திரு அரங்கனே திருவேங்கடத்தான் -அருளிச் செயல்களில் ஸ்ரீ ஸூக்திகள் –

திரு வேங்கட மா மலை …அரவின் அணையான் -3
பைத்த பாம்பணையான் திருவேம்கடம் -திருவாய் மொழி -3-3-10-
அரவின் அணையான் தான் திரு வேம்கடத்தான் என்று ஆழ்வார்கள் அனுபவித்த படி –

உலகம் அளந்த பொன்னடியே அடைந்து –திரு வரங்கத்து அம்மானே -5-8-9-
வேங்கட மா மலை நின்றான் அரங்கத்து அரவின் அணையான் -அமலனாதி பிரான் -3
உலகம் அளந்து –அரங்கத்தம்மான் -என்கிறார் –
அன்று ஞாலம் அளந்த பிரான் சென்று சேர் திருவேங்கடம் –திருவேங்கடமுடையான் திருவடிகளை அடைய பாரிக்கும் ஸூரிகளும்
எந்நாளே நாம் மண் அளந்த இணைத் தாமரைகள் காண்பதற்கு-என்று பிரார்த்திக்க –
தாள் பரப்பி மண் தாவிய ஈசன் -பூமியை அடைய தன் திருவடிகளால் ஆக்கிரமித்து
அடிக்கீழ் அமர்ந்து புகுந்து அடியீர் வாழ்மின் -என்று தனது திருக்கையாலே
உலகம் அளந்த பொன்னடியைக் காட்டி -தானோங்கி நிற்கின்றான் தண்ணருவி வேங்கடம் –
அவன் தானும் இங்கே கண் வளர்ந்து அருளும் பெரிய பெருமாள் -நீள் மதிள் அரங்கம்
என்று திருப் பாண் ஆழ்வார் அருளிச் செய்ததை கேட்டு திரு மங்கை ஆழ்வார் திரு மதிள் செய்து அருளியது –
திருப் பாண் ஆழ்வார் பாசுரம் ஒட்டியே துளங்கு பாசுரத்தில் திரு வேங்கடமுடையான் சரித்ரத்தை கூறி
உலகம் அளந்த பொன்னடியே அடைந்து உய்ந்தேன் அணி பொழில் திரு வரங்கத்து அம்மானே -என்று
திருவரங்கன் திருவடிகளை சரணாக பற்றுகிறார் -இருவரும் கார்த்திகை மாதத்தில் அவதரித்த சேர்த்தியும் உண்டு இ றே –
திரு நஷத்ரங்களும் அடுத்து அடுத்து நஷத்ரங்கள் இ றே-

கட்டு எழில் சோலை நல் வேங்கட வாணனை -கட்டு எழில் தென் குருகூர் சடகோபன் சொல்
கட்டு எழில் ஆயிரம் -என்றும் -முகில் வண்ணன் அடி மேல் சொன்ன சொல் மாலை ஆயிரம் -என்றும் -இ றே நம் ஆழ்வாரும் அருளிச் செய்கிறார் –
திரு வேங்கடத்து என்னானை –உளனாகவே என்னாவில் இன் கவி யான் ஒருவருக்கும் கொடுக்கிலேன் -என்றார் ஆழ்வார் –
வான் திகழும் சோலை மதிள் அரங்கர் வண் புகழ் மேல் ஆன்ற தமிழ் மறைகள் ஆயிரமும் ஈன்ற முதல் தாய் சடகோபன் -என்றார் ஸ்ரீ பராசர பட்டர் –
திருவேங்கடவன் வடவானை -திருவரங்கன் குடபாலானை -இருவரும் ஒருவரே –

பள்ளியாவது பாற்கடல் அரங்கம் –நாடொறும் தெள்ளியார் வணங்கும் மலைத் திருவேங்கடம் அடை நெஞ்சமே -1-8-2-

திருவோணத் திரு விழாவில் காந்தியம் போதில் அரியுருவாகி அரியை அழித்தவனை–தர்மி ஐக்கியம்

திருவோணத் திரு விழவில் படுத்த பைந்நாகணைப் பள்ளி கொண்டானுக்குப் பல்லாண்டு கூறுதுமே –தர்மி ஐக்கியம்

திருவுடையாள் மணவாளா திருவரங்கத்தே கிடந்தாய் -2-7-2-/நிச்சலும் தீமைகள் செய்வாய் நீள் திருவேங்கத்து எந்தாய் -2-7-3-

குலமுடைக் கோவிந்தா கோவிந்தா -இவனே திருவேங்கடத்தான் -என்று அழைத்தக்கால்
நலமுடை நாரணன் -இவனே ஜகந்நாதன் -பெரிய பெருமாளானார்-நம்மன்னை நரகம் புகாள்-4-6-5-

அகலகில்லேன் இறையும் என்று அலர்மேல் மங்கை உரை மார்பன் அன்றோ திருவேங்கடமுடையான் –
திருவாளர் திருப்பதியே திருவரங்கம் – 4-8-10-

சென்னியோங்கு தண் திருவேங்கடமுடையாய் உலகு தன்னை வாழ நின்ற நம்பீ தாமோதரா சதிரா -5–4–1-/
கொண்டல் வண்ணன் கோவலனாய் வெண்ணெய் உண்ட வாயன் என்னுள்ளம் கவர்ந்தானை
அண்டர் கோன் அணி யரங்கன் ஏன் அமுது அன்றோ – அமலனாதி -10-

நல் வேங்கடத்துள் நின்ற அழகப்பிரானார் -11-8-/ நாகணை மிசை நம்பரர் செல்வர் பெரியர்-11-10-/

விரையார் பொழில் வேங்கடவன் -நிமலன் நின்மலன் -நீதி வானவன் -நீள் மதிள் அரங்கத்தம்மான் -அமலனாதி -1-

மந்தி பாய் வட வேங்கட மா மாமலை வானவர்கள் சந்தி செய்ய நின்றான் அரங்கத்து அரவின் அணையான்-அமலனாதி –3-

பள்ளியாவது பாற்கடல் அரங்கம் –நாடொறும் தெள்ளியார் வணங்கும் மலைத் திருவேங்கடம் அடை நெஞ்சமே –பெரிய திருமொழி -1-8-2 —

வெருவதாள் வாய் வேறுவி வேங்கடமே வேங்கடமே என்கின்றாளால் –என் மகளைச் செய்தனகள் எங்கனம் நான் சிந்திக்கேனே -5-5-1-/
வந்தானோ திருவரங்கன் வாரானோ என்று என்றே வளையும் சோரும்-9-/
சேலுகளும் வயல்புடை சூழ் திருவரங்கத்தம்மானைச் சிந்தை செய்த -10-/

சிந்தனையைத் தவநெறியைத் திருமாலை பிரியாது வந்து எனது மனத்து இருந்த வடமலையை
வருவண்டார் கொந்தணைந்த பொழில் கோவில் உலகளப்பான் நிமிர்த்த அந்தணனை
யான் கண்டது அணி நீர்த் தென்னரங்கத்தே -5-6-7-

துளங்கு நீண்முடி யரசர் தம் குரிசில் தொண்டை மன்னவன் திண் திறல் ஒருவற்கு
உளம் கொள் அன்பினோடு இன்னருள் சுரந்து அங்கோடு நாழிகை ஏழுடன் இருப்ப
வளம் கொள் மந்திரம் மற்று அவற்கு அருளிச்செய்தவாறு அடியேன் அறிந்து
உலகம் அளந்த பொன்னடியே யடைந்து உய்ந்தேன் அணி பொழில் திருவரங்கத்தம்மானே -5-8-9-

வம்பார் புனல் காவிரி அரங்கமாளி என்னாளி விண்ணாளி–தாமரைக் கண்ணனுக்கு அன்றி
என் மனம் தாழ்ந்து நில்லாதே -7-3-4- /
உம்பர்க்கு அணியாய் நின்ற வேங்கடத்து அரியை –தீம் கரும்பினை தேனை
நன் பாலினை அன்றி என் மனம் சிந்தை செய்யாதே -5-

புனை வளர் பூம் பொழிலார் பொன்னி சூழ் அரங்க நகரில் முனிவனை–
கனை கழல் காணும் கொலோ கயல் கண் எம் காரிகையே -9-9-2-/
பொழில் வேங்கட வேதியனை நணுகும் கொல் என் நன்னுதலே -9-9-9-

—————————–

இம்மையை மறுமை தன்னை எமக்கு வீடாகி நின்ற மெய்ம்மையை விரிந்த சோலை
வியன் திருவரங்கம் மேய செம்மையைக் கருமை தன்னைத்
திருமலை ஒருவனையானை தன்மையை நினைவார் என் தன் தலை மிசை மன்னுவாரே–திருக் குறும் தாண்டகம் -7-

உலகம் ஏத்தும் தென்னானாய் வடவானாய் குடபாலனாய் குண பாலமதயானாய்–திரு நெடும் தாண்டகம் -9-

உலகமுண்டா பெருவாயா–திருவேங்கடத்தானே –உலகுண்ட பெருவாயர் இங்கே வந்து
என் பொரு கயல் கண்ணீர் அரும்பப் புலவி தந்து புனல் அரங்கமூர் என்று போயினாரே-24-

—————————————————-

என் அமுதம் கார்முகில் போலும் வேங்கட நல் வெற்பன் விசும்போர் பிரான் எந்தை தாமோதரன் -திருவாய்மொழி -2-7-11-

—————————————————-

மனத்துள்ளான் வேங்கடத்தான் மா கடலான் மற்றும் நினைப்பரிய நீள் அரங்கத்துள்ளான் -இரண்டாம் திருவந்தாதி -28-

பயின்றது அரங்கம் திருக்கோட்டி பன்னாள் பயின்றதுவும் வேங்கடமே -46

விண்ணகரம் வெக்கா விரிதிரை நீர் வேங்கடம் மாநகரம் மா மாட வேளுக்கை
மண்ணகத்த தென் குடந்தை தேனார் திருவரங்கம் தென் கோட்டி தென் குடங்கை நீர் ஏற்றான் தாழ்வு –மூன்றாம் திருவந்தாதி -62-

————————————————-

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆழ்வார்கள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ லஷ்மீ நரஸிம்ஹ ஸ்தவம் –ஸ்ரீ உ வே மையூர் கந்தாடை ஸ்ரீ நிவாஸாசார்ய ஸ்வாமிகள் –

ஸ்ரீ வந்தே தம் கடிகாசலம் சலதியாம் சைதன்ய சிந்தாமணிம்
சத்வ உன்மேஷ விநஷ்ட காம கலுஷன்யூநாதி கத்வைர்முதா
நம்ரைர் பக்த யுபஹாரகை ஸூர நரைரா பத்த ஸு ஜன்யகை
முக்த்யை ய கமலா ந்ருஸிம்ஹ ஸததா வாச சமா ஸேவ்யதே-1-

சத்வகுணம் தலை எடுக்கையாலே -காமம் கோபம் ஏற்றது தாழ்வுகள் ஆகியவை நீங்கப் பெற்றவர்களும்
ஒருவருக்கு ஒருவர் ஒற்றுமை நிலவாய் பெற்றவர்களும்
உகப்பாலே வணங்கி இருப்பவர்களும்
பக்தியைக் காணிக்கையாக உடையவர்களுமான தேவர்களாலும் மநுஷ்யர்களாலும் முக்தியின் பொருட்டு யாதொரு
திருக்கடிகை திரு மலை ஆஸ்ரயிக்கப்படுகிறதோ-
ஸ்ரீ லஷ்மீ நரஸிம்ஹனுக்கு நித்ய வாச ஸ்தானமாய் இருப்பதும்
சஞ்சலமான மனத்தை யுடையாரின் அறிவுக்கு விரும்பியது எல்லாம் கொடுக்கும் சிந்தாமணியாய் இருப்பதுமான
அத் திருக் கடிகை திருமலையை அடியேன் வணங்குகிறேன் –

————————————————-

தி நோதி கண்டீரவ தேவ தம்ஷ்ட்ரா
த்யுதி பிரசாரை கடிகாசலோ ந
ததத் வி ஸூத்த ஸ்படிகாத்ரி சோபாம்
திவவ்கசாம் திவ்ய திருச்சாம் ச திஷ்ண்யம்-2-

பரிசுத்தமான பளிங்கு மலையின் ஒளியையுடையதாய்
தேவர்களுக்கும் ஆழ்வார்களும் இருப்பிடமானதான திருக் கடிகை மலை
சிங்கப்பிரான் பற்களின் ஒளிப் பெருக்கால் நம்மை உகப்பிக்கிறது –

———————————————-

கடிகாசல துங்க ஸ்ருங்க தீபம்
த்ரிஜகத் க்ருத்ஸன தமோ நிராச தக்ஷம்
ப்ரலயோத் கதவாத துஷ் பிரதர்ஷம்
சரணம் யாமி சரண்ய மிந்திரேசம் -3-

ஊழிக் காற்றாலும் அணையாததும் –
மூ உலக இருளையும் போக்க வல்லதும்
திருக் கடிகை உயர் குன்றத்து உச்சியிட்ட விளக்காய் இருப்பதும்
அகல உலகத்துக்கும் புகலாய் இருப்பதுமான ஸ்ரீ யபதியை சரணம் அடைகிறேன் –

—————————————–

வியத்து நீ ஹேம ம்ருணாளி நீபி
சமர்ச்சி தாங்க்ரிம் ஸூ ரா ராஜ முக்யை
ஸூ பம்யு யோகாசன ஸூ ந்தராங்கம்
ஹரிம் பிரபத்யே கடிகாத்ரி நாதம் -4-

ப்ரஹ்மாதிகள் ஆகாச கங்கையில் பூத்த பொற்றாமரை மலர்களைக் கொண்டு பூஜிக்கப்பெற்ற திருவடிகளை யுடையவனும்
மங்களகரமான யோகாசனத்தால் அழகிய திருமேனியை யுடையவனுமான திருக் கடிகை மலைப் பெருமானை சரணம் அடைகிறேன் –

————————————–

தேவோ ந ஸூப மாத நோது பகவான் கண்ட கண்டீரவா
யோ வைகுண்ட மகுண்ட வைபவமஸவ் ஹித்வா ப்ரபந்நார்த்தித
தாம ஸ்ரீ கடிகாசலம் ஸூமந சாமா நந்த
தூதாகம் ஸமபத் யதா அம்ருத லதா திவ்யா ச நாத ஸ்ரீ யா -5-

சரணாகதர்களால் யாசிக்கப் பெற்று –
ஸ்ரீ அம்ருத வல்லித் தாயார் சமேதராய் –
தடையற்ற பரமபதத்தை விட்டு நல்லோர்களுக்கு பேரின்பத்தை விளைப்பதும்
தோஷம் அற்றதுமான திருக்கடிகைக் குன்றத்தை வந்து நித்ய வாசம் செய்து அருளும்
ஸ்ரீ நரஸிம்ஹன் நமக்கு நன்மையை அளிப்பானாகா –

———————————————–

கயாது ஸூதசார சத்யுமணி ரார்த்த ஸத்பாந்தவ
சடாபடல பீஷனோ தநுஜவம் சதாவாநல
திவாகர நிசாகரா நல விலோசநோ விஸ்ருத
வி நம்ர விபுந த்ருமோ விஜயதே நர கேஸரீ-6-

ஸ்ரீ ப்ரஹ்லாத ஆழ்வான் ஆகிற தாமரைக்கு சூரியனும்
வருந்தினவர்களுக்கு நல்ல உறவினனனும்
பிடரி மயிராலே பயங்கரனானவனும்
அசுரவம்சமாகிற மூங்கிலுக்கு காட்டுத்தீ போன்றவனும்
சூரியன் சந்திரன் அக்னி மூன்று தேஜஸ் ஸூக் களையும் திருக் கண்களாக யுடையவனும்
புகழ் பெற்றவனும்
வணங்குவார்களுக்கு கற்பகமுமான ஸ்ரீ நரசிம்மன் வெற்றி வீரனாக விளங்குகிறான் –

———————————————-

திர்யங் மானுஷதாம் உபேத்ய சபதி ப்ராதுர்பவன் ஸ்தாவரத்
அத்யந்த அகடித க்ரியாஸூ கடநா ஸாமர்த்யம் உத்யோதயன்
துர்ஜ்ஜேய அத்புத சக்திமத்வம் அகிலைர் வேதை சமுத்கோஷிதம்
ஸூ வ் யக்தம் ப்ரகடீகரோதி பகவான் ப்ரஹ்லாதம் ஆஹ்லாதயன் -7-

ஸ்தாவரமான திருத் தூணில் இருந்து விரைவிலே நரம் கலந்த சிங்க உருவை யடைந்து தோன்றி
ஸ்ரீ ப்ரஹ்லாத ஆழ்வானை உகப்பித்துக் கொண்டு
பராஸ்ய சக்திர் விவிதைவ ஸ்ரூயதே ஸ்வாபாவிகீ -இத்யாதியாலே எல்லா வேதங்களாலும் உத்கோஷிக்கப்பட்ட
அறிவரிய அத்புத சக்தியை மிகத் தெளிவாக வெளிப்படுத்தி அருளுகிறார் பகவான் –

————————————————-

தேவ ப்ரார்த்தநயா ஹிரண்யகசிபும் ஸம்ஹ்ருதய தேவாந்தகம்
ஸ்வஸ்தா நேஷூ திவவ் கஸாம் நியம நாத் தேவாதிபம் ப்ரீனயன்
அவ்யர்த்தான் கலயன் வராநபி ததா விஸ்ராணிதான் வேதஸா
ஸம்ஹ்ருஷ்டா க்ருதக்ருத்யகோ கிரிவரே விஸ்ராம்யதி ஸ்ரீ பதி-8-

தேவர்கள் பிரார்த்தனையால் ஹிரண்யகசிபுவை அழித்து
தேவர்களுக்கு குடியிருப்பை அளித்ததன் மூலம் தேவேந்திரனை உகப்பித்து
பிரமனால் அளிக்கப்பட வரங்களையும் பழுது ஆகாமல் நோக்கி
தன கார்யம் முடிந்ததால் உகந்தவனாய்
திருக் கடிகை மலையிலே ஸ்ரீ லஷ்மீ நரஸிம்ஹன் களைப்பு ஆற்றுகிறான்-

————————————————

அநந்ய சாத்யை ரபிதைஸ் தபோபி ஆராத்யா வாணீ ரமணம் சிரேண
வராந மோகான் சமவாப்ய தைத்யோ வித்ராவ யாமாச யதா திகீசான் -9-

செயற்கு அரிய தவங்களால் நெடும் காலம் பிரமானைப் பூஜித்து வீணாக்காதே வரங்களைப் பெற்று
ஹிரண்யன் என்னும் அரசன் எப்போது திக்பாலர்களை விக்டரி அடித்தானோ –

ஆஸ்தே ச ஸர்வத்ர சராசரேஷூ ஸ்தூலேஷு ஸூஷ் மேஷ் வபி சர்வ சம்ஸ்த
ப்ருவந்தமேவம் தனுஜஸ்த நூஜம் நிர்பர்த்சயாமாச யதாச்யுதோத்கம்-10-

அசைவனவற்றிலும்-அசையாத வற்றிலும் -பெரியவற்றிலும் சிறியவற்றிலும் எல்லா இடத்திலும்
எங்கும் உளன் கண்ணன் என்று உரைத்தவனும்
அச்சுதனிடம் ஆராத காதல் கொண்டவனுமான மகனை எப்போது ஹிரண்யன் பயமுறுத்தினானோ –

குர்வன்நாபி குசேசயோத்பவ கிரோ அமோகா ககேச த்வஜ
சத்யம் கர்த்துமநா ஸ்வ பக்த பணிதம் வ்யாப்திம் ச சர்வேஷ்வபி
க்ரோதோத்யன் நயனா ஸூ ஸூ க்ஷணிகணை தைத்யாதிபம் நிர்தஹன்
ஸ்தம்பாதாவிரபூத்த தைவ பகவான் கண்ட பஞ்சாநத-11-

அப்போதே கருடக் கொடி யுடையவனான பகவான் ஸிம்ஹ உருக்கொண்டு
பிரமன் வரங்களை வீணாக்காமல் நோக்கிக் கொண்டு
ஸ்ரீ ப்ரஹ்லாத ஆழ்வான் வார்த்தையையும் -வியாப்தி குணத்தையும் உண்மையாக்க விரும்பி
கோபத்தால் எரி விழிக்கும் திருக் கண்களில் இருந்து பறக்கும் நெருப்புப் பொறிகளாலே
ஹிரண்யனைப் பொசுக்கிக் கொண்டு திருத் தூணில் இருந்து தோன்றி அருளினான் –

—————————————————

தனுஜா அத காந்தி ஸீகதாம் அகமன் நஸ்த ப்ருஷத்க கார்முகா
உதிதே தநுஜேந்த்ர தாரனே நரசிம்ஹே நவநிஸ் துலா க்ருதவ் -12

ஹிரண்யனைப் பிளக்கும் புதிய ஒப்பற்ற உருவையுடைய ஸ்ரீ நரஸிம்ஹ பெருமாள் தோன்றியவுடன்
அசுரர் அனைவரும் வில்லையும் அம்பையும் எரிந்து விட்டு திசைகள் தோறும் ஓடினர் –

———————————–

மித்வா நைஜ கரேண நிர்மிதசரம் ஸ்தம்பம் யதா சோஸ்ப்ருசத்
சாவஞ்ஞாம் கதையா ததய்வ பகவான் பூத்வா நர கேஸரீ
சக்ரோதம் ததுரோ விதார்ய க்ருபயா ப்ரஹ்லாத மன்வக்ரஹீத்
சாது த்ராண ந்ருசம்ச நிக்ரஹ பலோ ஹ்ய ஆவிர்பவ ஸ்ரீ பதே -13-

அளந்திட்ட தூணை அவன் தட்ட -அங்கே அப்பொழுதே அவன் வீயத் தோன்றி கோபத்துடன்
அவன் மார்பை பிளந்து கருணையுடன் ஸ்ரீ ப்ரஹ்லாத ஆழ்வானை அனுக்ரஹித்து அருளினான் –
பரித்ராணாயா சாதூனாம் விநாசாய ச துஷ்க்ருதாம் -துஷ்ட நிக்ரஹ சிஷ்ட பரிபாலனம் அவதார காரணம் –

————————————————

ஆவிர்பாவம் இதே நரஸிம்ஹ வபுஷா தேவேதி நாந்தே ஸூ பே
ஸ்ரோணாயாம் ஹரித ப்ரசேது அநிலோ வாதிஸ்ம கந்தம் வஹன்
நேதுர் துந்துபயோ திவி க்ரதுபு ஜோ வர்ஷன் ப்ரஸூநான்யத
சர்வம் மங்கள ஸம்ஸி ஸுரி ஜனனம் க்ஷேமாய ஹி ஷ்மாதலே -14-

திருவோணத் திரு விழவில் அந்தியம்போதில் அரியுருவாகிப் பெருமாள் திருவவதரித்த வுடன்
திக்குகள் பொலிந்து -மந்தமாருதம் மனம் கொண்டு வீச -சுவர்க்கத்தில் துந்துபிகள் முழங்க –
தேவர்கள் பூமியின் மேல் பூ மழை பொழிய–எல்லா அறிகுறிகளும் மங்களத்தை உணர்த்த –

—————————————————

பித்வா ஸ்தம்பம் அரிந்தமே நரஹரா வாக்ரோசதி க்ரோதநே
பஸ்பந்தே ந சதாகாதி சசிரவீ சாஸ்தம்கதவ் ஸாத்வசாத்
ப்ருத்வீ பிரத்னகுலாசலை சமசலத் பாதோதி ருத்வேலித
பாதாளத்ரித சாலயவ் கதலயவ் ஆசா தசை ஷ்வேளிதா –15-

தூணை பிளந்து வந்து கர்ஜித்த பின்பு காற்று அசையவில்லை –
சூர்ய சந்திரர்கள் பயந்து அஸ்தமிக்க –
குலமலைகளோடே பூமி அசைய -கடல் கரையைக் கடக்க -பாதாளமும் சுவர்க்கமும் அழிய –
பத்து திக்குகளும் ஆர்த்த கோஷமே மிக்கு இருந்தது –

———————————————-

பாவோ மே ராகு புங்கவம் ஜனக ஜாஜாநிம் விநான்யத்ர நோ
கச்ச த்யேவமுவாச தத்கதமநா வாதாத்மஜோ ய புரா
தம் பத்தாஞ்சலி மந்தி கஸ்தம நகம் ப்ரேமணா நுக்ருஹ்ணந் க்ருபா
பாதோதிர் கடிகாதராதரபதி கோபாயது பிராணிந –16-

பாவோ நான்யத்ர கச்சதி என்று யாவனொரு வாய் புத்ரன் முன்பு உரைத்தானோ
கை கூப்பியவனாய் அருகே சின்ன திருமலையில் இருப்பவனாய் –
அவ்வனுமனை அன்புடன் அனுக்ரஹித்துக் கொண்டு இருக்கும் கருணைக்கடல்
திருக் கடிகை மலைப்பெருமாள் உயிர்களை உய்விப்பானாகா —

——————————————-

சாகேத பூஜ நிஜூ ஷாம் பவதா விதீர்ணாம்
முக்திம் விதன்னபி தவா நக திவ்ய சேவாம்
வாஞ்சன் நி ஹைவ ஹனுமான் பவத புரஸ்தாத்
பத்தாஞ்சலிர் பஜதி போ ந்ருஹரே த்ரிதாமன் -17-

பரமபதாதி நிலயனான நரஸிம்ஹனே அன்று சராசரங்களை வைகுந்தத்து ஏற்றி அருளிய வற்றை
அறிந்து இருந்தும் உனது திவ்ய சேவையையே விரும்பி உன் திரு முன்பே அனுமன் கை கூப்பி நிற்கிறான் –

—————————————–

ஹித்வா தாம் அஸி தேஷணம் ந ச புனர் ஜீவேய மித்யாஹ ய
சோயம் மர்த்ய ம்ருகாதி போ அம்ருத லதா தேவ்யா ச நாத ஸ்ரீ யா
நிம்நே பூதாமஸ் தகே நிருபமே ஸ்வாத்மா நமன்தஸ் சதா
த்யாயந்தம் பவநாத் மஜம் கருணயா பஸ்யன் சகாஸ்தி ஸ்வயம் –18-

ந ஜீவேயம் க்ஷணம் அபி வினாதாம் அஸி தேஷனாம்-என்று அருளிச் செய்த பெருமாளே
ஸ்ரீ நரஸிம்ஹ பிரானாகி ஸ்ரீ அம்ருத வல்லித் தாயாராகிய ஸ்ரீ தேவியோடு கூடி –
ஒப்பற்ற திருக்கடிகை மலையுச்சியில் தன்னை நெஞ்சத்து இருத்தி எப்பொழுதும் தியானிக்கும்
ஸ்ரீ வாயு புத்ரனை கடாஷித்திக் கொண்டு ஒளி பெற்று விளங்குகிறான் –

———————————————

பரகால பராங்குசாதிபி பணிதோ பாதி நவோ நவோ ஹரி
மணி ராகர சம்பவோ யதா நிகஷோத்தேஜித நிஸ்துலத்யுதி-19-

பரகாலன் பராங்குசன் போன்ற ஆழ்வார்களால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பற்று
ஒப்பற்ற ஒளியையுடைய மாணிக்கம் போலெ புதிது புதிதானவனாய் ஒளி விடுகிறான் சிங்கப்பெருமான் –

—————————————————-

பக்திசார மஹதாஹ்வயபூ தை பட்ட நாத முநிதல்லஜமுக்யை
நாத யமுனா யதீஸ்வரமிஸ்ரை வர்ணிதோ விஜயதே வநமாலீ -20-

ஆழ்வார்கள் ஆச்சார்யர்களால் மங்களா சாசனம் செய்யப்பெற்று வனமாலையை தரித்து உஜ்ஜவலமாக விளங்குகிறான்

——————————————–

ஸ்ரீ வைகுண்ட நிகேத வாச ரசிக நித்யோல்ல சத் யவ்வன
துக்தாம்போ நிதி வேங்கடஷிதரவ் க்ருத்வா நிகாய்யே புரா
சங்கீபூத மதத் விரேபமுக ராராமை ப்ரஸூநாநதை
அத்யாஸ்தே கடிகாசலம் பரிவ்ருத்தம் பூத்வாத்ய ரம்யோ ஹரி -21-

பண்டு எல்லாம் வேங்கடம் பாற்கடல் வைகுந்தம் கொண்டு அங்கு உறைவார்க்குக் கோயில் போல்
வந்து வலம் கிளறும் நீள் சோலை வ கண் பூம் கடிகை இளங்குமரன் தன விண்ணகர் —
மூன்றாம் திருவந்தாதி -61-பாசுரம் அடியானை ஸ்லோகம் –

——————————————————

திவ்யம் பதம் ஸவித்ரு மண்டல மத்ய தேசம்
துக்கதாம் புத்தம் முனி மநோ நிகமோத்த மாங்கம்
லஷ்மீ ந்ருஸிம்ஹ கடிகாசல மவ்ளிமக்ர்யம்
நித்யாநுஸந்தி வசதிக்கு தவ யோகிவர்யா -22-

பரமபதம் -சூர்ய மண்டல மத்யம்– திருப்பாற் கடல் –முனிவர் ஹிருதயம் –வேதாந்தம்–
திருக்கடிகை மலையுச்சி இவை எல்லாம் உனக்கு நித்யவாஸம் என்பர் ரிஷி ஸ்ரேஷ்டர்கள் –

————————————————————

சைலே த்வதீய பாத பத்மபராக
வாஞ்சந்தி ஜென்ம முனிபுங்கவ ஸூறி வர்யா
நிஸ்ரேணிஷூ ஷிதி ருஹேஷூ விஹங்க மேஷூ
வ்யாளேஷூ கோஷூ ஹரிணேஷூ தரிஷூ சாப்ஸூ -23-

உன் திருவடித்தாமரை மகரந்த துகளால் புனிதமான திருக்கடிகை மலையிலே-
படிகளிடையேயும் -மரங்களினுடையேயும் -பறைவைகள் யானைகள் மாடுகள் மான்கள் இடையேயும்–
குகைகளிலும் நீர் நிலைகளிலும் முனிவர் தலைவர்களும் நித்ய ஸூரிகளும் பிறக்க விரும்புகின்றனர்

————————————————————

அகாத பாதோதி நிகேதன வசன்
சிரம் சயா ன சயனே புஜங்கமே
அநாஸ் தயா தத்ர நனு ஸ்ரீ தோ பவான்
அதித்ய காமாசன பந்த லோலுப -24-

ஷீராப்தி நாதனே திருக்கடிகை மலை மேலே வீற்று இருந்து சேவை சாதிக்க விருப்புற்று எழுந்து அருளி உள்ளார் –

———————————————————————

யாமாஸ்ரித்ய ஸூ ரஷித க்ருதயுகே தைத்யேந்திர ஸூனுர் மயா
நைவா லஷ்யத அந்த சா மம புநர் திவ்யா க்ருதிர் தேஹிபி
மத்வைவம் சமுபேயி வான் சமுதயம் பூதாத்ம பூஜ்யே கிரவ்
புண்யை சர்ம த்ருஸாம் பிரதர்சயசி தாம் திவ்யாக்ருதிம் மாத்ருஸாம் -25-

கிருத யுகத்தில் ஆவிர்பவித்த திருமேனி பின்புள்ளவரும் வணங்கி வழிபட அன்றோ
புனித திருக்கடிகை மலையிலே சேவை சாதித்து அருளுகிறாய் –

——————————————–

புஜைஸ் சதுர்பி ஸ்வபதாஸ்ரி தேப்ய விஸ்ரானயம் ஸ்த்வம் சதுர புமர்த்தாந்
துரீய ஸூ நோரவ நாய நூநம் ஜனிம் துரீயாம் ப்ரத யஸ்ய பூர்வாம்-26-

நான்கு திருக்கரங்களால் அறம் பொருள் இன்பம் வீடு நான்கு புருஷார்த்தங்களையும் –
ஹிரண்யன் பிள்ளைகளான ஸம்ஹ்லாதன் -அநுஹ்லாதன் -ஹ்லாதன் -ப்ரஹ்லாதன் -என்னும் நால்வரில்
நான்காவனான ஸ்ரீ ப்ரஹ்லாத ஆழ்வானை ரக்ஷிப்பதற்காக அன்றோ
நான்காவது அவதாரமான ஸ்ரீ நரசிம்ஹ திருவவதாரம் வெளிப்பட்டு அருளினீர் –

—————————————————————

ப்ரதிஷ்டதே யோ கடிகாசலாய நிபத்த சித்தோ நரகே சரீந்த்ரே
நிபத்த மூலோபி சிரேண தஸ்ய மஹா ந கௌகோ கடிகாசல ஸ்யாத் -27-

ஈடுபட்டு திருக்கடிகை தடம் குன்றை நோக்கி புறப்படும் மனிதனுடைய
நெடும் காலம் வேரூன்றி இருக்கும் பெரு வினைக்கூட்டங்கள் அனைத்தும்
ஒரு கடிகை -நாழிகை -போதிலே அகன்று போம்

தஸ்மிந் தத்ர அம்ருத ஸரஸீ புஸ்கரே பாத கக்நே
ஸ்நாத்வாஸ் அ ஸீநம் நரஹரி வரம் ஹேமா கோட்யாம் விமாநே
சேவந்தே யே ப்ரணிஹித திய தே பரஸ்தாத் ப்ராயணே
ஸ்தாநம் ஸுரே ஸூப க கடிகா கால மாத்ராத்ச் ச லந்தி-28-

அம்ருத புஷ்கரணியிலே நீராடி ஹேம கோடி விமானத்தில் வீற்று இருந்து சேவை சாதித்து அருளும்
ஸ்ரீ யோக நரஸிம்ஹ பெருமாளை சேவிக்க
மரண காலத்தில் ஸ்ரீ வைகுந்தத்தை ஒரு கடிகை போதிலே அடைகின்றனர் –

———————————————————

ப்ரதிஷ்டதே யோ கடிகாசலாய நிபத்த சித்தோ நரகே சரீந்த்ரே
நிபத்த மூலோபி சிரேண தஸ்ய மஹா ந கௌகோ கடிகாசல ஸ்யாத் -27-

ஈடுபட்டு திருக்கடிகை தடம் குன்றை நோக்கி புறப்படும் மனிதனுடைய நெடும் காலம் வேரூன்றி இருக்கும்
பெரு வினைக்கூட்டங்கள் அனைத்தும் ஒரு கடிகை -நாழிகை -போதிலே அகன்று போம்

—————————————————————-

தஸ்மிந் தத்ர அம்ருத ஸரஸீ புஸ்கரே பாத கக்நே
ஸ்நாத்வாஸ் அ ஸீநம் நரஹரி வரம் ஹேமா கோட்யாம் விமாநே
சேவந்தே யே ப்ரணிஹித திய தே பரஸ்தாத் ப்ராயணே
ஸ்தாநம் ஸுரே ஸூப க கடிகா கால மாத்ராத்ச் ச லந்தி-28-

அம்ருத புஷ்கரணியிலே நீராடி ஹேம கோடி விமானத்தில் வீற்று இருந்து சேவை சாதித்து அருளும்
ஸ்ரீ யோக நரஸிம்ஹ பெருமாளை சேவிக்க
மரண காலத்தில் ஸ்ரீ வைகுந்தத்தை ஒரு கடிகை போதிலே அடைகின்றனர் –

—————————————–

சாந்நித்ய பூம்நா ந்ருஹரேர் நகேந்த்ரேம் மஹீருஹா பிராஜ்ய பல ப்ரஸூ நா
ஸூ கந்த வாஹாஸ்ச ததா நளின்ய வலாஹகா வர்ஜித வாரி பூர்ணா -29-

இவனுடைய சாநித்யத்தாலே மரங்களில் இனிய பழங்கள்-பூக்களில் நறுமணம் விஞ்சி –
மேகங்கள் பரிசுத்த நீரை பொழிகின்றன –

———————————————–

நிர்மர்யாத நிசர்க்க வைர நிப்ருதா பஷீச பஞ்சா தந
வ்யாக்ரா பன்நாக வாரேணந்த்ர ஹரினைர் யுக்தா யசஸ்யே கிரவ்
யத் சாந்நித்ய வசாத் சமுஜ்ஜித மிதோ வைரா ஸூஹ் ருத் தர்மின
ச ஸ்ரீ மான் ஸூரா நாயகோ விஜயதே விஸ்தாரயன் வாஞ்சி தம் -30-

பாம்பு யானை மான் -இவற்றோடு இயற்கையிலே த்வேஷம் கொண்ட கருடன் சிங்கம் புலி ஆகியவை
இவன் சாந்நித்யத்தாலே விரோதம் விட்டு நடிப்புடன் வாழுகின்றன
இந்த ஸ்ரீ யபதி அபீஷ்டங்கள் அனைத்தையும் அருளுகிறார்

——————————————————————————-

அத்ருஷ்ட பூர்வம் தநுஜேந்த்ர தாரணம் ரமாசகம் வாங் மனசாதி தூரகம்
அனுஸ்ரவைர் ம்ருக்ய குணம் மஹோ அத்புதம்
சகாசத்தி சித்தரே கடிகாத ராதரே -31-

வாக்குக்கும் மனசுக்கும் எட்டாத -முறைகளாலும் தேடப்படும் கல்யாணகுணங்களுடன்
நாட்டில் நடைஓடாத அத்புத தேஜஸ் அன்றோ -பிரதிகூல நிரசனம் செய்து அருளியதும்
திருக்கடிகை குன்றின் மேல் சேவை சாதித்து அருளுகிறார் –

—————————————————-

சிரந்த நாக்ராந்த மஹா ருஜார்திதா பயா நகைர் பூத கணைஸ்ச பர்த்சிதா
பவன் நிகாய்யாத் ர்யவலோக நாத ஹோ நிரா மயா நிர்ஜாதேஸ்ய விக்ரஹா -32-

பெரும் வியாதியால் பீடிக்கப்பட்டவர்களும் -பூதகனங்களால் பயமுறுத்தப் பெற்றவர்களும்
தேவரீர் நித்யவாஸம் செய்யும் திருகே கடிகை மலையைக் கண்டதுமே
அனைத்து பயமும் துன்பங்களும் நீங்கப் பெற்று தேவரீருடன் சாம்யா பத்தி பெற்று விடுகிறார்களே –

———————————————————

ரமா வபுஸ் தேஸ்ருத த்ருஷ்ட பூர்வம் வி சங்கிதா பூச்சகிதா சத்ருஷ்ட்வா
வியோக பீதா அம்ருத வல்லயபிக்யா
ததா விரா ஸீரசலே கிலாஸ் மின் -33-

அம்ருதவல்லி தாயாருடன் நித்யயுக்தனாய் இருப்பதற்காகவே இந்த திருக்கடிகை மலையிலே நித்யவாஸம் பண்ணி அருளுகிறீர் –

——————————————–

கந்தர்வ கின்னர ஸூராஸ்ச சஹா வரோதா
வீணா மிருதங்க லய சம்விதா நகேஸ்மின்
காயந்தி யாவதாம்ருதம் தவ சச் சரிதரம்
தாவணி ந்ருஸிம்ஹ கடிநா த்ருஷ தோத்ரவந்தி -34-

கந்தருவர் கின்னரர் தேவர்கள் ஆகியோர் தம் அந்தப்புரத்தோடு கூடி நின்று வீணை மிருதங்கம் தாளம் ஆகியவற்றோடு கூடியவர்களாய்
இந்த திருக் கடிகை மலையிலே அணுத்தில் இனிய உன் திவ்ய சரித்திரத்தை பாட கற்களும் கரைகின்றனவே –

————————————————

வநவ் கசோ ஹ் யத்ர நிசர்க்க வைரிணை த்வி பேந்த்ர பஞ்சாஸ்ய ம்ருகீ தரஷவ
பிபாசிதா நிர்ஜர நீர மேகத
பிபந்தி மைத்ரீ முபகம்ய பூதரே -35-

இயற்கையில் விரோதிகளான கட்டு மிருகங்கள் யானையும் சிங்கமும் மானும் மான் தின்னியும்
இந்த திருமலையில் நட்ப்புக் கொண்டு தாகம் தீர்க்க நீரைக் குடிக்கின்றனவோ —

———————————

ஸ்வ குலய கபிராஜ பூஜிதாய
ப்லவக கணா பிரணிபத்ய யோக தாம்நே
ஸ்திமிதா ஹ்ருதய நேத்ர பாணி பாதம்
தத நுக்ருதிம் விதத த்யஹோ மஹீத்ரே -36-

வானர கணங்களும் சிறியதிருவடியால் தியானிக்கப்படும் ஸ்ரீ யோக நரசிம்மனை வணங்கி
அசையாத கண் காய் கால்களையும் சஞ்சலம் இல்லா மனங்களையும் யுடையவையாய் நிற்கின்றனவோ –

———————————

வஜ்ர அங்குச த்வஜ ஸரோருஹ சங்க சக்ர
கல்பத்ரு தோரண ஸூதா கலசாதா பத்ரை
நித்யாங்கிதேந நரசிம்ஹ பத த்வயேந
பூதம் பவிஷ்யதி கதாநும மோத்த மாங்கம்-37-

வஜ்ரம் -அங்குசம் -கொடி-தாமரை -சங்கம் -சக்ரம் -கற்பக மரம் -தோரணம் -மிருத கலசம் -குடை ஆகியவற்றால்
எப்போதும் அடையாளம் செய்யப்பெற்ற ஸ்ரீ நரசிம்ம பெருமானின் திருவடி இணையால் என்று தான் என் தலை பரிசுத்தி அடையும் –

—————————————————

லஷ்மீ ந்ருஸிம்ஹ கடிகா தரணீத ரேச
ந்யஸ்தாத்மனாய் ரக்ஷண பரம் தவ பாத பத்மே
ஆர்த்ராபராத சத பாஜன மாதி தூதம்
அவ்யா சரணம் க்ருபயா ஸ்வயம் மாம் -38-

உன் திருவடித்தாமரையில் பரந்யாசம் செய்தவனாய் -நூற்றுக்கணக்கான புதிது புதிதான குற்றங்களுக்கு கொள்கலனாய்
மநோ வியாதிகளால் கலங்கியவனாய் -வேறு புகலற்ற அடியேனை தேவரீர் கருணையால் காத்து அருள வேணும் –

——————————————-

த்வயி ஸ்தி தேக்ரே ஜெகதாம் சரண்யே சரண்ய மன்யம் ஹாய் கதம் வ்ரஜாமி
தாடக மா ஸாத்ய பயஸ் சமக்ரம்
வலாஹகம் வாஞ்சதி கஸ்த்ருஷார்த்த-39-

அகில லோக சரண்யனான நீ முன்னால் நிற்கையில் வேறொரு சரண்யனை எப்படி அடைவேன்
தாகம் மிக்க ஒருவன் நீர் கிறைந்த குளம் இருக்க மேக நீரை வேண்டுவானோ –

——————————-

காயா தவ த்ருபதஜா த்விப புங்க வாத்யா
த்ராதாஸ் த்வயா நனு விபத்திஷூ தாத்ருசீஷூ
ஸ்வாமின் அநந்ய சரணஸ்ய மம த்ரிதாமன்
சம்ரக்ஷணம் நர ஹரே தவ கிம் கரீய–40 —

காயாது புத்திரனான ஸ்ரீ ப்ரஹ்லாத ஆழ்வான்–திரௌபதி –ஸ்ரீ கஜேந்திர ஆழ்வான் -போன்றோர்
ஆபத்துக்களில் உன்னாலே ரக்ஷிக்கப்பட்டார்கள் அன்றோ
த்ரிபாத் விபூதி -லீலா விபூதி நாயகனான உனக்கு வேறு கதியற்ற அடியேனை ரஷித்து அருளுவது ஒரு பரமோ –

——————————————-

த்வயா விநான்யா நாகே சரின் ந மே கதீ ருஜாயா விபதோ விதூதயே
தவார்சிஷா தாபமுபேயுஷோ வநே வலாஹகாத் கோ ஹரிணஸ்ய ரக்ஷிதா -41-

ஆதி வியாதிகளில் இருந்து அடியேனை விடுவிக்க உன்னை ஒழிய வேறு கத்தி இல்லை
காட்டுத்தீயினால் தபிக்கப் பெறும் மானுக்கு மழை பொழியும் மேகத்தைக் காட்டில் வேறு ரஷகம் ஏது-

———————————————————-

ரோஷா தாம்ர விலாசன சரப சப்ரூ பங்க பீமா க்ருதி பீநம் தாநவபூ பதேர் ப்ருஹதுரோ
பிந்தன் நபி ஸ்வைர் ந கை ப்ரஹ்லாதம் ஸ்வ ஜனம் தயா சிசிரயா
யத் வீக்ஷயா ந்வக்ராஹீ
வாத்சல்யம் ஹி விராஜதே தவ ஹரே சேதோ வசோ தூரகம்-42-

கோபத்தால் சிவந்த திருக்கண்கள் -பரபரப்பாய் நெறித்த திருப் புருவங்கள் -பயங்கர திருமேனி
ஹிரண்யனை திரு நகங்களால் மார்பை பிளந்த போதும் உன் அடியானான ஸ்ரீ ப்ரஹ்லாத ஆழ்வானை
குளிர்ந்த திருக் கண்களால் கடாக்ஷித்து அருள் அனுக்ரஹித்த வாத்சல்யம் நெஞ்சுக்கும் வாக்குக்கும் எட்டாதாய் விளங்குகிறது

———————————————————————————-

சாமாப்யதி கவர்ஜித த்ரித சப்ருந்த வந்த்ய ப்ரபோ
த்வமேவ நிருபாதி கஸ் த்ரி ஜெகதாம் பிதா ப்ராணத
நிதர்ச நமி ஹேஷிதம் நரம் ருகேந்திர ஸம்ரக்ஷித

ஹிரண்ய தனு சம்பவோ நிரவாதி வ்யதா விஹவ்ல -43-

ஓத்தார் மிக்கார் இலா மா மாயனே -வடிவுடை வானோர் தலைவனே –எம்பிரானே-
மூ உலகுக்கும் ஸ்வாபாவிக தந்தை தாய் நீயே யாவாய் -ஸ்ரீ ப்ரஹ்லாத ஆழ்வானே ப்ரத்யக்ஷ உதாஹரணம் –

———————————————————

ஸ்வாமின் அவாப்யம் அநாவாப்தமிஹ த்ரிலோக்யாம்
நைவாஸ்தி தே நர ஹரே கடிகாத்ரி நாத
மன்யே ததாபி ஜன நஸ்ய ஹி வன்ய ஜாதவ்
த்வச் சித்த பக்த ஜன வத்சலா நிதானம் -44-

அவாப்த ஸமஸ்த காமநோய் இருந்து வைத்தும் அடியான் இடம் கொண்ட
வாத்சல்யம் அடியாகவே ஸ்ரீ நரஸிம்ஹனாக திரு அவரதாரம் செய்து அருளினாய் –

————————————————

ஸ்ரீ லஷ்மீ ந்ருஸிம்ஹ பகவஸ் சரணாரவிந்த கைங்கர்ய நிர்வ்ருத்தி ரஸோஸ் கலித ப்ரவாஹ
நிர்வாபயிஷ்யதி கதா கடிகாசலேச ப்ராக் ஜென்ம சங்கலித பாதக தீப்த தாவம்-45-

தேவரீருடைய திருவடித்தாமரையிலே தடையற்ற பெருக்கையுடைய கைங்கர்ய ஆனந்த ரசம்
முற்பிறப்புக்களிலே ஈட்டப்பெற்ற என் பாவக்கட்டுத்தீயை எப்போது அணைக்கப் போகிறது —

—————————————————

அஸ்தித்வே கமலா பதேஸ் திரிபுவனே ப்ராத்யஷிகீ கா ப்ரமே
த்யாக்ருஷ்டோ தனுஜோ யதா ஸ்வகதயா ஸ்தம்பம் ருஷாதாடயத்
நாஸ்தாஸ்யோ யதி தத்ர தேவ ந்ருஹரே நைவாப விஷ்யத்சதாம்
விஸ்ரம்பஸ் த்வபிநைகமேபி வசநே த்வத் வ்யாப்தி வாதோஜ்ஜ்வலே -46-

ஸ்ரீயப்பதியின் ஸத்பாவத்தில் மூவுலகிலும் ப்ரத்யக்ஷ பிரமாணம் என்ன உள்ளது
என்று கோபம் கொண்ட அசுரன் தூணைகே கோபத்தோடு கதையால் எப்போது புடைத்தானோ
அப்போதே நீ அங்கு தோன்றி இராவிடில் நீ எங்கும் நிறைந்தவன் என்று கோஷிக்கும்
வேத வசனங்கள் இடம் நல்லோர்க்கு நம்பிக்கை அற்றுப் போயிருக்கும் –

————————————————————

ஷோதீயச கர்க்க சதாரு தேசாத்
நாவா தரிஷ்யத் ச பாவம்ஸ் ததா சேத்
ச ஹைவ வாக்பி ஸ்வ ஜனஸ்ய சர்வா
மித்யார்த்தி கா வேத கிரோஸ் பவிஷ்யன் -47-

தூணில் இருந்து அப்பொழுதே நீ தோன்ற வில்லையாகில் உன் அடியார்கள் வார்த்தைகளோடு
வேத வாக்கியங்களும் பொய்யுரைகளாய் இருந்து இருக்குமே –

—————————————————–

தாபத்த்ரயீத வஹுதாச நதஹ்யமாநம்
மோஹாகுலம் கமபி நாதம நாப் நு வந்தம்
ஆர்த்ராபராத மயமாம் கருணாம்பு பாதை
ஆப்லாவயஸ்வ கடிகா சல வாரிவாஹ-48-

திருக் கடிகை குன்ற காளமேகமே–ஆதியாத்மிக ஆதிபவ்திக ஆதி தைவிகங்கள் ஆகிற மூவகைத் தாபங்கள்
ஆகிற காட்டுத்தீ யாலே எரிக்கப்படுமவனும் மோஹ இருட்டால் திசை தெரியாமல் மயங்குமவனும்
வழிகாட்டும் தலைவன் ஒருவனை அடையாதவனும்
கொள்கலமுமான என்னைக் கருணை மழையைப் பொழிந்து நீராடி அருளுவாயாக –

——————————————-

நிரா யுதோ அபி த்விஷதோ நிபர்ஹணே
பஜஜ்ஜநா நுக்ரஹ தத்பரோ பவான்
ரங்க சங்க அஸி கதா தநுர்த்தர
ப்ரகாஸதே சைல இஹ ஸ்ரீயா ஸஹ-49-

பிரதிகூலனான ஹிரண்யாசூரனை நிரசிக்க திவ்யாயுதங்கள் ஒன்றுமே தேவை அற்றவனாயும்
அடியார்களுக்காக சங்க சக்ர வாள் கதை வில் ஆகியவற்றை தரித்தவராயும்
திருக் கடிகை மலையிலே பிராட்டியோடு விளங்குகிறீர் –

——————————————-

ஸூர த்விஷ பீவாபா ஹூ மத்யம்
சலீலம் உர்வாருக நிர்விசேஷம்
விதாரயத்பிர் கமிதம் நகைஸ்தே
பிரசாத நத்வம் ஹி வராயுதா நாம் -50-

ஹிரண்யாசூரனை திரு உகிராலே விளையாட்டாக வெள்ளரிப்பழம் கிழிப்பது போலே கிழித்து
உனது திவ்யாயுதங்கள் அலங்காராரார்த்தமாகவே யுள்ளன என்னுமத்தை காட்டி அருளினீர் –

—————————————————-

ம்ருகோ நபீம குசரோ கிரிஷ்டா
ஸ்ருதிம் யதார்த்தாம் ஹி விதாது காம
ம்ருக ஸ்வ கண்டோபரி மாரகல்ப
விராஜதே விஸ்வபதிர் வநாத்ரவ்–51

ம்ருகோ நபீம குசரோ கிரிஷ்டா-என்று ருக்வேதம் விஷ்ணு ஸூ க்தம் -பூமியில் சஞ்சரிப்பவனும்
நிற்பவனும் அழகியவனான ஸிம்ஹம்-என்கிற வேத வாக்கியத்தை மெய்ப்பிக்க விரும்பி
மன்மதனை ஒத்து கழுத்துக்கு மேலே ஸிம்ஹ ரூபனாய் திருகே கடிகை குன்றின் மேல்
அகில ஜகத் ஸ்வாமி ஸ்ரீ விஷ்ணு சேவை சாதித்து அருளுகிறார் –

————————————————–

த்ருணாய மத்வா நரகேசரின் ஹரே
விநாச நத்தாநி பதாநி ஸர்வஸ
புனஸ் ஸமாவ்ருத்தி விவர்ஜிதம் பரம்
த்வாபி வாஞ்சந்தி பதம் முமுஷவ-62-

அனைத்தையும் துரும்பாக நினைத்து உனது பரமபதத்தை மோக்ஷத்தில் இச்சை யுடையோர் விரும்புகிறார்கள் –

—————————————–
ந்ருஹரே ஸ்மரணேந கேவலம்
புருஷன் பாதகிநம் புநாஸ்யபி
புஜத்தை சரணார்த்தி நோ அனகான்
நுதி நிஷ்டான் கிமுத தவத்தை ஆஸ்ரிதான் -63-

உன் சங்கல்ப லேசத்தாலே பெரும் பாவியையும் புனிதப்படுத்துகின்றாயே
உன்னை பஜிப்பவர்களையும் உன்னையே உபாயமாக விரும்புமவர்களையும் குற்றம் அற்றவர்களுமாக
உன்னையே ஸ்துதிப்பவர்களுமான உன் அடியார்களை நீ ரஷித்து அருளுகிறாய் என்று சொல்லவும் வேண்டுமோ —

————————————————————————-

வ்யஸன அர்ணவ மக்நம் உன்முகம்
யதி மாம் நோத தரசே தயா நிதே
வ்யஸனேஷூ ந்ருணாம் பாவத்தசாம்
வததோ வாக் விததா முநேர் பவேத் -64-

கருணைக்கடலே துன்பக்கடலில் மூழ்கிக் கரை சேர விரும்பும் அடியேனைக் கை தூக்கி விடாவிடில்
வ்யசனேஷூ மனுஷ்யானாம் ப்ருசம் பவதி துக்கித்த –மனிதர்கள் துன்புறும் போது அவர்களிலும்
ஸ்ரீ ராமபிரான் அதிகம் துன்புறுகிறான் என்கிற ஸ்ரீ வாலமீகி பகவான் ஸ்ரீ ஸூக்தி வீணாகுமே —

—————————————————-

அஹமஸ்மி தவேதி யாசதே
யதி சத்யோ ந ததாஸி மே அபயம்
சரணாகதம் ரக்ஷண விரதம்
பவிதா தே விததம் த்ருட வ்ரத-65-

அடியேன் உனக்கே உரியேனாவேன் என்று யாசிக்கும் அடியேனை அபயம் அளித்து அருள வில்லை யாகில்
சக்ருதேவ ப்ரபந்நாய தவாஸ் மீதி ச யாசதே அபயம் சர்வ பூதேப்யோ ததாம் ஏதத் விரதம் மம-என்ற
தேவரீருடைய சரணாகத ரக்ஷண விரதம் வீணாகுமே –

——————————————–

அபி நாம நிசாமயிஷ்யதி-ஸ்வத் ருசா சந்நிஹிதம் க்ருதாகசம்
சகிதம் கடிகாசலேஸ்வர கருணாம்போதி தரங்க கல்பயா -66-

அருகில் இருப்பவனும் -பாவமே செய்பவனும் -அதனாலே நடுங்கி இருக்குமவனான அடியேனை
திருக் கடிகை மலைப் பெருமாள் கருணைக்கடல் போன்ற திருக் கண்களாலே கடாக்ஷித்து அருளுவானோ –

—————————–

துரதிக்ரம துஷ்க்ருதாகரம் த்ரபயா வாங்முக மந்திகா கதம்
கருணா வருணாலய ப்ரபோ பிரதிக்ருணீஷ்வ ஹரே ரமா சக -67-

கருணைக்கடலான ஸ்ரீ லஷ்மீ நரசிம்ஹப்பிரானே -கடக்கமுடியாத பாவங்களுக்கு கொள்கலமாய் இருப்பவனும்
வெட்க்கி தலை கவிந்து உன் திரு முன்பே நிற்பவனுமான அடியேனை ஸ்வீ கரித்து அருள வேணும்–

————————————————–

அநஹங்க்ருத நித்ய ஸுஹ்ருதை அகதங்கார நிபைரவேஷணை
அநக ஸ்மித முக்த சீதளை அகாதமி மாமசிராத் குரு ப்ரபோ -68-

ஸ்வாமி -அகங்கார லேசமும் இல்லாமல் எப்போதும் அன்பு மட்டுமே செலுத்துமவனாய்
பிறவி என்னும் பெரும் நோய்க்கு வைத்தியன் போன்ற திருக் கண் கடாக்ஷத்தாலும்
குளிர்ந்த அழகிய குற்றம் அற்ற புன்சிரிப்புகளாலும் அடியேனை ஆக்கி அருளுவாய்

—————————————————–

கல்பத்ருமோ திசைதி காங்ஷிதமேவ காமம்
சிந்தாமணிஸ் சணதி சிந்திதமேவ சார்த்தம்
அப்ரார்த்தி தேப்சி தசயம் விகிரன வதான்ய
திவ்யாவுபாவபி பவான் ப்ரதயா அதிசேதே -69-

கற்பகமரம் விரும்பியவற்றையே தரும் -சிந்தாமணி சிந்தையில் கொண்ட விஷயத்தையே அளிக்கும்
வேண்டாத பொருள்களையும் வாரி வாரி வழங்கி இசைவித்து உன் தாளிணைக் கீழ் இருத்தும் தேவரீர்
தேவலோகத்தில் உள்ள அவ்விரண்டையும் விட புகழ் விஞ்சி இருக்கிறீர் அன்றோ –

—————————————————-

தாதோ தைத்ய பதிஸ் தவாக்ருதி கலாம் திவ்யா மநா லோகயன்
வவ்ரே பத்ம பவோ வரான் கில முத்தா சங்க்யாதிகா நஸ்திரான்
தத் ஸூநுஸ்து நிசாமயன் வபுரஹோ பாலோப்ய மோகம் ஸ்திரம்
த்வத் பாதாம்புஜ நித்யபக்தி மசலாம் வவ்ரே வரந்த் வேககம் -70-

தந்தை ஹிரண்யன் தேவரீர் மூர்த்தி பல் கூற்றில் ஒன்றுமே காணமாட்டாமல் நிலையற்ற வரங்கள்
பிரமனிடம் இடம் இருந்து வீணாக வேண்ட
அவன் பிள்ளையோ சிறுவனாய் இருந்த போதிலும் உன் திரு உருவாக் கண்டவுடன்
நிலையானதாய் சஞ்சலம் அற்ற உன் திருவடித்தாமரை இணைகளிலே அன்பாகிறா வரம் ஒன்றையே வேண்டினான் –
என்ன ஆச்சர்யம் –

———————————————

மன்னாத அம்ருத வல்லரீசஹசரே ப்ரத்யக்ர பஞ்சாநந
த்வன் நாமான்ய நிசம் க்ருணன் குண கணான் கீர்வாண கம்யே கிரவ்
திவ்யே தாம்நி புநாநிவ்ருத்தி ரஹிதே அப்யபிராக்ருதே நிஸ்ப்ருஹ
த்வத் பாதாம் புஜ கிங்கரத்வ நிரதோ பக்தோ பவான் யன்வஹம் -71-

எம்பிரானே-ஸ்ரீ அம்ருதவல்லி நாயகனே -தேவரீருடைய திருநாமங்களை திருக் கல்யாண குணங்களையும்
எப்போதும் சங்கீர்த்தனம் பண்ணிக் கொண்டு
பரமபதத்திலும் விருப்பம் இல்லாமல் உன் திருவடித்தாமரைகளிலே இங்கேயே கைங்கர்யம் செய்வதில் ஈடுபட்டு
எப்போதும் உன் பக்தனாகவே அடியேனை ஆக்கி அருள வேண்டும் –

———————————————————

ஆப் யா யயந்த மவநிம் கருணாம்பு பாதை
விதயுத் ரமா விலஸிதம் த்ருத சார்ங்க சாபம்
தா பக்ன மார்த்த ஜன மானஸ சாதகா நாம்
ஜீவாது மேமி சரணம் கடிகாத்ரி மேகம் -72-

கருணை மழையினால் உலகை தளிர்ப்பித்து -மின்னல் கொடி போலெ பிராட்டியுடன் கூடி இருப்பதும்
இந்திர தநுஸ் சார்ங்கம் தரித்துக் கொண்டு சம்சார வெம்மையைப் போக்கி
வருந்தும் மாந்தர் மனங்களாம் சாதகப்பறவைகளுக்கு உயிரூட்டும்
திருக் கடிகைக்குன்ற கார்மேகத்தை சரணம் அடைகிறேன் –

———————————————————-

ந்ருத்யன் ந்ருத்யன் சிதில ஹ்ருதயோ பங்குரோ பக்தி பூம்நா
காயன் காயன் தவ ஸூ சரிதம் கத்கதா முக்த பாஷ்ப
ஆசாதே சேஷ்வகி லந்தி ஷூ த்வாம் விசின்வன் விசின்வன்
க்லாநோக்லா யாம்ய நிதர கதி நாரஸிம்ஹேதி நர்த்தன்-73-

ஆடியாடி அகம் கரைந்து இசை பாடிப்பாடி கண்ணீர் மல்கி நாடி நாடி நரசிங்கா என்று வாடி வாடும்–என்கிறபடியே
பக்திப் பெருக்கால் நைந்து அந்தக் கண்ணீர் பெருகப் பெற்று
அநந்ய கதியாக கதறிக் கொண்டு வாடல் மாலை போலே வாடி வதங்குகிறேன் –

———————————————

ரங்கே தாமனி திவ்ய ஸூரி வி நுதே சேஷ சயாநோ அநகே
திஷ்டன் வேங்கட பூதரே பவபயம் வியாபாதயன் தேஹினாம்
ஆஸீநோ கடிகாத்ரி துங்க சிகரே த்வம் நாரஸிம்ஹா க்ருதி
சர்வ அபீஷ்ட பல ப்ரதோ விஜயசே வாத்சல்யவாராம் நிதி -74-

பதின்மரால் பாடப்பெற்ற திருவரங்கம் பெரிய கோயிலிலே திருவனந்த ஆழ்வான் மேல் கண் வளர்ந்து அருளுபவராயும்
சம்சார பயத்தை நிரசித்துக் கொண்டு திருவேங்கட திருமலையில் நின்று சேவை சாதிப்பவராயும்
தேவரீர் திருகே கடிகை குன்றின் மேல் ஸ்ரீ நரேஸிம்ஹ ரூபியாய் எழுந்து அருளி இருந்து வாத்சல்ய கடலாயும்
அபீஷ்டங்களை எல்லாம் வழங்கும் வள்ளலாயும் இருந்து அருளுகிறீர் –

————————————————-

பிரபுல்ல ராஜீவ தளாய தேஷண
ரமா சமாஸ் லஷ்ட ப்ருஹத் பூஜாந்த்ர
தித்ருஷிதோ யோக த்ருஸா ஜிதாத்மபி
விராஜதாம் மே ஹ்ருதி ரம்ய கேஸரீ-75-

மிக அலர்ந்த தாமரை இதழ் போன்ற நீண்ட திருக் கண்கள் /
பெரிய பிராட்டியார் நித்யவாஸம் செய்யும் திரு மார்பு /
இந்திரிய கிங்கரர்கள் யோகக் கண்ணால் காண விரும்பும் அழகிய சிங்கர் அடியேன் மனசிலும் விளங்குவாராக –

————————————————

ஹேத் யங்கை பரிகர்மிதம் த்ரி நயனம் பாருங்க பந்த உஜ்ஜ்வலம்
பிப்ராணம் வனமாலிகாம் ச துளஸீம் பீதாம்பரம் கௌஸ்துபம்
பாஸ்வத் ரத்ன கிரீட ஹாரா கடக ஸ்ரக் ஹேம காஞ்ச் யஞ்சிதம்
மந்நாதம் கடிகாத்ரி மௌலி முதிரம் லஷ்மீ ந்ருஸிம்ஹம் பஜே -76

திவ்யாயுத தழும்பால் அலங்கரிக்கப் பெற்றவரும்
முக்கண்கள் படைத்தவரும்
பர்யங்க பந்தத்தால் விளங்குபவரும்
திருத் துளசி உடன் கூடிய திரு வனமாலை-திருப் பீதாம்பரம் -திருக் கௌஸ்துபம் இவற்றை தரித்தவரும்
ஹாரம் தோள்வளை மாலை பொன்னரை நாண் ஆகியவற்றால் அலங்கரிக்கப் பெற்றவரும்
எம்பிரானும் திருக் கடிகைக் குன்றின் உச்சியில் மேகமுமான ஸ்ரீ லஷ்மீ நரஸிம்ஹனை பஜிக்கிறேன் –

——————————————–

ஜய ஜய நிசர்க்க பந்தோ
ஜய ஜய லஷ்மீ பதே தயா ஸிந்தோ
ஜய ஜய ஜகத் த்ர யேந்தோ
ஜய ஜய கடிகாத்ரி சேகரானந்த-77-

இயற்க்கை யுறவினனே போற்றி போற்றி
இலக்குமி மணாளனே போற்றி போற்றி
கருணைகே கடலனையாய் போற்றி போற்றி
காணுலகச் சந்திரனே போற்றி போற்றி
கடிகை மலை யுச்சியனே போற்றி போற்றி
காலம் எல்லாம் உள்ளவனே போற்றி போற்றி
எங்கும் நிறைந்தவன் போற்றி போற்றி
எல்லாமுமானவனே போற்றி போற்றி –

—————————————————

ஸூப வ்யவ்ருத்தவ் த்வயி லோக நாதே
அநுராக நிக்நேந மயா க்ருதேயம்
விதாது மர்ஹாதிசயம் ந கஞ்சித்
ஸ்துதிர் யதாஜ்ஜேந க்ருதா ஸூரத்னே -78-

அதி மங்கள சேஷ்டிதங்களை யுடைய ஜெகந்நாதனான தேவரீர் இடத்தில் அன்பு நிறைந்த அடியேனால் இயற்றப்பட்ட இந்த ஸ்துதி
ரத்னத்தின் வாசி அறியாதவனால் செய்யப்பட நல்ல ரத்னத்தைப் பற்றிய ஸ்துதி போல
உன்னிடத்தில் ஒரு பெருமையையும் விளைக்காதே-

———————————————————-

சர்வாப்யர்த்தித ஸித்திதம் பகவதோ பக்தைக சிந்தாமனே
கல்யாணம் ஸ்தவம் இந்திரா நரஹரோ தேவஸ்ய திவ்யாஜ்ஞயா
ஸ்ரீ வாசேந வதூல ஜேந ரசிதம் ப்ரேம்ணா படந்தீஹயே
தி விந்தந்தி அசலாம் ஸ்ரீயம் நவ நவாம ஆரோக்ய பூர்ணாம் புவி -79-

ஷாட் குண பரிபூர்ணனும் அடியார்க்கு அபீஷ்டங்களை எல்லாம் அளிக்கும் சிந்தாமணியுமான
ஸ்ரீ லஷ்மீ நரஸிம்ஹனுடைய திரு ஆணையால் வாதூல குலத்தவரான ஸ்ரீநிவாஸாச்சார்யரால் இயற்றப் பெற்றதும்
வேண்டுவார்க்கு வேண்டியவற்றை எல்லாம் தருவதும் -பரம மங்களமுமான இந்த ஸ்துதியை
எவர்கள் அன்புடன் படிக்கின்றார்களோ அவர்கள் நிலை பெற்றதாய் ஆரோக்யம் நிறைந்ததாய்
புதிது புதிதான செல்வத்தை அடைகின்றனர் -அந்தமில் பேரின்பமே பலன் என்று நிகமிக்கிறார் –

————————————————————

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ வாதூல குல -ஸ்ரீ உ வே மையூர் கந்தாடை ஸ்ரீ நிவாஸாசார்ய ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

அருளிச் செயல்களில் பிராட்டி / பெருமாள் திருக்கண்கள் விசேஷணங்கள்-ஸ்ரீ ஸூக்திகள் —

முதலாயிரம் –

பெரியாழ்வார் திருமொழி –

செய்ய தடம் கண்ணுக்கு அஞ்சனமும் சிந்தூரமும் -1-3-9-

மைத்தடம் கண்ணி யசோதை தன மகனுக்கு -1-5-10-

அம் கமலக் கண்ணன் தன்னை யசோதைக்கு மங்கை நல்லோர்கள் தாம் வந்து முறைப்பட்ட -2-10-10-

மையார்கண் மடவாய்ச்சியார் -3-1-4-

கோலச் செந்தாமரைக் கண் மிளிரக் குழலூதி இசை பாடிக் குனித்து -3-4-7-

அம்மைத் தடம் கண் மடவாய்ச்சியரும்-3-5-3-

செம் பெரும் தடம் கண்ணன் திரள் தோளன் தேவகி சிறுவன் -3-6-6-

கரும் கண் தோகை மயில் பீலி அணிந்து –3-6-10-

செழும் கயல் கண்ணும் –இம்மகளைப் பெற்ற தாயார் இனித் தரியார் -3-8-5-

ஒண் நிறத்தத் தாமரைச் செங்கண் உலகு அளந்தான் என் மகனை -3-9 -9-

சொல்லுகேன் கேட்டருளாய் துணை மலர்க்கண் மடமானே -3-10-2-

மானமரும் மென்னொக்கி வைதேவீ விண்ணப்பம் -3-10-5-

செம் பெரும் தாமரைக் கண்ணன் பேரிட்டு அழைத்தக்கால் நம்மன்னை நரகம் புகாள்–4-6-8-

————————–

திருப்பாவை –

ஏரார்ந்த கண்ணி யசோதை —1-

போதரிக்கண்ணினாய் -13-

பங்கயக்கண்ணானை -14-

மைத்தடம் கண்ணினாய் -19-

கிங்கிணி வாய்ச் செய்த தாமரைப் பூப் போலே செங்கண் சிறுச் சிறிதே எம்மேல் விழியாவோ -22-

செங்கண் திரு முகத்துச் செல்வத் திருமாலால் எங்கும் திருவருள் பெற்று –30

————————————————–

பெருமாள் திருமொழி

அரங்கத்துரகம் ஏறிக் கண் வளரும் கடல் வண்ணர் கமலக் கண்ணும் ஓளி மதி சேர் திரு முகமும்
கண்டுகொண்டு என்னுள்ளம் மிக வென்று கொலோ உருகு நாளே -1-6-

ஆராத மனக்களிப்போடு அழுத்த கண்ணீர் மழை சோர நினைந்து உருகி ஏத்தி -1-7-

மெய்யடியார்கள் ஈட்டம் கண்டிடக் கூடுமேல் அது காணும் கண் பயனாவதே -2-1-

ஒல்லை நாணும் கடைவன் என்று கள்ள விழியை விழித்துப் புக்கு -6-2–

கரு மலர்க் கூந்தல் ஒருத்தி தன்னைக் கடைக்கணித்து –6-3

கண்ணுற்று அவளை நீ கண்ணாலிட்டுக் கை விளிக்கின்றதும் கண்டே நின்றேன் -6-5-

நீ உகக்கும் மயிரை ஒண் கண்ணினாரும் அல்லோம் -6-7-

அம்புயத்தடம் கண்ணினன் தாலோ -7-1-

தண்ணம் தாமரைக் கண்ணனே கண்ணா -7–6-

அழுகையும் அஞ்சி நோக்கும் அந்நோக்கும் -7–8-

வெவ்வாய வேல் நெடும் கண் நேரிழையும் இளங்கோவும் பின்பு போக எவ்வாறு நடந்தனை-9-2-

வெவ்வரி நல் கரு நெடும் கண் சீதைக்காகி -10-3-

——————————————————

திருச்சந்த விருத்தம் –

விடத்தவாய் ஓர் ஆயிரம் இராயிரம் கண் வெந்தழல் விடுத்து -20-

நெற்றி பெற்ற கண்ணன் விண்ணின் நாதனோடு போதின் மேல் நல் தவத்த நாதனோடு
மற்றுமுள்ள வானவர் கற்ற பெற்றியால் வணங்கு பாத நாத வேத -87-

பண்ணை வென்ற இன்சொல் மங்கை கொங்கை தனக்கு பங்கயக் கண்ண-105-

————————————————–

திருமாலை —

மாதரார் கயல் கண் என்னும் வலையில் பட்டு அழுந்துவேனை போதரே என்று
சொல்லிப் புந்தியில் புகுந்து தன்பால் ஆதாரம் பெறுக வைத்த அழகனூர் அரங்கம் அன்றே -16-

தாமரைக் கண் என்னம்மான் கனி இருந்தனைய செவ்வாய்க் கண்ணனைக் கண்ட கண்கள் பனி அரும்புதிருமாலோ-18-

தூய தாமரைக் கண்களும் துவர் இதழ்ப்
பவள வாயும் ஆயசீர் முடியும் தேசம் அடியரோர்க்கு அகலலாமே -20-

———————-

கடி மலர்க் கமலங்கள் மலர்ந்தன இவையே –திருப்பள்ளி எழுச்சி -11-

—————————

பரியனாகி வந்த அவுணன் உடல் கீண்ட அமரர்க்கு அரிய வாதிப் பிரான் அரங்கத் தமலன் முகத்து
காரியவாகிப் புடை பரந்து மிளிர்ந்து செவ்வரியோடி நீண்ட அப்பெரியவாய கண்கள்
என்னைப் பேதைமை செய்தனவே –அமலனாதி பிரான் -8-

அண்டர் கோன் அணியரங்கன் என் அமுதினைக் கண்ட கண்கள் மற்று ஒன்றிணைக்க காணாவே -10-

—————————

தேவபிரானுடை கரிய கோலத் திருவுருக் காண்பன் நான் — கண்ணி நுண் சிறுத்தாம்பு -3-

கண்டுகொண்டு என்னைக் காரி மாறப் பிரான் பண்டை வல்வினை பற்றி அருளினான் -7-

———————————————

பெரிய திருமொழி –

தாமரைக்கண்ணினன்-1-8-1-/எழுதிய தாமரை அன்ன கண்ணும் -2-8-7-/பல இடங்களிலும் உண்டே /

பிறை எயிற்று அனல் விழிப் பேழ்வாய் தெள்ளிய சிங்கமாகிய தேவை -2-3-8-

இலங்கு ஒளி சேர் அரவிந்தம் போன்று நீண்ட கண்ணானை -2-5-8-

குவளை யம் கண்ணி கொல்லி யம் பாவை -2-7-1-

பொரு கயல் கண் -2-7-9-பரகால நாயகி

ஆங்கு அரும்பிக் கண்ணீர் சோர்ந்து அன்பு கூறும் அடியவர்கட்க்கு ஆரமுதமானான் -2-10-4-

தடம் கண்கள் பனி மல்கும் தன்மையான்-2-10-6-

அழகாய காவி மலர் நெடும் கண்ணார் கை தொழ வீதி வருவான் -3–3–7-

கறை தங்கு வேல் தடம் கண் திருவை மார்பில் கலந்தவன் -3-4-9-

வேல் நெடும் கண் ஆய்ச்சியர் வைத்த தயிர் வெண்ணெய் உளம் குளிர அமுது செய்து இவ்வுலகுண்ட காளை-3-9–7-

வாள் நெடும் கண் மலர்க்கூந்தல் மைதிலிக்கா -3-10-6-

வாள் நெடும் கண்ணீர் மல்கும் வளையும் சோரும் -5-5-3 / நீல மலர்க் கண் மடவாள் -5-5-10-பரகால நாயகி திருத்தாயார் –

மாழை மான் மட நோக்கி யுன் தோழி -5-8-1-

பைங்கண் யுருவாய் வெருவ நோக்கி -6-6-4-

அம்பன்ன அசோதை தன் சிங்கம் -6-8-5-

நெல்லில் குவளை கண் காட்ட -7-5-10-

வடித்தடம் கண் மலரவளோ வரையாகத்துள் இருப்பாள் என்கின்றாளால் -8-1–5-

கேழல் செங்கண் மா முகில் வண்ணர்-9-6-3-

பங்கய மா மலர்க்கண் பரனை எம் பரஞ்சுடரை -9-9-4-

மாழை மான் மட நோக்கியை விட்டு –10-2-7-

மண்டோதரி முதலா அம் கயல் கண்ணினார்கள் இருப்ப-10-2-8-

அல்லிக் கமலக் கண்ணனை அங்கு ஓர் ஆய்ச்சி எல்லிப் பொழுதூடிய ஊடல் திறம் –10-8-10-

மானமரு மென்னோக்கி வைதேவியின் துணையா -11-5-1-

——————————————–

கண்ணிணையும் அரவிந்தம் –திரு நெடும் தாண்டகம் -21-

——————————–

வண் தாமரை நெடும் கண் மாயவனை -மூன்றாம் திருவந்தாதி –84 —

வண் தாமரை நெடும் கண் தேன் அமரும் பூ மேல் திரு -100-

——————————–

எரி கான்ற இவையா வெரி வட்டக் கண்கள் –நான்முகன் -21-

கார் செறிந்த கண்டத்தான் எண் கண்ணான் காணான் அவன் வைத்த பண்டைத்தானத்தின் பதி -73-

—————————

திருவிருத்தம் –

செழு நீர்த் தடுத்துக் கயல் மிளிர்ந்தால் ஒப்ப சேயரிக் கண் அழு நீர் துளும்ப அலமருகின்றன -2-

பனிப்பியல் சோரும் தடம் கண்ணி-5-

வெண் முத்தரும்பி வண் பூங்குவளை மடமான் விழிக்கின்றமா யிதழே-9-

கயலோ நும் கண்கள் என்று களிறு வினவி நிற்றீர் -15-

கடல் கொண்ட கண்ணீர் அருவி செய்யா நிற்கும் காரிகையே -18

புண்டரீகத்து அம் கேழ் வனமோர் அனைய கண்ணான் -23-

ஒரோ குடங்கைக் கயல் பாய்வன பெரு நீர்க் கண்கள் தம்மொடும்-24-

நீலத்தட வரை மேல் புண்டரீக நெடும் தடங்கள் போல பொலிந்து –எம்பிரான் கண்ணின் கோலங்களே –39-

வன் காற்றறைய ஒருங்கே மறிந்து கிடந்து அலர்ந்த மென்கால் கமலத்தடம் போல் பொலிந்தன –எம்பிரான் தடம் கண்களே -42-

பெரும் கேழலார் தம் பெரும் கண் மலர்ப் புண்டரீகம் நம் மேல் ஒருங்கே பிறழ வைத்தார் -45-

புலக்குண்டலப் புண்டரீகத்த போர்க் கெண்டை வள்ளி ஒன்றால் விலக்குண்டுலாகின்று வேல் விழிக்கின்றன–57-

அழறலர் தாமரைகே கண்ணன் -58-

வண்ணம் சிவந்துள வானாடமரும் குளிர் விழிய தண் மென் கமலத்தடம் போல் பொலிந்தன தாமிவையோ கண்ணன் திருமால் திரு முகம் -63-

பிரானார் திருவடிக்கீழ் உற்றும் உறாதும் மிளிர்ந்த கண்ணாய் எம்மை யுண்கின்றவே-65-

காவியும் நீலமும் வேலும் கயலும் பல பல வென்று ஆவியின் தன்மை யளவல்ல பாரிப்பு –தூவியும் பேடை யன்னாள் கண்களாய துணை மலரே -67-

எரி கொள் செந்நாயிறு இரண்டுடனே யுதயமலைவாய் விரிகின்ற வண்ணத்த வெம்பெருமான் கண்கள் -82-

————————————–

தாமரைக்காடு மலர்க்கண்ணொடு–திருவாசிரியம் -5-

———————————-

வேல் கண் அஞ்சனத்தின் நீறு அணிந்து சீரார் செழும் பந்து கொண்டு அடியா நின்றேன் –சிறிய திரு மடல் —

கூரார் வேல் கண்ணீர் உமக்கு அறியக் கூறுகேனோ–சிறிய திருமடல்

போரார் வேல் கண் மடவாள் போந்தனையும் பொய்யுறக்கம்–சிறிய திருமடல்

—————————————-

கரு நெடும் கண் செவ்வாய்ப் பிணை நோக்கின் மின்னனைய நுண் மருங்குல் வேகவதி என்று –பெரிய திருமடல்

கரதலமும் கண்களும் பங்கயத்தின் பொன்னியல் காடோர் மணி வரை மேல் பூத்தது போல் –பெரிய திருமடல்

————————————————–

திருவாய் மொழி –

செந்தாமரைக் கண்ணன் /தண் தாமரைக் கண்ணன்/ பெரும் தண் தாமரைக் கண்ணன்/ செந்தாமரைத் தடம் கண் /
கமலக் கண்ணன் / தகும் கோலத் தாமரைக் கண்ணன்/ பைந்தாமரைக் கண்ணன் / கமலத் தடம் பெரும் கண்ணன் /
செங்கோலக் கண்ணன் / செய்ய தாமரைக் கண்ணன் /அணி கொள் செந்தாமரைக் கண்
பங்கயக்கண்ணன் /மலர்க் கண்ணன் / செய்ய கண் / கோலச் செந்தாமரைக் கண்ணன் –பல இடங்களில் –

கமலக் கண்ணன் என் கண்ணினுளானே -1-9-8-/ கமலக் கண்ணன் என் கண்ணினுள்ளான் காண்பான் அவன் கண்களாலே
அமலங்களாக விழிக்கும் ஐம்புலனும் அவன் மூர்த்தி
கமலத்தயன் நம்பி தன்னைக் கண் நுதலானோடும் தோற்றி அமலத் தெய்வத்தோடு உலகமாக்கி என் நெற்றி உளானே -1-9-9-

கட்டுரைக்கில் தாமரை நின் கண் –ஒவ்வா–3-1-2-

பாவு சீர்க் கண்ணன்–3-4-2-

மைய கண்ணாள் மலர் மேல் உறைவாள்-4-5-2-

செஞ்சுடர்த் தாமரைக் கண் –5-4-9-

குவளை ஒண் கண் -2-4-2-/

கேழில் ஒண் கண் -2-4-10-/

குவளைத் தடம் கண் -4-6-5-/

குவளை ஒண் மலர்க் கண்-6-5-1–
நெடுங்கண் இளமான் -6-7-10 /

கரும் கண்ணி -திருமேனி மைப்பு ஏறி -கரும் தடம் கண்ணி-6-5-8- -பராங்குச நாயகி -கை தொழுத —
இருந்து அரவிந்தலோசன என்று நைந்து -திருமா மகளும் தாமும் சேர்த்தி சேவித்த கண் அன்றோ –

கெண்டை ஒண் கண் வாசப் பூங்குழல் பின்னை -6-4-2-

ஏழையர் ஆவி யுண்ணும் இணைக் கூற்றங்களோ அறியேன் ஆழி யம் கண்ணபிரான் திருக்கண்கள் கொலோ அறியேன் -7-7-1-

கள் அவிழ் தாமரைக் கண் -7-8-4-

கண்கள் சிவந்து பெரியவாய் -8-8-1-

மணித் தடம் தாமரைக் காடுகள் போல் திரு மார்பு வாய் கண் கை-8-9-1-

அல்லிக் கமலக் கண்ணன் -8-10-11-

மையார் கருங்கண்ணி கமல மலர் மேல் செய்யாள் -9-4-1-

அல்லி யம் தாமரைக் கண்ணன் -9-9-1-

தூது செய் கண்கள் கொண்டு ஓன்று பேசி -9-9-9-

——————————————————————

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ ஆழ்வார்கள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

பரகால நாயகி பாசுரங்கள் —

1-திருவிடவெந்தை — திருத் தாயார் பாசுரப் பதிகம் -2-7
2-அட்ட புயகரத்தான் –திரு மகள் பாசுரப் பதிகம் -2-8-
3-திருவாலி -திரு மகள் பாசுரப் பதிகம் -3-6-
4-திருவாலி –திருத் தாயார் பாசுரப் பதிகம் -3-7-
5-பார்த்தன் பள்ளி — திருத் தாயார் பாசுரப் பதிகம் -4-8-
6-திருவரங்கம் –திருத் தாயார் பாசுரப் பதிகம் -5-5-
7-திருக் கண்ணபுரம் –திருத் தாயார் பாசுரப் பதிகம் -8-1-
8-திருக் கண்ணபுரம் -திருத் தாயார் பாசுரப் பதிகம்-8-2-
9-திருக் கண்ணபுரம் திரு மகள் பாசுரப் பதிகம்–8-3-
10-திருக் கண்ணபுரம் -திரு மகள் பாசுரப் பதிகம் –8-4-
11-திருக் கண்ணபுரம் திரு மகள் பாசுரப் பதிகம் –8-5-
12–திரு நாகை அழகியார் -திரு மகள் பாசுரப் பதிகம் -9-2-
13–திருக் குறுங்குடிப் பாசுரப் பதிகம் -9-5-
14–திருமாலிரும் சோலை பாசுரப் பதிகம் -9-9-
15–திரு யசோதா பிராட்டியார் பாவ திரு மகள் பாசுரப் பதிகம் -10-4-
16–திரு யசோதா பிராட்டியார் பாவ திரு மகள் பாசுரப் பதிகம் -10-5-
17–திரு யசோதா பிராட்டியார் பாவ திரு மகள் பாசுரப் பதிகம் -10-7-
18–பிரணய கலகம் -திரு மகள் பாசுரப் பதிகம் -10-8-
19–பழ மொழிகள் சேர்த்து அருளிய திருத் தாயார் பாசுரப் பதிகம் –10-9-
20–திரு மகள் பாசுரப் பதிகம் -10-10-
21–திரு மகள் பாசுரப் பதிகம் -11-1-
22–திரு மகள் பாசுரப் பதிகம் -11-2-
23–திரு மகள் பாசுரப் பதிகம் -11-3-
24–காணேடீ -சாழலே-பாசுரப் பதிகம் -11-5-
25–திரு நெடும் தாண்டகம் -11-20 -திருத் தாயார் பாசுரங்கள்
26—திரு நெடும் தாண்டகம் -25-28-திரு மகள் பாசுரங்கள் –
27–சிறிய திருமடல் -திரு மகள் பாசுரங்கள் –
28–பெரிய திருமடல் -திரு மகள் பாசுரங்கள் –

——————————————————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ திருமங்கை ஆழ்வார் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

அருளிச் செயல்களில் ஷட் ரசங்கள் —

அன்று இவ் உலகம் போற்றி -திருப்பாவை -24
அடி போற்றி -திறல்  போற்றி -புகழ் போற்றி -கழல் போற்றி -குணம் போற்றி -வேல் போற்றி -ஆகிய ஷட் ரசங்கள்-

அருகலியா பெரும் சீர் அமரர்கள் ஆதி முதல்வன் கருகிய நீல நென்மேனி வண்ணன் செந்தாமரைக் கண்ணன்
பொரு சிறைப் புள் உவந்து ஏறும் பூ மகளார் தனிக் கேள்வன் ஒரு கதியின் சுவை தந்திட்டு ஒழிவிலன் என்னோடு உடனே -1-9-3-
உபயலிங்கத்வம் -நித்ய விபூதி நிர்வாகத்வம் -திவ்ய விக்ரஹ யோகம் -புண்டரீகாஷத்வம் –
கருட வாகனத்வம் -ஸ்ரீ ய பதித்வம் -ஆகிய ஷட் ரசங்கள்-

———————————————
பெரியாழ்வார் திருமொழி –
நம்முடை நாயகனே —
நான் மறையின் பொருளே —
நாபியில் நல் கமல நான் முகனுக்கு ஒருகால் தம்மனை யானவனே –
தரணி தல முழுதும் தாரையின்னுலகும் தடவிய தன்புறமும் விம்ம வளர்ந்தவனே –
வேழமும் ஏழ் விடையும் விரவிய வேலைதனுள் வென்று வருமவனே –
ஆயர்கள் போரேறே -1-5-3-
——————————————
சகடமுருள –
வஞ்ச முலைப் பேயின் நஞ்சமுது உண்டவனே –
கானக வல் விளவின் காயுதிரக் கருதிக் கன்றது கொண்டு எறியும் –
கரு நிற –
என் கன்றே –
தேனுகனும் முரனும் திண் திரள் வெந்நரகன் என்பவர் தாம் மடியச் செருவதிரச் செல்லும் ஆனை-
ஆயர்கள் போரேறே –1-5-4-
————————————-
உன் வாயில் விரும்பியதனை நான் நோக்கி மண் எல்லாம் கண்டேன்
மனத்துள்ளே அஞ்சி மது ஸூதனனே என்று அறிந்தேன்
கண்ணா
என் கார் முகிலே
கடல் வண்ணா
காவலனே –2-3-6-
——————————————-
பெரிய திருமொழி —

ஊரான்
குடந்தை உத்தமன்
ஒரு கால் இருகால் சிலை வளைய தேரா வரக்கர் தேர் வெள்ளம் செற்றான்
வற்றா வரு புனல் சூழ் பேரான்
பேர் ஆயிரமுடையான்
பிறங்கு சிறை வண்டு அறைகின்ற தாரான் –1-5-4-
————————–
கொங்கு அலர்ந்த மலர்க குருந்தம் ஒசித்த கோவலன்
எம்பிரான்
சங்கு தடம் கடல் துயில் கொண்ட
தாமரைக் கண்ணினன்
பொங்கு புள்ளினை வாய் பிளந்த புராணர் தம்மிடம்
பொங்கு நீர்ச் செங்கயல் திளைக்கும் சுனைத் திருவேங்கடம் அடை நெஞ்சே –1-8 -1-
—————————————
நின்ற மா மருது இற்று வீழ நடந்த
நின்மலன்
நேமியான்
என்றும் வானவர் கை தொழும் இணைத்தாமரை யடி எம்பிரான்
கன்றி மாரி பொழிந்திடக் கடிதானிரைக்கு இடர் நீக்குவான் சென்று குன்றம் எடுத்தவன்
திருவேங்கடம் அடை நெஞ்சமே -1-8-3-
—————————————–
சோத்த நம்பிஎன்று தொண்டர் மிண்டித் தொடர்ந்து அழைக்கும்
ஆத்தன் நம்பி
செங்கண் நம்பி
ஆகிலும் தேவர்க்கு எல்லாம் மூத்த நம்பி
முக்கண் நம்பி என்று முனிவர் தொழுது ஏத்தும் நம்பி
எம்பெருமான் எவ்வுள் கிடந்தானே–2-2-6-
—————————————————
முனிவன் மூர்த்தி மூவராகி வேதம் விரித்து உரைத்த புனிதன்
பூவை வண்ணன்
அண்ணல் புண்ணியன்
விண்ணவர் கோன்
தனியன் சேயன் தான் ஒருவனாகிலும் தன்னடியார்க்கு இனியன்
எந்தை எம்பெருமான் எவ்வுள் கிடந்தானே -2-3-8-
——————————————
வேதத்தை
வேதத்தின் சுவைப் பயனை
விழுமிய முனிவர் விழுங்கும் கோதிலின் கனியை
நந்தனார் களிற்றைக்
குவலயத்தோர் தொழுது ஏத்தும் ஆதியை
அமுதை என்னை யாளுடை யப்பனை–திருவல்லிக்கேணிக் கண்டேனே -2-3-2-
————————————-
அவனிகளும் எல்லாம் அளந்த பிரான் அமரும் இடம் வளம் கொள் பொழி வயலே
அண்டமுறு முழ ஒலியும்
வண்டினங்கள் ஒலியும்
அருமறையின் ஒலியும்
வார் சிலம்பின் ஒலியும்
அண்டமுறு மலை கடலின் ஒலி திகழு நாங்கூர் அரிமேய விண்ணகரம் -3-10-5-
——————————————-
சந்தமாய்ச்
சமயமாகிச்
சமய ஐம்பூதமாகி
அந்தமாய்
ஆதியாகி
அருமறையவையுமாய் —
நாங்கை கந்தமார் காவளந்தண் பாடியாய்-களை கண் நீயே -4-6-9-
——————————————–
சிந்தை தன்னுள் நீங்காது இருந்த திருவே
மருவினிய மைந்தா
அந்தணாலி மாலே
சோலை மழ களிறே
நந்தா விளக்கின் சுடரே
நறையூர் நின்ற நம்பீ என் எந்தாய் –இந்தளூராய் -அடியேற்கு இறையும் இரங்காயே –4-9-2-
————————————————
தீ எம்பெருமான்
நீர் எம்பெருமான்
திசையும் இரு நிலனுமாய் எம்பெருமானாகி நின்றால் அடியோம் காணோமால்
தாய் எம்பெருமான்
தந்தை தந்தை யாவீர்
அடியோமுக்கே எம்பெருமான் அல்லீரோ நீர் இந்தளூரீரே –4-9-5-
——————————–
மாயவனே
மாதவனே என்கின்றாளால்
பிறவாத பேராளன்
பெண்ணாளன்
மண்ணாலான
விண்ணோர் தங்கள் அறவாளன்-என் மகளைச் செய்தனகள் அம்மனைமீர் அறிகிலேனே–5-5-8-
——————————————
கைம்மான மழ களிற்றைக்
கடல் கிடந்த கருமணியை
மைம்மான மரதகத்தை
மறையுரைத்த திருமாலை
எம்மானை எனக்கு என்று இனியானைப்
பனி காத்த அம்மானை யான் கண்டது அணி நீர்த் தென்னகரத்தே –5-6-1-
———————————-
தாராளன்
தண்ணரங்க வாளன்
பூ மேல் தணியாளன்
முனியாளார் ஏத்த நின்ற பேராளன்
ஆயிரம் பேருடைய வாளன்
பின்னைக்கு மணாளன் பெருமை கேட்பீர் –திரு நறையூர் மணி மாடம் சேர்மின்களே -6-6-9-
———————————
கிடந்த நம்பி
குடந்தை மேவிக்
கேழலாய் யுலகை கிடந்த நம்பி
எங்கள் நம்பி
எறிஞர் அரண் அழிய கடந்த நம்பி
கடியார் இலங்கை உலகை யீரடியால் நடந்த நம்பி நாமம் சொல்லில் நமோ நாராயணமே -6-10-1-
——————————————–
திருவுக்கும் திருவாகிய செல்வா
தெய்வத்துக்கு அரசே
செய்ய கண்ணா
உருவச் செஞ்சுடராழி வல்லானே
உலகுண்டவொருவா
திரு மார்பா –ஒருவர்க்கு ஆற்றி உய்யும் வகை யன்றால் உடன் நின்று ஐவர் என்னுள் புகுந்து —
ஒழியாது அருவித்தின்றிட அஞ்சி நின்னடைந்தேன் அழுந்தூர் மேல்திசை நின்ற வம்மானே -7-7-1-
——————————————
கரு மா முகிலுருவா
கனலுருவா
புனலுருவா
பெருமாள் வரையுருவா
பிறவுருவா நினதுருவா
திரு மா மகள் மருவும் சிறு புலியூர் சல சயனத்து அருமா கடல் அமுதே உனதடியே சரணாமே -7-9-9-
————————————————-
பெரும் புறக்கடலை
அடல் ஏற்றினைப்
பெண்ணை
யாணை
எண்ணில் முனிவர்க்கு அருள் தரும் தவத்தை
முத்தின் திரள் கோவையைப்
பத்தராவியை
நித்திலத் தொத்தினை
அரும்பினை
அலரை
அடியேன் மனத்தாசையை
அமுதம் பொதியின் சுவை கரும்பினைக்
கனியைச் சென்று நாடிக் கண்ண மங்கையுள் கண்டு கொண்டேனே –7-10-1-
—————————————-
கைம்மான மதயானை இடர் தீர்த்த கரு முகிலை
கைம்மான மணியை
அணி கொள் மரகதத்தை
எம்மானை எம்பிரானை
ஈசனை
என் மனத்து அம்மானை அடியேன் அடைந்து உந்து போனேனே –8-9-1-
—————————–
மிக்கானை
மறையாய் விரிந்த விளக்கை
என்னுள் புக்கானைப்
புகழ் சேர் பொலிகின்ற பொன் மலையை
தக்கானைக்
கடிகைத் தடம் குன்றின் மிசை இருந்த அக்காரக் கனியை அடைந்து உய்ந்து போனேனே -8-9-4-
——————————————-
வலம்புரி யாழியானை
வரையார் திறல் தோளன் தன்னை
புலம் பூரி நூலவனைப்
பொழில் வேங்கட வேதியனை
சிலம்பியலாறுடைய திருமாலிருஞ்சோலை நின்ற
நலம் திகழ் நாரணனை நானுக்கும் கொல் என் நன்னுதலே -9-9-9-
—————————————–
வெள்ளியான் கரியான்
மணி நிற வண்ணன்
விண்ணவர் தமக்கு இறை
எமக்கு ஒள்ளியான்
உயர்ந்தான்
உலகு ஏழும் உண்டு உமிழ்ந்தான்–திருக் கோட்டியூரானே -9-10-3-
——————————
வங்க மா கடல் வண்ணன்
மா மணி வண்ணன்
விண்ணவர் கோன்
மது மலர்த் தொங்கல் நீண் முடியான்
நெடியான்
படி கடந்தான் –திருக் கோட்டியூரானே -9-10-5-
———————————-
பொன்னை
மா மணியை
அணி யார்ந்ததோர் மின்னை
வேங்கடத்து உச்சியில் கண்டு போய்
என்னை யாளுடைய ஈசனை
எம்பிரான் தன்னை –யாம் சென்று காண்டும் தண் காவிலே -10-1-2-
———————————–
பத்தராவியைப்
பால் மதியை
அணித் தொத்தை-மாலிருஞ்சோலைத் தொழுது போய்
முத்தினை
மணியை
மணி மாணிக்க வித்தினை –சென்று விண்ணகர் காண்டுமே -10-1-8-
—————————–

திருக் குறுந்தாண்டகம்

நிதியினைப்
பவளத்தூணை
நெறிமையால் நினைய வல்லார் கதியினைக்
கஞ்சன் மாளக் கண்டு முன் அண்டமாளும் மதியினை
மாலை
வாழ்த்தி வணங்கி என் மனத்து வந்த நிதியினைக் கண்டு கொண்ட தொண்டனேன் விடுகிலேனே –1-
——————————————
காற்றினைப் புனலைத் தீயைக்
கடி மதிள் இலங்கை செற்ற ஏற்றினை
இமயமேய எழில் மணித் திரளை
இன்ப ஆற்றினை
அமுதம் தன்னை
அவுணன் ஆருயிரை யுண்ட கூற்றினை -குணம் கொண்டு உள்ளம் கூறு நீ கூறுமாறே –2-
——————————————————-
மூவரில் முதல்வனாய் ஒருவனை
யுலகம் கொண்ட கோவினைக்
குடந்தை மேய குரு மணித் திரளை
இன்பப் பாவினைப்
பச்சைத் தேனைப்
பைம் பொன்னை
அமரர் சென்னிப் பூவினை புகழும் தொண்டர் என் சொல்லிப் புகழ்வர் தாமே -6-
——————————–
இம்மையை
மறுமை தன்னை
எமக்கு வீடாகி நின்ற மெய்ம்மையை
விரிந்த சோலை வியன் திருவரங்க மேய செம்மையைக்
கருமை தன்னைத்
திருமலை ஒருமையானை -தன்மையை நினைவார் என் தன தலை மீசை மன்னுவாரே -7-
——————————

நெடும் தாண்டகம்

மின்னுருவாய் முன்னுருவில்
வேத நான்காய்
விளக்கு ஒளியாய்
முளைத்து எழுந்த திங்கள் தானாய்
பின்னுருவாய்
முன்னுருவில் பிணி மூப்பில்லாப் பிறப்பிலியாய் -பிறப்பதற்கே எண்ணாது

எண்ணும் பொன்னுருவாய்
மணி யுருவில் பூதம் ஐந்தாய்
புனலுருவாய்
அனலருவில் திகழும் சோதி
தன்னுருவாய்
என்னுருவில் நின்ற வெந்தை தளிர் புரையும் திருவடி என் தலை மேலவே– 1-
———————————————
நீரகத்தாய்
நெடுவரையின் உச்சி மேலாய்
நிலாத்திங்கள் துண்டத்தாய்
நிறைந்த கச்சி யூரகத்தாய்
ஒண் துறை நீர் வெக்கா உள்ளாய்
உள்ளுவாருள்ளத்தாய்

உலகமேத்தும் காரகத்தாய்
கார் வானத்துள்ளாய்
கள்வா
காமரு பூங்காவிரியின் தென்பால் மன்னு பேரகத்தாய்
பெறாது என் நெஞ்சின் உள்ளாய்
பெருமான் உன் திருவடியே பேணினேனே–8-

——————————–

வங்கத்தால் மா மணி வந்துந்து முந்நீர் மல்லையாய்
மதிட்கச்சி யூராய்
பேராய்
கொங்கத்தார் வளம் கொன்றை யலங்கல் மார்வன் குலவரையன் மடப்பாவை இடப்பால் கொண்டான் பங்கத்தாய்
பாற்கடலாய்
பாரின் மேலாய் பனி வரையில் உச்சியாய்
பவள வண்ணா
எங்குற்றாய் எம்பெருமான் உன்னை நாடி ஏழையேன் இங்கனமே யுழி தருகேனே–9-
——————————————–

பொன்னானாய்
பொழில் ஏழும் காவல் பூண்ட புகழானாய்
இகழ்வாய தொண்டனேன் நான் என்னானாய் என்னானாய் என்னலல்லால் என்னறிவேன் ஏழையேனே
உலகமேத்தும் தென்னானாய்
வடவானாய்
குட பாலானாய்
குண பால மதயானாய்
இமையோர்க்கு என்றும் முன்னானாய்
பின்னானார் வணங்கும் சோதி திரு மூழிக் களத்தானாய்
முதலானாயே -10-
—————————————————-

கல் எடுத்துக் கல்மாரி காத்தாய் என்றும்
காமரு பூங்கச்சி யூரகத்தாய் என்றும்
வில்லிறுத்து மெல்லியல் தோள் தோய்ந்தாய் என்றும்
வெஃகாவில் துயில் அமர்ந்த வேந்தே என்றும்
மல்லடர்த்து மல்லரை என்று அட்டாய் என்றும்
மா கீண்ட கைத்தலத்து என் மைந்தா என்றும் சொல் எடுத்துத் தன் கிளியைச் சொல்லே என்று
துணை முலை மேல் துளி சோரச் சோர்கின்றாளே –13-
———————————————

திருவாய்மொழி-

வினையேன் வினை தீர் மருந்தானாய்
விண்ணோர் தலைவா
கேசவா
மாமை சேர் ஆயர் குல முதலே
மா மாயனே
மாதவா
சினையெய் தலையை மாறாமரங்கள் ஏழும் எய்தாய் சிரீதரா
இனையாயினைய பெயரினாய் -என்று னைவன் அடியேனே–1-5-6-

—————————————-

மாயோன் தீய வளவாளைப் பெரு மா வஞ்சப் பேய் வீய தூய குழவியாய் விடைப்பால் அமுதா அமுது செய்திட்ட மாயன்
வானோர் தனித் தலைவன்
மலராள் மைந்தன்
எவ்வுயிர்க்கும் தாயோன்
தம்மான்
என்னம்மான் -அம்மா மூர்த்தியைச் சார்ந்தே -1-5-9-
———————————–
சூழல் பழ வல்லான்
தொல்லை யம் காலத்துலகை கேழல் ஒன்றாகி கிடந்த கேசவன்
என்னுடை யம்மான்
வேழ மருப்பை ஓசித்தான்
விண்ணவர்க்கு எண்ணல் அரியான்
ஆழ நெடும் கடல் சேர்ந்தான் அவன் என் அருகில் இலானே-1-9-2-
—————————————–

நம்பியைத்
தென் குறுங்குடி நின்ற
அச்செம் பொனே திகழும்
திரு மூர்த்தியை
உம்பர் வானவர் ஆதியம் சோதியை
எம்பிரானை -என் சொல்லி மறப்பேனோ -1-10-9-
——————————-
முன் நல் யாழ் பயில் நூல் நரம்பின் முதிர் சுவையே
பன்னலார் பயிலும் பரனே
பவித்ரனே
கன்னலே
யமுதே
கார் முகிலே
என் கண்ணா -நின்னலால் இலேன் காண் என்னை நீ குறிக் கொள்ளே -2-3-7-
—————————————–

வைகுந்தா
மணி வண்ணனே
என் பொல்லாத் திருக் குறளா
என்னுள் மன்னி வைகும் வைகல் தோறும் அமுதாய
வானேறே
செய்குந்தா
வரும் தீமை யுண்ணாடியார்க்குத் தீர்த்து அசுரர்க்குத் தீமைகள் செய்குந்தா -உன்னை நான் பிடித்தேன் கொள் சிக்கெனவே -2-6-1-
—————————————–
எந்தாய்
தண் திருவேங்கடத்துள் நின்றாய்
இலங்கை செற்றாய்
மராமரம் பைந்தாள் ஏழுருவ ஒரு வாளி கோத்த வில்லா
கொந்தார் தண் அம் துழாயினாயமுதே
உன்னை என்னுள்ளே குழைத்த எம் மைந்தா
வானேறே இனி எங்குப் போகின்றதே –2-6-9-
———————————–
நாரணன்
முழு ஏழு உலகுக்கும் நாதன்
வேத மயன்
காரணம் கிரிசை கருமம் இவை முதல்வன்
எந்தை
சீரணங்கமரர் பிறர் பலரும் தொழுது ஏத்த நின்று வாரணத்தை மருப்பு ஒசித்த பிரான்
என் மாதவனே –2-7-2-
————————————
பற்பநாபன்
உயர்வற உயரும் பெரும் திறலோன்
எற்பரன்
என்னை யாக்கிக் கொண்டு எனக்கே தன்னைத் தந்த கற்பகம்
என்னமுதம்
கார் முகில் போலும் வேங்கட நல் வெற்பன்
விசும்போர் பிரான்
எந்தை
தாமோதரனே–2-7-11-
————————————————–
பங்கயக் கண்ணன் என்கோ
பவளச் செவ்வாயன் என்கோ
அங்கதிரடியன் என்கோ
அஞ்சன வண்ணன் என்கோ
செங்கதிர் முடியின் என்கோ
திரு மறு மார்வன் என்கோ
சங்கு சக்கரத்தன் என்கோ
சாதி மாணிக்கத்தையே -3-4-3-
——————————————-
வானவர் ஆதி என்கோ
வானவர் தெய்வம் என்கோ
வானவர் போகம் என்கோ
வானவர் முற்றும் என்கோ
ஊனமில் செல்வம் என்கோ
ஊனமில் சுவர்க்கம் என்கோ
ஊனமில் மோக்கம் என்கோ
ஓளி மணி வண்ணனையே -3-4-7-
———————————————–
மூவராகிய மூர்த்தியை
முதல் மூவர்க்கும் முதல்வன் தன்னை
சாவமுள்ளன நீக்குவானைத்
தடம் கடல் கிடந்தான் தன்னை
தேவதேவனைத்
தென்னிலங்கை எரி எழச் செற்ற வில்லியை
பாவ நாசனைப்
பங்கயத் தடம் கண்ணனைப் பரவுமினோ –3-6-2-
—————————————-
பரவி வானவர் ஏத்த நின்ற பரமனைப்
பரஞ்சோதியை
குரவை கோத்த குழகனை
மணி வண்ணனைக்
குடக் கூத்தனை
அரவமேறி யலை கடல் அமரும் துயில் கொண்ட வண்ணலை –
இரவு நன் பகலும் விடாது என்றும் ஏத்துதல் மனம் வைம்மினோ -3-6-3-
———————————————
உடையார்ந்த வாடையன்
கண்டிகையன்
உடை நாணினன்
பொன் முடியன்
மற்றும் பல்கலன்
நடையாவுடைத் திரு நாரணன் -தொண்டர் தொண்டர் கண்டீர்
இடையார் பிறப்பிடை தோறு எமக்கு எம் பெரு மக்களே -3-7-4-
————————————
ஏக மூர்த்தி
இரு மூர்த்தி
மூன்று மூர்த்தி
பல மூர்த்தியாகி
ஐந்து பூதமாய் இரண்டு சுடராய் அருவாகி
நாகமேறி நடுக்கடலுள் துயின்ற நாராயணனே -உன் ஆகமுற்றும் அகத்தடக்கி ஆவி யல்லால் மாய்த்ததே -4-3-3-
———————————————-
அரி
என் அம் பொற் சுடரே
செங்கண் கரு முகிலே
எரியே
பவளக்குன்றே
நால் தோள் எந்தாய் யுனதருளே-பிரியா வடிமை என்னைக் கொண்டாய்
குடந்தைத் திருமாலே தறியேன் இனி யூன் சரணம் தந்து என் சன்மம் களையாயே-5-8-7-
———————————————-
என்னப்பன்
எனக்காயிகுளாய்
என்னைப் பெற்றவளாய்
பொன்னப்பன்
மணியப்பன்
முத்தப்பன்
என்னப்பனுமாய்
மின்னப் பொன் மதிள் சூழ் திரு விண்ணகர்ச் சேர்ந்த வப்பன்
தன் ஒப்பார் இல்லப்பன் தந்தான் தனதாள் நிழலே -6-3-9-
——————————————–
உலகமுண்ட பெரு வாயா
உலப்பில் கீர்த்தி யம்மானே
நிலவும் சுடர் சூழ் ஓளி மூர்த்தி
நெடியாய்
அடியேன் ஆர் உயிரே
திலதம் உலகுக்காய் நின்ற திரு வேங்கடத்தெம்பெருமானே
குல தொல்லடியேன் உனபாதம் கூடுமாறு கூறாயே -6-10-1-
——————————————
பால துன்பங்கள் இன்பங்கள் படைத்தாய்
பற்றிலார் பற்ற நின்றானே
கால சக்கரத்தாய்
கடலிடம் கொண்ட கடல் வண்ணா
கண்ணனே என்னும்
சேல் கொள் தண் புனல் சூழ் திருவரங்கத்தாய் என்னும்
என் தீர்த்தனே என்னும்
கோலா மா மழைக் கண் பனி மல்க விருக்கும் என்னுடைக் கோமளக் கொழுந்தே -7-2-7-
——————————————
இறந்ததும் நீயே எதிர்ந்ததும் நீயே நிகழ்வதோ நீ இன்னே யானால் சிறந்த நின் தன்மை
யது விது வுது என்று அறிவொன்றும் சங்கிப்பன் வினையேன்
கறந்த பால் நெய்யே
நெய்யின் சுவையே
கடலினுள் அமுதமே
அமுதில் பிறந்த இன் சுவையே
சுவையது பயனே
பின்னை தோள் மணந்த பேராயா -8-1-7-
—————————————–
பெரிய வப்பனைப்
பிரமன் அப்பனை
உருத்திரன் அப்பனை
முனிவர்க்கு உரிய வப்பனை
யமரர் யப்பனை
உலகுக்கோர் தனியப்பன் தன்னை –8-1-11-
—————————————
மாலரி
கேசவன்
நாரணன்
சி மாதவன்
கோவிந்தன்
வைகுந்தன் –என்று என்று ஓலமிட்டு வென்னைப் பண்ணி விட்டிட்டு
ஒன்றும் உருவும் சுவடும் காட்டான் -8-2-7-
—————————–
கண்கள் சிவந்து பெரியவாய்
வாயும் சிவந்து கனிந்து
உள்ளே வெண் பல் இலகு சுடர் இலகு விலகு மகர குண்டலத்தன்
கொண்டல் வண்ணன்
சுடர் முடியன்
நான்கு தோளன் குனி சாரங்கன்
ஒண் சங்கதை வாள் ஆழியான் ஒருவன் அடியேன் உள்ளானே -8-8-1-
——————————
தானேயாகி நிறைந்து எல்லா உலகும் உயிரும் தானேயாய்
தானே யான் என்பானாகித்
தன்னைத்தானே துதித்து
எனக்குத் தேனே
பாலே
கன்னலே
அமுதே
திருமாலிருஞ்சோலை கோனே யாகி நின்று ஒழிந்தான் என்னை முற்றும் உயிர் உண்டே -10-7-2-
——————————————–
முனியே
நான்முகன்
முக்கண்ணப்பா
என் பொல்லாக் கனிவாய்த் தாமரைக் கண்
கரு மாணிக்கமே
என் கள்வா
தனியேன் ஆர் உயிரே
என் தலைமிசையாய் வந்திட்டு இனி நான் போகல் ஒட்டேன் ஒன்றும் மாயம் செய்யேல் என்னையே –10-10-1-
———————————————

முதல் திருவந்தாதி –

இடந்தது பூமி
எடுத்தது குன்றம்
கடந்தது கஞ்சனை முன்னஞ்ச
கிடந்ததுவும் நீரோத மா கடலே
நின்றதுவும் வேங்கடமே
பேரோத வண்ணர் பெரிது –1-
—————————————-
சென்றால் குடையாம்
இருந்தால் சிங்காசனமாம்
நின்றால் மரவடியாம்
நீள் கடலுள் என்றும் புணையா மணி விளக்காம்
பூம் பட்டாம்
புல்கும் அணையாம்–திருமாற்கு அரவு -53-
————————–
இரண்டாம் அந்தாதி –

மனத்துள்ளான்
வேங்கடத்தான்
மா கடலான்
மற்றும் நினைப்பரிய நீள் அரங்கத்துள்ளான்
எனப்பலரும் தேவாதி தேவன் எனப்படுவான்
முன்னொரு நாள் மாவாய் பிளந்த மகன் –28-
————————————-
பயின்றது அரங்கம்
திருக்கோட்டி
பன்னாள் பயின்றதுவும் வேங்கடமே
பன்னாள் பயின்றது அணி திகழும் சோலை
அணி நீர் மலையே
மணி திகழும் வண் தடக்கை மால் — 46-
——————————
அத்தியூரான்
புள்ளையூர்வான்
அணி மணியின் துத்திசேர் நாகத்தின் மேல் துயில்வான்
முத்தீ மறையாவான்
மா கடல் நஞ்சுண்டான் தனக்கும் இறையாவான்
எங்கள் பிரான் –96-
————————————
எங்கள் பெருமான்
இமையோர் தலைமகன் நீ
செங்கண் நெடுமால்
திரு மார்பா
பொங்கு பட மூக்கில் ஆயிரவாய்ப் பாம்பணை மேல் சேர்ந்தாய்
கூட மூக்கில் கோயிலாகக் கொண்டு -97-
———————————————
மாலே
நெடியோனே
கண்ணனே
விண்ணவர்க்கு மேலா
வியன் துழாய்க் கண்ணியனே
மேலால் விழாவின் காய் குன்றினால் வீழ்த்தவனே –என்தன் அளவன்றால் யானுடைய வன்பு -100-
————————————–

மூன்றாம் திருவந்தாதி –

நன்கோதும் நால் வேதத்துள்ளான்
நறவிரியும் பொங்கோத அறிவிப் புனல் வண்ணன்
சங்கோதப் பாற்கடலான்
பாம்பணையின் மேலான்
பயின்றுரைப்பார் நூல் கடலான்
நுண்ணறிவினான் — 11-
————————————
சேர்ந்த திருமால் கடல்
குடந்தை
வேங்கடம்
நேர்ந்த வென் சிந்தை
நிறை விசும்பும்
வாய்ந்த மறை
பாடகம்
அனந்தன்
வண் துழாய்க் கண்ணி இறை பாடியாய விவை -30-
——————————
பாற்கடலும்
வேங்கடமும்
பாம்பும்
பனி விசும்பும்
நூல் கடலும்
நுண்ணூல தாமரை மேல் பாற்பட்டு இருந்தார் மனமும்
இடமாகக் கொண்டான் குருந்து யோசித்த கோபாலகன் -32-
————————————
கைய கனல் ஆழி
கார்க்கடல் வாய் வெண் சங்கம்
வெய்ய கதை சார்ங்கம்
வெஞ்சுடர் வாள் செய்ய படை
பரவை பாழி பனி நீர் உலகம்
அடி அளந்த மாயர் அவர்க்கு –36-
——————————————
விண்ணகரம்
வெக்கா
விரி திரை நீர் வேங்கடம்
மண்ணகரம் மா மாட வேளுக்கை
மண்ணகத்த தென் குடந்தை
தேனார் திருவரங்கம் தென் கோட்டி தன் குடங்கை நீர் ஏற்றான் தாழ்வு -62-
——————————————-

நான்முகன் திருவந்தாதி

நாகத்தணைக் குடந்தை
வெக்கா
திருவெவ்வுள்
நாகத்தனை யரங்கம்
பேர்
அன்பில்
நாகத்தணைப் பாற்கடல் கிடைக்கும் ஆதி நெடுமால் அணைப்பார் கருத்தனாவான் -36-
——————————————
அன்பாவாய்
ஆரமுதமாவாய்
அடியேனுக்கு இன்பாவாய்
எல்லாமும் நீ யாவாய்
பொன் பாவை கேள்வா
கிளர் ஓளி என் கேசவனே-கேடின்றி ஆள்வாய்க்கு அடியேன் நானாள் -59-
—————————————–

திருவிருத்தம்

தீவினைக்கு அரு நஞ்சை
நல்வினைக்கு இன்னமுதத்தினை
பூவினை மேவிய தேவி மணாளனை
புன்மை எள்காது ஆவினை மேய்க்கும் வல்லாயனை
அன்று உலகு யீரடியால் தாவின வேற்றை
எம்மானை எஞ்ஞான்று தலைப் பெய்வனே –89-
————————-

பெரிய திருவந்தாதி –

பாருண்டான்
பாருமிழ்ந்தான்
பாரிடந்தான்
பாராளந்தான்
பாரிடம் முன் படைத்தான் என்பரால்
பாரிடம் ஆவானும் தானானால் ஆரிடமே மற்றொருவருக்கு ஆவான் புகாவால் அவை –42-

————————————–

சிறிய திருமடல்

ஆரால் இவ்வையம் அடியளப்புண்டது தான்
ஆரால் இலங்கை பொடி பொடியா வீழ்ந்தது
மாற்று யாராலே கல்மாரி காத்தது தான்
ஆழி நீர் ஆரால் கடைந்திடப்பட்டது
அவன் காண்மின் ஊரா நிரை மேய்த்து உலகு எல்லாம் உண்டும் உமிழ்ந்து ஆராத தன்மையான்
ஆங்கு ஒரு நாள் ஆய்ப்பாடி –ஆராத வெண்ணெய் விழுங்கி —

———————————————
சீரார் திருவேங்கடமே
திருக் கோவலூரே
மதிட் கச்சி யூரகமே
பேரகமே
பேரா மருது இறுத்தான் வெள்ளறையே
வெக்காவே
போராலி
தண் கால்
நறையூர்
திருப் புலியூர்
ஆராமம் சூழ்ந்த அரங்கம்
கண மங்கை
காரார் மணி நிறக் கண்ணனூர்
விண்ணகரம்
சீரார் கணபுரம்
சேரை
திருவழுந்தூர்
காரார் குடந்தை
கடிகை
கடல் மல்லை
ஏரார் பொழில் சூழ் இடவெந்தை
நீர்மலை
சீராரும் மாலிருஞ்சோலை
திரு மோகூர்
பாரோர் புகழும் வதரி
வடமதுரை ஊராய வெல்லாம் ஒழியாமே-
—————————————-

பெரிய திருமடல் –

தாமரை மேல் மின்னிடையாள் நாயகனை விண்ணகருள் பொன்மலையை
பொன்னி மணி கொழிக்கும் பூங்குடந்தைப் போர் விடையை
தென்னன் குறுங்குடியில் செம்பவளக் குன்றினை
மன்னிய தண் சேறை வள்ளலை
மா மலர் மேல் அன்னம் துயிலும் அணி நீர் வயலாலி என்னுடைய இன்னமுதை
எவ்வுள் பெரு மலையை
கன்னி மதிள் சூழ் கணமங்கைக் கற்பகத்தை
மின்னை இரு சுடரை
வெள்ளறையுள் கல்லறை மேல் பொன்னை
மரகதத்தைப் புட்குழி எம் போரேற்றை
மன்னும் அரங்கத்து எம் மா மணியை
வல்லவாழ்ப் பின்னை மணாளனைப்
பேரில் பிறப்பிலியை
தொன்னீர்க் கடல் கிடந்த தோளா மணிச் சுடரை
என் மனத்து மாலை
இடவெந்தை ஈசனை
மன்னும் கடல் மல்லை மாயவனை
வானவர் தம் சென்னி மணிச் சுடரைத்
தண் கால் திறல் வலியை
தன்னைப் பிறர் அறியாத தத்துவத்தை
முத்தினை
அன்னத்தை
மீனை
அரியை
அருமறையை
முன் இவ்வுலகுண்ட மூர்த்தியை
கோவலூர் மன்னும் இடை கழி எம்மாயவனை
பேய் அலறப் பின்னும் முலையுண்ட பிள்ளையை
அள்ளல் வாய் அன்னம் இறை தேர் அழுந்தூர் எழுஞ்சுடரை
தென் தில்லைச் சித்திர கூடத்து என் செல்வனை
மின்னி மழை தவழும் வேங்கடத்து எம் வித்தகனை
மன்னனை
மாலிருஞ்சோலை மணாளனை
கொன்னவிலும் ஆழிப் படையணி
கோட்டியூர் அன்னவுருவின் அரியை
திரு மெய்யத்து இன்னமுத வெள்ளத்தை
இந்தளூர் அந்தணனை
மன்னு மதிட் கச்சி வேளுக்கை ஆளரியை
மன்னிய பாடகத்து எம் மைந்தனை
வெஃகாவில் உன்னிய யோகத்துறக்கத்தை
ஊரகத்துள் அன்னவனை
பட்ட புயகரத்து எம்மான் ஏற்றை
என்னை மனம் கவர்ந்த ஈசனை
வானவர் தம் முன்னவனை
மூழிக் களத்து விளக்கினை
அன்னவனை
ஆதனூர் ஆண்டளக்கும் ஐயனை
நென்னலை இன்றினை நாளையை
நீர் மலை மேல் மன்னு நான்கும் ஆனவனை
புல்லாணித் தென்னன் தமிழை
வடமொழியை
நாங்கூரில் மன்னு மணி மாடக் கோயில் மணாளனை
நன்னீர்த் தலைச் சங்க நாண் மதியை
நான் வணங்கும் கண்ணனைக்
கண்ணபுரத்தானை
தென்னரையூர் மன்னு மணி மாடாக கோயில் மணாளனை
கன்னவில் தோள் காளையை கண்டு ஆங்கு கை தொழுது
————————————–

இராமானுச நூற்றந்தாதி

தவம் தரும்
செல்வம்
தகவும் தரும்
சலியாப் பிறவிப் பயன்தரும்
தீ வினை பாற்றித்தரும்
பரந்தாமம் எண்ணும் திவம் தரும் –தீதில் ராமானுசன் தன்னைச் சார்ந்தவர்கட்க்கு
உவந்து அருந்தேன் அவன் சீர் அன்றி யான் ஒன்றும் உள் மகிழ்ந்தே -94-

——————————————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆழ்வார்கள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ ஆண்டாள் அருளிச் செயல்களில் –திவ்ய நாமங்கள்-

அம்மான்
அமுதம் உண்டாய்
அரி
அரி முகன்
அரும் கலம்
அநங்க தேவன்
அச்சுதன்
அழக பிரான் .
அணி ஆய்ச்சியர் சிந்தையுள் குழகனார் –
அன்று உலகம் அளந்தான்-
அரவணைப் பற்பல காலமும் பள்ளி கொள் மணவாளர் –
அண்ணாந்து இருக்கவே அவளைக் கைப் பிடித்த பெண்ணாளன் –
அல்லல் விளைத்த பெருமான் –
அளி நன்குடைய திருமால்

ஆற்றல் அனந்தல் உடையாய்
ஆலின் இலையாய்
ஆரா அமுதம்
ஆழி மழை கண்ணா  
ஆயர் கொழந்து
ஆயர்பாடி அணி விளக்கு
ஆயர் குலத்தினில் தோன்றும் அணி விளக்கு-
ஆயன்
ஆழியம் செல்வன்-
ஆழியும் சங்கும் ஒண் தாண்டும் தங்கிய கையவன் –
ஆலின் இலைப் பெருமான்-
ஆயர்பாடிக் கவர்ந்துண்ணும் காரேறு –

இலங்கை அழித்தாய்
இலங்கை அழ்த்த பிரான்
இறைவா
இருடிகேசன்
ஈசன் .

எம்பெருமான்
எம் ஆதியாய்
எங்கள் அமுது
எம் அழகனார் –
என் தத்துவன்-
எம்மானார் –

ஏறு திருவுடையான் –
ஏலாப் பொய்கள் உரைப்பான் –

உம்பர் கோமான் –
உலகம் அளந்தாய் –
உதரம் யுடையாய் –
உலகினில் தோற்றமாய் நின்ற சுடர்

ஊழி முதல்வன் –
ஊழியான் –
ஊற்றமுடையாய்

ஓங்கி உலகளந்த உத்தமன் – – –
ஓங்கி உலகளந்த உம்பர் கோமான்
ஓத நீர் வண்ணன் என்பான் ஒருவன் –

கா மகான்
காயா வண்ணன்
கடல் வண்ணன்
கடல் பள்ளியாய்
கள்ள மாதவன் —
கமல வாணன்–
கமல வண்ணன்-
கண் அழகர் .
கன்று குணிலா எறிந்தாய்
கன்று மேய்த்து விளையாடும் கோவலன்
கப்பம் தவிர்க்கும் கலி
கரிய பிரான்
கரு மாணிக்கம்
கரு மா முகில்
கருட கொடி உடையான் –
கருளக் குடியுடைப் புண்ணியன்
கண்ணபிரான் –
கண்ணன் என்னும் கரும் தெய்வம் –
கஞ்சைக் காய்ந்த கரு வில்லி –

காய்ச்சின மா களிறு அன்னான் –
கார்க் கடல் வண்ணன் –

குடமாடு கூத்தன்
குடந்தைக் கிடந்தான் –
குறை ஒன்றும் இல்லாத கோவிந்தன்
குல விளக்கு
குன்று குடையாய் எடுத்தாய்
குறும்பன்
குழல் அழகர்
குடத்தை எடுத்து ஏறவிட்டுக் கூத்தாட வல்ல எம் கோ –
குறும்பு செய்வானோர் மகன் –
குடந்தைக் கிடந்த குடமாடி –
குணுங்கு நாறிக் குட்டேறு

கூடாரை வெல்லும் சீர் கோவிந்தன் –
கூத்தனார்

கேசவன்
கேசவ நம்பி

கொடிய கடிய திருமால்
கொழந்து
கொல்லை யரக்கியை மூக்கரிந்திட்ட குமரனார் –
கொப்பூழில் எழு கமலப் பூ அழகர் –

கோமகன் –
கோளரி மாதவன்
கோலால் நிரை மேய்த்தவன்
கோலம் கரிய பிரான்
கோமள ஆயர் கொழுந்து
கோவிந்தா
கோவர்தனன் –

சகடம் உதைத்தாய் –
சங்கொடு சக்கரத்தான்-
சங்கோடு சக்கரம் ஏந்தும் தடக் கையன் —
சரமாரி தொடுத்த தலைவன் –
சங்க மா கடல் கடைந்தான் –

சார்ங்கம் வளைய வலிக்கும் தடக்கைச் சதுரன் –

சுடர் –
சுந்தரன் –
சுந்தர தோளுடையான்-

சிலம்பாறுடை மாலிருஞ்சோலை நின்ற சுந்தரன் –

சீரிய சிங்கம் –
ஸ்ரீ தரன்

செங்கண் மால் —
செம்மை யுடைய திருமால் –
செப்பம் யுடையாய் –
செங்கண் திரு முகத்துச் செல்வத் திருமால் –
செற்றார்க்கு வெப்பம் கொடுக்கும் விமலன்
சோலை மலைப் பெருமான்-
செங்கோலுடைய திருவரங்கச் செல்வனார் –

தருமம் அறியாக் குறும்பன்
தத்துவன்–

தாமோதரன்
தாமரைக் கண்ணன் –
தாடாளன் –

த்வராபதி எம்பெருமான்
த்வாராபதி காவலன்

திறல் யுடையாய் –
திரு –
திருமால்-
திருமால் இருஞ்சோலை தன்னுள் நின்ற பிரான்
திரு மால் இரும் சோலை நம்பி –
திருவரங்கச் செல்வனார் –
திரு விக்ரமன் –
திரி விக்ரமன் –
திருமங்கை தங்கிய சீர் மார்வர் –

தீ முகத்து நாகணை மேல் சேரும் திருவரங்கர் –

துழாய் முடி மால்
துவரைப் பிரான்-

தென் இலங்கைக் கோமான் –
தென் இலங்கை செற்றாய் –

தேவாதி தேவன்
தேச முன் அளந்தவன்
தேசுடைய தேவர்
தேவனார் வள்ளல்
தேவகி மா மகன்

பத்ம நாபன்
பங்கயக் கண்ணன் –
பெரியாய் –
பக்த விலோசனன் –
பச்சை பசும் தேவர்-
பந்தார் விரலி உன் மைத்துனன்
பட்டி மேய்ந்தோர் காரேறு
பலதேவர்கோர் கீழ்க் கன்று

பாம்பணையான் –
பாற் கடலுள் பையத் துயின்ற பரமன்
பாலகன் –
பாழி யம் தோளுடைப் பற்ப நாபன்
பால் ஆலிலையில் துயில் கொண்ட பரமன் –

பிள்ளாய் –

புள் அரையன் –
புள்ளின் வாய் கீண்டான் –
புள் வாய் பிளந்தான் –
புண்ணியன் –
புராணன்-
புருவம் வட்டம் அழகிய பொருத்தமிலி
புறம் போல் உள்ளும் கரியான் –
பருந்தாள் களிற்று அருள் செய்த பரமன்

பூப்புனைக் கண்ணிப் புனிதன் –
பூ மகன் –
பூவை பூ வண்ணன் –

பொல்லா அரக்கனைக் கிள்ளிக் களைந்தான் –
பொருத்தமுடையவன் –
பொல்லா குறளுரு –
பொருத்தமுடைய நம்பி –

பெண்ணின் வருத்தம் அறியாத பெருமான் –

பீதக வாடை யுடையான் –
பெரியாய்-
பெரும் தாளுடைய பிரான்

மகான்
மால்
மாயன் –
மா மாயன் –
மா வாயைப் பிளந்தான் –
மா மஹன்-
மா மத யானை யுதைத்தவன் —
மாதவன் –
மதிள் அரங்கர்-
மது ஸூதனன்
மலர் மார்பன் –
மணவாளர் –
மணி வண்ணன் –
மருதம் முறிய நடை கற்றவன் –
மருப்பினை ஒசித்தவன்–
மல்லரை மாட்டியவன்-
மால் இரும் சோலை மணாளனார் –
மனத்துக்கு இனியான் –
முகில் வண்ணன்
மசுமையிலீ —
மன்னிய மாதவன் –
மதுரைப்பதிக் கொற்றவன் –
மா மணி வண்ணன்
மணி முடி மைந்தன் –
மதுரையார் மன்னன் –
மைத்துனன் நம்பி மதுசூதனன் –
மா வலியை நிலம் கொண்டான் –
மாணியுருவாய் யுலகளந்த மாயன் –
மாலாய்ப் பிறந்த நம்பி –
மாலே செய்யும் மணாளன் –

நாராயணன் –
நாராயணன் மூர்த்தி –
நாகணையான் –
நாரண நம்பி –
நாற்றத் துழாய் முடி நாராயணன்
நந்த கோபன் குமரன் –
நந்த கோபன் மகன் –
நரன் –
நெடுமால் –
நீர் வண்ணன் –
நப்பின்னை கொங்கை மேல் வைத்துக் கிடந்த மலர் மார்பன் –
நம்மையுடைய நாராயணன் நம்பி –
நலம் கொண்ட நாரணன் –
நல் வேங்கட நாடர் –
நாகணை மிசை நம் பரர்-
நல்லார்கள் வாழும் நளிர் அரங்க நாகணையான் –

யமுனைத் துறைவன் –
யசோதை இளம் சிங்கம் –
வெள்ளத்தரவில் துயில் அமர்ந்த வித்து

வாய் அழகர் –
வட மதுரை மைந்தன் –
வட மதுரையார் மன்னன் –
வாஸூ தேவன் –
வேங்கடவன் –
வேங்கட வாணன் –
வைகுந்தன் –
வல்லான் –
வாமனன் –
வேட்டை ஆடி வருவான் –
விமலன் –
வித்தகன் –
வில்லிபுத்தூர் உறைவான் –
விண்ணுற நீண்டு அடி தாவிய மைந்தன் –
வள்ளுகிரால் இரணியனை உடல் கிடந்தான் –
வேங்கடத்துச் செங்கண்மால் –
வேங்கடக்கோன் –
வேத முதல்வர் –
வெற்றிக் கருளக் கொடியான் –
வில்லி புதுவை நகர் நம்பி –
வினைதை சிறுவன் மேலாப்பின் கீழ் வருவான் –
வீதியார வருவான் –
வெளிய சங்கு ஓன்று யுடையான்-
வீட்டைப் பண்ணி விளையாடும் விமலன்
வேட்டையாடி வருவான்

—————————-

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ திராவிட உபநிஷத் ரத்னாவளி / சாரம்–ஸ்லோகம் -72-/122-

ஸ்ரீ திராவிட உபநிஷத் ரத்னாவளி 130–ஸ்லோகங்கள் —
முதல் 10–ஸ்லோகங்கள் பத்து பத்துக்கும்
அடுத்த 113–ஸ்லோகங்கள் 11–முதல் 123–வரை ஒவ் ஒரு திருவாய்மொழிக்கும்
அடுத்த ஆறு ஸ்லோகங்கள் 124–முதல் 130–வரை கருத்து தொகுப்புக்கள்

ஸ்ரீ திராவிட உபநிஷத் சாரம் –26–ஸ்லோகங்கள் –

———————————————

சம்பத் தாரித்ர்ய பாவாத் அசுக சுக க்ருதே பட்டண கிராம பாவாத்
புண்ய அபுண்யாதி பாவாத் கபட ஆர்ஜுதய சர்வ லோகாதி பாவாத்
திவ்ய திவ்ய அங்கத் வாத் சுறா திதி ஜகன ஸ்நிகிதா சத்ரு வத க்ருத்ய
சாய அசாயாதி பாவாத் அகடிதகடநாம் பிரஹா கிருஷ்ணம் சடாரி :–ஸ்லோகம்–72-

அகடிதகடநா சாமர்த்தியம் -பிரணய கலகம்-தீர்த்து சேர்த்துக் கொண்டு அருளினான் –
ஆழ்வார் இதனால் திரு விண்ணகரம் திரு நாமம் -இந்த திவ்ய தேசத்துக்கு –
இதில் காட்டி அருளிய பத்து கல்யாண குணங்கள் –
1-சம்பத் தாரித்ர்ய பாவாத் –முதல் பாசுரம் நல்குரவும் செல்வமும் -தர்மி இரண்டு தர்மத்துக்கும் அந்தர்யாமி தானே –
2-அசுக சுக க்ருதே பாவத் – சம்பத் அடியாகக் கண்ட இன்பம்–தாரித்ர்யம் அடியாக வரும் துன்பம் -இரண்டுக்கும் அந்தர்யாமி அன்றோ
3-பட்டண -கிராம பாவத் –நகரமும் நாடுகளும் –
4-புண்ய அபுண்யாதி -பாவாத் —
5-கபட ஆர்ஜுதய பாவாத் -கைத்தவம் செம்மை
6-சர்வலோகாதி – பாவத் –மூவுலகங்களுமாய் அல்லானாய் –
7-திவ்ய அதிவ்யங்க த்வாத்–பரஞ்சுடர் உடம்பாய் அழுக்குப் பதித்த உடம்பாய் -அகில ஹேய ப்ரத்ய நீகம் -வியாப்ய தோஷங்கள் தட்டாதவன்
நான்யபந்தா அயனாய வித்யதே –அவனே மோக்ஷ உபாயம் -வரம் கொள் பாதம் அல்லால் இல்லை யாவர்க்கும் வன் சரணே –
8-சுர திதிஜெகன -ஸ்நிக்த -சத்ருத வத கிருத்ய பாவாத் -வன்சரண் சுரர்க்காய் அசுரர்க்கு வெம் கூற்றமாய் –
தன் சரண் கீழ் உலகம் வைத்து அருளும் உபகாரகன்
9-தத் மாத்ராதி பாவாத் –என்னப்பன் எனக்கா யிகுளாய் என்னைப் பெற்றவளாய் பொன்னப்பன் முனியப்பன் முத்தப்பன் என்னப்பனுமாய்
தன் ஒப்பாரில் அப்பன் தந்தனன் தன் தான் நிழலே
10-சாய அசாயாதி பாவத் –நிழல் வெய்யில் -ஆஸ்ரிதர்களுக்கு ஒதுங்கவும் அநாஸ்ரிதர்களை கொழுத்தவும் –
அனைத்துக்குள்ளும் அவன் -அனைத்தும் அவன் -ஒன்றுமே அவன் இல்லை
அகடிதகடநாம் பிரஹா கிருஷ்ணம் சடாரி :
பரம சுலபன்-பத்தும் வல்லார் கோணை இன்றி விண்ணோர்க்கு என்றும் ஆவர் குரவர்கள்

—————————————–

ஸ்வமித் யுக்த்ய ச நாராயண இதி வாஸசா விக்ரமாத் விஷ்டாபநம்
ஸ்ரீஸத்வத் யாதவத்வாத் சரத பாததயா த்வைதோஸ்மின் சயனே
கோவிந்தத்வாத் வைகுண்ட அதிபதி இதி விபவாத் ப்ரேக்க்ஷிதா ஆச்சர்ய தன்வீ வ்யூஹை சார்த்த நேஷ்ட்ய
நயதிச ஸூ பத்ஸவம் நிஜா நித்யாவஸாத் – – ஸ்லோகம் –122-

1-ஸ்வாமித்வ யுக்த்ய–மங்கள வாத்ய கோஷங்கள் முழங்க -சூழ் விசும்பு அணி முகில் தூரியம் முழக்கின
2-நாராயண இதி வசசா -நாராயணத்வம் -நாரணன் தமரைக் கண்டு உகந்து பூரண பொற்குடம் –
3-விக்ரமாத் விஷ்டாபனம்–தொழுதனர் உலகர்கள் தூப நாள் மலர் மலை பொலிவான பூமி அன்று அளந்தவன் தமர் முன்னே
4-ஸ்ரீஸத்வத் – ஸ்ரீ மத்வ குணம் -எதிர் எதிர் இமையவர் இருப்பிடம் வகுத்தனர் –மாதவன் தமர்க்கே
5-யாதவத்வாத் –யது குலம் -மது குலம் – மாதவன் தமர் என்று வாசலில் வானவர் போதுமின் எமதிடம் புகுதுக என்றலும்
6-சரத பாததயா -சத்ரு ஹந்தார குணம் -ஆழியான் தமர் என்று
7-த்விதோஸ்மின் சயனே – வியூஹ அர்ச்சா த்வை ஸுலப்யம் –கடல் கிடந்த வெம் கேசவன்
கிளர் ஒளி மணி முடி குடந்தை எம் கோவலன் குடி அடியார்க்கே
8-கோவிந்தத்வாத் -ரக்ஷண குணம் -குடி அடியார் இவர் -ஆயர் குடி அடியார்
9-வைகுண்ட அதிபதி இதி விபவாத் -வைகுந்தம் புகுவது மண்ணவர் விதியே
10-ப்ரேக்க்ஷிதா ஆச்சர்ய தன்வீ வ்யூஹை -விதி வகை புகுந்தனர் என்று நல் வேதியர் பதியினில் பாதங்கள் கழுவினர்–
சதம் மாலா ஹஸ்தா இத்யாதி
11-சார்த்த நேஷ்ட்ய நயதிச ஸூ பத்ஸவம் நிஜா நித்யாவோஸத்-வந்தவர் எதிர் கொள்ள மா மணி மண்டபத்து
அந்தமில் பேரின்பத்து அடியாரோடு இருந்தமை -ஆழ்வார் உடன் கலந்தமையால் உண்டான பகவத் கோலாஹலம் அருளிச் செய்கிறார் –

—————————————————

அனுபாவயத்வம்–முக்த போக்ய சாம்யா பத்தி -சம்ச்லேஷ பாக்யம் –

ப்ரஹ்ம ஈசாந்த : ப்ரவேசாத் சப இய ரமயேத்யாதி -வாக்ருத்த -பாவாத் –முனியே நான்முகன் முக்கண் அப்பா —
என் தலை மிசையாய் வந்திட்டு இனி நான் போகல் ஒட்டேன் ஒன்றும் மாயம் செய்யேல் என்னையே –

———————————————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ நவநீத கிருஷ்ணன் அனுபவம்–

ஸ்ரீ கிருஷ்ண த்ருஷ்ணா தத்வமுடைய அனுபவம் –
1-மூவாறு மாதம் மோஹித்ததில்-முதலில் பத்துடை அடியவர்க்கு எளியவன் பிறர்களுக்கு அரிய வித்தகன் –
மலர்மகள் விரும்பும் நம் அரும் பெறல் அடிகள்
மத்துறு கடை வெண்ணெய் உரலிடை ஆப்புண்டு எத்திறம் உரலினோடு இணைந்து இருந்து ஏங்கிய எளிவே -1-3-1-
2–“வள வேழுலகின் முதலாய வானோர் இறையை அரு வினையேன்
கள வேழ் வெண்ணெய் தோடு வுண்ட கள்வா என்பன் ” ( 1.5.1)-என்பர் அடுத்து

3.–உண்டாய் உலகேழ் முன்னமே உமிழ்ந்து மாயையால் புக்கு –
உண்டாய் வெண்ணெய் சிறு மனுஷர் அவளை யாக்கை நிலையெய்தி
மண் தான் சோர்ந்து உண்டெழும் மனிசர்க்காகும் பீர் சிறிதும்
அண்டா வண்ணம் மண் கரைய நெய்யூண் மருந்தோ மாயோனே ?”-1-5-8-

4–“வைகலும் வெண்ணெய் கை கலந்து உண்டான்
பொய் கலவாது என் மெய் கலந்தானே -1-8-5-களவிலும் மறைக்காமல் -என் பொல்லா உடம்பிலும் கலந்தானே

5–உயிரினால் குறை இல்லா உலகேழ் தன்னுள் ஒடுக்கி தயிர் வெண்ணெய் யுண்டானை -4-8-11-
தனக்கு அபிமானமான வெண்ணெய் உண்பதுக்குத் தடை வரக்கூடாதே என்று உலகினை விழுங்கினானாம்

6–சூட்டு நன் மாலைகள் தூயன வேந்தி விண்ணோர்கள் நன் நீராட்டி – தூபம் தரா நிற்கவே
அங்கு ஒரு மாயையினால் ஈட்டிய வெண்ணெய் தோடு வுண்ணப் போந்து இமிலேற்றுவன் கூன்
கோட்டிடை யாடின கூத்து அடலாயர் தம் கொம்பினுக்கே -(திருவிருத்தம் 21)–
திருட வந்தது நித்ய முக்தர்களுக்கும் அறியாமல் அன்றோ –

————————————————–

பெரியாழ்வார் – -யசோதை பாவனையில் -அனுபவம் –
வைத்த நெய்யும் கைந்த பாலும் வடி தயிரும் நறு வெண்ணையும்
இத்தனையும் பெற்றறியேன் எம்பிரான் ! நீ பிறந்த பின்னே
எத்தனையும் செய்யப் பெற்றாய் ஏதும் செய்யேன் கதம் படாதே
முத்து அனைய முறுவல் செய்து மூக்குறிஞ்சி முலை யுணாயே -2.2.2)

8–பூணித் தொழுவினில் புக்குப் புழுதி அளைந்த பொன் மேனி
காணப் பெரிதும் உகப்பன் ஆகிலும் கண்டார் பழிப்பர்
நாண் எத்தனையும் இலாதாய் நப்பின்னை காணில் சிரிக்கும்
மாணிக்கமே என் மணியே மஞ்சனமாட நீ வாராய் — 2.4.9-
அவனால் மறுக்க ஒண்ணாத இந்த அம்மான் பொடி கொண்டு அன்றோ அவனை நீராடப் பண்ணினாள் –

9–உருக வாய்த்த குடத்தோடு வெண்ணெய் உறிஞ்சி
உடைத்திட்டுப் போந்து நின்றான்—-
வருக என்று உன் மகன் தன்னைக் கூவாய்
வாழ வொட்டான் மது சூதனனே -( 2.9.3)-

—————————————–

குலசேகர ஆழ்வார் அனுபவம்

10–முழுதும் வெண்ணெய் அளைந்து தொட்டு உண்ணும் ,
முகிழ் இளம் சிறுத் தாமரைக் கையும்
எழில் கொள் தாம்பு கொண்டு அடிப்பதற்கு எள்கு நிலையும்
வெண் தயிர் தோய்ந்த செவ்வாயும் அழுகையும் அஞ்சி நோக்கும்
அணி கொள் செஞ்சிறு வாய் நெளிப்பதுவும்
தொழுகையும் இவை கண்டா யசோதை தொல்லை இன்பத்து இறுதி கண்டாளே–7-7-

—————————————-

மதுரகவி ஆழ்வார் அனுபவம் –

11–கண்ணி நுண் சிறுத் தாம்பினால் கட்டுண்ணப் பண்ணிய பெரு மாயன் என் அப்பனில் —
நம்மாழ்வாரை கட்டுண்ணப் பண்ணிய விருத்தாந்தம் என்று அன்றோ இத்தை அனுபவிக்கிறார் –

—————————————-

திருமங்கை ஆழ்வார் அனுபவம் –

12–காசையாடை மூடியோடிக் காதல் செய்தானவனூர்
நாசமாக நம்பவல்ல நம் பெருமான்
வேயின் அன்ன தோள் மடவார் “வெண்ணெய் உண்டான் இவன் ” என்று
ஏச நின்ற எம்பெருமான் எவ்வுள்
கிடந்தானே -(பெரிய திருமொழி 2.2.1)

13–“உரி யார் வெண்ணெய் உண்டு உரலோடும் கட்டுண்டு ” (பெரிய திருமொழி 6.5.4)

14-வண்டு முரலும் கூந்தல் ஆய்ச்சி தயிர் வெண்ணெய் நாணாது உண்டான் (6.10.3)

15–பூண் கோதை ஆய்ச்சி கடை வெண்ணெய் புக்குண்ணா
அங்கு அவள் ஆர்த்துப் புடைக்கப் புதையுண்டு
ஏங்கி இருந்து சிணுங்கி விளையாடும்
ஓங்கோத வண்ணனே ! சப்பாணி
ஒளி மணி வண்ணனே ! சப்பாணி (10.5.1)

16–உறிமேல் தடா நிறைந்த வெள்ளி மலை இருந்தால் ஒத்த வெண்ணையை
வாரி விழுங்கி விட்டு கள்வன் உறங்குகிறான் வந்து காண்மின்கள் ” (ib 10.7.3)

17–“சீரார் தயிர் கடைந்து வெண்ணெய் திரண்டதனை
வேரார் நுதல் மடவாள் வேர் ஓர் கலத்திட்டு
நாரார் உறி ஏற்றி நன்கு அமைய வைத்தனை
போரார் வேல் கண் மடவாள் போந்தனையும் பொய் உறக்கம்
ஓராதவன் போல் உறங்கி அறிவுற்று
தாரார் தடம் தோள்கள் உள்ளளவும் கை நீட்டி
ஆராத வெண்ணெய் விழுங்கி
அருகில் இருந்த மோரார் குடம் உருட்டி முன் கிடந்த ஸ்தானத்தே
ஓராதவன் போல் கிடந்தானைக் கண்டு அவளும்
வாராத் தான் வைத்தது காணாள் – வயிறு அடித்து இங்கு
ஆரார் புகுதுவார் ஐயர் இவர் அல்லால் ?
“நீர் தாம் இது செய்தீர் என்று ” ஓர் நெடும் கயிற்றால்
ஊரார்கள் எல்லாரும் காண உரலோடே
தீரா வெகுளியாளாய்ச் சிக்கென வாரத்தடிப்ப …”-சிறிய திருமடல் -30-37-

18. “மின்னிடை ஆய்ச்சியர் தம் சேரிக் களவின் கண்
துன்னு பாடல் திறந்து புக்கு – தயிர் வெண்ணெய்
தன் வயிறார விழுங்க கொழும் கயல் கண்
மன்னு மடவோர்கள் பற்றியோர் வான் கயிற்றால்
பின்னும் உரலோடு கட்டுண்ட பெற்றிமையும் –பெரிய திருமடல் -137-139-

—————————————

பொய்கை ஆழ்வார் அனுபவம்-

19-நான்ற முலைத் தலை நஞ்சுண்டு உறி வெண்ணெய் தோன்ற யுண்டான்
வென்றி சூழ் களிற்றை யூன்றி
பொருதுவுடைவு கண்டானும் புள்ளின் வாய் கீண்டானும்
மருதிடை போய் மண்ணளந்த மால் -18-

20-அறியும் உலகெல்லாம் யானையும் அல்லேன்
பொறி கொள் சிறை யவுணமூர்ந்தாய் -வெறி கமழும்
காம்பேய் மென் தோளி கடை வெண்ணெய்
யுண்டாயை தாமே கொண்டார்த்த தழும்பு -22-

21-விரலோடு வாய் தோய்ந்த வெண்ணெய் கண்டு ஆய்ச்சி
உரலோடு பிணைத்த நான்று – குரல்
ஓவாது ஏங்கி நினைந்து அயலார் காண இருந்திலையே
ஓங்கோத வண்ணா ! உரை ” — 24

22-வானாகித் தீயாய் மறி கடலாய் மாருதமாய்
தேனாகிப் பாலாம் திருமாலே –ஆனாய்ச்சி
வெண்ணெய் விழுங்க நிறையுமே முன்னொரு நாள்
மண்ணை யுமிழ்ந்த வயிறு-92-

————————————————

பேய் ஆழ்வார் அனுபவம் –

23-“மண்ணுண்டும் பேய்ச்சி முலை உண்டும் ஆற்றாதாய்
வெண்ணெய் விழுங்க வெகுண்டு , ஆய்ச்சி – கண்ணிக்
கயிற்றினால் கட்டத் தான் கட்டுண்டு இருந்தான்
வயிற்றினோடாற்றா மகன் ” (மூன்றாம் திருவந்தாதி 91)

—————————————————-

24-திருப்பாண் ஆழ்வார் அனுபவம் –

வெண்ணெய் உண்ட வாயனை , என் உள்ளம் கவர்ந்தானை —
என் முடினைக் கண்ட கண்கள் மற்றொன்றினைக் காணாவே —
அரங்கனே வெண்ணெய் உண்ட வாயன் -ஆழ்வார் திரு உள்ளத்தையும் இத்தால் தானே கவர்ந்து உண்டு அருளினான் –

—————————————————

வெண்ணெய் -ஆத்ம வர்க்கம் –அத்வேஷம் ஒன்றே பற்றாசாக விழுங்கிக் கைக் கொண்டு அருளுகிறார் –
ஜனக மஹாராஜர் கும்பன் போலே விவாக சுகம் ஒன்றும் இன்றியே
பெரியாழ்வார் திருமகள் போலே வளர்க்க செங்கண்மால் தான் கொண்டு போனான் அன்றோ

———————————————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்.
ஸ்ரீ ஆழ்வார்கள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ வைஷ்ணவ சித்தாந்த அமுதம் —

சக்தி பஞ்சமய விக்ரஹ ஆத்மநே ஸூக்திகா ரஜத சித்த ஹாரிணே
முக்தி நாயக முராரி பாதயோர் முனியே நமோ நம–

உபாய பிரபத்தி -ந்யாஸ வித்யை -நிரபேஷ ரக்ஷகத்வம் –
அங்கம் -ஆனுகூல்ய சங்கல்பம் -ப்ராதிகூல்ய வர்ஜனம் -மஹா விசுவாசம் -கோப்த்ருத்வ வரணம் -கார்ப்பண்யம் –
விதி-ஓம் இத்யாத்மநம் யுஞ்சித / மந்த்ரம் -திருமந்தம் /ஸ்வரூபம்-ஆத்ம சமர்ப்பணம் /
லக்ஷணம் -அத்யவசாயம்/ அதிகாரம் -ஸ்வாரத்த பலத்தில் இச்சை /பலம் ஸ்வாரத்த அனுபவ கைங்கர்யங்கள்

அநுபாய பிரபத்தி -சரணாகதி வித்யை -நிராங்குச ஸ்வா தந்தர்யம் –
அங்கம் – சாதன ரூப பிரவ்ருத்திகளுடைய சவாசன தியாகம்
விதி -மாம் ஏகம் சரணம் வ்ரஜ / மந்த்ரம் -த்வயம் /ஸ்வரூபம் உபாய வரணம் /
லக்ஷணம் -பிரார்த்தனை /அதிகாரம் பரார்த்த பலத்தில் இச்சை / பலம் -பரார்த்த அனுபவ கைங்கர்யங்கள் –

அநந்ய சாத்யே மஹா விசுவாச பூர்வகம் ததேக உபாயதாயாஞ்ச பிரபத்தி சரணாகதி
ஐயத்தின் நீக்கித் தெளிந்தார்க்கு வையத்தின் வானம் நணியது உடைத்து –திருக்குறள் -353-
சம்சயம் விபர்யயம் விஸ்மிருதிகள் அற்ற தெளிந்த ஞானிக்கு தெளி விசும்புத் திருநாடு அருகாமை உள்ளதால் நிச்சயம் அது கிட்டும் –
கத்யர்த்தம் புத்த்யர்த்தம் -வ்ரஜ -உபாய ஸ்வீ காரம் –
பிறப்பு என்னும் பேதைமை நீங்க சிறப்பு என்னும் செம்பொருள் காண்பது அறிவு –திருக்குறள் -358
செம்பொருள் -மோக்ஷம் /
ஞானி தரிசனத்துக்கு இச்சை – பிரபன்னன் -கைங்கர்யத்துக்கு இச்சை –
பர கத ஸ்வீ காரம் -மார்ஜால விசுவாச நியாயம் -தாய்ப்பூனை குட்டிப்பூனையைக் கவ்விக் கொள்ளுமா போலே -ஆழ்வார்கள் நிஷ்டை
ஸ்வ கத ஸ்வீகாரம் -மரக்கடை விசுவாச நியாயம் -குட்டிக்குரங்கு தாய்க்குரங்கைப் பிடித்து கொள்ளுமா போலே -நழுவ வாய்ப்புண்டு -ரிஷிகள் நிஷ்டை

மஹாத்மா ராகவாய –பரத்வமும் ஸுலபயமும் சரண்யனுக்கு வேண்டுமே –
ஆலின் இலையாய்-பரத்வம் மாலே மணி வண்ணா-ஸுலப்யம் போலே
அஹம் த்வா சர்வ பாபேப்யோ மோக்ஷயிஷ்யாமி -பரத்வம்
மாம் ஏகம் சரணம் வ்ரஜ -ஸுலப்யம்
கீழை மேலை வடக்கில் அவை புறம்பானது தன் பற்றுள்ள அசல் -அயல் -அசல் -பகை –ஆச்சார்ய ஹிருதயம்
கிழக்கு -சந்த்யா வந்தனம் -கர்மம்/ மேற்கு ஞான யோகம் /வடக்கு -பரமபதம் /தெற்கு -பிரபத்தி உட்பகை
பரகத ஸ்வீ காரமே பிரபத்தி நிஷ்டருக்கு ரேசகம் –
உன் மனத்தால் என் நினைந்து இருந்தாய் இடவெந்தை எந்தைப் பிரானே–திருவரங்கத்தாய் -இவள் திறத்து என் செய்கின்றாய் –

நீ சிற்ற வேண்டா -அவன் சிந்திப்பே அமையும்
ஆரூட ஸ்ரீ -ஏறு திருவுடையான் -ஸ்ரீயப்பத்தி -அவாப்த ஸமஸ்த காமன்
இன்று வந்து -இன்று உவந்து -இத்தனையும் அமுது செய்திடப்பெறில்-பகவான் முகோல்லாசமே நமக்கு பிரயோஜனம் –

நம்மாழ்வார் -ஸ்ரீ கிருஷ்ண த்ருஷ்ணா தத்வம் / குலசேகராழ்வார் -ஸ்ரீ ராம த்ருஷ்ணா தத்வம் /
திருமங்கை யாள்வார் -அர்ச்சா த்ருஷ்ணா தத்வம் /தொண்டர் அடிப்பொடி யாழ்வார் -ஸ்ரீ ரெங்கநாத த்ருஷ்ணா தத்வம்

துயர் அறு சுடரடி-பொது நின்ற பொன் அம் கழல் -கோயில் -ஸ்வரூப ஞானம்
மதி நலம் அருளினான் -திருமலை -பூவார் கழல்கள் -உபாயம்
அயர்வறும் அமரர்கள் அதிபதி -பெருமாள் கோயில் -பொற்றாமரை அடி-உபேயம் –

ஸ்ரீ ரெங்கன் நடை அழகு / ஸ்ரீநிவாசன் -வடிவு அழகு / வரதன் -குடை கொடை அழகு /
திரு நாராயணபுரம் -முடி அழகு -வைர முடி சேவை /ஆராவமுதன் -கிடை அழகு /
ரெங்கமன்னார் -தொடை அழகு -சூடிக்கொடுத்த மலர் மாலை -தொடை /
அழகர் -படை அழகு -படை -அடியார் குழாம்-சித்ரா பவுர்ணமி படையல் தோசை -தேவாம்ருதம் –

1-கண்ணன் -நிர்வாஹகன் -மண்ணும் விண்ணும் எல்லாம் உடனுண்ட நம் கண்ணன் கண்ணல்லது இல்லை ஓர் கண்ணே
2-கண் -இடம் -எங்கும் உளன் கண்ணன்
3-கண்ணன் -கமலத்தடம் பெரும் கண்ணன் -கண் அழகன்
4-கண்ணன்-கண்ணோட்டம் உடையவன் -காக்கும் இயல்வினன் கண்ணன்
5-கண்ணன் -கையாள -ஸூலபன்
6-கண்ணன் -கரிய மேனியன் -காரமர் மேனி நம் கண்ணன்
7-கண்ணன் -களிக்கச் செய்பவன்
8-கண்ணன் -ஆச்சர்ய சேஷ்டிதங்களை உடையவன் மாயப்பிரான் கண்ணன்
9-கண்ணன் -மெய்ஞ்ஞானக் கண் அருள் செய் கண்ணன் -மயர்வற மதி நலம் அருளுபவன்
10- கண்ணன் -கண்ணாக இருப்பவன் –கண்ணும் காணப்படும் விஷயமும் அவனே –
கண்ணாவான் என்றும் விண்ணோர்க்குத் தண்ணார் வேங்கட விண்ணோர் வெற்பனே –

———————————

யதோவா விமானி பூதாநி ஜாயந்தே
யேன ஜாதானி ஜீவந்தி
யத் பிரயந்த்யபி
சம்விசந்தி
தத் விஜிஜ்ஞா சஸ்வ தத் ப்ரஹ்மேதி —

ஏக விஜ்ஞாநேந சர்வ விஞ்ஞானம் –

சத் ஏவ சோம்யேதம் அக்ர ஆஸீத் ஏக மேவ அத்விதீயம் —

தத் தவம் அஸி

ஐததாத்ம்யம் இதம் சர்வம் தத் சத்யம் ச ஆத்மா

சத்யம் ஞானம் அனந்தம் ப்ரஹ்மா

யோ வேத நிஹிதம் –பரமே வ்யோமன்

ப்ரஹ்ம விதாப்னோதி பரம்

ஏகோ ஹைவை நாராயண ஆஸீத் ந ப்ரஹ்மா ந ஈசான
நேமே த்யாவா ப்ருத்வீ ந நக்ஷத்ராணி ச ஏகாகீ ந ரமேத

நாராயணாத் ப்ரஹ்மா ஜாயதே
நாராயணாத் ருத்ரோ ஜாயதே

ய ஏஷோ அந்தர் ஆதித்யே ஹிரண்மய புருஷோ த்ருஸ்யதே
ஹிரண்யஸ் மஸ்ரூர் ஹிரண்ய கேச ஆப்ரணகாத் சர்வ ஏவ ஸூ வர்ண
தஸ்ய யதா கப்யாசம் புண்டரீகம் ஏவம் அஷிணீ

தஸ்ய உதிதி நாம

ஆனந்தம் ப்ரஹ்மணோ வித்வான் ந பிபேதி குதஸ்ஸ நேதி

யோ ப்ரஹ்மாணீ விததாதி பூர்வம் யோவை வேதாம்ஸ்ச ப்ரஹினோதி தஸ்மை
தம் ஹதேவமாத்ம புத்தி பிரசாதம் முமுஷூர்வை சரணம் அஹம் பிரபத்யே

ஆரோக்யம் பாஸ்கராத் இச்சேத்-
ஸ்ரீ யம் இச்சேத் ஹுதா சநாத் –
ஈஸ்வராத் ஞானம் இச்சேத்
மோக்ஷம் இச்சேத் ஜனார்த்தநாத்

சூர்யா பக்த சப்த ஜன்மாந்தரம் -ருத்ர பக்த ப்ரஜாயதே
சங்கர பக்த சப்த ஜன்மாந்தரம் விஷ்ணு பக்த ப்ரஜாயதே

ததா வித்வான் புண்ய பாபே வித்தூய நிரஞ்சன பரமம் சாம்யம் உபைதி

நாராயண பரம் ப்ரஹ்ம தத்வம் நாராயண பர நாராயண பாரோ ஜ்யோதி ஆத்மா நாராயண பர

பதிம் விஸ்வஸ் யாத்மேஸ்வரம் சாஸ்வதம் சிவம் அச்யுதம்
நாராயணம் மஹாஜ் ஜேயம் விஸ்வாத்மா நம் பாராயணம்

நாயமாத்மா ப்ரவசநேந லப்யோ நமேதயா ந பஹு நாஸ்ருதேந
யமேவைஷ வ்ருணுதே தேந லப்யஸ் தஸ்யைஷ ஆத்மா விவ்ருணுதே தநூம் ஸ்வாம் –கட வல்லி

————————-

ஒண் தாமரையாள் கேள்வன் -அகார வாஸ்யன்-ஒருவனையே நோக்கும் உணர்வு
மயர்வற மதிநலம் -ஞான சூன்யம் -ஞானம் உதயம் இல்லாமையைப் போக்கி –சம்சய விபர்யய விஸ்ம்ருதிகள் அற்று-
அறிவின்மையை அடியோடு போக்கி பக்தி ரூபாபன்ன ஞானத்தை விசேஷ கிருபா கடாக்ஷத்தால் அருளுகிறான்

மங்கை பாகன் சடையில் வைத்த கங்கை யார் பதத்து நீர்–

வ்யாப்ய வியாபக பாவம்/ சரீராத்ம பாவம் /சேஷ சேஷி பாவம் /நியந்தரு நியாம்ய பாவம் /
ஆதார ஆதேய பாவம் /அவிநாபூத சம்பந்தம்

அவனும் அவனும் அவனும் அவனே –ச ப்ரஹ்மா ச சிவஸ் சோஷர பரமஸ் ஸ்வராட் —

ஸ்ரத்தயா தேவோ தேவத்வம் அஸ் நுதே

யஸ்ய சா ஜனகாத்மஜா அப்ரமேயம் ஹி தத்தேஜ

அபங்கா பூயாம்சோ யது பரி பரம் ப்ரஹ்ம தத பூத்

ஸ்ரீ –ஸ்ரயதே–ஸ் ரீயதே–/ ஸ்ருணோதி–ஸ்ராவயதி /

ஹ்ரீஸ்ச தே லஷ்மீஸ்ச பத்நயவ் –சர்வம் மனிஷாண

தைவாதீனம் ஜகாத் சர்வம் -மந்திர அதீனம் து தைவதம் –
தன் மந்திரம் ப்ராஹ்மண அதீனம் –தஸ்மாத் ப்ராஹ்மண தைவதம் —

ஜன்மாந்தர ஸஹஸ்ரேஷு தபோஜ்ஞான சமாதிபி
நராணாம் ஷீண பாபா நாம் கிருஷ்ணே பக்தி பிரஜாயதே –

அர்வாஞ்சோ யத்பத சரஸிஜ த்வந்த்வம் ஆசிரித்வ பூர்வே
மூர்த்னா யஸ்யான் வயமுபக்தா தேசிகா முக்திமாபு
சோயம் ராமானுஜ முனிரபி ஸ்வீய முக்திம் கரஸ்தாம்
யத் சம்பந்தாத் அமனுத கதம் வர்ண்யதே கூர நாத —

வைகுண்டேது பரே லோகே ஸ்ரியா சார்த்தம் ஜகத்பதி
ஆஸ்தே விஷ்ணுர சிந்த்யாத்மா பக்தைர் பாகவதைஸ் ஸஹ–சிவா புராணம் –

ஷரம் த்வ் அவித்யா ஹ்ய்அம்ருதம் து வித்யா
வித்யா வித்யே ஈஸதே யஸ்து சோ அந்நிய-

ஏஷ சர்வ பூத அந்தராத்மா அபஹத பாப்மா திவ்யோ தேவ ஏகோ நாராயண –ஸூபால உபநிஷத்

ஆகார ஸூத்தவ் சத்வ ஸூத்தி சத்வ ஸூத்தவ் த்ருவா ஸ்ம்ருதி
ஸ்ம்ருதி லம்பே சர்வ க்ரந்தீ நாம் விப்ர மோக்ஷ –சாந்தோக்யம்

ஜிதந்தே புண்டரீகாக்ஷ நமஸ்தே விஸ்வபாவன அஸ்து ஹ்ருஷீ கேச மஹா புருஷ பூர்வஜ–

ஐப்பசி மூலம் -ஆனி மூலம் /சித்திரை திருவாதிரை குரு புஷ்யம் /வைகாசி விசாகம் மாசி விசாகம் –

சுருதி -வேதம் / மிகு சுருதி உபநிஷத் -சுடர் மிகு சுருதி நாராயண அநுவாகம்-

—————————————–

ஸமாஸ்ரராயணம் -உபாய வாரணம்
அநிஷ்ட நிவ்ருத்தி -சாலோக்யம் -பரம பக்தி தசை -விராஜா நதி தீரம் –
ஸாரூப்யம் -சாம்யா பத்தி -விஸ்லேஷத்தில் தறியாமை -சாமீப்யம் —
சாயுஜ்யம் -திருமுடியில் முகத்தனை வைத்து தாயன்பு காட்டி அருளி –
பரத அக்ரூர மாருதிகள் பரிஷுவாங்கித்த தனது அணி மணி மிகு திரு மார்பில் குரு மா மணியாய்
அணையும் வஸ்துவான முகத்தனை ஆலிங்கனம் செய்து பேரானந்தம் அடைவதை
படியாய் கிடந்து பவளவாய் கண்டு மகிழ்வோம் –

சாயை போலே அவன் புக்க இடத்தே புக்கு புறப்பட்ட இடத்தே புறப்பட்டு
தங்களுக்கு என்று தனியாக பிரவ்ருத்தி நிவ்ருத்திகள் இன்றிக்கே -அந்தரங்கராக ஆவோம் –
வேதியர் முழு வேதத்து அமுதனை -அந்தணர் தம் அமுதனை பல்லாண்டு பாடும் பலன் அன்றோ இது –

1-தீயில் பொலிகின்ற செஞ்சுடர் ஆழி திகழ் –ஸமாஸ்ரயணம்
2-சென்னியோங்கு தண் திருவேங்கடமுடையா -புஷ்ப மண்டபமே உபாயம்
3-பறைவையேறு பரம் புருடன் -ஸ்ரீ காஞ்சி வரதர் -தியாக மண்டபம் –
4-எம்மனா என் குலதெய்வமே என்னுடை நாயகனே -போக மண்டபம் –
உபாயம் மம குல நாதன் ஸ்ரீ ரெங்க நாதன் -குலதனம் -அநிஷ்ட நிவ்ருத்தியுடன் இஷ்ட பிராப்தி
5-சக்கர பாணீ -சாரங்க வில் சேவகன் -ஆராவமுதாழ்வார் -பரம பக்தி தசை சாலோக்யம் –
6-என் அப்பா என் இருடீ கேசா என்னுயிர்க் காவலன் -சாம்யா பத்தி -சாரூப்பியம் -பொன் அப்பன் மணி அப்பன் முத்தப்பன்
என்னப்பன் தன் ஒப்பார் இல்லப்பன் -திரு விண்ணகர் ஒப்பிலியப்பன்
7-ஸ்ரீ இராம நம்பீ -திரு அயோத்யை -விஸ்லேஷத்தில் தரியாமை
8-திருப் பொலிந்த சேவடி என் சென்னியின் மேல் பொறித்தாய் –பீதகவாடைப் பிரானார்–
ஸ்ரீ கூடல் அழகர் ஸ்ரீ சுந்தர ராஜ பெருமாள் -சாமீப்யம்
9-நினைந்து இருந்தே சிரமம் தீர்ந்தேன் -நேமி நெடியவன் -பரமபத நாதனே -சாயுக்யம்
10-பனிக்கடலில் பள்ளிகோளைப் பழக விட்டு ஓடி வந்து என் மனக்கடலில் வாழ வந்த மாய மணாளா நம்பீ-
திருப் பாற் கடல் வியூஹ வாசு தேவன் -திருமுடியில் வைத்து தாயன்பு காட்டி அருளி
11-வடதடமும் வைகுண்டமும் மதிள் துவாராபதியும் இடவகைகள் இகழ்ந்திட்டு என் பால் இட வகை கொண்டானே
ஸ்ரீ துவாரகா தீசன் -அங்குத்தை வாசம் சாதனம் -இங்குத்தை வாசம் சாத்தியம் -அதனில் பெரிய அவா அறச் சூழ்ந்தானே –
12-விஷ்ணு சித்தன் மனத்தே கோயில் கொண்ட கோவலன் –

கீழே உபக்ரமத்தில் நம்பீ தாமோதரன் சந்திரன் என்ற ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் -ஸ்ரீ ரெங்க நாதனே –
முகில் வண்ணன் ஆயர் ஏறு அமரர் கோ அமரர்கள் அதிபதி அந்தணர் தம் அமுதம் –

——————————
ஸ்ருங்கார ஹாஸ்ய கருணை வீர ரௌத்ர பயாநகா பீபத்ச அத்புத சாந்தாஸ் நவநாட்ய ரசா ஸ்ம்ருதா –
நவ ரசங்கள் -சிருங்காரம் -கருணை -அற்புதம் -வெறுப்பு -பயம் -வீரம் -ரௌத்ரம் -ஹாஸ்யம் -சாந்தம்

1-ஆகியும் –சம்ஹாரம்
2-ஆக்கியும்-ஸ்ருஷ்ட்டி
3-காக்கும் –ஸ்திதி
4-அவையில் தனி முதல் -அந்தர்யாமித்வம்
5-எம்மான் -ஸுலப்யம்
6-கண்ணபிரான் -உபகாரகன் –
7-என்னமுதம் -அப்பொழுதைக்கு அப்பொழுது என் ஆராவமுதன்
8-சுவையன் -பரம ரசிகன்
9-திருவின் மணாளன் -ஸ்ரீ யபதித்தவம்-இவை அனைத்துக்கும் அடி

———————————–

சம்சார விஷவ்ருஷேஸ் யத்வே பலேஹி அம்ருதோப மே
கதாசித் கேஸவே பக்தி தத் பக்தைரவா சமாகம —

அரியணை அனுமன் தங்க அங்கதன் உடைவாள் ஏந்த
பரதன் வெண் குடை தவிக்க இருவரும் கவரி பற்ற
விரை செறி குழலி ஒங்க விரிக்கடல் உலகம் ஏத்தும் சடையன் தன் வண்மை
மரபுளோன் கொடுக்க வாங்கி வசிட்டனே புனைந்தான் மௌலி —

————————————–

தொண்டர் –பிரயோஜனாந்தர பரர்
சீர்த் தொண்டர் –மோஷார்த்தி
மிக்க சீர்த் தொண்டர் –மங்களாசாசன பரர் –

————————————————–

திருமங்கை ஆழ்வாருக்கு
1–தானான உத்சவம் -திருமந்திர உபதேசம் பெரும் வேடுபறி உத்சவம் —
2–தான் உகந்த உத்சவம் -பதினோரு கருட உத்சவம் –
3–தமர் உகந்த உத்சவம் -திருக்கார்த்திகை திரு நக்ஷத்ர உத்சவம்

தெய்வத்துக்கு அரசன் ஆலி நாட்டு அரசனுக்கு அரச மரத்தடியில் மந்த்ர அரசை அளித்து அருளினான்

ஆராதனம் ஸர்வேஷாம் விஷ்ணோர் ஆராதனம் பரம்
தஸ்மாத் பரதரம் ப்ரோக்தம் ததீயாராதனம் பரம் –

—————————————-

பதினாறு சம்ஸ்காரங்கள்
1-கர்ப்பாதானம்–கர்ப்பத்தை ஏற்படுத்துவதற்கான பிரயத்தனம் -ஆதானம்
2-பும்ஸவனம் -கர்ப்பத்தை துரிதப் படுத்தவும் ஸூக பிரவசத்துக்கும் –ஆலமரத்தின் துளிர் ரசம் வலது மூக்கில் பிழிதல்
3-சீமந்தம் –வகிடு பிரித்தல்–ஜாயமான கடாக்ஷத்தை பிரார்த்தித்து
4-ஜாத கர்மா -பத்தாம் நாளில் ஜாதகம் கணித்து
5-நாமகரணம் -பதினோராம் நாள்
6-நிஷ் க்ரமணம்–ப்ரஸூதிகா அறையில் இருந்து வெளியே வருதல்
7-அன்னப்பிராசனம் –ஐந்தாம் ஆறாம் மாதத்தில்
8-சூடாகாரணம் -குடுமி வைத்தல்
9-கர்ண வேதனம்–காத்து குத்துதல்
10-வித்யாரம்பம்
11-உப நயனம்
12-வேதாரம்பம்
13-கேசாந்தம் -தீக்ஷை தாடி மீசை எடுத்தல்-அகங்கார மமகாரங்களை தொலைத்தால்
14-சமர்த்தன ஹோமம் -வேத அத்யயனம் முடிந்த பின்பு செய்யும் ஹோமம் -பிரம்மச்சரியம் முடித்தல்
15-விவாஹம்
16-அந்தியஷ்டி

————————————————————-

பதினாறும் பெற்று பெருவாழ்வு
1-கல்வி -வித்யா -ப்ரஹ்ம வித்யை அறிந்தவனே சத்தாக இருப்பவன் -32-வித்யைகள் –
ஸ்ரீ வித்யா ராஜகோபாலனுடைய திருக் கோலங்கள்
2-பலம் -வலிமை -ஜிதேந்திரனாக இருக்க வேண்டுமே
3-புகழ் -யசஸ் -கீர்த்தி -சாத்வீகமான புகழ்
4-வெற்றி ஜெயம் -காம க்ரோதாதிகளை வென்று
5-நன்மக்கள் -கைங்கர்ய சிரத்தையுடன் -வழி வழி ஆ ட் செய்ய வேண்டுமே
6-பொன்-ஸ்வர்ணம் -யோ நித்யம் அச்சுத பதாம்புஜ யுக்ம ருக்ம வ்யாமோஹதஸ் தத் இதராணி த்ருணாய மேநே-
ஆத்மபூஷணம் -ஹிரண்யமய ஹரண்ய கேச ஹரண்ய மஸ்ரு ஹரண்ய புருஷ
7-தான்யம் -நெல் -தானம் தான்யம் பசும் பஹு புத்ர லாபம்-அஹம் அன்னம் –அஹம் அந்நாத-ததீயாராதனம் –
யோகி ஒரு வேலை உண்பவன் -போகி-இருமுறை உண்பவன் –
ரோகி -மூன்று வேலை உண்பவன் -துரோகி -பல தடவை உண்டு மற்றவர் உணவை பிடுங்குபவன்
8-புண்யம் -நல்லூழி -சத்யம் வத தர்மம் சர-அனந்தன் மேல் கிடந்த புண்ணியம் மூல ஸூஹ் ருதம் –
ஸ்ரீ கிருஷ்ணம் தர்மம் சனாதனம் -ராமோ விக்ரஹவான் தர்ம –
9-நுகர்ச்சி -ஆனந்தம் -உண்ணும் சோறு இத்யாதி சர்வ கந்த சர்வ ரஸ-ப்ரீத்தி காரித கைங்கர்யமே மீளா பேரின்பம்
10-புத்தி -அர்த்த பஞ்சக ஞானம் –
11-அழகு -ஸுந்தர்யம் -லாவண்யம் -சேஷத்வ பாரதந்தர்யமே ஆத்மாவுக்கு அழகு -திருமாலே நானும் உனக்குப் பழ வடியேன்
12-பெருமை -பகவத் பாகவத வைபவம் பேசுவதால் பெரும் பெருமை
13-இனிமை -ஸுலப்யம் -பேச்சினிமை -பழகுவதில் இனிமை மாதுர்யம் -பக்தபக்தனானால் தானே வரும் மதுரகவி நிஷ்டை
14-துணிவு -தைர்யம் -உபாயத்தில் அத்யாவசிய
15-ஆரோக்யம் -களிப்பும் கவர்வும் அற்று பிணி மூப்பு இன்றி -அஷ்டாக்ஷர சித்தி
யத்ர அஷ்டாக்ஷர சமசித்தோ மஹா பாகோ மஹியதோ
ந தத்ர சஞ்சரிஷ்யந்தி வியாதி துர்ப்பிஷ தஸ்கரா
16-நீண்ட ஆயுள் -அருளிச் செயல் அனுபவமே காலக்ஷேபமாக பெற்று –

————————-

அஹல்யா திரௌபதி சீதா தாரா மந்தோதரி ததா
பஞ்ச கன்யா ஸ்மரேன் நித்யம் பஞ்ச பாதக நாசினி –

தெளியத் தெளிய ஞானம் வளரும் -கலங்க கலங்க பக்தி வளரும் -ஆருத்ரா -நனைந்து இருத்தல் -திருவாதிரை
ஷாட் குன்ய பிரபாவானான எம்பெருமானின் மீது பக்தி கொண்டு அறுசுவை உணவு போலே ருசித்து சுவைத்து ஆழ்ந்து இருத்தல் –

வாஸூ தேவ தருச்சாயா நாதி சீதா ந கர்மாதா
நர கங்கார சமநீ சா கிமர்த்தம் ந ஸேவ்யதே –கருட புராணம்

செல்வம்
தக்க செல்வம் -ஸ்வரூப அனுரூப நிரந்தர செல்வம்
திருத் தக்க செல்வம் -நற்செல்வன் – ரதி மதி சரஸ்வதி த்ருதி ஸம்ருத்தி சித்தி ஸ்ரீ ஏழும்

—————————————————-

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ அபூர்வ ராமாயணம் -ஸ்ரீ காஞ்சி ஸ்வாமிகள் –

ஸ்ரீ ராமச்சந்திரன் –
கோநு அஸ்மின் சாம்ப்ரதம் லோகே குணவான் கச்ச வீர்யவான் –என்று தொடங்கி-
16-திருக் குணங்கள்-16-கலைகள் நிறைந்த பூர்ண சந்த்ரன் அன்றோ –
குண பரிவாஹ ஆத்மநாம் ஜென்மநாம் –ஸ்ரீ பராசர பட்டர் – திருக் குணங்களை வெளியிட்டு அருளவே ஸ்ரீ ராமாவதாரம் –

——————

1-கோ குணவான் —
கோ குணவான் –
வசீ வதான்ய –குணவான் ருஜு சுசி ஸமஸ்த கல்யாண குண அம்ருதோதி -ஸ்ரீ ஸ்லோக ரத்னம் —
குணவான் -விசேஷ ஸுசீல்ய குணவான் என்றவாறு –
சீல க ஏஷ தவ ஹந்த—அத்ர அவதீர்ய- நநு லோசன கோசரோ பூ — ஸ்ரீ அதிமானுஷ ஸ்தவம் -10-
ஆசூரா ப்ரக்ருதிகளுடைய கண்ணுக்கு இலக்கான கட்கிலி அன்றோ -பிறந்தவாறும் -என்று அனுசந்தித்தவாறே மோகிக்கப் பண்ணுமே –
நீராய் நிலனாய் –தாயாய் தந்தையாய் –அனைத்துமாயுள்ளவன் ஸ்ரீ ராமனாக திருவவதாரம் –
ஏழை ஏதலன் கீழ் மகன் என்னாது இரங்கி –
சீரணிந்த தோழமை கொண்டதும் ஓர் அடையாளம்
தத்ர ராஜா குஹோ நாம ராமஸ்ய ஆத்ம ஸமஸ் சகா –தம் ஆர்த்தஸ் சம்பரிஷ்வஜ்ய குஹோ ராகவம் அப்ரவீத் —
உயிர்த் தோழன் -முன்பே பிடித்த தோழமை –
குகனோடும் ஐவரானோம் முன்பு பின் குன்று சூழ்வான்
மகனோடும் அறுவரானோம் எம்முழையன் பின் வந்த
அகனமர் காதல் ஐய நின்னோடும் எழுவரானோம்
புகலரும் கானம் தந்து புதல்வரால் பொலிந்தான் உந்தை — ஸ்ரீ கம்பர்
எந்தை எண்ணாமல் ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வானது தந்தையாகவே உந்தை –
இவ்வாறு சீல குணம் குகன் சுக்ரீவன் விபீஷணன் இடம் காட்டி அருளி –

மேலே -சபரி இடமும் -நிஷாதாநாம் நேதா கபி குலபதி காபி சபரி -ஸ்ரீ தயா சதகம் –
ரகு குல திலகராய் ஆசார பிரதானரான பெருமாள் –
சபர்யா பூஜிதஸ் சம்யக் ராமோ தசரதாத்மஜ -என்னும்படியாய் வேடுவிச்சியாய் வைத்தே குரு சுஸ்ரூஷையிலே பழுத்து-ஞானாதிகையாய்
தன் நாவுக்கு இனிதாய் இருந்த பல மூலாதிகள் எல்லாம் இங்குத்தைக்கு என்று சஞ்சயித்துக் கொண்டு
வரவு பார்த்து இருந்த ஸ்ரீ சபரி தன் ஆதார அனுகுணமாகத் தன் கையாலே அமுது செய்யப் பண்ண
அதி ஸந்துஷ்டாராய் அமுது செய்தார் -மா முனிகள் ஸ்ரீ ஸூக்திகள்
சம்யக் -என்பதே நாவுக்கு இனிதாய் இருந்த -என்றவாறு
குகனிடம் நஹி வர்த்தே ப்ரதிக்ரஹே -என்று மறுத்த பெருமாள்
இவள் இடம் அர்ச்சிதோஹம் த்வயா பக்த்யா -என்று உகந்து கூறி அவளுடைய சமர்ப்பணையை ஏற்றுக் கொண்டார் –
குரு ஸுஸ்ரூஷையிலே பழுத்த ஞானாதிகை யாகையாலே –
பகவதி பரத்வாஜே புக்திஸ் ததா சபரி க்ருஹே -இது என்ன நீர்மை -என்று
ஸ்ரீ சங்கல்ப சூர்யோதயத்தில் ஈடுபட்டு அருளிச் செய்கிறார் ஸ்ரீ தேசிகரும் –

கோயம் குண கதர கோடிகத கியான் வா கஸ்ய ஸ்துதே பதம் அஹோ பத கஸ்ய பூமி -என்று
திருவினைப் பிரித்த கொடுமையில் கடுவிசை அரக்கன் -பாவையைப் பிரித்த பாவி வஞ்சனாக இருந்தும்
கச்ச அனுஜா நாமி –இன்று போய் நாளை வா என்றதும் இந்த சீல குணத்தைக் காட்டுமே –

சீலவத்தை யாகிறது அபிஷேக விக்னம் பிறந்தது என்று வெறுப்பு இன்றியே வனவாசோ மஹோதய என்று காடேறப் புறப்பட்டுப் போவது –
ரிஷிகள் பக்கலிலே சென்று தாழ நிற்பது
கிங்கரவ் சமுபஸ்திதவ்-என்பது
ஜென்ம விருத்தங்களில் குறைய நிற்கிறவர்களை உகந்த தோழன் நீ -என்பது
இப்படிகளாலே சீலவத்தையை மூதலித்தது -ஸ்ரீ பிள்ளை லோகாச்சார்யார் ஸ்ரீ ஸூக்திகள்-ஸ்ரீ தனி த்வயத்தில் –
இவ்வாசகம் உரைக்கக் கேட்ட அப்பொழுது அலர்ந்த செந்தாமரை வென்றதம்மா -ஸ்ரீ கம்பர் –

—————————————–

2–க வீர்யவான்
சீலவத்யை நினைத்து நீர்பண்ட மாகும் அவர்கள் இந்த வீர்யத்தை அனுசந்தித்து தரிக்க இத்தை அடுத்து அருளிச் செய்கிறார்
ஜெய ஜெய மஹா வீரன் – ஸ்ரீ ரகுவீர கத்யம்
சென்று கொன்று வென்றி கொண்ட வீரன் அன்றோ
சத்ரோ ப்ரக்க்யாத வீர்யஸ்ய ரஞ்சநீயஸ்ய விக்ரமை –யுத்த -106-6-
வீர்யம் -எதிரிகள் சேனை எவ்வளவு பிரபலமாக இருந்தாலும் அத்தை கண்டு சிறிதும் அஞ்சாமை –
ஸுர்யம் -எதிரிகளை அனாயாசமாகக் கொன்று முடிக்கும் வல்லமை —
பராக்ரமம் -அப்படி செய்யுமளவில் தனக்கு ஒரு பங்கமும் இன்றிக்கே சகலவித பங்கங்களும் எதிரிகளுக்கே சார நிற்றல்-
சின்னம் பின்னம் சரைர் தக்தம் பிரபக்னம் சஸ்த்ர பீடிதம் பலம் ராமேண தத்ருசுர் ண ராமம் சீக்ர காரிணம்-என்றும்
தே து ராம சகஸ்ராணி ரணே பஸ்யந்தி ராக்ஷஸா -என்றும்
புன பஸ்யந்தி காகுத்ஸ்தம் ஏகமேவ மஹாஹவே-என்றும்
செருக்கடுத்து அன்று திகைத்த அரக்கரை உருக்கெட வாளி பொழிந்த ஒருவனே
ஒருவர் இருவர் ஓர் மூவர் என நின்று உருவு கறந்து உள்ளும்தோறும் தித்திப்பான் -என்றும்
வியாபாரித்த சடக்காலே ரூபம் கண்ணுக்கு பிடிபடாது ஒழிகை-
பொல்லா அரக்கனைக் கிள்ளிக் களைந்த வீரம் அன்றோ-அசாஹாய சூரன்
மரணாந்தாநி வைராணி நிவ்ருத்தம் ந பிரயோஜனம் -இவன் ஜீவித்து இருக்கிற நாளிலே
நாம் செய்யும் நன்மையை இவன் விலக்காது ஒழிய வேணும் என்று இத்தனையே பெறப் பார்த்து இருந்தோம் –
அது அந்நாளில் பெற்றிலோம் -நாம் தேடி இருந்த அது முந்துற முன்னம் சித்திக்கப் பெற்றோம் இறே-ஸ்ரீ நம்பிள்ளை ஸ்ரீ ஸூக்திகள் –
தத் அபிசந்தி விராம மாத்ராத் –அப்ரதிஷேதம் -ஒன்றே வேண்டுவது –
அஹம் வேத்மி மஹாத்மாநம் ராமம் சத்யா பராக்ரமம் –
ஞான சக்தி பல ஐஸ்வர்ய வீர்ய தேஜஸ் -ஷட் குணங்கள் -கஸ்தூரி பரிமளம் தான் விகாரப்படாமல்
சகல பதார்த்தங்களையும் விகாரப்படுத்துவது போலே தானே –
அபி வ்ருஷா பரிம்லாநாஸ் ச புஷ்பாங்குர கோரகா-சேதன அசேதன வாசியற சகல பதார்த்தங்களையும் விகாரப்படுத்தும் குணமே வீர்யம் –

—————————————————–

3-3—க தர்மஞ்ஞ –
ஆன்ரு சம்சயம் பரோ தர்ம த்வத்த ஏவ மயா ஸ்ருத–சுந்தர -38–41-
தருமம் அறியாக் குறும்பன் இல்லையே
கருணா காகுத்ஸ்த–
காருண்யம் கருணா க்ருணா க்ருபா தயா அநுகம்பா ஸ்யாத் அனுக்ரோச அபி -ஏழு பதங்களும் பர்யாயம்
தர்மம் என்பதே கருணை -பர துக்கத் துக்கித்வம்
ருணம் ப்ரவ்ருத்தம் இவ மே ஹ்ருதயாத் —
இயம் சீதா மம ஸூதா ஸஹ தர்மசரீதவ –
விதிதஸ் ச ஹி தர்மஞ்ஞஸ் சரணாகத வத்ஸல-
சரணாகத பரித்ராணமே பெருமாளுடைய தர்மம்
சர்வ அவஸ்த சரத் ப்ரபந்ந ஜனதா சம்ரக்ஷணைகவ்ரதி தர்மோ விக்ரஹவான் –
ஆவியை சனகன் பெற்ற அன்னத்தை அமிழ்தின் வந்த தேவியைப் பிரிந்த பின்னை திகைத்தனை போலும் செய்கை –
வதார்ஹம் அபி காகுத்ஸ்த க்ருபயா பர்ய பாலயத் –தேவ்யா காருண்ய ரூபயா —
இவள் சந்நிதியாலே காகம் தலைப் பெற்றது –
அது இல்லாமையால் ராவணன் முடிந்தான் -தான் செய்யும் பிரவிருத்தியில் இருந்து விலகி நிற்பதே சரணாகதி –

——————————————————

4–க க்ருதஞ்ஞ
நின்று தளரா வளர் தெங்கு தாளுண்ட நீரைத் தலையாலே தான் தருதலால் –
கதஞ்சித் உபகாரணே க்ருதே நைகேந துஷ்யதி நஸ்மரத்யபகாராணாம் சதமபி ஆத்மவத்தயா–
லோக நாத புரா பூத்வா ஸூக்ரீவம் நாதம் இச்சதி -பம்பாதீரே ஹநுமதா சங்கதோ வானரேண ஹ என்று
சுக்ரீவன் கட்டளையால் தானே பெருமாள் திருவடி சங்கம் உண்டாயிற்று -அதுக்கு க்ருதஞ்ஞதையாக பெருமாள் –
அதே போலே சர்வ லோக சரண்யாய ராகவாய மஹாத்மனே -என்று தன் இருப்பிடம் தேடி வந்த சிறிய செயலுக்கு
க்ருத்ஞ்ஞதையாக பெருமாள் இஷுவாகு வம்சயராக நினைத்து வார்த்தை அருளிச் செய்தார் –
செல்வ விபீடணற்கு வேறாக நல்லானை-
க்ருதம் ஞானாதி இதி க்ருதஞ்ஞ -அஞ்ஞாத ஸூஹ்ருதம் –
சாஸ்திரமும் விதியாதே நாமும் அறியாதே இருக்கிற இத்தை ஸூஹ் ருதம் என்று நாம் பேரிடுகிறபடி என் என்னில்
நாம் அன்று ஈஸ்வரன் என்று கேட்டு இருக்கையாய் இருக்கும்
யாத்ருச்சிக ஸூஹ்ருதம் -ஆனுஷங்கிக ஸூஹ்ருதம் –ப்ராசங்கிக ஸூஹ் ருதம் –
என்னூரைச் சொன்னாய் என் பேரைச் சொன்னாய் -என் அடியார்களை நோக்கினாய் -என் அடியார்களின் விடாய் தீர்த்தாய் –
என் அடியார்கள் ஒதுங்க நிழல் கொடுத்தாய் –
ஆநயைநம் ஹ்ரிஸ்ரேஷ்ட தத்தமஸ்ய அபயம் மயா–
விபீஷனோ வா ஸூக்ரீவ யதிவா ராவணஸ் ஸ்வயம் -போன்ற இடங்கள் இதுக்கு உதாஹரணம்

—————————————————

5–க சத்ய வாக்ய –
உள்ளதை உள்ளபடியே கண்டு சொல்வது சத்யம் என்னாமல்-தான் கண்டபடியே சொல்வது சத்யம் –
கயிற்றை பாம்பு என்று பிரமித்து பாம்பு என்று சொல்வதும் சாத்தியமே -மருள் அடியாக –
தான் கண்டபடியே சொல்வதும் சத்தியமாகாது -சத்யம் பூதஹிதம் ப்ரோக்தம் –
சத்யம் ப்ரூயாத் பிரியம் ப்ரூயாத் ந ப்ரூயாத் சத்யம் அப்ரியம் –
ராமோ த்விர் நாபி பாஷதே –
அன்ருதம் நோக்த பூர்வம் மே நச வஷ்யே கதாசன
ஏதத் தே ப்ரதிஜானாமி சத்யே நைவச தே தப -கிஷ்கிந்தா-7-22-/-14-14-
ராமோ விக்ரஹவான் தர்ம –சக்ரவர்த்தி ஆபாசமான சத்ய தர்மத்தைப் பற்றி இழந்தான்
அவன் இங்கு இல்லை என்று சொன்ன ததிபாண்டன் தயிர் தாழி க்கும் பேறு பெற்றுக் கொடுத்தான்
சத்யேன லோகான் ஜயதி தீனான் தானேன ராகவ
குரூன் சுச்ருஷ்யா தீரோ தனுஷா யுதி ஸாத்ரவான் -நடுவில் திருவீதிப்பிள்ளை பட்டர் -நம்பிள்ளை –

——————————————————–

6–க த்ருட வ்ரத–
விதி தஸ் சஹி தர்மஞ்ஞ –சரணாகத வத்ஸல –
நிஷ்கிஞ்சன ஜன ஸ்வயம் ரஷா தீஷா சமதிக சமிந்தா நாயசசே–அபயப்ரதான சார ஸ்லோகம்
சர்வ அவஸ்த ஸக்ருத் ப்ரபந்ந ஜனதா சம்ரக்ஷண ஏக வ்ரதீ -தசாவதார ஸ்லோகம்
அப்யஹம் ஜீவிதம் ஜஹ்யாம் த்வாம் வா சீதே ச லஷ்மணாம்
ந து ப்ரதிஞ்ஞாம் ஸம்ஸ்ருத்ய பிராஹ்மனேப்யோ விசேஷத்தை –ஆரண்ய -10-10-
சத்ருசஞ்ச அனுரூபஞ்ச குலஸ்ய தவ சாத்மன
ச தர்ம சாரிணீ மே த்வம் ப்ரானேப்யோபி கரீயசி–ஆரண்ய -10–22-
சிபி சக்ரவர்த்தி கதை -இந்திரன் பருந்தாகவும் யமன் புறாவாகவும் -வந்து சோதிக்க
பருந்து சரண் அடைய உடம்பின் தசை அறுத்து கொடுத்து ரக்ஷணம்
கபோத உபாக்யானம்
வ்யாக்ர வானர சம்வாதம் –
மித்ர பாவேந ஸம்ப்ராப்தம் நத்யஜேயம் கதஞ்சன
தோஷயத்யபி தஸ்ய ஸ்யாத் சதா மேதத கர்ஹிதம்
சக்ருதேவ பிரபன்னாய தவாஸ்மீதி ச யாசதே
அபயம் சர்வ பூதேப்யோ தாதாமி ஏதத் விரதம் மம —

———————————————————

7–சாரித்ரேண ச கோ யுக்த —
ஆத்மாநாம் மானுஷம் மன்யே ராமம் தசரதாத்மஜம் –
இமவ் ஸ்ம முனிசார்தூல-கிங்கரவ் சமூபஸ்திதவ் ஆஞ்ஞாபய யதேஷ்டம் வை சாசனம் கரவாவை கிம்
ந மே ஸ்நாநம் பஹுமதம் வஸ்த்ராணி ஆபரணாநி ச
தம் விநா கைகேயீ புத்ரம் பாரதம் தர்ம சாரினம்-
பரத்வாஜஸ்ய சாஸனாத்
பிதுர்வசன நிர்தேசாத்
விச்வாமித்ரஸ்ய வஸனாத்
அகஸ்ய வஸனாத் சைவ
கர்தவ்யம் தைவமாஹ்நிகம்–வர்ணாஸ்ரம தர்ம நிஷ்டர் பெருமாள் -ஆஹ்நிகம் -பஞ்ச மஹா யஞ்ஞாதி அனுஷ்டானங்கள்
ஸ்ரீ கீதாச்சார்யனும் -ந மே பார்த்தாஸ்தி கர்தவ்யம் –வர்த்த ஏவ ச கர்மணி –
வேல்வெட்டிப் பிள்ளைக்கு பிள்ளை அருளிச் செய்த வார்த்தை –
ஸஹ பத்நயா விசாலாஷ்யா நாராயணம் உபாகமத் –
த்யாயன் நாராயணம் தேவம் –
மைதிலி ரமண வபுஷா ஸ்வேந ஸ்வார்ஹானி ஆராதநாநி அஸி லம்பித
ஏக தார வ்ரதன்

——————————————————–

8–சர்வ பூதேஷு கோ ஹித —
தற்கால இனிமை தான் பிரியம் -பிற்கால நன்மை பயப்பது ஹிதம் –
மேலாய்த் தாய் தந்தையும் இவரே இனி யாவாரே–தஞ்சமாகிய தந்தை தாயோடு தாணுமாய் –
தாயாய்த் தந்தையாய் மக்களாய் மற்றுமாய் முற்றுமாய் –
மாதா பிதா பிராதா நிவாசஸ் சரணம் ஸூஹ்ருத் கதிர் நாராயண –
கருணா காகுஸ்தன் –
ஹரிர் துக்கானி பக்தேப்யோ ஹித புத்தயா கரோதி வை —
கர்மம் அடியாக செய்து மண் தின்ற பிரஜையை நாக்கிலே குறியிட்டு அஞ்சப்பண்ணும்
மாதாவைப் போலே ஹித்பரனாகவே செய்து அருளுகிறார் –

———————————————————————

9–க வித்வான் —
வேத வேதாந்த தத்வஞ்ஞ தனுர்வேதேச நிஷ்டித
சர்வ சாஸ்த்ரார்த்த தத்ளஞ்ஞ ஸ்ம்ருதிமான் பிரதிபாநவான் —
வேதமுரை செய்தால் வெள்காரோ வேறுள்ளார்-
வேத வேத்யே பர் பும்சி ஜாதே தசரதாத்மஜே
அஹம் வேத்மி மஹாத்மானம் ராமம் ஸத்ய பராக்ரமம்
சஹி தேவை ருதீர்ணஸ்ய ராவணஸ்ய வாதார்த்திபி -அர்த்தீதோ மானுஷே லோகே ஐஜ்ஜே விஷ்ணுஸ் சனாதன
வித்வான் -சர்வஞ்ஞன் -பகவான் -ஞானம் பலம் ஐஸ்வர்யம் சக்தி வீர்யம் தேஜஸ் –
பச்யதி அசஷூஸ் -உள்ளூர் உள்ளிற்று எல்லாம் உடன் இருந்து அறிதி
யஸ் சர்வஞ்ஞஸ் சர்வவித் பரா அஸ்ய சக்திர் விவிதைவ ஸ்ரூயதே —
வித்வான் விபச்சித் தோஷஞ்ஞ-துஷ்டனாகையாலே கொள்ள வேணும் -பெருமாள் பக்ஷம்
தோஷோ யத்யபி தஸ்ய ஸ்யாத் சதாம் ஏதத கர்ஹிதம் -கைக்கொள்வதற்காக தோஷம் காணும் வித்வான் அன்றோ பெருமாள்
குன்றனைய குற்றம் செய்யினும் குணம் கொள்ளும் வாத்ஸல்ய நிதி அன்றோ –

———————————————————–

10—க சமர்த்த –
இளையவர்கட்க்கு அருளுடையாய் ராகவன் -தம்பி என்றும் இளைத்தவர்கள் என்றுமே சுக்ரீவன் விபீஷணன் இருவருக்கும் அருள்
அங்குல்ய அக்ரேன தான் ஹந்யாம் கிச்சன் ஹரி கணேஸ்வர –
அசமர்த்தம் விஜானாதி மாமயம் மகராலய-கொண்ட சீற்றம் ஓன்று உண்டே கடல் அரசன் மீது –

————————————————–

11–ஏக ப்ரிய தர்சன க –
அப்பொழுதைக்கு அப்பொழுது என் ஆராவமுதம் அன்றோ
ரமயதி ராம -ரூப உதார குணை -பும்சாத் த்ருஷ்ட்டி சித்த அபஹாரி
சந்த்ரகாந்தானனம் ராமம் அதீவ ப்ரிய தர்சனம்
கண்ணில் காண்பரேல் ஆடவர் பெண்மையை அவாவும் தோளினாய்
உன் வடிவு கண்டால் மன்மதனும் மடவாராக ஆதாரம் செய்வான்
முனிவன் உன்னைப் புக்கு வாயை மறப்பாரைப் போலே
கௌசல்யா ஸூப்ரஜா ராமா-பெற்ற திருவயிற்றுக்குப் பட்டம் கட்டுகிறான் -வடிவு அழகு படுத்தும் பாடு
ஒரு நாள் முகத்தில் விழித்தாரை–குகனும் குகப் பரிக்ரங்களும்
தோள் கண்டார் தோளே கண்டார்
வா போகு வா இன்னம் வந்து ஒரு கால் கண்டு போ
தருணவ் ரூப சம்பன்னவ்
ஓவியத்து எழுத ஒண்ணா உருவத்தாய்
சர்வ பூஷண பூஷார்ஹா
பத்மதள பத்ராக்ஷம் –பத்மதளம் பத்ம பத்ரம் இரண்டையும் ஆழ்வார் அருளிச் செய்தது போலவே
செங்கமலத்தலர் போலும் கண் கை கால் செங்கனிவாய் அக்கமலத்து இலை திருமேனி அடிகளுக்கே
கிள்ளிக் களைந்தவனே மனத்துக்கு இனியான் போலும்
புந்தியில் புகுந்து தன்பால் ஆதாரம் பெறுக வைத்த அழகன்
சஷுஷா தவ ஸும் யேன பூதாஸ்மி ரகு நந்தன -பூதராக்கும் நெடும் நோக்கு அன்றோ

—————————————————–

12–ஆத்மாவான் க —
ஆத்மா ஜீவே த்ருதவ் தேஹே ஸ்வ பாவே பரமாத்மனி –ஜீவாத்மா தைர்யம் உடல் இயல்பு பரமாத்மா -ஐந்து பொருள்கள்
ஜீவாத்மாக்களை சொத்தாக யுடையவன் -ஜீவாத்மாவாக இருக்கும் தன்மையை யுடையவன் –
தேகமுடையன் –ஆத்மாக்களை தேகமாகக் கொண்டவன் –
பிதரம் ரோசயாமாச–ஆத்மாநாம் மானுஷம் மன்யே ராமம் தசரதாத்மஜம் –
கைங்கர்யம் செய்வதே ஜீவனுடைய இயல்பான தன்மை
இச்சா க்ருஹீத அபிமதொரு தேஹ –உயிர் அளிப்பான் என்நின்ற யோனியுமாய்ப் பிறந்த இமையோர் தலைவன்
தேவும் தன்னையும் -திருவாய் -2-7-4-தேவு ஐஸ்வர்யம் -தன்னை -நீரான தன்மை -ஆஸ்ரித பரதந்த்ரம் -பக்த பராதீனன் –
கச்ச லோகான் அநுத்தமான் -என்ற இடம் பரமாத்மாவின் தன்மையை ஸ்பஷ்டமாக்கும் –

————————————–

14–க த்யுதிமான் —
கோ ஜீதக்ரோத-13-குணம் மேலே கஸ்ய பிப்பதி தேவாச்ச ஜாத ரோஷஸ்ய ஸம்யுகே -16-உடன் விவரிக்கப்படும்
த்யுதி -ஓளி–ராம திவாகரன் அன்றோ -ராம ரத்னம் -மணியே மணி மாணிக்கமே –
அநந்யா ராகவேனா அஹம் பாஸ்கரேண பிரபா யதா –
அநந்யா ஹி மயா சீதா பாஸ்கரேண பிரபா யதா –
நித்ய அநபாயினீ -கிருஷ்ணாஜிநேந சம்வ்ருன்வன் ச்ரியம் வக்ஷஸ் தலஸ் திதாம்
இவளோடு கூடியே வஸ்துவின் உண்மை
அகலகில்லேன் இறையும் என்று அலர் மேல் மங்கை யுறை மார்பன்
திரு இல்லாத்தேவரை தேறேன்மின் தேவு
ஒளியின் ஸ்தானத்தில் திருக்குணங்களையும் கொள்ளலாம் -பரமபதத்தில் விலை செல்லா குணங்களைக் காட்டி அருளவே திருவவதாரங்கள்
பிராட்டியும் குணங்களும் சேர்ந்தே த்யுதி -புருஷகார பலத்தால் ஸ்வா தந்தர்யம் தலை சாய்ந்தால் தலையெடுக்கும் குணங்கள் அன்றோ –
பால்யாத் ப்ரவ்ருத்தி ஸூஸ்நிக்த –சிசுக்களை ஈடுபடுத்த வல்ல அழகும் குணமும் -பால பருவம் தொட்டில் பருவம் –

—————————————————-

15–க அநஸூயக–
வாத்சல்யமும் அனசூயையும் பர்யாய சப்தங்கள் –
நற்றங்களைக் குற்றமாகக் கொள்ளும் அஸூயை இல்லாதவன் –
குற்றங்களைக் குற்றமாக கொள்ளும் அவஸ்தைக்கு மேலே நற்றமாக கொள்வதே வாத்சல்யம்
தன்னடியார் திறத்தகத்து இத்யாதி
விபீஷணன் தோஷாவாகனாகையாலே கைக் கொள்ளத்தத்தக்கவன் -பெருமாள் பக்ஷம் -சுக்ரீவ பஷமும் இல்லாமல் மாருதி பஷமும் இல்லாமல் –
மித்ரா பாவேந -தோஷோயத்யபி -குற்றம் குறைகளையே பச்சையாக கொண்டு –
பிறருக்கு யுண்டான பெருமையை பொறுக்கும் தன்மை இல்லாமையும் அஸூயை –
இப்படி இருக்கும் ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்கள் ஏற்றம் அறிந்து உகந்து இருப்பது அரிதாய் இருப்பது ஓன்று அன்றோ -மா முனிகள்
சாஸ்த்ரா உக்தங்களான விஷயங்களைக் கேட்டால் இது பொருந்தாது என்று குதர்க்கம் செயபவன் அஸூயை யுடையவன் என்றுமாம்
பெருமாள் ஜபாலி சம்வாதம் – அறிவோம் –

———————————————-

13–கோ ஜித க்ரோத /16— கஸ்ய பிப்யதி தேவாச்ச ஜாத ரோஜஸ்ய ஸம்யுகே —
கோபத்தை வெல்வதாவது ஸ்வ அதீனமாக்குகை
அம் கண் மா ஞாலம் அஞ்ச
முனைத்த சீற்றம் விண் சுடப்போய் மூவுலகும் பிறவும் அனைத்தும் அஞ்ச –
உயிர் மலங்கக் கொண்ட சீற்றம் ஓன்று உண்டு
சினத்தினால் தென்னிலங்கைக் கோமானைச் செற்ற
சதைவ பிரிய தர்சன –சோமவத் பிரிய தர்சன –காலாக்னி சத்ருச க்ரோத –
க்ரோதம் ஆஹாரயத் தீவ்ரம் வதார்த்தம் சர்வ ரக்ஷஸாம் ஜனஸ்தானத்தில் கோபத்தை வரவழைத்துக் கொண்டார்
கோபஸ்ய வசமேயிவான்-இரண்டும் உண்டே பெருமாள் இடம் –

———————————————-

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ காஞ்சி ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –