ஸ்ரீ உபநிஷத் வாக்கியங்கள் -ஸ்ரீ ப்ரஹ்ம ஸூத்ரம் – -உப ப்ரஹ்மண வாக்கியங்கள் -நற்றிணைக் கடவுள் வாழ்த்துப் பாடல் -ஐக கண்டம் —

பாரதம் பாடிய பெருந்தேவனாரால் பாடப்பட்ட பின்வரும் நற்றிணைக் கடவுள் வாழ்த்துப் பாடலாகும்:

“மாநிலஞ் சேவடி யாகத், தூநீர்
வளைநரல் பௌவம் உடுக்கை யாக,
விசும்புமெய் யாகத் திசைகை யாகப்
பசுங்கதிர் மதியமொடு சுடர்கண் ணாக
இயன்ற வெல்லாம் பயின்று, அகத் தடக்கிய
வேத முதல்வன் என்ப-
தீதற விளங்கிய திகிரி யோனே.”

(வளைநரல் = சங்கொலி, பௌவம் = கடல், உடுக்கை = ஆடை, திகிரி = சக்கரம்).

இப்பாடலில், உலகத்திற்குக் காரணப்பொருளாகிப் பிரபஞ்சமாய் நிற்கும் பரப்பிரம்மமாக, வேதமுதற் பொருளாக,
சக்கரப் படையை ஏந்திய மாயோன் விளங்கி நிற்பதாக பாரதம் பாடிய பெருந்தேவனார் பாடியுள்ளார்.
ஆகையால், பூமியை அவன் பாதமாகவும், சிறந்த நாதத்தை உடைய வெண் சங்குகளைக் கொண்ட கடலினை அவன் ஆடையாகவும்,
ஆகாயத்தை உடலாகவும், நான்கு திசைகளையும் நான்கு கரங்களாகவும், கதிரவனையும் திங்களையும் அவன் கண்களாகவும்
பெருந்தேவனார்.

இவ்வுருவகமானது வேதப் பகுதியாகிய “முண்டக உபநிடதத்தில்” உள்ளதை அடியொற்றியே வருகிறது.
அவ்வுபநிடதத்தின் இரண்டாம் அத்தியாயத்தின் முதல் பகுதியில், “அனைத்துக்கும் மேலான பரம புருஷனிடமிருந்தே
நெருப்பிலிருந்து தீப்பொறிகள் கிளம்புவனபோல் எல்லாம் பிறந்து இறுதியில் அவனிடத்தேயே ஒடுங்குகின்றன” என்னும் செய்தி விளக்கப்படுகிறது.
அவனே அனைத்துக்கும் உட்பொருளாக உள்ளுறைந்து ஆள்வதையும்,
அவன் பிரபஞ்சமனைத்தையும் சரீரமாகக் கொண்டமையையும் விளக்கும் வண்ணம் பின்வருமாறு வேதம் உரைக்கிறது:

“அக்3னிர் மூர்தா4 சக்ஷுஷீ சந்த்3ரஸூர்யௌ திச’: ச்’ரோத்ரே வாக்3விவ்ருதாச்’ச வேதா3: வாயு: ப்ராணோ ஹ்ருத3யம்
விச்’வம் அஸ்ய பத்3ப்4யாம் ப்ருதி2வீ ஹி ஏஷ ஸர்வபூ4த-அந்தராத்மா”[முண்டக உபநிடதம், 2.1.4]

இம்மந்திரத்தில் நெருப்பைப் பரமனது முகமாகவும், திங்களையும் சூரியனையும் கண்களாகவும், திசைகளைச் செவிகளாகவும்,
வேதத்தை அவன் வாய்மொழியாகவும், ஞாலத்தைச் சூழ்ந்து வீசும் வாயுவை அவன் மூச்சுக்காற்றாகவும்,
பிரபஞ்சத்தை அவன் இதயமாகவும் கூறி, அவன் பாதங்களிடத்தே பூமி பிறந்ததாகவும் உருவகப்படுத்தி இம்மந்திரம் கூறுகிறது.
தொன்றுதொட்டு வடமொழியிலும் தமிழிலும் திருமாலைக் குறித்து வழங்கப்படும் மிகவும் பிரசித்தி பெற்ற உருவகம் இது.
ஆதி சங்கரர் தம் உபநிடத உரையில் இவ்விடத்திற்கு, “இதில் சொல்லப்படுபவர் விஷ்ணுவாகிய அனந்தன்.
சரீரத்தை உடையவர்களில் முதன்மையானவர். மூவுலகையும் தம் உடலாகக் கொண்டிருப்பவர்.
அனைத்து உயிர்களுக்கும் உயிராக — அந்தராத்மாவாகத் திகழ்பவர்”
[“ஏஷ தே3வோ விஷ்ணுர் அனந்த: ப்ரத2ம ச’ரீரீ த்ரைலோக்ய தே3ஹோபாதி4: ஸர்வேஷாம் பூ4தானாம் அந்தராத்மா”] என்று பாஷ்யமிட்டுள்ளார்.

ப்ரஹ்ம சூத்திர பாஷ்யத்திலும் ஸ்ரீ சங்கரர் இம்மந்திரம் குறித்த விசாரம் செய்துள்ளார் (சாரீரக மீமாம்ச பாஷ்யம், 1.2.25).
“வேதத்தின் முடிவாக, உபநிடதங்களின் கருப்பொருளாக நிற்பது பிரபஞ்சம் அனைத்துக்கும் காரணமாகவும் கர்த்தாவாகவும் விளங்குவதாகிய,
உண்மைப்பொருளாகிய, பரம்பொருளே” என்று சங்கரர் பாஷ்யத்தின் முதலத்தியாயத்தில் நிலைநாட்டியுள்ளார்.
“ஒன்றுக்கொன்று முரண்பட்டுப் பேசுவது போல் தோன்றும் சுருதி வாக்கியங்களைப் புஷ்பங்களென்று எடுத்துக் கொண்டால்,
ப்ரஹ்ம சூத்திர கர்த்தாவாகிய வியாசர் செய்திருப்பது அவற்றை நூலால் கோர்த்து சீர்ப்படுத்தி,
முரண்பாடு சிறிதும் இல்லாத மாலையாகத் தொடுத்துத் தந்திருப்பது” என்பது சங்கரர் கூறும் விளக்கம்
(‘சூத்திரம்’ என்ற வடமொழிச் சொல் ‘நாண்’ எனும் பொருளை உடையது). இப்படி ப்ரஹ்ம சூத்திரம் விசாரத்திற்குப் பல சுருதி வாக்கியங்களை
எடுத்துக் கொண்டிருப்பதாகவும், ஆங்காங்கு ஸ்ம்ருதிகளாகிய இதிகாச-புராண-ரிஷி வாக்கியங்களிலிருந்தும் உதாகரித்துச் செல்வதாக
பாஷ்யகாரர்கள் பலர் விளக்கி வந்துள்ளனர். அவற்றில் ஒன்று தான் மேலெடுக்கப்பட்ட முண்டகோபநிடத மந்திரம்.

பரம்பொருளே பிரபஞ்சம் அனைத்துக்கும் உபாதான-நிமித்த காரணங்களாகவும், சர்வ-அந்தர்யாமியாகவும் விளங்குவதையே
இவ்வுபநிடத மந்திரம் உணர்த்துகிறது என்பது உரை எழுதிய சங்கரர், ராமானுஜர் முதலானோர் கொள்கை.
“சர்வாந்தர்யாமி” என்பதற்கு “அனைத்தையும் உள்ளுறைந்து ஆள்பவன்” என்று பொருள்.
“உபாதான-நிமித்த காரணங்கள்” பற்றி எளிதில் விளக்க வேண்டும் என்றால்,
“பானைக்கு மண் உபாதான காரணம்; குயவன் நிமித்த காரணம்” என்ற உதாரணம் போதும்.

மயிலின் தோகை விரிந்த நிலை போன்றதே இன்று காணும் பிரபஞ்சத்தின் தூல நிலை. நாட்டியம் முடிந்தபின் தோகையை
உள்வாங்கிக் கொண்ட நிலையே பிரபஞ்சம் அழிந்து பிரளயத்தில் கிடக்கும் சூட்சும நிலை.
தோகையை விரித்து ஆடுவதாலோ, தோகையை உள்வாங்கிக் கொள்வதனாலோ “மயில் மாறுதல் அடைந்துள்ளது” என்றோ,
“மயில் அழிந்து விட்டது” என்றோ எவ்வாறு நாம் கூறுவதில்லையோ, அவ்வாறே பரம்பொருளின் அங்கமாக பிரபஞ்சம்
நாம-ரூபங்களுடன் விரிந்து கிடக்கும் நிலையில் “பரம்பொருள் மாற்றம் அடைந்துவிட்டது” என்றோ,
பிரளயத்தின்போது நாம-ரூபங்கள் அழிந்த நிலையில் “பரம்பொருள் அழிந்துவிட்டது” என்றோ கூறுவதில்லை.

“தன்னுளே திரைத்தெழுந் தரங்கவெண் டடங்கடல்
தன்னுளே திரைத்தெழுந் தடங்குகின்ற தன்மைபோல்
நின்னுளே பிறந்திறந்து நிற்பவுந் திரிபவும்
நின்னுளே யடங்குகின்ற நீர்மைநின்க ணின்றதே.”

[திருச்சந்த விருத்தம், 10]

இத்தகைய காரிய-காரண தொடர்ச்சியிலும் பரம்பொருள் விகாரமடையாமல் என்றென்றும் நிலைத்து நிற்கும் தத்துவமாக
விளங்குவதற்கு எடுத்துக்காட்டாக பொன்னையும் ஆபரணத்தையும் கூறுவர். பொன் ஆபரணத்திற்குக் காரணப்பொருள்.
ஆபரணம் பொன்னைக் காரணப்பொருளாக உடையதால் அது ’காரியங்கள்’ எனும் குழுவில் அடங்கிவிடுகிறது.
ஆபரணமான பிறகும் பொன் பொன்னாகவே இருக்கிறது, ஈயமாகவோ பித்தளையாகவோ மாற்றம் அடைவதில்லை.
அவ்வாறே பிரபஞ்சமாக விரிந்து நின்றாலும், அதற்குக் காரணப்பொருளும் அந்தராத்மாவ்வுமாகிய பரம்பொருள் விகாரமடைவதில்லை.
இத் தத்துவத்தைக் கம்பர் யுத்த காண்டத்தில் இரணியன் வதைப் படலத்தில் நமக்கு அறிவிக்கிறார்.
அவ்விடத்தில் நரசிங்கப்பிரானைக் குறித்து நான்முகனார் இவ்வண்ணம் கூறுகிறார்:

“நின்னுளே என்னை நிருமித்தாய்; நின் அருளால்,
என்னுளே, எப் பொருளும் யாவரையும் யான் ஈன்றேன்;
பின் இலேன்; முன் இலேன்; எந்தை பெருமானே !
பொன்னுளே தோன்றியது ஓர் பொற்கலனே போல்கின்றேன்.” [கம்பராமாயணம்: இரணியன் வதைப்படலம், 160]

இது பின்வரும் திருமழிசை ஆழ்வார் பாசுரத்தை நினைவூட்டுகிறது. இதுவும் நரசிங்கப்பிரானைக் குறித்தே பாடியிருப்பது:

“தொகுத்த வரத்தனாய்த் தோலாதான் மார்வம்
வகிர்த்த வளை உகிர்த் தோள் மாலே — உகத்தில்
ஒரு நான்று நீயுயர்த்தி உள்வாங்கி நீயே
அருநான்கு மானா யறி”[நான்முகன் திருவந்தாதி, 5]

இப்பாடலில் “அரு நான்கும் ஆனாய்” என்றவிடத்திற்கான ஸ்ரீ பெரியவாச்சான்பிள்ளையின் மணிப்பிரவாள வியாக்கியானத்தில்,
“தேவ திர்யங் மனுஷ்ய ஸ்தாவராதிகளிலே அந்தராத்மதயா ப்ரகாசித்து நின்ற”
(அதாவது, தேவர்களுக்கும், விலங்குகளுக்கும், மனிதர்களுக்கும், தாவரங்களுக்கும் உள்ளுறையும் ஆன்மாவாக நின்ற) என்று காணப்படுகிறது.

முன்பே சங்கப்புலவர்களும் மாயோனை,

“அனைத்தும் நீ; அனைத்தின் உட்பொருளும் நீ” [பரிபாடல், 3]

“ஒன்றனில் போற்றிய விசும்பும் நீயே;
இரண்டின் உணரும் வளியும் நீயே;
மூன்றின் உணரும் தீயும் நீயே;
நான்கின் உணரும் நீரும் நீயே;
ஐந்துடன் முற்றிய நிலனும் நீயே:
அதனால், நின் மருங்கின்று மூ ஏழ் உலகமும்,” [பரிபாடல், 13]=என்று ஜகத்காரணப் பொருளாகப் பாடியுள்ளனர்.

நிற்க. பிரபஞ்சத்துக்கு உயிராய் உள்ள இறைவனின் நிலையை “சரீர-சரீரி பாவம் (शरीर-शरीरि भावम्)” என்று மற்றொரு விதமாக
வேதாந்திகள் கூறுவர். அதாவது, பிரபஞ்சத்தைச் சரீரமாக உடையவனாதலால் இறைவன் “சரீரி” ஆகிறான்.
நாம் மேற்கண்ட முண்டக உபநிடத பாஷ்யத்தில் சங்கரர் “சரீரத்தை உடையவர்களுள் முதன்மையானவர்” என்று விளக்குகிறார்.

ஆகையால் சூரியனையும் சந்திரனையும் பரம்பொருளுக்குக் கண்களாகவும், தரணியைப் பாதமாகவும், திக்குகளைச் செவியாகவும்,
அண்டவெளியை உடலாகவும் சுருதி வாக்கியம் உருவகப்படுத்துதுவதன் நோக்கம்
“பரம்பொருள் உலகனைத்துக்கும் உட்பொருளாக, அந்தராத்மாவாக, உயிருக்கு உயிராக இருப்பதை உணர்த்தவேயன்றி,
விகாரமடையும் குணத்தை உடையது என்பதைக் கற்பிப்பதற்கல்ல” என்று சங்கரர் பாஷ்யத்தில் விளக்கியுள்ளார்.
இதற்கு ஆதாரமாக அவர் பின்வரும் இதிகாச-புராண வாக்கியங்களை எடுத்துக்காட்டியுள்ளார்.
அவற்றில் நமக்குச் சில ஆர்வமூட்டும் செய்திகள் கிடைக்கின்றன:

“யஸ்ய-அக்3னிர்-ஆஸ்யம் த்3யௌர்-மூர்தா4 க2ம் நாபி4ச்’-சரணௌ க்ஷிதி: |
ஸூர்யச்’-சக்ஷு: தி3ச’: ச்’ரோத்ரம் தஸ்மை லோகாத்மனே நம: ||”

[“யாருக்குத் தீ முகமாகவும், சுவர்க்கம் தலையாகவும், ஆகாயம் வயிறாகவும், காலாக பூமியும், கதிரவன் கண்ணாகவும்,
திசை செவியாகவும் விளங்குமோ, உலகத்தைத் தாங்கும் உயிரான அவனுக்கு வணக்கங்கள்.” — மகாபாரதம், 12.47.44]

(ப்ரஹ்ம சூத்திர பாஷ்யத்தில் 1.2.25). அதாவது, “ஸ்ம்ருதிகளில் உள்ள வாக்கியங்கள் மூல சுருதிகளை ஆதாரமாகக் கொண்டவையாக
இருந்தால், அவை அச் சுருதி வாக்கியங்களைத் தெளிய உரைப்பதாகக் கொள்ளலாம்” என்பது.
இவ்வாறு அமைந்துள்ள ஸ்ம்ருதி வாக்கியங்களை “வேத உபப்பிரம்மணம்” என்று கூறுவர்.
ஆகையால், மேற்கண்ட மகாபாரதச் சுலோகம் முண்டகோபநிடத மந்திரத்தை விளக்குவதாகக் கொள்ள வேண்டும்.
இதனை அடிப்படையாக வைத்துத்தான் சங்கப் புலவரும் நற்றிணைக்குக் கடவுள் வாழ்த்து பாடியுள்ளார் என்பதும் தெரிகிறது.

சங்கரர் எடுக்கும் மற்றொரு மேற்கோள் இன்றைய பிரம்மாண்ட புராண அத்தியாயம் ஒன்றில் உள்ளது:

“த்3யாம் மூர்தா4னம் யஸ்ய விப்ரா வத3ந்தி க2ம் வை நாபி4ம் சந்த்3ர-ஸூர்யௌ ச நேத்ரே |
திச’: ச்’ரோத்ரே வித்3தி4 பாதௌ3 க்ஷிதிம் ச ஸோ(அ)சிந்த்யாத்மா ஸர்வபூ4தப்ரணேதா ||”

[வேதமறிந்த ஞானிகள் யாருடைய உச்சந்தலையை சுவர்க்கமாகவும், ஆகாயத்தை உதரமாகவும், சந்திரனையும் சூரியனையும் கண்களாகவும்,
திசைகளைச் செவிகளாகவும் பாதங்களை பூமியாகவும் அறிவரோ, அந்த அறிவுக்கெடாத பரமாத்மா
அனைத்து உயிர்களுக்கும் தலைவன் ஆவான். — பிரம்மாண்ட புராணம், 1.5.107]

பிரம்மாண்ட புராணத்தில் இவ்வரிகளைக் கொண்ட பிரகரணமும் சிருஷ்டியை விளக்குவதாகும்.
சங்கரரால் கீதை விளக்கவுரையில் மங்கள சுலோகமாக எடுக்கப்பட்ட “நாராயண: பரோ அவ்யக்தாத்” எனத் தொடங்கும் வரிகளும்
இதே அத்தியாயத்தில் மேலெடுக்கப்பட்ட வரிகளுக்கு மிக அண்மையில் காணப்படுகின்றன.
இது தவிர, மற்றொரு இடத்திலும் (சூத்திர பாஷ்யம், 2.1.1) இப்புராணத்தில் காணப்படும் வேறொரு வரியைச் சங்கரர்
மேற்கோள் காட்டியிருப்பதிலிருந்து இப்புராணத்தில் உள்ள பகுதிகள் பிரமாணமாகக் கையாளப்பட்டமை தெரிகிறது.

திருமாலை இப்படிப் பாடும் மரபு வேதாந்தத்தை ஒட்டி வருகின்றது என்பதற்கு சமஸ்கிருத நூல்களிலிருந்து மேலும்
பல அரிய மேற்கோள்களையும் காணலாம். உதாரணமாக ஆதிகவி வால்மீகி முனிவரின் இராமாயணத்தில் யுத்த காண்டத்தில்
சீதையை மீட்டு வரும் தருணத்தில் நான்முகக் கடவுள் முகமாக தேவர்கள் அனைவரும் இராமனை பக்தியுடன் பாடும் பகுதி வருகிறது.
இப்பகுதியும் பரம்பொருளின் பரத்வ நிலையைப் பாடும் பல ஆழ்ந்த வேத வாக்கியங்களை அடியொற்றியவண்ணம் அமைந்துள்ளது. அதில் நான்முகனார்,

“அச்’விநௌ சாபி தே கரணௌ சந்த்3ர ஸூர்யௌ ச சக்ஷுஷீ”
“ஜக3த் ஸர்வம் ச’ரீரம் தே ஸ்தை2ர்யம் தே வஸுதா4 தலம்” [— இராமாயணம், யுத்த காண்டம், 6.105.7, 6.105.23]

என்று பெருமாளின் கண்களைச் சூரிய-சந்திரர்களாகவும், திடமான நிலையை பூமியாகவும், அவன் செவிகளை அச்வினி தேவதைகளாகவும்
பாடியபிறகு உலகனைத்தும் அவனுக்கு சரீரமாகவும் பாடியுள்ளார் பிரம்மா.

இம்மரபை ஒட்டியே அமரகோசத்திலும் விஷ்ணு பெயர்களில் ஒன்றாக “விச்’வம்பர” என்ற பதமும் படிக்கப்படுகிறது.
இதற்கு “பிரபஞ்சத்தைத் தாங்கி நிற்பவன்” என்று பொருள்.

நாம் எடுத்துக்கொண்டிருக்கும் நற்றிணை கடவுள் வாழ்த்துப் பாடலின் கருத்தை முழுமையாகக் கொண்ட வடமொழிச் சுலோகம்
ஒன்று இன்று அனைவராலும் ஓதப்படுகிறது.
“தோடகாசாரியார்” என்ற ஆதி சங்கரர் வழி வந்த வேதாந்தியரின் “ச்’ருதி ஸார ஸமுத்3த4ரணம்” என்ற நூலில் மங்கள சுலோகமாக வருகிறது–

“பூ4: பாதௌ3 யஸ்ய க2ம் சோத3ரமஸுரநில: சந்த்3ர ஸூர்யௌ ச நேத்ரே
கர்ணாவாசா’: சி’ரோ த்3யௌர்முக2மபி த3ஹனோ யஸ்ய வாஸ்தவ்யமப்3தி4: |
அந்த:ஸ்த2ம் யஸ்ய விச்’வம் ஸுர-நர-க2க3-கோ3-போ4கி3-க3ந்த4ர்வ-தை3த்யை: சித்ரம்
ரம்ரம்யதே தம் த்ரிபு4வனவபுஷம் விஷ்ணுமீச’ம் நமாமி ||”

[“பூமியைப் பாதங்களாகவும், ஆகாயத்தை வயிறாகவும், வாயுமண்டலத்தை மூச்சாகவும், சந்திரனையும் சூரியனையும் கண்களாகவும்,
திக்குகளைச் செவிகளாகவும், வானுலகை உச்சந்தலையாகவும், அக்னியை வாயாகவும், ஆழ்கடலைக் குடலாகவும், எவன் கொண்டுள்ளானோ,
எவனுள்ளே தேவரும், மானுடரும், புள்ளும், அரவும், கந்தருவரும், அசுரர்களும் இயங்கி விளையாடுகிறார்களோ,
மூவுலகையும் தன் உடலாகக் கொண்ட விஷ்ணுவாகிய அந்த சர்வேஸ்வரனை வணங்குகிறேன்.” — ச்ருதிஸாரஸமுத்தரணம், 179]

இச் சுலோகம் விஷ்ணு சஹஸ்ரநாம பாராயணத்தில் தியான சுலோகங்களில் ஒன்றாக இன்று வாசிக்கப்படுகிறது.
நற்றிணையின் பாயிரத்தில் “மாநிலஞ் சேவடியாய்” என்பது மேற்கண்ட தியான சுலோகத்தில் “பூ4: பாதௌ3” என்றும்,
“விசும்பு மெய்யாக” என்பது “க2ம் சோத3ரம்” என்றும், “பசுங்கதிர் மதியொடு சுடர்க்கண் ணாக” என்றது
“சந்த்3ர ஸூர்யௌ ச நேத்ர” என்றும் வருவதைக் காணலாம்.

“இயன்றவெல்லாம் பயின்று அகத்து அடக்கிய” என்ற சரீர-சரீரி அடிப்படையிலான தொடர்பும் விரிவாக
“யஸ்ய விச்’வம் ஸுர-நர-க2க3-கோ3-போ4கி3-க3ந்த4ர்வ-தை3த்யை: சித்ரம் ரம்ரம்யதே” என்றும் வருவதைக் காணலாம்.

இது “ஸர்வம் க2லு இத3ம் ப்3ரஹ்மா” என்ற சாந்தோக்ய உபநிடதத்தில் (மூன்றாம் அத்தியாயம், பதிநான்காவது பகுதியில் உள்ள)
“சாண்டில்ய விதயை” வாக்கியத்தையும் ஒட்டி வருகிறது. அதே அர்த்தத்தைப் புருஷ ஸூக்தமும்
“புருஷ ஏவேத3ம் ஸர்வம்” என்ற மந்திரத்தில் உணர்த்துகிறது. தைத்திரீய நாராயணீய உபநிஷதும்,

“யச் ச கிஞ்சிஜ் ஜக3த் ஸர்வம் த்3ருச்’யதே ச்’ரூயதேபி வா
அந்தர் ப3ஹிச்’ ச தத் ஸர்வம் வ்யாப்ய நாராயண: ஸ்தி2த:”

[பிரபஞ்சத்தில் காணப்படுவது கேட்கப்படுவது எல்லாவற்றையும் உள்ளிருந்தும் வெளியிலும் சூழ்ந்து நாராயணன் நிலைத்து நிற்கிறான்.]என்று இயம்பிற்று.

இங்ஙனம் பிரபஞ்சம் அனைத்தையும் இறைவனுக்குச் சரீரமாகக் கூறுவதால் அனைத்துயிர்களும் அவனுக்கு உடைமையாகின்றன.
இத்தகையதொரு சித்தாந்தத்தில் பரஸ்பர சகோதரத்துவக் கண்ணோட்டத்திற்கே இடமுண்டு. இவ்வர்த்தத்தை நாம் பகவத் கீதை மூலமாக அறியலாம்:

“மற்றோ ரிடத்து மறமற்று மித்திரனா
யுற்றான் கருணை யுறுமமதை — செற்றா
னகங்கார மற்றா னமர்பொறையன றுக்கஞ்
சுகங்காணி லொப்பான் றுணிந்து.” [பகவத் கீதை வெண்பா, 12.13]=இப்படிக் கீதாச்சாரியனாகிய கண்ணன் சொல்லுமிடத்தே,
“இவரை நினைவில் வைத்துக் கொண்டுத் தன் இச் சுலோகத்தைச் செய்துள்ளானோ” என்று வியக்கும் வண்ணம்
வாழ்ந்து காட்டியவர் ஸ்ரீ பிரகல்லாதாழ்வான். தன்னுடைய விஷ்ணுபக்தியைப் பொறாத தன் தன்தை பலவாறு துன்பப்படுத்தியும்
பிரகல்லாதன் இத்தகைய துவேஷமற்ற தூய சிந்தையுடன் திடமாக இருந்தார். அனைத்து உயிர்களையும் தனக்குச் சினேகிதராக,
மிக விரும்பத்தக்கவர்களாகவே பாவித்தார். “தூய விஷ்ணுபக்திக்கு இது இன்றியமையாத அங்கம்” என்ற கொள்கையை ஸ்திரமாகப் பற்றியிருந்தார்.

உலகனைத்தும் திருமாலுடைய தோற்றமன்றி வேறில்லை. அவனே அனைத்துடனும் ஒன்றி நிற்பவன்.
ஆகையால் ஞானிகள் உலகனைத்தையும் தம்மைக் காட்டிலும் வேறாக நினைக்காமல், அனைத்தையும் தாமாகப் பாவிப்பர்.
ஆகையால், நம்முடைய குலத்தில் வேரூன்றியிருக்கும் குரோத குணத்தை விலக்குவோம்.
இதன் மூலம் நாம் நித்தியமான, சுத்தமான, ஆனந்தமான ஆன்ம ஸித்தியை அடையலாம்.”

“அனைத்துயிர்களையும் சமமாக பாவிப்பீர்கள் அசுரர்களே! இத்தகைய சமத்துவ பாவமே அச்சுதனை ஆராதிக்கும் முறையாகும்” [விஷ்ணு புராணம், 1.17.82-90]
என்னும் பிரகல்லாதன் கூற்றைக் காணலாம். இக்காரணத்தால் கம்பர்,

“தாயின் மன்னுயிர்க்கு அன்பினன்” [கம்பராமாயணம்: இரணியன் வதைப் படலம், 82] என்று பிரகல்லாதனை அடைமொழியிட்டுப் பாடியுள்ளார்.
“வைஷ்ணவ ஜனதோ” எனத் தொடங்கும் குஜராத்தி மொழிப் பாடலின் கருத்தும் இத்துடன் உடன்படுவதை உணரலாம்

ஸ்ரீ ராம பிரபாவம் / ஸ்ரீ ராமபிரான் அருளிச் செய்த ஸ்ரீ நரசிம்ம பஞ்சாம்ருத ஸ்தோத்ரம்-/ ஸ்ரீஹனுமான் சாலீஸா (தமிழில்)/ ஸ்ரீ பிராரத்நா பஞ்சகம் –ஸ்ரீ வேதாந்த சபா -USA-தொகுப்பு

ஸ்ரீ வால்மீகி கூறும் ஸ்ரீ ராமரின் திரு வம்ச வ்ருக்ஷம்.

1) ப்ரம்மாவின் பிள்ளை மரீசி
2) மரீசியின் பிள்ளை காஸ்யபன்.
3) காஸ்யபரின் பிள்ளை சூரியன்.
4) சூரியனின் பிள்ளை மனு.
5) மனுவின் பிள்ளை இக்ஷாவக:
6) இக்ஷாவகனின் பிள்ளை குக்ஷி.
6) குக்ஷியின் பிள்ளை விகுக்ஷி.
7) விகுக்ஷியின் பிள்ளை பாணு
8) பாணுவின் பிள்ளை அரண்யகன்.
9) அரண்யகனின் பிள்ளை வ்ருத்து.
10) வ்ருதுவின் பிள்ளை த்ரிசங்கு.
11) த்ரிசங்குவின் பிள்ளை துந்துமாரன் (யவனாஸ்யன்)
12) துந்துமாரனின் பிள்ளை மாந்தாதா.
13) மாந்தாதாவின் பிள்ளை சுசந்தி.
14) சுசந்தியின் பிள்ளை துருவசந்தி.
15) துருவசந்தியின் பிள்ளை பரதன்.
16) பரதனின் பிள்ளை ஆஷிதன்.
17) ஆஷிதனின் பிள்ளை சாகரன்.
18) சாகரனின் பிள்ளை அசமஞ்சன்
19) அசமஞ்சனின் பிள்ளை அம்சமந்தன்.
20)அம்சமஞ்சனின் பிள்ளை திலீபன்.
21) திலீபனின் பிள்ளை பகீரதன்.
22) பகீரதனின் பிள்ளை காகுஸ்தன்.
23) காகுஸ்தனின் பிள்ளை ரகு.
24) ரகுவின் பிள்ளை ப்ரவருத்தன்.
25) ப்ரவருத்தனின் பிள்ளை சங்கனன்.
26) சங்கனின் பிள்ளை சுதர்மன்.
27) சுதர்மனின் பிள்ளை அக்நிவர்ணன்.
28) அக்நிவர்ணனின் பிள்ளை சீக்ரவேது
29) சீக்ரவேதுவுக்கு பிள்ளை மருவு.
30) மருவுக்கு பிள்ளை ப்ரஷீக்யன்.
31) ப்ரஷீக்யனின் பிள்ளை அம்பரீஷன்.
32) அம்பரீஷனின் பிள்ளை நகுஷன்.
33) நகுஷனின் பிள்ளை யயயாதி.
34) யயாதியின் பிள்ளை நாபாகு.
35) நாபாகுவின் பிள்ளை அஜன்.
36) அஜனின் பிள்ளை தசரதன்.
36) தசரதனின் பிள்ளை ராமர்.

—————

ஸ்ரீ இராமாயண சுருக்கம் -16-வார்த்தைகளில் –

“பிறந்தார் வளர்ந்தார் கற்றார் பெற்றார்
மணந்தார் சிறந்தார் துறந்தார் நெகிழ்ந்தார்
இழந்தார் அலைந்தார் அழித்தார் செழித்தார்
துறந்தார் துவண்டார் ஆண்டார் மீண்டார்”

விளக்கம்:
1. பிறந்தார்:
ஸ்ரீராமர் கௌசல்யா தேவிக்கு தசரதரின் ஏக்கத்தைப் போக்கும்படியாக பிறந்தது.
2.வளர்ந்தார்:
தசரதர் கௌசல்யை சுமித்திரை கைகேயி ஆகியோர் அன்பிலே வளர்ந்தது
3.கற்றார்:
வஷிஷ்டரிடம் சகல வேதங்கள் ஞானங்கள் கலைகள் முறைகள் யாவும் கற்றது.
4.பெற்றார்:
வஷிஷ்டரிடம் கற்ற துனுர்வேதத்தைக் கொண்டு விஸ்வாமித்ரர் யாகம் காத்து விஸ்வாமித்ரரை மகிழ்வித்து பல திவ்ய அஸ்திரங்களை பெற்றது.
5.மணந்தார்:
ஜனகபுரியில் சிவனாரின் வில்லை உடைத்து ஜனகர்-சுனயனாவின் ஏக்கத்தை தகர்த்து மண்ணின் மகளாம் சீதையை மணந்தது.
6.சிறந்தார்:
அயோத்யாவின் மக்கள் மற்றும் கோசல தேசத்தினர் அனைவர் மனதிலும் தன் உயரிய குணங்களால் இடம் பிடித்து சிறந்து விளங்கியது.
7.துறந்தார்:
கைகேயியின் சொல்லேற்று தன்னுடையதாக அறிவிக்கப்பட்ட ராஜ்ஜியத்தை துறந்து வனவாழ்வை ஏற்றது.
8. நெகிழ்ந்தார்:
அயோத்தியா நகரின் மக்களின் அன்பைக் கண்டு நெகிழ்ந்தது.
குகனார் அன்பில் நெகிழ்ந்தது.
பரத்வாஜர் அன்பில் நெகிழ்ந்தது.
பரதரின் அப்பழுக்கற்ற உள்ளத்தையும் தன் மீது கொண்டிருந்த பாலனைய
அன்பினையும் தன்னலமற்ற குணத்தையும் தியாகத்தையும் விசுவாசத்தையும் கண்டு நெகிழ்ந்தது.
அத்ரி-அனுசூயை முதல் சபரி வரையிலான சகல ஞானிகள் மற்றும் பக்தர்களின் அன்பிலே நெகிழ்ந்தது.
சுக்ரீவர் படையினரின் சேவையில் நெகிழ்ந்தது.
விபீஷணரின் சரணாகதியில் நெகிழ்ந்தது.
எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக ஆஞ்சநேயரின் சேவையைக் கண்டு, ‘கைம்மாறு செய்ய என்னிடம் எதுவுமில்லை.
என்னால் முடிந்தது என்னையே தருவது’ எனக் கூறி ஆஞ்சநேயரை அணைத்துக் கொண்டது.
9.இழந்தார்:
மாய மானின் பின் சென்று அன்னை சீதையை தொலைத்தது.
10.அலைந்தார்:
அன்னை சீதையை தேடி அலைந்தது.
11.அழித்தார்:
இலங்கையை அழித்தது.
12.செழித்தார்:
சீதையை மீண்டும் பெற்று அகமும் முகமும் செழித்தது.
ராஜ்ஜியத்தை மீண்டும் பெற்று செல்வச் செழிப்பான வாழ்க்கைக்கு திரும்பியது.
13.துறந்தார்:
அன்னை சீதையின் தூய்மையை மக்களில் சிலர் புரிந்து கொள்ளாத நிலையில் மக்களின் குழப்பத்தை நீக்குவதற்காக அன்னை சீதையை துறந்தது.
13.துவண்டார்:
அன்னை சீதையை பிரிய நேர்ந்தது சீராமருக்கு மிகுந்த வலியை தந்தது. அந்த வலி அவரை சில காலம் மனதளவில் துவள செய்தது.
15.ஆண்டார்:
என்ன தான் மனதினுள் காயம் இருந்தாலும் மக்களுக்கு செய்ய வேண்டிய கடமைகள் அனைத்தையும் குறைவற செய்து
மக்கள் உடலால், மனதால் ஆரோக்கியமானவர்களாகவும் செல்வச் செழிப்புடன் வாழும்படியும் பார்த்துக் கொண்டது.
16.மீண்டார்:
பதினோறாயிரம் ஆண்டுகள் நல்லாட்சி செய்து மக்கள் அனைவரையும் ராமராகவும் சீதையாகவும் மாற்றி
தன்னுடனே அழைத்துக் கொண்டு தன் இருப்பிடமான வைகுண்டம் மீண்டது”.

————

உக்ரம் வீரம் மஹா விஷ்ணும் ஜ்வலந்தம் சர்வதோ முகம்
ந்ருஸிம்ஹம் பீஷணம் பத்ரம் ம்ருத்யு ம்ருத்யும் நமாம்யஹம்

ஸ்ரீ நரசிம்மரின் பல திருநாமங்கள்

1. அகோபில நரசிம்மர்
2. அழகிய சிங்கர்
3. அனந்த வீரவிக்ரம நரசிம்மர்
4. உக்கிர நரசிம்மர்
5. கதலி நரசிங்கர்
6. கதலி லக்ஷ்மி நரசிம்மர்
7. கதிர் நரசிம்மர்
8. கருடாத்ரிலக்ஷ்மி நரசிம்மர்
9. கல்யாண நரசிம்மர்
10. குகாந்தர நரசிம்மர்
11. குஞ்சால நரசிம்மர்
12. கும்பி நரசிம்மர்
13. சாந்த நரசிம்மர்
14. சிங்கப் பெருமாள்
15. தெள்ளிய சிங்கர்
16. நரசிங்கர்
17. பானக நரசிம்மர்
18. பாடலாத்ரி நரசிம்மர்
19. பார்க்கவ நரசிம்மர்
20. பாவன நரசிம்மர்
21. பிரஹ்லாத நரசிம்மர்
22. பிரஹ்லாத வரத நரசிம்மர்
23. பூவராக நரசிம்மர்
24. மாலோல நரசிம்மர்
25. யோக நரசிம்மர்
26. லட்சுமி நரசிம்மர்
27. வரதயோக நரசிம்மர்
28. வராக நரசிம்மர்
29. வியாக்ர நரசிம்மர்
30. ஜ்வாலா நரசிம்மர்

————–

ஸ்ரீ ராமபிரான் அருளிச் செய்த ஸ்ரீ நரசிம்ம பஞ்சாம்ருத ஸ்தோத்ரம்

ஸ்ரீ அஹோபிலம் நாரஸிம்ஹம் கத்வா ராம பிரதாபவான்
நமஸ்க்ருத்வா ஸ்ரீ நரஸிம்ஹ மஸ்தவ்ஷீத் கமலாபதிம்

கோவிந்த கேசவ ஜனார்த்தன வாஸூ தேவ ரூப
விஸ்வேச விஸ்வ மது ஸூதன விஸ்வரூப
ஸ்ரீ பத்ம நாப புருஷோத்தம புஷ்கராஷ
நாராயண அச்யுத நரஸிம்ஹ நமோ நமஸ்தே

தேவா சமஸ்தா கலு யோகி முக்யா
கந்தர்வ வித்யாதர கின்ன ராஸ்ச
யத் பாத மூலம் சததம் நமந்தி
தம் நாரஸிம்ஹம் சரணம் கதோஸ்மி

வேதான் சமஸ்தான் கலு சாஸ்த்ர கர்பான்
வித்யாம் பலம் கீர்த்தி மதீம் ச லஷ்மீம்
யஸ்ய ப்ரஸாதாத் புருஷா லபந்தே
தம் நாரஸிம்ஹம் சரணம் கதோஸ்மி

ப்ரஹ்மா சிவஸ்த்வம் புருஷோத்தமஸ்ச
நாராயணோசவ் மருதாம் பதிஸ் ச
சந்த்ரார்க்க வாய்வாக்நி மருத் காணாஸ் ச
த்வமேவ தம் த்வாம் சததம் ந தோஸ்மி

ஸ்வப் நபி நித்யம் ஜகதாம சேஷம்
ஸ்ரஷ்டா ச ஹந்தா ச விபுரப்ரமேய
த்ராதா த்வமேகம் த்ரிவிதோ விபின்ன
தம் த்வாம் ந்ருஸிம்ஹம் சததம் நதோஸ்மி

இதி ஸ்துத்வா ரகு ஸ்ரேஷ்ட பூஜயாமாச தம் ஹ்ரீம்– ஸ்ரீ ஹரிவம்ச புராணம் – சேஷ தர்மம் -47- அத்யாயம்

———————

ஒருமுறை துளசிதாசரை தனது அரசவைக்கு வரவழைத்த முகலாயப் பேரரசர் அக்பர், நீர் பெரிய ராமபக்தர்,
பல அற்புதங்களைச் செய்கிறீர் என்கிறார்களே… எங்கே, ஏதாவது ஒரு அற்புதத்தைச் செய்து காட்டும்” என்றார்.

நான் மாயாஜாலக்காரன் அல்ல; ஸ்ரீராமரின் பக்தன் மட்டுமே!” என்று துளசிதாசர் சொல்ல, கோபப்பட்ட அக்பர், அவரைச் சிறையில் அடைத்தார்.
‘எல்லாம் ஸ்ரீராமனின் சித்தம்’ என்று கலங்காமல் சிறை சென்ற துளசிதாசர், தினமும் ஆஞ்சநேயர் மீது ஒரு போற்றிப் பாடல் இயற்றி வழி பட்டார்.
இப்படி நாற்பது பாடல்களை எழுதியதும், திடீரென எங்கிருந்தோ வந்த ஆயிரக்கணக்கான வானரங்கள் அரண்மனையில் புகுந்து தொல்லை செய்ய ஆரம்பித்தன.
படை வீரர்கள் எவ்வளவோ முயன்றும் விரட்ட முடியவில்லை.
அக்பரிடம் சென்ற சிலர், ‘ராமபக்தரான துளசிதாசரைக் கொடுமைப்படுத்துவதால் ஆஞ்சநேயருக்குக் கோபம் வந்திருக்கிறது.
துளசிதாசரை விடுவித்தால் பிரச்னை நீங்கிவிடும்’ என்று ஆலோசனை அளித்தனர்.
அதையடுத்து, துளசிதாசரை விடுவித்து வருத்தம் தெரிவித்தார் அக்பர். மறுகணமே, வானரப் படைகள் மாயமாய் மறைந்தன.
துளசிதாசர் சிறையில் இருந்தபோது பாடிய போற்றிப் பாடல்கள்தான் ‘ஸ்ரீ அனுமன் சாலிஸா’.
இதைத் தினமும் பாராயணம் செய்தால், துன்பங்கள் நீங்கும்; நன்மைகள் தேடி வரும்!

மாசற்ற மனத்துடனே ஸ்ரீராமனைப் பாட குருநாதனே துணை வருவாய்
வாயுபுத்ரனே வணங்கினேன் ஆற்றலும் ஞானமும் வரமும் தர வந்தருள்வாய் ஸ்ரீஹனுமானே

ஸ்ரீஹனுமான் சாலீஸா (தமிழில்)

ஜயஹனுமானே..ஞானகடலே,
உலகத்தின் ஒளியே..உமக்கு வெற்றியே (1)
ராமதூதனே..ஆற்றலின் வடிவமே,
அஞ்ஜனை மைந்தனே..வாயு புத்திரனே, (2)
மஹா வீரனே..மாருதி தீரனே..
ஞானத்தை தருவாய்..நன்மையை சேர்ப்பாய்.. (3)
தங்க மேனியில் குண்டலம் மின்ன,
பொன்னிற ஆடையும்..கேசமும் ஒளிர (4)
தோளிலே முப்புரிநூல் அணிசெய்ய,
இடியும்..கொடியும்..கரங்களில் தவழ.., (5)
சிவனின் அம்சமே..கேசரி மைந்தனே..
உன் ப்ரதாபமே..உலகமே வணங்குமே.. (6)
அறிவில் சிறந்தவா..சாதுர்யம் நிறைந்தவா,
ராம சேவையே..சுவாசமானவா.. (7)
உன் மனக் கோவிலில் ராமனின் வாசம்,
ராமனின் புகழை கேட்பது பரவசம் (8)

ஸ்ரீ ராம லக்ஷ்மண..ஜானகி.., ஸ்ரீராம தூதனே மாருதி

உன் சிறுவடிவை சீதைக்கு காட்டினாய்,
கோபத் தீயினில் லங்கையை எரித்தாய் (9)
அரக்கரை அழித்த பராக்ரம சாலியே,
ராமனின் பணியை முடித்த மாருதியே.. (10)
ராமன் அணைப்பிலே ஆனந்த மாருதி,
லக்ஷ்மணன் ஜீவனை காத்த சஞ்சீவி.. (11)
உனது பெருமையை ராமன் புகழ்ந்தான்,
பரதனின் இடத்திலே உன்னை வைத்தான், (12)
ஆயிரம் தலைக் கொண்ட சே-ஷனும் புகழ்ந்தான்,
அணைத்த ராமன் ஆனந்தம் கொண்டான் (13)
மூவரும்..முனிவரும்..ஸனக ஸனந்தரும்.
நாரதர் சாரதை ஆதிசே-ஷனும்.. (14)
எம..குபேர..திக்பாலரும்..புலவரும்..
உன் பெருமைதனை சொல்ல முடியுமோ.. (15)
சுக்ரீவனை ராமனிடம் சேர்த்தாய்,
ராஜ யோகத்தை அவன் பெற செய்தாய். (16)

ஸ்ரீ ராம லக்ஷ்மண..ஜானகி.., ஸ்ரீராம தூதனே மாருதி

இலங்கையின் மன்னன் விபீஷணன் ஆனதும்
உன் திறத்தாலே..உன் அருளாலே.. (17)
கதிரவனை கண்ட கவி வேந்தனே
கனியென விழுங்கிய ஸ்ரீஹனுமானே, (18)
முத்திரை மோதிரம் தாங்கியே சென்றாய்,
கடலை கடந்து ஆற்றலை காட்டினாய் (19)
உன்னருளால் முடியாதது உண்டோ
மலையும் கடுகென மாறிவிடாதோ (20)
ராம ராஜ்யத்தின் காவலன் நீயே,
ராமனின் பக்தர்க்கு எளியவன் நீயே, (21)
சரண் அடைந்தாலே ஓடியே வருவாய்,
கண் இமை போல காத்தே அருள்வாய் (22)
உனது வல்லமை சொல்லத் தகுமோ,
மூவுலகமும் தொழும் ஸ்ரீஹனுமானே.. (23)
உன் திருநாமம் ஒன்றே போதும்
தீய சக்திகள் பறந்தே போகும். (24)

ஸ்ரீ ராம லக்ஷ்மண..ஜானகி.., ஸ்ரீராம தூதனே மாருதி

ஹனுமனின் ஜபமே பிணிகளைத் தீர்க்குமே
துன்பங்கள் விலகுமே..இன்பங்கள் சேர்க்குமே. (25)
மனம்,மெய்,மொழியும் உந்தன் வசமே
உன்னை நினைத்திட எல்லாம் ஜெயமே, (26)
பக்தர்கள் தவத்தில் ராம நாமமே,
ராமனின் பாதமே..உந்தன் இடமே. (27)
அடியவர் நிறைவே கற்பகத் தருவே,
இறையனுபூதியை தந்திடும் திருவே. (28)
நான்கு யுகங்களும் உன்னைப் போற்றிடும்
உன் திருநாமத்தில் உலகமே மயங்கும். (29)
ஸ்ரீராமன் இதயத்தில் உந்தன் இருப்பிடம்
ஞானியர் முனிவர்கள் உந்தன் அடைக்கலம். (30)
அஷ்ட சித்தி நவநிதி உன் அருளே
அன்னை ஜானகி தந்தாள் வரமே (31)
ராம பக்தியின் சாரம் நீயே
எண்ணம் எல்லாமே ராமன் ஸேவையே (32)

ஸ்ரீ ராம லக்ஷ்மண..ஜானகி.., ஸ்ரீராம தூதனே மாருதி

ஹனுமனைத் துதித்தால் ராமனும் அருள்வான்
பிறவா வரம் தந்து பிறவியைத் தீர்ப்பான் (33)
ராம நாமமே வாழ்வில் உறுதுணை
அந்திம காலத்தில் அவனின்றி யார் துணை (34)
என் மனக் கோவிலில் தெய்வமும் நீயே
உனையன்றி வேறொரு மார்க்கமும் இல்லையே (35)
நினைப்பவர் துயரை நொடியில் தீர்ப்பாய்
துன்பத்தைத் துடைத்து துலங்கிட வருவாய் (36)
ஜெய..ஜெய..ஜெய..ஜெய ஸ்ரீஹனுமானே
ஜெகத்தின் குருவே..ஜெயம் தருவாயே (37)
“ஹனுமான் சாலீஸா” அனுதினம் பாடிட
பரமன் வருவான் ஆனந்தம் அருள்வான் (38)
சிவபெருமானும் அருள் மழை பொழிவான்
இகபர சுகங்களை எளிதில் பெறுவான் (39)
அடியவர் வாழ்வில் ஹனுமனின் அருளே
துளஸீதாஸனின் பிரார்த்தனை இதுவே (40)

ஸ்ரீ ராம லக்ஷ்மண..ஜானகி.., ஸ்ரீராம தூதனே மாருதி

——————-

ஸ்ரீ பிராரத்நா பஞ்சகம்

யதீஸ்வர ஸ்ருணு ஸ்ரீமன் கிருபயா பரயா தவ
மம விஜ்ஞாபனம் இதம் விலோகய வரதம் குரும்-1–

யதிகளின் தலைவரே! கைங்கர்ய ஸ்ரீயை உடையவரே! பரமமான க்ருபையோடே (அடியேனுடைய)
ஆசார்யரான நடாதூர் அம்மாளைப் பார்த்து, அடியேனுடையதான இந்த விண்ணப்பத்தை
தேவரீர் திருச் செவி சாற்றி யருள வேணும்.

அநாதி பாப ரசிதாம் அந்தக்கரண நிஷ்டிதாம்
யதீந்த்ர விஷய சாந்த்ராம் விநிவாசய வாசநாம் -2-

எண்ணற்ற காலங்கள் பாவங்களையே செய்து, அதன் வாசனையானது என்னுள்ளே ஊறிக் கிடக்கிறது.
யதிராஜரே! இதனால் நான் தவறுகளைத் தொடர்ந்தபடி உள்ளேன். இவ்விதம் இருக்கின்ற உலக விஷயங்களில்
இருந்து எனது புலன்களை மீட்கவேண்டும்.

அபி பிரார்த்தய மாநாநாம் புத்ர ஷேத்ராதி சம்பதாம்
குரு வைராக்யம் ஏவ அத்ர ஹித காரிந் யதீந்த்ர -3-

யதிராஜரே! நான் உம்மிடம் புத்திரன், வீடு, செல்வம் முதலானவற்றைக் கேட்கக் கூடும். ஆனால் அவற்றை விலக்கி,
நீவீர் எனக்கு வைராக்யத்தை அளிக்கவேண்டும் – காரணம் எனது நன்மையை மட்டுமே அல்லவா நீவிர் எண்ணியபடி உள்ளீர்.

யத் அபராதா ந ஸ்யுர் மே பக்தேஷு பகவத் அபி
ததா லஷ்மண யோகீந்த்ர யாவத் தேகம் பிரவத்தய -4-

யதிராஜரே! முக்தி அடியும் வரையில், இந்த உடலுடன் இங்கு வாழும் நான், ஒருபோதும்
பகவானையோ அவனது அடியார்களையோ அவமானப்படுத்திவிடக்கூடாது.

ஆ மோக்ஷம் லஷ்மணாய த்வத் பிரபந்த பரிசீலநை
காலக்ஷேப அஸ்து ந ஸத்பிஸ் ஸஹவாஸம் உபேயுஷாம் -5-

லக்ஷ்மணமுனியே! இந்த உடல் பிரியும் காலம்வரை நான் உமது ப்ரபந்தங்களையே ஆராய்ந்தபடி,
அவற்றையே காலக்ஷேபம் செய்தபடி எனது பொழுதைக் கழிக்கவேண்டும்.

பல சுருதி
இத் ஏதத் சாதரம் வித்வாந் ப்ரார்த்தநா பஞ்சகம் படந்
ப்ரபானுயாத் பரமாம் பக்தி யதிராஜா பாதாப்ஜயோ

யதிராஜரின் திருவடிகளின் மீது வைக்கப்பட்ட இந்த ஐந்து விண்ணப்பங்களை யார் ஒருவர் பக்தியுடன்
படிக்கிறார்களோ, அவர்கள் எம்பெருமானாரின் திருவடிகளின் மீது மேலும் பக்தி பெறுவர்.

—————————–

ஸ்ரீ கொங்கில் ஆச்சான் திருமாளிகை -55-மங்கம்மா நகர் -ஸ்ரீ ரெங்கம்
ஸ்ரீ ராமானுஜர் சிஷ்யர்களுக்கு பஞ்ச சம்ஸ்காரம் பண்ணி அருளிய சங்கு சக்கரங்ககளையும்
ஸ்ரீ ராமானுஜர் ஸ்ரீ பாதுகைகளையும்
ஸ்ரீ நரசிம்மர் சாளக்ராமமும் இன்றும் சேவிக்கலாம் –

——————

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ ஹனுமத் சமேத ஸ்ரீ சீதா ராம சந்த்ரன் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ லஷ்மீ நரஸிம்ஹர் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் .

ஸ்ரீ தில்லைவிளாகம் ஸ்ரீ கோதண்ட ராம ஸ்வாமி திருக்கோயில்–

ஸ்ரீ எம்பெருமான் ஸ்ரீ இராமன் குடிகொண்ட அற்புத க்ஷேத்திரம் திருவாரூர் மாவட்டம் ஸ்ரீ தில்லை விளாகத்தில் உள்ள
ஸ்ரீ கோதண்டராம ஸ்வாமி திருக்கோவில். இன்றேறக் குறைய 150 ஆண்டுகளுக்கு முன் குளம் வெட்ட தோண்டியபோது
பூமியில் ஸ்வயம்புவாய் ஸ்ரீ சீதாதேவி ஸமேத ஸ்ரீ ராமப்பிரானின் 5அடி உயர பஞ்சலோக சிலைகள் கிடைத்தன.
மூலவரே பஞ்சலோக விக்ரஹமாய் எழுந்தருளி இருக்கும் க்ஷேத்திரம் இது.

ஸ்தலபுராணம்:

குரைகடலை அடலம்பால் மறுகவெய்து – குலைகட்டி மறுகரையை அதனாலேறி*
எரிநெடுவேல் அரக்கரொடு இலங்கை வேந்தன்-இன்னுயிர் கொண்டவன் தம்பிக்கு அரசும் ஈந்து –
பின் திரும்பும் வழியிலே
ஸ்ரீ பாரத்வாஜ முனிவரின் ஆசிரமத்தை அடைகிறார். முனிவர் அவருக்கு விருந்தளித்து உபசரிக்கிறார்.
அப்போது 14 ஆண்டு காலம் நிறைவுற்றதால் தமக்காக காத்திருந்து தாம் வராவிட்டால் அக்னியில் வீழ்வேன் என்று
ஸ்ரீ பரதன் வைத்த வேண்டுகோள் நினைவில் வர ஸ்ரீ அனுமனை அழைத்து ஸ்ரீ பரதனிடம் தாம் திரும்பும் செய்தியை தெரிவிக்க ஆக்ஞேபிக்கிறார்.
அவ்வண்ணமே செய்வதாய் ஸ்ரீ அனுமன் சொல்லின் செல்வனாய் கிளம்புகிறார்.
ஸ்ரீ பரத்வாஜ முனிவர் ஸ்ரீராமனை உபசரித்த இடமே தற்போது தில்லை விளாகமாக விளங்குகிறது.
கால ஓட்டத்தில் அனைத்தும் மறைந்து இது ஒரு சிவஸ்தலமாக விளங்கியது.
எம்பெருமான் கண்டெடுக்கப் பட்டபின் சிவன் கோவில் வளாகத்திலேயே எம்பெருமானுக்கு கோவில் எழுப்பப்பட்டது.
தேவும் எப்பொருளும் படைக்க பூவில் நான்முகனைப் படைத்த எம்பெருமானுக்கு பரமசிவனார் தம்மிடத்தினையே தந்ததால்
இது தில்லைவளாகம் ஆயிற்று.
ஸ்ரீ ராமபிரானின் கோவில் பக்கத்திலேயே சிவபெருமான் கோவிலும் நடராஜர் சன்னதியும் ஆறுகால பூஜையும் சிறப்பாக நடந்து வருகின்றன.

ஸ்ரீகோதண்டராமன். – நின்ற திருக்கோலம்.
கிழக்கே திருமுகமண்டலம்.
மின்னனைய நுண்மருங்குல் மெல்லியற்கா இலங்கை வேந்தன் முடியொருபதும் தோளிருபதும் போயுதிர
தன்னிகரிற் சிலைவளைத்து அன்று இலங்கை பொடி செய்த தடந்தோளன் மகிழ்ந்து இனிதுறை கோவில்.
ஸ்ரீ கோதண்டத்தையும் ஸ்ரீ இராமசரத்தினையும் தன் கைகளில் கொண்டு முடிவில்லாததோர் எழில் திருமுகத்தனாய் காட்சியளிக்கிறார் ஸ்ரீராமபிரான்.
காற்றிடைப் பூளை கரந்தென அரந்தையுறக் கடலரக்கர்தம் சேனை கூற்றிடைச் செல்லக் கொடுங்கணை துரந்த
ஸ்ரீ கோலவில்லிராமன் முகத்தில் வெற்றிப் புன்னகையுடன் காட்சி தருகிறார்.
திரிபங்கம் என்று சொல்லப்படும் மூன்று வளைவுகளுடன் கூடிய திருமேனி. திருவிளையாடு திண்தோள்,
இடுப்பு மற்றும் முழந்தாள் வளைவுகள். திருமார்வில் போரினால் ஏற்பட்ட வடுக்கள்,
தேமல்கள் மனிதர்களுக்கு உள்ளது போலவே சேவையாகின்றன.
கைகளில் விரல்களும் மனிதர்களைப் போலவே நீண்ட தனித்தனி விரல்களுடன், நகங்களுடன் சேவையாகின்றன.

காமாராம ஸ்திரகதலிகா ஸ்தம்ப ஸம்பாவநீயம்
க்ஷௌமாச்லிஷ்டம் கிமபி கமலா பூமி நீளோபதாநம்
ந்யஞ்சத் காஞ்சீ கிரண ருசிரம் நிர்விசத் யூருயுக்மம்
லாவண்யௌக த்வயமிவ மதிர் மாமிகா ரங்கயூந:

ஸ்வாமி வேதாந்த தேசிகன் அரங்கனது தொடையழகை மன்மதனது தோட்டத்தில் செழித்து வளர்ந்த
இரண்டு வாழைத்தண்டுகளுக்கு ஒப்பிடுவது போல எழிலார்ந்த தொடைகள்.
மனிதர்களின் முழந்தாள்களைப் போலவே உருண்டு திரண்ட முழந்தாள்கள்.
கால்களில் பச்சை நரம்போடுவது சேவையாகிறது.
கால்களில் “பாராளும்படர் செல்வம் பரதநம்பிக்கே யருளி ஆராவன்பு இளையவனோடு அருங்கானம் அடையுமும்
திருத் தாயார் ஸ்ரீ கௌசல்யை கட்டிய ரக்ஷையும் சேவையாகின்றது.
கால்களிலும் மச்சங்கள், தேமல்கள் வடுக்கள் மற்றும் காகுத்தன் தன் திருவடியிலும்
அதேபோல் நீண்ட திருவிரல்களும் பத்து சந்திரனையொத்த நகங்களும் சேவையாகின்றன.
திருக்கரங்களில் ஸ்ரீ கோதண்டம் மற்றும் ஸ்ரீ இராமசரம். மற்ற திருத்தலங்களில் அர்த்தசந்த்ர பாணத்துடன் காட்சியளிக்கும்
ஸ்ரீராமன் இங்கு ஸ்ரீ ராமசரம் எனப்படும் அம்புடன் காட்சி தருகிறார்.
ஸ்ரீமத் ராமாயணத்தில் ஸ்ரீ இராமசரம் மூன்று இடங்களில் பயன்படுத்தப்படுகிறது.
காகாசுரன், வாலி மற்றும் இராவண வதத்திற்காக ஸ்ரீராமன் அதைப் ப்ரயோகிக்கிறார்.
சினத்தினால் தென்னிலங்கை கோமானைச் செற்ற மனத்துக்கினியானைப் பாடி பரவசமடையலாம்.

ராமஸ்ய தயிதா பா4ர்யா நித்யம் ப்ராண ஸமாஹிதா
ஜனகஸ்ய குலே ஜாதா தேவமாயேவ நிர்மிதா
ஸர்வலக்ஷண ஸம்பந்நா நாரீணாம் உத்தமா வதூ: (ஸம்க்ஷேப ராமாயணம் )

ஜனகரின் குலத்தில் உதித்தவள், ராமனின் ப்ராணன் போன்றவள், தெய்வங்களின் மாயையால் பிறந்தவள்,
பெண்களில் சிறந்தவள், ராமனுக்கு மகிழ்ச்சி ஊட்டக்கூடிய காரியங்களையே செய்பவள்.
தசரதனின் மருமகள் ரோஹிணி சந்திரனை பற்றுவது போல் ஸ்ரீ ராமனைத் தொடர்ந்த வாராரும் முலை மடவாள் ஸ்ரீ வைதேவி!

மாற்றுத்தாய் வனம்போகேயென்றிட* ஈற்றுத்தாய்பின் தொடர்ந்து எம்பிரான் என்றழ
* கூற்றுத்தாய் சொல்லக்கொடிய வனம் போன * ஸ்ரீ ராமனைப் பின்பற்றி சென்ற மத்தமாமலர்க்குழலி!
கனங்குழையாள் பொருட்டாக் கனை பாரித்து அரக்கர் தங்கள் இனம் கழுவேற்றுவித்த எழில்தோள் எம்மிராமனின்
ஸ்ரீ மைதிலி முகத்தில் தன் நாதனை திரும்ப அடைந்த மகிழ்ச்சி இலங்க கையில் தாமரையுடன் காட்சி யளிக்கிறாள்.
கல்யாணத் திருக்கோலம் என்பதால் ஸ்ரீ சீதையின் புடவையும் எம்பெருமானின் வஸ்திரமும் முடிந்து வைத்த கோலத்தில்
தான் எப்பொழுதும் சேவை சாதிக்கிறார்கள்.

ராமனுக்கு இடப்புறத்தில் இலக்குவன்.

ஓதமாகடலைக் கடந்தேறி * உயர்கொள் மாக் கடிகாவை யிறுத்து *
காதல் மக்களும் சுற்றமும் கொன்று கடியிலங்கை மலங்க எரித்து* தூது வந்த ஸ்ரீ வாயு புத்திரன்.
எல்லாத் தலங்களிலும் அனுமன் கூப்பிய கையோடு காட்சி தருவார்.
இந்த க்ஷேத்திரத்தில் ராமனின் ஆக்ஞையை ஏற்கும் தோற்றத்தில் தோளில் சார்த்திய கதையோடு சேவை சாதிக்கிறார்.

இந்த அனுமனுக்கு தயிர்சாத நைவேத்தியம் விசேஷம். வரப் ப்ரசாதி. அனுமனுக்கு தயிர் சாத ப்ரார்த்தனை செய்து கொண்டால்
ஒரு மண்டல்த்திற்குள் அவர்களின் ப்ரார்த்தனை கைகூடுவது கண்கண்ட உண்மை.
ஸ்ரீ இராமனை ஸ்ரீ ஜானகியோடு சேர்த்து வைத்த ஸ்ரீ அனுமன் நம்முடைய ப்ரார்த்தனைகளையும் செவ்வனே நிறைவேற்றி வைக்கிறார்.
திருமணம் கைகூடாதவர்களும், புத்திரபாக்யம் அற்றவர்களும் இந்த மாருதியை ப்ரார்த்தனை செய்ய மனம் போல் மாங்கல்யம் தான்.
முன்பு இரட்டைக் கொம்புடைய தேங்காய் இங்கு விசேஷம். இப்போது அந்த ம்ரம் பட்டுப் போய்விட்டது.

ஸ்ரீ சிறிய திருவடி அனுமன் அருகிருக்க, ஸ்ரீ பெரிய திருவடி கருடாழ்வார் கூப்பிய கரங்களுடன் சன்னதிக்கு எதிரே காட்சியளிக்கிறார்.
இவருக்கு பஞ்சமியில் உளுத்தம்பருப்பு மோதகம்(அமிர்தகலசம்) சுண்டல் செய்து நைவேத்தியம் செய்தால் ப்ரார்த்தனைகள் கைகூடும் என்பது உறுதி.
ஸ்ரீ ராமநவமி உற்சவம் வெகு சிறப்பாக கொண்டாடப்படுகிறது.
உற்சவத்தின் ஆறாம் நாள் ஸ்ரீராம – ஸ்ரீ சீதாதேவி திருக்கல்யாணம் நிகழும்.
ஆலயத்தின் பின் பகுதியில் ஸ்ரீ ராம தீர்த்தமும், தெற்குப் பக்கத்தில் ஸ்ரீ சீதா தீர்த்தமும் வடக்கு திசையில் ஸ்ரீ அனுமார் தீர்த்தமும் உள்ளது.

ராமர் கோவிலின் வடக்குப்புறத்தில் சிவன் கோவில்.
கிழக்கு நோக்கி காட்சி தரும் ஸ்ரீ ராமனின் முன் மண்டபத்தில் நாம் வடக்கு நோக்கி நின்றோமானால் இருவரையும் ஒருசேர தரிசிக்கலாம்.
சிவன் கோவிலில் நடராஜர் சன்னிதியும் உண்டு. ஆகவே இந்த தலம் ஆதி தில்லை என்றும் அழைக்கப்படுகிறது.

நேரடியாக ரயில் வசதியோ பஸ் வசதியோ இல்லை.
ஸ்ரீ மன்னார்குடியில் இறங்கி பெருகவாழ்ந்தான் வழியாக முத்துப்பேட்டை சென்று அங்கிருந்து
ஸ்ரீ தில்லை விளாகத்தை பேருந்தின் மூலம் அடையலாம்.
ஸ்ரீ மன்னார்குடி – திருத்துறைப்பூண்டி – முத்துப்பேட்டை சாலையில் கோபாலசமுத்திரத்தில் இறங்கி உள்சாலை வழியாக நடந்தோ
அல்லது வேறு வாகனங்கள் மூலம் சென்றடையலாம். தங்கும் வசதியோ உணவு வசதியோ இல்லை.
முன்பே தகவல் சொன்னால் ததியாராதனத்திற்கு ஏற்பாடு செய்யலாம்.
சென்னையிலிருந்து திருவாரூர், மன்னார்குடி, கும்பகோணம் போன்ற இடங்களுக்கு ரயில் வசதி இருப்பதால்
அங்கே இறங்கி பின்னர் கார் மூலமாகவும் செல்லலாம்.
கோவில் நடை திறக்கும் நேரம் காலை 7.00 – 12.00. மாலை 5.00 – 8.00 .

தகவல் தொடர்புக்கு : ஸ்ரீ கோதண்டராம பட்டர்

அருள்மிகு ஸ்ரீ கோதண்டராமஸ்வாமி திருக்கோவில்

தில்லைவிளாகம், திருவாரூர் மாவட்டம் – 614706

தொலைபேசி : 8056856894

ஸ்ரீ சீதா தேவி, ஸ்ரீ லக்ஷ்மண ஹனுமத் சமேத ஸ்ரீ ராமசந்திரனுக்கு மங்களம்

——————

ஸ்ரீ கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ சீதா தேவி, ஸ்ரீ லக்ஷ்மண ஹனுமத் சமேத ஸ்ரீ ராமசந்திரன் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்

ஸ்ரீ ராம -இடையனின் லீலைகள் –/ ஸ்ரீ பாஞ்ச ஜன்ய மஹிமை-/சங்க தமிழ் நூல்களிலும் திருக்குறளிலும் ஸ்ரீ வைஷ்ணவம்–

பிதா மஹஸ்யாபி பிதா மஹாய ப்ராசேத சா தேச பல ப்ரதாய
ஸ்ரீ பாஷ்யகார உத்தம தேசிகாய ஸ்ரீ சைல பூர்ணாய நமோ நமஸ்தே

வைதேஹீ ஸஹிதம் ஸூரத்ரும-தலே ஹைமே மஹா மண்டபே
மத்யே புஷ்பகம் ஆசனே மணி மயே வீர ஆசனே ஸம்ஸ்திதம்
அக்ரே வாசயதி பிரபஞ்சஜந ஸூதே தத்வம் முனிப்ய பரம்
வ்யாக்யாந்தம் பராதிபி பரிவ்ருத்தம் ராமம் பஜே ஸ்யாமளம்

ஸ்ரீ ராம அவதாரம் இடையன் அவதாரம்

நடையின் நின்று உயர் நாயகன் தோற்றத்தின் இடை நிகழ்ந்த
இராமாவதாரப் பேர்த் தொடை நிகழ்ந்த தோர் அரு மா கதை -கம்பர்
இடை நிகழ்ந்த இராமாவதாரம்–என்றது பலராம பரசுராம அவதாரங்களின் இடையில் என்றவாறு –

கரி வர –கஜேந்திர வரதனே பெருமாள் ராமன் என்று பெயர் இட்டான் வால்மீகி
சாந்தா -தசரதர் பெண் -தத்து கொடுத்தார் ரோஷபாதருக்கு -ரிஷ்ய சிங்கர் மணம்-
இரு கை வேழத்து ராகவன் தன் கதை –குருகை நாதன் -கம்பர்

கரிய செம்மெல் ஒருவனை தந்திடு
அல் ஓக்க நிறத்தினாள்-தாடகை -இவனோ கரிய செம்மல்- -வைரக்குன்று நெஞ்சில் தங்காது –
சொல்லில் ஆரம்பித்து பொருளில் முடிந்த பாடல்

துயர் வண்ணம் -கை வண்ணம் அங்கு கண்டேன் கால் வண்ணம் இங்கு கண்டேன் -அகல்யைக்கு சாப விமோசனம்
அணைக்கும் கையால் தாடகை வதம் -உதைக்கும் காலால் இவளது சாப விமோசனம்

முக்கால் பங்கு காணாமல் விசுவாமித்திரர் புலம்பல் இது
அண்ணலும் நோக்கி அவளும் நோக்கி -கண்ணுங் கண்ணும் பார்த்தால் ஜாதகம் பார்க்க வேண்டாம்
இரண்டு உம்மைத் தொகை -சம்பவம் இல்லை விபத்து
தோள் கண்டார் தோளே கண்டார் –இத்யாதி
எள்ளு போட இடம் இல்லை என்று சொல்லாமல் உளுந்து போட இடம் இல்லை என்பர் கம்பர்
நம்பியை காண ஆயிரம் கண் கொம்பினைக் காணும் தோறும் -க்ஷணம் தோறும் நவ நவ ஆயிரம் கண்கள்

ஆயிரம் ராமர் ஒப்பார் அல்லர்
சுற்றத்தார் தேவரோடும் தொழ நின்ற கௌசல்யை -எண்ணத்தால் உயர்ந்தவர்களை முதலில் சொல்லி
மூ உலகையும் ஈன்றவனை முன் ஈன்றானை பெற்றதால் பெரும் செல்வம் -செல்வம் –
ராமனை பெற்று செல்வம் -பெரும் செல்வம் -பிராட்டி விழுந்து ஸேவிப்பதால்

தர்மம் ஸ்தாபனம் பண்ண ஸ்ரீ ராமர் –ராமம் தர்மம் சனாதனம் -தர்மம் படி நடந்து காட்டி அருளியவர்
தான் செய்தவது எல்லாம் தர்மம் -சர்வ தரமான பரித்யஜ்ய -என்னையே பற்று
தர்மம் சமஸ்தாபனம் பண்ண ஸ்ரீ கிருஷ்ணன்
ராமன் மனுஷ்யனா தெய்வமா -நித்ய சந்தேகமாக பற்றி மந்திரத்தை தலைப்பு உண்டு -கிருஷ்ணனுக்கு அப்படி இல்லையே

அயோத்யா -நைமிசாரண்யம் -யாக சாலை யஜ்ஞ குண்டம் -அஸ்வமேத யாகம் பண்ணிய இடம் –
லவ குசர்கள் -கேள்விச் செல்வம் -நடக்கப்போவதையும் சொல்லி ராமனுக்கு கேட்டு அருளினார்
இங்கு தானே மஹா பாராதம் புராணங்கள் கேட்டு உஜ்ஜீவித்தார்கள்
த்ரேதா யுகத்திலும் பிரசித்தமான திவ்ய தேசம்
ரோமஹர்ஷரின் -வியாசர் சிஷ்யர் -மஹாபாரதம் மானா பத்ரிக்கு மேல் எழுதி இங்கு பிரசாரம்
பலராமன் வர -கண்டு கொள்ளாமல் சொல்லிக் கொண்டே இருக்க -கோபித்து -தர்ப்பத்தால் தலையை
மகன் உக்ர ஸ்ரவஸ்- ஸூதர் புராணம் உபதேசிப்பார் -பாகவத சப்தாகம் ஏழு நாள்களுக்கு எங்கும் நடந்து கொண்டே இருக்கும்
கோமதி நதி -சக்ரதீர்த்தம் -தேவநாதன் சேவை ஹரி லஷ்மீ தாயார் -புண்டரீகவல்லி தாயார் –
கேள்வி சத்சங்கம் பிரசித்தம் இங்கு –
சக்கரத்தாழ்வாரால் ஏற்பட்ட சூர்ய கிரஹணம் குரு ஷேத்ரத்தில் -அன்று தீர்த்தம் ஆட சக்ர தீர்த்தம் –
வியாசர் சந்நிதி -வியாசர் கதி-பீடம் -எல்லா ஓலைச் சுவடிகள் -வேதங்கள் -புராணங்கள் –
சரணா கயா -கயா க்ஷேத்ரம் -திருவடி -கயாசுரன் திருவடி பகுதி
தலை -ஸீரோ கயா பத்ரி –
நாபி நைமிசாரண்யம் நாபி கயா –மூன்றும் உண்டே –
ராம சரித மானச -துளசி
அஹி மஹி ராவணன் -விபீஷணன் போலே வேஷம் போட்டு ராம லஷ்மணர்களை சிறையில் வைக்க -மீட்ட திருவடி சேவை
வேகவதியை தான் ராவணன் சிறையில் என்பார் துளசிதாசர் -ராவணனை வென்று பின்பு சீதாபிராட்டி கூட்டிச் சென்றார் பெருமாள் என்பார்
வ்ருஷ தானம் -நைமிசாரண்யம் பிரசித்தம்
தில தானம் -ராமேஸ்வரம் -திருப்புல்லாணி -பிரசித்தம்
கோ தானம் அயோத்தியை
சன்னிதானம் விளக்கு ஏற்றி வைப்பது புண்ணியம் -லலிதா சரித்திர வ்ருத்தாந்தம் ஸ்ரீ வசன பூஷணத்தில் உண்டே

பரித்ராணாம் -4-8-ஸ்ரீ கீதா ஸ்லோகம் -கம்பர்
அறம் தலை நிறுத்தி வேதம் அருள் சுரந்து அறைந்த நீதித்
திறம் தெரிந்து உலகம் பூணச் செந்நெறி செலுத்தித் தீயோர் இறந்துக
நூறித் தக்கோர் இடர் துடைத்து ஏக ஈண்டுப் பிறந்தனன் தன்
பொற்பாதம் ஏத்துவார் பிறப்பு அறுப்பான் –பிணி வீட்டுப் படலம் -81-

மனிசர்க்காக நாட்டில் பிறந்து படாதன பட்டானே –
விபவ அவதாரத்தில் -14-ஆண்டுகள் காட்டுக்கு போனான்
அர்ச்சா திருமேனி பெரிய பெருமாள் -48-வருஷம் ஸ்ரீ ரெங்கம் விட்டு பல இடங்களுக்கும் போனான்
1323–1371-நம் பெருமாள் ஸ்ரீ ரெங்கம் விட்டு -சூரியோதயம் முன்னால் -அருணோயுதம் போலே –1370-மா முனிகள் அவதாரம்
அர்ச்சா திருமேனியாக பெருமாளும் பல நூறு ஆண்டுகள் போய் இருந்து
மீண்டும் நாம் உஜ்ஜீவிக்க ஸ்ரீ அயோத்யைக்கு எழுந்து அருளப் போகின்றான்

ஸ்ரீ ராமனைப் போலவே ஸ்ரீ ராம பிரியனும் பல இடங்களிலும் -ஸத்ய லோக -ரம்யாதீ ராம பிரியன் –
ஸ்ரீ அயோத்தியை–தசரத ராம பிரியன் -யாதவ ராஜர் -பலராம பிரியன் –
சனத் குமாரன் பிரதிஷ்டை திரு நாராயண பெருமாள் நாராயணாத்ரி — யாதவாத்ரி -யது சைலம் –யதிராஜ சம்பத் குமாரர்

வைதேஹீ ஸஹிதம் ஸூரத்ரும-தலே ஹைமே மஹா மண்டபே
மத்யே புஷ்பகம் ஆசனே மணி மயே வீர ஆசனே ஸம்ஸ்திதம்
அக்ரே வாசயதி பிரபஞ்சஜந ஸூதே தத்வம் முனிப்ய பரம்
வ்யாக்யாந்தம் பராதிபி பரிவ்ருத்தம் ராமம் பஜே ஸ்யாமளம்

பரதாழ்வாதிகள் இருக்க -அக்ரே -வாச்யதி பிரபஞ்சஜந ஸூதே -வாயு குமாரன் வாசிக்க -தத்வம் வியாக்யானம்
ஸ்ரீ ராமரே பண்ண -முனிப்ய -முனிவர்களுக்கு வழங்கினான் அந்த ஸ்ரீ -ராமம் பஜே ஸ்யாமளம் –
மிதுனத்தில் கேட்டு வியாக்யானம் —
முதலில் கேட்ட போது குசலவர்கள் சொல்ல தனிக் கேள்வி

படி கொண்ட கீர்த்தி பக்தி என்னும் பக்தி வெள்ளம் குடி கொண்ட கோயில் ராமானுஜன் —
ஸ்ரீ சைல பூர்ணர் இடம் இந்த வியாக்கியானங்கள் ஒரு சம்வத்சரம் கேட்டு அருளி
பிதா மஹஸ்யாபி பிதா மஹாய ப்ராசேத சா தேச பல ப்ரதாய
ஸ்ரீ பாஷ்யகார உத்தம தேசிகாய ஸ்ரீ சைல பூர்ணாய நமோ நமஸ்தே
ப்ராசேத சா தேச பல ப்ரதாய -ஸ்ரீ வால்மீகி ஸ்ரீ இராமாயண தத்வார்த்தங்களை -பல ப்ரதாய வழங்கினார்
இதுவே நமக்கு ஈட்டில் ஸ்ரீ நம்பிள்ளை அருளிச் செய்ய ஸ்ரீ வடக்குத் திரு வீதிப் பிள்ளை ஏடு படுத்தி அருளினார்
ஸ்ரீ எம்பெருமானாருக்கு -63-திரு நக்ஷத்ரம் ஸ்ரீ ராமாயணம் கேட்டு அருளியது –1953-அனந்தாழ்வான் அவதாரம் -20-வயசில் ஆஸ்ரயம்
ஸ்ரீ லஷ்மீ குமார தாதாச்சார்யர் -திருமலை நம்பி வம்சம்
ஸ்ரீ லஷ்மீ தாதாச்சார்யர் -ஸ்ரீ அனந்தாழ்வான் வம்சம்
இருவரும் சம்பந்திகள் –
சம்பிரதாயத்துக்கு இரண்டு அரண்கள் -ஸ்ரீ ராமாயணமும் -ஸ்ரீ திருவாய் மொழியும் —
படி கொண்ட –ஸ்ரீ திருவாய் மொழிக்கு பிரதி தானே ஸ்ரீ ராமாயணத்துக்கு
ஒரு வண்ணம் சென்று புக்கு –நாரையை -திரு வண் வண்டூர் –பொழில் சூழ் -ஏதோ ஒரு வகையாக –
சிந்து தேசம் அதிபதி -ஜயத்ரதன் -சகுனி -காந்தார தேசம் -afkanisthaan-சிசுபாலன் -pakisthaan-
கேகேய தேசம் -அயோத்யையில் இருந்து -7-நாள் பயணம் -kazakisthaan -வழி வர்ணனை நன்றாக ஸ்ரீ வால்மீகி ராமாயணம் –
சோலை வாய்ப்பு -ஈஷமானா-ஸ்லோகம் -பார்த்து போனார்கள் -பாராதே போனார்கள் -நம்பிள்ளை வியாக்யானம் –
சந்நிதியில் சக்கரவர்த்தி திரு மகன் -திருமலையில் -புனர்வசு தோறும் புறப்பாடு
பெரிய ஜீயர் மடத்திலும்-சக்கரவர்த்தி திரு மகன் -திருவடி முத்திரை உண்டே –
தனி ஸ்லோகி வியாக்யானம் ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை இந்த தத்வார்த்தங்களையே அருளிச் செய்கிறார் —

விநாசாய துஷ்க்ருதாம் -ராவணஸ்ய வதானாம்- ஒரே நோக்கம் -அவதார தத்வம் –
மூன்றும் ஒன்றுக்கு ஓன்று உள்ளே அடங்கும்
சாது பரித்ராணம் -தர்ம ஸம்ஸ்தாபனம்
அந்தர் அதிகாரணம் -சாதுக்கள் ரக்ஷணமே முக்கியம் -சாதுக்களையும் விவரிக்கிறார் -ஸ்ரீ ராமானுஜர் -மற்றவை ஆனு ஷங்கிகம்
ஆழி விடுத்து அசுரர்கள் கரு அழிக்க வல்லவன் -கருதும் இடம் பொருது-கை சக்கரத்தன் அன்றோ
சங்கல்பத்தாலே அனைத்தும் செய்ய வல்லவன் -தொழும் காதல் களிறு அளிப்பான் புள்ளூர்ந்து தோன்ற வேண்டுமே –
வராமல் இருந்தால் – உன் சுடர் ஜோதி மறையாதே -சிற்றாண்டான் வார்த்தை -மறையும் மறையும் -என்றாரே
ஆ காத்த -அவ ரக்ஷணம் -ஆதி முதல்வனே –
முதலை -என்றதே முதல்வனாகக் கொண்டானே
அரை குலைய தலை குலைய -உத்தரீயம் குடுமி குலைய –
க ஜம் என்று குதிக்க -தவரைக்கு நமஸ்காரம்

Notice the difference between the style of architecture.
The original idols have non-dravidian style of carving while the new idols are carved in a typical Dravidian style.

These are the original idols of Shri Rama, Lakshmana and Sita which were removed
sent to a safe place before the Ram Mandir was desecrated byGB bbn Babur.
When Babur marched into Ayodhya, the caretaker of the temple Pandit Shyamanand Maharaj fled Ayodhya
along with the idols handed them over to Swami Eknath Maharaj of Paithan.
Later these idols were handed over to the Guru of Chhatrapati Shivaji Maharaj, Swami Samarth Ramdas.
When Swami Samarth was on a tour of South India, he placed those idols on the banks of the holy sangam of rivers
Tunga & Bhadra forming Tungabhadra in a small town called Harihar, Karnataka.
The idols have been worshipped since then by the Gurus of Narayan Ashram in Harihar.
There was a huge celebration in Harihar after the Ayodhya verdict.
The people of Harihar and the Narayan Ashram are now preparing to return back the idols to Shri Rama’s Birth place, Ayodhya.

As you can see above, the original idols are kept in a secluded room in the temple.
Recently new idols were installed in the open court of the temple for public.

அயோத்யா 7500–ஸ்லோகங்கள் -ஒரு வார நிகழ்வுகள்
பால காண்டம் 2500–ஸ்லோகங்கள் -24-வருஷ நிகழ்வுகள்

1321-முகமது பின் துக்ளக் -1323-கமான் இரா அட சொல்லுவதற்கு பதில்
கொள்ளிடம் சிவப்பானது -10000-ஸ்ரீ வைஷ்ணவர் சிறைச்சேதம்
மதுரை வந்து -மீனாட்சி அம்மான் நாயக்கர் காலம் அப்புறம்
அம்பாலா பூலா குருவாயூர் அப்புறம் —
கோவிந்தபுரம் கோழிக்கோடு அருகில் -ஆழ்வார் -கருடன் சுற்றி -இருக்கும் இடம் காட்டி
பெருமாளே தேடி கோழிக்கோடு வந்தார் -குலசேகர பக்தி தனி
குக்குட நாடு -கோழிக்கோடு -கோழி- உறையூர் என்றுமாம்

———–

ஸ்ரீ பாஞ்ச ஜன்ய மஹிமை-

யுகங்கள் தோறும் பாஞ்ச ஜன்ய மஹிமை க்ருத யுகத்தில் -துருவன்–
த்ரேதா யுகத்தில் பரதன் – -இவனை விட்டு ஸ்நானம் செய்ய மாட்டேன் என்றானே
த்வாபர யுகத்தில் -கீதாச்சார்யர் -ஆழி கொண்டு மறைத்து -லீலைகள்
கலியுகத்தில் பொய்கையாழ்வார் பாஞ்ச ஜன்ய அம்சம் –
ஆழ்வார்கள் ஆச்சார்யர்கள் திருவவதரிக்க பொற்கால் இட்ட படி

வெள்ளை விளி சங்கு வெஞ்சுடர் திருச் சக்கரம் ஏந்தும் கையன்
உள்ளவிடம் வினவில் உமக்கு இறை வம்மின் சுவடு உரைக்கேன்
வெள்ளைப் புரவி குரக்கு வெல் கொடிதேர் மிசை முன்பு நின்று
கள்ளப் படை துணையாகி பாரதம் கை செய்யக் கண்டார் உளர் – 4-1-7- –

வெள்ளை விளி சங்கு –
ஸ்யாமளமான திரு மேனிக்கு பரபாகமான வெண்மையை உடைத்தாய்
அனுபவ கைங்கர்யங்களில் ருசி உடையார் வாரும் கோள் என்று தன்  த்வநியாலே அழையா நிற்கும் ஸ்ரீ பாஞ்ச ஜன்யத்தையும்

வெளிய சங்கு ஓன்று உடையானைப் பீதவாடை யுடையானை
அளி நன்குடை திருமாலை ஆழியானைக் கண்டீரே
களி வண்டும் கலந்தால் போல் கமழ் பூங்குழல்கள் தடந்தோள் மேல்
மிளிர நின்று விளையாட விருந்தாவனத்தே கண்டோமே —14-8-

வெளிய சங்கு ஓன்று உடையானைப் பீதவாடை யுடையானை
கடல் போலே ச்யாமமான திரு மேனிக்கு பரபாகமான வெண்மையை உடையதாய்
ஒப்பு இன்றிக்கே இருக்கிற ஸ்ரீ பாஞ்ச ஜன்யத்தை யுடையனாய் இருக்கிறவன் –

திருச் சங்கு ஏந்தி சேவை சாதிக்கும் ஸ்ரீ பார்த்த சாரதிக்காகவே ஸ்ரீ ஆண்டாள் –
மார்கழி ஆடி மாஸங்கள் இரண்டிலும் சேர்த்தி சேவை உண்டே

ஸ்ரீ ராமன் – ஸ்ரீ கண்ணனை பற்றி இருந்தவை எல்லாம் இழந்தேன் –
தாய் பாலும் கூட கிடைக்காமல் அன்றோ சம்சாரம் தீரும்

——–

சங்க தமிழ் நூல்களில் ஸ்ரீ வைஷ்ணவம்

அந்தணர் என்பர் அறவோர் மற்று எவ்வுயிர்க்கும் செந்தண்மை பூண்டு ஒழுகலால் –திருக்குறள்
அம் தண்மை -மற்றவருக்கும் காருணிகத்தவம்

பார்த்தான் பிறப்பு -வேதம் பார்த்தவன் -ஒழுக்கம் குன்றக் கெடும்

ஆயிரம் விரித்த அணங்குடை –தீ உமிழ் -மா உடை மலர் மார்பின் –சேஷனின் சர்வவித கைங்கர்யம் –பரிபாடல்
வேதார்த்தம் -சங்க பாடல் -5000–ஆழ்வார் பாடல்
எரி மலர் சினவிய கண்ணன் புண்டரீகாக்ஷன் -பூவை –மேனியன் -அமர்ந்த மார்பனை ஸ்ரீயப்பதித்வம் —
நா வல் அந்தணர் அரு மறைப் பொருள்
பூணினை -குறு மா மணி பூ – மால்வரை எதிர் பொன் புனை உடுக்கை -பீதாம்பரம் –
சேவலை கொடியாக உடையவன் -ஆண் கருடனுக்கு சேவல் என்கிறது

தொல் முறை —ஆகாசம் –ஆதி வராஹம் கோலமொடு -ஆழி முதல்வ -காரணத்வம்-வாதாரங்கள் எல்லாம் – சொல்லும் பரிபாடல்
மா அயோயே மூன்று தடவை -மாயோனே என்பதுக்கு பழைய சொல் –
மாயாந்து பிரகிருதி -மறு பிறப்பு அறுத்து மாசில் சேவடி
தீ வளி -திதியின் சிறாரும்–மாசில் –மூ ஏழ் உலகமும்–மாயோய் நின் மூலம் பரந்தது -எல்லாம் புராணம் படி
தீயினுள் திறல் நீ பூவினுள் நாற்றம் நீ -கல்லினுள் மணி நீ -சொல்லினுள் வாய்மை நீ –அறத்தினில் அன்பு நீ –
வேதத்தின் மறை நீ மறைந்து உள்ளும் உட்ப்பொருள் நீ –வெண் சுடர் ஒளியும் நீ அனைத்தும் நீ –
அனைத்து உட்ப்பொருளும் நீ –கீதை வாக்கியம் போலே –நீராய் இத்யாதி ஆழ்வார் –
பிறப்பித்தோர் இல்லையே என்கிறது -இன்னும் ஒரு பாடல்
செங்கட்காரி-சிவந்த கண் -கரும் கண் வெள்ளை -க்ருத யுக நிறம் -சங்கர்ஷணன் -வ்யூஹ -இவற்றையும் சொல்லும்

ப்ரத்யும்னன் -தமிழ் பச்சை –பொன்மயம் சிகப்பு —
இட வல -இட வலவ-இடமும் வலமும் கண்ணன் கோபிக்களுக்கு -ராசா க்ரீடையும் உண்டே
குட வலவ-கோவல -காவல -ஜகத் ரக்ஷகன் -காணா மரபு-யாரும் காண முடியாதே –
மாயா மன்னா -மற்ற அரசர்கள் அநித்தியம் –
தொல் இயல் புலவ வேதங்களால் -மாலை செல்வா -வைஜயந்தி மாலை தரித்து -திருவின் கணவ-

கெடு இல் கேள்வி –கேள்வி ஞானத்தால் வந்த சுருதி -நாம வாய் மொழி –
ஏவில் இல் முது மொழி -வேதம் -அபவ்ருஷேயம்–
நலம் புரி -அம் சீர் -அழகிய சீர் -ஆயிரம் தாயைப் போலே அ ன்பு சங்க பாடலும் சொல்லுமே

விஷ்ணு ஜகத் உதய ரக்ஷய பிரளயதி -பட்டர் –
அலகிலா விளையாட்டுடையவர் -கம்பர்
அந்தமில் ஆதி யம் பகவன் -1-5—
அகர முதல் -எழுத்துக்கு எல்லாம் ஆதி பகவன் முதற்றே உலகு –வள்ளுவர்
ஆன்மா உயிர் எழுத்து -மெய் எழுத்து உடம்பு ஆயுத எழுத்து சேர்த்து –247-
அருள் இல்லாதாருக்கு அவ்வுலகு இல்லை பொருள் இல்லாதாருக்கு இவ்வுலகு இல்லை —-247-பாசுரம்
ஞானம் பலம் -பகாரம் ஐஸ்வர்ய வீர்ய ககாரம் -சக்தி தேஜஸ் -வகாரம்
தனம் உள்ளவன் தனவான்
இவை இருப்பவன் பகவான் –
அடி அளந்தான் தாளில் ஒதுங்கு பாசுரம் –610–உலகு அளந்தான் மாயவனுக்கு
திரு உடை மன்னரைக் கண்டால் திருமாலைக் கண்டேனே என்னும் -ஆழ்வார்

பரி மேல் அழகர் -உலகு அளந்த பெருமாள் கோயில் கைங்கர்யம் -11-13 நூற்றாண்டு –
வேதாந்த தேசிகர் காலம் என்பர்
தாமரைக் கண்ணான் உலகு கூட வேண்டாம் -காமத்துப்பால் —1103 பாசுரம்-
வலைய த்ரயம்-தேசிகன் பெரிய பிராட்டியார் -அன்யோன்யம் –
அறம் பொருள் இன்பம் வீடு -நான்கு புருஷார்த்தங்களையும் சொல்லும் -திருக்குறள் —
சனாதன தர்மம் விடாமல் அருளப்பெற்றது
படைத்தான் படைப்பு -இரண்டும் ஒன்றே போலே மதிக்கிறோம்
இதனாலே தான் நாம் தமிழை -தாய் மொழி -என்கிறோம் –இயற்கையே தெய்வம் –
ப்ரஹ்மாத்மகம் அனைத்தும் –அகர முதல எழுத்து –ஆரம்பம் –
எங்கும் புகுந்து -நியமித்து -பிரவ்ருத்தி நிவ்ருத்தி அனைத்தும் ப்ரஹ்மாதீனம்

திருக்குறளில் இறை உடைமை -அதிகாரம் அரசர்களை பற்றிச் சொல்வதால் – –
திரு உடை மன்னரை காணில் திருமாலைக் கண்டேனே -பாசுரத்தை எடுத்துக் காட்டி
பரிமேல் அழகர் -பெரியவரான நம்மாழ்வார் அருளிச் செய்துள்ளார் என்று காட்டி அருளுகிறார்

தனக்கு உவமை இல்லாதான் தாள் சேர்ந்தார்க்கு அல்லால் மனக்கவலை மாற்றல் அரிது
அறவாழி அந்தணன் தாள் சேர்ந்தார்க்கு அல்லால் பிறவி நீந்தல் அரிது
மலர்மிசை ஏகினான் மாலடி சேர்ந்தர் நிலமிசை நீடுவாழ்வார்
பிறவிப் பெரும் கடல் நீந்துவர் நீந்தார் இறைவன் அடி சேராதார் -சரணாகதியையும் இதில் உண்டே-

———–

நீர் -கீழே ஓடும் -இட்ட நிறம் –கொள்ளூம் பாத்திரம் -ஆர்ஜவம் -மந்த்ரம் ஏற்கும் -திவ்ய மங்கள விக்ரஹம் ஆக்கும்
உண்ணும் நீரினும் உயிரினும் அவனையே உகப்பார்கள் அயோத்யா மக்கள்
தாயைப் போலே பிள்ளை நூலைப் போலே சேலை -கைகேயி அப்பா அம்மா –
எறும்பு பேசு அறிந்தவர் சொன்னால் மரணம் -ஆகிலும் குடிக்க ஆசைப்பட்டு -அவள் குணமே இவளுக்கு

மன்னவன் பணி அன்றாகிலும் நும் பணி மறுப்பனோ
தில்லை வளாகம் -வடுவூர் -புன்னை நல்லூர் ராமர்
வெய்யோன் ஒளி தன் மேனியில் விரி ஜோதியில் மறைய
பொய்யோ எனும் இடையாள் இலையால் உடன் போனான்
மையோ மறி கடலோ மரகதமோ மழை முகிலோ ஐயோ –பெருமாள் அழகு
குகன் முதல் நாள் கொடுத்தவற்றை கொள்ளாமல் அடுத்த நாள் ஏற்

காகாவின் ராமாயணம் Indonasiyaavil கம்ப ராமாயணத்துக்கு முன்னே
துளஸீ தாஸ் ராமாயணம் -600-வருஷங்களுக்கு முன்
பாணு பக்தாச்சார்ய ராமாயணம் -300-வருஷங்களுக்கு முன்

ஒட்டக்கூத்தர் உத்தர காண்டம் -கம்பர் சமகாலம்

——————–

சங்கு சக்கரச் சாமி வந்து சிங்கு சிங்கு என ஆடுமாம் -அது சிங்கு சிங்கு என ஆடுமாம்
உலகம் மூன்றும் அளக்குமாம் -அது ஓங்கி வானம் பிளக்குமாம் –
கல கல எனச் சிரிக்குமாம்-அது காண காண இனிக்குமாம்
கொட்டு கொட்டச் சொல்லுமாம் -அது கூத்தும் ஆடப் பண்ணுமாம்
எட்டு எழுத்துச் சொன்ன பேர்க்கு எந்த வரமும் அளிக்குமாம்
யாரும் காண அரியதாம்-அது யாரும் காண எளியதாம்
பேரும் ஊரும் உள்ளதாம் அது பெரிய பெருமை கொண்டதாம்
ஆதி மூலம் என்று சொன்ன யானை முன்பு வந்ததாம்
ஜோதி ரூபம் ஆனதாம் -அது தூய வீடு தருவதாம்–சங்கு சக்கரச் சாமி வந்து சிங்கு சிங்கு என ஆடுமாம்-

அனைத்தும் அவன் லீலைகளே

—————-

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்

ஸ்ரீ இராமாயண ஸூதா –வாக் அம்ருத வர்ஷீ ஸ்ரீ . உ . வே . வேளுக்குடி வரதாசார்ய ஸ்வாமிகள் —

ஸ்ரீ திருமலை நம்பி தனியன் –
பிதா மஹஸ் யாபி பிதா மஹாய ப்ராசேத–சாதேச பலப்ரதாய
ஸ்ரீ பாஷ்கர உத்தம தேசிகாய ஸ்ரீ சைல பூர்ணாய நமோ நமஸ்து —

ஸ்ரீ வைதேஹீ ஸஹிதம் ஸூரத்ரும -தலே ஹைமே மஹா மாண்டபே
மத்யே புஷ்ப்பக மாசநே மணி மயே வீராசநே ஸம்ஸ்திதம்
அக்ரே வாசயதி பிரபஞ்சன ஸூதே தத்வம் முனிப்ய பரம்
வ்யாக்யாந்தம் பராதிபி பரிவ்ருதம் ராமம் பஜே ஸ்யாமளம்

வீர ஆசனத்தில் ஸ்ரீ பெருமாள் -ஸ்ரீ வாயு குமாரர் ஸ்ரீ ராமாயணம் சாதித்து அருள –
ஸ்ரீ பெருமாள் வியாக்யானம் சாதித்து அருளி -இதுவே நம் பூர்வர்கள் ஸ்ரீ குரு பரம்பரை மூலம் பெற்ற நிதி

வ்யூஹேஷு சைவ சர்வேஷு விபவேஷு ச ஸர்வஸ
ததா வ்யூஹீ பவத்யேஷா மம சைவ அநபாயிநீ –ஸ்ரீ பாஞ்ச ராத்ரம் –
அகில குண பரிபூர்ணனான எம்பெருமான் ஸ்ரீ ராமனாக திருவாவதரிக்க ஸ்ரீ பிராட்டியும் ஜனக குல ஸூந்தரியாக திருவவதரித்தாள்-

புநஸ் ச பத்மா ஸம்பூதா ஆதித்யோஸ் பூத் யதா ஹரி
யதா து பார்க்கவோ ராமஸ் ததா ஆஸீத் தரணீ த்வியம்
ராகவவேஸ் பவத் சீதா ருக்மிணீ க்ருஷ்ண ஜென்மநி
அந்யேஷு சாவதாரேஷு விஷ்ணோர் ஏஷா அநபாயிநீ
தேவத்வே தேவ தேஹேயம் மனுஷ்யத்வே ச மாநுஷீ
விஷ்ணோர் தேஹ அநு ரூபாம் வை கரோத் யேஷாஸ் ஆத்மநஸ் தநும்–ஸ்ரீ விஷ்ணு புராணம் -1-9-143-/144–145- என்று
ஆத்யன் -பத்மை /பரசுராமன் -தரணி/ ஸ்ரீ ராகவன் ஸ்ரீ சீதாபி பிராட்டி /ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் ஸ்ரீ ருக்மிணி -என்று
இவனுக்குத் தக்க அவளும் தன்னை அமைத்து கொள்கிறாள் என்கிறார் ஸ்ரீ பராசர மகரிஷியும் –

யதிமநு ஜதிரஸ் சாம் லீலயா துல்ய வ்ருத்தே
ரநுஜநுரநுரூபா தேவி நாவா தரிஷ்ய
அசர சம பவிஷ்யந் நர்ம நாதஸ்ய மாதர்
தர தள தரவிந்தோ தந்த காந்தாயதாஷி –ஸ்ரீ குணரத்ன கோசம் –
ஸ்ரீ பராசர பட்டரும் லீலையில் பொருட்டே மிதுன தம்பதிகளின் திரு அவதாரம்

இவர்கள் இருவர் சரிதமாகவே ஸ்ரீ வாலமீகி பகவான் ஸ்ரீ ராமாயணத்தை செய்து அருளினார் –
ப்ரமேய பூதனான பகவான் திருவாவதரிக்கும் போது பிராமண பூதமான வேதமும் திரு அவதரிக்கும் –

வேத வேத்யே பரே பும்சி ஜாதி தசாரதாத்மஜ
வேத ப்ராசேதஸா தாஸீத் சாஷாத் ராமாயணாத்மநா -ஸ்ரீ ஸ்காந்த புராண வசனம்

வேத வேத்ய நியாய லப்யம்
வேத உப ப்ரும்ஹணம் – எனவும்
ஆதி காவ்யம் – எனவும்
பக்தி வெள்ளம் – எனவும்
சரணாகதி சாஸ்திரம் -எனவும்
ஸாஸ்த்ர ஸங்க்ரஹம் -எனவும்
ஸ்ரீ சீதையா சரித்திரம் -ஸ்ரீ ராமாயணம் சொல்லப்படும்

ஸ்நேஹோ மே பரமோ ராஜன் த்வயி நித்யம் ப்ரதிஷ்டித
பக்திஸ் ச நியதா வீர பாவோ நான்யத்ர கச்சதி –உத்தர ஸ்ரீ ராமாயணம் -40-15-
ஸ்ரீ ராமன் ஆராதித்த ஸ்ரீ பெரிய பெருமாளைக் கண்ணாரக் கண்டும்
ஸ்ரீ ராமனால் தழுவப்பட்டத் தம் திரு மேனியை மனம் குளிர நுகர்ந்து கொண்டும்
ஸ்ரீ ராம கல்யாண குண ப்ரகாசகமான ஸ்ரீ ராமாயணத்தைக் காது குளிரக் கேட்டுக் கொண்டும்
இந்த நில உலகிலேயே ஸ்ரீ திருவடி எழுந்து அருளி
மற்று ஓன்று காணாவே என்று இருக்கும் படி அன்றோ ஸ்ரீ ராமபிரானுடைய குண பூர்த்தி
இவ்விஷயத்தையே ஸ்ரீ கூரத்தாழ்வான் –தாத்ருக் குண -அதிமானுஷ ஸ்தவம் -32-என்று பேசி அகம் மகிழ்கிறார்

ஸ்ரீ கிருஷ்ண த்ருஷ்ணா தத்வம் என்று ஸ்ரீ கிருஷ்ண பக்தியே வடிவு எடுத்த ஸ்ரீ நம்மாழ்வார்
கண்ணன் நாமமே குழறிக் கொன்றேர் -என்றும்
கற்பார் இராமபிரானை அல்லால் மற்றும் கற்பரோ-7-5-1 -என்றும்
தயரதற்கு மகன் தன்னை அன்றி மற்றிலேன் தஞ்சமாகவே -3-6-8-என்றும்
ஸ்ரீ நாச்சியாரும்
பெண்ணின் வருத்தம் அறியாத பெருமான் -13-1-என்றும்
வேம்பேயாக வளர்த்தாள்-13-7-என்றும்
கொள்ளை கொள்ளிக் குறும்பன் -13-8-என்றும்
தென்னிலங்கைக் கோமானைச் செற்ற மனத்துக்கு இணையான -12-என்றும்
குணாபிராமனான ஸ்ரீ ராமன் இடம் ஈடுபட்டு அருளிச் செய்கிறார்கள் –

மாதர் மைதிலி ராக்ஷஸீஸ் த்வயீ ததை வார்த்ரா பராதாஸ் த்வயா
ரக்ஷந்த்யா பவநாத்மஜால் லகுதரா ராமஸ்ய கோஷ்டீ க்ருதா
காகம் தஞ்சை விபீஷணம் சரணமித் யுக்தி ஷமவ் ரஷத
சாநஸ் சாந்த்ர மஹாக சஸ் ஸூக யது ஷாந்திஸ் தவாஸ் அகஸ்மிகீ –ஸ்ரீ குணரத்ன கோசம் -50-

அணி மிகு செந்தாமரைக் கையின் உத்க்ருஷ்டம் -அச்சுதன் கைம்மேல் என் கை -6-9-
ஸ்ரீ பெருமாளாலே நாச்சியார் விழி விழிக்கப் போகாது இறே

இதிஹாச ஸ்ரேஷ்டமான ஸ்ரீ ராமாயணத்தால் சிறை இருந்தவள் ஏற்றம் சொல்லுகிறது –ஸ்ரீ வசன பூஷணம் -5-

மிதிலைச் செல்வி உலகு உய்யத் திரு வயிறு வாய்த்த மக்கள் செம்பவளத் திரள் வாய்த்
தன் சரிதை கேட்டானை -10-8-ஸ்ரீ குலசேகரப் பெருமாளும்

இமவ் முநீ பார்த்திவ லக்ஷணாந்விதவ் குலீலவவ் சைவ மஹா தபஸ்விநவ்
மாமபி தத் பூதிகரம் ப்ரசக்ஷதே மஹாநுபாவம் சரிதம் நிபோதத–பால -4-35-

ததஸ்து தவ் ராமவச ப்ரசோதி தாவகாயதாம் மார்க்க விதாந ஸம்பதா
ச சாபி ராம பரிஷத் கத சநைர் பு பூஷயா சக்தம நா ப பூவ ஹா -பால -4-36-
இத்யாதியால் தன்னை தாழ விட்டு திரு வவதரித்தமையை ஸ்ரீ வால்மீகி பகவானும் அருளிச் செய்கிறார்

ராஜா தசரதோ நாம —ஸூந்தர -31-2-ஸ்ரீ திருவடியும் ஸ்ரீ பிராட்டியையும் தரிக்கப் பண்ணினாரே-
ஐயன் வந்தான் ஆரியன் வந்தான் -என்று ஸ்ரீ பரத்தாழ்வானும் ஸ்ரீ திருவடி முகத்தால்
ஸ்ரீ ராம வ்ருத்தாந்தத்தைக் கேட்டுத் தரிக்கப் பெற்றான்

ஸ்ரீ விஷ்ணு சஹஸ்ர நாமம் -391-பரார்த்தி-திரு நாமத்துடன் தொடங்கும் பிரகாரண அவதாரிகையில்
ஸ்ரீ பராசர பட்டார் -இத உபரி ம்ருத சஞ்ஜீவனம் ராம வ்ருத்தாந்தம் -என்று
ஸ்ரீ இராமாயண படனம் சகல ஷேம ப்ரதம்-என்பதால்
ஸ்ரீ இராமாயண ப்ரவசனமும்
ஸ்ரீ இராமாயண ச்ராவணமும்
ஸ்ரீ இராமாயண பாசனமும் செய்து
செங்கண் திரு முகத்துச் செல்வத் திரு மாலால் எங்கும் திருவருள் பெற்று இன்புறுவோம்

நம் பூர்வாச்சார்யர்கள் அருளிச் செயல்களின் வியாக்யானங்களிலும்
ஸ்ரீ ரஹஸ்ய க்ரந்தங்களிலும் அவற்றின் வியாக்யானங்களிலும்
ஸ்ரீ இராமாயண பிராமண வசனங்கள் மூலமாக த்ருஷ்டாந்த பரமாக இருக்கும் விவரணங்கள்
துல்யமாகவும் பரம விலக்ஷணமாகவும் ஐக கண்டமாயும் ரஸவாஹமாயும் இருப்பதை கண்டு அனுபவிக்கலாம்
வியாக்கியான சக்ரவர்த்தி ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை அருளிச் செய்த தனி ஸ்லோக
வியாக்யானங்களும் பரம விலக்ஷணமாய் இருக்கும்
பல நுண்ணிய வேத வேதாந்த தாத்பர்யங்களையும்
சிந்தாந்தக் கோட்ப்பாடுகளையும்
தத்வார்த்தங்களையும்
சீரிய சம்பிரதாய அர்த்த விசேஷங்களையும்
இவற்றால் வெளியிட்டு அருளினார்கள்

மீனோடு ஆமை கேழல் அரி குறளாய் முன்னும் இராமனாய்த்
தானாய் பின்னும் இராமனாய்த் தாமோதரனாய்க் கற்கியும்
ஆனான் தன்னை கண்ண புரத்து அடியன் கலியன் ஒலி செய்த
தேனார் இன் சொல் தமிழ் மாலை செப்பப் பாவம் நில்லாவே -8-8-10-
இப்படி தான் -சப்த பிரயோகத்தால் ஸ்ரீ ராமாவதார ஏற்றத்தை அருளிச் செய்கிறார் ஸ்ரீ திருமங்கை ஆழ்வாரும்
அல்லாத இடங்கள் சக்தி ஏக தேசம் -அவன் தானே மத்ஸ்யாதி தசாவதாரங்களையும் பண்ணி
ஜகத் ரக்ஷணம் பண்ணினான் தன்னை -என்கிறார் திருக்கண்ண புறத்தை நிகமித்து அருளும் கலியனும்

ஸ்ரீ ஆளவந்தார் நியமனத்தின் படியே ஸ்ரீ பெரிய திரு மலை நம்பி என்னும் ஸ்ரீ சைல பூர்ணர் என்னும்
ஸ்ரீ பாஷ்ய கார உத்தம தேசிகர் -எனப்படும்
ஒரு சம்வத்சர காலம் ஸ்ரீ எம்பெருமானாருக்கு கீழ்த் திருப்பதியில் திருமலை அடிவாரத்தில் உபதேசித்து அருளினார் –
இவரே பிதா மஹயாபி பிதா மஹாய -தாதா -பிதாவே என்று ஸ்ரீ திருவேங்கடமுடையான் அழைத்து அருளியதால் –
இவர் வம்சமே தாதாச்சார்யர்கள்
இந்த அர்த்த விசேஷங்கள் தான் நாம் வாழையடி வாழையாக பரம போக்யமாக அனுபவிக்கப்பட்டு
ஏடுபடுத்தப்பட்டு அனுபவிக்கலாம் படி காணக் கிடக்கின்றன

ஸ்ரீ ராமாயணம் என்னும் பக்தி வெள்ளம் –
பக்தி சாகரம் என்றது நிரவதிக பக்தி ஜனகதவத்தாலே -ஸ்ரீ மா முலைகளின் வ்யாக்யான ஸ்ரீ ஸூக்தி
நித்தியமாக ஸ்ரீ பராசர பட்டரும் ஸ்ரீ ராமப்பிள்ளையும் ஸ்ரீ ராமாயணம் பாராயணம் செய்ய
ஸ்ரீ உடையவர் திருச் செவி மடுத்துக் கேட்டருளி திரு உள்ளம் பூரிப்பதாக ஸ்ரீ ராமாநுஜாய திவ்ய சரிதை கூறும்

மொழியைக் கடக்கும் பெரும் புகழான் வஞ்ச முக்குறும்பாம் குழியைக் கடக்கும் நம் கூரத்தாழ்வான் –
வாசம் அஹோசர மஹா குண தேசிகார்ய கூராதி நாதர் –
கற்பார் ராமபிரானை அல்லால் மற்றும் கற்பரோ -7-5-திருவாய் மொழி முழுவதுமே ஸ்ரீ ராமாவதார பரமாகவே
அனுபவித்து கால ஷேபம் செய்வார் –
ஸ்ரீ சக்கரவர்த்தி திருமகன் கல்யாண குணக் கடல் -மற்ற திரு அவதாரங்களில் ஸ்ரீ எம்பெருமான் வெளிப்படுத்திய
ப்ரகாசப்படுத்திய திருக் கல்யாண குணங்கள் எல்லாம் இவற்றுக்கு ஏக தேசமானவையே –
ஸ்ரீ ரெங்கேச புரோகிதர்களான ஸ்ரீ கூரத்தாழ்வானும் ஸ்ரீ பராசர பட்டரும் ஸ்ரீ ராமாவதாரத்திலேயே ஈடுபட்டு இருப்பர் –
இஷ்வாகு குலத்திலே திருவவதரித்ததே ஸ்ரீ ப்ரணவாகார விமானத்தில் எழுந்து அருளி இருக்கும்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாளுக்கு திருவாராதனம் செய்யவே தானே இவர்களுக்கு ஈடுபாடு

குண பரீவாஹம்
ஸ்ரீ பகவத் திரு அவதாரங்களை -குண பரீவாஹாத்மநாம் ஜென்மநாம் -என்று ஸ்ரீ பராசர பட்டார் அனுபவம்
ஜிலோச்ச் வாசா பரிவாஹா -அமர கோசம்
பூரோத் பீடே தடாகஸ் ச பரீவாஹ ப்ரதிக்ரியா -தடாகாந்தே ப்ரவ்ருத்த ஜல நிர்க்கமாய க்ருத மார்க்க பரீவாஹ–
திருக் கல்யாண குணங்களின் நிற்க மார்க்கமே போக்கு வீடே திரு அவதாரம் -என்றவாறு
அவனோபாதி கல்யாண குணங்களும் நித்யம்
உயர்வற உயர் நலம் உடையவன் -ஸ்ரீ நம்மாழ்வார்
ஸ்வாபாவிக அநவதிக அதிசய அஸங்கயேய குண கண -ஸ்ரீ ஆளவந்தார்
தோஷோபதாவதி சமாதிசயாந சங்க்யா நிர்லேப மங்கள குணவ் கதுகா -ஸ்ரீ பராசர பட்டர்
அனந்தன் உடைய கல்யாண குணங்களும் அநந்தம்
நாந்தம் குணாநாம் கச்சந்தி தேநாநந்தோ அயம் உச்யதே -என்றால் போலே
ஈறில வண் புகழ்
உலப்பில் கீர்த்தி
பண்டித பாமர விபாகமர ஈடுபடுத்தும் ஸ்ரீ ராமாவதாரம் -குண சாம்ராஜ்ய பட்டாபிஷேகம்
ஸ்ரீ ஜெயதேவ கவி பிரசன்ன ராகவ நாடகத்தில்
நட கதம் புநரமீ கவய சர்வே ராம சந்த்ரமேவ வர்ணயந்தி
ஸூத்ரதார -நாயம் கவீநாம் தோஷ யத ஸ்வ ஸூக்தீ நாம் பாத்ரம் ரகு திலகமேகம்
கலயதாம் கவீநாம் கோ தோஷ சது குண கணா நாம் அவ குண
யதே தை நிஸ்சேஷை அபர குண லுப்தை ரிவ ஜகத்யசா வேகஸ் சக்ரே சதத ஸூக சம்வாச வசதி – என்கிறார்

இவ்வுலகங்கள் இராமன் பரக்கும் தொல் புகழ் அமுதினைப் பருகுகின்றனவே -ஸ்ரீ கம்பநாட்டாழ்வான்
கீழ் மகன் தலை மகனுக்கு சம சஹாவாய் -தம்பிக்கு முன் பிறந்து வேலும் வில்லும் கொண்டு
பின் பிறந்தாரைச் சோதித்துத் தமையனுக்கு இளையோன் ஸத்பாவம் சொல்லும்படி ஏக குலமானமையும்
தூது மொழிந்து நடந்து வந்தவர்களுடைய சம்யக் ஸஹ போஜனமும் -85-ஸ்ரீ நாயனார் இவனது ஸுலப்யம் அனுபவிக்கிறார்
ஸ்ரீ ராம அவதார தத்துவமே ஸுசீல்யம் -ஸ்ரீ பராசர பட்டார்
க குணவான் -வசீ வதாந்ய குணவான் -ஸ்ரீ ஆளவந்தார் -மஹதோ மந்தை ஸஹ நீரந்தரேண ஸம்ஸ்லேஷ ஸுசீல்யம்
கங்கா குலத்திலே ஸ்ரீ குகப்பெருமாளுடன் பம்பா தீரத்தில் மஹா ராஜரான ஸூக்ரீவனுடனும்
கடற்கரையில் ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வானுடன் கலந்து ஸுசீல்யம் காட்டி அருளினார் ஸ்ரீ பெருமாள்
வேடன் குரங்கு இருக்கத்தான் என்று அவர்கள் நைச்யத்தையும்
நித்ய ஸூரி நாதத்வமாகிற தன் மேன்மையையும் பாராதே கலந்தார்
விபீஷணனை ராவணன் குலா பாம்சனான் என்றான்
இஷ்வாகு வம்சயனாக நினைத்து வார்த்தை அருளிச் செய்தார்

பரத்வமும் ஆஸ்ரயமான பகவத் விஷயத்தை விட்டுப் பிரியாதே
தன்னடையே பீறிட்டுப் பிரகாசிக்கும் -பஷிக்கு மோக்ஷம் அளித்ததிலும்-குரங்குகளைக் கொண்டு கடலை அடைத்ததிலும் –
இக்கரையில் ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வானுக்கு ஸ்ரீ லங்கா பட்டாபிஷேகம் நடத்தி வைப்பதிலும் காணலாமே –
சத்யேன லோகாஞ்ஜயதி த்விஜாந் தாநேந ராகவ
குரூஞ் சுஸ்ரூஷயா வீரோ தநுஷா யுதி சாத்ரவாந் –அயோத்யா -12-29-நம்பிள்ளை ஜடாயு மோக்ஷ காரண சமாதானம்

மா மாயன் -மாதவன் -வைகுந்தன்
லோக நாத மாதவ பக்த வத்சலா
ஸஹ சீதம் ந்யவேஸத்-

தப ஸ்வாத் யாய நிரதம் தபஸ்வீ வாக் விதாம் வரம்
நாரதம் பரிபப்ரச்ச வால்மீகிர் முனி புங்கவம் –குரு வந்தன பரமான மங்கள ஸ்லோகம்
நாரதருக்கு -மூன்று அடை மொழிகள் –
தப ஸ்வாத் யாய நிரதர் -புலன்களை அடக்கி நித்ய நைமித்திக கர்ம அனுஷ்டானம் செய்பவர் –
வேதம் ஓதி ஓதுவித்தல் -இவற்றில் நிஷ்டர்
வாக் விதாம் வரர்-சிறந்த வாக் வைபவத்தை உடையவர்
முனி புங்கவம் -முனி ஸ்ரேஷ்டர்
வால்மீகி-சிஷ்யர் -தபஸ்வீ
இருவரும் பரிப்ரஸ்னம்-விளைவே ஸ்ரீ ராமாயணம்

கோந் வஸ்மிந் சாம்ப்ரதம் லோகே
1-குணவான்
2-கஸ் ச வீர்யவான்
3-தர்மஞ்ஞ ச
4-க்ருதஞ்ஞ ச
5-சத்ய வாக்யோ
6-த்ருட வ்ரத
7-சாரித்ரேண-ச கோ யுக்த
8-சர்வ பூதேஷு -கோ ஹித
9-வித்வான் க
11-க சமர்த்தஸ் ச
12-கஸ் ஸைக ப்ரியதர்சன ஆத்மவான் கோ
13-ஜிதக்ரோதோ
14-த்யுதிமான் கோ
15-ந ஸூயக
16-கஸ்ய பிப்யதி தேவாஸ் ச ஜாத ரோஷஸ்ய ஸம்யுகே
குண சாம்ராஜ்ய பட்டாபிஷேகம் –

தச வர்ஷா சஹஸ்ராணி தச வர்ஷ சதாநி ச –
ஆத்மாநம் மானுஷம் மந்யே ராமம் தசரதாத் மஜம்
ஸ்ரீ ராமாயணம் -ஸ்ரீ ஸீதாயா சரிதம் மஹத்
த்ரை லோக்ய ராஜ்யம் ஸீதாயா சகலம் நாப்நியாத்
கௌசல்யா லோக பர்த்தாரம்
கௌசல்யா ஸூ ப்ரஜா
கௌசல்யா நந்த வர்த்தந
ஜனகாநாம் குலே கீர்த்தி மாஹரிஷ்யதி
சீதா பர்த்தாரமா ஸாத்ய ராமம் தசாரதாத் மஜன் –பால -64-7–

பூர்ண அவதாரம் -பரத்வ ஸுலப்ய ஸுந்தர்ய பரிபூர்ணன்
தருணவ் ரூப சம்பன்னவ் ஸூகுமாரவ் மஹா பலவ்
புண்டரீக விசாலாஷவ் சீரக்ருஷ்ணாஜி நாம்ப ரவ் –ஆரண்ய -19-14-
பரத்வ ஸுலப்ய ஸுந்தர்ய பரமாக மூன்று வியாக்கியானங்கள் ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை வியாக்யானம்
இதே போலவே -கௌசல்யா ஸூ ப்ரஜா ராம பூர்வா சந்த்யா ப்ரவர்த்ததே
உத்திஷ்டே நரசார்த்தூல கர்த்தவ்யம் தைவமாஹ்நிகம் –பால -23-2-

ஸ்ரீ பரசுராமன் ஷத்ரிய தேஜஸ் -ஸ்ரீ பெருமாளுடைய ப்ரஹ்ம தேஜஸ் -வைத்து ஜெயமோ என்னில் –
மானுஷ்ய அவதாரம் மெய்ப்பாடு தோற்ற இருக்க வேண்டுமே
அப்ரமேயம் ஹீ தத் தேஜஸ் யஸ்ய சா ஜனகாத்மஜா -ஸ்ரீ பிராட்டியைக் கைப்பிடித்த தேஜஸ் அன்றோ

பஞ்ச பிரகார விசிஷ்டன் என்பதை
அம்பஸ்ய பாரே புவநஸ்ய மத்யே நாகஸ்ய ப்ருஷ்டே மஹதோ மஹீயாந் ஸூக்ரேண ஜ்யோதீம்ஷி
சமநு ப்ரவிஷ்டஸ் பிரஜாபதி சரதி கர்ப்பே அந்த–என்றும்
இதம் பூர்ணம் அத பூர்ணம் பூர்ணாத் பூர்ணம் உத்ரிச்யதே பூர்ணஸ்ய பூர்ணமாதாய பூர்ணமேவ
அவசிஷ்யதே சர்வம் பூர்ணம் ஸஹோம் –என்றும்
விண் மீதிருப்பாய் மலை மேல் நிற்பாய் கடல் சேர்ப்பாய் மண் மீது உழல்வாய் இவற்றுள்
எங்கும் மறைந்து உறைவாய்-என்றும்
ஏவம் பஞ்ச பிரகாரோஹம் ஆத்மாநம் பததாம் அத பூர்வ ஸ்மாதாபி பூர்வ ஸ்மாத் ஜ்யாயாந் சைவ
உத்தர உத்தரை –ஸ்ரீ பாஞ்ச ராத்ரம்

ஸ்ரீ வைகுண்டம்
நலம் அந்தம் இல்லாதோர் நாடு –தெளி விசும்பு திரு நாடு -உம்பரால் அறியலாகா ஓளி-
தன்னுடைய சோதி -சேன் உயர் வானம் –
வடிவாரும் மா மலராள் வலவருகும் மற்றை மண் மகளும் ஆய் மகளும் இடவருகும் இருக்க
நடுவாக வீற்று இருக்கும் நாரணன்

வ்யூஹம்
ஷாட் குண பரிபூர்ணன் ஸ்ரீ வ்யூஹ வாஸூ தேவன்
சங்கர்ஷணன் -ஜீவ தத்வ அதிஷ்டாதா -ஜகத் சம்ஹார கர்த்தா -ஞான பல பரிபூர்ணன்
ப்ரத்யும்னன் –மனஸ் தத்வ அதிஷ்டாதா -ஸ்ருஷ்ட்டி கர்த்தா -ஐஸ்வர்ய வீர்ய பரிபூர்ணன்
அநிருத்தன் -அஹங்கார அதிஷ்டாதா -ரக்ஷண கர்த்தா -சக்தி தேஜஸ் பூர்ணன்

அந்தர்யாமித்வம்
யேஷாம் இந்தீவரயுச்யாமோ ஹ்ருதயே ஸூ ப்ரதிஷ்டித –
ஸ்ரீ லஷ்மீ விசிஷ்டனாய்-விலக்ஷண திவ்ய மங்கள விக்ரஹ யுக்தனாய்க் கொண்டு
ஹ்ருதய கமலத்துள் எழுந்து அருளி இருக்கும் இருப்பு –
அரவிந்தப்பாவையும் தானும் அகம்படி வந்து புகுந்து
புந்தியில் புகுந்து தன் பால் ஆதரம் பெருக வைத்த அழகன்
ஒண் சங்கதை வாள் ஆழியான் ஒருவன் அடியேன் உள்ளானே
திருக் கடித்தானமும் என்னுடையச் சிந்தையும் ஒருக்கடுத்து உள்ளே யுறையும் பிரான்

விபவம்
அதி மானுஷ சீல வ்ருத்த வேஷை அதி வ்ருத்தாமர விக்ரம ப்ரதாபை அதி லிங்கித சர்வ லோகா சாம்யம்
வரயே வைஷ்ணவ வைபவ அவதாரம் –ஸ்ரீ கூரத்தாழ்வான்
அதி யத்புத ஸ்வபாவங்கள் -வியாபாரங்கள் -அலங்காரங்கள் -விக்ரமங்கள் பிரதாபங்கள் -இவற்றால்
ஓத்தார் மிக்காரை இலையாய மா மாயனான புருஷோத்தமனின் விபவ அவதாரங்கள்
மத்ஸ்ய கூர்ம வராஹ வாமன நரஸிம்ஹ ஸ்ரீ ராம ஸ்ரீ கிருஷ்ணாதி அவதாரங்கள்

அர்ச்சாவதாரம்-
தமர் உகந்தது எவ்வுருவம் அவ்வுருவம் தானே -என்கிறபடியே அவர்கள் இட்ட பெயரே பெயராகவும்
ஸ்வ ஸ்வாமி பாவத்தை மாறாடிக் கொண்டு கண்ணுக்கு விஷயமாய்க் கொண்டு சர்வ ஸூலபனாய்-சர்வ ரக்ஷகனாய் –
கோயில்களிலும் க்ருஹங்களிலும் தேச கால அவதி இன்றிக்கே எழுந்து அருளி இருக்கும் இருப்பு
பஞ்ச பிரகாரங்களில் பகவான் சர்வத்ரைவ த்வ கணித மஹா மங்கள குண -என்கிறபடியே
சகல கல்யாண பூர்ணனாயே இருந்தாலும் இருட்டறையில் விளக்கு போலே பிரகாசிப்பது இங்கே
செய்ய தாமரைக் கண்ணன் அமரர் குலமுதல் என்று அஞ்சாதபடி ஓளி வரும் இணைவனாம் என்றவை
பரத்வமாம் படி அவனாகும் ஸுலப்ய காஷ்டை–
பின்னானார் வணங்கும் சோதி
சர்வம் பூர்ணம் ஸஹோம்
பெருக்காறு போலே விபவம் -அதிலே தேங்கின மடுக்கள் போலே அர்ச்சாவதாரம்
பிரத்யா சன்னமாயும் தாத் காலிகர்க்கு உப ஜீவ்யமாய் பாஸ்ஸாத்யனாவனுக்கு துர்லபமான பெருக்காறு போலே யாய்த்து
மண் மீது உழல்வாய் -என்கிறபடியே பூமியிலே அவதரித்து சஞ்சரித்தும் தத்கால வர்த்திகளுக்கு ஆசிரயணீயமாய்
பிற்காலத்தில் உளனான இவனுக்குக் கிட்டாத படியான விபவம்
அவை போல் அன்றிக்கே விடாய்த்தவனுக்கு விடாய் கெடப் பருகலாம் படி பெருக்காற்றிலே தேங்கின மடுக்கள் போலே யாய்த்து
இவனுக்கு தேச கால கரண விக்ரக்ருஷ்டம் இன்றிக்கே கோயில்களிலும் க்ருஹங்களிலும் என்றும் ஓக்க எல்லார்க்கும்
கண்ணுக்கு இலக்காம் படி நிற்கிற அர்ச்சாவதார –ஸ்ரீ மா முனிகள் வ்யாக்யான ஸ்ரீ ஸூக்திகள்-

பற்பல திவ்ய தேசங்களிலும் சகல கல்யாண குண பரிபூர்ணனாய் சேவை சாதித்தாலும்
திருவரங்கம் திருப்பதியாம் திருவாளர் திருப்பதியில் அந்த வைபவம் அபரிச்சின்னமாய் இருக்கும்
தென்னாடும் வடநாடும் தொழ நின்ற திருவரங்கம் அன்றோ
பதின்மர் பாடும் பெருமாள் -செங்கோலுடைய திருவரங்கச் செல்வன்
ஆழ்வார்கள் அடியார்கள் ஆச்சார்யர்கள் அனைவரும் அரங்கன் இடம் மண்டினார்கள்
விபவ அவதாரமான ஸ்ரீ சக்ரவர்த்தி திரு மகனே ஆழங்கால் பட்டு –
ஸஹ பதன்யா விசாலாஷ்யா நாராயணன் உபாகமத் -என்னும் படி ஆராவமுதம்
ஆழங்காலில் இழிவார் ஒரு கொம்பைக் கொடியைப் பிடித்து இழியுமாப் போல்
ஸ்ரீ பெருமாள் ஸ்ரீ பெரிய பெருமாளை அனுபவிக்கும் பொழுது ஸ்ரீ பிராட்டியைக் கூடக் கொண்டாயிற்று இழிகிறது

சத்யலோகத்தில் நான்முகன் ஆராதிக்க –
இஷ்வாகு ஸ்ரீ ரெங்க விமானத்தோடே அவன் இடம் பெற்று திரு அயோத்யையில் பிரதிஷ்டை செய்து திருவாராதனம் செய்து –
தன்னைத்தானே ஆராதிக்க அன்றோ ஸ்ரீ பெருமாள் இஷ்வாகு வம்சத்தில் திருவவதரித்து அருளினான்
யாம் காண அணியரங்கம் தந்தானை அறியாதார் அறியாதாரே –ஸ்ரீ கம்ப நாட்டாழ்வான்
மநு குல மஹீ பால -ஸ்ரீ பராசர பட்டர்
தன்னிலும் சீரிய ஸ்ரீ கோயில் ஆழ்வாரை எழுந்து அருளிவித்துக் கொடுத்தது -ஸ்ரீ தேசிகன் -ஸ்ரீ அபயப்ரதான சாரம் –

—————————-

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ . உ . வே . வேளுக்குடி வரதாசார்ய ஸ்வாமிகள் திரு வடிகளே சரணம்.
ஸ்ரீ பெரியவாச்சான்  பிள்ளை  ஸ்வாமிகள் திரு வடிகளே சரணம்.
ஸ்ரீ வால்மீகி பகவான் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள்  ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திரு வடிகளே சரணம்

ஸ்ரீ தேசிகர் அருளிச் செய்த – ஸ்ரீ அபய பிரதான சாரம்–சரண்ய விரத விசேஷ பிரகாசம் என்னும் எட்டாம் அதிகாரம் -/சரண்ய சரணாகத சங்கம லாபம் என்னும் ஒன்பதாவது அதிகாரம் /பிராப்தி பிரகார ப்ரபஞ்சகம் என்னும் பத்தாவது அதிகாரம் —

ஸ்ரீ திருமலை நம்பி தனியன் –
பிதா மஹஸ் யாபி பிதா மஹாய
ப்ராசேத–சாதேச பலப்ரதாய
ஸ்ரீ பாஷ்கர உத்தம தேசிகாய
ஸ்ரீ சைல பூர்ணாய நமோ நமஸ்து —

ஸ்ரீ வைதேஹீ ஸஹிதம் ஸூரத்ரும -தலே ஹைமே மஹா மாண்டபே
மத்யே புஷ்ப்பக மாசநே மணி மயே வீராசநே ஸம்ஸ்திதம்
அக்ரே வாசயதி பிரபஞ்சன ஸூதே தத்வம் முனிப்ய பரம்
வ்யாக்யாந்தம் பராதிபி பரிவ்ருதம் ராமம் பஜே ஸ்யாமளம்

ஸ்ரீ மான் வேங்கட நாதார்ய கவிதார்க்கிக கேஸரீ
வேதாந்தா சார்ய வர்யோ மே சந்நிதத்தாம் சதா ஹ்ருதி —

———————————–

ஸ்ரீ அபய பிரதான சாரம் —
ஸ்ரீ வால்மீகி பகவானால் திருஷ்டமாய் -இருப்பதாய் —
தாத்பர்ய லிங்கங்களை எல்லாம் பரிபூர்ணமாக உடையதாய் -இருபத்தொரு சரணாகதி வேதம்
இதில் ஸ்ரீ அபய பிரதான பிரகரணம் சர்வ ரஹஸ்ய சாரங்களையும் திரள வெளியிட்ட உபநிஷத் பாகம்
ஆறு காண்டத்திலும் சரணாகதி தர்மமே அஞ்சுறு ஆணியாகக் கோக்கப்பட்டுள்ளது
சரணாகதி ரக்ஷண தர்மமே ஸ்ரீ பெருமாளுக்கு அநுபால நீயம்

இது பத்து அதிகாரங்களை உடையது –
வேத உப ப்ரும்ஹண சா பேஷரான அல்ப ஸ்ருதர் பக்கல் இரக்கத்தாலும்-
அவர்களை பற்ற வேதங்களுக்கு உண்டான பிரதாரண பயத்தை சமிப்பிக்கைக்காகவும் —
உப ப்ரும்ஹண ரூபமான இப்பிரபந்தத்தை பிரவர்த்திப்பித்தான்
இது சர்வ சரண்ய பர தத்வ விஷயமாகவும் –
ஸர்வாதிகாரமான சரணாகதி ரூப பரம ஹித விஷயமாயும் இரண்டு வகையாய் இருக்கும் –
பரம காரணமான பர தத்துவத்தை பிரதிபாதிக்கிற வேதங்களுக்கு உப ப்ரும் ஹணம் அன்றோ இது

———

சரண்ய விரத விசேஷ பிரகாசம் என்னும் எட்டாம் அதிகாரம் –

சக்ருதேவ ப்ரபந்நாயா ஸ்லோகார்த்தம் –விபீஷனோ வா ஸ்லோகார்த்தம்

சக்ருதேவ ப்ரபந்நாயா ஸ்லோகார்த்தம் —
ஸ்ருதி ஸ்ம்ருதி சதாசார ஸ்வஸ்ய ச பிரிய மாத்மந
சம்யக் சங்கல்பஜ காம தர்ம மூலமிதம் ஸ்ம்ருதம் -யாஜ்ஞ ஸ்ம்ருதி -1-7-என்று
மஹரிஷிகள் சொன்ன தர்ம பிரமாணங்கள் ஐந்தில் நாலை அருளிச் செய்து காட்டி –
பஞ்சம தர்ம பிரமாணத்தை அருளிச் செய்கிறார் –

சக்ருதேவ ப்ரபந்நாய தவாஸ்மீதி ச யாசதே
அபயம் சர்வ பூதேப்ய ததாம் ஏதத் விரதம் மம –யுத்த -106-53–

சக்ருதேவ
மற்ற உபாயத்தில் ஆவ்ருத்தி சாஸ்த்ரார்த்தம் ஆனால் போலே காணும்
பிரபத்தியில் அநா வ்ருத்தி சாஸ்த்ரார்த்தமாய் இருக்கும் படி
ஏவ -கார்த்தாலே
நைரபேஷ்யம் சொன்னபடி
ப்ரபந்நாய தவாஸ்மீதி ச யாசதே
என்கிற இரண்டாலே கோப்த்ருத்வ வரணமும் ஆத்ம நிக்ஷேபமும் சொன்னபடி
ப்ரபந்நாய-என்று மாசநமுமாய்
யாசதே -என்று வாஸிகமுமாய்-என்றுமாம்
த்வயத்தில் போலே அடைவே உபாயத்தையும் பலத்தையும் சொல்லுகிறது ஆகவுமாம்
ப்ரபந்நாய-என்று
கோபலீ வர்த்த நியாயத்தாலே ப்ரயோஜனாந்தர பரனைச் சொல்லி
தவாஸ்மீதி ச யாசதே -என்று அநந்ய ப்ரயோஜனனைச் சொல்லுகிறது ஆகவுமாம்
சரணம் ச ப்ரபந்நா நாம் தவாஸ் மீதி ச யாசதாம்
பிரசாதம் பித்ரு ஹந்த்ரூணாம் அபி குரவந்தி சாதவ –ஸ்ரீ விஷ்ணு தர்மம் -106-53-என்கிற ஸ்லோகத்திலும்
இப்படியே யசோசித விவஷையைக் கண்டு கொள்வது
சதுர்விதா பஜந்தே மாம் –ஸ்ரீ கீதை -7-16- என்கிற உபாசனம் போலே
தாவ தார்த்திஸ் ததா வாஞ்சா –ஸ்ரீ விஷ்ணு புராணம் -1-9-73-இத்யாதி பிரமாணங்களாலே பிரபத்தியும்
சகல பல சாதகமாய் இருக்கும்
அபயம்-என்று
சங்கோசா பாவத்தால் சர்வ பயாபாவத்தையும் சொல்லுகிறது

சர்வ பூதேப்ய -என்கிற
இத்தை பஞ்சமீ என்று சிலர் வியாக்யானம் பண்ணினார்கள்
ஸ்ரீ சோமயாஜி யாண்டான் உள்ளிட்டார் சதுர்த்தீ என்று நிர்வஹித்தார்கள்
இரண்டு பக்ஷத்திலும் உள்ள குண தோஷ தத் சமாதானங்களைத் தத் தத் கிரந்தங்களில் கண்டு கொள்வது
அதில் பஞ்சமீ பஷத்தில் -ப்ரபந்நாய-என்கிற இதுக்கு -சங்கோசம் இல்லாமையால்
ப்ரபத்தியினுடைய சர்வாதிகாரம் சித்திக்கும்
சதுர்த்தீ பக்ஷத்தில் சர்வாதிகாரத்வம் கண்ட யுக்தமாம்
பஞ்சமீ யானால் கேவல ராவணாதி மாத்ரத்தைப் பற்ற அன்றி ப்ரஹ்ம ருத்ராதிகளையும் -நம்மையும் -பற்ற
பயம் இல்லாதபடி பண்ணுவோம் என்று அருளிச் செய்தபடியாம்
சதுர்த்தீ யானால் விபீஷணன் என்று நினைக்க வேண்டா -ராவணன் தான் ஆகிலும் நாம் அவனுக்கு அபய பிரதானம்
பண்ணுவோம் என்றதாம்
இப்பொருள் கீழில் பிரகரணத்துக்கும் மேலில் பிரகாரணங்களில் ஸ்லோகங்களுக்கும் சேரும்
இந்த யோஜனையில் சர்வரையும் பற்ற பயாபாவம் அர்த்த சித்தம்

நிதா நாம் சர்வ பூதா நாம் ஏக கர்ம பல ப்ரத
இதி பஸ்யந் கஸாதுல்யத் குதஸ்ஸிந் நபி பேதி ஹி
சர்வா பராத நிஷ் க்ருத்யா பிரபத்த்யா கருணா நிதிம்
ப்ரஸாதயன் ந ஹி புநச ததோபி பயம் ருச்சதி
அபாய சம்ப்லவே பூய யதார்ஹம் அநு சிஷ்யதே
பிராயஸ் சித்திரியம் ஸாத்ர யத் புந சரணம் வ்ரஜேத்–ஸ்ரீ தேசிகருடைய காரிகை ஸ்லோகம் இது
ஏதத் விரதம்
இது சர்வ பிராமண அநு மதமாய்-தவறில் பிரத்யவாயம் வரும்படியான தர்ம்யமான சங்கல்பம் காணும்
மம —
நமக்கு சங்கல்பம் நடத்துகைக்கு விலக்கான அஞ்ஞான அசக்தைகள்ந் ஒரு காலும் வாரா காணும் –
ஆகையால் விலக்க ஒண்ணாத இவ்விரதத்தை பரிவரான நீங்களும் இசைந்து ரஷியுங்கள் என்று திரு உள்ளம்-

——————-

விபீஷனோ வா ஸ்லோகார்த்தம்

கீழ் ஸ்லோகத்தில் அருளிச் செய்த ப்ரபத்தியினுடைய சர்வாதிகாரத்வத்தை ப்ரக்ருதமான
ராவண விபீஷண உதாஹரணத்திலே காட்டி
இவன் விபீஷணனே யாகிலும் ராவணன் யாகிலும் நாம் இவனுக்கு அபய பிரதானம் பண்ணினோம் –
உம்மையும் முதலிகளையும் புருஷகாரமாகக் கொண்டு நம்மை சரணாகதனானவனை அமானவத்யாயஸ்த்தரான நீரே
நம்மோடே சேர்த்து நமக்கு இந்தப் புருஷார்த்தத்தைத் தாரீர் -என்று
ஸூஹ்ருத பாரதந்தர்யம் தோற்ற அருளிச் செய்கிறார் –

விபீஷனோ வா ஸூக்ரீவ யதி வா ராவண ஸ்வயம்
ஆநயை நம் ஹரி ஸ்ரேஷட்ட தத்தமஸ்யாபயம் மயா -18-34-என்று
நீங்கள் சொல்லுகிறாப் போலே விபீஷணனாகவுமாம் கபோதத்தின் பேறு நாமும் பெற வேண்டும் என்று இருக்கிற
நம்முடைய மநோ ரதத்தின் படியே சாஷாத் ராவணன் ஆகவுமாம்
அஸ்ய
ராகவம் சரணம் கத -17-14-என்கிற அருந்துத யுக்தியை நேர்ந்த இவனுக்கு என்றபடி
அஸ்ய -என்கிற இதில் இவனுடைய அநு பந்திகளும் அநு ப்ரவிஷ்டர்-அநு பந்திகளுடைய பயமும் சமித்தால் ஆயிற்று
இவனுக்கு அபய பிரதானம் பண்ணிற்று ஆவது
விபீஷண அங்கீகாரத்தை இசைந்து முதலிகள் பக்கல் தாக்ஷிண்யம் குலையாமைக்காக இவனைச் சிறிது பரீக்ஷித்ததாக பண்ணிக்
கைக் கொண்டாலோ என்று மஹாராஜருக்குக் கருத்தாக திரு உள்ளம் பற்ற உத்தரம் அருளிச் செய்கிறார்
தத்தம் அஸ்ய அபயம் மயா
சத்யா சங்கல்பரான நாம் பாண்டே சரணாகத பரித்ராணத்தை நமக்கு விரதமாக சங்கல்பித்து வைத்தோம்
விபீஷணனும் உபாயம் அனுஷ்ட்டித்தான் -ஆனபின்பு நாம் இவனுக்கு அபய பிரதானம் பண்ணினோம் ஆயிற்று –
இனி இவனுக்கு நம்மைப் பற்ற பரீஷை என்று ஒரு பய ஸ்த்தானத்தை உண்டாக்கி நமக்கு விரத பங்கம் பிறப்பிக்க அழகிதோ –
தாங்களே தெளியப் புகுகிற முதலிகள் பக்கல் தாக்ஷிண்ய பங்கம் அழகிதோ-என்று
ஹரி ஸ்ரேஷ்டனாய் வானர ராஜ்யத்துக்கு முடி சூடி மஹாத்மா மநவாய் இருக்கிற நீர் இத்தை நெஞ்சிலே உறைத்துப் பாரீர்
ஆநநை நம் என்றது கார்யத்தில் தீர்வு இருந்தபடி –

சரண்ய விரத விஷய பிரகாசம் என்னும் எட்டாம் அத்யாயம் முற்றிற்று

——————-

சரண்ய சரணாகத சங்கம லாபம் என்னும் ஒன்பதாவது அதிகாரம் –

ஸூக்ரீவ சம்மதி பூர்வக விபீஷண அங்கீகாரம் -சரணாகத அநு பந்தி ரக்ஷணம்

ஸூக்ரீவ சம்மதி பூர்வக விபீஷண அங்கீகாரம் –

ஸூக்ரீவ சம்மதி பூர்வக விபீஷண அங்கீகாரம் –
இப்படி அருளிச் செய்தவாறே முன்பு
கூழாட் பட்டு நின்றீர்களை எங்கள் குழுவினால் புகுதல் ஓட்டோம்-என்று நின்ற மஹாராஜர் தெளிந்து
தாம் பண்ணின அபராததுக்குப் பெருமாளை க்ஷமை கொண்டு -தாமே புருஷகாரமாய்
வந்து மண்ணுக்கும் மணமும் கொண்மின்
எமது இடம் புகுதென்று –இத்யாதிகளில் பிரகிரியையால்
நாங்களும் ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வானும் ஒரு வாசியற அடிமை செய்யப் பெற வேண்டும் –
நாங்களும் இவனுக்கு சஹா தாஸோஸ்மி–40–10- என்னும்படி அடியோமாக வேணும் என்று விண்ணப்பம் செய்ய
இப்படி பிரதிபந்தகம் கழிந்து அநந்தரம் பெருமாளுக்கு சரணாகத லாபமாகிற புருஷார்த்தம் பிறந்தபடியையும்
தத்தம் அஸ்ய அபயம் மயா -18-34-என்கையாலே அபயம் பெற்ற சரணாகதனுக்கும் இப்படி விஸ்லேஷித்துப்
பெருமாள் பாசுரமும் இன்றிக்கே தங்களுக்கு வேறு ஒரு உபாயமும் இன்றிக்கே
சரணாகதனுடைய அபிமானத்திலே அடங்கிக் கூட வந்த நாலு ராக்ஷஸர்களும் பெருமாள் திருவடிகளைப் பெறுகையாகிற
பரம புருஷார்த்தம் பிறந்த படியையும் பர்யங்க வித்யாதிகளில் படியே பரஸ்பர சம்ஸ்லேஷத்தால் பிறந்த
ப்ரீதி பரிவாஹமான சம்வாத விசேஷங்களையும் எல்லாம் இந்த சர்க்கத்தின் சேஷத்தாலும் மேலில் சர்க்கத்தின் முகப்பாலுமாகச் சொல்லி
சரணாகதி வேதமான பிரபந்தத்தில் உபநிஷத் பாகமான அபய பிரதான பிரகரணத்தைத் தலைக்காட்டுகிறான் ஸ்ரீ வால்மீகி பகவான்

அவ்விடத்தில் தாம் முற்பட நினைத்தது ஒன்றை விலக்க வல்லார் இல்லாதபடியான நிரங்குச ஸ்வா தந்திரத்தை யுடைய
பெருமாள் ஆஸ்ரித பரதந்த்ரராய் மஹாராஜரையும் முதலிகளையும் தெளிவித்து
ஆநயைநம் ஹரி ஸ்ரேஷ்ட்ட-18-34–என்று அருளிச் செய்த உறவு உடைமையிலும்
நீர்மையிலும் ஈடுபட்ட மஹாராஜர் விண்ணப்பம் செய்தபடி சொல்லுகிறான் –

ராமஸ்ய து வசஸ் ஸ்ருத்வா ஸூக்ரீவ ப்லவகேஸ்வர
ப்ரத்யபாஷத காகுத்ஸ்த்தம் ஸுஹார்த்தே நாபி சோதித –18-35–

ராமஸ்ய
சரணாகதனாய் இவர் கை விடில் எங்கேனும் புகுரிலும் அழியும்படி நிற்கிற விபீஷண ஆழ்வானையும்-
இவனை அழிக்க நினைத்த பரிவரையும் ரமிப்பித்த படியைப் பற்ற இங்கு ராமஸ்ய -என்கிறது
து -என்கிற
இத்தால் மஹாராஜருக்குக் கலக்கமும் சீற்றமுமான முன்னில் அவஸ்தையைக் காட்டில்
தெளிவும் ப்ரீதியுமான இஃதோர் அவஸ்தா பேதம் இருந்த படியைச் சொல்லுகிறது
ஸூக்ரீவ ப்லவகேஸ்வர
சரணாகதன் பக்கல் அபசார ருசி தவிர்ந்த பின்பு அன்றோ இவருக்குப் பேரும் பெருமையும் நிலை நின்றது
காகுத்ஸ்த்தம்
பராவஸ்தையில் திட்டமாய் பிறந்து படைத்த நீர்மை இருந்தபடி
ஸுஹார்த்தேந அபி சோதித —
இப்படி நிருத்தரான மஹாராஜர் பெருமாளுடையவாதல் தம்முடையவாதல் ஸுஹார்த்தம் பேசி வைக்கப் பேசுகிறார்

கிமத்ரசித்ரம் தர்மஞ்ஞா லோக நாத ஸூகாவஹ
யத் த்வம் ஆர்யம் ப்ரபாஷேதா சத்த்வ வாந் சத்பதே ஸ்த்தித -18-36-

கிமத்ரசித்ரம்
எங்களைப் போலிகள் இப்பாசுரத்தைச் சொல்லில் அன்றோ ஆச்சர்யமாவது-
தேவரீர் இப்படி அருளிச் செய்த இடத்தில் ஆச்சர்யம் உண்டோ
ஸ்வ பாவம் என்று இருக்கும் அத்தனை அன்றோ
தர்மஞ்ஞா
பணையோடு பணை தத்தித் திரிந்த எங்களால் தேவரீர் திரு உள்ளம் பற்றி இருக்கும் தர்மங்கள் எல்லாம் அறியப் போமோ
ஸூஷ்ம பரம துர்ஜ்ஜேய சதாம் தர்ம பிலவங்கம் -18-36-என்று அருளிச் செய்த தேவரீருக்கு அன்றோ உண்மை தெரிவது
லோக நாத
உடைமை அழியாதபடி ரஷிக்கை உடையவனுக்கு ஏற்றம் அல்லாமையாலே-
சரணாகதனுக்கு அச்சம் தவிர்த்து ரஷித்தீர் -எங்களை அபசாரம் தவிர்த்து ரஷித்தீர்
ஸூகாவஹ
ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வான் தேவரீருக்கு அடிமை செய்யப் பெற -நாங்களும் அவனுக்கு அடிமை செய்யப் பெற –
இரண்டு வர்க்கத்தையும் க்ருதார்த்தர் ஆக்கினீர்
சத்த்வ வாந்
இதற்கு முன் கண்டு அறியாத சரணாகதன் பக்கல் ஒரு தலையாக பரிவர் சொன்ன உபபத்திகளுக்கும் நிர்பந்தங்களுக்கும்
இளையாத வ்யவசாயத்தில் திண்மை இருந்த படி என்
சத்பதே ஸ்த்தித –
ப்ருஹஸ்பதி சிபி ரகு வானர கபோத வசிஷ்ட விச்வாமித்திராதிகள் முதலான சத்துக்கள் நடந்த நல்வழியான
சரணாகத பரித்ராண தர்மத்தில் தேவரீர் நின்ற நிலை ஒரு கோடி சரணாகதராலும்
கலக்க ஒண்ணாதபடியாய் இருந்தது
யத் த்வம் ஆர்யம் ப்ரபாஷேதா
தேவரீர் அருளிச் செய்த பாசுரத்தில் நிழலிலே ஒதுங்கி புலியும் புல்வாயும் ஒரு துறையிலே நீர் உண்ணும்படியாய் இருந்தது
எனக்கு மறுக்க மாட்டாமையாலே கொண்டாடுகிறீரோ -நீர் மானஸ அபராதமும் தவிர்க்கும்படி தெளிந்தீரோ என்ன

மம சாப்யாந்தராத் மாயம் ஸூத்தம் வேத்தி விபீஷணம்
அநுமாநாச்ச பாவாச்ச ஸர்வத ஸூபரீக்ஷித-18-37-
மம சாப்யாந்தராத்மா அயம் -ஸூத்தம் வேத்தி விபீஷணம்
ஒருத்தராலும் தெளிவிக்க ஒண்ணாத படியான கலங்கின என் நெஞ்சம் தேவரீர் பாசுரங்களாலே தெளிந்து
சரணாகதனான விபீஷணன் ஸூத்தன் என்று அறியப் பெற்றது –
அநுமாநாச்ச
பிராணாதஸ் ச மஹா நேஷா -இத்யாதிகளில் படியே ஸ்வர ப்ரசாதிகளாலும்
பாவாச்ச
அபிப்ராய வ்யஞ்ஜகங்களான மற்றுமுள்ள ஆகாரங்களாலும் -என்றபடி –
சதாம் ஹி சந்தேக பதேஷு வஸ்துஷு பிராமண மந்த கரண ப்ரவர்த்தய -என்கிறபடியே
நம்முடைய அந்தக்கரணம் இசைந்த படியாலும் என்னவுமாம்
ஸர்வத
உள்ளும் புறமும் ஓக்க என்றபடி -அங்கன் அன்றிக்கே ராவணனும் அல்லான்-ராவண ப்ரேஷிதனும் அல்லான் –
ராவண அநுரக்தனும் அல்லான் -என்று சர்வ பிரகாரத்தாலும் தெளிய அறிந்தோம் என்றுமாம்
ஸூபரீக்ஷித-
இனி சர்வ சக்திகரான உம்மாலும் எங்களைக் கலக்க ஒண்ணாது என்று தாத்பர்யம்

நாம் இனி விபீஷணனுக்கு செய்ய வேண்டுவது என் -உங்களுக்குச் செய்ய வேண்டுவது என் –
இரண்டும் நீர் நியமித்தால் அல்லது நாம் செய்ய ஒண்ணாது என்று பெருமாளுக்கு
திரு உள்ளத்தில் கருத்தாகக் கொண்டு விண்ணப்பம் செய்கிறார் –

தஸ்மாத் க்ஷிப்ரம் ஸஹ அஸ்மாபி துல்யோ பவது ராகவ
விபீஷனோ மஹா ப்ராஞ்ஞா சகித்வம் சாப்யுபைது ந 18-38–
தஸ்மாத்
நிர்தோஷனான அளவன்றிக்கே எங்களிலும் பரிவன் என்று தெளிக்கையாலும்
யயோ சித்தேநவா சித்தம் நைப்ருதம் நைப்ருதேநவா
சமேதி பிரஞ்ஞயா பிரஞ்ஞாதயோர் மைத்ரீ ந ஜீர்யதே –உத்யோக -39-4-/8-என்னும்படி
எங்களுக்கும் இவனுக்கும் மநோ ரதாதிகள் ஒத்து இருந்தபடியாலும்
க்ஷிப்ரம்
இனி இவனை ஒழிய ஒரு க்ஷணமும் எங்களுக்குக் கைங்கர்யம் பண்ண முயலாது –
அவன் தானும் இனி ஒரு க்ஷணமும் விஸ்லேஷம் பொறுக்க மாட்டான்
ஸஹ அஸ்மாபி துல்யோ பவது
அஸ்மாபி-ஸஹ- துல்யோ பவது-இவன் எங்களோடு பிரிக்கப் படாதே நாங்கள் பெற்ற பேறும் பெற்று –
ஒழிவில் காலம் எல்லாம் உடனாய் மன்னி வழு விலா அடிமை செய்ய திரு உள்ளமாய் அருள வேண்டும் –
இவன் இழந்த காலத்துக்கும் படி எடுத்ததுமாய் -இப்போது காலத்திலே சோற்றை இட்டு கையைப் பிடித்தால் போலே
தகையுண்டு நிற்கிற கிலேசமும் தீர இவன் ஒருவனும் ஒரு தலையும் நாங்கள் எல்லாரும் ஒரு தலையாக
விஷயீ கரித்து அருள வேண்டும் என்று ஏக வசனத்திற்கும் பஹு வசனத்திற்கும் தாத்பர்யம்
விபீஷனோ
தேவரீர் அவனுக்கு அபய ப்ரதானம் பண்ணின படியால் ராவணாதிகள் எல்லாம் இவனுக்கு
அஞ்சும்படி யதார்த்த நாமா ஆனான்
விபீஷணஸ்து தர்மாத்மா ந து ராக்ஷஸ சேஷ்டித –ஆரண்ய -17-24–என்கிற தார்மிகத்வ ப்ரசித்தியும் தோற்றுகிறது

மஹா ப்ராஞ்ஞா
தர்மத்தில் நிலை குலையாதபடி வரம் வேண்டிக் கொண்ட தெளிவு உடையவன்
ஸீதாம் ச ராமாய நிவேத்ய தேவீம் வஸேம் ராஜந் நிஹ வீதஸோ-யுத்த –15-14-என்று ராவணனுக்கும் கூட பரம ஹிதம்
சொல்லும்படிக்கு ஈடான ப்ரக்ருஷ்ட ஞானம் உடையவன் -கைங்கர்யம் ஆகிற பரம புருஷார்த்தம் பெறுகைக்கு
ஸக்ருத் கர்த்தவ்யமான சாதிய உபாயத்தாலே வசீக்ருதராய்
ராமோ விக்ரஹவான் தர்ம –ஆரண்ய -37-13 –என்னும்படியாய் இருக்கும் பெருமாள் சித்த உபாயம் என்றும் –
இவர் தாமே விலக்குவாரைத் தெளிவித்து -ஏக ரசராக்கி இரு வகைப்படாத படி பொருந்த விடுவார் -என்றும்
துணிய வல்ல மஹா விசுவாச ரூபமான ஞானத்தை உடையவன்
மஹா ப்ராஞ்ஞா
ஸூக்ரீவ சங்கிதஸ் சாஸீத் நித்யம் வீர்யேண ராகவே-என்று எனக்குப் பிறந்த பழி இல்லாதவன் –
இன்னம் கலங்குகிற எங்களைப் போலே இவனும் அதி சங்கை பண்ணினான் ஆகில்
ராவணன் எடுத்த கைலாசத்தையும் வாலி எறிந்த துந்துபி கங்காள கூடம் பட்டது படுத்திக் காட்ட வேண்டும் இறே தேவரீருக்கு

சகித்வம் சாப்யுபைது ந –
காசி ராஜா முதலான தரமுடைய ராஜ குமாரர்கள் பெறக் கடவ பேற்றை காட்டுக்கு எழுந்து அருளப் பண்ணின
பரம காருணிகருடைய ப்ரஸாதத்தாலே ஸ்ரீ குகப் பெருமாளும் நாமும் பெற்றால் போலே
இவனும் தேவரீருக்குத் தோழன் என்கிற தரம் பெற்று -ராஜஸ ஜாதியில் குடல் துவக்கால் உள்ள
வழு அறும்படி பண்ணி அருள வேணும்
நாங்கள் அடியோம் என்றால் உண்மையாகிலும் தன் நீர்மையாலே இவன் இசையான்-
எங்களுக்குத் தோழன் என்றாகிலும் தேவரீரைப் போலே இவனும் இசையும்படி பண்ணி அருள வேணும் என்றதாகவுமாம்
ஸகா தாஸோஸ்மி -40-10-என்னுமவர் ஆகையால் நாங்கள் அடியோமாக வேண்டும் என்று இவருக்குத் தாத்பர்யம்
அப்யுபைது
வைஸ்ரவணன் தம்பியான மேன்மையை இட்டு அநாதரியாதே வானரங்களை அடிமை கொள்ள இவரை நினைப்பிடும்படி
பண்ணி அருள வேண்டும் என்று கருத்து –
இத்தால் தேஹாத்ம பிரமம் முதலான அல் வழக்குகள் எல்லாம் கழித்து பாகவத சேஷத்வ பர்யந்தமான பகவச் சேஷத்வத்திலே
நிலை நின்றவர் ஆகையால் மஹாராஜர் பெருமாள் திருவடிகளில் விபீஷண ஆழ்வானைச் சேர்த்துத்
தாம் அவனுக்கு அடிமை செய்ய மநோ ரதிக்கிறார்

——-

ஸூக்ரீவ சம்மதி பூர்வக விபீஷண அங்கீ காரம்
இப்படி சரணாகதனான விபீஷண ஆழ்வானுக்கு அபேக்ஷிதத்தையும் -நிவேதயத மாம் க்ஷிப்ரம் -18-15- என்று
அவன் இரந்த படியே கடகரான தங்களுக்கு அபேக்ஷிதத்தையும் மஹா ராஜர் விண்ணப்பம் செய்ய
அதடியாக பிறந்த சரண்யன் மநோ ரத சித்தி சொல்லப்படுகிறது –

ததஸ்து ஸூக்ரீவ வசோ நிஸம்ய தத்
ஹரீஸ்வரேணாபி ஹிதம் நரேஸ்வர
விபீஷனே நாஸூ ஜகாம சங்கமம்
பதத்ரி ராஜேந யதா புரந்தர -18-39-

ததஸ்து ஸூக்ரீவ வசோ நிஸம்ய தத்
கடகருடையவும் சரணாகதனுடையவும் சித்தியில் காட்டில் மஹாராஜர் தெளிந்து விண்ணப்பம் செய்த
பெரிய வார்த்தையைக் கேட்டு அருளினை பின்பு -இவர்கள் காட்டித்தர நாம் இப்பேறு பெற்றோம் -என்று
பெருமாளுக்குப் பிறந்த சித்தி விசேஷத்தினுடைய ஏற்றம் இருந்தபடி –
தத
சாஸ்திரமும் தம்முடைய விரத விசேஷமும் நிற்க இப்போது தோழன்மார் வாக்கியமே சரணாகத
பரிக்ரஹத்துக்குக் காரணம் என்று கைக்கொண்டு அருளினார் என்று தாத்பர்யம் –
நரேஸ்வர
சரணாகத ரக்ஷணத்துக்கு முடி சூடின ரகு வம்சத்தில் பிறந்த பிறவி இப்போது நிலை நின்றது என்று இருந்தார்
ஹரீஸ்வரேணா அபி ஹிதம்
விபீஷனே சங்கமம் ஜகாம-என்று அந்வயம்
தஸ்மாத் க்ஷிப்ரம் -18-38-என்கிற ஸ்லோகத்தில் மஹாராஜர் விண்ணப்பம் செய்த விபீஷணாதிகளுடைய
மநோ ரத சித்தி ஆநுஷங்கிக பலமாக
ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வானோடே தமக்கு உண்டான சேர்த்தியைத் தம் பேறாகப் பெற்றார்
ஆஸூ
பிரதி பந்தகங்கள் எல்லாம் கழிந்தால் ஸ்வரூப ப்ராப்திக்கு விளம்பம் இல்லை இறே
இது பெருமாளுடைய த்வராதிசயம் சொன்னபடி யாகவுமாம்
பதத்ரி ராஜேந யதா புரந்தர –
தன்னில் சர்வ பிரகாரத்தாலும் பெரியனான பெரிய திருவடியோடே இந்திரன் உறவு பண்ணின போது
இந்திரனுக்குப் பேறு ஆனால் போலே பெருமாள் சரணாகத லாபத்தை தமக்கு நிர் யத்ன ஸித்தமான
அலாப்ய லாபமாகத் திரு உள்ளம் பற்றினார் என்று தாத்பர்யம்

சரண்ய சரணாகத சங்கம லாபம் -என்னும் ஒன்பதாவது அதிகாரம் முற்றிற்று

————-

பிராப்தி பிரகார ப்ரபஞ்சகம் என்னும் பத்தாவது அதிகாரம் –

பிராப்தி பிரகார நிரூபணம்
இப்படி ஒன்றாலும் பிரதிப்பந்திக்க ஒண்ணாத ஒரு யுக்தி விசேஷத்தாலே யதா பிரமாணம்
சரணாகதன் கோரின கோலின பலம் சித்தித்த படியைப் பொதுவில் சொல்லி
மேல் பிராப்தி பிரகாரத்தை விவரிக்கிறான்

ராகவேணாபயே தத்தே சந்நதோ ராவணாநுஜ
விபீஷனோ மஹா ப்ராஞ்ஞா பூமிம் சமவலோகயந் -19-1-

ராகவேணாபயே தத்தே
மேன்மை கொண்டு அபய பிரதானம் பண்ண வேண்டி இருக்க அணுக ஒண்ணாது என்கிற பயம் தீர்க்கும்படி
பரிக்ரஹித்த அவதார தசையில் நீர்மை விஞ்சி இருந்தது –
தத்தமஸ்ய அபயம் மயா -18-34-என்று தாம் அருளிச் செய்தது போதாமே
ஆநயைநம் ஹரிஸ்ரேஷ்ட்ட -என்று மஹா ராஜரையும் முன்னிலை யாக்க-அவரும்
அஸ்மாபி துல்யோ பவது –என்று விண்ணப்பம் செய்ய -இப்படி முதலிகளும் இசைய-
பெரிய திரு ஒலக்கத்தில் எழுந்து இருந்து -ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வானுக்கு அருளப்பாடு -அருளுப்பாடு –என்ற பின்பு
பெருமாள் பண்ணின அபய பிரதானம் நிலை நின்றதாயிற்று என்று தோற்றுகைக்காக
இங்கே அபயே தத்தே -என்று அநு வதிக்கிறது
சந்நத
சம்யக் நத-
சரண்யனுடைய நிலையுடைமையிலும் நீர்மையிலும் மிகவும் ஈடுபட்டு -தாழ்ச்சி மற்று எங்கும் தவிர்ந்து –
அவன் தாழ் இணைக் கீழ் வாழ்ச்சி பெற்றான் –
அருளப்பாட்டுக்கும் தூரத்திலே உசித உபசாரம் பண்ணினான் என்னவுமாம்
ராவணாநுஜ
நநாமேயம் -36-11-என்று இருக்கக் கடவ -வணங்கலில் அரக்கன் –பெரிய திருமொழி -9-8-5-கிடந்த வயிற்றில்
கிடந்தவனுக்கு வர ப்ரபாவத்தாலே வந்த வகுத்த விஷயத்தில் வணக்கம் இது

விபீஷனோ
ஒரு வயிற்றிலே கிடைக்கச் செய்தே-விபீஷணஸ்து தர்மாத்மா ந து ராக்ஷஸ சேஷ்டித –ஆரண்ய -17-24-என்று
கும்பகர்ணாதிகளில் காட்டில் வேறொரு ஜாதியாகப் பேர் பெற்றவன்
மஹா ப்ராஞ்ஞா
இனித்தான் க்ஷணம் விளம்பிக்கில் பெருமாள் தரிக்க மாட்டார் என்று தூரத்தில் இங்கிதம் கொண்டு அறிய வல்ல பேர் அறிவாளன்
பூமிம் சமவலோகயந்
பெருமாளுடைய சரணாகத வாத்சல்யத்தையும் முற்பட வானர முதலிகள் பெற்ற பேற்றையும் கண்டு –
தான் துஷ் ப்ரக்ருதிகளான ராவணாதிகளையும் திருத்தலாமோ என்று ஹித உபதேசார்த்தம் ஆந்ரு சம்சயத்தாலேயும்
வாத்சல்யத்தாலேயும் -இத்தனை காலம் கால் தாழ்ந்ததற்கு லஜ்ஜித்து தலை கவிழ்தலை இட்டான் –
முன்பு கல்லும் தடியுமாக நின்ற ஓலக்கத்தைப் பார்த்து அஞ்சி நின்றான்
இப்போது முதலிகள் எல்லாம் முக்த விஷயத்தில் ஆதி வாஹிகரைப் போலே
போற்றி
பல்லாண்டு –என்று நின்ற நிலையைக் கண்டு சரண்யன் இருந்த திவ்ய தேசத்தினுடைய பிரபாவம்
இருந்தபடி என்-என்று பார்த்தான் என்னவுமாம் –
கல்லும் தடியும் பொகட்டு கையும் அஞ்சலியுமாய் எதிர் கொள்ள நிற்கிற ஓலக்கத்திலே தண்டனிட இடம் பார்த்தான் என்னவுமாம்
இஸ் ஸ்லோகத்துக்கு சந்நத-என்று வாக்யார்த்தம் தலைக்கட்டுகிறது
காத் பபாத -என்று மேலே அந்வயிக்கவுமாம் –

காத் பபாதா வநிம் ஹ்ருஷ்டோ பக்தைர் அநு சரைஸ் ஸஹ–19-2-
தனக்கு சேஷ பூதருமாய் பரதந்த்ரருமாய் இருக்கையாலே தன் கைகளும் கால்களும் போலே தன்னிலே சொருகி –
தனித்து ஒரு உபாய பலன்கள் இல்லாத நாலு ராக்ஷஸரோடே கூட உத்தேஸ்யமான திருவடிகள் அளவும் செல்ல ஒண்ணாத படி
ஹர்ஷ பாரவஸ்யம் தள்ள திருவடிகளோடே பிறவித்துவக்கு உடைத்தான் பூமியிலே விழுந்தான்
பண்டு ராவண ஸ்தானத்தில் விழுந்து ஏறிட்டுக் கொண்ட ரஜஸ்ஸூக்கள் எல்லாம் போம்படி அமாநவ கர ஸ்பர்சம் போலே
அத்யந்த சோதகமான திரு முன்பில் பூமியிலே விழுந்து திருவடிகளை ஸ்பர்சிக்கைக்கு யோக்யனாய் பின் எழுந்திருந்து
வந்து திருவடிகளில் தலை சாய்க்க விழுந்தபடி சொல்கிறான் –

ச து ராமஸ்ய தர்மாத்மா நிப பாத விபீஷணா
பாதயோ சரணாந் வேஷீ சதுர்ப்பிஸ் ஸஹ ராஜஸை–19-2-

ச து
லீலா விபூதியில் உள்ள சிலர் -யூயம் யூயம் வயம் வயம் -என்கிறபடி வந்தேறிகளான பந்துக்களோடே துவக்கற்று
சம்சார சமுத்ரத்தைக் கடந்து விஷ்ணு பதத்தைக் கிட்டினால் பிறக்கும் வேறுபாடு போல் இருந்தது
ராமஸ்ய
விபீஷண ஆழ்வானுக்குப் பஹு முக பரிபவத்தாலே பிறந்த பரிதாபம் எல்லாம் கழியும் படி ரமணீயமாய் இருந்தது
தயரதன் பெற்ற மரகத மணித்தடம் -இறே-
தர்மாத்மா
பழைய போலிகளான தர்மங்கள் போல் அன்றிக்கே இருக்கிற சரணாகதி தர்மம் ஒரு வடிவு கொண்டால் போலே இருந்தான் –

தஸ்ய தத் வசனம் ஸ்ருத்வா ராமோ வசனம் அப்ரவீத்
வஸசா சாந்வயித்வை நம் லோச நாப்யாம் பிபந் நிவ
ஆக்யாஹி மம தத்தவேந ராக்ஷஸாநாம் பலாபலம்–19-3-

தஸ்ய தத் வசனம் ஸ்ருத்வா
அநந்ய சரண்யனாய் அநந்ய ப்ரயோஜனனாவனுடைய
ஆகிஞ்சன்ய அநந்ய கதித்வ புரஸ்காரமாக த்வயார்த்த பரமான வசனத்தைக் கேட்டு
ராமோ வசனம் அப்ரவீத்
த்விஸ் சரம் நாபி சந்தத்தே த்வி ஸ்த்தா பயதி நாஸ்ரிதாந்
த்விர்த்த தாதி ந சார்த்திப் யோ ராமோ த்விர் அநாபி பாஷதே -என்று கவி பாடினால்
இது பரமார்த்தமாய் இருக்கும் படி குணாதிசயமுடைய பெருமாள் ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வான் கார்யத்தைப் பற்ற
இனி ஒரு வத்தவ்யம் இல்லாமையால்-தம்முடைய அவாந்தர -அவதார -பிரயோஜனமாக –
துஷ் க்ருத விநாசத்துக்கு உப யுக்தமாக
ஆக்யாஹி மம தத்தவேந ராக்ஷஸாநாம் பலாபலம்–
என்று ராக்ஷஸ விருத்தாந்தத்தைக் கேட்டு அருளினார்
வஸசா சாந்வயித்வை நம்
நீர் இதற்கு முன்பு பட்ட சிறுமை எல்லாம் நமக்காக வன்றோ இது எல்லாம் ஏற்கவே கோலப் பொறாத
ச அபராதரரான நாம் அன்றோ பட்டோம் என்னுமா போலே இன் சொல்லாலே இவனை உருக்கப் பண்ணி
அருளிச் செய்தார் -அருளிச் செய்கிற போது
லோச நாப்யாம் பிபந் நிவ
பெரு விடாய்ப் பட்டவன் தண்ணீரைக் கண்டால் ஒரு காலும் விட மாட்டாதாப் போலே
பாரித்துத் தான் என்னை முற்றப் பருகினான் -இத்யாதிகளில் படியே அனுபவியா நின்று கொண்டு
அனவதிக அதிசய ஸுஹார்த்த அநு ராக கர்ப்பங்களான திருக்கண்களாலே
ஸ்ரீ வைகுண்ட நாதன் முக்தனைப் பார்த்து அருளுமா போலே குளிரப் பார்த்து அருளி
ஆலாம் கட்டியை விட்டு எறிந்தால் போலே அவனை சீதீ பூதோ நிராமய -என்னும்படி
பண்ணிக் கொண்டு வார்த்தை அருளிச் செய்தார்

———

இதற்கு மேல் உள்ளது எல்லாம் ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வான் மநோ ரதித்த கைங்கர்யத்துக்கு
உறுப்பான பாரிப்பாகக் கண்டு கொள்வது

ராகாந்தே ருத்த லங்கஸ் ஸ்யுத பணி கதநோ ( நாக பாசத்தில் இருந்து விடுபட்டு )
தூம்ரத்ருக் வஜ்ர தம்ஷ்ட்ரவ் பங்க்த்வா அகம்பம் ப்ரஹஸ்தம் தசமுக மகுடம் கும்ப கர்ணன் அதிகாயவ்
ப்ரஹ்மாஸ்த்ர சின்ன கும்பாதிக்கம் மக ராஜம் ஹத்வா இந்த்ரசத்ரும் ஜித்வா
ஸஹ பலம் த்ரிபி கஸ்ரை அவதீத் ராவணம் ராம பத்ர

———

அபதிஸ்ய வேங்கடேசம் ஸ்வ ஹஸ்த சம்சக்த தூலிகா துல்யம்
அபய பிரதான சாரம் குரு பிரசாத ஸ்வயம் வ்யலிக்த்

பொன்னை இகழ்ந்து விருகங்கள் புல்லிய புல் உகந்தால்
மன்னர் எடுப்பதப் பொன்னலதே மன்னு உலகு அனைத்தும்
தன்னை அடைந்திடத் தான் அருள் செய்யும் தனிச் சிலையோன்
பொன்னடி நாம் அடைந்தோம் புறமார் என் கொல் செய்திடிலே

மூ உலகும் தன் பிழையைத் தானே சாற்ற
முனிவர்களும் தேவர்களும் மினிந்த அந்நாள்
தாவரிதாய் எங்கும் போய்த் தளர்ந்து வீழ்ந்த
தனிக்காகம் தான் இரந்த உயிர் வழங்கிக்
காவல் இனி எமக்கு எங்கும் கடன் என்று எண்ணிக்
காண நிலை இலச்சினை யன்று இட்ட வள்ளல்
ஏவல் பயன் இரக்கம் இதுக்கு ஆறு என்று ஓதும்
எழில் உடையோர் இணை யடிக் கீழ் இருப்போம் நாமே

சக்ருதேவ ப்ரபந்நாயா -ஒருக்காலே சரணாக அடைகின்றார்க்கும்
தவாஸ்மீதி ச யாசதே –உனக்கு அடிமை ஆகின்றேன் என்றற்கு
சர்வ பூதேப்ய –அருக்காதே அனைவருக்கும் அனைவராலும்
அபயம் -அஞ்சேல்
ததாமி -என்று அருள் கொடுப்பவன்
ஏதத் -இது தான்
விரதம் -ஓதும் இருக்காலும் எழில் முனிவர் நினைவினாலும் இவை அறிவார் செயலுடன்
என் இசைவினாலும் நெருக்காத நீள் விரதம்
மம -எனக்கு ஓன்று என்று
நெறி யுரைத்தார் நிலை உணர்ந்து நிலை பெற்றோமே –

வேதத் திரளில் விதி யுணர்ந்தோர்கள் விரித்து உரைத்த
காதல் கதியையும் ஞானத்தையும் கருமங்களையும்
சாதிக்க வல்ல சரணாகதி தனி நின்ற நிலை
ஒதத் தொடங்கும் எழுத்தின் திறத்தில் உணர்மின்களே

இத்தால் கடைத்தலை இருந்து வாழும் சோம்பரை அகத்தி என்னும் அர்த்தத்தை வெளியிட்டு அருளுகிறார் இவற்றால்

——————-

பிராப்தி பிரகார பிரபஞ்சகம் என்னும் பத்தாவது அதிகாரம் முற்றிற்று

ஸ்ரீ அபய பிரதான சாரம் முற்றிற்று

——————————————-

கவி தார்க்கிக ஸிம்ஹாய கல்யாண குண சாலிநே
ஸ்ரீமதே வேங்கடேசாய வேதாந்த குரவே நம —

—————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ தேசிகர் அருளிச் செய்த – ஸ்ரீ அபய பிரதான சாரம் -பிரகரண தாத்பர்ய நிர்ணயம் என்னும் நாலாவது அதிகாரம் / சரண்ய சீல பிரகாசம் என்னும் ஐந்தாம் அதிகாரம் /சரண்ய வைபவம் பிரகாசம் -என்னும் ஆறாவது பிரகாரம் /பரம தர்ம நிர்ணயம் என்னும் ஏழாவது அதிகாரம் —-

ஸ்ரீ திருமலை நம்பி தனியன் –
பிதா மஹஸ் யாபி பிதா மஹாய
ப்ராசேத–சாதேச பலப்ரதாய
ஸ்ரீ பாஷ்கர உத்தம தேசிகாய
ஸ்ரீ சைல பூர்ணாய நமோ நமஸ்து —

ஸ்ரீ வைதேஹீ ஸஹிதம் ஸூரத்ரும -தலே ஹைமே மஹா மாண்டபே
மத்யே புஷ்ப்பக மாசநே மணி மயே வீராசநே ஸம்ஸ்திதம்
அக்ரே வாசயதி பிரபஞ்சன ஸூதே தத்வம் முனிப்ய பரம்
வ்யாக்யாந்தம் பராதிபி பரிவ்ருதம் ராமம் பஜே ஸ்யாமளம்

ஸ்ரீ மான் வேங்கட நாதார்ய கவிதார்க்கிக கேஸரீ
வேதாந்தா சார்ய வர்யோ மே சந்நிதத்தாம் சதா ஹ்ருதி —

———————————–

ஸ்ரீ அபய பிரதான சாரம் —
ஸ்ரீ வால்மீகி பகவானால் திருஷ்டமாய் -இருப்பதாய் —
தாத்பர்ய லிங்கங்களை எல்லாம் பரிபூர்ணமாக உடையதாய் -இருபத்தொரு சரணாகதி வேதம்
இதில் ஸ்ரீ அபய பிரதான பிரகரணம் சர்வ ரஹஸ்ய சாரங்களையும் திரள வெளியிட்ட உபநிஷத் பாகம்
ஆறு காண்டத்திலும் சரணாகதி தர்மமே அஞ்சுறு ஆணியாகக் கோக்கப்பட்டுள்ளது
சரணாகதி ரக்ஷண தர்மமே ஸ்ரீ பெருமாளுக்கு அநுபால நீயம்

இது பத்து அதிகாரங்களை உடையது –
வேத உப ப்ரும்ஹண சா பேஷரான அல்ப ஸ்ருதர் பக்கல் இரக்கத்தாலும்-
அவர்களை பற்ற வேதங்களுக்கு உண்டான பிரதாரண பயத்தை சமிப்பிக்கைக்காகவும் —
உப ப்ரும்ஹண ரூபமான இப்பிரபந்தத்தை பிரவர்த்திப்பித்தான்
இது சர்வ சரண்ய பர தத்வ விஷயமாகவும் –
ஸர்வாதிகாரமான சரணாகதி ரூப பரம ஹித விஷயமாயும் இரண்டு வகையாய் இருக்கும் –
பரம காரணமான பர தத்துவத்தை பிரதிபாதிக்கிற வேதங்களுக்கு உப ப்ரும் ஹணம் அன்றோ இது

———————–

பிரகரண தாத்பர்ய நிர்ணயம் என்னும் நாலாவது அதிகாரம்

சரணாகத விக்ந நிரா கரணம் -ஸ்ரீ விபீஷண சரணாகதி பிரகரணத்தில் ஆனுகூல்ய சங்கல்பாதி
அங்க பஞ்சக பூர்த்தி -ஸ்ரீ விபீஷண பல காங்ஷித்வ விசாரம்

சரணாகத விக்ந நிரா கரணம்
இப்படி சரணாகதி வேத உபநிஷத்தான இவ் வவபய பிரதான பிரகரணத்தில்
பரமாபத் கதஸ்யாபி தர்மே மம மதிர் பவேத் -உத்தர -10-31 –என்று
ப்ரஹ்மாவின் பக்கலிலே வரம் வேண்டிக் கொண்டு
தர்மிஷ்டஸ்த்வம் யதாவத்ச ததா சைதத் பவிஷ்யதி –உத்தர -10-34-என்று வரம் பெற்ற
ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வான் சரணாகதி தர்மத்தைப் பரிக்ரஹித்து அனுஷ்டிக்கையாலும் -பின்பு
ஸ்ரீ பெருமாளையும் கூட அனுஷ்டிப்பிக்கையாலும் சரணாகதி பரம தர்மம் என்னும் இடம்
சிஷ்டாசாரத்தாலே ஸ்த்தாபிதம்

இப்பிரகரணத்தில் முன்பே பல சர்க்கங்களாலே ரஜஸ் தமஸ் பிரக்ருதிகளாய் இருப்பார்க்கு
சத்வ ப்ரக்ருதிகளாய் இருப்பார் ஹிதம் சொன்னாலும் ஸ்ரீ பகவத் விஷயத்தில்
ஆபி முக்கியம் கூடாது என்னும் இடம் சொல்லிற்று
ஸத்வ உத்தரனான ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வான் சரணாகதனாய் வருகிற போது அவன் விஷயத்தில்
தேவதா அவதாரரான ஸ்ரீ வானர வீரர்களால் விக்னம் பிரசகதமானபடி சொல்லுகையாலே
ஸ்ரூயதே கில கோவிந்தே பக்தி முத்வ ஹதாம் ந்ருணாம்
சம்சார நியூ நதா பீதா த்ரிதசா பரிபந்தினா –ஸ்ரீ விஷ்ணு தர்மம் -2-25-என்கிறபடியே
ஸ்ரீ பகவத் விஷயத்தில் அபிமுகமாவாரைத் தாங்கள் குடிமக்கள் தப்பித் போகிறார்கள் என்று நினைத்து
தேவர்கள் விலக்குவார்கள் என்னும் இடமும்
இப்படி விக்னங்கள் வந்தாலும் ஸூத்த பாவராய் அநன்யராய் வந்து அடைந்தவர்களை
சங்கல்பா தேவ பகவான் தத்வதோ பாவிதாத்மநாம்
வ்ரதாந்தம் அகிலம் காலம் ஸே சயத் யம்ருதேந து -என்றும்
ப்ரவ்ருத்தி காலாதாரப்ய த்வத்மாலாபாவசா நிகம்
யத்ராவகாசோ விக்நா நாம் வித்யதே ந கதாச நே –என்றும் ஸாத்வத பவ்ஷ் கராதி களிலே சொல்லுகிறபடியே
ஸ்ரீ பெருமாள் தாமே எல்லா விக்னங்களை சமிப்பித்து அடிமை கொள்ளுவார் என்னும் இடம் வெளியிடப்பட்டது –

————-

ஸ்ரீ விபீஷண சரணாகதி பிரகரேண ஆனுகூல்யாதி அங்க பஞ்சக பூர்ணத்வம் –
சர்வஞ்ஞ ஸம்ஹிதாதிகளில் சொன்ன ஆனுகூல்ய சங்கல்பாதிகளும் அடங்க இப்பிரகரணத்தில்
காணலாம் எங்கனே என்னில்
அடியிலே ராவணாதிகளுக்கும் கூட ஹித உபதேசம் பண்ணுகையாலும் –
தூதனாய்ச் சென்ற திருவடியை துஷ் ப்ரக்ருதியான ராவணன் அசக்யம் என்று அறியாதே நலிய நினைக்க-
அத்தை விலக்குகையாலும்-
பிறவி உறவையும் பெரிய ஐஸ்வர்யத்தையும் புத்ர தாராதிகளையும் புத்ர தாராதிகளையும் அநா தரித்து
பிராதி கூல்ய வர்ஜனம் பண்ணுகையாலும்
ஆனு கூல்ய சங்கல்பமும் பிராதி கூல்ய வர்ஜனமும் ஸூசிதமாயிற்று –

பெருமாள் சர்வ லோக சரண்யன் என்கிற வ்யவசாயத்தாலும்
ஆஜகாம முஹூர்த்தேன யாத்ர ராம ச லஷ்மண –யுத்த -17-1–என்கிறபடியே அஞ்ச வேண்டும் பிரதேசத்தில்
அசங்கிதமாகத் தன் நிலமாக நினைத்து வருகையாலும் -ரஷிஷ்ய தீதி விசுவாசம் -காட்டப்பட்டது –
ராகவம் சரணம் கத –யுத்த -17-14-என்கிற உபாய வரண வாக்ய சாமர்த்தியத்தால் கோப்த்ருத்வ வரணம் -சொல்லிற்று –
உபாயாந்தர ஸ்த்தாந நிவேச பரமான சரண சப்தத்தால் வ்யஞ்சிதமாய் ரஷா பர சமர்ப்பண பிரதானமான ஆத்ம நிக்ஷேபமும்
சர்வ லோக சரண்யாய ராகவாய மஹாத்மநே
நிவேதயதே மாம் க்ஷிப்ரம் விபீஷணன் உபஸ்திதம் –யுத்த -18-4-என்று அந்தரங்கராய் இருப்பாரை
முன்னிலையாகக் கொண்டு விசதமாகச் சொல்லப்பட்டது –

இவ்விடத்தில் ஸ்ரீ பெருமாளும் ஸ்ரீ இளைய பெருமாளும் முதலிகளும் கேட்க்கும்படி கிட்ட வந்து
பிரணாதஸ் ச மஹா நேஷ-18-14-என்கிறபடியே கூப்பிடுகிறவன் ஆகையால்
பெருமாளுக்கு அறிவியுங்கோள்-என்கை விவஷிதம் அன்று –
சக்யம் ஆத்ம நிவேதனம் —என்றும்
கிங்கரோஸ் மீதி சாத்மாநம் தேவாயைவம் நிவேதயேத்–ஜிதந்தா -1-14-இத்யாதிகளில் படியே
நிவேதயத மாம் -என்று என்னை சமர்ப்பியுங்கோள் என்றபடி

ராவனோ நாம துர்வ்ருத்த -17-10-என்று தொடங்கி –
ஸோஹம் ப்ருஷிதஸ் தேந தாச வச்சா வமாநித –என்றது அறுதியாக துஷ் ப்ரக்ருதியான ராவணனுக்குத் தான்
ஹித உபதேசம் பண்ணிப் பாழுக்கு நீர் இறைத்துப் பரிபூதனான படி சொல்லுகையாலும்
ஸ்வரேண மஹதா மஹாந் -17-9-என்கிற ஆர்த்த ஸ்வரத்தாலும்
நிவேதயதே மாம் க்ஷிப்ரம் -17-15-என்கிற த்வர அதிசயத்தாலும்
பிரணாதஸ் ச மஹா நேஷு ததோஸ்ய பயமாகதம்-18-14-என்கிற சர்வஞ்ஞனான சரண்யனுடைய வாக்யத்தாலும்
கார்ப்பண்யம் சொல்லப்பட்டது –
ஆக இப்படி ஆனுகூல்ய சங்கல்பாதி யுக்தையாய்-பரிபூர்ணையாய்-
ஸ்ரீ த்வயத்தில் பூர்வ கண்டத்தில் சொல்லப்படுகிற ஸ்வ ரஷா பர சமர்ப்பணாத்மிகையான ப்ரபத்தியை
சர்வ அவஸ்தையிலும் தர்ம சாரத்தில் நிலை குலையாத ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வான் அனுஷ்ட்டித்தான் –

—————-

ஸ்ரீ விபீஷண காங்ஷித்வ விசாரம்
அதற்கு அவன் பலமாகக் கோலிற்று என் என்னில் –
ஆபாத ரசிகராய் இருப்பார் லங்கா ஐஸ்வர்யம் என்று இருப்பார்கள் –
ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வான் கருத்தை அடி ஒற்றினால் சரண்யனான ஸ்ரீ பெருமாள் திருவடிகளில்
கைங்கர்யமே பலமாய் இருக்கும் -அது எங்கனே என்னில் -சரணாகதி காலம் தன்னில் –
த்யக்த்வா புத்ராம்ஸ் ச தாராம்ஸ் ச ராகவம் சரணம் கத -17-14-என்று
இதர விஷயங்களில் நைராஸ்யத்தைத் தான் கண்ட யுக்தி பண்ணுகையாலும்
பின்பு ஸ்ரீ பெருமாளுக்கு விண்ணப்பம் செய்கிற போதும் –
பரித்யக்தா மயா லங்கா மித்ராணி ச தநாநி ச
பவத்கதம் மே ராஜ்யம் ச ஜீவிதம் ச ஸூகாநி ச -19-5-என்று இலங்கை ஐஸ்வர்யாதிகளை அடைய விட்டு
எல்லாப் புருஷார்த்தமுமாகத் தேவரீர் திருவடிகளைப் பற்றினேன் -என்று விண்ணப்பம் செய்கையாலும்
இவன் அநந்ய ப்ரயோஜனனான அதிகாரி என்னும் இடம் ஸூவ்யக்தம் -ஆன பின்பு
ராஜ்யம் பிரார்த்தய மாநஸ்து புத்தி பூர்வம் இஹா கத -17-65-என்கிற ஸ்ரீ திருவடி வாக்கியமும்
ந வயம் தத் குலீ நாஸ் ச ராஜ்ய காங்ஷீ ச ராக்ஷஸ -18-13-என்று பெருமாள் அருளிச் செய்த வார்த்தையும்
ஸ்ரீ ராம பக்தியால் கலங்கின ஸ்ரீ மஹா ராஜருடைய கிளர்த்தியை அடக்குகைக்காக ஈடாக
நீதி சாஸ்திரங்களில் சொல்லும் ராஜ வ்ருத்தாந்தக் கட்டளையில் காட்டின படியாம் அத்தனை –

திருவடியும் பெருமாளும் அருளிச் செய்த பாசுரமும் ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வான் தன் பாசுரமும் விரோதித்தால்
அந்தரங்க நியாயத்தாலே தன் பாசுரம் பிரபலமாகக் கடவது
அஹம் ஹத்வா தசக்ரீவம் சப்ரஹஸ்தம் ச பாந்தவம்
ராஜநம் த்வாம் கரிஷ்யாமி சத்யமேதத் ப்ரவீமி தே -19-19-என்று ராவணனைக் கொன்று உம்மை ராஜ்யத்தில்
முடி சூட்டக் கடவோம்-என்று ஸ்ரீ பெருமாள் அருளிச் செய்வான் என் என்னில் -அதுவும் –
சரீர ஆரோக்யம் அர்த்தாம்ஸ் ச போகாம்ஸ் சைவ அநு ஷங்கி காந்
ததாதி த்யாயிநாம் நித்யம் அபவர்க்க ப்ரதோ ஹரி –ஸ்ரீ விஷ்ணு தர்மம் -74-43-என்று
சர்வ நிரபேஷரான ஸ்ரீ திருவடியைப் போலே அவசர உசிதமான அடிமை செய்யக் கடவேன்-என்று
ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வான் விண்ணப்பம் செய்தது –
இவன் தார்மிகத்வத்தை வரமாக வேண்டிக் கொள்ள ப்ரீதனான ப்ரஹ்மா அமரத்வத்தையும் கூடக் கொடுத்தால் போலே
அடிமை செய்ய வேண்டிக் கொண்ட ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வானுக்கு ஸ்ரீ பெருமாளே அடிமைக்கு உறுப்பாக ஐஸ்வர்யத்தையும் கொடுத்தார் –

ஆகையால் திருவடி நிலையை முன்னிட்டு ஸ்ரீ பரதாழ்வான் நாட்டில் உள்ளாரை நியமித்து இருந்தால் போலே
தர்ம ஸம்ஸ்தாபநார்த்தமாக அவதீர்ணரான ஸ்ரீ பெருமாளுடைய நியோகத்தாலே மட்டுப்படாத ராக்ஷஸரை வழிப்படுத்தி
நடத்துகைக்காக ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வான் ராஜ்யத்தை இசைகையால்
இதுவும் ஆஞ்ஞ அநு பாலனம் ஆகையால் கைங்கர்ய கோடியிலே அந்வயித்தது –
இவர் தமக்கு இசைவு இன்றிக்கே இருக்கப் பெருமாளுடைய அநதிலங்க நீயமான சப்த பூர்வக சாசனத்தாலே
ராஜ்யம் பண்ணினார் என்னும் இடம் ஸ்ரீ பெருமாள் தன்னுடைச் சோதிக்கு எழுந்து அருளுகிற போது
விடை கொடுத்த பாசுரத்தாலே வெளியிடப்பட்டது –
யாவத் பிரஜா தரிஷ்யந்தி தாவத் த்வம் வை விபீஷண
ராக்ஷ சேந்த்ர மஹா வீர்ய லங்காஸ்த்த த்வம் தரிஷ்யசி
சாபிதஸ் த்வம் சகித்வேந கார்யம் தே மம சாசனம்
ப்ரஜாஸ் ஸம்ரக்ஷ தர்மேண நோத்தரம் வக்தும் அர்ஹஸி –உத்தர -108-27-/29-என்று
மிறுக்கோடே இறே ஸ்ரீ பெருமாள் இவரை இராஜ்யத்தில் இருக்க இசைவித்தது –
இப்படி இவன் அநந்ய ப்ரயோஜனாகையாலே இறே இவனுக்குத் தம்மிலும் சீரிய
ஸ்ரீ கோயில் ஆழ்வாரை எழுந்து அருளுவித்துக் கொடுத்தது –
இப்படி அன்றிக்கே ஆபாத ப்ரதீதி பக்ஷத்தாலே இவன் ஐஸ்வர்த்தியானாலும்
மித்ர பாவேந ஸம்ப்ராப்தம் ந த்யஜேயம் கதம் சந
அபயம் சர்வம் பூதேப்யோ ததாத் ஏதத் விரதம் மம –யுத்த -18-33- என்று பொதுவான பாசுரங்களாலே
சரண்ய அபிப்ராயத்தைப் பார்த்தால் ப்ரபத்தியானது சாமாந்யேந மோக்ஷ பர்யந்த சகல புருஷார்த்த சாதனம்
என்னும் இடம் தெளியலாம் –

பிரகரண தாத்பர்யம் என்னும் நாலாம் அதிகாரம் முற்றிற்று –

——————

சரண்ய சீல பிரகாசம் என்னும் ஐந்தாம் அதிகாரம் –

பரத்வ ஸுலப்ய யுக்தத்வம் -சர்வ லோக சரண்யாய ஸ்லோகார்த்தம் -த்வம் ஹி ஸ்லோகார்த்தம் –
அத ராம ஸ்லோகார்த்தம் -மித்ர பாவேந ஸ்லோகார்த்தம் –

பரத்வ ஸுலப்ய யுக்தத்வம் –
இப்படித் தன் அபிமத சித்திக்காக சரணாகதனான ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வான் –
சர்வ லோக சரண்யாய —யுத்த -18-4-என்கிற அர்த்தத்தை -ராகவாய மஹாத்மநே-என்று
ஸுலப்யத்தாலும் பரத்வத்தாலும் சாதிக்கிறான்
த்ருணம் ஸூலபமே யாகிலும் ஒன்றுக்கும் உறுப்பு அல்லாமையாலே அநாதரணீயம் –
ஸூ மேரு ஆதரணீயமே யாகிலும் துர்லபம் யாகையாலே அநுப யுக்தம் –
ஆகையால் பரத்வமும் ஸுலப்யமும் அபேக்ஷிதம் –

——–

சர்வ லோக சரண்யாய–ஸ்லோகார்த்தம்
சர்வ லோக சரண்யாய -உங்களுக்குத் போலே எனக்கும் ஸ்ரீ பெருமாள் பக்கலிலே கூறு உண்டு என்கிறான் –
அங்கன் அன்றிக்கே யாவன் ஒருவனோடு ஒரு குடல் துவக்காலே நானும் கூட உங்களுக்குக்
கல்லும் தடியும் எடுக்க வேண்டும்படியாய் இருக்கிறேன் –
அப்படியே மஹா அபராதனான ராவணன் தனக்கும் கூட ஸ்ரீ பெருமாள் சரண்யராய்க் கிடிகோள் இருப்பது –
இப்படிப் பொதுவான சரண்யன் விஷயத்தில் ருசி இல்லாமையால் துராத்மாவான ராவணன்
தன் கூறு இழக்கிறான் அத்தனை

ராகவாய மஹாத்மனே -என்று பத த்வய சமபி வ்யாஹாரத்தாலே
நிலை வரம்பில் பல பிறப்பாய் ஒளி வரும் முழு நலம் -என்கிறபடியே அவதார தசையில் பர தசையில்
காட்டிலும் அதிசயிதமான மஹாத்ம்யத்தைச் சொல்லுகிறான் –
ராகவாய
ஸ்ரீ பெருமாளுக்கு சரணாகத ரக்ஷணம் ராகு முதலாகப் போருகிற குல தர்மம் அன்றோ
மஹாத்மநே
கடலைக் கையிட்டு இறைத்து முடிய ஒண்ணாதாப் போலே விசேஷித்துச் சொல்ல முடிய
ஒண்ணாது இம் மஹாத்ம்யம்
-இவ்வவதார தசையில் உண்டான நிரதிசய மஹாத்ம்யத்தைப்
பர தார தர்சன பராங்முகரான ஸ்ரீ பெருமாள் திரு முன்பே நின்று
கதஞ்சித் அஹம் ஆகத–ஆரண்ய -31-2- என்கிறபடியே
பெண்ணுடை உடுத்து உருமாறி நான் ஒருவனும் தப்பித் போந்தேன் -என்று
ராவணனுக்கு ஜனஸ்தான வ்ருத்தாந்தத்தைச் சொன்ன அகம்பனன் வாக்யத்தாலே மகரிஷி வெளியிட்டான் –

அஸாத்ய குபிதோ ராமோ விக்ரமேண மஹா யஸா
ஆப காயா ஸூ பூர்ணாயா வேகம் பரி ஹரேச்சரை
சதா ராக்ரஹ நக்ஷத்ரம் நபஸ் சாப்யவ ஸாதயேத்
அசவ் ராமஸ்து சீதந்தீம் ஸ்ரீ மாநப் யுத்தரேத் மஹீம்
பித்வா வேலாம் சமுத்ரஸ்ய லோகாநாப் லாவயேதி மாந்
வேகம் வாபி சமுத்ரஸ்ய வாயும்வா விதமேச்சரை
ஸம்ஹ்ருத்ய வா புநர் லோகாந் விக்ரமேண மஹா யஸா
சக்தஸ் வா புருஷ வ்யாக்ர ஸ்ரஷ்டும் புநரிமா பிரஜா
ந ஹி ராமோ தசக்ரீவ சக்யோ ஜேதும் த்வயாயுதி
ரக்ஷஸாம் வாபி லோகேந ஸ்வர்க்க பாபஜநைரிவ –ஆரண்ய -31-23-/24-/25-/26-27-என்கிறபடியே
ராவண கோஷ்டியிலே அவனுக்கு ஆப்தரானவர்கள் ப்ரஸித்தமாக்கின மஹாத்ம்யம் இது

ஸ்ரீ பெருமாளுடன் பொருது இளைத்துக் கலங்கின ராவணன் தெளிந்து தன் தேரை மீட்டுக் கொண்டு
போன சாரதியை வெறுத்துச் சொல்லும் போதும்
சத்ரோ ப்ரக்யாத வீர்யஸ்ய ரஞ்சனீயஸ்ய விக்ரமை -106-6–என்று மேலே
இவ்வாதார மஹாத்ம்யத்தைச் சொல்லக் கடவன் இறே
இப்படி ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வான் -மஹாத்மநே-என்றும் -ராகவாய -என்றும் சுருங்கச் சொன்ன பரத்வமும் ஸுலப்யமும்
மேலே முதலிகள் பாசுரத்தாலும் வெளியிடப்பட்டது -எங்கனே என்னில்
அஞ்ஞாதம் நாஸ்திதே கிஞ்சித் த்ரிஷு லோகேஷு ராகவ
ஆத்மாநம் பூஜயந் ராம ப்ருச்சஸ் யஸ்மாந் ஸூஹ்ருத்தயா –யுத்த -17-33-/34-என்றார்கள் –
இவ்வர்த்தம் தன்னையே
த்வம் ஹி சத்யவ்ரத ஸூரோ தார்மிகோ திருட விக்ரம
பரீஷ்ய காரீ ஸ்ம்ருதி மாந் நிஸ்ருஷ்டாத்மா ஸூஹ்ருத் ஸூ ச –என்று விவரித்தார்கள்

————–

த்வம் ஹி ஸ்லோகார்த்தம் / அத ராம ஸ்லோகார்த்தம்
த்வம் ஹி -என்கிற இத்தால் மேலே சொல்லப்படுகிற குணங்களுக்கு எல்லாம் அதிசயவஹமான
ஸ்வரூப வை லக்ஷண்யம் சொல்லுகிறது –
பொற்றாமரைப் பூவின் பரிமளத்திற்கு அல்லாத தாமரைப் பூவின் பரிமளத்தைக் காட்டில்
ஆஸ்ரய வை லக்ஷண்யத்தாலும் அதிசயம் உண்டாய் இருக்கும் இறே
இவ்வர்த்தத்தை
குணாயத்தம் லோகே குணிஷு ஹி மதம் மங்கள பதம்
விபர் யஸ்தம் ஹஸ்தி ஷிதிதர பதே தத் த்வயி புந
குணா சத்யா ஞான ப்ரப்ருத்ய உத த்வத் கத தயா
ஸூபீ பூயம் யாதா இதி ஹி நிரணைஷ்ம ஸ்ருதிவசாத் –ஸ்ரீ வரதராஜ ஸ்தவம் —11-என்கிற ஸ்லோகத்தில்
குணங்கள் தேவரீரை அடைந்து மங்களத் தன்மையை அடைந்தன என்று உபபாதித்தார்கள் –

சத்ய விரத-
சர்வ லோக சரண்யரான தேவரீருடைய சரணாகத ரக்ஷண விரதத்தை ராவண பர்யந்தமாக
எவ்விஷயத்திலே விலக்கலாம்
ஸூர-
இவ்விரதத்துக்கு விரோதிகளை யதார்ஹமாகத் தேவரீர் அமோகங்களான
அம்புகளாலே யாதல் உத்தரங்களாலே யாதல் வெல்லும் சேவகம் வேறு ஒருவருக்கு உண்டோ
தார்மிக
சரணாகத ரக்ஷணத்தில் நிலையுடையீர் தேவரீரே அன்றோ
திருட விக்ரம
ஆஸ்ரித அர்த்தமான தேவருடைய பராக்கிரமத்தை விரோதிகளால் ஆதல் ஆஸ்ரிதர் பக்கல்
குற்றம் காட்டும் பரிவரால் ஆதல் விலக்கபோமோ
பரீஷ்ய காரீ
சர்வஞ்ஞராய் அஷ்ட அங்கையான புத்தியால் ஆராய்ந்து செய்து அருளும் காரியங்களுக்கு
அடியோங்களைக் கேட்க வேண்டுவது உண்டோ
ஸ்ம்ருதி மாந்
தேவரீர் விசிஷ்டாதிகளான ஞான விருத்தர்களுக்கு -ராம குருக்கள் -என்று ஒரு தரம் கொடுக்கைக்காக
அவர்கள் பக்கல் கேட்டு அருளின அர்த்தங்களில் அவசரங்களில் உதவாதது உண்டோ
அன்றிக்கே
ந ஸ்ம்ரத்ய அபகாராணாம் சதமபி யாத்மவத்த்யா
கதஞ்சித் உபகாரேண க்ருதேந ஏகேந துஷ்யதி–அயோத்யா -1-11- என்னும்படி யன்றோ
தேவரீருடைய க்ருத்தஜ்ஜதை இருக்கும் படி
நிஸ்ருஷ்டாத்மா ஸூஹ்ருத் ஸூச
வரத சகலமேதத் சமஸ்ரிதார்த்தம் சகர்த்த –ஸ்ரீ வரதராஜ ஸ்தவம் -65-என்னும்படி தேவரீருடைய
ஆத்மாத்மீயங்கள் எல்லாம் ஆஸ்ரிதரான அடியோங்கள் இட்ட வழக்காக்கி யன்றோ தேவரீர் வைப்பது –
ஆகையால் தாக்ஷிண்ய பர தந்தரரான தேவரீர் திரு உள்ளத்தால் கோரின -கோலின -காரியத்தைக்
காபேயரான எங்களையும் இசைவித்துக் கொண்டு செய்து அருளுவதற்காக அன்றோ
எங்களைக் கேட்டு அருளுகிறது -என்று இப்படி ஸ்ரீ பெருமாளைக் கொண்டாடி -பரிவாலே கலங்கின –
அங்கத -சரப -ஜாம்பவத்-ப்ரப்ருதிகளான முதலிகள் சில ஹேத்வ ஆபாசங்களை ஹேதுக்களாய்க் கொண்டு
ஸ்ரீ விபீஷண பரிக்ரஹத்தைக் கடுக இசையாது ஒழிய -தத்துவ வித்தாய் சன்மந்திரியான
ஸ்ரீ திருவடி அவர்கள் சொன்ன ஹேத்வ ஆபாசங்களை எல்லாம் பிரதி ஷேபித்து ஸூபரீஷிதங்களான
நிர்த்தோஷ குணங்களாலே ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வான் பரிக்ராஹ்யன் என்று விண்ணப்பம் செய்தான்

அவ்வளவில் ஸ்ரீ பெருமாள் சரணாகதனை நலியச் சொல்லுகிற திரளில் இவன் பரிக்ராஹ்யன் என்று
சொல்லுவாரையும் பெற்றோமே -என்று திரு உள்ளம் உகந்து
அத ராம ப்ரசன்னாத்மா ஸ்ருத்வா வாயூ ஸூ தஸ்ய ஹா
ப்ரத்ய பாஷத துர்த்தர்ஷஸ் ஸ்ருதவான் ஆத்மநி ஸ்த்திதம் –யுத்த -18-1-என்கிறபடியே
அகம்ப நீயமான ஸ்வ மதத்தை அருளிச் செய்யத் தொடங்கினார் –
ஸ்ரீ விபீஷணன் ச தோஷன்-ஆகையால் சங்க நீயன் -என்ற அங்கதாதி மதங்களும்
இவன் நிர்தோஷன் ஆகையால் பரிக்ராஹ்யன் -என்கிற ஸ்ரீ திருவடி மதத்துக்கும்
அவிருத்தமாக -ச தோஷமே யாகிலும் சரணாகதன் என்று பேரிட்டு வந்தவன் பரிக்ராஹ்யன் -என்று
தாம் அருளிச் செய்யப் புகுகிற மதம் அவ்வோலகத்திலே சர்வ விருத்தம் ஆகையால்
இத்தை எல்லாரும் கூட அநாதரிப்பார்கள் என்று பார்த்து அருளி –

மமாபி த விவஷாஸ்தி காசித் பிரதி விபீஷணம்
ஸ்ரோதும் இச்சாமி தத் சர்வம் பவத்பி ஸ்ரேயஸி ஸ்த்திதை -18-2-என்று நம்முடைய மதத்தை நாமும் -நாம் முன் –
சொல்ல நினையா நின்றோம் -அதனுடைய அனுஷ்டானம் பின்பு பார்த்துக் கொள்ளுகிறோம்-
நமக்குப் பரிவரான நீங்கள் நாம் சொல்லுகிற வாக்கியத்தை ஸ்ரீ விபீஷணனுடைய சரணாகதி வாக்கியம்
பட்டது படுத்தி அநாதரியாதே கேட்டுத் தர வேணும் -என்று இரந்து அருளினார்
இப்படி முதலிகள் செவி தாழ்க்கும்படி இரந்து தம்முடைய ஸ்வ பாவம் சொல்லுவாரைப் போலே
ஸ்வ சித்தாந்தத்தை சமீஸீனமான ஹேதுவோடே சுருங்க அருளிச் செய்கிறார் –

மித்ர பாவேந ஸ்லோகார்த்தம் –
மித்ர பாவேந ஸம்ப்ராப்தம் ந த்யஜேயம் கதஞ்சன
தோஷோ யத்யபி தஸ்ய ஸ்யாத் சதாமேதத கர்ஹிதம் -18-3-என்று
ஸ்ரீ பெருமாள் தம்முடைய சீர்மையாலே ஆஸ்ரிதனைத் தம்மோடு ஓக்கப் பார்த்து அருளி
சரணாகதன் என்று புல்லிதாகச் சொல்ல மாட்டாமல் -மித்ர பாவேந -என்று அருளிச் செய்கிறார் –
ஸ்ரீ பெருமாளோடே துல்ய சீலையான ஸ்ரீ பிராட்டியும்
விதித ஸஹ தர்மஜ்ஞ சரணாகத வத்ஸல
தேந மைத்ரீ பவது தே யதி ஜீவிதம் இச்சசி -ஸூந்தர -21-20- என்று
சரணாகதி சப்த விஷயத்தில் மைத்ரீ என்று அருளிச் செய்தாள் இறே

மித்ர பாவேந –
மித்ரத் வேந -இத்தால் ஆனுகூல்ய சங்கல்பாதி பூர்வகமாகப் பண்ணின ஆத்ம ரஷா பர சமர்ப்பணம் ஸூசிதம் ஆகிறது
அங்கன் அன்றிக்கே மித்ர பாவனையால் என்னவுமாம் –
உள்ளில்லையே யாகிலும் சரணாகதன் என்னும் பேரிட்டு வந்தாரை நாம் விட மாட்டோம் என்கிறார்
இப்படி வ்யாஜ மாத்ர சாபேஷாரான ஸ்ரீ பெருமாள் திரு உள்ளத்தை அடி ஒற்றி
பாபீய ஸோபி சரணாகதி சப்த பாஜோ நோ பேஷணம் மம தவோசித மீஸ்வரஸ்ய
த்வத் ஞான சக்தி கருணா ஸூ ஸதீஷு நைவ பாபம் பராக்ரமிது மர்ஹதி மாமகீநம் –ஸ்ரீ அதிமானுஷ ஸ்தவம் -61-என்று
பூர்வர்கள் விண்ணப்பம் செய்தார்கள் இறே

ஸம்ப்ராப்தம்
இவன் ராவண க்ராஹ க்ருஹீதனாய்க் கடலுக்கு அக்கரைக்கே நின்று
ராகவம் சரணம் கத -என்றானாகில்
நாம் அதி த்வரையோடு வைநதேய கதியாலே அக்கரைக்கே செல்ல வேண்டி இருக்க நாம் இருந்த இடத்தில்
பங்கோரு பரி கங்கா நிபதன நியாயத்தாலே வந்த இவனை நாம் விடும்படி என்
ஸம்ப்ராப்தம்
சம்யக் பிராப்தம் -இங்கு சம்யக்த்வமாவது
த்யக்த்வா புத்ராம்ஸ் ச தாராம்ஸ் ச -17-14-
பரித்யக்தா மயா லங்கா மித்ராணி ச தநாநி ச
பவந்தம் மே ராஜ்யம் ச ஜீவிதம் ச ஸூகாநி ச -19-5- என்கிறபடியே ஹேய உபாதேய விபாகம் பண்ணிக்
கழிக்க வேண்டுவன கழித்துக் கைக்கொள்ள வேண்டுவது கைக்கொண்டு சரணாகதன் என்கிற யுக்தி மாத்திரமே
பற்றாசாகப் பற்றி அதி சங்கை தீர்ந்து அந்தரங்கரைப் புருஷகாரமாகக் கொண்டு முன்னிட்டு வருகை

ந த்யஜேயம்
இவன் பரித்யாஜ்யனோ -பரிக்ராஹ்யனோ -என்கிற மீமாம்சை எதற்கு உறுப்பாகிறது –
சரணாகதன் என்கிற சப்தத்தை நாம் செவிப்படுத்தின அவனை விட வல்லோமோ
கதம் சந
சரணாகதனுக்குக் குணங்கள் இல்லையே யாகிலும் -தோஷங்கள் பிரசுரங்களே யாகிலும்
இவனைக் கைக்கொள்ளுகை பரிவரானவர்க்கு அபிமதம் அன்றே யாகிலும் இவனைக் கைக் கொண்டால்
மேல் த்ருஷ்ட அதிருஷ்ட ப்ரத்யவாய சஹஸ்ரம் உண்டே யாகிலும் ஒரு படிக்கும் நாம் இவனைக் கை விட மாட்டோம் –
இஸ் ஸ்லோகத்தில் பூர்வ அர்த்தத்தாலே –
உன்னுடையவன் -நான் உனக்கே பரம் -என்று ஒரு கால் உறவு பண்ணுவது அடியாக ஒரு காலத்தில் இவனை
சர்வேஸ்வரன் விடான் -என்ற ஸ்ருதி வாக்ய அர்த்தம் உப ப்ரும்ஹணம் ஆயிற்று
இப்படி ஒரு படியாலும் சரணாகதனைத் தாம் விட மாட்டாத ஸ்வ பாவத்தை அருளிச் செய்து
முதலிகள் விண்ணப்பம் செய்த பரித்யாஜ்யதா ஹேதுக்களான தோஷங்களுக்கு சாத்யத்தோடு
வியாப்தி இல்லாமையால் அவை உண்டே யாகிலும் அகிஞ்சித்காரம் என்கிற திரு உள்ளத்தால்
அவர்கள் சங்கித்த தோஷங்களுடைய ஸ்வரூப ஸத்பாவத்தை இசைகிறார் –

தோஷோ யத்யபி தஸ்ய ஸ்யாத்
ஸ்யாத் –
இவ்விடத்தில் அப்யனுஜ்ஜை தோற்றுகைக்காக வாதல் -சம்பாவனையைப் பற்ற வாதல் –
துஷ்டனையும் சரணாகத சப்த மாத்திரத்தாலே பரிக்ரஹித்தார் என்கிற மஹா குண சித்த்யர்த்தமாக
தோஷ பிரார்த்தனையைப் பற்ற வாதல் -ஸ்யாத் -என்கிறார்
தோஷ -என்கிற
சாமான்ய நிர்த்தேசத்துக்கு நீங்கள் சொன்ன தோஷங்கள் ஆகவுமாம்-
நீங்கள் சொல்லாத சாஷாத் ராவண அதிகதமான தோஷாந்தரங்கள் ஆகவுமாம் -என்று கருத்து –
இத்தோஷங்கள் எல்லாம் பரித்யாஜ்யதா ஹேதுக்களாவது சரணாகத வ்யதிரிக்த விஷயத்திலே என்று
தஸ்ய ஸ்யாத் -என்கிற
சர்வ லோக சரண்யரான ஸ்ரீ பெருமாளுக்குத் திரு உள்ளம் -ஆகையால் இறே
யதிவா ராவண ஸ்வயம் -18-35–என்றும் ராவணன் தன்னைக் குறித்தும்
நஸேச் சரணம் அப் யேஷி -41-66-என்றும் அருளிச் செய்கிறது

சதா மேதத் அகர் ஹிதம்
தேவரீர் ஆர்த்ர ஸ்வபாவர் ஆகையால் துஷ்ட பரிக்ரஹம் பண்ணினால்-
நாட்டிலே சிஷ்டை கர்ஹை பிறவாதோ-என்று முதலிகளுக்குக் கருத்தாக அதற்கும் உத்தரம்
அருளிச் செய்கிறார் -சதா மேதத் அகர் ஹிதம் – என்று –
அகர்ஹிதம்
கர்ஹிதா தந்யத் –பூஜிதம் -என்றபடி -நாம் சரணாகதனைத் தோஷம் பாராதே பரிக்ரஹித்தால்
வத்யனே யாகிலும் சரணாகதனை அழியக் கொடுக்கலாகாது -என்கிற ஸ்ருதி அர்த்தத்தை அறிந்து
அனுஷ்ட்டித்துப் போருகிற வசிஷ்ட பகவான் விச்வாமித்ர பகவான் உள்ளிட்ட சத்துக்கள்
நாம் பண்ணின தர்ம உபதேசம் பலித்தது என்று கொண்டாடும்படியாம் –
நீங்கள் சொல்லுகிறபடியே கேட்டு நாம் கை விட்டால் அவர்கள் நம்மை கர்ஹிக்கும் படியும் –
ஆகையால் நமக்குக் கார்யம் தப்பாமைக்கு நீதி சொல்லப் பரிவும் நிரப்பமும் உடைய நீங்கள்
வசிஷ்ட விச்வாமித்ர ப்ருஹஸ்பதி ரகு சிபி ப்ரப்ருதிகளான சத்துக்களும் நெஞ்சாறல் படாமே
நம் ஸ்வ பாவத்தையும் குலையாதே நம்மைப் பெறப் பாருங்கோள்-என்று திரு உள்ளம்

சரண்ய சீல பிரகாசநம் என்னும் ஐந்தாவது அதிகாரம் முற்றிற்று –

————-

சரண்ய வைபவம் பிரகாசம் -என்னும் ஆறாவது பிரகாரம் –

ஸ்ரீ விபீஷண விஷயே ஸ்ரீ ஸூக்ரீவ அதி சங்கா நிவரணம் -சரண்யத்வ உபயுக்த குண பூர்ணத்வம்

ஸ்ரீ விபீஷண விஷயே ஸ்ரீ ஸூக்ரீவ அதி சங்கா நிவரணம் –
இப்படி ஸ்ரீ பெருமாள் அருளிச் செய்த வார்த்தையைக் கேட்டு ஸ்ரீ மஹா ராஜர்
கூட ஹ்ருதயனான ராக்ஷஸனுடைய அநு பிரவேசத்தினாலே என் விளையப் புகுகிறதோ என்று
ஸ்ரீ பெருமாள் பக்கல் பரிவாலே கலங்கி பின்பு
கோ நாம ச பவேத் தஸ்ய யமேஷ ந பரித்யஜேத்
ஈத்ருசம் வ்யஸனம் பிராப்தம் பிராதரம் ய பரித்யஜேத் -18-5-என்று ஸ்ரீ விபீஷண தவ்ர் ஜன்யாதிகளைக் காட்டி
ஸ்ரீ பெருமாளை விலக்கப் பார்க்க -ஸ்ரீ பெருமாள் ராஜ நீதி மரியாதையாலே உத்தரம் அருளிச் செய்தார் –
பின்னையும் ஸ்ரீ மஹா ராஜர் -ஸ்ரீ பெருமாளுடைய ப்ரபந்ந பார தந்தர்ய காஷ்டையாலே இறே
நாம் விண்ணப்பம் செய்த வார்த்தை திரு உள்ளத்தில் படாதே இருக்கிறது -என்று புத்தி பண்ணி

ஒரு ப்ரபத்திக்கு இரண்டு பிரபத்தி பண்ணுவோம் -என்று ஸ்ரீ இளைய பெருமாளையும் கூட்டிக் கொண்டு
திருவடிகளில் விழுந்து ஸ்ரீ பெருமாள் திரு உள்ளத்திலே தரிக்க வேணும் என்று பார்த்து –
உம்மளவில் அன்றிக்கே உமக்குத் தோழனான என் விஷயத்திலும் பஹிஸ் சர பிராண பூதரான
ஸ்ரீ இளைய பெருமாள் விஷயத்திலும் இவன் பிரச்சன்னனாய் நின்று நலியும் கிடீர் –
ஆகையால் இவன் வத்யன் என்று விண்ணப்பம் செய்ய -இத்தைக் கேட்ட பின் ஸ்ரீ பெருமாள்
ஸூக்ரீ வஷ்ய து தத் வாக்யம் ராம ஸ்ருத்வா விம்ருஸ்யச —
தத ஸூபதரம் வாக்யம் உவாச ஹரி புங்கவம் -18-21-என்கிறபடியே
கலக்கம் அடியாக ஸ்ரீ மஹாராஜர் ஸ்ரீ இளைய பெருமாளையும் கூட்டிக் கொண்டு பண்ணின சரணாகதியைக்
காட்டிலும் தெளிவு அடியாக வந்த ஸ்ரீ விபீஷணன் சரணாகதி ஒன்றுமே பிரபலம் என்று அறுதியிட்டு
ஸ்ரீ மஹா ராஜருடைய அச்சம் தெளிய வேண்டும் என்று பார்த்து அருளி –
தோழனாரே ஸ்ரீ விபீஷணன் துஷ்டன் என்றும் அதுஷ்டன் என்றும் பண்ணுகிற விசாரம் ஏதுக்காகப் பண்ணுகிறீர்
தம் அளவில் ராக்ஷஸன் என்கிற இது ஏன் என்பது
நம் அளவிலாதல் உம்மளவில் யாதல் -தம்பி அளவில் யாதல் -இவன் ஒரு பாதகம் செய்கைக்கு பிரசங்கம் என்
நம்முடைய பூந்தோட்டத்தில் ஜாதி மாத்ர வானரங்களுக்கும் இவன் ஒரு குற்றம் செய்ய வல்லனோ
நாம் நினைத்த போது பிசாசங்கள் அசுரர்கள் யக்ஷர்கள் பிருத்வியில் உள்ள ராக்ஷஸர்கள் எல்லாரும்
திரண்டு வந்தாலும் ஒரு அங்குளி அக்ரத்துக்குப் பற்றுமோ –
அஞ்சலியாகிற அஸ்திரம் எடாதார்க்கு நம்மை வெல்ல விரகுண்டோ-என்று
தம்முடைய சர்வ சக்தித்வத்தை வெளியிட்டு மஹா ராஜருடைய அச்சத்தைக் கழிக்கிறார் –

ஸூ துஷ்டோ வாப்ய துஷ்டோ வா கிமேஷ ரஜ நீசர
ஸூஷ்ம மப்யஹிதம் கர்த்தும் மமா சக்த கதமசந
பிஸாஸாந் தானவாந் யஷாந் ப்ருதிவ்யாம் யே ச ராக்ஷஸாந்
அங்குள் யக்ரேண தாந் ஹாந்யாம கிச்சன் ஹரி கணேஸ்வர யுத்த -18-22-/23-
பண்டு நாம் உமக்கு காட்டின பிரபாவத்தை வானர ராஜ்யத்திலே புக்கவாறே மறந்தீரோ
மஹாத்மநே -என்று ஸ்ரீ விபீஷணன் நினைப்பித்ததும் நெஞ்சில் பட்டது இல்லையோ –
எதிரிகள் விரல் கவ்வும்படி காணும் -நம்முடைய யங்குள் யக்ர வியாபாரம் –
நகங்கள் இறே ஸ்ரீ பெருமாளுக்கு ஸ்ரீ நரஸிம்ஹ தசையில் பஞ்சாயுதங்கள்

சரண்யத்வ உப யுக்தமாக ஸ்ரீ பகவச் சாஸ்த்ரங்களிலும் அபியுக்தர் வாக்யங்களிலும்
ஸர்வஜ்ஜோ அபி ஹி விஸ்வேச சதா காருணிகோ அபி சந் –ஸ்ரீ லஷ்மீ தந்திரம் -17-8-என்றும்
த்வத் ஞான சக்தி கருணா ஸூ ச தீஷு –ஸ்ரீ அதி மானுஷ ஸ்தவம் -61-என்றும்
சங்க்ருஹீதமான சரண்ய குண த்ரயமும் இப்பிரகரணத்தில் விவஷிதம் -எங்கனே என்னில் –
அடியிலே –
அஞ்ஞாதம் நாஸ்தி தே கிஞ்சித் –17-33-என்று சர்வஞ்ஞத்வம் சொல்லிற்று
மத்யே
மித்ர பாவேந ஸம்ப்ராப்தம் ந த்யஜேயம் கதஞ்சன -18-3-என்று பரம காருணித்தவம் சொல்லிற்று
இவ்விடத்தில்
அங்குள் யக்ரேண தாந் ஹந்யாம் இச்சன்–18-23-என்று சர்வ சக்தித்வம் சொல்லிற்று – –
இப்படி மானுஷ பாவத்தில் நின்றும் ராம சப்தம் ஈரரசு படாதபடி பண்ணின மஹா வீரன் என்னும் செருக்காலே
மதியாமே பேசுகிறாப் போலே தம்முடைய ஈஸ்வரத்வ ரக்ஷகத்வ ஞாபக சர்வ சக்தித்வத்தாலே
சரண்யத்வ உபயுக்த சர்வ குண சம்பூர்ணதையை அருளிச் செய்து
ஸ்ரீ மஹா ராஜ ப்ரப்ருதிகளுடைய அச்சம் தீரும்படி பண்ணி அருளினார்

சரண்ய வைபவ பிரகாரம் என்னும் ஆறாவது அதிகாரம் முற்றிற்று

—————–

பரம தர்ம நிர்ணயம் என்னும் ஏழாவது அதிகாரம் —

சரணாகதியின் பரம தர்மத்வம் -ஸ்ரூயதே ஹி ஸ்லோகார்த்தம் –வ்யாக்ர வானர சம்வாதம் -கண்டு காதா விவரணம் –
சரணாகத பரித்யாகே த்ருஷ்ட ப்ரத்யவாய நிரூபணம் – அத்ருஷ்ட ப்ரத்யவாய நிரூபணம் – ஸ்வ மத பிரகாசநம்

சரணாகதியின் பரம தர்மத்வம் –
இப்படித் தம்முடைய ஸ்வ பாவத்தையும் ப்ரபாவத்தையும் வெளியிட்டு –
மேல் -இவன் துஷ்டனே யாகிலும் -நாம் அசக்தரே யாகிலும்
பிராண பர்யந்தமாக சரணாகத சம்ரக்ஷணம் பண்ண வேண்டும் –
இதுவே பரம தர்மம் என்னும் இடத்தைக் கபோத உபாக்யான ஸஹ க்ருத
கண்டு காதா விதி முகத்தால் அருளிச் செய்கிறார் –

———-

ஸ்ரூயதே ஹி ஸ்லோகார்த்தம்
ஸ்ரூயதே ஹி கபோதேந சத்ரு சரணமாகத
அர்ச்சி தஸ் ச யதா நியாயம் ஸ்வைஸ் ச மாம் ஸை நிமந்த்ரித –
ஸ்ரூயதே-என்கிற இத்தால்
ஸ்ருணு ராஜந் கதாம் ஏதாம் சர்வ பாப பிரணாசி நீம்
ந்ருபதே முசுகுந்தஸ்ய கதிதா பார்க்க வேண யா -இதிஹாச சமுச்சயம் -8-5-என்றும்
ய இதம் ஸ்ரூணுயான் நித்யம் படே தாக்யா ந முத்தமும்
வி முக்த சர்வ பாபேப்யோ ஸ்வர்க்க லோகம் ச கச்சதி –இதிஹாச சமுச்சயம் 8-5-128–என்றும் சொல்லுகிறபடியே
பாவநத்மத்வத்தாலே சர்வரும் ஆதரித்துக் கேட்க்கும் படி ஸூ சித்தம் ஆகிறது
ஸ்ரூயதே
விப்ர கீர்ணங்களாய் அநந்தங்களான ஸ்ருதி களை சாஷாத் கரிக்க வல்லாருக்கு இதுவும்
ஒரு மூலையில் காணலாய் காணும் இருப்பது
ஸ்ரூயதே
பார்க்கவாதிகள் சொல்ல முசுகுந்தாதிகள் கேட்கலாம் அத்தனை போக்கி எத்தேனையேனும்
காருணிகராய் இருப்பாராலும் இப்படி அனுஷ்டிக்கை அசக்யம் காணும்
ஹி
அதி பிரசித்தம் ஆகையாலும் அந்ய விருத்தம் ஆகையாலும் இவ்விருத்தாந்தம் எங்களுக்கு முன்னே நீங்களும்
கேட்டுப் போருமது அன்றோ –
நம் பக்கல் பரிவாலே வந்த கலக்கத்தை விட்டு நீரே பிரதி சந்தானம் பண்ணிப் பாரீர்
கபோதேந
ஒரு த்ரை வர்ணிகனும் அன்று -வர்ண மாத்திரத்தில் பிறந்தான் ஒருவனும் அன்று –
சாமான்ய தர்ம யோக்ய மனுஷ்ய ஜாதியனும் அன்று -ஒரு திர்யக் செய்த படி இது –
இப்படி இத் தர்மம் திர்யக்குகளுக்கும் கூட ரக்ஷணீயமுமாய் இருக்காது தாம் தர்ம ப்ரவர்த்தகரான நாம் இருந்து
சரணாகதனை வத்யன் என்பதும் -த்யாஜ்யன் என்பதும் ஆகா நின்றோம்
கபோதேந-
ஒற்றைக் கபோதம் ஆகையால் விலக்குகைக்கு ஈடான பரிவர் இல்லாமையாலும் –
அர்த்தம் -என்று சுருதியில் ஓதுகிறபடியே ஸஹ அதிகாரத்தில் தர்மியிலே சொருகி
ச்ருணு சாவஹித காந்த யத்த வாஹ்யாம் யஹம் ஹிதம்
பிராணைர் அபி த்வயா நித்யம் சம் ரஷ்ய சரணாகத –என்று தர்மத்தில் பிரேரிப்பிக்கிற
ஸஹ தர்ம சாரிணீ சந்நிதியாலும் அக் கபோதம் சடக்கென சரணாகத ரக்ஷண தர்மம்
அனுஷ்ட்டிக்கப் பெற்றது இறே
சத்ரு
கபோதத்திற்கு வேடன் தானே பார்ய அபஹாரம் பண்ணின சத்ருவாய் இருக்கும் –
நமக்கு ஸ்ரீ விபீஷணன் அப்படிப்பட்ட சத்ரு இருந்த ஊரில் நின்றும் வந்தான் அத்தனை அன்றோ –
சரணமாகத-
கபோதம் இருந்த மரத்தடியில் வேடன் யாதிருச்சிகமாக வந்தான் அத்தனை
ஸோ அஞ்சலிம் சிரஸா க்ருத்வா வாக்யமாஹ வனஸ்பதிம்
சரணம் ஹி கதோஸ்ம் யத்ய தேவதாம் த்விஹ வாசி நீம் –என்று
வனஸ்பதி தேவதையைக் குறித்து சரண சப்தம் பிரயோகித்தான் ஆகிலும்
இக் கபோதத்தைக் குறித்து சரண சப்தம் பிரயோகித்திலன்
ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வான் புத்ர தாராதிகள் எல்லாம் விட்டு –
ராகவம் சரணம் கத -என்று நமக்கு கூடஸ்தனான ரகு
ரகு ராக்ஷஸ சம்வாதத்திலே சரணாகத சம்ரக்ஷணம் பண்ணின படியை நினைப்பித்துக் கொண்டு
நம்மை யதாக்ரமம் சரணாகதனானான்
அர்ச்சித ச
வேடனாகையாலே பஷி ஜாதிக்கு ப்ரக்ருதியா சத்ருவுமாய் -விசேஷித்து தன் பார்யா அபஹர்த்தாவுமான இவன்
பட்டது படுகிறான் என்று இருப்புதல்-அவசரத்தில் நலிய விரகு தேடுதல் பிறப்பியமாய் இருக்க
அதிதியைத் தேவனாக விதிக்கிற ஸ்ருதியின் படியே தேவர்களை ஆராதிக்கும் திறத்தில்
அக்னி முகமாக வன்றோ அர்ச்சித்தபடி
நாமும் சரணாகதனை
வாத்யதாம் ஏஷ தீவ்ரேண தண்டேந ச சிவைஸ் ஸஹ என்று அநு பந்தி பர்யந்தமாக நன்றாக அர்ச்சியா நின்றோம்
யதா நியாயம்
சீதத்தாலும் ஷூத்தாலும் ஆர்த்தனான வேடனுக்கு அபேக்ஷிதங்களான அக்னி ஆநய நாதிகளைப் பண்ணி
நல் விருந்து வந்தால் ஆதரிக்கும் படி தப்பாதே அந்தர் விஷாத கந்தம் இல்லாதே அக் கபோதம் ஆதரித்த படி –
யதா நியாயம்
இன் சொல் முதலாக பிராண பர்யந்தமாக சரணாகத விஷயத்தில் சக்தி வஞ்சநம் பண்ணாதே செய்த
பரிவு எல்லாம் அளவாய் இருக்கும் அத்தனை போக்கி மிகுதி உண்டோ
ஸ்வஸை மாம்ஸை நிமந்த்ரித
புறம்பே சில ஆகாரங்களை எடுத்துக் கொண்டு வந்து இட்டது அன்று
தன்னுடையதாக த்ரவ்யாந்தரங்களிலே சிலவற்றை இட்டு உபசரித்ததும் அன்று –
விவேகம் இல்லாதார் தானாக அபிமானித்து இருக்கக் கடவதாய்-விவேகிகளுக்கும் ஆத்யமான தர்ம சாதனம் என்று
பேணக் கடவதான சரீரத்தின் மாம்சங்களாலே அன்றோ அவனை உபசார பூர்வகமாக நல் விருந்தூட்டப் ப்ரவர்த்தித்தது
மாம்ஸை –
ஏக தேசங்களை பிரித்து இட்டதன்று -கடுகப் பசி தீர வேண்டும் என்று வேடனுக்குத் தனக்குள்ள அவயவங்கள் ஒன்றும்
சேஷியாதபடி சர பங்காதி தாபஸரைத் போலே இது ஒரு மஹா தபஸ்ஸாக நினைத்து நெருப்பிலே காணும் விழுந்தது –

இப்படி இஸ் ஸ்லோகத்தில் சொன்ன அர்த்தங்களைத் தம்முடைய அனுஷ்டானத்துக்கு ஹேதுவாக அனுவதித்துக் கொண்டு –
அப்படியானால் நமக்கு சரணாகதி ரக்ஷணம் கைம்முக நியாய சித்தம் அன்றோ என்று அருளிச் செய்கிறார்
சஹி தம் பிரதி ஜஹ்ரஹா பார்யா ஹர்த்தார மாகதம்
காபோதோ வாநர ஸ்ரேஷ்டட கிம் புநர் மாதவிததோ ஜெந
சஹி
அக் கபோதம் நம்மைப் போலே தர்ம அனுஷ்டானம் பண்ணக் கடவ ஜாதிகளில் ஒன்றிலே யாதல் –
சரண்ய வம்சத்தில் யாதல் பிறந்தது அன்று என்னும் இடம் பிரசித்தமாய் அன்றோ இருப்பது
தம்
தன் ஜாதியாலும் விசேஷித்துத் தன் கொடுமையாலும்
கஸ்சித ஷூத்ர சமாசார பக்ஷிணாம் கால சம்மித -என்று பஷி ஜாதிக்காக விருத்தனாய் காபோதம் இருந்த இடத்திலே
யாதிருச்சிகமாக வந்து விழுந்ததற்கு கபோதத்தைக் குறித்து ஒரு உபாய பிரயோக ரஹிதனாய் –
விபரீத அனுஷ்டானத்திலும் நிலை குலையாதவனாய் அனுதாப லேசமாதல் அனுகூல வாத பிரசாங்கமாதல்
இன்றிக்கே கிடீர் அவ்வேடன் இருப்பது –
ச ஹி தம் பிரதி ஜஹ்ரஹா
தன்னை அழிய மாறி அன்றோ அவ் வேடனைக் கைக் கொண்டு ரஷித்தது
பார்யா ஹர்த்தாரம்
முன்பு சத்ரு என்று பொதுவில் அருளிச் செய்ததை அவன் விருத்தியைக் காட்டி விசேஷிக்கிறார்
இப்படியே ராவணன் வந்தாலும் நமக்கு கைக்கொள்ள வேண்டி யன்றோ இருப்பது என்று திரு உள்ளம்
ஆகதம்
இவன் தன்னைக் கைக் கொள்ளுக்கைக்குச் செய்த உபாய அனுஷ்டானம் கபோதம் இருந்த மரத்தடியில்
வந்த அளவே கிடீர் அல்லது வனஸ்பதி தேவதையைக் குறித்து சரணம் என்று சொன்ன சப்தமும்
கபோதம் என்று கேட்டது இல்லை
காபோதோ
முன்பே கபோத -என்று சொல்லி இருக்க இரு காலும் இட்டு கபோத என்றது –
சிபியினுடைய சரணாகத ரக்ஷண தர்மம் சொல்லுகிற ஸ்யேந கபோத விருத்தாந்தத்தில் போலே
கபோத வேஷம் கொண்டான் ஒரு தேவனோ ரிஷியோ என்று சங்கியாமைக்காக
இது பூர்வ கர்ம விசேஷத்தால் ஸ்ரீ கஜேந்த்ராதிகளைப் போலே திர்யக்காய் இருக்க
இப்படி தர்ம அனுஷ்டான யோக்யமாய்ப் பிறந்தது –
வாநர ஸ்ரேஷ்டட -வேறேயும் ஒரு திர்யக் சத்ருவான வேடனை ரஷித்தபடி கேளீர்

————-

வ்யாக்ர வானர சம்வாதம்-
வாநர ஸ்ரேஷ்டட
வானர ஜாதிகளுக்கு முடி சூடின நீர் வ்யாக்ர வாமன சம்வாதம் கேட்டு அறியீரோ –
ஒரு புலி வந்து தொடரத் தான் இருந்த மரத்தடியில் வந்து ஏறின வேடனை அந்த வ்யாக்ரம் விடச் சொல்ல
இவனை சரணாகதன் என்று வானரம் ரஷித்தது -அப்போது மரத்தடியை விடாதே கிடக்கிற புலி
இவ் வானராம் தூங்கின அளவில் வேடனைப் பார்த்து -உன்னை விடுகிறேன் வானரத்தைத் தள்ளித் தர வல்லையோ–என்ன
பாப புத்தியான வேடன் தன்னை ரஷித்த வானரத்தைத் தள்ளின அளவிலே –
வானரத்தைப் பிடித்து உன்னை விடுகிறேன் தனக்கு உபகாரகனான உன்னைத் தள்ளின வேடனைத் தள்ளித் தர வில்லையோ -என்று
மனுஷ்ய மாம்ச லுப்தமான புலி சொல்ல தர்ம வித்தான வானரம் ப்ராணாந்த்ய தசை யாகையாலே அஹ்ருதயமாக இசைந்து
புலி விட்டவாறே மரத்திலே எறி சத்ருவான வேடனைப் பின்பும் போக்கற்றுத்
தான் இருந்த மரத்தில் இருந்ததே யடியாக சரணாகதன் என்று ரஷித்தது –
நீர் வானரங்களுக்கு முடி சூடி இருந்தாலும் உங்களுக்கு ஜாதி தர்மம் என்று
பார்த்தாகிலும் கைக்கொள்ள வேண்டாவோ –

வாநர ஸ்ரேஷ்டட –
முதலிகள் கலக்கினால் தெளிவிக்க இருக்கிற நீர் கலங்கலாமோ
வாநர ஸ்ரேஷ்டட
வாலி பதத்தில் இருந்தவாறே உமக்கு சரணாகத பீடை ருசித்ததோ
வாநர ஸ்ரேஷ்டட
வானர மாத்திரம் அல்லீரோ -ஆதித்யனுடைய புத்ரனுமாய் தர்ம அதர்மங்களை அறிந்தும் இருக்கிற நீர் –
அல்லாத வானரங்களைப் போலே காபேயம் பண்ணப் பெறுவதிரோ –
கிம் புநர் மாதவிததோ ஜெந
கபோதம் செய்தபடி கண்டால் நம் போலிகளுக்குக் கேட்க வேணுமோ –
நாம் சரணாகத ரக்ஷணத்துக்கு கொடி எடுத்த ரகு வம்சத்தில்

ஷஷ்டிர் வர்ஷ சஹஸ்ராணி லோகஸ்ய சரதா ஹிதம்
பாண்ட ரஸ்ய ஆதபத் ரஸ்யச் சாயா யாம் ஜரிதம் மயா –அயோத்யா -2-7-என்று அறுபதினாயிரம் ஆண்டு
வெண் கொற்றக் குடை தன் நிழல் ஒழிய வேறு ஒரு நிழலில் ஒதுங்காதே லோக ரக்ஷணார்த்தமாகப்
பத்துத் திக்கிலும் தேர் நடத்தி ப்ரசித்தனான தரசரதன் மகனாய் வசிஷ்ட விச்வாமித்ர சிஷ்யனாய்
மஹா யோகியாக ப்ரயக்யாதனான ஜனகனோடு சம்பந்தம் பண்ணின நாம்
ராமோ விக்ரஹவான் தர்ம–ஆரண்ய -37-13 -என்று உடம்பில் சிஷ்டத்தையா ப்ரஸித்தியை ஏறிட்டுக் கொண்டு
மர்யாதா நாம் ச லோகஸ்ய கர்த்தா காரயிதா ச ச -ஸூந்தர -35-11 -என்கிறபடியே
இத்தனை காலமும் நம்முடைய கை பார்த்து நாட்டார் அனுஷ்டிக்கும்படி நடந்து போந்து
இன்று சரணாகத காதம் பண்ணினால் நாடு என் படக் கடவது
மத்வித
நம்முடைய விரதம் பின் சொல்லக் கடவோம்
சாமாந் யோயம் தர்ம சேதுஸ் நாராணாம்–என்கிறபடியே நம் போலிகள் எல்லாருக்கும் இதுவே
பொதுவாய்க் காணும் இருப்பது
மத்வித
நம் போலிகள் சரணாகதனை விடுவார்களோ -ஹிம்ஸாபி ருசிகள் ஆகையால் அவத்யரை வதிக்க வல்ல
ராவணாதிகளுக்கு அன்றோ இப்படிக்கு ஒத்த கார்யங்கள் ருசித்து
ஜன
சரணாகதனை பரித்யஜித்தவன் என்ன பிறப்பு பிறந்தானாகக் கடவன் -நம் போலிகளுக்கு ஜென்ம பிரயோஜனம்
சரணாகத ரக்ஷணம் அன்றோ
சிஷ்ட அனுஷ்டானம் ப்ரமாணமே யாகிலும் ஒரு கபோதம் அனுஷ்டித்தது என்று ஒரு பிரமாணம் உண்டோ –
இதற்க்கு விதாயகமாய் இருபத்தொரு வாக்யம் வேண்டாவோ என்கிற சங்கையிலே
கண்டு என்பான் ஒரு மகரிஷி கண்டதொரு காதையைக் கேளீர் -என்கிறார்

—————

கண்டு காதா விவரணம்
ரிஷே கண் வஸ்ய புத்ரேண கண்டுநா பரமர்ஷிணா
ச்ருணு காதாம் புரா கீதாம் தர்மிஷ்ட்டாம் சத்யவாதி நா -18-26-கண்டு என்கிற மஹர்ஷியினுடைய
ஜென்ம பிரகார்ஷத்தை முற்படக் கேளீர்
ரிஷே கண் வஸ்ய புத்ரேண
தான் தோன்றி அன்றிக்கே -யஸ்ய ஸ்யாத் ஸ்ரோத்ரிய பிதா -என்கிறபடியே அவனுடைய பிதாவும் சதுர்வேத அத்யாயியாய்
அதீந்த்ரிய த்ரஷ்டாவாய்க் காணும் இருப்பது -ஆனால் பறப்பதின் குட்டி தவழாது இறே
கண் வஸ்ய புத்ரேண
மஹா தபாவான கண்வ மகரிஷிக்கு சம்சார நிஸ்தாரகனாய்க் காணும் இருப்பது
கண் வஸ்ய புத்ரேண கண்டுநா
பிதாவின் பெயராலும் தன் பெயராலும் ப்ரசித்தனாய்க் காணும் இருப்பது –
கண்டுநா
அவன் பெருமையைப் பார்த்தால் -ச சாபி பகவான் கண்டு –ஸ்ரீ விஷ்ணு புராணம் -1-5–52-என்று
மஹரிஷிகள் கொண்டாடும்படியான பெயருடையான் ஒருவன் காணும்
ரிஷி புத்ரேண பரமர்ஷிணா
விளக்கில் கொளுத்தின பந்தம் என்னும் படி காணும் பிரகாச பஹுளனான பிதாவிலும் காட்டில்
இவனுடைய ஞான விகாசம் இருக்கும் படி –

ச்ருணு
இத்தனை நாளும் இக்காதை உம்முடைய செவியில் படாமையால் இறே நீர் இப்படிக் கலங்குகிறது -இத்தை அவஹிதராய்க் கேளீர்
காதாம்
இது பெரிய பொருள்களை எல்லாம் பொதிந்து கொண்டு எளிதாய்க் கேட்கலாம் படி சுருங்கின பாசுரமாய்க் காணும் இருப்பது
புரா கீதாம்
இன்று முதலாகக் கட்டினது ஓன்று அன்று காணும் இது -வேதம் போலே பழையதாய் இருப்பது ஓன்று
கீதாம்
கண்டுவான மகரிஷியும் இத்தை ஸ்ருஷ்ட்டித்தான் என்று இராதே கிடீர் -ரிக்கை சாமமாகப் பாடுமாப் போலே
பண்டே உள்ளது ஒன்றை அவன் பாடினான் அத்தனை
கீதாம்
அவன் செய்தானே யாகிலும் அந்த சாம த்வனி போலே ஸமஸ்த பாபங்களையும் போக்க வற்றாய்க் காணும் இருப்பது
தர்மிஷ்ட்டாம்
போலியான தர்மங்களை போல் அன்றிக்கே ப்ரத்யக்ஷ ஸ்ருதி ஸித்தமான பரம தர்மத்தை
விஷயமாக உடைத்தாய்க் காணும் இக்காதை இருப்பது
சத்யவாதி நா
சத்யவாத சீலனான கண்டு என்கிற மகா ரிஷி வாய் வெருவிச் சொன்னாலும் பழுதாய் இருபத்தொரு
சவ்வும் துவ்வும் கூட்டுகையும் இன்றிக்கே காணும் இருப்பது

இதில் -பரமர்ஷிணா -என்று யதார்த்த தர்சித்தவம் சொல்லிற்று
சத்யவாதி நா-என்று யதா த்ருஷ்டார்த்த வாதித்தவம் சொல்லிற்று
தர்மிஷ்ட்டாம் -என்று உபதேசத்தினுடைய பரம ப்ரயோஜனத்வம் சொல்லிற்று
இத்தால் பரம விப்ரங்கள் அற்று சர்வ லோக ஹிதம் சொல்லுவான் ஒருவன் என்று ஆப்தி அதிசயம் சொல்லிற்று ஆய்த்து

மேல் கண்டு காதை என்று எடுக்கிற நாலரை ஸ்லோகத்தில் பிரதம ஸ்லோகத்தால் பூர்ண சரணாகதி இல்லையே யாகிலும்
போக்கற்ற தசையில் ஆத்ம நிக்ஷேப அபிப்ராய வ்யஞ்ஜகங்களாய்க் கொண்டு
சரணாகதியினுடைய சகல துல்யங்களான அஞ்சலி பந்தாதி மாத்ரங்களை நேர்ந்தவனையும் அழியக் கொடுக்கலாகாது என்கிறார்

பத்தாஞ்சலி புடம் தீநம் யாசந்தம் சரணாகதம்
ந ஹன்யாத் ஆந்ரு ஸம்ஸ்யார்த்தம் அபி ஸத்ரும் பரந்தப —யுத்த -18-27-
பத்தாஞ்சலி புடம்
அஞ்சலி பரமா முத்ரா க்ஷிப்ரம் தேவ ப்ரஸாதி நீ -என்கிறபடியே அத்யந்த ஸ்வ தந்த்ரனையும்
கடுக இரங்கப் பண்ணும் முத்திரை அன்றோ இது
தீநம்
அஞ்சலியும் வாங் பாத மாத்ரமும் நேராதே கார்ப்பண்யம் தோற்ற நிற்கும் நிலையே அமையும் –
யாசந்தம்
கை கூப்பிற்றிலனே யாகிலும் கார்ப்பண்யம் தோற்றில்லையே அஹ்ருதயமாக இரக்கவும் அமையும் யாகிலும்
சரணாகதம்
அஞ்சலி பந்தாதிகள் மூன்றும் இல்லையே யாகிலும் ரக்ஷகன் கிடைக்குமோ என்று இருந்த இடத்தில் வந்து புகுர அமையும்
முதல் ஸ்வ ரஷா பர நிக்ஷேப ரூபையான சரணாகதியின் சகல ஸ்த்தா நீயங்களைச் சொல்லிற்றாய்
இங்கு சரணாகதம் என்று பூர்ண சரணாகதியைச் சொல்லுகிறது ஆகவுமாம்
ந ஹன்யாத்
தான் அழியச் செய்தல் -ரக்ஷிக்க சக்தனான தன் உபேஷாதிகளால் அழியக் கொடுப்புதல் செய்யப் பெறான்

இந்த சாஸ்திரம் ஐஹிகாப் யுதயார்த்தமோ- பர லோகார்த்தமோ -ப்ரத்யவாய பரிஹாரார்த்தமோ -என்ன
அவை நிற்க முற்பட ப்ரயோஜனாந்தரம் சொல்லுகிறது
ஆந்ரு ஸம்ஸ்யார்த்தம்
ஆந்ரு ஸம்ஸ்யம் ஆகிற மஹா குணத்தை ரஷிக்கைக்கு ஆகவுமாம் –
ந்ருஸம்ஸன் -என்று நாட்டார் சீ சீ என்னாமைக்காக வுமாம்
அபி ஸத்ரும்
நேரே சத்ரு தான் வந்து சரணாகதன் ஆனாலும் அழிய விட ஒண்ணாத படியானால் இதற்கு முன்பு ஒரு குற்றம் காணாது இருக்க
சத்ரு இருந்த ஊரில் நின்றும் வந்தான் என்கிற இவ்வளவைக் கொண்டு சரணாகதனை அழியக் கொடுக்கலாமோ என்று தாத்பர்யம்
பரந்தப —
சரணாகதனோடேயோ நாம் சேவகம் காட்டுவது -நேரே பொருமவனோடே அன்றோ
ந ஹந்யாந் -என்று தான் கொல்லாது ஒழியும் அளவன்றோ என்ன -அங்கன் அன்று –
சரணாகதனை வேறு ஒருவர் நலியும் போது ஆர்த்தான் திருப்தன் என்கிற சரணாகத அவஸ்தா பேதங்களைப் பாராதே
தன் ப்ராணன்களை அழிய மாறியும் அவனை ரக்ஷிக்க வேண்டும் என்கிறார் –

ஆர்த்தோவா யதி வா திருப்த பரேஷாம் சரணாகத
அரி பிராணன் பரித்யஜ்ய ரஷிதவ்ய-18-28-
ஆர்த்தோவா யதி வா திருப்த
இப்போதே அபிமத சித்தி உண்டாக வேணும் என்று விளம்ப ஷமன் இன்றிக்கே இருக்கவுமாம் –
விளம்பித்துப் பெறலாவதொரு பலத்தைக் கோலி- கோரி -என்றேனுமாக அபிமதம் சித்தம் அன்றோ
என்று தேறி இருக்கவுமாம்
இவனுக்கு அபிமதத்தைப் பற்ற அகிஞ்சனதையாலே ஆர்த்தி உண்டு –
அங்கன் அன்றிக்கே ப்ரச்ரய பயாதி யுக்தனாய் இருக்கவுமாம் -இவை இன்றிக்கே இருக்கவுமாம் -என்று
ஆர்த்த திருப்த விபாகம் சொல்லுவார்கள்
பரேஷாம் சரணாகத
இதற்கு முன் முகம் அறியாதார் இருந்த இடத்தே வர அமையும்
அரி
அவன் சத்ருத்வம் அடியறாதே உள்ளே கிடக்கச் செய்தே மித்ர பாவனையைப் பண்ணி வந்தாலுமாம்
பிராணன் பரித்யஜ்ய ரஷிதவ்ய
அஸ்த்ரங்களான ப்ராணன்களை விட்டு ஸ்திரமான சரணாகதி ரக்ஷண தர்மத்தைப் பற்ற வன்றோ பிராப்தம்

இவ்வர்த்தத்தை -ஆத்ம பிராணை பர ப்ராணான் யோ நர பரி ரஷதி
ச யாதி பரமம் ஸ்த்தானம் யஸ்மான் நா வர்த்ததே புந –இதிஹாச சமுச்சயம் -4-74-/75- என்றும்
பிராணைர் அபி த்வயா ராஜன் ரஷித க்ருபணே ஜன -என்றும்
ஸ்யேந கபோத உபாக்யானத்தில் சிபியைக் குறித்து இந்திரன் சொன்னான்

க்ருதாத்மநா
இப்படிச் செய்யாத போது இவன் கற்ற கல்வி எல்லாம் என் செய்வதாகக் கடவன்
விதுஷோ அதிக்ரமே தாண்ட பூயஸ்த்வம் –ஸ்ரீ கௌதம தர்ம ஸூத்த்ரம் -2-12-6-என்னும்படியாம் அத்தனை இறே
தன்னை ரஷித்த வானரத்தைத் தள்ளின வேடனைப் போலே ரஷிதனான சரணாகதன் பின்பு க்ருதக்நனாய்
பிரதிகூலனான போது தான் அவனுடைய சிஷாதிகளில் அதிக்ருதனாகில் அம்முகத்தாலே ரஷிக்கவும் –
அவற்றில் அதிக்ருதன் அல்லாத போது பின்பு அவன் அநு தப்தனாய் சரணாகதன் ஆனானாகில் க்ஷமிக்கவும் –
அங்கன் அல்லாத போது உபேக்ஷிக்கலான ப்ராதிகூல்யத்தை உபேக்ஷிக்கவும் –
தன்னுடைய வதாதி பர்யந்தமாக ப்ரவர்த்திக்குமாகில் சாஸ்த்ரா விரோதம் இல்லாத மர்யாதையாலே
யதா சக்தி விலக்கிக் கொள்ளவும் பிராப்தம்

மேல் இரண்டு ஸ்லோகத்தால் சரணாகத பரித்யாகத்தில் வரும் த்ருஷ்ட அதிருஷ்ட
ப்ரத்யவாயங்களை அருளிச் செய்கிறார்
ச சேத் பயாத் வா மோஹாத் வா காமாத்வாபி ந ரக்ஷித
ஸ்வயா சக்த்யா யதா சத்யம் தத் பாபம் லோக கர்ஹிதம் -18-30–
பயாத் வா
சரணாகதனைக் கைக்கொண்டால் பிரபலமான விரோதிகள் நம்மை நலியில் செய்வது என்
என்னும் அச்சத்தால் யாதல் என்றபடி
சேந்த்ர தக்ஷக நியாயம் இங்கே கண்டு கொள்வது
மோஹாத் வா
ஈத்ருசம் வ்யஸனம் பிராப்தம் பிராதரம் ய பரித்யஜேத் -18-5-என்றால் போலே சில யுக்த ஆபாசங்களால்
வந்த கலக்கத்தாலே யாதல் என்றபடி
காமாத் வா
சாஸ்த்ர அதி லங்கந ஹேதுவான ஸ்வச் சந்த ஸ்வ பாவத்தில் யாதல் என்றபடி –
அங்கன் இன்றிக்கே ஹிம்ஸா ருசிகளான ராக்ஷஸரைத் போலே இவன் படுவது கண்டால் ஆகாதோ
என்கிற விபரீத ருசி யாலே யாதல் -எனினுமாம் –
அப்படியே சரணாகதனுடைய சத்ருவின் பக்கலிலே கைக்கூலியை ஆசைப்பட்டு என்னவுமாம்
அபி
பூர்வ அபகாரங்களை நினைத்து வரும் ஓவ்தா சீன்யம் முதலான வேறு ஏதேனும் ஒரு ஹேதுவாலே யாகவுமாம்
ந ரஷித
கிணற்றின் கரையில் பிள்ளையை வங்காதாப் போலே ரஷியாத மட்டும் கிடீர் நாம் சொல்லப் புகுகிற பாபம் –
இப்படியானால் தானே நலியும் அளவிலே என்ன விளையக் கடவது
ஸ்வயா சக்த்யா
தன் சக்தி வஞ்சநம் பண்ணாதே ரக்ஷிக்க வேண்டும் -அங்கன் அன்றிக்கே கைக்கொள்ளவுமாம் -கை விடவுமாம் –
தனக்கு வல்லதொரு விரகால் என்று தாத்பர்யம் –
ரகு பிரப்ருதிகள் ப்ராஹ்மணாதிகளைத் தாங்கள் கைக் கொண்டு ரஷித்தார்கள்-
தேவர்களும் ரிஷிகளும் காகத்தைப் போக்கற்றது என்று ஸ்ரீ பெருமாள் கைக் கொள்ளுக்கைக்காகத்
தாங்கள் கை விட்டு ரஷித்தார்கள்
யதா சத்யம் –
லோகத்திற்குக் கண் காணிகளாகப் படைத்த ஆதித்யாதி பதினாலு சாஷிகளும் இவர்களுக்கு மேல்
கண் காணியாய் சர்வ சாஷியான சர்வேஸ்வரனும் கண்டு கொண்டு இருக்கத் தான் சக்தனாய் இருக்கச் செய்தே
சில சலங்களாலே தனக்கு சக்தி இல்லாமையைக் காட்டி –
ஸோசந்நிவ ருதந்நிவ -என்கிற கணக்கிலே கண் அழிக்கப் பெறான் –
தத் பாபம்
அந்த பாவத்தின் கொடுமையைக் கேளீர் -இது நஹுஷ ப்ருஹஸ்பதி சம்வாதிகளிலே
அதி பிரசித்தமாய்க் காணும் இருப்பது -இதன் கொடுமையை

சரணாகதாம் ந த்யஜேயம் இந்த்ராணீம் ச யசஸ்வினீம்
தர்மஞ்ஞாம் தர்ம சீலாம் ச ந த்யஜேயம் அநிந்திதாம்
நா கார்யம் கர்த்தும் இச்சாமி ப்ராஹ்மணஸ் சந் விசேஷத
ஸ்ருத தர்ம சத்ய சீலோ ஜாநந் தர்ம அநு சாசனம்
நாஹ மேதத் கரிஷ்யாமி கச்சத்வம் வை ஸூ ரோத்தம
அஸ்மிம்ஸ் சார்த்தே புரா கீதம் ப்ரஹ்மணா ஸ்ரூயதாமிதம்
ந சாஸ்ய பீஜம் ரோஹதி ரோஹ காலே
ந சாஸ்ய வர்ஷம் வர்ஷதி வர்ஷ காலே
பீதம் ப்ரபன்னம் பிரததாதி சத்ரவே
ந சோந்தரம் லபதே த்ராண மிச்சந்–உத்யோக பர்வம்
மோக மந்நம் விந்ததி சாப்ரசேதா ஸ்வர்க்க லோகாத்
பிரஸ்யதி பிரஷ்ட சேதா பீதம் ப்ரபன்னம் பிரததாதி சத்ரவே
சேந்த்ரா தேவா ப்ரஹரந்தஸ்ய வஜ்ரம் -12-/16-/20–என்று இந்திர பதம் பெற்ற மதி கெட்ட
நஹுஷனாலே பிரேரிதரான தேவர்களைக் குறித்துத் தேவ ப்ரோஹிதன் சொன்னான்

அப்படியே -ப்ராயச்சித்தேந ஸூத்த்யந்தி மஹா பாதகிநோபி யே
சரணாகத ஹந்த்ரூணாம் ஸூத்தி கவாபி ந சித்த்யதி
பூயதே ஹய மேதேந மஹா பாதகி நோபி ஹி
சரணாகத ஹந்தாரோ ந த்வேவ ரஜநீசரே –என்று ரகு ராக்ஷஸ சம்வாதத்திலும் இவ்வர்த்தம் பிரசித்தம் -இத்தை

லோபாத் த்வேஷாத் பயாத் வாபி யஸ் த்யஜேத் சரணாகதம்
ப்ரஹ்ம ஹத்யா சமம் தஸ்ய பாபம் ஆஹுர் மநீஷிண
சாஸ்த்ரேஷு நிஷ் க்ருதி த்ருஷ்டா மஹா பாதகி நாமபி
சரணாகத ஹந்துஸ்து ந த்ருஷ்டா நிஷ் க்ருதி க்வசித்
பிராணிநம் வத்யமாநம் து யஸ் சக்த சமுபேஷதே
ச யாதி நரகம் கோரம் இதி ப்ராஹூர் மநீஷிண–என்று ஸ்யேந ரூபனான இந்த்ரனைக் குறித்து சிபி சக்ரவர்த்தி சொன்னான்

ப்ராணார்த்தி நமிமம் பீதம் த்விஜம் மாம் சரணாகதம்
த்யஜேயம் யதி கோ மத்த ஸ்யாந் நர பாப க்ருத் புவி
சக்தோபி ஹி ரக்ஷனே லோபாத் பயாத் வா சரணாகதம்
யஸ் த்யஜேத் புருஷோ லோகே ப்ரஹ்ம ஹத்யாம் ச விந்ததி -என்று இதிஹாச உத்தமத்திலும் சொல்லப்பட்டது
யோ ஹி கஸ்சித் த்விஜம் ஹன்யாத் காம் ச லோகஸ்ய மாதரம்
சரணாகதம் ச யோ ஹன்யான் துல்யமேஷாம் ச பாதகம் –என்று கபோதி தன்னைக் கட்டி இருக்கிற வேடனை
ரஷிக்கைக்காகத் தன் பர்த்தாவான கபோதத்தைக் குறித்துச் சொல்லிற்று
தத் பாபம்
சரணாகதம் பரித்யஜ்ய வேதம் விப்லாவ்யச த்விஜ
சம்வத்சரம் யவாஹார தத் பாபம் அவசேததி–என்று மன்வாதிகள் சொல்லுகிறபடியே பிராயச்சித்தம் பண்ண அரிதாய்க் காணும் இருப்பது –

லோக கர்ஹிதம்-ததேவம் ஆகதஸ்ய அஸ்ய கபோதஸ்ய அபயரர்த்திந
கதம் அஸ்மத் வித ச தியாகம் குர்யாத் சத் அபி விகர்ஹிதம் –என்று சிபி சொன்ன சிஷ்ட கர்ஹதை அளவே அன்று –
இது கேட்க்கிலும் பிராயச்சித்தம் பண்ண வேண்டுகையாலே நாட்டார் எல்லாரும் இவனை சீ சீ என்று
ஒரு காலும் கூட்டிக் கொள்ளார்கள்-ஆகையால் இறே

பால க்நாந் ச க்ருதக்நாந் ச விசுத்தாநாம் அபி தாமத
சரணாகத ஹந்த்ரூந்ச ஸ்த்ரீ ஹந்த்ரூந் ச ந சம வசேத் –என்றும்
சரணாகத பால ஸ்த்ரீ ஹிம்சகாந் சம்வஸேந் ந து
சீர்ண வ்ரதாநபி சத க்ருதக்ந சஹிதா நிமாந் –என்று சரணாகத காதகனையும் -பால காதகனையும் -ஸ்த்ரீயையும் கொன்றவனையும் –
க்ருதக்நனையும் -பிராயச்சித்தம் பண்ணித் தங்களுக்கு ஸூததனனாலும் ஒரு காலும் கூட்டிக் கொள்ளலாகாது என்று
மன்வாதி தர்ம சாஸ்திரங்களில் சொல்லுகிறது -ஆனபின்பு நாம் சரணாகதனைக் கை விட்டால்
நம்மை நாடும் விச்வாமித்ராதிகளான குருக்களும் ஒரு காலும் கூட்டிக் கொள்ளார்கள் காணும் –

இப்படி த்ருஷ்ட ப்ரத்யவாயம் சொல்லிற்று -அநந்தரம் அதிருஷ்ட ப்ரத்யவாயம் சொல்லுகிறது –
வி நஷ்ட பஸ்ய தஸ் தஸ்யா ரஷிணஸ் சரணாகதி
ஆதாய ஸூஹ்ருதம் தஸ்ய சர்வம் கச்சேத ரஷித–யுத்த-18-30–என்று
ரக்ஷிக்க வல்லனாய் இருக்க ரஷியாமையாலே அவன் காணச் செய்தே நஷ்டனான சரணாகதனுக்கு
வேறு ஒரு கிருஷி பண்ண வேண்டா –அவன் அநாதி காலம் பண்ணின ஸூஹ்ருத்ததை எல்லாம் ச வாசனமாக
வாங்கிக் கொண்டு -அவன் புகக் கடவ புண்ணிய லோகங்களை எல்லாம் தான் கைக்கொள்ளும் –
சரணாகத பரித்யாகி யானவன் பக்கல் பிராயச்சித்தம் பண்ணுகைக்கும் கைம்முதலான ஸூஹ்ருத லேசமும் இல்லாமையால்
பாப பிரதத்தாலே முழுக்க நரகங்களிலே விழும் அத்தனை –
ஏவம் தோஷா மஹா நத்ர ப்ரபந்நா நாம ரக்ஷனே
அஸ் வர்க்யம் சாய சஸ்யம் ச பல வீர்ய விநாசனம் –யுத்த -18-31–

உத்தர அர்த்தத்தாலே த்ருஷ்டா அதிருஷ்ட ப்ரத்யவாயங்களை சமுச்சயித்துச் சொல்கிறது
சரணாகதனுக்கு சரீரம் ஒன்றுமே அழியும் அளவு உள்ளது -அவனை அழியக் கொடுத்தவனுக்குப் பரலோகமும்
இங்குள்ள புகழும் பல வீர்யங்களும் மற்றும் சொல்லிச் சொல்லாத குண விபூதிகளும் எல்லாம் அழியும்படியாய் இருக்கும் –
சரணாகதனுக்கு ரக்ஷை பிறந்ததாகில் இங்கே நினைத்தது ஆம் -ரக்ஷை பிறந்தது இல்லையாகில் விட்டவனுடைய ஸூஹ்ருத்தை
எல்லாம் கைக்கொண்டு தன் நினைவு இன்றிக்கே வந்த பர லோக ஸூகம் பெறலாம் –
ஒருபடியாலும் சரணாகதனுக்குக் கார்யம் தப்புவது இல்லை –

இப்படி சரணாகதனை ரஷியாது போது வரும் த்ருஷ்டா அதிருஷ்ட தோஷம் சொல்லிற்று
மேல் ஸ்லோகத்தாலே சரணாகத ரக்ஷணத்தில் வரும் த்ருஷ்டா அதிருஷ்ட புருஷார்த்த சித்தியை அருளிச் செய்து கொண்டு
கண்டு மகரிஷி சொன்ன அர்த்தத்தில் தமக்கு அனுஷ்ட்டித்து அல்லது நிற்க ஒண்ணாத படி பிறந்த ருசியை அருளிச் செய்கிறார் –
கரிஷ்யாமி யதார்த்தம் து கண்டோர் வசன முத்தமம்
தர்மிஷ்டம் ச யஸஸ்யம் ச ஸ்வர்க்யம் ஸ்யாத் து பலோதயே –யுத்த -18-32–
கரிஷ்யாமி
நாம் சரணாகத ரக்ஷணம் பண்ணக் கடவோம் -தர்ம ஸ்ருதோ வா திருஷ்டோ வா –இத்யாதிகளை அறிந்து
தர்மிஷ்டரான நீங்கள் இதற்கு விலக்காமை என்றோரு பந்து க்ருத்யம் செய்து தர வேண்டும் –
கரிஷ்யாமி
அனுஷ்டிகைக்கா வன்றோ நாம் இந்தக் காதை கற்றது
ந காதா கதிநம் சாஸ்தி –என்கிறபடியே குலிங்க சகுனியைப் போலே வேறு ஒன்றைச் சொல்லி வேறு ஒன்றைச் செய்கைக்கு அன்றே
யதார்த்தம்
பாதகம் இல்லாமையாலும் ப்ரத்யக்ஷ ஸ்ருதி சம்வாதத்தாலும் பழுதற்ற பாசுரம்
த்ருஷ்டா அதிருஷ்ட விருத்தமான உங்கள் வார்த்தையில் காட்டில் அவன் வார்த்தைக்குள்ள விசேஷம் இருந்தபடி கண்டீரே
து கண்டோர் வசனம்
தர்மஸ்ய தத்துவம் நிஹிதம் குஹாயம் –என்னும்படி இருந்தால்
மஹா ஜநோ யேந கதஸ் ச பந்த்தா –என்கிறபடியே பெரியனான கண்டுவின் வழியைப் பின் செல்லுகை காணும் நமக்கு கார்யம்
உத்தமம்
உத்தம தர்ம விஷயம் -அங்கன் அன்றிக்கே இப்பாசுரத்துக்கு மேல் உம்மாலே யாதல் -முதலிகளாலே யாதல் -நம்மாலே யாதல் –
ஒரு கண் அழிவு சொல்ல ஒண்ணாத படி எல்லாவற்றுக்கும் மேலான பாசுரம் காணும் இது -இதற்கு
பீத அபய பிரதாநேந சர்வான் காமான் அவாப் நுயாத்
தீர்க்க மாயுஸ் ச லபதே ஸூகீ சைவ சதா பவேத் –என்றும் –
ஏகதஸ் க்ரதவஸ் சர்வே சமக்ர வர தக்ஷிணா
ஏகதோ பய பீதஸ்ய பிராணிந பிராண ரக்ஷணம் –என்று
சம்வர்த்தாதிகள் சொன்ன தாத் காலிக பலமும் -விபாக காலத்தில் வரும் பலமும் கேளீர்
தர்மிஷ்டம் ச யஸஸ்யம் ச -என்று
தத்காலத்திலே சித்தித்து நிற்கும் பலம்
ஸ்வர்க்யம் ஸ்யாத் து பலோதயே –என்று
பிரதி பந்தகம் கழிந்தால் விபாக காலத்தில் வரும் பலம்
நாதோ பூயஸ் ததோ தர்ம கஸ்சித் அந்யோஸ்தி கேஸர
பிராணி நாம் பய பீதா நாம் அபயம் யத் பிரதீயதே –என்றும்
மஹாந் தர்மோ அக்ஷய பல சரணாகத பாலநே
தர்ம நிஸ்சய தத்தவஞ்ஞா ஏவமாஹுர் மநீஷிண –என்று சிபி பிரப்ருதிகள் அறுதியிட்ட படியே சரணாகத ரக்ஷண தர்மமே
தர்மங்கள் எல்லாவற்றுக்கும் முடி சூடின தர்மம்
இது அறிந்து காருணிகருமாய் ரக்ஷண சமர்த்தருமாய் இருக்குமவர்கள் பக்கல் சரணாகதிக்குப் பல சித்தியில்
சம்சயம் இல்லை என்று திரு உள்ளம்

தீநோ த்ருப்யது வா அபராத்யது பரம் வ்யாவர்த்ததாம் வா தத
த்ராதவ்ய சரணாகதஸ் சகநத சத்பிஸ் ததா ஸ்தாப்யதே
விச்வாமித்ர கபோத வானர ரகு வ்யோமாத்வக ப்ரேயசீ
நாளீ ஜங்க ப்ருஹஸ்பதி பரப்ருதிபி நந் வேஷ கண்டா பத –இந்த ஸ்லோகம் சங்கல்ப ஸூர்யோதத்திலும் அனுசந்திக்கப் படுகிறது –

பரம தர்ம நிர்ணயம் என்னும் ஏழாம் அதிகாரம் முற்றிற்று –

——————————————-

கவி தார்க்கிக ஸிம்ஹாய கல்யாண குண சாலிநே
ஸ்ரீமதே வேங்கடேசாய வேதாந்த குரவே நம —

—————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ தேசிகர் அருளிச் செய்த – ஸ்ரீ அபய பிரதான சாரம் – -ஸ்ரீ பிரபந்த அவதாரம் -முதல் அதிகாரம்-/பரதத்வ நிர்ணயம் என்னும் இரண்டாம் அதிகாரம்/சரணாகதி தாத்பர்ய பஞ்சகம் என்னும் மூன்றாம் அதிகாரம்–

ஸ்ரீ திருமலை நம்பி தனியன் –
பிதா மஹஸ் யாபி பிதா மஹாய
ப்ராசேத–சாதேச பலப்ரதாய
ஸ்ரீ பாஷ்கர உத்தம தேசிகாய
ஸ்ரீ சைல பூர்ணாய நமோ நமஸ்து —

ஸ்ரீ வைதேஹீ ஸஹிதம் ஸூரத்ரும -தலே ஹைமே மஹா மாண்டபே
மத்யே புஷ்ப்பக மாசநே மணி மயே வீராசநே ஸம்ஸ்திதம்
அக்ரே வாசயதி பிரபஞ்சன ஸூதே தத்வம் முனிப்ய பரம்
வ்யாக்யாந்தம் பராதிபி பரிவ்ருதம் ராமம் பஜே ஸ்யாமளம்

ஸ்ரீ மான் வேங்கட நாதார்ய கவிதார்க்கிக கேஸரீ
வேதாந்தா சார்ய வர்யோ மே சந்நிதத்தாம் சதா ஹ்ருதி —

———————————–

ஸ்ரீ அபய பிரதான சாரம் —
ஸ்ரீ வால்மீகி பகவானால் திருஷ்டமாய் -இருப்பதாய் —
தாத்பர்ய லிங்கங்களை எல்லாம் பரிபூர்ணமாக உடையதாய் -இருபத்தொரு சரணாகதி வேதம்
இதில் ஸ்ரீ அபய பிரதான பிரகரணம் சர்வ ரஹஸ்ய சாரங்களையும் திரள வெளியிட்ட உபநிஷத் பாகம்
ஆறு காண்டத்திலும் சரணாகதி தர்மமே அஞ்சுறு ஆணியாகக் கோக்கப்பட்டுள்ளது
சரணாகதி ரக்ஷண தர்மமே ஸ்ரீ பெருமாளுக்கு அநுபால நீயம்

இது பத்து அதிகாரங்களை உடையது –
வேத உப ப்ரும்ஹண சா பேஷரான அல்ப ஸ்ருதர் பக்கல் இரக்கத்தாலும்-
அவர்களை பற்ற வேதங்களுக்கு உண்டான பிரதாரண பயத்தை சமிப்பிக்கைக்காகவும் —
உப ப்ரும்ஹண ரூபமான இப்பிரபந்தத்தை பிரவர்த்திப்பித்தான்
இது சர்வ சரண்ய பர தத்வ விஷயமாகவும் –
ஸர்வாதிகாரமான சரணாகதி ரூப பரம ஹித விஷயமாயும் இரண்டு வகையாய் இருக்கும் –
பரம காரணமான பர தத்துவத்தை பிரதிபாதிக்கிற வேதங்களுக்கு உப ப்ரும் ஹணம் அன்றோ இது

சக்ருதேவ ப்ரபந்நாயா -ஒருக்காலே சரணாக அடைகின்றார்க்கும்
தவாஸ்மீதி ச யாசதே –உனக்கு அடிமை ஆகின்றேன் என்றற்கு
சர்வ பூதேப்ய –அருக்காதே அனைவருக்கும் அனைவராலும்
அபயம் -அஞ்சேல்
ததாமி -என்று அருள் கொடுப்பவன்
ஏதத் -இது தான்
விரதம் -ஓதும் இருக்காலும் எழில் முனிவர் நினைவினாலும் இவை அறிவார் செயலுடன்
என் இசைவினாலும் நெருக்காத நீள் விரதம்
மம -எனக்கு ஓன்று என்று
நெறி யுரைத்தார் நிலை உணர்ந்து நிலை பெற்றோமே –

வேதத் திரளில் விதி யுணர்ந்தோர்கள் விரித்து உரைத்த
காதல் கதியையும் ஞானத்தையும் கருமங்களையும்
சாதிக்க வல்ல சரணாகதி தனி நின்ற நிலை
ஒதத் தொடங்கும் எழுத்தின் திறத்தில் உணர்மின்களே

இத்தால் கடைத்தலை இருந்து வாழும் சோம்பரை அகத்தி என்னும் அர்த்தத்தை வெளியிட்டு அருளுகிறார் இவற்றால்

—–

முதல் அவதாரம் -பிரபந்தாவதாரம்

மங்களா சரணம் -ஸ்ரீ ராம சரம ஸ்லோக அர்த்த ஸங்க்ரஹம் –
ஸ்ரீ இராமாயண ப்ரவர்த்தந பிரகாரம் -ஸ்ரீ இராமாயண ப்ரவர்த்தந நோக்கம்

மங்களா சரணம்
ஜெயதி ஆஸ்ரித சந்த்ராச த்வாந்த வித்வம்சந உதய
பிரபாவாந் சீதயா தேவ்யா ம்பரமா வ்யோம பாஸ்கர

பிராய ப்ரபதநே பும்ஸாம் பவ்ந புந்யம் நிவாரயந்
ஹஸ்த ஸ்ரீ ரெங்க பர்த்து மாம் அவ்யத் அபயமுத்ரித

நமஸ் தஸ்மை கஸ்மை சந பவது நிஷ் கிஞ்சன ஜந
ஸ்வயம் ரஷா தீஷா சமதிக சமிந்தான யஸசே
ஸூரா தீச ஸ்வை ரக்ஷண குபித சாபாயுதா வதூ
த்ருஷத்தா துர் ஜாத ப்ரசமந பதாம் போஜ ரஜஸே

வதூ த்ருஷத்தா-கௌதம மகரிஷி பார்யை -அகல்யை -கல்லாய் இருக்க
துர் ஜாத-கெட்ட ஜென்மத்தை
நமஸ் தஸ்மை கஸ்மை சந பவது- அந்த ஸ்ரீ ராமன் பொருட்டு நமஸ்காரம் இருக்கட்டும்

சோகம் தவிர்க்கும் ஸ்ருதிப் பொருள் ஓன்று சொல்லு கின்றேன்
நாகம் தனக்கும் இராக்கத்திற்கும் நமக்கும் சரணாம்
ஆ கண்டலன் மகனாகிய ஆவலிப்பு ஏறியதோர்
காகம் பிழைத்திடக் கண் அழிவே செய்த காகுத்தனே

ஒருக்காலே சரணாக அடைகின்றார்க்கும் உனக்கு அடிமை ஆகின்றேன் என்றற்கும்
அருக்காதே அனைவருக்கும் அனைவராலும் அஞ்சேல் என்று அருள் கொடுப்பவன் இது தான் ஓதும்
இருக்காலும் எழில் முனிவர் நினைவினாலும் இவை அறிவார் செயலுடன் என் இசைவினாலும்
நெருக்காத நீள் விரதம் எனக்கு ஓன்று என்று நெறி யுரைத்தார் நிலை உணர்ந்து நிலை பெற்றோமே –

———

ஸ்ரீ இராமாயண ப்ரவர்த்தந பிரகாரம்

பரித்ராணாய ஸாதூ நாம் விநாசாய ச துஷ்க்ருதாம்
தர்ம சமஸ்தாபநார்த்தாய சம்பவாமி யுகே யுகே –என்கிறபடியே
ஸ்ரீ சர்வேஸ்வரன் ஒரு த்ரேதா யுகத்தில் ஸ்ரீ சக்ரவர்த்தி திருமகனாய் திரு அவதரித்த காலத்தில்
ஸ்ரீ வால்மீகி பகவான் ப்ரஹ்ம புத்திரனான ஸ்ரீ நாரத பகவான் பக்கலிலே இவ்வவதார வ்ருத்தாந்தத்தை
சங்க்ஷேபேண ஸ்ரவணம் பண்ணி
மச்சந்தா தேவ தே ப்ரஹ்மன் ப்ரவ்ருத்தேயம் ஸரஸ்வதீ—பால-2-32–என்கிறபடியே
ஸ்ரீ ஸரஸ்வதீ வல்லபனான ப்ரஹ்மாவினுடைய ப்ரஸாதத்தாலே ப்ரவ்ருத்தமான திவ்ய ஸாரஸ்வதத்தை யுடையனுமாய்

ரஹஸ்யம் ச பிரகாசம் ச யத்வ்ருத்தம் தஸ்ய தீமத
ராமஸ்ய ஸஹ ஸுவ்மித்ரே ராக்ஷஸா நாம் ச ஸர்வஸ
வைதேஹ்யாஸ் சாபி யத் வ்ருத்தம் பிரகாசம் யதி வா ரஹ
தச்சாப்ய விதிதம் சர்வம் விதிதம் தே பவிஷ்யதி
ந தே வாகந்ருதா காவ்யே காசி தத்ர பவிஷ்யதி –என்று ப்ரஹ்மாவால் தத்த வரனுமாய்

ஹசிதம் பாஷிதம் சைவ கதிர் யா யச்ச சேஷ்டிதம்
தத் சர்வம் தர்ம வீர்யேண யதாவத் சம் ப்ரபஸ்யதி–பால-3-4-என்கிறபடியே
தர்ம வீர்ய பிரஸூ தமான திவ்ய சஷுஸ் சாலே -இவ்வவதார வ்ருத்தாந்தத்தை
பாணவ் ஆம லகம் யதா -பால-3-6-என்னும்படி நிரவசேஷமாக சாஷாத் கரித்து

தச இந்த்ரியா நநம் கோரம் யோ மநோ ரஜநீசரம்
விவேக சர ஜாலேந சமம் நயதி யோகிநாம் –என்கிறபடியே முமுஷுவுக்குப் பரம உபகாரகமான
இவ்வவதார ரஹஸ்யத்தை வெளியிட்டு லோகத்தை உஜ்ஜீவிப்பைக்காகத் தன் கருணையால் ப்ரவ்ருத்தனாய்

————-

ஸ்ரீ இராமாயண ப்ரவர்த்தந நோக்கம்

இதிஹாச புராணாப்யாம் வேதம் சமுபப்ரும்ஹயேத்
பிபேத் யல்பஸ்ருதாத் வேதோ மா மயம் பிரதர்ஷயிதி –என்கிற சாஸ்திரத்தை அநு சந்தித்துக் கொண்டு
வேத உப ப்ரும்ஹண சா பேஷரான அல்ப ஸ்ருதர் பக்கல் இரக்கத்தாலும் அவர்களைப் பற்ற
வேதங்களுக்கு உண்டான பிரதாரண பயத்தை சமிப்பிக்கைக்காவும்
புண்யம் வேதைஸ் ச சம்மிதம் –பால-1-97-என்கிறபடியே நாலு வேதங்களும் ஒரு தட்டிலும் தான் ஒரு தட்டிலுமாக நிற்கிற
ஸ்ரீ ராமாயணம் ஆகிற பிரபந்தத்தை அருளிச் செய்து
சிந்த யாமாச கோந் வேதத் ப்ரயுஞ்ஜீயாத் இதி பிரபு -பால-4-3-என்கிறபடியே யாரைக் கொண்டு
இந்த பிரபந்தத்தை ப்ரவர்த்திக்கக் கடவோம்-என்று சிந்தித்த சமயத்தில் குச லவர் வந்து பாதோப ஸங்க்ரஹணம் பண்ண
தவ் து மேதாவிநவ் த்ருஷ்ட்வா வேதேஷு பரி நிஷ்டிதவ் வேத உப ப்ரும்ஹணார்த்தாய தவ் அக்ராஹயத பிரபு -என்கிறபடியே
உசித அதிகாரி முகத்தால் உப ப்ரும்ஹண ரூபமான இப்பிரபந்தத்தை ப்ரவர்த்திப்பித்தான் –

ஸ்ரீ பிரபந்த அவதாரம் -முதல் அதிகாரம் முற்றுற்று –

————–

இரண்டாம் அதிகாரம் -பர தத்வ நிர்ணயம் –

பர தத்வ நிர்த்தாரணம்
இப்படி இப்பிரபந்தத்தில் பண்ணுகிற பஹு விதங்களான வேத உப ப்ரும்ஹணங்களிலே பிரதானமான
உப ப்ரும்ஹணம் ஸ்வேதாஸ் வராதிகளில் சொல்லுகிற சர்வ சரண்ய பர தத்வ விஷயமாயும் –
ஸர்வாதிகாரமான சரணாகதி ரூப பரம ஹித விஷயமாயும் இரண்டு வகையாய் இருக்கும்

அதில் சர்வ சரண்யமான பரதத்வத்தை நிஷ் கர்ஷிக்கும் இடத்தில் –
சர்வேஸ்வரனைப் பற்ற -சமர் -என்றும் ஏகர் -என்றும் -அதிகர் -என்றும் சங்கித்தராய் இருப்பர் இருவர் உண்டு –
அவர்கள் யார் என்னில் சர்வேஸ்வரனுடைய மகனும் பேரனும் –
அவர்களில் பேரனான ருத்ரனின் காட்டில் சர்வேஸ்வரன் அதிகன் என்னும் இடத்தை
ஸ்ரீ பராசுரம வாக்யத்தால் வெளியிட்டான் –

ராவண வத அனந்தரம் தேவர்கள் பெருமாளை ஸ்தோத்ரம் பண்ணுகிற போது ப்ரஹ்மாதி சர்வ தேவர்களுடைய
கர்த்தா ஸர்வஸ்ய லோகஸ்ய ஸ்ரேஷ்ட்டோ ஞான வதாம் விபு
உபேஷஸே கதம் ஸீதாம் பதந்தீம் ஹவ்ய வாஹநே
கதம் தேவ கண ஸ்ரேஷ்ட்ட நாத்மாநம் அவ புத்த்யஸே
உபேஷஸே வா வைதேஹீம் மானுஷ பிராக்ருதோ யதா –யுத்த -120-6-/7- என்கிற வாக்யத்தாலே
பெருமாளுடைய சர்வ ஸ்மாத் பரத்வத்தை ஸ்தாபித்தான்

அநந்தரம் -தேவர்கள் தவிர -ப்ரஹ்மா தனித்து ஸ்தோத்ரம் பண்ணுகிற இடத்திலும்
எதிரி கையாலே விடுதீட்டான கணக்கிலே
அக்ஷரம் ப்ரஹ்ம சத்யம் த்வம் –யுத்த -120-14-என்று
சர்வ விலக்ஷணமான பர ப்ரஹ்மம் பெருமாள் என்னும் இடமும்
த்வம் த்ரயாணம் ஹி லோகா நாம் ஆதி கர்த்தா ஸ்வயம் பிரபு -120-19–என்று
ப்ரஹ்ம லக்ஷணமான ஜகத் காரணத்வத்தையும்
ஜகத் சரீரம் சர்வம் தே -120-25–என்று சர்வ சரீரத்வத்தையும்
அஹம் தே ஹ்ருதயம் ராம ஜிஹ்வா தேவீ ஸரஸ்வதீ-இத்யாதிகளாலே ஸ்ரவ்த பிரயோகத்தில் புத்ர பரமான
ஹ்ருதய சபதத்தாலே ப்ரஹ்மாவினுடைய கார்யத்வத்தையும்
மற்றும் உள்ள தேவதைகள் எல்லாம் விபூதி ஏக தேசமான படியையும்
சரண்யம் சரணம் ச த்வா மாஹு திவ்ய மஹர்ஷயா-120-18-என்று சர்வ சரண்யத்வத்தையும் பேசினான் –

யாவன் ஒருவன் ப்ரஹ்மாவை முற்பட ஸ்ருஷ்டிக்கிறான்-என்று ஸ்வேதாஸ்வர உபநிஷத்தில் அதீதமான அர்த்தத்தை
உத்தர ஸ்ரீ ராமாயணத்தில் ப்ரஹ்மா தன்னுடைய வாக்காலே பேசினான் -எங்கனே என்னில்
சமயஸ்தே மஹா பாஹோ ஸ்வான் லோகான் பரி ரஷிதும்
சம் ஷிப்ய ச புரான் லோகான் மாயயா ஸ்வயமேவ ஹி
மஹார்ணவே சயாநோ அப்ஸூமாம் த்வம் பூர்வம் அஜீஜன –உத்தர -104-3 /-4 –என்று தொடங்கி
பத்மே திவ்யே அர்க்க சங்காஸே நாப்யாம் உத்பாத்ய மாம் அபி
பிரஜா பத்யம் த்வயா கர்ம சர்வம் மயி நிவேசிதம்
ஸோஹம் சந்யஸ்தபாரோ ஹி த்வாம் உபாஸே ஜகத் பதிம்
ரஷாம் விதத்ஸ்வ பூதேஷு மம தேஜஸ் கரோ பவாந்
ததஸ் த்வம் அபி துர்த் தர்ஷஸ் தஸ்மாத் பாவாத் சனாத நாத்
ரஷார்த்தம் சர்வ பூதா நாம் விஷ்ணுத்வம் உப ஜக்மிவாந்
அதித்யாம் வீர்யவாந் புத்ரோ ப்ராத்ரூணாம் ஹர்ஷ வர்த்தந
சமுத் பன்னேஷு க்ருத்யேஷு லோகஸ் யார்த்தாய கல்பஸே
சத்வம் வித்ராஸ்ய மாநாஸூ பிரஜாஸூ ஜகதோதுநா
ராவணஸ்ய சதா காங்ஷீ மானுஷேஷு மநோ அதாதா –உத்தர -104-7 /-11- என்று
சர்வேஸ்வரன் பரம காரணமான படியையும் -தான் அவனுக்குகே காரண பூதனுமாய்ப் பரதந்த்ரனுமாய்த்
தத்அதீன பல லாபனுமாய் இருந்த படியையும்
தங்கள் நடுவும் -ராஜ வம்சத்தில் நடுவும் -சர்வேஸ்வரன் மத்ஸ்யாதிகளுடைய மதியத்தில் போலே
ஸ்வ இச்சையால் அவதரிக்கிறார் என்னும் இடத்தையும் ப்ரஹ்மா விண்ணப்பம் செய்தான் –

தன்னுடைச் சோதிக்கு எழுந்து அருளுகிற போதும்
ஆ கச்ச விஷ்ணோ பத்ரம் தே திஷ்ட்யா ப்ராப்தோஸி மாநத
ப்ராத்ருபி ஸஹ தேவாபை ப்ரவிசஸ்ய ஸ்வ காம் தனும்
வைஷ்ணவீம் தாம் மஹா தேஜ தச்சாகாசம் ஸநாதனம்
த்வம் ஹி லோகபதிர் தேவ ந த்வாம் கேசந ஜாநதே
ருதே மாயாம் விசாலாஷீம் தவ பூர்வ பரிக்ரஹாம்
யாமிச்சசி மஹா தேஜஸ் தாம் தநும் ப்ரவிஸஸ் வயம் –உத்தர -110 –7-/10-என்று விண்ணப்பம் செய்தான் –

இப்படிகளால் ப்ரஹ்மாதிகளுக்கும் கூட சரண்யமாய் பரம காரணமான பர தத்வத்தை ப்ரதிபாதிக்கிற
வேத பாகங்களுக்கு உப ப்ரும்ஹணம் பண்ணினான் –

பரதத்வ நிர்ணயம் என்னும் இரண்டாம் அதிகாரம் முற்றிற்று –

—————–

சரணாகதி தாத்பர்ய ப்ரபஞ்சம்–என்னும் மூன்றாம் அதிகாரம்

தேவதைகள் சரணாகதி –ஸ்ரீ இளைய பெருமாள் சரணாகதி –ஸ்ரீ பரதாழ்வான் சரணாகதி –
மகரிஷிகள் சரணாகதி -காகாஸூரன் சரணாகதி –
காகாஸூராதி ரக்ஷணத்தில் தண்டமும் ஆஸ்ரித ஹிதார்த்தமும் -ஸ்ரீ ஸூக்ரீவ ஸ்ரீ லஷ்மண சம்வாத தாத்பர்யம் –
ஸ்ரீ பெருமாள் சரணாகதியின் நிஷ் பலத்வ காரணம் -சாஷாத் சத்ருவையும் காக்கும் சர்வ சக்தித்வாதிகள் –
லோக ஹிதத்தில் திவ்ய தம்பதிகளின் சாமான அபிப்ராயத்வம் –
பிராட்டியின் ராவண அநு சாசனத்தின் ச பலத்வம் -த்ரிஜடா சரணாகதி -நாராயண தர்மம் –
வாலி வத சமர்த்தனம் -விஷய வாசமும் ரக்ஷண காரணமாகும் படி –
ஸ்ரீ ராமாயணத்தின் சரணாகதி வேதத்வ பிரகாரம் –

இப்படி சர்வ சரண்யமான பரதத்துவத்தினுடைய வசீகரண சமர்த்தமாய் -சர்வாதிகாரமாய் -பரம ஹிதமாய் இருக்கிற
சரணாகதி தர்மத்துக்கு விதாயகங்களான வேத பாகங்களை இப்பிரபந்தத்தில்
உபக்ரமாதிகளாலே உப ப்ரும்ஹித்தான்-எங்கனே என்னில்

————–

தேவதைகள் சரணாகதி
அவதார ஆரம்பத்திலே முற்பட சக்கரவர்த்தியினுடைய யஜ்ஜத்திலே ஹவிர்ப்பாக கிரஹண அர்த்தமாகத் திரண்ட
தேவர்கள் ரஷக ஆகாங்ஷிகளாய்
ஆவார் ஆர் துணை -என்று நிற்கிற அளவிலே
ஏதஸ்மிந் அந்தரே விஷ்ணு உப யாதோ மஹாத்யுதி
சங்க சக்ர கதா பாணி பீத வாசா ஜகத் பதி–பால -15-16–என்கிறபடியே சர்வ சேஷியான சர்வேஸ்வரன்
அவகாசம் பார்த்து ரக்ஷண சான்னாகத்தால் உண்டான புகர் தோன்றும்படி ரக்ஷண உபகரணங்களோடே கூடக்
கட்டி உடுத்து வந்து தோன்ற –
சித்த கந்தர்வ யஷாஸ் ச தத த்வாம் சரணம் கத —பால-15-24–என்று தேவ ஜாதியில் உள்ளார் எல்லாரும்
இருந்ததே குடியாக சரணாகதரான படி சொன்னான்

திரிசங்கு ஸூநஸ்ஸேபாதி விருத்தாந்தங்களிலும் விச்வாமித்ராதி வியாபார விசேஷங்களைச் சொல்லி
சரணாகதி ரக்ஷணம் பரம தர்மம் என்றும் சமர்த்த காருணிக விஷய சரணாகதி பலவிநாபூதை என்றும் காட்டினான்

——————-

ஸ்ரீ இளைய பெருமாள் -சரணாகதி
ஸ்ரீ இளைய பெருமாள் —ச ப்ராதுஸ் சரணவ் காடம் நிபீட்ய ராகு நந்தன
ஸீதாம் உவாசாதியசா ராகவம் ச மஹா விரதம் –அயோத்யா -31-2-என்று உபாய பரிக்ரஹத்தைப் பண்ணி
இதற்குப் பலமாக
குருஷ்வ மாம் அநு சாரம் வை தர்ம்யம் நேஹ வித்யதே
க்ருதார்த்தோ அஹம் பவிஷ்யாமி தவ சார்த்த பிரகல்பதே
பாவம்ஸ்து ஸஹ வேதேஹ்யா கிரிசானுஷு ரம்ஸ்யதே
அஹம் சர்வம் கரிஷ்யாமி ஜாக்ரத ஸ்வ பதஸ்ச தே –அயோத்யா -31-24-/26-என்று ஸ்ரீ பெருமாளும் பிராட்டியும்
சேர்ந்த சேர்த்தியிலே தாம் அடிமை செய்ய அபேக்ஷித்தார் என்று சொல்லுகையாலே
உபாய உபேய பர வாக்ய த்வய ரூபமான சரணாகதி மந்த்ர விசேஷத்தை உப ப்ரும்ஹித்தான்

—————-

ஸ்ரீ பரதாழ்வான் சரணாகதி
முற்பாடரான தேவர்கள் பண்ணின பிரபத்திக்காக ராவண வதத்துக்கு எழுந்து அருளுகையும்
பிற்பாடரான ஸ்ரீ பரதாழ்வான் பண்ணின பிரபத்திக்காக மீண்டு திரு அபிஷேகம் பண்ணி ராஜ்ஜியம் பண்ணுகையும்
விருத்தமான படியால் ஸ்ரீ பரதாழ்வானுக்கு பிரபத்தி பண்ணின போதே பரமபதம் சடக்கென தலைக் கட்டிற்றிலையே யாகிலும்
அவருக்கு கைகேயீ வரத்தால் பிரசக்தமான அவத்யம் தீர்க்கும்படி
மரவடியைத் தம்பிக்கு வான் பணையம் வைத்துப் போய் வானோர் வாழ -என்கிறபடியே
அப்போது சாஷாத் பலமான திருவடிகளுக்கு பிரதிநிதியான ஸ்ரீ சடகோபனாலே ச பலத்தவம் சொல்லி பின்பு
பூர்வ பரதிஜ்ஞ்ஞாதமான தேவ கார்யம் தலைக் கட்டினவாறே ஸ்ரீ புஷ்பக விமானத்தாலே
சாஷாத் பலமான திருவடிகள் ஸ்வயம் ஆகதங்களாய் அயத்ன லப்தங்களான படி சொன்னான் –

அப்படியே புற் பா முதலாப் புல் எறும்பாதி ஓன்று இன்றியே
நற்பால அயோத்தியில் வாழ் சராசரம் முற்றவும்
நற்பாலுக்கு உய்த்தனன் நான்முகனார் பெற்ற நாட்டுளே -என்றும்
த்வாம் ஆம நந்தி கவய கருணாம்ருதாப்தே
ஞான க்ரியா பஜன லப்யம் அலப்ய மந்யை
ஏதேஷு கேந வரத உத்தர கோசலஸ்த்தா
பூர்வம் ச நூர்வம பஜந்த ஹி ஜந்தவஸ்த்வாம் –ஸ்ரீ வரதராஜ ஸ்தவம் -69-என்றும் பேசுகிறபடியே
ஜங்கம ஸ்தாவர விபாகமற உபாய அதிகார பிரசங்க ரஹிதமான ஜந்துக்களை எல்லாம்
ஸ்ரீ பரதாழ்வான் பண்ணின பிரபத்தியினாலேயே அவருடைய விஷய வாச மாத்ரமே பற்றாசாக
பலப்ரதானம் பண்ணி அருளி

————

மஹரிஷிகள் சரணாகதி
பின்பு ரஷிக்கும் பிரகாரத்துக்குப் புறம் செயலான
தே வயம் பவதா ரஷ்யா பவத்விஷய வாசிந
நகரஸ்த்தோ வநஸ்த்தோ வா த்வம் நோ ராஜா ஜனேஸ்வர–ஆரண்ய -1-20–என்கிற ரிஷிகள் வாக்கியத்தின் படியே
அவர்களுக்கு விரோதிகளான ராக்ஷஸரை நிராகரித்து ரிஷிகளை ரஷித்த படி சொல்லுகையாலே
ரக்கஷ அபேக்ஷை பண்ணும் போது வேறு ஒரு உபாயம் -உபகாரம் -பண்ண வேண்டா
அபிமான கோசாரமான விஷயத்திலே துவக்காலே அநந்ய சரண்யதையை வெளியிட்டுக் கிடைக்க அமையும் -என்கிற
ஸ்ரீ திருக்கண்ண மங்கை ஆண்டான் படியே
கடைத்தலை இருந்து வாழும் சோம்பரை யுகத்தி போலும் -என்னும் அர்த்தத்தை வெளியிட்டு அருளினான் –

——————

காகாஸூர சரணாகதி
ஆர்த்ராபராதனாய் உதிரக்கையனான காகம் ப்ரஹ்மாஸ்த்ர அபி மந்த்ரிதமான துரும்பாலே துரப்புண்டு
ப்ரஹ்மா முதலான ஓன்று ஏறி ஓன்று உயர்த்தார் வாசல்கள் எல்லாம் நுழைந்து –
என்னைக் காத்துக் கொள்ள வல்லார் உண்டோ -என்று கதறின இடத்தில்
இக்காக்கைக்கு ஒருவரும் இல்லையாயிற்று -அவ்வளவில்
ச பித்ரா ச பரித்யக்த ஸூரைஸ் ச சமஹர்ஷிபி -என்கிறபடியே பிரிய ஹித காரிகளான தாயும் தகப்பனும்
அவர்கள் நாட்டில் குடி இருக்கிற தேவ ஜாதிகளும் சரணாகத ரக்ஷண தர்மத்துக்கு உபதேஷ்டாக்களான மகரிஷிகளும்
தங்கள் ஏறிட்டுக் கொண்டால்
ப்ரஹ்மா ஸ்வயம்பூ வா சதுரா நநோ வா
ருத்ரஸ் த்ரி நேத்ரஸ் த்ரி புரந்தகோ வா
இந்த்ரோ மஹேந்திர ஸூர நாயகோ வா
த்ராதும் ந சக்தா யுதி ராமவத்யம் –ஸூந்தர –51-44-என்கிறபடியே
இக்காகத்துக்கு ரக்ஷை பிறவாது என்று இதனுடைய ஹிதத்தை நிரூபித்து ஸ்ரீ பெருமாள்
கைக்கொள்ளுக்கைக்கு ஈடாக இக்காகம்
எங்கும் போய்க் கரை காணாது எறி கடல் வாய் மீண்டேயும் வங்கத்தின் கூம்பேறும் மாப்பறவை -என்கிறபடியே
அநந்ய கதியாய் விழ வேண்டும் என்று பார்த்து எல்லாரும் துரத்திக் கதவை அடைத்தார்கள்
அப்போது வேறு ஒரு திக்கை நோக்கினால் ப்ரஹ்மாஸ்திரம் தொடருகிற படியையும் ஸ்ரீ பெருமாள் எழுந்து அருளின
திக்கை நோக்கின போது கொல்ல நினைவு இன்றிக்கே செருக்கடக்க நினைத்து இருக்கிற
சர்வ லோக சரண்யன் திரு உள்ளத்தை அறிந்த ப்ரஹ்மாஸ்திரம் கால் தாழ்கிற படியையும் கண்ட காகம் தப்பிப் போக
நினைவு உண்டாய் இருக்கச் செய்தேயும்
த்ரீந் லோகாந் சம்பரிக்ரம்ய தமேவ சரணம் கத -என்கிறபடியே போக்கற்று வந்து விழுந்தது
இப்படி விழுந்த இடத்தில்
ச தம் நிபதிதம் பூமவ் சரண்ய சரணாகதம்
வதார்ஹம் அபி காகுத்ஸத க்ருபயா பர்யபாலயத் -என்கிறபடியே வதார்ஹன் போக்கற்றுத் தாம் இருந்த இடத்திலே
விழுந்த மாத்திரமே சரணாகதியாகக் கொண்டு ஸ்ரீ பெருமாள் பிராணார்த்தியான இவனுக்கு பிராண பிரதானம் பண்ணி
ரஷித்தார் என்கையாலே எத்தனையேனும் தீரக் கழிய அபராதம் பண்ணினாரையும் போக்கற்று விழுந்தால்
ஸ்ரீமச் சப்தத்திலும் நாராயண சப்தத்திலும் சொல்லுகிறபடியே நித்ய அநபாயினியான ஸ்ரீ பிராட்டி சந்நிதி உண்டாகையாலும் –
பரம காருணிகத்வாதி குணங்களாலும் -ஸ்ரீ பெருமாள் ஏறிட்டுக் கொண்டு ரஷிப்பார் என்னும் பரம ரஹஸ்யத்தை வெளிட்டான் –
பிராணார்த்தியான இக்காகத்துக்கு பிராண பிரதானம் பண்ணுகையாலே பிரபத்தி பலம் சித்தம் –
துஷ் பிரக்ருதியான இக்காகத்துக்கு சிஷையாக ஒரு கண் அழிவால் அஸ்திரத்தை விலக்கினார் –

—————–

காகாஸூராதி ரக்ஷணத்தில் தண்டமும் ஆஸ்ரித ஹிதார்த்தமும் –
ஸ்ரீ பரசுராமன் அளவில் தொடுத்த அம்பை -அவன் தெளிந்து த்வந்த்வ யுத்த அபேக்ஷை தவிர்ந்த அளவிலே
அவனுக்கு மநீஷித விருத்தங்களான ஸூஹ்ருதங்களிலே ஏவினார் –
சமுத்ரத்தைக் கொடுத்து தொடுத்த அம்பை சமுத்திர அபிமான புருஷன் ச அனுதாபனாய் சரணாகதன் ஆகையால்
தவிஷுத்துக்கள் பக்கலிலே ஆஸ்ரிதருடைய பாப க்ருத்யத்தை ஏறிடும் கணக்கில்
சமுத்திர விரோதிகளான பாபிஷ்டர் பக்கலிலே ஏவினார்
காகத்தைப் பற்ற அஸ்திரத்தை பிரயோகித்த அளவிலே போக்கறுதி ஒழிய உள்ளரு பசை இல்லாத காகம்
சரணாகதமான போது இக்காகத்துக்கு அபராதம் பண்ணுகையிலே அபிசந்தி விராமம் இல்லாதபடியால் –
மற்றைக் கண் கொள்ளாமே கோல் கொண்டு வா -என்கிறபடியே இனி ஓர் அபராதத்தோடே மற்றைக் கண்ணும் போம்
என்று அஞ்சி துர் அபி சந்தியை விட்டுத் திரிகைக்காக ஒரு கண்ணை அஸ்திரத்துக்கு இலக்கு ஆக்கினார்
ஆகையால் இம்மூன்று விருத்தாந்தங்களிலும்
அஸ்திரத்துக்கு லஷ்யம் கொடுத்தபடி எல்லாம் ஆஸ்ரித ஹிதமாக என்று நிர்ணீதம்

——–

ஸ்ரீ ஸூக்ரீவ ஸ்ரீ லஷ்மண சம்வாத தாத்பர்யம் –
கார்யத்தில் அபி சந்தி உண்டாய் இருக்க போக பிரசங்கத்தாலே அந்ய பரராய்க் கடுக ஸ்ரீ பெருமாள் எழுந்து அருளி இருந்த
இடத்தில் வாராத அளவிலே ஸமயாதி லங்கனம் பண்ணினாராகப் பழி சுமந்த மஹா ராஜர் விஷயத்திலே
ஸ்ரீ இளைய பெருமாளுடைய சீற்றத்தைக் கண்ட சந் மந்திரியான ஸ்ரீ திருவடி
க்ருத அபராதஸ்ய ஹி தே நாந்யத் பஸ்யாம் யஹம் ஷமம்
அந்தரேண அஞ்சலிம் பத்த்வா லஷ்மணஸ்ய பிரசாதநாத் -என்று அவ்வசரத்திலே அபராதம் பற்றாசாக
சரணாகதராய் ப்ரசாதிக்கப் பிராப்தம் என்று ஸ்ரீ மஹா ராஜருக்கு தர்ம உபதேசம் சொல்லும் கிரமத்திலே
ஹிதம் சொல்ல ஸ்ரீ மஹாராஜரும் தெளிந்து –
யதி கிஞ்சித் அதிக்ராந்தம் விச்வாசாத் பிரணயேந வா
ப்ரேஷ் யஸ்ய ஷமிதவ்யம் மே ந கஸ்சின் ந பராத்யதி –கிஷ்கிந்தா -36-11-என்று
க்ஷமை கொண்ட பிரகாரத்தைச் சொல்லுகையாலே
ஸ்ரீ பகவத் விஷயத்தில் சாபராதர் ஆனாலும் பாகவதரை க்ஷமை கொள்ள அம்முகத்தாலே ஸ்ரீ பெருமாள் க்ஷமித்து
அருளுகையாலே இவனும் நிராபராதனாய்க் கைங்கர்ய யோக்யனாம் என்னும் இடத்தை வெளியிட்டு அருளினான்

யச்ச சோகாபி பூதஸ்ய ஸ்ருத்வா ராமஸ்ய பாஷிதம் –
மயா த்வம் புருஷாண்யுக்த தச்ச தவம் ஷந்தும் அர்ஹஸி –கிஷ்கிந்தா -36-27-என்று ஸ்ரீ இளைய பெருமாள்
தம்முடைய பாருஷ்ய வாக்யங்களுக்கு அடி சோக பரவசரான ஸ்ரீ பெருமாளுடைய சீற்றத்து அளவில் பிறந்த பாசுரங்கள்
என்று தம்முடைய அபராதத்தை சோபாதிகமாக்கி
ந ச சங்குசித பந்த்தா யேந வாலீ ஹதோ கத –என்றால் போலே மேல் எழுச்சியான ஸ்ரீ பெருமாளுடைய
பாசுரங்களுக்குக் காரணம் -காமன் செய்தான் -மன்யு செய்தான் -என்கிற கணக்கிலே சோகமே யாயிற்று –
ஸமயே திஷ்ட்ட ஸூக்ரீவ -என்கையாலே ஸ்ரீ பெருமாள் அருளிச் செய்த பாசுரங்களுக்கு -இப்படித் தாத்பர்யம் என்று காட்டி
அப்படியே சோபாதிகமான தங்கள் அபராதங்களுக்கு ஸ்ரீ மஹா ராஜரை க்ஷமை கொண்டார் என்கையாலே
சாபராதரான ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்கள் புரிந்து அனுதாபத்தாலே க்ருத ப்ராயச்சித்தரானால் இவர்கள் விஷயத்தில்
அபராத தசையில் பண்ணின அநாத ராதிகளுக்குத் தாங்கள் எதிரே க்ஷமை கொள்ள வேண்டும்
என்னும் சாஸ்த்ரார்த்தைக் காட்டினான் –

———–

ஸ்ரீ பெருமாள் சரணாகதியின் நிஷ் பலத்வ காரணம்
இப்படி ஸ்ரீ விபீஷண வ்ருத்தாந்தத்துக்கு முன்பு சரணாகதி தர்மத்தில் இப்பிரபந்தம் நின்ற நிலை சொன்னோம்
ஸ்ரீ விபீஷண வ்ருத்தாந்தத்துக்கு பின்பு –
சமுத்திரம் ராகவோ ராஜா சரணம் கந்தும் அர்ஹதி–யுத்த -19-31-என்று தனக்கு சரணாகதி பலிக்கக் கண்ட
பரம தார்மிகனுடைய வாக்யத்தாலே அசக்தனுக்கு அபிமத சித்திக்கு சக்தனாய் ஆஸ்ரயிக்க பிராப்தம் என்னும்
இடம் சொன்னான் -அவ்விடத்தில்
சாபமாநய ஸுவ் மித்ரே சராம்ஸ் சாஸீ விஷோபமாந்
சாகரம் சோக்ஷயிஷ்யாமி பத்ப்யாம் யாந்து ப்லவங்கமா -என்று அருளிச் செய்யக் கடவ
ஸ்ரீ பெருமாள் கையம்பு மாண்டவர் இல்லாமையாலும் –
சரணமாக வரிக்கப்பட்ட ஜலாசயம் அல்ப மதியுமாய் அல்ப சக்தியுமாகையாலும்
சரணாகதி பலியாது ஒழியும் அத்தனை

——————

சாஷாத் சத்ருவையும் காக்கும் சர்வ சக்தித்வாதிகள்
ராவணன் தன்னைக் குறித்து ரிபூணாம் அபி வத்சலரான ஸ்ரீ பெருமாள்
அராஜ சமிமம் லோகம் கர்த்தாஸ்மி நிஸிதை சரை
நஸேச் சரணம் அப்யேஷி மாம் உபாதாய மைதலீம்–யுத்த –41-66- என்று அருளிச் செய்த பாசுரத்தாலே
ஸ்ரீ பெருமாளுடைய சரண்யதைக்கு உறுப்பான சர்வ சக்தித்வத்தையும் பரம காருணிகத்வத்தையும்
ஹித ப்ரவர்த்தகத்தையும் பிரகாசிப்பித்தான்

————————–

லோக ஹிதத்தில் திவ்ய தம்பதிகளின் சமாந அபிப்ராயத்வம்
இயம் சீதா மம ஸூதா ஸஹ தர்ம சரீதவ-பால -73-26-என்கிறபடியே
சரணாகத ரக்ஷண தர்மத்திலும் ஸஹ தர்ம சாரிணியான ஸ்ரீ பிராட்டியும்
மித்ர மவ்பயிகம் கர்த்தும் ராம ஸ்த்தாநம் பரீப்சதா
வதம் சா நிச்சதா கோரம் த்வய அசவ் புருஷர்ஷப
விதித சாஹி தர்மஞ்ஞ சரணாகத வத்ஸல
தேந மைத்ரீ பவது தே யதி ஜீவிதம் இச்சசி
பிரசாத யஸ்வ த்வம் ஸைநம் சரணாகத வத்சலம்
மாம் சாஸ்மை ப்ரயதோ பூத்வா நிர்யாத யிதும் அர்ஹஸி -ஸூந்தர -21-20-/22-என்று ராவணன்
பிரதிகூலனாய் இருக்கச் செய்தேயும் மாத்ருத்வ ப்ரயுக்தமான வாத்சல்ய அதி சயத்தாலே
அஸ்து தே என்னும் பிரகாரத்தாலே -அருளிச் செய்த வாக்யத்தாலே இத்தம்பதிகள் லோக ஹிதத்திலே
சமாந அபிப்பிராயர் என்னும் இடத்தைக் காட்டினான் –

—————

ஸ்ரீ பிராட்டியின் ராவண அநு சாசனத்தின் ச பலத்வம்
இப்படி -தேந மைத்ரீ பவதுதே -என்றதுவும் ராவணனுக்கு ஸிஸூ பாலனான ஜன்மாந்தரத்திலே
அந்திம ஷணத்திலுமே யாகிலும் கார்யகரம் ஆயிற்று –

——————–

த்ரிஜடையின் சரணாகதி
சரண்யா ஸஹ தர்ம சாரிணியான ஸ்ரீ பிராட்டி விஷயத்திலே தர்ஜன பர்சனாதி
ப்ரவ்ருத்தைகளான ராக்ஷஸிகளைக் குறித்து
ததலம் க்ரூர வாக்யை வ சாந்த்வமேவாபி தீயதாம்
அபியா சாம வைதேஹீம் ஏதத்தி மம ரோஸதே
பர்த்ஸிதா மபி யா சத்வம் ராக்ஷஸ்ய கிம் விவஷயா
ராகவாத்தி பயம் கோரம் ராக்ஷஸாநாம் உபஸ்திதம்
பிரணிபாத பிரசன்னா ஹி மைதிலீ ஜனகாத்மஜா
அலமேஷா பரித்ராதும் ராக்ஷஸ்யோ மஹதோ பயாத்–என்று த்ரிஜடையும் ஸ்வ மதம் சொன்ன படியைப் பேசினான்
ஸ்ரீ பிராட்டியும் அவர்கள் இசைவு இன்றிக்கே இருக்க சத்துவ ப்ரக்ருதியான த்ரிஜடையோடு அவர்களுக்கு உண்டான
துவக்கத்தாலே வாத்சல்ய பரவசையாய் அருளிச் செய்த வார்த்தையை
ஸ்ரீ வானர வீரர்களுக்கு அநு பாஷித்துக் காட்டுகிற ஸ்ரீ திருவடி
அலமேஷா பரித்ராதும் ராகவாத் ராக்ஷஸீ கணம் -என்று த்ரிஜடை வாக்கியத்தை முடித்து
ததஸ் சா ஹ்ரீமதீ பாலா பர்த்துர் விஜய ஹர்ஷிதா
அவோ சத்யதி தத் தத்யம் பவேயம் சரணம் ஹி வ –என்று ஸ்ரீ பிராட்டி அருளிச் செய்த
ரஷா பர ஸ்வீ கார வாக்யத்தை அநு வதித்துக் காட்டினான்

பின்பு சாபரதைகளான ராக்ஷஸிகளைப் பற்ற ஸ்ரீ ராம தூதன் சீறின விடத்து
பாபாநாம் வா ஸூபாநாம் வா வாதார்ஹாணாம் ப்லவங்கம
கார்யம் கருண மார்யேண ந கச்சின் நா பராத்யதி –இத்யாதிகளாலே அவன் சீற்றத்தை ஆற்றி
ஸ்ரீ பிராட்டி ராக்ஷஸிகளைத் தான் ஏறிட்டுக் கொண்டு ரஷித்த படி சொன்னான் —
இவ்விருத்தாந்தத்தை அனுசந்தித்த ஸ்ரீ பட்டர் ஸ்ரீ ராம கோஷ்டிக்கும் ஆகாத நமக்கு ஸ்ரீ பிராட்டியுடைய
க்ஷமை ஒழியத் தஞ்சம் இல்லை என்னும் இடத்தை –
மாதர் மைதிலி ராஷசீஸ் த்வயி ததை வார்த்ராபராதாஸ் த்வயா
ரஷந்த்யா பவநாத் மஜாத் லகுதரா ராமஸ்ய கோஷ்ட்டீ க்ருதா
காகம் தம் ச விபீஷணம் சரணம் இத்யுக்தி ஷமவ் ரஷத
சாந ஸாந்த்ர மஹா காஸ் ஸூக யது ஷாந்திஸ் தவா கஸ்மிகீ –ஸ்ரீ குணரத்னகோசம் -50–
என்று அருளிச் செய்தார் –

இப்படி ஆறு காண்டங்களிலும் சரணாகதி தர்மமே அஞ்சுரு வாரியாகக் கோக்கப் பட்டது –

————

ஸ்ரீ நாராயண தர்மம் —
உத்தர ஸ்ரீ ராமாயணத்திலும் ராவணன் பாட்டன்மார் காலத்தில் ஸ்ரீ விஷ்ணு அவதாரஸ்த்தனான சர்வேஸ்வரன்
சரணாகதரான தேவர்களை ரக்ஷிப்பதற்காகத் திரு உள்ளம் பற்றி -ராஷசஸரோடு பொருத அளவிலே –
பூசலில் கெட்டு பராங்முகராய் லங்கையைக் குறித்து பலாயனம் பண்ணுகிற ராக்ஷஸரைத் பின் தொடர்ந்து
சார்ங்கம் உதைத்த சர மழைகளாலே கொன்று சூறையாடக் கண்ட மால்யவான் புரிந்து –
நாராயண ந ஜாநீஷே ஷாத்த்ரம் தர்மம் ஸநாதனம்
அயுத்த மநஸோ பக்நாந் அஸ்மாந் ஹம்ஸி யதேதர–உத்தர -8-3- என்று
ஓடிப்போகிற எங்களைக் கொல்லுகை ஷத்ரிய தர்ம விருத்தம் அன்றோ -தர்மம் அறியாதார் செய்யுமத்தை
தர்மஞ்ஞனான நீ செய்யா நிற்கிறது என் -என்று ஆற்றாமையால் முறையிட
சர்வேஸ்வரன் -நாம் ஷத்ரியராகில் அன்றோ ஷத்ரியம் அனுஷ்டிப்பது -நம்மை நாராயணன் என்று நீ சொன்னபடியே
நாம் நியந்த்ருத்வாதிகளாலே சர்வ விலக்ஷணர் ஆகையால் நாராயண தர்மமான
சரணாகத ரக்ஷணம் அனுஷ்டிக்கிறோம் என்று அபிப்ராயம் கொண்டு
யுஷ்மத்தோ பய பீதா நாம் தேவா நாம் ஹி வை மயா பயம்
ராக்ஷஸோத் சாதனம் தத்தம் ததே ததனு பால்யதே
பிராணைரபி பிரியம் கார்யம் தேவா நாம் ஹி சதா மயா
ஸோஹம் வோ நிஹ நிஷ்யாமி ரஸாதல கதா நபி –உத்தர -8-7-/8-என்று
நாம் தேவர்களுக்குப் பண்ணின அபய பிரதானத்தாலே பசுக்களுக்காகப் புலிகளைத் தொடர்ந்து கொல்லும் கணக்கிலே
உங்களைக் கொல்லுகிறோம்-என்று அருளிச் செய்த பாசுரத்தாலே மற்றுமுள்ள ஷத்ரிய தர்மாதிகளிலும் காட்டில்
சரணாகத ரக்ஷண தர்மமே ஸ்ரீ பெருமாளுக்கு அநு பால நீயம் என்னும் இடத்தை ஸ்தாபித்தான் –

————-

வாலி வத சமர்த்தனம்
வாலியுடைய சோத்யத்திற்கும் இவ்வுத்தரத்தையே திரு உள்ளம் பற்றி
ஸூஷ்ம பரம துர் ஜ்ஜேய சதாம் தர்ம பிலவங்கம்–கிஷ்கிந்தா -18-15-என்று கம்பீரமாக ஸ்ரீ பெருமாள் அருளிச் செய்தார்
முன்பு சாபராதரான ஸ்ரீ மஹா ராஜர் அநு தப்தராய் சரணாகதராக அவரை நீ நலிந்தாயாகையால்
நீ தண்ட்யனாகையாலும்-சரணாகதாரன ஸ்ரீ மஹா ராஜரை ரஷிக்கை நமக்குத் பரமாகையாலும்
உன்னை நிராகரித்தோம் என்று தாத்பர்யம்

————-

விஷய வாசமும் ரக்ஷண காரணமாகும் படி
இப்பிரபந்தம் தலைக்காட்டுகிற இடத்திலும் உபாய அநதிகாரிகளான ஸ்த்தாவரங்களையும் கூட
விஷயே தே மஹா ராஜ ராம வ்யஸன கர்சிதா
அபி வ்ருஷா பரிம்லாநா ச புஷ்பாங்குர கோரகா–அயோத்யா -59-8-என்னும்படி
உண்டான விஷய வாசத்தையும் -அவஸ்த்தா விசேஷத்தையும் பற்றாசாக ரஷித்த படி பரக்கப் பேசப்பட்டது –

————–

ஸ்ரீ ராமாயணத்தின் சரணாகதி வேதத்வம்
உபக்ரம உபஸம்ஹார அவப்யாஸோ அபூர்வதா பலம்
அர்த்த வாத உபபத்தீ ச லிங்கம் தாத்பர்ய நிர்ணய –என்கிற
தாத்பர்ய லிங்கங்களை எல்லாம் பரிபூர்ணமாக உடையதாய் ஸ்ரீ வால்மீகி பகவானாலே த்ருஷ்டமாய்
இருபத்தொரு சரணாகதி வேதம்
இதில் இவ் வபய பிரதான பிரகரணம் சர்வ ரஹஸ்ய சாரங்களையும் திரள வெளியிட்ட உபநிஷத் பாகம்

—————————–

சரணாகதி தாத்பர்ய பஞ்சகம் என்னும் மூன்றாம் அதிகாரம் முற்றிற்று –

——————————————-

கவி தார்க்கிக ஸிம்ஹாய கல்யாண குண சாலிநே
ஸ்ரீமதே வேங்கடேசாய வேதாந்த குரவே நம —

—————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ இராம குணங்கள் -அனைத்துமே -சரணாகத ரக்ஷண உபயோகிகள்-ஸ்ரீ இராமாயண ரஹஸ்யங்கள்–

ஸ்ரீ திருமலை நம்பி தனியன் –
பிதா மஹஸ் யாபி பிதா மஹாய ப்ராசேத–சாதேச பலப்ரதாய
ஸ்ரீ பாஷ்கர உத்தம தேசிகாய ஸ்ரீ சைல பூர்ணாய நமோ நமஸ்து —

ஸ்ரீ வைதேஹீ ஸஹிதம் ஸூரத்ரும -தலே ஹைமே மஹா மாண்டபே
மத்யே புஷ்ப்பக மாசநே மணி மயே வீராசநே ஸம்ஸ்திதம்
அக்ரே வாசயதி பிரபஞ்சன ஸூதே தத்வம் முனிப்ய பரம்
வ்யாக்யாந்தம் பராதிபி பரிவ்ருதம் ராமம் பஜே ஸ்யாமளம்

வீர ஆசனத்தில் ஸ்ரீ பெருமாள் -ஸ்ரீ வாயு குமாரர் ஸ்ரீ ராமாயணம் சாதித்து அருள –
ஸ்ரீ பெருமாள் வியாக்யானம் சாதித்து அருளி -இதுவே நம் பூர்வர்கள் ஸ்ரீ குரு பரம்பரை மூலம் பெற்ற நிதி

ஸ்ரீ தப ஸ்வாத்யாய நிரதாம் தபஸ்வி வாக் விதாம் வரம் நாரதம் பரிப்ரச்ச வாலமீகி முனி புங்கவம் — 1-1-1

கோன் வஸ்மின் ஸம்ப்ரதம் லோகே குணவான் கா ச வீர்யவான் தர்மஞ்சந ச க்ருதஞ்ஞந ச ஸத்ய வாக்யோ த்ரிட வ்ரத–1-1-2–

சாரித்ரேண ச கோ யுக்த சர்வ பூதேஷு கோ ஹிதா -வித்வான் கா சமர்த்த ச கா ச ஏக பிரிய தர்சன -1-1-3–

ஆத்மவான் கா ஜித க்ரோத த்ருதிமான் கா அநஸூயகா -கஸ்ய பிப்யதி தேவா ச ஜாத ரோசயா சம்யுகே-1-1-4–

1-குணவான் -சம்யக் போஜனம் -உடனே உண்பன் என்றானே
இன்று போய் நாளை போருக்கு வா -சரணாகதி இன்றே பண்ணலாம் –

2-வீர்யவான் -மீண்டும் வந்தாலும் வெல்வேன் -ரஞ்சனீயஸ்ய விக்ரம் அன்றோ

3-தர்மஞ்ஞன் -அறிந்து அனுஷ்ட்டித்து -கீழ் சொன்னவை இதுக்கு -சரணாகத வத்சன் -விரதம் கொண்டவன் அன்றோ

4-க்ருதஜ்ஜயன் -செய் நன்றி மறவாமை

5-சத்ய வாக்யன் -13-த்ரேதா யுகம் கண்ட சூர்ப்பணகை-37-வயசு ராமன் காட்டிய ஆர்ஜவம் -சத்யான் லோகான் ஜயதி-

6-திருட விரதன் –புறா கதை -குரங்கு புலி மனுஷ்யன் கதை –
அனைத்து குணங்களும் சரணாகதன் ரக்ஷணம்

7-ஸாரித்ரன்-நல்ல அனுஷ்டானம் -ஒரே வில் ஒரு சொல் ஒரே இல்

8-சர்வ பூதேஷு ஸூஹ் ருதம் –காகுத்தன் பாத தூளி – ரஜா
-கழல் துகள் கதுவ -பாதுகையாலும் தீண்டாதவன் -அன்னை என்று பொன்னடி வணங்கினான் அகலிகையைப் பார்த்து –
கௌதமர் சாபம் -12- மாதங்கள் கருவில் சுமந்தாள் இவளோ கருத்தில் சுமந்தாள் பல யுகமாகங்களில்
மை வண்ணம் –நான்கு வண்ணங்கள் –
இவ்வண்ணம் மை வண்ணம் -கம்பர் எட்டு வண்ணங்கள் -கால் வண்ணம் கண்டேன்

9-வித்வான் -ஆய கலைகள் -64-

10-சமர்த்தன் -கல்லைப் பெண்ணாக்கி புல்லை அம்பாக்கி -வல்லவனுக்கு புல்லும் ஆயுதம்

11-சதா சர்வ பிரிய தரிசன-ராமா -ரம யிதி-மனத்துக்கு இனியான் அப்பொழுதைக்கு அப்பொழுது ஆராவமுதம் –
லஷ்மணன் லஷ்மீ சம்பன்னன் -நற் செல்வன்

12- ஆத்மாவான் -துணிச்சல் மிக்கு –காரா தூஷணாதிகள் அசகாய ஸூரன்

13-ஜித க்ரோதன் -கோபத்தை தன் வசம் -கோப வசம் ஆனான் திருவடியைத் தாக்கிய பின்பு

14-த்யுதி மான் –தேஜோ மாயம் -பும்ஸாம் த்ருஷ்ட்டி சித்தா அபகாரம் –
தோள் கண்டார் தோளே கண்டார்-தாள் கண்டார் தாளே கண்டார் –தடக்கை கண்டாரும் அஃதே –
யாவருக்கும் கண்ணன் -என்று -கண்ணில் இருக்கும் ராமனே கண்ணன்

15-அநஸூயா -பொறாமை படைத்தவன் -வியாச நேஷு மனுஷ்யானாம்

16-ஜாத ரோஷ -யாருக்கு கோபம் வந்தால் தேவர்களும் அஞ்சும் படி
வைத்ய வீர ராகவன் -ராகவன் வீரம் -ராவணன் கொடுத்த பெயர் -சாது மிரண்டால் காடு கொள்ளாதே

ஸ்ரீ ராம சந்த்ரன் -பூர்ண சந்த்ரன்

———————

ஸ்ரீ நாரதர் மோகித்து குணவான் இத்யாதிக்கு பதில் சொல்லும் முன்பு –
காமன் உடல் கொண்ட தவத்தார்க்கு உண்மை உணர்த்த –ஆனந்த கண்ணீர் பெருகி –
ஸ்ரீ வால்மீகியும் அதே நிலையிலே -தெரிந்து கேட்ட கேள்வி அன்றோ –
ஸ்ரீ ராமன் சரித்திரம் இன்னும் ஒருவர் சொல்லிக் கேட்க ஆசையால் கேட்க்கிறார்
சித்ர கூடம் எழுந்து அருளும் பொழுது முதலிலே வால்மீகி ஆஸ்ரமம் தானே –
ஸ்ரீ பரத்வாஜர் சொல்லி ஸ்ரீ பெருமாள் போனார் -ஸ்ரீ வால்மீகீம் அபிவாதயே அயோத்யா -56-மகரிஷி
பிரமுதிக-ஸ்ரீ ராகவன் ப்ரீதி சம்யுக்தம் வசனம் -அருளியது உண்டே
காட்டுக்கு வந்த விஷயம் அறிவேன் என்றாரே –
ஸ்ரீ வால்மீகி ஆஸ்ரமத்துக்கு தமஸா தீரத்தில் உள்ளது -அங்கே கொண்டு போக ஸ்ரீ பெருமாள் ஸ்ரீ லஷ்மணனுக்கு சொல்லி அனுப்பினார்
நம் தமப்பனாருக்கு ஆத்ம சஹா என்றும் சொல்கிறார் அந்தக் கட்டத்தில்

சோகமே ஸ்லோகம் -ஸ்ரீ ராம சரித்திரம் -ராமனை வாழ்த்துவதாக மா நிஷாதா -முதல் ஸ்லோகம் -ஆதி காவ்யம் தானே இது

ஸ்ரீ கம்பர் -அண்ணலும் நோக்கினான் –
சீதை பிராட்டியை குடிலோடே கூட்டி போனதாக சொன்னவை வால்மீகி சொல்ல வில்லை -வால்மீகி சொன்னதே பிரமாணம்
ஸ்ரீ கம்பன் -கம்பத்தில் வந்தது -இவர் பரம ஸ்ரீ வைஷ்ணவர் -ஹிரண்ய வதைப்படலம் -230-
ஸ்ரீ ஆழ்வார்கள் ஸ்ரீ வால்மீகி சொல்லாததை சொல்வதும் பிரமாணம் –
அங்குல்யா அக்ர தாம் ஹன்யா –ஸ்ரீ பெருமாள் சொன்னதை விவரித்து -ஸ்ரீ கம்பர் -தம் குல தைவம் சரித்திரம்
லஷ்மண ரேகா -எந்த ராமாயணத்திலும் இல்லை — கர்ணபரம்பரை
அணில் கைங்கர்யம் ஸ்ரீ ஆழ்வார் பாசுரங்களில் மட்டும் உண்டே

யவ்வனம் தன சம்பத் பிரபுத்வம் அவி விவேகம் -சர்வ நாசகாரம் சதுஷ்ட்யம்
தேவர்கள் அர்த்திக்க ராமம் மானுஜம் ஜெகநா -ராவண சம்ஹாரம்
பவித்ராணாம் சாதூனாம் விநாசாய துஷ் க்ருதாம் தர்ம ஸம்ஸ்தாபநார்த்த மூன்றும் தானே சொல்லி
மழுங்காத –தொழும் காதல் –
முதலை முதலை என்று கதறினாலும் முதலே தன்னை கூப்பிட்டது போலே வந்தான் –
அ என்று கதறினான் -அகாரார்த்தம் தன்னை என்று வந்தான்
எண்ணிலும் வரும் என் இனி வேண்டுவன்-
தான் அறிந்த சம்பந்தமே ஹேதுவாக வருவான் -26-பொருளே தெரியாமல் சொன்னாலும் பலன் கிட்டும் –
அர்த்தம் நமக்கு தெரியாது இருந்தாலும் பலன் -வணக்கம் பிரதம மந்திரி சொல்ல கேட்ட நாம் மகிழ்வது போலே
அகாரார்த்தம் தெரியாமல் அ என்றாலும் வந்தானே
நாராயணன் நாகணை மிசை நம்பிரான் மணி வண்ணன் இவ்வளவு அகாரத்துக்கும் உண்டே

ஹூங்காரம் -மாட்டுவண்டிக் காரன் ஹாவ் ஹாவ் சொல்லுவது போலே – ஹஸ்தத்தால் -அடித்து -அக்ரி -காலால் உதைத்து –
இவ்வளவும் கருடனுக்கு பண்ணி த்வரைக்கு நமஸ்தே
துதிக்கை ஸ்துதிக்க கை -தொழும் காதல் அன்றோ –
கரஸ்த கமலாநி -தானே கையாலே பறித்த புஷபத்தை தனது கையாலே சமர்ப்பிக்க ஆசை கொண்டதே
சாது பரித்ராணம் -சாது லக்ஷணம் க்ஷண கால விஸ்லேஷம் கல்ப கோடியாக நினைப்பவர்
கம்பர் -கரா–அரவணைத்த துயில்வோய் என்று அழைத்த அந்த மெய்ப்பொருளை ராமன் பெயர் -காட்டிக் கொடுத்து
அவதாரம் -அவ தரத்தி கீழே இறங்கி பரமபதத்தில் இருந்தும் என்றும் -தாழ எளிமையாக என்றும் இரக்கம் கொண்டு இறங்குதல் –
க்ருத்ஸ்னம் சீதாயாக சரித்திரம் மஹத் -முழுவதுமாக -பெருமையானது -நாடு நயமாக சொல்லி
பவ்லஸ்ய வதம் என்றும் – இராம சரித்திரம் –
திருவினை பிரித்ததால் பவ் லஸ்ய வதமும் இவளுக்காக
ராமாயணம் ராமஸ்ய அயனம் -ரமா
என்பதை ராமாயாக அயனம் -சிறை இருந்தவள் ஏற்றம் சொல்லுகிறது

பால காண்டம் -5-சர்க்கம் கதை – -18 சர்க்கம் அவதாரம்-அவதாரம் -9-ஸ்லோகம் –
அதிலே சில ஸ்லோகங்கள் பின்பு விசுவாமித்திரர் வந்தது
700-சர்க்கம் ராமாயணம்
ரிஷ்ய சிங்கர் -உனக்கு கொம்பு முளைத்து இருக்கா வசனம் இதனால்
புனர்வசு -புஷ்யம் -ஆயில்யம்

இயம் சீதா மம ஸூதா ஸஹ தர்ம சாரீதவ–ப்ரதீச்ச ச ஏனாம் பத்ரம் தே பாணிம் க்ரீஹணீஸ்வ பாணினா–1-73-26-

சக்ரவர்த்தி கலப்பை உழுவது எதனால் -கர்ம யோக நிஷ்டர் அன்றோ -யாக பூமியை சுத்தி யஜமானனே செய்ய வேண்டுமே
இவனே தர்மம் -இதை நிலை நாட்டவே அவதாரம் -தர்மஞ்ஞா- சரணாகத வத்சலன் இதி விதித

முன் சென்று கல்லையும் முல்லையும் அகற்றுவேன் –
கல் நெஞ்சு உள்ளாரையும் முள் போன்ற கருத்து உள்ளாரையும் திருத்தவே சுக்ரீவாதிகளை ஆபரணம் மூலம் திருத்தி
அதனால் தான் ஆண் உடை உடுத்திய பெண் போன்ற வார்த்தைகளை சொல்லி
ராமா மகா ஸஹ கச்சா-நீ பின் வா உறுதியாக
ஸஹ தர்ம சரிதா பவ -ராமனும் சொல்லி கூட்டிச் சென்றான்
இவள் சந்நிதியும் அசந்நிதியும் பெருமாள் ரஷிக்கவும்-வதம் செய்யவும் –
ஆவியை -ஜனகன் பெற்ற அன்னத்தை -அமுதினிலும் வந்த தேவியை பிரிந்து திகைத்தனையே -வாலி

———-

கச்ச மாதுல குலம் பரதேந ததா அநக -சத்ருக்நோ நித்ய சத்ருக்நோ நீத ப்ரீதி புரஸ் க்ருத –2-1-1-அயோத்யா காண்டம்
சத்ருக்ந ஆழ்வான் படி பாகவத சேஷத்வம்
அநக – அயோத்யையில் பாபம் இல்லாதவன் இவன் ஒருவன் இறே -உத்தேச்ய விரோதியே பாபம் –
ராம பக்தியான பாபம் -இஷ்ட பிராப்திக்குத் தடையானது தானே பாபம்

ராவணன் பண்ணிய பாபமே தசரதனுக்கு முடியில் நரை -அது கண்டு ராமனை பட்டாபிஷேகம்-இத்யாதி
ராவணன் செய்த தீமை தான் இந்த நரை -கம்பர்
பேதமைத்தாய் வரும்-இராமனுக்கு இராத மன்னனாக்கி பரதனுக்கு ராஜ்ஜியம் நல்கி பிறப்பை நீத்துவான் –
புத்ர சோகம் -வானத்தை நண்ணுவேன் -வான பிரவேசம் சொல்ல வந்ததாகவும்
பெருமாள் காட்டுக்கு போவதையும் வைத்து கம்பர்
பூ பழம் இரண்டையும் பார்க்க பூவை மறந்து பழத்தைக் கொள்ளுவாராய் போலே
ராமனைக் கொண்டு தசரதரனை மறந்தார் அயோத்யா வாசிகள் -துளசிதாசர் ராமாயணம்

பரதன் இல்லாத சமயம் இதுவே ப்ராப்த காலம் உனக்கு பட்டாபிஷேகம் –
மனஸ் ஒரு நிலையில் இருக்காதே -தசரதன் வார்த்தை -வால்மீகி
கைகேயி தமப்பனார் இடம் தசரதர் முன்பே அவள் பிள்ளைக்கு ராஜ்ஜியம் தருவதாக சொல்லி இருப்பதை நினைத்து
இந்த விஷயத்தை ராமனே சித்ரகூடத்தில் பரதனுக்கு சொல்லி –
சத்யம் காக்க வந்த தசரதர் -இப்படி செய்யலாமோ
ராமரும் அன்று எதற்கு இத்தை சொல்ல வில்லை என்றும் கேள்வியும் வருமே
கல்யாண காலத்தில் பண்ணும் சத்ய வாக்கியம் -மனைவியுடன் கூடிய காலம் -தர்மத்துக்காக –
உயிரைக் காப்பாற்ற -அடியவர்க்காக பொய் சொல்லலாம் icu-dr பார்க்கலாம் நான் dr பார்க்க முடியுமோ
நன்மை பயந்தால் பொய்மையும் -சரியே வள்ளுவர்
கைகேயி கல்யாணம் பொழுது பிள்ளையே இல்லையே
தர்ம சாஸ்திரம் மூத்த பிள்ளைக்கே -இவனுக்கு தர இவருக்கு அதிகாரம் இல்லையே
இந்த மாதிரி பேசி சமாதானம் பண்ண வேண்டி இருக்குமே அதனால் தசரதன் சொன்னார்

ராமர் சொல்லாத காரணம்
சொல்லி இருந்தால் வனவாசம் நின்று இருக்குமே –
பெரிய பெருமாளுக்கும் ராமருக்கும் சம்வாதம் -பட்டாபிஷேகம் நின்று போக கூனியை அனுப்பி
திரும்பி வந்த பின் ராமருக்கு ராஜ்ஜியம் திரும்ப தருவதாக சொல்ல வில்லையே -பரதனுக்கு அரசு இல்லையே நியாயமா –
சித்ர கூடம்-மூத்தவன் இருக்க இளையவள் ஆண்டால் நரகம் -சாஸ்திரம் -என் ராஜ்ஜியம் தானே –
என் உடைமையை நான் என்ன வேண்டுமானாலும் பண்ணலாமே -உமக்கு சமர்ப்பிக்கிறேன் –
தர்மம் ஏற்று கொள்ளாமல் இருக்க கூடாதே -வனவாசம் முடித்து வந்தபின்பு கொள்கிறேன் -பிரதி நிதியாக பாதுகையை வைத்து –
இயம்பினன் அரசன் என்றாள் -நும் பணி மறுப்பனோ -பின்னவன் பெற்ற செல்வம் அடியனேன் பெற்றது அன்றோ –
இதுதான் பரதனுக்கு நீ வாங்கிக்கொடுத்துள்ளாய் –
மன்னவன் பணி அன்று -ஆகிலும் நும் பணி மறுப்பனோ

யாதோ ஜாதா -எங்கேயோ பிறந்தவள் கூனி -அயோத்யையில் பிறந்தவளாக இருந்தால் கெடுக்க மாட்டாள்
ராவணன் தீமையே கூன் வடிவில் கம்பர்
எதனால் கூனி செய்தால் என்பது வால்மீகி ராமாயணத்தில் இல்லை

பாதுகை முன்பு எங்கு இருந்தது
தகப்பனார் பட்டாபிஷேகத்துக்காக சேகரித்த சர்வமும் கொண்டு காண வந்தான் –
சித்ர கூடத்தில் பண்ணப் போகிறேன் -ஸ்லோகம் உண்டே
ராஜாவாகவே அழைத்து வர எண்ணி போனான் –
அதில் முக்கியமானவை செங்கோல் கிரீடம் தங்க கவசம் போட்ட பாதுகை -உண்டே
ராஜ்யத்தை அங்கீ கரிக்கவே பாதுகையில் ஏறி அருளினார் பெருமாள்
ஆரூரோஹ ரதம் ஹ்ருஷ்டா மகிழ்ந்து திரும்பினான் -மரவாடியை தம்பிக்கு வான் பணையம் வைத்து போய்

ஆழ்வார் பாசுரத்தில் உண்டே -அதனால் கம்பரும் காட்டுகிறார்
கூனி சிதைய உண்டை வில் –கோவிந்தா -கொண்ட கொண்ட அரங்க ஒட்டி -போன்றவை உண்டே
வால்மீகி –சொல்லாதது -சீதையா சரித்திரம் சொல்ல வந்ததே
12-வயசில் திருக்கல்யாணம் -24-வயசில் தண்டகாரண்யம் செல்ல
இவற்றை விவரிக்க வில்லையே வால்மீகி
14-வருஷம் பார்க்காமல் இருந்தால் செத்ததுக்கு சமம் -13-வருஷம் த்ரேதா யுகம் -12-வருஷம் கலியுகம் இன்றும் உண்டே

இப்போது எம்மனாரால் இயம்புவதற்கு எளிதோ -என்று கம்பர் எழுதாமல் மயங்கி விழ
ராமர் திரு முகம் காட்டி அருள –அப்போது அலர்ந்த செந்தாமரையை வென்றது
முள் கிரீடம் முன்பு -ஏறு போன்று மகிழ்ந்தான்
ஸுசீல்ய சாகரம் -ராமனை தேசிகன் கொண்டாடி -சீர் அணிந்த குகனோடு தோழமை கொண்ட அடையாளம்
அதிக நியதம் பிரபாவாத் பாதுகா சஹஸ்ரம்

தன் ஜோதியில் விரி ஜோதியில் மறைய பொய்யோ என இடையாளொடும் இளையானொடும் போனான்
மரகதமோ –மையோ -மரகதமோ மரி கடலோ மழை முகிலோ-ஐயோ இவன் வடிவு என்பதோர் அழியா அழகு உடையான்
திருக்கண்ணபுரம் பாசுரம் அடி ஒற்றி கம்பர்

12-வருஷங்கள் தண்டகாரண்யம் இருந்தவற்றையும் விவரமாக வால்மீகி சொல்லவில்லை
பிரிவை க்ஷணமும் சஹியாத பெருமாள் என்று -12-வருஷங்கள் இருந்து உணர்ந்த பிராட்டி –
வந்த கார்யம் செய்ய இப்படி வார்த்தை -எதுக்கு வீண் வம்பு ஸ்தூணா நிகன நியாயம்
ப்ரதிஜ்ஜை -உயிரை விட்டாலும் உன்னை விட்டாலும் இளைய பெருமாளை விட்டாலும்
ரக்ஷண தர்மத்தை விட மாட்டேன் -பெருமாளை சொல்ல வைக்க –
தன் அடியார் -சேர்க்கும் முன்பு அவள் மன்றாட பின்பு அவன் மன்றாட -இப்படி அன்றோ நாம்
ஆச்சார்ய -பாபம் இல்லாதவனே கங்கையில் இறங்கி ரஷிக்க முடியும் ஒருவனே செய்ய –
கங்கையில் முழிக்கினால் பாபம் போகும் நீர் சொன்னீரே அத்தை மனசில் வைத்து ரஷித்தேன் -கதை
அங்கீ கரித்த பின்பு பாபம் இல்லை -உன் அடியார் இருக்க பாபம் இருந்தாலும் என் அடியாராக பின்பு பாபம் இல்லையே

யாதிருச்சியா வந்தவர் கூனியும் சூர்பனகையும் -இருவராலும் காண்டங்கள் மாற
அழகான வடிவாக வந்ததாக ஆழ்வார் -அதை அடி ஒட்டியே -கம்பர் -கலை வணக்கு நோக்கு அரக்கி -ஆழ்வார் மான் போன்ற கண்
நடக்கிற அழகு பாட்டில் -கம்பர் -வஞ்சி என நஞ்சம் என வந்தாள்
ஹாஸ்ய ரசம் -இவ்விடத்தில் வால்மீகி
சூர்பனகையை வதம் பண்ணாமல் விட்டது -தாரையை வதம் பண்ண அங்கு விசுவாமித்திரர் –
அடுத்து பிராட்டி அருகில் இருக்க வதம் பண்ண முடியாதே
ஆத்மாய ஜமாந
தருணவ் ரூப சம்பன்னவ் -போலே கம்பரும் கர தூஷணாதிகள் –
மூக்கை அறுக்காமல் நாக்கை அறுத்து இருக்க வேண்டும் என்றார்களாம்

பெருமாளே பிராட்டியை பிரித்து கர தூஷணாதிகளை முடித்தார்
புஸ்தகம் எழுதினர்-dedicated to wife -இல்லாத படியால் எழுத முடிந்தது கதை போலே

மாரீசன் முதல் உபதேசம் பலிக்க சூர்ப்பனகை வந்து காமத்தை கிளப்ப மீண்டும் மாரீசன் இடம் சென்று –
சொன்னபடி செய்யா விட்டால் கொல்லுவேன் என்ன

அருந்தி விரும்பி வைத்தேன் -சபரி -அருந்தின கனிகளைக் கொடுக்க விரும்பி பெருமாள் கொண்டான்
கம்பர் நாதமுனிகள் காலம் -பட்டர் காலம் -கூட்டம் கூட்டமாக திருவாய் மொழி அனுபவம் சடகோப அபந்தாதியில் இருப்பதால்
பட்டர் காலமே என்பர் காஞ்சி ஸ்வாமிகள்
திருவடி -சப்த பிரயோகமும் கம்பர்
ஆஸ்ரித வாத்சல்யத்தால் ஸ்ரீ திரு மழிசை பிரான் அமுது செய்த பிரசாதம் ஸ்ரீ ஆராவமுத ஆழ்வார்
அமுது செய்தார் -ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை
சூடிக் கொடுத்த மாலையை சூடுவானே
ரகுகுல திலகர் ஆச்சார்ய பிரதரான பெருமாள் -வேடுவச்சி -குரு ஸூஸ்ருஷையால் –
நாவுக்கு இனிதான பல மூலாதிகளை –தன் கையால் அமுது செய்யப் பண்ண விரும்பி அமுது செய்தார்
வண்டு கடித்த பழம் இனிமையாக இருக்குமே
வேதக்கடலே –சொல்லின் செல்வன் -கம்பர் /சொல்லில் செல்வோம் இப்பொழுது
விரிஞ்சனோ விடை ஏறியோ -விஷ்ணு தான் இல்லையே –

தரணி ஸூத சுக்ரீவன் சூர்யன் பிள்ளை இடம் சரணாகதி -ஸ்வாதந்தர்யத்தால் பரதந்தர்யத்தை
ஏறிட்டுக் கொண்டு நாதம் இச்சாமி
சுக்ரீவன் இடம் தான் பிராட்டி கடாக்ஷம் வாலி இடம் இல்லையே அதனால் தான்
முனிவர்கள் நியமனமும் சுக்ரீவனை இடம் செல்ல உபதேசம்
தம்பி மனைவி கொண்டதால் அதர்மம் –
அக்னி சாக்ஷியால் வாலி இராவணன் நட்பு உத்தர காண்டம்
துந்துபி சரீரம் வாலி எறிய மதங்க முனிவர் ஆஸ்ரமம் ரத்தம் விழா சாபம் -அதனால் நுழைய முடியவில்லை வாலியால்
நித்யம் பாதாதி வந்தனம் -லஷ்மணன் நூபுரம் ஒன்றே அறிவேன்
இப்படிப்பட்டவனை அந்த வார்த்தை சொன்னது -ஸ்த்ரீயம் புருஷ விக்ரஹம் பெருமாள் இடம் சொன்னது போலே
ராவணன் வரும் பொழுது பெருமாள் இளைய பெருமாள் இருக்கக் கூடாதே
மாரீசன் கூச்சல் பண்ணினது ராவணை முடிக்கவே
ராவணன் சீதையை கொண்டு போனதை அறிந்தும் நாலு திக்குகளிலும் அனுப்பியது
மூன்று லோகங்களையும் வென்றவன் எங்கு வைத்து இருப்பான் தெரியாதே

துஷ்கரம் க்ருதவான் ராகவா ஜீவாதி தாராயத்தி ஆத்மனோ தேகம் –
இது ஏதேனும் இரவல் உடம்போ சுமந்து கொண்டு இருக்க -ஸ்ரீ நம்பிள்ளை
நம் உடம்பு எம்பெருமானுக்கு சரீரம் நம் ஆத்மாவை போலே
மதுராம் வார்த்தை-தேவ பாஷையால் பேசாமல் மதுர பாஷையால் -தமிழில் திருவடி -இனிமையும் நீர்மையும் தமிழ் நிகண்டு
தமிழ் தமிழ் திரும்ப சொல்ல -அமிழ்து-ஸ்ரீ வால்மீகிக்கும் தமிழ் தெரியும்
புறநானூறு வால்மீகியார் என்பவர் உண்டே-திருவினை விட்டார் அனைத்தையும் விட்டார் –
இவள் சந்நிதியால் காகம் தலைப்பெற்றது -என்பதையே இவ்வாறு அருளிச் செய்கிறார்-
வால்மீகி தமிழிலும் ஆதி கவி
சிரத்தினால் தாங்கி மெலிந்தாள் -குளிர்ந்தாள்-கணையாழி பெற்ற நிலை கம்பர்

சரணாகதி சாஸ்திரம் -காண்டங்கள் தோறும் சரணாகதி உண்டே
சுக்ரீவம் சரணாகதி நாதம் இச்சாமி பலிக்க வில்லை -பயமூட்டி கார்யம் நான்கு மாதங்கள் கழித்து உதவினான் –
இது கிஷ்கிந்தா காண்ட சரணாகதி
சுந்தர காண்டத்தில் தான் காகாசூரன் சரணாகதி காட்டுகிறார் -வால்மீகி -அயோத்யா காண்டத்தில் நடந்ததை
விபீஷணஸ்து தர்மாத்மா ந து ராக்ஷஸ சேஷ்டித்த சூர்ப்பணகை ஷேப யுக்தியாக -வசவாக -சொல்லக் கேட்டு
என்று பார்ப்போம் என்று பாரித்து இருந்தார் பெருமாள் -மறக்குடி அறம் செய்யக் கெடும் –
இட்டு வா என்றால் சுட்டு வரணும் -மோதிரம் இட்டு வந்தவர் இலங்கையை எரித்து விட்டு வந்தார்
மீண்டும் ஒரு தூது -அங்கதன் -அவன் பேசின பேச்சு வால்மீகி ராமாயணத்தில் இல்லை
வாலில் நெருப்பு வைத்து அனுப்பிய குரங்கா -அத்தை துரத்தி விட்டோம்
வால் தானே குரங்குக்கு பிரதான அங்கம் என்றதுமே கதி கலங்கினான் ராவணன்
தீயிடை –குதித்த -அவள் வாய் சொல் வேகவதி வார்த்தை -பெண்ணால் அழிவு உனக்கு-
அவ் வணங்கை விட்டு விடு விபீஷணன்-அறிவில் மிக்கான் – சுட்டிக் காண்கிறான்

மடியில் கனம் இருந்தால் வழியில் பயம் -பழ மொழி ஸ்ரீ கூரத்தாழ்வான் பொன் வட்டில் எறிந்த பின்பே –
பெரும் செல்வம் நெருப்பாக -ஆழ்வார் -நெருப்பு இல்லாமல் வாழ்க்கை இல்லை –
உலகு வாழ்வுக்கு கொஞ்சம் செல்வம் வேண்டுமே -பெரும் செல்வராய் திருமால் அடியாரைப் பூசிக்க நோற்றார்கள்
நெருப்பும் செல்வமும் அளவோடு இருக்க வேண்டும் திருக்குறளும் உண்டே
உடையார் -சக்கரவர்த்தி / பெரிய உடையார் -ஜடாயு -/மங்களா சாசனம் செய்ததாலும் பெரிய -ஸ்ரீ பெரியாழ்வார் போலே
இவர் ஆயுஷ்மான் என்று வாழ்த்தினதால் தான் ஸ்ரீ பெருமாள் ஸ்ரீ சீதா பிராட்டியை விட்டு உயிருடன் இருந்தார் என்பர்
ஆச்சார பிரதானர் -சமுத்திரம் கடலைத் தாண்டக் கூடாது -ஸாஸ்த்ர விதி -ஆகையால் சேது

அபராத பிராயச்சித்தார்த்தமாக சுக்ரீவனையே இட்டு ஸ்ரீ விபீஷணனை அழைத்து வரச் சொல்லி
என் மீது வைத்த காதலால் சொன்னாய் ஆகிலும்
குகனோடும் ஐவரானோம் –நின்னோடும் எழுவரானோம் —
புகல் யரும் கானம் தந்து புதல்வரால் பொலிந்தான் உந்தை -உம்பி எம்பி ஆழ்வார் பாசுரம் படியே

இங்கேயே ஸ்ரீ விபீஷணனுக்கு பட்டாபிஷேகம் என்றால் ராவணன் திருந்தி வந்தால்
பிரதிசிஷ்யே மஹோ தயயே -வால்மீகி கருணை என்னும் கடல் கிடந்தனன் கரும் கடல் நோக்கி -கம்பர் –
ஸ்ரீ நஞ்சீயர் இத்தை மேற்கோள் காட்டி அருளுகிறார்
அதிகாரம் சம்பாதிக்க வேண்டாம் நின்ற நிலையிலே -சர்வாதிகாரம் -ஸ்ரீ வேல் வெட்டிப்பிள்ளைக்கு-
பட்டுப்புடவை தோய்க்கக் கெடும்–நூல் புடவை தோயாமல் கெடும் மடி-சுத்தம் –
த்ருஷ்டாந்தம் இதுக்கு வார்த்தாமாலையில் காட்டி –
கூரப்புடவை நனைக்காமல் -பிள்ளைக்கு நூல் புடவை நினைத்தே கல்யாணத்தில்
புறம் தூய்மை நீரால் அமையும் அகம் தூய்மை வாய்மையால் அமையும் -வள்ளுவர்

சரணா கதி பண்ணினதால் வரவில்லை -சமுத்திர ராஜன்
மொட்டைத்தலையன் இதிகாசம் ஸ்தோத்ரம் பண்ண மனுஷ்யனே மயங்கும் பொழுது பரமாத்மாவுக்கு சொல்ல வேண்டுமோ
அபராதம் மறந்து விரோதிகள் இடம் அம்பை விட்டு
மனுஷ்ய பாவனை ஏறிட்டுக் கொண்டு -ஸ்ரீ பெருமாள் -அதனால் தான் ஸ்ரீ சுக்ரீவன் இடமும் சமுத்திர ராஜனிடமும்
மிரட்டி தான் கார்யம் -ஆகிஞ்சன்யம் அநந்ய கதித்வம் இல்லாமல் பலிக்காதே
அணிலம் போல கைங்கர்யம் ஆழ்வார் மட்டும் -குரங்குகள் மலையை நோக்க -உபாத்தியாயர் ஊசி போலே
குளிக்க குளிக்க சமுத்திரம் குறையும் -என்பது அன்றோ அணில்கள் பாரிப்பு
மணலை ஒட்டி ஒட்டி அணை கட்டும் -என்பது அன்றோ அணில்கள் பாரிப்பு
ஓடி -ஓடினால் நிறைய மணல் ஒட்டிக்கும்
கைங்கர்ய பாரிப்பு
தரங்க நீர் -அலை உள்ள கடல் –
தோள்களின் மேல் மேல் பெருமாளை தூக்கி யுத்தம் என்பதால் திருவடி பெயர்

உனக்கு இவன் எப்படியோ அப்படியே என்பக்கம் நாம் கார்யம் செய்கிறேன்
எனக்கு நீ அப்படியே அப்படியே அவனும் என்னாமல் -அடியவன் என்னாமல் –
ஸ்ரீ பரதன் இடம் செய்தி சொல்லி திரும்பி வந்து ஸஹ போஜனம் வால்மீகி ராமாயணத்தில் இல்லை –
ஆகவே காய்கறிகள் இத்யாதி அந்தப்பக்கம் அன்னம் பருப்பு இந்தப்பக்கம் இன்றும் சாதிக்கிறோம்

அஞ்சிலே ஓன்று பெற்றான் -பஞ்ச சம்ஸ்காரம் திருமந்திரம் உபதேசம் அருளி
அஞ்சிலே ஒன்றைத் தாண்டி விரோதி ஸ்வரூபம் தாண்டி
அஞ்சிலே ஓன்று ஆறு ஆக -உபாயம்
அணங்கு-பிராட்டி புருஷகாரம்
பூ லோக வைகுண்டம் காட்டிக் கொடுக்கிறார் இத்தால்
அவன் நம்மை அளித்துக் காப்பான் –ஆச்சார்ய அபிமானம் உத்தாரகம்

ரஹஸ்யமாக ராவணன் சரணம் -அனைத்தையும் தொலைத்து தன்னையே சமர்ப்பித்து
ஆகாசம் சாகரம் ராவண யுத்தம் -பூமியில் விழுந்த விதியில் ஏற்றுக் கொண்டான் – லீலை தானே –
இது த்வார பாலகர்களில் ஒருவன் தானே -விபீஷணன் வெளிப்படையாக காட்டி இவன் அந்தரங்கமாக காட்டி -என்பர்-

———————

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ வால்மிகி பகவான் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்-

ஸ்ரீ ஸூந்தர காண்டம் சாரம் -ஸ்ரீ உ வே வேளுக்குடி ஸ்வாமிகள் —

ஸ்ரீ ஸூந்தரே ஸூந்தரோ ராம
ஸூந்தரே ஸூந்தரீ கதா
ஸூந்தரே ஸூந்தரீ ஸீதா
ஸூந்தரே ஸூந்தரம் வனம்
ஸூந்தரே ஸூந்தரம் காவ்யம்
ஸூந்தரே ஸூந்தரோ கவி
ஸூந்தரே ஸூந்தரம் மந்த்ரம்
ஸூந்தரே கிம் ந ஸூந்தரம் —

தர்போதக்ர தச இந்த்ரியனான மநோ நக்தம் சராதி ஷ்டிதே
தேஹேஸ்மின் பாவ சிந்து நா பரிகதே தீ நாம் தஸாம் ஆஸ்தித
அத்யத்வே ஹனுமத் சமேந குருணா ப்ரக்யாபிதார்த்த புமான்
லங்காருத்த விதேஹ ராஜ தனயா ந்யாயேந லா லப்யதே —ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகன் ஸ்வாமிகள்

ஸ்ரீ ஸீதா பிராட்டி அசோகா வனத்தில் சிறைப்பட்டால் போலே ஜீவாத்மா உடலில் சிறைப் பட்டு இருக்க –
அசோகவனத்தை உப்புக்கடல் சூழ்ந்தது போலே சம்சாரக்கடல் -பத்து தலைகள் போலே பத்து இந்திரியங்கள் –
ஆத்மா பகவானைப் பற்றி அறியாமல் துன்புற -திருவடி ஆச்சார்யர் ஸ்தானீயம் –
கணையாழி -பஞ்ச சம்ஸ்காரம்-திருச் சங்கு திருச் சக்கரப்பொறி-
ஆச்சார்யர் மூலம் நம் நாவில் ஸ்ரீ ராம திரு நாமம் திகழ்ந்து ஸ்ரீ ராம பக்தி வளர்வது திண்ணம் –
— ——————
முதல் சர்க்கம் -கடலைத் தாண்டினார்
ஸ்ரீ மஹேந்திர கிரியில் நின்று பெரிய திரு உருவம் கொண்டு நூறு யோஜனை தூரம் கொண்ட தென்கடலைக் கடக்க
கால்களை மண்ணிலே அழுத்தி ஸ்ரீ ராம பானம் போலே பறக்க –
மூன்று தடைகள் -மைனாகன் மலை -சுரஸா–ஸிம்ஹிகா அரக்கி -மூன்றையும் கடந்து வேகமாக முன்னேறி
இலம்பம் மலையிலே இறங்கினார் –

நம் விடா முயற்சியும் இறைவனின் அருளும் இருந்தால் தடைகளை விளக்கி இலக்கை எட்டலாமே
——————
சர்க்கம் -2-இலங்கையைக் கண்டார்
களைப்பே இல்லாத வாயு குமாரர் மதித்த இலங்கை ஐஸ்வர்யம் –
இரவுப் பொழுதில் தன்னை சுருக்கிக் கொண்டு உள்ளே நுழைந்தார் –
நகரின் செழிப்பைப் புறக்கணித்து ஸ்ரீ ஸீதா தேவியைத் தேடாத தொடங்கினார் –

புற அழகிலே மயங்காமல் இலக்கை நோக்கி ஒரு முகப்படுத்தி முன்னேறும் புத்தியை ஸ்ரீ திருவடி நமக்கு அருளட்டும்
—————————————
சர்க்கம் -3- என்றோ கிடைத்த அனுமதி
சிலம்பம் மலையில் இருந்து நகரில் நுழைந்து கோட்டை மதிள் சுவரில் ஏற முயன்றார் –
இலங்கிணி தடுக்க நகரைச் சுற்றிப்பார்க்க வந்ததாக சொன்னார் –
அவள் மீண்டும் தடுக்க நிஜ ரூபத்துடன் ஓங்கிக் குத்த அவள் அலறி சாய்ந்தாள் -அவளும் ப்ரம்மா தனக்கு கொடுத்த வரம் பலித்தது –
இலங்கைக்கு நாசா காலம் ஆரம்பம் என்று நீர் விரும்பிய படி உள்ளே செல்லும் என்ன ஸ்ரீ பிராட்டியைத் தேட உள்ளே நுழைந்தார்

நாம் எடுத்த கார்யம் பலருக்கும் பயன்படும் தர்மமாக இருக்குமானால் அந்தக்காரியம் நிறைவேற
தேவையான மங்களங்களை தெய்வமே அருளுவார்
———————–
சர்க்கம் -4-வியக்க வைத்த ஊர் –ஆனால்
ஸ்ரீ திருவடி மதிக்கும் படி ஐஸ்வர்யம் -பல அஷவ்ஹிணிகள் அளவிலான ராணுவ வீரர்கள்
45-காலாள்/ -27-குதிரை வீரர் / -9-யானை வீரர் / 9-தேர் வீரர் சேர்ந்தால் ஒரு குல்மம் —
இதே போலே -2430-குல்மான்கள் சேர்ந்தால் ஒரு அஷவ் ஹிணீ–அதாவது -218700-துருப்புக்கள்

அமைப்பு அழகாக இருக்கலாம் -ஆனால் தர்மம் இல்லாத படியால் ஸ்ரீ பெருமாளாது அருள் கிட்டாதே —
—————————————-
சர்க்கம் -5-நிலா உதவியது -கலையைக் காணோம் -கலை -கற்கும் கல்வியையும் நிலவின் அழகையும் குறிக்கும் –
இயற்கை எழிலுடன் இருக்கலாம் -அதில் களி க்கலாம் -ஆனால் அதில் கடவுளின் தன்மை இல்லா விட்டால் என்ன பயன்
—————–
சர்க்கம் 6-சொந்த சொத்தும் வந்த சொத்தும்
ஒவ்வொரு ஜீவனும் பரமாத்மாவின் சொத்து -பிறக்கும் போதும் இறக்கும் போதும் எந்த சொத்தும் இல்லையே –
பின் நான் -எனது -என்ற அஹங்காரம் மமகாரங்கள் எதற்கு –
——————
சர்க்கம் -7-வன வாசமா விமான வாசமா -புஷ்பக விமானத்திலா-அசோக வனத்திலா
அன்பும் அறனும் இல்லாத இல் வாழ்க்கையில் செல்வம் சிறைப்பட்டுத்தான் இருக்கும்
———————-
சர்க்கம் -8-போகமும் யோகமும்
புஷ்பக விமான வர்ணனை

ஆசைகளை வளர்த்துக் கொண்டு நிறைவேற்றப் பதறுவது தானே போகம் –
ஆசைகளைக் கட்டுப் படுத்தி திருப்தி அடைவது யோகம்
———————–
சர்க்கம் -9-தன்னிலை மறைந்தவர் –
பத்து மைல் நீளமான இராவணன் அரண்மனையில் ஸ்ரீ சீதாபிராட்டியை காண வில்லை

ஸ்தூலமான உடல் இன்பத்தில் மயங்கினாள் ஸூஷ்மாமா ஆத்மாவும் அதின் உள்ளுறையும் பரமாத்மாவும் புலப்பட மாட்டார்கள் –
——————
சர்க்கம் -10-தீயதில் சிக்கிய நல்லவர் -மண்டோதரி
மண்டோதரியைக் கண்டு இவள் ஸ்ரீ சீதாபிராட்டி தானோ என்று பரபரப்படைந்தார்

நல்லவனைத் தொடர்ந்த அனைவருக்கும் வாழ்ச்சி -தீயவனைத் தொடர்ந்த நல்லவனுக்கு தாழ்ச்சி
—————–
சர்க்கம் -11-தேடிய கண்ணும் மயங்காத மனமும்
ப்ரஹ்மச்சாரியான நான் பல பெண்களை பார்க்கிறேன் இது தகுமோ என்று கவலை உற்றார் –
கண்கள் பார்த்தாலும் தன் மனம் ஸ்ரீ பெருமாளைத் தவிர யார் இடமும் ஈடுபடவில்லை என்று நிம்மதி அடைந்து
மீண்டும் ஊக்கத்தோடே ஸ்ரீ சீதாப் பிராட்டியைத் தேடினார்

ஆத்மாவின் அறிவு மனத்தின் மூலம் புலன்களை அடைந்து பின் பொருளைக் காணும் –
ஆகவே மனம் கட்டுப்பட்டால் புலன்கள் சிதறாது -இறைவனிடம் ஈடுபட்ட மனம் கட்டுப்படும்
———————————–
சர்க்கம் -12-சோர்வு சோறு போடாது -ஊக்கம் உயர்வு அளிக்கும் –
மனமே நம் தாழ்ச்சிக்கும் வாழ்ச்சிக்கும் காரணம் -பற்றற்ற மனம் நண்பன் -எதிலும் பற்றுள்ள மனம் பகைவன்
———————-
சர்க்கம் -13-சோகம் தீர்த்த அசோக வனம்
செயல் நிறைவேறும் என்னும் சிறிது அளவு நம்பிக்கை ஊக்கத்தையும் -அந்த ஊக்கம் வெற்றியையும் கொடுக்கும்
—————————
சர்க்கம் -14-நீரைத்தேடி பூமி வருவாளா
பல வண்ணப் பூக்களால் மூடப்பட்ட ஸ்ரீ மாருதி மலர் மலை போல் காட்சி அளித்தார் –
குயில் கூவ மான் துள்ள மயில் ஆடும் வனத்தின் நடுவில் அழகிய குலத்தைக் கண்டார் –
அதன் கரையின் பொன்மயமான சிம்சுபா மரத்தைக் கண்டு அதன் மேல் ஏறி தன்னை மறைத்துக் கொண்டு
ஸ்ரீ ஸீதா பிராட்டி கண்டிப்பாக வருவாள் எனும் நம்பிக்கையோடு காத்து இருந்தார்

அதிக சக்தியே சில நேரத்தில் சோர்வு கொடுக்கும் -ஆனால் பக்தி எப்போதும் ஊக்கத்தை அளிக்கும் –
———————–
சர்க்கம் -15-கண்டது மகிழ்ச்சி தான் -ஆனால் காணாததே மேல்
ஸ்ரீ மாருதியின் நம்பிக்கை வீண் போகாமல் ஸ்ரீ சீதாப் பிராட்டியைக் கண்டார்
ஒரு பெண் என்ற அருள் -தன்னைச் சார்ந்தவள் என்ற அன்பு -மனைவியை இழந்தேன் என்ற துக்கம் இவற்றால்
ஸ்ரீ பெருமாள் வருந்துகிறார் -இவளைப் பிரிந்து ஸ்ரீ பெருமாள் உயிரோடே இருப்பதே அரிய செயல் என்று எண்ணி வியந்தார் –
இவளது துயரக் கோலத்தைக் காண இயலாமல் வருந்தினார்

கண்ணால் கண்ட ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டியைத் தம் மனம் என்னும் மேடையில்
ஸ்ரீ பெருமாளோடே சேர்த்துப் பார்த்த ஸ்ரீ திருவடியே நமக்குத் தஞ்சம் –
———————
சர்க்கம் -16-அவனுக்கு இவள் நிகர் -ஆனால் -அஸி தேக்ஷிணை-அன்றோ –
ஸ்ரீ நாச்சியார் விழி அவனால் விழிக்க ஒண்ணாதே
ஒழுக்கம் பண்பு உருவம் பிறப்பு -துல்ய சீல வயோ வ்ருத்தம் இருந்தாலும் –
எப்பொழுதும் கருணையே பொழியும் திருக்கண்கள் அன்றோ

பிறரின் துன்பம் கண்டு கலங்கி அத்தைப் போக்குபவனே பக்தன் -ஸ்ரீ பக்த ஆஞ்சநேயர் அன்றோ -ஆச்சார்ய ஸ்தானீயம் –
——————-
சர்க்கம் -17-மதிளா காவல்-மனமே காவல்
எழுநூறு அரக்கிகள் நடுவில் இருந்த ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி பெருமாள் மேல் வைத்த அன்பு ஒன்றே அணிகலனாக
அவனுடைய வில்லின் ஆற்றலில் வைத்த நம்பிக்கையே காவலாக மனா உறுதியோடு இருப்பதைக் கண்டு மகிழ்ந்தார்

பெரும் ஆபத்து சூழும் போது தளர்ந்து போகாத பொறுமையும் தாண்டி விடுவோம் என்ற நம்பிக்கையும் நம்மைக் காக்கும்
—————————————–
சர்க்கம் -18-ஒருத்தரின் காமமே ஊருக்கே சாபம்
பிறர் பொருள் பிறர் மனைவி ஆகியவற்றை தனது என்று நினைத்தால் மஹா பாதகம் தானே
——————–
சர்க்கம் -19-நடுக்கம் தீர்ப்பவளின் நடுக்கம்
நமக்கு ஏற்காத ஒரு பொருளை பற்றியோ அல்லது ஒருவரைப் பற்றியோ நாம் அறிந்து கொள்வது முதல் தவறு –
அதை ஆசைப்படுவது இரண்டாவது தவறு –
அதை அடைய முயற்சிப்பது மூன்றாவது பெரும் தவறு –
முதல் இரண்டு நிலைகளைத் தவிர்க்க முடியா விட்டாலும் மூன்றாவதைக் கண்டிப்பாகத் தவிர்க்க வேண்டும் –
————————–
சர்க்கம் -20-ஆக்கையின் வழி சென்றால் அழிவு -அறிவின் வழி சென்றால் ஆக்கம் –
உடல் ஆசைக்கு வசப்பட்டு பெண்களை போகப் பொருளாக நினைப்பது குற்றம் –
அறிவின் வழி சென்று ஸ்ரீ மஹா லஷ்மியின் அம்சமாக மதிக்க வேண்டும்
————————-
சர்க்கம் -21-கயவனுக்கும் நல்ல உபதேசம்
துரும்பைக் கிள்ளி நடுவில் இட்டு -சரணாகத வத்சலன் -மித்ர பாவனையுடன் ஆஸ்ரயிக்க உய்யலாம் –

ஸ்ரீ மஹா லஷ்மி ஒவ்வொரு ஜீவனையும் திருத்தி ஸ்ரீ பெருமாள் இடம் சேர வாய்ப்பை ஏற்படுத்தி அருளுகிறாள் –
பயன்படுத்திக் கொள்ள வேண்டுமே –
———————-
சர்க்கம் -22-இரண்டு மாதம் கெடு யாருக்கு-
நல்லவர்களைத் துன்புறுத்திக் கெடு வைத்தால் அது நமக்கு நாமே வைத்துக் கொண்ட கெடுவாகிவிடுமே
——————–
சர்க்கம் -23-புலஸ்திய மஹரிஷியின் குலத்தில் பிறந்தால் போதாது -தகுந்த நடத்தை வேண்டுமே
குலப் பிறப்பும் அறிவும் ஆற்றலும் தர்மத்துக்குத் துணை நின்றால் தானே சிறக்கும்
———————–
சர்க்கம் -24-விரக்தி அடைந்தவனுக்கு உயிர் புல்லுக்கு சமம்
ஸ்ரீ வசிஷ்டருக்கு ஸ்ரீ அருந்ததி போலேயும் ஸ்ரீ அகஸ்தியருக்கு ஸ்ரீ லோக முத்திரை போலேயும்
ஸ்ரீ பெருமாளை இறையும் அகலகில்லேன் என்றே இருப்பேன்

மயிர் நீப்பின் உயிர் வாழாக் கவரிமான் போன்றோர் சான்றோர் –
—————————————
சர்க்கம் -25-மானிடராய்ப் பிறத்தல் இனிதா கசப்பா –
இறைவன் வசப்பட்டால் மானிடப்பிறவி இனியது -பிறர் வசப்பட்டால் கசப்பானது
——————
சர்க்கம் -26-ஸ்ரீ பெருமாள் வேண்டாம் அளிக்க -ஒழுக்கக் கேட அழித்து விடும்
தன் குற்றங்களை நினைத்து பயப்படுத்தலும் மாறாக இறைவனின் ரக்ஷகத்வ தீக்ஷை -காருண்யத்தை
நினைத்துப் பயம் நீங்குதலுமே பக்தியின் அடையாளங்கள்
——————————
சர்க்கம் -27-கனவு நிஜமாகப் போகிறதே –
திரிஜடை கனவும் -ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டிக்கு இடது கண் துடிப்பதும்
இனிய குரலோடு பறவைகள் கூவும் நல்ல சகுனங்களும் தரிக்க ஹேதுக்கள் ஆயின

குறைவான புண்ணியம் கனவில் இன்பத்தையும் நிறைவான புண்ணியம் நிஜத்தில் இன்பத்தையும்
குறைவான பாவம் கனவில் துன்பத்தையும் நிறைவான பாவம் நிஜத்தில் துன்பத்தையும் கொடுக்கும்
——————
சர்க்கம் -28-காகுத்தன் வாரா விட்டால் யார் இனி உயிர் காப்பார் –
தீமையே செய்யும் மனத் தளர்ச்சியால் எந்தப் புகழும் கிட்டாதபடியால் சான்றோர் இதை ஏற்க மாட்டார்கள்
——————
சர்க்கம் -29-நல்ல சகுன ஸூசகங்கள் -உலகம் வாழ்ந்தது
நம்பிக்கைக் கீறு கீற்று தோன்றினாலும் மனத்தளர்ச்சி ஓடி விடும்
——————
சர்க்கம் -30-ஸ்ரீ ராம தூதரின் கூர்மையான புத்தியும் பக்தியும்
அப்போது ஒரு சிந்தை செய்து -லோக நாதனான ஸ்ரீ பெருமாளின் புகழ் மிக்க வரலாற்றை மதுர சொற்களால் பாட
அத்தைக் கேட்டு ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி அச்சம் தீர்வாள் என்று முடிவு செய்தார்
———————–
சர்க்கம் -31-உயிரை மீட்க்கும் அழுத்தமான ஸ்ரீ ராம நாமமும் வரலாறும்
தான் நூறு யோஜனை அகலம் உள்ள கடலைக் கடந்து வந்ததையும் ஸ்ரீ பெருமாள் அருளிச் செய்த அடையாளமுடைய
திருவுடையாளான உம்மைக் கண்டேன் -என்று அருளிச் செய்ய கேட்ட ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி
ஆச்சர்யமும் மகிழ்ச்சியும் அடைந்து எல்லா திக்குகளிலும் தேடி சிம்சுபா மரத்தின் மேல் கண்டாள்

அனைத்து ஆபத்துக்களையும் போக்கி நன்மைகளை அளிக்கும் ஸ்ரீ ராம நாமத்தையும்
ஸ்ரீ ராம கதையையும் தினமும் சொல்வோம்
————————
சர்க்கம் -32-அருவம் அல்ல உருவ வெளிப்பாடு –
மின்னல் போன்ற பொன் நிறத்தோடு இனிய ஸ்ரீ ராம நாமத்தைச் சொன்ன திருவடியைக் கண்டாள் –

முதலில் ஸ்ரீ பெருமானின் திரு உருவை நினைத்து மெது மெதுவே ஆழமாக இடைவிடாது தியானித்தால்
நேர காண்கிறாப் போலே அவர் உருவம் நம்மனசில் வெளிப்படும் –
இதையே பக்தியின் முதிர்ந்த நிலையான கண்ணால் காண்பதற்கு நிகரான சாஷாத் காரம் என்று சாஸ்திரங்கள் கூறும் –
——————————-
சர்க்கம் -33-திரு முகம் கண்டான் -அறிமுகம் கிடைத்தது –
ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி அருளிச் செய்த அறிமுகத்தில் இருந்து ஒரு பெண்ணிற்குப் புகுந்த வீட்டின் பெருமையும்
பிறந்த வீட்டின் அருமையும் கணவனின் அன்பும் இன்றியமையாதவை என்று அறியலாம்
———————–
சர்க்கம் -34-உண்மையை நம்ப வைப்பது எப்படி –
தான் ஸ்ரீ ராம தூதர் -விரைவில் ஸ்ரீ பெருமாள் உம்மை வந்து மீட்பர் -என்றார்

உண்மையை நம்ப வைக்க வெகு நேரம் ஆகலாம் -அதை எடுத்துச் சொல்வதில் இருக்கும்
நேர்மையும் விடா முயற்சியும் தான் கேட்பவருக்குப் புரிய வைக்கும் –
———————
சர்க்கம் -35-சொல்லுக்கு எட்டாத அழகு –
ஸ்ரீ ராமபிரானின் திருமேனி அழகை தியானித்தால் நம் புலன்களும் மனமும் கட்டுப்படும்
————————
சர்க்கம் -36-ஸ்ரீ கணையாழியைப் பெற்றாள்-ஸ்ரீ பெருமாளையே கண்டாள்
ஸ்ரீ கணையாழி மூலம் ஸ்ரீ ராம நாமத்தை நமக்கு உபதேசிக்கும் குருவாகிய திருவடி திருவடிகளே நமக்குத் தஞ்சம் –
————————–
சர்க்கம் -37-ஸ்ரீ ஆஞ்சநேயரின் விஸ்வரூபம் –
தன்னைக் காத்துக் கொள்ள ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி தன் சொல்லை நம்பாமல் ஸ்ரீ பெருமாளின் வில்லையே நம்பினாள்-
ஸ்ரீ பெருமாளே நம்மை ரஷிக்கும் பிராப்தியும் சக்தியும் உள்ளவர் –
———————————
சர்க்கம் -38-காகாசூர வ்ருத்தாந்தம் சொன்னால் -ஸ்ரீ சூடாமணியைக் கொடுத்து அனுப்பினாள்-
காகாசூரன் சரணம் என்று சொல்லா விட்டாலும் விழுந்த அவனை ஸ்ரீ பெருமாள் திருவடிகளில் வைத்து
ரஷிக்கும் படி அருளினாள்-ஸ்ரீ மஹா லஷ்மியின் அருள் முன்னதாகவே சரணாகதி பலிக்கும் –
————————————————-
சர்க்கம் -39-எளிமையின் சக்தியே ஸ்ரீ ஆஞ்சநேயர் –
தானே ஸ்ரீ வானர முதலிகளில் கடையானவன் என்று சொல்லிக் கொண்டார் –

நல்லதே நடக்க வேண்டும் என்று நினைத்தால் மன தர்மம் –
நல்லதையையே செய்தல் உடல் தர்மம் –
நல்லதையையே விடாமல் எடுத்துக் கூறுதல் வாக்கு தர்மம்
———————–
சர்க்கம் -40-விடை பெற்றார் -தடை இன்றிப் புறப்பட்டார் –
ஸ்ரீ கணையாழி முன்பு இருவரையும் சேர்த்து வைத்த கதையையும் அருளிச் செய்தாள்
சம்சாரம் ஆகிற பெரும் கடலில் இருந்து நம்மை ஆச்சார்யர்கள் தங்கள் உபதேசத்தால் கடாக்ஷத்தாலும் மீட்டு
ஸ்ரீ பெருமாள் இடம் சேர்ப்பிக்கிறார்கள் –
—————————–
சர்க்கம் -41-ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி இடம் பணிவு -அரக்கர்கள் இடம் துணிவு –
சாம -இன் சொல் கூறி / தான -பொருள் கொடுத்து/ பேத -வேறுபடுத்தி – வெல்வது முடியாதே அரக்கர்களை –
ஆகவே தண்டம் -அடி ஒன்றே வழி -என்று உணர்ந்து செயல் பட்டார்-

நாம் அவசர வேளையிலும் தீர்க்கமாக சிந்தித்து விரைந்து செயலாற்ற ஸ்ரீ வாயு குமாரன் நமக்கு அருளட்டும்
—————————
சர்க்கம் -42-விளக்கில் விழுந்த வீட்டில் பூச்சிகள்
ஏவப்பட்ட செயலை மீறாமல் துணிவோடு செய்வதே அடியவனுக்கு அடையாளம் –
———————-
சர்க்கம் -43-வல்லவனுக்கு புள்ளும் ஆயுதம் –
மண்டபம் அழித்தால் மீண்டும் கட்டலாம் -பண்பும் ஒழுக்கமும் இழந்தால் மீட்பது எளிது அல்லவே
———————-
சர்க்கம் -44-வம்புக்கு வந்த ப்ரஹஸ்தன் மகனான ஜம்பு மாலி –
அஸ்திர சஸ்திரங்களின் வலிமையை விட தர்மத்துக்கும் பக்திக்கும் பெரிய ஆற்றல் உண்டே –
———————–
சர்க்கம் -45-தந்திரமாக வந்த மந்திரி குமாரர்கள் எழுவரையும் அழித்தமை-
ஆற்றல் இல்லாதவர்க்கு விளையாட்டே வினையாகும் –
ஆற்றல் மிக்க திருவடிக்கு யுத்தம் கூட ஒரு விளையாட்டே தான் –
—————————–
சர்க்கம் -46-ராவணன் சிந்திக்காத தொடங்கினான் -ஆனால் சிந்தனையைத் தொடர வில்லை –

விரூபாக்ஷன் -யூபாக்ஷன் -துர்தரன்-ப்ரஹஸ்தன் -பாலகர்ணன் -பஞ்ச சேனாபதிகளையும் அழித்தமை

ஆபத்துக்கு காலத்தில் காரணங்களை ஆராயும் சிந்தனை உதிக்கும் -ஆனால் ஆணவத்தாலும் பதற்றத்தாலும்
சிந்தனையைச் சரியான பாதையில் தொடராமல் தவறான பாதையைத் தேர்ந்து எடுப்போம் –
ஸ்ரீ திருவடியே நமக்கு சரியான மார்க்கத்தைக் காட்டி அருளட்டும்
—————————-
சர்க்கம் -47-தந்தைக்காகப் போரிட்ட அஷ குமாரனை அழித்தமை –
முதியவர்கள் செய்யும் குற்றத்துக்கு இளையவர்கள் பலியாவது வியப்பாக உள்ளது
——————-
சர்க்கம் -48-இந்திரஜித் கட்டிய ப்ரஹ்மாஸ்திரத்தை சணல் கயிறு விடுவித்தது
மற்றறொரு கயிற்றுக் கட்டை ப்ரஹ்மாஸ்திரம் சகிக்காது –
அதே போலே சரணாகதியும் வேறு எந்த முயற்சியையும் எதிர்பார்க்காது
——————————–
சர்க்கம் -49-அதர்மம் இல்லாமல் இருந்தால் இந்திரனையும் வேற்று இருப்பானே –
இராவணனும் இந்திரனை வென்றவன் தான் -ஆனால் அதர்ம வழியில் என்பதால் நிலைக்காதே –
—————–
சர்க்கம் -50-திருவடியின் அறிமுகம் -ஸ்ரீ ராம தாசன்-ஸ்ரீ ராம தூதன்
நாம் முன் செய்த பாபங்கள் இப்போது வேறு உருவில் நம்மைத் துன்புறுத்தும் –
அதை அடையாளம் கண்டு திருத்திக் கொண்டால் துன்பம் விலகி விடும் –
—————————
சர்க்கம் -51-கருத்தில் தர்மம் -பேச்சில் இனிமை -நெஞ்சில் துணிவு –
இவற்றுடன் ஸ்ரீ திருவடி ராவணனுக்கு உபதேசம்

ஸ்ரீ இராமபிரான் இடம் தஞ்சம் அடைந்தால் வேறு யார் உதவியும் தேவை இல்லை –
அவர் இடம் இருந்து விலகினால் வேறு யார் உதவிக்கு வந்தும் பயன் இல்லை –
———————
சர்க்கம் -52-கோபத்தில் தவறான முடிவு எடுத்தால் கற்றது வீணாகும்

நேரத்திற்குத் தக்க தர்மத்தை எடுத்துக் கூற அறிவும் தைரியமும் வேண்டும் -தூதரைக் கொல்லக் கூடாது –
இவரை ஏவினவர்களை இங்கே வரவழைக்கும் படி தண்டிக்க ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வான் அறிவுரை
——————-
சர்க்கம் -53-நெருப்பை குளிர வைத்த ஸ்ரீ லஷ்மீ கடாக்ஷம் –
அக்னி பகவான் ஸ்ரீ ஸீதாபி பிராட்டிக்குத் தொண்டு செய்வதை ஸ்ரீ திருவடி உணர்ந்தார் –
தந்தையான வாயு பகவானும் குளிர்ந்து வீசினார்

கிடைத்த சந்தர்ப்பத்தை சாதகமாக மாற்றி எடுத்த காரியத்தை முடிக்க வேண்டும் –
—————–
சர்க்கம் -54-ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி உடைய சோக அக்னியே இலங்கையைச் சுட்டது –
ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டியுடைய கற்பு எனும் கனல் ஸ்ரீ திருவடியைக் கருவியாகக் கொண்டு ஊரையே கொளுத்தியது
————————————-
சர்க்கம் -55-நெருப்பு எரிக்குமா –
கற்பு என்னும் நெருப்பை அக்னியால் சுட முடியாதே -சாரணர்கள் புகழ்ந்து பேச கேட்டு மகிழ்ந்தார் ஸ்ரீ திருவடி

அதர்மத்தின் நடுவே தர்மம் இருந்தாலும் அதற்கு ஒரு தீங்கும் வாராது –
————————
சர்க்கம் -56-ஸ்ரீ ஸீதா ராம தாசன் -ஸ்ரீ பிராட்டி இடம் விடை பெற்று திரும்புதல்

அரிஷ்டம் என்னும் நெடிய மலையில் ஏறி கடலைத் தாண்டினார்
ஸ்ரீ பெருமாள் அனுப்பிய போது ஸ்ரீ ராம தூதன் என்னும் பட்டத்தோடு வந்தவர்
ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி திரும்ப அனுப்பிய போது ஸ்ரீ ஸீதா ராம தாசன் என்று
ஸ்வரூப அனுரூப பெருமையுடன் புறப்பட்டார் –
——————-
சர்க்கம் -57-கேட்டது கர்ஜனை -முடிந்தது கார்யம்
கண்டேன் சீதையை -சொல்லவே வேண்டாமே -பட்டினியிடு கரையில் காத்து இருந்த ஸ்ரீ வானர முதலிகள்
ஸ்ரீ திருவடியின் முழக்கத்தையும் காற்று வேகத்தின் ஒளியையும் கேட்டு ஆரவாரித்தனர்

கார்ய சித்திக்காக முழு உபவாசமோ அல்லது ஒரு வேலை உபவாசமோ இருந்தால் சிறந்த பயன் தரும் –
—————–
சர்க்கம் -58-தானே சொன்ன தன் வரலாறு –
ஸ்ரீ பகவானுடைய திரு விளையாடல்களைக் கேட்டு இருக்கிறோம் -பக்தனின் திருவிளையாடல் அன்றோ இது
——————–
சர்க்கம் -59-புறப்படட்டும் ஐவர் படை
ஸ்ரீ ஜாம்பவான் -ஸ்ரீ அங்கதன் -அஸ்வினி தேவர்களின் மகன்களான
ஸ்ரீ பனஸன் ஸ்ரீ நீலன் -ஸ்ரீ திருவடி ஐவரும் சேர்ந்து ஆலோசனை –

தனக்கே ஆற்றல் இருப்பினும் மூத்தவர்களின் அனுமதி கேட்பது ஸ்ரீ திருவடியின் பணிவுக்கு அடையாளம்
———————————
சர்க்கம் -60-ஸ்ரீ பெருமாளே முடிவு எடுக்கட்டும் -அவர் திரு உள்ளத்தை அறிந்தே செயல் படுவோம்-

நம்மை ரஷித்து அருளும் பரம் ஸ்ரீ பெருமாளதே –
அவருக்கு ப்ரீதி கார்ய கைங்கர்யம் செய்து உகக்கச் செய்வது நம் கடைமை
——————–
சர்க்கம் -61-ஸ்ரீ வானர முதலிகள் கொண்டாட்டம் -மது வனம் அழிந்தது -ஸ்ரீ பெருமாள் முதுகு தப்பிற்று
நரர்களுக்கு மகிழ்ச்சி வந்தாலே தங்க முடியாது -வானரங்கள் மகிழ்ந்தாள் கேட்க வேணுமோ
——————
சர்க்கம் -62-தப்பி வந்த ததிமுகன் ஒப்பித்தான் –
ஸ்ரீ அங்கத ஆழ்வான் தத்தி முகனை அடித்து விரட்ட அவன் ஆகாயத்தில் தாவி வந்து
ஸ்ரீ ஸூ க்ரீவன் காலில் விழுந்து புலம்பினான்

நிதானம் தவறினாலும் அளவோடு தவறினால் ஸ்ரீ அங்கத ஆழ்வான்
—————-
சர்க்கம் -63-வெற்றியை ஊகித்த ஸ்ரீ ஸூக்ரீவன்
ஒரு காரியத்தை முடிக்கச் சென்றவர் திரும்ப நடந்து வரும் தோரணையைப் பார்த்தாலே வெற்றியை ஊகித்து விடலாம்
———————————-
சர்க்கம் -64-மது வனம் அழிந்ததோ ஸ்ரீ பெருமாள் முதுகு தப்பித்தது
நடுவில் மது வனம் இருக்கவே ஸ்ரீ வானர முதலிகளின் மகிழ்ச்சி மட்டுப்பட்டது –
இல்லை என்றால் ஒவ்வொரு முதலியும் இருந்த உத்ஸாகத்தில் ஸ்ரீ பெருமாள் திரு முதுகில் அறைந்து
கண்டேன் சீதையை -என்று சொல்லி இருப்பாரே
———————–
சர்க்கம் -65-துன்பத்தைத் தவிர்க்க சுருக்கமாக நடந்தத்தை ஸ்ரீ திருவடி அருளிச் செய்து
ஸ்ரீ சூடாமணியை சமர்ப்பித்தார் –
இனி நாம் கடலின் மேல் அணை கட்டி தாண்டிச் செல்வதே வழி -என்றும் அருளிச் செய்தார்

நாம் சொல்லும் செய்தி துன்பம் அளிக்குமாகில் நடந்தத்தை சுருங்கச் சொல்லி
நடக்க வேண்டியதை விளக்க வேண்டும்
—————————–
சர்க்கம்-66-யார் அதிகம் அன்புடையவர் –
ஸ்ரீ ஜனகர் இந்திரன் மூலம் பெற்ற ஸ்ரீ சூடாமணியை ஸ்த்ரீ தனமாக கொடுத்தார் –
அத்தைக் கண்ட ஸ்ரீ பெருமாள் ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டியையே கண்டது போலே திரு உள்ளம் பற்றி
இனி ஒரு க்ஷணம் கூட பிரிந்து இருக்க மாட்டேன் என்று அருளிச் செய்தார் –
ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி ஒரு மாதம் -என்று அருளிச் செய்தார் –
பேர் அன்புடையவர் ஸ்ரீ பெருமாளே என்று நினைக்காத தோன்றும் –
பெருமையின் அளவை நினைத்து வேறு ஒரு கோணத்தில் பார்த்தால் ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டிக்கே புகழ் பாட வைக்கும்
——————–
சர்க்கம் -67-நடந்தத்தைச் சொன்னார் -நடக்க முடியாமல் போயிற்று
ஜீவாத்மாக்களின் குற்றங்களைக் காணாமல் அவர்களை நல் வெளிப்படுத்தும் ஒரே நோக்கத்தோடு
ஸ்ரீ மஹா லஷ்மீ ஸ்ரீ பெருமாள் இடம் இவர்களுக்காக புருஷகாரம் செய்து வேண்டுகிறாள் –
——————-
சர்க்கம் -68-யாம் பெரும் ஸம்மானம் நாடு புகழும் பரிசு
ஸ்ரீ திருவடி தன்னை ஸ்ரீ வானர முதலிகளின் கடைநிலை நீசன் என்றும் விரைவில் வந்து உம்மை மீட்டு
ராவணனை அழிப்பார் என்று அருளிச் செய்ய –
ஸ்ரீ பெருமாள் ஸ்ரீ திருவடியைத் திருத் தோள்கள் ஆரத் தழுவ-
இதுவே தாம் பெற்ற ஸம்மானம் -பாவோ நான்யத்ர கச்சதி -என்று சொல்ல வைத்ததே
இப் பூ உலகிலே ஸ்ரீ ராம கதையை இசைத்துக் கொண்டு -எங்கு ஸ்ரீ ராம கதையைப் பாடும் போதும் இருந்து மகிழ்கிறார்
கை கூப்பி ஆனந்தக் கண்ணீர் உடன் ஸ்ரீ ராம பக்தியை நமக்கும் அருளி நம்மோடே சேர்ந்து பாடுவார்
—————–

ஜெய் ஸ்ரீ ஸீதா ராம் -ஜெய் ஸ்ரீ திருவடி –

——————–

ஸ்ரீ ஆஞ்சநேய அஷ்டோத்தர சதா நாமாவளி

ஓம் ஆஞ்சநேயாய நம
ஓம் மஹா வீராய நம
ஓம் ஹனுமதே நம
ஓம் மாருதாத் மஜாய நம
ஓம் தத்வ ஞான ப்ரதாய நம

ஓம் ஸீதா தேவீ முத்ரா ப்ரதாயகாய நம
ஓம் அசோக வனி காச்சேத்ரே நம
ஓம் சர்வ மாயாவி பஞ்சநாய நம
ஓம் சர்வ பந்த விமோக்த்ரே நம
ஓம் ரஷோ வித்வம்ச காரகாய நம -10-

ஓம் பர வித்யா பரீஹாராய நம
ஓம் பர ஸுர்ய விநாசநயா நம
ஓம் பர மந்த்ர நிரா கர்த்ரே நம
ஓம் பர யந்த்ர ப்ரபேதகாய நம
ஓம் சர்வ க்ரஹ விநாசகாய நம

ஓம் பீம சேன ஸஹாய க்ருதே நம
ஓம் சர்வ துக்க ஹராய நம
ஓம் சர்வ லோக ஸாரீணே நம
ஓம் மநோ ஜவாய நம
ஓம் பாரீ ஜாதத்ரூம மூலஸ்தாய நம –20-

ஓம் சர்வ மந்த்ர ஸ்வரூபவதே நம
ஓம் சர்வ தந்த்ர ஸ்வரூபிணே நம
ஓம் சர்வ யந்த்ராத்மகாய நம
ஓம் கபீஸ்வராய நம
ஓம் மஹா காயாய நம

ஓம் சர்வ ரோக ஹராய நம
ஓம் ப்ரபவே நம
ஓம் பல சித்தி கராய நம
ஓம் சர்வ வித்யா சம்பத் ப்ரதாயகாய நம
ஓம் கபிசேநா நாயகாய நம –30-

ஓம் பவிஷ்யச் சதுராந நாயா நம
ஓம் குமார ப்ரஹ்ம சாரிணே நம
ஓம் ரத்ன குண்டல தீப்திமதே நம
ஓம் சஞ்சலத் வால சன்னத்த லம்ப மானசிகோ ஜ்வலாய நம
ஓம் கந்தர்வ வித்யா தத்தவஞ்ஞாய நம

ஓம் மஹா பல பராக்ரமாய நம
ஓம் காராக்ருஹ விமோக்த்ரே நம
ஓம் ஸ்ருங்கலா பந்த மோசகாய நம
ஓம் சாக ரோத்தாரகாய நம
ஓம் ப்ராஞ்ஞாய நம –40-

ஓம் ராம தூதாய நம
ஓம் ப்ரதா பவதே நம
ஓம் வாநராய நம
ஓம் கேசரீ ஸூநவே நம
ஓம் ஸீதா சோக நிவாரணாய நம

ஓம் அஞ்சனா கர்ப்ப ஸம்பூதாய நம
ஓம் பாலார்க்க சத்ருஸாநநாய நம
ஓம் விபீஷண ப்ரியகராய நம
ஓம் தசக்ரீவ குலாந்தகாய நம
ஓம் லஷ்மண பிராண தாத்ரே நம–50-

ஓம் வஜ்ரகாயாய நம
ஓம் மஹாத்யுதயே நம
ஓம் சிரஞ்சீவிநே நம
ஓம் ராம பக்தாய நம
ஓம் தைத்ய கார்ய விகாதகாய நம

ஓம் அஷ ஹந்த்ரே நம
ஓம் காஞ்ச நாபாய நம
ஓம் பஞ்ச வக்த்ராய நம
ஓம் மஹா தபசே நம
ஓம் லங்கிணீநி பஞ்சநாய நம –60-

ஓம் ஸ் ரீமதே நம
ஓம் சிம்ஹிகா பிராண பஞ்சநாய நம
ஓம் கந்த மாதந சைலஸ்தாய நம
ஓம் லங்கா புர விதாஹகாய நம
ஓம் ஸூக்ரீவ ச சிவாய நம

ஓம் தீராய நம
ஓம் ஸூராய நம
ஓம் தைத்ய குலாந்தகாய நம
ஓம் ஸூரார்ச்சிதாய நம
ஓம் மஹா தேஜஸே நம –70-

ஓம் ராம சூடாமணி ப்ரதாய நம
ஓம் காம ரூபிணே நம
ஓம் பிங்களாஷாய நம
ஓம் வார்தி மைனாக பூஜிதாயை நம
ஓம் கபாலீக்ருத மார்த்தாண்ட மண்டலாய நம

ஓம் விஜிதேந்த்ரியாய நம
ஓம் ராம ஸூக்ரீவ சந்தாத்ரே நம
ஓம் மஹா ராவண மர்தநாய நம
ஓம் ஸ்படி காபாய நம
ஓம் வாகதீசாய –80-

ஓம் நவ வ்யாக்ருதி பண்டிதாய நம
ஓம் சதுர் பாஹவே நம
ஓம் தீன பந்தவே நம
ஓம் மஹாத்மனே நம
ஓம் பக்த வத்சலாய நம

ஓம் சஞ்சீவன நகா ஹர்த்ரே நம
ஓம் ஸூசயே நம
ஓம் வாக்மிநே நம
ஓம் த்ருட வ்ரதாய நம
ஓம் கால நேமி ப்ரமதாய நம –90-

ஓம் ஹரி மர்கட மர்கடாய நம
ஓம் தாந்தாய நம
ஓம் சாந்தாய நம
ஓம் ப்ரசன்னாத்மநே நம
ஓம் தச கண்ட மதாபஹ்ருதே நம

ஓம் யோகிநே நம
ஓம் ராம கதா லோலாய நம
ஓம் சீதான்வேஷண பண்டிதாய நம
ஓம் வஜ்ரதம்ஷ்ட்ராய நம
ஓம் வஜ்ரநகாய நம–100-

ஓம் ருத்ர வீர்ய ஸமுத்பவாய நம
ஓம் இந்திரஜித் ப்ராஹிதாமோக ப்ரஹ்மஸ்த்ர விநிவாரகாய நம
ஓம் பார்த்த த்வஜாத்ரஸ் வசாய நம
ஓம் சர பஞ்சர பேதகாய நம
ஓம் தச பாஹவே நம
ஓம் லோக பூஜ்யாய நம
ஓம் ஜாம்பவப்ரீதி வர்த்தனாய நம
ஓம் ஸீதா சமேத ஸ்ரீ ராம பாத சேவா துரந்தராய நம –108-

—————

இதி ஸ்ரீ ஆஞ்சநேய அஷ்டோத்தர சதா நாமாவளி சம்பூர்ணம்

————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ உ வே வேளுக்குடி ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஸீதா ராம தாச திருவடி திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஸீதா ராம பர ப்ரஹ்ம பெருமாள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –