ஸ்ரீ பாகவத புராண ஏற்றம் —

ஸ்ரீ கிருஷ்ண த்வைபாயனர் -ஸ்ரீ வ்யாஸ தேவர்-ஸ்ரீ பாதராயணர் என்றும் சொல்லப்படுபவர்
குரு வம்சம் மூல புருஷர்

பாகவத இத பாகவதம் -அவனைப் பற்றிய அனைத்தும் விளக்கும்

ஸ்ரீ ஜனமேயஜன்-ஸ்ரீ பரிஜித்தின் குமாரர் -ஸ்ரீ வைசம்பாயனிடம் கேட்டுக் கொண்டான் –
முன்பு ஸ்ரீ ஸூக மகரிஷி ஸ்ரீ பரிக்ஷித்துக்கு சொன்னதையே

ஸ்ரீ வீர ராகவையம் வியாக்யானம் -உண்டே-

ஸ்ரீ நைமிசாரண்யம் -ஸ்ரீ சூதர் -ஸ்ரீ பவ்ராணிகர்–ரிஷிகளுக்கு சொல்ல
ஸ்ரீ ஸுநகர் ஸ்ரீ வியாசருக்கு சொல்ல –
ஸ்ரீ வியாசர் ஸ்ரீ சுகருக்கு சொல்ல -ஸ்ரீ சுகர் ஸ்ரீ பரிக்ஷித்துக்கு சொல்ல –
ஸ்ரீ ரோமஹர்ஷனரும் பரீக்ஷித் கேட்க்கும் போது கேட்க -அவர் பிள்ளை ஸ்ரீ சூதர் கேட்டு அறிந்தார்

பக்திக்கு இளமை திரும்பி -ஞான வைராக்யம் வயசானாலும் -இன்றும் பக்தி தாண்டவமாடும் பிருந்தாவனத்தில்
சப்தாஹம் நடக்கும் இடத்தில் ஸ்ரீ கண்ணன் உள்ளான் நம்பி லக்ஷம் மக்கள் கூடும் இடம்
பக்தியும் முக்தியும் சேர்ந்தே முன் யுகங்களில் இருக்க -ஞானம் வைராக்யம் தூங்கி போக -எழுப்ப அசரீரி –
சத் கர்மாவை செய்ய ஸ்ரீ நாரதருக்கு சொல்ல -ஸ்ரீ சனகாதிகள் -இடம் என்ன செய்ய வேண்டும்
ஸ்ரீ பாகவத புராணம் வாசிப்பதே ஸத்கார்யம்

18000 ஸ்லோகங்கள் –12 ஸ்கந்தங்கள் –
காசி கங்கா புஷ்கரம் யமுனை இதுக்கு நிகரான பாவனம் இல்லை –
தானே ஞானம் வைராக்யம் பிறக்கும் இத்தைக் கேட்டாலே -சப்தாஹ முறை -கலியுகம் எளிமையாக்க-
ஸ்ரீ உத்தவர் இடம் -ஸ்ரீ பாகவத புராணத்துக்குள் இருப்பேன் –
என்னை அனுபவிக்கும் பலன் கிட்டும் -சேவநாத் ஸ்ரவணாத் பாடாத் தர்சநாத் பாப விநாசம் –
ஆனந்தவனம் சென்று பாட

——————-

ஸ்கந்தம் -1-

அத்யாயம் -1-ரிஷிகளின் கேள்விகள்
அத்யாயம் -2-பரத்வமும் பரத்வ கைங்கர்யமும்
அத்யாயம் -3-ஸ்ரீ கிருஷ்ணனே ஸ்ருஷ்ட்டி கர்த்தா
அத்யாயம் -4-ஸ்ரீ நாரதர் தோன்றுகிறார்
அத்யாயம் -5-ஸ்ரீ நாரதரின் ஸ்ரீ வியாச பகவானுக்கு ஸ்ரீ பாகவத உபதேசம்
அத்யாயம் -6-ஸ்ரீ நாரத -ஸ்ரீ வியாச பகவான் சம்வாதம்
அத்யாயம் -7-துரோணர் பிள்ளை தண்டனை பெற்றது
அத்யாயம் -8-குந்தி தேவி பிரார்த்தனை -ஸ்ரீ பரீக்ஷித் ரக்ஷணம் பெற்றது
அத்யாயம் -9-ஸ்ரீ பீஷ்மர் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் சந்நிதியில் ஸ்வர்க்கம் போதல்
அத்யாயம் -10-ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் ஸ்ரீமத் துவாரகைக்கு எழுந்து அருளுதல்

அத்யாயம் –11-ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் ஸ்ரீமத் துவாரகையில் நுழைதல்
அத்யாயம் -12-ஸ்ரீ பரீக்ஷித் பிறப்பு
அத்யாயம் -13- திரிதராஷ்ட்ரர் மறைவு
அத்யாயம் -14-ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் தன்னுடைச் சோதிக்கு எழுந்து அருளுதல் –
அத்யாயம் -15-ஸ்ரீ பாண்டவர்கள் ஸ்வர்க்கம் செல்லுதல்
அதிகாரம் -16-ஸ்ரீ பரிஷித் கலி யுகம் பிறப்பு
அதிகாரம் -17-கலிக்கு ஒதுக்கிய இடங்கள்
அதிகாரம் -18-ஸ்ரீ பரிக்ஷித்துக்கு வந்த சாபம்
அதிகாரம் -19-ஸ்ரீ ஸூக தேவ கோஸ்வாமி உபதேசம்

—————–

ஸ்கந்தம்-2- அண்ட ஸ்ருஷ்ட்டி விவரணம்

அத்யாயம் -1-ப்ரஹ்ம ஞானத்துக்கு முதல் அடி
அத்யாயம் -2-மனதுள்ள ப்ரஹ்மம்
அத்யாயம் -3-சுத்த ப்ரஹ்ம கைங்கர்யம் -மானஸ அனுபவம்
அத்யாயம் -4-ஸ்ருஷ்ட்டி க்ரமம்
அத்யாயம் -5-ப்ரஹ்மமே சர்வ காரண காரணத்வம்
அத்யாயம் -6-ப்ரஹ்மம் தானே அருளிச் செய்த ஸ்ரீ ஸூக்திகள்
அத்யாயம் -7-ப்ரஹ்ம அவதாரங்களின் சுருக்க விவரணம்
அத்யாயம் -8-பரீக்ஷித் மகாராஜாவின் கேள்விகள்
அத்யாயம் -9-ப்ரஹ்மத்தின் ஸ்ரீ ஸூக்திகளைக் கொண்டே பதில்கள்
அத்யாயம் -10-ஸ்ரீ மத் பாகவதமே அனைத்து கேள்விகளுக்கும் பதில் கொடுக்கும்

——————–

ஸ்கந்தம் -3-

அத்யாயம் -1-ஸ்ரீ விதுரரின் கேள்விகள் அத்யாயம் -2-ஸ்ரீ கிருஷ்ணனை நினைவூறுதல்
அத்யாயம் -3-ஸ்ரீ க்ருஷ்ண லீலைகள் -ஸ்ரீ ப்ருந்தாவனத்துக்கு வெளியில் –
அத்யாயம் -4-ஸ்ரீ விதுரர் ஸ்ரீ மைத்ரேயரை அணுகுதல்
அத்யாயம் -5-ஸ்ரீ விதுரர் ஸ்ரீ மைத்ரேயர் சம்வாதம்
அத்யாயம் -6-அண்டங்கள் ஸ்ருஷ்ட்டி
அத்யாயம் -7-ஸ்ரீ விதுரரின் மீதி கேள்விகள்
அத்யாயம் -8-திரு நாபி கமலத்தில் இருந்து நான் முகன் உத்பத்தி
அத்யாயம் -9-நான்முகனின் வேண்டுதல்
அத்யாயம் -10-ஸ்ருஷ்டிகளின் பாகங்கள்

அத்யாயம் -11-காள பரிணாமம்
அத்யாயம் -12-குமார சம்பவமும் மற்றவையும்
அத்யாயம் -13-மஹா வராஹ அவதாரம்
அத்யாயம் -14-திதி தேவியின் கர்ப்பம்
அத்யாயம் -15-ஸ்ரீ வைகுண்ட விவரணம்
அத்யாயம் -16-வாசல் காப்பார்கள் சாபம்
அத்யாயம் -17-ஹிரண்யாக்ஷனின் ஜெயம்
அத்யாயம் -18-மஹா வராஹம் ஹிரண்யாக்ஷனை போர் இடுதல்
அத்யாயம் -19- ஹிரண்யாக்ஷ நிரசனம்
அத்யாயம் -20-நான்முகனின் ஸ்ருஷ்ட்டி

அத்யாயம் -21-மனு கர்தம சம்வாதம்
அத்யாயம் -22-கர்தப முனி தேவஹூதி கல்யாணம்
அத்யாயம் -23-தேவஹுதியுடைய சோகம்
அத்யாயம் -24-கர்தப முனியுடைய சன்யாசம்
அத்யாயம் -25-ப்ரஹ்ம கைங்கர்ய சீர்மை
அத்யாயம் -26-பிராகிருத தண்மை
அத்யாயம் –27-பிராகிருத தன்மைகளை பற்றிய ஞானம்
அத்யாயம் -28-கபில முனிவர் உபதேசம் -பிராகிருத தண்மை
அத்யாயம் -29-கபில முனிவர் உபதேசம் -ப்ரஹ்ம கைங்கர்யத்தின் சீர்மை
அத்யாயம் -30-கபில முனிவர் உபதேசம் -சேதனர்களின் சம்சார சாகர அல்ப நிலை

அத்யாயம் -31-கபில முனிவர் உபதேசம் -சேதனர்களின் சம்சார சாகர மக்ந நிலை
அத்யாயம் -32-கபில முனிவர் உபதேசம் -சேதனர்களின் சம்சார சாகர அஸ்திர நிலை
அத்யாயம் -33-கபில முனிவர் நடவடிக்கை

—————–

ஸ்கந்தம் -4-

அத்யாயம் -1-மனு வம்ச விவரணம்
அத்யாயம் -2-தக்ஷனின் சிவனுக்கு சாபம் அத்யாயம் -3 – சிவனுக்கும் சதிக்கும் சம்வாதம் –
அத்யாயம் -4-சதி சரீரத்தை விடுதல்
அத்யாயம் -5-தக்ஷனின் யாகத்தில் தடங்கல்
அத்யாயம் -6-நான்முகன் சிவனுக்கு ஆறுதல்
அத்யாயம் -7-தக்ஷனின் யாக ஆஹுதி
அத்யாயம் -8-துருவன் காட்டுக்கு போதல்
அத்யாயம் -9-துருவன் மீண்டு வருதல்
அத்யாயம் -10-துருவ மஹாராஜர் -யக்ஷர்கள் சண்டை

அத்யாயம் -11-துருவனுக்கு சண்டை போடாமல் இருக்க ஸ்வயம்பு முனியின் அறிவுரை
அத்யாயம் -12-துருவ மஹாராஜர் தபம்
அத்யாயம் -13-துருவ மஹாராஜர் சந்ததி விவரணம்
அத்யாயம் -14-வேணே அரசர் விருத்தாந்தம்
அத்யாயம் -15-ப்ருது பிறப்பும் முடி சூடலும்
அத்யாயம் -16-ப்ருது அரசர் முடி இழத்தல்
அத்யாயம் -17-ப்ருது மஹா ராஜரின் கோபம் -பூமா தேவியின் மேல்
அத்யாயம் -18-ப்ருது மஹா ராஜர் பூமா தேவி -பசுவைக் கறத்தல்
அத்யாயம் –19-ப்ருது மஹா ராஜரின் அவச மேத யாகம்
அத்யாயம் -20-ஸ்ரீ விஷ்ணு ஆவிர்பாவம் -ப்ருது மஹா ராஜரின் யாகத்தில் –

அத்யாயம் -21-ப்ருது மஹா ராஜருக்கு உபதேசம்
அத்யாயம் -22-ப்ருது மஹா ராஜர் -நான்கு குமாரர்கள் சந்திப்பு
அத்யாயம் -23-ப்ருது மஹா ராஜர் வீட்டுக்கு திரும்புதல்
அத்யாயம் -24-சிவனின் பாடல்
அத்யாயம் -25-புரஞ்சன அரசரின் குணங்கள்
அத்யாயம் -26-புரஞ்சன அரசர் வேட்டைக்கு சென்று மனைவியை பெறுதல்
அத்யாயம் -27-சந்தவேகர் -முற்றுகை -ப்ருக அரசரின் கோட்டையை –
அத்யாயம் -28- புரஞ்சனார் அடுத்த பிறவியில் பெண்ணாவது
அத்யாயம் -29-நாரதர் –ப்ராஸீனபர்ஹி அரசர் சம்வாதம்
அத்யாயம் -30-ப்ராசேதாஸ் அரசரின் நடவடிக்கை

அத்யாயம் -31-நாரதர் ப்ராசேதாசுக்கு உபதேசம்

————–

ஸ்கந்தம் -5-

அத்யாயம் -1-பிரியவ்ரத மஹா ராஜர் நடவடிக்கை
அத்யாயம் -2-ஆக்னீத்ர மஹாராஜர் நடவடிக்கை
அத்யாயம் -3-ரிஷபதேவர் பிறப்பு –நாபி அரசரின் மனைவிக்கு -மேரு தேவிக்கு –
அத்யாயம் -4-ரிஷபதேவரின் குணங்கள்
அத்யாயம் -5-ரிஷப தேவரின் உபதேசம் -அவர் குமாரர்களுக்கு
அத்யாயம் -6-ரிஷப தேவரின் நடவடிக்கைகள்
அத்யாயம் -7-பரத அரசரின் நடவடிக்கைகள்
அத்யாயம் -8- பரத மஹாராஜரின் மாரு பிறப்பு
அத்யாயம் -9-ஜட பரதர் உயர்ந்த குணங்கள்
அத்யாயம் -10-ஜட பரதர்-ரகுகுணர் சந்திப்பு

அத்யாயம் -11-ஜடபரதர் ரகு குணருக்கு உபதேசம்
அத்யாயம் -12-ஜடபரதர் ரகு குணர் சம்வாதம் –
அத்யாயம் -13-மீண்டும் சம்வாதம்
அத்யாயம் -14-பிராகிருத சம்சாரமும் -பெரிய காட்டுக்கும் உள்ள ஒற்றுமை
அத்யாயம் -15-பிரியவ்ரதர் சந்ததியோரின் பெருமை
அத்யாயம் -16-ப்ரஹ்மமே சத்யம் என்று உணர்தல்
அத்யாயம் –17-கங்கா தேவியின் வம்சம்
அத்யாயம் -18-அநேக அவதாரங்களுக்கு பிரார்த்தனை
அத்யாயம் -19-ஹனுமான் பிரார்த்தனையும் நாரதர் பிரார்த்தனையும் பாரத வர்ஷத்தின் மஹிமையும்
அத்யாயம் -20-த்வீபங்களின் அமைப்பும் -அவற்றில் உள்ளோரின் ஸ்தோத்ரங்களும்

அத்யாயம் -21-சூர்ய பகவான் விவரணம்
அத்யாயம் -22-கிரகங்களின் சுழற்சியும் அவற்றின் பாதிப்பும்
அத்யாயம் -23-சிசுமாரா நக்ஷத்ர கூட்டம்
அத்யாயம் -24-மேல் லோகங்கள் விவரணம்
அத்யாயம் -25-அநந்தனின் ஏற்றம்
அத்யாயம் -26-நரகங்கள் விவரணம் -கர்ம பலன்களும்

———————-

ஸ்கந்தம் -6-சேதனர்களின் கடைமைகள்

அத்யாயம் -1-தர்மமும் அதர்மமும் -அஜமிலாரின் சரித்திரம்
அத்யாயம் -2-அஜாமிலர் -விஷ்ணு தூதர் -திரு நாம சங்கீர்தன மஹிமை
அத்யாயம் -3-யமதர்ம ராஜரின் தூதர்களுக்கு கட்டளை
அத்யாயம் -4-ஹம்ஸ குஹ்ய ஸ்தோத்திரங்கள் -தக்ஷ பிரஜாபதி
அத்யாயம் -5-நாரத முனிக்கு தக்ஷ பிரஜாபதியின் சாபம்
அத்யாயம் -6-தக்ஷனின் பெண்களும் வம்சாவளியும்
அத்யாயம் -7-இந்திரனின் அபராதம் -பிரஹஸ்பதி இடம்
அத்யாயம் -8-இந்திரனை ரஷிக்க மந்த்ரம்
அத்யாயம் -9-வ்ருத்தாசுர அரக்கன் தோற்றம்
அத்யாயம் -10-தேவர்கள் -வ்ருத்தாசுர அரக்கன் போர்

அத்யாயம் -11-வ்ருத்தாசுரனின் குணங்கள்
அத்யாயம் -12-வ்ருத்தாசுரனின் மறைவு
அத்யாயம் -13-இந்திரனுக்கு வந்த துன்பம்
அத்யாயம் -14-சித்ர கேது அரசனின் புலம்பல்
அத்யாயம் -15-நாரதர் -அங்கீரர் -இருவரின் உபதேசம் -சித்ரகேதுவுக்கு
அத்யாயம் -16-சித்ரகேது ப்ரஹ்மத்தை தர்சனம்
அத்யாயம் -17-பார்வதி தேவையுடைய சாபம் சித்ரகேதுவுக்கு
அத்யாயம் -18-திதி இந்திரனை முடிக்க விரதம்
அத்யாயம் -19-பும்ஸவனம் செய்தல்

—————–

ஸ்கந்தம் -7-ப்ரஹ்ம ஞானம் -பிராப்தி விவரணம் –

அத்யாயம் -1-ப்ரஹ்மம் ஓத்தார் மிக்கார் இலாய மா மாயன்
அத்யாயம் -2-ஹிரண்யகசிபு உடைய சோகம்
அத்யாயம் -3-ஹிரண்ய கசிபு நித்தியமாக இருக்க திட்டம்
அத்யாயம் -4-ஹிரண்ய கசிபுவின் அட்டகாசம்
அத்யாயம் -5-ஸ்ரீ பிரகலாத ஆழ்வான் பிறப்பு
அத்யாயம் -6-ஸ்ரீ பிரகலாத ஆழ்வானின் உபதேசம் -அசுரர் பிள்ளைகளுக்கு
அத்யாயம் -7-கருவிலே இருக்கும் பொழுதே கற்றவை
அத்யாயம் -8-ஸ்ரீ நரஸிம்ஹர்-ஹிரண்ய கசிபுவின் நிரசனம்
அத்யாயம் -9-ஸ்ரீ நரஸிம்ஹரை -ஸ்ரீ பிரகலாத ஆழ்வானின் ஸ்தோத்ரம்
அத்யாயம் -10-ஸ்ரீ பிரகலாத ஆழ்வானின் மஹிமை -திரிபுரம் எரித்த விருத்தாந்தம்

அத்யாயம் -11-நான்கு வர்ணங்களின் பிரிவு
அத்யாயம் -12-நான்கு ஆஸ்ரமங்களின் பிரிவு -சரீர விமோசனம்
அத்யாயம் -13-ஞானிகளின் லக்ஷணம்
அத்யாயம் -14-க்ராஹஸ்த்ர ஆஸ்ரம தர்மம்
அத்யாயம் -15-நாரதர் உபதேசம்

———————

ஸ்கந்தம் -8-சம்ஹார விவரணம்

அத்யாயம் -1-மனுக்களின் விவரணம்
அத்யாயம் -2-ஸ்ரீ கஜேந்திர ஆழ்வானின் துயரம்
அத்யாயம் -3-ஸ்ரீ கஜேந்திர ஆழ்வானின் சரணாகதி ஸ்தோத்ரம்
அத்யாயம் -4-ஸ்ரீ கஜேந்திர ஆழ்வானின் பிராப்தி
அத்யாயம் -5-ஐந்தாவது ஆறாவது மனுக்கள் -நான்முகன் தேவர்களின் -அசுரர்களின் ஸ்தோத்திரங்கள்
அத்யாயம் -6-தேவர்கள் அசுரர்கள் சமாதானம்
அத்யாயம் -7-அமுத மதனமும்-ருத்ரன் நஞ்சு உண்டதும்
அத்யாயம் -8- கடைந்த கடலில் இருந்து வந்தவை -ஸ்ரீ மஹா லஷ்மி திரு மார்பில் ஏறி அருளி -தன்வந்திரி தோற்றம்
அத்யாயம் -9-மோஹினி அவதாரம் -அமுதம் கொடுத்தல்
அத்யாயம் -10-அசுரர் தேவர் சண்டை

அத்யாயம் -11-அசுரர்கள் ஒதுக்கப்பட்டு –
அத்யாயம் -12-சிவனின் ஸ்தோத்ரம் மோஹினி மூர்த்திக்கு
அத்யாயம் -13-மேல் வர போகும் மனுக்களின் விவரணம்
அத்யாயம் -14- அண்டங்களின் நிர்வாகம்
அத்யாயம் -15-மஹாபலி தேவர்களை வெல்லுதல்
அத்யாயம் -16-அதிதி தேவி -பய விரத அனுஷ்டானம்
அத்யாயம் -17-பர ப்ரஹ்மமே திருவவதரிக்க ஒப்புக் கொள்ளுதல்
அத்யாயம் -18- ஸ்ரீ வாமன மூர்த்தி திருவவதாரம்
அத்யாயம் -19-யஜ்ஜ வாடம் சென்று யாசித்தல்
அத்யாயம் -20-ஓங்கி உலகு அளந்த விருத்தாந்தம்

அத்யாயம் -21-மகாபலியை வெல்லுதல்
அத்யாயம் -22-மஹாபலி முடிவு
அத்யாயம் -23-தேவர்கள் இழந்த ஐஸ்வர்யம் பெறுதல்
அத்யாயம் –ஸ்ரீ மத்ஸ்ய மூர்த்தி திருவவதாரம்

——————-

ஸ்கந்தம் -9-

அத்யாயம் -1-சுத்யும்ன அரசர் பெண்ணாவது
அத்யாயம் -2-மனு வம்சம் -ஆறு தலைமுறைகள்
அத்யாயம் -3-சுகன்யா -ஸியவன மனுவின் கல்யாணம்
அத்யாயம் -4-அம்பரீஷ மஹாராஜர் மீது துர்வாசர் அபராதம்
அத்யாயம் -5-அம்பரீஷரின் ஸ்ரீ சக்கரத்தாழ்வார் ஸ்தோத்ரம் -துர்வாசர் ரக்ஷணம்
அத்யாயம் -6-ஸுவ்பரி முனிவர் முடிவு
அத்யாயம் -7-மாந்தாதா அரசரின் சந்ததி
அத்யாயம் -8-சக்கர மன்னர் பிள்ளைகள் கபிலதேவரை சந்தித்தல்
அத்யாயம் -9-அம்சுமானின் சந்ததி
அத்யாயம் -10-ஸ்ரீ சக்ரவர்த்தி திருமகன் செயற்பாடுகள்

அத்யாயம் -11-ஸ்ரீ ராம ராஜ்ஜியம்
அத்யாயம் -12-ஸ்ரீ குசருடைய சந்ததி
அத்யாயம் -13-நிமி சரித்திரம் -அவன் பிள்ளை மிதிலனின் சந்ததி
அத்யாயம் -14-புரூரவ அரசன் -ஊர்வசி கண்டு மயங்குதல்
அத்யாயம் -15-ஸ்ரீ பரசு ராமர் திருவவதாரம்
அத்யாயம் -16-இருபத்தொரு ஷத்ரிய நிரசனம்
அத்யாயம் -17-புரூரவ அரசகுமாரர்கள் சந்ததி
அத்யாயம் -18-யயாதி அரசர் யவ்வனம் மீண்டும் பெறுதல்
அத்யாயம் -19-யயாதி அரசர் முடிவு -ஆசைக்கடலில் ஆழ்தல்
அத்யாயம் -20-பவ்ரூவ அரசர் சந்ததி பரதர் வரை

அத்யாயம் -21-பரத அரசர் சந்ததி -ரந்திதேவர் வ்ருத்தாந்தம்
அத்யாயம் -22-அஜாமிதர் சந்ததி -பாண்டவர்களும் கௌரவர்களும்
அத்யாயம் -23-யயாதி சந்ததி -ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் ஆவிர்பாவம்
அத்யாயம் -24-யதுகுலம்-விரிஷிநி குலம்-ப்ரிதா-ஸ்ரீ கிருஷ்ணனின் பெருமை

——————–

ஸ்கந்தம் -10-

அத்யாயம் -1-ஸ்ரீ கிருஷ்ண லீலை -உபக்ரமம்
அத்யாயம் -2-தேவர்கள் -ஸ்ரீ கிருஷ்ண ஆவிர்பாவத்துக்காக இரத்தல்
அத்யாயம் -3-ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் ஆவிர்பாவம்
அத்யாயம் -4-கம்சனின் அட்டூழியம்
அத்யாயம் -5-ஸ்ரீ கிருஷ்ண ஜெயந்தி கொண்டாட்டம் -ஸ்ரீ நந்தகோபர் ஸ்ரீ வஸூ தேவர் சந்திப்பு
அத்யாயம் -6-பூதநா நிரசனம்
அத்யாயம் -7-சகடாசூர வதம் -த்ரீனாவர்த்த ஜெயம் -ஸ்ரீ யசோதா பிராட்டிக்கு வையம் எல்லாம் வாயில் காட்டுதல்
அத்யாயம் -8- ஸ்ரீ கிருஷ்ண பால லீலைகள்
அத்யாயம் -9-கட்டுண்ணப் பண்ணிய லீலை
அத்யாயம் -10-கௌரவ புத்திரர்கள் ஜனனம்

அத்யாயம் -11-வத்ஸாசுர பகாசுர நிரசனம்
அத்யாயம் -12-அகாசூர வதம்
அத்யாயம் -13-நான்முகன் கோப குமாரர்கள் பசுக்களை கவர்ந்து செல்லுதல்
அத்யாயம் -14-நான்முகன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணனை ஸ்தோத்ரம் பண்ணுதல்
அத்யாயம் -15-தேனுகா நிரசனம் -பொய்கையை நஞ்சூட்டுதல்
அத்யாயம் -16-காளியனை வெல்லுதல்
அத்யாயம் -17-காட்டுத்தீ விழுங்குதல்
அத்யாயம் -18-ப்ரலம்பனை ஸ்ரீ பரசுராமர் நிரசனம்
அத்யாயம் -19-மீண்டும் காட்டுத்தீயை விழுங்குதல்
அத்யாயம் -20-மழைக்காலம் -ஸ்ரீ பிருந்தாவன மஹிமை

அத்யாயம் -21-கோபிகள் திருப் புல்லாங்குழல் அனுபவம்
அத்யாயம் -22-வஸ்திராபரணம்
அத்யாயம் -23-வைதிகர் மனைவிகளுக்கு அனுக்ரஹம்
அத்யாயம் -24-ஸ்ரீ கோவர்த்தன வ்ருத்தாந்தந்தம் -இந்திரனின் தோல்வி
அத்யாயம் -25-ஸ்ரீ கோவர்த்தன தாரணம்
அத்யாயம் -26-இந்திரனின் ஸ்தோத்ரம் -சுரப்பியின் ஸ்தோத்ரம்
அத்யாயம் -27-நாரதர் கோபிகள் -சம்வாதம் கர்க வசனம்
அத்யாயம் -28-வருண லோகத்தில் இருந்து ஸ்ரீ நந்தகோபனை ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் ரஷித்தல்
அத்யாயம் -29-ராஸக்ரீடை
அத்யாயம் -30-கோபிகள் ஸ்ரீ கிருஷ்ண ஸ்ரீ ராதா இருவரையும் தேடுதல்

அத்யாயம் -31-விரஹத்தால் கோபிகள் பாடுதல்
அத்யாயம் -32-ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் மீண்டும் கோபிகள் உடன் கூடுதல்
அத்யாயம் -33-ராஸக்ரீடை
அத்யாயம் -34-ஸூதர்சன மஹிமை -சங்கசூடன் நிரசனம்
அத்யாயம் -35-கோபிகா கீதம் –
அத்யாயம் -36-அரிஷ்தாசூர நிரசனம்-அக்ரூரரை அனுப்புதல்
அத்யாயம் -37- கேசி – வ்யோம -வதம் -நாரதர் ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் வ்ருத்தாந்தம் சொல்லுதல்
அத்யாயம் -38- அக்ரூரர் பாரிப்பும் கோகுலத்தில் வரவேற்பும்
அத்யாயம் -39-ஸ்ரீ கிருஷ்ண ஸ்ரீ பலராமர் ஸ்ரீ வட மதுரைக்கு எழுந்து அருளுதல்
அத்யாயம் -40-அக்ரூரர் ஸ்தோத்ரம்

அத்யாயம் -41-ஸ்ரீ வடமதுரையில் நுழைதல்
அத்யாயம் -42-வில் விழாவில் வில்லை முறித்தல்
அத்யாயம் -43-குவலயாபீட நிரசனம்
அத்யாயம் -44-மல்யுத்தம் -கம்ச வதம்
அத்யாயம் -45-ஸ்ரீ சாந்தீப புத்ரனை மீட்டி அருளுதல்
அத்யாயம் -46-ஸ்ரீ உத்தவர் ஸ்ரீ கோகுலம் சென்று ஸ்ரீ நந்த கோபருடன் பேசுதல்
அத்யாயம் -47-கோப கீதம்
அத்யாயம் -48-ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் ஆஸ்ரித அனுக்ரஹம்
அத்யாயம் -49-அக்ரூரரின் ஹஸ்தினாபுர விஜயம்
அத்யாயம் -50-ஸ்ரீ த்வாராகா நிர்ணயம்

அத்யாயம் -51-முசுகுந்த வ்ருத்தாந்தம்
அத்யாயம் -52-ஸ்ரீ ருக்மிணி தேவி சந்தேசம்
அத்யாயம் -53-ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் ஸ்ரீ ருக்மிணி தேவியை கூட்டிச் செல்லுதல்
அத்யாயம் -54-ருக்மியை வென்று ஸ்ரீ ருக்மிணி தேவியை மனம் புரிதல்
அத்யாயம் -55-ப்ரத்யும்ன வ்ருத்தாந்தம்
அத்யாயம் -56-சியமந்தக மணி மீட்டுதல் -ஸ்ரீ ஜாம்பவதி ஸ்ரீ சத்யா பாமா திருக்கல்யாணம்
அத்யாயம் -57-சத்ரஜித் வ்ருத்தாந்தம்
அத்யாயம் -58-ஸ்ரீ காளிந்தீ -ஸ்ரீ மித்ரவிந்தா -ஸ்ரீ ஸத்யா -ஸ்ரீ லஷ்மணா -ஸ்ரீ பத்ரா -இவர்களுடன் திருக்கல்யாணம்
அத்யாயம் -59-முரன் -பவ்ம நிரசனம் -ஸ்ரீ பூமா தேவி ஸ்தோத்ரம்
அத்யாயம் -60-ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் -ஸ்ரீ ருக்மிணி தேவி இடம் விளையாடல்

அத்யாயம் -61-ஸ்ரீ பலராமர் ருக்மியை நிராசனம் -அனிருத்த ஆழ்வான் திருக்கல்யாணம்
அத்யாயம் -62-ஸ்ரீ உஷை -ஸ்ரீ அநிருத்த ஆழ்வான் வ்ருத்தாந்தம்
அத்யாயம் -63-பாணனை வெல்லுதல்
அத்யாயம் -64-ந்ரிக அரசன் வ்ருத்தாந்தம்
அத்யாயம் -65- ஸ்ரீ பலராமன் யமுனையை இழுத்து போக்கை மாற்றுதல்
அத்யாயம் -66-பவ்ண்டரீக வாசுதேவ வ்ருத்தாந்தம்
அத்யாயம் -67-ஸ்ரீ பலராமர் வ்ருத்தாந்தம்
அத்யாயம் -68-சாம்பன் கல்யாணம்
அத்யாயம் -69-நாரதர் கண்ட காட்சி
அத்யாயம் -70-ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் விருத்தாந்தம் -ஸ்ரீ நாரதர்-ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் சந்திப்பு

அத்யாயம் -71- -உத்தவர் சொன்னதன் பேரில் இந்த்ரப்ரஸ்தம் செல்லுதல்
அத்யாயம் -72-பீமன் ஜராசந்தனை நிரசித்தல் -சிறைப்பட்ட அரசர்களை விடுவித்தல்
அத்யாயம் -73-ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் அரசர்களை ஆசீர்வதித்தல்
அத்யாயம் -74-ராஜசூய யாகம் -சிசுபால நிரசனம்
அத்யாயம் -75-ராஜசூய யாக பூர்ணாஹுதி -துரியோதனரை இகழ்தல்
அத்யாயம் -76-வருஷிணிக்களுக்கும் சால்வர்களுக்கும் சண்டை
அத்யாயம் -77-சால்வார் சவ்பர்கள் கோட்டைகள் தகர்ப்பு
அத்யாயம் -78-தந்தவக்ரன் நிரசனம்-புல்லைக் கொண்டே ரோமஹர்ஷகன் ஜெயம்
அத்யாயம் -79-ஸ்ரீ பலராமரின் தீர்த்த யாத்திரை
அத்யாயம் -80-ஸ்ரீ சுதாமர் ஸ்ரீ கிருஷ்ணனை சந்தித்தல்

அத்யாயம் -81-ஸ்ரீ சுதாமரை கௌரவம்
அத்யாயம் -82-பிருந்தாவன வாசிகள் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரை தேடி வருதல்
அத்யாயம் -83-திரௌபதி ஸ்ரீ கிருஷ்ண பட்ட மஹிஷிகளை சந்தித்தல்
அத்யாயம் -84-ஸ்ரீ வாசுதேவர் குருஷேத்ரத்தில் உபதேசம்
அத்யாயம் -85-ஸ்ரீ தேவகி பிராட்டி மற்றைய பிள்ளைகளை மீட்டுதல்
அத்யாயம் -86-அர்ஜுனன் சுபத்ரா தேவியைக் கடத்தி செல்லுதல்
அத்யாயம் -87-வேத குஹ்ய ரஹஸ்யங்கள்
அத்யாயம் -88-வ்ரிகாசூரன் இடம் இருந்து ருத்ரனை ரஷித்தல்
அத்யாயம் -89-ப்ராஹ்மணர் பிள்ளைகளை மீட்டுதல்
அத்யாயம் -90-ஸ்ரீ கிருஷ்ண மஹாத்ம்ய சுருக்கம்

———————–

ஸ்கந்தம் -11-

அத்யாயம் -1-யது குல சாபம்
அத்யாயம் -2-நிமி மஹா ராஜர் ஒன்பது யோகேந்திரர்களை சந்திப்பது
அத்யாயம் -3-மாயை -கர்மம் இவற்றில் இருந்து நிவர்ப்பித்து பர ப்ரஹ்ம பிராப்தி
அத்யாயம் -4-ஸ்ரீ நர -நாராயண திருவவதாரங்களும் மற்ற திருவவதாரங்களும்
அத்யாயம் -5-ஸ்ரீ வாசுதேவருக்கு ஸ்ரீ நாரதரின் உபதேசங்கள்
அத்யாயம் -6- ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் தன்னுடைச் சோதிக்கு எழுந்து அருள -நான்முகன் உணர்த்த -உத்தவருக்கு ரஹஸ்ய உபதேசம்
அத்யாயம் -7-அவதூதன் விருத்தாந்தம்
அத்யாயம் -8-பிரகிருதி தன்மை-பிங்கள விருத்தாந்தம்
அத்யாயம் -9-விஷயாந்தர வைராக்யம்
அத்யாயம் -10-பந்த மோக்ஷ ஹேது

அத்யாயம் -11-பந்த ஹேதுவும் மோக்ஷ உபாயமும் விளக்கம் –
அத்யாயம் -12-மஹா விசுவாசமம் ரஹஸ்ய உபாயங்களும்
அத்யாயம் -13-ஸ்ரீ ஹம்ஸாவதாரம் -நான்முக புத்ரர்களுக்கு விளக்கம்
அத்யாயம் -14-ஸ்ரீ விஷ்ணு த்யானம்
அத்யாயம் -15-சித்தி விளக்கம்
அத்யாயம் –16-பரஞ்சோதி ஸ்வரூபம்
அத்யாயம் -17-வர்ணாஸ்ரம தர்மங்கள் -நாவாய் -தோணி –
அத்யாயம் -18-வைராக்யங்கள் -வீடு பெறுதல்
அத்யாயம் -19-ப்ரஹ்ம ஞான பூர்த்தி
அத்யாயம் -20-பக்தி யோக மஹிமை -ஞானம் வைராக்யம்

அத்யாயம் -21-தர்ம அதர்ம விபாகம்
அத்யாயம் -22-ப்ரக்ருதி புருஷ விபாகம் -போக உபகரணம் -போக்தா
அத்யாயம் -23-சகிப்புத்தன்மை -அவாந்தி ப்ராஹ்மணர் பாட்டு
அத்யாயம் -24-சாங்க்ய மதம்
அவதாரம் -25-அசித் த்ரயங்கள்
அவதாரம் -26-புரூரவா ஸ்தோத்ரம்
அவதாரம் -27-திவ்ய மங்கள ரூப மஹிமை
அவதாரம் -28-ஞான யோக மார்க்கம்
அவதாரம் -29-பக்தி யோக மஹிமை

———————-

ஸ்கந்தம் -12-

அத்யாயம் -1-யது குல வம்சர் இழிவு நிலை
அத்யாயம் -2-யுத்த காலத்தில் நம்பிக்கை அத்யாயம் -3-ஸ்ரீ பூமாதேவியின் ஸ்தோத்ரம் -கலியுக தோஷங்களும் பரிகாரங்களும்
அத்யாயம் -4-பிரளய வகைகள்
அத்யாயம் -5-பரீக்ஷித் மஹாராஜருக்கு சரம உபதேசங்கள்
அத்யாயம் -6-பரீக்ஷித் மஹாராஜர் மோக்ஷம் -வேத உபதேசம்
அத்யாயம் -7-சம்ஹிதா வகைகளும் புராணங்களுள் உள்ள பத்து விஷயங்களும்
அத்யாயம் -8-மார்க்கண்டேயரின் வைராக்ய சீர்மை -அவரது ஸ்ரீ நர நாராயணர்களுக்கு பிரார்தனை
அத்யாயம் -9-மார்கண்டேயருக்கு பரப்ரஹ்ம மஹிமை காட்டுதல்
அத்யாயம் -10-சிவன் மார்கண்டேயருக்கு உபதேசம்

அத்யாயம் -11-ஸ்ரீ மஹா விஷ்ணுவின் விசேஷணங்கள்-சூர்ய கதி மூலம் மாசங்களின் அடைவுகள்
அத்யாயம் -12-ஸ்ரீ மத் பாகவதத்தில் உள்ளவற்றின் தொகுப்பு
அத்யாயம் -13-ஸ்ரீ மத் பாகவதத்தில் மஹிமை

————————

ஆத்ம தேவர் -துந்துளி-பத்னி -துங்க பத்ரா நதி -புத்ர பாக்யம் -பிரார்த்தித்து-பசுவிடம் கொடுக்க
கோ கர்ணன் பசு போன்ற காது -சத்சங்கம் -ஞானவான் –
துந்துகாரி -தங்கை இடம் -நல்ல நடத்தை இல்லாமல் -மரித்து-காற்று ரூபத்தில் வந்து –
பாபம் தொலைத்து முக்தி வாங்கி தா பிரார்த்திக்க –
இப்படி அநிஷ்ட நிவ்ருத்தியும் இஷ்ட பிராப்தியும் பாகவதம் கொடுக்கும்
ஏழு நாள் கேட்டாலே போகும் -மூங்கில் கண்கள் ஏழு தடவை வெடித்து -நான் முக்தனாவதை காட்டும்
ஸ்ரத்தை-உடன் -மனனம் பண்ணி முமுஷுவாக ஆர்த்தியும் வேண்டுமே
ஆவணி தொடக்கி -மார்கழி வரை -ஐந்து மாதங்கள் சப்தாகம் சொல்வது ஸ்ரேஷ்டம்
வேத மரம் பழுத்து ரசமாக பாகவதம் -ரசிக்கத்தன்மை இருந்தால் பருகலாம் –

–24 அவதாரங்களைச் சொல்லும் –மானஸ புத்திரர்களும் அவன் அவதாரம் – வராஹம் அடுத்து –
நாரதரே அவன் அம்ச அவதாரம் -நர நாராயண நான்காவது / கபிலர் -தத்தாத்ரேயர் ஆறாவது
புத்தராக -21-அவதாரம் –அடுத்து கல்கி

அர்ஜுனன் பிள்ளை -அபிமன்யு- உத்தரை இருவருக்கும் -பரீக்ஷித்

கட்டுவாங்கன் ஒரே முகூர்த்தத்தில் சாதனை
த்யானம் -ப்ரஹ்மாத்மகம் -ஸமஸ்த ஜகத் -பண்ணுவது விட திவ்ய மங்கள விக்ராஹ த்யானம் எளிமை அன்றோ

முதல் நாள் -3 ஸ்கந்தம் -22 அத்யாயம் வரை
இரண்டாம் நாள் –5 ஸ்கந்தம் -12 அத்யாயம்
மூன்றாம் -நாள் -7 ஸ்கந்தம் நரஸிம்ஹ சரித்திரம்
நாலாம் நாள் –கிருஷ்ண ஆவிர்பாவ பர்யந்தம் 10 ஸ்கந்தம் 3 அத்யாயம்
ஐந்தாம் நாள் ஸ்ரீ ருக்மிணி திருக்கல்யாணம் -10 -54 அத்யாயம் வரை
ஆறாவது நாள் – 11 -13 அத்யாயம் வரை ஹம்ச அவதாரம் வரை
கடைசி ஏழாவது நாள் -பூர்த்தி -12 அத்யாயம் – 13 அத்யாயம் வரை

கபிலர் தேவ பூதி உபதேசம்
-16-குணங்கள் -பொறுமை இரக்கம் ஸூஹ்ருத் சத்ருக்கள் இல்லாமல் சாந்தம் சத்வ குணமுடன் சாதுவாக
அநந்ய பக்தி அனைத்தையும் புல்லாக கொண்டு அவன் கைங்கர்யம் –இவை இருந்தால் மோக்ஷம் சித்தம்
ஆத்ம சோதனம்-
மனஸ் சுத்திக்கு வழி –16-தேவ பூதிக்கு -மூன்றாம் ஸ்கந்தத்தில்
வர்ணாஸ்ரம தர்மம்- திருவாராதனம் அஹிம்சா -திவ்ய மங்கள விக்ரஹ பிராவண்யம் -பாகவத சேஷத்வம் – வைராக்யம் –
நாரதர் துருவனுக்கு-உபதேசம் -துவாதச அக்ஷரம் -நமோ பகவதோ வாசுதேவாயா -மதுவனம் -சென்று

தான் அறிந்த ஸ்ரீ வைஷ்ணவத்வம் பிறர் துன்பம் பொறாமை -யமம் நியமம் புலன்கள் அடக்கி -அத்யாத்ம அநு ஸ்மரணம்

பிராசனபர்கீஸ் நாரதர் சம்வாதம் உடல் ஆத்மா கதை
பிரிய வரதன் சரித்திரம் ஐந்தாம் ஸ்கந்தம் சப்த த்வீபங்களும் நவ வருஷம் பூலோக விளக்கம் -ஆதி ஜடவரதர் வியாக்யானம்
கிருத யுக பரதன் -மானாக பிறந்து ஜடபாரதர் அடுத்த பிறவியில் –
ரகு குணன்-அரசனுக்கு உபதேசம்
அடுப்பு பானை தண்ணீர் அன்னம் -போலே உடம்பு ஆத்மா –
கிம் புருஷ வர்ஷத்தில் ஹனுமான் சிரஞ்சீவி இருந்து த்யானம் -பாகவதம் சொல்லுமே

திருவாதிரை நக்ஷத்ரம் மிக பெரியது சுருங்கி பெருக்கும் –500 முதல் 800 பங்கு சூரியனை விட
மேஷ ராசி -கூட்டம் -அஸ்வினி பரணி பிரதானம் -புலோலி கோலம் மேஷம் ஆடு போலே –
சித்ர மாதம் -பிறப்பு -நுழைவது -பின்னாலே தெரிவதால் –
நான் நகருகிறோம்-அப்ரதிக்ஷணமாக -நக்ஷத்ர கூட்டமும் சூரியனும் நகராதவை
தன்னை தானே சுற்றுவது பகல் இரவு
சூரியனையும் சுத்தி
சந்திரன் பூமியை சுற்றி வர 29 1 /2 நாள் -நேரே பின்னால் எந்த நக்ஷத்ரம் தெரிகிறது
அதில் இருப்பதாக –354 சந்த்ர மாத பஞ்சாங்கம் 365 சூர்யா மாத பஞ்சாங்கம்
திதி -சூரியனுக்கும் சந்திரனுக்கும் உள்ள கோணம் -13 deg –180 பவுர்ணமி அம்மா அருகில் அமாவாசை –
வியாழன் -12 வருஷம் சூத்ரா -ஒரு வருஷம் ஒரு ராசி
88 நாளில் புதன் சுற்றி வரும் -ஞானம் அறிவுக்கு
சனி -ஒரு ராசிக்கு 30 மாதங்கள் -மெதுவாக செல்பவர்

திரு நாம சங்கீர்தன மஹாத்ம்யம் ஆறாவது அம்சம் அஜாமளன்-பிள்ளை நாராயணனைக் கூப்பிட்டு
சாது சமாகம் கிடைக்க செய்த தப்பு உணர்ந்து முக்தி பெற்றான் என்றபடி

26000 வருஷம் பின்பு கொண்டை அதே நிலை 2160 ஒவ் ஒரு ராசி அயனாம்சம் பஞ்சாங்கம்
கொண்டை தலையில் -பம்பரம் -நிற்க போகும் பொழுது தலை மட்டும் சுற்றும்

அவதூத சந்நியாசி

பிருதிவி ஒரு குரு -எவ்வளவு ஆபத்து வந்தாலும் அசையாமல் இருந்து லோகத்தை ஜெயிக்கலாம்
வாயு -எதுக்கும் பற்று இல்லாமல் -பூ மணம் சுமந்து வந்தாலும் -துர்நாற்ற காற்று -ஆத்மா சரீரம் -கர்மா நிபந்தனம்
ஆகாசம் -தாண்ட முடியாது -அனைத்துக்கும் இடம் கொடுத்தாலும் சம்பந்தம் கொள்ளாதே
ஆப -தண்ணீர் -அழுக்கை போக்கி -ஞானி சம்சாரிகளை திருத்தி
நெருப்பு -வஸ்து வடிவம் கொண்டு எரிந்தாலும் அருவமாய் -ஆண் ஆலன் இத்யாதி
சந்த்ரமா –கலைகள் -போலே ஆத்மாவுக்கு பால்யாதிகள்-ஷட் பாவ விகாரம்
ரவி -இல்லாவிட்டால் அணுவும் அசையாது –
கபோதம் -புறா -பட்டம் இல்லாமல்
மலைப்பாம்பு -இருந்த இடம் நகராமல் -யோகி பகவான் ரஷிப்பான்
சிந்து கடல் -ஆழம் காண முடியாதே
விட்டில் பூச்சி -கண்ணால் கண்ட பளபளப்புக்கு சிக்கும்
தேனீ -மதுக்ருது-சேர்த்து வைத்து இழக்கும்
யானை -உரசும் இன்பத்தில் -பெண் யானை கண்ணி வைத்து அகப்படும்
மது -வேடன் -சந்நியாசி -மற்றவர் சேர்த்து வைத்ததை கொள்ளலாம் பாபம் இல்லாமல் –
மான் -சங்கீத ஆசை -சிக்கும்
மீன் -நாக்கு ருசிக்கு
வேசி -மனஸ் இல்லாமல் -சுவர்க்கம் -முனி இவளை நினைத்து நரகம்
காக்கா -வடை -காசி இருக்கும் வரை வருவார்
சிறுவர் -மானம் அவமானம் இல்லாமல் -சண்டை ஒரு நாள் -விளையாட்டு அடுத்து
குமாரி -வளையல்கள் -நெல் குத்தி -தனியாக இருந்தால் நிம்மதி -அடுத்த ஆள் வந்த உடன் பயம்
சரக்ருதி -கொல்ல பட்டறை எடுத்த கர்மமே கண்
சர்ப்பம் -வேறே இடம் மாறி -சன்யாசியும் சஞ்சரித்து
சிலந்தி பூச்சி -தானே கட்டி விளையாடி அழித்து-தன்னுள்ளே இத்யாதி
குழவி கொட்டி தன்னோடு சாம்யம் -இப்படி -24-குரு
சரீரம் -25-குரு -இனி மேல் இவர் உடன் கூடக் கூடாது என்று அறியும்படி பண்ணி
வாஸு தேவ சர்வம் -26-அறிந்து கீழ் எல்லாம் தள்ளி பகவானைப் பற்றி -உத்தவர் -கிருஷ்ணன் சம்வாதம்

——————————

கலி யுகம் –432,000 வருஷங்கள் ….த்வாபர யுகம் –864,000 வருஷங்கள் …த்ரேதா யுகம் –1,296,000 வருஷங்கள் …
சத்யா யுகம் –1,728,௦௦௦வருஷங்கள் …so ஒரு சதுர் யுகம் =4,320,000 years… 4.32 மில்லியன் வருஷங்கள் …
நாம் இருப்பது ஸ்வேத வராஹ கல்பம் –முந்திய கல்பம் பத்ம கல்பம் –வைவச மன்மந்த்ரம் -28-வது சதுர் யுகம்
( 28 சதுர் யுகம் -306.72 million years..கலி பிறந்து 5100 + வருஷங்கள் )
100 சதுர் யுகம் -ஒரு கல்பம் -நான்முகனுக்கு ஒரு நாள்– / 100 சதுர் யுகம் -ஒரு இரவு –4.32 பில்லியன் வருஷங்கள்
ஒரு கல்பத்துக்கு -14-மன்வந்தரங்கள்
தேவ வருஷத்தில் ஒரு நாள் நமக்கு ஒரு வருஷம் -அவர்களது ப்ராத காலம்-3-5- -A-M- நமது மார்கழி மாதம்

——————————-

ஸ்ரீ நாரதர் ஸ்ரீ வேத வியாசருக்கு உபதேசம் -சதுஸ் ஸ்லோகங்கள் —
ஸ்கந்தம் -2-அத்யாயம் -9-ஸ்லோகங்கள் –33-தொடங்கி -36-வரை
இவற்றை விளக்கியே முழு ஸ்ரீமத் பாகவதமும்

கிருஷ்னே ஸ்வ தமோபாகதே -தர்ம ஞானதிபி ஸஹ
கலவ் நஷ்ட த்ர்சம் ஏச புராணர்கோ துணோதித –ஸ்ரீ மத்ஸ்ய புராண ஸ்லோகம்
ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் தன்னுடைச்சோதிக்கு எழுந்த அருளின பின்பு -அஞ்ஞான அந்தகாரத்தில் இருக்கும்
கலியுக மக்களுக்காகவே ஸ்ரீமத் பாகவத்துக்குள்ளே உறைந்துள்ளான்

சர்க்கஸ் ச பிரதி சர்க்கஸ் ச வம்சோ மன்வந்தராணி ச
வம்சய அநு சரிதஸ் ச ஐவ புராணம் பஞ்ச லக்ஷணம்
ஸ்ருஷ்ட்டி -சம்ஹாரம் -வம்சாவளி -மன்வந்தரங்கள் -பிரதான அரசர்களின் நடவடிக்கை -ஆகிய
ஐந்தும் உள்ளவையே புராணம் எனப்படும்

வைஷ்ணவம் நாரதியஞ்ச தத பாகவதம் கருடஞ்ச தத் பத்மம் வராஹம் -ஸூப தர்சனே சாத்விகநி புராணாநி விஜிநேயாநி ஸூபாநி வை
ப்ரஹ்மாண்டம் ப்ரஹ்ம வைவர்த்தம் மார்க்கண்டேயம் ததைவ ச பவிஷ்யம் வாமனம் ப்ரஹ்மம் ரஜஸாநி நிபோதமே
மத்ஸ்யம் கூர்மம் தத் லிங்கம் ஸ்கந்தம் ததைவ ச அக்நேயம் சதேதாநி தமஸாநி நிபோதமே

யத்ர அதிக்ரித்ய காயத்ரீம் வர்ணியதே தர்ம விஸ்தார
விருத்தாசுர வதோபேத மத் பாகவதம் இஷ்யதே
லிகித்வா தச் ச யோ தத்யாத் தேமஸி ம்ஹாசம் அந்விதம்
ப்ரவ்ஷ்ட தபத்யாம் பவ்ர்நாம் ஆஸ்யா ம ச யாதி பரமாம் கதிம்
அஷ்ட தச சஹஸ்ராணி புராணம் தத் ப்ரகீர்த்திதம் -ஸ்ரீ மத்ஸ்ய புராணம் -(53.20-22),
இந்த ஸ்ரீமத் பாகவதத்தை எழுத்து சிம்ஹாசனத்தில் வைத்து புரட்டாசி மாச பவ்ரணமி அன்று
தானம் செய்பவர் பரம புருஷார்த்தம் அடைவார்கள்

அர்த்தோயம் ப்ரஹ்ம ஸூத்ரணம் பாரத அர்த்த விநிர்ணய காயத்ரி பாஷ்ய ரூபோசவ்
வேதார்த்த பரிப்ரும்ஹித புராணம் சம ரூப சாஷாத் பாகவதோதிதா
துவாதச ஸ்கந்த யோக்தோயம் சத விச்சேத சம்யுத கிரந்தோ
அஷ்டா தச சஹஸ்ரா ஸ்ரீ மத் பாகவதபிதம் — ஸ்ரீ கருட புராணம் –ஸ்ரீ ஹரி பக்தி -விலாசம் –10.394-395:
ப்ரஹ்ம சூத்ர சாரம் -மஹா பாரத சாரம் -காயத்ரி மந்த்ர வியாக்யானம் –
வேதார்த்த நிர்ணயம் -மிக உயர்ந்த புராண ஸ்ரேஷ்டம்-

பரம காருணிகனான ஸூஹ்ருத் தானே ஸ்ரீ மத் பாகவதமாக திரு அவதாரம் –
சேது -சம்சாரம் கடக்க தானே அணையாக –
முதல் இரண்டு ஸ்கந்தங்கள் திருவடிகள்
அடுத்த இரண்டும் திருத் தொடைகள்
ஐந்தாவது ஸ்கந்தம் திரு நாபி
ஆறாவது ஸ்கந்தம் திரு மார்பு
ஏழாவதும் எட்டாவதும் திருக்கைகள்
ஒன்பதாவது ஸ்கந்தம் திருக்கழுத்து
பத்தாவது ஸ்கந்தம் திரு முகராவிந்தம்
அடுத்த ஸ்கந்தம் -லலாட பட்டகம்
இறுதி ஸ்கந்தம் -திரு அபிஷேகம் –ஸ்ரீ பத்ம புராணம்

அஹம் வேத்மி ஸூகோ வேத்தி வியாஸோ வேத்தி ந வேத்தி வ
பக்த்யா பாகவதம் க்ராஹ்யம் ந புத்தயா ந ச திகயா–ருத்ர வசனம் –
நான் அறிவேன் -ஸூகர் அறிவார் -வியாசர் அறிவாரோ அறியாரோ என்னும் படி இருக்கும்
பக்தி ஒன்றாலே பாகவதர்கள் அறிவார்கள் -கேவல ஞானத்தாலோ-வியாக்கியானங்களைப் படித்தோ அறிய முடியாதே

ஸ்வயம்பூர் நாரத சம்பு குமார கபிலோ மனு ப்ரஹலாதோ ஜனகோ பீஷ்மோ பலிர் வையாசகிர் வயம் –
நாரதர் -சம்பு -வையாசகி என்னும் ஸூக தேவர் -மூவரும் இறையடியாக பிருந்தாவன மதுரா ரசம் பருகினார்கள்
ஸூக தேவர் -பிராட்டி உடைய கிளி ஸ்வரூபம்
நாரதர் -ராச லீலை அனுபவித்து -கோபி ஸ்வரூபம் –
சம்பு -ராச லீலை அனுபவித்து -கோபி ஸ்வரூபம்

——————

கலி யுகம் ஆரம்பம் -2:27a.m. on February 18th in the year 3102 B.C-
ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் -125-வர்ஷங்களும் -4-மாதங்களும் இங்கு இருந்து அருளி தன்னுடைச் சோதி எழுந்து அருளிய பின்பு

—————————–

ஓம் நமோ பகவதே வாசுதேவாய ஜென்மாதி அஸ்ய யதா அன்வயத் இதரச அர்த்தேசு அபிஜன ஸ்வராட்
தேந ப்ரஹ்ம ஹ்ருதய ய ஆதி காவ்யே முக்யந்தி யத் ஸூரா தேஜா வரி ம்ருதம் யதா வினிமய
யத்ர த்ரி சர்க்க அமர்ச ஸ்வேந சதா நிரஸ்த குஹ்யாம் சத்யம் பரம் தீமஹி –1-1-1-

—————————————

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஜனமேயஜன்-ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ வைசம்பாயன்-ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பரிஜித் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஸ்ரீ ஸூக தேவர் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்-

ஆய கலைகள் -64-

ஆய கலைகள் -64-
1-கீதம்
2-வாத்யம்
3- ந்ருத்தம்
4-நாட்டியம் -நடித்து காட்டி
5-ஆலேக்யம் -ஓவியம் வரைதல்
6-விசேஷக சேத்யம்-உடலில் வரைதல்
7-தண்டூல -அரிசியில் எழுதுவது -புஷ்ப்பதுக்குள் எழுதுவது –
8-புஷபாதசரணம் மலர் படுக்கை
9-தசை நவ தான அங்க ராக -பல் வைத்தியம்
10-மணி பூமிகா கர்மா -தங்கத்தில் கல் பதிப்பதற்கு முன்னே தயார் பண்ணுவது
11-சயன ரஸனம்-படுக்கை அலங்காரம்
13-உதக சாதகம் -நீர் கண் காட்டி -வித விதமாக நீர் நாட்டியம்
14-சித்ரா யோகம் -வண்ணக் கோலங்கள் அமைத்தல்
15-மால்ய -கசனை விகல்பம் –வித வித -மாலை அலங்காரம்
16-சேகரா பீட -யோஜனம் -தலை அலங்காரம்
17-நேகா பத்ய யோக -ஒப்பனை
18-கர்ண பத்ர பங்கா -காது அலங்காரம்
19-கந்த யுக்தி -வாசனை த்ரவ்யங்கள் கொண்டு உடம்பில் வியாதி போக்க
20-பூதனை யோஜனம் -ஆபரணங்கள் சாத்தி அலங்காரம்
21-ஐந்தர ஜாலம் –
22-கௌதுமாரா யோகா -இளமை ஆக்கும் கலை
23-ஹஸ்த லாகவம்–கை மணிக்கட்டு தனியாக விரல்கள் தனியாக -அசையும்
24-பஹு வித பாஷா அன்னங்கள்
25-வித பான ரஸ
26-சித்ரா அபூர்வராக அவச யோ- தையல் கலைகள்
27-சூத்ர கிரீடா
28-ப்ரெகாளிகா -விடுகதை
29-வீணா -வீணை உடுக்கை
30-துர் வசன -யோகா -பதில் பேச முடியாமல்
31-புத்தக வசனம் -ஒரே தடவை படித்து கிரஹித்தல்
32-நாட்டிகா காயிகா தர்சனம் -நையாண்டி செய்தல்
33-காவ்யா சமுஷ்ட்ய ஆபூர்ணயம் -புரியாத புதிர்களுக்கு விடை -குறுக்கு எழுத்து -சொடுகு
34-பட்டிகா நேத்ர வான விகல்ப்பாயா -கேடயம் -போன்ற வற்றை செய்யும் கலை
35-தக்ஷணம் -மர வேலை
36-தற்பு கர்மாணி -தறி நெசவு செய்தல் -உண்டை பாவு
37-வாக்சு வித்யா -கட்டிட கலை
38-ரூப்பிய ரத்ன பரிஷியா -தங்கம் வெள்ளி காரட் சுத்தம் பார்க்கும் கலை
39-தாது வாதாக -உலோக இயல் –
40-மணி ராக ஞானம் -தங்கத்தில் பாதிக்கும் கலை
41-ஆகர ஞானம் -சுரங்கம் பற்றிய ஞானம் -நீர் உள்ள இடம் -எண்ணெய் உள்ள இடம் -தங்கம் உள்ள இடம்
42-விருக்ஷ ஆயுர்வேத யோகம் நாட்டு சித்த மருத்துவம் மூலிகை
43-மேசா குக்குட லாகவே யுத்த விதிகி -ஆடு கொக்கு கோழி பறவை சண்டைக்கு பழக்குவது –
44-சுக சாரிகா பிரதானம்– பறவைகள் விலங்கு பாஷை புரிந்து கொள்ளும் கலை
45-உத்தாதனனம் -வாசனை த்ரவ்யங்களை பூசிக் கொள்ளும் கலை
46-கேச மார்ஜன கௌதலாம் — தலை வாரி அலங்காரம்
47-வேஷ்ட்டித்தா விகல்பக -வெளி நாட்டு உணவு செய்யும் கலை
48-தேச பாஷா ஞானம் -அனைத்து மொழிகளும் அறிந்து பேசும் கலை
49- புஷப ச கடிகா நிமித்த ஞானம் -ஸூ ப சகுனங்கள் அறியும் கலை
50-யந்த்ர மாத்ருதாகா -இயந்திர இயல் –
51-தாரண மாத்ருதாக -காப்பு இந்த்ரம் -அணிந்து -வைக்கும் கலை
52-சம்பாத்யம் -பேச்சு திறன்
53-மானஸீ காவ்யா க்ரியா -கவி சொல்லும் திறமை -ஆசு கவி
54-க்ரியா விகல்ப்பா-வேலைக்காரர்களை கொண்டு வேலை வாங்கும் திறன்
55-ஸரீதக யோகாகா -ஜலத்தின் நடுவில் பாலம் வீடு கட்டுதல் -அணை போல்வன –
56-அபிதான கோச சந்தோஷ ஞானம் -கவி விதங்களை –
57-அந்தாதி வெண்பா பாசுரங்கள் விருத்தங்கள்
58-வஸ்திர கோபனானி-வஸ்திரங்கள் பாலனங்கள்-கைக்கு அடக்கம் -மடித்து
59-தூதம் -தாயக்கடம்
60-ஆகர்ஷ கிரீடா -சதுரங்கம்
61-பால கிரீட கானி-மரப்பாச்சி பொம்மை போல்வன
62-வைநாயகி வித்யா– ஒழுக்கம் கற்றுக் கொடுக்கும் கலை -அனுஷ்டானம் செய்து காட்டி பழக்கம்
63-வைத்தியகி வித்யா –விளையாட்டில் வெற்றி அடையும் கலை -எல்லா விளையாட்டுக்களிலும் –
64-சுப்ரபாதம் பாடி கைங்கர்யம் செய்யும் கலை

——————————————————————

கோயில் கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ கண்ணனின் மாயம் என்ன மாயமே -2015-ஸ்ரீ வேளுக்குடி ஸ்வாமிகள் —

ஸ்ரீ கீதாசார்யன் –
ஜன்ம கர்ம ஸ மே திவ்யம் ஏவம் யோ வேத்தி தத்வத
த்யக்த்வா தேஹம் புநர் ஜன்ம நைதி மாமேதி சோர்ஜூன

அஜாயமான பஹூ தா விஜாயதே –பஹூ நி மே வ்யதீதானி ஜன்மானி –சன்மம் பல பல செய்து
மீனோடு ஆமை கேழல் அரி குறளாய் முன்னும் இராமனாய்த் தானாய் பின்னும் இராமனாய்த் தாமோதரனாய்க் கற்கியுமானான்

ஆனை காத்தோர் ஆனை கொன்று அதன்றி ஆயர் பிள்ளையாய்
ஆனை மேத்தி யானை யுண்டி அன்று குன்றம் ஒன்றினால்
ஆனை காத்து மையரிக் கண் மாதரார் திறத்து முன்
ஆனை யன்று சென்று அடர்த்த மாயம் என்ன மாயமே –

வேண்டித் தேவர் இரக்க தான் வந்து -பிறப்பிலியான தானும் தன்னை பிறக்க வேண்டிக் கொண்டு சங்கல்பித்து அருளினான் –
மன்னு வடமதுரை -மதுரா நாம நகரீ புனா பாப ஹரி சுபா -மதுரையார் மன்னன் -விரும்பிய திரு நாமம்
நாம் நம் கர்மத்தின் விளைவாகப் பிறக்கிறோம் -நம் பிறப்பு இறப்பு சுழலைத் தடுப்பதற்காகவே அவன் கருணையால் இச்சையால் திருவவதரிக்கிறான்-

யது குலத்தில்-தேவகன் உக்ரசேனன் எனும் சகோதரர்களுக்கு தேவகியும் கம்சனும் பிறந்தனர் -சூரசேனனுக்கு வ ஸூ தேவர் பருத்தா -குந்தி பிறந்தனர்
விண் ஒலித்தது -கம்சனுக்கு வலித்தது –
சந்திரனின் குளுமையும் யதுவின் எளிமையும் சேரப் பிறந்தான் கண்ணன் -திருமாலின் மனத்தில் இருந்து உருவானவர் சந்தரன் –
ஆகவே சந்தரனைப் போலே நம் மனத்தையும் ஈர்க்கிறான் கண்ணன் –

கருவரங்கத்தில் திருவரங்கன் ஆன கண்ணன்
தேவகிக்கு அடுத்தடுத்து –கீர்த்திமான் -ஸூ ஷேணன்-பத்ர சேனன் -ருஜூ –சம்மர்த்தனன் -பத்ரன் -எனும் ஆறு குழந்தைகள் -அடுத்து யோகமாயா –
உலகத்தையே தன வயிற்றிலே கருவாக வைத்துக் காக்கும் இறைவன் தானே கருவில் இருந்த கருணையை என்ன வென்று சொல்வது —

விண்டது விலங்கு கண்டார் வ ஸூ தேவர் –
ஆவணி மாதத்து கிருஷ்ண பஷ அஷ்டமி திதியில் ரோஹிணி நஷத்ரத்தில் இரவுப் பொழுதில் நான்கு கரங்களுடன்
ஏந்திய சங்கு சக்கரங்கள் உடன் அனைத்து திரு ஆபரணங்கள் உடன் தோன்றிய தாமரைக் கண்ணன் –
ஸூ தபா ப்ருச்னி தம்பதியராய் இருந்து முதலில் ப்ருச்நிகர்ப்பன் -அடுத்து அதிதி காச்யபர் -தம்பதிக்கு வாமனன் –
-இப்போது தேவகி வ ஸூ தேவர் தம்பதிக்கு கிருஷ்ணன் -கண்ணனின் பிறப்பை த்யாநித்தால் நம் பிறவி எனும் விலங்கு அறுமே –

தூய பெரு நீர் யமுனை –
ஸூ ர்யனின் பெண் யமுனை -கண்ணனுக்குத் தக்க சமயத்தில் தொண்டு புரிந்தது -திருவடியைத் தொட்டுத் தூய்மை பெற்று வடிந்தது -ஆகவே நாமும் திருவடி பற்றினால் சம்சாரக் கடலே வடிந்து விடும் –

நஞ்சே அமுதாகும் நேர –
அவித்யா என்பதே பூதனை -அஹங்காரம் மமகாரம் ஆகிய இரண்டும் அவளுடைய மார்புகள் -அதனால் ஏற்படும் துன்பமே விஷப்பால் -கண்ணன் தன அருளால் நம் அறிவின்மையை ஒழித்து யான் எனது எனும் ஆணவத்தையும் அதனால் வரும் துன்பத்தையும் அழிக்கிறான்

பதம் புரிந்த பாதம் —
ஆயர் குலத்தினில் தோன்றிய அணி விளக்கில் விட்டில் பூச்சி போலே தாங்களாகவே வந்து மாய்ந்தனர்
ஜகத் சக்கரம் -படைப்பு அழிப்பு எனும் சுழற்சி -யுகங்களின் சுழற்சி -பிறப்பு இறப்பு கர்ம சக்கரம் சுழற்சி –
ஸூ தர்சன சக்கரத் தாழ்வான் ஏந்தி இருப்பவனுக்கு வண்டிச் சக்கரம் ஒரு பொருட்டோ
நமக்கு ஆபத்து வந்தால் இறைவனின் திருவடிகளே தஞ்சம் -இறைவனுக்கும் அவையே தஞ்சம் -திருக் காலாண்ட பெருமான் –

உத்தமன் பேர் –
கோபியர் குல குருவான கர்க்காசார்யர் -கிருஷி -பூமி – ண-மகிழ்ச்சியையும் -குறிக்கும் கிருஷ்ணன் –
-எங்கும் வசிப்பவன் -வ ஸூ –அத்தை விளையாட்டாகச் சொல்லுகிறபடியால் தேவன்
-கண் அழகு உடையவன் -காக்கும் இயல்வினன் கண்ணன்
-அண்ணன் பலசாலி -பல ராமன் -ஒருத்தி வயிற்றில் இருந்து கர்ப்பத்தை இழுத்து வந்து மற்று ஒருத்தி வயிற்றில் புகுத்துப் பிறந்த படியால் சங்கர்ஷணன்
பேராயிரம் பேருடை உத்தமனின் ஒரு பெயர் போற்றிப் பாடினாலும் நீங்காத செல்வம் நிறையுமே –

முழந்தாள் இருந்தவா காணீரே –
பலராமன் வெள்ளி மலையைப் போலே மோடு மோடு என்று விரைந்தோட -கண்ணன் கருத்த யானை மெதுவே அடியிடுவது போலே பின் தொடர
-முழு முதல் கடவுள் என்பதற்கு அடையாளமாக சங்கு சக்கர அடையாளம் அவன் நடந்த இடம் எங்கும் சித்திரம் எழுதினால் போலே பதிந்தது
-பகவத் பக்தியில் குழந்தைகளான நமக்கு மெதுமெதுவே அறிவூட்டித் தவழ வைத்து பக்திப் பாதையில் விரைந்து செல்ல அருளுகிறான் –
பெரும் பாசத்தோடு நன்மை செய்யும் தாயைப் போலே நாம் தடுத்தாலும் நமக்கு கிருஷ்ணன் நன்மையே செய்து அருளுகிறான் –

மண்ணை உண்டான் விண்ணைக் காட்டினான் –
மஞ்சாடு வரை எழும் கடல்கள் எழும் வானகமும் மண்ணகமும் மற்றும் ஈரேழு பதினான்கு லோகங்களையும் கண்டாள் பிள்ளை வாயுளே
-யசோதை மட்டும் அல்ல மற்ற ஆயர் மாதரார்களும் –உயர்ந்தவன் எளிமையாக இருந்தால் அனைவரும் அவனையே பற்றுவர் –

திருடியது வெண்ணெயையா மனத்தையா –
வெண்ணெய் போன்ற ஜீவாத்மாக்கள் -அவன் உடைமையே தானே -ஸ்வதந்தரமாக திரிந்தால் வலுக்கட்டாயமாக தன பால் ஈர்த்து
பக்தியை ஊட்டி தன்னிடம் சேர்த்து கொள்வான் –
சரீர தொடர்பை தள்ளி ஆத்மாவை மட்டும் அழைத்துச் செல்வதைப் போலே வெண்ணெயை மட்டும் விழுங்கி வெறும் கலத்தை உடைப்பான்
ஜீவன் ஸ்வயமாகவே இனியவன் -அவன் கண்ணன் திரு உள்ளத்துக்கு விருந்தானால் மட்டுமே பிறவிப் பயன் பெறுவான் –

கட்டுப் பட்டானா -கட்டை அவிழ்த்தானா –
அஞ்சிய அனநோக்கும் தொழுத கையும் தொல்லை இன்பத்து இறுதி கண்டாளே–சீர் மல்கும் ஆய்ப்பாடியில் பரம பதம் ஏக தேசம் என்னலாம் படி
பக்தி என்னும் கயிற்றை அவனே தந்து அருள்வான் –அவன் கட்டுப் பட்டதை த்யாநித்தால் நாம் பிறந்து சம்சாரத்தில் கட்டுப் பட வேண்டியதில்லை –

மரம் சாய்ந்தது –அறம் தழைத்தது –
குபேரனின் புதல்வர்கள் -மணிக்ரீவன் நள கூபரன் -முனிவர் சாபத்தால் மரங்களாக பிறக்க -கண்ணன் திருவடி பட்டதால் சாபம் நீங்கினர் –
தேவையற்ற இரட்டைகள் -விருப்பு வெறுப்பு /காமம் கோபம் /அஹங்காரம் மமகாரம் /இவற்றால் பீடிக்கப் பட்டு வலிய நெஞ்சு -உடையராய் நிற்க
நிர்ஹேதுக அருளால் அவற்றை முறித்து ஈர நெஞ்சினராக்கி -பக்தர்கள் ஆக்கி தம்முடன் சேர்த்துக் கொள்கிறான் –

ஒரு கன்று அழிந்தது -பல கன்றுகள் பிழைத்தன –
கன்று குணிலா எறிந்தாய் கழல் போற்றி -உள் திருப்பாதங்களின் சிகப்பை காட்டி அருளினான் -ஆஸ்திக நாஸ்திகரை
அடையாளம் கண்டு கொள்வது கடினமே -கண்ணன் திருவடிகளே நமக்கு அந்த தெளிவை ஏற்படுத்த வேண்டும் –

எல்லாம் கண்ணன்
அகாசூரன் மலைப்பாம்பு -தலை வெடித்து மாயும் படி செய்து அருளி ஆயர் பிள்ளைகள் உடன் களித்து இருக்க
பரம் பொருள் என்பதையும் மறந்து அசூயைப் பட்டான் பிரமன் –
ஓராண்டு காலம் கண்ணன் தானே இடையர்களாகவும் மாடு கன்றுகளாகவும் வடிவு எடுத்து தினமும்
கோகுலத்துக்கும் ப்ருந்தாவனத்துக்குமாக சென்று வந்தான் –
பிரபஞ்சத்தையே தன உடலாக கொண்டவர் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் -இதை ஒரு பழக்காரி கூட உணர்ந்தாள்-ஆனால் பிரமன் இழந்தானே –

கோவிந்தா கோபாலா —
ஸ்ரீ ராமாவதாரத்தால் வீறு பெற்றது குரங்கினம் -ஸ்ரீ கிருஷ்ணாவதாரத்தால் வீறு பெற்றது கோ வினம்
விந்ததி -அடைந்தவன் -பாலனம் -காத்தல் -நித்ய சூரிகளுக்கு அதிபதியாவதைக் காட்டிலும்-திவத்திலும் பசு நிரை மேய்ப்பது உகப்பவன் –
கன்று மேய்த்து இனிது உகந்த காளை-நீரூட்டி விடுவானாம் -திமிறி ஓடும் பொழுது எழும் புழுதி அளைந்த பொன் மேனி காண உகக்குமே
-பசுக்கள் தங்களுக்குக் காப்பாளானாக தங்களையும் நம்பாது பிறரையும் நம்பாது கண்ணனையே நம்பும் -கண்ணனும் தப்பாது காப்பான்
-கண்ணன் தானாக நம்மை அருள வரும் பொழுது விலக்காமையே வேண்டுவது –

பிடித்தான் பாம்பை -அது எடுத்தது ஓட்டம் –
காளிங்கன் விருத்தாந்தம் -ஒவ் ஒரு ஜீவனும் இறைவனுக்கு அடங்கித் தொண்டு பிரிய வேண்டியவனே –
இதை மீறு நாம் ஸ்வ தந்திரமானவர்களே என்று நினைத்தால் கண்ணன் நம் தலையில் ஏறித் தன தலைமையை நிலை நாட்டுவார்

கொக்கும் கழுதையும் காளையும் –
நமக்கு உள் பகைவர்கள் -இவற்றைப் போக்க நாம் சக்தர்கள் அல்லர் -அவனை சரண் அடைந்து இவற்றை ஒழிக்க வேண்டும் -என்பதை உணர்த்தவே
பகாசூரன் கொக்கு -வடிவிலும் -தேனுகாசூரன் கழுதை வடிவிலும் அரிஷ்டாசூரன் -காளை வடிவிலும் -வந்தவர்களை கண்ணன் அளித்தார் –
இந்த அல்ப விலங்குகளை அழிக்க அவன் வர வேண்டிய தேவை இல்லையே -எனினும் பக்தர்களின் பகைவர்களை நானே அழிக்கிறேன்
என்பதை உணர்த்தவே இந்த லீலைகள் –
முதலில் உள் பகைவர்கள் அழிந்தால் வெளிப்பகைவர்களே இல்லாதபடி சாந்தமாகி விடுவோம் –

தட்டாமாலை
பிரலம்பாசூரன்-ஆயர் சிறுவனாகவே வேடம் பூண்டு -பலராமன் அவன் தலையிலே ஓங்கி அடித்து அவனை முடித்தான் –
ஆத்மா சம்சாரத்தை வென்று முக்தி அடைய ஒரே வலி -தோற்றோம் -நம -அவனைச் சரண் அடைந்து வணங்குவது தானே –
நாம் ஆணவத்துடன் இருந்தால் நம்மை தொர்கடிப்பான் -நாம் வணங்கினால் நம்மை தன தலையில் தூக்கி வைத்துக் கொண்டு மகிழ்வான் –

அதோர் அற்புதம் கேளீர் –
மூங்கில் பெருமிதம் -வேணுகோபாலன் -முரளீதரன்–வம்சிதரன் -நாவலம் பெரிய தீவினில் நங்கைமீர் இதோர் அற்புதம் கேளீர்
-குருவின் மூலம் உபதேசிப்பது போலே புல்லாங்குழல் -ஒரே காற்று வெளி வரும் துளைகளின் அமைப்புக்கு ஏற்ப ஸ்வரம் மாறும்
-ஆத்மாக்கள் அனைவரும் ஸ்வா பாவிகமாக ஒரே தன்மை -இருந்தும் ஏற்கும் உடலைப் பொறுத்து இயல்பில் மாறுவர் –
நாம் ஒவ் ஒருவருமே தேஹம் என்னும் புல்லாங்குழலில் உறைபவர்கள் -நம் இச்சைப்படி உழலாமல் அவன் கைப் புல்லாங்குழலாக இருந்தால் எத்தனை ஆனந்தம் –

உன்பேர் பாடி ஆடை உடுப்போம் –
ஒரு கையால் வணங்கினால் குற்றம் -வெட்கம் மறந்து இரு கைகளாலும் தொழுது ஆடைகளைப் பெற்றார்கள்
-உண்மையான பக்திக்கு வெட்கம் விளக்க வேண்டுமே –

உண்மை அறிந்த ரிஷி பாதணிகள் –
வேர்த்து நெடும் நோக்கு கொண்ட கண்ணன் கடாஷம் பட்ட ரிஷி பத்னிகள்-அப்போதே புனிதம் அடைந்தனர் –
வெற்றுச் சடங்காக ஜபம் பிரதஷினம் செய்வதால் என்ன பயன் -இறைவன் உடைய உகப்புக்காக என்னும் அறிவே முக்கியம்

கல் எடுத்து கல் மாரி காத்தான் –
ஸ்ரீ நாத த்வாரகை -ஸ்ரீ கோவர்த்தன கிரி தாரி சேவை -குன்று குடையாய் எடுத்த குணம் போற்றி –
அஹம் வோ பாந்தவ ஜாத-அவனுக்கு நைவேத்யம் செய்து கலத்தது உண்ண வேண்டும் –

கூத்தன் கோவலன் –
ராசக்ரீடை –குடக் கூத்தாட்டம் -அவன் ஒருவனே புருஷோத்தமன் -நாம் யாவரும் ஸ்திரீ ப்ராயர்கள்
-ஜீவாத்மா பரமாத்மா உறவேல் ஒழிக்க ஒழியாதது அன்றோ
எல்லையற்ற இந்த இறைப் பேரன்பை யன்றோ ஜ்ஞாநியரும் நல தவ முனிவரும் நாடுகின்றார்கள் இதுவே தர்மங்களுக்குள் தலையான தர்மம் –

மன்மதன் தோற்றான்
-கோபிகா கீதம் -ஆற்றாமை உடன் அருளி -சிகை அலங்காரம் புன் சிரிப்பு பீதாம்பரம் உடன் நடுவில் தோன்றி
மன்மதனும் பிச்சை எடுக்கச் செய்யும் அழகோடு மிளிர்ந்தான் –
தறி கேட்டு ஓடும் நம் மனதை அடக்க சாஸ்திரம் ஆசார்ய உபதேசம் உள்ளன -இவற்றுக்கு வசப் படாத போது தன் பேர் அழகைக் காட்டி
நம் மனத்தை கொள்ளை கொள்கிறான் –
தன் பால் ஆதாரம் பெருக வைக்கும் அழகன் அரங்கன் –

கோகுலம் ஒரு வழிப்பாதை —
பக்தர்கள் இங்கேயே இருப்பார் -எதிரிகள் நுழைந்து அழிந்து மீள மாட்டார்கள்
கேசி குதிரை வடிவுடன் இறுதியில் வர அநாயாசாமாக வாயைப் பிளந்து முடித்தான் -வ்ரஜ பூமிக்கே பெருமையான ஸ்ரீ கிருஷ்ண அவதாரம்
-விளையாடிய இடங்களை எல்லாம் இன்றும் நமக்கு அளித்து பிறவித் துயரை போக்குகிறது
-கண்ணன் 10 வருஷங்கள் பால்ய சேஷ்டிதங்கள் காட்டி அருளிய இடங்கள் நமக்கு சேம வைப்பு –

அழிக்க ஆள் இல்லை -அழைக்க அக்ரூரர் வந்தார் –
அழகனை தர்சிக்கும் ஆவல் உடன் தேரை செலுத்தினார் கண்ணனைக் கண்டு கட்டித் தழுவிக் கொண்டார் -கோபிகள் அவரை க்ரூரர் என்று ஏசினார்கள்
யமுனைக் கரையில் தேரை நிறுத்தி நீராட கண்ணனை உள்ளே கண்டார் -திகைத்து வெளியே நோக்கினார் -தேரிலும் கண்டார்
அனைத்தும் கண்ணனே -செய்பவனும் செய்விப்பனும் எல்லாம் கண்ணனே -இந்த உண்மையை அறிந்தால்
அவனது கையில் நாம் ஒரு கருவி என்பதை உணரலாம் –
வண்ணான் -த்ரிவிக்ரா மாலா காரர் -உள்ள குறுக்குத் தெரு தேடி சென்று அருளினான்
-நல்ல புஷ்பம் ஆடை ஆபரணம் கண்டாள் அது கண்ணனுக்கே என்னும் தூய மனம் கொள்வோம்

நெஞ்சில் ஈரம் இல்லை -எனவே நெருப்பென நின்ற நெடுமால் –
குவலையா பீடம் -முஷ்டிகன் சாணூரன் -முடித்து -காஞ்சனை பிடித்து இழுத்து நெஞ்சில் ஈரம் ஒரு மூலையிலாவது ஒட்டி உள்ளதா பார்த்து
அது இல்லாததால் தானே நெருப்பாக இருந்து அவனை அழித்தான்
உடனே நேராக தாய் தந்தையை வணங்கச் சிறைக்கு ஓடி அனைத்து சேஷ்டிதங்களையும் காட்டிய நெடுமால் அன்றோ
மனத்தாலும் அறிந்தே பாப்பம் புரிந்தால் தண்டிக்கிறான் -செய்த குற்றங்களுக்கு மனத்தால் இரங்கி பரிதவிப்பதே பிராயச் சித்தத்தின் முதல் படி –

மறுபடியும் முதலில் இருந்து
எல்லாம் நந்தன் பெற்றனன் நல வினை இல்லா வ ஸூ தேவன் இழந்தனனே –காணுமாறு அருளாய் –
அனைத்தையும் காட்டி அருளினான் -அப்போதே நடப்பது போலே தேவகியின் கண் முன்பே –அவன் குணங்கள் திருவிளையாடல்கள்
பற்றிய த்யானமே எப்போதும் உடன் இருந்து நம்மைக் காத்து அருளும்

64 நாள்கள் 64 கலைகள்
சாந்தீபினி -அவந்திகா -இன்றைய உஜ்ஜையினி-ஸூ தாமா உடன் பயின்றார் -ஆய கலைகள் 64 -64 நாள்களில் பயின்றார்
குரு மூலமே கற்க வேண்டும் என்பதைக் காட்டி அருளி -குரு தஷிணை யாக பிள்ளையை மீட்டுக் கொடுத்து அருளினார் –

கண்ணைத் திறந்தான் -கண்ணனைக் கண்டான் –
முசுகுந்தன் -இஷ்வாகு வம்ச மன்னன் -எழுப்பி ஒதுங்கி நிற்க -கண் விழித்து காலயவனன் பார்த்து அவனை சாம்பல் ஆக்கினான்
-இந்த்ரன் கொடுத்த வர பலன் -இன்று டாகூர் த்வாரகை சேவை -ரண சோட்ராய்-கண்ணனை அண்டியவர்க்கு என்றுமே பயம் இல்லையே

த்வராபதி மன்னன் –
120 mile கடலுக்குள் நிர்மாணிக்க சங்கல்பித்தான் -கோமதி நதி சங்கமம் ஆகும் இடம் –
குசஸ் தலீ-ரைத்தவர் குசங்களை தர்ப்பைப் புற்களை பரப்பி தவம் புரிந்த இடம் –
52 கோடி யாதவர்களை குடி ஏற்றினான்
இந்த்ரன் ஸூ தர்மா ராஜ சபையையும் பாரிஜாத மரத்தையும் கண்ணனுக்கு அர்ப்பணித்தான்
இன்று த்வாரகையில் இருக்கும் கோயில் கண்ணனின் கொள்ளுப் பேரன் வஜ்ர நாபனால் ஸ்தாபிக்கப் பட்டது –
யயாதி சாபத்தால் பட்டாபிஷேகத்தை இழந்த யது குலத்தை மீண்டும் உயர்த்தி முடி சூடினான்
நாமும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் திருவடிகளை நம் தலையால் வணங்கினால் நாம் இழந்ததை எல்லாம் மீண்டும் பெறலாம்-

காணாமலே காதல் –
விதர்பா தேசம் -தலை நகர் -குண்டினபுரம் -பீஷ்மகன் திருமகள் ஸ்ரீ ருக்மிணி பிராட்டி
அண்ணன் ருக்மி -அத்தை மகன் -சிசுபாலன் –
ஏழு ஸ்லோஹங்கள் -ருக்மிணி சந்தேசம் –
தாருகன் -தேரோட்டி -கூட்டிக் கொண்டு கண்ணன் பிராட்டியை தேரில் ஏற்றிக் கொண்டு த்வாரகை அடைந்து அனைவரையும் கூட்டி
கோலாஹல திருமணம் புரிந்தார் -பெருமானை எப்போதும் பிரியாத ஸ்ரீ மகா லஷ்மி பிராட்டியே ஸ்ரீ ருக்மிணி பிராட்டி –
கருணையே உருவான திருமகளைத் தஞ்சமாகப் பற்றி அவள் அருளாலே பெருமானைச் சரண் புகுந்து முக்தி பெறுவோம் –

பழி துடைத்த விவாஹம் –
சத்ராஜித் -ஸ்யமந்தக மணி -ஜாம்பவான் மகள் ஜாம்பவதி திருக்கல்யாணம் –
ஸ்ய மந்தக மணி போன்ற ஜீவாத்மா கண்ணனின் திரு மார்பை அணி செய்யவே படைப்பப் பட்டவன் –
-நம் ஆத்மாவை நம் சொத்து என்று நினைக்காமல் அது கண்ணனின் உடைமை என்ற உண்மையை உணர வேண்டும் –

நரகன் அழிந்தான் -பண்டிகை பிறந்தது –
அதிதி குண்டலங்கள் -வருணன் குடை பறித்து -இந்த்ரனை வென்றவன் நரகாசூரன் -ப்ராக்ஜோதிஷா புரம் தலை நகராக கொண்டவன் –
16108 பெண்களை சிறை வைத்து இருந்தான் -முதலில் முரன் அசுரனை வென்று முராரி பெயர் பெற்றான்
நரகாசூரனை வென்று -அவன் வேண்டுகோள் படி நரக சதுர்த்தி -தீபாவளி –
ஒரு ஜீவனுக்கு பெருமாள் உடன் நடக்கும் திருமணமே முக்தி –ஆகவே ஒரு பக்தன் தன் வாழ்க்கை முடிவதை நினைத்துக் கலங்காமல்
தனக்கு மீண்டும் பிறவி இன்றி கண்ணன் உடன் என்றும் கூடி இருக்கவே விரும்புவான் –

குடும்பத் தலைவன் –
பிரபஞ்சத்துக்கே தலைவன் கண்ணன் –
ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் பிரதான மகிஷிகள் -ருக்மிணீ -ஜாம்பவதி -சத்யபாமா -காளிந்தீ -மித்ரவிந்தா -சத்யா என்னும் நப்பின்னை –பத்ரா –லஷ்மணா –
மற்றும் 16108 மனைவியர் -ஒவ் ஒருவருக்கும் பத்து பிள்ளைகள் –
கண்ணன் ருக்மிணி -திருக் குமாரர் -பிரத்யும்னன் -அவர் ருக்மியின் மகள் ருக்மவதியை மணந்தார் –
அவர்கள் திருக் குமாரர் -அநிருத்தன் -ருக்மியின் பேத்தி லோசனாவை மணந்தார்
என்னிடம் ஒன்றும் இல்லை -என் அடியார்கள் இடமும் ஒன்றும் இல்லை –நான் பூரணன் -அடைவதற்கு ஒன்றும் இல்லை –
என் பக்தர்கள் பூர்ணனான என்னை அடைந்த பின்பு அடைவதற்கு ஒன்றும் இல்லையே -வேறு ஒன்றையும் விரும்ப மாட்டார்கள் என்றபடி
அச்சுதனின் திருப்பாதம் அடைந்தவர்கள் மற்ற எதையும் ஒரு பொருட்டாகவே மதிக்க மாட்டார்களே –

கல்யாணத்தில் முடிந்த சண்டை –
பாணாசூரனின் புதல்வி உஷை -சித்ரா லேகா அவள் தோழி-மாயா சக்தியால் தூக்கி கொண்டு வரச் செய்து -மணம் புரிய –
பாணன் உடைய 998 கரங்களையும் வெட்டி -பாணனுக்கு உதவ வந்த பரம சிவன் அவன் புத்ரர்கள் அக்னி காலி க்ருதியை தோற்று ஓடினர்
திருமால் நம்மை காக்க வந்தால் எவரது உதவியும் தேவை இல்லை -அவரே தண்டிக்க வந்தால் மற்ற யார் உதவிக்கு வந்தாலும் பயன் இல்லை

முதல் பூஜை –
தர்மர் ராஜ சூய யாகம் -சகா தேவன் -கண்ணனைத் தவிர வேறு யாருக்கும் கொடுத்தால் காலால் உதைப்பேன் என்ன தேவர்கள் பூ மாரி பொழிந்தார்கள்
இவனே ஆதி வேர் தனி முதல் வித்து -தனக்கு ஒரு காரணம் இல்லாதவன் நான்முகனையும் தன் நாபி கமலத்தில் இருந்து படைத்த நாராயணன்
-மோஷ ப்ரதன் இவன் ஒருவனே -வேதைக சமைதி கம்யன்-காரண வஸ்துவையே த்யானித்து மோஷம் பெற வேண்டும் என்றது ஸ்ருதிகளும்
கண்ணனையே த்யானித்து கடைத்தேறுவோம்-

அச்சுவை பெறினும் வேண்டேன் –
த்வாராக நிலயா அச்யுதா கோவிந்தா புண்டரீகாஷா -சரண் அடைந்த திரௌபதிக்கு புடைவை சுரந்தது திருநாமம் இ றே
கண்ணன் அருகில் இருந்தால் கோபியர்களின் அஹங்காரம் ஆகிய ஆடையைப் பறிப்பான் –அவன் கருணையிலும் விஞ்சியது அன்றோ அவன் திருநாமம் –

கன்றைத் தேடி ஓடும் தாய்ப்பசு –
அஷய பாத்தரத்தை -ஸூ ர்யன் கொடுத்த பரிசு கொண்டு பலருக்கும் உணவு அளிப்பாள் த்ரௌபதி -துர்வாசர் சீடர்கள் உடன் மதியம் வர –
அதில் ஒட்டி இருந்த பருக்கை உண்டு அவர்கள் பசி தீர்ந்தது -பாசம் உள்ள பசு கன்றைத் தேடி ஓடிச் சென்று உதவுமே -கண்ணனே பசு -பாண்டவர்கள் கன்று
நாமும் அவனது பக்தர்கள் ஆனால் பாசத்துடன் நம்மை நாடி வந்து காத்து அருள்வான் கண்ணபிரான் –

கொடுத்துப் பெற்றாரா -பெற்றதுக்குக் கொடுத்தாரா –
குசேலர் -சேலா ஆடை -குசேலர் கிழிந்த ஆடை அணிந்தவர் அவல் கொடுத்தது செல்வம் பெறுவதற்கு அல்லவே -கண்ணன் காட்டிய அன்புக்கு
தன்னை சமர்ப்பிப்பதையே நோக்காக கொண்டவர் -பக்தியையும் முக்தியையும் தவிர வேறு எதற்காகவும் கை ஏந்த வேண்டாம் –

காட்டியது எளிமையினை -பெற்றதோ பெருமையினை
துர்யோதனனால் ஆண்ட முடியாத கண்ணன் விதுறர்க்கு வசப்பட்டு இருந்தார் -வலியவர்களின் ஆணவத்தை அடக்குவார்
-கண்ணன் எளியவர்களின் பக்திக்கோ என்றும் அடங்குவார் –

தேர்ப்பாகனின் போர்பாகு –
உடல் ஒரு தேர் -ஜீவன் பயணிப்பவன் தேரோட்டி கீதாசார்யன் -விஜய சாரதி -பார்த்த சாரதி -நம் வாழ்க்கை சரியான இலக்கை அடைய
அந்த பார்த்த சாரதி இடமே நம் பரங்களை ஒப்படைப்போம்

மாசுசா –
வேதாந்த கருத்துகளை தித்திக்கும் பாலாக கறந்து கொடுக்கவே கீதாசார்யன் –
விச்வத்தையே உருவகமாகக் கொண்ட அவன் திருக்கைகளில் ஒரு கருவியே நாம் -தன்னை சரண் அடைந்தவர்களின்
அனைத்து பாபங்களையும் போக்கி தூயவர் ஆக்கி அருளுகிறான் ஆதலால் சோகப் படாதீர் என்று அருளிச் செய்கிறான்
ஒரு ஆசார்யனாகவும் இருந்து கீதோபதேசம் செய்து அருளி நம்மை உஜ்ஜீவிப்பிக்க வந்த அவதாரமே ஸ்ரீ கிருஷ்ணாவதாரம்

அடியார்க்கு எளியவன் –
ஆழி கொண்டு மறைத்து ஜயத்ரதனை அழித்து -பீஷ்மரை அழிக்க சிகண்டியை நிறுத்தி
-துரோணரை முடிக்க தர்மபுத்ரரை பேசச் சொல்லி -ஆயுதம் எடேன் என்றாலும் பீஷ்மர் வார்த்தை மெய்ப்பிக்க ஆயுதம் எடுத்ததும்
அடியவர்க்கு மெய்யன் கண்ணன் எது வாயினும் அது மெய்யே
கிருஷ்ணம் தர்மம் சனாதனம் -நிலை நின்ற தர்மம் அவனே-

பாதம் பட்டது உயிர் வந்தது –
அஸ்வத்தாமா எய்த அஸ்தரம் அபிமன்யுவின் மனைவி உத்தரை கர்ப்பத்தை கலக்க -உத்தரை சரண் புக –
கண்ணன் சக்ராயுதம் எனது நுண் வடிவில் கர்ப்பத்துள் புகுந்து காத்தார் -உயிர் அற்ற பிண்டம் போல் கரிக்கட்டையாய் பிறந்தது
-கண்ணன் -நான் ப்ரஹ்ம சாரி எனபது உண்மையானால் பொய்யே சொல்லாதவன் எனபது உண்மையானால் இக் குழந்தை உயிர் பெற்று எழட்டும்
-என்று கூறி திருவடியால் தீண்ட குழந்தை உயிர் பெற்றதே –
அவன் திருவடி பற்றி முக்தி பெறுவோம்

நான் கண்டு கொண்டேன் நாராயணா என்னும் நாமம்
பகவன் நாம சங்கீர்த்தனமே சிறந்த தர்மம் -யுதிஷ்ட்ரனே உன் அருகில் நின்று கொண்டு தனது திரு நாமத்தை கேட்டுக் கொண்டு இருக்கும்
இந்தக் கண்ணனே பரம் பொருள் -என்றார் பீஷ்மர்
கலியுகத்தில் அவன் திரு நாமங்களை பாடிக் கொண்டே அவனை மனக் கண்ணாலும் கோயில்களிலும் சாதுக்கள் உருவிலும் தர்சிப்பதே சிறந்த தர்மம் –

கையில் புல்லாங்குழல் ஆனால் உலக்கையில் புல்
மண்ணின் பாரத்தை போக்கி அருளினார் -இனி தன்னுடைச் சோதிக்கு எழுந்து அருள திரு உள்ளம் கொண்டார் —
அதற்காக திரு விளையாடல் ஓன்று நடத்தினார்
யாதவர்கள் ஆணவம் கொண்டனர் -சாம்பன் என்பவனுக்கு பெண் வேடம் இட்டு ரிஷிகள் இடம் கேலியாக இவளுக்கு என்ன குழந்தை பிறக்கும்
-சபிக்க உலக்கை பிறக்கும் உங்கள் குலம் அழியும் -என்றார்கள்
அப்படியே உலக்கை பிறக்க -தங்கள் குலம் காக்க அத்தை பொடியாக்கி கடலில் வீச
-மரப் பொடிகள் கோரைப் புற்கள் -இரும்பு பகுதி மீன் உண்ண -அத்தை ஒரு வேடன் எடுத்து கூராக்கி வைத்தான்
-யாதவர்கள் கோரைப் புற்களால் அடித்துக் கொண்டு மாண்டனர்
-ஆணவப் பட்டால் கடவுளுக்கே உறவானாலும் அழிவு வருமே -ஆணவம் அகன்றால் அழியா வாழ்வு கிட்டும் –

மண்ணின் பாரம் தீர்த்தார் விண்ணில் ஏகினார் —
கண்ணனும் யாதவனே -தான் சங்கல்பித்த படியே தன்னுடைச் சோதி எழுந்து அருள பிரபாச ஷேத்ரத்தை அடைந்தார் –
அங்கு ஒரு மரத்தடியில் ஒரு திருவடி மேல் மற்று ஒரு திருவடியை வைத்து சாய்ந்து கொண்டு இருந்தார் –
மானின் முகம் என்று அந்த வேடன் அம்பு எய்ய -அந்த உலக்கையின் இரும்பு பாகமே அம்பின் முனையாக
அதுவே காரணமாக மண்ணைத் துறக்க எண்ணினார் – பயந்து நின்ற வேடனுக்கு அபயம் தந்து ஸ்வர்க்க வாழ்வையும் அளித்தார் –
தன் தேரோட்டி இடம் தாருகா உடன் த்வாரகைக்கு சென்று த்வாரகையை கடல் விழுங்கப் போவதை சொல்லச் சொல்லி
அங்கு இருந்து பிரபாசத்துக்கு போக சொல்லி
யாரும் இல்லா தனிமையில் முதலில் தனது தேர் சங்கு சக்கரம் ஆகியவை விண்ணில் ஏற பின்னால் தன் அப்ராக்ருத திருமேனி உடன் ஸ்ரீ வைகுண்டம் அடைந்தார் –
ஸ்ரீ மத் பாகவதம் மற்றும் உள்ள புனித நூல்கள் ஆழ்வார்கள் அருளிச் செயல்கள் வடிவிலே என்றும்
நம்முடனே இருந்து நல் வழி நடத்தும் கண்ணனின் மாயம் என்ன மாயமே –

——————————————————————————–

ஸ்ரீ கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ வேளுக்குடி ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்

கிருஷ்ணன் கதை அமுதம் -613-621..

613-

வியாசம் -வசிஷ்டர் –பிரமன்  திரு குமரர் -சக்தி -பராசரர் -பரம்பரை பெருமை -சுகர் –
12 -6 அத்யாயம் பின் பகுதி வியாசர் செய்த -பெரும் உபகாரம் –
இது வரை சுகர் பரிஷித் -பேசினதை கேட்டோம் -இனி
சூத புராணிகர் -திரு குமரர் -சவ்நகர் முதலானவர்களுக்கு பேசிய –
வேத வியாசர் வேதம் பிரித்து -சிஷ்யர்கள் யார் –
ரிக் யசுர் சாம அதர்வண
மந்த்ரம் நிறைந்து ரிக் வேதம் –
/கர்மம் பிரயோகம் யஜுர்
-சாம இசை கூட்டி
துவாபர  யுகம்  பொழுது தான் வேதம் பிரிந்தது –
அநாதி அபவ்ருஷேயம் வேதங்கள் -கிருதயுகம் தொடங்கி உண்டே –
அநந்தம் வேதம் -ஆதி மத்யம் அந்தம் இல்லாதவை பகவான் வேதம் கர்மம் அனைத்தும் –
பல தீபங்கள் உண்டு -அண்டகடாகங்கள் பல -இன்று கண்டு பிடிக்கலாம் -முன்பே இருந்தனவை –
பிரம்மா வேதாந்தம் அமர்ந்து -ஒலி ரீங்கரித்து -பிரணவம் -மூன்று சேர்ந்து –
பரமாத்மாவே பிரணவ வடிவம் -நன்கு ஸ்தோத்ரம் செய்ய படுவதால் அதற்க்கு பிரணவம் என்ற பெயர் –
நமஸ் நாராயண சேர்ந்து திரு மந்த்ரம் –
முக்குனங்களாக மூன்று
மூன்று வேதம் /பூ புவ சுவ
விளித்து கனவு ரதூக்கம் மூன்று நிலை
எழுத்துகள் இதில் இருந்து பிறக்க –
குறில் நெடில் -உயிர்-மெய் -உயிர் மெய் —
அ கார அர்தோ விஷ்ணு –
வேதம் ஒன்றாக இருந்தும் புரியும் சக்தி கொண்டவர்கள் முன்பு –
நான்கு சிஷ்யர் -பைலர் -ரிக் வேதம்
யஜுர் வைசம்பாயனர் -யாகஜா வர்க்கருக்கு இவர் கொடுக்க –
சாம -ஜைமினி
சுமந்து கொண்டு அதர்வண வேதம் –

614-

விஷ்ணுவே வியாசராக அவதாரம் –
பைலர் கொண்டு ரிக் வேதம் –
வைசம்பாயனர் -யஜுர் -யாகஜா வர்க்யர் -சிறந்த ஞானி –
தைத்திரிய உபநிஷத் -சிஷா வல்லி ஆனந்த வல்லி பிருகு வல்லை நாராயண வல்லி –
பறவை கக்கிய வேதம் –
சதஸ் போக முடியவில்லை வைசம்பாயனரால் -தோஷம் பீடிக்க -பிரமஹத்தி –
அகங்காரத்துடன் யக்ஜா வர்க்யர் பேச -செருக்கு கூடாது –
கழற்று கொடுத்த வேதத்தை வைத்து விட்டு போக சொல்ல -வாயால் காக்க
சிஷ்யர் -தித்திரி பறவை ரூபத்துடன் எடுத்து கொள்ள –
சூர்யா  பகவானை-யாகஜா வர்க்யர் – ஸ்தோத்ரம் செய்து -உலகுக்கு ஒளி கொடுக்கிறீர் –
அவர்களுக்கு தெரியாத வேதம் கொடுக்க வேண்டும் -குதிரை முகத்தால் -உபதேசிக்க
கிருஷ்ணா சுக்ல யஜுர் வேதம் –
குதிரை வடிவுடன் கொடுக்க-இரண்டாக பிரிந்து -சாகை
ஜைமினி -சாம -வேதம்-நான்கு பக்கமும் பரப்ப –
7 அத்யாயம் -அதர்வண வேதம் -நஷாத்ரா கல்ப -காச்யபர் அங்கிரஸ்
புராணம் ஆறு பேர் -பரப்ப –
அடையாளங்கள் பத்து -மகா புராணம்
அல்ப ஐந்து சர்க்கச்ய பிரதி சர்கச்ய மன்வந்தரம் வம்சம் கிளை கதைகள் –
சர்க்கம்-சிருஷ்டி முதலில் /மக்கள் பிறந்து -பரம்பரை -விசர்க்கம்
விருத்தி ஜீவன உபாயம் -அடுத்து ஆசாரம் அனுஷ்டானம்
நான்காவது -ரஷை-அவதரித்து காப்பது
அடுத்து மன்வந்தரம் -மனுக்கள் –
வைச்வந்தர மன்வந்தரம்
வம்சம் அடுத்து
வம்சானு சரிதம்
எட்டாவது பிரளயம் -நித்ய நைமித்திக பிராரப்த ஆத்யந்திக  நான்கும்
ஒன்பாதாவது -காரணம் பிறப்பின் -ஹேது -ஜீவன் –
தஞ்சம் புகல் அபாஸ்ர்யம்
இப்படி பத்தும்
பிரம பத்ம விஸ்வ -18 பெயரும் –
வேதம் புராணம் -கற்க கற்க தேஜஸ் வளரும்
இனி  ஆலிலை கண்ணனை மார்கண்டேயர் சேவிக்க போகிறார்

615-

ஆல மா மரத்தின் –பாலகனாய் -நிறை கொண்டது என் நெஞ்சினையே -திரு பாண் ஆழ்வார் –
காட்டவே கண்ட பாத கமலம் -பாணர் தாள் பரவினோமே
முனி வாகனர் -உறையூர் அவதாரம் -லோகசாரங்க முனிவர்
கமலா வல்லி நாச்சியார் –
அவயவம் ஒன்றையும் அனுபவித்து –
ஞாலம் எழும் உண்டான் –
உண்டு உமிழ்ந்து அளந்தான் –
வடபத்ர சாயி -மார்கண்டேயர் சேவிக்க 12 – 8th அத்யாயம் –
விபு நிரந்தவர் -சின்ன ஆலிலை சயனம் –
பெரிய பெருமாள் -வலது பக்கம் ஒருக்களித்து -ஜீரணம் ஆக கூடாதே –
சவ்நகர் கேட்க சூத பவ்நிகர் -விபரிக்கிறார்
சதுர யுகம் முடியும் பொழுது எல்லாம் பிரளயம் வராதே –
பிரம்மாவுக்கு பகல் -1000 சதுர யுகம் முடிந்த பின்பு தானே –
மென்னடைய அன்னம் பறந்து விளையாடும் -வில்லி கண்டன் -மல்லி நாடாண்ட மட மயில் -ஸ்ரீ ஆண்டாள்
ஆயர் குல வேந்தன் ஆகத்தாள்-
இது தான் கடைசி கதை -அனைவர் உள்ளமும் பறிக்கும் –
மார்கண்டேயர் தபஸ்வி -யோக பலத்தால் -மிர்த்த்யு வென்று வாழ –
திவ்ய தேசங்கள் பல -மார்கண்டேயருக்கு பிரத்யட்ஷம் -தபஸ் செய்து கோவில் கோல செய்தார் –
ரிஷிகள் தேவர்கள் ஆசார்யம்-ஆறு மனுக்கள்  மாறினாராம் -71 சதுர யுகம் ஒவ்வொருவருக்கும் –
இந்த்ரன் தன் பதவிக்கு ஆபத்து -பயப்பட -இவர் தபஸ் கண்டு –
அப்சரஸ் அனுப்பி கலைக்க -முயல -துங்க பத்ர நதி கரையில் ஆஸ்ரமம் –
ஹிமாசலம் உத்தர பாகம் -பத்ர வட விருஷம் -புஷ்பங்கள் தாது காற்று வருட –
616-

மெய்யானை மெய்ய மலையானை -சத்யா மூர்த்தி -மலை குடைவரை கோவில் –
மார்கண்டேயர் -துங்க பத்ர-அதே -முனிவர் சத்ய வரதர் -பகவானை குறித்து ஆராதித்து வர –
சத்ய ஷேத்ரம்-அடையாளம் காட்ட -ஆதி செஷன் சந்தரன் ஆராதத்திகொண்டு  தேசம்-
சத்ய புஷ்கரணி -சத்ய விமானம் -ஐராவத யானை மேல் அனைத்தும் வர –
ஹிமாசலமே நதியே விருஷமே இங்கு வர
சயன திரு கோலம்- மது கைடவரை ஓட்ட –
மற்று ஒரு நின்ற திரு கோலம் -இரண்டு கர்பக்ரகம் –
பகவானை சித்தத்தில் நிறுத்தி -கலங்காமல் இருக்க -இந்த்ரன் கலங்கி –
நர நாராயணன் காட்ஷி கொடுக்க வர -கையில் கமண்டலம் கொண்டு -கடாஷிக்க வர –
வணங்கி -நமோ நமோ -ஸ்தோத்ரம் செய்ய –
பட்டு பூச்சி போல் சிருஷ்டித்து லயம் அடைய செய்ய -சாத்விகன் -நீ ஒருவன் தான் –
வேதங்களால் ஸ்தோத்ரம் செய்ய -பர தேவதை -உன்னை வணங்குகிறேன் –
அடுத்து ஒன்பதாம் அத்யாயம் -உன் திருவடி ஒன்றே வேணும் -ஜிதந்தே –
காட்ஷி -காணுமாறு உண்டு எனில் அருள்-
தனித்து உலகம் என்பர் அறியாதோர் -உன்னுள் தான் உலகம் காட்டி அருள் –
ஒன்றாக காண வேண்டும் -நீ உலகத்துக்கு உள்ளே -உலகம் உன் உள்ளே –
அதை அறிந்தவன் பிரமத்தை அடைகிறான் –
பேத தர்சனம் கூடாது
ஆத்மாக்கள் பலர்  விட்டு பிரியாத -பிரகார பிரகாரி பாவம்
பிரளயம்-தண்ணீரால் மூழ்க -எங்கும் ஓடி பிரிய-
சோகம்-மோகம்-துக்கம்-சுகம்-பயம்-மாறி மாறி பல லஷம் வருஷம் –
தேடி ஓட -மணல் திட்டு -ஆல மரம்- கிளை கண்டு
சிரு குழந்தை கண்டார் –

617

கராரவிந்தென-ஆலிலை தளிரில் சயனம்-திருவடி திருக்கை திருவாய் அனைத்தும் தாமரை –
கட்டை விரலை வாயில் கொண்டு -ஆனந்த தர்சனம் –
உலகம் விழுங்கி அடக்கி கொண்டு சயனித்து –
அனைவரும் அவனுக்குள் அடக்கம்-அடங்கு எழில் சம்பத்து -அடங்குக உள்ளே -ஆழ்வார்
வெளியிலும் கண்டார் வயிற்ருக்குள்ளும் காண போகிறார் –
அம்பரமும் -உண்ட கண்டம்-திரு நறையூர் பாசுரம்-நம்பிக்கை நாச்சியார் -திரு மாட கோவில் –
அடுத்து அடுத்து உயர்ந்த
குல வரையும் அனைத்தும் -கொம்பு அமரும் அவனை பாடுகிறார் திருமங்கை ஆழ்வார் –
ஆலிலை அன்ன வசம் செய்யும் -அடியார் அடியோங்களே -ஆழ்வார் ஏழு முறை –
திருமேனி ஒளியால் வெளிச்சம் – மரகத சியாமம்-மந்தகாசம் –
ஒரு திருக்கையால் கட்டை விரலை வாயில் கொண்டு –
அளந்த ஒன்றால் வாயிற்று உள்ளே இருக்கிறதா பார்க்கிறான்-
அதே படி கொண்டு அளக்கிறான் -அனைத்தையும் சரியாக
திருவடி போக்கியம் சொல்கிறார்கள்-பார்ப்போம் -பார்க்கிறான் –
மூச்சு இழுக்க மார்கண்டேயர் உள்ளே போய் -பார்க்காத ஒன்றும் இல்லை –
வநாணி தேசான் -அனைத்தையும் கண்டார் -எஞ்சாமல் வயிற்று அடக்கி கிடந்தான்
இடை கழி ஆயன் -மாயன் –
ஹிமாசலம் தன்னையே கண்டார் -கண்ணாடி அறையில் சேவை போல் –
அதுக்குள்ளே அதுக்கேள்ளே சேவை போல் –
மூச்சை வெளியில் விட -கொசு வருவது போல் வந்தார் –
மீண்டும் வெளியில் காட்ஷி கண்டார் -வியப்பு –
அவனே உலகமா அவனுக்குள் உலகமா –
அன்று நீ வளர்ந்தது -ஆல் விண்ணதோ மண்ணதோ-குன்று எடுத்த நீயே  சொல்லு –
சின்ன ஆலிலை எங்கு முளைத்தது –
அகடிகடனா சாமர்த்தியம் -தர்சனம் கேட்டாயே போறுமா -கேட்டான் குழந்தை –
சட்டு என்று அனைத்தும் மறைய –
சதுர யுகம் முடிவில்  நடந்தது இல்லை
மார்கண்டேயர் கேட்டு கொண்டதன்படி அவருக்கு காட்டிட காட்ஷி -9th அத்யாயம் முடிகிறது
இனி மார்கண்டேயருக்கு பரமசிவன் கொடுத்த வரம் பார்ப்போம்

618

உத்பலாக விமானம் -ஆலின் மேலால் அடைந்தான் அடி இணைகளே-முக்தி அருளும் –
காலை மாலை கமல மலரிட்டு தொழுமின் -அவனே திரு கண்ண புரத்தில் அருள் பாலிக்கிறான் –
மார்கண்டேயர் -சிவன் இடம் விஷ்ணு பக்தி அருள கேட்க -மீளுதல் இல்லா இன்பம் -12 -10அத்யாயம் –
பக்தனை கடாஷிக பார்வதி -சிவன் வர -இவர் த்யானத்தில் இருக்க -கண்டு கொள்ள வில்லை –
பரம சாது -பக்தர் உடன் பேசுவது பாக்கியம்-பிராண வாயு வழியாக உள்ளே நுழைய -ஆச்சர்யத்துடன் கண் விழிக்க –
ஆசனம் -கை கூப்பி வணங்க -ஸ்தோத்ரம் செய்ய -நம-கேட்ட வரம் ஆள ஆனந்தம் –
ஏகாந்த பக்தன்-சம தர்சனம் -ராவணனுக்கும் வரம் கொடுத்து இருக்கிறோம் -உம போல்வாருக்கு அருளுவதில் இன்பம் –
நாராயணன் தர்சனம் -ஆச்சர்யம் மீள வில்லை -மற்றை எல்லாம் புல்லுக்கு சமம் –
அந்த பக்தியே அருள வேண்டும் -அனுக்ரகிக்க -கல்பத்தின் முடிவில் ஸ்ரீ வைகுண்ட முக்தி கிட்டும் -இந்த கதை
சொல்லுவதற்கும் கேட்பதற்கும் பலன் சொலி முடிக்கிறார்
11 அத்யாயம் பகவான் திரு மேனி ஸ்வரூபம் விவரிக்கும் –
ஒவ்வொரு அங்கமும் -சுதர்சன கிரியா யோகம் –
பூமி திருவடி/ஆகாசம் திரு தலை/சூர்யன் திரு கண்கள்-மனச சத்ன்ரன்
வில் புருவம் யமன்
தலை மயிர் மேகம் /கௌஸ்துபம் ஜீவாத்மா
ஸ்ரீ வத்சம் பிரகிருதி மண்டலம்
வனமாலை மாயா சக்தி
சந்தஸ் பீதகவாடை
பிராணன் கதை
சுதர்சன் அக்னி
தமஸ் கேடயம்
காலம் வில்
அம்புகள் கர்மங்கள்
ஸ்ரீ -விட்டு பிரியாத ஸ்வரூப நிரூபக தத்வம்
உலகமே அவன் திரு மேனி -விஸ்வரூபம் அறிந்தவன் –
சூர்யன் 7 கணங்கள் ராசி விவரிக்கிறார் அடுத்து –
வாசுகி -புலச்தன்-சித்தரை நுழைகிறார் -சூர்ய நாராயணன்

619

கலியுக தர்மம் திரு நாம சங்கீர்த்தனம் –
இதுகாறும் சொன்னதின் சுருக்கம் 12 -12 அத்யாயம் –
முன்னுரை முடிவுரை சொல்வது சான்றோர் வழக்கம் –
நல்ல கருத்துகள் பல -ஒவொன்றை அனுஷ்டிக அனைத்தும் நினைவுக்கு வரும் –
ஸ்லோககங்கள் தர்மங்கள் பல கேட்டோம் -ஓன்று இரண்டை கடை பிடித்தாலே போதும் –
நமோ கிருஷ்ணா -ஹரி திவ்ய லீலைகள் அனைத்தும் சொன்னேன் –
நாராயணனே கண்ணன் -படைத்து லயம் அடைவித்து –
ஞானம் விக் ஞானம் சொன்னேன் –
பக்தி யோகம் விளக்கி –
வைராக்கியம்-பக்தி முக்கியம் –
முதல் ஸ்கந்தம் -சாபம்-கங்கை கரையில் சுகர் பரிஷிதுக்கு உபதேசம் ஆரம்பம்-
இரண்டாம் ஸ்கந்தம் -படைப்பு -சர்க்கம்-விவரிக்க
மூன்றாவது விதுரர் -உத்தவர் தர்மம்/விதுரர் மைத்ரேயர்/மூல பிரகிருதி \மாறுதல்-விளக்கி
காலம் வேறுபாடு  -யுகம்-ஹிரன் யாட்ஷன் முடித்து ஸ்ரீ வராக அவதாரம்
கபிலர் அவதாரம் -கபிலர் தேவ போதை -பேசிக் கொண்டது –
நான்காவது -துருவன் -பால பக்தன்-பிருது அரசன்-புரஞ்சரோ உபாத்யாயணம்
ஐந்தாவது நாபி -ரிஷப தேவஞ்சடபரதர் -ஆத்மா தேக -மான் குட்டி
ஆறாவது தேவ அசுரர் -வாசி
ஏழாவது நரசிம்க திரு அவதாரம்-தெள்ளிய சிங்கம்-போழ்ந்தபுனிதன்-
எட்டாவது கஜேந்திர -வரதன்-கதை /அலை கடல் கடைந்தது -மோகினி அவதாரம்
கூர்ம /மத்ஸ்ய அவதாரம்/வாமன
ஒன்பதாவது -சூர்ய வம்சம் இஷ்வாகு-மனு ஸ்ரீ ராமன் -பகீரதன் -அஜன்-தசரதன் –
வெம் கதிரோன் குலத்துக்கு முதல்வன் -பார்க்கவா ராமன்
நிமி சீதை
யது குலம்

620

கோபால சூடாமணிம் -விம்சதி –
பத்தாவது ஸ்கந்தம் விளக்கும் –
27 ஸ்லோகம் தொடக்கி கண்ணன் கதை -வாடா மதுரை/கோகுலம்
கருத்த யமுனை கண்ணன் போல் –
வேண்டி தேவர் இரக்க வந்து பிறந்ததும் -விஸ்ராம் காட் வராகர் ஒய்வ்வு எடுத்த இடம் –
தேவிகா லீலைகள்-பூதனை/சகடாசுரன் /கொக்கு வச்த கபிலாசுரன் /காளிங்கன் தமனம் –
பிருந்தாவனம்-கோகுலம் நந்த கிராமம் –
மணல் குன்று விளையாட
பிரமாண்ட காட் மண் உண்டு உலகு காட்டிய உகல் பந்தன்-கட்டுப்பட்ட இடம்
நந்த பவன் -பெரிய அரண்மனை தயிர் கடைந்த  இடம்-
சோலை சூழ் குன்று எடுத்த ஏழு வயசில்
கோவர்த்தனம் இன்று 80 அடி உயரம் –
ராசா கிரீடை நடத்திய மண்டபம் சேவா குஞ் -குரங்குகளும் மாலை இருக்காது
துவாதசாதித்ய சிலை -கண்ணனுக்கு வெது கொடுத்தானாம்
அகரூர் காட் தண்ணீரிலும் தேரிலும் தர்சித்தார்
காம்ய வனம் -தண்ணீர் குடிக்க கற்று கொடுத்தான் விமலகுன்றம் –
போஜன் தாலி -வழுக்கி விளையாடிய இடம் –
மல்லரை -கம்சனை முடித்து -தாய்தந்தை கண்டு
சாந்தீபன் இடம் கற்று -பிள்ளையை மீட்டு
யவனன் -துரத்த மேற்கே ஓட -டாகூர் த்வாரக ஆனந்த் பக்கம் –
முசுகுந்தன் -கோமதி துவாரகை -பெட் த்வாரகை -பெட்டி சுதாமா குசலர்
ருக்மிணி தேவி திரு கல்யாணம்
பாணாசுரன் -முடித்து
குருஷேத்ரம் -மண்ணின் பாரம் தீர்க்க –
தன்னுடை ஜோதிக்கு -பிரபாச ஷேத்ரம்-
உத்தவர் உபதேசம் -பரிஷித் முக்தி பெற்றது
மார்கண்டேயர் ஆலிலை கண்ணன் தர்சனம்
கண்ணன் கதை மங்கலம் புண்ணியம் குணம் வெளிப்படுத்தும் ததேவ ரம்யம்
மனசு ஆனந்த படும் சம்சாரம் வற்ற அடிக்கும் –
பிரமன்-நாரதர் வியாசர் -சுகர் -அருளியது –

621

அவன் ஆனந்தம் -ஸ்ரீ பாகவத புராணம் பாராயணம் செய்தால் –
பலன் சொல்லி 12 -12 -58 -குறைவாக நினைத்தாலும் மனச சாந்தி  கொடுக்கும் –
புஷ்கரம் த்வாரகை மதுரை படித்தால் பேரு நிறைய
வேதம்சொள்ளும் ஆழ்ந்த பொருள் இது சொல்லும்
இந்த லோக ஷாந்தி அவ உலக இன்பம் கிட்டும் –
கலியுக அழுக்கு போக்கும் –
அடுத்து -13 புராணங்கள் ஸ்லோகம் எண்ணிக்கை சொல்லி -பல சுருதி சொல்லி முடிக்கிறார் –
தானம் மகத்ம்ய-50000பிரம புராணம் 1000 –
விஷ்ணு 23000 சிவா 25
பாகவதம் 18000
நாரத 25000
மார்கண்ட 9 000
வன்னி அக்னி 144000
பவிஷ்யத் 155000
லிங்கம் 11000
வராக 24000
ஸ்கந்தம் 81000
வாமன 10000
கூர்ம 170000
மாத்ச்ய 140000
கருட 19 -0000
பிரமாண்டம் 120000
மொத்தம் 400000 ஸ்லோகங்கள் –
பிரம்மாவுக்கு -நாரதருக்கும்-உபதேசிக்க-
ஆதி மத்திய இறுதி -வைராக்கியம்-ஹரி லீலை ஆனந்தம் கொடுக்கும் –
கங்கை விஷ்ணு போல் புராணம் – வாழிவாழி வாழி
பரிஷித் முக்தி அடைந்தது போல் நாமும் பெறுவோம் –
திருவடியில் பக்தி மாறாமல் இருக்க வேண்டும் –
திருநாம சங்கீர்த்தனம் அனைத்து பலமும் கிட்டும்
ருக்மிணி திரு கல்யாணத்துடன் முடிக்க வேண்டும் –
ஏழு ஸ்லோகங்கள் -சந்தேசம் -குண்டின புறம்
கண்ணாலம் கோடித்து -கை பிடித்த பெண்ணாளன் –
திவ்ய தேசங்கள் பல சேவித்தோம் –
சரித்ரம் கேட்பவர் சகலமும்பெற்று பேரு வீடும் பெறுவார் –
ருக்மிணி சத்யா பாமா சமேத கண்ணன் /வியாசர்/சுகர்/பரிஷித்பல்லாண்டு
ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திரு வடிகளே சரணம் .

12-7/8/9./10/11/12-

12-7

19–vyatirekänvayo yasya

jägrat-svapna-suñuptiñu

mäyä-mayeñu tad brahma

jéva-våttiñv apäçrayaù

The Supreme Absolute Truth is present throughout all the stages of

awareness—waking consciousness, sleep and deep sleep—throughout all the

phenomena manifested by the illusory energy, and within the functions of all

living entities, and He also exists separate from all these. Thus situated in His

own transcendence, He is the ultimate and unique shelter.

20–padärtheñu yathä dravyaà

san-mätraà rüpa-nämasu

béjädi-païcatäntäsu

hy avasthäsu yutäyutam

Although a material object may assume various forms and names, its

essential ingredient is always present as the basis of its existence. Similarly,

both conjointly and separately, the Supreme Absolute Truth is always present

with the created material body throughout its phases of existence, beginning

with conception and ending with death.

12-8

35–

te vai bhagavato rüpe

nara-näräyaëäv åñé

dåñövotthäyädareëoccair

nanämäìgena daëòa-vat

These two sages, Nara and Näräyaëa, were the direct personal forms of the

Supreme Lord. When Märkaëòeya Åñi saw Them, he immediately stood up and

then with great respect offered Them obeisances by falling down flat on the

ground like a stick.

41–

mürté ime bhagavato bhagavaàs tri-lokyäù

kñemäya täpa-viramäya ca måtyu-jityai

nänä bibharñy avitum anya-tanür yathedaà

såñövä punar grasasi sarvam ivorëanäbhiù

O Supreme Personality of Godhead, these two personal forms of Yours have

appeared to bestow the ultimate benefit for the three worlds—the cessation of

material misery and the conquest of death. My Lord, although You create this

universe and then assume many transcendental forms to protect it, You also

swallow it up, just like a spider who spins and later withdraws its web.

43–

nänyaà taväìghry-upanayäd apavarga-mürteù

kñemaà janasya parito-bhiya éça vidmaù

brahmä bibhety alam ato dvi-parärdha-dhiñëyaù

kälasya te kim uta tat-kåta-bhautikänäm

My dear Lord, even Lord Brahmä, who enjoys his exalted position for the

entire duration of the universe, fears the passage of time. Then what to speak of

those whom Brahmä creates, the conditioned souls. They encounter fearful

dangers at every step of their lives. I do not know of any relief from this fear

except shelter at Your lotus feet, which are the very form of liberation.

12-8-

28/29–

khaà rodasé bhä-gaëän adri-sägarän

dvépän sa-varñän kakubhaù suräsurän

vanäni deçän saritaù puräkarän

kheöän vrajän äçrama-varëa-våttayaù

mahänti bhütäny atha bhautikäny asau

kälaà ca nänä-yuga-kalpa-kalpanam

yat kiïcid anyad vyavahära-käraëaà

dadarça viçvaà sad ivävabhäsitam

The sage saw the entire universe: the sky, heavens and earth, the stars,

mountains, oceans, great islands and continents, the expanses in every

direction, the saintly and demoniac living beings, the forests, countries, rivers,

cities and mines, the agricultural villages and cow pastures, and the occupational

and spiritual activities of the various social divisions. He also saw the basic

elements of creation along with all their by-products, as well as time itself,

which regulates the progression of countless ages within the days of Brahmä. In

addition, he saw everything else created for use in material life. All this he saw

manifested before him as if it were real.

0–

himälayaà puñpavahäà ca täà nadéà

nijäçramaà yatra åñé apaçyata

viçvaà vipaçyaï chvasitäc chiçor vai

bahir nirasto nyapatal layäbdhau

He saw before him the Himälaya Mountains, the Puñpabhadrä River, and his

own hermitage, where he had had the audience of the sages Nara-Näräyaëa.

Then, as Märkaëòeya beheld the entire universe, the infant exhaled, expelling

the sage from His body and casting him back into the ocean of dissolution.

33–

tävat sa bhagavän säkñäd

yogädhéço guhä-çayaù

antardadha åñeù sadyo

yathehänéça-nirmitä

At that moment the Supreme Personality of Godhead, who is the original

master of all mysticism and who is hidden within everyone’s heart, became

invisible to the sage, just as the achievements of an incompetent person can

suddenly vanish.

34–

tam anv atha vaöo brahman

salilaà loka-samplavaù

tirodhäyi kñaëäd asya

sväçrame pürva-vat sthitaù

After the Lord disappeared, O

and the dissolution of the universe all vanished as well, and in an instant

Märkaëòeya found himself back in his own hermitage, just as before.

brähmaëa, the banyan tree, the great waterThus

12-10-

42–

ya evam etad bhågu-varya varëitaà

rathäìga-päëer anubhäva-bhävitam

saàçrävayet saàçåëuyäd u täv ubhau

tayor na karmäçaya-saàsåtir bhavet

O best of the Bhågus, this account concerning Märkaëòeya Åñi conveys the

transcendental potency of the Supreme Lord. Anyone who properly narrates or

hears it will never again undergo material existence, which is based on the

desire to perform fruitive activities.

12-11-

1/12–

sva-mäyäà vana-mäläkhyäà

nänä-guëa-mayéà dadhat

väsaç chando-mayaà pétaà

brahma-sütraà tri-våt svaram

bibharti säìkhyaà yogaà ca

devo makara-kuëòale

maulià padaà pärameñöhyaà

sarva-lokäbhayaì-karam

His flower garland is His material energy, comprising various combinations

of the modes of nature. His yellow garment is the Vedic meters, and His sacred

 

thread the syllable

 

 

 

 

 

 

oà

 

composed of three sounds. In the form of His twoshark-shaped earrings, the Lord carries the processes of Säìkhya and

 26–

ya idaà kalya utthäya

mahä-puruña-lakñaëam

tac-cittaù prayato japtvä

brahma veda guhäçayam

Anyone who rises early in the morning and, with a purified mind fixed upon

the Mahäpuruña, quietly chants this description of His characteristics will

realize Him as the Supreme Absolute Truth residing within the heart.

46–dvädaçasv api mäseñu

devo ‘sau ñaòbhir asya vai

caran samantät tanute

paratreha ca san-matim

Thus, throughout the twelve months, the lord of the sun travels in all

directions with his six types of associates, disseminating among the inhabitants

of this universe purity of consciousness for both this life and the next.50–evaà hy anädi-nidhano

bhagavän harir éçvaraù

kalpe kalpe svam ätmänaà

vyühya lokän avaty ajaù

For the protection of all the worlds, the Supreme Personality of Godhead

Hari, who is unborn and without beginning or end, thus expands Himself

during each day of Brahmä into these specific categories of His personal

representations.

12-12-

3–

atra saìkértitaù säkñät

sarva-päpa-haro hariù

näräyaëo håñékeço

bhagavän sätvatäm patiù

This literature fully glorifies the Supreme Personality of Godhead Hari, who

removes all His devotees’ sinful reactions. The Lord is glorified as Näräyaëa,

Håñékeça and the Lord of the Sätvatas.

20–

kaurmaà mätsyaà närasiàhaà

vämanaà ca jagat-pateù

kñéroda-mathanaà tadvad

amåtärthe divaukasäm

The

 

 

 

 

Bhägavatam

also tells of the appearances of the Lord of the universe asKürma, Matsya, Narasiàha and Vämana, and of the demigods’ churning of the

milk ocean to obtain nectar.

27–yaträvatéåëo bhagavän

kåñëäkhyo jagad-éçvaraù

vasudeva-gåhe janma

tato våddhiç ca gokule

How Çré Kåñëa, the Supreme Personality of Godhead and Lord of the

universe, descended into this Yadu dynasty, how He took birth in the home of

Vasudeva, and how He then grew up in Gokula—all this is described in detail.3–naiñkarmyam apy acyuta-bhäva-varjitaà

na çobhate jïänam alaà niraïjanam

kutaù punaù çaçvad abhadram éçvare

na hy arpitaà karma yad apy anuttamam

Knowledge of self-realization, even though free from all material affinity,

does not look well if devoid of a conception of the Infallible [God]. What, then,

is the use of even the most properly performed fruitive activities, which are

naturally painful from the very beginning and transient by nature, if they are

not utilized for the devotional service of the Lord?

61–puñkare mathurayäà ca

dväravatyäà yatätmavän

upoñya saàhitäm etäà

paöhitvä mucyate bhayät

One who controls his mind, fasts at the holy places Puñkara, Mathurä or

Dvärakä, and studies this scripture will be freed from all fear

68–upacita-nava-çaktibhiù sva ätmany

uparacita-sthira-jaìgamälayäya

bhagavata upalabdhi-mätra-dhamne

sura-åñabhäya namaù sanätanäya

I offer my obeisances to the Supreme Personality of Godhead, who is the

eternal Lord and the leader of all other deities, who by evolving His nine

material energies has arranged within Himself the abode of all moving and

nonmoving creatures, and who is always situated in pure, transcendental

consciousness

கிருஷ்ணன் கதை அமுதம் -604-612…

அவதார ரகஸ்ய ஸ்லோகம் -கீதை-நன்கு ஸ்லோகங்கள் –
அவதாரம் கானல் நீர் போல் பொய்யா -செஷ்டிதம் மாயையா -இல்லை-
அவதாரம் உண்மை -சத்யத்வம்
சுத்த சத்வ மாயம்
சாது சம்ரஷன அர்த்தம்
தீப பிரகாசர் -தேசிகன் -திரு அவதாரம்-திரு வேங்கடத்தான் திரு  மணி அம்சம் –
அவதாரச்ய சத்யத்வம்-நம் பிறவி உண்மை போல் அவன் அவதாரம்-
தோன்றினார் -உயர்வாக -பிறக்கும் பொழுது பெருமை குறையாமல் –
அஜகது ஸ்வ ச்வாபது-சேற்றில் விளக்கி மாணிக்கம் ஒளி-
நம் உடல் போல் இல்லை அவன் திருமேனி மூன்றாவது -சுத்த சத்வ மயம்ச-
திரு -சேர்த்தே திரு வாடை திரு ஆபரணம் -நம்மதோ  முக்குணம் ஆனால்-பஞ்ச பூதத்தால் –
ச்வேச்சாய -கர்மம் அடியாக இல்லை-ஸ்வ இச்சையால் -தி தந்தை தேர்ந்து எடுத்து கொண்டு –
அடுத்து ஐந்தாவது -அவதார காலம்-தர்மம் தலை குனியும் பொது -இதுவே காலம்
அவதார பயன் அடுத்து -நாமோ கர்மம் தொலைக்க -சாது ரசித்து துஷ்டர் முடிக்க தர்மம் நிலை நாட்ட –
ஆக ஆறு பதில்கள் அருளுகிறார் –
கடல் போல் -அவன் சரித்ரம் -கடல் கரையில் இருந்து பார்த்தோம் –
கல்கி அவதாரம் அடுத்து –
அரசர் பரம்பரை அடுத்து சொல்கிறார்
பெயர்கள் பட்டியல்-12 -01 அத்யாயம்
நந்தி வர்மன் -சிசுனாதன் -நந்தன் -சாணக்யன் கவ்டில்யன் -சந்திர குப்தன் -மௌரிய வம்சம் –
கன்வர்கள்-ஒவ்வொருவரும் எவ்வளவு வருஷம் ஆழ்வார்கள் கணக்கு சொல்கிறார் –

605-

பொலிக பொலிக பொலிக -கலியும் கெடும் கண்டு கொண்மின் –
நரகமும் நைய நமனுக்கு இங்கு யாதொன்றும் இல்லை –
கண்டோம் கண்டோம் கண்டோம் கண்ணுக்கு இனியன கண்டோம் –
12 -02 அத்யாயம்-கலி கோரம் சொல்கிறது –
நம் ஆழ்வார் தொடங்கி பக்தி ரசம் பொழிய –
ஸ்ரீ பெரும்பூதூர் -ராமானுஜ திவாகரன் –
1017
திருமேனி நினைக்க காமம் குரோதம் விலகும் -நல் கதி கிட்டும் –
அரசர் பரம்பரை சொல்லி -பெண்கள் பசுமாடு -சிரமம்-
அல்ப சுகம்-ரஜோ தமோ குணம் மூடி பிரஜைகள் துன்பம் அரசர்களால் –
கலி வளர சத்யம் கருணை குறைய -பணம் ஒன்றே குறிக்கோள் –
பலவான் வெல்வான்-உண்மை நடுநிலை உள்ளவன் இல்லை –
சாமர்த்தியம் -ஏமாற்று வேலை -பணம் பதவி படாடோபம் -ஓங்கி –
துணை நூல் மார்பில் அந்தணன் -துராசாரம் மிக்கு –
அக்னி கார்யம் குறைந்து -வேஷம் வயிறு நிறைய
அடித்து பேசினால்-பொய் உண்மையாகும் –
புகழுக்காக தர்ம கார்யம் செய்வார்கள் –
பலி அரசன் ஆள-அரசன் தங்களுக்கு நன்மை தேட –
பூமா தேவி பிடிக்காமல்-வெள்ளம் நாசம் -பயப்பட வேண்டாம் –
606-

மீனோடு ஆமை – கேழலாய் -..அரி குறளாய் -முன்னும் ராமனாய் தானே பின்னும் ராமனாய் தாமோதரனாய்
ல்கியும் ஆனான் -கலி யுகத்தில் குறைந்த  முயற்சியில் அதிக பலன் -ஆயுள் குறையும்
உயரமும் குறையும் -ஸ்ரீ ராமன்  காலத்தில் எட்டு அடி உயரமாம் –
நாஸ்திகர் கூட்டம் பெருகும் –
துன்புறுத்துவதே குறிக்கோள் –
மூலிகைகள் மறையும் -கலப்படம் மிகும் –
விருந்தோம்பல் குறையும்
கல்கி -சம்பளம் கிராமம் விஷ்ணு  யசஸ் -பெயரில் வெள்ளை குதிரையில் –
வாசனை மிக்க திருமேனி -கலி முடிந்து கிருத யுகம்-
பிரளயம் வராது 28 சதுர யுகம் தான் முடியும்
100 சதுர யுகம் முடியணும்-
நல்லவரை கொண்டு கிருத யுகம் ஆரம்பிக்கும் தீயவரை தான் முடிப்பார் –
சந்தரன் சூர்யம் பிரகஸ்பதி மூவரும் புஷ்ய நஷத்தரத்தில் பிரவேசிப்பார்கள் –
சப்த ரிஷிகள் கூட்டமாக
மகம் பரிஷித் காலத்தில் பின்பு பூராடம் மாறி-
அரசர் கீர்த்தி மிகும்
வர்ண ஆஸ்ரம தர்மம் மீண்டும் நிலை பெரும்
நீர் குமிழி போல் தீயவர் அழிவார்கள் –
அடுத்து திரு நாம சங்கீர்த்தனம் பெருமை சொல்லுவார்
607-12 -3 அத்யாயம் தொடங்க இருக்கிறோம் –
தர்மம் யுகம் தோறும் எப்படி இருக்கும் -கேசவ திரு நாம சங்கீர்த்தனம் ஒன்றே வழி
பூமி கீதம் -பரந்து மிகுந்த மேல் பகுதி ஒன்றே அறிவோம் -காணி நிலத்துக்கு சண்டை
அனைத்தும் பூமி தேவி சொத்து உணராமல் –
அரசர் துன்பம் செய்ய -காமம் கோபம் வசப்பட்டு தாங்களுக்கே சொத்து சேர்த்து –
மரண தேவதை வரும் உணராமல்-
கடலை வசப்படுத்த -ஆகாசத்தை வசப்படுத்த –
சண்டை எல்லாம் பூமிக்காக தானே -தங்கம் வெள்ளி விலை ஏற்றி -பூமிக்கும் விலை ஏற்றி –
ஒருசிலர் பயன் பெற்று -ஏலம் செய்து -சண்டை போட்டு –
பரதன் அர்ஜுனன் மாந்தாகன் கட்டுவன்கா சாத்தனு பகீரதன் -பல பெரிய அரசர் தசரதர் யயாதி ஆண்ட நாடு
நமுசி ஹிரன்யாட்ஷன்  ராவணன் இவர்களும் ஆண்டார்கள் –
பொருளாதாரம் வீக்கம் -முதலீடு இங்கே செய்தால் பலன் என்று முதலீடு செய்து –
பரந்து விரிந்த பூமி தேவி -பேசுகிறாள் இங்கே –
உழவு நிலைமை குறைந்து -துல்யமாக கணித்து சொல்கிறது நடப்பதை –
பக்தி செலுத்துவதே உயர்ந்த வழி –
பரிஷித்-கேட்பதில் உடம்பு நடக்கிறதே
தார்மிகனாக வாழ வழி சொல்லும் சுகர் இடம் கேட்கிறான்
இங்கும் நன்மை பெற வழி உண்டே –
சுகர் யுகம் நன்மை தீமை சொல்லி
தர்மம் சத்யம் தயா தவம் தானம் நான்கு கால் பசு

608-

த்ரேதா யுகம்-அதர்மம் நுழைய
சந்தோசம் கருணை நடப்பு  சாந்தி மனசை அடக்கி ஆத்மாராமானாக இருக்க
சம தர்சனம் கிருத யுகத்தில் இருக்க –
ஒரு கால் குறைந்து – பொய் சொல்லி -ஹிம்சை -இன்பத்துக்கு ஆள் ஆகாமல் –
முழுவதும் தர்மம் தொலைந்து போகாமல் இருக்கும்
கிரியை அனுஷ்டானம் செய்வார்கள் –
ஹிம்சை/பொய் கூடி த்வேஷம் மிக்கு -செருக்கு மிகுந்து –
கலியுகம் -முக்கால் போக -முடிவில் அதுவும் போக கல்கி அவ்பதரிக்க –
துஷ்டர் /ஆசாரம் அற்று/சண்டை விரோதம் பாராட்டி
குருத சத்ய குணம் மிகுந்து
த்ரேதா ரஜோ குணம் தலை எடுக்க -வீடு இன்பம் மோஷம் விருப்பம் இன்றி -மற்ற மூன்றில்
துவாபர – ரஜோ தமோ கலந்து -லோபிகள் அசந்தொஷி செருக்கு டம்பம் மிக்கு
பின்பு தமோ  குணம் மிக்கு -கலி யுகத்தில் -சோகம் மோகம் -கவன குறைவு சோம்பல் தூக்கம்
ஞானம் அறிவில் ஆசை கிருத யுகத்தில் –
கலியுகத்தில் பற்று மிகுந்து -தவம் குறைந்து -தெய்வ பலம் குறைந்து –
கொலை கொள்ளை மிகுந்து -வேதம் தூஷிக ஆரம்பிப்பார்கள் –
படிக்காமலே –
அந்தணர் அனுஷ்டானம் இன்றி –
பணம் ஒன்றே குறிக்கோள் –
சன்யாசிகள் காஷாயம் தண்டம் வேஷம்
சாப்பாடுக்கே அலைந்து -வெட்கம்  குறைந்து கடுமை பேச்சு –
பால் கொடுக்காத பசுவை ரஷிக்காமல்-
பிராணி ஹிம்சை -காற்றை தண்ணீரை தூய்மை செய்து –
விஷ்ணு ஆராதனை குறைந்து பாஷாண்டிகள் நாஸ்திக வாதம் நிறைந்து –
கலியுகம் கஷ்டம் அடுக்கி திரு நாம சங்கீர்த்தனம் விளக்குகிறார் அடுத்து 4 /5 ஸ்லோகங்களால்

609-

ருத யுகம் -யுகத்தின் பொது விதி சொல்லி
நல்லவர்களும் இருப்பார்கள் -12 /3 /45 ஸ்லோகம்
புருஷோத்தமன் -எளிய வழி -அவனை அடைய -சரணாகதி நன்றாக விளக்கி
இறைவா நீ தாராய் பறை -மனம் கனிந்து பேர் இன்பம்மிக்கு இருக்கிறான் –
கல்ப கோடி -ஜன்மம் வேண்டும் -வினாடி சம்பாதிக்கும் பாபம் போக்க-
தப்பில் ஈடுபாடு குறைய -அவன் -உதவ ஓடி வருகிறான் –
பயம் போக்க வாயினால் பாடி மனத்தினால் சிந்திக்க தூய மலர் தூவி தொழுது –
அன்பு கருணை வெல்லும் -பாப கூட்டம் பரந்து போகும் –
த்யானித்து கிருத யுகம்
யாக யாக்சம் செய்து அடுத்து
உத்சவங்கள் அர்ச்சனை
அடுத்து கும்பிடு நட்டம் இட்டு ஆட -தலியிநிடு ஆசனம் தட்ட
திரு நாம சங்கீர்த்தனம்
மால் கொள் சிந்தையராய் -ஓங்கி உலகு அளந்த உத்தமன் பேர் பாடி
நா வாயில் உள்ளதே -வெட்கம் துறந்து ஸ்ரீ வல்லபேதி -முகுந்தா –
கேசவா என்ன கெடும்  இடராயவென்ன எல்லாம்  கெடும் –
அச்சுவை பெறினும் வேண்டேன் –
ஸ்ரீ ராம ராமேதி -சகஸ்ர நாம துல்யேன- ரஷைஇது தானே
விஷ்ணு சகஸ்ரநாமம் அனைத்தையும் அருளுமே –
கேசவனை மனத்தில் வைத்து உயர்ந்த கதி அடையலாம் –
கிருஷ்ண கீர்தனத்தாலே முக்தி -கலி யுகத்தில் -சுலப வழி –
துவாரகை நினைத்தாலே மதுரையார் மன்னனுக்கு நாம இருக்கிற இடத்தில்
சொன்னாலே ஆனந்தம் பயம் நீங்கும்
610-

611-

அயோத்யா -மதுரா -முக்தி தரும் ஏழு ஷேத்ரங்கள்
மாயா காசி காஞ்சி அவந்திகா த்வாரகை -சந்நிதானம் நினைத்தாலே நன்மை கிட்டும்
புண்ய ஷேத்ரம் செல்வது நீராடல் கதை கேட்பது -அழுக்கு நீங்க
மருந்தும் விருந்தும் -பாகவதமே –
பரிஷித் மோஷம் அடைந்தானே இதை கொண்டே –
அவனை பற்றிய புராணம் பாசுரம் சொல்லியே பொழுதுபோக்கு –
ஏழு நாள்களில் நான் அறிந்த ரிஷிகள் அருளியதை
நாராயணன் -நாரதர் -வியாசர் மூலம் பெற்ற –
நான் =ஆத்மா -அறிந்து இறத்தல் உடல் சம்பந்தம் தானே –
ஆத்மா நித்யம்-ஆனந்த வடிவானவன்-அவனை அனுபவித்து கொண்டு இருக்கவே –
விதை -செடி போல் கர்ம பிறவி –
மீளாத இன்பம் பெற பக்தி ஒன்றே வழி-
சாம்யா பத்தி மோஷம் -அங்கும் சேஷ சேஷி பாவம் உண்டே –
மனம் ஒன்றே வேண்டும் விடுதலை அடைய –
ரஜஸ்  தமஸ் சத்வ முக்குணம் -தாண்டி -பரமாத்வா இடம் மனசை செலுத்தி –
மிருத்யுவுக்கு மிர்த்யு அவனே –
கடித்த பாம்பு கடி உண்ட பாம்பு -திரு அனந்தாழ்வான் ஐ தீகம்-
சொன்ன எனக்கும் மகிழ்வு கேட்ட உனக்கும் மகிழ்வு -சுகர் –

612

கிளி கொத்திய பழம் ஸ்ரீமத் பாகவதம் -உபதேசங்கள் 12 -5 முடிந்தது
இனி 6th அத்யாயம் –
பெருத்த உதவிக்கு நன்றி செலுத்துகிறார் பரிஷித்
பயன் நன்றாலும் -முயல்கின்றேன் உன் தன மொய் கழலுக்கு அன்பையே
நிற்க பாடி -அது போல் –
கைகளை கூப்பி தழு தழுத்த குரலில் -பரிஷித் -அவனை காட்டி கொடுத்தீர்
சங்கை போனது
அறிய பட்டது அனைத்தையும் சொல் வடிவில் காட்டி கொடுத்தீர்
நீசனேன் நிறை ஒன்றும் இலேன் –
சாத்விக புராணம் கேட்க்கும் பாக்கியம் பெற்றேன்
யாரை பற்றியும் கவலை இல்லை
யாரும் ஆத்மா நான் தீண்ட முடியாதே
அவன் திருவடியில் சமர்பித்த பின்பு –
இனி ஆனந்தமாக சரீரம் விடுவேன் -ஞானத்தால் -திருவடி காட்டி கொடுத்தீர்
நன்றி கூட சொல்ல முடியாமல் தழு தழுக்க-
உபதேசம் பலித்தது-இனி இங்கு வேலை இல்லை –
அடுத்த ஒருவனுக்கு உபதேசிக்க வேண்டுமே –
விவேக ஞானம் இருப்பதால் பாம்பு வந்ததா சரீரம் போகுமா
நம் சிஷ்யன் -பற்று கூடாதே
கண்ணா புரான் கதை அமுதம் கேட்டோமே –
மனசைஅடக்கி -தர்ப்பம் பரப்பி -அமர
பாம்பு வர -சாபம் படி –
விஷத்துக்கு முறிவு அறிந்தவன் வர -அவனை தஷகன் அனுப்பி -அருகில் வந்து கடிக்க –
விஷ அக்னி உடம்பை பற்ற -ஆத்மா ஜோதிஸ் புறப்பட -புஷ்ப மாரி பொழிய –
விண்ணுலாரும் சீ ரியர்
சர்ப யாகம் பண்ண -தஷகன் இத்ரான் இடம் அடைக்கலம் –
சகேந்திர -ஹோமம் பண்ண -பிள்ளைக்கு நல்லது சொல்ல ரிஷிகள் வர
மீளாத இன்பம் அடைந்து இருக்கிறார் சொல்ல –
யாகம் நிறுத்த சொல்ல -ஒத்து கொண்டான் –
கேட்ப்பதால் வேற்றுமை நீங்கி பகவத் பக்தியால் ஒன்றாக ஆவோம் –
மீண்டும் மீண்டும் நம-வேதங்களை  பிரிப்பதை இனி அருளுகிறார்

12-1/2/3/4/5/6–

12-1-

1/2–çré-çuka uväca
yo ‘ntyaù puraïjayo näma
bhaviñyo bärahadrathaù
tasyämätyas tu çunako

hatvä sväminam ätma-jam
pradyota-saàjïaà räjänaà
kartä yat-pälakaù sutaù
viçäkhayüpas tat-putro
bhavitä räjakas tataù

Çukadeva Gosvämé said: The last king mentioned in our previous
enumeration of the future rulers of the Mägadha dynasty was Puraïjaya, who
will take birth as the descendant of Båhadratha. Puraïjaya’s minister Çunaka
will assassinate the king and install his own son, Pradyota, on the throne. The
son of Pradyota will be Pälaka, his son will be Viçäkhayüpa, and his son will be
Räjaka.

14–mauryä hy ete daça nåpäù
sapta-triàçac-chatottaram
samä bhokñyanti påthivéà
kalau kuru-kulodvaha

O best of the Kurus, these ten Maurya kings will rule the earth for 137 years
of the Kali-yuga.

34–mägadhänäà tu bhavitä
viçvasphürjiù puraïjayaù
kariñyaty aparo varëän
pulinda-yadu-madrakän

There will then appear a king of the Mägadhas named Viçvasphürji, who will
be like another Puraïjaya. He will turn all the civilized classes into low-class,
uncivilized men in the same category as the Pulindas, Yadus and Madrakas

39/40–stré-bäla-go-dvija-ghnäç ca
para-dära-dhanädåtäù
uditästa-mita-präyä
alpa-sattvälpakäyuñaù
asaàskåtäù kriyä-hénä
rajasä tamasävåtäù
prajäs te bhakñayiñyanti
mlecchä räjanya-rüpiëaù

These barbarians in the guise of kings will devour the citizenry, murdering
innocent women, children, cows and brähmaëas and coveting the wives and
property of other men. They will be erratic in their moods, have little strength
of character and be very short-lived. Indeed, not purified by any Vedic rituals
and lacking in the practice of regulative principles, they will be completely
covered by the modes of passion and ignorance

41–tan-näthäs te janapadäs
tac-chéläcära-vädinaù
anyonyato räjabhiç ca
kñayaà yäsyanti péòitäù

The citizens governed by these low-class kings will imitate the character,
behavior and speech of their rulers. Harassed by their leaders and by each
other, they will all suffer ruination.

12-2-

1–çré-çuka uväca
tataç cänu-dinaà dharmaù
satyaà çaucaà kñamä dayä
kälena balinä räjan
naìkñyaty äyur balaà småtiù

Çukadeva Gosvämé said: Then, O King, religion, truthfulness, cleanliness,
tolerance, mercy, duration of life, physical strength and memory will all
diminish day by day because of the powerful influence of the age of Kali.

3–dämpatye ‘bhirucir hetur
mäyaiva vyävahärike
strétve puàstve ca hi ratir
vipratve sütram eva hi

Men and women will live together merely because of superficial attraction,
and success in business will depend on deceit. Womanliness and manliness will
be judged according to one’s expertise in sex, and a man will be known as a
brähmaëa just by his wearing a thread.

6–düre väry-ayanaà térthaà
lävaëyaà keça-dhäraëam
udaraà-bharatä svärthaù
satyatve dhärñöyam eva hi
däkñyaà kuöumba-bharaëaà
yaço ‘rthe dharma-sevanam

A sacred place will be taken to consist of no more than a reservoir of water
located at a distance, and beauty will be thought to depend on one’s hairstyle.
Filling the belly will become the goal of life, and one who is audacious will be
accepted as truthful. He who can maintain a family will be regarded as an
expert man, and the principles of religion will be observed only for the sake of
reputation.

11–triàçad viàçati varñäëi
paramäyuù kalau nåëäm

The maximum duration of life for human beings in Kali-yuga will become
fifty years

18–çambhala-gräma-mukhyasya
brähmaëasya mahätmanaù
bhavane viñëuyaçasaù
kalkiù prädurbhaviñyati

Lord Kalki will appear in the home of the most eminent brähmaëa of
Çambhala village, the great soul Viñëuyaçä.

19/20–açvam äçu-gam äruhya
devadattaà jagat-patiù
asinäsädhu-damanam
añöaiçvarya-guëänvitaù
vicarann äçunä kñauëyäà
hayenäpratima-dyutiù
nåpa-liìga-cchado dasyün
koöiço nihaniñyati

Lord Kalki, the Lord of the universe, will mount His swift horse Devadatta
and, sword in hand, travel over the earth exhibiting His eight mystic opulences
and eight special qualities of Godhead. Displaying His unequaled effulgence and
riding with great speed, He will kill by the millions those thieves who have
dared dress as kings.

23–yadävatérëo bhagavän
kalkir dharma-patir hariù
kåtaà bhaviñyati tadä
prajä-sütiç ca sättviké

When the Supreme Lord has appeared on earth as Kalki, the maintainer of
religion, Satya-yuga will begin, and human society will bring forth progeny in
the mode of goodness.

24–yadä candraç ca süryaç ca
tathä tiñya-båhaspaté
eka-räçau sameñyanti
bhaviñyati tadä kåtam

When the moon, the sun and Båhaspaté are together in the constellation
Karkaöa, and all three enter simultaneously into the lunar mansion Puñyä—at
that exact moment the age of Satya, or Kåta, will begin.

26–ärabhya bhavato janma
yävan nandäbhiñecanam
etad varña-sahasraà tu
çataà païcadaçottaram

From your birth up to the coronation of King Nanda, 1,150 years will pass.

31–yadä devarñayaù sapta
maghäsu vicaranti hi
tadä pravåttas tu kalir
dvädaçäbda-çatätmakaù

When the constellation of the seven sages is passing through the lunar
mansion Maghä, the age of Kali begins. It comprises twelve hundred years of
the demigods.

32–yadä maghäbhyo yäsyanti
pürväñäòhäà maharñayaù
tadä nandät prabhåty eña
kalir våddhià gamiñyati

When the great sages of the Saptarñi constellation pass from Maghä to
Pürväsäòhä, Kali will have his full strength, beginning from King Nanda and
his dynasty.

34–divyäbdänäà sahasränte
caturthe tu punaù kåtam
bhaviñyati tadä nèëäà
mana ätma-prakäçakam

After the one thousand celestial years of Kali-yuga, the Satya-yuga will
manifest again. At that time the minds of all men will become self-effulgent

35–ity eña mänavo vaàço
yathä saìkhyäyate bhuvi
tathä viö-çüdra-vipräëäà
täs tä jïeyä yuge yuge

Thus I have described the royal dynasty of Manu, as it is known on this
earth. One can similarly study the history of the vaiçyas, çüdras and brähmaëas
living in the various ages.

39–kåtaà tretä dväparaà ca
kaliç ceti catur-yugam
anena krama-yogena
bhuvi präëiñu vartate

The cycle of four ages—Satya, Tretä, Dväpara and Kali—continues
perpetually among living beings on this earth, repeating the same general
sequence of events.

12-3-

–samudrävaraëäà jitvä
mäà viçanty abdhim ojasä
kiyad ätma-jayasyaitan
muktir ätma-jaye phalam

“After conquering all the land on my surface, these proud kings forcibly
enter the ocean to conquer the sea itself. What is the use of their self-control,
which is aimed at political exploitation? The actual goal of self-control is
spiritual liberation.”

6–yäà visåjyaiva manavas
tat-sutäç ca kurüdvaha
gatä yathägataà yuddhe
täà mäà jeñyanty abuddhayaù

O best of the Kurus, the earth continued as follows: “Although in the past
great men and their descendants have left me, departing from this world in the
same helpless way they came into it, even today foolish men are trying to
conquer me.

15–yas tüttamaù-çloka-guëänuvädaù
saìgéyate ‘bhékñëam amaìgala-ghnaù
tam eva nityaà çåëuyäd abhékñëaà
kåñëe ‘maläà bhaktim abhépsamänaù

The person who desires pure devotional service to Lord Kåñëa should hear
the narrations of Lord Uttamaùçloka’s glorious qualities, the constant chanting
of which destroys everything inauspicious. The devotee should engage in such
listening in regular daily assemblies and should also continue his hearing
throughout the day

19–santuñöäù karuëä maiträù
çäntä däntäs titikñavaù
ätmärämäù sama-dåçaù
präyaçaù çramaëä janäù

The people of Satya-yuga are for the most part self-satisfied, merciful,
friendly to all, peaceful, sober and tolerant. They take their pleasure from
within, see all things equally and always endeavor diligently for spiritual
perfection.

21–tadä kriyä-tapo-niñöhä
näti-hiàsrä na lampaöäù
trai-vargikäs trayé-våddhä
varëä brahmottarä nåpa

In the Tretä age people are devoted to ritual performances and severe
austerities. They are not excessively violent or very lusty after sensual pleasure.
Their interest lies primarily in religiosity, economic development and regulated
sense gratification, and they achieve prosperity by following the prescriptions of
the three Vedas. Although in this age society evolves into four separate classes,
O King, most people are brähmaëas.

22–tapaù-satya-dayä-däneñv
ardhaà hrasvati dväpare
hiàsätuñöy-anåta-dveñair
dharmasyädharma-lakñaëaiù

In Dväpara-yuga the religious qualities of austerity, truth, mercy and charity
are reduced to one half by their irreligious counterparts—dissatisfaction,
untruth, violence and enmity.

24–kalau tu dharma-pädänäà
turyäàço ‘dharma-hetubhiù
edhamänaiù kñéyamäëo
hy ante so ‘pi vinaìkñyati

kalau—in the age of Kali; tu—and; dharma-pädänäm—of the legs of religion;
turya-aàçaù—one fourth; adharma—of irreligion; hetubhiù—by the principles;
edhamänaiù—which are increasing; kñéyamäëaù—decreasing; hi—indeed;
ante—in the end; saù—that one quarter; api—also; vinaìkñyati—will be
destroyed.

In the age of Kali only one fourth of the religious principles remains. That
last remnant will continuously be decreased by the ever-increasing principles of
irreligion and will finally be destroyed.

31–tasmät kñudra-dåço martyäù
kñudra-bhägyä mahäçanäù
kämino vitta-hénäç ca
svairiëyaç ca striyo ‘satéù

Because of the bad qualities of the age of Kali, human beings will become
shortsighted, unfortunate, gluttonous, lustful and poverty-stricken. The
women, becoming unchaste, will freely wander from one man to the next.

37–pitå-bhrätå-suhåj-jïätén
hitvä saurata-sauhådäù
nanändå-çyäla-saàvädä
dénäù straiëäù kalau naräù

In Kali-yuga men will be wretched and controlled by women. They will
reject their fathers, brothers, other relatives and friends and will instead
associate with the sisters and brothers of their wives. Thus their conception of
friendship will be based exclusively on sexual ties.

38–çüdräù pratigrahéñyanti
tapo-veñopajévinaù
dharmaà vakñyanty adharma-jïä
adhiruhyottamäsanam

Uncultured men will accept charity on behalf of the Lord and will earn their
livelihood by making a show of austerity and wearing a mendicant’s dress.
Those who know nothing about religion will mount a high seat and presume to
speak on religious principles.

47–yathä hemni sthito vahnir
durvarëaà hanti dhätu-jam
evam ätma-gato viñëur
yoginäm açubhäçayam

yathä—just as; hemni—in gold; sthitaù—situated; vahniù—fire;
durvarëam—the discoloration; hanti—destroys; dhätu-jam—due to the taint of
other metals; evam—in the same way; ätma-gataù—having entered the soul;
viñëuù—Lord Viñëu; yoginäm—of the yogés; açubha-äçayam—the dirty mind.

Just as fire applied to gold removes any discoloration caused by traces of
other metals, Lord Viñëu within the heart purifies the minds of the yogés.

49–tasmät sarvätmanä räjan
hådi-sthaà kuru keçavam
mriyamäëo hy avahitas
tato yäsi paräà gatim

tasmät—therefore; sarva-ätmanä—with all endeavor; räjan—O King;
hådi-stham—within your heart; kuru—make; keçavam—Lord Keçava;
mriyamäëaù—dying; hi—indeed; avahitaù—concentrated; tataù—then;
yäsi—you will go; param—to the supreme; gatim—destination.

Therefore, O King, endeavor with all your might to fix the Supreme Lord
Keçava within your heart. Maintain this concentration upon the Lord, and at
the time of death you will certainly attain the supreme destination.

50–mriyamäëair abhidhyeyo
bhagavän parameçvaraù
ätma-bhävaà nayaty aìga
sarvätmä sarva-saàçrayaù

My dear King, the Personality of Godhead is the ultimate controller. He is
the Supreme Soul and the supreme shelter of all beings. When meditated upon
by those about to die, He reveals to them their own eternal spiritual identity

12-4-

2–catur-yuga-sahasraà tu
brahmaëo dinam ucyate
sa kalpo yatra manavaç
caturdaça viçäm-pate

One thousand cycles of four ages constitute a single day of Brahmä, known
as a kalpa. In that period, O King, fourteen Manus come and go.

3–tad-ante pralayas tävän
brähmé rätrir udähåtä
trayo lokä ime tatra
kalpante pralayäya hi

After one day of Brahmä, annihilation occurs during his night, which is of
the same duration. At that time all the three planetary systems are subject to
destruction.

4–eña naimittikaù proktaù
pralayo yatra viçva-såk
çete ‘nantäsano viçvam
ätmasät-kåtya cätma-bhüù

This is called the naimittika, or occasional, annihilation, during which the
original creator, Lord Näräyaëa, lies down upon the bed of Ananta Çeña and
absorbs the entire universe within Himself while Lord Brahmä sleeps.

8–sämudraà daihikaà bhaumaà
rasaà säàvartako raviù
raçmibhiù pibate ghoraiù
sarvaà naiva vimuïcati

The sun in its annihilating form will drink up with its terrible rays all the
water of the ocean, of living bodies and of the earth itself. But the devastating
sun will not give any rain in return.

13–tata ekodakaà viçvaà
brahmäëòa-vivaräntaram

At that time, the shell of the universe will fill up with water, forming a
single cosmic ocean.

14–tadä bhümer gandha-guëaà
grasanty äpa uda-plave
grasta-gandhä tu påthivé
pralayatväya kalpate

As the entire universe is flooded, the water will rob the earth of its unique
quality of fragrance, and the element earth, deprived of its distinguishing
quality, will be dissolved.

31–yathä hiraëyaà bahudhä saméyate
nåbhiù kriyäbhir vyavahära-vartmasu
evaà vacobhir bhagavän adhokñajo
vyäkhyäyate laukika-vaidikair janaiù

According to their different purposes, men utilize gold in various ways, and
gold is therefore perceived in various forms. In the same way, the Supreme
Personality of Godhead, who is inaccessible to material senses, is described in
various terms, both ordinary and Vedic, by different types of men.

32–yathä ghano ‘rka-prabhavo ‘rka-darçito
hy arkäàça-bhütasya ca cakñuñas tamaù
evaà tv ahaà brahma-guëas tad-ékñito
brahmäàçakasyätmana ätma-bandhanaù

Although a cloud is a product of the sun and is also made visible by the sun,
it nevertheless creates darkness for the viewing eye, which is another partial
expansion of the sun. Similarly, material false ego, a particular product of the
Absolute Truth made visible by the Absolute Truth, obstructs the individual
soul, another partial expansion of the Absolute Truth, from realizing the
Absolute Truth.0–saàsära-sindhum ati-dustaram uttitérñor
nänyaù plavo bhagavataù puruñottamasya
lélä-kathä-rasa-niñevaëam antareëa
puàso bhaved vividha-duùkha-davärditasya

For a person who is suffering in the fire of countless miseries and who
desires to cross the insurmountable ocean of material existence, there is no
suitable boat except that of cultivating devotion to the transcendental taste for
the narrations of the Supreme Personality of Godhead’s pastimes.

41–puräëa-saàhitäm etäm
åñir näräyaëo ‘vyayaù
näradäya purä präha
kåñëa-dvaipäyanäya saù

Long ago this essential anthology of all the Puräëas was spoken by the
infallible Lord Nara-Näräyaëa Åñi to Närada, who then repeated it to Kåñëa
Dvaipäyana Vedavyäsa.

12-5-

–na bhaviñyasi bhütvä tvaà
putra-pauträdi-rüpavän
béjäìkura-vad dehäder
vyatirikto yathänalaù

You will not take birth again in the form of your sons and grandsons, like a
sprout taking birth from a seed and then generating a new seed. Rather, you are
entirely distinct from the material body and its paraphernalia, in the same way
that fire is distinct from its fuel.

4–svapne yathä çiraç-chedaà
païcatvädy ätmanaù svayam
yasmät paçyati dehasya
tata ätmä hy ajo ‘maraù

In a dream one can see his own head being cut off and thus understand that
his actual self is standing apart from the dream experience. Similarly, while
awake one can see that his body is a product of the five material elements.
Therefore it is to be understood that the actual self, the soul, is distinct from
the body it observes and is unborn and immortal.

7–snehädhiñöhäna-varty-agnisaàyogo
yävad éyate
tävad dépasya dépatvam
evaà deha-kåto bhavaù
rajaù-sattva-tamo-våttyä
jäyate ‘tha vinaçyati

A lamp functions as such only by the combination of its fuel, vessel, wick
and fire. Similarly, material life, based on the soul’s identification with the
body, is developed and destroyed by the workings of material goodness, passion
and ignorance, which are the constituent elements of the body.

8–na taträtmä svayaà-jyotir
yo vyaktävyaktayoù paraù
äkäça iva cädhäro
dhruvo ‘nantopamas tataù

The soul within the body is self-luminous and is separate from the visible
gross body and invisible subtle body. It remains as the fixed basis of changing
bodily existence, just as the ethereal sky is the unchanging background of
material transformation. Therefore the soul is endless and without material
comparison.

11/12–ahaà brahma paraà dhäma
brahmähaà paramaà padam
evaà samékñya cätmänam
ätmany ädhäya niñkale
daçantaà takñakaà päde
lelihänaà viñänanaiù
na drakñyasi çaréraà ca
199
viçvaà ca påthag ätmanaù

You should consider, “I am nondifferent from the Absolute Truth, the
supreme abode, and that Absolute Truth, the supreme destination, is
nondifferent from me.” Thus resigning yourself to the Supreme Soul, who is
free from all material misidentifications, you will not even notice the snake-bird
Takñaka when he approaches with his poison-filled fangs and bites your foot.
Nor will you see your dying body or the material world around you, because
you will have realized yourself to be separate from them.

13–etat te kathitaà täta
yad ätmä påñöavän nåpa
harer viçvätmanaç ceñöäà
kià bhüyaù çrotum icchasi

Beloved King Parékñit, I have narrated to you the topics you originally
inquired about—the pastimes of Lord Hari, the Supreme Soul of the universe.
Now, what more do you wish to hear?

12-6-

2–räjoväca
siddho ‘smy anugåhéto ‘smi
bhavatä karuëätmanä
çrävito yac ca me säkñäd
anädi-nidhano hariù

Mahäräja Parékñit said: I have now achieved the purpose of my life, because
a great and merciful soul like you has shown such kindness to me. You have
personally spoken to me this narration of the Supreme Personality of Godhead,
Hari, who is without beginning or end.

3–näty-adbhutam ahaà manye
mahatäm acyutätmanäm
ajïeñu täpa-tapteñu
bhüteñu yad anugrahaù

I do not consider it at all amazing that great souls such as yourself, whose
minds are always absorbed in the infallible Personality of Godhead, show mercy
to the foolish conditioned souls, tormented as we are by the problems of
material life.

4–puräëa-saàhitäm etäm
açrauñma bhavato vayam
yasyäà khalüttamaù-çloko
bhagavän anavarëyate

I have heard from you this Çrémad-Bhägavatam, which is the perfect
summary of all the Puräëas and which perfectly describes the Supreme Lord,
Uttamaùçloka.

5–bhagavaàs takñakädibhyo
måtyubhyo na bibhemy aham
praviñöo brahma nirväëam
abhayaà darçitaà tvayä

My lord, I now have no fear of Takñaka or any other living being, or even of
repeated deaths, because I have absorbed myself in that purely spiritual
Absolute Truth, which you have revealed and which destroys all fear.

9/10–parékñid api räjarñir
ätmany ätmänam ätmanä
samädhäya paraà dadhyäv
aspandäsur yathä taruù

präk-küle barhiñy äséno
gaìgä-küla udaì-mukhaù
brahma-bhüto mahä-yogé
niùsaìgaç chinna-saàçayaù

Mahäräja Parékñit then sat down on the bank of the Ganges, upon a seat
made of darbha grass with the tips of its stalks facing east, and turned himself
toward the north. Having attained the perfection of yoga, he experienced full
self-realization and was free of material attachment and doubt. The saintly King
settled his mind within his spiritual self by pure intelligence and proceeded to
meditate upon the Supreme Absolute Truth. His life air ceased to move, and he
became as stationary as a tree.

16–janmejayaù sva-pitaraà
çrutvä takñaka-bhakñitam
yathäjuhäva sankruddho
nägän satre saha dvijaiù

Hearing that his father had been fatally bitten by the snakebird, Mahäräja
Janamejaya became extremely angry and had brähmaëas perform a mighty
sacrifice in which he offered all the snakes in the world into the sacrificial fire

19–taà gopäyati räjendra
çakraù çaraëam ägatam
tena saàstambhitaù sarpas
tasmän nägnau pataty asau

The brähmaëas replied: O best of kings, the snake Takñaka has not fallen
into the fire because he is being protected by Indra, whom he has approached
for shelter. Indra is holding him back from the fire.

22–iti brahmoditäkñepaiù
sthänäd indraù pracälitaù
babhüva sambhränta-matiù
sa-vimänaù sa-takñakaù

When Lord Indra, along with his airplane and Takñaka, was suddenly
thrown from his position by these insulting words of the brähmaëas, he became
very disturbed.

23–taà patantaà vimänena
saha-takñakam ambarät
vilokyäìgirasaù präha
räjänaà taà båhaspatiù

Båhaspati, the son of Aìgirä Muni, seeing Indra falling from the sky in his
airplane along with Takñaka, approached King Janamejaya and spoke to him as
follows.

24–naiña tvayä manuñyendra
vadham arhati sarpa-räö
anena pétam amåtam
atha vä ajarämaraù

O King among men, it is not fitting that this king of snakes meet death at
your hands, for he has drunk the nectar of the immortal demigods.
Consequently he is not subject to the ordinary symptoms of old age and death.

32–paraà padaà vaiñëavam ämananti tad
yan neti netéty atad-utsisåkñavaù
visåjya daurätmyam ananya-sauhådä
hådopaguhyävasitaà samähitaiù

Those who desire to give up all that is not essentially real move
systematically, by negative discrimination of the extraneous, to the supreme
position of Lord Viñëu. Giving up petty materialism, they offer their love
exclusively to the Absolute Truth within their hearts and embrace that highest truth in fixed meditation.

33–ta etad adhigacchanti
viñëor yat paramaà padam
ahaà mameti daurjanyaà
na yeñäà deha-geha-jam

Such devotees come to understand the supreme transcendental situation of
the Personality of Godhead, Lord Viñëu, because they are no longer polluted by
the concepts of “I” and “my,” which are based on body and home.

40/41–çåëoti ya imaà sphoöaà
supta-çrotre ca çünya-dåk
yena väg vyajyate yasya
vyaktir äkäça ätmanaù
sva-dhämno brähmaëaù säkñäd
väcakaù paramätmanaù
sa sarva-mantropaniñad
veda-béjaà sanätanam

This oàkära, ultimately nonmaterial and imperceptible, is heard by the
Supersoul without His possessing material ears or any other material senses.
The entire expanse of Vedic sound is elaborated from oàkära, which appears
from the soul, within the sky of the heart. It is the direct designation of the
self-originating Absolute Truth, the Supersoul, and is the secret essence and
eternal seed of all Vedic hymns.

42–tasya hy äsaàs trayo varëä
a-kärädyä bhågüdvaha
dhäryante yais trayo bhävä
guëa-nämärtha-våttayaù

Oàkära exhibited the three original sounds of the alphabet—A, U and M.
These three, O most eminent descendant of Bhågu, sustain all the different
threefold aspects of material existence, including the three modes of nature, the
names of the Åg, Yajur and Säma Vedas, the goals known as the Bhür, Bhuvar
and Svar planetary systems, and the three functional platforms called waking
consciousness, sleep and deep sleep.

43–tato ‘kñara-samämnäyam
asåjad bhagavän ajaù
antasthoñma-svara-sparçahrasva-
dérghädi-lakñaëam

From that oàkära Lord Brahmä created all the sounds of the alphabet—the
vowels, consonants, semivowels, sibilants and others—distinguished by such
features as long and short measure.

47–kñéëäyuñaù kñéëa-sattvän
durmedhän vékñya kälataù
vedän brahmarñayo vyasyan
hådi-sthäcyuta-coditäù

Observing that people in general were diminished in their life span, strength
and intelligence by the influence of time, great sages took inspiration from the
Personality of Godhead sitting within their hearts and systematically divided
the Vedas.

50–åg-atharva-yajuù-sämnäà
räçér uddhåtya vargaçaù
catasraù saàhitäç cakre
mantrair maëi-gaëä iva

Çréla Vyäsadeva separated the mantras of the Åg, Atharva, Yajur and Säma
Vedas into four divisions, just as one sorts out a mixed collection of jewels into
piles. Thus he composed four distinct Vedic literatures.

52/53–pailäya saàhitäm ädyäà
bahvåcäkhyäà uväca ha
vaiçampäyana-saàjïäya
nigadäkhyaà yajur-gaëam
sämnäà jaiminaye präha
tathä chandoga-saàhitäm
atharväìgiraséà näma
sva-çiñyäya sumantave

Çréla Vyäsadeva taught the first saàhitä, the Åg Veda, to Paila and gave this
collection the name Bahvåca. To the sage Vaiçampäyana he spoke the collection
of Yajur mantras named Nigada. He taught the Säma Veda mantras, designated
as the Chandoga-saàhitä, to Jaimini, and he spoke the Atharva Veda to his dear
disciple Sumantu.

64/65–devaräta-sutaù so ‘pi
charditvä yajuñäà gaëam
tato gato ‘tha munayo
dadåçus tän yajur-gaëän
yajüàñi tittirä bhütvä
tal-lolupatayädaduù
taittiréyä iti yajuùçäkhä
äsan su-peçaläù

Yäjïavalkya, the son of Devaräta, then vomited the mantras of the Yajur
Veda and went away from there. The assembled disciples, looking greedily upon
these yajur hymns, assumed the form of partridges and picked them all up.
These divisions of the Yajur Veda therefore became known as the most
beautiful Taittiréya-saàhitä, the hymns collected by partridges [tittiräù].

72–atha ha bhagavaàs tava caraëa-nalina-yugalaà tri-bhuvana-gurubhir
abhivanditam aham ayäta-yäma-yajuñ-käma upasaräméti.

Therefore, my lord, I am prayerfully approaching your lotus feet, which are
honored by the spiritual masters of the three worlds, because I hope to receive
from you mantras of the Yajur Veda unknown to anyone else.

74–yajurbhir akaroc chäkhä
daça païca çatair vibhuù
jagåhur väjasanyas täù
käëva-mädhyandinädayaù

From these countless hundreds of mantras of the Yajur Veda, the powerful
sage compiled fifteen new branches of Vedic literature. These became known as
the Väjasaneyi-saàhitä because they were produced from the hairs of the
horse’s mane, and they were accepted in disciplic succession by the followers of
Käëva, Mädhyandina and other åñis.

 

கிருஷ்ணன் கதை அமுதம் -597-603..

597

சேஷன் — -சேஷத்வம் உள்ளவன் -அடியவர் இறைவனுக்கு பெருமை சேர்க்க தான் –
சேஷத்வம் சித்தி பயன்-தொண்டு புரிந்தால் தான் -உடலால் கைகளால் வாயால் -எப்படியாவது தொண்டு
மதிள் கட்டி பாசுரங்கள் அருளி திருமங்கை ஆழ்வார் –
இறை உள்ளில் ஒடுங்கே -உள்ளம் கொண்டு –
விக்ரகம் பிரதிஷ்டை செய்து அரசன்-
மூ உலகும் ஆளுவான் -கோவில் கட்டுபவன்
நன்கு நித்ய பூஜை ஏற்பாடு செய்பவன் சத்யா
மூன்றையும் செய்பவன் அவனை அடைகிறான்
-பக்தி இருப்பவன் பூஜிக்கிறான் -அது பக்தி  மேலும் வளர செய்யும் –
பூஜை செய்பவன் பூஜை செய்ய தூண்டுபவன் எனக்கு பிரியம்
28 அத்யாயம் -பரத்வம் -விளக்குகிறான் –
பற்றுதல் இன்றி -இறை அன்பர் சிறந்த பண்பை மட்டுமே பேச வேண்டும் –
கண்கள் அவன் பக்கம் தான் வைக்க வேண்டும் -மாயை உலகம் பிரகிருதி -மறைக்கும் நம் புத்தியை –
மனம் புத்தி விலக காரணம் பிரகிருதி -சூர்யனை மறைக்கும் மேகம் போல் –
கயிறு -பாம்பு பிரமிக்கிறோம் -இரண்டும் உண்மை -மருண்டு சொல்வது
தெளிவு இன்மை -உலகம் குற்றம் சொல்லாதே உன் பார்வையில் தான் -உத்தவருக்கு உபதேசிக்கிறார் கண்ணன் –
உலகம் படைத்தவன் அவன்-அவனில் வேறுபட்டது இல்லை -அனைத்திலும் வியாபித்து இருக்கிறான்
சர்வம் கல்மிதம் பிரம -அனைத்தையும் பார்த்து அவனை பார்க்க அறிந்து கொள் தத்வம் அஸி -ஸ்வேதகேது-
புகழ்வு இகழ்வு கவலை விட்டு அவன் ஒருவனே இலக்கு –
அனைத்தும் அறிவுடன் கூடியது அறிந்து கொள் –
அனுமானம் -குடம் அழிவது கொண்டு அனைத்தும்
ஆத்மா -உள்ளது சாஸ்திரம் கொண்டே
இறைவனை -ஆத்மா அனுபவம் ஒன்றால்-சாஸ்திரம் ஒன்றே பிரமாணம் –
சம்சாரம் பெரும் கடல் உண்மையாக என்னது -கேட்கிறார் உத்தவர் –
ஆத்மா நிர் குணம்-மறைக்கபடாதவர்
விறகில் நெருப்பு போல் –
ஆத்மா சம்சாரத்தில் -உடல் உடன் தொடர்பால் –
பவ சாகரம்-தேகதோடதா ஆத்மா உடையதா-எப்படி போக்குவது
கண்ணன் எளிய பதில் சொல்கிறார் –

598

வேதாந்த சாரம் பாகவதம்-பழ ரசம் போல் இன்பம் படலாம்
கிளி கொத்திய பழம்-11 -28   அத்யாயம் –
கர்மம் அடியாக பிறவி-இழந்து இழந்தோம் என்றைளவும் இன்றிகே –
சிறை பட்டு உடலே தான் என்ற பிரேமை –
தூக்கம் சோர்வு அனைத்தும் உடலுக்கு -ஆத்மாவையும் பாதிக்கும்
இது நாம் இல்லை என்ற எண்ணம்  வலுக்க –
பாபங்கள் போககர்மா செய்ய வேண்டும் -விவேக ஞானம் வளர்க்க வேண்டும் –
சம்சாரம் நம்மை சுத்தி தான் உள்ளது –
அவனுக்கு தொண்டன் ஞானமே ஆனந்தமே உருவானவன்
நினைக்க நினைக்க தான் கவலை பயம் சோகம் விலகும்
அவன் ரஷகன் உறுதி வர வேண்டும்
கர்மம் தொலைந்து பிறவி நீத்து –
கர்மம் தொலைக்க நித்ய வர்ண ஆஸ்ரம கர்மா செய்ய வேண்டும் –
நானே உடல் பிராணன் மனம் புலன்கள் -தெருள் இன்றி மருள் கொண்டு –
சொப்பனம் கண்டு பயந்து எழுந்து பயம் துக்கம் போனது போல் -நிம்மதி
உடலே ஆத்மா -நினைவு கனவு போல் -இறைவன் தொண்டன்நிஜ நினைவுக்கு வர வேண்டும் –
கனவில் ஆனந்தம் பட்டாலும் -பிரேமை தானே –
யதார்த்தம் உண்மை நிலைக்கு வர வேண்டும் –
சோகம் -ஹர்ஷம்-லோபம் உடலுடன் சம்பந்தம் என்று உணர வேண்டும் –
அறிவு சுடர் -கத்தி கோடரி கொண்டு -தீய செடி வெட்டி தள்ள வேண்டும்
ஞானம் நெருப்பால் போக்கி –
ஞானம் ஆச்சார்யா உபதேசத்தால் பெறுவோம் –
பொன்னால் சங்கிலி மோதிரம்-
மண்ணால் குடம் பொம்மை
அவனே உலகம் முழுவதும் -அனைத்தும் பிரமம் தானே
எதை பார்த்தாலும் அவனை பார்க்க வேண்டும் –
தோற்றும்-நம்பாதே-
ஆகாசம் -காற்று மேகம் -விமானம் -சம்பந்தம் இல்லையே
அது போல் பற்று இன்றி இருக்க வேண்டும்
பக்தன் இதை புரிந்து கொண்டு எதிலும் ஒட்டாமல் இருக்கிறான்
மனசில் அழுக்கு இன்றி -பக்தி தான் இதை செய்யும் –
பக்தன் சம்சாரத்தில் பிரகிருதி மண்டலத்தில் இருந்தாலும்
சூர்யன் உதித்து இருள் பனி போகும் போல்
முதலிலே இருந்தது சூர்யன் வந்ததும் அறிகிறோம்
ஆத்மா -பாபம் மேக மூட்டம் -குழப்பம் -நீங்கும் பக்தி ஒன்றாலே
யோகம் ஆசனம் பிராணாயாமம் செய்து என்னை அடைகிறார்கள்
பற்று அனைத்திலும் விட்டு அவன் மேல் பற்று வைத்து சம்சாரம் நீக்குகிறான்

599

கலி யுகத்தில் பாகவத புராணத்திலே கண்ணன் வசிக்கிறான்
11 -29 அத்யாயம் பார்க்கிறோம்
உபதேசம் இத்துடன் முடிகிறது
பத்ரி சென்று அழகனந்தா நீராடி முக்தி பெற சொல்கிறான் கண்ணன்
அடுத்து கண்ணன் தன்னுடை  ஜோதி செல்வது –
கண்ணில் மை தீட்டுவது போல்-கிணற்று தண்ணீர் தேத்தாம் கோட்டை போல்
மனசை -கலக்கம் தீர்க்க என்ன செய்ய வேண்டும் -சாரமான உபதேசம் –
கண்ணா உன்னை பார்க்க பார்க்க -தேவர்கள்-அவர்கள் கிரீடம் மணி ரத்னம் உன் ஸ்ரீ பாதத்தில் –
திருவடி சிகப்பு -என்ன காரணம்-ஸ்ரீ பாதம் சேவை நிறைய இடங்களில்
பாதுகா சகஸ்ரம்-மகாத்மயம் சொல்லும் –
இதில் காதல் வந்தவன் வேறு ஒன்றை நினைக்க மாட்டான் –
ஆறு எனக்கு நின் பதமே சரணாக தந்து ஒளிந்தாய்
என்குற்றேனும் அல்லேன்
உலகம் அளந்த பொண்ணாடி
செற்றாமரை அடி -பொற்றாமரை அடி
லோக விக்ராந்த சரணவ் –
கெட்டியாக பிடிக்கும் பாக்கியம் கிட்ட வேண்டும் –
குரங்குகள் அணில்கள் பெற்றனவே –
உன் மதம் எது -சொல்லி விட்டு போ –
ஸ்ரத்தையால் -கடைபிடித்தால் வெல்லலாம் –
ஹந்த -கந்த -ரிஷிகள் மூலம் சொன்னாலும் மயக்கம் போகவில்லையே
கயிறு போட்டு தூகுகிறான்
இரண்டு கருத்து தான்
செயலை அவன் இடம் சமர்பித்து செய் –
அவனே செலுத்துகிறான்
காயேன் வாச-சகலம் நாராயணா  யேது சமர்ப்பயாமி
ஆட்டுவிக்கிறான்
நாம் கருவி
புண்ய தேசம் யாத்ரை -கண்ணன்  கதை கேட்டு
உத்சவம் செய்து -இறை அன்பர் சேர்க்கை –
இதி சர்வாணி பூதானி-எல்லா வற்றிலும் என்னை பார் அனைத்திலும் என்னை பார்
யோமாம் பச்யதி -என்னை எல்லா வற்றிலும் -எல்லாமும் நானே சம தாசன்
கர்மம் விடாமல் செய்து இந்த பலன் கிட்டும் –
இரண்டே கருத்து தான் உஜ்ஜீவிக்க வழி
இதை உபதேசிப்பவன் அனுஷ்டிப்பவன் எனக்கு பிரியமானவன் –
ரகஸ்யமான கருத்து -நாஸ்திகன் நேர்மை இல்லாதவன் பக்தி பணிவு இல்லாதவனுக்கு சொல்லாதே –
பக்தாஞ்சலி உத்தவர் -பேசுகிறார்
திருவடிகளை தலை கொண்டு தீண்டி
மோகம் போனது -சூர்யன் இருட்டை போக்குவது போல்
அச்சுத பானு -தெளிவு அடைந்தேன் –
பத்ரிகாச்ரமம் சென்று உன்னை த்யாநிப்பேன் என்கிறார் –
600

கீதை -பக்தனுக்கு சொல்பவன் என்னையே அடைகிறான் –
சரம ஸ்லோகம் -அனைத்தும் விட்டு என்னையே அணைத்து தர்மமாக பற்று –
சோகம் போக்குகிறான்-பாபம் நீக்கி -வெளியேற வழி கூறுகிறான்
கண்ணன் உபதேசம் கீதையில்
பாகவதம் அவன் செஷ்டிதம் சொல்லும்
உத்தவர் உபதேசம் பார்த்தோம் -பக்தி சாஸ்திரம் –
சாரம்-எல்லார் இடத்திலும் என்னை பார்க்க கற்றுக் கொள் யோகி
அனைத்துக்கும் உள் நான் ஆட்டுவிப்பவன் நான் –
அனைத்தும் அவன் இடம்சமர்ப்பித்து உஜ்ஜீவிகலாம் –
மூன்று வித த்யாகம்-
உத்தவர் தெளிந்தார் -நமோஸ்துதே -சரணாம் போஜே –
ஆசை விட்டு -நீ சொன்ன இடத்துக்கு சென்று
சுவாமி உடையவர் -கேள்வி கேட்காமல் நீங்காத பக்தி மட்டும் அருள்
எங்கு இருந்தாலும் -உள்ளதோடு நீ இருக்க வேண்டும்
அருள் பக்தனுக்கு உண்டு
பக்தனுக்குள் இருக்க ஆசை -தவிப்பு அவனுக்கு
நீண்ட உபதேசம் முடித்து
பத்ரிகாச்ரமம் சென்று -அங்கேயே நித்யம் வாசம் செய்கிறான் கண்ணன் –
ஆசை நீக்கி -கங்கை அலகனந்தா-ரம்மியகாட்சி –
தவ திருகோலம்-
அங்கு சென்று த்யானிக்க அருளுகிறான் –
தழுதழுத குரலுடன்வலம் வந்து திருவடியில் சிரம் வைத்து –
கொக்குவாயும் படு கண்ணியம் போல் -பரதன்-சித்ரா கூடம்
விபீஷணன் கடல் கரையில் போல் -இது தான் பேர் இன்பம்
நின் செம் பா பாத பறபு  என் தலை மேல் ஓலை -ஆழ்வார் போல் –
அறிவாகிய அமுதம் கேட்டோம் -ஞான அமிர்தம் -பக்தி பாற் கடலை கடைந்து –
ஆழ்ந்த பக்தி காதல் பண்ணி பண்ணி கேட்டோம் –
பரிஷித் ஆவல் இன்னம்-30 அத்யாயம் -மேல்கொண்டு த்வாரகை என்ன ஆனது
கண்ணன் திருமேனி என்ன செய்தான் –
யது குலம் விச்வமித்ரர் சாபம் உலக்கை
கோரை புல்
இரும்பு வேடன் கதை பார்த்தோம் –
இறுதி பகுதி கேட்க ஆசை -சுதர்ம ராஜ சபை கண்ணன் இருக்க
துர் நிமித்தம் -யாதவர்கள் புறப்பட்டு -சரஸ்வதி நதி ஓடும் பிரவாஸ ஷேத்ரம் போவோம் –
ஆணை இட்டான் -அனைவரும் பிரவாஸ ஷேத்ரம் போக -மேலே பார்ப்போம் –
6o1

602

சூட்டு நன் மாலைகள் -திரு விருத்தம் -ஆராதனம் செய்து கொண்டு இருக்கும் பொழுது தூபம் –
புகை மண்டலம்-கண்ணன் திரு அவதாரம் செஷ்டிதம் எல்லாம் -முடித்து திரும்பினான் –
தூபம் அப்பொழுதும் காட்டி கொண்டு இருக்க -காலம் தத்வம் அங்கு இல்லையே -கொலோசாச்சாதே அங்கு –
அன்புடன் பூஜை -திரு உள்ளத்தில் சங்கல்பித்து கொண்டு –
பிரவாஸ தீர்த்தம் -திரு குளம் -பாதி சயன நிலை -ஸ்ரீ வத்சம் திரு மருவுடன் –
பொன் சரிகை மேய்ந்த பட்டாடை தரித்து -மந்தகாச திரு அதரம் -திரு குழல்-கருத்த –
புண்டரீக தாமரை கண்கள்/மகர குண்டலங்கள் -இருபால் ஆட -இருவராய் வந்தார் –
அவரை நாம் தேவர் என்று அஞ்சினோம் -கண்டவாற்றால் தேவதேவன் –
தன்னுடை சோதிக்கு எழுந்து அருளும் பொழுது யாரும் கூட இல்லையே
சராசரங்கள் அனைத்தையும் நல பாலுக்கு உய்த்தனன் ஸ்ரீ ராம பிரான் –
வலது திருவடி மடித்து -இரண்டு திருவடி -மேல் போட்டு கொண்டு –
ரிஷிகள் சாபம் -மரம் பின் இருந்து பார்த்து -பாதம் பார்த்து மான் முகம் போல் கண்ணில் பட –
ஜரன் வேடன்-அம்பின் நுனியில் இரும்பு துண்டு -மீன்-செம்படவன்-வேடன் -மூலம் வந்தது –
இடது திருபாதம் கட்டை விரலில் பட -புருஷோத்தமன்-பயந்து ஓடி வர
மன்னிப்பு கேட்கிறான் -அஞ்ஞானம் இருள் விலகும் யாதவ அச்சுத பானு -அஸ்தமிக்க செய்தேனே -என்ன பாப செயல் –
சிஷி தண்டனை கொடு -சிஷ்யனாக ஏற்று கொள் –
கணன் பேச -கவலை படாதே -என் விருப்பம் படி நடந்தாய் சொர்க்கம் கிட்டும் –
இச்சை படி சரீரம் எடுத்து கொள்ளும் கண்ணன் -பிரதட்ஷினம் செய்து பொன் மாயா விமானம் ஏறி
சொர்க்கம் சென்றான்
தாருகன் -தேரோட்டி -வர -துளசி வாசனை -கண்டு –
பரிஷித் -இடம் -த்வாரகையில் யாரும் இருக்க வேண்டாம் –
பொன்மயமான திரு தேர் கருட கோடி உடன்
ஆழி எழ -ஜய ஜெய சங்கம் நாதத்துடன் –
தாரகன் இடம் உபதேசிக்கிறான் கண்ணன் –
பந்துகள் அனைவரும் த்வாரகை இருக்க வேண்டாம் சமுத்ரம் விழுங்கும்
இந்திர பிரஸ்தம் போகட்டும் -அர்ஜுனன் காப்பான் என்றான் –
தாருகன் விடை பெற்று போக -ஏகாந்தமாக -தன்னுடைஜோதிக்கு எழுந்து அருள –

603-

ஏஷ நாராயண ஸ்ரீ மான் -பகலோலக்கம் -ஸ்ரீ வைகுண்டத்தில் -எண்ணிறைந்த நித்யர் முக்தர் சூழ்ந்து இருக்க
ஸ்ரீ தேவிமாருடன் -அவனே ஸ்ரீ யபதி -நம் போன்றவர் உஜ்ஜீவிக்க பக்தி உபதேசிக்க -இங்கு வந்து
திருப்பாற்கடல் சயனம் -மதுரையில் அவதரித்து
பிறந்தவாறும் வளர்ந்தவாரும் -உபதேசித்தும் –
11 -31 அத்யாயம் உள்ளோம் –
பிரமன்  சரஸ்வதி ருத்ரன் பார்வதி இந்த்ரன் ரதி தேவி கூட -தேர்கள் கூட்டம் –
ஸ்ரீ வைகுண்டம் திரும்புவதை பார்க்க -வாய் விட்டு பாடி ஆட –
சொலி பாடி -அரங்கன் முடியம் சேறு சென்னிக்கு அணிவனே
பூ மாரி பொழிய –
தன்னுடைய பெருமையே நினைத்து பார்க்கிறான் கண்ணன் –
ஸ்வ செஷிடிதம் -மே திவ்யம் –
முனியே நான்முகனே முக்கண் அப்பா-இனி உன்னை போகல ஒட்டேன் -ஆழ்வார்
பொல்லா கனி வாய் தாமரை கண்ணன் –
திருமேனி -ஸ்ரீ ராமன் ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் -உடனே திரும்ப -அப்ராக்ருத திரு மேனி –
பூத உடல் இல்லை திவ்ய மங்கள பஞ்ச சக்தியால் ஆன திரு மேனி –
பூமியில் இருப்போர் வருந்த ஆகாசத்தில் இருப்போர் மகிழ
கீதை பாகவதம் என்றுமே உண்டே
துந்துபி முழங்க -ஸ்ரீ தபஸ் அனைத்தும் பின்னே போக –
கலி பிறந்ததால் –
மின்னல் வெட்டினது போல் திரும்பி போக –
கை தேர்ந்த நாட்டிய நடிகன் போல் திரும்ப –
பரிஷித் உனக்கு உயிர்/வைதிகன் பிள்ளைகள்/ஆச்சார்யர் சாந்தீபன் பிள்ளை
திரு மேனி வைக்காமல் போக -சரீரம் அஸ்தரம் உணர்த்த
சரித்ரம் நினைப்பவர் படிக்கிறவர் -பலன் சொல்கிறார்
சாதி கிட்டும் -பின்பு அவன் திருவடி கிட்டும் –
தாருகன் திரும்பி சொல்ல -துவாரைகையே சோகம்
தேவகி ரோகினி அனைவரும் -அர்ஜுனன் மிகுந்த சோகம்
வஜ்ரன் -இந்திர ப்ரச்னத்தில் பட்டம் கட்டி வைத்தான் –
கண்ணன் இல்லாத உலகம் வேண்டாம் -தருமனும் அர்ஜுனனும் பரிஷித் பட்டம் கட்டி போக
சரித்ரம் கேட்பவன் பரம பக்தன் ஆவான் –

11/28/29/30/31

28–

14–yathä hy apratibuddhasya
prasväpo bahv-anartha-bhåt
sa eva pratibuddhasya
na vai mohäya kalpate

Although while dreaming a person experiences many undesirable things,
upon awakening he is no longer confused by the dream experiences

18–jïänaà viveko nigamas tapaç ca
pratyakñam aitihyam athänumänam
ädy-antayor asya yad eva kevalaà
kälaç ca hetuç ca tad eva madhye

Real spiritual knowledge is based on the discrimination of spirit from matter,
and it is cultivated by scriptural evidence, austerity, direct perception, reception
of the Puräëas’ historical narrations, and logical inference. The Absolute
Truth, which alone was present before the creation of the universe and which
alone will remain after its destruction, is also the time factor and the ultimate
cause. Even in the middle stage of this creation’s existence, the Absolute Truth
alone is the actual reality.

25–samähitaiù kaù karaëair guëätmabhir
guëo bhaven mat-suvivikta-dhämnaù
vikñipyamäëair uta kià nu düñaëaà
ghanair upetair vigatai raveù kim

For one who has properly realized My personal identity as the Supreme
Godhead, what credit is there if his senses—mere products of the material
modes—are perfectly concentrated in meditation? And on the other hand, what
blame is incurred if his senses happen to become agitated? Indeed, what does it
mean to the sun if the clouds come and go?4–yathä hi bhänor udayo nå-cakñuñäà
tamo nihanyän na tu sad vidhatte
evaà samékñä nipuëä saté me
hanyät tamisraà puruñasya buddheù

When the sun rises it destroys the darkness covering men’s eyes, but it does
not create the objects they then see before them, which in fact were existing all
along. Similarly, potent and factual realization of Me will destroy the darkness
covering a person’s true consciousness.

35–eña svayaà-jyotir ajo ‘prameyo
mahänubhütiù sakalänubhütiù
eko ‘dvitéyo vacasäà viräme
yeneñitä väg-asavaç caranti

The Supreme Lord is self-luminous, unborn and immeasurable. He is pure
transcendental consciousness and perceives everything. One without a second,
He is realized only after ordinary words cease. By Him the power of speech and
the life airs are set into motion.

29

12–mäm eva sarva-bhüteñu
bahir antar apävåtam
ékñetätmani cätmänaà
yathä kham amaläçayaù

With a pure heart one should see Me, the Supreme Soul within all beings
and also within oneself, to be both unblemished by anything material and also
present everywhere, both externally and internally, just like the omnipresent

17–yävat sarveñu bhüteñu
mad-bhävo nopajäyate
tävad evam upäséta
väì-manaù-käya-våttibhiù

Until one has fully developed the ability to see Me within all living beings,
one must continue to worship Me by this process with the activities of his
speech, mind and body.

18–sarvaà brahmätmakaà tasya
vidyayätma-manéñayä
paripaçyann uparamet
sarvato muita-saàçayaù

By such transcendental knowledge of the all-pervading Personality of
Godhead, one is able to see the Absolute Truth everywhere. Freed thus from all
doubts, one gives up fruitive activities.

34–martyo yadä tyakta-samasta-karmä
niveditätmä vicikérñito me
tadämåtatvaà pratipadyamäno
mayätma-bhüyäya ca kalpate vai

martyaù—a mortal; yadä—when; tyakta—having given up; samasta—all;
karmä—his fruitive activities; nivedita-ätmä—having offered his very self;
vicikérñitaù—desirous of doing something special; me—for Me; tadä—at that
time; amåtatvam—immortality; pratipadyamänaù—in the process of attaining;
mayä—with Me; ätma-bhüyäya—for equal opulence; ca—also; kalpate—he
becomes qualified; vai—indeed.

A person who gives up all fruitive activities and offers himself entirely unto
Me, eagerly desiring to render service unto Me, achieves liberation from birth
and death and is promoted to the status of sharing My own opulences.

40–namo ‘stu te mahä-yogin
prapannam anuçädhi mäm
yathä tvac-caraëämbhoje
ratiù syäd anapäyiné

namaù astu—let me offer my obeisances; te—unto You; mahä-yogin—O
greatest of mystics; prapannam—who am surrendered; anuçädhi—please
instruct; mäm—me; yathä—how; tvat—Your; caraëa-ambhoje—at the lotus
feet; ratiù—transcendental attraction; syät—may be; anapäyiné—undeviating.

Obeisances unto You, O greatest of yogés. Please instruct me, who am
surrendered unto You, how I may have undeviating attachment to Your lotus
feet.

41/42/43/44–çré-bhagavän uväca
gacchoddhava mayädiñöo
badary-äkhyaà mamäçramam
tatra mat-päda-térthode
snänopasparçanaiù çuciù
ékñayälakanandäyä
vidhütäçeña-kalmañaù
vasäno valkaläny aìga
vanya-bhuk sukha-niùspåhaù
titikñur dvandva-mäträëäà
suçélaù saàyatendriyaù
çäntaù samähita-dhiyä
jïäna-vijïäna-saàyutaù
matto ‘nuçikñitaà yat te
viviktam anubhävayan
mayy äveçita-väk-citto
mad-dharma-nirato bhava
ativrajya gatés tisro
mäm eñyasi tataù param

çré-bhagavän uväca—the Supreme Personality of Godhead said; gaccha—please
go; uddhava—O Uddhava; mayä—by Me; ädiñöaù—ordered;
badaré-äkhyam—named Badarikä; mama—My; äçramam—to the hermitage;
tatra—there; mat-päda—emanating from My feet; tértha—of the holy places;
ude—in the water; snäna—by bathing; upasparçanaiù—and by touching for
purification; çuciù—cleansed; ékñayä—by glancing; alakanandäyäù—upon the
river Gaìgä; vidhüta—cleansed; açeña—of all; kalmañaù—sinful reactions;
vasänaù—wearing; valkaläni—bark; aìga—My dear Uddhava; vanya—fruits,
nuts, roots, etc., of the forest; bhuk—eating; sukha—happy; niùspåhaù—and
free from desire; titikñuù—tolerant; dvandva-mäträëäm—of all dualities;
su-çélaù—exhibiting saintly character; saàyata-indriyaù—with controlled
senses; çäntaù—peaceful; samähita—perfectly concentrated; dhiyä—with
intelligence; jïäna-with knowledge; vijïäna—and realization;
saàyutaù—endowed; mattaù—from Me; anuçikñitam—learned; yat—that
which; te—by you; viviktam—ascertained with discrimination;
anubhävayan—thoroughly meditating upon; mayi—in Me; äveçita—absorbed;
väk—your words; cittaù—and mind; mat-dharma—My transcendental
qualities; nirataù—constantly endeavoring to realize; bhava—be thus situated;
ativrajya—crossing beyond; gatéù—the destinations of material nature;
tisraù—three; mäm—unto Me; eñyasi—you will come; tataù
param—thereafter.

The Supreme Personality of Godhead said: My dear Uddhava, take My
order and go to My äçrama called Badarikä. Purify yourself by both touching
and also bathing in the holy waters there, which have emanated from My lotus
feet. Rid yourself of all sinful reactions with the sight of the sacred Alakanandä
River. Dress yourself in bark and eat whatever is naturally available in the

forest. Thus you should remain content and free from desire, tolerant of all
dualities, good-natured, self-controlled, peaceful and endowed with
transcendental knowledge and realization. With fixed attention, meditate
constantly upon these instructions I have imparted to you and assimilate their
essence. Fix your words and thoughts upon Me, and always endeavor to increase
your realization of My transcendental qualities. In this way you will cross
beyond the destinations of the three modes of nature and finally come back to
Me.

47–tatas tam antar hådi sanniveçya
gato mahä-bhägavato viçäläm
yathopadiñöäà jagad-eka-bandhunä
tapaù samästhäya harer agäd gatim

tataù—then; tam—Him; antaù—within; hådi—his mind; sanniveçya—placing;
gataù—going; mahä-bhägavataù—the great devotee; viçäläm—to
Badarikäçrama; yathä—as; upadiñöäm—described; jagat—of the universe;
eka—by the only; bandhunä—friend; tapaù—austerities;
samästhäya—properly executing; hareù—of the Supreme Lord; agät—he
attained; gatim—the destination.

Thereupon, placing the Lord deeply within his heart, the great devotee
Uddhava went to Badarikäçrama. By engaging there in austerities, he attained
to the Lord’s personal abode, which had been described to him by the only
friend of the universe, Lord Kåñëa Himself

49–bhava-bhayam apahantuà jïäna-vijïäna-säraà
nigama-kåd upajahre bhåìga-vad veda-säram
amåtam udadhitaç cäpäyayad bhåtya-vargän
puruñam åñabham ädyaà kåñëa-saàjïaà nato ‘smi

bhava—of material life; bhayam—the fear; apahantum—in order to take away;
jïäna-vijïäna—of knowledge and self-realization; säram—the essence;
nigama—of the Vedas; kåt—the author; upajahre—delivered; bhåìga-vat—like
a bee; veda-säram—the essential meaning of the Vedas; amåtam—the nectar;
udadhitaù—from the ocean; ca—and; apäyayat—made to drink;
bhåtya-vargän—His many devotees; puruñam—to the Supreme Personality of
Godhead; åñabham—the greatest; ädyam—the first of all beings;
kåñëa-saàjïam—named Lord Kåñëa; nataù—bowed down; asmi—I am.

I offer my obeisances to that Supreme Personality of Godhead, the original
and greatest of all beings, Lord Çré Kåñëa. He is the author of the Vedas, and
just to destroy His devotees’ fear of material existence, like a bee He has
collected this nectarean essence of all knowledge and self-realization. Thus He
has awarded to His many devotees this nectar from the ocean of bliss, and by
His mercy they have drunk it.

11-30

13–mahä-pänäbhimattänäà
véräëäà dåpta-cetasäm
kåñëa-mäyä-vimüòhänäà
saìgharñaù su-mahän abhüt

The heroes of the Yadu dynasty became intoxicated from their extravagant
drinking and began to feel arrogant. When they were thus bewildered by the
personal potency of Lord Kåñëa, a terrible quarrel arose among them.27–räma-niryäëam älokya
bhagavän devaké-sutaù
niñasäda dharopasthe
tuñëém äsädya pippalamräma-niryäëam—the departure of Lord Balaräma; älokya—observing;
bhagavän—the Supreme Lord; devaké-sutaù—the son of Devaké; niñasäda—sat
down; dharä-upasthe—on the lap of the earth; tuñëém—silently;
äsädya—finding; pippalam—a pippala tree
Lord Kåñëa, the son of Devaké, having seen the departure of Lord Räma, sat
down silently on the ground under a nearby pippala tree.8/29/30/31/32–bibhrac catur-bhujaà rüpaà
bhräyiñëu prabhayä svayä
diço vitimiräù kurvan
vidhüma iva pävakaù
çrévatsäìkaà ghana-çyämaà
tapta-häöaka-varcasam
kauçeyämbara-yugmena
parivétaà su-maìgalam
sundara-smita-vakträbjaà
néla-kuntala-maëòitam
puëòarékäbhirämäkñaà
sphuran makara-kuëòalam
kaöi-sütra-brahma-sütrakiréöa-
kaöakäìgadaiù
hära-nüpura-mudräbhiù
kaustubhena viräjitam
vana-mälä-parétäìgaà
mürtimadbhir nijäyudhaiù
kåtvorau dakñiëe pädam
äsénaà paìkajäruëam

bibhrat—bearing; catuù-bhujam—with four arms; rüpam—His form;
bhräjiñëu—brilliant; prabhayä—with its effulgence; svayä—own; diçaù—all
the directions; vitimiräù—devoid of darkness; kurvan—making;
vidhümaù—without smoke; iva—as; pävakaù—a fire; çrévatsa-aìkam—with
the mark of Çrévatsa; ghana-çyämam—dark blue like the clouds;
tapta—molten; häöaka—like gold; varcasam—His glowing effulgence;
kauçeya—of silk; ambara—of garments; yugmena—a pair; parivétam—wearing;
su-maìgalam—all-auspicious; sundara—beautiful; smita—with smiling;
vaktra—His face; abjam—like a lotus; néla—blue; kuntala—with locks of hair;
maëòitam—(His head) adorned; puëòaréka—lotus; abhiräma—charming;
akñam—eyes; sphurat—trembling; makara—shaped like sharks;
kuëòalam—His earrings; kati-sütra—with belt; brahma-sütra—sacred thread;
kiréöa—helmet; kaöaka—bracelets; aìgadaiù—and arm ornaments; hära—with
necklaces; nüpura—ankle bells; mudräbhiù—and His royal symbols;
kaustubhena—with the Kaustubha gem; viräjitam—splendid; vana-mälä—by a
flower garland; paréta—encircled; aìgam—His limbs;
mürti-madbhiù—personified; nija—His own; äyudhaiù—and by the weapons;
kåtvä—placing; urau—on His thigh; dakñiëe—right; pädam—His foot;
äsénam—sitting; paìkaja—like a lotus; aruëam—reddish.

The Lord was exhibiting His brilliantly effulgent four-armed form, the
radiance of which, just like a smokeless fire, dissipated the darkness in all
directions. His complexion was the color of a dark blue cloud and His
effulgence the color of molten gold, and His all-auspicious form bore the mark
of Çrévatsa. A beautiful smile graced His lotus face, locks of dark blue hair
adorned His head, His lotus eyes were very attractive, and His shark-shaped
earrings glittered. He wore a pair of silken garments, an ornamental belt, the
sacred thread, bracelets and arm ornaments, along with a helmet, the Kaustubha
jewel, necklaces, anklets and other royal emblems. Encircling His body were
flower garlands and His personal weapons in their embodied forms. As He sat
He held His left foot, with its lotus-red sole, upon His right thigh.5–ajänatä kåtam idaà
päpena madhusüdana
kñantum arhasi päpasya
uttamaùçloka me ‘nagha

ajänatä—who was acting without knowledge; kåtam—has been done;
idam—this; päpena—by a sinful person; madhusüdana—O Madhusüdana;
kñantum arhasi—please forgive; päpasya—of the sinful person;
uttamaù-çloka—O glorious Lord; me—my; anagha—O sinless one.

Jarä said: O Lord Madhusüdana, I am a most sinful person. I have committed
this act out of ignorance. O purest Lord, O Uttamaùçloka, please forgive this
sinner.8–yasyätma-yoga-racitaà na vidur viriïco
rudrädayo ‘sya tanayäù patayo giräà ye
tvan-mäyayä pihita-dåñöaya etad aïjaù
kià tasya te vayam asad-gatayo gåëémaù

yasya—whose; ätma-yoga—by the personal mystic power; racitam—produced;
na vidaù—they do not understand; viriïcaù—Lord Brahmä;
rudra-ädayaù—Çiva and others; asya—his; tanayäù—sons; patayaù—masters;
giräm—of the words of the Vedas; ye—who are; tvat-mäyayä—by Your illusory
potency; pihita—covered; dåñöayaù—whose vision; etat—of this;
aïjaù—directly; kim—what; tasya—of Him; te—of You; vayam—we;
asat—impure; gatayaù—whose birth; gåëémaù—shall say.

Neither Brahmä nor his sons, headed by Rudra, nor any of the great sages
who are masters of the Vedic mantras can understand the function of Your
mystic power. Because Your illusory potency has covered their sight, they
remain ignorant of how Your mystic power works. Therefore, what can I, such
a low-born person, possibly say?

45–tam anvagacchan divyäni
viñëu-praharaëäni ca
tenäti-vismitätmänaà
sütam äha janärdanaù

tam—that chariot; anvagacchan—they followed; divyäni—divine; viñëu—of
Lord Viñëu; praharaëäni—the weapons; ca—and; tena—by that occurrence;
ati-vismita—astonished; ätmänam—his mind; sütam—to the driver;

äha—spoke; janärdanaù—Lord Çré Kåñëa.

All the divine weapons of Viñëu rose up and followed the chariot. The Lord,
Janärdana, then spoke to His chariot driver, who was most astonished to see all
this.

50–ity uktas taà parikramya
namaskåtya punaù punaù
tat-pädau çérñëy upädhäya
durmanäù prayayau purém

iti—thus; uktaù—spoken to; tam—Him; parikramya—circumambulating;
namaù-kåtya—offering obeisances; punaù punaù—again and again;
tat-pädau—His lotus feet; çérñëi—upon his head; upädhäya—placing;
durmanäù—unhappy in his mind; prayayau—he went; purém—to the city.

Thus ordered, Däruka circumambulated the Lord and offered obeisances to
Him again and again. He placed Lord Kåñëa’s lotus feet upon his head and then
with a sad heart went back to the city.

31-

1–çré-çuka uväca
atha taträgamad brahmä
bhavänyä ca samaà bhavaù
mahendra-pramukhä devä
munayaù sa-prajeçvaräù

Çukadeva Gosvämé said: Then Lord Brahmä arrived at Prabhäsa along with
Lord Çiva and his consort, the sages, the Prajäpatis and all the demigods, headed
by Indra.

2/3–pitaraù siddha-gandharvä
vidyädhara-mahoragäù
cäraëä yakña-rakñäàsi
kinnaräpsaraso dvijäù
drañöu-kämä bhagavato
niryäëaà paramotsukäù
gäyantaç ca gåëantaç ca
çaureù karmäëi janma ca

The forefathers, Siddhas, Gandharvas, Vidyädharas and great serpents also
came, along with the Cäraëas, Yakñas, Räkñasas, Kinnaras, Apsaräs and
relatives of Garuòa, greatly eager to witness the departure of the Supreme
Personality of Godhead. As they were coming, all these personalities variously
chanted and glorified the birth and activities of Lord Çauri [Kåñëa].

6–lokäbhirämäà sva-tanuà
dhäraëä-dhyäna-maìgalam
yoga-dhäraëayägneyyädagdhvä
dhämäviçat svakam

loka—to all the worlds; abhirämäm—most attractive; sva-tanum—His own
transcendental body; dhäraëä—of all trance; dhyäna—and meditation;
maìgalam—the auspicious object; yoga-dhäraëayä—by mystic trance;
ägneyyä—focused on fire; adagdhvä—without burning; dhäma—the abode;
äviçat—He entered; svakam—His own.

Without employing the mystic ägneyé meditation to burn up His
transcendental body, which is the all-attractive resting place of all the worlds
and the object of all contemplation and meditation, Lord Kåñëa entered into His
own abode.

9–saudämanyä yathäkläçe
yäntyä hitväbhra-maëòalam
gatir na lakñyate martyais
tathä kåñëasya daivataiù

saudämanyäù—of lightning; yathä—just as; äkäçe—in the sky;
yäntyäù—which is traveling; hitvä—having left; abhra-maëòalam—the clouds;
gatiù—the movement; na lakñyate—cannot be ascertained; martyaiù—by
mortals; tathä—similarly; kåñëasya—of Lord Kåñëa; daivataiù—by the
demigods.

Just as ordinary men cannot ascertain the path of a lightning bolt as it leaves
a cloud, the demigods could not trace out the movements of Lord Kåñëa as He
returned to His abode.

11–räjan parasya tanu-bhåj-jananäpyayehä
mäyä-viòambanam avehi yathä naöasya
såñövätmanedam anuviçya vihåtya cänte
saàhåtya cätma-mahinoparataù sa äste

My dear King, you should understand that the Supreme Lord’s appearance
and disappearance, which resemble those of embodied conditioned souls, are
actually a show enacted by His illusory energy, just like the performance of an
actor. After creating this universe He enters into it, plays within it for some
time, and at last winds it up. Then the Lord remains situated in His own
transcendental glory, having ceased from the functions of cosmic manifestation.

12–martyena yo guru-sutaà yama-loka-nétaà
tväà cänayac charaëa-daù paramästra-dagdham
jigye ‘ntakäntakam apéçam asäv anéçaù
kià svävane svar anayan mågayuà sa-deham

Lord Kåñëa brought the son of His guru back from the planet of the lord of
death in the boy’s selfsame body, and as the ultimate giver of protection He
saved you also when you were burned by the brahmästra of Açvatthämä. He
conquered in battle even Lord Çiva, who deals death to the agents of death, and
He sent the hunter Jarä directly to Vaikuëöha in his human body. How could
such a personality be unable to protect His own Self?

13–tathäpy açeña-sthiti-sambhaväpyayeñv
ananya-hetur yad açeña-çakti-dhåk
naicchat praëetuà vapur atra çeñitaà
martyena kià sva-stha-gatià pradarçayan

Although Lord Kåñëa, being the possessor of infinite powers, is the only
cause of the creation, maintenance and destruction of innumerable living
beings, He simply did not desire to keep His body in this world any longer.
Thus He revealed the destination of those fixed in the self and demonstrated
that this mortal world is of no intrinsic value.

14–ya etäà prätar utthäya
kåñëasya padavéà paräm
prayataù kértayed bhaktyä
täm eväpnoty anuttamäm

Anyone who regularly rises early in the morning and carefully chants with
devotion the glories of Lord Çré Kåñëa’s transcendental disappearance and His
return to His own abode will certainly achieve that same supreme destination.

18–devaké rohiëé caiva
vasudevas tathä sutau
kåñëa-rämäv apaçyantaù
çokärtä vijahuù småtim

When Devaké, Rohiëé and Vasudeva could not find their sons, Kåñëa and
Räma, they lost consciousness out of anguish.

19–präëäàç ca vijahus tatra
bhagavad-virahäturäù
upaguhya patéàs täta
citäm äruruhuù striyaù

Tormented by separation from the Lord, His parents gave up their lives at
that very spot. My dear Parékñit, the wives of the Yädavas then climbed onto
the funeral pyres, embracing their dead husbands.

20–räma-patnyaç ca tad-deham
upaguhyägnim äviçan
vasudeva-patnyas tad-gätraà
pradyumnädén hareù snuñäù
kåñëa-patnyo ‘viçann agnià
rukmiëy-ädyäs tad-ätmikäù

The wives of Lord Balaräma also entered the fire and embraced His body,
and Vasudeva’s wives entered his fire and embraced his body. The
daughters-in-law of Lord Hari entered the funeral fires of their respective
husbands, headed by Pradyumna. And Rukmiëé and the other wives of Lord
Kåñëa—whose hearts were completely absorbed in Him—entered His fire.

21–arjunaù preyasaù sakhyuù
kåñëasya virahäturaù
ätmänaà säntvayäm äsa
kåñëa-gétaiù sad-uktibhiù

Arjuna felt great distress over separation from Lord Kåñëa, his dearmost
friend. But he consoled himself by remembering the transcendental words the
Lord had sung to him.

22–bandhünäà nañöa-goträëäm
arjunaù sämparäyikam
hatänäà kärayäm äsa
yathä-vad anupürvaçaù

Arjuna then saw to it that the funeral rites were properly carried out for the
dead, who had no remaining male family members. He executed the required
ceremonies for each of the Yadus, one after another.

23–dvärakäà hariëä tyaktäà
samudro ‘plävayat kñaëät
varjayitvä mahä-räja
çrémad-bhagavad-älayam

dvärakäm—Dvärakä; hariëä—by Lord Hari; tyaktäm—abandoned;
samudraù—the ocean; aplävayat—overflooded; kñaëät—immediately;
varjayitvä—except for; mahä-räja—O King; çrémat-bhagavat—of the Supreme
Personality of Godhead; älayam—the residence.

As soon as Dvärakä was abandoned by the Supreme Personality of Godhead,
the ocean flooded it on all sides, O King, sparing only His palace

24–

nityaà sannihitas tatra
bhagavän madhusüdanaù
småtyäçeñäçubha-haraà
sarva-maìgala-maìgalam

nityam—eternally; sannihitaù—present; tatra—there; bhagavän—the Supreme
Personality of Godhead; madhusüdanaù—Madhusüdana; småtyä—by
remembrance; açeña-açubha—of everything inauspicious; haram—which takes
away; sarva-maìgala—of all auspicious things; maìgalam—the most
auspicious.

Lord Madhusüdana, the Supreme Personality of Godhead, is eternally
present in Dvärakä. It is the most auspicious of all auspicious places, and merely

remembering it destroys all contamination.

25–stré-bäla-våddhän ädäya
hata-çeñän dhanaïjayaù
indraprasthaà samäveçya
vajraà taträbhyañecayat

Arjuna took the survivors of the Yadu dynasty—the women, children and
old men—to Indraprastha, where he installed Vajra as ruler of the Yadus.

28–itthaà harer bhagavato rucirävatäravéryäëi
bäla-caritäni ca çantamäni
anyatra ceha ca çrutäni gåëan manuñyo
bhaktià paräà paramahaàsa-gatau labheta

ittham—thus; hareù—of Lord Hari; bhagavataù—of the Supreme Personality
of Godhead; rucira—attractive; avatära—of the incarnations; véryäëi—the
exploits; bäla—childhood; caritäni—pastimes; ca—and; çam-tamäni—most
auspicious; anyatra—elsewhere; ca—and; iha—here; ca—also; çrutäni—heard;
gåëan—clearly chanting; manuñyaù—a person; bhaktim—devotional service;
paräm—transcendental; paramahaàsa—of the perfect sages; gatau—for the
destination (Lord Çré Kåñëa); labheta—will attain.

The all-auspicious exploits of the all-attractive incarnations of Lord Çré
Kåñëa, the Supreme Personality of Godhead, and also the pastimes He
performed as a child, are described in this Çrémad-Bhägavatam and in other
scriptures. Anyone who clearly chants these descriptions of His pastimes will
attain transcendental loving service unto Lord Kåñëa, who is the goal of all
perfect sages.

கிருஷ்ணன் கதை அமுதம் -575-584..

575

தத்வம் ஞானம் அறிந்து மோஷம் அடைகிறான் –
பராசரர் விளக்கி -அசித் சித் ஈஸ்வரன் -ஆள வந்தார் அருளுகிறார் –
அசேதனம் -இழுக்கும் -ஆத்மா அறிவை மழுங்க வைக்கும் –
தெரிவரிய அளவில்லா சிற்று   இன்பம் -அல்பம்
அஸ்திரம்-அதுவோ நித்யம் -பேர் இன்பம் –
மின்னின் நிலையில மன்னுயிர் ஆக்கைகள் –
21 அத்யாயம் –
வஸ்து உயர்வும் தாழ்வும் -இடம் ம–கங்கை நீர் -சாக்கடை
புஷ்பம் -பெருமாள் இடம் புனிதம் –
கிரகண பீடை -திருமஞ்சனம் அப்புறம் -ஒரே வஸ்த்ரம் உள்ளவன் நனைக்க வேண்டாம் –
இடம் காலம் பொருள் வஸ்து குணம் மாறும் –
கருப்பு மான் இருக்கும் தேசம் உயர்ந்ததாம்-
பிரமனை குறித்து இருக்கும் சாது உள்ள தேசம் புண்ய தேசம் –
இலங்கையிலே நல்லாரே இல்லையா -சீதை -விபீஷணன் -இருக்கிறவனை நீ மதிக்க வில்லையே –
சுத்தி அசுத்தி எங்கு எதற்கு எந்த மந்த்ரம் சொல்லி உபயோகப் படுகிறதோ அது பொருத்து-
புஷ்பம் பகவானுக்கு சமர்ப்பிக்கும் முன் மோந்து பார்க்க கூடாது
குளம் -தண்ணீர் குறைந்தால் அசுத்தம் -அழுக்கு சேருமே –
கிரகண நேரம் உண்ண கூடாது -சக்தி இருப்பவர்களுக்கு இந்த விதி –
நெய் காச்ச காச்ச சுத்தி
மனச சுத்தி த்யானம்
தேகம் சுத்தி கர்மா செய்ய
கர்மம் சுத்தி அவன் இடம் சமர்பித்து சுத்தி
உண்ணும் உணவும் அவனுக்கு படைத்து உண்பது சுத்தி
வேதம் இத்தை மட்டும் சொல்லாது -காம்ய கர்மம் கூடாது –

576

உந்திதாமரை -மந்திபாய் -திருப்பாண் ஆழ்வார் -சேர்த்தி உத்சவம் இன்றும் உறையூர் –
இளைய திரு மேனி -கமல வல்லி நாச்சியார் -வடவேம்கட மா மலை –
அரங்கன் தானே திரு வேம்கடத்தான் என்கிறார் –
குரங்கு போல் சேவிக்கும் நாமும் பலங்களில் தாவுகிறோம் –
பலன்கள் வேவேறே மொட்டை அடித்து கொளவும் –
கேசங்கள் வளர கூட ஒரு பலன் –
ஸ்திரமான பலன் அவனே -அவனை அடையும் பக்தியை கேட்கலாமே –
குலம் தரும் செல்வம் தந்திடும் -அருளோடு பெரும் நலம் அருளும் –
நிலையான இன்பம் அவன் ஒருவனே அருளுவான் –
தொடக்கம்-வேதம் கர்மம்-காம்ய பலன் சொல்ல -நாஸ்திகனுக்கு நம்பிக்கை ஏற்படுத்த –
புத்ரகாமாஷ்ட்டி -கொஞ்சமாக முன்னேறி -சொர்க்கம் போய் திரும்பி வந்து உணர்வான் –
இதற்காக வேதம் அனைவருக்கும் உண்டு
கர்ம -தேவதா -பிரம காண்டம் மூன்று பகுதி வேதம் –
அந்த தேவதைக்கு பலன் கொடுக்க அவன் உள்ளே புகுந்து செயல் படுத்துகிறான் –
21 அத்யாயம் இதை சொலும் இனி 22 அத்யாயம் பார்ப்போம்

577

தத்வங்கள்-அசேதனம் -24 பிரிவு -பொங்கு ஐம்புலனும்
ஜீவாத்மா 25
ஈஸ்வரன் 26
22அத்யாயம் இதை கூறும் -உத்தவர் -கேட்க -கண்ணன் அருளுகிறார் –
கீதையில் 8 சொல்லி  இருக்கிறார் -வேவெற அபிப்ராயம் –
அசேதனம் அழிந்து படைக்க படும் –
மூல பிரகிருதி -சூஷ்மம் பிரளயம் பொழுது -பரிமானம் தான் சிருஷ்டி
லயம் -பிரளயம் -ஸ்தூல தன்மை சிருஷ்டி பொழுது
மூல பிரகிருதி -வேற தாய் இல்லை -சத்யம் ரஜஸ் தமஸ் ஒன்றி இருக்கும்
அதனால் -சத்யம் ஞானம் ரஜஸ் -கர்மம் -தமோ அஞ்ஞானம் சோம்பல் தூக்கம் மயக்கம் –
கிருதக-அகிருதக-
பிரகிருதி
-நடுவில்-மகான் அகங்காரம் -சப்த ஸ்பர்ச ரூபம் கந்தம் ரசம் -ஏழும்
கார்ய தன்மை உண்டு -காரண தன்மையும் உண்டு –
பஞ்ச பூதங்கள் -கர்ம இந்த்ரியங்கள் ஞான இந்திரியங்கள் மனஸ் -16 கார்யம் மட்டும் –
செயல் அறிவு புலன்கள்
கண்-ரூபம்-நெருப்பு /காது -சப்தம் -ஆகாசம் /
இப்படி இயைந்து இருக்கும் –
அனைத்துக்கும் சக்தி ஆத்மா தான் -ஞானம் அங்கு தான்
ஆத்மாவுக்கு சக்தி பரமாத்மா –

578

கர்மம் அடியாக ஜன்மம் –
உடலில் புகுந்து புதிய அனுபவம் -ஜனனம் –
ஆத்மா பிறப்பதும் இல்லை மடிப்பதும் இல்லை –
நித்யம்-அறிவுடையது –
ஆதி ஆத்மிகம்-ஆதி தெய்வ -ஆதி பூத
கண்-சூர்யன் -தேவதை -ரூபம்
தோல் -ஸ்பர்சம்-காற்று
காது -திக்குகள் தேவதை-சப்தம்
நாக்கு -வருணன்-ரசம்
மூக்கு -அக்னி -கந்தம்
சித்தம்-வாசுதேவன்
மனஸ்-சந்தரன்-சிந்திக்கும்
புத்தி -பிரம்மா-நிச்சயிக்கிறோம் -உறுதி எடுக்கும் –
உடம்பு கொண்டு தர்மம் செய்கிறோம்-நித்யம் இல்லையே –
ஆதலால் பிறவி வேண்டேன்-வேத நூல் பிராயம் நூறு -திருமாலை –
சுழல் வெளி வர வேண்டுமே -சொபனம்-போல் ஆட்டம் பிறவியில்-பொய் இல்லை –
அதுபோல் அடுத்த பிறவியில் செல்லுகிறான் –
வேவெற ஆத்மா -போவதையும் பிறப்பதையும் பார்க்கிறோம் –
ஜனன மரணங்கள் தாண்டி நான் அறிகிறோம் –
தேகம் ஆத்மா வெவ்வேற அறிகிறோம் இத்தால்
பிரகிருதி மூடி -மூடி -அதன் வசம் இழுக்கிறது –
உடம்பின் சுகம் துக்கம் தன்னது நினைக்கிறது –
மரம் -குளம் பார்க்கிறோம் -நிழல் ஆடும் -தண்ணீர் ஆட -ஆட்டம் பொய் மரம் பொய் இல்லை –

579

நாமே நண்பன் பகைவன் நமக்கு -மனமே -முன்னுக்கும் பின்னுக்கும் செலுத்தும்
11 –22 -52 ஸ்லோகம் -மரம்-நீர் நிழல் – -பிரதிபட்டு மறுத்தல் போல் தோற்றம் –
ஆத்மா உடல்-இது போல் -துன்பம் இன்பம் மூப்பு எல்லாம் ஆத்மா பண்பு போல் தோற்றம் -மரத்தின் அசைவு உண்மை அல்ல
மரம் தண்ணீர் நிழல் நிழல் அசைந்தது இவை எல்லாம் உண்மை
ஆத்மா வுக்கு -உடல் மாறுதல் எல்லாம் இல்லை எனபது மட்டும் உண்மை –
சொப்பனம் உதாரணம் அடுத்து சொல்கிறார் -நடந்தது உண்மை இல்லை
பார்த்த நாம் உண்மை சொப்பனம் உண்மை
அதில் வந்த மனுஷர் உண்மை –
உடல்பண்பை ஆத்மாவில் ஏற்றுவது தான் கூடாது –
வலி சம்பாதித்தது உடல்-அனுபவிப்பது ஆத்மா –
யோகிகளுக்கு வலிக்காது -உடல் நம்மது இல்லை அறிந்தவர்கள் –
யோகிகளுக்கு பாதிப்பு இல்லை -நாமும் பிரித்து பார்க்க கற்று கொள்ள வேண்டும் –
உடல் இன்பம் ஆசை படகூடாது
பரமாத்மா பேர் இன்பம் –
உடல் கருவி போல்-புரிந்து கொண்டு விஷய சுகத்தில் ஆசை தவிர்க்க வேண்டும் –
வைத்தால் ஏசினால் அவமானம் தாங்குவது எப்படி -உத்தவர் கேட்கிறார் பதில் பார்ப்போம்

580-

பாகவத புராணம் பாராயணம் -அவனுக்கு மகிழ்வு
தொண்டர்களுக்கு கைங்கர்யம் -நம்மை தூண்டி விட பலர் உண்டு –
தாங்கள் சாயம் பூசி உபதேசம் செய்வார்கள் -ஆப்தர் வாக்கியம் கேட்கலாம் –
சாஸ்திரம் புரிந்தவர் அபிப்ராயம் கேட்கலாம் –
மீது பேச்சிலே மயக்கம் கூடாது -பெற்றோர் ஆசார்யர் வசனம் கேட்கலாம்
விஸ்வாமித்ரர் -வசிஷ்டர் சொன்னதும் தசரதன் பெருமாளை அனுப்பினாரே –
நம்பிக்கை வாழ்வுக்கு ஆதாரம் -அவன் திரு உள்ளம் உகந்து கார்ய சித்தி அடைய வைக்கிறான் –
அவதூதன் கதை -நடத்தையால் கெட்டவர் -மனித நேயம் இன்றி ஐ ச்வர்யத்தில் ஆசை கொண்டவர் –
மனத்திலோர்தூய்மை இல்லை போல்-அனைவரும் விட்டு போக -அனைத்தையும் இழந்தார் நோயால் வாடினார்
பொருளும் நிலைக்க வில்லை -சுகமும் போனது –

581

ஒரு நாயகமாய் -திரு நாரணன் தாள் காலம் பெற சிந்தித்து இருமினோ -திருமடியில்
அமர்த்தி மோஷ சாம்ராஜ்யம் அருளுவான் -செல்ல  பிள்ளை ராம பிரியன் -சேவிக்க  மனம் நிம்மதி கிடைக்கும் –
ராமானுஜர் ஆக்ஜை-இங்கே வசிக்க -மனத்தோடு ச்ரத்தையுடன் –
பிஷூ கீதம் அதே பார்க்கிறோம் -பணம் படுத்தும் பாடு –
23 -18 ஸ்லோகம்
திருட்டு துன்பம் பொய் கர்வம் காமம் கோபம் இவற்றுடன் -ஆறும் – உடன் – சொத்து சேர்க்கிறோம் –
படிக்க மன அழுத்தம் -அனைத்தும் பிள்ளைகள் இடம் எதிர்பார்த்து அனைத்து திறனிலும் சேர்த்து
-பணம் மட்டும் குறிக்கோள் என்று இருக்காமல் வேண்டும் –
கைங்கர்யம் கூட டம்பம் உடன் செய்ய கூடாது –
பணம் கிடைத்த பின் ஒன்பது துன்பங்கள்
கர்வம்-மதம்-பேதம்-விரோதம்-சண்டை-சொக்கட்டான்-மது போன்றவை
பணம் உடையவன் இல்லை -மற்றவர்க்கு உதவ பெருமாள் கொடுத்தது என்று எண்ணம் வேண்டும் –

582

கொள் என்ற பெரும் செல்வம்-உலகு இயற்க்கை –
பணம் சேர்க்க உற்றார் உறவோரை த்யாகம் செய்ய கூடாது –
உயர்ந்து இருக்க ஆசை கொண்டவன் குணம் -வேண்டும் பணம் மட்டும் பார்க்க மாட்டான் –
சரீரம் தர்மம் செய்ய சாதனம் -பொருளும் சாதனம் –
பணம் பிரதானம் நினைத்து -மூப்பு வந்து நலிந்து –
தேவர் ரிஷி பித்ரு பங்காளி உடன் பகிர்ந்து கொள்ள வேண்டும் –
நாமே வைத்து கொள்ள கூடாது –
விட்டு பிரிந்தால் அழுத சீடர்கள் உண்டு –
உத்தவர் கண்ணன் கூட போக ஆசைப் பட்டார் –
அவதூதர் புரிந்து கொண்டு மேல் உள்ள காலம் நல்லவனாக இருக்க ஆசை கொண்டார்
கட்வாங்கன் -ஒரே முகூர்த்தம்
பர்சஷித் ஏழே நாள்-
அது போல் அவதூதன்-அங்கீகாரம் கிடைப்பது கஷ்டம்
பழைய வாழ்வை நினைத்து இருப்பார்கள் –
அதுபோல் அவதூருக்கும் நடந்தது –
புரிந்து பரிகாசம் பொருள் படுத்த வில்லை
உடலுக்கு தான் நிந்தனை அறிந்து கொண்டார்
ஏச்சு ஆத்மாவுக்கு இல்லையே -அறிந்து கொண்டார் –
சரீர தொடர்பால் வந்த ஆபத்து உணர்ந்து கொண்டு -அலட்சியம் பண்ணினார்
சுகம் துக்கம் எதனால் -அறிந்து கொண்டு –
காரணம் கண்டு பிடித்து அதற்காக திரிந்தால் கஷ்டம் –
தன்னடையே கிடைத்தால் அனுபவிக்கலாம் –
பகவத் அனுபவம் -எப்பொழுதும் கொண்டால் ஆரா அமுதம் –
காலமா கர்மமா கிரகமா எது காரணம் சுகம் துக்கத்துக்கு –
பதில் சொல்ல போகிறார் கேட்ப்போம் –

583

1/23 /44 ஸ்லோகம் –
மனமே காரணம் -இன்பம் துன்பத்துக்கு –
பிரசவம்-தாய்க்கு -வலியினால்-பிள்ளை வருவதால் ஆனந்தம்-மனம் தான் ஏற்று கொள்கிறது –
சுதந்தரம்-த்யாகிகள் உழைப்பு -அடி பொறுத்து கொண்டு -மனம் விரும்பி
மற்றவை காரணம் இல்லை -காலமோ கிரகமோ இல்லை –
கண்ணோட்டம் குறிக்கோள் முக்கியம் –
மனத்தில் முக்குணம் உண்டு -எது ஓங்கி இருக்கிறதோ அது போல் சிந்தனை –
மனம் அடக்கி இன்பம் அடையலாம் தானம் -விதித்த தர்மம் செய்து -நியமத்துடன் இருந்து -விரதம்-நல்லார் சேர்க்கை -இவை
அனைத்தும் மனம் அடக்க தான் -அடக்காமல் எதைசெயதும் பலன் இல்லை –
உடலில் மனம் ஆத்மா-அனைத்தும் ஓன்று நினைத்து பிரமித்து இருந்தோம் –
ஆத்மா பிரமத்தின் இன்பம் ஒன்றுடனே இருக்க வேண்டும் –
உடலால் தானே இன்பமும் துன்பமும் –
நல்ல கர்மங்கள் இருக்க வேண்டும் –
கர்மம் காரணமா-அசுரர் ராஷசன்-விபீஷணன் பிரகலாதன்-
மனம் தெளிவு கொண்டு -விதியை மதியால் வெல்லலாம்
காலமாக இருக்குமா-கிரகங்கள் காரணமா –
சந்தரன் குரு ராகு கேது கஷ்டம் பட்டு –
காலம் அறிவு இல்லையே காரணம் சொல்ல முடியாது
நெருப்புக்கு சுடுமா-ஆத்மா காலம் கடந்து -பனி பணிக்கு குளிருமா
மனம் ஒன்றே காரணம் –
அவதூதர்  புரிந்து கொண்டார்
அச்சுதன் முகுந்தன் கேசவன் திருவடியை அடைய
ஆசை உடன் முயன்றார் -திவ்யதேசம் சென்று தொண்டு செய்தார்-பேரு பெற்றார்
பிஷூ கீதம் படித்தார் இரட்டை தாண்டி -சுக துக்கம் –
அவன் திருவடிகளானை இரட்டை  அடையும் பலன் கிட்டும்
584

பாகவதத்திலே கண்ணன் கலி யுகத்தில்
பாராயணம் -சொல்லில் நினைக்க மனசில் இருப்பான் –
உத்தவர் உபதேசம்-கண்ணன் -நேராக சொல்லாமல்-சான்றோர் வாக்யமாக அருளுகிறான் –
மேல் கோளாக  அவன் சொல்ல தேவை இல்லையே –
பிஷூ கீதம் பார்த்தோம் –
மனமே காரணம் அறிந்து கொண்டோம் –
துன்பம் இன்பம் மாறி மாறி கொடுப்பவர்கள் தான் உண்டு –
இன்பம் மட்டுமே கொடுப்பவர் -அவனொருவனே -மாதா பிதா -நாராயணா –
சேலேய் அவரே இனி யாவரே –
விபீஷணன்-கடல் கரையில்-சரண் அடைந்து அனைத்தும் அவனே –
தர்ப சயம்னம்-ஆதி ஜகன்னாதன் -சேது
பரித்யஜ்ய மா லங்கா தனம் -விட்ட அனைத்தும் நீயே –
நோற்ற நோன்பு இலேன் -பிதரம் மாதரம்-சர்வ -லோக விக்ராந்த சரணம்
உலகம் அளந்த பொன்னடியே அடைந்தேன் –
க்கான கிரி-வானமா மலை -அமர்ந்த திரு கோலம்-மூலவர்
சடாரியிலே நம் ஆழ்வார் சேவை –
ஒருவர் மட்டுமே இன்பம் மட்டுமே அருளுவார்-
மனம் புலன் அவன் இடம் சமர்பித்து இன்ப மயம் அடைவோம்
இதுவே யோகம் –
பிஷூ கீதம் -சுக துக்கம் இரட்டை கடப்போம் –
11-21/22/23 athyaayam

21-

1–çré-bhagavän uväca
ya etän mat-patho hitvä
bhakti-jïäna-kriyätmakän
kñudrän kämäàç calaiù präëair
juñantaù saàsaranti te

The Supreme Personality of Godhead said: Those who give up these
methods for achieving Me, which consist of devotional service, analytic
philosophy and regulated execution of prescribed duties, and instead, being
moved by the material senses, cultivate insignificant sense gratification,
certainly undergo the continual cycle of material existence.

5–bhümy-ambv-agny-aniläkäçä
bhütänäà païca-dhätavaù
ä-brahma-sthävarädénäà
çärérä ätma-saàyutäù

Earth, water, fire, air and ether are the five basic elements that constitute

the bodies of all conditioned souls, from Lord Brahmä himself down to the

nonmoving creatures. These elements all emanate from the one Personality of

Godhead.

6–vedena näma-rüpäëi
viñamäëi sameñv api
dhätuñüddhava kalpyanta
eteñäà svärtha-siddhaye

My dear Uddhava, although all material bodies are composed of the same five
elements and are thus equal, the Vedic literatures conceive of different names
and forms in relation to such bodies so that the living entities may achieve their
goal of life.

28–

na te mäm aìga jänanti

hådi-sthaà ya idaà yataù

uktha-çasträ hy asu-tåpo

yathä néhära-cakñuñaù

My dear Uddhava, persons dedicated to sense gratification obtained through

honoring the Vedic rituals cannot understand that I am situated in everyone’s

heart and that the entire universe is nondifferent from Me and emanates from

Me. Indeed, they are just like persons whose eyes are covered by fog.

33/34–iñöveha devatä yajïair

gatvä raàsyämahe divi

tasyänta iha bhüyäsma

mahä-çälä mahä-kuläù

evaà puñpitayä väcä

vyäkñipta-manasäà nåëäm

mäninäà cäti-lubdhänäà

mad-värtäpi na rocate

The worshipers of demigods think, “We shall worship the demigods in this

life, and by our sacrifices we shall go to heaven and enjoy there. When that

enjoyment is finished we shall return to this world and take birth as great

householders in aristocratic families.” Being excessively proud and greedy, such

persons are bewildered by the flowery words of the

 Vedas. They are notattracted to topics about Me, the Supreme Lord.

37–mayopabåàhitaà bhümnä

brahmaëänanta-çaktinä

bhüteñu ghoña-rüpeëa

viseñürëeva lakñyate

As the unlimited, unchanging and omnipotent Personality of Godhead

dwelling within all living beings, I personally establish the Vedic sound

vibration in the form of

 oàkära within all living entities. It is thus perceivedsubtly, just like a single strand of fiber on a lotus stalk.

38/39/40–yathorëanäbhir hådayäd

ürëäm udvamate mukhät

äkäçäd ghoñavän präëo

manasä sparça-rüpiëä

chando-mayo ‘måta-mayaù

sahasra-padavéà prabhuù

oàkäräd vyaïjita-sparçasvaroñmäntastha-

bhüñitäm

vicitra-bhäñä-vitatäà

chandobhiç catur-uttaraiù

ananta-päräà båhatéà

såjaty äkñipate svayam

Just as a spider brings forth from its heart its web and emits it through its

mouth, the Supreme Personality of Godhead manifests Himself as the

reverberating primeval vital air, comprising all sacred Vedic meters and full of

transcendental pleasure. Thus the Lord, from the ethereal sky of His heart,

creates the great and limitless Vedic sound by the agency of His mind, which

conceives of variegated sounds such as the

 sparças. The Vedic sound branchesout in thousands of directions, adorned with the different letters expanded from

the syllable

 oà: the consonants, vowels, sibilants and semivowels.

The Veda isthen elaborated by many verbal varieties, expressed in different meters, each

having four more syllables than the previous one. Ultimately the Lord again

withdraws His manifestation of Vedic sound within Himself.

11/22

8–ekasminn api dåçyante

praviñöänétaräëi cpürvasmin vä parasmin vätattve tattväni sarvaçaù

All subtle material elements are actually present within their gross effects;

similarly, all gross elements are present within their subtle causes, since

material creation takes place by progressive manifestation of elements from

subtle to gross. Thus we can find all material elements within any single

element.

23–tadvat ñoòaça-saìkhyäne

ätmaiva mana ucyate

bhütendriyäëi païcaiva

mana ätmä trayodaça

According to the calculation of sixteen elements, the only difference from

the previous theory is that the soul is identified with the mind. If we think in

terms of five physical elements, five senses, the mind, the individual soul and

the Supreme Lord, there are thirteen elements.

31–dåg rüpam ärkaà vapur atra randhre

parasparaà sidhyati yaù svataù khe

ätmä yad eñäm aparo ya ädyaù

svayänubhütyäkhila-siddha-siddhiù

Sight, visible form and the reflected image of the sun within the aperture of

the eye all work together to reveal one another. But the original sun standing in

the sky is self-manifested. Similarly, the Supreme Soul, the original cause of all

entities, who is thus separate from all of them, acts by the illumination of His

own transcendental experience as the ultimate source of manifestation of all

mutually manifesting objects.

40–janma tv ätmatayä puàsaù

sarva-bhävena bhüri-da

viñaya-svékåtià prähur

yathä svapna-manorathaù

O most charitable Uddhava, what is called birth is simply a person’s total

identification with a new body. One accepts the new body just as one

completely accepts the experience of a dream or a fantasy as reality.

51–prakåter evam ätmänam

avivicyäbudhaù pumän

tattvena sparça-sammüòhaù

saàsäraà pratipadyate

An unintelligent man, failing to distinguish himself from material nature,

thinks nature to be real. By contact with it he becomes completely bewildered

and enters into the cycle of material existence.

61–su-duùñaham imaà manya

ätmany asad-atikramam

viduñäm api viçvätman

prakåtir hi baléyasé

åte tvad-dharma-niratän

çäntäàs te caraëälayän

O soul of the universe, the conditioning of one’s personality in material life

is very strong, and therefore it is very difficult even for learned men to tolerate

the offenses committed against them by ignorant people. Only Your devotees,

who are fixed in Your loving service and who have achieved peace by residing at

Your lotus feet, are able to tolerate such offenses.

11-23

1–çré-bhagavän uväca
ity abhipretya manasä
hy ävantyo dvija-sattamaù
unmucya hådaya-granthén
çänto bhikñur abhün muniù

Lord Çré Kåñëa continued: His mind thus determined, that most excellent
Avanté brähmaëa was able to untie the knots of desire within his heart. He
then assumed the role of a peaceful and silent sannyäsé mendicant.

32–sa cacära mahém etäà
saàyatätmendriyänilaù
bhikñärthaà nagara-grämän
asaìgo ‘lakñito ‘viçat

He wandered about the earth, keeping his intelligence, senses and life air
under control. To beg charity he traveled alone to various cities and villages. He
did not advertise his advanced spiritual position and thus was not recognized by
others.

40–evaà sa bhautikaà duùkhaà
daivikaà daihikaà ca yat
bhoktavyam ätmano diñöaà
präptaà präptam abudhyata

The brähmaëa understood that all his suffering—from other living beings,
from the higher forces of nature and from his own body—was unavoidable,
being allotted to him by providence.

59–sukha-duùkha-prado nänyaù
puruñasyätma-vibhramaù
mitrodäséna-ripavaù
saàsäras tamasaù kåtaù

No other force besides his own mental confusion makes the soul experience
happiness and distress. His perception of friends, neutral parties and enemies
and the whole material life he builds around this perception are simply created
out of ignorance.

60–tasmät sarvätmanä täta
nigåhäëa mano dhiyä
mayy äveçitayä yukta
etävän yoga-saìgrahaù

My dear Uddhava, fixing your intelligence on Me, you should thus
completely control the mind. This is the essence of the science of yoga.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

கிருஷ்ணன் கதை அமுதம் -567-574-ஸ்ரீ வேளுக்குடி ஸ்வாமிகள் …

567-

பக்தி ஒன்றாலே அவனை அடைய முடியும்

அறிய காண அடைய பக்தி ஒன்றே வலி -வேறு ஒன்றிலும் ஆசை இன்றி

அவனை -உன் தன்னை பிறவி -புண்ணியம் உடையோம்

உறவேல் நமக்கு இங்கு ஒழியாது மற்றை நம் காமங்கள் மாற்று

பலாத்காரமாக பிடித்து கேட்டு பெறலாம்

பக்தர் பித்தர் பேதையர் -சிறுமிகள் அன்பினால் சிறு பேர் அழைத்தோம் –

கம்ப நாட்டு ஆழ்வான்-பிரகலாதன்-துருவன்-நம் ஆழ்வார் அவன் இடம் பித்தம்

புண்டரீகர் -திரு கடல் மலை-தல சயன பெருமாள்

புண் சிரிப்பு மாறாத திரு கண்கள்-

கடல் நீரை கைகளால் வற்று எடுக்க முயன்றார் -சேவிக்க ஆதரவு ஈடு பாடு –

நிலத்திலே சயனம்-பூதத் ஆழ்வார் திரு அவதாரம்

பூத தனமான சக்தி அவனை பாட

பக்தியால் கலங்கி -அறிவின் முதிர்ந்த நிலையே பக்தி அறிவுடன் அன்பு கலந்து -தாய் குழந்தை விஷயம் நாம் அறிவோம்

அவன் அருள் பெருமை செஷ்டிதம் நினைக்க அறிவுடன் அன்பு கலந்து -பக்தி ஒன்றே ப்ரீத்தி கொடுக்கும்

அதை பகவான் உத்தவருக்கு அருள்கிறார்

பீஷ்மர்-ஷாந்தி தர்மம் -ஆபத்  தர்மம் ராஜ தர்மம்

மோஷ தர்மத்தில் பக்தி -பற்றி

அவன் விஷயத்தில் அறிவும் அன்பும் மற்ற விஷயத்தில் வைராக்யமும்

விரித்து உரைக்கிறேன்

பக்தன் பெருமை

ஸ்ரத்தையால் -ஒன்றை செய்தால் மற்றவை தானாகவே வரும்

அமுத கதைகள் கேட்க விருப்பம் முதல்

மீண்டும்மீண்டும் கேட்க –

குழந்தைக்கு சொல்லி சொல்லி -நிறைய செஷ்டிதங்கள் உண்டு

கதை கேட்க விருப்பம்

திருநாம சங்கீர்த்தனம்

வீர தீர சரித்ரம் பாடி

திரு ஆராதனம் பூஜித்து

தொண்டு புரிதல்-

மத்பக்த -அனைவர் உள்ளும் சம தர்சனம் காண்பான்

 568

ஸ்ரவணம் கீர்த்தனம் -நவ லஷனம்

பிரகலாதன்-பக்தி செய்யும் முறை –

நாரதர் கற்ப வாசத்திலே உபதேசித்து –

பீஷ்மர் -தர்மர் -கண்ணன்-உத்தவர் -11 -20 /21 /22 .23 ஸ்லோகங்கள் முக்கியம் –

விழுந்து அபிவந்தனம்-செருக்கு இன்றி -சாஷ்டாங்க

பக்தர்கள் அனைவரையும் பூஜிக்க

மற்றவர் பூஜிப்பதை அனுமதித்து ஆனந்தம் அடைய வேண்டும் –

சர்வ வியாபி-அவனையே அணைத்து

நெறிமையால் தானும் வியாபித்து

தன்னுள் அனைத்து உலகதுள்ளும் நிற்க –

அங்க செஷ்டிதம்-நம் புலன்கள் அவனுக்கு

அணைத்து செயலும் அவன் இடம் அர்பணித்து

காயென வாச -செயல்பயன்செய்யும் நான் மூன்றும் அவன் இடம்சமர்பித்து

மூன்று வித த்யாகம்-அவன் செய்விக்கிறான் -என்ற எண்ணம்-

உண்ணும் பொழுது -இந்த உணவு அவன் கொடுத்தது –

திரு ஆராதனம் செய்தே

மற்றவை த்ருணம் புல் போல் அவனை  -அனைவரும் இப்படியே எண்ணுவார்

தள்ளி இல்லை யாரும்-நெஞ்சைதொட்டு பார்த்தால் அறிவோம் –

துரி யோதனன் போல்வார் தான்கண்ணன்  வேண்டாம் என்பர்

இஷ்டம் -கோவில் கட்டி குளம் கட்டி அனைத்தும் அவன் விஷயம் என்பர் பக்தர்

கண்ணனுக்கே ஆம் அது காமம் அறம் பொருள்  வீடு அனைத்தும் இதை பின் பற்றி செல்லும்

பிரேமமே உயர்ந்தது  -என்கிறார் எதிராஜரும் -ஞானம் உசந்தது சொல்ல வில்லை

அனைத்தும் மத் அர்த்தம் அவன் விஷயம்-

அன்பு பக்தியாலே அருளி செயல்-

பக்தி பிறக்க இவை அனைத்தும் காரணம்

தன்னடையே வளரும்

ஒன்றை செய்தால் மற்றவை கிட்டும்

வைராக்கியம்-வந்தால் அஷ்ட மகா சித்திகளும் புல்லுக்கு சமம் –

பக்தியாக மலரும் வழிசொல்லி –

எளிதான வழி -கை காட்டி /புஷ்பம் சமர்பித்து –

எளிய இனிமையான பக்தி செய்து –

யம -நியமம்-அஷ்டாங்க யோகம் என்ன கேள்வி கேட்கிறார் உத்தவர்

யமம்-சமம்-தமம்-திருத்தி தானம் தபம்வீரம் எதி சத்யம் -தஷினை பலம்-விதியை எது

வெட்கம் எதை கண்டு -செல்வா செழிப்பு பண்டிதன் நேர் வழி

 ஸ்வர்கம் நரகம் போல் பல கேள்விகள் கேட்கிறார் உத்தவர் நமக்கு அறிந்து கொள்ள

பொருள் அறியோம்-சொல் கேள்வி பட்டு இருக்கிறோம்

569

பாகவதம் ரசம்-வேதம் தேறிய பொருள் காட்டும்-திரட்டு பால் போல்

11 =-19 -இறுதி பகுதி பார்த்து வருகிறோம்

யமம் நியமம் தவம் தூய்மை பல கேள்விகள்-

33 -45 ஸ்லோகம் வரை

யமம்-நியமம்-ஆசனம் பிராணாயாமம் த்யானம் சமாதி -அஷ்ட அங்க யோகம்-

அடிப் படை கட்டுபாடுகள்-யோகத்துக்கு வேண்டும் அதை சொல்கிறார்

12கட்டுபாடுகள் அகிம்சை சத்யம் –

போது இலா -தப்பான புண் படும் வார்த்தை இன்றி -தீ விழி இன்றி -கனிவான பார்வை –

அகிம்சை வார்த்தையாலே கொல்லாமல்-மனசால் கூட இன்றி

சத்யம் -பொய் பேசாமல்

அஸ்தேயம் அசந்கேய -விலகி -உலக விஷயம் -கடமை செய்வதில் ஈடு பாடு வேண்டும்

வேண்டாத விஷயம் பற்று நீங்கி -இறை அன்பு மட்டுமே குறிக் கோள்

தப்புக்கு வெட்க படவேண்டும்-அதுவே பிராயச்சித்தம் –

ஆஸ்திக்யம்-பிரமம் உண்டு அவனால் தான் அனைத்தும் –

அவன் படைத்து ரஷித்து நம்மையும் அவன் காக்கிறான்-நம் நிலை அவன் இட்ட பிச்சை

வேதம் பிரமாணம் -அனைவரும் அவன் அடிமை

பிரமச்சர்யம் முக்கியம்-

கிரகச்தனனும் -பிரமத்தை நோக்கியே தர்ம சாஸ்திரம் படி –

கலக்கம் தடுமாற்றம் இன்றி -ஸ்திர புத்தி

பொறுமை உடன்-இருந்து

தூண்ட பட்ட பொழுதும்

அபயம்-பயம் இன்றி -யாரை பார்த்து நாமும் பயபடாமல் யாரும் நம்மை கண்டு பயப்படாமல்

இனி நியமம்

சுத்த மனச

ஜபம் -ரகஸ்ய த்ரயம்

தபஸ்

ஹோமம்-ஆகுதி -நித்ய பூஜையே ஹோமம் தான்

ஈடுபாடு சரத்தை வேண்டும் ஆர்வம்

ஆகித்யம் விரும்பு

அர்ச்சனம்

தீர்த்த யாத்ரை -அயோதியை முனிவர்கள் இருந்த இடம்

மற்றவர் பொருள் ஆசை இன்றி

நம் பொருள் கொண்டு திருப்தி

ஆச்சர்ய சேவனம்-திரு மாளிகை கைங்கர்யம்

பக்தர்கள் உடன் கூடி இருந்து

ஆக இப்படி 12 யமம்/12 நியமம் அடுக்கி விளக்கி இருக்கிறார்

 570

ஸ்ரத்தையால்-யோகிகள்-சித்தம் அவன் இடம் செலுத்தி –

பெருமாளை த்யாநித்தே யோகம்-

உயர்ந்த ஆனந்த மாயம் அவனை பற்றியே த்யானம்

பாபம் விலகி–11 -19 -33 –

சமம்-மனசை அடக்கி தமம்-புலன் அடக்குதல்

பொருள் சிந்தனை நிறுத்தாமல்-அதற்குள்ளும் அவன் இருப்பதை உணர்ந்து

மனம் ஓடி கொண்டே இருக்கும் –

அவனே லஷ்யமாக கொண்டு இருக்க வேண்டும் –

சிந்தனை அனைத்தும் -பொருள்கள் மக்கள் அனைவரையும்

அவன் அன்பு அறிந்து என் தாய் ஒரு மடங்கு பாசம் அவன் இருப்பதால்

புலன் அடக்குதல்-அவன் இடம் செலுத்தி

அவன் திரு நாமம் கேட்டுபாடி நுகர்ந்து இப்படி

மெதுவாக ஈடு படுத்துதல் மனஸ் தமம் சமம்

கவிழ்த்து வைத்த கூடை கொம்பு போல் இல்லை

அவனுக்கு பயன்  படுத்து அறிவு -வெளி புலன்- உள் புலன்-இரண்டையும் அவன் இடம்

ச்தித்ஷா பொறுமை-துக்கம் வரும் பொழுது

குழந்தை பெரும் தாய் பல்லை கடித்து பொறுமை-நாளை கொஞ்ச போகிறோம்

நல் வாழ்வு வரும் என்று பொறுமை உடன் துக்கம் வரும் பொழுதும் இருக்க வேண்டும் –

த்ருதி-உறுதி நாக்கை அடக்குதல்-காமத்தை அடக்குதல்-

குறைவாக பேசி-நிறைவாக உணர்த்தி-

காம சுகத்துக்கு அலையாமல்-

தானம்-தண்டனை -இன்றி மன்னிப்பதே குற்றம் உணர்ந்தால்

தவம்-அடங்கா ஆசை த்யாகம் செய்வதே -பிடித்த பொருளை யாரோ ஆசை உடன் கடக கொடுப்பதே தபஸ்

வீரம் சௌர்யம் இயல்பான தப்பை தவிர்ப்பது

இயல்வ்பான பழக்கம் மாற்றி -தாண்டி -வீரன்

உண்மை -சத்யம்-சம தர்சனம்-வித்யா வினைய சம்பனவ் பண்டிதன் சம தர்சன்

இவ் ஒன்றையும் எழுதி வைத்து நடை முறை பண்ணினால் முன்னேறலாம்

மெதுவாக  பேசி -இனிமையான வார்த்தை-

தூய்மை-கர்மம் செய்து -நான் செய்தேன் என்ற எண்ணம் இன்றி

த்யாகம் -சன் யாசம் பொறுப்பை அவன் இடம்

சரணா கதி இதுவே

571-

யக்ஜம் ஹோமம் முக்கியம்-எளிமையான பூஜையே யாகம் தான் -தர்மம் இஷ்ட கார்யம் –
கண்ணன் நானே யக்ஜம் போக்தா என்கிறான் -தஷிணை-ஞானம் உபதேசிப்பதே சிறந்த தஷிணை -உபதேசம் படி நடப்பது –
பிராணா யாமம் மூன்று வேளையும் செய்து -ஜீரணம் ஆகவும் ஆரோக்யதுக்கும் உதவும்-ஆசனங்களும் -உதவும் –
ஈஸ்வரன் கிருஷ்ணா பக்தி தான் மேல் நிலை லாபம் –
சார்வே தவ நெறிக்கு தாமோதரன் தாள்கள் -காலை மாலை கமல மலர் இட்டு –
ஏழு ஆள் காலும் பழிப்பு இலோம் -வித்யை அடைந்தவன் ஆத்மா சமமாக பார்ப்பவன் –
செய்ய கூடாததை செய்தால் வெறுக்க வேண்டும் -வெட்கமும் வேண்டும்
-செல்வம் எதையும் விரும்பாத குணம் –
சுகம் -இரட்டை கடப்பதே -துக்கம் காம சுகத்தில் விருப்பம் கொள்வது –
பண்டிதன் -பந்த மோஷம் அறிந்தவன்
மூர்க்கன் -தேக ஆத்மா ஓன்று என்று இருப்பவன்
அவன் விஷயம் சாஸ்திரம் படிப்பதே மொஷதுக்கு வழி
சத்வ குணம் வளர்ப்பதே சொர்க்கம்
தெளிவு வரும் குழப்பம் நீங்கும் -சாத்விக சரத்தை வேண்டும் –
தமோ குணம் வளர்ப்பதே நரகம்
குரு தான் சிறந்த நண்பன் -கீதா சாரின்
அன்று தேர் கடவிய பெருமான் கழல் காண்பது என்று கொலோ
சிறந்த பண்பு உள்ளவன் செல்வன்
இந்திரியங்கள் வெல்பவன் சிறந்தவன்
இது குணம் இது தோஷம் வேறு படுத்தி பாடுவதே தோஷம் –
19அத்யாயம் முடிகிறது
கர்ம ஞான பக்தி யோகம் இனி விளக்க போகிறார் மேல் .

572-

பக்தி யோகம் -மனம் மொழி மெய் மூன்றும் -கர்ம ஞான யோகம் அங்கம் –
கர்ம யோகம் இன்றியமையாது -உடலில் பிறந்து துக்க படுபவன் ஆத்மா இல்லை -இய்ரர்க்கை
உடல் சம்பந்தம் இல்லை -கர்மம் அடியாக வந்தேறி -பிறவி-கர்மம் அடியாக தானே-நோய் நாடி நோய் முதல் நாடி –
பிறவிக்கு மூலம் வேர் கர்மம் -தொலைக்க வலி கர்ம யோகம் -கடமை உணர்வு விருப்பத்துடன் செய்து
பக்தி செய்ய முற்ற பாபம் தொலையும்
ஞாந  யோகிக்கும் கர்மம் விடாது -உணவு சம்பாதிக்க கர்மம் வேண்டுமே –
மூன்றையும் 11 -20 சொல்கிறார்-வர்ணிக்கிறார்
குணம் தோஷம் வேறு பாடு பார்க்க கூடாது -சொன்னீர் -உத்தவர் கேட்கிறார் –
செய்யும் கிரிசைகள் -நெய் உண்ணோம் -மை இட்டு எழுதோம் -கண்ணன் சூட்டி விட சூடுகிரோமே
செய்வனவும் உண்டு
இதம் குறு வேதம் சொல்லுமே -அனைத்தையும் சமம்
குணா தோஷம் பிரித்து பார்த்தால் தோஷம் என்கிறாயே எப்படி
கங்கை நீராட்டம் சுத்தி
ஏகாதசி சாப்பிட கூடாதே
ஒரே செயல் வெவேறு மாதிரி உள்ளதே -புரிய வில்லை சொல்லு என்கிறார் உத்தவர் –
நமக்காககேட்கிறார் -தகுதி அடிபடியில் கர்ம ஞான பக்தி யோகம் விதிக்கிறார்
சுகர் அனுஷ்டானம் செய்தாரா -பக்தி தலை எடுத்தால்
புலன் அடக்கியவன் ஞான யோகி கட்டு படுத்தாவன் கர்ம யோகம் –
பழுது இன்றி கர்ம செய்ய வேண்டும் –
கர்மம் முக்தி கொடுக்காது –
கர்மங்களில் ஈடுபாடு இருந்தால் கர்ம யோகம் –
இரண்டு அடிப்படை -இத்தால் -கர்ம ஞான யோகி வாசி –
பக்தி பிறப்பது கர்ம ஞான யோகம் மூலம் தான் –
அவன் கைங்கர்யம் கர்மாசெய்த்து கொண்டு -முழுவதும் வெறுக்காமல் –
கர்மம் வெறுத்தவன் ஞான யோகி –
பகவான் இடம் ஆசை கொண்டவன் பக்தன் –

573

அடியார் கூட்டம் ஆசை படுகிறார் குலசேகர ஆழ்வார் –
பக்தி யோக நிஷ்டன்-
11-20 அத்யாயம் 8 /9 /10 ஸ்லோகம் -பார்க்கிறோம் –
ஸ்ரத்தை அவன் கதை கேட்க ஆசை இருக்கிற வரை கர்மம் –
பக்தன் என் பிரிவை சகியான் -அனைத்தும் எனக்கு தான் -என்று இருக்கிறான் –
அவனே கதி -இது ஒரு வர்க்கம் –
நினைத்தாலே உருகி கொண்டு இருப்பார்கள் –
உள்ளத்தில் பக்தி -வெளிபடுத்தாமல் இருக்கலாம் –
மெதுவாக வளர்ந்து -கேட்டு -நினைந்து ஆராய்ந்து இடைவிடாமல் சிந்தித்து –
உண்மையான பக்தி-இங்கிதம் நிமிஷ்தம் -உதட்டை புருவம் அசைப்பே ஆனந்தம் -கூரத் ஆழ்வான்
அறிவு முற்றி பக்தி உண்மையாக –
அழகர் தொட்டி திரு மஞ்சனம் -நிதானமாக சேவிக்கலாம் -பரிவுடன் பரிமாறுவார்கள் –
கர்மம் விடாமல் செய்ய-பாபம் போகும் -பக்தி வளரும் -மெய் மறந்து சேவிக்க பண்ணும் –
வர்ண ஆஸ்ரம கர்மம் விடாமல் செய்து கொண்டு இருக்க-பக்தி மலர ஆரம்பிக்கும் –
வையம் ஏழும் கண்டாள் பிள்ளை வாயுள்ளே-கேட்க்கும் பொழுதும் ரசிக்க ஆரம்பிக்கும் –
ரசிகர் மன்றம் வாழ்வில் பார்க்கிறோம் -இந்த உதாரணம்  சிரிப்பது யாரோ விஷயம் என்று காட்ட –
விளையாட்டு ஈடு பட்டு -நினைற விஷயம் முன்பு நடந்தது சொல்லுகிறார்களே –
கண்ணன் இடம் வேண்டும் இந்த ஈடுபாடு -இதுவே பக்தி –
ஞானம் முற்றி பக்தி ஆக மலரும் –
பக்தனுக்கு எப்படி உதவுகிறேன் என்று மேலே அருளுகிறார்

574-

மகாத்மா துர் லபம்-வாசுதேவனே சர்வம் என்று இருப்பார் –
ப;லஜன்மம் ஞானவான் பின்பு பக்தன் -அவனே உண்ணும் சோறு -தாரகம் போஷகம் போக்கியம் –
எல்லாம் கண்ணன் என்று இருப்பவன் பக்தன் –
அன்பு வளர்ந்து முற்றி காதல் -கைங்கர்யத்தில் மூட்டும் –
யாரும் இதற்க்கு தகுதி உடையவர் –
11 /20 /13 ஸ்லோகம் -சொர்க்கம் -புண்ணியம் தீர்ந்த பின்பு மீள வேண்டுமே –
கண்ணன் திருவடிகளே மீளா இன்பம் கொடுக்கும்
சரீரம் கருவி -இதை கொண்டு அதை அடைய வேண்டும் –
பிறவி -கர்ம ஞான பக்தி -சம்சாரம் நெருப்பு-பறவை -மரம் நெருப்பு கதை போல் –
உடம்புடன் வாழ ஆசை பறவை நெருப்பில் நாசம் அடைவது போல் -ரம்பம் மரம் அறுக்க-
அது போல் நாள் கழிய -நினைவு இன்றி கழிக்கிறோம் -ஜீவன் -ஓடம்-உடல் தான் ஓடம் –
ஓடக்காரர் -செலுத்துவது காற்று அனுகூலம் -ஆத்மா பிரயாணி
ஆச்சார்யர் ஓடக்காரர்
பகவத் அருள் காற்று போல் -அழகான உதாரணம் -திரை –புலன்கள் கடிவாளம் -மனம்
ஆத்மா -குதிரை காரர் -பிராணாயாமம் செய்து புலனை அடக்கி
மனத்தில் செலுத்தி அவன் இடம் சேர்க்க வேண்டும்
கர்மம் செய்யசெய்ய பாபம் தொலைந்து பக்தி வளர அவனை அடைவோம்
பக்தி யோகமே பிராயச்சித்தம் ஆக இருக்கும் –
இயற்கையான அன்பு பகவான் இடம் -உறுதியான திட சிந்தனை வேண்டும்
இந்த லோகம் ஆசை பட்டதும் அவன் திருவடியையும் கொடுத்து
உள்ளத்தில் விலகாமல் வசிக்கிறான் -விஷ்ணு பதம் -ஸ்ரீ வைகுண்டம் அடைகிறான் –

11-19

3–jïäna-vijïäna-saàsiddhäù
padaà çreñöhaà vidur mama
jïäné priyatamo ‘to me
jïänenäsau bibharti mäm

Those who have achieved complete perfection through philosophical and
realized knowledge recognize My lotus feet to be the supreme transcendental
object. Thus the learned transcendentalist is most dear to Me, and by his
perfect knowledge he maintains Me in happiness.

4–tapas térthaà japo dänaà
paviträëétaräëi ca
nälaà kurvanti täà siddhià
yä jïäna-kalayä kåtä

That perfection which is produced by a small fraction of spiritual knowledge
cannot be duplicated by performing austerities, visiting holy places, chanting
silent prayers, giving in charity or engaging in other pious activities.

9–täpa-trayeëäbhihatasya ghore
santapyamänasya bhavädhvanéça
paçyämi nänyac charaëaà taväìghridvandvätapaträd
amåtäbhivarñät

My dear Lord, for one who is being tormented on the terrible path of birth
and death and is constantly overwhelmed by the threefold miseries, I do not see
any possible shelter other than Your two lotus feet, which are just like a
refreshing umbrella that pours down showers of delicious nectar.

10–dañöaà janaà sampatitaà bile ‘smin
kälähinä kñudra-sukhoru-tarñam
samuddharainaà kåpayäpavargyair
vacobhir äsiïca mahänubhäva

O almighty Lord, please be merciful and uplift this hopeless living entity
who has fallen into the dark hole of material existence, where the snake of time
has bitten him. In spite of such abominable conditions, this poor living entity
has tremendous desire to relish the most insignificant material happiness. Please
save me, my Lord, by pouring down the nectar of Your instructions, which
awaken one to spiritual freedom.

13–tän ahaà te ‘bhidhäsyämi
deva-vrata-makhäc chrutän
jïäna-vairägya-vijïänaçraddhä-
bhakty-upabåàhitän

I will now speak unto you those religious principles of Vedic knowledge,
detachment, self-realization, faith and devotional service that were heard
directly from the mouth of Bhéñmadeva

14–navaikädaça païca trén
bhävän bhüteñu yena vai
ékñetäthäikam apy eñu
taj jïänaà mama niçcitam

I personally approve of that knowledge by which one sees the combination of
nine, eleven, five and three elements in all living entities, and ultimately one
element within those twenty-eight.

15–etad eva hi vijïänaà
na tathaikena yena yat
sthity-utpatty-apyayän paçyed
bhävänäà tri-guëätmanäm

When one no longer sees the twenty-eight separated material elements,
which arise from a single cause, but rather sees the cause itself, the Personality
of Godhead—at that time one’s direct experience is called vijïäna, or
self-realization

17–çrutiù pratyakñam aitihyam
anumänaà catuñöayam
pramäëeñv anavasthänäd
vikalpät sa virajyate

From the four types of evidence—Vedic knowledge, direct experience,
traditional wisdom and logical induction—one can understand the temporary,
insubstantial situation of the material world, by which one becomes detached
from the duality of this world.

19–bhakti-yogaù puraivoktaù
préyamäëäya te ‘nagha
punaç ca kathayiñyämi
mad-bhakteù käraëaà paraà

O sinless Uddhava, because you love Me, I previously explained to you the
process of devotional service. Now I will again explain the supreme process for
achieving loving service unto Me.

20/21/22/23/24–çraddhämåta-kathäyäà me
çaçvan mad-anukértanam
pariniñöhä ca püjäyäà
stutibhiù stavanaà mama
ädaraù paricaryäyäà
sarväìgair abhivandanam
mad-bhakta-püjäbhyadhikä
sarva-bhüteñu man-matiù
mad-artheñv aìga-ceñöä ca
vacasä mad-guëeraëam
mayy arpaëaà ca manasaù
sarva-käma-vivarjanam
mad-arthe ‘rtha-parityägo
bhogasya ca sukhasya ca
iñöaà dattaà hutaà japtaà
mad-arthaà yad vrataà tapaù
evaà dharmair manuñyäëäm
uddhavätma-nivedinäm
mayi saïjäyate bhaktiù
ko ‘nyo ‘rtho ‘syävaçiñyate

Firm faith in the blissful narration of My pastimes, constant chanting of My
glories, unwavering attachment to ceremonial worship of Me, praising Me
through beautiful hymns, great respect for My devotional service, offering
obeisances with the entire body, performing first-class worship of My devotees,
consciousness of Me in all living entities, offering of ordinary, bodily activities
in My devotional service, use of words to describe My qualities, offering the
mind to Me, rejection of all material desires, giving up wealth for My devotional
service, renouncing material sense gratification and happiness, and performing
all desirable activities such as charity, sacrifice, chanting, vows and austerities
with the purpose of achieving Me—these constitute actual religious principles,
by which those human beings who have actually surrendered themselves to Me
automatically develop love for Me. What other purpose or goal could remain for
My devotee?

40/41/42/43/44/45–bhago ma aiçvaro bhävo
läbho mad-bhaktir uttamaù
vidyätmani bhidä-bädho
jugupsä hrér akarmasu
çrér guëä nairapekñyädyäù
sukhaà duùkha-sukhätyayaù
duùkhaà käma-sukhäpekñä
paëòito bandha-mokña-vit
mürkho dehädy-ahaà-buddhiù
panthä man-nigamaù småtaù
utpathaç citta-vikñepaù
svargaù sattva-guëodayaù
1425
narakas tama-unnäho
bandhur gurur ahaà sakhe
gåhaà çaréraà mänuñyaà
guëäòhyo hy äòhya ucyate
daridro yas tv asantuñöaù
kåpaëo yo ‘jitendriyaù
guëeñv asakta-dhér éço
guëa-saìgo viparyayaù
eta uddhava te praçnäù
sarve sädhu nirüpitäù
kià varëitena bahunä
lakñaëaà guëa-doñayoù
guëa-doña-dåçir doño
guëas tübhaya-varjitaù

Actual opulence is My own nature as the Personality of Godhead, through
which I exhibit the six unlimited opulences. The supreme gain in life is
devotional service to Me, and actual education is nullifying the false perception
of duality within the soul. Real modesty is to be disgusted with improper
activities, and beauty is to possess good qualities such as detachment. Real
happiness is to transcend material happiness and unhappiness, and real misery is
to be implicated in searching for sex pleasure. A wise man is one who knows the
process of freedom from bondage, and a fool is one who identifies with his
material body and mind. The real path in life is that which leads to Me, and the
wrong path is sense gratification, by which consciousness is bewildered. Actual
heaven is the predominance of the mode of goodness, whereas hell is the
predominance of ignorance. I am everyone’s true friend, acting as the spiritual
master of the entire universe, and one’s home is the human body. My dear
friend Uddhava, one who is enriched with good qualities is actually said to be
rich, and one who is unsatisfied in life is actually poor. A wretched person is
one who cannot control his senses, whereas one who is not attached to sense
gratification is a real controller. One who attaches himself to sense gratification
is the opposite, a slave. Thus, Uddhava, I have elucidated all of the matters
about which you inquired. There is no need for a more elaborate description of
these good and bad qualities, since to constantly see good and bad is itself a bad
quality. The best quality is to transcend material good and evil.

11-20

6–çré-bhagavän uväca
yogäs trayo mayä proktä
nèëäà çreyo-vidhitsayä
jïänaà karma ca bhaktiç ca
nopäyo ‘nyo ‘sti kutracit

The Supreme Personality of Godhead said: My dear Uddhava, because I
desire that human beings may achieve perfection, I have presented three paths
of advancement—the path of knowledge, the path of work and the path of
devotion. Besides these three there is absolutely no other means of elevation.

7–nirviëëänäà jïäna-yogo
nyäsinäm iha karmasu
teñv anirviëëa-cittänäà
karma-yogas tu käminäm

Among these three paths, jïäna-yoga, the path of philosophical speculation,
is recommended for those who are disgusted with material life and are thus
detached from ordinary, fruitive activities. Those who are not disgusted with
material life, having many desires yet to fulfill, should seek perfection through
the path of karma-yoga.

0–sva-dharma-stho yajan yajïair
anäçéù-käma uddhava
na yäti svarga-narakau
yady anyan na samäcaret

My dear Uddhava, a person who is situated in his prescribed duty, properly
worshiping by Vedic sacrifices but not desiring the fruitive result of such
worship, will not go to the heavenly planets; similarly, by not performing
forbidden activities he will not go to hell.

11–asmiû loke vartamänaù
sva-dharma-stho ‘naghaù çuciù
jïänaà viçuddham äpnoti
mad-bhaktià vä yadåcchayä

One who is situated in his prescribed duty, free from sinful activities and
cleansed of material contamination, in this very life obtains transcendental
knowledge or, by fortune, devotional service unto Me.

20–mano-gatià na visåjej
jita-präëo jitendriyaù
sattva-sampannayä buddhyä
mana ätma-vaçaà nayet

One should never lose sight of the actual goal of mental activities, but rather,
conquering the life air and senses and utilizing intelligence strengthened by the
mode of goodness, one should bring the mind under the control of the self.

21–eña vai paramo yogo
manasaù saìgrahaù småtaù
hådaya-jïatvam anvicchan
damyasyevärvato muhuù

An expert horseman, desiring to tame a headstrong horse, first lets the horse
have his way for a moment and then, pulling the reins, gradually places the
horse on the desired path. Similarly, the supreme yoga process is that by which
one carefully observes the movements and desires of the mind and gradually
brings them under full control.

22–säìkhyena sarva-bhävänäà
pratilomänulomataù
bhaväpyayäv anudhyäyen
mano yävat prasédati

Until one’s mind is fixed in spiritual satisfaction, one should analytically
study the temporary nature of all material objects, whether cosmic, earthly or
atomic. One should constantly observe the process of creation through the
natural progressive function and the process of annihilation through the
regressive function.

27/28–jäta-çraddho mat-kathäsu
nirviëëaù sarva-karmasu
veda duùkhätmakän kämän
parityäge ‘py anéçvaraù
tato bhajeta mäà prétaù
çraddhälur dåòha-niçcayaù
juñamäëaç ca tän kämän
duùkhodarkäàç ca garhayan

Having awakened faith in the narrations of My glories, being disgusted with
all material activities, knowing that all sense gratification leads to misery, but
still being unable to renounce all sense enjoyment, My devotee should remain
happy and worship Me with great faith and conviction. Even though he is
sometimes engaged in sense enjoyment, My devotee knows that all sense
gratification leads to a miserable result, and he sincerely repents such activities.

29–proktena bhakti-yogena
bhajato mäsakån muneù
kämä hådayyä naçyanti
sarve mayi hådi sthite

When an intelligent person engages constantly in worshiping Me through
loving devotional service as described by Me, his heart becomes firmly situated
in Me. Thus all material desires within the heart are destroyed.

30–bhidyate hådaya-granthiç
chidyante sarva-saàçayäù
kñéyante cäsya karmäëi
mayi dåñöe ‘khilätmani

The knot in the heart is pierced, all misgivings are cut to pieces and the
chain of fruitive actions is terminated when I am seen as the Supreme
Personality of Godhead.

32/33–yat karmabhir yat tapasä
jïäna-vairägyataç ca yat
yogena däna-dharmeëa
çreyobhir itarair api
sarvaà mad-bhakti-yogena
mad-bhakto labhate ‘ïjasä
svargäpavargaà mad-dhäma
kathaïcid yadi väïchati

Everything that can be achieved by fruitive activities, penance, knowledge,
detachment, mystic yoga, charity, religious duties and all other means of
perfecting life is easily achieved by My devotee through loving service unto Me.
If somehow or other My devotee desires promotion to heaven, liberation, or
residence in My abode, he easily achieves such benedictions.

34–na kiïcit sädhavo dhérä
bhaktä hy ekäntino mama
väïchanty api mayä dattaà
kaivalyam apunar-bhavam

Because My devotees possess saintly behavior and deep intelligence, they
completely dedicate themselves to Me and do not desire anything besides Me.
Indeed, even if I offer them liberation from birth and death, they do not accept
it.

11-21

கிருஷ்ணன் கதை அமுதம் -557-566-ஸ்ரீ வேளுக்குடி ஸ்வாமிகள் …

557-எம்மா வீட்டு திறமும் செப்பம் -அடியேன் வேண்டுவது ஈதே

திரு அடி தலையில் அணியாக அலங்கரிக்க பிரார்த்திக்கிறார் ஆழ்வார்

இதை வேண்டி -மிதுனத்தில் பிரார்த்திக்க -பரதன் விபீஷணன் போல் நாமும் பெறுவோம் –

ஐ ஸ்வர்யம் கைவல்க்யம் மோஷம் மூன்றும் வேண்டாம் -நின் செம்மா பாத பறப்பு என் தலை மேல் –

இதை உத்தவருக்கு கண்ணன் -ந சார்வ புமம் -ந யோ சித்தி ஆசை பட மாட்டான்

என்னை ஒழிந்த எதையும் விரும்ப மாட்டான்

நின் புகழில் வைக்கும் சிந்தையிலும் மற்றும் இனிதோ நீ அளிக்கும் வைகுந்தம்

அச் சுவை பெறினும் வேண்டேன் –

பக்தி யோக நிஷ்டன்-சம தர்சன்-ஷாந்தி -பிரிய தமம் –

கர்மங்கள் அனைத்தையும் அழிக்கும் –

நெருப்பு விறகை சாம்பல் ஆக்கி அன்னம் -பக்குவமிரண்டும்

காதல் பக்குவம் ஆகும் கர்மங்கள் விலகி –

யோகம் சாங்க்யம் சாதித்து கொடுக்காது தியாகமும் இல்லை பக்தி ஒன்றே

நாய் மாமிசம் உண்பவனும் பக்தி அடைந்து என்னை கஈட்டுகிறான்

யாவையும் எவரும் தானாய்–ஆவி சேர் -பாவனை அவனை கூடல் அவனையும் கூடலாமே

பக்தன் கூத்தாடி பாடி தொண்டை தழு தழுத்து உடல் சோர்ந்து

மால் உகளா நிற்கும் மனம் -உனக்கு பணிசெய்து இருக்கும் தவம் உடையவன்–மற்று இன்னும் உழல்வேனோ –

உனக்கு ஆள் பட்டு எங்கும் போக முடியாது –

திரு கோளூர் -சேர்ந்த பராங்குச நாயகி போல் –

சேறு செய் தொண்டர் சேவடி சேறு என் சென்னிக்கு அணிவனே

விஷயம் நினைக்க பகவானின்

இப்பால் கை கைவளையும் மேகலையும் காணேன் -உடம்பும் ஆத்மாவும் காணாமல்

கண்டேன் கண மகர குழை -மை அர்பிதா மனம் –

த்யானம்-ஆசானம்நிமிர்ந்து உட்கார்ந்து இரண்டு புருவம் நடுவில்

மூக்கு நுனி மேல் கண் வைத்து

பிராணாயாமம் -இந்த்ரியம் அடக்கி மணி ரீங்காரம் போல் ஓம் காரம்

மூன்று தடவை நித்யம் செய்து ஒரு மாசத்தில்

இதயதாமரைஅவன் இருப்பை நினைந்தே

சிற்றவேண்டாம் சிந்திப்பே அமையும்

558

கோபால சூடாமணி -கஸ்தூரி திலகம்-

உன்னித்து மற்று ஒரு தெய்வம் தொழா ள்

மன்னார்குடி கோபாலன்-அழகிய திருகோலம்-18 நாள் உத்சவம்-

32 சேவை ஸ்ரீ  வித்யா ராஜ கோபாலன்-கோபால வேஷம் உபாய வேஷம் –

இளைப்பினை -விளக்கினை விதியினில் காண்பர் -த்யான முறை திரு குரும் தாண்டகம்

பிண்டியார்-மண்டினார்க்கு உய்யல் அல்லால்

பஞ்ச கமலா ஷேத்ரம்-திரு கண்டியூர் -லஷ்மி நரசிம்கர் -ஹர சாப பெருமாள்-

திரு பிண்டரீகம் அந்த -நிறுத்தி த்யானம்-மொட்டில்-வைத்து தேஜஸ் உள்ள அனைத்தையும்

சுசிஸ் ஸ்மிதம்-பிரசாந்தம்-சுமுகம்-தீர்க்க சாரு சதுர புஜம்

சு கபோலம்-மகர குண்டலம் -கரண பூஷணம்-பக்தர் உள்ளத்துக்கு  ஆபரணம்

நூபுரம்-கௌஸ்துபம்-சர்வாங்க சுந்தரம்

அழகன் அலங்கார பிரியன்-அவயவம் மனசில் நிறுத்தி -புலன்களை திருப்பி

சர்வ வியாபகன்-மைய கண்ணான் -உன் முகம் மாய மந்த்ரம்கொலோ

தென்னா தென்னா -மாலுகளா நிற்கும் நெஞ்சம்-

பக்தி ரூபபன்ன ஞானம் வளர்ந்து -நித்ய அனுபவம் –

இன் உயிர் சேவல்–மாட்டுயர் கற்பக கொழுந்தோ -ஆசை வளர –

மனசும் புலனும் அவன் இடம் ஈடு பட்டு

15 அத்யாயம் 18 சித்தி அஷ்ட மகா சித்தி உப சித்தி 5

இவை அவனை அடைய விரோதி

பக்தி தான் பெற்று கொடுக்கும்

உத்தவர் கேட்க சொல்கிறான்-

ஆளவந்தார் –நாத யாமுன மத்யமாம்-

யோக சித்தி -குருகை காவல் அப்பன்-

உய்ய கொண்டார் மணக்கால் நம்பி -மூலம்

யோகம் தனித்து தான் அனுபவம் அருளிசெயல் அனைவர் கூட அனைவரும் உஜ்ஜீவிக்க

பிணம் இருக்க மணம் புரிவார் உண்டோ-

559

கன்று குட்டி போல் பாகவத பாராயணம் செய்பவர்

கண்ணன் பாசத்தோடு வருவான் –

உலக இன்பங்கள்-18 சித்தி –

30 நாள்களில் பிரணாயாமம் சுலப வழி

த்யானம் அடி படை -உத்தவர் நமக்கு கேட்டு பதில் வாங்கி கொடுக்கிறார் –

மோஷ விரோதிபல -அஷ்ட மகா சித்தி தங்க விளங்கு போல்

பக்தன் அதிலும் ஈடுபோட மாட்டான்

அணிமா மகிமா -கஷ்டப்பட்டு யோகம்-இதுவும் அவனை கொடுக்காது –

கஷ்டத்திலும் ஒரு கை பார்ப்போம் லோகோ பின்ன ருசி -ரசிக்க ஆள் குறை சொல்ல நாள்

ஆச்சர்யமான லோகம்-மாயை-மறைக்கும் லோகம் மறந்து அவனை

கரிமா-லகிமா பாரம் லேசு -திரு அடி புகுந்து வந்த கதை

அத்தனையும் ஸ்ரீ ராம கைங்கர்யம்

வினைய ஆஞ்சநேயர் -நவ வியாக்ரக பண்டிதன் –

மோதிர பலத்தால் என்ற எண்ணம்

பிராப்தி -இச்சை பட்டதை அடைவது

பிராகாம்யம் -மனசில் ஆசை பட்டது

ஈசிதா ஆணை செலுத்தும் திறன்

வசித்வம்-அனைத்தையும் நம் வசத்தில் கொள்வது

அஷ்ட மகா சித்திகள் இவை

அப்புறம் 10

ஆனூர் -பசி தாகம் இன்றி

தூர தர்சன் கேட்பது

மனம் வேகம் போல் உடம்பும் போக

காம ரூபம்

பர காயம் பிரவேசம்

சத் சங்க மிருத்யு நினைத்த படி மரணம்

தேவர் தரிசனம் இங்கே இருந்து

எதா சங்கல்ப சக்தி

ஆணை செலுத்தி தடுக்க முடியாது

மேலே பல

மூன்று காலம் நடக்கும் -வால்மீகி அறிந்து

பெருமாள் கேட்க தனுடை சோதி சொல்வதையும் லவ குசர் பாட

சித்தி பொருட்டு இல்லை

அத்யந்தம் இரட்டை பற்றி கவலை இன்றி

அடுத்தவர் நினைப்பதை அறிவது

அக்னி தண்ணீரோ விஷம் சூர்யன் ஆணைக்கு

அபாரஜயது யாராலும் வெற்றி கொள்ள முடியாத ஐந்தும்

இவை அடைய அவனை ஒவொரு மாதிரி த்யானம் செய்ய –

யதா பூதானி-அனைத்திலும் நான் என்று நினைந்து அவனையே அடைய வேண்டும்

560

கீதியாம்ர்தம்-உபநிஷத் பசு -கீதை பால் -அர்ஜுனன் கன்று

விபூதி அத்யாயம் -பட்டியல் அனைத்தும்

அந்தம் இல்லை மொத்தம் என்னது எனது அல்லாது யாரும் யாதும் இல்லை

திவ்யம் ததாமி அபிராக்ருதமான கண்கள் கொடுத்துவிச்வரூபம் காட்டி

ருத்ரர்களில் இவன்மாசங்களில் மார்கழி –

16 அத்யாயம் அது போல் இங்கும்

பரமன் நீ உணர்ந்து கொண்டேன்

மறைந்து அனைத்துக்குள்ளும் இருக்க்ரீர்

திரு கமலம் போன்ற திரு அடிகள்-விபோதிகளை கேட்க

அர்ஜுனன் கேட்டான் -அவனுக்கு சொன்னதை சொல்கிறேன் –

சேனை நடுவில் தேர் நிறுத்தினேன் –

தேகம் ஆத்மா அறியாமல் நல்ல தர்மம் சொல்லி –

அஹம் சர்வான் பூதானி -அனைத்துண் நானே -காரணம் என்னுடையது -இல்லை

நீரும் நிலனும் காற்றும்-சாமானாதிகரணம்

தங்க மோதரம் மண் குடம் போல்

மூவகை காரணமும் -சரீர ஆத்மா பாவம்-

அனைதிக்கும் இருப்பிடம் ஆதாரம் அவன் -அனைத்தும் அவன்-அந்தராத்மாவாக உடையவன் –

நீண்ட பட்டியல்

காலம் உணர்ந்தவர் -காலம்

சமத்தவம் பண்பாக இருக்கிறேன்

குணம்-நல்ல பண்பு உடைமையாக இருக்கிறேன்

பெருமையே இவனால்

பெரிய பொருள்களில் பெருமை

அணு தன்மை சூஷ்மமாக

ஜெயிக்க முடியாத பொருள்களில் மனமாக

வேதம் அறிந்தவரில் பரமம்

பிரணவம் மந்த்ரங்களில்

எழுத்துகளில் அ காரம்

சந்தசில் காயத்ரி

தேவர்களில் இந்திரன்

ஆதித்யர்-விஷ்ணு

ருத்ரன் நீல லோகிதன்

பிரம ரிஷி பிருகு

தேவ ரிஷி நாரதர்

சித்தி கபிலர்

பறவை கருதி

பிரஜாபதி -தஷ

பித்ரு -அறியமா

அசுரர்-பிரகலாதன்

சந்திரனாக கஷதீம்

ஐ ராவதம்

வருணன்

சூர்யன்

அரசன்

உச்சி ஸ்ரவாஸ் குதிரை

தங்கம்

யமன்

வாசுகி ஆதி செஷன் பல தலை

சிங்கம்-

சன்யாச ஆஸ்ரமம்

கங்கை

கடல்

வில்லாக

விலை பிடித்த -இந்திரன்

561

கீதை -இதை அறிந்தவன் அனைத்தையும் அறிந்தவன்

அனைத்துமாக இருக்கும் கண்ணன் பற்றி சொல்வதால்

உண்மை அறிவி 11 -௧௬-20  அத்யாயம்

மேருவாக /ஹிமாலயம் /அஸ்வத மரம்

கோதுமை /வசிஷ்டர்/பிருகஸ்பதி /ஸ்கந்தன்/

அஜந/பிரம்மா யக்ஜம்/அகிம்சை /சுத்தி -காற்று தண்ணீர் நெருப்பு /

அஷ்டாங்க -சமாதி

அறிவிக்கும்மந்த்ரம்

ஆத்மா வித்தை

விகல்ப வாதம்

சுவாயம்பு மனு

நாராயண ரிஷி

சனத்குமரன்

சன்யாச ஆஸ்ரமம்

உல் நோக்கி பார்க்கும் மதி-

ரகச்யங்களில் பிரியம் மௌன  பேசம்

மார்கழி வசந்த ருது

அபிஜித் நஷத்ரம்-உத்தாராடம் நான்காவது  பாதம் வாமனர்

கிருத யுகம்

வியாசர்

வாசுதேவன் பகவான்

பாகவதர்களுக்குள் உத்தவர் நான் கேட்க்கும் புண்யம்

துவம் -நீ யாகவே இருக்கிறேன் –

அம்சம்-பொறுப்பு கூடுமே

ஹனுமான்

சுதர்சன்

பத்ம ராக ரத்னம்

தாமரை

தர்பமாக இருக்கிறேன்

ஹவுஸ்-நெய்

முயற்சி வெற்றி கொடுக்கும் செல்வமாக

சூதாட்டம்-கபடாக

பொறுமையாக இருக்கிறேன் பக்தியாகவே

ஒன்பது மூர்த்தி வாசுதேவ சங்கர்ஷன அணிருத்ணன் பிரத்யும்னன் ஹயக்ரீவர் நாராயண —

இவர்களில் வாசு தேவ

மலையில் சத்திர தன்மை

பூமில் மண் வாசனையாக இருக்கிறேன்

தண்ணீ சுவை

சூர்யன் -பிரபா

ஆகாய சப்தம்

பலி போல் அர்ஜுனன்

பூத ராசி -கதி உத்பத்தி லயம்

பார்வை கேள்வி அனைத்தும் அவனே

பஞ்ச பூதம்-24 தத்வம் 25 உண்மை நிலை அறிந்தவன்

நான் அன்றி ஒன்றும் இல்லை

விபூதி எண்ணி முடிக்க முடியாது

ஒளி லஷ்மிகள் செல்வம் நல்ல அனைத்தும் என் அம்சம்

கேட்டதுக்கு சுருக்கமாக சொன்னேன்

மனசை பிராண வாயுவால் வெல்வாய்

இனி வரண ஆஸ்ரம தர்மங்கள் மேலே சொல்ல போகிறார்

562

கீதை அமுதமான பால்

நடை முறை படுத்தி சொல்ல பாகவத புராணம்

பக்தர் -தொடங்க தடங்கல் கர்மங்கள் –

நெக்கு உருகி -பக்தி சிலர்– -இரும்பு போல் வலிய நெஞ்சம் சிலர்

பக்தியால் முக்தி

தடங்கல் பாபம் தொலைய முதல் முயற்சி 11 -17 தர்மம் வர்ணாஸ்ரம -அனுஷ்டானம் –

அடிமை-அறிவுள்ள ஆத்மா -நினைத்து பாடி கைங்கர்யம் செய்து பக்தி பாவனைவளரும்

பக்தி பீரிட்டு கிளம்ப -வர்ணாஸ்ரமம்-சாஸ்திர க்ருத்ய அக்ருத்ய –

தியாகம் தேவை உயர்ந்த இடம் அடைய

கோகுலத்தில் மாடுகளும் பக்தி ஜடாயுகஜெந்த்ரன்

அனுஷ்டானம் முக்கியம்

செய்தால் அவன் உகக்குகிறான் -செங்கோல் உடைய திரு அரங்க செல்வன் –

அரங்கம் ஆளி என் ஆளி விண் ஆளி

ஆள்கின்றான் ஆழியான்

 -நாச்சியார் திரு கோலம்–வைகுண்ட ஏகாதசி முதல் நாள்-

அவர்கள் திரு உள்ளம் உகக்க -வர்ணாஸ்ரம தர்மங்கள்

ஹம்ச அவதாரத்தில் ப்ரக்மனுக்கு முன் அருளி

ஆச்சர்ய பிரபு தர்மோ-

நல்வழி பட தர்மம் பக்தி உபதேசிக்க போகிறார்

பக்தி தொடங்கும் முன் வர்ணாஸ்ரம தர்மம் சொல்லி

கிருத யுகம்-வேறுபாடு இன்றி ஹம்சம் ஒரே வேதமும்

விருஷப வடிவில் நானும் வேதங்கள் பிரணவம்

த்யானித்து இருந்தார்கள் அனைவரும்

வேறுபாடு இன்று இருந்தார்கள்

563-

வித்வான்-அப்பொழுது போல் இன்று இல்லை

எல்லா துறைகளிலும் சொல்வோம்

பக்தி இருக்கிறதே

கூட்டங்களும் பெருகி -கோவில் ஞானம் வளர்க்கும் கேந்த்ரங்கள்

வழி பாடு செய்ய வழி முறை கற்று கொடுக்க –

வித்யா கேந்தரங்கள்-ஆன்மிக கல்வி–ஞானம் பக்தி வளர்க்க முன் போல்

சமமாக அனைவரையும் பார்த்து

கிருத யுகம் நன்றாக இருக்க

பிரணவத்தில் வேதம் தோன்ற 11 -17 –

ரிக் மந்த்ரம் யஜுர் பிரயோகம் சாம அதர்வண

நான்கு வர்ணங்கள் ஆஸ்ரமம் பிரித்து

இல்லம் துறந்து சன்யாசம் இல்லை -இருவரும் சேர்ந்து வான பிரசவ ஆஸ்ரமம்

கிரகஸ்தர் -கீழ்–ஹிருதயம் ப்ரகமசாரி –வானபிரசம்-சன்யாசம் தலையில் இருந்து தோன்ற

அந்தணர் சமம்தமம்/தவம் சுத்தம் /ஷாந்தி ஆர்ஜவம்ம் மத பக்தி/தயா சத்யம்

ஷத்ரியன்-அரசர் -தேஜஸ் பலம் சக்தி தைர்யம் -சொவ்ர்யம்-பொறுமை-வள்ளல்தன்மை-பெரு முயற்சி –

உத்சாகம்-நடுங்காமல் –

வைஸ்யன் -ஆச்திக்யம் தான நிஷ்டை டாம்பீகம் இன்றி -பிரம செவனும்

கிடைததுபோதுமஎன்றஎண்ணம் இன்றி –

பொதுவான பண்பு

அகிம்சா சத்யம்பூத பிரியம் -குதல் பேச்சு இன்றி -அகாமக்ரோத லோப-

ஆஸ்ரமதர்மமினி –

காமம் குரோதம் லோபம் பொறாமை இன்றி -பொதுவான தர்மம் –

564

சமுதாயம் வாழ வளர்க்க -நான்கு

தேவர் -மலை காற்று யம தர்ம

நம் பூஜை செய்து அவர் கார்யம்

ஆஸ்ரம தர்மம் சொல்கிறார் இனி

நைஷ்டிகன்-கல்யாணம் இன்றி –

பீஷ்மர் நைஷ்டிக பிரமச்சாரி இல்லை-சந்தனு அரசன் -பின்பு

ஹனுமான் -அப்படி இல்லை

-குருகுலம் -சுக போகம்சந்தனம் வெத்தலை பாக்கு மெத்தை தூக்கம் கூடாது ப்ரகமசாரிக்கு

ஸ்நான போஜன– வாக்கை கட்டுபடுத்தி -ஜப சிந்தனை-ஞானம் வைராக்கியம் வளர

காயத்ரி திரு மந்த்ரம்-சந்தா வந்தனசம்

பிராமணர் ஆச்சர்யகுரு பக்தி பசு -கல்வியில் கண் வைத்து

6 /9 /12 வருஷம் கற்று தஷனை கொடுத்து

ஆச்சார்யர் சொன்ன வழி தர்ம வழி முன்னோர் வழி

கிரகஸ்தன்-மனம் பக்குவம் அடைந்து -இல்லறத்தில் நல்லறம் செய்யலாமே

குரு பக்தி முக்கியம்

இல்லறம் அல்லது நல்லறம் இல்லை

அனைவரையும் போஷிப்பது –

அக்னி கார்யம்-மக்கள் பெற்று நல்லவனாக

உறவுக்காரர்கள்

ப்ரக்மசாரி சன்யாசிக்கு இவன் தான் உதவ வேண்டும் –

பணம் சம்பாதிக்க -அதிகாரம் பொறுப்பு -இரண்டும் –

சமுதாய நன்மை தர்மம் நோக்கம் வேண்டும் -இலக்கிய பணி-

பகிர்ந்து கொடுக்க வேண்டும் -நம்னக்காகா அமைத்து கொடுத்து இருக்கிறார்

பொதுவான-ரசிக்க அவன் இருக்கிறான் என்ற எண்ணம்

யாருக்கும் கஷ்டம் இன்றி

அடுத்த அத்யாயம் வான பிரசத சன்யாச தர்மம் சொல்கிறார்

565-

11 -18 அத்யாயம்-பார்த்து வருகிறோம் –

வன -காட்டில் கழிக்க -மனைவி உடனேயோ தனியாகவோ  சென்று-

கையையே பாத்ரம்-சமைத்து உண்ணாமல்–

காடுகளில் நதி நீர் -இயற்க்கை உடன் வாழ –

காய் கனி வகைகள்-உண்டு-ஆரோக்கியம்-

வாழ்வுடன் இசைந்து –

செயற்கை சமுதாய நாசம்- மாசுகட்டுப்பாடு திட்டம்-

உரங்கள் கெடுக்காத -காய் -ரிஷிகள் உத்சாகமாக –

மிருகங்கள் சக்தி இயற்கை உணவால்

த்யானித்து மேல்லோகம்

சந்நியாசி-காஷாயம் தண்டம் மட்டும் இல்லை-

மூன்று விஷயம் அடக்கி

மௌனம் -வாக்கு உடல் மனசை கட்டு படுத்தி

மௌன  விரதம் முக்கியம்-

ஆசை படாமல்

பிரணாயாமம் செய்துமனசை கட்டுபடுத்தி -பகவத் த்யானம்- விஷய சுக பற்று அற்று

ஏழு வீடுகளில் பிச்சை எடுதுநீரில் சுத்தம்

நகரம் போகாமல்

ஒரு நாள் இரவுஒர் இடம் -பற்று வராமல் இருக்க –

நம்குடும்பம் வேண்டாம் என்று வந்த பின்பிரர்

அவ தூதர் அனைத்தையும் துறந்து

ஞானி பாலன் போல்

ஜடம் போல் இருப்பார்

ஞானி -வேதம் மட்டும் படித்து நடை முறை

உயர்ந்த சன்யாசிகள்

சண்டை உடம்பால் யார் இடம் இன்றி

ஆத்மா ஞான மாயம் புரிந்து –

அனசூயை இன்றி -ஆச்சார்யர் மூலம் அறிந்துதொண்டுபுரிந்து –

அறிவு ஆசை அன்பு பக்தி வைராக்கியம் இருக்க வேண்டும் சன்யாசிக்கு

பொறுமை முக்கியம்

வானபிரச்தர் ஹிம்சிக்காமல்

குருகச்தர் அனைவருக்கும் சேவை

பிரமச்சாரி குரு வந்தனம்

பொதுவான தர்மம்

அனைத்துக்குள்ளும் நான் -பக்தி செய்வதே

பக்தி தொடக்கம் இது -இனி மேல் பக்தி உபதேசம் .

566–

சார்வே தவ நெறிக்கு -தாமோதரன் தாள்கள்

கார் மேனி வண்ணன் கமலா நயனத்தன்

நீர் அனைத்தும் அவனே

-பேர் வானவர்கள் பிதற்றும்

பக்தி செய்வதை உணர்த்தும் பாசுரம்

கோடை வள்ளல் அழகன் திரு நாமங்கல்பெருமை திரு கண்கள் பெருமை அறிந்து பக்தி

நெறி =வழி பக்தி

பிரமத்தை அறிந்து பிரமத்துக்கு சமமாக ஆகிறான்

அமிர்தம் மோஷம் அடைய ஒரே வழி –

ஞானத்தால் தான் மோஷம் -பகவானை பற்றிய ஞானம் ஆசை பணிவு தான்

ஈடு பாடு ஆர்வம் ஸ்ரத்தை ஒன்றே வேண்டும்

பணிவு பக்தி அன்பு ஈடுபாடே பக்தி

பேச்சு உடல் மனம் மூன்றும்யீடு பட்டு பக்தி

உலக விஷயத்தில் ஈடு பட்டால் சம்சாரம்

புரிந்து கொண்டு மனம் மொழி உடம்பு -அவனை நினைவில் கொண்டு திரு நாமம் பாடி கையால் அர்ச்சித்து-

பக்தன் ஆவதற்கு ஒன்றே வழி –

ஞானம் முற்றி -devotion

ஒதுக்காமல் ஈடு பட்டு அன்பால் செய்வதே –பக்தி -wisdom –

konwledge  முதல் படி

பக்தி சாதனம் பக்தன்பெருமை -முக்யமான அத்யாயம் இது

அர்த்தம் புரிந்து ஆனந்தம் அடைவோம்

ஷாந்தி தவம் –

நிம்மதி எப்படி அடைவது -கொடுத்தல் மட்டும் இல்லை-

கர்ம யோகம் விடாமல் செய்து

மனம் தெளிந்து

அறிவு

வளர பக்தி

பொதுவான ஆஸ்ரம வரண தர்மங்கள் விடாமல் –

படித்தால் மட்டும் அடைய முடியாது அனுஷ்டானமும் வேண்டும்

கோவிலுக்கு போகும் பொழுதே சிந்தனை வேற இடம் போகுமே

மனசு நிலைக்காமல்-வேறு எங்கோ திரிய –

அநேக கால பாபம்- மூடி கொண்டு தடுக்க

த்யானம் ஈடு படாமல் மனம் -பழக்கம் இன்றி –

ஒரே லஷ்யம் ஒன்றையே நினைத்து புத்தி சிதற விடாமல் கூர்மையாக

ஒன்றான பகவான் அனைத்தையும் அருளுவான் –

அறிவு முதிர்ந்து பக்தி-நூறு யாகம் கொண்டும் இல்லாமல் ஞானி எனக்கு பிரியம்

என்னை பற்றிய ஞானம் -பக்தி யோக நிஷ்டன் -என் ஆத்மா

பக்தன் பெருமை சொன்னாய்

 பக்தி எப்படி செய்ய வேண்டும் சொல்ல போகிறார் கேட்ப்போம்

11-15

4/5–aëimä mahimä mürter
laghimä präptir indriyaiù
präkämyaà çruta-dåñöeñu
çakti-preraëam éçitä
guëeñv asaìgo vaçitä
yat-kämas tad avasyati
etä me siddhayaù saumya
añöäv autpattikä matäù

Among the eight primary mystic perfections, the three by which one
transforms one’s own body are aëimä, becoming smaller than the smallest;
mahimä, becoming greater than the greatest; and laghimä, becoming lighter than
the lightest. Through the perfection of präpti one acquires whatever one desires,
and through präkämya-siddhi one experiences any enjoyable object, either in
this world or the next. Through içitä-siddhi one can manipulate the
1141
subpotencies of mäyä, and through the controlling potency called vaçitä-siddhi
one is unimpeded by the three modes of nature. One who has acquired
kämävasäyitä-siddhi can obtain anything from anywhere, to the highest possible
limit. My dear gentle Uddhava, these eight mystic perfections are considered to
be naturally existing and unexcelled within this world.

6/7–anürmimattvaà dehe ‘smin
düra-çravaëa-darçanam
mano-javaù käma-rüpaà
para-käya-praveçanam
svacchanda-måtyur devänäà
saha-kréòänudarçanam
yathä-saìkalpa-saàsiddhir
äjïäpratihatä gatiù

The ten secondary mystic perfections arising from the modes of nature are
the powers of freeing oneself from hunger and thirst and other bodily
disturbances, hearing and seeing things far away, moving the body at the speed
of the mind, assuming any form one desires, entering the bodies of others, dying
when one desires, witnessing the pastimes between the demigods and the
celestial girls called Apsaräs, completely executing one’s determination and
giving orders whose fulfillment is unimpeded.

8/9–tri-käla-jïatvam advandvaà
para-cittädy-abhijïatä
agny-arkämbu-viñädénäà
pratiñöambho ‘paräjayaù
etäç coddeçataù proktä
yoga-dhäraëa-siddhayaù
yayä dhäraëayä yä syäd
yathä vä syän nibodha me

The power to know past, present and future; tolerance of heat, cold and
other dualities; knowing the minds of others; checking the influence of fire,
sun, water, poison, and so on; and remaining unconquered by others—these
constitute five perfections of the mystic process of yoga and meditation. I am
simply listing these here according to their names and characteristics. Now
please learn from Me how specific mystic perfections arise from specific
meditations and also of the particular processes involved.

.17–nirguëe brahmaëi mayi
dhärayan viçadaà manaù
paramänandam äpnoti
yatra kämo ‘vaséyate

One who fixes his pure mind on Me in My manifestation as the impersonal
Brahman obtains the greatest happiness, wherein all his desires are completely
fulfilled.

18–çvetadvépa-patau cittaà
çuddhe dharma-maye mayi
dhärayaï chvetatäà yäti
ñaò-ürmi-rahito naraù

A human being who concentrates on Me as the upholder of religious
principles, the personification of purity and the Lord of Çvetadvépa obtains the
pure existence in which he is freed from the six waves of material disturbance,
namely hunger, thirst, decay, death, grief and illusion.

34–janmauñadhi-tapo-mantrair
yävatér iha siddhayaù
yogenäpnoti täù sarvä
nänyair yoga-gatià vrajet

Whatever mystic perfections can be achieved by good birth, herbs,
austerities and mantras can all be achieved by devotional service to Me; indeed,
one cannot achieve the actual perfection of yoga by any other means

35–sarväsäm api siddhénäà
hetuù patir ahaà prabhuù
ahaà yogasya säìkhyasya
dharmasya brahma-vädinäm

My dear Uddhava, I am the cause, the protector and the Lord of all mystic
perfections, of the yoga system, of analytic knowledge, of pure activity and of
the community of learned Vedic teachers.

36–

aham ätmäntaro bähyo
‘nävåtaù sarva-dehinäm
yathä bhütäni bhüteñu
bahir antaù svayaà tathä

Just as the same material elements exist within and outside of all material
bodies, similarly, I cannot be covered by anything else. I exist within everything
as the Supersoul and outside of everything in My all-pervading feature.

11-16-

8–sa tadä puruña-vyäghro
yuktyä me pratibodhitaù
abhyabhäñata mäm evaà
yathä tvaà raëa-mürdhani

At that time I enlightened Arjuna, the tiger among men, with logical
arguments, and thus in the front of the battle Arjuna addressed Me with
questions in the same way that you are now inquiring

9–aham ätmoddhaväméñäà
bhütänäà suhåd éçvaraù
ahaà sarväëi bhütäni
teñäà sthity-udbhaväpyayaù

My dear Uddhava, I am the Supersoul of all living entities, and therefore I
am naturally their well-wisher and supreme controller. Being the creator,
maintainer and annihilator of all entities, I am not different from them.

10–ahaà gatir gatimatäà
kälaù kalayatäm aham
gunäëäà cäpy ahaà sämyaà
guëiny autpattiko guëaù

I am the ultimate goal of all those seeking progress, and I am time among
those who exert control. I am the equilibrium of the modes of material nature,
and I am natural virtue among the pious.

12–hiraëyagarbho vedänäà
manträëäà praëavas tri-våt
akñaräëäm a-käro ‘smi
padäni cchandusäm aham

hiraëya-garbhaù—Lord Brahmä; vedänäm—of the Vedas; manträëäm—of
mantras; praëavaù—the oàkära; tri-våt-consisting of three letters;
akñaräëäm—of letters; a-käraù—the first letter, a; asmi—I am; padäni—the
three-line Gäyatré mantra; chandasäm—among sacred meters; aham—I am.

Among the Vedas I am their original teacher, Lord Brahmä, and of all
mantras I am the three-lettered oàkära. Among letters I am the first letter,
“a,” and among sacred meters I am the Gäyatré mantra

20–térthänäà srotasäà gaìgä
samudraù sarasäm aham
äyudhänäà dhanur ahaà
tripura-ghno dhanuñmatäm

tirthänäm—among holy places; srotasäm—among flowing things; gaìgä—the
sacred Ganges; samudraù—the ocean; sarasäm—among steady bodies of water;
aham—I am; äyudhänäm—among weapons; dhanuù—the bow; aham—I am;
tri-pura-ghnaù—Lord Çiva; dhanuù-matäm—among those who wield the bow.

Among sacred and flowing things I am the holy Ganges, and among steady
bodies of water I am the ocean. Among weapons I am the bow, and of the
wielders of weapons I am Lord Çiva.

38–mayeçvareëa jévena
guëena guëinä vinä
sarvätmanäpi sarveëa
na bhävo vidyate kvacit

mayä—Me; éçvareëa—the Supreme Lord; jévena—the living entity;
guëena—the modes of nature; guëinä—the mahat-tattva; vinä-without;
sarva-ätmanä—the soul of all that exists; api—indeed; sarveëa—everything;
na—not; bhävaù—existence; vidyate—there is; kvacit—whatsoever.

As the Supreme Lord I am the basis of the living entity, of the modes of
nature and of the mahat-tattva. Thus I am everything, and nothing whatsoever
can exist without Me.

44–tasmäd vaco manaù präëän
niyacchen mat-paräyaëaù
mad-bhakti-yuktayä buddhyä
tataù parisamäpyate

Being surrendered to Me, one should control the speech, mind and life air,
and then through loving devotional intelligence one will completely fulfill the
mission of life.

11-17

9–çré-bhagavän uväca
dharmya eña tava praçno
naiùçreyasa-karo nåëäm
varëäçramäcäravatäà
tam uddhava nibodha m

The Supreme Personality of Godhead said: My dear Uddhava, your question
is faithful to religious principles and thus gives rise to the highest perfection in
life, pure devotional service, for both ordinary human beings and the followers
of the varëäçrama system. Now please learn from Me those supreme religious
principles.

10–ädau kåta-yuge varëo
nåëäà haàsa iti småtaù
kåta-kåtyäù prajä jätyä
tasmät kåta-yugaà viduù

In the beginning, in Satya-yuga, there is only one social class, called haàsa,
to which all human beings belong. In that age all people are unalloyed devotees
of the Lord from birth, and thus learned scholars call this first age Kåta-yuga, or
the age in which all religious duties are perfectly fulfilled.

11–vedaù praëava evägre
dharmo ‘haà våña-rüpa-dhåk
upäsate tapo-niñöhä
haàsaà mäà mukta-kilbiñäù

In Satya-yuga the undivided Veda is expressed by the syllable oà, and I am
the only object of mental activities. I become manifest as the four-legged bull of
religion, and thus the inhabitants of Satya-yuga, fixed in austerity and free from
all sins, worship Me as Lord Haàsa.

13–vipra-kñatriya-viö-çüdrä
mukha-bähüru-päda-jäù
vairäjät puruñäj jätä
ya ätmäcära-lakñaëäù

In Tretä-yuga the four social orders were manifested from the universal
form of the Personality of Godhead. The brähmaëas appeared from the Lord’s
face, the kñatriyas from the Lord’s arms, the vaiçyas from the Lord’s thighs and
the çüdras from the legs of that mighty form. Each social division was
recognized by its particular duties and behavior.

14–gåhäçramo jaghanato
brahmacaryaà hådo mama
vakñaù-sthaläd vane-väsaù
sannyäsaù çirasi sthitaù

The married order of life appeared from the loins of My universal form, and
the celibate students came from My heart. The forest-dwelling retired order of
life appeared from My chest, and the renounced order of life was situated
within the head of My universal form.

6–çamo damas tapaù çaucaà
santoñaù kñäntir ärjavam
mad-bhaktiç ca dayä satyaà
brahma-prakåtayas tv imäù

çamaù—peacefulness; damaù—sense control; tapaù—austerity;
çaucam—cleanliness; santoñaù—full satisfaction; kñäntiù—forgiveness;
ärjavam—simplicity and straightforwardness; mat-bhaktiù—devotional service
unto Me; ca—also; dayä—mercy; satyam—truth; brahma—of the brähmaëas;
prakåtayaù—the natural qualities; tu—indeed; imäù—these.

Peacefulness, self-control, austerity, cleanliness, satisfaction, tolerance,
simple straightforwardness, devotion to Me, mercy and truthfulness are the
natural qualities of the brähmaëas.

17–tejo balaà dhåtiù çauryaà
titikñaudäryam udyamaù
sthairyaà brahmanyam aiçvaryaà
kñatra-prakåtayas tv imäù

tejaù—dynamic power; balam—bodily strength; dhåtiù—determination;
çauryam—heroism; titikñä—tolerance; audäryam—generosity;
udyamaù—endeavor; sthairyam—steadiness; brahmaëyam—being always eager
to serve the brähmaëas; aiçvaryam—leadership; kñatra—of the kñatriyas;
prakåtayaù—the natural qualities; tu—indeed; imäù—these.

Dynamic power, bodily strength, determination, heroism, tolerance,
generosity, great endeavor, steadiness, devotion to the brähmaëas and leadership
are the natural qualities of the kñatriyas.

18–ästikyaà däna-niñöhä ca
adambho brahma-sevanam
atuñöir arthopacayair
vaiçya-prakåtayas tv imäù

ästikyam—faith in Vedic civilization; däna-niñöhä—dedicated to charity;
ca—also; adambhaù—being without hypocrisy; brahma-sevanam—service to
the brähmaëas; atuñöiù—remaining dissatisfied; artha—of money;
upacayaiù—by the accumulation; vaiçya—of the vaiçyas; prakåtayaù—the
natural qualities; tu—indeed; imäù—these.

Faith in Vedic civilization, dedication to charity, freedom from hypocrisy,
service to the brähmaëas and perpetually desiring to accumulate more money
are the natural qualities of the vaiçyas.

19–çuçrüñaëaà dvija-gaväà
devänäà cäpy amäyayä
tatra labdhena santoñaù
çüdra-prakåtayas tv imäù

Service without duplicity to the brähmaëas, cows, demigods and other
worshipable personalities, and complete satisfaction with whatever income is
obtained in such service, are the natural qualities of çüdras.

28–säyaà prätar upänéya
bhaikñyaà tasmai nivedayet
yac cänyad apy anujïätam
upayuïjéta saàyataù

säyam—in the evening; prätaù—in the morning; upänéya—bringing;
bhaikñyam—food that is collected by begging; tasmai—unto him (the äcärya);
nivedayet—one should deliver; yat—that which; ca—also; anyat—other
things; api—indeed; anujïätam—that which is permitted; upayuïjéta—one
should accept; saàyataù—being fully controlled.

In the morning and evening one should collect foodstuffs and other articles
and deliver them to the spiritual master. Then, being self-controlled, one should
accept for oneself that which is allotted by the äcärya

51–yadåcchayopapannena
çuklenopärjitena vä
dhanenäpéòayan bhåtyän
nyäyenaiväharet kratün

A householder should comfortably maintain his dependents either with
money that comes of its own accord or with that gathered by honest execution
of one’s duties. According to one’s means, one should perform sacrifices and
other religious ceremonies

52–kuöumbeñu na sajjeta
na pramädyet kuöumby api
vipaçcin naçvaraà paçyed
adåñöam api dåñöa-vat

A householder taking care of many dependent family members should not
become materially attached to them, nor should he become mentally
unbalanced, considering himself to be the lord. An intelligent householder
should see that all possible future happiness, just like that which he has already
experienced, is temporary

11-18-

8–agnihotraà ca darçaç ca
paurëamäsaç ca pürva-vat
cäturmäsyäni ca muner
ämnätäni ca naigamaiù

The vänaprastha should perform the agnihotra, darça and paurëamäsa
sacrifices, as he did while in the gåhastha-äçrama. He should also perform the
vows and sacrifices of cäturmäsya, since all of these rituals are enjoined for the
vänaprastha-äçrama by expert knowers of the Vedas.

9–evaà cérëena tapasä
munir dhamani-santataù
mäà tapo-mayam ärädhya
åñi-lokäd upaiti mäm

The saintly vänaprastha, practicing severe penances and accepting only the
bare necessities of life, becomes so emaciated that he appears to be mere skin
and bones. Thus worshiping Me through severe penances, he goes to the
Maharloka planet and then directly achieves Me

7–maunänéhäniläyämä
daëòä väg-deha-cetasäm
na hy ete yasya santy aìga
veëubhir na bhaved yatiù

One who has not accepted the three internal disciplines of avoiding useless
speech, avoiding useless activities and controlling the life air can never be
considered a sannyäsé merely because of his carrying bamboo rods.

24–pura-gräma-vrajän särthän
bhikñärthaà praviçaàç caret
puëya-deça-saric-chailavanäçrama-
vatéà mahém

The sage should travel in sanctified places, by flowing rivers and within the
solitude of mountains and forests. He should enter the cities, towns and
pasturing grounds and approach ordinary working men only to beg his bare
sustenance.

40/41–yas tv asaàyata-ñaò-vargaù
pracaëòendriya-särathiù
jïäna-vairägya-rahitas
tri-daëòam upajévati
surän ätmänam ätma-sthaà
nihnute mäà ca dharma-hä
avipakva-kañäyo ‘smäd
amuñmäc ca vihéyate

One who has not controlled the six forms of illusion [lust, anger, greed,
excitement, false pride and intoxication], whose intelligence, the leader of the
senses, is extremely attached to material things, who is bereft of knowledge and
detachment, who adopts the sannyäsa order of life to make a living, who denies
the worshipable demigods, his own self and the Supreme Lord within himself,
thus ruining all religious principles, and who is still infected by material
contamination, is deviated and lost both in this life and the next.

42–bhikñor dharmaù çamo ‘hiàsä
tapa ékñä vanaukasaù
gåhiëo bhüta-rakñejyä
dvijasyäcärya-sevanam

The main religious duties of a sannyäsé are equanimity and nonviolence,
whereas for the vänaprastha austerity and philosophical understanding of the
difference between the body and soul are prominent. The main duties of a
householder are to give shelter to all living entities and perform sacrifices, and
the brahmacäré is mainly engaged in serving the spiritual master.

45–bhaktyoddhavänapäyinyä
sarva-loka-maheçvaram
sarvotpatty-apyayaà brahma
käraëaà mopayäti saù

My dear Uddhava, I am the Supreme Lord of all worlds, and I create and
destroy this universe, being its ultimate cause. I am thus the Absolute Truth,
and one who worships Me with unfailing devotional service comes to Me.

46–iti sva-dharma-nirëiktasattvo
nirjïäta-mad-gatiù
jïäna-vijïäna-sampanno
na cirät samupaiti mäm

Thus, one who has purified his existence by execution of his prescribed
duties, who fully understands My supreme position and who is endowed with
scriptural and realized knowledge, very soon achieves Me.

47–varëäçramavatäà dharma
eña äcära-lakñaëaù
sa eva mad-bhakti-yuto
niùçreyasa-karaù paraù

Those who are followers of this varëäçrama system accept religious
principles according to authorized traditions of proper conduct. When such
varëäçrama duties are dedicated to Me in loving service, they award the
supreme perfection of life.

48–etat te ‘bhihitaà sädho
bhavän påcchati yac ca mäm
yathä sva-dharma-saàyukto
bhakto mäà samiyät param

My dear saintly Uddhava, I have now described to you, just as you inquired,
the means by which My devotee, perfectly engaged in his prescribed duty, can
come back to Me, the Supreme Personality of Godhead.

கிருஷ்ணன் கதை அமுதம் -547-556-ஸ்ரீ வேளுக்குடி ஸ்வாமிகள் …

547-

பாகவத புராணம் பாராயணம் கண்ணனுக்கு ஆனந்தம்-

11 -10 அத்யாயம் இறுதி –

முக்திக்குவழி-அந்தமில் பேர் இன்பம் அடைய-

முக்தன் பெருமை சொல்கிறார் –

தேகம் ஆத்மா வெவ்வேறு என்று புரிந்து -இரட்டை-சுகம் துக்கம் -சமமாக -கொண்டு

ஆத்மா மிக உயர்ந்தவர் ஆனந்த மயம் ஞான மயம் –அழிவில்லாதது –

உத்தவர்-குணத்துக்கு ஆள் படாமல்-உடலுக்குள் சிறைப் பட்டவன்- உணர்ந்த யோகிகள் பற்றி அறிய ஆசை –

ஞான யோகி -சித்த பிரக்ஜ்ணன்-ஞானி யோகி பற்றி அறிய ஆசை அர்ஜுனன் கேட்டான்-

அது போல் உத்தவர் கேட்க

11 ஸ்கந்தம் பக்த முக்தநித்யர் அடையாளம் சொல்கிறார்

பக்தர் -தடை பட்டு இருக்கிறவர்-முக்தர் விடுபட்டு -நித்யர் -வாசனையே இன்றி –

ஆத்மாவுக்கு இயற்கையால்தடை இல்லை-கர்மா ஆத்மா செய்ய முடியாதே சரீரம் தொடர்பால்-

முதல் பிறவி-ஓன்று இல்லை-ஆதி தெரியாது -ஆத்மா நித்யம்

உடலுக்கும் ஆதி இல்லை-அந்தம் உண்டு –

சோகம்மோகம்-சுகம் துக்கம்-கர்ம ஆதீனம்-இயற்க்கை இல்லை-

அறிவின்மை-கர்ம-ஜன்ம-சுழல்-யாரையும் விடாது

அருள் மாகடல் க்ருபா சமுத்திர பெருமாள் புஷ்கரணி ஆதி சேஷன்

ஆதி சேஷன்-கருடன் சண்டை- தீர்க்க பால சயனம்–

சம்சார மரம்-இரண்டு பறவை-பரமாத்மா -ஜீவாத்மா -உண்டு உழலும் ஆத்மா –

முக்தி அடைய வழி

முதலில் சிறை பட்டு இருக்கிறோம் தெரிந்து கொண்டு-

இனி செயல் செய்யாமல்- ஈஸ்வரன் செய்விக்கிறான்-அவன் ப்ரீதிக்காகா விதித்த செயலையே செய்து

வேறுபாடி களைந்து சமமாக பார்க்க பார்க்க முக்தி அடைவான் .

548-

வேத வேதாந்தம் திரண்ட கருத்துக்கள்  சொல்ல வந்தது பாகவத புராணம்

ஞானம் த்யானம் முதிர்ந்து பக்தி மூலம் முக்தி –

பக்தி செய்வதுஎப்படி சொல்கிறார் அடுத்து –

உடல் வேறு ஆத்மா வேறு அறிந்து –

பலன் ஆசை இன்றி- நான் செய்கிறேன் எண்ணம் விட்டு அவன் செய்விக்கிறான் என்று

பாபம் செய்ய கூடாது புண்ணியம் செய்து பலன் எதிர் பார்க்காமல் அவன் இடம் சமர்பித்து

அவன் செய்விக்கிறான் என்ற எண்ணம்-கொண்டு -மனம் புலன் அவன் இடம் ஈடு பட்டு –

நல்ல தர்மங்களில் ஈடு பட்டு-குளித்து உண்டு-அமர்ந்து உண்டு-தர்ம சாஸ்திரம் வழி -சென்று –

இதிகாச புராணம் ரிஷிகள் அருளிய முறை படி வாழ்ந்து –

த்ரி காலம் உணர்ந்தவர்கள்-பகவானால் அனுப்பப்பட்டு உபதேசிக்கிறார்கள் –

சாதுக்களுடன் சேர்ந்து இருந்து தர்மம் உபதேசிப்பது படி நடந்தால் போதும் –

பக்தி முளைக்கும்

கீழ் சொன்னது களை அறுக்க -இனி பயிர் வளர்க்க –

பக்தி ஏற்படுவது சொல் -எளிதாக சொல் -கேட்கிறார் உத்தவர் –

உன் திரு அடி பற்றினவர்-கேட்கிறேன்

பக்தனை பற்றி புகழ்கிறார் முதலில் -பக்தி மாகாத்ம்யம் சொல்லாமல் பக்தன் மகாத்மயம் சொல்ல ஆரம்பிக்கிறார் –

அத்தனை ஆசை -வலை பட்டவன் பெருமை அடுக்கி -சொல்லி சொல்லி -மாய்ந்து போகிறார்

-என் பக்தன் உயர்ந்தவன்-கண்ணனே சொன்னால் அது போல் ஆக ஆசை வளருமே –

வாசுதேவ -சர்வம் மகாத்மா துர் லபம்-இவன் அன்றி நான் இல்லை -மம ஆத்மா –

 கிருபாளு-கருணை

விரோதம் இன்றி

பொறுமை காத்து

சத்யம்

குற்றம் இன்றி

சமமாக அனைவரையும்

ஆசையால் பீடிக்க படாமல்

அகிஞ்சனன்

குறைத்து யுண்டு –

ஆழ்ந்த பெருமை காம்பீரம்

வேறு பாடு அற்று

காமக்ரோத இன்றி

துர்மானம் அகங்காரம் இன்றி

நடப்பு கருணையே வடிவு

உலக விஷயம் துரந்து என்னையே சர்வமாக கொண்டவர்

549-

ப்ரீதி கார்யகைங்கர்யம்-

அனுபவ ஜனித ப்ரீதி –

அறிந்து கொண்டு-அதனால் -அனுபவம் -பரிதி வளர்ந்து -கைங்கர்யம்

பால் என்கோ நான்கு வேத பயன் என்கோ சாதி மாணிக்கம் என்கோ –

தெவிட்டாத இன்பம்-ஆரா அமுதம்-பக்தி எளிது -ச்வாபவிகமாக ஈர்க்க படுவோம் –

தடுப்பை நீக்கி நிஒல் போதும்

வணக்குடை தவ நெறி-பணிவு-கனிவும் –

அறிவு கனிவு பணவு பணிவு வணக்கம் விருப்பம் துடிப்பி வெறுப்பு காதல் நவ ரசம் கூட்டு

வாயார பாடி-ஸ்ரத்தை உடன் கதை கேட்டு த்யானித்து

அனைத்தையும் சமர்ப்பித்து -உத்சவம் கொண்டாடி –

சேவித்து கொண்டிருக்கலாமே -அத அத்புத உத்சவங்கள்-ஆடி பாடி நினைந்து உருகி

காலை மாலை கமல மலர் இட்டு-திரு கை தல சேவை-

யாத்ரை-மேற்கொண்டு-புண்ணிய பூமி- மீண்டும் மீண்டும் சென்று

உகந்து அருளின நிலங்கள் –கைங்கர்யம்-கடைத்தலை சீயக்க பெற்றால் கடி வினை களையலாமே

புனித நதி நீராடுதல்–பசுக்கள்-புல் போட்டு ஆராதிக்கிறாய்

வைஷ்ணவர்

த்யானித்து

காற்று பிராணாயாமம் –

தர்ப்பணம் செய்து

சூர்யன் அக்னி வாயு எங்கும் இருக்கிறேன் –

சது சேவை செய்ய பக்தி வளரும்

550-

சம்சார விஷ விருஷம்-கேசவ பக்தி -ஒரு பழம்

-தத் பக்தர்வா சமாகமம் -மெய் அடியார் உடன் சேர்ந்து இருப்பது ஒரு பழம் –

பாலை வனத்தில் சோலை போல் -இதில் சாது சேர்க்கை சிறந்தது -கிடைக்கா விடில் கேசவ பக்தி-ராமானுஜர்

11 அத்யாயம் கடைசியில்-

சத் சங்கம் இன்றி பக்தி வராது -ரகசியம் அந்தரங்கர் நீர் சொல்கிறேன் –

அறக் கட்டளைகள் பல -இதற்க்கு தான்

௧௨ அத்யாயம் சாது சாகாமம் மகிமை சொல்கிறான்

ஈட்டம் கண்டிட கூடுமேல்

அடியார் குழாம் களை உடன் கொடுவது

அந்தமில் பேர் இன்பத்து அடியாரோடு இருந்தமை-

இன்னும் அங்கும் சத்சந்தம்-அங்கு நித்தியமாய் குறை அற்று கிடைக்கும் –

அனைவரும்பங்கு கொண்டு -அனுபவ பரிமாற்றம் –

நம் ஆழ்வாருக்கு ஒரே மதுர கவி ஆழ்வார் -சேர்ந்த பெருமை-

அவனை பற்றி அறிவிப்பவர்களே சாதுக்கள் தானே

அரக்கன்-குகன்-கஜேந்திர கதை சொல்லி சொல்லி -ஆசை உடன் சொல்லி சொல்லி

அதிருப்தி அமிர்த ரூபாயா -போரும் என்ற எண்ணம் வராத ஆரா அமிர்தம் இவன் –

ராமானுஜர் ஆழ வந்தார் பட்ட கஷ்டம் சொல்லி மனசுக்கு ஆறுதல்

தவறை திருத்தி நல் வழி படுத்தி –

தொண்டு செய்வது அவனுக்கு தொண்டு போல்

குழந்தைகளுக்கும் நல்லது -ஒத்த எண்ணம்- பக்திமான்-கூட்டம்

மரபு வழக்கம்-அறிவார்கள்-

இது இருந்தால் தான் பக்தி வளரும் –

யோகம்-அத்யயனம்-தபம்-தாகம்-விரதம்/குளம் வெட்டி விட சாது சமாகமே திருப்தி இன்பம் கொடுக்கும்

தீர்த்த யாத்ரை புண்ய ஷேத்திர யாத்ரை சத் சங்கம் பலனுக்கு தானே

551

திருநாம சங்கீர்த்தனம் -ஆடி பாடி –

கபிஸ்தலம்- கஜேந்திர வரதன்-ஆற்றான் கரை கிடக்கும் கண்ணன்-

ரமா மணி தாயார்-முனிவருக்கு சேவை-

முதலை சிறைப் பட்டு -கிடந்த யானை ரஷிக்க –

மெய்யடியார் உடன் சேர்ந்து -நாராயணனை ஸ்தோத்ரம் பண்ண

11 -12 -சத் சங்கம்மகிமை -சொல்கிறார்-

சுக்ரீவன்-ஜாம்பவான் ஹனுமான்-கூட இருந்து –

ஜடாயு/யானை/குகன்/கூனி /விரஜை ஐஞ்சு லஷம் பெண்கள்

பசு மாடு-கற்று கறவை கணங்கள் பல கரந்து -வள்ளல் பெரும் பசுக்கள்

கிருஷ்ணன் பக்தி  இருக்கும் சாது தானே மாடுகள் கூட்டம்-

கிருஷ்ணா பக்தி மட்டுமே வேண்டும்-பக்திமுக்தி கொடுக்கும் பரம போக்கியம் என்று அறிந்தவர் கூட்டம் –

சத் சங்கம் கூட்டத்துக்குள் அவனும் சேருகிறான்-புலவர் நெருக்குஉகந்த பெருமாள்-

ராச கிரீடை -சேவா குஞ்-

இம்லி தலா -புளிய மரம்-உட்கார்ந்து கோபி பெண்கள் நினைத்து

வெளுத்த திரு மேனி -மீண்டும் கருத்த திரு மேனி -அடைவாராம்-

அசை போடுவது போல்-இன்பம் படும் படி சாது சமாகம்-

கர்மம் தொலைந்து அவனை அடைய -இதுதான் முதல் படி கட்டு -சத்சங்கம் முக்கியம்-

சத்தாக இருக்க –இது தேவை-

தர்மம் நிலை நாட்ட வந்தான்- சாது சமாகம் வேண்டும் -சர்வ தரமான் பரித்யஜ்ய சொல்கிறாயே

நித்ய நைமித்திய கர்மம் செய்ய வேண்டுமா -நம் சார்பில் கேட்கிறார் –

அறிவு முற்ற முற்ற-பக்தி வளர – -கர்மம் கூடுமா –

சுகர் -வேத வியாசர் வால்மீகி போல்வார் நிலை நாம் இல்லையே

ராமானுஜர் ஆளவந்தார் நாத முனி விட வில்லை

கைங்கர்யமாக -செய்வார் –

552-

விதிக்க பட்ட கர்மம் விடாமல் செய் -ஞான யோகம் விட உசந்தது -கீதை-

பக்தி பிறந்தாலே திருப்தி –

அடிப்படை ஆசார்யம் விட கூடாது -வர்ணாஸ்ரம தர்மம் விடாமல் செய்ய வேண்டும் –

ஸ்ரார்தம் -விடாமல்

ஸ்ருது ஸ்மிர்த்தி மம வாக்கியம்- நடக்காதவன் மம துரோகி -அடிப்படை கர்மம் இவை-

அவர் உள்ள ப்ரீதியால் -பித்ருக்கள் இடம் சேரும் –

பக்தி நம்பிக்கை-சனாதன தர்மம்-கேள்விகேட்டே பழக்கம்-

பக்தி-அன்பு-முழு முதல் கடவுள்- ஆக்ஜை-நம்பிக்கை வேண்டுமே –

பக்தி வளர மனம் தெளிவி-அன்பு தவள- கர்மம்-செய்து பாபம்குரைத்து

 பாவிப்பு குறைந்து மணம் தெளிவு  கிட்டும் –

11 -12 அத்யாயம் -நியதம் குறு கர்மத்வம் –

சம்சாரம் பழைய மரம்-இரண்டு விதைகள் பாபம் புண்ணியம்

ஆழமான வேர் -சூர்யா லோகம் வரை பரவி கிடக்கும் –

சதா மூல -நூறு நூறு வாசனை-பூமிக்கு அடியில் வேர்

சத்வம் ராஜச்தமஸ் நாலாம்

ஐந்து கிளைகள் -பஞ்ச பூதம்

ஐந்து ரசம்-சப்த -கந்தம்

சின்ன கிளைகள்-கர்ம ஞான இந்திரியங்கழ்மனஸ் ஆக ௧௧

மூன்று பட்டை-வாதம் பித்தம் கபம்

ஆகாசம் வரை பரவி இருக்கும் –

சாமான்ய மக்கள்- உடம்பு -பழுத்த பலம் உண்டு

பரம ஹம்ச முனிவர் அறிந்து கொண்டு-நிலை இல்லை -பெரிய கோடரியால் வெட்டுகிறான் –

ஞானம் என்னும் கோடரி-பற்றின்மை வைராக்கியம்-கொண்டே முடியும் –

வித்யை பிரம ஞானம் வேண்டும் –

ஹம்ச வடிவில் உபதேசிக்க போகிறான் -அடுத்த அத்யாயத்தில் கேட்ப்போம் –

553-

பரித்ராணாய -அவதார பலன்-

அன்ன பறவை-ஹம்ச அவதாரம்-ஆத்மா தத்வம் உபதேசிக்க -பிரமனுக்கும் சனத் குமாரர்களுக்கு

அவனை விட்டு ஒன்றும் இல்லை சர்வ வியாபி உள்ளும் புகுந்து –

ஒன்றாக காண்பதே காட்ஷி

11 -13 அத்யாயம்-சத்வம் ரஜஸ் தமஸ் -எங்கு எங்கு இருக்கின்றன

உபயோகம் மிக்க பகுதி

உடல் தொடர்பால்-ஆத்மா இயற்கையில் இல்லை -பாதிக்கும் –

ச்வாபத்தால் பாதிப்பு -ஸ்வரூபத்தால் இல்லை-

சத்வம் வளர்த்து -ரஜோ தமஸ் தள்ளி-பின்பு சத்வமும் தள்ளி முக்தி

ஆகமம்-பூஜா விதி-உபநிஷத் சாத்விகம்/கர்ம காண்டம்-வேத பாகம்-ராஜச/பாஷண்ட நாஸ்திக -தாமச

தண்ணீர் மூன்று -கங்கை யமுனை சாத்விக/வாசனை தண்ணீர் -ராஜச/கள் குடிக்க தாமச தண்ணீர்

பிரஜா மூன்று -சன்யாசிகள்/கர்மடன்-ராஜச -/செய்ய கூடாத கர்மம் செய்பவன்-தாமச

தேசம்-இடம்-வசிக்கும் இடம்-ஏகாந்தம்-சாத்விகம்-சாது சமாகம் சொன்னீர் -தவறானவர்கள் நடுவில் கூடாது –

வீதி-ராஜசம்/சொக்கட்டான் சூதாடல்-தாமச இடம் –

காலம்-பிரம முகூர்த்தம் விடிகாலை/சாயம் காலம்-ரஜோ /இரவு தமோ காலம்

கர்மங்கள் –நித்ய நைமித்திக -சாத்விகம்/காம்ய கர்மங்கள்-ராஜச /அபிசார கர்மா வைப்பு எடுப்பு சூன்யம் பில்லி தாமச

ஜன்மம் -பகவத் பக்தன் சாத்விக /

த்யானம்-பகவத் த்யானம்/ஆண்பெண் நினைவு  ராஜச/பகைவர்  நினைவு தமோ

மந்த்ரம்-பிரணவம்/காம்ய மந்த்ரம்-ராம கோபால மந்த்ரம்/அல்ப சுகம்-தாமச

சம்ஸ்காரம் -தண்ணீர் தெளித்து சாத்விக-தகுதி கொடுக்கும் கார்யம்

மனம் தகுதிள்ளதாக ஆக்குவது

உடம்பை-சுத்தி செய்து ராஜச

வீட்டை சுத்தி செய்வது -தாமச –

இப்படி விதம் விதம் அருளுகிறார் -மூங்கில் காட்டில் உரசி எறிந்து போவது போல் –

கர்மங்களில் சிக்கி உழன்று –

554-

கண்ணனே பாகவத புராண வடிவில் இருக்கிறான்-

உபதேசம் நிறைந்த அவதாரம்-புராணம்

11 -13 ஹம்ச அவதார சிறப்பு -கூறும் –

மனசை அடக்குவது  சுலபம் இல்லை

சம்சாரம் சூறாவளி அகன் காரம் மம காரம் -காம குரோத நெருப்பு-காக்க -வழி –

8th  ஸ்லோகம் உத்தவர் கேட்கிறார் –

தேகமே ஆத்மா -எண்ணம் போய் -கண்ட வழி போகாமல்-பகவான் வழி போக வேண்டும் –

மனம் பலம் வேண்டும் உறுதி உடன் சரியான முடிவு-

எடுப்பார்கை பிள்ளை போல் கண்டவர் சொல்வதை கேட்டு குழம்பி –

த்யான யோகம் செய்-மனம் தெளிவு அடையும் –

தேகம் வழி போகாமல் -சரியான ஆசனம்-பத்மாசனம்

நேர் கோட்டில் முதுகு

இரண்டு கண்களையும் மூக்கு நுனியில் வைத்து

பிராணாயாமம்-பிரணவம் சிந்தித்து -30 நாள் செய்து -3 வேளை நித்யம் -புலன்கள் தன்னடையே கட்டு படும் –

இது சுலபமான வழி –

ஹம்ச ரூபத்தில்-சனகன்-முதலோர் வர-நீர் யார் கேட்க –

என்னை தவிர இரண்டாது உண்டு இருந்தால் தான் நீர் யார்-

அனைவருக்குள்ளும் நீக்கமற -அனைத்தும் என் சரீரம் –

அனைத்தும் ஒன்றே -தத் தவம் அஸி ச்வேகேது –

அதே பரமம் அனைத்துக்குள்ளும் –

555-

உணர்வில் உம்பர் ஒருவனை–உணர்வினுள்ளே இருத்தினேன்

அதுவும் அவனது இன் அருளே-யானும் தானாய் ஒழிந்தான் –

ஹம்ச ரூபத்தில் உபதேசிக்கிறார் இதையே –

பேச்சிலோ புலன்களால் அறிய முடித்தவன்

திரு கண்ணன் குடி அரவிந்த நாயகி தாயார் -தாமோதர நாராயணன்

வசிஷ்டர் வெண்ணெய் ஆராதனம் -திருடி போக -அவனே இவன் அறிந்து கொண்டார் வசிஷ்டர் –

உன்முயர்ச்சி ஒரு துளி இருந்தால் அவன் அனுக்ரகம் உதவ ஆரம்பிக்கும் –

ஜீவன் ஞான ஆனந்த மாயம்

கர்ம சம்பந்தத்தால் உடலில் சேர்ந்து

-கனவு -ஸ்வாப தசை-

-ஜாக்ரதை ஸ்வாப தசை ஆழ நிலை துரிய தசை நான்கும் -முக்தன் பழையவன ச்வபனம்போல் –

சாஷி-ஜீவனே சொபனத்தில்-முக்தனும் அறிந்து கொள்கிறான் முன் பிறவிகளை இது போல் –

ஞானம் நெருப்பு கர்மம் பஞ்சை எரித்து –

பாபம் புண்ணியம்-பிறவி-

நான் செற்கிறவன்-அழிக்கிறவன் அவன்-

த்யானித்து பிரார்த்தித்து -சேர்ப்பது நாம்-

அழிக்க வேண்டும் பிரார்த்தனை பின்பு சேர்க்க கூடாதே-

குடும்பம் போஷிக்க கர்மம்-பலம் விட்டு விட்டு கர்மம் நம் கணக்கில் சேராது –

கர்மத்துக்கு தக்க உடல் கொள்கிறோம்-

அவனை சேர லஷ்யம்-கர்மம்தொலைக்க வேண்டி-

இனி மேல் சேர்க்காமல் இருக்க கர்ம பலன் விட்டு விடு நீ செய்தேன் என்ற புத்தி இன்றி –

குணம் உடைய அவனை உபாசித்து -ஸ்தோத்ரம் செய்து-வைகுண்ட தாமம் கொடுக்கிறான் –

14 அத்யாயம் பக்தி மகாத்மயம் த்யானம் மகிமை சொல்கிறார்

உபாயங்கள் பல உண்டே -தெய்வங்களும் பல-குழப்பம் உண்டே

சனாதன தர்மம்–அநாதி- நடை முறை வாழ்வுக்கு அப்பால் இருப்பது போல் தோற்றம்-

வித வித அர்த்தம் கற்பித்து -மார்க்கம் எது -புரிய வில்லை- விளக்குகிறான் கண்ணன்

556

அனன்யா -யோக ஷேமம் வகாம் யகம் -கிடைக்காதது கிடைத்தால் யோகம்

கிடைத்தது தக்க வைப்பது ஷேமம்

அவனை விட்டு பிரியாமல் இருந்தால் –

பக்தி ஒன்றே வழி-

பக்தி ஒன்றை தவிர வேறு ஒன்றும் காட்டி கொடுக்காது

பக்தி சாஸ்திரம்-கீதை

சாத்திய பக்தி ஏக கோசர -பக்தி ஒன்றாலே அடைய படுகிறான்

ஒவ் ஒன்றும் உதவும் -கோவில் செல்வது மாலை தொடுத்தல் கீர்த்தனம் த்யானம்

நீண்ட நெடு பாதை- வெவேறு பாதை இதை அடைந்து அவன் இடம் கூட்டி செல்லும் –

ராஜ பாட்டை-

காலம் நீண்டது -சனாதன தர்மம்-அநாதி காலமாக இருந்தது

பிரளயம் சிருஷ்டி பல பல மாரி மாரி -பின்பும் வேதம் இதிகாசம் புராணம் உண்டே

காலம் நஷ்டம் அடைய நலிந்து போகிறது

அவதரித்து -புத்தி மாற்றத்தால் -தவறை சரி பண்ணி-

பழுத்த மரம் கல்லடி படும் –

ஆஸ்திக மதங்கள் பல நாஸ்திக மதங்கள் பல

தர்மம் ஒன்றே போதும்-மீமாம்ச -பூர்வ பாக நிஷ்டர்கள்-அபூர்வம் உருவாக்கி முக்தி கொடுக்கும்

காவ்யம் எழுதுபவர் புகழ் தான் மதம் –

வாட்சாயயனர் காம சுகமே -cult

ஒவ் ஒன்றையும் பற்றி பல மதங்கள் உண்டு –

யோக மார்க்கம்-ஆசனம் பிராணாயாமம்

ஐஸ் வர்யமே போதும் –

அஹிம்சா பரமோ தர்ம

விரதம்-உடம்பை சுருக்கி தானம்புண்யா தீர்த்தம் யாத்ரை –

இவை எல்லாம் வழி முறை

இவற்றால் வரும் பக்தி ஒன்றேஎன்னை அடைவிக்கும்

சாக்கியம் கற்றோம் -பாக்யத்தால் -அவன் திரு அடி 4700 வருஷம்

திரு வல்லி கேணி 700 வருஷம் இருந்தார்

உறையில் இடாதவர் நா தான் கத்தி –

கண்ணன் இடம் பக்தி செய்வதே -ஒரே வழி– விவரமாக மேலே அருள போகிறார் –

11-11

5–atha baddhasya muktasya
vailakñaëyaà vadämi te
viruddha-dharmiëos täta
sthitayor eka-dharmiëi

Thus, My dear Uddhava, in the same material body we find opposing
characteristics, such as great happiness and misery. That is because both the
Supreme Personality of Godhead, who is eternally liberated, as well as the
conditioned soul are within the body. I shall now speak to you about their
different characteristics.

6–suparëäv etau sadåçau sakhäyau
yadåcchayaitau kåta-néòau ca våkñe
ekas tayoù khädati pippalännam
anyo niranno ‘pi balena bhüyän

suparëau—two birds; etau—these; sadåçau—similar; sakhäyau—friends;
yadåcchayä—by chance; etau—these two; kåta—made; néòau—a nest;
ca—and; våkñe—in a tree; ekaù—one; tayoù—of the two; khädati—is eating;
pippala—of the tree; annam—the fruits; anyaù—the other; nirannaù—not
eating; api—although; balena—by strength; bhüyän—He is superior

By chance, two birds have made a nest together in the same tree. The two
birds are friends and are of a similar nature. One of them, however, is eating
the fruits of the tree, whereas the other, who does not eat the fruits, is in a
superior position due to His potency.

12/13-prakåti-stho ‘py asaàsakto
yathä khaà savitänilaù
vaiçäradyekñayäsaìgaçitayä
chinna-saàçayaù
pratibuddha iva svapnän
nänätväd vinivartate

Although the sky, or space, is the resting place of everything, the sky does
not mix with anything, nor is it entangled. Similarly, the sun is not at all
attached to the water in which it is reflected within innumerable reservoirs, and
the mighty wind blowing everywhere is not affected by the innumerable aromas
and atmospheres through which it passes. In the same way, a self-realized soul is
completely detached from the material body and the material world around it.
He is like a person who has awakened and arisen from a dream. With expert
vision sharpened by detachment, the self-realized soul cuts all doubts to pieces
through knowledge of the self and completely withdraws his consciousness from
the expansion of material variety.

23/24–çraddhälur mat-kathäù çåëvan
su-bhadrä loka-pävanéù
gäyann anusmaran karma
janma cäbhinayan muhuù
mad-arthe dharma-kämärthän
äcaran mad-apäçrayaù
labhate niçcaläà bhaktià
mayy uddhava sanätane

çraddhäluù—a faithful person; mat-kathäù—narrations about Me;
çåëvan—hearing; su-bhadräù—which are all-auspicious; loka—the entire
world; pävanéù—purifying; gäyan—singing; anusmaran—remembering
constantly; karma—My activities; janma—My birth; ca—also;
abhinayan—reliving through dramatical performances, etc.; muhuù—again
and again; mat-arthe—for My pleasure; dharma—religious activities;
käma—sense activities; arthän—and commercial activities;
äcaran—performing; mat—in Me; apäçrayaù—having one’s shelter;
labhate—one obtains; niçcaläm—without deviation; bhaktim—devotional
service; mayi—to Me; uddhava—O Uddhava; sanätane—dedicated to My
eternal form.

My dear Uddhava, narrations of My pastimes and qualities are all-auspicious
and purify the entire universe. A faithful person who constantly hears, glorifies
and remembers such transcendental activities, who through dramatic
performances relives My pastimes, beginning with My appearance, and who
takes full shelter of Me, dedicating his religious, sensual and occupational
activities for My satisfaction, certainly obtains unflinching devotional service to
Me, the eternal Personality of Godhead.

29/30/31/32–çré-bhagavän uväca
kåpälur akåta-drohas
titikñuù sarva-dehinäm
satya-säro ‘navadyätmä
samaù sarvopakärakaù
940
kämair ahata-dhér dänto
måduù çucir akiïcanaù
aného mita-bhuk çäntaù
sthiro mac-charaëo muniù
apramatto gabhérätmä
dhåtimäï jita-ñaò-guëaù
amäné mäna-daù kalyo
maitraù käruëikaù kaviù
äjïäyaivaà guëän doñän
mayädiñöän api svakän
dharmän santyajya yaù sarvän
mäà bhajeta sa tu sattamaù

The Supreme Personality of Godhead said: O Uddhava, a saintly person is
merciful and never injures others. Even if others are aggressive he is tolerant
and forgiving toward all living entities. His strength and meaning in life come
from the truth itself, he is free from all envy and jealousy, and his mind is equal
in material happiness and distress. Thus, he dedicates his time to work for the
welfare of all others. His intelligence is never bewildered by material desires,
and he has controlled his senses. His behavior is always pleasing, never harsh
and always exemplary, and he is free from possessiveness. He never endeavors
in ordinary, worldly activities, and he strictly controls his eating. He therefore
always remains peaceful and steady. A saintly person is thoughtful and accepts
Me as his only shelter. Such a person is very cautious in the execution of his
duties and is never subject to superficial transformations, because he is steady
and noble, even in a distressing situation. He has conquered over the six
material qualities—namely hunger, thirst, lamentation, illusion, old age and
death. He is free from all desire for prestige and offers honor to others. He is
expert in reviving the Kåñëa consciousness of others and therefore never cheats
anyone. Rather, he is a well-wishing friend to all, being most merciful. Such a
saintly person must be considered the most learned of men. He perfectly
942
understands that the ordinary religious duties prescribed by Me in various
Vedic scriptures possess favorable qualities that purify the performer, and he
knows that neglect of such duties constitutes a discrepancy in one’s life. Having
taken complete shelter at My lotus feet, however, a saintly person ultimately
renounces such ordinary religious duties and worships Me alone. He is thus
considered to be the best among all living entities.

42–süryo ‘gnir brähmaëä gävo
vaiñëavaù khaà maruj jalam
bhür ätmä sarva-bhütäni
bhadra püjä-padäni me

O saintly Uddhava, please know that you may worship Me in the sun, fire,
brähmaëas, cows, Vaiñëavas, sky, wind, water, earth, individual soul and all
living entities.

11-12

3/4/5/6–sat-saìgena hi daiteyä
yätudhänä mågäù khagäù
gandharväpsaraso nägäù
siddhäç cäraëa-guhyakäù
vidyädharä manuñyeñu
vaiçyäù çüdräù striyo ‘ntya-jäù
rajas-tamaù-prakåtayas
tasmiàs tasmin yuge yuge
bahavo mat-padaà präptäs
tväñöra-käyädhavädayaù
våñaparvä balir bäëo
mayaç cätha vibhéñaëaù
sugrévo hanumän åkño
gajo gådhro vaëikpathaù

vyädhaù kubjä vraje gopyo

yajïa-patnyas tathäpare

In every yuga many living entities entangled in the modes of passion and
ignorance gained the association of My devotees. Thus, such living entities as
the Daityas, Räkñasas, birds, beasts, Gandharvas, Apsaräs, Nägas, Siddhas,
Cäraëas, Guhyakas and Vidyädharas, as well as such lower-class human beings
as the vaiçyas, çüdras, women and others, were able to achieve My supreme
abode. Våträsura, Prahläda Mahäräja and others like them also achieved My
980
abode by association with My devotees, as did personalities such as Våñaparvä,
Bali Mahäräja, Bäëäsura, Maya, Vibhéñaëa, Sugréva, Hanumän, Jämbavän,
Gajendra, Jaöäyu, Tulädhära, Dharma-vyädha, Kubjä, the gopés in Våndävana
and the wives of the brähmaëas who were performing sacrifice.

8–kevalena hi bhävena
gopyo gävo nagä mågäù
ye ‘nye müòha-dhiyo nägäù
siddhä mäm éyur aïjasä

The inhabitants of Våndävana, including the gopés, cows, unmoving
creatures such as the twin arjuna trees, animals, living entities with stunted
consciousness such as bushes and thickets, and snakes such as Käliya, all
achieved the perfection of life by unalloyed love for Me and thus very easily
achieved Me.

13–mat-kämä ramaëaà järam
asvarüpa-vido ‘baläù
brahma mäà paramaà präpuù
saìgäc chata-sahasraçaù

All those hundreds of thousands of gopés, understanding Me to be their most
charming lover and ardently desiring Me in that way, were unaware of My
actual position. Yet by intimately associating with Me, the gopés attained Me,
the Supreme Absolute Truth.

11-13-

14–etävän yoga ädiñöo
mac-chiñyaiù sanakädibhiù
sarvato mana äkåñya
mayy addhäveçyate yathä

The actual yoga system as taught by My devotees, headed by
Sanaka-kumära, is simply this: Having withdrawn the mind from all other
objects, one should directly and appropriately absorb it in Me.

18–çré-bhagavän uväca
evaà påñöo mahä-devaù
svayambhür bhüta-bhävanaù
dhyäyamänaù praçna-béjaà
näbhyapadyata karma-dhéù

The Supreme Personality of Godhead said: My dear Uddhava, Brahmä
himself, who is born directly from the body of the Lord and who is the creator
of all living entities within the material world, being the best of the demigods,
seriously contemplated the question of his sons headed by Sanaka. The
intelligence of Brahmä, however, was affected by his own activities of creation,
and thus he could not discover the essential answer to this question.

19–sa mäm acintayad devaù
praçna-pära-titérñayä
tasyähaà haàsa-rüpeëa
sakäçam agamaà tadä

Lord Brahmä desired to attain the answer to the question that was puzzling
him, and thus he fixed his mind on Me, the Supreme Lord. At that time, in My
form of Haàsa, I became visible to Lord Brahmä.

20–dåñövä mäm ta upavrajya
kåtva pädäbhivandanam
brahmäëam agrataù kåtvä
papracchuù ko bhavän iti

Thus seeing Me, the sages, placing Brahmä in the lead, came forward and
worshiped My lotus feet. Then they frankly asked Me, “Who are You?”

23–païcätmakeñu bhüteñu
samäneñu ca vastutaù
ko bhavän iti vaù praçno
väcärambho hy anarthakaù

If by asking Me “Who are You?” you were referring to the material body,
then I must point out that all material bodies are constituted of five elements,
namely earth, water, fire, air and ether. Thus, you should have asked, “Who
are you five?” If you consider that all material bodies are ultimately one, being  constituted essentially of the same elements, then your question is still
meaningless, since there would be no deep purpose in distinguishing one body from another. Thus, it appears that in asking My identity, you are merely speaking words, without any real meaning or purpose.

24–manasä vacasä dåñöyä
gåhyate ‘nyair apéndriyaiù
aham eva na matto ‘nyad
iti budhyadhvam aïjasä

Within this world, whatever is perceived by the mind, speech, eyes or other
senses is Me alone and nothing besides Me. All of you please understand this by
a straightforward analysis of the facts.

25–guëeñv äviçate ceto
guëäç cetasi ca prajäù
jévasya deha ubhayaà
guëäç ceto mad-ätmanaù

My dear sons, the mind has a natural proclivity to enter into the material
sense objects, and similarly the sense objects enter into the mind; but both this
material mind and the sense objects are merely designations that cover the spirit
soul, who is part and parcel of Me.

0–yävan nänärtha-dhéù puàso
na nivarteta yuktibhiù
jägarty api svapann ajïaù
svapne jägaraëaà yathä

According to My instructions, one should fix the mind on Me alone. If,
however, one continues to see many different values and goals in life rather
than seeing everything within Me, then although apparently awake, one is
actually dreaming due to incomplete knowledge, just as one may dream that one
has wakened from a dream.

38–mayaitad uktaà vo viprä
guhyaà yat säìkhya-yogayoù
jänéta mägataà yajïaà
yuñmad-dharma-vivakñayä

My dear brähmaëas, I have now explained to you the confidential knowledge
of Säìkhya, by which one philosophically distinguishes matter from spirit, and
of añöäìga-yoga, by which one links up with the Supreme. Please understand
that I am the Supreme Personality of Godhead, Viñëu, and that I have appeared
before you desiring to explain your actual religious duties.

39–ahaà yogasya säìkhyasya
satyasyartasya tejasaù
paräyaëaà dvija-çreñöhäù
çriyaù kérter damasya ca

O best of the brähmaëas, please know that I am the supreme shelter of the
yoga system, analytic philosophy, virtuous action, truthful religious principles,
power, beauty, fame and self-control.

11-14-

16–nirapekñaà munià çäntaà
nirvairaà sama-darçanam
anuvrajämy ahaà nityaà
püyeyety aìghri-reëubhiù

nirapekñam—without personal desire; munim—always thinking of assisting Me
in My pastimes; çäntam—peaceful; nirvairam—not inimical to anyone;
sama-darçanam—equal consciousness everywhere; anuvrajämi—follow;
aham—I; nityam—always; püyeya—I may be purified (I will purify the
universe within Me); iti—thus; aìghri—of the lotus feet; reëubhiù—by thedust.

With the dust of My devotees’ lotus feet I desire to purify the material
worlds, which are situated within Me. Thus, I always follow the footsteps of
My pure devotees, who are free from all personal desire, rapt in thought of My
pastimes, peaceful, without any feelings of enmity, and of equal disposition
everywhere.

20–na sädhayati mäà yogo
na säìkhyaà dharma uddhava
na svädhyäyas tapas tyägo
yathä bhaktir mamorjitä

My dear Uddhava, the unalloyed devotional service rendered to Me by My
devotees brings Me under their control. I cannot be thus controlled by those
engaged in mystic yoga, Säìkhya philosophy, pious work, Vedic study, austerity
or renunciation.

21–bhaktyäham ekayä grähyaù
çraddhayätmä priyaù satäm
bhaktiù punäti man-niñöhä
çva-päkän api sambhavät

Only by practicing unalloyed devotional service with full faith in Me can one
obtain Me, the Supreme Personality of Godhead. I am naturally dear to My
devotees, who take Me as the only goal of their loving service. By engaging in
such pure devotional service, even the dog-eaters can purify themselves from
the contamination of their low birth

36/37/38/39/40/41/42–håt-puëòarékam antaù-stham
ürdhva-nälam adho-mukham
dhyätvordhva-mukham unnidram
añöa-patraà sa-karëikam
karëikäyäà nyaset süryasomägnén
uttarottaram
vahni-madhye smared rüpaà
mamaitad dhyäna-maìgalam
samaà praçäntaà su-mukhaà
dérgha-cäru-catur-bhujam
su-cäru-sundara-grévaà
su-kapolaà çuci-smitam
samäna-karëa-vinyastasphuran-
makara-kuëòalam
hemämbaraà ghana-çyämaà
çrévatsa-çré-niketanam
çaìkha-cakra-gadä-padmavanamälä-
vibhüñitam
nüpurair vilasat-pädaà
kaustubha-prabhayä yutam
dyumat-kiréöa-kaöaka1127
kaöi-süträìgadäyutam
sarväìga-sundaraà hådyaà
prasäda-sumukhekñanam
su-kumäram abhidhyäyet
sarväìgeñu mano dadhat
indriyäëéndriyärthebhyo
manasäkåñya tan manaù
buddhyä särathinä dhéraù
praëayen mayi sarvataù

Keeping the eyes half closed and fixed on the tip of one’s nose, being
enlivened and alert, one should meditate on the lotus flower situated within the
heart. This lotus has eight petals and is situated on an erect lotus stalk. One
should meditate on the sun, moon and fire, placing them one after the other
within the whorl of that lotus flower. Placing My transcendental form within
the fire, one should meditate upon it as the auspicious goal of all meditation.
That form is perfectly proportioned, gentle and cheerful. It possesses four
beautiful long arms, a charming, beautiful neck, a handsome forehead, a pure
smile and glowing, shark-shaped earrings suspended from two identical ears.
That spiritual form is the color of a dark rain cloud and is garbed in
golden-yellowish silk. The chest of that form is the abode of Çrévatsa and the
goddess of fortune, and that form is also decorated with a conchshell, disc, club,
lotus flower and garland of forest flowers. The two brilliant lotus feet are
decorated with ankle bells and bracelets, and that form exhibits the Kaustubha
gem along with an effulgent crown. The upper hips are beautified by a golden
belt, and the arms are decorated with valuable bracelets. All of the limbs of that
beautiful form capture the heart, and the face is beautified by merciful glancing.
Pulling the senses back from the sense objects, one should be grave and
self-controlled and should use the intelligence to strongly fix the mind upon all
of the limbs of My transcendental body. Thus one should meditate upon that
most delicate transcendental form of Mine.

43-tat sarva-vyäpakaà cittam
äkåñyaikatra dhärayet
nänyäni cintayed bhüyaù
su-smitaà bhävayen mukham

One should then pull the consciousness back from all the limbs of that
transcendental body. At that time, one should meditate only on the wonderfully
smiling face of the Lord.

44–tatra labdha-padaà cittam
äkåñya vyomni dhärayet
tac ca tyaktvä mad-äroho
na kiïcid api cintayet

Being established in meditation on the Lord’s face, one should then
withdraw the consciousness and fix it in the sky. Then giving up such
meditation, one should become established in Me and give up the process of
meditation altogether.