ரஜா
-கழல் துகள் கதுவ -பாதுகையாலும் தீண்டாதவன் -அன்னை என்று பொன்னடி வணங்கினான் அகலிகையைப் பார்த்து –
கௌதமர் சாபம் -12- மாதங்கள் கருவில் சுமந்தாள் இவளோ கருத்தில் சுமந்தாள் பல யுகமாகங்களில்
மை வண்ணம் –நான்கு வண்ணங்கள் –
இவ்வண்ணம் மை வண்ணம் -கம்பர் எட்டு வண்ணங்கள் -கால் வண்ணம் கண்டேன்

9-வித்வான் -ஆய கலைகள் -64-

10-சமர்த்தன் -கல்லைப் பெண்ணாக்கி புல்லை அம்பாக்கி -வல்லவனுக்கு புல்லும் ஆயுதம்

11-சதா சர்வ பிரிய தரிசன-ராமா -ரம யிதி-மனத்துக்கு இனியான் அப்பொழுதைக்கு அப்பொழுது ஆராவமுதம் –
லஷ்மணன் லஷ்மீ சம்பன்னன் -நற் செல்வன்

12- ஆத்மாவான் -துணிச்சல் மிக்கு –காரா தூஷணாதிகள் அசகாய ஸூரன்

13-ஜித க்ரோதன் -கோபத்தை தன் வசம் -கோப வசம் ஆனான் திருவடியைத் தாக்கிய பின்பு

14-த்யுதி மான் –தேஜோ மாயம் -பும்ஸாம் த்ருஷ்ட்டி சித்தா அபகாரம் –
தோள் கண்டார் தோளே கண்டார்-தாள் கண்டார் தாளே கண்டார் –தடக்கை கண்டாரும் அஃதே –
யாவருக்கும் கண்ணன் -என்று -கண்ணில் இருக்கும் ராமனே கண்ணன்

15-அநஸூயா -பொறாமை படைத்தவன் -வியாச நேஷு மனுஷ்யானாம்

16-ஜாத ரோஷ -யாருக்கு கோபம் வந்தால் தேவர்களும் அஞ்சும் படி
வைத்ய வீர ராகவன் -ராகவன் வீரம் -ராவணன் கொடுத்த பெயர் -சாது மிரண்டால் காடு கொள்ளாதே

ஸ்ரீ ராம சந்த்ரன் -பூர்ண சந்த்ரன்

———————

ஸ்ரீ நாரதர் மோகித்து குணவான் இத்யாதிக்கு பதில் சொல்லும் முன்பு –
காமன் உடல் கொண்ட தவத்தார்க்கு உண்மை உணர்த்த –ஆனந்த கண்ணீர் பெருகி –
ஸ்ரீ வால்மீகியும் அதே நிலையிலே -தெரிந்து கேட்ட கேள்வி அன்றோ –
ஸ்ரீ ராமன் சரித்திரம் இன்னும் ஒருவர் சொல்லிக் கேட்க ஆசையால் கேட்க்கிறார்
சித்ர கூடம் எழுந்து அருளும் பொழுது முதலிலே வால்மீகி ஆஸ்ரமம் தானே –
ஸ்ரீ பரத்வாஜர் சொல்லி ஸ்ரீ பெருமாள் போனார் -ஸ்ரீ வால்மீகீம் அபிவாதயே அயோத்யா -56-மகரிஷி
பிரமுதிக-ஸ்ரீ ராகவன் ப்ரீதி சம்யுக்தம் வசனம் -அருளியது உண்டே
காட்டுக்கு வந்த விஷயம் அறிவேன் என்றாரே –
ஸ்ரீ வால்மீகி ஆஸ்ரமத்துக்கு தமஸா தீரத்தில் உள்ளது -அங்கே கொண்டு போக ஸ்ரீ பெருமாள் ஸ்ரீ லஷ்மணனுக்கு சொல்லி அனுப்பினார்
நம் தமப்பனாருக்கு ஆத்ம சஹா என்றும் சொல்கிறார் அந்தக் கட்டத்தில்

சோகமே ஸ்லோகம் -ஸ்ரீ ராம சரித்திரம் -ராமனை வாழ்த்துவதாக மா நிஷாதா -முதல் ஸ்லோகம் -ஆதி காவ்யம் தானே இது

ஸ்ரீ கம்பர் -அண்ணலும் நோக்கினான் –
சீதை பிராட்டியை குடிலோடே கூட்டி போனதாக சொன்னவை வால்மீகி சொல்ல வில்லை -வால்மீகி சொன்னதே பிரமாணம்
ஸ்ரீ கம்பன் -கம்பத்தில் வந்தது -இவர் பரம ஸ்ரீ வைஷ்ணவர் -ஹிரண்ய வதைப்படலம் -230-
ஸ்ரீ ஆழ்வார்கள் ஸ்ரீ வால்மீகி சொல்லாததை சொல்வதும் பிரமாணம் –
அங்குல்யா அக்ர தாம் ஹன்யா –ஸ்ரீ பெருமாள் சொன்னதை விவரித்து -ஸ்ரீ கம்பர் -தம் குல தைவம் சரித்திரம்
லஷ்மண ரேகா -எந்த ராமாயணத்திலும் இல்லை — கர்ணபரம்பரை
அணில் கைங்கர்யம் ஸ்ரீ ஆழ்வார் பாசுரங்களில் மட்டும் உண்டே

யவ்வனம் தன சம்பத் பிரபுத்வம் அவி விவேகம் -சர்வ நாசகாரம் சதுஷ்ட்யம்
தேவர்கள் அர்த்திக்க ராமம் மானுஜம் ஜெகநா -ராவண சம்ஹாரம்
பவித்ராணாம் சாதூனாம் விநாசாய துஷ் க்ருதாம் தர்ம ஸம்ஸ்தாபநார்த்த மூன்றும் தானே சொல்லி
மழுங்காத –தொழும் காதல் –
முதலை முதலை என்று கதறினாலும் முதலே தன்னை கூப்பிட்டது போலே வந்தான் –
அ என்று கதறினான் -அகாரார்த்தம் தன்னை என்று வந்தான்
எண்ணிலும் வரும் என் இனி வேண்டுவன்-
தான் அறிந்த சம்பந்தமே ஹேதுவாக வருவான் -26-பொருளே தெரியாமல் சொன்னாலும் பலன் கிட்டும் –
அர்த்தம் நமக்கு தெரியாது இருந்தாலும் பலன் -வணக்கம் பிரதம மந்திரி சொல்ல கேட்ட நாம் மகிழ்வது போலே
அகாரார்த்தம் தெரியாமல் அ என்றாலும் வந்தானே
நாராயணன் நாகணை மிசை நம்பிரான் மணி வண்ணன் இவ்வளவு அகாரத்துக்கும் உண்டே

ஹூங்காரம் -மாட்டுவண்டிக் காரன் ஹாவ் ஹாவ் சொல்லுவது போலே – ஹஸ்தத்தால் -அடித்து -அக்ரி -காலால் உதைத்து –
இவ்வளவும் கருடனுக்கு பண்ணி த்வரைக்கு நமஸ்தே
துதிக்கை ஸ்துதிக்க கை -தொழும் காதல் அன்றோ –
கரஸ்த கமலாநி -தானே கையாலே பறித்த புஷபத்தை தனது கையாலே சமர்ப்பிக்க ஆசை கொண்டதே
சாது பரித்ராணம் -சாது லக்ஷணம் க்ஷண கால விஸ்லேஷம் கல்ப கோடியாக நினைப்பவர்
கம்பர் -கரா–அரவணைத்த துயில்வோய் என்று அழைத்த அந்த மெய்ப்பொருளை ராமன் பெயர் -காட்டிக் கொடுத்து
அவதாரம் -அவ தரத்தி கீழே இறங்கி பரமபதத்தில் இருந்தும் என்றும் -தாழ எளிமையாக என்றும் இரக்கம் கொண்டு இறங்குதல் –
க்ருத்ஸ்னம் சீதாயாக சரித்திரம் மஹத் -முழுவதுமாக -பெருமையானது -நாடு நயமாக சொல்லி
பவ்லஸ்ய வதம் என்றும் – இராம சரித்திரம் –
திருவினை பிரித்ததால் பவ் லஸ்ய வதமும் இவளுக்காக
ராமாயணம் ராமஸ்ய அயனம் -ரமா
என்பதை ராமாயாக அயனம் -சிறை இருந்தவள் ஏற்றம் சொல்லுகிறது

பால காண்டம் -5-சர்க்கம் கதை – -18 சர்க்கம் அவதாரம்-அவதாரம் -9-ஸ்லோகம் –
அதிலே சில ஸ்லோகங்கள் பின்பு விசுவாமித்திரர் வந்தது
700-சர்க்கம் ராமாயணம்
ரிஷ்ய சிங்கர் -உனக்கு கொம்பு முளைத்து இருக்கா வசனம் இதனால்
புனர்வசு -புஷ்யம் -ஆயில்யம்

இயம் சீதா மம ஸூதா ஸஹ தர்ம சாரீதவ–ப்ரதீச்ச ச ஏனாம் பத்ரம் தே பாணிம் க்ரீஹணீஸ்வ பாணினா–1-73-26-

சக்ரவர்த்தி கலப்பை உழுவது எதனால் -கர்ம யோக நிஷ்டர் அன்றோ -யாக பூமியை சுத்தி யஜமானனே செய்ய வேண்டுமே
இவனே தர்மம் -இதை நிலை நாட்டவே அவதாரம் -தர்மஞ்ஞா- சரணாகத வத்சலன் இதி விதித

முன் சென்று கல்லையும் முல்லையும் அகற்றுவேன் –
கல் நெஞ்சு உள்ளாரையும் முள் போன்ற கருத்து உள்ளாரையும் திருத்தவே சுக்ரீவாதிகளை ஆபரணம் மூலம் திருத்தி
அதனால் தான் ஆண் உடை உடுத்திய பெண் போன்ற வார்த்தைகளை சொல்லி
ராமா மகா ஸஹ கச்சா-நீ பின் வா உறுதியாக
ஸஹ தர்ம சரிதா பவ -ராமனும் சொல்லி கூட்டிச் சென்றான்
இவள் சந்நிதியும் அசந்நிதியும் பெருமாள் ரஷிக்கவும்-வதம் செய்யவும் –
ஆவியை -ஜனகன் பெற்ற அன்னத்தை -அமுதினிலும் வந்த தேவியை பிரிந்து திகைத்தனையே -வாலி

———-

கச்ச மாதுல குலம் பரதேந ததா அநக -சத்ருக்நோ நித்ய சத்ருக்நோ நீத ப்ரீதி புரஸ் க்ருத –2-1-1-அயோத்யா காண்டம்
சத்ருக்ந ஆழ்வான் படி பாகவத சேஷத்வம்
அநக – அயோத்யையில் பாபம் இல்லாதவன் இவன் ஒருவன் இறே -உத்தேச்ய விரோதியே பாபம் –
ராம பக்தியான பாபம் -இஷ்ட பிராப்திக்குத் தடையானது தானே பாபம்

ராவணன் பண்ணிய பாபமே தசரதனுக்கு முடியில் நரை -அது கண்டு ராமனை பட்டாபிஷேகம்-இத்யாதி
ராவணன் செய்த தீமை தான் இந்த நரை -கம்பர்
பேதமைத்தாய் வரும்-இராமனுக்கு இராத மன்னனாக்கி பரதனுக்கு ராஜ்ஜியம் நல்கி பிறப்பை நீத்துவான் –
புத்ர சோகம் -வானத்தை நண்ணுவேன் -வான பிரவேசம் சொல்ல வந்ததாகவும்
பெருமாள் காட்டுக்கு போவதையும் வைத்து கம்பர்
பூ பழம் இரண்டையும் பார்க்க பூவை மறந்து பழத்தைக் கொள்ளுவாராய் போலே
ராமனைக் கொண்டு தசரதரனை மறந்தார் அயோத்யா வாசிகள் -துளசிதாசர் ராமாயணம்

பரதன் இல்லாத சமயம் இதுவே ப்ராப்த காலம் உனக்கு பட்டாபிஷேகம் –
மனஸ் ஒரு நிலையில் இருக்காதே -தசரதன் வார்த்தை -வால்மீகி
கைகேயி தமப்பனார் இடம் தசரதர் முன்பே அவள் பிள்ளைக்கு ராஜ்ஜியம் தருவதாக சொல்லி இருப்பதை நினைத்து
இந்த விஷயத்தை ராமனே சித்ரகூடத்தில் பரதனுக்கு சொல்லி –
சத்யம் காக்க வந்த தசரதர் -இப்படி செய்யலாமோ
ராமரும் அன்று எதற்கு இத்தை சொல்ல வில்லை என்றும் கேள்வியும் வருமே
கல்யாண காலத்தில் பண்ணும் சத்ய வாக்கியம் -மனைவியுடன் கூடிய காலம் -தர்மத்துக்காக –
உயிரைக் காப்பாற்ற -அடியவர்க்காக பொய் சொல்லலாம் icu-dr பார்க்கலாம் நான் dr பார்க்க முடியுமோ
நன்மை பயந்தால் பொய்மையும் -சரியே வள்ளுவர்
கைகேயி கல்யாணம் பொழுது பிள்ளையே இல்லையே
தர்ம சாஸ்திரம் மூத்த பிள்ளைக்கே -இவனுக்கு தர இவருக்கு அதிகாரம் இல்லையே
இந்த மாதிரி பேசி சமாதானம் பண்ண வேண்டி இருக்குமே அதனால் தசரதன் சொன்னார்

ராமர் சொல்லாத காரணம்
சொல்லி இருந்தால் வனவாசம் நின்று இருக்குமே –
பெரிய பெருமாளுக்கும் ராமருக்கும் சம்வாதம் -பட்டாபிஷேகம் நின்று போக கூனியை அனுப்பி
திரும்பி வந்த பின் ராமருக்கு ராஜ்ஜியம் திரும்ப தருவதாக சொல்ல வில்லையே -பரதனுக்கு அரசு இல்லையே நியாயமா –
சித்ர கூடம்-மூத்தவன் இருக்க இளையவள் ஆண்டால் நரகம் -சாஸ்திரம் -என் ராஜ்ஜியம் தானே –
என் உடைமையை நான் என்ன வேண்டுமானாலும் பண்ணலாமே -உமக்கு சமர்ப்பிக்கிறேன் –
தர்மம் ஏற்று கொள்ளாமல் இருக்க கூடாதே -வனவாசம் முடித்து வந்தபின்பு கொள்கிறேன் -பிரதி நிதியாக பாதுகையை வைத்து –
இயம்பினன் அரசன் என்றாள் -நும் பணி மறுப்பனோ -பின்னவன் பெற்ற செல்வம் அடியனேன் பெற்றது அன்றோ –
இதுதான் பரதனுக்கு நீ வாங்கிக்கொடுத்துள்ளாய் –
மன்னவன் பணி அன்று -ஆகிலும் நும் பணி மறுப்பனோ

யாதோ ஜாதா -எங்கேயோ பிறந்தவள் கூனி -அயோத்யையில் பிறந்தவளாக இருந்தால் கெடுக்க மாட்டாள்
ராவணன் தீமையே கூன் வடிவில் கம்பர்
எதனால் கூனி செய்தால் என்பது வால்மீகி ராமாயணத்தில் இல்லை

பாதுகை முன்பு எங்கு இருந்தது
தகப்பனார் பட்டாபிஷேகத்துக்காக சேகரித்த சர்வமும் கொண்டு காண வந்தான் –
சித்ர கூடத்தில் பண்ணப் போகிறேன் -ஸ்லோகம் உண்டே
ராஜாவாகவே அழைத்து வர எண்ணி போனான் –
அதில் முக்கியமானவை செங்கோல் கிரீடம் தங்க கவசம் போட்ட பாதுகை -உண்டே
ராஜ்யத்தை அங்கீ கரிக்கவே பாதுகையில் ஏறி அருளினார் பெருமாள்
ஆரூரோஹ ரதம் ஹ்ருஷ்டா மகிழ்ந்து திரும்பினான் -மரவாடியை தம்பிக்கு வான் பணையம் வைத்து போய்

ஆழ்வார் பாசுரத்தில் உண்டே -அதனால் கம்பரும் காட்டுகிறார்
கூனி சிதைய உண்டை வில் –கோவிந்தா -கொண்ட கொண்ட அரங்க ஒட்டி -போன்றவை உண்டே
வால்மீகி –சொல்லாதது -சீதையா சரித்திரம் சொல்ல வந்ததே
12-வயசில் திருக்கல்யாணம் -24-வயசில் தண்டகாரண்யம் செல்ல
இவற்றை விவரிக்க வில்லையே வால்மீகி
14-வருஷம் பார்க்காமல் இருந்தால் செத்ததுக்கு சமம் -13-வருஷம் த்ரேதா யுகம் -12-வருஷம் கலியுகம் இன்றும் உண்டே

இப்போது எம்மனாரால் இயம்புவதற்கு எளிதோ -என்று கம்பர் எழுதாமல் மயங்கி விழ
ராமர் திரு முகம் காட்டி அருள –அப்போது அலர்ந்த செந்தாமரையை வென்றது
முள் கிரீடம் முன்பு -ஏறு போன்று மகிழ்ந்தான்
ஸுசீல்ய சாகரம் -ராமனை தேசிகன் கொண்டாடி -சீர் அணிந்த குகனோடு தோழமை கொண்ட அடையாளம்
அதிக நியதம் பிரபாவாத் பாதுகா சஹஸ்ரம்

தன் ஜோதியில் விரி ஜோதியில் மறைய பொய்யோ என இடையாளொடும் இளையானொடும் போனான்
மரகதமோ –மையோ -மரகதமோ மரி கடலோ மழை முகிலோ-ஐயோ இவன் வடிவு என்பதோர் அழியா அழகு உடையான்
திருக்கண்ணபுரம் பாசுரம் அடி ஒற்றி கம்பர்

12-வருஷங்கள் தண்டகாரண்யம் இருந்தவற்றையும் விவரமாக வால்மீகி சொல்லவில்லை
பிரிவை க்ஷணமும் சஹியாத பெருமாள் என்று -12-வருஷங்கள் இருந்து உணர்ந்த பிராட்டி –
வந்த கார்யம் செய்ய இப்படி வார்த்தை -எதுக்கு வீண் வம்பு ஸ்தூணா நிகன நியாயம்
ப்ரதிஜ்ஜை -உயிரை விட்டாலும் உன்னை விட்டாலும் இளைய பெருமாளை விட்டாலும்
ரக்ஷண தர்மத்தை விட மாட்டேன் -பெருமாளை சொல்ல வைக்க –
தன் அடியார் -சேர்க்கும் முன்பு அவள் மன்றாட பின்பு அவன் மன்றாட -இப்படி அன்றோ நாம்
ஆச்சார்ய -பாபம் இல்லாதவனே கங்கையில் இறங்கி ரஷிக்க முடியும் ஒருவனே செய்ய –
கங்கையில் முழிக்கினால் பாபம் போகும் நீர் சொன்னீரே அத்தை மனசில் வைத்து ரஷித்தேன் -கதை
அங்கீ கரித்த பின்பு பாபம் இல்லை -உன் அடியார் இருக்க பாபம் இருந்தாலும் என் அடியாராக பின்பு பாபம் இல்லையே

யாதிருச்சியா வந்தவர் கூனியும் சூர்பனகையும் -இருவராலும் காண்டங்கள் மாற
அழகான வடிவாக வந்ததாக ஆழ்வார் -அதை அடி ஒட்டியே -கம்பர் -கலை வணக்கு நோக்கு அரக்கி -ஆழ்வார் மான் போன்ற கண்
நடக்கிற அழகு பாட்டில் -கம்பர் -வஞ்சி என நஞ்சம் என வந்தாள்
ஹாஸ்ய ரசம் -இவ்விடத்தில் வால்மீகி
சூர்பனகையை வதம் பண்ணாமல் விட்டது -தாரையை வதம் பண்ண அங்கு விசுவாமித்திரர் –
அடுத்து பிராட்டி அருகில் இருக்க வதம் பண்ண முடியாதே
ஆத்மாய ஜமாந
தருணவ் ரூப சம்பன்னவ் -போலே கம்பரும் கர தூஷணாதிகள் –
மூக்கை அறுக்காமல் நாக்கை அறுத்து இருக்க வேண்டும் என்றார்களாம்

பெருமாளே பிராட்டியை பிரித்து கர தூஷணாதிகளை முடித்தார்
புஸ்தகம் எழுதினர்-dedicated to wife -இல்லாத படியால் எழுத முடிந்தது கதை போலே

மாரீசன் முதல் உபதேசம் பலிக்க சூர்ப்பனகை வந்து காமத்தை கிளப்ப மீண்டும் மாரீசன் இடம் சென்று –
சொன்னபடி செய்யா விட்டால் கொல்லுவேன் என்ன

அருந்தி விரும்பி வைத்தேன் -சபரி -அருந்தின கனிகளைக் கொடுக்க விரும்பி பெருமாள் கொண்டான்
கம்பர் நாதமுனிகள் காலம் -பட்டர் காலம் -கூட்டம் கூட்டமாக திருவாய் மொழி அனுபவம் சடகோப அபந்தாதியில் இருப்பதால்
பட்டர் காலமே என்பர் காஞ்சி ஸ்வாமிகள்
திருவடி -சப்த பிரயோகமும் கம்பர்
ஆஸ்ரித வாத்சல்யத்தால் ஸ்ரீ திரு மழிசை பிரான் அமுது செய்த பிரசாதம் ஸ்ரீ ஆராவமுத ஆழ்வார்
அமுது செய்தார் -ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை
சூடிக் கொடுத்த மாலையை சூடுவானே
ரகுகுல திலகர் ஆச்சார்ய பிரதரான பெருமாள் -வேடுவச்சி -குரு ஸூஸ்ருஷையால் –
நாவுக்கு இனிதான பல மூலாதிகளை –தன் கையால் அமுது செய்யப் பண்ண விரும்பி அமுது செய்தார்
வண்டு கடித்த பழம் இனிமையாக இருக்குமே
வேதக்கடலே –சொல்லின் செல்வன் -கம்பர் /சொல்லில் செல்வோம் இப்பொழுது
விரிஞ்சனோ விடை ஏறியோ -விஷ்ணு தான் இல்லையே –

தரணி ஸூத சுக்ரீவன் சூர்யன் பிள்ளை இடம் சரணாகதி -ஸ்வாதந்தர்யத்தால் பரதந்தர்யத்தை
ஏறிட்டுக் கொண்டு நாதம் இச்சாமி
சுக்ரீவன் இடம் தான் பிராட்டி கடாக்ஷம் வாலி இடம் இல்லையே அதனால் தான்
முனிவர்கள் நியமனமும் சுக்ரீவனை இடம் செல்ல உபதேசம்
தம்பி மனைவி கொண்டதால் அதர்மம் –
அக்னி சாக்ஷியால் வாலி இராவணன் நட்பு உத்தர காண்டம்
துந்துபி சரீரம் வாலி எறிய மதங்க முனிவர் ஆஸ்ரமம் ரத்தம் விழா சாபம் -அதனால் நுழைய முடியவில்லை வாலியால்
நித்யம் பாதாதி வந்தனம் -லஷ்மணன் நூபுரம் ஒன்றே அறிவேன்
இப்படிப்பட்டவனை அந்த வார்த்தை சொன்னது -ஸ்த்ரீயம் புருஷ விக்ரஹம் பெருமாள் இடம் சொன்னது போலே
ராவணன் வரும் பொழுது பெருமாள் இளைய பெருமாள் இருக்கக் கூடாதே
மாரீசன் கூச்சல் பண்ணினது ராவணை முடிக்கவே
ராவணன் சீதையை கொண்டு போனதை அறிந்தும் நாலு திக்குகளிலும் அனுப்பியது
மூன்று லோகங்களையும் வென்றவன் எங்கு வைத்து இருப்பான் தெரியாதே

துஷ்கரம் க்ருதவான் ராகவா ஜீவாதி தாராயத்தி ஆத்மனோ தேகம் –
இது ஏதேனும் இரவல் உடம்போ சுமந்து கொண்டு இருக்க -ஸ்ரீ நம்பிள்ளை
நம் உடம்பு எம்பெருமானுக்கு சரீரம் நம் ஆத்மாவை போலே
மதுராம் வார்த்தை-தேவ பாஷையால் பேசாமல் மதுர பாஷையால் -தமிழில் திருவடி -இனிமையும் நீர்மையும் தமிழ் நிகண்டு
தமிழ் தமிழ் திரும்ப சொல்ல -அமிழ்து-ஸ்ரீ வால்மீகிக்கும் தமிழ் தெரியும்
புறநானூறு வால்மீகியார் என்பவர் உண்டே-திருவினை விட்டார் அனைத்தையும் விட்டார் –
இவள் சந்நிதியால் காகம் தலைப்பெற்றது -என்பதையே இவ்வாறு அருளிச் செய்கிறார்-
வால்மீகி தமிழிலும் ஆதி கவி
சிரத்தினால் தாங்கி மெலிந்தாள் -குளிர்ந்தாள்-கணையாழி பெற்ற நிலை கம்பர்

சரணாகதி சாஸ்திரம் -காண்டங்கள் தோறும் சரணாகதி உண்டே
சுக்ரீவம் சரணாகதி நாதம் இச்சாமி பலிக்க வில்லை -பயமூட்டி கார்யம் நான்கு மாதங்கள் கழித்து உதவினான் –
இது கிஷ்கிந்தா காண்ட சரணாகதி
சுந்தர காண்டத்தில் தான் காகாசூரன் சரணாகதி காட்டுகிறார் -வால்மீகி -அயோத்யா காண்டத்தில் நடந்ததை
விபீஷணஸ்து தர்மாத்மா ந து ராக்ஷஸ சேஷ்டித்த சூர்ப்பணகை ஷேப யுக்தியாக -வசவாக -சொல்லக் கேட்டு
என்று பார்ப்போம் என்று பாரித்து இருந்தார் பெருமாள் -மறக்குடி அறம் செய்யக் கெடும் –
இட்டு வா என்றால் சுட்டு வரணும் -மோதிரம் இட்டு வந்தவர் இலங்கையை எரித்து விட்டு வந்தார்
மீண்டும் ஒரு தூது -அங்கதன் -அவன் பேசின பேச்சு வால்மீகி ராமாயணத்தில் இல்லை
வாலில் நெருப்பு வைத்து அனுப்பிய குரங்கா -அத்தை துரத்தி விட்டோம்
வால் தானே குரங்குக்கு பிரதான அங்கம் என்றதுமே கதி கலங்கினான் ராவணன்
தீயிடை –குதித்த -அவள் வாய் சொல் வேகவதி வார்த்தை -பெண்ணால் அழிவு உனக்கு-
அவ் வணங்கை விட்டு விடு விபீஷணன்-அறிவில் மிக்கான் – சுட்டிக் காண்கிறான்

மடியில் கனம் இருந்தால் வழியில் பயம் -பழ மொழி ஸ்ரீ கூரத்தாழ்வான் பொன் வட்டில் எறிந்த பின்பே –
பெரும் செல்வம் நெருப்பாக -ஆழ்வார் -நெருப்பு இல்லாமல் வாழ்க்கை இல்லை –
உலகு வாழ்வுக்கு கொஞ்சம் செல்வம் வேண்டுமே -பெரும் செல்வராய் திருமால் அடியாரைப் பூசிக்க நோற்றார்கள்
நெருப்பும் செல்வமும் அளவோடு இருக்க வேண்டும் திருக்குறளும் உண்டே
உடையார் -சக்கரவர்த்தி / பெரிய உடையார் -ஜடாயு -/மங்களா சாசனம் செய்ததாலும் பெரிய -ஸ்ரீ பெரியாழ்வார் போலே
இவர் ஆயுஷ்மான் என்று வாழ்த்தினதால் தான் ஸ்ரீ பெருமாள் ஸ்ரீ சீதா பிராட்டியை விட்டு உயிருடன் இருந்தார் என்பர்
ஆச்சார பிரதானர் -சமுத்திரம் கடலைத் தாண்டக் கூடாது -ஸாஸ்த்ர விதி -ஆகையால் சேது

அபராத பிராயச்சித்தார்த்தமாக சுக்ரீவனையே இட்டு ஸ்ரீ விபீஷணனை அழைத்து வரச் சொல்லி
என் மீது வைத்த காதலால் சொன்னாய் ஆகிலும்
குகனோடும் ஐவரானோம் –நின்னோடும் எழுவரானோம் —
புகல் யரும் கானம் தந்து புதல்வரால் பொலிந்தான் உந்தை -உம்பி எம்பி ஆழ்வார் பாசுரம் படியே

இங்கேயே ஸ்ரீ விபீஷணனுக்கு பட்டாபிஷேகம் என்றால் ராவணன் திருந்தி வந்தால்
பிரதிசிஷ்யே மஹோ தயயே -வால்மீகி கருணை என்னும் கடல் கிடந்தனன் கரும் கடல் நோக்கி -கம்பர் –
ஸ்ரீ நஞ்சீயர் இத்தை மேற்கோள் காட்டி அருளுகிறார்
அதிகாரம் சம்பாதிக்க வேண்டாம் நின்ற நிலையிலே -சர்வாதிகாரம் -ஸ்ரீ வேல் வெட்டிப்பிள்ளைக்கு-
பட்டுப்புடவை தோய்க்கக் கெடும்–நூல் புடவை தோயாமல் கெடும் மடி-சுத்தம் –
த்ருஷ்டாந்தம் இதுக்கு வார்த்தாமாலையில் காட்டி –
கூரப்புடவை நனைக்காமல் -பிள்ளைக்கு நூல் புடவை நினைத்தே கல்யாணத்தில்
புறம் தூய்மை நீரால் அமையும் அகம் தூய்மை வாய்மையால் அமையும் -வள்ளுவர்

சரணா கதி பண்ணினதால் வரவில்லை -சமுத்திர ராஜன்
மொட்டைத்தலையன் இதிகாசம் ஸ்தோத்ரம் பண்ண மனுஷ்யனே மயங்கும் பொழுது பரமாத்மாவுக்கு சொல்ல வேண்டுமோ
அபராதம் மறந்து விரோதிகள் இடம் அம்பை விட்டு
மனுஷ்ய பாவனை ஏறிட்டுக் கொண்டு -ஸ்ரீ பெருமாள் -அதனால் தான் ஸ்ரீ சுக்ரீவன் இடமும் சமுத்திர ராஜனிடமும்
மிரட்டி தான் கார்யம் -ஆகிஞ்சன்யம் அநந்ய கதித்வம் இல்லாமல் பலிக்காதே
அணிலம் போல கைங்கர்யம் ஆழ்வார் மட்டும் -குரங்குகள் மலையை நோக்க -உபாத்தியாயர் ஊசி போலே
குளிக்க குளிக்க சமுத்திரம் குறையும் -என்பது அன்றோ அணில்கள் பாரிப்பு
மணலை ஒட்டி ஒட்டி அணை கட்டும் -என்பது அன்றோ அணில்கள் பாரிப்பு
ஓடி -ஓடினால் நிறைய மணல் ஒட்டிக்கும்
கைங்கர்ய பாரிப்பு
தரங்க நீர் -அலை உள்ள கடல் –
தோள்களின் மேல் மேல் பெருமாளை தூக்கி யுத்தம் என்பதால் திருவடி பெயர்

உனக்கு இவன் எப்படியோ அப்படியே என்பக்கம் நாம் கார்யம் செய்கிறேன்
எனக்கு நீ அப்படியே அப்படியே அவனும் என்னாமல் -அடியவன் என்னாமல் –
ஸ்ரீ பரதன் இடம் செய்தி சொல்லி திரும்பி வந்து ஸஹ போஜனம் வால்மீகி ராமாயணத்தில் இல்லை –
ஆகவே காய்கறிகள் இத்யாதி அந்தப்பக்கம் அன்னம் பருப்பு இந்தப்பக்கம் இன்றும் சாதிக்கிறோம்

அஞ்சிலே ஓன்று பெற்றான் -பஞ்ச சம்ஸ்காரம் திருமந்திரம் உபதேசம் அருளி
அஞ்சிலே ஒன்றைத் தாண்டி விரோதி ஸ்வரூபம் தாண்டி
அஞ்சிலே ஓன்று ஆறு ஆக -உபாயம்
அணங்கு-பிராட்டி புருஷகாரம்
பூ லோக வைகுண்டம் காட்டிக் கொடுக்கிறார் இத்தால்
அவன் நம்மை அளித்துக் காப்பான் –ஆச்சார்ய அபிமானம் உத்தாரகம்

ரஹஸ்யமாக ராவணன் சரணம் -அனைத்தையும் தொலைத்து தன்னையே சமர்ப்பித்து
ஆகாசம் சாகரம் ராவண யுத்தம் -பூமியில் விழுந்த விதியில் ஏற்றுக் கொண்டான் – லீலை தானே –
இது த்வார பாலகர்களில் ஒருவன் தானே -விபீஷணன் வெளிப்படையாக காட்டி இவன் அந்தரங்கமாக காட்டி -என்பர்-

———————

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ வால்மிகி பகவான் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்-

ஸ்ரீ பகவத் கீதையில் — சார தம ஸ்லோகங்கள் —

ஸ்ரீ கஸ்தூரி திலகம் -லலாட பாடலே வக்ஷஸ்தலே கௌஸ்துபம் நாஸாக்ரே முத்து பல்லாக்கு —
கர தலே வேணு -கரே கங்கணம் -ஸர்வாங்கே ஹரி சந்தனம்
ஸூ லலிதம் -கண்டேஸ் முக்தா வலீ கோப ஸ்த்ரீ பரி வேஷ்டிதோ விஜயதே கோபால சூடாமணி –
விஜய சாரதி -பார்த்த சாரதி தேரோட்டி ஆசைப்பட்டு -தேர்ப்பாகு –

———————

ஸ்ரீ பகவத் கீதை பாலை ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் நமக்கு அளிக்கிறான் -உபநிஷத் பசு மாட்டு பாலை அர்ஜுனன் கன்றாக வியாஜ்யம்
-சர்வ உபநிஷத் காவ -கோபால நந்தன் இடைப்பிள்ளை -பார்த்தோ வத்ஸா —ஞானான் மோக்ஷம் -வேதாந்தம் –
கீதா ஸூ கீதா கர்த்தவ்ய -கிம் அந்யயைகி சாஸ்திரம் -இதை அறிந்தால் வேற வேண்டாம் –
ஸ்வயம் பத்ம நாபஸ்ய முக பத்மத் -திரு முகமே தாமரை

சேயன் –மாயன் அன்று ஓதிய வாக்கு -நெறி எல்லாம் எடுத்து உரைத்த நிறை ஞாலத்து ஒரு மூர்த்தி –
தத்வம் ஹிதம் புருஷார்த்தம் -மூன்றையும் விசதமாக்கி காட்டி அருளும் –
தத்வ த்ரயம் -ஒவ் ஒன்றை பிரதானம் -கொண்டு –தத்வ ஹித புருஷார்த்தம் -ஹரி நாராயண ஸ்ம்ருதி –
ஆலோக்ய சர்வ சாஸ்த்ராணி விசார புன புன –ஹரி ஒன்றே தத்வம்

———————–

அத்யாயம் -2-சாங்க்ய யோகம் –11,12,13–ஸ்லோகங்கள்

ஸ்ரீ பகவாநுவாச-
அஷோச்யாநந்வஷோசஸ்த்வம் ப்ரஜ்ஞாவாதாம் ஷ்ச பாஷஸே.—கதாஸூநகதாஸூம் ஷ்ச நாநுஷோசந்தி பண்டிதா—-৷৷2.11৷৷

பண்டிதர் வருத்தம் படக் கூடாத விஷயம் -/ இவர்களை பார்த்து வருத்தப் பட கூடாதே -ஞானி போல சில சமயம் பேசுகிறாய் –
நீ எந்த கோஷ்ட்டி அறிய முடிய வில்லையே /
சோகம் படக் கூடாத இடத்தில் சோகம் பட்டு -அஞ்ஞானி / பித்ரு பிண்டம் இல்லாமல் -சொல்லி ஞானி போலவும் பேசி /
குல ஷயம் குல நாசம் அறிந்தவன்
சாஸ்த்ர ஞானம் அறிந்தவன் -போலவும் பேசி -/வாழ்வதே பரமாத்மாவுக்கு தானே /
ஆத்ம தேஹம் வாசி அறிந்தவர் துக்கம் அடைய மாட்டார்களே –
இதுவே ஞானம் -பண்டிதன் போலே நடந்து கொள்-

—

ந த்வேவாஹம் ஜாது நாஸம் ந த்வம் நேமே ஜநாதிபா—.ந சைவ ந பவிஷ்யாம ஸர்வே வயமத பரம்—৷৷2.12৷৷

நான் நேற்றைக்கு இருந்தேன் இல்லை என்பது இல்லை –அஹம் ஜாது–ந ஆஸம் இது ந /-நீ இன்று இருக்கிறாய் அல்ல என்பது இல்லை –
இரட்டை இல்லை சொல்லி திடமாக -தன்னை -அவனை -ராஜாக்களை -ஜனாதிப -/ ஆத்ம நித்யம் –/ மற்ற புற மதங்களை போக்கி –
சஜாதீய விஜாதீய ஸூகத பேதங்கள் இல்லை என்பர் அத்வைதிகள் -த்ரிவித நிர்விசேஷ திரிவித பேத ரஹித சின் மாத்ர ப்ரஹ்மம் /
நித்யோ நித்யோனாம் சேதன சேதனாம் ஏகோ பஹு நாம் யோ விஹதாதி காமான் / நாராயணனே நமக்கே பறை தருவான் –

————

தேஹிநோஸ்மிந்யதா தேஹே கௌமாரம் யௌவநம் ஜரா—.ததா தேஹாந்தரப்ராப்திர்தீரஸ்தத்ர ந முஹ்யதி—৷৷2.13৷৷

தீரர் சோகப் பட மாட்டார் -தேஹி -ஆத்மாவுக்கு சிசு பாலன் குமார காளை மூப்பு மரணம் போலவே அடுத்த சரீரம் கொள்வதும் –

——————

அத்யாயம் -3-கர்ம யோகம் –13,19,27,37–ஸ்லோகங்கள்

யஜ்ஞஷிஷ்டாஷிந ஸந்தோ முச்யந்தே ஸர்வகில்பிஷை-.புஞ்ஜதே தே த்வகம் பாபா யே பசந்த்யாத்மகாரணாத்—৷৷3.13৷৷

திருவாராதனம் பண்ணி -சேஷம் உண்பவன் -பாபம் போக்கி -இல்லாமல் இருந்தால் -உண்பது பாபங்களையே

—

தஸ்மாதஸக்த ஸததம் கார்யம் கர்ம ஸமாசர—அஸக்தோ ஹ்யாசரந்கர்ம பரமாப்நோதி பூருஷ—৷৷3.19৷৷

அதனாலே -நீ கைவல்யார்த்தி இல்லையே -அத்தை பிள்ளை –என்னிடம் ஆசை இருக்குமே -/
கண்ணன் என்னும் கரும் தெய்வம் -/ சேராத படியால் வெளுத்து
ஆத்ம சம சஹன் நீ /அசக்தன் -பற்று இல்லாமல் /கர்மம் செய்து -/பலத்தில் ஆசை இல்லாமல் /
அக்ருதவ அனுசந்தானம் உடன் -பரம் அடைகிறான் -ஜீவாத்மா சாஷாத்காரம் அடைகிறான் –

—

ப்ரகரிதே க்ரியமாணாநி குணை கர்மாணி ஸர்வஷ-அஹங்காரவிமூடாத்மா கர்தாஹமிதி மந்யதே—৷৷3.27৷৷

முக்குணம் -காரணம் /அஹங்காரம் -அஹம் என்று அநஹம்-தேஹாத்ம பிரமம் -அபிமானம் அஹங்காரம் -/
அஹம் கர்த்தா -நானே செய்கிறேன் என்று நினைக்கிறான் -முக்குணங்கள் தூண்ட செய்கிறோம் -என்ற எண்ணம் இல்லையே –
ஸ்வபாவிகமாக ஆத்மா -செய்யமாட்டான் –

———

ஸ்ரீ பகவாநுவாச-
காம ஏஷ க்ரோத ஏஷ ரஜோகுணஸமுத்பவ–மஹாஷநோ மஹாபாப்மா வித்த்யேநமிஹ வைரிணம்–৷৷3.37৷৷

காமம் -ஆசை படுத்தும் பாடு -காமம் க்ரோதம் தூண்டி விட -கிடைக்காத காரணத்தால் / காமம் ரஜஸ் குணத்தால் தூண்ட /
மஹா சனம் –அடி இல்லா குழி போலே -மூட முடியாத -ஆசை -தூராக் குழி தூர்த்து -எனை நாள் அகன்று இருப்பன் -/
மஹா பாப்மா -பாபங்களை செய்ய வைக்கும் க்ரோதம் -கோபம் வசப்பட்டு குருவையும் கொல்ல வைக்கும் /
தாரை -லஷ்மணன் டம் -விசுவாமித்திரர் கோபம் –
காமாதி தோஷ ஹரம் -பராங்குச பாத பக்தன் -/ யயாதி சாபத்தால் முடி இழந்த யதுகுலம்–/
வம்ச பூமிகளை உத்தரிக்க வல்ல அவதாரங்கள் /

———————

அத்யாயம்–4—-ஞான யோகம்-(கர்ம யோகத்துக்குள் உள்ள ஞான பாகம் )2,7,9,34-ஸ்லோகங்கள் –

ஏவம் பரம்பராப்ராப்தமிமம் ராஜர்ஷயோ விது–ஸ காலேநேஹ மஹதா யோகோ நஷ்ட பரந்தப—৷৷4.2৷৷

இந்த அழிவற்ற கர்ம யோகத்தை -நான் விவஸ்வனுக்கு உபதேசித்தேன் —
28-சதுர் யுகங்களுக்கு முன்பு /-அவன் மனுவுக்கு -மனு இஷுவாக்குக்கும் உபதேசம்
பரம்பரையாக வந்துள்ளது –அஸ்வபதி அம்பரீஷர் ராஜ ரிஷிகள் பின் பற்றி வந்தனர் பல காலங்கள் ஆனதாலும்-
த்ரேதா யுகம் –ராமன் -35-ராஜா -கலியுகத்தில் கண்ணன்
புத்தி குறைவாலும் இந்த கர்ம யோகம் அழியும் நிலையில் இப்பொழுது உள்ளது –
நஷ்ட -நலிந்து -என்றவாறு -இன்றும் -பீஷ்மர் துரோணர் உண்டே -தெரிந்தும் சரியாக பண்ண வில்லையே –

————

யதா யதா ஹி தர்மஸ்ய க்லாநிர்பவதி பாரத—அப்யுத்தாநமதர்மஸ்ய ததாத்மாநம் ஸரிஜாம்யஹம்—৷৷4.7৷৷

பிறவியின் காலம் முடிவு செய்வார் யார் -நமக்கு கர்மம் -/ தலைக் குனிவு -அழியும் பொழுது என்று சொல்ல வில்லை –
நானே அவதரிக்கிறேன் -எவ்வப் பொழுது -முடிவும் நானே எடுக்கிறேன் -எல்லாம் எனக்கு அடங்கி –
தர்மம் குலைய அதர்மம் தூக்குமே –இச்சா க்ருஹீத அபிமத வேஷம் -நிரபேஷமாக அவதரிக்கிறார் –

————-

ஜந்ம கர்ம ச மே திவ்யமேவம் யோ வேத்தி தத்த்வத–த்யக்த்வா தேஹம் புநர்ஜந்ம நைதி மாமேதி ஸோர்ஜுந—৷৷4.9৷৷

அவதார ரஹஸ்யம் -அனுசந்திப்பவன் -திவ்யம் ஜென்மம் -திவ்யம் கர்மம் -பிறந்தவாறும் வளர்ந்தவாறும் -மாயம் என்ன மாயமே–
உண்மையாக அறிந்து கொண்டால் -ஐயம் இல்லாமல் திரிவு இல்லாமல் -சங்கை இல்லாமல் –
அதே ஜென்மத்தில் –என்னை அடைகிறான் -பிராரப்த கர்மம் அதே சரீரத்தில் முடித்து
மே ஜென்மம் மே கர்மம் மே திவ்யம் -இவனுக்கும் திவ்யமாக இருக்குமே –
ஒளியால் வெண்ணெய் உண்டான் –ஏலா பொய்கள் உரைப்பான் –

—————

தத்வித்தி ப்ரணிபாதேந பரிப்ரஷ்நேந ஸேவயா.—உபதேக்ஷ்யந்தி தே ஜ்ஞாநம் ஜ்ஞாநிநஸ்தத்த்வதர்ஷிந—৷৷4.34৷৷

ஞானிகள் பலர் உள்ளார் -நான் தத்வம் -ஆச்சார்யர்கள் தத்வ தர்சி -வசனம் உயர்ந்தது –
கண்ணாலே கண்டு அன்றோ உபதேசிக்கிறார்கள்-
பீஷ்மர் இடம் தர்மரை கேட்டு அறிந்து கொள்ள சொன்னானே -/
திருவடியில் விழுந்து –சுற்றி சுற்றி நின்று கைங்கர்யம் பண்ணி -இதனால் ப்ரீதி அடைந்து
ஆசையுடன் உபதேசம் செய்வார் /நேராக நின்றோ பின் நின்றோ கேட்க கூடாது -பக்கத்தில் இருந்து கேட்க வேன்டும் –
பரீஷை பண்ண கேட்க கூடாது
சங்கைகள் தீர்க்க கேட்க வேன்டும் /நிறைய பேர் இடம் நிறைய தடவை நிறைய கேட்க வேன்டும் -பக்குவம் பெற

————————————-

அத்யாயம்-5-கர்ம சந்யாச யோகம் –18-ஸ்லோகம்

வித்யாவிநய ஸம்பந்நே ப்ராஹ்மணே கவி ஹஸ்திநி—ஷுநி சைவ ஷ்வபாகே ச பண்டிதா ஸமதர்ஷிந—-৷৷5.18৷৷

சம தர்சனம் முக்கியம் -ப்ரஹ்ம ஞானம் -சேஷ பூதர்-அனைவரும் –
வித்யையும் விநயமும் உள்ள -இல்லாத ப்ராஹ்மணர்களுக்குள் வாசி /
கோ ஹஸ்தி பசுவோ யானையோ / நாயை அடித்து உண்ணும் வேடனுக்கு நாயுக்கும் வாசி பார்க்காமல் /
சம தரிசனமே ஆத்ம சாஷாத்காரம் –
இவை எல்லாம் சரீரத்தால் தானே -ஆத்மா இயற்கையாகவே ஞானி -ஏக ஆகாரம் தானே /
புல்லாங்குகள் ஒரே காத்து -சப்த ஸ்வரம் -/ பசுமாடு பல வர்ணங்கள் பால் வெண்மை தானே /

—————————-

அத்யாயம் -6–யோக அப்பியாச யோகம் — —-31/32-ஸ்லோகங்கள்-

ஸர்வபூதஸ்திதம் யோ மாம் பஜத்யேகத்வமாஸ்தித—ஸர்வதா வர்தமாநோபி ஸ யோகீ மயி வர்ததே—৷৷6.31৷৷

என்னிடமே வாழ்கிறான் -யோகம் முடிந்து எழுந்த நிலையிலும் -எப்பொழுதும் சமமாகவே பார்க்கும் –
ஒன்றான தன்மையை நினைத்து
அனைவரும் ப்ரஹ்மாவின் சரீரம் இதில் –பரமாத்மா மூலம் வந்த நினைவு மாறாதே -உயர்ந்த நிலை இது –

———–

ஆத்மௌபம்யேந ஸர்வத்ர ஸமம் பஷ்யதி யோர்ஜுந.—ஸுகம் வா யதி வா துகம் ஸ யோகீ பரமோ மத—৷৷6.32৷৷

பரமமான யோகி -உயர்ந்த நிலை -சுகமும் துக்கமும் ஒன்றாக -ஆத்மாக்கள் எல்லாம் நிகர் –
எல்லா இடத்திலும் சமமாக பார்க்கிறான் –
அவனை யோகி என்று கொண்டாடுகிறேன் -/ எல்லார் சுகம் துக்கங்கள் நம்மதாகும் -முதலில் தோன்றும் –
என்னிடம் மனசை திருப்பு என்கிறேன்
மக்கள் அனைவர் சுகம் துக்கம் உனக்கு என்றால் திரும்புவது கஷ்டம் தானே -அனர்த்தம் ஆகுமே -ஆகையால்
உனக்கு சுகம் வந்தாலும் படாதே -மற்றவர் சுகத்துக்கு சுகப்படாதது போலே –
உனக்கு துக்கம் வந்தாலும் துக்கப் படாமல் -இதுவே சம்யாபத்தி -என்றவாறு –
சுக துக்கம் கூட்டுவதில் நோக்கு இல்லையே -கழிப்பதில் தானே நோக்கு

—————————

அத்யாயம் -7–பரம ஹம்ஸ விஞ்ஞான யோகம் —-1,8,14,19,23-ஸ்லோகங்கள்-

ஸ்ரீ பகவாநுவாச

மய்யாஸக்தமநா பார்த யோகம் யுஞ்ஜந்மதாஷ்ரய–அஸம் ஷயம் ஸமக்ரம் மாம் யதா ஜ்ஞாஸ்யஸி தஸ் ஸ்ருணு৷৷—7.1৷৷

தஸ் ஸ்ருணு-நன்றாக கேளு -முக்கிய விஷயம் என்பதால் உசார் படுத்துகிறான்
மய்யாஸக்தமநா -என்னிடமே செலுத்திய மனசை உடையவனாய் -என்னை விட்டு க்ஷணம் காலமும் பிரிய அசக்தனாய் -தரியாதவனாய் –
என்னை நெகிழக்கிலும் என்னுடைய நல் நெஞ்சை -அகல்விக்க தானும் கில்லான்-ஆழ்வார்களாதிகளையே சொல்கிறான்
மால் கொள் சிந்தையராய் -மாலே ஏறி மால் அருளால் -அருளிச் செய்த –
மத் ஆஸ்ரய –என்னை அடைந்து -பக்தி யோக நிஷ்டானாய் –
யோகம் யுஞ்ஜந்–பக்தி யோகம் ஆரம்பிக்கும்
சந்தேகம் இல்லாமல் பூர்ணமாக உனக்கு தெரியும் படி சொல்கிறேன்

———-

ரஸோஹமப்ஸு கௌந்தேய ப்ரபாஸ்மி ஷஷிஸூர்யயோ–ப்ரணவ ஸர்வவேதேஷு ஷப்த கே பௌருஷம் நரிஷு৷৷—7.8৷৷

லோகத்தில் ப்ராப்யம் பிராபகங்கள் பல உண்டே என்னில் -அனைத்துமே நானே –ரசமாகவும் -சுவை இருந்தால் தான் உண்போம் –
சுவை அனுபவிப்போம் -பிராப்பகம் பிராபகம்-
ஸூர்ய சந்த்ரர்களுக்கு ஒளியாகவும்–இதுவும் ப்ராபக ப்ராப்யம் / வேதத்தில் பிரணவமாகவும் /
ஆகாசத்தில் சப்தமாகவும் -புருஷர்களின் ஆண்மைத்தனமாகவும் நானே உள்ளேன் -/
அனைத்தும் என் இடம் இருந்தே -பிரகாரம் பிரகாரி பாவம் -சரீராத்மா பாவம் -பிரிக்க முடியாதவை -சொல்லி –
அவையும் நானே -பேத அபேத கடக சுருதிகள் உண்டே –

————-

தைவீ ஹ்யேஷா குணமயீ மம மாயா துரத்யயா.–மாமேவ யே ப்ரபத்யந்தே மாயாமேதாம் தரந்தி தே৷৷—7.14৷৷

இந்த முக்குண சேர்க்கை பிரகிருதி மாயா என்னாலே படைக்கப் பட்டது -மிக உயர்ந்தது -தைவ தன்மை கூடியது –
லீலைக்காக -பகவத் ஸ்வரூப திரோதானம் -இது –
மாயா -ஆச்சர்யம் என்றவாறு –மாயாவி -மயக்கும் பகவான் –தாண்டி செல்வது அரியது–மித்யை இல்லை –
மஹா விசுவாசத்துடன் என்னை அடைந்தவர்களுக்கு -பரம காருணிகனான -நான் -இந்த மாயையை தாண்டுவிக்கிறேன்
-தே தரந்தி-அவர்கள் தாண்டுகிறார்கள் -என்னை சரண் அடைந்தவர்கள் —
அகற்ற நீ வைத்த மாய வல் ஐம் புலன்கள் ஆம் அவை நன்கு அறிந்தனன் –அகற்றி நீ என்னை அரும் சேற்றில் அழுத்த –
மாதரார் கயல் கண் என்னும் வலையுள் பட்டு அழுந்துவேன் –மணி வண்ணன் வாசு தேவன் வலையுள்ளே அகப்பட்டேன் –
அரையர் சேவை விருத்தாந்தம்
எம்பார் -கயிற்று வலை காட்டாமல் திருக் கண்களைக் காட்டி -கமலக் கண் என்னும் நெடும் கயிறு -ஆண்டாள் –
கண் வலைப் படாமல் அகவலை அகப்பட வேண்டுமே –
இந்த சரணாகதி -வேறே -சரம ஸ்லோகம் சரணாகதி வேறே – பயன் பக்தி ஆரம்ப விரோதி போக்க –தடைகளை நீக்கி –
பிராயச்சித்தம் பண்ணி போக்க முடியாத
பாப மூட்டைகள் உண்டே -அவற்றை தொலைக்க அங்கு -இங்கு உண்மை அறிவு தெரியாமல் திரை இருக்க -அத்தை நீக்க –
மாயையை விலக்கி -ஞானம் தெளிவு பிறக்க –
நாம் சரம ஸ்லோகம் -ரஹஸ்ய த்ரயத்தில் -அங்க பிரபத்தி இல்லை -நேராக மோக்ஷம் கொடுக்கும் –
சர்வ பாபேப்யோ -சர்வ கர்மங்களும் போக்கி இங்கே –
மாம் -சர்வஞ்ஞன் -சர்வ சக்தன்- பூர்ணன்- பிராப்தன்- காருணிகன்- ஸத்யஸங்கல்பன் -இத்யாதி

———-

ப₄ஹூநாம் ஜந்மநாமந்தே-ஞாநவாந் மாம் ப்ரபத்யந்தே |–வாஸுதே₃வஸ் ஸர்வமிதி-ஸ மஹாத்மா ஸுது₃ர்லப₄ ||—19-

பல புண்ய ஜன்மாக்கள் கழிந்த பின்பே -ஞானம் படைத்தவன் என்னை சரண் அடைகிறான் –
எந்த ஞானம் – உண்ணும் சோறு பருகும் நீர் தின்னும் வெற்றிலை எல்லாம் கண்ணன் -என்று இருப்பவர்கள் –
நம்மாழ்வார், பெரியாழ்வார், ஆண்டாள்,ஆழ்வார்கள் அனைவரும் , பிரகலாதன் ஆகியோர் இத்தகைய மஹாத்மாக்கள் ஆவர்.
பெரிய திருமொழி – 6-1 – ல் எல்லா பாசுரங்களிலும் “ஆண்டாய் உனைக் காண்பதோர் அருள் எனக்கு அருளுதியேல்” என்றும் –
வாமனன் அடியிணை மருவுவரே” — 6-1-10 -என்றும் அவனே ப்ராப்யம், ப்ராபகம் -என்கிறார்.-
எல்லாவித பந்துவும் அவனே என்று இருப்பவர்கள் –மிகவும் துர்லபம் -பாவியேன் பல்லில் பட்டு தெறிப்பதே -பிள்ளான் பணிக்கும்
“வைஷம்ய நைத்ருண்யே ந பாபேக்ஷட்வாட்.”–பல பிறவிகளில் ஒன்றிலே இந்த நிலை -இதனாலே –
கூடிடு கூடல் -முத்து குறி -பட்ட மஹிஷி வட்டத்தின் காலில்-குயில் காலில் – விழும் படி காதல் வளர்த்து த்வரை–

—————-

அந்தவத்து ப₄லம் தேஷாம் தத்ப₄வத்யல்பமேத₄ஸாம் |–தே₃வாந் தே₃வயஜோ யாந்தி மத்ப₄க்தா யாந்தி மாமபி॥—23-

யல்பமேத₄ஸாம் – புல்லறிவாளர்களான அவர்களுக்கு
அந்தவத்து ப₄லம் – அவ்வாராதன பலன் அல்பமாகவும் முடிவுடையதாகவும் ஆகிறது. ஏனெனில்
தே₃வயஜ: தே₃வாந் யாந்தி – தேவர்களை ஆராதிப்பவர்கள் தேவர்களையே அடைகிறார்கள்
மத்ப₄க்தா அபி மாம் யாந்தி – என்னுடைய பக்தர்களும் என்னையே அடைகினறனர்.-
என்னை பிரார்த்தித்து என்னையும் அடைகிறார்கள்
உம்மை தொகையால் -கீழ் அவர்கள் ஒன்றையே அடைகிறார்கள் -அபி சப்தம் -இத்தையே காட்டும் –
மோக்ஷம் பெற்றால் ஆரோக்யம் செல்வம் ஞானம்
எல்லாமே கிடைத்ததாகுமே -அவகாத ஸ்வேதம் போலே -நெல்லு குத்த வியர்வை தானே வருமே –
ஸூ ஆராதன் இவன் -அவர்கள் துராராதர்கள் -/இந்திரன் -ஆத்ம ப்ரச்னம் -தலை குப்புற தள்ளி விட இவன்
ஐஸ்வர்யம் அக்ஷரம் பரமபதமும் கொடுத்தும்-வெட்க்கி இருந்து – அடியார்க்கு என் செய்வான் என்றே இருப்பவன் –
பெத்த பாவிக்கு விடப் போமோ –
என்னையும் –அடைந்து திரும்பாமல் பேரின்பம் பெறுகிறார்கள் –கீழே அடி பட்ட பந்து போலே திரும்ப வேண்டுமே —

————

அத்யாயம் -8– —-3 ,10,15,28–ஸ்லோகங்கள்-

ஸ்ரீ பகவாநுவாச
அக்ஷரம் ப்ரஹ்ம பரமம் ஸ்வபாவோத்யாத்மமுச்யதே.—பூதபாவோத்பவகரோ விஸர்க கர்ம ஸம்ஜ்ஞித—-৷৷8.3৷৷

ப்ரஹ்மம் -அக்ஷரம் –ஸ்ருதி-பிரளயம் பொழுது அவ்யக்தம் அக்ஷரம் இடம் சேரும் என்று சொல்லுமே –
அக்ஷரம் பிரக்ருதியில் நின்றும் வேறு பட்டது அன்றோ –
சரீரமே அத்யாத்ம -ஆத்மா உடன் ஒட்டிக் கொண்டு இருக்குமே-கர்மா -ருசி வாசனை-இத்யாதிகள் –
பஞ்சாக்கினி வித்யையில் சுருதி சொல்லுமே –முமுஷு இவை இரண்டையும் அறிந்து இருக்க வேண்டுமே –
த்யஜிக்க வேண்டியது அது என்றும் – உபாதேயம் இது என்றும் –கர்மா- இவன் செய்யும் கிரிசைகளே –
அத்யாத்ம பிரகிருதி -ஸ்வ பாவம் -பழகியது /-கர்மா ஆண் பெண் சேர்க்கை –உலகம் வளர -/
இவை இரண்டும் விடத் தக்கவை -கைவல்யார்த்திக்கு –
ஸ்வர்க்கம் –ஆகாசம் –மழை-நெல் -ஆண் உடல் -கர்ப்பம் சுற்றி சுற்றி வரும் -துக்க சூழலை நெய் குடத்தை பற்றி ஏறும் எறும்பு
-பகவல் லாபார்த்தி -ஸ்ரீ வைகுண்டம் எதிர் பார்த்து

—-

ப்ரயாணகாலே மநஸாசலேந–பக்த்யா யுக்தோ யோகபலேந சைவ.–ப்ருவோர்மத்யே ப்ராணமாவேஷ்ய ஸம்யக் –ஸ தம் பரம் புருஷமுபைதி திவ்யம்—৷৷8.10৷৷

பிராணன் போகும் பொழுது -அசங்காத மனஸ் -தாழ்ந்த விஷயங்களில் செல்லாமல் இங்கு
அதற்கும் வேறே எங்கும் போகாமல் -இவன் இடம் வந்ததால்
பக்தி யோகம் -அவனை பற்றிய நினைவால் -பக்தி சாதனம் -விடாமல் உபாசனம் பொழுதும் இறுதியிலும் விடாமல் நினைத்து
திரும்பி திரும்பி சொல்லி திடப்படுத்துகிறான் -மேலே சரம காலத்தில் செய்ய வேண்டியது –
பக்தி யோகம் -இரண்டு புருவங்களுக்கு நடுவில்-பிராணனை நிறுத்தி -வைத்து -பர ப்ரஹ்மம் த்யானம் –அவனே சர்வ ஸ்வாமி
அணுவிலும் அணு-அனைத்துக்கும் தாதா -ஷ்ரஷ்டா -முகில் வண்ணன் –
திவ்ய மங்கள விக்ரஹ விசிஷ்டன் என்று ஐஸ்வர்யமான பாவம் அடைகிறான் –

——–

மாமுபேத்ய புநர்ஜந்ம துக்காலயமஷாஷ்வதம்.–நாப்நுவந்தி மஹாத்மாந ஸம் ஸித்திம் பரமாம் கதா—৷৷8.15৷৷

மூன்றையும் சொல்லி -இதில் பகவல் லாபார்த்தி உடைய ஏற்றம் -சித்தி மூவருக்கும் -சம்சித்தி இவருக்கே –
யாதாம்யா ஸ்வரூப ஞானம் பெற்று -விஸ்லேஷத்தில் தரிக்காமல் -சம்ச்லேஷத்தில் நித்ய மநோ ரதம் கொண்டு –
என்னை அடைந்து பரம ப்ராப்யம் பெறுகிறார்கள் –
மகாத்மாக்கள் இவர்கள் -மற்ற இருவர் கூட சேர்ந்து நினைக்க கூடாதே –
ஜென்மம் தேகம் இனிமேல் இல்லை –கைவல்யார்த்தி மாம் உபாத்தியே இல்லையே-அல்பம் -அவனும் சித்தி -இவர் சம்சித்தி –
தேகம் -துக்கத்துக்கு ஆலயம் -சாஸ்வதம் இல்லாதது —நித்யம் அல்லாதது -புறம் சுவர் ஓட்டை மாடம் -புரளும் பொழுது அறிய மாட்டீர் –
வியன் மூ உலகு பெறினும் தானே தானே ஆனாலும் – சயமே அடிமை -பகவல் லாபம் விட்டு -அடியார் அடியார் -ஆழ்வார்கள் நிலைமை –

———-

வேதேஷு யஜ்ஞேஷு தபஸு சைவ–தாநேஷு யத்புண்யபலம் ப்ரதிஷ்டம்.–அத்யேதி தத்ஸர்வமிதம் விதித்வா-யோகீ பரம் ஸ்தாநமுபைதி சாத்யம்—৷৷8.28৷৷

வேதங்களில் சொல்லப் பட்ட புண்ணியம் -தபஸ் யாகங்கள் -புண்ணியம் விட -இந்த அத்யாய ஞானங்கள் உடையவன்
அனைத்தையும் தாண்டி இவன் இருக்கிறான் –
ஆதியான ஸ்தானம் ஸ்ரீ வைகுண்டம் பரம் ஸ்தானம் அடைகிறான் -7–8-சேஷி ஜகத் காரணம் பிராப்யாம் பிராபகம் –
என்று அறிந்தவன் – மன்னவராய் உலகாண்டு பின்னர் வானவராய் மகிழ்வு எய்துவர் -இவர் வல்லார் முனிவரே –
சிந்தையாலும் செய்கையாலும் சொல்லாலும் தேவ பிரானையே தந்தை தாய் என்று அடைந்து –
பாவோ நான்யத்ர கச்சதி -மற்று ஓன்று வேண்டேன் –

———————

அத்யாயம் -9–ராஜ வித்யா ராஜ குஹ்யா யோகம் —-10,11,13,14,22 ,34 –ஸ்லோகங்கள்-

மயா அத்யக்ஸேனா ப்ரக்ருதி சுயதே ச சர அசரம் ஹேதுன் அநேந கௌந்தேய ஜகத் விபரிவர்த்ததே –9–10-

உதாசீனமாக இருந்தாய் என்றால் பிரக்ருதியே ஸ்ருஷ்ட்டிக்கலாம் -என்று சொல்லக் கூடாதோ –
நாஸ்திக வாதம் -நான் தலைவனாக இருந்தே
பிரக்ருதியை பரிணாமம் செய்கிறேன் விதை தனக்கு தானே விளைச்சல் கூடாதே -அத்யக்ஸன் -தலைவன் –
சங்கல்ப சக்தியால் பிரகிருதி பரிணாமம் –
கர்மாதீனமாகவே ஸ்ருஷ்ட்டி -அசேஷ சித் அசித் -அனைத்தும் அவன் அதீனம் -இது வரை தன் மஹாத்ம்யம்

———-

அவஜாநந்தி மாம் மூடா மானுசிம் தநும் ஆஸ்ரிதம் பரம் பாவம் அஜா நந்தோ மம பூத மஹேஸ்வரம் –9–11–

பெரியவன் அவன் நம்மை உஜ்ஜீவிக்கவே சஜாதீயனாக -எளியவனாக தாள நின்று அவதரிக்கின்றான் என்று
உணராமல் இழந்து போகிறார்களே –
எளியவனாக அந்த பரத்வமே என்று அறிபவர் நீர் ஒருவரே எம்பார் என்பர் எம்பெருமானார் –
பூத மஹேஸ்வரம் சொல்லியும் சரண் அடையவில்லையே -தனக்காக இட்ட சாரதி வேஷத்தை உணராமல் –

—————-

மஹாத்மானஸ் து மாம் பார்த்த தைவீம் ப்ரக்ருதிம் ஆஸ்ரித -பஜந்தே அநந்ய மனசோ ஞாத்வ பூதாதிம் அவ்யயம் –9–13-

மகாத்மாக்கள் அநந்ய பக்தியால் என்னை உள்ளபடி அறிந்து என்னையே அடைகிறார்கள் –
சாத்ய பக்தர்களை புகழ்கிறான் –
ஆழ்வார்கள் -ஆச்சார்யர்கள் போல்வார் -ஆதி -காரணம் -அழிவற்றவன் -எளியவனான என்னை மிக உயர்ந்தவனாக –
கீழே மூடர்கள் மகேஸ்வரனை எளியவனாக கொள்கிறார்கள்

———–

ஸததம் கீர்தயந்தோ மாம் யதந்தஷ்ச தரிடவ்ரதா-நமஸ்யந்தஷ்ச மாம் பக்த்யா நித்யயுக்தா உபாஸதே৷৷—9.14৷৷

கார் கலந்த மேனியான் –சீர் கலந்த சொல் கொண்டே பொழுது போக்குபவர்கள் -/
திரு நாம சங்கீர்த்தனமே ஸ்வயம் பிரயோஜனமாக இருப்பவர்கள் -/
அடியார் குழாங்களை உடன் கூடி ப்ரீதி கார்ய கைங்கர்யமே பரம புருஷார்த்தம் என்று இருப்பவர்கள் –
திட சங்கல்பம் கொண்டு பிரயத்தனம் பண்ணி பக்தி -சாதனா பக்தர்கள் –பக்தியால் கீர்த்தனம் அர்ச்சனம் நமஸ்காரம் -மூன்றிலும் பக்தி –
நித்ய யுக்தர் -சேர்வதில் மநோ ரதம் உள்ளவர்வர்கள் என்றபடி -மகாத்மாக்கள் விரஹம் சகிக்க மாட்டானே அவனும் —
மால் கொள் சிந்தையராய் -மயல் மிகு பொழில் சூழ் மால் இரும் சோலை -திவ்ய தேசம் திருமால் -பக்தர்கள் அனைவரும் மயல் –

——————

அநந்யாஷ்சந்தயந்தோ மாம் யே ஜநா பர்யுபாஸதே.–தேஷாம் நித்யாபியுக்தாநாம் யோகக்ஷேமம் வஹாம்யஹம்—৷৷9.22৷৷

அநந்ய சிந்தையராய் என்னையே உபாசித்து -என்னுடனே எப்பொழுதும் இருக்கும் மநோ ரதம் கொண்டவர்களுக்கு –
வேறே பிரயோஜனம் இல்லாமல்-இருப்பவர்களுக்கு நானே – -நித்ய அனுபவம் அருளுகிறேன் –
யோகம் -கிடைக்காதது கிடைக்கப் பெற்று -க்ஷேமம் -கிடைத்தது விலகாமல் நித்யம் என்றவாறு –
ஜனா –பிறப்பை உடைய யாராகிலும் -என்றவாறு -அன்று நான் பிறந்திலேன் பிறந்த பின் மறந்திலேன் –
பக்தி பண்ணாத அன்று பிறந்ததாகவே நினையார் அன்றோ –
சரீர ஜென்மம் -ஞான ஜென்மம் -நின்றதும் இருந்ததும் கிடந்ததும் என் நெஞ்சுள்ளே -மற்று ஒன்றை காணார் –
பர்யுபாசித்தே -நன்றாக விபூதி ரூப குணங்கள் அனைத்தையும் அறிந்து நினைத்து -சாதன திசையிலும் இனியன் –
சூழ்ந்து இருந்து ஏத்துவார் பல்லாண்டு -இங்கு உள்ள கைங்கர்யமே அங்கும் –
இங்கு அநித்தியம் -அங்கு நித்யம் -இடையூறு இல்லாமல் –

———————-

மந் மநா பவ மத் பக்தோ மத்யாஜீ மாம் நமஸ்குரு.–மாமே வைஷ்யஸி யுக்த்வைவ மாத்மாநம் மத் பராயண—৷৷9.34৷৷

பக்தி எப்படி என்று ஒரே ஸ்லோகத்தால் -ஆறு தடவை மத் மம -என்னுடைய நெஞ்சை தட்டி அருளிச் செய்கிறான் –
அஹங்கரிப்பதே அவனுக்கு அழகு-பரதந்த்ரமாக இருப்பதே நமக்கு ஸ்வரூபம்
தைலதாராவத் –என்னையே தியானித்து –அகில ஹேய ப்ரத்ய நீக்கம் -கல்யாண ஏக குணாத்மகன் -ஸத்யஸங்கல்பன்
ஸமஸ்த த்ரிவித காரணத்தவன் -நிஷ் காரணன் -அத்புத காரணன் -பர ப்ரஹ்மம் -பரமாத்மா -புண்டரீகாக்ஷன் -முகில் வண்ணன்
தேஜோ மயன் -ஆராவமுதன் -சதுர்புஜன் -நீண் முடியன் -மகர குண்டலத்தன் -வனமாலை -ஹார நூபுராதிகள் -தயை ஏக சிந்து –
அசரண்ய சரண்யன் –சர்வ சேஷி –அனவதிக அதிசய அசங்க்யேய -இத்யாதி -சேஷ சேஷி பாவம் அறிந்து –
அவன் உகப்புக்காகவே -அசித்வத் பரதந்த்ரனாய் –பரம பிராப்யம்-தாரகம் என்று அறிந்து -திருநாம சங்கீர்த்தனமே ஸ்வயம் –
பிரயோஜனமாக -கொண்டு-ப்ரீதியுடன் பக்தி செய்பவன் –மனசை பழக்கினவன் -என்னை அடைகிறான் –
மனசை பழக்க –திருவடிகளில் பிரார்த்தித்து தானே பெற வேன்டும் –
அர்த்திகளுக்கு அருள தீஷிதை கொண்டு உள்ளான் -அவன் இடமே லயிக்கப் பண்ணி –
மாம் -என்று தனது பெருமைகளை எல்லாம் காட்டி அருளுகிறார்

——————

அத்யாயம்-10–விபூதி அத்யாயம் — 8,9,10,11-ஸ்லோகங்கள்-

அஹம் ஸர்வஸ்ய ப்ரபவோ மத்த ஸர்வம் ப்ரவர்ததே.–இதி மத்வா பஜந்தே மாம் புதா பாவஸமந்விதா—–৷৷10.8৷৷

அகில காரணன் -ஸ்வபாமிக கல்யாண ஏக குணாத்மிகன்-நித்ய நிரவதிக காருண்யன் -என்பதை அறிந்து –
அநந்ய -பாவம் – கொள்ள வேன்டும் –
இவன் இடம் உத்பத்தி -பிரவ்ருத்தி இவன் அதீனம் -என்று அறிந்து -என்னை உண்மையாக அறிந்து –
ப்ரீதி உடன் பக்தி செய்பவர்கள்

————-

மச் சித்தா மத் கத ப்ராணா போதயந்த பரஸ்பரம்.–கதயந்தஷ்ச மாம் நித்யம் துஷ்யந்தி ச ரமந்தி ச৷৷10.9৷৷

என்னையே சிந்தனம் -பிராணன் போலே -பிரிந்தால் தரிக்க மாட்டார்களே -பரஸ்பரம் திவ்ய குண சேஷ்டிதங்களை பேசி —
பேசும் கேட்க்கும் இரண்டு வர்க்க ஹர்ஷங்கள்-பெற்று இருப்பார்கள் -உன் செய்கை என்னை நைவிக்கும் -அது இது உது எல்லாம் —
பிராணனை அவன் இடம் -தாரகம் என்று உணர்ந்து -/ மனஸ் நெஞ்சு அவன் இடம் முழுவதும் –
சென்னிக்கு அணியும் சேறு -அடியார் -ஆஹ்லாத சீத நேத்ராம்பு –
மச் சித்தா முதல்-10 பாசுரம் திரு நெடும் தாண்டகம் / மத் கத ப்ராணா-அடுத்த பத்தும் -/போதயந்த பரஸ்பரம்-இறுதி பத்தும் –
கொடுக்க- கொள்ள- குறையாத அவன் குணங்கள் -ஞானம் மட்டும் பகிர்ந்து கொண்டால் பெருகும் குறையாது –
வைக்கும் சிந்தையிலும் பெரிதோ நீ அளிக்கும் வைகுந்தம் –

————-

தேஷாம் ஸததயுக்தாநாம் பஜதாம் ப்ரீதிபூர்வகம்.–ததாமி புத்தியோகம் தம் யேந மாமுபயாந்தி தே—-৷৷10.10৷৷

நித்யமாகவே பிரியாமல் கைங்கர்யம் செய்யும் மநோ ரதங்களை கொண்டு இருப்பார்க்கு புத்தி யோகம் அருளி –
தன்னிடம் சேர்ப்பித்துக் கொள்கிறான் –
ஸ்வயம் பிரயோஜனம் -ப்ரீதி உடன் பக்தி -புத்தி யோகம் கொடுக்கிறேன் -எதனால் என்னை அடைகிறார்களோ அந்த புத்தி
கீழே பர பக்தி -இங்கு பர ஞானம் -அடுத்த நிலை –
பர பக்தி அனுஷ்டித்தவனுக்கு பர ஞானம் -சாஷாத்காரம் போலே மனசுக்கு தோற்றி அருளுகிறேன் –
ஞானம் -தரிசன -பிராப்தி அவஸ்தைகள் –பர பக்தி பர ஞானம் -பரம பக்திகள்- –

————

தேஷா மேவாநுகம்பார்த மஹமஜ்ஞாநஜம் தம–நாஷயாம் யாத்மபாவஸ்தோ ஜ்ஞாநதீபேந பாஸ்வதா৷৷10.11৷৷

அநந்ய பக்தர்கள் மேல் பக்ஷ பாதமாக -கர்ம அனுகுணமாக வரும் –மயர்வுகளை அறுத்து மதி நலம் அருளி –
தன்னுடைய அசாதாரண கல்யாண குணங்களை
பிரகாசித்து அருளுகிறார் –பகவத் பக்தி ஞானம் ஒளி கொண்டு இருளை போக்கி அருளுகிறார் -கருணையால் –
அஞ்ஞானத்தால் பிறந்த தமஸ் இருட்டை போக்கி அருளுகிறேன் -ஹிருதய கமலத்தில் சேவை சாதித்து கொண்டு போக்கடிக்கிறேன் –
பரம பக்தி தானே மோக்ஷம் கொடுக்கும் -பர ஞானம் கொண்டு என்னை அடைகிறான் என்கிறான் என்னில்
தானே பரம பக்திக்கு கூட்டிச் செல்கிறான் என்றபடி -அப்படிப்பட்ட பக்தர்கள் ஏற்றம் அறிய அர்ஜுனன் ஆவலாக இருந்தான் –

—————–

அத்யாயம்–11—-விஸ்வ ரூப யோகம் –ஸ்லோகங்கள்–5, 13,24,43,44,45,46–

ஸ்ரீ பகவாநுவாச-
பஷ்ய மே பார்த ரூபாணி ஷதஷோத ஸஹஸ்ரஷ–நாநாவிதாநி திவ்யாநி நாநாவர்ணாகரிதீநி ச–৷৷11.5৷৷
பார் -பஸ்ய –உடனே -பார்க்கும் படி ஆக்குகிறேன் என்றபடி -காணுமாறு என்று உண்டு எனில் அருளாய் -தேவகி கேட்டு பெற்றாள்
-பாலும் சுரந்து இவனும் குடித்தான் -வைதிக காமம் -கிருஷ்ண விஷயம் அன்றோ –
என்னுடைய ரூபங்களை பார்ப்பாய் -எல்லாவற்றையும் ஓர் இடத்தில் -நூறு ஆயிரம் ஆயிரமான ரூபங்கள் –
தோள்கள் ஆயிரத்தாய் –முடிகள் ஆயிரத்தாய் -பர வ்யூஹ விபவ அந்தர்யாமி அர்ச்சை இவற்றுள் உள் பிரிவுகள் /
நின்ற கிடந்த இருந்த நடந்த -பல பல உண்டே -அனைத்தையும் காட்டுகிறேன் -வேவேரே வகை -திவ்யம் -அப்ராக்ருதம் -ஆச்சர்யம்
-நாநா வர்ணங்கள் -நாநா ஆகாரங்கள் -ஒவ் ஒன்றிலும் வேறே வேறே விதங்கள் உண்டே அதனால் நாநா -/ நினைப்பரியன –மாயங்கள் -/
பாலின் நீர்மை செம் பொன் நீர்மை –பசியின் பசும் புறம் போலும் நீர்மை -யுகங்கள் தோறும் -/ எந்நின்ற யோனியுமாய் பிறந்தாய் –

——–

தத்ரைகஸ்தம் ஜகத்கரித்ஸ்நம் ப்ரவிபக்தமநேகதா—-அபஷ்யத்தேவதேவஸ்ய ஷரீரே பாண்டவஸ்ததா—৷৷11.13৷৷
நன்றாக பிரிக்கப் பட்ட -வித விதமாக -ஜகத்தை ஒரு மூலையிலே கண்டான் -ஒன்றும் மிச்சம் இல்லாமல் –
லோகம் மட்டும் என்றால் எந்த பகுதி -சங்கை வரும் -அனைத்தும் திரு மேனியில் ஒரு மூலையில் கண்டான்
போகம் போக ஸ்தானம் போக உபகரணங்கள் போக்தா -அனைத்தையும் -ஏக தேசத்தில் -ஒன்றுமே மிச்சம் விடாமல் –
-கண்ணன் மட்டும் இருந்தால்–தன் ஸ்வயம் திருமேனி மட்டும் -இருந்தால் திருவடிகளில் விழுந்து இருந்து இருப்பான் –
இவனோ விஸ்வ ரூபம் கண்டு விசமய நீயானாகி தேவ -தேவர்களுக்கும் எல்லாம் தேவன் அன்றோ

———-

நப ஸ்பரிஷம் தீப்தமநேகவர்ணம் –வ்யாத்தாநநம் தீப்த விஷால நேத்ரம்.–தரிஷ்ட்வா ஹி த்வா–ப்ரவ்யதிதாந்தராத்மா-தரிதிம் ந விந்தாமி ஷமம் ச விஷ்ணோ—৷৷11.24৷৷

ஆகாசம் தொடுவதாய் ஒளி படைத்த -பிளந்த திரு வாய் -பரந்த ஒளி படைத்த திருக் கண்கள் -கண்டு -அந்தராத்மா நெஞ்சு நடுங்கி
மனசும் -தேக தாரணம் -மனஸ் இந்திரிய தாரணங்கள் அடைய வில்லை கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை -பயந்தவற்றை விவரிக்கிறான்
ஆகாசம் -தொடுவதாய் -ஆதி நாடி அந்தம் காணவில்லை சொல்லி -பர வ்யோமம் ஸ்ரீ வைகுண்டம் வரை என்றவாறு –
அதை தொடும் திரு மேனி என்றவாறு –
யாராலும் பார்க்க முடியாத ஸ்ரீ வைகுண்டம் –ஸ்ரீ வைகுண்டம் எங்கு இருந்தது என்று இவன் பார்க்க முடியுமோ -ஊகித்து சொல்கிறான் –
என்னால் பார்க்க முடியவில்லை -பரமபதம் எட்ட முடியாமல் இருக்கும் என்று சொல்லி கேள்வி பட்டதால் சொல்கிறான் -என்பதே –
நீல தோயத மத்யஸ்தா -நீர் உண்ட கார் மேக வண்ணன் -செய்யாள் -/
பீதாபா -பீதாம்பரம் -பரபாகம் –செவ்வரத்த உடை ஆடை அதன் மேல் ஒரு சிவலிக்கை கச் என்கின்றாளால்
–இழுத்து பிடித்து -கச்சிதமாக -/பச்சை மா மலை போல் மேனி -பவள வாய் -கமலச் செங்கண் –/தீப்தம் அநேக வர்ணம் /
அந்தாமத்து–செம் பொன் திரு உடம்பு –செந்தாமரை /
கண்கள் சிவந்து பெரிய வாய் வாயும் சிவந்து கனிந்து உள்ளே –மகர குண்டலத்தன் –கொண்டல் வண்ணன் சுடர் முடியன் /
கரு மாணிக்க மலை மேல் –/தீப்த விலாச நேத்ரம்– செவ்வரியோடி நீண்டு மிளிர்ந்த திருக் கண்கள் /விஷ்ணோ -நீக்கமற வியாபித்த-

————

பிதாஸி லோகஸ்ய சராசரஸ்ய—த்வமஸ்ய பூஜ்யஷ்ச குருர்கரீயாந்.—ந த்வத்ஸமோஸ்த்யப்யதிக குதோந்யோ–லோகத்ரயேப்யப்ரதிமப்ரபாவ—৷৷11.43৷৷

கத்ய த்ரயத்தில் -ஸ்ரீ ராமானுஜர் இத்தை கொள்வார் -மூன்று வேதங்கள் லோகங்கள் -ஒப்பு இல்லாத -சராசரங்கள் உடன் கூடிய லோகத்துக்கு தந்தை
பூஜிக்க தக்க -ஆச்சார்யர் தந்தை நீயே -தாயாய் –மற்றுமாய் முற்றுமாய் -கீழே மன்னிப்பு கேட்டு இதில் தந்தை -பண்ணின தப்பு எல்லாம் செய்து மன்னிப்பு
-பெற்ற தந்தைக்கு கடமை –குணங்களில் உனக்கு சமமானவன் இல்லை -வேறு ஒருத்தன் மேம்பட்டவனும் இல்லை -நிகரற்ற ஒப்பில்லா அப்பன் அன்றோ –
ஓத்தார் மிக்கார் இலையாய மா மாயன் -பொன் அப்பன் மணி அப்பன் முத்து அப்பன் -தன் ஒப்பார் இல்லாத அப்பன் –

தஸ்மாத்ப்ரணம்ய ப்ரணிதாய காயம் –ப்ரஸாதயே த்வாமஹமீஷமீட்யம்.–பிதேவ புத்ரஸ்ய ஸகேவ ஸக்யும் –ப்ரிய ப்ரியாயார்ஹஸி தேவ ஸோடும்—৷৷11.44৷৷

அதனாலே -உடம்பை சுருக்கி கை ஏந்தி பிரார்த்திக்கிறேன் –நீயே ஸ்த்வயன் ஈசன் -அனுக்ரஹிப்பாய் –
சரணாகத வத்சலன் -இருவர் லக்ஷணங்களையும் சொல்லி
பிதா புத்ரன் குற்றங்களை மன்னிப்பது போலே -நண்பனை போலவும் -பிரியம் உள்ளவர் போலவும்

அதரிஷ்டபூர்வம் ஹரிஷிதோஸ்மி தரிஷ்ட்வா–பயேந ச ப்ரவ்யதிதம் மநோ மே.—ததேவ மே தர்ஷய தேவ ரூபம் -ப்ரஸீத தேவேஷ ஜகந்நிவாஸ—৷৷11.45৷৷

தேவர்களுக்கும் காரணம் -ஜகத்துக்கு நிர்வாகன் -பார்க்கப் படாத உருவம் கண்டு-ஹர்ஷம் -பயந்தும் –
பழைய -கண்ணனாக -மயில் பீலி -தரித்து -அருளுவாய் -/
ஆதாரம் நீ பிரார்த்திப்பதை அருள வேன்டும் -அந்த ரூபம் எப்படிப் பட்டது அடுத்த ஸ்லோகம்

கிரீடிநம் கதிநம் சக்ரஹஸ்த–மிச்சாமி த்வாம் த்ரஷ்டுமஹம் ததைவ.–தேநைவ ரூபேண சதுர்புஜேந –ஸஹஸ்ரபாஹோ பவ விஷ்வமூர்தே—৷৷11.46৷৷

ஆயிரம் கைகள் -உலகம் திருமேனி -இப்பொழுது பார்க்கும் விஸ்வ ரூபம் வர்ணனை கொண்டு விளிக்கிறான் /
கிரீடம் கதை -சக்கரம் -எல்லாம் ஏக வசனம் இங்கு
தரித்து சேவை சாதித்து அருளுவாய் –விஸ்வ ரூபம் இல்லை -பழைய ரூபத்துடன் –சதுர்புஜம் -பழைய ரூபம் என்கிறான் –
ஜாதோசி சங்க சக்ர கதா தர
பிறந்த உடனே சதுர் புஜம் -தேவகி மறைத்து கொள் பிரார்த்திக்க வேண்டி இருந்ததே – அப்பூச்சி காட்டும் ஐதீகம் எம்பார்
கையினார் சுரி சங்கு அனல் ஆழியினர் -பெரிய பெருமாளும் -காட்டி அருளினார்

———————–

அத்யாயம்–12–ஸ்லோகம்–5-

க்லேஷோதிகதரஸ் தேஷா மவ்யக்தாஸக்தசேதஸாம்.–அவ்யக்தா ஹி கதிர்துகம் தேஹவத் பிரவாப்யதே–৷৷12.5৷৷

தேகத்துடன் அனைத்தும் செய்து இல்லாதது செய்து பழக்கம் இல்லையே -தேகத்துடன் கைங்கர்யம் செய்யலாமே பக்தி நிஷ்டர் –
மிக வருத்தம் –கிலேச -தர -ஒன்றை காட்டிலும் -பகவத் உபாசனத்தை காட்டிலும் –
அவ்யக்த ஆசக்த நிலை நின்ற மனசை படைத்தவர்களுக்கு
ஆத்மாவே கதி என்று இருப்பவனுக்கு -துக்கம் -நிறைய -துக்கத்துடன் ஆத்மா சாஷாத்காரம் –
அனுபவம் இருவருக்கும் சுகம் -உபாயம் இதில் ஸூகரம் இல்லையே -பக்தி போலே –

——————

அத்யாயம்-15–ஸ்லோகம்–6–

ந தத்பாஸயதே ஸூர்யோ ந ஷஷாங்கோ ந பாவக–யத்கத்வா ந நிவர்தந்தே தத்தாம பரமம் மம–৷৷15.6৷৷

பரிசுத்தமான ஆத்மா -/ஆத்ம சாஷாத்காரம் பெற்று -ஞானம் தேஜஸ் -மிக்கு -ஸூரியன் கொண்டு ஒளி பெற வேண்டாம்
சந்திரன் அக்னி -இல்லாமல் தானே விளங்கும்
எத்தை அடைந்த பின் திரும்பி வர வேண்டாமோ -தாமம் தேஜஸ் -இந்த சொத்து மம -சேர்த்தே சொல்லுவான் /
எதனால் விளங்குகிறான் -யோகத்தால் -ஞான சஷூஸ்-கர்மா விலகியதும் யோகம் வளரும் –
திருவடி பற்றி பற்று அறுக்க பிரார்த்திக்க வேண்டுமே –

—————-

அத்யாயம்–18–ஸ்லோகங்கள்—55,65,66–

பக்த்யா மாமபி ஜாநாதி யாவாந் யஷ்சாஸ்மி தத்த்வத–ததோ மாம் தத்த்வதோ ஜ்ஞாத்வா விஷதே ததநந்தரம்–৷৷18.55৷৷

மேலே மேலே பக்தி முற்றும் -பர பக்தி -அத்ருஷ்டார்த்த பிரத்யக்ஷ அபி நிவேசம் -ஆசை ஏற்படும் /
பர ஞானம் -சாஷாத்காரம் பண்ணி அனுபவிக்க /
பரம பக்தி புனர் விஸ்லேஷ பீருத்வம் கிடைத்த அனுபவம் விலகுமோ என்று துடிக்க வைக்கும் /ஞான தரிசன பிராப்தி அவஸ்தைகள் /
யஹா அஸ்மி யாராக -எப்படிப்பட்டவனாக -இன்னான் இணையான் –ஸ்வரூப நிரூபக தர்மம் -நிரூபித்த ஸ்வரூப விசேஷணங்கள்-
இரண்டையும் அறிகிறான் பர பக்தி
சத்யம் ஞானம் அனந்தம் பிரம்மா -இன்னான் -நிர்விகார தத்வம் ஞான மயம் அந்தம் அற்றவன் -ஞான பல -இத்யாதி
இணையான் -அறிந்து கொண்டு
என்னை பெற பக்தியால் தெரிந்து கொள்கிறான் -அதற்கு பின் உண்மையாக தெரிந்து அடைய ஆசை கொள்கிறான்
ஞாத்வா பர ஞானம் -ஞானம் முற்றி முற்றி தர்சன சாஷாத்கார அவஸ்தை -மேலே பரம பக்தி அடைந்து என்னை அனுபவிக்கிறான் –

————-

மந் மநா பவ மத் பக்தோ மத் யாஜீ மாம் நமஸ்குரு–மாமே வைஷ்யஸி ஸத்யம் தே ப்ரதிஜாநே ப்ரியோஸி மே–৷৷18.65৷৷

சத்யம் இட்டு ப்ரதிஞ்ஜை செய்து அன்றோ அருளிச் செய்கிறான் -நீ இனியவன் -என்னை அடைவாய் –
உனக்கு நல்லது பக்தி யோகம் தான் -இதற்கும் சோகப் பட்டான் -அதனால் மேல் ஸ்லோகம் –
முதலில் என்ன செய்ய வேண்டும் தர்மம் அதர்மம் மயக்கம் தாசன் சிஷ்யன் கீழ்
தேவன் அசுரர் விபாகம் கேட்டு சோகம் –
இங்கு மூன்றாவது சோகம்

———-

ஸர்வதர்மாந் பரித்யஜ்ய மாமேகம் ஷரணம் வ்ரஜ–அஹம் த்வா ஸர்வ பாபேப்யோ மோக் ஷயிஷ்யாமி மாஸூச–৷৷18.66৷৷

சோகப் படாதே –சரணாகதி விரிவாக கீழே பார்த்தோம் -/என்னை ஒருவனையே பற்று-
சர்வ தடங்கலாக உள்ள எல்லா பாபங்களில் இருந்தும் விடுவிப்பேன் சோகப் படாதே –
பாபங்கள் இருந்ததே என்று தானே சோகப் பட்டு இருக்க வேண்டும் -பக்தி பண்ண -ஆரம்ப விரோதிகள் இருக்குமே
ஆரம்பிக்கவே முடியாதே –அதை கண்டு பயந்து சோகம் –
வர்ணாஸ்ரம கர்மங்கள் பண்ணி கொண்டே பலன்களை விட்டு -சர்வ தர்ம பல பரித்யாகம் –
என்னையே கர்த்தா -ஆராதனாக பற்று -என்றவாறு –
பாபங்களை போக்கும் பிராயச்சித்த தர்மங்களையும் கண்டு பயப்பட்டு சோகம் -இங்கு அவற்றையும் விட்டு –
அந்த ஸ்தானத்தில் சரணாகதி என்றவாறு –
பக்தி தான் ஸ்ரீ கீதா சாஸ்திரம் உபாயம் -அர்ஜுனனுக்கு ஏற்ற உபதேசம் -அங்க பிரபத்தி என்றவாறு –
பிரதான உபாயம் பக்தி யோகம் –
தடங்கலை போக்கி பக்தி தொடங்கி-பக்தி ஒன்றினால் அடையப் படுகிறேன் -ஸ்ரீ கீதா வாக்கியம் –
ரஹஸ்ய த்ரயம் -அர்த்தம் ஸ்வ தந்த்ர பிரபத்தி –
கர்மா ஞான பக்தி யோகங்களை விட்டு -என்னை சரண் அடைந்து –
பண்ணின எண்ணத்தையும் உபாயமாக எண்ணாமல் -என்னை அடைய தடங்கலாக
உள்ள எல்லா பாபங்களையும் கண்டு சோகப் படாதே -இங்கு சோகம் –
இவன் சர்வாத்மா -ஞானம் வந்த பின்பு -ஆராய்ந்த பின் உனக்கு எது சரி -அத்தை செய் –
இது தான் பொறுப்பை தலையில் வைத்த சோகம்-நான் ஸ்வரூப அனுரூபமாக அன்றோ பண்ண வேண்டும் –
பிராரப்த கர்மாக்கள் பக்தி யோகனுக்கு முடிக்க மாட்டார் -பிரபன்னனுக்கு அனைத்தையும் -இந்த சரீரம் தான் கடைசி சரீரம்
சீக்கிரம் பலம் -பஹு ஆனந்தம் -அன்றோ –
கர்மா ஞான பக்தி யோகங்கள் கைங்கர்ய ரூபமாக செய்வான் பிரபன்னன் -உபாய புத்தியால் இல்லை
மாம் -ஸுலப்ய பரம்-ஆஸ்ரயண ஸுகர்ய ஆபாத குணங்கள் / அஹம் -பரத்வ பரம்- -ஆஸ்ரய கார்ய ஆபாத குணங்கள் —

——————-

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ பாகவத புராண ஏற்றம் —

ஸ்ரீ கிருஷ்ண த்வைபாயனர் -ஸ்ரீ வ்யாஸ தேவர்-ஸ்ரீ பாதராயணர் என்றும் சொல்லப்படுபவர்
குரு வம்சம் மூல புருஷர்

பாகவத இத பாகவதம் -அவனைப் பற்றிய அனைத்தும் விளக்கும்

ஸ்ரீ ஜனமேயஜன்-ஸ்ரீ பரிஜித்தின் குமாரர் -ஸ்ரீ வைசம்பாயனிடம் கேட்டுக் கொண்டான் –
முன்பு ஸ்ரீ ஸூக மகரிஷி ஸ்ரீ பரிக்ஷித்துக்கு சொன்னதையே

ஸ்ரீ வீர ராகவையம் வியாக்யானம் -உண்டே-

ஸ்ரீ நைமிசாரண்யம் -ஸ்ரீ சூதர் -ஸ்ரீ பவ்ராணிகர்–ரிஷிகளுக்கு சொல்ல
ஸ்ரீ ஸுநகர் ஸ்ரீ வியாசருக்கு சொல்ல –
ஸ்ரீ வியாசர் ஸ்ரீ சுகருக்கு சொல்ல -ஸ்ரீ சுகர் ஸ்ரீ பரிக்ஷித்துக்கு சொல்ல –
ஸ்ரீ ரோமஹர்ஷனரும் பரீக்ஷித் கேட்க்கும் போது கேட்க -அவர் பிள்ளை ஸ்ரீ சூதர் கேட்டு அறிந்தார்

பக்திக்கு இளமை திரும்பி -ஞான வைராக்யம் வயசானாலும் -இன்றும் பக்தி தாண்டவமாடும் பிருந்தாவனத்தில்
சப்தாஹம் நடக்கும் இடத்தில் ஸ்ரீ கண்ணன் உள்ளான் நம்பி லக்ஷம் மக்கள் கூடும் இடம்
பக்தியும் முக்தியும் சேர்ந்தே முன் யுகங்களில் இருக்க -ஞானம் வைராக்யம் தூங்கி போக -எழுப்ப அசரீரி –
சத் கர்மாவை செய்ய ஸ்ரீ நாரதருக்கு சொல்ல -ஸ்ரீ சனகாதிகள் -இடம் என்ன செய்ய வேண்டும்
ஸ்ரீ பாகவத புராணம் வாசிப்பதே ஸத்கார்யம்

18000 ஸ்லோகங்கள் –12 ஸ்கந்தங்கள் –
காசி கங்கா புஷ்கரம் யமுனை இதுக்கு நிகரான பாவனம் இல்லை –
தானே ஞானம் வைராக்யம் பிறக்கும் இத்தைக் கேட்டாலே -சப்தாஹ முறை -கலியுகம் எளிமையாக்க-
ஸ்ரீ உத்தவர் இடம் -ஸ்ரீ பாகவத புராணத்துக்குள் இருப்பேன் –
என்னை அனுபவிக்கும் பலன் கிட்டும் -சேவநாத் ஸ்ரவணாத் பாடாத் தர்சநாத் பாப விநாசம் –
ஆனந்தவனம் சென்று பாட

——————-

ஸ்கந்தம் -1-

அத்யாயம் -1-ரிஷிகளின் கேள்விகள்
அத்யாயம் -2-பரத்வமும் பரத்வ கைங்கர்யமும்
அத்யாயம் -3-ஸ்ரீ கிருஷ்ணனே ஸ்ருஷ்ட்டி கர்த்தா
அத்யாயம் -4-ஸ்ரீ நாரதர் தோன்றுகிறார்
அத்யாயம் -5-ஸ்ரீ நாரதரின் ஸ்ரீ வியாச பகவானுக்கு ஸ்ரீ பாகவத உபதேசம்
அத்யாயம் -6-ஸ்ரீ நாரத -ஸ்ரீ வியாச பகவான் சம்வாதம்
அத்யாயம் -7-துரோணர் பிள்ளை தண்டனை பெற்றது
அத்யாயம் -8-குந்தி தேவி பிரார்த்தனை -ஸ்ரீ பரீக்ஷித் ரக்ஷணம் பெற்றது
அத்யாயம் -9-ஸ்ரீ பீஷ்மர் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் சந்நிதியில் ஸ்வர்க்கம் போதல்
அத்யாயம் -10-ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் ஸ்ரீமத் துவாரகைக்கு எழுந்து அருளுதல்

அத்யாயம் –11-ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் ஸ்ரீமத் துவாரகையில் நுழைதல்
அத்யாயம் -12-ஸ்ரீ பரீக்ஷித் பிறப்பு
அத்யாயம் -13- திரிதராஷ்ட்ரர் மறைவு
அத்யாயம் -14-ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் தன்னுடைச் சோதிக்கு எழுந்து அருளுதல் –
அத்யாயம் -15-ஸ்ரீ பாண்டவர்கள் ஸ்வர்க்கம் செல்லுதல்
அதிகாரம் -16-ஸ்ரீ பரிஷித் கலி யுகம் பிறப்பு
அதிகாரம் -17-கலிக்கு ஒதுக்கிய இடங்கள்
அதிகாரம் -18-ஸ்ரீ பரிக்ஷித்துக்கு வந்த சாபம்
அதிகாரம் -19-ஸ்ரீ ஸூக தேவ கோஸ்வாமி உபதேசம்

—————–

ஸ்கந்தம்-2- அண்ட ஸ்ருஷ்ட்டி விவரணம்

அத்யாயம் -1-ப்ரஹ்ம ஞானத்துக்கு முதல் அடி
அத்யாயம் -2-மனதுள்ள ப்ரஹ்மம்
அத்யாயம் -3-சுத்த ப்ரஹ்ம கைங்கர்யம் -மானஸ அனுபவம்
அத்யாயம் -4-ஸ்ருஷ்ட்டி க்ரமம்
அத்யாயம் -5-ப்ரஹ்மமே சர்வ காரண காரணத்வம்
அத்யாயம் -6-ப்ரஹ்மம் தானே அருளிச் செய்த ஸ்ரீ ஸூக்திகள்
அத்யாயம் -7-ப்ரஹ்ம அவதாரங்களின் சுருக்க விவரணம்
அத்யாயம் -8-பரீக்ஷித் மகாராஜாவின் கேள்விகள்
அத்யாயம் -9-ப்ரஹ்மத்தின் ஸ்ரீ ஸூக்திகளைக் கொண்டே பதில்கள்
அத்யாயம் -10-ஸ்ரீ மத் பாகவதமே அனைத்து கேள்விகளுக்கும் பதில் கொடுக்கும்

——————–

ஸ்கந்தம் -3-

அத்யாயம் -1-ஸ்ரீ விதுரரின் கேள்விகள் அத்யாயம் -2-ஸ்ரீ கிருஷ்ணனை நினைவூறுதல்
அத்யாயம் -3-ஸ்ரீ க்ருஷ்ண லீலைகள் -ஸ்ரீ ப்ருந்தாவனத்துக்கு வெளியில் –
அத்யாயம் -4-ஸ்ரீ விதுரர் ஸ்ரீ மைத்ரேயரை அணுகுதல்
அத்யாயம் -5-ஸ்ரீ விதுரர் ஸ்ரீ மைத்ரேயர் சம்வாதம்
அத்யாயம் -6-அண்டங்கள் ஸ்ருஷ்ட்டி
அத்யாயம் -7-ஸ்ரீ விதுரரின் மீதி கேள்விகள்
அத்யாயம் -8-திரு நாபி கமலத்தில் இருந்து நான் முகன் உத்பத்தி
அத்யாயம் -9-நான்முகனின் வேண்டுதல்
அத்யாயம் -10-ஸ்ருஷ்டிகளின் பாகங்கள்

அத்யாயம் -11-காள பரிணாமம்
அத்யாயம் -12-குமார சம்பவமும் மற்றவையும்
அத்யாயம் -13-மஹா வராஹ அவதாரம்
அத்யாயம் -14-திதி தேவியின் கர்ப்பம்
அத்யாயம் -15-ஸ்ரீ வைகுண்ட விவரணம்
அத்யாயம் -16-வாசல் காப்பார்கள் சாபம்
அத்யாயம் -17-ஹிரண்யாக்ஷனின் ஜெயம்
அத்யாயம் -18-மஹா வராஹம் ஹிரண்யாக்ஷனை போர் இடுதல்
அத்யாயம் -19- ஹிரண்யாக்ஷ நிரசனம்
அத்யாயம் -20-நான்முகனின் ஸ்ருஷ்ட்டி

அத்யாயம் -21-மனு கர்தம சம்வாதம்
அத்யாயம் -22-கர்தப முனி தேவஹூதி கல்யாணம்
அத்யாயம் -23-தேவஹுதியுடைய சோகம்
அத்யாயம் -24-கர்தப முனியுடைய சன்யாசம்
அத்யாயம் -25-ப்ரஹ்ம கைங்கர்ய சீர்மை
அத்யாயம் -26-பிராகிருத தண்மை
அத்யாயம் –27-பிராகிருத தன்மைகளை பற்றிய ஞானம்
அத்யாயம் -28-கபில முனிவர் உபதேசம் -பிராகிருத தண்மை
அத்யாயம் -29-கபில முனிவர் உபதேசம் -ப்ரஹ்ம கைங்கர்யத்தின் சீர்மை
அத்யாயம் -30-கபில முனிவர் உபதேசம் -சேதனர்களின் சம்சார சாகர அல்ப நிலை

அத்யாயம் -31-கபில முனிவர் உபதேசம் -சேதனர்களின் சம்சார சாகர மக்ந நிலை
அத்யாயம் -32-கபில முனிவர் உபதேசம் -சேதனர்களின் சம்சார சாகர அஸ்திர நிலை
அத்யாயம் -33-கபில முனிவர் நடவடிக்கை

—————–

ஸ்கந்தம் -4-

அத்யாயம் -1-மனு வம்ச விவரணம்
அத்யாயம் -2-தக்ஷனின் சிவனுக்கு சாபம் அத்யாயம் -3 – சிவனுக்கும் சதிக்கும் சம்வாதம் –
அத்யாயம் -4-சதி சரீரத்தை விடுதல்
அத்யாயம் -5-தக்ஷனின் யாகத்தில் தடங்கல்
அத்யாயம் -6-நான்முகன் சிவனுக்கு ஆறுதல்
அத்யாயம் -7-தக்ஷனின் யாக ஆஹுதி
அத்யாயம் -8-துருவன் காட்டுக்கு போதல்
அத்யாயம் -9-துருவன் மீண்டு வருதல்
அத்யாயம் -10-துருவ மஹாராஜர் -யக்ஷர்கள் சண்டை

அத்யாயம் -11-துருவனுக்கு சண்டை போடாமல் இருக்க ஸ்வயம்பு முனியின் அறிவுரை
அத்யாயம் -12-துருவ மஹாராஜர் தபம்
அத்யாயம் -13-துருவ மஹாராஜர் சந்ததி விவரணம்
அத்யாயம் -14-வேணே அரசர் விருத்தாந்தம்
அத்யாயம் -15-ப்ருது பிறப்பும் முடி சூடலும்
அத்யாயம் -16-ப்ருது அரசர் முடி இழத்தல்
அத்யாயம் -17-ப்ருது மஹா ராஜரின் கோபம் -பூமா தேவியின் மேல்
அத்யாயம் -18-ப்ருது மஹா ராஜர் பூமா தேவி -பசுவைக் கறத்தல்
அத்யாயம் –19-ப்ருது மஹா ராஜரின் அவச மேத யாகம்
அத்யாயம் -20-ஸ்ரீ விஷ்ணு ஆவிர்பாவம் -ப்ருது மஹா ராஜரின் யாகத்தில் –

அத்யாயம் -21-ப்ருது மஹா ராஜருக்கு உபதேசம்
அத்யாயம் -22-ப்ருது மஹா ராஜர் -நான்கு குமாரர்கள் சந்திப்பு
அத்யாயம் -23-ப்ருது மஹா ராஜர் வீட்டுக்கு திரும்புதல்
அத்யாயம் -24-சிவனின் பாடல்
அத்யாயம் -25-புரஞ்சன அரசரின் குணங்கள்
அத்யாயம் -26-புரஞ்சன அரசர் வேட்டைக்கு சென்று மனைவியை பெறுதல்
அத்யாயம் -27-சந்தவேகர் -முற்றுகை -ப்ருக அரசரின் கோட்டையை –
அத்யாயம் -28- புரஞ்சனார் அடுத்த பிறவியில் பெண்ணாவது
அத்யாயம் -29-நாரதர் –ப்ராஸீனபர்ஹி அரசர் சம்வாதம்
அத்யாயம் -30-ப்ராசேதாஸ் அரசரின் நடவடிக்கை

அத்யாயம் -31-நாரதர் ப்ராசேதாசுக்கு உபதேசம்

————–

ஸ்கந்தம் -5-

அத்யாயம் -1-பிரியவ்ரத மஹா ராஜர் நடவடிக்கை
அத்யாயம் -2-ஆக்னீத்ர மஹாராஜர் நடவடிக்கை
அத்யாயம் -3-ரிஷபதேவர் பிறப்பு –நாபி அரசரின் மனைவிக்கு -மேரு தேவிக்கு –
அத்யாயம் -4-ரிஷபதேவரின் குணங்கள்
அத்யாயம் -5-ரிஷப தேவரின் உபதேசம் -அவர் குமாரர்களுக்கு
அத்யாயம் -6-ரிஷப தேவரின் நடவடிக்கைகள்
அத்யாயம் -7-பரத அரசரின் நடவடிக்கைகள்
அத்யாயம் -8- பரத மஹாராஜரின் மாரு பிறப்பு
அத்யாயம் -9-ஜட பரதர் உயர்ந்த குணங்கள்
அத்யாயம் -10-ஜட பரதர்-ரகுகுணர் சந்திப்பு

அத்யாயம் -11-ஜடபரதர் ரகு குணருக்கு உபதேசம்
அத்யாயம் -12-ஜடபரதர் ரகு குணர் சம்வாதம் –
அத்யாயம் -13-மீண்டும் சம்வாதம்
அத்யாயம் -14-பிராகிருத சம்சாரமும் -பெரிய காட்டுக்கும் உள்ள ஒற்றுமை
அத்யாயம் -15-பிரியவ்ரதர் சந்ததியோரின் பெருமை
அத்யாயம் -16-ப்ரஹ்மமே சத்யம் என்று உணர்தல்
அத்யாயம் –17-கங்கா தேவியின் வம்சம்
அத்யாயம் -18-அநேக அவதாரங்களுக்கு பிரார்த்தனை
அத்யாயம் -19-ஹனுமான் பிரார்த்தனையும் நாரதர் பிரார்த்தனையும் பாரத வர்ஷத்தின் மஹிமையும்
அத்யாயம் -20-த்வீபங்களின் அமைப்பும் -அவற்றில் உள்ளோரின் ஸ்தோத்ரங்களும்

அத்யாயம் -21-சூர்ய பகவான் விவரணம்
அத்யாயம் -22-கிரகங்களின் சுழற்சியும் அவற்றின் பாதிப்பும்
அத்யாயம் -23-சிசுமாரா நக்ஷத்ர கூட்டம்
அத்யாயம் -24-மேல் லோகங்கள் விவரணம்
அத்யாயம் -25-அநந்தனின் ஏற்றம்
அத்யாயம் -26-நரகங்கள் விவரணம் -கர்ம பலன்களும்

———————-

ஸ்கந்தம் -6-சேதனர்களின் கடைமைகள்

அத்யாயம் -1-தர்மமும் அதர்மமும் -அஜமிலாரின் சரித்திரம்
அத்யாயம் -2-அஜாமிலர் -விஷ்ணு தூதர் -திரு நாம சங்கீர்தன மஹிமை
அத்யாயம் -3-யமதர்ம ராஜரின் தூதர்களுக்கு கட்டளை
அத்யாயம் -4-ஹம்ஸ குஹ்ய ஸ்தோத்திரங்கள் -தக்ஷ பிரஜாபதி
அத்யாயம் -5-நாரத முனிக்கு தக்ஷ பிரஜாபதியின் சாபம்
அத்யாயம் -6-தக்ஷனின் பெண்களும் வம்சாவளியும்
அத்யாயம் -7-இந்திரனின் அபராதம் -பிரஹஸ்பதி இடம்
அத்யாயம் -8-இந்திரனை ரஷிக்க மந்த்ரம்
அத்யாயம் -9-வ்ருத்தாசுர அரக்கன் தோற்றம்
அத்யாயம் -10-தேவர்கள் -வ்ருத்தாசுர அரக்கன் போர்

அத்யாயம் -11-வ்ருத்தாசுரனின் குணங்கள்
அத்யாயம் -12-வ்ருத்தாசுரனின் மறைவு
அத்யாயம் -13-இந்திரனுக்கு வந்த துன்பம்
அத்யாயம் -14-சித்ர கேது அரசனின் புலம்பல்
அத்யாயம் -15-நாரதர் -அங்கீரர் -இருவரின் உபதேசம் -சித்ரகேதுவுக்கு
அத்யாயம் -16-சித்ரகேது ப்ரஹ்மத்தை தர்சனம்
அத்யாயம் -17-பார்வதி தேவையுடைய சாபம் சித்ரகேதுவுக்கு
அத்யாயம் -18-திதி இந்திரனை முடிக்க விரதம்
அத்யாயம் -19-பும்ஸவனம் செய்தல்

—————–

ஸ்கந்தம் -7-ப்ரஹ்ம ஞானம் -பிராப்தி விவரணம் –

அத்யாயம் -1-ப்ரஹ்மம் ஓத்தார் மிக்கார் இலாய மா மாயன்
அத்யாயம் -2-ஹிரண்யகசிபு உடைய சோகம்
அத்யாயம் -3-ஹிரண்ய கசிபு நித்தியமாக இருக்க திட்டம்
அத்யாயம் -4-ஹிரண்ய கசிபுவின் அட்டகாசம்
அத்யாயம் -5-ஸ்ரீ பிரகலாத ஆழ்வான் பிறப்பு
அத்யாயம் -6-ஸ்ரீ பிரகலாத ஆழ்வானின் உபதேசம் -அசுரர் பிள்ளைகளுக்கு
அத்யாயம் -7-கருவிலே இருக்கும் பொழுதே கற்றவை
அத்யாயம் -8-ஸ்ரீ நரஸிம்ஹர்-ஹிரண்ய கசிபுவின் நிரசனம்
அத்யாயம் -9-ஸ்ரீ நரஸிம்ஹரை -ஸ்ரீ பிரகலாத ஆழ்வானின் ஸ்தோத்ரம்
அத்யாயம் -10-ஸ்ரீ பிரகலாத ஆழ்வானின் மஹிமை -திரிபுரம் எரித்த விருத்தாந்தம்

அத்யாயம் -11-நான்கு வர்ணங்களின் பிரிவு
அத்யாயம் -12-நான்கு ஆஸ்ரமங்களின் பிரிவு -சரீர விமோசனம்
அத்யாயம் -13-ஞானிகளின் லக்ஷணம்
அத்யாயம் -14-க்ராஹஸ்த்ர ஆஸ்ரம தர்மம்
அத்யாயம் -15-நாரதர் உபதேசம்

———————

ஸ்கந்தம் -8-சம்ஹார விவரணம்

அத்யாயம் -1-மனுக்களின் விவரணம்
அத்யாயம் -2-ஸ்ரீ கஜேந்திர ஆழ்வானின் துயரம்
அத்யாயம் -3-ஸ்ரீ கஜேந்திர ஆழ்வானின் சரணாகதி ஸ்தோத்ரம்
அத்யாயம் -4-ஸ்ரீ கஜேந்திர ஆழ்வானின் பிராப்தி
அத்யாயம் -5-ஐந்தாவது ஆறாவது மனுக்கள் -நான்முகன் தேவர்களின் -அசுரர்களின் ஸ்தோத்திரங்கள்
அத்யாயம் -6-தேவர்கள் அசுரர்கள் சமாதானம்
அத்யாயம் -7-அமுத மதனமும்-ருத்ரன் நஞ்சு உண்டதும்
அத்யாயம் -8- கடைந்த கடலில் இருந்து வந்தவை -ஸ்ரீ மஹா லஷ்மி திரு மார்பில் ஏறி அருளி -தன்வந்திரி தோற்றம்
அத்யாயம் -9-மோஹினி அவதாரம் -அமுதம் கொடுத்தல்
அத்யாயம் -10-அசுரர் தேவர் சண்டை

அத்யாயம் -11-அசுரர்கள் ஒதுக்கப்பட்டு –
அத்யாயம் -12-சிவனின் ஸ்தோத்ரம் மோஹினி மூர்த்திக்கு
அத்யாயம் -13-மேல் வர போகும் மனுக்களின் விவரணம்
அத்யாயம் -14- அண்டங்களின் நிர்வாகம்
அத்யாயம் -15-மஹாபலி தேவர்களை வெல்லுதல்
அத்யாயம் -16-அதிதி தேவி -பய விரத அனுஷ்டானம்
அத்யாயம் -17-பர ப்ரஹ்மமே திருவவதரிக்க ஒப்புக் கொள்ளுதல்
அத்யாயம் -18- ஸ்ரீ வாமன மூர்த்தி திருவவதாரம்
அத்யாயம் -19-யஜ்ஜ வாடம் சென்று யாசித்தல்
அத்யாயம் -20-ஓங்கி உலகு அளந்த விருத்தாந்தம்

அத்யாயம் -21-மகாபலியை வெல்லுதல்
அத்யாயம் -22-மஹாபலி முடிவு
அத்யாயம் -23-தேவர்கள் இழந்த ஐஸ்வர்யம் பெறுதல்
அத்யாயம் –ஸ்ரீ மத்ஸ்ய மூர்த்தி திருவவதாரம்

——————-

ஸ்கந்தம் -9-

அத்யாயம் -1-சுத்யும்ன அரசர் பெண்ணாவது
அத்யாயம் -2-மனு வம்சம் -ஆறு தலைமுறைகள்
அத்யாயம் -3-சுகன்யா -ஸியவன மனுவின் கல்யாணம்
அத்யாயம் -4-அம்பரீஷ மஹாராஜர் மீது துர்வாசர் அபராதம்
அத்யாயம் -5-அம்பரீஷரின் ஸ்ரீ சக்கரத்தாழ்வார் ஸ்தோத்ரம் -துர்வாசர் ரக்ஷணம்
அத்யாயம் -6-ஸுவ்பரி முனிவர் முடிவு
அத்யாயம் -7-மாந்தாதா அரசரின் சந்ததி
அத்யாயம் -8-சக்கர மன்னர் பிள்ளைகள் கபிலதேவரை சந்தித்தல்
அத்யாயம் -9-அம்சுமானின் சந்ததி
அத்யாயம் -10-ஸ்ரீ சக்ரவர்த்தி திருமகன் செயற்பாடுகள்

அத்யாயம் -11-ஸ்ரீ ராம ராஜ்ஜியம்
அத்யாயம் -12-ஸ்ரீ குசருடைய சந்ததி
அத்யாயம் -13-நிமி சரித்திரம் -அவன் பிள்ளை மிதிலனின் சந்ததி
அத்யாயம் -14-புரூரவ அரசன் -ஊர்வசி கண்டு மயங்குதல்
அத்யாயம் -15-ஸ்ரீ பரசு ராமர் திருவவதாரம்
அத்யாயம் -16-இருபத்தொரு ஷத்ரிய நிரசனம்
அத்யாயம் -17-புரூரவ அரசகுமாரர்கள் சந்ததி
அத்யாயம் -18-யயாதி அரசர் யவ்வனம் மீண்டும் பெறுதல்
அத்யாயம் -19-யயாதி அரசர் முடிவு -ஆசைக்கடலில் ஆழ்தல்
அத்யாயம் -20-பவ்ரூவ அரசர் சந்ததி பரதர் வரை

அத்யாயம் -21-பரத அரசர் சந்ததி -ரந்திதேவர் வ்ருத்தாந்தம்
அத்யாயம் -22-அஜாமிதர் சந்ததி -பாண்டவர்களும் கௌரவர்களும்
அத்யாயம் -23-யயாதி சந்ததி -ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் ஆவிர்பாவம்
அத்யாயம் -24-யதுகுலம்-விரிஷிநி குலம்-ப்ரிதா-ஸ்ரீ கிருஷ்ணனின் பெருமை

——————–

ஸ்கந்தம் -10-

அத்யாயம் -1-ஸ்ரீ கிருஷ்ண லீலை -உபக்ரமம்
அத்யாயம் -2-தேவர்கள் -ஸ்ரீ கிருஷ்ண ஆவிர்பாவத்துக்காக இரத்தல்
அத்யாயம் -3-ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் ஆவிர்பாவம்
அத்யாயம் -4-கம்சனின் அட்டூழியம்
அத்யாயம் -5-ஸ்ரீ கிருஷ்ண ஜெயந்தி கொண்டாட்டம் -ஸ்ரீ நந்தகோபர் ஸ்ரீ வஸூ தேவர் சந்திப்பு
அத்யாயம் -6-பூதநா நிரசனம்
அத்யாயம் -7-சகடாசூர வதம் -த்ரீனாவர்த்த ஜெயம் -ஸ்ரீ யசோதா பிராட்டிக்கு வையம் எல்லாம் வாயில் காட்டுதல்
அத்யாயம் -8- ஸ்ரீ கிருஷ்ண பால லீலைகள்
அத்யாயம் -9-கட்டுண்ணப் பண்ணிய லீலை
அத்யாயம் -10-கௌரவ புத்திரர்கள் ஜனனம்

அத்யாயம் -11-வத்ஸாசுர பகாசுர நிரசனம்
அத்யாயம் -12-அகாசூர வதம்
அத்யாயம் -13-நான்முகன் கோப குமாரர்கள் பசுக்களை கவர்ந்து செல்லுதல்
அத்யாயம் -14-நான்முகன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணனை ஸ்தோத்ரம் பண்ணுதல்
அத்யாயம் -15-தேனுகா நிரசனம் -பொய்கையை நஞ்சூட்டுதல்
அத்யாயம் -16-காளியனை வெல்லுதல்
அத்யாயம் -17-காட்டுத்தீ விழுங்குதல்
அத்யாயம் -18-ப்ரலம்பனை ஸ்ரீ பரசுராமர் நிரசனம்
அத்யாயம் -19-மீண்டும் காட்டுத்தீயை விழுங்குதல்
அத்யாயம் -20-மழைக்காலம் -ஸ்ரீ பிருந்தாவன மஹிமை

அத்யாயம் -21-கோபிகள் திருப் புல்லாங்குழல் அனுபவம்
அத்யாயம் -22-வஸ்திராபரணம்
அத்யாயம் -23-வைதிகர் மனைவிகளுக்கு அனுக்ரஹம்
அத்யாயம் -24-ஸ்ரீ கோவர்த்தன வ்ருத்தாந்தந்தம் -இந்திரனின் தோல்வி
அத்யாயம் -25-ஸ்ரீ கோவர்த்தன தாரணம்
அத்யாயம் -26-இந்திரனின் ஸ்தோத்ரம் -சுரப்பியின் ஸ்தோத்ரம்
அத்யாயம் -27-நாரதர் கோபிகள் -சம்வாதம் கர்க வசனம்
அத்யாயம் -28-வருண லோகத்தில் இருந்து ஸ்ரீ நந்தகோபனை ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் ரஷித்தல்
அத்யாயம் -29-ராஸக்ரீடை
அத்யாயம் -30-கோபிகள் ஸ்ரீ கிருஷ்ண ஸ்ரீ ராதா இருவரையும் தேடுதல்

அத்யாயம் -31-விரஹத்தால் கோபிகள் பாடுதல்
அத்யாயம் -32-ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் மீண்டும் கோபிகள் உடன் கூடுதல்
அத்யாயம் -33-ராஸக்ரீடை
அத்யாயம் -34-ஸூதர்சன மஹிமை -சங்கசூடன் நிரசனம்
அத்யாயம் -35-கோபிகா கீதம் –
அத்யாயம் -36-அரிஷ்தாசூர நிரசனம்-அக்ரூரரை அனுப்புதல்
அத்யாயம் -37- கேசி – வ்யோம -வதம் -நாரதர் ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் வ்ருத்தாந்தம் சொல்லுதல்
அத்யாயம் -38- அக்ரூரர் பாரிப்பும் கோகுலத்தில் வரவேற்பும்
அத்யாயம் -39-ஸ்ரீ கிருஷ்ண ஸ்ரீ பலராமர் ஸ்ரீ வட மதுரைக்கு எழுந்து அருளுதல்
அத்யாயம் -40-அக்ரூரர் ஸ்தோத்ரம்

அத்யாயம் -41-ஸ்ரீ வடமதுரையில் நுழைதல்
அத்யாயம் -42-வில் விழாவில் வில்லை முறித்தல்
அத்யாயம் -43-குவலயாபீட நிரசனம்
அத்யாயம் -44-மல்யுத்தம் -கம்ச வதம்
அத்யாயம் -45-ஸ்ரீ சாந்தீப புத்ரனை மீட்டி அருளுதல்
அத்யாயம் -46-ஸ்ரீ உத்தவர் ஸ்ரீ கோகுலம் சென்று ஸ்ரீ நந்த கோபருடன் பேசுதல்
அத்யாயம் -47-கோப கீதம்
அத்யாயம் -48-ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் ஆஸ்ரித அனுக்ரஹம்
அத்யாயம் -49-அக்ரூரரின் ஹஸ்தினாபுர விஜயம்
அத்யாயம் -50-ஸ்ரீ த்வாராகா நிர்ணயம்

அத்யாயம் -51-முசுகுந்த வ்ருத்தாந்தம்
அத்யாயம் -52-ஸ்ரீ ருக்மிணி தேவி சந்தேசம்
அத்யாயம் -53-ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் ஸ்ரீ ருக்மிணி தேவியை கூட்டிச் செல்லுதல்
அத்யாயம் -54-ருக்மியை வென்று ஸ்ரீ ருக்மிணி தேவியை மனம் புரிதல்
அத்யாயம் -55-ப்ரத்யும்ன வ்ருத்தாந்தம்
அத்யாயம் -56-சியமந்தக மணி மீட்டுதல் -ஸ்ரீ ஜாம்பவதி ஸ்ரீ சத்யா பாமா திருக்கல்யாணம்
அத்யாயம் -57-சத்ரஜித் வ்ருத்தாந்தம்
அத்யாயம் -58-ஸ்ரீ காளிந்தீ -ஸ்ரீ மித்ரவிந்தா -ஸ்ரீ ஸத்யா -ஸ்ரீ லஷ்மணா -ஸ்ரீ பத்ரா -இவர்களுடன் திருக்கல்யாணம்
அத்யாயம் -59-முரன் -பவ்ம நிரசனம் -ஸ்ரீ பூமா தேவி ஸ்தோத்ரம்
அத்யாயம் -60-ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் -ஸ்ரீ ருக்மிணி தேவி இடம் விளையாடல்

அத்யாயம் -61-ஸ்ரீ பலராமர் ருக்மியை நிராசனம் -அனிருத்த ஆழ்வான் திருக்கல்யாணம்
அத்யாயம் -62-ஸ்ரீ உஷை -ஸ்ரீ அநிருத்த ஆழ்வான் வ்ருத்தாந்தம்
அத்யாயம் -63-பாணனை வெல்லுதல்
அத்யாயம் -64-ந்ரிக அரசன் வ்ருத்தாந்தம்
அத்யாயம் -65- ஸ்ரீ பலராமன் யமுனையை இழுத்து போக்கை மாற்றுதல்
அத்யாயம் -66-பவ்ண்டரீக வாசுதேவ வ்ருத்தாந்தம்
அத்யாயம் -67-ஸ்ரீ பலராமர் வ்ருத்தாந்தம்
அத்யாயம் -68-சாம்பன் கல்யாணம்
அத்யாயம் -69-நாரதர் கண்ட காட்சி
அத்யாயம் -70-ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் விருத்தாந்தம் -ஸ்ரீ நாரதர்-ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் சந்திப்பு

அத்யாயம் -71- -உத்தவர் சொன்னதன் பேரில் இந்த்ரப்ரஸ்தம் செல்லுதல்
அத்யாயம் -72-பீமன் ஜராசந்தனை நிரசித்தல் -சிறைப்பட்ட அரசர்களை விடுவித்தல்
அத்யாயம் -73-ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் அரசர்களை ஆசீர்வதித்தல்
அத்யாயம் -74-ராஜசூய யாகம் -சிசுபால நிரசனம்
அத்யாயம் -75-ராஜசூய யாக பூர்ணாஹுதி -துரியோதனரை இகழ்தல்
அத்யாயம் -76-வருஷிணிக்களுக்கும் சால்வர்களுக்கும் சண்டை
அத்யாயம் -77-சால்வார் சவ்பர்கள் கோட்டைகள் தகர்ப்பு
அத்யாயம் -78-தந்தவக்ரன் நிரசனம்-புல்லைக் கொண்டே ரோமஹர்ஷகன் ஜெயம்
அத்யாயம் -79-ஸ்ரீ பலராமரின் தீர்த்த யாத்திரை
அத்யாயம் -80-ஸ்ரீ சுதாமர் ஸ்ரீ கிருஷ்ணனை சந்தித்தல்

அத்யாயம் -81-ஸ்ரீ சுதாமரை கௌரவம்
அத்யாயம் -82-பிருந்தாவன வாசிகள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரை தேடி வருதல்
அத்யாயம் -83-திரௌபதி ஸ்ரீ கிருஷ்ண பட்ட மஹிஷிகளை சந்தித்தல்
அத்யாயம் -84-ஸ்ரீ வாசுதேவர் குருஷேத்ரத்தில் உபதேசம்
அத்யாயம் -85-ஸ்ரீ தேவகி பிராட்டி மற்றைய பிள்ளைகளை மீட்டுதல்
அத்யாயம் -86-அர்ஜுனன் சுபத்ரா தேவியைக் கடத்தி செல்லுதல்
அத்யாயம் -87-வேத குஹ்ய ரஹஸ்யங்கள்
அத்யாயம் -88-வ்ரிகாசூரன் இடம் இருந்து ருத்ரனை ரஷித்தல்
அத்யாயம் -89-ப்ராஹ்மணர் பிள்ளைகளை மீட்டுதல்
அத்யாயம் -90-ஸ்ரீ கிருஷ்ண மஹாத்ம்ய சுருக்கம்

———————–

ஸ்கந்தம் -11-

அத்யாயம் -1-யது குல சாபம்
அத்யாயம் -2-நிமி மஹா ராஜர் ஒன்பது யோகேந்திரர்களை சந்திப்பது
அத்யாயம் -3-மாயை -கர்மம் இவற்றில் இருந்து நிவர்ப்பித்து பர ப்ரஹ்ம பிராப்தி
அத்யாயம் -4-ஸ்ரீ நர -நாராயண திருவவதாரங்களும் மற்ற திருவவதாரங்களும்
அத்யாயம் -5-ஸ்ரீ வாசுதேவருக்கு ஸ்ரீ நாரதரின் உபதேசங்கள்
அத்யாயம் -6- ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் தன்னுடைச் சோதிக்கு எழுந்து அருள -நான்முகன் உணர்த்த -உத்தவருக்கு ரஹஸ்ய உபதேசம்
அத்யாயம் -7-அவதூதன் விருத்தாந்தம்
அத்யாயம் -8-பிரகிருதி தன்மை-பிங்கள விருத்தாந்தம்
அத்யாயம் -9-விஷயாந்தர வைராக்யம்
அத்யாயம் -10-பந்த மோக்ஷ ஹேது

அத்யாயம் -11-பந்த ஹேதுவும் மோக்ஷ உபாயமும் விளக்கம் –
அத்யாயம் -12-மஹா விசுவாசமம் ரஹஸ்ய உபாயங்களும்
அத்யாயம் -13-ஸ்ரீ ஹம்ஸாவதாரம் -நான்முக புத்ரர்களுக்கு விளக்கம்
அத்யாயம் -14-ஸ்ரீ விஷ்ணு த்யானம்
அத்யாயம் -15-சித்தி விளக்கம்
அத்யாயம் –16-பரஞ்சோதி ஸ்வரூபம்
அத்யாயம் -17-வர்ணாஸ்ரம தர்மங்கள் -நாவாய் -தோணி –
அத்யாயம் -18-வைராக்யங்கள் -வீடு பெறுதல்
அத்யாயம் -19-ப்ரஹ்ம ஞான பூர்த்தி
அத்யாயம் -20-பக்தி யோக மஹிமை -ஞானம் வைராக்யம்

அத்யாயம் -21-தர்ம அதர்ம விபாகம்
அத்யாயம் -22-ப்ரக்ருதி புருஷ விபாகம் -போக உபகரணம் -போக்தா
அத்யாயம் -23-சகிப்புத்தன்மை -அவாந்தி ப்ராஹ்மணர் பாட்டு
அத்யாயம் -24-சாங்க்ய மதம்
அவதாரம் -25-அசித் த்ரயங்கள்
அவதாரம் -26-புரூரவா ஸ்தோத்ரம்
அவதாரம் -27-திவ்ய மங்கள ரூப மஹிமை
அவதாரம் -28-ஞான யோக மார்க்கம்
அவதாரம் -29-பக்தி யோக மஹிமை

———————-

ஸ்கந்தம் -12-

அத்யாயம் -1-யது குல வம்சர் இழிவு நிலை
அத்யாயம் -2-யுத்த காலத்தில் நம்பிக்கை அத்யாயம் -3-ஸ்ரீ பூமாதேவியின் ஸ்தோத்ரம் -கலியுக தோஷங்களும் பரிகாரங்களும்
அத்யாயம் -4-பிரளய வகைகள்
அத்யாயம் -5-பரீக்ஷித் மஹாராஜருக்கு சரம உபதேசங்கள்
அத்யாயம் -6-பரீக்ஷித் மஹாராஜர் மோக்ஷம் -வேத உபதேசம்
அத்யாயம் -7-சம்ஹிதா வகைகளும் புராணங்களுள் உள்ள பத்து விஷயங்களும்
அத்யாயம் -8-மார்க்கண்டேயரின் வைராக்ய சீர்மை -அவரது ஸ்ரீ நர நாராயணர்களுக்கு பிரார்தனை
அத்யாயம் -9-மார்கண்டேயருக்கு பரப்ரஹ்ம மஹிமை காட்டுதல்
அத்யாயம் -10-சிவன் மார்கண்டேயருக்கு உபதேசம்

அத்யாயம் -11-ஸ்ரீ மஹா விஷ்ணுவின் விசேஷணங்கள்-சூர்ய கதி மூலம் மாசங்களின் அடைவுகள்
அத்யாயம் -12-ஸ்ரீ மத் பாகவதத்தில் உள்ளவற்றின் தொகுப்பு
அத்யாயம் -13-ஸ்ரீ மத் பாகவதத்தில் மஹிமை

————————

ஆத்ம தேவர் -துந்துளி-பத்னி -துங்க பத்ரா நதி -புத்ர பாக்யம் -பிரார்த்தித்து-பசுவிடம் கொடுக்க
கோ கர்ணன் பசு போன்ற காது -சத்சங்கம் -ஞானவான் –
துந்துகாரி -தங்கை இடம் -நல்ல நடத்தை இல்லாமல் -மரித்து-காற்று ரூபத்தில் வந்து –
பாபம் தொலைத்து முக்தி வாங்கி தா பிரார்த்திக்க –
இப்படி அநிஷ்ட நிவ்ருத்தியும் இஷ்ட பிராப்தியும் பாகவதம் கொடுக்கும்
ஏழு நாள் கேட்டாலே போகும் -மூங்கில் கண்கள் ஏழு தடவை வெடித்து -நான் முக்தனாவதை காட்டும்
ஸ்ரத்தை-உடன் -மனனம் பண்ணி முமுஷுவாக ஆர்த்தியும் வேண்டுமே
ஆவணி தொடக்கி -மார்கழி வரை -ஐந்து மாதங்கள் சப்தாகம் சொல்வது ஸ்ரேஷ்டம்
வேத மரம் பழுத்து ரசமாக பாகவதம் -ரசிக்கத்தன்மை இருந்தால் பருகலாம் –

–24 அவதாரங்களைச் சொல்லும் –மானஸ புத்திரர்களும் அவன் அவதாரம் – வராஹம் அடுத்து –
நாரதரே அவன் அம்ச அவதாரம் -நர நாராயண நான்காவது / கபிலர் -தத்தாத்ரேயர் ஆறாவது
புத்தராக -21-அவதாரம் –அடுத்து கல்கி

அர்ஜுனன் பிள்ளை -அபிமன்யு- உத்தரை இருவருக்கும் -பரீக்ஷித்

கட்டுவாங்கன் ஒரே முகூர்த்தத்தில் சாதனை
த்யானம் -ப்ரஹ்மாத்மகம் -ஸமஸ்த ஜகத் -பண்ணுவது விட திவ்ய மங்கள விக்ராஹ த்யானம் எளிமை அன்றோ

முதல் நாள் -3 ஸ்கந்தம் -22 அத்யாயம் வரை
இரண்டாம் நாள் –5 ஸ்கந்தம் -12 அத்யாயம்
மூன்றாம் -நாள் -7 ஸ்கந்தம் நரஸிம்ஹ சரித்திரம்
நாலாம் நாள் –கிருஷ்ண ஆவிர்பாவ பர்யந்தம் 10 ஸ்கந்தம் 3 அத்யாயம்
ஐந்தாம் நாள் ஸ்ரீ ருக்மிணி திருக்கல்யாணம் -10 -54 அத்யாயம் வரை
ஆறாவது நாள் – 11 -13 அத்யாயம் வரை ஹம்ச அவதாரம் வரை
கடைசி ஏழாவது நாள் -பூர்த்தி -12 அத்யாயம் – 13 அத்யாயம் வரை

கபிலர் தேவ பூதி உபதேசம்
-16-குணங்கள் -பொறுமை இரக்கம் ஸூஹ்ருத் சத்ருக்கள் இல்லாமல் சாந்தம் சத்வ குணமுடன் சாதுவாக
அநந்ய பக்தி அனைத்தையும் புல்லாக கொண்டு அவன் கைங்கர்யம் –இவை இருந்தால் மோக்ஷம் சித்தம்
ஆத்ம சோதனம்-
மனஸ் சுத்திக்கு வழி –16-தேவ பூதிக்கு -மூன்றாம் ஸ்கந்தத்தில்
வர்ணாஸ்ரம தர்மம்- திருவாராதனம் அஹிம்சா -திவ்ய மங்கள விக்ரஹ பிராவண்யம் -பாகவத சேஷத்வம் – வைராக்யம் –
நாரதர் துருவனுக்கு-உபதேசம் -துவாதச அக்ஷரம் -நமோ பகவதோ வாசுதேவாயா -மதுவனம் -சென்று

தான் அறிந்த ஸ்ரீ வைஷ்ணவத்வம் பிறர் துன்பம் பொறாமை -யமம் நியமம் புலன்கள் அடக்கி -அத்யாத்ம அநு ஸ்மரணம்

பிராசனபர்கீஸ் நாரதர் சம்வாதம் உடல் ஆத்மா கதை
பிரிய வரதன் சரித்திரம் ஐந்தாம் ஸ்கந்தம் சப்த த்வீபங்களும் நவ வருஷம் பூலோக விளக்கம் -ஆதி ஜடவரதர் வியாக்யானம்
கிருத யுக பரதன் -மானாக பிறந்து ஜடபாரதர் அடுத்த பிறவியில் –
ரகு குணன்-அரசனுக்கு உபதேசம்
அடுப்பு பானை தண்ணீர் அன்னம் -போலே உடம்பு ஆத்மா –
கிம் புருஷ வர்ஷத்தில் ஹனுமான் சிரஞ்சீவி இருந்து த்யானம் -பாகவதம் சொல்லுமே

திருவாதிரை நக்ஷத்ரம் மிக பெரியது சுருங்கி பெருக்கும் –500 முதல் 800 பங்கு சூரியனை விட
மேஷ ராசி -கூட்டம் -அஸ்வினி பரணி பிரதானம் -புலோலி கோலம் மேஷம் ஆடு போலே –
சித்ர மாதம் -பிறப்பு -நுழைவது -பின்னாலே தெரிவதால் –
நான் நகருகிறோம்-அப்ரதிக்ஷணமாக -நக்ஷத்ர கூட்டமும் சூரியனும் நகராதவை
தன்னை தானே சுற்றுவது பகல் இரவு
சூரியனையும் சுத்தி
சந்திரன் பூமியை சுற்றி வர 29 1 /2 நாள் -நேரே பின்னால் எந்த நக்ஷத்ரம் தெரிகிறது
அதில் இருப்பதாக –354 சந்த்ர மாத பஞ்சாங்கம் 365 சூர்யா மாத பஞ்சாங்கம்
திதி -சூரியனுக்கும் சந்திரனுக்கும் உள்ள கோணம் -13 deg –180 பவுர்ணமி அம்மா அருகில் அமாவாசை –
வியாழன் -12 வருஷம் சூத்ரா -ஒரு வருஷம் ஒரு ராசி
88 நாளில் புதன் சுற்றி வரும் -ஞானம் அறிவுக்கு
சனி -ஒரு ராசிக்கு 30 மாதங்கள் -மெதுவாக செல்பவர்

திரு நாம சங்கீர்தன மஹாத்ம்யம் ஆறாவது அம்சம் அஜாமளன்-பிள்ளை நாராயணனைக் கூப்பிட்டு
சாது சமாகம் கிடைக்க செய்த தப்பு உணர்ந்து முக்தி பெற்றான் என்றபடி

26000 வருஷம் பின்பு கொண்டை அதே நிலை 2160 ஒவ் ஒரு ராசி அயனாம்சம் பஞ்சாங்கம்
கொண்டை தலையில் -பம்பரம் -நிற்க போகும் பொழுது தலை மட்டும் சுற்றும்

அவதூத சந்நியாசி

பிருதிவி ஒரு குரு -எவ்வளவு ஆபத்து வந்தாலும் அசையாமல் இருந்து லோகத்தை ஜெயிக்கலாம்
வாயு -எதுக்கும் பற்று இல்லாமல் -பூ மணம் சுமந்து வந்தாலும் -துர்நாற்ற காற்று -ஆத்மா சரீரம் -கர்மா நிபந்தனம்
ஆகாசம் -தாண்ட முடியாது -அனைத்துக்கும் இடம் கொடுத்தாலும் சம்பந்தம் கொள்ளாதே
ஆப -தண்ணீர் -அழுக்கை போக்கி -ஞானி சம்சாரிகளை திருத்தி
நெருப்பு -வஸ்து வடிவம் கொண்டு எரிந்தாலும் அருவமாய் -ஆண் ஆலன் இத்யாதி
சந்த்ரமா –கலைகள் -போலே ஆத்மாவுக்கு பால்யாதிகள்-ஷட் பாவ விகாரம்
ரவி -இல்லாவிட்டால் அணுவும் அசையாது –
கபோதம் -புறா -பட்டம் இல்லாமல்
மலைப்பாம்பு -இருந்த இடம் நகராமல் -யோகி பகவான் ரஷிப்பான்
சிந்து கடல் -ஆழம் காண முடியாதே
விட்டில் பூச்சி -கண்ணால் கண்ட பளபளப்புக்கு சிக்கும்
தேனீ -மதுக்ருது-சேர்த்து வைத்து இழக்கும்
யானை -உரசும் இன்பத்தில் -பெண் யானை கண்ணி வைத்து அகப்படும்
மது -வேடன் -சந்நியாசி -மற்றவர் சேர்த்து வைத்ததை கொள்ளலாம் பாபம் இல்லாமல் –
மான் -சங்கீத ஆசை -சிக்கும்
மீன் -நாக்கு ருசிக்கு
வேசி -மனஸ் இல்லாமல் -சுவர்க்கம் -முனி இவளை நினைத்து நரகம்
காக்கா -வடை -காசி இருக்கும் வரை வருவார்
சிறுவர் -மானம் அவமானம் இல்லாமல் -சண்டை ஒரு நாள் -விளையாட்டு அடுத்து
குமாரி -வளையல்கள் -நெல் குத்தி -தனியாக இருந்தால் நிம்மதி -அடுத்த ஆள் வந்த உடன் பயம்
சரக்ருதி -கொல்ல பட்டறை எடுத்த கர்மமே கண்
சர்ப்பம் -வேறே இடம் மாறி -சன்யாசியும் சஞ்சரித்து
சிலந்தி பூச்சி -தானே கட்டி விளையாடி அழித்து-தன்னுள்ளே இத்யாதி
குழவி கொட்டி தன்னோடு சாம்யம் -இப்படி -24-குரு
சரீரம் -25-குரு -இனி மேல் இவர் உடன் கூடக் கூடாது என்று அறியும்படி பண்ணி
வாஸு தேவ சர்வம் -26-அறிந்து கீழ் எல்லாம் தள்ளி பகவானைப் பற்றி -உத்தவர் -கிருஷ்ணன் சம்வாதம்

——————————

கலி யுகம் –432,000 வருஷங்கள் ….த்வாபர யுகம் –864,000 வருஷங்கள் …த்ரேதா யுகம் –1,296,000 வருஷங்கள் …
சத்யா யுகம் –1,728,௦௦௦வருஷங்கள் …so ஒரு சதுர் யுகம் =4,320,000 years… 4.32 மில்லியன் வருஷங்கள் …
நாம் இருப்பது ஸ்வேத வராஹ கல்பம் –முந்திய கல்பம் பத்ம கல்பம் –வைவச மன்மந்த்ரம் -28-வது சதுர் யுகம்
( 28 சதுர் யுகம் -306.72 million years..கலி பிறந்து 5100 + வருஷங்கள் )
100 சதுர் யுகம் -ஒரு கல்பம் -நான்முகனுக்கு ஒரு நாள்– / 100 சதுர் யுகம் -ஒரு இரவு –4.32 பில்லியன் வருஷங்கள்
ஒரு கல்பத்துக்கு -14-மன்வந்தரங்கள்
தேவ வருஷத்தில் ஒரு நாள் நமக்கு ஒரு வருஷம் -அவர்களது ப்ராத காலம்-3-5- -A-M- நமது மார்கழி மாதம்

——————————-

ஸ்ரீ நாரதர் ஸ்ரீ வேத வியாசருக்கு உபதேசம் -சதுஸ் ஸ்லோகங்கள் —
ஸ்கந்தம் -2-அத்யாயம் -9-ஸ்லோகங்கள் –33-தொடங்கி -36-வரை
இவற்றை விளக்கியே முழு ஸ்ரீமத் பாகவதமும்

கிருஷ்னே ஸ்வ தமோபாகதே -தர்ம ஞானதிபி ஸஹ
கலவ் நஷ்ட த்ர்சம் ஏச புராணர்கோ துணோதித –ஸ்ரீ மத்ஸ்ய புராண ஸ்லோகம்
ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் தன்னுடைச்சோதிக்கு எழுந்த அருளின பின்பு -அஞ்ஞான அந்தகாரத்தில் இருக்கும்
கலியுக மக்களுக்காகவே ஸ்ரீமத் பாகவத்துக்குள்ளே உறைந்துள்ளான்

சர்க்கஸ் ச பிரதி சர்க்கஸ் ச வம்சோ மன்வந்தராணி ச
வம்சய அநு சரிதஸ் ச ஐவ புராணம் பஞ்ச லக்ஷணம்
ஸ்ருஷ்ட்டி -சம்ஹாரம் -வம்சாவளி -மன்வந்தரங்கள் -பிரதான அரசர்களின் நடவடிக்கை -ஆகிய
ஐந்தும் உள்ளவையே புராணம் எனப்படும்

வைஷ்ணவம் நாரதியஞ்ச தத பாகவதம் கருடஞ்ச தத் பத்மம் வராஹம் -ஸூப தர்சனே சாத்விகநி புராணாநி விஜிநேயாநி ஸூபாநி வை
ப்ரஹ்மாண்டம் ப்ரஹ்ம வைவர்த்தம் மார்க்கண்டேயம் ததைவ ச பவிஷ்யம் வாமனம் ப்ரஹ்மம் ரஜஸாநி நிபோதமே
மத்ஸ்யம் கூர்மம் தத் லிங்கம் ஸ்கந்தம் ததைவ ச அக்நேயம் சதேதாநி தமஸாநி நிபோதமே

யத்ர அதிக்ரித்ய காயத்ரீம் வர்ணியதே தர்ம விஸ்தார
விருத்தாசுர வதோபேத மத் பாகவதம் இஷ்யதே
லிகித்வா தச் ச யோ தத்யாத் தேமஸி ம்ஹாசம் அந்விதம்
ப்ரவ்ஷ்ட தபத்யாம் பவ்ர்நாம் ஆஸ்யா ம ச யாதி பரமாம் கதிம்
அஷ்ட தச சஹஸ்ராணி புராணம் தத் ப்ரகீர்த்திதம் -ஸ்ரீ மத்ஸ்ய புராணம் -(53.20-22),
இந்த ஸ்ரீமத் பாகவதத்தை எழுத்து சிம்ஹாசனத்தில் வைத்து புரட்டாசி மாச பவ்ரணமி அன்று
தானம் செய்பவர் பரம புருஷார்த்தம் அடைவார்கள்

அர்த்தோயம் ப்ரஹ்ம ஸூத்ரணம் பாரத அர்த்த விநிர்ணய காயத்ரி பாஷ்ய ரூபோசவ்
வேதார்த்த பரிப்ரும்ஹித புராணம் சம ரூப சாஷாத் பாகவதோதிதா
துவாதச ஸ்கந்த யோக்தோயம் சத விச்சேத சம்யுத கிரந்தோ
அஷ்டா தச சஹஸ்ரா ஸ்ரீ மத் பாகவதபிதம் — ஸ்ரீ கருட புராணம் –ஸ்ரீ ஹரி பக்தி -விலாசம் –10.394-395:
ப்ரஹ்ம சூத்ர சாரம் -மஹா பாரத சாரம் -காயத்ரி மந்த்ர வியாக்யானம் –
வேதார்த்த நிர்ணயம் -மிக உயர்ந்த புராண ஸ்ரேஷ்டம்-

பரம காருணிகனான ஸூஹ்ருத் தானே ஸ்ரீ மத் பாகவதமாக திரு அவதாரம் –
சேது -சம்சாரம் கடக்க தானே அணையாக –
முதல் இரண்டு ஸ்கந்தங்கள் திருவடிகள்
அடுத்த இரண்டும் திருத் தொடைகள்
ஐந்தாவது ஸ்கந்தம் திரு நாபி
ஆறாவது ஸ்கந்தம் திரு மார்பு
ஏழாவதும் எட்டாவதும் திருக்கைகள்
ஒன்பதாவது ஸ்கந்தம் திருக்கழுத்து
பத்தாவது ஸ்கந்தம் திரு முகராவிந்தம்
அடுத்த ஸ்கந்தம் -லலாட பட்டகம்
இறுதி ஸ்கந்தம் -திரு அபிஷேகம் –ஸ்ரீ பத்ம புராணம்

அஹம் வேத்மி ஸூகோ வேத்தி வியாஸோ வேத்தி ந வேத்தி வ
பக்த்யா பாகவதம் க்ராஹ்யம் ந புத்தயா ந ச திகயா–ருத்ர வசனம் –
நான் அறிவேன் -ஸூகர் அறிவார் -வியாசர் அறிவாரோ அறியாரோ என்னும் படி இருக்கும்
பக்தி ஒன்றாலே பாகவதர்கள் அறிவார்கள் -கேவல ஞானத்தாலோ-வியாக்கியானங்களைப் படித்தோ அறிய முடியாதே

ஸ்வயம்பூர் நாரத சம்பு குமார கபிலோ மனு ப்ரஹலாதோ ஜனகோ பீஷ்மோ பலிர் வையாசகிர் வயம் –
நாரதர் -சம்பு -வையாசகி என்னும் ஸூக தேவர் -மூவரும் இறையடியாக பிருந்தாவன மதுரா ரசம் பருகினார்கள்
ஸூக தேவர் -பிராட்டி உடைய கிளி ஸ்வரூபம்
நாரதர் -ராச லீலை அனுபவித்து -கோபி ஸ்வரூபம் –
சம்பு -ராச லீலை அனுபவித்து -கோபி ஸ்வரூபம்

——————

கலி யுகம் ஆரம்பம் -2:27a.m. on February 18th in the year 3102 B.C-
ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் -125-வர்ஷங்களும் -4-மாதங்களும் இங்கு இருந்து அருளி தன்னுடைச் சோதி எழுந்து அருளிய பின்பு

—————————–

ஓம் நமோ பகவதே வாசுதேவாய ஜென்மாதி அஸ்ய யதா அன்வயத் இதரச அர்த்தேசு அபிஜன ஸ்வராட்
தேந ப்ரஹ்ம ஹ்ருதய ய ஆதி காவ்யே முக்யந்தி யத் ஸூரா தேஜா வரி ம்ருதம் யதா வினிமய
யத்ர த்ரி சர்க்க அமர்ச ஸ்வேந சதா நிரஸ்த குஹ்யாம் சத்யம் பரம் தீமஹி –1-1-1-

—————————————

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஜனமேயஜன்-ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ வைசம்பாயன்-ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பரிஜித் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஸ்ரீ ஸூக தேவர் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்-

ஸ்ரீ ஸ்தோத்ர ரத்னமும் -ஸ்ரீ மந்த்ர ரத்னமும்–அவதாரிகையும் ஸ்லோகங்களும் –ஸ்ரீ த்வய உத்தரார்த்தம் -கைங்கர்ய பிரார்த்தனை —

யத் பதாம் போருஹத் யாநவித் வஸ்தா சேஷ கல்மஷ
வஸ்து தாமுபயாதோ அஹம் யாமுநேயம் நமாமி தம்

எவர் உடைய திருவடித் தாமரையை தியானிப்பதால் எல்லா பாபங்களும் அழியப் பெற்று
அடியேன் ஒரு பொருள் ஆனேனோ அத்தகைய ஸ்ரீ யாமுனாசார்யரை வணங்குகிறேன் –

ஸ்வாத யன்நிஹா சர்வேஷாம்
த்ரய்யந்தார்த்தம் ஸூ துர்க் ரஹம்
ஸ்தோத்ர யாமாஸ யோகீந்திர
தம் வந்தே யாமுநாஹ்வயம்-

ஸூ துர்க் ரஹம்–த்ரய்யந்தார்த்தம்-அறிவரிய வேதாந்தார்த்தங்களை
ஸ்தோத்ர யாமாஸ-ஸ்தோத்ர ரூபமாக வெளியிட்டு அருளினாரோ
யோகீந்திர-எந்த யோகி ஸ்ரேஷ்டர்–எதிகட்கு இறைவன் யமுனைத் துறைவனான ஸ்ரீ ஆளவந்தார் –

நமோ நமோ யாமுநாயா யாமுநாய நமோ நம
நமோ நமோ யாமுநாயா யாமுநாய நமோ நம

—————-

ஸ்ரீமத் கிருஷ்ண சமாஹ்வாய நமோ யாமுன ஸூ நவே
யத் கடாஷைக லஷ்யாணாம் ஸூ லாபஸ் ஸ்ரீ தர்ஸ்சதா –

அபயப்ரதா நாமா நமஸ் மதகுரு மஹம் பஜே
யத் கடாஷா தயம் ஜந்துர புநர் ஜன்மதாம் கத

——————————–

இது வரை த்வய பூர்வார்த்தம் அருளிச் செய்து மேலே உத்தரார்த்தம் -கைங்கர்ய பிரார்த்தனை –
இது முதல் அவன் வை லக்ஷண்யத்தை பரக்க-17-ஸ்லோகங்களால் அருளிச் செய்கிறார் –
அதில் முதலில் இதிலும் அடுத்த ஸ்லோகத்திலும் பரம புருஷார்த்தமான திருவடிகளை கண்டு களிப்பது என்றோ என்று அலமருகிறார்
தாவி வையம் கொண்ட தடம் தாமரை கட்கே கோவிக் கொள்ளும் காலம் இன்னம் குறுகாதோ-என்றும்
அன்று தேர் கடாவிய பெருமான் கனை கழல் காண்பது என்று கொலோ கண்களே –என்றும்
சாஷாத்காரம் பெற பதறி அருளிச் செய்கிறார் –
சஷூஷா—திவ்ய சஷூஸ் ஸூக்களை கொடுத்து அருளினாய் அதே போலே பாவியேனுக்கும் அருள வேணும் –
நெஞ்சு என்னும் உட் கண்ணால் காண விரும்புகிறார் –பரமபத பிராப்தியை அபேக்ஷிக்கிறார் என்றுமாம் –

ஸ்லோகம்-30- -இப்படி விளம்ப ஹேது இல்லாத ஸித்த உபாயத்தைப் பரிக்ரஹித்தவர் -ஆகையாலே
க்ரம ப்ராப்தி பற்றாதே-த்வரை பிரேரிக்க
கூவிக் கொள்ளும் காலம் இன்னம் குறுகாதோ -திருவாய் மொழி -6-9-9-என்கிறார்
பிரபத்தி பலமான பர பக்தியாலே
கனை கழல் காண்பது என்று கொல் கண்கள் -திருவாய்மொழி -6-3-10 -என்றும்
காணக் கருதும் என் கண்ணே -திருவாய் மொழி -9-5-1-என்றும் சொல்லுகிறபடியே
கண்ணாலே காண்பது என்று -என்கிறார் -என்றுமாம் –

விலாஸ விக்ராந்த பர அவர ஆலயம்
நமஸ் யதார்த்தி ஷபனே க்ருத ஷணம்
தனம் மதீயம் தவ பாத பங்கஜம்
கதா நு சாஷாத் கரவாணி சஷூஷா—30-

ஸ்லோகம் -31-இதில் –கண்ணால் காணும் அளவும் போறாது
படிக்கு அளவாக நிமிர்த்த நின் பாத பங்கயமே தலைக்கு அணியாய் -திருவாய் மொழி -9-2-2–என்றும்
கோலமாம் என் சென்னிக்கு உன் கமலம் அன்ன குரை கழலே -திருவாய்மொழி -4-3-6- என்றும் சொல்லுகிறபடியே
உன் திருவடிகளாலே என் தலையை அலங்கரிக்க வேண்டும் – என்கிறார் –
நீ ஒரு நாள் படிக்களவாக நிமிர்த்த நின் பாத பங்கயமே தலைக்கு அணியாய் என்றும் –
கோலமாம் என் சென்னிக்கு உன் கமலம் அன்ன குரை கழலே -என்றும் –
அடிச்சியோம் தலை மிசை நீ அணியாய் ஆழி யம் கண்ணா யூன் கோலப் பாதம் -என்றும் –
இந்த விபூதியில் பேறு கிடைக்க என்றும் -ஸ்ரீ திரு நாட்டிலே புகுந்து அப்ராக்ருத தேகத்தை பெற்று ஸ்ரீ பர வாசு தேவனுடைய
பாதார விந்தங்களை சிரோ பூஷணமாக பெற த்வரிக்கிறார்

கதா புநஸ் சங்க ரதாங்க கல்பக
த்வஜார விந்த அங்குஸ வஜ்ர லாஞ்சநம்
த்ரிவிக்ரம தவச் சரணாம் புஜத்வயம்
மதிய மூர்த்தாநம் அலங்கரிஷ்யதி—31-

——————

ஸ்தோத்ரம் -32- இந்த ஸ்லோகம் முதலாக பவந்தம் -ஸ்லோகம் -46- அளவும் பர்வ க்ரமத்தாலே
திவ்ய அவயவ-திவ்ய ஆபரண-திவ்ய ஆயுத-திவ்ய மகிஷி-திவ்ய பரிஜன- திவ்ய பரிச்சேதங்களோட்டை சேர்த்தி அழகை அனுபவித்து
அனுபவ ஜனித ப்ரீதி காரிதமான கைங்கர்யத்தாலே உன்னை உகப்பிப்பது எப்போது -என்கிறார் –
இத்தால் தம்முடைய ப்ராப்யத்தை அருளிச் செய்கிறார்
வைகுண்டே து பரே லோகே ஸ்ரீயா ஸார்த்தம் ஜகத் பதி ஆஸ்தே விஷ்ணுர சிந்த்யாத்மா பக்திர் பாகவதைஸ் சஹ –
என்று இறே வஸ்து இருப்பது –
இது முதல் -14-ஸ்லோகங்களால் விசேஷணங்களை அருளிச் செய்து அனுபவித்து
-46-ஸ்லோகத்தில் -க்ரியா பதம் -பவந்தமே வாநுசரன்—-நித்ய கிங்கர ப்ரஹர்ஷயிஷ்யாமி ஸநாத ஜீவித–என்று அணுகி –
கைங்கர்யம் செய்து -உன்னை உகப்பிப்பது என்றைக்கோ -என்கிறார் -இவை குளகம் -என்பர்

விராஜமானே உஜ்ஜ்வல பீதவாஸஸம்
ஸ்மித அதஸீ ஸூந அமலச்சவிம்
நிமக்ன நாபிம் தநு மத்யம் உந்நதம்
விஸால வஷச் ஸ்தல ஸோபி லஷணம்–32-

ஸ்தோத்ரம் -33-திருத் தோள்களில் சௌர்ய வீர்யாதிகளையும் அழகையும் அனுபவிக்கிறார்
பரத்வ திசையிலும் அவதார திசையிலும் திவ்ய மங்கள விக்ரஹத்தில் பேதம் இல்லாமல்
தழும்புகள் இருக்கும் என்பதே ஸ்ரீ ஆளவந்தார் திரு உள்ளம்
பிராட்டி திருக்கைகளை தலை அணையாக வைத்து கண் வளர்ந்து அருளும் போது திவ்ய ஆபரணங்கள் அழுந்திய தழும்பும்
திருக் குழல் கற்றை பரிமளமும் திருத் தோள்களில் ப்ரத்யக்ஷம் ஆகுமே

சகாஸதம் ஜாகிண கர்க்கசைஸ் ஸூபைஸ்
சதுர்ப்பி ராஜா நு விலம்பிபிர் புஜை
ப்ரியாவதம் ஸோத் பல கர்ண பூஷண
ஸ்லதாலகா பந்த விமர்த்த ஸம ஸிபி–33-

ஸ்தோத்ரம் -34-திருத் தோள்களுக்கு அனந்தரமான திருக் கழுத்தையும் தத் அனந்தரமான திரு முகத்தில்
சாமான்ய ஸோபையையும் அனுபவிக்கிறார்-

உதக்ர பின அம்ஸ விலம்பி குண்டல
அலக ஆவளீ பந்துர கம்பு கந்தரம்
முக ஸ்ரீ யா ந்யக்ருத பூர்ண நிர்மலா
அம்ருதாம் ஸூ பிம்பாம்புருஹ உஜ்ஜ்வல ஸ்ரீயம்–34-

ஸ்தோத்ரம் -35-கோள் இழைத் தாமரை -திருவாய்மொழி -7-7-8-என்கிறபடியே திரு முகத்தில் அவயவ சௌந்தர்யத்தின் உடைய
சேர்த்தியை அனுபவிக்கிறார்-கீழே திரு முக மண்டல சமுதாய சோபை -இங்கு திரு முக அவயவ சோபை அனுபவம்

ப்ரபுத்த முக்தாம்புஜ சாரு லோசனம்
ஸவிப்ரமப் ரூலத முஜ்ஜ்வலாதரம்
ஸூ சிஸ்மிதம் கோமள கண்ட முநநஸ்ம்
லலாட பர்யந்த விலம்பி தாலகம்–35-

ஸ்தோத்ரம் -36- திவ்ய ஆபரண திவ்ய ஆயுதாதிகள் உடைய சேர்த்தி அழகை அனுபவிக்கிறார்

ஸ்புரத் க்ரீட அங்கத ஹார கண்டிகா
மணீந்த்ர காஞ்சீ குண நூபுராதி பி
ரதாங்க சங்க அஸி கதா த நுர்வரை
லஸ்த் துளஸ்யா வனமாலய உஜ்ஜ்வலம்–36-

ஸ்தோத்ரம் -37-மேலில் ஸ்லோக த்வயத்தாலே ஸ்ரீ பிராட்டியட்டைச் சேர்த்தியை அனுபவிக்கிறார் –
இதில் முதல் ஸ்லோகத்தாலே- ஸ்ரீ பிராட்டி உடைய மேன்மையையும் இவள் பக்கல் ஸ்ரீ ஈஸ்வரனுக்கு உண்டான
வ்யாமோஹத்தையும் அருளிச் செய்கிறார் –

சகரத்த யஸ்யா பவனம் புஜாந்தரம்
தவ ப்ரியம் தாம யதி யஜன்மபூ
ஜகத் சமஸ்தம் யத் அபாங்க சம்ச்ராயம்
யதர்த்த மம்போதிர மந்தய பந்தி ச–37-

ஸ்தோத்ரம் -38-இதில் ஸ்ரீ பிராட்டி உடைய நிரதிசய போக்யதையும்-உனக்கு ஏற்கும் கோல மலர்ப்பாவை -திருவாய்மொழி -10-10-6-
என்கிறபடியே அவனுக்கேயாய் இருக்கிற இருப்பையும் -அனுபவிக்கிறார் —தவைவ உசிதயா -/ தவச்ரியா -அநந்யார்ஹத்வம்

ஸ்வ வைஸ்வ ரூப்யேண் சதா அநு பூதா அப்
யா பூர்வவத் விஸ்மய மாத தா நயா
குணேந ரூபேண விலாஸ சேஷ்டி தைஸ்
சதா தவை வோ சிதயா தவ ஸ்ரீ யா–38–

ஸ்தோத்ரம் -39-பர்யங்க விதையில் சொல்லுகிறபடியே ஸ்ரீ திரு வநந்த ஆழ்வான் மடியிலே ஸ்ரீ பிராட்டியோடே எழுந்து அருளி இருக்கிற
சேர்த்தியை -அனுபவிக்கிறார் –
மணி விளக்காம் -முதல் திருவந்தாதி -53 என்கிறபடியே திவ்ய அந்தப்புரத்துக்கு மங்கள தீபமாய் இறே இருப்பது –

தயா ஸ்ஹா ஸீ நம நந்த போகி நி
ப்ரக்ருஷ்ட விஜ்ஞான பலை கதா மநி
பணா மணி வ்ராதம யூக மண்டல
பிரகாஸ மாநோத ரதி வ்யதா மநி–39-

ஸ்தோத்ரம் -40-ஸ்ரீ திரு வனந்த ஆழ்வான் உடைய வ்ருத்தி விசேஷங்களை அனுபவிக்கிறார் –-தமக்கு அடிமையில் உண்டான த்வரையாலே
உபமாநம சேஷாணாம் ஸாது நாம் -என்னும் ந்யாயத்தாலே அடிமையில் ருசி யுடையார்க்கு எல்லாம் உதாஹரண பூதமாய் இறே
ஸ்ரீ திரு வநந்த ஆழ்வான் உடைய வ்ருத்தி விசேஷங்கள் இருப்பது-இவன் உடைய காஷ்டையை அருளிச் செய்கிறார் –
சென்றால் குடையாம் இருந்தால் சிங்காசனமாம் நின்றால் மார்வாடியாம் நீள் கடலுள் என்றும் புணையாம் அணி விளக்காம்
பூம் பட்டாம் புல்கும் அணையாம் திருமாற்கு அரவு -முதல் திருவந்தாதி பாசுரம் அடி ஒற்றியே இந்த ஸ்லோகம் –

நிவாஸ ஸய்யா ஆஸன பாதுகா அமஸூக
உப தான வர்ஷா தபவாரணாதிபி
சரீர பேதைஸ் தவ சேஷதாம் கதைர்
யதோ சிதம் சேஷ இதீரிதே ஜனை–40-

ஸ்தோத்ரம் -41- இதில் வாகன த்வஜாதி சர்வ வ்ருத்திகளையும் உடையவனாய் ஸ்ரீ ஈஸ்வரனுக்கு –
மோம் பழம்-மோந்து கொண்டு இருக்கிற பழம் -போலே
சதா விரும்பும்படி அபிமதனாய் இருக்கிற ஸ்ரீ பெரிய திருவடி யோட்டைச் சேர்த்தியை அனுபவிக்கிறார்-
ஸூபர்னோஸி கருத்மான் த்ரி வ்ருத்தே சிர–தைத்ரியம் -வேதாத்மா விஹகேஸ்வர -ஸ்ரீ சதுஸ் ஸ்லோகி
விதானம் -மேலால் பரந்த வெயில் காப்பான் வினதை சிறுவன் சிறகு என்னும் மேலாப்பின் கீழ் வருவானை-

தாஸஸ் ஸகா வாஹநம் ஆஸனம் த்வஜோ
யஸ்தே விதாநம் வ்யஜனம் த்ரயீமய
உபஸ்திதம் தேன புரோ கருத்மதா
த்வத் அங்க்ரி சம்மர்த்த கிண அங்க ஸோபிநா–41-

ஸ்தோத்ரம் -42-உபய விபூதி விஷயமான தன்னுடைய சர்வ பரத்தையும் இவன் பக்கலிலே வைத்து
இவன் இட்ட வழக்காய் இருக்கிற ஸ்ரீ சேநாபதி யாழ்வான் உடைய தாஸ்ய சாம்ராஜ்யத்தை அனுபவிக்கிறார் –
ஐயராலே யாதொரு விண்ணப்பம் செய்யப் பட்டதோ அது அப்படியே -என்று பாசுரப் பரப்பற நியமித்து அருளுவது –
சேஷாசனர் –இதுவே நிரூபகம் ஸ்ரீ விஷ்வக் சேனர்-பர தத்வம் ஸ்ரீ சேனாபதி ஆழ்வான் பிரம்பின் கீழே வளரும் –
விசேஷித்து இங்கு – ப்ரியேண் –

த்வதீய புக்த உஜ்ஜீத சேஷ போஜிநா
த்வயா நிச் ருஷ்டாத்ம பரேண யத் யதா
பிரியேண சேநாபதிநா ந்யவேதி தத்
ததா அநு ஜாநந்த முதார வீஷணை–42-

ஸ்தோத்ரம் -43-சதா பஸ்யந்தி ஸூரய-இத்யாதிகளில் சொல்லுகிற நித்ய ஸூரிகளுடைய தாஸ்யைக சம்ருத்தியை அனுபவிக்கிறார் –
அடியார்கள் குழாம்களை –உடன் கூடுவது என்று கொலோ -திருவாய் -2-3-10-என்று இறே இவர் பிரார்த்தனை-
யாதோசிதம் நிஷேவ்ய மாணம் –அவரவர்கள் அதிகாரத்துக்கு தக்கபடியும் -அவன் திரு உள்ளத்துக்கு தக்கபடியும் –
சமயங்களுக்கு தக்க படியும் கைங்கர்யம்

ஹத அகில க்லேஸ் மலை ஸ்வ பாவாத
ஸ்தா ஆநு கூல்யை கரசைஸ் தவ உசித
க்ருஹீத தத் தத் பரிசார சாதநை
நிஷேவ்ய மாணம் ஸ சிவைர் யதோ சிதம்–43-

ஸ்தோத்ரம் -44-பவாம்ஸ்து சஹ வைதேஹ்யா கிரிசா அநு ஷூ ரம்ஸ்யதே – –என்கிறபடியே
ஸ்ரீ பிராட்டியை நாநா ரசங்களாலே உகப்பிக்கும் படியை அனுபவிக்க வேண்டும் என்கிறார்-
கீழே ஸ்ரீ பிராட்டியுடைய சேர்த்தி அழகை அனுபவித்து இதில் ஸ்ரீ பிராட்டியை உகப்பிக்கும் பரிசு –
சம ரசனாய் இருக்கும்படியை அருளிச் செய்கிறார்

அபூர்வ நாநா ரஸ்பாவ நிர்ப்பர
ப்ரபத்தயா முக்த விதக்த லீலயா
ஷணாணுவத் ஷிப்த பராதி காலயா
ப்ரஹர்ஷ யந்தம் மஹி ஷீம் மஹா புஜம் –44-

ஸ்தோத்ரம் -45-இப்படி ஸ்ரீ பிராட்டியை உகப்பிக்கிற ரச பாவங்களுக்கு ஆஸ்ரயமான வடிவையும் குணங்களையும் அனுசந்திக்கிறார்-
கீழே தனித் தனியே பிரஸ்தாபிக்கப் பட்ட திவ்ய மங்கள விக்ரஹ குணம் -திவ்யாத்ம குணம் -எல்லாவற்றையும் சேர்த்து அனுபவிக்கிறார் இதில் –
திருவுக்கும் திருவாகிய செல்வன் -சகலவித ஜீவனம் -உண்ணும் சோறு பருகும் நீர் தின்னும் வெற்றிலை எல்லாம் கண்ணன் –சாத்மிக்க போக ப்ரதன் –
அடியேனை அனுபவிக்கப்ப் பண்ணுவது என்றோ -என்று கீழ் உடன் அன்வயம்

அசிந்த்ய திவ்ய அத்புத நித்ய யௌவன
ஸ்வ பாவ லாவண்யமய அம்ருதோதிதம்
ஸ்ரீய ஸ்ரீயம் பக்த ஜனைக ஜீவிதம்
ஸ்மர்த்த மாபத்ஸ்க மரத்தி கல்பகம்-45-

ஸ்தோத்ரம் -46-கீழ் சொன்ன ஸ்வரூப ரூப குண விபூதிகளாலே பூர்ணனாய் ஸ்ரீ நித்ய விபூதியிலே குறைவற எழுந்து அருளி இருக்கிற ஸ்ரீ தேவரை
பாஹ்ய மநோ ரதங்களைத் தவிர்ந்து என்னுடைய சததையால் உள்ள பிரயோஜனம் பெறும்படி நித்ய கைங்கர்யத்திலே உகப்பிப்பது -என்று –
என்கிறார் –
சேதன லாபம் எம்பெருமானுக்கே புருஷார்த்தம் -ப்ரஹர்ஷயிஷ்யாமி -எப்பொழுது உன்னை ஸந்துஷ்டனாக செய்யப் போகிறேன் என்றபடி –

பவந்தமேவா நுசரன் நிரந்தரம்
ப்ரசாந்த நிஸ் சேஷ மநோ ரதாந்த்ர
கதா அஹ மை காந்திக நித்ய கிங்கர
ப்ரஹர்ஷயிஷ்யாமி ஸநாத ஜீவித–46-

——————————

ஸ்தோத்ரம் -47-இதில் பிராப்யனான ஸ்ரீ ஈஸ்வரன் உடைய வைலஷண்யத்தையும் தம்முடைய பூர்வ வருத்தத்தையும் பார்த்து
விதி சிவா சநகாதிகள் உடைய மனஸ்ஸூக்கு அத்யந்த தூரமாய் அஸ்ப்ருஷ்ட சம்சார கந்தரான நித்ய சூரிகள் ஆசைப்படுமதான
கைங்கர்ய சாம்ராஜ்யத்தை சம்சாரியானவன் ஆசைப்படுவாதாவது -என்-
ராஜ அன்னம் விஷ சம்ஸ்ப்ருஷ்டம் ஆவதே -என்று வளவேழுலகில்-1-5- ஸ்ரீ ஆழ்வாரைப் போலே தம்மை நிந்திக்கிறார் –

திக ஸூ சிமவி நீதம் நிர்த்தயம் மாமலஜ்ஜம்
பரம புருஷ யோ அஹம் யோகி வர்யாக் ரகண்யை
விதி ஸிவ ஸ்நகாத் யைர் த்யாது மத்யந்த தூரம்
தவ பரி ஜன பாவம் காம்யே காம வ்ருத்த —47–

ஸ்தோத்ரம் -48-தம்முடைய அயோக்யதையை அனுசந்தித்து – அகலப் பார்த்தவர்
ருசியின் மிகுதியாலே அகல மாட்டாதே நிற்க இந்த அயோக்யதைக்குப் பரிஹாரமும்
நம் கிருபா ஜநிதமான பிரபத்தியே காணும் – என்ன மீண்டாராய்
இந்த அயோக்யதா ஹேது பூத சர்வ அபராதங்களுக்கும் பரிஹாரம் தன்னுடைய வெறுமையை முன்னிட்டுப்
பண்ணும் பிரபத்தியே யாகாதே -என்று வேதாந்திர ரஹச்யத்தை முன்னிட்டு
கேவல கிருபையாலே தேவர் என் பாபத்தைப் போக்கி விஷயீ கரிக்க வேணும் -என்கிறார் –
அதவா
தாம் பிரார்த்தித்த போதே ப்ராப்யம் சித்தி யாமையாலே சம்சாரியான நாம் ஆசைப்படக் கடவோமோ -என்று
நிந்தித்துக் கொண்டு – பின்பும் ருசியாலே அகல மாட்டாதே இப்படி விளம்பிக்கைக்கு ஹேதுவான பாபத்தையும்
தேவர் உடைய கேவல கிருபையாலே போக்கித் தந்து அருள வேணும் -என்கிறார் ஆகவுமாம் –
அத்தலையில் பெருமையின் எல்லையைப் பார்த்து அன்றோ அகன்றார் அங்கு
இங்கு நீர்மையின் எல்லையைப் பார்த்து கிட்டுகிறார் –
இங்கே விசேஷணங்களை மாத்திரம் அருளிச் செய்து -விசேஷயமான தம்மை மாம் -என்று கூட சொல்லிக் கொள்ள
திரு உள்ளம் இல்லாமல் -கீழ் அனுசந்தித்த நைச்ய பாவம் தொடர்கிறது-
பகவத் சந்நிக்குள் புகும் பொழுது அனுசந்திக்க வேண்டிய ஸ்லோகம் –

அபராத சஹஸ்ர பாஜநம்-
பதிதம் பீம்ப வார்ண வோதரே
அகதிம் சரணா கதம் ஹரே
க்ருபயா கேவல மாத்மஸாத் குரு–48–

ஸ்தோத்ரம் -49-அபராத பஹூளமான பின்பு சாஸ்த்ரீயமான உபாயாந்தரங்களைப் பற்றி போக்குதல்
விட்டுப் பற்றுதல் -செய்கை ஒழிய கிருபயா கேவல மாத்ம ஸாத் குரு – என்று நம்மை நிர்பந்திக்கிறது என் -என்ன
சாஸ்த்ரீய அனுஷ்டானத்துக்கு ஜ்ஞானமே இல்லை வேறு கதி இல்லாமையாலே விட மாட்டேன்
ஆனபின்பு கிருபா கார்யமான விசேஷ கடாஷமே எனக்கு உஜ்ஜீவன சாதனம் -என்கிறார் –

அவிவேகக நாந்த திங்முகே
பஹூதா ஸ்ந்தத துக்க வர்ஷிணி
பகவன் பவது ர்த்தி நே பத
ஸ்கலிதம் மாமவ லோகயாச்யுத—49-

ஸ்தோத்ரம் -50-ஸ்ரீ தேவர் கிருபையால் அல்லது வேறு எனக்கு இல்லாதவோ பாதி ஸ்ரீ தேவர் கிருபைக்கு நான் அல்லது விஷயம் இல்லை –
இத்தை இழவாதே கொள்ளீர் – என்கிறார்-
கொள்வார் தேட்டமான தேவரீர் கிருபைக்கு என்னைப் பாத்ரமாக்கா விடில் வேறு கிடைப்பது அரிது -இழக்காதே -என்று
சமத்காரமாக அருளிச் செய்கிறார்

ந ம்ருஷா பரமார்த்த மேவ மே
ஸ்ருணு விஜ்ஞாப நமேக மக்ரத
யதி மே ந தயிஷ்யஸே ததோ
தய நீயஸ் தவ நாத துர்லப—50-

ஸ்தோத்ரம் -51-இப்படி தய நீயத யாவான்களான இருவர்க்கும் முக்யமான இஸ் சம்பந்தம் தானும்
ஸ்ரீ தேவரீர் உடைய கிருபையாலே யாயிற்று-ஆனபின்பு -இதைக் கை விடாதே ரஷித்து அருள வேணும் என்கிறார்-
விதி -ஸூஹ்ருத விசேஷம் -பகவத் கிருபையே -உன்தன்னோடு உறவேல் நமக்கு இங்கே ஒழிக்க ஒழியாதே-

தத் அஹம் த்வத் ருதே ந நாத வான்
மத் ருதே தவம் தயநீயவான் ந ஸ
விதி நிர்மிதமே ததந்வயம்
பகவன் பாலய மா ஸம ஜீஹப —51-

ஸ்தோத்ரம் -52-இதில் ஆத்ம அநு ரூபமாக வன்றோ நம்முடைய ரஷணம் இருப்பது –
தய நீயரான உம்முடைய ஸ்வ ரூபத்தை நிஷ்கர்ஷித்து நம் பக்கலிலே சமர்ப்பியும் -என்ன
சிறப்பில் வீடு -2-9-5- என்கிற பாட்டின் படி எனக்கு அதில் நிர்ப்பந்தம் இல்லை
அஹம் புத்தி போத்யமான இவ்வஸ்து தேவர் திருவடிகளிலே என்னாலே சமர்ப்பிதம் – என்கிறார் –
ராஜ்யஞ்ச அஹஞ்ச ராமஸ்ய தர்மம் வக்தும் இஹார்ஹசி –

வபுராதி ஷூ யோ அபி கோ அபி வா
குண தோ அஸாநி யதா ததா வித
ததயம் தவ பாத பத்மயோ
அஹமத் யைவ மயா ஸ்மர்ப்பித்த –52-

ஸ்தோத்ரம் -53-இவரை பிரமத்தோடே விடுகிறது என் -என்று பார்த்து அருளி –நீர் ஆர் –அத்தை ஆருக்கு சமர்ப்பித்தீர் -என்ன
நிரூபித்த விடத்து எனதாவியும் நீ –எனதாவி யார் யானார் -2-3-4- என்கிறபடியே உமதை நீரே ஸ்வீகரித்தீர் இத்தனை
ஆத்ம சமர்ப்பணமும் ஆத்ம அபஹாரத்தோ பாதி -என்று பண்ணின ஆத்ம சமர்ப்பணத்தை அனுஸ்யிக்கிறார் –
பகவத் பர தந்த்ரமான ஆத்மாவுக்கு அநாதி அவித்யா சித்தமான ஸ்வா தந்த்ர்யம் அடியாக பகவத் வைமுக்யம் பிறந்து
அத்தாலே ஹதன் என்று பீதி பிறந்த அளவிலே ததீயத்வ அனுசந்தானத்தாலே வந்த தாதாம்யைக கரண சங்கல்பம் ஆதல் –
ராஜ ஆபரணத்தை ரஷித்து வைத்து ப்ராப்த காலங்களிலே கொடுக்குமா போலே ஆத்மாவை ஸ்ரீ ஈஸ்வரன் பக்கலிலே சமர்ப்பிக்கை என்னுதல் –
இவை இரண்டும் அர்த்தம் அன்று என்னும்படி பண்டே அவனைத்தான வஸ்துவை அவனதாக இசையுமது ஒழிய –
சமர்ப்பணமும் ஆத்மா அபஹாரத்தோடு ஒக்கும்
எனது ஆவி தந்து ஒழிந்தேன் இனி மீள்வது என்பது உண்டே –என்றதுமே -எனதாவி யாவியும் நீ பொழில் எழும் உண்ட எந்தாய்
-எனது யாவி யார் யான் யார் தந்த நீ கொண்டாக்கினையே –
ஸ்ரீ திருக் குருகைப் பிரான் பிள்ளான் –இப்படி ஸ்ரீ எம்பெருமான் உடன் கலந்த கலவையால் உள்ள நிரவதிக ப்ரீதியாலே அறிவு இழந்து இவ்வாத்மா
தன்னுடையது அன்று என்று நிரூபிக்க மாட்டாராய் -அவன் தம்மோடு கலந்த இப்பெரு நல் உதவிக்கு கைம்மாறாக தம்முடைய ஆத்மாவை
அவனுக்கு மீளா வடிமையாகக் கொடுத்து -பின்னையும் தம்முடைய ஸ்வரூபத்தை உள்ளபடி விவேகித்து -என்று அருளிச் செய்கிறார் –
கர்ம உபாத்திகம் அன்றிக்கே ஞான விபாக கார்யம் -ஆகையால் அடிக் கழஞ்சு பெறுமே-

மம நாத யதஸ்தி யோஅஸ்ம்யஹம்
சகலம் தத்தி தவைவ மாதவ
நியத ஸ்வ மிதி பரப்புத்ததீ
அதவா கிந்நு சமர்ப்பயாமி தே–53-

ஸ்தோத்ரம் -54- ஆத்மா அபஹார பர்யாயமான ஆத்மா சமர்ப்பணத் தளவிலே நான் நில்லாமையாலே –
நிர்ஹே துக கிருபையால் இந்த சேஷத்வத்தை உணர்த்தினாப் போலே இந்த ஜ்ஞானம் புருஷார்த்த உபயோகியாம்படி
இந்த கிருபையாலே ஸ்தான த்ரயோதித -பர பக்தியைத் தந்து அருள வேண்டும் என்கிறார் –
ஸ்தான த்ரயம் ஆவது
புருஷஸ் ஸ பர பார்த்த பக்த்யா லப்யஸ் த்வ நன்யயா -ஸ்ரீ கீதை -8-22
பக்த்யா த்வ நன்யயா சக்ய -11-54-என்றும்
மத் பக்திம் லபதே பராம் -18-54-என்றும்
ஸ்வயம் புருஷார்த்தமான பக்தியையும் தந்து அருள வேணும் –
வேறு ஒன்றுக்கும் நெஞ்சுக்கு விஷயமாக்காத படி இருக்கும் போக்யதை யுடைத்தான பக்தியை -என்றபடி –

அவபோதி தவா நிமாம் யதா
மயி நித்யாம் பவதீ யதாம் ஸ்வயம்
க்ருபயைதத நனய போக்யதாம்
பகவன் பக்திமபி ப்ரயச்ச மே—54-

ஸ்தோத்ரம் -55 பகவத் ப்ரசாதத்தாலே லப்தமான பக்தி ப்ராசுர்யத்தாலே தச் சேஷத்வ அளவில் பர்யவசியாதே
ததீய சேஷத்வத்தை பிரார்த்திக்கிறார் –
ஸ்ரீ ஆழ்வார் -கண்கள் சிவந்து -8-8- விலே பகவச் சேஷத்வத்தை அனுபவித்து
கருமாணிக்க மலை -யிலே அனன்யார்ஹ சேஷத்வத்தை அனுசந்தித்து அவ்வளவிலும் பர்யவசியாதே
நெடுமாற்கு அடிமை யிலே ததீய சேஷத்வத்தை அனுசந்தித்தாப் போலேயும்
ஸ்ரீ இராமாயண புருஷர்களில் ஸ்ரீ சத்ருகன ஆழ்வானைப் போலேயும் ததீய சேஷத்வத்தை பிரார்த்திக்கிறார் –
அணைய ஊர புனைய–அடியும் பொடியும் பட-பர்வத பவனங்களில் ஏதேனுமாக ஜனிக்கப் பெறுகிற
திர்யக் ஸ்தாவர ஜன்மங்களை பெருமக்களும் பெரியோரும் பரிக்ரஹித்து பிரார்த்திப்பர்கள்–ஸ்ரீ ஆச்சார்ய ஹிருதயம்–சூரணை -87-
தவ தாஸ்ய ஸுகைக ஏக சங்கினாம் பவனேஷூ அஸ்த்வபி கீட ஜன்ம மே–ஸ்ரீ ஸ்தோத்ர ரத்னம் -55-என்று
ஸ்ரீ தேவரீர் உடைய தாஸ்ய சுகம் ஒன்றிலுமே சங்கத்தை உடையரான ஸ்ரீ வைஷ்ணவர் திரு மாளிகைகளிலே
உத்பத்தி விநாசங்கள் இரண்டும் அங்கேயாம் படி -கீட ஜன்மமே எனக்கு உண்டாக வேணும்

தவ தாஸ்ய ஸூ கைக ஸ்ங்கி நாம்
பவ நேஷ் வஸ்த்வபி கீட ஜன்ம மே
இதரா வஸ தே ஷூ மா ஸம பூத்
அபி மே ஜன்ம சதுர்முகாத்மா நா—55-

ஸ்தோத்ரம் -56-ஸ்ரீ வைஷ்ணவ க்ருஹத்தில் பிறக்கும் பிறப்பால் வந்த ஏற்றம் எல்லாம் வேணுமோ –
அவர்கள் கண்டால் உபேஷியாதே -நம்முடையவன் -என்று விசேஷ கடாஷம் பண்ணுகைக்கு
அர்ஹனாம் படி பண்ணி அருள வேணும் –என்கிறார் –

ஸ்க்ருத் த்வ தாகார விலோக நாஸ்யா
த்ருணீ கருதா நுத்தம புக்தி முக்திபி
மஹாத்மபிர் மாமவ லோக்யதாம் நய
ஷானே அபி தே யத் விரஹொ அதிது ஸ்ஸ்ஹ–56-

ஸ்தோத்ரம் -57-கீழ் சேஷத்வ காஷ்டை யான ததீய சேஷத்வத்தை அனுசந்தித்தார் –
இதில் சேஷத்வத்துக்குப் புறம்பான வற்றில் அருசியைச் சொல்லி -அவற்றைத் தவிர்த்துத் தந்து அருள வேணும் என்கிறார் –
அஜ்ஞர் பிரமிக்கிற வர்ண ஆஸ்ரம வித்ய வ்ருத்தங்களை
கர்த்தப ஜென்மம் ஸ்வபசா தமம் சில்ப நைபுணம் பஸ்மாஹூதி சவ விதவா அலங்காரம்
என்று கழிப்பர்கள்-ஸ்ரீ ஆச்சார்ய ஹிருதயம்–சூரணை -86-
கீழே இஷ்ட பிராப்தியை அபேக்ஷித்து இங்கே அநிஷ்ட நிவ்ருத்தியை அபேக்ஷிக்கிறார் –
ஏறாளும் இறையோனும் -திருவாய்மொழி -4–8-அர்த்த ஸ்லோகம் இது
கொள்ளும் பயன் ஓன்று இல்லாத கொங்கை தன்னை கிழங்கோடும் அள்ளிப் பறித்திட்டு அவன் மார்பில்
எறிந்து என் அழலை தீர்வேனே போலே –
அழிவில்லா ஆத்மவஸ்துவையும் உருமாய்ந்து போகட்டும் என்றது சேஷத்வ ஊற்றத்தைப் பற்ற –

ந தேஹம் ந ப்ராணான்ந ஸ ஸூ க மேசேஷாபி லஷிதம்
ந சாத்மானம் நாந்யத் கிமபி தவ சேஷத் வவிப வாத்
பஹிர்ப்பூதம் நாத ஷணம் அபி சஹே யாது ஸ்தாதா
விநாஸ்ம் தத் ஸ்த்யம் மது மதன விஜ்ஞாப நமிதம்—57-

ஸ்லோகம் -58-நிக்ரஹ ஹேதுவான பகவத் அபசாராத்ய அஸூபங்கள் சஞ்சரிக்கிற சம்சாரத்திலே -கைங்கர்ய விரோதிகள் அசஹ்யமாம்படி –
அதிலே அருசி பிறந்து – அத்தைப் போக்கி தந்து அருள வேண்டும் என்று யோகிகளுக்கு துர்லபமான இதை அபேஷிப்பார் உண்டாவதே -என்ன
அவதி யில்லாத அஸூபங்களையும் போக்க வல்ல ஸ்ரீ தேவர் உடைய அபரிச்சின்ன குணங்களை நினைத்து இருந்து அபேஷிக்கிறேன் – என்கிறார்-
ந்ருபசு -மனுஷ்யனாக பிறந்தும் வர்ணாஸ்ரம தர்ம அனுஷ்டான வரம்பை மீறி
ஆஹார நித்ராதிகளிலே நியதி இன்றி மனம் போன படியே திரியும் பசுபிராயர்-

துரந்தஸ்யா நாதே ரபரிஹரணீ யஸ்ய மஹதோ
நி ஹீ நா சாரோ அஹம் ந்ருபஸூர ஸூபஸ்யாஸ் பதமபி !
தயா ஸி நதோ ! பந்தோ ! நிரவதி கவாத்ஸ ல்யஜலதே !
தவ ஸ்மாரம் ஸ்மாரம் குணகணமி தீச்சாமி கத பீ—58-

ஸ்தோத்ரம் -59-இச்சாம் -என்கிற இச்சை தான் சத்தியமோ -என்ன மந்த புத்தியான நான் விஷய அனுரூபமான இச்சை உண்டு
என்று திரு முன்பே விண்ணப்பம் செய்யப் போகாது – இச்சா ஸூ சகமான வசனத்தை அவலம்பித்து மெய்யாம்படி என்னுடைய
மனஸ்சை ஸிஷித்து அருள வேண்டும் – என்கிறார் –
கையார் சக்கரத்து எண் கருமாணிக்கமே என்று என்று பொய்யே கைம்மை சொல்லி புறமே புறமே யாடி மெய்யே பெற்று ஒழிந்தேன் –
ஏதேனும் வியாஜ்யத்தை கொண்டு அஸ்மாதாதிகள் அஹ்ருதயமாக சொல்வதையும் கொண்டு கார்யம் செய்ய வல்லவன் அன்றோ –

அநிச்சன்நப் யேவம் யதி புநரி தீச்சந்நிவ ரஜஸ்
தமஸ் சந்தஸ் சத்மஸ்துதி வசன பங்கீ மரசயம்
ததா அபித்தம் ரூபம் வசநம வலம்ப்யா அபி க்ருபயா
த்வமேவை வம்பூதம் தரணி தர மே சிஷ்ய மந–59-

ஸ்லோகம் -60-இச்சையும் இன்றிக்கே உக்தி மாதரத்தைக் கொண்டு இச்சையையும் உண்டாக்கி
ரஷித்து அருள வேண்டும் -என்கிறது என் என்ன அவர்ஜநீய சம்பந்தத்தைச் சொல்லுகிறார் –
சேலேய் கண்ணியரும் பெரும் செல்வனும் நல் மக்களும் மேலாத் தாய் தந்தையும் அவரே இனி யாவரே-என்றும்
தாயாய்த் தந்தையாய் மக்களாய் மற்றுமாய் முற்றுமாய் நீயாய் நீ நின்றவாறு -என்றும் -போலே –

பிதா த்வம் மாதா த்வம் தயிதத ந யஸ் த்வம் ப்ரிய ஸூஹ்ருத்
த்வமேவ த்வம் மித்ரம் குருரஸி கதிஸ் சாஸி ஜகதாம்
த்வதீ யஸ் த்வத் ப்ருத்யஸ் தவ பரிஜநஸ் த்வத் கதி ரஹம்
பிரபன்னஸ் சைவம் ஸத்யஹம்பி தவை வாஸ்மி ஹி பர–60-

ஸ்தோத்ரம் -61- நீர் மஹா வம்ஸ ப்ரஸூதர் அல்லீரோ – நிராலம்பரைப் போலே இங்கன் சொல்லுகிறது -என் -என்ன
இவ்வம்ஸ்த்தில் பிறந்தேனே யாகிலும் பாப ப்ரசுரனாகையாலே சம்சாரத்தில் அழுந்தா நின்றேன்எடுத்து அருள வேண்டும் – என்கிறார் –

ஜநித்வா அஹம் வம்ஸே மஹதி ஜகதி க்யாதய ஸ ஸாம்
ஸூ சீ நாம் யுக்தா நாம் குணா புருஷ தத்தத் வஸ்தி திவிதாம்
நி ஸ்ரக்கா தேவ தவச் சரண கமலை காந்த மநஸாம்
அதோ அத பாபாத்மா ஸ்ரணத! நிமஜ்ஜாமி தமஸி–61-

ஸ்தோத்ரம் -62-இவ்வம்சத்தில் ஜென்மத்தையும் அசத் சமமாக்க வல்ல பாபம் உமக்கு எது -என்ன
கீழே பாபாத்மா -என்றத்தையே பத்து விசேஷங்களால் விரித்து அருளுகிறார் -நாம் அனுசந்தித்து உஜ்ஜீவிக்க அருளிச் செய்கிறார் –

அமர்யாத ஷூத்ரஸ் சலமதிர ஸூயாப்ரஸ்வபூ
க்ருதக்நோ துர்மாநீ ஸ்மர ப்ரவஸோ வஞ்சன பர
ந்ரு ஸ்ம்ஸ பாபிஷ்ட கத மஹமிதோ துக்க ஜலதே
அபாராதுத் தீர்ணஸ் தவ பரிசரேயம் சரணயோ—62-

ஸ்தோத்ரம் -63-புத்தி பூர்வேண பண்ணின ப்ராதி கூல்யங்களைப் போக்கப் போமோ -என்ன
காகாபராதத்தையும் ஸிஸூபாலாப ராதத்தையும் பொறுத்து அருளின ஸ்ரீ தேவருக்குப் பொறுக்க முடியாதது உண்டோ – என்கிறார் –
காகாசுரன் ஒரு ஜன்மாவில் பண்ணின அபசாரம் -சிசுபாலனோ மூன்று ஜன்மாக்களில் அபராதம் –இருந்தாலும் க்ஷமித்து
சாயுஜ்யம் அளித்தாயே-சேட்பால் பழம் பகைவன் சிசுபாலன் திருவடி தாட்பால் அடைந்த தன்மை –திருவாய் -7–5–3-

ரகுவர யத பூ ஸ்தவம் தாத்ரு ஸோ வாயஸ்ஸ்ய
ப்ரணத இதி தயாளூர் யச்ச சைத் யஸ்ய கிருஷ்ண
பிரதிப வமபராத்துர் முக்த சாயுஜ்யதோ அபூ
வத கிமபத மாகஸ் தஸ்ய தி அஸ்தி ஷமாயா-63-

ஸ்தோத்ரம் -64-ஸ்வ தந்த்ரரான நாம் சிலர் திறத்தில் ஒன்றைச் செய்தோம் -என்னா-இதுவே மரியாதையாகக் கடவதோ -என்ன
கடல் கரையிலே ஆஸ்ரித சாமான்யத்திலே ஸ்ரீ தேவர் பண்ணின பிரதிஜ்ஞை என்னை ஒருவனை ஒழியவோ என்கிறார் –
ஸ்ரீ தேவர் சத்ய சங்கல்பராகையால் என்னை ரஷித்து அருள வேணும் -என்கை –

நநு பிரபன்னஸ் ஸ்க்ருதேவ நாத
தவாஹ மஸ்மீதி ச யாசமாந
தவா நுகம்ப்ய ஸ்மரத பிரதிஜ்ஞாம்
மதே கவர்ஜம் கிமிதம் வ்ரதம் தே–64-

ஸ்தோத்ரம் -65-ராமோ தவிர் நாபி பாஷதே-என்கிற சங்கல்பத்தை விட்டீரே யாகிலும்-ஸ்ரீ பெரிய முதலியாரோடு வித்யையாலும்
ஜன்மத்தாலும் உண்டான சம்பந்தத்தையே பார்த்து அருளி – என்னுடைய நன்மை தீமைகளைப் பாராதே விஷயீ கரிக்க வேணும் -என்ன
அதுக்குக் கண்ணழிவு இல்லாமையாலே அப்படிச் செய்கிறோம் -என்று ஸ்ரீ ஈஸ்வரன் அனுமதி பண்ண
தாம் அனுமதி பெற்றாராய் ஸ்தோத்ரம் தலைக் கட்டுகிறது –

அக்ருத்ரிம தவச் சரணார விந்த
ப்ரேம ப்ரகர்ஷாவதி மாதமவந்தம்
பிதாமஹம் நாத முநிம் விலோக்ய
ப்ரஸீத மத் வ்ருத்தம சிந்தயித்வா–65-

—————–

யத் பதாம் போருஹத் யாநவித் வஸ்தா சேஷ கல்மஷ
வஸ்து தாமுபயாதோ அஹம் யாமுநேயம் நமாமி தம்

எவர் உடைய திருவடித் தாமரையை தியானிப்பதால் எல்லா பாபங்களும் அழியப் பெற்று
அடியேன் ஒரு பொருள் ஆனேனோ அத்தகைய ஸ்ரீ யாமுனாசார்யரை வணங்குகிறேன் –

——————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆளவந்தார் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ ஸ்தோத்ர ரத்னமும் -ஸ்ரீ மந்த்ர ரத்னமும்–அவதாரிகையும் ஸ்லோகங்களும் –ஸ்ரீ த்வய பூர்வார்த்தம்

யத் பதாம் போருஹத் யாநவித் வஸ்தா சேஷ கல்மஷ
வஸ்து தாமுபயாதோ அஹம் யாமுநேயம் நமாமி தம்

எவர் உடைய திருவடித் தாமரையை தியானிப்பதால் எல்லா பாபங்களும் அழியப் பெற்று
அடியேன் ஒரு பொருள் ஆனேனோ அத்தகைய யாமுனாசார்யரை வணங்குகிறேன் –

ஸ்வாத யன்நிஹா சர்வேஷாம்
த்ரய்யந்தார்த்தம் ஸூ துர்க் ரஹம்
ஸ்தோத்ர யாமாஸ யோகீந்திர
தம் வந்தே யாமுநாஹ்வயம்-

ஸூ துர்க் ரஹம்–த்ரய்யந்தார்த்தம்-அறிவரிய வேதாந்தார்த்தங்களை
ஸ்தோத்ர யாமாஸ-ஸ்தோத்ர ரூபமாக வெளியிட்டு அருளினாரோ
யோகீந்திர-எந்த யோகி ஸ்ரேஷ்டர்–எதிகட்கு இறைவன் யமுனைத் துறைவனான ஆளவந்தார் –

நமோ நமோ யாமுநாயா யாமுநாய நமோ நம
நமோ நமோ யாமுநாயா யாமுநாய நமோ நம

—————-

ஸ்ரீமத் கிருஷ்ண சமாஹ்வாய நமோ யாமுன ஸூ நவே
யத் கடாஷைக லஷ்யாணாம் ஸூ லாபஸ் ஸ்ரீ தர்ஸ்சதா –

அபயப்ரதா நாமா நமஸ் மதகுரு மஹம் பஜே
யத் கடாஷா தயம் ஜந்துர புநர் ஜன்மதாம் கத

———————

65–ஸ்லோகங்களால்-ஸ்ரீ த்வயார்த்தங்களை அருளிச் செய்கிறார்
முதல் ஐந்து ஸ்லோகங்களால் ஆச்சார்ய வந்தனம் –
ஸ்ரீ புராண ரத்னம் அருளிச் செய்த ஸ்ரீ பராசரையும் மங்களா சாசனம் அருளிச் செய்கிறார் –
ரத்னம் தானும் பிரகாசித்து ஸ்ரீ எம்பெருமானையும் பிரகாசப்படுத்தி காட்டி அருளும் அன்றோ –

அடுத்து இரண்டு ஸ்லோகங்களால் பரத்வத்தையும்
அடுத்து இரண்டால் ஸுலப்யத்தையும் அருளிச் செய்து
மேல் ஒன்பது ஸ்லோகங்களால் ஸ்ரீ நாராயண சப்தார்த்தம் அருளிச் செய்து

ந தர்ம நிஷ்ட்டோஸ்மி ந சாத்ம வேதீ ந பக்திமாம் ஸ்தவச சரணாரவிந்தே
அகிஞ்சநோ அநந்ய கதிஸ் சரண்ய த்வத் பாத மூலம் சரணம் ப்ரபத்யே–22-th ஸ்லோகத்தால் சரணாகதி செய்து அருளி

அடுத்த நான்கு ஸ்லோகங்களால் சரணாகத அதிகாரிக்கு லக்ஷணங்களையும்
மேல் இரண்டு ஸ்லோகங்களால் சரணாகதியால் வரும் பலன்களையும் அருளிச் செய்து

மேல் -16-ஸ்லோகங்களால் உத்தர காண்ட அர்த்தம் -ஸ்ரீ பரமபத வைபவம் –
இவற்றை திரு உள்ளம் பற்றியே ஸ்ரீ ராமானுஜர் ஸ்ரீ வைகுண்ட கத்யம் அருளிச் செய்கிறார்-

ஸ்லோகம் 52-மூலம் சேஷத்வமே ஸ்வரூப நிரூபக தர்மம் என்று அருளிச் செய்கிறார் .
அடுத்த ஸ்லோகத்தால் ஸ்ரீ நம்மாழ்வார் அருளிச் செய்த
எனது ஆவி யார் யான் யார் தந்த நீ கொண்டு ஆக்கினையே –திருவாய் -2.3.4-

அடுத்த மூன்றால் தேஹ அவசானம் வரை அவன் அனுக்ரஹத்தை பிரார்த்தித்து
அடுத்து பாகவத ஸமோக மஹிமையை அருளிச் செய்து
மேலே அவனது காருணிகத்தவம் வாத்சல்யம் நவவித சம்பந்தம் -சர்வவித பந்துத்வம் போன்றவற்றை அருளிச் செய்து
மேலே நைச்ய அனுசந்தானம் பண்ணி அருளி அவனது ரக்ஷகத்வ விரதத்தை நினைவு படுத்தி
மேலே ஆச்சார்ய சம்பந்த முகேன அனுக்ரஹம் செய்து அருள பிரார்த்தித்து நிகமித்து அருளுகிறார் –

—————

ஸ்வ ஸ்வரூபத்தைப் பெற்று -பார்யைக்கு அங்க பூஷணம் போலே
வழு விலா அடிமை செய்ய வேண்டும் –என்றும்
அவா அற்று வீடு பெற்ற -என்றும் சொல்லுகிறபடியே
ப்ராப்தி பலமான கைங்கர்யத்தைப் பெற்ற ஆழ்வார் உடைய
திராவிட உபநிஷத் ரஹச்யத்தை ஸ்ரீ பெரிய முதலியார்
ஸ்ரீ ஆழ்வார் உடைய ப்ரசாதத்தாலே லபித்தது
பின்பு ஆச்சார்ய உபதேச க்ரமத்தாலே ஸ்ரீ ஆளவந்தார் அந்த திராவிட உபநிஷத் ரஹச்ய அர்த்தங்களை லபித்தது
அத்தை தாம் அனுபவித்து
அவ் வனுபவத்தால் வந்த ப்ரீதி உள் அடங்காமலே பரீவாஹ அபேஷை பிறக்கையாலும்
சம்சாரிகள் துர்க்கதி கண்டு இவர்கள் இத்தை இழக்க ஒண்ணாது என்னும் கிருபையாலும்
சகல உபநிஷத் ரகஸ்யமாய் -துர்ஜ்ஞேய மான அர்த்தத்தை சர்வரும் அறியும்படியாக இவர் ஸ்தோத்ரமாக வெளி இடுகிறார் –

ஜ்ஞான விசேஷமான ப்ரபத்தியையே உபாயமாக நிச்சயித்து –
இப்படி ப்ராப்ய ப்ராபகங்களை நிஷ்கர்ஷித்து
இவற்றை ஸ்தோத்ர ரூபத்தாலே
ஸ்ரீ சர்வேஸ்வரனை நோக்கி பிரார்த்திக்றார்

இங்கும் ஆதி அந்தம் களிலே ஆசார்ய ஸ்துதியாய்
நடுவிலே பகவத் ஸ்தோத்ரம் ஆக இருக்கிறது –
முதலிட்டு மூன்று ஸ்லோகத்தாலே ஸ்ரீ பெரிய முதலியாரை நமஸ்கரிக்கிறார் –

————-

நமோ அசிந்த்ய அத்புத அக்லிஷ்ட ஜ்ஞான வைராக்ய ராசயே
நாதாயா முநயே அகாத பகவத் பக்தி சிந்தவே–1-

தஸ்மை நமோ மது ஜிதங்க்ரி ஸரோஜா தத்தவ
ஜ்ஞான அனுராக மஹிமா அதிசய அந்த ஸீம்நே
நாதாயா நாத முநயே அத்ர பரத்ர சாபி
நித்யம் யதீய சரனௌ சரணம் மதியம்-2-

அத்ர பரத்ர சாபி நித்யம் யதீய சரனௌ மதியம் சரணம் மது ஜிதங்க்ரி சரோஜ தத்தவ ஜ்ஞான அனுராக மஹிம
அதிசய அந்த சீம்னே நாதாய தஸ்மை நாத முனயே நம -என்று அந்வயம் –

பூயோ நமோ அபரிமித அச்யுத பக்தி தத்தவ
ஜ்ஞாநாம் ருதாப்தி பரிவாஹ ஸூ பைர் வசோபி
லோகே அவதீர்ண பரமார்த்த சமக்ர பக்தி
யோகாய நாத முநயே யமிநாம் வராய-3-

அபரிமித அச்யுத பக்தி தத்வ ஜ்ஞானம் அம்ருதாப்தி பரிவாஹ ஸூ பைர் வசோபி
லோகே அவதீர்ண பரமார்த்த சமக்ர பக்தி யோகாய யமிநாம் வராய நாத முனயே பூயோ நம -என்று அந்வயம்-

தத்த்வேன யஸ் சித் அசித் ஈஸ்வர தத் ஸ்வபாவ
போக அபவர்க்க தத் உபாய கதீ உதார
ஸ்ந்தர்ஸ்யன் நிரமிமீத புராண ரத்னம்
தஸ்மை நமோ முநிவராய பராசராய –4-

யா உதார சித் அசித் ஈஸ்வர தத் ஸ்வ பாவ போக அபவர்க்க தத் உபாய கதீ
தத்த்வேன சந்தர்சயன் புராண ரத்னம் நிரமிமீத முநிவராய பராசராய நம -என்று அந்வயம்-

மாதா பிதா யுவதயஸ் தனயா விபூதி
சர்வம் யதேவ நியமேன மதநவ்யாநாம்
ஆத்யஸ்ய ந குலபதேர் வகுளாபி ராமம்
ஸ்ரீ மத ததங்க்ரி யுகளம் ப்ரணமாமி மூர்த்நா –5-

மத் அன்வயாநாம் யதேவ நியமேன மாதா பிதா யுவதயஸ் தனயா விபூதிஸ் சர்வம்
ஆத்யஸ்ய ந குலபதே வகுளாபி ராமம் ஸ்ரீ மத் அங்க்ரி யுகளம் மூர்த்நா ப்ரணமாமி -என்று அந்வயம் –

முதல் மூன்று ஸ்லோகத்தாலே
ஸ்ரீ பெரிய முதலியார் உடைய ஜ்ஞான பக்த் யாதிக்யம் -சொன்னார்
நாலாம் ஸ்லோகத்தாலே -இவ்வர்த்தம் த்ரைவித்ய வ்ருத்தானுமதம் -அதாவது –
வைதிகரும் பெரியோருமான ஸ்ரீ பராசரால் அனுமதிக்கப் பட்டது -என்கிறார் –
ஐஞ்சாம் ஸ்லோகத்தாலே இவருக்கு இந்த ஜ்ஞானம் ஆழ்வாராலே வந்தது -என்கிறார் –

————

யன் மூர்த்நி மே ஸ்ருதி ஸிரஸ்ஸூ ச பாதி
யஸ்மின் அஸ்மன் மநோ ரத பதஸ் சகலஸ் சமேதி
ஸ் தோஷ்யாமி ந குலதனம் குல தைவதம் தத்
பாதார விந்த மரவிந்த விலோச நஸய–6-

யன் மூர்த்நிமே ஸ்ருதி ஸிரஸ்ஸூ ச பாதி யஸ்மின் அஸ்மன் மநோ ரத பதஸ் சகலஸ் சமேதி ந
குலதனம் குல தைவதம் அரவிந்த விலோசநஸய தத் பாதார விந்தம் ஸ்தோஷ்யாமி -என்று அந்வயம்
(குல தனம்–உபாயத்வமும் –குல தைவதம் -உபேயத்வம் –அடிச்சியாம் தலை மீசை நீ அணியாய் ஆழி யம் கண்ணா உன் கோலப் பாதம் –)

தத்த்வேன யஸ்ய மஹிமார்ணவ ஸீ கரானு
சக்யோ ந மாதுமாபி சர்வபிதா மஹாத்யை
கர்த்தும் ததீய மஹி மஸ்துதி முத்யதாய
மஹ்யம் நமோ அஸ்து கவயே நிரபத்ரபாய–7-

யஸ்ய மஹிமார்ணவ சீகராணு சர்வ பிதா மஹாத்யை ரபி தத்த் வேன மாதும் ந சக்ய
ததீய மகிமா ஸ்துதிம் கர்த்தும் உத்யதாய நிர்பத்ரபாய கவயே மஹ்யம் நமோ அஸ்து -என்று அந்வயம் –
( மஹ்யம் நமோ அஸ்து –ஸாஹஸ கார்யம் செய்வபர்களுக்கு நமஸ்காரம் என்பர்களே )

யத்வா ஸ்ரமாவதி யதாமதி வாப்ய சக்த
ஸ்தௌம் யேவமேவ கலு தேஅபி சதா ஸ்துவந்த
வேதாஸ் சதுர்முகாஸ் ச மஹார்ணவாந்த
கோ மஜ்ஜதோரணுகுலா சலயோர் விசேஷ –8-
(ஸ்ரமாவதி-களைத்து போகிறவரையில் தண்ணீர் இறைக்கிறேன் போலே ஸ்துதிக்க இழிகிறார் )

கிஞ்சசைஷ சக்த்யதிச யேன ந தே அனுகம்ப்ய
ஸ்தோதாபி து ஸ்துதி க்ருதேன பரிஸ் ரமேண
தத்ர ஸ்ரமச்து ஸூலபோ மம மந்த புத்தே
இதயத் யமோ அயமுசிதோ மம சாப்ஜ நேத்ர–9-
அப்ஜ நேத்ர –செங்கண் மாலே –அவலோக நதா நேன பூயோ மாம் –
உன் தாமரைக் கண்களால் நோக்காய் –திருவாய் மொழி -9-2-1-என்றும் சொல்லுகிறபடியே
அவிக்நேன ஸ்தோத் ரத்தை தலைக் கட்டும்படி அழகிய திருக் கண்களால் நோக்கி அருள வேணும் -என்னுதல்
ஸ்தோத்ரத்தில் நிலை நின்ற படியைக் கண்டு
செந்தாமரைக் கண்ணோடு மறப்பற என்னுள்ளே மன்னினான் –திருவாய் மொழி -1-10-10-என்கிறபடியே
ப்ரீதியாலே திருக் கண்கள் குளிர்ந்த படியைச் சொல்லுதல் )

————-

ஸ்தோத்ரம் -10-அவதாரிகை –

இப்படி ஸ்தோத்ர ஆஷேப சமாதானத்தைப் பண்ணி ஈஸ்வரன் உடைய சரண்யதைக்கு உறுப்பான பகவத் பரத்வத்தை
மேல் அஞ்சு ஸ்லோகத்தாலே அருளிச் செய்கிறார் –

நா வேஷசே யதி ததோ புவ நான்ய மூநி
நாலாம் ப்ரபோ பவிது மேவ குத ப்ரவ்ருத்தி
ஏவம் நி சரக்க ஸூ ஹ்ருதி த்வயி சர்வ ஜந்தோ
ஸ்வாமின் ந சித்ர மித மாஸ்ரித வத்ஸ்லத்வம்–10-

ஜகத் காரணத் வத்தாலே -சர்வ உத்க்ருஷ்டன் என்றும்
காரணம் து த்யேய-என்கையாலே சர்வ சமாஸ்ரயணீயன் என்றும்
ஏஷ ஹ்யேவா நந்தயாதி -என்கையாலே ப்ராப்யன் என்றும்
ஸ்ருஷ்ட்யாதிகளை தன் பேறாகப் பண்ணுகையாலே சர்வ ஸ்வாமி என்றும்
தாம் ஸ்தோத்ரத்தில் மூளும் படி முகம் காட்டுகையாலே ஆஸ்ரித வத்சலத்வமும் – சொல்லிற்று ஆயிற்று –

ஸ்வா பாவிக அநவதிக அதிசய ஈசித்ருத்வம்
நாராயண த்வயி ந ம்ருஷ்யதி வைதிக க
ப்ரஹ்மா சிவச் சதமக பரம ஸ்வ ராடித்
யேதே அபி யஸ்ய மஹிமார்ணவ விப்ருஷஸதே–11-

ஸ்வா பாவிக- அநவதிக அதிசய- ஈசித்ருத்வம்-இரண்டு விசேஷணங்கள் இவனுக்கே அசாதாரணம் –
ச ப்ரஹ்மா ச சிவஸ் சேந்த்ரஸ் ஸோஷர -பரமஸ் ஸ்வராட்
முக்தருக்கும் ச ஸ்வராட் பவதி -நிரஞ்சன பரமம் சாம்யம் உபைதி – ஸ்வ தந்திரம் இங்கு முக்தர்களுக்கு தங்கள் நினைத்த படி
கைங்கர்யம் செய்ய அநேக சரீரம் பரிக்ரஹம் கொண்டு –அவனை மகிழ்விக்க என்றபடி –

கஸ்ஸ்ரீ ஸ்ரீய பரம சத்த்வ சமாஸ்ரய க
க புண்டரீக நயன புருஷோத்தம க
கஸ்யா யுத அயுத சதா ஏக கலா அம்சக அம்சே
விச்வம் விசித்திர சித் அசித் ப்ரவிபாக வ்ருத்தம்—12-
வேதாந்தாஸ் -தத்வ சிந்தாம் முரபிதுரஸி யத் பாத சிஹ்னைஸ் தராந்தி-திருவுக்கும் திருவாகிய செல்வன் –
தஸ்ய யதா கப்யாசம் புண்டரீகம் ஏவம் அக்ஷணீ –பரத்வ லிங்கங்கள் — க க கஸ்ய கஸ்ய-கேள்விகள்

வேத அபஹார குரு பாதக தைத்ய பீடாத்
யாபத் விமோசன மஹிஷ்ட்ட பலப்ரதானை
கோ அந்ய ப்ரஜாப ஸூ பதி பரிபாதி கஸ்ய
பாதோ தகேந ச சிவஸ் ஸ்வ சிரோத்ருதேந–13-

ஸ்தோத்ரம் -14-பிரமாண அனுகூலமான தர்க்க ரூப ந்யாயத்தாலே உக்தமான பரத்வத்தை நிகமிக்கிறவர் –

கஸ்யோ தர ரே ஹர விரிஞ்சி முக ப்ரபஞ்ச
கோ ரஷதீ மமஜ நிஷ்ட ச கஸ்ய நாபே
க்ரந்த்வா நிகீர்ய புனருத் கீரதி தவ தன்ய
க கேன வைஷ பரவாநிதி சக்ய சங்க—14-

———————-

ஸ்தோத்ரம்–15-இதில் இப்படி த்ருட பிரமாண சித்தமாய் இருக்க
ஆசூரீம் யோநிமா பன்னா -ஸ்ரீ கீதை -16-20-என்கிறபடியே ஆசூர பிரகிருதிகள் அவனை இழப்பதே
என்று அவர்கள் இழவுக்கு இன்னா தாகிறார்
அதவா
யாரும் ஓர் நிலைமையன் என அறிவரிய எம்பெருமான் -திருவாய் மொழி -1-3-4-என்று
துஷ் பிரகிருதிகள் கண் படாது ஒழியப் பெறுவதே-இவ் விலஷண விஷயம் -என்றுமாம் –

த்வாம் சீல ரூப சரிதை பரம ப்ரக்ருஷ்ட
சத்த் வேன சாத்த்விகதயா ப்ரபலைச்ச சாஸ்த்ரை
பரக் யாததை வ பரமார்த்த விதாம் மதைச்ச
நைவா ஸூ ரப்ரக்ருதய ப்ரபவந்தி போத்தும்-15-

ஸ்லோகம் -16- மஹாத்மா நஸ்து மாம் -இத்யாதிகளில் சொல்லுகிறபடியே உன்னைப் பெரும் சத் பிரகிருதிகள்
காணப் பெறுவதே -என்றும்
யாரும் ஓர் நிலைமையன் என அறிவு எளிய எம்பெருமான் -என்று அது தன் பேறு என்றும் இருக்கிறார் –

உல்லங்கித த்ரிவித சீம சமாதி சாயி
சம்பாவனம் தவ பரிப்ரடிம ஸ்வ பாவம்
மாயா பலே ந பவதா அபி நிகூஹ்ய மாநம்
பஸ்யந்தி கேசித நிஸம் த்வத நன்ய பாவா–16-

ஸ்லோகம் -17-கீழ் பிரதிபாதித்த சர்வேஸ்வரத்துக்கு பிரதிசம்பந்தி தயா அபேஷிதமான ஈசித வ்யஜாதத்தை ப்ரபஞ்சீ கரிக்கிரார் –

யதண்ட மண்டாந்தர கோ சரஞ்ச யத்
தச உத்தராணி ஆவரணாநி யாநி ஸ
குணா பிரதானம் புருஷ பரம் பதம்
பராத்பரம் ப்ரஹ்ம ச தே விபூ தய—17-

ஸ்லோகம் -18-கீழ் சரண்யன் உடைய உத்கர்ஷம் சொல்லி இதில் உபய விபூதி நாதனை நம்மால் கிட்டலாமோ -என்று
கூசாதபடி ஆஸ்ரிதருக்கு இழியும் துறையான கல்யாண குணங்களிலே பன்னிரண்டு குணங்களை அருளிச் செய்கிறார்
அதவா
கீழ் சர்வேஸ்வரத்வம் சொல்லிற்றே-இனி சொல்ல பிராப்தமான சமஸ்த கல்யாண குணாத் மகதையை
அருளிச் செய்கிறார் என்றுமாம் –
சிலவற்றை அருளிச் செய்து ஸமஸ்த கல்யாண குண அமுதக் கடல் -என்று நிகமிக்கிறார் –

வஸீ வதாந்யோ குணவான் ருஜூஸ் ஸூசிர்
ம்ருதுர் தயாளூர் மது ரஸ் ஸ்திரஸ் ஸம
க்ருதீ க்ருதஜ்ஞஸ் த்வமஸி ஸ்வ பாவதஸ்
சமஸ்த கல்யாண குணாம்ருதோ ததி—18–

———————–

ஸ்லோகம் -19- இக் குணங்களுக்கு சங்க்யை இல்லாதோபாதி ஒரோ குணங்களுக்கு அவதி இல்லை என்கிறார் –

உபர்யுபர்யப் ஜபு வோ அபி பூருஷான்
பிரகல்ப்ய தே யே சதா மித்ய நுக்ரமாத்
கிரஸ் த்வதே கைக குணாவதீ ப்ஸயா
ஸதா ஸ்திதா நோத் யமதோ அதி ஸேரதே–19-

அப்ஜபுவ உபர்யுபரி / அப்ஜபுவ பூருஷான் ப்ரகல்ப்ய ப்ரஹ்மாக்களை மநுஷ்யர்களாக கல்பித்து -சதம் சதம் நூறு நூறாக -ஆனந்தவல்லி –
சொல்லுமா போலே சொல்லலாமது ஒழிய -உபர்யுபரி ப்ரகல்ப்ய-என்று கல்பித்தததே மேலும் மேலும் செல்லும் -முடிந்தபடி இல்லை –
தே யே சதம் தே யே சதம் தே யே சதம் -என்று அநு க்ரமம்-ஒன்றின் பின் ஒன்றாக -கிர-வேத வாக்கியம் செல்லும் என்றவாறு –
ஆனந்த வல்லீ தவ குண நிவஹம் யவ்வன ஆனந்த பூர்வம் -நான்மறைகள் தேடி என்றும் காண மாட்டாச் செல்வன் –
ஆழ்வார் போலே உயர்வற உயர்நலம் உடையவன் என்று பேசி விடாமல் ஏதோ பேசத் தொடங்கி பரிபவப் பட்டனவே வேதங்கள் –
அருமையான வேதாந்த விழுப் பொருளை அருளிச் செய்கிறார் இத்தால் -)

ஸ்லோகம் -20-கீழ்ச் சொன்ன குணங்களுக்கு போக்தாவான ஆஸ்ரிதர் பெருமையை அருளிச் செய்கிறார்
அஸ்மின் நஸய ஸ தத் யோகம் சாஸ்தி -ப்ரஹ்ம சூத்ரம் -1-1-20-
இந்த ஆனந்த சேர்க்கையை ஸ்ருதி -ரசம் ஹ்யேவாயம் லப்த் வா நந்தீ பவதி -ஸ்ருதி -என்று
இவனாலே வந்த பெருமையை உடையவர்கள் அளவு இதுவானால் அவன் பெருமை பரிச்சேதிக்க ஒண்ணாது என்னும் இடம்
கிம்புநர் நியாய சித்தம் அன்றோ -என்கிறார் என்றுமாம் –

த்வத் ஆஸ்ரிதா நாம் ஜகத் உத்பப ஸ்திதி
பிரணாச சம்சார விமோசன ஆதய
பவந்தி லீலா வித யஸ்ஸ வைதிகாஸ்
த்வதீய கம்பீர மநோ நுசாரிண–20-

—————–

ஸ்லோகம் -21-இதுக்கு கீழ் ஈஸ்வரன் உடைய ஸ்வரூபத்தால் வந்த உத்கர்ஷத்துக்கும் – உபய விபூதி யோகத்தால் வந்த
ஐஸ்வர்யத்துக்கும் – குண உத்கர்ஷத்தால் வந்த நீர்மைக்கும் – தோற்று
ஜிதந்தே -என்னும் ஸ்வேத த்வீப வாசிகளை போலேயும்
நாம புரஸ்தா தத ப்ருஷ்ட்ட தஸ்தே -என்ற அர்ஜுனன் போலேயும்
யாருமோர் நிலைமையன் -என்ற ஆழ்வாரைப் போலேயும்-சரண்யன் உடைய பெருமையை அனுசந்திக்கிறார் –
இதுக்கு முன்பு பிராப்ய ஸ்வரூபம் சொல்லிற்றே-இதில் ப்ராப்தாவின் ஸ்வரூபம் சொல்லுகிறது -என்றுமாம்-
கீழ் சரண்ய ஸ்வரூபம் சொல்லிற்றாய் -மேல் சொல்லப் படுகிற சரணாகதியை -இதில் ப்ரஸ்தாபிக்கிறார் -என்றுமாம் –

நமோ நமோ வாங் மனஸாதி பூமயே
நமோ நமோ வாங் மனசைக பூமயே
நமோ நமோ அநந்த மஹா விபூதயே
நமோ நமோ அநந்த தயைக சிந்தவே—-21-

ஸ்லோகம் -22-தம்முடைய அதிகாரத்தைச் சொல்லிக் கொண்டு பிரச்துதமான ப்ரபத்தியை ப்ரயோக்கிகிறார்-
கீழ்ச் சொன்ன உபேய அனுகூலமான உபாயத்தை அனுஷ்டிக்கிறது -என்றுமாம் –
கீழ் -த்வாம் சீல -உல்லன்கித -என்கிற இடத்தில் துஷ் பிரகிருதிகள் உன் பெருமையை அறியார்கள்
சத் பிரகிருதிகள் அறிவார்கள் -என்றார்-நமோ நம -என்கிற ஸ்லோகத்திலே
ஸ்வரூபத்தைப் பர தந்தரமாக உணர்ந்தவனுக்கே இவ்விஷயம் ப்ராப்யம் ஆவது-ஸ்வ தந்த்ரனுக்கு பிராப்யம் அன்று -என்கிறது
ஆஸ்ரயிக்கும் இடத்தில் ஸ்வ சக்தி கொண்டு விஷயம் அன்று-
தன்னுடைய ஆகிஞ்சன்யத்தை முன்னிட்டுக் கொண்டு ஆஸ்ரயிக்கும் விஷயம் என்கிறார் –
இந்த ஸ்லோகத்தாலே அதிகாரி ஸ்வரூபமும் சரணாகதி பிரயோகமும் சொல்லிற்று –

ந தர்ம நிஷ்ட்டோஸ்மி ந சாத்ம வேதீ
ந பக்திமாம் ஸ்தவச சரணாரவிந்தே
அகிஞ்சநோ அநந்ய கதிஸ் சரண்ய
த்வத் பாத மூலம் சரணம் ப்ரபத்யே–22-

ஸ்லோகம் -23-அனுகூலங்கள் இல்லை என்று வெறுக்க வேண்டா உண்டான யோக்யதையையும் அழிக்க வற்றான
நிஷித்த அனுஷ்டானங்கள் இல்லை யாகில்-நன்மைகளை உண்டாக்கிப் புருஷார்த்தத்தையும் தருகிறோம் -என்று
பகவத் அபிப்ராயமாக பிரதிகூலங்களாலே பூரணன் என்கிறார்
காரொளி வண்ணனே கண்ணனே கதறுகின்றேன் யாருளர் களைகண் அம்மா
அரங்க மா நகருளானே -பாசுரம் தழுவிய ஸ்லோகம்

ந நிந்திதம் கர்ம ததஸ்தி லோகே
சஹஸ்ரசோ யன்ன மயா வயதாயி
ஸோ அஹம் விபாகா வஸ்ரே முகுந்த
க்ரந்தாமி ஸ் ம்ப்ரத்ய கதிஸ் தவாக்ரே —23-

ஸ்லோகம் -24-உம்முடைய பூர்வ வ்ருத்தி இதுவாய் இருக்க –க்ரந்தாமி -என்று நம் குற்றம் போலே கூப்பிடுவது எத்தாலே -என்ன –
சம்சார ஆர்ணவத்திலே அழுந்துகிற எனக்கு நிர்ஹேதுக கிருபையாலே உன் வாசியை அறிவித்தாய் –
கூசம் செய்யாது கொண்டாய் என்னைக் கூவிக் கொள்ளாய் வந்தந்தந்தோ -திருவாய் மொழி -10-10-2- என்கிற
ப்ராங் ந்யாயத்தாலே உன் திருவடிகளை ப்ராபிக்கைக்கும் அந்த கிருபையே ஹேது என்று
தயைக ரஷ்யத் வத்தாலே கூப்பிடுகிறேன் -என்கிறார் –
எனக்கு தேவரை லபிக்கை பெறாப் பேறு ஆனாப் போலே இறே தேவருடைய கிருபைக்கும் என்னுடைய லாபம் -என்கிறார் –
நிர்ஹேதுக கிருபையினால் கைக் கொண்டே தீர வேண்டிய நிலைமை யுண்டே என்று விஞ்ஞாபனம் – –

நி மஜ்ஜதோ அநந்த பவ அர்ணவ அந்தஸ்
சிராய மே கூலம் இவ அஸி லப்த
த்வயாபி லப்தம் பகவந் நிதா நீம்
அநுத்தமம் பாத்ரம் இதம் தயாயா—24-

ஸ்லோகம் -25-நம் பக்கல் ந்யஸ்த பரராய் இருக்கிற உமக்கு-தத் தஸ்ய சத்ருசம் பவேத் -என்கிறபடியே
கண்டிருக்கை ஸ்வரூபமாய் இருக்க இங்கனே நிர்பந்திக்கக் கடவீரோ -என்ன
என்னுடைய அனர்த்தத்தை பரிஹரிக்கச் சொல்லுகிறேன் அல்லேன் –
ஆஸ்ரிதர்க்கு விஷயங்களால் வரும் பரிபவம் ரஷகரான தேவருக்கு தேஜோ ஹாநி -என்று
அத்தைப் பரிஹரிக்கச் சொல்லுகிறேன் என்கிறார்-

அபூத பூர்வம் மம பாவி கிம் வா
சர்வம் சஹே மே சஹஜம் ஹி துக்கம்
கிந்து த்வதக்ரே சரணாக தா நாம்
பராபவோ நாத ந தே அநுரூப—–25-

ஸ்லோகம் -26-தேவர் உடைய ரஷண அபாவத்தால் வந்த தேஜோ ஹாநி யையும் பாராதே
என்னைக் கைவிடும் அன்றும் நான் விடப் பார்க்கிறிலேன் -என்று
தம்முடைய அகதிவத்தாலே தம்முடைய மகா விஸ்வாசத்தை ஆவீஸ் கரிக்கிறார்-
தரு துயரம் தடாயேல் உன் சரண் அல்லால் சரண் இல்லை –அரி சினத்தால் ஈன்ற தாய் அகற்றிடினும் மற்றவள் தன்
அருள் நினைந்ததே அழும் குழவி அதுவே போன்று இருந்தேனே -பாசுரம் தழுவிய ஸ்லோகம்-

நிராஸ கஸ்ய அபி ந தவ உத்ஸஹே
மஹேஸ ஹாதும் தவ பாத பங்கஜம்
ருஷா நிரஸ்தோ அபி ஸி ஸூ ஸ்தநந்தயோ
ந ஜாது மாதுஸ் சரனௌ ஜிஹாஸதி——–26–

ஸ்லோகம் -27-என்னுடைய அநந்ய கதித்வத்தாலே விட மாட்டாத அளவேயோ-
தேவர் போக்யதையிலே அழுந்தின மனஸ்ஸூம் வேறு ஒன்றில் போக மாட்டாது – என்கிறார் –

தவாம் ருதஸ் யந்தி நி பாத பங்கஜே
நிவேஸி தாத்மா கத மந்யதிச் சதி
ஸ்திதே அரவிந்தே மகரந்த நிர்ப்பரே
மது வ்ரதோ நே ஷூ ரகம் ஹி வீஷதே–27-

——————

ஸ்தோத்ரம் -28-அவதாரிகை –
ந தர்ம நிஷ்ட்டோஸ்மி-யிலே தேவர் திருவடிகளை லபிக்கைக்கு அனுகூலங்கள் ஒன்றும் இல்லை -என்றார்
அவ்வளவே அன்று -பிரதிகூலங்களால் பூரணன் -என்றார்
இப்படிப் பட்ட எனக்கும் பேற்றில் வந்தால் தேவர் கிருபையே பயாப்தம் என்றார்
இப்படி ந்யஸ்த பரனான என் பக்கலிலே விரோதி மேலிடுகை தேவர்க்கு தேஜோ ஹாநி -என்றார்
அத்தை பாராதே தேவர் கை விட்ட அன்றும் புறம்பு போக்கில்லை -என்றார்
இனி மேல்
த்வத் பாத மூலம் சரணம் பரபத்யே -என்று பண்ணின பிரபத்தி ஒன்றும் அமையுமோ
விரோதி நிவ்ருத்திக்கும் அபிமத சித்திக்கும் –என்ன
மநோ வாக் காயங்கள் மூன்றாலும் பண்ணின பிரபத்தி எல்லாம் வேண்டுமோ –
பத்தாஞ்சலி புடம் தீநம் யாசந்தம் சரணாகதம் -என்கிற காயிகமான அஞ்சலி ஒன்றுமே அமையாதோ -என்கிறார் இதில்
அஞ்சலி -அம் ஜலயதி/ ந ஜாது ஹீயதே –பலன்களை வர்த்தித்து கொண்டே இருக்கும் –
பலன் கை புகுந்த பின்பும் அஞ்சலி தானே போது போக்காய் இருக்குமே )

த்வத் அங்க்ரிம் உத்திஸ்ய கதா அபி கேநசித்
யதா ததா வா அபி சத்ருக் ருத்தோ அஞ்ஜலி
ததைவ முஷ்ணாத்ய ஸூ பான்யசேஷ தஸ்
ஸூ பானி புஷ்ணாதி ந ஜாது ஹீயதே—28-

ஸ்லோகம் -29-அவதாரிகை –
ஆயாஸாத்மகமான அஞ்சலி தான் வேண்டுமோ-சிந்திப்பே அமையும் -திருவாய் மொழி -9-1-7-என்கிறபடியே
மானசமாக அமையாதோ –-விரோதி பூர்வகமான பரம பதத்தைத் தர -என்கிறார்
இத்தால் -தீனம் -என்கிற மானச பிரபத்தியைச் சொல்லுகிறது
பிரபத்தி தான் வேணுமோ -அஞ்சலியை போதாதோ என்றவர் இதில் அஞ்சலி தான் வேணுமோ சிறிது ஆசை கிடந்தால் போதாதோ என்கிறார் –
ந தர்ம நிஷ்ட்டோஸ்மி -என்கிற இது வாசிக ப்ரபத்தியாய்-த்வத் அங்க்ரி உத்திஸ்ய -என்றது காயிக ப்ரபத்தியாய்
இதில் மானசமான பிரபத்தி -என்னவுமாம்
அதவா
த்வத் அங்க்ரிம் –உதீர்ண –என்கிற ஸ்லோக த்வயத்தாலே-பிரபத்தி பலமான பர பக்தியைச் சொல்லுகிறது -என்னவுமாம்

உதீர்ண சம்சார தவ ஆஸூஸூ ஷணிம்
ஷாணோத நிர்வாப்ய பராம் ஸ நிர்வ்ருதிம்
ப்ரயச்சதி தவச் சரணா ருணாம் புஜ
த்வய அநு ராக அம்ருத ஸிந்து ஸீகர–29-

——————-

யத் பதாம் போருஹத் யாநவித் வஸ்தா சேஷ கல்மஷ
வஸ்து தாமுபயாதோ அஹம் யாமுநேயம் நமாமி தம்

எவர் உடைய திருவடித் தாமரையை தியானிப்பதால் எல்லா பாபங்களும் அழியப் பெற்று
அடியேன் ஒரு பொருள் ஆனேனோ அத்தகைய யாமுனாசார்யரை வணங்குகிறேன் –

———————-

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆளவந்தார் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ மன் நிகமாந்த தேசிகன் ஸ்வாமிகள் அருளிச் செய்த ஸ்ரீ ஹஸ்திகிரி மஹாத்ம்யம் —

ஸ்ரீ மான் வேங்கட நாதார்ய கவி தார்க்கிக கேசரீ
வேதாந்தா சார்ய வர்யோ மே சந்நிதத்தாம் சதா ஹ்ருதி –

கவி தார்க்கிக சிம்ஹாய கல்யாண குண சாலினே
ஸ்ரீ மதே வேங்கடேசாய வேதாந்த குரவே நம –

சீர் ஓன்று தூப்புல் திரு வேங்கடமுடையான்
பார் ஒன்றச் சொன்ன பழ மொழியுள் ஓர் ஓன்று
தானே யமையாதோ தாரணியில் வாழ்வார்க்கு
வான் ஏறப் போம் அளவும் வாழ்வு –

—————————————————-

1687 முதல் –22 ஆண்டுகள் –உடையார்பாளையம் –ஒவ்ரங்க சீப் /
போதேந்த்ர சங்கராச்சாரியார் -பங்கார காமாச்சி -செஞ்சி கோட்டை முற்றுகை போராட்டம் –
பழைய சீவரம் கல்லைக் கொண்டு மூலவர் –
தானே காட்டக் கண்டார்கள் பின்பு-
அர்ச்சகர் கனவில் -யாக தீ சுடர் தாபம் -திருவால வட்டம் அருளினார் முன்பு ஸ்ரீ திருக்கச்சி நம்பி –
குளிர்ச்சியாக இருக்க வழி-ஜல நிவாஸம் தானே இருக்க அருளிச் செய்தானாம்
உடையார்பாளையம் -உத்சவ மூர்த்திகள் –1687-சென்று -1710-மீண்டு வந்தது பற்றிய கல் வெட்டு தாயார் சந்நிதியில் உள்ளதே
ஸ்ரீ ஆத்தான் ஜீயர் உதவியால் -1710-காஞ்சிக்கு மீண்டும் உத்சவரை எழுந்து அருள பண்ணி வந்தார் —
பங்குனி உத்திரட்டாதி நக்ஷத்ரம் பிரதிஷ்டை-கல்வெட்டு உண்டு

1781 -ஜூலை 31 -முதலில் எடுக்கப்பட்டதாக கல்வெட்டு
கிருதயுகம் ஹஸ்திகிரி அப்பன் / த்வாபர யுகம் -ஸ்ரீ ரெங்கம் / த்ரேதா யுகம் –புருஷோத்தம க்ஷேத்ரம் / கலியுகம் கலவ் வேங்கடம்
-1937–1979–2019-ஏறக்குறைய -40-ஆண்டுகள் -எடுக்கப்பட்டதாக அறிகிறோம்-

கிடந்த கோலத்துடன் முதலிலே ஸ்ரீ ராமானுஜருக்கு விந்தியா பர்வதத்தில் -வேடன் வேடுவிச்சி -ரூபத்தில் சேவை உண்டே

———————

யஸ்ய பிரசாத கலயா பதிர ஸ்ருனோதி பங்கு பிரதாவதி ஜலேந ச வக்தி முக
அந்த ப்ரபஸ்யதி ஸூ தம் லபதேச வந்த்யா தம் தேவமேவ வரதம் சரணம் கதோஸ்மி –ஸ்ரீ ஆளவந்தார் அருளிச் செய்த முக்த ஸ்லோகம்

ஸ்ரீ பேர் அருளாளர் அனுக்ரஹத்தினால் -செவிடனும் செவி பெற்று -முடவனும் விரைந்தோடி -உமையும் பேசி –
குருடனும் கண்டு மாலதியும் குழந்தை பெறும் படி -அவரைத் தஞ்சமாகப் பற்றினேன் -ப்ரத்யக்ஷம் ஆதி அத்தி வரதர் வைபவத்தில் –

——————————-

ஸ்ரீ மெய் விரத மான்யம் -என்றும் அருளிச் செய்வர் இந்த பிரபந்தத்தையே

———————

வாழி அருளாளர் வாழி யணி யத்திகிரி
வாழி எதிராசன் வாசகத்தோர் வாழி
சரணாகதி என்னும் சார்வுடன் மற்று ஒன்றை
அரணாகக் கொள்ளாதார் அன்பு –1–

எண்டிசையும் கடல் ஏழும் மலைகள் ஏழும் ஈரேழு வையகமும் படைத்து இலங்கும்
புண்டரீகத்து அயன் புணர்த்த பெரிய வேள்விப் புனித நறும் போக்யத்தை உகந்து வந்து
தொண்டை எனும் மண்டலத்தின் நடுவில் பாரில் தூ நில மெய் விரதத்தில் தோன்றி நின்ற
கொண்டல் அருள் குணமே நாம் கூறுகின்றோம் கூர் மதியீர் குறிப்பாகக் கொண்மினீரே—2–

வம்மின் புலவீர் அருளாளப் பெருமான் என்றும் அருளாழி அம்மான் என்றும்
திருமா மகளைப் பெற்றும் என் நெஞ்சம் கோயில் கொண்ட பேர் அருளாளர் என்றும்
வியப்பால் விருதூதும் படி கரை புரண்ட கருணைக் கடலை
எவ்வண்ணம் பேசுவீர் ஈது என்ன பாங்கே-3-

ஒன்றே புகல் என்று உணர்ந்தவர் காட்டத் திருவருளால்
அன்றே அடைக்கலம் கொண்ட நம் அத்திகிரித் திருமால்
இன்றே இசையில் இணையடி சேர்ப்பர் இனிப் பிறவோம்
நன்றே வருவது எல்லாம் நமக்குத் பரம் ஓன்று இலதே–4-

வம்பவிழ் போதமர் மாதர் உகந்த வம் மா நிதியை
தம் பலமே கொண்டு காணக் கருதிய தாமரையோன்
முன் பல குற்றத்து வல் வினை மொய்க்க முகிழ் மதியாய்
அம்புலி வேண்டிய பாலனைப் போல் அழுதனனே–5-

முகிழ் மதி -சுருங்கின ஞானம் / வல் வினை -பகவத் நிக்ரஹ சங்கல்பம் –

————-

அடங்காக் கரணங்கள் ஐந்துடன் ஆறும் அடக்கி முன்னம்
நெடும் காலம் இந்நிலமே நிலை யாப்புண்டு நீடுறைவான்
சடங்கால் பெரிய தவங்கள் செய்தேன் என்ன தன்மை இது என்று
இடம் காத்து இருந்த திசைமுகன் தன்னை இகழ்ந்தனனே —6-

சடங்கால் –அங்கங்களினால் –

விண்ணுலகில் வீற்று இருந்த மேன்மையாலும் வேதங்கள் ஈரிரண்டும் விரித்ததாலும்
கண்ணனை நான் கருத்துறவே காண்பன் என்னக் காணாமல் விலக்கிய தன் வினையைக் காணா
எண்ணிய நற் புவனங்கள் ஏழும் ஆறும் இரு மூன்று தீவமும் எட்டு இடமும் விட்டுப்
பண்ணிய நல் விரதம் எல்லாம் பலிக்கும் என்று பாரதத்தை பங்கயத்தோன் படிந்திட்டானே -7-

எத்திசை நிலனும் எய்தி யாரும் தவம் செய்த அந்நாள்
சத்திய விரதம் செல்வாய் என்றதொரு உரையின் சார்வால்
அத்திசை சென்று அழைத்து அங்கு அமரரில் எடுப்பான் தன்னை
உத்தர வேதி செய் என்று உரை அணங்கிறை உரைத்தான் -8-

உரை அணங்கு இறை –ஸ்ரீ சரஸ்வதிக்கு நாயகனான ஸ்ரீ நான்முகன்
அமரர் இல் எடுப்பான் தன்னை -ஸ்ரீ விஸ்வகர்மாவை உத்தர வேதியை நிர்மாணம் செய் என்றது
யாகங்களுக்கு அவஸ்ய அபேக்ஷிதமான-ஹவிர்த்தானம் -சதஸ்ஸூ -வாஸஸ் ஸ்தானங்கள்-இவற்றுக்கும் உப லக்ஷணம்-

உத்தம அமரத்தலம் அமைத்தது ஒரு எழில் தனு கணையால்
அத்திற வரக்கன் முடி பத்தும் ஒரு கொத்து என உதிர்த்த திறலோன்
மத்துறு மிகுத்த தயிர் மொய்த்த வெண்ணெய் வைத்து உண்ணும் அத்தன் இடமாம்
அத்திகிரி பத்தர் வினை தொத்தற வறுக்கும் அணி அத்திகிரியே –9-

திண் மணிகள் பொன்னுடனே சேர்தலாலும் சிதையாத நூல் வழியில் சேர்த்தியாலும்
வன்மை ஏழு ஈர் இரண்டு வண்ணத்தாலும் வானவர்க்கு வியப்பான வகுப்பினாலும்
உண்மையுடை வாசி ஒளி ஓசையாலும் ஒரு காலும் அழியாத அழகினாலும்
மண் மகளார்க்கு அலங்காரம் என்ன மன்னு மதிள் கச்சி நகர் கண்டு மகிழ்ந்திட்டானே -10-

———————

காமங்கள் பல கொண்ட வேதம் கொண்டு கைதவமே செய்வார்க்குக் காணகில்லாப்
பூ மங்கை கேள்வனை நான் கண்டு போற்றப் புண்ணியத்தில் நிகரில்லா விரதம் பூண்டேன்
சாமங்கள் கழிவதன் முன் சடக்கெனப் போய் தன்னாற்றில் தனியிருந்து தவம் செய்கின்ற
நா மங்கை வந்திட நீ அழைப்பாய் என்று நன்மகனை நான்முகன் தான் நவின்றாட்டானே –11-

அன்ன வடிவாள் அசையும் அன்ன நடையாள் உயருமன்ன வரசேறி வருவாள்
அத்தன் அயனத்த நயனுத்திதனை யத்திதென யுத்தி புரியாள்
நன்னடை விடா நடமிது என்ன நடவா நடுவுள் நண்ணு குடகேறி இழிவாள்
நற்பதிகள் அற்பதிகள் கற்புரள வற்புத மருக்கதியினால்
கன்னடை விடா விடமிலுன்னதி சிறா விகட மன்னு கிரி கூட மிடியக்
கட்ட விடை யிற்று விழ முற்றும் விழி யுற்றடைய விட்டருகுற
அன்ன நய சீர் அயன் இது என் என விழா யமரர் மன்னு பதியேறி மகிழ
அச்சுதன் அணைத் தனுவிலத்திசை வரத்தகைய வற்று அணுகினாள்–12-

அத்தன் அயன் -ஆப்தனான ஸ்ரீ ப்ரம்மா / அத் தநயன் உத்திதனை -ஸ்ரீ வசிஷ்டருடைய வார்த்தையை
யத்து இது என யுத்தி புரியாள்–இப்படியே ஆகட்டும் என்னும் பதில் வார்த்தையை கொடாதவளும் –
அப்படியே ஆகட்டும் என்று சொல்லாதவள் என்றவாறு –
அச்சுதன் அணைத் தனுவில் அத்திசை வரத்-ஆஸ்ரிதர்களை நழுவ விடாதவன் தனக்கு திருப்பள்ளியாகிற ஸ்ரீ ஆதி சேஷனுடைய சரிரத்திலே –
அணை போட்டால் போலே நிச்சலமான திருமேனியுடன் அத்திசை நோக்கி வர –திரு அணை -வேகா சேது அன்றோ திரு நாமம் –
தகைய வற்று அணுகினாள்–தடுக்க வற்றுதலை அடைந்தாள் -பூமிக்குள் அந்தர்தானம் செய்தாள்-

அன்று நயந்த வயமேத மா வேள்வி பொன்ற யுரை யணங்கு பூம்புனலாய்க் கன்றி யுர
ஆதி அயனுக்கு அருள் செய்தணையானான் தாதை அரவணையான் தான் -13-

தரணியில் மன்னி யயனார் தனித் தவம் காத்த பிரான்
கருணை எனும் கடல் ஆடித் திருவணை கண்டதற்பின்
திரணகர் எண்ணிய சித்திர குத்தன் தெரித்து வைத்த
சுருணையில் ஏறிய சூழ் வினை முற்றும் துறந்தனமே -14-

திரணகர்–திரள் நரகு -நரகங்களினுடைய

சுக லேசம் எண்ணிய சூழ் வினை தீர்க்காத துணிந்த அயனார்
அகலாத அன்புடன் கொண்ட வயமேத வேதியின் மேல்
புகலோங்கு பொன் மலை என்றதோர் புண்ணியகோடியுடன்
பகலோன் பகல் விளக்காகப் பரம் சுடர் தோன்றியதே -15-

பெருமையுடை யத்திகிரி பெருமாள் வந்தார்
பேராத அருள் பொழியும் பெருமாள் வந்தார்
அருமறையின் உச்சி தனில் நின்றார் வந்தார்
அங்கமுடன் யவையாகும் பெரியோர் வந்தார்
திரு வுரையாய்த் தாம் பொருளாய் நிற்பார் வந்தார்
திருவருளால் செழும் கலைகள் தந்தார் வந்தார்
மருவிலர்க்கு மயக்குரைக்கும் மாயோன் வந்தார்
வானேற வழி தந்தார் வந்தார் தாமே -16-

அத்திகிரி யருளாளப் பெருமாள் வந்தார்
ஆனை பரி தேரின் மேல் அழகர் வந்தார்
கச்சி தனில் கண் கொடுக்கும் பெருமாள் வந்தார்
கருத வரம் தரும் தெய்வப் பெருமாள் வந்தார்
முத்தி மழை பொழியும் முகில் வண்ணர் வந்தார்
மூலம் என ஓலமிட வல்லார் வந்தார்
உத்தர வேதிக்குள்ளே உதித்தார் வந்தார்
உம்பர் தொழும் கழலுடையார் வந்தார் தாமே -17 –

திரு பரி திசைந்த மகுடமும் மதி திகழ்ந்த வதனமும்
இருவகை இலங்கு குழல்களில் எதிர் பொர யுகந்த மகரமும்
ஒரு தக உயர்ந்த திருமகள் ஒளி மறுவில் மன்னும் அகலமும்
உருவரு உமிழ்ந்த யுதரமும் அலகடைய நின்ற கழல்களும்
மருவினிடை ஓங்கு புனல் என மலை குனிய நின்ற மலை என
மருளற விளங்கும் ஒளி என மலர் அயன் உகந்த பயன் என
அருவில் உறைகின்ற உயிர் என வடியவர் உகந்த அமுது என
அரு மறைகள் ஒன்றி அடி தொழ வரும் வரதர் நின்ற பெருமையே -18-

உருவரு உமிழ்ந்த யுதரமும்-சேதன அசேதனங்களை ஸ்ருஷ்ட்டி காலத்தில் உமிழ்ந்த திரு வுதரமும்
வுலகடைய நின்ற கழல்களும்-திரு உலகு அளந்த திருவடிகளை –
லோகங்கள் அடைய ஆஸ்ரயிக்கும்படியான திருவடிகளை என்றுமாம்-

சித்து அசித்து என விரித்து யுரைத்தன அனைத்தும் அமைத்து உறையும் இறைவனார்
சிறிய பெரிய வுருவடைய யுடலம் என நடலம் இலது இலகு நிலையினர்
சித்தரத்தொழிலை யொத்த பத்தரொடு முத்தர் பித்தி எனும் யுணர்வினார்
சிதைவில் மறை நெறியில் எறி அரு உரு முறைகள் முறிய சிறை யரிய நிறைவினார்–19-1- ஸ்ரீ ப்ரஹ்ம ஸூத்ரம் முதல் அத்யாய சாரார்த்தம் –

கத்துவிக்க வல கத்து வித்தை வழி கற்ற வர்க்கு அசைவு இல் மறையினார்
கபிலர் கண சாரணர் சுகதர் சமணர் அரர் வழிகள் அழியும் அருள் மொழியினர்
கத்து இலக்கிலும் அருக் குலத்திலும் அசித்தில் ஒக்கும் ஒரு முதல்வனார்
கரணம் இடு கடிய பதினொரு இருடிகமும் அடைய முடியும் ஆதி இருடியார் –19-2-ஸ்ரீ ப்ரஹ்ம ஸூத்ரம் இரண்டாம் அத்யாயம் சாரார்த்தம் –

ஒத்து அனைத்து உலகும் ஒற்றி ஒற்றி வரும் இப்பவத்து இசையும் இசைவினார்
உருவம் அருவம் எனும் உலகின் முடுகு இலகில் உவமை இது இலகு தலைவனார்
உத்தமப் படிவகுத்த வித்தைகளில் உத்தரிக்க உணர் குணவனார்
உரிய கிரிசைகளில் அரியது ஒரு விரகு தெரிய விரையுமவர் பரிவினர் —-19-3-ஸ்ரீ ப்ரஹ்ம ஸூத்ரம் மூன்றாம் அத்யாயம் சாரார்த்தம் –

சத்து அசத்து எனும் அணைத்த அனைத்து வினை தொத்து அறுக்க வள துணிவினார்
சரியும் அளவில் உரியவரை அறிவு அரிய தமனி நெறி செருகு விரகினார்
தத்துவத் திரள் உதைத்து உதைத்து அடைவு தத்து விக்குமவர் தலைவனார்
தருகை உணருமவர் சரணம் அணுக விடல் அரிய அருள் வரதர் அடியமே —19-4-ஸ்ரீ ப்ரஹ்ம ஸூத்ரம் நான்காம் அத்யாயம் சாரார்த்தம் –

தமனி நெறி–ப்ரஹ்ம நாடி

———————–

திருமகள் மண் மகள் நீளை முதலா எல்லாத் தேவியரும் தன்னுடனே திகழ்ந்து நிற்கத்
தருமம் இரு மூன்று முதல் அனைத்தும் தோன்றத் தன்னனைய சூரியர் தன்னடிக் கீழ் வாழ
அருமறை சேர் அளவில்லா வவனியின் கண் அரவணை மேல் வீற்று இருப்பாள் அனைத்தும் காக்கும்
கருமணியைக் கரி கிரி மேல் கண்டேன் எந்தன் கடுவினைகள் அனைத்தும் நான் கண்டிலேனே–20-

ஆரவாரத்தோடு கல்பிக்கும் படி-செய்ய வல்ல ஜல்பம் என்னும் வாத மார்க்கத்தை-
கத்து வித்தை -இவர்களைக் கத்தும் படி செய்யும் வித்தை

பெடை இரண்டை ஓர் அனம் அடைந்து பிரிந்திடா வகை பேசலாம்
பெருகும் அருவிகள் அருகு மருவிய பெரிய மணி வரை பயிலலாம்
பிடி இரண்டோடு களவம் ஓன்று பிணைந்த பேர் அழ கோதலாம்
பிரிவில் ஒளியோடு நிழலும் அருகு உறும் இரவி இலகுதல் பரவலாம்
கொடி இரண்டொடு விடவி ஓன்று குளிர்ந்தவாறு குலாவலாம்
குறைவில் சுருதியும் நினைவும் இளகிய தரும அரு நிலை என்னலாம்
அடி இரண்டையும் அடையும் அன்பர் அறிந்த பேர் அருளாளனார்
அணுகும் மலர் மகள் அவனி மகளொடு கரடி கிரி நிலை கவர்தலே -21-

கரடி கிரி -ஸ்ரீ ஹஸ்தி கிரி / நிலை கவர்தல் -நின்று அருளுகை /

வேர் ஒப்பார் விண் முதலாம் காவுக்கு எல்லாம் விழி ஒப்பார் வேதம் எனும் கண் தனக்குக்
கார் ஒப்பார் கருணை மழைபொழியும் நீரால் கடல் ஒப்பார் கண்டிடினும் காணாக் கூத்தால்
நீர் ஒப்பார் நிலம் அளிக்கும் தன்மை தன்னால் நிலம் ஒப்பார் நெடும் பிழைகள் பொறுக்கும் நேரால்
ஆர் ஒப்பார் இவர் குணங்கள் அனைத்தும் கண்டால் அருளாளர் தாம் எனினும் தமக்கு ஒவ்வாரே –22-

தாம் எனினும் தமக்கு ஒவ்வார்–ஸ்ரீ பரமபத நாதனும் ஸ்ரீ தேவப்பெருமாளுக்கு சத்ருசராக மாட்டார் –
ஸுலப்யம் விஞ்சி அன்றோ இருக்கும் இங்கு –

எந்நிலமும் குரத்தால் குறி செய்த எழில் பரி கொண்டு
அன்னம் உயர்த்த செய்யோன் அன்று வேள்வி செய் வேதியின் மேல்
முன்னிலையாகிய மூர்த்தியன் நான்முகன் மற்றும் உனக்கு
என்ன வரம் தருவோம் என்று நாதன் இயம்பினனே -23-

சென்று மலர் பறித்து என்நாதன் சேவடிப் போது உகந்து
நன்று எனும் நீர் சுடர் நன்முக வாசம் இலை கொடுத்துக்
கன்னல் இலட்டுவத் தோடு அன்னம் சீடை கரி படைத்துப்
பின்னும் சேவித்து அவன் பாதம் பணிமின்கள் என்றனனே -24-

ஆழி நிலை வினை கடிவான் அயமேதம் முடித்ததற் பின்
வேழ மலை நாயகனார் விடை கொடுக்க விண்ணேறி
நாழிகையில் வானவரை மாற்றியிடு நான்முகன் தான்
ஊழி எலாம் அழியாத வுயோகம் அடைந்து இருந்தானே -25-ஸ்ரீ பிரமன் தன்னுலகம் சென்று யோகத்தில் இருத்தல் –

ஆதி யுகத்து அயன் கண்டிட நின்ற அருள் வரதர்
காதல் உயர்ந்த கயிற்றைத் திரேதையில் காத்து அளித்து
வாதுயர் தேவ குருவுக்கு இரங்கித் துவாபரத்தில்
சோதி யனந்தன் கலியில் தொழுது எழ நின்றனரே–26-ஸ்ரீ பேர் அருளாளன் நான்கு யுகங்களிலும் வரம் அளித்தல் –

அருளே என்று உபக்ரமித்ததையே -அருள் வரதர் -என்று உபசம்ஹரிக்கிறார்

புண்டரீகம் உயிர்த்த புராணனார் பொய்யின் மா மகா யுத்தர வேதியில்
கொண்டல் ஆர் அருள் மாரி பொழிந்திடக் கொண்டதோர் உயர் கூர் மதி யன்பினால்
பண்டை நான்மறை மௌலி படிந்த யான் பாரின் மெய் விரதக் கவி பாடினேன்
தொண்டை மண்டல வேதியர் வாழவே தூய தென்மறை வல்லவர் வாழவே -27-ஸ்ரீ பேர் அருளாளர் பேர் அருளால் இப்பிரபந்தம் பாடினமை –

வக்த்ரு வைலக்ஷண்யத்தையும் விஷய வைலக்ஷண்யத்தையும் நிரூபித்து அருளிக் கொண்டு
இப் பிரபந்தம் அனைவருக்கும் உபாதேயம்-என்று நிகமித்து அருளிச் செய்கிறார் –
இவை பத்தும் வல்லார்களைத் தேவர் வைகல் தீர்த்தங்கள் என்று பூசித்து நல்கி உரைப்பர் தம் தேவியர்க்கே —
ஸ்ரீ நித்ய ஸூரிகளுக்கும் பரி ஸூத்தியைத் தரக் கூடியவர்கள் என்றவாறு

உய் விரதம் ஓன்று இன்றி யடைந்தார் உய்ய வொரு விரதம் தான் கொண்ட யுயர்ந்த மாலைச்
செய் விரதம் ஒன்றாலும் தெளியக்கில்லாச் சிந்தையினால் திசை படைத்த திசைமுகன் தான்
பொய் விரத நிலம் எல்லாம் போயே மீண்டு புகல் இதுவே புண்ணியத்து என்று சேர்ந்த
மெய் விரத நன்னிலத்து மேன்மை ஏத்தி வேதாந்த வாசிரியன் விளங்கினானே -28-இப்பிரபபந்தம் பாடி வீறு பெற்றமை –

இது தான் ஓதும் இருக்காலும் எழில் முனிவர் நினைவினாலும் இசை அறிவார் செயலுடன் என் இசைவினாலும்
நெருக்காத நீள் விரதம்-ஒருகாலத்திலும் ஒருவராலும் ஒருபடியாலும் கலைக்க முடியாத விரதம் என்றபடி –

சீராரும் தூப்புல் திருவேங்கடமுடையான்
தாரார் அருளாளர் தாள் நயந்து சீராக
மெய் விரத நன்னிலத்து மேன்மை இது மொழிந்தான்
கையில் கனி போலக் கண்டு –29—ஸ்ரீ பேர் அருளாளர் திருவடிகளில் ஈடுபாட்டினால் பாடினமை –

—————————————————–

ஸ்ரீ கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகன் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பிள்ளை லோகாச்சார்யார் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ மன் நிகமாந்த தேசிகன் ஸ்வாமிகள் அருளிச் செய்த ஸ்ரீ ஹஸ்திகிரி மஹாத்ம்யம் —

ஸ்ரீ மான் வேங்கட நாதார்ய கவி தார்க்கிக கேசரீ
வேதாந்தா சார்ய வர்யோ மே சந்நிதத்தாம் சதா ஹ்ருதி –

கவி தார்க்கிக சிம்ஹாய கல்யாண குண சாலினே
ஸ்ரீ மதே வேங்கடேசாய வேதாந்த குரவே நம –

சீர் ஓன்று தூப்புல் திரு வேங்கடமுடையான்
பார் ஒன்றச் சொன்ன பழ மொழியுள் ஓர் ஓன்று
தானே யமையாதோ தாரணியில் வாழ்வார்க்கு
வான் ஏறப் போம் அளவும் வாழ்வு –

—————————————————-

1687 முதல் –22 ஆண்டுகள் –உடையார்பாளையம் –ஒவ்ரங்க சீப் /
போதேந்த்ர சங்கராச்சாரியார் -பங்கார காமாச்சி -செஞ்சி கோட்டை முற்றுகை போராட்டம் –
பழைய சீவரம் கல்லைக் கொண்டு மூலவர் –
தானே காட்டக் கண்டார்கள் பின்பு-
அர்ச்சகர் கனவில் -யாக தீ சுடர் தாபம் -திருவால வட்டம் அருளினார் முன்பு ஸ்ரீ திருக்கச்சி நம்பி –
குளிர்ச்சியாக இருக்க வழி-ஜல நிவாஸம் தானே இருக்க அருளிச் செய்தானாம்
உடையார்பாளையம் -உத்சவ மூர்த்திகள் –1687-சென்று -1710-மீண்டு வந்தது பற்றிய கல் வெட்டு தாயார் சந்நிதியில் உள்ளதே

1781 -ஜூலை 31 -முதலில் எடுக்கப்பட்டதாக கல்வெட்டு
கிருதயுகம் ஹஸ்திகிரி அப்பன் / த்வாபர யுகம் -ஸ்ரீ ரெங்கம் / த்ரேதா யுகம் –புருஷோத்தம க்ஷேத்ரம் / கலியுகம் கலவ் வேங்கடம்
1854-1892–1937–1979–2019-ஏறக்குறைய -40-ஆண்டுகள் -எடுக்கப்பட்டதாக அறிகிறோம்-
2 nd ஜூலை 1979
12 th ஜூலை 1937
13th – 6 – 1892
18 th -8 -1854

கிடந்த கோலத்துடன் முதலிலே ஸ்ரீ ராமானுஜருக்கு விந்தியா பர்வதத்தில் -வேடன் வேடுவிச்சி -ரூபத்தில் சேவை உண்டே

நீண்டதொரு காலமாக நீரினுள் மூழ்கி நின்று
காண்பவர் வியக்கும் வண்ணம் கரை வந்த வரதன் தன்னை
மாண் புகழ் கொண்ட காஞ்சி மைந்தர்கள் வணங்கும் நாளில்
ஈண்டு வந்து இன்பம் உற்றேன் இறைவனின் செயலே அன்றோ -கண்ணதாசன் -15-7-79-அன்று ஸ்ரீ காஞ்சியில் எழுதியது

———————

க ப்ரஹ்மா -ப்ரஹ்மாவே ஆராதித்த திவ்ய தேசம் காஞ்சி -பெருமாள் கோயில் -சத்ய வரத க்ஷேத்ரம் –
புண்யகோடி விமானம் -கோடி தடவை பண்ணும் பலன் கிட்டும் -அனந்த சரஸ் -ஸ்ரீ ஹஸ்தி சைல சிகர உஜ்ஜ்வல பாரிஜாதம் –
யானை மலை -அத் திகிரி -அந்த -அழகிய சக்கரத்தாழ்வார் -என்றுமாம் -வரம் ததாதி வரதன்-
ஆழியான் அத்தி ஊரான் -என் நெஞ்சமேயான் -என் சென்னியான் -உள்ளில் உள்ள அழுக்கை கருதாமல் –
இதே போலே அனந்த சரஸ் -அந்த களேபரம் -கதம் ஆதாரம் இதுக்கு உமக்கு தேசிகன் -ஸ்ரீ வரதராஜ பஞ்சாத் –
உள்ளூவார் உள்ளத்து எல்லாம் உடன் இருந்து அறிந்து -தர்சனமே வாழ்வு –
நிதி நீர் -பக்தி சித்தாஞ்சனம் கொண்டே அறியலாம் –
கராரவிந்தே-பாலா முகுந்தன் -மார்க்கண்டேயர் -ஆலிலை -தன்னையும் கண்டு -உள்ளே புகுந்து -அனைத்தும் ஒடுங்கும் –
நாரங்களுக்குள் அவனும் -அவனுக்குள் நாரங்களும் -அக்ரூரரும் யமுனை நீராட்டம் பொழுது கண்டு அறிந்தார்-
உள்ளும் புறமும் வியாபித்து -நாமும் அத்தி வரதரை உள்ளும் புறமும் -கண்ணனின் பிரதிநிதியை இவரும் –
நாராயண அவதார அர்த்தம் விளக்கும் படி –
பாசி தூர்த்து –மானமிலா பன்றியாம் -நிலா மடந்தை தன்னை இடந்து –
நம்மை சம்சார கடலில் இருந்து இடந்து எடுத்து அருளவே இந்த கோலம் -சம்சார ஆர்ணவத்தில் மக்நராய் அன்றோ உள்ளோம் –
நார-தண்ணீர் இருப்பிடமாக கொண்டவன் -பெரிய நீர் படைத்து -அங்கு உறைந்து -கடைந்து -இத்யாதி
தீர்த்தன்-தீர்த்தத்துக்குள் இருப்பது அதிசயமோ
பிரதம சதகே விஷ்ய வரதன் -நாலாவது பதிகம் –பத்தாம் பத்து -உடல் ஆழி -கடல் ஆழி நீர் தோற்றி அதன் உள்ளே கண் வளரும் –
அடல் ஆழி அம்மானை -ஆழ்வார் இதுக்கு ஸூசகம் ஆகவே -40-வருஷங்கள்
பொருப்பிடையே நின்றும் புனல் குளித்தும் -கோரா மா தவம் செய்தனன் கொல்-சேதனன் லாபம் அவனுக்கே –
முத்து மாணிக்கம் -தொண்டை நாட்டில் ஆழ்வார்களை பெற்றுக் கொடுக்க தவம் -ஆச்சார்யர்கள் பலரும் -நமக்கு கிடைக்க தவம்
முதலில் சயனம் பின்பு நின்ற திருக்கோலம் -அது இது உது -எல்லாம் உசிதம்
கிடந்து-இருந்து -நின்று -அளந்து -மீண்டும் கேழலாய் கீழ்ப் புக்கு மீண்டும் புஷ்கரணியில் தனது ஸ்வ ஸ்தானம்
எழுந்து அருளுவதையே ஆழ்வார் மங்களா சாசனம் –

———————————–

ஸ்ரீ மெய் விரத மான்யம் -என்றும் அருளிச் செய்வர் இந்த பிரபந்தத்தையே

———————

ஐராவதம் நெடுநாள் தவம் செய்து மலை ரூபமாகவே ஸ்ரீ எம்பெருமானை சாஷாத்காரித்ததால் ஸ்ரீ ஹஸ்திகிரி -திரு நாமம்
ஸ்ரீ கஜேந்திர ஆழ்வான் திருவடிகளில் புண்டரீகம் சமர்ப்பித்ததாலும் என்னவுமாம்
திக் கஜங்கள் ஆராதித்த திவ்ய க்ஷேத்ரம் என்றுமாம்
நம் ஸ்ரீ பூர்வாச்சார்யர்களுக்கு விசேஷ கடாக்ஷம் செய்து அருளிய பெருமையும் உண்டே
ஸ்ரீ ஆழ்வார்கள் ஸ்ரீ தேவராஜனின் வடிவு அழகிலே ஈடுபட்டு மோகித்தவர்கள் ஆகையால் மங்களா சாசனம் அதிகம் இல்லை
அயர்வறும் அமரர்கள் அதிபதி -இமையோர் தலைவா -என்று அருளிச் செய்தமையால் அனைத்தும் இவனுக்கே
பரிபூர்ண சோபையிலே ஈடுபட்டு அது வாசா மகோசரமாய் இருப்பதால் வர்ணிக்காமல் இருந்தார்கள்
ஸ்ரீ எம்பெருமானார் உகந்து அருளி பிரதிஷ்டானம் செய்த மகிமையும் உண்டே
ஸ்ரீ கலியனுக்கும் தனம் இருந்தமை காட்டி அருளி உபகரித்தது
வேடன் வேடுவிச்சி ரூபமாக உபகரித்து ஸ்ரீ எம்பெருமானாரை ஸ்ரீ காஞ்சிக்கு விந்தியா பர்வதத்தில் இருந்து கூட்டி வந்து உபகரித்தது
ஸ்ரீ திருக்கச்சி நம்பி மூலம் ஆறு வார்த்தைகள் அருளிச் செய்து உபகரித்தது
ஸ்ரீ திவ்ய க்ஷேத்ர மஹிமையினால் தானே ஸ்ரீ தேவப்பெருமாளுக்கும் மஹிமை என்பதால்
ஸ்ரீ பேர் அருளாளன் மஹாத்ம்யம் என்னாமல் ஸ்ரீ ஹஸ்திகிரி மஹாத்ம்யம் என்ற திரு நாமம்

இந்த கிரந்தத்தில் விஸ்தாரமாக நிரூபிக்கப் போகிற அர்த்தங்களை ஸூசிப்பித்துக் கொண்டு –
விஷய பிரயோஜன அதிகாரிகளையும் காட்டா நின்று கொண்டு
மங்களாசாசனம் செய்து அருளுகிறார் முதல் ஸ்லோகத்திலே –
பிரம்மா ருத்ராதிகள் -சமுத்திர ராஜனின் பத்தினியான ஸ்ரீ கங்கைக்கு உத்பத்தி ஸ்தானம் அன்றோ அரனின் சடா முடி –
இவர்கள் வணங்க பாரிஜாத மொக்குகளால் அலங்க்ருதமான திருவடிகளை ஸ்தோத்ரம் பண்ணக் கடவோம்-
பிறையேறு சடையானும் நான்முகனும் இந்திரனும் இறையாதல் அறிந்து ஏத்த வீற்று இருத்தல் இது வியப்பே -என்றபடி –
பாவன தமமான ஸ்ரீ கங்கைக்கும் பாவானத்வம் அளிக்கும் திருவடி அன்றோ –

அவாப்த ஸமஸ்த காமன் பரிச்சின்னமான தேச விசேஷத்திலே சாந்நித்யம் பண்ணி அருளுவதும் –
உபய விபூதி நாதன் தனக்கு ஒரு இருப்பிடம் இல்லாதவன் போலே இங்கே அல்ப தேசத்தை
தனக்கு இருப்பிடமாக கொண்டு அருளுவதும் –
சர்வ சேஷி இந்த ஸ்ரீ ஹஸ்திகிரிக்கு அலங்காரமாக -வட மா மலை உச்சி -என்றபடி தன்னை சேஷமாக கொண்டு அருளுவதும் –
உத்தர வேதியிலே ஆவிர்பவித்து சகல மனுஷ நயன விஷயதாங்கனாய் இருக்கும் தன்மையும் -அருளிச் செய்து –
இக்கிரந்தத்துக்கு விஷயம் அவனது பரம கிருபையும் –
அதன் மூலமாக அவன் திருவடிகளே பிராப்யம் என்றும் நிரூபிக்கப் பட்டதாகிறது –

————————-

இவ்வர்த்த விசேஷங்களுக்கு ஹேதுவை நிரூபித்து அருளுகிறார்

வாழி அருளாளர் வாழி யணி யத்திகிரி
வாழி எதிராசன் வாசகத்தோர் வாழி
சரணாகதி என்னும் சார்வுடன் மற்று ஒன்றை
அரணாகக் கொள்ளாதார் அன்பு –1–

கிருபா குணமே அன்றோ நிரூபணம் -பூமிக்கே அலங்காரமான ஸ்ரீ ஹஸ்திகிரி –
அதுக்கும் அலங்காரமாய் அன்றோ இவன் –
ஸ்ரீ பகவத் ராமானுஜர் ஸ்ரீ ஸூக்திகளையே காலக்ஷேபமாக உடையவர்களுக்கும் மங்களா சாசனம் –
மற்று-என்று உபாயாந்தரங்கள் -பக்த்யாதிகள்
பரத்வம் கழற்ற உண்ணாமல் ஸ்வரூபத்தைப் பற்றி இருக்கும் -தாயாயாதி குணங்களோ ஸ்வரூபத்திலும் விஞ்சி இருக்கும் –
சாதகனுக்கு என் வசமாய்-என்னைப் பற்றும் சாதனமும் சரண நெறி அன்று உமக்கு சாதனங்கள்
இந்நிலைக்கு ஓர் இடையில் நில்லா -என்றவாறு –

———————-

சகல லோகங்களுக்கும் ஹிததம புராண உத்க்ருஷ்டமான ஸ்ரீ பேர் அருளாளன் பெருமையை –
பாவ ரஸ தாளங்களுடன் -அடியார்களின் ஹர்ஷத்துக்கு உறுப்பாக பண்ணும் இசையும் திகழப் பகர்கின்றோம் –
இத்தைக் குறிக்க கொண்டு கேட்டு அருள்மின்

எண்டிசையும் கடல் ஏழும் மலைகள் ஏழும் ஈரேழு வையகமும் படைத்து இலங்கும்
புண்டரீகத்து அயன் புணர்த்த பெரிய வேள்விப் புனித நறும் போக்யத்தை உகந்து வந்து
தொண்டை எனும் மண்டலத்தின் நடுவில் பாரில் தூ நில மெய் விரதத்தில் தோன்றி நின்ற
கொண்டல் அருள் குணமே நாம் கூறுகின்றோம் கூர் மதியீர் குறிப்பாகக் கொண்மினீரே—2–

ஸ்ரீ கிருஷ்ணாவதாரத்தில் வெண்ணெய் அமுது செய்த சேவை ஸ்ரீ ஆழ்வாருக்கு அருளிச் செய்தது போலே
ஸ்ரீ தேவப்பெருமாள் ஹவிஸ்ஸை அமுது செய்தபடியே அர்ச்சா ரூபத்தில் சேவை சாதிக்க பிரார்த்திக்கிறார்
சர்வ உத்க்ருஷ்டமான அருள் குணத்தை அருளிச் செய்வதாக பிரதிஜ்ஜை செய்து அருளுகிறார்

——————-

வம்மின் புலவீர் அருளாளப் பெருமான் என்றும் அருளாழி அம்மான் என்றும்
திருமா மகளைப் பெற்றும் என் நெஞ்சம் கோயில் கொண்ட பேர் அருளாளர் என்றும்
வியப்பால் விருதூதும் படி கரை புரண்ட கருணைக் கடலை
எவ்வண்ணம் பேசுவீர் ஈது என்ன பாங்கே-3-

பூர்ணமாக வர்ணிக்க முடியாவிட்டாலும் சக்திக்குத் தக்க சத்தைக்காக அனுசந்திக்கிறேன் என்றவாறு
பேர் அணிந்து உலகத்தவர் தொழுது ஏத்தும் ஸ்ரீ பேர் அருளாளன் ஸ்ரீ எம்பெருமானை –
அருளாழி அம்மானைக் கண்டக்கால் –
திரு மா மகளைப் பெற்றும் என் நெஞ்சம் கோயில் கொண்ட ஸ்ரீ பேர் அருளாளன் பெருமை பேசிக் கற்றவன் காமரு சீர்க் கலியன் -என்று
இப்புடைகளில் ஸ்ரீ ஆழ்வார்கள் அருளிச் செய்த படியே –
கால ஷேபத்துக்காக அறிந்த அளவில் ஸ்ரீ பகவத் குணங்களை வர்ணிக்க உபக்ரமிக்கிறோம் என்றவாறு –

—————————

ஒன்றே புகல் என்று உணர்ந்தவர் காட்டத் திருவருளால்
அன்றே அடைக்கலம் கொண்ட நம் அத்திகிரித் திருமால்
இன்றே இசையில் இணையடி சேர்ப்பர் இனிப் பிறவோம்
நன்றே வருவது எல்லாம் நமக்குத் பரம் ஓன்று இலதே–4-

ப்ராப்யமும் பிராபகமும் அவனே-என்று தத்வ ஹித புருஷார்த்தங்களை-அர்த்த பஞ்சக ஞானம் – நன்றாக அறிந்த நம் ஸ்ரீ பூர்வர்கள் –
நாகணை மிசை நம்பிரான் சரணே சரண் நமக்கு -என்று இத்யாதிகளில் படியே -உபதேசிக்க –
இசையில் -அத்வேஷம் மாத்திரம் -இல்லாமால்
திரு அருளால் -அபிமுகனாக்கும் ஸ்ரீ -அகில ஜெகன் மாதா -பலப்ரத உன்முகனாய் நின்று அருளும் நம் ஸ்ரீ தேவப்பெருமாள் –
நாம் இச்சைப்படும் காலத்தில் அப்பொழுதே கொடு உலகு காட்டாதே கொழுஞ்சோதி உயரத்துக் கூட்டரிய
திருவடிகளைக் கூட்டி அருளுவர்-என்றதாயிற்று
சரணமாகும் தான தாள் அடைந்தார்கட்க்கு எல்லாம் மரணமானால் வைகுந்தம் கொடுக்கும் பிரான் அன்றோ
இங்கு இருக்கும் காலத்தில் கால ஷேப அர்த்தமாக குண அனுபவம் பண்ணுவது உசிதம் என்பதால்
அதில் பிரவ்ருத்தி செய்யப்படுகிறது என்றதாயிற்று

—————————-

சர்வ சேஷியாய் -சர்வ நியந்தாவாய் -சர்வ ஆதாரமாய் -சர்வ காரணமாய் -அகில ஹேய ப்ரத்ய நீகனாய் –
கல்யாண குண ஏக தானனாய் -தேவும் உலகும் உயிரும் மற்றும் யாதும் ஒன்றும் இல்லா அன்று –
மஹாதி ப்ரஹ்ம அண்டாந்தம் தாமாகவே ஸ்ருஷ்டித்து – -தேவும் எப்பொருளும் படைக்கப் பூவில் நான்முகனைப் படைத்து
திசைமுகன் கருவுள் வீற்று இருந்து-விவித விசித்திர சந்நிவேஷங்களாகப் பகுத்து –
பண்டை நான்மறையும் வேள்வியும் கேள்விப் பதங்களும்-பதங்களின் பொருளும் பிண்டமாய் விரிந்த பிறங்கு ஒளி அனலும்
பெருகிய புனலொடு நிலனும் கொண்டல் மருதமும் குரை கடல் ஏழும் ஏழு மா மலைகளும் விசும்பும் அண்டமும் தானாகி நின்ற –
தனக்கு சரீரமாக உடையவனால் சாஷாத்தாக திரு நாபி கமலத்தில் இருந்து உண்டாகி சிஷ்யனுமாய் –
கறந்த பாலுள் நெய்யே போல் -இவற்றுள் எங்கும் கண்டு கொள் இறந்து நின்ற பெரு மாயனை
ஸூவ யத்னத்தால் இளைப்பினை இயக்கம் நீக்கி இத்யாதி –

வம்பவிழ் போதமர் மாதர் உகந்த வம் மா நிதியை
தம் பலமே கொண்டு காணக் கருதிய தாமரையோன்
முன் பல குற்றத்து வல் வினை மொய்க்க முகில் மதியாய்
அம்புலி வேண்டிய பாலனைப் போல் அழுதனனே–5-

முகிழ் மதி -சுருங்கின ஞானம் / வல் வினை -பகவத் நிக்ரஹ சங்கல்பம் /
மொய்க்க -நெய் குடத்தைப் பற்றி ஏறும் எறும்புகள் போலே /வம்பவிழ் -போக்யத்வம் விவஷிதம்

—————————-

நின்றவா நில்லா அந்தக்கரணமே இதுக்கு காரணம் -இமையோர் வாழ் தனி முட்டைக் கோட்டையினை கூறு செய்வதாக
ஏறவும் இழியவும் நெடும் காலம் காய கிலேசம் பட்டோம் -என்று
நெஞ்சு உருகி கண் பணித்து நெடு மூச்சு எறிந்து நிலத்தைப் பார்த்து இருந்தான் ஸ்ரீ நான்முகன்

அடங்காக் கரணங்கள் ஐந்துடன் ஆறும் அடக்கி முன்னம்
நெடும் காலம் இந்நிலமே நிலை யாப்புண்டு நீடுறைவான்
சடங்கால் பெரிய தவங்கள் செய்தேன் என்ன தன்மை இது என்று
இடம் காத்து இருந்த திசைமுகன் தன்னை இகழ்ந்தனனே —

சடங்கால் –அங்கங்களினால் –
இடம் காத்து இருந்த -தன்னுடைய ஸ்தானத்தை வேறு எவரும் ஆக்ரமிக்காதபடி காத்துக் கொண்டு இருந்த
ஸ்ரீ பகவத் ஆனந்த அனுபவத்தால் அடிக்கழஞ்சு பெற்றுப் போக்கக் கடவ காலத்தை –
பழுதே பல பகலும் போயின என்று தன்னையே நிந்தித்து
இந்நிலமே -அல்பம் அஸ்திரம் பலம் அன்றோ இங்கு –

—————————-

இப்படி நிர்வேதப்பட்ட நான்முகன் தர்ம அனுஷ்டானத்துக்கு உசிதமான ஸ்தானத்தில் புகுந்தான் –

விண்ணுலகில் வீற்று இருந்த மேன்மையாலும் வேதங்கள் ஈரிரண்டும் விரித்ததாலும்
கண்ணனை நான் கருத்துறவே காண்பன் என்னக் காணாமல் விலக்கிய தன் வினையைக் காணா
எண்ணிய நற் புவனங்கள் ஏழும் ஆறும் இரு மூன்று தீவமும் எட்டு இடமும் விட்டுப்
பண்ணிய நல் விரதம் எல்லாம் பலிக்கும் என்று பாரதத்தை பங்கயத்தோன் படிந்திட்டானே -7-

கருத்துறவே -மனசிலே பிரதிஷ்டனமாம்படி
அதல -விதல -நிதல -தலாதல-மஹா தல -ஸூதல –பாதாள -கீழ் லோகங்கள் ஏழும்
புவ-ஸூவ -மஹ -ஜன -தப – சத்யம் -பூமி -மேல் லோகங்கள் ஏழும்
ப்லக்ஷ-சால்மலி -குச-க்ரௌஞ்ச -சாக புஷ்கர-ஜம்புத்வீபம் -ஏழு த்வீபங்கள் –
எட்டு இடங்கள் -பாரத வர்ஷம் தவிர -கிம்புருஷ -ஹரி -இலாவ்ருத-ரம்யக -ஹிரண்யக -குரு-பத்ராஸ்வ -கேதுமால -என்ற வர்ஷங்கள்-

——————–

எத்திசை நிலனும் எய்தி யாரும் தவம் செய்த அந்நாள்
சத்திய விரதம் செல்வாய் என்றதொரு உரையின் சார்வால்
அத்திசை சென்று அழைத்து அங்கு அமரரில் எடுப்பான் தன்னை
உத்தர வேதி செய் என்று உரை அணங்கிறை உரைத்தான் -8-

உரை அணங்கு இறை –ஸ்ரீ சரஸ்வதிக்கு நாயகனான ஸ்ரீ நான்முகன்
அமரர் இல் எடுப்பான் தன்னை -ஸ்ரீ விஸ்வகர்மாவை உத்தர வேதியை நிர்மாணம் செய் என்றது
யாகங்களுக்கு அவஸ்ய அபேக்ஷிதமான-ஹவிர்த்தானம் -சதஸ்ஸூ -வாஸஸ் ஸ்தானங்கள்-இவற்றுக்கும் உப லக்ஷணம்

—————————

இந்த ஸ்ரீ திவ்ய ஷேத்ரமே ஸ்ரீ ப்ரஹ்மாவுக்கு அபேக்ஷிதமான சர்வ பாவ நிவ்ருத்தியைப் பண்ணிக் கொடுக்கும் என்று
அனுசந்தித்த படியை அருளிச் செய்கிறார்

உத்தம அமரத்தலம் அமைத்தது ஒரு எழில் தனு கணையால்
அத்திற வரக்கன் முடி பத்தும் ஒரு கொத்து என உதிர்த்த திறலோன்
மத்துறு மிகுத்த தயிர் மொய்த்த வெண்ணெய் வைத்து உண்ணும் அத்தன் இடமாம்
அத்திகிரி பத்தர் வினை தொத்தற வறுக்கும் அணி அத்திகிரியே –9-

அத்தன் -ஆப்தன் / உத்தம -சர்வ உத்க்ருஷ்டமான / சார்ங்கம் என்னும் வில்லாண்டான் தன்னை -என்பது போலே –
பானு நேர் சரத்தால் பனங்கனி போலப் பருமுடி உதிர வில் வளைத்தோன் -கிள்ளிக் களைந்தான் – அநாயாசேந சேஷ்டிதம் அன்றோ –

———————————

இவ்வண்ணம் யாகம் செய்யும் இடமும் படை வீடுமாக -க -ப்ரஹ்மாவால் -என்பதால் ஸ்ரீ காஞ்சீ
ஸ்ரீ பூமாதேவிக்கு அரை நூண் மாலை போலே இருப்பதாலும் ஸ்ரீ காஞ்சீ
ஸ்ரீ காஞ்சீ ஆபரணத்துக்கு துல்யமான நகரம் –

திண் மணிகள் பொன்னுடனே சேர்தலாலும் சிதையாத நூல் வழியில் சேர்த்தியாலும்
வன்மை ஏழு ஈர் இரண்டு வண்ணத்தாலும் வானவர்க்கு வியப்பான வகுப்பினாலும்
உண்மையுடை வாசி ஒளி ஓசையாலும் ஒரு காலும் அழியாத அழகினாலும்
மன் மகளார்க்கு அலங்காரம் என்ன மன்னு மதிள் கச்சி நகர் கண்டு மகிழ்ந்திட்டானே -10-

அயோத்யா வடமதுரை மாயை காசீ காஞ்சீ அவந்திகா வாரணாஸீ துவாரகா -ஏழும் முக்தி தரும் திவ்ய ஷேத்ரங்கள்

—————

இனி ப்ரம்மா யஜ்ஜைத்தை ஆரம்பித்து ரித்விக்குகளை வரித்த பிரகாரத்தை அருளிச் செய்கிறார் –
தன் புத்ரன் வசிஷ்டரை ராஜ்ஜாபித்த பிரகாரத்தை ஸங்க்ரஹித்து அருளுகிறார்

காமங்கள் பல கொண்ட வேதம் கொண்டு கைதவமே செய்வார்க்குக் காணகில்லாப்
பூ மங்கை கேள்வனை நான் கண்டு போற்றப் புண்ணியத்தில் நிகரில்லா விரதம் பூண்டேன்
சாமங்கள் கழிவதன் முன் சடக்கெனப் போய் தன்னாற்றில் தனியிருந்து தவம் செய்கின்ற
நா மங்கை வந்திட நீ அழைப்பாய் என்று நன்மகனை நான்முகன் தான் நவின்றாட்டானே –11-

காமங்கள் -காம்ய கர்மங்கள் /கைதவம் -கபட கார்யம்-ஆஸ்ரயண வேளையில் வேதங்களைக் கைப்பற்றி போக வேளையில் கை விடுபவர்கள்
பூ மங்கை கேள்வனை -மிதுனத்தைப் பற்ற -ராவணாதிகளைப் போலே அல்லவே
போற்ற -ஸ்துதிக்க -நமஸ்கரிக்க ஆராதனம் செய்ய என்றபடி
தனி இருந்து -பிரணய கலகத்தில் தனியே இருந்து தபஸ் ஸூ இருந்தமை ஸூசிதம்
கோபத்தில் இருக்குமவளை சமாதானப்படுத்தி அழைத்து வரக் கூடிய வாக் சாமர்த்தியம் உள்ள நன் மகன் –

—————–

சமாதானம் அடையாமல் வராததால் ஸ்ரீ சாவித்ரி போல்வாரை வைத்து அஸ்வமேத யாகம் பண்ண
கோபித்து வேகவதி நதியாகப் பெருகி அளிக்க உபக்ரமித்தத்தை அருளிச் செய்கிறார்

அன்ன வடிவாள் அசையும் அன்ன நடையாள் உயருமன்ன வரசேறி வருவாள்
அத்தன் அயனத்த நயனுத்திதனை யத்திதென யுத்தி புரியாள்
நன்னடை விடா நடமிது என்ன நடவா நடுவுள் நண்ணு குடகேறி இழிவாள்
நற்பதிகள் அற்பதிகள் கற்புரள வற்புத மருக்கதியினால்
கன்னடை விடா விடமிலுன்னதி சிறா விகட மன்னு கிரி கூட மிடியக்
கட்ட விடை யிற்று விழ முற்றும் விழி யுற்றடைய விட்டருகுற
அன்ன நய சீர் அயன் இது என் என விழா யமரர் மன்னு பதியேறி மகிழ
அச்சுதன் அணைத் தனுவிலத்திசை வரத்தகைய வற்று அணுகினாள்–12-

அன்ன வடிவாள் –ஹம்சம் பொன்ற சரீரம் –வெண்மை நிறம் கொண்டவள் —
அசையும் அன்ன நடையாள் -மெதுவாக சஞ்சரிக்கும் ஹம்ச கதி யுடையவன்
உயருமன்ன வரசேறி வருவாள் -உயர்ந்த –ஆகாசத்தில் பறக்கிற ஹம்ஸ ஸ்ரேஷ்டத்தில் ஏறி வருவாள்
இப்படி இருப்பவள் வேகவதி நதியாக வந்து கிரி கூடங்களில் ஏறி விழுவது எப்படி ஸம்பவித்ததோ-ஆச்சர்யம் த்யோதிதம்
அத்தன் அயன் -ஆப்தனான ப்ரம்மா -கோபத்துக்கு காரணம் அவன் இல்லை என்றவாறு
அத் தநயன் உத்திதனை -வசிஷ்டருடைய வார்த்தையை
யத்து இது என யுத்தி புரியாள்–இப்படியே ஆகட்டும் என்னும் பதில் வார்த்தையை கொடாதவளும் –
அப்படியே ஆகட்டும் என்று சொல்லாதவள் என்றவாறு –
நன்னடை -நல்ல நடை -வேகமான நடையை
விடா நடமிது என்ன நடவா -விடாததான நடனம் இது என்று சொல்லும்படி -நாட்டிய விசேஷம் என்று சொல்லலாம்படி
நடந்து கொண்டு இருக்கச் செய்தே
நடுவுள்-நடுவிலே அதி கம்பீரமாக பிரவஹத்திக் கொண்டு இருக்கையில்
நண்ணு குடகேறி இழிவாள்-அருகில் இருக்கும் கற் கூட்டங்களின் மேல் ஏறி இறங்கும் ஸ்ரீ சரஸ்வதி
நற்பதிகள்-நல்ல சமமான பிரதேசங்கள்
அற்பதிகள் -அப்படி அல்லாத மேடு பள்ளமான ஸ்தலங்கள் இவைகளில்
கற்புரள-கற்கள் புரண்டு வரும்படியாக
வற்புத மருக்கதியினால்-ஆச்சர்யமான வாயுவுக்கு சமமான வேகத்தினால்
கன்னடை விடா விடமில் கல்லிலே போவதை விடாத ஸ்தலம் -கல்லில் மேலே சென்றமையை சொன்னவாறு
உன்னதி சிறா –உயர்ந்து இருப்பதினால் சிறுமை பெறாத -மிகவும் உயர்ந்ததாக என்றவாறு
விகட மன்னு கிரி கூட மிடியக் -விசாலமான மிகவும் உறுதியான மலைகளினுடைய சிகரங்கள் இடியும்படி
கட்ட விடை–கட்டப்பட்ட அடக்க முடியாத வ்ருஷபங்கள்
யிற்று விழ– சந்தி பந்தங்கள் இற்றுப் போய் கீழே விழும்படி
முற்றும் விழி யுற்றடைய விட்டு –நான்கு பக்கங்களிலும் விழித்துப் பார்த்து -எல்லாவற்றையும் விட்டு –
உயிர் தப்பினால் போதும் என்று புத்ராதிகளையும் கூட த்யஜித்து
அருகுற-ப்ரம்மா அருகில் சென்று தங்களை ரக்ஷிக்கப் பிரார்த்திக்க
அன்றிக்கே
தங்கள் வண்டிகளில் கட்டிய எருதுகள் கீழே விழுந்ததால் ஆவாரார் துணை என்று எங்கும் பார்த்து யாரையும் காணாமல்
தனித்தனியே அவர்கள் நீந்திக் கரை சேர என்றுமாம்
அன்ன நய-ஹம்சத்தை அடையாளமாக யுடைய நியாயத்தை உடையவனாக -அதாவது பிரணய குபைத்தையான பத்தினியை
சாந்தம் செய்ய புத்ரனை அனுப்பியும் வாராமையாலே சாஸ்த்ர விதிப்படி வேறு பத்னிகளைக் கொண்டு நியாமாமாக யஜ்ஜம் செய்தவனான
சீர் அயன்-குணவானான ப்ரம்மா
இது என் என விழா யமரர் –இது என்ன ஆச்சர்யம் என்று மஹா உத்சவத்துக்கு வந்த தேவர்கள்
விஸ்மிதனாய் நிற்க
மன்னு பதியேறி மகிழ -ஸ்திரமான தங்கள் ஸ்தானங்களில் ஏறி -இன்று செத்து பிழைத்தோம் என்று மகிழ
அச்சுதன் அணைத் தனுவில் அத்திசை வரத்-ஆஸ்ரிதர்களை நழுவ விடாதவன் தனக்கு திருப்பள்ளியாகிற ஆதி சேஷனுடைய சரிரத்திலே –
அணை போட்டால் போலே நிச்சலமான திருமேனியுடன் அத்திசை நோக்கி வர –திரு அணை -வேகா சேது அன்றோ திரு நாமம் –
தகைய வற்று அணுகினாள்–தடுக்க வற்றுதலை அடைந்தாள் -பூமிக்குள் அந்தர்தானம் செய்தாள்
அன்றிக்கே
தன்னுடைய வேகம் எல்லாம் அடக்கிக் கொண்டு லஜ்ஜித்து அணுகினாள் சமீபத்தில் வந்தால் என்றுமாம்

ஸ்ரீ அரவணையோடே கூட ஸ்ரீ திரு அணையாக கிடந்த அளவிலே கண்ணும் மனமும் களிக்கக் கண்டு இவ்வண்ணம் பேசினார்கள் –

அன்று நயந்த வயமேத மா வேள்வி பொன்ற யுரை யணங்கு பூம்புனலாய்க் கன்றி யுர
ஆதி அயனுக்கு அருள் செய்தணையானான் தாதை அரவணையான் தான் -13-

அன்று நயந்த வயமேத மா வேள்வி-அப்பொழுது அனுஷ்ட்டிக்கப்பட்ட அஸ்வமேதயாகம்
பொன்ற யுரை யணங்கு பூம்புனலாய்க் கன்றி யுர–நசிக்கும்படி சரஸ்வதி அழகிய நதியாய் – கீழே நிரூபித்த பிரகாரமாய் –
ஆம்பல் நெய்தல் பூக்களுடன் கூடிய நதியாக -கோபித்துக் கொண்டு பிரவஹிக்க
ஆதி அயனுக்கு அருள் செய்தணையானான்-சர்வ ஜகத் காரணமானவன் பிரம்மாவுக்கு கிருபை பண்ணி
தாதை அரவணையான் தான் –அவனுக்கு பிதாவாகிய ஆதிசேஷனை சயனமாகக் கொண்ட சர்வேஸ்வரன் தானே
திரு அணையானான்-மழுங்காத வைனுதியால் இத்யாதிப்படியே வேறு ஒருவரைக் கொண்டு செய்யாமல்
தானாகவே செய்து அருளினான் என்றவாறு –

———————————-

தரணியில் மன்னி யயனார் தனித் தவம் காத்த பிரான்
கருணை எனும் கடல் ஆடித் திருவணை கண்டதற்பின்
திரணகர் எண்ணிய சித்திர குத்தன் தெரித்து வைத்த
சுருணையில் ஏறிய சூழ் வினை முற்றும் துறந்தனமே -14-

மன்னி -தீர்த்தம் பிரசாதித்துப் போகாமல் ஸ்திர பிரதிஷ்டனாய் அர்ச்சா ரூபம் கொண்டு சேவை
அய்யனார் -ப்ரம்மாவினுடைய -உபகார அதிசயம் தோற்ற பஹு வசனம்
திரு வேகா சேதுவைக் கண்ணால் கண்டபின்பு -இதற்கும் அவன் கிருபைக்கடலே காரணம் –
திரணகர்–திரள் நரகு -நரகங்களினுடைய

——————

சுக லேசம் எண்ணிய சூழ் வினை தீர்க்காத துணிந்த அயனார்
அகலாத அன்புடன் கொண்ட வயமேத வேதியின் மேல்
புகலோங்கு பொன் மலை என்றதோர் புண்ணியகோடியுடன்
பகலோன் பகல் விளக்காகப் பரம் சுடர் தோன்றியதே -15-

அல்ப ஸூகத்தையே பிராப்யமாக எண்ணியதால் தானாகவே சூழ்த்துக் கொண்ட வினைகளை நிவர்த்திப்பித்துக் கொள்ள
அகலாத அன்புடனே வினை தீர்க்கத் துணிந்து -அநந்ய பிரயோஜனனாய் என்றவாறு –

சித்திரை மாதம் -சதுர்த்தசி திதியில் ஞாயிற்றுக்கிழமை கூடிய மங்களகரமான ஸ்ரீ ஹஸ்த நக்ஷத்திரத்தில் ஆவிர்பவித்து அருளினான்
ஸ்ரீ நித்ய ஸூரிகள்-குழாங்கள் வாயால் ஊதப்பட்ட காளங்கள் வலம்புரி கலந்து எங்கும் ஆர்த்தன –

பெருமையுடை யத்திகிரி பெருமாள் வந்தார்
பேராத அருள் பொழியும் பெருமாள் வந்தார்
அருமறையின் உச்சி தனில் நின்றார் வந்தார்
அங்கமுடன் யவையாகும் பெரியோர் வந்தார்
திரு வுரையாய்த் தாம் பொருளாய் நிற்பார் வந்தார்
திருவருளால் செழும் கலைகள் தந்தார் வந்தார்
மருவிலர்க்கு மயக்குரைக்கும் மாயோன் வந்தார்
வானேற வழி தந்தார் வந்தார் தாமே -16-

அத்திகிரி யருளாளப் பெருமாள் வந்தார்
ஆனை பரி தேரின் மேல் அழகர் வந்தார்
கச்சி தனில் கண் கொடுக்கும் பெருமாள் வந்தார்
கருத வரம் தரும் தெய்வப் பெருமாள் வந்தார்
முத்தி மழை பொழியும் முகில் வண்ணர் வந்தார்
மூலம் என ஓலமிட வல்லார் வந்தார்
உத்தர வேதிக்குள்ளே உதித்தார் வந்தார்
உம்பர் தொழும் கழலுடையார் வந்தார் தாமே -16-

மருவிலர்க்கு -விஸ்வாசம் இல்லாதவர்களுக்கு
மயக்குரைக்கும் மாயோன் -வ்யாமோஹ சாஸ்திரங்கள் உபதேசிக்கும் வஞ்சகர்
ஸ்ரீ அருளாளப் பெருமாள் -கிருபையே நிரூபகம்
கண் கொடுக்கும் -ஞான சஷூஸ் –ரஹஸ்யார்த்த ஞானம் -ஸ்ரீ பிள்ளை லோகாச்சார்யார் இவர் உபக்ரமித்த
ஸ்ரீ வசன பூஷணம் இரண்டு ஆற்றுக்கு நடுவிலே நிகமித்தார் அன்றோ –
முகில் வண்ணர் -ஜல ஸ்தல விபாகம் இல்லாமல் அன்றோ ஞான பிரதத்வம் –

————————

ஆயிரம் கோடி ஆதித்யர்கள் ஓன்று சேர உதித்தால் போலே தேஜஸ்ஸூ தோன்றிற்று
இப்படி ஆவிர்பவித்து அருளின ஸ்ரீ பெருமாளுடைய மஹா தேஜஸ்ஸிலே காள மேக ஸ்யாமளனான படியைக் கண்டு –
காந்தியாகிற மழையைப் பொழியும் கருத்த மேகம் போலே -ஹர்ஷம் -விஸ்மிதம் இவற்றால் – பரவசராய் இங்கனம்
திரு அவயவ சோபையை பேசி அனுபவித்த படியை அருளிச் செய்கிறார்–

திரு பரி திசைந்த மகுடமும் மதி திகழ்ந்த வதனமும்
இருவகை இலங்கு குழல்களில் எதிர் பொர யுகந்த மகரமும்
ஒரு தக உயர்ந்த திருமகள் ஒளி மறுவில் மன்னும் அகலமும்
உருவரு உமிழ்ந்த யுதரமும் அலகடைய நின்ற கழல்களும்
மருவினிடை ஓங்கு புனல் என மலை குனிய நின்ற மலை என
மருளற விளங்கும் ஒளி என மலர் அயன் உகந்த பயன் என
அருவில் உறைகின்ற உயிர் என வடியவர் உகந்த அமுது என
அரு மறைகள் ஒன்றி அடி தொழ வரும் வரதர் நின்ற பெருமையே -18-

திரு பரி திசைந்த மகுடமும்–ஸூர்ய சத்ருச கிரீடமும்
மதி திகழ்ந்த வதனமும்-பூர்ண சந்திரன் பொன்ற திரு முக மண்டலமும்
இருவகை இலங்கு குழல்களில் எதிர் பொர யுகந்த மகரமும் -இரண்டு கபோலங்களிலும் தொங்கும் குழல்களிலே
ப்ரீதியுடன் ப்ரவர்த்தித்து இருக்கும் மகரங்களும்
ஒரு தக உயர்ந்த திருமகள் ஒளி மறுவில் மன்னும் அகலமும் -ஸ்ரீ பெரிய பிராட்டியார் நித்ய வாசம் பண்ணி அருளும்
ஸ்ரீ வத்ஸம் திகழும் திரு மார்பும்
உருவரு உமிழ்ந்த யுதரமும்-சேதன அசேதனங்களை ஸ்ருஷ்ட்டி காலத்தில் உமிழ்ந்த திரு வுதரமும்
வுலகடைய நின்ற கழல்களும்-ஸ்ரீ திரு உலகு அளந்த திருவடிகளை -லோகங்கள் அடைய ஆஸ்ரயிக்கும்படியான திருவடிகளை என்றுமாம்
மருவினிடை ஓங்கு புனல் என மலை குனிய நின்ற மலை என -பாலைவனத்தில் தானே கிளம்பா நிற்கும் ஜலம் போலே –
இந்த சம்சாரத்திலே ஹேய ப்ரத்ய நீகனாய் கல்யாணை கதானனான ஸ்ரீ எம்பெருமான் –
பர்வதம் வணங்கும்படியாக அதன் மேல் நின்று அருளிய மலை போலே
மருளற விளங்கும் ஒளி என -அஞ்ஞானங்கள் போக்கும் ஜ்யோதிஸ் போலே
மலர் அயன் உகந்த பயன் என
அருவில் உறைகின்ற உயிர் என -சரீரத்தில் வசிக்கும் ஜீவாத்மாவைப் போலே
வடியவர் உகந்த அமுது என -அரு மறைகள் ஒன்றி அடி தொழ வரும் வரதர் நின்ற பெருமையே –

——————-

இவ்வண்ணம் தொழுது எழுந்து விண்ணப்பம் செய்தார்கள்–

சித்து அசித்து என விரித்து யுரைத்தன அனைத்தும் அமைத்து உறையும் இறைவனார்
சிறிய பெரிய வுருவடைய யுடலம் என நடலம் இலது இலகு நிலையினர்
சித்தரத்தொழிலை யொத்த பத்தரொடு முத்தர் பித்தி எனும் யுணர்வினார்
சிதைவில் மறை நெறியில் எறி அரு உரு முறைகள் முறிய சிறை யரிய நிறைவினார்–19-1- ஸ்ரீ ப்ரஹ்ம ஸூத்ரம் முதல் அத்யாய சாரார்த்தம் –

சித்து அசித்து என விரித்து யுரைத்தன அனைத்தும் அமைத்து உறையும் இறைவனார் –சேதனம் அசேதனம் என்று
சாஸ்திரங்களில் விளக்கிக் கூறப்பட்ட சகல வஸ்துக்களையும் படைத்து –
அவற்றுள் அந்தர்யாமியாய் வசிக்கின்ற தலைவராய் இருப்பவரும் -முதல் பாதம் சாரார்த்தம்
சிறிய பெரிய வுருவடைய யுடலம் என நடலம் இலது இலகு நிலையினர் –ஸூஷ்மமும் ஸ்தூலமுமான உருவமுள்ள
சேதன அசேதனம் என்னும் வஸ்துக்கள் முழுதும் தமக்குச் சரீரம் என்னும்படி நின்று அவற்றிலுள்ள தோஷம் தட்டாது
பிரகாசிக்கும் ஸ்வபாவம் யுடையவரும் -இரண்டாம் பாதம் சாரார்த்தம்
சித்தரத்தொழிலை யொத்த பத்தரொடு முத்தர் பித்தி எனும் யுணர்வினார் -அழகிய சித்ரத்தைப் போன்ற
பத்தருக்கும் முக்தருக்கும் நித்ய ஸூரிகளுக்கும் ஆதாரமான சுவர் என்று கூறப் படுகின்ற சங்கல்பத்தை யுடையவரும் –
சித்திரத்தை சுவர் தங்குவது போலே தன் சங்கல்பத்தால் சர்வேஸ்வரன் உலகத்தைத் தாங்குகின்றான் –
வேறு ஒன்றையும் தமக்கு ஆதாரமாகக் கொள்ளாமை -மூன்றாவது பாத சாரார்த்தம்
சித்தரத்தொழிலை-என்பதால் பிரகிருதி சம்பந்தத்தினால் ஆத்மாக்களுக்கு தேவாதி பேதங்கள் என்பது த்யோதிதம் –
சிதைவில் மறை நெறியில் எறி அரு உரு முறைகள் முறிய சிறை யரிய நிறைவினார் –அழிவு இல்லாத வேத மார்க்கத்தில்
ஒதுக்கப் பட்ட அந்த அசேதனத்தின் பிரகாரங்கள் தொலைந்து போக வரம்பு இல்லாத பெருமையை யுடையவரும்
பிற மதத்தினர் அசேதனமே உலகுக்கு காரணம் என்று விருத்தமாய் வழக்காட -சித்தாந்திகள் பல நியாயங்கள் உதவியால்
வேதாந்த வாக்கியங்களை ஆராய்ந்து
அசேதனம் ஜகத் காரணம் ஆகாது என்றும் எல்லையற்ற பெருமையையுடைய ஸ்ரீ சர்வேஸ்வரன் ஜகத் காரணம் என்றும் ஸ்தாபித்தனர் –
இதனால் நான்காவதை பாத சாரார்த்தம் விளக்கப் பட்டது –
நினைந்த எல்லாப் பொருள்கட்கும் வித்தாய் முதலில் சிதையாமே –எல்லையில்லா பெருமை உடையவன் என்றதாயிற்று –

கத்துவிக்க வல கத்து வித்தை வழி கற்ற வர்க்கு அசைவு இல் மறையினார்
கபிலர் கண சாரணர் சுகதர் சமணர் அரர் வழிகள் அழியும் அருள் மொழியினர்
கத்து இலக்கிலும் அருக் குலத்திலும் அசித்தில் ஒக்கும் ஒரு முதல்வனார்
கரணம் இடு கடிய பதினொரு இருடிகமும் அடைய முடியும் ஆதி இருடியார் –19-2-ஸ்ரீ ப்ரஹ்ம ஸூத்ரம் இரண்டாம் அத்யாயம் சாரார்த்தம் –

கத்துவிக்க வல கத்து வித்தை வழி கற்ற வர்க்கு அசைவு இல் மறையினார் –எடுத்த இடம் எல்லாம் ஹேதுவை
ஆரவாரத்தோடு கல்பிக்கும் படி-செய்ய வல்ல ஜல்பம் என்னும் வாத மார்க்கத்தை-கத்து வித்தை -இவர்களைக் கத்தும் படி செய்யும் வித்தை
பரிச்சயம் செயதவரால் அசைக்க முடியாத விசித்திரமான சக்தியாகிய ரஹஸ்யத்தை யுடையவரும்
ப்ரஹ்மம் ஜகாத் காரணம் என்பதை ஸ்தாபித்து பிற மதத்தினர் ஸ்ம்ருதிகள் யுக்திகள் உடன் கல்பித்த விரோதங்கள்
நீங்கிய தன்மையாகிய முதல் பாத சாரார்த்தம் –
கபிலர் கண சாரணர் சுகதர் சமணர் அரர் வழிகள் அழியும் அருள் மொழியினர்-கபிலரும் கணாதரும் புத்தரும் ஜைனரும்
பாசுபதரும் -சைவரும் -ஆகியவர்கள்
மதங்கள் தொலைவதற்கு காரணமான ஆஸ்ரிதர் இடம் அருளாலே ஸ்ரீ பாஞ்ச ராத்ரம் என்னும் ஸ்ரீ ஸூ க்தியை
வெளியிட்டு அருளியவரும் -இரண்டாம் பாதம் சாரார்த்தம்
கத்து இலக்கிலும் அருக் குலத்திலும் அசித்தில் ஒக்கும் ஒரு முதல்வனார் -கம் இந்திரியம் -இந்திரியங்களுக்கு இலக்கண ஐந்து பூதங்களிலும்
ஜீவ வர்க்கத்திலும் மஹான் அஹங்காரம் என்னும் தத்துவங்களின் விஷயத்தில் போல் ஒரே காரணமாய் இருளிப்பவரும்
பஞ்ச பூதங்களையும் ஜீவர்களையும் தக்கவாறு ஸ்ருஷ்டிக்கும் தன்மை யாகிய மூன்றாம் பாத சாரார்த்தம்
கரணம் இடு கடிய பதினொரு இருடிகமும் அடைய முடியும் ஆதி இருடியார் –கூத்தாடுகிற கொடிய ஞான இந்திரியங்கள்
கர்ம இந்திரியங்கள் மனஸ் முழுதும் தோன்றுவதற்கு காரணமான நேரில் எல்லாவற்றையும் காண வல்ல முனிவர் போன்றவரும் —
இந்திரியம் முதலியவற்றுக்கு காரணமாகும் தன்மை –நான்காம் பாத சாரார்த்தம் –

ஒத்து அனைத்து உலகும் ஒற்றி ஒற்றி வரும் இப்பவத்து இசையும் இசைவினார்
உருவம் அருவம் எனும் உலகின் முடுகு இலகில் உவமை இது இலகு தலைவனார்
உத்தமப் படிவகுத்த வித்தைகளில் உத்தரிக்க உணர் குணவனார்
உரிய கிரிசைகளில் அரியது ஒரு விரகு தெரிய விரையுமவர் பரிவினர் —-19-3-ஸ்ரீ ப்ரஹ்ம ஸூத்ரம் மூன்றாம் அத்யாயம் சாரார்த்தம் –

ஒத்து அனைத்து உலகும் ஒற்றி ஒற்றி வரும் இப்பவத்து இசையும் இசைவினார் -எப்பொழுதும் ஒரே தன்மையதாய் இருந்து சுவர்க்கம் நரகம்
இவற்றுக்குச் செல்லும் சகல ஜீவர்களை தழுவித் தழுவி வருகின்ற இந்த சம்சாரத்தை நடத்துவதற்கு ஏற்ற சங்கல்பத்தை யுடையவரும்
இத்தால் சேதனருக்கு விழிப்பு ஸ்வப்னம் நித்திரை மூர்ச்சை மரணம் ஆகிய நிலைமைகளிலும் நிர்வாஹகராய் இருந்து சம்சாரத்தை
நடத்தி வைத்தலாகிய முதல் பாத சாரார்த்தம் சொல்லிற்று ஆயிற்று
உருவம் அருவம் எனும் உலகின் முடுகு இலகில் உவமை இது இலகு தலைவனார் -அசேதனம் சேதனம் என்னப்படும்
லோகத்தின் தோஷம் இல்லை என்னுமதில் சமமில்லாமல் பிரகாசிக்கின்ற ஸ்வாமியாய் இருப்பவரும் –
அந்தர்யாமியாய் இருந்தும் வியாப்த கத தோஷம் தட்டாமை-இரண்டாம் பாத சாரார்த்தம்
உத்தமப் படிவகுத்த வித்தைகளில் உத்தரிக்க உணர் குணவனார் -உயர்ந்த பிரகாரங்களில் பலவகையாகப் பிரிக்கப்பட்ட பக்தி யோகங்களில்
வேறு உபநிஷத்துக்களில் இருந்து எடுத்துக் கொள்ளக் கருதப்பட்ட குணங்களை யுடையவரும் –
பக்தி யோகம் தஹர வித்யை சாண்டில்ய வித்யை பர வித்யை -இப்படி வித்யைகளை அனுஷ்ட்டிக்கும் போதும்
வேறு உபநிஷத்துக்களில் கூறப்பட்டுள்ள அதே வித்யையில்
சொல்லிய மற்றைக் குணங்களையும் எடுத்துக் கொண்டு அவற்றுடன் கூடியதாகவும் ப்ரஹ்மத்தை உபாஸிக்க வேண்டும் –மூன்றாவது பாத சாரார்த்தம்
உரிய கிரிசைகளில் அரியது ஒரு விரகு தெரிய விரையுமவர் பரிவினர் –பக்தி யோகத்துக்கு அங்கமாய் தங்களுக்கு தக்கவான வர்ணாஸ்ரம தர்மங்களில்
எளிதில் செய்ய முடியாத ஓர் உபாயத்தை அறிய விரைபவரிடம் அன்புடன் தலைக் கட்டி வைப்பவரும் –
சாத்விக தியாகம் -செய்யும் கர்மமும் அதன் பலனும் செய்யும் தன்மையும் தன்னுடையது என்று நினையாமல் அவற்றை எம்பெருமான் இடம் சமர்ப்பித்தல் –
இதனால் செத்தனர் செய்யும் கர்மங்களால் மகிழ்ந்து அருள் புரியும் தன்மையாகிய நான்காம் பாத சாரார்த்தம் சொல்லிற்று ஆயிற்று –

சத்து அசத்து எனும் அணைத்த அனைத்து வினை தொத்து அறுக்க வள துணிவினார்
சரியும் அளவில் உரியவரை அறிவு அரிய தமனி நெறி செருகு விரகினார்
தத்துவத் திரள் உதைத்து உதைத்து அடைவு தத்து விக்குமவர் தலைவனார்
தருகை உணருமவர் சரணம் அணுக விடல் அரிய அருள் வரதர் அடியமே —19-4-ஸ்ரீ ப்ரஹ்ம ஸூத்ரம் நான்காம் அத்யாயம் சாரார்த்தம் –

சத்து அசத்து எனும் அணைத்த அனைத்து வினை தொத்து அறுக்க வள துணிவினார் -புண்ணியம் பாபம் எனப்படுகின்ற உபாசிக்கும் ஜீவனைச்
சேர்ந்துள்ள சகல கர்மங்களும் தொடர்தலை ஒழிக்க வல்ல உறுதியை யுடையவரும் -முதல் பாதம் சாரார்த்தம்
சரியும் அளவில் உரியவரை அறிவு அரிய தமனி நெறி செருகு விரகினார்–சரீரத்தை விடும் காலத்து பரமபதம் செல்லத் தக்க ஜீவர்களை
அறிவதற்கு முடியாத ப்ரஹ்ம நாடி வழியாக பிரவேசிக்கச் செய்ய வல்லமை யுடையவரும் -இரண்டாம் பாதம் சாரார்த்தம்
தத்துவத் திரள் உதைத்து உதைத்து அடைவு தத்து விக்குமவர் தலைவனார் -பிரக்ருதியைச் சேர்ந்த சகல அசேதன தத்துவங்களின் கூட்டத்தையும்
காலால் உதைத்து தள்ளி வரிசையாக -சேதனரை சம்சாரத்தை விட்டுத் தாண்டுவிப்பவரான
ஸ்ரீ ஆதிவாகியிருக்கு ஸ்வாமியாய் இருப்பவரும் -மூன்றாம் பாத சாரார்த்தம்
தருகை உணருமவர் சரணம் அணுக விடல் அரிய அருள் வரதர் அடியமே -எம்பெருமான் பாலன் கொடுப்பதை நினைந்து உபாசனம் செய்யும் ஜீவர்
தம் திருவடிகளை நெருங்கி நிற்க அவரை விடாதவருமான கருணையே வடிவெடுத்த
ஸ்ரீ பேர் அருளாளருக்கு நாம் சேஷபூதர்களாய் இருக்கின்றோம் -நான்காம் பாத சாரார்த்தம்-

ஸ்ரீ பேர் அருளாளருக்கு சேஷபூதராகப் பெற்றோம் என்று மகிழ்ந்து வேதாந்த சாரார்த்தங்களை இவ்வாறு விண்ணப்பம் செய்தார்கள் என்றவாறு –

——————————————————-

திருமகள் மண் மகள் நீளை முதலா எல்லாத் தேவியரும் தன்னுடனே திகழ்ந்து நிற்கத்
தருமம் இரு மூன்று முதல் அனைத்தும் தோன்றத் தன்னனைய சூரியர் தன்னடிக் கீழ் வாழ
அருமறை சேர் அளவில்லா வவனியின் கண் அரவணை மேல் வீற்று இருப்பாள் அனைத்தும் காக்கும்
கருமணியைக் கரி கிரி மேல் கண்டேன் எந்தன் கடுவினைகள் அனைத்தும் நான் கண்டிலேனே–20-

ப்ரஹ்மா பரபரப்பு மகிழ்ச்சி பயம் இவற்றையுடையவனாய்க் கிட்டிச் சென்று ஸ்ரீ நித்ய ஸூரிகள் அனுபவித்தற்கு உரிய ஸ்ரீ எம்பெருமான் திருமேனியை
அனுபவித்து தான் பெற்ற பேற்றை இவ்வாறு பேசுகிறான் –

திருமகள் மண் மகள் நீளை முதலா எல்லாத் தேவியரும் தன்னுடனே திகழ்ந்து நிற்கத் –ஸ்ரீ லஷ்மீ ஸ்ரீ பூமிப் பிராட்டி ஸ்ரீ நீளா தேவி முதலிய
எல்லாத் தேவிமாரும் தன்னுடனே பிரகாசித்துக் கொண்டு நிற்க
தருமம் இரு மூன்று முதல் அனைத்தும் தோன்றத் தன்னனைய சூரியர் தன்னடிக் கீழ் வாழ -ஞானம் சக்தி பலம் ஐஸ்வர்யம் வீர்யம் தேஜஸ் என்னும்
ஆறு குணங்கள் முதலிய எல்லாக் குணங்களும் பிரகாசிக்க -தன்னைப் பொன்ற நித்ய ஸூரியர் தன் திருவடிகளின் கீழே நித்ய கைங்கர்யம் செய்ய
நின் தாள் இணைக்கீழ் வாழ்ச்சி யான் சேரும் வகை அருளாய் -என்கிறபடி வாழ்ந்து கொண்டு இருக்கும் -நித்ய ஸூரிகள்
அருமறை சேர் அளவில்லா வவனியின் கண் அரவணை மேல் வீற்று இருப்பாள் அனைத்தும் காக்கும் -அருமையான வேதங்களால் புகழப் படுகின்ற
அளவிடமுடியாத தேசமாகிய பரமபதத்தில் ஆதிசேஷனாகிய திருப் பள்ளியின் மேலே எழுந்து அருளி இருப்பதாலேயே சகலத்தையும் ரஷித்து அருளுபவனான-
வீற்று இருந்து ஏழு உலகும் தனிக்கோல் செல்ல வீவில் சீர் ஆற்றல் மிக்கு ஆளும் அம்மான் -என்கிறபடியே சர்வலோக சம்ரக்ஷணம் செய்து அருளுபவனான –
கருமணியைக் கரி கிரி மேல் கண்டேன் எந்தன் கடுவினைகள் அனைத்தும் நான் கண்டிலேனே–நீல ரத்னம் போன்ற
ஸ்ரீ பேர் அருளாளனை ஸ்ரீ ஹஸ்திகிரியின் மீது சேவித்தேன் –
என்னுடைய கொடிய கர்மங்கள் முழுதையும் நான் காணவில்லை -கர்மங்கள் தொலைந்தன -என்றவாறு
யாகவேதியில் கண்ணாரக் கண்ட ப்ரஹ்மா மகிழ்ந்து ஆனந்த கடலில் அழுந்தி பித்தனாகி பின்பு சுய நிலை அடைந்து அனுபவிக்கிறான் –

—————————————————-

பெடை இரண்டை ஓர் அனம் அடைந்து பிரிந்திடா வகை பேசலாம்
பெருகும் அருவிகள் அருகு மருவிய பெரிய மணி வரை பயிலலாம்
பிடி இரண்டோடு களவம் ஓன்று பிணைந்த பேர் அழ கோதலாம்
பிரிவில் ஒளியோடு நிழலும் அருகு உறும் இரவி இலகுதல் பரவலாம்
கொடி இரண்டொடு விடவி ஓன்று குளிர்ந்தவாறு குலாவலாம்
குறைவில் சுருதியும் நினைவும் இளகிய தரும அரு நிலை என்னலாம்
அடி இரண்டையும் அடையும் அன்பர் அறிந்த பேர் அருளாளனார்
அணுகும் மலர் மகள் அவனி மகளொடு கரடி கிரி நிலை கவர்தலே -21-

பேர் அருளாளனை உவமானங்களுடன் பிரமன் அனுபவித்தல் –
கண்கள் காண்டற்கு அரிய-காயாம்பூ வர்ண காந்தியுடைய சர்வேஸ்வரனை யஜ்ஜ வேதியிலே கண்டு-
ஹர்ஷார்ணவத்திலே மூழ்கி -மொய்மாம் பூம் பொழில் படியே –

அடி இரண்டையும் அடையும் அன்பர் அறிந்த பேர் அருளாளனார் -தம் திருவடிகள் இரண்டையும் அடைந்தபவர்களான
ஸ்ரீ பாகவதர்களால் அனுசந்திக்கப்பட்ட ஸ்ரீ பேர் அருளாளர்
அணுகும் மலர் மகள் அவனி மகளொடு கரடி கிரி நிலை கவர்தலே -நெருங்கியுள்ள ஸ்ரீ பெரிய பிராட்டியுடனும் ஸ்ரீ பூமிப் பிராட்டியுடனும்
ஸ்ரீ ஹஸ்திகிரியில் பிரகாசித்தல்
பெடை இரண்டை ஓர் அனம் அடைந்து பிரிந்திடா வகை பேசலாம் -ஓர் ஆண் ஹம்ஸம் இரண்டு பெண் ஹம்ஸங்களை
சேர்ந்து பிரியாமல் இருக்கும் பிரகாரத்தைப் போலும் என்று சொல்லலாம்
பெருகும் அருவிகள் அருகு மருவிய பெரிய மணி வரை பயிலலாம் -பெருகுகிற அருவிகளை பக்கத்தே பெற்றுள்ள
பெரிய ரத்ன பர்வதத்தை ஒக்கும் என்று அனுசந்திக்கலாம்
பிடி இரண்டோடு களவம் ஓன்று பிணைந்த பேர் அழ கோதலாம் -ஒரு ஆண் யானை இரண்டு பெண் யானைகளுடன் சேர்ந்து இருந்த
பெரிய அழகை போலும் என்று கூறலாம்
பிரிவில் ஒளியோடு நிழலும் அருகு உறும் இரவி இலகுதல் பரவலாம் -தன்னை விட்டுப் பிரியாத பிரகாசத்தோடு சாயையும்
பக்கத்தே பொருந்தப் பெற்ற சூர்யன் பிரகாசிப்பதை ஒக்கும் என்று புகழலாம்
கொடி இரண்டொடு விடவி ஓன்று குளிர்ந்தவாறு குலாவலாம் -ஒரு மரம் கொடிகள் இரண்டுடன் குளிர்ந்து
நிற்பதை போலும் என்று கொண்டாடலாம்
குறைவில் சுருதியும் நினைவும் இளகிய தரும அரு நிலை என்னலாம்–குற்றம் இல்லாத வேதங்களோடு ஸ்ம்ருதிகளோடு
கூடிப் பிரகாசிக்கின்ற தர்மத்தின் ஸூஷ்மம் போலும் என்று கூறலாம் –

————————————————–

வேர் ஒப்பார் விண் முதலாம் காவுக்கு எல்லாம் விழி ஒப்பார் வேதம் எனும் கண் தனக்குக்
கார் ஒப்பார் கருணை மழைபொழியும் நீரால் கடல் ஒப்பார் கண்டிடினும் காணாக் கூத்தால்
நீர் ஒப்பார் நிலம் அளிக்கும் தன்மை தன்னால் நிலம் ஒப்பார் நெடும் பிழைகள் பொறுக்கும் நேரால்
ஆர் ஒப்பார் இவர் குணங்கள் அனைத்தும் கண்டால் அருளாளர் தாம் எனினும் தமக்கு ஒவ்வாரே –22-

திருக் கல்யாண குணக் கடலாய் இருக்கும் பேர் அருளாளனின் திவ்ய குணங்களை பிரமன் அனுபவித்துப் பேசுதல் —

அருளாளர்–ஸ்ரீ பேர் அருளாளர்
வேர் ஒப்பார் விண் முதலாம் காவுக்கு எல்லாம் -ஆகாசம் முதலிய உலகமாகிய சோலைகள் அனைத்துக்கும் வேரைப் போலே ஆதாரமாக ஆவார் –
பிரபஞ்சம் முழுவதும் எம்பெருமானுக்கு லீலைக்காக ஏற்பட்ட நந்தவனம் போன்றதாகும் -மரங்களை வேர் தரிப்பது போலே
ஸ்ரீ பேர் அருளாளன் தரித்து கொண்டு அருளுகிறான்
விழி ஒப்பார் வேதம் எனும் கண் தனக்குக் -வேதம் என்று சொல்லப்படும் உலகின் கண்ணுக்கு நடுவேயுள்ள கரு விழியைப் போன்றவர் ஆவார் –
வேதம் தெய்விக கண் போன்றதாகும் -பேர் அருளாளன் சாரமாய் விளங்குவதால் கரு விழி போன்றவன்
கார் ஒப்பார் கருணை மழைபொழியும் நீரால் –கருணையாகிய மழையைப் பெய்யும் தன்மையால் மேகத்தைப் போன்றவர் ஆவார் –
மேடு பள்ளம் வாசி பாராமல் பொழிவது போலே உயர்ந்தவர் தாழ்ந்தவர் பேதம் பாராது கருணையாகிய மழையைப் பொழிகிறான்
கடல் ஒப்பார் கண்டிடினும் காணாக் கூத்தால் -நேரில் பார்த்த போதிலும் ஸ்வரூபத்தை முழுவதும் காண முடியாமையாகிய
அதிசயத்தால் கடலைப் போன்றவர் ஆவார்-
கடலின் ஏக தேசம் கண்டு கடலைக் கண்டோம் என்னுமா போலே அவன் ஸ்வரூபம் திருமேனி குணங்களின் ஏக தேசத்திலும்
முழுவதையும் காண வல்லோம் அல்லோம்
நீர் ஒப்பார் நிலம் அளிக்கும் தன்மை தன்னால் -பூமியைக் காப்பாற்றுகின்ற ஸ்வபாவத்தால் ஜலத்தை ஒத்து இருப்பார் –
நிலம் ஒப்பார் நெடும் பிழைகள் பொறுக்கும் நேரால்–நம்முடைய பெரிய அபராதங்களை பொறுத்துக் கொள்ளும் ஸ்வபாவத்தால்
ஸ்ரீ பூமி தேவியைப் போன்று இருப்பார்
இப்படி ஒவ்வோர் அம்சத்தில் பேர் அருளாளனும் போலி யுவமானத்தைத் தேடி எடுத்தாலும் எல்லாக் குணங்களுடன் கூடிய நிலையில்
அவனுக்கு ஓர் அவமானமும் காண முடியாதே
ஆர் ஒப்பார் இவர் குணங்கள் அனைத்தும் கண்டால் தாம் எனினும் தமக்கு ஒவ்வாரே -இவருடைய குணங்கள் முழுவதையும் ஆலோசித்தால்
இவரை ஒத்தவர் யார் -ஒருவரும் இல்லை -தாமே என்றாலும் தமக்கு ஒத்தவராக மாட்டார் -என்று பிரமன் அனுபவித்து பேசுகிறான் –

தாம் எனினும் தமக்கு ஒவ்வார்–ஸ்ரீ பரமபத நாதனும் ஸ்ரீ தேவப்பெருமாளுக்கு சத்ருசராக மாட்டார் –
ஸுலப்யம் விஞ்சி அன்றோ இருக்கும் இங்கு
மேல் திசையில் உள்ள முகத்தால் யாகசாலையில் மேற் புறத்தில் அணையாகக் கிடக்கும் திரு வெக்கா எம்பெருமானையும்
கீழ்த் திசையில் யுள்ள முகத்தால் யாகவேதியில் திருவாவதரித்து அருளிய பேர் அருளாளனையும் சேர அனுபவித்து
ஸ்வயம் வ்யக்தமாய்ப் பரஞ்சோதி யாய் யுள்ள ஒரே வாஸ்து யாகத்தை காத்ததால் உபாயமாகவும்
யாக வேதியில் யாகத்தின் பலனாக திரு அவதரித்த படியால் பலனாகவும் காணப் படுகிறது என்று அனுசந்தித்தான்
அதிகார சுமையை மறந்து கைங்கர்யத்தில் ஊன்றி நின்று தொடர்ந்து ஸ்துதித்துக் கொண்டே இருந்தான் –

——————————————

எந்நிலமும் குரத்தால் குறி செய்த எழில் பரி கொண்டு
அன்னம் உயர்த்த செய்யோன் அன்று வேள்வி செய் வேதியின் மேல்
முன்னிலையாகிய மூர்த்தியன் நான்முகன் மற்றும் உனக்கு
என்ன வரம் தருவோம் என்று நாதன் இயம்பினனே -23-

ஸ்ரீ பேர் அருளாளன் ஸ்ரீ பிரமனுக்கு அருள் புரிதல் —
இப்படி பரவசனாய் -முகிழ்த்த உடம்பும் -பனி அரும்பின கண்களும் -தழுதழுத்த மிடறும்-தளர்ந்த நிலையுமாய்க் கொண்டு –
தனது அதிகாரச் சுமையை மறந்து -அடிமையிலே அடி கொண்டு விண்ணப்பம் செய்ய
உனக்கு வேண்டிய வரங்களைக் கொள்வாய் என்று அருளிச் செய்தார்

அன்னம் உயர்த்த செய்யோன் -ஹம்சத்தைக் கொடியாக உயர்த்தவனும் -செந்நிறமுடைய ப்ரஹ்மா
எந்நிலமும் குரத்தால் குறி செய்த எழில் பரி கொண்டு -எல்லா நிலத்திலும் கால் குழம்பினாள் அடையாளம் செய்த அழகிய குதிரையைக் கொண்டு
அன்று வேள்வி செய் வேதியின் மேல்-அந்நாளில் யாகம் செய்த வேதிகையின் மீது
நாதன் முன்னிலையாகிய மூர்த்தியன் -ஸ்வாமியான பேர் அருளாளன் எதிரே நின்ற திருமேனி யுடையனாகி
நான்முகன் மற்றும் உனக்கு என்ன வரம் தருவோம் என்று இயம்பினனே –ப்ரஹ்மாவே உனக்கு வேறு எந்த வரத்தைக் கொடுக்க வேண்டும்
கேட்பாயாக என்று அருளிச் செய்தான் –
என்னை நேரில் கண்டவர்கள் சகல பலன்களையும் பெற வல்லவராவார் -என்று அவனை நோக்கிக் கூறினான் –
உன் திருமேனியை கண்டு அனுபவிக்கப் பெற்ற எனக்கு மற்று ஒன்றும் வேண்டாம் -சம்சாரிகள் உஜ்ஜீவிக்கும்படி
மெய்விரதம் என்னும் இந்த திவ்ய ஷேத்ரத்திலே
புண்ய கோடி விமானத்தில் எப்பொழுதும் தேவரீரைக் கண்ணாரக் கண்டு களிக்க அருள் புரிய வேண்டும் என்றான் –
இங்கேயே நித்யவாஸம் செய்கிறேன் என்றதும் ப்ரஹ்மாவும் யாகத்தைத் தலைக் கட்டி கிருதயுகத்தில் செய்ய வேண்டிய முறைப்படி
ஸ்ரீ பேர் அருளாளனைப் பரிபூர்ணமாக ஆராதித்தான்-

—————————————

சென்று மலர் பறித்து என்நாதன் சேவடிப் போது உகந்து
நன்று எனும் நீர் சுடர் நன்முக வாசம் இலை கொடுத்துக்
கன்னல் இலட்டுவத் தோடு அன்னம் சீடை கரி படைத்துப்
பின்னும் சேவித்து அவன் பாதம் பணிமின்கள் என்றனனே -24-

ஸ்ரீ ப்ரஹ்மா அப்பொழுது அங்குள்ள மஹரிஷிகளுக்கு அபிகமனம் முதலிய பஞ்ச கால ப்ரக்ரியை ஆராதிக்கும் முறைகளை உபதேசித்தல் –

சென்று மலர் பறித்து என்நாதன் சேவடிப் போது உகந்து -எம்பெருமானிடம் சென்று பிரபத்தியைச் செய்து
புஷ்பங்களைப் பறித்து சிவந்த திருவடி மலர்களை விரும்பி
நன்று எனும் நீர் சுடர் நன்முக வாசம் இலை கொடுத்துக் -நல்லது என்று சொல்லப் படுகிற ஜலம் தீபம் நல்லதாய்த் திருமுக மண்டலத்திற்கு
வாசனை தரும் பண்டம் வெற்றிலை ஆகியவற்றை சமர்ப்பித்து
கன்னல் இலட்டுவத் தோடு அன்னம் சீடை கரி படைத்துப் -சருக்கரை லட்டுடன் அன்னம் சீடை கரி ஆகியவற்றை சமர்ப்பித்து
பின்னும் சேவித்து அவன் பாதம் பணிமின்கள் என்றனனே — மறுபடியும் மந்த்ர ஜபம் செய்து அவனுடைய திருவடிகளை
த்யானம் செய்யுங்கோள் என்று உபதேசித்தான் –
அபிகமனம் -உபாதானம் -இஜ்யை -ஸ்வாத் யாயம் -யோகம் -இப்படி பஞ்சகால ப்ரக்ரியை அனுஷ்ட்டிக்க உபதேசம் செய்தான் –

————————————————————–

ஆழி நிலை வினை கடிவான் அயமேதம் முடித்ததற் பின்
வேழ மலை நாயகனார் விடை கொடுக்க விண்ணேறி
நாழிகையில் வானவரை மாற்றியிடு நான்முகன் தான்
ஊழி எலாம் அழியாத வுயோகம் அடைந்து இருந்தானே -25-ஸ்ரீ பிரமன் தன்னுலகம் சென்று யோகத்தில் இருத்தல் –

நாழிகையில் வானவரை மாற்றியிடு நான்முகன் தான் -அல்ப காலத்தில் இந்திராதி தேவர்களை நீக்கி வேறு ஒருவரை நியமிப்பவனும்
நான்கு முகங்களையும் யுடையவனுமான ப்ரஹ்மா
ஆழி நிலை வினை கடிவான் அயமேதம் முடித்ததற் பின் -கடல் போன்ற கர்மங்களை போக்குவதற்காக அஸ்வமேத யாகத்தை செய்து முடித்த பிறகு
வேழ மலை நாயகனார் விடை கொடுக்க விண்ணேறி -ஸ்ரீ ஹஸ்திகிரி நாதரான பேர் அருளாளர் அனுமதி கொடுக்க ப்ரஹ்ம லோகம் சென்று
ஊழி எலாம் அழியாத வுயோகம் அடைந்து இருந்தானே -கல்ப காலத்திலும் அழியாததான ஸ்ரீ பகவானுடைய த்யானத்தில் அமர்ந்து இருந்தான் –
ஸ்ரீ பேர் அருளாளன் மிக மகிழ்ந்து முன்பு உனக்கு நான் கொடுத்த ப்ரஹ்மபதமாகிய அதிகாரத்தில் குறை தீர்க்கும்படி சரஸ்வதி சாவித்ரி முதலிய
உன் தர்ம பத்னிகளுடன் உன் லோகத்துக்கு சென்று எஞ்சிய அதிகாரத்தை நடத்துவாயாக என்று அருளிச் செய்ய
ஸ்ரீ பேர் அருளாளன் திருவருளையும் மெய் விரத திவ்ய க்ஷேத்ர பெருமையையும் அனுசந்தித்துக் கொண்டு
யோக விசேஷத்தில் மூழ்கிக் கிடந்தது பாக்யசாலியாய் இருந்தான் –

——————————————————–

ஆதி யுகத்து அயன் கண்டிட நின்ற அருள் வரதர்
காதல் உயர்ந்த கயிற்றைத் திரேதையில் காத்து அளித்து
வாதுயர் தேவ குருவுக்கு இரங்கித் துவாபரத்தில்
சோதி யனந்தன் கலியில் தொழுது எழ நின்றனரே–26-பேர் அருளாளன் நான்கு யுகங்களிலும் வரம் அளித்தல் –

ஆதி யுகத்து அயன் கண்டிட நின்ற அருள் வரதர் -முதல் யுகமாகிய க்ருத யுகத்தில் ப்ரஹ்மா சாஷாத் கரிக்கும் படி நின்றவரும்
அருளே வடிவு கொண்டவருமான ஸ்ரீ பேர் அருளாளர்
காதல் உயர்ந்த கயிற்றைத் திரேதையில் காத்து அளித்து -த்ரேதா யுகத்தில் தன்னிடம் பக்தி மிகுந்து இருந்த
ஸ்ரீ கஜேந்திர ஆழ்வானை முதலை வாயில் நின்றும் காப்பாற்றி
அருள் புரிந்து வாதுயர் தேவ குருவுக்கு இரங்கித் துவாபரத்தில் -த்வாபர யுகத்தில் வாதம் புரிவதில் சிறந்த தேவர்களின்
குருவான ப்ருஹஸ்பதிக்கு கருணை புரிந்து
சோதி யனந்தன் கலியில் தொழுது எழ நின்றனரே–கலி யுகத்தில் தேஜஸ் மிகுந்த ஸ்ரீ ஆதிசேஷன் அனந்த சரஸ் என்னும் புஷ்காரிணியின் சமீபத்தில்
அதன் தலைவனாக இருந்து வணங்கி உஜ்ஜீவிக்கும்படி ஸ்ரீ ஹஸ்திகிரியிலேயே நிலை பெற்று நின்றார் –

————————————————–

புண்டரீகம் உயிர்த்த புராணனார் பொய்யின் மா மகா யுத்தர வேதியில்
கொண்டல் ஆர் அருள் மாரி பொழிந்திடக் கொண்டதோர் உயர் கூர் மதி யன்பினால்
பண்டை நான்மறை மௌலி படிந்த யான் பாரின் மெய் விரதக் கவி பாடினேன்
தொண்டை மண்டல வேதியர் வாழவே தூய தென்மறை வல்லவர் வாழவே -27- ஸ்ரீ பேர் அருளாளர் பேர் அருளால் இப்பிரபந்தம் பாடினமை –

வக்த்ரு வை லக்ஷண்யத்தையும் விஷய வை லக்ஷண்யத்தையும் நிரூபித்து அருளிக் கொண்டு
இப் பிரபந்தம் அனைவருக்கும் உபாதேயம்-என்று நிகமித்து அருளிச் செய்கிறார் –

பண்டை நான்மறை மௌலி படிந்த யான் பாரின் மெய் விரதக் கவி பாடினேன் -அநாதியான நான்கு வேதங்களின் அந்தத்தில் –
வேதாந்தத்தில் ஈடுபட்ட நான்
புண்டரீகம் உயிர்த்த புராணனார் பொய்யின் மா மகா யுத்தர வேதியில் -திரு நாபித் தாமரை பிறப்பிக்கப் பெற்ற அநாதியான ஸ்ரீ ப்ரஹ்மாவினுடைய
கபடம் இல்லாது அனுஷ்ட்டிக்கப் பட்ட பெரிய யாகத்தின் உத்தர வேதியில்
கொண்டல் ஆர் அருள் மாரி பொழிந்திடக் கொண்டதோர் உயர் கூர் மதி யன்பினால்-பேர் அருளானாகிய மேகம் நிறைந்த கிருபையாகிய
மழையைப் பெய்திட்டு நிற்க -அதனால் உண்டான ஒப்பற்ற உயர்ந்த கூர்மையுள்ள அறிவாலும் பக்தியாலும்
தொண்டை மண்டல வேதியர் வாழவே தூய தென்மறை வல்லவர் வாழவே -தொண்டை நாட்டில் உள்ள வேதங்களைக் கற்ற அந்தணர் நீடூழி வாழவும்
பரிசுத்தமான தமிழ் வேதம் வல்லவர் வாழவும் இப் பூமியில் ஸ்ரீ சத்ய விரதம் என்னும் திவ்ய க்ஷேத்ரத்தைப் பற்றிய இப்பாசுரங்களை பாடி முடித்தேன் –

இவை பத்தும் வல்லார்களைத் தேவர் வைகல் தீர்த்தங்கள் என்று பூசித்து நல்கி உரைப்பர் தம் தேவியர்க்கே —
ஸ்ரீ நித்ய ஸூரிகளுக்கும் பரி ஸூத்தியைத் தரக் கூடியவர்கள் என்றவாறு

—————————————————–

உய் விரதம் ஓன்று இன்றி யடைந்தார் உய்ய வொரு விரதம் தான் கொண்ட யுயர்ந்த மாலைச்
செய் விரதம் ஒன்றாலும் தெளியக்கில்லாச் சிந்தையினால் திசை படைத்த திசைமுகன் தான்
பொய் விரத நிலம் எல்லாம் போயே மீண்டு புகல் இதுவே புண்ணியத்து என்று சேர்ந்த
மெய் விரத நன்னிலத்து மேன்மை ஏத்தி வேதாந்த வாசிரியன் விளங்கினானே -28-இப்பிரபபந்தம் பாடி வீறு பெற்றமை –

இது தான் ஓதும் இருக்காலும் எழில் முனிவர் நினைவினாலும் இசை அறிவார் செயலுடன் என் இசைவினாலும்
நெருக்காத நீள் விரதம்-ஒருகாலத்திலும் ஒருவராலும் ஒருபடியாலும் கலைக்க முடியாத விரதம் என்றபடி

திசை படைத்த திசைமுகன் தான் -திக்குகளை ஸ்ருஷ்டித்தவனும் நான்கு திசைகளிலும் முகத்தை யுடையவனுமான ஸ்ரீ ப்ரஹ்மா
உய் விரதம் ஓன்று இன்றி யடைந்தார் உய்ய வொரு விரதம் தான் கொண்ட யுயர்ந்த மாலைச் –தாம் உஜ்ஜீவிப்பதற்கு உபாயம்
வேறு ஒன்றும் இன்றிச் சரணம் அடைந்தவர்கள் உஜ்ஜீவிப்பதற்காக -சரணாகத ரக்ஷணம் என்னும் ஒப்பற்ற விரதத்தை
தானே கைக் கொண்டவனும் -அதனால் உயர்ந்து நிற்பவனுமான ஸ்ரீ எம்பெருமானை
செய் விரதம் ஒன்றாலும் தெளியக்கில்லாச் சிந்தையினால்–தன்னால் செய்யப்பட வேறு எந்த விரதத்தாலும்
நேரில் ஸாஷாத் கரிக்க முடியாத கவலையினால்
பொய் விரத நிலம் எல்லாம் போயே மீண்டு புகல் இதுவே புண்ணியத்து என்று சேர்ந்த-பலன் கொடுக்க வில்லை யாதலின் வீணாகப் போகும்
விரதங்களை யுடைய ஷேத்ரங்களுக்கு எல்லாம் போய் பயன் அற்றுத் திரும்பி இந்த ஷேத்ரமே புண்ணியத்தைப் பெற சாதனமாகும் என்று வந்து அடைந்த
மெய் விரத நன்னிலத்து மேன்மை ஏத்தி வேதாந்த வாசிரியன் விளங்கினானே -ஸ்ரீ சத்ய விரதம் என்னும் சிறந்த திவ்ய ஷேத்ரத்தின்
வைபவத்தை இப்பிரபந்தத்தால் புகழ்ந்து ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகர் சிறந்து விளங்குகிறார் –

—————————————-

சீராரும் தூப்புல் திருவேங்கடமுடையான்
தாரார் அருளாளர் தாள் நயந்து சீராக
மெய் விரத நன்னிலத்து மேன்மை இது மொழிந்தான்
கையில் கனி போலக் கண்டு –29—ஸ்ரீ பேர் அருளாளர் திருவடிகளில் ஈடுபாட்டினால் பாடினமை –

சீராரும் தூப்புல் திருவேங்கடமுடையான் -பெருமை நிறைந்த ஸ்ரீ தூப்பூலில் திரு அவதரித்த ஸ்ரீ வேங்கட நாதன் என்னும் தேசிகர்
தாரார் அருளாளர் தாள் நயந்து -மாலை நிறைந்த ஸ்ரீ பேர் அருளாளருடைய திருவடிகளையே விரும்பி
மெய் விரத நன்னிலத்து மேன்மை சீராக இது மொழிந்தான் -ஸ்ரீ ஸத்ய விரதம் என்னும் சிறந்த திவ்ய ஷேத்ரத்தின் பெருமையை
கையில் கனி போலக் கண்டு –உள்ளங்கையில் உள்ள நெல்லிக் கனியைப் போலே அறிந்து சிறப்புடன் இந்த பிரபந்தத்தை வெளியிட்டார் –

—————————————————–

ஸ்ரீ கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகன் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பிள்ளை லோகாச்சார்யார் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ பாஞ்சராத்ர ஆகம சாஸ்திரத்தில் உள்ள – ஸ்ரீ லஷ்மீ தந்த்ரம் –அத்தியாயம் –24-/ 25-

ஸ்ரீ தாரகா மந்த்ரம் -இருபத்து நான்காம் அத்யாயம் –

ஸ்ரீர் உவாச –
பரம் ப்ரஹ்ம பரம் தாம பரம் ஜ்யோதிர் அநுபமம்
லஷ்மீ நாராயணம் ப்ரஹ்ம தோஷ சூன்யம் நிரஞ்சனம் -1-
ஏக ஸர்வமிதம் வ்யாப்ய ஸ்திதம் சர்வ உத்தரம் மஹ
அஹந்தா அஹம் பரா தஸ்ய ப்ரஹ்மண பரமாத்மன-2-
ஹிதாயா சர்வ ஜீவாநாம் உன்மிஷந்தீ ஸ்வ வாஞ்சயா
சப்த ப்ரஹ்ம மயீ பூத்வா மாத்ருகா மந்த்ர விக்ரஹா -3-
பவாமிரிணீ
ப்ரதமம் தார ரூபேண யத் அஸ்மி ஏவம் சமுத்தரேத்-4-
ப்ரதமம் த்ருவமாதய தத கர்ணம் சமுத்தரேத்
நாபிம் சமுத்தரேத் பச்சாத் த்ரயம் ஏகத்ர யோஜயேத் மந்த்ரரூப அஹம் தத் தத் வாஸ்ய அநு கா -5-
ஓம் இதி ஏதத் ஸமுத்பன்னம் ப்ரதமம் ப்ரஹ்ம தாரகம்
பிந்துநா பூஷயேத் பச்சா நாதேன ததநந்தரம் -6-
த்யாயேத் சந்தத நாதேன தைல தாரா மிவாததாம்
ஏதத் தத் வைஷ்ணவம் ரூபம் தர்யக்ஷரம் ப்ரஹ்ம சாஸ்வதம் -7-

அநிருத்தஸ் த்வகார அத்ர ப்ரத்யும்ன பஞ்சம ஸ்வர
ஸங்கர்ஷனோ மகாராஸ்து வாஸூ தேவஸ்து பிந்துக–8
சதுர்ணாம விபாகஸ்து நாதஸ் தத்ர ஸூரேஸ்வர
நாதஸ்ய யா பரா காஷ்டா சா ஹந்தா பரமேஸ்வரி -9-நான்கு அக்ஷரங்களும் பிரிக்காத நிலையே நாதம் –
பகவானின் அஹம்-தானே பரமேஸ்வரி –
சக்தி ச பரமா ஸூஷ்மா நாதாந்தகக நாஹ்வயா
சப்த ப்ரஹ்ம மயீ ஸூஷ்மா சாஹம் சர்வாவகாஹிநீ –10-
விராமே சதி நாதஸ்ய ய ஸ்புடீ பவதி ஸ்வயம்
ஜ்யோதிஸ் தத் பரமம் ப்ரஹ்ம லஷ்மீ நாராயணாஹ்வயம்–11-
ஏதத்தே வைஷ்ணவம் தாம கதிதம் பவ்ருஷம் பரம்
சாந்தமஸ் யைவ யத்ரூபம் தஸ்ய தத்த்வம் நிஸாம்ய -12-
விஸ்ருஷ்டிம் பூர்வமாதாய ஸூர்ய மந்தே நியோஜயேத்
சன்னிகர்ஷே பரே ஜாதி தத் ஓம் இதி உதிதம் மஹ-13-
ஏதத் தத் பரமம் தாம சக்தி சம்ஹார லக்ஷணம்
ஸ்மர்ய மாணம் பரம் தத்வம் ப்ரகாசயதி யத் த்ருவம்-14-பிரணவம் உபாசகனுக்கு உயர்ந்த ப்ரஹ்ம தத்வம் காட்டி அருளும் –

ஸம்ஹ்ருத்ய சர்வ சம்பாரம் சுத்த அசுத்தாத்வ சம்பவம்
ஸ்ருஷ்டவ் ஸமுத்யதா சக்தி ஸூர்யே பும்சி சநாதனே–15-
பரமே போக்த்ரு சா விதாய பிரதி சஞ்சரம்
அக்னீ ஷோம மயாத் பாவாத் ஸ்தூலாத் சா பிரதிநிர்கதா -16-
தாம்பத்யம் மத்யமம் சஸ்வத் பிந்து நாத மயம் ச்ரிதா
சக்தி சாந்தாத்மகம் திவ்யம் ஸூஷ்ம தாம்பத்யம் ஆஸ்ரிதா-17-
பிரதி திஷ்டதி சா திவ்யே வ்யாபகே பரமாத்மனி
அஸ்ய மாத்ரா விதாநஜ்ஜை சார்தாஸ் திஸ்ர உதாஹ்ருதா-18-
த்ரயோ அக்நயஸ் த்ரயோ லோகாஸ் த்ரயோ வேதாஸ் த்ரயோ
வ்யூஹாஸ் த்ரயோ வர்ணாஸ் த்ரயோ ஸ்வரா -19-
த்ரி தயம் த்ரி தயம் சக்ர யத் கிஞ்சித் ஜகதீ கதம்
ததாதி த்ரி தயம் ஜ்ஜேயமர்த மாத்ரா நிரஞ்ஜனா-20-

சர்வே சப்த அகாரோத்தா உகாராத் தேஜஸாம் த்ரயம்
பிருதிவ்யாதி ப்ரக்ருத் யந்தம் மகாரோத்தம் புரந்தர -21-
ஜ்யோதிர்மயீ அர்த்தமாத்ரா சா சின்மயீ பரமா கலா
யுக்பி ஸ்வரை சபின் த்வந்தை ராத்யன்ன ஸ்வர ஷட்கயோ -22-
ஓம் ஆம் ஹ்ருதய நம/ஓம் ஈம் சிரசே ஸ்வாஹா / ஓம் ஊம் சிகாயை வசட்/ ஓம் லூம் கவசாய ஹூம் /
ஓம் ஐம் நேத்ராய ஓவ்ஷட்/உச்சரித்து அந்த அந்த இடங்களை எழுவத்துவது போலே தொட வேண்டும்
ஞானாதி குண ஷாட்காந்தை ரங்க க்லுப்திர முஷ்ய
நாபவ் ப்ருஷ்டே ததா பாஹ்வோ ரூருஜாநுப தேஷூ -23-
தார பூர்வான் குணான் பூயோ வின்யசேத் பாக சாசன
ஏவ வின்யஸ்ய தன் மந்த்ரம் அங்கோப அங்க சமன்விதம் -24-
ஸ்வ தேஹே குருராத்மஸ்தம் சிந்தயேத் புருஷோத்தமம்
விஸ்வாதி லய பூர்வம் து யதாவத் தன்னிபோத-25-
ஓம் ஞானாய நம-ஓம் ஐஸ்வர்யாய நம /ஓம் சக்தயே நம / ஓம் பலாய நம / ஓம் வீர்யாய நம /ஓம் தேஜஸே நம /
உபாசகன் தன் சரீரத்தில் உள்ளவனை புருஷோத்தமனாகவே சிந்தித்தபடி இருக்க வேண்டும் –

விஸ்வம் ஜாக்ரத் பத ஈசானம் ஸர்வேந்த்ரிய சமீரகம்
போக்தாரம் சப்த பூர்வாணம் பஞ்சாநாம் விஷயாத்மநாம் -26-
விஸ்வம் என்னும் தேவதையே விழிப்பு நிலையில் அதிஷ்டான தேவதை

அநிருத்தாத்மகம் தம் ச சிந்தயேத் பிரதம அக்ஷரம்
தம் சோப கரணம் தேவமகாரே ப்ரவிலாப்பய து–27-
அநிருத்தனாகவே அந்த விஸ்வத்தை உபாசகன் தியானித்து -அகாரத்தில் லயிக்கச் செய்ய வேண்டும்

அகாரம் தைஜஸே தேவே ப்ரத்யும்நே ஸ்வப்ந வர்த்தமகே
அந்தகரண வ்ருத்தினாம் ப்ரேரக ப்ரவிலாபயேத்-28-
அடுத்து ப்ரத்யும்ன ஸ்வப்ன அதிஷ்டான தேவதை-

தம் சோபகரணம் தேவம் உகாரே ப்ரவிலாபயேத்
உகாரம் சேஸ்வரே ப்ராஜ்ஜே சங்கர்ஷண தநுஸ்திதே–29-
ப்ராஜ்ஜ தேவதை சங்கர்ஷணன் -ஸூஷூப் தி நிலை அதிஷ்டான தேவதை

ஸூஷூப்தி பதகே சாஸ்வத் பிராணாதி ப்ரேரகே விபவ்
விலாப்ய தம் ச தேவேசம் துர்ய சமஸ்தே அர்த்த மாத்ரகே-30-
ஞான ஆனந்த மயே தேவே வாஸூதேவே விலாபயேத்
துர்யாதீதே ச தத் துர்யம் லஷ்மீ நாராயணாத்மநி -31-
வாஸூதேவனே துர்ய அவஸ் தையிலும் – அப்பாலும் உள்ள அதிஷ்டான தேவதை

ப்ரவிலாப்பய ஸ்வயம் திவ்யா மஹந்தாம் வைஷ்ணவீம் ச்ரயேத்
தன்மயஸ் தாத்ருசம் ப்ராப்ய லயஸ்தானம் தத க்ரமாத் –32-
ஜாகராமவ தீர்யாத தீஷிதம் சிஷ்யமப்ரத
சத்குருர் மன்மயோ பூத்வா தாரமத்யா பயேத் ஸ்வயம் -33-
சாங்கோ பாங்க க்ரமம் சஸ்வத் சசமாதிம் சவிஸ்தரம்
ச ச தத்யாத் ஸ்வ மாத்மாநம் தக்ஷிணாம் குரவே தனை–34-
லப்தாநுஜ்ஞஸ்தத குர்வன் பவ்ரச்சரணிகம் விதிக்கு
மஹா நதீ தடம் கத்வா ஸித்தாத்யாயதனம் து வா -35-
பாலசம் வா வனம் சம்யக் பர்யந்தாத்ருஷ்ட பூதலம்
ஸ்நாநம் த்ரிஷவணம் குர்வன் ப்ரஹ்மசாரி ஜிதேந்த்ரிய -36-
பயோயாவக பைஷாணா மச்ரந்நந் யதமம் ஸக்ருத்
குசோச்சயே நிஷண்ண சன் காசசீர குசேசய–37-
பவ்ரச்சரணிகம் -ஜபம் தியாகம் யாகம் முறைப்படி ஸ்நானம் அந்தணர்களுக்கு உணவு அளித்தால் ஆகிய ஐந்தும்

பாலாசம் தாரயேத் தண்டம் சம்வீதஸ் க்ருஷ்ண சர்மணா
மச்சித்தோ மன்மயோ பூத்வா குர்வாதிஷ்டேன வர்தமநா –38-
நித்யம் யோக பரோ பூத்வா சம்யக் ஜ்ஞான சமாதிமான்
தச லக்ஷம் ஜபேன் மௌநீ தாரம் சம்சார தாரகம் -39-
தாரக மந்த்ரத்தை -10-லக்ஷம் முறை ஜபித்து சம்சார லோகம் காப்பவன் ஆகிறான்

தசாம்சம் ஜுஹுயாத் பர்ணைர் சமித்பிர் சர்பிஷாபி வா
ப்ரீதா தஸ்ய ப்ரகாஸே அஹம் அஹந்தா வைஷ்ணவீ பரா –40-
சாதகஸ்ய தத சம்யக் சத் விவேகினி சேதஸி
லஷ்மீ நாராயணாக்யம் தத் சமாஸ்ரயம் ப்ரகாஸதே -41-
நூறாயிரம் முறையால் யாகம் செய்து ஸ்ரீ லஷ்மீ நாராயணன் சாஷாத்காரம் அடையச் செய்கிறேன்

ஜீவன்னேவா பவேன் முக்த புனீதே சஷுஷா ஜகத்
சித்தா ஸ்யுஸ் தஸ்ய மந்த்ராஸ்தே லௌகிகா வைதிகாச்ச யே -42-
ஸ்நாத சர்வேஷு தேவேஷு வித்யாஸூ சகலாஸூ ச
சித்தாந்தேஷு ச சர்வேஷு தீர்த்தேஷு ச பவேதசவ் -43-
இங்கேயே முக்தி பெற்ற நிலை அடைந்து கடாக்ஷத்தாலே ஜகாத்தை பாவனம் ஆக்குகிறான்
அனைத்து மந்திரங்களும் கை கூடி அனைத்தையும் அறிந்தவன் ஆகிறான் –
ப்ரயோகா சர்வ மந்த்ராணாம் யாவந்தோ யாத்ருசாச்ச யே
தாவந்தரஸ் தாத்ரு சாஸ்தே அஸ்ய ப்ரயோகா இதி நிர்ணய –44—பூ புவ ஸ்வ -அ உ ம கரங்களில்
அஸ்ய வ்யாஹ்ருத யஸ்திஸ்ரோ வர்ண த்ரய சமுத்கதா
பத்ப்ய சமுத்கதா ஹயஸ்யா ஸாவித்ரீ சர்வ பாவநீ-45- –காயத்ரி மந்த்ரம் இவற்றால்
அஸ்யா பத் பட்யஸ்த்ரயோ வேதா ருக் யஜுர் சாம லக்ஷணா
இத்யேதன்மயம் ஏவேதம் லௌகிகம் வைதிகம் வச -46 -மூன்று பாதங்களில் இருந்தே மூன்று வேதங்களும்
யதா ந்யக்ரோத தாநாயாம் அந்தர் பூதோ மஹா த்ரும
ததேதம் வாங்மயம் விஸ்வம் அஸ்மின் அந்தஸ் ஸ்திதம் சதா 47–ஆலமர விதை போலே பிரணவம் -அனைத்தும் அடங்கும்
ஏதத் ஆத்யம் மஹா பீஜம் சப்தா நாம் ப்ரக்ருதி பரா
சப்த ப்ரஹ்ம பரம் தாம பவித்ரம் பரமம் மஹத் 48—மஹா பீஜ மந்த்ரம் -சப்த ப்ரஹ்மம்
ஓங்கார ப்ரணவஸ் தாரோ ஹம்ஸோ நாராயணோ த்ருவ
வேதாத்மா சர்வ வேதாதிராதித்ய சர்வ பாவன–49-
மோக்ஷதோ முக்தி மார்கச்ச சர்வ சந்தாரண ஷம
ஏவமாதீநி நாமாநி சாஸ்த்ரே சாஸ்த்ரே விசசணை -50-
ஓங்காரம்- பிரணவம் – தாரா -ஹம்சம்- நாராயணா- த்ருவம்- வேதாத்மா – சர்வ வேதாதி -ஆதித்யன் -சர்வ பாவாநம் —
மோக்ஷதா -முக்தி மார்க்கம் -சந்தாரண ஷம-போன்ற பலவும் – ஓம் -என்பதை குறிப்பதாகவே சாஸ்திரம் சொல்லும் –

அதீதாநி மஹா புண்யான் ஓங்காரஸ்ய மஹாத்மந
இதம் சரணம் அஞ்ஞானம் இதமேவ விஜாநதாம் –51-
அயமின்விச்சதாம் ஸ்வர்க்க போத பாரம் திதீர்ஷ்தாம்
ஹகாரவ்கார சம்யோகாதயம் பிரசாத சம்ஜ்ஞக –52-பிரணவமே ஓடம் -ஹ -ஓவ் -த்வனிகளின் கூட்டம் என்பதால் பிரசாதம்
பிண்டோ அயம் சர்வ தத்தவாநாம் பிண்ட பூத ச நாதந
சாதனம் பிரதிபத்திச் ச விநியோகோ அத தாரணா –53-
ஜீவஸ் யேவ ஹரேசாந பிரசாதஸ் யாஸ்ய வித்தி தத்
அஸ்யைவ சம்ஜ்ஞா மந்த்ரோ அயம் ஹம்ஸோ நாம மஹா மனு –54-
போக்தாரம் ப்ரதமம் வர்ணம் வித்தி போக்யம் த்விதீயகம்
நாராயண மயம் பூர்வமக்ஷரம் ஸ்ரீ யம் பரம் –55-
அக்நீஷோ மாத்மகாவேதவ் வர்ணவ் வித்தி சனாதனவ்
அநயோ ரந்தரா சக்ர பிந்து தர்மவ் வ்யவஸ்திதவ்–56-
சம்ஜ்ஞா -தொடக்கம் -ஹம்சம் உயர்ந்த மந்த்ரம் –ஹ — நாராயணன் / ஸ -ஸ்ரீ யை /சொல்லும்
இவை இரண்டும் அக்னி சோமன் -ஆகியவர்களை உள்ளடக்கி இருக்கும்
இவை இரண்டின் நடுவில் பிந்துவும் -ஸ்ருஷ்ட்டி /தர்மம் -சம்ஹாரம் -உள்ளது

ஆதாரான் மூர்த பர்யந்தம் போக்தாரம் வர்ண முந்நயேத்
விஸ்ரு ஜேந் முகதோ வர்ணம் த்வதீயம் போக்ய சம்ஜ்ஞகம் –57-
சர்வா ஸ்ருஷ்ட்டி க்ருதா தேந ஹம்ஸோச்சார ப்ரயோகத
அஜபேயம் சமாக்யாதா வித்யா சர்வாங்க சோபநா -58-
சதுஸ் ஷஷ்ட்யாதிகா சீதி கோடி சம்க்யாஸூ யோநிஷூ
தத் பேதேஷூ ச மந்த்ரோ அயம் ஸ்வயம் உச்சரதே சதா -59-
ஹம்ச-உச்சரிப்பு மூலம் ஸ்ருஷ்ட்டி / அஜபேயம் -என்னும் வித்யை -அனைத்து அங்கங்களுடன் கூடியது
பிரபஞ்சத்தில் -84-லக்ஷம் வகையான உயிர் இனங்களால் தானாகவே உச்சாடனம் செய்யப்பட்டுள்ளது –
நிச்வாஸேந சமம் வித்யா சமுதேத்யந்த உஜ்ஜ்வலா
உதயாஸ்தமயா வஸ்யா ச்வாஸ நிச்வாஸ துல்யகவ -60-
இந்த வித்யை உள்ள வளர்ந்தபடி இருந்து தானாகவே மூச்சு வழியாக மேலே எழுந்தது
இதன் வெளிப்படுதல் மற்றும் மறைதல் என்பது உசுவாச நிச்வாஸம் என்பது போன்றே உள்ளது –
ஷஷ்டி ச்வாஸ பவேத் ப்ராணா ஷட் ப்ராணா நாடிகா மதா
நாட்யா ஷஷ்டி ஹோராத்ர மேவம் கால க்ரியா கத்தி-61-
பிராணனின் -60-ஸ்வாசங்கள் உள்ளன -ஆறு பிராணங்கள் ஒரு நாடி -60-நாடி ஒரு பகல் இரவு ஆகும் –
இப்படி காலத்தின் பாகம்

ஏவம் ஹம்ஸோ தயாத் வித்தி ஸஹஸ்ராண்யேக விம்சதிம்
சதாநி ஷட் ச தேவேச தாவந்த ஸ்யுர்ஜபா க்ருதா -62-
இவ்விதம் ஹம்ச மந்த்ரத்தை வெளிப்படுத்தல் என்பது எந்த
ஒரு மந்திரத்தையும் -21600-உச்சாடனம் செய்த சக்தியை உண்டாக்கும் –

கிந்து சங்கல்ப நம் குர்யா தர ஹராதவ் மநீஷயா
ஏவம் சம்க் யான் ஜபாநஸ்ய கரிஷ்யாமீதி புத்தி மான் -63-
விச்யஸேத் பஞ்ச சங்காநி தேஷாம் ரூபம் நிபோத மே
ஸூர்ய சோமவ் சதுர்த்யந்தவ் நம ஸ்வாஹா சமன்விதவ் -64-
நிரஞ்சநவ் நிராபாசவ் வவ்ஷங் ஹூம்ஸ் படந்தகவ்
படந்தம் மூலமே வாஸ்த்ரம் இத் யங்காந் யஸ்ய பஞ்ச து -65-

ஓம் நமோ ஹஸ்தாய ஸ்வாஹா வவ்ஷத் ஹூம் பட்-என்ற மந்த்ரத்தை ஐந்து அங்கங்கள் உடன்
(தோஷங்கள் மயக்கங்கள் அற்ற ஸூர்ய சோமவ் இருவருக்கும் நம-
ஸ்வாஹா என்றும் – சதுர்த்யந்தவ் -நான்காம் வேற்றுமையுடன் இணைக்கப் பட்டு -இவையே ஐந்து அங்கங்கள்)

அயமேவ விபர்யஸ்ய பரமாத்ம மநு ஸ்ம்ருத
சம்ருத்வா சக்திம் ச சம்பாராம் ஸூர்யே போக்தரி சம்நயேத் -66-
சிஷ்டம் பிரணவ வச்சிந்த்யம் இதி சம்ஜ்ஞா மநோர் விதி
பத மந்த்ராஸ் த்ரயோ அஸ்ய ஸ்யுர் விதாநே பஞ்ச ராத்ரிகே -67-
விஷ்ணவே நம இத்யேவம் நமோ நாராயணாய ச
நமோ பகவதே பூர்வம் வாஸூ தேவாய சேத் யபி-68-
ஜிதந்தே புண்டரீகாக்ஷ நமஸ்தே விஸ்வ பாவந
நமஸ்தேஸ்து ஹ்ருஷீகேச மஹா புருஷ பூர்வஜ-69-
பதமந்த்ரச் சதுர்தோ அயம் ப்ரணவஸ்ய புரந்தர
ஓங்கார சஹிதா நேதாந் மந்த்ரான் பூர்வ விதோ விது-70-
இந்தமந்த்ரத்தை மாற்றி படிக்கும் போது பரமாத்ம மந்த்ரம் ஆகும் -ஸ்ரீ விஷ்ணு காயத்ரி –

ஞானாதி குண சம்யுக்தைரஷரை ப்ரணவாதிபி
நமோஸ்தை அங்க க்லுப்தி ஸ்யாத் ததைவ உப அங்க கல்பநா-71-
ந்யூநா ஷரஸ்ய மந்த்ரஸ்ய வர்ணேந சரமேண து
உப அங்க கல்ப நா கார்யா தத் தத் குண பதைர் யுதா-72-
ததைவ ஸ்பீத வர்ணஸ்ய சிஷ்டைஸ் து த்வாத சாதிகை
ஸம்ஸ்தைச் சரமோ பங்கம் கல்பயேத் தேஜஸா ஸஹ -73-
கேவலஸ் தாரகச் சைவ சத்வாரச்ச ததாதிகா
பஞ்சை தே வியாபகா மந்த்ரா பாஞ்ச ராத்ரே ப்ரகீர்த்திதா -74-
நா ஸாத்யம் கிஞ்சி தஸ் தீஹ மந்த்ரைரேபிர் மஹாத்மபி
நிஸ்ரேணீ பஞ்ச பர்வைஷ பர ப்ரஹ்மாதி ரோஹணே -75-
ஏஷ திவ்யா மஹா சத்தா பஞ்ச மந்த்ரீ து மந்மயீ
அர்ச்சாநாஜ்ஜபதோ த்யாநாதி மாம் சம்யக் ஸமச்ரித
ஸ்வாம் சத்தாம் வைஷ்ணவீம் ப்ராப்ய பரம் ப்ரஹ்மாதி கச்சதி -76-

——————————–

அத்யாயம் –25 -கீழே தாரக மந்த்ரம் இனி சம்சார ரஷாக -தாரா அநு தாரா -மந்த்ரங்கள் –

இத்தம் தே கதித சக்ர தாரகஸ் யை ஷா விஸ்தர
சம்சார தாரிகாயா மே தாரிகாயா ஸ்ருணு க்ரமம் -1-
வர்ணா நாம் விதி சித்யர்த்தம் சம்ஜ்ஞா பூர்வம் நிசாமயா
ஸ்ருதாஸூ வித்வத்யாஸூ விதிர் மந்த்ரஸ் ப்ரவர்த்ததே -2-
அகாராஸ்வா ப்ரமேயச்ச பிரதமோ வ்யாபகஸ் ஸ்ம்ருத
ஆதி தேவஸ் தசாகார ஆனந்த கோபநஸ் ஸ்ம்ருத -3-அகாரம் பிரமம் -வியாபகம் -ஆதி தேவன் -அனந்தன் -கோபநன்

ராம சம்ஜ்ஞ இகாராச்ச இத்த இஷ்ட ப்ரகீர்த்தித
ஈகார பஞ்ச பிந்துர் வை விஷ்ணுர் மாயா புரந்தர -4-ஐகாரம் ராம -இத்தம் இஷ்டம் / ஈகாரம்-பஞ்ச பிந்து -விஷ்ணு -மாயா
உகாரோ புவநாக்யச்ச உத்தாம உதயஸ் ததா
ஊகார ஊர்ஜோ லோகேச ப்ரஜ்ஞா தாராக்ய ஏவ ச -5-

சத்யச்ச ருதாமா ச ருகார ச து ச அங்குச
ருகாரோ விஷ்டராக் யச்ச ஜ்வாலா சைவ பிரசாரணம்–6-
லிங்காத்மா பகவான் ப்ரோக்தோ லுகார ஸ்தாரக ஸ்ம்ருத
லுகாரோ தீர்க்க கோணச்ச தேவதத்தஸ் ததா விராட் –7-
த்ரயச்ர ஏகார சம்ஜ் ஞச்ச ஜகத் யோநி அவிக்ரஹ
ஐஸ்வர்யம் யோக தா தா ச ஜ ச ஐராவண ஸ்ம்ருத –8-
ஓகார ஓத தேஹச்ச ஓத நஸ் சைவ விக்ரமீ
ஓவ்ர்வோ அத பூத ராக்யச்ச ஒவ் ஸ்ம்ருதோ ஹி ஏஷ தாத்மக –9-
த்ரை லோக்ய ஐஸ்வர்யதோ வ்யாபீ வ்யோமேச ஓங்கார ஏவ ச
விசர்க ஸ்ருஷ்ட்டி க்ருத் க்யாதோ ஹி அகார பரமேஸ்வர -10-

ரு அக்ஷரம் -சத்யம் -ருதாமன் -அங்குச /ரூ அக்ஷரம் -விஷ்டரம் -ஜ்வாலா -பிரசாரணம்
லு அக்ஷரம் -லிங்காத்மா -பகவான் -தாரக /தீர்க்க கோண /தேவ தத்த -விராட்
ஏ அக்ஷரம் -த்ரயச்ர -ஜகத் யோநி -அவிக்ரஹ / ஐ அக்ஷரம் -ஐஸ்வர்யம் -யோக தாதா -ஐராவண
ஓ அக்ஷரம் -ஓத தேஹ -ஓதந -விக்ரமீ / ஒவ் -அக்ஷரம் -ஒவ்ர்வ – பூதார-ஒவ்ஷதம்
ஓம் -த்ரைலோக்ய ஐஸ்வர்யத -வ்யாபிந் -வ்யோமேச / ஹ அக்ஷரம் -வி சர்க்கம் -ஸ்ருஷ்ட்டி க்ருத் -பரமேஸ்வர

கமலச்ச கராலச்ச ககார ப்ரக்ருதி பரா
ககார கர்வ தேஹம்ச வேதாத்மா விஷ்வா பாவந -11-
கதத் வம்சீ ககாரஸ்து கோவிந்தாச்ச கதாதர
ககாரஸ் த்வத கர்மாம்சுஸ் தேஜஸ்வீ தீப்தமாம்ஸ் தத-12-
ங்கார ஏக தம்ஷ்ட்ராக்யோ பூதாத்மா பூத பாவன
சகாராச் சஞ்சலச் சக்ரீ சந்த்ராம்சு ச து கத்யதே -13-
சந்தபதிச் சலத்வம்சீந் சகாரச் சந்த எவச
ஜந்மகந்த்ரு அஜிதச் சைவ ஐகாரச் சைவ சாஸ்வத -14-
ஜகரோ ஜஷ சம்ஜ்ஞச்ச சாமக சாம பாடக
ஈஸ்வரச் ச உத்தமாக்யச்ச ஞகாரஸ் தத்த்வதாரக -15-

சந்த்ரீ டகார ஆஹ்லாதோ விச்வாப்யாய கரஸ் ததா
தாரா தரஷ்ட காரச்ச நேமி கோஸ்துப உச்யதே -16-
தண்ட தாரோ டகாராச்ச மவ்லச அகண்ட விக்ரம
டகார விஸ்வ ரூபச்ச வ்ருஷகர்மா ப்ரதர்தன -17-
ணகார அபயத சாஸ்தா வைகுண்ட இதி கீர்த்தித
தகாரஸ் தா லலஷ்மா ச வைராஜா ஸ்ரக்தர ஸ்ம்ருத -18-
தன்வீ புவந பாலச்ச தகார சர்வ ரோதக
தத்தாவகோசோ தமநோ தகார சாந்தித ஸ்ம்ருத -19-
தகார சார்ங்கத்ருத் தர்த்தா மாதவச்ச ப்ரகீர்த்தித
நரோ நாராயண பந்தா நகார சமுதாஹ்ருத -20-

டகாரம் -சந்த்ரீ -ஆஹ்லாத–விச்வாப்யாயகர – தராதர -நேமி -கௌஸ்துப -தண்ட தார -மவ்சல -அகண்ட விக்ரம –
விஸ்வரூப -வ்ருஷகர்ம -ப்ரதர்த்தன
ண காரம் -அபயத -சாஸ்த – வைகுண்ட –
த கராம் -தால லஷ்மண் -வைராஜ -ஸ்ரக்தர-தந்வீந் -புவந பால -சர்வ ரோதக -தத்தாவகாச -தமந- சாந்தித –
சார்ங்க த்ருத் -தர்த்தா -மாதவ –
ந காரம் -நர -நாராயண -பந்தா

பகார பத்ம நாபச்ச பவித்ர பச்சிமாநந
பகார புல்ல நயநோ லங்காலீ ஸ்வேத சம்ஜ்ஜிதா–21-
பகாரோ வாமநோ ஹ்ரஸ்வ பூர்ணாங்க ச ச கத்யதே
பல்லாதகோ பகாராச்ச ஜ்ஜேய சித்தி ப்ரதோ த்ருவ –22-
மகாரோ மர்த்ந கால பிரதாந பரிபட்யதே
சதுர் கதிர் யகாரச்ச ஸூ ஸூஷ்ம சங்க உச்யதே -23-
அசேஷ புவநாதாரோ ரோநல கால பாவக
லகாரோ விபுதாக்யச்ச தரேச புருஷேஸ்வர –24-
வராஹச் ச அம்ருதாதாரோ வகாரோ வருண ஸ்ம்ருத
சகார சங்கர சாந்த புண்டரீக ப்ரகீர்த்தித–25-
ந்ருஸிம்ஹச்ச அக்னி ரூபச்ச ஷகாரோ பாஸ்கரஸ் ததா
சகாரஸ்தவம் ருதஸ் த்ருப்தி சோமச்ச பரிகீர்த்தித -26-
ஸூர்யோ ஹகார பிராணஸ்து பரமாத்மா ப்ரகீர்த்தித
அனந்தேச ஷகாரஸ்து வர்காந்தோ கருடஸ்ததா -27-
அசேஷ சம்ஞ்ஞா வர்ணாநாம் இத்யேதா கீர்த்திதா மயா
அநுலோம விலோமேந வர்ண்யா வர்ணஸ்ய வை புந -28-
சம்ஞ்ஞா சங்க்யா ச யா சக்ர சாமான்ய சா மஹாமதே
சிதம்ஸா சர்வ ஏவைதே வர்ணா பாஸ்வர விக்ரஹா -29-
காரணம் சர்வ மந்த்ராணா லஷ்மீ சக்த் யுப ப்ரும்ஹிதா
ஸ்துதா சம்பூஜிதா தியாதா வர்ணா சம்ஞ்ஞா பிராதராத் -30-
எழுத்துக்களே மந்திரங்களின் காரணம் -ஸ்ரீ லஷ்மீ சக்தியால் அவை வலுவாக்கப்பட்டு
உபாசகனால் ஸ்துதிக்கப்பட்டும் பூஜிக்கப்பட்டும் த்யானிக்கப்படும் செய்யப்படுகின்றன

ப்ரய்ச் சந்தி பராம் ருத்தம் விஞ்ஞானம் பாவயந்த்யபி
பரஸ்பராங்க பாவம் ச மந்த்ரோத் பத்தவ் வ்ரஜந்த்யமீ–31-
அக்ஷரங்கள் மந்திரங்களில் ஓன்று மற்று ஒன்றுக்கு அங்கமாக இருந்து உபாசகனுக்கு செழிப்பும் ஞானமும் அளிக்கும்

சராசரே அஸ்மிம்ஸ் தன் நாஸ்தி யதமீபிர்ந பாவிதம்
நித்யா யத்யபி தா திவ்யா மந்த்ராணாம் மூர்த்தவ்ய பரா -32-
தாதாப்யே வம்விதைர் வர்ணைர்ப்பாவித இதை சிந்தனா
பவந்தி பூர்ண சமர்த்யா மந்த்ரா சாஸ்த்ர நிதர்சநாத் -33-அக்ஷரங்களால் ஆக்கப்பட்ட மந்த்ரங்கள் திவ்யம் நித்யம் பரிபூரணம் –

ஆலம்பனம் தியாம் சைவ பவந்த்யேவம் மஹா மதே
அபாக அபி யதா வ்யோம்நி தியா பாக பிரகல்ப்யதே–34-
ஸுகர்யாய ததா மந்தரே வர்ண பாக அனுசிந்த்யதே
க்ருதவைவ பாவகாம் வ்யாப்திம் வர்ணாநாம் பூஜனம் த்ரிதா -35-
மனசில் சிந்தித்து மூன்று முறைகள் பூமியில் எழுதப்பட்டதாக பூஜிக்க வேண்டும்

பூமவ் பத்மே ததா தேவ்யாஸ்தாநவ் மந்த்ரான் சமுத்தரேத்
பரமாத்மாந மாதாய யோஜயேத் கால வஹ்னி நா –36-
த்ரை லோக்ய ஐஸ்வர்ய தோபேத மாயாம் அஸ்மின் நியோஜயேத்
இதம் சா பரமா சக்திர் வைஷ்ணவீ சர்வ காமதா -37-
சதா பூர்ணா சிதா நந்தா மம மூர்த்திர் நிரந்தரா
இயம் சா பரமா நிஷ்டா யா சா ப்ரஹ்ம விதாம் த்ருவா-38-
அஸ்யாம் நிஷ்டாய தத்வஞ்ஞா விசந்தி ப்ரஹ்ம மன்மயம்
சவ்ஷா தத்வவிதாம் முக்யை சாஸ்த்ரே சாஸ்த்ரே விசிந்தயதே-39-
ஓதம் ப்ரேதம முஷ்யாம் வை ஜகச் சபிதார்த்த தாமயம்
அநயைவ சதா சாங்க்யை சாங்க்யா யே ஹம் சனாதநீ -40-

அநயைவ சமாதிஸ்த்தை ஸமாதீய சமாதிநா
அபிதீயே அநயை வாஹம் சைவ ஷட்த்ரிம்ச தந்திமா-41-
அவள் தாருகா -மூலமாகவே சமாதி நிலை அடைகிறார்கள் –
சைவர்களால் -36-வது தத்துவமாக கொள்ளப்படுகிறேன்–பதி மற்றும் சக்தி -பசு அல்லது ஜீவாத்மா -கலை காலம் -நியதி –
வித்யா- ராகம் -ப்ரக்ருதி -குணம் -பஞ்ச தன்மாத்திரைகள் -பஞ்ச பூதங்கள் -தச இந்திரியங்கள் –
மனம் -புத்தி -அஹங்காரம் -நான்கு பாசங்கள் –

மஹா ராஜீ ததைவாஹ மநயைவ த்ரயீ பரா
ருக் யஜு சாம சங்கதே ஸிந்த்யே ஸவ்ரே ச மண்டல -42-
ஸுரர்கள் வேத மண்டல மஹா ராணியாகக் கொள்ளப்படும் படி செய்கிறேன்

தருணீம் ரூப சம்பன்னாம் சர்வ அவயவ ஸூந்தரீம்
அநயைவ வ்யவஸ்யநித லோகாய தாவி ஸஷுணா-43-
லோகாயத உபாசகன் அனைத்து அவயவங்களிலும் அழகான பெண் -என்பவளாகக் கொள்ளும்படி செய்கிறேன்

க்ஷண பங்கவிதா நஜ்ஜைச் ஸிந்த்யே நிர்விஷயா ச தீ
ஆர்ஹதைச்சா நயை வாஹம் யஷீ நாம் நா ஸ்தோதிதா
அவள் மூலமே அனைத்தும் க்ஷண நேரம் நீடிக்கும் என்றும் தீர்மானிக்க இயலாதபடியான ஞானம் என்று
புத்தர்களால் நான் கொள்ளும் படி இருக்கிறேன் –
ஆர்ஹதர்-ஜைனர் -என்னை யஷை யாகக் கொள்ளும் படி இருக்கிறேன்

பரமா தாரிகா சக்திஸ் தாரிணீ தாரிகாக்ருதி
லஷ்மீ பத்மா மஹா லஷ்மீஸ் தாரா கௌரீ நிரஞ்ஜனா -45-
ஹ்ருல்லேகா பரமாத்மஸ்தா யா சக்திர் புவநேஸ்வரீ
சிச்சக்தி சாந்தி ரூபா ச கோக்ஷணீ கோஷஸம்பவா-46-
காமதேநுர் மஹாதேநுர் ஜகத்யோநிர் விர்பாவரீ
ஏவமா தீநி நாமாநி சாஸ்த்ரே விசஷணை-47-
தாரிகாயா நிருக்தாநி வேதே வேதே ச பண்டிதை
அஸ்யா ஏவாபரா மூர்த்திர் விஜ்ஜேயோ த்வநு தாரிகா -48-

ஸ்ரீ தாரிகாவின் திருநாமங்களை சாஸ்திரங்களும் வேதங்களும் பண்டிதர்களும் இவ்வாறு சொல்லும்
அநு தாரிகா அவளுடைய மற்றொரு ரூபம்

சாந்தம் நியோஜயேத் ஸ்தாநே பூர்வஸ்ய பரமாத்மந
சேஷமந்யத் சமம் ஹி ஏஷா தநுர்மே அந்ய அநு தாரிகா -49-
பரமாத்மந் என்பதற்குப் பதிலாக -சாந்தம் -என்பதைச் சேர்த்தால் -அதுவே அநு தாரிகா ரூபம் ஆகும் –
அதாவது -ச என்பதைச் சேர்த்து ஸ்ரீம் ஆகும் என்றவாறு –
தாரிகா யாமி வாஸ்யாம் ச விஜ்ஜேயம் வைபவம் மஹத்
இமே சக்தீ பரே திவ்யே மம தந்வவ் புரந்தர -50-
அநுதாரிகாவின் வைபவமும் தாரிகாவின் மேன்மை போன்றதே -இரண்டும் உயர்ந்த திவ்ய ரூபங்கள்

யத்கிம் சிதேதயா சாத்யம் சாதநீயம் ததன்யயா
இமே பூர்வா பரீபாவம் வ்ரஜத அந்யோந்ய வாஞ்சயா
சம்யக் சாதயதச் சைவ சாதகாநாம பீப்சிதம் -51-
இவற்றில் ஒன்றின் திறம் மற்று ஒன்றில் அடங்கியே காணப்படும் -இரண்டும் உபாசகனுடைய விருப்பங்களையும் நிறைவேற்றுவதாக உள்ளன –

-25-அத்யாயம் சம்பூர்ணம் –

——————————————————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்-

ஸ்ரீ ஸூந்தர காண்டம் சாரம் -ஸ்ரீ உ வே வேளுக்குடி ஸ்வாமிகள் —

ஸ்ரீ ஸூந்தரே ஸூந்தரோ ராம
ஸூந்தரே ஸூந்தரீ கதா
ஸூந்தரே ஸூந்தரீ ஸீதா
ஸூந்தரே ஸூந்தரம் வனம்
ஸூந்தரே ஸூந்தரம் காவ்யம்
ஸூந்தரே ஸூந்தரோ கவி
ஸூந்தரே ஸூந்தரம் மந்த்ரம்
ஸூந்தரே கிம் ந ஸூந்தரம் —

தர்போதக்ர தச இந்த்ரியனான மநோ நக்தம் சராதி ஷ்டிதே
தேஹேஸ்மின் பாவ சிந்து நா பரிகதே தீ நாம் தஸாம் ஆஸ்தித
அத்யத்வே ஹனுமத் சமேந குருணா ப்ரக்யாபிதார்த்த புமான்
லங்காருத்த விதேஹ ராஜ தனயா ந்யாயேந லா லப்யதே —ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகன் ஸ்வாமிகள்

ஸ்ரீ ஸீதா பிராட்டி அசோகா வனத்தில் சிறைப்பட்டால் போலே ஜீவாத்மா உடலில் சிறைப் பட்டு இருக்க –
அசோகவனத்தை உப்புக்கடல் சூழ்ந்தது போலே சம்சாரக்கடல் -பத்து தலைகள் போலே பத்து இந்திரியங்கள் –
ஆத்மா பகவானைப் பற்றி அறியாமல் துன்புற -திருவடி ஆச்சார்யர் ஸ்தானீயம் –
கணையாழி -பஞ்ச சம்ஸ்காரம்-திருச் சங்கு திருச் சக்கரப்பொறி-
ஆச்சார்யர் மூலம் நம் நாவில் ஸ்ரீ ராம திரு நாமம் திகழ்ந்து ஸ்ரீ ராம பக்தி வளர்வது திண்ணம் –
— ——————
முதல் சர்க்கம் -கடலைத் தாண்டினார்
ஸ்ரீ மஹேந்திர கிரியில் நின்று பெரிய திரு உருவம் கொண்டு நூறு யோஜனை தூரம் கொண்ட தென்கடலைக் கடக்க
கால்களை மண்ணிலே அழுத்தி ஸ்ரீ ராம பானம் போலே பறக்க –
மூன்று தடைகள் -மைனாகன் மலை -சுரஸா–ஸிம்ஹிகா அரக்கி -மூன்றையும் கடந்து வேகமாக முன்னேறி
இலம்பம் மலையிலே இறங்கினார் –

நம் விடா முயற்சியும் இறைவனின் அருளும் இருந்தால் தடைகளை விளக்கி இலக்கை எட்டலாமே
——————
சர்க்கம் -2-இலங்கையைக் கண்டார்
களைப்பே இல்லாத வாயு குமாரர் மதித்த இலங்கை ஐஸ்வர்யம் –
இரவுப் பொழுதில் தன்னை சுருக்கிக் கொண்டு உள்ளே நுழைந்தார் –
நகரின் செழிப்பைப் புறக்கணித்து ஸ்ரீ ஸீதா தேவியைத் தேடாத தொடங்கினார் –

புற அழகிலே மயங்காமல் இலக்கை நோக்கி ஒரு முகப்படுத்தி முன்னேறும் புத்தியை ஸ்ரீ திருவடி நமக்கு அருளட்டும்
—————————————
சர்க்கம் -3- என்றோ கிடைத்த அனுமதி
சிலம்பம் மலையில் இருந்து நகரில் நுழைந்து கோட்டை மதிள் சுவரில் ஏற முயன்றார் –
இலங்கிணி தடுக்க நகரைச் சுற்றிப்பார்க்க வந்ததாக சொன்னார் –
அவள் மீண்டும் தடுக்க நிஜ ரூபத்துடன் ஓங்கிக் குத்த அவள் அலறி சாய்ந்தாள் -அவளும் ப்ரம்மா தனக்கு கொடுத்த வரம் பலித்தது –
இலங்கைக்கு நாசா காலம் ஆரம்பம் என்று நீர் விரும்பிய படி உள்ளே செல்லும் என்ன ஸ்ரீ பிராட்டியைத் தேட உள்ளே நுழைந்தார்

நாம் எடுத்த கார்யம் பலருக்கும் பயன்படும் தர்மமாக இருக்குமானால் அந்தக்காரியம் நிறைவேற
தேவையான மங்களங்களை தெய்வமே அருளுவார்
———————–
சர்க்கம் -4-வியக்க வைத்த ஊர் –ஆனால்
ஸ்ரீ திருவடி மதிக்கும் படி ஐஸ்வர்யம் -பல அஷவ்ஹிணிகள் அளவிலான ராணுவ வீரர்கள்
45-காலாள்/ -27-குதிரை வீரர் / -9-யானை வீரர் / 9-தேர் வீரர் சேர்ந்தால் ஒரு குல்மம் —
இதே போலே -2430-குல்மான்கள் சேர்ந்தால் ஒரு அஷவ் ஹிணீ–அதாவது -218700-துருப்புக்கள்

அமைப்பு அழகாக இருக்கலாம் -ஆனால் தர்மம் இல்லாத படியால் ஸ்ரீ பெருமாளாது அருள் கிட்டாதே —
—————————————-
சர்க்கம் -5-நிலா உதவியது -கலையைக் காணோம் -கலை -கற்கும் கல்வியையும் நிலவின் அழகையும் குறிக்கும் –
இயற்கை எழிலுடன் இருக்கலாம் -அதில் களி க்கலாம் -ஆனால் அதில் கடவுளின் தன்மை இல்லா விட்டால் என்ன பயன்
—————–
சர்க்கம் 6-சொந்த சொத்தும் வந்த சொத்தும்
ஒவ்வொரு ஜீவனும் பரமாத்மாவின் சொத்து -பிறக்கும் போதும் இறக்கும் போதும் எந்த சொத்தும் இல்லையே –
பின் நான் -எனது -என்ற அஹங்காரம் மமகாரங்கள் எதற்கு –
——————
சர்க்கம் -7-வன வாசமா விமான வாசமா -புஷ்பக விமானத்திலா-அசோக வனத்திலா
அன்பும் அறனும் இல்லாத இல் வாழ்க்கையில் செல்வம் சிறைப்பட்டுத்தான் இருக்கும்
———————-
சர்க்கம் -8-போகமும் யோகமும்
புஷ்பக விமான வர்ணனை

ஆசைகளை வளர்த்துக் கொண்டு நிறைவேற்றப் பதறுவது தானே போகம் –
ஆசைகளைக் கட்டுப் படுத்தி திருப்தி அடைவது யோகம்
———————–
சர்க்கம் -9-தன்னிலை மறைந்தவர் –
பத்து மைல் நீளமான இராவணன் அரண்மனையில் ஸ்ரீ சீதாபிராட்டியை காண வில்லை

ஸ்தூலமான உடல் இன்பத்தில் மயங்கினாள் ஸூஷ்மாமா ஆத்மாவும் அதின் உள்ளுறையும் பரமாத்மாவும் புலப்பட மாட்டார்கள் –
——————
சர்க்கம் -10-தீயதில் சிக்கிய நல்லவர் -மண்டோதரி
மண்டோதரியைக் கண்டு இவள் ஸ்ரீ சீதாபிராட்டி தானோ என்று பரபரப்படைந்தார்

நல்லவனைத் தொடர்ந்த அனைவருக்கும் வாழ்ச்சி -தீயவனைத் தொடர்ந்த நல்லவனுக்கு தாழ்ச்சி
—————–
சர்க்கம் -11-தேடிய கண்ணும் மயங்காத மனமும்
ப்ரஹ்மச்சாரியான நான் பல பெண்களை பார்க்கிறேன் இது தகுமோ என்று கவலை உற்றார் –
கண்கள் பார்த்தாலும் தன் மனம் ஸ்ரீ பெருமாளைத் தவிர யார் இடமும் ஈடுபடவில்லை என்று நிம்மதி அடைந்து
மீண்டும் ஊக்கத்தோடே ஸ்ரீ சீதாப் பிராட்டியைத் தேடினார்

ஆத்மாவின் அறிவு மனத்தின் மூலம் புலன்களை அடைந்து பின் பொருளைக் காணும் –
ஆகவே மனம் கட்டுப்பட்டால் புலன்கள் சிதறாது -இறைவனிடம் ஈடுபட்ட மனம் கட்டுப்படும்
———————————–
சர்க்கம் -12-சோர்வு சோறு போடாது -ஊக்கம் உயர்வு அளிக்கும் –
மனமே நம் தாழ்ச்சிக்கும் வாழ்ச்சிக்கும் காரணம் -பற்றற்ற மனம் நண்பன் -எதிலும் பற்றுள்ள மனம் பகைவன்
———————-
சர்க்கம் -13-சோகம் தீர்த்த அசோக வனம்
செயல் நிறைவேறும் என்னும் சிறிது அளவு நம்பிக்கை ஊக்கத்தையும் -அந்த ஊக்கம் வெற்றியையும் கொடுக்கும்
—————————
சர்க்கம் -14-நீரைத்தேடி பூமி வருவாளா
பல வண்ணப் பூக்களால் மூடப்பட்ட ஸ்ரீ மாருதி மலர் மலை போல் காட்சி அளித்தார் –
குயில் கூவ மான் துள்ள மயில் ஆடும் வனத்தின் நடுவில் அழகிய குலத்தைக் கண்டார் –
அதன் கரையின் பொன்மயமான சிம்சுபா மரத்தைக் கண்டு அதன் மேல் ஏறி தன்னை மறைத்துக் கொண்டு
ஸ்ரீ ஸீதா பிராட்டி கண்டிப்பாக வருவாள் எனும் நம்பிக்கையோடு காத்து இருந்தார்

அதிக சக்தியே சில நேரத்தில் சோர்வு கொடுக்கும் -ஆனால் பக்தி எப்போதும் ஊக்கத்தை அளிக்கும் –
———————–
சர்க்கம் -15-கண்டது மகிழ்ச்சி தான் -ஆனால் காணாததே மேல்
ஸ்ரீ மாருதியின் நம்பிக்கை வீண் போகாமல் ஸ்ரீ சீதாப் பிராட்டியைக் கண்டார்
ஒரு பெண் என்ற அருள் -தன்னைச் சார்ந்தவள் என்ற அன்பு -மனைவியை இழந்தேன் என்ற துக்கம் இவற்றால்
ஸ்ரீ பெருமாள் வருந்துகிறார் -இவளைப் பிரிந்து ஸ்ரீ பெருமாள் உயிரோடே இருப்பதே அரிய செயல் என்று எண்ணி வியந்தார் –
இவளது துயரக் கோலத்தைக் காண இயலாமல் வருந்தினார்

கண்ணால் கண்ட ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டியைத் தம் மனம் என்னும் மேடையில்
ஸ்ரீ பெருமாளோடே சேர்த்துப் பார்த்த ஸ்ரீ திருவடியே நமக்குத் தஞ்சம் –
———————
சர்க்கம் -16-அவனுக்கு இவள் நிகர் -ஆனால் -அஸி தேக்ஷிணை-அன்றோ –
ஸ்ரீ நாச்சியார் விழி அவனால் விழிக்க ஒண்ணாதே
ஒழுக்கம் பண்பு உருவம் பிறப்பு -துல்ய சீல வயோ வ்ருத்தம் இருந்தாலும் –
எப்பொழுதும் கருணையே பொழியும் திருக்கண்கள் அன்றோ

பிறரின் துன்பம் கண்டு கலங்கி அத்தைப் போக்குபவனே பக்தன் -ஸ்ரீ பக்த ஆஞ்சநேயர் அன்றோ -ஆச்சார்ய ஸ்தானீயம் –
——————-
சர்க்கம் -17-மதிளா காவல்-மனமே காவல்
எழுநூறு அரக்கிகள் நடுவில் இருந்த ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி பெருமாள் மேல் வைத்த அன்பு ஒன்றே அணிகலனாக
அவனுடைய வில்லின் ஆற்றலில் வைத்த நம்பிக்கையே காவலாக மனா உறுதியோடு இருப்பதைக் கண்டு மகிழ்ந்தார்

பெரும் ஆபத்து சூழும் போது தளர்ந்து போகாத பொறுமையும் தாண்டி விடுவோம் என்ற நம்பிக்கையும் நம்மைக் காக்கும்
—————————————–
சர்க்கம் -18-ஒருத்தரின் காமமே ஊருக்கே சாபம்
பிறர் பொருள் பிறர் மனைவி ஆகியவற்றை தனது என்று நினைத்தால் மஹா பாதகம் தானே
——————–
சர்க்கம் -19-நடுக்கம் தீர்ப்பவளின் நடுக்கம்
நமக்கு ஏற்காத ஒரு பொருளை பற்றியோ அல்லது ஒருவரைப் பற்றியோ நாம் அறிந்து கொள்வது முதல் தவறு –
அதை ஆசைப்படுவது இரண்டாவது தவறு –
அதை அடைய முயற்சிப்பது மூன்றாவது பெரும் தவறு –
முதல் இரண்டு நிலைகளைத் தவிர்க்க முடியா விட்டாலும் மூன்றாவதைக் கண்டிப்பாகத் தவிர்க்க வேண்டும் –
————————–
சர்க்கம் -20-ஆக்கையின் வழி சென்றால் அழிவு -அறிவின் வழி சென்றால் ஆக்கம் –
உடல் ஆசைக்கு வசப்பட்டு பெண்களை போகப் பொருளாக நினைப்பது குற்றம் –
அறிவின் வழி சென்று ஸ்ரீ மஹா லஷ்மியின் அம்சமாக மதிக்க வேண்டும்
————————-
சர்க்கம் -21-கயவனுக்கும் நல்ல உபதேசம்
துரும்பைக் கிள்ளி நடுவில் இட்டு -சரணாகத வத்சலன் -மித்ர பாவனையுடன் ஆஸ்ரயிக்க உய்யலாம் –

ஸ்ரீ மஹா லஷ்மி ஒவ்வொரு ஜீவனையும் திருத்தி ஸ்ரீ பெருமாள் இடம் சேர வாய்ப்பை ஏற்படுத்தி அருளுகிறாள் –
பயன்படுத்திக் கொள்ள வேண்டுமே –
———————-
சர்க்கம் -22-இரண்டு மாதம் கெடு யாருக்கு-
நல்லவர்களைத் துன்புறுத்திக் கெடு வைத்தால் அது நமக்கு நாமே வைத்துக் கொண்ட கெடுவாகிவிடுமே
——————–
சர்க்கம் -23-புலஸ்திய மஹரிஷியின் குலத்தில் பிறந்தால் போதாது -தகுந்த நடத்தை வேண்டுமே
குலப் பிறப்பும் அறிவும் ஆற்றலும் தர்மத்துக்குத் துணை நின்றால் தானே சிறக்கும்
———————–
சர்க்கம் -24-விரக்தி அடைந்தவனுக்கு உயிர் புல்லுக்கு சமம்
ஸ்ரீ வசிஷ்டருக்கு ஸ்ரீ அருந்ததி போலேயும் ஸ்ரீ அகஸ்தியருக்கு ஸ்ரீ லோக முத்திரை போலேயும்
ஸ்ரீ பெருமாளை இறையும் அகலகில்லேன் என்றே இருப்பேன்

மயிர் நீப்பின் உயிர் வாழாக் கவரிமான் போன்றோர் சான்றோர் –
—————————————
சர்க்கம் -25-மானிடராய்ப் பிறத்தல் இனிதா கசப்பா –
இறைவன் வசப்பட்டால் மானிடப்பிறவி இனியது -பிறர் வசப்பட்டால் கசப்பானது
——————
சர்க்கம் -26-ஸ்ரீ பெருமாள் வேண்டாம் அளிக்க -ஒழுக்கக் கேட அழித்து விடும்
தன் குற்றங்களை நினைத்து பயப்படுத்தலும் மாறாக இறைவனின் ரக்ஷகத்வ தீக்ஷை -காருண்யத்தை
நினைத்துப் பயம் நீங்குதலுமே பக்தியின் அடையாளங்கள்
——————————
சர்க்கம் -27-கனவு நிஜமாகப் போகிறதே –
திரிஜடை கனவும் -ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டிக்கு இடது கண் துடிப்பதும்
இனிய குரலோடு பறவைகள் கூவும் நல்ல சகுனங்களும் தரிக்க ஹேதுக்கள் ஆயின

குறைவான புண்ணியம் கனவில் இன்பத்தையும் நிறைவான புண்ணியம் நிஜத்தில் இன்பத்தையும்
குறைவான பாவம் கனவில் துன்பத்தையும் நிறைவான பாவம் நிஜத்தில் துன்பத்தையும் கொடுக்கும்
——————
சர்க்கம் -28-காகுத்தன் வாரா விட்டால் யார் இனி உயிர் காப்பார் –
தீமையே செய்யும் மனத் தளர்ச்சியால் எந்தப் புகழும் கிட்டாதபடியால் சான்றோர் இதை ஏற்க மாட்டார்கள்
——————
சர்க்கம் -29-நல்ல சகுன ஸூசகங்கள் -உலகம் வாழ்ந்தது
நம்பிக்கைக் கீறு கீற்று தோன்றினாலும் மனத்தளர்ச்சி ஓடி விடும்
——————
சர்க்கம் -30-ஸ்ரீ ராம தூதரின் கூர்மையான புத்தியும் பக்தியும்
அப்போது ஒரு சிந்தை செய்து -லோக நாதனான ஸ்ரீ பெருமாளின் புகழ் மிக்க வரலாற்றை மதுர சொற்களால் பாட
அத்தைக் கேட்டு ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி அச்சம் தீர்வாள் என்று முடிவு செய்தார்
———————–
சர்க்கம் -31-உயிரை மீட்க்கும் அழுத்தமான ஸ்ரீ ராம நாமமும் வரலாறும்
தான் நூறு யோஜனை அகலம் உள்ள கடலைக் கடந்து வந்ததையும் ஸ்ரீ பெருமாள் அருளிச் செய்த அடையாளமுடைய
திருவுடையாளான உம்மைக் கண்டேன் -என்று அருளிச் செய்ய கேட்ட ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி
ஆச்சர்யமும் மகிழ்ச்சியும் அடைந்து எல்லா திக்குகளிலும் தேடி சிம்சுபா மரத்தின் மேல் கண்டாள்

அனைத்து ஆபத்துக்களையும் போக்கி நன்மைகளை அளிக்கும் ஸ்ரீ ராம நாமத்தையும்
ஸ்ரீ ராம கதையையும் தினமும் சொல்வோம்
————————
சர்க்கம் -32-அருவம் அல்ல உருவ வெளிப்பாடு –
மின்னல் போன்ற பொன் நிறத்தோடு இனிய ஸ்ரீ ராம நாமத்தைச் சொன்ன திருவடியைக் கண்டாள் –

முதலில் ஸ்ரீ பெருமானின் திரு உருவை நினைத்து மெது மெதுவே ஆழமாக இடைவிடாது தியானித்தால்
நேர காண்கிறாப் போலே அவர் உருவம் நம்மனசில் வெளிப்படும் –
இதையே பக்தியின் முதிர்ந்த நிலையான கண்ணால் காண்பதற்கு நிகரான சாஷாத் காரம் என்று சாஸ்திரங்கள் கூறும் –
——————————-
சர்க்கம் -33-திரு முகம் கண்டான் -அறிமுகம் கிடைத்தது –
ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி அருளிச் செய்த அறிமுகத்தில் இருந்து ஒரு பெண்ணிற்குப் புகுந்த வீட்டின் பெருமையும்
பிறந்த வீட்டின் அருமையும் கணவனின் அன்பும் இன்றியமையாதவை என்று அறியலாம்
———————–
சர்க்கம் -34-உண்மையை நம்ப வைப்பது எப்படி –
தான் ஸ்ரீ ராம தூதர் -விரைவில் ஸ்ரீ பெருமாள் உம்மை வந்து மீட்பர் -என்றார்

உண்மையை நம்ப வைக்க வெகு நேரம் ஆகலாம் -அதை எடுத்துச் சொல்வதில் இருக்கும்
நேர்மையும் விடா முயற்சியும் தான் கேட்பவருக்குப் புரிய வைக்கும் –
———————
சர்க்கம் -35-சொல்லுக்கு எட்டாத அழகு –
ஸ்ரீ ராமபிரானின் திருமேனி அழகை தியானித்தால் நம் புலன்களும் மனமும் கட்டுப்படும்
————————
சர்க்கம் -36-ஸ்ரீ கணையாழியைப் பெற்றாள்-ஸ்ரீ பெருமாளையே கண்டாள்
ஸ்ரீ கணையாழி மூலம் ஸ்ரீ ராம நாமத்தை நமக்கு உபதேசிக்கும் குருவாகிய திருவடி திருவடிகளே நமக்குத் தஞ்சம் –
————————–
சர்க்கம் -37-ஸ்ரீ ஆஞ்சநேயரின் விஸ்வரூபம் –
தன்னைக் காத்துக் கொள்ள ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி தன் சொல்லை நம்பாமல் ஸ்ரீ பெருமாளின் வில்லையே நம்பினாள்-
ஸ்ரீ பெருமாளே நம்மை ரஷிக்கும் பிராப்தியும் சக்தியும் உள்ளவர் –
———————————
சர்க்கம் -38-காகாசூர வ்ருத்தாந்தம் சொன்னால் -ஸ்ரீ சூடாமணியைக் கொடுத்து அனுப்பினாள்-
காகாசூரன் சரணம் என்று சொல்லா விட்டாலும் விழுந்த அவனை ஸ்ரீ பெருமாள் திருவடிகளில் வைத்து
ரஷிக்கும் படி அருளினாள்-ஸ்ரீ மஹா லஷ்மியின் அருள் முன்னதாகவே சரணாகதி பலிக்கும் –
————————————————-
சர்க்கம் -39-எளிமையின் சக்தியே ஸ்ரீ ஆஞ்சநேயர் –
தானே ஸ்ரீ வானர முதலிகளில் கடையானவன் என்று சொல்லிக் கொண்டார் –

நல்லதே நடக்க வேண்டும் என்று நினைத்தால் மன தர்மம் –
நல்லதையையே செய்தல் உடல் தர்மம் –
நல்லதையையே விடாமல் எடுத்துக் கூறுதல் வாக்கு தர்மம்
———————–
சர்க்கம் -40-விடை பெற்றார் -தடை இன்றிப் புறப்பட்டார் –
ஸ்ரீ கணையாழி முன்பு இருவரையும் சேர்த்து வைத்த கதையையும் அருளிச் செய்தாள்
சம்சாரம் ஆகிற பெரும் கடலில் இருந்து நம்மை ஆச்சார்யர்கள் தங்கள் உபதேசத்தால் கடாக்ஷத்தாலும் மீட்டு
ஸ்ரீ பெருமாள் இடம் சேர்ப்பிக்கிறார்கள் –
—————————–
சர்க்கம் -41-ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி இடம் பணிவு -அரக்கர்கள் இடம் துணிவு –
சாம -இன் சொல் கூறி / தான -பொருள் கொடுத்து/ பேத -வேறுபடுத்தி – வெல்வது முடியாதே அரக்கர்களை –
ஆகவே தண்டம் -அடி ஒன்றே வழி -என்று உணர்ந்து செயல் பட்டார்-

நாம் அவசர வேளையிலும் தீர்க்கமாக சிந்தித்து விரைந்து செயலாற்ற ஸ்ரீ வாயு குமாரன் நமக்கு அருளட்டும்
—————————
சர்க்கம் -42-விளக்கில் விழுந்த வீட்டில் பூச்சிகள்
ஏவப்பட்ட செயலை மீறாமல் துணிவோடு செய்வதே அடியவனுக்கு அடையாளம் –
———————-
சர்க்கம் -43-வல்லவனுக்கு புள்ளும் ஆயுதம் –
மண்டபம் அழித்தால் மீண்டும் கட்டலாம் -பண்பும் ஒழுக்கமும் இழந்தால் மீட்பது எளிது அல்லவே
———————-
சர்க்கம் -44-வம்புக்கு வந்த ப்ரஹஸ்தன் மகனான ஜம்பு மாலி –
அஸ்திர சஸ்திரங்களின் வலிமையை விட தர்மத்துக்கும் பக்திக்கும் பெரிய ஆற்றல் உண்டே –
———————–
சர்க்கம் -45-தந்திரமாக வந்த மந்திரி குமாரர்கள் எழுவரையும் அழித்தமை-
ஆற்றல் இல்லாதவர்க்கு விளையாட்டே வினையாகும் –
ஆற்றல் மிக்க திருவடிக்கு யுத்தம் கூட ஒரு விளையாட்டே தான் –
—————————–
சர்க்கம் -46-ராவணன் சிந்திக்காத தொடங்கினான் -ஆனால் சிந்தனையைத் தொடர வில்லை –

விரூபாக்ஷன் -யூபாக்ஷன் -துர்தரன்-ப்ரஹஸ்தன் -பாலகர்ணன் -பஞ்ச சேனாபதிகளையும் அழித்தமை

ஆபத்துக்கு காலத்தில் காரணங்களை ஆராயும் சிந்தனை உதிக்கும் -ஆனால் ஆணவத்தாலும் பதற்றத்தாலும்
சிந்தனையைச் சரியான பாதையில் தொடராமல் தவறான பாதையைத் தேர்ந்து எடுப்போம் –
ஸ்ரீ திருவடியே நமக்கு சரியான மார்க்கத்தைக் காட்டி அருளட்டும்
—————————-
சர்க்கம் -47-தந்தைக்காகப் போரிட்ட அஷ குமாரனை அழித்தமை –
முதியவர்கள் செய்யும் குற்றத்துக்கு இளையவர்கள் பலியாவது வியப்பாக உள்ளது
——————-
சர்க்கம் -48-இந்திரஜித் கட்டிய ப்ரஹ்மாஸ்திரத்தை சணல் கயிறு விடுவித்தது
மற்றறொரு கயிற்றுக் கட்டை ப்ரஹ்மாஸ்திரம் சகிக்காது –
அதே போலே சரணாகதியும் வேறு எந்த முயற்சியையும் எதிர்பார்க்காது
——————————–
சர்க்கம் -49-அதர்மம் இல்லாமல் இருந்தால் இந்திரனையும் வேற்று இருப்பானே –
இராவணனும் இந்திரனை வென்றவன் தான் -ஆனால் அதர்ம வழியில் என்பதால் நிலைக்காதே –
—————–
சர்க்கம் -50-திருவடியின் அறிமுகம் -ஸ்ரீ ராம தாசன்-ஸ்ரீ ராம தூதன்
நாம் முன் செய்த பாபங்கள் இப்போது வேறு உருவில் நம்மைத் துன்புறுத்தும் –
அதை அடையாளம் கண்டு திருத்திக் கொண்டால் துன்பம் விலகி விடும் –
—————————
சர்க்கம் -51-கருத்தில் தர்மம் -பேச்சில் இனிமை -நெஞ்சில் துணிவு –
இவற்றுடன் ஸ்ரீ திருவடி ராவணனுக்கு உபதேசம்

ஸ்ரீ இராமபிரான் இடம் தஞ்சம் அடைந்தால் வேறு யார் உதவியும் தேவை இல்லை –
அவர் இடம் இருந்து விலகினால் வேறு யார் உதவிக்கு வந்தும் பயன் இல்லை –
———————
சர்க்கம் -52-கோபத்தில் தவறான முடிவு எடுத்தால் கற்றது வீணாகும்

நேரத்திற்குத் தக்க தர்மத்தை எடுத்துக் கூற அறிவும் தைரியமும் வேண்டும் -தூதரைக் கொல்லக் கூடாது –
இவரை ஏவினவர்களை இங்கே வரவழைக்கும் படி தண்டிக்க ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வான் அறிவுரை
——————-
சர்க்கம் -53-நெருப்பை குளிர வைத்த ஸ்ரீ லஷ்மீ கடாக்ஷம் –
அக்னி பகவான் ஸ்ரீ ஸீதாபி பிராட்டிக்குத் தொண்டு செய்வதை ஸ்ரீ திருவடி உணர்ந்தார் –
தந்தையான வாயு பகவானும் குளிர்ந்து வீசினார்

கிடைத்த சந்தர்ப்பத்தை சாதகமாக மாற்றி எடுத்த காரியத்தை முடிக்க வேண்டும் –
—————–
சர்க்கம் -54-ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி உடைய சோக அக்னியே இலங்கையைச் சுட்டது –
ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டியுடைய கற்பு எனும் கனல் ஸ்ரீ திருவடியைக் கருவியாகக் கொண்டு ஊரையே கொளுத்தியது
————————————-
சர்க்கம் -55-நெருப்பு எரிக்குமா –
கற்பு என்னும் நெருப்பை அக்னியால் சுட முடியாதே -சாரணர்கள் புகழ்ந்து பேச கேட்டு மகிழ்ந்தார் ஸ்ரீ திருவடி

அதர்மத்தின் நடுவே தர்மம் இருந்தாலும் அதற்கு ஒரு தீங்கும் வாராது –
————————
சர்க்கம் -56-ஸ்ரீ ஸீதா ராம தாசன் -ஸ்ரீ பிராட்டி இடம் விடை பெற்று திரும்புதல்

அரிஷ்டம் என்னும் நெடிய மலையில் ஏறி கடலைத் தாண்டினார்
ஸ்ரீ பெருமாள் அனுப்பிய போது ஸ்ரீ ராம தூதன் என்னும் பட்டத்தோடு வந்தவர்
ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி திரும்ப அனுப்பிய போது ஸ்ரீ ஸீதா ராம தாசன் என்று
ஸ்வரூப அனுரூப பெருமையுடன் புறப்பட்டார் –
——————-
சர்க்கம் -57-கேட்டது கர்ஜனை -முடிந்தது கார்யம்
கண்டேன் சீதையை -சொல்லவே வேண்டாமே -பட்டினியிடு கரையில் காத்து இருந்த ஸ்ரீ வானர முதலிகள்
ஸ்ரீ திருவடியின் முழக்கத்தையும் காற்று வேகத்தின் ஒளியையும் கேட்டு ஆரவாரித்தனர்

கார்ய சித்திக்காக முழு உபவாசமோ அல்லது ஒரு வேலை உபவாசமோ இருந்தால் சிறந்த பயன் தரும் –
—————–
சர்க்கம் -58-தானே சொன்ன தன் வரலாறு –
ஸ்ரீ பகவானுடைய திரு விளையாடல்களைக் கேட்டு இருக்கிறோம் -பக்தனின் திருவிளையாடல் அன்றோ இது
——————–
சர்க்கம் -59-புறப்படட்டும் ஐவர் படை
ஸ்ரீ ஜாம்பவான் -ஸ்ரீ அங்கதன் -அஸ்வினி தேவர்களின் மகன்களான
ஸ்ரீ பனஸன் ஸ்ரீ நீலன் -ஸ்ரீ திருவடி ஐவரும் சேர்ந்து ஆலோசனை –

தனக்கே ஆற்றல் இருப்பினும் மூத்தவர்களின் அனுமதி கேட்பது ஸ்ரீ திருவடியின் பணிவுக்கு அடையாளம்
———————————
சர்க்கம் -60-ஸ்ரீ பெருமாளே முடிவு எடுக்கட்டும் -அவர் திரு உள்ளத்தை அறிந்தே செயல் படுவோம்-

நம்மை ரஷித்து அருளும் பரம் ஸ்ரீ பெருமாளதே –
அவருக்கு ப்ரீதி கார்ய கைங்கர்யம் செய்து உகக்கச் செய்வது நம் கடைமை
——————–
சர்க்கம் -61-ஸ்ரீ வானர முதலிகள் கொண்டாட்டம் -மது வனம் அழிந்தது -ஸ்ரீ பெருமாள் முதுகு தப்பிற்று
நரர்களுக்கு மகிழ்ச்சி வந்தாலே தங்க முடியாது -வானரங்கள் மகிழ்ந்தாள் கேட்க வேணுமோ
——————
சர்க்கம் -62-தப்பி வந்த ததிமுகன் ஒப்பித்தான் –
ஸ்ரீ அங்கத ஆழ்வான் தத்தி முகனை அடித்து விரட்ட அவன் ஆகாயத்தில் தாவி வந்து
ஸ்ரீ ஸூ க்ரீவன் காலில் விழுந்து புலம்பினான்

நிதானம் தவறினாலும் அளவோடு தவறினால் ஸ்ரீ அங்கத ஆழ்வான்
—————-
சர்க்கம் -63-வெற்றியை ஊகித்த ஸ்ரீ ஸூக்ரீவன்
ஒரு காரியத்தை முடிக்கச் சென்றவர் திரும்ப நடந்து வரும் தோரணையைப் பார்த்தாலே வெற்றியை ஊகித்து விடலாம்
———————————-
சர்க்கம் -64-மது வனம் அழிந்ததோ ஸ்ரீ பெருமாள் முதுகு தப்பித்தது
நடுவில் மது வனம் இருக்கவே ஸ்ரீ வானர முதலிகளின் மகிழ்ச்சி மட்டுப்பட்டது –
இல்லை என்றால் ஒவ்வொரு முதலியும் இருந்த உத்ஸாகத்தில் ஸ்ரீ பெருமாள் திரு முதுகில் அறைந்து
கண்டேன் சீதையை -என்று சொல்லி இருப்பாரே
———————–
சர்க்கம் -65-துன்பத்தைத் தவிர்க்க சுருக்கமாக நடந்தத்தை ஸ்ரீ திருவடி அருளிச் செய்து
ஸ்ரீ சூடாமணியை சமர்ப்பித்தார் –
இனி நாம் கடலின் மேல் அணை கட்டி தாண்டிச் செல்வதே வழி -என்றும் அருளிச் செய்தார்

நாம் சொல்லும் செய்தி துன்பம் அளிக்குமாகில் நடந்தத்தை சுருங்கச் சொல்லி
நடக்க வேண்டியதை விளக்க வேண்டும்
—————————–
சர்க்கம்-66-யார் அதிகம் அன்புடையவர் –
ஸ்ரீ ஜனகர் இந்திரன் மூலம் பெற்ற ஸ்ரீ சூடாமணியை ஸ்த்ரீ தனமாக கொடுத்தார் –
அத்தைக் கண்ட ஸ்ரீ பெருமாள் ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டியையே கண்டது போலே திரு உள்ளம் பற்றி
இனி ஒரு க்ஷணம் கூட பிரிந்து இருக்க மாட்டேன் என்று அருளிச் செய்தார் –
ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி ஒரு மாதம் -என்று அருளிச் செய்தார் –
பேர் அன்புடையவர் ஸ்ரீ பெருமாளே என்று நினைக்காத தோன்றும் –
பெருமையின் அளவை நினைத்து வேறு ஒரு கோணத்தில் பார்த்தால் ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டிக்கே புகழ் பாட வைக்கும்
——————–
சர்க்கம் -67-நடந்தத்தைச் சொன்னார் -நடக்க முடியாமல் போயிற்று
ஜீவாத்மாக்களின் குற்றங்களைக் காணாமல் அவர்களை நல் வெளிப்படுத்தும் ஒரே நோக்கத்தோடு
ஸ்ரீ மஹா லஷ்மீ ஸ்ரீ பெருமாள் இடம் இவர்களுக்காக புருஷகாரம் செய்து வேண்டுகிறாள் –
——————-
சர்க்கம் -68-யாம் பெரும் ஸம்மானம் நாடு புகழும் பரிசு
ஸ்ரீ திருவடி தன்னை ஸ்ரீ வானர முதலிகளின் கடைநிலை நீசன் என்றும் விரைவில் வந்து உம்மை மீட்டு
ராவணனை அழிப்பார் என்று அருளிச் செய்ய –
ஸ்ரீ பெருமாள் ஸ்ரீ திருவடியைத் திருத் தோள்கள் ஆரத் தழுவ-
இதுவே தாம் பெற்ற ஸம்மானம் -பாவோ நான்யத்ர கச்சதி -என்று சொல்ல வைத்ததே
இப் பூ உலகிலே ஸ்ரீ ராம கதையை இசைத்துக் கொண்டு -எங்கு ஸ்ரீ ராம கதையைப் பாடும் போதும் இருந்து மகிழ்கிறார்
கை கூப்பி ஆனந்தக் கண்ணீர் உடன் ஸ்ரீ ராம பக்தியை நமக்கும் அருளி நம்மோடே சேர்ந்து பாடுவார்
—————–

ஜெய் ஸ்ரீ ஸீதா ராம் -ஜெய் ஸ்ரீ திருவடி –

——————–

ஸ்ரீ ஆஞ்சநேய அஷ்டோத்தர சதா நாமாவளி

ஓம் ஆஞ்சநேயாய நம
ஓம் மஹா வீராய நம
ஓம் ஹனுமதே நம
ஓம் மாருதாத் மஜாய நம
ஓம் தத்வ ஞான ப்ரதாய நம

ஓம் ஸீதா தேவீ முத்ரா ப்ரதாயகாய நம
ஓம் அசோக வனி காச்சேத்ரே நம
ஓம் சர்வ மாயாவி பஞ்சநாய நம
ஓம் சர்வ பந்த விமோக்த்ரே நம
ஓம் ரஷோ வித்வம்ச காரகாய நம -10-

ஓம் பர வித்யா பரீஹாராய நம
ஓம் பர ஸுர்ய விநாசநயா நம
ஓம் பர மந்த்ர நிரா கர்த்ரே நம
ஓம் பர யந்த்ர ப்ரபேதகாய நம
ஓம் சர்வ க்ரஹ விநாசகாய நம

ஓம் பீம சேன ஸஹாய க்ருதே நம
ஓம் சர்வ துக்க ஹராய நம
ஓம் சர்வ லோக ஸாரீணே நம
ஓம் மநோ ஜவாய நம
ஓம் பாரீ ஜாதத்ரூம மூலஸ்தாய நம –20-

ஓம் சர்வ மந்த்ர ஸ்வரூபவதே நம
ஓம் சர்வ தந்த்ர ஸ்வரூபிணே நம
ஓம் சர்வ யந்த்ராத்மகாய நம
ஓம் கபீஸ்வராய நம
ஓம் மஹா காயாய நம

ஓம் சர்வ ரோக ஹராய நம
ஓம் ப்ரபவே நம
ஓம் பல சித்தி கராய நம
ஓம் சர்வ வித்யா சம்பத் ப்ரதாயகாய நம
ஓம் கபிசேநா நாயகாய நம –30-

ஓம் பவிஷ்யச் சதுராந நாயா நம
ஓம் குமார ப்ரஹ்ம சாரிணே நம
ஓம் ரத்ன குண்டல தீப்திமதே நம
ஓம் சஞ்சலத் வால சன்னத்த லம்ப மானசிகோ ஜ்வலாய நம
ஓம் கந்தர்வ வித்யா தத்தவஞ்ஞாய நம

ஓம் மஹா பல பராக்ரமாய நம
ஓம் காராக்ருஹ விமோக்த்ரே நம
ஓம் ஸ்ருங்கலா பந்த மோசகாய நம
ஓம் சாக ரோத்தாரகாய நம
ஓம் ப்ராஞ்ஞாய நம –40-

ஓம் ராம தூதாய நம
ஓம் ப்ரதா பவதே நம
ஓம் வாநராய நம
ஓம் கேசரீ ஸூநவே நம
ஓம் ஸீதா சோக நிவாரணாய நம

ஓம் அஞ்சனா கர்ப்ப ஸம்பூதாய நம
ஓம் பாலார்க்க சத்ருஸாநநாய நம
ஓம் விபீஷண ப்ரியகராய நம
ஓம் தசக்ரீவ குலாந்தகாய நம
ஓம் லஷ்மண பிராண தாத்ரே நம–50-

ஓம் வஜ்ரகாயாய நம
ஓம் மஹாத்யுதயே நம
ஓம் சிரஞ்சீவிநே நம
ஓம் ராம பக்தாய நம
ஓம் தைத்ய கார்ய விகாதகாய நம

ஓம் அஷ ஹந்த்ரே நம
ஓம் காஞ்ச நாபாய நம
ஓம் பஞ்ச வக்த்ராய நம
ஓம் மஹா தபசே நம
ஓம் லங்கிணீநி பஞ்சநாய நம –60-

ஓம் ஸ் ரீமதே நம
ஓம் சிம்ஹிகா பிராண பஞ்சநாய நம
ஓம் கந்த மாதந சைலஸ்தாய நம
ஓம் லங்கா புர விதாஹகாய நம
ஓம் ஸூக்ரீவ ச சிவாய நம

ஓம் தீராய நம
ஓம் ஸூராய நம
ஓம் தைத்ய குலாந்தகாய நம
ஓம் ஸூரார்ச்சிதாய நம
ஓம் மஹா தேஜஸே நம –70-

ஓம் ராம சூடாமணி ப்ரதாய நம
ஓம் காம ரூபிணே நம
ஓம் பிங்களாஷாய நம
ஓம் வார்தி மைனாக பூஜிதாயை நம
ஓம் கபாலீக்ருத மார்த்தாண்ட மண்டலாய நம

ஓம் விஜிதேந்த்ரியாய நம
ஓம் ராம ஸூக்ரீவ சந்தாத்ரே நம
ஓம் மஹா ராவண மர்தநாய நம
ஓம் ஸ்படி காபாய நம
ஓம் வாகதீசாய –80-

ஓம் நவ வ்யாக்ருதி பண்டிதாய நம
ஓம் சதுர் பாஹவே நம
ஓம் தீன பந்தவே நம
ஓம் மஹாத்மனே நம
ஓம் பக்த வத்சலாய நம

ஓம் சஞ்சீவன நகா ஹர்த்ரே நம
ஓம் ஸூசயே நம
ஓம் வாக்மிநே நம
ஓம் த்ருட வ்ரதாய நம
ஓம் கால நேமி ப்ரமதாய நம –90-

ஓம் ஹரி மர்கட மர்கடாய நம
ஓம் தாந்தாய நம
ஓம் சாந்தாய நம
ஓம் ப்ரசன்னாத்மநே நம
ஓம் தச கண்ட மதாபஹ்ருதே நம

ஓம் யோகிநே நம
ஓம் ராம கதா லோலாய நம
ஓம் சீதான்வேஷண பண்டிதாய நம
ஓம் வஜ்ரதம்ஷ்ட்ராய நம
ஓம் வஜ்ரநகாய நம–100-

ஓம் ருத்ர வீர்ய ஸமுத்பவாய நம
ஓம் இந்திரஜித் ப்ராஹிதாமோக ப்ரஹ்மஸ்த்ர விநிவாரகாய நம
ஓம் பார்த்த த்வஜாத்ரஸ் வசாய நம
ஓம் சர பஞ்சர பேதகாய நம
ஓம் தச பாஹவே நம
ஓம் லோக பூஜ்யாய நம
ஓம் ஜாம்பவப்ரீதி வர்த்தனாய நம
ஓம் ஸீதா சமேத ஸ்ரீ ராம பாத சேவா துரந்தராய நம –108-

—————

இதி ஸ்ரீ ஆஞ்சநேய அஷ்டோத்தர சதா நாமாவளி சம்பூர்ணம்

————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ உ வே வேளுக்குடி ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஸீதா ராம தாச திருவடி திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஸீதா ராம பர ப்ரஹ்ம பெருமாள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –