ஸ்ரீ தேசிகர் அருளிச் செய்த – ஸ்ரீ அபய பிரதான சாரம் – -ஸ்ரீ பிரபந்த அவதாரம் -முதல் அதிகாரம்-/பரதத்வ நிர்ணயம் என்னும் இரண்டாம் அதிகாரம்/சரணாகதி தாத்பர்ய பஞ்சகம் என்னும் மூன்றாம் அதிகாரம்–

ஸ்ரீ மான் வேங்கட நாதார்ய கவிதார்க்கிக கேஸரீ
வேதாந்தா சார்ய வர்யோ மே சந்நிதத்தாம் சதா ஹ்ருதி —

———————————–

ஸ்ரீ அபய பிரதான சாரம் —
ஸ்ரீ வால்மீகி பகவானால் திருஷ்டமாய் -இருப்பதாய் —
தாத்பர்ய லிங்கங்களை எல்லாம் பரிபூர்ணமாக உடையதாய் -இருபத்தொரு சரணாகதி வேதம்
இதில் ஸ்ரீ அபய பிரதான பிரகரணம் சர்வ ரஹஸ்ய சாரங்களையும் திரள வெளியிட்ட உபநிஷத் பாகம்
ஆறு காண்டத்திலும் சரணாகதி தர்மமே அஞ்சுறு ஆணியாகக் கோக்கப்பட்டுள்ளது
சரணாகதி ரக்ஷண தர்மமே ஸ்ரீ பெருமாளுக்கு அநுபால நீயம்

இது பத்து அதிகாரங்களை உடையது –
வேத உப ப்ரும்ஹண சா பேஷரான அல்ப ஸ்ருதர் பக்கல் இரக்கத்தாலும்-
அவர்களை பற்ற வேதங்களுக்கு உண்டான பிரதாரண பயத்தை சமிப்பிக்கைக்காகவும் —
உப ப்ரும்ஹண ரூபமான இப்பிரபந்தத்தை பிரவர்த்திப்பித்தான்
இது சர்வ சரண்ய பர தத்வ விஷயமாகவும் –
ஸர்வாதிகாரமான சரணாகதி ரூப பரம ஹித விஷயமாயும் இரண்டு வகையாய் இருக்கும் –
பரம காரணமான பர தத்துவத்தை பிரதிபாதிக்கிற வேதங்களுக்கு உப ப்ரும் ஹணம் அன்றோ இது

சக்ருதேவ ப்ரபந்நாயா -ஒருக்காலே சரணாக அடைகின்றார்க்கும்
தவாஸ்மீதி ச யாசதே –உனக்கு அடிமை ஆகின்றேன் என்றற்கு
சர்வ பூதேப்ய –அருக்காதே அனைவருக்கும் அனைவராலும்
அபயம் -அஞ்சேல்
ததாமி -என்று அருள் கொடுப்பவன்
ஏதத் -இது தான்
விரதம் -ஓதும் இருக்காலும் எழில் முனிவர் நினைவினாலும் இவை அறிவார் செயலுடன்
என் இசைவினாலும் நெருக்காத நீள் விரதம்
மம -எனக்கு ஓன்று என்று
நெறி யுரைத்தார் நிலை உணர்ந்து நிலை பெற்றோமே –

வேதத் திரளில் விதி யுணர்ந்தோர்கள் விரித்து உரைத்த
காதல் கதியையும் ஞானத்தையும் கருமங்களையும்
சாதிக்க வல்ல சரணாகதி தனி நின்ற நிலை
ஒதத் தொடங்கும் எழுத்தின் திறத்தில் உணர்மின்களே

இத்தால் கடைத்தலை இருந்து வாழும் சோம்பரை அகத்தி என்னும் அர்த்தத்தை வெளியிட்டு அருளுகிறார் இவற்றால்

—–

முதல் அவதாரம் -பிரபந்தாவதாரம்

மங்களா சரணம் -ஸ்ரீ ராம சரம ஸ்லோக அர்த்த ஸங்க்ரஹம் –
ஸ்ரீ இராமாயண ப்ரவர்த்தந பிரகாரம் -ஸ்ரீ இராமாயண ப்ரவர்த்தந நோக்கம்

மங்களா சரணம்
ஜெயதி ஆஸ்ரித சந்த்ராச த்வாந்த வித்வம்சந உதய
பிரபாவாந் சீதயா தேவ்யா ம்பரமா வ்யோம பாஸ்கர

பிராய ப்ரபதநே பும்ஸாம் பவ்ந புந்யம் நிவாரயந்
ஹஸ்த ஸ்ரீ ரெங்க பர்த்து மாம் அவ்யத் அபயமுத்ரித

நமஸ் தஸ்மை கஸ்மை சந பவது நிஷ் கிஞ்சன ஜந
ஸ்வயம் ரஷா தீஷா சமதிக சமிந்தான யஸசே
ஸூரா தீச ஸ்வை ரக்ஷண குபித சாபாயுதா வதூ
த்ருஷத்தா துர் ஜாத ப்ரசமந பதாம் போஜ ரஜஸே

வதூ த்ருஷத்தா-கௌதம மகரிஷி பார்யை -அகல்யை -கல்லாய் இருக்க
துர் ஜாத-கெட்ட ஜென்மத்தை
நமஸ் தஸ்மை கஸ்மை சந பவது- அந்த ஸ்ரீ ராமன் பொருட்டு நமஸ்காரம் இருக்கட்டும்

சோகம் தவிர்க்கும் ஸ்ருதிப் பொருள் ஓன்று சொல்லு கின்றேன்
நாகம் தனக்கும் இராக்கத்திற்கும் நமக்கும் சரணாம்
ஆ கண்டலன் மகனாகிய ஆவலிப்பு ஏறியதோர்
காகம் பிழைத்திடக் கண் அழிவே செய்த காகுத்தனே

ஒருக்காலே சரணாக அடைகின்றார்க்கும் உனக்கு அடிமை ஆகின்றேன் என்றற்கும்
அருக்காதே அனைவருக்கும் அனைவராலும் அஞ்சேல் என்று அருள் கொடுப்பவன் இது தான் ஓதும்
இருக்காலும் எழில் முனிவர் நினைவினாலும் இவை அறிவார் செயலுடன் என் இசைவினாலும்
நெருக்காத நீள் விரதம் எனக்கு ஓன்று என்று நெறி யுரைத்தார் நிலை உணர்ந்து நிலை பெற்றோமே –

———

ஸ்ரீ இராமாயண ப்ரவர்த்தந பிரகாரம்

பரித்ராணாய ஸாதூ நாம் விநாசாய ச துஷ்க்ருதாம்
தர்ம சமஸ்தாபநார்த்தாய சம்பவாமி யுகே யுகே –என்கிறபடியே
ஸ்ரீ சர்வேஸ்வரன் ஒரு த்ரேதா யுகத்தில் ஸ்ரீ சக்ரவர்த்தி திருமகனாய் திரு அவதரித்த காலத்தில்
ஸ்ரீ வால்மீகி பகவான் ப்ரஹ்ம புத்திரனான ஸ்ரீ நாரத பகவான் பக்கலிலே இவ்வவதார வ்ருத்தாந்தத்தை
சங்க்ஷேபேண ஸ்ரவணம் பண்ணி
மச்சந்தா தேவ தே ப்ரஹ்மன் ப்ரவ்ருத்தேயம் ஸரஸ்வதீ—பால-2-32–என்கிறபடியே
ஸ்ரீ ஸரஸ்வதீ வல்லபனான ப்ரஹ்மாவினுடைய ப்ரஸாதத்தாலே ப்ரவ்ருத்தமான திவ்ய ஸாரஸ்வதத்தை யுடையனுமாய்

ரஹஸ்யம் ச பிரகாசம் ச யத்வ்ருத்தம் தஸ்ய தீமத
ராமஸ்ய ஸஹ ஸுவ்மித்ரே ராக்ஷஸா நாம் ச ஸர்வஸ
வைதேஹ்யாஸ் சாபி யத் வ்ருத்தம் பிரகாசம் யதி வா ரஹ
தச்சாப்ய விதிதம் சர்வம் விதிதம் தே பவிஷ்யதி
ந தே வாகந்ருதா காவ்யே காசி தத்ர பவிஷ்யதி –என்று ப்ரஹ்மாவால் தத்த வரனுமாய்

ஹசிதம் பாஷிதம் சைவ கதிர் யா யச்ச சேஷ்டிதம்
தத் சர்வம் தர்ம வீர்யேண யதாவத் சம் ப்ரபஸ்யதி–பால-3-4-என்கிறபடியே
தர்ம வீர்ய பிரஸூ தமான திவ்ய சஷுஸ் சாலே -இவ்வவதார வ்ருத்தாந்தத்தை
பாணவ் ஆம லகம் யதா -பால-3-6-என்னும்படி நிரவசேஷமாக சாஷாத் கரித்து

தச இந்த்ரியா நநம் கோரம் யோ மநோ ரஜநீசரம்
விவேக சர ஜாலேந சமம் நயதி யோகிநாம் –என்கிறபடியே முமுஷுவுக்குப் பரம உபகாரகமான
இவ்வவதார ரஹஸ்யத்தை வெளியிட்டு லோகத்தை உஜ்ஜீவிப்பைக்காகத் தன் கருணையால் ப்ரவ்ருத்தனாய்

————-

ஸ்ரீ இராமாயண ப்ரவர்த்தந நோக்கம்

இதிஹாச புராணாப்யாம் வேதம் சமுபப்ரும்ஹயேத்
பிபேத் யல்பஸ்ருதாத் வேதோ மா மயம் பிரதர்ஷயிதி –என்கிற சாஸ்திரத்தை அநு சந்தித்துக் கொண்டு
வேத உப ப்ரும்ஹண சா பேஷரான அல்ப ஸ்ருதர் பக்கல் இரக்கத்தாலும் அவர்களைப் பற்ற
வேதங்களுக்கு உண்டான பிரதாரண பயத்தை சமிப்பிக்கைக்காவும்
புண்யம் வேதைஸ் ச சம்மிதம் –பால-1-97-என்கிறபடியே நாலு வேதங்களும் ஒரு தட்டிலும் தான் ஒரு தட்டிலுமாக நிற்கிற
ஸ்ரீ ராமாயணம் ஆகிற பிரபந்தத்தை அருளிச் செய்து
சிந்த யாமாச கோந் வேதத் ப்ரயுஞ்ஜீயாத் இதி பிரபு -பால-4-3-என்கிறபடியே யாரைக் கொண்டு
இந்த பிரபந்தத்தை ப்ரவர்த்திக்கக் கடவோம்-என்று சிந்தித்த சமயத்தில் குச லவர் வந்து பாதோப ஸங்க்ரஹணம் பண்ண
தவ் து மேதாவிநவ் த்ருஷ்ட்வா வேதேஷு பரி நிஷ்டிதவ் வேத உப ப்ரும்ஹணார்த்தாய தவ் அக்ராஹயத பிரபு -என்கிறபடியே
உசித அதிகாரி முகத்தால் உப ப்ரும்ஹண ரூபமான இப்பிரபந்தத்தை ப்ரவர்த்திப்பித்தான் –

ஸ்ரீ பிரபந்த அவதாரம் -முதல் அதிகாரம் முற்றுற்று –

————–

இரண்டாம் அதிகாரம் -பர தத்வ நிர்ணயம் –

பர தத்வ நிர்த்தாரணம்
இப்படி இப்பிரபந்தத்தில் பண்ணுகிற பஹு விதங்களான வேத உப ப்ரும்ஹணங்களிலே பிரதானமான
உப ப்ரும்ஹணம் ஸ்வேதாஸ் வராதிகளில் சொல்லுகிற சர்வ சரண்ய பர தத்வ விஷயமாயும் –
ஸர்வாதிகாரமான சரணாகதி ரூப பரம ஹித விஷயமாயும் இரண்டு வகையாய் இருக்கும்

அதில் சர்வ சரண்யமான பரதத்வத்தை நிஷ் கர்ஷிக்கும் இடத்தில் –
சர்வேஸ்வரனைப் பற்ற -சமர் -என்றும் ஏகர் -என்றும் -அதிகர் -என்றும் சங்கித்தராய் இருப்பர் இருவர் உண்டு –
அவர்கள் யார் என்னில் சர்வேஸ்வரனுடைய மகனும் பேரனும் –
அவர்களில் பேரனான ருத்ரனின் காட்டில் சர்வேஸ்வரன் அதிகன் என்னும் இடத்தை
ஸ்ரீ பராசுரம வாக்யத்தால் வெளியிட்டான் –

ராவண வத அனந்தரம் தேவர்கள் பெருமாளை ஸ்தோத்ரம் பண்ணுகிற போது ப்ரஹ்மாதி சர்வ தேவர்களுடைய
கர்த்தா ஸர்வஸ்ய லோகஸ்ய ஸ்ரேஷ்ட்டோ ஞான வதாம் விபு
உபேஷஸே கதம் ஸீதாம் பதந்தீம் ஹவ்ய வாஹநே
கதம் தேவ கண ஸ்ரேஷ்ட்ட நாத்மாநம் அவ புத்த்யஸே
உபேஷஸே வா வைதேஹீம் மானுஷ பிராக்ருதோ யதா –யுத்த -120-6-/7- என்கிற வாக்யத்தாலே
பெருமாளுடைய சர்வ ஸ்மாத் பரத்வத்தை ஸ்தாபித்தான்

அநந்தரம் -தேவர்கள் தவிர -ப்ரஹ்மா தனித்து ஸ்தோத்ரம் பண்ணுகிற இடத்திலும்
எதிரி கையாலே விடுதீட்டான கணக்கிலே
அக்ஷரம் ப்ரஹ்ம சத்யம் த்வம் –யுத்த -120-14-என்று
சர்வ விலக்ஷணமான பர ப்ரஹ்மம் பெருமாள் என்னும் இடமும்
த்வம் த்ரயாணம் ஹி லோகா நாம் ஆதி கர்த்தா ஸ்வயம் பிரபு -120-19–என்று
ப்ரஹ்ம லக்ஷணமான ஜகத் காரணத்வத்தையும்
ஜகத் சரீரம் சர்வம் தே -120-25–என்று சர்வ சரீரத்வத்தையும்
அஹம் தே ஹ்ருதயம் ராம ஜிஹ்வா தேவீ ஸரஸ்வதீ-இத்யாதிகளாலே ஸ்ரவ்த பிரயோகத்தில் புத்ர பரமான
ஹ்ருதய சபதத்தாலே ப்ரஹ்மாவினுடைய கார்யத்வத்தையும்
மற்றும் உள்ள தேவதைகள் எல்லாம் விபூதி ஏக தேசமான படியையும்
சரண்யம் சரணம் ச த்வா மாஹு திவ்ய மஹர்ஷயா-120-18-என்று சர்வ சரண்யத்வத்தையும் பேசினான் –

யாவன் ஒருவன் ப்ரஹ்மாவை முற்பட ஸ்ருஷ்டிக்கிறான்-என்று ஸ்வேதாஸ்வர உபநிஷத்தில் அதீதமான அர்த்தத்தை
உத்தர ஸ்ரீ ராமாயணத்தில் ப்ரஹ்மா தன்னுடைய வாக்காலே பேசினான் -எங்கனே என்னில்
சமயஸ்தே மஹா பாஹோ ஸ்வான் லோகான் பரி ரஷிதும்
சம் ஷிப்ய ச புரான் லோகான் மாயயா ஸ்வயமேவ ஹி
மஹார்ணவே சயாநோ அப்ஸூமாம் த்வம் பூர்வம் அஜீஜன –உத்தர -104-3 /-4 –என்று தொடங்கி
பத்மே திவ்யே அர்க்க சங்காஸே நாப்யாம் உத்பாத்ய மாம் அபி
பிரஜா பத்யம் த்வயா கர்ம சர்வம் மயி நிவேசிதம்
ஸோஹம் சந்யஸ்தபாரோ ஹி த்வாம் உபாஸே ஜகத் பதிம்
ரஷாம் விதத்ஸ்வ பூதேஷு மம தேஜஸ் கரோ பவாந்
ததஸ் த்வம் அபி துர்த் தர்ஷஸ் தஸ்மாத் பாவாத் சனாத நாத்
ரஷார்த்தம் சர்வ பூதா நாம் விஷ்ணுத்வம் உப ஜக்மிவாந்
அதித்யாம் வீர்யவாந் புத்ரோ ப்ராத்ரூணாம் ஹர்ஷ வர்த்தந
சமுத் பன்னேஷு க்ருத்யேஷு லோகஸ் யார்த்தாய கல்பஸே
சத்வம் வித்ராஸ்ய மாநாஸூ பிரஜாஸூ ஜகதோதுநா
ராவணஸ்ய சதா காங்ஷீ மானுஷேஷு மநோ அதாதா –உத்தர -104-7 /-11- என்று
சர்வேஸ்வரன் பரம காரணமான படியையும் -தான் அவனுக்குகே காரண பூதனுமாய்ப் பரதந்த்ரனுமாய்த்
தத்அதீன பல லாபனுமாய் இருந்த படியையும்
தங்கள் நடுவும் -ராஜ வம்சத்தில் நடுவும் -சர்வேஸ்வரன் மத்ஸ்யாதிகளுடைய மதியத்தில் போலே
ஸ்வ இச்சையால் அவதரிக்கிறார் என்னும் இடத்தையும் ப்ரஹ்மா விண்ணப்பம் செய்தான் –

தன்னுடைச் சோதிக்கு எழுந்து அருளுகிற போதும்
ஆ கச்ச விஷ்ணோ பத்ரம் தே திஷ்ட்யா ப்ராப்தோஸி மாநத
ப்ராத்ருபி ஸஹ தேவாபை ப்ரவிசஸ்ய ஸ்வ காம் தனும்
வைஷ்ணவீம் தாம் மஹா தேஜ தச்சாகாசம் ஸநாதனம்
த்வம் ஹி லோகபதிர் தேவ ந த்வாம் கேசந ஜாநதே
ருதே மாயாம் விசாலாஷீம் தவ பூர்வ பரிக்ரஹாம்
யாமிச்சசி மஹா தேஜஸ் தாம் தநும் ப்ரவிஸஸ் வயம் –உத்தர -110 –7-/10-என்று விண்ணப்பம் செய்தான் –

இப்படிகளால் ப்ரஹ்மாதிகளுக்கும் கூட சரண்யமாய் பரம காரணமான பர தத்வத்தை ப்ரதிபாதிக்கிற
வேத பாகங்களுக்கு உப ப்ரும்ஹணம் பண்ணினான் –

பரதத்வ நிர்ணயம் என்னும் இரண்டாம் அதிகாரம் முற்றிற்று –

—————–

சரணாகதி தாத்பர்ய ப்ரபஞ்சம்–என்னும் மூன்றாம் அதிகாரம்

தேவதைகள் சரணாகதி –ஸ்ரீ இளைய பெருமாள் சரணாகதி –ஸ்ரீ பரதாழ்வான் சரணாகதி –
மகரிஷிகள் சரணாகதி -காகாஸூரன் சரணாகதி –
காகாஸூராதி ரக்ஷணத்தில் தண்டமும் ஆஸ்ரித ஹிதார்த்தமும் -ஸ்ரீ ஸூக்ரீவ ஸ்ரீ லஷ்மண சம்வாத தாத்பர்யம் –
ஸ்ரீ பெருமாள் சரணாகதியின் நிஷ் பலத்வ காரணம் -சாஷாத் சத்ருவையும் காக்கும் சர்வ சக்தித்வாதிகள் –
லோக ஹிதத்தில் திவ்ய தம்பதிகளின் சாமான அபிப்ராயத்வம் –
பிராட்டியின் ராவண அநு சாசனத்தின் ச பலத்வம் -த்ரிஜடா சரணாகதி -நாராயண தர்மம் –
வாலி வத சமர்த்தனம் -விஷய வாசமும் ரக்ஷண காரணமாகும் படி –
ஸ்ரீ ராமாயணத்தின் சரணாகதி வேதத்வ பிரகாரம் –

இப்படி சர்வ சரண்யமான பரதத்துவத்தினுடைய வசீகரண சமர்த்தமாய் -சர்வாதிகாரமாய் -பரம ஹிதமாய் இருக்கிற
சரணாகதி தர்மத்துக்கு விதாயகங்களான வேத பாகங்களை இப்பிரபந்தத்தில்
உபக்ரமாதிகளாலே உப ப்ரும்ஹித்தான்-எங்கனே என்னில்

————–

தேவதைகள் சரணாகதி
அவதார ஆரம்பத்திலே முற்பட சக்கரவர்த்தியினுடைய யஜ்ஜத்திலே ஹவிர்ப்பாக கிரஹண அர்த்தமாகத் திரண்ட
தேவர்கள் ரஷக ஆகாங்ஷிகளாய்
ஆவார் ஆர் துணை -என்று நிற்கிற அளவிலே
ஏதஸ்மிந் அந்தரே விஷ்ணு உப யாதோ மஹாத்யுதி
சங்க சக்ர கதா பாணி பீத வாசா ஜகத் பதி–பால -15-16–என்கிறபடியே சர்வ சேஷியான சர்வேஸ்வரன்
அவகாசம் பார்த்து ரக்ஷண சான்னாகத்தால் உண்டான புகர் தோன்றும்படி ரக்ஷண உபகரணங்களோடே கூடக்
கட்டி உடுத்து வந்து தோன்ற –
சித்த கந்தர்வ யஷாஸ் ச தத த்வாம் சரணம் கத —பால-15-24–என்று தேவ ஜாதியில் உள்ளார் எல்லாரும்
இருந்ததே குடியாக சரணாகதரான படி சொன்னான்

திரிசங்கு ஸூநஸ்ஸேபாதி விருத்தாந்தங்களிலும் விச்வாமித்ராதி வியாபார விசேஷங்களைச் சொல்லி
சரணாகதி ரக்ஷணம் பரம தர்மம் என்றும் சமர்த்த காருணிக விஷய சரணாகதி பலவிநாபூதை என்றும் காட்டினான்

——————-

ஸ்ரீ இளைய பெருமாள் -சரணாகதி
ஸ்ரீ இளைய பெருமாள் —ச ப்ராதுஸ் சரணவ் காடம் நிபீட்ய ராகு நந்தன
ஸீதாம் உவாசாதியசா ராகவம் ச மஹா விரதம் –அயோத்யா -31-2-என்று உபாய பரிக்ரஹத்தைப் பண்ணி
இதற்குப் பலமாக
குருஷ்வ மாம் அநு சாரம் வை தர்ம்யம் நேஹ வித்யதே
க்ருதார்த்தோ அஹம் பவிஷ்யாமி தவ சார்த்த பிரகல்பதே
பாவம்ஸ்து ஸஹ வேதேஹ்யா கிரிசானுஷு ரம்ஸ்யதே
அஹம் சர்வம் கரிஷ்யாமி ஜாக்ரத ஸ்வ பதஸ்ச தே –அயோத்யா -31-24-/26-என்று ஸ்ரீ பெருமாளும் பிராட்டியும்
சேர்ந்த சேர்த்தியிலே தாம் அடிமை செய்ய அபேக்ஷித்தார் என்று சொல்லுகையாலே
உபாய உபேய பர வாக்ய த்வய ரூபமான சரணாகதி மந்த்ர விசேஷத்தை உப ப்ரும்ஹித்தான்

—————-

ஸ்ரீ பரதாழ்வான் சரணாகதி
முற்பாடரான தேவர்கள் பண்ணின பிரபத்திக்காக ராவண வதத்துக்கு எழுந்து அருளுகையும்
பிற்பாடரான ஸ்ரீ பரதாழ்வான் பண்ணின பிரபத்திக்காக மீண்டு திரு அபிஷேகம் பண்ணி ராஜ்ஜியம் பண்ணுகையும்
விருத்தமான படியால் ஸ்ரீ பரதாழ்வானுக்கு பிரபத்தி பண்ணின போதே பரமபதம் சடக்கென தலைக் கட்டிற்றிலையே யாகிலும்
அவருக்கு கைகேயீ வரத்தால் பிரசக்தமான அவத்யம் தீர்க்கும்படி
மரவடியைத் தம்பிக்கு வான் பணையம் வைத்துப் போய் வானோர் வாழ -என்கிறபடியே
அப்போது சாஷாத் பலமான திருவடிகளுக்கு பிரதிநிதியான ஸ்ரீ சடகோபனாலே ச பலத்தவம் சொல்லி பின்பு
பூர்வ பரதிஜ்ஞ்ஞாதமான தேவ கார்யம் தலைக் கட்டினவாறே ஸ்ரீ புஷ்பக விமானத்தாலே
சாஷாத் பலமான திருவடிகள் ஸ்வயம் ஆகதங்களாய் அயத்ன லப்தங்களான படி சொன்னான் –

அப்படியே புற் பா முதலாப் புல் எறும்பாதி ஓன்று இன்றியே
நற்பால அயோத்தியில் வாழ் சராசரம் முற்றவும்
நற்பாலுக்கு உய்த்தனன் நான்முகனார் பெற்ற நாட்டுளே -என்றும்
த்வாம் ஆம நந்தி கவய கருணாம்ருதாப்தே
ஞான க்ரியா பஜன லப்யம் அலப்ய மந்யை
ஏதேஷு கேந வரத உத்தர கோசலஸ்த்தா
பூர்வம் ச நூர்வம பஜந்த ஹி ஜந்தவஸ்த்வாம் –ஸ்ரீ வரதராஜ ஸ்தவம் -69-என்றும் பேசுகிறபடியே
ஜங்கம ஸ்தாவர விபாகமற உபாய அதிகார பிரசங்க ரஹிதமான ஜந்துக்களை எல்லாம்
ஸ்ரீ பரதாழ்வான் பண்ணின பிரபத்தியினாலேயே அவருடைய விஷய வாச மாத்ரமே பற்றாசாக
பலப்ரதானம் பண்ணி அருளி

————

மஹரிஷிகள் சரணாகதி
பின்பு ரஷிக்கும் பிரகாரத்துக்குப் புறம் செயலான
தே வயம் பவதா ரஷ்யா பவத்விஷய வாசிந
நகரஸ்த்தோ வநஸ்த்தோ வா த்வம் நோ ராஜா ஜனேஸ்வர–ஆரண்ய -1-20–என்கிற ரிஷிகள் வாக்கியத்தின் படியே
அவர்களுக்கு விரோதிகளான ராக்ஷஸரை நிராகரித்து ரிஷிகளை ரஷித்த படி சொல்லுகையாலே
ரக்கஷ அபேக்ஷை பண்ணும் போது வேறு ஒரு உபாயம் -உபகாரம் -பண்ண வேண்டா
அபிமான கோசாரமான விஷயத்திலே துவக்காலே அநந்ய சரண்யதையை வெளியிட்டுக் கிடைக்க அமையும் -என்கிற
ஸ்ரீ திருக்கண்ண மங்கை ஆண்டான் படியே
கடைத்தலை இருந்து வாழும் சோம்பரை யுகத்தி போலும் -என்னும் அர்த்தத்தை வெளியிட்டு அருளினான் –

——————

காகாஸூர சரணாகதி
ஆர்த்ராபராதனாய் உதிரக்கையனான காகம் ப்ரஹ்மாஸ்த்ர அபி மந்த்ரிதமான துரும்பாலே துரப்புண்டு
ப்ரஹ்மா முதலான ஓன்று ஏறி ஓன்று உயர்த்தார் வாசல்கள் எல்லாம் நுழைந்து –
என்னைக் காத்துக் கொள்ள வல்லார் உண்டோ -என்று கதறின இடத்தில்
இக்காக்கைக்கு ஒருவரும் இல்லையாயிற்று -அவ்வளவில்
ச பித்ரா ச பரித்யக்த ஸூரைஸ் ச சமஹர்ஷிபி -என்கிறபடியே பிரிய ஹித காரிகளான தாயும் தகப்பனும்
அவர்கள் நாட்டில் குடி இருக்கிற தேவ ஜாதிகளும் சரணாகத ரக்ஷண தர்மத்துக்கு உபதேஷ்டாக்களான மகரிஷிகளும்
தங்கள் ஏறிட்டுக் கொண்டால்
ப்ரஹ்மா ஸ்வயம்பூ வா சதுரா நநோ வா
ருத்ரஸ் த்ரி நேத்ரஸ் த்ரி புரந்தகோ வா
இந்த்ரோ மஹேந்திர ஸூர நாயகோ வா
த்ராதும் ந சக்தா யுதி ராமவத்யம் –ஸூந்தர –51-44-என்கிறபடியே
இக்காகத்துக்கு ரக்ஷை பிறவாது என்று இதனுடைய ஹிதத்தை நிரூபித்து ஸ்ரீ பெருமாள்
கைக்கொள்ளுக்கைக்கு ஈடாக இக்காகம்
எங்கும் போய்க் கரை காணாது எறி கடல் வாய் மீண்டேயும் வங்கத்தின் கூம்பேறும் மாப்பறவை -என்கிறபடியே
அநந்ய கதியாய் விழ வேண்டும் என்று பார்த்து எல்லாரும் துரத்திக் கதவை அடைத்தார்கள்
அப்போது வேறு ஒரு திக்கை நோக்கினால் ப்ரஹ்மாஸ்திரம் தொடருகிற படியையும் ஸ்ரீ பெருமாள் எழுந்து அருளின
திக்கை நோக்கின போது கொல்ல நினைவு இன்றிக்கே செருக்கடக்க நினைத்து இருக்கிற
சர்வ லோக சரண்யன் திரு உள்ளத்தை அறிந்த ப்ரஹ்மாஸ்திரம் கால் தாழ்கிற படியையும் கண்ட காகம் தப்பிப் போக
நினைவு உண்டாய் இருக்கச் செய்தேயும்
த்ரீந் லோகாந் சம்பரிக்ரம்ய தமேவ சரணம் கத -என்கிறபடியே போக்கற்று வந்து விழுந்தது
இப்படி விழுந்த இடத்தில்
ச தம் நிபதிதம் பூமவ் சரண்ய சரணாகதம்
வதார்ஹம் அபி காகுத்ஸத க்ருபயா பர்யபாலயத் -என்கிறபடியே வதார்ஹன் போக்கற்றுத் தாம் இருந்த இடத்திலே
விழுந்த மாத்திரமே சரணாகதியாகக் கொண்டு ஸ்ரீ பெருமாள் பிராணார்த்தியான இவனுக்கு பிராண பிரதானம் பண்ணி
ரஷித்தார் என்கையாலே எத்தனையேனும் தீரக் கழிய அபராதம் பண்ணினாரையும் போக்கற்று விழுந்தால்
ஸ்ரீமச் சப்தத்திலும் நாராயண சப்தத்திலும் சொல்லுகிறபடியே நித்ய அநபாயினியான ஸ்ரீ பிராட்டி சந்நிதி உண்டாகையாலும் –
பரம காருணிகத்வாதி குணங்களாலும் -ஸ்ரீ பெருமாள் ஏறிட்டுக் கொண்டு ரஷிப்பார் என்னும் பரம ரஹஸ்யத்தை வெளிட்டான் –
பிராணார்த்தியான இக்காகத்துக்கு பிராண பிரதானம் பண்ணுகையாலே பிரபத்தி பலம் சித்தம் –
துஷ் பிரக்ருதியான இக்காகத்துக்கு சிஷையாக ஒரு கண் அழிவால் அஸ்திரத்தை விலக்கினார் –

—————–

காகாஸூராதி ரக்ஷணத்தில் தண்டமும் ஆஸ்ரித ஹிதார்த்தமும் –
ஸ்ரீ பரசுராமன் அளவில் தொடுத்த அம்பை -அவன் தெளிந்து த்வந்த்வ யுத்த அபேக்ஷை தவிர்ந்த அளவிலே
அவனுக்கு மநீஷித விருத்தங்களான ஸூஹ்ருதங்களிலே ஏவினார் –
சமுத்ரத்தைக் கொடுத்து தொடுத்த அம்பை சமுத்திர அபிமான புருஷன் ச அனுதாபனாய் சரணாகதன் ஆகையால்
தவிஷுத்துக்கள் பக்கலிலே ஆஸ்ரிதருடைய பாப க்ருத்யத்தை ஏறிடும் கணக்கில்
சமுத்திர விரோதிகளான பாபிஷ்டர் பக்கலிலே ஏவினார்
காகத்தைப் பற்ற அஸ்திரத்தை பிரயோகித்த அளவிலே போக்கறுதி ஒழிய உள்ளரு பசை இல்லாத காகம்
சரணாகதமான போது இக்காகத்துக்கு அபராதம் பண்ணுகையிலே அபிசந்தி விராமம் இல்லாதபடியால் –
மற்றைக் கண் கொள்ளாமே கோல் கொண்டு வா -என்கிறபடியே இனி ஓர் அபராதத்தோடே மற்றைக் கண்ணும் போம்
என்று அஞ்சி துர் அபி சந்தியை விட்டுத் திரிகைக்காக ஒரு கண்ணை அஸ்திரத்துக்கு இலக்கு ஆக்கினார்
ஆகையால் இம்மூன்று விருத்தாந்தங்களிலும்
அஸ்திரத்துக்கு லஷ்யம் கொடுத்தபடி எல்லாம் ஆஸ்ரித ஹிதமாக என்று நிர்ணீதம்

——–

ஸ்ரீ ஸூக்ரீவ ஸ்ரீ லஷ்மண சம்வாத தாத்பர்யம் –
கார்யத்தில் அபி சந்தி உண்டாய் இருக்க போக பிரசங்கத்தாலே அந்ய பரராய்க் கடுக ஸ்ரீ பெருமாள் எழுந்து அருளி இருந்த
இடத்தில் வாராத அளவிலே ஸமயாதி லங்கனம் பண்ணினாராகப் பழி சுமந்த மஹா ராஜர் விஷயத்திலே
ஸ்ரீ இளைய பெருமாளுடைய சீற்றத்தைக் கண்ட சந் மந்திரியான ஸ்ரீ திருவடி
க்ருத அபராதஸ்ய ஹி தே நாந்யத் பஸ்யாம் யஹம் ஷமம்
அந்தரேண அஞ்சலிம் பத்த்வா லஷ்மணஸ்ய பிரசாதநாத் -என்று அவ்வசரத்திலே அபராதம் பற்றாசாக
சரணாகதராய் ப்ரசாதிக்கப் பிராப்தம் என்று ஸ்ரீ மஹா ராஜருக்கு தர்ம உபதேசம் சொல்லும் கிரமத்திலே
ஹிதம் சொல்ல ஸ்ரீ மஹாராஜரும் தெளிந்து –
யதி கிஞ்சித் அதிக்ராந்தம் விச்வாசாத் பிரணயேந வா
ப்ரேஷ் யஸ்ய ஷமிதவ்யம் மே ந கஸ்சின் ந பராத்யதி –கிஷ்கிந்தா -36-11-என்று
க்ஷமை கொண்ட பிரகாரத்தைச் சொல்லுகையாலே
ஸ்ரீ பகவத் விஷயத்தில் சாபராதர் ஆனாலும் பாகவதரை க்ஷமை கொள்ள அம்முகத்தாலே ஸ்ரீ பெருமாள் க்ஷமித்து
அருளுகையாலே இவனும் நிராபராதனாய்க் கைங்கர்ய யோக்யனாம் என்னும் இடத்தை வெளியிட்டு அருளினான்

யச்ச சோகாபி பூதஸ்ய ஸ்ருத்வா ராமஸ்ய பாஷிதம் –
மயா த்வம் புருஷாண்யுக்த தச்ச தவம் ஷந்தும் அர்ஹஸி –கிஷ்கிந்தா -36-27-என்று ஸ்ரீ இளைய பெருமாள்
தம்முடைய பாருஷ்ய வாக்யங்களுக்கு அடி சோக பரவசரான ஸ்ரீ பெருமாளுடைய சீற்றத்து அளவில் பிறந்த பாசுரங்கள்
என்று தம்முடைய அபராதத்தை சோபாதிகமாக்கி
ந ச சங்குசித பந்த்தா யேந வாலீ ஹதோ கத –என்றால் போலே மேல் எழுச்சியான ஸ்ரீ பெருமாளுடைய
பாசுரங்களுக்குக் காரணம் -காமன் செய்தான் -மன்யு செய்தான் -என்கிற கணக்கிலே சோகமே யாயிற்று –
ஸமயே திஷ்ட்ட ஸூக்ரீவ -என்கையாலே ஸ்ரீ பெருமாள் அருளிச் செய்த பாசுரங்களுக்கு -இப்படித் தாத்பர்யம் என்று காட்டி
அப்படியே சோபாதிகமான தங்கள் அபராதங்களுக்கு ஸ்ரீ மஹா ராஜரை க்ஷமை கொண்டார் என்கையாலே
சாபராதரான ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்கள் புரிந்து அனுதாபத்தாலே க்ருத ப்ராயச்சித்தரானால் இவர்கள் விஷயத்தில்
அபராத தசையில் பண்ணின அநாத ராதிகளுக்குத் தாங்கள் எதிரே க்ஷமை கொள்ள வேண்டும்
என்னும் சாஸ்த்ரார்த்தைக் காட்டினான் –

———–

ஸ்ரீ பெருமாள் சரணாகதியின் நிஷ் பலத்வ காரணம்
இப்படி ஸ்ரீ விபீஷண வ்ருத்தாந்தத்துக்கு முன்பு சரணாகதி தர்மத்தில் இப்பிரபந்தம் நின்ற நிலை சொன்னோம்
ஸ்ரீ விபீஷண வ்ருத்தாந்தத்துக்கு பின்பு –
சமுத்திரம் ராகவோ ராஜா சரணம் கந்தும் அர்ஹதி–யுத்த -19-31-என்று தனக்கு சரணாகதி பலிக்கக் கண்ட
பரம தார்மிகனுடைய வாக்யத்தாலே அசக்தனுக்கு அபிமத சித்திக்கு சக்தனாய் ஆஸ்ரயிக்க பிராப்தம் என்னும்
இடம் சொன்னான் -அவ்விடத்தில்
சாபமாநய ஸுவ் மித்ரே சராம்ஸ் சாஸீ விஷோபமாந்
சாகரம் சோக்ஷயிஷ்யாமி பத்ப்யாம் யாந்து ப்லவங்கமா -என்று அருளிச் செய்யக் கடவ
ஸ்ரீ பெருமாள் கையம்பு மாண்டவர் இல்லாமையாலும் –
சரணமாக வரிக்கப்பட்ட ஜலாசயம் அல்ப மதியுமாய் அல்ப சக்தியுமாகையாலும்
சரணாகதி பலியாது ஒழியும் அத்தனை

——————

சாஷாத் சத்ருவையும் காக்கும் சர்வ சக்தித்வாதிகள்
ராவணன் தன்னைக் குறித்து ரிபூணாம் அபி வத்சலரான ஸ்ரீ பெருமாள்
அராஜ சமிமம் லோகம் கர்த்தாஸ்மி நிஸிதை சரை
நஸேச் சரணம் அப்யேஷி மாம் உபாதாய மைதலீம்–யுத்த –41-66- என்று அருளிச் செய்த பாசுரத்தாலே
ஸ்ரீ பெருமாளுடைய சரண்யதைக்கு உறுப்பான சர்வ சக்தித்வத்தையும் பரம காருணிகத்வத்தையும்
ஹித ப்ரவர்த்தகத்தையும் பிரகாசிப்பித்தான்

————————–

லோக ஹிதத்தில் திவ்ய தம்பதிகளின் சமாந அபிப்ராயத்வம்
இயம் சீதா மம ஸூதா ஸஹ தர்ம சரீதவ-பால -73-26-என்கிறபடியே
சரணாகத ரக்ஷண தர்மத்திலும் ஸஹ தர்ம சாரிணியான ஸ்ரீ பிராட்டியும்
மித்ர மவ்பயிகம் கர்த்தும் ராம ஸ்த்தாநம் பரீப்சதா
வதம் சா நிச்சதா கோரம் த்வய அசவ் புருஷர்ஷப
விதித சாஹி தர்மஞ்ஞ சரணாகத வத்ஸல
தேந மைத்ரீ பவது தே யதி ஜீவிதம் இச்சசி
பிரசாத யஸ்வ த்வம் ஸைநம் சரணாகத வத்சலம்
மாம் சாஸ்மை ப்ரயதோ பூத்வா நிர்யாத யிதும் அர்ஹஸி -ஸூந்தர -21-20-/22-என்று ராவணன்
பிரதிகூலனாய் இருக்கச் செய்தேயும் மாத்ருத்வ ப்ரயுக்தமான வாத்சல்ய அதி சயத்தாலே
அஸ்து தே என்னும் பிரகாரத்தாலே -அருளிச் செய்த வாக்யத்தாலே இத்தம்பதிகள் லோக ஹிதத்திலே
சமாந அபிப்பிராயர் என்னும் இடத்தைக் காட்டினான் –

—————

ஸ்ரீ பிராட்டியின் ராவண அநு சாசனத்தின் ச பலத்வம்
இப்படி -தேந மைத்ரீ பவதுதே -என்றதுவும் ராவணனுக்கு ஸிஸூ பாலனான ஜன்மாந்தரத்திலே
அந்திம ஷணத்திலுமே யாகிலும் கார்யகரம் ஆயிற்று –

——————–

த்ரிஜடையின் சரணாகதி
சரண்யா ஸஹ தர்ம சாரிணியான ஸ்ரீ பிராட்டி விஷயத்திலே தர்ஜன பர்சனாதி
ப்ரவ்ருத்தைகளான ராக்ஷஸிகளைக் குறித்து
ததலம் க்ரூர வாக்யை வ சாந்த்வமேவாபி தீயதாம்
அபியா சாம வைதேஹீம் ஏதத்தி மம ரோஸதே
பர்த்ஸிதா மபி யா சத்வம் ராக்ஷஸ்ய கிம் விவஷயா
ராகவாத்தி பயம் கோரம் ராக்ஷஸாநாம் உபஸ்திதம்
பிரணிபாத பிரசன்னா ஹி மைதிலீ ஜனகாத்மஜா
அலமேஷா பரித்ராதும் ராக்ஷஸ்யோ மஹதோ பயாத்–என்று த்ரிஜடையும் ஸ்வ மதம் சொன்ன படியைப் பேசினான்
ஸ்ரீ பிராட்டியும் அவர்கள் இசைவு இன்றிக்கே இருக்க சத்துவ ப்ரக்ருதியான த்ரிஜடையோடு அவர்களுக்கு உண்டான
துவக்கத்தாலே வாத்சல்ய பரவசையாய் அருளிச் செய்த வார்த்தையை
ஸ்ரீ வானர வீரர்களுக்கு அநு பாஷித்துக் காட்டுகிற ஸ்ரீ திருவடி
அலமேஷா பரித்ராதும் ராகவாத் ராக்ஷஸீ கணம் -என்று த்ரிஜடை வாக்கியத்தை முடித்து
ததஸ் சா ஹ்ரீமதீ பாலா பர்த்துர் விஜய ஹர்ஷிதா
அவோ சத்யதி தத் தத்யம் பவேயம் சரணம் ஹி வ –என்று ஸ்ரீ பிராட்டி அருளிச் செய்த
ரஷா பர ஸ்வீ கார வாக்யத்தை அநு வதித்துக் காட்டினான்

பின்பு சாபரதைகளான ராக்ஷஸிகளைப் பற்ற ஸ்ரீ ராம தூதன் சீறின விடத்து
பாபாநாம் வா ஸூபாநாம் வா வாதார்ஹாணாம் ப்லவங்கம
கார்யம் கருண மார்யேண ந கச்சின் நா பராத்யதி –இத்யாதிகளாலே அவன் சீற்றத்தை ஆற்றி
ஸ்ரீ பிராட்டி ராக்ஷஸிகளைத் தான் ஏறிட்டுக் கொண்டு ரஷித்த படி சொன்னான் —
இவ்விருத்தாந்தத்தை அனுசந்தித்த ஸ்ரீ பட்டர் ஸ்ரீ ராம கோஷ்டிக்கும் ஆகாத நமக்கு ஸ்ரீ பிராட்டியுடைய
க்ஷமை ஒழியத் தஞ்சம் இல்லை என்னும் இடத்தை –
மாதர் மைதிலி ராஷசீஸ் த்வயி ததை வார்த்ராபராதாஸ் த்வயா
ரஷந்த்யா பவநாத் மஜாத் லகுதரா ராமஸ்ய கோஷ்ட்டீ க்ருதா
காகம் தம் ச விபீஷணம் சரணம் இத்யுக்தி ஷமவ் ரஷத
சாந ஸாந்த்ர மஹா காஸ் ஸூக யது ஷாந்திஸ் தவா கஸ்மிகீ –ஸ்ரீ குணரத்னகோசம் -50–
என்று அருளிச் செய்தார் –

இப்படி ஆறு காண்டங்களிலும் சரணாகதி தர்மமே அஞ்சுரு வாரியாகக் கோக்கப் பட்டது –

————

ஸ்ரீ நாராயண தர்மம் —
உத்தர ஸ்ரீ ராமாயணத்திலும் ராவணன் பாட்டன்மார் காலத்தில் ஸ்ரீ விஷ்ணு அவதாரஸ்த்தனான சர்வேஸ்வரன்
சரணாகதரான தேவர்களை ரக்ஷிப்பதற்காகத் திரு உள்ளம் பற்றி -ராஷசஸரோடு பொருத அளவிலே –
பூசலில் கெட்டு பராங்முகராய் லங்கையைக் குறித்து பலாயனம் பண்ணுகிற ராக்ஷஸரைத் பின் தொடர்ந்து
சார்ங்கம் உதைத்த சர மழைகளாலே கொன்று சூறையாடக் கண்ட மால்யவான் புரிந்து –
நாராயண ந ஜாநீஷே ஷாத்த்ரம் தர்மம் ஸநாதனம்
அயுத்த மநஸோ பக்நாந் அஸ்மாந் ஹம்ஸி யதேதர–உத்தர -8-3- என்று
ஓடிப்போகிற எங்களைக் கொல்லுகை ஷத்ரிய தர்ம விருத்தம் அன்றோ -தர்மம் அறியாதார் செய்யுமத்தை
தர்மஞ்ஞனான நீ செய்யா நிற்கிறது என் -என்று ஆற்றாமையால் முறையிட
சர்வேஸ்வரன் -நாம் ஷத்ரியராகில் அன்றோ ஷத்ரியம் அனுஷ்டிப்பது -நம்மை நாராயணன் என்று நீ சொன்னபடியே
நாம் நியந்த்ருத்வாதிகளாலே சர்வ விலக்ஷணர் ஆகையால் நாராயண தர்மமான
சரணாகத ரக்ஷணம் அனுஷ்டிக்கிறோம் என்று அபிப்ராயம் கொண்டு
யுஷ்மத்தோ பய பீதா நாம் தேவா நாம் ஹி வை மயா பயம்
ராக்ஷஸோத் சாதனம் தத்தம் ததே ததனு பால்யதே
பிராணைரபி பிரியம் கார்யம் தேவா நாம் ஹி சதா மயா
ஸோஹம் வோ நிஹ நிஷ்யாமி ரஸாதல கதா நபி –உத்தர -8-7-/8-என்று
நாம் தேவர்களுக்குப் பண்ணின அபய பிரதானத்தாலே பசுக்களுக்காகப் புலிகளைத் தொடர்ந்து கொல்லும் கணக்கிலே
உங்களைக் கொல்லுகிறோம்-என்று அருளிச் செய்த பாசுரத்தாலே மற்றுமுள்ள ஷத்ரிய தர்மாதிகளிலும் காட்டில்
சரணாகத ரக்ஷண தர்மமே ஸ்ரீ பெருமாளுக்கு அநு பால நீயம் என்னும் இடத்தை ஸ்தாபித்தான் –

————-

வாலி வத சமர்த்தனம்
வாலியுடைய சோத்யத்திற்கும் இவ்வுத்தரத்தையே திரு உள்ளம் பற்றி
ஸூஷ்ம பரம துர் ஜ்ஜேய சதாம் தர்ம பிலவங்கம்–கிஷ்கிந்தா -18-15-என்று கம்பீரமாக ஸ்ரீ பெருமாள் அருளிச் செய்தார்
முன்பு சாபராதரான ஸ்ரீ மஹா ராஜர் அநு தப்தராய் சரணாகதராக அவரை நீ நலிந்தாயாகையால்
நீ தண்ட்யனாகையாலும்-சரணாகதாரன ஸ்ரீ மஹா ராஜரை ரஷிக்கை நமக்குத் பரமாகையாலும்
உன்னை நிராகரித்தோம் என்று தாத்பர்யம்

————-

விஷய வாசமும் ரக்ஷண காரணமாகும் படி
இப்பிரபந்தம் தலைக்காட்டுகிற இடத்திலும் உபாய அநதிகாரிகளான ஸ்த்தாவரங்களையும் கூட
விஷயே தே மஹா ராஜ ராம வ்யஸன கர்சிதா
அபி வ்ருஷா பரிம்லாநா ச புஷ்பாங்குர கோரகா–அயோத்யா -59-8-என்னும்படி
உண்டான விஷய வாசத்தையும் -அவஸ்த்தா விசேஷத்தையும் பற்றாசாக ரஷித்த படி பரக்கப் பேசப்பட்டது –

————–

ஸ்ரீ ராமாயணத்தின் சரணாகதி வேதத்வம்
உபக்ரம உபஸம்ஹார அவப்யாஸோ அபூர்வதா பலம்
அர்த்த வாத உபபத்தீ ச லிங்கம் தாத்பர்ய நிர்ணய –என்கிற
தாத்பர்ய லிங்கங்களை எல்லாம் பரிபூர்ணமாக உடையதாய் ஸ்ரீ வால்மீகி பகவானாலே த்ருஷ்டமாய்
இருபத்தொரு சரணாகதி வேதம்
இதில் இவ் வபய பிரதான பிரகரணம் சர்வ ரஹஸ்ய சாரங்களையும் திரள வெளியிட்ட உபநிஷத் பாகம்

—————————–

சரணாகதி தாத்பர்ய பஞ்சகம் என்னும் மூன்றாம் அதிகாரம் முற்றிற்று –

——————————————-

கவி தார்க்கிக ஸிம்ஹாய கல்யாண குண சாலிநே
ஸ்ரீமதே வேங்கடேசாய வேதாந்த குரவே நம —

—————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ தேசிகர் அருளிச் செய்த -ஸ்ரீ சார சாரம் – ஸ்ரீ சரம ஸ்லோக அதிகாரம் —

ஸ்ரீ மான் வேங்கட நாதார்ய கவிதார்க்கிக கேஸரீ
வேதாந்தா சார்ய வர்யோ மே சந்நிதத்தாம் சதா ஹ்ருதி —

———————————–

ஸ்ரீ சரம ஸ்லோக அதிகாரம்

ஸ்ரீ சரம ஸ்லோக க்ருத்யம் -சர்வ தர்ம சப்தார்த்தம் -பரித்யஜ்ய சப்தார்த்தம் –
மாம் ஏகம் சப்தார்த்தம்-மாம் சப்தார்த்தம்-ஏகம் சப்தார்த்தம்
சரணம் வ்ரஜ சப்தார்த்தம்–நிர்ஹேதுக கிருபா ரக்ஷண பிரகாரம் -பராதீன கர்த்ருத்வ பிரகாரம் -சரண்ய க்ருத்யம்
அஹம் சப்தார்த்தம்–த்வா சப்தார்த்தம்-சர்வ பாபேப்ய சப்தார்த்தம்-மோக்ஷயிஷ்யாமி சப்தார்த்தம்-
சர்வ பாப நிவ்ருத்தி பிரகாரம் -மாஸூச சப்தார்த்தம்-சரம ஸ்லோகத்தின் திரண்ட பொருள் –
ப்ரபத்தியின் சர்வ பல சாதனத்வம் –
ரஹஸ்ய த்ரயார்த்த ஞான பிரயோஜனம்

ஒண்டொடியாள் திருமகளும் தானுமாகி
ஒரு நினைவால் ஈன்ற உயிர் எல்லாம் உய்ய
வண்டுவரை நகர் வாழ வசு தேவர்க்காய்
மன்னவர்க்குத் தேர் பாகனாகி நின்ற
தண்டுளவ மலர் மார்பன் தானே சொன்ன
தனித் தருமம் தான் எமக்காய் தன்னை என்றும்
கண்டு களித்து அடி சூட விலக்காய் நின்ற
கண் புதையல் விளையாட்டைக் கழிக்கின்றானே

தனித் தருமம் -அத்விதீயமான சித்த உபாயம்
கண் புதையல் விளையாட்டை -கண்ணாம் பூச்சி விளையாட்டை

———–

சரம ஸ்லோக கிருத்யம்
ஏஷ நாராயண ஸ்ரீ மான் ஷீரார்ணவ நிகேதந
நாக பர்யங்கம் உத்ஸ்ருஜ்ய ஹ்யாகதோ மதுராம் புரீம் –இத்யாதிகளில் படியே
ஸ்ரீ யபதியான சர்வேஸ்வரன் சாது பரித்ராணாதிகளுக்காக வந்து அவதரித்து அருளி –
ஸூலபனாய் -சரணாகதரான பாண்டவர்களுக்கு இன்னார் தூதன் என நின்று அர்ஜுனனை ரதியாக்கித் தான் சாரதியாய் –
அவனுக்கு விதேயனாய் நின்ற அளவிலே -தன்னை நிமித்தமாகக் கொண்டு தன் பிரதிபக்ஷங்களை
சர்வேஸ்வரன் நிரசிக்க நிற்கிற நிலையைக் கண்ட அர்ஜுனன்
பந்து விநாச நிச்சயத்தாலும் -அஸ்த்தாந ஸ்நே ஹாதிகளாலும் கலங்கி தர்ம புபுத்சையாலே சரணாகத்தானாய்
யச் ஸ்ரேய-ஸ்யாத நிச்சிதம் ப்ரூஹி தந் மே –ஸ்ரீ கீதை -2-7-என்று விண்ணப்பம் செய்ய
இவனுடைய சோக நிவ்ருத்திக்காக தேஹாதி விலக்ஷணமாய் பரசேஷதைக ரசமான நித்யாத்ம ஸ்வரூபத்தை அருளிச் செய்து –
ஸ்வரூபம் தெளிந்தவனுக்குத் தர்மங்களில் பிரதானமான நிவ்ருத்தி தர்மங்களையும் உபதேசிக்கத் தொடங்கி –
பரம புருஷார்த்தத்துக்குப் பரம்பரையாய் -காரணங்களான-கர்மா யோக ஞான யோகங்களையும் –
சாஷாத் உபாயமான பக்தி யோகத்தையும் ச பரிகரமாக உபதேசித்து

மந் மநா பவ -18-65-என்கிற ஸ்லோகத்தால் என்று நிகமித்து நின்ற அளவிலே முன்பு
தைவீ சம்பத விமோஷாய நிபந்தாயா ஸூரீ மதா-16-5–என்று தைவாஸூரா விபாகம் சொன்ன அளவிலே
தானே அர்ஜுனனுடைய சோகத்தைக் கண்டு
மா ஸூச சம்பதம் தைவீ மபிஜா தோசி பாண்டவ -16-5–என்று தேற்றினால் போலே –
இப்போதும் பரம புருஷார்த்தத்தைக் கடுகப் பெறுகையில் த்வரை உண்டே யாகிலும்
ச பரிகரமாய் துஷ் கரமாய் அநேக அந்தராய சம்பாவனை உடைத்தாய் –
சாவதானர்க்கும் சிரகாலம் ஸாத்யமான பக்தி யோகம் அல்ப ஞான சக்தியாய் அல்ப கால வர்த்தியான தனக்குக்
கடுக தலைக் காட்டாது என்று அறிகையாலும்-
ஸூகர உபாயாந்தரத்தை அறியாமையாலும் -நிரதிசய சோகா விஷ்டனான அர்ஜுனனை வ்யாஜமாகக் கொண்டு
கீதா உபநிஷத் ஆச்சார்யன் தன் பரம கிருபையாலே சாங்கமாய்- ஸூ கரமாய் -ஸக்ருத் கர்த்தவ்யமாய் -சர்வாதிகாரமாய் –
சகல பல ஸாதனமாய் -ஆஸூ காரியாய் -பிரதிபந்த அநர்ஹமாய் -ப்ரஹ்மாஸ்த்ர துல்யமான –
ரஹஸ்ய உபாயத்தைச் சரம ஸ்லோகத்தாலே -சகல லோக ரஷார்த்தமாக -அருளிச் செய்து
இவனை வீத சோகனாக்குகிறான் –

பக்த்யா பரமயா வா அபி
சரணம் த்வாம் ப்ரபந்நாயே–இத்யாதிகளிலே
ப்ரபத்தியும் பக்தி போலே ப்ராப்த விரோதிகளைக் கழிக்க வற்று என்னும் இடம் சித்தம் –
இவ்விகல்பம் ச கிஞ்சனன் அகிஞ்சனன் -என்றாதல் -விளம்ப ஷமன் விளம்ப அக்ஷமன் என்றாதல் –
அதிகாரி விசேஷத்தைப் பற்றி இருக்கிறது –
விஸ்வா சாதி தாரதம்யத்தாலே அதிகாரி பேதம் சொல்லுவாருக்கு இது வியவஸ்த்தித விஷயமாம் –
ஆனபின்பு சிலர் துல்ய விகல்பம் என்றதற்கும் உபாய ஸ்வரூபம் லகுவே யாகிலும்
பலத்தில் குறையில்லை என்கையில் தாத்பர்யம் –

நரஸ்ய புத்தி தவ்ர் பல்யாத் உபாயாந்தரம் இஷ்யதே –என்கிற இடத்தில்
துர்ப்பல புத்தியானவனை பக்தி யோகத்துக்கு அதிகாரி என்கிறபடி அன்று –
அகிஞ்சனனாய் இருக்கச் செய்தே ஸ்வ தந்த்ர பிரபத்தியில் விஸ் வாச மாந்த்யத்தாலே-
பாலன் சந்திரனைப் பிடிக்கக் கை நீட்டுமா போலே தனக்கு எட்டாத நிலத்தில் ஏற ஆசைப்படுமவனை உபலம்பித்த படி
இங்கன் அல்லாத போது அநேக ஸாஸ்த்ரங்களுக்கும்-க்ருத்ஸ்ன வித்துக்களாய் -ஸ்வ தந்த்ர ப்ரபத்திக்கும்
உபதேஷ்டாக்களாய்-பக்தி யோக நிஷ்டராய்ப் போருகிற பரம யோகிகளுடைய நிலைக்கும் விருத்தமாம்-
ஆகையால் மஹா விஸ்வாசமுடையவன் -ஆகிஞ்சான்யாதி உக்தனாய்க் கொண்டு ப்ரபத்திக்கு அதிகாரி ஆகிறான்
இவனுக்குத் திருமந்த்ரத்திலும் த்வயத்திலும் பிரகாசித்த உபாய விசேஷம் இங்கே விதிக்கப் படுகிறது
இதில் மாம் -ஏகம் -சரணம் -அஹம் -மோக்ஷயிஷ்யாமி -என்கிற பதங்களில் பிரதானமான
சித்த உபாயமும் ப்ரகாசிதம் ஆயிற்று –

—————-

சர்வ தர்ம -சப் தார்த்தம்
தர்மம் ஆவது -ஸாஸ்த்ர ஸித்தமான -அபிமத சாதனம்
அதிகாரி விசேஷத்தில் மோக்ஷத்திற்கு சாதனாந்தரத்தை விதிக்கிற இடத்திலே தியாக விஷயமாகச் சொல்லுகிற
தர்மம் கீழ்ச் சொன்ன பக்தி யோகம் –
அதில் ஸத்வித்யாதி விபாகத்தாலே பஹு வசனம்
சர்வ சப்தம் அவை எல்லாவற்றையும் என்கிறது
பரிகரங்களையும் கூட காட்டுகிறது ஆகவுமாம் –

———

பரித்யஜ்ய -சப் தார்த்தம்
பரித்யஜ்ய என்கிற இது அகிஞ்சனான தன் நிலையைத் தெளிகையாலும்-
பலத்தில் தீவ்ர சங்கத்தாலும்-அதிசயித சோகனான இவனுடைய அதிகாரம் தோன்ற தியாகத்தை அனுவதிக்கிறது –
இங்கு பரி -என்கிற உப சர்க்கம் -சர்வ காலத்திலும் சர்வ பிரகாரத்தாலும் யோக்யதை இல்லை என்று பிறந்த
நைராஸ்ய அதிசயத்தைக் காட்டுகிறது –
த்ரீந் லோகாந் சமபரிக்ரம்ய–ஸூந்தர -38-33–
அநித்தியம் அஸூகம் லோகம் இமாம் ப்ராப்ய -ஸ்ரீ கீதை -9-33–இத்யாதிகளில் போலே
பரித்யஜ்ய என்கிறது அங்க விதியாக வேண்டுவது இல்லை –

சர்வ தர்ம ஸ்வரூப தியாக விதி பக்ஷம் ஸ்ருதி ஸ்ம்ருதி சதாசார விருத்தம்
உத்தர க்ருத்ய பரம் அன்றிக்கே உபாயத்தை விதிக்கிற இவ்வாக்கியத்திலே தர்மங்களில் புத்தி விசேஷ தியாகத்தை
விதிக்கிறது என்னும் பக்ஷத்தில் சாத்விக தியாக விசிஷ்டங்களான சர்வ தர்மங்களும் பிரபதிக்கு அங்கங்கள் என்று பலிக்கும் –
ஆன பின்பு ப்ரபத்திக்கு அங்கமாக அடைத்த ஆனுகூல்ய சங்கல்பாதிகளை ஒழிய
வேரு ஒரு தர்மத்தாலும் இதற்கு அபேக்ஷை இல்லாமையாலும்
ப்ரஹ்மாஸ்த்ர நியாயத்தாலே வேரு ஒன்றைப் பொறாத சுணை யுடைமையிலும் இத் தியாக விதிக்குத் தாத்பர்யமாகவுமாம் –
தனக்கு அடைத்த தர்மங்களில் தனக்கு ஸக்யமான வற்றையும் பிரபத்திக்காக அனுஷ்டிக்கையைத் தவிர்ந்து என்றதாயிற்று

ஸநத்குமார சம்ஹிதையில் கர்ம யோகாதிகளை பிரபத்தி சா பக்திக்கு அபேக்ஷகங்கள் என்று சொல்லி –
பிரபத்தே க்வசிதப்யேவம் பரா பேஷா ந வித்யதே
சாஹி ஸர்வத்ர ஸர்வேஷாம் சர்வ காம பல பிரதா
ஸக்ருத் உச்சாரிதா யேந தஸ்ய சம்சார நாசி நீ
ராக்ஷசா நாம விஸ் ரம்பாத் ஆஞ்ஜநேயஸ்ய பந்தநா
யதாவி களிதா சத்ய த்வ மோகாஹ்ய ஸ்த்ர பந்தநா
ததா பும்ஸாம் அவிஸ் ரம்பாத் பிரபத்தி பர்ஸ்யுதா பவேத்
தஸ்மாத் விஸ்ரம்ப யுக்தா நாம முக்திம் தாஸ்யதி சாசிராத்

பிரபத்தே க்வசிதப்யேவம் பரா பேஷா ந வித்யதே -பிரபத்திக்கு மற்று ஒன்றை எதிர்பார்த்து இருப்பது ஓர் இடத்திலும் இல்லை
சாஹி ஸர்வத்ர ஸர்வேஷாம் சர்வ காம பல பிரதா -அதுவோ எல்லா இடத்திலும் எல்லாருக்கும் எல்லா பலத்தையும் கொடுக்கக் கூடியது
ஸக்ருத் உச்சாரிதா யேந தஸ்ய சம்சார நாசி நீ -எவனால் ஒரு தடவை உச்சரிக்கப் பட்டதோ அவனுடைய சம்சாரத்தை நாசம் செய்து கொடுக்கும்
ராக்ஷசா நாம விஸ் ரம்பாத் ஆஞ்ஜநேயஸ்ய பந்தநா ததா பும்ஸாம் அவிஸ் ரம்பாத் பிரபத்தி பர்ஸ்யுதா பவேத்
யதாவி களிதா சத்ய த்வ மோகாஹ்ய ஸ்த்ர பந்தநா -ராக்ஷஸர்களுடைய நம்பிக்கை இல்லாமல் திருவடி ப்ரஹ்மாஸ்த்ர பந்தம்
அப்பொழுதே கட்டு அவிழ்ந்ததோ -அதே போலே பிரபத்தி செய்தவன் விசுவாசம் இல்லாமல் சரணாகதியும் நழுவியதாய் விடுமே
தஸ்மாத் விஸ்ரம்ப யுக்தா நாம முக்திம் தாஸ்யதி சாசிராத் -ஆகையால் நம்பிக்கை இழக்காமல் உள்ளவர்களுக்கு
சீக்கிரம் மோக்ஷத்தைப் பெற்றுக் கொடுக்கும் -என்று சொல்லப்பட்டது

விஸிஷ்ட விதி என்றவர்களுக்கும் இந் நைரபேஷ்ய விஸிஷ்ட விதியிலே தாத்பர்யம் –
இப்படி யானால் ஸ்வ தந்த்ர சாதனத்தாலே தத் காலத்திலும் தனக்கு அடைத்த நிலை குலைய வேண்டா
இந்த யோஜனையில் -சர்வ தர்மான் -என்கிற சப்தம் தம் தம் ஜாதியாதிகளால் அடைப்புண்ட
தர்மங்கள் எல்லாவற்றையும் சொல்லுகிறது –
இப்படி இங்கே நைரபேஷ்யம் விவஷிதமானால்-மாஸூச -என்கிற இதன் சாமர்த்தியத்தால் அதிகாரி விசேஷம் ஸித்திக்கும்
தியாக அனுவாத பக்ஷத்தில் ஏக சப்தத்தில் நைரபேஷ்யம் விவஷிதமாம் –

பல ஓவ்ஷதங்களையும் விட்டு சர்வ வியாதி சமனமான இந்த சித்த ஓவ்ஷதம் ஒன்றையுமே சேவி என்னும் கட்டளையிலே
யோஜனை யானால் அவ்வோ பல சாதனங்களினுடைய பஹுத் வத்தையும் -அவற்றினுடைய கார்த்ஸ்ந்யத்தையும் –
சர்வ தர்மான் -என்கிற சப்தம் காட்டுகிறது -அப்படியானால் இங்கு மோக்ஷ சாதந விசேஷ உபதேசத்தில் தாத்பர்யம்-
அசக்தனாய் சோகியா நிற்கச் செய்தே துராசையால் துஷ் கரங்களைத் துவக்கி நிற்குமவனைக் குறித்து
துராசையை விடாய் என்றாதல்
அசக்யத்தில் பிரவ்ருத்தியை விடாய் என்றாதல் சொல்லுகிறது ஆகவுமாம்
லஜ்ஜா புரஸ்சர தியாகம் சொன்னவர்களும் இதுவே தாத்பர்யம் –

—————-

மாம் ஏகம் -சப் தார்த்தம்
இப்படி அஸக்யங்களிலும் அந பேஷிதங்களிலும் கை வாங்கி நின்றவனுக்கு
கைம்முதலாய் சநாதன தர்மமான தன்னை -மாம் ஏகம் -என்கிறான்
பர ஸ்வீ கர்த்தாவைக் காட்டுகிற இப்பதங்களில் தர்ம ஸ்வரூப மாத்ரத்தை விவஷிக்கை உசிதம் அல்லாமையாலே
ஸ்வரூப நிரூபக தர்மங்களோடே கூட -அகலகில்லேன் இத்யாதிகளில் படியே
ஆஸ்ரயணீயத்தைக்கு உறுப்பான ஸஹ தர்ம சாரிணீ சம்பந்தாதி விசேஷணங்களும் இங்கே அநுசந்தேயங்கள்
சர்வ குண ஆஸ்ரய விஷயங்களான மாம் அஹம் என்கிற பதங்களுக்கு அடைவே
ஸுலப்யத்திலும் ஸ்வ தந்த்ரத்திலும் பிரதாந்யேன நோக்கு –
இவை ஒன்றை ஒன்றை விட்டால் அநுப ஜீவ்யங்களாம்

மாம் -சப் தார்த்தம்
இதில் மாம் என்கிற பதத்தாலே-விசேஷித்து சர்வ லோக ஹித அர்த்தமாக அவதீர்ணனாய் -சர்வ ஸூல பனாய் –
என்றோ இவர்கள் நம்மை அபேக்ஷிப்பது என்று ரக்ஷணத்தில் அவசர பிரதீஷனாய்த் தன் வைபவம் கண்டு வெருவாதபடி
தன்னைத் தாழ விட்டு உபாய தசையிலும் போக்யனாம் படியான மாதுர்யத்தை உடையனாய் –
ஆஸ்ரித விஷலிஷ அஸஹிஷ்ணு தையாலே ஸூ ப்ரவேசனாய் -அவதீரித ஸ்வ பர தாரதம்ய மான ஆர்ஜவத்தாலே
நெறி எல்லாம் எடுத்து உரைத்த -என்னும்படி தத்துவ ஹித உபதேசங்களில் தத் பரனாய் தன்னை ஆஸ்ரயிக்கை
பரிபூர்ணனான தனக்கு சர்வ ஸ்வ தானமாய்க் கொண்டு அவர்களை உதாரராக்கி ச விபூதிகனான தன்னை வழங்க ஒருப்பட்டு
நிற்கிற வள்ளல் மணி வண்ணனான தன் நிலையைக் காட்டுகிறான் –

சரண்ய குணங்களில் –
சர்வ ஸ்வாமித்வ -ஸர்வஞ்ஞத்வ -சர்வ சக்தித்வாதிகள் நிக்ரஹ அனுக்ரஹ சாதாரணங்கள் –
காருண்யமும் தத் அநு பந்திகளான வாத்சல்யாதிகளும் அனுக்ரஹத்துக்கு ஏகாந்தங்கள்
ஆகையால் ஆழ்வார்களும் ஆச்சார்யர்களும் காருண்ய ஏகாந்திகளாய்ப் போந்தார்கள்

ஏக -சப் தார்த்தம்
ஏக சப்தம் -மாம் ஏகமேவ சரணம்
உபாயம் வ்ருணு லஷ்மீசம் தம் உபேயம் விசிந்த்ய -இத்யாதிகளிலும்
ஸ்ரீ த்வயத்திலும் சொல்லுகிறபடியே ப்ராப்ய ப்ராபகங்கள் ஒன்றேயாய் நிற்கிற நிலையைக் காட்டுகிறது
பிரபத்த்வயனோடு ஓக்கக் கர்த்தாவான தனக்கும் கிரியைக்கும் சன்னிதானம் உண்டாகையாலே
ரக்ஷணீயனான தன்னையும் தன் கிரியையும் ரக்ஷகனைப் போலே பிரதான ஹேதுவாக நினையாமைக்காகத்
தன் பக்கலிலே நிரபேஷ கர்த்ருத்வ அபிமானத்தையும் தன் கிரியையில் பிரதான உபாயத்வ புத்தியையும்
இங்கே கழிக்கிறது என்னவுமாம் –
உன்னால் வரும் நன்மையையும் விடு -என்றவர்களுக்கும் இதுவே தாத்பர்யம் –
இது விடுகை தன்னிலும் ஒக்கும்
ஏக சப்தம் உபாய த்விதத்தை கழிக்கிறது ஆகையால் பிரபத்திக்கு உபாயத்வம் இல்லை என்றவர்களுக்கும் –
இது பராதீனமுமாய் பர பிரசாத மாத்ரமுமாய் இருக்கும் -அவ்யவஹிதமான பிரதான காரணம்
இவ்வியாஜ உபசாந்த காலுஷ்யனான ஸத்யஸங்கல்பன் என்கையில் தாத்பர்யம்

சர்வ தர்மங்களாலும் வரும் சர்வ பாப நிவ்ருத்தியையும் இப்பிரபத்தி வசீக்ருதனான நான் ஒருவனுமே
பண்ணுவேன் என்கையாலே தாத்பர்யமாகவுமாம் -இது
யத்யேந காம காமேந –இத்யாதிகளுக்கும் பொருந்தும்
ய ஸூ துஷ்கரேண யேந யேந இஷ்ட ஹேது நா என சோதேத் ச ச தஸ்ய அஹமேவேதி நாநே –ஸ்ரீ சரம ஸ்லோக ஸங்க்ரஹம் –
ஸ்ரீ கீதா பாஷ்ய தாத்பர்ய சந்திரிகை -என்கிற ஸ்லோகத்தை இங்கே படிப்பது –

ஏக சப்தம் சித்த உபாய த்வித்வத்தைக் கழிக்கிறது என்ற போதும் உபையுக்த விசேஷணங்களைக் கழிக்க ஒண்ணாது –
இவற்றால் உபேய த்வித்வம் வாராதாப் போலே உபாய தவித்வமும் வாராது –
தர்மி மாத்திரமே உபாயம் என்றால் சர்வ விரோதமும் வரும் –
பர ந்யாஸம் பண்ணின விஷயத்தில் சரண்யனுடைய நைரபேஷ்யத்தை -ஏக -சப்தம் காட்டுகிறது ஆகவுமாம் –
அப்போதும் பூர்வ க்ருத பர நியாசத்தாலும் -விசேஷணங்களைக் கழிக்க ஒண்ணாத பிராமண சித்த
ஸ்வ குணாதிகளாலும் நைரபேஷ்யம் சொல்ல ஒண்ணாது –
மற்றும் உசிதமான அர்த்தங்களைக் கண்டு கொள்வது –

———–

சரணம் வ்ரஜ சப்தார்த்தம்
இப்படி சித்த உபாயமான தன்னைக் காட்டி -சரணம் வ்ரஜ -என்று தனக்கு வசீகரணமான ஸாத்ய உபாயத்தை விதிக்கிறான் –
வ்ரஜ -சப்தார்த்தம்
கத்யர்த்தமான -வ்ரஜ -என்கிற தாது புத்த்யர்த்தமாய் அத்யவசாய முகத்தால் ஸக்ருத் கர்தவ்ய சங்க பர ந்யாசத்தைக் காட்டுகிறது

சரணம் சப்தார்த்தம்
சரண சப் தத்திற்கும் கிரியா பதத்திற்கும் விவஷிதங்களை ஸ்ரீ த்வயத்தில் சொன்ன பிரகாரத்தில் இங்கும் அனுசந்திப்பது –
அங்கு ஸ்வ அனுஷ்டானம் சொல்லுகிறது ஆகையால் உத்தமனாயிற்று
இங்கு அபிமுகனைக் குறித்து விதிக்கிறது ஆகையால் மத்யமானாகிறது
இது விதி என்னும் இடம் ஸ்வாரஸ் யாதிகளாலும் இத்தை பிரபஞ்சிக்கிற சாஸ்த்ரங்களாலும் சித்தம் –

இப்படி விதேயமான பிரபதனத்தைச் சிலர் அதிகாரி விசேஷணம் -சம்பந்த ஞான மாத்ரம் -சித்த உபாய பிரபத்தி மாத்ரம் –
அநி வாரண மாத்ரம் -அனுமதி மாத்ரம் -அசித் வ்யாவ்ருத்தி மாத்ரம் -சைதன்ய கிருத்யம் சித்த சமாதானம் -என்றால் போலே
சொல்லுமதுவும் இவ்விதிக்கும் இத்தை விஸ்தரிக்கிற ஸாஸ்த்ரங்களுக்கும் -இவற்றுக்குச் சேர்ந்த உபபத்திகளுக்கும் –
ஸ்ரீ பாஷ்ய ஸ்ரீ கத்யாதிகளுக்கும் -நிபுண சம்பிரதாயங்களுக்கும் அனுகுணமாக வேண்டுகையாலே
நானே நாநா வித நரகம் புகும் பாவம் செய்தேன் -என்று நிற்கிற நம்மை ஈஸ்வரன் ரஷிக்கிற இடத்தில்
வந்து அடைந்தேன் -என்று நாம் பண்ணுகிற அல்பமான வசீகரண யத்னம்
அதுவும் அவனது இன்னருளே –
இசைவித்து என்னை -இத்யாதிகளில் படியே அவன் தானே காட்டி ப்ரவர்த்தப்பித்த தொரு வியாஜ்ம் மாத்ரம் அன்றோ
என்று சித்த உபாய பிரதானய அனுசந்தானத்தில் அவர்களுக்குத் தாத்பர்யம் –
தன் ரக்ஷணத்துக்காகத் தான் ப்ரவர்த்திக்கும் போதும் தான் நினைத்த படி நடத்த பிராப்தி இல்லை –
தானே வ்யாபரிக்கைக்கு சக்தியும் இல்லை –
பர அபிமத உபாயத்தில் பர பிரேரிதனாய்க் கொண்டு ப்ரவர்த்திக்கிறேன் என்று இவ்வளவே அனுசந்தேயம்

ஸ்வ ப்ரயோஜன அர்த்தமாக ஸ்வ யத்னம் ஒன்றும் ஆகாது என்னில் -ஸ்வ வசனத்திற்கும்
ஸ்வ யத்ன நிவ்ருத்தி தனக்கும் பிரபத்யாதி விதிக்கும் தனக்கு ப்ரீதி பிரயோஜனமாய்க் கொண்டு
தான் பண்ணும் கைங்கர்யத்துக்கும் தேஹ ரக்ஷணாதி வியாபாரத்துக்கு விரோதம் வரும் –
ஆகையால் அஸக்யமாய் பர ந்யாஸம் பண்ணின விஷயத்திலும் மோக்ஷ வருத்தங்களான காம்யங்களிலும்
அநாபத் தசையில் புத்தி பூர்வ நிஷித்தங்களிலும் வ்ருதாகால ஷேப ஹேதுக்களிலும் ஸ்வ யத்னம் தவிருகையே உள்ளது –
பகவத் ப்ரவ்ருத்தி விரோதி ஸ்வ ப்ரவ்ருத்தியை விடுகையே பிரபத்தி -என்றவர்களுக்கும் இவ்வளவே விவஷிதம் –
ஸக்ய விஷயத்திலும் பர ந்யாஸம் லோகத்தில் கண்டோம் ஆகிலும் இது
ந ஸாத்யம் சாதனாந்தரை
அநந்ய சாத்யே ஸ்வீ பீஷ்டே –இத்யாதிகளில் சொன்ன பிரபத்தி சாஸ்திரம் அன்று –
சர்வத்திலும் அகிஞ்சனனாய் சர்வ பர ந்யாஸம் பண்ணுகை மனஸ் ஒழிந்த சர்வ கரணங்களும்
விதேயம் அல்லாத காலம் பெறில் கூடும்
விளம்ப அக்ஷமனாய் பிரபத்தி பண்ணுகிறவனும் கடுக அபிமதம் பெறுகைக்குக் கைம்முதல்
இல்லாதவன் ஆகையால் -இங்கும் -அநந்ய சாத்யே -என்கிற அர்த்தம் கிடைக்கிறது

நிர்ஹேதுக கிருபா ரக்ஷண பிரகாரம்
ஸ்வ தந்த்ர ஸ்வாமி நிர்ஹேதுக கிருபையால் ரஷியா நிற்க –வ்ரஜ -என்ற ஒன்றை விதிக்க வேண்டுமோ -என்னில்
நிர்ஹேதுக கிருபை ஒரு வ்யாஜத்தை முன்னிட்டே -ரஷிக்கும் என்னும் இடம் ஸாஸ்த்ர சித்தம் –
குண சம்பந்தங்களே ஈஸ்வரன் ரஷிக்கைக்கு காரணம் என்றவர்களுக்கு
பிரபத்தி ரூப வ்யாஜம் ஸ்வரூப உத்பத்தியிலும் பர சா பேஷமாய் -லகுவாய் -அப்ரதானமாய் நிற்கிற நிலையிலும் –
குண சம்பந்தங்களினுடைய ப்ராதான்யத்திலும் தாத்பர்யம் –

இங்கன் அல்லாத போது யாதிருச்சா ஸூஹ்ருதாதிகளும் த்வய ஸ்ரவண ஸ்வரூப சிஷாதிகளும் –
முமுஷுக்களுக்கு அபேக்ஷிதங்கள் என்று நடத்துகிற உபதேசாதிகளுக்கும் விருத்தமாம் –
ஆகையால் இப்பரம்பரை எல்லாத்துக்கும் ஸ்வ தந்த்ர சேஷியினுடைய சஹஜ காருண்யமே சாதாரணமான
பிரதான காரணம் என்று இவ்வளவே அனுசந்தேயம் –
அல்லாத போது அதி பிரசங்கம் வரும் -ஸ்வா தந்தர்யமே நியாமாகம் என்னில்
வைஷம்யாதி தோஷங்களும் சர்வ ஸாஸ்த்ர வ்யாகுலதையும் வந்து
அத்ருஷ்டேஸ் வராதிகளும் அழியும்படியாம் –

ஓர் எண் தானும் இன்றியே வந்து இயலுமாறு -என்றதுவும்
அப்போது ஒரு நினைவு இன்றிக்கே இருக்க வந்து என்கிறதாம் அத்தனை –
முன்பு இதற்கு ஒரு விசேஷ காரணம் இல்லை என்றபடி அன்று
வெறிதே அருள் செய்வார் –என்றதுவும் செய்வார்கட்க்கு -என்று விசேஷிக்கையாலே ரக்ஷணீயன் பக்கலிலே
ஸாஸ்த்ர வேத்யமாய் இருபத்தொரு வ்யாஜம் உண்டு என்று தோற்றி இருக்கிறது –
அஞ்ஞாதி ஸூஹ்ருதாதி மாத்ரம் வ்யாஜம் என்றால் இதுவும் சாஸ்திரம் கொண்டு அறிய வேண்டுகையாலே –
இப்படி மற்றும் ஸாஸ்த்ரம் சொன்ன வ்யாஜ பரம்பரையை இசைய வேண்டும் –
அஞ்ஞாத ஸூஹ்ருதம் தானும் ஒருவனுக்கு ஒரு கால விசேஷத்திலே வருகையால்
வைஷம்ய நைர்க்ருண்ய பரிஹாரம் சொல்லுகிற ஸூத்ராதிகளில் படியே
அநாதி கர்ம ப்ரவாஹ வைஷம்யத்தாலே நியதமாக வேண்டும் –

பராதீன கர்த்ருத்வ பிரகாரம்
ஸ்வ தந்த்ர கர்த்தா என்று சொல்லா நிற்க -அத்யந்த பரதந்த்ரனாக சோதிதனானவனைப் பற்ற
ஒன்றை விதிக்கும் படி என் என்னில் -இவ் வளவு ஸ்வா தந்தர்யம் எடுத்துச் சுமக்கை பாரதந்தர்ய காஷ்டை–
கர்த்தா சாஸ்த்ரார்த்த வத்த்வாத்-2-3-33-
பராத்து தச்சருதே -2-3-40–என்று வேதாந்தத்தில் நிர்ணிதமான இது முக்த தசையிலும் துல்யம்
ஜீவனுக்குக் கர்த்ருத்வம் இல்லை என்னில் -ஸாங்க்யாதி மதமாம் –
இது ஸ்வ அதீனம் என்னில் நிரீஸ்வர வதமாம்
ஈஸ்வர அதீனமான ஞாத்ருத்வ மாத்திரமே உள்ளது -என்னில் -புருஷார்த்த ருசி தவிரும் –
ஞான இச்சைகளையே கொள்ளில் சர்வ உபாய பிரவ்ருத்திகளும் இல்லையாம்
ஆகையால் ஞானமும் -இதன் அவஸ்த்தா விஷேஷங்களான சிகீர்ஷா பிரயத்னாதிகளும் ஜீவனுக்கு உண்டு –
இவனுடைய கர்த்ருத்வம் கைங்கர்ய மாத்திரத்திலே -உபாயத்தில் இல்லை -என்ன ஒண்ணாது –
கைங்கர்யம் தானும் பர ப்ரீதி என்று ஒரு பிரயோஜனத்துக்கு உபாயமாய் இறே இருப்பது –
ஆன பின்பு கர்த்ருத்வத்தில் பந்த ஹேதுவான ஆகாரம் த்யாஜ்யம் -அதாவது –
அதிஷ்டா நம் ததா கர்த்தா –இத்யாதிகளை விபரீதமாக அனுசந்திக்கையும் -ப்ரயோஜனாந்தரத்தை இடுக்குகையும் –
ப்ரயோஜனாந்தர பரனுக்கு பக்த்யாதிகளும் பந்தகங்கள் இறே

குண த்ரயத்தோடு துவக்கு அற்று கேவல பகவத் இச்சையால் வருகை இன்றிக்கே –
சம்சார தசையில் உள்ள கர்த்ருத்வம் பூர்வ கர்மாநுரூபமான ஈஸ்வர இச்சா விசேஷத்தாலே
சத்ய ரஜஸ் தமஸ்ஸுக்களை உபாத்தியாகக் கொண்டு வரும் –
இதில் ரஜஸ் தமஸ்ஸூக்களாலும் ஷூத்ர ஸூக சங்க ஹேதுவான சத்தவத்தாலும் வரும் கர்த்த்ருத்வம் பந்தகம் –
பகவத் பிராப்தி சங்க ஹேதுவான சத்வம் அடியாக வரும் கர்த்ருத்வம் மோக்ஷ காரணம்
கர்த்ருத்வம் பராதீனமே யாகிலும் ஷேத்ரஞ்ஞனுக்குக் கர்மபல லேபம் உண்டு என்னும் இடம்
சர்வ சித்தாந்திகளுக்கும் இசையை வேண்டும் –
இவன் கர்த்தாவாம் போது கரண களேபர தேச கால கர்மாதிகள் காரணம் என்று சர்வருக்கும் அபிமதம் இறே
இப்படியால் ச பரிகர பர ந்யாஸத்திலும் பராதீன கர்த்ருத்வாதிகளை அனுசந்திப்பது –

துய்ய மனத்தர் துறை யணுகாத துணையிலியேன்
ஐயம் அறுத்து உனது ஆணை கடத்தல் அகற்றினை நீ
கையமர் சக்கரக் காவல! காக்கும் திரு அருளால்
வையம் அளந்த அடிக்கீழ் அடைக்கலம் வைத்து அருளே –
அடியேனை உனது திருவடிகளில் சரணாகதி செய்யும்படி செய்து அருள் -என்றபடி

—————–

சரண்ய கிருத்யம்
இப்படி ஒரு அதிகாரி விசேஷத்துக்கு க்ருத்யமாகத் தன் பரம கிருபையால் நியமித்து வைத்த
உபாய விசேஷத்தை உபதேசித்து
அஹம் த்வா சர்வ பாபேப்யோ மோக்ஷயிஷ்யாமி -என்கிற வாக்யத்தாலே பர ஸ்வீ கர்த்தா வானவன்
தன் கிருத்யத்தை அருளிச் செய்கிறான் –
திரு நாராயண அஸ்திர விருத்தாந்தத்தை இங்கே அனுசந்திப்பது –

அஹம் சப்தார்த்தம்
எருத்துக் கொடியுடையானும் பிரமனும் இந்திரனும் மற்றும் ஒருத்தரும் இப்பிறவி என்னும்
நோய்க்கு மருந்து அறிவாரும் இல்லை –
களைவாய் துன்பம் –
என்னான் செய்கேன் –இத்யாதிகளில் படியே தாங்களே ஹிதாஹிதங்களை அறிகைக்கு ஷமர் இன்றிக்கே –
பராதீனராய் -ஸ்வ ரக்ஷண அபி அசக்தரான மற்றும் உள்ள ரஷக ஆபாசகர்களிலே காட்டில் வ்யாவ்ருத்தனாய் –
ஆஸ்ரிதருடைய ஹிதாஹிதங்களைத் தானே காண்கைக்கு ஈடான சர்வஞ்ஞத்வத்தையும் –
தான் பர ஸ்வீ காரம் பண்ணினவர்களை நினைத்த போதே நித்ய ஸூரி பரிஷத்திலே வைக்க வல்ல
ஸ்வா தந்தர்யத்தையும் உடையவனாய் -சர்வ ஸ்வாமியாய் -என்று நாம் இவர்களை அழுக்குக் கழற்றின
ஆபரணத்தைப் போலே -அங்கீ கரிப்பது -என்ற அபிப்ராயத்தை உடையவனான தன்னைக் காட்டுகிறான்
வேரு ஒருத்தன் ஒருவனை முக்தனாக்க நினைத்தாலும் தங்கள் ஆச்சார்ய ஸ்தானத்தில் நின்று
ஸ்ரீ யபதியை முன்னிட்டு அன்றி மோக்ஷம் கொடுக்க மாட்டார்கள்
ததோஹ் யஸ்ய பந்த விபர்யய–ஸ்ரீ ப்ரஹ்ம ஸூத்ரம்-2-3-4- என்று விலங்கிட்டு வைத்த சர்வ சக்தியானவன்
ஒருத்தனுக்கு ஒரு வ்யாஜத்தாலே விண்ணுலகம் தர விரைந்தால்-
சம்சார ந்யூனதாபீதரான சர்வ தேவதைகளும் கூடினாலும் விலக்க மாட்டார்கள் –
இப்படி அநிஷ்ட நிவ்ருத்தாதிகளுக்கு வேண்டும் அதிசயித அதிகாரம் எல்லாம் இங்கே அனுசந்தேயம் என்று
தோற்றுகைக்காக –மோக்ஷயிஷ்யாமி -என்று உத்தமன் உண்டாய் இருக்க மிகுதியான -அஹம் -சப்தம் -கிடக்கிறது –

———

த்வா சப்தார்த்தம்
த்வா என்கிறது உபாயாந்தரங்களினுடைய துஷ் கரத்வாதிகளைக் கண்டு அவற்றில் துவக்கு அற்று –
நிரதிசய சோகாவிஷ்டனாகையாலே
நிருபாதிக சேஷியாய் -நிரபேஷ ஸ்வ தந்திரனாய் -சர்வ ரக்ஷண தீஷிதனான -என் பக்கல் ந்யஸ்த பரனாய் –
கோரின கோலின பலத்தைப் பற்றக் கர்த்தவ்யாந்தரத்தில் பிராப்தி அற்றுச் சாதக விருத்தியான உன்னை -என்றபடி –
சத்யம் -என்றும் -தபஸ் என்றும் தாமம் என்றும் -சமம் என்றும் -தானம் என்றும் -தர்மம் என்றும் -பிரஜநநம் என்றும் –
அக்னிகள் என்றும் -அக்னி ஹோத்ரம் என்றும் -யஜ்ஜம் என்றும் -மாநஸம் என்றும் -சில பல -தர்மங்களை உதாஹரித்து –
இத் தபஸ்ஸூக்கள் எல்லாம் அவரங்கள்-ந்யாஸ சப்தத்தால் -சொல்லப்பட்ட
ஆத்ம நிஷேபமே இவை எல்லாவற்றாலும் அதிகம் -என்று பூர்வ அனுவாகம் சொல்லுகையாலும்
இந்த யாகத்தினுடைய நைரபேஷ்யத்தை-உத்தர அனுவாகம் பிரபஞ்சிகையாலும் மற்றுள்ள அதிகாரிகள் எல்லாம்
இவ்வதிகாரியினுடைய கோடி தமையான கலைக்கும் பற்றார்கள்-என்றும்
இவன் ஸ்வத் வரன் -அனுஷ்டித க்ரது சதன் – க்ருதக்ருத்யன் -என்றும் பகவச் சாஸ்திரம் உப ப்ரும்ஹித்தது

————

சர்வ பாபேப்யோ-சப்தார்த்தம்
மேல் இவனுக்குக் கழிக்க வேண்டும் அநந்த விரோதி வர்க்கத்தைக் காட்டுகிறது –
சர்வ பாபேப்யோ -என்கிற சப்தம் –
பாபமாவது-ஸாஸ்த்ர வேத்யமான அநிஷ்ட சாதனம் –
பஹு வசனத்தாலே பாபம் அநாதி கால சஞ்சிதமாய் -பஹு பிரகார ப்ரவாஹமாய் நிற்கிற நிலை தோற்றுகிறது –
இங்கு சர்வ சப்தம் பாபங்களுக்குக் காரணமுமாய்க் கார்யமுமாய்ப் போருகிற அவித்யையையும்
விபரீத வாசனா ருசிகளையும் -ஸ்தூல ஸூஷ்ம ப்ரக்ருதி சம்பந்தத்தையும் -பாப ராசியில் சேர்க்கிறது –
நரகாதி ஹேதுக்கள் போலே ஏதே வை நிரயாஸ்தாத- என்னும்படி நிற்கிற
ஸ்வர்க்காதிகளுக்கு சாதனம் ஆனவையும் பந்தகங்கள் ஆகையால் முமுஷுவுக்குப் பாபங்கள் –
அசேதன மாத்ர அனுபவம் -ஆத்ம மாத்ர அனுபவம் -ஈஸ்வர அனுபவம் -என்று ஸூகம் மூன்று படியாய் இருக்கும் –
இவை அனுகூலம் -அனுகூல தரம் -அனுகூல தமம் -என்று சொல்லப்படும் -இவற்றின் சாதனங்களும்
ஹிதம் ஹித தரம் ஹித தமம் -என்று நிற்கும் -இப்படி நின்றால் –
தவாம்ருத சயந்தினி -என்கிறபடியே உத்தம புருஷார்த்தத்தை அபேக்ஷிக்குமவனுக்கு மத்யம புருஷார்த்த சாதனங்கள் –
ச ஏவ தர்ம ஸோ அதர்மஸ் தம் தம் பிரதி நரம் பவேத் -என்கிற நியாயத்தாலே பாபங்களாகக் குறையில்லை
பரிபூர்ண பகவத் அனுபவத்தை இழக்கும் படி பண்ணும் கர்ம விசேஷத்தோடே கூட நிற்கும் ஆத்ம மாத்ர அனுபவ ரசத்தை
மோக்ஷம் என்றதுவும் அண்மையாலேயாம் அத்தனை

கத்யந்தரா பாவத்தால் யாதல் -அநதிகாரியாய் வைத்து அதிகாரி பிராந்தியாதேலே யாதல் –
அனுஷ்டிக்கும் அவையும் சர்வ சப்தத்தால் சங்க்ருஹீதங்கள் –
பிரபன்னனுக்கு உத்தராக அஸ்லேஷம் -பிராமாதிக விஷயம் அல்லாத போது
உபாசகனுக்கு ஸ்ருதி விரோதம் வந்தால் போலே ப்ரபன்னனுக்கும் –
மநிஷீ வைதிகாசாரம் மநசாபி ந லங்கயேத்-
அபாய சம்ப்லவே சத்ய பிராயச்சித்தம் சமாசரேத் -இத்யாதி வசன விரோதம் வரும்

அபிராப்த விஷய ராக த்வேஷ நிஷித்த ப்ராவண்யா திகளாலே தூஷிதனாமாகில்-அநந்யனே யாகிலும்
அஸூத்தையான பதிவ்ரதையைப் போலே பதி சேவைக்கும் குரு பரிசர்யாதிகளுக்கும் அநர்ஹனாம் –
ஈஸ்வரன் சமாதிக தரித்தரனானால் போலவும் குரு பக்தி இல்லாதவன் ஞான தரித்தரனானால் போலவும்
தோஷ தரித்ரனான நிபுண ப்ரபன்னனுக்குப் புத்தி பூர்வக அபராதம் வாராது –
மற்றுள்ளாருக்கு வந்தால் அதிகார அனுரூபமாகப் புந பிரபதனம் ப்ராயச்சித்தமாம்
இது தப்பின போது ஹிதைஷியான ஈஸ்வரன் சிஷைகளாலே பூரிக்கும் –
புத்தி பூர்வ உத்தராகத்தையும் கூட இங்கே விவஷித்தாலும்-கழித்தாலும் –
இதற்கு உசித ப்ராயச்சித்தத்தில் மூட்டுகிறதும்
லகு பிரத்யவாயங்களைக் காட்டுகிறதும் -மோக்ஷயிஷ்யாமி என்று சொன்ன மோசன பிரகாரமாம் –

அநந்த பலத்தையும் இழந்து அநந்த துக்கத்தை அனுபவித்துக் கொண்டு இருக்கை துஸ் சஹமாகையாலே
அதிசயித சோகனாய் விளம்ப ஷமன் அன்றிக்கே ப்ரபன்னனானவனுக்கு
பிரபத்தி பிராரப்த கர்மத்துக்கும் ப்ராயச்சித்தமாம் –
இது மாஸூச என்கிற வாக்கியத்தின் ஸாமர்த்யத்தாலும்
ப்ராரப்தத்தையும் சங்க்ருஹிக்கிற வற்றான -சர்வ பாப -சப்த ஸ்வாஸ்ரயத்தாலும்
ஸாத்ய பக்திஸ் து சா ஹந்த்ரீ பிராரப்தஸ் யாபி பூயஸீ -என்று விசேஷித்துச் சொல்லுகையாலும் சித்தம் -ஆகையால்
சரணமாகும் தன தாள் அடைந்ததற்கு எல்லாம் மரணமானால் வைகுந்தம் கொடுக்கும் பிரான் -என்கிறபடியே
புநர் ஜென்மமும் இன்றிக்கே ஒழிகிறது
மரணமானால் என்கிற இடம் ஆர்த்தர் திருப்தர் இருவருக்கும் ஒக்கும்
போகத்தாலே யாதல் -பிரபத்தி வைபவத்தாலே யாதல் -பிராரப்த கர்ம அவசானத்தாலே யாதல் –
மோக்ஷமானவை எல்லாருக்கும் ஒக்கும் –

————–

மோக்ஷயிஷ்யாமி -சப் தார்த்தம்
இப்படி போய பிழையும் -இத்யாதிகளில் சொன்ன விரோதிகளைக் காட்டி இவற்றைத்
தான் கழிக்கும் படியை அருளிச் செய்கிறான் –
மோக்ஷயிஷ்யாமி -என்ற இது -சாபராதரை சம்சரிப்பைக்குப் பண்ணி வைத்த அபிசந்திகளை எல்லாம்
விடக்கடவேன் என்றபடி –
ஏதத் விரதம் மம -என்று சொல்லப்பட்ட அவர்ஜனீய சங்கல்பம் இங்கே விவஷிதம் –
இப்போது உபதேச காலம் ஆகையாலும் -பலம் உபாயம் அனுஷ்ட்டித்தால் வருமாகையாலும் –
பிரபத்த்ய அனந்தர க்ஷணம் முதலாக அதன் மேல் குறைவற உனக்கு வேண்டும் காலத்தில்
உன்னை விரோதிகளில் நின்றும் விடுவிக்கக் கடவேன்-என்றதாயிற்று –

—————

சர்வ பாப நிவ்ருத்தி பிரகாரம்
விடுவிக்கும் கிரமம்-உபாய ஆரம்ப தசையில் பூர்வாகத்தில் ப்ராரப்தம் அல்லாதவற்றையும் –
ப்ராரப்தத்தில் இருக்க இசைந்த காலத்திற்கு மேல் உள்ள அம்சத்தையும் –
உத்தரராகத்தில் ப்ரமாதிக அம்சத்தையும் இவனோடு துவக்கு அறுக்கக் கடவன் என்று சங்கல்பித்து –
புத்தி பூர்வ உத்தராகத்துக்கும் ப்ராயச்சித்தாதிகளாலே செலவு செய்து அஸ்லேஷ விநாச விஷயங்களான
பாபங்களை எல்லாம் தேஹ வியோக காலத்தில் இவனோடு துவக்கு அறுத்து
இவை எல்லாம் அனுகூலர் பிரதிகூலர் பக்கலிலே சங்கரமிக்கிறன என்னும்படியாய்
அவர்களுடைய ஆனுகூல்ய பிராதி கூல்யங்களுக்குப் பலமாக இவனுக்குக் கழிக்கிறதோடு துல்யமான
பல பிரதானத்திலே சங்கல்பத்தைப் பண்ணி உத்க்ராந்தி பாதத்திலும் அர்ச்சிராதி பாதத்திலும் சொன்ன கட்டளையிலே
ஸ்தூல ஸூஷ்ம ப்ரக்ருதி விஸ்லேஷத்தைப் பண்ணி சர்வ திரோதான நிவ்ருத்தியை உண்டாக்கும்

இப்படி பிரதிபந்தக நிவ்ருத்தியைச் சொல்லவே -மாமேவைஷ்யஸி -என்று கீழ்ச் சொன்ன
ஸ்வரூப ப்ராப்த அனுபவமும் இங்கே பலிக்கிறது –
இவ்வீஸ்வர அபிப்ராயத்தை ஸ்ரீ வராஹ சரம ஸ்லோக த்வயத்திலும் -கண்டு கொள்வது
இத்தை அறிந்தவன் -வீடு பெற்ற இத்யாதிகளில் படியே யதா மநோ ரதம்
பல சித்தியில் நிஸ் சம்சயனாய் இருக்கும் –

——————

மா ஸூச -சப்தார்த்தம்
இப்படி பிரபன்னனுக்கு சர்வ பாபங்களும் கழிகையாலே
பாபத்திற்கு அஞ்சித் தபிக்க வேண்டா என்கிற ஸ்ருதியின் படியாலும்
துஷ் கர உபாயங்களில் அலைய வேண்டாமையாலும்
விலக்ஷண உபாய விசேஷம் சித்திக்கையாலும்
ந்யஸ்த பரனுக்கு இவ்விஷயத்தில் கர்த்தவ்ய சேஷம் இல்லாமையாலும்
பின்பு விவேகிக்குப் புத்தி பூர்வக அபராதம் வாராமையாலும்
வந்தவற்றுக்கும் உசித ப்ராயச்சித்தாதிகளாலே கடுக உப சாந்தி உண்டாகையாலும்
உன்னை ரஷியாத போது சிஷ்ட கர்ஹையும் அகீர்த்தியும் குண ஹானியும் விரத பங்கமும்
எனக்கு வரும்படியாய் இருக்கையாலும்
ஸ்வீ க்ருத பரனான நான் தனாதி ரக்ஷண நியாயத்தாலே ஸ்வார்த்தமாக ரஷிக்க நிற்கையாலும்
இனி உனக்கு ஹர்ஷ ஸ்தாநமாய் இருக்க சோகிக்க பிராப்தி இல்லை -என்கிறான் –
மா ஸூச -பர ந்யாஸம் பண்ணினானாக நினைத்த விஷயத்தில் சோகிக்கை அநாதி காலம் சோகியாது இருந்ததோடு ஒக்கும்
முன்பு சோகித்தாய் இல்லையாகில் அதிகாரி யாகாய்-
மேல் சோகித்தாயாகில் இவ்வுபாயத்தின் பிரபாவத்தையும் உன்னுடைய விஸ்வாசாதிகளையும்
என்னுடைய குணாதிகளையும் அழித்தாயாம் அத்தனை
மாஸூச -என்கிற வாக்கியத்தின் கருத்தை விசதமாகக் கத்யத்தின் முடிவில் கண்டு கொள்வது

—————–

ஸ்ரீ சரம ஸ்லோகத்தின் திரண்ட பொருள் –
மோக்ஷ உபாயாந்தரங்களில் அந்வயம் அற்ற நீ
சரணாகதி வத்சலத்வாதி குண விசிஷ்டனான என் பக்கலிலே
பர ந்யாஸத்தைப் பண்ணு
சர்வ சக்தித் வாதி குண விசிஷ்டனான நான் ந்யஸ்த பரனான உன்னை
ஸமஸ்த பிரதிபந்தக நிவ்ருத்தி பூர்வக
மத் ப்ராப்தியாலே க்ருதார்த்தன் ஆக்குகிறேன்
இனி நீ சோகிக்க வேண்டா -என்கை —

————–

பிரபத்தியின் சர்வ பல சாதனத்வம்
இதில் சொன்ன உபாயம் சர்வ அனிஷ்டங்களையும் கழிக்க வற்றாகையாலே-
உபாய விரோதியைக் கழிக்கும் படியை ஸ்ரீ மத் கீதா பாஷ்யத்திலும்
பிராப்தி விரோதியைக் கழிக்கும் படியை ஸ்ரீ கத்யத்திலும் உதாஹரித்து அருளினார்
ஆகையால் இரண்டுக்கும் விரோதம் இல்லை

சரணம் ச ப்ரபந்நா நாம் -ஸ்ரீ விஷ்ணு தர்மம் -106-53–இத்யாதி சாமான்ய வாக்யத்தாலும்
கச்சத்வமே நம் சரணம் –வனபர்வம் -19-55-இத்யாதி விசேஷ வாக்யத்தாலும்
சமர்த்த காருணிக புருஷ விசேஷ விஷய சரணாகதி பலாவிநா பூதை-என்று அறுதியிட்ட அர்ஜுனன்
சிஷ்யஸ் தேஹம் சாதி மாம் த்வாம் ப்ரபன்னம் -என்று ஞான லாபார்த்தமாகப் பற்றின உபாயம் தன்னையே
மாமேவ பிரபத்யந்தே-7-14 -இத்யாதிகளாலே சாதனாந்தரத்துக்கு அங்கம் என்றும் –
இங்கே மோக்ஷத்திற்கும் இது தானே ஸ்வ தந்த்ர சாதனம் என்று உபதேசித்து
யஸ் ஸ்ரேய ஸ்யாத் நிச்சிதம் ப்ரூஹி தந்மே -என்று சாமான்யமாக ப்ரவ்ருத்தமான ப்ரஸ்ந வாக்கியத்தை
சரண்யன் தன் பரம கிருபையாலே இப்படி விசேஷித்து
சர்வாதிகார ஸக்ருத் கர்தவ்ய பரம ஹித உபதேச பர்யந்தமாக்கித் தலைக்கட்டி அறுதியிட்டு அருளினான்

——–

ரஹஸ்ய த்ரயார்த்த ஞான பிரயோஜனம் –
இப்படி ரஹஸ்யார்த்த விசேஷங்கள் எல்லாம் தெளிந்தவன் பின்பு கற்குமது எல்லாம் கைங்கர்யம் –
இது தெரியாதவன் கற்குமது தெளிகைக்கு உறுப்பாம் -இவற்றோடு துவக்கற்ற வித்யை சில்ப நை புணம்

அறியாத இடைச்சியரும் அறியும் வண்ணம்
அம்புயத்தாள் உடன் அந்நாள் அவதரித்த
குறையாதும் இல்லாத கோவிந்தா நின்
குரை கழல் கீழ் அடைக்கலமாம் குறிப்புத் தந்தாய்
வெறியாரு மலர்மகளும் நீயும் விண்ணில்
விண்ணவர்கள் அடி சூட இருக்கு மேன்மை
குறையாத வினை யகற்றி அடிமை கொள்ளக்
குறுக ஒரு நன்னாள் நீ குறித்திடாயே

தத்துவமும் சாதனமும் பயனும் காட்டும்
தாரம் முதல் இரு நான்கும் தன் கருத்தால்
முத்தி வழி நாம் முயலும் வகையே கான
முகுந்தன் இசைத்தருள் செய்த ஐந் நால் ஐந்தும்
பத்தி தனில் படிவில்லார் பரம் சுமத்தப்
பார்த்தன் தேர் முன்னே தாம் தாழ நின்ற
உத்தமனார் உத்தம நல் உரை நாலு எட்டும்
உணர்ந்தவர் தாம் உகந்து எம்மை உணர்வித்தாரே —

தாரம் முதல் இரு நான்கும் -பிரணவத்தை ஆரம்பமாகக் கொண்ட திரு அஷ்டாக்ஷரம்
தன் கருத்தால்–இசைத்தருள் செய்த ஐந் நால் ஐந்தும் -தன் சங்கல்பத்தால் –பிரித்து ஓதப்பட்ட
இரண்டு வாக்கியங்களையும் ஒன்றாகச் சேர்த்து -லோக ஹித அர்த்தமாக உபதேசித்து
அருளிய -25-அக்ஷரங்கள் அடங்கிய த்வயத்தையும்
உத்தம நல் உரை நாலு எட்டும் -சர்வ உத்க்ருஷ்டமான நல்ல -32-அக்ஷரங்கள் அடங்கிய
சரம ஸ்லோகத்தையும்

பரக்கும் புகழ் வரும் பைம்பொருள் வாய்த்திடும் பக்தர்களாய்
இரக்கின்றவர்க்கு இவை ஈந்தால் அறம் உளது என்று இயம்பார்
கரக்கும் கறுத்துடைத் தேசிகர் கன்று என நம்மை எண்ணிச்
சுரக்கும் சுரவிகள் போல் சொரிகின்றனர் சொல்லமுதே –வாத்சல்யத்தினாலே உபதேசம்

விம்ருசத நிரபாயம் வேங்கடேச ப்ரணீதம்
சஹ்ருதய பஹு மாந்யம் சார சாரம் ததேதத்
புதபஜந விபாதே போதம் ஆசேது ஷீணாம்
பரிமளமிவ திவ்யம் பாவநா பத்மிநீ நாம்–

புதபஜந-ஆச்சார்யர்களை வழிபடுவதாகிய
விபாதே போதம் ஆசேது ஷீணாம் -காலைப் பொழுதில் ஞானத்தின் மலர்ச்சியை அடைந்தவைகளான
பாவநா பத்மிநீ நாம் -சிந்தையாகிற தாமரை ஓடைகளின்
பரிமளமிவ திவ்யம்-சிறந்த வாசனையைப் போலே கருதி
விம்ருசத-ஆராய்ந்து அனுபவியுங்கோள்

விதி விஹித சபர்யாம் வீத தோஷ அநு ஷங்காம்
உபசித தந தாந்யாம் உத்சவை ஸ்த்யாந ஹர்ஷாம்
ஸ்வயம் உபசிநு நித்யம் ரங்க தாமந் ஸூ ரஷாம்
சமித விமத பாஷாம் ஸாஸ்வதீம் ரங்க லஷ்மீம்

—————

ஸ்ரீ மான் வேங்கட நாதார்ய கவிதார்க்கிக கேஸரீ
வேதாந்தா சார்ய வர்யோ மே சந்நிதத்தாம் சதா ஹ்ருதி —

——————————————-

கவி தார்க்கிக ஸிம்ஹாய கல்யாண குண சாலிநே
ஸ்ரீமதே வேங்கடேசாய வேதாந்த குரவே நம —

—————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ தேசிகர் அருளிச் செய்த -ஸ்ரீ சார சாரம் -ஸ்ரீ த்வய அதிகாரம்-

ஸ்ரீ மான் வேங்கட நாதார்ய கவிதார்க்கிக கேஸரீ
வேதாந்தா சார்ய வர்யோ மே சந்நிதத்தாம் சதா ஹ்ருதி —

———————————–

ஸ்ரீ த்வய அதிகாரம்–

ஸ்ரீ த்வயத்தின் சமுச்சய அர்த்தமும் -ஸ்ரீ த்வயத்தின் திரு நாமத்தின் காரணத்வமும் –
ஸ்ரீ சப்தார்த்தம் -மதுப்பின் அர்த்தம் – நாராயண சப்தார்த்தம் -குண வர்க்க நிரூபணம் –
சரணவ் பதத்தின் அர்த்தம் -சரண சப்தார்த்தம் -ப்ரபத்யே பதத்தின் அர்த்தம் –
உத்தர கண்ட ஸ்ரீ மதே சப்தார்த்தம் -நாராயண சப்தார்த்தம் -நம -சப்தார்த்தம்
ஸ்ரீ த்வயத்தின் வாக்யார்த்தம்

கருமம் என ஞானம் என அதனால் கண்ட
உயிர் கவரும் காதல் எனக் கானில் ஓங்கும்
அரு மறையால் தரு நிலையில் இந் நாள் எல்லாம்
அடியேனை அலையாத வண்ணம் எண்ணித்
தருமம் உடையார் உரைக்க யான் அறிந்து
தனக்கு என்னா அடிமைக்காம் வாழ்ச்சி வேண்டித்
திரு மகளோடு ஒரு காலும் பிரியா நாதன்
திண் கழலே சேது எனச் சேர்க்கின்றேனே

———-

ஸ்ரீ த்வயத்தின் சமுச்சய அர்த்தமும் -ஸ்ரீ த்வயத்தின் திரு நாமத்தின் காரணத்வமும் –
ஸ்ரீ கட ஸ்ருதி யாதிகளிலே ஸ்ரீ திரு அஷ்டாக்ஷரத்தைச் சொல்லுகிற பிரகரணத்திலே
ஸ்ரீ த்வயத்தில் பூர்வ உத்தர கண்டங்களைப் பிரிய ஓதிச் சேர ஒரு கால் உச்சரிக்க விதித்தது-
ஸ்வேதாஸ் வதராதிகளிலே சொல்லுகிற பிரபத்தி மார்க்கங்களில் காட்டில்
இது சரண்ய சரணாகதி தத் பலங்களை விசதமாகக் காட்டுகையாலே இத்தை ஆச்சார்யர்கள் ஆதரித்தார்கள்
ஸ்ரீ ப்ரஸ்ந சம்ஹிதையிலும் வியாபக மந்த்ரங்களோடே சேர்ந்த சரணாகதி மந்த்ரங்களை உபதேசிக்கிற இடத்தில்
ஸ்ரீ திரு அஷ்டாக்ஷரத்தோடே சேர இம்மந்திரத்தையும் வரணோத்தாரம் பண்ணி உபதேசித்தது-
இப்படியாலே இது ஸ்ருதி அபிமதமான தாந்த்ரிக மந்த்ரம்
இதில் சொல்லுகிற பிரபதனம் ஸ்ரவ்தமே யாகிலும் சத்ய வசனாதிகளைப் போலே சர்வாதிகாரம்

இது -சர்வ லோக சரண்யாய -யுத்த -17-15-
சர்வ யோக்யம நாயாசம்
சரணம் த்வாம் ப்ரபந்நாயே -ப்ரஹ்ம புராணம் -53-
த்ரயாணம் க்ஷத்ரியாதீநாம் ப்ரபந்நா நாம் ச தத்த்வத –ஸாத்வதம் -2-9-
குயோநிஷ் வபி சஞ்சாத -ய ஸக்ருத் சரணம் கத -ஸநத்குமார சம்ஹிதை
குலங்களாய ஈரிரண்டில் –இத்யாதிகளிலும் பிரசித்தம்
கிந்நு தஸ்ய ச மந்த்ரஸ்ய கர்மன கமலாசன
ந லப்யதே அதிகாரீ வா ஸ்ரோது காமோபி வா நர –பவ்ஷ்கர சம்ஹிதை -என்று
விஸ்வாச மஹத்தையும் விளம்ப அஷமதையும் உடையனான அதிகாரியினுடைய த்வர்லப்யத்தையே காட்டுகிறது

இம்மந்திரம் -ஸ்வ அதிகாரத்தையும் ஸ்வ ஸ்வரூபத்தையும் தெளிந்தவனுக்கு
ஸ்வ அதிகார அனுரூபமான உபாயம் என்ன -ஸ்வரூப அனுரூபமான புருஷார்த்தம் என்ன –
தேச காலாதி பரிச்சேத ரஹிதமான இவ்வர்த்த த்வயத்தைக் காட்டுகையாலே
த்வயம் என்று பெயர் பெற்றது –

தாயே தந்தை –
ஏழை ஏதலன்-முதலானவையும்
ஸ்ரீ கத்யமும் -ஸ்ரீ த்வயத்தின் விவரணம் –

திரு நாரணன் தாள் காலம் பெறச் சிந்தித்து உய்ம்மினோ
முகில் வண்ணன் அடியை அடைந்து அருள் சூடி உய்ந்தவன் -என்றும்
இதில் பாத க்ரமத்தில் அர்த்த அனுசந்தானம்
இதில் அர்த்த க்ரமத்தாலே உத்தர கண்ட அனுசந்தானம் முற்பட வேண்டினாலும்
உபாய பலங்களுடைய உத்பத்தி க்ரமத்தை அனுசரித்துக் கொண்டு அத்யயன க்ரமம் நியதம் ஆகிறது –

———–

ஸ்ரீ சப் தார்த்தம் —
ச ப்ராதுஸ் சரணவ் காடம்-அயோத்யா -31-2-இத்யாதியாலும்
அகலகில்லேன் -என்கிற பட்டாலும் பூர்வ கண்டம் வ்யாக்யாதம் ஆயிற்று
இதில் ஸ்ரீ சப்தம்
ஸ்ருணாதி நிகிலாந் தோஷாந் ஸ்ரீணாதி ச குணை ஜகத்
ஸ்ரீயதே ச அகிலைர் நித்யம் ஸ்ரயதே ச பரம் பதம் -என்றும்
ஸ்ரயந்தீம் ஸ்ரீயமாணாம் ச ஸ்ருணந்தீம் ஸ்ருண்வதீமபி -இத்யாதி வசனங்களாலே
பல வ்யுத்பத்திகளை யுடைத்தாய் இருக்கும்

ஸ்ருணாதி -தோஷங்களைப் போக்கடிக்கிறாள் /குணை ஸ்ரீணாதி குணங்களினால் வியாபித்து இருக்கிறாள் /
ஸ்ரீ யதே -அனைவராலும் ஆஸ்ரயிக்கப் படுகிறாள் / ஸ்ரயதே-அவனை ஆஸ்ரயித்து இருக்கிறாள் /
ஸ்ரியமாணாம் -அனைவராலும் ஆஸ்ரயிக்கப் படுபவள் / ஸ்ருணந்தீம் -ஆஸ்ரிதர் வார்த்தைகளை கேட்ப்பவள் /
ஸ்ருண்வதீமபி-அவற்றை அவன் கேடிபிக்கும்படி செய்கிறாள்

இவ் வ்யுத்பத்திகள் எல்லாவற்றிலும் உள்ள வைபவத்தை கணித்து
ஸ் ரீ ரித்யேவ ச நாம தே பகவதி ப்ரூம கதம் த்வாம் வயம் -என்றும்
பகவதீம் ஸ்ரியம் -என்றும்
ஸ் ரீரசி யத-என்றும் அருளிச் செய்தார்கள் –

ஸ்ருணாதி நிகிலாந் தோஷாந்-என்றது
வேரி மாறாத பூ மேல் இருப்பாள் வினை தீர்க்கும் -என்கிறபடியே அஞ்ஞானாதிகளை எல்லாம் கழிக்கும் என்றபடி –

ஸ்ரீணாதி ச குணை ஜகத்-என்றது
நின் திருவருளும் பங்கயத்தாள் திருவருளும் கொண்டு -இத்யாதிகளில் படியே தன் குணங்களால் கைங்கர்ய பர்யந்த
ஞானாதி குண பிரதானத்தைப் பண்ணிக் கொண்டு ஜகத்தைப் பரிபக்வமாக்கும் என்றபடி-

ஸ்ரீணாதி பாகே ஸ்ரீணீதே -என்று நிகண்டு சொல்லிற்று
அஸ்துதே -ஸ்ரீ கத்யம் இத்யாதிகளை இங்கே அனுசந்திப்பது –

ஸ்ரீயதே -ஸ்ரயதே -ஸ்ருணோதி–ஸ்ராவயதி -என்கிற வ்யுத்பத்திகளிலும்
அபேக்ஷித பதார்த்தங்கள் நிருக்த வசனங்களாலும் ஓவ்சித்தியத்தாலும் விசேஷித்து அறிய வேண்டும் -எங்கனே என்னில்
சாபராதிகளான சம்சாரிகள் திறத்தில் தண்டதரனான ஈஸ்வரனுடைய சஹஜ காருண்யமும் ஒழிக்க ஒழியாத உறவும்
உஜ்ஜீவகமாம் படி அவனுடைய சீற்றத்தை ஆற்றுகைக்காக அத்தலையில் மஹிஷீத்வ ப்ரயுக்த வால்லப்ய அதிசயத்தாலும்
இத்தலையில் மாத்ருத்வ ப்ரயுக்த வாத்சல்ய அதிசயத்தாலும் மறுக்க ஒண்ணாத புருஷகாரமாய் –
சரண்ய விசேஷணமுமாய் நின்று சர்வராலும் ஸ்வ உஜ்ஜீவனத்துக்காக ஆஸ்ரயிக்கப்படும்-
இவர்களை உஜ்ஜீவிப்பைக்காக ஈஸ்வரனை ஆஸ்ரயித்து இருக்கும் –
ஆஸ்ரயண உன்முகருடைய ஆர்த்த நாதத்தைக் கேட்டு சர்வேஸ்வரனை கேட்பித்து அவர்களுடைய ஆர்த்தியை சமிப்பிக்கும் –
இக்கிரமத்தில் ரஷிக்கையும் ஸ்வ தந்த்ர வ்யவஸ்த்தா சித்தம் –
மற்றும் சேவ்யத்வாதிகளிலே வரும் உசிதார்த்தம் கண்டு கொள்வது –
இப்படிக் கண்டவன் திருவில்லாத் தேவரைத் தேறான்

வாச பரம் பிரார்த்தயிதா -ஸு நக சம்ஹிதை -என்றும்
யாம் ஆலம்ப்ய-சர்வ காம ப்ரதாம் -என்றும்
லஷ்ம்யா ஸஹ -என்றும்
ஈஷத் த்வத் –ஸ்ரீ சதுஸ் ஸ்லோகி –என்றும்
ஸ்வஸ்தி ஸ்ரீ திஸதாத் –ஸ்ரீ ஸ்தவம் –
பிதேவ த்வத் ப்ரேயாந் -ஸ்ரீ குணரத்ன கோசம் -62-என்றும்
ஐஸ்வர்யம் அக்ஷரா கதிம் –ஸ்ரீ குணரத்ன கோசம் -56-இத்யாதி பிராமண சம்ப்ரதாய கிரந்தங்களை இங்கே பராமர்சிக்கிறது

————

மதுப்பின் அர்த்தம்
துல்ய சீல வயோ வ்ருத்தாம்–இத்யாதிகளில் படியே சர்வ பிரகாரத்தாலும் தனக்கு ஏற்கும்
கோல மலர்ப் பாவையோடு உபாய தசையிலும் உபேய தசையிலும் நாராயணன் பிரிவற்ற படியை –
பூர்வ உத்தர கண்டங்களில் மதுப்புக் காட்டுகிறது –
இது அநேக அர்த்தமே யாகிலும் சம்சாரிகளுக்கு நினைத்த போதே நிஸ் சங்கமாக ஸ்ரீ யபதியினுடைய திருவடிகளைப்
பற்றலாம்படியான உபய யோக அதிசயத்தாலே இங்கே நித்ய யோகத்தைச் சொல்லுகிறது
ஸ்ரீ வத்ச வஷா நித்ய ஸ்ரீ –
விஷ்ணோ ஸ்ரீ அநபாயி நீ-
நித்ய அநபாயி நீம் நிரவத்யாம் —
ஆ காரிணஸ்து விஞ்ஞானம் -இத்யாதிகளை இங்கே அனுசந்திப்பது –

பதியினுடைய பத்நீ விசிஷ்டத்வமும்-சர்வ ஸ்வாமினியினுடைய பதி பாரார்த்த்யமும் நித்தியமாய் இருக்கையாலே
இங்கு பர மதங்களுக்கு அவகாசம் இல்லை –
இவளுக்கு பதி பக்கல் அந்தர்பாவம் சொல்லும் இடம் விஸிஷ்ட அந்தர் பாவத்தையும் பஹிர்ப்பாவம் சொல்லும் இடம்
ஸ்வரூப பேதத்தையும் விவஷிக்கிறது -அல்லது ஸ்வரூப ஐக்யமான அந்தரப்பாவமும் ஸ்வரூபத்தை விட்டு நிற்கும்
பஹிர்ப்பாவமும் பிராமண சம்மதம் அன்று –
உத்தர கண்டத்தில் போல் அன்றிக்கே பூர்வ கண்டத்தில் பத்நீ சம்பந்தம் உப லக்ஷணம் என்றும்
குண விக்ரஹ சம்பந்தம் விசேஷணம் என்றும் பிரித்துச் சொல்வாருக்கு
இதில் ஸ்வா ரஸ்யமும் பிராமண சம்ப்ரதாயங்களும் அனுகுணம் இல்லை –
விசேஷணங்களாலே ப்ராப்ய ஐக்யம் விரோதம் வராதது போலே ப்ராபக ஐக்ய விரோதமும் வாராது –
சேதன அசேதன ரூப விசேஷணங்களுக்கு வஸ்த்வனுரூபமாக உபயோக விசேஷம் பிராமண நியதம்

————

நாராயண சப்தார்த்தம்
இப்படி ச பத்நீகனாய்க் கொண்டு சர்வ ரக்ஷண தீஷிதனாய் –
சாந்த அநந்த -ஸ்ரீ சதுஸ் ஸ்லோஹி -4-என்றும் –
ஸ்வ வைஸ்வ ரூப்யேண–ஸ்தோத்ர -38- என்றும் -இத்யாதிகளில் படியே
ஸ்வரூபத்தாலும் குணத்தாலும் பிரணயத்தாலும் ஸூஸ்லிஷ்டனான சரண்யனுக்கு
தன்னடியார் திறத்தகத்து-இத்யாதிகளில் அபி பிரேரிதங்களாய்-புருஷகாரமும் தன்னேற்றம் என்னலாம் படியான
சரண்யத்வ உபயுக்தங்களான ஆகாரங்தங்களைச் சொல்லுகிறது இங்குற்ற நாராயண சப்தம் -அவையாவன –
சரீராத்மா பாவ நியாமகங்களான சேஷ சேஷித்தவாதி சம்பந்தங்களும் –
ஆஸ்ரயணீயதைக்கும் பல பிரதானத்துக்கும் உபயுக்தமான குண வர்க்கமும்
ஸஹ காரி நிரபேஷமாக சர்வத்தையும் நினைத்த போதே தலைக்கட்ட வல்ல சங்கல்ப ரூப வியாபாரமும்
ஸ்வ முக்திஸ்ய ஸ்ரீ மான் -என்கிறபடியே ஆஸ்ரித சம்ரக்ஷணம் தானும் தன் பேறாக ரஷிக்கிற பிரயோஜன விசேஷமும்

இங்கு குண வர்க்கம் -என்கிறது
காருண்ய -ஸுலப்ய -ஸுசீல்ய -வாத்சல்ய -க்ருதஞ்ஞதாதிகளும் -ஸர்வஞ்ஞத்வ சர்வ சக்தித்வ-
சத்ய சங்கல்பத்வ- பரிபூர்ணத்வ -பரம உதாரத் வாதிகளும்
காருண்யம் –
ஒரு வியாஜத்தை முன்னிட்டு நம்முடைய துக்கங்களைக் கழிக்கைக்குத் தானே நினைத்து இருக்கையாலே –
எம்மா பாவியர்க்கும் விதி வாய்க்கின்று வாய்க்கும் -என்று நம்புகைக்கு உறுப்பாம்
ஸுலப்யம் –
சேணுயர் வானத்து இருக்கும் தேவ பிரான் -தன்னை ஆணை என் தோழீ உலகு தோறு அலர் தூற்றாதா படி -என்று
அகலாதபடி ஏரார்ந்த கண்ணி யசோதை இளஞ்சிங்கம் நாராயணனே நமக்கே பறை தருவான் என்று
ஆபால கோபாலம் அணியனாய் அபேக்ஷிதம் தந்து அருளும் என்கைக்கு உறுப்பாம் –
ஸுசீல்யம் –
அம்மான் ஆழிப் பிரான் அவன் எவ்விடத்தான் யான் யார் -என்று அகலாமைக்கு உறுப்பாம்
வாத்சல்யம்
நீசனேன் நிறை ஒன்றும் இலேன் -என்று ஸ்வ தோஷத்தைக் கண்டு அவன் அநாதரிக்கிறான்
என்று வெருவாமைக்கு உறுப்பாம் –
க்ருதஞ்ஞத்வம் –
மாதவன் என்றதே கொண்டு –
திருமால் இருஞ்சோலை மலை என்றேன் -என்கிறபடியே தன் பக்கல் அதி லகுவாய் இருபத்தொரு
வ்யாஜத்தைக் கண்டாலும் இனி நம்மைக் கை விடான் என்கிற தேற்றத்துக்கு உறுப்பாம் –
மார்த்தவ -ஆர்ஜவாதிகளுக்கும் –
இப்படியே உபயோகம் கண்டு கொள்வது
சர்வஞ்ஞத்வம்-
எல்லாம் அறிவீர் -என்கிறபடியே ஆஸ்ரிதருடைய இஷ்ட பிராப்தி அநிஷ்ட நிவ்ருத்தி உபாயங்களும்
விரோதிகளையும் அறிக்கைக்கு உறுப்பாகும்
சர்வ சக்தித்வம்
கூட்டரிய திருவடிக்கள் கூட்டினை -என்கிறபடியே ஆஸ்ரிதர் மநோ ரதங்களைக் கடிப்பைக்கு உறுப்பாம்
சத்ய சங்கல்பத்வம்
ஜன்ம சன்மாந்தரம் காத்து -இத்யாதிகளில் படியே மோக்ஷயிஷ்யாமி -என்று முடிவு செய்கைக்கு உறுப்பாம்
பரி பூர்ணத்வம்
செல்வ நாரணன் என்ற சொல் கேட்டலும்–இத்யாதிகளில் படியும் பாவ தார தம்யம் பார்க்கும் அளவே யானாலும்
நாம் செய்யும் கிஞ்சித்காரத்தில் கௌரவ லாகவங்களைப் பாராமைக்கு உறுப்பாம் –
பரம உதாரத்வம்
அல்பமான ஆத்மாத்மீயங்களைச் சோர ஆநீத நூபுர ந்யாயத்தாலே சமர்ப்பித்தவர்களுக்குத் தான்
எனக்கே தந்த கற்பகம் -என்கிறபடியே அநந்தமான ஆத்மாத்மீயங்களை வழங்குகைக்கு உறுப்பாம்
ஸ்தைர்ய தைர்யாதிகளுக்கும்
இப்படி உபயோகம் கண்டு கொள்வது-

இந் நாராயண சப்தத்தில் வ்யுத்பத்த்யாதிகள் ஸ்ரீ மூல மந்த்ரத்திலே சொன்னோம்
ஸ்ரீமந் நாராயண ஸ்வாமிந் -இத்யாதி மந்திரங்களையும் –
கமல நயன வாஸூ தேவ –
அலர் மேல் மங்கை உறை மார்பா -இத்யாதி பிரயோகங்களையும்
ஸ்ரீ கத்யங்களையும் பார்த்து
ஸ்ரீ மச் சப்தத்தையும் நாராயண சப்தத்தையும் சம்புத்த்யந்தமாக்கி சரண்யனை அபி முகீகரித்து –
தவ -என்கிற ஒரு பதத்தை அத்யாஹாரித்து -அன்வயித்து நிர்வஹிப்பர்கள் –
சரண சப்தம் அறுதியாக ஒரு ஸமஸ்த பதம் என்றும் நிர்வஹிப்பர்கள் –

த்வத் பாத கமலா தந்யத் –
உன் சரண் அல்லால் சரண் இல்லை
நின் இலங்கு பாதம் அன்றி மற்றோர் பற்றிலேன்
நாகணை மிசை நம்பிரான் சரணே சரண் –இத்யாதிகளில் படியே அவதாரணம் இங்கே விவஷிதம் –
ஓவ் சித்ய கிருப உத்தம்பகத்வ போக்யத்வ அதிசயங்களாலே -தேவ தானவர்களுக்குப் பொதுவாய் நின்ற
துயரறு சுடர் அடிகளைத் துவக்கி அமலனாதி பிரான் படியே திரு மேனியை முழுக்க அனுசந்திக்கிறான்
இவ்விக்ரஹ விசிஷ்டனான நாராயணன்-பர வ்யூஹாதி சர்வ அவஸ்தையிலும்
ஸ்ரீ மானாய் இருக்குமா போலே ஸூபாஸ்ரயமுமாயும் இருக்கும் –
இவற்றில் அர்ச்சாவதார பர்யந்தமாக உத்தர உத்தரம் ஸுலப்யம் அதிகம் –
———–

சரணவ் -பதார்த்தம்
திவ்யாத்ம ஸ்வரூபம் ஸூபமே யாகிலும் ஆலம்பிக்க அரிதாகையாலே ஸூபாஸ்ர்யமாய் நின்ற
திவ்ய மங்கள விக்ரஹத்தில் சேஷ பூதனை சேஷி சேர்த்துக் கொள்ளும் துறையைக் காட்டுகிறது சரண சப்தம்

———–

சரண சப்தார்த்தம் –
ரக்ஷகத்வ மாத்ரத்தைச் சொன்னால் மற்ற அதிகாரிக்கும் பொதுவாகையாலும் –
கிருஹத்தைச் சொன்னால் இங்கு அந்வயம் இல்லாமையாலும் –
ப்ராப்யத்தை விவஷித்தால் உபாயம் சொல்லிற்று ஆகாமையாலும்
உத்தர கண்டத்தோடு புநர் யுக்தி வருகையாலும்
இங்கே சரணம் -என்கிற சப்தம் உபாய அர்த்த வாசகமாக நிஷ்கர்ஷிக்கப் பட்டது

ப்ரபத்யே -என்கிற அளவாலும் அமைந்து இருக்க உபயாந்தர ஸ்தான நிவேசம் தோற்றுகைக்காக
இங்கு சரணம் சப்தம் கிடக்கிறது –
பக்தி ஸ்தானத்தில் பிரபத்தியை விதியா நிற்க -உபாயாந்தர ஸ்தானத்தில் ஈஸ்வரன் நிற்கிறான் என்றது
அகிஞ்சனன் திறத்தில் கிருபாதிசயம் உடைய ஈஸ்வரன் பக்தி அனுஷ்ட்டித்தால்
அதற்குத் தரக்கடவ பலத்தை அல்ப வ்யாஜத்தாலே தரும் என்றபடி –
இப்படிப்பட்ட உபாயத்வம் இவ்வித்யைக்கு விசேஷித்து வேத்யாகாரம்
இத்திருவடிகளுக்கு உபாயத்வமாவது -அடிக்கீழ் அமர்ந்து புகுந்தேனே -என்ன
சரண்யன் உல்லசித காருண்யனாய் பர ஸ்வீகாரம் பண்ணி –
அடிக்கீழ் அமர்ந்து புகுந்து அடியீர் வாழுமின் -என்று அருள் கொடுக்கும்படி பண்ணுகை

உபாய சப்தம் -வ்யவஹித ஸாதனத்திலும் அவ்யவஹித ஸாதனத்திலும் வர்த்திக்கும் என்னும் இடம் –
ஸ்ருதி ஸ்ம்ருதி லோக சித்தம் –
சித்த ஸாத்ய உபாயங்கள் இரண்டுக்கும் இவ்விரண்டு ஆகாரம் ஸாத்ய பேதத்தால் பிரதி நியதம் –
சரண்ய வசீகரணமாய்ப் புருஷனுக்கு சாத்தியமாக விதித்த பிரபத்தி தன்னையே சித்த உபாயம் என்ன ஒண்ணாது –
ஸ்ரவணாதிகளாலே பிறந்து நிற்கிற சம்பந்த ஞான மாத்ரத்தை ஸாத்ய உபாயம் என்றால்
இது விதேயம் இல்லாமையாலும்
அவிதேய ஞானத்தால் மோக்ஷம் சொல்லும் சித்தாந்தத்துக்குத் துல்யம் ஆகையாலும்
சங்க ப்ரபத்தியை விசதமாக விதிக்கிற பிரகரணங்களுக்கும் விருத்தம் ஆகையாலும் இது கூடாது

ஆகையால் -அம்ருதம் சாதனம் ஸாத்யம்
ராமோ விக்ரஹவான் தர்ம
கிருஷ்ணம் தர்மம் ஸநாதனம்
தத் ஏக உபாயதா யாச்நா
த்வம் ஏவ உபாய பூதோ மே –இத்யாதிகளில் படியே
ரக்ஷண உபயுக்த சார்வாகார விசிஷ்டனாய்க் கொண்டு பூர்வ சித்தனாய் அவசர பிரதீஷனாய்
வ்யாஜ மாத்ர பிரசாத நீயனாய் நிற்கிற ஸ்ரீ யப்பதியே சித்த உபாயம் –
இது பக்தி பிரபத்திகளைப் போலே ஒன்றால் ஸாத்யம் அன்று –
அங்க பிரபத்தி பண்ணினவனுக்குப் போலே வேறு ஒரு சுமை எடுக்காதே அகிஞ்சனனுக்கு
உபாயாந்தர ஸ்தானத்தில் நிற்கிறது –
தத் பிரசாத மாத்திரமே ஸாத்யம் –
ஆடையால் அடைக்கலம் அடைந்தேன் -என்கிற சாங்க பர ந்யாஸம் அதிகாரி கிருத்யம்
சமர்ப்பித பர ஸ்வீ காரம் சித்த உபாயமான ஈஸ்வர கிருத்யம்
தவ பரோஹ காரிஷி தார்மிகை -ஸ்ரீ ரெங்கராஜா ஸ்தவம் –2-102-என்கிறபடியே
நிபுணனுக்கு பர சமர்ப்பணமும் ஆச்சார்ய கிருத்யம் –
அப்போது இவ்விரண்டு விஷயத்திலும் ஸ்வரூப அனுரூபமான கைங்கர்யம் ஸ்வ கிருத்யம்

———–

ப்ரபத்யே -சப்தார்த்தம்
இப்படி சித்த உபாய விசேஷமான சரண சப்தத்தோடு அந்விதமான ப்ரபத்யே என்கிற பதம்
சங்க பர சமர்ப்பணத்தைக் காட்டுகிறது –
ஆனுகூல்ய சங்கல்பமும் பிராதி கூல்ய வர்ஜனமும் பிரதம பதத்தால் ஸூசிதமாய்- இங்கும் அர்த்த சித்தம் ஆகிறது –
இதில் கத்யர்த்தமான தாது புத்த்யர்த்தம் ஆகையாலும் புத்தி சப்தம் அத்யவசாயத்தைச் சொல்லுகையாலும்
இதன் மஹத்தையை பர என்கிற உப சர்க்கம் காட்டுகையாலும் மஹா விஸ் வாசம் சொல்லியதாயிற்று –
கர்த்தவ்யம் சக்ருதேவ –ஸ்ரீ நியாஸ திலகம் -19-என்கிற ஸ்லோகத்தை இங்கே அனுசந்திப்பது –
பிரபத்தி லக்ஷண வாக்கியத்தின் படியே விஸ் வாச பூர்வக பிரார்த்தனையும் இங்கே யாகிறது
பிரபத்தி விஸ் வாச -என்று தொடங்கி -விஸ் வாச பூர்வகம் பிரார்த்தனாம் இதி யாவத் -என்றும்
விஸ் வாச பூர்வகம் பகவந்தம் நித்ய கிங்கர தாம் பிரார்த்தயே -ஸ்ரீ கத்யம் -என்று ஸ்ரீ பாஷ்ய காரர் அருளிச் செய்தார்
விஸ் வாசோ த்வயார்த்த -என்றதற்கு இதுவே தாத்பர்யம் –

உபாயமாகப் பற்றுகிறேன் என்கையாலே-
ஆத்மதீய பர ந்யாஸ
சக்ருதேவ ப்ரபந் நஸ்ய க்ருத்யம் நை வாஸ்தி கிஞ்சன -இத்யாதிகளில் படியே
அவ்விஷயத்தில் கர்த்தவ்ய சேஷ நிவ்ருத்தி ஹேதுவான பர ந்யாஸமும் இங்கேயாகிறது
ந்யாஸ பஞ்சாங்க சம்யுத
அநேநைவ து மந்த்ரேண-இத்யாதிகளாலே பர ந்யாஸமே அங்கி என்னும் இடம் சித்தம் –

ப்ரபத்திம் தாம் ப்ரயுஞ்ஜீத ஸ்வ அங்கை பஞ்சபி ராவ்ருதாம் -என்று அங்கமான
ஆனுகூல்ய சங்கல்பாதிகளை சம்பாவித ஸ்வபாவம் என்பற்கு
உத்தர காலத்தில் ஆனுகூல்யாதிகளுடைய அநியமத்திலே தாத்பர்யம் –
ஆகையால் மேல் அபாய சம்ப்ல்வத்திலும் அதிகார விருத்த உபாய பரிக்ரஹத்திலும் புந பிரதனம் விதிக்கிறது
கபோத நாளீ ஜங்க வானராதி வ்ருத்தாந்தங்களைப் பார்த்தால்
சரணாகதனுக்குத் தத் காலத்தில் ஆனுகூல்யாதி நியமம் இன்றிக்கே இருக்க ரஷிக்கக் கண்டோமே என்னில் –
லோகத்தில் காருணிகர் தர்மாபிசந்தி விசேஷத்தாலே அப்படிக்கு ரஷிக்கிறார்-
ஈஸ்வரன் ரஷிக்கும் போது தன்னுடைய நியோகத்தை யதாவத் அனுஷ்ட்டிப்பித்து ரஷிக்கும்

இங்கு உத்தமன்
அஹம் அஸ்ம்ய அபராதாநாம் ஆலயம் அகிஞ்சன அகதி
அகிஞ்சனோ அநந்யகதி –இத்யாதிகளில் சொன்ன அதிகார விசேஷத்தோடும் கார்ப்பண்யம் ஆகிற அங்கத்தோடும்
கூடின பர சமர்ப்பணத்தில் கர்த்தாவான தன்னைக் காட்டுகிறது –
அதுவும் அவனது இன்னருளே –
ஆறு எனக்கு நின் பாதமே சரணாகத் தந்து ஒழிந்தாய் -இத்யாதிகளில் படியே
பிரபத்தியும் அவன் அடியாக வந்தது என்று அனுசந்தேயம்
இப்பாசுரத்தை
ஸ்வயம் வஸ்தூ குர்வன் ஜனமிமம் அகஸ்மாத் சரஸிஜ
பிரகாரவ் பத்மா யாஸ் தவ சரணவ் ந சரண்யந் –ஸ்ரீ லஷ்மீ கல்யாணத்தில்
ஸ்ரீ நம்மாழ்வார் பாசுரமாக ஸ்ரீ பட்டர் அருளிச் செய்தார் –

தத்துவ ஞானம் அடியாக வருகிற பல சங்க கர்த்த்ருத்வ தியாக பூர்வகமான அனுஷ்டானம்
நிவ்ருத்தி தர்மங்களான கர்ம யோகாதிகளிலும் பிரபதனத்திலும் துல்யம் –
உத்தர கிருத்யத்தில் உபாயத்வ தியாகம் விசேஷித்து இருக்கும் –
ப்ரபத்யே -என்கிற வர்த்தமான நிர்த்தேசம் சாங்க அனுஷ்டான க்ஷணத்தைக் காட்டுகிறது –
உபாசனத்தில் -ஸக்ருத் க்ருத சாஸ்த்ரார்த்த -என்கிற நியாயத்துக்குச் சில வசனங்களால் விரோதம் உண்டாயிற்று
இங்கு அனுக்ரஹம் உள்ளது -இது
சக்ருதேவ ப்ரபந்நாய
சக்ருதேவ ஹி சாஸ்த்ரார்த்த
ய ஸக்ருத் கரணம் கத
நநு ப்ரபந்ந சக்ருதேவ நாத
ஸக்ருத் ப்ரார்த்தநா மாத்ரேண–இத்யாதிகளாலும்
காகா ஸூராதி வ்ருத்தாந்தங்களாலும் சித்தம்
இப்படி க்ஷண க்ருத்யமான ந்யாஸ யாகத்துக்கு நைரபேஷ்யம் தோற்றுகைக்காகக் கேவலம்
பகவத் சங்கல்ப ஸாத்யமான மரணத்தை அவப்ருதம் என்கிறது –
இதற்கு இவன் மேல் இருந்து செய்யும் அனுகூல வ்ருத்தியாதிகள் ஒன்றும் இதற்கு
அங்கம் அன்று என்கையில் தாத்பர்யம் –

இப்பூர்வ கண்டத்தில் பிரகாசித்த பர ந்யாஸத்தை அனுஷ்டிக்குமவனுக்குத்
தத்வ ஞானாதி சம்பாதனம் பூர்வ க்ருத்யம்
ஆனுகூல்ய சங்கல்பாதி தத்கால கிருத்யம்
ஸ்வயம் பிரயோஜனமான நிரபராத கைங்கர்யம் உத்தர கிருத்யம்
பூர்வ க்ருத்ய விகலன் அதிகாரி அல்லன்
தத்கால க்ருத்ய விகலன் க்ருதக்ருத்யன் அல்லன்
உத்தர க்ருத்ய விகலன் க்ருதார்த்தன் அல்லன்
இப்படி விகலரானவர்களும்
கதம் சித் உபகாரேண க்ருதேநைகேந துஷ்யதி–என்கிறபடி
க்ருதஞ்ஞனான சரண்யனுடைய கிருபையாலே க்ரமேண பூர்ணர் ஆவார்கள் –
ஸக்ருத் ஜப்ததேந மந்த்ரேண-என்ற சாத்யகி தந்திரத்தில் சொன்னது இங்கும் துல்யம் இறே

பவ சரணம் இதீரயந்தி யே வை
யேந கேநாபி பிரகாரேண த்வய வக்தா த்வம்
ஏதத் உச்சாரண மாத்ரா வலம்பநேந
பிரபத்தி வாசைவ –இத்யாதிகளிலும் இதன் பிரபாவம் கண்டு கொள்வது
ஸக்ருத்ச் சரிதம் யேந ஹரிரித் யக்ஷர த்வயம் –என்கிறபடியே -லகுவாக இரண்டு அக்ஷரங்களை உச்சரிக்க
இட்ட படை கல் படையானால் குரு தரமான இவ்வாக்கிய த்வயத்தை உச்சரித்தவனுக்கு இவை கேட்க வேணுமோ
தமஸ்ஸாலும் ரஜஸ்ஸாலும் வரும் கலக்கம் அறுகையாலே
பாரமார்த்திகீ
யதாவஸ்த்திதா -என்னும்படியான பரிபூர்ண பிரபத்தி பண்ணினவதானே கோரின கோலின காலத்திலேயே ஸித்திக்கும்
இது சகல பல சாதனம் என்னும் இடம்
தாவ தார்த்திஸ் ததா வாஞ்சா தாவன் மோஹஸ் ததா அஸூகம்
யத் கேந காம காமேந -இத்யாதிகளிலும் காக விபீஷண கபோத ஸூமுக திரௌபதீ கஜேந்திர க்ஷத்திர பந்து
முசுகுந்தாதி விருத்தாந்தங்களிலும் காணலாம் –

வினை விடுத்து வியன் குணத்தால் எம்மையாக்கி
வெரு உரை கேட்டு அவை கேட்க விளம்பி நாளும்
தனை யனைத்தும் அடைந்திடத் தான் அடைந்து நின்று
தன் திருமாதுடன் இறையும் தனியா நாதன்
நினை வழிக்கும் வினை வழிக்கு விலக்காய் நிற்கும்
நிகரில்லா நெடும் குணங்கள் நிலை பெறத் தன்
கனை கழல் கீழ் அடைக்கலமாம் காட்சி தந்து
காரணனாம் தன் காவல் கவர்கின்றான் -கவல்கின்றானே –

வெரு உரை கேட்டு -ஆர்த்த த்வனி கேட்டு
அவை கேட்க விளம்பி -அவன் கேட்க்கும் படி சொல்லி

—————–

உத்தர கண்டம் –
இப்படி சர்வ புருஷார்த்தங்களையும் சாதிக்க வற்றான உபாயம் இங்கு எதுக்காக -என்ன –
கண்டு கேட்டு -என்கிற பாட்டின் படியே ஷூத்ர பிரயோஜனங்களோடே
துவக்கற்ற புருஷார்த்த விசேஷத்தைக் காட்டுகிறது -உத்தர கண்டம் –

ஸ்ரீ மத் சப்தார்த்தம்
இதில் ஸ்ரீ மத் சப்தம்
ஒண்டொடியாள் திரு மகளும் நீயுமே நிலா நிற்ப
கோலத் திரு மா மகளோடு உன்னை -என்கிறபடியே நிரதிசய போக்யமான சேஷி தத்த்வம்
பாவம்ஸ்து ஸஹ வைதேஹ்யா
தயா சஹாஸீ நம நந்த போகிநி –இத்யாதிகளில் சொன்ன சேர்த்தியிலே
கைங்கர்ய பிரதி சம்பந்தியாய்க் கொண்டு நித்ய யுக்தமாய் நிற்கிற நிலையைக் காட்டுகிறது –
ஸ்ருதி யாதிகளிலே சர்வ விசிஷ்டன் ப்ராப்யனாகச் சொல்லி இருக்க
நாநயோர் விதயதே பரம் –ஸ்ரீ விஷ்ணு புராணம் -1-8-35-மிதுனம் பரதேவதை
அஸ்யா மம ச சேஷம் ஹி விபூதி ரூபயாத்மிகா
உபயா திஷ்டானம் சைகம் சேஷித்வம் –இத்யாதிகளால் சொன்ன வாசி தோற்றுகைக்காக இறே
இங்கே விசேஷித்து எடுக்கிறது –
ஸ்ரீ மச் சப்த நிருக்திகளிலே ப்ராப்யத்தைக்கு உறுப்பானவற்றை இங்கே அனுசந்திப்பது –

——–

நாராயண சப்தார்த்தம் –
சர்வ சேஷியான தத்வம் பிரதான ப்ராப்யமானாலும் ப்ராப்தாவின் ஸ்வரூபம் முதலான சர்வ விசேஷணங்களும்
ப்ராப்ய கோடி கடிதங்களாய் நிற்கிற நிலையைக் காட்டுகிறது -இங்குற்ற நாராயண சப்தம் –
தேச கால புருஷ பேதத்தாலே பண்டு பஹு விதமான ஆனுகூல்ய பிரதி கூல்யாதிகளை அடைந்தவை
சர்வ உபாதிகளும் கழிந்தவனுக்கு ஸ்வாமி விபூதியான ஆகாரத்தாலே அத்யந்த அனுகூலங்களாய் இருக்கும்
அநந்த ஆத்மாக்களுக்கும் வரும் ஐஸ்வர்ய ஆத்ம அனுபவ ரசத்தை எல்லாம் சேரப் பார்த்தாலும்
பரி பூர்ண ப்ரஹ்ம அனுபவ ரூபமான திருப் பாற் கடலிலே ஒரு திவலைக்கும் பற்றாது –
கைங்கர்ய விசேஷங்களுக்கு இலக்காகப் பர்யங்க வித்யாதிகளிலே சொன்ன
திவ்ய மங்கள விக்ரஹமும் இங்கே விசேஷித்து அனுசந்தேயம்
தன்மை பெருத்தித் தன் தாளிணைக் கீழ் கொள்ளும் அப்பன் -என்றும்
தன் தாளிணைக் கீழ் சேர்த்து -என்றும்
மதீய மூர்த்தா நாம் அலங்கரிஷ்யதி –என்றும் சொல்லுகிறபடியே திருவடிகளுக்கும் -ஆதார ஆசன -பத்மத்துக்கும் நடுவு இறே
முக்தருக்கு ஸ்வதஸ் ப்ராப்தமான இருப்பிடம் –

இப்படி சர்வ சேஷித்வ சர்வ பிரகார நிரதிசய போக்யத்வங்களைப் பிரதானமாகப் பிரகாசிக்கிற பதங்களில்
சதுர்த்தி தாதர்த்யர்த்த மாத்ரத்தை சொன்னால் கீழ்ச் சொல்லுகிற உபாயத்தோடே சேர்த்தி இல்லாமையால்
நித்ய ஸித்தமான இத் தாதர்த்தயர்த்துக்கு அனுரூபமாய் நிருபாதிக அனுபவ பரீவாஹமாய்
வைபவரீத்யாதி ரஹிதமாய் சர்வ தேசாதி யோக்யமான யதா அபிமத சர்வவித கைங்கர்யத்தையும் காட்டுகிறது
இதன் பிரார்த்தனைக்கு இங்கே ஒரு கிரியா பதம் அத்யாஹார்யம்
குருஷ்வ மாம் அனுசரம்
வான் உயர் இன்பம் மன்னு வீற்று இருந்தாய் அருளு நின் தாள்களை எனக்கே
நின் தாளிணைக் கீழ் வாழ்ச்சி யான் சேரும் வகை அருளாய்
நித்ய கிங்கரோ பவாநி –இத்யாதிகளை இங்கே அனுசந்திப்பது –

————

நம -சப்தார்த்தம்
இப்படி பிராரத்த நீயமான பரம புருஷார்த்தம் அவித்யா கர்மாதியான அநிஷ்ட வர்க்கத்தினுடைய
அத்யந்த நிவ்ருத்தி பூர்வகம் ஆகையால் அல்லாத புருஷார்த்த அனுபவ தசையில் வரும்
ஸ்வாதீந ஸ்வார்த்த கர்த்ருத்வ போக்த்ருத்வ ப்ரம ரூபமான களையற்று
தனக்கே யாக எனைக் கொள்ளுமீதே -இத்யாதிகளில் படியே
நிற்கும் நிலையை இங்குற்ற நமஸ் ஸூ காட்டுகிறது
இதுவும் திருமந்திரத்தில் ஸூஷ்ம யோஜனையில் போலே இரண்டு எழுத்தும் இரண்டு பதமாய்
அத்யாஹரித்த கிரியாபதத்தோடே அன்வயித்து ஒரு வாக்கியம் ஆகிறது

————-

இப்படி
ஸஹ தர்ம சாரிணீ சம்பந்தமும்
இதனுடைய நித்யதையும்
ரக்ஷண உபயுக்த குணாதிகளும்
ஸூபாஸ்ரய விக்ரஹமும்
இவற்றால் விசிஷ்டனுடைய உபாய பாவமும்
இவனுடைய வசீ கரணமும்
இது ஸக்ருத் கர்த்தவ்யமான படியும்
இதில் அதிகாரி விசேஷமும்
சர்வ சேஷீ ச பத்நீ கனாய்க் கொண்டு கைங்கர்ய பிரதிசம்பந்தியான படியும்
சர்வ விசிஷ்டனுடைய நிரதிசய போக்யதையும்
அவன் திறத்தில் ஸ்வரூப அனுரூபமான ஸ்வச் சந்த கைங்கர்யமும்
இது அஹங்காராதி ரூபமான களையற்ற நிற்கிற நிலையும்
இப்படி பரி ஸூத்தமான கைங்கர்யத்தினுடைய பிரார்த்தனையும் –அடைவே பிரகாசிக்கின்றன –

—————-

த்வயத்தின் வாக்யார்த்தம் –
இதின் அவாந்தர வாக்கியங்கள் மூன்றையும் சேர்த்தால்
அநந்யார்ஹ சேஷபூதனாய் -அகிஞ்சனான நான் -ஸ்ரீ மானான நாராயணன் திருவடிகளில் –
சர்வவித தோஷ ரஹிதமாய் -ஸ்வ அபிமதமான சர்வவித்த கைங்கர்ய வர்க்கத்தையும் பெறுகைக்கு
ஸ்ரீ மந் நாராயணன் திருவடிகளையே உபாயமாகக் கொண்டு
யதோக்தமான ஆத்ம ரஷா பர சமர்ப்பணம் பண்ணுகிறேன் என்று ஒரு வாக்யார்த்தம் ஆகிறது –

இவ்வர்த்த அனுசந்தானம்
உபாய தசையில் -சக்ருத்தாய் -க்ருதக்ருத்யதா ஹேதுவாய் இருக்கும் –
ஸ்வயம் பிரயோஜனமான உத்தர க்ருத்யத்தில் சதாவாய் க்ருதார்த்ததா ஹேதுவாய் இருக்கும்
இதில் பூர்வ கண்டத்தில் அநந்ய உபாயத்வமும்
உத்தர கண்டத்தில் அநந்ய பிரயோஜனத்வமும்
இரண்டு இடத்திலும் அநந்யார்ஹ சேஷத்வமும் சித்திக்கிறது
இப்படி இங்கும் அங்கும் திருமால் அன்றி இன்மை கண்டவன் த்வய நிஷ்டன் –

என்னது இது யான் செய்கின்றேன் என்னாதாருக்கு
இன்னடிமை தந்து அளிப்பான் இமையோர் வாழும்
பொன்னுலகில் திருவுடனே அமர்ந்த நாதன்
புனலாரும் பொழில் அரங்கம் திகழ மன்னித்
தன் அகலம் அகலாத தகவால் ஓங்கும்
தகவுடனே தன் கருமம் தானே எண்ணி
என்னை நய அடைக்கலம் கொண்டு அஞ்சல் தந்து என்
அழலாற நிழலார அளிக்கின்றானே

ஸ்ரீ த்வயதிகாரம் முற்றிற்று

——————————————-

கவி தார்க்கிக ஸிம்ஹாய கல்யாண குண சாலிநே
ஸ்ரீமதே வேங்கடேசாய வேதாந்த குரவே நம —

—————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ தேசிகர் அருளிச் செய்த -ஸ்ரீ சார சாரம் -திருமந்திர அதிகாரம்-

ஸ்ரீ மான் வேங்கட நாதார்ய கவிதார்க்கிக கேஸரீ
வேதாந்தா சார்ய வர்யோ மே சந்நிதத்தாம் சதா ஹ்ருதி —

———————————–

முக்தனுக்கு அநிஷ்ட பிரசங்கமும் பிராப்தி பிரசங்கமும் இன்றிக்கே இருக்க
ஸ்ரீ சர்வேஸ்வரனும் நித்ய நிர நிஷ்டனாய் -அவாப்த ஸமஸ்த காமனுமாய் இருக்க
சூழ்ந்து இருந்து ஏத்துவார் பல்லாண்டே-என்ன வேண்டிற்று என் என்னில் –
இவை ஸ்ருதிகளில் சொன்ன சாம காநாதிகளைப் போலே ஸ்வச் சந்த-பர வ்ருத்தி விசேஷம் –
இப்படி இங்கும் அங்கும் திருமால் இன்றி இல்லாமை கண்டவன் ஸ்ரீ த்வய நிஷ்டன் –

ஸ்ரீ ரெங்கத்தில் அருளிச் செய்யப்பட்டது

ப்ரணதிம் வேங்கடே சஸ்ய பதயோ விததீமஹி
யதுக்தயோ யதீந்த்ர யுக்தி ரஹஸ்யா நாம் ரஸாயநம் –

—————–

திருமந்த்ராதிகாரம் -என்னும் முதல் அதிகாரம் –

ரஹஸ்ய த்ரயத்தின் உபஜீவ்யத்வம்–ரஹஸ்ய த்ரய க்ரமம் -திரு அஷ்டக்ஷ அக்ஷரத்தின் உத்கர்ஷம் –
அக்ஷர விபாகம் -ப்ரணவார்த்தம் -அகாரார்த்தம் -லுப்த சதுர்த்யர்த்தம் -ஸ்ரீ லஷ்மீ சம்பந்தம் –
உகார்த்தம் -மகாரார்த்தம் -உகாரார்த்த யோஜநாந்த்ரம் -நமஸ் சப்தார்த்தம் -சத் தூலாதி யோஜனைகள்-
ஸூஷ்ம யோஜநா ப்ராதான்யம் -நமஸ் சப்த வாக்யார்த்தம் -பாகவத சேஷத்வ ப்ரதிபாதனம் –
திரு மந்திரத்தின் உயிர் நிலை -உபாய ப்ரதிபாதனம் -நமஸ்ஸூ உபாய பரம் என்றதின் தாத்பர்யம் –
நாராயண சப்தார்த்தம் -சர்வ வியாபகத்வம் -சதுர்த்தீ விபக்த்யர்த்தம்-மங்களா சாஸநா வத்யகதை-வாக்யார்த்த நிரூபணம் –

மூலம் கிளை என ஓன்று இரண்டான மொழி இரண்டும்
மேல் ஓன்று இலை என நின்ற அவ்வித்தகன் தன்னுரையும்
காலம் கழிவதன் முன்னம் கருத்துறக் கண்டிடவே
ஞாலம் புகழும் நம் தேசிகர் தாம் நம்மை வைத்தனரே

ஸ்ரீ கண்ணபுரம் ஓன்று உடையானுக்கு அடியேன் ஓருவர்க்கு உரியேனோ -என்கிறபடியே
ஸ்ரீ சர்வேஸ்வரனுக்கு அநந்யார்ஹ சேஷ பூதனாய் வந்து அநாதி கர்ம ப்ரவாஹத்தா ரஹஸ்ய த்ரயத்தின்
உப ஜீவ்யத்வத்தாலே அடிமை செய்யப் பெறாதே நின்ற ஷேத்ரஞ்ஞன் அவசர பிரதீக்ஷையான பகவத் கிருபையாலே புரிந்து
சதாச்சார்ய முகத்தால் பெற்ற ரஹஸ்ய த்ரயமாகிற சம்சார பேஷஜத்தை உபஜீவிக்கும் படி சொல்லுகிறோம் –

ஸ்வரூபம் தெளிந்தவனுக்கு அல்லது ஸ்வரூப அனுரூபமான புருஷார்த்தத்தில் அபிருசியும் –
தத் உபாய பரிக்ரஹமும் உண்டாகாமையாலே ஸ்வரூப வைஸத்ய ஹேதுவான திருமந்திரம் முற்பட அனுசந்தேயம் –
இதில் பிரதம பதத்திலே -சேஷியுமாய் -சரண்யமுமாய் தோற்றின பரத்வத்தை பத்நீ விக்ரஹ விசேஷங்களாலே
விசிஷ்டமாக வெளியிடுகையாலும்
மத்யம பதத்தில் சப்த அர்த்த ஸ்வ பாவங்களால் ஸம்ஷிப்தமாகத் தோற்றின உபாய விசேஷத்தை அனுஷ்டான முகத்தால்
காட்டுகையாலும் -மந்திரமாய் அஷட் கர்ணமாக உபதேசிக்க வேண்டின சேர்த்தியாலும்
திருமந்த்ரத்திலே பிறந்து த்வயத்திலே வளர்ந்து என்கிற கிரமத்தாலும்-அநவரதம் த்வயம் அனுசந்தேயம்
இவை இரண்டிலும் தோற்றின உபாயத்தை அதிகாரி விசேஷத்தையும் -இது துஷ்கர அங்க நிரபேஷமுமாய்-
ஸ்வ தந்திரமமுமான நிலையையும் -விரோதி நிவ்ருத்த அம்சத்தையும் வெளியிட்டு -அகிஞ்சனனைப் பர சமர்ப்பணத்திலே
மூட்டித் தளும்பாதபடி தேற்றுகையாலும் சரம ஸ்லோகம் அநந்தரம் அனுசந்தேயம்

இவற்றில் ஸ்ரீ மத் அஷ்டாக்ஷரம் ஆகிற மஹா மந்த்ரம் பல உபநிஷத்துக்களிலும் உப ப்ருமஹணங்களிலும் ப்ரஸித்தமாய்
த்ரயோ வேதா -ஷட் அங்காநி -இத்யாதிகளில் படியே -ஸ்ருதி ஸ்ம்ருதிகள் எல்லாவற்றிலும் உள்ள
சாரதமங்களைப் பொதிந்து கொண்டு இருப்பதாய்
யத் அஷ்டாக்ஷர சம்சித்த -இத்யாதிகளில் படியே சர்வ அநிஷ்ட நிவர்த்தந ஷமமாய்
ஐஹி லௌகிகம் ஐஸ்வர்யம் –இத்யாதிகளில் படியே சர்வ புருஷார்த்தங்களுக்கும் ஸாதனமாய்
ஸக்ருத் அஷ்டாக்ஷரம் ஜப்த்வா-இத்யாதிகளில் படியே ஜெப அர்த்த ஞானாதி முகத்தால் கர்ம யோகாதிகளுக்கு
எல்லாவற்றுக்கும் உபகாரமாய்
ந ஸ்வர பிரணவ அங்காநி -என்றும் -வைதிகம் தாந்த்ரிகம் சைவ -இத்யாதிகளில் படியே
தாம்தாம் அதிகார அனுகுணமாக சர்வ வர்ணங்களுக்கும் உப ஜீவ்யமாய்
சேதன அசேதன சர்வம் -இத்யாதிகளில் படியே சேஷ சேஷி சர்வ தத்வ கண்ட கண்டோக்திமத்தாய்
கிம் தத்ர பஹுபி மந்த்ரை -என்றும் -ஏக அஷ்டாக்ஷர ஏவாயம் அலமாத்ம வி ஸூத்தாய -என்கிறபடியே
சர்வ மந்த்ர நைரபேஷ்யகரமாய் -அலம்-போதுமானது என்றவாறு –
ஸர்வத்ர அஷ்டாக்ஷரோ மந்த்ர மூர்த்தி மந்த்ரோ யதா பவேத் -என்கிறபடியே சர்வ பகவந் மூர்த்திகளுக்கும் சாதாரணமாய்
ந மந்த்ர அஷ்டாஷராத் பர –என்று இதற்கு மேற்பட்ட மந்த்ரம் இல்லை
மந்த்ராணாம் பரமோ மந்த்ர -இத்யாதிப்படியே சர்வ வியாபக மந்திரங்களிலும் பிரதானமாக இருக்கையாலே –
சர்வ ஆச்சார்யர்களும் இத்தையே ஆதரிப்பார்கள்

ஆழ்வார்களும்
நின் திரு எட்டு எழுத்தும் கற்று -என்றும்
எட்டு எழுத்தும் ஓதுவார்கள்
எட்டு எழுத்தும் வாரமாக ஓதுவார்கள் -என்று இம் மூல மந்த்ரத்தையே பரம புருஷார்த்த மூலமாக அருளிச் செய்தார்கள்
அனுகூல பிரதிகூல சாதாரண ஜென்மம் போல் அன்றிக்கே –
பிறந்த பின் மறந்திலேன் -என்கிற ஸ்ரேஷ்ட ஜென்மம் ஆச்சார்யர் உபதேசித்த திரு மந்த்ரம் அடியாக வருகிறது

இதில் பாதங்களை ஒரு அக்ஷரம் என்றும் -இரண்டு அக்ஷரங்கள் என்றும் -ஐந்து அக்ஷரங்கள் என்றும் சுருதிகள் வகுத்தன –
இது -நாடு நகரமும் நன்கு அறிய நமோ நாராயணாய -என்றும் –
நல்வகையால் நமோ நாராயணா -என்றும் சொல்லுகிறபடியே பிரணவ ரஹிதமான போதும் அஷ்டாக்ஷரமாம் படி
தத்ர உத்தராயணஸ்ய ஆதி என்கிற நாரதீய வசனத்தாலே சித்தம்
இது -நமோ நாராயணேத் யுக்த்வா ஸ்வபாக புநராகமத் -ஸ்ரீ கைசிக மஹாத்ம்யம் -நமோ நாராயணா என்று சொல்லி
நம்பாடுவான் திரும்பவும் வந்தான்

நாமம் சொல்லில் நமோ நாராயணமே –இத்யாதிகளில் படியே பிரணவ சதுர்த்திகளை ஒழிந்தால் சர்வாதிகாரமாம் –
இதில் பிரதம பதத்தை–மூலமாகிய ஒற்றை எழுத்தை ஸ்ரீ பெரியாழ்வார் அருளிச் செய்தார்
ஆத்யந்து தர்யக்ஷரம் ப்ரஹ்ம -என்றும் -மூன்று எழுத்ததனை -என்றும் இத்யாதிகளில் படியே
அநந்த சாகங்களான வேதங்களுக்கும் இம்மந்திரம் தனக்கும் மூலமாய் –
இது அறிந்தவனை வேத வித்து என்னும்படி சர்வ சார ஸங்க்ரஹமாய் இருக்கும்
ஏக பதமான இதில் அக்ஷர த்ரயம் நிர்வசன பலத்தால் தனித்தனியே பதமாய் மூன்றும் கூட ஒரு வாக்கியம் ஆகிறது –
இந் நியாயம் நமஸ்ஸிலும் வரும்

அகாரார்த்தம்
இதில் பிரதம அக்ஷரம் ரூடியாலே விஷ்ணு வாசகம் என்னும் இடம் ஸ்ருதி ஸ்ம்ருதி நிகண்டுக்களாலும் பிரயோகங்களாலும் சித்தம் –
இது சப்த அர்த்த ஸ்வ பாவங்களால் சர்வ சங்க ராஹகம்-
வேதாந்தங்களில் படியே இங்கு முற்பட பரதத்வ லக்ஷணமான காரணத்வம் அறிய வேண்டும் –
காரணமே சரண்யம் என்று ஸ்ருதி சித்தம் ஆகையால் சரண்யதைக்கு மிகவும் உபயுக்தமான ரக்ஷகத்வமும் அறிய வேண்டும் –
ஆஸ்ரிதருடைய பேறு தன் பேறாக ரஷிக்கும் என்று அறிகைக்காக சேஷித்வமும் அறியவேண்டும் –
ஆகையால் ஸ்ரீ யபதியினுடைய -சர்வ காரணத்வமும் -சர்வ ரக்ஷகத்வமும் -சர்வ சேஷித்வமும் ஆகிற
பிரதான அர்த்தங்கள் இங்கே பிரதான ப்ரதிபாத்யங்கள் –
இவற்றால் -ஒன்றும் தேவும் -இத்யாதிகளில் படியே திரிமூர்த்தி சாம்யாதிகளும் கழியும்
சர்வ வாஸ்ய மூலமான சர்வேஸ்வரன் சர்வ வாசக மூலமான இவ்வஷரத்துக்கு வாச்யன் என்று
ஸமஸ்த சப்த மூலத்வாத்–இத்யாதி புராண வசனத்தாலும் வேதார்த்த ஸங்க்ரஹத்திலும் ப்ரதிபாதித்தபடியே
இது சர்வ காரண பூதனைக் காட்டுகிறது

அவ ரஷனே -என்கிற தாதுவிலே -வ்யுத்பன்னமாய் ரக்ஷகனாகவும் சொல்லுகிறது
இந்த ரக்ஷணம் சங்கோசம் இல்லாமையால் சர்வ விஷயம்
இது ரக்ஷணீயருடைய ஸ்வரூபாதிகளிலும் -நித்ய முக்தர் பக்கலிலும் நிருபாதிகம்
மோக்ஷ ப்ரதானாதிகளில் வைஷம்ய நைர்க்ருண்ய சர்வ முக்தி பிரசங்காதிகள் வாராமைக்காக
ஸ்வ தந்த்ர ஸ்வாமி சோதிதங்களான வியாஜங்களை முன்னிட்டு இருக்கும் ரக்ஷகத்வம்
ரக்ஷகத்வம் -விரோதியைப் பற்ற -விரோதித்வம் புருஷார்த்தத்தைப் பற்ற –
இவை மூன்றும் பத த்ரயத்திலே அடைவே கண்டு கொள்வது –

லுப்த சதுர்த்த்யர்த்தம்
இவ்வக்ஷரத்திலே-தாதார்த்ய சதுர்த்தி ஏறி லோபித்துக் கிடக்கிறது -என்னும் இடம் பிரணவத்தைக் கொண்டு
ஆத்ம சமர்ப்பணத்தை விதிக்கிற ஸ்ருதி யாதிகளில் ஒவ்சித்யத்தாலே சித்தம்
தாதர்த்யமாவது -சேஷத்வம் -அதாவது தனக்கு உபகாரத்தை பிரதானமாகப் பற்ற அன்றிக்கே பர உபகார அர்ஹமாகை
த்வம் மே என்று ஸ்வாமி தொடர -அஹம் மே என்று திமிரப் பண்ணும் அஹங்காரத்தாலே அசத் கல்பனாவானை
சேஷத்வ ஞானம் உஜ்ஜீவிப்பிக்கிறதையாலே அதன் பிரதான்யம் தோற்ற சம்பந்தித்தினுடைய விதி நிஷேதத்துக்கு
பொதுவான தர்மி நிர்த்தேசத்துக்கு முன்னே இச் சேஷத்வம் பிரகாசித்தம் ஆயிற்று –

இதுக்கு பிரதி சம்பந்தியான ரக்ஷகனுடைய சேஷித்வம் பலிதம்
கால அவச்சேதம் இல்லாமையால் இதுக்கு அயோக வியவச்சேதம் சித்தம் –
இத்தாலே சரீரீ சரீர பாவமும் பலிதம்
இங்கு பிரகிருதி ப்ரத்யயங்களாலே தோற்றின ரக்ஷகத்வ சேஷித்வங்களுக்கு
அஞ்ஞான துக்க பஹுளையான லீலா விபூதியிலும்
ப்ரகாசாதி பஹுளையான நித்ய விபூதியிலும் பிராசுர்யேன உபயோகம்
காரண பூதன் ரக்ஷகன் ஆகையால் பிதாவினுடைய ரக்ஷகத்வம் போலே இது விஸ்வசனீய தமமாகும்
சேஷீ ரக்ஷகன் ஆகையால் பிரியனான பதி வைத்யனாமாம் போல் ஹ்ருத்ய தமமுமாம்

இக் காரணத்வாதிகளுக்கு உப யுக்தங்களாய் பிராமண சித்தங்களான ஸர்வஞ்ஞத்வ சர்வ சக்தித்வாதிகளும்
ஸ்ரீ லஷ்ம்யா ஸஹ ஹ்ருஷீகேச-என்றும் அஸ்யா மம ச சேஷம் ஹி -என்றும் இத்யாதிகளில் படியே
ஸ்ரீ த்வயத்தில் போலே சர்வ ரக்ஷண தீஷிதனான சர்வ சேஷியினுடைய
ஸஹ தர்ம சாரிணீ சம்பந்தமும் இங்கே அனுசந்தேயம் –

உகாரார்த்தம்-
மத்யம அக்ஷரம் ஸ்ருதிகளில் பிரயோக விசேஷ பிரசித்தியாலே அவதாரண அர்த்தமாக
கீழ்ச் சொன்ன தாதர்த்யத்தை அந்ய யோக வியவச்சேதத்தாலே நியமிக்கிறது –
அகார வாஸ்யனான ஸ்ரீ யபதிக்கே நிருபாதிக சேஷம் என்றதாயிற்று
இத்தால் ஜீவர்களைப் பற்ற நிருபாதிக சேஷத்வம் கழிகையாலே தேவதாந்த்ர பரித்யாகமும் பலிக்கும்
இது ததீய பர்யந்தம் என்னும் இடம் –
மற்றுமோர் தெய்வம் உளது என்று இருப்பாரோடு உற்றிலேன் –உற்றதும் உன் அடியார்க்கு அடிமை -என்று காட்டப்பட்டது
இப்படிப்பட்ட அநந்யார்ஹ சேஷத்வம் -தாச பூத சரணாகதோஸ்மி -என்றும்
தவாஸ்மி தாச இதி வக்தாரம் மாம் தாரய-என்கிறபடியே
பத த்ரயத்திலே தோற்றுகிற ஸ்வரூப பிரதிபத்தியிலும் -உபாய பரிக்ரஹத்திலும் -புருஷார்த்த பிரார்த்தனையிலும்
அனுசந்தேயம் என்னும் இடத்தை
குல தொல்லடியேன் –புகல் ஓன்று இல்லா அடியேன் -ஆரா அன்பில் அடியேன் -என்று ஸ்ரீ ஆழ்வார் அருளிச் செய்தார் –

மகார்த்தம்
த்ருதீய அக்ஷரம் கீழ்ச் சொன்ன சேஷத்வத்தினுடைய ஆஸ்ரயத்தைக் காட்டுகிறது –
இத்தை -மந ஞாநே -மநு அவ போதநே–என்கிற தாதுக்களிலே நிஷ்பன்னமான பதம் என்றும்
சாந்தச பிரகிரியையாலே அஸ்மத் சப்தத்தில் லுப்தா சேஷமாய் நிற்கிறது என்றும் யோஜிப்பார்கள்
இது ஜீவ வாசகம் என்னும் இடம் ஆத்ம சமர்ப்பண விதி வாக்யத்தாலே
சமர்ப்பணீயனான ஆத்மாவுக்கு பிரகாசமாக பரிசேஷ சித்தமாகையாலும்
அகாரம் முதலாய் மகாரம் அறுதியான வர்ணங்களை பஞ்சக விம்சக தத்துவங்களுக்கு வாசகங்களாகத்
தத்வ சாகர ஸம்ஹிதாதிகளிலே சொல்லுகையாலும்
மகாரம் ஜீவபூதம் து -என்றும் -ஆத்மா சது மகாரோயம் பஞ்ச விம்ச ப்ரகீர்த்தித -என்றும் விசேஷிக்கையாலும் சித்தம் –

இப்படிகளாலும் இது ஞான ஸ்வரூபனாய் -ஞான குணகனாய்-இரண்டு ஆகாரத்தாலும் அனுகூல ஸ்வ பாவனாய் –
ஸ்வயம் பிரகாசனாய் -ப்ரத்யக்காய் -தேஹாதி விலக்ஷணனாய் -குண த்ரய ரஹிதனாய் -அணுவாய் –
நிருபாதிக சர்வ சேஷியில் காட்டில் அத்யந்த பின்னனுமான ஜீவனைச் சொல்லுகிறது –
இவ்வஷரம்-ஜாதி ஏக வசனமாய் த்ரிவித ஆத்மாக்களும் சொல்லுகிறது ஆகவுமாம்
அகாரார்த்தாயைவ ஸ்வமஹமத மஹ்யம் ந இத்யாதிகளில் படியே விசேஷித்துத் தன்னையே காட்டுகிறது ஆகவுமாம் -இப்படி
தாச பூதாஸ் ஸ்வதஸ் சர்வே -என்றும்
ஆத்ம தாஸ்யம் ஹரே ஸ்வாம்யம்-என்றும்
ஸ்வத்வ மாத்மநி சஞ்சாதம் -என்றும்
தாஸோஹம் வாஸூ தேவஸ்ய -என்றும்
தாஸத்வாத் வாஸூ தேவஸ்ய -என்றும் இத்யாதிகளில் படியே தன்னை ஸ்ரீ யபதிக்கு அநந்யார்ஹ சேஷ பூதன் என்று அறியவே
தன்னுடைய குண விக்ரஹாதிகளிலும் இச் சேஷத்வம் கைமுதிக நியாயத்தால் சித்திக்கிறது -இது உப லக்ஷணம் ஆகவுமாம்
இங்கே -அகாரார்த்தோ விஷ்ணு -என்கிற ஸ்லோகத்தைப் படிப்பது –

உகாரார்த்த யோஜனாந்தரம்
கட ஸ்ருதியில் சொன்ன யோஜனாந்தரத்தில் மத்யம அக்ஷரம் ஸ்ரீ லஷ்மீ வாசகமாய்ப் பூர்வ அக்ஷரத்தோடு சமஸ்தமாகிறது –
அப்போது அவதாரணம் அர்த்த சித்தம் -ஒரு சப்தத்துக்கு வ்யுத்பத்தி பேதத்தால் அர்த்த பேதம் சொல்லுகை ஸ்ருதியாதிகளிலே பிரசித்தம்
அக்ரத ப்ரயயவ் ராம -ஆரண்ய -11-11-என்கிற ஸ்லோகத்தில் பூர்வர்கள் வார்த்தையை இங்கே அனுசந்திப்பது
மம நாத -ஸ்தோத்ர ரத்னம் -53-என்கிற ஸ்லோகத்திலும் இதில் அக்ஷரார்த்த வாக்யார்த்தங்கள் நிற்கிற நிலையைக் கண்டு கொள்வது

காரணமும் காவலனுமாகி என்றும் கமலையுடன் பிரியாத நாதனான
நாரணனுக்கு அடியேன் நான் அடிமை பூண்ட நல்லடியார்க்கு அல்லால் மற்று ஒருவர்க்கு அல்லேன்
ஆரணங்கள் கொண்டு அகமும் புறமும் கண்டால் அறிவாகி அறிவதுமாய் அறு நான்கு அன்றிச்
சீரணிந்த சுடர் போலத் திகழ்ந்து நின்றேன் சிலை விசயன் தேர் அனையச் சிறு வேதத்தே

அகாரார்த்தம் -காரணத்வம் -ரக்ஷகத்வம் -சேஷத்வம் -ஸ்ரீ யபதித்தவம் -நான்கு அர்த்தங்களும்
சதுர்த்தி அர்த்தமான -தாஸ்யத்வமும் பாகவத சேஷத்வமும்
மத்யம பதார்த்தமான ததீயபர்யந்த தேவதாந்த்ர வர்ஜனமும்
மகாரார்த்தமான -ஞான ஸ்வரூபத்வமும்-ஞாத்ருத்வமும் —ஆக ஒன்பது அர்த்தங்களும் இப்பாட்டில் கூறப்பட்டுள்ளன

————————

நமஸ் -சப்தார்த்தம்
வாக்யங்களுக்கு அவதாரணத்திலே தாத்பர்யம் கொள்ள உசிதம் ஆகையால் ப்ரணவத்தில் அவதாரணத்தோடே
துவக்கி மத்யம பதம் உதிக்கிறது –
நம இத்யேவ வாதிந-
நம இத்யேவ யோ ப்ரூயாத் -என்று விசேஷித்து ஆதரணீயமான இப்பதத்துக்கு ஸ்தூலம் -ஸூஷ்மம் -பரம் -என்று
அர்த்த பேதங்கள் ஸ்ரீ பகவத் ஸாஸ்த்ர -நிருத்தங்களிலே– சொல்லப்பட்டன-
இவற்றில் ஸூஷ்ம யோஜனை விரோதி ஞானத்துக்கும் அநிஷ்ட நிவ்ருத்தி பிரார்த்தனைக்கும் பரதந்த்ர ஸ்வரூப நிஷ்கர்ஷத்துக்கும் –
பாகவத சேஷத்வ பிரதிபத்திக்கும் -உபாய விசேஷ ஸித்திக்கும் -உபயுக்தமாகையாலே
இத்தை விசேஷித்து ஆச்சார்யர்கள் அனுசந்திப்பார்கள்

நம சப்த வாக்யார்த்தம்
இந் நமஸ் -ந என்றும் ம என்றும் இரண்டு பதமாய் -ஒரு வாக்யமாகிறது –
கீழ் மேல் உள்ள விரோதிகள் பரிஹரணீயன்கள் என்று தோற்றுகைக்காக நிஷேத்யத்துக்கு முன்னே ஷேத வாசியான சப்தம் கிடக்கிறது
ம -என்கிற இது கீழ்ச் சொன்ன பிரகாரங்களாலே ஜீவ வாசியான அக்ஷரத்திலே ஷ்ஷட்யேக வசனமாய் -எனக்கு -என்கிறது –
இவ்வபிமானம் இத்தை முதலாகக் கொண்டு வரும் விரோதி வர்க்கங்கள் எல்லா வற்றுக்கும் உப லக்ஷணம்
விரோதி நிவ்ருத்தி பிரார்த்தனைக்காக இவ்விருது ஞானமும் அத்யந்த உபயுக்தம்-இங்கே த்ருதீய அக்ஷரத்தை அனுஷங்கித்து அந்வயிப்பது
அஹம் மே என்று அநாதியாக பிரமிப்பித்தவன் இப்போது ஆத்மாபி சாயம் ந மம-என்கிறான்
இத்தை அத மஹ்யம் ந -என்றார்கள் -சம்பந்த சாமான்ய சஷ்ட்டி இங்கு தாதர்த்யத்தை விவஷிக்கிறது என்று தாத்பர்யம் –
தன்னைப் பற்றத் தனக்கு நிஷேத்யமான தாதர்த்யம் ஆகார பேதத்தாலே வருகையால் ஆத்மாஸ்ரய தோஷம் இல்லை
தான் தனக்குப் பண்ணிக் கொள்ளும் அதிசயமும் பரார்த்தம் என்று அனுசந்திக்கைக்காக இங்கு தான் தனக்கு சேஷம் அல்லன் என்கிறது –
தான் தனக்கு உரியன் அல்லன் ஆனால் தனக்கு வேறு ஒன்றையும் பற்ற நிருபாதிக சேஷித்வம் இல்லையாம் –
இது தன்னையே இங்குச் சொல்லிற்று ஆகவுமாம் –
அப்போது கிஞ்சித் என்று ஒரு பதத்தை அத்யாஹாரித்து-ந மம கிஞ்சித் -என்று ஒரு வாக்யமுமாம் –
இது தன்னாலே தன்னையையும் தன் உடைமையையும் சேரத் தன்னோடு துவக்கு அறுக்கிறான் ஆகவுமாம்

இத்தால் -யானே என் தனதே என்று இருந்தேன் -என்கிற சம்சார மூலங்கள் சேதிக்கப் படுகின்றன
கீழ் சாமான்யேந அந்ய சேஷித்வம் கழிந்து இருக்க கோபலீ வர்த்த நியாயத்தாலே இங்கு விவஷிக்கிறது –
ஸ்த்ரீ கரண அர்த்தமாகவுமாம் –
இவ்வர்த்தங்களை கீழே ஸித்தமாக்கி–என் நான் செய்கேன் -இத்யாதிகளில் படியே
ஸ்வ ஸ்வா தந்தர்ய நிவ்ருத்தியை இங்கே அனுசந்திக்கவுமாம் –
லோக த்ருஷ்ட தாசாதிகளில் படி அன்றிக்கே ஜீவர்களுடைய கர்த்ருத்வம் ஸ்வார்த்தமாக ஸ்வ தந்த்ர ஸ்வாமி கொடுத்ததாய் –
அவன் இட்ட வழக்காய் இருக்கையாலே கீழ்ச் சொன்ன பர சேஷத்வத்தோடே கூட பராயத்த கர்த்ருத்வம் இங்கே அனுசந்தேயம் ஆயிற்று –
காரணத்வம் தத்வத்ரய சாதாரணம்
கர்த்ருத்வம் ஜீவ ஈஸ்வர சாதாரணம்
இதில் பராதீன கர்த்ருத்வம் த்ரிவித சேதன சாதாரணம்
ஸ்வாதீந கர்த்ருத்வம் ஈஸ்வரனுக்கே அசாதாரணம்
இப்படி இருக்க அநாதி கர்ம வசத்தாலும் -ப்ரவ்ருத்தி சாஸ்திரங்களில் ஆபாத ப்ரதீதியாலும் பிறந்த
நிரபேஷ கர்த்ருத்வ அபிமானத்தை விடுகையே இங்கு நிவ்ருத்த ஸாஸ்த்ர நிஷ்டை –

பாகவத சேஷத்வ ப்ரதிபாதனம் –ஸ்ரீ திருமந்திரத்தின் உயிர் நிலை –
இப்படி ததேக சேஷ பூதமாகவும் ததேக நியாம்யமாகவும்-பத த்வயத்தாலே சிஷிதமானால்
யதேஷ்ட விநியோக அர்ஹம் சேஷ சப்தேந கத்யதே
ஈஸ்வரேண ஜகத் சர்வம் யதேஷ்டம் விநியுஜ்யதே -என்று அபியுக்தர் சொன்னபடியே
ஸ்வ தந்த்ர ஸ்வாமி விநியோகத்தாலே பாகவத சேஷத்வம் பிராப்தம் ஆகிறது –
ஈஸ்வரன் ஸ்வா தந்தர்யத்தாலே இஷ்ட விநியோகத்துக்கு சக்தன் -ஸ்வாமித்வத்தாலே ப்ராப்தன்

ஞாநீ த்வாத்மைவ மே மதம் -என்னும் இவனுக்கு ஸ்வ அதிசயத்தைக் காட்டிலும்
ஸ்வ ஆஸ்ரித அதிசயம் அபிமதம் ஆகையால் தச் சேஷத்வம் ததீய சேஷத்வ பர்யந்தமாயிற்று –
மேல் சதுர்த்தியில் ப்ரார்த்த நீயமான கைங்கர்யமும் ததீய பர்யந்தம் -ஒருவன் தானே வேறு ஒருவருக்கு அதிசயத்தை
விளைகிற வேஷத்தாலே சேஷமாய் -அவர்களால் வரும் அதிசயத்துக்கு ஆஸ்ரயமான வேஷத்தாலே சேஷியுமாகை விருத்தம் இல்லாமையால்
பிரபவோ பகவத் பக்தா மா த்ருஸாம் சததம் த்விஜ -என்றும்
உன் அடியார்க்கு ஆட்படுத்தாய் என்றும்
அடியார்க்கு என்னை ஆட்படுத்த விமலன் -என்கிற அனுசந்தானம் சர்வ பாகவதருக்கும் சமாநம்
இப் பிரதிபத்தி ஒத்து இருந்தாலும் ப்ரவ்ருத்தி சிஷ்ய ஆசார்யாதிகளுக்குப் போலே
ஸ்வ தந்த்ர ஆஜ்ஜையாலே வியவஸ்திதையாய் இருக்கும்
இங்கே அடியார் என்கிறது -பகவச் சேஷத்வ ஞானவான்களான பிரதிபுத்தரையும் -நித்யரையும் -முத்தரையும் –
நின் திரு எட்டு எழுத்தும் கற்று நான் உற்றதும் உன் அடியார்க்கு அடிமை -என்கையாலே இதுவே
ஸ்ரீ திருமந்திரத்தின் உயிர் நிலை

உபாய ப்ரதிபாதனம் –
இப்படி ஸ்வ தந்த்ர ஸ்வாமி இட்ட வழக்கான தனக்கு அவன் நடத்தின நல் வழியாலே அவனை பிரசன்னனாக்கிப்
புருஷார்த்தம் பெற வேண்டுகையாலே யதாதிகாரம் ஸ்ரீ த்வயத்திலும் ஸ்ரீ சரம ஸ்லோகத்திலும் சொன்ன
வசீகரணம் இங்கே அர்த்த சித்தம்
சரணம் பிரதி தேவா நாம் ப்ராப்த காலம் அமந்யத–என்கிற இடத்தில் தமயந்தீ நமஸ்ஸை பிரயோகித்தாள்-என்கையாலும்
கச்சத்வம் ஏநம் சரணம் சரண்யம் புருஷர்ஷபா–என்று உபதேசிக்க –
நமஸ் சக்ருர் ஜனார்த்தநம் -என்று பாண்டவர்கள் நமஸ்ஸைப் பண்ணினார்கள் என்கையாலும்
மந்த்ர ராஜ பத ஸ்தோத்ரத்திலே நமஸ்ஸூ ஆத்ம நிவேதந பரம் என்கையாலும்
ஸாத்ய உபாய விசேஷ பரமான யோஜநா விசேஷத்தாலும்
அபியுக்தரும் -நமஸ் சப்த ப்ரதானார்த்த ஸ்வாஹா சப்த இவ இஷ்யதே -சமர்ப்பித்தல் என்னும் அர்த்தம்
ஓத்துக் கொள்ளப்பட்டது -என்கையாலும்
இந்த நமஸ் சப்தம் தானே தன் துவக்கற சங்க பரந்யாஸத்தைக் காட்டுகிறது ஆகவுமாம் –

நமஸ் ஸூ உபாய பரம் என்பதின் தாத்பர்யம்
தாச இதி ப்ரபந்ந இதி ச–ஸ்ரீ சதுஸ் ஸ்லோஹி -2- என்கிற அடைவே ப்ரணவத்திலே சம்பந்த ஞானமும் –
நமஸ்ஸிலே உபாயமுமாகச் சொன்னவர்கள் தாமே சம்பந்த ஞானமே உபாயம் என்கிற இது
இதன் பிரதான விவஷையாலே யாம் அத்தனை
இதுக்கு ப்ராதான்யம் -ஆத்ம அபிமான அனுகுண புருஷார்த்த வியவஸ்தையாலே ஐஸ்வர்யாதிகளை அருவருப்பித்து
ஸ்வரூப அனுரூபமான பரம புருஷார்த்தத்திலே ருசியையும் த்வரையையும் விளைப்பித்துத்
திரு நாரணன் தாள் காலம் பெறச் சிந்தித்து உய்யும்படி பண்ணுகை

யான் எனது என்பது ஓன்று இல்லை என் செய்வது அவனை அல்லால்
ஆனது அறிந்திடும் தன் அடியார்க்கு என்னை ஆட்படுத்தித்
தான் என்னை நல்கி நடத்துகின்றன தன் அருள் வழியே
நான் உன்னை வீடு செய்வேன் என்ற நம் திரு நாரணனே

இப்பாட்டில் நமஸ் சப்த அர்த்தமாக
ஸ்வ ஸ்வாமித்வ நிவ்ருத்தி -ஸ்வகீய ஸ்வாமித்வ நிவ்ருத்தி-ஸ்வ ஸ்வா தந்தர்ய நிவ்ருத்தி –
பாகவத சேஷத்வம் -சரணாகதி -ஆகிய ஐந்தும் சொல்லப்பட்டன

————-

நாராயண -சப்தார்த்தம்
இப்படி நமஸ்ஸிலே தோற்றின வசீகரணத்துக்கு இலக்காய் -ரக்ஷகனாய் நிற்கிற -சேஷியின் படியை நேத்ருத்வாதி முகத்தாலும்
வசீகர்த்தாவாய் ரக்ஷணீயனாய் நிற்கிற சேஷபூதன் படியை நியாம்யத்வாதி முகத்தாலும் வெளியிடுகிறது நாராயண சப்தம்
நரன் பக்கலிலே பிறந்தவை நாரங்கள் என்றும் -இவன் நேதாவாய் கதியாய் இருக்கிறான் என்றும்
இவற்றை வாசஸ்தானமாக யுடையவன் என்றும் சொல்லுகையாலே
பிரதம அக்ஷரத்தில் தோற்றின காரணத்வ ரக்ஷகத்வ சேஷித்வங்களும் இங்கே விசதமாகின்றன
இஸ் ஸங்க்ரஹ விவரணங்களிலே சேஷ சேஷிகளுடைய நிரூபணம்
ராமானுஜம் லஷ்மண பூர்வஜம் ச –ஸூந்தர -28-10-என்கிற க்ரமத்திலே நிற்கிறது
இந் நாராயண சப்தம் தத் புருஷனாயும் பஹு வ்ரீஹியாயும்-இரண்டு படி சமஸ்தமாய் இருக்கும்
இதன் அர்த்தத்தை ஆழ்வார்
நாரணன் முழு வேழ் உலகுக்கும் நாதன் என்றும்
எண் பெருக்கு அந்நலத்து ஒண் பொருள் ஈறில வண் புகழ் நாரணன் -என்றும் அருளிச் செய்தார்
நான் உன்னை அன்றி இலேன் இத்யாதிகளையும் இங்கே அனுசந்திப்பது –
ஆபோவை நரஸூநவ
நாராஜ் ஜாதாநி தத்தவாநி
நர சம்பந்தி நோ நாரா -நரஸ் ச புருஷோத்தம
ஜஹ்னுர் நாராயண நர -இத்யாதிகளில் படியே நர சப்தத்தாலும் நாராயணன் தன்னையே சொல்லுகிறது இது
நயத் யகில விஞ்ஞானம் நாஸயத் யகிலம் தம
நரிஷ்பதி ச ஸர்வத்ர -என்று வ்யாக்யாதம் ஆயிற்று

ந்ரூநயே-என்கிற தாதுவிலே -அச் ப்ரத்யயமாய் -நர -என்று பதமாம்-
ரீங் ஷயே என்கிற தாதுவிலே ர் ப்ரத்யயமாய் -ர என்று பதமாய் -நக நைகாதி சப்தங்களில் போலே
நஞ்சோடு சமஸ்தமாய் -நர என்கிறதாகவுமாம்
நேதா -என்றால் -தேஷாம் சதத யுக்தாநாம் -இத்யாதிகளில் படியே ஞான பிரதாதிகளைப் பண்ணும் என்கிறது
ஷயிஷ்ணு அல்லன்-என்றால் ஸ்வரூப விகாரத்தை யாதல் ஸ்வ பாவ விகாரத்தை யாதல் உடைத்தான
வஸ்த்வந்தரங்களிலே வேறுபட்டவன் என்றதாம்
சங்கல்ப ப்ரீத்யாதி ஸ்வ பாவ விகாரங்கள் ஸ்ருதி சித்தங்களாய் குண ரூபங்களும் ஆகையால் விகாராதி நிஷேதம் அந்ய விஷயம்
பிரபஞ்ச ரூப பரிணாமம் பாலனானவன் யுவாவான கணக்கிலே ஸ்வரூபத்திலே தட்டாது
நர ஸூ நுக்களான அப்புக்கள் நாரங்கள் என்றால் போலே சொன்னது வஸ்துவந்தரங்களையும் உப லஷிக்கிறது
நர சம்பந்தி நாரம்-என்கிற வ்யுத்பத்தியில் ஸ்வரூப நிரூபக தர்மங்கள் முதலாக சர்வமும் சாப்தம்-

நாரோ நராணாம் ஸங்காத
நாரஸ்தவிதி சர்வ பும்ஸாம் சமூக -இத்யாதிகளை உப லக்ஷண பரங்கள் –
இவ்விடத்தில் நர சப்தம் ஜீவ வாசியாய் இவன் க்ஷயிஷ்ணு அல்லன் என்கிறது –
இத்தால் முன்பு தேகாதி விலக்ஷணனாக சோதிதனான இவனுக்கு
சரீர உத்பத்தி யாதிகளும் ஞான சங்கோசாதிகளுமே உள்ளன
ஸ்வரூபத்தில் நாமாந்தர பஜன அர்ஹ அவஸ்தைகள் இல்லை என்றதாயிற்று
நராணாம் ஸங்காத-என்கிற இடத்தில் நர சப்தத்தால் சேதன அசேதனங்கள் இரண்டையும் சொல்லவுமாம்
அப்போது விகாரியான அசேதனத்தில் ஸ்வபரூப நித்யதையும் -விகார அம்சத்தில் பிரவாஹ நித்யதையும் சொல்லிற்றாம்
இவ்விடத்தில் சமூக அர்த்தத்தில் அண் ப்ரத்யயமாய் -அந்த சமூகங்கள் தான் பலவாகையாலே
நிவஹா நராணாம் நித்யா நாம் அயனம் இதி நாராயண பதம் -என்றார்கள்
நாரங்களுக்கு -அயனம் -என்னும் போது
அயன சப்தத்துக்கு -கதிரா லம்பனம் தஸ்ய -என்று வியாக்யானம் பண்ணுகையாலே
இதில் கரண வ்யுத்பத்தியாலே உபாயத்வமும் –
கர்மணி வ்யுத்பத்தியாலே உபேயத்வமும்
அதிகரண வ்யுத்பத்தியாலே ஆதாரத்வமும் சித்திக்கிறது
இவ் உபாயத்வ உபேயத்வங்கள் சேதனனைக் குறித்தவனாய் –
தாரகத்வம் பிராமண அநு சாரத்தாலே சேதன அசேதனங்கள் இரண்டையும் பற்ற வாகிறது

சர்வ வியாபகத்வம்
நாரங்களை அயனமாக உடையவன் என்ற போது அயன சப்தம்
வாசஸ்தானத்தை யாதல் வ்யாப்யத்தை யாதல் சொல்லுகையாலே நிரதிசய ஸூஷ்மதையாலே
சர்வத்திலும் உள்ளும் புறமும் ஒழி வற நிறைந்து நிற்கிற நிலை தோற்றும் –
இவ்விடத்தில் அவன் இல்லாத பிரதேசம் இல்லை என்கையில் தாத்பர்யம் –
இது நியமனத்தோடே கூடின வ்யாப்தி யாகையாலே ஆகாசத்திலும் ராஜாவிலும் காட்டில்
வ்யாவ்ருத்தி தோற்றுகையாலே சர்வ சரீரகத்வமும் பலிக்கும்
இங்கே அவன் ஒருவனுக்கே சர்வ ஆதரத்வாதிகள் தோற்றுகையாலும்
விகாரியான அசித்திக்கும் நிர்விகாரமான ஜீவனுக்கும் பிரிவு தோற்றுகையாலும் தத்வ த்ரய விவேகம் பிறக்கிறது

கறந்த பாலுள் நெய்யே போல் -என்கிற விவேக க்ரமத்தைச் சொல்லுகிற
ப்ரஹ்ம பிந்து வாக்யத்தையும் இங்கே அனுசந்திப்பது
ஸ்வேதாஸ்வதராதிகளில் சொன்னபடியே ஜீவ ஈஸ்வரர்களுடைய சேதனத்வமும் -ஸ்வாபாவிகமான பேதமும் –
ஜீவர்களுடைய அந்யோந்ய பேதமும் -சர்வருக்கு ஈஸ்வரன் ஒருவனே சகல அபிமத ஹேதுவானபடியையும் –
உபாய பூதன் தானே ப்ராப்யபூதனான படியும் -இதுக்குச் சேர்ந்த உபய லிங்கத்வமும் –
உபய விபூதி யோகமும் -சர்வவித்த பந்துத்வமும் -இத்திரு நாமத்தில் ஸம்ஷிப்தங்கள்

நர -சப்தத்தில் சோதன வாக்யார்த்தமும் -நாரா சப்தத்தில் காரண வாக்யார்த்தமும்-
அயன சப்தத்தில் உபாசன வாக்யார்த்தமும் சங்க்ருஹீதம்
ஈஸ்வரனுக்கு பிரதம அக்ஷரத்தில் ரக்ஷகத்வாதிகளும்-நர சப்தத்தில் நித்யத்வாதிகளும்-
அயன சப்தத்தில் ஆதாரத்வாதிகளும் தோற்றுகையாலே-இவை மூன்றுக்கும் பிரயோஜன பேதம் உண்டு
இப்படி த்ருதீய அக்ஷராதிகளிலே ஜீவனுக்குச் சேதனத்தவ நித்யத்வ வியாப்யத்வாதிகள் தோற்றுகையாலே
இவையும் ச ப்ரயோஜனங்கள்

யாதாம் இவை அனைத்தும் படைத்து ஏந்தும் இறைவனுமாய்க்
கோதாம் குணங்களுடன் குறுகாத குணத்தனுமாய்
மாதா பிதா என்ன மன்னுருவாய்க் கதி என்ன நின்றான்
போதார் திருவுடன் பொன்னருள் பூத்த நம் புண்ணியனே

—————-

சதுர்த்தீ விபக்தி யர்த்தம்

இந்த நாராயண சப்தத்தில் சதுர்த்தியும் ஸ்வரூப பர யோஜனையில் தாதர்த்தயத்தையே காட்டுகிறது –
சமர்ப்பண பரமானால் ஸம்ப்ரதான ப்ரதர்ஸி நீ -என்று அஹிர்புத்ன்யன் வியாக்யானம் பண்ணினான்
பலபரமானால் நித்தியமான தாத்யர்த்தம் ப்ரார்த்த நீயம் இல்லாமையாலும்
இது தன்னை பிரதம அக்ஷரத்தில் சதுர்த்தி சொல்லுகையாலும் தாதார்த்யத்தை முன்னிட்டுத் தத் அனுகுணமாக
ப்ரார்த்த நீயமான யதாபிமத கைங்கர்யத்தை இங்கே காட்டுகிறது –
இங்கே பிரதான ப்ராப்யன் பரமாத்மா -நித்ய சம்பத்ந்தனுக்கு இப்போது பிராப்தியாவது பரிபூர்ண அனுபவம்
இதன் பரிவாஹமாய்க் கொண்டு கைங்கர்யம் ப்ராப்யம் ஆயிற்று
ப்ராப்தாவும் -அபி பாகேந த்ருஷ்டத்வாத்-4-4-4–ஸ்ரீ ப்ரஹ்ம ஸூத்திரத்தின் படியே
பரம ப்ராப்ய விசேஷணமாய்க் கொண்டு ப்ராப்யம் ஆகிறான்

இங்கு கேவல ஆத்மாபிராப்தியில் சொன்ன ஸ்யவந தர்மத்வம் வாராது
மன்னுறில்–திருவாய் -1-2-5-இத்யாதிகளை இங்கே அனுசந்திப்பது
முக்தனுக்குச் சொன்ன பரம சாம்ய போக மாத்திரத்திலே என்று ஸூத்ராதி சித்தம் –
பிராமாணிகனுக்கு இதுவே சாயுஜ்ய சப்தார்த்தம்
தன்மை பெறுத்தித் தன் தாளிணைக் கீழ் இருத்தும் அப்பன் -3-7-7-என்று ஆழ்வார் அருளிச் செய்தார்
இப்படி முக்தனுக்கு பரமாத்ம லக்ஷணங்கள் ஒன்றும் வாராமையாலே -சேக்ஷத்வாதிகள் நிலை நிற்கையாலே –
கைங்கர்யம் உபபன்னம்-இதன் பிரார்த்தனைக்கு இங்கே உசிதமான கிரியா பதம் அத்யாஹாரம் –

ஆவிஸ் ஸ்யு மம ஸஹஜ கைங்கர்ய விதய-ஸ்ரீ அஷ்ட ஸ்லோகி -3-என்றார்கள் இறே
ஒழிவில் காலம் எல்லாம் உடனாய் மன்னி வழுவிலா வடிமை செய்ய வேண்டும் நாம் -என்றதாயிற்று
கீழில் பதங்களில் நிருபாதிக நித்ய சேஷமாகத் தன்னைத் தெளிந்தவன் ஆகையால் ஸ்வாமியான நீ
என்னைப் பரி ஸூத்தனாக்கி அடிமை கொள்ள வேண்டும் என்கிறதுவும் சேஷி பிரயோஜனத்தை அபேக்ஷித்த படி –
ப்ரஹர்ஷயிஷ்யாமி –ஸ்தோத்ர ரத்னம் -46-
படியாய்க் கிடந்து உன் பவளவாய் காண்பேனே -என்கிறபடியே சேதனன் ஆகையால் ஸ்வ பிரயோஜனத்தில் துவக்கற
சேஷி ப்ரயோஜனத்தில் புத்தி பூர்வ ப்ரவ்ருத்தி கூடாது –
தனக்கேயாக எனைக் கொள்ளுமீதே-என்கிறபடியே பிரதானமான சேஷி பிரயோஜனத்தை ஒழிய
ஸ்வ ப்ரயோஜனத்தை அபேக்ஷிக்கவும் கூடாது -ஆகையால் குணவத் ஸ்வாமியினுடைய ப்ரவ்ருத்தி போலே
நிபுண தாசனுடைய ப்ரவ்ருத்தியும் இருவர் பிரயோஜனத்தையும் விடாதே நிற்கும் ஸ்வாமி உகப்புக்கு சேஷமாகத்
தனக்கு வரும் பிரயோஜனம் பதி சந்நிதியில் பதி விரத அலங்காரம் போலே மிகவும் உசிதம் –
இது இங்கு இவனுக்கு உத்தர கிருத்யத்தில் கைங்கர்ய ரஸத்திலும் துல்யம்

மங்களா சாசன ஆவஸ்ய கதை
முக்தனுக்கு அநிஷ்ட பிரசங்கமும் பிராந்தி பிரசாங்கமும் இன்றிக்கே
ஈஸ்வரனும் நித்ய நிர நிஷ்டனாய் அவாப்த ஸமஸ்த காமனாய் இருக்க -சூழ்ந்து இருந்து ஏத்துவார் பல்லாண்டே -என்ன
வேண்டிற்று என் என்னில் -இது அநிஷ்ட நிவ்ருத்திகளை பிரயோஜனமாகக் கொண்டதால் –
அஞ்ஞானத்தைக் காரணமாகக் கொண்டதால் வருமதன்று –
இவனுக்கு ஸ்ருதிகளில் சொன்ன சாம காமனாதிகளைப் போலே இது ஒரு ஸ்வச் சந்த ப்ரவ்ருத்தி விசேஷம் –
அஸ்த்தாந ஸ்நேஹ ரஷா பிரணயிகள் என்று நித்ய ஸூரிகளைச் சொன்னதும்
அஸ்த்தாந பய சங்கை உண்டாமவர்களுக்கு உள்ள பரிவுடையவர்கள் என்றபடி –
இங்கு உள்ளவர்களுக்கு பய சங்கை யுண்டாமவது பக்தி விசேஷம் அடியாக வருகையால் குணமாம் –
அர்ச்சா அவதாராதிகளில் பிராணிகளுடைய கர்ம அனுரூபமாக ப்ராதுர் பாவமும் உபேக்ஷையும் நடக்கிறது ஆகையால்
ஸ்த்ரியோ வ்ருத்தாஸ் தருண்யஸ் ச இத்யாதிகளில் படியே மங்களா சாசனமும் சபலம் –
அப்போது நிபுணராய் இருப்பார் -ரக்ஷது த்வாம் -இத்யாதிகளில் படியே
அவன் தன்னையே கொண்டு மங்களா ஸாஸனம் பண்ணுவார்கள் -இப்படி எங்கும் கண்டு கொள்வது

இரு விலங்கு கழித்து இடராம் உடலம் தன்னில்
இலங்கு நடு நாடியினால் எம்மை வாங்கி
ஒரு விலங்கி நெறி யல்லா வழியால் மன்னும்
உயர் வானில் ஏற்றி உயிர் நிலையும் தந்து
பெரு விலங்காம் அருள் தன்னால் தன்னடிக்கீழ்
பிரியாத அமரருடன் பிணைத்துத் தன்னார்
உரு விலங்கும் இசைவிக்கும் உம்பர் போகம்
உகந்து தரும் திருமாலை உக்காந்தோம் நாமே

ஒரு விலங்கி நெறி யல்லா வழியால்-பிரதிபந்தகங்கள் இல்லாத அர்ச்சிராதி கதி
பெரு விலங்காம் அருள் தன்னால் தன்னடிக்கீழ் -கிருபையை விலங்கு என்றது பிணை கொடுக்கிலும்
திரும்பி வரமுடியாமல் உள்ள இருப்பைக் காட்டும்

——————-

வாக்யார்த்த நிரூபணம்
இப்படி பிரதம அக்ஷராதிகளிலே ப்ராப்யமான ப்ரஹ்ம ஸ்வரூபமும்
த்ருதீய அக்ஷராதிகளிலே ப்ராப்தாவின் ஸ்வரூபமும்
மத்யம பதத்தில் விரோதியும் உபாயமும் -சதுர்த்தியில் பலமும்
யதா சம்பவம் பதங்களிலே சம்பந்தமும் ப்ரகாசிதம் ஆயிற்று
இதில் வாக்ய யோஜனை இருக்கும்படி –
அகார வாஸ்யனான நாராயணனுக்கே நான் அநந்யார்ஹ சேஷ பூதன் -எனக்கு உரியேன் அல்லேன்-என்று
சிலர் திருமந்திரம் முழுக்க ஸ்வரூப பரம் என்பர்கள்
பிரவணம் ஸ்வரூப பரமாய் -நமஸ்ஸிலே அநிஷ்ட நிவ்ருத்தி பிரார்த்தனையாய் –
மேல் இஷ்ட பிராப்தி பிரார்த்தனை என்றும் சொல்லுவார்கள் –
இரண்டு பதமும் ஸ்வரூப பரமாய் மேல் புருஷார்த்த பிரார்த்தனா பரம் என்கிற யோஜனை
அகாரார்த்தாயை வ –ஸ்ரீ அஷ்ட ஸ்லோகி -3-என்கிற ஸ்லோகத்திலே சொல்லப்பட்டது-

மற்றும் பல யோஜனைகளும் உண்டு –
சர்வ ப்ரஹ்ம வித்யா நிஷ்டருக்கும் உபஜீவ்யமான சாரீரிக சாஸ்திரத்தில் நிரூபித்த கட்டளையில்
பத த்ரயமும் தத்வ ஹித புருஷார்த்தங்களை அடைவே காட்டுகிறது என்னும் யோஜனைக்கு
அபேக்ஷிதார்த்த பவ்கல்ஷ்யம் உண்டு –
த்வயத்திலும் இதுவே அடைவு -இப்பத த்ரயம் தெளிந்தவன் –
அநந்யார்ஹ சேஷ பூதனாய் -அநந்ய உபாயனாய் -அநந்ய பிரயோஜனனாய் -நித்யாதிகளில் சொல்லுகிற
பரமைகாந்தியாம் –

இப்பதங்களிலே ஸோபாந க்ரமத்தாலே ஜீவனுக்கு சத்த அநு பந்திகளான –
ஆதேயத்வ -விதேயத்வ -சேஷத்வங்கள் -சித்திக்கையாலே
யானே நீ -இத்யாதிகளிலே சாமாநாதி கரண்யம் -சரீராத்ம பாவ நிபந்தனம் -என்று சித்தித்தது –
இத்தாலே குத்ருஷ்ட்டி மதங்களும் கழிந்தன
இதில் பிரதம பதத்தில் த்ருதீய அஷரத்தாலே தேஹாதிகளிலும் -தத் அநு பந்திகளிலும் வரும் அஹங்கார மமகாரங்களையும்
பிரதம அக்ஷரத்தில் சதுர்த்தியாலே தான் தனக்கு உரியனாகி வரும் அஹங்கார மமகாரங்களையும்
மத்யம அக்ஷரத்தில் அவதாரணத்தாலே நான் வேறு ஒருவனுக்கு நிருபாதிக சேஷம் என்றும்
எனக்கு ஒரு சேஷி உண்டு என்றும் -வரும் அஹங்கார மமகாரங்களையும்
மத்யம பதத்தில் நிஷேத விசேஷங்களாலே ஸ்வ ரக்ஷண வியாபாராதிகளைப் பற்ற நிரபேஷ ஸ்வதந்த்ரன் என்றும்
நிருபாதிக சேஷி என்றும் -வரும் அஹங்கார மமகாரங்களையும்
இந் நிஷேத சாமர்த்தியம் தன்னால் நாராயண சப்தத்தில் சதுர்த்தியின் கருத்தான கைங்கர்ய அனுபவத்தில்
பலாந்தர அனுபவ நியாயத்தாலே வரும் ஸ்வ அதீன கர்த்ருத்வ போக்த்ருத்வ ஸ்வாரத்த கர்த்ருத்வ போக்த்ருத்வ
ப்ரம ரூபங்களான அஹங்கார மமகாரங்களையும்
சாப்தமாகவும் ஆர்த்தமாகவும் அடி யறுத்து நிற்கிறான்

இம்மந்திர நிஷ்டன் ரக்ஷகாந்தர அந் வேஷணம் -தேவதாந்த்ராதி ஸ்பர்சம் -கேவல தேஹார்த்த வியாபாரம் -ஷேத்ராதி சங்கம் –
நிரபேஷ கர்த்ருத்வ அபிமானம் -பாகவத அபராதம் -ஆத்ம நாஸாதி பயம் -ப்ரயோஜனாந்தர ருசி -முதலான
அநர்த்த ஹேதுக்களில் ஆழங்கால் படான்
பஹு ஸ்ருதனே யாகிலும் இத் தெளிவு இல்லாதவன் விகலன்
அல்ப ஸ்ருதனே யாகிலும் சதாச்சார்ய பிரசாதத்தாலே இத் தெளிவு பிறந்தவன் சம் பூர்ணன்
இவனை பிரஞ்ஞா பிரசாதம் ஆருஹ்ய –சாந்தி பர்வம் -150-11-என்று பிரசம்சிக்கிறது

உறவை இசைந்து இறையில்லா ஒருவருக்கு என்றும்
ஒண் சுடராய் ஓர் எழுத்தில் ஓங்கி நின்றோம்
துறவறமும் தூ மதியும் துயரம் தீர்வும்
துய்யவர்கட்க்கு ஆனமையும் இரண்டில் உற்றோம்
அற முயலும் அனைத்துறவாய் அனைத்தும் ஏந்தும்
அம்புயத்தாள் கணவனை நாம் அணுகப் பெற்றோம்
பிறவி அறுத்து அடி சூடி அடிமை எல்லாம்
பிரியாத அமரருடன் பெற்றோம் நாமே

திருமந்திர அதிகாரம் முற்றிற்று

——————————————-

கவி தார்க்கிக ஸிம்ஹாய கல்யாண குண சாலிநே
ஸ்ரீமதே வேங்கடேசாய வேதாந்த குரவே நம —

—————————————————

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ நம் ஆழ்வார் மங்களாசாசனம் செய்து அருளும் திவ்ய தேசங்கள் –ஸ்ரீ ரஹஸ்ய த்ரய சாரார்த்தங்கள் சம்பந்தம் –

ஸ்ரீ ஆச்சார்ய ஹ்ருதயம் -ஸ்ரீ நரசிம்ஹ பிரியா -2005-நூலில் இருந்து –
ஸ்ரீ ஆழ்வார் மங்களாசாசனம் செய்து அருளும் திவ்ய தேசங்கள் –ஸ்ரீ ரஹஸ்ய த்ரய சாரார்த்தங்கள் சம்பந்தம் –

ஸ்ரீ குரு பரம்பர த்யான ஸ்லோகம்
ஆ பகவத்த பிரதிதாம் அநகாம் ஆச்சார்ய சந்ததிம் வந்தே
மனசி மம யத் ப்ரஸாதாத் வசதி ரஹஸ்ய த்ரஸ்ய சாரோயம்

சீரிய நான்மறைச் செம்பொருள் ரஹஸ்ய த்ரயம் –
இந்திரா சஹஸரம் நாராயணம் -ஸ்ரீ லஷ்மீ பதி -நாத சமாரம்பாம் -திருமாலால் அருளப்பட்ட சடகோபன் -பிரபன்ன ஜன கூடஸ்தர்
பின்னானார் வணங்கும் ஜோதியாக அர்ச்சா ரூப எம்பெருமான் -திவ்ய ரூபங்களை அடைவே காட்ட –
இப்படி மால் உகந்த ஆசிரியர் வார்த்தையின் சீரான ஆச்சார்ய ஹ்ருதயத்தை அருளிச் செய்கிறார் –

ஸ்ரீ திருவிருத்தத்தில் –ஸ்ரீ கோயில் ஸ்ரீ திருமலை -ஸ்ரீ பெருமாள் கோயில் மூன்றையும்
ஸ்ரீ திருவாய் மொழியில் -31-திவ்ய தேசங்களையும் ஆழ்வார் மங்களாசாசனம் –

————–

1–திருவேங்கடம் –

காண்கின்றனகளும் கேட்கின்றகளும் காணில் இந்நாள்
பாண் குன்ற நாடர் பயில்கின்றன இதெல்லாம் அறிந்தோம்
மாண் குன்றம் ஏந்தி தண் மா மலை வேங்கடத்தும்பர் நம்பும்
சேண் குன்றம் சென்று பொருள் படைப்பான் கற்ற திண்ணனவே –திரு விருத்தம்—8–

இந் நாட்டுத் தலைவர் செய்கைகளைப் பார்க்கில் ஸ்ரீ திருவேங்கட மலைக்குச் சென்று பொருள் ஈட்டுவதற்காகவே என்று தோன்றுகிறது
ஆச்சார்ய வத்தாயம் முக்தவ் தஸ்மாத் ஆச்சார்யவாந் பவேத் -என்கிறபடியே
ஆச்சார்ய அபிமானத்தாலே பரம புருஷார்த்தம் -மற்றது கை யதுவே -என்கிறபடியே –
ஸ்ரீ நிவாஸ தயாம் போதியின் பரிவாஹமான சீதலமான குரு சந்ததியைப் பெறுமத்தை
வேங்கடத்து உம்பர் நம்பும் சேண் குன்றம் சென்றும் -என்றும் –
மோஷாந்த ஐஸ்வர்யம் பெறுமத்தை – பொருள் படைப்பான் -என்றும் காட்டின படி

இத்தால் ரஹஸ்ய த்ரயார்த்தம் பெறுவதற்கு முன் குரு பரம்பரா அனுசந்தானம் வேண்டும் என்பதைத் தெரிவித்த படி

—————–

2-திரு வெக்கா-

நானிலம் வாய் கொண்டு நன்னீர் அறம் என்று கோது கொண்ட
வேனிலம் செல்வன் சுவைத் துமிழ் பாலை கடந்த பொன்னே
கானிலம் தோய்ந்து விண்ணோர் தொழும் கண்ணன் வெக்காவுதம்
பூம் தேன் இளம் சோலை அப்பாலது எப்பாலைக்கும் சேமத்ததே —திரு விருத்தம்–26–

வெக்காவுதம்–பூம்தேன் அலம் சோலை அப்பாலது எப்பாலைக்கும் சேமத்ததே–
திரு வெஃகா திவ்ய தேசம் அருகில் திருத் தண்கா -ஸ்ரீ தேசிகன் திருவவதாரம் ஸூ சிதம்-இத்தால் என்பர்-

ஸ்வாபதேசம்-
இத்தால் சம்சாரம் த்யாஜம் என்னும் இடத்தையும் பகவத் விஷயம் பிராப்யம் என்னும்
இடத்தை யும் அறிந்த ,இவர்க்கு பிராப்தி தசை தாழ்ந்த படியாலே ,வந்த ஆற்றாமையை கண்ட-ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்கள் –
சம்சாரம் சென்று அற்றதாகில் உகந்து அருளின தேசங்கள் இங்கே ஆகில்-
பிராப்த்திக்கு உள்ளே அன்றோ நீர் நிற்கிறது -என்று ஆற்ற வேண்டும் படி இருக்கிறது-
சரணா கதி விளக்க வந்த பாசுரம் சம்சார வெக்கை தாங்காமல் சோலைகள்
சூழ்ந்த திரு வெக்கா சேர்ந்து சரண் அடைய அருளுகிறார்-ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை வியாக்யானம்

விண்ணோர் தொழும் கண்ணன்–ஸ்ரீ தேவப்பெருமாள் உபேயம் பலமாய் -ப்ரஹ்மாவின் அஸ்வமேத யாகத்தில் நின்றும் ஆவிர்பவித்தவன்
வெக்காவுது -வெக்கணை -யாகத்தை அணையாக இருந்து தடுத்த இடம்
உபாய பல பாவேந ஸ்வயம் வ்யக்தம் ப்ரஹ்ம -அவனை அடைய அவனே உபாயம் -சேது –
அம் பூம்தேன் இளம் சோலை அப்பாலது-என்று சம்சார ம்ருகாந்தரத்தில் இருக்குமவர்க்கு திரு வெஃகாவின் அருகில் உள்ள குளிர்ந்த சோலை திரு தண்கா
எப்பாலைக்கும் சேமத்ததே-இதில் ஸ்ரீ விளக்கு ஒளியாய் பிரகாசிப்பித்தும் -மரகதமாய் ஆஸ்ரயணத்துக்கு உறுப்பாக
தஸ்ய ச வசீகரணம் தச் சரணாகதி ரேவ-சரணாகதிக்கு வேண்டிய பரிபக்குவ நிலையை அருளி -எம்மா பாவியருக்கும் சேமத்தை நல்குமே –
இத்தால் நித்ய ஸூரி துல்யமான பகவத் அனுபவத்தை சரணாகதி மூலம் பெறலாம் என்றதாயிற்று

இத்தால் சித்த உபாய வசீகரணத்வம் நாம் அனுஷ்ட்டிக்கும் ஸாத்ய உபாயமான சரணாகதியே த்ருஷ்டா விஷயமானதால்
திரு வெஃகாவை மாத்ரம் நேரே உதாஹரணித்து அருளினார்

—————–

3–திருவரங்கம் —

தண்அம் துழாய் வளை கொள்வது நாம் இழப்போம் நடுவே
வண்ணம் துழாவி ஓர் வாடை உலாவும் –வாள்வாய அலகால்
புள் நந்து உழாமே பொரு நீர் திரு அரங்கா அருளாய்
எண்ணம் துழாவும் இடத்து உளவோ பண்டும் இன்னன்ன –திரு விருத்தம்–28-

தண் அம் துழாய் வளை கொள்வது நாம் இழப்போம்-கர்மத்தினால் செய்வோம் நாம் சோர்வின்றியே -என்கிறபடியே
எம்பெருமானுக்கு அடிமையே செய்வோம் –
நடுவே வண்ணம் துழாவி ஓர் வாடை உலாவும் –திரு அரங்கா அருளாய்–இத்தால் இதரர்களுக்கு அடிமை செய்யோம் –
அநந்யார்ஹ சேஷத்வத்தை அருளிச் செய்தபடி
இப்படி அயோக-அந்யோக வியவவச்சேதங்களால் -ஸ்வரூபத்தை -தத்வத்தைக் காட்டும் முகமாய் –
ஸ்ரீ திருமந்த்ரார்த்தை பிரதிபாதித்த படி

வாள்வாய அலகால் புள் நந்து உழாமே பொரு நீர் -பறவைகள் தம் அலகால் தன்னிடத்தில் உள்ள சங்கைக்
கொத்தாத படி அலை வீசும் காவேரி –
சார்ந்தவரை ரஷிக்கும் தண்மை எம்பெருமான் சம்பந்தம் பெற்ற அசேதனத்துக்கும் இருக்குமத்தைக் காட்டியதால்
உபாயமான சரணாகதி அனுஷ்டானம் தத் கரண மந்திரமான ஸ்ரீ த்வய அர்த்தத்தை சொன்ன படி
எண்ணம் துழாவும் இடத்து உளவோ பண்டும் இன்னன்ன-மனம் தடுமாறும் அளவிலும் முன்பும் உண்டோ என்றது –
ஒரு போதும் இல்லை -என்றபடி
மோக்ஷயிஷ்யாமி மாஸூச -என்றபடி –புருஷார்த்தத்தைக் காட்டுவதன் மூலம் ஸ்ரீ சரம ஸ்லோக அர்த்தத்தை காட்டியபடி
இப்படி ரஹஸ்ய த்ரய அர்த்தங்கள் நமக்கு அறிய வேண்டிய சார தம அம்சம் என்று உணர்த்தி

இத்தால் சார தம நிஷ் கர்ஷம் செய்து அருளியபடி –

———————–

4-திருக்குறுங்குடி-

நம்பியைத் தென் குறுங்குடி நின்ற அச்
செம் பொனே திகழும் திரு மூர்த்தியை
உம்பர் வானவர் ஆதி அம் சோதியை
எம்பிரானை என் சொல்லி மறப்பனோ–1-10-9-

நம்பியை-பூர்ணணை -எங்கும் எப்போதும் -சர்வாத்மநா -தேச கால அவஸ்தா அபரிச்சேதன்
தென் குறுங்குடி நின்ற -ஸந்நிஹிதனாய் –ஸ்ரீ வைகுண்டத்தில் அல்லாது -இங்கேயே தனது பேறாக-ஸ்வார்த்ததா —
அச் செம் பொனே திகழும் திரு மூர்த்தியை–வடிவு அழகை உடையவனாய் -அத்தாலே நியமிக்குமவனாய் –
உம்பர் வானவர் ஆதி அம் சோதியை-நித்ய ஸூரிகளுக்கு ஜீவ ஹேதுவான அதி மநோஹர தேஜஸ்ஸை உடையவனாய் –
நாம் தரிக்கப்படுமவர்கள் -கைங்கர்யம் செய்யுமவர்கள் -சேஷதைக ஸ்வரூபம் ச
எம்பிரானை என் சொல்லி மறப்பனோ–சர்வ விதத்தாலும் விட்டுப் பிரியாத சரீரமாய் -தஸ்ய சரீர லக்ஷணம் –
இருப்பதால் என் சொல்லி மறப்பது –

இத்தால் நம் தரிசனத்துக்கு அசாதாரணமான சரீராத்ம பாவ சம்பந்தமான பிரதான பிரதிதந்தரத்தை பிரதர்சித்த படி –

——————————-

5-திருமாலிருஞ்சோலை

கிளர் ஒளி இளமை கெடுவதன் முன்னம்
வளர் ஒளி மாயோன் மருவிய கோயில்
வளர் இளம் பொழில் சூழ் மாலிருஞ் சோலை
தளர் விலர் ஆகில் சார்வது சதிரே–2-10-1-

கிளர் ஒளி இளமை -மேன்மேலும் ஞான ஒளியை உடைய -ஞான மயமான -ப்ரத்ய காத்மா -ஜீவ ஸ்வரூபம்
கெடுவதன் முன்னம்-அழிவதன் முன்னம் -விரோதி ஸ்வரூபம் –
வளர் ஒளி மாயோன் -குன்றாத தேஜஸ்ஸை உடையவன் -பர ஸ்வரூபம்
மருவிய கோயில் வளர் இளம் பொழில் சூழ் மாலிருஞ் சோலை தளர் விலர் ஆகில் சார்வது –உபாய ஸ்வரூபம்
சதிரே– நிறம் பெறுதல் -ஸ்வரூப அநு ரூபம் -இத்தால் பல ஸ்வரூபம்

இத்தால்-இதில் அர்த்த பஞ்சகம் பிரதிபாதித்த படி

—————-

6-திருக்குருகூர் –

ஒன்றும் தேவும் உலகும் உயிரும் மற்றும் யாதும் இல்லா
அன்று, நான்முகன் தன்னொடு தேவர் உலகோடு உயிர் படைத்தான்
குன்றம் போல் மணிமாடம் நீடு திருக் குருகூர தனுள்
நின்ற ஆதிப் பிரான் நிற்க, மற்றைத் தெய்வம் நாடுதிரே!–4-10-1-

ஒன்றும் தேவும் உலகும் உயிரும் மற்றும் யாதும் இல்லா அன்று, –காரண பூதன் பக்கலிலே -பிரளய தசையில் -சென்று ஓன்றுகிற
நான்முகன் தன்னொடு தேவர் உலகோடு உயிர் படைத்தான்-இவ்வுலகைப் படைத்தான் -போக்தாவான சேதனத்தையும் -போக்யமான அசேதனத்தையும்
நின்ற ஆதிப் பிரான் நிற்க,-இவை இரண்டையும் ஸ்வாதீன த்ரிவித சேதன அசேதன ஸ்வரூப ஸ்திதி ப்ரவ்ருத்தி பேத -என்கிறபடியே
கொண்டுள்ள ஈஸ்வரனையும் திரும்பி திரும்பி அருளிச் செய்வதால்

இத்தால் தத்வ த்ரய சிந்தனம் விதித்தபடி

சத்யம் -சத் யத் யம் -தத்வ த்ரயம்-

————————

7-ஸ்ரீ மத் த்வாராபதி

அன்னை என் செய்யில் என்? ஊர் என் சொல்லில் என்? தோழிமீர்!
என்னை இனி உமக்கு ஆசை இல்லை அகப்பட்டேன்
முன்னை அமரர் முதல்வன் வண் துவராபதி
மன்னன் மணி வண்ணன் வாசுதேவன் வலையுளே–5-3-6-

முன்னை அமரர் முதல்வன் வண் துவராபதி மன்னன் மணி வண்ணன் வாசுதேவன் வலையுளே
அகப்பட்டேன்–ஸ்ரீ கிருஷ்ணனையே ஆஸ்ரயிக்கப் பெற்றேன்
அன்னை என் செய்யில் என்? ஊர் என் சொல்லில் என்? தோழிமீர்! என்னை இனி உமக்கு ஆசை இல்லை -இதரர்கள்
மேல் ஆசை வைக்கவும் நியாயம் இல்லை என்றபடி

இத்தால் பாரமார்த்யத்தை உணர்த்திய படி

—————-

8–ஸ்ரீ வரமங்கை-(ஸ்ரீ வான மா மலை)

நோற்ற நோன்பிலேன் நுண்ணறிவிலேன் ஆகிலும் இனி உன்னை விட் டொன்று
ஆற்ற கிற்கின்றிலேன் அரவின் அணை அம்மானே!
சேற்றுத் தாமரை செந்நெலூடு மலர் சிரீவர மங்கல நகர்
வீற்றிருந்த எந்தாய்! உனக்கு மிகை அல்லேன் அங்கே–5-7-1-

நோற்ற நோன்பிலேன் -கர்மா யோகத்தை உடையேன் அல்லேன்
அறிவிலேன் -ஞான யோகத்தையும்
நுண்ணறிவிலேன் -பகவத் கைங்கர்யத்துக்கான பக்தி யோகத்தையும் உடையேன் அல்லேன்
ஆகிலும் இனி உன்னை விட் டொன்று ஆற்ற கிற்கின்றிலேன் -இத்தன்மை எங்கனே என்னில்
சேற்றுத் தாமரை செந்நெலூடு மலர் சிரீவர மங்கல நகர் வீற்றிருந்த எந்தாய்! -அரவின் அணை அம்மானே!-
உனக்கு மிகை அல்லேன் அங்கே–செந்நெல் கதிர்கள் தலை வணங்கப் பெற்றது போன்ற தாமரை மலர்களை உடைய
கழனி என்பதால் ஊர் வளமும்
வரனான பெருமாளும் மங்களமான பிராட்டியும் கைங்கர்ய ஸ்ரீ யை அருளும் ஊர் ஆதலால்
இத்தால் அங்குற்றேன் அல்லேன் இங்குற்றேன் அல்லேன் உன்னைக் காணும் அவாவில் வீழ்ந்து -என்கிறபடி

இத்தால் முமுஷுத்வத்தை -மோக்ஷத்தை விரும்பும் தன்மையைக் காட்டிய படி

——————–

9-திருக்குடந்தை

ஆரா அமுதே! அடியேன் உடலம் நின் பால் அன்பாயே
நீராய் அலைந்து கரைய உருக்குகின்ற நெடுமாலே!
சீரார் செந்நெல் கவரி வீசும் செழு நீர்த் திருக் குடந்தை
ஏரார் கோலம் திகழக் கிடந்தாய் கண்டேன் எம்மானே–5-8-1-

சீரார் செந்நெல் கவரி வீசும் செழு நீர்த் திருக் குடந்தை-செந்நெல் பயிர்கள் சாமரம் வீசவும் –
செழுமையான தீர்த்தங்கள் உள்ளதுமான ஊர்-பல பக்தியை அனுஷ்ட்டிக்கும்
ஸ்வ தந்த்ர பிரபத்தி நிஷ்டனைக் குறிக் கொண்ட படி
தீர்த்தங்கள் என்றது -சரணாகதியை அனுஷ்ட்டிப்பித்து வைக்கும் ஆச்சார்யர்களை

இத்தால் அதிகாரி விபாகத்தைக் காட்டின படி –

——————–

10-திரு வல்ல வாழ்–

மானேய் நோக்கு நல்லீர்! வைகலும் வினையேன் மெலிய
வானார் வண் கமுகும் மது மல்லிகை கமழும்
தேனார் சோலைகள் சூழ் திரு வல்லவாழ் உறையும்
கோனாரை அடியேன் அடி கூடுவது என்று கொலோ?–5-9-1-

வானார் வண் கமுகும்-ஆகாசத்தை அளவிய பாக்கு மரங்களும் -பரமாகாசமான எம்பெருமானை சிரகாலம்
த்யானாதிகளைச் செய்யும் பக்தி யோகம் –
மது மல்லிகையும் கமழும்-வாசிக்கப் பெற்ற தேன் பெருகிற மல்லிகை எம்பெருமானை -ஸத்ய–வசீகரித்து –
அவன் அருள் பெற்றுத் தரும் பிரபத்தி
இப்படியான நல்லதொரு வாழ்ச்சி வகையைக் குறிக் கொள்ளும் திரு வல்லவாழ்-ஸ்தல விசேஷம் –

இத்தால் உபாய விபாகத்தைக் காட்டின படி

———————————

11-திரு வண் வண்டூர்-

வைகல் பூங்கழி வாய் வந்து மேயும் குருகினங்காள்!
செய் கொள் செந் நெல் உயர் திரு வண் வண்டூ ருறையும்
கை கொள் சக்கரத் தென் கனி வாய்ப் பெருமானைக் கண்டு
கைகள் கூப்பிச் சொல்லீர் வினையாட்டியேன் காதன்மையே–6-1-1-

செய் கொள் செந் நெல் உயர் திரு வண் வண்டூர் உறையும்
கை கொள் சக்கரத் தென் கனி வாய்ப் பெருமானைக் கண்டு
கைகள் கூப்பிச் சொல்லீர் வினையாட்டியேன் காதன்மையே–பிரிவுக்கு ஹேதுவான பாபத்தை உடையவளாயினும்
எம்பெருமானைப் பெற விருப்பம் உடைமையை
அஞ்சலி பரமாம் முத்ர ஷிப்ரம் தேவ ப்ரஸாதிநி -என்கிறபடியே கைகளைக் கூப்பி விண்ணப்பியுங்கோள் என்றபடி
காரணம் -செய் கொள் செந் நெல் உயர்-ஒரு முதலே களைத்து வரம்பு இல்லாமையால் பரமாகாசம் வரையில்
வளர்ந்து ஓங்கி நிற்கிற கழனி வளத்தை யுடைய ஊர் ஆகையால்
இப்படி விளைவிக்கக் கூடிய ஷட் பதர் -ஆச்சார்யர்கள் வளங்கள் கூடிய ஊர்

இத்தால் பிரபத்தி யோக்யதையைக் காட்டின படி

————–

12-திரு விண்ணகர் –

நல் குரவும் செல்வும் நரகும் சுவர்க்கமுமாய்
வெல் பகையும் நட்பும் விடமும் அமுதமுமாய்ப்
பல் வகையும் பரந்த பெருமான் என்னை ஆள்வானைச்
செல்வம் மல்கு குடித் திருவிண்ணகர்க் கண்டேனே–6-3-1-

செல்வம் மல்கு குடித் திருவிண்ணகர்க் கண்டேனே–-எல்லா ஸூக அனுபவங்களும் ஆயாசாதி மூலங்களான
கர்மங்களாலே பெறப்படுகின்றன -அநாயாசேந செய்யும் கார்யங்கள் எல்லாம் ப்ராயச -துக்க அனுபவங்களையே கொடுக்கின்றன
அப்படி இல்லாமல் பாலைவனத்தில் தடாகத்தைக் கண்டால் போலேயும் இந்தளத்தில் தாமரை பூத்தால் போலவும்
ஸூ கரமான அங்கங்களைக் கொண்டே கைங்கர்யத்தைப் பெற்றுத்தரும் -சரணாகதி
லஷ்மனோ லஷ்மி சம்பத -என்னும்படி பெற்றுத்தரும் ஸ்தல விசேஷத்தைக் காட்டா நிற்கும்

இத்தால் பரிகார விபாகத்தைக் காட்டின படி

————————————-

13-திருத் தொலை வில்லி மங்கலம்

துவளில் மா மணி மாட மோங்கு தொலை வில்லி மங்கலம் தொழும்
இவளை நீர் இனி அன்னைமீர்! உமக் காசை இல்லை விடுமினோ;
தவள ஒண் சங்கு சக்கர மென்றும் தாமரைத் தடங்கண் என்றும்
குவளை ஒண் மலர்க் கண்கள் நீர் மல்க நின்று நின்று குமுறுமே–6-5-1-

துவளில் மா மணி மாட மோங்கு -நிர்த்தோஷங்களான மணிகளால் சமைந்த மாடங்கள் நிறைந்து இருக்கிற –
மத் ரக்ஷண பர -மத் ரக்ஷண பலம் ததா ந மம ஸ்ரீ பதே ரேவ -என்கிறபடியே யானவர்கள் நிறைந்த திவ்ய தேசம் –
ரஜஸ் தமஸ் கலவாதான ஸூத்த சத்வமயமான மாடங்கள் -ஓங்கி பிரகாசிக்கும் –
தொலை வில்லி -வில்லைத் தொலைத்த புருவத்தாள் -என்னும்படி -மற்றையோர் கண் அபிமானத்தைத் தொலைக்கப் பண்ணும்
கண் கொண்டு ஈஸ்வரோஹம் என்று இருப்பாரைத் தோற்ப்பித்து நமஸ்தே என்று திருவடிகளில் விழப்பண்ணும்-
கரியவாகிப் புடை பரந்து மிளிர்ந்து செவ்வரியோடே நீண்ட அப்பெரியவாய கண்களால்
மங்கலம் -உயர் நலத்தை உடையவனும் அத்தாலே அருள்பவனுமான அவனை
தொழும் இவளை -அநந்ய ப்ரயோஜனமாகப் பற்றும் இவள் -என்ற படி

இத்தால் சாங்க பிரபதனத்தை விதித்த படி

——————————————

14-திருக்கோளூர்

உண்ணுஞ் சோறு பருகு நீர் தின்னும் வெற்றிலை யுமெல்லாம்
கண்ணன் எம் பெருமான் என்றென்றே கண்கள் நீர் மல்கி
மண்ணினுள் அவன் சீர் வளம் மிக்கவன் ஊர் வினவித்
திண்ணம் என் இள மான் புகுமுர் திருக் கோளூரே–6-7-1-

திண்ணம் என் இள மான் புகுமுர் திருக் கோளூரே–6-7-1-
அவன் சீர் வளம் மிக்கவன் ஊர்–உண்ணுஞ் சோறு பருகு நீர் தின்னும் வெற்றிலை யுமெல்லாம்
கண்ணன் எம் பெருமான் என்றென்றே -கல்யாண குணங்களை பாடுமவர்களும் -அதனாலே சம்பத்தும் மிகுந்த ஊர்
எம்பெருமானாலே அங்கீ கரிக்கப்பட்ட ஜீவரத்னமான செய்த வேள்வியர் மலிந்து இருக்கிற ஊர்
நக்ஷத்ரங்களை ஒத்த வையத்தேவர் உறையுமத்தை திருக் கோளூர்-என்று திருத்தல விசேஷமும் காட்டுகிறது –
மேலும் தொல் வழியைக் காட்டும் அருள் மறையைத் தமிழ் செய்தான் தாளே கொண்டு துன்பற்ற
ஸ்ரீ மதுரகவி ஆழ்வார் திருவவதரித்த திவ்ய தேசமும் இது வன்றோ

இத்தால் க்ருதக்ருத்யரைக் காட்டின படி

——————————–

15-திருத் தென் பேரை

வெள்ளைச் சுரி சங்கொடு ஆழி ஏந்தித் தாமரைக் கண்ணன் என் நெஞ்சினூடே
புள்ளைக் கடாகின்ற ஆற்றைக் காணீர்! என் சொல்லிச் சொல்லுகேன் அன்னை மீர்காள்!
வெள்ளச் சுகமவன் வீற்றிருந்த வேத ஒலியும் விழா வொலியும்
பிள்ளைக் குழாவிளை யாட்டொலியும் அறாத்’திருப் பேரெயிற் சேர்வன் நானே–7-3-1-

ஸூக வெள்ளத்தை உடையவன் -பிரிந்து இருக்கும் நிலையிலும் சேர்ந்து இருக்கும் போது உண்டான நிரதிசய ஸூகத்தை உடையவன் –
எம்பெருமான் நிராங்குச ஸ்வா தந்திரத்தால் -பரிபூர்ணனான செருக்கால்
மெய் மறந்து முறை தள்ளி உபேக்ஷை பண்ணினாலும் குறையுடையரான நாம் அவன் திருவடிகளில் பர சமர்ப்பணத்தைப் பண்ணினால்
முறை பார்க்காது முறை வழுவாமை வல்லராய் வர்த்திக்க திருப் பேரையில் சேர்வன் என்று அருளியதால்

ஸ்வ நிஷ்டை தெளிந்து ஸ்வ நிஷ்டாபிஜ்ஞானத்துடன் இருக்கக் காட்டின படி –

———————

16-திரு அயோத்தியை

கற்பார் இராம பிரானை அல்லால் மற்றும் கற்பரோ?
புற்பா முதலாப் புல் லெறும் பாதி ஒன்று இன்றியே
நற் பால் அயோத்தியில் வாழும் சரா சரம் முற்றவும்
நற் பாலுக்கு உய்த்தனன் நான்முகனார் பெற்ற நாட்டுளே–7-5-1-

நல்ல இடத்தை உடைத்தானது-இங்கே நித்ய வாசம் செய்யும் மாத்திரத்தாலே ஸ்ரீ ராம பக்தியை விளைவிக்கும் இடம் –
நல் வாழ்க்கையை விளைவிக்கும் இடம் என்றதாயிற்று –
இத்தால் நாம் வேண்டின படி இங்கு சரீரம் தொடர்ந்து இருக்கும் காலத்திலும் -பலனை எதிர்பாராதே
ஸ்வயம் பிரயோஜனமாக ஸ்வரூப ப்ராப்தமான கைங்கர்யங்கள் அமைய பெரும் என்றபடி
ஊரும்-அபராஜித – மற்றவரால் வெல்ல முடியாத திரு அயோத்தியை இ றே
ஸ்வயம் பிரயஜனமான கைங்கர்யங்களிலே குறைவு பாரா என்றபடி

இத்தால் உத்தர க்ருத்யத்தைக் காட்டின படி –

———————————

17-திரு ஆறன் விளை-

இன்பம் பயக்க எழில் மலர் மாதருந் தானும் இவ் வேழுலகை
இன்பம் பயக்க இனிதுடன் வீற்றிருந்து ஆள்கின்ற எங்கள் பிரான்
அன்புற் றமர்ந்துறை கின்ற அணி பொழில் சூழ் திரு வாறன்விளை
அன்புற் றமர்ந்து வலஞ்செய்து கை தொழும் நாள்களு மாகுங் கொலோ?–7-10-1-

திருமகளோடே கூடி லோகங்களுக்கு ஸூகம் பிறக்கத் -தங்களுக்கு இனிமை பிறக்கும் படி ஆள்கின்ற எங்கள் பிரான் –
ஸ்ரீ திருவாய் மொழி பாடுவித்து அருளிய மஹா உபகாரகன் -ஸ்ரீ திருவாய் மொழி கெட்டு அனுபவிக்க நல்ல பாங்கான
திவ்ய தேசம் என்று ஆதரித்துக் கொண்டு அமர்ந்து உறைகின்ற அணி பொழில் சூழ் திரு வாறன்விளை
திவ்ய தம்பதிகளும் லோகங்களுக்கு ஸூகம் உண்டாகும்படி ஸ்ரீ ஆழ்வாரைப் பாடச் செய்தது மாத்ரம் அன்றிக்கே
அத்தை சேர்ந்து கேட்டும் ஸ்ரீ ஆழ்வாருக்கு உகப்பை விளைவித்தார்கள் அன்றோ –

இத்தால் -மகாரஸ்துதயோர் தாச -என்கிறபடியான பகவச் சேஷ விருத்தியும்
பாகவத பர்யந்தமாக வேண்டின புருஷார்த்த காஷ்டையைக் காட்டின படி

——————————–

18–திரு வடமதுரை

வாய்க்குங் கொல் நிச்சலும் எப்பொழுதும் மனத் தீங்கு நினைக்கப் பெற
வாய்க்குங் கரும்பும் பெருஞ் செந்நெலும் வயல் சூழ் திரு வாறன் விளை
வாய்க்கும் பெரும் புகழ் மூவுல கீசன் வட மதுரைப் பிறந்த
வாய்க்கும் மணி நிறக் கண்ண பிரான் தன் மலரடிப் போதுகளே?–7-10-4-

வாய்க்கும் பெரும் புகழ் மூவுல கீசன் வட மதுரைப் பிறந்த-இட்டது எல்லாம் சம்ருத்தமாக விளைகிற தேசம் –
அதற்கு ஏற்ற கல்யாண குணங்களுடன் ஸ்ரீ சர்வேஸ்வரன் தானே சாது பரித்ராண அர்த்தமாக
ஸ்ரீ வடமதுரையில் ஆவிர்பவித்து அருளினான்
வாய்க்கும் மணி நிறக் கண்ண பிரான் -அப்ராக்ருத திவ்விய சமஸ்தானத்தை திருமேனி உடையவனாயினும்
ஆயர் கொழுந்தாய் நடந்து அருளி உபகார சீலனாய் நின்று அருளினான்
இத்தால் -நான் இங்கு இருக்கும் நாள் வரை ஸ்ருதி ஸ்ம்ருதிர் மமைவாஞ்ஞா –என்கிறபடியே
பகவத் அபிமதமாக வர்த்திக்க ஸாஸ்த்ரம் ஆகிற கை விளைக்கைக் கொண்டு வர்ணாஸ்ரம தர்மங்களைக்
கடைப்பிடிக்கக் காட்டி அருளின படி –
இதுவே இங்கே மதுரமாய் அமையும் என்று திவ்ய தேசமும் காட்டா நிற்குமூர் அன்றோ
மேலும் இங்கு ஸ்ரீ வாமனாதிகளும் தபஸ்ஸுக்களை செய்து போந்தார் என்பது ஸூ ப்ரசித்தம்

இத்தால் -ஸாஸ்த்ரீய நியமனம் காட்டப்பட்டது

———————–

19-திரு தென் குளந்தை

கூடச் சென்றேன் இனி என் கொடுக்ககேன் கோல் வளை நெஞ்சத்து தொடக்கம் எல்லாம்
பாடற்று ஒழிய இழந்து வைகல் பல் வளையார் முன்பு பரிசு இழந்தேன்
மாடக் கொடி மதிள் தென் குளந்தை வண் குட பால் நின்ற மாயக் கூத்தன்
ஆடற் பறவை யுயர்த்த வெல் போர் ஆழி வலவனை யாதரித்தே–8-2-4-

மாடக் கொடி மதிள் தென் குளந்தை வண் குட பால் நின்ற மாயக் கூத்தன் ஆடற் பறவை யுயர்த்த
வெல் போர் ஆழி வலவனை யாதரித்தே- இனிக் கொடுக்ககேன்-ஐஸ்வர்யத்தையும் ரக்ஷணத்தையும் –
பரமோதார குணங்களையும் -மகிழ்விக்கும் தன்மையையும் -விரோதி நிரசனத்தையும்–இவற்றை எல்லாம் எம்பெருமான் பக்கலிலே
இருப்பதைக் காட்டிக் கொடுக்கும் கொடியையும் உடையவனை ஆதரித்துக் கூடச் சென்றதால் இனி ஒன்றும் இழக்க வேண்டியது இல்லை –
பண்டு நாம் அறியாது இருக்க -அவன் பக்கலிலே ருசியாலே குறை உண்டாகி புறம்பான வற்றாலே ருசி இருந்ததாலே
பல் வளையார் முன்பு பரிசு அழிந்தேன் –
அவனை அறியாதவர்கள் புறம்பு உண்டானவை எல்லாம் பெற்று இருக்கும் அளவிலே அவை எல்லாம் நாம் இழந்தது என்றபடி –
இத்தால் ந்யஸ்த பரனான பின்பு அவனை அநாதரித்து மற்றவற்றில் வைத்த ஆசை என்கிற அபராதத்துக்கு
பரிஹாரமாய் அது எல்லாம் இழக்க நேர்ந்த படி

இத்தால் அபராத பரிஹாரத்தைக் காட்டின படி -குளத்திலே ஸ்நாநாதிகள் பண்ண பாபாதிகள் தீருமாப் போலே
ஊரும் காட்டா நின்றது

————————–

20-திருப்புளிங்குடி

கொடியார் மாடக் கோளூரகத்தும் புளிங்குடியும்
மடியாதின்னே நீ துயில் மேவி மகிழ்ந்தது தான்
அடியார் அல்லல் தவிர்த்த வசவோ அன்றேலிப்
படி தான் நீண்டு தாவிய வசவோ பணியாயே–8-3-5-

கொடிகளும் மாடங்களும் நிறைந்த நக்ஷத்ரம் போல் மின்னும் இடத்திலும் -புளியைக் குடியாக உடையவர் இடத்திலும் –
எம்பெருமான் இடம் வலம் என்று வியத்யாஸம் பாராது ஒருபடியே உறைகிறான் என்றதால்
வைகுண்ட கதா ஸூதாரஸபுஜம் சேதசேரோசேத -என்கிறபடியே பாகவதர்கள் உகந்த ஸ்தலமே உயர்ந்தது என்று
ஸ்தான விசேஷத்தைக் காட்டின படி

——————————-

21-திரு வண் பரிசாரம் –

வருவார் செல்வார் வண் பரிசாரத்து இருந்த என்
திரு வாழ் மார்வற்கு என் திறம் சொல்லார் செய்வதென்
உருவார் சக்கரம் சங்கு சுமந்திங்கும்மோடு
ஒருபாடு உழல்வான் ஓரடியானும் உளன் என்றே—8-3-7-

திரு வண் பரிசாரத்தில் இருந்து இங்கு வருவாரும் -இங்கு இருந்து அங்கு போவாரும் -கைங்கர்யம் செய்யும் பாரிப்புடன் அடியராய் –
ஆழ்வார் தாம் திருப்புளியின் அடியிலே இருக்கிறார் என்று எம்பெருமான் இடம் சொல்லாதே இருப்பதால் –
கைங்கர்யம் பண்ண மாட்டாதே தனிமைப்பட்டு இருப்பதாகக் கூறிய இத்தால் -இப்படியே இவ்வுலகில் குறையாளனாகவே
காலம் முடிந்தாலும் -நிர்யாணத்திற்கு இவ்வுடலை விடுவதற்கு நன்னிலம் ஆவது நற்பகலாமது
தன் நிமித்தம் என்னலுமாம் என்றபடியாய் குறையில்லை என்று காட்டின படி

இத்தால் நிர்யாணத்தை நிரூமித்தார்

———————-

22-திருச் செங்குன்றூரில் திருச் சிற்றாறு–

வார் கடா வருவி யானை மா மலையின் மருப்பிணைக் குவடி றுத்துருட்டி
ஊர் கொள் திண் பாகனுயிர் செகுத்து அரங்கின் மல்லரைக் கொன்று சூழ் பரண் மேல்
போர் கடா வரசர் புறக்கிட மாடமீ மிசைக் கஞ்சனைத் தகர்த்த
சீர்கொள் சிற்றாயன் திருச் செங்குன்றூரில் திருச் சிற்றாறு எங்கள் செல் சார்வே–8-4-1-

இப்பாட்டில் வில் விழாவுக்காக ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் திருவாய்ப்பாடியில் இருந்து ஸ்ரீ மதுரைக்கு எழுந்து அருளும் போது
குவலயா பீடம் முதல் கம்ச வதம் முடிவான பராக்ரமங்களை எம்பருமான் காட்டி அருளியதை அனுசந்தித்து அருளுகிறார் –
ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் சதுர்புஜனாய் சங்கு சக்ர தாரையாய் ஸ்ரீ மதுரையிலே எழுந்து அருளினார் –
ஸ்ரீ தேவகிப்பிராட்டியார் பிரார்த்தனை பேரில் அதை எல்லாம் மறைத்து திருவாய்ப்பாடிக்கும் எழுந்து அருளினான் –
பின்பு அக்ரூரர் மூலமாக வில் விழாவுக்காக அழைக்கப்பட்டு வீதியேற எழுந்து அருளி கம்சனால் தன்னை அழிக்கும் படி
நிறுத்தி இருந்தவர்களை எல்லாம் தான் அழித்து அருளி -ஸ்ரீ மதுரையில் மீண்டும் சங்கு சக்ர தாரியாய் சேவை தந்து அருளினான்
இத்தால் -இங்கு உள்ளவர்களான ஆராதிக்கப்பட வேண்டியவர்களால் லோக பாலர்களாய் நிறுத்தப்பட்டவர்கள் எல்லாம் ப்ரபன்னனாக்கி
ஸ்வ ஸ்வரூபத்தை பெறுமாறாய் பரமபதம் செல்லும் வழியில் இவனுக்கு வழி நெடுக தம் தாம் எல்லைகளில் உபசாரம் பண்ணுமது காட்டப்பட்டது –
செங்குன்றம் போல் நின்று தேவர்கள் தம் தாம் பதத்தை ஆளா நிற்கச் செய்தே ப்ரபன்னரானவர்கள் திறத்தில் மாத்ரம்
சிற்றாறு போலே உபசாராதிகளை நடத்துவதை ஊரும் குறிக்கிறது –
வழியில் விருத்தாந்தத்தை மாறுதலாகக் கூறியதால் பிரபன்னன் செல்லும் கதியைச் சிந்தித்து அறியப் பண்ணின படி

இத்தால் கதி சிந்தனம் செய்ய வேண்டியது ஸூ சிக்கப்பட்டது –

———————-

23-திருக் கடித்தானம்

எல்லியும் காலையும் தன்னை நினைத்து எழ
நல்ல வருள்கள் நமக்கே தந்தருள் செய்வான்
அல்லி யந் தண்ணந் துழாய் முடி அப்பனூர்
செல்வர்கள் வாழும் திருக்கடித் தானமே–8-6-1-

செல்வர்கள் வாழும் -லஷ்மி சம்பன்ன என்கிறபடியே கைங்கர்ய ஸ்ரீ யை உடையவர்கள் வசிக்கும் இடம்
எல்லியும் காலையும்-பகல் இரவு என்பதுவும் பாவியாது -ஒரே பகலாய்
தன்னை நினைத்து எழ நல்ல வருள்கள்-சங்கோசம் அற பரிபூரணமான கைங்கர்ய ஸ்ரீ யை -நமக்கே –
சரணாகதனான நமக்கே தந்தருள் செய்வான்

இத்தால் -பரிபூர்ணமாக ஸ்ரீ பகவத் அனுபவத்தைக் காட்டி அருளின படி

———————-

24-திருப்புலியூர்

கரு மாணிக்க மலை மேல் மணித் தடந்தாமரைக் காடுகள் போல்
திரு மார்பு வாய் கண் கை உந்தி காலுடை யாடைகள் செய்ய பிரான்
திருமால் எம்மான் செழு நீர் வயல் குட்ட நாட்டுத் திருப் புலியூர்
அரு மாயன் பேரன்றிப் பேச்சிலள் அன்னைமீர் இதற்கு என் செய்கேனோ–8-9-1-

பிரான் திருமால் எம்மான் செழு நீர் வயல் குட்ட நாட்டுத் திருப் புலியூர் அரு மாயன் -உபகாரகனாய் -திருமாலாய் –
அத ஏவ ஸ்வாமியாய் -நீர் வாய்ப்பை யுடைய வயலால் அலங்க்ருதமான குட்ட நாட்டுத் திருப் புலியூரிலே
வர்த்திக்கிற பெறுதற்கு அரிய ஆச்சர்ய சேஷ்டித பூதன்
பேரன்றிப் பேச்சிலள் -எம்பெருமானோடே இயற்கையிலே புணர்ந்து அருளின புணர்ச்சியை அறியாமையாலும் —
இவள் எம்பெருமானோடே கலந்த கலவியை அறிந்து இருந்த இவருடைய தோழியானவள் -இவள் திருப்புலியூரிலே
எழுந்து அருளின எம்பெருமானுடைய குணங்களால் வசீக்ருதையாய்–
அவனையே வரனாகப் பார்க்க வேணும் என்னும் –இத்யாதி –திரு ஆறாயிரப்படி
பிராட்டியான பராங்குச நாயகி சித்த உபாயனான திருப்புலியூர் திருமாலுடைய ஆச்சர்ய குண சேஷ்டிதங்களிலே
அகப்பட்டு இருப்பதால் அவனையே வரனாகப் பார்க்க வேணும் என்று
தோழியானவள் தாயார் முதலானவர்களிடம் கூறுகிறாள்

இத்தால்
அஸ்மத் தேசிக ஸம்ப்ரதாயை ரஹிதை-அத்யாபி நா லக்ஷிதை -ஸ்வ பிராப்தயே ஸ்வயமேவ சாதனதயா
ஜோகுஹ்யமாண ஸ்ருதவ் -என்கிறபடியே -நம் ஆச்சார்ய சம்பிரதாயத்தைச் சேராதவர்களாலே இதுவரையிலும் பார்க்கப் படாததான –
தன்னை அடைவதற்குத் தானே உபாயமாக இருப்பதாக வேதத்தில் பறை சாற்றப் படுகிறதான
சித்த உபாயத்தை தோழிமார் மூலம் தெளிவித்ததால் சோதனம் செய்தபடியாம்

இத்தால் சித்த உபாய சோதனம் காட்டப்பட்டது –

———————–

25-ஸ்ரீ வரகுண மங்கை -26-ஸ்ரீ வைகுண்டம்

புளிங்குடிக் கிடந்து வர குண மங்கை இருந்து வைகுந்தத்துள் நின்று
தெளிந்த என் சிந்தை அகம் கழியாதே என்னை ஆள்வாய் எனக்கு அருளி
நளிர்ந்த சீர் உலகம் மூன்றுடன் வியப்ப நாங்கள் கூத்தாடி நின்று ஆர்ப்பப்
பளிங்கு நீர் முகிலின் பவளம் போல் கனி வாய் சிவப்ப நீ காண வாராயே–9-2-4-

சித்த உபாயனான எம்பெருமான் அடியிலே நாம் அறிவதற்கு முன்னம் நம் நெஞ்சிலே தன்னுடைய
ஸுவ்ஹார்த்தத்தைக் கொடுத்து -நின்றும் -ஜாயமான கடாக்ஷத்தைச் செய்து பழிகியவனாக நம்முள் வீற்று இருந்தும்
பின் உபாய அனுஷ்டானம் பண்ணின பின்பு சொந்தம் உடையவனாய் -சயனித்தும் செய்கிறான் –
இதில் பின்னிரண்டு இப்பிறவியில் ஏற்படுமது –

இத்தால் பிறக்கும் போது கடாஷித்தவனை -பகவத் கடாக்ஷம் பெற்றவனை -ஸாத்ய உபாயமான
உபாய அனுஷ்டானத்தாலே கைக்கொள்ளுகிறான் -என்றபடி –
இப்பாட்டின் திருவாறாயிரப்படி–தெளிந்த என் சிந்தை அகம் கழியாதே -என்னை அடிமை கொண்டு அருளினால் போலே
இன்னும் உன் பரம காருண்யத்தாலே சோதி வாய் திறந்து தாமரைக் கண்களாலே நோக்கி
உன் திருவடிகளாலே என் தலையிலே வைத்து அருளி பிராட்டியாரோடே கூடி இருந்து அருளி
ஆழ்வார் அபேக்ஷித்தத்தைச் செய்து அருளினான் என்று
இத்தால் –
அத்யாத்ம ஸ்ருதி சம்பிரதாய கதகை அத்தா விஸூத்தா சயா –சித்த உபாய வசிக்ரியாம் இதி ந ஸாத்யாம்–என்கிறபடி
சித்த உபாய வசீகரண அர்த்தம் வேதாந்த ஸம்ப்ரதாயத்தினால் செய்ய வேண்டியதாகக் காட்டப்பட்ட சாத்ய உபாயம் காட்டப்பட்டது –
மேலும் திருவாறாயிரப்படி -இந்தக் கல்யாண குணத்தைக் கண்டு லோகம் எல்லாம் விஸ்மயப்பட
நாங்கள் கூத்தாடி நின்று இத்யாதிகளால்
சமத்யாபயத் -என்கிறபடி சோதனம் செய்து அருளப்பட்டதும் காட்டப்பட்டது –
இங்கே ஸ்ரீ வைகுண்டம் எம்பெருமானை சித்த உபாயனாகவும் -வரனான எம்பெருமானும் மங்கையான பிராட்டியும் –
அது தன்னிலும் புருஷகாரம் செய்யும் குணவதியாயும் இருந்து –
ஸாத்ய உபாயத்தை நடத்துமவர்களாய் -ஸ்ரீ வர குண மங்கையிலும் அனுசந்தித்த படி

இத்தால் ஸாத்ய உபாய சோதனம் -செய்யப்பட படி –

————————

27-திருக்காட்கரை

உருகுமால் நெஞ்சம் உயிரின் பரம் அன்றி
பெருகுமால் வேட்கையும் என் செய்கேன் தொண்டனேன்
தெருவு எல்லாம் காவி கமழ் திருக் காட்கரை
மருவிய மாயன் தன் மாயம் நினைதொறே–9-6-1-

உருகுமால் நெஞ்சம் உயிரின் பரம் அன்றி பெருகுமால் வேட்கையும் என் செய்கேன் தொண்டனேன்–எம்பெருமான் பண்டு கலந்து
பரிமாறினதை நினைந்து நெஞ்சு உருகுகிறது -வேட்கை பெருகுகிறது -இருப்பினும் அவன் திறத்து என்ன செய்ய முடியும் –
தொண்டன் ஆனதால் அவன் நினைவை மாத்ரம் விடாதே இருக்கிற படி –
தெருவு எல்லாம் காவி கமழ் திருக் காட்கரை-அவன் வீதியில் தெள்ளிய நீரில் எழுந்த செங்கழு நீர் வாசிக்கிற
உயர்ந்தோருடைய -பூ ஸூரர்களுடைய வேத ஒலியும் வேள்விப்புகையும் கமழ்கிற
மருவிய மாயன் தன் மாயம் நினைதொறே–காட்கரை அப்பனுடைய மாயம் -கிட்டின போது தாழ நின்று பரிமாறினதை
நினைக்கும் போது நெஞ்சம் உருகுகிறது -ஆசை பெருகுகிறது -இருப்பினும் அவன் திறத்து என்ன செய்ய முடியும் –
தொண்டன் ஆனதால் கலந்து பரிமாறின நினைவை ப்ரீதி அதிசயத்தினால் தவிராது கொண்டுள்ள படி –

இத்தால் -சாதுர் வர்ணயம் சதுர் வித ஆஸ்ரயம் முகே பேதே யதாவஸ்திதே வ்ருத்தம் தந்தியதம் குண அநு குணயா வ்ருத்யா
விசிஷ்டம் ஸ்ரிதா -தியாக உபப்லவ நித்ய தூர சரண வ்ரஜயா விதவ் கோவிதா-
சிந்தாம் அப்யுககத்தும் அந்தி மயுகேபி ஏகாந்திந -சந்திந-என்கிறபடி பிரபாவ வ்யவஸ்தையைக் காட்டி அருளின படி
ஸ்லோகார்த்தம் -வர்ணாஸ்ரம தர்மங்களின் வேறுபாடு சாஸ்திரங்களில் இருக்கச் செய்தே விஷ்ணு பக்தனுக்கு ஏற்ற
அனுஷ்டானத்துடன் வர்ணாஸ்ரமத்துக்கும் பொருத்தமான நடத்தையைக் கொண்டு மீறுகிற பாபத்தில் இருந்து விலகி
ப்ரபத்தியைச் செய்யும் ஸ்மார்த்தாக்களான பரமை காந்திகள் இக்கலி யுகத்திலும்
நம்முடைய சிந்தையை ஏற்றுக் கொண்டு சந்தோஷப் படுவதற்கு இருக்கிறார்கள் –

——————–

28-திரு மூழிக் களம்

எம் கானல் அகம் கழிவாய் இரை தேர்ந்து இங்கு இனிது அமரும்
செங்கால மட நாராய் திரு மூழிக் களத்து உறையும்
கொங்கார் பூம் துழாய் முடி எம் குடக் கூத்தர்க்கு என் தூதாய்
நும் கால்கள் என் தலை மேல் கெழுமீரோ நுமரோடே—9-7-1-

எம் கானல் -பகவத் விஷயத்தில் -உபகாரகரோடு ஐக ரஸ்யம் ப்ராப்தமாக இருக்க –
எம் -என்றது -ஒன்றைத் தம்மதாக்கிக் கொடுத்தால் அல்லது தரிக்க மாட்டாத உபகார ஸ்ம்ருதியாலே சொல்லுகிறது –
தன்னை பகவத் விஷயத்துக்கு ஆக்கின அன்றே தன்னது அடங்கலும் அங்குத்தைக்கு சேஷமாய் இருக்க
உபகார ஸ்ம்ருதி இறே இப்படி சொல்லுவித்தது -ஆத்ம சமர்ப்பணத்துக்கும் அடி இது இறே

இத்தால் வந்து கழல் பணிவார் தண்மை கிடக்க -தரம் -பெருமை -அளவு என்ற இயல்பு -சொல் –
இலதாம் உண்மை உரைத்தனர் ஓரம் தவிர உயர்ந்தனரே
பக்ஷபாதம் இல்லாத நம் ஆச்சார்யர்கள் பிரபன்னர்களுள் ஏற்றது தாழ்வு இருந்தாலும்
அவர்கள் பெருமை அளவிட முடியாது என்றபடி -ப்ரபாவ ரக்ஷையைச் -சொன்னபடி –

————————————-

29-திரு நாவாய்

அறுக்கும் வினையாயின ஆகத்து அவனை
நிறுத்தும் மனத்து ஒன்றிய சிந்தையினார்க்கு
வெறித் தண் மலர்ச் சோலைகள் சூழ் திரு நாவாய்
குறுக்கும் வகை உண்டு கொலோ கொடியேற்கே –9-8-1-

அறுக்கும் வினையாயின -ஸ்வரூப விரோதி -உபாய விரோதி -ப்ராப்ய விரோதிகளைப் போக்கும் –
ஆர்க்கு என்னில்
ஆகத்து அவனை நிறுத்தும் மனத்து ஒன்றிய சிந்தையினார்க்கு-மகாரஸ்து தயார் தாச -என்று
பிரணவத்தில் காட்டின படி நின்று
வெறித் தண் மலர்ச் சோலைகள் சூழ் திரு நாவாய்-நாராயணாயா என்கிற த்ருதிய பதத்தின் படியே
பரிமளமாயும்-ஸ்ரமஹரமாயும் -வசந்தமாயும் -உள்ள சோலைகளால் சூழப்பட்ட –
தன் பொருட்டே தன்னை அடைவிப்பவனான ஸ்ரீ கண்ணனுக்கே என்றே
குறுக்கும் வகை உண்டு கொலோ கொடியேற்கே –நமஸ்ஸிலே காட்டின படி நீண்டு நிற்கும் ஸ்வ ரக்ஷண
பரத்தைக் குறுக்கி எம்பெருமான் இடத்திலே குறுக்கும் -சேர்ப்பவனுக்கு என்றபடி –

இத்தால் திருமந்த்ரார்த்தம் காட்டப்பட்டது –

——————————

30-திருக்கண்ணபுரம்-

மாலை நண்ணித் தொழுது எழுமினோ வினை கெடக்
காலை மாலை கமல மலர் இட்டு நீர்
வேலை மோதும் மதிள் சூழ் திருக் கண்ணபுரத்து
ஆலின் மேல் ஆல் அமர்ந்தான் அடி இணைகளே–9-10-1-

அறுக்கும் வினையாயின -என்ற திருவாய் மொழியிலே அவனை பெற
வேண்டும் என்ற மநோ ரதமாய் -எண்ணமேயாய்ச் சென்றது –
இத்தால் திருமந்திரத்தில் காட்டின ஸ்வரூப உபாய புருஷார்த்தத்தை மநோ ரதித்த படி
மேலும் சர்வேஸ்வரன் சர்வ சமாஸ்ரயணீயனாய்க் கொண்டு ஸ்ரீ திருக்கண்ணபுரத்தில் சந்நிதி பண்ணி அருளினான் –
எல்லாரும் ஓக்க அவனை ஆஸ்ரயியுங்கோள்-ஆஸ்ரயிக்கும் இடத்தில் அவன் திருவடிகளில் பக்தியைப் பண்ணுங்கோள்-
அவ்வளவே கொண்டு அவன் தானே கை விடான் –
ஆன பின்பு எல்லாரும் ஓக்க அவனை ஆஸ்ரயியுங்கோள் என்று பர உபதேசத்தில் ப்ரவர்த்திக்கிறார்
இத்தால் -யேந கேநாபி பிரகாரேண த்வய வக்தாத்வம் -என்கிறபடியே
கரண மந்திரமான ஸ்ரீ த்வயத்தின் அர்த்தம் காட்டப்பட்டது –
மாலை நண்ணித் தொழுது எழுமினோ –பூர்வ கண்டத்தின் அர்த்தம் -ஸ்ரீ மானான நாராயணன் திருவடிகளைப் பற்றுகிறேன்
இது பர உபதேசமாய் மத்யம புருஷனாய்க் கிடக்கிறது
காலை மாலை கமல மலர் இட்டு நீர்-சர்வ காலத்திலும் தோஷம் அற்ற உயர்ந்தத்தை சமர்ப்பித்து
களையற்ற கைங்கர்யம் பெறுகைக்காக
வேலை மோதும் மதிள் சூழ் திருக் கண்ணபுரத்து ஆலின் மேல் ஆல் அமர்ந்தான் அடி இணைகளே-நாராயண சப்தார்த்தங்கள்

—————–

31-திருமோகூர்

தாள தாமரைத் தட மணி வயல் திரு மோகூர்
நாளும் மேவி நன்கமர்ந்து நின்று அசுரரைத் தகர்க்கும்
தோளும் நான்குடைச் சுரி குழல் கமலக் கண் கனி வாய்
காளமேகத்தை யன்றி மற்று ஓன்று இலம் கதியே–10-1-1-

மரண மஹா பயத்துக்கு விரோதி -நிரசன சீலனான காள மேகத்தை அல்லது துணை இல்லை
என்று அவனைப் பற்றுகிறார்
இது ஸ்ரீ சரம ஸ்லோகத்தின் உத்தர அர்த்தத்தின் அர்த்தம்
அஹம் த்வா சர்வ பாபேப்யோ மோக்ஷயிஷ்யாமி -மாஸூச –
தாள தாமரை-உலகு அளந்த சேவடி போல் உயர்ந்து காட்டும் உரம் பெற்ற மலர்க்கமலம்
தட மணி வயல் -வரம்பற்ற கதிர்ச் செந்நெல் தாள் சாய்த்துத் தலை வணங்கும்
திரு மோகூர்-இத்தால் பூர்வார்த்தம் காட்டப்பட்டது
இங்கு அசேதன உதாஹரணம் -அசேதன பிராயமாய் சர்வ தர்மான் பரித்யாக ஸ்தித-த்வம் என்கிற
அநுவாத பக்ஷமாகவுமாம்

இத்தால் சரம ஸ்லோகார்த்தம் காட்டப் பட்டது

————————-

32-திரு அனந்தபுரம்-

கெடும் இடராய வெல்லாம் கேசவா வென்ன நாளும்
கொடு வினை செய்யும் கூற்றின் தமர்களும் குறுக கில்லார்
விடமுடை யரவில் பள்ளி விரும்பினான் சுரும்பலற்றும்
தடமுடை வயல் அனந்த புரநகர் புகுதும் இன்றே–10-2-1-

ருசியைப் பிறப்பிக்கைக்கும் உடலாய் -ருசி பிறந்தவாறே உபாயமாகைக்கும் உடலாய் -ஞான பக்தி வர்த்தகங்களுமாய் –
விரோதியும் கிடக்கச் செய்தே -அடிமை செய்கைக்கும் உடலாய் இருக்கையாலே திருவனந்த புரமே பரம ப்ராப்யம் என்று
அறுதி இட்டு நம்மோடு சம்பந்தம் உடைய அநு கூல ஜனங்கள் அடங்கப் போய் திரளுங்கோள்-என்கிறார்
இத்தால் –
மருள் அற்ற தேசிகர் வான் உகப்பால் இந்த வையகம் எல்லாம்
இருள் அற்று இறையவன் இணையடி பூண்டிட எண்ணி தலால்
தெருள் உற்ற செந்தொழில் செல்வம் பெருகிச் சிறந்தவர் பால்
அருள் உற்ற சிந்தையினால் அழியா விளக்கு ஏற்றினாரே-என்கிறபடியே
ஆச்சார்ய க்ருத்யத்தை பிரபன்ன ஜட கூடஸ்தர் ஆகையால் தாமே செய்து அருளுகிறார்
இங்கு இவ்வர்த்தம் தான் கொள்ளத் தகுமோ என்னில் —
இது தான் அல்லாத திருப்பதிகளுக்கும் ஒவ்வாது –என்னில் -எல்லாவற்றுக்கும் எல்லாம் உண்டாய் இருந்தாலும்
ஒரோ இடங்களில் ஓர் அனுசந்தான விசேஷங்கள் ஓடினால் அதுக்குச் சேர வார்த்தை சொல்லும் அத்தனை இறே
என்று அன்றோ ஈடு ஸ்ரீ ஸூ க்திகள்

————————

33-திருவட்டாறு-

அருள் பெறுவார் அடியார் தன் அடியனேற்கு ஆழியான்
அருள் தருவான் அமைகின்றான் அது நமது விதி வகையே
இருள் தரும் மா ஞாலத்துள் இனிப் பிறவி யான் வேண்டேன்
மருள் ஒழி மட நெஞ்சே வாட்டாற்றான் அடி வணங்கே–10-6-1-

எம்பெருமான் தான் அருள் சூடும் அடியரான அடியேற்கு அடியேனாய் இருக்கும் இதுவே படியாய் இருந்த எனக்கு
ஆழியான் நிரவதிக சம்ருதியைத் தருகையில் சமந்திரா நின்றான்
இத்தால் அஸிதில குரு பக்தி தத் ப்ரஸம் சாதி ஸீல பிரசுர பஹு மதி -குறைவற்ற ஆச்சார்ய பக்தி யுடையவனாய்
ஆச்சார்யரைப் புகழ்தல் முதலியவற்றையே செய்து மிகுந்த கௌரவ புத்தி உடையவனாய் இருப்பன் என்ற
சிஷ்ய க்ருத்யத்தையும் ஆழ்வார் தாமே அனுசந்தித்துக் காட்டின படி –

————————————-

34-திருப்பேர் —

திருமால் இரும் சோலை மலை என்றேன் என்ன
திருமால் வந்து என் நெஞ்சு நிறையப் புகுந்தான்
குரு மா மணி உந்து புனல் பொன்னித் தென் பால்
திருமால் சென்று சேர்விடம் தென் திருப் பேரே—10-8-1-

இப்படி அபி நிவிஷ்டனாய்க் கொண்டு என்னோடு கலந்து பரிமாறுகைக்கு ஹேது என் என்று எம்பெருமானைக் கேட்டால் —
என் பக்கலில் இல்லாத ஹேதுவை என் பக்கலிலே அத்யாரோபித்துச் சொல்லப் பார்க்கிலும் —
திருமாலிருஞ்சோலை மலை என்னும் இச்சொல்லைச் சொன்னேன் என்னும் இதுக்கு மேற்பட்டச் சொல்லலாவதொரு
ஹேது என் பக்கல் இல்லை -இச் சொல் இத்தனையும் மெய்யே சொன்னேன் என்பதே ஹேதுவாக –
இப்படி ஹேதுவாகக் கொள்ளுகைக்குக் காரணம்
குரு மா மணி உந்து புனல் பொன்னித் தென் பால்-திருமால் சென்று சேர்விடம் தென் திருப் பேரே-அதி ஸ்லாக்யமான ரத்னமான
ஆச்சார்யரான ஆழ்வாரை திருவரங்கன் இடத்திலே தன்னைத் தாண்டுவித்து சேர்விக்கிற பொன்னி -காவேரியின் தென் பக்கத்திலே
இருப்பதால் தானும் ஆழ்வாரை அடி ஒற்றியவர்களை நம்பெருமாள் திருவடியை அடைந்த வ்யாஜ மாத்ரத்தினாலே -பேர் அளவால் –
அனுக்ரஹிப்பவனாய் உள்ளான் என்பதை எழுந்து அருளி இருக்கும் இடத்தினாலே காட்டா நின்ற திருமால் -என்றபடி –

இத்தால் -கச்சித் ஆச்சார்ய த்ருஷ்ட்வா முஷித நிகில மோஹ –ஸூரி ப்ருந்தாபிநந்த்ய-என்கிறபடியே
பாக்யசாலியான அதிகாரி ஆச்சார்ய கடாக்ஷத்தினாலே நித்ய ஸூரிகளின் கூட்டத்தில் கொண்டாடப் படுகிறான் -என்று
நிகமித்தார் ஆயிற்று

————

இவ்வாறாய்-பீதக வாடைப்பிரானார் பிரம குருவாக வந்து அர்ச்சாவதாரங்களைப் பிரகாசிப்பிக்க –
ஸ்ரீ நம் பெருமாள் திருவடியை அடைந்த ஸ்ரீ நம்மாழ்வாரும் அருமறையின் பொருளான சரணாகதியை ப்ரதிபாதிக்கும்
ஸ்ரீ ரஹஸ்ய த்ரய சாரார்த்தத்தை ஆய்ந்து எடுத்து அருளினார்
பவிஷ்யத் ஆச்சார்யர் என்று கொண்டாடப் பெற்றவரும் -நம் தர்சன ஸ்தாபகரான நம் ஸ்ரீ ராமானுஜன்
நாடும் நகரும் நன்கு அரிய ஸ்ரீ நம்பெருமாள் திரு உலகத்திலே ஸ்ரீ பெரிய பிராட்டியார் சேர்த்தியிலே
சரணாகதியை அனுஷ்டித்துக் காட்டி ஸ்ரீ கத்ய த்ரயத்தையும் நமக்காக அருளிச் செய்து அருளினார்
ஸ்ரீ வேதாந்த ச்சார்யார் -சர்வ தந்த்ர ஸ்வ தந்த்ரர் என்று திவ்ய தம்பதிகளாலே கொண்டாடப்பட்ட ஸ்ரீ தேசிகர் –
32-அதிகாரங்கள் கொண்ட ஸ்ரீ ரஹஸ்ய த்ரய சாரத்தை குரு பரம்பரையா பிரபாவத்துடன் அருளிச் செய்து
சரணாகதி அனுஷ்டானத்தை கண்டரவேண ஸ்தாபித்து அருளினார்
இப்படி ஆய்ந்து எடுத்தும் -அனுஷ்ட்டித்தும் -ஸ்தாபித்தும் செய்த பின்
இந்த சரணாகதியை யேந கேநாபி பிரகாரேண த்வய வக்தாத்வம் -என்று அருளிச் செய்தபடியே
உலகோர் எல்லாம் அனுஷ்ட்டிக்கும் படிக்கு ஸ்ரீ லஷ்மீ நரஸிம்ஹன் நியமித்து அருள
ஸ்ரீ சடகோப மஹா தேசிகன் அனுக்ரஹித்து அருளினார் –

———————-

ஸ்ரீ மன் நிகமாந்த தேசிகன் ஸ்வாமிகள் அருளிச் செய்த ஸ்ரீ ஹஸ்திகிரி மஹாத்ம்யம் —

ஸ்ரீ மான் வேங்கட நாதார்ய கவி தார்க்கிக கேசரீ
வேதாந்தா சார்ய வர்யோ மே சந்நிதத்தாம் சதா ஹ்ருதி –

கவி தார்க்கிக சிம்ஹாய கல்யாண குண சாலினே
ஸ்ரீ மதே வேங்கடேசாய வேதாந்த குரவே நம –

சீர் ஓன்று தூப்புல் திரு வேங்கடமுடையான்
பார் ஒன்றச் சொன்ன பழ மொழியுள் ஓர் ஓன்று
தானே யமையாதோ தாரணியில் வாழ்வார்க்கு
வான் ஏறப் போம் அளவும் வாழ்வு –

—————————————————-

1687 முதல் –22 ஆண்டுகள் –உடையார்பாளையம் –ஒவ்ரங்க சீப் /
போதேந்த்ர சங்கராச்சாரியார் -பங்கார காமாச்சி -செஞ்சி கோட்டை முற்றுகை போராட்டம் –
பழைய சீவரம் கல்லைக் கொண்டு மூலவர் –
தானே காட்டக் கண்டார்கள் பின்பு-
அர்ச்சகர் கனவில் -யாக தீ சுடர் தாபம் -திருவால வட்டம் அருளினார் முன்பு ஸ்ரீ திருக்கச்சி நம்பி –
குளிர்ச்சியாக இருக்க வழி-ஜல நிவாஸம் தானே இருக்க அருளிச் செய்தானாம்
உடையார்பாளையம் -உத்சவ மூர்த்திகள் –1687-சென்று -1710-மீண்டு வந்தது பற்றிய கல் வெட்டு தாயார் சந்நிதியில் உள்ளதே
ஸ்ரீ ஆத்தான் ஜீயர் உதவியால் -1710-காஞ்சிக்கு மீண்டும் உத்சவரை எழுந்து அருள பண்ணி வந்தார் —
பங்குனி உத்திரட்டாதி நக்ஷத்ரம் பிரதிஷ்டை-கல்வெட்டு உண்டு

1781 -ஜூலை 31 -முதலில் எடுக்கப்பட்டதாக கல்வெட்டு
கிருதயுகம் ஹஸ்திகிரி அப்பன் / த்வாபர யுகம் -ஸ்ரீ ரெங்கம் / த்ரேதா யுகம் –புருஷோத்தம க்ஷேத்ரம் / கலியுகம் கலவ் வேங்கடம்
-1937–1979–2019-ஏறக்குறைய -40-ஆண்டுகள் -எடுக்கப்பட்டதாக அறிகிறோம்-

கிடந்த கோலத்துடன் முதலிலே ஸ்ரீ ராமானுஜருக்கு விந்தியா பர்வதத்தில் -வேடன் வேடுவிச்சி -ரூபத்தில் சேவை உண்டே

———————

யஸ்ய பிரசாத கலயா பதிர ஸ்ருனோதி பங்கு பிரதாவதி ஜலேந ச வக்தி முக
அந்த ப்ரபஸ்யதி ஸூ தம் லபதேச வந்த்யா தம் தேவமேவ வரதம் சரணம் கதோஸ்மி –ஸ்ரீ ஆளவந்தார் அருளிச் செய்த முக்த ஸ்லோகம்

ஸ்ரீ பேர் அருளாளர் அனுக்ரஹத்தினால் -செவிடனும் செவி பெற்று -முடவனும் விரைந்தோடி -உமையும் பேசி –
குருடனும் கண்டு மாலதியும் குழந்தை பெறும் படி -அவரைத் தஞ்சமாகப் பற்றினேன் -ப்ரத்யக்ஷம் ஆதி அத்தி வரதர் வைபவத்தில் –

——————————-

ஸ்ரீ மெய் விரத மான்யம் -என்றும் அருளிச் செய்வர் இந்த பிரபந்தத்தையே

———————

வாழி அருளாளர் வாழி யணி யத்திகிரி
வாழி எதிராசன் வாசகத்தோர் வாழி
சரணாகதி என்னும் சார்வுடன் மற்று ஒன்றை
அரணாகக் கொள்ளாதார் அன்பு –1–

எண்டிசையும் கடல் ஏழும் மலைகள் ஏழும் ஈரேழு வையகமும் படைத்து இலங்கும்
புண்டரீகத்து அயன் புணர்த்த பெரிய வேள்விப் புனித நறும் போக்யத்தை உகந்து வந்து
தொண்டை எனும் மண்டலத்தின் நடுவில் பாரில் தூ நில மெய் விரதத்தில் தோன்றி நின்ற
கொண்டல் அருள் குணமே நாம் கூறுகின்றோம் கூர் மதியீர் குறிப்பாகக் கொண்மினீரே—2–

வம்மின் புலவீர் அருளாளப் பெருமான் என்றும் அருளாழி அம்மான் என்றும்
திருமா மகளைப் பெற்றும் என் நெஞ்சம் கோயில் கொண்ட பேர் அருளாளர் என்றும்
வியப்பால் விருதூதும் படி கரை புரண்ட கருணைக் கடலை
எவ்வண்ணம் பேசுவீர் ஈது என்ன பாங்கே-3-

ஒன்றே புகல் என்று உணர்ந்தவர் காட்டத் திருவருளால்
அன்றே அடைக்கலம் கொண்ட நம் அத்திகிரித் திருமால்
இன்றே இசையில் இணையடி சேர்ப்பர் இனிப் பிறவோம்
நன்றே வருவது எல்லாம் நமக்குத் பரம் ஓன்று இலதே–4-

வம்பவிழ் போதமர் மாதர் உகந்த வம் மா நிதியை
தம் பலமே கொண்டு காணக் கருதிய தாமரையோன்
முன் பல குற்றத்து வல் வினை மொய்க்க முகிழ் மதியாய்
அம்புலி வேண்டிய பாலனைப் போல் அழுதனனே–5-

முகிழ் மதி -சுருங்கின ஞானம் / வல் வினை -பகவத் நிக்ரஹ சங்கல்பம் –

————-

அடங்காக் கரணங்கள் ஐந்துடன் ஆறும் அடக்கி முன்னம்
நெடும் காலம் இந்நிலமே நிலை யாப்புண்டு நீடுறைவான்
சடங்கால் பெரிய தவங்கள் செய்தேன் என்ன தன்மை இது என்று
இடம் காத்து இருந்த திசைமுகன் தன்னை இகழ்ந்தனனே —6-

சடங்கால் –அங்கங்களினால் –

விண்ணுலகில் வீற்று இருந்த மேன்மையாலும் வேதங்கள் ஈரிரண்டும் விரித்ததாலும்
கண்ணனை நான் கருத்துறவே காண்பன் என்னக் காணாமல் விலக்கிய தன் வினையைக் காணா
எண்ணிய நற் புவனங்கள் ஏழும் ஆறும் இரு மூன்று தீவமும் எட்டு இடமும் விட்டுப்
பண்ணிய நல் விரதம் எல்லாம் பலிக்கும் என்று பாரதத்தை பங்கயத்தோன் படிந்திட்டானே -7-

எத்திசை நிலனும் எய்தி யாரும் தவம் செய்த அந்நாள்
சத்திய விரதம் செல்வாய் என்றதொரு உரையின் சார்வால்
அத்திசை சென்று அழைத்து அங்கு அமரரில் எடுப்பான் தன்னை
உத்தர வேதி செய் என்று உரை அணங்கிறை உரைத்தான் -8-

உரை அணங்கு இறை –ஸ்ரீ சரஸ்வதிக்கு நாயகனான ஸ்ரீ நான்முகன்
அமரர் இல் எடுப்பான் தன்னை -ஸ்ரீ விஸ்வகர்மாவை உத்தர வேதியை நிர்மாணம் செய் என்றது
யாகங்களுக்கு அவஸ்ய அபேக்ஷிதமான-ஹவிர்த்தானம் -சதஸ்ஸூ -வாஸஸ் ஸ்தானங்கள்-இவற்றுக்கும் உப லக்ஷணம்-

உத்தம அமரத்தலம் அமைத்தது ஒரு எழில் தனு கணையால்
அத்திற வரக்கன் முடி பத்தும் ஒரு கொத்து என உதிர்த்த திறலோன்
மத்துறு மிகுத்த தயிர் மொய்த்த வெண்ணெய் வைத்து உண்ணும் அத்தன் இடமாம்
அத்திகிரி பத்தர் வினை தொத்தற வறுக்கும் அணி அத்திகிரியே –9-

திண் மணிகள் பொன்னுடனே சேர்தலாலும் சிதையாத நூல் வழியில் சேர்த்தியாலும்
வன்மை ஏழு ஈர் இரண்டு வண்ணத்தாலும் வானவர்க்கு வியப்பான வகுப்பினாலும்
உண்மையுடை வாசி ஒளி ஓசையாலும் ஒரு காலும் அழியாத அழகினாலும்
மண் மகளார்க்கு அலங்காரம் என்ன மன்னு மதிள் கச்சி நகர் கண்டு மகிழ்ந்திட்டானே -10-

———————

காமங்கள் பல கொண்ட வேதம் கொண்டு கைதவமே செய்வார்க்குக் காணகில்லாப்
பூ மங்கை கேள்வனை நான் கண்டு போற்றப் புண்ணியத்தில் நிகரில்லா விரதம் பூண்டேன்
சாமங்கள் கழிவதன் முன் சடக்கெனப் போய் தன்னாற்றில் தனியிருந்து தவம் செய்கின்ற
நா மங்கை வந்திட நீ அழைப்பாய் என்று நன்மகனை நான்முகன் தான் நவின்றாட்டானே –11-

அன்ன வடிவாள் அசையும் அன்ன நடையாள் உயருமன்ன வரசேறி வருவாள்
அத்தன் அயனத்த நயனுத்திதனை யத்திதென யுத்தி புரியாள்
நன்னடை விடா நடமிது என்ன நடவா நடுவுள் நண்ணு குடகேறி இழிவாள்
நற்பதிகள் அற்பதிகள் கற்புரள வற்புத மருக்கதியினால்
கன்னடை விடா விடமிலுன்னதி சிறா விகட மன்னு கிரி கூட மிடியக்
கட்ட விடை யிற்று விழ முற்றும் விழி யுற்றடைய விட்டருகுற
அன்ன நய சீர் அயன் இது என் என விழா யமரர் மன்னு பதியேறி மகிழ
அச்சுதன் அணைத் தனுவிலத்திசை வரத்தகைய வற்று அணுகினாள்–12-

அத்தன் அயன் -ஆப்தனான ஸ்ரீ ப்ரம்மா / அத் தநயன் உத்திதனை -ஸ்ரீ வசிஷ்டருடைய வார்த்தையை
யத்து இது என யுத்தி புரியாள்–இப்படியே ஆகட்டும் என்னும் பதில் வார்த்தையை கொடாதவளும் –
அப்படியே ஆகட்டும் என்று சொல்லாதவள் என்றவாறு –
அச்சுதன் அணைத் தனுவில் அத்திசை வரத்-ஆஸ்ரிதர்களை நழுவ விடாதவன் தனக்கு திருப்பள்ளியாகிற ஸ்ரீ ஆதி சேஷனுடைய சரிரத்திலே –
அணை போட்டால் போலே நிச்சலமான திருமேனியுடன் அத்திசை நோக்கி வர –திரு அணை -வேகா சேது அன்றோ திரு நாமம் –
தகைய வற்று அணுகினாள்–தடுக்க வற்றுதலை அடைந்தாள் -பூமிக்குள் அந்தர்தானம் செய்தாள்-

அன்று நயந்த வயமேத மா வேள்வி பொன்ற யுரை யணங்கு பூம்புனலாய்க் கன்றி யுர
ஆதி அயனுக்கு அருள் செய்தணையானான் தாதை அரவணையான் தான் -13-

தரணியில் மன்னி யயனார் தனித் தவம் காத்த பிரான்
கருணை எனும் கடல் ஆடித் திருவணை கண்டதற்பின்
திரணகர் எண்ணிய சித்திர குத்தன் தெரித்து வைத்த
சுருணையில் ஏறிய சூழ் வினை முற்றும் துறந்தனமே -14-

திரணகர்–திரள் நரகு -நரகங்களினுடைய

சுக லேசம் எண்ணிய சூழ் வினை தீர்க்காத துணிந்த அயனார்
அகலாத அன்புடன் கொண்ட வயமேத வேதியின் மேல்
புகலோங்கு பொன் மலை என்றதோர் புண்ணியகோடியுடன்
பகலோன் பகல் விளக்காகப் பரம் சுடர் தோன்றியதே -15-

பெருமையுடை யத்திகிரி பெருமாள் வந்தார்
பேராத அருள் பொழியும் பெருமாள் வந்தார்
அருமறையின் உச்சி தனில் நின்றார் வந்தார்
அங்கமுடன் யவையாகும் பெரியோர் வந்தார்
திரு வுரையாய்த் தாம் பொருளாய் நிற்பார் வந்தார்
திருவருளால் செழும் கலைகள் தந்தார் வந்தார்
மருவிலர்க்கு மயக்குரைக்கும் மாயோன் வந்தார்
வானேற வழி தந்தார் வந்தார் தாமே -16-

அத்திகிரி யருளாளப் பெருமாள் வந்தார்
ஆனை பரி தேரின் மேல் அழகர் வந்தார்
கச்சி தனில் கண் கொடுக்கும் பெருமாள் வந்தார்
கருத வரம் தரும் தெய்வப் பெருமாள் வந்தார்
முத்தி மழை பொழியும் முகில் வண்ணர் வந்தார்
மூலம் என ஓலமிட வல்லார் வந்தார்
உத்தர வேதிக்குள்ளே உதித்தார் வந்தார்
உம்பர் தொழும் கழலுடையார் வந்தார் தாமே -17 –

திரு பரி திசைந்த மகுடமும் மதி திகழ்ந்த வதனமும்
இருவகை இலங்கு குழல்களில் எதிர் பொர யுகந்த மகரமும்
ஒரு தக உயர்ந்த திருமகள் ஒளி மறுவில் மன்னும் அகலமும்
உருவரு உமிழ்ந்த யுதரமும் அலகடைய நின்ற கழல்களும்
மருவினிடை ஓங்கு புனல் என மலை குனிய நின்ற மலை என
மருளற விளங்கும் ஒளி என மலர் அயன் உகந்த பயன் என
அருவில் உறைகின்ற உயிர் என வடியவர் உகந்த அமுது என
அரு மறைகள் ஒன்றி அடி தொழ வரும் வரதர் நின்ற பெருமையே -18-

உருவரு உமிழ்ந்த யுதரமும்-சேதன அசேதனங்களை ஸ்ருஷ்ட்டி காலத்தில் உமிழ்ந்த திரு வுதரமும்
வுலகடைய நின்ற கழல்களும்-திரு உலகு அளந்த திருவடிகளை –
லோகங்கள் அடைய ஆஸ்ரயிக்கும்படியான திருவடிகளை என்றுமாம்-

சித்து அசித்து என விரித்து யுரைத்தன அனைத்தும் அமைத்து உறையும் இறைவனார்
சிறிய பெரிய வுருவடைய யுடலம் என நடலம் இலது இலகு நிலையினர்
சித்தரத்தொழிலை யொத்த பத்தரொடு முத்தர் பித்தி எனும் யுணர்வினார்
சிதைவில் மறை நெறியில் எறி அரு உரு முறைகள் முறிய சிறை யரிய நிறைவினார்–19-1- ஸ்ரீ ப்ரஹ்ம ஸூத்ரம் முதல் அத்யாய சாரார்த்தம் –

கத்துவிக்க வல கத்து வித்தை வழி கற்ற வர்க்கு அசைவு இல் மறையினார்
கபிலர் கண சாரணர் சுகதர் சமணர் அரர் வழிகள் அழியும் அருள் மொழியினர்
கத்து இலக்கிலும் அருக் குலத்திலும் அசித்தில் ஒக்கும் ஒரு முதல்வனார்
கரணம் இடு கடிய பதினொரு இருடிகமும் அடைய முடியும் ஆதி இருடியார் –19-2-ஸ்ரீ ப்ரஹ்ம ஸூத்ரம் இரண்டாம் அத்யாயம் சாரார்த்தம் –

ஒத்து அனைத்து உலகும் ஒற்றி ஒற்றி வரும் இப்பவத்து இசையும் இசைவினார்
உருவம் அருவம் எனும் உலகின் முடுகு இலகில் உவமை இது இலகு தலைவனார்
உத்தமப் படிவகுத்த வித்தைகளில் உத்தரிக்க உணர் குணவனார்
உரிய கிரிசைகளில் அரியது ஒரு விரகு தெரிய விரையுமவர் பரிவினர் —-19-3-ஸ்ரீ ப்ரஹ்ம ஸூத்ரம் மூன்றாம் அத்யாயம் சாரார்த்தம் –

சத்து அசத்து எனும் அணைத்த அனைத்து வினை தொத்து அறுக்க வள துணிவினார்
சரியும் அளவில் உரியவரை அறிவு அரிய தமனி நெறி செருகு விரகினார்
தத்துவத் திரள் உதைத்து உதைத்து அடைவு தத்து விக்குமவர் தலைவனார்
தருகை உணருமவர் சரணம் அணுக விடல் அரிய அருள் வரதர் அடியமே —19-4-ஸ்ரீ ப்ரஹ்ம ஸூத்ரம் நான்காம் அத்யாயம் சாரார்த்தம் –

தமனி நெறி–ப்ரஹ்ம நாடி

———————–

திருமகள் மண் மகள் நீளை முதலா எல்லாத் தேவியரும் தன்னுடனே திகழ்ந்து நிற்கத்
தருமம் இரு மூன்று முதல் அனைத்தும் தோன்றத் தன்னனைய சூரியர் தன்னடிக் கீழ் வாழ
அருமறை சேர் அளவில்லா வவனியின் கண் அரவணை மேல் வீற்று இருப்பாள் அனைத்தும் காக்கும்
கருமணியைக் கரி கிரி மேல் கண்டேன் எந்தன் கடுவினைகள் அனைத்தும் நான் கண்டிலேனே–20-

ஆரவாரத்தோடு கல்பிக்கும் படி-செய்ய வல்ல ஜல்பம் என்னும் வாத மார்க்கத்தை-
கத்து வித்தை -இவர்களைக் கத்தும் படி செய்யும் வித்தை

பெடை இரண்டை ஓர் அனம் அடைந்து பிரிந்திடா வகை பேசலாம்
பெருகும் அருவிகள் அருகு மருவிய பெரிய மணி வரை பயிலலாம்
பிடி இரண்டோடு களவம் ஓன்று பிணைந்த பேர் அழ கோதலாம்
பிரிவில் ஒளியோடு நிழலும் அருகு உறும் இரவி இலகுதல் பரவலாம்
கொடி இரண்டொடு விடவி ஓன்று குளிர்ந்தவாறு குலாவலாம்
குறைவில் சுருதியும் நினைவும் இளகிய தரும அரு நிலை என்னலாம்
அடி இரண்டையும் அடையும் அன்பர் அறிந்த பேர் அருளாளனார்
அணுகும் மலர் மகள் அவனி மகளொடு கரடி கிரி நிலை கவர்தலே -21-

கரடி கிரி -ஸ்ரீ ஹஸ்தி கிரி / நிலை கவர்தல் -நின்று அருளுகை /

வேர் ஒப்பார் விண் முதலாம் காவுக்கு எல்லாம் விழி ஒப்பார் வேதம் எனும் கண் தனக்குக்
கார் ஒப்பார் கருணை மழைபொழியும் நீரால் கடல் ஒப்பார் கண்டிடினும் காணாக் கூத்தால்
நீர் ஒப்பார் நிலம் அளிக்கும் தன்மை தன்னால் நிலம் ஒப்பார் நெடும் பிழைகள் பொறுக்கும் நேரால்
ஆர் ஒப்பார் இவர் குணங்கள் அனைத்தும் கண்டால் அருளாளர் தாம் எனினும் தமக்கு ஒவ்வாரே –22-

தாம் எனினும் தமக்கு ஒவ்வார்–ஸ்ரீ பரமபத நாதனும் ஸ்ரீ தேவப்பெருமாளுக்கு சத்ருசராக மாட்டார் –
ஸுலப்யம் விஞ்சி அன்றோ இருக்கும் இங்கு –

எந்நிலமும் குரத்தால் குறி செய்த எழில் பரி கொண்டு
அன்னம் உயர்த்த செய்யோன் அன்று வேள்வி செய் வேதியின் மேல்
முன்னிலையாகிய மூர்த்தியன் நான்முகன் மற்றும் உனக்கு
என்ன வரம் தருவோம் என்று நாதன் இயம்பினனே -23-

சென்று மலர் பறித்து என்நாதன் சேவடிப் போது உகந்து
நன்று எனும் நீர் சுடர் நன்முக வாசம் இலை கொடுத்துக்
கன்னல் இலட்டுவத் தோடு அன்னம் சீடை கரி படைத்துப்
பின்னும் சேவித்து அவன் பாதம் பணிமின்கள் என்றனனே -24-

ஆழி நிலை வினை கடிவான் அயமேதம் முடித்ததற் பின்
வேழ மலை நாயகனார் விடை கொடுக்க விண்ணேறி
நாழிகையில் வானவரை மாற்றியிடு நான்முகன் தான்
ஊழி எலாம் அழியாத வுயோகம் அடைந்து இருந்தானே -25-ஸ்ரீ பிரமன் தன்னுலகம் சென்று யோகத்தில் இருத்தல் –

ஆதி யுகத்து அயன் கண்டிட நின்ற அருள் வரதர்
காதல் உயர்ந்த கயிற்றைத் திரேதையில் காத்து அளித்து
வாதுயர் தேவ குருவுக்கு இரங்கித் துவாபரத்தில்
சோதி யனந்தன் கலியில் தொழுது எழ நின்றனரே–26-ஸ்ரீ பேர் அருளாளன் நான்கு யுகங்களிலும் வரம் அளித்தல் –

அருளே என்று உபக்ரமித்ததையே -அருள் வரதர் -என்று உபசம்ஹரிக்கிறார்

புண்டரீகம் உயிர்த்த புராணனார் பொய்யின் மா மகா யுத்தர வேதியில்
கொண்டல் ஆர் அருள் மாரி பொழிந்திடக் கொண்டதோர் உயர் கூர் மதி யன்பினால்
பண்டை நான்மறை மௌலி படிந்த யான் பாரின் மெய் விரதக் கவி பாடினேன்
தொண்டை மண்டல வேதியர் வாழவே தூய தென்மறை வல்லவர் வாழவே -27-ஸ்ரீ பேர் அருளாளர் பேர் அருளால் இப்பிரபந்தம் பாடினமை –

வக்த்ரு வைலக்ஷண்யத்தையும் விஷய வைலக்ஷண்யத்தையும் நிரூபித்து அருளிக் கொண்டு
இப் பிரபந்தம் அனைவருக்கும் உபாதேயம்-என்று நிகமித்து அருளிச் செய்கிறார் –
இவை பத்தும் வல்லார்களைத் தேவர் வைகல் தீர்த்தங்கள் என்று பூசித்து நல்கி உரைப்பர் தம் தேவியர்க்கே —
ஸ்ரீ நித்ய ஸூரிகளுக்கும் பரி ஸூத்தியைத் தரக் கூடியவர்கள் என்றவாறு

உய் விரதம் ஓன்று இன்றி யடைந்தார் உய்ய வொரு விரதம் தான் கொண்ட யுயர்ந்த மாலைச்
செய் விரதம் ஒன்றாலும் தெளியக்கில்லாச் சிந்தையினால் திசை படைத்த திசைமுகன் தான்
பொய் விரத நிலம் எல்லாம் போயே மீண்டு புகல் இதுவே புண்ணியத்து என்று சேர்ந்த
மெய் விரத நன்னிலத்து மேன்மை ஏத்தி வேதாந்த வாசிரியன் விளங்கினானே -28-இப்பிரபபந்தம் பாடி வீறு பெற்றமை –

இது தான் ஓதும் இருக்காலும் எழில் முனிவர் நினைவினாலும் இசை அறிவார் செயலுடன் என் இசைவினாலும்
நெருக்காத நீள் விரதம்-ஒருகாலத்திலும் ஒருவராலும் ஒருபடியாலும் கலைக்க முடியாத விரதம் என்றபடி –

சீராரும் தூப்புல் திருவேங்கடமுடையான்
தாரார் அருளாளர் தாள் நயந்து சீராக
மெய் விரத நன்னிலத்து மேன்மை இது மொழிந்தான்
கையில் கனி போலக் கண்டு –29—ஸ்ரீ பேர் அருளாளர் திருவடிகளில் ஈடுபாட்டினால் பாடினமை –

—————————————————–

ஸ்ரீ கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகன் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பிள்ளை லோகாச்சார்யார் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ மன் நிகமாந்த தேசிகன் ஸ்வாமிகள் அருளிச் செய்த ஸ்ரீ ஹஸ்திகிரி மஹாத்ம்யம் —

ஸ்ரீ மான் வேங்கட நாதார்ய கவி தார்க்கிக கேசரீ
வேதாந்தா சார்ய வர்யோ மே சந்நிதத்தாம் சதா ஹ்ருதி –

கவி தார்க்கிக சிம்ஹாய கல்யாண குண சாலினே
ஸ்ரீ மதே வேங்கடேசாய வேதாந்த குரவே நம –

சீர் ஓன்று தூப்புல் திரு வேங்கடமுடையான்
பார் ஒன்றச் சொன்ன பழ மொழியுள் ஓர் ஓன்று
தானே யமையாதோ தாரணியில் வாழ்வார்க்கு
வான் ஏறப் போம் அளவும் வாழ்வு –

—————————————————-

1687 முதல் –22 ஆண்டுகள் –உடையார்பாளையம் –ஒவ்ரங்க சீப் /
போதேந்த்ர சங்கராச்சாரியார் -பங்கார காமாச்சி -செஞ்சி கோட்டை முற்றுகை போராட்டம் –
பழைய சீவரம் கல்லைக் கொண்டு மூலவர் –
தானே காட்டக் கண்டார்கள் பின்பு-
அர்ச்சகர் கனவில் -யாக தீ சுடர் தாபம் -திருவால வட்டம் அருளினார் முன்பு ஸ்ரீ திருக்கச்சி நம்பி –
குளிர்ச்சியாக இருக்க வழி-ஜல நிவாஸம் தானே இருக்க அருளிச் செய்தானாம்
உடையார்பாளையம் -உத்சவ மூர்த்திகள் –1687-சென்று -1710-மீண்டு வந்தது பற்றிய கல் வெட்டு தாயார் சந்நிதியில் உள்ளதே

1781 -ஜூலை 31 -முதலில் எடுக்கப்பட்டதாக கல்வெட்டு
கிருதயுகம் ஹஸ்திகிரி அப்பன் / த்வாபர யுகம் -ஸ்ரீ ரெங்கம் / த்ரேதா யுகம் –புருஷோத்தம க்ஷேத்ரம் / கலியுகம் கலவ் வேங்கடம்
1854-1892–1937–1979–2019-ஏறக்குறைய -40-ஆண்டுகள் -எடுக்கப்பட்டதாக அறிகிறோம்-
2 nd ஜூலை 1979
12 th ஜூலை 1937
13th – 6 – 1892
18 th -8 -1854

கிடந்த கோலத்துடன் முதலிலே ஸ்ரீ ராமானுஜருக்கு விந்தியா பர்வதத்தில் -வேடன் வேடுவிச்சி -ரூபத்தில் சேவை உண்டே

நீண்டதொரு காலமாக நீரினுள் மூழ்கி நின்று
காண்பவர் வியக்கும் வண்ணம் கரை வந்த வரதன் தன்னை
மாண் புகழ் கொண்ட காஞ்சி மைந்தர்கள் வணங்கும் நாளில்
ஈண்டு வந்து இன்பம் உற்றேன் இறைவனின் செயலே அன்றோ -கண்ணதாசன் -15-7-79-அன்று ஸ்ரீ காஞ்சியில் எழுதியது

———————

க ப்ரஹ்மா -ப்ரஹ்மாவே ஆராதித்த திவ்ய தேசம் காஞ்சி -பெருமாள் கோயில் -சத்ய வரத க்ஷேத்ரம் –
புண்யகோடி விமானம் -கோடி தடவை பண்ணும் பலன் கிட்டும் -அனந்த சரஸ் -ஸ்ரீ ஹஸ்தி சைல சிகர உஜ்ஜ்வல பாரிஜாதம் –
யானை மலை -அத் திகிரி -அந்த -அழகிய சக்கரத்தாழ்வார் -என்றுமாம் -வரம் ததாதி வரதன்-
ஆழியான் அத்தி ஊரான் -என் நெஞ்சமேயான் -என் சென்னியான் -உள்ளில் உள்ள அழுக்கை கருதாமல் –
இதே போலே அனந்த சரஸ் -அந்த களேபரம் -கதம் ஆதாரம் இதுக்கு உமக்கு தேசிகன் -ஸ்ரீ வரதராஜ பஞ்சாத் –
உள்ளூவார் உள்ளத்து எல்லாம் உடன் இருந்து அறிந்து -தர்சனமே வாழ்வு –
நிதி நீர் -பக்தி சித்தாஞ்சனம் கொண்டே அறியலாம் –
கராரவிந்தே-பாலா முகுந்தன் -மார்க்கண்டேயர் -ஆலிலை -தன்னையும் கண்டு -உள்ளே புகுந்து -அனைத்தும் ஒடுங்கும் –
நாரங்களுக்குள் அவனும் -அவனுக்குள் நாரங்களும் -அக்ரூரரும் யமுனை நீராட்டம் பொழுது கண்டு அறிந்தார்-
உள்ளும் புறமும் வியாபித்து -நாமும் அத்தி வரதரை உள்ளும் புறமும் -கண்ணனின் பிரதிநிதியை இவரும் –
நாராயண அவதார அர்த்தம் விளக்கும் படி –
பாசி தூர்த்து –மானமிலா பன்றியாம் -நிலா மடந்தை தன்னை இடந்து –
நம்மை சம்சார கடலில் இருந்து இடந்து எடுத்து அருளவே இந்த கோலம் -சம்சார ஆர்ணவத்தில் மக்நராய் அன்றோ உள்ளோம் –
நார-தண்ணீர் இருப்பிடமாக கொண்டவன் -பெரிய நீர் படைத்து -அங்கு உறைந்து -கடைந்து -இத்யாதி
தீர்த்தன்-தீர்த்தத்துக்குள் இருப்பது அதிசயமோ
பிரதம சதகே விஷ்ய வரதன் -நாலாவது பதிகம் –பத்தாம் பத்து -உடல் ஆழி -கடல் ஆழி நீர் தோற்றி அதன் உள்ளே கண் வளரும் –
அடல் ஆழி அம்மானை -ஆழ்வார் இதுக்கு ஸூசகம் ஆகவே -40-வருஷங்கள்
பொருப்பிடையே நின்றும் புனல் குளித்தும் -கோரா மா தவம் செய்தனன் கொல்-சேதனன் லாபம் அவனுக்கே –
முத்து மாணிக்கம் -தொண்டை நாட்டில் ஆழ்வார்களை பெற்றுக் கொடுக்க தவம் -ஆச்சார்யர்கள் பலரும் -நமக்கு கிடைக்க தவம்
முதலில் சயனம் பின்பு நின்ற திருக்கோலம் -அது இது உது -எல்லாம் உசிதம்
கிடந்து-இருந்து -நின்று -அளந்து -மீண்டும் கேழலாய் கீழ்ப் புக்கு மீண்டும் புஷ்கரணியில் தனது ஸ்வ ஸ்தானம்
எழுந்து அருளுவதையே ஆழ்வார் மங்களா சாசனம் –

———————————–

ஸ்ரீ மெய் விரத மான்யம் -என்றும் அருளிச் செய்வர் இந்த பிரபந்தத்தையே

———————

ஐராவதம் நெடுநாள் தவம் செய்து மலை ரூபமாகவே ஸ்ரீ எம்பெருமானை சாஷாத்காரித்ததால் ஸ்ரீ ஹஸ்திகிரி -திரு நாமம்
ஸ்ரீ கஜேந்திர ஆழ்வான் திருவடிகளில் புண்டரீகம் சமர்ப்பித்ததாலும் என்னவுமாம்
திக் கஜங்கள் ஆராதித்த திவ்ய க்ஷேத்ரம் என்றுமாம்
நம் ஸ்ரீ பூர்வாச்சார்யர்களுக்கு விசேஷ கடாக்ஷம் செய்து அருளிய பெருமையும் உண்டே
ஸ்ரீ ஆழ்வார்கள் ஸ்ரீ தேவராஜனின் வடிவு அழகிலே ஈடுபட்டு மோகித்தவர்கள் ஆகையால் மங்களா சாசனம் அதிகம் இல்லை
அயர்வறும் அமரர்கள் அதிபதி -இமையோர் தலைவா -என்று அருளிச் செய்தமையால் அனைத்தும் இவனுக்கே
பரிபூர்ண சோபையிலே ஈடுபட்டு அது வாசா மகோசரமாய் இருப்பதால் வர்ணிக்காமல் இருந்தார்கள்
ஸ்ரீ எம்பெருமானார் உகந்து அருளி பிரதிஷ்டானம் செய்த மகிமையும் உண்டே
ஸ்ரீ கலியனுக்கும் தனம் இருந்தமை காட்டி அருளி உபகரித்தது
வேடன் வேடுவிச்சி ரூபமாக உபகரித்து ஸ்ரீ எம்பெருமானாரை ஸ்ரீ காஞ்சிக்கு விந்தியா பர்வதத்தில் இருந்து கூட்டி வந்து உபகரித்தது
ஸ்ரீ திருக்கச்சி நம்பி மூலம் ஆறு வார்த்தைகள் அருளிச் செய்து உபகரித்தது
ஸ்ரீ திவ்ய க்ஷேத்ர மஹிமையினால் தானே ஸ்ரீ தேவப்பெருமாளுக்கும் மஹிமை என்பதால்
ஸ்ரீ பேர் அருளாளன் மஹாத்ம்யம் என்னாமல் ஸ்ரீ ஹஸ்திகிரி மஹாத்ம்யம் என்ற திரு நாமம்

இந்த கிரந்தத்தில் விஸ்தாரமாக நிரூபிக்கப் போகிற அர்த்தங்களை ஸூசிப்பித்துக் கொண்டு –
விஷய பிரயோஜன அதிகாரிகளையும் காட்டா நின்று கொண்டு
மங்களாசாசனம் செய்து அருளுகிறார் முதல் ஸ்லோகத்திலே –
பிரம்மா ருத்ராதிகள் -சமுத்திர ராஜனின் பத்தினியான ஸ்ரீ கங்கைக்கு உத்பத்தி ஸ்தானம் அன்றோ அரனின் சடா முடி –
இவர்கள் வணங்க பாரிஜாத மொக்குகளால் அலங்க்ருதமான திருவடிகளை ஸ்தோத்ரம் பண்ணக் கடவோம்-
பிறையேறு சடையானும் நான்முகனும் இந்திரனும் இறையாதல் அறிந்து ஏத்த வீற்று இருத்தல் இது வியப்பே -என்றபடி –
பாவன தமமான ஸ்ரீ கங்கைக்கும் பாவானத்வம் அளிக்கும் திருவடி அன்றோ –

அவாப்த ஸமஸ்த காமன் பரிச்சின்னமான தேச விசேஷத்திலே சாந்நித்யம் பண்ணி அருளுவதும் –
உபய விபூதி நாதன் தனக்கு ஒரு இருப்பிடம் இல்லாதவன் போலே இங்கே அல்ப தேசத்தை
தனக்கு இருப்பிடமாக கொண்டு அருளுவதும் –
சர்வ சேஷி இந்த ஸ்ரீ ஹஸ்திகிரிக்கு அலங்காரமாக -வட மா மலை உச்சி -என்றபடி தன்னை சேஷமாக கொண்டு அருளுவதும் –
உத்தர வேதியிலே ஆவிர்பவித்து சகல மனுஷ நயன விஷயதாங்கனாய் இருக்கும் தன்மையும் -அருளிச் செய்து –
இக்கிரந்தத்துக்கு விஷயம் அவனது பரம கிருபையும் –
அதன் மூலமாக அவன் திருவடிகளே பிராப்யம் என்றும் நிரூபிக்கப் பட்டதாகிறது –

————————-

இவ்வர்த்த விசேஷங்களுக்கு ஹேதுவை நிரூபித்து அருளுகிறார்

வாழி அருளாளர் வாழி யணி யத்திகிரி
வாழி எதிராசன் வாசகத்தோர் வாழி
சரணாகதி என்னும் சார்வுடன் மற்று ஒன்றை
அரணாகக் கொள்ளாதார் அன்பு –1–

கிருபா குணமே அன்றோ நிரூபணம் -பூமிக்கே அலங்காரமான ஸ்ரீ ஹஸ்திகிரி –
அதுக்கும் அலங்காரமாய் அன்றோ இவன் –
ஸ்ரீ பகவத் ராமானுஜர் ஸ்ரீ ஸூக்திகளையே காலக்ஷேபமாக உடையவர்களுக்கும் மங்களா சாசனம் –
மற்று-என்று உபாயாந்தரங்கள் -பக்த்யாதிகள்
பரத்வம் கழற்ற உண்ணாமல் ஸ்வரூபத்தைப் பற்றி இருக்கும் -தாயாயாதி குணங்களோ ஸ்வரூபத்திலும் விஞ்சி இருக்கும் –
சாதகனுக்கு என் வசமாய்-என்னைப் பற்றும் சாதனமும் சரண நெறி அன்று உமக்கு சாதனங்கள்
இந்நிலைக்கு ஓர் இடையில் நில்லா -என்றவாறு –

———————-

சகல லோகங்களுக்கும் ஹிததம புராண உத்க்ருஷ்டமான ஸ்ரீ பேர் அருளாளன் பெருமையை –
பாவ ரஸ தாளங்களுடன் -அடியார்களின் ஹர்ஷத்துக்கு உறுப்பாக பண்ணும் இசையும் திகழப் பகர்கின்றோம் –
இத்தைக் குறிக்க கொண்டு கேட்டு அருள்மின்

எண்டிசையும் கடல் ஏழும் மலைகள் ஏழும் ஈரேழு வையகமும் படைத்து இலங்கும்
புண்டரீகத்து அயன் புணர்த்த பெரிய வேள்விப் புனித நறும் போக்யத்தை உகந்து வந்து
தொண்டை எனும் மண்டலத்தின் நடுவில் பாரில் தூ நில மெய் விரதத்தில் தோன்றி நின்ற
கொண்டல் அருள் குணமே நாம் கூறுகின்றோம் கூர் மதியீர் குறிப்பாகக் கொண்மினீரே—2–

ஸ்ரீ கிருஷ்ணாவதாரத்தில் வெண்ணெய் அமுது செய்த சேவை ஸ்ரீ ஆழ்வாருக்கு அருளிச் செய்தது போலே
ஸ்ரீ தேவப்பெருமாள் ஹவிஸ்ஸை அமுது செய்தபடியே அர்ச்சா ரூபத்தில் சேவை சாதிக்க பிரார்த்திக்கிறார்
சர்வ உத்க்ருஷ்டமான அருள் குணத்தை அருளிச் செய்வதாக பிரதிஜ்ஜை செய்து அருளுகிறார்

——————-

வம்மின் புலவீர் அருளாளப் பெருமான் என்றும் அருளாழி அம்மான் என்றும்
திருமா மகளைப் பெற்றும் என் நெஞ்சம் கோயில் கொண்ட பேர் அருளாளர் என்றும்
வியப்பால் விருதூதும் படி கரை புரண்ட கருணைக் கடலை
எவ்வண்ணம் பேசுவீர் ஈது என்ன பாங்கே-3-

பூர்ணமாக வர்ணிக்க முடியாவிட்டாலும் சக்திக்குத் தக்க சத்தைக்காக அனுசந்திக்கிறேன் என்றவாறு
பேர் அணிந்து உலகத்தவர் தொழுது ஏத்தும் ஸ்ரீ பேர் அருளாளன் ஸ்ரீ எம்பெருமானை –
அருளாழி அம்மானைக் கண்டக்கால் –
திரு மா மகளைப் பெற்றும் என் நெஞ்சம் கோயில் கொண்ட ஸ்ரீ பேர் அருளாளன் பெருமை பேசிக் கற்றவன் காமரு சீர்க் கலியன் -என்று
இப்புடைகளில் ஸ்ரீ ஆழ்வார்கள் அருளிச் செய்த படியே –
கால ஷேபத்துக்காக அறிந்த அளவில் ஸ்ரீ பகவத் குணங்களை வர்ணிக்க உபக்ரமிக்கிறோம் என்றவாறு –

—————————

ஒன்றே புகல் என்று உணர்ந்தவர் காட்டத் திருவருளால்
அன்றே அடைக்கலம் கொண்ட நம் அத்திகிரித் திருமால்
இன்றே இசையில் இணையடி சேர்ப்பர் இனிப் பிறவோம்
நன்றே வருவது எல்லாம் நமக்குத் பரம் ஓன்று இலதே–4-

ப்ராப்யமும் பிராபகமும் அவனே-என்று தத்வ ஹித புருஷார்த்தங்களை-அர்த்த பஞ்சக ஞானம் – நன்றாக அறிந்த நம் ஸ்ரீ பூர்வர்கள் –
நாகணை மிசை நம்பிரான் சரணே சரண் நமக்கு -என்று இத்யாதிகளில் படியே -உபதேசிக்க –
இசையில் -அத்வேஷம் மாத்திரம் -இல்லாமால்
திரு அருளால் -அபிமுகனாக்கும் ஸ்ரீ -அகில ஜெகன் மாதா -பலப்ரத உன்முகனாய் நின்று அருளும் நம் ஸ்ரீ தேவப்பெருமாள் –
நாம் இச்சைப்படும் காலத்தில் அப்பொழுதே கொடு உலகு காட்டாதே கொழுஞ்சோதி உயரத்துக் கூட்டரிய
திருவடிகளைக் கூட்டி அருளுவர்-என்றதாயிற்று
சரணமாகும் தான தாள் அடைந்தார்கட்க்கு எல்லாம் மரணமானால் வைகுந்தம் கொடுக்கும் பிரான் அன்றோ
இங்கு இருக்கும் காலத்தில் கால ஷேப அர்த்தமாக குண அனுபவம் பண்ணுவது உசிதம் என்பதால்
அதில் பிரவ்ருத்தி செய்யப்படுகிறது என்றதாயிற்று

—————————-

சர்வ சேஷியாய் -சர்வ நியந்தாவாய் -சர்வ ஆதாரமாய் -சர்வ காரணமாய் -அகில ஹேய ப்ரத்ய நீகனாய் –
கல்யாண குண ஏக தானனாய் -தேவும் உலகும் உயிரும் மற்றும் யாதும் ஒன்றும் இல்லா அன்று –
மஹாதி ப்ரஹ்ம அண்டாந்தம் தாமாகவே ஸ்ருஷ்டித்து – -தேவும் எப்பொருளும் படைக்கப் பூவில் நான்முகனைப் படைத்து
திசைமுகன் கருவுள் வீற்று இருந்து-விவித விசித்திர சந்நிவேஷங்களாகப் பகுத்து –
பண்டை நான்மறையும் வேள்வியும் கேள்விப் பதங்களும்-பதங்களின் பொருளும் பிண்டமாய் விரிந்த பிறங்கு ஒளி அனலும்
பெருகிய புனலொடு நிலனும் கொண்டல் மருதமும் குரை கடல் ஏழும் ஏழு மா மலைகளும் விசும்பும் அண்டமும் தானாகி நின்ற –
தனக்கு சரீரமாக உடையவனால் சாஷாத்தாக திரு நாபி கமலத்தில் இருந்து உண்டாகி சிஷ்யனுமாய் –
கறந்த பாலுள் நெய்யே போல் -இவற்றுள் எங்கும் கண்டு கொள் இறந்து நின்ற பெரு மாயனை
ஸூவ யத்னத்தால் இளைப்பினை இயக்கம் நீக்கி இத்யாதி –

வம்பவிழ் போதமர் மாதர் உகந்த வம் மா நிதியை
தம் பலமே கொண்டு காணக் கருதிய தாமரையோன்
முன் பல குற்றத்து வல் வினை மொய்க்க முகில் மதியாய்
அம்புலி வேண்டிய பாலனைப் போல் அழுதனனே–5-

முகிழ் மதி -சுருங்கின ஞானம் / வல் வினை -பகவத் நிக்ரஹ சங்கல்பம் /
மொய்க்க -நெய் குடத்தைப் பற்றி ஏறும் எறும்புகள் போலே /வம்பவிழ் -போக்யத்வம் விவஷிதம்

—————————-

நின்றவா நில்லா அந்தக்கரணமே இதுக்கு காரணம் -இமையோர் வாழ் தனி முட்டைக் கோட்டையினை கூறு செய்வதாக
ஏறவும் இழியவும் நெடும் காலம் காய கிலேசம் பட்டோம் -என்று
நெஞ்சு உருகி கண் பணித்து நெடு மூச்சு எறிந்து நிலத்தைப் பார்த்து இருந்தான் ஸ்ரீ நான்முகன்

அடங்காக் கரணங்கள் ஐந்துடன் ஆறும் அடக்கி முன்னம்
நெடும் காலம் இந்நிலமே நிலை யாப்புண்டு நீடுறைவான்
சடங்கால் பெரிய தவங்கள் செய்தேன் என்ன தன்மை இது என்று
இடம் காத்து இருந்த திசைமுகன் தன்னை இகழ்ந்தனனே —

சடங்கால் –அங்கங்களினால் –
இடம் காத்து இருந்த -தன்னுடைய ஸ்தானத்தை வேறு எவரும் ஆக்ரமிக்காதபடி காத்துக் கொண்டு இருந்த
ஸ்ரீ பகவத் ஆனந்த அனுபவத்தால் அடிக்கழஞ்சு பெற்றுப் போக்கக் கடவ காலத்தை –
பழுதே பல பகலும் போயின என்று தன்னையே நிந்தித்து
இந்நிலமே -அல்பம் அஸ்திரம் பலம் அன்றோ இங்கு –

—————————-

இப்படி நிர்வேதப்பட்ட நான்முகன் தர்ம அனுஷ்டானத்துக்கு உசிதமான ஸ்தானத்தில் புகுந்தான் –

விண்ணுலகில் வீற்று இருந்த மேன்மையாலும் வேதங்கள் ஈரிரண்டும் விரித்ததாலும்
கண்ணனை நான் கருத்துறவே காண்பன் என்னக் காணாமல் விலக்கிய தன் வினையைக் காணா
எண்ணிய நற் புவனங்கள் ஏழும் ஆறும் இரு மூன்று தீவமும் எட்டு இடமும் விட்டுப்
பண்ணிய நல் விரதம் எல்லாம் பலிக்கும் என்று பாரதத்தை பங்கயத்தோன் படிந்திட்டானே -7-

கருத்துறவே -மனசிலே பிரதிஷ்டனமாம்படி
அதல -விதல -நிதல -தலாதல-மஹா தல -ஸூதல –பாதாள -கீழ் லோகங்கள் ஏழும்
புவ-ஸூவ -மஹ -ஜன -தப – சத்யம் -பூமி -மேல் லோகங்கள் ஏழும்
ப்லக்ஷ-சால்மலி -குச-க்ரௌஞ்ச -சாக புஷ்கர-ஜம்புத்வீபம் -ஏழு த்வீபங்கள் –
எட்டு இடங்கள் -பாரத வர்ஷம் தவிர -கிம்புருஷ -ஹரி -இலாவ்ருத-ரம்யக -ஹிரண்யக -குரு-பத்ராஸ்வ -கேதுமால -என்ற வர்ஷங்கள்-

——————–

எத்திசை நிலனும் எய்தி யாரும் தவம் செய்த அந்நாள்
சத்திய விரதம் செல்வாய் என்றதொரு உரையின் சார்வால்
அத்திசை சென்று அழைத்து அங்கு அமரரில் எடுப்பான் தன்னை
உத்தர வேதி செய் என்று உரை அணங்கிறை உரைத்தான் -8-

உரை அணங்கு இறை –ஸ்ரீ சரஸ்வதிக்கு நாயகனான ஸ்ரீ நான்முகன்
அமரர் இல் எடுப்பான் தன்னை -ஸ்ரீ விஸ்வகர்மாவை உத்தர வேதியை நிர்மாணம் செய் என்றது
யாகங்களுக்கு அவஸ்ய அபேக்ஷிதமான-ஹவிர்த்தானம் -சதஸ்ஸூ -வாஸஸ் ஸ்தானங்கள்-இவற்றுக்கும் உப லக்ஷணம்

—————————

இந்த ஸ்ரீ திவ்ய ஷேத்ரமே ஸ்ரீ ப்ரஹ்மாவுக்கு அபேக்ஷிதமான சர்வ பாவ நிவ்ருத்தியைப் பண்ணிக் கொடுக்கும் என்று
அனுசந்தித்த படியை அருளிச் செய்கிறார்

உத்தம அமரத்தலம் அமைத்தது ஒரு எழில் தனு கணையால்
அத்திற வரக்கன் முடி பத்தும் ஒரு கொத்து என உதிர்த்த திறலோன்
மத்துறு மிகுத்த தயிர் மொய்த்த வெண்ணெய் வைத்து உண்ணும் அத்தன் இடமாம்
அத்திகிரி பத்தர் வினை தொத்தற வறுக்கும் அணி அத்திகிரியே –9-

அத்தன் -ஆப்தன் / உத்தம -சர்வ உத்க்ருஷ்டமான / சார்ங்கம் என்னும் வில்லாண்டான் தன்னை -என்பது போலே –
பானு நேர் சரத்தால் பனங்கனி போலப் பருமுடி உதிர வில் வளைத்தோன் -கிள்ளிக் களைந்தான் – அநாயாசேந சேஷ்டிதம் அன்றோ –

———————————

இவ்வண்ணம் யாகம் செய்யும் இடமும் படை வீடுமாக -க -ப்ரஹ்மாவால் -என்பதால் ஸ்ரீ காஞ்சீ
ஸ்ரீ பூமாதேவிக்கு அரை நூண் மாலை போலே இருப்பதாலும் ஸ்ரீ காஞ்சீ
ஸ்ரீ காஞ்சீ ஆபரணத்துக்கு துல்யமான நகரம் –

திண் மணிகள் பொன்னுடனே சேர்தலாலும் சிதையாத நூல் வழியில் சேர்த்தியாலும்
வன்மை ஏழு ஈர் இரண்டு வண்ணத்தாலும் வானவர்க்கு வியப்பான வகுப்பினாலும்
உண்மையுடை வாசி ஒளி ஓசையாலும் ஒரு காலும் அழியாத அழகினாலும்
மன் மகளார்க்கு அலங்காரம் என்ன மன்னு மதிள் கச்சி நகர் கண்டு மகிழ்ந்திட்டானே -10-

அயோத்யா வடமதுரை மாயை காசீ காஞ்சீ அவந்திகா வாரணாஸீ துவாரகா -ஏழும் முக்தி தரும் திவ்ய ஷேத்ரங்கள்

—————

இனி ப்ரம்மா யஜ்ஜைத்தை ஆரம்பித்து ரித்விக்குகளை வரித்த பிரகாரத்தை அருளிச் செய்கிறார் –
தன் புத்ரன் வசிஷ்டரை ராஜ்ஜாபித்த பிரகாரத்தை ஸங்க்ரஹித்து அருளுகிறார்

காமங்கள் பல கொண்ட வேதம் கொண்டு கைதவமே செய்வார்க்குக் காணகில்லாப்
பூ மங்கை கேள்வனை நான் கண்டு போற்றப் புண்ணியத்தில் நிகரில்லா விரதம் பூண்டேன்
சாமங்கள் கழிவதன் முன் சடக்கெனப் போய் தன்னாற்றில் தனியிருந்து தவம் செய்கின்ற
நா மங்கை வந்திட நீ அழைப்பாய் என்று நன்மகனை நான்முகன் தான் நவின்றாட்டானே –11-

காமங்கள் -காம்ய கர்மங்கள் /கைதவம் -கபட கார்யம்-ஆஸ்ரயண வேளையில் வேதங்களைக் கைப்பற்றி போக வேளையில் கை விடுபவர்கள்
பூ மங்கை கேள்வனை -மிதுனத்தைப் பற்ற -ராவணாதிகளைப் போலே அல்லவே
போற்ற -ஸ்துதிக்க -நமஸ்கரிக்க ஆராதனம் செய்ய என்றபடி
தனி இருந்து -பிரணய கலகத்தில் தனியே இருந்து தபஸ் ஸூ இருந்தமை ஸூசிதம்
கோபத்தில் இருக்குமவளை சமாதானப்படுத்தி அழைத்து வரக் கூடிய வாக் சாமர்த்தியம் உள்ள நன் மகன் –

—————–

சமாதானம் அடையாமல் வராததால் ஸ்ரீ சாவித்ரி போல்வாரை வைத்து அஸ்வமேத யாகம் பண்ண
கோபித்து வேகவதி நதியாகப் பெருகி அளிக்க உபக்ரமித்தத்தை அருளிச் செய்கிறார்

அன்ன வடிவாள் அசையும் அன்ன நடையாள் உயருமன்ன வரசேறி வருவாள்
அத்தன் அயனத்த நயனுத்திதனை யத்திதென யுத்தி புரியாள்
நன்னடை விடா நடமிது என்ன நடவா நடுவுள் நண்ணு குடகேறி இழிவாள்
நற்பதிகள் அற்பதிகள் கற்புரள வற்புத மருக்கதியினால்
கன்னடை விடா விடமிலுன்னதி சிறா விகட மன்னு கிரி கூட மிடியக்
கட்ட விடை யிற்று விழ முற்றும் விழி யுற்றடைய விட்டருகுற
அன்ன நய சீர் அயன் இது என் என விழா யமரர் மன்னு பதியேறி மகிழ
அச்சுதன் அணைத் தனுவிலத்திசை வரத்தகைய வற்று அணுகினாள்–12-

அன்ன வடிவாள் –ஹம்சம் பொன்ற சரீரம் –வெண்மை நிறம் கொண்டவள் —
அசையும் அன்ன நடையாள் -மெதுவாக சஞ்சரிக்கும் ஹம்ச கதி யுடையவன்
உயருமன்ன வரசேறி வருவாள் -உயர்ந்த –ஆகாசத்தில் பறக்கிற ஹம்ஸ ஸ்ரேஷ்டத்தில் ஏறி வருவாள்
இப்படி இருப்பவள் வேகவதி நதியாக வந்து கிரி கூடங்களில் ஏறி விழுவது எப்படி ஸம்பவித்ததோ-ஆச்சர்யம் த்யோதிதம்
அத்தன் அயன் -ஆப்தனான ப்ரம்மா -கோபத்துக்கு காரணம் அவன் இல்லை என்றவாறு
அத் தநயன் உத்திதனை -வசிஷ்டருடைய வார்த்தையை
யத்து இது என யுத்தி புரியாள்–இப்படியே ஆகட்டும் என்னும் பதில் வார்த்தையை கொடாதவளும் –
அப்படியே ஆகட்டும் என்று சொல்லாதவள் என்றவாறு –
நன்னடை -நல்ல நடை -வேகமான நடையை
விடா நடமிது என்ன நடவா -விடாததான நடனம் இது என்று சொல்லும்படி -நாட்டிய விசேஷம் என்று சொல்லலாம்படி
நடந்து கொண்டு இருக்கச் செய்தே
நடுவுள்-நடுவிலே அதி கம்பீரமாக பிரவஹத்திக் கொண்டு இருக்கையில்
நண்ணு குடகேறி இழிவாள்-அருகில் இருக்கும் கற் கூட்டங்களின் மேல் ஏறி இறங்கும் ஸ்ரீ சரஸ்வதி
நற்பதிகள்-நல்ல சமமான பிரதேசங்கள்
அற்பதிகள் -அப்படி அல்லாத மேடு பள்ளமான ஸ்தலங்கள் இவைகளில்
கற்புரள-கற்கள் புரண்டு வரும்படியாக
வற்புத மருக்கதியினால்-ஆச்சர்யமான வாயுவுக்கு சமமான வேகத்தினால்
கன்னடை விடா விடமில் கல்லிலே போவதை விடாத ஸ்தலம் -கல்லில் மேலே சென்றமையை சொன்னவாறு
உன்னதி சிறா –உயர்ந்து இருப்பதினால் சிறுமை பெறாத -மிகவும் உயர்ந்ததாக என்றவாறு
விகட மன்னு கிரி கூட மிடியக் -விசாலமான மிகவும் உறுதியான மலைகளினுடைய சிகரங்கள் இடியும்படி
கட்ட விடை–கட்டப்பட்ட அடக்க முடியாத வ்ருஷபங்கள்
யிற்று விழ– சந்தி பந்தங்கள் இற்றுப் போய் கீழே விழும்படி
முற்றும் விழி யுற்றடைய விட்டு –நான்கு பக்கங்களிலும் விழித்துப் பார்த்து -எல்லாவற்றையும் விட்டு –
உயிர் தப்பினால் போதும் என்று புத்ராதிகளையும் கூட த்யஜித்து
அருகுற-ப்ரம்மா அருகில் சென்று தங்களை ரக்ஷிக்கப் பிரார்த்திக்க
அன்றிக்கே
தங்கள் வண்டிகளில் கட்டிய எருதுகள் கீழே விழுந்ததால் ஆவாரார் துணை என்று எங்கும் பார்த்து யாரையும் காணாமல்
தனித்தனியே அவர்கள் நீந்திக் கரை சேர என்றுமாம்
அன்ன நய-ஹம்சத்தை அடையாளமாக யுடைய நியாயத்தை உடையவனாக -அதாவது பிரணய குபைத்தையான பத்தினியை
சாந்தம் செய்ய புத்ரனை அனுப்பியும் வாராமையாலே சாஸ்த்ர விதிப்படி வேறு பத்னிகளைக் கொண்டு நியாமாமாக யஜ்ஜம் செய்தவனான
சீர் அயன்-குணவானான ப்ரம்மா
இது என் என விழா யமரர் –இது என்ன ஆச்சர்யம் என்று மஹா உத்சவத்துக்கு வந்த தேவர்கள்
விஸ்மிதனாய் நிற்க
மன்னு பதியேறி மகிழ -ஸ்திரமான தங்கள் ஸ்தானங்களில் ஏறி -இன்று செத்து பிழைத்தோம் என்று மகிழ
அச்சுதன் அணைத் தனுவில் அத்திசை வரத்-ஆஸ்ரிதர்களை நழுவ விடாதவன் தனக்கு திருப்பள்ளியாகிற ஆதி சேஷனுடைய சரிரத்திலே –
அணை போட்டால் போலே நிச்சலமான திருமேனியுடன் அத்திசை நோக்கி வர –திரு அணை -வேகா சேது அன்றோ திரு நாமம் –
தகைய வற்று அணுகினாள்–தடுக்க வற்றுதலை அடைந்தாள் -பூமிக்குள் அந்தர்தானம் செய்தாள்
அன்றிக்கே
தன்னுடைய வேகம் எல்லாம் அடக்கிக் கொண்டு லஜ்ஜித்து அணுகினாள் சமீபத்தில் வந்தால் என்றுமாம்

ஸ்ரீ அரவணையோடே கூட ஸ்ரீ திரு அணையாக கிடந்த அளவிலே கண்ணும் மனமும் களிக்கக் கண்டு இவ்வண்ணம் பேசினார்கள் –

அன்று நயந்த வயமேத மா வேள்வி பொன்ற யுரை யணங்கு பூம்புனலாய்க் கன்றி யுர
ஆதி அயனுக்கு அருள் செய்தணையானான் தாதை அரவணையான் தான் -13-

அன்று நயந்த வயமேத மா வேள்வி-அப்பொழுது அனுஷ்ட்டிக்கப்பட்ட அஸ்வமேதயாகம்
பொன்ற யுரை யணங்கு பூம்புனலாய்க் கன்றி யுர–நசிக்கும்படி சரஸ்வதி அழகிய நதியாய் – கீழே நிரூபித்த பிரகாரமாய் –
ஆம்பல் நெய்தல் பூக்களுடன் கூடிய நதியாக -கோபித்துக் கொண்டு பிரவஹிக்க
ஆதி அயனுக்கு அருள் செய்தணையானான்-சர்வ ஜகத் காரணமானவன் பிரம்மாவுக்கு கிருபை பண்ணி
தாதை அரவணையான் தான் –அவனுக்கு பிதாவாகிய ஆதிசேஷனை சயனமாகக் கொண்ட சர்வேஸ்வரன் தானே
திரு அணையானான்-மழுங்காத வைனுதியால் இத்யாதிப்படியே வேறு ஒருவரைக் கொண்டு செய்யாமல்
தானாகவே செய்து அருளினான் என்றவாறு –

———————————-

தரணியில் மன்னி யயனார் தனித் தவம் காத்த பிரான்
கருணை எனும் கடல் ஆடித் திருவணை கண்டதற்பின்
திரணகர் எண்ணிய சித்திர குத்தன் தெரித்து வைத்த
சுருணையில் ஏறிய சூழ் வினை முற்றும் துறந்தனமே -14-

மன்னி -தீர்த்தம் பிரசாதித்துப் போகாமல் ஸ்திர பிரதிஷ்டனாய் அர்ச்சா ரூபம் கொண்டு சேவை
அய்யனார் -ப்ரம்மாவினுடைய -உபகார அதிசயம் தோற்ற பஹு வசனம்
திரு வேகா சேதுவைக் கண்ணால் கண்டபின்பு -இதற்கும் அவன் கிருபைக்கடலே காரணம் –
திரணகர்–திரள் நரகு -நரகங்களினுடைய

——————

சுக லேசம் எண்ணிய சூழ் வினை தீர்க்காத துணிந்த அயனார்
அகலாத அன்புடன் கொண்ட வயமேத வேதியின் மேல்
புகலோங்கு பொன் மலை என்றதோர் புண்ணியகோடியுடன்
பகலோன் பகல் விளக்காகப் பரம் சுடர் தோன்றியதே -15-

அல்ப ஸூகத்தையே பிராப்யமாக எண்ணியதால் தானாகவே சூழ்த்துக் கொண்ட வினைகளை நிவர்த்திப்பித்துக் கொள்ள
அகலாத அன்புடனே வினை தீர்க்கத் துணிந்து -அநந்ய பிரயோஜனனாய் என்றவாறு –

சித்திரை மாதம் -சதுர்த்தசி திதியில் ஞாயிற்றுக்கிழமை கூடிய மங்களகரமான ஸ்ரீ ஹஸ்த நக்ஷத்திரத்தில் ஆவிர்பவித்து அருளினான்
ஸ்ரீ நித்ய ஸூரிகள்-குழாங்கள் வாயால் ஊதப்பட்ட காளங்கள் வலம்புரி கலந்து எங்கும் ஆர்த்தன –

பெருமையுடை யத்திகிரி பெருமாள் வந்தார்
பேராத அருள் பொழியும் பெருமாள் வந்தார்
அருமறையின் உச்சி தனில் நின்றார் வந்தார்
அங்கமுடன் யவையாகும் பெரியோர் வந்தார்
திரு வுரையாய்த் தாம் பொருளாய் நிற்பார் வந்தார்
திருவருளால் செழும் கலைகள் தந்தார் வந்தார்
மருவிலர்க்கு மயக்குரைக்கும் மாயோன் வந்தார்
வானேற வழி தந்தார் வந்தார் தாமே -16-

அத்திகிரி யருளாளப் பெருமாள் வந்தார்
ஆனை பரி தேரின் மேல் அழகர் வந்தார்
கச்சி தனில் கண் கொடுக்கும் பெருமாள் வந்தார்
கருத வரம் தரும் தெய்வப் பெருமாள் வந்தார்
முத்தி மழை பொழியும் முகில் வண்ணர் வந்தார்
மூலம் என ஓலமிட வல்லார் வந்தார்
உத்தர வேதிக்குள்ளே உதித்தார் வந்தார்
உம்பர் தொழும் கழலுடையார் வந்தார் தாமே -16-

மருவிலர்க்கு -விஸ்வாசம் இல்லாதவர்களுக்கு
மயக்குரைக்கும் மாயோன் -வ்யாமோஹ சாஸ்திரங்கள் உபதேசிக்கும் வஞ்சகர்
ஸ்ரீ அருளாளப் பெருமாள் -கிருபையே நிரூபகம்
கண் கொடுக்கும் -ஞான சஷூஸ் –ரஹஸ்யார்த்த ஞானம் -ஸ்ரீ பிள்ளை லோகாச்சார்யார் இவர் உபக்ரமித்த
ஸ்ரீ வசன பூஷணம் இரண்டு ஆற்றுக்கு நடுவிலே நிகமித்தார் அன்றோ –
முகில் வண்ணர் -ஜல ஸ்தல விபாகம் இல்லாமல் அன்றோ ஞான பிரதத்வம் –

————————

ஆயிரம் கோடி ஆதித்யர்கள் ஓன்று சேர உதித்தால் போலே தேஜஸ்ஸூ தோன்றிற்று
இப்படி ஆவிர்பவித்து அருளின ஸ்ரீ பெருமாளுடைய மஹா தேஜஸ்ஸிலே காள மேக ஸ்யாமளனான படியைக் கண்டு –
காந்தியாகிற மழையைப் பொழியும் கருத்த மேகம் போலே -ஹர்ஷம் -விஸ்மிதம் இவற்றால் – பரவசராய் இங்கனம்
திரு அவயவ சோபையை பேசி அனுபவித்த படியை அருளிச் செய்கிறார்–

திரு பரி திசைந்த மகுடமும் மதி திகழ்ந்த வதனமும்
இருவகை இலங்கு குழல்களில் எதிர் பொர யுகந்த மகரமும்
ஒரு தக உயர்ந்த திருமகள் ஒளி மறுவில் மன்னும் அகலமும்
உருவரு உமிழ்ந்த யுதரமும் அலகடைய நின்ற கழல்களும்
மருவினிடை ஓங்கு புனல் என மலை குனிய நின்ற மலை என
மருளற விளங்கும் ஒளி என மலர் அயன் உகந்த பயன் என
அருவில் உறைகின்ற உயிர் என வடியவர் உகந்த அமுது என
அரு மறைகள் ஒன்றி அடி தொழ வரும் வரதர் நின்ற பெருமையே -18-

திரு பரி திசைந்த மகுடமும்–ஸூர்ய சத்ருச கிரீடமும்
மதி திகழ்ந்த வதனமும்-பூர்ண சந்திரன் பொன்ற திரு முக மண்டலமும்
இருவகை இலங்கு குழல்களில் எதிர் பொர யுகந்த மகரமும் -இரண்டு கபோலங்களிலும் தொங்கும் குழல்களிலே
ப்ரீதியுடன் ப்ரவர்த்தித்து இருக்கும் மகரங்களும்
ஒரு தக உயர்ந்த திருமகள் ஒளி மறுவில் மன்னும் அகலமும் -ஸ்ரீ பெரிய பிராட்டியார் நித்ய வாசம் பண்ணி அருளும்
ஸ்ரீ வத்ஸம் திகழும் திரு மார்பும்
உருவரு உமிழ்ந்த யுதரமும்-சேதன அசேதனங்களை ஸ்ருஷ்ட்டி காலத்தில் உமிழ்ந்த திரு வுதரமும்
வுலகடைய நின்ற கழல்களும்-ஸ்ரீ திரு உலகு அளந்த திருவடிகளை -லோகங்கள் அடைய ஆஸ்ரயிக்கும்படியான திருவடிகளை என்றுமாம்
மருவினிடை ஓங்கு புனல் என மலை குனிய நின்ற மலை என -பாலைவனத்தில் தானே கிளம்பா நிற்கும் ஜலம் போலே –
இந்த சம்சாரத்திலே ஹேய ப்ரத்ய நீகனாய் கல்யாணை கதானனான ஸ்ரீ எம்பெருமான் –
பர்வதம் வணங்கும்படியாக அதன் மேல் நின்று அருளிய மலை போலே
மருளற விளங்கும் ஒளி என -அஞ்ஞானங்கள் போக்கும் ஜ்யோதிஸ் போலே
மலர் அயன் உகந்த பயன் என
அருவில் உறைகின்ற உயிர் என -சரீரத்தில் வசிக்கும் ஜீவாத்மாவைப் போலே
வடியவர் உகந்த அமுது என -அரு மறைகள் ஒன்றி அடி தொழ வரும் வரதர் நின்ற பெருமையே –

——————-

இவ்வண்ணம் தொழுது எழுந்து விண்ணப்பம் செய்தார்கள்–

சித்து அசித்து என விரித்து யுரைத்தன அனைத்தும் அமைத்து உறையும் இறைவனார்
சிறிய பெரிய வுருவடைய யுடலம் என நடலம் இலது இலகு நிலையினர்
சித்தரத்தொழிலை யொத்த பத்தரொடு முத்தர் பித்தி எனும் யுணர்வினார்
சிதைவில் மறை நெறியில் எறி அரு உரு முறைகள் முறிய சிறை யரிய நிறைவினார்–19-1- ஸ்ரீ ப்ரஹ்ம ஸூத்ரம் முதல் அத்யாய சாரார்த்தம் –

சித்து அசித்து என விரித்து யுரைத்தன அனைத்தும் அமைத்து உறையும் இறைவனார் –சேதனம் அசேதனம் என்று
சாஸ்திரங்களில் விளக்கிக் கூறப்பட்ட சகல வஸ்துக்களையும் படைத்து –
அவற்றுள் அந்தர்யாமியாய் வசிக்கின்ற தலைவராய் இருப்பவரும் -முதல் பாதம் சாரார்த்தம்
சிறிய பெரிய வுருவடைய யுடலம் என நடலம் இலது இலகு நிலையினர் –ஸூஷ்மமும் ஸ்தூலமுமான உருவமுள்ள
சேதன அசேதனம் என்னும் வஸ்துக்கள் முழுதும் தமக்குச் சரீரம் என்னும்படி நின்று அவற்றிலுள்ள தோஷம் தட்டாது
பிரகாசிக்கும் ஸ்வபாவம் யுடையவரும் -இரண்டாம் பாதம் சாரார்த்தம்
சித்தரத்தொழிலை யொத்த பத்தரொடு முத்தர் பித்தி எனும் யுணர்வினார் -அழகிய சித்ரத்தைப் போன்ற
பத்தருக்கும் முக்தருக்கும் நித்ய ஸூரிகளுக்கும் ஆதாரமான சுவர் என்று கூறப் படுகின்ற சங்கல்பத்தை யுடையவரும் –
சித்திரத்தை சுவர் தங்குவது போலே தன் சங்கல்பத்தால் சர்வேஸ்வரன் உலகத்தைத் தாங்குகின்றான் –
வேறு ஒன்றையும் தமக்கு ஆதாரமாகக் கொள்ளாமை -மூன்றாவது பாத சாரார்த்தம்
சித்தரத்தொழிலை-என்பதால் பிரகிருதி சம்பந்தத்தினால் ஆத்மாக்களுக்கு தேவாதி பேதங்கள் என்பது த்யோதிதம் –
சிதைவில் மறை நெறியில் எறி அரு உரு முறைகள் முறிய சிறை யரிய நிறைவினார் –அழிவு இல்லாத வேத மார்க்கத்தில்
ஒதுக்கப் பட்ட அந்த அசேதனத்தின் பிரகாரங்கள் தொலைந்து போக வரம்பு இல்லாத பெருமையை யுடையவரும்
பிற மதத்தினர் அசேதனமே உலகுக்கு காரணம் என்று விருத்தமாய் வழக்காட -சித்தாந்திகள் பல நியாயங்கள் உதவியால்
வேதாந்த வாக்கியங்களை ஆராய்ந்து
அசேதனம் ஜகத் காரணம் ஆகாது என்றும் எல்லையற்ற பெருமையையுடைய ஸ்ரீ சர்வேஸ்வரன் ஜகத் காரணம் என்றும் ஸ்தாபித்தனர் –
இதனால் நான்காவதை பாத சாரார்த்தம் விளக்கப் பட்டது –
நினைந்த எல்லாப் பொருள்கட்கும் வித்தாய் முதலில் சிதையாமே –எல்லையில்லா பெருமை உடையவன் என்றதாயிற்று –

கத்துவிக்க வல கத்து வித்தை வழி கற்ற வர்க்கு அசைவு இல் மறையினார்
கபிலர் கண சாரணர் சுகதர் சமணர் அரர் வழிகள் அழியும் அருள் மொழியினர்
கத்து இலக்கிலும் அருக் குலத்திலும் அசித்தில் ஒக்கும் ஒரு முதல்வனார்
கரணம் இடு கடிய பதினொரு இருடிகமும் அடைய முடியும் ஆதி இருடியார் –19-2-ஸ்ரீ ப்ரஹ்ம ஸூத்ரம் இரண்டாம் அத்யாயம் சாரார்த்தம் –

கத்துவிக்க வல கத்து வித்தை வழி கற்ற வர்க்கு அசைவு இல் மறையினார் –எடுத்த இடம் எல்லாம் ஹேதுவை
ஆரவாரத்தோடு கல்பிக்கும் படி-செய்ய வல்ல ஜல்பம் என்னும் வாத மார்க்கத்தை-கத்து வித்தை -இவர்களைக் கத்தும் படி செய்யும் வித்தை
பரிச்சயம் செயதவரால் அசைக்க முடியாத விசித்திரமான சக்தியாகிய ரஹஸ்யத்தை யுடையவரும்
ப்ரஹ்மம் ஜகாத் காரணம் என்பதை ஸ்தாபித்து பிற மதத்தினர் ஸ்ம்ருதிகள் யுக்திகள் உடன் கல்பித்த விரோதங்கள்
நீங்கிய தன்மையாகிய முதல் பாத சாரார்த்தம் –
கபிலர் கண சாரணர் சுகதர் சமணர் அரர் வழிகள் அழியும் அருள் மொழியினர்-கபிலரும் கணாதரும் புத்தரும் ஜைனரும்
பாசுபதரும் -சைவரும் -ஆகியவர்கள்
மதங்கள் தொலைவதற்கு காரணமான ஆஸ்ரிதர் இடம் அருளாலே ஸ்ரீ பாஞ்ச ராத்ரம் என்னும் ஸ்ரீ ஸூ க்தியை
வெளியிட்டு அருளியவரும் -இரண்டாம் பாதம் சாரார்த்தம்
கத்து இலக்கிலும் அருக் குலத்திலும் அசித்தில் ஒக்கும் ஒரு முதல்வனார் -கம் இந்திரியம் -இந்திரியங்களுக்கு இலக்கண ஐந்து பூதங்களிலும்
ஜீவ வர்க்கத்திலும் மஹான் அஹங்காரம் என்னும் தத்துவங்களின் விஷயத்தில் போல் ஒரே காரணமாய் இருளிப்பவரும்
பஞ்ச பூதங்களையும் ஜீவர்களையும் தக்கவாறு ஸ்ருஷ்டிக்கும் தன்மை யாகிய மூன்றாம் பாத சாரார்த்தம்
கரணம் இடு கடிய பதினொரு இருடிகமும் அடைய முடியும் ஆதி இருடியார் –கூத்தாடுகிற கொடிய ஞான இந்திரியங்கள்
கர்ம இந்திரியங்கள் மனஸ் முழுதும் தோன்றுவதற்கு காரணமான நேரில் எல்லாவற்றையும் காண வல்ல முனிவர் போன்றவரும் —
இந்திரியம் முதலியவற்றுக்கு காரணமாகும் தன்மை –நான்காம் பாத சாரார்த்தம் –

ஒத்து அனைத்து உலகும் ஒற்றி ஒற்றி வரும் இப்பவத்து இசையும் இசைவினார்
உருவம் அருவம் எனும் உலகின் முடுகு இலகில் உவமை இது இலகு தலைவனார்
உத்தமப் படிவகுத்த வித்தைகளில் உத்தரிக்க உணர் குணவனார்
உரிய கிரிசைகளில் அரியது ஒரு விரகு தெரிய விரையுமவர் பரிவினர் —-19-3-ஸ்ரீ ப்ரஹ்ம ஸூத்ரம் மூன்றாம் அத்யாயம் சாரார்த்தம் –

ஒத்து அனைத்து உலகும் ஒற்றி ஒற்றி வரும் இப்பவத்து இசையும் இசைவினார் -எப்பொழுதும் ஒரே தன்மையதாய் இருந்து சுவர்க்கம் நரகம்
இவற்றுக்குச் செல்லும் சகல ஜீவர்களை தழுவித் தழுவி வருகின்ற இந்த சம்சாரத்தை நடத்துவதற்கு ஏற்ற சங்கல்பத்தை யுடையவரும்
இத்தால் சேதனருக்கு விழிப்பு ஸ்வப்னம் நித்திரை மூர்ச்சை மரணம் ஆகிய நிலைமைகளிலும் நிர்வாஹகராய் இருந்து சம்சாரத்தை
நடத்தி வைத்தலாகிய முதல் பாத சாரார்த்தம் சொல்லிற்று ஆயிற்று
உருவம் அருவம் எனும் உலகின் முடுகு இலகில் உவமை இது இலகு தலைவனார் -அசேதனம் சேதனம் என்னப்படும்
லோகத்தின் தோஷம் இல்லை என்னுமதில் சமமில்லாமல் பிரகாசிக்கின்ற ஸ்வாமியாய் இருப்பவரும் –
அந்தர்யாமியாய் இருந்தும் வியாப்த கத தோஷம் தட்டாமை-இரண்டாம் பாத சாரார்த்தம்
உத்தமப் படிவகுத்த வித்தைகளில் உத்தரிக்க உணர் குணவனார் -உயர்ந்த பிரகாரங்களில் பலவகையாகப் பிரிக்கப்பட்ட பக்தி யோகங்களில்
வேறு உபநிஷத்துக்களில் இருந்து எடுத்துக் கொள்ளக் கருதப்பட்ட குணங்களை யுடையவரும் –
பக்தி யோகம் தஹர வித்யை சாண்டில்ய வித்யை பர வித்யை -இப்படி வித்யைகளை அனுஷ்ட்டிக்கும் போதும்
வேறு உபநிஷத்துக்களில் கூறப்பட்டுள்ள அதே வித்யையில்
சொல்லிய மற்றைக் குணங்களையும் எடுத்துக் கொண்டு அவற்றுடன் கூடியதாகவும் ப்ரஹ்மத்தை உபாஸிக்க வேண்டும் –மூன்றாவது பாத சாரார்த்தம்
உரிய கிரிசைகளில் அரியது ஒரு விரகு தெரிய விரையுமவர் பரிவினர் –பக்தி யோகத்துக்கு அங்கமாய் தங்களுக்கு தக்கவான வர்ணாஸ்ரம தர்மங்களில்
எளிதில் செய்ய முடியாத ஓர் உபாயத்தை அறிய விரைபவரிடம் அன்புடன் தலைக் கட்டி வைப்பவரும் –
சாத்விக தியாகம் -செய்யும் கர்மமும் அதன் பலனும் செய்யும் தன்மையும் தன்னுடையது என்று நினையாமல் அவற்றை எம்பெருமான் இடம் சமர்ப்பித்தல் –
இதனால் செத்தனர் செய்யும் கர்மங்களால் மகிழ்ந்து அருள் புரியும் தன்மையாகிய நான்காம் பாத சாரார்த்தம் சொல்லிற்று ஆயிற்று –

சத்து அசத்து எனும் அணைத்த அனைத்து வினை தொத்து அறுக்க வள துணிவினார்
சரியும் அளவில் உரியவரை அறிவு அரிய தமனி நெறி செருகு விரகினார்
தத்துவத் திரள் உதைத்து உதைத்து அடைவு தத்து விக்குமவர் தலைவனார்
தருகை உணருமவர் சரணம் அணுக விடல் அரிய அருள் வரதர் அடியமே —19-4-ஸ்ரீ ப்ரஹ்ம ஸூத்ரம் நான்காம் அத்யாயம் சாரார்த்தம் –

சத்து அசத்து எனும் அணைத்த அனைத்து வினை தொத்து அறுக்க வள துணிவினார் -புண்ணியம் பாபம் எனப்படுகின்ற உபாசிக்கும் ஜீவனைச்
சேர்ந்துள்ள சகல கர்மங்களும் தொடர்தலை ஒழிக்க வல்ல உறுதியை யுடையவரும் -முதல் பாதம் சாரார்த்தம்
சரியும் அளவில் உரியவரை அறிவு அரிய தமனி நெறி செருகு விரகினார்–சரீரத்தை விடும் காலத்து பரமபதம் செல்லத் தக்க ஜீவர்களை
அறிவதற்கு முடியாத ப்ரஹ்ம நாடி வழியாக பிரவேசிக்கச் செய்ய வல்லமை யுடையவரும் -இரண்டாம் பாதம் சாரார்த்தம்
தத்துவத் திரள் உதைத்து உதைத்து அடைவு தத்து விக்குமவர் தலைவனார் -பிரக்ருதியைச் சேர்ந்த சகல அசேதன தத்துவங்களின் கூட்டத்தையும்
காலால் உதைத்து தள்ளி வரிசையாக -சேதனரை சம்சாரத்தை விட்டுத் தாண்டுவிப்பவரான
ஸ்ரீ ஆதிவாகியிருக்கு ஸ்வாமியாய் இருப்பவரும் -மூன்றாம் பாத சாரார்த்தம்
தருகை உணருமவர் சரணம் அணுக விடல் அரிய அருள் வரதர் அடியமே -எம்பெருமான் பாலன் கொடுப்பதை நினைந்து உபாசனம் செய்யும் ஜீவர்
தம் திருவடிகளை நெருங்கி நிற்க அவரை விடாதவருமான கருணையே வடிவெடுத்த
ஸ்ரீ பேர் அருளாளருக்கு நாம் சேஷபூதர்களாய் இருக்கின்றோம் -நான்காம் பாத சாரார்த்தம்-

ஸ்ரீ பேர் அருளாளருக்கு சேஷபூதராகப் பெற்றோம் என்று மகிழ்ந்து வேதாந்த சாரார்த்தங்களை இவ்வாறு விண்ணப்பம் செய்தார்கள் என்றவாறு –

——————————————————-

திருமகள் மண் மகள் நீளை முதலா எல்லாத் தேவியரும் தன்னுடனே திகழ்ந்து நிற்கத்
தருமம் இரு மூன்று முதல் அனைத்தும் தோன்றத் தன்னனைய சூரியர் தன்னடிக் கீழ் வாழ
அருமறை சேர் அளவில்லா வவனியின் கண் அரவணை மேல் வீற்று இருப்பாள் அனைத்தும் காக்கும்
கருமணியைக் கரி கிரி மேல் கண்டேன் எந்தன் கடுவினைகள் அனைத்தும் நான் கண்டிலேனே–20-

ப்ரஹ்மா பரபரப்பு மகிழ்ச்சி பயம் இவற்றையுடையவனாய்க் கிட்டிச் சென்று ஸ்ரீ நித்ய ஸூரிகள் அனுபவித்தற்கு உரிய ஸ்ரீ எம்பெருமான் திருமேனியை
அனுபவித்து தான் பெற்ற பேற்றை இவ்வாறு பேசுகிறான் –

திருமகள் மண் மகள் நீளை முதலா எல்லாத் தேவியரும் தன்னுடனே திகழ்ந்து நிற்கத் –ஸ்ரீ லஷ்மீ ஸ்ரீ பூமிப் பிராட்டி ஸ்ரீ நீளா தேவி முதலிய
எல்லாத் தேவிமாரும் தன்னுடனே பிரகாசித்துக் கொண்டு நிற்க
தருமம் இரு மூன்று முதல் அனைத்தும் தோன்றத் தன்னனைய சூரியர் தன்னடிக் கீழ் வாழ -ஞானம் சக்தி பலம் ஐஸ்வர்யம் வீர்யம் தேஜஸ் என்னும்
ஆறு குணங்கள் முதலிய எல்லாக் குணங்களும் பிரகாசிக்க -தன்னைப் பொன்ற நித்ய ஸூரியர் தன் திருவடிகளின் கீழே நித்ய கைங்கர்யம் செய்ய
நின் தாள் இணைக்கீழ் வாழ்ச்சி யான் சேரும் வகை அருளாய் -என்கிறபடி வாழ்ந்து கொண்டு இருக்கும் -நித்ய ஸூரிகள்
அருமறை சேர் அளவில்லா வவனியின் கண் அரவணை மேல் வீற்று இருப்பாள் அனைத்தும் காக்கும் -அருமையான வேதங்களால் புகழப் படுகின்ற
அளவிடமுடியாத தேசமாகிய பரமபதத்தில் ஆதிசேஷனாகிய திருப் பள்ளியின் மேலே எழுந்து அருளி இருப்பதாலேயே சகலத்தையும் ரஷித்து அருளுபவனான-
வீற்று இருந்து ஏழு உலகும் தனிக்கோல் செல்ல வீவில் சீர் ஆற்றல் மிக்கு ஆளும் அம்மான் -என்கிறபடியே சர்வலோக சம்ரக்ஷணம் செய்து அருளுபவனான –
கருமணியைக் கரி கிரி மேல் கண்டேன் எந்தன் கடுவினைகள் அனைத்தும் நான் கண்டிலேனே–நீல ரத்னம் போன்ற
ஸ்ரீ பேர் அருளாளனை ஸ்ரீ ஹஸ்திகிரியின் மீது சேவித்தேன் –
என்னுடைய கொடிய கர்மங்கள் முழுதையும் நான் காணவில்லை -கர்மங்கள் தொலைந்தன -என்றவாறு
யாகவேதியில் கண்ணாரக் கண்ட ப்ரஹ்மா மகிழ்ந்து ஆனந்த கடலில் அழுந்தி பித்தனாகி பின்பு சுய நிலை அடைந்து அனுபவிக்கிறான் –

—————————————————-

பெடை இரண்டை ஓர் அனம் அடைந்து பிரிந்திடா வகை பேசலாம்
பெருகும் அருவிகள் அருகு மருவிய பெரிய மணி வரை பயிலலாம்
பிடி இரண்டோடு களவம் ஓன்று பிணைந்த பேர் அழ கோதலாம்
பிரிவில் ஒளியோடு நிழலும் அருகு உறும் இரவி இலகுதல் பரவலாம்
கொடி இரண்டொடு விடவி ஓன்று குளிர்ந்தவாறு குலாவலாம்
குறைவில் சுருதியும் நினைவும் இளகிய தரும அரு நிலை என்னலாம்
அடி இரண்டையும் அடையும் அன்பர் அறிந்த பேர் அருளாளனார்
அணுகும் மலர் மகள் அவனி மகளொடு கரடி கிரி நிலை கவர்தலே -21-

பேர் அருளாளனை உவமானங்களுடன் பிரமன் அனுபவித்தல் –
கண்கள் காண்டற்கு அரிய-காயாம்பூ வர்ண காந்தியுடைய சர்வேஸ்வரனை யஜ்ஜ வேதியிலே கண்டு-
ஹர்ஷார்ணவத்திலே மூழ்கி -மொய்மாம் பூம் பொழில் படியே –

அடி இரண்டையும் அடையும் அன்பர் அறிந்த பேர் அருளாளனார் -தம் திருவடிகள் இரண்டையும் அடைந்தபவர்களான
ஸ்ரீ பாகவதர்களால் அனுசந்திக்கப்பட்ட ஸ்ரீ பேர் அருளாளர்
அணுகும் மலர் மகள் அவனி மகளொடு கரடி கிரி நிலை கவர்தலே -நெருங்கியுள்ள ஸ்ரீ பெரிய பிராட்டியுடனும் ஸ்ரீ பூமிப் பிராட்டியுடனும்
ஸ்ரீ ஹஸ்திகிரியில் பிரகாசித்தல்
பெடை இரண்டை ஓர் அனம் அடைந்து பிரிந்திடா வகை பேசலாம் -ஓர் ஆண் ஹம்ஸம் இரண்டு பெண் ஹம்ஸங்களை
சேர்ந்து பிரியாமல் இருக்கும் பிரகாரத்தைப் போலும் என்று சொல்லலாம்
பெருகும் அருவிகள் அருகு மருவிய பெரிய மணி வரை பயிலலாம் -பெருகுகிற அருவிகளை பக்கத்தே பெற்றுள்ள
பெரிய ரத்ன பர்வதத்தை ஒக்கும் என்று அனுசந்திக்கலாம்
பிடி இரண்டோடு களவம் ஓன்று பிணைந்த பேர் அழ கோதலாம் -ஒரு ஆண் யானை இரண்டு பெண் யானைகளுடன் சேர்ந்து இருந்த
பெரிய அழகை போலும் என்று கூறலாம்
பிரிவில் ஒளியோடு நிழலும் அருகு உறும் இரவி இலகுதல் பரவலாம் -தன்னை விட்டுப் பிரியாத பிரகாசத்தோடு சாயையும்
பக்கத்தே பொருந்தப் பெற்ற சூர்யன் பிரகாசிப்பதை ஒக்கும் என்று புகழலாம்
கொடி இரண்டொடு விடவி ஓன்று குளிர்ந்தவாறு குலாவலாம் -ஒரு மரம் கொடிகள் இரண்டுடன் குளிர்ந்து
நிற்பதை போலும் என்று கொண்டாடலாம்
குறைவில் சுருதியும் நினைவும் இளகிய தரும அரு நிலை என்னலாம்–குற்றம் இல்லாத வேதங்களோடு ஸ்ம்ருதிகளோடு
கூடிப் பிரகாசிக்கின்ற தர்மத்தின் ஸூஷ்மம் போலும் என்று கூறலாம் –

————————————————–

வேர் ஒப்பார் விண் முதலாம் காவுக்கு எல்லாம் விழி ஒப்பார் வேதம் எனும் கண் தனக்குக்
கார் ஒப்பார் கருணை மழைபொழியும் நீரால் கடல் ஒப்பார் கண்டிடினும் காணாக் கூத்தால்
நீர் ஒப்பார் நிலம் அளிக்கும் தன்மை தன்னால் நிலம் ஒப்பார் நெடும் பிழைகள் பொறுக்கும் நேரால்
ஆர் ஒப்பார் இவர் குணங்கள் அனைத்தும் கண்டால் அருளாளர் தாம் எனினும் தமக்கு ஒவ்வாரே –22-

திருக் கல்யாண குணக் கடலாய் இருக்கும் பேர் அருளாளனின் திவ்ய குணங்களை பிரமன் அனுபவித்துப் பேசுதல் —

அருளாளர்–ஸ்ரீ பேர் அருளாளர்
வேர் ஒப்பார் விண் முதலாம் காவுக்கு எல்லாம் -ஆகாசம் முதலிய உலகமாகிய சோலைகள் அனைத்துக்கும் வேரைப் போலே ஆதாரமாக ஆவார் –
பிரபஞ்சம் முழுவதும் எம்பெருமானுக்கு லீலைக்காக ஏற்பட்ட நந்தவனம் போன்றதாகும் -மரங்களை வேர் தரிப்பது போலே
ஸ்ரீ பேர் அருளாளன் தரித்து கொண்டு அருளுகிறான்
விழி ஒப்பார் வேதம் எனும் கண் தனக்குக் -வேதம் என்று சொல்லப்படும் உலகின் கண்ணுக்கு நடுவேயுள்ள கரு விழியைப் போன்றவர் ஆவார் –
வேதம் தெய்விக கண் போன்றதாகும் -பேர் அருளாளன் சாரமாய் விளங்குவதால் கரு விழி போன்றவன்
கார் ஒப்பார் கருணை மழைபொழியும் நீரால் –கருணையாகிய மழையைப் பெய்யும் தன்மையால் மேகத்தைப் போன்றவர் ஆவார் –
மேடு பள்ளம் வாசி பாராமல் பொழிவது போலே உயர்ந்தவர் தாழ்ந்தவர் பேதம் பாராது கருணையாகிய மழையைப் பொழிகிறான்
கடல் ஒப்பார் கண்டிடினும் காணாக் கூத்தால் -நேரில் பார்த்த போதிலும் ஸ்வரூபத்தை முழுவதும் காண முடியாமையாகிய
அதிசயத்தால் கடலைப் போன்றவர் ஆவார்-
கடலின் ஏக தேசம் கண்டு கடலைக் கண்டோம் என்னுமா போலே அவன் ஸ்வரூபம் திருமேனி குணங்களின் ஏக தேசத்திலும்
முழுவதையும் காண வல்லோம் அல்லோம்
நீர் ஒப்பார் நிலம் அளிக்கும் தன்மை தன்னால் -பூமியைக் காப்பாற்றுகின்ற ஸ்வபாவத்தால் ஜலத்தை ஒத்து இருப்பார் –
நிலம் ஒப்பார் நெடும் பிழைகள் பொறுக்கும் நேரால்–நம்முடைய பெரிய அபராதங்களை பொறுத்துக் கொள்ளும் ஸ்வபாவத்தால்
ஸ்ரீ பூமி தேவியைப் போன்று இருப்பார்
இப்படி ஒவ்வோர் அம்சத்தில் பேர் அருளாளனும் போலி யுவமானத்தைத் தேடி எடுத்தாலும் எல்லாக் குணங்களுடன் கூடிய நிலையில்
அவனுக்கு ஓர் அவமானமும் காண முடியாதே
ஆர் ஒப்பார் இவர் குணங்கள் அனைத்தும் கண்டால் தாம் எனினும் தமக்கு ஒவ்வாரே -இவருடைய குணங்கள் முழுவதையும் ஆலோசித்தால்
இவரை ஒத்தவர் யார் -ஒருவரும் இல்லை -தாமே என்றாலும் தமக்கு ஒத்தவராக மாட்டார் -என்று பிரமன் அனுபவித்து பேசுகிறான் –

தாம் எனினும் தமக்கு ஒவ்வார்–ஸ்ரீ பரமபத நாதனும் ஸ்ரீ தேவப்பெருமாளுக்கு சத்ருசராக மாட்டார் –
ஸுலப்யம் விஞ்சி அன்றோ இருக்கும் இங்கு
மேல் திசையில் உள்ள முகத்தால் யாகசாலையில் மேற் புறத்தில் அணையாகக் கிடக்கும் திரு வெக்கா எம்பெருமானையும்
கீழ்த் திசையில் யுள்ள முகத்தால் யாகவேதியில் திருவாவதரித்து அருளிய பேர் அருளாளனையும் சேர அனுபவித்து
ஸ்வயம் வ்யக்தமாய்ப் பரஞ்சோதி யாய் யுள்ள ஒரே வாஸ்து யாகத்தை காத்ததால் உபாயமாகவும்
யாக வேதியில் யாகத்தின் பலனாக திரு அவதரித்த படியால் பலனாகவும் காணப் படுகிறது என்று அனுசந்தித்தான்
அதிகார சுமையை மறந்து கைங்கர்யத்தில் ஊன்றி நின்று தொடர்ந்து ஸ்துதித்துக் கொண்டே இருந்தான் –

——————————————

எந்நிலமும் குரத்தால் குறி செய்த எழில் பரி கொண்டு
அன்னம் உயர்த்த செய்யோன் அன்று வேள்வி செய் வேதியின் மேல்
முன்னிலையாகிய மூர்த்தியன் நான்முகன் மற்றும் உனக்கு
என்ன வரம் தருவோம் என்று நாதன் இயம்பினனே -23-

ஸ்ரீ பேர் அருளாளன் ஸ்ரீ பிரமனுக்கு அருள் புரிதல் —
இப்படி பரவசனாய் -முகிழ்த்த உடம்பும் -பனி அரும்பின கண்களும் -தழுதழுத்த மிடறும்-தளர்ந்த நிலையுமாய்க் கொண்டு –
தனது அதிகாரச் சுமையை மறந்து -அடிமையிலே அடி கொண்டு விண்ணப்பம் செய்ய
உனக்கு வேண்டிய வரங்களைக் கொள்வாய் என்று அருளிச் செய்தார்

அன்னம் உயர்த்த செய்யோன் -ஹம்சத்தைக் கொடியாக உயர்த்தவனும் -செந்நிறமுடைய ப்ரஹ்மா
எந்நிலமும் குரத்தால் குறி செய்த எழில் பரி கொண்டு -எல்லா நிலத்திலும் கால் குழம்பினாள் அடையாளம் செய்த அழகிய குதிரையைக் கொண்டு
அன்று வேள்வி செய் வேதியின் மேல்-அந்நாளில் யாகம் செய்த வேதிகையின் மீது
நாதன் முன்னிலையாகிய மூர்த்தியன் -ஸ்வாமியான பேர் அருளாளன் எதிரே நின்ற திருமேனி யுடையனாகி
நான்முகன் மற்றும் உனக்கு என்ன வரம் தருவோம் என்று இயம்பினனே –ப்ரஹ்மாவே உனக்கு வேறு எந்த வரத்தைக் கொடுக்க வேண்டும்
கேட்பாயாக என்று அருளிச் செய்தான் –
என்னை நேரில் கண்டவர்கள் சகல பலன்களையும் பெற வல்லவராவார் -என்று அவனை நோக்கிக் கூறினான் –
உன் திருமேனியை கண்டு அனுபவிக்கப் பெற்ற எனக்கு மற்று ஒன்றும் வேண்டாம் -சம்சாரிகள் உஜ்ஜீவிக்கும்படி
மெய்விரதம் என்னும் இந்த திவ்ய ஷேத்ரத்திலே
புண்ய கோடி விமானத்தில் எப்பொழுதும் தேவரீரைக் கண்ணாரக் கண்டு களிக்க அருள் புரிய வேண்டும் என்றான் –
இங்கேயே நித்யவாஸம் செய்கிறேன் என்றதும் ப்ரஹ்மாவும் யாகத்தைத் தலைக் கட்டி கிருதயுகத்தில் செய்ய வேண்டிய முறைப்படி
ஸ்ரீ பேர் அருளாளனைப் பரிபூர்ணமாக ஆராதித்தான்-

—————————————

சென்று மலர் பறித்து என்நாதன் சேவடிப் போது உகந்து
நன்று எனும் நீர் சுடர் நன்முக வாசம் இலை கொடுத்துக்
கன்னல் இலட்டுவத் தோடு அன்னம் சீடை கரி படைத்துப்
பின்னும் சேவித்து அவன் பாதம் பணிமின்கள் என்றனனே -24-

ஸ்ரீ ப்ரஹ்மா அப்பொழுது அங்குள்ள மஹரிஷிகளுக்கு அபிகமனம் முதலிய பஞ்ச கால ப்ரக்ரியை ஆராதிக்கும் முறைகளை உபதேசித்தல் –

சென்று மலர் பறித்து என்நாதன் சேவடிப் போது உகந்து -எம்பெருமானிடம் சென்று பிரபத்தியைச் செய்து
புஷ்பங்களைப் பறித்து சிவந்த திருவடி மலர்களை விரும்பி
நன்று எனும் நீர் சுடர் நன்முக வாசம் இலை கொடுத்துக் -நல்லது என்று சொல்லப் படுகிற ஜலம் தீபம் நல்லதாய்த் திருமுக மண்டலத்திற்கு
வாசனை தரும் பண்டம் வெற்றிலை ஆகியவற்றை சமர்ப்பித்து
கன்னல் இலட்டுவத் தோடு அன்னம் சீடை கரி படைத்துப் -சருக்கரை லட்டுடன் அன்னம் சீடை கரி ஆகியவற்றை சமர்ப்பித்து
பின்னும் சேவித்து அவன் பாதம் பணிமின்கள் என்றனனே — மறுபடியும் மந்த்ர ஜபம் செய்து அவனுடைய திருவடிகளை
த்யானம் செய்யுங்கோள் என்று உபதேசித்தான் –
அபிகமனம் -உபாதானம் -இஜ்யை -ஸ்வாத் யாயம் -யோகம் -இப்படி பஞ்சகால ப்ரக்ரியை அனுஷ்ட்டிக்க உபதேசம் செய்தான் –

————————————————————–

ஆழி நிலை வினை கடிவான் அயமேதம் முடித்ததற் பின்
வேழ மலை நாயகனார் விடை கொடுக்க விண்ணேறி
நாழிகையில் வானவரை மாற்றியிடு நான்முகன் தான்
ஊழி எலாம் அழியாத வுயோகம் அடைந்து இருந்தானே -25-ஸ்ரீ பிரமன் தன்னுலகம் சென்று யோகத்தில் இருத்தல் –

நாழிகையில் வானவரை மாற்றியிடு நான்முகன் தான் -அல்ப காலத்தில் இந்திராதி தேவர்களை நீக்கி வேறு ஒருவரை நியமிப்பவனும்
நான்கு முகங்களையும் யுடையவனுமான ப்ரஹ்மா
ஆழி நிலை வினை கடிவான் அயமேதம் முடித்ததற் பின் -கடல் போன்ற கர்மங்களை போக்குவதற்காக அஸ்வமேத யாகத்தை செய்து முடித்த பிறகு
வேழ மலை நாயகனார் விடை கொடுக்க விண்ணேறி -ஸ்ரீ ஹஸ்திகிரி நாதரான பேர் அருளாளர் அனுமதி கொடுக்க ப்ரஹ்ம லோகம் சென்று
ஊழி எலாம் அழியாத வுயோகம் அடைந்து இருந்தானே -கல்ப காலத்திலும் அழியாததான ஸ்ரீ பகவானுடைய த்யானத்தில் அமர்ந்து இருந்தான் –
ஸ்ரீ பேர் அருளாளன் மிக மகிழ்ந்து முன்பு உனக்கு நான் கொடுத்த ப்ரஹ்மபதமாகிய அதிகாரத்தில் குறை தீர்க்கும்படி சரஸ்வதி சாவித்ரி முதலிய
உன் தர்ம பத்னிகளுடன் உன் லோகத்துக்கு சென்று எஞ்சிய அதிகாரத்தை நடத்துவாயாக என்று அருளிச் செய்ய
ஸ்ரீ பேர் அருளாளன் திருவருளையும் மெய் விரத திவ்ய க்ஷேத்ர பெருமையையும் அனுசந்தித்துக் கொண்டு
யோக விசேஷத்தில் மூழ்கிக் கிடந்தது பாக்யசாலியாய் இருந்தான் –

——————————————————–

ஆதி யுகத்து அயன் கண்டிட நின்ற அருள் வரதர்
காதல் உயர்ந்த கயிற்றைத் திரேதையில் காத்து அளித்து
வாதுயர் தேவ குருவுக்கு இரங்கித் துவாபரத்தில்
சோதி யனந்தன் கலியில் தொழுது எழ நின்றனரே–26-பேர் அருளாளன் நான்கு யுகங்களிலும் வரம் அளித்தல் –

ஆதி யுகத்து அயன் கண்டிட நின்ற அருள் வரதர் -முதல் யுகமாகிய க்ருத யுகத்தில் ப்ரஹ்மா சாஷாத் கரிக்கும் படி நின்றவரும்
அருளே வடிவு கொண்டவருமான ஸ்ரீ பேர் அருளாளர்
காதல் உயர்ந்த கயிற்றைத் திரேதையில் காத்து அளித்து -த்ரேதா யுகத்தில் தன்னிடம் பக்தி மிகுந்து இருந்த
ஸ்ரீ கஜேந்திர ஆழ்வானை முதலை வாயில் நின்றும் காப்பாற்றி
அருள் புரிந்து வாதுயர் தேவ குருவுக்கு இரங்கித் துவாபரத்தில் -த்வாபர யுகத்தில் வாதம் புரிவதில் சிறந்த தேவர்களின்
குருவான ப்ருஹஸ்பதிக்கு கருணை புரிந்து
சோதி யனந்தன் கலியில் தொழுது எழ நின்றனரே–கலி யுகத்தில் தேஜஸ் மிகுந்த ஸ்ரீ ஆதிசேஷன் அனந்த சரஸ் என்னும் புஷ்காரிணியின் சமீபத்தில்
அதன் தலைவனாக இருந்து வணங்கி உஜ்ஜீவிக்கும்படி ஸ்ரீ ஹஸ்திகிரியிலேயே நிலை பெற்று நின்றார் –

————————————————–

புண்டரீகம் உயிர்த்த புராணனார் பொய்யின் மா மகா யுத்தர வேதியில்
கொண்டல் ஆர் அருள் மாரி பொழிந்திடக் கொண்டதோர் உயர் கூர் மதி யன்பினால்
பண்டை நான்மறை மௌலி படிந்த யான் பாரின் மெய் விரதக் கவி பாடினேன்
தொண்டை மண்டல வேதியர் வாழவே தூய தென்மறை வல்லவர் வாழவே -27- ஸ்ரீ பேர் அருளாளர் பேர் அருளால் இப்பிரபந்தம் பாடினமை –

வக்த்ரு வை லக்ஷண்யத்தையும் விஷய வை லக்ஷண்யத்தையும் நிரூபித்து அருளிக் கொண்டு
இப் பிரபந்தம் அனைவருக்கும் உபாதேயம்-என்று நிகமித்து அருளிச் செய்கிறார் –

பண்டை நான்மறை மௌலி படிந்த யான் பாரின் மெய் விரதக் கவி பாடினேன் -அநாதியான நான்கு வேதங்களின் அந்தத்தில் –
வேதாந்தத்தில் ஈடுபட்ட நான்
புண்டரீகம் உயிர்த்த புராணனார் பொய்யின் மா மகா யுத்தர வேதியில் -திரு நாபித் தாமரை பிறப்பிக்கப் பெற்ற அநாதியான ஸ்ரீ ப்ரஹ்மாவினுடைய
கபடம் இல்லாது அனுஷ்ட்டிக்கப் பட்ட பெரிய யாகத்தின் உத்தர வேதியில்
கொண்டல் ஆர் அருள் மாரி பொழிந்திடக் கொண்டதோர் உயர் கூர் மதி யன்பினால்-பேர் அருளானாகிய மேகம் நிறைந்த கிருபையாகிய
மழையைப் பெய்திட்டு நிற்க -அதனால் உண்டான ஒப்பற்ற உயர்ந்த கூர்மையுள்ள அறிவாலும் பக்தியாலும்
தொண்டை மண்டல வேதியர் வாழவே தூய தென்மறை வல்லவர் வாழவே -தொண்டை நாட்டில் உள்ள வேதங்களைக் கற்ற அந்தணர் நீடூழி வாழவும்
பரிசுத்தமான தமிழ் வேதம் வல்லவர் வாழவும் இப் பூமியில் ஸ்ரீ சத்ய விரதம் என்னும் திவ்ய க்ஷேத்ரத்தைப் பற்றிய இப்பாசுரங்களை பாடி முடித்தேன் –

இவை பத்தும் வல்லார்களைத் தேவர் வைகல் தீர்த்தங்கள் என்று பூசித்து நல்கி உரைப்பர் தம் தேவியர்க்கே —
ஸ்ரீ நித்ய ஸூரிகளுக்கும் பரி ஸூத்தியைத் தரக் கூடியவர்கள் என்றவாறு

—————————————————–

உய் விரதம் ஓன்று இன்றி யடைந்தார் உய்ய வொரு விரதம் தான் கொண்ட யுயர்ந்த மாலைச்
செய் விரதம் ஒன்றாலும் தெளியக்கில்லாச் சிந்தையினால் திசை படைத்த திசைமுகன் தான்
பொய் விரத நிலம் எல்லாம் போயே மீண்டு புகல் இதுவே புண்ணியத்து என்று சேர்ந்த
மெய் விரத நன்னிலத்து மேன்மை ஏத்தி வேதாந்த வாசிரியன் விளங்கினானே -28-இப்பிரபபந்தம் பாடி வீறு பெற்றமை –

இது தான் ஓதும் இருக்காலும் எழில் முனிவர் நினைவினாலும் இசை அறிவார் செயலுடன் என் இசைவினாலும்
நெருக்காத நீள் விரதம்-ஒருகாலத்திலும் ஒருவராலும் ஒருபடியாலும் கலைக்க முடியாத விரதம் என்றபடி

திசை படைத்த திசைமுகன் தான் -திக்குகளை ஸ்ருஷ்டித்தவனும் நான்கு திசைகளிலும் முகத்தை யுடையவனுமான ஸ்ரீ ப்ரஹ்மா
உய் விரதம் ஓன்று இன்றி யடைந்தார் உய்ய வொரு விரதம் தான் கொண்ட யுயர்ந்த மாலைச் –தாம் உஜ்ஜீவிப்பதற்கு உபாயம்
வேறு ஒன்றும் இன்றிச் சரணம் அடைந்தவர்கள் உஜ்ஜீவிப்பதற்காக -சரணாகத ரக்ஷணம் என்னும் ஒப்பற்ற விரதத்தை
தானே கைக் கொண்டவனும் -அதனால் உயர்ந்து நிற்பவனுமான ஸ்ரீ எம்பெருமானை
செய் விரதம் ஒன்றாலும் தெளியக்கில்லாச் சிந்தையினால்–தன்னால் செய்யப்பட வேறு எந்த விரதத்தாலும்
நேரில் ஸாஷாத் கரிக்க முடியாத கவலையினால்
பொய் விரத நிலம் எல்லாம் போயே மீண்டு புகல் இதுவே புண்ணியத்து என்று சேர்ந்த-பலன் கொடுக்க வில்லை யாதலின் வீணாகப் போகும்
விரதங்களை யுடைய ஷேத்ரங்களுக்கு எல்லாம் போய் பயன் அற்றுத் திரும்பி இந்த ஷேத்ரமே புண்ணியத்தைப் பெற சாதனமாகும் என்று வந்து அடைந்த
மெய் விரத நன்னிலத்து மேன்மை ஏத்தி வேதாந்த வாசிரியன் விளங்கினானே -ஸ்ரீ சத்ய விரதம் என்னும் சிறந்த திவ்ய ஷேத்ரத்தின்
வைபவத்தை இப்பிரபந்தத்தால் புகழ்ந்து ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகர் சிறந்து விளங்குகிறார் –

—————————————-

சீராரும் தூப்புல் திருவேங்கடமுடையான்
தாரார் அருளாளர் தாள் நயந்து சீராக
மெய் விரத நன்னிலத்து மேன்மை இது மொழிந்தான்
கையில் கனி போலக் கண்டு –29—ஸ்ரீ பேர் அருளாளர் திருவடிகளில் ஈடுபாட்டினால் பாடினமை –

சீராரும் தூப்புல் திருவேங்கடமுடையான் -பெருமை நிறைந்த ஸ்ரீ தூப்பூலில் திரு அவதரித்த ஸ்ரீ வேங்கட நாதன் என்னும் தேசிகர்
தாரார் அருளாளர் தாள் நயந்து -மாலை நிறைந்த ஸ்ரீ பேர் அருளாளருடைய திருவடிகளையே விரும்பி
மெய் விரத நன்னிலத்து மேன்மை சீராக இது மொழிந்தான் -ஸ்ரீ ஸத்ய விரதம் என்னும் சிறந்த திவ்ய ஷேத்ரத்தின் பெருமையை
கையில் கனி போலக் கண்டு –உள்ளங்கையில் உள்ள நெல்லிக் கனியைப் போலே அறிந்து சிறப்புடன் இந்த பிரபந்தத்தை வெளியிட்டார் –

—————————————————–

ஸ்ரீ கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகன் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பிள்ளை லோகாச்சார்யார் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ அழகிய மணவாளச் சீயர் அருளிச் செய்த ஸ்ரீ திராவிட உபநிஷத் சங்கதியும் –ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகர் ஸ்வாமிகள் அருளிச் செய்த – திராவிட உபநிஷத் தாத்பர்ய ரத்னாவளியும் –முதல் பத்து —

தத்ராதி மே து சதகே தஸகே ததாத் யே சம்யக் குணா க்ருதி விபூதி சமேத மீசம்
அத்யக்ஷயந் பரமனுக்ரஹதஸ் ததீயாத தத்தாஸ்யா யோஜிதமநா சடஜித் பபூவ -1-உயர்வற

———————-

இப்படி பத்து ஸ்லோகத்தாலே திருவாய் மொழியின் தாத்பர்யத்தை
சம்பாவித சங்கா பரிகார பூர்வகமாக நிஷ்கர்ஷித்து அருளி –
அநந்தரம் -அடைவிலே தத் தத் தசகார்த்தத்தை அருளிச் செய்யக் கடவராய்
பிரதமம் பிரதம சதகத்தில் பிரதம தசககாதார்த்தத்தை ஸங்க்ரஹித்து அருளுகிறார் –

நிஸ் ஸீமோத் யத் குணத்வாத்
அமிதரசதயா
அனந்த லீலாஸ் பதத்வாத்
ஸ்வாயாத்தா சேஷ சத்தாஸ்தி தியதாநபி தாவைபவாத்
வைஸ்வரூப்யாத்
த்ர்யஷ ப்ரஹ்மாத்ம பாவாத்
சத சத வகதே
சர்வ தத்வேஷூ பூர்த்தே
பஸ்யன் யோகீ பரம்
தத் பத கமலநதாவந்வ சாதி ஆத்ம சித்தம் -2-உயர்வற

நிஸ் ஸீமோத் யத் குணத்வாத் -உயர்வற உயர் நலம் உடையவன் –
இதோபி உத்க்ருஷ்டம் இல்லாதபடி உத்க்ருஷ்ட கல்யாண குணங்களை உடைத்தாகையாலும்
அமிதரசதயா-முழு நலம் -நிரவதிக ஆனந்த ஸ்வரூபன் ஆகையால்
அனந்த லீலாஸ் பதத்வாத் -நிலனிடை விசும்பிடை உருவினன் அருவினன்-பாதாளம் ஆரப்ய-பரமபத பர்யந்தமாக
உண்டான சேதன அசேதன விபூதிகன் ஆகையாலும்
ஸ்வாயாத்தா சேஷ சத்தாஸ்தி தியதநபி தாவைபவாத் -இது நாம் அவன் இவன் யுவன் -என்றும்
அவரவர் தமதமது-என்றும் -நின்றனர் இருந்தனர் -என்றும் உள்ள மூன்று பாட்டுக்கள் அர்த்தம் –
விவித நிர்தேச நிரதிசயமான ஸமஸ்த வஸ்து ஸ்வரூபம் பகவத் அதீனம் என்றும்
எம்பெருமான் சகல தேவதாந்தர அந்தராத்மதயா ஆராத்யனாய் -சகல பல பிரதனாகையாலே ரக்ஷணமும் தத் அதீனம் என்றும்
சேதன அசேதன ஸமஸ்த வஸ்து ப்ரவ்ருத்தி நிவ்ருத்திகளும் தத் சங்கல்ப அதீனம் என்றும் காதாத்ரயத்திலே சொல்லுகையாலே
ஸ்வ அதீன த்ரிவித சேதன அசேதன ஸ்வரூப ஸ்திதி ப்ரவிருத்தி பேதனாகையாலும்-
வைஸ்வரூப்யாத்–திட விசும்பு எரி வளி ஜகத்துக்கும் தனக்கும் ஐக்கியம் சொல்லுகிற குத்ருஷ்ட்டி பக்ஷம் அஸங்கதம் என்று
தோற்றும்படி தான் சரீரியாய் ஜகத்தை சரீரமாக யுடைத்தாகையாலும்
த்ர்யஷ ப்ரஹ்மாத்ம பாவாத் –அரன் அயன் என -இந்த ஜகத்துக்கு நிர்வாஹகத்வேந சங்கிதரான
ப்ரஹ்ம ருத்ரர்களுக்கு அந்தராத்மாவாய் நிற்கையாலும்
சத சத வகதே -உளன் எனில் உளன் -ஏவம் பூதனான ஈஸ்வரனை இல்லை என்று ஸூந்ய வாதிகளாலே
சொல்லி முடிக்க ஒண்ணாத படி -அவஸ்தா பேதத்தாலே சத சச்சப்த வாச்யனாய் அறியப்படுகையாலும்
சர்வ தத்வேஷூ பூர்த்தே-பரந்த தண் பரவையுள்-செத்தான் சரீரைக தேசத்திலே நின்று ஞானத்தால் எங்கும் வியாபிக்கும் படி இன்றிக்கே –
சர்வ வஸ்துக்களிலேயும் ஸ்வரூபேண எங்கும் ஓக்க வியாபித்து நிற்கையாலும்
பஸ்யன் யோகீ பரம் -எம்பெருமானை சர்வ ஸ்மாத் பரன் என்று சாஷாத் கரியா நின்று கொண்டு
யோகீ ஸ்ரேஷ்டரான ஆழ்வார்
தத் பத கமலநதாவந்வ சாதி ஆத்ம சித்தம் -தம்முய திரு உள்ளத்தைக் குறித்து
அவனுடைய திருவடி மலர்களைத் தொழுது எழு என்று பிரதம சதகத்தில் அருளிச் செய்தார் என்கிறார் –

—————-

ஸம்ஸாரிணோ அப்யநு ஜிக் ருஷூரசவ் தயாளு
அல்பாஸ்திரேதர புமர்த்த ருசிம் நிரஸ்யந்
தத் த்யாக பூர்வ ஹரி பக்தி ஸூதாம் புதாநாம்
உத்தீபி நீமுபதி தேச முநிர் த்விதீய-2-வீடுமின் –

———————–

ஸ்வாமித்வாத்
ஸூஸ்திரத்வாத்
நிகில நிருபதி ஸ்வாத்ம வித் க்ராஹ்ய பாவாத்
தாத்ருக் சர்வ அநு கூல்யாத்
ஸ்யவ நவதி தர ப்ராப்ய வைஷம்யவத் த்வாத்
சர்வத்ர பஷ பாதாத்
ஸூப விபவ தயா
மாநசாத்யர்ச்ச பாவாத்
சங்கோச உன்மோசகத்வாத்
ஜக தயநதயா தயோபாதிசத் சர்வ யோக்யம் –2-வீடுமின்

ஸ்வாமித்வாத்–உம்முயிர் வீடுடையான் -எல்லாருக்கும் ஸ்வாமி யாகையாலும்
ஸூஸ்திரத்வாத்-மின்னின் நிலையில-ஸ்வ வியதிரிக்தர் எல்லாரும் அஸ்திரராய்-தான் ஒருவனே ஸூஸ்திரராகையாலும்
நிகில நிருபதி ஸ்வாத்ம வித் க்ராஹ்ய பாவாத் -நீர் நுமது என்று இவை வேர் முதல் மாய்த்து –
அஹங்கார மமகாரங்கள் ஆகிற விரோதிகளை விட்ட பேர்களாலே ஸூக்ரஹனாகையாலும்
தாத்ருக் சர்வ அநு கூல்யாத்-எல்லையில் அந்நலம் புல்கு பற்று அற்றே -அப்படி எல்லாருக்கும் அனுகூலனாய் இருக்கையாலும்
ஸ்யவ நவதி தர ப்ராப்ய வைஷம்யவத் த்வாத் -உற்றது வீடு உயிர் செற்றது மன்னுரில்-நஸ் வரமான
கைவல்யத்தில் காட்டிலும் விலக்ஷணமான ஸ்வ பிராப்தி ரூப மோக்ஷத்தை உடைத்தாகையாலும்
சர்வத்ர பஷ பாதாத்-பற்றிலன் ஈசனும் முற்றவும் நின்றனன் -அநாதியாக ஆஸ்ரயித்த ஸூரி களில் காட்டிலும்
இன்று ஆஸ்ரயித்த சேதனர் இடத்தில் மிகவும் வாத்சல்யத்தை உடைத்தாகையாலும் –
ஸூப விபவ தயா -அடங்கு எழில் சம்பத்து -கட்டடங்க நன்றான சம்பத்தை உடைத்தாகையாலும்
மாநசாத்யர்ச்ச பாவாத்-உள்ளம் உரை செயல் உள்ள இம் மூன்றையும்-மநோ வாக் காயங்களால் -பஜிக்கப் படுபவனாகையாலும்
சங்கோச உன்மோசகத்வாத்-ஒடுங்கலும் எல்லாம் விடும் -அவித்யாதிகளால் -உண்டான ஞான சங்கோசத்தை விடுவிக்கையாலும்-
ஜக தயநதயா தயோபாதிசத் சர்வ யோக்யம் –வண் புகழ் நாரணன்-லோகங்களுக்கு எல்லாம் ஆதாரமுமாய் -அந்தர்யாமியுமாய்-
உபாயமுமாய் -உபேயமுமாய் -நிற்கையாலும் எம்பெருமான் சர்வ ஆராதனாய் இருக்கும் –
அவனை பஜியுங்கோள்-என்று வீடுமின் முற்றவும் -என்கிற தசகத்திலே பரரைக் குறித்து
ஸ்ரீ ஆழ்வார் உபதேசித்து அருளினார் என்கிறார் –

—————-

தூரஸ்த மப்யத முனி கமலா சகாயம்
ஐச்சை ஸமுத்பவ சதை ஸூலபீ பவந்தம்
ஆக்யாய பக்திமபி தத்ர விதாய தஸ்ய
சேவாம் சகாங்ஷ கரணத்ரயதஸ் த்ருதீயே –3- பத்துடை அடியவர்

—————

பந்தார் ஹத்வாத் ஸ்வ பக்தை
அதிக தர குணா நந்ததி வ்யாவதாராத்
சர்வேஷ் வா சக்தி மத்தவாத்
நத ஸூக மதயா
ஸ்வ ப்ரபோத ப்ரதத்வாத்
க்யாதாபிக் யாதி சிஹ் நாத் ஸ்வருசி விதரணாத்
சர்வ காலாஸ்ராயத்வாத்
சர்வாதே ஸ்வாங்க தாநாத்
ப்ரஹித பததயா அனந்த ஸுலப்யமாஹ–3- பத்துடை அடியவர்

பந்தார் ஹத்வாத் ஸ்வ பக்தை -கடை வெண்ணெய் களவினில் உரவிடை ஆப்புண்டு –
பக்த ஜனங்களால் கட்டுண்ணும்படி பவ்யனாய் இருக்கையாலும் –
அதிக தர குணா நந்ததி வ்யாவதாராத்-இது இரண்டு பாட்டின் அர்த்தம் -நிலை வரம்பில் பல பிறப்பாய் –
அமைவுடை நாரணன் மாயை -அஸங்யேய கல்யாண குண விசிஷ்டனாய்-அப்ராக்ருத சமஸ்தானத்தோடே வந்து
அநேக அவதாரங்களை பண்ணுகையாலும் -அவதரிக்கும் போதும் ப்ரஹ்ம ருத்ராதிகளுக்கும் நியாந்தாவான தான் –
பிதரம் ரோசயாமாச-என்கிறபடியே -ஸ்வ நியாம்யனான ஒருவனுக்குப் புத்ரனாம்படி ஆச்சர்யமாய் வந்து பிறக்கையாலும்
சர்வேஷ் வா சக்தி மத்தவாத்-யாரும் ஓர் நிலைமையின் என அறிவெளிய எம்பெருமான் -ஜென்ம வ்ருத்தங்களால்
எத்தனையேனும் தண்ணியரான குஹ சபரீ வானர கோபால மாலாகாராதி களான எல்லார் இடத்திலும் அநுரக்தனாகையாலும்
நத ஸூக மதயா-வணக்குடைத் தவ நெறி வழி நின்று-வணங்கின பேர்களால் ஸூ ப்ராபனாகையாலும்
ஸ்வ ப்ரபோத ப்ரதத்வாத்-உணர்ந்து உணர்ந்து உரைத்து உரைத்து இறைஞ்சுமின் -ஸ்வ விஷய ஞானத்தை உண்டாக்குகையாலும்
க்யாதாபிக் யாதி சிஹ் நாத் ஸ்வருசி விதரணாத்–நன்று எழில் நாரணன் -உள்ளி நும் இரு பசை யறுத்து –
ஸூபால -தைத்ரிய -மைத்ராயணீய மஹா உபநிஷத் ப்ரப்ருதிகளிலே பிரசித்தமான நாராயணன் -என்கிற திரு நாமத்தையும்
ததர்த்தமான நியந்த்ருத்வத்தையும் சிஹ்னமாக உடைத்தாகையாலும் –
தன்னை மனசிலே சிந்தித்தவாறே இதர விஷயத்தில் நசையைப் போக்கி ஸ்வ விஷயத்தில் ருசியை உண்டாக்குகையாலும்
சர்வ காலாஸ்ராயத்வாத்-மாளும் ஓர் இடத்திலும் வணக்கோடு மாள்வது வலம் -ஆஸ்ரயணத்துக்குக் காலம்
அதிக்ராந்தம் ஆயிற்று என்று கை வாங்க ஒண்ணாதபடி அந்திம சமயத்திலும் ஆஸ்ரயமாகையாலும்-
சர்வாதே ஸ்வாங்க தாநாத்-வலத்தனன் திரிபுரம் எரித்தவன் -ப்ரஹ்ம ருத்ராதிகளுக்கும் தன் திரு மேனியில் இடம் கொடுக்கையாலும் –
ப்ரஹித பததயா அனந்த ஸுலப்யமாஹ–பெரு நிலம் கடந்த நல்லடிப் போது -த்ரிவிக்ரம அவதாரம் பண்ணி
நிம்நோந்நத விபாகமற எல்லார் தலையிலும் திருவடிகளை வைக்கையாலும்
எம்பெருமான் நிரவதிக ஸுலப்ய விசிஷ்டன் என்று பத்துடை அடியவர்க்கு-என்கிற தசகத்திலே
ஸ்ரீ ஆழ்வார் ப்ரதிபாதித்து அருளினார் என்கிறார் –

—————–

தத் காங்ஷிதா நதி கமேந முநிர் விஷண்ண
ப்ராப்தோ தசாஞ்ச ஹரி புக்த வியுக்த நார்யா
சர்வ அபராத ஸஹ தாமவ போத்ய தூதை
ஸுரே ஸ்வ தோஷ பரதாமலு நாச் சதுர்த்தே -4-அஞ்சிறைய

————–

த்ராணே பத்த த்வஜத்வாத்
ஸூப நயந தயா
ஸ்வார்த்த லாபே அர்த்தி பாவாத்
திம் யந்மேக ஸ்வ பாவாத்
ஜகதுப ஜன நாஸ்தாப நாதி ப்ரியத்வாத்
காருண்யாப் தத்வயோகாத்
அநுகத மஹிஷீ சன்னிதேஸ்
சங்கதைர்க் யாத்
நாநா பந்தைஸ்
ஸூரஷா வஹித தமதயா ஷாம்யதீத்யாஹ கிருஷ்ணம் -4-அஞ்சிறைய

த்ராணே பத்த த்வஜத்வாத்-வெஞ்சிறைப் புள் உயர்த்தார்க்கு-ரக்ஷணத்திலே விரோதி நிரசன சீலனான
ஸ்ரீ பெரிய திருவடியைக் கொடியாகக் கட்டிக் கொண்டு இருக்கையாலும்
ஸூப நயந தயா –என் செய்ய தாமரைக் கண் பெருமானார்க்கு -புண்டரீக தள அமலாய தேஷண் ஆகையாலும் –
ஸ்வார்த்த லாபே அர்த்தி பாவாத்-மதியினால் குறள் மாணாய் உலகு இரந்த கள்வர்க்கு -ஸ்வ கீயலோக லாப அர்த்தமாகத்
தான் இரப்பாளானாகையாலும்-
திம் யந்மேக ஸ்வ பாவாத்-என் நீல முகில் வண்ணர்க்கு -வர்ஷுகவலாஹக ஸ்வ பாவத்தை யுடைத்தாகையாலும்-
ஜகதுப ஜன நாஸ்தாப நாதி ப்ரியத்வாத்-நல்கித்தான் காத்து அளிக்கும் பொழில் ஏழும்-லோகங்களினுடைய ஜனன
ஸ்தாபனங்களில் அத்யந்தம் ப்ரீதியை யுடைத்தாகையாலும்-
காருண்யாப் தத்வ யோகாத்–அருளாத நீர் அருளி -கிருபையினால் எல்லாருக்கும் ஆப்தனாகையாலும்
அநுகத மஹிஷீ சன்னிதேஸ் –திருமாலார்க்கு -ஸ்ரீ பெரிய பிராட்டியாரோடே ஒரு காலும் பிரியாமையாலும் –
சங்கதைர்க் யாத்-நெடுமாலார்க்கு -ஆஸ்ரிதர் இடத்தில் மிகவும் வ்யாமோஹத்தை யுடைத்தாகையாலும்-
நாநா பந்தைஸ் -நாரணன் தன் -மாதா பிதா பிராதா -இத்யாதிகளில் படியே -சகல வித சம்பந்தத்தை யுடைத்தாகையாலும்-
ஸூரஷா வஹித தமதயா ஷாம்யதீத்யாஹ கிருஷ்ணம் -கடல் ஆழி நீர் தோற்றி அதனுள்ளே கண் வளரும் -ஸ்ரீ திருப் பாற் கடலிலே
லோக ரக்ஷணத்திலே அவஹிதனாய்க் கொண்டு கண் வளர்ந்து அருளுகையாலும் –
ஸ்ரீ எம்பெருமான் ஆஸ்ரித அபராதங்கள் எல்லாம் பொறுத்து அருளும் என்று –
அஞ்சிறைய மட நாராய் -என்கிற தசகத்திலே ஸ்ரீ ஆழ்வார் அருளிச் செய்தார் என்கிறார் –

ஸ்த்ரீ பவ்யான்
ஸூ வாசஸ்
ஸூ சரித ஸூபகாந்
கிருஷ்ண ஸாரூப்ய ஸும்யாந்
ஸ்வாஹா ரோதார ஸீலாந்
தநு த்ருத பகவல் லஷ்மண
பால்ய குப்தான்
ஸாத்ர ஸ்வச் சந்த வ்ருத்தீந்
அபிகத சிசிரான்
அந்தரங்க யுக்தி யோக்யான்
ஆசார்யான் கிருஷ்ண லப்தவ் சரணம வ்ருணுத ப்ரேய ஸீதூத நீத்யா -5-

ஸ்த்ரீ பவ்யான் -அஞ்சிறைய மடநாராய்-புருஷகார சாஹித்யத்தாலே எளிதாகக் கிட்டலாய் இருக்கிற ஆச்சார்யர்களை –
ஸர்வதா பேடையோடே சஞ்சரிக்கையாலே-பவ்யங்களாய் இருக்கிற நாரைகளாக நிரூபித்தார் – –
ஸூ வாசஸ் -இனக் குயில்காள்-ஸம்ஸ்ரவே மதுரம் வாக்கியம் -என்கிறபடியே சோபனையான-ஸ்ரீ ஸூக்தியை யுடையரான
ஆச்சார்யர்களை -மதுர வசஸ்ஸூக் களான கோகிலங்களாக நிர்தேசித்தார் –
ஸூ சரித ஸூபகாந் -மென்னடைய அன்னங்காள் -சார அசார விவேகம் பண்ணி சார தரமான நடவடிக்கையை யுடையராய்
இருக்கிற ஆச்சார்யர்களை -நீர ஷீர விபாக ஷமங்களாய்-மநோ ஹரங்களாய் சஞ்சரியா நிற்கிற ஹம்சங்களாக அருளிச் செய்தார் –
கிருஷ்ண ஸாரூப்ய ஸும்யாந் -நன்னீல மகின்றில்காள் -ஸ்ரீ கிருஷ்ண சாரூப்யம் பெற்று அதினாலே சவ்ம்யராய் இருக்கிற
ஆச்சார்யர்களை – ஸ்ரீ கிருஷ்ணனோடு ச ரூபங்களான அன்றில்களாக அருளிச் செய்தார் –
ஸ்வாஹா ரோதார ஸீலாந்-மல்கு நீர்ப் புனல் படைப்பை இரை தேர் வண் சிறு குருகே -உண்ணும் சோறு பருகும் நீர்
தின்னும் வெற்றிலையும் எல்லாம் கண்ணன் -என்கிறபடியே வண்டுவரைப் பெருமானையே தாரக போஷக போக்யமாக
அனுபவித்துத் தங்களுடைய நிஷ்டையை ஆஸ்ரித ஜனங்களுக்கும் வழங்கிக் கொண்டு இருக்கிற மஹாத்மாக்களான ஆசார்யர்களை –
சம்ருத்தமாய் நிர்மலமான சலில பிரவாஹ மத்யத்திலே ஸூத்தமான ஆஹாரத்தைத் தேடி
அத்தை ஸ்வ அனுபந்திகளுக்கும் வழங்கிக் கொண்டு உதாரங்களாய் இருக்கிற சாரசங்களாக சம்பாதித்து அருளினார் –
தநு த்ருத பகவல் லஷ்மண -ஆழி வரி வண்டே-தங்களுடைய திருமேனியில் பகவச் சிஹ்னமான-திருவாழி திருச்சங்கை –
தரியா நிற்கிற ஆச்சார்யர்களை -ஷாட் குண்ய பகவல் லக்ஷணத்தை ஷட் பதமாகையாலே
ஸ்வ சரீரத்தில் வ்யஞ்ஜிப்பிக்கிற வண்டுகளாக அருளிச் செய்கிறார் –
பால்ய குப்தான்-இளங்கிளியே -ஸ்வ மஹாத்ம்யகோபந பிரதர்சித பாலா பாவரான ஆச்சார்யர்களை
பால ஸூசகங்களாக ப்ரதிபாதித்து அருளினார் –
ஸாத்ர ஸ்வச் சந்த வ்ருத்தீந்-சிறு பூவாய் சிஷ்ய ஜன வசம் வைத்த வ்யாபாரரான ஆச்சார்யர்களை –
பேடை முதலான ஸ்வ யூதங்கள் ஏவிக்காரியம் கொள்ளும்படி முக்தங்களாக இருக்கிற பூவைகளாக நிரூபித்து அருளினார் –
அபிகத சிசிரான்-ஊடாடு பனி வாடாய் -ஆஸ்ரயித்த பேர்களுக்கு அத்யந்தம் சீதல ஸ்வ பாவரான ஆச்சார்யர்களைக்
குளிர்ந்த வாடையாக அருளிச் செய்தார் –
அந்தரங்க யுக்தி யோக்யான் -மட நெஞ்சே -அந்தரங்கமான சொல்லுக்கு உசிதரான ஆச்சார்யர்களை –
அந்தரங்கமாய் இருக்கிற நெஞ்சமாக நிர்த்தேசித்து அருளினார் –
ஆசார்யான் கிருஷ்ண லப்தவ் சரணம வ்ருணுத ப்ரேய ஸீதூத நீத்யா -இப்படி ஆச்சார்யர்களைத் தானே
தத் தத் குண யோகத்தால் அந்தந்தப் பஷிகளாக நிரூபித்து –
பிரணயியான நாயகனைப் பிரிந்த ப்ரேயஸியானவள் -ஆற்றாமையால் பரிசர வர்த்திகளான பக்ஷிகளைத் தூது விடுமா போலே –
அவர்களை சரணம் புக்கு தூத்யத்திலே நியோகித்து அருளினார் –
இப் பிரகாரத்திலே இன்னமும் சம்பாவிதமான ஸ்தலங்களில் ஸ்வாபதேச அர்த்தங்களை ஊகித்துக் கொள்ளக் கடவது -என்று திரு உள்ளம் –

—————-

ஸ்வா லிங்க நாதி சபலே புருஷோத்தமே அபி
ஸ்வாயோக்யதாம் அபி ததத் விமுகஸ் சடாரி
த்ரைவிக்ரமாதி சரிதம் பிரதி போத்ய தேந
நீதஸ் ஸ்வ ஸீல வசதாமத பஞ்சமே அபூத்-5-வள வேழ் உலகு –

ஷூத்ராஹ்வா நாபி முக்யாத்
நிஜ மஹிம திரஸ்கார கார்ச்சா ப்ரியத்வாத்
சர்வ த்ராப் யங்க்ரிதாநாத்
சவித சயனத
ஸ்வ அங்க்ரி சக்தைகரஸ்யாத்
கோபாத் யாப்தே
அசேஷ அஷண விஷய தயா
பக்த வஸ்து ப்ரசக்தே
ஸ்லிஷ்யந்நா சவ்ய போஹாத்
தத ஹித சமனாத் பிராஹ நாதம் ஸூஸீலம்–5-வள வேழ் உலகு –

ஷூத்ராஹ்வா நாபி முக்யாத்-வள வேழ் உலகின் -இத்யாதி -அகில ஜகத் காரண பூதனாய் –
அயர்வறும் அமரர்கள் அதிபதி யானவனை -வெண்ணெய் களவு கண்டு அமுது செய்த க்ருத்ரிமனே -என்று
ஷூத்ரமான பேராலே சொல்ல -அது கொண்டு அபிமுகனாகையாலும் -அருவினையேன் என்னலாம் படி –
தாழ்ந்தவர்களுடைய கூப்பீட்டுக்கும் முகம் காட்டுமவன் -என்றுமாம் –
நிஜ மஹிம திரஸ்கார கார்ச்சா ப்ரியத்வாத் -இமையோர் பலரும் இத்யாதி -ப்ரஹ்மாதி சகல பதார்த்தங்களையும்
சங்கல்பத்தாலே ஸ்ருஷ்டித்த ஆச்சார்யமான தன் மஹிமைக்கு அவத்யாவஹமான ப்ரஹ்மாதிகள் செய்யும்
பூஜனத்தாலே ப்ரீதனாகையாலும்
சர்வ த்ராப் யங்க்ரிதாநாத் -திசைகள் எல்லாம் திருவடியால் தாயோன் -குணாகுண நிரூபணம் பண்ணாதே
எல்லார் தலையிலும் திருவடிகளை வைக்கையாலும் –
சவித சயனத-தானோர் பெரு நீர் தன்னுள்ளே தோற்றி யதனுள் கண் வளரும் -அணித்தாக ஷீரார்ணவத்திலே
திருக் கண் வளர்ந்து அருளுகையாலும் –
ஸ்வ அங்க்ரி சக்தைகரஸ்யாத் -நீ அருளாய் -உன் தேனே மலரும் திருப்பாதம் சேருமாறு -நிரதிசய போக்யமான
தன் திருவடிகளில் அநுரக்தரானவர்கள் இடத்தில் தானும் அநு ரக்தனாகையாலும் –
கோபாத் யாப்தே -விண்ணோர் தலைவா -இத்யாதி ஸூரிகளுக்கு எல்லாம் தலைவனான தான்
கோப ஜாதிகளோடே பொருந்தி நிற்கையாலும்
அசேஷ அஷண விஷய தயா-அடியேன் காண்பான் அலற்றுவன் -எல்லார்க்கும் காண வேண்டும் விஷயமாகையாலும்
பக்த வஸ்து ப்ரசக்தே -உண்டாய் வெண்ணெய் -ஆஸ்ரிதர் உகந்த த்ரவ்ய ஏக தாரகனாகையாலும்
ஸ்லிஷ்யந்நா சவ்ய போஹாத்-அம்மா மூர்த்தியைச் சார்ந்தே மாயோம் -தன்னை ஆஸ்ரயித்தவர்கள் மாயாதபடி பண்ணுகையாலும்
தத ஹித சமனாத் பிராஹ நாதம் ஸூஸீலம்– சார்ந்த இரு வல் வினைகளும் சரித்து -ஆஸ்ரிதர்களுக்கு விரோதிகளான
புண்ய பாப ரூப கர்மங்களை சமிப்பிக்கையாலும்
ஸ்ரீ எம்பெருமான் ஸுசீல்யத்தை உடையவன் என்று வள வேழ் உலகு -என்கிற சதகத்திலே
ஸ்ரீ ஆழ்வார் அருளிச் செய்தார் என்கிறார்-

————–

தாஸ்யேஷூ தேச சமயாங்க கலாப கர்த்ரு
த்ரவ்யாதி நா ந நியம புருஷோத்தமஸ்ய
பக்தி பரம் பஹு மதா தத ஏவ சோ அயம்
ஸ்வாராத இத்யுபதிதேச முநிஸ்து ஷஷ்டே-6-பரிவதில் –

அக்ரீதைரர்ச்ய பாவாத்
அநியத விவிதாப் யர்ச்சநாத்
அல்ப துஷ்டே
ப்ரஹ்வா வர்ஜ்யேச பாவாத்
ஸ்வ விஷய நியதேஷ் வாதராத்
ஸ்வாது பூம்நா
பாதா சக்த ப்ரசக்தேஸ்
சக்ருது பசத நே மோக்ஷணாத்
தர்ம ஸவ்ஸ்த்யாத்
ஷிப்ர ஷிப்தாஹி தத்வாத்
ஸூகரபஜநதாம் மாதவஸ்யாப்யதத்த–6-பரிவதில்

அக்ரீதைரர்ச்ய பாவாத் -நன்னீர் தூய்ப் புரிவதுவும் புகை பூவே -அர்த்தவ்யயம் பண்ணி சம்பாதிக்க வேண்டாத படி
ஸூலபமான புஷ்ப சலிலாதிகளால் பூஜிக்கப் படுமவனாகையாலும் –
அநியத விவிதாப் யர்ச்சநாத் -எதுவேது என் பணி என்னாது அதுவே ஆட் செய்யுமீடே -அதிகாரி நியமம் இல்லாதபடி
பஹு விதிமான பூஜனத்தை யுடைத்தாகையாலும்
அல்ப துஷ்டே-ஈடும் எடுப்புமில் ஈசன் -இது யோக்யம் -இது அயோக்யம் -என்னாதே நாம் செய்கிறது
அல்பமானாலும் அத்தாலே ப்ரீதனாகையாலும் –
ப்ரஹ்வா வர்ஜ்யேச பாவாத் -வணங்கி வழிபடும் ஈசன்-பிரஹ்வீ பாவத்தால் தானே ஆவர்ஜிக்கப் படுமவனாகையாலும்
ஸ்வ விஷய நியதேஷ் வாதராத் -உள் கலந்தார்க்கு ஓர் அமுதே -தன்னையே பிரயோஜனமாகப் பற்றினார்
இடத்திலே ஆதர யுக்தனாகையாலும்
ஸ்வாது பூம்நா -அமுதிலும் ஆற்ற இனியன் -அத்யந்த போக்யனாகையாலும்
பாதா சக்த ப்ரசக்தேஸ் -தாள்கள் தலையிலே வணங்கி நாள் கடலைக் கழிமினே-தன் திருவடிகளைத் தலையாலே வணங்கினவர்கள்
இடத்திலே மிகவும் பிரசாதத்தைப் பண்ணுமவனாகையாலும் –
சக்ருது பசத நே மோக்ஷணாத்-அவனைத் தொழுதால் இத்யாதி -ஒருகால் உபசத்தி பண்ணினார்க்கு விரோதி நிரசன பூர்வகமாக
அபுநரா வ்ருத்தி லக்ஷண மோக்ஷத்தைக் கொடுக்கையாலும்
தர்ம ஸவ்ஸ் த்யாத்-தருமவரும் பயனாய்-தர்மங்களினுடைய பரம பல ரூபனாய் இருக்கையாலும்
ஷிப்ர ஷிப்தாஹி தத்வாத் -கடிவார் தீய வினைகள் நொடியாரும் அளவைக் கண் -விரோதிகளை நிரசிக்கும் இடத்தில்
ஒரு க்ஷணத்தில் தானே போக்குகையாலும் –
ஸூகரபஜநதாம் மாதவஸ்யாப்யதத்த– ஸ்ரீ எம்பெருமான் ஸ்வாராதன் -என்று பரிவதில் ஈசனை என்கிற தசகத்திலே
ஸ்ரீ ஆழ்வார் பிரதிபாதித்து அருளுகிறார் என்கிறார் –

——

பும்ஸ ஸ்ரீய பிரணயிந புருஷார்த்த ஸீம் நோ
நிந்தந் பலாந்தர பராந் நிரவத்ய கந்தாத்
தத்ரஸ்ய தார்ஹ குணஜாத சமர்த்த நேந
தத் ஸேவனம் சரசமாஹ ச சப்தமேந -7-பிறவித்துயர் –

ஸச் சித்தா கர்ஷஹேதோர்
அக சமந நிதேர்
நித்ய போக்யாம்ருதஸ்ய
த்யாகே ஹேதூஜ் ஜிதஸ்ய
ப்ரவஹதுபக்த்ருதேர்
துஸ் த்யஜ ஸ்வ அநு பூதே
த்யாகா காங்ஷா நிரோத்துஸ்
ஸ்ரீத ஹ்ருதய ப்ருதக்கார நித்யாஷமஸ்ய
ஸ்வாத்மஸ் லிஷ்டஸ்ய
காய்ச்ச்ர மஹரயசஸஸ்
ஸேவனம் ஸ்வாத் வவோசத் –7-பிறவித்துயர் –

ஸச் சித்தா கர்ஷஹேதோர் -மறவியை இன்றி மனத்து வைப்பார் -சத்துக்களுடைய சித்தாகர்ஷணத்திலே ப்ரவீணனுமாய்-
அக சமந நிதேர் -வைப்பாம் மருந்தாம் இத்யாதி -தன்னை பிராபிக்கைக்கு விரோதியான பாபத்தைப் போக்குமவனாய் –
நித்ய போக்யாம்ருதஸ்ய-தூய அமுதை -சதா ஸேவ்யமான அம்ருதமுமாய் –
த்யாகே ஹேதூஜ் ஜிதஸ்ய-என் சொல்லி யான் விடுவேனோ -தன்னை விடுகைக்கு ஹேது ரஹிதனுமாய் –
ப்ரவஹதுபக்த்ருதேர்-பிரானையே -உபகார பரம்பரா நிரதனுமாய்-
துஸ் த்யஜ ஸ்வ அநு பூதே-என்னுள் இரான் எனில் பின்னை யான் ஓட்டுவனோ -விடுவேன் என்றாலும்
விட ஒண்ணாதபடியான அனுபவத்தை யுடையனுமாய் –
த்யாகா காங்ஷா நிரோத்துஸ்-ஒட்டுமோ இனி என்னை நெகிழ்க்கவே -விட வேணும் என்கிற இச்சைக்கு நிரோதகனுமாய்
ஸ்ரீத ஹ்ருதய ப்ருதக்கார நித்யாஷமஸ்ய-என்னுடை நன்னெஞ்சம் தன்னை அகல்விக்கத் தானும் கில்லான் -ஆஸ்ரிதருடைய
மனஸ்ஸைத் தன்னிடத்தில் நின்றும் விடுவிக்கத் தானும் நித்ய அசக்தனுமாய் –
ஸ்வாத்மஸ் லிஷ்டஸ்ய-அமரத் தழுவிற்று இனி அகலுமோ -ஒருவராலும் பிரிக்க ஒண்ணாதபடி தம்மோடு ஒரு நீராகக் கலந்து நிற்குமவனாய்
காய்ச்ச்ர மஹரயசஸஸ்-நிகரில் அவன் புகழ் பாடி இளைப்பிலம் -தன்னை ஸ்துதிக்கிற பேர்களுடைய இளைப்பைப் போக்க வல்ல
கல்யாண குணங்களை யுடையவனுமாய் இருக்கிற
ஸேவனம் ஸ்வாத் வவோசத் — ஸ்ரீ எம்பெருமானுடைய பஜனம் ஸூக ரூபமாய் இருக்கும் -என்று
பிறவித்துயர் அற என்கிற தசகத்திலே ஸ்ரீ ஆழ்வார் பிரதிபாதித்து அருளினார் -என்கிறார் –

————–

கௌடில்ய வத்ஸூ கரண த்ரிதயே அபி ஜந்துஷ்
வாத்மீயமேவ கரண த்ரிதயைக ரூப்யம்
சந்தர்ஸ்ய தாநபி ஹரிஸ் ஸ்வ வஸீ கரோதீத்
யா சஷ்டா சாந்த்ர கருணோ முநிர் அஷ்டமேந -8-ஓடும் புள் —

ஸூரிணாம் ஸ்வைரா சேவ்யே
ஸ்வயமவதரதி
ஷூத்ரதிவ் யைக நேத்ரே
கோபாத்யர்த்தம் த்ருதாத்ரவ்
ஸ்ரீ ததநுரசிகே
வாமநீ பாவத் ருஸ்யே
ஸச் சித்தா நந்ய வ்ருத்தவ்
விபவ சமதநவ்
ஸ்வாயுதா ரூட ஹஸ்தே
நீஸோச் சக்ராஹ்ய பாதே
நிருபதிம் ருஜு தாம் நீர வர்ணே ஜகாத -8-ஓடும் புள்

ஸூரிணாம் ஸ்வைரா சேவ்யே-ஓடும் புள்ளேறி-வைநதேயர் முதலான நித்ய ஸூரி களாலே யதேஷ்ட சேவ்யனுமாய்
ஸ்வயமவதரதி-வெம்மா வாய் கீண்ட செம்மா கண்ணனே -விரோதி நிரசன சீலனான ஸ்ரீ கிருஷ்ணனுமாய்
ஷூத்ரதிவ் யைக நேத்ரே -கண்ணாவான் என்றும் மண்ணோர் விண்ணோர்க்கு -மனுஷ்யர்க்கும் வானவர்க்கு நிர்வாஹகனாய்
கோபாத்யர்த்தம் த்ருதாத்ரவ்-வெற்பை ஒன்றை எடுத்து -தன்னை ஆஸ்ரயித்த கோ கோப ரக்ஷண அர்த்தமாக
ஸ்ரீ கோவர்த்தனத்தைத் தரித்தவனுமாய்
ஸ்ரீ ததநுரசிகே-என் மெய் கலந்தானே -ஆஸ்ரிதருடைய சரீரத்தில் அத்யாதர யுக்தனுமாய்
வாமநீ பாவத் ருஸ்யே -புலன் கொள் மாணாய் -பார்க்கிற பேர்களுடைய த்ருஷ்ட்டி சித்த அபஹாரியான
ஸ்ரீ வாமன ரூபத்தை யுடையவனுமாய்
ஸச் சித்தா நந்ய வ்ருத்தவ்-என் எண் தான் ஆனானே -ஆஸ்ரித மநோ ரத சத்ருச வியாபாரத்தை யுடையவனுமாய்
விபவ சமதநவ் -ஆனான் ஆனாயன் மீனோடு ஏனமும் -தன்னுடைய விபவம் போலே அளவில்லாத
மத்ஸ்ய வராஹாதிரூபங்களை யுடையவனுமாய்
ஸ்வாயுதா ரூட ஹஸ்தே-சங்கு சக்கரம் அங்கையில் கொண்டான் -அழகிய திருக்கைகளிலே அநவரதம்
திருவாழி திருச் சங்குகளை தரித்துக் கொண்டு இருக்குமவனாய் –
நீஸோச் சக்ராஹ்ய பாதே-ஞாலம் கொள் பாதன்-நிம்நோந்நதா விபாகம் அற எல்லார் தலையிலும்
பரப்பின திருவடிகளை யுடையனுமாய் இருக்கிற
நிருபதிம் ருஜு தாம் நீர வர்ணே ஜகாத -நீரவர்ணனான ஸ்ரீ எம்பருமான் இடத்திலே நிருபாதிகமான ஆர்ஜவத்தை –
ஓடும் புள்ளேறி-என்கிற சதகத்தில் ஸ்ரீ ஆழ்வார் உபபாதித்து அருளினார் என்கிறார் –

——————–

ஆத்மார்ஜ்வ அனுபவ கௌதுகிநோ ஆசிய சவ்ரி
ஆத்மோப போக ருசி மப்யதி காம் ததா ந
தேவ்யாதி வத்ர சயிதா க்ரமதோ அகி லங்காந்
யாசிஸ்ரயத் ததவதந் நவமே சடாரி -9-இவையும்

பர்யந்தே த்ருஷ்டம்
அங்கே ச த்ருஷ்டம்
ஸ்வ விரஹ விமுகம்
டிம்பவத் பார்ஸ்வ லீநம்
சித்தே க்லுப்த பிரவேசம்
புஜ சிகர கதம்
தாலு ஸிம்ஹாஸ நஸ்தம்
சஷூர் மத்யே நிவிஷ்டம்
ஸ்தித மலிகதடே
மஸ்தகே தஸ்தி வாம்சம்
ப்ரத்யாஹா ரோக்தரீத்யா விபு மனுபு புஜே சாத்ம்ய போக பிரதா நாத் -9-இவையும்

பர்யந்தே த்ருஷ்டம் -என்னுடைச் சூழல் உளானே –
அங்கே ச த்ருஷ்டம் -அவன் என் அருகிலிலானே -சமீபத்தில் வந்து தோற்றியும்-
ஸ்வ விரஹ விமுகம் -ஒழிவிலன் என்னோடு உடனே -விட்டுப் பிரிய மாட்டாதேயும் –
டிம்பவத் பார்ஸ்வ லீநம்–கண்ணன் என் ஓக்கலையானே -குழந்தையைப் போலே ஓக்கலையிலே வந்து இருந்தும் –
சித்தே க்லுப்த பிரவேசம்-மாயன் என் நெஞ்சின் உளானே -மனசிலே வந்து பிரவேசித்தும்
புஜ சிகர கதம் -என்னுடைத் தோளிணையானே -தோளிணை மேல் எறியும்
தாலு ஸிம்ஹாஸ நஸ்தம்-என்னுடை நாவின் உளானே -ஜிஹ்வா சிம்ஹாசனத்திலே இருந்தும் –
சஷூர் மத்யே நிவிஷ்டம் -கமலக்கண்ணன் என் கண்ணின் உளானே -கண்ணின் உள்ளே இருந்தும்
ஸ்தித மலிகதடே-என் நெற்றி உளானே -நெற்றியிலே நின்றும் –
மஸ்தகே தஸ்தி வாம்சம்-என் உச்சி உளானே -சிரஸிலே இருந்தும்
ப்ரத்யாஹா ரோக்தரீத்யா விபு மனுபு புஜே சாத்ம்ய போக பிரதா நாத் -இப்படி அனுபவிக்கிற ஸ்ரீ எம்பெருமானை –
இவையும் அவையும் -என்கிற தசகத்திலே ஸ்ரீ ஆழ்வார் பத்தி அங்கமான ப்ரத்யாஹாரத்தில் யுக்த க்ரமத்தாலே
சாத்மிக்க சாத்மிக்க அனுபவித்து அருளினார் -என்கிறார் –

——————-

இத்தம் ஸ்ரீ யபதி க்ருத ஸ்வ ஸமஸ்த தேஹ
சம்ஸ்லேஷ லக்ஷண பலஸ்ய ஸூ துர் லபஸ்ய
பக்த்யாதி வத் ஸ்வ கணநே அபி ச தத் ப்ரஸாதாத்
நிர்ஹேதுக த்வம வதத் தசமே சடாரி -10-பொரு மா நீள்

விஷ்வக் விக்ராந்தி த்ருஸ்யம்
விகணந ஸூலபம்
வ்யக்த பூர்வ உபகாரம்
ஸ்வாந் தஸ்யை காக்ர்ய ஹேதும்
ஸ்வயமுத யஜூஷம்
பந்த மாத்ரோபயாதம்
சிந்தாஸ் துத்யாதி லஷ்யம்
நத ஜன சததஸ் லேக்ஷிணம்
தர்சி தார்ச்சம்
ஸ்ம்ருத்யை சித்தே மிஷந்தம்
ஸ்வ விதரண மஹவ்தார்ய துஷ்டோப்யாஷ்டே -10-பொரு மா நீள்

விஷ்வக் விக்ராந்தி த்ருஸ்யம்-ஒரு மாணிக் குறளாகி நிமிர்ந்த அக்கருமாணிக்கம் -த்ரிவிக்ரம அவதாரம் பண்ணித்
திரு வுலகு அளந்து அருளினை போது அத்யாச்சர்யமாக எல்லாராலும் காணப்படுமவனாய்
விகணந ஸூலபம் -எண்ணிலும் வரும் -ஓன்று இரண்டு தொடங்கி இருபத்தஞ்சு இருபத்தாறு -என்று சொன்னால்
இருபத்தாறாவளின் நான் என்று தன்னைச் சொன்னதாகக் கொண்டு ரஷிக்கும் ஸ்வ பாவனுமாய் –
வ்யக்த பூர்வ உபகாரம் எம்பிரானை எந்தை தந்தை
ஸ்வாந் தஸ்யை காக்ர்ய ஹேதும் -நெஞ்சமே மலராள் மணவாளனைத் துஞ்சும் போதும் விடாது தொடர் கொண்டாய் -மனஸ்ஸூ
தன்னிடத்தில் தானே ஐகாக்ர்யத்தை பஜிக்கைக்கு ஹேது பூதனுமாய் –
வயமுத யஜூஷம்-ஓர் எண் தானும் இன்றியே வந்து இயலுமாறு -எண்ணிக்கை இன்றியே தானே வருவானுமாய் –
பந்த மாத்ரோபயாதம்-தாயும் தந்தையாய் இவ்வுலகினில் வாயும் ஈசன் -மாதா பிதாக்களைப் போலே
சம்பந்த மாத்திரத்தாலே வந்து உதவுமவனாய் –
சிந்தாஸ் துத்யாதி லஷ்யம் -சிந்தையுள் வைப்பன் சொல்லுவன் -சிந்தா ஸ்துதி ப்ரணாமங்களுக்கு லஷ்யமுமாய்
நத ஜன சததஸ் லேக்ஷிணம்-இடைவீடு இன்றி நல்கி என்னை விடான் -ஆஸ்ரிதரை ஒரு க்ஷணமும் விட்டுப் பிரிவில்
தரிக்க மாட்டாதவனாய் –
தர்சி தார்ச்சம் -நம்பியைத் தென் குறுங்குடி நின்ற -அதுக்கு உதாஹரணமாக தான் திருக் குறுங்குடியிலே
நின்று அருளின படியைக் காட்டுமவனாய் –
ஸ்ம்ருத்யை சித்தே மிஷந்தம்-மறப்பற என்னுள்ளே மன்னினான் தன்னை -மறவாதபடி மனசிலே ஜாகரூகனுமாய் இருக்கிற
ஸ்ரீ பெருமாளை அனுசந்தித்து
ஸ்வ விதரண மஹவ்தார்ய துஷ்டோப்யாஷ்டே – தன்னைத் தந்த கற்பகம் -என்கிறபடியே தன்னை அனுபவிக்க விதரணம் பண்ணுகிற
அவனுடைய மஹா உதார குணத்தால் -பொரு மா நீள் படை -என்கிற தசகத்திலே
ஸ்ரீ ஆழ்வார் அதி ஸந்துஷ்டரானார் -என்கிறார் –

ஆதா வித்தம் பரத்வாத கில சமதயா பக்த ஸுலப்ய பூம்நா
நிஸ் சேஷாகஸ் சஹத்வாத் க்ருபண ஸூகட நாச்சா க்ய சம்ராத நத்வாத்
ஸ்வாது ஸ்வோபாச நத்வாத் ப்ரக்ருதி ருஜு தயா சாத்ம்ய போக ப்ரதத்வாத்
அவ்யா ஜோதாரபாவாத மநுத சதகே மாதவம் சேவா நீயம் -11-

இப்படி பிரதம சதகத்தில் பத்து சதகங்களாலும் பிரதி பாதிதங்களான அர்த்தங்களை பிரகாசிப்பித்து அருளுகிறார்
சர்வ ஸ்மாத் பரனாகையாலும்
சர்வ சமனாகையாலும்
ஆஸ்ரித ஸூலபனாகையாலும்
சர்வ அபராத சஹனாகையாலும்
ஸூ சீலனாகையாலும்
ஸ்வா ராதனாகையாலும்
ஸூக ரூப உபாசகனாகையாலும்
ருஜு பிரகிருதி ஆகையாலும்
சாத்மிக்க சாத்மிக்க அனுபவிப்பிக்கையாலும்
அத்யந்த ஆதர நிர்ஹேதுக உதாரானாகையாலும்
ஸ்ரீ எம்பெருமான் ஸேவ்யன் என்று பிரதம சதகத்தில் ஸ்ரீ ஆழ்வார் அனுசந்தித்து அருளினார் என்கிறார் –

————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ ராமானுஜ ஜீயர் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ ஆத்தான் ஜீயர் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ வடக்கு திருவீதி பிள்ளை ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ வாதி கேசரி அழகிய மணவாள ஜீயர் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகர் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ நம்பிள்ளை ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ நம் ஜீயர் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்

ஸ்ரீ சத தூஷணி

ஆத்ரேய ராமானுஜர் -ஸ்வாமியுடைய தாய் மாமா -ஆச்சார்யர் –
ப்ரதிஷ்டாபித வேதாந்த ப்ரதிஷிப்த பஹிர் மதா –பூயாஸ் த்ரை வித்யா மான்யஸ்த்வம் பூரி கல்யாண பாஜநம்-என்று
ஆசீர்வாதம் முதல் முதலில் சந்தித்த பொழுதே –
சத தூஷணி -100-வாதங்கள் -பரமார்த்த நிராகரணம்– ஸ்வ மத ஸ்தாபனம் –

வாதாகவேசு நிர்பேத்தும் வேத மார்க்க விதூஷகான் ப்ரயுஜ்யதாம் சாரஸ்ரேணி நிஷ்டா சத தூஷினி

ஸாதித சத தூஷணியாம் சங்கராதி முதக்ரஹா சாரீரக சாரீரம் து வியாக்தம் அதர பிரதர்ஷயதே
வாத கிரந்தம் -சஸ்திரம் போலே இது -ஸர்வார்த்த சித்தி -கேடயம் –
ஸர்வார்த்த சித்தி சத தூஷணி ச த்வே கேட சஸ்த்ரே கதகா க்ரஹானாம்
மாயா வாதம் -மகா யானிக புத்த ஸம்ப்ரதாயம் -பாஸ்கரர் கண்டனம்
ஆத்ம சித்தி -இஷ்ட சித்தி -ஆளவந்தார்
ஜிஜ்ஞாச அதிகரணத்தில் ஸ்ரீ பாஷ்யகாரர்
ஸூகா வத் பதிந்த பிரசன்ன பவ்த்த விஜயே பரிதோ யதாத்வம் -முன்னோர் மொழிந்த முறை தப்பாமல்
கிளி போலே உரைத்தே ஸ்தாபனம்
ஹர்ஷர் -கண்டன கண்டன கத்யம் -இவர் ஸ்ரீ பாஷ்யகாரருக்கு பின்னும் தேசிகரும் முன்னும் எழுதிய அத்வைத நூல்
இதில் -தீரா யதோக்தம் அபி க்ராவத் ஏதத் உக்த்வா லோகேசு திக் விஜய கௌதுகம் ஆதனுதேவம் -என்பர் –

பிரஞ்ஞா யதோதிதம் இதம் ஸூகவத் பதந்தா பிரசன்ன பவ்த்த விஜயே பரிதோ யதாத்வம் -என்பர் இவர் இங்கு –
மந்தமதி சம்மோஹ சமானாய உபன்யாச நிரஸ்தா –பூர்வ பக்ஷ வாதங்கள் பலவற்றையும் விவரித்து
நிரசனம் செய்கிறார் சத தூஷணியில் –
இப்பொழுது -66-வாதங்களே கிடைத்துள்ளன -தத்வதீகா ந்யாஸ சித்தாஞ்சனம் கிரந்தங்கள் காணாமல் போனவை போலே இங்கும்
சத -நிறைய -என்றுமாம் என்றும் சொல்வர் -ஆனால் உபஸம்ஹார ஸ்லோகம் இல்லாமல் இருப்பதால் அங்கணம் அன்று
லகு சித்தாந்தம் மஹா சித்தாந்தம் பிரகிரியையில் இங்கும் முதல் எட்டு வாதங்கள் ப்ரஹ்மத்தை பற்றி –
மேலே அனுபூதி பற்றியும் ஜீவன் முக்தி -31-வாதம் ஸ்ருதி கட்டத்துக்கு பின்பு
சமன்வய அதிகரண பாஷ்யே பரேசாம் சயூத்ய கலஹம் உபக்க்ஷிப்ய ஜீவன் முக்த பக்ஷ ப்ரதிஷிப்த ததேவாத்ர
பூர்வ பர சங்கதி வ்யாகுர்ம-என்று அருளிச் செய்கிறார்
ஆக வாதங்கள்படியே -பேர் அருளால ஜீயர் -நேர் சிஷ்யர் -பட்டோலை பண்ணிய கிரந்தம் –

-64-வாதங்களை -8-வகைகளுள் –
பிரமாணங்கள் / கருத்தும் வேறுபாடுகளும் /அனுபூதி / ஜீவ பர ஸ்வரூபம் /
நிர்குண ப்ரஹ்மம் / பிரபஞ்சம் /அத்வைதம் / சாதனம் முக்தி
சிலர் -10-வகைப்படுத்துவர்
ஸூத்ர ஸ்வாரஸ்ய பங்க வாதம் / அவித்யா / பிரபஞ்ச மாயா /
அதாதோ ப்ரஹ்ம ஜிஜ்ஞாச–முதல் சூத்ர வியாக்யானம் /
ப்ரஹ்ம விசாரம் சாதன சதுஷ்டயம் / த்வம் பதார்த்தம் / தத் பதார்த்தம் /
மஹா வாக்ய பிரதிபக்ஷ வாதம் /ஜீவன் முக்தி / இதர அத்வைத வாதங்கள்

பிரமாணம்
ப்ரத்யக்ஷம் -அனுமானம் -ஆகமம் –
அத்வைதம் -ப்ரஹ்மம் ஒன்றே என்பதால் பிரமாணங்கள் மித்யை-மாயை -முத்துச்சிப்பி -வெள்ளி / பாம்பு கயிறு /
சாலம்பனத்வ மாத்ர நியமாத்-அர்த்தஸ்ய ப்ரதிபாசமானத்தவம் ஏவ ஹி ஆலம்பநத்வ அபேக்ஷிதம்
விசேஷணம் -உப லக்ஷணம் –
விசித்திர சக்தித்வாத்-இந்திரிய ஸம்ப்ரயோகதாரத்வ /
ஸாமக்ரி வைச்சித்ர்யாதேவ ததத் விஷயத்வ நியமோபி சம்விதா /
ந ஹி காரண உப லக்ஷணம் அபி தத் கார்ய காரணம் பவதி அதி பிரசங்காத்/
உப லக்ஷணம் உப லக்ஷ்யத்தை காட்டாதே

நியதி பூர்வ பாவித்தத்வம் -காரணம் -பூர்வ கால சத்வம் -ஸ்வ ஞானமே -/
ஸர்வதா மித்யா இல்லையே -இங்கு இல்லை -இப்பொழுது இல்லை -போல
ஸ்வே நைவ வா ஸ்வ விஷய ஞானாந்தரேந வா ச விஷய ஞான ஸ்வ ரூப பிரகாச –
ப்ரஹ்மம் -அதர்சனாத அன்வய வியதிரேக சித்தி
தேகாத்ம ப்ரத்யயோ யத்வத் ப்ரமாணத்வேன கல்பிதா லௌகிகம் தத்வாதேவேதம் பிரமாணம் த்வாத்மா நிச்சயித்த
வியவகாரிக வியவஸ்த்தை கொண்டு வேத பிரமாணம் ஸ்தாபிக்க வேண்டாம்

சூன்யமேவ தத்வமிதி மாத்யமிக வாக்யேன ச சஷா ச பாதோ த்ருச்யதே
அநிர்வசனீயம்
சம்வ்ருத்தி சத்யத்வம் -வியவஹரிகா சத்யத்வம்
த்வே சத்யே சமுபாச்ரித்ய புத்தானாம் தர்ம தேசானா லோகே சம்வ்ருத்தி சத்யம் ச சத்யம் ச பரமார்த்ததா —
சத்தாப்யுகமான மாத்ரேன
அதிகாரியோ அனுபாயத்வாத் ந வாத சூன்ய வாதினா
சத்யம் ப்ரசித்திரஸ்தி அத ஏவ வியவகாரமா ஹிந்து நாஸ்யாமூலம் பஸ்யமா -இஷ்ட சித்தி
சாவகா சத்வாத் அந்யதா சித்தம் பாத்யம் அந்வகா சத்வாத் அநந்யதா சித்தம் பாதகம்
அபச்சேத நியாயம்
சாஸ்த்ரேன நிர்விசேஷதத்வே சித்தேஸ்யாத் பேத வாசனா தோஷஸ்ததோஷ பாவே ச சித்தேஸ் யான் நிர்விசேஷ சித்தி
ஆம்நாயா ஏவ பலவான் தத் விரோதே பவ்ர்யா பார்யே பூர்வ துர்பல்யம் ப்ரக்ரிதிவத்-
பூர்வ பாதேந நோட்பதி உத்தராஸ்ய ஹி சித்யதி இதி
ஜ்வாலா பேத அனுமானம் -உபஜீவ்ய உபஜீவிக -திரி எண்ணெய் குறைவதையும் பிரத்யஷிக்கலாமே –

ஆஹுவிதார்த் ப்ரத்யக்ஷம் ந நிஷேத்ர் விபஷித நைகத்வ ஆகமஸ்தேந ப்ரத்யஷேண விருத்யதே
நிர்விசேஷ சின்மாத்ர க்ராஹி-பிராமண அனுபவத்தி -ப்ரமேய அனுபவத்தி –
சன்மாத்ர ப்ரத்யக்ஷ பங்க வாதம் -பேத தூஷண நிஸ்தர வாதம்
ஸ்வரூபம் -பேதம் -பானையை பார்த்து -பானை என்று அறிந்து -மண் இல்லை என்று அறிந்து
ஒன்றையா –இரண்டையுமா -ஒன்றுக்குப் பின் ஒற்றையா
ஆஸ்ரயம் -பிரதியோகி -ஸ்வரூப மாத்ர க்ராஹி பிரத்யக்ஷம்
யவ்கபத்ய க்ரமாயோகாத் வியவச்சேத விதானயோ ஐக்யா யோகச்ச பேதோ ந ப்ரத்யக்ஷ இதி யோ ப்ரஹ்ம -சம்வித் சித்தி -யமுனாச்சார்யர்
அந்வசாதம் -பேதம் ஸ்வரூபத்துக்குள் என்ன ஒண்ணாதே -அநந்ய ஆஸ்ரய தோஷம் –
ஸ்வரூபம் -அன்யோன்ய அபாவம்-வைதர்மயம் -அந்யத் ஏவ
விமர்ச பேதம்
வ்யாவ்ருத்த வியவகார ஹேது / ஜாதி ஸ்வரூபம் சேர்ந்தே பார்க்கிறோம் –
பசு –ஸ்வரூபத்தையும்ம் பேதத்தையும் சேர்ந்தே க்ரஹிக்கிறோம்

நிர்விகல்பக ப்ரத்யக்ஷம் -ச விகல்பக ப்ரத்யக்ஷம் –
கிரஹண அதர்சநாத் -அனுபபதேச
நிர்விகல்பிகம் நாம கேன சித் விசேஷண வ்யுக்த்ஸ்ய கிரஹணம் ந சர்வ விசேஷ்ய ராஹித்ஸ்ய
சம்ஸ்காரம் -பல இந்திரிய கிரஹணம் கொண்டு ச விகல்பகம் அறிகிறோம்
ஸம்ஸ்கார சக க்ருத இந்திரிய ஜன்ய தயா ச ப்ரத்யவமர்சம் ஞானம் ச விகல்பகம் ஸம்ஸ்கார நிரபேஷ கேவல
இந்திரிய ஜன்ய ஞானம் நிர்விகல்பகம் –வாதம் -11-
அத பிரத்யஷஸ்ய ந கதாசித் அபி நீர் விசேஷ விஷயத்வம்
யானுபூதிரஜாமேய நந்தாத்மாநந்த விக்ரஹ மஹதாதி ஜகந்மாயா சித்ர பித்திம் நமாமிதாம் –வாதம் -10-
அனுபூதி ஸ்வயம் பிரகாசா அனுபூதித்வாத் அநுபூதேர் அனுபாவ்யாத்வே கதாதிவாத் அநனுபூதிதித்வ பிரசங்க இதி –வாதம் -20-
ஸ்வத சித்தம் -அவேத்யா– நித்ய — நிர்விகாரத்வ– –ந நானாத்வம்—நிர்விசேஷ ஞானமே ஆத்மா –
ஒரே சந்திரன் பிரதிபிம்பம் -பல சந்திரன்கள் போலே தோன்றும்
விசேஷணங்களே கூடாது
ஒவ் ஒன்றுக்கும் தனி வாதம் மூலம் நிரசனம் –
ந ச ஸ்வத சித்தஸ்ய ப்ராக் அபாவாத்யா ஸ்வதா அந்யதோ வா சித்யந்தி அதோ அஜா
சம்வித் ஆத்மா அஜதத்வாத் யத் உக்தஸ் சாத்யம் ந பவதி தத் உக்தஸ் சாதனம் அபி ந பவதி யதா கத இதி –வாதம் -25-

இதம் அஹம் ஆதர்சம் இதி கேன சித் விசேஷண விஸிஷ்ட விக்ஷயத்வாத் ஸர்வேஷாம் அனுபவானாம் -ஸ்ரீ பாஷ்யம்
ந ஸ்வாபாத் அவஸ்தாஸ் வபி நிர்விசேஷ பிரகாச சித்தி –வாதம் -10-
அன்விதா பிதான வாதம் -பிரபாகரன் -வார்த்தைகள் மற்றவற்றுடன் சேர்ந்தே அர்த்தம்
அபிஹித அன்வய வாதம் -பட்டர் மதம் -வார்த்தைகள் தனியே பொருள் கொடுக்கும் -ஸ்மாரகம் மூலம் –
ந நிர்விசேஷ வஸ்த்துணி சப்தாத் பிரமாணம்
ஸ்வ சதையைவ ஸ்வாஸ்ரயம் பிரதி பிரகாசமானத்வ ரூபஸ்ய ஸ்வ சதையைவ ஸ் வ விஷய பாசகத்வ
ரூபஸ்ய வா கச்சித் அநு பூதி லக்ஷணஸ்ய ஸ்வ அனுபாவ சித்தஸ்ய அநபகமாத்–வாதம் -20-
அஞ்ஞான அவிரோதத்வாத் –
யோக்ய அநுபலப்தி
தஸ்மாத் ந ப்ராகபாவாதி அசித்யா சம்விதா அனுத்பதி உபபத்திமதீ
தமிமாம் இந்திரிய த்வாரகா ஞான பிரசாரம் அபேக்ஷயே உதயாஸ்தமயா வ்யபதேஷா –வாதம் -21-

அபாதிதா பிரபத்தி சித்த த்ரயஸ்ய பேத சமர்த்தநேந தர்சன பேதோபி சமர்த்தித ஏவ சத்ய பேதாத் சேதன பேதவத்
நித்யாபி சம்வித் தராத கர்மாநுரூபம் தேஸூ தேஸூ விஷயேஷு சம்கோகம் விகாசம் ச பஜதே –வாதம் -27-

அதோ ந கதான் சிதபி சர்வ விசேஷ சூன்யத்வம் பிரதி ஞாதும் சாக்யதே -வாதம் -24-

ஞாத்ருத்வம் ஹி ஞான ஆஸ்ரயத்வம்

தஸ்யா சர்வ மான அநாகராகத்வேன க புஷ்பாய மணத்வாத் –வாதம் -33-

அஹமர்தாத்மத்வ சமர்த்தன வாத ஞாத்ரு வாதஸ்ய பங்க வாத ஆத்மாத் வைத பங்க வாத
ஜீவ ஈஸ்வர ஐக்ய பங்க வாத –வாதம் -26-27–36-37-

யதா வஸ்தித ஸ்வரூப ப்ரகாசா ந அஞ்ஞானத் வாதி ஹேது –வாதம் -26-
சித்தம் அநாரோபித ஞாத்ருத்வ விஸிஷ்ட அஹமர்த்த ஏவ ஆத்மா இதி
யத் ப்ரஹ்மண குண சரீர விகார ஜென்ம கர்மாதி கோசார விதி ப்ரதிசேத வாச
அந்யோந்ய பின்ன விஷய ந விரோத கந்தம் அர்ஹந்தி தன்னை விஷய பிரதிஷேத போத்யா–தத்வசாரம்

விகிதம் வாக்கியம் அகண்டார்த்த பரம் சமானாதி கரண வாக்யத்வாத் சோயம் தேவதத்த இத்யாதி வாக்யத்வாத் –வாதம் -38-
சாமானாதி கரண்யம் -பின்ன ப்ரவ்ருத்தி நிமித்தானாம் சப்தானாம் ஏகஸ்மின் பார்த்தே வ்ருத்தி சாமானாதி கரண்யம்

அத ந கதஞ்சிதபி நிர்விசேஷ சின்மாத்ர வாதின தத் ஆனந்தத்வ சித்தி -வாதம் -57-

உபலக்ஷய உபலக்ஷணயோர் அபி போத்ய போதக பாவ லக்ஷண சம் ஸ்பர்சஷ்ய ஸர்வத்ர துஸ்ய ஜாத்வாத்
தாவத்தைவ ச சப்த வேத்யத்வ சித்த –வாதம் -45-

ப்ருஹத்வ ப்ரஹ்மணத்வ தஸ்மாத் உச்யதே பரம் ப்ரஹ்ம
ப்ருஹத்வாத் ப்ராஹ்மணத் வாத் ச தத் ப்ரஹ்மேதி அபிதீயதே
ப்ரஹ்ம சப்தேன ஸ்வபாவதா நிரஸ்த நிகில தோஷா அனவதிக அதிசய அஸங்க்யேய கல்யாண குணா புருஷோத்தம அபிதீயதே
ந ஹி நிர்விசேஷாதாயா அபிமதே சுத்தே பிருஹதி ப்ரஹ்மயதி இதி சுருதி யுக்த நிமித்தம் அஸ்தி –வாதம் -1-
அநாவ்ருத்தி சப்தாதி அநாவ்ருத்தி சபிதாத்
சத்வே ந பிராந்தி பாதவ்ஸ்தம் ந சத்வே க்யாதி பாதகவ் ஸதஸப்தயாம் அநிர்வஸ்யாவித்யா வேத்யைஸ்ஸக ப்ரஹ்மண –இஷ்ட சித்தி –

கடாத்யா அபரமார்த்தா வ்யாவர்த்தமானத்வாத் யத் யுக்த சாதனம் தத் யுக்த சாத்யம் யதா ரஜ்வாதி அதிஷ்டான சர்பா பூதலன அம்புதாராதி -வாதம் -16-

அவஸ்தாந்த்ர யோகித்வம் உபாதானத்வம் உச்யதே -ம்ருத் பிண்ட கடை த்ருஷ்டாந்த –
தத்தரைவை ஹி உபபத்யதே சர்ப்ப பூராந்த்ர மாலாதி ரூப வஸ்தாந்தர அன்வய ரஜவ் ந வித்யதே தஸ்மாத் நோபாதானத்வம் ஈஸ்யதே
இதம் அத்யஸ்த விஷ்வஸ்ய ப்ரஹ்ம உபாதான பாஷாணம் லோக வேத வ்ருத்தாதவாத ஸ்வயமேவ நிருத்யதே–வாதம் -53-

அவிக்ருதாஸ்யைவ சஹகாரி சக்ர சந்நிபாடேன காலா விசேஷ நியத கார்ய ஆரம்ப உபபதே–வாதம் -55-

அநாதி பாவ ரூபம் யத் விஞ்ஞானேன விஜீயதே தத் அஞ்ஞானம் இதி பிரஞ்ஞா லக்ஷணம் ஸம்ப்ரசக்ஸதே -தத்வ ப்ரதீபிகா
சப்தவித அனுபபத்தி
அஞ்ஞானம் -பாவ ரூபமா அபான ரூபமா இத்யாதி
ப்ரஹமாஸ்ரய அஜ்ஞான நிராச வாதம் -19-
திரோதான அனுபபத்தி வாதம் -35-
பாவ ரூப ஞான பங்க வாதம் -39-
ஜீவ ஞான பங்க வாதம் -40-
அவித்யா ஸ்வரூப அனுபபத்தி வாதம் -41-
மாயா அவித்யா விபாக அனுபபத்தி வாதம் -42-
நிவர்த்தக அனுபபத்தி வாதம் -43-
நிவ்ருத்ய அனுபபத்தி வாதம் -44-

விப்ரதிபன்னம் மான ஞானம் ஸ்வ ப்ராகபாவ வ்யதிரிக்த ஸ்வ விஷயாவரன ஸ்வ நிவ்ருத்ய ஸ்வ தேச கத வஸ்தாந்தர பூர்வகம் அப்ரகாசிதார்த்த ப்ரகாசகத்வாத் அந்தகாரே பிரதமோத்பன்ன பிரதீபா பிரபா வத் இதி

துர் கதத்வம் அவித்யாயா பூஷணம் ந து தூஷணம்
ந ஹி மாயாயாம் கச்சத் அனுபபத்தி அனுபபத்ய மானார்த்தைவ ஹி மாயா –ப்ரஹ்ம சித்தி –
ஆஸ்ரயத்வ விஷயத்வ பாஹினீ நிரவிபாக சிதிரேவ கேவல

நித்ய முக்த ஸ்வ பிரகாச சைதன்யைக ஸ்வரூபஸ்ய ப்ராஹ்மண அஞ்ஞான நானுபாவஷ ந சம்பவதி –வாதம் -18-

நித்ய முக்தஸ்ய பந்தாஷேத் நித்ய முக்தி ந சம்பவேத் பந்தஸ்யா பி ச நித்யத்வாத் பந்தா பாவவேது அமுக்ததா

யே து ப்ரஹ்மணோ தோஷம் பரி ஜிகீர்ஷந்தா ப்ரஹ்ம ஞானம் மாயா சப்தேன உபசரந்தி –வாதம் -42-

பர வ்யாமோஹந ஹேதுர் மாயா ஸ்வ வ்யாமோஹன ஹேதுர் அவித்யா –வாதம் -42-

அபுருஷார்த்த பரமார்த்த தர்சன ஹேதுர் அவித்யா –வாதம் -42-

ந ஹி மாயா யாம் கச்சித் அனுபபத்தி அனுபபத்யா மானார்த்தைவ ஹி மாயா –ப்ரஹ்ம சித்தி

ந கதஞ்சித் அபி நிர்விசேஷ நித்ய ஸ்வயம் பிரகாசே ஸ்வஸ்ய பரஸ்ய வா ஞான மாத்ர அகோசர வஸ்துனி திரோதான வாசோ யுக்தி காததே —

உபயோர் அபி யதாவஸ்தித ப்ரஹ்ம ஸ்வரூப பிரகாச ரூபத்வ விசேஷாத்

மித்யாத் வஸ்ய ச மித்யாத்வே மித்யாத்வம் பாதிதம் பவேத் ஸத்யத்வஸ்ய ச சத்யத்வே சத்யத்வம் சாதிதம் பவேத் –வாதம் -43-

தஸ்மாத் கிமபி வக்தவ்யம் யதனந்தரம் ப்ரஹ்ம ஜிஜ்ஞானசோபதிஷ்டயத இதி உச்யதே நித்ய அநித்ய வஸ்து விவேக
ஹாமுத்ரார்த்த போக விராஹ ஸ்மாதாமதி சாதன சம்பத் முமுஷுத்வம் ச இதி -ஸ்ரீ பாஷ்யம்

பூர்வ வ்ருதாத் கர்ம ஞானதந்த்ரம் தத ஏவ ஹேதோ ப்ரஹ்ம ஞாதவ்யம் இதி யுக்தம் பவதி -ஸ்ரீ பாஷ்யம்

ஐக சாஸ்த்ர்யா சமாராதன வாதம் -3-
அவிதேய ஞான பங்க வாதம் -4-
பாதித்த அனுவர்த்தி பங்க வாதம் -5-
விவிதிஸ சாதனத்வ பங்க வாதம் -6-
சாதன சதுஸ்த்ய பூர்வ வருத்தாத்வ பங்க வாதம் -8-
ஜீவன் முக்தி பங்க வாதம் -௩௧
வேதாந்த ஸ்ரவணே சித்தே நித்ய அநித்ய விவேக தீ நித்ய அநித்ய விவேகேண வேதாந்த ஸ்ரவணம் த்விதி –வாதம்-8-

ஞான சாமான்ய விஷய வேதனாதி சப்தானாம் தஸ்மின் விசேஷ சப்தார்த்த ஏவ பர்யவசானம் யுக்தம் –வாதம் -4-

ப்ரஹ்ம சத்யம் ஜெகன் மித்யா ஜீவோ ப்ரஹ்மைவ ந பர -அத்வைதி
நிஷ் பிரபஞ்சீகரண நியோக பங்க வாதம் -46-
அலேபக மத பங்க வாதம் -65-

வ்யாவ்ருத்த வியாவஹார ஹேது
அனுபூதி -தர்மபூத ஞானம் -இல்லை என்பர் அத்வைதி –
ஞான ஸ்வரூபன் ஞான குணகன்
நித்யத்வ -ஞானந்த்வ -அனந்தத்வ -அமலத்வ
ப்ரதிபாஷித சத்யம் -வ்யவஹாரிகா சத்யம் -பாரமார்த்திக சத்யம்
-64-வாதங்கள் -சதா தூஷினி -சதா பூசணி -பரமார்த்த பூஷணம்

பூர்வ மீமாம்ச-கர்ம காண்டம் -12-அத்தியாயங்கள் -ஜைமினி / அடுத்த -4-அத்யாயம் தேவதா காண்டம் -சங்கர்ஷணர்
உத்தர மீமான்ஸை -4-அத்யாயம் பாதாரயணர்
சாம்யா -சாதரம்யம்-ப்ரஹ்ம வேத ப்ரஹ்மைவ பவதி

—————————————–

ஸ்ரீ கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ வேதாந்த தேசிகன் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

ஸ்ரீ ரஹஸ்ய த்ரய சார சாரம் —

ஸ்ரீ மான் வேங்கட நாதார்ய கவிதார்க்கிக கேஸரீ வேதாந்தா சார்ய வர்யோ மே சந்நிதத்தாம் சதா ஹ்ருதி —

ஸ்ரீ கவி தார்க்கிக சிம்ஹாய கல்யாண குண சாலினே ஸ்ரீ மதே வேங்கடேசாய வேதாந்த குரவே நம –

ஸ்ரீ ராமானுஜ தயா பாத்ரம் ஞான வைராக்ய பூஷணம் ஸ்ரீ மத் வேங்கட நாதார்யம் வந்தே வேதாந்த தேசிகம்

சீர் ஓன்று தூப்புல் திரு வேங்கடமுடையான்
பார் ஒன்றச் சொன்ன பழ மொழியுள் ஓர் ஓன்று
தானே யமையாதோ தாரணியில் வாழ்வார்க்கு
வான் ஏறப் போம் அளவும் வாழ்வு

விகாஹே நிகமாந்தார்ய விஷ்ணு பாத சமுத்பாவம்
ரஹஸ்ய த்ரய சாராக்யாம் த்ரிஸ் ரோதசம் அகல்மஷாம்
அவ்விஞ்ஞாதம் விஜாநதாம் விஞ்ஞாதம் அவிஜாநதாம்
ரஹத்ய த்ரய சாராக்யம் பரம் ப்ரஹ்மாஸ்து மே ஹ்ருதி

நமோ ராமாநுஜார்யாய சவும்ய மூர்த்தி ஸூஸூநவே விசித்ர சித்ர சாரோயம் யஸ்ய அனுக்ரஹ வாரிஜா

வேதே சஞ்ஜாத கேதே முநிஜன வசனே ப்ராப்த நித்யாவமானே
சங்கீர்ணே சர்வ வர்ணே சதிததநுகுணே நிஷ் பிரமாணே புராணே
மாயாவாதே சமோதே கலி கலுஷ வசாத் சூன்ய வாதே விவாதே
தர்ம த்ராணாய யோபூத் ச ஜயதி பகவான் விஷ்ணு கண்டாவதார

———————————-

32–அதிகாரங்கள் -4-பாகங்கள் உண்டு
முதல் பாகம் -அர்த்த அநு சாசனம் -22-அதிகாரங்கள் -தத்வ ஹித புருஷார்த்த -சித் அசித் ஈஸ்வர விவரணம்
இரண்டாம் பாகம் -ஸ்திரீகரணம் –4-அதிகாரங்கள் -சங்கா பரிஹாரமும் -விவரத்தை நிலை நாட்டலும்
மூன்றாம் பாதம் -பாத வாக்ய யோஜனை -3-அதிகாரங்கள் –ரஹஸ்ய த்ரய விளக்கம்
நான்காம் பாதம் –ஸம்ப்ரதாய ப்ரக்ரியா -3-அதிகாரங்கள் -ஆச்சார்ய சிஷ்ய கடைமைகள் -கிரந்த பல ஸ்ருதி அருளி தலைக் கட்டுகிறார்

ஒவ் ஒரு அதிகாரமும் -முதலில் ஸ்லோக ரூபமாக -கீழே சொன்ன விஷயமும் -மேலே சொல்லப் போகும் விஷயமும் –
அந்த அந்த அதிகாரத்தின் விஷயமும் –
அதுக்கு ப்ரமாணங்களாக -ஸ்ம்ருதி இதிஹாச சம்ஸ்க்ருத திவ்ய ஸூக்திகள் -அருளிச் செயல்கள் -சுருக்கமான தமிழ் பாட்டு –
இறுதியில் சுருக்கமான ஸ்லோகம் -இப்படி க்ரமமாக அமைந்துள்ளது –

———————————–

ஸ்ரீ குரு பரம்பரா சார சாரம் -நன்றும் தீதும் நமக்கு உரைப்பாறை நாடிப் பெறுதல்

அர்த்த அநு சாசன பாகம்
1-உபோத்காத அதிகாரம் -க்ரந்தத்தின் தலை வாசல் திறப்பு
2-சார நிஷ்கர்ஷ அதிகாரம் -எட்டு இரண்டு எண்ணிய சதிர்க்கும் தனி நிலை
3-பிரதான பிரதிதந்தர அதிகாரம் -துழாய் முடியான் உடம்பாய் நாம் அடியோம் -என்ற முக்கிய அடிப்படைக் கொள்கை
4-அர்த்த பஞ்சக அதிகாரம் -அடிப்படையில் அலர்ந்த ஐந்தறிவு
5-தத்வத்ரய சிந்தனை அதிகாரம் -அரு -உருவானவை பற்றி ஆய்வு
6-பர தேவதா பாரமார்த்யதிகாரம் -திரு மாதுடன் நின்ற புராணம்
7-முமுஷூத்வ அதிகாரம் -வீடினை வேண்டும் பெரும் பயன்
8-அதிகாரி விபாக அதிகாரம் –நீண்டும் குறுகியும் நிற்கும் நிலைகளை ஏற்பவர்
9-உபாய விபாக அதிகாரம் -பல மறையின் பரம நெறி
10-பிரபத்தி யோக்ய அதிகாரம் -அநந்யராய் வந்து அடையும் வகை –
11-பரிகர விபாக அதிகாரம் -துணையாம் பரனை வரிக்கும் வகை
12-சாங்க பிரபதன அதிகாரம் -அறமே பரம் என்று அடைக்கலம் வைத்தமை –
13-க்ருதக்ருத்யாதிகாரம்-வேள்வி அனைத்தும் முடித்தமை
14-ஸ்வநிஷ்ட அபிஜ்ஞாந அதிகாரம் -மூன்றில் நிலையுடைமை –
15-உத்தர க்ருத்ய அதிகாரம் -கடன்கள் கழற்றிய அடிமை
16-புருஷார்த்த காஷ்ட அதிகாரம் -நல்லடியார்க்கு ஆதரம் மிக்க அடிமை
17-சாஸ்த்ரீய நியமன அதிகாரம் -மேதினியில் இருப்பது விதியினாலே
18-அபராத பரிஹார அதிகாரம் -மாளாத வினை அனைத்தும் மாளும் வகை
19-ஸ்தான விசேஷ அதிகாரம் -வானாடுகந்தவர் வையத்து இருப்பிடம் நன் நிலம்
20-நிர்ணய அதிகாரம் -உடலைச் சிறை வெட்டி விட்டு வழிப் படுத்தும் வகை
21-கதி சிந்தனை அதிகாரம் -வானேறும் வழி கண்டோம்
22-பரிபூர்ண ப்ரஹ்ம அனுபவ அதிகாரம் -அந்தமிலா பேரின்பம் அருந்துதல் –
குருக்கள் குரை கழல் கீழ் மகிழ்ந்து எழும் போகத்து மன்னுதல்

ஸ்திரீகரண பாகம்
23-சித்த உபாய சோதன அதிகாரம் -திரு நாரணன் மன்னிய வன் சரண்
24-ஸாத்ய உபாய சோதன அதிகாரம் -வரிக்கின்றனன் குறி ஒன்றால்
25-ப்ரபாவ வ்யவஸ்தித அதிகாரம் -அடியார் ஆதரத்தில் ஆரண நீதி நெறி குலையாமை
26-ப்ரபாவ ரக்ஷ அதிகாரம் -தண்மை கிடக்க தரம் உள்ளமை

பத வாக்ய யோஜனா பாகம்
27-மூல மந்த்ர அதிகாரம் -நன் மனு ஓதினம்
28-த்வய அதிகாரம் -திருமால் பாதம் இரண்டும் சரண் எனப் பற்றி அடிமை கொள்ளுதல்
29-சரம ஸ்லோகார்த்தம் -மன்னருள் வாசகத்தால் மருள் அற்றமை

சம்பிரதாய ப்ரக்ரியா பாகம் –
30-ஆச்சார்ய க்ருத்ய அதிகாரம் -அருளுற்ற சிந்தையினால் அழியா விளக்கு ஏற்றினார்
31-சிஷ்ய க்ருத்ய அதிகாரம் -இருள் அனைத்தும் மாற்றினவர்க்கு ஒரு கைம்மாறு
32-நிகமன அதிகாரம் -நிலைகள் தான் உளனாய் உகக்கும் தரம்

————————————–

ஆச்சார்யரை அணுக -அவர் கடாக்ஷத்தால் கற்கும் மூல மந்த்ரம் -ஐந்தறிவு புகட்டி –
இவ்வைந்தில் முத்தத்வத்தை விளக்கி
இத்தத்துவம் மூன்றில் புராணனே புகல் பயன் என்கிறது
வீடினை வேண்டுபவர் செய்யும் பக்தி அல்லது பிரபத்தி தான் மோக்ஷ உபாயங்கள்
பிரபத்தி செய்ய அனைத்து உலகும் உரியது என அங்கங்களை விளக்கி
அங்கி பரமனுக்கு அடிமை என்ற நினைப்பே என்கிறது
இப்படி வேள்வி முடித்து நிஷ்டையுடன் மேதினியில் இருக்கும் அளவும் கைங்கர்யங்களை
பாகவதர்கள் வரையில் சாஸ்த்ரப்படியே செய்து காலத்தைக் கழிக்கும் ப்ரபன்னனுக்கு பாபங்கள் கழியும்
காலத்தைக் கழிக்க பாகவதர்கள் வசிப்பதாய் உள்ள இடமே ஏற்றது
சரீரம் விழ எம்பெருமான் ஜீவனை அர்ச்சிராதி மார்க்கத்தில் புறப்படச் செய்கிறான்
புறப்பட்ட ஜீவனை விரஜா நதியைக் கடத்துவித்து அழகு ஓலக்கத்திலே நித்ய முக்தர்களோடு
புரையப் பரிமாறும் படி செய்விக்கிறான்
ஜீவன் தேச விசேஷத்தை அடைந்து எம்பெருமானுக்கு கைங்கர்யம் செய்து கொண்டு
முழுமையான பேர் இன்பத்தை அனுபவித்துக் கொண்டே இருப்பான்
மேலே சித்த உபாயமான எம்பெருமானைப் பற்றியும் ஸாத்ய உபாயங்களை பற்றியும்
அறிந்த ஞானத்தை ஸ்திரப்படுத்துகிறது
ஸாத்ய உபாய ப்ரபாவத்தை வரை அறுத்து ரஷிக்கிறது
அடுத்து அஷ்டாக்ஷர த்வய சரம ஸ்லோகத்தின் பத வாக்ய யோஜனைகளை விவரிக்கிறது
கடைசியாக ஆச்சார்ய சிஷ்யர்களின் கடமைகளை குறிப்பிட்டு கிரந்தத்தை
பல ஸ்ருதியுடன் தலைக் கட்டுகிறது –

————————-

பிரயோகிக்கப்பட்ட பதங்களின் லக்ஷணம்–

பிரதான பிரதிதந்தர அதிகாரம் —
த்ரவ்யம் -சேதனம் அசேதனம் ஈஸ்வரன் என்ற பிரிவை யுடைய அந்த வஸ்துவே
அத்ரவ்யம் -அந்த த்ரவ்யத்தின் குணம் போன்ற தன்மை குணங்கள்
சத்தா -ஸ்வரூபம் -வாஸ்துவின் முதல் க்ஷண சம்பந்தத்தைச் சொல்வது
ஸ்திதி -வஸ்துவின் மேன் மேலான க்ஷண சம்பந்தத்தைச் சொல்வது
ப்ரவ்ருத்தி -த்ரவ்யத்தின் செயல்
தர்மம் -த்ரவ்யத்தின் அடையாளம் -லக்ஷணம்
தர்மி -தர்மத்தை உடைய த்ரவ்யம்
ஸ்வரூப நிரூபக தர்மம் -எந்த தர்மம் அறியப் படா விட்டால் தர்மி ஸ்வரூபமே அறிய முடியாதோ அது
நிரூபித ஸ்வரூப விசேஷணம் -எந்த தர்மம் தர்ம ஸ்வரூபத்தை மற்றவைகளை விட வேறாகத் தெரிவிக்கிறதோ
ஆத்மா -ஒரு த்ரவ்யத்துக்கு எக்கால -எந்த நிலையிலும் -தாரகனாய் -நியாந்தாவாய் -சேஷியாய் -இருக்கை
சரீரம் -சேதனனுக்கு எக்கால -எந்த நிலையிலும் -ஆதேயமாய் -விதேயமாய் -சேஷமாய் இருக்கை

தத்வ த்ரய சிந்தனா அதிகாரம்
அசேதன தத்வம் -ஞானத்துக்கு ஆஸ்ரயமாய் பிறருக்கே தோன்றுவதாய் இருப்பது
சேதனத்வம் -ஞானத்தை உடையதாய் இருக்கை
ஞானத்தவம் -தன்னுடையவோ வேறு ஒன்றினுடையவோ இருக்கையை அறியச் செய்கை
ஜடத்வம் -ஸ்வயம் பிரகாசத்வம் அற்று இருக்கை
ஸ்வயம் பிரகாசத்வம் -தான் தெரியும்படிக்கு வேறு ஒரு ஞானத்தின் உதவி இன்றியும் பிரகாசிப்பது
ப்ரத்யக்த்வம் -தனக்குத் தான் குணங்களோடு தோன்றுகை
விஷயத்வம் -தன்னை ஒழிந்த ஒன்றைக் காட்டுதல்
ஆத்ம வர்க்க லக்ஷணம் -சேதனத்வமும் ப்ரத்யக்த்வமும்
ஈஸ்வர லக்ஷணம் -விபுத்வ -ஸ்வாமித்வத்தோடு சேதனனாய் இருக்கை
ஜீவ லக்ஷணம் -அணுவாயும் சேஷனாயும் இருக்கை
அசேதன லக்ஷணம் -ஞான ஆஸ்ரயம் இன்றிக்கே மற்றவர்க்கே தோன்றக் கடவனாய் இருக்கை

பிரபத்தி யோக்ய அதிகாரம்
அதிகாரம் -பல உபாயத்தில் இழிபவனுக்கு பலத்தில் அர்த்தித்வமும் உபாயத்தில் சாமர்த்யமும்
பலம் -அதிகாரம் உடையவனும் ப்ரயோஜனமாய் அடையப்படுவதாக இருப்பது
அர்த்தித்வம்-அடைய வேண்டும் என்ற ஆசை
உபாயம் -பலத்தை அடையச் செய்ய வேண்டியதாக விதிக்கப் பட்டது –
சாமர்த்யம் – சாஸ்திரத்தை அறிகை / அறிந்தபடி அனுஷ்ட்டிக்க வல்லனாகை /
சாஸ்திரம் சொன்ன ஜாதி குணாதிகள் உடைமை
ஆகிஞ்சன்யம் -வேறே ஒரு உபாயத்தை -உபாசனத்தை -செய்வதில் சாமர்த்தியம் இல்லாமை
அநந்ய கதித்வம் -மோக்ஷத்தை தவிர்த்து வேறே பலனை நாடாமை /
தான் விரும்பும் பலனை அடைய வேறே ஒரு தெய்வத்தை நாடாமை

———————————————-

ஸ்ரீ குரு பரம்பரா சார சாரம் -நன்றும் தீதும் நமக்கு உரைப்பாறை நாடிப் பெறுதல்
யஸ் ஸ்ரேயஸ்யாந் நிச்சிதம் ப்ரூஹி தாமே சிஷ்யஸ்தேஹம் சாதி மாம் த்வாம் ப்ரபன்னம் -என்று
அர்ஜுனன் வேண்டிய கணக்கில் பயனை விழைவோர் ஆச்சார்யரை அணுக வேண்டியதின் அவஸ்யத்தை விளக்குவது

குருப்ய தத் குருப்யச்ச நமோ வாக மதீ மஹே
வ்ருணீ மஹே ச தத்ராத்யவ் தம்பதீ ஜகதாம் பதீ
நன்றும் தீதும் உரைப்பார் யார் -எம்பெருமானும் -அவன் தண் அவதாரமேயான நம் ஸம்ப்ரதாய ஆச்சார்யர்களும்
ஏன் நாட வேணும் -ஏன் எனில் ஆச்சார்யன் உபதேசித்த வித்யை தான் நிலைக்கும்
நாடிப் பெற பிரமாணம் -என்ன –
விதி உள்ளது -ஆகவே நித்யம் / பிராயச்சித்தம் -ஆகவே நைமித்திகம் /ஞான சாதனம் ஆகவே காம்யம் ஆகிறது
எவர்க்குத் தேவை -பாபியான க்ஷத்ர பந்து வாகிலும்-புண்யனான புண்டரீகனே யாகிலும்
எதற்குத் தேவை -மோக்ஷ உபாயம் அறிய -செய்து எல்லையில்லா ப்ரஹ்ம ஆனந்தம் அனுபவிக்க
பெற்று இனிச் செய்வது -ஆச்சார்யர்களைப் போற்றுவது -உபதேசித்த மந்த்ரங்களை மறைத்து ரஷிப்பது
எம்பெருமான் பரம ஆச்சார்யனாவது எப்படி என்னில்
ஹம்ஸ -மத்ஸ்ய -ஹயக்ரவ -நாராயண -கீதாச்சார்யனாக திரு அவதரித்து
வ்யாஸாதிகள் -ஆழ்வார்களை அநு பிரவேசித்து -ப்ரஹ்ம ஸூ த்ரம் -மஹா பாரதம் -அருளிச் செயல்கள்
சனகாதி ஜீவர்களை நியமித்து நாரதர் பராசரர் சனத் குமாராதிகளுக்கு ஞானம் கொடுத்து பிரவசனம் செய்வித்து அருளி
ஆழ்வாராதிகளுக்கு அருளால் உபதேசித்து –
பாஷாண்டிகளை நிரசிக்க ஸம்ப்ரதாய ரக்ஷணத்துக்கு ஆச்சார்யர்களாக அவதரித்ததும் இத்யாதி
சிஷ்யருக்குள் ஞானத்தில் தாரதம்யம் குரு பக்தியில் வாசியே ஹேது

———————————

அர்த்த அநு சாசன பாகம்
1-உபோத்காத அதிகாரம் -க்ரந்தத்தின் தலை வாசல் திறப்பு
அவர் கடாக்ஷத்தால் மூன்றினுள்ளும் நாளும் உகக்கப் பெறுவதே இக்கிரந்தத்தின் பயன் என்று விளக்குகிறது
ஆபகவத்த பிரதிதாம் அநகாம் ஆச்சார்ய சந்ததிம் வந்தே மனசை மம யத் ப்ரஸாதாத் வசதி ரஹஸ்ய த்ரயஸ்ய சாரோயம்
ஆச்சார்யர் அனுக்ரஹத்தால் ரஹஸ்ய த்ரய சாரம் மனசில் நிலை பெற்று இருக்கும்

—————————————————-

2-சார நிஷ்கர்ஷ அதிகாரம் -எட்டு இரண்டு எண்ணிய சதிர்க்கும் தனி நிலை
ஆச்சார்யர் இடம் கற்கும் கல்விகள் பலவாயினும் எட்டு இரண்டு எண்ணுவதே சதிர்க்கும் தனி நிலை என்கிறது
பல கற்ற மெய்யடியார் –
வேதங்களில் -பாஹ்ய குத்ருஷ்ட்டி சாஸ்திரம் -விஷ சாம்ய அத்யந்த அ சாரம்/ கர்ம காண்ட விஷயங்கள் -அல்ப சாரம் /
ஸ்வர்க்காதி புருஷார்த்துக்கு சாரம் சார தாமம் / தகவல் லாபம் -உபநிஷத் சார தமம் –ரஹஸ்ய த்ரயம் -அத்யந்த சார தமம் –

—————————————————-

3-பிரதான பிரதிதந்தர அதிகாரம் -துழாய் முடியான் உடம்பாய் நாம் அடியோம் -என்ற முக்கிய அடிப்படைக் கொள்கை
இம்மூன்றில் முக்கியமாம் மூல மந்த்ரம் -முதல்வனுக்கு இவ்வுலகு உடல் -எனத் தெளிவிக்கும் என்கிறது
நிருபாதிக -ஆதாரத்வ -சேஷித்வ -நியந்த்ருத்வ –
பிரணவம் -அ -எம்பெருமான் -/ அ ஆய -எம்பெருமானுக்கு / ஆ ஆய உ -எம்பெருமானுக்கே /
அ ஆய உ ம -எம்பெருமானுக்கே ஜீவன் சேஷன்
உ பிராட்டி -மிதுனத்துக்கே சேஷன் என்றுமாம் அர்ஜுனன் ரதம் போலே –
பெருமாள் சீதா பிராட்டி இளைய பெருமாள் நடந்து காட்டியது போலே

————————————–

4-அர்த்த பஞ்சக அதிகாரம் -அடிப்படையில் அலர்ந்த ஐந்தறிவு
இம் முக்கியத்தைச் சார்ந்ததான ஐந்தறிவு புகட்டி நிற்கிறது
பர ஸ்வரூபம்-ஸ்ரீ யபதி – -சத்யம் ஞானம் -அநந்தம் -ஆனந்தம் -அமலம் –
அகில ஹேயப்ரத்ய நீக கல்யாணை ஏக -/ உபய விபூதி உக்தன் /
ப்ராப்ய ப்ராபக உபையுக்த குணங்கள் / அப்ராக்ருத திவ்ய மங்கள விக்ரஹம்
அர்த்த பஞ்சகத்தில் உள்ள –
எம்பெருமான் -நான் -அஹங்காரம் -இவையே தத்வத்ரயங்கள்
பகவத் நிக்ரஹ விரோதி நீக்கும் பரிஹாரம் பிரபத்தி -தஸ்ய ச வசீ கரணம் தச் சரணாகதி ரேவா -ஸ்ரீ பாஷ்யகாரர்

———————————————

5-தத்வத்ரய சிந்தனை அதிகாரம் -அரு -உருவானவை பற்றி ஆய்வு
இவ் வைந்தில் உடம்பு கொடு மோஹம் கெட உதவும் முத் தத்வத்தை விலக்கி நிற்கிறது

கேவல ப்ரக்ருதி -மூல பிரகிருதி மரு ஸ்ரீ வத்ஸம் /
ப்ரக்ருதி -விக்ருதி -மஹான் -அஹங்காரம் தன்மாத்ரை ஆகிய -3-
கேவல விக்ருதி -மனாஸ் இந்திரியங்கள் பஞ்ச பூதங்கள் ஆகிய -21-
மஹான் -தண்டு /அஹங்காரம் -சாத்விக ரஜஸ் தாமச -சங்கு சார்ங்கம் / மனஸ் -திகிரி
கர்ம இந்திரியங்கள் -வாக்கு பாணி பாதம் பாயு உபஸ்தம் –
ஞான இந்திரியங்கள் -கண் காது மூக்கு நாக்கு த்வக் -இவை சரங்கள்
தன்மாத்திரைகள் -சப்தம் ஸ்பர்சம் ரூபம் ரசம் கந்தம் -பஞ்ச பூதங்கள் -இவை வனமாலை
பிருத்வி -கந்தம்/ தண்ணீர் -ரசம் / அக்னி -ரூபம் / காற்று -ஸ்பர்சம் /ஆகாசம் -சப்தம்

———————————–

6-பர தேவதா பாரமார்த்யதிகாரம் -திரு மாதுடன் நின்ற புராணம்
இத் தத்துவம் மூன்றில் திரு மாதுடன் நின்ற புராணனே புகல் -பயன் -என்கிறது –

————————–

7-முமுஷூத்வ அதிகாரம் -வீடினை வேண்டும் பெரும் பயன்
இவ் வளவான அறிவால்-எனக்கு உரியன்-எனது பரம் -எனது பேறு என்னாது
அஞ்சிறைக்கு அஞ்சி பெரும் பயன் வீடினை வேண்டுபவர் முமுஷூ என விளக்கம் அளிக்கிறது
முதல் ஆறு அதிகாரங்களால் தத்வ விளக்கம் –
அடுத்து ஆறு அதிகாரங்களால் ஹித விளக்கம் அருளிச் செய்வதற்கு முன்பு
முமுஷூத்வ அதிகாரம் வளரும் ஏழு படிகள்
1-ப்ரதிபாதன பிரதிதந்தர சரீராத்மா பாவம் அறிவது
2-தேஹ இந்திரியங்களை விட உண்டான ஆதம்ந வைலக்ஷண்யம் அறிதல் -உபோத்காதாதிகாரம்
3-க்ருத்ய கரணம் -அக்ருத்ய அகரணம்
4-தான் சேஷ -ஆதேய விதேய-அநு -அல்ப சக்தன்-அறிந்து –
5-ரஹஸ்ய த்ரய ஞானம் -அர்த்த பஞ்சக ஞானம் பெற்று அஹங்கார மமகாரங்களை ஒழித்து
6-சுவர்க்கம் கைவல்யம் அல்பம் அஸ்டகஹ்ரம் அறிந்து சாரதம அனுபவ ஜெனித ப்ரீதி கார்ய கைங்கர்யம் அடைய பாரிப்பு
7-ஸூவ பிரவ்ருத்தி நிவ்ருத்தராய் ஈஸ்வர பிரவ்ருத்திக்கு ஹேதுவான சரண் அடைய முமுஷுக்கு அதிகாரம் கிட்டும் –

—————————————-

8-அதிகாரி விபாக அதிகாரம் –நீண்டும் குறுகியும் நிற்கும் நிலைகளை ஏற்பவர்
இவ்விதம் வீடு வேண்டும் தகுதி உடையோர் செய்யும் பக்தி அல்லது பிரபத்தி தான்
இருவகையாய் நின்ற போதிலும் அவர்கள் உடலை விட்ட பின் பெரும் பேறு ஒரே வகை தான் என்று விவரிக்கிறது

சத்வாரக பிரபத்தி நிஷ்டன் -பிரபத்தியை அங்கமாகக் கொண்டு -31-ப்ரஹ்ம வித்யா மூலம் பக்தியை சாதனா ரூபமாக
அத்வாரக பிரபத்தி நிஷ்டன் -பக்தியை பல ரூபமாக
இதில் யுக்தி நிஷ்டன் -ஆச்சார்ய உபதேசம் பெற்று தானே பிரபத்தி
ஆச்சார்ய நிஷ்டை -ஆச்சார்யன் அனுஷ்ட்டிக்கும் சமர்ப்பணத்தில் அடங்குதல்

—————————————————————————-

9-உபாய விபாக அதிகாரம் -பல மறையின் பரம நெறி
இவ்வதிகாரிகள் அனுஷ்ட்டிக்க வேண்டிய மோக்ஷ உபாயங்கள் பக்தி ப்ரபத்தியாய் இருவகை என விளக்கும்

———————————————-

10-பிரபத்தி யோக்ய அதிகாரம் -அநந்யராய் வந்து அடையும் வகை –
இவ்விரு உபாயங்களுக்குள் பிரபத்தி செய்யும் தகுதியை -15-வகையாக எடுத்து இத் தகுதி ஒழிய
ஜாதி ஆஸ்ரமம் போன்ற வேறே தகுதி ஏதும் வேண்டாது அனைத்து உலகும் வந்து அடைய உரியது
என்று தேர்ந்து அளிக்கிறது

—————————————

11-பரிகர விபாக அதிகாரம் -துணையாம் பரனை வரிக்கும் வகை
செய்ய விழையும் ப்ரபத்தியின் அங்கங்களை விளக்கி நிற்கிறது

சர்வஞ்ஞன்–நம் அபராத பாஹுல்யம்-சங்கை -புருஷகாரத்வம் -அந்தப்புர வாசிக்கு அஞ்ஞாத ஆவான்
சர்வசக்தன் -பிரதிபந்தகங்களை போக்கும் சாமர்த்தியம்
கர்ம பலன் அளிக்க வேண்டி வருமே -சம்பந்தம் ப்ராப்தான் -திரு உள்ள நினைவே பாப புண்யங்கள்
ஸ்வயம் பிரயோஜனமாக கொள்ளும் அவாப்த ஸமஸ்த காமன்

———————————————

12-சாங்க பிரபதன அதிகாரம் -அறமே பரம் என்று அடைக்கலம் வைத்தமை –
இப் பிரபத்திக்கு அங்கி பரம் அறுத்து பரமனுக்கு மிக்க அடிமை என்ற நினைப்பே என்கிறது –
குரு பரம்பரா பூர்வகமாக -ரஹஸ்ய த்ரயார்த்தம் அனுசந்தானம் –
த்ரிவித தியாக புத்தி -ஸ்வரூப -ரஷா பர-ரஷா பல சமர்ப்பணம் /
இசைவித்து என்னை உன் தாள் இணை கீழ் சேர்விக்கும் -அதுவும் அவனது இன்னருளே

———————————–

13-க்ருதக்ருத்யாதிகாரம்-வேள்வி அனைத்தும் முடித்தமை
இப்படி பிரபத்தி செய்வதற்கு முன்பு சோகம் உற்றவனாய்
செய்த பின்பு சோகம் அற்றவனாய்
வேள்வி அனைத்தும் முடித்து நிற்கும் நிலையை அறிவிக்கிறது
நித்ய நைமித்திகங்களும் பகவத் ஆராதன ரூபமே இவர்களுக்கு

—————————–

14-ஸ்வநிஷ்ட அபிஜ்ஞாந அதிகாரம் -மூன்றில் நிலையுடைமை –
இந் நிலையில் நிஷ்டை யுடன் இருப்பதை அறியும் படியையும்
அப்படிப்பட்டவர்கள் மேதினியில் மேவிய விண்ணவர் எனவும் விவரிக்கிறது

பிறர் தூஷித்தாலும் -பாபம் சம்பாதிக்கிறார்கள் என்று அவர் பால் பொறை கிருபை –
உபகார ஸ்ம்ருதி உகப்பு இத்யாதி
ஈஸ்வரன் தூண்ட செய்வதால் அனைத்தும் ஹிதமர்த்தமாகவே கொள்ளுபவர் ஸூ க துக்கங்கள் கர்மாதீனம்
என்று தேக யாத்திரைக்கு விசாரம் இல்லாமல் பிராரப்த கர்மங்கள் அனுபவித்து கடன் கழிகிறது என்று இருத்தல் –

————————————-

15-உத்தர க்ருத்ய அதிகாரம் -கடன்கள் கழற்றிய அடிமை
மேதினியில் இருக்கும் அளவும் பகவத் ஆஜ்ஞா அநுஜ்ஞா கைங்கர்யங்களை
சங்கிலி துவக்கு போலே உகந்து செய்து வர வேண்டும் என்கிறது –

சாத்விக ஆகாரம் -சேவை -ஸாஸ்த்ர பரிசீலனம் இவற்றிலே மூண்டு
ருசி வாசனைகளை அறவே போக்கிக் கொள்ளுபவர்
த்வயம் நித்ய அனுசந்தானம்

————————————

16-புருஷார்த்த காஷ்ட அதிகாரம் -நல்லடியார்க்கு ஆதரம் மிக்க அடிமை
இக் கைங்கர்யங்களை பாகவதர்கள் வரையில் செய்யப் பிராப்தம் என்கிறது
கோது அற்ற புருஷார்த்த காஷ்டை -பாகவதர் உகப்பே போக ரசமே உத்தேச்யம் –

——————————–

17-சாஸ்த்ரீய நியமன அதிகாரம் -மேதினியில் இருப்பது விதியினாலே
இப்படி பகவத் பாகவத கைங்கர்யங்களை சாஸ்த்ரப்படியே செய்து வரச் சொல்கிறது

தேக யாத்ரை கர்மாதீனம் ஆகையால் அதுக்கு கரைய வேண்டாம் கரைந்தால் மரணம் வரை
தான் கர்மம் அனுபவிக்க ஒத்துக்க கொண்டது பொய்யாகி நாஸ்திகனாம்
ஆத்மயாத்ரை பகவத் அதீனம் ஆகையால் அதுக்குக் கரைய வேண்டா –
கரைந்தால் ஆத்மாவைக் காக்கும் பரத்தை சமர்ப்பித்தது பொய்யாகுமே
ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்களைக் கண்டால் ஆதரித்து சந்தனம் பூ நிலா தென்றல் கண்டது போல் மகிழ வேண்டும்
செய்யும் கிரிசைகள் எல்லாம் பகவத் ப்ரீதிக்கு பாத்திரமாகவே இருக்க வேண்டுமே

————————————–

18-அபராத பரிஹார அதிகாரம் -மாளாத வினை அனைத்தும் மாளும் வகை
இப்படி எஞ்சிய காலத்தை கழிக்கும் பிரபன்னனுக்கு பிராரப்த கர்ம விசேஷத்தினால் அறியாமலோ
ஆபத்தில் அறிந்தோ செய்யும் பாபங்கள் ஒட்டாது –
அநாபத்தில் அறிந்து செய்பவை பிராயச்சித்தம் செய்வதாலோ சிறு தண்டனை அனுபவித்தோ
கழியும் என்பதைக் கூறுகிறது

——————————————

19-ஸ்தான விசேஷ அதிகாரம் -வானாடுகந்தவர் வையத்து இருப்பிடம் நன் நிலம்
இப்படி எஞ்சிய காலத்தைக் கழிக்க-வர்ண தர்மங்கள் நிலைத்து இருப்பதாய் –
பாகவதர்கள் வசிப்பதாய் உள்ள இடமே ஏற்றம் என்கிறது

உகந்து அருளின திவ்ய தேசங்களும் நதிக் கரையில் உள்ள தேசங்களும் உசிதம் என்றதாயிற்று

—————————————

20-நிர்ணய அதிகாரம் -உடலைச் சிறை வெட்டி விட்டு வழிப் படுத்தும் வகை
இப்படி வர்த்திக்கும் பிரபன்னனுக்கு சரீரம் விழக் குறித்த சமயம் வந்தவாறே
எம்பெருமான் தன்னைப் பற்றிய அந்திம ஸ்ம்ருதி உண்டாக்கி
ஜீவனை ஸ்தூல சரீரத்தை விட்டு ப்ரஹ்ம நாடி வழியாக அர்ச்சிராதி மார்க்கத்தில்
புறப்படச் செய்கிறான் என்கிறது –

—————————————–

21-கதி சிந்தனை அதிகாரம் -வானேறும் வழி கண்டோம்
இப்படி புறப்பட்ட ஜீவனை எம்பெருமான் போகங்கள் பல அனுபவிக்கச் செய்து விரஜா நதியை கடத்துவித்து
அப்ராக்ருதமான ராஜ உபசாரங்களை பண்ணுவித்து அழகு ஓலக்கத்திலே நித்ய முக்தர்களோடு
புரையப் பரிமாறும்படி செய்விக்கிறான் என்கிறது

———————————-

22-பரிபூர்ண ப்ரஹ்ம அனுபவ அதிகாரம் -அந்தமிலா பேரின்பம் அருந்துதல் –
குருக்கள் குரை கழல் கீழ் மகிழ்ந்து எழும் போகத்து மன்னுதல்
இவ்விதம் இந்த ஜீவன் தேச விசேஷத்தை
அடைந்து எல்லா தேச கால நிலைகளிலும் எம்பெருமானுக்கு கைங்கர்யம் செய்து கொண்டு
முழுமையான பேர் இன்பத்தை மாறுதல் இன்றி அனுபவித்துக் கொண்டே இருப்பான் என்கிறது

சாயுஜ்யாதிகள் -ஜீவ ப்ரஹ்ம ஐக்கியம் இல்லை -ஜகத் காரணத்வ -மோக்ஷ பிரதத்வ -சர்வ ஆதாரத்வ -சர்வ நியந்த்ருத்வ
சர்வ சேஷித்வ -சர்வ சரீரத்வ -சர்வ சப்த வாஸ்யத்வ -சர்வ வேத வேத்யத்வ -சர்வ லோக சரண்யத்வ
சர்வ முமுஷூ உபாஸ்யத்வ -சர்வ பல பிரதத்வ -சர்வ வியாபித்த ஞான ஆனந்த ஸ்வரூபத்வ
ஸ்ரீ லஷ்மீ ஸஹாயத்வாதிகள் பிரதி நியதங்கள்

————————————–

அநாதி காலம் ஸம்ஸரித்துப் போந்த ஷேத்ரஞ்ஞன் அவசர பிரதீக்ஷையான பகவத் கிருபையால் புரிந்து
சமீஸீன ஸாஸ்த்ர முகத்தால் தத்வ ஹித புருஷார்த்தங்களைத் தெளிந்து முமுஷுவாய்
ஸ்வ அதிகார அனுரூபமாய் இருப்பதொரு உபாய விசேஷத்தைப் பரிக்ரஹித்து க்ருதக்ருத்யனாய்
தண் நிஷ்டையைத் தெளிந்து அதுக்கு அனுரூபமாக இங்கு இருந்த நாள் யதா சாஸ்திரம்
நிர் அபராதமாய்ப் பண்ணும் கைங்கர்ய ரூப புருஷார்த்தம் இருக்கும் படியும் சரீர அநந்தரம்
அர்ச்சிராதி கதியாலே அப்ராக்ருத தேச விசேஷத்திலே சென்றால் இவனுக்கு அநவிச்சின்னமான
பகவத் அனுபவ பரிவாஹமாக வரும் பரிபூர்ண கைங்கர்ய ரூப பரம புருஷார்த்த சித்தி இருக்கும் படியும்
அர்த்த அநு சாசன பாதத்தில் சொல்லப்பட்டன –

சந்த்ருஷ்ட சார வாக் வித் ஸ்வ பர நிசிததீ சங்கஜித் நைகசம்ஸ்த
ஸ்பஷ்ட உபாய அதிகின்ந ச பரிகர பர ந்யாஸ நிஷ் பன்ன க்ருத்ய
ஸ்வாவஸ்தார்ஹம் சபர்யா விதிம் இஹ நியதம் வ்யாகசம் க்வாபி பிப்ரத்
நிர் முக்த ஸ்தூல ஸூஷ்ம ப்ரக்ருதி அநுபவதி அச்யுதம் நித்யம் எக

——————————————-

ஸ்திரீகரண பாகம் –ஸூஷ்ம தம அர்த்தங்களை விளக்குவதற்காக –

23-சித்த உபாய சோதன அதிகாரம் -திரு நாரணன் மன்னிய வன் சரண்
மேலே இது வரை விவரித்த விஷயங்களில் -குறிப்பாக சித்தோ உபாயமான எம்பெருமான்
ஸ்வா தந்தர்யம் -கருணை -சேஷித்வம் -ஸ்ரீ லஷ்மீ சஹத்வம் -ஆகிய குணங்கள் பற்றிய
கலக்கங்களுக்கு சமாதானம் சொல்லி அறிந்த ஞானத்தை ஸ்த்திரப் படுத்துகிறது

அஸ்து தே தயைவ சர்வம் சம்பத்ஸ்யதே -என்பவள் இருக்க அவன் ஸ்வதந்திரம் கண்டு கலக்கம் வேண்டாமே
சஹஜ காருண்யம் -பர துக்க துக்கித்தவம் -பர துக்க நிராச சிகீர்ஷை
சரணம் வ்ரஜ என்று விதித்து இருப்பதால் ஆத்ம சமர்ப்பணம் ஸ்வரூப விருத்தம் அன்று
பண்ணவும் வேண்டும் பண்ணியதுக்கு பரிதவிக்கவும் வேண்டுமே
அநாதி கர்ம ப்ரவாஹ விபாக விசேஷத்தாலே ஏற்பட்ட யாதிருச்சிக்க ஸூஹ்ருத்தாதிகளை முன்னிட்டு
ஆத்ம சமர்ப்பணத்திலே மூட்டுவித்து அதனால் ப்ரீதனாய் ரஷிக்கிறான் –
வைஷம்ய தோஷம் தட்டாமல் இருக்க வியாஜ்யமாக ரஷா அபேஷையோடு ஆத்ம சமர்ப்பணம்

———————————————-

24-ஸாத்ய உபாய சோதன அதிகாரம் -வரிக்கின்றனன் குறி ஒன்றால்
பக்தி பிரபத்தி ஆகிற ஸாத்ய உபாயங்களை பற்றிய அதிகாரம் -ஸ்வரூபம் -பரிஹாரங்கள் பற்றிய
கலக்கங்களுக்கு சமாதானம் சொல்லி அறிந்த ஞானத்தை ஸ்த்திரப் படுத்துகிறது

பிரபத்தி யாக விசேஷமாக ந்யாஸ வித்யையில் விதிக்கப்பட்ட வைதிக தர்மம் என்பதால் த்ரைவர்ணிகர் மட்டுமே என்னில்
சாமான்ய தர்மம் -காகாதிகளும் சரண் அடைந்து உஜ்ஜீவிக்கக் கண்டோமே
ஸ்வரூப ஞானமும் அப்ரதிஷேதமுமே வேண்டியவை
சர்வ தர்மான் பரித்யஜ்ய என்று ஸ்வ ரக்ஷண அர்த்த ஸ்வ வியாபார நிவ்ருத்தியை சொன்னவாறு
பிரபத்தி தர்மம் என்றாலும் சர்வ தர்மங்களை விடச் சொன்ன போது இத்தையும் விட வேண்டுமே என்னில்
கிருஷ்ணம் தர்மம் சனாதனம் -அவனையும் விடச் சொன்னதாக வில்லையே
அதே போலே அவனைத் தவிர என்பது போலே பிரபத்தி தவிர என்றுமாம்

—————————————————-

25-ப்ரபாவ வ்யவஸ்தித அதிகாரம் -அடியார் ஆதரத்தில் ஆரண நீதி நெறி குலையாமை
ஸாத்ய உபாயங்களின் ப்ரபாவத்தை வரை அறுத்துக் கூறுகிறது

ப்ரபத்தியால் ஜாதியை மாற்ற முடியாது -ஜாதி சரீர நிபந்தம் –
பகவத் பக்தர்கள் சமம் என்றது பரம புருஷார்த்த சாம்யாதிகளாலே
இப்பக்தர்களில் தேவதாந்தர ஸ்பர்சம் இல்லாதவர் -ஏகாந்திகள்
ப்ரயோஜனாந்தர ஸ்பர்சம் இல்லாதவர் -பரமை காந்திகள்
கைங்கர்ய ஏக பிரயோஜனராய் இருப்பவர்–ஷோடச வர்ண ஸ்வர்ண பரமை காந்தி

————————————-

26-ப்ரபாவ ரக்ஷ அதிகாரம் -தண்மை கிடக்க தரம் உள்ளமை
ஸாத்ய உபாயங்களின் ப்ரபாவத்தை ரஷிக்கிறது

ப்ரபத்தியால் எல்லா சோகங்களும் கழியும் என்றாலும் -பிராரப்த கர்ம பலனை சரீர அவசானம் வரை
இருந்து கழிக்க இசைவதால் அவற்றால் வரும் சோகங்கள் இருக்குமே
ஹிதைஷி யாகையால் துக்கம் இல்லாமல் இங்கே வைத்தால் நசை மாளாதே-
ஆகவே சிஷையும் அனுக்ரஹ விசஷம் தானே
பாகவத அபசாரம் சிறிதும் இல்லாமல்
அங்கே சென்று அனுபவிக்கப் போகும் கைங்கர்ய சாம்ராஜ்யத்துக்கு இங்கேயே
முடி சூடி நிற்பதாய் அனுசந்தித்து இருக்க வேண்டும் –

—————————————————————

பத வாக்ய யோஜனா பாகம்
27-மூல மந்த்ர அதிகாரம் -நன் மனு ஓதினம்
திரு அஷ்டாக்ஷரத்தின் பத வாக்ய யோஜனைகளை விவரிக்கிறது

பரம புருஷார்த்தத்தில் ருசியும் -உபாயத்தில் அதிகாரமும் யோக்கியதையும் -உண்டாக்கி தாயகம் ஆகும் மூல மந்த்ரம்
உபாயத்தைச் செய் என்று விதித்து சத்தா ஞானத்தை வளர்த்து -போஷகமாகும் சரம ஸ்லோகம்
உபாயத்தை ஸக்ருத் அனுஷ்ட்டிக்கும் விதம் சொல்லி சதா அனுசந்தானம் போக்யமாய் இருக்கும் த்வயம்

பிரணவம் -அ உ ம -ஸ்ரீ லஷ்மீ ஸஹிதன் -ஸ்ரீ மன் நாராயண -த்வயம்
நம–சரணவ் சரணம் ப்ரபத்யே -சர்வ தர்மான் பரித்யஜ்ய மாம் ஏகம் சரணம் வ்ரஜ சர்வ பாபேப்யோ மோக்ஷயிஷ்யாமி –ஸ்திதா –
அகிஞ்சன்யன் -அநந்ய கதித்வம் -அநந்ய சரண்யன் – உபாயாந்தர நிரபேஷன் –
நாராயணாய -ஸ்ரீ மத் நாராயணாய நம -உபேயம் -நம -பலத்தில் ஸ்வாதீன ஸ்வார்த்த கர்த்ருத்வ போக்த்ருத்வ விரோதி நிவ்ருத்தி
அகாரம் -அவ ரக்ஷனே-சர்வ ரக்ஷகன்
உ காரம் -அயோக அந்நிய யோக விவச்சேதம்
ம காரம் -மன ஞானே -அவ போதநே -மாச பரிமானே -ஞான ஸ்வரூபத்வ ஞான குணகத்வ
அஸ் ம அத் -பிரதானம் நீய மானம் ஹி தத்ர அங்கானி அபகர்ஷதி -பிரதானமான ஜீவனைச் சொல்லி
சேக்ஷத்வாதி குணங்களையும் சொல்லும்
நம-உகார விவரணம்
நர-ர-ரீங்க்ஷயே -ஸ்வரூப விகாரம் அசித் -அதன் வ்யாவ்ருத்தி ந ர -ஜீவ சமூகம் -நாரா -நரர்கள் கூட்டம்
ந்ரு நயே -நல் வழியில் நடத்திச் செல்லும் பரமாத்மாவை காட்டி நர சம்பந்தி -நராத் ஜாயதே -சேதன சேதனங்கள்
நாரம் -ஜலம் -சொல்லி ஸ்ருஷ்டித்தவன் -என்றுமாம்
அயனம் -அய பய கதவ் -ஈ யதே அநேந -இவன் மூலம் அடைய படுகிறது என்று உபாயத்தையும்
ஈயதே அஸ்மின் -இவன் இடத்தில் லயம் -ஆதாரம் / ஈயதே அசவ் -இவன் அடையப் படுகிறான் உபேயம்
பஹு வ்ரிஹீ சமாசம் -நாரா அயனம் யஸ்ய -நாற்றங்கால் எவனுக்கு இருப்பிடமோ
உபய விபூதி யோகம் -அகில ஹேயப்ரத்ய நீகன் கல்யாணை ஏக
ஜகத் காரணத்வம் –
தத் புருஷ சமாசம் -நாரங்களுக்கு இருப்பிடம் –

திருமந்த்ரார்த்தம்
1–ஒரே வாக்ய -உபாய பரம் -நம-சமர்ப்பண பரம் -சேஷத்வ ஸ்வரூப ஞானம் புருஷார்த்தம் இன்றி உபாயம் சித்திக்காதே
2-ஒரே வாக்ய -உபேய பரம் -நாம ப்ரஹவீ பாவ அஞ்சலி பத்த நமஸ் சப்த உச்சாரணாதி ரூப சேஷ வ்ருத்தி பரம்
சேஷ வ்ருத்தி செய்து ஹ்ருஷ்டா பவந்தி -சேஷத்வ ஸ்வரூப ஞான உபாயம் இல்லாமல் சேஷ வ்ருத்தி சித்திக்காதே
3–இரண்டு வாக்கியங்கள் -ஸ்வரூப பரம் -ஆய நாராயணாய உம்-
அகார நாராயண சப்தார்த்த -சர்வ ரஷக- சர்வ ஆதார -சர்வ சேஷிக்கே – நான் -நிருபாதிக அநந்யார்ஹ சேஷன் –
புருஷார்த்தம் ஆர்த்திகம்
நம -எனக்கு உரியேன் அல்லேன் -மற்று வேறே ஒன்றுக்கும் உரியேன் அல்லேன் –
நிருபாதிக ஸ்வாமிக்கே -என்று ஸ்வரூப பரம் –
உபாயம் ஆர்த்திகம்
4–இரண்டு வாக்கியங்கள் -சமர்ப்பண பரம் -ஆய நாராயணாய உம்-ஆத்ம சமர்ப்பண யாகத்தில் ஹவிஸ் ஆகிற நான்
அகார வாச்யனான நாராயணனுக்கே பாரமாக சமர்ப்பிக்கப் படுகிறேன்
நம -என்னுடைய ரக்ஷண பரம் என்னுடையது அல்ல எம்பெருமானுடையதே
5–இரண்டு வாக்யம் -புருஷார்த்த பிரார்த்தனா பரம் -ஆய நாராயணாய உம் -அகார வாஸ்யனான நாராயணனுக்கே
கைங்கர்யம் செய்பவனாக ஆவேன் -இஷ்ட பிராப்தி பிரார்த்தனா பாரம்
நம -எனக்காக அல்லேன் -ஸ்வார்த்த -ஸ்வாதீந -கர்த்ருத்வாதி -அ நிஷ்ட நிவ்ருத்தி பிரார்த்தனா பரம்
6–மூன்று வாக்கியங்கள் -ஸ்வரூப புருஷார்த்த பரம்
ஸ்வரூப பரம் –பிரணவம் -அகார வாஸ்யனான நாராயணனுக்கே நான் உரியேன் ஆவேன்
நம -நான் எனக்கு உரியேன் அல்லேன் –உபாயம் ஆர்த்திகம்
புருஷார்த்த பரம் -நாராயணாய -பவேயம்-பகவானுக்கே -சர்வ தேச சர்வ கால சர்வ உசித சர்வ வித கைங்கர்யம் எழ வேணும்
7–மூன்று வாக்கியங்கள் -ஸ்வரூப புருஷார்த்த பரம் –
பிரணவம் -ஸ்வரூப பரம் -அகார வாஸ்யனான நாராயணனுக்கே உரியேன் ஆவேன்
நம -ஸ்யாம் -ஸ்யாத் -அநிஷ்ட நிவ்ருத்தி பிரார்த்தனா பரம் -நானும் எனதும் எனக்கு உரியேன் அல்லேன்
நாராயணாய -ஸ்யாம் -இஷ்ட பிராப்தி பிரார்த்தனா பாரம் -நாராயணன் பொருட்டு ஆவேன்
8–மூன்று வாக்கியங்கள் -ஸ்வரூப உபாய பரம் –
பிரணவம் -ஸ்வரூப பரம் -அகார வாஸ்யனான நாராயணனுக்கே நான் சேஷ பூதன்
நம -ரக்ஷணத்தில் எனக்கு ஸ்வாதந்தர்யம் இல்லை -நீயே ரக்ஷகன் -கோப்த்ருத்வ வர்ணத்தால் உபாய பரம்
நாராயணாய -நாரங்களின் ரக்ஷணத்தில் உபாயமானவன் -கோப்த்ருத்வ வர்ணத்தால் உபாய பரம்
9–மூன்று வாக்கியங்கள் -சமர்ப்பண புருஷார்த்த பரம் –
பிரணவம் -ரக்ஷகனுக்கே ஜீவன் சமர்ப்பணம்
நம -ஸ்யாம் -எனக்கு நான் அல்லேன் -அநிஷ்ட நிவ்ருத்தி பிரார்த்தனா பரம்
நாராயணாய – ஸ்யாம் -நாராயணனின் சரண கைங்கர்யத்துக்கே ஆவேன் -இஷ்ட பிராப்தி பரம்
10–மூன்று வாக்கியங்கள் -ஸ்வரூப உபாய புருஷார்த்த பரம் –
பிரணவம் -ஸ்வரூப பரம் -அகார வாஸ்யனான நாராயணனுக்கே நான் சேஷன்
நம-ஸ்யாம் -ஸ்யாத் – உபாய பரம் -அவனை முக்கரணங்களாலும் சரணம் அடைகிறேன்
நாராயணாய -ஸ்யாம் –புருஷார்த்த பரம் –ஸ்வாமித்வ -பரத்வ –ஆகாரமுடைய நாராயணனுக்கே ஆவேன்

அ -நாராயண -நர -அயன -இவற்றால் ரக்ஷகத்வ காரணத்வமும் -நியந்த்ருத்வ நேத்ருத்வமும் -உபாயத்வ உபேயாதவமும்
ம நார–இவற்றால் ஞான ஸ்வரூப ஞான குணகன் -அநு -நித்யன் -ஜீவ பரஸ்பர பேதமும் சித்திக்கும் –
நாராயண சப்தத்தை ஸ்வர வ்யஞ்ஜனமாக பிரித்து ந் +அ +ர் +ஆ +ய் +அ + ண் + அ -என்று அஷ்ட அக்ஷரங்கள்
பிரணவம் ஒழிந்த மந்த்ர சேஷத்துக்கு
ந –க்ஷேமம் கொடுக்கும் -புருஷார்த்த த்வரை உண்டாக்கும் -பிரதிபந்தக நாசம்
ம -மங்களம் -ஞான விகாசம் -பிறர் வணங்கும்படி செய்தலும்
நா -ஆச்சார்யத்வம் -கைங்கர்ய த்வரை -நாஸ்திக தன்மை நிரசனம்
ரா -பகவத் பிரீதி -இதர விரக்தி -லோக ரக்ஷணம்
ய பகவத் விஷய ஊற்றமும் ஸ்வயம் பிரயோஜனமும்
ணா–பகவத் ஸ்தோத்ரம் -வாக் ஸூ த்தி
ய -யஷ ராக்ஷஸ வேதாள பூதங்கள் பயந்து ஓடும்
திரு மந்திரத்தில் யதார்த்த ஞானமும் நிஷ்டையும் உடையவராய் ஆதரிக்கும் தேசத்தில்
பிரதான வ்யாதிகளாக எடுத்த ராகாதிகளும்
சத்துக்களுக்கு ஸ்ரீ ஞான சம்பத்தில் குறைவும்
ஆத்ம அபஹாராதிகளைப் பண்ணும் மஹா தஸ்கரரான அஹந்காராதிகளும் நடையாடாது

————————————————

28-த்வய அதிகாரம் -திருமால் பாதம் இரண்டும் சரண் எனப் பற்றி அடிமை கொள்ளுதல்
திரு த்வய மந்திரத்தின் பத வாக்ய யோஜனைகளை விவரிக்கிறது

த்வயம் -உபாய உபேய ப்ரதிபாதனம் –
சரண வரணாதி அங்கங்களையும் -ஸ்வரூப -ரக்ஷண பர -ரக்ஷண பல -சமர்ப்பனமான அங்கியையும் சொல்லுவதால்

ஸ்ரீ -ஸ்ருட் -தாது -ஸ்ருனோதி-ஸ்ராயவதி
ஸ்ருனோதி—
கேட்கிறாள்-ஆஸ்ரிதரின் ஆர்த்த த்வனியைக் கேட்கிறாள் /
எம்பெருமானிடம் உபதேசம்-லோக ஹிதம் -கேட்கிறாள்- பெறுகிறாள் /
ஸ்ராயவதி-
நமக்காக பகவானிடம் பிரார்த்திக்கிறாள் -அவனிடம் பெற்ற உபதேசத்தை தக்க தருணத்தில் அவனிடம் விண்ணப்பிக்கிறாள் /
விபரீதமான ஜீவனுக்கு உபதேசிக்கிறாள்
ஸ்ரீ-ஸ்ரிண் சேவாயாம் -ஸ்ரீ யதே -ஸ்ரயதே –
ஸ்ரீ யதே -மாத்ருத்வ ப்ரயுக்த வாத்சல்யத்தாலே புருஷகார பூதை -நம்மால் ஆஸ்ரயிக்கப் படுகிறாள்
ஸ்ரயதே -பகவத் வாலப்யம் தோற்ற அதிசய காரிணியாய் பகவானை ஆஸ்ரயிக்கிறாள்-
எல்லா வஸ்துக்களையும் ஆஸ்ரயித்து இருக்கிறாள் என்றுமாம் –
ஸ்ரீ–
ஸ்ரூ -ஹிம்சாயாம் -ஸ்ருணாதி-உபாய கைங்கர்ய பிரதிபந்தகங்களைக் கழிக்கிறாள்
ஸ்ரீங் பாகே -ஸ்ரீ ணாதி-கைங்கர்ய பர்யந்தமான குண பரிபாகத்தை உண்டாக்குகிறாள்

மது நித்ய யோகம்
நாராயண -பூர்வ கண்டத்தில் ஆஸ்ரயண உபயோக கல்யாண குணங்கள் –
வாத்சல்யம் -ஸ்வாமித்வம் -ஸுசீல்யம் -ஸுலப்யம் -ஞான -சர்வஞ்ஞத்வம் -பல -சர்வ சக்தித்வம்-
ஐஸ்வர்ய வீர்ய சக்தி தேஜஸ் – -பரம காருணிகத்வ -க்ருதஜ்ஞ்ஞத்வ -பரம உதாரத்வ -ஸ்திரத்தவ பரிபூர்ணத்வ இத்யாதிகள்
சரணவ் -திவ்ய மங்கள விக்ரஹத்துக்கு உப லக்ஷணம்
உத்தர கண்டம் -ஸமஸ்த கல்யாண குணாத்மகன் -சேஷி நிரதிசய போக்யத்வம் பிரதானம்
சரணவ் -திவ்ய மங்கள விக்ரஹத்துக்கும் உப லக்ஷணம் -குண விபூதிகள் அறியாதாருக்கு இதுவே இலக்கு /
பகவானுக்கும் போக்யம் ஜென்ம கர்ம மே திவ்யம் -சகல மனுஷ நயன விஷயம் -ஆஸ்ரயத்வம் பாவனத்வம் –
சரணம் ப்ரபத்யே -பத்ல் -கதி -ரஷிஷ்ய தீதி விச்வாஸம் –ப்ரகர்ஷ விச்வாஸம்

——————————————–

29-சரம ஸ்லோகார்த்தம் -மன்னருள் வாசகத்தால் மருள் அற்றமை
திரு சரம ஸ்லோகத்தின் பத வாக்ய யோஜனைகளை விவரிக்கிறது

ரஹஸ்ய தம உபாயம் -முடிவாய் உபதேசித்த -சரம உபாயம் –
அதிகார பக்ஷம் -முமுஷுவின் ஆகிஞ்சன்ய அதிகாரம் நினைத்து சர்வ தர்மான் பரித்யஜ்ய –மா ஸூ ச
அனுவாத பக்ஷம் -மாம் ஏகம்
விதி பக்ஷம் -நைரபேஷ்யத்தில் நோக்கு
மாம் ஏகம் -ஸுலப்ய -சர்வ ரக்ஷகத்வ -சர்வ சேஷித்வ -ஸ்ரீ யபதித்வ -நாராயணத்வ -சர்வஞ்ஞத்வ —
சர்வ சக்திதவ -பரம காருணிகத்வ -ஸுசீல்ய வாத்சல்ய -திவ்ய மங்கள விக்ரஹ விசேஷத்வங்கள் விவஷிதம்
அவசர பிரதீஷாபனாய் ஆஸ்ரித ரக்ஷணத்துக்கு அபிமுகனாய் நிற்கும் நிலை ஸூசிதம்

ஒரு காரியத்தில் ஜீவனை ப்ரவர்த்திப்பிக்கும் காரயிதா/ பல ப்ரதானாதிகளில் பிரவர்த்திக்கும் கர்த்தா /
ஜீவனின் பிரதம பிரவ்ருத்தியை விளக்காத உபேக்ஷகன் /இசைந்து இருக்கும் அனுமந்தா /
இளந்தலை சுமப்பவனுக்கு பெருந்தலை சுமப்பவனாய் ப்ரவர்த்திக்கும் சஹகாரி
அஹம் உல்லசித காருண்யன் -சர்வ விரோதி நிராகாரனார்த்தம் -நிரங்குச ஸ்வாதந்த்ரன் -மோக்ஷ பரதன்
த்வா -ஆச்சார்ய உபதேச பலத்தால் தத்வத்ரய ஞானம் பிறந்து
இதர புருஷார்த்தங்களின் அல்ப அஸ்திரத்தவாதி தோஷங்களையும் அறிந்து
உபாயாந்தரங்களிலே துவக்கு அற்று பர ந்யாஸம் பண்ணி க்ருதக்ருத்யனாய்
இனி வேறே கர்தவ்யஅந்தரத்தில் பிராப்தி இல்லாத உன்னை
அஹம் -மோக்ஷ ப்ரதன்
த்வா முமுஷூ
சர்வ பாபேப்யோ -பந்தங்கள் -விரோதி வர்க்கம் சரணாகதி கத்யத்தில் மூன்று சூர்ணிகைகள் –
ஸ்தூல ஸூஷ் ம ரூப பிரகிருதி சம்பந்தம்
மாஸூச
உபாய அனுஷ்டானத்துக்கு முன் அதிகாரத்தைப் பற்றியதும் -மதியத்தில் பிரபத்தி உபாயத்தைப் பற்றியதும் –
யுத்த க்ருத்யத்தில் பல சித்தியைப் பற்றியதும் உண்டாகும் சோகங்கள் கழிந்து பகவத் அனுக்ரஹ பாத்ரமான ஜீவன்
ப்ரபத்தியால் வசீகரிக்கப்பட்ட பகவான் சர்வ ஸூலபன்-விஸ்வசநீயன்-பரம காருண்யன் -நிரங்குச ஸ்வாதந்த்ரன் –
அநந்ய ப்ரயோஜனான அத்யந்த ப்ரீதி தமனான இவனுக்கு சர்வ பிரதிபந்தங்களுக்கும் நிச்சேஷமாக கழிவதால் சோகிக்க வேண்டாமே

——————————————-

சம்பிரதாய ப்ரக்ரியா பாகம் –
30-ஆச்சார்ய க்ருத்ய அதிகாரம் -அருளுற்ற சிந்தையினால் அழியா விளக்கு ஏற்றினார்
ஆச்சார்யர்களுடைய செயல்பாட்டை விவரிக்கிறது

வேதாந்த ஸாஸ்த்ர ரஹஸ்யார்த்தங்களை அனுசந்தித்து ஸத்பாத்ர சிஷ்யர்களுக்கு
அஷட் கர்ணமாக மூன்றாது நபர் கேளா வண்ணம் -ஸம்ப்ரதாய ப்ரவர்த்தனமே –
தத்வ -ஹித -புருஷார்த்தங்களை விசத்தை தாமாக உபதேசித்து அருளுவதே -பிரதான க்ருத்யம்
——————————————

31-சிஷ்ய க்ருத்ய அதிகாரம் -இருள் அனைத்தும் மாற்றினவர்க்கு ஒரு கைம்மாறு
சிஷ்யர்களின் கடமைகளை குறிப்பிட்டு விவரிக்கிறது

ஆச்சார்யர் பக்கல் க்ருத்தஞ்ஞானாய் -பக்தி ஸ்ரத்தாதிகள் கொண்டு –
ஸ்வயம் பிரயோஜனமாக கற்று ரஹஸ்யார்த்தங்களை ரக்ஷித்து வர்த்தித்தல்

——————————-

32-நிகமன அதிகாரம் -நிலைகள் தான் உளனாய் உகக்கும் தரம்
கிரந்தத்தை பல ஸ்ருதியுடன் தலைக் கட்டுகிறது

இவ்வர்த்தங்களை கற்றவர் நித்ய ஸூ ரிகளுடன் ஒரு கோவையாக இருந்து –
சர்வ தேச சர்வ கால சர்வ அவஸ்தைகளிலும் சர்வ வித கைங்கர்யங்களையும் பெற்று உஜ்ஜீவனம் அடைவார்கள்

——————————

ஸ்ரீ ரஹஸ்ய த்ரய சாரோயம் வேங்கடேச விபச்சிதா
சரண்ய தம்பதி விதாம் சம்மத சமக்ருஹ்யத

கவி தார்க்கிக ஸிம்ஹாய கல்யாண குண சாலின
ஸ்ரீ மதே வேங்கடேசாய வேதாந்த குறைவே நம

ஸ்ரீ ரஸ்து-

—————————————

ஸ்ரீ கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ தேசிகன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பிள்ளை லோகாச்சார்யர் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –