ஸ்ரீ ஸூந்தர காண்டம் சாரம் -ஸ்ரீ உ வே வேளுக்குடி ஸ்வாமிகள் —

ஸ்ரீ ஸூந்தரே ஸூந்தரோ ராம
ஸூந்தரே ஸூந்தரீ கதா
ஸூந்தரே ஸூந்தரீ ஸீதா
ஸூந்தரே ஸூந்தரம் வனம்
ஸூந்தரே ஸூந்தரம் காவ்யம்
ஸூந்தரே ஸூந்தரோ கவி
ஸூந்தரே ஸூந்தரம் மந்த்ரம்
ஸூந்தரே கிம் ந ஸூந்தரம் —

தர்போதக்ர தச இந்த்ரியனான மநோ நக்தம் சராதி ஷ்டிதே
தேஹேஸ்மின் பாவ சிந்து நா பரிகதே தீ நாம் தஸாம் ஆஸ்தித
அத்யத்வே ஹனுமத் சமேந குருணா ப்ரக்யாபிதார்த்த புமான்
லங்காருத்த விதேஹ ராஜ தனயா ந்யாயேந லா லப்யதே —ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகன் ஸ்வாமிகள்

ஸ்ரீ ஸீதா பிராட்டி அசோகா வனத்தில் சிறைப்பட்டால் போலே ஜீவாத்மா உடலில் சிறைப் பட்டு இருக்க –
அசோகவனத்தை உப்புக்கடல் சூழ்ந்தது போலே சம்சாரக்கடல் -பத்து தலைகள் போலே பத்து இந்திரியங்கள் –
ஆத்மா பகவானைப் பற்றி அறியாமல் துன்புற -திருவடி ஆச்சார்யர் ஸ்தானீயம் –
கணையாழி -பஞ்ச சம்ஸ்காரம்-திருச் சங்கு திருச் சக்கரப்பொறி-
ஆச்சார்யர் மூலம் நம் நாவில் ஸ்ரீ ராம திரு நாமம் திகழ்ந்து ஸ்ரீ ராம பக்தி வளர்வது திண்ணம் –
— ——————
முதல் சர்க்கம் -கடலைத் தாண்டினார்
ஸ்ரீ மஹேந்திர கிரியில் நின்று பெரிய திரு உருவம் கொண்டு நூறு யோஜனை தூரம் கொண்ட தென்கடலைக் கடக்க
கால்களை மண்ணிலே அழுத்தி ஸ்ரீ ராம பானம் போலே பறக்க –
மூன்று தடைகள் -மைனாகன் மலை -சுரஸா–ஸிம்ஹிகா அரக்கி -மூன்றையும் கடந்து வேகமாக முன்னேறி
இலம்பம் மலையிலே இறங்கினார் –

நம் விடா முயற்சியும் இறைவனின் அருளும் இருந்தால் தடைகளை விளக்கி இலக்கை எட்டலாமே
——————
சர்க்கம் -2-இலங்கையைக் கண்டார்
களைப்பே இல்லாத வாயு குமாரர் மதித்த இலங்கை ஐஸ்வர்யம் –
இரவுப் பொழுதில் தன்னை சுருக்கிக் கொண்டு உள்ளே நுழைந்தார் –
நகரின் செழிப்பைப் புறக்கணித்து ஸ்ரீ ஸீதா தேவியைத் தேடாத தொடங்கினார் –

புற அழகிலே மயங்காமல் இலக்கை நோக்கி ஒரு முகப்படுத்தி முன்னேறும் புத்தியை ஸ்ரீ திருவடி நமக்கு அருளட்டும்
—————————————
சர்க்கம் -3- என்றோ கிடைத்த அனுமதி
சிலம்பம் மலையில் இருந்து நகரில் நுழைந்து கோட்டை மதிள் சுவரில் ஏற முயன்றார் –
இலங்கிணி தடுக்க நகரைச் சுற்றிப்பார்க்க வந்ததாக சொன்னார் –
அவள் மீண்டும் தடுக்க நிஜ ரூபத்துடன் ஓங்கிக் குத்த அவள் அலறி சாய்ந்தாள் -அவளும் ப்ரம்மா தனக்கு கொடுத்த வரம் பலித்தது –
இலங்கைக்கு நாசா காலம் ஆரம்பம் என்று நீர் விரும்பிய படி உள்ளே செல்லும் என்ன ஸ்ரீ பிராட்டியைத் தேட உள்ளே நுழைந்தார்

நாம் எடுத்த கார்யம் பலருக்கும் பயன்படும் தர்மமாக இருக்குமானால் அந்தக்காரியம் நிறைவேற
தேவையான மங்களங்களை தெய்வமே அருளுவார்
———————–
சர்க்கம் -4-வியக்க வைத்த ஊர் –ஆனால்
ஸ்ரீ திருவடி மதிக்கும் படி ஐஸ்வர்யம் -பல அஷவ்ஹிணிகள் அளவிலான ராணுவ வீரர்கள்
45-காலாள்/ -27-குதிரை வீரர் / -9-யானை வீரர் / 9-தேர் வீரர் சேர்ந்தால் ஒரு குல்மம் —
இதே போலே -2430-குல்மான்கள் சேர்ந்தால் ஒரு அஷவ் ஹிணீ–அதாவது -218700-துருப்புக்கள்

அமைப்பு அழகாக இருக்கலாம் -ஆனால் தர்மம் இல்லாத படியால் ஸ்ரீ பெருமாளாது அருள் கிட்டாதே —
—————————————-
சர்க்கம் -5-நிலா உதவியது -கலையைக் காணோம் -கலை -கற்கும் கல்வியையும் நிலவின் அழகையும் குறிக்கும் –
இயற்கை எழிலுடன் இருக்கலாம் -அதில் களி க்கலாம் -ஆனால் அதில் கடவுளின் தன்மை இல்லா விட்டால் என்ன பயன்
—————–
சர்க்கம் 6-சொந்த சொத்தும் வந்த சொத்தும்
ஒவ்வொரு ஜீவனும் பரமாத்மாவின் சொத்து -பிறக்கும் போதும் இறக்கும் போதும் எந்த சொத்தும் இல்லையே –
பின் நான் -எனது -என்ற அஹங்காரம் மமகாரங்கள் எதற்கு –
——————
சர்க்கம் -7-வன வாசமா விமான வாசமா -புஷ்பக விமானத்திலா-அசோக வனத்திலா
அன்பும் அறனும் இல்லாத இல் வாழ்க்கையில் செல்வம் சிறைப்பட்டுத்தான் இருக்கும்
———————-
சர்க்கம் -8-போகமும் யோகமும்
புஷ்பக விமான வர்ணனை

ஆசைகளை வளர்த்துக் கொண்டு நிறைவேற்றப் பதறுவது தானே போகம் –
ஆசைகளைக் கட்டுப் படுத்தி திருப்தி அடைவது யோகம்
———————–
சர்க்கம் -9-தன்னிலை மறைந்தவர் –
பத்து மைல் நீளமான இராவணன் அரண்மனையில் ஸ்ரீ சீதாபிராட்டியை காண வில்லை

ஸ்தூலமான உடல் இன்பத்தில் மயங்கினாள் ஸூஷ்மாமா ஆத்மாவும் அதின் உள்ளுறையும் பரமாத்மாவும் புலப்பட மாட்டார்கள் –
——————
சர்க்கம் -10-தீயதில் சிக்கிய நல்லவர் -மண்டோதரி
மண்டோதரியைக் கண்டு இவள் ஸ்ரீ சீதாபிராட்டி தானோ என்று பரபரப்படைந்தார்

நல்லவனைத் தொடர்ந்த அனைவருக்கும் வாழ்ச்சி -தீயவனைத் தொடர்ந்த நல்லவனுக்கு தாழ்ச்சி
—————–
சர்க்கம் -11-தேடிய கண்ணும் மயங்காத மனமும்
ப்ரஹ்மச்சாரியான நான் பல பெண்களை பார்க்கிறேன் இது தகுமோ என்று கவலை உற்றார் –
கண்கள் பார்த்தாலும் தன் மனம் ஸ்ரீ பெருமாளைத் தவிர யார் இடமும் ஈடுபடவில்லை என்று நிம்மதி அடைந்து
மீண்டும் ஊக்கத்தோடே ஸ்ரீ சீதாப் பிராட்டியைத் தேடினார்

ஆத்மாவின் அறிவு மனத்தின் மூலம் புலன்களை அடைந்து பின் பொருளைக் காணும் –
ஆகவே மனம் கட்டுப்பட்டால் புலன்கள் சிதறாது -இறைவனிடம் ஈடுபட்ட மனம் கட்டுப்படும்
———————————–
சர்க்கம் -12-சோர்வு சோறு போடாது -ஊக்கம் உயர்வு அளிக்கும் –
மனமே நம் தாழ்ச்சிக்கும் வாழ்ச்சிக்கும் காரணம் -பற்றற்ற மனம் நண்பன் -எதிலும் பற்றுள்ள மனம் பகைவன்
———————-
சர்க்கம் -13-சோகம் தீர்த்த அசோக வனம்
செயல் நிறைவேறும் என்னும் சிறிது அளவு நம்பிக்கை ஊக்கத்தையும் -அந்த ஊக்கம் வெற்றியையும் கொடுக்கும்
—————————
சர்க்கம் -14-நீரைத்தேடி பூமி வருவாளா
பல வண்ணப் பூக்களால் மூடப்பட்ட ஸ்ரீ மாருதி மலர் மலை போல் காட்சி அளித்தார் –
குயில் கூவ மான் துள்ள மயில் ஆடும் வனத்தின் நடுவில் அழகிய குலத்தைக் கண்டார் –
அதன் கரையின் பொன்மயமான சிம்சுபா மரத்தைக் கண்டு அதன் மேல் ஏறி தன்னை மறைத்துக் கொண்டு
ஸ்ரீ ஸீதா பிராட்டி கண்டிப்பாக வருவாள் எனும் நம்பிக்கையோடு காத்து இருந்தார்

அதிக சக்தியே சில நேரத்தில் சோர்வு கொடுக்கும் -ஆனால் பக்தி எப்போதும் ஊக்கத்தை அளிக்கும் –
———————–
சர்க்கம் -15-கண்டது மகிழ்ச்சி தான் -ஆனால் காணாததே மேல்
ஸ்ரீ மாருதியின் நம்பிக்கை வீண் போகாமல் ஸ்ரீ சீதாப் பிராட்டியைக் கண்டார்
ஒரு பெண் என்ற அருள் -தன்னைச் சார்ந்தவள் என்ற அன்பு -மனைவியை இழந்தேன் என்ற துக்கம் இவற்றால்
ஸ்ரீ பெருமாள் வருந்துகிறார் -இவளைப் பிரிந்து ஸ்ரீ பெருமாள் உயிரோடே இருப்பதே அரிய செயல் என்று எண்ணி வியந்தார் –
இவளது துயரக் கோலத்தைக் காண இயலாமல் வருந்தினார்

கண்ணால் கண்ட ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டியைத் தம் மனம் என்னும் மேடையில்
ஸ்ரீ பெருமாளோடே சேர்த்துப் பார்த்த ஸ்ரீ திருவடியே நமக்குத் தஞ்சம் –
———————
சர்க்கம் -16-அவனுக்கு இவள் நிகர் -ஆனால் -அஸி தேக்ஷிணை-அன்றோ –
ஸ்ரீ நாச்சியார் விழி அவனால் விழிக்க ஒண்ணாதே
ஒழுக்கம் பண்பு உருவம் பிறப்பு -துல்ய சீல வயோ வ்ருத்தம் இருந்தாலும் –
எப்பொழுதும் கருணையே பொழியும் திருக்கண்கள் அன்றோ

பிறரின் துன்பம் கண்டு கலங்கி அத்தைப் போக்குபவனே பக்தன் -ஸ்ரீ பக்த ஆஞ்சநேயர் அன்றோ -ஆச்சார்ய ஸ்தானீயம் –
——————-
சர்க்கம் -17-மதிளா காவல்-மனமே காவல்
எழுநூறு அரக்கிகள் நடுவில் இருந்த ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி பெருமாள் மேல் வைத்த அன்பு ஒன்றே அணிகலனாக
அவனுடைய வில்லின் ஆற்றலில் வைத்த நம்பிக்கையே காவலாக மனா உறுதியோடு இருப்பதைக் கண்டு மகிழ்ந்தார்

பெரும் ஆபத்து சூழும் போது தளர்ந்து போகாத பொறுமையும் தாண்டி விடுவோம் என்ற நம்பிக்கையும் நம்மைக் காக்கும்
—————————————–
சர்க்கம் -18-ஒருத்தரின் காமமே ஊருக்கே சாபம்
பிறர் பொருள் பிறர் மனைவி ஆகியவற்றை தனது என்று நினைத்தால் மஹா பாதகம் தானே
——————–
சர்க்கம் -19-நடுக்கம் தீர்ப்பவளின் நடுக்கம்
நமக்கு ஏற்காத ஒரு பொருளை பற்றியோ அல்லது ஒருவரைப் பற்றியோ நாம் அறிந்து கொள்வது முதல் தவறு –
அதை ஆசைப்படுவது இரண்டாவது தவறு –
அதை அடைய முயற்சிப்பது மூன்றாவது பெரும் தவறு –
முதல் இரண்டு நிலைகளைத் தவிர்க்க முடியா விட்டாலும் மூன்றாவதைக் கண்டிப்பாகத் தவிர்க்க வேண்டும் –
————————–
சர்க்கம் -20-ஆக்கையின் வழி சென்றால் அழிவு -அறிவின் வழி சென்றால் ஆக்கம் –
உடல் ஆசைக்கு வசப்பட்டு பெண்களை போகப் பொருளாக நினைப்பது குற்றம் –
அறிவின் வழி சென்று ஸ்ரீ மஹா லஷ்மியின் அம்சமாக மதிக்க வேண்டும்
————————-
சர்க்கம் -21-கயவனுக்கும் நல்ல உபதேசம்
துரும்பைக் கிள்ளி நடுவில் இட்டு -சரணாகத வத்சலன் -மித்ர பாவனையுடன் ஆஸ்ரயிக்க உய்யலாம் –

ஸ்ரீ மஹா லஷ்மி ஒவ்வொரு ஜீவனையும் திருத்தி ஸ்ரீ பெருமாள் இடம் சேர வாய்ப்பை ஏற்படுத்தி அருளுகிறாள் –
பயன்படுத்திக் கொள்ள வேண்டுமே –
———————-
சர்க்கம் -22-இரண்டு மாதம் கெடு யாருக்கு-
நல்லவர்களைத் துன்புறுத்திக் கெடு வைத்தால் அது நமக்கு நாமே வைத்துக் கொண்ட கெடுவாகிவிடுமே
——————–
சர்க்கம் -23-புலஸ்திய மஹரிஷியின் குலத்தில் பிறந்தால் போதாது -தகுந்த நடத்தை வேண்டுமே
குலப் பிறப்பும் அறிவும் ஆற்றலும் தர்மத்துக்குத் துணை நின்றால் தானே சிறக்கும்
———————–
சர்க்கம் -24-விரக்தி அடைந்தவனுக்கு உயிர் புல்லுக்கு சமம்
ஸ்ரீ வசிஷ்டருக்கு ஸ்ரீ அருந்ததி போலேயும் ஸ்ரீ அகஸ்தியருக்கு ஸ்ரீ லோக முத்திரை போலேயும்
ஸ்ரீ பெருமாளை இறையும் அகலகில்லேன் என்றே இருப்பேன்

மயிர் நீப்பின் உயிர் வாழாக் கவரிமான் போன்றோர் சான்றோர் –
—————————————
சர்க்கம் -25-மானிடராய்ப் பிறத்தல் இனிதா கசப்பா –
இறைவன் வசப்பட்டால் மானிடப்பிறவி இனியது -பிறர் வசப்பட்டால் கசப்பானது
——————
சர்க்கம் -26-ஸ்ரீ பெருமாள் வேண்டாம் அளிக்க -ஒழுக்கக் கேட அழித்து விடும்
தன் குற்றங்களை நினைத்து பயப்படுத்தலும் மாறாக இறைவனின் ரக்ஷகத்வ தீக்ஷை -காருண்யத்தை
நினைத்துப் பயம் நீங்குதலுமே பக்தியின் அடையாளங்கள்
——————————
சர்க்கம் -27-கனவு நிஜமாகப் போகிறதே –
திரிஜடை கனவும் -ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டிக்கு இடது கண் துடிப்பதும்
இனிய குரலோடு பறவைகள் கூவும் நல்ல சகுனங்களும் தரிக்க ஹேதுக்கள் ஆயின

குறைவான புண்ணியம் கனவில் இன்பத்தையும் நிறைவான புண்ணியம் நிஜத்தில் இன்பத்தையும்
குறைவான பாவம் கனவில் துன்பத்தையும் நிறைவான பாவம் நிஜத்தில் துன்பத்தையும் கொடுக்கும்
——————
சர்க்கம் -28-காகுத்தன் வாரா விட்டால் யார் இனி உயிர் காப்பார் –
தீமையே செய்யும் மனத் தளர்ச்சியால் எந்தப் புகழும் கிட்டாதபடியால் சான்றோர் இதை ஏற்க மாட்டார்கள்
——————
சர்க்கம் -29-நல்ல சகுன ஸூசகங்கள் -உலகம் வாழ்ந்தது
நம்பிக்கைக் கீறு கீற்று தோன்றினாலும் மனத்தளர்ச்சி ஓடி விடும்
——————
சர்க்கம் -30-ஸ்ரீ ராம தூதரின் கூர்மையான புத்தியும் பக்தியும்
அப்போது ஒரு சிந்தை செய்து -லோக நாதனான ஸ்ரீ பெருமாளின் புகழ் மிக்க வரலாற்றை மதுர சொற்களால் பாட
அத்தைக் கேட்டு ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி அச்சம் தீர்வாள் என்று முடிவு செய்தார்
———————–
சர்க்கம் -31-உயிரை மீட்க்கும் அழுத்தமான ஸ்ரீ ராம நாமமும் வரலாறும்
தான் நூறு யோஜனை அகலம் உள்ள கடலைக் கடந்து வந்ததையும் ஸ்ரீ பெருமாள் அருளிச் செய்த அடையாளமுடைய
திருவுடையாளான உம்மைக் கண்டேன் -என்று அருளிச் செய்ய கேட்ட ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி
ஆச்சர்யமும் மகிழ்ச்சியும் அடைந்து எல்லா திக்குகளிலும் தேடி சிம்சுபா மரத்தின் மேல் கண்டாள்

அனைத்து ஆபத்துக்களையும் போக்கி நன்மைகளை அளிக்கும் ஸ்ரீ ராம நாமத்தையும்
ஸ்ரீ ராம கதையையும் தினமும் சொல்வோம்
————————
சர்க்கம் -32-அருவம் அல்ல உருவ வெளிப்பாடு –
மின்னல் போன்ற பொன் நிறத்தோடு இனிய ஸ்ரீ ராம நாமத்தைச் சொன்ன திருவடியைக் கண்டாள் –

முதலில் ஸ்ரீ பெருமானின் திரு உருவை நினைத்து மெது மெதுவே ஆழமாக இடைவிடாது தியானித்தால்
நேர காண்கிறாப் போலே அவர் உருவம் நம்மனசில் வெளிப்படும் –
இதையே பக்தியின் முதிர்ந்த நிலையான கண்ணால் காண்பதற்கு நிகரான சாஷாத் காரம் என்று சாஸ்திரங்கள் கூறும் –
——————————-
சர்க்கம் -33-திரு முகம் கண்டான் -அறிமுகம் கிடைத்தது –
ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி அருளிச் செய்த அறிமுகத்தில் இருந்து ஒரு பெண்ணிற்குப் புகுந்த வீட்டின் பெருமையும்
பிறந்த வீட்டின் அருமையும் கணவனின் அன்பும் இன்றியமையாதவை என்று அறியலாம்
———————–
சர்க்கம் -34-உண்மையை நம்ப வைப்பது எப்படி –
தான் ஸ்ரீ ராம தூதர் -விரைவில் ஸ்ரீ பெருமாள் உம்மை வந்து மீட்பர் -என்றார்

உண்மையை நம்ப வைக்க வெகு நேரம் ஆகலாம் -அதை எடுத்துச் சொல்வதில் இருக்கும்
நேர்மையும் விடா முயற்சியும் தான் கேட்பவருக்குப் புரிய வைக்கும் –
———————
சர்க்கம் -35-சொல்லுக்கு எட்டாத அழகு –
ஸ்ரீ ராமபிரானின் திருமேனி அழகை தியானித்தால் நம் புலன்களும் மனமும் கட்டுப்படும்
————————
சர்க்கம் -36-ஸ்ரீ கணையாழியைப் பெற்றாள்-ஸ்ரீ பெருமாளையே கண்டாள்
ஸ்ரீ கணையாழி மூலம் ஸ்ரீ ராம நாமத்தை நமக்கு உபதேசிக்கும் குருவாகிய திருவடி திருவடிகளே நமக்குத் தஞ்சம் –
————————–
சர்க்கம் -37-ஸ்ரீ ஆஞ்சநேயரின் விஸ்வரூபம் –
தன்னைக் காத்துக் கொள்ள ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி தன் சொல்லை நம்பாமல் ஸ்ரீ பெருமாளின் வில்லையே நம்பினாள்-
ஸ்ரீ பெருமாளே நம்மை ரஷிக்கும் பிராப்தியும் சக்தியும் உள்ளவர் –
———————————
சர்க்கம் -38-காகாசூர வ்ருத்தாந்தம் சொன்னால் -ஸ்ரீ சூடாமணியைக் கொடுத்து அனுப்பினாள்-
காகாசூரன் சரணம் என்று சொல்லா விட்டாலும் விழுந்த அவனை ஸ்ரீ பெருமாள் திருவடிகளில் வைத்து
ரஷிக்கும் படி அருளினாள்-ஸ்ரீ மஹா லஷ்மியின் அருள் முன்னதாகவே சரணாகதி பலிக்கும் –
————————————————-
சர்க்கம் -39-எளிமையின் சக்தியே ஸ்ரீ ஆஞ்சநேயர் –
தானே ஸ்ரீ வானர முதலிகளில் கடையானவன் என்று சொல்லிக் கொண்டார் –

நல்லதே நடக்க வேண்டும் என்று நினைத்தால் மன தர்மம் –
நல்லதையையே செய்தல் உடல் தர்மம் –
நல்லதையையே விடாமல் எடுத்துக் கூறுதல் வாக்கு தர்மம்
———————–
சர்க்கம் -40-விடை பெற்றார் -தடை இன்றிப் புறப்பட்டார் –
ஸ்ரீ கணையாழி முன்பு இருவரையும் சேர்த்து வைத்த கதையையும் அருளிச் செய்தாள்
சம்சாரம் ஆகிற பெரும் கடலில் இருந்து நம்மை ஆச்சார்யர்கள் தங்கள் உபதேசத்தால் கடாக்ஷத்தாலும் மீட்டு
ஸ்ரீ பெருமாள் இடம் சேர்ப்பிக்கிறார்கள் –
—————————–
சர்க்கம் -41-ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி இடம் பணிவு -அரக்கர்கள் இடம் துணிவு –
சாம -இன் சொல் கூறி / தான -பொருள் கொடுத்து/ பேத -வேறுபடுத்தி – வெல்வது முடியாதே அரக்கர்களை –
ஆகவே தண்டம் -அடி ஒன்றே வழி -என்று உணர்ந்து செயல் பட்டார்-

நாம் அவசர வேளையிலும் தீர்க்கமாக சிந்தித்து விரைந்து செயலாற்ற ஸ்ரீ வாயு குமாரன் நமக்கு அருளட்டும்
—————————
சர்க்கம் -42-விளக்கில் விழுந்த வீட்டில் பூச்சிகள்
ஏவப்பட்ட செயலை மீறாமல் துணிவோடு செய்வதே அடியவனுக்கு அடையாளம் –
———————-
சர்க்கம் -43-வல்லவனுக்கு புள்ளும் ஆயுதம் –
மண்டபம் அழித்தால் மீண்டும் கட்டலாம் -பண்பும் ஒழுக்கமும் இழந்தால் மீட்பது எளிது அல்லவே
———————-
சர்க்கம் -44-வம்புக்கு வந்த ப்ரஹஸ்தன் மகனான ஜம்பு மாலி –
அஸ்திர சஸ்திரங்களின் வலிமையை விட தர்மத்துக்கும் பக்திக்கும் பெரிய ஆற்றல் உண்டே –
———————–
சர்க்கம் -45-தந்திரமாக வந்த மந்திரி குமாரர்கள் எழுவரையும் அழித்தமை-
ஆற்றல் இல்லாதவர்க்கு விளையாட்டே வினையாகும் –
ஆற்றல் மிக்க திருவடிக்கு யுத்தம் கூட ஒரு விளையாட்டே தான் –
—————————–
சர்க்கம் -46-ராவணன் சிந்திக்காத தொடங்கினான் -ஆனால் சிந்தனையைத் தொடர வில்லை –

விரூபாக்ஷன் -யூபாக்ஷன் -துர்தரன்-ப்ரஹஸ்தன் -பாலகர்ணன் -பஞ்ச சேனாபதிகளையும் அழித்தமை

ஆபத்துக்கு காலத்தில் காரணங்களை ஆராயும் சிந்தனை உதிக்கும் -ஆனால் ஆணவத்தாலும் பதற்றத்தாலும்
சிந்தனையைச் சரியான பாதையில் தொடராமல் தவறான பாதையைத் தேர்ந்து எடுப்போம் –
ஸ்ரீ திருவடியே நமக்கு சரியான மார்க்கத்தைக் காட்டி அருளட்டும்
—————————-
சர்க்கம் -47-தந்தைக்காகப் போரிட்ட அஷ குமாரனை அழித்தமை –
முதியவர்கள் செய்யும் குற்றத்துக்கு இளையவர்கள் பலியாவது வியப்பாக உள்ளது
——————-
சர்க்கம் -48-இந்திரஜித் கட்டிய ப்ரஹ்மாஸ்திரத்தை சணல் கயிறு விடுவித்தது
மற்றறொரு கயிற்றுக் கட்டை ப்ரஹ்மாஸ்திரம் சகிக்காது –
அதே போலே சரணாகதியும் வேறு எந்த முயற்சியையும் எதிர்பார்க்காது
——————————–
சர்க்கம் -49-அதர்மம் இல்லாமல் இருந்தால் இந்திரனையும் வேற்று இருப்பானே –
இராவணனும் இந்திரனை வென்றவன் தான் -ஆனால் அதர்ம வழியில் என்பதால் நிலைக்காதே –
—————–
சர்க்கம் -50-திருவடியின் அறிமுகம் -ஸ்ரீ ராம தாசன்-ஸ்ரீ ராம தூதன்
நாம் முன் செய்த பாபங்கள் இப்போது வேறு உருவில் நம்மைத் துன்புறுத்தும் –
அதை அடையாளம் கண்டு திருத்திக் கொண்டால் துன்பம் விலகி விடும் –
—————————
சர்க்கம் -51-கருத்தில் தர்மம் -பேச்சில் இனிமை -நெஞ்சில் துணிவு –
இவற்றுடன் ஸ்ரீ திருவடி ராவணனுக்கு உபதேசம்

ஸ்ரீ இராமபிரான் இடம் தஞ்சம் அடைந்தால் வேறு யார் உதவியும் தேவை இல்லை –
அவர் இடம் இருந்து விலகினால் வேறு யார் உதவிக்கு வந்தும் பயன் இல்லை –
———————
சர்க்கம் -52-கோபத்தில் தவறான முடிவு எடுத்தால் கற்றது வீணாகும்

நேரத்திற்குத் தக்க தர்மத்தை எடுத்துக் கூற அறிவும் தைரியமும் வேண்டும் -தூதரைக் கொல்லக் கூடாது –
இவரை ஏவினவர்களை இங்கே வரவழைக்கும் படி தண்டிக்க ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வான் அறிவுரை
——————-
சர்க்கம் -53-நெருப்பை குளிர வைத்த ஸ்ரீ லஷ்மீ கடாக்ஷம் –
அக்னி பகவான் ஸ்ரீ ஸீதாபி பிராட்டிக்குத் தொண்டு செய்வதை ஸ்ரீ திருவடி உணர்ந்தார் –
தந்தையான வாயு பகவானும் குளிர்ந்து வீசினார்

கிடைத்த சந்தர்ப்பத்தை சாதகமாக மாற்றி எடுத்த காரியத்தை முடிக்க வேண்டும் –
—————–
சர்க்கம் -54-ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி உடைய சோக அக்னியே இலங்கையைச் சுட்டது –
ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டியுடைய கற்பு எனும் கனல் ஸ்ரீ திருவடியைக் கருவியாகக் கொண்டு ஊரையே கொளுத்தியது
————————————-
சர்க்கம் -55-நெருப்பு எரிக்குமா –
கற்பு என்னும் நெருப்பை அக்னியால் சுட முடியாதே -சாரணர்கள் புகழ்ந்து பேச கேட்டு மகிழ்ந்தார் ஸ்ரீ திருவடி

அதர்மத்தின் நடுவே தர்மம் இருந்தாலும் அதற்கு ஒரு தீங்கும் வாராது –
————————
சர்க்கம் -56-ஸ்ரீ ஸீதா ராம தாசன் -ஸ்ரீ பிராட்டி இடம் விடை பெற்று திரும்புதல்

அரிஷ்டம் என்னும் நெடிய மலையில் ஏறி கடலைத் தாண்டினார்
ஸ்ரீ பெருமாள் அனுப்பிய போது ஸ்ரீ ராம தூதன் என்னும் பட்டத்தோடு வந்தவர்
ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி திரும்ப அனுப்பிய போது ஸ்ரீ ஸீதா ராம தாசன் என்று
ஸ்வரூப அனுரூப பெருமையுடன் புறப்பட்டார் –
——————-
சர்க்கம் -57-கேட்டது கர்ஜனை -முடிந்தது கார்யம்
கண்டேன் சீதையை -சொல்லவே வேண்டாமே -பட்டினியிடு கரையில் காத்து இருந்த ஸ்ரீ வானர முதலிகள்
ஸ்ரீ திருவடியின் முழக்கத்தையும் காற்று வேகத்தின் ஒளியையும் கேட்டு ஆரவாரித்தனர்

கார்ய சித்திக்காக முழு உபவாசமோ அல்லது ஒரு வேலை உபவாசமோ இருந்தால் சிறந்த பயன் தரும் –
—————–
சர்க்கம் -58-தானே சொன்ன தன் வரலாறு –
ஸ்ரீ பகவானுடைய திரு விளையாடல்களைக் கேட்டு இருக்கிறோம் -பக்தனின் திருவிளையாடல் அன்றோ இது
——————–
சர்க்கம் -59-புறப்படட்டும் ஐவர் படை
ஸ்ரீ ஜாம்பவான் -ஸ்ரீ அங்கதன் -அஸ்வினி தேவர்களின் மகன்களான
ஸ்ரீ பனஸன் ஸ்ரீ நீலன் -ஸ்ரீ திருவடி ஐவரும் சேர்ந்து ஆலோசனை –

தனக்கே ஆற்றல் இருப்பினும் மூத்தவர்களின் அனுமதி கேட்பது ஸ்ரீ திருவடியின் பணிவுக்கு அடையாளம்
———————————
சர்க்கம் -60-ஸ்ரீ பெருமாளே முடிவு எடுக்கட்டும் -அவர் திரு உள்ளத்தை அறிந்தே செயல் படுவோம்-

நம்மை ரஷித்து அருளும் பரம் ஸ்ரீ பெருமாளதே –
அவருக்கு ப்ரீதி கார்ய கைங்கர்யம் செய்து உகக்கச் செய்வது நம் கடைமை
——————–
சர்க்கம் -61-ஸ்ரீ வானர முதலிகள் கொண்டாட்டம் -மது வனம் அழிந்தது -ஸ்ரீ பெருமாள் முதுகு தப்பிற்று
நரர்களுக்கு மகிழ்ச்சி வந்தாலே தங்க முடியாது -வானரங்கள் மகிழ்ந்தாள் கேட்க வேணுமோ
——————
சர்க்கம் -62-தப்பி வந்த ததிமுகன் ஒப்பித்தான் –
ஸ்ரீ அங்கத ஆழ்வான் தத்தி முகனை அடித்து விரட்ட அவன் ஆகாயத்தில் தாவி வந்து
ஸ்ரீ ஸூ க்ரீவன் காலில் விழுந்து புலம்பினான்

நிதானம் தவறினாலும் அளவோடு தவறினால் ஸ்ரீ அங்கத ஆழ்வான்
—————-
சர்க்கம் -63-வெற்றியை ஊகித்த ஸ்ரீ ஸூக்ரீவன்
ஒரு காரியத்தை முடிக்கச் சென்றவர் திரும்ப நடந்து வரும் தோரணையைப் பார்த்தாலே வெற்றியை ஊகித்து விடலாம்
———————————-
சர்க்கம் -64-மது வனம் அழிந்ததோ ஸ்ரீ பெருமாள் முதுகு தப்பித்தது
நடுவில் மது வனம் இருக்கவே ஸ்ரீ வானர முதலிகளின் மகிழ்ச்சி மட்டுப்பட்டது –
இல்லை என்றால் ஒவ்வொரு முதலியும் இருந்த உத்ஸாகத்தில் ஸ்ரீ பெருமாள் திரு முதுகில் அறைந்து
கண்டேன் சீதையை -என்று சொல்லி இருப்பாரே
———————–
சர்க்கம் -65-துன்பத்தைத் தவிர்க்க சுருக்கமாக நடந்தத்தை ஸ்ரீ திருவடி அருளிச் செய்து
ஸ்ரீ சூடாமணியை சமர்ப்பித்தார் –
இனி நாம் கடலின் மேல் அணை கட்டி தாண்டிச் செல்வதே வழி -என்றும் அருளிச் செய்தார்

நாம் சொல்லும் செய்தி துன்பம் அளிக்குமாகில் நடந்தத்தை சுருங்கச் சொல்லி
நடக்க வேண்டியதை விளக்க வேண்டும்
—————————–
சர்க்கம்-66-யார் அதிகம் அன்புடையவர் –
ஸ்ரீ ஜனகர் இந்திரன் மூலம் பெற்ற ஸ்ரீ சூடாமணியை ஸ்த்ரீ தனமாக கொடுத்தார் –
அத்தைக் கண்ட ஸ்ரீ பெருமாள் ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டியையே கண்டது போலே திரு உள்ளம் பற்றி
இனி ஒரு க்ஷணம் கூட பிரிந்து இருக்க மாட்டேன் என்று அருளிச் செய்தார் –
ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டி ஒரு மாதம் -என்று அருளிச் செய்தார் –
பேர் அன்புடையவர் ஸ்ரீ பெருமாளே என்று நினைக்காத தோன்றும் –
பெருமையின் அளவை நினைத்து வேறு ஒரு கோணத்தில் பார்த்தால் ஸ்ரீ ஸீதாப் பிராட்டிக்கே புகழ் பாட வைக்கும்
——————–
சர்க்கம் -67-நடந்தத்தைச் சொன்னார் -நடக்க முடியாமல் போயிற்று
ஜீவாத்மாக்களின் குற்றங்களைக் காணாமல் அவர்களை நல் வெளிப்படுத்தும் ஒரே நோக்கத்தோடு
ஸ்ரீ மஹா லஷ்மீ ஸ்ரீ பெருமாள் இடம் இவர்களுக்காக புருஷகாரம் செய்து வேண்டுகிறாள் –
——————-
சர்க்கம் -68-யாம் பெரும் ஸம்மானம் நாடு புகழும் பரிசு
ஸ்ரீ திருவடி தன்னை ஸ்ரீ வானர முதலிகளின் கடைநிலை நீசன் என்றும் விரைவில் வந்து உம்மை மீட்டு
ராவணனை அழிப்பார் என்று அருளிச் செய்ய –
ஸ்ரீ பெருமாள் ஸ்ரீ திருவடியைத் திருத் தோள்கள் ஆரத் தழுவ-
இதுவே தாம் பெற்ற ஸம்மானம் -பாவோ நான்யத்ர கச்சதி -என்று சொல்ல வைத்ததே
இப் பூ உலகிலே ஸ்ரீ ராம கதையை இசைத்துக் கொண்டு -எங்கு ஸ்ரீ ராம கதையைப் பாடும் போதும் இருந்து மகிழ்கிறார்
கை கூப்பி ஆனந்தக் கண்ணீர் உடன் ஸ்ரீ ராம பக்தியை நமக்கும் அருளி நம்மோடே சேர்ந்து பாடுவார்
—————–

ஜெய் ஸ்ரீ ஸீதா ராம் -ஜெய் ஸ்ரீ திருவடி –

——————–

ஸ்ரீ ஆஞ்சநேய அஷ்டோத்தர சதா நாமாவளி

ஓம் ஆஞ்சநேயாய நம
ஓம் மஹா வீராய நம
ஓம் ஹனுமதே நம
ஓம் மாருதாத் மஜாய நம
ஓம் தத்வ ஞான ப்ரதாய நம

ஓம் ஸீதா தேவீ முத்ரா ப்ரதாயகாய நம
ஓம் அசோக வனி காச்சேத்ரே நம
ஓம் சர்வ மாயாவி பஞ்சநாய நம
ஓம் சர்வ பந்த விமோக்த்ரே நம
ஓம் ரஷோ வித்வம்ச காரகாய நம -10-

ஓம் பர வித்யா பரீஹாராய நம
ஓம் பர ஸுர்ய விநாசநயா நம
ஓம் பர மந்த்ர நிரா கர்த்ரே நம
ஓம் பர யந்த்ர ப்ரபேதகாய நம
ஓம் சர்வ க்ரஹ விநாசகாய நம

ஓம் பீம சேன ஸஹாய க்ருதே நம
ஓம் சர்வ துக்க ஹராய நம
ஓம் சர்வ லோக ஸாரீணே நம
ஓம் மநோ ஜவாய நம
ஓம் பாரீ ஜாதத்ரூம மூலஸ்தாய நம –20-

ஓம் சர்வ மந்த்ர ஸ்வரூபவதே நம
ஓம் சர்வ தந்த்ர ஸ்வரூபிணே நம
ஓம் சர்வ யந்த்ராத்மகாய நம
ஓம் கபீஸ்வராய நம
ஓம் மஹா காயாய நம

ஓம் சர்வ ரோக ஹராய நம
ஓம் ப்ரபவே நம
ஓம் பல சித்தி கராய நம
ஓம் சர்வ வித்யா சம்பத் ப்ரதாயகாய நம
ஓம் கபிசேநா நாயகாய நம –30-

ஓம் பவிஷ்யச் சதுராந நாயா நம
ஓம் குமார ப்ரஹ்ம சாரிணே நம
ஓம் ரத்ன குண்டல தீப்திமதே நம
ஓம் சஞ்சலத் வால சன்னத்த லம்ப மானசிகோ ஜ்வலாய நம
ஓம் கந்தர்வ வித்யா தத்தவஞ்ஞாய நம

ஓம் மஹா பல பராக்ரமாய நம
ஓம் காராக்ருஹ விமோக்த்ரே நம
ஓம் ஸ்ருங்கலா பந்த மோசகாய நம
ஓம் சாக ரோத்தாரகாய நம
ஓம் ப்ராஞ்ஞாய நம –40-

ஓம் ராம தூதாய நம
ஓம் ப்ரதா பவதே நம
ஓம் வாநராய நம
ஓம் கேசரீ ஸூநவே நம
ஓம் ஸீதா சோக நிவாரணாய நம

ஓம் அஞ்சனா கர்ப்ப ஸம்பூதாய நம
ஓம் பாலார்க்க சத்ருஸாநநாய நம
ஓம் விபீஷண ப்ரியகராய நம
ஓம் தசக்ரீவ குலாந்தகாய நம
ஓம் லஷ்மண பிராண தாத்ரே நம–50-

ஓம் வஜ்ரகாயாய நம
ஓம் மஹாத்யுதயே நம
ஓம் சிரஞ்சீவிநே நம
ஓம் ராம பக்தாய நம
ஓம் தைத்ய கார்ய விகாதகாய நம

ஓம் அஷ ஹந்த்ரே நம
ஓம் காஞ்ச நாபாய நம
ஓம் பஞ்ச வக்த்ராய நம
ஓம் மஹா தபசே நம
ஓம் லங்கிணீநி பஞ்சநாய நம –60-

ஓம் ஸ் ரீமதே நம
ஓம் சிம்ஹிகா பிராண பஞ்சநாய நம
ஓம் கந்த மாதந சைலஸ்தாய நம
ஓம் லங்கா புர விதாஹகாய நம
ஓம் ஸூக்ரீவ ச சிவாய நம

ஓம் தீராய நம
ஓம் ஸூராய நம
ஓம் தைத்ய குலாந்தகாய நம
ஓம் ஸூரார்ச்சிதாய நம
ஓம் மஹா தேஜஸே நம –70-

ஓம் ராம சூடாமணி ப்ரதாய நம
ஓம் காம ரூபிணே நம
ஓம் பிங்களாஷாய நம
ஓம் வார்தி மைனாக பூஜிதாயை நம
ஓம் கபாலீக்ருத மார்த்தாண்ட மண்டலாய நம

ஓம் விஜிதேந்த்ரியாய நம
ஓம் ராம ஸூக்ரீவ சந்தாத்ரே நம
ஓம் மஹா ராவண மர்தநாய நம
ஓம் ஸ்படி காபாய நம
ஓம் வாகதீசாய –80-

ஓம் நவ வ்யாக்ருதி பண்டிதாய நம
ஓம் சதுர் பாஹவே நம
ஓம் தீன பந்தவே நம
ஓம் மஹாத்மனே நம
ஓம் பக்த வத்சலாய நம

ஓம் சஞ்சீவன நகா ஹர்த்ரே நம
ஓம் ஸூசயே நம
ஓம் வாக்மிநே நம
ஓம் த்ருட வ்ரதாய நம
ஓம் கால நேமி ப்ரமதாய நம –90-

ஓம் ஹரி மர்கட மர்கடாய நம
ஓம் தாந்தாய நம
ஓம் சாந்தாய நம
ஓம் ப்ரசன்னாத்மநே நம
ஓம் தச கண்ட மதாபஹ்ருதே நம

ஓம் யோகிநே நம
ஓம் ராம கதா லோலாய நம
ஓம் சீதான்வேஷண பண்டிதாய நம
ஓம் வஜ்ரதம்ஷ்ட்ராய நம
ஓம் வஜ்ரநகாய நம–100-

ஓம் ருத்ர வீர்ய ஸமுத்பவாய நம
ஓம் இந்திரஜித் ப்ராஹிதாமோக ப்ரஹ்மஸ்த்ர விநிவாரகாய நம
ஓம் பார்த்த த்வஜாத்ரஸ் வசாய நம
ஓம் சர பஞ்சர பேதகாய நம
ஓம் தச பாஹவே நம
ஓம் லோக பூஜ்யாய நம
ஓம் ஜாம்பவப்ரீதி வர்த்தனாய நம
ஓம் ஸீதா சமேத ஸ்ரீ ராம பாத சேவா துரந்தராய நம –108-

—————

இதி ஸ்ரீ ஆஞ்சநேய அஷ்டோத்தர சதா நாமாவளி சம்பூர்ணம்

————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ உ வே வேளுக்குடி ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஸீதா ராம தாச திருவடி திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஸீதா ராம பர ப்ரஹ்ம பெருமாள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ ராமாயணத்தில் –பரிஷ்வங்க-விஷய ஸ்லோகங்கள் —

ஸ்ரீ ராமாயணத்தில் பல பரிஷ்வங்கங்கள் உண்டு –
பிரசித்தமானவை சில –

பரத அக்ரூர மாருதிகளை பரிஷ் வங்கித்த மணி மிகு மார்பிலே குரு மா மணியாய் அணையும் வஸ்துவுக்கு
மணி வல்லிப் பேச்சு வந்தேறி அன்று –ஸ்ரீ ஆச்சார்ய ஹ்ருதயம் –

1-தம் சமுத்தாப்ய காகுத்ஸ்த சிரஸ்யாஷிபதம் கதம் —பாரதம் ஆரோப்யம் உதித பரிஷஸ் வஜே –
ஆக்ராய ராமஸ் தம் மூர்த்திந பரிஷ் வஜ்ய ச ராகவ–பாரதம் ஆரோப்ய–அயோத்-100-3-
என்று பெருமாள் ஸ்ரீ பரதாழ்வானுக்கும்

2-சோப்யேநம் த்வஜ வஜ்ர அப்ஜ க்ருத சிஹ்நேந பாணிநா சம்ஸ்ப்ருஸ்ய ஆக்ருஷ்ய ச பிரீத்யா ஸூ காடம் பரிஷஸ் வஜே —
ஸ்ரீ கண்ணபிரான் அக்ரூரருக்கு அளித்த பரிஷ் வங்கம்

3–ஏஷ ஸர்வஸ்ய பூதஸ்து பரிஷ்வங்கோ ஹநூமத மயா காலமிமம் ப்ராப்ய தத் தஸ் தஸ்ய மஹாத்மந –யுத்த -1-15-
பெருமாள் திருவடிக்கு கொடுத்த பரிஷ் வங்கம்

4-தம் த்ருஷ்ட்வா சத்ரு ஹந்தாரம் மஹர்ஷீணாம் ஸூகா வஹம் பபூவ ஹ்ருஷ்டா வைதேஹி பார்த்தாராம் பரிஷஸ் வஜே–ஆரண்ய-30-39-
கர தூஷண வத அனந்தரம் பிராட்டி பெருமாளுக்கு கொடுத்த பரிஷ் வங்கம்

மற்றவைகளின் தொகுப்பு –

5-தம் த்ருஷ்ட்வா ப்ரணதம் பார்ஸ்வே க்ருதாஞ்சலி புடம் ந்ருப க்ருஹ்யாஞ்சலவ் சமயாக்ருஷ்ய சச்வஜே ப்ரியமாத்மஜம் –அயோத் -3-34–
சக்கரவர்த்தி பெருமாளுக்கு பரிஷ் வங்கம்

6-ப்ரண மந்தம் சமுத் தாப்ய தம் பரிஷ் வஜ்ய பூமிப –அயோத்-4-11–
சக்கரவர்த்தி பெருமாளுக்கு பரிஷ் வங்கம்

7-பரிஷ் வக்தச் ச பஹுப்யாம் உபாக்ராதச் ச மூர்த்த நி –அயோத் -20-21–
ஸ்ரீ கௌசல்யா தேவி பெருமாளை பரிஷ் வங்கம்

8-ப்ரதக்ஷிணஞ் சைவ சகார ராகவம் புந புநச் சாபி நிபீட்ய சச்வஜே –அயோத் –25-46–
ஸ்ரீ கௌசல்யா தேவி பெருமாளை பரிஷ் வங்கம்

9-சுக்ரோச பதிமாயத்த ப்ருசமா லிங்க்ய ஸத்வரம் –அயோத் -30-22-
ஸ்ரீ சீதா பிராட்டி பெருமாளை பரிஷ் வங்கம்

10-தம் பரிஷ் வஜ்ய பஹுப்யாம் விசம்ஜ்ஞாமிவ துக்கிதாம் உவாச வசனம் ராம –அயோத்-30-26-
பிராட்டியை பெருமாள் பரிஷ் வங்கம்

11-தம் பரிஷ் வஜ்ய பஹுப்யாம் தாவுபவ் ராம லஷ்மணவ் –அயோத் -34-20-தாசாரதிகள் சக்கரவர்த்தியை பரிஷ் வங்கம்

12-புஜாப் யாம் சாது வ்ருத்தாப் யாம் பீடயந் வாக்யம் அப்ரவீத் -அயோத் -50-42–ஸ்ரீ குஹப் பெருமாளை பெருமாள் பரிஷ் வங்கம்

13-தாந் நராந் பாஷ்ப பூர்ணாஷாந் சமீஷ்யாத ஸூ துக்கிதான் பர்யஷ்வஜத தர்மஞ்ஞ பித்ருவன் மாத்ருவச்ச ச –அயோத் -102-47-
சித்ர கூடம் வந்த பவ்ர ஜனங்களை பெருமாள் பரிஷ் வங்கம்

14-ச தத்ர காம்ச்சித் பரிஜஸ் வஜே நரான் —அயோத் -102-48-
சித்ர கூடம் வந்த பவ்ர ஜனங்களை பெருமாள் பரிஷ் வங்கம்

15-ததேதி ச ப்ரதிஞ்ஞாய தம் பரிஷ் வஜ்ய சாதரம் சத்ருக் நஞ்ச பரிஷ் வஜ்ய பரதஞ்சேதம் அப்ரவீத் –அயோத் -112-27–
ஸ்ரீ பரத்தாழ்வானையும் ஸ்ரீ சத்ருக்ந ஆழ்வானையும் பெருமாள் பரிஷ் வங்கம்

16-ஹத்வா துதிதம் பீமா பலம் விராதம் ராக்ஷஸம் வநே ததஸ் ஸீதாம் பரிஷ் வஜ்ய சமாஸ்வாஸ்ய ச வீர்யவான் –ஆரண்ய –5-1-
விராத வதத்துக்கு பின் பெருமாள் பிராட்டிக்கு பரிஷ் வங்கம்

17-ச நிரீஷ்ய ததோ வீரம் ராமம் தர்ம ப்ருதாம் வரம் சமாஸ் லிஷய ச பஹுப்யாம் இதம் வசனம் அப்ரவீத் –ஆரண்ய -7-7-
ஸூ தீஷ்ண முனிவர் பெருமாளுக்கு பரிஷ் வங்கம்

18-தவ் சம்ஸ் ப்ருசந்தவ் சரணா யுத்தாப்ய முநி புங்கவ கடாமாச் லிஷ்ய சஸ்நேஹமிதம் வசனம் அப்ரவீத் –ஆரண்ய -8-10–
ஸூ தீஷ்ணர் ராம லஷ்மணர்களை பரிஷ் வங்கம்

19-ச்ருத்வா ஜடாயுஷோ வாக்யம் ராமஸ் சவ்மித்ரிணா ஸஹ க்ருத்ர ராஜம் பரிஷ் வஜ்ய பரித்யஜ்ய மஹத் தநு–ஆரண்ய -67-22-
பெரிய உடையாரை பெருமாள் பரிஷ் வங்கம்

20-நிக்ருத்த பக்ஷம் ருதிராவ சிக்தம் ச க்ருத்ர ராஜம் பரி ரப்ய ராம –ஆரண்ய -67-29-
பெரிய உடையாரை பெருமாள் பரிஷ் வங்கம்

21–25–கிஷ்கிந்தா காண்டம் -5-14–/-7-16-/-12-12-/-39-1-/-40-1-/–ஐந்து இடங்களிலும்
பெருமாள் ஸூ க்ரீவ மகாராஜரை பரிஷ் வங்கம்

26-அத தஸ்மிந் நிமித்தாநி த்ருஷ்ட்வா லஷ்மண பூர்வஜ ஸூக்ரீவம் பரிஷ் வஜ்ய –யுத்த -41-1–
பெருமாள் ஸூ க்ரீவ மகா ராஜரை பரிஷ் வங்கம்

27-தாவுத் தாப்ய மஹா வீர்யவ் கருடோ வாசவோபமவ் உபவ் தவ் சஸ் வஜே –யுத்த –50-41–
பெரிய திருவடி ராம லஷ்மணர்களை பரிஷ் வங்கம்

28-ஏவம் உக்த்வா ததோ ராமம் ஸூ பர்ணஸ் ஸூ மஹா பல பரிஷ் வஜ்ய –யுத்த –50-55–
பெரிய திருவடி ராம லஷ்மணர்களை பரிஷ் வங்கம்

29-உபவேஸ்ய சமுத் சங்கே பரிஷ் வஜ்யா வபீடிதம் பிராதரம் லஷ்மணம் –யுத்த -92-10–
பெருமாள் இளையோனை பரிஷ் வங்கம்

30-ச தம் பிராதரம் ஆஸ்வாஸ்ய பரிஷ் வஜ்ய ச ராகவ –யுத்த -92-19–
பெருமாள் இளையோனை பரிஷ் வங்கம்

31-ஏஹ்யே ஹீத்யப்ரவீத் ராம லஷ்மணம் பர வீரஹா சஸ்வஜே ஸ்நேஹ காடஞ்ச –யுத்த -102-46–
பெருமாள் இளையோனை பரிஷ் வங்கம்

32-ராகவ பரம ப்ரீத ஸூக்ரீவம் பரிஷஸ் வஜே பரிஷ் வஜ்ய ச ஸூக் ரீவம் –யுத்த –115-6–
பெருமாள் ஸூக்ரீவ மகா ராஜரை பரிஷ் வங்கம்

33-தம் சமுத்தாப்ய காகுத்ஸ்த சிரஸ்யா ஷிபதம் -அங்கே பரதம் ஆரோப்யம் உதித பரிஷஸ் வஜே –யுத்த -130-40–
பெருமாள் ஸ்ரீ பரதாழ்வானை பரிஷ் வங்கம்

34-புத்ரம் தசரதஸ் தத–பாஹுப்யாம் சம் பரிஷ் வஜ்ய –யுத்த -172-12–
சுவர்க்கத்தில் இருந்து வந்த சக்கரவர்த்தி பெருமாளை பரிஷ் வங்கம்

35-த்வாம் து த்ருஷ்ட்வா குசலிநம் பரிஷ் வஜ்ய ச லஷ்மணம் அத்ய துக்காத் விமுக்தோஸ்மி –யுத்த –172-15–
சக்கரவர்த்தி இளைய பெருமாளைச் சேர்த்து பரிஷ் வங்கம்

36-அபி ஷிக்தவ் ஸூ தா வங்கே ப்ரதிஷ்டாப்ய புரி தத பரிஷ் வஜ்ய மஹா பாஹு மூர்த்ந் யுபாக்ராய சா ஸக்ருத் –உத்தர -107-18–
பெருமாள் குசலவர்களை பரிஷ் வங்கம்

—————————–

ஸ்ரீ கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ வால்மீகி பகவான் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்-

ஸ்ரீ கம்ப ராமாயணம் -பால காண்டம் –

திருவழுந்தூர்க் கம்பன் –கருணை செயதோர் மற்றும் புலவரையும் வாழ வைத்தார் சோழ மண்டலமே
சீரணி சோழ நாட்டுத் திருவழுந்தூர் உவச்சன் -கம்பர் ஜாதி உவச்ச சாதி
தந்தை பெயர் -ஆதித்யன் -இளைமையில் இழந்ததால்–திரு வெண்ணெய் நல்லூர் சடையப்ப வள்ளல் போஷகரானார்
நம் சடகோபனைபி பாடினையோ வென்று நம்பெருமாள் விஞ்சிய ஆதரத்தால் கேட்பக்
கம்பன் விரித்துரைத்த செஞ்சொல் அந்தாதிக் கலித்துறை நூறும் -சடகோபர் அந்தாதி
எண்ணி சகாத்தம் எண்ணூற்று ஏழின் மேல் சடையன் வாழ்வு
புண்ணிய வெண்ணெய் நல்லூர் தன்னிலே கம்ப நாடன்
பண்ணிய விராம காதை பங்குனி உத்தரத்தில்
கண்ணிய வரங்கர் முன்னே கவி அரங்கேற்றினானே —
சாலிவாகன சகாப்தம் -807-கி பி -885-மெட்டு அழகிய சிங்கர் சந்நிதியில் அரங்கேற்றம் –
சிலர் 12-நூற்றாண்டு என்றும் சொல்வர் –
திருமண் தரித்து இருந்தார் -நான்முகன் முதல் யாரும் யாவையும் நின்ற பேர் இருளினை நீக்கி
நீள் நெறி சென்று மீளாக் குறி சேர்த்திடு தன் திரு நாமத்தை தானும் சாத்தியே –
இவருக்கு அம்பிகாபதி என்ற மகன் பிறந்து அவனும் சிறந்த வித்வானாக ராஜசபை சென்று நாள்தோறும் பெருமையுடன் வாழ்ந்தான்
புகழேந்தி புலவர் ஒட்டக்கூத்தர் சமகாலத்து புலவர்கள்–

————————

தருகை நீண்ட தயரதன்தான் தரும்
இரு கை வேழத்து இராகவன் தன் கதை
திருகை வேலைத் தரைமிசைச் செப்பிட,
குருகை நாதன் குரை கழல் காப்பதே. 9

தருகை நீண்ட-கொடுக்கும் தொழில் மிக்குள்ள -சாஷாத் தர்மமான பெருமாளையே தந்தவர் அன்றோ
தயரதன்தான் தரும்-சக்கரவர்த்தி பெற்ற
இரு கை வேழத்து இராகவன் தன் கதை-இரண்டு திருக் கையை யுடைய யானையைப் போன்ற ஸ்ரீ ராமபிரானு டைய சரிதத்தை
திருகை வேலைத் தரைமிசைச் செப்பிட–வட்ட வடிவமாகிய சமுத்ரத்தால் சூழப்பட்ட இந்த பூ லோகத்தில் சொல்லுதற்கு
குருகை நாதன் குரை கழல் காப்பதே.–காப்பாக இருப்பது திருக் குருகூர் நம்பி நம்மாழ்வாருடைய வீரக் கழலை அணிந்த திருவடிகளே

தனியன்
நாரணன் விளையாட்டு எல்லாம் நாரத முனிவன் கூற,
ஆரணக் கவிதை செய்தான், அறிந்த வான்மீகி என்பான்;
சீர் அணி சோழ நாட்டுத் திருவழுந்தூருள் வாழ்வோன்,
கார் அணி கொடையான், கம்பன், தமிழினால் கவிதை செய்தான். 1

அம்பிலே சிலையை நாட்டி அமரர்க்கு அன்று அமுதம் ஈந்த
தம்பிரான் என்ன, தானும் தமிழிலே தாலை நாட்டி,
கம்ப நாடு உடைய வள்ளல், கவிச் சக்ரவர்த்தி, பார்மேல்
நம்பு பாமாலையாலே நரர்க்கும் இன் அமுதம் ஈந்தான். 2– தாலை நாட்டி -நாவாகிற மந்த்ரத்தை நிறுத்திக் கடைந்து –

மறைப் பாற் கடலைத் திரு நாவின் மந்தரத்தால் கடைந்து
துறைப் பால் படுத்தித் தமிழ் ஆயிரத்தின் சுவை யமுதம்
கறைப் பாம்பணை பள்ளியான் யன்பர் ஈட்டம் கண்டு அருந்த நிறைப்பான்-போலே

நன்மையும் செல்வமும் நாளும் நல்குமே;
தின்மையும் பாவமும் சிதைந்து தேயுமே;
சென்மமும் மரணமும் இன்றித் தீருமே –
இம்மையே இ’ராம’ என்று இரண்டு எழுத்தினால். 15

வட கலை, தென் கலை, வடுகு, கன்னடம்,
இடம் உள பாடை யாதுஒன்றின் ஆயினும்,
திடம் உள ரகு குலத்து இராமன் தன் கதை
அடைவுடன் கேட்பவர் அமரர் ஆவரே. 21

இத் தலத்தின் இராமாவதாரமே
பத்திசெய்து, பரிவுடன் கேட்பரேல்,
புத்திரர்த் தரும்; புண்ணியமும் தரும்;
அத் தலத்தில் அவன் பதம் எய்துமே. 22

உலகம் யாவையும் தாம் உளவாக்கலும்,
நிலைபெறுத்தலும், நீக்கலும், நீங்கலா
அலகு இலா விளையாட்டு உடையார் – அவர்
தலைவர்; அன்னவர்க்கே சரண் நாங்களே. 1-பிராணவார்த்தம் -அகில புவன ஜென்ம ஸ்தேம பங்காதி லீலே -போலே

சிற்குணத்தர் தெரிவு அரு நல் நிலை
எற்கு உணர்த்த அரிது; எண்ணிய மூன்றினுள்
முற் குணத்தவரே முதலோர்; அவர்
நற்குணக் கடல் ஆடுதல் நன்றுஅரோ. 2

சிற்குணத்தர்–ஞானவான்கள்
தெரிவு அரு நல் நிலை எற்கு உணர்த்த அரிது–அறிந்து சொல்ல முடியாத பர ப்ரஹ்மத்தின் தன்மையை –
பிறர் அறியும்படி சொல்லுவது எனக்கு முடியாததாகும்
எண்ணிய மூன்றினுள்–சாஸ்திரங்கள் மதித்து கூறும் சத்வம் ரஜஸ் தமஸ் ஆகிய முக்குணங்களுள்
முற் குணத்தவரே முதலோர்–மும்மூர்த்திக்களுக்குள் சுத்த சத்வம் யுடைய திருமாலே முதல்வர்
அவர் நற்குணக் கடல் ஆடுதல் நன்றுஅரோ–அவனது கல்யாண குண சாகரத்தில் நீராடுவதே நன்று

ஆதி, அந்தம், அரி என, யாவையும்
ஓதினார், அலகு இல்லன, உள்ளன,
வேதம் என்பன – மெய்ந் நெறி நன்மையன்
பாதம் அல்லது பற்றிலர்-பற்று இலார். 3-

————-

ஓசை பெற்று உயர் பாற்கடல் உற்று, ஒரு
பூசை, முற்றவும் நக்குபு புக்கென,
ஆசை பற்றி அறையலுற்றேன்-மற்று, இக்
காசு இல் கொற்றத்து இராமன் கதைஅரோ! 4-
பாற்கடலை நக்கி முழுவதும் நக்கிப்பருக புகுந்தால் போல் அன்றோ ஸ்ரீ ராமகதையைச் சொல்லப்புகுந்தேன் -அவை அடக்கப்பாடல்

மா நிஷாத ப்ரதிஷ்டான் த்வம் காம் ஸாஸ்வதீஸ் சமாயத் கிரௌஞ்ச மிதுனா தேகம் அவதி காம மோஹிதம்

வையம் என்னை திகழவும் மாசு எனக்கு
எய்தவும் இயம்புவது இது யாது எனில்
பொய்யில் கேள்விப் புலைமையினோன் புகழ்
தைவ மாக் கவி மாட்சி தெரிக்கவே

முத்தமிழ் துறையின் முறை போகிய
உத்தமக் கவி கட்கு ஓன்று உணர்த்துவென்
பித்தர் சொன்னவும் பேதையார் சொன்னவும்
பத்தர் சொன்னவும் பன்னப் பெறுபவோ

அறையும் ஆடரங்கும் படைப் பிள்ளைகள்
தறையில் கீறிடில் தச்சரும் காய்வரோ
இறையும் ஞானம் இலாத என் புன் கவி
முறையில் நூல் உணர்ந்தாரும் முனிவரோ —தச்சர் -சிற்ப நூல் வல்லரான சிற்பிகள்

———————————————–

ஸ்ரீ கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ கம்பநாட்டாழ்வார் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்-

ஸ்ரீ ரகுவீர கத்யம் -ஸ்ரீ மஹா வீர வைபவம் –

ஸ்ரீ மான் வேங்கட நாதார்ய கவிதார்க்கிக கேஸரீ
வேதாந்தா சார்ய வர்யோ மே சந்நிதத்தாம் சதா ஹ்ருதி —

ஜயதி யாஸ்ரித ஸந்த்ரா ச த் வாந்த வித்மம் சநோதயா
பிரபாவான் சீதயா தேவ்யா பரம வ்யோம பாஸ்கர–

ஆஸ்ரிதர்களுடைய –
இருட்டு பயம் அஞ்ஞானம் -போக்கி -வித்மம்சன உதய –ஒளி விடும்படி
உதித்தான் -ஆவிர்பாவம் -பிதரம் ரோசயாமாசா -தாய் தகப்பனை தேர்ந்து எடுத்துக் கொண்டு இச்சாக்ருஹீத அவதாரம்
ஜயதி
கோல திருமா மகளோடு ஸ்ரீ வைகுண்டத்தில் பரஞ்சோதி ரூபம் -நிரவதிக தேஜஸ் உடன் விளங்கட்டும்
ஸ்ரீ வைஷ்ணவ சம்ப்ரதாயம் -ஸ்ரீ சீதா பிராட்டியால் ஒளி -பிரபாவான் -பட்ட மஹிஷி தேவி –

————————————-

விகாரம் தனக்கு கொஞ்சமும் இல்லாமல் மற்றவர்க்கு -வீரம் சூரம் பராக்ரமம் -கலங்காமல் –
உள்ளே புகுந்து சின்னாபின்னம் ஆக்கி– தான் கிஞ்சித்தும் மாறாமல் -மூன்றும் உண்டே
மஹா வீரன் – பூஜிக்க தக்கவன் மஹான்-
ரகு -இஷுவாகு குலம் -சூர்யா குலம் மனுவின் பிள்ளை இஷுவாகு -ரகு குலம் என்பதால் ராகவன் –
குணம் ஒவ் ஒன்றுமே விகாரம் அடைவிக்குமே -வில் கொண்டு மட்டும் இல்லை -அது சாதாரணம்
அழகில் ஆழ்ந்து –நேர்மையில் ஆழ்ந்து –ஆர்ஜவத்தில் ஆழ்ந்து போவோமே
திருவடி கொண்டாடும் துறை -வீரம் -பக்திஸ்ஸ நியதா வீர–பாவோ நான்யத்ர கச்சதி —
வீரத்தை தவிர வேறு ஒன்றிலும் செல்லாதே –
கோன் வஸ்மி-குணவான் -கஸ்ய வீர -16-கல்யாண குணங்களில் -ஸுசீல்யத்துக்கு அடுத்து –
நேர்மையுடன் கூடிய வீரன் பெருமாள் -ஆயுதம் எடுக்காத வெறும் கை வீரன் கீதாச்சார்யன் –

—————————————————-

ஸ்ரீ பால காண்டம்

ஜய ஜய மஹா வீர
மஹா தீர தவ்ரேய
தேவாஸூர சமர சமய சமுதித
நிகில நிர்ஜர நிர்த்தாரித நிரவதிக மஹாத்ம்ய
தச வதன தமித தைவத பரிஷதப் யர்த்தித தாசரதி பாவ
தி நகர குல கமல திவாகர
திவிஷ ததிபதி ரண ஸஹ சரண சதுர தசரத சரமருண விமோசன
கோசல ஸூதா குமார பாவ கஞ்சுகித காரணாகார –7-

ஜய ஜய மஹா வீர -பல்லாண்டு -பல்லாண்டு –
வீறு கொண்டு விளங்குகிறான் -கீழே ஏன் கண் முன்னே சீதா பிராட்டி உடன் வீற்று இருந்த காஷி-சேவை -கண்டு
அந்த வீறு -வயிறு பிடித்து -என் வருகிறதோ -பல்லாண்டு இங்கே –
பய நிவர்த்தங்களுக்கு பயந்து -அஸ்தாநே பய சங்கை -இவர்களுக்கு -தாய் உள்ளம் –
மஹா தீர தவ்ரேய–லோகத்தில் உள்ள மஹா தீரர்களில் முதன்மை -முன்னோடி -முன் நின்று நடத்தி –
தேவாஸூர சமர சமய சமுதித
நிகில நிர்ஜர நிர்த்தாரித நிரவதிக மஹாத்ம்ய –
அல்ல அல்ல குறையாத பெருமை -அறுதி இட்டப் பட்ட–தேசாசூர அசுரர் சண்டை –
கூட்டங்கள் -சமுதித-பெருமாளுடைய வீர கல்யாண குணத்தை அறுதி விட்டார்களே
குண சாம்ராஜ்ய பட்டாபிஷேகம் தானே பெருமாளுக்கு
அனவதிக அதிசய அஸங்க்யேய அத்புத ஆராவமுத கல்யாண குணங்கள் –
அமர -தேவ நிர்ஜர -அமரகோசம் –
தச வதன தமித தைவத பரிஷதப் யர்த்தித -அப்யர்த்தித்த முன்னே சென்று பிரார்த்திக்கப்பட-தேவர் கூட்டங்கள்
பத்து முக -ராவணனால் துன்புறுத்தப்பட்டவர்கள் -தமித-
வேண்டித் தேவர் இரக்க
தாசரதி பாவ-தசரத குமரன் தாசரதி பாவம் -ஏறிட்டுக் கொண்டான்
தி நகர குல கமல திவாகர -சூர்ய குலம் என்னும் தாமரைக்கு சூர்யன் -அத்தை மலர வைக்கவே அவதாரம்
இத்தை தேர்ந்து எடுத்து -தானே பெரிய பெருமாளுக்கு திருவாராதனம் செய்வதற்க்கே –
வாள் நாள் அருளிய ருத்ரன் பிரமன் முதலான தேவர்களை நலிந்த ராவண வதார்த்தம்-அமுக்கிய காரணம் -கிள்ளிக் களைந்தான் –
மனுகுல மஹீ பால –ஸ்ரீ ரெங்க –பட்டர் -ஸஹ பதன்யா விசாலாஷீ –நாராயணா உபாஸீத —
அர்ச்சக குலத்தில் பிறந்தால் தானே ஆராதிக்க முடியும் –
திவிஷ ததிபதி ரண ஸஹ சரண சதுர தசரத சரமருண விமோசன
-ருண -கடன் -சரம ருண -கடைசி கடன் -தேவ கடன் யாகாதிகள் மூலம் தீர்க்க
போக்கடித்தவன்
ரிஷி கடன் -சாஸ்திரங்கள் அறிந்து அனுஷ்ட்டித்து /பித்ருக்கள் கடன் தீர்க்கவே பெருமாள் திரு அவதாரம்
த்விஷத் அதிபதி-தேவர்களுக்கு அதிபதி – -ரணம் யுத்தம்
ஸஹ சரண -ஒத்தாசை செய்வதில் சதுர சாமர்த்தியம் படைத்த தசரதர் –
பத்து திக்கிலும் ரதம் செலுத்தியே வென்று கொடுக்க வல்லவன் -திருவவதார வைபவம் -மூலம் பித்ரு கடன் தீர்த்தார் –
கோசல ஸூதா குமார பாவ கஞ்சுகித காரணாகார -மன்னு புகழ் –ஸ்ரீ கௌசல்யை மணி வயிறு வாய்த்தவனே –
காரணம் –ஆகாரம் -ஜகத்துக்கு -அத்தை மறைத்துக் கொண்டு தானே திருவவதாரம்
கஞ்சுகம் -கவசம் -அணிந்து மறைத்துக் கொண்டு கோசலை ஸூதா -பாவனை -என்கிற கவசம் –
நவமி புனர்வசு சித்திரை -எங்கள் குலத்துக்கு இன்னமுத்து கௌசல்யை குல மதலை-ஜனகன் திரு மருகன் –
சக்கரவர்த்தி திருமகன் என்றாலே உகப்பானே -பெற்ற வயிற்றுக்குப் பட்டம் கட்டபி பிறந்து –
தொட்டில் பருவம் தொடக்கி சேஷத்வம் -/ பரதன் -பாரதந்தர்யம் -சத்ருக்கனன் பாகவத பாரதந்தர்யம் –

———————————-

கௌமார கேளி கோபாயித கௌசிகாத்வர
ரணாத்வர துர்ய பவ்ய திவ்யாஸ்திர ப்ருந்த வந்தித
ப்ரணத ஜன விமத விமதன துர் லளித தோர் லளித
தனுதர விசிக விதாடன விகடித விசராரு சராரு தாடகா தாடகேய

கௌமார கேளி கோபாயித –சிறுபிள்ளை
-சேஷ்டிதங்களால் ரக்ஷிக்கப்பட்ட -குமார தனத்துக்கு தக்க –
கௌசிகாத்வர–கௌசிகர் -விசுவாமித்திரர் –
கைசிக ஏகாதசி -திருக்குறுங்குடி வைபவம் -விஜயரங்க சொக்க நாதர்-ஒரு வருஷம் காத்து இருந்து சேவித்த விருத்தாந்தம் –
அத்வர -யாகம் –
ரணாத்வர -சண்டைக்களம் -ஷத்ரியனுக்கு யுத்தக்களமே ஹோம குண்டம்
துர்ய பவ்ய திவ்யாஸ்திர ப்ருந்த-அஸ்திர கூட்டங்கள் – வந்தித-சேவிக்கப்பட்டவன்
பல அதிபலா மந்த்ரங்கள் சொல்லிக் கொடுக்க
துர்ய முதன்மை பெற்ற
ப்ரணத ஜன -ஆஸ்ரிதர்களுடைய
விமத-சத்ருக்களை
விமதன-முடிக்கும்
துர் லளித தோர் லளித-விரோதி நிரசனத்தாலே அழகு பெற்ற தோள்கள்
தனுதர-மிகச்சிறிய -கல்விச் சிலையால்
விசிக விதாடன -அம்புக்களால் விகடித விசராரு சராரு -தங்கள் துன்புறுத்த -இவர்களை மற்றவர்களால் துன்புறுத்தப்படாத
தாடகா தாடகேய –தாடகை -ஸூபாஹு மாரீசன் –
குட்டிக்கதைகள் பல சொல்லி விசுவாமித்திரர்
பின்பு சீதா பிராட்டி கதை சொல்வாள் பெருமாள் கேட்பர்
மா முனி வேள்வியைக் காத்து -1௦௦௦ யானைகள் -தும்பிக்கை வால் முடிந்து தோளில் அணிந்த தாடகை –
முதல் வதம் பெண் வதமா சலனம் முதலில் –
கல்விச்சிலையால் காத்தானூர் -அரக்கர் குலப்பாவை-வாடா -முனி தன் வேள்வியை -வித்யா தனுஷ்
சார்ங்கம் கோதண்டம் மேலே பெறுவார் –
த்வாபர யுகம் -அர்ஜுனன் கண்ணன் சொன்னதை மறுக்க –சம்சாரி ஆணை இட்டதை பரமாத்மா முடித்து த்ரேதா யுகம்-
கலியுகம் பற்றி பேச வேண்டாமே
அவித்யா -தாய் -தாடகை -அகங்கார மமகாராம் -தாடகேயர்கள்
பூர்வாகம் -அழித்து/ உத்தராகம் ஒட்டி -போய பிழையும் புகுதருவான் நின்றனவும்
தீயினில் தூசாகும் -தாமரை இலைத் தண்ணீர் போலே விலக்கி –
சித்தாஸ்ரமம் வாமனாஸ்ரமம் பூர்வாஸ்ரமம் இடத்தில்-பெருமாளுக்கு பூர்வம் வாமனன் தானே -வேள்வி நடந்த இடம் –
ஆறு நாள்கள் வேள்வி முடித்தார் –
கங்கா சரயு கலக்க-ஓசை கேட்டு பெருமாள் வினவ – -கங்கை வந்த கதை சொல்லி -குமாரசம்பவமும் சொல்லி
இனி யாம் செய்யும் பணி என்ன என்று இயம்பும் —
தூங்க கௌசல்யா சூப்ரஜா -பெற்ற வயிற்றுக்குப் பட்டம் கட்டி -மேலே சொல்ல முடியாமல் –

——————————————–

ஜட கிரண சகலதர ஜடில நட பதி மகுட தட நடநபடு
விபுத சரிததி பஹுள மதுகளந லலித பத நளின ரஜ உபம்ருதித
நிஜ வ்ருஜின ஜஹதுபல தனுருசிர பரம முனி வர யுவதி நுத
குசிக ஸூத கதித விதித நவ விவித க

ஜட கிரண சகலதர ஜடில -சந்திரனின் ஒளி கற்றைகளில் ஒரு பகுதி -தலையில் சூடிய பரமசிவன்
நட பதி -நாட்டியத்தில் கை தேர்ந்த
மகுட தட நடநபடு விபுத சரித –பெரிய மகுடத்தில் நடனமாடும் சாமர்த்தியம் தேவர்கள் ஆறு கங்கை
அதி பஹுள மதுகளந –மது பிரவஹிக்கும் -திரிவிக்ரமன் திருவடி -தாமரை தேன்-
வழியார முத்தீன்றும் காவேரி போலே
லலித பத-திருவடி தானே மூலம் –
நளின ரஜ–தாமறைத்துகள்கள் ரஜஸ் அடிப்பொடி
உபம்ருதித -துகைக்கப்பட்ட –
நிஜ வ்ருஜின -தன்னுடைய பாபங்கள்
ஜஹதுபல தனுருசிர பரம முனி வர யுவதி நுத -அழகிய -கௌதம முனிவர் கைப்பிடித்த யுவதி அகல்யையால்
ஸ்தோத்ரம் பண்ணப்பட்ட பெருமை
அங்கே-தாடகை வாதம் கண்டார் விசுவாமித்திரர் கை வண்ணம் இங்கு கால் வண்ணம்
உபலதனு -கல் /ஜகத்-போக்கி –
குசிக ஸூத கதித கௌசிகரால் -சொல்லப்பட்ட விதித நவ விவித கத-வேறு வேறு செய்திகளை கேட்டு
தனது கதையும் மேலே சொல்ல கேட்டு -ப்ராஹ்மண ஷத்ரிய -சத்யவதி -ரசிகர் –
ஜமதக்கினி பிறந்து பரசுராமர் வளர்ப்பால் க்ஷத்ரியர் /

————————-

மைதில நகர ஸூ லோசன லோசன சகோர சந்த்ர
கண்ட பரஸூ கோதண்ட பிரகாண்ட கண்டன சவ்ண்ட புஜதண்ட
சண்டகர கிரண மண்டல போதித புண்டரீக வன ருசி லுண்டாக லோசன
மோசித ஜனக ஹ்ருதய சங்காதங்க
பரிஹ் ருத நிகில நரபதி வரண ஜனகதுஹித்ரு குசதட விஹரண சமுசித கரதல
சதகோடி சதகுண கடின பரஸூதர முனிவர கரத்ருத
துரவநமதம நிஜ தனுரா கர்ஷண ப்ரகாசித பாரமேஷ்ட்ய

மிதிலை –சீதாமாரு-தர்பங்கா -பூமி பிளந்து -இன்றைய பீகார் –
மைதில நகர ஸூ லோசன லோசன சகோர சந்த்ர – ஐயனை ஒல்லை வா என்று அழைப்பன கொடிகள் –
ஆலோசன-கண் அழகு படைத்த பெண்களுக்கு -ராம சந்திரன் –
கண்கள் சகோர பக்ஷிகள் -கண்டு உண்டே வாழும்
அவளும் நோக்கினாள் -பிரிந்தவர் பேசினால் பேசவும் கூடுமோ –
எங்கும் அவனுக்கு சீதை -இவளுக்கு பெருமாள் –
சதானந்தர் –அறிமுகம் -நின் அன்னை சாபம் முடித்தனர் -என்றதுமே -எழுந்தார்
தனுர் பஸ்ய-பார்க்கச் சொல்ல -இமைக்காமல் -பார்க்க -எடுத்தது கண்டனர் இற்றது கேட்டனர்
கண்டன -முறித்த

சண்டகர கிரண மண்டல போதித புண்டரீக வன ருசி லுண்டாக லோசன -ஸூர்ய கிரணங்களால் மலர்ந்த
தாமரைக்காடு அழகைப் பறித்தும் தாமரைக் கண்ணன் பெருமாள் –
சீதையைக் கண்டதும் அலர்ந்த திருக் கண்கள் அன்றோ –
இயம் சீதா மம ஸூதா சக தர்ம சாரிணி-சரிதவ -ப்ரதீச்ச பத்ரம் தே-

கண்ட பரஸூ கோதண்ட பிரகாண்ட கண்டன சவ்ண்ட புஜதண்ட-தோள் கண்டார் தோளே கண்டார்
அன்னலும் நோக்கினாள்-
ஸ்ரீதரன் செய்ய தாமரைக் கண்ணன் -பெரிய பிராட்டி அடைந்ததால் –
மோசித ஜனக ஹ்ருதய சங்காதங்க-ஆதங்க -சங்கையால் துடித்த -கல்யாணம் ஆகுமோ என்ற கவலை -ஸ்ரீ ஜனகன்
சீதா அனசூயை -சம்வாதம் –
கடலில் விழுந்த -சிந்தார்ணவ -ஜனகன் -கவலைக் கடல் -ஆறு வயசில் —
சிவ தநுஸ் முறித்து -ஆறாவது ஜனகன் -ஜனக குலத்தில்-
பரிஹ் ருத நிகில நரபதி வரண -அரசர்கள் வரணத்தை விலக்கி
ஜனகதுஹித்ரு குசதட-சீதா பிராட்டி திரு மார்பில்
விஹரண சமுசித கரதல-விளையாடும் திருக் கரங்கள் பெருமாளுடையதே
இவளைப்பார் -இயம் சீதா -எங்கும் சீதா தோற்ற -காட்டித் தர வேண்டுமே –
கலப்பை நுனி முட்டி சீதா அழகு –
மம ஸூதா –மமகாராம் விட்டவனுடைய மமகாராம் -நல்ல குடிப்பிறப்பு
சக தர்ம சரிதவ-
பாலைக்குடிக்க காலைப்பிடிப்பார் உண்டோ –
சீதை பிராட்டி கையை முன் வைத்து -பாணி கிரஹணம் -கன்னிகா தானம் செய்து கொடுப்பது தசரதர்
பிராட்டி திருக் கை -அபய ஹஸ்தம் –ஸ்வ தந்திரனைக் கண்டு பயப்படாதே -அஞ்சேல் -என்று சொல்லும் அவரைப் பார்த்து அஞ்சேல் –
செந்தாமரைக் கை -இவளது -தாமரைக்கை அவனது –

———————————————

க்ரதுஹர சிகரி கந்துக விஹ்ருத் யுன்முக ஜகதருந்ததா
ஜிதஹ்ரி -தந்தி தந்த தந்துர தசவதன தமன குசல தச சத புஜ முக
ந்ருபதி குல ருதிர ஜர பரித ப்ருதுதர தடாக தரப்பித பித்ருக ப்ருகுபதி ஸூகதி விஹிதிகர நத பருடிஷூ பரிசு -20-

சதகோடி சதகுண கடின பரஸூதர முனிவர கரத்ருத –வஜ்ராயுதம் விட நூறு மடங்கு பெருமை பரசு -கையில் பிடித்த வில்
துரவநமதம நிஜ தனுரா கர்ஷண ப்ரகாசித பாரமேஷ்ட்ய -தன்னுடைய வில்லை வாங்கி -நாண் ஏற்றி
அமோக அஸ்திரம் -தபஸின் மேல்

தக்ஷ பிரஜாபதி -யாகம் -க்ருது ஹரம் அழித்து -சிகரி கைலாசம்
கந்தக -விளையாட்டு பந்து போலே
ஜகாத்தை நலிந்த ராவணன்
ஐராவத யானை வென்றி -தந்தம் -குத்தி -தந்துர மேடு பள்ளம் நிறைந்த உடல் கொண்ட பத்து தலை ராவணன் -அவனையும்
தமனம் அடக்கி-குசல சாமர்த்தியம் கார்த்யா வீர்யார்ஜுனன்–அங்கதன் சொல்லும் விருத்தாந்தம் –
ஆயிரம் கைகள் –
கோகுல மன்னர் -21-முடித்த -ருதிர ஆற்றல்-நிறைந்த தடாகம் -தர்ப்பணம் பண்ணி
பிருகு குல பரசுராமர் நல் கதி அடையாத படி -வளைந்த -அம்புக்கூட்டங்கள்

—————–

அயோத்யா காண்டம்

அந்ருத பய முஷித ஹ்ருதய பித்ரு வசன பாலன ப்ரதிஞ்ஞா வஞ்ஞாத யவ்ராஜ்ய
நிஷாத ராஜ ஸுஹ்ருத ஸூசித ஸுசீல்ய சாகர

அந்ருத பய முஷித ஹ்ருதய பித்ரு வசன பாலன ப்ரதிஞ்ஞா வஞ்ஞாத யவ்ராஜ்ய
-தந்தை வசனம் -பாலனம் -சத்யம் ஆக்க பிரதிஞ்ஞானி யுவராஜ்யத்தில் கண் வைக்காமல்
முஷிதா -கலங்கிய / அந்ருத பயம் -அசத்திய வாக்ய பயம்
மாற்றுத்தாய் கூற்றுத்தாய் ஈற்றுத்தாய் -மூவரும் -கூறு கொண்டு பாயாசம் உண்ட தாய் –
உன்னையும் உன் அருமையையும் உன் தாயின் வருத்தத்தையும் பாராதே
என்னையும் என் மெய் வார்த்தையும் -உன்னையே மகனாக ஏழு பிறப்பும் பெற வேண்டும் –
அரும்கானம் அடைந்தவன் –காடு நாடு எது -ஸ்வர்க்கம் நரகம் எது-செல்வா ஸூந்தரி –

————————

நிஷாத ராஜ ஸுஹ்ருத ஸூசித ஸுசீல்ய சாகர
வேட தலைவ நட்பு-ஸுசீல்ய சாகரம் ஸூ சகம் –
ஏழை ஏதலன் கீழ் மகன் என்னாது இரங்கி –
ஸுசீல்யமே ஸ்ரீ ராமாவதார குணம் -ஆஸ்ரித பக்ஷபாதமே ஸ்ரீ கிருஷ்ணாவதார குணம்

————————-

பரத்வாஜ சாசன பரிக்ருஹீத விசித்ர சித்ரகூட கிரி கடக தட ரம்யாவசத
அநந்ய சாஸனீய

பரத்வாஜ சாசன பரிக்ருஹீத விசித்ர சித்ரகூட -அழகிய சித்ரகூடம்-பரத்வாஜர் காட்டியபடி -18-மாதங்கள் இருவரும்
கிரி கடக தட ரம்யாவசத -தாழ்வரையில் ரம்ய ஆவசத-அழகிய பர்ணசாலையில் –
அநந்ய சாஸனீய -வேறு ஒருவரால் கட்டுப்படாத -பரதன் -அயோத்யா மக்கள் வேண்டியும் திரும்ப வில்லையே
குகனும் பரதனும் பரகத ஸ்வீகாரத்துக்கும் ஸ்வகத ஸ்வீகாரத்துக்கும் உதாரணம்-
நானே தான் ஆயிடுக -பரதன் இல்லாத குற்றத்தை உண்டு என்று ஏறிட்டு செய்தாலும் இல்லை செய்யாமல்
உண்டு என்று ஏறிட்டுக் கொள்வதே ஸ்ரீ வைஷ்ணவத்வம்
ஸ்ரீ ராம பக்தியே உரு வெடுத்த ஸ்ரீ பரதாழ்வான்

——————————–

ப்ரணத பரத மகுட தட ஸூ கடித பாதுகாக்ர்ய அபிஷேக
நிர்வர்த்தித சர்வ லோக யோக ஷேம

ப்ரணத பரத மகுட தட ஸூ கடித பாதுகாக்ர்ய அபிஷேக -பொருந்தி –
பாதுகை கொக்குவாயும் படு கண்ணியும் போலே ஸ்ரீ பரத்தாழ்வான் திரு முடியில்
நிர்வர்த்தித சர்வ லோக யோக ஷேம–லோக ஷேமத்துக்காக
மரவடியை பணயமாக வைத்து -நந்திகிராமத்தில் இருந்தே ராஜ்ஜியம் –
பாதுகையே பெண் சிங்கம் -பரதன் குட்டி சிங்கம் -ராமன் -ஆண் சிங்கம் -ராவணன் -யானை
மணி பாதுகை தானே பரதனைக் கூட்டிப் போனது –
திருவடி விட்டுப் பிரிந்தது பாதுகை -ஸ்ரீ பரதாழ்வானை வருந்த வைப்பதால் –
ஆயுதம் எடுக்க மாட்டேன் என்று சொல்லியும் பீஷ்மர் வாக்கை உண்மையாக்கினான் அன்றோ ஸ்ரீ கீதாச்சார்யர்

———————————–

ஆரண்ய காண்டம்

பிஸித ருசி விஹித துரித வலதனா தநய பலிபுக நுகதி சரபஸ சயன த்ருண சகல பரிபதந
பய ஸஹித சகல ஸூர முனிவரா பஹுமத மஹாஸ்த்ர சாமர்த்த்ய
த்ருஹிண ஹர வலமதன துராரக்ஷ சரலக்ஷ
தண்டகா தபோவன ஜங்கம பாரிஜாத
விராத ஹரிண சார்த்தூல
விலுளித பஹு பல மக கலம ரஜ நிசர ம்ருக ம்ருக யாரம்ப சம்ப்ருத சீரப்ருதநுரோத
த்ரிசித சிரஸ் த்ரிதய திமிர நிராச வாசரகர
தூஷண ஜலநிதி சோஷண தோஷித ருஷி கண கோஷித விஜய கோஷண
கரதர கரதரு கண்டன சண்ட பவன
த்வி சப்த ரக்ஷஸ் சஹஸ்ர நளவந விலோலந மஹா கலப-
அஸகாய ஸூர
அநபாய ஸாஹஸ
மஹித மஹாம்ருத தர்சன முதித மைதிலீ த்ருட தர பரிரம்பண விபவ விரோபித விகட வீரவ்ரண

பிஸித ருசி -மாம்ச ருசி
துரித வலதனா தநய -இந்திரன் பிள்ளை
பலிபுக-பலி பூஜிக்கும் காக்கை
அ நுகதி சரபஸ -பின் தொடர்ந்து
சயன த்ருண சகல–ஒரு பாக தர்ப்பை
பரிபதந
பய ஸஹித சகல ஸூர முனிவரா -தேவர்கள் முனிவர்கள்
பஹுமத மஹாஸ்த்ர சாமர்த்த்ய-கொண்டாடும்படி
காகாசூரன் விருத்தாந்தம் -வால்மீகி இந்த விருத்தாந்தம் அடையாளம் -ஸூந் தர காண்டத்தில் வைக்க
இருவர் மட்டும் அறிந்த அடையாளம் –

த்ருஹிண ஹர வலமதன துராரக்ஷ சரலக்ஷ -பிரமன் சிவன் இந்திரன் தேவாதிகள் காக்க முடியாமல் –

தண்டகா தபோவன ஜங்கம பாரிஜாத -நடமாடும் பாரிஜாதம் போலே பெருமாள்
கேட்டதை அருளும் –
மஹரிஷிகள் பிரார்த்தனை அனைத்தும் அருளி –
விராத ஹரிண சார்த்தூல -விராதன் தும்புரு- சாபத்தால் -மானை முடிக்கும் சிங்கம் போலே

விலுளித-கெடுக்கப்பட்ட
பஹு பல-பலம் கொடுக்கும்
மக கலம -யாக யஞ்ஞங்கள்
ரஜ நிசர ம்ருக-ராக்ஷஸர்கள் மிருகங்கள்
ம்ருக யாரம்ப சம்ப்ருத சீரப்ருதநுரோத-வேட்டை யாடி மரவுரி தரித்த ரிஷிகளுக்கு அனுகூலமாக செய்து அருளி

த்ரிசித சிரஸ் த்ரிதய திமிர நிராச-மூன்று தலைகள் உள்ள திரிசார அரசனை போக்கி வாசரகர
தூஷண ஜலநிதி சோஷண -காரா தூஷணாதிகள் வென்று
தோஷித ருஷி கண கோஷித விஜய கோஷண-ரிஷிகள் கொண்டாட
கரதர கரதரு கண்டன சண்ட பவன-மரத்தை வென்ற சண்டமாருதம்
த்வி சப்த ரக்ஷஸ் சஹஸ்ர நளவந -14000-கோரை புற்கள் போல ராக்ஷசர் யானை போலே முடித்து
விலோலந மஹா கலப-ஒரே முகூர்த்த காலத்தில் முடித்து –
வீரவ்ரண—விழுப்புண்கள் -தழும்பு -வடுக்களுடன் சேவை பார்த்தசாரதி
குலசேகர ஆழ்வார் ஈடுபட்ட விருத்தாந்தம் -அநவரதம் ராமகதை அருளுமவன் வாழியே –
அஸகாய ஸூர அநபாய ஸாஹஸ-கேடு இல்லாத சாஹசம் –
சஹகாச நைரபேஷ்யம்-பர ப்ரஹ்மத்துக்கு -பிராட்டி ஆச்சார்யர் முன்னிட்டு வர சாசனம் செய்ததே அவன் தானே –
மஹித மஹாம்ருத தர்சன முதித மைதிலீ த்ருட தர பரிரம்பண விபவ விரோபித விகட வீரவ்ரண
கேடு இல்லாத சாஹசம் -பிராட்டி சந்தான கரணி விசால கரணி-சத்ரு காந்தாரம் -த்ருஷ்டா வைதேகி -ஆலிங்கனம்
நித்ய ஆலிங்கன சேவை

———————————

மாரீச மாயா ம்ருக சர்ம பரிகர்மித நிர்பர தர்பாஸ் தரண
விக்ரம யசோ லாப விக்ரீத ஜீவித க்ருத்ரராஜ தேஹ திதஷா லஷிதா பக்த ஜன தாக்ஷிண்ய
கல்பித விபுதபாவ கபந்தா பிநந்தித
அவந்த்ய மஹிம முநிஜன பஜன முஷித ஹ்ருதய கலுஷ சபரி மோக்ஷ சாக்ஷி பூத

மாரீ ச மாயா ம்ருக சர்ம பரிகர்மித நிர்பர தர்பாஸ் தரண-தர்பம் மேலே அமர்ந்து -மான் தோலாலால் ஆசனம் -வேண்டுமே –
அதற்காகவே மாரீச வத வ்ருத்தாந்தம் -சுருக்கமாக மாரீச வதம் அருளிச் செய்கிறார் இங்கே
பயந்து வ்ருஷே வ்ருஷே -ர சொற்கள் எல்லாமே பயமூட்ட
ராம பிரபாவம் அறிந்து-
சிலை வணங்கி மான் மறிய எய்தான் தன்னை –தலை வணங்கி கை கூப்பி -அடியார்களால் உலகம் வாழ்கிறது -குலசேகரர்
தில்லைச் சித்ர கூட பதிகம்
புஷ்ப காச திருவடிகள்-அன்று அவனுக்கு கைங்கர்யம் இழந்தோமே -இராமானுஜர்
மான் தொடர்ந்த அம்மானை ஏத்தாது -பெரிய திருவந்தாதி பாசுரம்

விக்ரம யசோ லாப -யசஸ் லாபம்
விக்ரீத ஜீவித க்ருத்ரராஜ தேஹ திதஷா – ஜடாயு மஹாராஜருக்கு அந்திம சடங்கு செய்ய ஆசை
லஷிதா பக்த ஜன தாக்ஷிண்ய–அன்பும் ஆதரவும் காட்டுமே –
ராஜ்ஜியம் இழந்து – வனே வாசம்–சீதா நாஷ்டா -பறவை அரசன் இழந்து -மேலே மேலே சொல்லி-
சிறகின் கீழே ஒதுங்கி இருக்க ஆசைப்பட்டோம் இழந்தோம் -ஆயுஷ்மான் பவ -சரமதசையிலும் பல்லாண்டு
கச்ச லோகான் -பரத்வம் பீறிட்டு
கோதாவரி -தூய்மை இழந்ததே -கோதா தேவியால் மீண்டும் பெற்றது என்பர்

கல்பித விபுதபாவ கபந்தா பிநந்தித –கபந்தன் -முடித்து -அவன் வழி காட்ட –
பஞ்சவடி நாசிக் பத்ராசலம் இரண்டும் உண்டே கோதாவரி கரை இரண்டு இடத்திலும் உண்டே –தண்டகாரண்யம் -கிஷ்கிந்தை –
அஹோபிலம் காட்டு பகுதியில் கபந்தன் வாதம் என்பர் –
சபரி ஆஸ்ரமம் சென்று -அவள் வழி காட்ட கிஷ்கிந்தை –
தெய்வத்தன்மை ராமனால் கொடுக்கப்பட்டவன் -கல்பித –
அபீவந்தித -சாப விமோசனம் பண்ணி ஸ்தோத்ரம் பண்ணினான்

அவந்த்ய மஹிம முநிஜன-வீணாகாப் போகாத ஆச்சார்ய கைங்கர்யம்
பஜன முஷித ஹ்ருதய கலுஷ சபரி மோக்ஷ சாக்ஷி பூத –அழுக்கு -கஷன்கள் போக்கப்பட்ட சபரி மோக்ஷத்துக்கு சாக்ஷியாக இங்கே –
மதங்க முனிவருடைய ஸச் சிஷ்யை -கைங்கர்யம் பண்ணிய பின்பு வரலாம் சொல்லிப் போந்தார்

——————————————–

கிஷ்கிந்தா காண்டம் –

பிரபஞ்சன் தநய பாவுக பாஷித ரஞ்ஜித ஹ்ருதய
தரணி ஸூத சரணாகதி பரதந்த்ரீ க்ருத ஸ்வா தந்தர்ய
த்ருட கடித கைலாச கோடி விகட துந்துபி கங்காள கூட தூர விக்ஷேப தஷ தஷிணே தர
பாதங்குஷ்ட தர சலன விஸ்வஸ்த ஸூஹ்ரு தாசயா
அதிப்ருதுல பஹு விடபி கிரி தரணி விவர யுகபதுதய விவ்ருத சித்ரபுங்க வைசித்ர்ய
விபுல புஜ சைலமூல நிபிட நிபீடித ராவண ரண ரணக ஜனக சதுருததி விஹரண சதுர
கபிகுலபதி ஹ்ருதய விசால சிலாதல தாரண தாருண சிலீமுக —

பிரபஞ்சன் தனய -வாயு குமாரன்
பேச்சைக்கேட்டு ஆனந்தம்
ய பாவுக பாcஷித ரஞ்ஜித ஹ்ருதய –வேதங்கள் கற்றவன் வார்த்தை அன்றோ –
நவ வ்யாக்ருதி பண்டிதன் -விரிஞ்சனோ –சொல்லாலே அறிந்தோமே -நா உடையாய் –
ப்ரஹ்மம் பார்ப்பதும் முன்பே சடபுத்தி -பின்பு ஆர்ஜிதம் தானே வருமே-

தரணி ஸூத-சுக்ரீவன்
சரணாகதி பரதந்த்ரீ க்ருத ஸ்வா தந்தர்ய–நிராங்குச ஸ் வா தந்த்ரன் அன்றோ நாதம் இச்சதி -பரதந்த்ரன் ஆக்கிக் கொண்டார்
அநந்ய சாசானியன் -யாராலும் சாசனம் பண்ண முடியாதவன்
இரண்டும் ஒத்துப்போகும் -அவனே ஏறிட்டுக் கொண்ட -கட்டுண்ணப் பண்ணும் பெரு மாயன் தானே-
நின்னோடும் அறுவரானோம்

த்ருட கடித கைலாச கோடி-எலும்பு மலைக்கூடு கைலாச மலைகள் போலே
விகட துந்துபி கங்காள கூட தூர விக்ஷேப தஷ-தூர வீசும் சாமர்த்தியம்
தஷிணே தர பாதங்குஷ்ட தர சலன –இடது திருவடி கட்டை விரலை கொஞ்சம் அசைத்தே செய்த கார்யம் -சக்தி விசேஷம்
விஸ்வஸ்த ஸூஹ்ருப்ரசயா -ஆசுவாசம் அடைந்த சுக்ரீவன் உடன் கூடி –
சால வ்ருஷங்கள் -மராமரம் ஏழு எய்து –
அதிப்ருதுல பஹு விடபி–பல மரங்கள்
கிரி தரணி விவர யுகபதுதய -ஒரே சமயத்தில் செய்தது போலே
விவ்ருத சித்ரபுங்க வைசித்ர்ய- அழகிய பிடிகளுடன் கூடிய அம்புகள் செயல்கள் –மலை -பூமி -எது எல்லாம் ஏழாக இருந்தவையே
சப்த ரிஷிகள் சமுத்திரங்கள் நடுங்க –
நாமி பலத்தால் சுக்ரீவன் அறை கூவ -திருநாம பலத்தால் தொண்டர் அடிப் பொடி ஆழ்வார் –
வாலி வத வ்ருத்தாந்தம் -இளைய பெருமாள் -மூலம் மாலையைப் போட வைத்து -ஆச்சார்ய சம்பந்தம் மூலமே கார்யம் –
விபுல புஜ சைலமூல -மலைகள் போலே தோள்கள் கொண்ட ராவணனை
நிபிட நிபீடித ராவண–அர்க்ய பிரதானம் விட சமுத்திரங்கள் செல்லும் வாலி -ராவணனை இடுக்கி சென்றான் –
ரண ரணக ஜனக –பயத்தை மூட்டும்
சதுருததி விஹரண சதுர -நான்கு கடலிலும் விளையாடும் சாமர்த்தியம்
கபிகுலபதி ஹ்ருதய விசால சிலாதல-பெரும் பாறை போன்ற ஹிருதயம்
தாரண தாருண சிலீமுக –பிளப்பதில் கொடிய அம்புகள் -ராம நாமம் பார்த்து –

———————————-

ஸூந்தர காண்டம் –

அபார பாராவார பரிகா பரிவ்ருத பரபுர பரிஸ்ருத தவ தஹந ஜவந
பவநபவ கபிவர பரிஷ்வங்க பாவித சர்வஸ்வ தாந –

அபாராவார பரிகா பரிவ்ருத பரபுர – எதிரி யுடைய புரமான இலங்கை
பரிஸ்ருத தவ தஹந ஜவந
பவநபவ கபிவர பரிஷ்வங்க பாவித சர்வஸ்வ தாந -அசோகவனம் எரித்து -மாருதியால் சுடுவித்தான்
வாயுகுமாரன் –
பெருமாள் ஆலிங்கனம் -யாம் பெரும் ஸம்மானம் -நாடு புகழும் பரிசு –
பரிஷ்வ்ங்க பாவத்தால் தன்னையே முழுக்க கொடுத்து அருளி –

————————————

யுத்த காண்டம் –

அஹித ஸஹோதர ரக்ஷ பரிக்ரஹ விசம்வாதி விவித ச சிவ விஸ்ரம்பண
சமய சம்ரம்ப சமுஜ்ஜ்ரும்பித சர்வேஸ்வர பாவ
ஸக்ருத் ப்ரபந்ந ஜன சம்ரக்ஷண தீஷித
வீர
சத்யவ்ரத

அஹித-வேண்டத்தகாத
ஸஹோதர ரக்ஷ பரிக்ரஹ-ஸ்ரீ விபீஷணாழ்வானை பரிக்ரஹிக்கும் சமயத்தில்
நேராக அபயப்பிரதானத்துக்கு வந்தார் தேசிகன் இதில்
விசம்வாதி -எதிர்த்து பேசும்
விவித ச சிவ -வேறே வேறே மந்திரிகள் ஜாம்பவான் அங்கதன் போல்வார்
விஸ்ரம்பண சமய -பதில் சொல்லி
சம்ரம்ப சமுஜ்ஜ்ரும்பித சர்வேஸ்வர பாவ–ஒரு ஒரு வாதத்துக்கும் –அப்போது ஒரு சிந்தை செய்து –
வெளிப்படுத்திய சர்வேஸ்வர பாவம் –
அங்கதன் -கருத்தை அறிந்து -சரவண ஒற்றனை அனுப்பி / ஜாம்பவான் தப்பான காலம் சமயம் /
மைந்தன் ராவணன் இடம் சென்றுய் அவன் கருத்தை அறிந்து நடவடிக்கை
ஹனுமான் -பிரயோஜனம் ஆகுமா அறிய வேலை கொடுக்க வேண்டுமே –
ராம பக்ஷம் தீயவனானாலும் கைக் கொள்ள வேண்டும் –அனைவர் மனசையும் சமாதானப்படுத்தி –
குரங்குக்கதை-மனிதன் புலி குரங்கு –புறா கதை சொல்லி மிதுனம் வேடன் -அங்கீகாரம் பண்ணவே வேண்டும் –
ராம அன்பால் ரக்ஷணத்துக்காக அன்றோ சுக்ரீவாதிகள்
மூன்று ஸ்லோகங்கள் -இரண்டாவது வார்த்தை சொல்லி அறியாத பெருமாள் -வில் சொல் மனைவி ஓன்று அன்றோ –
மித்ர பாவனாக வந்தாலும் நத்யஜேயம் -தோஷத்துடன் வந்தாலும் -கைக் கொள்வேன்
பிசாசான் தனவான் யக்ஷன் ராக்ஷஸன் -அங்குள்ள அக்ரேன–முன் அவதார செயல் –இச்சன் ஹரி கணேஸ்வர
ஸக்ருத் ப்ரபந்ந ஜன சம்ரக்ஷண தீஷித
வீர
சத்ய விரதம் -தீக்ஷை

—————–

பிரதிசயன பூமிகா பூஷித பயோதி புளிந
பிரளய சிகி புருஷ விசிக சிகா சோஷிதா கூபார வாரி பூர
பிரபல ரிபு கலஹா குதுக சடுல கபிகுல கரதல தூலித ஹ்ருத
கிரி நிகர சாதித சேதுபத சீமா சீமந்தித சமுத்ர
த்ருத கதி தரும்ருக வரூதிநீ நிருத்த லங்கா வரோத வேபது
லாஸ்ய லீலோபதேச தேசிக தநுர்ஜ்யா கோஷ
ககந சர கநக கிரி கரிம தர நிகமமய நிஜ கருட கருதநில லவ களித விஜ வதந சர கதந
அக்ருதசர வநசர ரண கரண வைலஷ்ய கூணி தாஷ பஹு வித ரஷோ பலாத்யக்ஷ
வக்ஷ கவாட பாடந படிம சாடோப கோபா வலேப
கடுரட தடநி டங்க்ருதி சடுல கடோர கார்முக விநிர்க்கத விசங்கட விசிக விகடித மகுட விஹ்வல
விஸ்ரவஸ் தநய விஸ்ரம சமய விஸ்ராணந விக்யாத விக்ரம
கும்ப கர்ண குலகிரி விதளந தம்போளி பூத நிஸ் சங்க கங்கபத்ர
அபி சரண ஹூதவஹ பரி சரண விகடந சரபஸ பரி பதத் அபரிமித கபிபல ஜலதி லஹரி
கலகலரவ குபித மகவஜி தபிஹநந க்ருத நுஜ சாஷிக ராக்ஷஸ த்வந்த்வயுத்த —

பிரதிசயன பூமிகா பூஷித–அவன் அனுஷ்ட்டிக்க ஒண்ணாத சரணாகதியை -அனுஷ்ட்டித்து –
தர்ப்பசயன சேவை –சாகரம் சோக்ஷயிஷ்யாமி-பூமிகா வேஷம்
பயோதி புளிந -கடல் மணல் திட்டில் -அழகாக -மணல் திட்டை கொண்டாடுகிறார் அவன் சயனித்ததால் வந்த அழகு
பிரளய சிகி-பிரளய கால அக்னி ஓக்க
புருஷ விசிக சிகா சோஷிதா கூபார வாரி பூர -கொடிய அம்புக்கள் தீக்கொழுந்து விடும் -வற்று அடிக்கப்பட்ட கடல்
பிரபல ரிபு கலஹா -ராவணன் உடன் சண்டை போடும் ஆர்வம்
குதுக சடுல-குதுகூலம் -குதித்து
கபிகுல கரதல தூலித-கைகளில் பட்டு பஞ்சு போலே கற்கள் –
ஹ்ருத -தூக்கி வரப்பட்ட
கிரி நிகர சாதித சேதுபத -மலைகள் மூலம் கட்டப்பட்ட சேது அணை
சீமா சீமந்தித சமுத்ர-வகுடு எடுக்கப்பட்டது போலே சமுத்திரம்
குரங்குகள் மலையை நூக்க-குளித்துத் தாம் புரண்டிட்டு ஓடி -சலமிலா அமிலம் போலே –
கொல்லை விலங்கு பணி செய்ய —
குரை கடலை அடல் அம்பால் மருக
த்ருத கதி தரும்ருக-குரங்குகள் வேகமாக ஓட
வரூதிநீ நிருத்த லங்கா வரோத வேபது-அந்தப்புரப்பெண்கள் நடுங்க
லாஸ்ய லீலோபதேச தேசிக
தநுர்ஜ்யா கோஷ –கோஷம் – நாண் ஒலி உபதேசம் நட்டுவாங்கம் போலே இவர்கள் ஆட
சாரங்க ஒலி நாண் ஒலி ஆட்டுவிக்க ஆடினார்கள்
ககந சர-ஆகாசத்தில் சஞ்சரிக்கும்
கநக கிரி கரிம தர நிகமமய-பொன்மலையான மேரு போன்று பெருமை படைத்த வேதாத்மா விஹகேஸ்வரன்
நிஜ கருட–தனக்கு உயிர் தோழன் போலே கருடன் -காகுஸ்தன் -அஹம் சஹா -வால்மீகி உள்ளது போலே –
மனிஷா பாவம் தானே பெருமாள் -சில இடத்தில் தானே பரத்வம் பீறிட்டு -ஜடாயு மோக்ஷம் பாலைவன
கருதநில லவ-இறக்கைகளால் சிறிய காற்று
களித விஜ வதந-அழிக்கப்பட்ட விஷ நாக்கு -நாக பாசம் போக்கும்
சர கதந
அக்ருதசர-முன்பு செய்யப்படாத
வநசர ரண கரண வைலஷ்ய –குரங்குகள் உடன் போடும் யுத்தம்
கூணி தாஷ பஹு வித ரஷோ பலாத்யக்ஷ வக்-வெட்க்கி மார்பின்
கவாட பாடந படிம சாடோப-கதவு போலே உள்ள முன் பாகம் வசிக்கும் படி
கோபா வலேப-கோப வேஷம்
அரக்கர் ஆள் அழைப்பார் இல்லை -எங்கள் இராவணன் ராக்ஷசர் பாவனையில் -தடம் பொங்கோதம் பொங்கோ
கடுரட தட -அம்பு முனி
தீ கக்கி -ஒலி உடன்
நிடங்க்ருதி சடுல கடோர கார்முக-தானே அம்புகள் போகும் வில்லில் இருந்து -வில்லாண்டான் –
விநிர்க்கத விசங்கட விசிக விகடித மகுட விஹ்வல
விஸ்ரவஸ் தநய விஸ்ரம சமய விஸ்ராணந -விலக்கப்பட்ட மகுடம் -சசால சாபஞ்ச -வெறும் கை வீரன் இன்று பொய் நாளை வா –
விக்யாத விக்ரம-லோகம் பரவிய கீர்த்தி

கும்ப கர்ண குலகிரி விதளந தம்போளி பூத நிஸ் சங்க கங்கபத்ர -குலத்துக்கு மலை போன்ற கும்பகர்ணன்
பிளப்பதில் வஜ்ராயுதம் போலே வீணாகாமல் முடிக்கும் அம்புகள் -கங்க பத்ரம் -அம்புகள்
அபி சரண ஹூதவஹ -அபிசார யாகம் -இந்திரஜித் -நிக்கும்போல யாகம் மாயா சிரஸ்
பரி சரண விகடந சரபஸ பரி பதத் அபரிமித கபிபல-
ஜலதி லஹரி -கடல் அலை போலே
கலகலரவ குபித மகவஜி தபிஹநந க்ருத நுஜ சாஷிக ராக்ஷஸ த்வந்த்வயுத்த –இலட்மணனை சாக்ஷியாக கொண்டு இந்திரஜித்தை முடிக்க
த்வந்தயுத்தம் -மல்லர் போலே-கந்தர்வாஸ்திரம் ஒருவர் ஒருவர் மற்றவரை ராமன் என்று நினைத்து மடிந்து
ஒருவர் இருவர் மூவர் என்று உருவு கரந்து-

————————————-

அப்ரதி த்வந்த்வ பெவ்ருஷ
த்ர்யம்பக சமதிக கோராஸ் த்ராடம்பர
சாரதி ஹ்ருத ரத சத்ரப சாத்ரவ சத்யாபித பிரதாப

அப்ரதி த்வந்த்வ பெவ்ருஷ-நிகர் அற்ற புருஷோத்தமன்-வீரம் உடையவன் –
ஓத்தார் மிக்கார் இல்லாத குணவான் -நிஸ்ஸமாப்யதிக ரஹிதன் –தாரித்ர்யம் அவனுக்கும் இதில் –
லவண வர்ஜிதன் ஒப்பில்லா அப்பன் –
த்ர்யம்பக சமதிக கோராஸ் த்ராடம்பர-கோரமான ஆயுதங்கள் -த்ரயம்பக-சிவன் என்றவாறு

சாரதி ஹ்ருத ரத சத்ரப சாத்ரவ சத்யாபித பிரதாப -வீரன் -நிலை நிறுத்தப்பட்ட கீர்த்தி -விரோதிகளும் கொண்டாடும்
ராவணனும் -தேரில் மயங்கி -யுத்த பூமியில் இருந்து சாரதி கூட்டிப்போக
கோபம் வெட்கம் -இருந்தும் கீர்த்தியை பேசினான் ராவணன் –

——————–

சித சர க்ருத லவன தசமுக முக தசக நிபதன புநருதய தர களித ஜனித தர தரள ஹரிஹய
நயந நளினவந ருசி கசித கதல நிபதித ஸூரதரு குஸூம விததி ஸூரபித ரத பத
அகில ஜகததிக புஜ பல வர பல தச
லபந லபந தசக லவந
ஜனித கதன பரவச ரஜ நிசர யுவதி விலபன வசன சம விஷய நிகம சிகர
நிகர முகர முக முனி வர பரி பணித

லோக திவாகரன் –தாமரை கண்கள் -மலரும் -குவியும் அஸ்தமித்ததும் -ராவணன் தலை விழ -முளைக்க –
ஆகாசம் முழுவதும் நிரம்பி -கீழே கொட்டி தேரை அலங்கரித்து -கவி சாமர்த்தியம்
விசேஷயம் -பல விசேஷணங்கள்
சித சர க்ருத லவன தசமுக முக தசக நிபதன புநருதய-விழுந்து உதிக்க
தர களித ஜனித தர தரள -இந்திரன் மனஸ் குழம்ப
ஹரிஹய =இந்திரன்
நயந நளினவந தாமரைக்காடு-
ருசி-அழகான – கசித கதல-ஆகாசம்-அலங்கரிக்கப்பட்ட
நிபதித ஸூரதரு குஸூம-தேவர் மரப்பூ கொட்டுமா போலே விததி ஸூரபித ரத பத -நருமணமூட்ட
அகில ஜகததிக புஜ பல வர பல–அதிகமான பலவான்-அதுக்கும் மேலே வர பலம்
தச லபந லபந தசக லவந-வெட்டுவதால்
ஜனித கதன -பிறந்த துன்பம்
பரவச-மண்டோதரி சோகம் பிரலாபம்
ரஜ நிசர யுவதி-ராக்ஷசர் கூட்ட தலைவன் தர்ம பத்னி
விலபன வசன சம விஷய நிகம சிகர-சமமான விஷயம் -வேதாந்தம்
நிகர-கூட்டங்கள் –
முகர முக -முகத்தால் பேசுவதும் -முனி வர பரி பணித –ரிஷிகளால் போற்றப்பட்ட ராமன் –
மண்டோதரி பிரலாபம் வேதாந்த வாக்கியம் போலே இருக்க-
கோப வசமானார் பெருமாள் -உருவு கரந்து வாளி பொழிந்த வெந்நரகம் சேரா வகையே சிலை குனித்து –
சிலை இலங்கு -பொன்னாழி -ஆபரணமாகவே -பரகால நாயகி அனுபவம்
நேர்வழியில் நடந்தால் குரங்கு கூட உதவும் -தவறான வழியில் நடந்தால் தம்பியும் உதவான்
வ்யக்தமாக பரமாத்வை அறிந்தேன்–மண்டோதரி சதுஸ் ஸ்லோகி –

————————————-

அபிகத சதமக ஹுதவக பித்ருபதி நிர்ருதி வருண பவந தனத கிரிச முக ஸூரபதி நுதி முதித

அமித மதி விதி விதித கதித நிஜ விபவ ஜலதி ப்ருஷத லவ
விகத பய விபுத பரி ப்ருட விபோதித வீர சயன ஸாயிதா வாநர ப்ருதநவ்க
ஸ்வ சமய விகடித ஸூ கடித சஹ்ருதய ஸஹ தர்ம சாரிணீக –

அபிகத சதமக-இந்திரன் ஹுதவக-அக்னி – பித்ருபதி நிர்ருதி வருண பவந தனத குபேரன் கிரிசபரமசிவன் முக ஸூரபதி நுதி முதித-தேவர்கள் அனைவரும் ஸ்தோத்ரம் பண்ண கேட்டு ஆனந்தம் –

அமித-அளவுக்கு அடங்காத -மதி விதி விதித- கதித-பேசப்பட்ட
நிஜ விபவ ஜலதி ப்ருஷத லவ -நீர் நிறைந்த கடலில் நீர்த் திவலை போலே
நம்முடன் பிறந்து
விகத பய -பயம் போக -விபுத பரி ப்ருட விபோதித -உயிர் ஊட்டப்பட்ட
வீர சயன ஸாயிதா வாநர–கொல்லப்பட்ட வானரங்களை உயிர் இந்திரன் கொடுக்க
-ராக்ஷஸர்கள் சரீரம் கடலில் போடா ராவணன் சொல்லி -குவிந்ததால் பயம் மிகும் என்று
ப்ருதநவ்க
ஸ்வ சமய -தன்னுடைய சங்கல்பத்தால் -விகடித ஸூ கடித சஹ்ருதய ஸஹ தர்ம சாரிணீக -பிரிந்து கூடி –
சங்கல்பம் அடியாக அனைத்தும்
மித்ர பாவேனே –கைப்பிடிக்க சொல்லி -பல இடங்களில் சக தர்ம ஸாரீனீகம் ஸ்பஷ்டம்
ஹிருதயம் ஒத்து -தர்ம பத்னி –தர்மத்தையே நாடி இருவரும் -அக்னி பிரவேசமும் ஹ்ருதயம் ஒத்து –
மனஸ்தாபம் கிஞ்சித்தும் இல்லாமல் -பெருமாள் பண்ணினதும் தர்மத்துக்காகவே –

——————————————–

விபீஷண வசம் வதீக்ருத லங்கைஸ்வர்ய
நிஷ்பன்ன க்ருத்ய
க புஷ்பித ரிபு பஷ
புஷ்பக ரபச கதி கோஷ்பதீக்ருத ககநார்ணவ
ப்ரதிஞ்ஞ ஆர்ணவ தரண க்ருத க்ஷண பரத மனோரத சம்ஹித சிம்ஹாசனாதி ரூடா
ஸ்வாமின்
ராகவ ஸிம்ஹ

விபீஷண வசம் வதீக்ருத லங்கைஸ்வர்ய–பட்டாபிஷேகம் மீண்டும் -சேதுக்கரையிலே செய்து ஜுரம் நீங்கப் பெற்றான்
நிஷ்பன்ன க்ருத்ய-க்ருதக்ருத்யனானான் இத்தால் -தம்பி என்றாலே ராஜ்ஜியம் வேண்டாம் என்பார்களே
க புஷ்பித ரிபு பஷ-ஆகாசத்தில் பூக்கப்பட்ட எதிரிகள் கூட்டம் -ஆகாச தாமரை -யாரும் இல்லை என்பதை
த்ருஷ்டாந்தம் கொண்டு காட்டுகிறார் -அனைவரும் விபீஷணனுக்கு வசப்பட்டு

புஷ்பக ரபச கதி கோஷ்பதீக்ருத ககநார்ணவ -புஷ்பக விமானம் கொண்டு மேலே ஸ்ரீ பரதாழ்வானுக்கு கொடுத்த கெடு -அடுத்த வேளை ஸ்நானம் கைகேயி பிள்ளை – அவன் உடன் தானே -பாஞ்சஜன்ய அம்சம் அன்றோ இவன் -லஷ்மணன் விட்டு தூக்கம் இல்லை படுக்கை /
ஷடர்த்த ஸ்ரீ மான்-முக் கண்ணான் சிவன் -கொண்டாடி -/
சீதைக்கு காட்டி இலங்கையை -நம் பிள்ளை விபீஷணன் சொத்து -கடாக்ஷிக்க சொல்லி
ஆகாசம் கடல் மாட்டுக்குளம்பு போலே -கோஷ்பதீக்ருதம் சிறியதாகி-அவ்வளவு வேகம் பெரியது அன்றோ புஷ்பக விமானம்
ப்ரதிஞ்ஞ ஆர்ணவ தரண க்ருத க்ஷண பரத மனோரத சம்ஹித சிம்ஹாசனாதி ரூடா -பிரதிஞ் ஜை என்னும் பெரும் கடலை தாண்டி –
பாரதனுடைய ஆசை முடித்து -ஸிம்ஹாஸனம் ஏறி அமர்ந்து
ஸ்வாமின்
ராகவ ஸிம்ஹ –ரகுகுல ஸிம்ஹம்-ஒரே தலைவன் -பரத்வாஜர் ஒரு நாள் தங்க சொல்வதை எதிர்த்து பேச முடியாமல் –
ஹனுமான் -குகன் இடம் சென்று கூட்டி அயோத்தியை -குகன் பரதன் முன்பு அறிவார்கள் அன்றோ -ராஜ நீதி எங்கும் –
பரதன் அக்னி வலம் வருவதை பார்த்து -ஜடிலம் -அழுக்கு உடம்பு -ஆயிரம் ராமனை ஓப்பான் என்று திருவடியும் நினைக்க
ரஷிக்க திருவடி கை கண்ட மருந்து -எருது கெட்டாருக்கும் ஏழு கடுக்காய் -ஸ்ரீ ராமாயணம் சொல்லி –
ஆலிங்கனம் -நந்திக்ராமம் இன்றும் சேவை -ராம பக்தி தவழும் திரு முகங்கள் –
ரத்ன பீடம்-எட்டு ரிஷிகள் -எட்டு திக்கு தீர்த்தம் -சாம்ராஜ்ய பட்டாபிஷேகம் –

——————————-

உத்தர காண்டம் –

ஹாடக கிரி கடக லடஹ பாத பீட நிகிட தட பரி லுடித நிகில ந்ருபதி
கிரீட கோடி விவித மணி கண கிரண நிகர நீராஜித சரண ராஜீவ
திவ்ய பவ்ம அயோத்யாதி தைவத
பித்ரு வத குபித பரஸூ தர முனி விஹித ந்ருப ஹநந கதந பூர்வ கால பிரபவ சத குண ப்ரதிஷ்டாபித தார்மிக ராஜ வம்ச
ஸூப சரித ரத பரத கர்வித கர்வ யூத கீத விஜய காதா சத
சாஸித மதுஸூத சத்ருக்ந சேவித
குச லவ பரிக்ருஹீத குல காதா விசேஷ

ஹாடக கிரி கடக லடஹ பாத பீட
நிகிட தட -அருகில்-பரி லுடித-துவளும் – நிகில ந்ருபதி-அனைத்து ராஜாக்கள் -மேருமலை போலே இவன் திருவடிகள் பீடம்
கிரீட கோடி விவித மணி கண கிரண நிகர-ஒளிக்கற்றை – நீராஜித–ஆலத்தி சரண ராஜீவ-திருவடித்தாமரை –
ஹாரத்தி -ரத்னங்கள் ராஜாக்களின் மணி மகுடம் -ஹாடாகம் தங்கம் -பித்தளாட்டம்-பித்தளையை தங்கம் ஆக்குவது –
திவ்ய பவ்ம அயோத்யாதி–திவ்ய அயோத்தியை பூமி அயோத்யா இரண்டையும் –
அதி தைவத-உபய விபூதி -நாயகன் –
பித்ரு வத குபித -ஜமதக்கினியை கொன்ற கோபத்தால் -பரஸூ தர முனி விஹித ந்ருப ஹநந கதந பூர்வ கால-முற்கால –
பிரபவ சத குண ப்ரதிஷ்டாபித–நூறு மடங்கு பெருகும் படி – தார்மிக ராஜ வம்ச -புனர் நிர்மாணம்-35-ராஜாக்கள் முன்பும் -30-பின்பும்
பரசுராமன் குழைத்த ராஜ மரியாதையை புனர் நிர்மாணம்

ஸூப சரித ரத பரத கர்வித கர்வ கந்தர்வ யூத கீத விஜய காதா சத -பரதன் கந்தர்வர்களை அடக்கி –
வீர சரிதம் தானே இது அவர்களால் பாடப்பெற்ற –

சாஸித மதுஸூத சத்ருக்ந சேவித
குச லவ பரிக்ருஹீத -லவனாச்வரனை வென்ற சத்ருகன் –
சூலாயுதம் பரமசிவன் கொடுத்து -மதுவுக்கு பிள்ளை லவணாசுரன் –
வேட்டைக்கு போகும் பொழுது சூலம் இல்லாமல் போவான் அறிந்து வென்று –
மன்னு வடமதுரை -அன்றோ –
போகும் வழியில் தான் வால்மீகி ஆஸ்ரமம் சீதை இருந்த இடம் –
இத்தைப்பற்றி இங்கு ஒன்றும் சொல்ல வில்லை –
கர்ப்பிணி பெண் ஆசையை நிறைவேற்ற தானே இந்த நடவடிக்கை -வண்ணான் தலையில் போட்டு கதை –
மழைக்காலத்தில் ராஜாக்கள் வர மாட்டார்கள் என்று சூலம் விட்டு போவான்
சத்ருக்கனன் ஆஸ்ரமம் இருந்த பொழுது தான் லவகுசர்கள் அவதாரம் –

குல காதா விசேஷ-ஸ்ரீ ராமாயணம் -பாடி -ஸ்ரீ பரத்தாழ்வான் கேட்டு கூட்டி பாடச் சொல்ல -32-நாள்கள் பாடி
-30-நாள் சீதை அந்தர்கதம் -மேலே நடக்க போவதையும் -வால்மீகி எழுதி சொல்லி வைத்து
-31-கௌசல்யாதிகள் /-32-நாள் லஷ்மணன் செல்ல ராமனும் தன்னுடைச்சோதி எழுந்து அருள
தொடை தட்டி கேட்க சீதை அருகில் இல்லை -பெருமாள் கீழே இறங்கி-
தனிக்கேள்வி இது -மிதுன கேள்வி திருவாய்மொழி–இருக்கும் வியந்து

—————————————

விதிவச பரிணம தமர பணிதி கவிவர ரசித நிஜ சரித நிபந்தன நிசமந நிர்வ்ருத
சர்வ ஜன சம்மாநித
புநருப ஸ்தாபித விமான வர விஸ்ராணந ப்ரீணித வைஸ்ரவண விஸ்ராவித யசஸ் பிரபஞ்ச

பஞ்சதாபன்ன முனி குமார சஞ்சீவன அம்ருத
த்ரேதா யுக ப்ரவர்த்தித கார்த்தயுக வ்ருத்தாந்த
அவிகல பஹு ஸ்வர்ண ஹயமக சஹஸ்ர நிர்வஹண நிரவர்த்தித நிஜ வர்ணாஸ்ரம தர்ம சர்வ கர்ம சமாராத்ய
சனாதன தர்ம
சாகேத ஜனபத ஜனி தநிக ஜங்கம ததிதர ஐந்து ஜாத திவ்ய கதி தான தர்சித நித்ய நிஸ் சீம வைபவ

பவ தபந தாபித பக்த ஜன பத்ரா ராம
ஸ்ரீ ராம பத்ர
நமஸ்தே புநஸ்தே நம
சதுர்முக ஈஸ்வர முகை புத்ர பவ்த்ராதி சாலிநே
நம சீதா சமேதாய ராமாய க்ருஹமேதிநே
கவி கதக ஸிம்ஹ கதிதம் கடோர ஸூ குமார கும்ப கம்பீரம்
பவ பய பேஷஜமேதத் படத மஹா வீர வைபவம் ஸூ திய

விதிவச-விதி வசத்தால் வால்மீகி பாட –
பரிணம தமர பணிதி-அமர பணித தேவ பாஷை
கவிவர ரசித நிஜ சரித நிபந்தன நிசமந நிர்வ்ருத-கேட்டு மகிழ்ந்து
சர்வ ஜன சம்மாநித
புநருப ஸ்தாபித விமான வர விஸ்ராணந ப்ரீணித வைஸ்ரவண -ஆனந்தப்பட்டு குபேரன் –
விஸ்ராவித யசஸ் பிரபஞ்ச -திக்கு எட்டும் பரவிய கீர்த்தி -குபேரன் கொண்டாடும்

பஞ்சதாபன்ன முனி குமார சஞ்சீவன அம்ருத -செறிதவ சம்பூகன் -வர்ணாஸ்ரமம் மாறி ப்ராஹ்மணர் பிள்ளை மீட்டிய சரித்ரம் –

த்ரேதா யுக ப்ரவர்த்தித கார்த்தயுக வ்ருத்தாந்த -க்ருத யுக தர்மத்தை இரண்டாவது யுகத்தில் நடத்தி காட்டி

அவிகல-குறைவற்ற – பஹு ஸ்வர்ண-நிறைய ஸ்வர்ணன்கள் – ஹயமக சஹஸ்ர –ஆயிரம் அஸ்வமேத யாகம் நிறைவேற்றி –
நிர்வஹண நிரவர்த்தித நிஜ வர்ணாஸ்ரம தர்ம சர்வ கர்ம சமாராத்ய-கர்மங்களை செய்பவனும் நானே என்னும் –
ஆராத்யனும் ஆராதனனும் பெருமாளே
சனாதன தர்ம -தர்மமாகவே ராமோ விக்ரஹவான் தர்ம-கிருஷ்ணன் தர்மம் சனாதனம் –
தர்மம் நிலை நிறுத்த அன்றோ அவதாரம் -எல்லா தர்மமும் தானே –

சாகேத-கோசல நாட்டில் – ஜனபத ஜனி தநிக–அதுவே செல்வமாக கொண்ட –
ஜங்கம -அசைவது -ததிதர-ஸ்தாவர ஐந்து ஜாத திவ்ய கதி -அன்று சராசரங்களை வைகுந்தத்து ஏற்றி
தான தர்சித நித்ய நிஸ் சீம வைபவ -அழியாத எல்லைக்கு அடங்காத வைபவம் அன்றோ –
முனிவர் வேண்ட -இலக்குமணன் -பெருமாளை பிரிந்த நாள்களே இல்லையே இவனுக்கு –
புல் பா முதலா நல் பாலுக்கு உய்த்தனன் -பாவோ நான்யத்ர கச்சதி -மாற்று ஒன்றைக்காணாவே-அச்சுவை வேண்டேன்

பவ தபந தாபித-சம்சார சூரியனால் சுடப்படட்ட – பக்த ஜன பத்ரா ராம
ஸ்ரீ ராம பத்ர-அழகால் மங்களம் ஜகத்துக்கு
நமஸ்தே புநஸ்தே நம-மீண்டும் மீண்டும் வணக்கம்
சதுர்முக ஈஸ்வர முகை புத்ர பவ்த்ராதி சாலிநே-பிள்ளை பேரனாக பெற்றவனே
குமார சம்பவம்
நம சீதா சமேதாய ராமாய
க்ருஹமேதிநே-இல்லறம் நடத்தி -உலகமே குடும்பம் இவனுக்கு
கவி கதக -தார்க்கிக – ஸிம்ஹ கதிதம் கடோர ஸூ குமார கும்ப கம்பீரம் -சேர்த்தி ஆழமான பொருள்கள்-கடுமை மிருது -சொற்கள்
பவ பய -சம்சார வியாதிக்கு பேஷஜமேதத்-அரு மருந்து படத மஹா வீர வைபவம் ஸூ திய தி -இந்த கத்யம் படிக்க சம்சாரம் போகும்
நலம் திகழ் நாரணன் அடிக்கீழ் நண்ணுவோமே

இதி மஹா வீர வைபவம் சம்பூர்ணம்

——————————————-

கவி தார்க்கிக ஸிம்ஹாய கல்யாண குண சாலிநே
ஸ்ரீமதே வேங்கடேசாய வேதாந்த குரவே நம —

———————————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகன் சுவாமி திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரும் தேவி தாயார் சமேத ஸ்ரீ தேவாதி ராஜ பர ப்ரஹ்மம் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ ராம ஸ்ரீ கிருஷ்ண /ஸ்ரீ கிருஷ்ண ஸ்ரீ வாமன / ஸ்ரீ கிருஷ்ண ஸ்ரீ நரசிம்ஹ/ தச அவதாரங்கள் -ஒரே பாசுரத்தில்

ஸ்ரீ ராம ஸ்ரீ கிருஷ்ண அவதாரங்கள் -ஒரே பாசுரத்தில்-

பெரியாழ்வார் திருமொழி –

குரக்கினத்தாலே குரை கடல் தன்னை நெருக்கிய அணை கட்டி நீள் நீர் இலங்கை அரக்கர் அவிய
அடு கணையாலே நெருக்கிய கைகளால் சப்பாணி நேமி யங்கையாலே சப்பாணி –1-6-8-

மின்னிடச் சீதை பொருட்டா இலங்கையர் மன்னன் மணி முடி பத்துமுடன் வீழ
தன்னிகர் ஒன்றில்லச் சிலை கால் வளைத்திட்ட மின்னு முடியற்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா
வேலை யடைத்தார்க்கு ஒர் கோல் கொண்டு வா -2-6-8-

தென்னிலங்கை மன்னன் சிரந்தோள் துணி செய்து மின்னிலங்கு பூண் விபீடண நம்பிக்கு
என்னிலங்கு நாமத்தளவும் அரசென்ற மின்னளங்காரர்க்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா
வேங்கட வாணர்க்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா –2-6-9-

வருக வருக வருக விங்கே வாமன நம்பி வருக விங்கே
கரிய குழல் செய்ய வாய் முகத்துக் காகுத்த நம்பி வருக விங்கே -2-9-2-

நந்தன் முதலையைக் காகுத்தனை நவின்று உந்தி பரந்த ஒளியிழையார்கள் சொல்
செந்தமிழ்த் தென் புதுவை விட்டு சித்தன் சொல் ஐந்தினோடு ஐந்தும் வல்லார்க்கு அல்லலில்லையே –3-9-11-

கொலையானைக் கொம்பு பறித்துக் கூடலர் சேனை பொருதழிய
சிலையால் மராமரம் எய்த தேவனைச் சிக்கென நாடுதிரேல்
தலையால் குரக்கினம் தாங்கிச் சென்று தடவரை கொண்டடைப்ப
அலையார் கடற்கரை வீற்று இருந்தானை அங்குத்தைக் கண்டாருளர் –4-1-3-

தேவுடை மீனமாய் யாமையாய் ஏனமாய் அரியாய்க் குறளாய் மூவுருவில் இராமனாய்
கண்ணனாய்க் கற்கியாய் முடிப்பான் கோயில் –புனலரங்கமே —4-9-9-

——-

புள்ளின் வாய் கீண்டானைப் பொல்லா வரக்கனை கிள்ளிக் களைந்தானைக் கீர்த்திமை பாடிப் போய்—-திருப்பாவை 13

———————-

நாச்சியார் திருமொழி

சீதை வாயமுதமுண்டாய் எங்கள் சிற்றில் நீ சிதையேல் என்று — –2-10-

——————————-

பெருமாள் திருமொழி –

தோடுலா மலர் மங்கை தோளிணை தோய்ந்ததும் சுடர் வாளியால் நீடு மா மரம் செற்றதும் நிரை மேய்த்ததும் இவையே நினைந்து -2-2-

ஏறடர்த்ததும் ஏனமாய் நிலம் கீண்டதும் முன்னிராமனாய் மாறடர்த்தத்தும் மண் அளந்ததும் சொல்லிப் பாடி —-2-3-

மன்னு புகழ் பதிகம் —கண புரத்தென் கரு மணியே –இராகவனே தாலேலோ -8

வாலியைக் கொன்று அரசு இளைய வானரத்துக்கு அளித்தவனே காலின் மணி கரையலைக்கும் கண புரத்து என் கருமணியே -8-7-

தயரதன் தன் குலமதலாய் வளையவொரு சிலையதனால் மதிள் இலங்கை அழித்தவன் –கண புரத்து என் கரு மணியே -8-9-

கன்னி நன் மா மதிள் புடை சூழ் கண புரத்து என் காகுத்தன் -8-11-

——————————————————

திருச் சந்த விருத்தம் –

கால நேமி காலனே கணக்கிலாத கீர்த்தியாய் ஞாலம் எழும் உண்டு பண்டோர் பாலனாய பண்பனே
வேலை வேவ வில் வளைத்த வெல் சினத்தவிர நின் பாலராய பத்தர் சித்தம் முத்தி செய்யும் மூர்த்தியே –31-

மின்னிறத்த எயிற்று அரக்கன் வீழ வெஞ்சரம் துரந்து பின்னவருக்கு அருள் புரிந்து அரசளித்த பெற்றியோய்
நன்நிறத் தொரின் சொல் ஏழை பின்னை கேள்வ மன்னு சீர் பொன்னிறத்த வண்ணனாய புண்டரீகன் அல்லையே –33-

வெற்பெடுத்த இஞ்சி சூழ் இலங்கை கட்டழித்த நீ வெற்பெடுத்து மாரி காத்த மேக வண்ணன் அல்லையே –39-

கடைந்து பாற் கடல் கிடந்து கால நேமியைக் கடிந்து உடைந்த வாலி தன தனக்கு உதவவந்திராமனாய்
மிடைந்த வேழ் மரங்களும் அடங்க வெய்து வேங்கடம் அடைந்த மாலை பாதமே அடைந்து நாளும் உய்ம்மினோ –81-

விடைக் குலங்கள் ஏழு அடர்த்து வென்றி வேற் கண் மாதரார் கடிக் கலந்த தோள் புணர்ந்த காலி ஆய வேலை நீர்
படைத்து அடைத்து அதில் கிடந்த முன் கடைந்து நின் தனக்கு அடைக்கலம் புகுந்த வென்னை அஞ்சல் என்ன வேண்டுமே –92-

கடும் கவந்தன் வக்கரன் கரன் முரன் சிரம்மவை இடந்து கூறு செய்த பல் படைத் தடக்கை மாயனே –104-

கறுத்து எதிர்ந்த கால நேமி காளனோடு கூட அன்று –வில்லும் வாளும் ஏந்தினாய் –
-குன்ற முன் பொறுத்த நின் புகழ்க்கலால் ஓர் நேசம் இல்லை நெஞ்சமே –106-

காய்சினத்த காசி மன்னன் வக்கரன் பவுந்திரன் மா சினத்த மாலிமான் சுமாலி கேசி தேனுகன் நாசமுற்று வீழ –107-

———————–

பெரிய திருமொழி

கறை வளர் வேல் கரன் முதலாக் கவந்தன் வாலி கனை ஒன்றினால் மடிய விலங்கை தன்னுள்
பிறை எயிற்று வாளரக்கர் சேனை எல்லாம் பெரும் தகையோடுடன் துணித்த பெம்மான் தன்னை -2-10-5-

கவ்வை வாள் எயிற்று வன் பேய்க் கதிர் முலை சுவைத்து இலங்கை வவ்விய விடும்பை கூரக் கடும் கணை துரந்த வெந்தை -4-5-2-

ஆநிரை மேய்த்து அன்று கடலை அடைத்திட்டு அரக்கர் தம் சிரங்களை யுருட்டி கார் நிறை மேகம்
கலந்ததோர் உருவக் கண்ணனார் கருதிய கோயில் –திருவெள்ளியங்குடி யதுவே -4-10-2-

மேவா வரக்கர் தென்னிலங்கை வேந்தன் வீயச் சரம் துரந்து மாவாய் பிளந்து மல்லடர்த்து
மருதம் சாய்த்த மாலதிடம் –புள்ளம் பூதம் குடி தானே -5-1-3–

வெற்பால் மாரி பழுதாகி விறல் வாள் அரக்கர் தலைவன் தன் வற்பார் திரள் தோள் ஐந்நான்கும்
துணித்த வல் வில்லி ராமனிடம் –புள்ளம் பூதம் குடித்தான் -5-1-4-

குடையா வரையால் நிரை முன் காத்த பெருமான் மருவாத விடை தான் ஏழும் வென்றான் கோவில் நின்றான்
தென்னிலங்கை அடையா வரக்கர் வீயப் பொருது மேவி வெம் கூற்றம் நடையா யுண்ணக் கண்டான் நாமம் நமோ நாராயணமே -6-10-5-

பேய்மகள் துஞ்ச நஞ்சு சுவைத்து உண்ட தோன்றலைத் தோன்றல் வாள் அரக்கன் கெடத்தோன்றிய நஞ்சினை —
கண்ணமங்கையுள் கண்டு கொண்டேனே -7-10-8-

முன் திருந்தா வரக்கர் தென்னிலங்கை செந்தீ யுண்ணச் சிவந்து ஒரு நாள்
பெரும் தோள் வாணர்கு அருள் புரிந்து பின்னை மணாளனாகி
முன் கரும் தாள் களிறு ஓன்று ஓசித்தானூர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே -8-6-6-

சூரிமையிலாய பேய்முலை சுவைத்துச் சுடு சரமடு சிலைத்துரந்து நீர்மையில்லாத தாடகை மாள நினைத்தவர்
மனம் கொண்ட கோயில் –திருமாலிருஞ்சோலை வணங்குதும் வா மட நெஞ்சே -9-8-4-

குரங்கைப் படையா விலங்கல் புகப் பாய்ச்சி விம்ம கடலை அடைத்திட்டவன் காண்மின் இன்று
ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் யுண்டு ஆப்புண்டு இருந்தவனே -10-6-7-

புள் யுருவாகி நள்ளிருள் வந்த பூதனை மாள இலங்கை ஒள் எரி மண்டி யுண்ணப் பணித்த ஊக்கமதனை நினைந்தோ -10-9-1-

மன்னிலங்கு பாரதத்துத் தேரூர்ந்து மா வலியைப் பொன்னிலங்கு திண் விலங்கில் வைத்துப் பொரு கடல் சூழ்
தென்னிலங்கை ஈடழித்த தேவர்க்கு இது கண்ணீர் என்னிலங்கு சங்கோடு எழில் தோற்று இருந்தேனே -11-3-1-

—————————–

திருவாய் மொழி –

மனை சேர் ஆயர் குல முதலே மா மாயனே மாதவா சினையேய் தழைய மராமரங்கள் ஏழும் எய்தாய் சிரீதரா -1-5-6-

பாம்பணை மேல் பாற் கடலுள் பள்ளி யமர்ந்ததுவும்
காம்பணை தோள் பின்னைக்கா ஏறு உடன் ஏழ் செற்றதுவும்
தேம்பணைய சோலை மராமரம் ஏழு எய்ததுவும்
பூம்பிணைய தண் துழாய் பொன் முடியம் போரேறே -2-5-7-

கோவை வாயாள் பொருட்டு ஏற்றின் எருத்தம் இறுத்தாய் மதிள் இலங்கைக்
கோவை வீயச் சிலை குனித்தாய் குல நல் யானை மருப்பு ஓசித்தாய்-4-3-1-

புணரா நின்ற மரம் ஏழ் அன்று எய்த ஒரு வில் வலவாவோ புணரேய் நின்ற மரம் இரண்டின் நடுவே போன முதல்வாவோ -6-10-5-

—————————

தழும்பு இருந்த சாரங்க நாண் தோய்ந்தவா
மங்கை தழும்பு இருந்த தாள் சகடம் சாடி
தழும்பு இருந்த பூம் கோதையாள் வெருவப் பொன் பெயரோன் மார்பிடந்த
வீங்கோத வண்ணர் விரல்–முதல்திருவந்தாதி -23-

மலையால் குடை கவித்து மாவாய் பிளந்து
சிலையால் மராமரம் ஏழ் செற்று
கொலையானை போர்க்கோடு ஒசித்தனவும் பூம் குருந்தம் சாய்ந்தனவும்
கார்க்கோடு பற்றியான கை–முதல் திருவந்தாதி -27-

திரிந்தது வெஞ்சமத்துத் தேர் தடவி அன்று பிரிந்தது சீதையை மான் பின் போய்–இரண்டாம் திருவந்தாதி -15-

——————————————————————————————————————–

ஸ்ரீ கிருஷ்ண ஸ்ரீ வாமன அவதாரங்கள் -ஒரே பாசுரத்தில்-

பெரியாழ்வார் திருமொழி –

சிறியன் என்று என் இளஞ்சிங்கத்தை இகழேல் கண்டாய் சிறுமையின் வார்த்தையை மாவலிடைச் சென்று கேள் –1-4-8-

அன்னமும் மீனுருவும் ஆளரியும் குரலும் அமையும் ஆனவனே ஆயர்கள் நாயகனே –1-5-11-

மிக்க பெரும் புகழ் மாவலி வேள்வியில் தக்கதிதன்னென்று தானம் விலக்கிய சுக்கிரன்
கண்ணைத் துரும்பால் கிளறிய சக்கரக் கையனே அச்சோவச்சோ சங்கமிடத்தானே அச்சோவச்சோ –1-8-7-

என்னிது மாயம் என்னப்பன் அறிந்திலன் முன்னைய வண்ணமே கொண்டு அளவாய் என்ன
மன்னு நமுசியை வானில் சுழற்றிய மின்னு முடியனே அச்சோவச்சோ வேங்கட வாணனே அச்சோ வச்சோ –1-8-8-

வருக வருக வருக விங்கே வாமன நம்பி வருக விங்கே கரிய குழல் செய்ய வாய் முகத்துக் காகுத்த நம்பி வருக விங்கே -2-9-2-

மா வலி வேள்வியில் மாணுருவாய்ச் சென்று மூ வடி தா வென்று இரந்த விம் மண்ணினை ஓரடியிட்டு
இரண்டாம் அடி தன்னிலே தாவடியிட்டானால் இன்று முற்றும் –2-10-7-

தேவுடை மீனமாய் யாமையாய் ஏனமாய் அரியாய்க் குறளாய் மூவுருவில் இராமனாய்
கண்ணனாய்க் கற்கியாய் முடிப்பான் கோயில் –புனலரங்கமே —4-9-9-

ஆய்ச்சியர் அழைப்ப வெண்ணெய் யுண்டு ஒருகால் ஆலிலை வளர்ந்த எம்பெருமான்
பேய்ச்சியை முலை யுண்டு இணை மருது இறுத்துப் பெரு நிலம் அளந்தவன் கோயில் –திருவெள்ளியங்குடி யதுவே -4-10-1-

——————

கூட்டில் இருந்து கிளி எப்போதும் கோவிந்தா கோவிந்தா என்று அழைக்கும்
ஊட்டுக் கொடாது செறுப்பனாகில் உலகளந்தான் என்று யறக் கூவும் –நாச்சியார் -12-9-

—————

பெரிய திருமொழி

தாயாய் வந்த பேய் உயிரும் தயிரும் விழுதும் உடன் உண்ட வாயான்
தூய அரி யுருவில் குறளாய்ச் சென்று மா வலியை ஏயானிரப்ப-1-5-5-

வண் கையான அவுணர்க்கு நாயகன் வேள்வியில் சென்று மாணியாய்
மண் கையால் இரந்தான் மராமரம் ஏழும் எய்த வலத்தினான்-1-8-5-

கிளர் பொறிய மறி திரிய வதனின் பின்னே படர்ந்தானை -படு மத்த களிற்றின் கொம்பு பறித்தானைப்
பாரிடத்தை எயிறுகீற விடந்தானை -வளை மருப்பின் எனமாகி இரு நிலனும் பெரு விசும்பும் எய்தா வண்ணம் கடந்தானை —
எம்மானைக் கண்டு கொண்டேன் கடி பொழில் சூழ் கடல் மல்லைத் தலை சயனத்தே -2-5-6-

ஆங்கு மா வலி வேள்வியில் இரந்து சென்று அகலிடம் அளந்து
ஆயர் பூங்கொடிக்கு இனவிடை பொருதவனிடம் –திருவயிந்த்ரபுரமே -3-1-5-

ஏனாகி யுலகிடந்து அன்று இரு நிலனும் பெரு விசும்பும் தானாய் பெருமானை —
ஆனாயனானானைக் கண்டது தென்னரங்கத்தே -5-6-3-

திரிசகடம் தளர்ந்து உதிர உதைத்தவனைத் தரியாது அன்று இரணியனைப் பிளந்தவனை –
பெரு நிலம் ஈரடி நீட்டிப் பண்டு ஒரு நாள் அளந்தவனை யான் கண்டது அணி நீர்த் தென்னரங்கத்தே -5-6-4-

துள்ளா வருமான வீழ வாளி துரந்தான் இரந்தான் மா வலி மண் -6-7-3-

விடம் தானுடைய வரவும் வெருவச் செருவில் முனை நாள் முன் தடம் தாமரை நீர்ப் பொய்கை புக்கு மிக்க தாடாளன்
கிடந்தான் வையம் கேழலகி உலகை ஈரடியால் நடந்தானுடைய நாமம் சொல்லில் நமோ நாராயணமே -6-10-2-

மாணாகி வையம் அளந்ததுவும் வாள் அவுணன் பூணாகம் கீண்டதுவும் ஈண்டு நினைத்து இருந்தேன் —
கண்ணபுரத்துறை அம்மானே -8-10-8-

மன்னவன் பெரிய வேள்வியில் குறளாய் மூவடி நீரோடும் கொண்டு பின்னும் ஏழு உலகும் ஈரடியாகப்
பெரும் திசை அடங்கிட நிமிர்ந்தோன் –திருக் கண்ணங்குடியுள் நின்றானே -9-1-5-

உகிரால் பிளந்திட்டு அமரர்க்கு அருள் செய்து உகந்த பெருமான் திருமால்
விரி நீர் உலகை வளர்ந்திட்ட தொல் சீர் விறல் மா வலியை மண் கொள்ள வஞ்சித்து ஒரு மாண் குறளாய்
அளந்திட்டவன் காண்மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் யுண்டு ஆப்புண்டு இருந்தவனே -10-6-4-

மன்னிலங்கு பாரதத்துத் தேரூர்ந்து மா வலியைப் பொன்னிலங்கு திண் விலங்கில் வைத்துப் பொரு கடல் சூழ்
தென்னிலங்கை ஈடழித்த தேவர்க்கு இது கண்ணீர் என்னிலங்கு சங்கோடு எழில் தோற்று இருந்தேனே -11-3-1-

வைத்தார் அடியார் மனத்தினில் வைத்து இன்பம் உய்த்தார் ஓளி விசும்பில் ஓரடி வைத்து ஓர் அடிக்கும் எய்தாது
மண் என்று இமையோர் தொழுது இறைஞ்சி கைத்தாமரை குவிக்கும் கண்ணன் என் கண்ணனையே –11-3-8-

———————————-

திருவாய் மொழி

குன்றம் ஏந்தி குளிர் மழை காத்தவன் அன்று ஞாலம் அளந்த பிரான் -3-3-8-

கொள்வன் நான் மாவலி மூவடி தா வென்ற கள்வனே கஞ்சனை வஞ்சித்து வாணனை
உள் வன்மை தீர ஓர் ஆயிரம் தோள் துணித்த புள் வல்லாய் உன்னை எஞ்ஞான்று பொருந்துவனே -3-8-9-

தாவி வையம் கொண்ட வெந்தாய் தாமோதரா வென்று வென்று கூவிக் கூவி நெஞ்சு உருகிக் கண் பனி சோர நின்றால்-4-7-3-

——————–

கதவிக் கதஞ்சிறந்த கஞ்சனை முன் காய்ந்து அதவிப் போர் யானை ஓசித்து
பதவியாய்ப் பாணியால் நீர் ஏற்றுப் பண்டு ஒரு கால் மா வலியை
மாணி யாய்க் கொண்டிலையே மண் –இரண்டாம் திருவந்தாதி -89-

செற்றதுவும் சேரா இரணியனை சென்று ஏற்றுப் பெற்றதுவும் மா நிலம்
பின்னைக்காய் முற்றல் மூரி ஏற்றின் முன்னின்று மொய்ம்பொழித்தாய்
மூரிச் சுரி ஏறு சங்கினாய் சூழ்ந்து –மூன்றாம் திருவந்தாதி -49-

——————————————————

ஸ்ரீ கிருஷ்ண ஸ்ரீ நரசிம்ஹ அவதாரங்கள் -ஒரே பாசுரத்தில்-

பெரியாழ்வார் திருமொழி –

பிறங்கிய பேய்ச்சி முலை சுவைத்ததுண்டு உறங்குவான் போலே கிடந்த இப்பிள்ளை
மறங்கொள் இரணியன் மார்பை முன் கீண்டான் –1-2-5-

கோளரியின் இன்னுருவம் கொண்ட அவுணன் உடலம் குருதி குழம்பி எழக் கூறுகிறாள்
குடை வாய் மீளவவன் மகளை மெய்ம்மை கொளக் கருதி
மேலை யமரர் பதி மிக்கு வெகுண்டு வர காள நன்மேகமவை
கல்லோடு கால் பொழியக் கருதி வரைக் குடையாக் காலிகள் காப்பவனே –1-5-2-

அன்னமும் மீனுருவும் ஆளரியும் குரலும் அமையும் ஆனவனே ஆயர்கள் நாயகனே –1-5-11-

அளந்திட்ட தூணை அவன் தட்ட ஆங்கே வளர்ந்திட்டு வாள் உகிர்ச் சிங்க வுருவாய் உளம் தொட்டு
இரணியன் ஒண் மார்வகலம்
பிளந்திட்ட கைகளால் சப்பாணி பேய் முலை யுண்டானே சப்பாணி –1-6-9-

குடங்கள் எடுத்து ஏற விட்டுக் கூத்தாட வல்ல வெம் கோவே
மடம் கொள் மதி முகத்தாரை மால் செய்ய வல்ல வென் மைந்தா
இடந்திட்டு இரணியன் நெஞ்சை இரு பிளவாக முன் கீண்டாய்
குடந்தைக் கிடந்த வெங்கோவே குருக்கத்திப் பூச்சூட்ட வாராய் –2-7-7-

முன் நரசிங்கமதாகி அவுணன் முக்கியத்தை முடிப்பான் மூவுலகில்
மன்னரஞ்சும் மது சூதனன் வாயில் குழலினோசை செவியைப் பற்றி வாங்க -3-6-5-

கொம்பினார் பொழில் வாய்க் குயிலினம் கோவிந்தன் குணம் பாடு சீர்
செம்பொனார் மதில் சூழ் செழும் கழனி யுடைத் திருக் கோட்டியூர்
நம்பனை நரசிங்கனை நவின்று யேத்துவார்களைக் கண்டக்கால்
எம்பிரான் தன சின்னங்கள் இவரிவர் என்று ஆசைகள் தீர்வனே –4-4-9-

தேவுடை மீனமாய் யாமையாய் ஏனமாய் அரியாய்க் குறளாய் மூவுருவில் இராமனாய்
கண்ணனாய்க் கற்கியாய் முடிப்பான் கோயில் –புனலரங்கமே —4-9-9-

நம்பனே நவின்று ஏத்த வல்லார்கள் நாதனே நரசிங்கமதானாய்
உம்பர் கோன் உலகேழும் அளந்தாய் ஊழி யாயினாய் ஆழி முன்னேந்தி
கம்ப மா கரி கோள் விடுத்தானே காரணா கடலைக் கடைந்தானே
எம்பிரான் என்னை யாளுடைத் தேனே ஏழையேன் இடரைக் களையாயே –5-1-9-

—

பெரிய திருமொழி

மான் முனிந்து ஒரு கால் வரிசிலை வளைத்த மன்னவன் பொன்னிறத் துரவோன்
உன் முனிந்தவனது உடல் இரு பிளவா உகிர் நிதி மடுத்து -1-4-8-

தங்காததோர் ஆளறியாட் அவுணன் தன்னை வீட முனிந்தவனால் –சமரில் பங்காக முனைவரோடு அன்பளவிப்
பதிற்றைந்து திரட்டிப் படை வேந்தர் பட நீங்காச் செருவில் நிறை காத்தவனுக்கு இடம் மா மலையாவது நீர் மலையே -2-4-4-

பஞ்சிய மெல்லடிப் பின்னை திறத்து முன்னாள் பாய்விடைகள் ஏழு அடர்த்துப்
பொன்னம் பைம் பூண் நெஞ்சு இடந்து குருதி யுக யுகிர் வேலாண்ட நின்மலன்–காழிச் சீராம விண்ணகரே சேர்மினீரே -3-4-4-

உளைய ஒண் திறல் பொன் பெயரோன் தனது உரம் பிளந்து உதிரத்தை அளையும் வெஞ்சினத்த அரி
பரி கீறிய அப்பன் வந்துறை கோயில் -வண் புருடோத்தமமே-4-2-7-

திரிசகடம் தளர்ந்து உதிர உதைத்தவனைத் தரியாது அன்று இரணியனைப் பிளந்தவனை –
பெரு நிலம் ஈரடி நீட்டிப் பண்டு ஒரு நாள் அளந்தவனை யான் கண்டது அணி நீர்த் தென்னரங்கத்தே -5-6-4-

வக்கரன் வாய் முன் கீண்ட மாயனே என்று வானோர் புக்கு அரண் தந்து அருளாய் என்னப்
பொன்னாகத்தானை நக்க அரியுருவமாகி நகம் கிளர்ந்து இடந்து உகந்த
சக்கரச் செல்வன் தென் பேர்த் தலைவன் -5-9-5-

அரியைப் பரி கீறிய அப்பனை –கண்ணமங்கையுள் கண்டு கொண்டேனே -7-10-7-

பேய்மகள் துஞ்ச நஞ்சு சுவைத்து உண்ட தோன்றலைத் தோன்றல் வாள் அரக்கன் கெடத்தோன்றிய நஞ்சினை —
கண்ணமங்கையுள் கண்டு கொண்டேனே -7-10-8-

மாணாகி வையம் அளந்ததுவும் வாள் அவுணன் பூணாகம் கீண்டதுவும் ஈண்டு நினைத்து இருந்தேன் —
கண்ணபுரத்துறை அம்மானே -8-10-8-

வல் வாள் எயிற்று மலை போல் அவுணன் உடல் வள்ளுகிரால் அளைந்திட்டவன் காண்மின் இன்று
ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் ஆப்புண்டு இருந்தவனே–10-6-3-

உகிரால் பிளந்திட்டு அமரர்க்கு அருள் செய்து உகந்த பெருமான் திருமால்
விரி நீர் உலகை வளர்ந்திட்ட தொல் சீர் விறல் மா வலியை மண் கொள்ள வஞ்சித்து ஒரு மாண் குறளாய்
அளந்திட்டவன் காண்மின் இன்று ஆய்ச்சியரால் அளை வெண்ணெய் யுண்டு ஆப்புண்டு இருந்தவனே -10-6-4-

———————–

தழும்பு இருந்த சாரங்க நாண் தோய்ந்தவா
மங்கை தழும்பு இருந்த தாள் சகடம் சாடி
தழும்பு இருந்த பூம் கோதையாள் வெருவப் பொன் பெயரோன் மார்பிடந்த
வீங்கோத வண்ணர் விரல்–முதல்திருவந்தாதி -23-

கோவலனாய் ஆ நிரைகள் மேய்த்துக் குழலூதி மா வலனாய்க் கீண்ட மணி வண்ணன்
மேவி அரியுருவமாகி இரணியானதாகம் தெரி யுகிரால் கீண்டான் சினம் –மூன்றாம் திருவந்தாதி -42-

செற்றதுவும் சேரா இரணியனை சென்று ஏற்றுப் பெற்றதுவும் மா நிலம்
பின்னைக்காய் முற்றல் மூரி ஏற்றின் முன்னின்று மொய்ம்பொழித்தாய்
மூரிச் சுரி ஏறு சங்கினாய் சூழ்ந்து –மூன்றாம் திருவந்தாதி -49-

——————————————————

பல / தசாவதார பாசுரங்கள் –

தேவுடை மீனாய் ஆமையாய் ஏனமாய் அரியாய்க் குறளாய் மூவுருவில் இராமனாய்க் கண்ணனாய்க் கற்கியாய் –பெரியாழ்வார் -4-9-9-

அம்புலாவும் மீனுமாகி ஆமையாகி ஆழியார் தம்பிரானுமாகி மிக்க தன்பு மிக்கதன்றியும்
கொம்பராவு நுண் மருங்குல் ஆயர் மாதர் பிள்ளையாய் எம்பிரானுமாய வண்ணம் என் கொலோ எம்மீசனே – திருச்சந்த விருத்தம் -35-

அன்னமும் மீனும் ஆமையும் அரியுமாய எம்மாயனே அருளாய்–பெரிய திருமொழி -2-7-10-

கெண்டையும் குறளும் புள்ளும் கேழலும் அரியும் மாவும் அண்டமும் சுடரும்
அல்லாவற்றாலுமாய வெந்தை –திரு மணிக் கூடத்தான் -4-5-6-

ஏன மீன் ஆமையோடு அரியும் சிறு குறளுமாய் தானுமாய தரணித் தலைவன் இடம் –தென்னரங்கமே -5-4-8-

பன்றியாய் மீனாகி யரியாய்ப் பாரைப் படைத்துக் காத்து உண்டு உமிழ்ந்த பரமன் தன்னை -7-8-10-

நீர் மலிகின்றதோர் மீனாய் ஓர் ஆமையுமாய் சீர் மலிகின்றதோர் சிங்க யுருவாய்
கார்மலி வண்ணன் கண்ணபுரத் தெம்பெருமான் -8-4-4-

வாமனன் கற்கி மதுசூதன் மாதவன் தார் மன்னு தாசரதியாய தட மார்வன்
காமன் தாதை கண்ணபுரத்து எம்பெருமான் -8-4-7-

ஆமையாகி யரியாகி அன்னமாகி அந்தணர் தம் ஓமமாகி யூழியாகி உவரி சூழ்ந்த நெடும் புணரி சேம மதிள் சூழ்
இலங்கைக் கோன் சிரமும் கரமும் துணித்து முன் காமன் பயந்தான் கருதுமூர் கண்ணபுரம் நாம் தொழுதுமே -8–6-5-

மீனோடு ஆமை கேழல் அரி குறளாய் முன்னும் இராமனாய்த் தானாய் பின்னும் இராமனாய்த் தாமோதரனாய்
கற்கியுமானான் தன்னை கண்ணபுரத்து அடியான்
கலியன் ஓலி செய்த தேனாரின் சொல் தமிழ் மாலை செப்பப் பாவம் நில்லாவே -8-8-10-

அன்னமும் கேழலும் மீனுமாய ஆதியை நாகை அழகியாரை -9-2-10-

—————————–

திருவாய் மொழி –

ஆனானானாயன் மீனோடு ஏனமும் தானானான் எண்ணில் தானாய சங்கே -1-8-8-

ஓவாத் துயர்ப் பிறவி உட்பட மற்று எவ்வெவையும் மூவாத தனி முதலாய் மூ உலகும் காவலோன்
மாவாகிய யாமையாய் மீனாகி மானிடமாம் தேவாதி தேவ பெருமான் என் தீர்த்தனே –2-8-5-

சன்மம் பல பல செய்து வெளிப்பட்டுச் சங்கோடு சக்கரம் வில்
ஒண்மையுடைய யுலகை ஒள் வாள் தண்டு கொண்டு புள்ளூர்ந்து
உலகில் வண்மையுடைய வரக்கர் அசுரரை மாளப் படை பொருத
நன்மையுடையவன் சீர் பரவப் பெற்ற நான் ஓர் குறைவிலனே -3-10-1-

மானிட சாதியில் தான் பிறந்து தனக்கு வேண்டுருக் கொண்டு தான் தான சீற்றத்தினை முடிக்கும்
புனத்துழாய் முடி மாலை மார்பன் என்னப்பன் தன் மாயங்கள் நினைக்கும் நெஞ்சுடையேன் -6-4-7-

————————————————

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆழ்வார்கள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ அபூர்வ ராமாயணம் -ஸ்ரீ காஞ்சி ஸ்வாமிகள் –

ஸ்ரீ ராமச்சந்திரன் –
கோநு அஸ்மின் சாம்ப்ரதம் லோகே குணவான் கச்ச வீர்யவான் –என்று தொடங்கி-
16-திருக் குணங்கள்-16-கலைகள் நிறைந்த பூர்ண சந்த்ரன் அன்றோ –
குண பரிவாஹ ஆத்மநாம் ஜென்மநாம் –ஸ்ரீ பராசர பட்டர் – திருக் குணங்களை வெளியிட்டு அருளவே ஸ்ரீ ராமாவதாரம் –

——————

1-கோ குணவான் —
கோ குணவான் –
வசீ வதான்ய –குணவான் ருஜு சுசி ஸமஸ்த கல்யாண குண அம்ருதோதி -ஸ்ரீ ஸ்லோக ரத்னம் —
குணவான் -விசேஷ ஸுசீல்ய குணவான் என்றவாறு –
சீல க ஏஷ தவ ஹந்த—அத்ர அவதீர்ய- நநு லோசன கோசரோ பூ — ஸ்ரீ அதிமானுஷ ஸ்தவம் -10-
ஆசூரா ப்ரக்ருதிகளுடைய கண்ணுக்கு இலக்கான கட்கிலி அன்றோ -பிறந்தவாறும் -என்று அனுசந்தித்தவாறே மோகிக்கப் பண்ணுமே –
நீராய் நிலனாய் –தாயாய் தந்தையாய் –அனைத்துமாயுள்ளவன் ஸ்ரீ ராமனாக திருவவதாரம் –
ஏழை ஏதலன் கீழ் மகன் என்னாது இரங்கி –
சீரணிந்த தோழமை கொண்டதும் ஓர் அடையாளம்
தத்ர ராஜா குஹோ நாம ராமஸ்ய ஆத்ம ஸமஸ் சகா –தம் ஆர்த்தஸ் சம்பரிஷ்வஜ்ய குஹோ ராகவம் அப்ரவீத் —
உயிர்த் தோழன் -முன்பே பிடித்த தோழமை –
குகனோடும் ஐவரானோம் முன்பு பின் குன்று சூழ்வான்
மகனோடும் அறுவரானோம் எம்முழையன் பின் வந்த
அகனமர் காதல் ஐய நின்னோடும் எழுவரானோம்
புகலரும் கானம் தந்து புதல்வரால் பொலிந்தான் உந்தை — ஸ்ரீ கம்பர்
எந்தை எண்ணாமல் ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வானது தந்தையாகவே உந்தை –
இவ்வாறு சீல குணம் குகன் சுக்ரீவன் விபீஷணன் இடம் காட்டி அருளி –

மேலே -சபரி இடமும் -நிஷாதாநாம் நேதா கபி குலபதி காபி சபரி -ஸ்ரீ தயா சதகம் –
ரகு குல திலகராய் ஆசார பிரதானரான பெருமாள் –
சபர்யா பூஜிதஸ் சம்யக் ராமோ தசரதாத்மஜ -என்னும்படியாய் வேடுவிச்சியாய் வைத்தே குரு சுஸ்ரூஷையிலே பழுத்து-ஞானாதிகையாய்
தன் நாவுக்கு இனிதாய் இருந்த பல மூலாதிகள் எல்லாம் இங்குத்தைக்கு என்று சஞ்சயித்துக் கொண்டு
வரவு பார்த்து இருந்த ஸ்ரீ சபரி தன் ஆதார அனுகுணமாகத் தன் கையாலே அமுது செய்யப் பண்ண
அதி ஸந்துஷ்டாராய் அமுது செய்தார் -மா முனிகள் ஸ்ரீ ஸூக்திகள்
சம்யக் -என்பதே நாவுக்கு இனிதாய் இருந்த -என்றவாறு
குகனிடம் நஹி வர்த்தே ப்ரதிக்ரஹே -என்று மறுத்த பெருமாள்
இவள் இடம் அர்ச்சிதோஹம் த்வயா பக்த்யா -என்று உகந்து கூறி அவளுடைய சமர்ப்பணையை ஏற்றுக் கொண்டார் –
குரு ஸுஸ்ரூஷையிலே பழுத்த ஞானாதிகை யாகையாலே –
பகவதி பரத்வாஜே புக்திஸ் ததா சபரி க்ருஹே -இது என்ன நீர்மை -என்று
ஸ்ரீ சங்கல்ப சூர்யோதயத்தில் ஈடுபட்டு அருளிச் செய்கிறார் ஸ்ரீ தேசிகரும் –

கோயம் குண கதர கோடிகத கியான் வா கஸ்ய ஸ்துதே பதம் அஹோ பத கஸ்ய பூமி -என்று
திருவினைப் பிரித்த கொடுமையில் கடுவிசை அரக்கன் -பாவையைப் பிரித்த பாவி வஞ்சனாக இருந்தும்
கச்ச அனுஜா நாமி –இன்று போய் நாளை வா என்றதும் இந்த சீல குணத்தைக் காட்டுமே –

சீலவத்தை யாகிறது அபிஷேக விக்னம் பிறந்தது என்று வெறுப்பு இன்றியே வனவாசோ மஹோதய என்று காடேறப் புறப்பட்டுப் போவது –
ரிஷிகள் பக்கலிலே சென்று தாழ நிற்பது
கிங்கரவ் சமுபஸ்திதவ்-என்பது
ஜென்ம விருத்தங்களில் குறைய நிற்கிறவர்களை உகந்த தோழன் நீ -என்பது
இப்படிகளாலே சீலவத்தையை மூதலித்தது -ஸ்ரீ பிள்ளை லோகாச்சார்யார் ஸ்ரீ ஸூக்திகள்-ஸ்ரீ தனி த்வயத்தில் –
இவ்வாசகம் உரைக்கக் கேட்ட அப்பொழுது அலர்ந்த செந்தாமரை வென்றதம்மா -ஸ்ரீ கம்பர் –

—————————————–

2–க வீர்யவான்
சீலவத்யை நினைத்து நீர்பண்ட மாகும் அவர்கள் இந்த வீர்யத்தை அனுசந்தித்து தரிக்க இத்தை அடுத்து அருளிச் செய்கிறார்
ஜெய ஜெய மஹா வீரன் – ஸ்ரீ ரகுவீர கத்யம்
சென்று கொன்று வென்றி கொண்ட வீரன் அன்றோ
சத்ரோ ப்ரக்க்யாத வீர்யஸ்ய ரஞ்சநீயஸ்ய விக்ரமை –யுத்த -106-6-
வீர்யம் -எதிரிகள் சேனை எவ்வளவு பிரபலமாக இருந்தாலும் அத்தை கண்டு சிறிதும் அஞ்சாமை –
ஸுர்யம் -எதிரிகளை அனாயாசமாகக் கொன்று முடிக்கும் வல்லமை —
பராக்ரமம் -அப்படி செய்யுமளவில் தனக்கு ஒரு பங்கமும் இன்றிக்கே சகலவித பங்கங்களும் எதிரிகளுக்கே சார நிற்றல்-
சின்னம் பின்னம் சரைர் தக்தம் பிரபக்னம் சஸ்த்ர பீடிதம் பலம் ராமேண தத்ருசுர் ண ராமம் சீக்ர காரிணம்-என்றும்
தே து ராம சகஸ்ராணி ரணே பஸ்யந்தி ராக்ஷஸா -என்றும்
புன பஸ்யந்தி காகுத்ஸ்தம் ஏகமேவ மஹாஹவே-என்றும்
செருக்கடுத்து அன்று திகைத்த அரக்கரை உருக்கெட வாளி பொழிந்த ஒருவனே
ஒருவர் இருவர் ஓர் மூவர் என நின்று உருவு கறந்து உள்ளும்தோறும் தித்திப்பான் -என்றும்
வியாபாரித்த சடக்காலே ரூபம் கண்ணுக்கு பிடிபடாது ஒழிகை-
பொல்லா அரக்கனைக் கிள்ளிக் களைந்த வீரம் அன்றோ-அசாஹாய சூரன்
மரணாந்தாநி வைராணி நிவ்ருத்தம் ந பிரயோஜனம் -இவன் ஜீவித்து இருக்கிற நாளிலே
நாம் செய்யும் நன்மையை இவன் விலக்காது ஒழிய வேணும் என்று இத்தனையே பெறப் பார்த்து இருந்தோம் –
அது அந்நாளில் பெற்றிலோம் -நாம் தேடி இருந்த அது முந்துற முன்னம் சித்திக்கப் பெற்றோம் இறே-ஸ்ரீ நம்பிள்ளை ஸ்ரீ ஸூக்திகள் –
தத் அபிசந்தி விராம மாத்ராத் –அப்ரதிஷேதம் -ஒன்றே வேண்டுவது –
அஹம் வேத்மி மஹாத்மாநம் ராமம் சத்யா பராக்ரமம் –
ஞான சக்தி பல ஐஸ்வர்ய வீர்ய தேஜஸ் -ஷட் குணங்கள் -கஸ்தூரி பரிமளம் தான் விகாரப்படாமல்
சகல பதார்த்தங்களையும் விகாரப்படுத்துவது போலே தானே –
அபி வ்ருஷா பரிம்லாநாஸ் ச புஷ்பாங்குர கோரகா-சேதன அசேதன வாசியற சகல பதார்த்தங்களையும் விகாரப்படுத்தும் குணமே வீர்யம் –

—————————————————–

3-3—க தர்மஞ்ஞ –
ஆன்ரு சம்சயம் பரோ தர்ம த்வத்த ஏவ மயா ஸ்ருத–சுந்தர -38–41-
தருமம் அறியாக் குறும்பன் இல்லையே
கருணா காகுத்ஸ்த–
காருண்யம் கருணா க்ருணா க்ருபா தயா அநுகம்பா ஸ்யாத் அனுக்ரோச அபி -ஏழு பதங்களும் பர்யாயம்
தர்மம் என்பதே கருணை -பர துக்கத் துக்கித்வம்
ருணம் ப்ரவ்ருத்தம் இவ மே ஹ்ருதயாத் —
இயம் சீதா மம ஸூதா ஸஹ தர்மசரீதவ –
விதிதஸ் ச ஹி தர்மஞ்ஞஸ் சரணாகத வத்ஸல-
சரணாகத பரித்ராணமே பெருமாளுடைய தர்மம்
சர்வ அவஸ்த சரத் ப்ரபந்ந ஜனதா சம்ரக்ஷணைகவ்ரதி தர்மோ விக்ரஹவான் –
ஆவியை சனகன் பெற்ற அன்னத்தை அமிழ்தின் வந்த தேவியைப் பிரிந்த பின்னை திகைத்தனை போலும் செய்கை –
வதார்ஹம் அபி காகுத்ஸ்த க்ருபயா பர்ய பாலயத் –தேவ்யா காருண்ய ரூபயா —
இவள் சந்நிதியாலே காகம் தலைப் பெற்றது –
அது இல்லாமையால் ராவணன் முடிந்தான் -தான் செய்யும் பிரவிருத்தியில் இருந்து விலகி நிற்பதே சரணாகதி –

——————————————————

4–க க்ருதஞ்ஞ
நின்று தளரா வளர் தெங்கு தாளுண்ட நீரைத் தலையாலே தான் தருதலால் –
கதஞ்சித் உபகாரணே க்ருதே நைகேந துஷ்யதி நஸ்மரத்யபகாராணாம் சதமபி ஆத்மவத்தயா–
லோக நாத புரா பூத்வா ஸூக்ரீவம் நாதம் இச்சதி -பம்பாதீரே ஹநுமதா சங்கதோ வானரேண ஹ என்று
சுக்ரீவன் கட்டளையால் தானே பெருமாள் திருவடி சங்கம் உண்டாயிற்று -அதுக்கு க்ருதஞ்ஞதையாக பெருமாள் –
அதே போலே சர்வ லோக சரண்யாய ராகவாய மஹாத்மனே -என்று தன் இருப்பிடம் தேடி வந்த சிறிய செயலுக்கு
க்ருத்ஞ்ஞதையாக பெருமாள் இஷுவாகு வம்சயராக நினைத்து வார்த்தை அருளிச் செய்தார் –
செல்வ விபீடணற்கு வேறாக நல்லானை-
க்ருதம் ஞானாதி இதி க்ருதஞ்ஞ -அஞ்ஞாத ஸூஹ்ருதம் –
சாஸ்திரமும் விதியாதே நாமும் அறியாதே இருக்கிற இத்தை ஸூஹ் ருதம் என்று நாம் பேரிடுகிறபடி என் என்னில்
நாம் அன்று ஈஸ்வரன் என்று கேட்டு இருக்கையாய் இருக்கும்
யாத்ருச்சிக ஸூஹ்ருதம் -ஆனுஷங்கிக ஸூஹ்ருதம் –ப்ராசங்கிக ஸூஹ் ருதம் –
என்னூரைச் சொன்னாய் என் பேரைச் சொன்னாய் -என் அடியார்களை நோக்கினாய் -என் அடியார்களின் விடாய் தீர்த்தாய் –
என் அடியார்கள் ஒதுங்க நிழல் கொடுத்தாய் –
ஆநயைநம் ஹ்ரிஸ்ரேஷ்ட தத்தமஸ்ய அபயம் மயா–
விபீஷனோ வா ஸூக்ரீவ யதிவா ராவணஸ் ஸ்வயம் -போன்ற இடங்கள் இதுக்கு உதாஹரணம்

—————————————————

5–க சத்ய வாக்ய –
உள்ளதை உள்ளபடியே கண்டு சொல்வது சத்யம் என்னாமல்-தான் கண்டபடியே சொல்வது சத்யம் –
கயிற்றை பாம்பு என்று பிரமித்து பாம்பு என்று சொல்வதும் சாத்தியமே -மருள் அடியாக –
தான் கண்டபடியே சொல்வதும் சத்தியமாகாது -சத்யம் பூதஹிதம் ப்ரோக்தம் –
சத்யம் ப்ரூயாத் பிரியம் ப்ரூயாத் ந ப்ரூயாத் சத்யம் அப்ரியம் –
ராமோ த்விர் நாபி பாஷதே –
அன்ருதம் நோக்த பூர்வம் மே நச வஷ்யே கதாசன
ஏதத் தே ப்ரதிஜானாமி சத்யே நைவச தே தப -கிஷ்கிந்தா-7-22-/-14-14-
ராமோ விக்ரஹவான் தர்ம –சக்ரவர்த்தி ஆபாசமான சத்ய தர்மத்தைப் பற்றி இழந்தான்
அவன் இங்கு இல்லை என்று சொன்ன ததிபாண்டன் தயிர் தாழி க்கும் பேறு பெற்றுக் கொடுத்தான்
சத்யேன லோகான் ஜயதி தீனான் தானேன ராகவ
குரூன் சுச்ருஷ்யா தீரோ தனுஷா யுதி ஸாத்ரவான் -நடுவில் திருவீதிப்பிள்ளை பட்டர் -நம்பிள்ளை –

——————————————————–

6–க த்ருட வ்ரத–
விதி தஸ் சஹி தர்மஞ்ஞ –சரணாகத வத்ஸல –
நிஷ்கிஞ்சன ஜன ஸ்வயம் ரஷா தீஷா சமதிக சமிந்தா நாயசசே–அபயப்ரதான சார ஸ்லோகம்
சர்வ அவஸ்த ஸக்ருத் ப்ரபந்ந ஜனதா சம்ரக்ஷண ஏக வ்ரதீ -தசாவதார ஸ்லோகம்
அப்யஹம் ஜீவிதம் ஜஹ்யாம் த்வாம் வா சீதே ச லஷ்மணாம்
ந து ப்ரதிஞ்ஞாம் ஸம்ஸ்ருத்ய பிராஹ்மனேப்யோ விசேஷத்தை –ஆரண்ய -10-10-
சத்ருசஞ்ச அனுரூபஞ்ச குலஸ்ய தவ சாத்மன
ச தர்ம சாரிணீ மே த்வம் ப்ரானேப்யோபி கரீயசி–ஆரண்ய -10–22-
சிபி சக்ரவர்த்தி கதை -இந்திரன் பருந்தாகவும் யமன் புறாவாகவும் -வந்து சோதிக்க
பருந்து சரண் அடைய உடம்பின் தசை அறுத்து கொடுத்து ரக்ஷணம்
கபோத உபாக்யானம்
வ்யாக்ர வானர சம்வாதம் –
மித்ர பாவேந ஸம்ப்ராப்தம் நத்யஜேயம் கதஞ்சன
தோஷயத்யபி தஸ்ய ஸ்யாத் சதா மேதத கர்ஹிதம்
சக்ருதேவ பிரபன்னாய தவாஸ்மீதி ச யாசதே
அபயம் சர்வ பூதேப்யோ தாதாமி ஏதத் விரதம் மம —

———————————————————

7–சாரித்ரேண ச கோ யுக்த —
ஆத்மாநாம் மானுஷம் மன்யே ராமம் தசரதாத்மஜம் –
இமவ் ஸ்ம முனிசார்தூல-கிங்கரவ் சமூபஸ்திதவ் ஆஞ்ஞாபய யதேஷ்டம் வை சாசனம் கரவாவை கிம்
ந மே ஸ்நாநம் பஹுமதம் வஸ்த்ராணி ஆபரணாநி ச
தம் விநா கைகேயீ புத்ரம் பாரதம் தர்ம சாரினம்-
பரத்வாஜஸ்ய சாஸனாத்
பிதுர்வசன நிர்தேசாத்
விச்வாமித்ரஸ்ய வஸனாத்
அகஸ்ய வஸனாத் சைவ
கர்தவ்யம் தைவமாஹ்நிகம்–வர்ணாஸ்ரம தர்ம நிஷ்டர் பெருமாள் -ஆஹ்நிகம் -பஞ்ச மஹா யஞ்ஞாதி அனுஷ்டானங்கள்
ஸ்ரீ கீதாச்சார்யனும் -ந மே பார்த்தாஸ்தி கர்தவ்யம் –வர்த்த ஏவ ச கர்மணி –
வேல்வெட்டிப் பிள்ளைக்கு பிள்ளை அருளிச் செய்த வார்த்தை –
ஸஹ பத்நயா விசாலாஷ்யா நாராயணம் உபாகமத் –
த்யாயன் நாராயணம் தேவம் –
மைதிலி ரமண வபுஷா ஸ்வேந ஸ்வார்ஹானி ஆராதநாநி அஸி லம்பித
ஏக தார வ்ரதன்

——————————————————–

8–சர்வ பூதேஷு கோ ஹித —
தற்கால இனிமை தான் பிரியம் -பிற்கால நன்மை பயப்பது ஹிதம் –
மேலாய்த் தாய் தந்தையும் இவரே இனி யாவாரே–தஞ்சமாகிய தந்தை தாயோடு தாணுமாய் –
தாயாய்த் தந்தையாய் மக்களாய் மற்றுமாய் முற்றுமாய் –
மாதா பிதா பிராதா நிவாசஸ் சரணம் ஸூஹ்ருத் கதிர் நாராயண –
கருணா காகுஸ்தன் –
ஹரிர் துக்கானி பக்தேப்யோ ஹித புத்தயா கரோதி வை —
கர்மம் அடியாக செய்து மண் தின்ற பிரஜையை நாக்கிலே குறியிட்டு அஞ்சப்பண்ணும்
மாதாவைப் போலே ஹித்பரனாகவே செய்து அருளுகிறார் –

———————————————————————

9–க வித்வான் —
வேத வேதாந்த தத்வஞ்ஞ தனுர்வேதேச நிஷ்டித
சர்வ சாஸ்த்ரார்த்த தத்ளஞ்ஞ ஸ்ம்ருதிமான் பிரதிபாநவான் —
வேதமுரை செய்தால் வெள்காரோ வேறுள்ளார்-
வேத வேத்யே பர் பும்சி ஜாதே தசரதாத்மஜே
அஹம் வேத்மி மஹாத்மானம் ராமம் ஸத்ய பராக்ரமம்
சஹி தேவை ருதீர்ணஸ்ய ராவணஸ்ய வாதார்த்திபி -அர்த்தீதோ மானுஷே லோகே ஐஜ்ஜே விஷ்ணுஸ் சனாதன
வித்வான் -சர்வஞ்ஞன் -பகவான் -ஞானம் பலம் ஐஸ்வர்யம் சக்தி வீர்யம் தேஜஸ் –
பச்யதி அசஷூஸ் -உள்ளூர் உள்ளிற்று எல்லாம் உடன் இருந்து அறிதி
யஸ் சர்வஞ்ஞஸ் சர்வவித் பரா அஸ்ய சக்திர் விவிதைவ ஸ்ரூயதே —
வித்வான் விபச்சித் தோஷஞ்ஞ-துஷ்டனாகையாலே கொள்ள வேணும் -பெருமாள் பக்ஷம்
தோஷோ யத்யபி தஸ்ய ஸ்யாத் சதாம் ஏதத கர்ஹிதம் -கைக்கொள்வதற்காக தோஷம் காணும் வித்வான் அன்றோ பெருமாள்
குன்றனைய குற்றம் செய்யினும் குணம் கொள்ளும் வாத்ஸல்ய நிதி அன்றோ –

———————————————————–

10—க சமர்த்த –
இளையவர்கட்க்கு அருளுடையாய் ராகவன் -தம்பி என்றும் இளைத்தவர்கள் என்றுமே சுக்ரீவன் விபீஷணன் இருவருக்கும் அருள்
அங்குல்ய அக்ரேன தான் ஹந்யாம் கிச்சன் ஹரி கணேஸ்வர –
அசமர்த்தம் விஜானாதி மாமயம் மகராலய-கொண்ட சீற்றம் ஓன்று உண்டே கடல் அரசன் மீது –

————————————————–

11–ஏக ப்ரிய தர்சன க –
அப்பொழுதைக்கு அப்பொழுது என் ஆராவமுதம் அன்றோ
ரமயதி ராம -ரூப உதார குணை -பும்சாத் த்ருஷ்ட்டி சித்த அபஹாரி
சந்த்ரகாந்தானனம் ராமம் அதீவ ப்ரிய தர்சனம்
கண்ணில் காண்பரேல் ஆடவர் பெண்மையை அவாவும் தோளினாய்
உன் வடிவு கண்டால் மன்மதனும் மடவாராக ஆதாரம் செய்வான்
முனிவன் உன்னைப் புக்கு வாயை மறப்பாரைப் போலே
கௌசல்யா ஸூப்ரஜா ராமா-பெற்ற திருவயிற்றுக்குப் பட்டம் கட்டுகிறான் -வடிவு அழகு படுத்தும் பாடு
ஒரு நாள் முகத்தில் விழித்தாரை–குகனும் குகப் பரிக்ரங்களும்
தோள் கண்டார் தோளே கண்டார்
வா போகு வா இன்னம் வந்து ஒரு கால் கண்டு போ
தருணவ் ரூப சம்பன்னவ்
ஓவியத்து எழுத ஒண்ணா உருவத்தாய்
சர்வ பூஷண பூஷார்ஹா
பத்மதள பத்ராக்ஷம் –பத்மதளம் பத்ம பத்ரம் இரண்டையும் ஆழ்வார் அருளிச் செய்தது போலவே
செங்கமலத்தலர் போலும் கண் கை கால் செங்கனிவாய் அக்கமலத்து இலை திருமேனி அடிகளுக்கே
கிள்ளிக் களைந்தவனே மனத்துக்கு இனியான் போலும்
புந்தியில் புகுந்து தன்பால் ஆதாரம் பெறுக வைத்த அழகன்
சஷுஷா தவ ஸும் யேன பூதாஸ்மி ரகு நந்தன -பூதராக்கும் நெடும் நோக்கு அன்றோ

—————————————————–

12–ஆத்மாவான் க —
ஆத்மா ஜீவே த்ருதவ் தேஹே ஸ்வ பாவே பரமாத்மனி –ஜீவாத்மா தைர்யம் உடல் இயல்பு பரமாத்மா -ஐந்து பொருள்கள்
ஜீவாத்மாக்களை சொத்தாக யுடையவன் -ஜீவாத்மாவாக இருக்கும் தன்மையை யுடையவன் –
தேகமுடையன் –ஆத்மாக்களை தேகமாகக் கொண்டவன் –
பிதரம் ரோசயாமாச–ஆத்மாநாம் மானுஷம் மன்யே ராமம் தசரதாத்மஜம் –
கைங்கர்யம் செய்வதே ஜீவனுடைய இயல்பான தன்மை
இச்சா க்ருஹீத அபிமதொரு தேஹ –உயிர் அளிப்பான் என்நின்ற யோனியுமாய்ப் பிறந்த இமையோர் தலைவன்
தேவும் தன்னையும் -திருவாய் -2-7-4-தேவு ஐஸ்வர்யம் -தன்னை -நீரான தன்மை -ஆஸ்ரித பரதந்த்ரம் -பக்த பராதீனன் –
கச்ச லோகான் அநுத்தமான் -என்ற இடம் பரமாத்மாவின் தன்மையை ஸ்பஷ்டமாக்கும் –

————————————–

14–க த்யுதிமான் —
கோ ஜீதக்ரோத-13-குணம் மேலே கஸ்ய பிப்பதி தேவாச்ச ஜாத ரோஷஸ்ய ஸம்யுகே -16-உடன் விவரிக்கப்படும்
த்யுதி -ஓளி–ராம திவாகரன் அன்றோ -ராம ரத்னம் -மணியே மணி மாணிக்கமே –
அநந்யா ராகவேனா அஹம் பாஸ்கரேண பிரபா யதா –
அநந்யா ஹி மயா சீதா பாஸ்கரேண பிரபா யதா –
நித்ய அநபாயினீ -கிருஷ்ணாஜிநேந சம்வ்ருன்வன் ச்ரியம் வக்ஷஸ் தலஸ் திதாம்
இவளோடு கூடியே வஸ்துவின் உண்மை
அகலகில்லேன் இறையும் என்று அலர் மேல் மங்கை யுறை மார்பன்
திரு இல்லாத்தேவரை தேறேன்மின் தேவு
ஒளியின் ஸ்தானத்தில் திருக்குணங்களையும் கொள்ளலாம் -பரமபதத்தில் விலை செல்லா குணங்களைக் காட்டி அருளவே திருவவதாரங்கள்
பிராட்டியும் குணங்களும் சேர்ந்தே த்யுதி -புருஷகார பலத்தால் ஸ்வா தந்தர்யம் தலை சாய்ந்தால் தலையெடுக்கும் குணங்கள் அன்றோ –
பால்யாத் ப்ரவ்ருத்தி ஸூஸ்நிக்த –சிசுக்களை ஈடுபடுத்த வல்ல அழகும் குணமும் -பால பருவம் தொட்டில் பருவம் –

—————————————————-

15–க அநஸூயக–
வாத்சல்யமும் அனசூயையும் பர்யாய சப்தங்கள் –
நற்றங்களைக் குற்றமாகக் கொள்ளும் அஸூயை இல்லாதவன் –
குற்றங்களைக் குற்றமாக கொள்ளும் அவஸ்தைக்கு மேலே நற்றமாக கொள்வதே வாத்சல்யம்
தன்னடியார் திறத்தகத்து இத்யாதி
விபீஷணன் தோஷாவாகனாகையாலே கைக் கொள்ளத்தத்தக்கவன் -பெருமாள் பக்ஷம் -சுக்ரீவ பஷமும் இல்லாமல் மாருதி பஷமும் இல்லாமல் –
மித்ரா பாவேந -தோஷோயத்யபி -குற்றம் குறைகளையே பச்சையாக கொண்டு –
பிறருக்கு யுண்டான பெருமையை பொறுக்கும் தன்மை இல்லாமையும் அஸூயை –
இப்படி இருக்கும் ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்கள் ஏற்றம் அறிந்து உகந்து இருப்பது அரிதாய் இருப்பது ஓன்று அன்றோ -மா முனிகள்
சாஸ்த்ரா உக்தங்களான விஷயங்களைக் கேட்டால் இது பொருந்தாது என்று குதர்க்கம் செயபவன் அஸூயை யுடையவன் என்றுமாம்
பெருமாள் ஜபாலி சம்வாதம் – அறிவோம் –

———————————————-

13–கோ ஜித க்ரோத /16— கஸ்ய பிப்யதி தேவாச்ச ஜாத ரோஜஸ்ய ஸம்யுகே —
கோபத்தை வெல்வதாவது ஸ்வ அதீனமாக்குகை
அம் கண் மா ஞாலம் அஞ்ச
முனைத்த சீற்றம் விண் சுடப்போய் மூவுலகும் பிறவும் அனைத்தும் அஞ்ச –
உயிர் மலங்கக் கொண்ட சீற்றம் ஓன்று உண்டு
சினத்தினால் தென்னிலங்கைக் கோமானைச் செற்ற
சதைவ பிரிய தர்சன –சோமவத் பிரிய தர்சன –காலாக்னி சத்ருச க்ரோத –
க்ரோதம் ஆஹாரயத் தீவ்ரம் வதார்த்தம் சர்வ ரக்ஷஸாம் ஜனஸ்தானத்தில் கோபத்தை வரவழைத்துக் கொண்டார்
கோபஸ்ய வசமேயிவான்-இரண்டும் உண்டே பெருமாள் இடம் –

———————————————-

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ காஞ்சி ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ இராமாயண ஸூதா நிதி -ஸ்ரீ காஞ்சி ஸ்வாமிகள் தொகுத்து அருளியவை –

-தபஸ் ஸ்வாத்யாய நிரதம் தபஸ்வீ வாக்விதாம் வரம் -நாரதம் பரிபப்ரச்ச வால்மீகிர் முனி புங்கவம்

தபஸ்வீ –தன்னை கொண்டாடி சொல்வது இல்லை -நிர்வேதம் யுடையவர் என்று காட்டிக் கொள்ள –
சாஸ்த்ரார்த்தம் ஆச்சார்யர் வாயிலாக கேட்க உள்ள விருப்பம் –
நாரதர் சாஸ்த்ரார்த்தம் அனுபவித்து உருகி உள்ளவர் என்று காட்ட –வாக்விதாம் வரம் -என்றும் –முனி புங்கவம்-இரண்டு விசேஷணங்கள் –

–கோன் வஸ்மின் சாம்ப்ரதம் லோகே குணவான் கச் ச வீர்யவான் தர்மஞ்ஞ ச க்ருத்தஞ்ஞ ச ஸத்ய வாக்யோ த்ருட வ்ரத

அஸ்மின் லோகே –தேவ லோகத்தில் உள்ளவனை சொல்லல் ஆகாதே -/சாம்ப்ரதம்-என்றைக்கோ இருந்து மறைந்து போனவன் கூடாதே –
மஹர்ஷே த்வம் சமர்த்தோசி ஜ்ஞாது மேவம்விதம் நரம் –மனுஷ்ய யோனியில் பிறந்தவனையே சொல்ல வேணும் -மூன்று நிர்பந்தங்கள் –
1-குணவான் -சீலவான் -என்றபடி –வசீ வாதான்யோ குணவான்
2-வீர்யவான் –ஸுர்ய -வீர்ய பராக்ரமங்கள் மூன்றுக்கும் உப லக்ஷணம் -அஞ்சாமல் அசாஹயனாய் புகுந்து அநாயாசமாய் பொடி படுத்தினாலும்
தனக்கு ஷதி ஏற்படப்படாத மிடுக்கு -அஸஹாய சூர-அநபாய ஸாஹஸ –
3-தர்மஞ்ஞ–தருமம் அறியா குறும்பன்- –ஆன்ரு சம்சயம் பரோ தர்ம த்வத்த ஏவ மயா ஸ்ருத–கருணா காகுஸ்தன் -விவிதஸ் சாஹி தர்மஞ்ஞஸ் சரணாகத வத்ஸல
ஸத்ய வாக்ய -சத்யம் பூத ஹிதம் ப்ரோக்தம் –பூத ஹித வாதி என்றபடி
4-க்ருத்தஞ்ஞ ச –5-ஸத்ய வாக்யோ
6-த்ருட வ்ரத-அப்யஹம் ஜீவிதம் ஜஹ்யாம் த்வாம் வா சீதே ச லஷ்மணாம் நஹி ப்ரதிஞ்ஞாம் ஸம்ஸருத்ய ப்ராஹ்மனேப்யோ விசேஷத-என்றும்
நத்யஜேயம் கதஞ்சன—அபயம் சர்வ பூதானாம் ஏ வ்ரதம் மம –-சாரித்ரேண ச கோ யுக்த சர்வ பூதேஷூ கோ ஹித -வித்வான் க சமர்த்தச்ச கச்ச ஏக ப்ரிய தர்சன-

7-சாரித்ரம்--நல்ல ஒழுக்கம் -நல்ல நடத்தை -/
8-சர்வ பூதேஷூ கோ ஹித- ஹிதம் -பிரியம் தத்கால இன்பம் -ஹிதம் உத்தர கால இன்பம் -ப்ரஹ்மாஸ்திரம் ஹிதம் என்றவாறு –
9-வித்வான் -வேத வேதாங்க தத்வஞ்ஞ சதுர்வேத ச நிஷ்டித-சர்வ சாஸ்த்ரார்த்த தத்தவஞ்ஞ ஸ்ம்ருதிமான் பிரதிபனாவான் —
10-சமர்த்த –வித்வான் வேற சமர்த்தம் வேறே -லௌகிக சாமர்த்தியமும் விஞ்சியவர் என்றபடி
11-ஏக ப்ரிய தர்சன –தருணவ் ரூப சம்பன்னவ் -வைய வந்த வாயாலும் வாழ்த்த வேண்டும் படி ரூப லாபவண்யம் —ஆத்மவான் கோ ஜிதக்ரோதோ த்யுதி மான் கோ அநஸூயா -கஸ்ய பிப்யதி தேவாச் ச ஜாத ரோஷஸ்ய சம்யுகே–

12-ஆத்மவான்-ஆத்மா ஜீவே த்ருதவ் தேஹே ஸ்வபாவே பரமாத்மநி–ஜய ஜய மஹா வீர –மஹா தீர தவ்ரேய -அநபாய அசஹாச /
13-ஜிதக்ரோதோ-கோபம் வென்றவன் -என்றபடி –
14-த்யுதி -காந்தி தேஜஸ் -வெங்கதிரோன் குலத்துக்கு ஓர் விளக்கு -பிரபாவான் சீதயா தேவ்யோ பரம வ்யோம பாஸ்கர —
அநந்யா ராகவேணாஹம் பாஸ்கரேண ப்ரபா யதா -/ அநன்யாஹி மயா சீதா பாஸ்கரேண ப்ரபா யதா–என்று
சொல்லும் படி நித்ய யோகத்தால் வந்த தேஜஸ் –
15-அநஸூயா–வாத்சல்யம் உடையவர் அன்றோ / சரணாகத வத்ஸல -ரிபூணாம் அபி வத்ஸல –
16-கஸ்ய பிப்யதி தேவாச் ச ஜாத ரோஷஸ்ய சம்யுகே–கீழே -15-குணங்களும் ஒரு தட்டாய் -இது மட்டும் ஒரு தட்டாய்
-சீற்றத்தின் மிகுதியால் அனுகூலராலும் அணுக ஒண்ணாத -ராகவ ஸிம்ஹம் அன்றோ –
குண பரீ வாஹாத்மநாம் ஜன்மநாம் –ஸ்ரீ பட்டர் —

——————————————————————

ஏதத் இச்சாம் யஹம் ஸ்ரோதும் பரம் கௌதூஹலம் ஹி மே மஹர்க்ஷே த்வம் சமர்த்தோசி ஜ்ஞாது மேவம் விதம் நரம் —
சொல்வதை விட கேட்பதே கௌதூஹலம் –ஞாதும் -அறிவின் பயனும் அறிவிப்பதே –
ஸ்ரோதும் இச்சாமி–ஸ்ரோதும் மே குதூஹலம் -வக்தாவுக்கு உரியவர் -நாரதரே-காது படைத்தது சபலமாம் படி கேட்டுக் கொண்டே இருப்பதில் குதூஹலம் என்றதாயிற்று –

முநே வஹ்யாம் அஹம் புத்தவா தைர்யுக்த க்ரூயதாம் நர —
வஹ்யாம் அஹம் புத்தவா-தெரிந்து கொண்டு சொல்லுவேன் என்பது பொருள் அல்ல -நான்முகக் கடவுள் இடம் பெருமாள் குணங்களை கேட்டு
நெஞ்சில் தரித்துக் கொண்டு இருப்பவர் அன்றோ நாரதர் -மோஹம் நீங்கி அறிவு தெளிந்த பின்பு சொல்லுவேன் என்றபடி
-குணக்கடலில் அமிழ்ந்து கரை காண மாட்டாதே முசித்திக் கிடக்கிற நான் புத்தி சுவாதீனம் வந்தால் அன்றோ சொல்ல இயலும் –காலாளும் நெஞ்சு அழியும் கண் சுழலும் -அன்றோ
தைர்யுக்த க்ரூயதாம் நர –கீழே —ஜ்ஞாது மேவம் விதம் நரம் —–
என்று இருக்கையாலே மனுஷ்ய யோனியில் பிறந்தவனைப் பற்றியே சொல்லுவது பிராப்தம் / தசரதாத் மஜன் -சக்கரவர்த்தி திருமகன் -என்று சொல்லிக் கொள்வதில் மகிழ்வான் அன்றோ –
பவான் நாராயணோ தேவ -என்று தேவர்கள் புகழ்ந்தாலும் –ஆத்மாநம் மானுஷம் மன்யே ராமம் தசாரதாத் மஜம் –என்று
மன்யே -பஹு மன்யே -மனுஷ்யத்வத்திலே தான் மிக உகப்பு என்பவன்
விச்வாமித்ரரும் மஹா சதஸிலே –வேதாஹ மேதம் புருஷன் மஹாந்தம் -என்ற ஸ்ருதி சாயையிலே –அஹம் வேத்மி மஹாத்மானம் -என்று சொல்லி வைத்து
ஏகாந்தத்தில் திருப் பள்ளி உணர்த்தும் பொழுது –உத்திஷ்ட நரசார்தூல -என்று சம்போதனம் பண்ணினார் –
வால்மீகியும் பட்டாபிஷேகத்தை பேசும் இடத்தில் அப்யஷிஞ்சன் நர வ்யாக்ரம் -என்றது
ஸ்ரீ ராமாயணம் குசலவர்கள் பாட முகம் சுளிக்காமல் பெருமாள் கேட்பதற்கு ஏற்ப அருளிச் செய்தார் –
ஆக –தைர்யுக்த க்ரூயதாம் நர –என்கிற இடத்தில் நாரத மகரிஷியின் விவஷிதம் –கீழே -வால்மீகி —ஜ்ஞாது மேவம் விதம் நரம் -என்று
நீர் சொன்னபடியே மனுஷ்ய விரக்தியைப் பற்றியே சொல்கிறேன் -என்பதாம் –
இஷுவாகு வம்ச ப்ரபவ –-என்று தொடங்கி —சத்யே தர்ம இவாபர என்னும் அளவும் -12-ஸ்லோகங்களில் பெருமாளுடைய திருக் கல்யாண குணங்களை பரக்க பேசி
தமேவம் குண சம்பந்தம் ராமம் சத்ய பராக்ரமம்-19—என்று தொடங்கி –ராமஸ் சீதா மநு ப்ராப்ய ராஜ்யம் புநர் அவாப்தவரன் -89-என்னும் அளவும்
சம்ஷேகமாகச் சொல்லி தலைக் கட்டி நாரதர் தேவ லோகம் போய்ச் சேர்ந்தார் –

———————————-

ச ஸத்ய வஸனாத் ராஜா தர்ம பாசேன சம்யத -விவாச யாமாச ஸூதம் ராமம் தசரத ப்ரியம் —-23-
தர்ம ஆபாசம் -என்றது குத்ஸித தர்மம் -என்றபடி –முன்பே வர பிரதானத்தைப் பண்ணி வைத்து -இப்போதாக மறுக்க ஒண்ணாது என்று ஆபாசமான
ஸத்ய தர்மத்தைப் பற்றி நின்று —ராமோ விக்ரஹவான் தர்ம –என்கிற பெருமாளோடே கூடி வாழ இருந்த பேற்றை இழந்த சக்கரவர்த்தி போலே
-மா முனிகள் வியாக்கியான ஸ்ரீ ஸூக்திகள் –
ச ஜகாம வனம் வீர ப்ரதிஞ்ஞா அநு பாலயன் -பிதுர் வசன நிர்தேசாத் கைகேய்யா ப்ரிய காரணாத் –24-
தண்டகாரண்யம் -செல்ல முக்கிய காரணம் பிதுர் வசன நிர்தேசாத் –
-விச்வாமித்ரஸ்ய சாஸனாத் -தாடகா நிரசனம்
-அகஸ்திய வஸனாத் -பரத்வாஜஸ்ய சாஸனாத் -ஸ்ரீ பரத ஆழ்வான் உடைய துடிப்பையும் மறந்து –
ந மே ஸ்நானம் பஹு மதம் வஸ்த்ராண் யாபரணா நிச தம் விநா கைகேயீ புத்ரம் பரதம் தர்ம சாரிணம்-என்று புஷபக விமானத்தில் விரைந்தாலும்
பரத்வாஜர் சொல்லை மீள மாட்டாரே பெருமாள் –
ஆக கைகேய்யா ப்ரிய காரணாத் -என்றது அமுக்கிய ஹேதுவாய் –-பிதுர் வசன நிர்தேசாத் -என்றதே பிரதானம் -என்றவாறு –

தம் வ்ரஜந்தம் ப்ரியோ ப்ராதா லஷ்மண அநு ஜகாம ஹ-25-என்ற அனந்தரம் –சீதாப் யனுகதா ராமம் சசிநம் ரோஹீணீயதா -28-என்று
இளைய பெருமாள் முன்னம் புறப்பட்டதாகவும் -பிராட்டி பின்னம் புறப்பட்டதாகவும் சொல்லி -மேலே அயோத்யா காண்டத்தில் விரித்து சொல்லும் பொழுது
முற்படப் பிராட்டியும் -பிறகு இளைய பெருமாளும் உடன் வர பிரார்த்திப்பதை சொல்லி –விரோதம் இல்லை -இருவரும் அநு சரர்கள் என்றவாறு இங்கே –
குஹமாசாத்ய தர்மாத்மா நிஷாதாதி பதிம் ப்ரியம் -குஹேந சஹிதோ ராமோ லஷ்மணே நச சீதயா -29-
ஆசிரித்தார்கள் உடன் கலந்து பரிமாறவே -சாது பரித்ராணாமே -அவதார பிரயோஜனம் -மற்ற இரண்டும் முக்கியம் –
குஹேந சஹிதோ ராமோ-என்று மட்டுமே சொல்லாமல் –லஷ்மணே நச சீதயா -என்றது -பெருமாள் குகனோடு சேர்ந்த பின்பே தம்பியோடும் தேவியோடும்
சேர்ந்ததாகத் திரு உள்ளம் பற்றினார் –
பெருமாளே ஆரண்ய காண்டத்தில் -19-40-கதா நு அஹம் சமேஷ்யாமி பரதேன மஹாத்மனா சத்ருக்நேந ச வீரேண த்வயா ச ரகு நந்தன –என்று
ரகு நந்தனான இளைய பெருமாள் –ச காரத்தால் சீதா பிராட்டி- உடன் கூடுவது -பரத்தாழ்வான் சத்ருக்ந ஆழ்வான் உடன் கூடின பின்பே என்று அருளிச் செய்கிறார்
அபரிமித அவா வுடன் அடியார்கள் உடன் பரிமாறவே திருவவதாரம் என்றதாயிற்று

தே வநேந வனம் கத்வா -30-அடுத்து அடுத்து வனமாகவே இருந்தன -என்றும் –தேவனம் -பாதசாரம் -நடந்து சென்றமையை சொன்னவாறு –

ரம்யமா வசதம் க்ருத்வா ரம மாணா வநே த்ரய -31-இங்கு த்ரய என்றது ராம லஷ்மண சீதா பிராட்டி மூவரையும் –
மூவருக்கும் ஆனந்தம் -என் நெஞ்சினால் நோக்கிக் கண்ணீர் -என்றபடி -அவர்கள் அவர்கள் திரு உள்ளத்தால் பார்த்தால் தான் நாம் அவர்கள் ஆனந்த ஹேது அறிவோம் –

ச காம மனவாப்யைவ ராமபாதா வுபஸ் ப்ருசன்-நந்தி க்ராமே அகரோத் ராஜ்யம் ராமா கமன காங்ஷயா -38-
பரத்தாழ்வான் மநோ ரதம் பெறாமல் திரும்பினாலும் ஆருரோஹ ரதம் ஹ்ருஷ்ட சத்ருக்நேந சமன்வித –அயோத்யா -113-1-ஸந்துஷ்டனாய் திரும்பினான் –
சேஷி யுகந்த அடிமையே -செய்ய வேணும் -ஸ்வரூப ஞான பூர்த்தி -சேஷத்வ போக்த்ருத்வங்கள் போல் அன்றே பார தந்தர்ய போக்யதைகள்
-லோக சாரங்க முனிவர் தோள்களில் இருந்தாலும் அடியார்க்கு என்னை ஆட்படுத்திய விமலன் -என்றார் அன்றோ திருப் பாண் ஆழ்வார்
அரசு அமர்ந்தான் அடி சூடும் ஆசை யல்லால் அரசாக எண்ணேண் மற்ற அரசு தானே -என்பார்கள் இறே-

ப்ரவிஸ்ய து மஹாரண்யம் ராமோ ராஜீவ லோசன –விராதம் ராக்ஷஸம் ஹத்வா சரபங்கம் ததர்ச ஹ -41-பெருமாள் சித்ர கூடத்தில் இருந்து
தண்டகாரண்யம் செல்வதை சொல்லும் -25-திரு நக்ஷத்ரம் பெருமாளுக்கு –
மா ச லஷ்மண ஸந்தாபம் கார்ஷீர் லஷ்ம்யா விபர்யயே ராஜ்யம் வா வனவாசோ வா வனவாசோ மஹோதய –அயோத்யா -22–29-என்று
வனவாசம் பெறாப் பேறு-அத்தை மனமார அருளிச் செய்தது என்று காட்டவே -உள்ளே பொங்கும் ஹர்ஷம் திருக்  கண்களிலே தோன்ற இந்த சப்த பிரயோகம்
சரபங்க மஹரிஷியைக் காண விராத ஹதனம் அங்க அனுஷ்டானம் -என்றவாறு –
ஊன ஷோடச வருஷ மே ராமோ ராஜீவ லோசன –அஸ்தமித்தவாறே கண் உறங்குபவன் என் பிள்ளை –

ச சாஸ்ய கதயாமாச சபரீம் தர்ம சாரிணீம்–ச்ரமணீம் தர்ம நிபுணாம் அபி கச்சேதி ராகவம்--56-
இதில் விவாசித்தமான தர்மம் –ஆச்சார்ய சிசுருஷை -ஆச்சார்ய அபிமானம்
மேலே ஆரண்ய காண்டத்திலும் –கச்சித் தே குருஸ் ஸ்ருஷா சபலா சாரு பாஷிணி —என்றும் –
சஷூஷா தவ ஸும்யேந பூதாஸ்மி ரகு நந்தன பாதமூலம் கமிஷ்யாமி யாநஹம் பர்யசாரிஷம் –என்றும் சொல்லி
ஆச்சார்ய ஸ்ரீ பாத சேவை பண்ணி இருந்ததே இவளுடைய தர்மம் –
சோப்யகச்சன் மஹா தேஜாச் சபரீம் சத்ரு ஸூதன -சபர்யா பூஜிதஸ் சம்யக் ராமோ தசாரதாத்மஜ –57-என்று
மேலும் அபிகச்ச -சப்த பிரயோகம் –அபிகமனம்-சரம பர்வ நிஷ்டையில் இருந்தவளைக் கண்ட ப்ரீதியால் பெருமாள் மஹா தேஜஸ் -ஆனார்
-சபரியுடைய அனைத்து பிரதிபந்தகங்களையும் போக்கி அருளினார் என்பதையே சத்ரு ஸூ தன -கடாக்ஷ வீக்ஷணத்தாலே சங்கல்பித்து அருளினார் -என்றவாறு –
சபர்யா சம்யக் பூஜிதா –ரகுகுல திலகராய் ஆசார பிரதானரான பெருமாள் –சபர்யா பூஜிதஸ் சம்யக் ராமோ தசாரதாத்மஜ –என்னும்படி வேடுவச்சியாய் இருந்து வைத்தே
குரு சுச்ருஷையில் பழுத்து ஞானாதிகையாய் -தன நாவுக்கு இனிதாய் இருந்த பல மூலாதிகள் எல்லாம் இங்குத்தைக்கு என்று சஞ்சயித்துக் கொண்டு
வரவு பார்த்து இருந்த ஸ்ரீ சபரி தன ஆதார அனுகுணமாக தன கையாலே அமுது செய்யப் பண்ண அதி ஸந்துஷ்டாராய் அமுது செய்தார் -மா முனிகள் வியாக்யானம்
—பெருமாள் சபரி கையால் அமுது செய்து அருளினார் -ஸ்ரீ வசன பூஷணம் ஸ்ரீ ஸூ க்திக்கு-
கீழே சரபங்க முனிவர் அகஸ்திய முனிவர் போன்றோர் செய்தது சாமான்ய பூஜை –இங்கே சபரி செய்து அருளினது சம்யக் பூஜை என்பதே பெருமாள் திரு உள்ளம் –
இத்தையே கபந்தனும் பெருமாள் இடம் –சிரமணீ சபரி நாம காகுஸ்தா சிரஞ்சீவி நீ த்வாம் து தர்மே ஸ்திதா நித்யம் -என்றும் சிரமணீம் தர்ம நிபுணாம் அபிகச்ச -என்றான் –

பம்பாதீரே ஹனுமதா ஸங்கேதோ வானரேண ஹ -58-
ராஜ்யாத் ப்ரம்சோ வநே வாசோ நஷ்டா சீதா ஹதோ த்விஜ -ஈத்ருசீயம் மமா லஷ்மீர் நிர்தஹேதபி பாவகம் -என்று பரிதபித்து வந்த பெருமாள்
பொறுக்க ஒண்ணாத துயரத்தில் ஆழ்ந்து இருக்க -காட்டிலே வழி பறி யுண்டவர் தாய் முகத்திலே விழிக்குமா போலே —
தைவாதீனமாக பெருமாள் உயிர் பிழைத்தார் என்கிறார் முனி -ஆசுவாசம் அடைகிறார் வால்மீகி -இதனால் என்றவாறு –

ஹனுமத் வசனாச் சைவ ஸூக்ரீவேண சமாகத -ஸூக்ரீவாய ச தத் சர்வம் சம்சத் ராமோ மஹா பாலா –59- என்று
அக்னி சாஷிதமாக மஹாராஜர் உடன் நட்ப்பு-தீன பந்து தீன தயாளு -காட்டி அருளவே –அங்குல் அக்ரேண தான் ஹன்யாம் இச்சன் ஹரி கணேஸ்வர
-சங்கல்ப மாத்திரத்திலே அனைத்தையும் முடிக்க வல்ல பெருமாள் அன்றோ –

அபிஷிச்ய ச லங்காயாம் ராக்ஷ சேந்த்ரம் விபீஷணம்-க்ருதக்ருத்யஸ் ததா ராமோ விஜ்வர ப்ரமுமோத ஹ –86-
ஆக்க்யாஹி மம தத்வேந ராக்ஷஸா நாம் பலாபலம்-
விபீஷணனை ராவணன் குலா பாம்சனம் என்றான் -பெருமாள் இஷுவாகு வம்சராகவே நினைத்து வார்த்தை அருளிச் செய்தார் –
இஷுவாகு குல நாதரான பெருமாள் இவனை ஆதார பூர்வகமாக அங்கீ கரித்த அனந்தரம் –ஆக்க்யாஹி மம தத்வேந ராக்ஷஸா நாம் பலாபலம்–என்று
ராக்ஷஸருடைய பலாபலம் இருக்கும் படியை நமக்குச் சொல்லும் என்கையாலே இவனை ராக்ஷஸ சஜாதீயனாக நினையாதே
திருத்தம்பி மாரோபாதியாக அபிமானித்து வார்த்தை அருளிச் செய்தார் –
ஆச்ரித ரக்ஷணமே க்ருதக்ருத்யம் -ஆச்ரித சம்ரக்ஷணம் ஸ்வ லாபம் -ததா ராமோ பபூவ/ ததா விஜ்வர /துயர் அறும் சுடர் அடி அன்றோ –
ப்ராப்தாவும் ப்ராபகனும் ப்ராப்திக்கு உகப்பானும் அவனே -ஹ –மகரிஷி மகிழ்ந்து என்ன ஸ்வ பாவமோ என்கிறார் –

ராமஸ் சீதா மநு ப்ராப்ய ராஜ்யம் புனர் அவாப்தவான் -ப்ரஹ்ருஷ்ட முதிதோ லோகஸ் துஷ்ட புஷ்டஸ் ஸூ தார்மிக -90–
இன்பம் பயக்க எழில் மலர் மாதரும் தானும் இவ்வேழ் யுலகை இன்பம் பயக்க இனிதுடன் வீற்று இருந்து ஆள்கின்ற எங்கள் பிரான் –-7–10–1-
மாதா பிதாக்கள் இருவரும் சேர இருந்து பரியப் புக்கால் பிரஜைகளுக்கு ஒரு குறையும் பிறவாது இ றே-ஆக இருவருமாக சேர்த்தியாலே
தங்களுக்கு ஆனந்தம் உண்டாக -அச் சேர்த்தியைக் காண்கையாலே லோகத்துக்கு ஆனந்தம் உண்டாக –பிரஜை பால் குடிக்கக் கண்டு உகக்கும் தாயைப் போலே
இவர்களுக்கு உண்டான ப்ரீதியைக் கண்டு திவ்ய தம்பதிகள் தங்கள் இனியராய் இருப்பார்கள் ஆயிற்று –ஈட்டு ஸ்ரீ ஸூ க்திகள் –

அகர் தமமிதம் தீர்த்தம் பரத்வாஜ நிராமய -ரமணீயம் ப்ரசன்னாம்பு சன் மனுஷ்யானோ யதா –பாலா -2–5-என்று
தாம் அவகாஹிக்கப் புகும் தீர்த்தத்தை சன் மனுஷ்ய மனசுக்கு ஒப்பிட்டு பேசுகிறார்
அகர்தமம் -கர்த்தமாம் -சேறு -இது இல்லாமை -மனனகம் மலம் அற-அபஹத பாப் மாதவம் -உண்டாகி கழிந்தவை இல்லாமல் -பிரசக்தியும் அற்று இருக்கை-
காம க்ரோத லோப மோஹ மத மாத்சர்ய அஸூ யாதிகள் இல்லாமை –அகர்தமம் -பாப ரஹிதம் -பாப ஹேதுக்களை பாபமாகவே ஸ்ரீ கோவிந்த ராஜர் அருளிச் செய்வார் –
தீர்த்தம் -பரிசுத்த ஜலம் –காலை நல் ஞானத்துறை படிந்தாடி கண் போது செய்து -இவை பத்தும் வல்லார்களை தேவர் வைகல் தீர்த்தங்களே என்று பூசித்து நல்கி உரைப்பர்
ரமணீயம் -மநோ தரம் -ரமிப்பதற்கு உரியதானவை-கண்டவர் மனம் வழங்கும் -பும்ஸாம் த்ருஷ்ட்டி சித்த அபஹாரின்
பனிக்கடலில் பள்ளி கோளைப் பழக விட்டோடி வந்து என் மனக் கடலில் வாழ வல்ல மாய மணாளா நம்பீ –
மலை மேல் தான் நின்று என் மனத்துள் இருந்தானை நிலை பேர்க்கலாகாமை நிச்சயித்து இருந்தேனே
ப்ரசன்னாம்பு –தெளிந்த நீர் -நீரகத்தான் நீர் வண்ணன் – நீர் புரை வண்ணன் -அம்புவத் பிரசன்னம் –
அவனை உள்ளே கொண்ட சத் மனுஷ்யர் திரு உள்ளங்களும் பிரசன்னமாகவே தானே இருக்கும் –

ததாவிதம் த்வீஜம் த்ருஷ்ட்வா நிஷாதேன நிபாதிதம்–ருஷேர் தர்மாத் மனஸ் தஸ்ய காருண்யம் சமபத்யத-13-
வேடனால் அடித்து வீழ்த்தப்பட்ட பறவை கண்ட தர்மாத்மா வால்மீகிக்கு காருண்யம் உண்டாயிற்று –
தயா கருணா அநு கம்பா அநு க்ரோசம் -பர்யாய சப்தங்கள் -பர துக்க துக்கித்தவம் /பர துக்க நிராசி கீர்ஷா/ பர துக்க அஸஹிஷ்ணுத்வம்
சோகம் ஸ்லோகத்துவம் ஆகத –
மா நிஷாத ப்ரதிஷ்டாம் த்வாகமச் ஸாஸ்வதீஸ் சமா –யாத கிரௌஞ்ச மீது காதேகம் அவதீ காம மோஹிதம் —15-
மா நிஷாத ப்ரதிஷ்டாம் து அம கம ஸாஸ்வதீஸ் சமா –நிஷாதன் -வேடன் -/ அம –அவனுக்கு விசேஷணம் -திருவில்லாத வேடன் -என்றபடி –
ஸாஸ்வதீஸ் சமா ப்ரதிஷ்டாம் மா கம -வெகு காலம் நன்மை இழந்து இருப்பாய் -என்கை –காம மோஹிதமான ஆண் பறவையை கொன்றதினால் –
மா நிஷாத -மா நிஷீ ததி-சீதா பதி/ மண்டோதரி இராவணன் -ராக்ஷஸ மிதுனம் -காம மோஹம் கொண்ட இராவணனை கொன்றதால்
நெடு நாள் வாழ்வு அடைந்தீர் என்று வாழ்த்தினை படி –கிரௌஞ்ச சப்தம் பஷி விசேஷத்தையும் ஆசூர பிரக்ருதிகளையும் சொல்லக் கடவது –

தமுவாச ததோ ப்ரஹ்மா பிரஹசன் முனி புங்கவம் -30-
ச்சந்தா தேவ தே ப்ரஹ்மன் ப்ரவ்ருத்தேயம் ஸரஸ்வதீ–ராமஸ்ய சரிதம் க்ருதஸ்தம் குரு த்வம் ருஷீ சத்தம–31-
நான்முகக் கடவுள் தம்முடைய உள்ளக்கருத்தை ஒட்டியே வந்த ஸ்லோகம் என்று ஆசுவாசப் படுத்தி
தமுவாச ததோ ப்ரஹ்மா பிரஹசன் முனி புங்கவம் -30–ஹாஸத்துக்கு காரணம் விஸ்மயம்/சரஸ்வதி அந்தர்வாஹினி அன்றோ /
மேலே –க்ருத்ஸ்னம் ராமாயணம் காவ்யம் ஈத்ருசை கரவாண் யஹம் -41-என்ற ப்ரதிஞ்ஜை-ஈத்ருசை -அந்தர்வாஹினியான சரஸ்வதி
ஜிஹ்வாக்ரத்திலே வந்து புகுந்து ஸ்லோகமாக வந்தமை -காட்டி அருள படும் –

—————————————-

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ காஞ்சி ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

அஞ்சிலே ஓன்று பெற்ற –உள்ளுறை பொருள் –

அஞ்சிலே ஓன்று பெற்றான் அஞ்சிலே ஒன்றைத் தாவி
அஞ்சிலே ஓன்று ஆறாறாக ஆரியர்க்காக
அஞ்சிலே ஓன்று பெற்ற அணங்கைக் கண்டு
அயலார் ஊரில் அஞ்சிலே ஓன்று வைத்தான் அவன் நம்மை அளித்துக் காப்பான் -கம்பர்

கடலை தாவி-வாயு மார்க்கமாக சென்று -பூமி மாதா வைக் கண்டு தீயை வைத்து வாயு பெற்ற பிள்ளை –

உள்ளுறை பொருள்
-பஞ்ச சம்ஸ்காரம் முதல் அஞ்சு
-வித்யை- தாயாகப் பெற்ற -அன்று நான் பிறந்திலேன் -இவ்வாதம வஸ்துவை ஜனிப்பித்து

இரண்டாவது அஞ்சு –அர்த்த பஞ்சகம்
-அறிய வேண்டிய அர்த்தங்கள் எல்லாம் இதுக்குள்ளே உண்டே
-விரோதி ஸ்வரூபத்தை தாண்டி
ஸ்வரூப உபாய பிராப்ய விரோதிகளையும் -தாண்டி-

-மூன்றாவது அஞ்சு –உபாய பஞ்சகம் -ஆசார்ய அபிமானமே உத்தாரகம் –

நான்காவது அஞ்சு பரத்வாதி பஞ்சகம் –-அர்ச்சாவதாரம் -கண்டு காணச் செய்து -அணங்கு தெய்வம்

ஐந்தாவது அஞ்சு— லோக பஞ்சகம் -மண் உலகம் நரக லோகம் ஸ்வர்க்க லோகம் கைவல்ய லோகம் பரமபதம்

ஆக பஞ்ச சம்ஸ்காரம் பெற்று -பிரதி பந்தகங்களைக் கடந்து –சரம உபாயத்தைக் கடைப் பிடித்து —
அர்ச்சாவதாரத்தைக் காட்டிக் கொடுத்து
சம்சார உத்தீரணராக்கும் சதாசார்யனுடைய படிகளை வெளியிட்டார் யாயிற்று –

திருவடி தானே ஆச்சார்ய ஸ்தானம் நம் சம்பிரதாயத்தில் –

——————————-

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ கம்ப நாட்டாழ்வான் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பிள்ளை லோகாச்சார்யார் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் .

திவ்ய பிரபந்த வைபவ விவேகம் -ஸ்ரீ P.B.A. ஸ்வாமிகள் அருளிச் செய்த முதல் கிரந்தம் -/ஸ்ரீ கம்ப நாட்டு ஆழ்வாரும் அருளிச் செயல்களும் –

தென் குருகூர் புனிதன் கவியோர் பாதத்தின் முன் செல்லுமோ தொல்லை மூலப் பரஞ்சுடரே–கம்பன்

மார்க்கண்டேய புராணத்தில் -ஏதா ஸ்வேதகாதா -ச நித்யா -திராவிட சம்ஹிதா கலவ் கலவ் பிரகாசியந்தே க்ருபயா ஞான யோகிபி
த்வாபராந்த யதா வியாஸோ வியாசிஷ்யதி மஹா ஸ்ருதி தத்வன் நித்யாத்மபூகதா சடகோப ப்ரனேஷ்யதி-
-சாகா சகஸ்ர வேதானாம் காதா ரூபம் விதாஸ்யதி த்ராமிடீ ப்ரஹ்ம வித்யா சா தஸ்மாஜ் ஜாதா மஹா முநே
சம்ஸ்க்ருத ஸ்ருதியோ யத் த்ராவிடச் ஸ்ருத யஸ்ததா நித்யா –
திராவிட வேதங்களும் நித்யங்கள் -வியாச பகவான் வேதங்களை வெளியிட்டு அருளியது போலே
நம்மாழ்வாரும் -இந்த திராவிட ப்ரஹ்ம வித்யை வெளியிட்டு அருளினார் என்றவாறு –

ஸ்கந்த புராணத்திலும் -ஏவ மேவ விஜா நீ ஹி த்ராமிடஞ்சாபி பாஷிதம் —-அகஸ்திய பிரார்த்தனாதுஷ்ட ப்ரஹ்ம தத்வாரா இமா நாபப்ரம் சத்வ தோஷா
–த்ராமிடீ நாம் க்ராம்ததா யதைவ ஸம்ஸ்க்ருதீ பாஷா ப்ரயுக்தா ஸ்வர்க்க தாயி நீ பிரக்ருதீ த்ராமிடீ சாபி ததைவ ஸ்வர்க்க தாயிகே
அதோன்யா கலூயா பாஷா ஆந்திர கர்ணாட தேசஜா அநார்ஷத்வாத பப்ரம்சா இதை சாஸ்த்ர விதாம் மதம் தஸ்மாத் பாஷாந்த்ரீ யானாம்
காவ்யானாம் தோஷ கீர்த்தனம் பிராக்ருதாத் தராமிடச்சாபீ லிபன்ன விஷயம் பவேத் ச்ருதவ் து நம்லேச்சிதவா இத்யேத நபி யத் வச ததநார்ஷவ
சாம்ஸ்யேவ நிஷதேத் நார்ஷமப் யாஹூ என்று அகஸ்ய முனி சம்பந்தத்தால் -தமிழும் அநாதி -குற்றம் அற்ற பாஷை என்றவாறு –

பாத்ம புராணத்தில் பிரமனைக் குறித்து மஹா விஷ்ணு -உத்கர்ஷ க்யாப்யதே யைஸ்து விச்வா ஸாத் த்ரவிட ஸ்ருதே சங்கீர்த்தி தாஸ்தே மத் பக்தா —
இதை மத் பக்த லக்ஷணம் இதை திராவிட வேதஸ்ய உத்கர்ஷ க்யாபி தோமயா அத ஸ்ருதிம பேஷ்யாஸ்யாம் ப்ரக்ருஷ்ட திராவிட ச்ருதவ்
பரமாதரமாததஸ்வ நிஸ் சந்தேகம் ப்ரஜாபதே–என்று தமிழ் வேத வைபவம் சாதித்து அருளினார்
ப்ரஹ்மாண்ட புராணத்தில் -ஸ்ரூயதா முச்யதே கிஞ்சித் ரகஸ்யம் முனி சத்தம காலாந்தரேது மச்சய்யா பூதோ புஜக நாயக-நிர் நித்ர திந்த்ரிநீ சத்வ மேஷ்யத் யஹம பீஷ்டத
நேதும் த்ராவிடதாம் வேதான் அத்ரை வர்ணிகதாம் கத மத் பக்த சடகோபாக்யோ பவிஷ்யாமி மமேச்சயா தாம்ர பரணி யுத்தர தடே
யத்ர தாத்ரா அர்ச்சிதோஸ்ம் யஹம் தத்ரமே சட கோபஸ்ய தேச ஜென்ம பவிஷ்யதி ததா பிரகாசயிஷ்யாமி பரமர் திராவிட ஸ்ருதி-என்று
அனந்தாழ்வான் உறங்கா புளியாகவும்-நானே நான்காம் வருணத்தில் சடகோபராக அவதரித்து திராவிட வேதங்களை வெளியிடப் போகிறேன் என்றான் இறே

அதே புராணத்திலே -தஸ்மாத் ச புருஷ சிரேஷ்ட பக்தா நாம் அம்ருதோ பமாம் ப்ரகாசயிஷ்யதி பராம் த்ராமிடீம் ப்ரஹ்ம ஸம்ஹிதாம் -என்று
அந்த புருஷ சிரேஷ்டர் சடகோபர் தொண்டர்க்கு அமுது உன்னை திராவிட வேதத்தை வெளியிட்டு அருளுவார் என்கிறார்

பவிஷ்யத் புராணத்தால் -திராவிடம் நயா நிரதம் யோ நிந்ததி ஸூ துர்மதி -ப்ரஹ்ம பிரளய பர்யந்தம் கும்பீ பாகே ச பஸ்யதே
ஸ்வ மாதுர் வ்யபிசாரோக்தவ்யோ தோஷ பரி கீர்த்தித ச தோ ஷோ திராவிடம் நாய தூஷனே பி பவேத் த்ருவம்-என்று
தமிழ் வேத நிஷ்டரை பழிப்பவர் நரகம் போவார் –

ஸ்ரீ விஷ்ணு தர்மத்தில் –யஸ்து சாமான்ய பாவேந த்ராமிடாம்நாயமுத்தமம் மன்யதே கல்ப கோடீஸ் ச ரௌரவம் நரகம் வ்ரஜேத்-என்று
உயர்ந்த தமிழ் வேதத்தை சாதாரண பாட்டாக நினைத்தவன் நரகம் புகுவான் என்கிறது –

பரமேஸ்வர சம்ஹிதையில் -த்ரமிடச் ஸ்ருதி சந்தோஹே யாவதீ ப்ரீதி ரஸ்தி மே நதாவதீ மஹா லஷ்ம்யாமப் யஸ்தீதி நிபோதத–என்று
பெருமாள் பிராட்டியை விட திராவிட ஸ்ருதிகளில் ப்ரீதி கொண்டுள்ளதை தெரிவிக்கிறான் –

தோற்றங்கள் ஆயிரத்துள் –திருவாய் -6–8–11-என்று பகவத் அவதாரம் போலே திருவாயமொழியும் ஆவிர்பவித்தமை –
மந்த்ரங்களை ரிஷிகள் காணுமா போலே அவன் அருளாலே ஆழ்வாருடைய அகக் கண்ணுக்கு இலக்காகி அவரது திருவாக்கின்றும் தோற்றின -என்றவாறு –
பகவத் ஆவிர்பாவம் போலே வேத ரூப ஆவிர்பாவமான ஆயிரம் என்றபடி
இதே போல் சொல் சந்தங்கள் ஆயிரம் / சோர்வில் அந்தாதி / கெடல் ஆயிரம் / அழிவில்லா ஆயிரம் / தெளிவுற்ற ஆயிரம் / தீர்த்தங்கள் ஆயிரம்
/ தீதில் அந்தாதி / பாலோடு அமுதன்ன வாயிரம் / ஏற்கும் பெரும் புகழ் ஆயிரம் /வழு விலா ஒண் தமிழ் / தூய வாயிரம் / முந்தை வாயிரம் /
செய் கோலத்து ஆயிரம் /பொய்யில் பாடல் ஆயிரம் /
என் முன் சொல்லும் மூவுருவாம் முதல்வன் –திருவாய் -7–9–2-சந்தை சொல்லி அருளிய முதல்வன் –

நப்ரீதி ரஸ்தி மம வக்ஷஸிலா விதாயாம் லஷ்ம்யாம் ததா சகல பூதன் தான சீம்னி மஜ் ஜென்ம கர்ம குண பந்தயுதான் பிரபந்தான் சஙகீந்த்ய
த்யநக பக்த ஜநே யதைவ -என்று -தமிழ் பிரபந்தங்கள் மேல் பிராட்டியை விட அதிக ப்ரீதி கொண்டமை அறிவிக்கப் பட்டதே –
வித்யந்தே ஹி பராசராதி முநிபி ப்ரோக்தா பிரபந்தா பரா பக்தா ஏவ ஹி தே தாதாபி சகலம் த்யக்த்வா அத்ர ரெங்கேஸ்வர-
பக்தா நேவ பரங்குசாதி புருஷான் தத் தத் பிரபந்தான் ச தான் அத்யாத்ருத்ய சதோ பலாலயதி யத் தத் ஞாபனம் தத் ப்ரியே -என்று
ஸ்ரீ ரெங்கநாதன் மிகவும் ஆதரிப்பதாக பட்டர் அருளிச் செய்தார் –
விஸ்வகர்மா சாபத்தால் அகஸ்தியர் வருந்த விஷ்ணுவே தோன்றி விஷ்வக்சேனர் முதலானோரை ஆழ்வார்களாக
பிறப்பித்து தமிழ் அடிமை செய்யும் படி செய்து நாலாயிரம் வெளியிட்டமை அருளிச் செய்தார் –

இவற்றைப் பின்பற்றியே -சகஸ்ர சாக உபநிஷத் சமாகமம் நமாம் யஹம் திராவிட வேத சாகரம் -என்றும்
சடாரேர் உபநிஷதாம் உப கான மாத்ர போக -என்றும்
ஏய்ந்த பெரும் கீர்த்தி –சடகோபன் செந்தமிழ் வேதம் -என்றும்
த்ரமிட வேதம் என்றும் -தமிழ் மறைகள் ஆயிரம் என்றும் -சடாரி த்ருஷ்ட சாம வேத மௌலி -என்றும் –
ஸ்வம் சம்ஸ்க்ருத திராவிட வேத ஸூ க்தை பாந்தம் -என்றும் -சகஸ்ர சாகாம் த்ராஷீத் த்ராமிடீம் ப்ரஹ்ம ஸம்ஹிதாம் -என்றும்
-வட மொழி மறை என்றது தென் மொழி மறையை நினைத்து இ றே என்றும் மாறன் மறை என்றும் ஆச்சார்யர்கள் ஸ்ரீ ஸூ க்திகள் –
வேத நூல் ஸ்ருதி -ஸ்ம்ருதி -மம ஆஞ்ஞா -வசையில் நான்மறை -சுடர் மிகு ஸ்ருதி -வேத நூல் ஒதுகின்றது உண்மை
-பண்டை நான் மறை -நிற்கும் நான் மறை -போலே –
இரும் தமிழ் நூல் -ஆணை ஆயிரத்து -ஏதமில் ஆயிரத்து இப்பத்து -செவிக்கு இனிய செஞ்சொல் -பொய்யில் பாடல் –முந்தை ஆயிரத்துள் இவை
அழிவில்லா ஆயிரத்து இப்பத்து –என்கிற எழு லக்ஷணங்கள் -இவை இரண்டுக்கும் சாமான்கள் -ஆகும்
சடகோபன் சொல்லப் பட்ட ஆயிரம் என்றது -அநாதி தாநா ஹ்யேஷா வாகுத் ஸ்ருஷ்டா -மனு ஸ்ம்ருதி –கர்த்ருத்வம் வெளிப்படுத்தும் தன்மையே
கண்டு வெளிப்படுத்தும் ரிஷி -நினைத்து ஆராயும் முனி –காலம் கடந்தவற்றை சாஷாத்கரிக்கும் கவி -போலே இவரையும்
ருஷிம் ஜூஷாமஹே -சடகோபன் முனி வந்தே -ஒன்றி ஒன்றி இவ்வுலகம் படைத்தான் கவி யாயினேற்கு–திருவாய் -3–9–10-
ஸூ ர்ய சந்த்ர உலகம் படைத்தால் போலே -திவ்ய பிரபந்தங்களும் யதா பூர்வ கல்பனமே –
வகுளா பரணாதி ஸூ ரி ஸ்ரீ ஸூ க்த்யா கார்த்தஸ்யேந பிராமண தாரா -என்று யதீந்த்ர மத தீபிகா ஸ்ரீ ஸூ க்திகள்-
தேவாஸூர ஹேலயோ ஹேலய இதை குர்வந்த பரா பபூவு தஸ்மாத் ப்ராஹ்மணேந நம்லேச்சித்தவை நாபபாஷிதவை ம்லேச்சா ஹவா ஏஷ யத் அப சப்த
அப பாஷை இலக்கவிதிக்கு முரணான சொல் -அசுரர்கள் பாஷை -கவ் என்பதற்கு பதில் காவி கோணி என்பது அபபதம் –
ருஷி சம்பந்தம் இல்லாத பாஷைகளையே தடுக்கும் ஸ்ருதி வாக்கியம் –
நாஹம் வஸாமி வைகுண்ட யோகி நாம் ஹ்ருத யேஷூ சமத் பக்தா யத்ர காயந்தி தத்ர திஷ்டாமி நாரத –என்று
தன்னை பாடுகிற இடத்திலே தான் இருப்பதாக சோதி வாய் திறந்து அருளிச் செய்தானே -ஏதத் சாம காயன் ஆஸ்தே –

யத்ருசோ உத்ய கீஷத தா பய ஆஹூதயோ தேவா நாம பவன் யத் யஜும் க்ருதா ஹதயோ யத் சாமானி சோமா ஹுதயோ
யத் அதர்வாங்கி ரஸோ மத்வா ஹுதயோ யத் ப்ராஹ்மணாநி இதிஹாசன் புராணா நீ கல்பான் கதா நாராசம் சீர் மேதா
ஹுதாயோ தேவா நாம பவன் தாபி ஷூதம் பாப்மா நம பாசனந் அபஹத பாப்மா நோ தேவா ஸ்வர்க்கம் லோக மயன்
ப்ரஹ்மணஸ் சாயுஜ்யம் ருஷயோ கச்சன் –என்று
ருக்வேதாதி அத்யயனத்தால் தேவர்கள் பாலால் செய்த ஆஹூதிகள் போலவும் – யஜு ர் வேதாதிகள் நெய் ஆஹுதி போலவும்
-சாம வேதாதிகள் சோம தாரா சால ஆஹூதிகள் போலவும் -அதர்வண வேதாதிகள் தேன் ஆஹூதிகள் போலவும்
-இதிஹாச புராண கல்ப அருளிச் செயல்கள் மாம்ச ஆஹூதிகள் போலவும் -மகிழ்ந்து
பசி ஒழிந்து ஸ்வர்க்கம் போக -ருஷிகளோ ப்ரஹ்ம சாயுஜ்யம் பெற்றார்கள்
ப்ரஹ்ம யஜ்ஜம் போலே திவ்ய பிரபந்த சேவையும் -ஆயூஸூ ஒளி பலம் செல்வம் புகழ் ப்ரஹ்ம தேஜஸ் அன்னம்
-போன்றவற்றை அருளும் -பூஜ்யத்வம் உண்டு என்றவாறே –

சகஸ்ர பரமாதே வீ சதமூலா சதாங்குரா சர்வம் ஹரது மே பாபம் தூர்வா துஸ் ஸ்வப்ன நாசின் -தைத்ரியம்
சகஸ்ர பரமாதே வீ -திருவாய்மொழி -ஆயிரம் பாட்டாக அமைந்த -திவ்ய பிரபந்த அபிமானியான தேவதை
சதமூலா -திரு விருத்தம் ஆகிய நூறு பாசுரம்
சதாங்குரா -ராமானுஜ நூற்று அந்தாதி ஆகிய முளை
தூர்வா -த்ரவி தாரனே -சம்சார பந்தத்தை தாண்டுவிப்பதாயும்
துஸ் ஸ்வப்ன நாசின் -ஸ்வப்னத்தை விட பிரபல சம்சாரத்தை நசிக்கச் செய்து
மான துஸ் மே சர்வம் ஹரது மே பாபம்-எல்லா பாபங்களையும் போக்கடிக்கட்டும் –
மாறன் மறையும் இராமானுசன் பாஷ்யமும் தேறும் படி யுரைக்கும் சீர் –மா நகரில் மாறன் மறை வாழ்கவே –
அதர பரத்ர சாபி –
ஆழ்வார்கள் வாழி அருளிச் செயல்கள் வாழி –

—————————

-வேத அங்கங்கள் -சீஷா – வியாகரணம்- நிருக்தம்- சந்தஸ் -கல்பம்- ஜோதிஷம் -ஆகிய ஆறும் –
உப அங்கங்கள் -மீமாம்சை –நியாயம் -புராணம் -தர்ம சாஸ்திரம் -ஆயுர் வேதம் -பாரதம் -சிற்பம் -கீதம் -ஆகிய எட்டும்
இன்ப மாரி–நான்கு நம்மாழ்வார் திரு பிரபந்தங்கள் -உத்கீதம் உள்ளுறை பொருள் -ஆயிரம் இன் தமிழ் அந்தாதி
நாவினுள் நின்று மலரும் ஞானக் கலைகளுக்கு எல்லாம் ஆவியும் ஆக்கையும் தானே -என்பர் திருமாலால் அருள பெற்ற நம்மாழ்வார்
அருள் மாரி -ஆறு அங்கங்கள்
மற்றைய எண்மர் -உப அங்கங்கள்

நல்லவரை காத்து அல்லவரை அழித்து அறம் காக்கவே அவதாரங்கள்
அறியவேண்டிய செம்பொருள் ஐந்து
-மிக்க இறை நிலை -பெண்மை கலந்த ஆண்மை நிறைந்த திருமால் /மெய்யாம் உயிர் நிலை -திருமால் அடியான்
/தக்க நெறி -உடல் பிணைப்பில் இருந்து விடுபட்டு இறைவின் பிடிப்பில் ஆட் படுதல்-
தடையாகி தொக்கியலும் ஊழ் வினைகளை அறிந்து -ஆக்கை வழி உழலாமல் ஆன்மிக அறநெறி நடத்துதல்
உயரிய நல் வாழ்வு என்பதே இறை உணர்வுடன் தெரித்து எழுதி வாசித்து கேட்டு வணங்கி வழி பட்டு பூசித்து பொழுது போக்குவதே –

அனைத்துலகும் தன்னுள்ளே நிற்க நெறிமையால் தானும் அவற்றுள் நிற்கும் பிரானே நாராயணன் -விசிஷ்டா அத்வைதம் -சரீராத்மா பாவம் –
நினைத்த எப்பொருள்களுக்கும் வித்தாய் -முதலில் சிதையாமல் -அவற்றுள் ஊடுருவியும் அவை அனைத்தையும் தன்னுள் ஒதுக்கியும்
நிற்பவன் நாராயணன் -அந்தர் பஹிச்ச தத் சர்வம் -வியாப்ய நாராயண ஸ்தித –
அசாரம்-பாஹ்யர்கள் / அல்ப சாரம் -குத்ருஷ்டிகள் / விசிஷ்டாத்வைதம் -சாரம் / அருளிச் செயல்வழி ஸ்ரீ வைஷ்ணவம் சார தர்மம்
/ பூர்வாச்சார்யர் வியாக்கினங்கள் கொண்டு உணரும் சத் சம்ப்ரதாயம் சார தர்மம் –
காண்கின்ற உடலில் –காணாமல் உறைகின்ற உயிரில்பரம்பொருளின் பான்மையை விளக்குவதே விசிஷ்டாத்வைதம்
அப் பரம் பொருள் எல்லா வற்றையும் கடந்தும் -எல்லாவற்றின் உள்ளும் கலந்தும் இருப்பதால் -கடவுள் –
தன்னுள் அனைத்து உலகும் நிற்க நெறிமையால் தானும் அவற்றுள் நிற்கும் பிரான் –
ருக்வேதம் –10-மண்டலங்கள் -10152-மந்த்ரங்கள் /யஜுர் -40-அத்யாயம் -1975-மந்த்ரங்கள் /
சாமம் –1975-மந்த்ரங்கள் / அதர்வணம் -20-காண்டங்கள் –5987-மந்த்ரங்கள்
பிரஸ்தான த்ரயம் –உபநிஷத் / ப்ரஹ்ம ஸூ த்ரம் / ஸ்ரீ பகவத் கீதை –

———————–

It has been proved through scientific-studies,
Tulasi soaked water kept in a copper container is an antidote
for dreaded diseases like cholera and other water borne diseases

———————————

தாவிய சேவடி சேப்பத் தம்பியோடும் கான் போந்து -சோ வரணும் போர் மடியத் தொல்லிலங்கை
கட்டு அழித்த சேவகன் சீர் கேளாத செவி என்ன செவியே -இளங்கோ

மேல் ஒரு பொருள் இல்லா மெய்ப்பொருள் வில்லும் தங்கி கால் தரை தோய நின்று கட் புலக்கு உற்றதம்மா -கம்பர் வாலி வார்த்தையாக

நடையில் நின்று உயர் நாயகன் தோற்றத்தின் இடை நிகழ்ந்த
இராமாவதாரப் பேர்த் தொடை நிரம்பியதொரு தாக்கத்தை -கம்பர் அவையடக்கப் பாடல் –

வள்ளல் ராமன் உன் மைந்தன் ஆணை -என்றான் -கைகேயியைச் சுட்டி உன் மைந்தன்
தாய் கையில் வளர்ந்திலன் -வளர்த்தது தவத்தால் கேகேயன் மடந்தை -நகர மக்கள் வார்த்தையாக கம்பர் –

இராமனைப் பயந்த ஏற்கு இடர் உண்டோ -என்று கைகேயி கூனி இடம்
கரு முகில் கொழுந்து எழில் காட்டும் சோதியை திரு உறப் பயந்தனள் திறம் கொள் கோசலை -என்றும்
இரும் கடகக் கர தலத்தில் எழுத அரிய திரு மேனி கரும் கடலை செங்கனி வாய் கோசலை என்பாள் பயந்தாள் -என்றும் –
இராமனும் வசிஷ்டர் இடம் -ஏன்றனன் எந்தை இவ்வரங்கள் ஏவினாள்
ஈன்றவள் யான் அது சென்னி ஏந்தினேன் -என்று கைகேயியை ஈன்றவளாகவே கூறினார்

உனைப் பயந்த கைகேயி -பெருமாள் திருமொழி –9-1–பாசுரம் அடி ஒட்டி
கேகேயன் மா மகள் கேழ் கிளர் பாதம் தாயினும் அன்போடு தாழ்ந்து வணங்கி ஆயதன் அன்னை அடித் துணை சூடி -என்றும்
கைகயன் தனயை முந்தக் காலுறப் பணிந்து முற்றை மொய் குழல் இருவர் தாளும் முறைமையின் வணங்கும் செங்கண் ஐயனை -என்றும்
முந்துற கைகேயியை வணங்குவதாகக் காட்டினார் கம்பர்
கோ மகனும் அத்திசை குறித்தனன் விழித்தான் -விரூபாக்ஷி என்று வால்மீகி சொன்ன சூர்ப்பணகை-கலை வணக்கு நோக்கு அரக்கி -என்று
மானும் வெட்க்கி தலை குனியும் படி குலசேகர ஆழ்வார் பாசுரமும்-பெரியாழ்வார் -நுடங்கிடை சூர்ப்பணகா -3- 9–8- அடி ஒட்டி -கம்பர்
திரை கெழு பயோதி துயிலும் தெய்வ வான் மரகத மலையினை வழுத்தி
நெஞ்சினால் கர கமலம் குவித்து இருந்த காலையில் -தேவர்கள் வ்யூஹத்தில் இரக்க என்றபடி

பரமன் கருடன் மேல் ஊர்ந்து திருவோடும் மருவித் தோன்றினான் -என்பர் புருஷகார பூதை உண்டு என்று காட்ட
கருடன் தோள் நின்றும் இறங்கி -சென்னி வான் மண்டபத்து சேர்ந்து அரி துன்னு போன் பீடம் மேல் பொலிந்து தோன்றினான்
-அரியாசனத்தில் தனிக் கொள் செல்ல வீற்று இருந்து அருளினான்
கோப்புடைய சீரிய சிங்காசனத்து யாம் வந்த கார்யம் ஆராய்ந்து அருள் -பாசுரம் ஒட்டி
தர்மாதி பீடத்தில் இருந்து -வஞ்சகர் தன் தலை அறுத்து இடர் தணிப்பன் -என்று அருளிச் செய்தான் என்பர்

அக்கணத்தில் அயன் படை ஆண்ட கை சக்கர படையொடும் தழிஇச் சென்று புக்க தக்கொடியோன் உரம் பூமியும் திக்கு அனைத்தும் விசும்பும் திருந்தவே –
ப்ரஹ்மாஸ்திரம் வானும் மண்ணும் சுழல சக்கர படையொடும் தழுவிச் சென்று இராவணன் மார்பிடைப் புக்கது-
கை நின்ற சக்கரத்தன் கருதும் இடம் பொருது -பாசுரத்தில் அடியாக

பிராட்டி –உனது பாழுடல்–பத்துள தலையும் தோளும் பல பல பகழி தூவி வித்தக வில்லினாற்கு திருவிளையாடற்க்கு ஒத்த சித்திர இலக்கமாகும்-என்றாள்-
அதற்கு ஏற்ப -மாயன் இராவணன் மேல் சரமாரி தாய் தலை அற்று அற்று வீழத் தொடுத்து -ஐயன் முதலில் விளையாடினான் –
கம்பர் செவ்வழி உணர்வு தோன்றச் செப்பினம் –உணர்வு எனும் பெரும் பதம் தெரிந்து -திருமங்கை ஆழ்வார் ஸ்ரீ ஸூக்தி படி உணர்வு -பரம் பொருள் -அன்றோ
ராம பக்தனாகவே கம்பர் அருளிச் செய்கிறார் -பத்தர் பித்தர் பாடினோம் என்பர் –

——————————————————————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ P.B.A. ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

அருளிச் செயல்களில் -ஐந்தாம் பாகம் -ஸ்ரீ ராமாவதாரம் –ஸ்ரீ வேளுக்குடி வரதாச்சார்யர் ஸ்வாமிகள் –

ஸ்ரீ ராம அவதாரம் / தாடகா வாதம் / விச்வா மித்ரா யாக ரக்ஷணம் /ஸூபாஹூ வாதம் /
ஸ்ரீ சீதா விவாஹம் / வன கமனம் / குஹ ஸஹ்யம் /பரத கமனம் /ஸ்ரீ பாதுகா பிரதானம்
காகாஸூர பங்கம் / விராத வதம் /சூர்பணகா பங்கம் /காரா தூஷண வதம் / மாரீச வதம் /
சீதா வியோகம் / ஜடாயு மோக்ஷம் / கபந்த வதம் /-சீதா அசோகா வன வாசம் /ஹனுமத் சமாகாமம்
சுக்ரீவ சக்யம் /மராமரம் எய்தல் / வாலி வதம் / அங்குலீய பிரதானம்
அசோக வன பங்கம் /சமுத்திர சரணாகதி / சமுத்திர ராஜனைக் கோபித்தல் /
சேது பந்தம் /விபீஷண உபதேசம் /லங்கா பங்கம் /கும்ப கர்ண வதம் /ராக்ஷஸ வதம் /இந்திரஜித் வதம்
ராவண வதம் /ராக்ஷஸ ஸ்தோத்ரம் /ஸ்ரீ விபீஷண பட்டாபிஷேகம் /ராக்ஷஸ சரணாகதி /ராக்ஷஸ வதம்/பாதாள கத ராக்ஷஸ வதம் /
ஸ்ரீ ராம பட்டாபிஷேகம் / குச லவ காநம் /லவண வதம் /லஷ்மண வியோகம் /ஸ்ரீ ராம பரமபத கமனம்
—————————————————
தழும்பிருந்த சார்ங்க நாண் தோய்ந்த –பொய்கையார் -23-
சார்ங்க பாணி யல்லையே–திருச்சந்த –15-
குரங்கை ஆளுகந்த வெந்தை –21-
கொங்கு மலி கரும் குழலாள் கௌசலை தன் குல மதலையாய் தனக்கு பெரும் புகழ் சனகன் திரு மருகா தாசரதீ –பெருமாள் திரு –8–3-
தயரதன் தன் மா மதலாய் மைதிலி தன் மணவாளா –8–4-
சிலை வலவா–சேவகனே –சீராமா –8–8-
ஏவரி வெஞ்சிலை வலவா இராகவனே—8–10-
எல்லையில் சீர் தயரதன் தன் மகனாய்த் தோன்றிற்று –10–11-
கதிர் ஆயிரம் இரவி கலந்து எரித்தால் ஓக்க நீண் முடியன் –இராமன் –பெரியாழ்வார் –4–1–1-
நாந்தகம் சங்கு தண்டு நாண் ஒலிச் சார்ங்கத் திருச் சக்கரம் ஏந்து பெருமை இராமனை இருக்குமிடம் நாடுதிரேல் —4–1–2-
மன்னுடைய விபீடணற்கா மதில் இலங்கைத் திசை நோக்கி மலர்க்கண் வைத்த என்னுடைய
திருவரங்கற்கு அன்றியும் மற்று ஒருவர்க்கு ஆளாவரே–4–9–2-
கணை நாணில் ஆவாத் தொழில் சார்ங்கம் தொல் சீரை நல் நெஞ்சே ஓவாத ஊணாக உண்–பெரிய திருவந்தாதி -78-
நீள் கடல் சூழ் இலங்கைக் கோன் தோள்கள் தலை துணி செய்தான் தாள்கள் தலையில் வணங்கி —1–6–7-
தொழுமின் அவனைத் தொழுதால் வழி நின்ற வல்வினை மாள்வித்து அழிவின்றி ஆக்கம் தருமே —1–6–8-
தயரதற்கு மகன் தன்னை யன்றி மற்றிலேன் தஞ்சமாகவே –3–6–8-
காயும் கடும் சிலை காகுத்தன் வாரானால் -5–4–3-
நின்றவாறும் இருந்தவாரும் கிடந்தவாறும் நினைப்பரியன —ஸ்ரீ ராம / ஸ்ரீ கிருஷ்ண அவதாரங்களிலும் காணலாமே –5–10–6-
காண் பெரும் தோற்றத்து எம் காகுத்த நம்பிக்கு –6–6–9-
உலகத்தை அலைக்கும் அசுரர் வாணாள் மேல் தீவாய் வாளி மழை பொழிந்த சிலையா திரு மா மகள் கேள்வா தேவா –6–10–4-
திணரார் சார்ங்கத்து உன பாதம் சேர்வது அடியேன் என்னாளே –6–10–5-
காகுத்தா கண்ணனே –7–2–3-
கற்பார் இராமபிரானை யல்லால் மற்றும் கற்பரோ –7–5–1-
என்னாருயிர்க் காகுத்தன் —கூட்டுண்டு நீங்கினான் –9–5–6-
மை வண்ண நறும் குஞ்சிக் குழல் பின் தாழ இங்கே இருவராய் வந்தார் என் முன்னே நின்றார் –திரு நெடும் தாண் –21-
சிலையாளா –கலியன் –3–6–9-
ஏதவன் தொல் பிறப்பு இளையவன் வளையூதி—3–7–4-
வன் துணை வானவர்க்காய் வரம் சேற்று –3–7–6-
தாசாரதியாய தட மார்வன் –8–4–7-
வாள் அரக்கர் காலன் –8–4–8-
வையம் எல்லாம் உடன் வணங்க வணங்கா மன்னனாய்த் தோன்றி வெய்ய சீற்றக் கடியிலங்கை குடி கொண்டோட வெஞ்சமத்துச் செய்ய வெம்போர் நம்பரனை –8-8-7-
தெய்வச் சிலையாற்கு என் சிந்தை நோய் செப்புமினே –9–4–3-
இராக்கதர் வாழ் இலங்கை பாழாளாகப் படை பொருதானுக்குப் பல்லாண்டு கூறுதுமே –திருப்பல்லாண்டு -3-
இராவணன் தலை பத்து என எம்பெருமான் பிரம்மாவுக்கு காட்டிக் கொடுத்தது -ஆமே –பொய்கையார் -45-/ஆய்ந்த -பேயார் -77-/ கொண்டு -நான்முகன் -44-
—————————————————-
தாடகை வதம்
திண் திறளாள் தாடகை தன் உரமுருவச் சிலை வளைத்தாய் –பெருமாள் திரு –8–2-
வந்து எதிர்ந்த தாடகை தன்னுரைத்தைக் கீறி –10–2-
முன் வில் வலித்து முது பெண்ணுயிர் உண்டான் தன் வில்லின் வன்மையைப் பாடிப் பற –பெரியாழ்வார் –3–9–2-
வாய்த்த மலை போலும் தன்னிகர் ஓன்று இல்லாத தாடகையை மா முனிக்காத் தென்னுலகம் ஏற்றுவித்த திண் திறலும் –பெரிய திரு மடல்
வல்லாள் அரக்கர் குலப்பாவை வாட–கலியன் –8–6–3-
சுடு சரமடு சிலைத் துரந்து நீர்மையிலாத தாடகை மாள நினைத்தவர் –9–8–4-
———————————
விச்வாமித்ரர் வேள்வி காத்தல்
மா முனி வேள்வியைக் காத்து –திருப்பள்ளி எழுச்சி -4-
மந்திரம் கொள் மறை முனிவன் வேள்வி காத்து –பெருமாள் திரு -10–2-
முனிவன் வேள்வியை கல்விச் சிலையால் காத்தான் –கலியன் -8–6–2-
————————-
ஸூபாஹூ வதம்
வல்லரக்கர் உயிருண்ட மைந்தன் –பெருமாள் திரு –10–2-
———————-
ஸ்ரீ சீதா விவாஹம்
சிலை ஓன்று இறுத்தாய் –பெரியாழ்வார் –2–3–7-
செறிந்த மணி முடிச் சனகன் சிலை இறுத்து நினைக் கொணர்ந்து —-3–10–1-
காந்தள் முகிழ் விறல் சீதைக்காகிக் கடும் சிலை சென்று இறுக்க வேந்தர் தலைவன் சனகராசன் தன் வேள்வியில் கண்டார் உளர் –4- -1–2-
சிற்றாயர் சிங்கமே சீதை மணாளா –பெரியாழ்வார் –3–3–5-
சீதை வாய் அமுதம் உண்டாய் –நாச்சியார் -2–10-
வேய் போலும் எழில் தோளி தன் பொருட்டா விடையோன் தன் வில்லைச் செற்றாய் –பெருமாள் திருமொழி –9–4-
வெவ்வரி நல் கரு நெடும் கண் சீதைக்காகிச் சின விடையோன் சிலை இறுத்து —10–3-
வில்லிறுத்து மெல்லியல் தோள் தோய்ந்தாய் என்றும் –திரு நெடும் தாண் -13-
விரை கமழ்ந்த மென் கரும் குழல் காரணம் வில்லிறுத்து –கலியன் —3–1–8-
வாராரும் இளம் கொங்கை மைதிலியை மணம் புணர்வான் காரார் திண் சிலை இறுத்த தனிக் காளை கருதுமிடம்–4- -1–8-
உடனாய வில்லென்ன வல்லேயதனை இறுத்திட்டு அவள் இன்பம் அன்போடு அணைந்திட்டு —10–6–8-
கூனி கூனை நிமிர்த்தல்
கூனகம் புகத் தெறிந்த சொற்ற வில்லி யல்லையே –திருச்சந்த –30-
கொண்டை கொண்ட கோதை மீது தேனுலாவு கூனி கூன் உண்டை கொண்ட ரங்க வோட்டி உள் மகிழ்ந்த நாதனூர்-49-
ஒரு கால் நின்று உண்டை கொண்டோட்டி வன் கூன் நிமிர நினைத்த பெருமான் –கலியன் –10–6–2-
கூனே சிதைய யுண்டை வில் நிறத்தில் தெறித்தாய் கோவிந்தா –திருவாய் –1–5–5-
———————–
வனம் புகுதல்
பின்னின்று தாய் இரப்பக் கேளான் சொல் நின்ற தோள் நலந்தான் நேரில்லாதத் தோன்றல் –பூதத்தார் -79-
பாராளும் படர் செல்வம் பரத நம்பிக்கே யருளி ஆரா யன்பின் இளையனோடு யரும் கானம் அடைந்தவன் –பெருமாள் திரு –8–5-
சுற்றம் எல்லாம் பின் தொடரத் தொல் கானம் அடைந்தவனே—8–6-
சிற்றவை தன் சொல் கொண்ட சீ ராமா –8–6-
வன் தாளிணை வணங்கி வள நகரம் தொழுது ஏத்த மன்னனாவான் நின்றாயை அரியணை மேல் இருந்தாயை நெடும் கானம் படரப் போகு
நேரிழையும் இளம் கோவும் பின்பு போக எவ்வாறு நடந்தனை எம்மிராமாவோ –9-2-
மெல்லணை மேல் முன் துயின்றாய் இனிப் போய் வியன் கான மரத்தின் நீழல் கல்லணை மேல் கண் துயிலக் கற்றனையோ –9–3-
காகுத்தா கரிய கோவே வா போகு வா இன்னம் வந்தொருகால் கண்டு போ மலராள் கூந்தல்
வேய் போலும் எழில் தோளி தன் பொருட்டா விடையோன் தன் வில்லைச் செற்றாய் –9–4-
இன்று பெரும் பாவியேன் மகனே போகின்றாய் கேகயர் கோன் மகளாய்ப் பெற்ற யரும் பாவி சொல் கேட்ட வருவினையேன் என் செய்கேன் யந்தோ யானே -9-5-
அம்மா வென்று உகந்து அழைக்கும் ஆர்வச் சொல் கேளாதே யணி சேர் மார்வம் என் மார்வத்திடை யழுந்தத் தழுவாதே முழுசாதே மோவாதுச்சி
கைம்மாவின் நடையன்ன மென்னடையும் கமலம் போலே முகமும் காணாது யெம்மானை என் மகனை இகழ்ந்திட்ட இழிதகையேன் இருக்கின்றேனே –9–6-
பூ மருவி நறுங்குஞ்சி புன்சடையாப் புனைந்து பூந்துகில் சேர் அல்குல் காமர் எழில் விழல் உடுத்துக் கலன் அணியாது அங்கங்கள் அழகு மாறி
ஏமரு தோள் என் புதல்வன் யான் இன்று செலத் தக்க வனம் தான் சேர்த்தல் தூ மறை ஈரிது தகவோ சுமந்திரனே வசிட்டனே சொல் நீரே –9–7-
பொன் பெற்றார் எழில் வேதப் புதல்வனையும் தம்பியையும் பூவை போலும் மின் பற்றா நுண் மருங்குல் மெல்லியல் என் மருகியையும் வனத்தில் போக்கி
நின் பற்றா நின் மகன் மேல் பழி விளைத்திட்டு என்னையும் நீள் வானில் போக்க என் பெற்றாய் கைகேசீ இரு நிலத்தில் இனிதாக இருக்கின்றாயே–9–8-
முன்னொரு நாள் மழுவாளி சிலை வாங்கி அவன் தவத்தை முற்றும் செற்றாய் உன்னையும் உண் அருமையும்
உன் மோயின் வருத்தமும் ஒன்றாகக் கொள்ளாது என்னையும் என் மெய் யுரையும் மெய்யாகக் கொண்டு
வனம் புக்க வெந்தாய் நின்னையே மகனாகப் பெறப் பெறுவேன் ஏழ்பிறப்பும் நெடுந்தோள் வேந்தே –9-9-
தேனகு மா மலர்க்கூந்தல் கௌசலையும் சுமத்திரையும் சிந்தை நோவ கூனுருவின் கொடும் கொழுத்தை சொல் கேட்ட கொடியவள் தன் சொல் கொண்டு
இன்று கானகமே மிக விரும்பி நீ துறந்த வள நகரைத் துறந்து நானும் வானகமே மிக விரும்பிப் போகின்றேன் மனு குலத்தோர் தங்கள் கோவே –9–10-
ஏரார்ந்த கரு நெடுமால் இராமனாய் வனம் புக்க அதனுக்கு ஆற்றாத் தாரார்ந்த தடவரைத்தோள் தயரதன் தாம் புலம்பிய அப்புலம்பல் தன்னை
கூரார்ந்த வேல் வலவன் கோழியர் கோன் குடைக் குலசேகரன் சொல் செய்த சீரார்ந்த தமிழ் மாலை இவை வல்லார் தீ நெறிக் கண் செல்லார் தாமே —9–11-
தொத்தலர் பூஞ்சுரி குழல் கைகேசி சொல்லால் தொன்னகரம் துறந்து துறைக் கங்கை தன்னை வனம் போய்ப் புக்கு –10–4-
கொங்கை வன் கூனி சொல் கொண்டு குவலயத் துங்கக் கரியும் புரியும் இராச்சியமும் எங்கும் பரதற்கு அருளி வன் கானடை— பெரியாழ்வார் –2–1—8-
மாற்றுத் தாய் சென்று வானம் போகே என்றிட -ஈற்றுத் தாய் பின் தொடர்ந்து எம்பிரான் என்று அழக்
கூற்றுத் தாய் சொல்லக் கொடிய வனம் போன சீற்றம் இலாதானைப் பாடிப் பற —3–9–4-
தார்க்கிளம் தம்பிக்கு அரசீந்து தண்டகம் நூற்றவள் சொல் கொண்டு போகி –3–9–8-
கலக்கிய மா மனத்தனளாய்க் கைகேயி வரம் வேண்ட மலக்கிய மா மனத்தனனாய் மன்னவனும் மறாது ஒழிய
குலக்குமரா காடுறையப் போ வென்று விடை கொடுப்ப இலக்குமணன் தன்னோடும் அங்கு ஏகியதும் –3–10–3-
கூன் தொழுத்தை சிதை குரைப்பக் கொடியவள் வாய் கடிய சொல் கேட்டு ஈன்று எடுத்த தாயரையும்
இராச்சியமும் ஆங்கு ஒழிய கான் தொடுத்த நெறி போகிக் கண்டா அசுரரைக் களைந்தான் –4–8–4-
போர்வேந்தன் தன்னுடைய தாதை பணியால் அரசு ஒழிந்து பொன்னகரம் பின்னே புலம்ப வலம் கொண்டு மின்னும் வள நாடு கை விட்டு —
கொன்னவிலும் வெம் கானாத்தூடு –மன்னன் இராமன் பின் வைதேவி –அன்ன நடையை வணங்கு நடந்திலளே –பெரிய திருமடல் –
சிற்றவை பணியால் முடி துறந்தானை –கலியன் –2–3-1-
கூனுலாவிய மடந்தை தன் கொடும் சொலின் –திறத்து இளம் கொடியோடும் கானுலாவிய கரு முகில் திரு நிறத்தவன் —3–1–6-
தம்பியோடு தாமொருவர் தன் துணைவி காதல் துணையாக முன நாள் வெம்பி எரி கானகம் உலாவுமவர் தாம் இனிது மேவு நகர் தான் –5–10–6-
வில்லேர் நுதல் வேல் நெடும் கண்ணியும் நீயும் கல்லார் கடும் கானம் திரிந்த களிறே –7–1–5-
மானமரு மென்னொக்கி வைதேவி இன் துணையாக் கானமரும் கல்லதர் போய்க் காடுறைந்தான் —11–5–1-
————————————–
குகன் தோழமை
பக்தியுடைக் குகன் கடத்த வனம் போய்ப் புக்கு —பெருமாள் –10–4-
கூரணிந்த வேல் வலவன் குகனோடும் கங்கை தன்னில் சீரணிந்த தோழமை கொண்டதும் ஓர் அடையாளம் –பெரியாழ்வார் –3–10–4-
ஏழை ஏதலன் கீழ் மகன் என்னாது இரங்கி மற்றவற்கு இன்னருள் சுரந்து —
உகந்து தோழன் நீ எனக்கு இங்கு இங்கு ஒழி என்ற சொற்கள் —கலியன் —5–8–1-
—————————————–
பரதன் வருதல்
கானமரும் கல்லதர் போய்க் காடுறைந்த காலத்து தேனமரும் பொழில் சாரல் சித்திர கூடத்து இருப்ப
பான் மொழியாய் பரத நம்பி பணிந்ததும் ஓர் அடையாளம் —பெரியாழ்வார் –3–10–5-
——————————
ஸ்ரீ பாதுகை அளித்தல் –
பரதனுக்குப் பாதுகமும் அரசுமீந்து –பெருமாள் –10–4-
முடி ஒன்றி மூ உலகங்களும் ஆண்டு உன் அடியேற்கு அருள் என்று அவன் பின் தொடர்ந்த படியில்
குணத்துப் பரதநம்பிக்கு அன்று அடி நிலை ஈந்தானைப் பாடிப் பற –பெரியாழ்வார் –3–9–6-
மரவடியைத் தம்பிக்கு வான் பணையம் வைத்துப் போய் வானோர் வாழ —4–9–1-
———————————
பூ மாலையால் பெருமாளை பிராட்டி கட்டியது
அல்லியம்பூ மலர்க் கோதாய்–மல்லிகை மா மாலை கொண்டு அங்கு ஆர்த்ததும் ஓர் அடையாளம் –பெரியாழ்வார் –3–10–2-
———————-
காகாசுர பங்கம்
பொன் திகழ் சித்திரக் கூடப் பொருப்பினில் உற்ற வடிவில் ஒரு கண்ணும் கொண்ட அக் கற்றைக் குழலன் –பெரியாழ்வார் –2–6–7-
சித்திர கூடத்து இருப்பச் சிறு காக்கை முலை தீண்ட அத்திரமே கொண்டு எறிய அனைத்து உலகும் திரிந்து ஓடி
வித்தகனே இராமா ஓ நின் அபயம் என்று அழைப்ப அத்திரமே அதன் கண்ணை அறுத்ததும் ஓர் அடையாளம் -3–10–6-
——————————
விராத வதம்
வலி வணக்கு வரை நெடும் தோள் விராதைக் கொன்று வண் தமிழ் மா முனி கொடுத்த வரிவில் வாங்கி –பெருமாள் -10–5-
திண் கை வெங்கண் விறல் விராதன் உக வில் குனித்த விண்ணவர் கோன் —கலியன் –3–4–6-
———————————
சூர்பணகா பங்கம்
கலை வணக்கு நோக்கு அரக்கி மூக்கை நோக்கி —பெருமாள் –10–5-
கள்ள வரக்கியை மூக்கொடு–பெரியாழ்வார் –2–7–5-
சூர்பணாகாவைச் செவியோடு மூக்கு அவள் ஆர்க்க அரிந்தானைப் பாடிப் பற —3- -9–8-
தங்கை பொல்லாத மூக்கும் போக்குவித்தான் –4–2–2-
தங்கையை மூக்கும் தமையனைத் தலையும் தடித்த எம் தாசாரதி –பெரியாழ்வார் –4–7–1-
கொல்லை யரக்கியை மூக்கரிந்திட்ட குமரனார் சொல்லும் பொய்யானால் நானும் பிறந்தமை பொய்யன்றே–நாச்சியார் –10–4-
அன்று திருச் செய்ய நேமியான் தீ யரக்கி மூக்கும் பருச் செவியும் ஈர்த்த பரன் –பெரிய திருவந்தாதி –63-
தன் சீதைக்கு நேராவான் என்றோர் நிசாசரி தான் வந்தாளைக் கூரார்ந்த வாளால் கொடி மூக்கும் காது இரண்டும் ஈரா விடுத்து –சிறிய திருமடல் —
அரக்கர் குலப் பாவை –ராவணன் தன் நல் தங்கை –பொன்னிறம் கொண்டு புலர்ந்து எழுந்த காமத்தால்
தன்னை நயந்தாளைத் தான் முனிந்து மூக்கரிந்து மன்னிய திண் எனவும் —பெரிய திருமடல் —
அரக்கியை மூக்கு ஈர்ந்தாயை அடியேன் அடைந்தேன் –திருவாய் –2- 3-6-
அடுத்து ஆர்ந்து எழுந்தாள் பிலவாய் விட்டு அலற அவள் மூக்கு அயில் வாளால் விடுத்தான் –கலியன் –1–5–5-
அரக்கர் குலப் பாவை தன்னை வெஞ்சின மூக்கரிந்த விறலோன்–3–7–3-
கலையிலங்கும் அகல் அல்குல் அரக்கர் குலக் கொடியைக் காதொடு மூக்குடன் அரியக் கதறி அவளோடி–
தலையில் அங்கை வைத்து மலையிலங்கை புகச் செய்த தடம் தோளன்–3–9–4-
கருமகள் இலங்கையாட்டி பிலம் கொள் வாய் திறந்து தன் மேல் வருமவள்செவியும் மூக்கும் வாளினால் தடித்த வெந்தை —4–5–5-
மீதோடி வாள் எயிறு மின்னிலக முன்விலகும் உருவினாளை–காதொடு கொடி மூக்கு அன்று உடன் அறுத்த கைத்தலத்தா–7- -4–3-
மலை போல் உருவத்தோர் இராக்கதி மூக்கு அரிந்திட்டவன் காண்மின் —10–6–9-
————————————-
கர தூஷணாதி வதம்
கடுங்க வந்தன் வக்கரன் கரன் முரன் சிரமவை இடந்து கூறு செய்த பல் படைத் தடக்கை மாயனே –திருச்சந்த –104-
கரனோடு தூடணன் தன்னுயிரை வாங்கி –பெருமாள் –10–5-
கூடலர் சேனை பொருது அழிய —பெரியாழ்வார் -4–1–3-
அவளுக்கு மூத்தோனை வெந்நரகம் சேரா வகையே சிலை குனித்தான் —
புகழும் பொரு படை ஏந்திப் போர் புக்க சுரரைப் பொன்றுவித்தான் –திருவாய் –8-9-3-
கறை வளர் வேல் கரன் முதலா -கணை ஒன்றினால் மடிய –கலியன் –2–10–5-
அன்று நேர்ந்த நிசாசரரைக் கவர்ந்த வெங்கணைக் காகுத்தன் –அமலனாதி –2-
—————————————
மாரீச வதம்
மேலொரு நாள் மான் மாய எய்தான் வரை –பொய்கையார் -82-
அன்று பிரிந்தது சீதையை மான் பின் போய் –பூதத்தார் -15-
எய்தான் அம்மான் மறியை ஏந்திழைக்காய் –பேயார் -52-
சிலை வணக்கி மான் மரிய வெய்தான் –பெருமாள் -10–5-
பொன்னொத்த மான் ஓன்று புகுந்து இனிது விளையாட நின்னன்பின் வழி நின்று சிலை பிடித்து எம்பிரான் ஏகப்
பின்னே அங்கு இலக்குமணன் பிரிந்ததும் ஓர் அடையாளம் –பெரியாழ்வார் –3–10–7-
கரந்துருவின் அம்மானை அந்நான்று பின் தொடர்ந்த ஆழி யங்கை அம்மானை ஏத்தாது
அயர்த்து வாளா இருந்து ஒழிந்தேன் கீழ் நாள்கள் எல்லாம் -பெரிய திருவந்தாதி -82-
மாய மான் மாயச் செற்று –திருக் குறும் தாண் -16-
கானிடை யுருவைச் சுடு சரம் துரந்து கண்டு –கலியன் –1–4–2-
மான் முனிந்தொரு கால் வரிசிலை வளைத்த –1–4–8-
கிளர் பொறிய மறி திரிய வதனின் பின் படர்ந்தானை —2–5- -6-
துள்ளா வரு மான் வீழ வாளி துரந்தான் –6–7–3-
கலை மாச்சிலையால் எய்தானூர் —8- -6–7-
இலை மலி பள்ளி எய்தி இது மாயம் என்ன இனமாய மான் பின் எழில் சேர் அலை மலி வேல் கணாளை
அகல்விப்பதற்கு ஓருருவாய மானை யமையா –11- 4-7-
———————————
பிராட்டி பிரிவு
தனமருவு வைதேகி பிரியலுற்று தளர்வு எய்தி –பெருமாள் –10–6-
தாண்ட காரணியம் புகுந்து அன்று தையலைத தகவிலி எம் கோமான் கொண்டு போந்து கேட்டான் –கலியன் –10–2–3-
செம்பொன் நீண் முடி எங்கள் இராவணன் சீதை என்பதோர் தெய்வம் கொணர்ந்து –10–2–5-
——————————–
ஜடாயு மோக்ஷம்
ஜடாயுவை வைகுந்தத்து ஏற்றி
—————–
கபந்தன் வதம்
கடும் கவந்தன் வக்கரன் கரன் முரன் சிரமவை இடந்து கூறு செய்த –திருச்சந்த –104-
கறை வளர் வேல் கரன் முதலா க் கவந்தன் கணை ஒன்றினால் —கலியன் –2–10–5-
படர் வனத்து கவர்ந்தனோடும் –உகவில் குனித்த —3–4–6-
————————–
சீதை சிறை வாசம்
தளிர் நிறத்தால் குறைவில்லாத தனிச் சிறையில் விளப்புற்ற கிளி மொழியாள்—திருவாய் –4–8–5-
வம்புலாம் கடிகாவில் சிறையா வைத்ததே குற்றமாயிற்றுக் காணீர்–கலியன் –10–2–5-
பூனம் கொள் மென் மயிலைச் சிறை வைத்த -10–2–8-
————————–
ஹனுமான் தோழமை
வாத மா மகன் மற்கடம் விலங்கு மற்றோர் சாதி என்று ஒழிந்திலை –கோதில் வாய்மையினையோடும் உடனே
உண்பன் நான் என்ற ஒண் பொருள் –கலியன் –5–8-2-
————————
சுக்கிரீவ சக்யம் மராமரம் ஏழு எய்தது
சிலையால் மராமரம் ஏழ் செற்று –பொய்கையார் –27-
எய்தான் மராமரம் ஏழும் இராமனாய் –பேயார் -52-
மரம் பொதச் சரம் துரந்து –திருச்சந்த –73-
கடைந்து மிடைந்த வேழ் மரங்களும் அடங்க எய்து உடைந்த வாலி தந்தனுக்கு உதவ வந்த இராமனாய் –திருச்சந்த –81-
சுடர் வாளியால் நீடு மா மரம் செற்றதும் —பெருமாள் –2-2-
வனமருவு கவியரசன் காதல் கொண்டு —10–6-
நின்ற மராமரம் சாய்த்தாய் –பெரியாழ்வார் –2-4-2-
சிலையால் மராமரம் எய்த தேவனை சிக்கென நாடுதிரேல் –4–1–3-
மரம் ஏழ் அன்று எத்தனை –பெரிய திருவந்தாதி -64-
சினையேய் தழைய மராமரங்கள் ஏழும் எய்தாய் சிரீதரா –திருவாய் — 1–5–9 –
மராமரம் எய்த மாயவன் –1–7–6-
தேம்பணைய சோலை மராமரம் ஏழு எய்ததுவும் –2–5–7-
மராமரம் பைந்தாள் ஏழுருவ ஒரு வாளி கோத்த வலவா –2–6–9-
புணரா நின்ற மரம் ஏழ் அன்று எய்த ஒரு வில் வலவாவோ -6–10–5-
கணை ஒன்றாலே ஏழ் மரமும் எய்த எம் கார் முகிலை -9–1–2-
மராமரம் எழும் எய்த வலத்தினான் –கலியன்–1–8–5-
மராமரம் எய்த மா முனிவா –3–5–5-
மரம் எய்த திறலாளா–3–6–9-
மராமரம் ஏழு எய்த வென்றிச் சிலையாளன் –5–5–2-
மரம் ஏழு எய்த மைந்தனை –7–3–1-
ஏழு மா மரம் துளை படச் சிலை வளைத்து –8–5–5-
வரிந்திட்ட வில்லால் மரம் ஏழும் எய்து –10–6–9-
பொருந்து மராமரம் ஏழும் எய்த புனிதனார் –11–2–4-
——————————
வாலிவதம்
இது விலங்கு வாலியை வீழ்த்தது –நான்முகன் -28-
கழி சினத்த வில்லாளன்
வாலி வீழ முன்னொரு நாள் –திருச்சந்த -73-
வெந்தவர்க்கும் வந்துனை எய்தலாகும் என்பர் -111-
வாலியைக் கொன்று அரசு இளைய வானரத்துக்கு அளித்தவனே –பெருமாள் -8–7-
வாலியைக் கொன்று -10–6-
வாலி மா வலத்தொருவன் உடல் கெட வரிசிலை வளைவித்து அன்று ஏல நாறு தண் தடம் பொழில் இடம் பெற இருந்த நல்லிமயத்துள் –1–2–1-
முன் கொடும் தொழில் உரவோன் ஊனுடை அகலத்து அடு கணை குளிப்ப உயிர் கவர்ந்து உகந்த எம்பெருமான் –1–4–2-
கறை வளர் வேல் கரன் வாலி கணை ஒன்றினால் மடிய –2- -10–5-
பைங்கண் விறல் செம்முகத்து வாலி மாள -3–4–6-
உருத்தெழு வாலி மார்பில் ஒரு கணை யுருவ ஓட்டி கருத்துடைத் தம்பிக்கு இன்பாக் கதிர் முடி அரசு அளித்தாய் -4–6–3-
பெரும் தகைக்கு இரங்கி வாலியை முனிந்த பெருமை கொலோ –10–9–8-
———————————————
அங்குளீய பிரதானம்
ஒத்த புகழ் வானரக் கோன் உடனிருந்து நினைத்தேட அத்தகு சீர் அயோத்தியார் கோன் அடையாளம் இவை
மொழிந்தான் இத்தகையால் அடையாளம் ஈதவன் கை மோதிரமே –பெரியாழ்வார் -3–10–8-
——————————–
அசோகவன பங்கம்
உயர் கொள் மா கடி காவை இறுத்து –கலியன் –10–2-6-
———————
சமுத்திர சரணாகதி
கிடந்து–திருவாய் -2–8–7-
கிடந்து –4–5–10-
கிடந்தவாறும் –5–10–6-
—————————–
கடல் அரசனிடம் பெருமாள் சீற்றம்
வேலை வேவ வில் வளைத்த வெல் சினத்த வீர –திருச்சந்த –31-
வெண் திரைக் கருங்கடல் சிவந்து வேவ –50-
பரந்திட்டு நின்ற படுகடல் தன்னை –கரந்திட்டு நின்ற கடலைக் கலங்க சரந்தொட்ட கைகளால் சப்பாணி –பெரியாழ்வார் -1–6–7-
முரியும் வெண் திரை முது கயம் தீப்பட முழங்கழல் எரி அம்பின் வரி கொள் வெஞ்சிலை வளைவித்த மைந்தனும் வந்திலன் –கலியன் –8–5–6-
மல்லை முந்நீர் அதர்பட வரி வெஞ்சிலை கால் வளைவைத்து கொல்லை விலங்கு பணி செய்யக் கொடியோன் இலங்கை புகலுற்று –8-6-4-
—————————————–
சேது பந்தனம்
அன்று அது அடைத்து உடைத்துகே கண் படுத்த வாழி–பொய்கையார் -2-
பின்னடைத்தாய் மா கடலை –பூதத்தார் –30-
இது இலங்கை ஈடழியக் கட்டிய சேது –நான்முகன் –28-
தடம் கடலை கல் கொண்டு தூர்த்த கடல் வண்ணன் –77-
படைத்த பவ்வ நீர் அடைத்து –திருச்சந்த –28-
குரக்கினப் படை கொடு குரை கடலின் மீது போய் -32-
வெற்பெடுத்து வேலை நீர் வரம்பு கட்டி –39-
படைத்து அடைத்து அதில் கிடந்து –92-
துள்ளு நீர் வரம்பு செய்த –102-
ஒரு வில்லால் ஓங்கு முந்நீர் அடைத்து –திருமாலை -11-
குரங்குகள் மலையை நூக்கக் குளித்து தாம் புரண்டிட்டு ஓடி தரங்க நீர் அடைக்கலுற்ற சலமிலா அணிலும் போலேன்-27-
மலையதனால் அணை கட்டி –பெருமாள் –8–8-
குரை கடலை அடல் அம்பால் மறுக வெய்து குலை கட்டி மறு கரையை அதனாலே ஏறி –10–7-
குரக்கினத்தாலே குரை கடல் தன்னை நெருக்கி அணை கட்டி –பெரியாழ்வார் —1–6–8-
தலையால் குரக்கினம் தாங்கிச் சென்று தடவரை கொண்டு அடைப்ப –4–1–3-
சேது பந்தனம் திருத்தினாய் எங்கள் சிற்றில் வந்து சிதையேலே –நாச்சியார் –2–7-
வண்ணம் போல் அன்ன கடலை மலை இட்டு அணை கட்டி –பெரிய திருமடல்
கிடந்து –திருவாய் –2–8–7-
உண்டும் –கிடந்தும் –4–5–10-
பெரிய நீர் படைத்து –அடைத்து —8–1–5-
அலை கடலைக் கடைந்து அடைத்த –திரு நெடும் தாண் –29-
கலங்க மாக் கடல் அரி குலம் பணி செய்ய அருவரை அணை கட்டி -கலியன் -1–2–2-
மலை கொண்டு அலை நீர் அணை கட்டி –1–5–1-
மாலும் கடலார மலைக்கு வடிட்டு அணை கட்டி –கோலா மதிளாய இலங்கை கெட –2–4–5-
குடைத் திறல் மன்னவனாய் ஒரு கால் குரங்கைப் படையா மலையால் கடலை யடைத்தவன் எந்தை பிரான் —2–9–8-
நெய்வாய் அழல் அம்பு துரந்து முந்நீர் துணியப் பணி கொண்டு –3–2–6-
கம்பமா கடலை யடைத்து —4–2–1-
மல்லை மா முந்நீர் அதர் பட மலையால் அணை செய்து மகிழ்ந்தவன் –4–2–6-
கல்லால் கடலை அணை கட்டி யுகந்தாய் –4–7–6-
அலை கடலை அடைத்திட்டு –4–10–2-
இலங்கை பாழ் படுப்பதற்கு எண்ணி வரிசிலை வளைய வடு சரம் துரந்து மறி கடல் நெறி பட மலையால்
அரி குலம் பணி கொண்டு அலை கடலை அடைத்தான் –5–7–7-
விலங்கலால் கடலை யடைத்து விளங்கிழை பொருட்டு –5–9–6-
வாள் அரக்கன் நகர் பாழ் படச் சூழ் கடல் சிறை வைத்து –கலியன் –7–3–9-
கலங்கா மா கடல் கடைந்து அடைத்து –8–5–7-
கொல்லை விலங்கு பணி செய்யக் கொடியோன் இலங்கை புகல் உற்று தொல்லை மரங்கள் புகப் பெய்து
துவலை நிமிர்ந்து வான் அணவக் கல்லால் கடலை அடைத்தானூர் –8–6–4-
விலங்கல் உறப் படையால் ஆழி தட்ட -8–9–3-
ஓத மா கடலைக் கடந்தேறி –10–2–6-
தாழமின்றி முந்நீரை அஞ்ஞான்று தகைந்ததே கண்டு -10–2–7-
கல்லின் முந்நீர் மாற்றி வந்து காவல் கடந்து -10–3–6-
தெளியா வரக்கர் திறல் போயவிய மிடைத்திட்டு எழுந்த குரங்கைப் படையா
விலங்கல் புகப் பாய்ச்சி விம்ம –கடலை அடைத்திட்டவன் காண்மின் –10–6–7-
துளங்காத முந்நீர் செறித்திட்டு –10–6–8-
—————–
விபீஷணன் உபதேசம்
நஞ்சு தான் அரக்கர் குடிக்கு என்று நங்கையை அவன் தம்பியே சொன்னான் —கலியன் -10–2–4-
——————-
இலங்கை பாழ் செய்தது
தென்னிலங்கை நீறாக எய்து அழித்தாய் நீ –பூதத்தார் -29-
இலங்கா புரம் எரித்தான் எய்து –பெயர் -51-
குலை கொண்ட யீரைந்த்தலையான் இலங்கை ஈடழித்த கூரம்பன் –நான்முகன் -8-
கல்லாதவர் இலங்கை கட்டழித்த காகுத்தன் அல்லால் ஒரு தெய்வம் யானிலேன் –53-
வெற்பெடுத்த விஞ்சி சூழ் இலங்கை கட்டழித்த நீ –திருச்சந்த –39-
இலைத் தலைச் சரந்துரந்து இலங்கை கட்டு அவிழ்த்தவன் -54-
இரும்பரங்க வெஞ்சரம் துரந்த வில்லி இராமனே -93-
பண்ணுலாவு –எண்ணிலா வரக்கரை நெருப்பினால் நெருக்கினாய்–91-
சிலையினால் இலங்கை செற்ற தேவனே தேவனாவான் –திருமாலை -7-
இலங்கையர் குலத்தை வாட்டிய வரிசிலை வானவர் என்றே –திருப் பள்ளி எழுச்சி –4-
அன்று நேர்ந்த நிசாசரரைக் கவர்ந்த வெங்கணைக் காகுத்தன் –அமலனாதி –2-
வளைய வொரு சிலையதனால் மதிள் இலங்கை அழித்தவன் –பெருமாள் –8–9-
இலங்கை நகர் அரக்கர் கோமான் சினம் அடங்க மாருதியால் சுடுவித்தான் –10–6-
இலங்கை பாழாளாகப் படை பொருதானுக்கு–திருப்பல்லாண்டு -3-
இலங்கை அரக்கர் அவிய அடு கணையால் நெருக்கிய கைகளால் சப்பாணி –பெரியாழ்வார் –1–6–8-
வல்லாள் இலங்கை மலங்கச் சரந்துரந்த வில்லாளனை -2–1–10-
அடங்கச் சென்று இலங்கையை ஈடழித்த அனுமன் புகழப்பாடி ததன்குட்டங்களை –3–5–7-
கனங்குழையாள் பொருட்டாக் கணை பாரித்து அரக்கர் தங்கள் இனம் கழுவேற்றுவித்த எழில் தோள் எம்மிராமன் –4–3–7-
தென்னிலங்கை கோமானைச் செற்ற –திருப்பாவை -12-
சென்று அங்கு தென்னிலங்கை செற்றாய் திறல் போற்றி -24-
கடலை யடைத்து அரக்கர் குலங்களை முற்றவும் செற்று இலங்கையை பூசலாக்கிய சேவகர் –நாச்சியார் –2–6-
வில்லால் இலங்கை அழித்தாய்–3–3-
இரக்கமேல் ஒன்றும் இலாதாய் இலங்கை அழித்த பிரானே -3–4-
இலங்கைக் குழாம் நெடுமாடம் இடித்த பிரானார் கொடுமைகள் –திருச்சந்த —36-
தென்பால் இலங்கை வெங்களம் செய்த நம் விண்ணோர் பிரானார் –77-
பேணலம் இல்லா வரக்கர் முன்னீர பெரும் பதிவாய் நீணகர் நீள் எரி வைத்து அருளாய் என்று
நின்னை விண்ணோர் தாள் நிலம் தோய்ந்து தொழுவர் –92-
மும் மதிள் இலங்கை இருக்கால் வளைய ஒரு சிலை ஒன்றிய ஈர் எயிற்று அழல் வாய் வாளியில் அட்டனை –திரு எழுக் கூற்று இருக்கை
ஆரால் இலங்கை பொடி பொடியா வீழ்ந்தது –சிறிய திரு மடல் –
தீ முற்றத் தென்னிலங்கை ஊட்டினான் –திருவாய் –2–1-3-
இரக்கம் எழீர் இதற்கு என் செய்கேன் அரக்கர் நீள் இலங்கை செற்றீருக்கே –2–4–3-
இலங்கை செற்றவனே என்னும் –கை தொழும் நின்று இவளே –2–4–4-
கிளர் வாழ்வை வேவ இலங்கை செற்றீர் -2–4–10-
இலங்கை செற்றாய் -2–6–9-
இலங்கை அரக்கர் குலம் குருடு தீர்த்த பிரான் –2–7–10-
ஏர் கொள் இலங்கையை நீறே செய்த நெடும் சுடர் சோதி -2–9–10-
தேவ தேவனைத் தென்னிலங்கை எரி எழச் செற்ற வில்லியை -3–6–3-
கொம்பு போல் சீதை பொருட்டு இலங்கை நகர் அம்பு எரி உய்த்தவர் -4–2–8-
தனிச் சிறையில் விளப்புற்ற கிளி மொழியாள் காரணமாக் கிளர் அரக்கன் நகர் எரித்த –4–8–5-
இலங்கை செற்றேனே என்னும் –5–6–9-
இலங்கை செற்ற அம்மானே –5–7–2-
மாறில் போரரக்கன் மதிள் நீர் எழச் செற்று உகந்த ஏறு சேவகனார்க்கு –6–1–10-
மன்னுடை இலங்கை அரண் காய்ந்த மாயவனே-6–2–1-
சூழ் கடல் தென்னிலங்கை செற்ற பிரான் வந்து வீற்று இருந்த –7–3–7-
மாறு நிரைத்து இரைக்கும் சரங்கள் இன நூறு பிணம் மலை போல் புரள கடல் ஆறு மடுத்து
உதிரப் புனலா அப்பன் நீறு பட இலங்கை செற்ற நேரே –7–4–7-
நாட்டை நலியும் அரக்கரை நாடித் தடிந்திட்டு நாட்டை அளித்து –7–5–2-
பெயர்கள் ஆயிரமுடைய வல்லரக்கர் புக்கு அழுந்தத் தயரதன் பெற்ற மரகத மணித் தடத்தினையே -10–1–8-
அசுரரை என்றும் துணிக்கும் வல்லரட்டன்–10–1–9-
புகல் நின்ற புள்ளூர்தி போரரக்கர் குலம் கெடுத்தான் –10–6–9-
கடி மதிள் இலங்கை செற்ற ஏற்றினை –திருக் குறும் தாண் -2-
முன்பொலா இராவணன் தன் முது மதிள் இலங்கை வேவித்து –15-
தேராளும் வாளராக்கன் செல்வம் மாளத் தென்னிலங்கை முன் மலங்கச் செந்தீ ஒல்கி –திரு நெடும் தாண் –20-
இலங்கை மா நகர் பொடி செய்த வடிகள் தாம் இருந்த நல்லிமயத்து –கலியன் –1–2–2-
இலங்கையும் கடலும் அடல் யரும் துப்பின் இரு நிதிக்கு இறைவனும் அரக்கர் குலங்களும் கெட -1–4–3-
கடம் சூழ் கரியும் பரிமாவும் ஒலி மா தேரும் காலாளும் உடன் சூழ்ந்து எழுந்த கடி இலங்கை பொடியா வடிவாய்ச் சரம் துரந்தான் —1–5–2-
ஒரு கால் இரு கால் சிலை வளையத் தேரா வரக்கர் தேர் வெள்ளம் செற்றான் –1–5–4-
காசையாடை மூடியோடிக் காதல் செய்தானவனூர் நாசமாக நம்ப வல்ல நம்பி நம் பெருமான் —2–2–1-
அரக்கன் மன்னூர் தன்னை வாளியினால் மாள முனிந்து –2—2 –3-
விண்டாரை வென்றாவி விலங்குண்ண மெல்லியலார் கொண்டாடும் அல்லகலம் அழல் ஏற வெஞ்சமத்துக் கண்டாரை –2- -6–4-
தடம் கடல் நுடங்கெயில் இலங்கை வன் குடி மடங்க வாளமர் தொலைத்த வார்த்தை கேட்டின்புறும் மயங்கும் —2–7–6-
இலங்கை தன்னுள் பிறை எயிற்று வாளரக்கர் சேனை எல்லாம் பெரும் தகையோடு உடன் துணித்த பெம்மான் தன்னை –2–10–5-
எய்யச் சிதைந்தது இலங்கை —3–3–6-
இலங்கை பொடி செய்த -3–9–5-
கல்லின் மீதியன்ற கடி மதிள் இலங்கை கலங்க ஓர் வாளி தொட்டானை—4- 3–6-
இலங்கை வவ்விய இடும்பை கூரக் கடும் கணை துரந்த வெந்தை —4–5–2-
மல்லை முந்நீர் தட்டிலங்கை கட்டழித்த மாயன் –4–8–4-
ஆழ் கடல் சூழ் இலங்கை செற்ற குரக்கரசன் கோல வில்லி –4–8–5-
அலை கடலை அடைத்திட்டு அரக்கர் தஞ்சிரங்களை யுருட்டி —4–10–2-
கடல் அரக்கர் தம் சேனை கூற்றிடைச் செல்லக் கொடுங்கணை துரந்த கோல வில்லி ராமன் தன் கோயில் —4–10–6-
மேவா வரக்கர் தென்னிலங்கை வேந்தன் வீயச் சரந்துரந்து –5–1–3-
விளைத்த வெம்போர் விறல் வாளரக்கன் நகர் பாழ் பட வளைத்த வல்வில் தடக்கையவனுக்கு இடம் –5–4–4-
அன்று அரக்கனூர் அழலாலுண்டானைக் கண்டார் பின் காணாமே –5–6–5-
இலங்கை மலங்க வன்று அடு சரம் துரந்த –5- 7–8-
மல்லலஞ்சீர் மதிள் நீரிலங்கை யழித்த வில்லா –6–2–6-
தொன்னீர் இலங்கை மலங்க விலங்கு எரி ஊட்டினான் –6–4–6-
ஆனைப் புரவி தேரோடு காலாள் அணி கொண்ட சேனைத் தொகையைச் சாடி இலங்கை செற்றானூர் –6–5–3-
எறிஞர் அரண் அழிய கடந்த நம்பி கடியார் இலங்கை -6–10–1-
தென்னிலங்கை அடையா வரக்கர் வீயப் பொருது மேவி வெங்கூற்றம் நடையா யுண்ணக் கண்டான் –6–10–5-
கான வெண்கும் குரங்கும் முசுவும் படையா அடல் அரக்கர் மானம் அழித்து நின்ற வென்றி யம்மான் –6–10–6-
சினவில் செங்கண் ஆருயிர் அரக்கர் மாளச் செற்ற வில்லி என்று –7–3–1-
ஆழி சூழ் இலங்கை மலங்கச் சென்று சரங்கள் ஆண்ட –7–3–4-
தேரா ளும் வாளரக்கன் தென்னிலங்கை வெஞ்சமத்துப் பொன்றி வீழ போராளும் சிலையதனால் பொரு கணைகள் போக்குவித்தாய் -7–4–4-
அடையார் தென்னிலங்கை யழித்தானை–7–6–3-
வாளரக்கர் காலன் –8–4–8-
இலங்கையை மலங்குவித்த ஆழியான் –8–5–5-
துளங்கா வரக்கர் துளங்க முன் திண் தோள் நிமிரச் சிலை வளையச் சிறிதே முனைந்த திரு மார்பன் –8–6–1-
முன் திருந்தா வரக்கர் தென்னிலங்கை செந்தீ யுண்ணச் சிவந்து ஒரு நாள் –8–6–6-
விண்ட
சிலையினால் இலங்கை தீ எழச் செற்ற திருக்கண்ணங்குடியுள் நின்றானை –9–2–10-
வில்லால் இலங்கை மலங்கச் சரந்துரந்த வல்லாளன் —9-4–5-
செற்றவன் தென்னிலங்கை மலங்கத் தேவர் பிரான் –9–5–10-
சிலையால் இலங்கை செற்றான் –9–6–10-
கடி இலங்கை மலங்க எரித்து –10–2–6-
அணி இலங்கை அழித்தவன் தன்னை —10–2–10-
இலங்கை அல்லல் செய்தான் உங்கள் கோமான் —10–3–6-
இலங்கை ஒள்ளெரி மண்டி யுண்ணப் பணித்த ஊக்கமதனை நினைந்தோ —10–9–1-
அரக்கரை வென்ற வில்லியார் வீரமே கொலோ —11–1–1-
சென்று வார்சிலை வளைத்து இலங்கையை வென்ற வில்லியார் வீரமே கொலோ –11–1–6-
பொரு கடல் சூழ் தென்னிலங்கை ஈடழித்த -11–3–1-
கொலை மலி எய்துவித்த கொடியோன் இலங்கை பொடியாக வென்றி யமருள்
சிலை மலி ஏசஞ்சரங்கள் செல வுய்த்த நாங்கள் திருமால் நமக்கு ஓர் அரணே–11–4–7-
கொடியோன் இலங்கை பொடியாச் சிலை கெழு செஞ்சரங்கள் செல வுய்த்த நங்கள் திருமாலை —11–4–10-
—————————–
கும்ப கர்ணன் வதம்
மிகப் புருவம் ஒன்றுக்கு ஓன்று ஓசனையான் வீழ ஒரு கணை
பண்டொரு நாள் கூற்றத்தின் வாய் வீழ்ந்த கும்பகர்ணனும் –திருப்பாவை –10-
நம்பி அனுமா சுக்ரீவா அங்கதனே நலனே கும்ப கர்ணன் பட்டுப் போனான் –கலியன் -10–3–2-
—————————
ராவண யுத்தத்தில் மற்றப் பேர் வதம்
காதல் மக்களும் சுற்றமும் கொன்று கடி இலங்கை மலங்க எரித்து -10–2–6-
——————————
இந்திரஜித் வதம்
எம்பிரானே என்னை ஆள்வாய் என்று என்று அலத்தாதே அம்பின் வாய்ப்பட்டு ஆற்றகில்லாது இந்திரசித்து அழிந்தான் –கலியன் –10–3–2-
———————-
இராவண வதம்
ஆறிய வன்பில் யடியார் தம் ஆர்வத்தால் கூறிய குற்றமாக் கொள்ளல் நீ தேறி நேடியோய் யடியடை
தற்கென்றே ஈரைந்து முடியான் படைத்த முரண் –பொய்கையார் -35-
நுடங்கிடையை முன்னிலங்கை வைத்தான் முரண் அழிய முன்னொரு நாள் தன் வில் அங்கை வைத்தான்
தோள் இரண்டு எட்டு ஏழு மூன்றும் முடி யனைத்தும் தாள் இரண்டும் வீழச் சரம் துரந்தான் –43-
தென்னிலங்கை கோன் வீழ –பேயார் –52-
இது விலங்கை தான் ஒடுங்க வில் நுடங்கத் தண் தார் இராவணனை ஊன் ஒடுங்க வெய்தான் உகப்பு –நான்முகன் -28-
குரக்கினப் படை கொடு குரை கடலின் மீது போய் அரக்க ரங்க ரங்க வெஞ்சரம் துரந்த வாதி நீ –திருச்சந்த –32-
மின்னிறத்து எயிற்று அரக்கன் வீழ வெஞ்சரம் துரந்து –33-
சரங்களைத் துரந்து வில் வளைத்து இலங்கை மன்னவன் சிரங்கள் பத்து அறுத்து உதிர்த்த செல்வர் –51-
இலங்கை மன்னன் ஐந்தொடைந்து பைந்தலை நிலத்துகக் கலங்க வன்று சென்று கொன்று வென்றி கொண்ட வீரனே -56-
அங்கம் மங்க வன்று சென்று அடர்த்து எறிந்த வாழியான்-57-
மாறு செய்த வாளரக்கன் நாலுளப்ப அன்று இலங்கை நீறு செய்து சென்று கொன்று வென்றி கொண்ட வீரனார் -61-
ஒரு வில்லால் ஓங்கு முந்நீர் –செருவிலே அரக்கர் கோனைச் செற்ற –திருமாலை -11-
சதுர மா மதிள் சூழ் இலங்கைக்கு இறைவன் தலை பத்து உதிரவோட்டி ஓர் வெங்கணை உய்த்தவன் –அமலன் -4-
எரி நெடு வேல் அரக்கரோடும் இலங்கை வேந்தன் இன்னுயிர் கொண்டு –10–7-
மின்னிடை சீதை பொருட்டா இலங்கையர் மன்னன் மணி முடி பத்துமுடன் வீழ –பெரியாழ்வார் –2–6–8-
தென்னிலங்கை மன்னன் சிரம் தோள் துணி செய்து –2–6–9-
கள்ள வரக்கியை மூக்கொடு காவலனைத் தலை கொண்டாய் -2–7–5-
காரார் கடலை அடைத்திட்டு இலங்கை புக்கு ஓராதான்
வல்லாளன் தோளும் வாளரக்கன் முடியும் தங்கை பொல்லாத மூக்கும் போக்குவித்தான் பொருந்தும் மலை –4–2–2-
எரி சிதறும் சரத்தால் இலங்கையினை தன்னுடைய வரிசிலை வாயில் பெய்து
வாய்க் கோட்டம் தவிர்ந்து உகந்த அரையன் அமரும் மலை –4–3–8-
தங்கையை மூக்கும் தமையனைத் தலையும் தடித்த எம் தாசரதி –4–7–1-
பெரு வரங்களவை பற்றிப் பிழக்குடைய விராவணனை உருவரங்கப் பொருது அழித்து இவ்வுலகினைக் கண் பெறுத்தானூர்–4- 8 -5-
பருவரங்களவை பற்றிப் படை யாலித்து எழுந்தானை செருவரங்கப் பொருது அழித்த திருவாளன் –4–8–10-
சினத்தினால் தென்னிலங்கைக் கோமானைச் செற்ற –திருப்பாவை –12-
பொல்லா வரக்கனைக் கிள்ளிக் களைந்தானை –13-
மாதலி தேர் முன்பு கோல் கொள்ள மாய விராவணன் மேல் சரமாரிதாய் தலை யற்று யற்று வீழத் தொடுத்த தலைவன் -நாச்சியார் -5–3-
போர் காலத்து எழுந்து அருளிப் பொருதவனூர் பேர் சொல்லி —8–8-
நாழால் அமர் முயன்ற வல்லரக்கன் இன்னுயிரை வாழா வகை வலிதல் நின் வலியே –பெரிய திருவந்தாதி –11-
சூழ்ந்து எங்கும் வாள் வரைகள் போல் அரக்கன் வன் தலைகள் தாம் இடியத் தாள் வரை வில் ஏந்தினார் தாம் –17-
சூட்டாய நேமியான் தொல்லரக்கன் இன்னுயிரை மாட்டே துயர் இழைத்த மாயவனை
ஈட்ட வெறி கொண்ட தண் துழாய் வேதியனை நெஞ்சே அறி கண்டாய் சொன்னேன் அது-66-
வைதேவி காரணமா ஏரார் தடம் தோள் இராவணனை ஈரைந்து சீரார் சிரம் அறுத்துச் செற்றுகந்த செங்கண் மால் –சிறிய திருமடல்
மன்னன் இராவணனை மா மண்டு வெஞ்சமத்துப் பொன் முடிகள் பத்தும் புரளச் சரந்துரந்து –பெரிய திருமடல்
நீள் கடல் சூழ் இலங்கைக் கோன் தோள்கள் தலை துணி செய்தான் –திருவாய் –1–6–7-
குழாங்கொள் பேரரக்கன் குலம் வீய முனிந்தவனை –2–3–11-
இலங்கை யரக்கர் குலம் முருடு தீர்த்த பிரான் –2–7–10-
தண்ணிலங்கைக்கு இறையைச் செற்ற நஞ்சனே –3–8–2-
மதிள் இலங்கைக் கோவை வீயச் சிலை குனித்தாய் -4–3–1-
கடிய வினையே முயலும் ஆண்டிறல் மீளி மொய்ம்பின் அரக்கன் குலத்தை தடிந்து மீண்டுமவன் தம்பிக்கே
விரி நீர் இலங்கை யருளி ஆண்டு தன் சோதி புக்க அமரர் அரி ஏற்றினையே —7–6–9-
தேராளும் வாளரக்கன் செல்வம் மாள –திரு நெடும் தாண் -20-
தென்னிலங்கை யரண் சிதறி யவுணன் மாளச் சென்று -28-
குன்றாத வலி யரக்கர் கோனை மாளக் கொடுஞ்சிலை –வாய்ச் சரந்துரந்து குலங்களைந்து வென்றானை -29-
தானவன் ஆகம் தரணியில் புரளத் தடம் சிலை குனித்த என் தலைவன் –1–4–1-
இரு நிதிக்கு இறைவனும் அரக்கர் குலங்களும் கெட முன் கொடும் தொழில் புரிந்த கொற்றவன் –1–4–3-
மதிள் நீர் இலங்கை வாளரக்கர் தலைவன் தலை பத்து அறுத்து உகந்தான் –1–5–1-
கண்ணார் கடல் சூழ் இலங்கைக்கு இறைவன் தன் திண்ணாகம் பிளக்கச் சரம் செல வுய்த்தாய் -1–10–1-
தையலாள் மேல் காதல் செய்தானவன் வாளரக்கன் பொய்யில்லாத பொன் முடிகள் ஒன்பதோடு ஒன்றும்
அன்று செய்த வெம்போர் தன்னில் அங்கோர் செஞ்சரத்தால் உருள –2–2–2-
பரதனும் தம்பி சத்ருக்கனனும் இலக்குமனோடு மைதிலியும் இரவு நன்பகலும் துதி செய்ய நின்ற இராவணாந்தகனை எம்மானை –2–3–7-
கதிர் நீண் முடி பத்தும் அறுத்து அமரும் நீல முகில் வண்ணன் –2–4–5-
தென்னிலங்கை அரக்கர் வேந்தை விலங்குண்ண வலங்கை வாய்ச் சரங்கள் ஆண்டு –2- -5–9-
மின்னின் நுண்ணிடை மடக்கொடி காரணம் விலங்கலின் மிசை இலங்கை மன்னன் நீண் முடி பொடி செய்த மைந்தன் –3–1–7-
பொருவில் வலம் புரி யரக்கன் முடிகள் பத்தும் புற்றும் அறிந்தன போலப் புவி மேல் சிந்தச் செருவில் வலம் புரி சிலைக்கை மலைத்தோள் வேந்தன் –3–4–7-
மின்னனைய நுண் மருங்குல் மெல்லியற்கா இலங்கை வேந்தன் முடி ஒருபதும் தோள் இருப்பதும்
போயுதிரத் தான் நெடுங்கண் சிலை வளைத்த தயரதன் சேய்-3–10–6-
கம்பமா கடல் அடைத்து இலங்கைக்கு மன் கதிர் முடியவை பத்தும் அம்பினால் அறுத்து –4–2–1-
தான் போலும் என்று எழுந்தான் தரணியாளன் –கோன் போலும் என்று எழுந்தான் குன்றம் அன்ன இருபது தோளுடன் துணித்த ஒருவன் கண்டீர் –4–4–6-
முனை முகத்து அரக்கன் மாள முடிகள் பத்து அறுத்து வீழ்த்து அங்கனையவர்க்கு இளையவர்க்கே அரசு அளித்து அருளினான் —4–6–4-
விறல் வாளரக்கர் தலைவன் தன் வற்பார் திரள் தோள் ஐ ந் நான்கும் துணித்த வல் விலி இராமன் —5–1–4-
ஆறினோடு ஒரு நான்குடை நெடு முடி யரக்கன் தன் சிரம் எல்லாம் வேறு வேறாக வில்லது வளைத்தவனே –5–3–7-
வம்புலாம் கூந்தல் மண்டோதரி காதலன் வான் புக அம்பு தன்னால் முனிந்த அழகனிடம் —5–4–5 –
சுரி குழல் கனி வாய்த் திருவினைப் பிரித்த கொடுமையில் கடு விசை அரக்கன் எரி விழித்து இலங்கு மணி முடி பொடி செய்து –5–7–7-
விளங்கிழை பொருட்டு வில்லால் இலங்கை மா நகர்க்கு இறைவன் இருபது புயம் துணித்தான் —-5–9–6-
வற்றா நீள் கடல் இலங்கை இராவணனைச் செற்றாய் –6–3–5-
கல்லார் மதிள் சூழ் கடி இலங்கை கார் அரக்கன் வல்லாகம் கீள வலி வெஞ்சரம் துரந்த வில்லனை -6- 8-5-
பழி யாரும் விறல் அரக்கன் பரு முடிகள் அவை சிதற அழலாறும் சரம் துரந்தான் –6–9–2-
இலங்கைக் கோன் வல்லாள் ஆகம் வில்லால் முனிந்த வெந்தை-6–10–4-
செம்பொன் மதிள் சூழ் தென்னிலங்கைக்கு இறைவன் சிரங்கள் ஐயிரண்டும் உம்பர் வாளிக்கு இலக்காக உதிர்த்த வுரவோன் –7–5–3-
பந்தணைந்த மெல் விரலாள் சீதைக்காகிப் பகலவன் மீதியங்காத இலங்கை வேந்தன் —
அந்தமில் திண் கரம் சிரங்கள் புரண்டு வீழ அடு கணையால் எய்து உகந்த வம்மான் —7–8–7-
தோன்றல் வாளரக்கன் கெடத் தோன்றிய நஞ்சினை —7–10–8-
இலங்கையர் கோனது வரையாகம் மலங்க வெஞ்சமத்து அடு சரம் துரந்த எம்மடிகளும் —8–5–7-
வல்லி யிடையாள் பொருட்டாக மதிள் நீர் இலங்கையார் கோவை அல்லல் செய்து வெஞ்சமத்துள் ஆற்றல் மிகுத்த ஆற்றலான்–8–6–3-
நெடும் புணரி சேம மதிள் சூழ் இலங்கைக் கோன் சிரமும் கரமும் துணித்து —8–6–5-
வானுளாரவரை வலிமையால் நலியும் மறி கடல் இலங்கையார் கோனைப் பானு நேர் சரத்தால் பனங்கனி போலப் பருமுடி யுதிர வில் வளைத்தோன் -9–1–7-
சிரம் முன் ஐந்தும் ஐந்தும் சிந்தச் சென்று அரக்கன் உரமும் கரமும் துணித்த உரவோன் –9–6–4-
வணங்கலில் அரக்கன் செருக்களத்து அவிய மணி முடி ஒருபதும் புரள அணங்கு எழுந்தவன் தன் கவந்தம் நின்றாட –9–8–5-
காவலன் இலங்கைக்கு இறை கலங்கச் சரம் செல உய்த்து மற்றவன் ஏவலம் தவிர்த்தான் –9–10–6-
இராவணன் பட்டனன் -10–2-1-
இலங்கைக்கு இறை தன்னை எங்களை ஒழியக் கொலை அவனைச் சூழுமா நினை —10–2–7-
புன்மையாளன் நெஞ்சில் புக எய்த –10–2–8-
ஞாலம் ஆளும் உங்கள் கோமான் எங்கள் இராவணற்கு காலனாகி வந்த வா கண்டு அஞ்சி –10–3–3-
——————————–
அரக்கர் லடசுமனைத் துதித்தல்
மணங்கள் நாறும் வார் குழலார் மாதர்கள் ஆதரத்தை புணர்ந்த சிந்தைப் புன்மையாளன் போன்ற வரி சிலையால் கணங்கள்
யுண்ண வாளி யாண்ட காவலனுக்கு இளையோன் குணங்கள் பாடி யாடுகின்றோம் குழ மணி தூரமே -10–3–4-
இலங்கை மலங்க வரக்கன் செழு நீண் முடி தோளோடு தாள் துணிய அறுத்திட்டவன் காண்மின் –10–6–8-
அரக்கியர் ஆகம் புல்லென வில்லால் அணி மதிள் இலங்கையர் கோனைச் செருக்கு அழித்து அமரர் பணிய முன்னின்ற சேவகமோ செய்ததின்று -10–9–6-
———————————————————–
விபீஷணனுக்கு அரசு
அவன் தம்பிக்கு அரசுமீந்து –பெருமாள் –10–7-
மின்னிலங்கு பூண் விபீடண நம்பிக்கு என்னிலங்கு
நேராவான் தம்பிக்கே நீள் அரசு ஈந்த ஆராவமுதனை -3–9–10-
அரசவன் தம்பிக்கு அளித்தவன்–4–2–1-
இளையவர்க்கே அரசளித்து–கலியன் –4–6–4-
செல்வ விபீடணற்கு வேறாக நல்லானை –6–8–5-
விபீடணற்கு நல்லான் –6–10–5-
அலை நீர் இலங்கை தசக்ரீவர்க்கு இளையோருக்கு அரசை அருளி —8–6–7-
———————————————-
இராக்கதர் சுக்ரீவாதிகள் இடம் சரணம் புகுதல்
சாம்பவானுடன் நிற்கத் தொழுதோம் இலங்கு வெங்கதிரோன் தன் சிறுவா குரங்குகட்க்கு அரசே எம்மைக் கொல்லேல்—கலியன் –10–2–9-
ஏத்துகின்றோம் நாத்தழும்ப இராமன் திரு நாமம் சோத்த நம்பீ சுக்க்ரீவா உம்மைத் தொழுகின்றோம் எம்மை
உங்கள் வானரம் கொல்லாமே வார்த்தை பேசீர் -10–3–1-
நீலன் வாழ்க சுடேணன் வாழ்க அங்கதன் வாழ்க –10–3–3-
காவலனுக்கு இளையோன் குணங்கள் பாடி –10–3–4-
எம்பெருமான் தமர்காள் வென்றி தந்தோம் நீர் எம்மைக் கொல்லாதே–10–3–5-
வெங்கதிரோன் சிறுவா –கொல்ல வேண்டா –10–3–6-
சீற்றம் நும்மேல் தீர வேண்டில் சேவகம் பேசாதே ஆற்றல் சான்ற தொல் பிறப்பில் அனுமனை வாழ்க வென்று கூற்றமன்னார் காண ஆடீர் குழ மணி தூரமே –10-3-7-
கவள யானை பாய புரவி தேரோடு அரக்கர் எல்லாம் துவள வென்ற வென்றியாளன் தான தமர் கொல்லாமே தவள மாட நீள்
அயோத்திக் காவலன் தன் சிறுவன் குவளை வண்ணன் காண வாடீர் குழ மணி தூரமே –10–3–8-
எங்கள் இராவணனார் ஓடிப் போனார் நாங்கள் எய்த்தோம் உய்வதோர் காரணத்தால் சூடிப் போந்தோம் உங்கள் கோமான்
ஆணை தொடரேன்மின் கூடிக் கூடி யாடுகின்றோம் குழ மணி தூரமே
———————————
அரக்கர் வதம்
அலம்பா வெருட்டாக் கொன்று திரியும் அரக்கரைக் குலம் பாழ் படுத்துக் குல விளக்காய் நின்ற கோன் மலை –பெரியாழ்வார் –4–2–1-
செருக்கெடுத்தன்று திகைத்த வரக்கரை உருக்கெட வாளி பொழிந்த ஒருவனே –திருவாய் —8–6–2-
ஒருவர் இருவர் ஓர் மூவர் என நின்று உருவு கரந்து —8–6–3-
வென்று அசுரர் குலம் களைந்த வேந்தே –திரு நெடும் தாண்-16-
அம்பினால் அரக்கர் வெருக்கொள நெருக்கி அவர் உயிர் செகுத்த எம் அண்ணல் –கலியன் –1–1–6-
பேணாத வலி யரக்கர் மெலிய வன்று பெரு வரைத் தோள் இற நெரித்து அன்று -2–5–7-
தீ மனத்து அரக்கர் திறல் அழித்தவனே என்று சென்று அடைந்தவர் தமக்கு தாய் மனத்து இரங்கி
அருளினைக் கொடுக்கும் தயரதன் மதலையை சயமே –4–3–5-
பிறையின் ஓளி எயிறு இலக முறுகி எதிர் பொருதும் என வந்த அசுரர் இறைகள் அவை நெறு நெறு என
வெறிய யவர் வயிறு அழல நின்ற பெருமான் –5–10–4-
முளவெரி சிந்தி முனிவெய்தி அமர் செய்தும் என வந்த அசுரர் தோளும் அவர் தாளும் முடியோடு பொடியாக நொடியாம் அளவு எய்தான் — -5–10–5-
விண்ட நிசாசரைத் தோளும் தலையும் துணிவு எய்தச் சுடு வெஞ்சிலை வாய்ச் சரம் துரந்தான் –6–7–1-
—————————————
பாதாள அரக்கர் வதம்
மிடைத்த மாலி மாலியான் விலங்கு காலனூர் புக –திருச்சந்த –28-
உலகில் வன்மையுடைய வரக்கர் வசுரரை மாளப் படை பொருத நன்மை யுடையவன் சீர் பரவப் பெற்ற நான் ஓர் குறைவிலனே –திருவாய் -3–10–1-
குலம் குலமா அசுரர்களை நீராகும்படியாக நிருமித்துப் படை தொட்ட மாறாளன்–4–8–1-
உடம்பினால் குறைவில்லா உயிர் பிரிந்த மலைத் துண்டம் கிடந்தன போல் துணி பலவா அசுரர் குழாம் துணித்து உகந்த –4–8–10-
ஆளியைக் காண்பரியாய் அரி காண் நரியாய் அரக்கர் ஊளை இட்டு அன்று இலங்கை கடந்து பிலம் புக்கு ஒளிப்ப
மீளியம் புள்ளைக் கடாய் விறல் மாலியைக் கொன்று பின்னும் ஆளுயர் குன்றங்கள் செய்து அடர்த்தான் –7–6–8-
மாசின மாலி மாலிமான் என்று அங்கவர் பட கனன்று முன்னின்ற –9–2–6-
இலங்கைப் பதிக்கு அன்று இறையாய அரக்கர் குலம் கேட்டவர் மாளக் கொடிப் புள் திரித்தாய் –கலியன் -1–10–2-
தாங்கரும் போர் மாலி படப் பறையூர்ந்து தராதலத்தோர் குறை முடித்த தன்மையானை –2–10–4-
சிறையார் அவணப் புள் ஓன்று ஏறி–கரையார் நெடு வேல் அரக்கர் மடிய -3- 8-4-
பொருந்தா வரக்கர் வெஞ்சமத்து பொன்ற வன்று புள்ளூர்ந்து பெரும் தோள் மாலி தலை புரளப் பேர்ந்த வரக்கர் தென்னிலங்கை இருந்தார்
தம்மை யுடன் கொண்டு அங்கு எழிலார் பிலத்து புக்கொப்ப கருத்தால் சிலைக் கைக் கொண்டானூர் -8–6–2-
————————————
பட்டாபிஷேகம்
கொண்ட கோலத்தோடு வீற்று இருந்தும் மணம் கூடியும் கண்டவாற்றால் தனதே யுலகு என்று நின்றான் தன்னை வண் தமிழ் நூற்க நோற்றேன் அடியார்க்கு இன்ப மாரியே –திருவாய் -4–5–10-
அம்பொனோடு மணி மாட அயோத்தி எய்தி அரசு எய்தி –பெருமாள் –10–8-
—————————————–
பெருமாள் கேட்ட உபன்யாசம்
அகத்தியன் வாய்த் தான் முன் கொன்றான் தன் பெரும் தொல் கதை கேட்டு மிதிலைச் செல்வி உலகு உய்யத் திரு வயிறு
வாய்த்த மக்கள் செம்பவளத் திரள் வாய்த் தன் சரிதை கேட்டான் –பெருமாள் –10–8-
————————————-
லவணாசுர வதம்
இலவணன் தன்னைத் தம்பியால் வான் ஏற்றி –பெருமாள் -10- -9-
———————-
இலக்குமனைப் பிரிதல்
முனிவன் வேண்ட திறல் விளங்கும் இலக்குமனைப் பிரிந்தான் — -10–9-
—————————-
தன்னுடைச் சோதி எழுந்து அருளுதல்
அன்று சராசரங்களை வைகுந்தத்து ஏற்றி –இலங்கு மணி நெடும் தோள் நான்கும் தோன்ற –தன் தாமம் மேவி –இனிது வீற்றிருந்த அம்மான் –10–10-

—————————————————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ வேளுக்குடி ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –