ஸ்ரீ ரெங்கம் -மட்டை அடி என்னும் -ஸ்ரீ ப்ரணய கலக-உத்சவம் –

ஸ்ரீ ரெங்கம் -ஸ்ரீ ப்ரணய கலக உத்சவம் –
பங்குனி மாத சுக்ல பக்ஷம் ஆதி ப்ரஹ்ம உஸ்தவத்தில் பங்குனி உத்தரம் -ப்ரணய கலகம் –
பெருமாளுக்காக அரையரைக் கொண்டும் -நாச்சியாருக்காக பண்டாரிகளைக் கொண்டும் வாதிப்பார்கள் –

திரு பங்குனி உத்தர நக்ஷத்ரம் -ஸூர்ய உதய காலத்தில் நம் பெருமாள் திருப் பல்லக்கில் ஏறி அருளி
முன்னும் பின்னும் ஸ்ரீ வைஸ்ணவ உத்தமர்கள் ஸ்தோத்ரம் பண்ண
திரு வெண் சாமரம் திரு முத்துக் கொடை முதலிய உபசாரத்தோடும்
ஒவ்வொரு திரு மாளிகையிலும் திருக் காவனம் பரிமாறி -வாழை மரம் பாக்கு கொலை முத்து பவளம் இவற்றால்
அலங்கரித்து ரமணீயமாய் இருக்கிற உள் திரு வீதி சித்திர திரு வீதிகளை வளம் வந்து
ஸ்ரீ பெரிய பிராட்டியார் திருச் சந்நிதிக்கு அதீதமான ப்ரேமையுடன் எழுந்து அருளும் போது
பெருமாள் உறையூர் நாச்சியார் இடம் போய் வந்தார் என்ற கோபத்தால் பெரிய பிராட்டியார்
திருக் காப்புச் சேர்த்துக் கொண்டு பூப் பந்துக்களாலும் -வாழைப் பழம் பலாச் சுளை முதலவைகளாலும் எறிவித்து
வாசலிலே நிறுத்தி வைக்கும் இருவருக்கும் போது நடக்கிற சம்வாதம் –

ஸ்ரீ நம் பெருமாள் அருளிச் செய்த பிரகாரம் –
நாம் உத்சவ அர்த்தமாக புறப்பட்டு அருளி திரு வீதிகள் எல்லாம் வலம் வந்து
தேவர்கள் புஷ்ப வர்ஷம் வர்ஷிக்க ஸ்ரீ வைஷ்ண உத்தமர்கள் முன்னும் பின்னும் ஸ்தோத்ரம் பண்ண
இப்படி பெரிய மநோ ரதத்தோடே தங்கள் இடத்திலே வந்தால் தாங்கள் எப்போதும் எதிரே விடை கொண்டு
திருக் கை கொடுத்து உள்ளே எழுந்து அருளப் பண்ணிக் கொண்டு போய் திவ்ய சிம்ஹாசனத்திலே
ஏறி எழுந்து அருள பண்ணி திருவடி விளக்கி – திரு ஒத்துவாடை சாத்தி -திரு ஆலவட்டம் பரிமாறி –
மங்கள ஆலத்தி கண்டு அருள பண்ணி சுருள் அமுது திருத்தி சமர்ப்பித்து இப்படி அநேக உபசாரங்கள் எல்லாம் நடக்குமே
இன்றைக்கு நாமே எழுந்து அருளின இடத்திலே திருக் காப்புச் சேர்த்துக் கொண்டு திரு முக மண்டலத்தைத் திருப்பிக் கொண்டு
திருச் சேவடிமார்கள் கைகளால் பந்துக்களாலும் பலன்களாலும் விட்டு எறிவித்து இப்படி ஒரு நாளும் பண்ணாத அவமானங்களை
எல்லாம் இன்றைக்கு பண்ண வந்த கார்யம் ஏது என்று கேட்டு வரச் சொல்லி
ஸ்ரீ நம் பெருமாள் அருளிச் செய்த பிரகாரம்

ஸ்ரீ பெரிய பிராட்டியார் அருளிச் செய்த பிரகாரம்
தாம் எப்போதும் போலே எழுந்து அருளினதே மெய்யானால் திருக் கண்கள் எல்லாம் சிவந்து இருப்பான் என்
திருக் குழல் கற்றைகள் எல்லாம் கலைந்து இருப்பான் என்
திருக் கஸ்தூரி திரு மன் காப்பு கரைந்து இருப்பான் என்
திரு அதரம் வெளுத்து இருப்பான் என்
திருக் கழுத்து எல்லாம் நகச் சிஹ்னங்களாக இருப்பான் என்
திரு மேனி எல்லாம் குங்குமப் பொடிகளாக இருப்பான் என்
திருப் பரி வட்டங்கள் எல்லாம் மஞ்சள் வர்ணமாய் இருப்பான் என்
திருவடிகள் எல்லாம் செம்பஞ்சுக் குழம்பாய் இருப்பான் என்
இப்படிப்பட்ட அடையாளங்களை பார்த்து நாச்சியாருக்கு திரு உள்ளம் மிகவும் கலங்கி இருக்கிறது
ஆனபடியினாலே உள்ளே இருக்கிறவர்களை வெளியே விட வேண்டாம் என்றும்
வெளியிலே இருக்கிறவர்களை உள்ளே விட வேண்டாம் என்றும்
இப்படி கட்டுப்பாடு பண்ணிக் கொண்டு இருக்கிற சமயத்திலே உள்ளே விண்ணப்பம் செய்ய சமயம் இல்லை
ஆனபடியினாலே நேற்றைக்கு எழுந்து அருளின இடத்திலே தானே இன்றைக்கும் எழுந்து அருளச் சொல்லி
நாச்சியார் அருளிச் செய்த பிரகாரம் –

ஸ்ரீ நம் பெருமாள் அருளிச் செய்த பிரகாரம்
திருக் கண் சிவந்து இருப்பான் என் என்றால் நாம் செங்கோலுடைய திருவரங்கச் செல்வரான படியால்
கவரி முடித்து கல் கச்சை கட்டி வல்லபம் ஏந்தி குதிரை நம்பிரான் மேலே ராத்திரி முழுவதும் நித்திரை இன்றி
ஜகத் ரக்ஷண அர்த்தமாக ஜாக ரூகனாய் இருந்த படியினால் திருக் கண் சிவந்து போச்சுது
திருக் குழல் கற்றைகள் எல்லாம் கலைந்து இருப்பான் என் என்றால் காற்று அடித்து கலைந்து போச்சுது
கஸ்தூரி திரு மண் காப்பு கரைந்து இருப்பான் என் என்றால் அதுகடோரமான ஸூர்ய கிரணத்தால் கரைந்து போச்சுது
திரு அதரம் வெளுத்து இருப்பான் என் என்றால் அசுரர் நிரசன அர்த்தமாய் தேவதைகளுக்காக சங்கத்வானாம் பண்ணின படியால் வெளுத்துப் போச்சு
திருக் கழுத்து எல்லாம் நகச் சின்னமாய் இருப்பான் என் என்றால் அதி பிரயாசமான காடுகளில் போகிற போது பூ முள்ளு கிழித்தது
திருமேனி எல்லாம் குங்குமப் பொடிகளாய் இருப்பான் என் என்றால் தேவதைகள் புஷ்ப வர்ஷம் வர்ஷித்த படியால் புஷ்ப ரேணு படிந்தது
திருப் பரிவட்டங்கள் எல்லாம் மஞ்சள் வர்ணமாய் இருப்பான் என் என்னில் சந்த்யா ராகம் போலே இருக்கிற
திவ்ய பீதாம்பரமான படியால் உங்கள் கண்ணுக்கு மஞ்சள் வர்ணமாய்த் தோன்றுகிறது
திருவடிகள் எல்லாம் செம்பஞ்சக் குழம்பாய் இருப்பான் என் என்றால் குதிரை நம்பிரான் மேல் ஏறி அங்கை மேல்
திருவடிகளை வைத்துக் கொண்டு போனபடியாலே திருவடிகள் சிவந்து போயின
இப்படிப்பட்ட அடையாளம் ஒழிய வேறே இல்லை -ஆனால் போது கழித்து வருவான் என் என்றால்
வேட்டையாடி வேர்த்து விடாய்த்து வருகிற சமயத்திலே திருமங்கை ஆழ்வான் என்பான் ஒருவன் வந்து
சர்வ ஸ்வ அபஹாரத்தையும் பண்ணிக் கொண்டு போனான்
அவனை சில நல் வார்த்தைகளைச் சொல்லி திரு ஆபரணங்களை மெள்ள வாங்கிக் கொண்டு போய்
கரு வூலத்தில் எண்ணிப் பார்க்கும் இடத்து கணையாழி மோதிரம் காணாமல் போச்சுது –
அதற்காக விடிய பத்து நாழிகைக்கு புறப்பட்டு அருளி திரு வீதிகள் எல்லாம் வலம் வந்து கணையாழி மோதிரத்தைக் கண்டு
எடுத்துக் கொண்டு மீள வாரா நிற்கச் செய்தே அப்பொழுது தேவர்கள் பாரிஜாத புஷ்பங்கள் கொண்டு சேவிக்க வந்தார்கள்
நாம் நம்முடைய பெண்டுகள் அன்னியிலே சூடுகிறது இல்லை என்று தமக்கு முன்னமே வரக்காட்டி நாமும் பின்னே எழுந்து அருளினோம்
ஆனபடியினாலே நாம் கொடுத்த புஷ்பத்தையும் வாங்கிக் கொண்டு நம்மையும் உள்ளே அழைக்கச் சொல்லி
ஸ்ரீ நம்பெருமாள் அருளிச் செய்த பிரகாரம்

ஸ்ரீ பெரிய பிராட்டியார் அருளிச் செய்த பிரகாரம்
கணையாழி மோதிரம் காணாமல் போனதே மெய்யானால் விடிய பத்து நாழிகைக்குப் புறப்பட்டு அருளி உறையூரில் போய்
மின்னிடை மடவார் சேரி எல்லாம் புகுந்து யதா மநோ ரதம் அனுபவித்து அவ்வனுபவத்திலே உண்டாய் இருக்கிற
அடையாளங்கள் எல்லாம் திருமேனியில் தோற்றா நிற்கச் செய்தேயும்
அவ்வடையாளங்களையும் அந்யவதாவாகக் கொண்டு நாங்கள் ஏழைகளான படியால் இப்படிப்பட்ட இருக்கிற வஞ்சந யுக்திகளை
எல்லாம் நேற்றைக்கு எழுந்து அருளின இடத்திலே தானே சொல்லிக் கொண்டு இன்றைக்கும் அங்கே தான் எழுந்து அருளச் சொல்லி
ஸ்ரீ பெரிய பிராட்டியார் அருளிச் செய்த பிரகாரம் –

ஸ்ரீ நம்பெருமாள் அருளிச் செய்த பிரகாரம்
நாமானால் உறையூரைக் கண்ணாலே கண்டதும் இல்லை -காதாலே கேட்டதும் இல்லை
துஷ்டர்களாய் இருக்கிறவர்களும் மனதுக்கு சரிப்போன படி சொன்னால் நீரும் அந்த வார்த்தைகளைக் கேட்டுக் கொண்டு
நம்மையும் ஒரு நாளும் பண்ணாத அவமானங்களை எல்லாம் பண்ணலாமா
நீங்கள் ஸ்த்ரீகளான படியால் முன்பின் விசாரியாமல் பண்ணினீர்களாம் என்கிற அவமானம் உங்களுக்கே ஒழிய நமக்குத் தேவை இல்லை
ஆனபடியால் நாம் கொடுத்த புஷ்பத்தையும் வாங்கிக் கொண்டு நம்மையும் உள்ளே அழைக்கச் சொல்லி
ஸ்ரீ நம் பெருமாள் அருளிச் செய்த பிரகாரம்

ஸ்ரீ பெரிய பிராட்டியார் அருளிச் செய்த பிரகாரம்
முந்தா நாள் அழகிய மணவாளப் பெருமாள் வேட்டையாடி வேர்த்து விடாய்த்து எழுந்து அருளினார் என்று
அடியோங்கள் அதி ப்ரீதியுடனே எதிரே விடை கொண்டு திருக் கை கொடுத்து உள்ளே
எழுந்து அருளப் பண்ணிக் கொண்டு போய் திவ்ய சிம்ஹாசனத்திலே ஏறி அருள பண்ணி திருவடி விளக்கி
திரு ஒத்து வாடை சாத்தி திரு ஆலவட்டம் பரிமாறினோம்
அப்போது அதிக சிரமத்தோடு எழுந்து அருளி இருந்தார் –
ஆனால் இளைப்போ என்று வெந்நீர் திரு மஞ்சனம் சேர்த்து சமர்ப்பித்தோம்
அதை நீராடினது பாதியும் நீராடாதது பாதியுமாகவே எழுந்து அருளி இருந்தார்
ஆனால் இளைப்போ என்று திருவறைக்குத் தகுதியான திவ்ய பீதாம்பரம் கொண்டு வந்து சமர்ப்பித்தோம்
அதையும் எப்போதும் போலே சாத்திக் கொள்ளாமல் ஏதோ ஒரு விதமாக சாத்தி அருளினார்
ஆனால் இளைப்போ என்று கஸ்தூரித் திரு மண் காப்பு சேர்த்து சமர்ப்பித்தோம்
அதையும் எப்போதும் போல் சாத்திக் கொள்ளாமல் திரு வேங்கடமுடையான் திரு மண் காப்பு போலே
கோணாமாணாவாய்ச் சாத்தி அருளினார்
ஆனால் இளைப்போ என்று தங்க பள்ளயத்தில் அப்பம் கலந்த சிற்றுண்டி அக்காரம் பாலில் கலந்து
வர்க்க வகைகள் முதலானதுகளைச் சேர்த்து சமர்ப்பித்தோம்
அதையும் அமுது செய்தது பாதியும் செய்யாதது பாதியும் எழுந்து அருளி இருந்தார்
ஆனால் இளைப்போ என்று சுருள் அமுது சேர்த்து சமர்ப்பித்தோம் –
அதையும் அமுது செய்யாதபடி தானே எழுந்து அருளி இருந்தார்
ஆனால் இளைப்போ என்றுதிரு அநந்த ஆழ்வானைத் திருப் படுக்கையாக விரித்து அதன் மேல்
திருக் கண் வளரப் பண்ணி அடியோங்கள் திருவடிகளைப் படித்து இருந்தோம்
தாம் வஞ்சகரான படியால் எங்களுக்கு ஒரு மாயா நித்திரையை உண்டாக்கி எங்கள் கருகூலம் திறந்து
எங்கள் ஸ்த்ரீ தனங்களான -அம்மானை -பந்து கழஞ்சு -பீதாம்பரங்களையும் கைக் கொண்டு இன்ன இடத்துக்கு
எழுந்து அருளுகிறோம் என்று சொல்லாதபடி எழுந்து அருளினார்
அந்த உத்தர க்ஷணமே அடியோங்கள் அச்சமுடன் திடுக்கிட்டு எழுந்து இருந்து திருப் படுக்கையை பார்க்கும் இடத்தில்
பெருமாளைக் காணாமையாலே கை நெரித்து வாய் அடித்து அணுக விடும் வாசல் காப்பாளரை அழைத்து
கேட்கும் அளவிலே அவர்கள் வந்து – அம்மானை -பந்து கழஞ்சு -பீதாம்பரமான ஸ்த்ரீ தனத்தையும் கைக் கொண்டு
இன்ன இடத்துக்கு எழுந்து அருளுகிறோம் என்று சொல்லாதபடி எழுந்து அருளினார் என்று சொல்ல வந்தார்கள்
அந்த உத்தர க்ஷணமே அந்தரங்க பரிஜனங்களாய் இருக்கிற திருச் சேவடிமார்களை அழைப்புவித்தோம்
அவர்கள் வந்து அடி பிடித்து அடி மிதித்துக் கொண்டு போன இடத்திலே உறையூரில் கொண்டு போய் விட்டது
அங்கே மச்சினி என்று ஒருத்தி முறைமை சொல்லி மற்று ஒருத்தியை மடியைப் பிடித்ததும் –
கச்சணி பொன் முலை கண்ணால் அழைத்ததும் -கனிவாய்க் கொடுத்ததும் -கையிலே நகக் குறி மெய்யாக ஆனதும் –
கார் மேனி எங்கும் பசு மஞ்சள் பூத்ததுமாய்க் கரும்புத் தோட்டத்தில் யானை சஞ்சரிக்குமா போலே
தேவரீர் சஞ்சரிக்கிறார் என்று நாங்கள் உசிதமாகப் போக விட்ட தூதியோடி வந்து அங்க அடையாளம் உள்ளபடி வந்து சொன்னாள்
உம்மாலே எமது மனது உலை மெழுகாய் இருக்கிறது -ஒன்றும் சொல்லாதே போம் போம் என்று
ஸ்ரீ பெரிய பிராட்டியார் அருளிச் செய்த பிரகாரம் –

ஸ்ரீ நம் பெருமாள் அருளிச் செய்த பிரகாரம்
ஒருவருக்கு ஒருவர் சம்சயப்பட்டால் அந்த சம்சயம் தீராமல் போனால் ப்ரமாணத்தாலே தீர்த்துக் கொள்வார்கள்
அந்தப்படி பிரமாணம் பண்ணித் தருகிறோம்
நாம் தேவாதி தேவனான படியால் தேவதைகளைத் தாண்டித் தருகிறோம் -சமுத்ரத்திலே மூழ்குகிறோம் –
அக்னி பிரவேசம் பண்ணுகிறோம் -பாம்புக்கு குடத்தில் கை இடுகிறோம் -மழு ஏந்துகிறோம் –
நெய்க்குடத்திலே கை இடுகிறோம் -இப்படிப்பட்ட பிரமாணங்களை யானாலும் வாங்கிக் கொண்டு
நாம் கொடுத்த புஷ்பத்தையும் வாங்கி சூட்டிக் கொண்டு நம்மையும் உள்ளே அழைக்கச் சொல்லி
ஸ்ரீ நம் பெருமாள் அருளிச் செய்த பிரகாரம் –

ஸ்ரீ பெரிய பிராட்டியார் அருளிச் செய்த பிரகாரம்
ஒருவருக்கு ஒருவர் சம்சயப்பட்டால் அந்த சம்சயம் ஒரு பிரகாரத்தாலும் தீராமல் போனால் ப்ரமாணத்தாலே தீர்த்துக் கொள்வார்கள்
லோகத்தில் ப்ராஹ்மணனுக்கும் ப்ராஹ்மணனுக்கும் வாக்குவாதம் வந்தால் ப்ராஹ்மணன் ப்ராஹ்மனைத் தாண்டிக் கொடுப்பான்
தாம் தேவாதி தேவனான படியால் தேவதைகளைத் தாண்டிக் கொடுக்கிறோம் என்று சொல்ல வந்தீரே
அந்தத் தேவதைகள் தம்முடைய திருவடிகளை எப்போ காணப் போகிறோம் என்று சதா பிரார்த்தித்துக் கொண்டு இருக்கிறவர்களை
வலுவிலே தாண்டித் தருகிறோம் என்றால் வேண்டாம் என்பார்களா
சமுத்ரத்திலே மூழ்கிறோம் என்று சொல்ல வந்தீரே -பிரளய காலத்திலே சகல லோகங்களையும் திரு வயிற்றிலே வைத்து ரக்ஷித்து
ஒரு ஆலிலைத் தளிரிலே கண் வளர்ந்த தமக்கு சமுத்ரத்திலே முழுகுகிறது அருமையா
அக்னிப் பிரவேசம் பண்ணுகிறோம் என்று சொல்ல வந்தீரே -ப்ரஹ்மாவுக்காக உத்தர வீதியிலே ஆவிர்பவித்த தமக்கு
அக்னியில் மூழ்கிறோம் என்றால் அக்னி சுடுமா
பாம்புக் குடத்தில் கை இட்டுத் தருகிறோம் என்று சொல்ல வந்தீரே -சென்றால் குடையாம் இருந்தால் சிங்காதனமாம் என்று
சதா சர்வ காலமும் திரு அநந்த ஆழ்வான் மேல் திருக் கண் வளர்ந்து இருக்கிற தமக்குப்
பாம்புக் குடத்தில் கை விட்டால் பாம்பு கடிக்குமோ
மழு ஏந்துகிறோம் என்று சொல்ல வந்தீரே -கோடி ஸூர்ய பிரகாசகமான திருவாழி ஆழ்வானை சதா திருக் கையிலே
தரித்துக் கொண்டு இருக்கிற தமக்கு அப்ரயோஜகமான இரும்பு மழு ஏந்துகிறது அருமையோ
நெய்க்குடத்திலே கை இடுகிறோம் என்று சொல்ல வந்தீரே -கிருஷ்ண அவதாரத்தில் பஞ்ச லக்ஷம் குடியில் உள்ள
நெய்யுண்ட தமக்கு நெய்க்குடத்திலே கை இடுவது அருமையா
இப்படிப்பட்ட இருக்கிற பரிஹாஸ பிரமாணங்களை எல்லாம் தமக்கு சரிப்போன இடத்திலே தானே பண்ணிக் கொண்டு
இன்றைக்கும் அங்கே தானே எழுந்து அருளச் சொல்லி
ஸ்ரீ பெரிய பிராட்டியார் அருளிச் செய்த பிரகாரம் –

ஸ்ரீ நம்பெருமாள் அருளிச் செய்த பிரகாரம்
நாம் உத்சவ அர்த்தமாகப் புறப்பட்டு அருளி திரு வீதிகள் எல்லாம் உலா வந்து தேவதைகள் புஷ்ப வர்ஷம் வர்ஷிக்க
ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்கள் எல்லாரும் ஸ்தோத்ரம் பண்ண இப்படி பெரிய மநோ ரதத்தோடே தங்கள் இடத்தில் வந்தால்
தாங்கள் எப்போதும் போல் ஆதரியாமல் படிக்கு அபராதங்களைப் பண்ணினோம் என்கிறீர்கள்
நாமானால் உறையூரைக் கண்ணாலே கண்டதும் இல்லை காதாலே கேட்டதும் இல்லை என்று சொன்னோம்
அத்தை அப்ரமாணமாக நினைத்தீர்கள்
ஆனால் பிரமாணம் பண்ணித்தருகிறோம் என்று சொன்னோம் அத்தை பரிஹாஸ பிரமாணம் என்று சொன்னீர்கள்
இப்படி நாம் எத்தனை சொன்ன போதிலும் அத்தனையும் அந்யதாவாகக் கொண்டு சற்றும் திரு உள்ளத்தில் இரக்கம் வாராமல்
கோபத்தால் திரு உள்ளம் கலங்கி திரு முக மண்டலம் கறுத்துத் திருக் கண்கள் சிவந்து இப்படி எழுந்து அருளி இருந்தால்
நமக்கு என்ன கதி இருக்கிறது
அழகிய மணவாள பெருமாள் ஸ்ரீ ரெங்க நாச்சியார் சந்நிதி வாசலிலே தள்ளுப பட்டுக் கொண்டு இருக்கிறார் என்கிற அவமானம்
உங்களுக்கே ஒழிய நமக்குத் தேவை இல்லை
ஆனபடியால் நாம் கொடுத்த புஷ்பத்தையும் வாங்கிக் கொண்டு நம்மையும் உள்ளே அழைக்கச் சொல்லி
ஸ்ரீ நம்பெருமாள் அருளிச் செய்த பிரகாரம் –

ஸ்ரீ பெரிய பிராட்டியார் அருளிச் செய்த பிரகாரம்
தாம் வருஷா வருஷம் அடமா எழுந்து அருளி தமக்குச் சரிப்போன படி நடந்துப் போட்டு பின்னும்
இங்கே வந்து நாம் என்றும் அறியோம் என்றும் பிரமாணம் பண்ணித் தருகிறோம் என்றும் பரிஹாஸங்களைப் பண்ணி
இப்படிப் பட்டு இருக்கிற அக்ருத்யங்களைப் பண்ணிக் கொண்டு வருகிறீர்
நாமானால் பொறுக்கிறது இல்லை –
நம்முடைய அய்யா நம்மாழ்வார் வந்து மங்களமாகச் சொன்ன வாய் மொழியினாலே பொறுத்தோம் –
உள்ளே எழுந்து அருளச் சொல்லி
ஸ்ரீ பெரிய பிராட்டியார் அருளிச் செய்த பிரகாரம்

பிரணய கலகம் முடிந்து உடனே ஸ்ரீ அழகிய மணவாள பெருமாள் ஸ்ரீ பெரிய பிராட்டியாருடன்
ஒரே சிம்ஹாசனத்திலே எழுந்து அருளி சகல மனுஷ நயன விஷயமாகி சேர்த்தி சேவை சாதித்து அருளுகின்றார் –

——————————————

ஸ்ரீ கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்-

ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகர் முநி வாஹன போகம் -பரியனாகி வந்த /-ஆல மா மரத்தினிலை /-கொண்டல் வண்ணனை–வியாக்யானம் –

அவதாரிகை –
தன்னை ஜிதம் தே புண்டரீகாக்ஷ நமஸ்தே விஸ்வ பாவந -நமஸ்தேஸ்து ஹ்ருஷீகேச மஹா புருஷ பூர்வஜ –
இத்யாதிகளில் படியே தோற்பித்து -திருவடிகளிலே விழப் பண்ணி
மேன் மேல் அனுபவத்தை உண்டாக்கின -தாமரைக் கண்களுக்கு தாம் அற்றுத் தீர்ந்த படியை –
ஆஸ்ரீத விரோதி நிராகரண வ்ருத்தாந்த பூர்வகமாக அநுபவிக்கிறார்-

பரியனாகி வந்த அவுணன் உடல் கீண்ட அமரர்க்கு
அரிய வாதிப்பிரான் அரங்கத்து அமலன் முகத்துக்
கரிய வாகிப் புடை பரந்து மிளிர்ந்து செவ்வரி யோடி நீண்ட வப்
பெரிய வாய கண்கள் என்னைப் பேதைமை செய்தனவே ————-8–

வியாக்யானம் –

பரியனாகி வந்த அவுணன் உடல் கீண்ட –
சர்வ லோகத்தில் உள்ள தமஸ் எல்லாம் திரண்டு ஒரு வடிவு கொண்டாப் போலே அதி ஸ்தூலனாய் –
மஹா மேரு நடந்தாப் போலே எதிர்த்து வந்த திரண்ட தோள் இரணியன் சினம் கொள் ஆகம் ஒன்றையும்
ஒரு வாழை மடலைக் கிழிக்குமா போலே இரண்டு கூறு செய்தவனாய்

அமரர்க்கு அரிய ஆதிப் பிரான் –
தன்னாலே ஸ்ருஷ்டருமாய் உபக்ருதருமான தேவர்கள் –
தான் காரண பூதனாய் -உபாகாரகனாய் நிற்கிற நிலை அறிய மாட்டாமையாலே அவர்களுக்கு
ப்ரஹ்லாதன் அனுபவித்தாப் போலே அணுகவும் அநுபவிக்கவும் அரியனாய் இருக்கிற

அரங்கத்தமலன் முகத்து –
ஹேய பிரசுரமான சம்சாரத்துக்கு உள்ளே கோயில் ஆழ்வார் உடன் எழுந்தருளி வந்து –
அணியார் பொழில் சூழ் அரங்க நகர் அப்பா துணியேன் இனி நின் அருள் அல்லது எனக்கு -என்று இருப்பார்
தம்முடைய திருவடிகளை அடைந்து அடி சூடி உய்யும் படி அவர்களுடைய
ஐயப்பாடு முதலான ஹேயங்களை அறுத்துத் தோன்றும் அழகை வுடையரான பெரிய பெருமாள் உடைய
கோள் இழைத் தாமரையும் கொடியும் பவளமும் வில்லும் கோள் இழைத் தண் முத்தமும் தளிர்க்கும் குளிர் வான் பிறையும்
கோள் இழையா யுடைய கொழுஞ்சோதி வட்டம் கொல் -7-7 8—இத்யாதிகளால் பேசப்பட்ட
பேர் அழகை வுடைத்தே சந்திரனும் தாமரையும் ஒன்றினால் போலே இருக்கிற திரு முகத்தில்-

கரியவாகிப் புடை படர்ந்து மிளிர்ந்து செவ்வரி யோடி நீண்ட வப் பெரியவாய கண்கள் –
நிகர் இல்லாத நீல ரத்னம் போலே இருக்கிற தாரைகையின் நிறத்தாலே நீலோத்பல வர்ணங்களாய் –
ஆஸ்ரீத தர்சன ப்ரீதியாலே அன்று அலர்ந்த தாமரைப் பூ போலே அதி விகசிதங்களாய் –
ஆசன்னர் எல்லாம் பக்கலிலும் ஆதரம் தோன்றும்படியான உல்லாசத்தை வுடையவையாய் –
அனந்யர் பக்கல் அநு ராகத்துக்குக் கீற்று எடுக்கலாம் படியான சிவந்த வரிகளாலே வ்யாப்தங்களாய் –
ஸ்வபாவ சித்தங்களானஆயாம விச்தாரங்கள வுடையவான திருக் கண்கள் –

அப்பெரிய –
என்றதுக்கு இப்போது காண்கிற வளவன்றிக்கே சாஸ்திர வேத்யமாய்
அநவச் சின்னமான போக்யதா ப்ரகர்ஷத்தையும் மஹாத்ம்யத்தையும் உடைய என்று தாத்பர்யமாக்கவுமாம்

என்னைப் பேதைமை செய்தனவே –
இவ் வநுபவ ரசத்திலே அமிழ்ந்த என்னை அல்லாததொரு
ஜ்ஞான அனுஷ்டானங்களுக்கு அநர்ஹனாம் பண்ணிற்றன –

————————————–

அவதாரிகை –

அவயவ சோபைகளிலே ஆழம் கால் பட்ட தம்முடைய நெஞ்சு வருந்தி எங்கும் வியாபித்து
சர்வ அவயவ சோபைகளோடும் கூடின சமுதாய சோபையாலே பூரணமாய் –
நித்ய அநுபவ ஸ்ரத்தையாலே முன் பெற்றதாய் நினைத்து இருந்த பூர்த்தியை இழந்தது என்கிறார்-

ஆல மா மரத்தினிலை மேலொரு பாலகனாய்
ஞால மேழுமுண்டா னரங்கத் தரவினணையான்
கோல மா மணி யாரமும் முத்துத் தாமமும் முடிவில்லதோ ரெழில்
நீல மேனி ஐயோ நிறை கொண்ட தென் நெஞ்சினையே ——–9-

வியாக்யானம் –

ஆல மா மரத்தின் இலைமேல் ஒரு பாலகனாய் –
ஓர் அவாந்தர பிரளயத்திலே -ஆல் அன்று வேலை நீர் உள்ளதோ விண்ணதோ மண்ணதோ -என்று
அறிய அரியதாய் அநந்த சாகமாய் இருப்பதொரு வட வருஷத்திலே ஓர் இலையிலே தாயும் தந்தையும்
இல்லாத தொரு தனிக் குழவியாய்

ஞாலம் ஏழும் உண்டான் –
அடுக்குக் குலையாமல் மார்க்கண்டேயன் காணும்படி சர்வ லோகங்களையும் திரு வயிற்றிலே வைத்தவன் –
ய ச தேவோ மயா த்ருஷ்டா புரா பத்மய தேஷண-ச ஏஷ புருஷ வ்யாக்ர சம்பந்தீ தே ஜனார்த்தந
ஸர்வேஷா மேவ லோகா நாம் பிதா மாதா ச மாதவ -கச்சத்வ மேநம் சரணம் சரணம் புருஷர்ஷபா —
பாண்டவர்கள் இடம் மார்க்கண்டேயன் சொன்னது

பாலகனாய் ஆலிலை மேல் பைய உலகு எல்லாம் மேல் ஒரு நாள் உண்டவனே-

அரங்கத்து அரவின் அணையான் –
பிரளய காலத்திலே பாலனாய்க் கொண்டு ஆலிலை மேல் கண் வளர்ந்து அருளுகிற போதோடு
சர்வ காலத்திலும் கோயில் ஆழ்வார்க்கு உள்ளே ஸூரிகளுக்கு எல்லாம் தலைவரான திருவனந்தாழ்வான் மேலே –
உலகுக்கு ஓர் தனியப்பன் -என்னும்படி தன் பிரஜைகளான ப்ரஹ்மாதிகள் ஆராதிக்க கண் வளர்ந்து அருளுகிற போதோடு
வாசியறக் காரணத்வ ரஷகத்வாதிகள் காணலாம்படியாய் இருக்கிற பெரிய பெருமாளுடைய
(பிரளய காலத்தில் இருந்தவன் என்பதால் காரணத்வமும்
உண்டவன் என்பதால் ரக்ஷகத்வமும் தேரும் )
வாசியற
ஆதி யம் சோதி உருவை அங்கு வைத்து இங்குப் பிறந்த –
ஸ்ரீ வைகுண்டத்தில் உள்ள ஸ்வரூப ஸ்வபாவங்களுடனே பூ உலகிலும் பிறந்த

கோல மா மணி யாரமும் –
நாய்ச்சியாருக்கு கோயில் கட்டணமாய் இருக்கிற திரு மார்வுக்கு
ஒரு ரத்ன ப்ரகாரம் போலே -அபி ரூபமாய் -அதி மஹத்தாய் -மஹார்க்க ரத்னமான திருவாரமும் –

முத்துத் தாமமும் –
சந்நவீரமாயும் ஏகவாளியாயும் -த்ரி சரமாயும் -பஞ்ச சரமாயும் உள்ள திரு முத்து வடங்களும்

முடிவு இல்லாதோர் எழில் நீல மேனி –
இவை தனக்கும் அதிசயகரமாய் -அநந்தமய –
அத்விதீயமான ஆபி ரூப்யத்தை உடைத்தாய் -காளமேகம் போலே ஸ்ரமஹரமான திருமேனியும்
ஆபரணங்களுக்கு முடி இல்லாதோர் எழிலை உண்டாக்கும் படியான நீலமேனி என்னவுமாம்
குணா ஸத்ய ஞான ப்ரப்ருத்ய யூத த்வத் கத தயா சுபீ பூயம் யாதா இதி ஹி நிரணைஷ்ம ஸ்ருதி வசாத் -ஸ்ரீ கூரத்தாழ்வான்
ஞானாதி குணங்கள் உம்மை அடைந்து மங்களைத் தன்மை அடைந்தது போலே
திரு முத்து வாதங்களுக்கு மேன்மையூட்டும் படியான நீல மேனி -என்றவாறு

ஐயோ நிறை கொண்டது என் நெஞ்சினையே –
தனித் தனியே திவ்ய அவயவங்களை அநுபவித்த என் நெஞ்சை சமுதாய அனுபவத்தாலே
முன்புற்ற பூர்ணத்வ் அபிமான கர்ப்பமான காம்பீர்யத்தை கழித்து
இப் பூர்ண அனுபவத்துக்கு விச்சேதம் வரில் செய்வது என் -என்கிற அதி சங்கையாலே
பிரிவின்றி ஆயிரம் பல்லாண்டு -என்று நித்ய சாபேஷம் ஆம்படி பண்ணிற்று

————————————————–

அவதாரிகை –

இவ் வாழ்வார் அடியேன்
என்னுமது ஒழிய இப்ப்ரபந்தம் தலைக் கட்டுகிற அளவிலும்
தம்முடைய பேருமூறும் பேச மறக்கும்படி தாம் பெற்ற அனுபவத்துக்கு பெரிய பெருமாள்
இனி ஒரு விச்சேதம் வாராதபடி பண்ணின படியைக் கண்டு –
தம்முடைய ஆத்மாவதியான அநந்ய அநுபவ ரசத்தை முக்தனுடைய சாம கானத்தின் படியிலே பாடி
அநாதி காலம் பாஹ்ய அனுபவம் பண்ணின க்லேசம் தீர்ந்து க்ருத்தராகிறார் –

கொண்டல் வண்ணனைக் கோவலனாய் வெண்ணெய்
உண்ட வாயன் என்னுள்ளம் கவர்ந்தானு
அண்டர் கோன் அணி யரங்கன் என் அமுதினைக்
கண்ட கண்கள் மற்று ஒன்றினைக் காணாவே ——-10–

வியாக்யானம்-

கொண்டல் வண்ணனை –
கடலில் உள்ள நீரை எல்லாம் வாங்கி காவேரீ மத்யத்திலே படிந்ததொரு காளமேகம் போலே கண்டார்க்கு
ஸ்ரமஹரமான திருமேனியை உடையவனை –
அங்கன் அன்றிக்கே –
ஜங்கம ஸ்தாவரங்களை எல்லாம் உஜ்ஜீவிக்கும்படி ஜல ஸ்தல விபாகமற காருண்ய ரசத்தை
வர்ஷிப்பதொரு காளமேகத்தின் ஸ்வ பாவத்தை வுடையவனை என்னவுமாம் –

கோவலனாய் வெண்ணெய் வுண்ட வாயன் –
எட்டும் இரண்டும் திரு மந்த்ரமும் -சரம ஸ்லோகங்களும் — அறியாத இடையரையும் இடைச்சிகளையும்
அறிவு ஒன்றும் இல்லாத ஆய்ச்சியர்- ரஷிக்கையாலே தன்னுடைய சர்வ லோக ரஷகத்வம்
வெளிப்படும்படி இடையரிலே ஒரு ரூபத்தைக் கொண்டு ஆஸ்ரீதர் உகந்த த்ரவ்யம் எல்லாம்
தனக்கு உகப்பு என்னும்படி தோற்ற அவர்கள் ஈட்டிய வெண்ணெய்
சீரார் கலை அல்குல் சீரடி செந்துவர் வாய் வாரார் வனமுலையாள் மத்தாரப் பற்றிக் கொண்டு
ஏரார் இடை நோவ எத்தனையோர் போதுமாய் சீரார் தயிர் கடைந்து வெண்ணெய் திரண்டதனை —
சூட்டு நன் மாலைகள் தூயன வேந்தி விண்ணோர்கள் நன்னீராட்டி அந்தூபம் தரா நிற்கவே அங்கு ஓர் மாயையினால்
ஈட்டிய வெண்ணெய் தொடு உண்ணப் போந்து இமியேற்று வன் கூன் கோட்டிடை ஆடினை கூற்று
அடலாயர் தம் கொம்பினுக்கே –திருவிருத்தம் -21- படியே
அப்ராக்ருத போகம் போலே அனுபவித்து -அத்தாலே இப்போதும் குணுங்கு நாறும்படியான திரு முகத்தை வுடையவன்-

என் உள்ளம் கவர்ந்தானை –
இடைச்சிகள் வைத்த வெண்ணெய்-ஸஜ்ஜனஸ்ய ஹ்ருதயம் நவநீதம் -போலே
இவருடைய திரு உள்ளம் பெரிய பெருமாளுக்கு நவநீதம் ஆயிற்று –
ஜ்ஞானம் பிறந்த பின்பும் என்னது என்னும்படி அஹங்கார மமகாரங்கள் வடிம்பிடுகிற என்னுடைய மனஸை –
வடிவு அழகாலும் சௌலப்ய சௌசீல்ய வாத்சல்யாதிகளாலும் வசீகரித்து –
இனி என்னது என்ன ஒண்ணாதபடி கைக் கொண்டவனை –

அண்டர் கோன் –
இடையருக்கும் நியாம்யனாய் நின்ற எளிமை குணமாம்படி -அண்டாதிபதியான ப்ரஹ்மா
முதலாக மற்றும் அண்டாந்தர் வர்த்திகளான தேவாதிகளை எல்லாம் ஸ்வ அதீநராக்கி
வைத்து இருக்கிற ஸ்வாமித்வ ஸ்வா தந்த்ர்யாதிகளை உடையவன் –
கண்ணிக் குறும் கயிற்றால் கட்டுண்டான் ஆகிலும் எண்ணற்கு அரியன் இமையோர்க்கும் என்கிறார் ஆகவுமாம் –
வண்ணக் கருங்குழல் ஆய்ச்சியால் மொத்துண்டு கண்ணிக் குறுங்கயிற்றால் கட்டுண்டான் காணேடீ
கண்ணிக் குறுங்கயிற்றால் கட்டுண்டான் ஆகிலும் எண்ணற்கு அறியான் இமையோர்க்கும் சாழலே–பெரிய திருமொழி -11-5-5-

அணி யரங்கன் –
ஸூரிகளும் ஸ்வ தேசத்தை விட்டு இங்கே வந்து சேவிக்கும்படி ஆகர்ஷமான அழகை
உடைத்தான ஸ்தாந விசேஷத்திலே அடியேனை அநுபவ ரச பரவசம் ஆக்கினவனை

என் அமுதினை –
பரம பதத்திலும் ஷீரார்ணவத்திலும் ஆதித்ய மண்டலாதிகளிலும் அவ்வோ நிலங்களுக்கு
நிலவரானவர் அநுபவிக்கும் படியான அம்ருதமாய் நின்றாப் போல் அன்றிக்கே
நீசனேன் நிறை ஒன்றும் இலேன் -என்கிற நானும் அநுபவிக்கும் படி எனக்கு அசாதாரணமாய்
ஜரா மரணாதி ப்ரவாஹத்தை நிச்சேஷமாக கழிக்க வல்ல நிரதிசய போக்யமானவனை –
அன்றிக்கே-
ப்ராக்ருத போக ப்ரவணரான தேவர்கள் அநேக பிரயாசத்தோடே பெற்று அநுபவிக்கும் அம்ருதம் போல் அன்றிக்கே –
அனன்ய பிரயோஜனான நான் அயத்நமாக பெற்று அநுபவிக்கும் படியான அம்ருதமானவனை என்னவுமாம்-

கண்ட கண்கள் –
என்கிற இதிலே- என் கண்கள் -என்னாமையாலே நிர்மமத்வம் தோற்றுகிறது –
இப்படி பாதித அநுவ்ருத்தி யில்லாதபடியான தத்வ ஜ்ஞானம் பிறந்து சர்வத்திலும் நிர்மமராய்
இருக்கிற இவர் முன்பு –
என் கண் –என்றும்
என் சிந்தனை -என்றும் –
அடியேன் உள்ளம் -என்றும்
என் உள்ளம் -என்றும்
மமகாரம் பின் துடர்ந்தது தோன்றப் பேசுவான் என் என்னில் –
ஸ்வதந்திர ஸ்வாமியான ஈஸ்வரன் சர்வ சேஷ பூதமான சேதன அசேதனங்களிலே
ஸ்வார்த்தமாக ஒன்றை ஒன்றுக்கு சேஷமாக அடைத்து வைத்தால் -அவன் அடைத்தபடி
அறிந்து பேசுவார்க்கு நிர் மமத்தோடே சேர்ந்த இம் மமகாரம் அநபிஜ்ஞர் மமகாரம் போலே தோஷம் ஆகாது

மற்று ஒன்றினைக் காணாவே-
இதுக்கு முன்பு எல்லாம் பாஹ்ய விஷயங்களிலே ப்ரவணங்களாய் –
ராஜ போக விருத்தங்களான ஜூகுப்சித விஷயங்களிலே தனக்குப் பேறும் இழவுமாக-ஹர்ஷ சோகங்களாக –
அவற்றைக் கண்ட போது ப்ரீதியும் காணாத போது விஷாதமுமாய் சென்று இப்போது நித்ய தரித்ரனானவன்
நிதியைக் கண்டால் போலே அநந்த குண விபூதி விசிஷ்டமாக இம் மஹா விபூதியை அநுபவிக்கப் பெற்ற கண்கள்

மற்று ஒன்றினைக் காணாவே-
தவாம்ருதஸ் யந்தினி பாத பங்ஜே நிவேசிதாத்மா கதமன்யதிச்சதி -ஸ்திதேரவிந்த மகரந்த
நிர்ப்பரே மதுவ்ர்தோ நே ஷுரகம் ந வீக்ஷதே

மற்று ஒன்றினைக் காணாவே –
ப்ராப்த விஷயத்திலே பிரதிஷ்டிதமான சங்கத்தை உடைத்தான படியாலே பரிசர்யார்த்தமாக
வந்து பார்சவ வர்த்திகளாய் நிற்கும் பத்ம யோநி முதலானாரையும் பாராது
புருஷாணாம் சஹஸ்ரேஷூ யேஷூவை ஸூத்த யோநிஷூ
அஸ்மான்ந கச்சின் மனஸா சஷூ ஷா வாப்ய பூஜயத் -என்கிறபடியே
ப்ரஹ்ம புத்ரர்களாய்
ஸூ தப்தம் வஸ்தபோ விப்ரா பிரஸந்நே நாந்த ராத்மநா -யூயம் ஜிஜ்ஞாசவோ பக்தா கதம் த்ர்யஷத தம் விபும் என்னும் அளவான
ஏகதர் த்விதர் த்ரிதர் திறத்தில் ஜ்ஞாநிகளான
ஸ்வேத தீப வாசிகள் உடைய அநாதாரத்தை இங்கே அனுசந்திப்பது –

ப்ராப்ய ச்வேதம் மஹாத்வீபம் நாரதோ பகவான் ருஷி
ததர்ச தாநேவ நரான் ச்வேதாம்ச் சந்திர ப்ரபான் ஸூபான்
பூஜயாமாச சிரஸா மனஸா தைஸ் ஸூ பூஜித -என்று ஸ்ரீ நாரத பகவான் அளவிலும் அவர்கள் பரிமாற்றம் சொல்லப்பட்டது

உவாச மதுரம் பூயோ கச்ச நாரத மாசிரம்
இமே ஹ்ய நிந்த்ரியா ஹாரா மத் பக்தாஸ் சந்த்ர வர்ச்சச
ஏகாக்ராச் சிந்தயே யுர்மாம் நைஷாம் விக்நோ பவேதிதி -என்று பகவான் அருளிச் செய்த வார்த்தையையும் இங்கே அனுசந்திப்பது-

நாரத பகவான் ஸ்வேத தீபம் அடைந்து -வெள்ளை நிறத்தவர் -சந்திரன் போன்ற தேஜஸ் உள்ள அப்புருஷர்களைக் கண்டு
மனசாலே பூஜித்து தலையால் வணங்க எம்பெருமான் இனிதாக -இங்கு இருந்து விரைவிலே செல் –
இவர்கள் இந்த்ரியமும் உணவும் அற்றவர்கள் –
என் அடியார்கள் சந்திரன் போல் தேஜஸ் உள்ளவர்கள் -ஒரே நினைவுடன் த்யானிப்பவர்கள்
இவர்கள் தியானத்துக்கு இடையூறு நேரக்கூடாது -என்று அருளிச் செய்தார்

கண்டு கேட்டு உற்று மோந்து உண்டு உழலும் ஐம் கருவி கண்ட வின்பம் -என்கிற ஐஸ்வர்ய அனுபவத்திலும்
தெரிவரிய அளவில்லாச் சிற்றின்பம் -என்கிற ஆத்ம மாத்ர அநுபவ ரசத்திலும்
தமக்கு நிஸ் ப்ருஹதை பிறந்த படியிலே இங்கு தாத்பர்யம்
அங்கன் அன்றிக்கே –
பிரதானமான அனுபவத்திலே இழிந்த படியினாலே
ஸ்ரீ ய பதிக்கு பிரகாரமாக வல்லது மற்று ஒன்றையும் தாம் அநுபவியாத படியிலே தாத்பர்யம் ஆகவுமாம்
பெரிய பெருமாள் திரு மேனியிலே திருமலை முதலாக் கோயில் கொண்ட அர்ச்சாவதாரங்களிலும்
ராம க்ருஷ்ண வாமன வட பத்ர சயநாதிகளிலும் உள்ள போக்யதை எல்லாம் சேர
அநுபவித்து இவ்வாபி ரூப்யத்திலே ஈடுபட்ட என் கண்கள் மற்றும் பர வியூஹ விபவாதிகளான
திருமேனிகளை எல்லாம் சேரக் காட்டினாலும் ஸ்தநந்தயத்துக்கு போக்யாந்தரங்கள் ருசியாதாப் போலே
ஸ்நேஹோ மே பரமோ ராஜன் த்வயி நித்யம் ப்ரதிஷ்டித –பக்திச்ச நுயதா வீர பாவோ நான்யத்ர கச்சதி -40-15–
என்கிறபடியே அவை ஒன்றும் ருசியாது என்கிறார் ஆகவுமாம்
இது இவருடைய அநந்ய பிரயோஜனத்வ காஷ்டை யிருக்கிறபடி-

ஆதி மறை யென வோங்கு மரங்கத்துள்ளே
யருளாரும் கடலைக் கண்டவன் என் பாணன்
ஓதிய தோற இரு நான்கும் இரண்டுமான
வொரு பத்தும் பத்தாக வுணர்ந்து உரைத்தோம்
நீதி யறியாத நிலை யறிவார்க்கெல்லாம்
நிலை யிதுவே யென்று நிலை நாடி நின்றோம்
வேதியர் தாம் விரித்து உரைக்கும் விளைவுக்கு எல்லாம்
விதையாகும் இது வென்று விளம்பினோமே-

வேதத்தின் முதல் அக்ஷரமாகிய பிரணவம் என்னும்படி உயர்ந்து நிற்கும் ப்ரணவாகார விமானத்துக்கு உள்ளே
கருணைக் கடலாம் அரங்கனைக் கண்டு அனுபவித்த திருப் பாண் ஆழ்வாரால் அருளப்பட்டதும்
ரஹஸ்யார்த்தங்களைப் பொதிந்து கொண்டு இருப்பதால் நித்ய அனுசந்தானமாயும் உள்ள
இப்பத்து பாசுரங்களை கதியாக அனுசந்தித்தோம்
தத்வங்களின் ஸ்வரூபம் அறிந்த போதிலும் யுக்திகள் அறியாதவர்களுக்கு
இப்பிரபந்தமே உறுதி அளிக்கும் என்பதாகக் கொண்டு
பகவத் அனுபவத்தை அடைய விரும்பினோம் -வேதாந்திகள் வியாக்யானங்களுக்கு எல்லாம்
இப்பிரபந்தமே வித்தாகும் என்று கூறினோம்

காண்பனவும் உரைப்பனவும் மற்று ஓன்று இன்றி
கண்ணனையே கண்டு உரைத்த கடிய காதல்
பாண் பெருமாள் அருள் செய்த பாடல் பத்தும்
பழ மறையின் பொருள் என்று பரவுகின்றோம்
வேண் பெரிய விரி திரை நீர் வையத்துள்ளே
வேதாந்த வாரியன் என்று இயம்ப நின்றோம்
நாம் பெரியோம் அல்லோம் நாம் அன்றும் தீதும்
நமக்கு உரைப்பார் உளர் என்று நாடுவோமே-

பார்ப்பதும் பேசுவதும் வெவ்வேறு வஸ்துவாக இல்லாமல் எம்பெருமானையே கண்டு –
அவனையே பேசியவரும் -மிகுந்த பக்தி உடையவருமான திருப் பாண் ஆழ்வார் அருளிய இவை
வேத சாரம் என்று விளக்கிக் கொண்டாடுகிறோம்
அரங்கன் வேதாந்தாசார்யர் என்று புகழும்படி ஆனோம் -இருப்பினும் அஹங்காரம் கொள்ள மாட்டோம்
நமக்கு பிரிய ஹிதம் அளிக்கும் ஆச்சார்யர்கள் கிருபை உண்டு என்று விஸ்வஸித்து நிற்போம்

இதி கவிதார்க்கி சிம்ஹ சம்யக் வ்யாநுஷ்ட சாத்விக ப்ரீத்யை
முநி மஹித ஸூக விகாதா தஸகமிதம் தேசிகோப ஜ்ஞம்–
சாத்விகர் உகப்புக்காக விரித்து வியாக்யானம் அருளிச் செய்தார்

முநி வாஹந போகோயம் முக்தைச்வர்யரசோபம
க்ருபயா ரங்க நாதச்ய க்ருதார்த்தயது நஸ் ஸதா –
இத்தை அனுபவிக்கும் போகம் ப்ரஹ்மானந்த முக்த போகம் ஒக்கும் –

—————————-

திருமந்த்ரார்த்தங்கள்
அகாரம் -லுப்த சதுர்த்தி -பகவத் சேஷத்வ பர்யவசானம் -அமலன்
உகாரம் -அந்நிய சேஷத்வ நிவ்ருத்தி -உவந்த
மகாரம் -சேதன அசேதன கர்ம அதிகாரத்துவம் -மந்தி பாய்
நம-அஹங்கார மமகார நிவ்ருத்தி -சதுர மதிள்
நாராயண -உபாய உபேயங்களுக்குத் தேவையான -ஸுலப்ய -ஸுசீல்யம் –
நராஜ்ஜாதாநி தத்வாநி -பாரமாய் -துண்ட வெண் பிறையன்
ஆய -கைங்கர்ய அனுபவம் -பரவசம் ஆக்கியது -கையார் -பரியனாய் -ஆல மா -கொண்டல்

திருவாய் மொழிக்கு ஸங்க்ரஹம் முதல் திருவாய் மொழி -அதுக்கு ஸங்க்ரஹம் முதல் மூன்று பாசுரங்கள் –
அதுக்கு ஸங்க்ரஹம் முதல் பாசுரம் போலே இப்பிரபந்தத்துக்கு முதல் பாசுரம் ஸங்க்ரஹம்
குருகேசன் அங்கி -மற்றைய ஆழ்வார்கள் அங்கங்கள் -திரு விருத்தம் ரிக்வேத சாரம்
விஷயாந்தர பற்று அற்று அடியேன் செய்யும் விண்ணப்பம் என்று பரபக்தி நிஷ்டையில் அருளிச் செய்தது
திருவாசிரியம் யஜுர் வேத சாரம்
ஓம் இத் அக்ரே வ்யாஹரேத்–நம இதி பச்சாத் -நாராயணாயேத் யுபரிஷ்டாத்
ஓம் இத் ஏக அக்ஷரம் -நம இதி தவே அஷரே – நாராயணாயேதி பஞ்ச அக்ஷராணி
ஏதத்வை நாராயணஸ்ய அஷ்டாக்ஷரம் பதம் -யோ ஹை வை நாராயணஸ்ய அஷ்டாக்ஷரம் பதமத்யேதி –
இதி நாராயண அதர்வ சிர உபநிஷத் என்று சிலரும்
யஜுஸ் சாகையில் அந்தர்கதம் என்றும் சிலரும் சொல்வர்
பரஞான தசையில் தர்சன சாமாந காரமான அனுபவம்
இது வேண்டுதல் ஏதும் இன்றி தனிப்பெரும் நாயக மூவுலகளந்த சேவடியோயே -என்ற
அனுபவ மாத்ரம் அருளிச் செய்வதால் தெளியும் –

இப் பிரபந்தம் யஜுர் வேத சாரமாம் திருமந்த்ரார்த்தம் -எல்லா வேதங்களும் அஷ்டாக்ஷரார்தம்-விளக்குபவையே
கண்ணா நான் முகனைப் படைத்தானே காரணா கரியாய் அடியேன் நான் உண்ணா நாள் பசியாவது ஒன்றில்லை
ஓவாதே நமோ நாரணா என்று எண்ணா நாளும் இருக்க யசுச் சாம நாண் மலர் கொண்டு உன பாதம்
நண்ணா நாள் அவை தத்தறுமாகில் அன்று எனக்கு அவை பட்டினி நாளே பெரியாழ்வார் -5-1-6-

இப் பிரபந்தமும் பரஞான தசையிலே அருளிச் செய்ததாய் உள்ளது

இப் ப்ரபந்தம் அதி விஸ்தரம் அதி சங்கோசம் அதி க்ருதாதிகாரத்வம் துர்க்ரஹத்வம் ( விஷயம் விளங்காமை )
துரவபோதார்த்த்வம் ( பொருள் விளங்காமை ) சம்சயாஸி ஜநகத்வம் விரஹ க்லேசம் தூத ப்ரேஷணம்
பரோபதேசம் பர மத நிரசனம் என்றாற் போலே
மற்றுள்ள அத்யாத்ம பிரபந்தங்களில்- ( வேதாத்மா நூல்கள்) உள்ளவை ஒன்றும் இன்றிக்கே
அநுபவ கநரசமாய் ( அனுபவத்தின் திரண்ட ரசம் ) இருக்கிறது –
அனுபவ ரசம் பிரபந்தம் தலைக்கட்டும் பொழுதும்
ஊரும் பேரும் மறக்கும்படி -திருவாசிரியத்தில் நம்மாழ்வாரைப் போலவே உண்டே

இப் பிரபந்தம் -திருவாசிரியம் ஒற்றுமை மேலும் –இங்கும் அங்கும் —
அரைச் சிவந்த ஆடை –செக்கர் மா முகில் உடுத்து மிக்க செஞ்சுடர் பரிதி சூடி / பீதக வாடை
உலகம் அளந்து -மூவுலகளந்த சேவடியோயே
கோல மணி யாரமும் முத்துத் தாமமும் -பூண் முதலா மேதகு பல் கலன் அணிந்து
செய்ய வாய் -வாயுவும்
பெரிய கண்கள் -கண்ணவும்
நீல மேனி -மரகதக் குன்றம் / பச்சை மேனி
முடி -நீள் முடியன்
சமுதாய சோபை நீல மேனி ஐயோ -பச்சை மேனி மிகைப் பயப்ப
அரவிந் அணை மிசை மேய -நச்சுவினைக் கவர் தலை அரவின் அமளி ஏறி
பரிசர்யார்த்தமாக பார்ச வர்த்திகள் -பத்ம யோனி -உந்தி மேல் நான்முகன் -சிவன் அயன் இந்திரன் –தெய்வக் குழாங்கள் கை தொழக் கிடக்க
திருக் கமலபாதம் -சேவடி
ஐயோ -ஏ
முற்றும் உண்ட கண்டம் -ஞாலம் ஏழும் உண்டான் -உலகு படைத்து உண்ட எந்தை
திருக் கமல பாதம் வந்து என் கண்ணினுள்ளன –அறை கழல் சுடர் பூந் தாமரை சூடுதற்கு அவாவு ஆருயிர்
மற்று ஒன்றினைக் காணாவே -மாயாப் பெரு விறல் உலகம் மூன்றினோடு நல் வீடு பெறினும் கொள்ளுவது எண்ணுமோ
அயனைப் படைத்ததோர் எழில் உந்தி -மூ உலகும் விளைத்த உந்தி
மேலே கவிழ்த்த கனக சத்ரம் போலே -மா முதல் அடிப் போது ஓன்று கவிழ்த்து
ஆல மா மரத்தின் இலை மேல் ஒரு பாலகனாய் -முழுவதும் அகப்படக் கரந்து ஓர் ஆலிலைச் சேர்ந்த

—————————-

பெரியாழ்வாரும் திருப்பாணாழ்வாரும்
கல்ப ஸூத்ர வ்யாக்யாதாவாக நின்ற போதிலும் ரிஷிகளை போலே கரையிலே நின்று சொல்லிப் போகை அன்றிக்கே
கோப ஜென்மத்தை ஆஸ்தானம் பண்ணி
விட்டு சித்தன் மனத்தே கோயில் கொண்ட கோவலன் -என்றபடி
பாவநா பிரகர்ஷத்தாலே யசோதாதிகள் சொல்லும் பாசுரத்தை தான் அவர்களாகப் பேசி அவதார குண சேஷ்டிதங்களை அனுபவித்தவர்
ஸூபாஸ்ரயமான திவ்ய மங்கள விக்ரஹ சோபையில் திவ்ய அவயவங்கள் தோறும் தம்மை இழந்து
பேதைக் குளவி பிடித்துச் சுவைத்து உண்ணும் பாதக் கமலங்கள் -1-2-1-
பத்து விரலும் -2-
கணைக் கால் -3-
முழந்தாள் -4-
குறங்குகள்-5-
முத்தம் -6-
நெருங்கு பவளமும் நேர் நானும் முத்தும் மருங்கும் -7-
அழகிய உந்தி -8-
பழந்தாம்பால் ஆர்த்த உதரம்-9-
குரு மா மணிப் பூந் குலாவித் திகழும் திரு மார்பு -10-
தோள்கள் -11-
நெய்த்தலை நேமியும் சங்கும் நிலாவிய கைத்தலங்கள் -12-
அண்டமும் நாடும் அடங்க விழுங்கிய கண்டம் -13 –
செந்தொண்டை -14-
வாக்கும் ஞானமும் வாயும் முறுவலும் மூக்கும் -15-
கண்கள் -16-
புருவம் -17-
மகரக்குழை -18-
நெற்றி -19-
குழல்கள் -20-
திருப் பாத கேசத்தை தென் புதுவைப் பட்டன் விருப்பால் உரைத்த -21-உரைப்பார் போய் வைகுந்தத்து ஒன்றுவர் தாமே
சாஷாத் ஸ்ரீ ரெங்க நாதஸ்ய ஸ்வ ஸூரரான விஷ்ணு சித்தர் கருட வாஹனனை அனுபவித்து
அருளிச் செய்தது போலவே
முனி வாஹனரும் இங்கே அனுபவித்து அருளிச் செய்கிறார்

————————

திரு அவதார நஷத்தால் -கார்த்திகை -ரோஹிணி -முன்னும் திரு அவதாரத்தால் பின்னும் கலியன்
இருவர் பிரபந்தங்களும் அஷ்டாக்ஷரமே கரு –
மோக்ஷ பிரதத்வம் -ஜகத் காரணத்வம் ரக்ஷகத்வம் -அமலன் -ஆதி -பிரான் போலவே
திரு ஏழு கூற்று இருக்கையில் உந்தியில் அயனைப் படைப்பதில் –ஒரு சிலை ஒன்றி வாளியில் அட்டதையும் -அருளிச் செய்கிறார்

இவற்றை ஒப்பு நோக்குவோம் -இங்கும் அங்கும் –
ஓர் எழில் உந்தி மேலது அன்றோ –ஒரு பேர் உந்தி –
அயனைப் படைத்த -ஒரு முறை அயனை ஈன்றனை
வெங்கணை காகுத்தன் –சதுர –வெங்கணை உய்த்தவன் –இலங்கை –வாளியில் அட்டனை
உவந்த உள்ளத்தனாய் உலகம் அளந்து அண்டமுற –நிவந்த நீள் முடியன் -மூவடி நானிலம் வேண்டி ஈரடி மூவுலகு அளந்தனை
அமரர்க்கு அரிய ஆதிப்பிரான் -ஆறு பொதி சடையோன் அறிவரும் தன்மைப் பெருமையுள் நின்றனை
முற்றும் உண்ட கண்டம் -ஞாலம் ஏழும் உண்ட -ஏழு உலகு வயிற்றினில் கொண்டானை
கொண்டல் வண்ணனை -முந்நீர் வண்ண
கடியார் பொழில் -அஞ்சிறைய வண்டு வாழ் பொழில் சூழ் –குன்றா மது மலர்ச் சோலை
அரவின் அணை மிசை மேய மாயனார் -ஆடு அரவம் அளியில் அறி துயில் அமர்ந்த பரம
திருக் கமல பாதம் வந்து -நின் அடியிணை பணிவன்
பாரமாய பழ வினை பற்று அறுத்து -வேங்கடவன் -வரும் இடர் அகல மாற்றோ வினையே

—————————-

திருப்பாணாழ்வார் பின்னடி நடக்கும் தூப்புல் புனிதன்
புகல் அறிவார் முன்னாடி பார்த்து முயலுதலால் அவர் சாயை எனப் பின்னடி பார்த்து வர்த்திப்பதே க்ருத்யம்
மாறன் துணை அடிக்கீழ் வாழ்வை உகப்பவர்
கலியன் உரை குடி கொண்ட கருத்துடையோன்
வானில் மால் கருட வாஹனனாயத் தோன்ற வாழ்த்தும் ஸ்ரீ விஷ்ணு சித்தரை வணங்குபவர்
பாணர் தாள் பரவி நிற்பவர்
பகவத் த்யான சோபனம் –தேவ நாயக பஞ்சாசத் -அச்சுத சதகம் -அச்சுய சயயம் இவற்றில் –
அரங்கன் -தேவ பெருமாள் -அயிந்தை நகர மேய அப்பன் இவர்களின்
திவ்ய அவயவ சமுதாய சோபைகளில் அனுபவித்து தம்மை இகழ்க்கிறார்

திருக் கமல பாதம் வந்து –பாதாம் போஜம் பிரதி பலதி மே பாவநா தீர்க்கி காயம் -பகவத் த்யான சோபனம்-2-
கமண கண ஜணிய ஸூரணஇ பசமிய தெல்லொக்க பாயயம் பது பதுமம் -அச்சுத சதகம்-43-

அரைச் சிவந்த ஆடை –மஹுக இடவ சோனிய படல பரிபாடலம்பர –அச்சுத சதகம்-40-
அயனைப் படைத்ததோர் எழில் உந்தி -நாலீ கேன ஸ்புரித ரஜசா வேதஸோ நிர்மிமாணா ரம்யா வர்த்தத்யுதி ஸஹ சரீ
ரெங்க நாதஸ்ய நாபி –பகவத் த்யான சோபனம்-5-/ ணாஹி ருஹம் –பம்ஹ பமரம் -அச்சுத சதகம்-39-

திரு வயிற்று -பம்ஹண்டேஹி விபரியம் –உயரம் -அச்சுத சதகம்-38-

திருவார மார்பு -ஸ்ரீ பத ந்யாச தந்யம் –சந்த்ரி கோதார ஹாரம் –மத்யம் பாஹோ -பகவத் த்யான சோபனம்-6-/
ஸ்ரீ வத்ச கௌஸ்துப ரமா வனமாலிக அங்கம் பாஹு மத்யம் -தேவ நாயக பஞ்சாசத்-32-டிர வனமாலம் வச்சம் -அச்சுத சதகம்-36-

உண்ட கண்டம் –கண்டே குணீ பவதி –தேவ நாயக பஞ்சாசத்-28-

செய்ய வாய் -ஸ்மித விகசிதம் சாரு பிம்பா தரோஷ்டம்–ஆருண்ய பல்லவித பிம்பாதரம் -தேவ நாயக பஞ்சாசத்-27-

கரியவாகி –கண்கள் –ஸ்வாந்தே காடம் மம விலகதி ஸ்வாகத உதார நேத்ரம்– பகவத் த்யான சோபனம்–8-
ஸ்நிக்தா யதம் ப்ரதிமசாலி விலோசநம் -தேவ நாயக பஞ்சாசத்–24–
பதும சரிச்ச ப்பசண்ண லோயண ஜூயளம் -c–35-

எழில் நீல மேனி நெஞ்சினையே –மத்யே ரங்கம் மம ச ஹ்ருதயே வர்த்தே சாவரோத-பகவத் த்யான சோபனம்-11-
ப்ரத்யங்க பூர்ண ஸூஷமா ஸூபகம் வபுஸ்தே த்ருஷ்ட்வா த்ருசவ் ந த்ருப்யதோ மே -தேவ நாயக பஞ்சாசத்–14–
சாமம் துஜ்ஜ தணும்–ணிஹம் வ பெச்சந்தி துமம் –தேவ நாயக பஞ்சாசத்–45-

—————————————————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகர் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ அழகிய மணவாள பெருமாள் நாயனார் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ திருப்பாண் ஆழ்வார் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் .

ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகர் முநி வாஹன போகம் –பாரமாய பழ வினை/துண்ட வெண் பிறையன்/பரியனாகி வந்த–வியாக்யானம் –

அவதாரிகை-

மேல் இரண்டு பாட்டில் –
நாராயண சப்தார்தம் உள்ளீடாகப்
பெரிய பிராட்டியார் உடைய நிவாஸத்தால் நிகரில்லாத திரு மார்பையும்
திருக் கழுத்தையும் அனுபவிக்கிறார் –

பாரமாய பழ வினை பற்றறுத்து என்னைத்தன்
வாரமாக்கி வைத்தான் வைத்ததன்றி யென்னுள் புகுந்தான்
கோரமாதவம் செய்தனன் கொல் அறியேன் அரங்கத்தம்மான் திரு
ஆர மார்பதன்றோ அடியேனை யாட் கொண்டதே ————-5-

வியாக்யானம்-

பாரமாய பழ வினை பற்று அறுத்து –
கால தத்வம் உள்ளதனையும் ப்ராயாச்சித்தம் பண்ணினாலும் கழிக்க ஒண்ணாத படி
உபசிதமாய்க் கொண்டு-சேர்த்துக் கொண்டு-அநாதி காலம் நடக்கிற சம்சாரிக்க கர்மக லாபத்தை
(யத் ப்ரஹ்ம கல்ப நியுத அநு பவேப்ய நாஸ்யம் தத் கில்பிஷம் ஸ்ருஜதி ஜந்துரிஹ க்ஷணார்த்தே)
ச வாசனமாக என்னுடன் துவக்கு அறுத்து

என்னைத் தன் வாரமாக்கி வைத்தான் –
இப்படி கர்ம பரவசனாய் இந்த்ரிய கிங்கரனாய் தாத்ருசரான இந்த்ராதிகளை எடுத்துச்
சுமந்து தனிசு தீராதே ( வட்டி மட்டும் செலுத்தும் )-பொலிசை இறுத்துத் திரிகிற என்னை –
அபஹத பாப்மாவாய் ஸ்வாமி பாவத்துக்கு எல்லை நிலமாய் ஸூரி போக்யனான
தன்னுடைய அந்தபுர ஸ்திரீகளைப் போலே அன்யர்க்கு கூறு இல்லாதபடி பண்ணி
அசாதாரண கைங்கர்ய ரசத்தை -தந்து இது மேல் ஒரு காலத்திலும் மாறாதபடி வைத்தான் –

வைத்ததன்றி என்னுள் புகுந்தான் –
அநந்யனாக்கி வைத்த வளவன்றிக்கே முன்பு பிரயோஜ நாந்தர ப்ரவணனான
என்னுடைய ஹ்ருதயத்தில் அநந்ய பிரயோஜன அநுபவ விஷயமாக்கிக் கொண்டு -தஸ்யு பரிக்ருஹீதமான தன்
படை வீட்டிலே தஸ்யுக்களை ஒட்டி புகுருமா போலே புகுந்தான் –

கோர மா தவம் செய்தனன் கொல் அறியேன் –
அநாதி காலம் இழந்த வஸ்துவைப் பெறுகைக்கு அகர்ம வச்யனான ஈஸ்வரன் தானே –
அவதார ஷேத்ரமான அயோத்யையும் விட்டு –
ஆஸ்ர தன் இருப்பிடமான லங்கையிலும் போகாதே –
கங்கையில் புனிதமாய காவிரி நடுவு பாட்டிலே –
அதி கோரமாய் -அதி மஹத்தாய் இருப்பதொரு தபஸை பண்ணினானோ -அறிகிலேன்
இது அதிவாத கர்ப்பமாக உத்ப்ரேஷித்த படி( மிகைப்படுத்தி ஊஹித்த படி )-சர்வ சம்சார நிவர்தகமாய்-அமோகமாய்
இருப்பதொரு –
மோஷ யிஷ்யாமி -என்கிற சங்கல்ப ரூபமான தபசி பண்ணினான் என்று தாத்பர்யம் –

அங்கன் அன்றிக்கே –
இப்பெரிய பேறு பெறுகைக்கு அயோயனான நான் இதுக்கு அநு ரூபமாய் அமோகமாய்
இருப்பதொரு மகா தபசி பண்ணிப் பெற்றேன் அல்லேன் –
இதுக்கு –
ப்ரியமிதர ததாபி வா யத்யதா விதரசி வரதப்ரபோ த்வம் ஹி மே தத் அநு பவநமேவ யுக்தம் ஹி மே
த்வயி நிஹித பரோஸ்ஸ்மி சோஸ்ஹம் யத -என்றும் –
தவ பரோஹம் அகாரிஷி தார்மிகை சரணம் இத்யபி வாச முதைரிரம்- இதி ச சாக்ஷி கயந்நித மத்ய மாம் குரு
பரம் தவ ரங்க துரந்தர–ஆச்சார்யர்களால் நான் தேவரீருக்கு பரமாகச் சமர்ப்பிக்கப் பட்டேன் -என்றும் சொல்லுகிறபடியே –
இப்போது நானும் பிறரும் அறியலாவது எனக்கொரு தபஸ் காண்கிறிலேன் -என்று ஈஸ்வரன் உடைய
இரக்கத்தின் ப்ராதான்யத்திலே தாத் பர்யமாகவுமாம்-
(குலங்களாய ஈர் இரண்டில் ஒன்றிலும் பிறந்திலேன் நலங்களாய நற்கலைகள் நாலிலும் நவின்றிலேன்
புலன்கள் ஐந்தும் வென்றிலேன் பொறியிலேன் புனித நின் இலங்கு பாதம் அன்றி மற்றோர் பற்றிலேன் எம்மீசனே —90-
ந தர்ம நிஷ்டோஸ்மி ந சாத்மவேதீ ந பக்திமான் த்வத் சரணார விந்தே )

இப்படி ஷூத்ரனான என் திறத்தில் இறங்கினவன் தான் –
தேற ஒண்ணாத -திருவில்லாத் தேவரில் ஒருவன் அல்லன் –
அகலகில்லேன் இறையும் என்று அலர்மேல் மங்கை யுறை மார்பன் -என்னும் -இடத்தையும் –
சேஷபூதரான தமக்கு -ஸ்ரீ தரனே கைங்கர்ய பிரதிசம்பந்தி என்னும் இடத்தையும்
திறம்பாத-மாறாத- சிந்தைக்கு சிக்கெனக் காட்டிக் கொடுக்கிறார் –

அரங்கத்தம்மான் திரு வார மார்பதன்றோ அடியேனை யாட் கொண்டதே –
சர்வருக்கும் அனுபவிக்கலாம்படி -சர்வ சஹிஷ்ணுவாய்க் கொண்டு -( அனைத்தையும் பொறுப்பவன்)-
கோயில் ஆழ்வாருக்கு உள்ளே சௌலப்ய காஷ்டையோடு விரோதியாத ஸ்வாமித்வ காஷ்டையை உடையரான
பெருமாளுடைய சேஷித்வ பூர்த்திக்கு லஷணமான திருவையும்
அழகு வெள்ளத்துக்கு அணை கோலினால் போலே இருக்கிற ஹாரத்தையும் உடைத்தான
திரு மார்வன்றோ ஸ்வா பாவிக சேஷித்வ அநுபவ ரசிகனாய்
அதுக்கு மேலே குணைர் தாஸ்ய முபாகதனுமான என்னை ஸ்வரூப அநு ரூபமான
ஸ்தோத்ராதி சேஷ வ்ருத்தியிலே மூட்டி அதுக்கு இலக்காய் நின்றது –

இப்பாட்டில்-பதங்களின் அடைவே-நாராயண சப்தத்தில் விவஷிதமான
1-அநிஷ்ட நிவர்த்தகத்வமும்
2-இஷ்ட -ப்ராபகத்வமும் –
3/4-உள்ளும் புறமும் வியாபித்து நிற்கும் படியும்
5-நித்ய -கிருபையும்
6-உபாயத்துக்கு பிரதானமான சௌலப்யமும்
7-ப்ராப்யத்துக்கு பிரதானமான ஸ்வாமித்வமும்
8-சர்வ அநு குணமான ஸ்ரீ ய பதித்வமும்
9-பூஷண அஸ்த்ர ரூபங்களாக புவனங்களை தரிக்கிற போக்ய தமமான விக்ரஹ யோகமும்
10-நார சப்தார்த்தமான தாஸ பூதன் ஸ்வரூபமும்
11-தாஸ்ய பலமாக பிரார்த்திக்கப்படும் கைங்கர்யமும்–அனுசந்தேயம்

நாராயண சப்தார்த்தம்
1-அஷ்ட நிவர்த்தகம் –பழ வினை பற்று அறுத்து
2-இஷ்ட ப்ராபகத்வம் -வாரமாக்கி வைத்தான்
3-பஹிர் வ்யாப்தி -வாரமாக்கி வைத்தான்
4-அந்தர் வ்யாப்தி -என்னுள் புகுந்தான்
5-நித்ய கிருபை -கோர மாதவம்
6-ஸுலப்யம் -செய்தனன்
7-ஸ்வாமித்வம் -அரங்கத்தம்மான்
8-ஸ்ரீ யபதித்தவம் -திரு
9-திவ்ய மங்கள விக்ரஹ யோகம் -ஆர மார்பு
10-தாஸ பூத ஸ்வரூபம் -அடியேனை
11-தாஸ்ய பல கைங்கர்யம் -ஆட்கொண்டதே

—————————–

அவதாரிகை –

கீழ்ப் பாட்டில்
கைங்கர்ய அர்த்தியான தம்முடைய கைங்கர்ய விரோதிகளான
நிருபாதிக ஸ்வாமித்வ அபிமான மூலங்களை எல்லாம் நிராகரித்த படியை -அருளிச் செய்தார் –
இப் பாட்டில்
ஐஸ்வர்யார்த்திகளாருடைய ஐஸ்வர்ய விரோதியான
பிஷூ தசையை-இஹ லோக செல்வ நசையை- கழிக்கும் படியை உதாஹரிக்கிறார்-

துண்ட வெண் பிறையன் துயர் தீர்த்தவன் அஞ்சிறைய
வண்டு வாழ் பொழில் சூழ் அரங்க நகர் மேய வப்பன்
அண்ட ரண்ட பகிரண்டத் தொரு மாநிலம் எழுமால் வரை முற்றும்
உண்ட கண்டம் கண்டீர் அடியேனை யுய்யக் கொண்டதே —————6-

வியாக்யானம் –

துண்ட வெண் பிறையன் துயர் தீர்த்தவன் –
ஈஸ்வரன் என்று பேரைச் சுமந்த தனக்கும் பூரணத்வம் இல்லை என்கைக்கு ஜ்ஞாபகம் போலே
சகல மாத்ரமாய்க் கொண்டு பிரகாசிக்கிற சந்திர கலையை தரிக்கிற ருத்ரன் ப்ரஹ்மாவினுடைய புத்ரனாய் வைத்து –
பிதாவின் திறத்திலே அபராதம் பண்ணி -அத்தாலே மஹா பாதகா க்ராந்தனாய் -இப்பாதகத்தை தீர்க்க வல்லார் ஆர் -என்று
கரகலித கபாலனாய்க் கொண்டு திரிந்து -ஓர் அளவிலே கெடு மரக்கலம் கரை சேர்ந்தாப் போலே
காருணிகனான சர்வேஸ்வரனை வந்து கண்டு –
என்னெந்தாய் சாபம் தீர் -என்ன-இவனுடைய சாபத்தைத் தீர்க்க -வல்லவன் –

இத்தால்
ஈஸ்வரன் என்று பேருடைய ருத்ரன் கர்ம வைஷ்யன் என்னும் இடமும்
தன்னைத் தான் ரஷித்துக் கொள்ள மாட்டாத இவன் வேறு ஒருத்தருக்கு நிரபேஷை ரஷகனாக மாட்டான் என்னும் இடமும்
சர்வேஸ்வரனே சர்வ அநிஷ்ட நிவர்த்தகன் என்னும் இடமும் சொல்லிற்று ஆயிற்று-

அஞ்சிறைய வண்டு வாழ் பொழில் சூழ் அரங்க நகர் மேய வப்பன் –
ஆர்த்தி வுடையார் அபேஷித்தால் அவர்களுக்கு தூத க்ருத்யம் பண்ணுகைக்கும்
(தருமன் விடத் தான் தூது போனார் வந்தார் )
மாசில் மலரடிக் கீழ் அவர்களை சேர்க்கைக்கும் ஹேதுவான கதிக்கு சாதனங்களாய் –
(எம் மீசர் விண்ணோர் பிரானார் மாசில் மலரடிக் கீழ் எம்மைச் சேர்விக்கும் வண்டுகளே–திரு விருத்தம் -54-)
அபி ரூபங்களான சிறகுகளை உடைத்தான வண்டுகள்
அபிமத போகத்தோடே வாழுகிற திவ்ய உத்யானங்களாலே சூழப்பட்ட ஸ்ரீ ரெங்க நகரத்திலே
நித்ய வாஸம் பண்ணுகிற சேவை லோக பிதாவானவன் –

இத்தால்-
காரண பூதனாய் –
கரண களேபரங்களை கொடுத்து உபகரித்தவன் கண்ணுக்கு இலக்காய் வந்து கண் வளர்ந்து –
கரணங்கள் பட்டி புகுராதபடி காக்கிற உபகார அதிசயத்தை உதாஹரிக்கிறது -ஆகிறது –
(உடையவன் உடைமையை ரஷிக்கையும் ஸமர்த்தன் அசமர்த்தனை ரஷிக்கையும் பிராப்தம் இ றே-பிரதான பிரதிதந்தர அதிகாரம் )
ந ராஜ் ஜாதாநி தத்வான் -இத்யாதிகளின் அர்த்தமும்-இங்கே அனுசந்தேயம்

காரண அவஸ்தையில் எல்லாக் கார்யங்களையும் தன் பக்கலிலே உப சம்ஹரித்து
பின்பு ஸ்ருஷ்டிக்கும் படிக்கு உதாஹரணமாக -வெற்றிப் போர்க் கடலைரையன் விழுங்காமல்
தான் விழுங்கி உய்யக் கொண்ட உபகாரத்தைக் காட்டி –
நெற்றி மேல் கண்ணானும் நான் முகனும் – முதலாக -எம்பெருமான் உண்டு உமிழ்ந்த எச்சில் தேவர் அல்லாதார் தாமுளரே -என்னும்
அர்த்தத்தை பேசிக் கொண்டு தம்மை இப்போது சம்சார ஆர்ணவம் விழுங்காதபடி உய்யக்கொண்ட படியை உபாலாலிக்கிறார்-

அண்ட ரண்ட பகிரண்டத் தொரு மாநிலம் எழுமால் வரை முற்றும்
உண்ட கண்டம் கண்டீர் அடியேனை யுய்யக் கொண்டதே-
அண்டாந்த வர்த்திகளான தேவாதி வர்க்கங்களையும் -அண்டங்கள் தன்னையும் –
அண்ட ஆவரணங்களையும் -அண்டங்களுக்கு உள்ளே பஞ்சா சத கோடி-ஐம்பது கோடி யோஜனை பரந்த
விஸ்தீரணையான- மஹா ப்ருதிவியாலும் குல பர்வதங்களாலும் உப லஷிதங்களான சர்வ கார்யங்களையும்
எல்லாம் திரு வயிற்றிலே வைத்து ரஷிக்கைக்காக விழுங்கின திருக் கழுத்து கண்டீர் –
ஸ்வரூபத்தை -உணர்த்தி என்னை ஸ்வ அனுபவத்தில் உஜ்ஜீவிப்பித்தது –
அண்டாதிகளைப் பற்ற சிறியலான குல பர்வதங்களை பிறியப் பேசுகையாலே
அவ்வளவு விழுங்குகையும் ஆச்சர்யம் என்று தோன்றுகிறது-

—————————————–

அவதாரிகை-

கீழே நாலு பாட்டாலே
ப்ரார்த்த நீயமான கைங்கர்யத்துக்கு ப்ரசாதகமான அநுபவம்
தம்மை இப்போது பரவசம் ஆக்கின படியைப் பேசுகிறார் -இதில் -கையினார் -என்கிற பாட்டில் –
ஆழ்வார்களோடு பொருந்தின திருக் கையை அவலம்பநமாகக் கொண்டு
திருமுடி யளவும் சென்று மீண்ட சிந்தையை
தூ முறுவல் தொண்டை வாய்ப் பிரானுடைய கோலம் திரள் பவளக் கொளுந்துண்டம் கொல் -7-7-3–என்னும்படியான
திருப் பவளத்தில் அழகு தன் வசம் ஆக்கிற்று என்கிறார்-

கையினார் சுரி சங்கனலாழியர் நீள் வரை போல்
மெய்யினார் துளப விரையார் கமழ் நீண் முடி யெம்
ஐயனார் அணி யரங்கனார் அரவின் அணை மிசை மேயனார்
செய்யவாய் ஐயோ என்னைச் சிந்தை கவர்ந்ததுவே ————7–

வியாக்யானம் –

கையினார் சுரி சங்கு அனல் ஆழியர் –
திருக் கைக்கு ஆயுதமாகைக்கும் ஆபரணம் ஆகைக்கும் போரும் என்னும்படி ஆர்ந்த சந்நிவேசத்தை உடைத்தாய் –
அவலம்புரியான வடிவாலே ப்ரணவ் சந்நிவேசமாய்
சப்த ப்ரஹ்ம மயமாய் -நிரதிசய ஆநந்த ஹேதுவான ஸ்ரீ பாஞ்ச ஜன்யத்தையும் –
தாநவ வநதா வக்னியாய்-அரக்கராம் காட்டுக்குத் தீ போன்ற -மனஸ் தத்வ அபிமானியான –
மனம் திகிரியாக -திருவாழி யாழ்வானையும் உடையராய் –
( ராம அக்நிம் ஸஹஸா தீப்தம் ந பிரவேஷ்டும் த்வம் அர்ஹஸி–37-15 -ராவணன் இடம் மாரீசன் வார்த்தை )
இத்தால் –
மந்தரத்தையும் மனசையும் அநுகூல சிந்தைக்கு அனுகுணம் ஆக்க வில்ல உப கரணங்களை உடையவர் என்றது ஆய்த்து –
(நெய்த்தலை நேமியும் சங்கும் நிலாவிய கைத்தலங்கள் -பெரியாழ்வார் -1-3–12-)
திவ்யாயுத ஆழ்வார்கள் பெரிய பெருமாள் உடைய திருக்கைகளில் ரேகையில் ஒதுங்கிக் கிடந்தது –
பெருமாள் திரு மேனியிலே தோன்றி நிற்பர்கள்-

நீள் வரை போல் மெய்யனார் –
ஸ்வரூபம் போலே சூஷ்ம த்ருஷ்டிகள் காணும் அளவன்றிக்கே
மாம்ச சஷூஸ் சூக்களும் காணலாம் படி மலை இலக்கான திருமேனியை வுடையவர்

துளப விரையார் கமழ் நீண் முடி எம் ஐயனார் –
சர்வாதிகத்வ ஸூ சகமான திருத் துழாயின் பரிமளத்தைப் பரி பூர்ணம் ஆக்கும்படி கமழ்ந்து –
(வானோர் தலைமகனாம் –சீராயின தெய்வ நல் நோய் இது –
தெய்வத் தண் அம் துழாய்த் தாராயினும் தழையாயினும் தண் கொம்பதாயினும்
கீழ் வேராயினும் நின்ற மண்ணாயினும் கொண்டு வீசுமினே –திரு விருத்தம் -53- )
விபூதி த்வய சாம்ராஜ்ய வ்யஞ்சகமான திவ்ய கிரீடத்தை வுடைய சர்வ லோக பிதாவானவர்

அணி அரங்கனார் –
பரம வ்யோம ஷீரார்ண வாதிகளைக் காட்டில் குணா திசயத்தாலே
ஆஸ்ரீதற்கு ஹ்ருத்ய தமமான படியாலே விபூதி இரண்டுக்கும் ஏக ஆபரணம் என்னலாய்
சௌலப்ய அதிசயம் உண்டாம் படியான ஸ்ரீ ரெங்க விமாநத்தை சயன ஸ்தானமாக உடையவர்
அணிமையாலே-அணு-திவ்ய மங்கள விக்ரஹத்தை சிறியதாக ஆக்கிக் கொண்டு-
அணி அரங்கனார் -என்கிறது ஆகவுமாம்

அரவின் அணை மிசை மேய மாயனார் செய்ய வாய் ஐயோ என்னைச் சிந்தை கவர்ந்ததுவே-
தம்முடைய ஜ்ஞான பலங்கள் வடிவு கொண்டால் போல
இருக்கிற திருவனந்தாழ்வான் ஆகிற ஆநுகூலதிவ்ய பர்யங்கத்தின் மேலே அளவறத்
தேங்கின அம்ருத தடாகம் போலே ஆஸ்ரீதர்கு அனுபவிக்கலாய் –
ஸ்ரீ ஸ்தநாபரணம் தேஜா ஸ்ரீ ரெங்கேசயமாஸ்ரயே சிந்தாமணி மிவோத் வாந்தம் உத் சங்கே அநந்த போகிந
என்னும்படி அத்ய ஆச்சர்ய பூதரானவருடைய
வாலியதோர் கனி கொல் -நன்கு கனிந்த ஒப்பற்ற பழம் –என்னலாம் படி வர்ண மாதர்யாதிகளை வுடைத்தாய்
(வையம் ஏழும் கண்டாள் பிள்ளை வாயுளே -பெரியாழ்வார் -1-2-6-)
வையம் ஏழும் உள்ளே காணலாம் படியான செய்ய வாய் என் சிந்தையைப் பறித்துக் கொண்டது

ஐயோ
என்று ஆச்சர்யத்தை யாதல்
அனுபவித்து ஆற்ற அரிதான படியை யாதல்
அநுபவ ரசத்தை யாதல் -காட்டுகிறது

—————————————————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகர் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ அழகிய மணவாள பெருமாள் நாயனார் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ திருப்பாண் ஆழ்வார் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் .

ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகர் முநி வாஹன போகம் -உவந்த உள்ளத்த்னாய்/மந்தி பாய் /சதுர மா மதிள்-வியாக்யானம் –

அவதாரிகை –
இவன் திருவடிகளில் சிவப்புக்கு நிகரான திருப் பீதாம்பரம் தன் சிந்தைக்கு விஷயம் ஆகிறது என்கிறார் –

உவந்த உள்ளத்த்னாய் உலகம அளந்து அண்டமுற
நிவர்ந்த நீண் முடியன் அன்று நேர்ந்த நிசாசரரைக்
கவர்ந்த வெங்கணைக் .காகுத்தன் கடியார் பொழில் அரங்கத்தம்மான் அரைச்
சிவந்த வாடையின் மேல் சென்றதாம் என சிந்தைனையே ———-2–

வியாக்யானம் –

உவந்த உள்ளத்தனாய் –
மஹா பலியால் அபஹ்ருதமான ராஜயத்தை மீட்டுத் தர வேண்டும் என்று இந்த்ராதிகள் இரக்க –
ஆர்த்தன்-அர்த்தார்த்தீ -ஜிஞ்ஞா ஸூ -ஞானி நால்வருமே என்னை ஆஸ்ரயிப்பதால் உதாரர்கள் –
உதாரா சர்வ ஏவைதே -என்கிறபடி -இவர்கள் பக்கலிலே ப்ரீதமான திரு உள்ளத்தை உடையனாய்
அசுரனே யாகிலும் ப்ரஹ்லாதனோடு உண்டான குடல் துவக்கும் பாவித்து
ஆநுகூல்ய மிச்ரனான மஹா பலியை அழியச் செய்ய நினையாதே அவனுடைய ஔதார்யத்துக்கு
அநுகூலமாக தான் இரப்பாளானாக சென்று -அவன் கொடுக்க வாங்கு கையாலே
அவன் அளவிலும் அனுக்ரஹ உக்தனாய் அபேஷா நிரபேஷமாக எல்லார் தலையிலும்
தன் திருவடிகளை வைக்க விலக்காத அளவாலும் சர்வ விஷயத்திலும் உவந்த உள்ளத்தனாய்
(அலமேஷா பரித்ராதும் ராகவாத் ராக்ஷஸீ கணம் அபியாசாம வைதேஹீம் எதத்தி மம ரோஸதே -த்ரிஜடை உபதேசிக்க
ராக்ஷஸிகள் விலக்காததே பற்றாசாக அவோசத்யதி தத் தத்யம் பவேயம் சரணம் ஹி வ -என்று அருளிச் செய்தாலே பிராட்டி )

இழந்த ராஜ்யத்தை வேறு எவரிடம் கேளாமல் தன்னிடம் இந்திரன் கேட்டதால் உகப்பு
காஸ்யப அதிதிக்கு பிள்ளையாய் தானே அவதரித்து கொடுத்த வரத்தை நிறைவேற்றிய உகப்பு
சுக்கிரன் கண்ணை துரும்பால் கிளறிய உகப்பு
குருவின் உபதேசத்தையும் உபேக்ஷித்து மஹா பாலி நீர் வார்த்த உகப்பு
மன்னு நமுசியை வானில் சுழற்றிய உகப்பு
இத்தை வியாஜ்யமாக சர்வ லோகத்தையும் திருவடியால் தீண்டிய உகப்பு

உலகம் அளந்து –
அளவு பட்டுக் கொடுத்தோம் என்று இருக்கிற அசுரன் முன்னே எல்லா லோகங்களையும்
தன் திருவடிகளாலே அளவு படுத்தி –

அண்டமுற நிவர்ந்த நீண் முடியன் –
மேலே கவித்த கநக சத்ரம் போலே இருக்கிற ப்ரஹ்மாண்டத்திலே கிட்டும்படி
விஜ்ரும்பித்த பெரிய திரு அபிஷேகத்தை உடையவன் -அவன் தன்னைப் போலே
திரு அபிஷேகத்துக்கும் அவனோடு ஒக்க வளருகைக்கு ஈடான மஹிமாவும் உண்டு
கர்ம வச்யதை தோற்றும்படி பிறவி தொடக்கமாக சடையும் குண்டிகையும் சுமந்து திரிகிற
பரிச்சின்நேச்வரர் பார்த்து நிற்க இப்படி முடி சூடி நிற்கையாலே உபய விபூதி நிர்வாஹகத்வமும்
அபிவ்யக்தமாய் ஆகிறது இத்த்ரி விக்ரம அபதானம் சொன்ன இத்தாலே ஈஸ்வர சங்கா விஷயமான
இந்த்ராதிகள் இரப்பாளரான படியும் -குறை கொண்டு நான்முகன் -இத்யாதிகளில் படியே ப்ரஹ்மா
திருவடி விளக்கி ஆராதனானபடியும் -ருத்ரன் தீர்த்த பிரசாதம் பெற்றுப் பூதனான படியும்
சொல்லிற்று ஆயிற்று
இத்தால் முன் பாட்டில் சொன்ன இஷ்ட ப்ராபகத்வத்தையும் உதாஹரித்ததாய் -இனி –
அநிஷ்ட நிவர்த்தகத்வத்தையும் உதாஹரிக்கிறார் –

அன்று நேர்ந்த நிசாசரரை கவர்ந்த வெங்கணை காகுத்தன் –
தேவர்களுக்கும் ரிஷிகளுக்கும் குடி இருக்க ஒண்ணாத படி த்ரைலோக்ய ஷோபம் பிறந்து –
தேவர்கள் சரணாகதராக ஆன அன்று -சக்கரவர்த்தி திருமகனாய் அவதரித்து தாடகா தாடகேய
விரோத கபந்த கர தூஷணாதிகளை நிராகரித்து இலங்கைக்கு பரிகையான லாவணார்ணவத்தை
பர்வதங்களாலே பண்பு செய்து கொம்பிலே தத்தித் திரியும் குரங்குப் படையைக் கொண்டு
இலங்கையை அடை மதிள் படுத்தின அன்றும்
பெருமாளுடைய பிரபாவம் அறியாதே விளக்கு விட்டில் போலே வந்து எதிர்ந்த பகல் போது
அறியாத கூட யோதிகளை எல்லாம் எனக்கு எனக்கு என்று இரையாக கைக் கொண்ட-
தீப்த பாவக சங்காசங்களான திருச் சரங்களை உடையவனாய்
வெங்கதிரோன் குலத்துக்கோர் விளக்காய் நின்றவன் –

காகுத்தன் –
மாயாவிகளான ராஷசரும் கூட மோஹிக்கும்படி மனுஷ்ய பாவத்தை முன்னிட்டு நின்றவன்
(தீர்க்க பாஹு விசாலாக்ஷ சீர கிருஷ்ணாஜி நாம்பர -கந்தர்ப்ப ஸமரூபச்ச ராமோ தசாரதாத்மஜ -சூர்பணகா வார்த்தை )
(புத்ரவ் தசரதஸ் யாஸ்தே ஸிம்ஹ சம்ஹ ந நோ யுவா -ராமோ நாம மஹாஸ் கந்தோ வ்ருத்தாயத மஹா புஜ ஸ்யாம
ப்ருதுயஸா ஸ்ரீ மான் அ துல்ய பல விக்ரம ஹதஸ் தேந ஜனஸ் தாநே கரச்ச ஸஹ தூஷண -அகம்பனன் வார்த்தை )
(ந ச பித்ரா பரித்யக்த நா மர்யாதா கதஞ்சன -ந லுப்தோ ந ச துச் சீலோ ந ச ஷத்ரிய பாம்சன –
ந ச தர்ம குணைர் ஹீந கௌசல்யா ஆனந்த வர்த்தன-ந ச தீஷ்ணோ ஹி பூதா நாம் சர்வ பூத ஹிதே ரத
ராமோ விக்ரஹவான் தர்ம சாது ஸத்ய பராக்ரம -ராஜா ஸர்வஸ்ய லோகஸ்ய தேவாநாமிவ வாசவ
அப்ரமேயம் ஹி தத்தேஜ யஸ்ய சா ஜனகாத்மஜா -ந த்வம் சமர்த்தஸ்தாம் ஹர்தும் ராம சாபாஸ்ரயம் வ நே -மாரீசன் வார்த்தை )
(சத்ரோ ப்ரக்யாத வீர்யஸ்ய ரஞ்சணீ யஸ்ய விக்ரமை பஸ்யதோ யுத்த லுப்தோஹம் க்ருத கா புருஷஸ் த்வயா -ராவணன் வார்த்தை )

காகுத்தன் –கடியார் பொழில் அரங்கத்தம்மான்
ஸூ ரிகள் முதலாக ஸ்தாவர ரூபங்களைக் கொண்டு நித்ய ஆமோதராய் நிற்கிற
ஆராமங்களாலே சூழப்பட்ட கோயில் ஆழ்வாருக்குள்ளே பிரஹ்மாதிகள் ஆராதிக்க
சர்வ ஸ்வாமித்வம் தோற்றக் கண் வளர்ந்து அருளுகிற பெரிய பெருமாளுடைய –

அரைச் சிவந்த வாடையின் மேல் –
படிச் சோதி யாடையொடும் பல்கலனாய் நின் பைம் பொற் கடிச் சோதி கலந்ததுவோ
என்னும்படி திகழா நின்ற திரு வரையிலே -மது கைடப ருதிர படலத்தாலே போலே
பாடலமாய் மரகத கிரி மேகலையில்-ஒட்டியாணத்தில் – பாலாதபம் பரந்தாப் போலே
இருக்கிற திருப் பீதாம்பர விஷயமாக

சென்றதாம் என் சிந்தனையே –
அநாதி காலம் அநு சித விஷயங்களில் ஓடி-அவர்கள் ஆடையிலே கட்டுண்ட என் சிந்தை
(கூடினேன் கூடி இளையவர் தம்மொடு அவர் தம் கலவியே கருதி—
வாணிலா முறுவல் சிறு நுதல் பெரும் தோள் மாதரார் வனமுலைப் பயனே பேணினேன் )
இவன் திருவடிகளைப் பற்றி என்னாலும் மீட்க ஒண்ணாதபடி திருப் பீதாம்பரத்திலே சென்று-துவக்குண்டது
என் சிந்தனை சென்றதாம் -என்கையாலே ஆச்சர்யம் தோற்றுகிறது
சென்றது –
நாம் ப்ரேரிக்க போந்த தன்று
விஷய வைலஷண்யத்தாலே ஆக்ருஷ்டமாயிற்று –

——————————————-

அவதாரிகை –
இப்படி இரண்டு பாட்டாலே பகவத் சேஷத்வ பர்யவ ஸாநத்தையும் –
அந்ய சேஷத்வ நிவ்ருதியையும் அனுசந்தித்து –
(அடியார்க்கு என்னை ஆட்படுத்த -என்று முதல் பாசுரத்தால் ததீய சேஷத்வ பர்யந்தம் ஆக்கி அருளியதையும்
இரண்டாம் பாட்டால் உலகம் அளந்து அருளி-உலகமே அவனுக்கு சேஷம் -அயோக வியவச்சேதம் –
வேறு யாருக்கும் சேஷம் இல்லை அந்நிய யோக வியவச்சேதம் -)
அநந்தரம் –
சேஷ பூதமான சேதன அசேதன வர்க்க பிரதிபாதகமான த்ருதீய அஷரம் முதலான த்ருதீய காதையாலே –
சேஷத்வ ஞான ஹீனராயும் -விச்சேதம் இல்லாத சேஷத்வ ஞானம் உடையாராயும் –
காதா சித்த சேஷத்வ ஞானம் உள்ளவர்களையும் உள்ள ஜீவர்கள் எல்லாம் தம் தாமுடைய ஞான அநுரூபமாக
பிரதிகூல (சபலர் மந்தி பாய்) அநுகூல (வானவர்கள் )உபயவித பிரவ்ருதிகளில் நிற்கிற நிலையை உதாஹரித்துக் கொண்டு
பகவத் அனுபவத்தில் தமக்கு இடையிலே பெற்றதொரு ப்ராவண்யத்தை அனுசந்தித்து ப்ரீதர் ஆகிறார் –

மந்தி பாய் வட வேங்கட மாமலை வானவர்கள்
சந்தி செய்ய நின்றான் அரங்கத்து அரவின் அணையான்
அந்தி போல் நிறத்தாடையும் அதன் மேல் அயனைப் படைத்த தோர் எழில்
உந்தி மேலதன்றோ அடியேன் உள்ளத்து இன்னுயிரே ———-3–

வியாக்யானம் –

மந்திபாய் வடவேங்கட மாமலை
சபலரான சம்சாரிகளுக்கு நிதர்சனமான வானர வர்க்கம் -நாநா சாகைகளில் உள்ள
ஷூத்ர பலங்களை புஜிப்பதாக –
தே தம் புக்த்வா ஸ்வர்க்க லோகம் விசாலம் ஷீணே புண்யே மர்த்ய லோகம் விசந்தி –
ஏவம் த்ரயீதர் மமநு ப்ரபந்நா கதா தம் காம காமா லபந்தே -ஸ்ரீ கீதை -9-21- -என்கிறபடியே -ஒன்றை விட்டு
ஒன்றிலே பாய்ந்து திரிகைக்கு நிலமாய் -கலி யுகத்திலே பாகவத் சம்பாவனை உடைத்ததாக
புராண சித்தம் ஆகையாலே ஆழ்வார்கள் அவதரிக்க பெற்ற –

(கலவ் கலு பவிஷ்யந்தி நாராயண பராயணா -க்வசித் க்வசித் மஹா பாகா த்ரமிடேஷு ச பூரிச –
தாம்ப்ரபரணீ நதீ யத்ர க்ருதமாலா பயஸ்விநீ-காவேரீ ச மஹா பாகா ப்ரதீஸீ ச மஹா நதீ
தாம்ரபர்ணீ -நம்மாழ்வார் -மதுரகவி ஆழ்வார்
வைகை -பெரியாழ்வார் ஆண்டாள்
பாலாறு -முதல் ஆழ்வார் திரு மழிசைப் பிரான் ஸ்ரீ பாஷ்ய காரர்
காவேரி –தொண்டர் அடிப் பொடி ஆழ்வார் -திருப் பாண் ஆழ்வார் -திருமங்கை ஆழ்வார்
மேற்கே ஓடும் பெரியாறு -குலசேகர ஆழ்வார் )

அகஸ்ய பாஷா தேசத்துக்கு உத்தர அவதியாய் இருக்கிறது
புராண சித்தமாய் -ஈஸ்வரன் தன்னைப் போலே ஸ்வரூப ரூப குண விபூதி ப்ரபாவங்களால்
உண்டான மஹத்வத்தை உடைத்தான திருமலையிலே
(வேங்கடாத்ரி சமம் ஸ்தானம் ப்ரஹ்மாண்டே நாஸ்தி கிஞ்சன வேங்கடேச சமோ தேவோ ந பூதோ ந பவிஷ்யதி
கடு வினையர் இரு வினையும் கடியும் வெற்பு -திண்ணம் இது வீடு என்னத் திகழும் வெற்பு —
புண்ணியத்தின் புகல் இது என புகழும் வெற்பு -பொன்னுலகில் போகம் எல்லாம் புணர்க்கும் வெற்பு –
விண்ணவரும் மண்ணவரும் விரும்பும் வெற்பு -)

வானவர்கள் சந்தி செய்ய நின்றான் –
பரம பதத்தில் கைங்கர்ய சாம்ராஜ்யத்துக்கு அதி க்ருதரான முக்தரும் நித்தியரும் தேச
உசிதமான தேஹங்களைக் கொண்டு உசிதமான கைங்கர்யத்தைப் பண்ணி இவர்கள்
ஆஸ்ரயிக்கைக்கு உத்தேச்யனாய் நின்றான் –

அரங்கத்தரவின் அணையான்
ஏற்றம் உள்ள அளவும் ஏற வேண்டும்படியான திருமலை ஆழ்வாரும் பரமபத ஸ்தாநீயம்
என்னும்படி எளிதாக கிட்டலாம்படியான கோயில் ஆழ்வாருக்கு உள்ளே –
ஒழிவில் காலம் எல்லாம் உடனாய் மன்னி வழு விலா வடிமை செய்யும் வானவர்களுக்கு படிமாவாய்
நிச்சேஷ ஜகத் ஆதார குருவான தன்னைத் தரிக்கைக்கு ஈடான
ஞான பல ப்ரகர்ஷத்தை உடையனாய் -ஸூ ரபி ஸூ குமார ஸீ தளமான-( மணம் மென்மை குளிர்ச்சி )-
திரு அரவு அணையிலே கண் வளர்ந்து அருளுகிற பெரிய பெருமாள் உடைய-
(சென்றால் குடையாம் இருந்தால் சிங்காசனமாம் –நின்றால் மரவடியாம் நீள் கடலுள் என்றும் புணையாம்
மணி விளக்காம் பூம் பட்டாம் புல்கும் அணையாம் திருமாற்கு அரவு –மூன்றாம் திருவந்தாதி -53-
ச பிப்ரச் சேகரீ பூதம் அசேஷம் ஷிதி மண்டலம் –பூ மண்டலம் முழுவதையும் கொண்டை போலே சுமக்கும் சேஷன்
பணிபத சப்தேன ஸூரபி – ஸூ குமார -சீதள – விசால -உந்நதத் வாதி ரூபா பர்யங்க குணா வ்யஜ்யந்தே-
பரிமளம் -மார்த்வம் -குளுமை -அகன்று -உயர்ந்தமை )

அந்தி போல் நிறத்தாடையும்
ஆ ஸ்ரீ தருடைய அஞ்ஞான அந்தகாரத்தை கழிக்க வல்ல சமயக் ஞான சூர்யோதததுக்கு பூர்வ சந்த்யை போலேயும்
அவர்களுடைய தாப த்ரயங்களை – ஆத்யாத்மிக-ஆதி பவ்திக -ஆதி தைவீக-கழிக்கைக்கு-
பச்சிம ஸந்த்யை -அந்திப் பொழுது -போலேயும்
புகர்த்த நிறத்தை உடைதான -செவ்வரத்த உடை யாடையும் –
இது மேலில் அனுபாவ்யத்தை அவலம்பிக்கைக்கு அனுபூதாம்சத்தை அனுவதித்த படி –
(மேலே அனுபவிக்கப் புகும் திரு உந்தியின் அழகுக்கு ஈடாய் நிற்கும் பிரகாசமுடைய -அதற்கு கரை கட்டினால் போலே
இருக்கும் ஸுந்தர்ய பிரகார்ஷத்தாலே கீழே அரைச் சிவந்த ஆடையின் மேலே சென்றதாம் என் சிந்தனையே –
என்றத்தை அனுபாஷிக்கிறார் ) மேல் அநுபாவ்யம் ஏது -என்ன –

அதன் மேல் அயனைப் படைத்த தோர் எழில் உந்தி –
அநுபூதமான திருப் பீதாம்பரத்துக்கு மேலாய் -இதன் நிறத்துக்கு நிகரான சிவந்த
தாமரைப் பூவை உடைத்தாய் -அதின் மேல் வ்யஷ்டி ஸ்ர்ஷ்டி சமயத்தில் முற்பட
அயோநிஜனான ப்ரஹ்மாவை ஸ்ருஷ்டித்த அத்விதீயமான அழகை உடைத்தான திரு வுந்தி
ப்ரஹ்மாவுடைய ஸ்ருஜ்யத்வம் சொல்ல -கைமுதிக ந்யாயத்தாலே ருத்ர இந்த்ராதிகள்
உடைய ஸ்ருஜ்யத்வம் சொல்லிற்றாம்
இத்தால் ப்ரதிபுத்தர்க்கு-சம்யக் ஞானம் பெற்றவர்க்கு- ஸ்ரீயபதி ஒழிய சரண்யாந்தரமும் ப்ராப்யாந்தர்மும் இல்லை என்றது ஆயிற்று
இங்கு ப்ரஹ்மாவை சொன்னது முமுஷுக்களை ஸ்ருஷ்டித்த உபகாரத்துக்கு உதாஹரணமுமாகிறது
(நான்முகனை நாராயணன் படைத்தான் நான்முகனும் தான் முகமாய் சங்கரனைத் தான் படைத்தான் –
ப்ரஹ்மாணம் சிதிகண்டம் ச யாச்சாந்யா தைவதாஸ் ஸ்ம்ருதா-ப்ரதிபுத்தா ந சேவந்தே யஸ்மாத் பரிமிதம் பலம் -)

மேலதன்றோ –
என்றது இந்த திரு வுந்தியையே அனுபாவ்யமாகக் கொண்டன்றோ இருக்கிறது என்னவுமாம்
இதனுடைய அனுபவம் இட்ட வழக்காய் இருக்கிறது என்னவுமாம்

அடியேன் உள்ளத்து இன்னுயிரே –
ஆத்ம தாஸ்யம் ஹரே ஸ்வாம்யம் ஸ்வபாவஞ்ச சதா ச்மர -என்கிறபடியே
பரம காருணிக கடாஷத்தாலே ஸ்வபாவ தாஸ்ய ப்ரதிபோதம் உடையேனான என்னுடைய
சத்வோத்தரமான மனசிலே பிரகாசிக்கிற ஸ்வாதுதமமான என் ஆத்ம ஸ்வரூபம்
உள்ளம்-
என்று ஹிருதய பிரதேசத்தைச் சொல்லவுமாம் –
இன்னுயிர்
என்று பகவத் அனுபவத்துக்கு அநுரூபம் ஆகையாலே இனிதான ப்ராணாதிகளைச் சொல்லவுமாம் –
ஜ்ஞாநீது பரமை காந்தீ பராயத் தாத்ம ஜீவந -மச் சித்தா மத்கத ப்ராணா -இத்யாதிகளை இங்கே அனுசந்திப்பது
(ஞானீ து பரமை காந்தீ பராயத்த ஆத்ம ஜீவன -தத் சம்ச்லேஷ வியோகைக ஸூக துக்கஸ்த் தேக தீ
மச் சித்தா மத் கத பிராணா போத யந்த பரஸ்பரம் -கத யந்தச்ச மாம் நித்யம் துஷ்யந்த ச ரமந்தி ச -10-9–)

————————————–

அவதாரிகை –

இரண்டாம் பாட்டாலும் மூன்றாம் பாட்டாலும் ப்ரஹ்ம ருத்ராதிகள் உடைய கர்ம அதிகாரித்வமும்
கர்ம மூல ஜந்மாதிகளும் சொல்லிற்று ஆயிற்று –
(உலகம் அளந்து -அளப்பவன் ஸ்வாமி -அளக்கப்படுபவை அவனுக்கு அடங்கி -கர்ம வஸ்யர் அர்த்தம் த்வனிக்கப்படுகிறது
அயனைப்படைத்த எழில் உந்தி -கர்மாதீனம் பிறப்பில் உழன்று இருப்பவர் என்பது சப்தார்த்தம் )
நாலாம் பாட்டாலே –
ப்ரஹ்ம ருத்ராதிகள் வரம் கொடுத்து வாழ்வித்த ராவணனை நிராகரித்த வ்ருத்தாந்தத்தாலும்
தேவதாந்தரங்கள் உடைய ஷூத்ரத்வத்தையும் –
ப்ரஹ்மா ஸ்வயம் பூச் சதுராநநோ வா
ருத்ரஸ் த்ரினேத்ரஸ் த்ரிபுராந்தகோ வா
இந்த்ரோ மகேந்த்ரஸ் சூர நாயகோ வா
த்ராதும் ந சக்தா யுதி ராமவத்யம் -இத்யாதிகள் படியே
அவர்கள் உடைய அல்ப சக்தித்வதையும் அனுசந்திதுக் கொண்டு ப்ரஹ்மாதிகளை எல்லாம் அகம்படியிலே
ஏக தேசத்திலே வைத்து உய்யக் கொண்ட ஸ்ரீ மத்தையை உடைத்தான திரு வயிற்றின் உடைய
சிறுமை பெருமைகளால் உண்டான அகதி தகடநா சக்திகளுக்கு
அடையவளைந்தான் போலே யிருக்கிற உதர பந்தம் ( ஒட்டியாணம் )-தம்முடைய சிறிய திரு உள்ளத்துக்கு உள்ளே
வெளியில் போலே இடம் கொண்டு உலவா நின்றது -இது ஒரு ஆச்சர்யம் என்கிறார் –

கீழ் மூன்று பாட்டாலும் ப்ரதம பதார்த்தம் ப்ரதிஷ்டிதமாய் –
நாலாம் பாட்டாலே
த்விதா பஜ்யேய மப் யேவம் ந நமேயம் து கஸ்ய சித் ஏஷ மே சஹஜோ தோஷ ஸ்வபவோ துரதிக்ரம –
ந நமேயம் து கஸ்ய சித் -என்ற வணங்கல் இலாக்கனைத் தலை சாய்த்து –
தசேந்திரியா நநம் கோரம் யோ மநோ ரஜநீ சரம் விவேக சரஜாலேந சமம் நயதி யோகி நாம் –
தசேந்த்ரியா நநம் கோரம் – என்கிறபடியே
முமுஷுக்களுடைய மனசு அஹங்கார மமகார தூஷிதமாகாத படி பண்ணிக் கொடுக்கிற
சக்கரவர்த்தி திருமகனுடைய சரித்ரத்தை முன்னிட்டு –
நானும் என்னுடையது அன்று –
மற்றும் என்னுடையதாவன ஒன்றும் இல்லை -என்கிற
நமஸ்ஸில் அர்த்தத்தை மறை பொருளாக அனுசந்திகிறார் ஆகவுமாம்-

சது ரமா மதிள் சூழ் இலங்கைக்கு இறைவன் தலை பத்து
உதிர வோட்டி ஓர் வெங்கணை வுய்த்தவன் ஓத வண்ணன்
மதுர மா வண்டு பாட மா மயிலாட அரங்கத்தம்மான் திரு வயிற்று
உதர பந்தம் என்னுள்ளத்துள் நின்றுலாகின்றதே—————4-

வியாக்யானம் –

சதுரமா மதிள் சூழ் இலங்கைக்கு இறைவன் தலை பத்து உதிர-
குல பர்வதங்களை சேர்த்து இசைத்தாப் போலே -செறிவும் திண்மையும் உயர்த்தியும் உடைத்தாய்
எட்டு திக்குகளில் உள்ள திக்பலர்களுக்கும் எட்டிப் பார்க்க ஒண்ணாது இருக்கிற
மதிள்களாலே இற்ற விடம் முறிந்த விடம் இல்லாதபடி எங்கும் ஒக்க சூழப்பட்டு
ஜல துர்க்க கிரி துர்க்க வன துர்க்கங்களாலே -துர்கங்களுக்கு எல்லாம்
உபமானம் ஆம்படி பிரசித்தமான இலங்கைக்கு ஈச்வரனாய்
துர்க்க பல வர பல பு ஜ பல சைன்ய பலங்களாலே செருக்கனாய்
மால்யவான் அகம்பனன் மாரீசன் முதலான ராஷசர்களோடு
ஹனுமான் விபீஷணன் முதலான சத்வ பிரக்ருதிகளோடு வாசியற
அவகீதமாக-( வித்யாசம் இன்றி ) பேசப்பட்ட பெருமாள் பெருமையை அறிந்து வைத்தும் கண்டும்
மதி கெட்டான் படியே –
விதித ச ஹி தர்மஞ்ஞா சரணாகத வத்ஸல தேந மைத்ரீ பவது தே யதி ஜீவிதும் இச்சசி–21-20- என்ற
தாய் வாய் சொல்லும் கேளாதே

அராஷசமிமம் லோகம் கர்த்தாச்மி நிசிதைசரை ந சேச் சரண மப்யேஷி மாமுபாதாய மைதிலீம் –41-66–என்று
பெருமாள் அருளிச் செய்து விட்ட பரம ஹிதமான பாசுரத்தையும் அநாதரித்து -அடைகோட்டைப் பட்டவளவிலும்
பூசலுக்கு புறப்பட்டு விட்ட மகா பலரான படை முதலிகள் எல்லாரையும் படக் கொடுத்து
தான் ஏறிப் பொருதவன்று ரிபூணா மபி வத்சலரான பெருமாள் சரச் செருக்கு வாட்டி -நம்முடனே பொரும்படி
இளைப்பாறி நாளை வா -என்று விட -நாணாதே போய் மண்டோதரி முதலான பெண்டுகள்
முகத்திலே விழித்து -தன்னில் பெரிய தம்பியையும் மகனையும் படக் கொடுத்து தான் சாவேறாக
வந்து ப்ரதிஹத சர்வ அஸ்தரனான -எல்லா அஸ்திரங்களை இழந்த பின்பும் சினம் தீராதே சேவகப் பிச்சேறி நின்ற ராவணனை
இனித் தலை யறுக்குமது ஒழிய வேறு ஒரு பரிஹாரம் இல்லை என்று திரு உள்ளம் பற்றி
ஒரு தலை விழ வேறு ஒரு தலை கிளைக்க முன்பு பண்ணின சித்ர வத ப்ரகாரம் அன்றிக்கே
ஒரு காலே பத்துத் தலையும் உதிரும்படியாக
(உத்தம அமர்த்தலம் அமைத்ததோர் எழில் தனுவின் உய்த்த கணையால் அத்திர வரக்கன்
முடி பத்தும் ஒரு கோத்தென உதிர்த்த திறலோன் )

ஒட்டி யோர் வெங்கணை வுய்த்தவன்
தானே போய் ராவணன் தலை பத்தும் கைக் கொள்ள வேணும் -என்று சினம் உடைத்தாய் –அத்விதீயமாய் இருப்பதொரு
திருச் சரத்தை -தகையதே ஓட விட்டு -இரை போந்த இலக்கு பெறுகையாலே அத் திருச் சரத்தை உய்யப் பண்ணினவன் –
(ச சரோ ராவணம் ஹத்வா ருதிரார்த்த க்ருதச்சவி க்ருதகர்மா நிப்ருத்வத் ச தூணீம் புநராவிசத்-108-20–)
சரத்தினுடைய ஆஸூகாரித்வத்தாலும்-வேகத்திறனாலும்- ராவணனுடைய தைர்யத்தாலும்
தலை பத்தும் உதிர்ந்த பின்னும் அவன் உடல் கட்டைப் பனை போலே சிறிது போது இருந்து நிற்கும்படியாய் -இருந்தது

தலை பத்து உதிர ஒட்டி –
என்றது முன்னில் பூசலில் ராவணனைத் தலை சாய்த்து –
கச்ச அநுஜாநாமி ரணார்த்தி தஸ்த்வம் பிரவிஸ்ய ராத்ரிம் சர ராஜ லங்காம் ஆஸ்வாஸ்ய நிர்யாஹி
ரதீ ச தன்வீ ததா பலம் த்ரஷ்யஸி மே ரதஸ்த-41-66- -என்று துரத்தி விட்ட படியாய்

ஓர் வெங்கணை வுய்த்தவன் –
என்றது பின்பு அவனுடைய வத அர்த்தமாக அத்விதீயமான அஸ்த்ரத்தை விட்டவன் என்னவுமாம்

ஓத வண்ணன் –
கண்டவர்களுடைய பாபத்தையும் தாபத்தையும் கழிக்க வற்றாம் சமுத்ரம் போலே ச்யாமளமான
திருமேனியை உடையவன் –

மதுர மா வண்டு பாட மா மயில் ஆட அரங்கத்தம்மான் –
ராவண வதம் பண்ணின வீர லஷ்மியுடனே நின்ற அழகைக் கண்டு
ப்ரஹ்மாதிகள் ஸ்தோத்ரம் பண்ண -அப்சரஸ் ஸூ க்கள் மங்கள ந்ருத்தம் பணணினாப் போலே –
ஆத்மாநம் மானுஷம் மன்யே ராமம் தசரதாத்மஜம் சோயம் யச்சே யதச்சாஹம் பகவாம்ஸ்த்த் ப்ரவீது மே -117-11-
என்கிற பெருமாளுடைய பூமிகைக்கு-மாறு வேஷத்துக்கு – அநுரூபமாக
முக்தரும் நித்தியரும் கூடி -ரூபாந்தரம் -கொண்டு வந்தார்கள் என்னலாம்படி
அதி மதுரங்களாய் -ஜஞாநாதி குண மகாத்தையும் உடையவையான வண்டுகள் காலப் பண்கள் பாட –
பாட்டுக்கு அநுகுணமாக குணாதிகங்களான நீல கண்டங்கள் ந்ருத்தம் பண்ண –
இக்கீத ந்ருத்தங்களாலே மங்களோத்தரமான கோயில் ஆழ்வாருக்கு
உள்ளே சர்வாதிபதியான படி தோற்றக் கண் வளருகிற பெரிய பெருமாள் உடைய

திரு வயிற்று உதர பந்தம் -என் உள்ளத்துள் உலாகின்றதே –
தாமோதரம் பந்த கதம் -என்கிறபடியே
பந்தகதருக்கு மோஷ ஹேதுவான தாமோதரத்வத்தை வெளி இடா நின்ற திரு வயிற்றில் -திரு உதர பந்தம் -என்று
திரு நாமத்தை உடைத்தான திரு வாபரணம் அதி ஷூத்ரனான என்னுடைய அதி ராக தூஷிதமான ஹ்ருதயதினுள்ளே
அதுவே நிவாஸ பூமி என்னும்படி நின்று -அளவற்ற போக்யதா ப்ரகாசக வ்யாபாரங்களைப் பண்ணா நின்றது
இது திரு மந்த்ரத்திலும் திரு மேனியிலும் மத்யத்திலே வரும் அனுபவம் –

——————————————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகர் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ அழகிய மணவாள பெருமாள் நாயனார் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ திருப்பாண் ஆழ்வார் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் .

ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகர் முநி வாஹன போகம் -அவதாரிகை/-அமலனாதிபிரான்-வியாக்யானம் –

ஸ்ரீ பெரிய நம்பிகள் அருளிச் செய்த தனியன் –

ஆபாத சூட மநுபூய ஹரிம் சயாநாம்
மத்யே கவேரே துஹிதுர் முதிதாந்தராத்மா
அத்ரஷ்ட் ருதாம் நயநயோர் விஷயாந்த்ர
யோநிஸ்சிகாயா மநவை முநி வாஹநம்த –

திருமலை நம்பி அருளிச் செய்த தனியன் –

காட்டவே கண்ட பாத கமல நல்லாடை உந்தி
தேட்டரும் உதரபந்தம் திரு மார்வு கண்டம் செவ்வாய்
வாட்டமில் கண்கள் மேனி முனியேறித் தனி புகுந்து
பாட்டினால் கண்டு வாழும் பாணர் தாள் பரவினோமே –

———————————

வ்யாசிக் யாசத பக்த்யா விரக்த தோஷாயா வேங்கடேச கவி
முகுந்த விலோக ந முதித முநி வாஹந ஸூக்தி பங்க்தி மிமாம் –

அடியாரைக் காண விழையும் அரங்கனைக் கண்டு களிக்க ஆசைப்படுபவரும் –
ஸ்ரீ லோக சாரங்க முனிவரை வாகனமாகப் பெற்றவரும் நல் கவியுமான
திருப் பாண் ஆழ்வாருடைய இந்த திவ்ய பிரபந்தத்தை
பக்தியுடன் முக்கரணங்களையும் அடக்கி சமதமதாதி குணங்கள் நிறைந்த முகுந்தனைக் காண விழையும்
அடியார்களின் மகிழ்ச்சிக்காக ஸ்ரீ வேங்கடேச கவி வ்யாக்யானம் செய்து அருளுகிறார்

ப்ரணதிம் வேங்கடேசஸ்ய பதயோர் விததீ மஹி
யத் உக்தயோ யதீந்த்ர யுக்தி ரஹஸ்யாநாம் ரஸாயநம்

எவருடைய ஸ்ரீ ஸூக் திகள் ஸ்ரீ பாஷ்ய காரர் உபதேசித்த ரஹஸ்யங்களை அறியும் குளிகையாக
அமைகிறதோ அந்த வேங்கடேசரின் திருவடிகளை வணங்குவோம்

பாவளரும் தமிழ் மறையின் பயனே கொண்ட
பாண் பெருமாள் பாடியதோர் பாடல் பத்தில்
காவலனும் கணவனுமாய் கலந்து நின்ற
காரணனைக் கருத்துற நான் கண்ட பின்பு
கோவலனும் கோமானுமான வந்நாள்
குரவை பணர் கோவியர் தம் குறிப்பே கொண்டு
சேவலுடன் பிரியாத பெடை போற் சேர்ந்து
தீ வினையோர் தனிமை யெலாம் தீர்ந்தோம் நாமே

பாக்கள் செறிந்த தமிழ் வேதமாம் திவ்ய ப்ரபந்தங்களின் உள் பொருள்களை அடக்கியவையும்
திருப்பாண் ஆழ்வாரால் அருளிச் செய்யப்பட இப்பத்து பாசுரங்களால்
காப்பவனும் -நாயகனுமாக இசைந்து நிற்கும் காரணமாம் நாரணனை நாம் நன்கு அறிந்த பின்
இடையனும் அரசனுமாக திரு அவதரித்த போது அவனுடன் திருக் குரவைக் கூத்தாடிய
இடைப்பெண்கள் கருத்தையே தானும் கொண்டு
ஆண் பறவையை விட்டு அகலாத பெண் பக்ஷி போலே அவனைச் சேர்ந்து
பாபிகளுக்கான துணை அற்ற நிலையை விட்டு ஒழிந்தோம்

ஸுலப்யம் பரத்வம் இரண்டும் ஒருங்கே அமைந்த எம்பெருமானே உபாயம் -காரணந்து த்யேயயா –
குரவைக்கூத்து உதாஹரணம்
சர்வேஸ்வரனுடைய பரத்வ மாத்ரத்தை அறிந்து அகலுகையாலே நர அதமன் என்று பேர் பெற்ற பிறந்து கெட்டானில் காட்டிலும்
இடைச்சிகளைப் போலே விவேகம் இல்லையே ஆகிலும் ஸுலபயத்தை அறிந்து
அந் நலனுடை ஒருவனை நணுகுமவனே பரம ஆஸ்திகன் -அப்புள்ளார் ஸ்ரீ ஸூக்தி

நமோ ராமாநுஜார்ய ஸவ்ம்ய மூர்த்தி ஸூ ஸூநவே
யஸ்ய ப்ரஸாதான் நிர்யாதி போக ஸ்வாது தரங்கிணீ –

காரண விசேஷம் இன்னது என்று அறுதி இட அரிதாய் இருப்பதொரு பகவத் கடாஷத்தாலே
அயத்ந லப்தமான பர தத்வ -பரம ஹித -பரம புருஷார்த்த -விவேகத்தை உடையவராய் –
(தத்வ த்ரய விவேகம் உண்டாகைக்கு ஹேது எம்பெருமான் நிருபாதிக ஸூஹ்ருத கார்யம்
விளம்ப ரஹித மோக்ஷ ஹேதுக்களான ஸூஹ்ருத விசேஷங்கள் ஆர் பக்கலிலே கிடைக்கும் என்று தெரியாது –
ரஹஸ்ய த்ரயம் -அர்த்த பஞ்சக அதிகாரம் –
நோற்ற நோன்பிலேன் நுண் அறிவிலேன் -என்றும் குலங்களாய ஈர் இரண்டில் ஒன்றிலும் பிறந்திலேன் -என்றபடி
பராதீன ஸ்வரூப ஸ்திதி ப்ரவ்ருத்தியான தண் அதிகாரத்தில் அடங்கிய ஆகிஞ்சன்யத்தைக் காட்டுகிறது )

அநாதி கால பிரவ்ருதங்களான ஷூத்ர புருஷார்த்தராதிகளையும் –
ஷூத்ர புருஷ ஸ்தோத்ராதிகளையும் -ஷூத்ர புருஷார்த்த பிரவ்ருத்திகளையும்
தப்பின தம்முடைய கரண த்ரவ்யமும் இப்போது ப்ராப்தமான ஏக விஷயத்திலே –
(மநோ வாக் காயங்களின் வியாபாரங்கள் அல்ப அஸ்திரத்வாதிகளை தவிர்ந்து பகவத் விஷயத்தில் இருந்தமை )
அநந்ய பிரயோஜன அநுகூல வ்ருத்தியை உடைத்தான படியைக் கண்டு
சந்தோஷ யுக்தரான திருப்பாண் ஆழ்வார் -பின்பு பரமபதத்திலே பெரும் பேற்றை இங்கே
பெரிய பெருமாள் திருவருளாலே பெற்று –
(ஆழ்வார் தாம் தம்முடைய திரு உள்ளத்தால் அனுபவித்து -அவ்வனுபவ ஜெனிதமான நிரவதிக ப்ரீதியாலே
அவனை அனுபவித்த படியே பேசுகிறார் -திருவாராயிரப்படி வ்யாக்யானத்தை ஒட்டி சாதித்து அருளுகிறார் )

இப் பேற்றை அடி தொடங்கி –
அமலனாதி பிரான் முதலான பத்துப் பாட்டாலே அநுபவ ப்ரீவாஹமாக (உணர்ச்சிப் பெருக்காலே)அருளிச் செய்கிறார்-
இப்ப்ரபந்தம் அதி விஸ்தரம் அதி சங்கோசம் அதி க்ருதாதிகாரத்வம் துர்க்ரஹத்வம் ( விஷயம் விளங்காமை )
துரவபோதார்த்த்வம் ( பொருள் விளங்காமை ) சம்சயாஸி ஜநகத்வம் விரஹ க்லேசம் தூத ப்ரேஷணம்
பரோபதேசம் பர மத நிரசனம் என்றாற் போலே
மற்றுள்ள அத்யாத்ம பிரபந்தங்களில்- ( வேதாத்மா நூல்கள்) உள்ளவை ஒன்றும் இன்றிக்கே
அநுபவ கநரசமாய் ( அனுபவத்தின் திரண்ட ரசம் ) இருக்கிறது –
முதல் பாட்டான அமலனாதிபிரான் தொடங்கி
கொண்டல் வண்ணனை என்கிற தலைக் கட்டுப் பாட்டளவும்
இதில் முதல் பட்ட மூன்று பாட்டுக்கு முதல் அஷரம்
மூலமாகிய ஒற்றை எழுத்தின் முதல் -நடு -இறுதி யானவை-

——————————–

அவதாரிகை
இதில் முதல் பாட்டு -திரு மந்த்ரத்திலும் த்வயத்திலும் முமுஷுவுக்கு அவஸ்ய
அனுசந்தேயங்களான அர்த்தங்களை ஸூசிப்பிக்கிறது

அமலனாதிபிரான் அடியார்க்கு என்னை ஆட்படுத்த
விமலன் விண்ணவர் கோன் விரையார் பொழில் வேங்கடவன்
நிமலன் நின்மலன் நீதி வானவன் நீண் மதிள் அரங்கத்தம்மான் திருக்
கமல பாதம் வந்து என் கண்ணினுள்ளன ஒக்கின்றதே –1–

அமலன் –
என்கிறது மலப்ரதிபடன் -என்றபடி -இத்தால் மோஷ ப்ரதத்வம் சொல்லிற்று ஆய்த்து –
இது பிரதானமான ரஷகத்வம் ஆகையாலே பிரியப் பேசப்படுகிறது
(ஸ்வயம் பிரகாச ஸ்வரூபனான ஜீவன் கர்ம அநு ரூபமாக பிரகிருதி சம்பந்தத்தால் அழுக்கு அடைந்து இருப்பதையும்
அத்தை விலக்கும் சக்தி எம்பெருமானுக்கு மட்டுமே உள்ளத்தையும் சொல்கிறது –
எம்பெருமானின் பிரதான அசாதாரண வியாபாரம் மோக்ஷ பிரதத்வம் பேசப்படுகிறது )

ஆதி –
ஏஷ கர்த்தா ந க்ரியதே -இத்யாதிகளில் படியே சர்வ ஜநதேக காரண பூதன்
இத்தால் காரணந்து த்யேயய–காரணமே சரண்யம் என்கிறபடியே முமுஷுவுக்கு சரணமாக பற்றப்படுமவன் என்று பலிதம்
(முமுஷுவால் பற்றப்படுபவர் நாராயணன் என்றதாயிற்று )
இக் காரணத்வமும் மோஷ பிரதத்வமும் ( ராஜாவுக்கு )சத்ர சாமரங்கள் போலே சர்வ லோக
சரண்யனுக்கு விசேஷ சிஹ்னங்கள்-

பிரான் –
கருணா க்வாபி புருஷே இத்யாதிகளில் படியே சர்வ உபகாரகன்
இங்கு ஆத்மாக்கள் உடைய சத்தாதி ஸ்தாபனம் முதலாக பரிபூர்ண கைங்கர்ய ப்ரதான
பர்யந்தமாக -ப்ரத்யுபகாராதி நிரபேஷனாவனனுடைய
அநுகம்பா அக்ருத்யங்கள் எல்லாம் சாமான்யேந -சொல்லப்படுகிறது
இது எல்லாம் பிரதம அஷரார்தமான ரஷண -பேதம்
(அமலன் -ஆதி -பிரான் -என்கிற மூன்று பாதத்தால் குறிக்கப் பட்ட
மோக்ஷ பிரதத்வம் -காரணத்வம் -உபகாரகத்வம் –
ஆகியவை நம்மை ரக்ஷிக்க மேற் கொள்ளும் செயலின் வகைகளே )
இவை தம்மளவில் பர்யவசித்த படியிலே இம் மூன்று பதத்துக்கும் தாத்பர்யம்
இது மேல் பாசுரங்களிலும் காணலாம்-

அடியார்க்கு என்னை -ஆட்படுத்த -என்கிற இடத்தில் –
அடியார்-
என்கிற இத்தால் -த்ருதீய அஷரத்திலே சொன்ன ஜீவ வர்க்கமும்
(ம -வியாகரண வ்யுத்பத்தியின் படி -ஞான ஸ்வரூபம் -அறிவிப்பது -அளவுபட்டது
அஸ்மத் -வேத இலக்கணப்படி அஸ் / அத் -மறைந்து ம -ஜீவன்)
ஜீவனில் ஈஸ்வரனைக் காட்டில் வேறுபாடும்
அந்யோந்யம் பிரிவும் -காட்டப்படுகிறது –
அடியார் –
என்றால் சர்வ சாதாரணமாக சதுர்த்தியில் சொன்ன தாதர்த்யவான்களை-( தாதர்த்தம் -அதற்காகவே ) எல்லாம்
காட்டிற்றே யாகிலும் -இங்கு
அடியார் –
என்கிறது – யோ ஹ்யேநம் புருஷம் வேத தேவா அபி ந தம் விது –(பாரதம் -தர்ம புத்திரனுக்கு மார்க்கண்டேயர் உபதேசம் )
என்னும்படி அபரிச்சேத்ய மகாத்யம்யரான சேஷத்வ ஜ்ஞான ரசிகரை –
இப்படி அடியார்க்கு –
என்று விசேஷ உபாதானம் பண்ணுகையாலே -மத்யம அஷரத்தின்
படியே நிருபாதிக சேஷிகள் வேறு இல்லாதபடியும்
கர்ம உபாதிக சேஷிகளோடு தமக்கு துவக்கு அற்ற படியும் சொல்லிற்று ஆயிற்று –
(மற்றுமோர் தெய்வம் உளது என்று இருப்பாரோடு உற்றிலேன் உற்றதும் உன் அடியார்க்கு அடிமை -பெரிய திருமொழி -8-10-3-)
சர்வ சேஷி யாகையாலே சர்வத்தையும் யதேஷ்டமாக விநியோகிக்க ப்ராப்தனாய் –
நிரந்குச ஸ்வதந்த்ரன் ஆகையாலே சர்வத்தையும் யதேஷ்டமாக விநியோகிக்க சக்தனுமான
சர்வேஸ்வரன் -அநந்ய பிரயோஜனரான ஆஸ்ரீ தர்க்கு சர்வமும் சேஷமாகக் கடவது -என்று
விநியோக விசேஷத்தால் சர்வருக்கும் பாகவத சேஷத்வம் நித்ய சித்தமானால்
அநந்ய பிரயோஜனரான ஆஸ்ரீ தர்க்கு பகவத சேஷத்வம் ஈஸ்வரன் தன்னையும் பாகவதரையும் ஒழிந்த
அந்யரைப் பற்ற சேஷத்வம் இல்லாதபடி-வருகிறதே
இதின் பலமான -கைங்கர்யமும் இப்படி வருகிறது ஆகையாலே –
என்னை அடியார்க்கே ஆட்படுதினான் –
என்ற அவதாரணமும் இங்கே விவஷிதம்
மற்றுமோர் தெய்வம் உளது என்று இருப்பரோடு உற்றிலேன் -என்று இறே இவர்களுடைய -பாசுரம்-
தேஷாம் ஞானி நித்ய யுக்த ஏக பக்திர் விசிஷ்யதே –கீதை -7-17-
ததீய சேஷத்வம் நிலைத்து நிற்குமே-

என்னை ஆட்படுத்த –
அத்ய ப்ரப்ருதி ஹே லோகா யூயம் யூயம் வயம் வயம் -அர்த்த காம பரா யூயம் நாராயண பரா வயம் –
வயம் து கிங்கரா விஷ்ணோ யூயமிந்த்ரிய கிங்கரா–ஸ்ரீ கீதை-16-14- -என்னும்படி
இந்திரிய கிங்கரனாய் வைத்து -அதுக்கு மேலே –ஈச்வரோஹம் -என்று இருக்கக் கடவ -என்னை –
தாஸ பூதா ஸ்வதஸ் சர்வே ஹ்யாத்மாந பரமாத்மந அதோஹமபி தே தாஸ இதி மத்வா நமாம்யஹம் -மந்த்ர ராஜபத ஸ்தோத்ரம்
அதோஸஹமபி தே தாஸ -என்னப் பண்ணின உபகாரத்தில் காட்டிலும் –
(ப்ரக்ருத்யாத்ம பிரமம் -ஸ்வதந்த்ராத்மா பிரமம் -இவற்றுக்கு நிதானமான அநீஸ்வர வாத ருசி -ஆகிய
மஹா விரோதிகளை போக்கி அருளிய உபகாரங்கள் -இவற்றுக்கும் மேலே -)
உற்றதும் உன் அடியார்க்கு -அடிமை என்னப் பண்ணின இதுக்கு மேலே ஒரு உபகாரம் உண்டோ என்று –
இப் பரம உபகாரத்தையும் பிரித்து -பேசுகிறார்
இது நமஸில் தாத்பர்யம்
(நான் எனக்கு சேஷம் அல்லேன் -ஒன்றும் எனக்கும் சேஷமும் இல்லை -ஒன்றுக்கும் நான் சேஷியும் இல்லை –
எனக்கு ஸ்வாதந்தர்யம் இல்லை -போன்ற பல அர்த்தங்கள் உண்டே )
கீழ்ச் சொன்ன கர்த்ருத்வாதிகளாலே -எருத்துக் கொடி யுடையான் -முதலான ஆத்மாந்தரங்களுக்கு
போலே அஜ்ஞாநாதி தோஷங்கள் இவனுக்கு உண்டாகில் இவன் முன்பு சொன்ன
சாஷான் மோஷ ப்ரதானம் பண்ண வல்லனோ -என்ன –

விமலன்
நித்ய நிர்தோஷன் -இத்தால் பத்த முக்த விலஷணன் -என்றது ஆயிற்று –
இவ்வளவு சூரிகளுக்கும் இல்லையோ என்ன –

விண்ணவர் கோன் –
பராதீன ஸூத்தி யோகத்தை உடையரான சூரிகளைக் காட்டில் வேறு பட்டவன் –
இத்தாலே ஸூரி சேவ்யமான பர ரூபமும் தோன்றுகிறது
இப்படி எட்டா நிலத்திலே இருக்கும் இருப்பு இங்கு உள்ளாருக்கு நிலம் அன்றே -என்ன

விரையார் பொழில் -வேம்கடவன்
பரிமளம் வடிவு கொண்டால் போலே இருக்கிற திருச் சோலைகளை உடைய திரு மலையிலே
கண்ணாவான் என்றும் மண்ணோர் விண்ணோர்க்கு -என்கிறபடியே எல்லாருக்கும்
ஆஸ்ரயிக்கவும் அநுபவிக்குமாம்படி -இருள் தரும் மா ஞாலத்துள் குன்றத்து இட்ட விளக்காய் -நிற்கிறவன்
எம்பெருமான் பொன் மலை மேல் ஏதேனும் -ஆவேனே என்னும்படி பிறந்த ஸ்தாவரங்களுடைய
ஆமோதம் அதிசயமாய் இருக்கும் –
இப்படி சர்வ சுலபன் ஆனாலும்
அவ் வண்ணத்தவர் நிலைமை கண்டும் தோழி அவரை நாம் தேவர் என்று அஞ்சினோமே என்னும்படி -நிற்குமோ -என்ன

நிமலன்
ப்ரஹ்ம ருத்ராதிகளும் அஞ்சி அருளப்பாடு முன்னாக அணுக வேண்டும்படியான
ஐஸ்வர்யத்திலே குறும்பு அறுத்த நம்பிக்கு கூசாதே நிரந்தர சம்ச்லேஷம் பண்ணலாம்படி
(யா க்ரியா சம்ப்ரயுக்தா ஸ்யுஹு ஏகாந்த கத புத்திபி -தாஸ் சர்வா சிரஸா தேவ பக்தி க்ருஹணாதி வை ஸ்வயம் –
என்கிறபடியே-சிரஸால் ஏற்றுக் கொள்கிறான் )
தன் ஈஸ்வர சுணை யாகிற ஆஸ்ரயண விரோதி தோஷத்தை -மறைத்து
(ஆஸ்தாம் தே குணராசிவத் குண பரீவாஹாத்மநாம் ஜென்மநாம் சங்க்யா பவ்நிகேத நேஷ்வபி குடீ குஞ்ஜேஷு ரங்கேஸ்வர
அர்ச்சயஸ் சர்வ ஸஹிஷ்ணு அர்ச்சக பராதீன அகிலாத்ம ஸ்திதி ப்ரீணீஷே ஹ்ருதயா லுபி தவ
தத சீலாஜ் ஐடீ பூயதே –ஸ்ரீ ரெங்கராஜ ஸ்தவம் -2-74–)
அர்ச்சக பராதீன அகிலாத்ம ஸ்திதி -என்கிறபடியே ஆஸ்ரீத பாரதந்த்ர்யத்தை வெளி இட்டு நிற்குமவன்
(பத்துடை அடியவர்க்கு எளியவன் –தேர் முன்னே தான் தாழ நின்ற)
இப்படி சௌலப்ய சௌசீல்யங்கள் உண்டானாலும் ஆஸ்ரீத தோஷத்தைக் காணும் ஆகில்
அணுகக் கூசார்களோ –என்னில்

நின்மலன் –
அவிஜ்ஞாதா -என்றும் -என் அடியார் அது -செய்யார்–பெரியாழ்வார் -4-9-2- என்றும் சொல்லுகிறபடியே
ஆஸ்ரீதருடைய தோஷ தர்சனம் ஆகிற சரண்ய தோஷம் இல்லாதவன்
சர்வஜ்ஞனாய் இருக்கச் செய்தே ஆஸ்ரீத தோஷத்தை காணான் என்றது –
காணும் அதுவும் இவர்கள் உடைய தோஷத்தைக் கழிக்க உறுப்பாம் -ஈஸ்வர நிக்ரஹமும் அநுக்ரஹ சங்கல்பமே-என்றபடி –

விமலன் -என்று தொடங்கி -இவ் வஞ்சு பதங்களாலே நாராயண சப்தத்தில்
உபாயத்வ ப்ராப்யத்வங்களுக்கு உபயுக்தமான உபய லிங்கத்வமும்
உபய விபூதி நிர்வாஹகத்வமும் சொல்லிற்று ஆயிற்று
(விமலன் -ஒருபோதும் தோஷம் இல்லாதவன்
விண்ணவர் கோன் -பராத்பரன்
வேங்கடவன் ஆஸ்ரயிக்கவும் அனுபவிக்கவும் ஸூலபன்
நிமலன் -ஆஸ்ரித பரதந்த்ரன்
நின்மலன் -ஆஸ்ரிதர் தோஷங்களை காணாதவன் –இவ்வைந்துமே நாராயண சப்தார்த்தங்கள் )

மேல் -இவன் ஸ்வரூப ப்ராப்த கைங்கர்ய ரூபமான நீதியிலே நிரதரான நித்ய ஸூரிகளுக்கு
சேவ்யனானாப் போலே நமக்கும் சேவ்யனாம் என்று
(நமக்கும் பூவின் மிசை நங்கைக்கும் இன்பனாய் -நித்ய அனுபவம் பண்ணும் அந்தமில் பேர் இன்பத்து அடியரான
நித்ய ஸூரிகளோடு ஓக்க நித்ய கைங்கர்ய த்துக்கு ஸ்வரூப யோக்யதையால் இட்டுப் பிறந்து வைத்து -)
சதுர்த்தியில் கருத்தான கைங்கர்ய பிரதி சம்பந்தித்வத்தை அனுசந்திக்கிறார்

நீதி -வானவன்
இங்கு வான் -என்கிற சப்தம் ஸூரி சஹிதமான பரம பதத்தை சொல்லுகிறது
நீதியை நடத்துவிக்கும் வானிலே வர்த்திக்குமவன்–வீற்று இருந்து செங்கோல் ஒச்சுமவன் -என்னவுமாம் –
தேன வஞ்சயதே லோகன் மாயா யோ கேந கேசவ -பாரதம் –
சஞ்சயன் கிருஷ்ணன் மஹிமையை த்ருதராஷ்ட்ரனுக்கு சொல்கிறான் -என்கிறபடியே –கலக்குவாரும்
அவஜா நந்தி மாம் மூடா மானுஷீம் தனும் ஆஸ்ரிதம் பரம் பாவ மஜா நந்த மம பூத மஹேச்வரம் –ஸ்ரீ கீதை -9-11- –
என்கிறபடியே கலங்குவாரும் இல்லாத தேசம் ஆகையாலே
தாஸ்யம் ஐஸ்வர்ய யோகேன ஜ்ஞாதீ நாஞ்ச கரோம் யஹம் –
ஈஸ்வர ஸ்வபாவம் ஆகிற ஸ்வா தந்தர்யத்தாலே ஆஸ்ரித பாரதந்தர்யம் ஏறிட்டுக் கொண்டுள்ளேன் –என்றும்
பரம ஈஸ்வர சம்ஜ்ஞோஸ்ஜ்ஞா கிமந்யோ மய்ய வஸ்திதே –ஸ்ரீ விஷ்ணு புராணம் -1-17-23-
ஹிரண்யகசிபு ப்ரஹ்லாதன் இடம் -நான் இங்கே இருக்க பரமேஸ்வரன் வேறே உள்ளானோ என்றது -என்றும்
(இத்தால்
பிராக்ருதாத்மா பிரம்மமும்
ஸ்வ தந்தராத்மா பிரம்மமும்
அநீஸ்வர வாத ருசியும் -சொல்லிற்று ஆயிற்று
வள வேழுலகின் முதலாய வான் இறையை அருவினையேன் கள வேழ் வெண்ணெய் தோடு உண்ட கள்வா என்பன் -1-5-1–)
இங்கு பிறக்கும் ஈசேசி தவ்யத்தின் மாறாட்டம் இல்லாத பரம பதத்தில் நித்ய வாஸம் பண்ணுகிறவன் என்றது ஆய்த்து-
இப்படி சர்வ சேவ்யனான சர்வ சேஷி -விபீடணற்கு வேறாக நல்லான் -என்கிறபடியே
தமக்கு இப்போது விசேஷித்து அனுபவிகலாம்படியைப் பேசுகிறார் –

நீள் மதிள் அரங்கத்தம்மான் –
அயோத்யை -என்றும் அபராஜிதை -என்றும் சொல்லுகிற கலங்கா பெரு நகரத்தின் படியைக்
கொடி யணி நெடு மதிள்களாலே -ஸூ ரஷிதமான ஸ்தல விசேஷத்தாலே காட்டி –
அயர்வறும் அமரர்கள் அதிபதியான -தன் படியை -செங்கோல் உடைய திருவரங்க செல்வனார் ஆன
ஆகார விசேஷத்தாலே அறிவித்துக் கொண்டு சேஷித்வத்தின் எல்லையிலே தான் நின்றால் போலே
(பரமபதத்தில் நின்றும் ஸ்ரீ வடமதுரையிலே தங்கி திருவாய்ப்பாடிக்கு வந்தது போலே
ஸ்ரீ வைகுண்டத்தில் நின்றும் திருமலையில் தாங்கிக் காணும் கோயிலில் வந்தது -ஸ்ரீ பட்டர் )
சேஷத்வத்தின் எல்லையில் என்னை நிறுத்தின ஸ்வ தந்திர ஸ்வாமி

அரங்கத்தம்மான் –
நீர்மைக்கும் மேன்மைக்கும் எல்லை யானவன்
(அரங்கத்து -நம்மிடம் தேடி வந்த ஸுலப்யமும்-அம்மான் -பரத்வமும் )
இவனுடைய உபாயத்வ ப்ராப்யத்வங்களில் உறைப்பு உண்டான திருவடிகளை அனுபவிக்கிறார்

திருக் -கமல -பாதம்
பாவநத்வ போக்யத்வங்களாலே சுபாஸ்ரயமான திருவடிகள் –
(திரு -ஸ்ரீ ஸ்ரீ ணாதி இதி ஸ்ரீ -பிரதிபந்தங்களைப் போக்கும் பாவனத்வமும் /
கமலா -போக்யத்வமும் -ஆக இரண்டாலும் ஸூபாஸ்ரயம் )
திருவுக்கு லீலா கமலம் போலே இருக்கிற பாதம் -என்னவுமாம்-
(வடிவிணை இல்லா மலர் மகள் மற்றும் நிலா மகள் பிடிக்கும் மெல்லடி -9-2-10–)

வந்து
வந்து என்கிற இத்தால் ஓடின தம்மை துடர்ந்த படியும்
(அஜோபி சந் அவ்யயாத்மா பூதா நாம் ஈஸ்வரோபி சந் ப்ரக்ருதிம் ஸ்வாம் அதிஷ்டாய சம்பவாமி ஆத்ம மாயையா -4-6–)
அயத்ந லப்தங்களான படியும் -தோன்றுகிறது –
இத் திருவடிகளில் வைத்த கண் வாங்க ஒண்ணாத படியான போக்ய அதிசயத்தை
ஓர் உத் ப்ரேஷையாலே அருளிச் செய்கிறார்

என் கண்ணினுள்ளன ஒக்கின்றதே
தேவாதிகளில் தலைவரான ப்ரஹ்மாதிகள் அடையவும்
சனகாதிகளான யோகிகள் அடையவும்
திவ்ய சஷூஸ் ஸு க்களுக்கும் கூட தூயமாய் இருக்கக் கடவ அவை –
மனுஷ்ய மாத்ரமான என்னுடைய மாம்ஸ சஷூஸ் ஸுக்களுக்கும்-(சகல மனுஷ நயன விஷயதாம் கத -ஸ்ரீ கீதா பாஷ்யம் )
அத்ய அசன்னமாய் இரா நின்றன -என்று ஆச்சர்யப் படுகிறார் –
(யோகேந நாத ஸூபம் ஆஸ்ரயம் ஆத்மவந்த ஸாலம்பநேந பரிச்சிந்த்ய ந யாந்தி த்ருப்திம் -சரணாகதி தீபிகா
கட் கண்ணாலும் கண்டு வியக்கின்றனர் )

நீள் மதிள் அரங்கத்தம்மான் திருக்கமல பாதம் -என்று
த்வயத்தில் பூர்வ உத்தர நாராயண சப்தார்த்தையும் -சரண சப்தார்த்தையும் அனுசந்தித்த படி –

இப்பாட்டால் –
மோஷ -பிரதத்வத்தையும்
ஜகத் -காரணத்வத்தையும்
மற்றும் சர்வ ப்ரகார உபகாரத்வத்தையும்
அவற்றில் சார தமமான உபகார விசேஷத்வத்தையும்
நித்ய நிர்தோஷத்வத்தையும்
நித்ய ஸூரி நிர்வாஹத்வத்தையும்
நித்ய விக்ரஹவத்தையும்
சர்வ சுலபத்வத்தையும்
சௌசீல்யத்தையும்
வாத்சல்யத்தையும்
கைங்கர்ய உத்தேச்யத்வத்தையும்
கைங்கர்ய ஸ்தான விசேஷத்வத்தையும்
சர்வ ஸ்வாமித்வத்தையும்
திருவடிகளினுடைய பாவனத்வத்தையும் போக்யத்வத்தையும்
அவற்றை தான் அநாயாசமாக அநந்ய த்ருஷ்டிகளாகக் கொண்டு அனுபவிக்கப் பெற்ற படியையும்
முன்னிட்டு ஸ்ரீய பதியினுடைய பராகாஷ்டாப்ராப்த குண ப்ரகர்ஷங்களை அனுசந்தித்தார்-

அகாரம் -அமலன் ஆதி பிரான் -ரக்ஷண பேதத்தை சொல்லி
லுப்த சதுர்த்தி மகாரம் -அடியாருக்கு
உகாரம் -அடியார்க்கே
நம -என்னை ஆட்படுத்த -இந்த சேஷத்வம் பகவத் பாகவதர்கள் அன்றி மற்ற எவர்க்கும் தனக்கும் கூட இல்லாத வரையறை கொண்டது –
நாராயண -விமலன் -விண்ணவர் கோன் -வேங்கடவன் -நிமலன் -நின்மலன் -ஈயதே அநேந -அஸ்மிந் -அஸ்மை –
ஆய -நீதி வானவன் -கைங்கரத்தை ஏற்றுக் கொள்பவன்
த்வயம் பூர்வ உத்தர நாராயண சப்தம் -அரங்கத்து அம்மான் -ஸுலப்ய பரத்வ காஷ்டை
திருக் கமல பாதம் -பாவனத்வ போக்யத்வங்கள்

அவற்றில்
1-சம்சார நிவர்தக காஷ்டை யாவது -களை யற்ற கைங்கர்யத்தை கொடுக்கை –
2-காரணத்வ காஷ்டை யாவது -காரணாந்தரங்கள் எல்லாம் தான் இட்ட வழக்காய் –
தனக்காதல் -தன்னுடைய ஜ்ஞான சக்திகளுக்கு ஆதல் -ஒரு காரண சம்பாவனை இன்றிக்கே இருக்கை –
3-சரண்யத்வ காஷ்டை யாவது -தன்னை ரஷகனாக பற்றினவர்களுக்கு தன்னை ஒழிய
மற்றவரை ரஷகராகப் பற்ற வேண்டாதபடி இருக்கை-( த்வயி ரஷதி ரஷகை கிமந்யை )
4-உபகாரத்வ காஷ்டை யாவது -ஒரு ஷூத்ர வ்யாஜத்தை அவலம்பித்து உபய விபூதி
விசிஷ்டனான தன்னை அனுபாவ்யனகக் கொடுத்தும் -அதுக்கு மேல் கொடுக்க லாவது
இல்லாமையாலே நித்யருணியாய் இருக்கை
(சர்வஞ்ஞ அபி ஹி விஸ்வேச சதா காருணிக அபி சந் சம்சார தந்த்ர வாஹித்வாத் ரக்ஷ அபேக்ஷம் பிரதீஷதே-
பக்ஷபாதம் இல்லாமல் லோகத்தை நியமிக்க ரக்ஷண அபேக்ஷை எதிர்பார்க்கிறான் –
அஞ்சலிம் யாசமாந -கை கூப்புதலை வேண்டுபவன் -ஸ்வேநைவ க்லுப்தமபதேசம வேஷமாண –
தானே உண்டாக்கிய சிறு வியாஜ்யத்தை எதிர்பார்க்கிறான்
கோவிந்தேதி யதா க்ரந்தத் கிருஷ்ணா மாம் தூர வாசி நம் – ருணம் ப்ரவ்ருத்தம் இவ மே ஹ்ருதயாந் நாபசர்பதி
ஐஸ்வர்யம் அக்ஷர கதிம் பரமம் பதம் வா கஸ்மை சித் அஞ்ஜலி பரம் வஹதே விதீர்ய-
அஸ்மை ந கிஞ்சித் உசிதம் க்ருதமித்யதாம்ப த்வம் லஜ்ஜசே கதய காயம் உதார பாவ -ஸ்ரீ பட்டர் )

5-க்ருபா காஷ்டை யாவது -சத்ருவினுடைய சம்பந்திகளும் கூட த்யாஜ்யர் என்ற பரிவர் முன்னே
சத்ரு தானும் இசையில் ச்வீகரிப்பேன் -என்று எதிர் பேசும்படியான இரக்கத்தை உடையனாய்
அவர்கள் தாங்களும் இவனை கைக் கொள்ளும்படி பண்ணுகை –
வத்யதாம் ஏஷ தீவ்ரேண தண்டேந சசிவைஸ் ஸஹ -ராவணஸ்ய ந்ருசம் சஸ்ய ப்ராதா ஹ்யேஷ விபீஷண –
ஈத்ருசம் வ்யஸனம் பிராப்தம் பிராதரம் யா பரித்யஜேத் -கோ நாம பவேத் தஸ்ய யமேஷ ந பரித்யஜேத் –யுத்த -18-5-6–
6-ஸ்வா தந்திர காஷ்டை யாவது -தன்னையும் பிறரையும் தான் நிறுத்தின நிலைகளிலே
நிறுத்தும் போது விலக்க வல்லார் இன்றிக்கே இருக்கை
7-நிர்தோஷத்வ காஷ்டை யாவது -தோஷ யுக்தங்களான பதார்த்தங்களோடு உண்டான
சம்சர்க்கத்தாலும் -பிறர்க்குஅஞ்ஞான துக்க ஹேதுக்கள் ஆனவற்றை தான் அனுஷ்டித்தாலும்
தனக்கு அஞ்ஞான துக்கங்கள் வராது இருக்கை
8-ஸ்வாமித்வ காஷ்டை யாவது -விபூதிமான்களை எல்லாம் தனக்கு விபூதியாக உடையவனாய் இருக்கை

9-சௌலப்ய காஷ்டை யாவது -அகல நினைப்பாருக்கும் அகல ஒண்ணாத படி அணுக நிற்கை-( வள வேழுலகம் -அனுசந்திப்பது )
10-சௌசீல்ய காஷ்டை யாவது -தன் பக்கல் ஈச்வரத்தை சந்கிப்பாருக்கும் வெளி இடுவாருக்கும்
தானே மறு மாற்றம் சொல்லி மேலும் தன்னை தாழ விட்டு பரிமாறா நிற்கை
11-வாத்சல்ய காஷ்டை யாவது -அந்தரங்கராய் இருப்பாரும் ஆ ஸ்ரீ த விஷயத்தில்
ஆயிரம் கோடி குற்றம் காட்டிலும் அநாதரம் பிறப்பிக்க ஒண்ணாது இருக்கை –
12-ப்ராப்யத்வ காஷ்டை யாவது -தன் விசேஷணம் ஆக அல்லது மற்று ஒரு ப்ராப்யம் இல்லாது இருக்கை
(காசீ -வ்ருக -அந்தக -சராசந -பாண-கங்கா -சம்பூதி -நாம க்ருதி -சம்வதன-ஆத்யுதந்தை-
ஸ்வ யுக்தி – அம்பரீஷ பய சாபமுகைச்ச சம்பும் த்வன் நிக்னம் ஈஷிதவதாம் இஹ க சரண்ய
இவ்விருத்தாந்தங்களை அறிந்தவர்களுக்கு உன்னைத் தவிர வேறே சரண்யர் யார் )

13-ஆஸ்ரீத பஷ பாதித்வ காஷ்டை யாவது -சர்வ வர்ண சமனான தான் ஆஸ்ரீத சங்கல்பத்தோடே
விரோதித்த தன் சாமான்ய சங்கல்பத்தை அசத் கல்பமாக்கி அநிதர சுலபமான ஆபிமுக்யதைப் பண்ணுகை
14-போக்யத்வ காஷ்டை யாவது -தன் ஸ்வரூபத்தை அனுசந்தித்தால் தன் விசேஷணமாக
சர்வத்தையும் அனுபவிக்குமது அதின் திவலையோடு ஒத்து இருக்கை
15-அயத்ந போக்யத்வ காஷ்டை யாவது -போகார்தமாக கரண பிரேரணமும் வேண்டாதபடி
தென்றலும் பரிமளமும் வந்தாப் போலே -வந்தது விலக்க ஒண்ணாத படி அனுபாவ்யனாய் இருக்கை
16-இவை எல்லாம் இப் பதங்களில் அடைவே ஆழ்வார் அனுபவித்த படியை அனுசந்திப்பது-
1-மோக்ஷ பிரதத்வம் -சம்சார நிவர்த்தக காஷ்டை -அமலன்
2-ஜகத் காரணத்வ காஷ்டை-ஆதி
3-ஜகத் சரண்யத்வ காஷ்டை-ஆதி
4-சர்வ உபகாரத்வ காஷ்டை-பிரான்
5-கிருபா விசேஷத்வ காஷ்டை-அடியார்க்கு ஆட்படுத்த
6-ஸ்வாதந்தர்ய காஷ்டை-என்னை ஆட்படுத்த
7-நித்ய நிர்தோஷத்வ காஷ்டை-விமலன்
8-நித்ய ஸூரி நிர்வாஹத்வ -திவ்ய மங்கள விக்ரஹ விசிஷ்டா ஸ்வாமித்வ காஷ்டை-விண்ணவர் கோன்
9-ஸுலப்ய காஷ்டை-வேங்கடவன்
10-ஸுசீல்ய காஷ்டை-நிமலன்
11-வாத்சல்ய காஷ்டை-நின்மலன்
12-கைங்கர்ய சாதன விசேஷத்வ ப்ராப்ய காஷ்டை-நீதி வானவன்
13-சர்வ ஸ்வாமித்வ ஆஸ்ரித பக்ஷபாத காஷ்டை-அரங்கத்து அம்மான்
14-திருவடிகள் பாவானத்வ காஷ்டை-திருப் பாதம்
15-திருவடிகள் போக்யத்வ காஷ்டை- கமல பாதம்
16-அயத்ன -அநாயாசேந போக்யத்வ காஷ்டை-வந்து என் கண்ணின் உள்ளன ஒக்கின்றவே

——————————-

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பிள்ளை லோகம் ஜீயர் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகர் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ அழகிய மணவாள பெருமாள் நாயனார் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ திருப்பாண் ஆழ்வார் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் .

ஸ்ரீ பராசர பட்டர் அருளிச் செய்த ஸ்ரீ குணரத்ந கோசம்–31-61-ஸ்லோகங்கள் –

ஸ்ரீ பராசர பட்டார்யா ஸ்ரீ ரங்கேச புரோஹித
ஸ்ரீவத் சாங்க ஸூதஸ் ஸ்ரீ மான் ஸ்ரேயசே மேஸ்து பூயஸே –ஸ்ரீ நஞ்சீயர் அருளிச் செய்த தனியன் –

————————

ஸ்வதஸ் ஸ்ரீ ஸ் தவம் விஷ்ணோஸ் ஸ்வமஸி தத  ஏவைஷ பகவான்
த்வதா யத்தர்த் தித்வேப் யபவ தபராதீன விபவ
ஸ்வயா தீப்தாயா ரத்னம் பவதபி மஹார்கம் நவிகுணம்
நகுண்ட ஸ்வா தந்த்ர்யம் பவதி சன சான்யா ஹித குணம் -31–

ஒளி ரத்னத்துக்கு ஸ்வமான குணமே -வந்தேறி இல்லையே -ஆகவே இயற்கையான பெருமையே –
ஆகவே எம்பெருமானுக்கு நிருபாதிகத்வம் சொல்லக் குறை இல்லையே –
ஹே ஸ்ரீ -த்வம் ஸ்வதஸ் த்வம் விஷ்ணோஸ் ஸ்வம் அஸி –இயற்கையாகவே எம்பெருமானுக்கு ஸ்வமாகா நின்றீர் –
ஸ்வத்வம் ஆத்மனி சஞ்சாதம் ஸ்வாமித்வம் ப்ரஹ்மணி ஸ்திதம் -என்றும்
தாச பூதாஸ் ஸ்வதஸ் சர்வே ஹயாத்மாந பரமாத்மந -என்றும் உள்ள பிரமாணங்கள் பிராட்டிக்கு பொதுவே
பிராட்டி அவனைத் தவிர ஸமஸ்த அனைவருக்கும் ஸ்வாமிநியாயும் அவனுக்கு ஸ்வம்மாகவும் இருப்பாள்
தத  ஏவ-அதனாலாயே
ஏஷ பகவான் த்வதா யத்தர்த்தித்வே அபி அபராதீன விபவ அபவத் -பராதீன வைபவசாலித்வத்தை சொல்லி
உடனே அபராதீன -ஸ்வ தந்த்ர வைபவசாலித்வத்தை சொல்வது பொருந்தும் என்று காட்ட மேலே த்ருஷ்டாந்தம்
ரத்னம் ஸ்வயா தீப்தாயா மஹார்கம் பவத் அபி –ரத்னம் பெரு விலையானாகிறது தன்னுடைய ஒளியினால் தானே -ஆனாலும்
நவிகுணம்-பவதி-ந குண்ட ஸ்வா தந்த்ர்யம் -பவதி-ந ச அந்யா ஹித குணம் -பவதி-அந்த ரத்னம் குண ஹீனம் ஆகிறதும் இல்லை –
ஸ்வா தந்தர்யத்தில் கொற்றை பெற்றதாகிறதும் இல்லை -அந்யாதீனமான அதிசயத்தை யுடையதாகிறதும் இல்லை –
மணத்தைக் கொண்டு புஷ்பத்தை விரும்புமா போலேயும் –
பிரபையைக் கொண்டு ரத்னத்தை விரும்புமா போலேயும் –
பிராட்டியைக் கொண்டு இறே எம்பெருமானையும் விரும்புகிறோம் –

————————————————

பிரசகன பல ஜ்யோதிர் ஞானைச்வரீ விஜய ப்ரதா
ப்ரணதவரண ப்ரேம ஷேமங்க ரத்வ புரஸ்ஸரா
அபி பரிமள காந்திர் லாவண்ய மர்ச்சிரி தீந்திரே
தவ பகவதச் சைதே சாதாரணா குண ராசே –32-

பிரசகன பல ஜ்யோதிர் ஞானைச்வரீ விஜய ப்ரதா-இருவருக்கும் பொதுவான ஷாட் குணங்கள் –
பிரசகன-சக்தியையம் -வீர்யத்தை -விஜய ப்ரதா-என்றும் தேஜஸ்ஸை ஜ்யோதிஸ் -என்றும் சொன்னவாறு
ஞானம் -ப்ரத்யக்ஷ விஷயங்களை போலே பரோக்ஷ விஷயங்களையும் கை இலங்கு நெல்லிக் கனி போலே காண்கை
பலம் -அனாயாசமாகவே சகலத்தையும் தரிக்க வல்லமை
சக்தி -சகலத்தையும் எளிதாகச் செய்து தலைக்கட்டுகை
தேஜஸ் -சகாயாந்தர நிரபேஷமாக அனைத்தையும் செய்து தலைக்கட்டுகை
ஐஸ்வர்யம் -உபய விபூதியையும் ஆளவல்லமை
வீர்யம் -ஒன்றிலும் விகாரப்படாமை
இவை ஸ்வரூப யோக்யதா மாத்ர பிரகதனம் -மேலே -34- ஸ்லோகத்தில் ஓவ்சித்ய அனுகுணமான விபாகம் செய்து அருளுவதால்
ப்ரணத வரண -ஆஸ்ரித ஜன வசீ கரணம்
ப்ரணத-ப்ரேம -ஆஸ்ரிதர் பாக்கள் ப்ரேமம் விஞ்சி இருக்கை
ப்ரணத-ஷேமங்க -ஆஸ்ரிதர் இஷ்டப் பிராப்தியும் அநிஷ்ட பரிகாரங்கள் செய்து அருளுகை
புரஸ்ஸர–இவைகளை முன்னிட்டவைகளும்-இவை பிரதானம்
இவற்றால் திவ்யாத்ம ஸ்வரூப ஆஸ்ரிதங்களான திருக் குணங்களை சொல்லி
மேலே திவ்ய மங்கள விக்ரஹ நிஷ்டங்களான குணங்கள்
அபி பரிமள -ஸுகந்த்யம் -பஞ்ச உபநிஷத் மயம்
காந்திர் -ஸுந்தர்யம்-தோள் கண்டார் தோளே கண்டார் –
லாவண்யம் -சமுதாய சோபை
அர்ச்சிஸ் -உஜ்ஜ்வலம் -பர பிரகாசத்வம் –
இந்திரே தவ பகவதச் ச சாதாரண குண ராசே –உமக்கும் ஸ்ரீ ரெங்க நாதனுக்கும் பொதுவான குணங்கள் இவை –
ஷேமங்கரத்வம் எம்பெருமான் சாஷாத்தாகவே செய்ய வல்லவன்
பிராட்டி சில இஷ்ட பிராப்தி தானாகவும் சிலவற்றை எம்பெருமானைக் கொண்டும் செய்ய வல்லவள் –
அநிஷ்ட நிவாரணத்தை எம்பெருமானைக் கொண்டும் செய்விக்க வல்லவள் –
ஸஹ தர்ம சரீம் ஸுரே சம்மந்தரித ஜகத்திதாம் அனுக்ரஹ மயீம் வந்தே நித்ய அஞ்ஞாத நிக்ரஹாம் -யதிராஜ சப்ததி -2-
பிராட்டி ஸ்வ சக்தியை விட்டாள்-

——————————————————-

அன்யேபி யௌவன முகா யுவயோஸ் சமாநா
ஸ்ரீ ரங்க மங்கள விஜ்ரும்பண வைஜயந்தி
தச்மிமஸ் தவ தவிச தஸ்ய பரஸ்பரேண
சம்ச்தீர்யா தர்ப்பண இவ ப்ரசுரம் ஸ்வ தந்தே –33-

ஸ்ரீ ரங்க மங்கள விஜ்ரும்பண வைஜயந்தி–ஸ்ரீ ரெங்க நிலையத்துக்கு விளையும் அபி விருத்திக்கு
எல்லாம் த்வஜமாக இருப்பவளே –
யௌவன முகா அன்யேபி குணா யுவயோஸ் சமாநாஸ் சந்த -யௌவனம் ஸுகுமார்யாதிகள்-உபய சாதாரணங்கள் –
தர்ப்பண இவ-இருவர் குணங்களும் கலசி -கண்ணாடியில் பிரதிபலிப்பது போலே –
திவ்ய தம்பதிகளுக்கு உள்ள ஒற்றுமை நயம் வெளிப்படுத்தப் பட்டது –
தச்மிமஸ் தவ தவிச தஸ்ய பரஸ்பரேண சம்ச்தீர்யா ப்ரசுரம் ஸ்வ தந்தே —உபய குணங்களும் உபயருக்கும் பரம போக்யம் –
தாவத் பர்யந்தம் நினைக்க வேண்டும்படியான ஒற்றுமை காட்டப்பட்டதாகின்றது அத்தனை –

—————————————————–

யுவத்வாதௌ துல்யேப் யபரவசதா சத்ருசமன
ஸ்திரத்வாதீன் க்ருத்வா பகவதி குணாந் பும்ஸ்த்வ ஸூலபான்
த்வயி ஸ்த்ரீத் வைகாந்தான் ம்ரதிம பதி பரார்த்த்ய கருணா
ஷமாதீன்வா போக்தும் பவதி யுவயோ ராத்மனி பிதா -34-

யுவயோ யுவத்வாதௌ துல்யே சத்ய அபி–யவ்வனாதிகள் பொதுவாய் இருக்கச் செய்தேயும்
பும்ஸ்த்வ ஸூலபான்- அபரவசதா சத்ருசமன ஸ்திரத்வாதீன் குணாந் க்ருத்வா பகவதி –
அபரவசதவமாவது பாரதந்தர்யம் இல்லாத ஸ்வா தந்தர்யம்
சத்ருசமன ஸ்திரத்வாதீன்-இத்தை சத்ரு சமனமாயும்-ஸ்திரத்வமாகவும் இரண்டாக சொல்வாரும் உண்டு
அநிஷ்ட நிவாரணத்தில் ஸ்திரத்தன்மை -என்று ஒன்றேயாக கொள்ளத்தகும்
அப்யஹம் ஜீவிதம் ஜஹ்யாம் த்வாம் வா சீதே ச லஷ்மணாம் நஹி ப்ரதிஞ்ஞாம் ஸம்ஸ்ருத்ய
ப்ராஹ்மணேப் யோ விசேஷத -இத்யாதி பிரமாணங்களிலே காணலாம்
ஆக ஸ்வாதந்தர்யமும் -அநிஷ்ட நிவாரணத்தில் ஸ்திரத்தன்மையும் எம்பெருமானுக்கே உரியவை –
த்வயி ஸ்த்ரீத் வைகாந்தான் ம்ரதிம பதி பரார்த்த்ய கருணா ஷமாதீன் குணான் த்வயீ க்ருத்வா —
ம்ரதிம-என்றது ம்ருதத்வம் -ஸுகுமார்யம்-திருமேனிக்கு -ஸுகுமார்ய ஹ்ருதயம் -என்றபடி -/
பதி பரார்த்த்ய -அவனுக்கே பரதந்த்ரப்பட்டு இருக்கை -/
கருணை -பர துக்க அஸஹிஷ்ணுத்வம் /க்ஷமை-பொறுமை /
அவனுக்கு ஷிபாமி -ந ஷமாமி-இரண்டும் உண்டே -ஆகவே இவை ஸ்த்ரீத்வ ஏகாந்தம்
போக்தும் பவதி ராத்மனி பிதா -அநு போக்தாக்களுக்கு இவை என்றவாறு

——————————————–

கந கநக த்யுதீ  யுவதசாமபி முக்ததசாம்
யுவ தருண த்வயோ ருசித மாபரணாதி பரம்
த்ருவ மாசமாநதேச விநிவேசி விபஜ்ய ஹரௌ
த்வயிச குசேசயோதர விஹாரிணி நிர்விசசி–35–

ஹே -குசேசயோதர விஹாரிணி -குசேசயம்-தாமரைப் பூ -அதன் உதரத்தில் விஹரிப்பவள் –
பத்ம வநாலயே -அலர் மேல் மங்கையே
கந கநக த்யுதீ  -அவனது கன த்யுதீ -மேக ஸ்யாமளன்-கார் கலந்த மேனியன் – –
இவளது கநக த்யுதி -ஸ்வர்ண வர்ணாம்
யுவதசாமபி முக்ததசாம்–அவனது யவ்வனம் /இவளது கௌமாரத்துக்கும் யவ்வனத்துக்கும் சந்தியான பருவம் –
அவன் காளை -இவள் முக்தை-இவை நித்யமாகவே செல்லும் இவர்களுக்கு
யுவ தருண த்வயோருசிதம் பரம் ஆபரணாதி –பருவங்களுக்கு வாசிக்கு தக்கவாறு திவ்ய பூஷணங்கள் –
மேலே -46-ஸ்லோகத்தில் திவ்ய பாஷாணங்கள் விவரணம்
அசமாநதேச விநிவேசி-என்பதுவும் ஆபரண விசேஷம் –
அவற்றை இடும் ஸ்தானங்களில் வாசி -முக்கு குத்தி செவிப்பூ –
ஹரௌ த்வயிச விபஜ்ய-இப்படிகளாலே வியாவருத்தயைக் காட்டிக் கொண்டு
நிர்விசசி–பக்தர்களை அனுபவிக்கச் செய்யா நின்றீர் –

——————————————

அங்கந்தே ம்ருது சீத முக்தமதுரோ தாரைர் குணைர் கும்பத
ஷீராப்தே கிம் ருஜீஷதா முபகதா மன்யே மஹார்காச் தத
இந்து கல்பலதா ஸூ தா மதுமுகா இத்யாவிலாம் வர்ண நாம்
ஸ்ரீ ரங்கேச்வரி சாந்தக்ருத்ரி மகதம் திவ்யம் வபுர்  நார்ஹதி –36–

ஹே ஸ்ரீ ரங்கேச்வரி– ம்ருது சீத முக்த மதுரோ தாரைர் குணைர் தே அங்கம் கும்பத ஷீராப்தே —
ம்ருதத்வம் சீதத்வம் முக்தத்வம் மதுரத்வம் உதாரத்வம் –
சந்திரன் இடத்தில் மார்த்வம் -கல்பலதையில் உதாரம் –ஸூதா மதுமுகா-இவற்றில் மாதுர்யமும் மோஹனத்வமும் —
இப்படி சாராம்சங்களை எல்லாம் பிராட்டி இடம் –
ருஜீஷதாம்-திப்பியாகும் தன்மை – -சாரம் இழந்த சந்திரனே உலகில் சிறப்பாக சொல்லப்பட்டால்
இவள் வைலக்ஷண்யம் வாசா மகோசரம் அன்றோ
ஆவிலாம் வர்ண நாம் சாந்தக்ருத்ரி மகதம் திவ்யம் வபுர்  நார்ஹதி –இந்த வர்ணனையும் அந நுசிதம் அன்றோ –
க்ருத்ரிதமதா கந்தமும் இல்லாத அப்ராக்ருத திவ்ய மங்கள விக்ரஹம் அன்றோ

———————————————-

ப்ரணம தநு விதித்சா வாஸநா நம்ர மக்ரே
பிரணயி பரிசிசீஷா குஞ்சிதம் பார்ச்வகேந
க நக நிக்ஸ சஞ்சச் சம்பக ஸ்ரக் சமாந
பரவர மிதமுதாரம் வர்ஷ்ம வாசா மபூமி –37–

இதம் வர்ஷ்ம-ப்ரணமத் அநு விதித் சாவாஸநா நம்ரம் அக்ரே–திருவடியில் ஆஸ்ரயிக்கும் பக்தர்களை அனுக்ரஹிக்கும்
பொருட்டு திரு முடி தாழ்ந்து இருக்கும் இருப்பு -திரு முக மண்டலம் தழைந்து இருக்கும் நிலையை நோக்கினால் –
ஆஸ்ரிதர் வரவை எதிர்பார்த்தும் -அனுக்ரஹம் செய்யப் பாரித்தும் இருப்பது வியக்தம்
பிரணயி பரிசிசீஷா குஞ்சிதம் பார்ச்வகேந–பார்ச்வகே ச -பாட பேதம் -பரம விநயம் தோன்ற பார்ஸ்வ பிரதேசம்-
இவள் மணாளனை அனுக்ரஹ உன்முகனாக்கவே-
க நக நிக்ஸ சஞ்சச் சம்பக ஸ்ரக் சமாந–பரவர மிதமுதாரம் வாசாமபூமி –சுவர்ண ரேகை -திருமேனி உஜ்ஜ்வலம் –
விகசியா நின்றுள்ள செண்பக மாலை –
சமாந பரவர -சாம்யா பன்னம்-இப்படி வாசா மகோசரம் அன்றோ –
இதம் வாசாமபூமி -அப்ராக்ருதமான திவ்ய மங்கள விக்ரஹம் அர்ச்சா ரூபமாய் நம் கண்ணுக்கு தோற்றிற்று
ஆயினும் வாக்கிற்குப் புலனாகாது இருப்பதே –

———————————————————————

ஏகம் ந்யஞ்ச்ய நதி ஷமம் மம பரஞ் சாகுஞ்ச்ய பாதாம்புஜாம்
மத்யே விஷ்டர புண்டரீக மபயம் விந்யச்ய ஹஸ்தாம் புஜம்
த்வாம் பச்யேம நிஷேதுஷீம் ப்ரதிகலம் காருண்யா கூலங்கஷ
ஸ்பாரா பாங்க தரங்க மம்ப மதுரம் முக்தம் முகம் பிப்ரதீம் –38-

பிராட்டி வீற்று இருக்கும் இருப்பை அப்படியே நம் அகக் கண்ணிற்குக் காட்டும் இந்த ஸ்லோகம்
த்யான ஸ்லோகம் போல் அமைந்து உள்ளது-

ஹே அம்ப–ஏகம் பாதாம்புஜாம் மம நதி ஷமம் ந்யஞ்ச்ய -ஒரு திருவடித் தாமரையை அடியேன் வணங்குமாறு நீட்டி அருளியும்-
வலது திருவடியை ஆசன பத்மத்தின் கீழே-ந்யஞ்ச்ய -தொங்கவிட்டும்-
தொங்க விட்டதுக்கு ஹேது -மம நதி ஷமம்
பரம் பாதாம்புஜாம் ஆகுஞ்ச்ய-இடது திருவடியை-ஆகுஞ்ச்ய – மடக்கி -ஆதி ராஜ்ய ஸூசகமான இருப்பு –
அபயம் ஹஸ்தாம் புஜம் விந்யச்ய -திருக்கையை அபய முத்ர ரஞ்சிதமாகக் காட்டி அருளி -ஆக இவ்வண்ணமாக
மத்யே விஷ்டர புண்டரீகம் நிஷேதுஷீம் –விஷ்டரம் என்று ஆசனம் -ஆசன பத்மம் –
காருண்யா கூலங்கஷ ஸ்பாரா பாங்க தரங்கம் முகம் பிப்ரதீம் –கருணையால் அலை மோதுகிற
அபாங்க தரங்கம் -அலை எறியும் -கடாக்ஷ வீக்ஷண தாரைகளை யுடைய திரு முக மண்டலம்
த்வாம் ப்ரதிகலம் பச்யேம -இப்படிப்பட்ட தேவரீரை க்ஷணம் தோறும் இடைவிடாது கண்டு கொண்டே இருக்கக் கடவோம்
மதுரம் முக்தம் –பரம போக்யம் -ஸூந்தரம் -மோஹ ஜனகம் –

———————————————————————-

ஸூ ரபித நிகமாந்தம் வந்திஷீ  யேந்திராயா
தவகமல பலாச ப்ரக்ரியம் பாதயுக்மம்
வஹதி யதுபமர்தைர் வைஜயந்தீ ஹிமாம்ப
ப்லுதி பிரிவ நவத்வம் காந்த பாஹாந்த ராளே–39-

இந்திராயாஸ் -தவ-பாதயுக்மம்-வந்திஷீ  யே-ஐஸ்வர்யபிரதையான உம்முடைய திருவடியிணையை இறைஞ்சி
ஏத்தக் கடவேன்-அது எப்படிப்பட்டது என்னில்
ஸூ ரபித நிகமாந்தம் -வேதாந்தங்களை எல்லாம் பரிமளிக்கச் செய்தது -வேதாந்த வேத்யம் என்றபடி –
பின்னையும் எப்படிப்பட்டது என்னில்
கமல பலாச ப்ரக்ரியம் -தாமரை இதழ் போன்று செவ்வி வாய்ந்தது -பின்னையும் எப்படிப்பட்டது என்னில்
வஹதி யதுபமர்தைர் வைஜயந்தீ ஹிமாம்ப ப்லுதி பிரிவ நவத்வம் காந்த பாஹாந்த ராளே–வைஜயந்தி வனமாலை
இதன் சங்கர்ஷம் பெற்று வாடாது வதங்காது பனி நீர் தெளித்தால் போலே அப்போது அலர்ந்த பூ போலே விளங்கா நின்றதே
இத்தால் அவன் திரு மார்பை விட்டுப் பிரியாமையும் ஸுகுமார்யமும் சொல்லிற்று ஆயிற்று

——————————————-

த்வத் ஸ்வீகார கலாவலேப கலுஷா ராஜ்ஞாம் த்ருசோ துர்வசா
நித்யம் தவன் மதுபான மத்த மதுப ச்ரீ நிர் பராப்யாம் பதிம்
த்ருக்ப்யா மேவஹி புண்டரீக நயனம் வேதோ விதா மாச தே
சாஷால் லஷ்மி தவாவலோக விபவ காக்வா கயா வர்ண்யதே –40–

த்வத் ஸ்வீகார கலாவலேப கலுஷா ராஜ்ஞாம் த்ருசோ துர்வசா–உமது விஷயீ கார லேசம் பெற்ற ராஜாக்களின்
கண்களை பற்றி பேசுவதே நம்மால் முடியாதே -ராஜ்ஞாம்-லோக பாலர்கள் முதல் இன்றுள்ள அரசர்கள் வரை
நித்யம் தவன் மதுபான மத்த மதுப ச்ரீ நிர் பராப்யாம் பதிம்-த்ருக்ப்யா மேவஹி புண்டரீக நயனம்
வேதோ விதா மாச தே-அந்த ராஜாக்களை விடும் -மகா பிரபுவான ஸ்ரீ மந் நாராயணனும் பிராட்டியாகிற மதுவை
பருகும் விஷயத்தில் வண்டு போன்ற தனது திருக் கண்களுக்கு அந்த மது பானமே காரணமாக ஒரு சிறந்த அதிசயம்
உண்டாக்கப் பெற்று நம் போல்வார் வாக்குக்கு விஷயம் ஆகாததுக்கு மேலே வேதமும் புண்டரீகாக்ஷன் என்று மாத்திரம் பேசிப் போந்தது
காரியவாகிப் புடை பரந்து–கரு விழிகள் மது விரதம் வண்டு -த்வன் மது -உம் திருமேனியாகிய மதுவை மட்டுமே பருகும் வண்டு
சாஷால் லஷ்மி தவாவலோக விபவ காக்வா கயா வர்ண்யதே —இப்படியாக பொழுது
உமது திருக்கண்கள் வர்ணனை என்று ஓன்று பேசவே இடம் இல்லையே –

————————————

ஆநந்தாத்மபி ரசமஜ்ஜ நமத ஷீபாலசை ராகல
ப்ரேமார்த்ரை ரபி கூலமுத்வஹ க்ருபா சம்ப்லாவிதா ச்மாத்ருசை
பத்மே தே ப்ரதிபிந்து பத்தகலிக ப்ரஹ்மாதி விஷ்கம்பகை
ஐஸ்வர் யோத்க மகத்கதை ரசரணம் மாம்பால யாலோ கிதை–41–

ஹே பத்மே ஆலோகிதை மாம் பாலய-தேவரீர் அடியேனை கடாக்ஷித்து ரஷிக்க வேண்டும் –
ஆறு விசேஷங்களால் அவற்றை விசேஷிக்கிறார்
1-ஆநந்தாத்மபி -பேரின்பமே வடிவெடுத்தவை –
2-ஈச மஜ்ஜ நமத ஷீபாலசைர் சர்வேஸ்வரனும் உம் கடைக்கண் நோக்கில் ஏக தேசத்தில் அமிழும் படி அன்றோ –
இதனாலே செருக்கி இருப்பான்
3-ஆகல- ப்ரேமார்த்ரை ரபி-கழுத்தே கட்டளையாக ப்ரேமம் கசிந்து
4-கூலமுத்வஹ க்ருபா சம்ப்லாவித அஸ்மாத்ருசை-இரு கரையும் அழிய பெருகும் கிருபா பிரவாகம்
நம் மேல் ஒருங்கே பிறழ வைக்கும்
5-ப்ரதிபிந்து பத்தகலிக ப்ரஹ்மாதி விஷ்கம்பகை–கடாக்ஷ லேசம் படும் இடம் எல்லாம் ப்ரஹ்மாதிகள் தோன்றுவார்கள்-
விஷ்கம்பகை-சப்தம் நிர்வாஹகத்வம் தாத்பர்யம் –
6-ஐஸ்வர் யோத்க மகத்கதை -செலவாகி சிறப்பை உண்டாக்க வல்லவை
ஸ்ரீ பட்டருடைய அதி கம்பீர வாக்ய பிரயோகங்கள் இதில் -காணலாம்

———————————————

பாதாருந்துதமேவ பங்கஜ ரஜச் சேடீப்ருசா லோகிதை
அங்கம் லாநி ரதாம்ப சாஹச விதௌ லீலாரவிந்த க்ரஹ
டோலாதே வனமாலயா ஹரி புஜே ஹாகஷ்ட சப்தாஸ்பதம்
கேந ஸ்ரீ ரதி கோமலா தநுரியம் வாசாம் விமர்தஷமா –42-

பங்கஜ ரஜச் தே பாதாருந்துதமேவ-தாமரைப் பூவின் உள்ளே அதி ஸூ குமாரமாக இருக்கும் துகளும் கூட
திருவடிகள் கொதிக்க ஹேதுவாயிற்று -அந்த அடிக்கொதிப்பாலே திருமார்பில் சென்று மன்னியது –
தாமரைப் பூ வாசம் நெரிஞ்சிக் காட்டில் வாசம் போலே அன்றோ தேவரீருக்கு
சே டீப்ருசா லோகிதை அங்கம் லாநி –ச பத்னிமார் -தோழிமார்கள் சிறிது உற்றுப் பார்த்தாலும் திருமேனி வாட்டம் அடைகிறதே
அத லீலாரவிந்த க்ரஹ- சாஹச விதௌ –லீலா தாமரைப்பூவை ஏந்தி இருப்பதும் என்ன ஸாஹஸ சேஷ்டிதம்
ஹரி புஜே வனமாலயா ஸஹ டோலா ஹா கஷ்ட சப்தாஸ்பதம்-திரு வனமாலை ஊசல் ஆடுவதால்
ஹா கஷ்டம் ஹா கஷ்டம் என்று ஹாஹாஹாரம் பண்ண வைக்கும் –
இவற்றால் ஸுகுமார்யத்தின் எல்லை சொல்லிற்று ஆயிற்று
கேந ஸ்ரீ ரதி கோமலா தநுரியம் வாசாம் விமர்தஷமா –இதுக்கும் மேலே கவிகளின் புருஷமான வாக்கில் அகப்பட்டு
மாந்திப் போவதால் யார் தான் இத்தைப் பேச வல்லார் –
விமர்தஷமா -கசக்குவதற்குத் தக்கதாக ஆகும் -காணவும் பொறாத
இத் திருமேனி  பேச்சைப் பொறுக்குமோ

————————————————

ஆமர்யாத மகண்டகம் ஸ்தனயுகம் நாத்யாபி நாலோகித
ப்ரூபேத ஸ்மிதா விப்ரமா ஐஹதிவா நைசர்கி கத்வாயச
ஸூ தே சைசவ யௌவன வ்யதிரேகரோ காத்ரேஷூ தே சௌரபம்
போகஸ் ரோதசி காந்த தேசிக கரக்ராஹேண  காஹஷம் –43–

ஸ்தன யுகம் அத்யாபி ஆமர்யாதம் அகண்டகம் ந –முலையோ முழு முற்றும் போந்தில —
கொங்கை இன்னும் குவிந்து எழுந்தில-பரிபூர்ண ஸ்தன உத் பேதம் வயசா ப்ரவ்ருத்தம்
ஆலோகித ப்ரூபேத ஸ்மிதா விப்ரமா வா நைசர்கிகத்வ அயச ந ஐஹதி–விப்ரம சப்தம் -விலாச அர்த்தம் –
ஆலோகிதத்திலும் ப்ரூ பேதத்திலும் ஸ்மிதத்திலும் —
ஆலோகித விப்ரமம் -நோக்கும் நோக்கில் ஒரு விலாசம் உண்டு
ப்ரூ விப்ரமம் -புருவ நெருப்பில் ஒரு விலாசம் உண்டு
ஸ்மித விப்ரமம் புன்சிரிப்பில் ஒரு விலாசம் உண்டு -யவ்வன பூர்த்தி இல்லாமை –
நைசர்கிகத்வம் என்றது ஸ்வாபாவிகத்வம் –
சைசவ யௌவன வ்யதிகர தே காத்ரேஷூ சௌரபம்-அதி யவ்வனமும் அதி கௌமாரமும் இல்லாமல் சந்தியான பருவம் –
சைஸவம் கௌமாரம் என்றவாறு -சிசு பிராயத்தை சொல்லுமது அன்று
போக ஸ்ரோதசி காந்த தேசிக கரக்ராஹேண  காஹஷம் –போக பிரவாகத்தில் வந்தால் வல்லபருடைய
கராவலம்பம் கொண்டே இழிய வேண்டும் -தேசிகர் -என்றது அந்நிலத்துக்கு உரியவர் என்றவாறு –
பிராட்டியும் பகவத் அனுபவ போக வெள்ளத்திலே ஸ்வதந்திரமாக இழிய மாட்டாளே-
பருவத்தின் இளமை ஸ்த்ரீகரித்த படி

———————————————————————-

ஆமோதாத்புதசாலி யௌவன தசா வ்யாகோச மம்லா நிமத்
சௌந்தர் யாம்ருத சேக சீதலமிதம் லாவண்யா ஸூ த்ரர்ப்பிதம்
ஸ்ரீ ரங்கேச்வரி  கோமலாங்க ஸூ மனஸ் சந்தர்ப்பணம் தேவி தே
காந்தோர ப்ரதியத்ன மர்ஹதி கவிம் திங்மா  ம காண்டாகுலம் –44–

ஹே -ஸ்ரீ ரங்கேச்வரி-தேவி
தே கோமலாங்க ஸூ மனஸ் சந்தர்ப்பணம் — தேவரீருடைய பரம ஸூ குமாரமான திருமேனி யாகிற பூம் தொடையல்
காந்த உர ப்ரதியத்தம் அர்ஹதி-அழகிய மணவாளனுடைய திரு மார்புக்கு பரிஷ்காரமாக அலங்காரமாக உள்ளதே
1-ஆமோதாத்புதசாலி -அத்புதமான பரிமளம்
2-யௌவன தசா வ்யாகோசம் -கீழே சொன்னபடி சந்தி -யவ்வன தசைக்கு உரிய விகாசம்
3-அம்லா நிமத்-மென்மேலும் விகாச உன்முகம் -வாடுவதற்கு பிரசக்தி இல்லாமை
4-சௌந்தர் யாம்ருத சேக சீதலமிதம் -அமிர்தம் தெளித்து அதனாலே குளிர்ந்து
5-லாவண்யா ஸூ த்ரர்ப்பிதம்-லாவண்யமாகிற நூலிலே கோக்கப்பட்டு -லாவண்யம் நீரோட்டம் –
சர்வ அவயவ சோபை என்பதால் இப்படி வர்ணனை
ஆக இப்படி ஐந்து தன்மைகளும் பூம் தொடையலுக்கு உண்டே
கீழே -டோலாதே வனமாலயா ஹரி புஜே ஹாகஷ்ட சப்தாஸ்பதம் –42-என்றதை மீண்டும் அனுசந்தித்து –
இப்படிச் சொன்னது உசிதம் அன்றே என்று அனுதபித்து –
கவிம் திங்மா  ம காண்டாகுலம் –முடி மேலே மோதிக் கொள்ளுமா போலே –
தகாத வழியில்- ஆகுலம் -கலங்கின கவியான என்னை நிந்திக்க வேணும்-
வாசா மகோசரமான ஸுகுமார்யத்துக்கு திரு மார்பும் அடிக்கொதிக்குமே-
இது தகுதி அன்றாகிலும் ஆஸ்ரித வாத்சல்யத்தினால் அன்றோ
அகலகில்லேன் இறையும் என்று மன்னி இருப்பது என்கிறார் என்பது உள்ளுறைப் பொருள் –

—————————————-

மர்மஸ் ப்ருசோ ரஸஸிசரா வ்யதிவித்ய வ்ருத்தை
காந்தோப போக லலிதைர் லுலி தாங்க யஷ்டி
புஷ்பாவளீவ ரஸிகப்ரமரோப புக்தா
த்வம் தேவி நித்ய ம்பிநந்தயசே முகுந்தம் –45–

அபராத பூயிஷ்டர்களான நம் போல்வாரை எம்பெருமான் ஸ்வீ கரிக்கைக்காக -கலக்கும் கலவியை
திரு நா வீறுடன் அருளிச் செய்கிறார்
அல்லி மலர் போக மயக்குகள் ஆகியும் நிற்கும் அம்மான் அன்றோ –
ஹே தேவி த்வம் நித்யம் அபிநந்தயசே முகுந்தம் –இடைவிடாதே அன்றோ தேவரீர் உகப்பித்து அருளா நின்றீர்-
ஈஸ்வர ஸ்வா தந்தர்யத்தையும் சேதனனுடைய அபராதத்தையும் கண்டு அகல மாட்டாளே
நித்யம் அபிநந்தயசே -மதுப்பின் அர்த்தமான நித்ய யோகம்
அவனும் பரம ரசிகன் -எதிர் விழி கொடுப்பான் -சுவையன் திருவின் மணாளன் அன்றோ
ரஸிக ப்ரமரோப புக்தா புஷ்பாவளீவ அபிநந்தயசே-ரசிகமான தொரு வண்டு அனுபவித்த பூ மாலை போலே துவண்டு –
தூவி யம் புள்ளுடை தெய்வ வண்டு துதைந்த எம் பெண்மை அம் பூவிதாலோ –திருவாய் -9-9-4–
துவட்சி எதனாலே என்னில்
காந்தோப போக லலிதைர் லுலி தாங்க யஷ்டி-அவனுடைய சம்போக கேளிகளாலே யாயிற்று –
மர்மஸ் ப்ருசோ ரஸஸிசரா வ்யதிவித்ய வ்ருத்தை-ரஸ ஸிரை-ரஸ நாடி -சேதன அங்கீகாரர்த்தமாக எம்பெருமானை வசீகரிக்க
ஸ்ருங்கார லீலா விலாச சேஷ்டிதங்கள் –
திவ்ய தம்பதிகள் ஆனந்த வெள்ளத்தில் ஆழ்ந்து இருந்த படியை அருளிச் செய்தவாறு –

———————————————

கநகரசநா முக்தா தாடங்க ஹார லலாடிகா
மணிசர துலா கோடி ப்ராயைர் ஜநார்தன ஜிவிகே
பிரகிருதி மதுரம் காத்ரம் ஜாகர்த்தி முக்த விபூஷணை
வலய சகலைர் துக்தம் புஷ்பைச்ச கல்பலதா யதா –46-

ஜநார்தன ஜிவிகே-இவள் ஊர்த்வம் மாஸாத் ந ஜீவிஷ்யே -அவனும் ந ஜீவேயம் க்ஷணம் அபி விதாநாம் அஸி தேஷனாம் –
ஆகவே இவள் அவனுக்கு ஜீவன ஆதாரம் -ஜீவன ஒளஷதி அன்றோ

பிரகிருதி மதுரம் தே காத்ரம் முக்த விபூஷணை ஜாகர்த்தி-பரம ஸூந்தரமான திவ்ய ஆபரணங்களாலும்
இயற்கையான திரு மேனி -மேலே இரண்டு திருஷ்டாந்தங்களால் விவரணம்
துக்தம் வலய சகலைர்-யதா –என்று -வலய சகலம்-கல்கண்டு பொடி-மதுரமான பாலிலே சேர்ந்தால் போலே
கல்பலதா புஷ்பைச்ச யதா –கல்ப லதையில் புஷ்ப சம்பத்தும் சேர்ந்தால் போலே-சேர்த்தி சோபா அதிசயம்
கநகரசநா–ஸ்வர்ணமயமான மேகலை
முக்தா தாடங்க -முத்துக்களால் சமைந்த கர்ண பாஷாணங்கள்
ஹார -முத்தாஹாரம்
லலாடிகா-உச்சிப்பூ திலக பூஷணம்
மணிசரம் -ரத்ன மாலிகைகள்
துலா கோடி -ரத்ன நூபுரம்
ப்ராயைர்-ஆதிசப்த ஸ்தானீயம்

———————————————-

சாமான்ய போக்யமாபி கௌஸ்துப வைஜயந்தீ
பஞ்சாயுதாதி ரமணஸ் ஸ்வயமேவ பிப்ரத்
தத்பார கேதமிவ தே பரிஹர்த்து காம
ஸ்ரீ ரங்க தாம மணி மஞ்ஜரி  காஹதே த்வாம் –47-

ஸ்ரீ ரங்க தாம மணி மஞ்ஜரி 
கௌஸ்துப வைஜயந்தீ பஞ்சாயுதாதி சாமான்ய போக்யமபி-குரு மா மணிப் பூண் குலாவித் திகழும் திரு மார்பு –
இவை பொதுவாக திவ்ய தம்பதிகள் இருவரும் அணிந்து கொள்ள வேண்டியவையாய் இருந்தும்
தத்பார கேதமிவ தே பரிஹர்த்து காம இவ ரமண ஸ்வயமேவ பிப்ரத்-பரம ஸூகுமாரமான திரு மேனிக்கு பாரமாக இருக்குமே –
அந்த கிலேசம் கூடாதே என்று தானே அழகிய மணவாளர் அணிந்து கொண்டவராகி –
லீலா அரவிந்தமே சுமை அன்றோ உமக்கு -திரு மேனியில் பஞ்சாயுத தாரணம் பரம ஸாஹாசமாய் அன்றோ இருக்கும் –
த்வாம் காஹதே –உம்மை அனுபவிக்கிறார் -காஹநம் -ஆழ்தல் -நன்கு அனுபவித்தல்-

———————————————–

யதி மநுஜ திரச்சாம் லீலயா துல்ய வ்ருத்தே
அநுஜநூர் அநு ரூபா தேவி நாவாதரிஷ்ய
அஸரஸ மபவிஷ்யன் நர்ம நாதஸ்ய மாத
தரதள தரவிந்தோ தந்த காந்தாயதாஷி -48–

ஏவம் யதா ஜகத் ஸ்வாமீ தேவ தேவோ ஜனார்த்தன அவதாரம் கரோத்யேஷா ததா ஸ்ரீஸ் தத் சஹாயி நீ –ஸ்ரீ விஷ்ணு புராணம் -9-142-
ராகவத்வே அபவத் சீதா ருக்மிணீ கிருஷ்ண ஜன்மனி அன்யேஷூ சாவதாரேஷூ விஷ்ணோர் ஏஷ அநபாயிநீ
தேவத்வே தேவ தேஹேயம் மனுஷ்யத்வே ச மானுஷீ விஷ்ணோர் தேஹ அநு ரூபாம் வை கரோத்யேஷா ஆத்ம நஸ் தநூம்
அநுஜ நுர நுரூப சேஷ்டா – உத்தர சதகம் -49-என்று ஸ்ரீ ரெங்க நாதனை சம்போதித்து அருளிச் செய்தபடியே
இங்கும் பெரிய பிராட்டியாரை சம்போதித்து அருளிச் செய்கிறார் –

தரதளத் அரவிந்த உதந்த காந்த ஆயதாஷி -மாத -சிறிது அலர்ந்த தாமரைப் பூ போலே
அழகிய நீண்ட திருக் கண்கள் உடைய அகில ஜெகன் மாதாவானவளே –
லீலயா மநுஜ திரச்சாம் துல்ய வ்ருத்தே நாதஸ்ய அநுஜநு அநு ரூபா நாவாதரிஷ் யோ யதி -கர்மத்தால் இன்றி ஸ்வ இச்சையால்
சஜாதீயமாக அவனது திருவவதாரம் போலே அநு ரூபையாய்க் கொண்டு திருவவதாரம் செய்திலீராகில்
தஸ்ய நாதஸ்ய நர்ம அஸரஸம் அபவிஷ்யத் -அவனது லீலை எல்லாம் விரசமாகியே ஒழியும் அத்தனை –
இது விபவ அவதாரத்து அளவு மட்டும் இல்லை -அர்ச்சையிலும் பர்யவசனமாகுமே-

—————————————-

ஸ்கலித கடக மால்யைர் தோர்பி ரப்திம் முராரே
பகவதி ததிமாதம் மத்ந்தச் ஸ்ராந்தி சாந்த்யை
பிரமதம்ருத தரங்கா வர்த்தத பிரர்துராஸீ
ஸ்மித நயன ஸூதாபிஸ் சிஞ்சதீ சந்த்ரிகேவ –49—

விண்ணவர் அமுது உண்ண வமுதில் வரும் பெண் அமுது உண்ட எம்பெருமானே –
கடல் கடைந்த ஸ்ரமம் தீர்க்கவே திரு மார்பிலே அணைந்தது –
உத்தர சதகத்தில் -உந்மூல் யாஹர மந்தராத்ரி மஹிநா பலேக்ரஹிர் ஹி கமலா லாபேந சர்வஸ் ஸ்ரம -என்று
ஸ்ரீ ரெங்க நாதனை நோக்கி அருளிச் செய்தது போலவே இங்கும் –

ஹே பகவதி
ஸ்கலித கடக மால்யைர் தோர்பிர் அப்திம் ததிமாதம் மத நத முராரே ஸ்ராந்தி சாந்த்யை–கடல் கடைந்து அருளும் பொழுது
தோள் வளைகளும் தோளில் மாலைகளும் நழுவிப் போனதாக அருளிச் செய்கிறார் -அவ்வளவு ஆயாசம் கண்டபடி –
சமுத்திர மதனம் – எம்பருமானுக்கு அநாயாஸ சாத்யமாகவே இருந்தாலும் பொங்கும் பரிவாலே –
மங்களா சாசன பரராகையாலே இப்படி அருளிச் செய்தது –
ததிமாதம் மத நத-தயிர் கடைந்தது போலே அனாயாசன க்ருத்யம் என்றவாறு
பிரமத் அம்ருத தரங்கா வர்த்தத பிரர்துராஸீ–சுழலா நின்ற அமுத அலைகளின் சுழியில் நின்றும் தோன்றினிர்
ஸ்மித நயன ஸூதாபிஸ் சிஞ்சதீ சந்த்ரிகா இவ –புன்சிரிப்புடன் கடாக்ஷம் -ஸ்மித -நயன -சேர்ந்த அமுத வெள்ளத்தை
பிரவஹியா நின்று அவன் பரி ஸ்ரமத்தை போக்கின படி —
என்றும் உள்ள பிராட்டி புதிதாக பிறக்க வில்லை தோற்றம் மாத்ரமே-ப்ராதுராஸீ-என்கிறார் –
கீழே இவளுடைய பரி ஸ்ரமத்தை அவன் போக்கின படி சொல்லிற்று –
இதனால் திவ்ய தம்பதிகள் பரஸ்பரம் பரியும்படி அருளிச் செய்தவாறு –

—————————-

மாதர் மைதிலி ராஷசீஸ் த்வயிததை வார்த்ராபராதாஸ் த்வயா
ரஷந்த்யா பவநாத் மஜால் லகுதரா ராமஸ்ய கோஷ்டி க்ருதா
காகம் தஞ்ச விபீஷணம் சரணமி த்யுக்தி ஷமௌ ரஷத
ஸாநஸ் சாந்த்ர மஹா கஸஸ் ஸூகயது ஷாந்திஸ் தவாகஸ்மிகீ–50-

பிராட்டியுடைய ஷமா குணத்துக்கும் பெருமாளுடைய ஷமா குணத்துக்கும் பர்வத பரமாணு வோட்டை வாசி
என்று அருளிச் செய்து -அப்படிப்பட்ட ஷமா குணம் தம் மேலே ஏறிப் பாய பிரார்த்தனை இதில்

சரணம் இதி யுக்த ஷமௌ காகம் விபீஷணஞ்ச ரஷத ராமஸ்ய கோஷ்டி மாதர் மைதிலி-த்வயா லகுதரா க்ருதா–
சரணாகதர்களான காகம் விபீஷணாதிகளைக் காத்து அருளின பெருமாள் திரு ஓலக்கம் –
ராம லகுதரா க்ருதா-என்னாமல்–ராமஸ்ய கோஷ்டி லகுதரா க்ருதா-என்றது யுக்தி சமத்காரம் –
தேவ மாதர்கள் சிறையை விடுவிக்க வழிய சிறை புகுந்த பிராட்டி -தானே அபய பிரதானம் பண்ணி –
அது யுக்தி மாத்ரமாகவே போகாதே -திருவடி உடன் மன்றாடி ரஷித்ததும் -ராவணனுக்கும் உபதேசித்தும் –
இப்படிப்பட்ட ரக்ஷணம் பெருமாள் பக்கல் தேடிப்பிடிக்கவும் ஒண்ணாது இறே
நேரே ராமனைக் கூற கூசி இராம கோஷ்டியை மிகவும் எளிமைப் படுத்தி விட்டதாக-அருளிச் செய்கிறார்
சம்பந்தமே ஹேதுவாக சரண்யை இவள் -கத்ய வியாக்யானத்தில் பெரிய வாச்சான் பிள்ளை –
த்வயி ததைவ ஆர்த்ர அபராதாஸ்-ராஷசீஸ் -பவநாத் மஜாஸ் -ரஷந்த்யா த்வயா சரணமி-லகுதரா ராமஸ்ய கோஷ்டி க்ருதா–
பிராட்டி மன்றாடும் சமயத்திலும் ராக்ஷஸிகள் ராவணன் முடிந்ததையும் அறியாமல் ஹிம்சித்திக் கொண்டு இருந்தமையைக் காட்டுமே –
ஸாநஸ் சாந்த்ர மஹா கஸஸ் ஸூகயது ஷாந்திஸ் தவாகஸ்மிகீ–
அத்தகைய நிர்ஹேதுகமான நினது பொறுமையானது அந்த ராக்ஷஸிகளைக் காட்டிலும் விஞ்சின
மஹா அபாராதிகளான நம் போல்வார் இடத்திலும் பிரவேசம் உண்டாக வேணும் என்று பிரார்த்தனை –

——————————————————

மாதர் லஷ்மி யதைவ மைதில ஜனஸ் தேநாதவநா தேவயம்
த்வத் தாஸ்யைக ரஸாபிமான ஸூகைர் பாவை ரிஹா முத்ரச
ஜாமாதா தயிதஸ் தவேதி பவதீ சம்பந்த த்ருஷ்ட்யா ஹரிம்
பச்யேம பிரதியாம யாமசபரீ சாரான் ப்ரஹ்ருஷ்யேமச  –51-

மாதர் லஷ்மி –மைதில ஜனஸ்-யதா -ராமம் -ஜாமாதாது தவ தயித இதி பவதீ சம்பந்த த்ருஷ்ட்யா
அபஸ்யன் தேந அ த்வநா வயம் ஹரிம் பவதீ சம்பந்த த்ருஷ்ட்யா தேவயம் பச்யேம–சீதா பிராட்டியை உகந்து இருந்த
மிதிலா வாசிகள் சீதா விவாஹ சமனந்தரம் பெருமாளை உகந்தது -தசாரதாத்மஜன் என்றோ கௌசல்யை நந்தன் என்றோ அன்று –
நம் சீதா பிராட்டி பார்த்தா என்றும் -நம் ஜனகர் மருமகன் என்றும் பிராட்டி சம்பத்தை இட்டே உகந்தது போலே
நாமும் ஸ்ரீ ரெங்க நாதனை -அழகிய மணவாளன் என்றும் -ஸ்ரீ யபதி என்றும் உகப்பது மாத்ரம் அன்று –
சதா தர்சனம் பண்ணுவதும் -சரணம் புகுவதும் கைங்கர்யம் செய்வதும் –
த்வத் தாஸ்யைக ரஸ அபிமான ஸூகைர் பாவை -உமக்கு மட்டுமே கிஞ்சித்கரிக்க ஆசை இருந்தாலும்
உம்முடைய சம்பந்திகள் இடத்திலும் கிஞ்சித்கரிப்பது உமக்கு உகப்பு என்ற மாத்திரத்தாலே -இது இங்கு மட்டும் அல்ல
இஹ அமுத்ரச-ஆதரபரத்ரா -உபய விபூதியிலும் இப்படியே
தயிதஸ் த பிரதியாம–சரண் அடைவோம் / பரீ சாரான்-யாமச-கிங்கர வ்ருத்திகளைப் பஜிக்கக் கடவோம் /
ப்ரஹ்ருஷ்யேமச  –ஆனந்த சாலிகளாகக் கடவோம் -என்றபடி –
பட்டர் பெருமாளுக்கு அடியேனை ஸ்திரீ தனமாகப் பிராட்டிக்கு வந்தவன் என்று திருவுள்ளம் பற்றவும்
நானும் இவர் எங்கள் நாய்ச்சியாருக்கு நல்லவர் என்று அவ் வழியே -அழகிய மணவாளப் பெருமாள் -என்று
நினைத்து இருக்கவும் ஆக வேணும் என்று வேண்டிக் கொண்டார் –7-2-9-ஈட்டு ஸ்ரீ ஸூ க்திகள் அனுசந்தேயம் –

——————————————————————

பிதேவ த்வத் ப்ரேயான் ஜனனி பரிபூர்ணாகஸி ஜனே
ஹித ஸ்ரோதோவ்ருத்யா பவதிச கதாசித் கலுஷ தீ
கிமோதன் நிர்தோஷ கஇஹ ஜகதீதி தவ முசிதை
உபாயைர் விச்மார்ய ஸ்வ ஜனயசி மாதா ததசி ந– 52-

பிதா ஹிதபரன் -சர்வ பூத ஸூ ஹ் ருத்தாக இருந்தாலும் -ஷிபாமி -ந ஷாமாமி -உண்டே
தாய் பிரிய பரம் -தம் தம் மக்கள் அழுது சென்றால் தாய்மாராவார் தரிக்க கில்லார் -பெரியாழ்வார் -2-2-3-
சோற்றில் கல் ஆராய்வார் உண்டோ -சீறினால் வேறே புகல் உண்டோ -குடல் துவக்கு அன்றோ –
உறவில் நமக்கு ஒழிக்க ஒழியாது -எதிர் சூழல் புக்கு திரியும் உமக்கு சொல்ல வேணுமோ –
சாஸ்த்ர மரியாதை மட்டுமோ பார்ப்பது கருணாதிகள் குணங்களும் ஜீவிக்க வேண்டாவோ –
அல்லிமலர் போக மயக்குகள் ஆகியும் நிற்கும் அம்மான் -பித்தர் பனி மலர் பாவைக்கு –
உபதேசத்தால் மீளாது போது சேதனனை அருளாலே திருத்தும் ஈஸ்வரனை அலகால் திருத்தும்

ஹே ஜனனி -உயிரான ஸம்போதம்
த்வத் ப்ரேயான்-உமது வல்லபன் -பரம ப்ரீதி பாத்ரம்
பரிபூர்ணாகஸி ஜனே-மிக்க மஹா அபராதங்கள் செய்த ஆஸ்ரிதர்கள் இடம்
ஹிதஸ் ரோதோ வ்ருத்யா பிதேவ கதாசித் கலுஷதீ பவதி -நோன்பு நோற்றுப் பெற்ற பிள்ளைகளையும் ஹித பரமாக
தண்டிக்கும் தந்தை போல சீறி சிவக்கும் சமயத்தில்
ஹிதஸ் ரோதோ வ்ருத்யா-இங்கு -சிலரை ஸூ கிகளாயும் துக்கிகளாயும் ஸ்ருஷ்ட்டித்தால் ஈஸ்வரனுக்கு
வைஷம்ய நைர்க் ருண்யங்கள் வாராதோ என்னில் -கர்மம் அடியாகச் செய்கையாலும் -மண் தின்ற பிரஜையை நாக்கிலே
குறியிட்டு அஞ்சப் பண்ணும் மாதாவைப் போலே ஹித்பரனாய்ச் செய்கையாலும் வாராது -தத்வ த்ரய ஸ்ரீ ஸூக்திகள்
த்வம்-தேவரீர் செய்து அருளுவது என் என்னில்
கிமேதத் இஹ ஜகதீ நிர்தோஷ க-இதி -என்ன இது குற்றம் காண்பது உண்டோ -இவ்வுலகில் குற்றம் செய்யாதார் யார் -போன்ற
உபதேசங்கள் செய்து அருளி –
உசிதை ரூபாயை விச்மார்ய ஸ்வ ஜனயசி–கீழே உபதேசங்களும் உசித உபாயங்களே-
ஆனால் பகவத் வசீகர சாதனமான ஸ்ருங்கார சேஷ்டித விலாச விசேஷ பிரதர்சனமே இங்கு அர்த்தமாக கொள்ளக் கடவது –
இவ்வாறு வசப்படுத்தி குற்றங்களை மறப்பித்து அருளுவது எதனால்
ந மாதா அஸி -எமக்கு நிருபாதிக ஜனனி அன்றோ –

———————————————

நேதுர் நித்ய  சஹாயிநீ ஜனனி நஸ் த்ராதும் தவ மத்ராகதா
லோகேத்வன் மகிமாவ போத பதிரே ப்ராப்தா விமர்தம் பஹூ
க்லிஷ்டம் க்ராவஸூ மாலதீம்ருது பதம் விஸ்லிஷ்ய வாஸோ வநே
சாதோ திக் கருணாம் தி கஸ்து யுவயோ ஸ்வா தந்த்ர்ய மத் யங்குசம்-53–

ஹே ஜனனி–ந -த்ராதும் அத்ர ஆகதா-த்வம் -எம் போன்ற சம்சார சேதனரை ரக்ஷித்து அருள திருவவதரித்த தேவரீர்
நேதுர் நித்ய  சஹாயிநீ ஸதீ-நித்ய ஸஹ சாரிணியாய்க் கொண்டு திருவவதரித்தீர்
த்வன் மகிமா அவ போத பதிரே லோகே-உம்முடைய மஹிமையை எடுத்து உரைத்தாலும் கேட்க செவியில்
துளை இல்லாத லோகத்தில் அன்றோ திருவவதரித்தது –
ப்ராப்தா விமர்தம் பஹூ–நாட்டில் பிறந்து படாதன பட்டு மனிசர்க்காய் – மாலதீம்ருது பதம் க்ராவஸூ
க்லிஷ்டம்-மாலதி புஷ்பத்தை காட்டிலும் ஸூகுமாரமான திருவடிகளைக் கொண்டு வெம் பரல்களிலே நடந்து வருந்திற்று –
நெய்வாய வேல் நெடும் கண் நேரிழையும் இளங்கோவும் பின்பு போக எவ்வாறு நடந்தனையோ எம்மிராமாவோ
மெல்லணை மேல் முன் துயின்றாய் இன்று இனிப் போய் வெங்கான மரத்தின் நீழல் கல்லணை மேல்
கண் துயிலா கற்றனையோ கரிய கோவே
பொருந்தார் கை வேல் நுதி போலே பரல் பாய மெல்லடிகள் குதிரி சோர விரும்பாத கான் விரும்பி வெயில் உறைப்ப
வெம் பசி நோய் கூர இன்று பெரும் பாவியேன் மகனே போகின்றாய்
எத்தனை கிலேசங்கள் பட்டாலும் அகலகில்லேன் இறையும் என்று அகலாதே தான் இருக்கப் பெற்றதோ என்னில்
விஸ்லிஷ்ய வநே வாஸோ ஜாதோ -திக் கருணாம் தி கஸ்து யுவயோ ஸ்வா தந்த்ர்ய மத் யங்குசம்–ஏகாஷி ஏக காரணிகள் நடுவில்
துன்புற்று அன்றோ பத்து மாதம் கழித்தீர்
கிருபை கருணை அடியாக வழிய சிறை புகுந்தீர் என்று அறியாத லோகம் அன்றோ
இப்படிப்பட்ட சங்கல்பம் இனி ஒருக்காலும் வேண்டாம் தாயே என்று பிரார்த்திக்கிறார்
யுவயோ–இருவரையும் -உம்மிடத்தில் கருணையையும்
ஈஸ்வரன் இடத்தில் ஸ்வாதந்தர்யத்தையும் கனிசியாத லோகம் அன்றோ

————————————–

அதிசயிதவா நப்திம் நாதோ மமந்த பபந்த தம்
ஹரத நுர சௌ வல்லீ பஞ்ஜம் பபஞ்ஜச மைதிலி
அபி தசமுகீம் லூத்வா ரஷக பந்த மநர்த்தயத்
கிமவ நபதி கர்த்தா த்வச்சாடு சுஞ்சு மநோரத –54–

ஹே மைதிலி
அ சௌ நாத அப்திம் அதிசயிதவாந் -மா கடல் நீறுள்ளான் -தேவரீர் திருவவதரித்த திருப் பாற் கடலை
விடாமல் கண் வளரும் அழகிய மணவாளர்
தம் மமந்த -தம்முடைய சயன ஸ்தானம் என்று பாராதே-உம்மை பெற -ஆழ் கடல் தன்னை மிடைந்திட்டு
மந்தரம் மத்தாக நாட்டி வடம் சுற்றி வாசுகி வன் கயிறாகக் கடைந்திட்டார்
பபந்த தம்-உண்ணாது உறங்காது ஒலி கடலை ஊடறுத்து பெண் ஆக்கை ஆப்புண்டு தாமுற்ற பேது -என்கிறபடி
உம்மிடத்தில் வ்யாமோஹம் அடியாக அக்கடலிலே கற்களையும் மலைகளையும் இட்டு அணை காட்டினார் -இவ்வளவேயோ
ஹரத நுர வல்லீ பஞ்ஜம் பபஞ்ஜச –திக்கு நிறை புகழாளன் தீ வேள்விச் சென்ற நாள் மிக்க பெரும் சபை நடுவே வில்லிறுத்தான்-என்றும்
காந்தள் முகில் விரல் சீதைக்காக்கிக் கடுஞ்சிலை சென்று இறுக்க -என்றும்
உமக்காக அன்றோ அனாயாசமாக வில்லை இறுத்தார்
தசமுகீம் லூத்வா ரஷக பந்தம் அநர்த்தயத் அபி-அவன் தலையை அறுக்க அறுக்க முளைத்து எழுந்த போது அறவே அறுத்து ஒழித்து
ராக்ஷஸ பந்தகத்தைக் கூத்தாட வைத்தார்
ஆகை இவை எல்லாம் உம்மைப் பெறுவதற்காகவே அன்றோ
த்வச்சாடு சுஞ்சு மநோரத -பதி-கிமவ ந கர்த்தா -உம்மை உகப்பிப்பது ஒன்றையே பாரித்து இருக்கும் உம் மணவாளர்
எதைத்தான் செய்யார் -அவருக்கு துர்க்கடமாவது தான் ஓன்று உண்டோ
இந்த ஸ்லோகார்த்தம் திரு உள்ளம் பற்றியே –
முமுஷுப்படியில் -தன் சொல் வழி வருமவனை பொருப்பிக்கச் சொல்ல வேண்டாம் இறே -என்று அருளிச் செய்துள்ளார்

——————————————

தசசத பாணி பாத வதநாஷி முகை ரகிலை
அபி நிஜ வைச்வரூப்ய விபவை ரநுரூப குணை
அவதரணை ரதைச்ச ரசயன் கமிதா கமலே
க்வசந ஹி விப்ரம ப்ரமிமுகே விநி மஜ்ஜதி தே–55-

அவனுடைய சர்வபிரகார உபயோக சாமர்த்தியமும் பிராட்டியுடைய விலாச சேஷடித வைதக்யத்தின் ஏக தேசத்திலே அடங்கும்
ஹே கமலே-தவ -கமிதஉம்முடைய வல்லபர்
தச சத பாணி பாத வதநாஷி முகைர் –சஹஸ்ர பாஹு தர வக்த நேத்ரம் -என்றபடி ஆயிரக்கணக்கான
திருக்கரங்கள் திருவடிகள் திரு முகங்கள் திருக்கண்கள் முதலான
அநுரூப குணை-தேவரீருக்கு ஏற்றவையான
அகிலை நிஜ வைச்வரூப்ய விபவைர் அபி-தம்முடைய விஸ்வரூபாதி அதிசயங்கள் எல்லாவற்றாலும்
அதை அவதரணைச்ச-மற்றும் அவதார விசேஷணங்களாலும்-வாஸூதேவாதி சாதுர் வ்யூஹம் –
விதி சிவ மத்யே விஷ்ணு ரூபம் -உபேந்திர மத்ஸ்ய கூர்மாதி ரூபேண -பலவகை அவதாரங்களாலே
ரசயன் -அனுபவியா நின்றவராய்
க்வசந ஹி விப்ரம ப்ரமிமுகே விநி மஜ்ஜதி தே–பெரும் கடலில் ஒரு திவலை போலே
உம்முடைய விலாச சேஷ்டிதமாகிற சுழியின் ஏக தேசத்திலே அமிழ்ந்து போகிறார் –
வி உபசர்க்கத்தால் இதன் இன்பச் சிறப்பும்
நிகழ் காலத்தால் இன்னும் மூழ்கிக் கொண்டே  இருக்கும் பேர் ஆழமும் தோற்றுகின்றன-

——————————————–

ஜநந பவந ப்ரீத்யா துக்தார்ணவம் பஹூ மன்யஸே
ஜநநி தித ப்ரேம்ணா புஷ்ணாசி தத் பரமம் பதம்
உததி பரம வ்யோம்நோர் விச்ம்ருத்ய மாத்ருச ரஷண
ஷமமதி தியா பூயச் ஸ்ரீ ரங்க தாமநி மோத ஸே –56–

ஹே ஜநநி-
துக்தார்ணவம் ஜநந பவந ப்ரீத்யா பஹூ மன்யஸே–பிறப்பகம் என்னும் ப்ரீதி விசேஷத்தாலே
திருப்பாற் கடலை உகந்து அருளுகின்றீர் -ஷீரா சாகர கன்னிகை அன்றோ –
தத் பரமம் பதம் தயித ப்ரேம்ணா புஷ்ணாசி –தத் விஷ்ணோ பரமம் பதம் -ஸ்ருதி -திரு நாட்டை
மணவாளர் இடம் உள்ள ப்ரீதியாலே ஆதரியா நின்றீர்
உததி பரம வ்யோம்நோர் விச்ம்ருத்ய –இவை இரண்டையுமே மறந்து ஒளித்து அன்றோ
மாத்ருச ரஷண ஷமமதி தியா–ஸ்ரீ ரங்க தாமநி – பூயச் மோத ஸே –எம் போன்ற சம்சாரிகளைக் காத்து அருளுவதற்காகவே
பாங்கான இடம் என்று அதிமாத்ரா ப்ரீதியோடே வர்த்திக்கிறீர்
பெரிய பிராட்டியாருக்கு ஆஸ்ரித ரக்ஷணத்திலே முழு நோக்கு –
உததி பரம வ்யோம் நோர் விஸ்ம்ருத்ய -உத்தர சதகம் -79-போலவே இங்கும் –
பெண்டிருக்கு பிறந்தகத்தில் பெற்றோரிடம் அன்பும்
பிறகு கொண்ட கொழுநனிடம் பேரன்பும்
அப்பால் பெற்ற மக்களிடம் மிக்க அன்பும் தோன்றுவது இயல்பே –
அப்படியே பிராட்டியினது அன்பு நிலை
முதலில் மதிப்பாய் –
பிறகு வளமாய் –
பின்பு மகிழ்வாய் -வருணிக்கப் பட்டு இன்பம் பயப்பது காண்க –

—————————————-

ஔதார்ய காருணிகத் ஆஸ்ரித வத்சலத்வ
பூர்வேஷூ சர்வ மதிசாயித மத்ர மாத
ஸ்ரீ ரங்கதாம்நி யது தான்யா துதாஹரந்தி
ஸீ தாவதார முக மேத தமுஷ்ய யோக்யா –57-

அவதார விஷயே மயாப் யுத்தேசதஸ் தவ யுக்தா குணா ந ஸக்யந்தே வக்தும் வர்ஷ சதைரபி -என்கிறபடியே
அர்ச்சாவதாரத்திலே ஸமஸ்த கல்யாண குணங்களும் பூர்ணம்
ஹே மாத -ஔதார்ய காருணிகத் ஆஸ்ரித வத்சலத்வ பூர்வேஷூ குணேஷு —
சர்வ ஸ்வ தானம் பண்ணுகை யாகிற ஔதார்யம் என்ன
பாரா துக்க அஸஹிஷ்ணுத்வ ரூபமான காருணிகத்தவம் என்ன
ஆஸ்ரித தோஷ போக்யத்வமான வாத்சல்யம் என்ன
இவை முதலான திருக் குணங்களுக்கு உள்ளே
சர்வம் அத்ர ஸ்ரீ ரங்கதாம்நி அதிசாயிதம் — ஒவ் ஒரு திருக் குணமும் திருவரங்கம் பெரிய கோயிலிலே
எழுந்து அருளி இருக்கும் இருப்பில் அதிசயமாக உள்ளதே
அந்யத் ஸீதாவதார முகம் -அர்ச்சாவதாரத்தில் வேறுபட்ட ஸ்ரீ சீதாவதார முதலான விபவ அவதாரத்தை
அதிசயித குணமுதா ஹரந்தீதி யத் -குணம் உத்கர்ஷம் உடையதாகச் சொல்லுகிறார்களே என்னில்
ஏதத் -அமுஷ்ய யோக்யா — ஸ்ரீ ரெங்க நாயகியான அர்ச்சாவதாரத்துக்கு அப்யாஸம் என்பதால்
இத்தால் விபவங்களில் குண அப்யாஸம் ஆகையால் அபரிஷ்க்ருத ஸ்திதியும்
அர்ச்சையில் ஸூ பரிஷ்க்ருத ஸ்திதியும் சொல்லிற்று ஆயிற்று –

———————————————

ஐஸ்வர்யம் அஷரகதிம் பரமம் பதம் வா
கஸ்மைசி தஞ்ஜலிபரம் வஹதே விதீர்ய
அஸ்மை ந கிஞ்சிதுசித்தம் க்ருதமித் யதாம்ப
த்வம் லஜ்ஜஸே கதய கோய முதாரபாவ –58-

அனைத்தும் அருளிய பின்பும் அஞ்சலிக்கு சத்ருசம் இல்லை என்று லஜ்ஜை மிக்கு –
ஓன்று உண்டு செங்கண் மால் நான் உரைப்பது உன் அடியார்க்கு என் செய்வன் என்றே இருத்தி –
அஞ்சலிம் வஹதே-என்று -க்ருதவதே என்னாமல் -அத்தலைக்கு கனத்து தோற்றும் –
பூயிஷ்டாம் தே நம உக்திம் விதேம-நம என்னலாம் கடைமை அது சுமந்தார்க்கே
கஸ்மைசித் பரம் பதம் வா விதீர்ய-பிராட்டி அத்திவாரமாக கொடுப்பதாக கொள்ளாமல்
கொடுப்பிக்கவர்களையும் கொடுப்பவர்களாக சொல்லும் லோக ரீதி பிரயோகம்
அஞ்சலி சுமப்பவன் யாராயினும் -ஜாதி வ்ருத்தம் பற்றிய நியமம் இல்லை -என்பதால் கச்மைசித் -என்கிறார் –

——————————————————-

ஞானக்ரியா பஜந சம்ப தகிஞ்ச நோஹம்
இச்சாதிகார சகநாநுசயா நபிஜ்ஞ
ஆகாம்சி தேவி யுவயோரபி துஸ் சஹாநி
பத்தநாமி மூர்க்க சரிதஸ் தவ துர்பரோஸ்மி –59-

ஹே தேவி -ஞானக்ரியா பஜந சம்ப தகிஞ்ச நோஹம்-ஞான கர்மா பக்தி யோகங்களில் ஒன்றும் இல்லாதவன்
ந தர்ம நிஷ்டோஸ்மி ந சாத்ம வேதீ ந பக்திமான்
நோற்ற நோன்பிலேன் நுண் அறிவிலேன்
இச்சாதிகார சகந அநுசய அநபிஜ்ஞ–இச்சா மாத்ரத்தையே அதிகாரமாக உடைய ப்ரபத்தியை செய்யவும் சக்தி அற்றவன் –
இவை ஒன்றும் இல்லையே என்று அனுதபிக்கவும் அறியாதவன்
கண்ணன் கழலிணை நண்ணும் மனமுடையீர் —போதுவீர் போதுமினோ –
இச்சைக்கு மேற்பட்ட அதிகார சக்தி வேண்டாமே ப்ரபன்னனுக்கு -அதிலும் சக்தியும் அனுதாபமும் அற்றவன் -என்றும்
அன்றிக்கே த்வந்த சமாஸ்தமாக்கி
இச்சை -முமுஷுத்வம் / அதிகாரம் சமதமாதிகள் /சகநம் -அத்யாவசிய திருடத்வம் /அநு சயம் -அநு தாபம் /
இவை நான்கும் இன்னபடி என்று அறியாததால் -அநபிஜ்ஞ-
இதுக்கும் மேலே –
யுவயோரபி துஸ் சஹாநி ஆகாம்சி பத்தநாமி -குற்றங்களையே நற்றமாகக் கொள்ளும் -திவ்ய தம்பதிகளாக உங்களுக்கும்
ஸஹிக்க முடியாத குற்றங்களையே கூடு பூரிக்கின்ற -பத்த்நாமி -சேர்க்கின்றேன்-
மூர்க்க சரிதஸ் காம் -மூர்க்கனேன் வந்து நின்றேன் மூர்க்கனேன் மூர்க்கனேனே -என்பதற்கு அடியேன் த்ருஷ்டாந்தம்
தவ துர்ப்பரோஸ்மி –தேவரீர் தமக்கும் அன்றோ கை கழிய நின்றேன் -விஷயீகாரத்துக்கு புறம்பானேனே –

——————————————-

இத் யுக்தி கைதவசதேந விடம்பயாமி
தாநம்ப சத்ய வசச  புருஷான் புராணான்
யத்வா ந மே புஜ பலம் தவபாத பத்ம
லாபே த்வமேவ சரணம் விதித க்ருதாசி–60-

ஹே அம்ப இத்யுக்தி கைதவசதேந –போட்கனான அடியேன் பல பல நைச்ய யுக்திகளை சொல்வதால்
தான் சத்ய வசச  புருஷான் புராணான் விடம்பயாமி—நீசனேன் நிறை ஒன்றும் இலேன் –
நானோ நாநா விதம் நரகம் புகும் பாவம் செய்தேன்–
ஈவிலாத தீ வினைகள் எத்தனை செய்தனன் கொல்-என்று அநு சந்திக்கும் –
ஸ்ரீ பராங்குச பரகாலாதி ஆழ்வார்களும் ஆளவந்தார் போன்ற பூர்வாச்சார்யர்களையும் அநு கரிக்கிறேன் அத்தனை ஒழிய
ச ஹ்ருதயமாக நைச்ய அநு சந்தானம் பண்ணினேன் அல்லேன்
உக்தி கைதவ சதேந -கள்ளத் தனமாக நூற்றுக் கணக்கில் செய்யும் நைய அநு சந்தானங்களால்-
உண்மையில் தம் பக்கல் ஒரு கைம்முதலும் இல்லாதவன் –
அத்தலையில் திருவருளே தஞ்சம் என்றே இருப்பவன் என்கிறார் மேல் –
யத்வா தவபாத பத்ம லாபே மே புஜ பலம் ந -நைச்ய அனுசந்தான அநு கரணம் அத்தனை போக்கி
என் திறத்தில் ஒரு சாமர்த்தியமும் இல்லையே –
புஜ பலம்-தோள் மிடுக்கு பொருளாயினும் சாமர்த்தியம் என்பதே பொருள் இங்கு –
சர்வாத்மநா அடியேன் அசமர்த்தன் என்றதாயிற்று
விதித த்வமேவ சரணம் க்ருதா அஸி –தேவரீர் நிர்ஹேதுகமாக அருள் செய்ய விதி வாய்த்தது என்கை –

————————————————-

ஸ்ரீ ரங்கே சரத்ச்சதம் சஹஸூ ஹ்ருத் வர்கேண நிஷ்கண்டகம்
நிர்துக்கம் ஸூ ஸூ கஞ்ச தாஸ்ய ரசிகாம் புக்த்வா சம்ருத்திம் பராம்
யுஷ்மத்பாத சரோரு ஹாந்தர ரஜஸ் ச்யாம த்வ மாம்பா பிதா
சர்வம் தர்மமபி த்வமேவ பவ நஸ் ஸ்வீகுர் வகஸ்மாத க்ருபாம் –61-

தம்முடைய அபேக்ஷிதத்தை விஞ்ஞாபித்திக் கொண்டு ஸ்தோத்ரம் நிகமனம் –
ஸ்ரீ ரங்கே சரத்ச்சதம்- திருவரங்கம் பெரிய கோயிலிலே மித்ர மண்டலியோடே கூட நிரா பாதகமாகவும்
பேரின்ப வெள்ளம் பெருக்கவும்
அடிமைச் சுவை மிக்க செல்வத்தை அனுபவித்திக் கொண்டு இன்னும் ஒரு நூற்றாண்டு
தேவரீர் திருவடி வாரத்தில் வாழக் கடவோம் –
சகல வித பந்துவும் தேவரீரே யாகி நிர்ஹேதுக கிருபையைக் கொண்டு அருள பிரார்த்தனை
ஸ்ரீ ரெங்கே சரதஸ் சாதம் தத இத பஸ்யேம லஷ்மீ ஸஹம் –ஸ்ரீ ரெங்கராஜ ஸ்த்வம் -74-
சஹ ஸூ ஹ்ருத் வர்கேண –சோபன ஹ்ருதயம் உடையவர்கள் –
பரஸ்பர ஹிதைஷிணாம் பரிசரேஷூ மாம் வர்த்தய – அபீத ஸ்த்வம் போலே
நிஷ்கண்டகம் நிர்துக்கம்–ஸூ ஸூ கஞ்ச– -ஸூ ஸூகம் என்னும் அளவு இன்றி பிரதியோகி ப்ரதிஸந்தானம் –
திருக் கோஷ்ட்டியூரில் எழுந்து அருளி இருந்து மீண்டும் ஸ்ரீரெங்கம் எழுந்து அருளின பின்பு இறே இஸ் ஸ்தோத்ரம் அருளிச் செய்தது
தாஸ்ய ரசிகாம் பராம் சம்ருத்திம் புக்த்வா-அங்கும் இங்கும் தாஸ்யமே பரம புருஷார்த்தம்
இருக்கும் நாள் உகந்து அருளின நிலங்களில் ப்ரவணனாய் குண அனுபவ கைங்கர்யங்களிலே போது போக்கையும் -முமுஷுப்படி –
தாஸ்ய ரசிகாம் சம்ருத்திம்-என்றது தாஸ்ய ரசிகத்வ ரூபாம் சம்ருதம்
யுஷ்மத் பாத சரோரு ஹாந்தர ரஜஸ் ச்யாம த்வ மாம்பா பிதா -உங்களுடைய திருவடித் தாமரை களினுடைய
உள்ளே இருக்கும் துகளாக ஆகக் கடவோம் -யுஷ்மத் -பன்மை இறைவனையும் உள் படுத்தியது
தாளிணைக் கீழ் வாழ்ச்சியை ஆசசித்தபடி
ஆக திருஷ்ட அத்ருஷ்டங்கள் -இம்மை பயனுக்கும் மறுமை பயனுக்கும் ஸ்ரீ ரங்கத்திலேயே ஆசாசித்தார் ஆயிற்று –
சர்வம் தர்மமபி த்வமேவ பவ நஸ் ஸ்வீகுர் வகஸ்மாத க்ருபாம் -நீயே அன்னை அப்பன் –
இம்மை பயன் தருவதற்கு ஹேது -ஏனைய உறவுக்கும் உப லஷணம்-
தர்மம் என்று ஆமுஷ்கிக பல சாதனம் –
அனைத்தும் தேவரீரே நிர்ஹேதுகமாக கொண்டு அருள வேணும் என்றத்துடன் தலைக் கட்டுகிறார் –

————————————————

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ திரு மலை நல்லான் ராம கிருஷ்ண ஐயங்கார் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பராசர பட்டர் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ பராசர பட்டர் அருளிச் செய்த ஸ்ரீ குணரத்ந கோசம்–1-30-ஸ்லோகங்கள் –

ஸ்ரீ பராசர பட்டார்யா ஸ்ரீ ரங்கேச புரோஹித
ஸ்ரீவத் சாங்க ஸூதஸ் ஸ்ரீ மான் ஸ்ரேயசே மேஸ்து பூயஸே –ஸ்ரீ நஞ்சீயர் அருளிச் செய்த தனியன் –

ஸ்ரீயை சமஸ்த சிதசித் விதாந வ்யசனம் ஹரே
அங்கீகாரிபி ராலோகை ஸார்த்தயந்த்யை க்ருதோஞ்சலி–1-

ஸ்ரீயை
சமஸ்த சிதசித் விதாந வ்யசனம் ஹரே-சகல சேதன அசேதன வஸ்து ஸ்ருஷ்ட்டி ஸ்ரமத்தை
அங்கீகாரிபி ராலோகை –அங்கீகார ஸூ சகங்களான கடாக்ஷ வீக்ஷணங்களாலே
ஸார்த்தயந்த்யை -ஸ்ரீயை-சபலமாக்குகின்ற பெரிய பிராட்டியாருக்கு
க்ருதோஞ்சலி–ஓர் அஞ்சலி செய்யப்பட்டத்து –

ஜகத் வியாபார சாஷித்வ மாத்திரமே பிராட்டிக்கு கர்தவ்யம் -சாஸ்த்ரார்த்தம் –
ஸார்த்தயந்த்யை-வர்த்தமான பிரயோகம் -சாஷிணி மட்டும் இல்லை –
யத் ப்ரூ பங்கா பிரமாணம் -இவளுடைய அங்கீகார ஸூசக கடாக்ஷ அம்ருத தாரைக்கு இலக்கு ஆவோம்

பிரளய சமய ஸூப்தம் ஸ்வம் சரீர ஏக தேசம் வராத சித் அசிதாக்க்யம் ஸ்வ இச்சையா விஸ்த்ருணாந –
கசிதமிவ கலாபம் சித்ரமா தத்ய தூத்வத் அநுசிகிநி சிகீவ க்ரீடசி ஸ்ரீ சமஷம்–உத்தர சதகம் -44-
கலாபம் ஆண் மயிலுக்கே
யஸ்ய வீஷ்யா முகம் தத் இங்கித பராதீநோ விதத்தே அகிலம் -ஸ்ரீ ஸ்தவம் -1- ஸ்ரீ கூரத்தாழ்வான்
யத் சங்கல்பாத் பவதி கமலே -ஸ்ரீ ஸ்துதி -ஸ்ரீ தேசிகன்

——————————

உல்லாச  பல்லவித பாலித சப்த லோகீ
நிர்வாஹ கோரகித நேம கடாஷ லீலாம்
ஸ்ரீ ரங்க ஹர்ம்யதல மங்கள தீப ரேகாம்
ஸ்ரீ ரங்கராஜ மஹிஷீம் ஸ்ரியமாஸ்ரயாம –2-

உல்லாச  பல்லவித -சப்த லோகங்களின் ப்ராதுர்ப்பாவத்தினால் தளிர் பெற்றதும்
பாலித சப்த லோகீ- நிர்வாஹ கோரகிதஸம்ரக்ஷிக்கப்பட்ட ஏழு உலகின் நிர்வாகத்தால் சஞ்சாத கோரகமுமான
நேம கடாஷ லீலாம்-அரை குறையான கடாக்ஷ வீக்ஷண லீலையை யுடையவளாய்
ஸ்ரீ ரங்க ஹர்ம்யதல மங்கள தீப ரேகாம்-ஸ்ரீ ரெங்க திவ்ய விமான பிரதேசத்துக்கு மங்கள தீப ஜ்வாலை போன்றவளாய்
ஸ்ரீ ரங்கராஜ மஹிஷீம் ஸ்ரீ யம் ஆஸ்ரயாம -பெரிய பிராட்டியாரை ஆஸ்ரயிப்போம் –

யஸ்யா கடாக்ஷ ம்ருது வீக்ஷண தீக்ஷணேன சத்யஸ் சமுல்லசிதா பல்லவ முல்லலாச –ஸ்ரீ சத்வ ஸ்லோக சாயல்
சமுல்லசிதா பல்லவம் -உலகத்தில் அந்வயம் / இங்கு உல்லாச பலவித -கடாக்ஷ லீலையில் அந்வயம்
பிராட்டி நேம கடாக்ஷ லீலையாலே உத்பத்தியும் ரக்ஷணமும் -உத்பத்தியின் பொழுது பல்லவமாயும் –
ரக்ஷணத்தில் கோரகத்தின் முகுளத்தின் அவஸ்தை –
பெண்மைக்குத் தக்கபடி புஷப அவஸ்தைக்கு செல்லாமல்–தளிர் ப்பதும் -அரும்புவதும் – முகுள அவஸ்தை –
அந்த கொடியின் தளிரே ஏழு உலகங்கள் தோற்றம் -நிர்வாஹம் அதன் அரும்பு-
ஸ்ரீ ரெங்க விமானத்துக்கு திரு விளக்கு ஏற்றி வைக்க பிரசக்தி இல்லாமையால் மங்கள தீபம் என்கிறது
சாம்ராஜ்ய அபிஷிக்தையாய்க் கொண்டு மிதுனம் நம்மை ரக்ஷிக்கட்டும் என்றவாறு

—————————————

அநுகல தநு காண்ட ஆலிங்க நாரம்ப சும்பத்
ப்ரதிதிச புஜசாக ஸ்ரீ சகா நோக ஹர்த்தி
ஸ்தன நயன குளுச்ச ஸ்பார புஷ்பத் விரேபா
ரசயது மயி லஷ்மீ கல்பவல்லி கடாஷான்–3-

அநுகல தநு காண்ட –அநு க்ஷணம் -அவன் திருத் தோள்கள்
ஆலிங்க நாரம்ப சும்பத் ப்ரதிதிச புஜசாக ஸ்ரீ சகா நோக ஹர்த்தி-ஸ்ரீ சக அநோகஹா ருத்தி-
மரம் போன்ற திருமாலினுடைய-கற்பக வருஷம் என்று விசேஷித்து பொருள்- செழிப்பை உடையவளும்-
ஸ்தன நயன குளுச்ச ஸ்பார புஷ்பத் விரேபா-ஸ்தானமான குளிச்சு -பூம் கொத்து /
நயனமான ஸ்பார புஷ்பம் -விகசித்த மலர் / த்வி ரேபா -வந்து -ப்ரமர-இரண்டு ரேபங்கள் இருப்பதால்
ரசயது மயி லஷ்மீ கல்பவல்லி கடாஷான்–நம்மை கடாக்ஷித்து அருளட்டும்
லோகத்தில் கொடி வ்ருக்ஷத்தின் மேல் படருவதால் வ்ருஷத்துக்கு அபிவிருத்தி இல்லை -கொடிக்குத் தான்
இங்கேயோ தோள்கள் ஆயிரத்தாய் முடிகள் ஆயிரத்தாய் -துணை மலர் கண்கள் ஆயிரத்தாய் –
அல்லி மாதர் புல்க நின்ற ஆயிரம் தோளுடையான் –
ஈரிரண்டு மால் வரைத் தோள்
அபிமத ஜன சம்ச்லேஷ நிபந்தநம்

——————————————————-

யத் ப்ரூ பங்கா பிரமாணம் ஸ்திர சர ரசநா தாரதம்யே முராரே
வேதாந்தாஸ் தத்வ சிந்தாம் முரபிதுரசி யத் பாத சிஹ்நைஸ் தரந்தி
போகோ போத்காத கேளீ சுளுகித பகவத் வைச்வரூப் யாநு பாவா
ஸா நச் ச்ரீ ராஸ்த்ருணீதா மம்ருதலஹரிதீ லங்கநீயை ரபாங்கை –4–

முராரே-ஸ்திர சர ரசநா தாரதம்யே-யத் ப்ரூ பங்கா பிரமாணம்-ஜங்கம ஸ்தாவராதி-ஸ்ருஷ்ட்டிகளுக்கு –
சந்தன பாரிஜாத மகிழ -கள்ளிச்செடி வேப்பமரம் -இத்யாதி- உச்ச நீச பாவ பேதங்களுக்கு பிரமாணம் இவளது புருவ நெருப்பே –
வேதாந்தாஸ் –முரபிதுரசி–யத் பாத சிஹ்நைஸ்-தத்வ சிந்தாம் தரந்தி-பரதவ நிர்ணயம் வேதாந்தங்கள் செய்வதும்
முரபித் உரசி -இறைவனது மார்பகத்தில்-இவளது-பாத சிஹ்னை-ப்ரணய கேலி பரிமாற்றம் –
லஷ்மீ சரணா லாஷங்க சாக்ஷி ஸ்ரீ வத்ஸ வக்ஷஸே போகோ போத்காத கேளீ சுளுகித பகவத் வைச்வரூப் யாநு பாவா–விஸ்வரூபம்
எடுத்து அனுபவிக்க இழிந்தாலும் அசத் கல்பமாகவே -ஆகும்படி அன்றோ
அல்லி மலர் போக மயக்குகள் ஆகியும் நிற்கும் அம்மான் –
நம்பியைக் காண நங்கைக்கு ஆயிரம் நயனம் வேண்டும் -கொம்பினைக் காணும் தோறும் குரிசிற்கும் அன்னதேயாம் –
ஸா நச் ச்ரீ ராஸ்த்ருணீதா மம்ருதலஹரிதீ லங்கநீயை ரபாங்கை —அப்படிப்பட்ட பெரிய பிராட்டியின் அம்ருத ப்ரவாஹமாகிய
கடாக்ஷ வீக்ஷணங்கள் நம்மை ஆச்சா தானம் செய்ய வேணும் -பரிபூர்ண கடாக்ஷ பூதர் ஆவோம்

——————————

யத்யாவத் தவ வைபவம் ததுசித ஸ்தோத்ராய தூரே ஸ்ப்ருஹா
ஸ்தோதும்கே வயமித்யதச்ச ஜக்ருஹூ ப்ராஞ்சோ விரிஞ்ச்யாத்ய
அப்யே வந் தவ தேவி வாங்மனஸ் யோர் பாஷா நபிஹ்ஞம் பதம்
காவாச ப்ரயதா மஹே கவயிதம் ஸ்வஸ்தி ப்ரசச்த்யை கிராம்—5-

தேவி யத்யாவத் தவ வைபவம் –
ததுசித ஸ்தோத்ராய தூரே ஸ்ப்ருஹா-வைபவம் பற்றி ஸ்துதிக்க ஆசை கொள்ளவும் அதிகாரி அல்லேன்
ப்ராஞ்சோ விரிஞ்ச்யாத்ய -ப்ரஹ்மாதிகளும் –
ஸ்தோதும் கே வயமிதி யத ஜக்ருஹூ –ஸ்துதிக்க நாங்கள் எவ்வளவிலோம் -என்று தங்கள் அதிகாரம் இல்லாமையையே வாய் வெருவி இருக்க–
ஜக்ருஹு—இத்தையே பரிக்ரஹித்தார்கள் –
அப்யேவம் – காவாச வயம் -இத்தை அறிந்து குத்ஸித வாக்கையுடைய அடியேன்
தவ தேவி வாங் மனஸ் பாஷா நபிஹ்ஞம் பதம் கவயிதம் ப்ரயதா மஹே -வாக்குக்கும் மனசுக்கும் எட்டாத
தேவரீர் உடைய அபரிச்சேதமான ஸ்வரூப வைபவத்தை கவி பாட புகுகிறேன் அந்தோ –
ஸ்வஸ்தி ப்ரசச்த்யை கிராம்—-நல்ல வாக்குகள் நீசனான ஏன் வாயில் புகுந்து கெடாமல் அவற்றின் பெருமை பொலிக –
விலக்ஷணமான நைச்ய அனுசந்தானம்

—————————————-

ஸ்தோதாரன் தம் உசந்தி தேவி கவையோ  யோ விஸ்த்ருணீதே குணான்
ஸ்தோதவ்யஸ்ய ததச்சதே ஸ்துதி துரா மய்யேவ விஸ்ராம்யதி
யஸ்மா தஸ்ம தமர்ஷணீய பணிதி ஸ்வீகாரதஸ்தே குணா
ஷாந்த்யௌதார்ய தயாதயோ பகவதி ஸ்வாம் ப்ரஸ்து வீரன் ப்ரதாம்–6-

தேவி–தே ஸ்துதி துரா மய்யேவ விஸ்ராம்யதி-நானே ஸ்துதிக்க அதிகாரி -மற்று எவரும் இல்லை
ய -ஸ்தோதவ்யஸ்ய குணான் விஸ்த்ருணீதே தம் கவையோ ஸ்தோதார முசந்தி–ஸ்தோத்ரத்தில் இழியும் -ஸ்தோதா –
கல்யாண குணங்களை நன்கு விளங்கச் செய்பவன் அன்றோ
ததச்ச—இப்படி ஸ்தோதா லக்ஷணம் இருப்பதால் -தே ஸ்துதி துரா மய்யேவ விஸ்ராம்யதி- அடியேனே அதிகாரி -என்றவாறு
ஹே பகவதி அஸ்மத மர்ஷணீய பணிதி ஸ்வீகாரத தே ஷாந்த்யௌதார்ய தயாதயோ –
வாய் விட்டு சொல்லாத தகாதவற்றை அடியேன் சொல்ல – குழல் இனிது –இளைய புண் கவிதைகளை மழலைச் சொல்லாக கேட்டு –
பரம ப்ரீதி அடைந்து -குற்றங்களை தண்டிக்காமல் -ஷமா உதாரம் தயா வாத்சல்யாதி-குணங்கள் விஸ்தரிக்கப்படும் அன்றோ
குண கண யஸ்மாத் ஸ்வாம் ப்ரதாம் ப்ரஸ்நுவீரத்–குணங்கள் விளங்கப் பெரும் என்றவாறு
இதில் அந்யத்ர அதி வியாப்தி வராதே -ஆகவே அடியேனே அதிகாரி –

———————————————–

ஸூக்திம் சமக்ரயது நஸ் ஸ்வயமேவ லஷ்மீ
ஸ்ரீ ரங்கராஜ மஹிஷீ மதுரை கடாஷை
வைதக்ய வர்ணகுண கும்பந கௌரவைர் யாம்
கண்டூல கர்ண குஹரா கவையோ தயந்தி –7 –

ஸ்ரீ ரங்கராஜ மஹிஷீ–லஷ்மீ-ஸ்வயமேவ-மதுரை கடாஷை -ந ஸூக்திம் சமக்ரயது –நிருஹீதுக கடாக்ஷ வீக்ஷணம் —
ஸ்ரீ ரெங்கராஜா கமலா பதலாலி தத்வம் பத்வா அபராத்யதி மம ஸ்துதி ஸாஹ ஹேஸ்மின்-ஸ்ரீ ரெங்கராஜா சத்வம் –
இதனாலே திரு நா வீறு -ஸூ க்திகள் அதிசயம் உண்டாகுமே
யாம் ஸூக்திம் வைதக்ய வர்ண குண கும்பந கௌரவைர் கண்டூல கர்ண குஹராஸ் -கவயோ சத்த தயந்தி —
கவிகள் ஆசைப்படும் படி அன்றோ வைதக்யம் -பொருள் பொலிவு / வர்ண குணம் -சொல் பொலிவு /
கும்பந கௌரவம் -சொற் கோப்பின் சிறப்பு- -இவை அனைத்தும் சேர்ந்தவை
கண்டூல கர்ண குஹராஸ்–தினவு கொண்ட செவிகள் உடையராய்க் கொண்டு –
ஸ்ருன்வந்தி எண்ணாமல் தயந்தி -என்றது பாநார்த்தகமான தாது –
பண்டிதர்களுக்கு ஸூக்தி ஸ்ரவணமே -ஸூதா பான சமம் -அன்றோ –

———————————————–

அநாக்ராதாவத்யம் பஹூ குண பரீணாஹி மனசோ
துஹா நம் சௌஹார்த்தம் பரிசுதமிவாதாபி கஹ நம்
பதா நாம் சௌப்ராத்ரா தநிமிஷ நிஷேவ்யம் ச்ரவணயோ
த்வமேவ ச்ரீர் மஹ்யம் பஹூமுகய வாணீ விலஸிதம் –8-

ஹே ஸ்ரீ த்வமேவ மஹ்யம் பஹூமுகய வாணீ விலஸிதம்–சம்போதானம் -கீழே படர்க்கை -இங்கே முன்னிலையாக-
இப்படிப்பட்ட வாக் விலாசத்தை பஹு முகமாக அனுக்ரஹித்து அருள பிரார்த்தனை –
த்வமேவ –நீரே -அடியேனுடைய அநந்யத்வ அத்யாவஸ்யம் குலையாமல் –
இராமானுசன் அடிப்பூ என் தலை மிசையே மன்னவும் –தென்னரங்கன் அணியாகம் மன்னும் பங்கய மா மலர்ப் பாவையைத் தானே போற்றும் குலம்
அநாக்ராதாவத்யம் -அக்ஷரம் பதம் வாக்ய தோஷ லேசமும் இல்லாமல்-
பஹூ குண பரீணாஹி -தோஷங்கள் இல்லாமை மட்டும் போதாதே -சப்த அர்த்த அலங்கார புஷ்டிகள் நிறைந்தவையாக இருக்க வேண்டுமே
மனசோ– சௌஹார்த்தம் -துஹா நம்-பிறர் நெஞ்சு நோவு படுமானால் இவற்றால் பயன் இல்லையே –கேட்பவர் நெஞ்சு கனிய வேண்டும் –
பரிசுதமிவ-பழகியது -அர்த்தம் தெரிந்தது போன்றதும் அதாபி கஹ நம் -ஆயினும் ஆழ்பொருளை உடையதும் —
தாத்பர்யம் குரு முகமாகவே அறிய வேண்டுமே
பதா நாம் சௌப்ராத்ராத் ச்ரவணயோ அநிமிஷ நிஷேவ்யம் –பத சேர்த்தி விலக்ஷணம்

—————————–

ஸ்ரீயச் ஸ்ரீச் ஸ்ரீ ரங்கேச தவச ஹ்ருதயம் பகவதீம்
ஸ்ரீரியம் த்வத்தோப்யுச் ஐஸ்வர்யமிஹ பணாமச் ஸ்ருணுதராம்
த்ருசௌ தேபூயாஸ்தாம் ஸூக தரளதாரே ஸ்ரவணத
புனர் ஹர்ஷோத் கர்ஷாத் ஸ்புடது புஜயோ கஞ்சுகசுதம் –9-

ஸ்ரீயச் ஸ்ரீச் ஸ்ரீ ரங்கேச -திருவுக்கும் திருவாகிய செல்வத் திருவரங்கா –
பகவதீம் ஸ்ரீரியம் பணாமச்-தேவரீர் திருச்செவி சாத்தி அருள வேண்டும்
தவச ஹ்ருதயம்- ஸ்ரீரியம் பணாமச்-உம் திரு உள்ளத்துக்கு இனியவளே அன்றோ
ஸ்ரீரியம்-த்வத்தோபி யுச்சைர் வயமிஹ பணாம –திரு உள்ளத்தில் பரம ஹர்ஷாவாஹமாக இருந்தாலும் மேலும் இவர்
வாய் சொல் கேட்க்கும் அபி நிவேசத்தால் -பர உத்கர்ஷம் சஹியாதவர் போலே இருக்கும் இருப்பைக் கண்டு
ஸ்ருணுதராம்-தேவரீரையும் நிறம் பெற வைக்கும் இவள் வைபவத்தை -அறவிஞ்சின அபிநிவேசத்தோடே – காதாரக் கேளாய் –
ஸ்ரவணத தே த்ருசௌ ஸூக தரளதாரே பூயாஸ்தாம்-திரு உள்ளப் பூரிப்பு வடிவிலே தொடை கொள்ளலாம் படி கருவிழி சுழலமிட்டு கேட்டு அருள வேணும்
புனர் ஹர்ஷோத் கர்ஷாத் புஜயோ கஞ்சுகசுதம் ஸ்புடது -கஞ்சுகம் வெடிக்க வெடிக்க வேறு ஒரு கஞ்சுகம் சாத்தி
அதுவும் வெடிக்கும் படி -இப்படி ஹர்ஷ அதிசயம் -விக்ருதம் விளைக்க நல்லதாம் படி
த்வத்தோ அபி உச்சை -தேவரீர் உடைய உயரத்திற்கும் மேலே -என்றும்
தேவரீர் எம் பெரிய பிராட்டியாரை புகழும் அத்தை விஞ்சின அதிசயம் என்றுமாம்
வயம் -பிராட்டி கடாஷம் பெற்ற ஹர்ஷத்தால் பன்மையில் –
ஆளவந்தார் போன்ற பரமாச்சார்யர்களையும் சேர்த்து அருளுகிறார் என்றுமாம்-

—————————————————-

தேவி ச்ருதிம் பகவதீம் பிரதமே புமாம்ச
த்வத் சத் குணவ் க மணி கோச க்ருஹம் க்ருணந்தி
தத் த்வார பாடந படூ நிச சேதிஹாச
சம் தர்க்கண ஸ்ம்ருதி புராண புரஸ் ஸராணி –10-

ஹே தேவி பிரதமே புமாம்ச பகவதீம் ச்ருதிம் -த்வத் சத் குணவ் க மணி கோச க்ருஹம் க்ருணந்தி-வாரீர் ஸ்ரீ ரெங்க நாச்சியாரே –
வியாச பராசர வாலமீகி பிறப்புறுதிகளும் -பராங்குச பரகால யதிவராதிகளும்-சுடர் மிகு சுருதியை தேவரீர் உடைய
கல்யாண குண ரத்னங்களை இட்டு வைக்கும் பண்டாரமாக அன்றோ -அருளிச் செய்கிறார்கள் –
இவை அவன் பெருமையையும் அதிகமாக சொன்னாலும்
ஸ்ரத்தாயா தேவோ தேவத்வம் அஸ்னுதே-தேவாதி தேவனுடைய பெருமை எல்லாம் தேவரீருடைய பெருமையுள்ளீடு தானே
பகவதீம் -ஸ்ருதிக்கு இந்த விசேஷணம் பூஜ்யதை இட்டு
பிரதமே புமாம்ச –முன் சொல்லிய பூர்வர்கள்
மானதீனா மேய சித்தி -பிரமாணங்கள் கொண்டே பிரமேய சித்தி அன்றோ –
ஸ்ரீ குண ரத்னகோசம் -இந்த ஸ்துதி என்று அர்த்தாத் ஸூசிப்பிக்கிறார் இதில்
தத் த்வார பாடந படூ நிச சேதிஹாச சம் தர்க்கண ஸ்ம்ருதி புராண புரஸ் ஸராணி-ரத்னங்களை வெளிவாசலில் இறைத்து
வைக்க மாட்டார்கள் அன்றோ -உள்ளே ஆழ்ந்து பார்த்தாலே இருப்பதை அறிய முடியும்
சம் தர்க்கண-சமீசிந தர்க்கம் -வேதார்த்த விசார ரூப மீமாம்சை
புரஸ் ஸராணி–ஸ்ரீ லஷ்மி தந்த்ராதிகள் -அருளிச் செயல்கள் இத்யாதி

———————————–

ஆஹூர் வேதாந் அமாநம் கதிசன கதிச அராஜகம் விச்வமேதத்
ராஜன்வத் கேசிதீசம் குணி நமபி குணைஸ் தம் தரித்ராண மன்யே
பிஷா வந்யே ஸூ ராஜம்பவ மிதிச ஜடாஸ் தே தலாதல் யகார்ஷூ
யே தே ஸ்ரீ ரங்க ஹர்ம்யாங்கண கன கலதே ந ஷணம் லஷ்யமாசன் –11  –

ஆஹூர் வேதாந் அமாநம் கதிசன -வேத பாஹ்யர்கள்
கதிச அராஜகம் விச்வமேதத்-காபிலர் வாதம் அனுவதிக்கிறபடி -ஈஸ்வர ஸத்பாவம் இல்லை என்பர் -பிரதானம் காரணம் என்பர்
ராஜன்வத் கேசிதீசம் -(விஸ்வம் ஆ ஹூ )-காணாதர் மதம் -அனுமானத்தால் ஈஸ்வரன் -ஆனுமானிக ஈஸ்வரனுக்கு நிமித்த காரணத்வ மாத்திரம் இசைகிறார்கள்
அந்யே ஈசம் தம் குணி நமபி குணைஸ் தரித்ராணம் (ஆஹு)-குண தரித்ரன் என்னும் மாயா வாதிகள்
அந்யே பிஷவ் ஸூராஜம் பவம் (ஆஹு )-வெந்தார் என்பும் சுடுநீரும் மெய்யில் பூசிக் கையகத்து ஓர் சந்தார் தலை கொண்டு
உலகு எழும் திரியும் பிச்சாண்டியை ஈஸ்வரன் என்பர்
இதிச ஜடாஸ் தே -இப்படி பலவும் -என்பதால் இதி ச -ஜடாஸ்-கருவிலே திரு இல்லா – மூர்க்கர்கள்
தலாதலி அகார்ஷூ–கையால் தரையை அடித்து வாத யுத்தம் செய்பவர்கள்
ஸ்ரீ ரங்க ஹர்ம்யாங்கண கன கலதே யே தே ஷணம் லஷ்யம் நா சந்தே ஏவம் அகார்ஷு-ஸ்ரீ ரெங்க விமானத்தின் கீழ் படர்ந்த கனகக் கொடி அன்றோ தேவரீர் –
உமது கடாக்ஷத்துக்கு க்ஷணம் காலமும் இலக்காகாத ஜடங்கள் அன்றோ
இப்படி ஆஹூர் வேதாந் அமாநம் -வேதான் அமானம் -ஆஹூ -வேதங்களை பிரமாணம் அல்ல என்று சொல்லினார் -என்றபடி –

——————————————–

மனஸி விலச தாஷ்ணா பக்தி சித்தாஞ்ஜநேந
சுருதி சிரஸி நிகூடம் லஷ்மி தே வீஷமாணா
நிதி மிவ மஹிமாநம் புஞ்ஜதே யேபி தன்யா
ந நு பகவதி தைவீம் சம்பதந்தே பிஜாதா –12-

பகவதி-ந நு-லஷ்மி-சகல குண சம்பத்துள்ள பெரிய பிராட்டியாரே
லஷ்மி-யாரோ சில பாக்யவான்கள்
பக்தி சித்தாஞ்ஜநேந-பக்தியாகிய சித்த அஞ்சனத்தை உடைத்தாய் கொண்டு -சித்தாஞ்சனம் போன்ற பக்தி -என்றுமாம்
மனஸி விலசத அஷ்ணா-மனசாகிற ஞானக் கண்ணாலே
சுருதி சிரஸி நிகூடம் தே மஹிமாநம்-வேதாந்தங்களிலே மறைந்து கிடைக்கும் உமது மஹிமைகளை
நிதிம் வீஷமாணா இவ-நிதியைக் காண்பாரைப் போலே காணா நின்றவர்களாகி
நிதி யாவர்க்கும் எளிதன்றே -உபரி உபரி சஞ்சாதாம் -அத்ருஸ்யம் -ஸ்ரீ வராத ராஜ பஞ்சாத் -ஸ்ரீ மஹா லஷ்மீ வைபவமாகிற நிதி –
புஞ்ஜதே -அனுபவிக்கிறார்களோ
தே தைவீம் சம்பதந்தே அபிஜாதா –அன்னவர்கள் மோக்ஷ ஹேதுவான தைவ சம்பத்துக்கு இட்டுப் பிறந்தவர்கள்
தைவீ சம்பத் விமோஷாய நிபந்தாய ஆஸூரீ மதா என்றும்
மாஸூசஸ் சம்பதம் தைவீம் அபி ஜாதோசி -என்றும் ஸ்ரீ கீதா ஸ்லோகங்கள் –

————————————-

அஸ்யேசா நா ஜகத இதிதே தீ மஹே யாம் சம்ருத்திம்
ஸ்ரீ ச் ஸ்ரீ ஸூக்தம் பஹூ முகயதே தாஞ்ச சாகா நுசாகம்
ஈஷ்டே கச்சிஜ் ஜகத இதி ய பௌருஷே ஸூ க்த உக்த
தஞ்ச த்வத்கம் பாதிமதி ஜகா யுத்தரச் சாநுவாக –13-

அஸ்யேசா நா ஜகத இதிதே தீ மஹே யாம் சம்ருத்திம்-ஸ்ருதி அனுவாதம் – அஸ்யேசா நா ஜகதோ விஷ்ணு பத்னீ -மூலம்
அநுஸந்திக்கும் வைபவ அதிசயத்தை –
ஸ்ரீ ச் ஸ்ரீ ஸூக்தம் பஹூ முகயதே -சாகைகள் தோறும் பஹு முகமாக ஸ்ரீ ஸூக்தம் விஸதீகரியா நின்றதே
தாஞ்ச சாகா நுசாகம் ஈஷ்டே கச்சிஜ் ஜகத இதி ய பௌருஷே ஸூ க்த உக்த-சர்வ ஜகத்துக்கும் ஸர்வேஸ்வரேஸ்வரன்
இவனே என்று புருஷ ஸூக்தம் ஓதா நிற்குமே
தம் உத்தர அநு வாக த்வத்கம் பதிம் அதி ஜகத் -அந்த ஸ்ரீ மன் நாராயணனை
நாராயண அநு வாக்கமானது உமது பார்த்தாவாக அன்றோ சொல்லிற்று
இதம் ஹி புருஷம் ஸூக்தம் சர்வ வேதேஷூ பட்யதே-
சர்வ ஸ்ருதிஷ்வனுகதம் -ஸூ க்தம் து பவ்ருஷம் -ஸ்ரீ வைகுண்ட ஸ்தவம்
ஸ்ரீ ஸூ க்தமும் தைத்ரிய சாகை -மாத்யந்தி நாதி சகல சாகைகளிலும் உண்டே –

————————————————

உத்பாஹூஸ்த்வா முபநிஷதஸா வாஹநைகா நியந்தரீம்
ஸ்ரீ மத் ராமாயணமபி பரம் ப்ராணிதி த்வச் சரித்ரே
ஸ்மர்த்தாரோஸ் மஜ் ஜநநி யதமே சேதிஹாசை புராணை
நிந்யூர் வேதா நபிஸ ததமே தவன் மஹிம்நி பிரமாணம் –14-

ஹே அஸ்மத் ஜநநி உத்பாஹூஸ் த்வாம் உபநிஷத ஸா வாஹநைகா நியந்தரீம்-உபநிஷத்துக்கள் மட்டும் அல்ல –
உத்பாஹு என்றது -சத்யம் சத்யம் புனஸ் சத்யம் உத்தருத்ய புஜமுச்ச்யதே –பிராமண வசனத்தை ஒட்டி –
அசவ் உபநிஷத் என்றது கீழ் ஸ்லோஹத்தில் சொன்ன உத்தரச்ச அநு வாகத்தை –
ஸ்ரீ மத் ராமாயணமபி பரம் ப்ராணிதி த்வச் சரித்ரே–சிறை இருந்த உன்னுடைய ஏற்றம் சொல்லியே –
உயிர் தரிக்கின்றது ஸ்ரீ ராமாயணமும்
காவ்யம் ராமாயணம் க்ருத்ஸ்னம் சீதாயாச் சரிதம் மஹத் –
கருணா காகுஸ்தன் பெருமை பிராட்டி சந்நிதியாலேயே தானே நிலை பெற்றது
பிராணிநி -ஸ்ரீ சீதா சரித்திர ப்ரதிபாதமே ஜீவ நாடி –
ஸ்மர்த்தாரோஸ் யதமே -ஸ்ம்ருதி கர்த்தாக்கள் பராசாராதி மகரிஷிகளும்
சேதிஹாசை புராணை-இதிஹாச புராணங்களாலும்
வேதாந் த்வன் மஹிம்நி பிரமாணம் நிந்யூர்-வேதங்களை உம்முடைய வைபவத்துக்கு பிரமாணம் ஆக்கினார்கள்

——————————————

ஆகுக்ராம நியாமகா தபிவிபோ ரா சர்வ நிர்வாஹகாத்
ஐஸ்வர்யம் யதிஹோத்த ரோத்தர குணம் ஸ்ரீ ரங்க பர்த்து ப்ரியே
துங்கம் மங்கள முஜ்ஜ்வலம் கரிமவத் புண்யம் புன பாவனம்
தன்யம்யத் தததச்ச விஷண  புவஸ் தேபஞ்சஷா விப்ருஷ –15-

ஸ்ரீ ரங்க பர்த்து ப்ரியே-
ஆகுக்ராம நியாமகா தபிவிபோ ரா சர்வ நிர்வாஹகாத்-சிறிய கிராம நிர்வாகன் -சர்வ லோக நிர்வாகன் –
ஐஸ்வர்யம் யதிஹோத்த ரோத்தர குணம் அஸ்தி -உத்தர உத்தர ஐஸ்வர்யம்
துங்கம் -மேரு போன்ற உன்னதமான வஸ்து சமூகம்
மங்கள -சந்தன குஸூம ஹரித்ரா குங்குமாதிகளாய்க் கொண்டுள்ள மங்கள வஸ்து சமூகம்
முஜ்ஜ்வலம் -மணி த்யுமணி தீபாதிகளாய்க் கொண்டுள்ள பிரசுர பிரகாச யுக்தமான வஸ்து சமூகமும்
கரிமவத் -ஹிமவான் மந்தரம் மைநாகம் -மலைகளாய்க் கொண்டு குருத்வ யுக்தமானவை
புண்யம் -யாகாதிகளான பரலோக சாதன பூத ஸூஹ்ருத்துக்கள்
புன பாவனம்-பின்னையும் கங்கா சரஸ்வதி காவேரி -பிறப்புறுதிகளான பரிசுத்தி கரங்கள் சமூகம்
தன்யம்-நவ நிதி ரூபமாய்க் கொண்டு பாக்ய பலரூப வஸ்து சமூகம்
யத் அஸ்தி தததச்ச -யாது ஓன்று உள்ளதோ இப்படிப்பட்ட மேம்பட்ட வஸ்துக்கள் எல்லாம்
விஷண  புவஸ் தேபஞ்சஷா விப்ருஷ -தேவரீருடைய கடாக்ஷ கந்தளி தங்களான
ஐந்து ஆறு திவலைகளால் நன்மை பெற்று விளங்குகின்றன –

—————————————–

ஏகோ முக்தாத பத்ர ப்ரசலமணி கணாத்காரி மௌளிர் மநுஷ்ய
த்ருப்யத் தந்தாவளஸ்தோ ந கணயதி ந தான் யத்ஷணம் ஷோணி பாலான்
யத் தஸ்மை திஷ்டதேன்ய க்ருபணமசரணோ தர்சயன் தந்த பங்க்தீ
தத் தே ஸ்ரீ ரங்கராஜ பிரணயிநி நயனோ தஞ்சித ந்யஞ்சிதாப்யாம் –16-

ஸ்ரீ ரங்கராஜ பிரணயிநி
ஏகோ மநுஷ்ய த்ருப்யத் தந்தாவளஸ்தோ–மத்த வாரணத்தில் வீற்று இருந்து
முக்தாத பத்ர ப்ரசலமணி கணாத்காரி மௌளிர் -முத்துக் கொற்றக் குடைக் கீழே -ரத்ன சரங்கள் கண கண ஒலிக்க திரு முடியை உடையவனாய்
ந தான் ஷோணி பாலான்-அச்சமயத்தில் தன்னை வணங்கின அரசர்களை
ஷணம் ந கணயதி ந தான் யத்-நொடிப்பொழுதும் லஷ்யம் செய்யாது இருக்கும் ஐஸ்வர்ய காஷ்டை யாது ஓன்று உண்டோ இதுவும்
அந்யோ மனுஷ்ய -வேறு ஒரு மனிதன்
க்ருபணம் யதா ததா -தந்த பங்க்தீ-தர்சயன் -பல் வரிசைகளைக் காட்டி தஸ்மை திஷ்டதே யதி யத் -தாரித்ய காஷ் டையை சொன்னவாறு
தத் தே நயனோ தஞ்சித ந்யஞ்சிதாப்யாம் –தேவரீருடைய கடாக்ஷ வீக்ஷண விஸ்தாரத்தாலும் சங்கோசத்தாலுமே -யாகும்
கண்டார் வணங்கக் களி யானை மீதே கடல் சூழ் உலகுக்கு ஓர் காவலராய் விண் தோய் வெண் குடை நிழலின் கீழ்
இவள் கடாக்ஷ உதஞ்சி தன்யஞ்சிதங்களும் தத் தத் கர்மானுகுணமாகவே யாகுமே –

—————————————–

ரதிர் மதி சரஸ்வதீ த்ருதி சம்ருத்தி ஸத்திச்ரிய
யதோ முகம் சிசலிஷேத் தவ ப்ரூலதா
ததோ முக மதேந்திரே பஹூமுகீ மஹம் பூர்விகாம்
விகாஹ்ய ச வசம்வதா பரிவஹந்தி கூலங்கஷா –17-

அனைத்தும் இவளது திருப்புருவ வட்ட அதீனமே –
ச ஸ்லாக்யஸ் ச குணீ தந்ய ச குலீநஸ் ச புத்திமான் ச ஸூரஸ் ச விக்ராந்தோ யாம் த்வம்
தேவீ நிரீக்ஷசே -பிரசித்த பிரமாணம் அடியான ஸ்லோகம்
ஸூதாசகி-அம்ருதம் போலே போக்யமானவள் -நால் தோள் அமுத ஸஹி அன்றோ –
அமுதினில் தோற்றிய பெண் அமுதம் என்றுமாம் –
சீதக் கடலுள் அமுது -அன்றோ
இந்திரே–தவ-யதோ முகம் சிசலிஷேத் -தேவரீருடைய திருப்புருவக் கொடி எவனை நோக்கிப் படர நினைக்குமோ –
உடனே அந்தப்புருஷன் பக்கமாக
தவ சிசலிஷேத் -என்று –சலேத் என்னாமல் அருளிச் செய்தது -கடாக்ஷம் பிரசரிப்பதுக்கு முன்னமே
நினது கொடி போன்ற புருவம் யாரை நோக்கி அசைய விரும்புமோ-இவை அனைத்தும் வெள்ளம் இடத் தொடங்கும்
ரதிர் மதி சரஸ்வதீ த்ருதி சம்ருத்தி சித்தி ச்ரிய-ப்ரீதி -ஞானம் -வாக்கு -தைர்யம் -பரிபூர்த்தி -சித்தி -சம்பத்து -ஆகிய இவை எல்லாம்
ரதியாவது -பகவத் பாகவதர்களைக் கண்டால் நிலா தென்றல் புஷ்பம் சந்தனம் போன்றவற்றை கண்டால் போன்ற ப்ரீதி
மதி சரஸ்வதி -வகுத்த விஷயத்தில் ஸ்தோத்ரம் பண்ணும் ஞானம்
தந்மே சமர்ப்ய மதீஞ்ச சரஸ்வதீஞ்ச த்வாமஞ்ச சா ஸ்துதி பதைர் யதஹம்
திநோமி -ஸ்ரீ வரதராஜ பஞ்சாசத்தில் பிரார்த்தனை படி –
த்ருதி -தைர்யம் -ஸ்தைர்யம் -மன உறுதி
ஸம்ருத்தி -பூர்த்தி -சித்தி -அபேக்ஷிதம் எல்லாம் பெறப் பெறுகை
ஸ்ரீ -ப்ரீதி காரித கைங்கர்யம் பர்யந்தம் அனைத்தும்
ஐஸ்வர்யம் யதசேஷ பும்சி யதிதம்–ஸ்ரீஸ்தவ ஸ்லோகம்
பஹூமுகீம் அஹம் பூர்விகாம் விகாஹ்ய -பஹு பிரகாரமான அஹம் அஹமியைச் செய்து கொண்டு –
நான் முன்னே நான் முன்னே -என்று முற்கோலிப் புறப்படுகை
வசம் வதாஸ் சந்ய-வசப்பட்டவைகளாய்க் கொண்டு
கூலங்கஷா பரிவஹந்தி -அளவு கடந்து -சந்தானங்களிலும் வெள்ளம் கோத்துப் பெருகுகின்ற –
புத்ர பவுத்ர சிஷ்ய ப்ரசிஷ்ய பரம்பரை அளவும் வெள்ளம் கோத்த படி –

————————————————–

சஹ ஸ்திர பரித்ரச வ்ரஜ விரிஞ்ச நா கிஞ்சனை
அநோகஹ ப்ருஹஸ்பதி பிரபல விக்ல பப்ரக்ரியம்
இதம் சதசதாத்மநா நிகிலமேவ நிம் நோந்தனம்
கடாஷ ததுபேஷயோஸ் தவ ஹி லஷ்மி தத்தாண்டவம் –18-

ஸ்திர பரித்ரச வ்ரஜ விரிஞ்ச நா கிஞ்சனைஸ் சஹ-ஸ்திரம்-ஸ்தாவரம் / பரித்ரசம்-ஜங்கமம் /
வ்ரஜம்-சமூகம் -மரம் மலை மண்டபம் இவை ஸ்தாவரங்கள் /
விரிஞ்ச நா கிஞ்சனைஸ் -விரிஞ்சனனும் அகிஞ்சனமும் -இவ்வளவும் அன்றி –
கவையாகிக் கொம்பாகிக் காட்டகத்தே நிற்கும் அவை அல்ல நல்ல மரங்கள் -சவை நடுவே
நீட்டோலை வாசியா நின்றான் குறிப்பறிய மாட்டாதவனே மரம் -மரம் என்னலாம்படியான அறிவிலிகள் –
பூலோக ப்ருஹஸ்பதி என்னும்படி வித்வன் மணிகள் -இவ்வாறான பேதம் -இவ்வளவும் அன்றிக்கே –
பிரபல விக்ல பப்ரக்ரியம்-வீர சூரர் -எலி எலும்பர்
இப்படிப்பட்ட பிரகாரங்களை யுடைத்ததாய்
இதம் நிகிலமேவ –இந்த பிரபஞ்சம் முழுவதும்
சத அசத ஆத்மநா நிம் நோந்தனம்–நல்லதாயும் கேட்டதாயுமான ஆகாரத்தாலே -அதமமாயும் உத்தமமாயும் -இரா நின்றது
கடாஷ ததுபேஷயோஸ் தவ ஹி லஷ்மி தத்தாண்டவம் –தேவரீருடைய கடாக்ஷத்தாலும் இல்லாமையாலுமான கூத்து தானே
இந்த ஏற்றத் தாழ்வுகள் எல்லாம்
அனுக்ரஹ பிரவாகம் பெருகின இடம் உத்துங்க ஸ்திதியிலும் பெருகாத இடம் அதம ஸ்திதியிலும் -என்றதாயிற்று –

—————————————-

காலே சம்சதி யோக்யதாம் சிதசிதோ ரன்யோன்ய மாலிங்கதோ
பூதா ஹங்க்ருதி புத்தி பஞ்சகரணீ ஸ்வாந்த ப்ரவ்ருத் தீந்த்ரியை
அண்டா நாவரணைஸ் சஹஸ்ர மகரோத் தான் பூர்புவஸ்ஸ்வரவத
ஸ்ரீ ரங்கேஸ வர  தேவி தே விஹ்ருதயே சங்கல்பமாந ப்ரிய —-19-

ஜகத் ஸ்ருஷ்ட்டியை நிர்வஹித்து அருளுவதும் உமது விஹாரார்த்தமாகவே –
ஹே ஸ்ரீ ரங்கேஸ வர  தேவி
சித் அசிதோர் அன்யோன்யம் ஆலிங்கதோ சதோ -ஒன்றோடு ஓன்று பிசறிக் கிடைக்கும் அளவில் –
அசித விசேஷிதான் பிரளய சீமனி சம்சரத-என்றும்
அசித விஷ்டான் பிரளய ஐந்தூன் -என்றும்
சொல்லும்படியான நிலைமையில் இருந்த அளவிலே
காலே யோக்யதாம் சம்சதி சாதி -கரண களேபரங்கள் தரும் – ஸ்ருஷ்டிக்கு உரிய பருவம் -யோக்யதை -வந்தவாறே
தே விஹ்ருதயே -உம்முடைய திரு விளையாடலுக்கு உறுப்பாக –
சங்கல்பமாந ப்ரிய —-உம் வல்லபன் பஹு பவன சங்கல்பம் கொண்டவனாய்
பூத அஹங்க்ருதி புத்தி பஞ்சகரணீ ஸ்வாந்த ப்ரவ்ருத் தீந்த்ரியை–பஞ்ச பூதங்கள் -அஹங்காரம் -புத்தி யாவது மஹத் தத்வம் –
பஞ்ச கரணீ -பஞ்சா நாம் கரணா நாம் சமா காரா – கரணங்கள்-அதாவது ஞான இந்திரியங்கள் இங்கே – –
மேலே ப்ரக்ருதி இந்திரிய சப்தத்தால் கர்ம இந்திரியங்கள் / சுவாந்தம் -மனஸ்ஸூ
ஆவரணைஸ் -சப்த ஆவாரணங்களோடு கூடவும்
பூர் புவஸ் ஸ்வர் வத-பூ புவ சுவ லோகங்கள்
தான் சஹஸ்ரம் அண்டான்-பிரசித்தமான ஆயிரக் கணக்கான அண்டங்கள்
அகரோத் -ஸ்ருஷ்டித்து அருளினான்
லீலா விபூதி இருவருக்கும் லீலார்த்தமாக இருந்தாலும்
பிராட்டியுடைய லீலையைக் கணிசித்தே என்றது பரம ரசிகத்வத்தை சொன்னவாறு –

————————————————

சப்தாதீன் விஷயான் பிரதர்சய விபவம் விச்மார்யா தாஸ்யாத்மகம்
வைஷணவ்யா குண மாயயாத்ம நிவ ஹான் விப்லாவ்ய பூர்வ புமான்
பும்ஸா பண்யவதூ விடம்பிவபுஷா தூரத்தா நிவா யாசயன்
ஸ்ரீரங்கேச்வரி கலப்பதே தவ பரீஹாசாத் மநே  கேளயே–20-

விசித்ரா தேக ஸம்பத்தி ஈஸ்வராய நிவேதிதும்-பூர்வமேவ க்ருதா ப்ரஹ்மன் ஹஸ்த பாதாதி ஸம்யுதா
என்கிறபடியே -பகவத் விஷயத்தில் விநியோகிக்க கொடுத்தவை கொண்டு விஷயாந்தரங்களில் போவதே –
ஹே ஸ்ரீரங்கேச்வரி
பூர்வ புமான்-புராண புருஷராகிய உம் கேள்வன்
சப்தாதீன் விஷயான் பிரதர்சய -சப்தாதி விஷயாந்தரங்களைக் காட்டி
தாஸ்யாத்மகம் விபவம் விச்மார்ய-பகவத் சேஷத்வம் ஆகிற ஐஸ்வர்யத்தை மறக்கச் செய்து
பண்யவதூ விடம் பும்ஸா-விலை மாதின் வேஷம் கொண்ட புருஷனாலே –புருஷ ஸ்தானத்தில் தைவீ மாயா –
தூரத்தாந் இவ-தூர்த்தர்களை வஞ்சிப்பது போலே
வைஷணவ்யா குண மாயயா–தைவீ ஹ்யேஷா குண மயீ மம மாயா துரத்யயா-என்றபடி
விஷ்ணுவான தன்னால் நிரூமிக்கப் பட்டதாய் குணத்ரயாத்மகமான மாயையினால்
ஆத்ம நிவஹான் விப்லாவ்ய -ஜீவ ராசிகளை வஞ்சித்து
ஆயாசயன்-பரிசிரமப்படுத்தா நின்றவராய்க் கொண்டு
தவ பரீஹாசாத் மநே  கேளயே கல்ப்பதே-தேவரின் விளையாட்டின் பொருட்டு சமர்த்தர் ஆகிறார்

—————————————————–

யத்தூரே மனசோ யதேவ தமஸ பாரேய தத்யத்புதம்
யத்காலா தபசேளிமம் ஸூரபுரீ யத் கச்சதோ துர்கதி
சாயுஜ்யச்ய யதேவ ஸூதி ரதவா யத் துர்க்ரஹம் மத்கிராம்
தத்விஷ்ணோ பரமம் பதம்  தவக்ருதே மாதஸ் சமாம் நாஸிஷூ–21-

ஹே மாத –
தத் விஷ்ணோ பரமம் பதம்  தவக்ருதே மாதஸ் சமாம் நாஸிஷூ–அந்த திரு நாடு தேவரீருக்காகவே என்பர் வைதிகர்கள்
வைகுண்டேது பரே லோகே ச்ரியா சார்த்தம் ஜகத்பதி -ஆஸ்தே விஷ்ணு அசிந்த்யாத்மா பக்தைர்ப் பாகவதைஸ் ஸஹ -என்று
திவ்ய தம்பதிகளுக்கும் ஆஸ்தானமாக இருந்தாலும்
ஒண் டொடியாள் திரு மகளும் நீயும் நிலா நிற்ப -4-9-10- பிராட்டிக்கே பிரதான்யம் என்னக் குறை இல்லையே
யத்தூரே மனசோ -இப்படிப்பட்டது என்று நெஞ்சாலும் நினைக்க ஒண்ணாதது -யாருக்கு என்று இங்கு இல்லையாகிலும் –
ப்ரஹ்மாதீநாம் வாங் மனசா கோஸரே ஸ்ரீ மத வைகுண்டே திவ்ய லோகே -ஸ்ரீ வைகுண்ட கத்யம் –
யதேவ தமஸ பாரே-பிரகிருதி மண்டலத்துக்கு அப்பால் உள்ளதோ
யத்யத்புதம்–அநு க்ஷணம் அபூர்வ ஆச்சர்யாவஹத்வம்
யத்காலா தபசேளிமம் -கால க்ருத பரிணாமம் இல்லாத தேசம்
ஸூரபுரீ யத் கச்சதோ துர்கதி-ஸ்வர்க்காதி லோகங்கள் துர்கதியாக அன்றோ இங்கு செல்பவர்களுக்கு
ஏதேவை நிரயாஸ் தாத ஸ்தானஸ்ய பரமாத்மந -என்றபடி நரக நிர்விசேஷமாய் தோற்றுமே
சாயுஜ்யச்ய யதேவ ஸூதி -தம்மையே ஓக்க அருள் செய்வார் –
அதவா மத் கிராம் யத் துர்க்ரஹம்-திவ்ய தம்பதியின் திவ்ய அனுக்ரஹத்தால் எதையும் விவரிக்க வல்ல இவரே
தம்முடைய வாக்குக்கு எட்டாது என்கிறார் -ப்ரஹ்மாதிகள் வாக்குக்கும் மனசுக்கும் எட்டாதது என்பது இதற்கு ஒரு சிறப்போ
பெரிய திருமொழி -6-3-4- சாந்தேந்து மென் முலையார் பாசுர வியாக்யானம்-ஐதிக்யம் –
கிடாம்பி அம்மாள் சிறியாண்டான் பெருமாள் பணித்ததாக பலகாலும் சொல்லும் -நான் சொல்லுகிற வாச்ய வாசகங்களே அன்றோ
பட்டரும் வியவஹிக்கிறது என்று இருக்க ஒண்ணாது -அங்குத்தைக்கு ஏற்றம் உண்டு –
முன்னே நின்ற தூணை நான் தூண் என்றவாறே சிராயாய்த் தோற்றும் –
அவர் சொன்னவாறே தளிரும் முறியுமாய்த் தோற்றும்
இப்படிப்பட்ட திரு நா வீறு பெற்ற தமக்கும் வருணிக்க நிலம் இல்லை என்பது விலக்ஷண வாக் விந்யாஸமே யாகும்
ஆக இப்படிப்பட்ட திரு நாட்டை தேவரீருடைய போகத்துக்காகவே அமைந்தது என்பார்கள்
மேலே -23-ஸ்லோகத்தில் -பகவதி யுவயோராஹுரா ஸ்தானம் -என்று
திவ்ய தம்பதிகள் இருவருக்கும் உரித்ததாகச் சொல்வதோடு இது விரோதியாது –

—————————————

ஹேலாயா மகிலம் சராசர மிதம் போகே விபூதி பரா
தன்யாச்தே பரிசார கர்மணி சதா பச்யந்தி யே ஸூ ரய
ஸ்ரீ ரங்கேச்வர தேவி கேவலக்ருபா நிர்வாஹ்ய வர்கே வயம்
சேஷித்வே பரம புமான் பரிகரா ஹ்யேதே தவ  ஸ்பாரணே –22-

ஸ்ரீ ரங்கேச்வர தேவி
இதம் அகிலம் சராசரம் தவ ஹேலாயா -தேவர் திருக்கையிலே விநியுக்தமாய் இரா நின்றது –
த்வம் ந்யஞ்சத் பிரு தஞ்சத்பி -கர்ம ஸூத்ரத்தோபாதி க்ரீடாகந்துகைரிப ஐந்துபி -லீலா விபூதி அன்றோ இது
போகே விபூதி பரா-த்ரிபாத் விபூதி போகத்தில் விநியுக்தமாய் இரா நின்றது -நலமந்தம் இல்லாதோர் நாடு-
யே ஸூ ரய சதா பச்யந்தி தே புண்யா பரிசார கர்மணி-நித்ய முக்தர்களில் கைங்கர்யங்களிலே விநியுக்தர்கள்–
ஆகிலும் பணி செய்வது க்ருஹணிக்கு இறே
வயம் கேவலக்ருபா நிர்வாஹ்ய வர்கே -புபுஷுக்கள் முமுஷுக்கள் -அஸ்மதாதிகள் -நிர்ஹேதுக கிருபையைக் கொண்டு ஒரு படி சேஷபூதர்
சேஷித்வே பரம புமான் –பரமபுருஷன் சேஷி -கைங்கர்ய பிரதிசம்பந்தி
ஏதே தவ ஸ்பாரணே பரிகரா ஹி -சகலமும் தேவரீருடைய பெருமையில் சொருகி நிற்கும் அத்தனை –
உமக்கு உறுப்பு இல்லாத வஸ்து உபய விபூதியிலும் இல்லையே –

——————————————

ஆஜ்ஞா நுக்ரஹ பீம கோமல புரீ பாலா பேஜூஷாம்
யாயோத்த்யே த்யபராஜிதேதி விதிதா நாகம்பரேண ஸ்த்திதா
பாவை ரத்புதபோகபூமகஹநைஸ் ஸாந்தரா ஸூதா ச்யந்திபி
ஸ்ரீ ரங்கேஸ்வர கேஹ லஷ்மி யுவயோஸ் தாம் ராஜதாநீம் விது –23–

ஸ்ரீ ரங்கேஸ்வர கேஹ லஷ்மி–ஸ்ரீ ரெங்க விமானத்துக்கு அலங்காரமான தேவரீர்
யா புரீ ஆஜ்ஞா நுக்ரஹ பீம கோமல புரீ பாலா –எந்த திவ்ய நகரியானது ஆஜ்ஜையாலே பயங்கரர்களாயும்
அனுக்ரஹத்தாலே ஸுமயர்களாயும் உள்ள நகர பாலர்களை யுடைத்தாய் இரா நின்றதோ –
ஸ்மேரா ந நாஷி கமலைர் நமத புநாநாந் பேஜூஷாம் தம்ஷ்ட்ராக தாப்ரு குடிபிர் த்விஷ தோது நாநாந் -ஸ்ரீ ரெங்கராஜா ஸ்தவம்
பாகவதருக்கு -அனுகூலர் -புன்முறுவல் -கடாக்ஷம் -புனிதம் ஆக்குவார்கள்
பிரதிகூலரை கோரப்பற்கள் தடி புருவ நெறிப்பு-கொண்டு பயங்கரராய் இருப்பார்கள் -போலே
பேஜூஷாம் பலம் -பக்தர்களுக்கு பரம புருஷார்த்தம் –
ய அயோத்த்யேதி அபராஜிதேதி விதிதா –அயோத்யா -யாரும் யுத்தம் பண்ணி ஆக்கிரமிக்க ஒண்ணாத –
அபராஜிதா -ஒருகாலும் பராஜயம் அடைய முடியாதே
நாகம் பரேண ஸ்த்திதா–பொன்னுலகு -ஹிரண்மயபுரி –
பரேண நாகம் புரி ஹேம மயயாம் வோ ப்ரஹ்ம கோ சோஸ்தி அபராஜி தாக்க்ய -ஸ்ரீ ரெங்கராஜ ஸ்தவம்
ஸூதா ச்யந்திபி அத்புத போக பூம கஹநைஸ் பாவைஸ் ஸாந்தரா -அங்குள்ள பதார்த்த விசேஷங்கள் –
ஸூதா ச்யந்திபி பாவைஸ்-அமுத பெருக்கு -பரம போக்யம் –
அத்புத போக பூம கஹநைஸ்-ஆச்சர்யமான ஸூ க அனுபவ பிரகர்ஷம்
ஸாந்தரா -இப்படிப்பட்டவைகளால் மிகுந்த
தாம் யுவயோஸ் ராஜதாநீம் விது -இப்படிப்பட்ட திவ்ய புரி –
திவ்ய தம்பதிகளுடைய ராஜ தானி யாக வேதாந்திகள் அறிகிறார்கள் –

————————————————————-

தச்யாஞ்ச த்வத் க்ருபாவன் நிரவதி ஜநதா விஸ்ரமார்ஹா வகாசம்
சங்கீர்ணம் தாஸ்யத்ருஷ்ணா கலித பரிகரை பும்பி ராநந்த நிக்நை
ஸ்நேஹா தஸ்தா நரஷா வ்யஸநிபி ரபயம் சார்ங்க சக்ராசி  முக்யை
ஆநத்தை கார்ணவம் ஸ்ரீர் பகவதி யுவயோ ராஹூ ராஸ்தாநரத்னம் –24–

ஹே பகவதி ஸ்ரீர்-
தச்யாஞ்ச -கீழில் சொன்ன ராஜ தானியிலே
ஆஸ்தாந ரத்னம் -யுவயோராஹூ -திவ்ய தம்பதிகளுக்கு உரித்தான திரு மா மணி மண்டபம் ஒன்றை வேதாந்திகள்
இவ்வாறு சொல்கிறார்கள் -எப்படி எண்ணில்
த்வத் க்ருபாவன் நிரவதி ஜநதா விஸ்ரமார்ஹ அவகாசம்-தேவரீருடைய நிரவதிக திருவருள் போலே
நிரவதிகர்களான நித்ய முக்த திரள்கள் விஸ்ரமிப்பதற்கு உறுப்பான அவகாச விசேஷம்
தாஸ்ய த்ருஷ்ணா கலித பரிகரை பும்பிர் ஆநந்த நிக்நை சங்கீர்ணம்-ப்ரீதி கார்ய கைங்கர்யம் -குதூஹலத்தாலே
வெண் கொற்றக் குடை சாமரம்-போன்ற உபகரணங்களை ஏந்தி ஆனந்த பரவசர்களாக
ஆனந்த நிக்நை-இது உகந்த விஷயத்தில் இருப்பதால் –
ஸ்நேஹாத் அஸ்தாந ரஷா வ்யஸந அபிர் சார்ங்க சக்ர அசி  முக்யை அபயம் -பொங்கும் பரிவாலே அஸ்தானே பய சங்கை –
அங்கு ஆரவாரம் அது கேட்டு அழல் உமிழும் பூங்கார் அரவு -நான்முகன் -10-
அந்யதா ஞான ப்ரயுக்தம் திருநாட்டிலுமா என்றால் -ஸ்நேஹாத் -ஞான தசையில் ரஷ்ய ரக்ஷக பாவம் தன் கப்பிலே கிடக்கும்-
பிரேம தசையில் தட்டு மாறிக் கிடக்குமே
ஆநத்தை கார்ணவம் -ஆனந்த ஏக ஆர்ணவம் -அபரிச்சின்னமான ஆனந்தமே யென்று சொல்லும் அத்தனை
ஒழிய வேறு ஒன்றும் சொல்ல முடியாதே
திவ்ய தம்பதிகளுடைய திவ்ய பாகத்துக்கு ஏகாந்தமான இடம் –

—————————————————–

தத்ர ஸ்ரக் ஸ்பர்ச கந்தம் ஸ்புரது பரிபணா ரத்னரோசிர் விதாநம்
விஸ்தீர்யா நந்தபோகம் ததுபரி நயதா விஸ்வ மேகாதபத்ரம்
தைஸ்தை காந்தேன சாந்தோதித குண விபவை ரர்ஹதா த்வா மசந்க்யை
அந்யோன்யா த்வைத நிஷ்டா கநரச கஹநரன் தேவி பத்நாசி போகான் –25-

ஹே தேவி
தத்ர -அத்திரு மா மணி மண்டபத்திலே -அனந்த போக விஸ்தீர்யம் -என்பதிலே இதுக்கு அந்வயம் –
திருவனந்த ஆழ்வான் திருமேனி விவரணம் மேலே –
ஸ்ரக் ஸ்பர்ச கந்தம் -புஷ்ப மாலை போன்ற ஸ்பர்சம் பரிமளம் -ஸுகுமார்யம் ஸுகந்த்யம் -மேலும்
ஸ்புரது பரிபணா ரத்னரோசிர் விதாநம்–பணங்களின் மணித்திரள்களின் நின்று தோன்றும் தேஜஸ் புஞ்சமே-
ஜ்யோதிர் மண்டலமே விதானம் – மேல்கட்டி
அநந்த போகம் விஸ்தீர்ய -திருமேனியை மெத்தையாக விரித்து
ததுபரி அது மேலே -நிவஸ்ய
விஸ்வம் ஏகாத பத்ரம் நயதா -மேலே காந்தேந -என்பதுக்கு விசேஷணம்
பொங்கோதம் சூழ்ந்த புவனியும் விண்ணுலகும் அங்காதும் சோராமே ஆள்கின்ற எம்பெருமான்
அகல் விசும்பும் நிலனும் இருளர் வினை கெடச் செங்கோல் நாடாவுதிர்
வீற்று இருந்து ஏழுலகும் தனிக்கோல் செல்ல –
ஈரரசு தவிர்த்து ரசித்து அருளும் எம்பெருமான்
அசந்க்யை தைஸ் தை சாந்தோதித குண விபவைர் த்வாம் அர்ஹதா -உனக்கு ஏற்கும் கோல மலர்ப் பாவைக்கு –
துல்ய சிலா வாயோ வ்ருத்தாம் துல்ய அபி ஜன லக்ஷணாம் ராகவோர் ஹதி வைதேஹீம் தஞ்சேயம் அஸி தேஷணா
சாந்தோதித குண விபவைர்-நித்யோதித தசை என்றும் சாந்தோதித தசை என்றும் இரண்டு உண்டே –
சாந்தோதித தசை -பர வாஸூ தேவனுக்கு
நித்யோதித தசை -வ்யூஹ வாஸூ தேவன்
தன்னுடைய விஸ்வரூபத்தை அனுபவிக்கும் தசையே சாந்தோதித தசை
அசந்க்யேயை-எண்ணிறந்த திருக்குணங்கள் –
தைஸ் தை-அநீர்வசனீயன்கள்
காந்தேன ஸஹ -அழகிய மணவாளனுடன்
அந்யோன்ய அத்வைத நிஷ்டாக நரசகஹ நான் தேவி போகான் –பத்நாசி-பரஸ்பரம் வ்யக்தி பேதம் காண அரிதாம்படி
ஒரு நீராகக் கலந்து பரிமாறும் -இன்சுவையே வடிவெடுத்த திவ்ய போகங்களை அனுபவிக்கிறீர் –

——————————————-

போகயாவாம்பி நாந்தரீயகதயா புஷ்பாங்க ராகைஸ் சமம்
நிர்வ்ருத்த பிரணயாதி வாஹன விதௌ நீதா பரீவாஹதாம்
தேவி த்வா மநுநீளயா சஹமஹீ தேவ்யஸ் சஹஸரன் ததா
யாபிஸ்தவம் ச்தன பாஹு திருஷ்டி பிரிவ ஸ்வாபி ப்ரியம் ச்லாகசே -26–

வாமபி நாந்தரீயகதயா போக்யா-நாந்தரீயகம் -என்றது உபகரணம் –
புஷ்பாங்க ராகைஸ் சமம்–குஸூம சந்தனாதிகள் போலே
நிர்வ்ருத்த பிரணயாதி வாஹன விதௌ நீதா பரீவாஹதாம்–ஏரியில் நீர் நிரம்பினால் உடைத்துக் கொண்டு போகாமைக்காக –
ஸாத்மிகைக்கு கலுங்கல் எடுத்து விட்டால் -உள்ளே தேங்குகிற நீரும் புற வெள்ளம் இடும் நீரும் ஒன்றே –
பரஸ்பரம் புத்தி பேதம் கொள்ளாதே -வெளியிலே தள்ளினார்கள் என்று வெறுக்காதே
பூரோத்பீடே தடாகஸ்ய பரீ வாஹ ப்ரதிக்ரியா -உத்தர ராமசரித ஸ்லோகம்
தேவி த்வா மநுநீளயா சஹமஹீ தேவ்யஸ் சஹஸரம் ததா–தேவீ பிரதான போக்யகோடி –
மற்றைய தேவிமார்கள் அவளை அனுசரித்து நிற்பார்கள்
பல்லாயிரம் பெரும் தேவிமாரோடு பவ்வம் எறி துவரை எல்லாரும் சூழ சிங்கா சனத்தே இருந்தவனை –
பதினாறாம் ஆயிரவர் தேவிமார் பணி செய்யத் துவரை என்னும் அதில் நாயகராய் வீற்று இருந்த மணவாளர்
தக்கார் பலர் தேவிமார் சால யுடையீர்-
யாபிஸ் த்வம் ஸ்தன பாஹு திருஷ்டி பிரிவ ஸ்வாபி ப்ரியம் ச்லாகசே –தம்முடைய ஸ்தன புஜாதிகளான
அவயவங்களாகவே இவரும் அவர்களை நினைத்து இருப்பார்

தக்கார் பல தேவிமார் சால உடையீர் –
திருமகளும் மணமகளும் ஆய்மகளும் சேர்ந்தால் திருமகட்கே தீர்ந்தவாறு என் கொல் மால் ஓத வந்தனர் மனம் -முதல் திருவந்தாதி
இதுக்கு அனந்தாழ்வான் -திருமகட்கே தீர்ந்தவாறு என் கொல்-என்பதை உப லக்ஷணம் ஆக்கி
சவ்பரி போலே ஒவ் ஒரு திவ்ய மஹிஷியுடன் ஒரு நீராக கலக்கிறான்
பட்டர் நிர்வாகம் -திவ்ய பூஷணம் திவ்ய பீதாம்பரம் -பரஸ்பரம் மாத்சர்யம் கொள்ளுமவை அல்லவே –
திருத்தோள் திருக்கண் அவயங்கள் ஒன்றில் ஈடுபடும் பொழுது மற்று ஓன்று ஸ்ர்த்தை கொள்ளாதது போலே
தனக்கேயாக என்னைக் கொள்ளுமீதே எனக்கே கண்ணனை யான் கொள் சிறப்பே -அசித்வத் பாரதந்தர்யம் -சீமா பூமி –
உபகரண கோடியில் அந்வயம் -ச பத்னீ ஸுஹார்த்த வைபவம் சொல்லிற்று ஆயிற்று

———————————————————–

தே சாத்யாஸ் ஸந்தி தேவா ஜனனி குண வபுர் வேஷ வ்ருத்த ஸ்வரூபை
போகைர்வா நிர்விசேஷாஸ்  சவயச இவயே நித்ய நிர்தோஷ கந்தா
ஹே ஸ்ரீ ஸ்ரீ ரங்க பர்த்து ஸ்தவ ச பதபரீ சாரவ்ருத்யை சதாபி
ப்ரேம ப்ரத்ராண பாவா விலஹ்ருதய ஹடாத் கார கைங்கர்ய போகா –27-

ஹே ஜனனி
தே சாத்யாஸ் ஸந்தி தேவா -ஸ்ருதியை பின்பற்றி -நித்ய முக்த பரிசாரர்களாக விளங்கா நிற்க
குண வபுர் வேஷ வ்ருத்த ஸ்வரூபை- நித்ய நிர்த்தோஷ கந்தா -மாய வன் சேற்று அள்ளல் பொய்ந்நிலத்தே அழுத்தாமல் –
குண-அபஹதபாப் மத்வாதி குணங்கள் / வபுர்-திவ்ய மங்கள விக்ரஹம் -/ வேஷ-சங்கு சக்ராதிகள் தரித்த வேஷம்
வ்ருத்தமே -ஆஞ்ஞா அனுக்ரஹாதி வியாபாரம் / ஸ்வரூபை -ஞான ஆனந்த அமலத் வாதி ஆத்ம ஸ்வரூபம் /
பகவத் அனுபவ விபூதி அனுபவங்கள் -இவற்றில் வாசி இன்றிக்கே-பரம சாம்யா பன்னராய் இருக்குமவர்கள் –
போகைர்வா நிர்விசேஷாஸ்  -சிறிதும் பேதம் இல்லாமல் இருப்பவர்கள்
திவ்ய தம்பதிகள் உடனும் தம்முடனும் பரஸ்பரம் -பேதம் இல்லாமல்
அத ஏவ சவயச இவ -நண்பர்களை போலே இருப்பவர்கள்
சதாபி – ஸ்ரீ ரங்க பர்த்துஸ் தவச பத பரீசார வ்ருத்யை -மிதுனத்தில் நித்ய கைங்கர்யத்தின் பொருட்டே
யாயிற்று அவர்களுடைய சத்தை –
தேவிமாராவார் திருமகள் பூமி ஏவ மற்ற அமரர் ஆட் செய்வார் –
ப்ரேம ப்ரத்ராண பாவா விலஹ்ருதய ஹடாத் கார கைங்கர்ய போகா –
ப்ரேம ப்ரத்ராண பாவ-பிரேமத்தினால் கசிந்த நிலை கொண்டும்
ஆவிலஹ்ருதய-ஞான விபாக கார்யமான அஞ்ஞானத்தாலே நிலை கலங்கின நெஞ்சு கொண்டும் இருப்பவர்கள்
ஸ்நேஹாத் அஸ்தாநே ராஷா வ்யசநிகள் இறே
உற்றேன் உகந்து பணி செய்து –உள் கனிந்து எழுந்ததோர் அன்பினால் நெஞ்சு உருகி நிற்கும் அளவில்
கைங்கர்யம் செய்து அல்லது நிற்க முடியாமல்
பிரேம பலாத்காரத்தாலே அடிமை செய்து அது தன்னையே போகமாகக் கொண்டவர்கள் –

—————————————————————–

ஸ்வரூபம் ஸ்வா தந்த்ர்யம் பகவத இதம் சந்தர வதநே
த்வதாச் லேஷாத் கர்ஷாத் பவதி கலு நிஷ்கர்ஷ ஸமயே
த்வமா சீர் மாதச் ஸ்ரீ கமிது ரிதமித் தந்தவ விபவ
ததந்தர் பாவாத் த்வாம் நப்ருத கபிதத்தே ஸ்ருதிரபி -28-

ஹே -சந்தர வதநே-மாதச் – ஸ்ரீ-அடியாரை உகப்பிக்க வல்ல திரு முக மண்டலம் உள்ள தாயாரே
நிஷ்கர்ஷ ஸமயே-சாஸ்த்ரார்த்தை நிஷ்கர்ஷித்து தெளிந்து சொல்லும் அளவில் –
பகவத இதம் ஸ்வரூபம் ஸ்வா தந்த்ர்யம்
த்வதாச் லேஷாத் கர்ஷாத் கலு பவதி –தேவரீருடன் சேர்த்தியாலே தான் எம்பெருமானுக்கு ஸ்வா தந்தர்ய ஸ்வரூபம் சித்திக்கும்
கமிது இதமித் தந்தவ விபவ த்வம் ஆஸீ –தேவரீர் எம்பெருமானுக்கு வைபவம் –
திரு இல்லாத் தேவரை தேறேன்மின் தீவு -ஸ்ரீ யபதித்வமே பரத்வ லக்ஷணம்
தத் அந்தர் பாவாத் த்வாம் ந ப்ருதக் பிதத்தே ஸ்ருதிரபி –ஸ்ரீ ஸூக்தம் சிறிய பகுதியாக இருந்தாலும் –
ஸ்வரூப நிரூபக தர்மமாக அவனில் அந்தர்பவித்து இருப்பதால் கரை கட்டாக் காவேரியான வேதங்களில்
அவனைச் சொன்ன இடங்கள் அனைத்தும் தேவரீரையே சொல்லிற்றாகும் –

——————————————————–

தவஸ்பர்சா தீசம் ஸ்ப்ருசதி கமலே மங்கள பதம்
தவேதம் நோபாதே உப நிபதிதம் ஸ்ரீரசி யத
ப்ரஸூநம் புஷ்யந்தீம் அபி பரிமளர்த்திம் ஜிகதிஷூ
நசைவந் த்வா தேவம் ஸ்வ தத இதி கச்சித் கவயதே –29-

கமலே-ஈசம் -தவ ஸ்பர்சாத் மங்கள பதம் ஸ்ப்ருசதி -மங்கள ஸ்வரூபையான -உம்முடைய சம்பந்த நிபந்தனத்தாலே –
ஐஸ்வர்யம் யத சேஷ பும்சி யதிதம் ஸுந்தர்ய லாவண்ய யோ ரூபம் யச்ச ஹி மங்களம் கிமபி யல்லோகே
சதித் யுச்சதே தத் சர்வம் த்வத் அதீனம் ஏவ – ஸ்ரீ ஸ்தவம் –
இதம் தவ உபாதே ரூப நிபதிதம் ந -தேவரீருக்கு மங்களம் இதர சம்பந்த நிபந்தநம் அன்று -அத்தை விவரிக்கிறது மேலே –
ஸ்ரீரசி யத-யத த்வம் ஸ்ரீ ரசி -தத ஏவ இதம் தவ உபாதேர் நோப நிபதிதம் -என்று அந்வயம்
ஸ்வாபாவிகமான இதனை ஓவ்பாதிகம் என்ன ப்ரஸக்தியே இல்லையே
ப்ரஸூநம் புஷ்யந்தீம் அபி பரிமளர்த்திம்
பரிமளத்தை இட்டே பு ஷ்பத்துக்கு சொல்கிறோம் -பரிமளத்துக்கு இப்படி ஒரு நிர்பந்தம் இல்லையே -ஸ்வத சித்தம் அன்றோ –
தாம் ஜிகதிஷூ ஏவம் த்வாத் ஏவம் ஸ்வ தத இதி ந ஹி கவயதே -பரிமளத்தின் சிறப்பை சொல்கிறவன்
அதுக்கு ஒரு காரணம் சொல்வது இல்லையே –

மங்களம் பகவான் விஷ்ணுர் மங்களம் மது ஸூதந -மங்களம் புண்டரீகாஷோ -மங்களம் கருடத்வஜ –
பவித்ராணாம் பவித்ரம் யோ மங்களானாஞ்ச மங்களம் -உம்முடைய சம்பத்தாலே அவனுக்கு –
தேவரீருக்கு நிருபாதிகம் அன்றோ –

———————————–

அபாங்கா பூயாம்சோ யதுபதி பரம்ப்ரஹ்ம ததபூத்
அமீயாத்ரா த்வித்ராஸ் சச சத மகாதிஸ் தததராத்
அதச் ஸ்ரீ ராம் நாயஸ் ததுபய முசமஸ்த்வாம் ப்ரணி ஜகௌ
பிரசஸ்திஸ் சாராஜ்ஞோ  யதபிசபுரீ கோச கதநம் –30-

ஹே ஸ்ரீ தவ பூயாம்சோ-அபாங்கா- யதுபரி பதிதா தத் பரம்ப்ரஹ்மம் அபூத்–தேவரீருடைய விஞ்சிய கடாக்ஷ வீக்ஷணங்கள்
எந்த வியக்தியின் மீது விழுந்தனவோ அதுவே பர ப்ரஹ்மம் ஆனது
அமீ யத்ர த்வித்ராஸ் சச சத மகா திஸ் தததராத்–சில திவலையாக பிரசுரித்த இடம் ப்ரஹ்ம ருத்ர இந்த்ராதிகள் திக் பாலர்கள்
அத தத் உபயம் உசன் ஆம்நாய த்வாம் ப்ரணி ஜகௌ-இரண்டையும் பேசா நின்ற வேதம் தேவரீரையே பேசிற்றதாகுமே
பிரசஸ்திஸ் சா ராஜ்ஞோ  யதபிச புரீ கோச கதநம் –நகரத்தையும் அதில் உள்ள நிதியையும் வர்ணித்தால் அத்தை ஆள்கின்ற
மஹா பிரபுவையை தானே குறிக்கும் –
அப்படியே தேவரீருடைய கடாக்ஷ அதீன சத்தா சாலிகள் ஆனவர்களைச் சொல்லும் வேதமும்
தேவரீருடைய உத்கர்ஷ கீர்த்தனமே ஆகும்-

————————————————————

ஸ்ரீ கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ திரு மலை நல்லான் ராம கிருஷ்ண ஐயங்கார் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பராசர பட்டர் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்-

திரு அரங்கனே திருவேங்கடத்தான் -அருளிச் செயல்களில் ஸ்ரீ ஸூக்திகள் –

திரு வேங்கட மா மலை …அரவின் அணையான் -3
பைத்த பாம்பணையான் திருவேம்கடம் -திருவாய் மொழி -3-3-10-
அரவின் அணையான் தான் திரு வேம்கடத்தான் என்று ஆழ்வார்கள் அனுபவித்த படி –

உலகம் அளந்த பொன்னடியே அடைந்து –திரு வரங்கத்து அம்மானே -5-8-9-
வேங்கட மா மலை நின்றான் அரங்கத்து அரவின் அணையான் -அமலனாதி பிரான் -3
உலகம் அளந்து –அரங்கத்தம்மான் -என்கிறார் –
அன்று ஞாலம் அளந்த பிரான் சென்று சேர் திருவேங்கடம் –திருவேங்கடமுடையான் திருவடிகளை அடைய பாரிக்கும் ஸூரிகளும்
எந்நாளே நாம் மண் அளந்த இணைத் தாமரைகள் காண்பதற்கு-என்று பிரார்த்திக்க –
தாள் பரப்பி மண் தாவிய ஈசன் -பூமியை அடைய தன் திருவடிகளால் ஆக்கிரமித்து
அடிக்கீழ் அமர்ந்து புகுந்து அடியீர் வாழ்மின் -என்று தனது திருக்கையாலே
உலகம் அளந்த பொன்னடியைக் காட்டி -தானோங்கி நிற்கின்றான் தண்ணருவி வேங்கடம் –
அவன் தானும் இங்கே கண் வளர்ந்து அருளும் பெரிய பெருமாள் -நீள் மதிள் அரங்கம்
என்று திருப் பாண் ஆழ்வார் அருளிச் செய்ததை கேட்டு திரு மங்கை ஆழ்வார் திரு மதிள் செய்து அருளியது –
திருப் பாண் ஆழ்வார் பாசுரம் ஒட்டியே துளங்கு பாசுரத்தில் திரு வேங்கடமுடையான் சரித்ரத்தை கூறி
உலகம் அளந்த பொன்னடியே அடைந்து உய்ந்தேன் அணி பொழில் திரு வரங்கத்து அம்மானே -என்று
திருவரங்கன் திருவடிகளை சரணாக பற்றுகிறார் -இருவரும் கார்த்திகை மாதத்தில் அவதரித்த சேர்த்தியும் உண்டு இ றே –
திரு நஷத்ரங்களும் அடுத்து அடுத்து நஷத்ரங்கள் இ றே-

கட்டு எழில் சோலை நல் வேங்கட வாணனை -கட்டு எழில் தென் குருகூர் சடகோபன் சொல்
கட்டு எழில் ஆயிரம் -என்றும் -முகில் வண்ணன் அடி மேல் சொன்ன சொல் மாலை ஆயிரம் -என்றும் -இ றே நம் ஆழ்வாரும் அருளிச் செய்கிறார் –
திரு வேங்கடத்து என்னானை –உளனாகவே என்னாவில் இன் கவி யான் ஒருவருக்கும் கொடுக்கிலேன் -என்றார் ஆழ்வார் –
வான் திகழும் சோலை மதிள் அரங்கர் வண் புகழ் மேல் ஆன்ற தமிழ் மறைகள் ஆயிரமும் ஈன்ற முதல் தாய் சடகோபன் -என்றார் ஸ்ரீ பராசர பட்டர் –
திருவேங்கடவன் வடவானை -திருவரங்கன் குடபாலானை -இருவரும் ஒருவரே –

பள்ளியாவது பாற்கடல் அரங்கம் –நாடொறும் தெள்ளியார் வணங்கும் மலைத் திருவேங்கடம் அடை நெஞ்சமே -1-8-2-

திருவோணத் திரு விழாவில் காந்தியம் போதில் அரியுருவாகி அரியை அழித்தவனை–தர்மி ஐக்கியம்

திருவோணத் திரு விழவில் படுத்த பைந்நாகணைப் பள்ளி கொண்டானுக்குப் பல்லாண்டு கூறுதுமே –தர்மி ஐக்கியம்

திருவுடையாள் மணவாளா திருவரங்கத்தே கிடந்தாய் -2-7-2-/நிச்சலும் தீமைகள் செய்வாய் நீள் திருவேங்கத்து எந்தாய் -2-7-3-

குலமுடைக் கோவிந்தா கோவிந்தா -இவனே திருவேங்கடத்தான் -என்று அழைத்தக்கால்
நலமுடை நாரணன் -இவனே ஜகந்நாதன் -பெரிய பெருமாளானார்-நம்மன்னை நரகம் புகாள்-4-6-5-

அகலகில்லேன் இறையும் என்று அலர்மேல் மங்கை உரை மார்பன் அன்றோ திருவேங்கடமுடையான் –
திருவாளர் திருப்பதியே திருவரங்கம் – 4-8-10-

சென்னியோங்கு தண் திருவேங்கடமுடையாய் உலகு தன்னை வாழ நின்ற நம்பீ தாமோதரா சதிரா -5–4–1-/
கொண்டல் வண்ணன் கோவலனாய் வெண்ணெய் உண்ட வாயன் என்னுள்ளம் கவர்ந்தானை
அண்டர் கோன் அணி யரங்கன் ஏன் அமுது அன்றோ – அமலனாதி -10-

நல் வேங்கடத்துள் நின்ற அழகப்பிரானார் -11-8-/ நாகணை மிசை நம்பரர் செல்வர் பெரியர்-11-10-/

விரையார் பொழில் வேங்கடவன் -நிமலன் நின்மலன் -நீதி வானவன் -நீள் மதிள் அரங்கத்தம்மான் -அமலனாதி -1-

மந்தி பாய் வட வேங்கட மா மாமலை வானவர்கள் சந்தி செய்ய நின்றான் அரங்கத்து அரவின் அணையான்-அமலனாதி –3-

பள்ளியாவது பாற்கடல் அரங்கம் –நாடொறும் தெள்ளியார் வணங்கும் மலைத் திருவேங்கடம் அடை நெஞ்சமே –பெரிய திருமொழி -1-8-2 —

வெருவதாள் வாய் வேறுவி வேங்கடமே வேங்கடமே என்கின்றாளால் –என் மகளைச் செய்தனகள் எங்கனம் நான் சிந்திக்கேனே -5-5-1-/
வந்தானோ திருவரங்கன் வாரானோ என்று என்றே வளையும் சோரும்-9-/
சேலுகளும் வயல்புடை சூழ் திருவரங்கத்தம்மானைச் சிந்தை செய்த -10-/

சிந்தனையைத் தவநெறியைத் திருமாலை பிரியாது வந்து எனது மனத்து இருந்த வடமலையை
வருவண்டார் கொந்தணைந்த பொழில் கோவில் உலகளப்பான் நிமிர்த்த அந்தணனை
யான் கண்டது அணி நீர்த் தென்னரங்கத்தே -5-6-7-

துளங்கு நீண்முடி யரசர் தம் குரிசில் தொண்டை மன்னவன் திண் திறல் ஒருவற்கு
உளம் கொள் அன்பினோடு இன்னருள் சுரந்து அங்கோடு நாழிகை ஏழுடன் இருப்ப
வளம் கொள் மந்திரம் மற்று அவற்கு அருளிச்செய்தவாறு அடியேன் அறிந்து
உலகம் அளந்த பொன்னடியே யடைந்து உய்ந்தேன் அணி பொழில் திருவரங்கத்தம்மானே -5-8-9-

வம்பார் புனல் காவிரி அரங்கமாளி என்னாளி விண்ணாளி–தாமரைக் கண்ணனுக்கு அன்றி
என் மனம் தாழ்ந்து நில்லாதே -7-3-4- /
உம்பர்க்கு அணியாய் நின்ற வேங்கடத்து அரியை –தீம் கரும்பினை தேனை
நன் பாலினை அன்றி என் மனம் சிந்தை செய்யாதே -5-

புனை வளர் பூம் பொழிலார் பொன்னி சூழ் அரங்க நகரில் முனிவனை–
கனை கழல் காணும் கொலோ கயல் கண் எம் காரிகையே -9-9-2-/
பொழில் வேங்கட வேதியனை நணுகும் கொல் என் நன்னுதலே -9-9-9-

—————————–

இம்மையை மறுமை தன்னை எமக்கு வீடாகி நின்ற மெய்ம்மையை விரிந்த சோலை
வியன் திருவரங்கம் மேய செம்மையைக் கருமை தன்னைத்
திருமலை ஒருவனையானை தன்மையை நினைவார் என் தன் தலை மிசை மன்னுவாரே–திருக் குறும் தாண்டகம் -7-

உலகம் ஏத்தும் தென்னானாய் வடவானாய் குடபாலனாய் குண பாலமதயானாய்–திரு நெடும் தாண்டகம் -9-

உலகமுண்டா பெருவாயா–திருவேங்கடத்தானே –உலகுண்ட பெருவாயர் இங்கே வந்து
என் பொரு கயல் கண்ணீர் அரும்பப் புலவி தந்து புனல் அரங்கமூர் என்று போயினாரே-24-

—————————————————-

என் அமுதம் கார்முகில் போலும் வேங்கட நல் வெற்பன் விசும்போர் பிரான் எந்தை தாமோதரன் -திருவாய்மொழி -2-7-11-

—————————————————-

மனத்துள்ளான் வேங்கடத்தான் மா கடலான் மற்றும் நினைப்பரிய நீள் அரங்கத்துள்ளான் -இரண்டாம் திருவந்தாதி -28-

பயின்றது அரங்கம் திருக்கோட்டி பன்னாள் பயின்றதுவும் வேங்கடமே -46

விண்ணகரம் வெக்கா விரிதிரை நீர் வேங்கடம் மாநகரம் மா மாட வேளுக்கை
மண்ணகத்த தென் குடந்தை தேனார் திருவரங்கம் தென் கோட்டி தென் குடங்கை நீர் ஏற்றான் தாழ்வு –மூன்றாம் திருவந்தாதி -62-

————————————————-

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆழ்வார்கள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ ரெங்க விமான-இஷுவாகு குல தனம் – ப்ரதக்ஷிண மஹாத்ம்யம் -ஸ்ரீ -ப்ரஹ்மாண்ட புராணம் –

ஸ்ரீ ஸநத்குமார உவாச –

ததா ஸ்ரீ ரெங்க மஹாத்ம்யம் பிரபாவோ ஸ்ரீ ரெங்க சாயின விஷ்ணு பிரியாஸ் ததா தர்மா -க்ஷேத்ர வாசஸ்ய வைபவம்
சர்வம் சம்யக் த்வயாக்யாதம் திருப்தி ரத்ய ந மே பவத் அத ப்ரஸீத தேவேச தாஸே மயி க்ருபா நிதே
யேந சம்பத் ப்ரவ்ருதிச்ச தீர்க்கமாயுர் ஹரே க்ருபா நிஸ்ரேயசம் ச ஜாயதே தாத்ருக்தர்மம் வத ப்ரபோ –
——————————-
ஸ்ரீ ப்ரஹ்மா உவாச

சாது ப்ருஷ்டம் த்வயாபூத்ர லோக அநுக்ரஹ காங்ஷயா
ஹரி ப்ரீதி கரம் சாஸ்திரம் தர்மோ பவதி நான்யதா
அதஸ்த்வம் சாவதாநேந ஸ்ருணுஷ்வேதம் சனாதனம்
தர்மம் தர்ம விதா மான்ய முக்தே பிரதம சாதனம்
ரஹஸ்யம் தர்ம மப்யே ததாக்யாதம் பூர்வாத்மஜ
இதா நீ மாதராதிக்யம் தவ ஜ்ஞாத்வா வதாமி தத்
யுக்தம் ஹி ஸஹ்ய ஜாமத்யே சந்த்ர புஷ்கரணீ தடே
சர்வ லோகாஸ் பதபாதி ரஹஸ் சத்மேதி விஸ்தராத்
தாத்ருசம் ரங்க சதனம் ஸூராஸூரா ஸமாவ்ருதம்
ப்ரதக்ஷிணீ க்ருத்ய நர பராம் கதிம் அவாப் நுயாத்
அஜ் நிஷ்டோம சஹஸ்ராணாம் வாஜபேயா யுதஸ்த ச
யத் பலம் தத அவாப் நோதி ரங்க சத்ம ப்ரதக்ஷிணாத்
யஸ்ய ஸ்ரீ ரங்க சதநே சர்வ தேவே கணாஸ்ரயே
ப்ரதக்ஷிணே மாதிர்ஜதா பிரசந் நாஸ் தஸ்ய தேவதா —

சதுர் விம்சதி சங்க்யாத்து ரங்க தாம ப்ரதக்ஷிணாத்
காயத்ரீ கோடி ஜபதோ யத் பலம் தத் அவாப்நுயாத்
ஏகம்வாபி த்விதீயம் வா ரங்க தாம ப்ரதக்ஷிணம்
க்ருத்வா சர்வ லோகா நாம் ப்ரதக்ஷிண பலம் லபேத்
அநேந தீர்க்கமாயுச்ச ராஜ்ய லஷ்மீ ரரோகதா
சத் புத்ர பவ்த்ர லாபச்ச ஜாயதே நாத்ர சம்சய
சத்யம் சத்யம் புனஸ் சத்யம் உத்த்ருதய புஜமுச்யதே
ப்ரதக்ஷிணாத் பரோ தர்மோ நாஸ்தி ஸ்ரீ ரெங்க சாயிந
ய ஸ்ரத்தா பக்தி சம்யுக்தோ ரங்க தாம ப்ரதக்ஷிணம்
கரோதி சததம் தன்யஸ் சது நாராயணாத்மக
நாத்ர காலம் விபா கோப்தி ரங்க தாம ப்ரதக்ஷிணே
ஏதஸ்ய புத்ர மாஹாத்ம்யம் ந ஸக்ய வர்ணிதும் மயா
யமச்ச கிங்கரான் ப்ரஹ ரங்க க்ஷேத்ர ப்ரபாவவித்
——————————
யம-தர்ம தேவன் உவாச

ஸ்ருணுத்வம் கிங்கராஸ் சர்வே ரஹஸ்ய யம பாஷிதம்
யஸ்ய ஸ்ரீ ரெங்க சதனம் ப்ரதக்ஷிண மதிர் பவேத்
அபி பதகிநஸ் தஸ்ய சமீபம் நோப கச்சத
யஸ்து ஸ்ரீ ரெங்க சதனம் ப்ரதக்ஷிணம் பரோ நர
தத் பந்தூ நா ச ஸர்வேஷாம் குருத்வம் ப்ரணிதம் சதா –
—————————-
ப்ரஹ்மா உவாச

இதி ஸூஷ்மார்த வித்தேப்யோ யமோ வததி நித்யச
அஹம் தேவாச்ச ருஷயஸ் தாத் யாச்ச பிதரஸ்ததா
வசவச்ச ததா சாந்யே நித்யம் த்வாதச சங்க்யயா
ப்ரதக்ஷிணம் ரங்க தாம்ந குர்மஹே ஸ்ரத்தயாயுதா
ப்ரஹ்மஹா வா ப்ரூணஹ வா ஸ்த்ரீ ஹத்யா நிரதோபி வா
ப்ரதக்ஷிணாதம் ரங்க தாம்ந ஸத்ய சுத்திம் அவாப்நுயாத்
ஏகாந்த ஸமயே தேவம் பப்ரச்ச ஜகதீஸ்வரம்
தேவ தேவ பவாம் போதவ் மக்நாநாம் ஷீண தேஜஸாம்
கதம் வா பார ஸம்ப்ராப்தி கோ தர்மோ மோக்ஷதோ பவேத்
யோ நுஷ்டாநே லகுதர பலப்ராப்து மஹா குரு
தாத்ருசம் தர்மமா சஷ்வ மம கௌதூஹலம் மஹத்
இதி விஞ்ஞாபிதோ தேவ்யா ப்ரத்யுவாச ஜகத்பதி –
————————–
ஸ்ரீ ரெங்க நாதன் உவாச

ச்ருணு லஷ்மீ ப்ரவாஷ்யாமி ரஹஸ்யம் தர்மமுத்தமம்
யேந சம்சார மக்நோபி மம லோகே சமேததி
மம ஸ்ரீ ரெங்க நிலயோ வர்த்ததே கலு ஸூந்தரி
தத் தர்சன நமஸ்கார ப்ரதக்ஷிண விதிஸ் ததா
தர்மை ரேதேஸ் த்ரிபிர் மர்த்யோ மம சாயுஜ்யம் ஆப்நுயாத்
ஏதேஷூ ரெங்ககேஹஸ்ய ப்ரதக்ஷிண விதிர் மஹான்
ஏவம் ப்ரவர்த்திதா தர்மா பூர்வஸ்மின் ஜென்ம சப்தகே
மயி யஸ்ய ஸ்திராபக்தி தஸ்யை தல்லப்யதே சுபே
பக்தி ஸ்ரத்தா சமே தஸ்ய ரங்க தாம ப்ரதக்ஷிணம்
பதே பதாந்தரம் கத்வா கரௌ சல நவர்ஜிதவ்
வாசா ஸ்தோத்ரம் வா ஹ்ருதா த்யானம் சதுரங்க ப்ரதக்ஷிணம்
ஆசன்ன பிரசவாநாரீ பய பூர்ண கடம் யதா
உத்வ ஹந்தீ ச நைர்யாதி ததா குர்யாத் ப்ரதக்ஷிணம்
மா கஸ்ய விமாநஸ்ய ப்ரதக்ஷிண பரோ நர
நித்யம் அஷ்டோத்தர சதம் சதுர் விம்சதி மேவ வா
ப்ரதக்ஷிணம் ய குருதே காரயத்யபி வா நர
ச புமான் சாகராந்தாயா சர்வ பூமே பதிர் பவேத்
சைத்தே ப்ரதக்ஷிணம் யைஸ்து குர்யாத் காந்தா ஸமாவ்ருத
இந்த்ரஸ்யார்தாச நா ரூடோ பவத்யா நந்த நிர்பர
திவ்யான் புக்த்வா ப்ரா போகான் பச்சாத் தேவர்ஷி பூஜித
ப்ரஹ்ம லோகம் சமா ஸாத்ய பரமா நந்த நிர்பர
ஸ்வயம் வக்தே ததா குர்வன் கருடாதிபிர் அர்ச்சித
சர்வ பந்த விநிர் முக்தோ மம லோகே மஹீயதே
ஆதி மே அஸ்மின் ஸ்வயம் வக்தே ஸ்ரீ ரெங்க நிலயே ப்ரியே –

(சதுரங்க –1-அடி மேல் அடி வைத்து நடந்து -2- கைகளை கூப்பி நடந்து -3-வாயால் ஸ்துதித்துக் கொண்டே நடந்து -4–மனசால் தியானித்து நடப்பது )

நித்யம் அஸ்தோத்ர சதம் சதுர் விம்சதி மேவ வா
ப்ரதக்ஷிணம் ய குருதே காரயத்யபி வா நர
ச புமான் கருடாரூடோ மம சிஹ்னைரலங்க்ருத
விஷ்வக்ஸேன ப்ரப்ருதிபி பூஜ்யதே நித்ய ஸூரிபி
மம லோகம் சமா ஸாத்ய பரமானந்த நிர்பர
சேஷதல்பே மயா சார்தம் வர்த்ததே சாரு ஹாஸி நீ
ஏகம் வாபி த்வதீயம் வா மம தாம ப்ரதக்ஷிணம்
க்ருத்வா து சர்வ லோகா நாம் ப்ரதக்ஷிண பலம் லபேத்
யஸ்து த்வாதச சங்க்யம் து ரங்க தாம ப்ரதக்ஷிணம்
குருதே த்வாதசார்ணஸ்ய மநோர் லக்ஷ ஜபாத் பலம்
யல்லப்யதே ததாப்நோதி ததா காரயதா நர
சதுர்விம்சதி சக்யாகாதம் ரங்க தாம ப்ரதக்ஷிணாத்
காயத்ரீ கோடி ஜெபதோ யத் பலம் தத் ஸமாப் நுயாத்
அஷ்டோத்தர சதம் யஸ்து குருதே காரயத்யபி
மதம்ச ஏவாசவ் மர்த்யஸ் ஸூ பூஜ்யோ ப்ரஹ்மவாதிபி
ஆத்ம மர்யாதயாதீ மான் ஏகே நைவ த்வி ஜன்மனா
நித்யம் அஷ்டோத்தர சதம் சதுர்விம்சதி மேவ வா
ப்ரதக்ஷிணம் ய குருதே காரயத்யபி வா நர
விபூதி யுக்மம் தத்வாபி தஸ்மை த்ருப்திர் ந மே பவத்
இதி லஷ்ம்யா ஜெகன்நாதோ ரஹஸ்யம் தர்மமாதிசத்
தஸ்மைச் ஸ்ரேயோர்திபி புத்ரம் கார்யம் ரங்க ப்ரதக்ஷிணம் –

——————————————————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்-

ஸ்ரீ ரெங்க மஹாத்ம்யம் — அத்யாயங்கள் – 5-10- –ஸ்ரீ ப்ரஹ்மாண்ட புராணம் –

அத்யாயம் -5-ஸ்ரீ ரெங்க நாதனின் திரு மேனி வைபவம் –

ஸ்ரீ ப்ரஹ்ம உவாச –
அநேந விக்ரஹேண த்வாம் அர்ச்சயிஷ்யாமி அஹம் ப்ரபோ –தத்த்வத த்வாம் ச வேத்ஸ்யாமி பிரசாதம் குரு தத்ததா -1-
இந்த திவ்ய மங்கள விக்ரஹத்தை அர்ச்சிக்க ஆசை கொண்டுள்ளேன் -அருள வேண்டும் –
ஸ்ரீ பகவான் உவாச –
ஜ்ஞாத்வா தவ ஏவ அபிமதம் விமானம் மே ச விக்ரஹம் -தர்சிதம் தவ தேவேச நித்யம் அதிர சமர்சய -2-
உனது ஆர்வம் அறிந்து இந்த திவ்ய மங்கள விக்ரஹத்துடன் ஸ்ரீ ரெங்க விமானம் காட்டி அருளினோம் -அன்றாடம் ஆராதனம் செய்து வருவாய் –
யோ நித்யம் பாஞ்ச கால்யேந பூஜயேந் மாம் சதம் சமா –தஸ்மை முக்திம் பிரதாஸ்யாமி கிம்புநர் போக சம்பத-3-
மோக்ஷ பலனே அளிப்பேன்-மற்றவை அளிப்பது கிம் புநர் நியாயம் –
அகண்ட கோசாத் சாவரணாத் அமுஷ்மாத் பரத ப்ரபோ -ஸ்திதோஹம் பரமே வ்யோமன் அப்ராக்ருத சரீரவான் –4–
அர்ச்சாத்மன அவதிர்னோஸ்மி பக்த அனுக்ரஹ காம்யயா -ஆத்யம் அர்ச்சாவதாரம் மே நித்யம் அர்ச்சய முக்தயே -5-
சர்வ கால ரக்ஷணத்துக்காகவே அர்ச்சை-
உதாசீன அபி அஹம் ப்ரஹ்மம் லீலார்த்தம் ஸ்ருஜம் ஜகத் அகிஞ்சித்கரம் அன்வீஷ்ய ஜகத் ஏதத் அசேதனம் -6-
ஜீவேன அநு ப்ரவேஸ்ய அஹம் ஆத்மன் அநேந பங்கஜ ஸ்வ கர்ம வஸ்ய சாகலாம் சேஷ்டயாமி ப்ருதக் ப்ருதக் -7-
லீலைக்காகவே -கர்ம அனுகுணமாக ஸ்ருஷ்டி –
தேஷாம் ஏவம் அநு கம்பார்த்தம் அஹம் அஞ்ஞானஜம் தம -நாஸாயாம் ஆத்ம பாவஸ்தோ ஜஞான தீபேந பாஸ்வதா -8-
கருணை அடியாகவே ஞான தீபம் கொடுத்து அஞ்ஞானம் போக்கி அருளுகிறேன் –
திலே தைல மிவ வ்யாப்தம் மாத்ருவத்தித காரிணம் -சஹைவ சந்தம் மாம் தேவ ந விஜா நந்தி மோஹிதா-9-
எள்ளில் எண்ணெய் போலே அந்தர்யாமியாய் இருப்பதை தேவர்களும் அறியாத படி மோகத்தில் ஆழ்த்துகிறேன் –
அனுக்ரஹாய லோகா நாம் ஆஸ்தித அண்டமஹம் ப்ரபோ -ஷீரோத மண்டலம் பாநோர் உபேந்த்ரம் ச ததா திவி-10-
-திருப்பாற் கடல் சூர்ய மண்டலம் ஸ்வர்க்கம் -எங்கும் வியாபி-
த்ரீணி தாமாநி மே சந்தி த்ரிதாமாஹ மத ஸ்ம்ருத -தத்ராபி துர் விபாவ்ய அஹம் ராஜஸைரபி தாமஸை -11-
த்ரிதாமம் -மூன்று மடங்கு / லீலா விபூதி நித்ய விபூதி ஷீராப்தி என்றுமாம் –ரஜஸ் தமஸ் -சம்சாரிகள் அறிய முடியாதே –
அவதார சஹஸ்ராணி கல்பே கரோமி அஹம் -ஆவிர்ப்பவாமி குத்ராபி பக்த அனுக்ரஹ காம்யயா -12-
ஆவிசாமி க்வசித் ஐந்தூன் க்வசித் ச அவதாரம் யஹம் -பித்ரு புத்ர ஸூஹ்ருத் ஸ்நேஹாத் காமாத் க்ரோதாத் ச மத்சராத்-13-
யதா பிரஜா பவிஷ்யந்தி இதி ஏவம் ஜென்ம பஜாம்யஹம் -குண கர்ம அபிவிருத்யர்த்தம் சதா கீர்த்தயதாம் ந்ருணாம் -14-
ஆத்விஷ்ட இவ ராகாத்யைர் அநாவிஷ்ட கரோமி ச பிரஜா நாம் அநு கம்பார்த்தம் புன அர்ச்சாத் மநாபுவி -15-
த்வீப வர்ஷ விபாகேஷூ தீர்த்தேஷூ ஆயத நேத ஷூ ச மானுஜ அர்ச்சாத் மநா அஹம் க்ராமே க்ராமே க்ருஹே க்ருஹே -16-
பும்சி பும்சி பவிஷ்யாமி தாரு லோஹ சிலாமய -அஹம் பஞ்ச உபநிஷத பர வ்யூஹாதிஷூ ஸ்தித–17-
ஆவிர்ப்பாவேஷூ திவ்யேஷூ ஸ்வ சங்கல்ப சரீரவான் -ஆவேசம்ச அவதாரேஷூ பாஞ்ச பவ்திக விக்ரஹ -18-
தாரு லோஹ சிலாம் ருத்ஸ்நா சரீர அர்ச்சாத்மக ஸ்ம்ருத -சேதன அசேதனை தேஹே பரமாத்மா பாவாம் யஹம் -19-
அர்ச்சாத்மனா அவதீர்ணம் மாம் ந ஜாநந்தி விமோஹிதா -க்ருத்வா தாருசிலா புத்திம் கச்சந்தி நரகாயுதம் -20-
அர்ச்சயந்த ஸ்துவந்தச்ச கீர்த்தயந்த பரஸ்பரம் நமஸ்யந்தச்ச மாம் பக்த்யா கச்சந்தி பரமம் பரம் -21-
அர்ச்சா சதுர்விதா ப்ரஹ்மன் ஆகமேஷூ மமேரிதா விமாநாநி ச தாவந்தி ப்ரதிமா சத்ருசானி ச -22-
திவ்யம் சைத்தம் வ்யக்தம் மானுஷம் சோதி பித்யதே க்ருத்ரிமம் த்ரிதயம் தத்ர ஸ்வயம் வ்யக்தம் அக்ருத்ரிதமம் -23-
ஸ்வயம் வ்யக்தம் -/-சைத்தம் -சித்த புருஷர் /திவ்யம் -தேவர் / மானுஷம் இப்படி நான்கு வகைகள் –
மூர்த்தயோபி த்விதா பிந்நாஸ் த்ரை வஸ்துகீ ஏக வஸ்துகீ ஏக வஸ்து த்விதா ப்ரோக்த மசலம் சலமேவ ச -24-
வ்யூஹ வ்யூஹாந்தர ஆதி நாம் பரஸ்ய விபவஸ்ய ச ஆவேசம் ச அவதாரணாம் ஆவிர் பாவஸ்ய சாக்ருதி -25-
ஸூ ரூபா ப்ரதிமா சோபநா த்ருஷ்ட்டி ஹாரிணீ மநோஹரா பிரசன்னா ச மாமிகா சில்பி சோதிநா -26-
ஊர்த்வ த்ருஷ்ட்டி மதோ த்ருஷ்டிம் திர்யக் த்ருஷ்டிம் ச வ்ரஜயேத் அன்யூனா நதிரிக்தாங்கீ மச்சித்ராம் சாபி கல்பயேத் -27-

ஆத்யம் ஸ்வயம் வ்யக்தம் இதம் விமானம் ரங்க சஞ்சகம் ஸ்ரீ முஷ்ணம் வேங்கடாத்ரிச் ச சாளக்கிராமம் ச நைமிஷம் -28-
முதல் முதலில் தானாக வெளிப்பட்ட ஸ்ரீ ரெங்க விமானம் –
தோதாத்ரி புஷ்கரம் சைவ நாராயணாஸ்ரம அஷ்டவ் மே மூர்த்த யஸ் சாந்தி ஸ்வயம் வ்யக்தா மஹீதலே -29-
யஜமானஸ்ய தே ப்ரஹ்மன் நத்வராக்நவ் து சஞ்சித ஆகம் ஆவிர்ப்பயிஷ்யாமி வரதஸ் சர்வ தேஹினாம் -30-
நீ வளர்க்கும் யாக அக்னியில் நான் ஆவிர்பவித்து ஜீவர்களுக்கு வேண்டிய அபீஷ்டங்களையும் அளிப்பேன் –
ததா விதாம் மத் ப்ரதிமாம் தத்ர த்வம் ஸ்தாபயிஷ்யஸி ததா ப்ரப்ருதி தத் ரூபம் ஸ்தாபயிஷ்யந்தி மாமிஹ-31-
அந்த நேரத்தில் நீ என் அர்ச்சா விக்ரஹத்தை பிரதிஷடை செய்வாய் -அது தொடக்கி பலரும் பல இடங்களில் செய்வார் –
சமுத்ரே தஷிணே அனந்த -ஸ்ரீ கண்ட கண்டிகா புரே விஸ்வ கர்மா ச நந்தயாம் தர்மோ வ்ருஷப பார்வதி -32-
த்வார வத்யாம் ஜாத வேதா ஸ்ரீ நிவாஸே சமீரணே விஷ்ணு தீர்த்தே வியத் தத்வம் கும்ப கோணே ஸூரா ஸூரா -33-
சார க்ஷேத்ரே து காவேரி தீர்த்தே நாக்யே அந்த தேவதா ஸ்வர்க்க த்வாரே தேவ்யதிதீ ருத்ராச்ச குசலா சலே -34-
அஸ்வி நாவஸ்வ தீர்த்தே மாம் சக்ர தீர்த்தே சதக்ரது உத்பலா வர்த்தகே பூமிர் வர்ணே கிருஷ்ண மங்கள -35-
நாராயண புர தேவீ இந்த்ராக்னீ வருணாசல ஏவமாதிஷூ தேசேஷூ ஸ்தாபயிஷ்யந்தி தேவதா -36-
தெற்கில் உள்ள சமுத்திரத்தில் ஆதிசேஷன் -கண்டிகா புரத்தில் சிவன் -நந்த ஷேத்ரத்தில் விஸ்வ கர்மன் -வ்ருஷப மலையில் யமன் –
துவாரகையில் அக்னி -குருவாயூரில் வாயு -விஷ்ணு தீர்த்தத்தில் விநாயகன் -கும்பகோணத்தில் தேவர்களும் அசுரர்களும் -திருச் சேறையில் காவேரியும் –
தீர்த்த நத்தில் அன்ன தேவதை -சுவர்க்கத்தில் அதிதி தேவதை குசலாலத்தில் ருத்ரர்கள் -அஸ்வ தீர்த்தத்தில் அஸ்வினி தேவதைகள் –
சக்ர தீர்த்தத்தில் தேவேந்திரன் -உத்பலா வர்த்தகத்தில் பூமா தேவி -கிருஷ்ண மங்கலத்தில் வருணன் -நாராயண புரத்தில் மஹா லஷ்மி –
வருணாசலத்தில் இந்திரன் அக்னி -மேலும் பல இடங்களில் பல தேவர்கள் அர்ச்சா பிரதிஷ்டை செய்வார்கள் –
திவ்யாஸ்த்தா மூர்த்தயோ ப்ரஹ்மன் விமாநாநி ச தாநி வை -மார்கண்டேயோ ப்ருகுச் சைவ ப்ருகு தீர்த்தே அர்ச்சியிஷ்யதி -37-
மரீசிர் மந்த்ர க்ஷேத்ரே சித்ரகூடே பதஞ்சலி தாமிர பரணீ நதி தீரே ஸ்தாபவிஷ்யதி கும்பஜ -38-
இந்த்ரத்யும்நோ மஹா தேஜா பர்வத சத்ய சஞ்சிதே கோ கர்ணே பாண்டு சிகரே குபேர ஸ்தாபவிஷ்யதி -39-
சிபீர் நந்தபுரி ராஜா கும்பத்வாரே மஹோ தய கிருஷ்ண த்வைபாயநோ வ்யாசோ வ்யாஸ தீர்த்தே அர்ச்சியிஷ்யதி -40-
மைத்ரேயோ தேவிகா தீரே ஸுநக ஸுநகாஸ்ரம ஏவமாதிஷூ தேசேஷூ தத்ர சித்தா மஹர்ஷய -41-
மானுஷை ஸ்தாப்யதே யத்ர ஸ்ரத்தா பக்தி புரஸ் சரம் ததிதம் மானுஷம் ப்ரோக்தம் சர்வ காம பலப்ரதம் -42-
ஸ்தாப கஸ்ய தபோ யோகாத் பூஜாயாத் அதிசாயநாத் ஆபி ரூப்யா பிம்பஸ்ய சதா சந்நிஹித அஸ்மி அஹம் –43-
ஸ்வயம் வ்யக்த விமாநாநாம் அபிதோ யோஜன த்வயம் க்ஷேத்ரம் பாப ஹரம் ப்ராஹூர்ம் ருதாநாம் அபவர்க்கதம் -44-
யோஜாநம் திவ்ய தேசா நாம் சைத்தா நாம் அதர்மேவ ச மானுஷனாம் விமானாநாம் அபிதா க்ரோசமுத்தமம் -45-
க்ரஹமாத்ரம் ப்ரஸஸ்தம் தத் க்ரஹாரச்சா யத்ர வித்யதே சாளக்ராம சிலா யத்ர தத் ஸ்வயம் வ்யக்த சம்மிதம் -46-
யஸ்மின் தேசே சதுர்ஷ்வேகம் ந அர்ச்சயதே தாம மாமகம் சண்டாள வாச சத்ருச ச வர்ஜ்ஜயோ ப்ரஹ்மவாதிபி –47-
யத்ர துவாதச வை சந்தி விமாநாநி முரத்விஷ க்ராமே வா நகரே சபை தத் ஸ்வயம் வ்யக்தம் உச்யதே -48-
ஸ்வயம் வ்யக்தேஷூ சர்வேஷூ ஸ்ரீ ரெங்கம் சம் பிரசஸ்யதே-அபவர்க்க அத்ர நியத பரிதோ யோஜந த்வயே -49-
திர்யங்கோபி விமுச்யந்தே க்ஷேத்ரே அஸ்மின் நிவா சந்தியே பாஷண்டி நோ விகர்மஸ்தா கிமுத ப்ரஹ்ம வாதி ந -50-
பஞ்ச கால வித்யா நேந பஞ்சராத்ர யுக்த வர்த்தமநா ஆராதனம் சமீஹஸ்வ த்ரிகாலம் மே சதுர் முகே -51-
அபிகமனம் உபாதானம் இஜ்யாம் ஸ்வாத்யாயம் அன்வஹம் யோகம் அநு சந்த ததச்சித்ரம் பகவத் பக்த பரமம் பதம் -52-

————————————–

அத்யாயம் -6-துவாதச மந்த்ர மஹிமை –

கோ மந்த்ர கச்ச தே கல்ப பூஜநே புருஷோத்தம கிம் ச பூஜயதாம் பும்ஸாம் பலம் தத் ப்ருஹி மே அச்யுத -1-

ஸ்ரீ பகவான் உவாச
ஸாத்வதம் பவ்ஷ்கரம் சோதி தந்த்ரே தவே பஞ்ச ராத்ரிகே ததுக் நேந க்ரமேண ஏவ துவாதச அக்ஷர வித்யயா-2-
தீஷிதோ தீஷிதைஸ் சார்த்தம் ஸாத்வதை பஞ்சபி ஸ்வகை அஷ்டாங்கேந விதாநேந நித்யம் அர்ச்சய பங்கஜ -3-
பாஞ்ச ராத்ர ஆகமம் – துவாதச அக்ஷர வித்யையின் படி தீக்ஷை -ஐந்து ஸாத்வத்தையுடன் கூடிய அஷ்டாங்க விதானம் படி அர்ச்சனை செய்ய வேண்டும் –
அர்ச்சயன் ரங்கதாமநம் சிந்தயேத் துவாதச அக்ஷரம் சங்க பிரயச் சந்தச்ச காமிப்ய சித்தி மேதி ந சம்சய -4-
ப்ரஹ்மணோ மனவச்சைவ சக்ராச்சித்ர சிகண்டிந ப்ராக்தநை கர்மபி ப்ராப்தா ஆதி பத்யம் யதா விதி -5-
புக்த்வா விக்ந ஸஹஸ்ரேண கர்ம சேஷம் வ்ரஜந்தி தே தத் தத் கர்ம அநு சாரண சம் ப்ர்த்தயயா ப்ராப்ய தாநி ச -6-
புக்த்வா ச விவிதான் போகான் ஜாயந்தே ஸ்வஸ்வ கர்மபி -7-
பதவிகளை அனுபவித்து பூர்வ கர்ம அனுகுணமாக மீண்டும் பிறக்கிறார்கள் –
யஸ்து மத் பரமோ நித்யம் மனுஷ்யோ தேவ ஏவ வா புக்த்வாதிகாரம் நிர்விக்னம் கச்சேத் வைகுண்ட ஸம்பதம் -8-
பக்தனோ என்றால் தடைகள் நீங்கப் பெற்று ஸ்ரீ வைகுண்டம் அடைகிறான் –
தஸ்மாத் த்வம் அபி நிர்விக்னம் பிரஜா ஸ்ருஷ்ட்வா ப்ரஜாபதே த்விபரார்த்த அவசாநே மாம் ப்ராப்த ஸ்யாப்ய விபச்சிதம் -9-
நீயும் கல்பத்தின் முடிவில் எண்ணை வந்து அடையலாம்
பிரஜாபதி சதை பூர்வம் பூஜிதம் தாம மாமகம் துவாதச அக்ஷர நிஷ்ணாதோ நித்யமேவ சமர்ச்சய-10-
பல நூறு நான்முகங்களால் ஆராதிக்கப்பட்ட ஸ்ரீ ரெங்க விமானம் –
மந்த்ராந்தரேஷூ நிஷ்ணாத சப்த ஜன்மனி மாநவ -11-
ஸாவித்ரீ மாத்ர சாரோ யத் சப்த ஜன்மனி மாநவ அநு சான ஸ்ரோத்ரியோ வா க்ரதுஷ்வதிக்ருதோ பவேத்-12-
இதை தவிர்த்து வேறே மந்த்ரங்கள் ஏழு பிறவிகளில் ஜபித்து -அடுத்த ஏழு பிறவிகளில் காயத்ரி மந்த்ரம் ஜபித்து யாகங்கள் செய்யும் அதிகாரம் பெறுகிறான்
அதீத வேதோ யஜ்வா ச வர்ணாஸ்ரம பராயண மத் பக்தோ ஜாயதே விப்ரோ மம மந்த்ர பராயண -13-
அநந்ய மந்த்ர நிரதோ மத் பக்தோ மத் ஜன ப்ரிய துவாதச அக்ஷர நிஷ்ணாத க்ரமேண ச பவிஷ்யதி -14-
துவாதச அக்ஷர நிஷ்டா நாம் மாம் ஆகா நாம் மஹாத்மா நாம் அஹமேவ கதி தேஷாம் நான்யம் தேவம் பஜந்தி தே -15-
அதி பாப ப்ரசக்த அபி நாதோ கச்சதி மத் பர -ந சாபி ஜாயதே தஸ்ய மன பாபேஷு கர்ஹிசித்-16-
வாசுதேவ ஆஸ்ரயோ மர்த்யோ வாசுதேவ பாராயண சர்வ பாபா விசுத்தாத்மா யாதி ப்ரஹ்ம ஸநாதனம் -17-
ந வாசுதேவ பக்தா நாம் அசுபம் வித்யதே க்வசித் ஜென்ம ம்ருத்யு ஜரா வியாதி பயம் வாப்யுப ஜாயதே-18-
தஸ்மாத் சர்வாத்மந ப்ரஹ்மன் மத் பக்தோ தீஷிதோ பாவ மத் கர்மக்ருத் மத்பரமோ மாமேவைஷ்யதி சாஸ்வதம் -19-
அந்நிய கர்ம பரோ மர்த்யோ பிரஷ்டோ கச்சத்யதோ கதிம் மத் கர்ம நிரதோ மர்த்யோ நாத பததி கர்ஹிசித்-20-
போகேந புண்யம் மத் பக்த்யா பாதகம் ச விதூயதே துவாதச அக்ஷர நிஷ்ணாதா ப்ரயாந்தி பரமம் பதம் -21-
யதி மத் பரமோ மர்த்யா பாப கர்ம ஸூ ரஜ்யதே ஏக ஜென்ம விளம்ப்யாதி யாதி மத் பக்தன் உத்தமம் -22-
த்ராயதே கலு நாத்யர்த்தம் அந்யத் கர்ம ஸ்வநிஷ்டிதம் அபி தத்கர்ம வி குணம் த்ராயதே மஹதோ பயத் -23-
பஹு நாம் ஜன்மா நாம் அந்தே ஜ்ஞான வான் மாம் ப்ரபத்யதே வாசுதேவ சர்வம் இதி ச மஹாத்மா ஸூ துர்லப-24—ஸ்ரீ கீதை -7–19-
கத்வா கத்வா நிவர்த்தந்தே சந்த்ர சூர்யா உதயோ க்ரஹா-அத்யாபி ந நிவர்த்தந்தே துவாதச அக்ஷர சிந்தகா -25-
பாதகம் பாத நீயம் வா யதி வா கோவதாதிகம் யதி குர்வந்தி மத் பக்தா தேஷாம் தன் நாசயாம் அஹம் -26-
அநாசாரான் துராசாரான் அஜ்ஞாத்ருந் ஹீன ஜன்மன மத் பக்தான் ஸ்ரோத்ரியான் நிந்தன் சாத்யச் சண்டாளதாம் வ்ரஜேத் -27-
மத் பக்தான் மம வித்யாம் ச ஸ்ரீ ரெங்கம் தாம மாமகம் மத் ப்ரணீ தம் ச சஸ் சாஸ்திரம் யே த்விஷந்தி விமோஹிதா -28-
மத் பக்தான் மம வித்யாம் ச ஸ்ரீ ரெங்கம் தாம மா மகம் மத் ப்ரணீதம் ச சஸ்சாஸ்திரம் யே த்விஷந்தி விமோஹிதா -28-
ஜிஹ்வா துராத்மனாம் தேஷாம் சேத நீயா மஹாத்மபி -யதி நாம ஜகத் சர்வம் ஸ்ரீ ரெங்கம் இதி கீர்த்தயேத் -லோகவ் தவ் ஸ்வர்க்க நரகவ் கில பூதவ் பவிஷ்யத-29-
ஸ்ரீ ரெங்கம் யுக்தி மாத்திரத்தாலே ஸ்வர்க்கம் நரகம் இல்லாமல் முக்தி பெறலாம் –
ஸ்ரீ ரெங்கம் இதி யே மூடா ந வதந்தய விபச்சித தேஷாம் பிரதேய மன்னாத்யம் ஸ்வப்ய ஏவ பிரதீயதாம் -30-
திவி புவி அந்தரிக்ஷ வா யத்ர ரங்கம் வ்யவஸ்திதம் தஸ்யை திசே நமோ ப்ரஹ்மன் குரு நித்ய மதந்த்ரித-31-
எங்கே இருந்தாலும் ஸ்ரீ ரெங்கம் திசையை நோக்கி சோம்பலும் இன்றி நமஸ்காரம் செய்தல் வேன்டும் –
மந்த்ரைர் விம்சதிபி பூர்வம் அபிகம்ய திநே திநே ஒவ்பசாரிக சம்ஸ்பர்சைர் போஜ்யை போகை சமஸ்சர்ய -32-
தூப தீ பாத்ம ஆதர்சாதி போகஸ் ஸ்யாத் ஒவ்பசாரிக வாசோ பூஷாங்கராணாதி போகஸ் சம்ஸ்பர்ச உச்யதே -33 –
பாயஸா பூப பாகாதி போகோ போஜ்ய உதீர்யதே-34-

இத்யுக்த்வா பகவான் ரங்கீ ப்ரஹ்மாணம் பிதரம் மம தூஷ்ணீம் ஸ்ம சேத விச்வாத்ம தேவா நாமபி பச்யதாம்-35-
மகேஸ்வரன் நாரதர் இடம் இப்படி தந்தையான நான்முகன் இடம் ஸ்ரீ ரெங்க நாதன் உரைத்து மறைந்தான் என்றான்-
ததோ விமான மாதாய சத்தய லோகஸ்ய சீமநீ சபாரே விரஜாக்யாயாஸ் சரிதோ தாம வைஷ்ணவம் –36-
சத்யா லோக எல்லையில் உள்ள விராஜா கரையில் ஸ்ரீ ரெங்க விமானத்தை வைத்தான்
பிரதிஷ்டாப்ய யதா சாஸ்திரம் சஹிதோ விஸ்வ கர்மண துலாயாம் து ரவவ் ப்ராப்தே ரொஹிங்யாம் சசிநி ஸ்திதே -37-
பத்ராயாம் கிருஷ்ண பக்ஷஸ்ய ஹரி சன்னிததே விதே ததா ப்ரப்ருதி தத்தம் சத்யா லோகே வ்யவஸ்திதம் -38-
பத்ராய வருஷம் கிருஷ்ண பக்ஷம் துலா ராசி ரோஹிணி நக்ஷத்திரத்தில் விஸ்வகர்மா உடன் சேர்ந்து பிரதிஷடை செய்தான் –
ப்ராஹ்மனை பஞ்சராத்ரஞ்ஜை பஞ்சபிர் தீஷிதைஸ் ஸஹ நித்ய நைமித்திகை ச ஏவ ஹரிமா நர்ச்ச பத்ம பூ -39-
ஐந்து அந்தணர்கள் பாஞ்சராத்ர தீக்ஷை பெற்று ஆராதனம் செய்து வந்தனர் –
தத்ரைவ விஷ்ணு நக்ஷத்ர ப்ரஹ்ம ப்ரஹ்மர்ஷிபி ஸஹ உத்சவம் விதிவத் சக்ரே தத்ரைவ அவப்ருதகிரியாம் -40-
ப்ரஜாபதிம்ச் ச தஷாதீன் மநூன் ஸ்வாயம்பூவாதி கான் தேவாம்ச் ச அர்ச்சாபயாமாச ப்ரஹ்ம ஸ்ரீ ரெங்க சாயினம் -41-
யேஷூ ப்ரதீர பூத்தஸ்ய மானஸேஷ் வவ்ரஸே ஷூ ச தாம் ஸ்தான் அர்ச்சா பயாமச ப்ரஹ்ம ஸ்ரீ ரெங்க சாயினம் -42-
விவஸ்வத வை ஸ்ரீ ரெங்கமதர்சயன பங்கஜ தஸ்மை ப்ரோவாச பகவான் பஞ்ச ராத்ரம் ஸ்வயம் பிரபு -43-
தத்ர அர்ச்சியதி வை நித்யம் நித்யை நைமித்திகை அபி விவஸ்வான் மனவே ப்ராஹ தர்மம் பாகவதம்
த்விஜ ஸ் ச அர்ச்சயா மாச ஹரிம் ஸ்ரீ ரெங்க தாமிநி வை மனு -44-
விவஸ்வான் தன் புத்ரன் வைவஸ்த மனுவுக்கு உபதேசிக்க அவன் ஸ்ரீ ரெங்க நாதனை ஆராதித்து வந்தான் –
புத்ராய வைஷ்ணவான் தர்மான் மனு இஷ்வாகவே அப்ரவீத் இஷ்வாகுஸ் தபஸா லப்தவா ஸ்ரீ ரெங்கம் ப்ரஹ்மண அந்திகாத் –45-
வைவஸ்த மனு தன் புத்ரன் இஷ்வாகுக்கு உபதேசம் -அவன் கடுமையான தவம் மூலம் நான்முகன் இடம் இருந்து ஸ்ரீ ரெங்க விமானத்தை பெற்றான் –

அயோத்யாயாம் ப்ரதிஷ்டாப்ய யதா சாஸ்திரம் அபூஜயத் -ஏவம் பரம்பரா பிராப்தம்
விமானம் ரங்க சம்ஜ்ஞிகம் விபீஷணாய பிரதத்வ ராமோ ரங்கம் மஹாத்மனே -46-
தேநாநீதம் ச காவேரியாம் ஸ்தாபிதம் முனி சத்தமா ததா ப்ரப்ருதி காவேரியாம் சந்நிதத்தே சதா ஹரி –47-
பால்குநே மாசி தேவஸ்ய நக்ஷத்ரே பகதைவதே பால்கு நாமல பக்ஷஸ்ய சப்தமியாம் மந்தவாஸரே -48-
ரோஹிணீம் ரேவதீம் ச ஏவ கதயோ இந்து ஜீவயோ மத்யாந்திநே அபிஜித் காலே ஸ்த்ரீ பும்ஸே
சோபயாத்மக -விபீஷனேந காவேரியாம் ஸ்ரீ ரெங்கம் ஸூ ப்ரதிஷ்டிதம் -49-
பங்குனி மாதம் -சுக்ல பக்ஷம் -சனிக்கிழமை -சப்தமி திதி -ரோஹிணி நக்ஷத்ரம் -குரு ரேவதி நக்ஷத்திரத்தில் உள்ள போது
மத்யான நேரம் அபிஜித் காலத்தில் காவேரி கரையில் விபீஷணனால் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டது –
ததா ப்ரப்ருதி காவேரியாம் ஸ்ரீ ரெங்கம் தாம நாரத கல்பாந்தஸ் தாயி ஸம்பூதம் த்ருச்யதே அத்யாபி பாவநை -50-
நாரதா -இந்த கல்பம் முடியும் வரை அனைவரும் காணலாம் படி ஸ்ரீ ரெங்க விமானம் அங்கேயே இருக்கும் –
இதி தே சர்வமாக்யாதம் தேவர்ஷே தேவ சேஷ்டிதம் ரஹஸ்யம் பரமம் போக்யம் யஜ் ஞாத்வா அம்ருதம் அஸ்நுதே -51-
இந்த ரஹஸ்யம் அறிந்தவர் மோக்ஷம் பெறுவார் –
ய ஏவம் கீர்த்தயேன் நித்யம் ரங்க ஆவிர்பாவம் உத்தமம் சர்வ பாப விநிர்முக்தஸ்ய யதி பரமம் பதம் -52-
இதை படிப்பவர் பாபங்கள் நீங்கப் பெற்று மோக்ஷம் அடைவார்கள் –
ந வாஸூ தேவாத் பரம் அஸ்தி மங்களம் ந வாஸூ தேவாத் பரம் அஸ்தி பாவனம்
ந வாஸூ தேவாத் பரம் அஸ்தி தைவதம் ந வாஸூ தேவாத் பரம் அஸ்தி பிரணிபத்ய சீததி –53-

ஆறாம் அத்யாயம் சம்பூர்ணம் –

————————————

அத்யாயம் -7- இஷ்வாகு சக்ரவர்த்தியின் தவம் –

கதம் ஸ்ரீ ரெங்கமதுலம் ப்ரஹ்ம லோகாதிஹா கதம் இஷ்வாகுணா தபஸ் தப்தம் கதம் ராஜ்ஞா மஹாத்மநா-1-
நாரதர் மகேஸ்வரன் இடம் கேட்டார் –
விபீஷனேந ஸா நீதம் விமானம் ரங்க சம்ஜ்ஞிதம் விமானம் வைஷ்ணவம் திவ்யம் கதமந்தே பவிஷ்யதி ஏதத் சர்வம் மமாக்யாஹி நமஸ்தே சந்த்ர சேகரே-2-
விபீஷணன் எவ்வாறு காவேரி கரைக்கு கொண்டு வந்தார் -எதிர்காலத்தில் எப்படி இருக்கும் -அருள் கூர்ந்து உரைப்பீர் -என்றான் –

வராஹஸ்ய ச கல்பஸ்ய மநோர் வைவஸ்வ தஸ்ய ஹி சதுர் யுகே ச ப்ரதமே மனு புத்ரோ மஹாயசா-3-
இஷ்வாகுர் நாம ராஜாசீத் அயோத்யா நகராதிப மஹா பாகவதோ ப்ரஹ்மன் பஞ்ச கால பாராயண -4-
வேத வேதாங்க தத்வஜ்ஜோ நீதி சாஸ்த்ர விசாரத-பிதுராத்த தனுர் வித்யா பகவத் தர்ம கோவித-5-
வசிஷ்டஸ்ய முநே சிஷ்யோ யஜ்வா தண்டதர பிரபு யுத்தேஷூ ஜிதகாஸீ ச தஸ்யேயம் அபவன்மதி -6-
விஷயா சக்த சித்தாநாம் மோஹ வ்யாகுலிதாத்மா நாம் ஸ்ரேய அபிமுக மாயாதி ந கதாசன மாநஸம்-7-
ஸ்ராத்த தேவ பிதாஸ் மகம் விவஸ் வாம்ச் ச பிதா மஹ ப்ரஹ்ம லோகமிதோ கத்வா தத்ர ஆராத்ய ஜனார்த்தனம் -8-
அவாபதுர்யோக மோஷா வன்யே ச ப்ரஹ்ம வாதிந –ந ததா கந்தும் அஸ்மாபி சக்யோ லோகஸ் சனாதன -9-
கிம் உதாஸ்பதபத் யாத்யை கிம் புன ப்ராக்ருதைர் ஜனை மத் க்ருதே ஸகலோ லோகோ யதா முக்திம் ப்ரயாஸ்யதி -10-
ததா கதம் கரிஷ்யாமி பூஜயிஷ்யேகதம் ஹரிம் அனயா சிந்தயா அப்ருச்சத் ஸ்வ குரும் ப்ரஹ்மணஸ் ஸூ தம் -11-
தன் குருவான வசிஷ்டரை நாடி சந்தேகங்களை கேட்டான் –
ச சோவாசா ப்ரஸஸ்யை நம் வசிஷ்ட அருந்ததீ பதி -த்வயா சம்யக் வ்யவஸ்திதம் இஷ்வாகோ ஸ்ருணுமோ வச -தபசைவ தவா பீஷ்டம் சித்திம் இத்யவதாரய -12-
தவம் மூலம் மட்டுமே நிறைவேறும் –
புரா கில மயா த்ருஷ்டும் சத கோடி ப்ரவிஸ்தரே புராணே முனிபி த்ருஷ்டம் அர்த்தமாகமிநம் ச்ருணு -13-
பவந்தம் உதிஸ்யேக சத்ய லோகாத் ஸ்வயம் புவ ஜெகதாம் உபகாரய விஷ்ணோர் தர்ம கமிஷ்யதி-14-
இந்த உலகோர்க்கு உபகாரம் செய்து அருளவே ஸ்ரீ ரெங்க விமானம் சத்யலோகத்தை அடைந்தது –
தபஸா தோஷிதஸ் துப்யம் தத் ச தஸ்யதி லோக க்ருத் –15-
அயோத்யாயாம் சிரம் காலம் ஸ்ரீ மத் ரங்கம் பவிஷ்யதி அவதீர்ய பவத் வம்சே ராமோ நாம ஜனார்த்தன -16-
திரு அயோத்யையிலே நெடும் காலம் இருக்கும் -உன் வம்சத்தில் ஸ்ரீ ராமன் ஆவிர்பவிப்பான்
நிஹநிஷ் யதி துர்வ்ருத்தம் ராவணம் லோக ராவணம் விபீஷணாய தத் பிரார்த்ரே பிரியாய பிரிய காரணே-17-
பிரியம் விமானம் ஸ்ரீ ரெங்கம் ராம தேவ ப்ரதாஸ்யதி ச து நிஷ்யதி காவேரியாம் சந்த்ர புஷ்கரணீ தடே-18-
பிரியத்தால் விபீஷணனுக்கு அழிக்க -அவன் காவேரி கரையில் சந்த்ர புஷ்கரணீ தடாகத்தின் அருகில் பிரதிஷ்டை செய்வான் –

தத்ர சோழர் பவத் வம்சயைர் ஹ்ருஷீகேச அர்ச்சயிஷ்யதி தத்ரா கல்பம் அவஸ்தாய கல்பாந்தே சத்யமேஷ்யதி -19-
உன் வம்ச சோழர்கள் ஆராதிப்பர் -கல்ப முடிவில் மீண்டும் சத்யலோகம் வந்து சேரும் –
கல்பே கல்பே திவோ பூமிம் ஆகமிஷ்யதி ரங்கராட் த்வி பரார்த்தாவசாநே ச ஸ்வ தாம பிரதிபஸ்யதே-20-
ஜனா நாம் தஷிணாத்யா நாம் காவேரீ தீர வாசினாம் தயிதஸ் ஸர்வதா தேவோ விஷ்ணு ஸ்ரீ ரெங்க கோசர -21-
அவித்வாம்ச அபி அதர்மிஷ்டா ஹீநஜா க்ருபயஸ்ததா தஸ்மிந் தேசே விமுச்யந்தே யத்ர ரங்கம் வ்யவஸ்திதம் -22-
யதா து பஹவ பாபா க்ருதக்நா நாஸ்தி காச்சடா முச்யந்தே ரங்கம் ஆச்சித்ய ததா ப்ரஹ்ம சிவாதய -23-
விக்னம் சரந்தி தத்தேச நிவாஸே தத்ர தேஹி நாம்-யதா பிரஜா ஸூ தயதே பகவான் பக்த வத்ஸல-24-
ததா ததாதி ஸர்வேஷாம் நிவாஸம் தத்ர தேஹினாம் – யதா து வர்ண தர்மஸ் தைச் சதுராச்மம் ஆச்ரிதை–25-
சாத்விகை பிரசுரம் ரங்க ததா விக்நோந வித்யதே தஸ்மாத் லோகஹி தார்த்தாய
தபஸ் தீவ்ரம் சமாசர மம ஆஸ்ரம சமீபே த்வம் அஷ்டாக்ஷர பராயண –26-
ஏவம் உக்தாஸ்து குருணா மஹிஷ்யா ஸஹ மாநவ -தாதாச்ரயே தபஸ் தேபே தன்மன அநந்ய மானச -27-
க்ரீஷ்மே பஞ்சாக்னி மத்யஸ்தே சிசிரே ஜல கோஸரே ஆர்த்ர வஸ்த்ரஸ்து ஹேமந்தே வர்ஷா ஸ்வ ப்ராவகாசக-28-
வாதா தபஸஹ ஷாந்தோ நிர்த்வந்த்வோ நிஷ் பரிக்ரஹ தம் து பர்யசரத் தேவீ தபஸ்யந்தம் தபஸ்வி நீ-29-

தஸ்ய த்ருஷ்டா தபோ நிஷ்டாம் சதக்ரது முகா ஸூ ரா –கஸ்யாயம் இச்சதி பதம் இத்யா சன்ன ஆகுலேந்திரியா -30-
இந்திராதி தேவர்கள் இவன் தபஸை வியந்து இருந்தனர் –
தஸ்ய தர்ம விகாதார்த்தம் சர்வாஸ் சமந்தர்ய தேவதா -மன்மதம் ப்ரேஷயாமா ஸூ வசந்தம் மலயா நிலவ் -31-
தவத்தை கலைக்க மன்மதன் வசந்தம் மலய மாருதம் போன்றவற்றை இஷ்வாகு மன்னன் இடம் அனுப்பினார் –
அப்ஸரோபி பரிவ்ரு தாஸ்தே கச்சன் ஸ்தஸ்ய சாச்ரமம் தபஸ் யந்தம் மஹா ராஜம் ஸ்தாணு பூதம் ஜிதேந்த்ரியம் -32-
விக்நை சம்யோஜயாமாஸூர் விவிதைர் அப்ஸரோகணா -33-
மன்மதேந அப்ஸரோபிச்ச பஹுதா விப்ரலோபித ந சசால மஹா ராஜோ மீநைரவ மஹா ஹத -34-
சிறிய மீன் பெரிய ஏரியில் பாதிப்பு இல்லாமல் போலே இவனும் இருந்தான் –
சமாதேர் விரதஸ் ச அத த்ருஷ்ட்வா காமம் சமா கதம் ஆதித்யம் கல்பயா மாச தஸ்ய அப்சரஸாம் அபி -35-
விருந்தினர்களுக்கு வேண்டிய உபசாரங்களை செய்தான் –
பீதா ப்ரீதா ததோத் விக்நா விஸ்மிதா லஜ்ஜி தாஸ் ததா -விலஷாச் சைவ தே அந்நிய அந்நிய மித மூசு பரஸ்பரம் -36-
அஹோ தார்ட்யம் அஹோ தார்ட்யம் அஹோ ஷாந்தி அஹோ தம அஹோ விரக்தி ராதித்யம் அஹோ அஸ்ய மஹாத்மந-37-
மன்மதாதிகள் வெட்கம் கொண்டு இவன் தபத்தை மெச்சி பேசினார் –
துர்ஜய அயம் இஹ அஸ்மாபி கிமன்யை க்ரியதாம் இதி இஷ்ட சித்திம் மஹா ராஜோ லப்ஸ்யதே ந சிரேண வை –38-
இவன் தன் விருப்பம் சீக்கிரம் அடைவான் -என்றார்கள் –
இதி சாமந்த்ர்ய தே சர்வே ராஜா நாம் ப்ராஞ்ஜலிம் ஸ்திதம் ச பத்நீகம் அவோசம்ஸ் தே முகே நாத்மமுகோ த்விஜ -39-
பத்னி யுடன் இஷ்வாகு இவர்களை வணங்கக் கண்டனர் –
இஷ்வாகோ தாபஸ அசி த்வம் இந்திரியாணி ஜிதா நிதே -யேஷாம் நிர் ஜயாத் ராஜன் பதந்தி நிரயே ஜநா -40-
இந்திரியங்களை வென்று சிறந்த தபஸ்வீயாக உள்ளாய் -என்றான் –
அஹம் ந நிர்ஜித பூர்வம் முனிபி பாவிதாத்ம-மத் ஜயாய ப்ரவ்ருத்த அபி ருத்ர க்ரோதந நிர்ஜித -41-
என்னை யாராலும் வெல்ல முடியாது -ருத்ரன் க்ரோதத்தால் வென்றான் என்றான் மன்மதன் –
மயா நிர் ஜீயதே சர்வம் ஜகத் ஸ்தாவர ஜங்கமம் ந ஜீயதே ஸேத் க்ரோதேந ஜீயதே நாத்ர சம்சய -42-
மயா க்ரோத சஹாயேந ப்ரஹ்மா லோக பிதாமஹே பதி பஸூ நாம் பகவான் மஹேந்த்ரச்ச ஸதக்ருது -43-
வசீக்ருதா மஹாத்மன கோ ந ஜாநாதி தா கதா ஜிதஸ் ச அஹம் த்வயா ராஜன் ச க்ரோதா பத்ர மஸ்து தே -44-
கோபத்தை வென்று நீ வெற்றி கண்டாய் அரசனே –
காம க்ரோத வஸாஸ் சர்வே தேவர்ஷி பித்ரு தாநவ ஆவாமபி வஸே விஷ்ணோர் தேவ தேவஸ்ய சக்ரிண-45-
ச த்வம் பகவதோ விஷ்ணோ துல்ய தத் பக்தி பாவித-அபீஷ்ட சித்திர்பவது தவ கச்சா மஹே வயம் –46-
ஸ்ரீ விஷ்ணு இடம் ஆழ்ந்த பக்தன் நீ -எங்களால் வசப்படுத்த முடியாது -உன் ஆசை நிறைவேறும் என்று சொல்லி புறப்பட்டனர் –

இத்யுக்த்வா ப்ரயயுஸ் சர்வே தச்சாபய விஹ்வலா -ஆ ச சஷூர ஸேஷேண தேநாநாம் தஸ்ய சேஷ்டிதம் -47-
கதேஷூ தேஷூ ராஜர்ஷி தபோ பூய சமாஸ்தித -ஸ்ரீ மத் ரங்கம் மஹத் தாமே இத்யுக்த்வா தூஷ்நிம் அபூத் புன -48-
ராஜ ரிஷி -பட்டம் பெற தகுதியான மன்னன் தபத்தில் ஆழ்ந்து ஸ்ரீமத் ரங்கம் மஹத் தாம -உச்சரித்தபடி தவத்தில் ஆழ்ந்தான் –
தஸ்ய தத் சரிதம் ஸ்ருத்வா சக்ர ஸஹ மருத் கணை-ஐராவதம் சமாஸ்தாய தத் தபோவனம் கதம் -49-
ச த்ருஷ்ட்வா சக்ரம் ஆயந்தம் சமாதேர் விரதோ ந்ருப -இந்த்ராய ச பரிவாராய ஆதிக்யம் கர்த்துமுத்யதே -50-
தஸ்ய த்ருஷ்ட்வா தபஸ் சித்தம் சக்ர க்ரோத வசங்கத-வஜ்ரம் பிராஸ்யன் நரேந்த்ராய வ்ருத்ராயேவ மஹாத்மன-51-
வ்ருத்தா சூரன் மீது எரிந்தது போலே இவன் மேலும் வஜ்ராயுதத்தை எறிந்தான் இந்திரன் –
ச த்ருஷ்ட்வா வஜ்ரம் உத்க்ருஷ்டம் சத பர்வ ஸதக்ருதோ ச ஸ்மார சக்ர ஹஸ்தஸ்ய சக்ரம் சத்ரு விதாரணம் -52-
சக்ராத் தாழ்வானை எண்ணித் த்யானித்தான் –
அந்தரா சக்ரம் ஆயாந்தம் தஸ்ய வஜ்ரம் ஆஸீஸமத் தன் மோகம் ந்யவதத் பூமவ் ச வ்ரீட அபூத் புரந்தர -53-
ச வஜ்ரம் விததீ பூதம் த்ருஷ்ட்வா தேவை சமன்வித -ச தனம் ப்ரஹ்மணோ கத்வா தஸ்மை சர்வம் ந்யவேதயதி-54-
சக்கரத் தாழ்வான் வருவதை கண்ட வஜ்ராயுதம் விழ இந்திரன் வெட்கம் அடைந்தான் –நான்முகன் இடம் சென்று சொன்னான் –
ஸ்ருத்வா அஜ தஸ்ய சரிதம் தைவதைரநு வர்ணிதம் தஸ்ய பிரபாவம் இஷ்டம் ச ஜ்ஞாதும் லோகபிதா மஹ -55-
நிமீலி தாஷ்ட நயநோ யுயோஜாத் மானம் ஆத்மநி-ஸ்ரீ ரெங்க நயநே சித்தம் உத்யுக்தம் தஸ்ய பூப்ருத-ஜ்ஞாத்வா சதுர் முகோ ப்ரஹ்மா யோகயுகாதோ முமோஹ வை -56-
கேட்ட நான்முகன் ஸ்ரீ மஹா விஷ்ணுவை த்யானித்தான் -இஷ்வாகு மன்னன் ஸ்ரீ ரெங்க விமானம் கொண்டு போவதற்காக தான் தாபம் செய்கிறான் என்று அறிந்து மயங்கினான் –

ஷணேந ஆசுவாஸ்ய ச ஜ்ஞானவான் ஸஹதேவை பிதா மஹ ஸ்ரீ ரெங்கத் தாம யத்ர ஸேதே ஸ்ரீ யபதி -57-
தேவோ தேவேந்திர ஸஹிதம் த்ருஷ்ட்வா தேவம் பிதாமஹம் க்ருதாஞ்சலி புடம் தீநமேவ மாஹ ஜனார்த்தன -58-
ப்ரஹ்மன் அஹம் பிரசன்ன அஸ்மி அஸ்மி தவ தவம் மா விஷீததா-மயா சங்கல்பிதம் பூர்வம் புராணார்த்தம் இமாம் ச்ருணு -59-
த்வய அர்ச்சித அஹம் அதுநா ஸ்ரீ ரெங்க தாம்நி பங்கஜ அயோத்யாம் கந்தும் இச்சாமி ரகுபி பரிபாலிதாம் -60-
தான் அயோத்யைக்கு செல்ல விருப்பம் கொண்டமையும் ராகு வம்ச அரசர்கள் ஆராதிப்பார்கள் என்பதையும் கூறினார் –
தே மாம் அத்ர அர்ச்சயிஷ்யந்தி சதுர்யுக சதுஷ்டயம் -தத பரம் ப்ரயாஸ்யாமி காவேரீம் சோள பாலிதாம் -61-
சந்த்ர புஷ்கரணி தீரே சயிஷ்யே அஹம் சதுர்முக சப்த மன்வந்தரம் ஸ்தித்வா தத்ராஹம் திவ சஷயே -62-
தவ அந்தகம் உபேஷ்யாமி ததா த்வம் ம அர்ச்சியிஷ்யஸி விமானே அஸ்மின் அநேநைவ விக்ரஹேண சதுர்முக -63-
ஏழு மன்வந்தரங்கள் அங்கேயே இருந்து – நான்முகன் காலம் முடிந்த பின்பு -அடுத்த நான்முகன் அர்ச்சிக்கும் படி -மீண்டும் வருவேன் –
கதாகதம் கரிஷ்யாமி தவைததபி ரோஸதாம் த்ரி லோகம் அர்ச்சித்தஸ் ச அஹம் த்வய அஸ்மின் நேவ விக்ரஹே -64-
தவ முக்திம் பிரதாஸ்யாமி த்வி பரார்த்தே கதி சதி ஏகாஹம் அர்ச்சனம் யத்ர ப்ரதிமாயாம் ந வித்யதே -65-
மஹான் தோஷ சம்பவித பிராயச்சித்தம் ததா பவேத் -66-
உனக்கு முக்தி ஆயுள் காலம் முடிந்ததும் அளிப்பேன் -எந்த விக்கிரகத்துக்கும் ஓரு நாள் ஆராதனை தடைப் பட்டாலும் பிராயச்சித்தம் செய்ய வேன்டும்
ஷண் மாஸாப் யந்த்ரே லுப்த பூஜாஸூ பிரதி மாஸூ ச -புன ப்ரதிஷ்டோ கர்த்தவ்யேத்யாஹூ சாத்வத வேதின –67-
ஆறு மாசம்-சாத்விக சம்ஹிதை அறிந்தவர்கள் கூறுவார் –
த்வாத சர ப்ரமாணே த்ரை கால்ய அபி அர்ச்சனம் மம க்ரியதே ஸர்வதா தஸ்மாத் லுப்த தோஷ ந வித்யதே -68-
பிராயச்சித்தம் ந கர்த்தவ்யம் ந பிரதிஷ்டா ச பங்கஜ ஸ்வயம் வ்யக்த அஸ்மி பூஜா ச க்ரியதே பவதான்வஹம் -69-
திவ்யே சித்தே மானுஷே ச மம பிம்பே சதுர்முகே தத்ர ஸாங்கர்ய தோஷேஷூ பிராயச்சித்தம் விதீயதே-70-
ந தத்ர சங்கரோ தோஷ ந ந்யூநாப் யதிகேஷூ ச சுபமேவ மனுஷ்யானாம் ஸ்ரீ ரெங்கே விததாம்யஹம் -71-
தஸ்மாத் இஷ்வாகவே ப்ரஹ்மன் தேஹி ரங்கம் அநுத்தமம் த்வயி அர்ச்சித அஹம் ராத்ரவ் ச ஸ்ரீ ரெங்கம் த்வாம் உபைஷ்யதி -72-
இத்யுக்தோ ஹரினா ப்ரஹ்ம ஸ்ரீ ரெங்கம் தாம வைஷ்ணவம் தாஷ்ய மூர்த்தி சமாரோப்ய ஹம்ஸ மாருஹ்ய ச ஸ்வயம் யதவ் தபோவனம் தத்து யத்ர ராஜா வ்யவஸ்தித -73-
தே நாதி ப்ரீதமநஸா ஸத்க்ருத சாரசாசந தஸ்மை ப்ராதான் மஹத்தா-

ஏழாம் அத்யாயம் சம்பூர்ணம் –

———————————————————

அத்யாயம் -8-திருக் காவேரியின் கரையில் ஸ்ரீ ரெங்க விமானம் –

லப்த்வா விமானம் ஸ்ரீ ரெங்கம் இஷ்வாகுச் சிரஸா ததத் அப்யுத்கத பவ்ர ஜன அயோத்யாம் பிறவிசைத்த புரீம் -1-
உத்தரஸ்ய புரத் வாரஸ்ய உதக்ரோ சார்த்த கோஸரே சரயு வா தமஸா யாச்ச மத்ய தேசே சமே சுபே -2-
அயோத்யாபி முகம் ரங்கம் பிரதிஷ்டாப்ய யதாவிதி அலஞ்ச கார பிரகார பிரபா மண்டப கோபுரை-3-
திரு அயோத்யா வட திசையில் -அரை க்ரோச -3500-அடி தூரத்தில் -சரயு தமஸா -நதிகளுக்கு நடுவில் -ப்ரதிஷ்டை
-பிரகாரங்கள் கோபுரங்கள் மண்டபங்கள் -அலங்காரம் –
ப்ராஹ்மணைரபி பூயிஷ்டை -அர்ச்சகை பரிசாரகை -அந்யைச் ச வேத தத்வஞ்ஜை கரோதாக்ருதம் ந்ருப -4-
குரோர் வசிஷ்டஸ்ய ததா ஜாபாலே கஸ்ய பஸ்ய ச வாம தேவஸ்ய ஸா வாஸம் தத்ர சக்ரே மஹீ பதி -5-
நித்யை நைமித்திகை ச அந்யை கர்மபி சாஸ்த்ர சோதிதை -வசிஷ்டஸ்ய மதே ஸ்தித்வா ராஜா தேவ முபாஸரத் -6-
பால்குனே மாஸூ தேவஸ்ய நக்ஷத்ரே பகதைவதே உத்சவ அவப்ருதம் சக்ரே புத்ர பவ்த்ரை சமன்வித -7-
தத் வம்ச்யைரபி பூ பாலைச் சதுர்யுக சதுஷ்ட்யம் அர்ச்சிதோ பகவான் ரங்கீ ஸ்ரத்தா பக்தி புரஸ்சரம் -8-
த்ரேதா யுக பஞ்சமே து ராஜா தசரதோ ந்ருப புத்ரார்த்தம் அஸ்வமேதேந யஷ்டும் சமுபசக்ரமே -9-
ஐந்தாவது த்ரேதா யுகத்தில் அந்த குலத்தில் தசரத சக்ரவர்த்தி பிள்ளை பேறுக்காக அஸ்வமேத யாகம் செய்தார் –
தத்ர சர்வே சமாயாதா பிருதிவ்யாம் யே மஹீஷித சோளேஷூ தர்மவர்மேதி விக்யாதோ தர்ம வத்ஸல -10-
அந்த யாகத்துக்கு பல அரசர்கள் -அழைக்கப் பட்டனர் -சோழ அரசன் தர்ம வர்மனும் இருந்தான் –
ஜஹ்வாகேண சமாஹூதோ யஜ்ஞார்த்தம் ராஜ சத்தம அயோத்யாம் ஆகத அபஸ்யத்யத்ர ரங்கம் வ்யவஸ்திதம் -11-
தத்ர பூஜா விதா நாம் ச சர்வாச் வைவார்த்த சம்பத ராஜ்ஜோ யஞ்ஞ ஸம்ருத்திம் ச த்ருஷ்ட்வா புத்தி மதாகரோத்-12-
இஷ்வாகுணா தபஸ் தப்த்வா லப்தம் ஸ்ரீ ரெங்கம் உத்தமம் தத் பிரபாவாதியம் தேஷாம் விபூதிர் விஸ்த்ருதா புவி -13-
அஹம் ததா தபஸ்தப்ஸ்யே யதா ஸ்ரீ ரெங்கம் உத்தமம் அசாதாரணம் அஸ்மாகம் பவேத் போக அபவர்கதம்-14-
இதி நிச்சிதய யஜ்ஞாந்தே ஸ்வதேசம் புநராகத சந்த்ர புஷ்கரணீ தீரே தபஸ் தப்தம் உபாக்ரமாத் -15-
தர்மவர்மாவும் தவம் செய்ய தயாரானான் –

தத் ரத்யா முனயோ த்ருஷ்ட்வா தம் ந்ருபம் முனி சத்தம -இத மூசு ரநூஸாநா தபஸே க்ருத நிச்சயம் -16-
கிமர்த்தம் த்வம் மஹா ராஜ தபஸ் தப்ஸ்யசி ஸூ வ்ரத -ந பஸ்யாமச்ச தே கிஞ்சித் அஸித்தம் அபி வாந்திதம் -17-
ஸ்ரீமத் ரங்கம் மஹத்தாம ஸ்வயம் வ்யக்தம் ஸ்ரீ யபதே ஆ நேதும் அஹம் இச்சாமி புண்யேந ஸ்வேந கர்மணா -18-
யதா ப்ரஹ்மா யத் இஷ்வாகுஸ் ததா லோக ஹிதாய வை யுதிஷ்யே அஹம் மஹாபாகா பகவத் பிச்ச அநு மன்யதாம்-19-
முனிவர்கள் இடம் தவம் மூலம் உலக நன்மைக்காக ஸ்ரீ ரெங்க விமானம் இங்கு வர முயலுகிறேன் -உங்கள் ஆசீர்வாதம் வேன்டும் –
அலம் தே தபஸா ராஜன் சித்தம் இஷ்டம் விசிந்த்ய உஜ்ஜித்வா தாபஸம் தேஷம் புராணார்த்தம் இமாம் ச்ருணு -20-
நி தவம் செய்ய வேண்டாம்-உன் விருப்பம் நிறைவேற்றிற்று என்று கொள்வாய் -புராண செய்தியை கேள் -என்றார்கள் –
இத உத்தரத க்ரோச மாத்ரே சைவ மஹீபதே யுஷ்மத் புராதனபுரீ வித்யதே ஸ்தாந சோஷிதா -21-
வடதிசையில் க்ரோச தூரத்தில் -நிசுளா பூரி -புராதான நகரம் -அழிக்கப் பட்ட நிலையில் உள்ளது -ஒரு சிறிய இடமே எஞ்சி உள்ளது –
யத்ர பூர்வம் மஹா தேவ க்ருத்தோ யுஷ்மத் புராதனம் பஸ்மாவ சேஷம் அகரோத் ப்ரத்யும்னமிவ சஷூஷா –22-
உம வம்ச மூல புருஷனை அங்கு சிவன் மன்மதனை எரித்தது போலே எரித்தான் –
தாம் உத்தரேண விதித சத்ய தர்மேதி சம்ஜ்ஞயா ஹிரண்ய கேசிநோ தால்ப்யஸ் யாஸ்ரம பாப நாசன -23-
அந்த இடத்தில் வடக்கே சத்ய தர்மம் ஆஸ்ரமம் -ஹிரண்ய கேசி -பாபத்தை நாசம் ஆக்க வல்லவர் -இருந்தார் –
புலத்ஸ்ய சிஷ்யஸ்ய முநே புண்ய சீலஸ்ய பூபதே -தத்ரா சாமாசிமா வயம் கஸ்மிச்சித் காரணாந்தரே -24-
புலத்ஸ்ய முனிவரின் சீடர் -நாங்கள் அனைவரும் ஒரு காலத்தில் அந்த ஆஸ்ரமத்தில் இருந்தோம் –
தத் உத்தரத பச்சாத் நீலி வனம் இதி ஸ்ருதம் -தத்ர வயாக்ரா ஸூரம் ஹத்வா பகவான் பூத பாவன-25-
மேலும் வடக்கில் நீலி வனம் இருந்தது -அங்கு ஸ்ரீ மன் நாராயணன் வ்யாக்ராசூரனை வதம் செய்தான் –
தேவை பரிவ்ருத சர்வை தால்ப் யஸ்ய ஆஸ்ரமம் ஆவிசத்-தால்ப்யேந அபி அர்ச்சித தத்ர சம்ய கர்க்க புரஸ் சரம் –
அஸ்மா பிச்ச ஸ்துதோ தேவோ பக்த்யா ஸூக் தைச்ச வைஷ்ணவை -26-
அங்கிருந்து ஸ்ரீ மன் நாராயணன் தால்ப்யர் ஆஸ்ரமம் அடைய நாங்கள் ஸ்துதித்தோம் –
அப்யர்த்தித ததாஸ் மாபி தால்ப்யேந ச மஹீ பதே-நித்ய வாஸம் குருஷ்வாத்ரே த்யாதரேண புன புன –27-
நாங்கள் அவனை அங்கேயே நித்ய வாஸம் செய்து அருள பிரார்த்தித்தோம் –

உவாச ப்ரீயா மாணேந வசநேந ஜனார்த்தன -28-
அசிரேனைவ காலேந பவதாம் ஹித காம்யயா ஆக மிஷ்யாமி காவேரியாம் சந்த்ர புஷ்கரணீ தடே -29-
கூடிய விரைவில் வருவேன் என்று அருளிச் செய்தான் –
ராவணே நிஹதே பாபே மாயா ராகவ ரூபினா விபீஷணா பதேஸேந ஸ்ரீ ரெங்கம் தாம மா மகம் –30-
சந்த்ர புஷ்கரணி தீரே சஹஸ்ய ஜாயாஸ்து சைகதே அனந்த பீடே ஸ்ரீ ரெங்கம் யூயம் த்ரஷ்யத மா சிரம் -31-
இத்யுக்த்வா ப்ரயயவ் தேவோ தேவைரநுகதோ ஹரி -அஸ்மாபி அநு யாதாச்ச யாவத் ஆதித்ய மண்டலம் -32-
ஸ்ரீ மன் நாராயணன் இவ்வாறு அருளிச் செய்த பின்பு சூர்யமண்டலம் செல்ல நாங்களும் சென்றோம் –
தத ப்ரதி நிவ்ருத்தாம்ச் ச த்ருஷ்ட்வாஸ்மான் பவதாம் குரு -இதமாஹ மஹா தேஜா ஆதித்யோ பகவான் ந்ருப –33-
உனது வம்ச குரு சூரியன் எங்கள் இடம் பின் வருமாறு உரைத்தார் –
ஆராதி தோ மயா பூர்வம் ப்ரஹ்ம லோகே ஜகத்பதி -ஸ்ரீ ரெங்க சாயநோ தேவோ மயா சாப்யர்த்திதஸ் ததா -34-
ப்ரஹ்ம லோகத்தில் ஆராதித்து வந்தேன் -அவர் இடம் இவ்வாறு விண்ணப்பித்தேன் –
மத் வம்சஜை புத்ர பவ்த்ரை நித்யம் ஆராத்யதாம் பவான் ததாநீம் அப்ரவீத் தேவம் ப்ரசன்னோ ரங்கராட் ஸ்வயம் -35-
என் வம்சாதிகளும் உன்னை ஆராதிக்க வேன்டும் என்று பிரார்த்திக்க -மகிழ்ந்து ஸ்ரீ ரெங்க நாதன் உரைக்கத் தொடங்கினான் –
அயோத்யாயாம் பவத் வம்ஸ்யை காவேரியாம் ச திவாநிஸம் அர்ச்சித அஹம் பவிஷ்யாமி நரை அந்யைச் ச மா மகை -36-
திரு அயோத்யையிலும் திருக் காவேரி தீரத்திலும் உம் வம்சத்தார் இரவும் பகலும் தொடர்ந்து ஆராதிப்பர் –
கலவ் து பாப பூயிஷ்டே கதி சூன்யேஷூ தேஹேஷூ -ஸூலப அஹம் பவிஷ்யாமி ஸர்வேஷாம் ஹித காம்யயா –37-
யதா து பஹுபி பாபை நாஸ்திகைச்சாபி சம்வ்ருத -ததா து துர்லப அஹம் ஸ்யாம் கலிகாலே து காஸ்யபே-38-
ஏவமாஹ ஹரி ப்ரீத புரா மாம் ரங்கேதந தஸ்மாத் -ஸ்ரேயோர்திபி விப்ரை காவேரீ சேவ்யதாம் நதீ -39-
ஐஷ்வாகாச்சைவ சோளாச் ச மம ப்ரீதி கராச் ச தே தர்ம வர்மனாம் உத்திச்ய த்ருவ மேஷ்யதி ரங்க ராட் -40-
இதி ஆதித்ய வச ஸ்ருத்வா நிவ்ருத்தா சமோ வயம் ந்ருப ததா ப்ரப்ருதி வாச அத்ர க்ருஹீத அஸ்மாபிரேவ ச -41-
ஜாதோ தசாரதாத் ராமோ ராவணம் ச ஹநிஷ்யதி நிர் பயாத் பவிஷ் யாமோ வயம் ராஜன் ந சம்சய -42-
ரங்கம் விமானம் ஆதாய ராக்ஷ சேந்த்ரோ விபீஷண -ஆகமிஷ்யாதி ராஜேந்திர சத்யம் அஸ்மா பிரீரிதம்-43-
ச த்வம் கச்ச மஹா பாக ராஜ்யம் தர்மனே பாலய துப்யம் நிவேதியிஷ்யாமோ ராக்ஷ சேந்த்ர சமா கதே -44-
ஆகவே நீ தவம் செய்ய வேண்டாம் -நாட்டில் சென்று ஆட்சி செய்வாய் -விபீஷணன் வரும் பொழுது உனக்கு தெரிவிப்போம் என்றார்கள் –

இத் யுக்தோ முனிபி ராஜா தர்மவர்மா மஹா முநே காவேரியா தக்ஷிண தீரே ஸ்வாம் புரீம் நிசுளாம் யயவ்-45-
மகேஸ்வரன் நாரதர் இடம் கூறத் தொடங்கினார் -தென்கரையில் உள்ள இடத்தை நிசுளாபுரி -என்று மாற்றினான் –
அத காலேந தேவேந ராம ரூபேண ராவணம் ஹத்வா விபீஷணச் சைவ லங்கா ராஜ்யே அபி ஷேசித—46–
அயோத்யாதிபதி ராமோ யஜ்ஞசாம்ச ஸமுத்பவம் -ஆத்மாநம் யஷ்டுமாரேபே ஹயமேதன கர்மணா -47-
தர்மவர்மா சமாஹூதோ யஜ்ஞார்த்தம் யஜ்ஞமூர்த்திநா -அயோத்யாம் ஆகமத் தஸ்ய நகரீம் கீர்த்தி வர்த்தி நீம் -48-
அஸ்வமேத யாகம் செய்து அருளும் ஸ்ரீ ராமனால் அழைக்கப்பட்டு தர்மவர்மன் மீண்டும் அயோத்யைக்கு சென்றான் –
நிவ்ருத்த மாத்ரே சத்ரே து ராம மா மந்தர்யா ஸத்வர -யத் கிஞ்சித் உபவிஸ்ய ஸ்வம் ராஜ்யமேவாப்ய வர்த்ததே -49-
ஸத்க்ருத சர்வ சன்மானை விஸ்ருஷ்டச் ச மஹாத்மநா நிசுளா மக மத்ரம் யாம் நகரீம் சோள பூபதி -50-
விபீஷணஸ்ய சன்மானம் கர்த்தும் சர்வ குணோத்தாரம் தேவஸ்ய உத்சவ சாமக்ரீ பூஜோ கரணாநீ ச -51-
சில்பி நச் சாஸ்த்ர நிபுணான் ப்ராஹ்மணாம்ச் ச தபஸ்விநி சர்வம் சமுதிதம் க்ருத்வா லங்கேந்திர ப்ரத்யபாலயத் -52-
அத மீநரவவ் மாஸே வசந்த்ரது குணான்விதே -ப்ரஜாபத்யே ச நக்ஷத்ரே பத்ராயாம் மந்த வாஸரே –53-
உஷ காலே சுபே லக்நே ராமேணாக்லிஷ்ட கர்மணா இஷ்வா கூணாம் குலதனம் ஆத்மந அப்ய கீதம் ததா -54-
ஸ்ரீ மத் ரங்கம் மஹத் தாம சத் விஜம் ச பரிச்சதம் தத்தம் ராக்ஷஸ ராஜாய ப்ரியாய ப்ரிய காரினோ-55-
மீன -பங்குனி மாதம் -சனிக் கிழமை -கிருத்திகை -வசந்த ருது -காலையில் குல தனம் -பிரியத்துடன் விபீஷணனுக்கு ஸ்ரீ ராமன் வழங்கினான் –
விபீஷண அபி ராமாய ப்ரணிபத்ய மஹாத்மாந-சிரஸ் யாதாய தத்தாம ச சிவைஸ் ஸஹ ராக்ஷஸ -56-
ச லங்காபி முகஸ் தூர்ணம் ப்ரயயவ் ப்ரீத மானஸ நபோ மத்ய கதே ஸூர்யே சந்த்ர புஷ்கரணி தடே -57-
அனந்த பீடே ஸ்ரீ ரெங்கம் ஸ்தாப யாமாஸ ராக்ஷஸ ஆஸூதோ தர்ம வர்மா ச ப்ராஹ்மனை தத் ஷனேந வை -58-
முனிவர்கள் தர்ம வர்மாவுக்கு அறிவிக்க அவனும் விரைந்தான் –
ராஜ்ஞா ச முனிபிஸ்சைவ சத்க்ருதோ ராக்ஷஸேஸ்வர -தேவச்ச பூஜிதோ விப்ரை பூ புஜா ராக்ஷஸேன ச -59-
சேதே குருகதே லக்நே ரோஹிண்யாம் மாசி பல்குனி சவ்ரி வாரே ச காவேரியாம் ஸ்ரீ ரெங்கம் ஸூ ப்ரதிஷ்டிதம் -60-
புவவ் பூத்யை பூபுஜாம் பூ ஸூ ராணாம் திவோ குப்த்யை ச்ரேயஸே தேவதானம்
ஸ்ரேயை ராஜ்ஞாம் சோளவம் சோத்பவாநாம் ஸ்ரீ மத் ரங்கம் ஸஹ்ய ஜாமா ஜகாம-61-
பங்குனி மாதம் சுக்ல பக்ஷம் ரோஹிணி நக்ஷத்ரம் ஞாயிற்றுக் கிழமை சுப லக்கினம் -பூமியின் நன்மைக்காகவும் -அரசர்களின் நலனுக்காகவும் –
அந்தணர்கள் ஸ்வர்கம் -தேவர்கள் செழுமைக்கும் சோழ அரசர் பரம்பரை விருத்திக்கும் திருக் காவேரி கறியில் ஸ்ரீ ரெங்க விமானம் பிரதிஷ்டை செய்யப் பட்டது –

எட்டாம் அத்யாயம் சம்பூர்ணம் –

————————————————

அத்யாயம் -9-விபீஷணன் புறப்படுதல் –

ததோ விபீஷனோ ராஜா சந்த்ர புஷ்கரணீ ஜலே ஸ்நாத்வா து மூல மந்தரேண தேவான் சந்தர்ப்ய வாரிணா -1-
காவேரீ தோயம் அமலம் ஆதாய மணி ஸந்நிபம் கல்ஹார உத்பல பத்மாநி புண்யாம் ச துளஸீம் அபி -2-
புன்னாக சம்பக அசோக பாடலீ பகுளாநி ச உபாதாய யதா சாஸ்திரம் அர்ச்சயாமாச கேசவம் –3-
அஷ்டாங்க விதி நிஷ்ட்வா தம் ததஸ் துஷ்டாவ ராக்ஷஸ தேவ சாஸ்த்ர புராணோக்தை ஸ்தோத்ரை ஸ்துத்யம் ஜகாத் பதில் -4-
தர்ம வர்மோ பநீதைச்ச போகைருச்ச அவசைரபி ஸ்தோத்ர பாடைச் ச விப்ராணாம் து தோஷ புருஷோத்தம –5-
ததோ வீபீஷணம் ராஜா தர்ம வர்மா க்ருதாஜ்ஞலி யயாசே கதி சித்காலாநிஹை வாஸதாம் பவாநிதி -6-
ஸ்வோ தேவஸ் யோத்சவோ பாவீ மஹான் இஷ்வா குணா -ததர்த்தம் கம்யதே லங்கா க்ஷிப்ரம் இத்யாஹ ராக்ஷஸ -7-
இஹ உத்சவ அபி பவிதேத் யாஹ ராஜா வீபீஷணம் தத் இத் யுக்தஸ் ததா சக்ரே சர்வம் அப் யவ்த்சைவம் விதிம் -8-
தர்ம வர்மா வேண்டுகோள் படி இங்கேயே இருந்து உத்சவம் பண்ண விபீஷணன் சம்மதித்தான் –
விப்ரைர் விபீஷனோ ராஜா விதி சிஷ்யைச் ச பஞ்சபி -உத்சவம் விதிவத் சக்ரே சம்பதா தர்ம வர்மண-9-
அத்யந்த அபி நவை த்ரவ்யை ஹவிர்பி ஸ்வாது பிஸ்ததா -அலங்காரைச் ச விவிதைர் அர்ச்சிதோ விபு ரீஸ்வர -10-
விபீஷணச்ச ஸூப்ரதிஸ் ஸத்காரை தர்மவர்மண அன்னசாலாச் ச விவிதா பானசாலாச் ச பூபதி உத்ஸவார்த்தம் ச மேதாநாம் சக்ரே ராஜா ந்ருணாம் முநே –11-
சந்த்ர புஷ்கரணி தீரே புன்னாக தரு ஸோபிதே மண்டபே சோழ சிம்ஹஸ்ய ப்ரவ்ருத்தோ தேவதோத்சவ -12-
நவாஹம் உத்சவம் க்ருத்வா ராஜாயாம் நவமேஹி நி-சக்ரிரே அவப்ருத ஸ்நாநம் விஷ்ணு பக்தா விமத்சரா—13-
தத்ரத்யா ப்ராஹ்மணா சர்வம் தர்ப்பிதா தர்ம வர்மணா அன்ன பாநைச் ச வாசோபி தஷிணாபி ததைவ ச -14-
அர்த்த மாசோ ஷித தத்ர ஸத்க்ருதோ தர்ம வர்மணா மைத்ரே மித்ரோ தயாத் பூர்வம் பிரசஸ்தே ராக்ஷஸேஸ்வரே–15-
தர்ம வர்மணமா மந்த்ர்யா தத்ரத்யாம் ப்ராஹ்மணா நபி விமானமைச் சதாதாதும் சிரஸா ராக்ஷஸ ஸ்வயம் -16-

நாசகத் ரங்கம் உத்தர்த்தும் அபி சர்வ ப்ரயத்நத-நிஷ் ப்ரயத்நதம் தத ராஜா நிஷ்சாத ஸூ துக்கித-17-
தமஸ்ரு பூர்ண வதனம் பதிதம் பாத மூலயோ உத்தி தோத்திஷ்ட வத்ஸேதி விஷ்ணு ராஹ வீபீஷணம் -18-
அயம் மநோ ஹரோ தேச பரிதஸ் ஸஹ்ய கன்யயா சந்த்ர புஷ்கரணீ ஸேயம் பாவநி பாப நாசி நீ-19-
அயம் ச பக்திமான் ராஜா தர்ம வர்மா சதா மயி இமே ச முநய புண்யா வசந்த்யத்ர விகல்மஷா -20-
அத்ரைவ வஸ்தும் இச்சாமி கச்ச லங்காம் விபீஷண -21-
புரா வ்ருத்தமித்தம் ச அத்ர ஸ்ரோதும் அர்ஹஸி ராக்ஷஸ விந்திய பாதே மஹா நத்ய சர்வா சமுதிதா புரா -22-
தத்ர கந்தர்வ ஆகச் சதி விச்வாவ ஸூரிதி ஸ்ருத ச ப்ரணாம் அஞ்சலிம் க்ருத்வா தக்ஷிணாம் திசை மாஸ்தித-23-
ததோ விவாத சம்பூதோ நதீ நாம் தத்ர ராக்ஷஸ மம பிரணாமம கரோத் ம மாயமிதி வை மித -24-
விந்திய மலை அடிவாரம் -நதிகள் சேரும் இடம் -விச்வா வஸூ கந்தர்வன் -அங்கு இருந்து தென் திசை பார்த்து கை கூப்பி -எல்லா நதிகளும்
என்னையே வணங்கினான் -என்று போட்டி போட்ட பூர்வ விருந்தாந்தம் ஒன்றை விபீஷணனுக்கு ஸ்ரீ ரெங்க நாதன் கூறினான் –
சமுத்திரம் தக்ஷிணம் கத்வா ச கந்தர்வ பதி ப்ரபோ ப்ராபோகயத் பத்ம நாபம் நபஸ்யே மாசி சம்யத–25-
அயனே சோத்தரே ப்ராப்தே நிவ்ருத்தச் ச உத்தராம் -திசாம் புன பிராணம மகரோன் நதீ நாம் தத்ர காயக -26-
த்வயா நமஸ்க்ருதம் கஸ்யா இத் யுக்தே யாதிகா அதர வ தஸ்யை க்ருத ப்ரணாம அஸாவித் யுக்த்வா ப்ரயயவ் ச ச -27-
ஆதிக்யம் ப்ரதி ஸர்வாசாம் தாஸாம் வாதோ மஹான் அபூத் -ந அஹம் இதி ஏவ நத்ய தத் ஷணேந விசஸ்ரமு -28-
கங்கா யாச்சாபி காவேரியா ந விஸ்ராந்தி ததா பவத் வாதாச் ச ஸூ மஹா நா ஸீத் அன்யோன்ய ஆதிக்ய காரனாத்-29-
சதனம் ப்ரஹ்மணோ கத்வா ப்ருச்சதாம் பரமேஷ்டி நம் கங்காதிகா ந சந்தேக இதி உவாச பிரஜாபதி -30-
இத்யுக்த்வா துக்கிதா சைவ காவேரீ ஸஹ்ய பர்வதே தபஸா தோஷ யாமாஸ ப்ரஹ்மணம் ராக்ஷஸாதிப -31-
கங்கா ஆதிக்யம் அபீப்ய சந்தீ சிர காலம் சரித்வார தஸ்யை வரம் ததவ் ப்ரஹ்மா கங்கா சாம்யம் மஹா மதே -32-
ஆதிக்யம் ந மயா தாதும் சக்யம் இதி ஏவ ச அப்ரவீத் சார க்ஷேத்ரே து காவேரீ சம்ஸ் தாப்யா பிரதி மாம் மம -33-
கங்கையை காட்டிலும் அடர்ந்த நிலையை நான்முகன் அளிக்க மறுத்து விட சாரக்ஷேத்ரம் திருச் சேறையில்–எனது அர்ச்சா விக்ரஹம் ப்ரதிஷ்டை செய்தாள்-
சிரம் ஆராத்யா மாச வரோ தத் தஸ் ததா மயா ஸா ஸ்துத்வா ப்ரணீபத்யாஹ காவேரீ மாம் சரித்வரா -34-
தேவ த்வத் அங்க்ரிம் சம்பந்தா கங்காம் மத்த அதிரிஸ்யதே -கங்கா சாம்யம் மயா லப்தம் ஆதிக்யம் ந கதஞ்சன -35-
தஸ்யை வரம் ஆதாத்தத்ர காவேரியை கமலேக்ஷண மத் சம்பந்தோத்பவம் தஸ்யா மஹாத்ம்யம் கேந ஸாத்யதே ததாபி மத் ப்ரஸாதேன கங்காய அதிகா பவ-36-
மத் சம்பந்தாய காவேரீ த்வன் மத்யே தாம மா மகம் -ஆகமிஷ்யதி ரங்காக்யம் யத்ர நித்யம் வசாம் யஹம் -37-
நித்ய வாஸம் கரிஷ்யாமி த்வன் மத்யே சரிதாம் வரே கங்காய ஆதிகா பூயா நித்ய யோகான் மயா ஸஹ -38-
நித்ய சம்பந்தத்தால் கங்கையில் புனிதமாய் காவேரி ஆவாய் -என்று அருளினேன் –

பிரதிஜ்ஞாதம் மயா பூர்வம் இத்தம் ராக்ஷஸ புங்கவ தவாபி முகமே வாத்ர சயிஷ்யே அஹம் விபீஷண -39-
கச்ச லங்கா மயா தத்தாம் புங்ஷ்வ ராஜ்யம் அகண்டகம் -40-
ஆகையால் நான் இங்கேயே தெற்கு நோக்கி உன்னை கடாஷித்திக் கொண்டே நித்ய வாஸம் செய்வேன் -ணீ இலங்கையில் நிம்மதியாக ஆட்சி செய் –
இத்யுக்தோ தேவதேந ரங்க தாம்நா விபீஷண பாதயோ பிரணிபத்யாஹ ப்ராஞ்சலி ப்ரஸ்ரயான்வித –41-
யத்யயம் வ்யவசாயஸ்தே தேவ தேவ ஜகத் பதே அஹம் அபி அத்ர வத்ஸ் யாமி ந த்வம் உத்ஸ்ரஷ்டும் உத்சஹே -42-
கர்ம பூமவ் மநுஷ்யானாம் ஹிதாய அர்ச்சித்மநா மயா ஆவிர் பூதம் அதஸ் தேஷாம் கரிஷ்யாமி ஹிதம் மயா -43-
ந த்வயா ஸஹ வஸ்த்வயம் மனுஷ்யை ராக்ஷஸாதிப தவ தத்தம் ச ராமேண லங்கா ராஜ்யம் விபீஷண -44-
ஆயுச்ச பரமம் தத்தம் ஐஸ்வர்யம் அதுலம் புவி அவசாநே அஸ்ய கல்பஸ்ய மயா ஸஹ விபீஷண –45–
உபேஷ்யசி ப்ரஹ்ம லோகம் புனர் லங்காம் ஸமேஷ்யஸி த்வி பரார்த்த அவசாநே த்வம் மயா ஸஹ விபீஷண ப்ரயாஸ்யசி பரம் லோகம் சர்வ பிரளய வர்ஜிதம் -46-
ஆயுர் ஆரோக்யம் ஐஸ்வர்யம் அந்யத் சர்வம் ச மே ப்ரபோ தத்தம் ராமேண தேவேந முக்தி சம்பிரார்த்திதா மயா -47-
ததர்த்தம் ரங்க தாமை தத்தத் தமேவ தயாளுநா முச்யதே கதமே தஸ்மாத் சம்சாராத் தத்வ தஸ்வ மே -48-
பால யந்தோ மம ஏவ ஆஜ்ஞாம் விபீஷண முமுஷவ யோகார்த்த நச்ச புருஷா போகிநோ யே ஸூராஸ ரா -49-
யஜ்ஜேந தபஸா தாநைர் அந்யைச் ச சுப கர்மபி மமைவ க்ரியதே ப்ரீதிர் மத் ஆஜ்ஞாம் அநு பாலய-50-
ராஜ்யம் குருஷ்வ தர்மேண மதர்த்தம் மாம் அநுஸ்பரந் மா பவாத்மா த்வதீ யாச்ச தேச மேதம் வ்ரஜம் து வை -51-
மாம் ஏவ அநுஸ்மர சதா த்வாம் அஹம் சம்ஸ்ராமி ச உபாயம் அபவர்க்கஸ்ய ரஹஸ்யம் அபி மே ச்ருணு -52-
சர்வ கர்மாணி ஸந்த்யஜ்ய சர்வ கர்ம பலாநி ச சரணம் மாம் பிரபத் யஸ்வ சர்வ பந்த விமுக்தயே -53-
இத் யுக்தோ ரங்க நாதேந லங்கா நாத அபி நாரத ப்ரணம்ய தேவம் பஹூச பிரயயவ் ஸ்வாம் புரீம் ப்ரதி -54-
கதே விபீஷனே ப்ரஹ்மன் தர்ம வர்மா சயு த்விஜை சம்யுக் விதானம் கரோத் யத்யத் கர்தவ்யம் அத்ர வை -55-
ததா ப்ரப்ருதி காவேரியாம் ஸ்ரீ ரெங்கம் தாம நாரத கல்பாந்தஸ் தாயி ஸம்பூதம் த்ருச்யதே அத்யாபி மாநவை -56-

ஒன்பதாம் அத்யாயம் சம்பூர்ணம் –

——————————————–

அத்யாயம் -ஒன்பது தீர்த்தங்களின் பிரபாவம் –

ஸ்ரீ ரெங்கஸ்ய விமானஸ்ய பரிதோ யோஜந த்வயே க்ஷேத்ரே நிவாஸ நாம் பும்ஸாம் பாதகம் ந ஏவ வித்யதே -1-
ஸ்ரீ ரெங்க யாத்ரா ஸ்ரீ ரெங்க தீரயாச சைவ நாரத உத்தாரயதி சம்சாரான் நித்ய வாஸஸ்து கிம் புன -2-
சந்த்ர புஷ்கரணீ யத்ர ஸரஸீ பாப நாசிநீ தத்ர ஸ்நானம் மநுஷ்யானாம் சர்வோரிஷ்ட நிவாரணம் -3-
புரா காஸ்யப சாபேந நிஸ் தேஜஸ்க க்ருதோ விது தத் சேவயா மஹத் தேஜ ப்ரத்ய பத்யத நாரத -4-
ப்ரச்சாயச் ச ச கந்திச் ச புன்னாகஸ் தத்ர திஷ்டதி புரா சந்த்ர மசா ராஜ்ஞா ப்ரதிஷ்டாப்ய விவர்த்தித-5-
தம் த்ருஷ்ட்வா முச்யதே பாபைஸ் ஸ்புருஷ்ட்வா லஷ்மீம் அவாப்நுயாத் ஜ்ஞானவான் ஸ்யாத்தம் ஆஸ்லிஷ்ய தஸ்மாத் தம் அபிவாதயே -6-
தத் சாயாயாம் க்ருதம் தானம் ஜெப ஹோமம் ஸூரார்ச்சனம் பித்ரூணாம் பிண்ட தானம் ச மஹதஷய்யம் உச்யதே -7-
பாரசர்யோ மஹா தேஜா தத்ர ஆஸ்தே முனி சத்தம புஷ்கர புஷ்கராஷாச் ச குமுத காம ஏவ ச -8-
விஷ்ணு பாரிஷாதா ஹி ஏதே தீர்த்தம் ரஷந்தி ஸர்வதா வாஸூ தேவேதி தேவஸ்ய தத்ர நாம பிரசஸ்யதே-9-
வேத வியாசர் அந்த புன்னை மரத்தில் நித்ய வாஸம் -புஷ்கரர் போன்ற மஹா விஷ்ணு பரிகரங்கள் அத்தை ரக்ஷணம் –
செய்கிறார்கள் – இன்றும் தீர்த்த கரை வாஸூ தேவன் சந்நிதி உண்டே –
கண நாதம் நமஸ் க்ருத்ய ஸ்நாத்வா சம்ய யதாவிதி கீர்த்தயித்வா வாஸூ தேவம் மந்த்ரமே நமுதா ஹரேத் -10-
அசேஷ ஜகத் ஆதார சங்க சக்ர கதாதர அநுஜ்ஞாம் தேஹி மே தேவ யுஷ்மத் தீர்த்த நிஷேவனே-11-
இத் யுக்த்வா மூல மந்த்ரேண ஸூக்தேந புருஷஷ்ய வா -ஸ்நாத்வா சந்தர்ப்பயேத் தேவம் வாஸூ தேவேதி நாமத-12-
ரிஷிம் சந்த்ர மசம் தேவம் கணநாம் ததைவ ச தத் யாச்ச சக்திதோ தாநம் சர்வ பாபாபநுத்யதே-13-
திலதானம் விசேஷேண தஸ்மிந் தேசே பிரசஸ்யதே தத்ர ஸ்நானம் ச தானம் ச சர்வ பாபாபநோதனம் -14-
புரஸ்தாத் தஸ்ய தீர்த்தஸ்ய பில்வ தீர்த்தம் மஹா முநே க்ருதாபசாரோ தேவஸ்ய புரா வைரோச நேர்மகே -15-
சந்த்ர புஷ்கரணி எதிரில் பில்வ தீர்த்தம் -இதுவே குணசீலம் -க்ஷேத்ரம் –
உசநா கில தர்சாந்த்யை தத்ர தேபே மஹத்தப பில்வச்ச ஸ்தாபிதஸ் தத்ர ஸ்ரீ கரஸ் ச ச தர்ச நாத் –16-
சுக்ராச்சாரியார் ஸ்ரீ வாமனன் இடம் செய்த அபசாரம் தீர தாபம் இருந்து இந்த பில்வ மரம் நட்டார் –
தத்ரர்ஷி பார்க்கவோ ஜ்ஜேயோ தேவதாம் ச கவிஸ் ஸ்வயம் ஸ்ரீ நிவாஸேதீ தேவஸ்ய தத்ர நாம பிரசஸ்யதே -17
பில்வ தீர்த்த ரிஷி பரசு ராமர் -சுக்ராச்சாரியார் தேவதை –இங்கு சர்வேஸ்வரன் ஸ்ரீ நிவாஸன் –
குமுதோ கண நாதச் ச தஸ்ய தீர்த்தஸ்ய ரக்ஷகவ் தத்ராபி ரஜதம் தேயம் ஹிரண்யம் ச விசேஷத -18-
அஸஹ்ய அநப சாராம்ச் ச ஷமதே தத்ர கேசவ தத்ர ஸ்நானம் ச தானம் ப்ரஹ்ம ஹத்யா பதோஷம் -19-

ஆக் நேப்யாம் திசி தீர் தஸ்ய ஜம்பூஸ் திஷ்டதி மா மக -அஸாச் சாஸ்த்ராண் யஹம் பூர்வம் ஆஜ்ஞாய பரமேஷ்டிந-20-
ஆக்நேயா திசையில் -ஜம்பு தீர்த்தம் -திருவானைக் கோயில் –மோஹ சாஸ்திரம் -சைவ ஆகமங்களை சிவா பெருமான் இயற்றினான் –
பிராணம்ய தத்ர தத் சாந்த்யை ப்ராதபம் தப உத்தமம் -அஹிர் புத்நீ நிஷிஸ் தத்ர தேவதாஹம் மஹேஸ்வர –21-
அந்த தீர்த்தத்தில் அஹிர் புத்நீ -ரிஷி -நானே தேவதை –
ஸூ நந்தோ கண நாதச் ச நாம தேவஸ்ய சாச்யுத-அன்னம் பிரதேயம் தத்ரைவ அச்யுத ப்ரீயதாம் இதி -22-
பக்த அபசாரம் அகிலம் சஹிதே தத்ர வை ஹரி -தத்ர ஸ்நானம் ச தானம் அபி அன்ன தோஷ அபநோ தனம் -23-

ததோ தக்ஷிண தோ வ்ருஷ திஷ்டதி அஸ்வத்த உச் சீரித கத்வா அஹல்யாம் தபஸ் தத்ர தேபே தேவ சதக்ரது -24-
ரிஷிஸ்து கௌதமோ நாம தேவதா பல ஸூதந அனந்த நாம தேவஸ்ய தத்ர தீர்த்தே பிரசஸ்யதே -25-
நந்தஸ்ய தஸ்ய தீர்த்தஸ்ய ரக்ஷகோ கணநாயக வஸ்திர தானம் விசேஷண ஹி அனந்த ப்ரீயதாம் இதி -26-
கன்யாதானம் ப்ரஸம்சந்தி பவேத் ப்ரீதயே அத்ர வை ஆகம்ய கமநாத் பாபாத் தத்ர ஸ்நாத்வா விமுச்யதே -27-

ததோ தஷிணத பச்சாத் பலாச திஷ்டதி த்ரும குஹோ மம ஸூதஸ் தத்ர தபஸா சக்திம் ஆப்த வான் -28-
அஹிர் புத்னி ரிஷி தத்ர தேவதா ஷண்முகோ குஹ கோவிந்தேன ஹரேர் நாம பத்ரச்ச கண நாயக-29-
பலத்த தீர்த்தம் -இன்றைய ஜீய புரம் –
கவ் பிரதேயா விசேஷண கோவிந்த ப்ரீயதாம் இதி தத்ர ஸ்நானம் ச தாநம் ச சம்சர்க்க விநாசனம் -30-
ப்ரீ திஸ்யாம் திசி புன்னாகோ வித்யதே பாத போத்தம-கத்வா து க்ருதிகா பூர்வம் தத்ர தேவோ ஹிதாசன-31-
தத் தோஷ சாந்தயே தேபே தப பரம துச்சரம் -ருஷிர்மரீசி தத் ரோக்தோ தேவதா ஹவ்ய வாஹன–32-
ஸ்ரீ பதிர் நாம தேவஸ்ய ஸூ பத்ர தீர்த்த ரஷக க்ருதம் பிரதேயம் தத்ராபி ப்ரீனாதி ஸ்ரீ பதி ஸ்வயம் -33-

பரதார க்ருதாத் பாபாத் தத்ர ஸ்நாத்வா விசுத்யதி தத உத்தரத பச்சாத் பகுள த்ரும உச்ச்ரித-34-
ப்ருஹஸ்பதி ரிஷி தத்ர தேவதா நாம் புரோஹித தேவதா ச சஹஸ்ராஷோ நம விஷ்ணோச்ச மாதவ –35-
சண்டகோ கண நாதச்ச தஸ்ய தீர்த்தஸ்ய ரஷக தத்ர வாச பிரதாத் த்வயம் ஆயுஷ அபி விருத்தயே -36-

தத்ர ஸ்நாத்வா நர சுத்யேத் கோவதாத் ஸ்த்ரீவதாத் அபி கதம்ப உத்தரே வ்ருஷ உத்தமோ நாம வை ஹரி -37-
கதம்ப மரம் -உத்தம கோயில் க்ஷேத்ரம் –
ஈஜேஹி ஜனகஸ் தத்ர ச தஸ்மாத் ரிஷி உச்யதே தேவதா பத்மயோநிச்ச கருடஸ் தீர்த்த ரஷக -38-
தத்ர ம்ருஷ்டம் பிரதாத்தவ்யம் அன்னம் ஆரோக்ய வ்ருத்தயே -பிரதி க்ருஹ க்ருதாத் பாபாத் தத்ர ஸ்நாநவ விசுத்யதி -39-

தத உத்தர பூர்வம் ஆம்ரஸ் திஷ்டதி பாதப ரிஷி வசிஷ்ட தத் ரோக்தோ தேவதா ச திவாகர -40-
வடக்கே மா மரம் –லால்குடி பாதையில் தாளக்குடி -என்னும் இடம் –
ஹ்ருஷீ கேசேதி தேவஸ்ய தத்ர நாம பிரசஸ்யதே விஷ்வக்ஸேநோ மஹா தேஜாஸ் தஸ்ய தீர்த்தஸ்ய ரஷக -41-
பூமி தானம் ப்ரஸம்சந்தி தத்ர சாம்ராஜ்ய ஸித்தயே மாதா பித்ரு க்ருதாத் பாபாத் தத்ர ஸ்நாத்வா விசுத்யதி -42-

சர்வத்ரைர் வம்ருஷிம் தேவம் அதி தைவதம் கணாதிபம் -ப்ராஹ்மாணம் ஸூர்யம் இஷ்வாகும் ராகவம் ச வீபீஷணம் -43-
உத காஞ்சலிபி சம்யக் த்வாம் ச மாம் சைவ தர்ப்பயேத் ஜெப ஹோம அர்ச்சனம் தானம் ததா ப்ராஹ்மண தர்ப்பணம் -44-
தத் தன் நாம்நா ஹரே குர்யாத் தத் ப்ரீதிம் காசிஷம் வதேந் வாசயேத் ப்ராஹ்மணாம்ஸ் தத்ர தத் தத் ப்ரீத்யா சிக்ஷம் புன -45-
சர்வத்ரைவ காவேரியாம் ஸ்ரீ ரெங்கேசம் விசேஷத ஸ்நாந காலே ஜபேன் மந்த்ரம் ஸாம்ஸாகாஸூ சோதிதம்-46-
யத்யத் தீவ்ரம் துஷ்க்ருதம் யத் ச கிஞ்சித் சாரீரம் யன் மாநஸம் வாசிகம் வா சத்ய புநீஹி பய சாம்ருதேந கவரே கந்யே மம கர்ம யச்ச-47-
நாராயணீய சகாயம் த்ருஷ்டேயம் வேதஸா ஸ்வயம் ப்ரஸம்ஸா ஸஹ்ய கந்யாயா பும்ஸாம் பாபாப நுத்தயே -48-
அஷ்ட தீர்த்த சமீபே தாம் அஷ்ட வ்ருஷோப சோபிதாம் ஜூஷ்டாம் ச விஷ்ணு நா புண்யாம் சந்த்ர புஷ்கரிணீம் சுபாம் -49-
த்ருஷ்ட்வா ஸ்ப்ருஷ்ட்வா ததா ஸ்நாத்வா பீத்வா சம்ப்ரோஷ்ய புன கீர்த்தயித்வா ததா ஸ்ருத்வா முச்யதே சர்வ கில்பிஷை -50-
அந்யத்ராபி பிரதேஷூ யத்ர ருத்ர ஜலாசயே சந்த்ர புஷ்கரணீத் யுக்த்வா ஸ்நாத்வா தஸ்யார்த்த பாக்பவேத் -51-
ஏதேஷி சர்வ தீர்த்ததேஷூ ஏகாஹ் நோவ ப்ரதக்ஷிணாம் ஸ்நாத்வா ப்ரணம்ய ரங்கேசம் புநாநி தசா பூருனாந் -52-
ஏகாதச்யாம் உபோஷ்யைவ த்வாதஸ்யாம் ஸ்நாநம் ஆசரேத் தாரயே தாத்மநோ வம்ச்யான் சப்த சப்தஜ சப்த ச -53-

ஆவிர்பாவ ப்ரப்ருத்யே ததா கல்பாந்தம் விசேஷத ஏதத் ஸ்ரீ ரெங்க வ்ருத்தாந்த கச்சித் சம்யக் ச்ருதஸ் த்வயா –56-
கச்சித் வியவசிதச் சார்த்த சந்தேஹா விகதஸ் தவ -கச்சித் ஜ்ஞாதா பகவதோ வ்யாப்திர் விஷ்ணோர் மஹாத்மந -57-
நமோஸ்து தே மஹா தேவ க்ருதக்ருத்ய அஸ்மி சாம்ப்ரதம் சர்வஜ்ஞஸ் த்வம் தயாளுஸ் த்வம் தஸ்மாத் ஏதத் வயோதிதம் -58-
ஸ்ருதம் ஏதத் ஸேஷேண மமைகாக்ரேண சேதஸா ஸ்ரோதவ்யம் நாத்ய தஸ்தீஹ நமஸ் துப்யம் நமோ நம-59-
ய ஏதத் ரங்க மஹாத்ம்யம் வைஷ்ணாவேஷ்வபி தாஸ்யதி ச விஷ்ணு ப்ரீண யத்யாசு சர்வ காம பல ப்ரதம் -60-
ய ஏதத் கீர்த்தயேன் நித்யம் நர பர்வணி பர்வணி ஆப்தோர்யா மஸ்ய யஜ்ஞஸ்ய பலம் ப்ராப்நோதி புஷ்கலம் – 61-
தஸ்மிந் நிதவ் விசேஷேண சந்திதவ் வா முரத்விஷ-வைஷ்ணவானாம் சமாஜே வா கீர்த்தயித்வா ஸூகீ பவேத் -62-

நாஸ்திகாய ந வக்த்வயம் ந அபாகவத சந்நிதவ் ந சாஸ்ரூஷவே வாக்யம் ந விஷ்ணும் ய அப்யசீ யதி –63-
ந ச சூத்ராய வக்த்வயம் த்வேவ தநகாங்ஷயா -நைவாலசாய -(நாலசாய-) பிரதம்பாய நாஸூயாயா விசேஷத –64-
ந வக்த்வயம் ந வக்த்வயம் ந வக்த்வயம் மஹா முநே –ஸ்ரோத்வயம் ச த்விஜ ஸ்ரேஷ்டாத் விஷ்ணு பக்தாத் விபச்சித -65-
ஜிதேந்த்ரியாத் ஜித க்ரோதாத் நிஸ் ப்ருஹாந் நிருபத்ரவாத் -ஸ்ருத் வைத்தும் ரங்க மஹாத்ம்யம் விஷ்ணு பக்தோ விமத்சர -66-
ஜித்வா க்ரோதம் ச காமம் ச விஷ்ணு மாப்நோதி சாஸ்வதம் -படன் ச்ருண்வன் ததா விப்ரோ விது நாம் அக்ரணீர் பவேத் -67-
ஷத்ரியோ லபதே ராஜ்யம் வைச்யச்ச தன சம்பத -சூத்ரோபி பகவத் பக்திம் யோதகோ விஜயா பவேத் -68-
கர்ப்பிணி ஜனயேத் புத்ரம் கந்யா விந்ததி சத்பதிம் -ச்ருண்வன் படன் லிகன் பிப்ரத் ரங்க மஹாத்ம்யம் உத்தமம் -69-
முக்த்வா சுபாசுபே யாதி தத் விஷ்ணோ பரமம் பதம் -70-

பத்தாம் அத்யாயம் சம்பூர்ணம் –
ஸ்ரீ மத் ப்ரஹ்மாண்ட புராணத்தில் ஸ்ரீ ரெங்க மஹாத்ம்யம் சம்பூர்ணம் –

————————-

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்-