ஸ்ரீ நாச்சியார் திருமாளிகை-ஸ்ரீ வில்லிபுத்தூர் மஹாத்ம்யம் -ஸ்ரீ கோயில் அண்ணர் -1000-ஆவது உத்சவ விழா மலரில் இருந்து எடுத்த அமுத முத்துக்கள் –

ஸ்ரீ ஆண்டாள் -நாச்சியார் -வளர்த்த கிளி தான் கோலக் கிளி –

மென்னடை அன்னம் பரந்து விளையாடும் வில்லிபுத்தூர் உறைவான் தன்
பொன்னடி காண்பதோர் ஆசையினால் என் பொரு கயல் கண்ணினை துஞ்சா
இன்னடிசிலோடு பாலமுதூட்டி எடுத்த என் கோலக் கிளியை
உன்னோடு தோழமைக் கொள்ளுவன் குயிலே உலகளந்தான் வரக் கூவாய் –

ஸ்ரீ ஆண்டாளுக்கும் கிளிக்கும்-ஒற்றுமை வைத்து அருளப்பட்ட ஸ்லோகம்
ஸ்யாமாம்-த்விஜாதி பஸூதாம் -ஸ்ரவணாபி ராம மஞ்சஜூ ஸ்வநாம் -மதன மீஸ்வரஜம் பஜந்தீம்-
கோதே குரோஸ் த்ரி ஜெகதாம் குண சாலி நீம் த்வாம் லீலா ஸூ கீம் க்ருததிய சமுதாஹரந்தி

ஸ்யாமாம்-வண்ண ஒற்றுமை
த்விஜாதி பஸூதாம் -முட்டை இடுதல் குஞ்சு பொறித்தல் இரண்டு பிறவிகள் -நாச்சியாருக்கும் உண்டே
ஸ்ரவணாபி ராம மஞ்சஜூ ஸ்வநாம் -மென் கிளி போலே மிக மிழற்றும் –கிளி மொழி -மதுரா மதுரா லாபா
மதன மீஸ்வரஜம் பஜந்தீம்—மன்மதனுக்கு வாஹனம்-அநங்க தேவா உன்னையும் உம்பியும் தொழுதேன்
கோதே குரோஸ் த்ரி ஜெகதாம் குண சாலி நீம் த்வாம் லீலா ஸூ கீம் க்ருததிய சமுதாஹரந்தி
பெரியாழ்வார் உடைய பகுதி பூங்காவில் வளர்ந்த மதிப்புடைய சோலைக் கிளி அன்றோ நம் நாச்சியார் –

மின்னனைய நுண் இடையர் விரி குழல் மேல் நுழைந்த வண்டு இன்னிசைக்கும் வில்லிபுத்தூர் -ஸ்ரீ ஆண்டாள்
திருக் குழலில் நுழைந்த தூவி அம் புள்ளுடைத் தெய்வ வண்டு
மென்னடை அன்னம் பரந்து விளையாடும் வில்லிபுத்தூர் -அன்னமாய் அறநூல் உரைத்த -வேண்டிய வேதங்கள் ஓதி –
பிராஹா வேதான் அசேஷான்-வேதப்பயன் கொள்ள வல்ல விட்டு சித்தன் –
க்ரீடார்த்தம் அபி யத் ப்ருயுஸ் ச தர்ம ப்ரமோமத -அவர் விளையாடுவதாக அருளிச் செய்கிறாள் –

திருமாலுக்கு தாய் நதிகள் -உனக்கோ துளஸீ இயற்கையிலே பரிமளம்
சமுத்திர ராஜன் தந்தை அங்கு -பொங்கும் பரிவால் பல்லாண்டு அருளிய பெரியாழ்வார் இங்கே
சந்திரன் அமிர்தம் ஆலகால விஷம் -உடன் பிறந்தவர் -கோயில் அண்ணர்-திருப்பாவை ஜீயர் – இங்கு
ஷீராப்தி நாதன் மணவாளன் அங்கு -அரங்கத்தின் இன்னமுதர் குழல் அழகர் வாய் அழகர் கண் அழகர் கொப்பூழில் எழு கமலப் பூ அழகர் இங்கு
கோலச் சுரி சங்கை மாயன் செவ்வாயின் குணம் வினவும்
சீலத்தனள் தென் திரு மல்லி நாடி செழும் குழல் மேல்
மாலைத் தொடை தென்னரங்கருக்கு ஈயும் மதிப்புடைய
சோலைக் கிளி யவள் தூய நல் பாதம் துணை நமக்கே –

மின்னு புகழ் வில்லிபுத்தூர் / சீராரும் வில்லிபுத்தூர் /முப்புரி யூட்டின திவ்ய தேசம் என்பதாலே மா முனிகள் இந்த விசேஷணங்கள்
அணி புதுவை அன்றோ -மணியும் முத்தும் பொன்னும் இட்டுச் செய்த திவ்ய ஆபரணம் அன்றி இத்திவ்ய தேசம்
மாலே மணி வண்ணன் வட பெரும் கோயிலுடையான்
மின்னு நூல் விட்டு சித்தன் முத்து /சூடிக்கொடுத்த சுடர்க்கொடி பொன் ஆண்டாள் –
ஆதி நாதர் ஆழ்வார் தேவஸ்தானம் போலே உபய பிரதானம் அங்கு -நாச்சியார் தேவஸ்தானம் இங்கு
இவளுக்கே முதலில் விஸ்வரூப சேவை
தம்மையே நாளும் வணங்கித் தொழுவார்க்கு தம்மையே ஓக்க அருள் செய்வதை அனுஷ்டான பர்யந்தம் பிரத்யக்ஷம் அன்றோ இங்கு
கங்கை யமுனை சரஸ்வதி -தடாக ரூபமாக முக்குளம்-
சீராரும் வில்லிபுத்தூரைக் கண்டு அன்றோ வண்டின முரலும் சோலையையும் மறந்து ஸ்ரீ ரெங்க மன்னார் இங்கேயே நித்ய வாசம் –

முப்புரி யூட்டிய திவ்ய தேசம் -பிரமாணம் -ப்ரமேயம் -பிரமாதா -/ ஆண்டாள் ரெங்கமன்னார் கருடாழ்வார் என்றுமாம் /
கோதை பிறந்தவூர் -கோவிந்தன் வாழுமூர் -வேதக்கோனூர் -என்பதாலும் –
———————————–

மாதா சேத் துளஸீ பிதா யதி தவ ஸ்ரீ விஷ்ணு சித்தோ
மஹான் பிராதா சேத் யதிசேகர பிரியதம ஸ்ரீ ரெங்க தாமா யதி
ஞாதார ஸ்தநயாஸ் த்வதுக்தி சரஸஸ் தந்யேந சம்வர்த்தி தா கோதா தேவி
கதம் த்வமந்ய ஸூ லபா சா தாரணா ஸ்ரீ ரஸி–ஸ்ரீ அனந்தாழ்வான் -ஸ்ரீ கோதா சதுஸ் ஸ்லோகி

——————————————————–

ஸ்ரீ ரெங்கத்தில் ஸ்ரீ ராமானுஜர் சந்நிதி உடையவர் சந்நிதி -போலே -ஸ்ரீ வில்லிபுத்தூரில் -கோயில் அண்ணர் சந்நிதி -என்றே பெயர் –

யதா தேஹே ததா பேரே ந்யாஸ கர்மா சமா சரேத்-என்றும் -அர்ச்ச கஸ்ய ஹரி சாஷாத் -என்றும்
எம்பெருமானுடைய ப்ரீதி ப்ரேம பக்தி -அவனுக்கும் செய்யும் கைங்கர்யங்களாலே -எம்பெருமான் தன் அம்ச லேஸம் அர்ச்சர்கர்களுக்கு அளிக்கிறான் –
அர்ச்சகர் மூலமாகவே – நம் கோயில் அண்ணரே வாரும் -என்று அழைத்து நாச்சியார் வெளிப்படுத்தி அருளினாள்-
இன்றும் மார்கழி நீராட்டம் உத்சவம் முடிந்து நாச்சியார் ஆஸ்தானம் எழுந்து அருளியதும்
நம் கோயில் அன்னான் என்று அருளிப் பாடிட்டு எட்டு நாள்களும் நாச்சியார் திவ்ய சிம்ஹாசனத்துக்கு அருகே
ஆசனம் சமர்ப்பித்து அன்றைய நாள் பாட்டு கோஷ்ட்டியாராலே சேவித்து கௌரவிக்கப் படுகிறது –

வாழி திருப்பாவை பாடும் மடப்பாவை
வாழி அரங்க மணவாளர் -வாழி என
மாடு நிற்கும் புள்ளரையன் வாழி பெரியாழ்வார்
பாடு நிற்கும் வேதாந்தப் பா -என்றும்

மெல்லிய பஞ்சடியும் துவராடையும் மேகலையும்
வல்லியை வென்ற மருங்கும் முத்தாரமும் வனமுலையும்
சொல்லிய வண்மையும் வில்லிபுத்தூர் அம்மை தோள் அழகும்
முலையை வென்ற நகையும் எல்லாம் என் தன் முன் நிற்குமே -என்றும் -ஸ்ரீ ராமானுஜர் பணித்த பாசுரங்கள் என்பர் -செவி வழிச் செய்தியாக அறிந்தது –

———————-

மஹா பாரதத்தில் விடப்பட்ட விஷய தொகுப்பு ஸ்ரீ ஹரி வம்சம்-ஸ்ரீ பாரத சேஷம் -போலே
ஸ்ரீ வராஹ புராணத்தில் விடப்பட்ட விஷயங்கள் தொகுப்பு ஸ்ரீ வராஹ சேஷம் –
அதில் ரஹஸ்ய கண்டத்தில் திருப்பாவை -ஸ்ரீ லஷ்மீ நித்யா -என்ற பெயர் –

————————-

ஸர்வேஷாம் ஏவ மந்த்ராணாம் மந்த்ர ரத்னம் ஸூபாவஹம்
ஸக்ருத் ஸ்மரண மாத்ரேண ததாதி பரமம் பதம்
மந்த்ர ரத்னம் த்வயம் ந்யாஸ ப்ரபத்திஸ் சரணாகதி
லஷ்மீ நாராயணா யேதி ஹிதம் சர்வ பல ப்ரதம்–நம்பி திருச்செவியில் பெரிய நம்பியாக பாவித்து அருளிச் செய்ததைக் கேட்டு
நாமும் நம் இராமானுஜரை யுடையோம் ஆனோம் என்று உகந்து ஸ்ரீ வைஷ்ணவ நம்பி -தாஸ்ய திருநாமம் பெற்றார் –

——————————-

கலி பிறந்து -47-வயதான குரோதன வருஷம் -ஆனி -ஸ்வாதி – ஏகாதசி -ஞாயிற்றுக் கிழமை -கருடாழ்வார் அம்சம் –
ஸ்ரீ முகுந்த பட்டருக்கும் ஸ்ரீ பத்மாவதி அம்மையாருக்கும் ஐந்தாவது திருக் குமாரர் ஸ்ரீ விஷ்ணு சித்தர்
கலி பிறந்து -98- நள வருஷம் -ஆடி -சுக்ல பக்ஷம் சதுர்த்தசி -செவ்வாய் கிழமை -திருப்பூரம் – ஸ்ரீ நாச்சியார் திருவவதாரம் –
கோப ஜென்மத்தை ஆஸ்தானம் பண்ணின குடி இ றே-அதீத கால அபதானங்களுக்கும் வயிறு பிடிப்பதே இருவருக்கும் பணி-

———————————

சூடிக் கொடுத்த சுடர் கொடி-சாத்திய மாலை -கொடிகளில் உள்ள புஷ்ப தொடை மாலை -சாத்த தோஷம் இல்லையே –
அத்யந்த பக்தி யுக்தாநாம் நைவ சாஸ்திரம் ந ச க்ரம

——————————-

நீராட்டம் உத்சவம் -மார்கழி -22-இரவு பெரிய பெருமாள் இடம் விடை கேட்க எழுந்து அருளி –
அங்குச் சென்று திருமஞ்சனம் கண்டு அருளி -கைத்தலத்தில் சத்ர சாமராத்திகளுடன் மூல ஸ்தானம் எழுந்து அருளி –
ஸ்ரீ அரையர் ஸ்வாமிக்கு அருளப்பாடு
திருப்பாவை 30-பாசுரங்களும் முதல் பாட்டுக்கு வியாக்யானமும்
மறு நாள் விடியலில் பஞ்ச லக்ஷம் பெண்களை எழுப்பிக் கொண்டு மாலே மணி வண்ணா சேவிக்க மரங்களும் இரங்கும்
அவரால் அங்கு அளிக்கப்படும் சங்கு பறை விளக்கு கொடி விதானம் பல்லாண்டு இசைப்பார் கூட்டத்துடன் திரு முக்குளம் சென்று நீராடி
ஆறாம் திருநாள் தண்டியல் சேவை அன்று நாச்சியார் வில்லிபுத்தூர் உறைவான் பாக்கள் எழுந்து அருளி –
ஏற்ற கலம் -அங்கண் மா ஞாலம் மாரிமலை பாசுரங்கள் நாள் பாட்டாக அரையர் செவிக்கும் பொழுதும்
வந்து தலைப்பு பெய்தொம் -இங்கனே போந்தருளி -கார்யம் ஆராய்ந்து அருள் -என்னும் போது உள்ளம் உருகும்
தை மாதம் முதல் நாள் மா முனிகளுக்காக -தம் சந்நிதி வாசலில் எழுந்து அருளி நிற்கும் நாச்சியாரை
கைத்தலத்தில் மா முனிகள் எழுந்து அருளி -எமக்காக அன்றோ -பலகாலம் சேவிப்பார்கள் -அப்பொழுது உடலும் உருகுமே –

சங்கராந்தி அன்று காலையில் நாச்சியார் சந்நிதியில் இருந்து குளிர் போர்வை சாற்றிக் கொண்டு
ஸ்ரீ வட பெரும் கோயிலுடையான் ராஜ கோபுர வாசலில் எழுந்து அருள
குளிர் போர்வை களையப்பட்டு -அரையர் மாலே மணி வண்ணா பாசுர சேவை –
பூங்கொள் திரு முகத்து பால் அன்ன வண்ணத்து வெள்ளை விளி சங்கையும்-பெரும்பறையும் -கோலவிளக்கையும் –
கொடி விதானங்களையும் -பல்லாண்டு இசைக்கும் வேத வாய்த் தொழிலாரையும் பிரசாதிக்க
இன்று மட்டும் எண்ணெய் காப்பு திரு மஞ்சன மண்டபத்தில் -மற்றைய நாள்களில் உள் மண்டபத்தில் –
பின்புஉபதேச ரத்ன மாலை கோஷ்ட்டி தொடக்கம்
நாச்சியார் பெரிய பெருமாள் சந்நிதி கோபுர வாசலுக்கு எழுந்து அருளிய பின்பு
கம்பன் குஞ்சம்-சாத்தப்படும் இன்று ஒரு நாள் மட்டுமே -‘கம்ப நாட்டாழ்வான் சமர்ப்பித்தது –

இருக்கு ஓதும் அந்தணர் சூழ் புதுவாபுரி எங்கள் பிரான்
மருக்கோதை வாழும் வட பெரும் கோயில் மணி வண்ணனார்
திருக் கோபுரத்துக்கு கிளை அம் பொன் மேருச் சிகரம் என்றே
பருக்கோதாலா மன்றி வேறு யுவமானப் பனிப்பிள்ளையே –கம்பர் பாடல் கல் வெட்டு கோபுரத்தில் உள்ளது

சிங்கம்மாள் குறட்டில் வைத்து மா முனிகளுக்கு சேவை -நத்து மூக்குத்தி சாத்திக் கொள்வார்
உபதேச ரத்ன மாலை சாற்றுமுறை ஆண்டாள் கோயில் வாசல் திரு மண்டபத்தில் நடந்து
ஊஞ்சல் மண்டபம் எழுந்து அருளுவார்
இன்று தான் ஸ்ரீ வில்லிபுத்தூ ரில் கூடாரை வெல்லும் சீர் வைபவம் –
பெரிய பெருமாள் ஆண்டாள் சந்நிதிக்கு எழுந்து அருளி – பெரியாழ்வார் நம்மாழ்வார் மற்றைய ஆழ்வார்கள்
கோயில் அண்ணண் -கூரத் தாழ்வான்-அனைத்து ஆச்சார்யர்களும் அழகு ஒழக்கமாக கூடி இருந்து வைபவம்
கூடாரை /கறவைகள் சிற்றம் வங்கம் -பாசுரங்கள் சேவித்து நடைபெறும்

தீர்த்த வரிசை -அரையர் -பெரிய நம்பி -வேதாப்பிரான் பட்டர் -அப்பன் -தத்து ஐயங்கார் -நல்லார் -ஜீயாள் -மற்ற தீர்த்த காரர்கள்

—————————————————

பிதாச ரஷகஸ் சேஷீ பர்த்தா ஜ்ஜேயோ ரமாபதி
ஸ்வாம் யாதாரோ மாமாத்மாஸ போக்தா மநூதித-

அகாரார்த்தம் -பிதா புத்ரசம்பந்தம்
ரஷ்ய ரஷக சம்பந்தம் – தாது அர்த்தம்
சேஷ சேஷீ சம்பந்தம் -லுப்த சதுர்த்தி அர்த்தம்
உகாரார்த்தம் -பர்த்ரு – பார்யா சம்பந்தம்
மகாரார்த்தம்-ஜ்ஞாத்ரு-ஜ்ஜேய சம்பந்தம்
நமஸ் சபித்தார்த்ர்த்தம் -ஸ்வ ஸ்வாமி சம்பந்தம்
நார சபிதார்த்தம் -சரீர சரீரி சம்பந்தம்
அயன சபிதார்த்தம் -ஆதார -ஆதேய சம்பந்தம்
ஆய சபிதார்த்தம் -போக்த்ருத்வ போக்யத்வ சம்பந்தம் –

———————————————

ஆம் முதல்வன் இவன் -குளப்படியில் தேங்கினால் குருவி குடித்துப் போம் –
வீராணத்தில் தேங்கினால் அது லோகம் அடைய உஜ்ஜீவிக்குமே –
பொலிக பொலிக பொலிக -பூதங்கள் மண் மேல் -ஸ்ரீ பெரும்பூதூரில் திருவவதாரம் ஸூசகம் -தரிசன முதல்வன் –

———————————————

படித்வா பாஷ்யம் தத் பிரவசனம் அசக்தவ சடரி போர்கிரி ச்ரத்தாவாச
பிரபுபரி சிதஸ்தாந நிவஹே ப்ரபோ கைங்கர்யம் வா பிரபதன மநோரர்த்தமநம்
ப்ரபந்நாநாம் வா மே பவது பரிசர்யா பரிசய குடீம் க்ருத்வா தஸ்மிந்
யதுகிரி தடே நித்ய வசதி ஷடார்த்த ஸ்ரீ ஸஸ்ய பிரபதனவிதவ் சாதகதமா –ஸ்ரீ பாஷ்யகாரர் ஆறு கட்டளைகள் –

————————————–

விதானம் பிரார்த்தித்து -ஸ்ரீ ராமானுஜர் திருவவதாரத்துக்கு அடி வைக்கிறாள் பிராட்டி –
வேதார்த்தம் அறுதியிடுவது -ஆச்சார்ய அபிமானம் உத்தாரகம் –

பிரார்த்தனா பஞ்சகம் –
இப்பிரபந்தம் -நடாதூர் அம்மாள் சிஷ்யர் கடிகா சஹஸ்ர ஆச்சார்யாரோ –
ஸ்ருதி ப்ரகாசிகா ஆச்சார்யரான ஸ்ரீ ஸூதர்சன பட்டரோ –
எறும்பி அப்பாவோ -கோயில் அண்ணண் திருப்பேரானாரோ -என்பர் –

யதீஸ்வர ஸ்ருணு ஸ்ரீமன் க்ருபயா பரயா தவ
மம விஜ் ஞாபநம் இதம் விலோக்ய வரதம் குரும்–ஸ்லோகம் -1-
அடியேன் குருவான வரத குரு ஆச்சார்யரை திரு உள்ளத்தில் கொண்டு காரேய் கருணை இராமானுசா-
அடியேனுடைய விண்ணப்பங்களைக் கேட்டு அருள்வாய்

அநாதி பாப ரசிதாம் அந்தக்கரண நிஷ்டிதாம்
யதீந்த்ர விஷயே சாந்த்ராம் விநிவர்த்தய வாசநாம் –ஸ்லோகம் -2-
வாசனா ருசிகளை போக்கி அருள பிரார்த்தனை இதில் –

அபி ப்ரார்த்த யமா நாநாம் புத்ர ஷேத்ராதி சம்பதாம்
குரு வைராக்ய மேவாத்ர ஹித காரின் யதீந்த்ர ந –ஸ்லோகம் -3-
விஷயாந்தர வைராக்யம் பிறப்பித்து அருள பிரார்த்தனை இதில் –

யதா அபராதா ந ஸ்யுர்மே பஃதேஷூ பகவத்யபி
ததா லஷ்மண யோகீந்த்ர யாவத் தேஹம் ப்ரவர்த்தய –ஸ்லோகம் -4-
பாகவத அபசாராதிகள் நேராதபடி அருள பிரார்த்தனை இதில் –

ஆமோஷம் லஷ்மணார்ய த்வத் ப்ரபந்ந பரிசீல நை
காலேஷே போ அஸ்து நஸ் சத்பி ஸஹவாஸம் உபேயுஷாம் –ஸ்லோகம் -5-
கீழே யாவத் தேஹம் -இங்கு ஆ மோக்ஷம் -ரஜஸ் தமஸ் குணங்கள் உள்ள ப்ரக்ருதி -கழிந்து பரம பதம் செல்லும் வரை
கால ஷேபம் திருமால் அடியாரோடே ஸஹவாஸம் – பூர்வாச்சார்ய பிரபந்த கால ஷேபம்-வேண்டி பிரார்த்தனை இதில் –

பராங்குச முனீந்திராதி பரமாசார்ய ஸூக்தயா
ஸ்வதந்தாம் மம ஜிஹ்வாயை ஸ்வத ஏவ யதீஸ்வர –ஸ்லோகம் -6-
ஆழ்வார்களையே பரமாச்சார்யா சப்தத்தால் -அருளி- செவிக்கு இனிய செஞ்சொல் –
அருளிச் செயல்களில் ஆழ்ந்து இருக்க பிரார்த்தனை இதில் –

இத்யேதத் சாதரம் வித்வான் ப்ரார்த்தநா பஞ்சகம் படன்
ப்ராப்நுயாத் பரமம் பக்திம் யதிராஜ பாதாப்ஜயோ–ஸ்லோகம் -7
ஸ்வாமி திருவடிகளில் பேரின்பத்தை இந்த ஸ்லோகங்கள் சொல்ல பெறுவார் என்று பலன் அருளிச் செய்து நிகமிக்கிறார்
சாதரம் படன்-என்று பொருள் உணர்ந்தோ உணராமலோ சொன்னாலும் பலன் கிட்டுவது நிச்சயம் என்றவாறு –

காஷாய ஸோபி கமநீய ஸிகா நிவேசம்
தண்ட த்ரய உஜ்ஜ்வல கரம் விமல உபவீதம்
உத்யத் தி நேச நிபம் உல்லஸத் ஊர்த்வ புண்ட்ரம்
ரூபம் தவாஸ்து யதிராஜ த்ரு ஸோர் மமாக்ரே –ஸ்லோகம் -8-
ஸ்வாமி திவ்ய மங்கள விக்ரஹம் திவ்ய சோபை எப்பொழுதும் நம் கண்களுக்கு விளங்க பிரார்த்தனை –

உய்ய ஒரே வழி உடையவர் திருவடி –

சரம ஸ்லோக தத்வார்த்தம் ஜ்ஞாத்வா ஆர்யாஜ்ஞாம் விலங்க்யச
தததே தம் சவகீயேப்யோ யதிராஜாய மங்களம் –

வல்லார்கள் வாழ்த்தும் குருகேசர் தம்மை மனத்து வைத்துச்
சொல்லார் வாழ்த்தும் மணவாள மா முனி தொண்டர் குழாம்
எல்லாம் தழைக்க எதிராச விம்சதி ஈன்று அளித்தான்
யுல்லார விந்தத் திருத்தாள் இரண்டையும் போற்று நெஞ்சே –

———————————————————————

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திரு அடிகளே சரணம் –

Advertisements

ஸ்ரீ பூமி நீளா தேவிமார் மஹிமை -ஸ்ரீ உ . வே .வேளுக்குடி ஸ்வாமிகள் –

ஸ்ரீ – ஸ்வரூப நிரூபக தர்மம் -அவனுக்கு -மணம்-புஷ்ப தன்மை / போலே/
இடை வெளி இல்லாமல் –
அவ்யாப்தி அதி வியாப்தி -இரண்டும் இல்லாத ஸ்வரூப நிரூபக தர்மம் –
வட தள–ஆலிலை துயின்ற -ஸ்ரீ வில்லி புத்தூர் –முக்த சிஸூ -அன்ன வசம் செய்யும் அம்மான் -மார்க்கண்டேயர் —
கண் ஜாடை -சிறு விறல் -ஸ்ரீ வத்ஸ மறு பீடம் -ப்ரஹ்மணா அஹந்தா-
மாணிக்கம் ஒளி -அப்ருதக் சித்தம் –மணம் ஒளி போலே -அசித் இல்லை ஜீவ கோடியில்-குணம் தர்மம் போலே விட்டுபி பிரியாமல் –
திருவுக்கும் திருவாகிய செல்வன் -தெய்வத்துக்கு அரசு -க ஸ்ரீ ஸ்ரீ யாக -கஹா புருஷோத்தமன் -பரதேவதா பாரமார்த்திக அதிகாரம் –
மீனைத் தொடும் இடம் எல்லாம் தண்ணீர் போலே –
அகில புவன ஜென்ம ஸ்தேம பங்காதி லீலே-ப்ரஹ்மணீ –ஸ்ரீ நிவாஸே
அங்கீ காரம் ஆலோக்யம் –இவள் கடாக்ஷம் -புருவ நெரிப்பே பிரமாணம் -லஷ்யதே –பார்வைக்கு லஷ்யம் -லஷ்மீ –
அருளுக்கும் சிந்தனைக்கும் இலக்கு –
மாதஸ் -கமலா –ஈஸானா–பிரபத்தி -பெரிய பிராட்டி முன்னிட்டுக் கொண்டு தான் ஸ்தோத்ரம் மங்களம் –
ஸ்ரீ தேவி பிரதம நாமம் -லோக ஸுந்தரீ–12-திரு நாமம் –
உயிர் காப்பான் –உயிர்கள் காப்பான் –சாலப் பல நாள் உயிர்கள் காப்பான் -சாலப் பல நாள் உயிர்கள் உகந்து காப்பான் –
சாலப் பல நாள் உயிர்கள் உகந்து காப்பான் -கோலத் திரு மா மகளுடன்-
அல்லி மலர் மகள் போக மயக்குகள் ஆகியும் நிற்கும் அம்மான் –அநந்யார்ஹம் -அநந்ய சரண்யத்வம் -அநந்ய போக்யத்வம்
பனி மலர் பாவைக்கு பித்தன் -சுவையன் திருவின் மணாளன் – ஸ்ரீ பார்ஸ்வன் -சி பாரிசு -புருஷகாரம் –
ரதி -மதி -சரஸ்வதி- ஸம்ருத்தி- த்ருதி அனைவரும் அஹம் அஹம் இக —
லோக நாதன் -மாதவன் -பக்த வத்சலன் / மா மாயன் மாதவன் வைகுந்தன் -இவள் சம்பந்தம் அடியாகவே அனைத்தும் –
அமுதில் வரும் பெண்ணமுது கொண்ட பெம்மான் —செழும் கடல் அமுதினில் பிறந்த அவளும் நின் ஆகத்து
இருந்தது அறிந்தும் ஆசை விடாலாள்-சேர்ப்பிக்க அவள் இருக்க நிச்சய புத்தி உண்டாகும் –
நாச்சியார் விழி விழிக்க ஒண்ணாதே -சஷூஸ் சந்த்ர ஸூர்யர்-உமக்கு -கார் மேனி செங்கண் கதிர் மதியம் போல் முகத்தான்
நித்யம் அஞ்ஞான நிக்ரஹ-அஸி தேக்ஷிணை அன்றோ இவளது –
தூதோஹம் ராமஸ்ய என்றவர் தாஸோஹம் கோசலேந்த்ரஸ்ய-என்று சொல்லும் படி அன்றோ இவள் சம்பந்தம்

—————————————–

ஸ்ரீ ஹ்ருஷ்யதே லஷ்மீ ச பத்ந்யவ் –முதலில் சொன்னதே பூமி பிராட்டி தானே –
ஓம் நாராயணாய –வாஸூ தேவாய –விஷ்ணு -மூவரில் முதல் போலே
பொறுமைக்கு -பிருத்வி ராமனுக்கு -வால்மீகி
ஆண்டாள் -பெருமாளின் பெண் அவதாரமே இல்லையே -துஷ்க்ருதம் க்ருதவான் ராமா-விட்டுப் பிரிந்த பிரபு /
ஆழ்வார்கள் ஆச்சார்யர்கள் கோஷ்ட்டியில்
ஆழ்வார்கள் தம் செயலை விஞ்சி நிற்கும் தன்மையால் –
ஜென்ம சித்த ஸ்த்ரீத்வம்
லோக நாத -மாதவ -பக்த வத்சலா -ஸ்ரீ நடுவில் /பரத்வ ஸுலப்யம் / மா மாயன் மாதவன் வைகுந்தன் /
பத்துடை அடியவர்க்கு எளியவன் -பிறர்களுக்கு அரிய வித்தகன் மலர் மகள் விரும்பும் அரும் பெறல் அடிகள் /
தாமரைக் கை அவனது -செந்தாமரைக் கை -இவளது –
அனைத்துக்கும் ஆதாரமே ஸ்ரீ பூமி பிராட்டி -திவ்ய தேசங்கள் -விபவ அவதாரங்கள் —
ஆதரவு ஸ்ரீ தேவி -ஆதாரம் பூமிப் பிராட்டி
ஸ்ரேயசாம் -பிரேயஸ் -இரண்டும் -உண்டே -ஸ்ரீ தேவி ஸ்ரேயஸ் சேர்க்க -விஸ்வ தாரிணீம் மஹிஷீம் –
பூமிப் பிராட்டி -விஸ்வம் -அவனையே குறிக்கும் -விபவ அர்ச்சை தரிப்பது பிரத்யக்ஷம்
கருணை பொழிய தடைகளை நீக்கும் பூமிப் பிராட்டி -தேசிகன்

ஸ்ரீ பூமி ஸூக்தம் –

பூமிர் பூம் நாத் யவ்ர் வரிணா அந்தரிக்ஷம் மஹீத்வா
உபஸ்தே தே தே வ்யதிதே அக்நி மந் நாத மந் நாத் யாய ததே

ஆயங்கவ் பிரதிஸ் நிரக்மீத சநத் மாதரம் புந பித்தராஞ்ச ப்ரயன் ஸூவ

த்ரிம் சத் தாம விராஜதி வாக் பதங்காய ஸீ ஸ்ரீ யே ப்ரத்யஸ்ய வஹத் யுபி

அஸ்ய ப்ராணாத பாநத் யந்தஸ் சாரதி ரோசநா
வ்யக்யந் மஹிஷஸ் ஸூ வ

யத் த்வா க்ருத்த பரோவப மந்யுநா யத வர்த்யா
ஸூ கல்ப மக் நே தத்தவ புநஸ்த் வோத் தீபயாமசி

யத்தே மந்யுபரோப் தஸ்ய ப்ருதி வீமநு தத்வஸே
ஆதித்யா விசவே தத்தே வா வசவஸ்ச சமாபரந்

மேதி நீ தேவீ வஸூந்தரா ஸ்யாத் வஸூதா தேவீ வாஸவீ
ப்ரஹ்ம வர்ச்சஸ பித்ரூணாம் ஸ்ரோத்ரம் சஷூர் மந

தேவீ ஹிரண்ய கர்ப்பிணீ தேவீ ப்ரஸூவரீ
சத நே சத்யாய நே சீத

சமுத்ராவதீ ஸாவித்ரீ அநோதே வீமஹ் யங்கீ
மஹோ தரணீ மஹோ வ்யதிஷ்டா

ஸ்ருங்கே ஸ்ருங்கே யஜ்ஜே யஜ்ஜே விபீஷணீ
இந்தர பத்நீ வ்யாபிநீ ஸூரா சரிரிஹ

வாயுமதீ ஜல சயிநீ ஸ்ரீ யந்தா ராஜா சத்யந்தோ பரி மேதி நீ
சோபரி தத் தங்காய

விஷ்ணு பத்னீம் மஹீம் தேவீம் மாதவீம் மாதவ ப்ரியாம்
லஷ்மீ ப்ரிய சகீம் தேவீம் நமாம் யஸ்யுத வல்ல பாம்

ஓம் தநுர்த் தராயை வித்மஹே ஸர்வ சித்தயைச தீ மஹீ
தந்நோ தரா ப்ரசோதயாத்

ஸ்ருண் வந்தி ஸ்ரோணாம் அம்ருதஸ்ய கோபம்
புண்யாம் அஸ்யாம் உபஸ்ப்ருனோமி வாசம்
மஹீம் தேவீம் விஷ்ணு பத்நீ மஜூர்யாம்
ப்ரதீஸீமே நாம் ஹவிஷா யஜாம

த்ரோதா விஷ்ணு ருருகாயோ விசக்ரமே
மஹீம் தெய்வம் ப்ருதி வீ மந்தரிஷம்
தச்ச்ரோணைதி ஸ்ரவ இச்சமாநா
புண்யம் ஸ்லோகம் யஜமாநாய க்ருண்வதீ

————————–

பூமி -மிக பெரியவள் –அனைத்தையும் அடக்கி -விஸ்வம் பர -அவனையும் தரிக்கும் ஸ்ரீ பாதுகை -அத்தையும் தரிக்கும் –
பூம் நா பரந்து விரிந்து சப்த த்வீபங்கள் -ஜம்பூத் த்வீபம் நாம் -/மேருவின் தக்ஷிண திக்கில் நாம் உள்ளோம்
லக்ஷம் யோஜனை நடுவில் உள்ள ஜம்பூத் த்வீபம் / கடல் அதே அளவு -அடுத்த த்வீபம் -இரண்டு லக்ஷம் -இப்படியே -பூ லோகம்
மேலே ஆறு லோகங்கள் -கீழே ஏழு லோகங்கள் –/அண்டகடாகங்கள் -ஒவ் ஒரு அண்டத்துக்கும் ஒரு நான்முகன் -/
யவ்ர்வரிணா– மேன்மை -ஆகாசம் /
கர்ப்பத்துக்குள் உதைக்கும் குழந்தை -தாய் மகிழ்வது போலே நாம் பண்ணும் அபசாரங்களை கொள்கிறாள் –
தாங்கும் ஆதாரம் –
தேசோயம் ஸர்வ காம புக் –ஷேத்ரங்களே அபேக்ஷிதங்களைக் கொடுக்கும் -/
ஸ்ரீ தேவி சாஸ்த்ர காம்யம் -இவளை ஸ்பர்சிக்கலாமே -தாய் நாடு தாய் மொழி –கர்ம பூமி -சாதனம் செய்து அவனை அடைய –

யவ்ர்வரிணா–ஆகாசமாகவே -ஸ்வர்க்கமும் சேர்த்து
அந்தரிக்ஷம் மஹீத்வா -அந்தரிக்ஷமும் பூமி பிராட்டியே
உபஸ்தே தே தே – வ்யதிதே அக்நி மந் நாத மந் நாத் யாயததே -ஜீவாத்மா சோறு -அருகில் சேர்ப்பது -அவனை தருவாள்
ஆயங்கவ் பிரதிஸ் நிரக்மீத -ஸூர்ய மண்டல மத்திய வர்த்தீ -நாராயணன் –
செய்யாதோர் ஞாயிற்றை காட்டி ஸ்ரீ தரன் மூர்த்தி ஈது என்னும் -அந்தர்யாமியாக வரிக்க
சநத் மாதரம் புந பித்தராஞ்ச ப்ரயன் ஸூவ -இவளைப் பற்ற வேண்டும் -பிராட்டி பரிகரம் என்றே உகப்பான் அன்றோ –

மேதி நீ தேவீ வஸூந்தரா ஸ்யாத் வஸூதா தேவீ வாஸவீ
திரு நாமங்கள் வரிசையாக -அருளிச் செய்கிறார் –
மேதிநீ -நம் மேல் ஆசை -மேதஸ்-மதம் மது கைடபர் இருந்ததால் -குழந்தை அழுக்கை தான் தாங்கி
பாசி தூர்த்துக் கிடந்த பார் மகள் –
தேவீ –காந்தி -பிரகாசம் -அழுக்கு கீழே சொல்லி -அதனாலே ஓளி –விடுபவன்
ஹிரண்ய வர்ணாம் -பெருமையால்
ராமன் குணங்களால் பும்ஸாம் சித்த அபஹாரி –கண்ணன் தீமையால் தோஷங்களால் ஜெயித்தவன் -கண்டவர் மனம் வழங்கும் –
வஸூந்தரா -தங்கள் வெள்ளி ரத்னம் அனைத்தும் கொடுப்பவள் -வஸூ செல்வம்
வஸூ தா -வாஸவீ–போஷித்து வளர்க்கிறாள் –அன்னம் இத்யாதி
தரணீ -தரிக்கிற படியால்
பிருத்வி –பிருத் மஹா ராஜா -காலம் -பஞ்சம் வர -தநுஸ் கொண்டு துரத்த —
என்னை வைத்துக் கொண்டே வாழ -பசு மாட்டு ஸ்தானம் -இடைப்பிள்ளையாக பிறந்து கரந்து கொள்
கடைந்து அனைத்தும் வாங்க பட்டதால் பிருத்வீ
அவனி –சர்வம் சகேத் சகித்து கொள்வதால்

ஸ்ரீ விஷ்ணு சித்த கல்ப வல்லி–சாஷாத் ஷமா -கருணையில் ஸ்ரீ தேவியை ஒத்தவள் -இரண்டையும்
ஸ்ரீ வராஹ பெருமை -பட்டர் -/ மீன் சமுத்திரத்தில் அவரே / கூர்மம் மந்த்ரம் அழுத்த / நரசிம்மம் கழுத்துக்கு மேல் / வாமநன் வஞ்சனை
கண்ணன் ஏலாப் பொய்கள் உரைப்பான் /சம்சார பிரளயம் எடுக்க ஸ்ரீ வராஹம் –
சத ரூபை என்பவள் -ஸ்வயம்பு மனு கல்யாணம் -ஸ்ரீ வராஹ அவதாரம் -சப்புடா பத்ர லோசனன் -அப்பொழுதும் தாமரைக் கண்ணன்
ஆமையான கேசனே -கேசமும் உண்டே -ப்ரஹ்ம வர்ச்சஸ பித்ரூணாம் ஸ்ரோத்ரம்
ஈனச் சொல் ஆயினுமாக -பிரியம் ஹிதம் அருளும் மாதா பிதா -ஆழ்வார் -நைச்ய பாவம்–கிடந்த பிரான் –
இரு கற்பகம் சேர் வானத்தவர்க்கும் -தன்னையே கொடுக்காதே -அதுவும் –
ஞானப் பிரானை அல்லால் இல்லது இல்லை – -நான் கண்ட நல்லதுவே –
அந்த ஞானப் பிரான் -பூமி பிராட்டியை இடம் வைத்து நமக்கு இவள் திருவடிகளைக் காட்டி அருளுகிறார் –
தானே ஆசன பீடமாக இருந்து காட்டிக் கொடுத்து அருளுகிறார் –
அவன் இடம் உபதேசம் பெற்று நம்மிடம் கொடுத்து அருளினாள் ஆண்டாள் –
கீர்த்தனம் -பிரபதனம் -ஸ்வஸ்மை அர்ப்பணம் -முக்கரணங்கள் -வாயினால் பாடி மனத்தினால் சிந்தித்துக் கை தொழுது
ஸூ கரம் சொன்ன ஸூ கர உபாயம் –
அப்பொழுது தானே இவள் நடுக்கம் போனது –
அப்பொழுதைக்கு இப்பொழுதே சொல்லி வைத்தேன் -அஹம் ஸ்மராமி –நயாமி மத் பக்தம்-
திரு மோகூர் ஆத்தன் இவன் வார்த்தையை நடத்தி காட்டி அருளுகிறார் -ஆப்தன் -காள மேகப் பெருமாள் –
சரண்ய முகுந்தத்வம் ஸுரி பெருமாள் –
கிடந்து இருந்து நின்று அளந்து இடந்து உண்டு உமிழ்ந்து பார் என்னும் மடந்தையை -மால் செய்யும் –
ஜீவனாம்சம் போலே மார்பில் ஏக தேசம் கொடுத்து –இவள் இடம் -மால் –
திரு மால் – திருவின் இடம் மால் -திரு இடம் மால் -வேறே இடத்தில் மால் -என்றுமாம்
விராடன் -அரவாகி சுமத்தியால் –எயிற்றில் ஏந்திதியால்–ஒரு வாயில் ஒளித்தியால்-ஓர் அடியால் அளத்தியால்-
மணி மார்பில் வைகுவாள் இது அறிந்தால் சீறாளோ-சா பத்னி –நிழல் போலே –
லஷ்மீர் -ராஜ ஹம்சம் -பஷி-ஆனந்த நடனம் -சாயா இவ -இவர்கள் –
நிழல் தானே நிழல் கொடுக்க முடியும் -இவள் மூலமே நமக்கு –சேர்ந்து கைங்கர்யம் –
திரு மகளும் மண் மகளும் ஆய் மகளும் சேர்ந்தால் திரு மகளுக்கே/–வருந்தி அழ வில்லை –
கடல் அசையும் நானே ஸ்திரம் -கால மயக்கம் துறை -பட்டர் நிர்வாகம்
மழை காலம் வருவேன் சொன்னவன் வர வில்லை -தோழி சமாதானம் -மழை இல்லை -ஸ்ரீ தேவி -கூட போனதால் பூமி பிராட்டி அழுகை –
வருத்தம் -இல்லை -பொய்யான விஷயம் சொல்லி சமாதானம் -/
சஜாதீயை பூமி தேவதை –ஸ்ரீ தேவி விஜாதீயை -/ விஷ்ணு -வைஷ்ணவி -ஸ்ரீ வைஷ்ணவி ஆக முடியாதே அவள் –
குணம் அவள் -மணம் இவள் / செல்வம் அவள் -செல்வம் விளையும் ஸ்தானம் இவள் /
அழகு கொண்டவள் / புகழ் கொண்டவள் / ஆதரவு -ஆதாரம் /
அஹந்தை-கோஷிப்பாள் -போஷிப்பவள் இவள் /

சமுத்ராவதீ ஸாவித்ரீ -ஆடை சமுத்திரம் நெற்றி திலகம் ஸூரியன்- சுடர் சுட்டி சீரார் –
மலைகள் திரு முலைத் தடங்கள்/ -புற்று -காது -வால்மீகி -24000-ஸ்லோகங்கள் -பூமி பிராட்டியே சாஷாத் திருப்பாவை –
கோதாவுக்காகவே தக்ஷிணா -ஸ்ரீ அரங்கன் -தேசிகன் -தந்தை சொல்ல மாட்டார்களே -அதனால் விபீஷணனுக்காக
கூந்தல் -மழை –த்ரி வேணி சங்கம் -/
படி எடுத்து காட்டும் படி அன்று அவன் படிவம் –தோற்றிற்று குரங்கை கேட்க -ஆண்டாள் -சங்கரய்யா உன் செல்வம் சால அழகியதே –
த்ரிஜடை கனவால் அவள் -ஆயனுக்காக தான் கண்டா கனவு / சங்கொலியும் சாரங்க வில் நாண் ஒலியும் சேர்த்து வேண்டும் இவளுக்கு –
தெளிந்த சிந்தைக்கு போக்ய பாக துவரை–பூமியில் நின்றும் இருந்தும் கிடந்தும் -என் நெஞ்சுள்ளே –
அரங்கன் இடமும்-ஸேவ்யமான அம்ருதம் நம் பெருமாள் –
தொட்டிலுலும் -ராமன் கிருஷ்ணன் -கிடந்தவாறும் -நின்றவாறும் -இருந்தவாறும் –

ஓம் தநுர்த் தராயை வித்மஹே ஸர்வ சித்தயைச தீ மஹீ
தந்நோ தரா ப்ரசோதயாத் –தனுர் திருக்கையில் வைத்து நம் -ஞானம் -தூண்டி விடுகிறாள்
குற்றம் இல்லையே –அவள் பொறுக்க சொல்ல -இவள் யாருமே குற்றம் செய்ய வில்லை -இருவர் இருக்க நமக்கு என் குறை –

———————————–

ஸ்ரீ தேவி -சீதா ருக்மிணி –குற்றங்களை பொறுப்பிக்கும் -குற்றம் செய்யாதவர் யார் -திருவடி இடம் –
குற்றம் பார்க்காமல் ஸ்ரீ பூமி ஆண்டாள் – / குற்றமே அறியாமல் -ஸ்ரீ நீளா தேவி -நப்பின்னை –
திரு வெள்ளறை –ஸ்ரீ வில்லிபுத்தூர் -ஸ்ரீ நறையூர் -/ பஞ்ச சம்ஸ்காரம் செய்விக்கும் திருக் கோலம் -/
ஹரி வம்சம் நப்பின்னை பிராட்டி சொல்லும்
நீளா -வரணத்தாலே –திரு நாமம் -சரக சம்ஹிதை -நீளா கொடி -மருத்துவ குணம் -சம்சார விஷ முறிவுக்கு
செல்வம் ஸ்ரீ தேவி -செல்வம் விளையும் பூமி -பூ தேவி -சேர்த்து அனுபவிக்கும் நீளா தேவி –
ஆனந்தம் கொடுக்கும்
ஹிரண்ய வர்ணாம் பொன் மங்கை -மண் மங்கை -ஆனந்த மங்கை இவள் -/
ஸ்ரீ தேவி சீதை ருக்மிணி ராஜ குலம் அவதாரம் -ஆயர் குலத்தில் தோன்றும் அணி விளக்கு -ஏற்ற நப்பின்னை –
ஜனக குல ஸூ ந்தரி –வேயர் குல பட்டர் பிரான் கோதை -ஆயர் குலம் அநு காரம் –பெரியாழ்வாரும் ஆண்டாளும்
உறி அடி உத்சவம் -அருள் பொழியும் குலத்தில் சேர்ந்து பட்டர் அனுபவம்
கும்பன் திரு மகள் -யசோதை கூட பிறந்தவர் –
தோளி சேர் பின்னை பொருட்டா –மிதிலா தேசம் இருந்த கும்பன் -கும்பகன் –தர்மதா பார்யை–தர்ம தேவர் பேர்
ஆண் -ஸ்ரீ தாமா -/ பெண் -பின்னை /
ரூப ஓவ்த்தார்ய குண சம்பன்னாம் -குல ஆயர் கொழுந்து -ஆயர் மங்கை வேய தோள் விரும்பி அவன் அவதாரம்
வைஷ்ணவி -ஸ்ரீ தேவி / ஸ்ரீ வைஷ்ணவி பூமா தேவி / இருவரையும் சேர்த்து -ததீயர் பர்யந்தம்
பொற்றாமரை அடி-
ஸ்ரீ தேவி மார்பை பிரார்த்தித்தாள் கூராளும் கூட்டு அன்றோ இது -இவளோ திருவடி
இத்திரு இருவரையும் பற்றும் / அறுகால சிறு வண்டே தொழுதேன் உன்னை –
வீசும் சிறகால் பறக்கும் –ஆரும் – திருவடிகள் -ஆச்சார்யர் பத்னி புத்திரர் -ஸ்ரீ வைஷ்ணவர் திருவடி –
அவன் அடியார் அடியோடும் கூடும் இது அல்லால் -ஸ்ரீ வைஷ்ணவி திருவடி அடைந்த முதல் பிரபாவம் –
அல்லிக் கமலக் கண்ணனாய் இருப்பான் -அப்பொழுது அலர்ந்த செந்தாமரையை வென்ற திருக் கண்கள் –
மத் பக்த பக்தேஷு–கரிய கோல திரு உருக் காண்பான் நான்
அருள் பெறுவார் –அடியார் தம் அடியேனுக்கு அருள் தருவான் அமைகின்றான் அது நம் விதி வகையே –
பெரு நில மங்கை மன்னர் மலர் மங்கை நாதன் -புல மங்கை கேள்வன் -புலன் இந்திரியங்களுக்கு விருந்து -வளர்த்து அருளுபவள்
கண்ணன் இந்திரியங்களுக்கும் -யத் போக பாடலை த்ருவம் -இவள் அனுபவத்தால் கண் சுழல –
பக்த தோஷ தர்சனம் காண முடியாமல் -தயா சதகம் –
இவளால் மறக்கப்பட்ட அவன் கண் கடாக்ஷம் நம்மை ரக்ஷிக்கட்டும் -குற்றம் என்பதே அறியாதவள் –
கங்குலும் பகலும் கண் துயில் அறியாள் போலே –
என் திருமகள் சேர் மார்பனே என்னும் என்னுடைய ஆவியே என்னும் -நாச்சியார் பரிகரம் -நேரடித் தொடர்பு இல்லை –
நின் திரு எயிற்றால் இடந்து நீ கொண்ட நில மகள் கேள்வனே என்னும் –
அன்று உரு ஏழும் தழுவி நீ கொண்ட ஆய் மகள் அன்பனே என்னும்
-14-கொம்பில் விழுந்து வஞ்சிக் கொம்பைப் பிடித்தான் -எதில் தலையில் குதித்தாலும் தழுவினது போலவே அவன் திரு உள்ளம்
சூட்டு நன் மாலைகள் -ஆங்கு ஓர் மாயையினால் -ஈட்டிய வெண்ணெய் தொடு உண்ணப் போந்து–
கோட்டிடை -ஆடின கூத்து -அடல் ஆயர் தம் கொம்பினுக்கே –
தோளி சேர் பின்னை பொருட்டு -கோவை வாயாள் பொருட்டு ஏற்றின் இருத்தம் இறுத்தாய் –
நப்பின்னை காணில் சிரிக்கும் –
14 -கொம்புகள் -ஜீவாத்மாவை கொள்ளுவதற்கு –திரு விருத்தம் அவதாரிகையில் -பாப புண்ய ரூப கர்மாக்கள் இரண்டு கொம்புகள் –
அஸ்வ இவ ரோமானி போலே தொலைத்து -/ஏழு நிலைகளில் -கர்ப்ப ஜென்ம பால்ய யவ்வன ஜரா-மூப்பு – மரண -நரகம் –
கருவரங்கத்துள் கிடந்தது கை தொழுது ஸ்ரீ மான் உண்டே / ஜாயமான மது ஸூதன கடாக்ஷம் /
விஷய ஸூகம் -யவ்வனம் -நதி வேகவத்-சீக்கரம் போகும் ஜாக்கிரதையாக இருக்க வேண்டும் -பேதை பாலகன் அதாகும் —
புள் கவ்வக் கிடக்கின்றார்களே -/ செம்பினால் இயன்ற பாவையை பாவி நீ தழுவு -என்று மொழிவதற்கு அஞ்சி -/
அஜாமளன் வ்ருத்தாந்தம் –
லஷ்மீ லலித க்ருஹம் -திரு மார்பு -/கோயில் கட்டணம் / விளக்கு- மாலை தோரணம் கோலம் -கோயில் சாந்து -கரசல் பிரசாதம் –
தாரார் தடம் தோள்கள் உள்ளளவும் கை நீட்டி-பானை விளிம்பில் -கோயில் சாந்து வைத்தே அடையாளம் –
மாலதி தாம கல்பம் –புஷ்பம் -மேல் கட்டி விதானம் –
கௌஸ்துபம் -ஐந்து -அசித் பத்த முக்த நித்ய ஈஸ்வரன் -ஸ்ரீ வத்சம் -/
கோலம் -எருதுகள் கொம்பு திரு மார்பில் பட்டு -அது போலே குதித்து -உல்லேக சித்திரம் / தட வரை அகலகம் உடையவர் —
ஆண்டாளாலும் எழுப்பப்பட்டு -ஏற்றம் நப்பின்னைக்கே –
-18-/-19-/-20-நப்பின்னை நங்காய் திருவே துயில் எழாய்
நந்த கோபன் மருமகள் -என்றே ஏற்றமாக கொள்ளுபவள் -சக்கரவர்த்தி திருமகன் போலே-தசரதன் மருமகள் என்றே சீதையும் போலே /
கண்ணனுக்கு எல்லாம் இரண்டு -வார்த்தை உள்பட -அவளுக்கும் மெய்யன் அல்ல –
மதுரா திருவாய்ப்பாடி / தேவகி வசுதேவர் யசோதை நந்த கோபர் / ருக்மிணி நப்பின்னை–ஸத்ருசி /
கந்தம் கமழும் குழலீ -ஸர்வ கந்தனுக்கு கந்தம் ஊட்டும்-கந்தங்கள் பிறப்பிடமே இது தான்
புல மங்கை கேள்வன் -உந்து -பாசுரம் /கடை திறவாய் -கண்ணுக்கு விருந்து
கந்தம் கமழும் மூக்குக்கு / வளை ஒலிப்ப -காதுக்கு விருந்து / பந்தார் விரலி -ஸ்பர்சம் /பேர் பாட -நாக்குக்கு விருந்து /
மைத்துனன் பேர் பாட –தோற்றத்துக்கு -பரிஹாஸம்-இங்கு -/ மச்சி –வார்த்தை போலே கணவன் -இடையர் சம்ப்ரதாயம்
சீரார் வளை ஒலிப்ப -சங்கு தங்கு முன்கை நங்காய்
யாமி -ந யாமி -பரம ஸந்தோஷம்/ சீதை -பூமி-ஸ்ரீ வராஹம் எடுக்க வேண்டும் படி போலே இல்லையே நப்பின்னைக்கு –
ஸ்ரீ வைகுண்டம் -ஸ்ரீ பூமி நீளா/-இருவர் திருப் பாற் கடல் / ஸ்ரீ ராமர்-ஸ்ரீ சீதை /ஸ்ரீ வராஹம் -ஸ்ரீ பூமி பிராட்டி /
ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் ஸ்ரீ நப்பின்னை –
பார்யை — பொறுமை செல்வம் கீர்த்தி -மூவரும் தசரதர் வால்மீகி மூன்று த்ருஷ்டாந்தம் –

ஸ்ரீ நீளா ஸூக்தம்

நீளம் தேவீம் சரணம் அஹம் ப்ரபத்யே க்ருணாஹி

க்ருதவதீ ஸவிதராதி பத்யை
பயஸ்வதீ ரந்திராசா நோ அஸ்து
த்ருவா திசாம் விஷ்ணு பத்ந்யகோரா
ஸ்யேசாநா ஸஹசோ யா மநோதா

ப்ருஹஸ் பதிர் மாதரிஸ் வோதா வாயுஸ்
சந்து வாநா வாதா அபி நோ க்ருணந்து
விஷ்டம் போதிவோ தருண ப்ருதிவ்யா
அஸ்யே சாநா ஜகதோ விஷ்ணு பத்நீ

மஹா தேவ்யை ச வித்மஹே விஷ்ணு பத்ன்யை ச தீமஹி தந்நோ நீளா ப்ரசோதயாத் –

க்ருதவதீ –புருஷகாரம்
ஸவிதராதி பத்யை -நெருக்கம் போகும் தலைமை இவளுக்கே
பயஸ்வதீ -நெய் பால் அனைத்தும் அளிப்பவள்
அந்திராசா நோ அஸ்து -ஸர்வ அபீஷ்டங்களையும் அளிப்பவள்
த்ருவா திசாம் -வழி -நிலை பெற்ற திசை காட்டி அருளுபவள்
விஷ்ணு பத்ந்யகோரா -கோரா பார்வை இல்லை -ஸ்ரீ விஷ்ணு பத்னீ
ப்ருஹஸ் பதிர் மாதரிஸ் வோதா வாயுஸ் –ப்ருஹஸ்பதியும் வாயுவும் -அடங்கி வழிபடுபவர் –

————————————————-

ஸ்ரீ கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ உ . வே .வேளுக்குடி ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்-

திருப்பாவை சாரம் – வங்கக் கடல் கடைந்த – வியாக்யானம் – —

இன்றோ திருஆடிப் பூரம் எமக்காக
அன்றோ இங்கு ஆண்டாள் அவதரித்தாள் –குன்றாத
வாழ்வான வைகுண்ட வான் போகம் தன்னை இகழ்ந்து
ஆழ்வார் திரு மகளாராய்-22

அஞ்சு குடிக்கு ஒரு சந்ததியாய் ஆழ்வார்கள்
தம் செயலை விஞ்சி நிற்கும் தன்மையளாய் -பிஞ்சாய்
பழுத்தாளை ஆண்டாளை பத்தி உடன் நாளும்
வழுத்தாய் மனமே ! மகிழ்ந்து -24 –

——————————————–

அவதாரிகை –

நிகமத்தில் –
இப்பிரபந்தம் கற்றாருக்கு உண்டாகும்-பலத்தை சொல்கிறார்கள்-
இப்பிரபந்தம் கற்றார் —பிராட்டியாலும் எம்பெருமானாலும்–சர்வ காலமும்–விஷயீ கரிக்கப் படுவார்கள் -என்கிறார்கள் –
கற்றாருக்கு–அனுஷ்டித்தாரோபாதியும்–அனுகரித்தாரோபாதியும்–பலம் சித்திக்கும் -என்கை
கன்று இழந்த தலை நாகு–தோற்கன்றுக்கும் இரங்குமா போலே–இப்பாசுரம் கொண்டு புக நமக்கும் பலிக்கும் –என்று பட்டர் அருளிச் செய்வர்-

வேதம் அனைத்துக்கும் வித்து -சகல வேதார்தங்களும் அடங்கிய வித்து —நட்டு பரிஷ்காரம் செய்தால் சாகை சாகையாக பணைக்கும்-
சகல அர்த்தங்களும் உண்டே
வடபெரும் கோயில் உடையானை கண்ணன் சமகாலம் போலே நினைத்து-ஆண்டாள் -நம்முடைய பாவ விருத்தி இல்லை யாகிலும்
இப்பிரபந்தம் அனுசந்தானம் செய்தால் அதே பலன்-சம காலம் அநுஷ்டித்தார்-அனுகரிதவர் அனு சந்திப்பார் மூவரும் பெறுவார்
பட்டர் -கன்று இழந்த தலை நாகு தோல் கன்றுக்கு இரங்குமா போலே –

ஆண்டாள் பாவம் இல்லா விடிலும் திருப்பாவை சொல்லி அதே பலன் பெறுவோம்-கோபிமார் விஷயம் ஆச்ரயநீய விஷயம் கிருஷ்ணன் –
ஆச்ரயநீயம் பலபர்யந்தம் ஆவது பிராட்டி-அவளை பெற அவன் செய்த வியாபாரம் அமுதம் கடைந்த-அத்தை சொல்லுகிறார்கள் -இதில்
தயிர் கடைய வ்யாஜ்யமாய் கன்னிகை அடைவான்–செவ்வாய் துடிப்ப ஒல்லை நானும் கடையவன் என்று
அமரர்க்கு அமுது ஈன்ற ஆயர் கொழுந்தே–கண்ணன் தானே அமுதம்–ஷீராப்தி நாதன் கடைந்தால் அமுதம் வாராதே–கடைகிற குலம்-ஆய்க்குலம் தானே
பாற்கடலில் பைய துயின்றான் ஆரம்பித்து நிகமிக்கிறார்
கடல் கிடந்தது கடைந்த —கடல் கிடைந்த மாதவனை–அமுதம் கொண்ட பெருமான் திரு மார்பன்–அமுதினில் வரும் பெண் அமுது
ஆச்ரயநீயம் ஸ்ரீ–கைங்கர்யம் மாதா–ஆஸ்ரிதர் குற்றம் பொறுப்பித்து–மாதா முன்பு பிரஜைகள் குற்றம்

ஓங்கி உலகு அளந்த–வங்க கடல் -இரண்டும் பல சுருதி பாசுரங்கள்–நோன்புக்கு பலம் ஓங்கி -அருளி–உரைப்பார் பலம் இதில் -அருளி –
தேவதை -கோவிந்தன்- நாராயணன் இல்லை–ஆசமனம் -அச்சுதா அனந்த கோவிந்தா நம–கேவவாதி -கோவிந்தா மீண்டும் –
நாராயணன் -சௌலப்யம் பரத்வம் -நாரங்களுக்கு அயனம் நாரங்களில் உள்ளே —கோவிந்தா -பட்டாபிஷேகம் -இந்த்ரன் –
நாராயணன் சிறு பெயர் —கோவிந்தா கேட்டு ஆனந்தம் —சமுத்திர விருத்தாந்தம் இதில் தான் ஆண்டாள் –

வங்கக் கடல் கடைந்த மாதவனை கேசவனை
திங்கள் திருமுகத்து சேயிழையார் சென்று இறைஞ்சி
அங்கு அப்பறை கொண்ட வாற்றை யணி புதுவை
பைங்கமலத் தண் தெரியல் பட்டர்பிரான் கோதை சொன்ன
சங்கத் தமிழ் மாலை முப்பதும் தப்பாமே
இங்கு இப்பரிசு உரைப்பார் ஈரிரண்டு மால் வரைத் தோள்
செங்கண் திரு முகத்து செல்வத் திருமாலால்
எங்கும் திருவருள் பெற்று இன்புறுவர் எம்பாவாய்

வியாக்யானம் –

வங்கக் கடல் கடைந்த
கடல் கடையா நிற்க–மரக்கலம் அலையாதபடி-கடைந்த நொய்ப்பம் —
கடைந்த போது சுழன்று வருகையாலே-கடலடைய மரக்கலமாய் நின்றபடி -என்றுமாம் –
பிரயோஜனாந்த பரருக்கும் உடம்பு நோவ கடல் கடைந்து–அபேஷித சம்விதானம் பண்ணும் சீலவான் என்கை –
கிருஷ்ணனை யாகில் கவி பாடிற்று–ஷீராப்தி மதனம் பண்ணினவனை சொல்லுகை பின்னம் சேருமோ என்னில் –
விண்ணவர் அமுதுண்ண அமுதில் வரும் பெண்ணமுதம் உண்ட எம்பெருமானே -என்று-தேவ கார்யம் என்று ஒரு வியாஜ்யத்தை இட்டு
பெரிய பிராட்டியார் ஆகிற பெண் அமுதத்தை பெறுகைக்காக-கடல் கடைந்தபடி –
ஊரார் கார்யத்தை ஒரு வ்யாஜ்யமாக்கி-பெண்களைப் பெறுகைக்காக நோன்பிலே அன்வயிப்பித்த-கிருஷ்ணன் உடைய-ஸ்வ பாவத்தோடு சத்ருசமாய் இருக்கையாலே
சொல்லுகிறார்கள் –

மாதவனை –
ஆஸ்ரயணீயமுமாய் -போக்யமுமாய் -இருக்கும் தத்வம்–லஷ்மீ ஸநாதமாய் இருக்கும் –என்கை –
ஆஸ்ரயித்தார் குற்றத்தை பொறுப்பித்து–அபேஷிதங்களை செய்விப்பார் அருகே உண்டு -என்கை –

கடல் கடைந்த மாதவனை –
கடல் கடைந்து பிராட்டியை லபித்தவனை –
வங்கம் -இத்யாதி –
மரக்கலத்துக்கு ஒரு சலனம் பிறவாதபடி–பாற்கடலை–மந்தரத்தை மத்தாக நாட்டி–வாசுகியால் சுற்றி–தன் கையாலே கடைந்து
பிராட்டியை லபித்தால் போலே–சேதனர் பரிக்ரகித்த சரீரத்துக்கு ஒரு வாட்டம் வாராமல்–சம்சாரம் ஆகிற மகா சமுத்ரத்தை
தன் சங்கல்பம் ஆகிற மந்த்ரத்தை நாட்டி–கிருபையாகிற கயிற்றாலே சுற்றி–கடாஷம் ஆகிற கைகளால் கடைந்து
பிராட்டியிலும் பிரேம விஷயமான ஆத்ம வஸ்துவை லபித்தவன் –
கிருஷ்ணனே ப்ரயோஜனாந்தர பரர்க்கும் கார்யம் செய்யும் ஸீலவான் என்கை
ஆஸ்ரயணீய தத்வம் ஸ்ரீ லஷ்மீ நாதமாய் இருக்கும் -என்கை –
தாய் முன்பு பிதாவுக்கு பிரஜை குற்றம் பொறுக்க வேண்டுமா போலே ஆத்மாவின் குற்றம் பொறுக்கைக்குப் புருஷகாரம் என்கை
அவள் சந்நிதியில் குற்றம் மிக்க காகம் பிழைத்தது
அவள் சந்நிதி இல்லாமை அத்தனை குற்றம் இன்றிக்கே இருக்கச் செய்தே ராவணன் தலை அறுப்புண்டான்

கேசவனை –
விரோதி நிரசன ஸ்வ பாவனை —ஸ்த்ரீத்வ பிரயுக்தமாக ஸ்வாதந்த்ர்யத்தையும்–அந்ய சேஷத்வத்தையும் போக்கினவனை —
கேசியை நிரசித்தாப் போலே–ஆத்மவஸ்துவை அனுபவிக்கும் போது-அவ்வனுபவ விரோதியாய் இச் சேதனனுக்கு பிறக்கும்
போக்ருத்வாதிகளுக்கு நிவர்தகனாவனை-

மாதவனை கேசவனை –
அலை கடல் கடைந்து அதனுள் கண்ணுதல் நஞ்சுண்ணக் கண்டவனே
விண்ணவர் அமுதுண்ண அமுதில் வரும் பெண்ணமுது உண்ட எம்பெருமானே -என்கிறபடியே
தான் சாஷாத் அம்ருதத்தை உண்டு ப்ரஹ்மாதிகளுக்கு கோதைக் கொடுத்தான் –என்று பட்டர் அருளிச் செய்வர் –
ஆயிரம் தோளால் அலை கடல் கடைவன்–பூம் குழல் தாழ்ந்து உலாவா -அவளுக்கும் இது போலே தயிர் கடையவே
ஆமையாகிய கேசவா சுமக்கும் பொழுதும் கேசம் ஆசிய–கேசி ஹந்தா–விரோதி போக்க வல்லவன்
மா மாயன் மாதவன்–கேசவனை பாடவும்–சொல்லியது போலே தலை கட்ட–கோதை ப்ரஹ்ம ருத்ராதிகளுக்கு கொடுத்து
கேசவா -இருவரையும் தாங்கும் -பட்டம் ருத்ரன் கொடுத்து -க்கா ஈசன் இருவரையும் உண்டாக்கி —தான் பிராட்டி பெற்று மாதவன் ஆனான்

திங்கள் திருமுகத்து-
கிருஷ்ண சம்ச்லேஷத்தாலே குளிர்ந்து -மலர்ந்த முகம் –கதிர் மதியம் போல் முகத்தான் -என்று அநபிபவ நீயத்வமும் உண்டு அங்கு –
அனுகூலர்க்கே ஆன முகம் ஆகையாலே -திங்கள் திரு முகம் -என்கிறார்கள் -இங்கு-இவனை அனுபவிப்பார் முகமும் இப்படி இறே இருப்பது
மதி முக மடந்தையர் இறே –

சேயிழையார் –
சூடகமே -இத்யாதியில்-தாங்கள் அபேஷித்த படியே –அவனும் அவளும் கூட இருந்து பூட்டின ஆபரணத்தை உடையவர்கள் –
கிருஷ்ண விஷயீகார யோக்யதை ஆகிற ஆபரணத்தை உடையவர்கள் —
கிருஷ்ண விஷயீகாரத்தாலே புகுந்த புகராலே ஒரு படி ஆபரணம் பூண்டால் போலே இருப்பவர்கள் –

சென்று-
இவ் ஒப்பனை உடன் வரப் பார்த்து இருக்கும் அளவு அல்லாத த்வரையைச் சொல்லுகிறது –

இறைஞ்சி –
அன்று இவ் உலகம் அளந்தாய் அடி போற்றி -என்கிறபடியே-அவனுக்கு மங்களா சாசனம் பண்ணி –

அங்கு –
திருவாய்ப்பாடியிலே –

அப்பறை கொண்டவாற்றை-
நாட்டுக்கு பறை -என்று ஒரு வியாஜ்யத்தை இட்டு-அடிமை கொண்ட படியை –

யணி புதுவை –
சம்சாரத்துக்கு நாயகக் கல்லான ஸ்ரீ வில்லி புத்தூர் –

திருவாய்ப்பாடியிலே
ஸ்ரீ நந்தகோபர் கோயிலிலே
நப்பின்னை பிராட்டி கட்டிலிலே
திவ்ய ஸ்தானத்திலே
திவ்ய சிம்ஹாசனத்திலே
இருந்த இருப்பிலே
ஆண்டாள் பெரியாழ்வார் வடபெரும் கோயிலுடையான் உள்ளதால் அணி புதுவை
பொன்னும் முத்தும் மாணிக்கமும் இட்டுச் செய்த ஆபரணம் போலே

பைங்கமலத் தண் தெரியல் –
பிராமணருக்கு–தாமரைத் தாரகையாலே சொல்லுகிறது –

பட்டர்பிரான் கோதை சொன்ன –
ஆண்டாள் அநுகார பிரகரத்தாலே அனுபவித்துச் சொன்ன —பராசர புத்திரன் -என்று ஆப்திக்கு சொன்னால் போலே
பெரியாழ்வார் மகள் ஆகையாலே–சொன்ன அர்த்தத்தில் அர்த்த வாதம் இல்லை –
தமிழ் -நிகண்டு இனிமையும் நீர்மையும் தமிழ் யென்னலுமாம்

சங்கத் தமிழ் மாலை –
குழாங்களாய்-என்னுமா போலே–திரள் திரளாக அனுபவிக்க வேண்டும் பிரபந்தம் –
பஞ்ச லஷம் குடியில் பெண்கள் திரள் திரளாக அனுபவித்த பிரபந்தம் இறே

தமிழ் மாலை –
பிராட்டி ஆண்டாள் ஆனால் போலே–உபநிஷத் தமிழ் ஆனபடி –

மாலை –
பாவனமான அளவன்றிக்கே–போக்யமுமாய் இருக்கையும்–தலையாலே சுமக்க வேண்டி இருக்கையும் –
மாலை–பாவனம் போக்யத்வம்–தலையால் சுமக்க வேண்டும் சிரோ பூஷணம்
கோதை மாலை–மாலை கட்டின மாலை–மாலைக்கட்டின மாலை
செவிப்பூ – இவள் செவிக்கு பூ அவன் கொடுக்க-கர்ண புஷ்பம் ஓன்று
இவள் மாலையே கொடுத்து-ஸ்லாக்கியமான மாலை-குழலில் மல்லிகை மாலை விலங்கிட்டு ஓதுவித்த மாலை

முப்பதும் தப்பாமே –
இதில் ஒரு பாட்டும் குறையாமே–விலை இல்லாத ரத்னங்களாலே செய்த ஏகா வளியிலே
ஒரு ரத்னம் குறைந்தாலும் -நெடும் பாழாய்-இருக்கும் இறே –அப்படியே ஒரு பாட்டு குறையிலும் பேர் இழவாய் இருக்கும் –
இங்கு –
பிற்பட்ட காலத்திலே -என்னுதல்
சம்சாரத்திலே -என்னுதல்
இப்பரிசு உரைப்பார்-
இப்பாசுரம் மாத்ரத்தைச் சொல்லுவார்–
திருவாய்ப்பாடியிலே பெண்கள் கிருஷ்ண அனுபவம் பண்ணிப் பெற்றார்கள்
ஆண்டாள் அனுகாரத்தாலே பெற்றாள்–
ஆகையால் இந்த பிரபந்தம் கற்றார்க்கு இந்தப் பலம் கிடைக்கும் –

ஈரிரண்டு மால் வரைத் தோள்-
இவர்கள் அளவு பாராதே பண்டு பாடினவர்கள் சொல் வழியாலே–அனுசந்திக்கையாலே தோள்கள் பணைக்கும்-
உகவாதார்க்கு தோள்கள் இரண்டாய்த் தோற்றும்–இவர்களுக்கு தோள்கள் நாலாய்த் தோற்றும் இறே –
ஈர் இரண்டு மால் வரைத் தோள்–அணைத்த பின்பு பணைத்த–உகவாதார் இரண்டாய் தோற்றும்–ஆசைப்பாட்டர் நாலையும் சேவிப்பார்
திருவடி-தோள்கள் நாலையும் கண்டிடப் பெற்றார்-சுந்தர தோள்-அல்லி மாதர் புல்க நின்ற ஆயிரம் தோள் உடையான்

செங்கண் திரு முகத்து –
அலாப்ய பலத்தாலே சிவந்த கண்கள் -பிரிந்தால் ஜலம் இல்லா தாமரை செங்கண் திரு முகம்
நீரார் கமலம் போல் செங்கண்–கதிர் மதியம்
திங்கள் திருமுகத்து –
கிருஷ்ண ஸம்ஸ்லேஷத்தால் குளிர்ந்து மலர்ந்த முகம்
அங்கு கதிர் மதியம் போல் முகம்
ஜகத் வியாபார வர்ஜம் என்று இது ஒழிய அல்லாதது எல்லாம் கொடுக்கையாலே இவர்களுக்கு குளிர்த்தி வேண்டுகையாலே
திங்கள் திரு முகம் -என்கிறது -மதி முக மடந்தையர் இறே

செல்வத் திருமாலால் –
உபய விபூதி உக்தனான ஸ்ரீயபதியாலே —இப்பாட்டில் உபக்ரமத்திலே பிராட்டி சம்பந்தம் சொல்லி
முடிவிலும் சொல்லுகையாலே–த்வயத்தில் சொன்ன படியில் இங்கும் சொல்லிற்று என்கை –

எங்கும் திருவருள் பெற்று –
த்ருஷ்ட அத்ருஷ்டங்கள் இரண்டிலும்–பிராட்டியும் தானும் சந்நிஹிதமாம் படி–பிரசாதத்தைப் பெற்று

இன்புறுவர் எம்பாவாய் –
பகவத் சம்ச்லேஷத்தால் வந்த ஆனந்தம் பெறுவார் —விடிவோரை எழுந்திருந்து முப்பது பாட்டையும் அனுசந்தித்தல்
மாட்டிற்று இலனாகில் -சிற்றம் சிறுகாலே -என்ற பாட்டை அனுசந்தித்தல் —
அதுவும் மாட்டிற்று இலனாகில் -நாம் இருந்த இருப்பை நினைப்பது –
என்று பட்டர் அருளிச் செய்வர் –

சந்தரனைப் போலே ஆஹ்லாத கரமான–திருமுக மண்டலம் உடையவர்களாய்–தத் ஏக விஷயமான ஞான பக்தி வைராக்ய பூஷிதராய்
அனந்யார்ஹரான பாகவதர்கள்-ஆற்றாமை யாலே அவனிருந்த இடத்தே சென்று–பூஜித்து
த்வாபர யுகத்திலே நாட்டாருக்கு -பறை -என்ற வ்யாஜ மாத்ரமாய்-தங்களுக்கு உத்தேச்யமான கைங்கர்யத்தை பரிக்ரஹித்த பிரகாரத்தை –
பூமிக்கு ஆபரணமான ஸ்ரீ வில்லி புத்தூரிலே எழுந்து அருளி இருக்கிற–விஸ்த்ருதமாய் குளிர்ந்துள்ள தாமரை மணிகளாலே
செய்யப் பட்ட மாலைகளை உடைய–பெரியாழ்வார் திரு மகளாரான சூடிக் கொடுத்த நாச்சியார் அருளிச் செய்த-
சங்காநுபாவ்யமாய் -கூட்டம் கூட்டமாய் இருக்கிறதாய் —தமிழாலே செய்யப் பட்ட–மாலை போலே போக்யமாய்
சிரசாவாஹ்யமாய்–ஸ்லாக்கியமான இப்பிரபந்தத்தை–ஒரு பாட்டு குறையாதே–பிற்பட்ட காலத்திலே
இப்பிரபந்த ரூபமான பாரத்தை அனுசந்திக்கும் அவர்கள்–இப்பாசுர ஸ்ரவணத்தாலே
பணைத்து-பலிஷ்டமான-பெரிய மலை போலே இருக்கிற நாலு திருத் தோள்களை உடையவனாய்
வாத்சல்யத்தாலே சிவந்த திருக் கண்களை உடையவனாய்–விகசிதமான திரு முக மண்டலத்தை உடையனாய்
உபய விபூதி ஐஸ்வர்ய சம்பன்னனான–ஸ்ரீயபதியாலே
த்ருஷ்ட அத்ருஷ்டங்கள் இரண்டிலும்–பிறந்த ஞானத்துக்கு விச்சேதம் வாராதபடி–கிருபையை லபித்து–ஆனந்த நிர்பரராய் இருப்பார்கள்-

த்வயார்தம்
பூர்வ கண்டம் ஆச்ரயநீய வஸ்து ஸ்ரீ மன நாராயண சரனௌ சரணம் பிரபத்யே
மாதவன்
கடல் கடைந்த வாத்சல்யம் -–அண்ணல் செய்து ஸ்வாமித்வம்–அசுரர் தானும் சௌசீல்யம்
பெண்ணாகிய அமுதூட்டி சௌலப்யம்–ஆழ கடல் கடைந்த துப்பன் சாமர்த்தியம்
உபகரணங்கள் தேடி -ஞான சக்திகள்–நாராயண சப்தார்தம் சூசகம்–
கேசவனை
பிரசச்த கேசம் திரு மேனி திருவடி பர்யந்தம் விக்ரக யோகம்
சரணம் கேசவம் பிரணியி குடுமி பிடிக்கலாம் அடியையும் பிடிக்கலாம்–கேசவ நம்பியை கால் பிடிப்பாள் இவள் திரு நாமம்
பரமன் அடி பாடி தொடங்கி கேசவன்–பாதாதி கேசாந்தம் கிருஷ்ணன்–திருப்பாத கேசத்தை தாய பிராப்தம் பரம்பரை சொத்து
திங்கள் திரு முகத்து –
அதிகாரி ஸ்வரூபம் வை லஷண்யம்–குளிர்ந்து மலர்ந்து–கதிர்மதியம் அவன் முகம்
இவர்கள் குளிர்த்தியே அமையும்–ஸ்வா தந்த்ர்யம் காருண்யம் கலந்த–நித்யம் அஞ்ஞானம் நிக்ரகம் பிராட்டி
திவளும் வெண் முகத்து போலே திரு முகத்து அரிவை–மதி முக மடந்தையர்–சகல கலா பூர்த்தி இவர்கள் திரு முகம்–குழையும் வான் முகம்
ஆசார்யர் சிஷ்யர் அக்னி ஆராதிக்க சொல்லி போனார் கதை–ப்ரஹ்ம உபதேசம் செய்யாமல் போக அக்னி ஆராதிக்க
ஸ்ரத்தை பார்த்து அக்னி தேவனே உபதேசம் செய்ய–தேஜஸ் ப்ரஹ்ம வித்து ஆனதே–பிரகாசிக்க–அது போலே திங்கள் திரு முகத்து சேய் இழையார்
கிருஷ்ண விஷயீகார யோக்யதையால் தேஜஸ் மிக்கு–

தூ மலர் தூவி–அடி போற்று–சென்று சேவித்து–செய்வது எல்லாம்–அங்கு
திருவாராதனீய ஸ்தலம்–திவ்ய ஆஸ்தானம்–நப்பின்னை பிராட்டி கட்டிலே–திவ்ய சிம்ஹாசனத்திலெ
அப்பறை-
நாட்டுக்கு சொன்ன பறை இல்லை –நீ தாராய்–அவன் தர இவர்கள் கொண்டவாற்றை-
தப்புக்கு பொறை வளைப்பித்து–ஆஸ்ரணீய க்ரமம் தப்பாமல் பலம் பெற்ற–
பட்டர் பிரான் கோதை–
அணி புதுவை-சீர் மல்கும் ஆய்ப்பாடி நந்த கோபர் -கண்ணன் பற்றி
தனக்கு பெரியாழ்வார் உத்தேச்யம்-அவர் அபிமானம் ஸ்ரீ வில்லிபுத்தூர்-நந்த கோபன் கிருஷ்ணன் மட்டும்
இங்கு வடபெரும் கோயில் உடையான் -பெரியாழ்வார்-பிராட்டிக்கு மிதலை அயோதியை-பிறவியும் புக்க இடம் ஒரே இடம்
மதுரையார் மன்னனார் -அடி தொட்டு மன்னார் -ரெங்க மன்னர்-துவாராபதி மன்னனார் மன்னர்-அர்ச்சை ரெங்கன் விபவம் மன்னார் ஆசை பட்டாள்
கலந்து
சேவை —அரங்கர்க்கு -இன்னிசையால் பாடி கொடுத்தாள்–பொன்னும் முத்தும் மணியும் மாணிக்கமும் ஆபரணம் போலே
அணி புதுவை —
பிரணவம் போலே–அகாரவாச்யன் உகாரவாச்யன் பிராட்டி மகார வாச்யன் பெரியாழ்வார் திருவடி -மூவரும் ஒரே சிம்காசனம்
மூவருக்கும் பிரதான்யம்–முப்புரி ஊட்டிய திவ்ய தேசம் அணி புதுவை
தண் அம் துழாய் அழல் போல் சக்கரத்து அண்ணல் -பராங்குச நாயகிக்கு கொதிக்கும்–திருத் துழாய் சூடு -தாமச குணம் பஸ்மம் ஆக்கும்
தாமரை குளிர்ச்சி–ச்வாதந்த்ர்யம் இல்லை–பிரிந்தவன் மாலை போலே இல்லையே சேர்ப்பவர் மாலை–பட்டர் பிரான் பிராமணருக்கு உபகாரகன்
வேதப்பயன்-தாத்பர்யம் அருளி-மறை நான்கும் முன் ஓதிய பட்டனுக்கு அரங்கமேய அந்தணன் -உபகாரம் -பட்டர் பிரான்

பராசாரய வசிஷ்ட நப்தாரம் -வியாசர் சொல்லுமா போலே–பெரியாழ்வார் வயிற்றில் பிறப்பு உத்கர்ஷ ஹேது
நந்தகோபன் மகன்–ஆழ்வார் சம்பந்தம் இவளுக்கு ஏற்றம்–விட்டு சித்தர் தங்கள் தேவர் -இவருக்கு தேவராய் நிறம் பெற்றான் அவனும்
இவர் மகளாய் ஒரு மகள் தன்னை உடையேன் -தமக்கு உத்கர்ஷம்–அவளை இட்டு இவருக்கு பெருமை –
சொன்ன–அனுகாரத்தால் அனுபவம் புற வெள்ளம் இட்டு–கோபிமார்–பாவனை ஆழ்வார்–பும்ச்த்வம் பெண்ணாக ஏறிட்டு
சுருதி சதசிரஸ்–மேகம் பருகின சமுத்ராம்பு போலே இவர் வாயினவால் திருந்தி-வேதம் தான் தோன்றி
பிறப்பால் பெற்ற ஏற்றம்–ஷீராப்தி நாதன் விட ஒருத்தி மகனாய் வந்தவன் ஏற்றம்

பெரியாழ்வார்–ஆசார்ய சம்பந்தமே பிரதானம்
குமரனார் சொல்லும் பொய்யானால் நானும் பிறந்தமை பொய்யன்றே–ஆசார்யர் சம்பந்தம் ஒன்றே ஏற்றம்
ராமானுஜ தாசன் –
சரம ஸ்லோகங்களை சொல் – பேச்சு -வார்த்தை என்று சொல்லி அருளி தள்ளி –
ஆசார்ய அபிமானமே உத்தாரகம் -மெய்ம்மைப் பெரு வார்த்தை -என்பதை காட்டி அருளினாள்
பந்த மோஷ ஹேது அவன்–ஆசார்யர்-நீ விட்டாலும் உன்னை நாம் விடோம் –
அச்சுத சேவிதாம் கிணற்றின் மேல் பூனை போலே-ஆசார்யர் -மோஷ ஏக ஹேதுவானவர்-ஆசார்ய அபிமானமே உத்தாராகம்
நல்ல என் தோழி –வல்ல பரிசு வருவிப்பரேல் அது காண்டுமே –விஷ்ணு சித்தன் கோதை -என்றே
தண் தெறியல் பட்டர் பிரான் கோதை சொன்ன –
ஆழ்வார் பிராட்டி பெருமாள் -வட பெரும் கோயில் ஆழ்வார் நாச்சியார் ஆழ்வார் -மூவரையும் சேவிக்கும் படி அணி புதுவை
ஹம்சம் போலே -வேத -அன்னமாய் அங்கு அருமறை பயந்தான் —
மென்னடைய அன்னம் பரந்து விளையாடும் வில்லிபுத்தூர் தனது திருத் தகப்பனாரை –ஆண்டாள் அருளி
விளையாட்டாகிய க்ரீடார்த்தம் சாஸ்திரமே தரமோ பரமோ மதக
மின்னனைய நுண் இடையாள் விரிகுழல் –மேல் நுழைந்த வண்டு -பெரியாழ்வார் ஆண்டாள் பற்றி அருளி ––கமல தண் தெரியல் –
துளசி மாலை -ஊர்த்த்வ புண்டர -ஸ்ரீ வைஷ்ணவ லஷணம்—
திருஅருள்
லஷ்மி கடாஷம் பெற்று இன்புறுவர்
இன்பக்கடலில் அழுந்துவார்–அம்ருத சாகரம் -கதய த்ரயம் கடைசியில் –

சங்கத் தமிழ் மாலை முப்பத்தையும் நிகமித்து அருளுகிறாள்
எங்கும் திருவருள் பெற்று இன்புறுவர்
ஸ்ரேயோ நஹ்ய ரவிந்த லோசன மன காந்தா பிரசாதத்ருதே சமஸ்ருத்யஷர வைஷ்ணவாத் வஸூ நருணாம் சம்பாவ்யதே கர்ஹிசித் -ஸ்தோத்ர ரத்னம்
பண்டை நாளாலே நின் திருவருளும் பங்கயத்தாள் திருவருளும் கொண்டு-
பங்கய மா மலர்ப் பாவையைப் போற்றுதும் -அமுதனார்
ஓங்கி -நோன்பு அனுஷ்டிப்பதால் பலன் சொல்லும்
இது -திருப்பாவை கற்றாருக்கு பலம் சொல்லும்
நாமாக பலனை விரும்பினால் சூத்திர பலன் விரும்புவோம்
நித்ய தம்பதி உடைய கிருபா லாபம் பிராட்டியே அருளிச் செய்த பிரபந்தம் –அந்தமில் பேர் இன்பம் நிஸ் சந்தேஹம் -தேறி இருக்கலாம்
திருவின் அருள்
திரு -சிறந்த அருள் என்றுமாம்
செல்வத் திருமாலால் -பிராட்டி சம்பந்தம் அங்கேயே அனுசந்தேயம்

இன்புறுவர் எம்பாவாய்-
பிராட்டியும் தாமும் ஸந்நிஹிதமாம் படி பிரசாதத்தைப் பெற்று -பகவத் சம்ச்லேஷத்தால் வந்த ஆனந்தம் பெறுவர் –
நின் திருவருளும் பங்கயத்தாள் திருவருளும் / திருமாலால் அருளப் பட்ட சடகோபன் / திரு மா மகளால் அருள் மாரி/
நிரூபக தர்மம் / இசலி இசலி இருவரும் பரியக் கடவர் –

சர்வ ச்வாமிநியாய்-சர்வேஸ்வரனுக்கு சேஷமாய் -சஹ தர்ம சாரிணியான பெரிய பிராட்டியார்
இத்தலையில் வாத்சல்யாதி அதிசயத்தாலும்
அத்தலையில் வாலப்தி அதிசயத்தாலும்
புருஷகாரமாய் கொண்டு இஜ் ஜீவர்களுக்கு தஞ்சம் ஆகிறாள் –
புருஷகாரத்வமும் உபாயத்வமும் ஏக ஆஸ்ரயத்தில் கூடி இருக்க முடியாதே
திருவருளின் பிரஸ்தாவத்தினால் தலைக் கட்டி அருளுகிறோம் –

இப்பிரபந்தம் கற்றார் நாய்ச்சியாராலும் சர்வேஸ்வரனாலும் சர்வ காலமும் உண்டான விசேஷ கடாக்ஷத்தைப் பெற்று நித்ய ஸூகிகளாகப் பெறுவர்
இத்தால் யுக்தமான அனுஷ்டானம் இல்லாதார்க்கும் அவர்களுடைய பாசுரமே அவர்கள் பேற்றைத் தரும் -என்று
இப்பாசுரத்தின் ஏற்றத்தைச் சொல்லித் தலைக் கட்டுகிறது

ஆக –திருப்பாவையால் சொல்லிற்று ஆயிற்று
வேதார்த்தம் -அதாவது
1-திரு அவதாரமே சர்வ ஸமாச்ரயணீயம் -என்றும்
2-அவ தீர்ணனானவனுடைய வடிவழகே ருசி ஜனகம் -என்றும்
3-ருசியுடையார் ப்ராப்ய த்வரையாலே அவனை மேல் விழுந்து அபேக்ஷிக்கை பிராப்தம் -என்றும்
4-இவ்விஷயத்தில் இழிவார்க்கு ருசியுடையார் அடங்க உத்தேசியர் -என்றும்
5-ப்ராப்யமாகிறது -அனுபவ ஜெனித ப்ரீதி காரிதமாய் யாவதாத்மா பாவியான கைங்கர்யம் -என்றும்
6-தத் சாதனமும் அவன் திருவருளே -என்றும் சொல்லிற்று ஆயிற்று

——————————————————–

ஸ்ரீ மத்யை விஷ்ணு சித்தார்ய மநோ நந்தன ஹேதவே
நந்த நந்தன ஸூந்தர்யை கோதாயை நித்ய மங்களம் —

——————————————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ தொட்டாசார்யர் சுவாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆயி சுவாமிகள் திருவடிகளே சரணம் சரணம்
ஸ்ரீ அழகிய மணவாள பெருமாள் நாயனார் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பூர்வாசார்யர்கள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆழ்வார்கள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

திருப்பாவை சாரம் – சிற்றம் சிறு காலே – —

இன்றோ திருஆடிப் பூரம் எமக்காக
அன்றோ இங்கு ஆண்டாள் அவதரித்தாள் –குன்றாத
வாழ்வான வைகுண்ட வான் போகம் தன்னை இகழ்ந்து
ஆழ்வார் திரு மகளாராய்-22

அஞ்சு குடிக்கு ஒரு சந்ததியாய் ஆழ்வார்கள்
தம் செயலை விஞ்சி நிற்கும் தன்மையளாய் -பிஞ்சாய்
பழுத்தாளை ஆண்டாளை பத்தி உடன் நாளும்
வழுத்தாய் மனமே ! மகிழ்ந்து -24 –

——————————————–

அவதாரிகை –

கீழ்ப் பாட்டிலே —உபாய ஸ்வரூபத்தை சொல்லி–தங்கள் உத்தேச்யம் கைங்கர்யம் என்று பிரபந்த தாத்பர்யத்தைச் சொல்லி-முடிக்கிறார்கள் –
இப்பாட்டில்-உபேய ஸ்வரூபத்தை-விவரிக்கிறார்கள் –இதில் –
1-பிராப்ய ருசியையும்-2-பிராப்யம் தான் இன்னது என்னும் இடத்தையும் –3-அத்தை அவனே தர வேணும் என்னும் இடத்தையும் –
4-தங்கள் பிராப்ய த்வரையையும்–அறிவிக்கிறார்கள் –
திருவாய் மொழியில்
எம்மா வீட்டிலே பிராப்யத்தை நிஷ்கர்ஷித்து–அதில் சரம தசையான அர்த்தத்தை–நெடுமாற்கு அடிமையிலே -அனுபவித்து முடித்தது –
இதில் முந்துற -சரம தசையான -நெடுமாற்கு அடிமையில் அர்த்தத்தை அனுபவித்து–அது நிலை நிற்கைகாகவும்
அத்தை காத்தூட்டுகைக்காகவும்–எம்மா வீட்டில் அர்த்தத்தோடு தலைக் கட்டுகிறது –

நாராயணனே நமக்கே பறை தருவான்–நாராயணனே தருவான்-உபாயம் கீழே சொல்லி–இதில் நாராயணனே -–பறை பிராப்யம் -பிரார்த்திக்கிறார்கள்–
திருமந்தரம் -த்வயம் -சரம ஸ்லோகம் முமுஷுப்படி–சரம ஸ்லோகம் சொல்லியும் த்வயமும் -அப்புறம் பல –
யாத்ருசிக படி /–ஞான வேளை -பலம் பெருமை தெரிவித்து -அடைய என்ன ருசி வந்த பின்பு–அனுஷ்டான வேளை -சாதனம் செய்து பலன் –
நமக்கே அதிகாரி ஸ்வரூபம் இரண்டு பாட்டிலும்–அவனே உபாயம் -அவன் ஆனந்தத்துக்கு கைங்கர்யம் –
அநந்ய போக்யத்வம் -அவனையே போக்யமாக கொள்ளுதல் -வேறு ஒன்றும் இனியது இல்லை
விகித விஷய நிவ்ருத்தி தன்னேற்றம்–அநந்ய உபாயத்வம்–அநந்ய அர்ஹத்வம்—செல்வ சிருமீர்கள் -வையத்து வாழ்வீர்கள் நாமும்
நாங்கள் நம் பாவைக்கு–புண்ணியம் யாம் உடையோம் -நாம் நாங்கள்–தங்களை உறைத்து பாட்டு தோறும்
ஸ்வரூபத்திலும் -நமக்கே–பிராப்யம் உணர்ந்த நமக்கே–பிராபகம் உணர்ந்த நமக்கே–தூயோமாய் வந்தோம் —இரண்டு சுத்தி சொல்லி
சித்த உபாயம் பற்றின பின்பு–பற்றின பற்றுதலும் சாதனம் இல்லை–ச்வீகாரத்தில் உபாய பாவம் தவிர்க்கும் ஏக சப்தம்
மாம் ஏகம் சரணம் விரஜ -பற்றுதலும் உபாயம் இல்லை–சாத்திய உபாயத்தில் ருசி வாசனை இல்லாமல் சித்த உபாயம் பரிகரித்து
உபாய புத்தி இல்லாமல்-இந்த இரண்டும் இல்லை
நம் ஆனந்தம் காரணமாக செய்யும் கைங்கர்யம்- உச்சிஷ்டஅன்னம் போலே –-போக சுத்தி பண்ணுகிறார்கள் இதில் –
ஆசற்றார் மாசற்றார் இரண்டு தோஷமும்–ஆசு -உபாய விஷய குற்றங்கள்–மாசு -உபேய விஷய குற்றங்கள்
சர்வ தரமான் -உபாய விஷய குற்றங்கள்–சர்வ காமான் சந்தஜ்ய -உபேய விஷய குற்றங்கள்

தொழுமின் தூய மனத்தராய் —ஆறு -1–பிராபகம்–நிகர்ஷகம் சொல்லி–-2-பெருமை சொல்லி-3-–சம்பந்தம் சொல்லி
4-பூர்த்தி சொல்லி–-5-பிராயாசித்தம் சொல்லி-6-–பலம் சொல்லி–ஆறு விஷயங்கள் உண்டு
இதிலும்-1-–பேற்றில் த்வரிக்கை -துடிக்க வேண்டும தேடி -சிற்றம் சிறுகாலை–சாத்தியத்தில் சாதனா புத்தி வரும்படி கலக்கம்-காலமே கண் உறங்காமல் வந்த த்வரை
2- பொற்றாமை அடியே போற்றி –ஆர்த்தியை ஆவிஷ்கரித்து 3–வளைக்கை கொள்ளாமல் போக கூடாது-வடிவைக் காட்டி வளைக்கை
4–உனக்கே நாம் ஆட் செய்வோம் -பிராப்யாந்தர சரத்தை குலைக்கை-பரிபூரணம் கைங்கர்ய அபேஷை
5-புருஷார்த்தம் இடைவிடாமல்-அபேஷை-6- மற்றை நம் காமங்கள் மாற்று-ளை அறுத்து-இந்த ஆறும்-

பூர்வ வாக்கியம் -மட்டும் கேட்டு நெஞ்சு துணுக -எது கேட்டாலும் கொடுத்தாகணுமே –
அல்பம் பலம் கேட்டு போவானே —உத்தர வாக்கியம் கேட்டதும் நெஞ்சு தைர்யம் —சேதனன் சொல்லும் மாசுச -வார்த்தை இது
மாசுச என்கையாலே சோக ஜனகம் -உண்டே —ஸ்வரூப அனுரூபமான பலம்- அத்யந்த பரதந்த்ரம்

நாட்டார்க்கு இசைவுக்கு நோன்பு வியாஜ்யம் பற்றினோம்–எங்களுக்கு உத்தேச்யம் உன் திருவடிகளில் செய்யும் நித்ய கைங்கர்யம்
எம்மா வீட்டில் அர்த்தத்துடன் தலைக் கட்டி–தனக்கே யாக எனைக் கொள்ளும் ஈதே-எனக்கு கண்ணனே சிறப்பு 2-9-4-
பிராப்யம் நிஷ்கர்ஷிது -எம்மா வீட்டில்-ஒழிவில் காலம் -பிராப்யம் பிரார்த்தனை அடிமை செய்ய வேண்டும்-நெடுமாற்கு அடிமை பாகவத சேஷத்வம் -8-10-
ஆண்டாள் தொடங்கும் பொழுதே பாகவத -சேஷத்வம் சொல்லி-பிராப்ய நிஷ்கர்ஷம் கடைசியில்

சிற்றம் சிறுகாலே வந்து உன்னைச் சேவித்து உன்
பொற்றாமரை அடியே போற்றும் பொருள் கேளாய்
பெற்றம்மேய்த்து உண்ணும் குலத்தில் பிறந்து நீ
குற்றேவல் எங்களைக் கொள்ளாமல் போகாதே
இற்றைப் பறை கொள்வான் அன்று காண் கோவிந்தா
எற்றைக்கும் ஏழு ஏழு பிறவிக்கும் உன் தன்னோடு
உற்றோமே யாவோம் உனக்கே நாம் ஆட்செய்வோம்
மற்றை நம் காமங்கள் மாற்றேலோ ரெம்பாவாய்

வியாக்யானம் –

சிற்றம் சிறுகாலே –
சிறு பெண்கள் எழுந்திருக்க ஒண்ணாத குளிர் போதிலே —சத்வம் தலை எடுத்த காலத்திலே-
அநாதி அஞ்ஞான அந்தகாரம் நீங்கி–பகவத் விஷயம் வெளிச்செறித்த காலத்தில் -என்றுமாம் –
பகல் கண்டேன் நாரணனைக் கண்டேன் -என்னுடைய ஆதித்யன் உதித்தான் -அஸ்தமியாத ஆதித்யனையும் கண்டேன் –
உறங்காத என்னையும் கண்டேன்
முன்பு ஒரு போகியாக உறக்கம் -பின்பு ஒரு போகியாக உணர்ச்சி -நடுவில் காலம் இ றே சிற்றம் சிறு காலை யாவது
சிற்றம் சிறுகாலே -என்று ஜாதி பேச்சு–வெட்ட விடியாலே-என்னுமா போலே –
என்னில் முன்னம் பாரித்து -என்று நீ உணரும் காலத்திலே நாங்கள் உணர்ந்து வந்தோம் -என்கை –

வந்து
வரக் கூடாத நாங்கள் -வந்தோம்-சேவிக்கக் கூடாதவர் சேவித்தோம்-போற்றக் கூடாதவர் போற்றினோம்
பொருள் கேட்கக் கூடாதவர் கேட்டோம் –சிறு பெண்கள் குளிர் காலம் புறப்பட மாட்டாதே-த்வரை பார் –
சிற்றம் சிறுகாலை வந்து –
ஆபிமுக்கியம் பிறந்த காலம்- சத்வ காலமாக முடிந்தது-மாசம் பஷம் போலே -வேளையும் வாய்த்ததே –
ஆத்மசிந்தனம் -சத்வம்-பௌர்ணமி நன்னாள் திவசம் முகூர்த்தமும்-ப்ரஹ்மமாகிய ப்ரஹ்ம முஹூர்த்தம் உயர்ந்த முஹூர்த்தம்
காலை –
செங்கல் பொடி கூரை தாமசர் உணரும்
சிறு காலை –
ஆய்ச்சியர் மத்தினால் சுய கிருத்தியம் அதிகரிக்கும் ஆய்ச்சியர் மத்தினால் ஓசை படுத்திய காலை
சிற்றம் சிறு காலை –
அதற்கும் முன்னே உணர்ந்த தாங்கள் –
இரவு போனது பகல் வர வில்லை நடுவில்-4 மணி-அஞ்ஞானம் தசை முடிந்து-பிராப்தி அடையும் முன்பு
இருக்கும் நாள் குண அனுபவம் போது போக்கு-
முனிவர்களும் யோகிகளும் உணர்ந்த காலை-முக்தன் -இல்லை முமுஷு ஆனபின்பு –
இருள் அகன்ற -வெளிச்சம் வர வில்லை-இதர விஷய பிராவண்யம் அறிவு கேடு இல்லாமல்
பகவத் விஷயம் அறிந்து துடிக்கும் நேரம் பரிமாற்றம் இல்லாமல்-
காலை நல் ஞான துறை-தீர்த்தம் அவஹாகம் யோக்யமான காலம்- திரு விருத்தம்-
தாமரையாள் கேள்வன் ஒருவனை உணர்வும் உணர்வு நல் ஞானம்-சரியான துறையில் -சதாசார்ய உபதேசம்-பிராட்டி புருஷகாரம்
சிறுகாலை வரில் உன்னை காண ஒண்ணாது என்று சிற்றம் சிறு காலை வந்தோம் –
சிறுகாலை ஊட்டி ஒருப்படுத்தென் யசோதை –இளம் கன்று-காலையில் காலிப் பின் போம்
எல்லியம் போதாக பிள்ளை வரும்-நீராட்டு அமைத்துவை அப்பனும் உண்டிலேன்
ஆடி அமுது செய்-கன்னி ஒருத்தி இரா நாழிகை மூவேழு 21 நாழிகை கழித்து வருவான் –
ஒரு நாழிகை 24 நிமிஷம்-இரவு 2-3-வரை ஆகுமே மாலை ஆறு தொடங்கி–சிற்றம் சிறுகாலை தானே பிடிக்க முடியும் –

வந்து –
சேதனருக்கு பகவத் லாபம் அவன் வரவாலே இருக்க–வந்து -என்றது ஆதர அதிசயத்தாலே –
இது தான் அங்குத்தைக்கும் மிகையாக இருப்பது –
எங்கனே என்னில் –
பெருமாள் ரிஷிகள் இடம் அருளிய வார்த்தை —நீ இருந்த இடத்தே வந்து–ராகம் க்ரம பிராப்தி சாஹியாது இறே –
வந்து –
நீ வர வேண்டி இருக்க நாங்கள் வந்தோம் –போய் இல்லை –வரவுக்கு நோவு படுகிறவன் வார்த்தையால்
சர்வ லோக -சொல்லியும் -புண் படுத்தி-சரண்யராய் பற்றி வந்தாரை -உண்டாக்கி -புத்தி கொடுத்து கார்யம் கொள்ள வேண்டி இருக்க
இப்படி கார்யம் -தாமதித்தேனே-நாலடி இட்ட நாங்களும் வந்தோம்
ரிஷிகள் -வந்ததும் துடித்தான் பெருமாள்-பரமபதம் அயோதியை -தண்டகாரண்யம்-ரிஷிகள் குடில் மாறி —தாம் வந்த தூரம் பாராமல் -ஷமை
கண்ணன் -பரமபதம் மதுரை ஆய்ப்பாடி-இவர்கள் -ஓர் அடி வைத்தாலும் –என்னுடைய சோர்வால்
வந்து
மழை கொலோ வருகிறதோ-வீதியூடே-நம் தெருவே நடுவே-கதவின் புறமே வந்து-முற்றம் புகுந்து-நாகணை மேல் நல்கி
நாங்கள் படுக்கை விட்டு காவல் கடந்து –கறவைகள் பின் சென்று நிகர்ஷம் போலே
வந்து –
தப்பைச் செய்தோம் என்கிறார்கள் –
ஸ்வரூபம் உணராது பொழுது பிராப்தமாய் இருக்கும்-ஸ்வரூபம் உணர்ந்தால் இது துடிப்பு பிராப்தமாய் இருக்கும்-உபாயாந்தரம் நிஷ்டர் நிவ்ருத்தி தோஷம் –

உன்னைச் சேவித்து –
ரஷிக்கும் உன்னைச் சேவித்து —பலமுந்து சீர் என்று இறே இருப்பது –
அதுக்கு மேலே ஓர் அஞ்சலியையும் உண்டறுக்க மாட்டாத
உன்னைச் சேவித்து –
தொழுது எழும் அதுவும் மிகையான உன்னை சேவித்து —
சேவ்யரான நாங்கள் சேவகராம்படி -அத்தலை இத்தலை யாவதே –
முயற்சி செய்வது தோஷம்–சிற்றம் சிறுகாலை எழுந்தது தோஷம்-வந்தது தோஷம்-
எத்தை தின்னால் பித்து தீரும்–பிராப்ய துடிப்பின் காரணம்–பெண்மையும் சிந்தித்து இராமல்–அடங்காமல் வாசல் படி கடந்து –
வந்து செய்த தப்பு என்ன
உன்னை சேவிக்கவும் செய்தோம்–எங்கள் ஸ்வரூபம் அறியா விட்டால் -மட்டும் இல்லாமல்–உன் ஸ்வரூபம் தான் உணர்ந்தோமோ –
ஒன்றுமே செய்யாமல் உள்ளம் உருகுவாயே–கடனாளி–அஞ்சலி -பரம்
மித்ர பாவனையே -நண்பன் வேஷம் விடாத உன்னை சேவித்தோம்–வரவு தானே மிகை–எல்லாம் செய்தோம் -துராதாரர் போலே
செய்தலை நாற்று போலே அவன் செய்வது செய்து கொள்ளட்டும்-ஓர் அஞ்சலி உண்டு அறுக்க மாட்டாத தத்வம் ஜீரணம் ஆகாதே
உன்னை உருக்கும்படியான கார்யம் –

எங்கள் ஸ்வரூபம் அறியாமலும்
உன் ஸ்வரூபம் அறியாமையாலும்
சு பிரவ்ருத்தி -செய்து
சுகத ச்வீகாரம் –
மத் ரக்ஷணம் பொறுப்போ பலமோ என்னது இல்லை

உன் பொற்றாமரை அடியே –
மகார்க்கமுமாய்–போக்யமுமாய்–பிராப்தமுமாய்–இருந்த திருவடிகளிலே –
அடியே -என்று அவதாரணத்துக்கு கருத்து –வேறு ஒரு பிரயோஜனத்துக்கு ஆளாகாது இருக்கை
உன் பொன்னடி–உலகம் அளந்த பொன்னடி இல்லை–காடுறைந்த பொன்னடி வேண்டாம்
உலகம் அனைவருக்கும்–வானவர் தம் சென்னி மலர் கண்டாய் சாழலே
மண் சட்டி தொடக் கூடாது -துத்தம் ஆன காலம்–பித்தளை செப்பு -தொட்டாரே தொடலாம் சுத்தி பண்ணலாம்
வேறு யாரும் தொடக் கூடாது–வெள்ளி யார் தொட்டாலும் சுத்தி–தங்கம் சுத்தி இல்லா விடிலும் யாரும் தொடலாம்
உபயோக படுத்தின வெள்ளி நெருப்பில் காட்டி–தங்கம் தோஷம் இல்லை -சாஸ்திரம்
பொது நின்ற பொன்னம் கழல்–விட்டால் பிழைக்க ஒண்ணாது–பொன் தாமரை அடி
வெறும் பொன் இல்லை–சாதனம் சாத்தியம் இரண்டும் பூர்ணம்–தாமரை பொன் அடி பிராப்ய பிராபக
த்வம் மதியம் தனம் பாத பங்கஜம்–பொன்னும் பூவும் புறம்பே தேட வேண்டாம்–உன் பொன் தாமரை அடி
போற்றும்-
போற்றுகை யாவது சுவாமிக்கு மங்களா சாசனம் பண்ணுகை –
பிராப்தமாய்–ஸ்ப்ருஹணீயமாய்–சௌகந்த்ய சௌகுமார்ய லாவண்யங்களாலே–பரம போக்யமான-உன் திருவடிகளையே
மங்களா சாசனம் பண்ணுகைக்கு-பிரயோஜனத்தைக் கேளாய் –

பொருள் கேளாய் –
முன்பே இருக்கிறவனை -கேளாய் -என்பான் என் என்னில் —
இவர்களுடைய ஸ்தநாத்ய அவயவங்களிலே-அந்ய பரனாய் இருக்கையாலே
உன் பராக்கை விட்டு நாங்கள் சொல்லுகிற வார்த்தையைக் கேளாய் -என்கிறார்கள் –
அவனும் இவர்கள் பேச்சு அன்றோ -என்று கேட்டான் –
கீதை தான் ஆசார்யன் அர்ஜுனன் சிஷ்யன்–திருப்பாவை -ஆண்டாள் ஆசார்ய ஸ்தானம் அவன் கேட்க –

போற்றும் பொருள்
சொல்லத் தொடங்கினவாறே–சிவந்த போதரிக் கண் அழகை–கோவை கனிவாய் பழுப்பும்
இவர்கள் பொற்றாமரை அடியில் கண்ணை வைத்து–அந்ய பரனாய் இருந்தான்
மையல் மிக்கு வெறித்து பார்த்து இருக்க –
கேளாய் –
முதுகில் தட்டி பராக்கு பார்க்காதே–வார்த்தை சொல்லா நிற்கும் பொழுது கேளாய் சொல்வதால் அந்ய
மாசுச -சோக ஜனகம் போலே–கேளாய் என்பதால் கேளாமல் பராக்கு பார்த்து இருக்க ஸ்தம்பித்து இருக்க
எங்கள் பிராப்யம் அழித்து உன் பிராப்யம் பெறப் பார்ப்பது–
அடியை விட்டு தொடையை தட்டு கிறார்கள்
அத்யாபயந்தி ஓதுவிக்க இழிந்தவள்-
ஸ்ருனு அர்ஜுனன்–தூங்கி இருப்பவனை எழுப்பி -எப்பொழுது தூங்கினான் தெரியாமல் அர்ஜுனன்–கேளீரோ பெண்களுக்கு கிருத்யாம்சம் சொல்லி
கேளாய்–
பாகவதர்கள்–இவனுக்கு கர்தவாம்சம் சொல்ல கேளாய்–எனக்கு உங்கள் பேச்சே அழகு–பொருள் கேள்வியாக
உசித மாடு மேய்க்கை தவிர்ந்து–இற்றைக்கு இதுவே–நீ கேளாய்
சீரிய சிங்காசனம்–நீ போற்றும் பொருள் கேளாய்-கிரமத்தில் செய்வோம் ஆகட்டும் பார்க்கலாம் -ஆறி இருக்க ஒண்ணாது
த்வரிக்க–பேறு உங்கள் நீங்கள் த்வரிக்கை–இவ்வளவாகில் துடித்தது நீ தான் -யோசனை செய்து பார்

பிறந்த நீ –
எதிர் சூழல் புக்கு–கிருஷி பண்ணின நீ -பல வேளையில் ஆறி இருக்க கூடாதே–குற்றேவல் கொள்ளாமல் போகாது
சூழல் -அவதாரம்–பெரும் சுழல் சம்சாரம் —ருசி வளர்த்த நீ–பேற்றுக்கு முற்பாடனாக வேண்டும்
அவதாரம் பல பிரயோஜனம் உண்டே–வாயை கிளற அவன் வார்த்தை பேச–பிறந்தாய் மட்டும் இல்லை

பெற்றம் மேய்த்து –
சு ரஷணம் பண்ணாத குலம் பர ரஷணமும் செய்யாத குலம்
ஆசைப் பட்டு பிறந்த நீ-வட மதுரை பிறந்தான் பெற்றது ஆயன் இல்லை-குலத்தில் பிறந்த-பெற்றம் மேய்த்து உண்ணும் குலம்
வயிறு வளர்க்கும் ஜீவனம்-மேய்ந்தால் அல்லது உண்ணாத குலம்-பசு சாப்பிடா விடில்-பெற்றம் மேய்த்து பிறகு தான் உண்ணும்
குழந்தை உண்ணா விடில் தாய்-ஆடி அமுது செய் அப்பனும் உண்டிலன் -பசு மேய்த்த பின்பு
பக்த விலோசனம் அமுது-பொதுவான கண்ணன்-உங்களுக்கு தனியாக என்ன-அந்தரங்க விருத்தி குற்றேவல் கொள்ள வேணும் பிரார்த்தனை இல்லை’
கொள்ளாமல் போகாது –
மடி பிடித்து-பெற்றம்மேய்த்து உண்ணும் குலத்தில் பிறந்து நீ
சாஸ்த்ரத்தில் கேட்டுப் போகக் கடவ நீ–பசுக்கள் மேய்த்து உண்ணக் கடவதான-இடைச் சாதியிலே வந்து பிறந்த எங்களை அடிமை
கொள்ளாது ஒழிய ஒண்ணாது –
ரஷகனான நீ ரஷ்யரான எங்களை கைங்கர்யம் கொள்ளாமல் இருக்க ஒண்ணாது –
ரஷண ரூப கார்யம் இல்லாத போது ரஷ்ய ரஷ்க பாவம் ஜீவியாது இறே –

பெற்றம் மேய்த்து உண்ணும் குலம் –
ரஷ்யமான பசுக்கள் வயிறு நிறைந்தால் அல்லது-தாங்கள் உண்ணாத குலம் –
உன் பிறப்பாலும் எங்கள் கார்யம் தலைக் கட்ட வேணும் -என்று கருத்து –
எங்களில் ஒருத்தி கொள்ள–இளவாய்ச்சியர் நீ உகக்கும் நல்லவர்–பிறவாதார் உன்னை ஏவ பரமபதத்தில்
பிறந்த உன்னை பிறந்த நாங்கள்–ஆயானாகி ஆயர் மங்கை வேய தோள் விரும்பினாய்
நீ பிறப்பிலியாய் பிறவாதார் நடுவே இருந்து பிறவி அற்றார்க்கு முகம் கொடுக்கிற நிலத்திலே வந்தோமா–பரமபதத்திலே வந்தோமோ என்றபடி
பிறவிக்கு போர பயப்பட்டு உன்னையே கால் கட்டுவார் உள்ள இடத்தே -பாற் கடல் -வந்தோமோ
பிறவா நிற்கச் செய்தே ஆசார பிரதானர் புகுந்து நியமிக்கும் ராஜகுலத்தில் -இஷ்வாகு குலம் பிறவியில் -வந்தோமோ
வாலால் உழக்குக்கு பசு மேய்த்து வந்து வயிறு வளர்க்கும் எங்கள் குலத்திலே–நீ என் செய்யப் பிறந்தாய் என்று விசாரிக்கலாகாதோ
மேய்த்த பசுக்களை நிறுத்தி வாலுக்கு உழக்கு நெல் என்கை–கணக்கிட்டு சொல்ல வல்லார்கள் இல்லையே
அறியாதார்க்காக ஆனாயனாகிப் போய் -பெரிய திருமொழி–மனுஷ்யத்வே பரத்வம் என்று அறியாதவர்
அறிவு கேட்டுக்கு நிலமாய் இருப்பதொரு குடியிலே பிறக்க வேணும் என்று சங்கல்பித்துக் கொண்டவன்
அதற்கு எல்லை நிலமான இடைக் குலத்திலே பிறக்க வேணுமோ தான்–கள்ளர் பள்ளர் என்னும் குலங்களில் பிறந்தால் ஆகாதோ -பட்டர் நிர்வாஹம்
அறியாதாரிலும் கேடுகெட்ட இடையனாய் -என்றபடி

குற்றேவல் –
அந்தரங்க வ்ருத்தி –
அன்றிக்கே –உசிதமான அடிமை -என்றுமாம் -அந்தரங்க ஏவல் குற்றேவல் குறுகிய ஏவல்–கூடவே இருந்து கைங்கர்யம் –
கொம்மை முலைகள் இடர் தீர கோவிந்தர்க்கோர் குற்றேவல்-இம்மைப் பிறவி செய்யாதே இனிப் போய்ச் செய்யும் தவம் தான் என் –

எங்களைக் –
பசுக்களுக்கு வேறு ரஷகர் உண்டானாலும்-உன்னை ஒழிய ரஷகர் இல்லாத எங்களை –

கொள்ளாமல் போகாதே-
உனக்கு விஹிதம் –சப்தாதி விஷயங்களே தாரகமாய் இருக்கிறது எங்களை
உன் வடிவு அழகைக் காட்டி
உண்ணும் சோறு பருகு நீர் தின்னும் வெற்றிலை -எல்லாம் கண்ணன் எம்பெருமான் -என்னும்படி பண்ணி
ஸ்வரூப அனுரூபமான கைங்கர்யம்-தாராதே போகை-உனக்குப் போருமோ -என்கை –
உண்டிட்டாய் இனி உண்டு ஒழியாய் -என்கிறார்கள் –

இவர்கள் சொன்ன சமனந்தரத்திலே
நீங்கள் நோன்புக்கு அங்கமானவற்றை கொண்டு போம் இத்தனை அல்லது
வேறு நீங்கள் அடிமை என்று சொல்லுகிறவை எல்லாம் என் -என்று-பறையைக் கொடுக்கப் புக –

இற்றைப் பறை கொள்வான் அன்று -காண் –
ஒருகாலுக்கு ஒன்பது கால் பறை தருதியாகில் -பாடி பறை கொண்டு -எண்ணி பார்த்தால் ஒன்பது இருக்கும்-
மார்கழி –நாராயணனே நமக்கே பறை தருவான் –
கீழ் வானம் –பாடிப் பறை கொண்டு
நோற்றுச் ஸ்வர்க்கம் –நம்மால் போற்றப் பறை தரும் புண்ணியனால்
நாயகனாய் நின்ற –அறை பறை மாயன் மணி வண்ணன் நென்னலே வாய் நேரந்தான்
ஒருத்தி –அருத்தித்து வந்தோம் பறை தருதி யாகில்
மாலே –சாலப் பெரும் பறையே பல்லாண்டு இசைப்பாரே
கூடாரை –பாடிப் பறை கொண்டு
கறவைகள் –இறைவா நீ தாராய் பறையேலோ ரெம்பாவாய்
சிற்றம் –இற்றைப் பறை கொள்வான் அன்ற காண் கோவிந்தா
வங்கக் –அங்கு அப்பறை கொண்ட வாற்றை –

இற்றைக்கும் -பறை கொடுத்தான்–இன்று பிரயோஜனம் கொண்டு போக மாட்டோம்
இன்று ஒரு பிரயோஜனம் கொண்டு போக வந்தோம் அல்லோம் காண் நாங்கள் –
பறையை எடுத்துக் கொள்ளுங்கோள்-என்ன
தேஹி மே ததாமி தே -என்று
ஒரு கையாலே கும்பிட்டு ஒரு கையாலே பிரயோஜனம் கொண்டு போமவர்களோ நாங்கள் –
நீ தாத்பர்ய க்ராஹி அன்றியே-யதா ஸ்ருத க்ராஹியாய் இருந்தாய் நீ -இந்த பறையை கொள்ளுகின்ற பேர்கள் அன்று நாங்கள்
பறை என்றால் பறையோ பொருள்–பறை என்றால் த்வனி தெரிய வில்லையோ
கொள்ளும் அத்தனை ஒழிய–எங்களை நீங்கள் கொள்வது–கொள்வான் வந்தோம் அல்லோம்–கொடுப்பான் வந்தோம்
எங்களை நீ கொள்ளும் அத்தனை ஒழிய–கோவிந்தா–பசுக்களின் பின்னே திரிகிற உனக்கு பெண்கள் வார்த்தை தாத்பர்யம் அறியாமல்
நாலு நாள் எங்களை விட்டு கெட்ட கேடு–பிரிந்த பின்பு பெருமாள் கோஷ்டி நீரற்று போனதா பாபானாம் சுபானாம் வா
பசுக்களை மேய்க்கை விரும்பி எம்மை விட்டு போவதன் பலன்–குறை ஒன்றும் இல்லா கோவிந்தா -ஞான பூர்த்தி
கோவிந்தா-எங்களையும்-எங்கள் பிராப்தி மறந்தால் போலே-உன்னையும் மறந்தாய்-இடையர் குலத்தில் பிறந்த கோவிந்தா மறந்து
ஆனால் அத்தால் உங்களுக்கு ஏது என்ன –

கோவிந்தா –
பாவ ஜ்ஞானம் இல்லாத ஜன்மம் இறே-அபிதா வ்ருத்தியைப் போக்கி
தாத்பர்ய வ்ருத்தி அறியாத ஜன்மம் இறே –ஆனால் நீங்கள் சொல்லுகிறது என் என்ன –
எற்றைக்கும் ஏழு ஏழு பிறவிக்கும் உன் தன்னோடு உற்றோமே யாவோம்-
திரு நாட்டிலே இருக்க்கவுமாம்–ஆஸ்ரித சஜாதீயனாய்க் கொண்டு சம்சாரத்தில் பிறக்கவுமாம்
அதில் ஒரு நிர்பந்தமும் இல்லை
காட்டிலும் படைவீட்டிலும் ஒக்க இளைய பெருமாள் அடிமை-செய்தாப் போலே யாக வேணும் –
சர்வ தேச–சர்வ கால–சர்வ அவச்தைகளிலும்-உன்னோடு ஏக தர்மி என்னலாம் படி சம்பந்தித்து இருக்கக் கடவோம்

உன் தன்னோடு உற்றோமே ஆவோம் –
நீ ஸ்வாமியாகவும்–நாங்கள் ஸ்வம் ஆகவும்
சம்பந்தித்து இருந்து–எங்கள் ரசத்துக்கு உறுப்பாகையும் அன்றிக்கே-உனக்கும் எங்களுக்கும் பிறர்க்கும் உறுப்பாகையும் அன்றிக்கே
உன்னுடைய ரசத்துக்கே உறுப்பாக-அனன்யார்ஹ சேஷ பூதரான நாம்-தாச வ்ருத்தியைப் பண்ணக் கடவோம் –
இஸ் சம்பந்தம் என்றும் சித்திக்கும் இத்தனையே எங்களுக்கு வேண்டுவது -என்கிறார்கள்
ஒரு உறவைக் குறித்து அதுவாக வேணும் என்னாது ஒழிந்தது–எல்லா உறவும் நீயே யாக வேணும் -என்கைக்காக
மாதா பிதா ப்ராதா-நிவாஸஸ் சரணம் ஸூஹ்ருத் கதிர் நாராயண -என்றும்
கிருஷ்ண ஆஸ்ரயா கிருஷ்ண பலா கிருஷ்ண நாதாஸ் ச பாண்டவா-என்றும்
சேலேய் கண்ணியரும் பெரும் செல்வமும் நல் மக்களும் – என்னக் கடவது இறே –

மற்றும் வேண்டுவது என் என்ன –
உனக்கே நாம் ஆட்செய்வோம் —சம்பந்தம் ஒத்து இருக்கச் செய்தே
ஸ்ரீ பரத ஆழ்வானைப் போலே விச்லேஷித்து இருக்கை அன்றிக்கே–இளைய பெருமாளைப் போலே அடிமை செய்ய வேண்டும் –
உனக்கே –என்ற அவதாரணத்துக்கு கருத்து
நீ உகந்த அடிமை செய்வோம் —உனக்கும் எங்களுக்குமாக இருக்கும் இருப்பைத் தவிர்ந்து
தனக்கேயாக எனைக் கொள்ளும் ஈதே -என்னுமா போலே–நீ உகந்த அடிமை யாக வேணும் –
அஹங்கார கர்ப்பமான அடிமை புருஷார்த்தம் ஆகாது –

மற்றை நம் காமங்கள் மாற்றேலோ ரெம்பாவாய் –
நாங்கள் எங்களுக்கு என்று இருக்கிற அதுவும்–நீயும் -இவர்களுக்கு என்று இருக்கும் அதுவும்
இவை இரண்டும் விரோதி யாகையாலே
அத்தைத் தவிர்த்து தர வேணும் -என்கிறார்கள் –
இதுக்கு புறம்பான–நம்முடைய அபிமான க்ரச்தமான–பிரயோஜனங்களைப் போக்கு-
உன் திரு உள்ளம் இடர் கெடும் தோறும்–பராங்குச நாயகி -பசு மேய்க்க போகல்–வியாஜ்யம்
வேறு கோபி கூட கலக்க போகிறேன்–உனக்கு இஷ்டமானது பண்ணு–என் கண் வட்டத்தில் பண்ணு–அத்யந்த பாரதந்த்ர்யம் –
உனது ஆனந்தமே -வேண்டியது –

கீழ்–பறை என்று மறைத்து சொன்ன அர்த்தத்தை–இப்பாட்டில்
அவனுக்கு உகப்புக்காக புகராகப் பண்ணும் அடிமை என்று–விச்தீகரித்துச் சொல்லுகிறார்கள் –
பெற்றம் மேய்த்து உண்ணும் குலம் -என்று ஜ்ஞான ஜன்மத்தைச் சொல்லுகிறது
ஜ்ஞாதாக்கள் ஆன்ரு சம்சய பிரதானராய்–பரர் அநர்த்தம் பொறுக்க மாட்டாதே–பிறர் உஜ்ஜீவிக்கும்படி
ஹித பிரவர்த்தனம் பண்ணுகையைப் பற்ற –

பொற்றாமரை அடியே போற்றும் பொருள் கேளாய் -என்றவர்கள் தாங்களே
குற்றேவல் எங்களைக் கொள்ளாமல் போகாது -என்று-கைங்கர்யத்தைப் பிரார்திக்கையாலே
கைங்கர்யம் தானும் மங்களா சாசனம் ரூபமான படியாலே-மங்களா சாசனத்துக்கு பலமாக
அவன் கொடுக்க வேண்டியதும்-இவர்கள் கொள்ள வேண்டியதும்-மங்களா சாசனமே என்றது -ஆய்த்து –
பொய்கை -அடிக்கீழ் ஏத்தினேன் சொல்மாலை ஆரம்பம் —இறை எம்பெருமான் -சேவடியான் செங்கண் நெடியான் –
இன்றே கழல் கண்டேன் தாள் முதலே நங்கட்கு சார்வு–உன்னதா பாதம் —துயரறு சுடரடி
நாரணன் அடிக்கீழ் நண்ணுவார்–உன் சேவடி செவ்வி–திருப்பொலிந்த சேவடி என் சென்னியின்–திருக்கமல பாதம் வந்து
நான் கண்டு கொண்டேன் -அடி நாயேன் நினைந்திட்டேனே–மாறன் அடி–பொற்றாமரை அடியே போற்றும் பொருள் கேளாய்

சிற்றம் சிறுகாலே –போற்றும் பொருள் கேளாய் -என்கையாலே-ரஜஸ் -தமஸ் ஸூக்களாலே கலங்கி
தேக அனுபந்திகளான-த்ருஷ்ட பலங்களை-அடியோங்கள்
அபேஷித்தாலும்-ஹிதபரனான நீ-கேள்வி கொள்ளவும் கடவை அல்லை-கொடுக்கக் கடவையும் அல்லை –என்றது ஆய்த்து –

அனுபவ விரோதி–அவ்விடம் ஏகாந்த ஸ்தலம்–திருவடிகளில் நிலை நின்ற நெஞ்சு
மற்று ஒன்றினைக் காணாவே–சிந்தை மற்று ஒன்றின் திறத்தில் அல்ல
கண்ணன் வைகுந்தனொடு–இம்மை -இங்கே இப்பொழுதே உனக்கே–சிந்தயந்தி அவஸ்தை வேண்டாம்
காமம்
மற்றை காமம்
மற்றை நம்காமம் சௌந்த்ர்ய ரூபம் அந்தர்யாமம் அழகு முழுக்கப் பண்ணுமே —-அனுபவிக்கும் பொழுது தடை கூடாதே
இந்த்ரிய சாபல்யம் அந்த்ரயாமம் -ராமே பிரமாத சுமத்ரை அழகில் கண் வையாதே காவல் சோர்வு வாராமல் இருக்க
அத்தனையோ
காமங்கள்–இருவர் கூட பரிமாறா நின்றால் இருவருக்கும் உண்டே–விஷய வை லக்ஷண்யம் ப்ரீதி ரூபம்
ஸ்வரூப விரோதி அஹங்கார கர்ப்பமான கைங்கர்யம்–அஹங்காரம் மமகாரம் மாற்றி அருள
அடிமை செய்து நீ உகந்தால்–அது கண்டு–போஜனம் கிருமி கேசம் போலே

பிராப்தி விரோதி–பிராப்யம் விரோதி–இப்பாட்டில் தவிர்த்து–கறவைகள் பின் சென்று -உபாயாந்தரம் அன்வயம்
பிராப்தி ஷாமணம் பண்ணு கையாலும்–பிராப்ய ருசி த்வரை ஆர்த்தி–ஸ்வரூப விரோதி–மற்றை நம் காமங்கள் பல விரோதி
கோவிந்தா அகாரம்
ஆய- கோவிந்தனுக்கு
உனக்கே உகாரார்தம்
நாம் மகாரார்தம்
கோவிந்தா உனக்கே நாம் பிரணவம் அர்த்தம்
உன் தன்னோடு உற்றோமே யாவோம் நாராயண பதார்த்தம்
எற்றைக்கும் எழு எழு பிறவிக்கும் ஆய
மற்றை நம் காமங்கள் மாற்று நமஸ்
நடுவே நமஸ் கிடப்பது ஸ்வரூப பிராப்ய விரோதி போக்க
த்வரை–பலம் கலக்கம்–ஆர்த்தி -பிராப்யாந்தர சங்க நிவ்ருத்தி–அளவற்ற பாரிப்பு அடியே போற்றும்
சு பிரவர்த்தி நிவ்ருத்தி சொல்லி–உணருகை–பகவத் சந்நிதி ஏற வருகை–சேவிக்கை
விக்ரக அனுபவம்–சம்ருதியை ஆசாசிக்கை–ஆபி முக்கியம்–அவதார பிரயோஜனம்–ஆர்த்தி பிரகாசிப்பிக்கை
பலாந்தரம் வேண்டாம் சொல்லி–சூரிகள் பரிமாற்றம் அபேஷிக்கை
ஸ்வரூப விரோதி போக்கி–கிருஷ்ணன் திரு முகம் பார்த்து விண்ணப்பிக்கிறார்கள்

கூடாரை -வல்லி–வைகுண்ட ஏகாதசி–பெருமாள் சாப்பிடலாம் என்று பண்ணி அடுத்த நாள் உண்ணலாம்
நமக்கு என்று நினைத்து பண்ண கூடாதே–பிராப்யம் சரம நிலை இது
அன்னம் -அனுபவிக்க படுகிறவன்
அன்னம் அத்யந்தம் அஸ்மி -அவனை நான் அனுபவிப்பேன் உபநிஷத்
படியாய் கிடந்தது–அவன் உகக்க–உன் பவள வாய் காண்பேனே —படியாய் கிடந்தது பவள வாய் கண்டு ஆனந்திக்க வேண்டும் –

சிற்றம் சிறுகாலை -மற்றை நம் காமங்கள் மாற்று -பிராப்ய விரோதி ஸ்பஷ்டமாக அருளி
ஸ்வரூப விரோதி யானே நீ என் உடைமையும் நீயே –
உபாய விரோதி -களையாது ஒழிவாய் –களை கண் மற்றிலேன் –
பிராப்ய விரோதி மற்றை நம் காமங்கள் மாற்று என்று இருக்கை
போக தசையில் ஈஸ்வரன் அழிக்கும் பொழுது நோக்க வேண்டும் -துர்லபம் -அவன் கருத்து –
கேசவ நம்பி கால் பிடித்த அருள் ஒன்றே கேட்பாள் ஆண்டாள்–வேறு தேவதை-புறம் தொழா மாந்தர்
பாரதந்த்ர்யம் -ச்வாதந்த்ர்யம் விட ஏற்றம் -தேர் மேல் சந்தோஷமாக பரதன் ஏறினான் —சொன்னபடி கேட்பதே -அடிமை செய்வதை விட
திருப்பாண் ஆழ்வார் லோக சாரங்க மகா முனி தோள் மேலே ஏறினார் பாரதந்த்ர்யம் அறிந்து –
மருந்தே நாங்கள் போக மகிழ்ச்சிக்கு என்னா நின்றார் இ றே-
பிரகர்ஷயித்யாமி -ஆளவந்தார் -ஞானானந்த மயத்வம் ஆத்மா —கைங்கர்யம் செய்யப்பற்று அவன் ஆனந்தம் அடைய அது கண்டு நாம் அடைவது ஆனந்தம்
எப்பொழுது -சந்தோஷப்படுத்த போகிறேன் —பிரகர்ஷ்யாமி சொல்லாமல் -பிரகர்ஷயித்யாமி -அருளி —படியாய் கிடந்தது உன் பவளவாய் காண்பேனே

உந்தன் திரு உள்ளம் இடர் கெடும் தோறும் –நாங்கள் வியக்க இன்புறுத்தும் என் பெண்மை ஆற்றோம் —தேவிமார் சால உடையீர் –
உயர் திண் -நோற்ற நாலும் -புருஷார்த்தம் நான்கும் -எம்மா ஒழிவில் நெடுமாற்கு வேய் மரு-தோளினை
இதில் -இந்த புருஷார்த்தம் அர்த்தம் அருளிச் செய்கிறார் –
காலை
சிறுகாலை
சிற்றம் சிறு காலை
சரணாகதி கத்யம் இரவு 11 மணிக்கு சாதித்தார் எம்பெருமானார் -பங்குனி உத்தரம் —பகவத் சந்நிதி சென்ற வேளையே பிராப்த காலம் –
ஆழ்வார்களில் ஆண்டாளுக்கு வாசி
இனி பிறவி யான் வேண்டேன்–ஆதலால் பிறவி வேண்டேன்
பிராட்டியும் அவதரிக்க வேண்டுமே அவன் உடன்–உற்றோமே ஆவோம் —தர்ம தர்மிகளை போலேயும்
குணம் குணிகள் போலேயும்–கிரியா கிரியாவான்கள் போலேயும்–உனக்கே நாம் ஆட்செய்வோம்
கேசவ நம்பியை -கால் பிடிப்பாள் என்னும் இப் பேறு எனக்கு அருள் கண்டாய் –
தெள்ளியார் -வள்ளல் மால் இரும் சோலை மணாளனார் பள்ளி கொள்ளும் இடத்து கூடுமாகில் கூடலே
ஸ்ரீரெங்கம் நிஜதாம்னி–பள்ளி கொள்ளும் இடம் கோயில்-

மற்றை நம் காமங்கள் மாற்று–மந்திர ப்ரஹ்மணி மத்யமேன நமஸா
ஸ்வரூப விரோதி -கழிகை -யானே நீ என்னுடைமையும் நீயே -என்று இருக்கை
உபாய விரோதி -கழிகை-களைவாய் துன்பம் களையாது ஒழிவாய் களைகண் மற்று இலேன் –
ப்ராப்ய விரோதி -கழிகை-யாவது -மற்றை நம் காமங்கள் மாற்று -என்று இருக்கை
கதாஹமை காந்திக நித்ய கிங்கர ப்ரஹர்ஷயிஷ்யாமி
நம -கைங்கர்யத்தில் களை அறுக்கிறது -களை யாவது தனக்கு என்னப் பண்ணுமது-போக்த்ருத்வ பிரதிபத்தியும் -மதீயம் என்னும் பிரதிபத்தியும் –
கைங்கர்ய விரோதி நிவ்ருத்தியும் யாவதாமபாவி -நித்யமாக கைங்கர்யம் போலே –பிராப்ய பூமியிலும் –
மருந்தே நம் போக மகிழ்ச்சிக்கு -நித்ய சூரிகள் பிதற்றும் பாசுரம்-பசிக்கு மருந்து -பசியைஉண்டாக்க -பிணிக்கு மருந்து பிணியை போக்க –

ஏவம் ஸ்வீ க்ருத சித்த உபாயனுக்கு — தத் க்ருத ஸ்வரூப அனுரூப பலமும்– தத் விரோதி நிவ்ருத்தியும்
யா காஸ்சந க்ருதய-இத்யாதிப் படியே சொல்லித் தலைக் கட்டுகிறது –
தங்களுக்கு உத்தேச்யமானது கைங்கர்யம் என்று பிரபந்த தாத்பர்யம் சொல்லி முடிக்கிறார்கள்
இத்தால் ஸ்வீக்ருத உபாயத்துக்குப் பலமான புருஷார்த்த ஸ்வரூபம் சொல்லுகிறது

——————————————————–

ஸ்ரீ மத்யை விஷ்ணு சித்தார்ய மநோ நந்தன ஹேதவே
நந்த நந்தன ஸூந்தர்யை கோதாயை நித்ய மங்களம் —

——————————————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ தொட்டாசார்யர் சுவாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆயி சுவாமிகள் திருவடிகளே சரணம் சரணம்
ஸ்ரீ அழகிய மணவாள பெருமாள் நாயனார் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பூர்வாசார்யர்கள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆழ்வார்கள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

திருப்பாவை சாரம் – கறவைகள் பின் சென்று – – —

இன்றோ திருஆடிப் பூரம் எமக்காக
அன்றோ இங்கு ஆண்டாள் அவதரித்தாள் –குன்றாத
வாழ்வான வைகுண்ட வான் போகம் தன்னை இகழ்ந்து
ஆழ்வார் திரு மகளாராய்-22

அஞ்சு குடிக்கு ஒரு சந்ததியாய் ஆழ்வார்கள்
தம் செயலை விஞ்சி நிற்கும் தன்மையளாய் -பிஞ்சாய்
பழுத்தாளை ஆண்டாளை பத்தி உடன் நாளும்
வழுத்தாய் மனமே ! மகிழ்ந்து -24 –

——————————————–

முதல் பாட்டில் -நாராயணனே நமக்கே பறை தருவான் -என்று-சங்கரஹேண சொன்ன பிராப்ய பிராபகங்களை-
இதிலும் அடுத்த சிற்றம் சிறு காலையிலும் பாட்டாலே விவரிக்கிறது –
அதில் இப்பாட்டாலே –
நாட்டார் இசைகைக்காக -நோன்பு -என்று ஒரு வ்யாஜத்தை இட்டு புகுந்தோம் இத்தனை –எங்களுக்கு உத்தேச்யம் அது அன்று –
உன் திருவடிகளில் கைங்கர்யமே -என்று-தங்களுக்கு உத்தேச்யமான புருஷார்த்த சித்திக்கு –தங்கள் ஆகிஞ்சன்யத்தையும் -பிராப்தியையும் -முன்னிட்டு –
நீயே உபாயமாக வேணும் -என்று அபேஷித்து-இதுக்கு ஷாமணம் பண்ணிக் கொண்டு-பிராப்ய பிரார்தனம் பண்ணித் தலைக் கட்டுகிறது –
மேலில் பாட்டாலே -பிராப்ய பிரார்தனம் பண்ணா நின்றதாகில்–இங்குப் பண்ணுகிறது என் என்னில்-பிராபகம் பிராப்ய சாபேஷம் ஆகையாலே சொல்லுகிறார்கள் –
முதல் பாட்டில் சங்க்ரஹேண சொன்ன–பிராப்ய பிராபகங்கள் இரண்டையும்–மேல் இரண்டு பாட்டாலும் விவரிப்பதாக
இப்பாட்டில்–பிராபக ஸ்வரூபத்தை விவரிக்கிறார்கள்
நாட்டார் இசைகைக்காக நோன்பு என்று ஒரு வியாஜத்தை இட்டுப் புகுந்தும் அத்தனை -எங்களுக்கு உத்தேச்யம் அதுவன்று
உன் திருவடிகளில் கைங்கர்யம் என்று தங்களுக்கு உத்தேச்யமான புருஷார்த்த சித்திக்கு தங்கள் அகிஞ்சன்யத்தையும் ப்ராப்தியையும் முன்னிட்டு
அவனே உபாயமாக வேணும் என்று அபேக்ஷித்து -ஷாமணம் பண்ணிக் கொண்டு ப்ராப்ய பிரார்த்தனம் பண்ணித் தலைக் கட்டுகிறது
இதுக்கு கீழ் அடங்க ஓர் அதிகாரிக்கு சம்பவிக்கும் ஸ்வபாவங்களைச் சொல்லிற்று ஆயிற்று
இப்பாட்டில் அதிகாரி ஸ்வரூபமான உபாய ஸ்வீகாரத்தை ச பிரகாரமாய்ச் சொல்லுகிறது

கறவைகள் பின் சென்று கானம் சேர்ந்து உண்போம்
அறிவொன்றும் இல்லாத ஆய்க்குலத்து உன் தன்னைப்
பிறவி பெறும்தனைப் புண்ணியம் யாம் உடையோம்
குறை ஒன்றும் இல்லாத கோவிந்தா உன் தன்னோடு
உறவேல் நமக்கு இங்கு ஒழிக்க ஒழியாது
அறியாத பிள்ளைகளோம் அன்பினால் உன் தன்னைச்
சிறு பேர் அழைத்தனவோம் சீறி அருளாதே
இறைவா நீ தாராய் பறையேலோ ரெம்பாவாய்

வியாக்யானம் –

கறவைகள் –
அறிவு கேட்டுக்கு நிதர்சனமான பசுக்கள் –ஞாநேந ஹீந பஸூபிஸ் சமாந -இறே

பின் சென்று –
நாங்கள் தேவரைப் பெருகைக்கு குருகுல வாசம் பண்ணின படி —இவற்றை அனுவர்த்தித்தோம் -இத்தனை –
எங்களைப் பார்த்தால் -பசுக்கள் -வசிஷ்டாதிகளுக்கு சத்ருசமாக போரும் —பசுக்கள் அசுக்காட்டில் -அனுகரிக்கையில் -ஆர்ஜவம் –

கானம் சேர்ந்து –
தம் தாமுடைய வ்ருத்திகளாலே ஒரு நன்மைக்கு உடலாம் மனுஷ்யர் திரியும் நாட்டிலே வர்த்தித்திலோம்-
புல் உள்ள காட்டிலே வர்த்தித்தோம் இத்தனை –
இருப்பாலே நன்மையை விளைவிக்கும் தேசத்திலே வர்த்தித்திலோம்—காட்டிலே வர்த்தித்தோம் -என்றுமாம் –

சேர்ந்தோம் –
ஊரில் கால் பொருந்தாத படி இ றே காட்டில் பொருந்தின படி –

உண்போம் –
வைச்யருக்கு -கோ ரஷணம் தர்மம் ஆனால் -தத் அனுரூபமாக காட்டிலே வர்த்திக்கையும்-வான பிரஸ்த ஆஸ்ரமிகளோபாதி தர்ம ஹேது ஆகிறது என்ன –
காட்டில் வர்த்தித்தாலும் -வீத ராகராய் -வான பிரஸ்த ஆஸ்ரமிகளோபாதி–சரீரத்தை ஒறுத்து அவ்வருகே ஒரு பலத்துக்காக வர்த்தித்தோம் அல்லோம் –
கேவலம் சரீர போஷண பரராய் வர்த்தித்தோம் இத்தனை –
இத்தால் –
வ்ருத்தியில் குறை சொல்லிற்று-இது இறே உன்னைப் பெறுகைக்கு நாங்கள் அனுஷ்டித்த கர்ம யோகம்-என்கிறார்கள் –

கறவைகள் -இத்யாதி –
ஜ்ஞான ஹீநரான சம்சாரிகளை அனுவர்த்தித்து–சம்சாரத்தைப் பிராப்யமாகப் பற்றி —தேக போஷண ஏக பரராய்
இருந்தோம்–இது இ றே உன்னை நாங்கள் பற்றுகைக்கு அனுஷ்டித்த கர்ம யோகம் –

அறிவொன்றும் இல்லாத –
இப்போது இல்லை யாகில் விடுங்கோள்–விதுராதிகளைப் போலே ஜன்மாந்தர ஸூஹருதத்தால் பிறந்த-ஞானம் தான் உண்டோ -என்னில்
அதுவும் இல்லை –
எங்களை பார்த்தால் பசுக்கள் வசிஷ்டர் பராசாராதிகள்–எங்கள் இளிம்பு கண்டு பசுக்கள் சிரிக்கும்–அவர்கள் வழி காட்ட பின்னே திரிவோம்

ஒன்றும் –
பகவத் ஞானத்துக்கு அடியான ஆத்ம ஞானமும் இல்லை —தத் சாத்யமான பக்தியும் இல்லை -என்கை –
பக்தி இல்லை -என்கிறது -பக்தி யாவது ஞான விசேஷம் ஆகையாலே —இவர்கள் அலமாப்பு பக்தி அன்றோ வென்னில் –
அது ஸ்வரூபம் ஆகையாலே -உபாயமாக நினையார்கள்
ஆக
இத்தால் கர்ம ஞான பக்திகள் இல்லை என்கை —ந தர்மோஷ்டமி ந பக்திமான்–நோன்ற நோன்பிலேன்
குளித்து மூன்று அனலை ஓம்பும் -இத்யாதி —இவை அன்றோ அறிவுடையோர் வார்த்தை
அவர்களோடு ஒத்து இருக்கிறார்களோ -என்ன –
ஞானமும் ஞான விசேஷமான -பக்தி யோகமும் -இல்லாத –

ஆய்க்குலத்து –
அறிவு உண்டு என்று சங்கிக்க ஒண்ணாத குலம் —கீழ் சொன்ன உபாய ஹானி தோஷம் ஆகாதே குணமாம் படியான ஜன்மம் –
எங்கள் ஜன்மத்தைக் கண்டு வைத்து அறிவு உண்டு என்று சொல்லுகிற நீ அறிவு கேடன் -இத்தனை –
இத்தால் –ஜன்ம வ்ருத்த ஞானங்களால் உண்டான நிகர்ஷம் சொல்லுகிறது –

அகவாயில் நிழல் -கண்ணனை இவர்கள் அனுபவிக்க ஆசை
நாட்டாருக்காக–அணி ஆய்ச்சியார் சிந்தையுள் குழகனே–குழகன் குழைஞ்சு பேசுவான்–எடுத்தார் எடுத்தார் இடைகளில் செல்வான்
இவர்கள் நெஞ்சில் கலக்குமவன்–உள்ளுவார் உள்ளத்தில் நினைவு அறிவான்–மேலுக்கு சங்கங்கள் கேட்டீர்கள்
மேல் சொல்லுமவையும்–நீங்கள் நின்ற நிலை அறிய வேண்டும்–பேறு உங்களான பின்பு நீங்களும் சிறிது எத்தனிக்க வேண்டும்
மேலையார் செய்வனகள் அனுஷ்டானம் வந்தது நமக்கு

எங்களைக் கண்டால் சாதனம் இருக்கா கேட்கும்படியாக உள்ளதா–கேவலம் தயா விஷயம்–நீ எங்கள் கார்யம் செய்து அருள வேண்டும்
உபாய சூன்யம்–போற்றி யாம் வந்தோம்–உன் திருக் கண்கள் விழியாவோ
பிராப்ய ருசி சொல்லி–பிராப்யம் பெற ஆகிஞ்சன்யம்–ந கிஞ்சன அஸ்தி இதி அகிஞ்சன -ஒன்றும் இல்லாமை
அவன் உபாய பாவமும் சொல்லி–நாம் வந்த கார்யம் ஆராய்ந்து அருளு என்றார்கள்
அகவாயில் சாதனம் உண்டு ஆராய இழிந்தான்-இருந்தால் போ கை கழிய விட ஆராய்ந்தான்
நின் அருளே புரிந்து இருந்தோம் என்று இருந்தோம்
எடுத்துக் கழிக்கவும் ஒன்றும் இல்லை
இரங்கு -அருள் -பிரதிபந்தமாக கிடப்பான–சர்வஞ்ஞன் அறிய யாதாம்ய உள்ளபடி–சித்தோ உபாயம்
கைம்முதல் இல்லை –உன்னோடு உறவு சம்பந்த ஞானம்–பூர்வ அபராத ஷாபனம்–இறைவா நீ தாராய் பறை
அதிகார அங்கங்கள் ஆறும்–ஆநுகூல்ய சங்கல்பம் ஆறும்–
குணம் பூர்த்தி–நம்பி–மாயனே எங்கள்-உன் அடியேன் புகல் ஒன்றும் இல்லா அடியேன்-சீறி அருளாதே
நாயினேன் செய்த குற்றம் நற்றமாகவே கொள்-அபசார –நானாவித -அசெஷதாக ஷமஸ்வ பொறுத்துக் கொள்
சன்மம் களையாய்
இறைவா நீ தாராய்
உன் அடி சேர் வண்ணம் அருளாய் அபேஷித்து–பிராப்ய சித்திக்கு நீயே
கார்ய நிர்ணய வேளை ஆகையாலும்–சர்வேஸ்வரன் சந்நிதி ஆகையாலும்
பலம் கிடைக்க உண்மை சொல்ல வேண்டியதாலும்–பிஷக் முன்பு வ்யாதியச்தன் சொல்லுவது போலே –
-புஜிக்கும் அமிர்தம் ஆறும் இவனே
வேட்கை நோய் -வியாதி சம்சாரம் பிரிந்த நிதானம் ஆதி காரணம் நோய் நாடி நோய் முதல் நாடி -இவனே
மாலே மணி வண்ணா மருத்துவனாய் நின்ற–ஆயர் கொழுந்து மருந்தாய்–பேஷஷும் தானே
எங்கள் அமுது கிருஷ்ணன்–மருந்தும் பொருளும் அமுதமும் தானே–வியாதி ரஹீதர் அமிர்தம்
உபாசனம் மருந்து போலே நினைக்க–பிரபன்னர் அமிர்தம்
நோய்கள் அறுக்கும் மருந்து–அங்கு உள்ளார் போக மகிழ்ச்சிக்கு மருந்தே -ஆனந்தம் விருத்தி பண்ணும் மருந்து
பசிக்கு மருந்து–இரண்டு வகை-பசியே இல்லை -உண்டாக்க-எத்தை உண்டாலும் பசி போக வில்லை-
அதுக்கும் பசிக்கு மருந்து அடக்க-பிரவ்ருத்தி-அடக்கவும் கிளப்பவும் மருந்து-நோய் இல்லாதான் ஒருவன் தான் தான் மருந்து என்று அறியான் –
தேனில் இனிய பிரானே அருமருந்து ஆவது அரியாய் –பிரபலமான இருப்பதொரு ஔஷதம்-உன்னால் அல்லாது செல்லாதது
சிறு வார்த்தை பொறுத்து அருள-உபசார புத்தியால் செய்யும் அபசாரம் சமஸ்த ஷமை புருஷோத்தமா-

அறியாத பிள்ளைகளோம்
இப்பொழுதே எம்மை நீராட்டு
கண் அழிவு அற்ற பிராபகம் நிச்சயம்-பிராபக ச்வீகாரம் -வேறு ஒன்றையும் பற்றாமல் -நினைவு கூட இல்லாமல் மகா விசுவாச பூர்வகமாக

ஆனால் விடும் அத்தனையோ -என்ன –
உன் தன்னைப் பிறவி பெறும்தனைப் புண்ணியம் யாம் உடையோம் –
பேற்றுக்கு உடலான புண்யம் இல்லாதார் இழக்கும் அத்தனை அன்றோ வென்ன —அங்கன் சொல்லலாமோ எங்களை –
புண்யத்துக்கு சோறிட்டு வளர்கிறவர்கள் அன்றோ —சாஷாத் தர்மமான உன்னை -ராமோ தர்ம விக்ரவான் –
பிறவி பெறும் தனை –
நாட்டார் ஆஸ்ரயணீயன் இருந்த இடத்தே போய் ஆஸ்ரயிப்பார்கள்
அவர்களைப் போலேயோ நாங்கள்–ஆஸ்ரயணீயனான நீ தானே நாங்கள் இருந்த இடத்தே–எங்களோடு சஜாதீயனாய் வந்து
அவதரிக்கும் படி அன்றோ எங்கள் உடைய ஏற்றம் –
புண்ணியம் யாம் உடையோம் —புண்ணியத்தை பற்றினவர்கள் அன்றோ –
நாமுடையோம்
சித்த சாதனத்தை பற்றினவர்களில் காட்டில்–இருந்த இடத்தே சென்று ஆஸ்ரயிக்க வேண்டாத படியான
ஏற்றத்தை உடையவர்கள் நாங்கள் —நினைத்த படி விநியோகம் கொள்ளலாம் படி கைப்புகுந்த உன்னை உடையோம் அன்றோ –

அறிவொன்றும் இல்லை–புண்ணியம் யாம் உடையோம்–என்பதாய்க் கொண்டு வ்யாஹத பாஷணம் பண்ணா நின்றி கோள்-என்ன
கண்டிலையோ —இது தானே அன்றே அறிவு கேடு–ஆனால் விடும் அத்தனையோ -என்ன
கறைவைகள் இத்யாதி –
இவ்வளவும் தங்கள் உடைய–ஆகிஞ்சன்யத்தையும்–அநந்ய கதித்வத்தையும்–உபாயத்தின் உடைய நைரபேஷ்யத்தையும்
சொன்னார்கள் ஆய்த்து –
அறிவு இல்லை–அறிவு ஓன்று இல்லை–அறிவு ஒன்றும் இல்லை–உன் பக்கலில் உண்டான -பக்தி ரூபாபன்ன ஞானம்
சமதமாதி முமுஷு–அறிவு இல்லை -கர்ம யோகம் இல்லை–அறிவு ஓன்று இல்லை -ஞான யோகம் அறிவு இல்லை
தனித்து உபாயமாக இருக்கும்–அறிவு இல்லை என்பதும் அறிவின் கார்யம்–இதுவே சாதனம்–ஒன்றிலும் அறிவு இல்லை என்கிறார்கள்

குறை ஒன்றும் இல்லாத கோவிந்தா –
எங்களுக்கு குற்றம் சொன்னோம் இத்தனை போக்கி–உன்னுடைய பூர்த்திக்கு குற்றம் சொன்னோமோ
சர்வ நிரபேஷன் -என்கை
எங்களுடைய அறிவொன்றும் இல்லாமைக்குப் போராதோ–உன்னுடைய குறை ஒன்றும் இல்லாமை –
எங்கள் குறையாலே எங்களுக்கு இழக்க வேண்டுவது –உன்னுடைய பூர்த்தியால் ஏதேனும் குறை உண்டாகில் அன்றோ -என்கிறார்கள் –
இப்பள்ளத்துக்கு அம்மேடு நிரப்பப் போராதோ —இப்பாதளத்துக்கு அப்பர்வதம் நேர் என்கை –
எங்கள் பக்கல் ஞான வ்ருத்தாதிகள் ஏதேனும் உண்டோ -நாங்கள் இழக்கைக்கு -என்று கருத்து
இத்தால்
உபாய நைரபேஷ்யம் சொல்லிற்று -சர்வ நிரபேஷன் அன்றோ நீ என்று கருத்து –

இடைக்குலத்தில் பிறக்கை புண்ணியம்–உபாயமும் ஸூஹ்ருதமம் நீயே–
–ஆய்க்குலம் அத்தனையும் உஜ்ஜீவிக்க–வீடுய்ய தோன்றி –ததி பாண்டன் -தயிர் -சட்டி பானை பதினெட்டு நாடன் பெரும் கூட்டம்–
உன் தன்னை–சூரிகள் -குற்றேவல் செய்யும்
எப்படிப்பட்ட உன்னை -உன்னை சொல்லாமல் உன் தன்னை —எங்கள் பின்னால் வந்தாய்
தடம் கடல் சேர்ந்த உன்னை கானம் சேர்ந்த குலத்தில் -ஆய்க்குலம்
அனஸ்னன் சாப்பிடாத -புஜிக்காத உன்னை – உண்ணும் குலத்தில் பிறக்கப் பெற்றோம்
திவ்ய ஞானம் உள்ளார் பெரும் உன்னை -அறிவு ஒன்றும் இல்லாத–இமையோர் தம் குல முதல் ஆயர் தம் குலம்
வெம் கதிரோன் குலத்தில் காட்டில் பகல் விளக்கு–ஆயர் குலத்துக்கு அணி விளக்கு விசேஷம்
பிறவி–ஆவிர்பவித்த யாதவ குலம்–நந்தன் பெற்ற ஆனாயன்–
பறை தரும் புண்ணியம் இறே தன்னை–பிறக்கைக்கு ஹேது தருவதற்கும் ஹேது
வேண்டி வந்து பிறந்ததும் தேவர் இரக்க —தேவர்கள் இரக்க வந்து பிறந்தான் -வேண்டி வேண்டிய படியால்
வேண்டி இரக்க -இரண்டு சப்தம்–தானாக வேண்டி ஆசைப்பட்டு —பிரார்த்தித்து வியாஜ்யம் -வந்து
இச்சா க்ருஹீதா -வேண்டி —கிருபையே பிறக்கைக்கும் அருளுவதருக்கும்
என்ன நோன்பு நோற்றாள் கொலோ யசோதைக்கு–யாமுடையோம்–பெற்று உடையாள் ஆனால் அவள்
இருந்த ஊரில் இருந்த மானிடர்கள் எத்தவம் செய்தார்களோ–உங்கள் தவப்பலமாக பெற்றீர்கள்
எங்கள் புண்ணியம் ஒன்றாய் ஏக வசனம்–நாட்டில் புண்ணியங்கள் பல பிரதிபந்தகங்கள்–எல்லாருக்கும் பொதுவாக இருக்கும்

கோவிந்தா –
நீங்கள் என்னைப் பூர்ணனாக பேசின படியால்–வேண்டி இருந்தோமாகில் செய்தல் -இல்லையாகில் தவிர்த்தல் அன்றோ -என்ன
நிரபேஷமான பரம பதத்தில் வந்தோமோ –
எங்களை ஒழியச் செல்லாமையாலே வந்து அவதரித்து–எங்களுக்கு கையாளாக இருந்த இடத்தே அன்றோ-நாங்கள் அபேஷிக்கிறது –
இத்தால்
சௌலப்யம் சொல்லுகிறது

குறைவாளர்க்கு நிறைவாளர் கொடுக்கக் கடவர்கள் என்று–ஓன்று உண்டாகில் அன்றோ-என் பூர்த்தியும் உங்கள் அபூர்த்தியும் சொல்லுவது என்ன
அதுவோ –
பலம் கொடுத்தால் குறையும் என்ன ஒண்ணாது–பூரணன்–பிரபல கர்மத்தால் தகிக்க முடியாது சர்வேஸ்வரன் சர்வ சக்தன்
நிரபேஷனன் பூரணன் -பிரபல பாபங்களை போக்குவேன்–சர்வ தரமான் -வார்த்தை பொய்யாகாதே
ராஜாக்கள் போக மேடும் பள்ளமும் சமமாக்கி -தேர் குலுங்காமல்–ராஜாதி ராஜன் சர்வேச்வரன் –
கடலை தூர்த்து வானர சேனையை நடை இட்டால் போலே–நீ எங்கள் அனுக்ரகம் செய்து
குறைவில்லாமை எங்கள் மேல் இட்டு–அறிவு ஒன்றும் இல்லாத -குறை ஒன்றும் இல்லாத சேர்த்து
பாழும் தாறு நிரப்ப பௌஷ்கல்யம் பூர்த்தி உண்டே–குறைவு இல்லாமை அறிவில்லாமையை அபேஷித்து
நாரணனே நீ நான் இன்றி இலேன்–பயன் இருவருக்குமே -அமுதனார்
நீ குறைவில்லாமை இருக்க பிரயோஜனம்–குறைவாளரை ஒழிய நீ நிறைவாளனாக எப்படி இருக்க முடியும்
அமுதனார் -நீசதைக்கு -அருளுக்கும் அக்தே புகல் -பழுதே அகலும் பொருள் என் –
நிகரின்ற நின்ற என் நீசதைக்கு -நீசனேன் நிரை ஒன்றும் இலேன்–உன்னுடைய அருளுக்கும் -என்னை விட தாழ்ந்தவன் இல்லையே
பயன் இருவருக்கும் ஆனபின்பு–மா முனிகள் ஆர்த்தி பிரபந்தம் –எனைப் போல் பிழை செய்வார் உண்டோ
உனைப் போலே பொறுப்பார் உண்டோ–மேட்டுக்கு ஒரு பள்ளம் நேர் அன்றோ —ஒன்றும் இல்லை -ஸ்வரூப
கோவிந்தா –
உனக்கு ஞானம் இருந்தால் சூரிகள் நடுவில் இராயோ–அவனுடைய அஞ்ஞானமே நமக்கு பற்றாசு –
ஆஸ்ரித தோஷங்களை அறியாமை -உண்டே –அவிஞ்ஞாதா -தெரியாதவன் இதனால்–உண்டு நமக்கு -என்று உள்ளம் தளரேல்
தொண்டர் செய்யும் பல்லாயிரம் பிழைகள் பார்த்திருந்தும்–காணும் கண் இல்லாதவன்
அயர்வறும் அமரர்கள் அதிபதி உன்னை நீ அறிந்தே ஆகில் பசுக்கள் பின்னே போவாயோ

கோவிந்தா சப்த அர்த்தம்–குறை ஒன்றும் இல்லாத கோவிந்தா–பரத்வம் இல்லை–தாழ நின்ற இடத்தில்
சாம்ய பன்னருக்கும் -நித்யர் -அவர்களில் சிறிய முக்தர் -ஒத்தர் முக்தப்ராயர் —குறை இருந்து -இருந்தோம் என்ற இழவும் இன்றிக்கே –
பொருந்திக் கிடக்கிறவன்–குறையால் இழக்க வேண்டி -உன்னுடைய பூர்த்தியில் குறை உண்டாகில் அன்றோ
கன்றுகள் மேய்த்து காலிப்பின்னே மேய்த்து–வாத்சல்யதிகள் -கோவர்த்தன விருத்தாந்தம் – சக்தி உணர்ந்த ஞானம் –
ஞான சக்திகள் குறை இல்லாமல்–கோவிந்தா -மாம் ஏகம்—நிறைவாளன் சாதனம் எதிர்பார்க்கலாமா –
பிரதி எதிர்பார்க்காத பூரணன் பிராப்தி–மாம் ஏகம் -என்றவன் பாசுரம்–
கையும் உழவு கோலும் -சாரத்திய வேஷம் மாம்–உனக்கு கையாளாய்–கடை ஆவும் கழி கோலும் கையிலே பிடித்த கண்ணிக் கயிறு
கற்று தூசி கோமள கேச வேஷம்–உபாய வேஷம்,சௌலப்ய கோவிந்தா–உங்கள் பேற்றுக்கு உடலாக நிரபேஷன்
குறைவாளர் ஒருவருக்கு நிறைவாளர் கொடுக்க வேண்டிய நிர்பந்தம் என்ன
ஸ்வதந்த்ரம்
நீங்கள் சொன்னது -கொடுக்க -இழவுக்கு உடலோம்–நாம் அல்லோம் கை விட உடல்–நிரபேஷன் நிரந்குச ச்வதந்த்ரன்
முடிந்தால் முடியாது சொல்லிப் பார்–பூர்த்தி வேண்டுமானால் குறைத்து கொள்ளலாம்–பந்துத்வம்
குடல் துவக்கு உண்டாகில் ச்வாதந்த்ரம் கட்ட முடியுமோ–

உறவேல் ஒழிக்க ஒழியாது– —உறவை ஒழிக்க ஒழியாதே–பிரகாரத்தை ஒழிய பிரகாரி உண்டோ
ஸ்திதி உண்டோ -பிரகாரம் நம் போல்வார் -பிரகாரி
உன் தன்னோடு உறவு –
நீ எங்களுக்கு உறவு அன்றோ –எங்கள் கார்யம் செய்ய வேண்டாவோ -என்ன
—உன் தன்னோடு உறவேல் நமக்கு இங்கே ஒழிக்க ஒழியாது –
உன்னோடு உண்டான சம்பந்தம் -உன்னாலும் விட ஒண்ணாது —எங்களாலும் விட ஒண்ணாது –
இருவரும் கூட க்ருத சங்கேதர் ஆனாலும் விட ஒண்ணாது -இருள் தரும் மா ஞாலமான இத் தேசத்தாலும் போக்க ஒண்ணாது –
சம்பந்த ஞான ரூபம் ஆகையாலே இதுக்கு விஸ்மிருதி இங்கே வரக் கூடாதோ என்ன
இப்படி சொல்லுகிறது என்ன உரப்பு -என்ன –
நான் உன்னை அன்றி இலேன் கண்டாய் நாரணனே -நீ என்னை அன்றி இலை -என்ற-பிரமாணத்தைக் கொண்டு -என்ன –
அவர்கள் உங்களைப் பெற்றவர்கள் அன்றோ என்ன –ஆனால் நீ எங்கள் கையிலே தந்த மூலப் பிரமாணத்தில் முதல் எழுத்தைப்
பார்த்துக் கொள்ளாய் -என்கிறார்கள் –
அதாவது
நாராயணனே நமக்கே பறை தருவான் -என்று அடியிலே சொன்னோம் -என்றபடி —நீ சர்வ பிரகார பரி பூரணன் ஆகையாலே
நாங்கள் நித்ய சாநித்யசாபேஷராய் இருக்கிற உறவு -என்றுமாம்-
தயா பூர்ணனான உன்னோடு–தயநீயதயா பூரணை களான -எங்களுக்கு உண்டான உறவு -என்றுமாம் –
ஒன்பது சம்பந்தம் -உறவு ஒழிக்க ஒழியாதே –பிதா ரஷக சேஷி பார்த்தா ரமாபதி ஸ்வாமி போக்தா –

அறியாத -இத்யாதி
கீழ் தாங்கள் நெருக்கின அதுக்கு ஷாமணம் பண்ணுகிறார்கள் –
அறியாத
அநவதாநத்தாலே வந்த அஞ்ஞானம் –
பிள்ளைகள்
பால்யத்தாலே வந்த அஞ்ஞானம் –
அன்பு –
பிரேமத்தாலே வந்த அஞ்ஞானம் –
இந்த ஹேதுக்களால் வந்த அறியாத் தனம் பொறுக்க வேணும் –
ப்ரேமாந்தரைக் குற்றம் கொள்ளுகையாவது —ஒரு படுக்கையிலே இருந்து -கால் தாக்கிற்று கை தாக்கிற்று -என்கை இறே-
அறியாத -ஞானம் இல்லை–பிள்ளைகள் -பருவம்–அன்பினால் சிநேகத்தால்–தெரியாமல் -அஞ்ஞர் செய்தது பொறுக்க வேண்டும்
பாலர் செய்ததை–ச்நேகிகள் செய்ததை பொறுக்க வேண்டும்–பிரேமத்தால் வந்த இருட்சியால்–எங்களால் அறிவு கேட்டோம்
பிறவியாலே அறிவு–யாதுவும் ஒன்றும் இல்லாத பிள்ளைகள்–உன்னாலே அறிவு கேட்டோம்–அழகு மயக்க
அறிவு இழந்தனர் ஆய்ப்பாடி ஆயர் இடையரை பண்ணினது–ஒத்த பருவத்தினர்–பித்தர் சொல்லிற்றும்–பேதையர் சொல்லிற்றும்
பத்தர் சொல்லிற்றும்–பன்னப் பெருவரோ பிரசித்தம் -கம்பர்–குற்றம் சொல்வது ஒரு படுக்கையில் இருந்து கை பட்டது
உன் தன்னை–
கோவிந்த பட்டாபிஷேகம்–அபராதம் மன்னித்தாய்–அனவதானம் அன்பு விளைக்கைக்கு நிமித்தம் ஆனதே
நாமம் உடை நாரண நம்பி–அந்தபுரத்தில் நாட்டுக்கு கடவன்–காதில் கடிப்பிட்டு கலிங்கம் எதுக்கு இது என்
பிரணயி அல்லன்–உபய விபூதிக்கும் -முடி சூட்டிய–பசுக்களை மேய்த்தான் முடி சூட்டி கோவிந்தன் -விசேஷம்
நாராயணன் அனுவாகம்–கோவிந்தா நெஞ்சு உடையார்க்கு சொல்வதை–கோவிந்த தாமோதர மாதவேதி
சஹாச்ர த்வாதச அஷரங்கள் எட்டு எழுத்து சிறுக்க–மூன்று எழுத்து கண்டதும்-பராங்கதி கண்டு கொண்டான்-முழுகி மூக்கை புதைப்பாருக்கு

அழைததோம் பல தடவை சொல்லி–பேய் பெண்ணே -அழைத்தோம் இவற்றையும் சீறி அருளாதே
சர்வமும் சமஸ்த–த்ரிவித அபசாரம் உபலஷணம்–மனம் மொழி வாய் பகவத் பாகவத அசஹ்யா அபாசரம்
புகுதருவான் நின்றவற்றில் -புத்தி பூர்வகமாக–உபசார புத்தி செய்ததும் அபசாரம்–சுலபனை பரன் சொல்லி அபசாரம்
சீறி அருளாதே
செய்தது எல்லாம் செய்து சீறி அருளாதே சொல்லும் உறவு உண்டே நமக்கு–இத்தலையில் ஆராயில் சீர வேண்டியது தான்
நப்பின்னை பிராட்டி முன்னிட்டவர்கள் பூர்வ விருத்தம் ஆராய கூடாதே
விஸ்வரூபம் -அர்ஜுனன் -அசத்காரம் பொறுத்து அருள வேண்டும்––கோபிகள் சௌலப்யம் கண்டவாறே பரதவ புத்திக்கு
பக்தியில் தலை நின்றாலும்–கிட்டினவர் சொல்லும் வார்த்தை இது
சீறி அருளாதே
உபாயம் என்று நினையாதே பிரகிருதி என்று கொள்ள வேணும்
இத்தலையால் பற்றும் பற்று சீற்றத்துக்கு விஷயம்
இத்தலைக்கு குறையும் அத்தலைக்கு ரக்ஷையும் ஸ்வரூப ப்ரயுக்தம்
அறியாமையாலும்–பால்யத்தாலும்–பிரேமத்தாலும்–உன்னை சிறு பேராலே அழைத்தோமே யாகிலும்
சர்வஞ்ஞானாய்–சர்வ ஸ்மாத் பரனாய்–பிரேம பரவசனான நீ
சீறி அருளாது ஒழிய வேணும் -இறைவா—வானோர் இறையை நினைத்தன்று —ஆய்க்குலமாக வந்து தோன்றின நம் இறை –

உன் தன்னை -இத்யாதி
கோவிந்தாபிஷேகம் பண்ணின பின்பு-முதல் திருநாமம்-சொல்லுகை குற்றம் இறே
நாராயணன் -என்றார்கள் கீழ் —நீர்மை சம்பாதிக்கப் போந்த இடத்தே மேன்மை சொல்லுகை குற்றம் இறே –

இறைவா –
தன கை கால் தப்புச் செய்தது என்று
பொடிய -விரகு -உண்டோ —உடைமையை இழக்கை உடைவன் இழவு அன்றோ –

இறைவா –
பிழைப்பர் ஆகிலும் தம் அடியார் சொல் பொறுப்பது பெரியோர் கடன் அன்றே –
—நீ இறைவனாகைக்கும் சீறுகைக்கும்-என்ன சேர்த்தி உண்டு –
இத்தலையால் பற்றும் பற்று சீற்றத்துக்கு விஷயம்
இத்தலைக்கு குறையும் அத்தலைக்கு ரக்ஷையும் ஸ்வரூப ப்ரயுக்தம்

நீ தாராய் பறை –
விலக்காமை பார்த்து இருக்கும் நீ–எங்கள் அபேஷிதம் செய்யாய் –
நீ தாராய் பறை
விலக்குகைக்கு ஆள் இல்லை -நீ தரும் அத்தனை –

இறைவா–நீ
தர விலக்குவார் இல்லை–நிரந்குச ச்வாதந்த்ரன்–உன் ஸ்வரூபம் உணராய்
அழிக்க ஒண்ணாத சேஷித்வம்–அறியாமல் சேஷத்வம் அழியலாம்–பேற்றுக்கு அத்வேஷம் ஒன்றே வேண்டுவது
பேற்றுக்கு கனத்துக்கு கீழ் சொன்னவை எல்லாம் அத்வேஷம் தானே–
ஆய்க்குலமாய் வந்த நம் இறை
வானோர் இறை சொல்ல வில்லை–இறைவா–கோவிந்தா–உன்னை பார்த்தாலும்–எங்களை பார்த்தாலும் கை விட முடியாதே
தேவர் எல்லையில் வர்த்திக்கும் எங்களுக்கு குறை இல்லையே–குடல் துவக்கால்–ராஜா பிரஜை ரஷிப்பது
ஈஸ்வரத்தால்–வஸ்து வேண்டுமானால் அருளுவாய்–ரஷிகிறது–சீராமைக்கு ‘–செய்த குற்றம் நற்றமாக கொள்
சாது பரித்ராண்ம்–கோபி ஜனம்–ஆராய்ந்து கொடு என்றான் அருகில் உள்ளாரை பிராட்டி இடம் சொல்ல
நீ தாராய்–அவள் தருவது தந்தாள்
நீ தாராய்
புருஷகாரம் செய்து அருளினாள்–உபாய நிஷ்டை அவள் கிருபை
உபாயமாக வரிக்கை–அஸ்துதே அவள் செய்தால்–மோஷயிஷ்யாமி நீ சொல்ல வேண்டாவோ
சுலபன்–சுவாமி நீ தாராய்–
ருசியை சாதனம் ஆக்காமல்–ருசி பொது எல்லா பலன்களுக்கும்
சைதன்ய கார்யம்–பதறி துடித்தோம்–உபாயம் இல்லை–சித்த ஸ்வரூபன் உன்னையே பார்த்து
எங்களை பார்க்கிலும் தீன தசை–எங்களையும் உன்னையும் உறவு
உன்னை பாராமல் எங்களை பார்த்தாயகில் இழக்கிறோம்–எங்களுக்கு விருத்த ஞான ஜன்மங்கள் வந்த
குலையாத சம்பந்தம் உண்டு என்றோம்–எங்கள் தப்புக்கு அனுபவித்தோம்
இனி உன்னை இழவாமல் உன் கார்யம் செய்யப் பாராய்–
மாம் சரணம் விரஜ -நீ வந்து பற்றி–
ஞான சக்தி பூர்ணம்–பிராப்தியும் உண்டு–சமஸ்த விரோதிகளையும் போக்குவேன்
மாசுச சொல்லி–ஆகிஞ்சன்யம் அயோக்யதை உபாய பூர்த்தி பிராப்தி சொல்லி–கிருஷ்ணனை பற்றி -பேறு –
ராமோ விக்ராகவான் தர்ம மாரீசன் வார்த்தை–கிருஷ்ணன் தர்மம் சனாதனம்–செய்த வேள்வியர் வையத்தேவராய் -ஸ்ரீ வர மங்கல நகர் –

இறைவா நீ தாராய் -பறை என்றதன் உட்கருத்தை விவரணம் அடுத்த பாசுரம்
இரங்கு -அருள் -அபேஷித்தோம்-பேற்றுக்கு கைம்முதல் -நல கருமம் ஒன்றும் இல்லை-மேலும் செய்ய யோக்யதையும் இல்லை
தங்கள் உடைய அபகர்ஷத்தை அனுசந்தித்து –மூல ஸூ க்ருதமான ஈஸ்வரன் உடைய குண பூர்த்தியையும் அனுசந்தித்து
சம்பந்தத்தை உணர்ந்து-பூர்வ அபராதங்களுக்கு ஷாமணம் பண்ணி-உபாய பூதனான ஈஸ்வரன் பக்கல் உபேயத்தை அபேஷிக்கை
இந்த ஆறும் அதிகார அங்கங்கள் -இவை கூறப் படுகின்றன
எட்டாம்பாட்டில் -கோதுகலமுடைய பாவாய் எழுந்திராய் பாடிப் பறை கொண்டு-கூடாரை வெல்லும் சீர் –பாடிப் பறை கொண்டு
பறை கொண்டதாக அன்றோ அருளிச் செய்கிறாள்-அங்கு பாடுகையாகிற உத்தேச்யம் பெற்றதாக கொண்டு –
பறை கொண்டு -பறை கொள்ள -என்றே பொருள் அங்கும்-

————————————————————————–

ஸ்ரீ மத்யை விஷ்ணு சித்தார்ய மநோ நந்தன ஹேதவே
நந்த நந்தன ஸூந்தர்யை கோதாயை நித்ய மங்களம் —

——————————————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ தொட்டாசார்யர் சுவாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆயி சுவாமிகள் திருவடிகளே சரணம் சரணம்
ஸ்ரீ அழகிய மணவாள பெருமாள் நாயனார் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பூர்வாசார்யர்கள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆழ்வார்கள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

திருப்பாவை சாரம் – கூடாரை வெல்லும் சீர் – —

இன்றோ திருஆடிப் பூரம் எமக்காக
அன்றோ இங்கு ஆண்டாள் அவதரித்தாள் –குன்றாத
வாழ்வான வைகுண்ட வான் போகம் தன்னை இகழ்ந்து
ஆழ்வார் திரு மகளாராய்-22

அஞ்சு குடிக்கு ஒரு சந்ததியாய் ஆழ்வார்கள்
தம் செயலை விஞ்சி நிற்கும் தன்மையளாய் -பிஞ்சாய்
பழுத்தாளை ஆண்டாளை பத்தி உடன் நாளும்
வழுத்தாய் மனமே ! மகிழ்ந்து -24 –

——————————————–

அவதாரிகை –

நோற்றால்–அவன் பக்கல் பெறக் கடவ பேறு–சொல்லுகிறார்கள் –

கூடாரை வெல்லும் சீர் கோவிந்தா வுன்தன்னைப்
பாடிப் பறை கொண்டு யாம் பெரும் சம்மானம்
நாடு புகழும் பரிசினால் நன்றாகச்
சூடகமே தோள் வளையே தோடே செவிப்பூவே
பாடகமே என்றனைய பல்கலனும் யாம் அணிவோம்
ஆடையுடுப்போம் அதன்பின்னே பாற்சோறு
மூட நெய் பெய்து முழங்கை வழி வாரக்
கூடி இருந்து குளிர்ந்தேலோ ரெம்பாவாய்

வியாக்யானம் —

கூடாரை வெல்லும் –
ஆந்தனையும் பார்த்தால் —ந நமேயம் -என்பாரை வெல்லும் இத்தனை –
அவர்களை வெல்லுமா போலே கூடினார்க்கு தான் தோற்கும் இத்தனை –
தங்கள் பட்ட இடரை அறிவித்து அத்தலையை தோற்பிக்க நினைத்தார்கள்
அவன் தன் தோல்வியைக் காட்டி அவர்களைத் தோற்பித்த படியைச் சொல்லுகிறது
எங்களைத் தோற்பித்த நீ யாரை வெல்ல மாட்டாய் -என்கிறார்கள்
அதாவது -நாங்கள் முன்னே வந்து நின்று -வார்த்தை சொல்லும்படி -பண்ணினாயே
ஆந்தனையும் பார்த்தால் -ந நமேயம்-என்று கூடாரை வெல்லும் அத்தனை –
கூடினால் தான் தோற்கும் அத்தனை

கூடாரை-
சங்கங்கள் கேட்டர்கள்–பாஞ்ச ஜன்யம்–புள்ளரையன் கோயில் வெள்ளை விளி சங்கு–ஆநிரையினம் மீளக் குறித்த சங்கு
பறை ஜாம்பவான் நம் ஜெயம் சாற்றின பறை–பெரும் பறை இலங்கை பாழாளாக நம் ஜெயம் சாற்றின பறை
சாலப் பெரும் பறை–நாம் பாரோர்கள் எல்லாம் மகிழ பறை கறங்க குடம் ஆடின போது அரையிலே கட்டின பறை உண்டு
பல்லாண்டு பாட பெரியாழ்வாரையும் பொலிக பொலிக நம் ஆழ்வாரையும் தருகிறேன்
கோல விளக்கு நப்பின்னை பிராட்டி–கொடி கருளக் கொடி ஓன்று உடையீர்
மதுரையில் இருந்து இச் சேரி வரும் பொழுது அனந்தன் தொடுத்த மேல்விதானம்
நோன்பு தலைக் கட்டின பின்பு வேண்டிய பஹூமானங்கள்–
மழலை சொல்லுக்கு தோற்று கொடுத்தால்–வெல்லும் சீர்
கூடுவோம் என்பாரை வெல்ல முடியாதே —எங்களை வெல்ல நினைத்தாய்- நாங்கள் கூடுவோமாய் வந்தோம் தோற்றாய் –
பரசுராமன் ஷத்ரிய புருஷன் ஒருவனை கொல்ல நினைத்து வந்தான்–அவன் கையில் வில்லை கொடுத்து அஞ்சலி பண்ணிப் போந்தான்
வில்லோடு நமஸ்கரித்தான் ஆகில் -இவராய்த்து தோர்த்து இருப்பார்
கூடினவர்களை–கூடின விபீஷணனுக்கு வில் வெட்டி ஏவல் செய்தார் பெருமாள்–கூடினார் குற்றேவல் கொண்டு
சுக்ரீவாசன் வசனாத் அபிஷேகம்–சொன்னால் கேட்பார்–
அர்ஜுனன் -உறவு -கொண்ட ந நமேயம் ராவணனை வென்று–தூத்வ சாரத்வ
விஜிதாத்மா -நன்கு திருக் கல்யாண குணங்கள் காட்டும் கண்ணாடி–விஜிதாத்மா -சங்கரர் -அனைவரையும் வென்றார்
பக்தர்களால் ஜெயிக்கப் பட்டவர் பட்டர் -தோற்கடிக்கப் பட்டவர் – விதேயாத்மா -சேர்த்து -அவிதேயாத்மா -யாருக்கும் கீழ் படாதவர்
வினை கொடுத்து வினை வாங்குவார் போலே அகாரம் சேர்க்க வேண்டாமே-தன்னுடைய அடியவர் சொன்னபடி விதேயர்
சத் கீர்த்தி-இத்தையே கீர்த்தியாக கொண்டவன்–
கூடாதார் சத்ருக்கள் மட்டும் இல்லை
ஆழ்வார்கள் ஆசார்யர்கள் ஆண்டாள் விரோதிகள் அனைவரையும் வியாக்யானம்-
அஞ்சிறையும் மட நாராய் தூது விட வந்து அருளி –
அம்மான் ஆழிப்பிரான் அவன் எவ்விடத்தான்–வளம் மிக்க மால் பெருமை மன் உயிரின் தண்மை–உளமுற்று -தளர்வுற்று நீங்க நினைத்த -மாறனை
பாங்குடனே சேர்த்தான் மகிழ்ந்து -கூடாரை வெல்லும் சீர் –சௌசீல்யம் மகதோ மந்தைச்ய நீர் சம்ச்லேஷ –
புரை அறக் கலந்து நாடு புகழும் பரிசு -நாம் பெரும் சம்மானம்
இன்னம் அங்கே நட நம்பி–எற்றுக்கு அவளை விட்டு இங்கே வந்தாய்
மட்டை அடி -மின்னிடை மடவார் -நம் ஆழ்வார் -உன்னுடைய சுண்டாயம் நான் அறிவன் பந்தும் கழலும் தந்து போகு நம்பி
போகு நம்பி -உன் தாமரைக் கண்ணும் செய்ய வாயும் –ஆகுலங்கள் செய்ய அழிதற்கே நோற்றோம்
மின்னிடையார் சேர் கண்ணன் –தான் தள்ளி உன்னுடனே கூடன் என்று –குலசேகரர் ஆழ்வார் -வாசுதேவ உன் வரவு பார்த்தே –
நீ உகக்கும் -கண்ணினாரும் அல்லோம் ஒழி –என் சினம் தீர்வன் நானே-கோபிகள் -பிரணய ரோஷம்
காதில் கடிப்பிட்டு –எதுக்கு இது இது என் இது என்னோ–கதவின் புறமே வந்து நின்றீர் -திருமங்கை ஆழ்வார்
நிச்சலும் என் தீமைகள் செய்வாய்–அல்லல் விளைத்த பெருமானை–குறும்பு செய்வானோர் மகனைப் பெற்ற நந்த கோபாலன்
விநயம் காட்டி சேர்த்துக் கொள்வான் –

சீர் –
எல்லாரையும் வெல்லுவது குணத்தாலே–கூடுவாரை சீலத்தாலே வெல்லும்–கூடாதாவரை சௌர்யத்தாலே வெல்லும்
சௌர்யம் அம்புக்கு இலக்காகும்–சீலம் அழகுக்கு இலக்காகும்–அம்புக்கு இலக்கானார்க்கு மருந்திட்டு ஆற்றலாம்
சீலமும் அழகும் நின்று ஈரா நிற்கும்–ஈர்க்கும் குணங்கள் தாமரைக் கண்கள் கொண்டு ஈர்தியாலோ
அம்பு தோல் புரையே போம்–அழகு உயிர் கொலையாக்கும்
சர்வஞ்ஞரை -எத்திறம் -என்னப் பண்ணும் குணம் இறே-ஆழ்வார் -நிச்சயம் -கூடேன்-வெண்ணெய் போலே காட்டி-
அம்புவாய் -மருந்தூட்ட தீர்க்கலாம்–நீர் கொன்றாப் போலே இதுக்கு பரிகாரம் இல்லை –
ந நமேயம் என்று இருப்பாரை-தன்னுடைய சௌர்யாதி குணங்களாலும்-சீலாதி குணங்களாலும் வெல்லும் இத்தனை –
வில் பிடியைக் காட்டி ராவணனை ஜெயித்தான் –இது பிரதம யுத்தத்திலே இவனும் அதுக்கு எதிர்பார்த்து போந்தவன் தோலாமை இல்லை இறே
ஆனால் மறுபடியும் யுத்தமுண்டான படி எங்கனே என்னில்-பெருமாளுடைய நிரதிசய சௌர்யத்தை
பிரகாசிப்பிக்கைக்காக மறுபடியும் யுத்தம் பண்ணினான் இத்தனை-என்று நம்முடைய ஆச்சார்யர் அருளிச் செய்வர் –
தன்னுடைய வடிவு அழகைக் காட்டி கோபிமார்களை ஜெயித்தான்
ஸ்வரூப ரூப குண விபூதிகளாலே சர்வ ஸ்மாத் பரனான தன்னுடைய-வை லஷண்யத்தைக் காட்டி ஆழ்வார்களை ஜெயித்தான்
இவை ஒன்றிலும் ஈடுபடாத நம் போல்வாரை ஆழ்வார்-சம்பந்தத்தை வ்யாஜீ கரித்து ஜெயிக்கும் இத்தனை –

கோவிந்தா –
கூடுவோம் அல்லோம் என்னும் அபிசந்தி இல்லாத–மாத்ரத்திலே ரஷித்த படி –
கோவிந்தா- –
திர்யக்குகள் உடன் பொருந்தும் நீர்மை-
கூட மாட்டோம் என்னும் அபிசந்தி இல்லாத அளவே அன்றிக்கே –கூடுவோம் என்னவும் அறியாத அசேதனங்களையும் காத்து அருள்பவனே
திவத்திலும் பசு நிரை உகப்பான்–பரம பதத்தில் காட்டிலும்–அங்கும் ஹா ஹா டியோ டியோ சொல்லி —ஹாவு ஹாவு நீங்கள் சொல்வது போலே
அர்த்தம் இல்லாத மந்த்ரம் போலே —பசு மேய்க்கிற மந்த்ரம்-

வுன்தன்னைப் பாடிப் –
ஹிரண்யாய நம -என்கை தவிர்ந்து–வகுத்த உன்னுடைய பேரை–ஸுயம் பிரயோஜனமாகச் சொல்லப் பெறுவதே -என்கை –
கோபீ ஜன வல்லபனான உன்னை பாடுகையே எங்களுக்கு பிரயோஜனம் போரும் -என்னவுமாம் –
சர்வ ஸ்மாத் பரனாய்-சர்வ சுலபனான உன்னை-த்வத் அனுபவ ஜனித ப்ரீதிக்கு போக்கு வீடாக பாடி –
கோபர் இசைந்து -சந்நிதியில் பாடி–வகுத்த -உன்னை
உன் தன்னை–வேறு பிரயோஜனம் இல்லாமல்–வாயினால் பாடி–நா படைத்த பலன் பெற்றோம்–அத்தலை இத்தலையாக வந்தோம்
கோவிந்தன் குழல் -எங்கள் வாசலில் நீ பாடி எங்களை தோற்பிக்க —–ஆவி காத்து இராதே
பறை கொண்டு–பிராப்யத்தில் பிராபகம் ஆற்றாமை யால் –

உன்னைப்பாடி –
உன் தன்னைப் பாடி –
தேவும் தன்னையும் பாடி ஆடத் திருத்தி -பரத்வம் சௌலப்யம்–ஸ்வாபாவிகம் சௌலப்யம் இயற்க்கை பரத்வம் வந்தேறி –
பக்த பராதீனன் -ஆத்மாநாம்–தேவும் தன்னையும் பாடி–உன் தன்னை -சௌலப்யம்–யாம் பெரும் சம்மானம்
ஆழ்வான் பணிக்கும்–தானான தன்மையை இழவாதே கொல்
ஆஸ்ரித பவ்யத்தை அனுகூலயத்தை மீறாதே -என்று அர்த்தம் —உன்னை ஸ்வதந்த்ரன் எனபது போய்
சேனையோர் உபய மத்யே மே ரதம் சொல்ல நிறுத்தினான் –

யாம் –
உன்னை பாடுவதே -நிச்சயம் பேறு

யாம் பெரும் சம்மானம் –
தோளில் மாலையை வாங்கி இடுகை -இவருக்கு பெறாப் பேறு -என்கை- பெருமாள் தோளில் மாலையை வாங்கி இட்டார் –
அநாதி காலம் எல்லாராலும் பட்ட பரிபவம் மறக்கும்படி கொண்டாடுகை –
பிரயணித்வம் நிபந்தனம்–ஸ்வரூப நிபந்தனம்–விதம் விதி–ராக பிராப்தம் இஷ்டம்-சுயம் பிரயோஜனம் விதி பார்க்க வேண்டாமே

நாடு புகழும் பரிசினால் –
ஒருவன் கொடுக்கும்படியே–சிலர் பெறும்படியே—என்று நாட்டார் கொண்டாட வேணும் –
ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வானை வியாஜ்யமாக வைத்து திருவரங்கம் பெருமாளை நமக்கு தந்த பரிசு -இது வன்றோ பூர்ணம் –

நன்றாகச் –
இந்த்ரன் வரக் காட்டின ஹாரத்தை–பெருமாளும் பிராட்டியும் கூட இருந்து–திருவடிக்கு பூட்டினாப் போலே பூண வேணும் –
சிலரை இட்டு ஒப்பிக்கை அன்றிக்கே–தானும் பிராட்டியும் கூட இருந்து ஒப்பித்த தன்னேற்றம் –
ஆபரணத்தைப் பூண்டு அவன் வரவு பார்த்து இராது ஒழிகை -என்றுமாம்
நாடு புகழும் –
அவனும் சத்தை பெற–இவர்களை ஒப்பிக்கை அவனுக்கு ஸ்வரூபம்–அவனை ஒப்பிக்க அனுமதிக்கை இவன் உடைய ஸ்வரூபம்
யாம் பெரும் சம்மானம்
நாடு புகழும் பரிசினால் நன்றாக–பரத அக்ருரர் மாருதி–வேடன் வேடுவிச்சி –மாலா காரார் -அவன் தம்பி 18 நாடான் பெரு வீடு –

சூடகமே-
பிரதமத்தில் ஸ்பர்சிக்கும் கைக்கிடும் ஆபரணம்–பரம பிரணயி ஆகையாலே தன தலையிலே வைத்துக் கொள்ளும் கை –
சூடகமே -அணி மிகு தாமரைக் கை இவர்கள் ஆசை படுவது போலே-அடியார் கையை தான் அணிய ஆசை பட்டுகைக்கு இட கடவ ஆபரணம்
வெள்ளி வளைக் கைப் பற்ற -என்கிறபடியே அநன்யார்ஹை களாகப் பிடித்த கைகளிலே இறே முதல் ஆபரணம் பூட்டுவது
அடிச்சியோம் தலைமிசை நீ யணியாய் -என்னுமா போலே அவன் சொல்லி மார்விலும் தலையிலும் வைத்துக் கொள்ளூம் கைக்கு இடும் சூடகம்
தம் மணிம் ஹ்ருதயே க்ருத்வா -இத்யாதி வைத்த -முந்துறக் காணும் இடம் – முந்துறத் தான் உறவு பண்ணும் இடம்

தோள் வளையே –
அந்த ஸ்பர்சத்தாலே-அணைக்க வேண்டும் தோளுக்கு இடும் ஆபரணம் –

தோடே –
பொற்றோடு பெய்து -என்று-பண்டே தோடு இட்டாலும்-அவன் இட்டாப் போலே இராது இறே –

செவிப்பூவே –
அணைத்த திருக் கையில் உறுத்தும் ஆபரணங்கள் போல் அன்றிக்கே-அணைத்த அநந்தரம் ஆக்ராணத்துக்கு விஷயமான இடம் –

பாடகமே –
அணைத்தால் தோற்றுப் பிடிக்கும் காலுக்கு இடும் ஆபரணம் –

என்றனைய பல்கலனும்-
பருப்பருத்தன சில சொன்னோம் இத்தனை –நீ அறியும் அவை எல்லாம் என்கை –பல பலவே யாபரணம் இறே –
அனைய -பல கிரீட -ஹார –கௌச்துப நூபுராதி அபரிமத திவ்ய பூஷணம்-பலபலவே ஆபரணம்-ஆபரணங்கள் அழகு கொடுக்கும் அவயவங்கள் இவர்களுக்கு

யாம் அணிவோம் –
வ்யதிரேகத்திலே-மலரிட்டு நாம் முடியோம் -என்கிறவர்கள்–பூண்போம் -என்கிறார்கள்
அவனுக்கு இவர்கள் அனுமதி பண்ணுகையே அமையும் -என்கை-

ஆடையுடுப்போம் –
பண்டு உடுத்தார்களோ -என்னில்–அவன் உடுத்து உடாதது உடை அன்று இறே என்று இருப்பது –
அவன் திருப் பரியட்டம் இவர்கள் அறையிலே யாம்படி கூறை–மாற வேணும் -என்றுமாம் –
நோன்பை முடிக்கையாலே நல்ல பரிவட்டம் உடுக்க -என்றுமாம் –உடுத்துக் களைந்த -என்னுமவர்கள் இறே இவர்கள்
ஸ்வேத கந்த உக்தமாய் அவன் உடுத்து முசிந்த ஆடை -என்றுமாம் –
தூரவாசி புடவை பெற–சந்நிதிதனாக இருக்க கூறை உடுக்க சொல்ல வேணுமோ

அதன்பின்னே பாற்சோறு மூட நெய் பெய்து –
அதுக்கு மேலே பாற்சோறு மூடும்படியாக நெய் பெய்து –
இத்தால்
பகவத் சம்பந்தமுள்ள திருவாய்ப்பாடியிலே-சம்ருத்தி எல்லாம் பிரியமாய் இருக்கும்படி –

முழங்கை வழி வாரக்
நம்பி திரு வழுதி வளநாடு தாசர் -நெய் படாதோ -என்ன-கிருஷ்ண சன்னதியாலே த்ருப்தைகளாய் இருந்தவர்களுக்கு
சோறு வாயில் தொங்கில் அன்றோ-நெய் வாயில் தொங்குவது -என்று பட்டர் அருளிச் செய்தார் –
உண்ணாமல் நோன்பு நூற்றதால் கண்ணபிரானும் உண்ணாமையால் ஊரில் நெய் பால் அளவற்று கிடந்து
பால் சோறு மூட நெய் பெய்து முழங்கை வழியார

வ்யதிரேகத்தில் நெய் உண்ணோம் பால் உண்ணோம் -என்று-சொன்னவர்கள் இன்று ஆசைப் படுகிறார்கள் –
கோவிந்தா -உன் தன்னை பாடி -அவனைப் பற்றி சர்வ லாபமும் உண்டு
நெய் உண்ணோம் விரதம் தவிர்ந்து–அவனும் உபவாசம் -இருந்தானாம்
-நெய்யிடை நல்லதோர் சோறு தடவி எடுக்கும் படி
கண்ணனை-அனுபவிக்க-கோவிந்தன் குணம் பாடி ஆவி காத்து

கூடி இருந்து –
பிரிந்து பட்ட கிலேசம் தீரக்-கூடி தொட்டுக் கொண்டு இருக்கையே பிரயோஜனம் –
புஜிக்கை பிரயோஜனம் அன்று –
குளிர்ந்து –
பிரிந்து கமர் பிளந்த நெஞ்சுகள் குளிரும்படி –நம்பெருமாள் திருநாள் -என்று ஒருபேரை இட்டு
ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்களைத் திரட்டிக் காணுமா போலே-ஒருவருக்கு ஒருவர் போக்கியம் இ றே

கூடியிருந்து குளிர்ந்து
பசி தீர உண்ணுவது அன்றிக்கே பிரிந்து பட்ட விசனம் எல்லாம் தீர கூடி களித்து இருக்கை உத்தேச்யம்-
கூடி இருந்து குளிர்ந்து –பல்கலனும் அணிவோம் ஆடை உடுப்போம்-
ஸோஸ்னுதே ஸர்வான் காமான் ஸஹ ப்ரஹ்மணா விபஸ்ஸிதா/

ஆண்மின்கள் வானகம் மங்களா சாசனம்–ஆதிவாகார் சத்கரிக்க–சதம் ஹச்தாகா அலங்கரிக்க ஒப்பிக்கும் படி-ப்ரஹ்ம அலங்காரம்
சம்சார தாப ஸ்பர்சம் இன்றிக்கே-நிரதிசய போக்கியம் அனுபவிக்க
அஹம் அன்னம்–அந்நாதா அன்னம் புஜிக்க–அஹம் அன்னம் புஜிக்கிறவனை சாப்பிடுகிறேன் —மூன்றாலும் சொல்லி –
பாலே போல் சீர் -கை கழிய போகிற சிநேகம்–முகத்தாலே சூசிபபிகிறார்கள்-இதில் சாம்யாபத்தி என்றும் கீழே குண அனுபவம் என்றும் சொல்லாலாம்
கோவிந்தன் தன குடி அடியார் -தனக்கு முடி உடை வானவர் எதிர் கொல்ல–கூடாரை வெல்லும் சீர் கோவிந்தா
உன் தன்னை பாடி–தேசாந்தரே தேகாந்தரே இல்லாமல்–இங்கே இந்த தேசத்தில்–சூரி வர்க்கம் திவ்ய மகிஷி பரமபதம்
முமுஷு முக்தன் சூசகம்–கூடி இருந்து –ஆடை உடுப்போம் சேர்த்து
கூடி இல்லாத காலத்தில் ஆடை ஆபரணம் பால் சோறு வேண்டாம்–பிரிந்த போது -சீதை பரியட்டம் ஆபரணங்கள் எங்கேயேனும் பொகட்டு-கிஷ்கிந்தை
ராஷசிகள் நடுவில் இவை எதற்கு–பிராட்டி சேர்த்த பின்பு சர்வாலங்கார பூஷிதை
பரதனை கிட்டிய பின்பே ஸ்நானம் வஸ்த்ரம் அலங்காரம் பெருமாள் போலே கிரிஷ்ணனும் -கோபிகள் -சேர்ந்த பின்பு
பரத ஆழ்வான் கூடின பின்பு ஜடை களைந்து ஸ்நானம் மாலை சந்தானம் வஸ்த்ரம் உடுத்து-இவனும் கூடி குளித்து ஒப்பித்து
கூடி இருந்து பல் கலனும் யாம் அணிவோம்- கண்ணனையும் சேர்த்து–கூடி இருந்து ஆடை உடுப்போம்
கூடி இருந்து பால் சோறு நெய் பேர்ந்து–விச்லேஷம் இல்லாத நல கூட்டம்
வாய் பாட -முக்கரணங்களும் அவன் இடம்-குளிர்ந்து -நீர் வண்ணன் மார்பிலே தோய வேண்டும்-

சூடகமே —காப்பே
தோள் வளையே —திரு இலச்சினையே
தோடு —திரு மந்த்ரமே
செவிப்பூவே–த்வயமே
பாடகமே–சரம ஸ்லோகமே
இவை
ஸ்வரூபஞ்ஞனான முமுஷுவான அதிகாரிக்கு அவஸ்ய அபேஷிதங்களாய் —பகவத் சம்பந்தத்யோதகங்களாய் -இருப்பன
இதில் தோடு –
மண்டல ஆகாரமாய் -மந்திர சேஷ விவரிணி யான பிரணவ ஆகாரத்துக்கு த்வதோகமாய் -இருக்கையாலே -திருமந்த்ரத்தை சொல்லுகிறது –
செவிப்பூ
ஸுவயம் போக ரூபம் ஆகையாலே -போக பிரதானமான த்வயத்தை சொல்லுகிறது –
பாடகம்
பத்த ரூபம் ஆகையாலே -உபாயாந்தர நிவ்ருத்தி பரமான-சரம ஸ்லோகத்தை சொல்லுகிறது –
இம் மூன்று ரகச்யங்களாலும்-ஞான பக்தி வைராக்யங்களை சொல்லுகிறது –
அது எங்கனே என்னில் –
திருமந்தரம் -ஆத்ம ஸ்வரூப யாதாம்ய ஞானபரம் ஆகையாலும்
த்வயம் -உத்தர கண்டத்தில் சொல்லுகிற கைங்கர்யத்துக்கு-பூர்வ பாவியான பக்தி பிரதானம் ஆகையாலும்
சரம ச்லோஹம் த்யாஜ்ய அம்சத்தில் வைராக்யம் பிரதானம் ஆகையாலும்–ஞான பக்தி வைராக்யங்களைச் சொல்லுகிறது –
என்று அனைய–என்று சொல்லப் படுகிற–பல்கலனும்-ஞான பக்தி வைராக்யங்கள் மூன்றும்
ஓர் ஒன்றே விஷய பேதத்தாலே -அநேகமாக இருக்கும் இறே-
ஆகையால் -பல்கலனும் -என்கிறார்கள் –
யாம் அணிவோம்
உன்னோடு கூடாத அன்று இவை ஒன்றும் வேண்டாத நாம்-இன்று அணியக் கடவோம்
பகவத் சம்பந்தம் இன்றியிலே ஞான பக்தி வைராக்யங்கள் உண்டானாலும் அபாயம் இறே பலிப்பது –
பௌத்தனுக்கும் ஞான பக்தி வைராக்யங்கள் உண்டு இறே –
ஆடை உடுப்போம்–சேஷத்வ ஞானம் ஆகிற வஸ்த்ரத்தை உடுப்போம்
அதன் பின்னே —அதுக்கு மேலே
பால் சோறு-கைங்கர்யம் ஆனது
மூட நெய் பெய்து–மறையும்படி பாரதந்த்ர்யத்தை வெளி இட்டு –
கூடி இருந்து குளிர்ந்து –போக்தாவான உன்னோடு-போக்யரான நாம்-சம்பந்தித்து இருந்து -விஸ்லேஷ வ்யசனம் எல்லாம் தீரப் பெற்றோம் –
இதுவன்றோ நாம் உன் பக்கல் பெரும் சம்மானம்

சூடகமே -கையில் தோள் வளையே -தோடு -செவிப்பூவே பாடகமே–ஐந்து ஆபரணங்கள் பஞ்ச சம்ஸ்காரம்
திரு ஆபரணங்கள் ஆத்மாவை அலங்கரிக்க
தாப -எங்கள் குழுவினில் புகுதல் ஓட்டம் -தீயில் -அக்னியில் காட்டிலும் அக்னியில் காட்டிய -பொலிகின்ற செஞ்சுடர் –
கோயில் பொறியாலே ஒற்றுண்டு நின்று குடி குடி ஆட செய்கின்றோம் –
திரு இலச்சினை–தோள் வளையே -திரு இலச்சினை–கங்கணம் கட்டி -சூடகம்–
பட்டம் சூடகம் ஆவன -பூட்டும் ஆத்மபூஷணங்கள் -சம்சார நிவர்தகமான திரு மந்த்ரம் உபதேசித்த-உத்தாராக ஆசார்யர் –
புண்டர -தோடு செவிப்பூ இரண்டு காதுக்கு குரு பரம்பரை ரகஸ்ய த்ரயம் –

சாம்யாபத்தில் கீழ் பாசுரத்தில்–குண அனுபவம் இங்கே–ஆண்மின்கள் வானகம்-வலம்புரிகள் கலந்து எங்கும் இசைத்தன
சங்கு -திருச்சின்னம்–விரஜா ஸ்நானம் -கோஷம்–மங்களா சாசனம்
ஆதி வாஹிகர் சத்கரிக்க–ஒப்பிக்க கடவர் அலங்காரம்–சதம் அஞ்சன ஹஸ்தா ஆபரணம் ஹஸ்தா–வஸ்த்ரம் சந்தனம் வாசனாதி திரவியம்
கூடிஇருந்து குளிர்ந்து –

சீர் -ஸ்வாமி ஸ்வரூபம் ரூபம் குண விபூதிகள்
வடுக நம்பி போலவும்–வாழி எதிராசன் -மா முனிகள் போலேயும்–உன் தன்னோடு உற்றோமே ஆவோம்
கையில் கனி என்னக் கண்ணனைக் காட்டித் தரிலும்–உன் தன மெய்யில் பிறங்கிய சீரன்றி வேண்டிலன் யான்

மெய்யில் வாழ்க்கையை மெய்யெனக் கொள்ளும் இவையும் தன்னோடு கூடுவது இல்லை யான் –
நூலின் நேர் இடையார் திறத்து நிற்கும் ஞாலம் தன்னொடும் கூடுவது இல்லையான் –
மாறனார் வரி வெஞ்சிலைக்கு ஆட்செய்யும் பாரினாரோடும் கூடுவது இல்லையான் –
உண்டியே உடையே உகந்தொடும் இம் மண்டலம் தன்னொடும் கூடுவது இல்லையான் –
தீதில் நன்னெறி நிற்க அல்லாது செய் நீதியாரோடும் கூடுவது இல்லையான் –
கூடத்தகாதவர்களை ஸ்ரீ குலசேகர ஆழ்வார்
கூடத் தகுந்தவர்களை –
–தொல் நெறிக் கண் நின்ற தொண்டர் –
நினைந்து உருகி யேத்துமவர்கள்
அணி யரங்கத்து திரு முற்றத்து அடியவர்கள்
மால்கொள் சிந்தையராய் –அழைத்து அயர்வெய்தும் மெய்யடியார்கள் –
ஒருகாலும் பிரிகிலேன -என்று இருக்குமவர்கள்
பழுதே பல காலும் போயின -அஞ்சி அழுது இருக்குமவர்கள்
த்ருணீ க்ருத விரிஞ்சாதி நிரந்குச விபூதிகர்கள்
ராமானுஜ பதாம் போஜ சமாஸ்ரயண சாலிகள்
வரவரமுனி ப்ருத்யைரச்து மே நித்ய யோக -நித்ய குதூகுல சாலிகள்
மணவாள மா முனிவன் பொன்னடியாம் செங்கமலப் போதுகளை உன்னிச் சிரத்தாலே தீண்டுமவர்கள்
நித்ய அனுபவ யோக்யர்கள்
இன்னும் அங்கே நட நம்பி -புள்ளுவம் பேசாதே போகு நம்பி
கூடோம் என்று ஊடினவர்கள்
அக்கொடிய நிலை எல்லாம் தொலைந்து எப்போதும் கூடுவோம் என்று கூடி இருந்து குளிர்வோம்
கூடி இருந்து கண் வளர்ந்து போது போக்காமல் குளிர்ந்து-

நோற்றால் பெறக் கடவ பேறு சொல்லுகிறது -இத்தால் ப்ரஹ்ம அலங்காரேண அலங்குர்வந்தி -என்று அலங்காராதிகளும் பகவத் பிரசாத அயத்தம் என்கிறது –
தம் ப்ரஹ்ம அலங்காரேண அலங்குர்வந்தி -என்கிறபடியே கைங்கர்யமே ஸ்வரூப அனுரூபமான புருஷார்த்தம் என்று அறுதியிட்டு
பிரதிபந்தக நிவ்ருத்திக்கும் உத்தேசியமான புருஷார்த்த ஸித்திக்கும் அனுகுண அலங்காரம் அவனே பண்ண வேணும் என்கிறது –

——————————-

ஸ்ரீ மத்யை விஷ்ணு சித்தார்ய மநோ நந்தன ஹேதவே
நந்த நந்தன ஸூந்தர்யை கோதாயை நித்ய மங்களம் —

——————————————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ தொட்டாசார்யர் சுவாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆயி சுவாமிகள் திருவடிகளே சரணம் சரணம்
ஸ்ரீ அழகிய மணவாள பெருமாள் நாயனார் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பூர்வாசார்யர்கள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆழ்வார்கள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

திருப்பாவை சாரம் – மாலே மணி வண்ணா மார்கழி நீராடுவான் —

இன்றோ திருஆடிப் பூரம் எமக்காக
அன்றோ இங்கு ஆண்டாள் அவதரித்தாள் –குன்றாத
வாழ்வான வைகுண்ட வான் போகம் தன்னை இகழ்ந்து
ஆழ்வார் திரு மகளாராய்-22

அஞ்சு குடிக்கு ஒரு சந்ததியாய் ஆழ்வார்கள்
தம் செயலை விஞ்சி நிற்கும் தன்மையளாய் -பிஞ்சாய்
பழுத்தாளை ஆண்டாளை பத்தி உடன் நாளும்
வழுத்தாய் மனமே ! மகிழ்ந்து -24 –

——————————————–

அவதாரிகை –

உங்களுக்கு அபேஷிதம் என் -என்ன–நோன்புக்கு வேண்டும் உப கரணங்களையும் அபேஷிக்கிறார்கள் –
கிருஷ்ண சம்ச்லேஷ ரச உத்சாகரான இவர்கள்–இவற்றை அபேஷிக்கைக்கு அடி -என் என்னில்
அந்த சம்ச்லேஷத்துக்கு ஏகாந்தமான நோன்பை பிரச்தாவிக்கையாலும்–கிருஷ்ணன் முகத்தை வெளியிலே காண்கைக்கு ஹேதுவாகையாலும் –
அவனுடைய திரு நாமங்களை வாயாரச் சொல்லுகைக்கு ஹேதுவாகையாலும்–இடையர் பக்கல் உபகார ஸ்ம்ருதியாலும்
நோன்புக்கு அங்கங்களை வேண்டிக் கொள்கிறார்கள்-
பெண்காள்-எளிவரும் இயல்வினன் என்கிறபடி நம்மை உள்ளபடி அறிந்தீர்கள் -உங்களுக்குச் செய்ய வேண்டுவது என் என்ன
தங்களுக்குச் செய்ய வேண்டுவது சொல்லுகிறார்கள் –
இத்தால் துக்க நிவ்ருத்தியோபாதி போக உபகரண சித்தியும் அவனாலேயே என்கிறது –

மாலே மணி வண்ணா மார்கழி நீராடுவான்
மேலையார் செய்வனகள் வேண்டுவன கேட்டியேல்
ஞாலத்தை எல்லாம் நடுங்க முரல்வன
பாலன்ன வண்ணத்து பாஞ்ச சன்னியமே
போல்வன சங்கங்கள் போய்ப் பாடுடையனவே
சாலப் பெரும்பறையே பல்லாண்டிசைப்பாரே
கோல விளக்கே கொடியே விதானமே
ஆலினிலையாய் அருளேலோ ரெம்பாவாய்-

மாலே-

முன்பு -நாராயணனே நமக்கே பறை தருவான் -என்று-அபரிச்சேத்யமான மேன்மையையும் நினைத்து இருந்தார்கள் –
இப்போது இத்தலைக்கு –வாத்சல்யமே ஸ்வரூபம் என்று நிலை இட்டார்கள் –
பிராட்டி சக்ரவர்த்தி திருமகனை -சரணாகத வத்ஸல-என்று ஸ்வரூபத்தை நிலையிட்டாள் –
அதுவே ஸ்ரீ ராமாயணத்துக்கு உள்ளீடான பிரதான குணம் –
இங்கு இவள் சரணாகத பக்ஷபாதி -என்று நிலையிட்டார்கள்
இதுவே மஹா பார்த்ததுக்கு உள்ளீடான பிரதான குணம் – வ்யாமோஹ குணத்தை –மாலே -என்கிற சம்போதனத்தாலே இவர்கள் நிலை இட்டார்கள் –
இவர்கள் பேச்சை கேட்ட பின்பு –முந்தியிலும் பெரும் பித்தனானபடி —
அவனை கண்ட வாறே–தங்கள் வ்யாமோஹம் குழப்படி -குதிரை குழம்பு அடி நீர் போலே
அவன் வ்யாமோஹம் கடல் போலே -பிச்சு ஒரு வடிவு கொண்டால் போலே–மையல் வேட்கை ஆசை அரங்கனாகிய பித்தன் –மாலே
பார்க்கும் முன்பு துடிக்க விட்டானே தாங்கள் ஆசைப் பட்டவாறு சொல்லிப் போந்தார்கள்
நாங்கள் தெளிந்து நோன்பு நோற்று வந்தோம்–நோற்கவும் ஷமன் இல்லாமல் உறங்கி மயங்கி இருக்க
அனந்தாழ்வான் எம்பெருமானார் சரம திருமேனி காண வர–அபவரத ஸ்நானம்- வட திருக் காவேரி- செய்ய
கூட வந்தவர் மரம் ஏறி விழ பார்த்தவர்–கேட்ட பின்பும் பிராணன் தரித்து–மரம் ஏற பலமும் இருந்து
கால் கை தான் உடையும் -நாச்சியார் திருமொழி ஐதிகம்–கண்ணன் நோற்கவும் ஷமன் இன்றி மோஹித்து இருக்க
நாராயணன் பையத் துயின்ற பரமன் மேன்மை எல்லாம் -இடு சிவப்பு -மருதாணி–நீர்மை -பிரகிருதி வாத்சல்யமே -அன்பே –வடிவானவன் -கோபி த்ருஷ்ணா தத்வம்

மாலே -மாலை உடையவனே சொல்லாமல் அன்பே–அன்பு வேற அவன் வேற இல்லை

பெருமாள் -ரகு குலத்தில் உள்ளார் ராவணன் பின் பிறந்தாரை–ராவணனை ஆசைப் படுகிறவர் அவன் தம்பியாவது கிடைக்கப் பெற்றோமே
இதுவே இரண்டு தலைக்கும் வாசி —ஒரு மாசம் ஜீவியேன் -ஒரு ஷணம் ஜீவியேன்-இவன் நிலை –
ஆசார்யர்-பிராட்டி பெருமை தான் இத்தால் காட்டி–இழந்த வஸ்துவின் பெருமை–காசை இழந்தவன் மணியை இழந்தவன் –
வாரிக் கொண்டு உன்னை விழுங்குவன் காணில் இவர்–ஆர்வுற்ற என்னை ஒழிய என்னில் முன்னம் பாரித்து –தான் என்னை முற்ற பருகினான்
இவர் விழுங்க திட–பருகினான் -த்ரவ்ய–வ்யாமோஹம் கண்டு ஆழ்வார் உருக அத்தை பருகினான் –
எனைத்தோர் பல நாள் அழைதேற்க்கு–எந்தன் கருத்தோடு வீற்று இருந்தான்
அதனில் பெரிய அவா–தத்வ த்ரயம் விட பெரிய என் அவா -விளாக்கொலை கொண்ட ஆழ்வார் ஆசை–அவா அற என்னை சூழ்ந்தாரே -அவனது
மாலாய் பிறந்த நம்பியை மாலே செய்யும் மணாளன்-மன்றில் குரவை மால் செய்தான்-
கண்ணன் என்னும் கரும் தெய்வம் – உன் கரிய திருமேனி –வேதாஹமேதம் -ஒத்தார் மிக்கார் இல்லா பெரியவன் –
இத்தனை -அரங்கனாய பித்தனை பெற்றும் அந்தோ பிறவியுள் பிணங்குமாறே -திருமாலை -4-
சதுர்விஜா ஆர்த்தா விஞ்ஞாசு அர்த்தாதி ஞானி – அல்பதுக்கும் தன்னிடம் வருகிறாள்
ஞானி து ஆத்மைவ மே மதம் -என் மதம் இது நிச்சயம் அறிவிலேனுக்கு அருளாய் அறிவார் உயிர் ஆனாய் -ஆளவந்தார்
அறிவார் ஞானிகளுக்கு உயிர் ஆனவனே ஆளவந்தார் கேட்டு – அன்மொழித் தொகை அறிவாரை உயிர் ஆக உடையவனை
உன்னை அர்த்திது வந்தோம் -நீயே வேணும் என்பாரை நவகோடி நாராயணன் வேண்டாம் நீ தான் வேணும் என்ற அர்ஜுனன் போலே
என்னையே விரும்பி – சேவை சாதிக்க அவயவ பூதிகள் இவைகள் பறை கரங்க மன்றில் கூத்தாடினான் காணேடி என்றும் அரியன் இமையோர்க்கும் சாழலே —

மணி வண்ணா –
அபரிச்சேத்யனாய் இருக்கச் செய்தேயும்–முந்தானையிலே முடிந்து ஆளலாம் படி இருக்கை -கீழ்ச் சொன்ன வ்யாமோஹம் வடிவிலே நிழல் இடுகை –
இந்நீர்மை இன்றிக்கே–காதுகனானாலும் விட ஒண்ணாத வடிவு அழகு —பெண்கள் பிச்சுக்கு நிதானமான வடிவு -என்னவுமாம் –
மாலாய்ப் பிறந்த நம்பியை மாலே செய்யும் மணாளனை -என்னக் கடவது இறே-பனி மலராள் -வந்து இருக்கும் மார்வன் நீல மேனி மணி வண்ணன்
மால் பெரியோன்-கருமை- பெருமை -மையலுமாம்
சூட்டு நன் மாலைகள் -விண்ணோர் நன்னீராட்டி மணி வண்ணா வெண்ணெய் உண்ட வாயன் முந்தானையில் முடிந்து ஆளலாம் சௌலப்யம் –
மணி ஸ்வாபம்
உண்டு என்றால் உயிர் இருக்கும் -ஆழ்வார் படி விச்லேஷம் துடிப்பார்-உடையவர் காலில் சர்வரும் விழ
இழந்தார் பிழையார்–கைப்பட்டாருக்கு பூணலாம்–அழித்து உண்ணலாம் படி–கிளிச் சீரையில் அடக்கலாம்
பிறர்க்கே இருக்கும்–கொடுத்தோம் என்று நினைக்காமல்–வேறு ஒன்றில் கண் வைக்காமல் இருக்க வைக்கும்
செம்படவன் -மாணிக்கம் -வியாபாரி -அரசன் -கதை–பெருமை அறியாதார் அல்ப பலம் பெற்று போவார் -ஐஸ்வர்யம்
ரிஷிகள் போல்வார் தபஸ் துருவ பதம் பரும ரிஷி மோஷம் வியாபாரி போலே -கைவல்யம் -சாதனாந்தர நிஷ்டர்
பிரபன்னர் -சாதனம் ஆக்காமல் ஸ்வயம் போக்கியம் ஞானி வாசுதேவம் சர்வம் இதி –
வண்ணம் ஸ்வ பாவம்
என்றும் எனக்கு இனியானை -தாய் சொல்ல–தாய்க்கு மணி மாமை குறை இல்லாமை -அழகியார் -நீங்கள்
உங்களுக்கு நான் தகுதியா–போந்த கார்யம் சொல்ல–நீங்கள் வந்தது என் -என்ன-வந்த கார்யத்தைச் சொல்லுகிறார்கள் –

மார்கழி நீராடுவான் –
மார்கழி நீராடுகைக்கு உப கரணங்கள் வேண்டி வந்தோம்—ஆஸ்திக்யாதிரேகத்தாலே -அங்கி கைப்படத் இருக்கச் செய்தேயும் –
அங்கத்தை விடாது ஒழிகிறார்கள் –மார்கழி நீராட்டமாவது என் -என்ன –இது பிரசித்தம் அன்றோ -என்ன –

மார்கழி நீராடுவான்-
மார்கழி மாசத்தில் நோன்புக்கு அங்கமாக குளிக்கை —இந்நோன்பு தான்–
காம்யார்த்திகளுக்கு சாதகமாயும்
நிஷ்காமருக்கு நித்தியமாயும்–
பிரபன்ன அதிகாரிகளுக்கு பகவத் கைங்கர்யமாயும் -இருக்கும் ஆகையாலே
பிரபன்ன அதிகாரிகளுக்கு சொல்லுகிற கர்ம த்யாகம்–சாஸ்த்ரோக்தமான ஆகாரத்தாலே அனுஷ்டியாது ஒழிகை ஒழிய
கேவலம் அனநுஷ்ட ரூப த்யாகமாகம் அன்று என்றது ஆய்த்து

மேலையார் செய்வனகள் –
பிரசித்த தமம் காண் இது –ஸ்ருதி ஸ்ம்ருதிகளிலும் சிஷ்டாசாரம் இறே பிரசித்த பிரமாணம் -பிரமாணங்களில் தலையான சிஷ்டாசார்யம் –
நாராயணனே நமக்கே பறை தருவான் –பிரபன்னர் அனுஷ்டானம் பிரபல பிரமாண சித்தம்-பலம் சித்திக்கு சம்சயம் இல்லை
விதி சாஸ்திரம் மட்டும் இருந்தால் சங்கை வரலாம்-அனுஷ்டானம் படி இருப்பதால் விசுவாசம் உண்டே-சங்கை இல்லையே
விஸ்வாமித்ரர் சொன்னான்-கண்டு சொன்னான்-கபோத்ய வியாக்யானம்-பூர்வர் அனுஷ்டானம்
பட்டர் வேடர்-வணங்கி தேன் தினை மா கொடுத்து-காட்டில் விசேஷம்-முயல் -ஓட -குட்டி முயல் கிடைக்க-தாய் முயல் முன்னே சுற்றி வர
எழுந்து நிற்க-பரிதாபம் பட்டு குட்டி விட்டேன்-நஞ்சீயர்-சரணாகதி சாஸ்திரம் சொல்லிக் கொடுத்தவர் இல்லை-பலம் உண்டு முயலுக்கு யார் உபதேசித்தார் –
யாதொன்றை யாதொன்றை ஸ்ரேஷ்டர்கள் ஆசரித்தார்கள்-யாதொரு அளவு செய்தார்கள் அவ்வளவு லோகம், அனுவர்த்திக்கும் என்று
சிஷ்டாசாரமே ஸ்திர பிரமாணம் என்று தேர் தட்டிலே நின்று சொன்ன நீ எங்களைக் கண்டவாறே மறந்தாயோ
சாஸ்திரம் விதித்ததே யாகிலும் சிஷ்டானுஷ்டானம் இல்லா இடத்தில் தவிரக் கண்டறியாயோ—
சாஸ்திரம் விதித்தாலும் ச்ரேஷ்டர் அனுஷ்டானம் இல்லாமல் செய்யோம்
அஷ்ட யாகம் பசு -மேய்க்கும் ஆள் அறிவாரோ–கறவைகள் எங்கள் ச்ரேஷ்டர்–உன்னை பர தேவதை சப்தம் நாராயணன் அறிந்தது
வேதம் மூலம் இல்லை–விஷ்ணு சித்தர் தங்கள் தேவர் –
திருபுரா தேவி எம்பெருமானார் -காளிச்சால் மூலை தேவதை ஈசான்ய மூலை-புளிக்க பழைய சாதம் வைப்பார்
ருத்ரன் —பரதவதை எம்பெருமானார் காட்டி–விஷ்ணு சித்தர் விரும்பிய சொல்
த்வதீய கம்பீர அனுவர்த்திக்கும்
நாராயணா –வாசு தேவன் -விஷ்ணு -அசிஷ்ட பரிக்ரகம் -நாராயணன் கைக் கொண்டும்
மந்திர ரத்னத்துக்கு ஆசார்ய ருசி பரிகிரகீதம்–திரு மால் திரு நாமம் நானும் சொன்னேன் நமரும் உரைமின்–த்வயமே உத்தேச்யம்

மேலையார் செய்வனகள்- என்ன ஆகில் வேண்டுவது சொல்லுங்கோள் என்ன –
வேண்டுவன கேட்டியேல் –
கேட்புதியாகில் -என்கிறது-அந்ய பரதையாலே –
அந்ய பரதை என் -என்னில்
பஞ்ச லஷம் குடியில் பெண்களும் முன்னே நிற்கையாலே-இவர்கள் முலையிலும் இடையிலும் கண்ணிலும் முகத்திலும்
துவக்குண்டு ஆனைக்குப்பு ஆடுவாரைப் போலே இருக்கையாலே–தட்டி எழுப்புகிறார்கள் –
இத்தால் -ஸ்வாபதேசத்தில்
ஜ்ஞான பக்தி வைராக்யங்களைச் சொல்லுகிறது —இவை இறே ஒரு அதிகாரிக்கு அழகு ஆகிறது –
காண்கைக்கு ஹேது வாகையாலே கண் -என்று ஜ்ஞானத்தைச் சொல்கிறது –
போக உபகரணம் ஆகையாலே முலை -என்று பக்தியைச் சொல்லுகிறது –
கார்ச்யத்தாலே இடை என்று வைராக்யத்தைச் சொல்லுகிறது ––கார்ச்யத்தாலே -வைராக்கியம் தோற்றுமோ -என்னில்
கார்ச்யத்தாலே விரக்தியைச் சொல்லிற்றாய்–அத்தால் விஷயாந்தர ஸ்பர்ச ராஹித்யத்தை சொல்லுகிறது –
உங்கள் வடிவு கண்ணுக்கு போக்யமோபாதி–உங்கள் வார்த்தை செவிக்கு போக்கியம் அன்றோ–சொல்லுங்கோள் என்ன -சொல்லுகிறார்கள்

ஞாலத்தை எல்லாம் நடுங்க முரல்வன
ஜகத்தை எல்லாம் வாழும்படிக்கு–த்வநிக்கைக்கு இடமுடைத்தானவை –
பூங்கொள் திரு முகத்து மடுத்தூதிய சங்கொலி இறே தாரகம் —அப்படியே நாடெல்லாம் இந்த-த்வனி கேட்டு வாழ வேணும் –
இவர்கள் தாங்களும் -வலம்புரிபோல் நின்று அதிர வேணும் -என்று இறே சொல்லிற்று
பாலன்ன –
பாலைத் திரட்டினாப் போலே இருக்கை —இப்படி இருப்பன பல சங்கு வேணும் -அதி போக்யமாய்-அதி பரிசுத்தமாய்
இத்தால் –
அனன்யார்ஹ சேஷத்வ ஜ்ஞானம் வேணும் -என்கிறது –சங்க த்வனி ஓங்காரம் என்று ஜகத்திலே பிரசித்தமாய் இருக்கையாலே
ஓங்கார அர்த்தம் அனன்யார்ஹ சேஷத்வம் ஆகையாலே-லஷண்யா- சேஷத்வ ஞானத்தை சொல்லுகிறது –

போய்ப்பாடு –
பேரிடமாய் இருக்கை —இடம் உண்டாகில் இறே த்வனி முழங்கி இருப்பது –
புகழ் என்றுமாம் —ருக்மிணி பிராட்டி போல்வாருக்கு உதவினான் என்கிற புகழ் –

பின்னையோ வென்ன –
சாலப் பெரும் பறையே ––ஒரு மன்றில் த்வநிக்கை அன்றிக்கே–எங்கும் ஒக்க த்வநிப்பது ஒரு பறை வேணும் –
மிகவும் த்வநிக்கிற மத்யத்திலே இருக்கிற பறை -என்கையாலே
பகவத் அனன்யார்ஹ சேஷத்வ விரோதியான–ஸ்வ ஸ்வா தந்த்ரியத்தையும்–சேஷத்வ சிஹ்னமான கைங்கர்யத்தில்
ஸ்வ அதீன கர்த்ருத்வ போக்த்ருத்வங்களையும் -நிவர்ப்பிக்குமதாய்
மத்யே இருக்கிற நமஸ் சப்த அர்த்தமான பாரதந்த்ர்ய ஞானமும்-உண்டாக வேணும் என்னும் இடம் சொல்லுகிறது –

பின்னையோ வென்ன
பல்லாண்டு இசைப்பாரே ––திருப் பல்லாண்டு பாடிக் கொண்டு போருவார் வேணும் -சத் சஹாவாசம் வேணும் –

பின்னையோ வென்ன –
கோல விளக்கே–அழகிய விளக்கு -அதாவது மங்கள தீபம் -பகவத் அனன்யார்ஹ சேஷத்வத்தை அவனுக்கு
அத்யந்தம் மனோஹரம் ஆக்குகிற–பாகவத சேஷத்வ ஞானமும் வேணும் –
கொடி
திருக் கொடியாட வேண்டும் -கீழ் சொன்ன சேஷத்வ லஷணமான-கைங்கர்யமும் வேணும் –
விதானம் –
மேல் கட்டி வேணும் -அக் கைங்கர்யத்தில் போக்த்ருத்வ நிவ்ருத்தியும் வேணும்-
என்று இவற்றை அபேஷிகக –
சங்கும் பல கிடையாது-ஸ்ரீ பாஞ்ச ஜன்யத்தை கொள்ளுங்கோள்-என்றான்
தன்னைப் போலே இருப்பார் சில உண்டாகில் இறே புறம்பு-ஸ்ரீ பாஞ்ச ஜன்யம் போலே இருக்கும் சங்கு உண்டாவது –

பறைக்கு பாரோர்கள் எல்லாம் மகிழ-பறை கறங்க கூத்தாடின போது-திரு வரையில் கட்டின பறையையும்
திருப் பல்லாண்டு பாடுகைக்கு –பெரியாழ்வாரையும்
விளக்குக்கு –நப்பின்னைப் பிராட்டியையும் –
கொடிக்கு –பெரிய திருவடியையும்
மேல் கட்டிக்கு –அத்த வாளத்தையும்-கொள்ளுங்கோள் என்றான் –

விதானத்துக்கு திருவவதரித்த அன்று பணத்தை இட்டுக் கவித்துக் கொண்டு போந்த திரு வநந்த வாழ்வானைக் கொடாது ஒழிவான் என் என்னில் –
எல்லாரையும் போகச் சொன்னாலும் தன்னை ஒழிய
ஓரடி இட மாட்டாதவன் ஆகையாலே -அத்த வாளத்தைக் கொடுத்தான் –
பெருமான் அறையில் பீதக வண்ண வாடை கொண்டு இறே வாட்டம் தணிய சொல்லிற்று –
ஓர் ஓன்று போராது -இப்படி இருப்பன பல வேண்டும் -என்ன இல்லாததை தேடப் போமோ -என்ன உனக்கு அரியது உண்டோ -என்ன
எனக்கு எளியதாய் இருந்ததோ -என்ன

ஆலினிலையாய் –
சிறியதொரு வடிவைக் கொண்டு-சர்வ லோகத்தையும் திரு வயிற்றிலே வைத்து-பவனாய் இருந்ததொரு ஆலம் தளிரிலே
கண் வளர்ந்த உனக்கு முடியாதது உண்டோ –லோகத்தில் இல்லாததும் எங்களுக்காக உண்டாக்க வல்லை என்று கருத்து –
அருள்-வேண்டாது ஒழியில்-செய்யலாவது இல்லை –சக்தி இல்லாமை இல்லை-இத்தலையில் பேற்றுக்கு எல்லாம் ஹேது அவன் பிரசாதம் என்கை –
பவனான ஆலின் இலை -கிடந்து–
நீ வளர்ந்த -ஆல் வேலின் நீரில் உள்ளதோ – —புறப்பாடும் இன்றி முழுவதும் அகப்பட உள்ளே போக–விண்ணதோ மண்ணதோ –
பட்டர் -வேடிக்கையாக முதலில்–கார்யம் செய்வது என் வேலை–தொண்டன் சமாதானம் செய்ய வேண்டும்
வஸ்துக்களை உள்ள தாங்கி ஆலின் இலையை வெளியில் தாங்கி அவனுக்கும் ஒரு ஆதாரம் உண்டோ -பட்டர் –
ஆலின் நிலையாய் -ஆதாரமாக இருந்தவன்–வடதள சாயி ஆலிலை கண்ணன் -சந்தான கோபாலன்

மாலே மணி வண்ணா -என்கிற இத்தால் –மாம் -சௌலப்யத்தை சொல்லிற்று
ஆலினிலையாய் -அஹம் -என்கிற இடத்தில்-சஹாயாந்தர நிரபேஷமான உபாய வேஷத்தை சொல்லிற்று –சுருதி அர்த்தம் இப்பாட்டில் சொல்கிறது-

ஆலின் நிலையாய்-
பல்கலையோர் தாம் மன்ன வந்த இராமானுசன்
அபரிமிதமான சாகைகள் உள்ள ஆல மரம் போல் சிஷ்ய கோடிகள் நிறைந்து
சங்கம் -ஸ்பர்சத்தால் துருவனுக்கு
ஸ்வாமி ஸ்பர்சத்தால் ஆண்டான் ஆழ்வான் எம்பார் அனந்தாழ்வான் பிள்ளான் போல்வார்
கோல விளக்கு -ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்களுக்கு குல பிரதீபம்
கொடி -சித்தாந்த விஜய த்வஜம்
விதானம் -தொடுத்து மேல் விதானமாய் பௌவ நீரார் அரவணை-

ஆலினையாய் அருள் –
அம்புலியை அழைக்கும் இடத்து -பாலகன் என்று பரிபவம் செய்யேல் –பண்டு ஒரு நாள் ஆலினிலை வளர்ந்த சிறுக்கனவனிவன்
செங்கீரை யாட -உய்ய உலகு படைத்ததுண்ட –ஆலினை அதன் மேல் பையவு யோகு துயில் கொண்ட பரம்பரனே –
அக்காக்காய் கோல் கொண்டு வா -என்னும் போதும் ஆலத்திலையான் அரவின் அணை மேலான் –
பூச்சூட அழைக்கும் பொழுதும் உண்டிட்டு உலகினை ஏழும் ஓர் ஆலிலையில் துயில் கொண்டே
நளி மதிச் சடையனும் –ஓர் ஆலிலைச் சேர்ந்த எம்பெருமான் மாயனை அல்லது ஒரு மா தெய்வம் மற்று உடையோமொயாமே -திருவாசிரியம் –
ஆலினிலையானுடைய இதிகாசம் இதர தெய்வங்களின் அவரத்வத்தையும்
ஸ்ரீ மன் நாராயணன் உடைய பரதத்வத்தையும் கையிலங்கு நெல்லிக் கனியாக தெரிவிக்க அவதரித்தது ஆயிற்று
பாலனதனதுருவாய் ஏழ் உலகுண்டு–ஆலினிலை மேல் அன்று நீ வளர்ந்த மெய்யன்பர்
ஆலன்று நீர் உள்ளதோ விண்ணதோ மண்ணதோ சோலை சூழ் குன்று எடுத்தாய் சொல்லு —அகடிதகட நா சாமர்த்தியம்
பிரமத்தின் உடைய அநீர்வசநீயமான சக்தி சாஸ்திரம் கொண்டே அறிய முடியும்-

எல்லாத்தையும் கொடுத்தாலும் தன்னை ஒழிய ஓர் அடி இடாத பெண்கள் ஆகையாலே-
நயாமி பரமாம் கதிம்-என்கிறபடியே அத்தவாளத்தலையைக் கவித்துக் கொண்டு போனான் என்றும்
கள்வன் கொல் -லில் -பிராட்டியை போலே ஒளித்துக் கொண்டு போக வேண்டாவோ
அது வேண்டாவே -ஊர் இசைந்ததே
அஹம் சர்வம் கரிஷ்யாமி என்கிறபடியே ஒருவனே எல்லா அடிமையும் செய்வானை யுடையனாய் நின்றாள்
சென்றால் குடையாம் -என்கிறபடியே எல்லா அடிமையும் செய்ய வல்ல ஒருவனையும் கொடுத்து விடாதே
நித்ய விபூதியில் உள்ளார் அனைவரையும் கொடுக்கிறது என் என்னில்
எல்லாரும் ஸ்வரூப லாபம் பெறுகைக்காக-

ஆலின் நிலையாய் -என்று பிரித்து
எம்பெருமான் திருவடியில் ஒதுங்குதல் பனை நிழலில் ஒதுங்கினால் போலே
எம்பெருமானார் திருவடிகளிலே ஒதுங்குதல் ஆலமரத்தின் நிழலிலே ஒதுங்குவாரைப் போலே -அம்மங்கி அம்மாள் வார்த்தை –

——————————-

ஸ்ரீ மத்யை விஷ்ணு சித்தார்ய மநோ நந்தன ஹேதவே
நந்த நந்தன ஸூந்தர்யை கோதாயை நித்ய மங்களம் —

——————————————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ தொட்டாசார்யர் சுவாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆயி சுவாமிகள் திருவடிகளே சரணம் சரணம்
ஸ்ரீ அழகிய மணவாள பெருமாள் நாயனார் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பூர்வாசார்யர்கள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆழ்வார்கள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

திருப்பாவை சாரம் – ஒருத்தி மகனாய் பிறந்து ஓர் இரவில் ஒருத்தி மகனாய் ஒளித்து வளர –– —

இன்றோ திருஆடிப் பூரம் எமக்காக
அன்றோ இங்கு ஆண்டாள் அவதரித்தாள் –குன்றாத
வாழ்வான வைகுண்ட வான் போகம் தன்னை இகழ்ந்து
ஆழ்வார் திரு மகளாராய்-22

அஞ்சு குடிக்கு ஒரு சந்ததியாய் ஆழ்வார்கள்
தம் செயலை விஞ்சி நிற்கும் தன்மையளாய் -பிஞ்சாய்
பழுத்தாளை ஆண்டாளை பத்தி உடன் நாளும்
வழுத்தாய் மனமே ! மகிழ்ந்து -24 –

——————————————–

அவதாரிகை –

உங்களுக்கு வேண்டுவது என் -என்ன–ஏதேனும் பிரதி பந்தகம் உண்டே யாகிலும் நீயே போக்கி-எங்கள் துக்கம் எல்லாம் கெட-விஷயீ கரிக்க வேணும் –
என்கிறார்கள்-இப்பாட்டில் –
கீழ்ப் பாட்டில் -ஏற்றிப் பறை கொள்வான் -இன்று யாம் வந்தோம் -இரங்கு -என்று இவர்கள் அபேஷிக்கையாலே
உங்களுக்கு செய்ய வேண்டுவது என் -என்ன —நெடுமாலே -நீ புருஷார்த்தத்தை கொடுத்தாயாகில் —நாமும்
உன்னையும் உன் குணங்களையும்–ப்ரீதிக்கு போக்கு வீடாகப் பாடி–பட்ட வ்யசனம் எல்லாம் தீர்ந்து-மகிழக் கடவோம் –என்கிறார்கள் –

பெண்காள் நோன்பு ஒழிய உங்கள் நெஞ்சிலே ஓன்று உண்டு போலே என்ன
நாங்கள் உன்னை அர்த்தித்து வந்தோம் என்ன
என்னை அர்த்தித்துப் பெற்றார் உண்டோ என்ன
எங்களோட்டையார் பெற்றார் உண்டு -என்கிறார்கள் –

அச்சுவை கட்டி என்கோ -அறுசுவை அடிசில் என்கோ —போற்றி அறுசுவை அடிசில் பார்த்தோம் –
ராம நாமாமமே கல்கண்டு அதில் ரசம் அறியாதவர் கல் திண்டு
இன்று யாம் வந்தோம் இரங்கு —இன்றியாம் சேர்ந்த பொழுது –அன்று அங்கே அன்றிங்கே-
மற்று யாதும் மற்றியாதும்-கொண்ட பெண்டிர் -காதல் மற்றியாதும் இல்லை மற்று யாதும் பதம்
இன்றி யாம் வந்தோம்–ந பக்திமான் அகிஞ்சனன் – நோற்ற நோன்பு இலேன் -கார்பண்யம் –
ராஜ்யத்துக்கு எலுமிச்சம் பழம் போலே–ரத்னத்துக்கு பலகறை போலே நம் இடம் உள்ளவை அவனை பெற
உண்மையான கார்யம் இன்றைய பாசுரத்தில் சொல்கிறார்கள் -உன்னை அருத்தித்து வந்தோம் –
பறை தருதியாகில்–திருத்தக்க செல்வமும் -சேவகமும் யாம் பாடி -வருத்தமும் தீர்ந்து
உன்னிடத்தில் உன்னை அர்த்தித்து வந்தோம் -வேறு ஓன்று வேண்டி வர வில்லை–ஏக பக்தி விசிஷ்யதே
பகவத் கீதா சாரம் –
நாயமாத்மா பிரவசநென லப்த்ய ந பகுணா ஸ்ருனாயா
என் இஷ்டம் -மாலை போட்டு வரிக்க -என்னுடைய சர்வாங்கத்தையும் முற்றூட்டாக கொடுப்பேன் –
பாத கமலங்கள் காணீரே -யசோதை -கண்கள் இருந்தவா குழல்கள் இருந்தவா -காணீரே –
த்வாம் தன் திருமேனியை நன்றாக பரிபூர்ணமாக தான் யாரை வரித்தானோ -காட்டிக் காட்டிக் கொடுக்கிறான் -ஒன்றும் ஒழிக்காமல் –
முதல் ஒருத்தி ஒன்றும் கண்டிடப் பெற்றிலேன் காணுமாறு அருளாய் –
குன்றினால் குடை கவித்ததும் –கோல குரவை கோத்ததும் -கன்றினால் விளவு எறிந்ததும் முதலா -நல் விளையாட்டு அனைத்தையும் –

ஒருத்தி மகனாய் பிறந்து ஓர் இரவில்
ஒருத்தி மகனாய் ஒளித்து வளரத்
தரிக்கிலானாகித் தான் தீங்கு நினைந்த
கருத்தைப் பிழைப்பித்துக் கஞ்சன் வயிற்றில்
நெருப்பன்ன நின்ற நெடுமாலே யுன்னை
அருத்தித்து வந்தோம் பறை தருதியாகில்
திருத் தக்க செல்வமும் சேவகமும் யாம் பாடி
வருத்தமும் தீர்ந்து மகிழ்ந்தேலோ ரெம்பாவாய்

ஒருத்தி –
அந்த ப்ரவிஷ்டஸ் சாஸ்தா ஜனாநாம் சர்வாத்மா -என்கிறபடியே சர்வ லோகங்களுக்கும் நியாமகனானவனையும் கூட நியமிக்குமவள் என்கையாலே
-நாட்டில் தனக்கு ஒப்பற்று இருக்குமவள்-

ஒருத்தி மகனாய்-
சர்வ லோகங்களுக்கும் பிதாவானவன்–ஒருத்தி மகனாய் ஆவதே –
சக்கரவர்த்தி தபஸ் ஸூபண்ணி மாணிக்கம் போலே நாலு பிள்ளைகளைப் பெற்றாப் போலே–
நால்வரும் கூடி தபஸ் ஸூ பண்ணி–ஒரு மகனைப் பெற்றபடி –

மகனாய் பிறந்து –
பிறந்த போதே–சொல்லிற்று செய்கை —சக்கரவர்த்தி திருமகன்-பெருமாள் -24 திரு நஷத்ரம்- பக்வனான பின்பு பித்ரு வசன பரிபாலனம் பண்ணினான் –
இவன் பிறந்த போதே–ஆழ்வார்களையும் தோள்களையும் மறைத்தான் இறே –சங்கு சக்கர கதாதர -உபசம்கரித்தான் —சொன்ன உடன் மறைத்துக் கொண்டான்
என்நின்ற யோனியுமாய் பிறந்து நாட்டில் பிறந்து படாதன பட்டு
மகனாய் பிறந்த –
மகனாய்-ஆய -கிருத் பிரத்யம் -இல்லாததை ஆக்குவது —குண்டலம் குண்டலீ கிருதம் -மகன் ஒருவருக்கு இல்லாத -மகனாய் ஆனான்
கிருபையினால் —மகனாகவே இருக்கிறான்–மாதா பிதா பரதந்த்ரன்

பிறந்து –
ஆவிர்பவிக்க லாகாதோ —பத்து மாசம் வயிற்றிலே இருப்பார்கள் ஆகில் பன்னிரண்டு மாசம் வயிற்றிலே இருந்து பிறக்க வேணுமோ –
பன்னிரு திங்கள் வயிற்றில் கொண்டவிறே —
பிறந்தான் -என்கை அவத்யம் -என்று பரிஹரித்தான் ரிஷி
அது தான் அவத்யம் என்று பிறந்தான் என்கிறார்கள்–
நம்முடைய கர்மம் நம்மோடு அவனை சஜாதீயன் ஆக்கும்
அவனுடைய கிருபை நம்மை அவனோடு சஜாதீயன் ஆக்கும் —
அவன் பிறவி நமக்கு என்று கோல –நம் பிறவி அவன் மாதா பிதாக்கள் காலில் விலங்கு பட்டது படும் —
நம் பிறவி -நம்மையும் அவனையும் அகற்றுகைக்கு உடலாய் இருக்கும்
அவன் பிறவி இருவரையும் அணுகுகைக்கு உடலாய் இருக்கும் –
சிறையர் சிறைக் கூட்டத்தில் பிணை உண்கைக்குப் புகும் -நியாமகன் சிறைக் கூட்டத்தை விடுவிக்கப் புகும்
புகுகையிலே இத்தனை நெடுவாசி உண்டு
அவன் பிறந்தால் இவன் பிறவி தனக்குத் தட்டாமை யல்ல
நம் பிறவியைப் போக்கி நம்மை தன் போலே யாக்க வல்லனாய் இருக்கும்
ஜென்ம கர்மா ச மே திவ்யம் இத்யாதி

அஷ்டாஷரீ பிரதிபாத்யனாய்க்–குண விக்ரஹ விபூதி விசிஷ்டனாய்–அவதரித்து –

சம்சாரிகள் தண்மை—பிறந்த குழந்தையை இருக்க ஒட்டாமல் —நெய்யாடல் சோபனம் சொல்லாமல்
எண்ணம் சுண்ணம் -பெரியாழ்வார் அனுபவம் தானே–கூரியம் கொட்டி -வாத்திய கோஷம் இல்லாமல்
சர்வேஸ்வரன் இங்கே வந்தால் நம்முடைய கர்மம் அவனுக்கு சாம்யம் கொடுக்கும்–அங்கே போனால் தன்னுடைய சாம்யம் கொடுக்கும் கிருபை
தம்மையே ஒக்க அருள் செய்வர்–இணைவனாம் எப் பொருள்களுக்கும் -முதல் பிரமாணம்–தன்னையே ஒக்க அருள் செய்வர்
நம் பிறவி அவனை விட்டு நீக்கும்–அவன் பிறவி நம்மை அவன் இடம் கூட்டிச் செல்லும்
ஜன்ம கர்ம மே திவ்யம் அவதார ரகசியம் புனர் ஜன்மம் இல்லை–அவன் பெற்றவர் காலில் விலங்கு பட்டது படும்

யசோதை அனுபவம் ரிஷிகள் யாரும் சொல்ல வில்லையே–பெரியாழ்வார் -எல்லாம் தெய்வ நங்கை யசோதை பெற்றாளே-
தொழுகையும் இவை கண்ட யசோதை –தொல்லை இன்பத்து இறுதி கண்டாளே ––பரமபதம் அந்தமில் பேர் இன்பம் பரிச்சின்னம் ஆனதே
6-4-5- எனக்கு யார் நிகர் -ஆழ்வார் —வேண்டி தேவர் இரக்க வந்து பிறந்ததும்–
வீங்கி இருள்வாய் பூண்டு அன்று அன்னை புலம்ப போய் அங்கு ஓர் ஆய்க்குலம் புக்கு–காண்டல் இன்றி வளர்ந்தது -அந்தர்யாமி பட்டது படுகிறான் –
இரா மடம் ஊட்டுவாரை போலே உள்ளே கிடந்தது சத்தையை நோக்கி போகும்–உன்னை அர்தித்து வந்தோம் -உன்னிடம் வந்தோம் அல்லோம்
என்னை ஆக்கிக் கொண்டு எனக்கே தன்னையே தந்த கற்பகம் -ஆழ்வார்-அர்த்தி கல்பக ஆபத் சகன் -கதய த்ரயம் யாசகர்களை கல்பக மாக நினைக்கிறான் –

ஓர் இரவில் –
அவ்விரவிலே யசோதை பிராட்டிக்கும் பிள்ளையாக வேண்டுகையாலே-திருவாய்ப்பாடியிலே புக்கு –
நாய்க்குடலுக்கு நறு நெய் தொங்காதாப் போலே-கம்சாதிகள் தன்மை ஸூ திகா கிருஹத்திலே-ஓர் இராத் தங்க ஒட்டிற்றிலை -என்கை –

ஓர் இரவு –
அவ்விரவை ஒக்கும் இரவு முன்பும் இல்லை பின்பும் இல்லை –
ஓர் இரவில் –
கால க்ருத பரிணாமம் இல்லாத தேசத்தில் வஸ்து-கால அதீனமான தேசத்தில் பிறப்பதே –அவர்கள் தங்களோபாதியும் பெற்றிலன் -என்கை –
வேண்டி தேவர் இரக்க வந்து பிறந்து–வீங்கு இருள்வாய்–அந்த இரவே நமக்கு தஞ்சம் -பிள்ளை உறங்கா வல்லி தாசர்

ஒருத்தி மகனாய் –
ஒருத்தி -இவனை மகனாய் பெற வேணும் -என்று ஆஸ்ரயிக்க-அவளுக்கு அவதார ரசத்தைக் கொடுத்து-இவளுக்கு லீலா ரசத்தை அனுபவிப்பித்த படி –
அந்ந வான் அந்நாதோ பவதி -இரண்டையும் உபநிஷத் சொல்லுமே –அன்னம் கிடைக்கப்பெற்றவள் ஒருத்தி-தேவகி வசுதேவர் கள் /
அன்னம் பூஜித்தவள் ஒருத்தி -யசோதை நந்தகோபர் கள் /
ஓர் அவதாரத்திலே யாதவ சஜாதீயனுமாய்-கோப சஜாதீயனுமாய் -ஆனபடி –
மகனாய்
பிறப்பில் புரை இல்லாதாப் போலே-இவள் மகனான இடத்திலும் புரை அற்று இருக்கை –
அவள் கரும்பின் கோதைக் கொண்டவோபாதி இவளும் கரும்பின் நடுவைக் கொண்டால் போலே இருக்கிறது –
கட்டவும் அடிக்க்கவும்படி -நியமிக்கப் படும்படி மகனாய் -நந்தன் பெற்றனன்-என்னை கை பிடித்த -நல வினை இல்லா -நாங்கள் கோன்-
மணி வாய் இடை முத்தம் தருதலும் நின் தாதையைப் போலே வடிவு கொண்டு-தனக்கும் -வார்த்தை சொல்ல -வெகுளியாய் நின்று உரைக்கும்
மழலை சொல்லும்-பாக்யஹீனத்தால்-திருவிலேன் ஒன்றும் பெற்றிலேன்-
இசைந்து அம்மே என்றால் அடியேன் என்கைக்குக் கிட்ட இருக்கிறான் –

கும்குமு -வெண்ணெய்-திரண்டு வர —என்னது -பூதம் மிக -விழுங்கும்–நான் விழுங்குவேன் முன்னம்–அம்மா நவநீதம் -போலே பூதம் இருக்கே –
நேர கேட்ட யசோதை–மந்த ஸ்மிதம் –
திருப் பிரதிஷ்டை பண்ணினவர்களில் காட்டிலும்–ஜீரணோத்தாரணம் பண்ணினவர்களே முக்கியர்-
ஈன்ற முதல் தாய் சடகோபன் -மொய்ம்பால் வளர்த்த இதத்தாய் இராமானுசன் –
இதனால் தான் இராமானுசன் தர்சனம் என்று பேரிட்டு நம் பெருமாள் நாட்டி வைத்தார் –

ஒளித்து வளரத் –
கம்சனுடைய விஷ திருஷ்டி படாமே வளர்ந்தபடி-நாட்டார் செய்வன செய்யப் பெறாதே–கள்ளர் பட்டது படுவதே
திரு அவதரித்து இருக்கச் செய்தே அந்தர்யாமி பட்டது படுவதே –
உள்ளே இருக்கச் செய்தேயும் இவனில்லை என்று எழுத்திடுமவன்–முகம் காண சம்மதிக்குமோ -என்கை –
அந்தர்யாமியாய் மறைய நிற்கிறது -பிச்சேறின பிரஜை தாய் முன்னே நிற்கில் தாயைக் கொல்லும் –அவள் பேர நிற்கில் தன்னை முடித்துக் கொள்ளும்-
அதுக்காக முகம் தோற்றாதே நின்று இரண்டு தலையையும் நோக்கும் மாதாவைப் போலே-
இசைந்து அம்மே -என்றால் ஏன் என்கைக்கு கிட்டே விருக்கிறபடி -என்றுமாம் –
பேர் சொல்லாதே ஒருத்தி -என்றது-அத்தத்தின் பத்தா நாள் -என்றவள் மகள் ஆகையாலே-பயத்தாலே ஒளிக்கிறாள் –
அபிசரிக்கிலும் அதுவோ இதுவோ என்று சந்தேஹிக்கைக்காக –
ஒளித்து வளர
பிறந்த இடம்-வளர்ந்த இடத்திலும்–நாட்டார் போலே–பூதனை -போல்வார்–
அசுரர்கள் தலைப்பெய்யில் யவம்கொலாம் என்று ஆழும் என்னாருயிர் ஆனபின் போகல் -என்றும்
கண்ணா நீ நாளைத் தொட்டு கன்றின் பின் போகல் கோலம் செய்து இங்கே இரு -என்றும்
வானிடை தெய்வங்கள் காண -அந்தியம் போது அங்கு நில்லாய்-என்பவள் பிரதிகூலரை காண விடுவாளே-
கன்று பின் போகல்–சதா தர்சனம் பண்ணி அனுபவிக்க வேண்டிய வஸ்து–கள்ளர் பட்டது பட்டான்

லௌகிகர் அறியாத அத்விதீய காலத்தில் –வாசுதேவ த்வாதச அஷரீ பிரதிபாத்யனாய் -குண விக்ரஹ விபூதி களாலே சங்குசித்து
ஸ்வரூப மாத்ரேண வளரா நிற்க –

ஒருத்தி மகனாய் பிறந்து ஓர் இரவில்-ஒருத்தி மகனாய் ஒளித்து வளரத்-
உபநயனம் -ப்ராஹ்மண ஜென்மம் கொடுக்கும் -ஸமாச்ரயணம்- ப்ரபந்ந ஜென்மம் கொடுக்கும் -சடக்கென பண்ண வேண்டும் –

தரிக்கிலானாகித் –
கிருஷ்ணன் வளரா நின்றான் -என்று கேட்ட பின்பு அவன் தரிக்க மாட்டிற்று இலன் –ஈஸ்வர சத்தையையும் பொறாத ஆஸ்ரயம் இறே –
ஸ்வரூப மாத்ரேண-ஈஸ்வர சத்தையையும் பொறாதவனாய் –

தான் தீங்கு நினைந்த –
பயத்தாலே பரிந்து மங்களா சாசனம் பண்ணும் விஷயத்தில் தீங்கு நினைத்தது -துஷ் பிரகிருதி யாகையாலே
தான்
உத்தர ஷணத்திலே படப் புகுகிற பாடு அறியாத தான் –
தான் –
அஹங்காரம் காட்ட–தான் தீங்கு நினைந்த கஞ்சன்
தான்-போலும் என்று எழுந்தான் தரணி யாளன் -கோன் போலும் என்று எழுந்தான் ராவணன் வார்த்தை என்று கேட்டு பட்டர்
தீங்கு நினைந்த –
தங்கள் வாயாலே சொல்ல மாட்டாமையாலே -தீங்கு என்கிறார்கள்
அதாவது
பூதனை உள்ளிட்டாரை வரக் காட்டியும்-வில் விழவுக்கு என்று அழைத்து நலியத் தேடின படி –
உன்னை சிந்தையினால் இகழ்ந்த இரணியன்–நெஞ்சில் பொல்லாங்கு என்று அறிய கை தொட்டு அளைந்து
அளந்திட்ட தூணை உளம் தொட்டு -ஹிருதயத்தில்–கை கொள்ளும் இடத்தில் மித்ய பாவேனே -போதுமே
சாது சனத்தை நலியும்–தீய புந்தி கஞ்சன்

கருத்தைப் பிழைப்பித்துக் –
பூதனை முதலானோர் நலிவுகளைப் பண்ணப் புக —அத்தைத் தப்பி தன்னை நமக்குத் தந்தபடி –
அவன் நினைவை அவன் தன்னோடு போம்படி பண்ணி -என்றுமாம் –
நூற்றுவர் மேல் வைத்து–அசுரர் தீ செய் குந்தா–அனுமான் -வாலில் நெருப்பு ஜில்–ஜனகதாமஜா சோக வயிற்று நெருப்பு
தேவகி வயற்றில் பிள்ளை–அண்ணன் வயிற்றில் நெருப்பு–கஞ்சன் –நெருப்பு கரு முகில் எந்தாய் -தேவகி வயிற்றில் நீர்
கம்சன் -கண்ட காட்சியில் -பாபம் கழிய நின்ற நிலை —வெந்நரகம் சேரா வகையே சிலை குணித்தான் இதுவே நரகம்
இப்படி சொன்னவரை பார்க்க வேண்டும்–நஞ்சீயர் மடலும் தமிழும் முன்பே தெரியும்

கஞ்சன் வயிற்றில் நெருப்பன்ன நின்ற –
கம்சன் அநாதிகாலம் சஞ்சிதமான பாபம் இத்தனையும்-கண்ட காட்சியிலே அனுபவித்து அறும்படி நின்றவன்
ஆஸ்ரிதர் வயிற்றில் நெருப்பை கம்சன் வயிற்றில் கொளுத்தினவன் என்கை- –

நெடுமாலே –
இது எல்லாம் பட வேண்டிற்று –ஆஸ்ரிதர் பக்கல் வ்யாமோகத்தால் -என்கை –
அப்போது ஸ்ரீ வசுதேவர் பக்கலிலும் ஸ்ரீ தேவகியார் பக்கலிலும்-திரு உள்ளம் மண்டின படி என்றுமாம் –
அவளுக்கு முலை சுரவா நின்றாது ஆகில் –இவள் அழுது முலை உண்ணா நின்றான் ஆகில் உமக்கு என்ன -சேதம் விசாரம் பட்டர் நஞ்சீயர்

அநவரதம் மங்களா சாசனம் பண்ணக் கடவ விஷயத்திலே–அவனால் ஒரு உபத்ரவம் உண்டாய்
பொல்லாமையை நினைக்கை அன்றிக்கே —தானே–த்வேஷத்தை நினைந்த அபிப்ராயத்தை வ்யர்த்தமாக்கி
அஹங்காரத்தின் உடைய வயிற்றிலே–நெருப்பைக் கொளுத்தினாப் போலே ஜ்வலித்து-
அவன் அருகே நின்ற ஸ்வ சேஷ பூத சேதன விஷய–வ்யாமோஹ அதிசயத்தை உடையவனே –

உன்னை –
அர்தித்வத்தில் நிரபேஷனான உன்னை –ஸ்ரீ வைகுண்டத்தில் நின்றும் இரப்பாளனாய் இவ்வளவும் வந்தது ஆர் அபேஷித்து –
நெடுமாலே உன்னை அர்தித்து வந்தோம் –
பண்டே வ்யாமுக்தனான உன்னை அர்த்திக்கையாலே–பிச்சின் மேலே பிச்சேற்ற வந்தோம் –
அர்த்தித்தின் அளவு எங்கள் வடிவைப் பார்க்க அமையும் –
பிறந்து காட்ட வேண்டாம்–
வளர்ந்து காட்ட வேண்டாம்–
கொன்று காட்ட வேண்டாம்–
உன்னையே -கேட்டு வந்தோம்
உன்னுடன் கேட்டு வேறு பிரயோஜனம் பெற வர வில்லை–அர்த்தித்து–என்னை ஆக்கிக் கொண்டு எனக்கு தன்னை தன்னை தந்த கற்பகம்

பறை தருதியாகில் –
எங்களுக்கு உத்தேச்யம் செய்குதியாகில்-நீ புருஷார்த்தத்தை கொடுப்பாயாகில்
ஆகில் -என்றது
நம்முடைய அர்த்தித்வாதிகள் அப்ரயோஜகம் –அவன் நினைவாலே பலம் என்கை –பொது நின்ற பொன் அம் கழல் சடாரி
உன் அழகாலே பிழைப்பியாதே செய்தருளப் பார்ப்பாயாகில் -என்னவுமாம் –
அவன் நினைவே பல சாதனம்–இவன் எல்லாம் செய்தாலும்–அவன் அல்லேன் என்ற வன்று ஸ்வ தந்த்ரனை வளைப்பிட ஒண்ணாதே
ஆகையால் தருதியாகில் -என்கிறார்கள்–
எத்தனையேனும் மேலானவர்களை எத்தனையேனும் தாழ்ந்தவர்கள்
திரு உள்ளம் ஆகில் செய்து அருள வேணும் -என்று இறே சொல்வது

திருத் தக்க செல்வமும் –
ஸ்ரீய பதித்வத்தால் வந்த சம்பத்தையும் —
பிராட்டி ஆசைப் படும் சம்பத் -என்னவுமாம்
பெரிய பிராட்டியாருக்கு தகுதியான-ஸ்வரூப ரூப குண விக்ரஹ விபூதி -விசிஷ்டனாய் இருக்கிற செல்வத்தையும் —
உன் தன்னோடு உற்றோமே ஆவோம் இதுவே உத்தேச்யம் சிற்றம் சிறு காலில் சொல்வோம்
திருத் தக்க செல்வமும் -சம்ப்ரதாயம் திரு ஆராதனம் -திருத் துழாய் -திரு மடப்பள்ளி –
திரு சப்தம் சொல்லாமல் சொல்லி திருடன் வர டன் வந்தான் -கதை –திரு மால் உரு ஒக்கும் மேரு —
அம்மேருவில் செஞ்சுடரோன் –சின்னமே பிதற்றவே நிற்பதோர் -திருமால் -எங்கே வரும் தீவினையே ஆழ்வார் –
ஸ்ரீ மத் ருக்மிணி பிராட்டி திருக் கல்யாணம் பர்யந்தம் ஸ்ரீ மத் பாகவதம் -பூர்ண அவதாரம் அன்றோ –

சேவகமும் –
அத்தை காத்தூட்ட வல்ல வீரியமும்-வீர சரிதையையும்
செல்வமும் ஆற்ற படைத்தான் மகனே செல்வம் —சேவகமும் -கப்பம் தவிர்க்கும் கலியே -வீரம்

யாம் பாடி –
உன் பேர் சொல்லப் பெறாத நாங்கள்–உகப்போடே அத்தைச் சொல்லி -அதுவே தாரகமான நாம் பாடி –

வருத்தமும் தீர்ந்து –
உன்னைப் பிரிந்து படும் துக்கமும் தீர்ந்து–பிரிந்தார் படும் பாடறிய–உன்னை நீ பிரிந்து அறியாயே –

மகிழ்ந்து –
உம்மைத் தொகையால் கைவல்யம் போலே துக்க நிவ்ருத்தி மாத்ரமே அன்றி–ப்ரீதிக்கு போக்கு விடும்படி யாகவேணும்-
உன்னைப் பிரிந்து பட்ட வ்யசனம் எல்லாம் நிஸ் சேஷமாக தீர்ந்து -ஆனந்திக்கக் கடவோம் –

வருத்தம் தீர்ந்து–மகிழ்ந்து–கேவலர் போலே இல்லை–அநிஷ்ட நிவ்ருத்தி வியாதி போக்க–இஷ்ட பிராப்தி அனுபவ ஜனித ப்ரீதி கார்ய கைங்கர்யம்
ப்ரீதிக்கு போக்கு வீடாக பாடுவது ஆனந்தம்–நினைந்து இருந்தேன் சிரமம் தீர்ந்தேன் -வருத்தம் தீர்ந்து–உகந்தென் என் உள்ளம் -மகிழ்ந்து –
சாதனமே பலம் -இங்கு-அனுசந்தானம்–தூய அமுதை பருகி மாய பிறவி மயர்வு அறுத்தேன்–வருத்தம் தீர சேவகம் பாடி–மகிழ-வீவில் இன்பம்
அபிமத சித்தி உண்டானதே –

சேவகமும் யாம்பாடி–வருத்தமும் தீர்ந்து–மகிழ்ந்து–உன்னை அருத்தித்து வந்தோம் -என்று அந்வயம் -மகிழ்ந்திடுவோம் என்றது ஆயிற்று-

வருத்தமும் தீர்ந்து மகிழ்ந்து –
திருத்தக்க செல்வமும் -துல்ய சீல வயோ வ்ருத்தாம் -எம்பெருமானார் -பிராட்டி ஒத்த செல்வம் -எம்பெருமான் அடி சேர்ப்பிக்கை
சேவகம் -பரதவ சௌலப்யம் இரண்டையும் பாடி–பாங்கு அல்லர் ஆகிலும் திருத்திப் பணி கொண்டு
இராமுனுசா இம்மண் அகத்தே இருத்தித் திருமகள் கேள்வனுக்கு ஆக்கிய பின் –
பணிமானம் பிழையாமே யடியேனைப் பணி கொண்ட –
திருமால் தலைக் கொண்ட நங்கட்கு எங்கே வரும் தீ வினையே
திருவுக்கும் திருவாகிய செல்வன் -சுவையன் திருவின் மணாளன்
பரம ரசிகன் இந்த ரசிகத்துக்கு ஊற்று வாய் சொல்கிறது
மேல் திருவின் மணாளன் என்று-பெரிய பிராட்டியார் அகலகில்லேன் இறையும் என்னப் பிறந்தவன்

நெடுமால்–அச்யுத பதாம்புஜ யுகம ருக்ம வ்யாமோஹத
நித்ய கைங்கர்ய அபேஷை 16 தடவை கத்ய த்ரயம்-
மெய் தானா -ராமோ த்வைய இரண்டாவது வார்த்தை பேசாதவன்-
இது மயைய உக்தம் நித்ய கைங்கரோ பவோ-உற்றோமே ஆவோம் உனக்கே ஆட் செய்வோம்-

ஏதேனும் இப்பிரவ்ருத்திக்கு ஒரு பிரதி பந்தகம் உண்டே யாகிலும் நீயே போக்கி
எங்கள் துக்கம் எல்லாம் கெட விஷயீ கரிக்க வேணும் என்கிறார்கள் –
ஸ்வரூப லாபத்தோ பாதி துக்க நிவ்ருத்தியும் தத் ஆஸ்ரயணத்தாலே -என்கிறது –
இத்தால் ஸ்வரூப லாபம் அத்தலைக்கே கூறானவோபாதி துக்க நிவ்ருத்தியும் அத்தலைக்கேயாம் என்னும் இவ்வர்த்தம் சொல்லுகிறது –

——————————-

ஸ்ரீ மத்யை விஷ்ணு சித்தார்ய மநோ நந்தன ஹேதவே
நந்த நந்தன ஸூந்தர்யை கோதாயை நித்ய மங்களம் —

——————————————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ தொட்டாசார்யர் சுவாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆயி சுவாமிகள் திருவடிகளே சரணம் சரணம்
ஸ்ரீ அழகிய மணவாள பெருமாள் நாயனார் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பூர்வாசார்யர்கள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆழ்வார்கள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

திருப்பாவை சாரம் – அன்று இவ்வுலகம் அளந்தாய் அடி போற்றி –– —

இன்றோ திருஆடிப் பூரம் எமக்காக
அன்றோ இங்கு ஆண்டாள் அவதரித்தாள் –குன்றாத
வாழ்வான வைகுண்ட வான் போகம் தன்னை இகழ்ந்து
ஆழ்வார் திரு மகளாராய்-22

அஞ்சு குடிக்கு ஒரு சந்ததியாய் ஆழ்வார்கள்
தம் செயலை விஞ்சி நிற்கும் தன்மையளாய் -பிஞ்சாய்
பழுத்தாளை ஆண்டாளை பத்தி உடன் நாளும்
வழுத்தாய் மனமே ! மகிழ்ந்து -24 –

——————————————–

அவதாரிகை –

தங்கள் அபேஷித்த படியே செய்தருளக் கண்டு வந்த கார்யத்தை மறந்து அத்திருப்பள்ளி யறையில் நின்றும்
திவ்ய சிம்ஹாசனத்தளவும் நடக்கிற போதை நடை அழகுக்கு திருப் பல்லாண்டு பாடுகிறார்கள் –
அவன்-திருப் பள்ளி அறையில் நின்றும் திவ்யஆஸ்தான மண்டபத்துக்கு எழுந்து அருள அந்நடை அழகிலே ஈடுபட்டு
வந்த கார்யத்தை மறந்து மங்களாசாசனம் பண்ணுகிறார்கள் –
காணும் அளவு இறே -அது வேணும் இது வேணும் -எனபது கண்டால் அவனுக்கு பரியும் இத்தனை இறே-

யாம் வந்த கார்யம் ஆராய்ந்து அருள் முந்திய பாசுரம் –
கீழே 8 பாசுரம் -தேவாதி தேவனை சென்று நாம் சேவித்தால் ஆவா என்று ஆராய்ந்து அருள்–கிருபை செய்து அருள சித்தம்
எங்கள் கார்யம் நீங்கள் செய்கிறீர்களே ரிஷிகள் இடம் பெருமாள் ஷமை கேட்டது போலே-பேற்றுக்கு த்வரிக்கையும் பேறு தப்பாது என்று
இங்கு நாம் வந்த கார்யம் ஆரய்ந்து அருள –பிரயோஜனாந்த பரர்கள் அன்றே -–அநந்ய பிரோஜனம் -அநந்ய-இரண்டும்
பிரயோஜனத்துக்கு பிரயோஜனம் வேண்டாமே –பெரியாழ்வார் பரிகரங்கள் என்று அறிந்து கொண்டார் –
சுதர்சன பட்டர் ஸ்ரீ ராம பட்டர் பேரன்-சிநேகம் அஸ்தான பய சங்கை சம்பந்த விசேஷம்- ப்ரீதி-சிநேகம் -பரிச்சயம் -சாமான்ய பதம்-
சிநேகம் உயர்ந்த பதம்-குன்றனைய குற்றம் செய்யினும் குணம் கொள்ளும்-
அவத்தங்கள் விளையும் -ஆ பின் போகேல் -நம் ஆழ்வார்-சநேகாது அஸ்தானே ரஷண சார்ங்க -சங்கு உறகல் உறகல்-

தங்கள் மநோ ரதங்களை மறந்து தண்ட காரண்ய வாசிகள் போலே-அயோத்யாவாசிகள் தேவதைகள் உட்பட பிராத்தித்தால் போலேயும்
சக்கரவர்த்தி பரசுராமன் இடம் பிரார்த்தித்தால் போலேயும்-ஸ்ரீ கௌ சல்யையார் மங்களா சாசனம் செய்தால் போலேயும்
வசுதேவர் தேவகி கண்ணன் சங்கு சக்கரங்களை மறைக்க வேண்டினால் போலேயும்–வஸ்துவில் உள்ள ஆதாராதிசயம் தூண்ட-மங்களா சாசனம்

மங்களா சாசனத்தின் மற்று உள்ள ஆழ்வார்கள்
தங்கள் ஆர்வத்து அளவு தானன்றி பொங்கும்
பரிவாலே வில்லி புத்தூர் பட்டர் பிரான் பெற்றான்
பெரியாழ்வார் என்னும் பெயர்

ஆதலால் அபயம் என்று -பொழுததத்தே அபய தானம் ஈதலே கடப்பாடு கம்பர் பட்டர் சிஷ்யர்
இயம்பினார் என் மேல் வைத்த காதலால் —பிரேமத்தால் ஆஷேபித்தீர்கள் –
ஆங்கு ஆராவாரம் அது கேட்டு –அழல் உமிழும் பூம் கார அரவணையான் -ஹாவு ஹாவு ஹாவு -சாம கானம் கேட்டு-

நப்பின்னைப் பிராட்டியோடே கூடி திவ்ய ஸிம்ஹாஸனத்திலே இருந்த இருப்பிலே சாத்தி அருளின அத்தவாளந்தலை மேலே பறக்க
திருவடிகளைக் கண்டு அத்திருவடிகளைத் திரு முலைத் தடங்களிலும் திருக் கண்களிலும் ஒற்றிக் கொண்டு
உன் சேவடி செவ்வி திருக் காப்பு -நின் வல மார்பினில் வாழ்கின்ற மங்கையும் பல்லாண்டு -என்கிறார்கள் –
அர்த்திகளாய்ச் சென்றாலும் தந்தாமுடைய புருஷார்த்தத்தை விஸ்மரித்து
மங்களாசாசனம் பண்ண வேண்டும்படியான விஷய வைலக்ஷண்யத்தைச் சொல்லுகிறது –
அப்படியே செய்கிறோம் -என்று ப்ரதிஜ்ஜை பண்ணின படியைக் கண்டு -தாங்கள் வந்த காரியத்தை மறந்து –
தத் காலீநமான அழகிலே ஈடுபட்டு மங்களா சாசனம் பண்ணுகிறார்கள் –

அன்று இவ் வுலகம் அளந்தாய் யடி போற்றி
சென்று அங்குத் தென்னிலங்கை செற்றாய் திறல் போற்றி
பொன்றச் சகடம் உதைத்தாய் புகழ் போற்றி
கன்று குணிலா வெறிந்தாய் கழல் போற்றி
குன்று குடையா வெடுத்தாய் குணம் போற்றி
வென்று பகை கெடுக்கும் நின் கையில் வேல் போற்றி
என்று என்றும் உன் சேவகமே ஏத்திப் பறை கொள்வான்
இன்று யாம் வந்தோம் இரங்கேலோ ரெம்பாவாய்

வியாக்யானம் –

அன்று இவ் வுலகம் அளந்தாய் யடி போற்றி —
அன்று –
தன் விபூதியை மகாபலி அபஹரிக்க நோவு பட்டு இருக்கிற அன்று–தன்னைப் பிரிந்து நாங்கள் ஆர்த்தியால் நோவு பட்ட இன்று –
ஜகத்தை மகா பலி யினுடைய அபிமானத்தின் நின்றும் மீட்ட அன்று –எங்களுடைய ஸ்த்ரீத்வ அபிமானத்தின் நின்றும் மீட்ட இன்று –
நாட்டுக்கு எல்லாம் தன் திருவடிகளை தூளிதானம் பண்ணின அன்று–அழகையும் சீலத்தையும் எங்களுக்கு தூளிதானம் பண்ணின இன்று-
இது இறே ஸ்ரீ கிருஷ்ணனுக்கும் வாமனனுக்கும் சாம்யம்

இவ் வுலகம் அளந்தாய்-
பிராட்டிமார் பூ தொடுமா போலே கூசிப் பிடிக்கும்-திருவடிகளைக் கொண்டு–காடும் ஓடையும் அகப்பட அளப்பதே -என்கை –
அன்று எல்லை நடந்து மகாபலி பக்கல் நின்றும்–பூமியை மீட்டுக் கொண்டால் போலே
நடை அழகைக் காட்டி விச்லேஷத்தின் நின்றும்–மீட்டுக் கொண்டான் -என்கை –

யடி போற்றி-
தாங்கள் சொல்லும் அளவில் புறப்பட்டு–சுகுமாரமான திருவடிகளைக் கொண்டு–உலாவி அருளின படி –
திரு உலகு அளந்து அருளின ஆயாசம் போரும் என்று மங்களா சாசனம்–பண்ணுகிறார்கள்
திரு உலகு அளந்து அருளின போது இரண்டடி இறே இட்டது —இப்போது எங்களுக்காக பத்து எட்டு அடி இடுவதே –
திரு உலகு அளந்து அருளின அன்று–இந்த்ரன் பிரயோஜனத்தை கொண்டு போனான்
மகா பலி ஔதார்யம் பெற்றுப் போனான்–தாங்கள் அன்று உதவப் பெறாத இழவு தீர–திருப் பல்லாண்டு பாடுகிறார்கள் என்றுமாம் –
அடி போற்றி –
உன் சேவடி செவ்வி திருக் காப்பு -என்னுமவர்கள் இறே-
நடந்த சரித்ரமே -ஆழ்வார் நடந்தார்க்கு இடம் நீர் மலையே -கோவல் நகர் நடந்தானா அளந்தானா –
நடந்த கால்கள் நொந்தவோ -வயிறு பிடித்து-தாளால் உலகம் அளந்த அசைவோ கொல் -வாளாது –
மடியாது -அடியார் அல்லல் தவிர்த்த அசைவோ இப்படி -படியாய் -திருக் கோளூர் பாசுரம்
அது மூன்று அடி–இது நாலடி பரிவின் கார்யம்–உலவி அருளினது —என்றைக்கோ நடந்த -கதே ஜலே சேது பந்தம் -இன்று மங்களா சாசனம்
வடிவு அழகையும் சீலத்தையும் தூளி தானம் பண்ணி பூரணமாக —பட்டுப்பையுடன் ஆபரணம்
பசும்பொன் தூள் இருக்குமே -இவ்வுலகம் காடும் ஓடும் காடின்யம்-இருப்பார் வன்மை -இவ் உலகம்
சீல வயோ வருத்தங்களால் -துல்யர் என்று கவி பாட வல்ல -பிராட்டி மான் தோலால் மறைத்து –
பிராட்டி கடாஷம் -ஐஸ்வர்யம் பறித்து கொள்ள முடியாதே–அவளும் கடக்க நிற்கும் படி
வடிவு இணை இல்லா மலர் மகள் நில மகள் எடுத்து கழிக்க முடியாத பூமி பிராட்டி
கூசிப் பிடிக்கும் மெல்லடி கொண்டு–இவ் வெவ்விய உலகம் வ்யாபரிப்பது-உகக்கவும் கூட அறியாத பூமி –
கொண்ட கோல குறள் உருவாய் –பண்டு கொண்ட முன் -மூன்று சப்தங்கள்-கொண்ட கோலம் –
இவனே நினைத்தாலும் கொள்ள முடியாத கோலம் யாசிக்க நினைத்த பொழுதே திருமேனி சுருங்கி-கொள்ள வேணும் என்று
அவனே நினைத்தாலும் அப்படி கொள்ள முடியாத அழகு–பிரமாணாதித்தார் பெற்ற பேறு –
அடி போற்றி அக்காலத்தே சிலர் இழவு உடன் போனார்கள் -மகாபலி
என் அப்பன் அறிந்திலன் என்றார் சிலர் -நமுசி -வானில் சுழற்றிய–சிலர் பிரயோஜனங்கள் கொண்டு போக
பரிவுக்கு ஆள் இல்லை என்று இவர்
அடி போற்றி திசை வாழி எழ –
எழுவார் -பொருள் -வாங்கி -போற்றி எழுவார் -விடை கொள்வார் -வழுவா வழி நினைந்து வைகல் தொழுவார்
போற்றி –
மன்னன் தேவர் -மாயக் கூத்து கண்டு மகிழ்ந்து–செவ்வடி -அடி போற்றி குடி வழக்கம்
திரு உலகு -சென்னி மேல் ஏறக் கழுவினான் -ஐஸ்வர்யம் ஆன செயல்கள் -அங்கே நின்று ஈரடியால்
ஒன்றே -நிலம் முழு தாக என்னை இங்கே அளந்தது-என்னடா நீ அளக்கிறாய் -ஆழ்வார் கேட்கிறார் –
அடுத்த அடி வைக்க வேண்டி இருந்தது இல்லை -அடுத்த சரித்ரம் நினைந்தது
இரண்டாம் அடியில் தாவடி இட்டு-வருத்தமற செய்தான்
ஜாம்பவான் -பறை-
பிரகிருதி சம்பந்த நிபந்தனமான அஹங்காரம் ஜகத்தை ஆக்ரமித்த அன்று – அஹங்கார க்ரச்தமான இந்த லோகத்தை
அஹங்காரத்தின் நின்றும் மீட்டு தன் திருவடிகளாலே அளந்து தனக்காக்கிக் கொண்டவனே – உன் திருவடிகளுக்கு மங்களா சாசனம் –

சென்று அங்குத் தென்னிலங்கை செற்றாய் திறல் போற்றி
அழகுக்கு இலக்கு ஆகாதாரை–அம்புக்கு இலக்கு ஆக்கின படி –
சென்றங்கு –
புலி கிடந்த தூற்றிலே செல்லுமா போலே–பிராட்டியைப் பிரித்த பையல் இடத்தே செல்லுவதே –
சென்று –
வழிப் போக்கிலே -கர கபந்த விராதாதிகளை–அழியச் செய்தபடி -என்றுமாம் –
அங்கு –
நின்ற விடத்தே நின்று–பூ அலர்ந்தாப் போலே அனாயாசேன அளந்த–அளவன்றிக்கே
கானகம்படி உலாவி உலாவி -என்னுமா போலே–கொடிய காட்டிலே அந்த திருவடிகளைக் கொண்டு நடப்பதே -என்கை
எவ்வாறு நடந்தனை -என்று வயிறு பிடிக்கை–இவர்களுக்கு குடிப் பிறப்பு –
ராமவதாரம் தேவத்வம் கலவாத படி-நாராயணோ தேவ மானுஷ்யம் மன்யே ராமம் தசரதாத்மஜம் சஸ்திர அஸ்த்ர பட உலவி –
சென்று –
மூவடி சென்ற இடம் அழகுக்கு -பூ அலர்ந்தால் போலே -இங்கு சென்ற திருவடி
தென்னிலங்கை-
அழகியதான கோட்டையையும் அரணையும் உடைத்தாய்–குழவிக் கூடு கொண்டாப் போலே–ஹிம்சிகர் சேர்ந்த தேசம் –
செற்றாய் –
ஆஸ்ரித விரோதிகள் தனக்கு சத்ருக்கள் -என்கை
திறல் போற்றி
மதிளுக்கு மதிள் இடுமா போலே–மிடுக்குக்கு திருப் பல்லாண்டு பாடுகிறார்கள்
மல்லாண்ட திண் தோள் மணி வண்ணா -என்னும்–அவர்கள் ஆகையாலே–குடிப் பிறப்பாலே வந்தது –
இலங்கை பாழாளாக படை பொருதானுக்கு பல்லாண்டு கூறுதும் -என்னுமவர்கள் இறே-

இந்த லோகத்தை அஹங்காரத்தின் நின்றும் மீட்ட அளவு அன்றிக்கே அந்த அஹங்காரத்துக்கு பிறப்பிடமான இடத்தே சென்று –
தர்ச நீயமான பிரகிருதி சம்பந்த நிர்வாஹகமான அஹங்காரத்தை அழித்தவனே- உன்னுடைய பரவிபவன சாமர்த்தியத்துக்கு பல்லாண்டு –

பொன்றச் சகடம் உதைத்தாய் புகழ் போற்றி-
ராவணனைப் போலே -விரோதி என்று –இறாய்க்க ஒண்ணாத அபாயம்-
பொன்ற
மாரீசனைப் போலே குற்று உயிர் ஆக்கி மேல் –அநர்த்தம் விளைக்க வையாதே -முடிக்கப் பெற்ற படி –
புகழ் போற்றி –
தாயும் கூட உதவாத தசையிலே-அனாயாசேன திருவடிகளாலே சகடாசுரனை அழித்த புகழ் –
போற்றி –
ராமாவதாரத்தில் காட்டில் மிகவும் அதிகமாக மங்களா சாசனம் பண்ண வேண்டி இருக்கை –
ராமாவதாரத்துக்கு பிதா -சம்பராந்தகன் -ஊர் -திரு அயோத்யை-புரோஹிதர் -மந்த்ரவாதிகளான வசிஷ்டாதிகள் –
பிள்ளைகள் -ஆண் திறல் மீளி மொய்ம்பில் அரக்கன் குலத்தைத் தடிந்தவர்கள் –குணவான்களும் பிள்ளைகள் –
இங்கு மாதாபிதாக்கள் -சாது இடையர்–ஊர் இடைச்சேரி–கம்சாதிகள் எதிரிகள்
ஸ்ரீ பிருந்தாவனத்திலே முளைத்து எழும் பூண்டுகள் அடைய ராஷசர்கள்–தமையன் ஒரு ஷணம் தப்பில் பாம்பின் வாயிலே விழும் தீம்பன் –
பூதனாதிகளாலே பிறந்த அபாயங்களுக்கு ஒரு அவதி இல்லை-ஆனபின்பு இனி மங்களா சாசனம் ஒழிய காவல் இல்லை –

காம குரோதங்களை–ஸ்வரூபேண நசிக்கும்படி -உன் திருவடிகளாலே உதைத்தவனே —உன்னுடைய யசஸ்ஸுக்கு பல்லாண்டு –

கன்று -இத்யாதி –
சத்ருவை இட்டு சத்ருவை எறிந்தால்–சங்கேதித்து வந்து இருவரும் இருவரும் ஒக்க மேல் விழுந்தார்கள் ஆகில் என் செய்யக் கடவோம்
என்று வயிறு பிடிக்கிறார்கள் –
குஞ்சித்த-மடித்த – திருவடிகளுக்கு திருப் பல்லாண்டு பாடுகிறார்கள் –
கன்று குணிலா –
கன்றை எறிதடியாக–குணில் -எறிதடி-கரம் போற்றி என்னாமல் அடி விடாதவர்கள் ஆகையாலே கழல் போற்றி என்கிறார்கள் –
லோபத்தை எறிதடியாக எறிந்து நசிப்பித்தவனே – உன்னுடைய குஞ்சிதமான திருவடிகளுக்கு பல்லாண்டு –
எறிவதாக இச்சித்து நடந்த போது–குஞ்சித்த திருவடிகளில் வீரக் கழலையும்–அகவாயில் சிகப்பையும் கண்டு காபபிடுகிறார்கள்
அடி போற்றி கழல் போற்றி–நீட்டின திருவடிகளுக்கும் குஞ்சித்த திருவடிகளுக்கும்–சூழ்ந்து இருந்து பரிவாரைப் போலே பரிகிறார்கள்-

இவ்வளவில் பிரதிகூலர் விஷயத்தில் செய்யும் அம்சத்தைச் சொல்லிற்று – இனி அனுகூலர் பிரதி கூலித்தால் செய்யும் அம்சத்தைச் சொல்லுகிறது –

குன்று இத்யாதி –
இதுக்கு முன்பு இந்தரனுக்காக செய்த செயல் —இப்போது அவன் தான் பகையானபடி —மலையைக் குடையாக எடுத்து
பசுக்களுக்கும் இடையருக்கும் வந்த ஆபத்தைப் போக்கின்படி —அனுகூலன் பிரதி கூலித்தால் செய்யலாவது இல்லை இறே-
குணம் போற்றி –
பசிக்ராஹத்தாலே கை ஓயும தனையும் வர்ஷிக்க–மலை எடுத்துக் கொண்டு நின்ற ஆன்ரு சம்சய குணத்துக்கு
மங்களா சாசனம் பண்ணுகிறார்கள் –
இந்த்ரன் சிலாவர்ஷம் வர்ஷித்த போது–பர்வதத்தை குடையாக கொண்டு–கோ கோப ரஷணம் பண்ணினாப் போலே –
அஞ்ஞான கார்யமான அஹங்காரம்–இவ் வதிகாரிக்கு விஷய ப்ராவண்யத்தை உண்டாக்குவதற்கு-பிரதி கிரியையாக
வைதிகமாய் கைங்கர்ய ரூபமான–விஷய ப்ராவண்யத்தை உண்டாக்கி–ஸ்வ பிரபன்ன ஜன ரஷகனாம்படியைச் சொல்லுகிறது –
ஆக இப்படி ஆஸ்ரித ரஷகன் ஆனவனே–உன்னுடைய சீல குணத்துக்கு பல்லாண்டு –
அனுகூலர்-அனந்தரம் கோவிந்த அபிஷேகம்-பெரும் பசியால்-உண்பது கொண்டால் உயிர் கொண்டு தலை அறுக்கவோ
கை சலிக்கும் வரையில் தடுப்போம்-தலை அழிக்காதே புகழ்-சபலை குழந்தைக்கு முதுகைக் கொடுக்கும் மாதா போலே
இன்று வந்த ஆயர் –மது சூதனன் எடுத்த-கருணை குணம் போற்றி –பனி மறுத்த பண்பாளா
கோலம் அழியாமல் வாடாமல்-கைக்கு மங்களா சாசனம்-நின்ற திருவடிக்கு-என்தனக்கு குன்று எடுத்த மலையாளா –ஷமை குணம்

வென்று பகை கெடுக்கும் இத்யாதி –
இவன் பக்கல் பரிவாலே -இவன் மிடுக்கைக் கண்டு கண் எச்சில் படுவார் என்று பயப்பட்டு
அத்தை விட்டு -இவ் வேல் அன்றோ இவ் வியாபாரம் எல்லாம் பண்ணிற்று -என்கிறார்கள் –
மிடுக்கு இல்லாமையால் நான் மெலிந்தேன் -என்று இறே இவர்கள் படி –
சக்கரவர்த்தி வில் பிடிக்க பெருமாளும் வில் பிடித்தால் போலே–கூர் வேல் கொடும் தொழிலன் -என்னுமவர் மகன் ஆகையாலே
வேலே ஆயுதம் –

வென்று பகை கெடுக்கும் –
ஆஸ்ரித விரோதிகளான பிரதி பஷத்தை அறச் செய்து மாய்க்கை –

நின் கையில் வேல் போற்றி –
வெறும் புறத்திலே ஆலத்தி வழிக்க வேண்டி இருக்க–அதுக்கு மேலே வேலைப் பிடிப்பதே -என்று
திரு வேல் பிடித்த திருக் கைக்கு திருப் பல்லாண்டு பாடுகிறார்கள் —வடிவார் சோதி வலத்துறையும் சுடர் ஆழியும் பல்லாண்டு -என்று
திவ்ய ஆயுதங்களுக்கும் மங்களா சாசனம் பண்ணினார் இறே தமப்பனாரும்—
தேஜஸே சேது பந்தம் -தமப்பனாருக்கும் மகளுக்கும் பணி –என்று சீயர் அருளிச் செய்வர் –
ஒரு வியக்தியிலே எல்லா ஆபத்தானங்களையும் சொன்னால் த்ருஷ்ட்டி தோஷமாம் என்று பிடித்த வேலுக்கு மங்களா சாசனம் பண்ணுகிறார்கள் –
அஹங்காரத்தை ஜெயித்து–தத் விஷய வைமுக்யத்தை மாற்றும்–நின் திருக் கையில் திரு வாழி யாழ்வானுக்கு-பல்லாண்டு –

என்று என்றும்
பிரயோஜனம் பெறும் அளவும் சொல்லி -பின்னை தேஹி மே ததாமி தே -என்னுமவர்கள் அன்று -இது தானே பிரயோஜனமாய் இருக்கும்
சம்சாரிகள் புறம்பும் கொள்ளுவார்கள் -இவன் பக்கலிலும் கொள்ளுவார்கள் —
இவர்கள் புறம்பும் கொள்ளார்கள் -இவன் பக்கலிலும் கொள்ளார்கள்
ஓன்று நூறாயிரமாகக் கொடுத்து பின்னும் ஆளும் செய்வன் -என்று-அவனுக்கும் தான் கொடுத்து
ஆந்தனையும் கை காட்டி -என்று புறம்பும் தானே கொடுக்கும் என்கை –
இப்படி பல்லாண்டு பாடுகையே – யாத்ரையாய் உன் உடைய–வீர சரிதத்தையே ஏத்தி–புருஷார்த்தத்தை லபிக்கைக்காக
சத்வம் தலை எடுத்த இன்று–உன் கை பார்த்து இருக்கும் நாங்கள்–வந்தோம்

உன் சேவகமே ஏத்திப் பறை கொள்வான் –
உன்னுடைய வீர சரித்ரமே ஏத்தி -உன்னை அனுபவிக்கைக்காக —உன்னுடைய விக்கிரமம் ஓன்று ஒழியாமல் எல்லாம்
என்னுடைய நெஞ்சகம் பால் சுவர் வழி எழுதிக் கொண்டேன் —என்னுமவர்கள் இறே –

இன்று –
இசைவு பிறந்த இன்று -என்னுதல்—நீ உறங்க -நாங்கள் உறங்காத இன்று -என்னுதல்–
நென்நேற்று வந்தோமோ –ஊராக இசைந்த இன்று -என்றுமாம் –

யாம் –
பந்துக்களாலே நெடும்காலம் நலிவு பட்ட நாங்கள் –

வந்தோம் –
வ்ருத்தைகள் உறங்க -நாங்கள் ஆற்றாமையாலே வந்தோம்–எங்கள் இழவுகள் எல்லாம் உன்னாலே தீரும் –

யாம் வந்தோம் –
எங்கள் வரவு உனக்கு புண்ணாய் இருக்க–நாங்கள் ஆற்றாமையாலே வந்தோம் –

இரங்கு –
எல்லாம் பட்டாலும் அவன் இரங்கினால் அல்லது கார்ய கரம் ஆகாமை —அத்தலைக்கு இரங்குகை ஸ்வரூபம் –
அவனுக்கு என் வருகிறதோ என்று இருக்கை-இத்தலைக்கு ஸ்வரூபம்–
தாங்கள் பண்ணின மங்களா சாசனம் சாதனம் அன்று -என்று இருக்கிறார்கள்-

நீ கிருபை செய்து அருள வேணும் –ஏத்திப் பறை கொள்வான் -என்கிற இடத்தில்-யேத்துகைக்கு அநந்தரம் புருஷார்த்தம் லாபம் ஆகையாலும்
ஏத்தாத போது புருஷார்த்த லாபம் இல்லாமையாலும்-யேத்துகையே புருஷார்த்தம் -என்கிறது –
இரங்கு -என்று-கிருபையே சாதனம் என்கையாலே-வந்தோம் -என்று ருசி காரியத்தைச் சொல்லுகிறது –
ஏற்றி பறை கொள்வான்-
எங்கள் பலம் நாட்டார் பலம்-பறை -தன்னடையே வரும்-உலகு சுபிஷம் தன்னடையே-இசைவு பிறந்த இன்று வந்தோம்
ஊரார் இசைந்து நாங்களும் இசைந்த இன்று–யாம் குளிர் பொறாத பால்யை யாம் வந்தோம்

திரு விக்ரமன் பெருமாள் சொன்னீரே-அது அவதார செயல்-இவன் பால்யத்தில் செய்தது போலே பூர்வ அவஸ்தையில்
சிலை ஓன்று இறுத்தாய் திரு விக்ரமா–வருக வருக வாமன நம்பி–கிருஷ்ணனை தாயார்
நீ பிறந்த திருவோணம் வாமனம் நஷத்ரம் இவனுக்கு–பன்னிரு திங்கள் வயிற்றில் 8 மாசம் கொண்டாலும்
என் இளம் சிங்கம் சிறுமையின் வார்த்தையை மகா பலி–மாணிக் குறளனே தாலேலோ
உலகு அளந்த உம்பர் கோமானே–உங்களுக்கு மூன்று பிறவி பிறக்கிறேன்
வில் பிடித்தாரில் சகர்வர்த்தி திருமகன் நான் என்றான் கீதையில் அஹம் தாசரதி

நீ வர பிராப்தம் ஆக இருக்க–ஆற்றாமை விரக தாபம் தூண்ட வந்தோம்
நாங்கள் அறியாமல் செய்தோம்–நீ அறியாமல் செய்தது போலே
இரங்கு
இது ஒன்றே பேறு கொடுக்கும்–என் வருகிறதோ மங்களா சாசனம் செய்தது ஸ்வரூபம்
இத்தலைக்கு இரங்குகை அவன் ஸ்வரூபம்-இரங்காமைக்கு பல செய்தாலும் நீ இரங்க வேண்டும்
போற்றி என்றோம்–வந்தோம்–சு பிரவ்ருத்தி பகவத் பிரவ்ருத்திக்கு விரோதி–பர பக்தி யாதிகள் பேற்றுக்கு உபாயம் இல்லை
அன்று நீ தேடி–வையம் தாவி நீ–காரேறு வாரானால்–கண்ணனும் வாரானால்–பிரதான மகிஷி போலே இல்லை
நாங்கள் வந்தோம் வேறுபாடு பாராய்–சத்தா பிரயுக்தமான கிருபை யாவது செய்து அருள்
அளந்தாய் இரங்கு–நீரேற்ற பிரான் அருளாது போமோ–வசை பாடுவார் படி–இலங்கை அழித்த பிரான் —
இரங்கு ஓன்று ஒன்றுக்கும் அன்வயித்து வியாக்யானம்
குன்று கொடையாக -ஒன்றும் இரங்காதார் உருக்காட்டார் -பாசுரங்கள் கொண்டே வியாக்யானம் –

உலகு அளவாமல் இருந்து இருந்தால் வேதம் உன் திருவடி-சம்பந்தம் பெற்று இருக்க முடியாதே கூரத் ஆழ்வான்-
ஆழி எழ -திசை வாழி எழ-மங்களா சாசனம் உண்டே
திறல் போற்றி -அங்குள்ய – தன் பலம் தானே சொல்லிக் கொண்டான் தன்னை மறைக்க வேண்டிய
அவதாரத்தில் பரத்வம் பீரிட்டு எழுப்ப -இச்சன் கபி -சங்கல்பத்தாலே செய்வான்
ஜடாயு -உத்தரவு கொடுக்கிறேன் -நடுவில் திரு வீதிப்பிள்ளை பட்டர் -நம்பிள்ளை -ஐதீகம் —
சத்யேன லோகன் ஜயதி -தசரதன் கைகேயி இடம் சொல்லிய வார்த்தை –
நம்பூர் வரதர் -ஸ்ரீ ரெங்கம் பக்கம் நம்பூர் கிராமம் -சிந்தின வார்த்தை கொண்டே
சென்று அங்கு தென்னிலங்கை செற்றாய் திறல் போற்றி -மிடுக்கு —இதிலும் மங்களா சாசனம் உண்டே
இயம் சீதா பத்ரம்-துல்ய சீல வயோவ்ருத்தம் அநு ருப
நம்பியை காண நங்கைக்கு ஆயிரம் நயனம் வேணும்–கொம்பினை காணும் தோறும் -குறிசிலுக்கு அன்னதேயாம் –
ரிஷிகள் -மங்களம்-ரூபம் சௌகுமார்யம் கண்டு–ஜடாயு ஆயுஷ்மான் —திருக்காலாண்ட
திருவடி தம்மை ரஷிக்கிறதா பரிஷை செய்து தளர்ந்தும் முறிந்தும் -பொன்று பொடி பொடியாகா சகடம் உதைத்த புகழ் –
தன்னையே ரஷித்த புகழ் போற்றி —கன்று குணிலா எறிந்தாய் கழல் போற்றி —குன்று –குணம் போற்றி –
உடலைத்தான் கொண்டோம் உயிரை கொள்ள வேண்டுமோ -குணம் –
பகை கெடுக்கும் நின் கையில் வேல்–கருதும் இடம் பொருது கை சக்கரத்தான் —என்று என்று உன் சேவகமே போற்றி –
இத்துடன் முடியாதே இதுவே யாத்ரை

அடி போற்றி
திறல் போற்றி
புகழ் போற்றி
கழல் போற்றி
குணம் போற்றி
வேல் போற்றி
இவர்கள் நாக்குக்கு இடும் ஷட்ரசம் இருக்கிறபடி–பறை கொள்வான் இன்று யாம் வந்தோம் -என்றது
எற்றைக்கும் ஏழ் ஏழ் பிறவிக்கும் உன்தன்னோடு உற்றோமே யாய் உனக்கே நாம் ஆட்செய்ய வந்தோம் -என்றபடி
யாம் வந்தோம் இரங்கு–பரகத ச்வீகாரமே ஸ்வரூபம்–ஸ்வகத ச்வீகாரம் ஸ்வரூப விருத்தம்-என்று துணிந்து இருக்கும் நாங்கள்
ஆற்றாமை மிக்கு வந்தோம்–பொறுத்து அருள்

சரணாகதிக்கு ஐந்து அங்கங்கள் -ஓரு அங்கி – கார்ப்பண்ய அனுசந்தானம் – கை முதல் இல்லாமை /பிராதி கூல்ய வர்ஜனம் –
அனுகூல்ய சங்கல்பம் – மஹாவிஸ்வாசம் – கோப்த்ருத்வ வரணம்- அங்கி சரணாகதி தானே ஆகும்
ஞான பல ஐஸ்வர்ய வீர்ய சக்தி தேஜஸ் என்கிற ஆறு குணங்களும் ஆகவுமாம் —
பாஞ்ச ராத்ரம் -லஷ்மி தந்திரம் -அஹிர்புத்ய சம்ஹிதை திரு வாராதனம் -ஆறு ஆசனங்கள் சொல்லும்
இதனாலேயே ஆறு போற்றி -என்றும் சொல்வர்-

இன்று யாம் வந்தோம் இரங்கு- நாப்படைத்த பிரயோஜனம் பிரார்த்தனை- நிர்ஹேதுக கிருபை
அடியேன் இடரைக் களையாயே
நெடியாய் அடியேன் இடரை நீக்கி
அடியேற்கு ஒரு நாள் இரங்காயே
தாமரைக் கண்களால் நோக்காய்
இவன் அர்த்திக்க வேண்டுமோ -சர்வஞ்ஞன் இவன் நினைவு அறியானோ என்னில்
இவன் பாசுரம் கேட்டவாறே திரு உள்ளம் உகக்கும் -முமுஷூப்படி -163-
அதுவும் அவனது இன்னருளே
ஆச்சார்ய பரமாக உபதேசித்து அருள வேணும் -என்றதாயிற்று-

பரம போக்யமான பள்ளி கோளைப் பங்கப் படுத்தினோம் -இக்குற்றத்தை ஷமித்து அருள வேணும்
பிராட்டிமாரும் கூசிப் பிடிக்கும் ஸூ குமாரமான திருவடிகளைக் கொண்டு நடக்கப் பண்ணினோமே -ஷமிக்க வேண்டும்
ரஷய்த்வ ஸ்வரூபத்துக்கு மாறாக பல்லாண்டு பாடினோமே ஷமிக்க வேண்டும்
இன்று யாம் வந்தோம்
இன்றி யாம் வந்தோம் கைம்முதல் இல்லாமல் வந்தோம் -என்றுமாம்
இரக்கத்துக்கு தண்ணீர் துரும்பாக ஒன்றும் இல்லை –

வேல் போற்றி திரிதண்டம்-திருப்பிரம்பே த்ரிதண்டம் -உபய விபூதி நிர்வாக நிபுணம்- முக்கோலுக்கு மங்களா சாசனம்–தாடி பஞ்சகம் –

ஸ்ரீ மத்யை விஷ்ணு சித்தார்ய மநோ நந்தன ஹேதவே
நந்த நந்தன ஸூந்தர்யை கோதாயை நித்ய மங்களம் —

——————————————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ தொட்டாசார்யர் சுவாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆயி சுவாமிகள் திருவடிகளே சரணம் சரணம்
ஸ்ரீ அழகிய மணவாள பெருமாள் நாயனார் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பூர்வாசார்யர்கள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆழ்வார்கள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –

திருப்பாவை சாரம் – மாரி மலை முழைஞ்சில் மன்னிக் கிடந்தது உறங்கும்– —

இன்றோ திருஆடிப் பூரம் எமக்காக
அன்றோ இங்கு ஆண்டாள் அவதரித்தாள் –குன்றாத
வாழ்வான வைகுண்ட வான் போகம் தன்னை இகழ்ந்து
ஆழ்வார் திரு மகளாராய்-22

அஞ்சு குடிக்கு ஒரு சந்ததியாய் ஆழ்வார்கள்
தம் செயலை விஞ்சி நிற்கும் தன்மையளாய் -பிஞ்சாய்
பழுத்தாளை ஆண்டாளை பத்தி உடன் நாளும்
வழுத்தாய் மனமே ! மகிழ்ந்து -24 –

——————————————–

ஸ அபராதரைப் போலே சாந்த்வனம்-நல்ல வார்த்தை – பண்ணுமவன் ஆகையாலே–பெண்களை சாந்த்வனம் பண்ணி அருளினான் –
அவ்வளவிலே நாங்கள் வந்த கார்யத்தை கேட்டு அருள வேணும்-என்கிறார்கள் –
ஸ்ரீ விபீஷண ஆழ்வானை –தம் குற்றம் என்று நினைத்து -மதுர பாஷணங்களாலே-சந்தோஷிப்பித்தாப் போலே-
இப்பாட்டில்
பெண்காள் -என் செய்தி கோள் -என் பட்டி கோள்–பெண்களை எழுப்புவது–கோயில் காப்பான் முதலானாரை எழுப்புவது-நப்பின்னை பிராட்டியை எழுப்புவது–
நம்மை எழுப்புவதாக–பஹு ஸ்ரமப் பட்டி கோளே-உங்களுக்கு நான் செய்ய வேண்டுவது என் -என்ன —
பேரோலக்கமாய்–சிம்ஹாசனத்தில் இருந்து–கேட்டருள வேணும் –என்கிறார்கள் –

மாரி மலை முழஞ்சில் மன்னிக் கிடந்து உறங்கும்
சீரிய சிங்கம் அறிவுற்றுத் தீ விழித்து
வேரி மயிர் போங்க வெப்பாடும் பேர்ந்துதறி
மூரி நிமிர்ந்து முழங்கிப் புறப்பட்டு
போதருமா போலே நீ பூவைப் பூ வண்ணா வுன்
கோயில் நின்று இங்கனே போந்தருளிக் கோப்புடைய
சீரிய சிங்காசனத்து இருந்து யாம் வந்த
கார்யம் ஆராய்ந்து அருளேலோ ரெம்பாவாய்

மாரி மலை முழஞ்சில்-
வர்ஷா காலம் ராஜாக்கள் படை வீடு விட்டு புறப்படதாப் போலே சிம்ஹமும் வர்ஷாகாலம் முழைஞ்சு விட்டுப் புறப்படாது –
பெருமாள் வர்ஷா காலம் மால்யவானில் எழுந்தருளினாப் போலே – விஸ்லேஷித்தார் கூடும் காலமுமாய்-
கூடி இருந்தார் போக ரசமும் அனுபவிக்கும் காலமுமாய் இருக்க -நாங்கள் உன் வாசலிலே நின்று துவளக் கடவமோ -என்கை –

மன்னிக் கிடந்து –
மிடுக்காலே ஒருவருக்கும் அஞ்ச வேண்டாமையாலே குவடு போலே பொருந்தி- வீசுவில் விட்டு எழுப்பினாலும் எழுப்பப் போகாது இருக்கை –

மன்னிக் கிடந்து -உறங்கும் –
தன் பேடையோடே ஏக வஸ்து என்னலாம்படி பொருந்திக் கிடக்கிற -என்னவுமாம் –
இங்கு
நப்பின்னை கொங்கை மேல் வைத்துக் கிடந்த மலர் மார்பா -என்று நப்பின்னைப் பிராட்டிக்கு ஒரு ஆபரணம் என்னலாம் படி இறே
முலையோடே பொருந்திக் கிடக்கிற படி –சிங்கம் மலைக்கு ஆபரணம்–கண்ணன் முலைக்கு ஆபரணம்
உறங்கும் –
சம்சாரிகள் உறக்கம் போலே தமோபிபூதியால் அன்றே இவன் உறக்கம் –
வ்யதிரேகத்தில் ஆற்றாதார் வரும் அளவும் ஆகையால் -அவ் உறக்கத்திற்கு ஸ்மா ரகமாய் இருக்கை –

சீரிய சிங்கம் –
உறக்கத்திலும் சூத்திர மிருகங்கள் மண் உண்ணும்படி -வீர ஸ்ரீ யை உடைத்தாய் இருக்கை -ஸ்மாரகமாய் இருக்கை –
இந்த யசோதை இளம் சிங்கம்–நப்பின்னை கொங்கை மேல் வைத்துக் கிடந்த மலர்மார்பா என்கிறபடி
சீரிய சிங்கம் பிறக்கும் பொழுதே சிங்கம் பெயர் பெற்ற சீர்மை–சிற்றாயர் சிங்கம் யசோதை இளம் சிங்கம்

அறிவுற்றுத் –
பூ அலர்ந்தாப் போலே காலம் உணர்த்த உணருகை – சம்சாரிகள் காலம் உணர்த்த உணருவர்கள்- இவன் ஆஸ்ரிதர் ஆர்த்தி உணர்த்த உணரும் –

தீ விழித்து-
பிரதம கடாஷ சன்னி பாதத்திலே–பேடைக்கும் அருகு நிற்க ஒண்ணாது இருக்கை –
ஐஸ்வர்யமான தேஜஸ் முன் ஒருவர்க்கும் நிற்க ஒண்ணாது இருக்கை –

வேரி மயிர் பொங்க –
வேரி -பரிமளம்–ஜாதி உசிதமான கந்தம் -உளை மயிர் பொங்க -சிலும்ப ஸ்மா ரகமாய் இருக்கை –

எப்பாடும் பேர்ந்துதறி –
ஒரு கார்யப் பாடு இல்லாமையாலே-நாலுபாடும் போருகிறபடி –
உதறி –
அவயவங்களைத் தனித் தனியே உதறின படி –

மூரி நிமிர்ந்து –
உடல் ஒன்றாக நிமிர்ந்தபடி –

முழங்கிப் –
ஸ்வ வ்யதிரிக்த மிருகங்கள் முழுக் காயாக அவிந்து கிடக்கும் படி – பெண்காள் வந்தி கோளோ-வென்கை-

ஜகத் சிருஷ்டியில் உத்யோகித்து–தன்னோடு அவிபக்த நாம ரூபங்களாய்–ஸ்வா வயங்களான சேதனாசேதனங்களை
விபக்த நாம ரூபங்கள் ஆம்படி பண்ணி–இப்படி ஸ்வா வயவ விசிஷ்டனான தான் தண்டாகாரமாய் நீண்டு
பிண்டாகாரமாய் நிமிர்ந்து–மகா சம்ப்ரமத்துடனே–மகதாதி ரூபேண பிரகிருதியில் நின்றும் வேறு பட்டு வருமா போலே

மகாராஜர் -தாரை -பெருமாள் உடன் செய்த சமயம் பிரதிஞ்ஞை மறந்து–பெருமாளும் சீறி -சபாந்தமாக அழிக்க கடவோம்
கிஷ்கிந்தை நாண் ஒலி எழுப்ப–நின்ற திருவடியை பார்த்து போக்கடி–தீரக் கழிய அபராதம் செய்த உனக்கு ஒரு அஞ்சலி செய் என்ன
சாபராதன் நேர் கொடு நேர் போகாமல் தாரையை விட–தாரா -நீர் தாரை வைத்து கோபாக்னி அணைத்து
கிம் கோபம் மனுஷ்ய -கேட்க -மனுஷஎந்திர புத்ரா -சக்கரவர்த்தி பிள்ளையாய் இருந்து–உமக்கு கோபத்துக்கு போருவாருமுண்டா
பொறுப்பித்து கொள்ளும் காலம் வர்ஷா காலம்

கொண்ட சீற்றம் –ஆஸ்ரிதர் தஞ்சமாக–முதலை பற்ற மற்றது நின் சரண் நினைப்ப கொடியவாய் விலங்கின் உயிர் கெட கொண்ட சீற்றம்
உன் செய்கை நைவிக்கும்

மூரி நிமிர்ந்து முழங்கிப் புறப்பட்டு போதருமா போலே நீ போதர வேணும்–சிம்ஹமோ நமக்குத் திருஷ்டாந்தம் என்ன

நீ பூவைப் பூ வண்ணா –
காம்பீர்யத்துக்கு திருஷ்டாந்தமாக ஒன்றைச் சொன்னோம் அத்தனை – வடிவு அழகையும் நிறத்தையும் உன்னைப் போலே பண்ணப் போமோ –
பூவைப் பூவின் நிறம் உனக்கு திருஷ்டாந்தமாக வன்று இறே சிம்ஹம் உனக்கு த்ர்ஷ்டாந்தம் ஆவது -என்னவுமாம் –

வுன் கோயில் நின்று இங்கனே போந்தருளிக்
பிராட்டி மங்களா சாசனம் பண்ண சுமந்த்ரனோடே புறப்பட்டாப் போலே காண வேணும் –
போந்தருளி –
சதுர்க்கதி இறே–நடையிலே
ரிஷபத்தின் உடைய வீறும்
மத்த கஜத்தின் உடைய மதிப்பும்-வாரணம் பைய ஊர்வது போலே
புலியினுடைய சிவிட்கும்
சிம்ஹத்தின் உடைய பராபிபவன சாமர்த்தியமும்
தோற்றி இருக்கை
நமக்கு இவை எல்லாம் நம்பெருமாள் நடை அழகிலே காணலாம் –
நரசிம்ஹ -ராகவ –யாதவ -சிங்கம் எல்லாம் ரெங்கேந்திர சிங்கம் பக்கல் காணலாம் இறே

உன் கோயில்-
நந்த கோபன் கோயில் என்றார் கீழே —வாசம் ஒன்றாய் இருவருக்கும் பொது
இவன் வர்த்திக்கும் கோயிலுக்கு சேஷி சேஷ பிரதான்யம் உண்டே–பிரணவம் போலேயும் -ஹிருதய கமலம் போலேயும் உபய பிரதான்யம்
சப்தம் -ஜீவாத்மா–அர்த்தம் பரமாத்மா பிரதான்யம்
அர்ஜுன ரதம் போலே -ரத சேனயோர் உபயோர் மத்யே -சேஷ பூதன் கலக்கம் அவனுக்கும் ஆசார்யன் சாரதி — ஆழ்ந்து பார்த்தால் இவனுக்கு பிரதான்யம்
ஹிருதயகமலம் தாங்கும் -அந்தர்யாமி —திருவரங்கம் நம்மூர்–எம்பெருமான் கோயில்–என்றால் போலே

இங்கனே போந்தருளி –
படுக்கையில் வார்த்தையாய்ப் போகாமே-தனி மண்டபத்திலே வார்த்தை யாக வேணும் -கோப்புடைய –
சராசரங்களை அடைய தொழிலாக வகுப்புண்டிருக்கை –உபய விபூதியும் தொழிலாக வகுப்புண்டிருக்கை -என்னவுமாம்
தர்ம ஜ்ஞானாதிகளாலும்-அதர்ம அஜ்ஞானாதிகளாலும்-கோப்புடைய சிம்ஹாசனம் -என்றுமாம் –
கோப்புடைய
தர்மம் அதர்மம் ஞானம் அஞ்ஞானம் வைராக்கியம் அவைராக்யம் ஐஸ்வர்யம் அனைச்வர்யம் எட்டுக்கால்கள்

சீரிய சிங்காசனத்து –
இந்த சிம்ஹாசனத்தில் இருந்து நினைப்பிட்டது என்றால்-அறுதியாய் இருக்கை –
கடல் கரையில் வார்த்தை என்னுமா போலேயும்–தேர்த் தட்டில் வார்த்தை என்னுமா போலேயும்
பெண்களும் கிருஷ்ணனுமாய் இருந்து சொல்லிலும்-அமோகமாய் இருக்கை –
அணுவாகில் கிருஷ்ணனோடு ஒத்த வரிசையைக் கொடுக்க வற்றான-சிம்ஹாசனம் என்றுமாம் -இருந்தால் சிங்காசனமாம்

இருந்து –
நடை அழகு போலே-இருப்பில் வேண்டற்ப்பாட்டையும் காண வேணும் -என்கை –
கண்ணினைக் குளிரப் புது மல ராகாத்தைப் பருக -இருந்திடாய் -என்னுமா போலே
உன்னைக் காண விடாய்த்த கண்களின் விடாய் கெட்டு அனுபவிக்கலாம் படி இருந்து –

யாம் வந்த கார்யம் ஆராய்ந்து அருளேலோ ரெம்பாவாய்
அநந்ய பிரயோஜனைகளான நாங்கள்-வந்த கார்யம் ஆராய்ந்து அருள வேணும் –
தண்ட காரண்யத்தில் ரிஷிகளின் உடைய துக்க நிவ்ருத்திக்கு-நாம் முற்பாடராக-பெற்றிலோமே என்று வெறுத்தாப் போலே
பெண்கள் நோவு பட பார்த்து இருந்தோம் ஆகாதே -என்று வெறுத்து –
அவர்களை அழைத்து-உங்களுக்கு செய்ய வேண்டுவது என் -என்ன-இங்கனே சொல்ல ஒண்ணாது
பேர் ஓலக்கமாய் இருந்து கேட்டருள வேணும் -என்கிறார்கள் –
நப்பின்னைப் பிராட்டி பரிகிரமாய் இருக்க-சங்கம் இருப்பார் போல் வந்து தலைப் பெய்தோம் –என்று அநந்ய கதிகளாக சொல்லுவதே -என்று –
அழகர் கிடாம்பி ஆச்சானை அருள் பாடிட்டு-ஓன்று சொல்லிக் காண் என்ன –
நம் இராமானுசனை உடையையாய் இருந்து வைத்து-அகதிம்-என்னப் பெறாய் -என்று அருளிச் செய்தார் –

ஆகையால் இருப்பில் வேண்டற்பாட்டையும் காண வேணும் –வந்த கார்யத்தை -சிற்றம் சிறு காலைக்கு-வைக்கிறார் –
இப்போது சொல்லாதே -அதுக்கு அடி என் என்னில் –அவசரத்தில் சொல்ல வேணும் என்று நினைத்து –
அதாவது –
அவர்களோடு ஆர்த்தியையும் காட்டி திருவடிகளிலே சென்று விழ-இரங்குவர் காண் என்று நினைத்து வந்த ஸ்ரீ பரத ஆழ்வானுக்கும்
அவன் நினைத்து வந்ததுக்கு அங்கு அவசரம் இல்லாமையாலே-அனபியவ நீயர் ஆனார்
ஆனால் அவசரத்திலே சொல்லக் கடவோம் என்று இருந்தார்கள் -பரத ஆழ்வான்-நினைத்து வந்ததுக்கு சமயம் இல்லாமை
திருவடி நிலைகளைக் கொடுத்து விடும் ச்வதந்த்ரன் –

ஆராய்ந்து அருள் –
நீங்கள் என் பட்டி கோள்-என் செய்தி கோள் -என்கை
அதாவது
பெண்களை எழுப்புவது —வாசல் காப்பானை எழுப்புவது —ஸ்ரீ நந்த கோபர் உள்ளிட்டாரை எழுப்புவது —நம்மை எழுப்புவதாய்-
ஐயரை எழுப்பி–ஆய்ச்சியை எழுப்பி–நம்மை எழுப்பி–அண்ணரை எழுப்பி–மீளவும் நம்மை எழுப்பி–போர வ்யசனப்பட்டி கோள் ஆகாதே -என்கை –
எதிர் சூழல் புக்குத் திரியுமவனுக்கு–இவை எல்லாம் தன் குறையாகத் தோற்றும் இறே –
உன்னுடைய திவ்ய அந்தப்புரத்தின் நின்றும்–திவ்ய ஆஸ்தான மண்டபத்துக்கு–எழுந்தருளி –
கோப்புடைய இத்யாதி –
ஏழு உலகும் தொழிலாக வகுப்புண்டதாய்–நினைப்பிட்ட கார்யம் தலைக் கட்டும் படியான சீர்மையை–உடைய சிம்ஹாசனத்திலே
எழுந்தருளி இருந்து உனக்கு அனன்யார்ஹ சேஷ பூதரான–நாங்கள் வந்த–கார்யத்தை விசாரித்து அருள வேணும்-

எங்கள் மநோ ரதம் ஓலக்கத்தில் பெரிய கோஷ்டியாக எழுந்து அருளி கேட்க வேண்டியது ஒழிய ரஹச்யமாக பிரார்த்திக்கக் கூடியது இல்லை -என்கிறார்கள்

சயன அழகு ஏரார் கோலம் திகழக் கிடந்தாய் -எத்தனை நாள் கிடைத்தாய்
இருந்த அழகு எம்பிரான் இருந்தமை காட்டினீர் தொலை வில்லி மங்கலம்
நடை அழகில் கண் வைக்காமல் கைங்கர்யம் இளைய பெருமாள்
சிம்மம் -நடை -ரிஷபம் –கானகம் படி உலாவி உலாவி – –ஆடல் பாடல் மறக்கும் படி அன்றோ கண்ணபிரான் நடை அழகு
எல்லாரும் சூழ சிங்கா சனத்தே இருந்தானைக் கண்டார் உளர் -பெரிய ஆழ்வார் –
–தீம் குழல் ஊதின போது -வெள்கி மயங்கி ஆடல் பாடல் மறந்து –
இரும் பொழில் சூழ் -நறையூர் திருவாலி குடந்தை கோவல் –நின்றான் இருந்தான் கிடந்தான் நடந்தான் -திரு நீர் மலையே –
நீராய் -நெஞ்சு அழிய மாலுக்கு ஏரார் விசும்பின் இருப்பு அரிதாய் -ஆராத காதல் –
மண்ணும் விண்ணும் மகிழ –மாய அம்மானே -நண்ணி ஒரு நாள் ஞாலத்தூடே நடவாயே நண்ணி நான் கூத்தாட -6-9-2-
எம்பெருமானார் உகந்த பாசுரம்
ஐதிக்யம் –வடக்கு நின்றும் போர ஒருவன் -நடை அழகு காட்டி

ஆழி மழைக்கு அண்ணா ஓன்று நீ கை கரவேல்
பூவை பூ அண்ணா உன் கோயில் இங்கும் –

யாம் வந்த கார்யம் ஆராய்ந்து அருள்
எட்டாம் பாட்டில் ஆராய்ந்து அருள் -தேவாதி தேவனை நான் சென்று சேவித்தால்
அவன் ஆராய்ந்து ஆவா வென்று அருளுவன் என்றது அங்கு
இங்கும் அருள வேணும்

ஏரார் கோலம் திகழக் கிடந்தாய் கண்டேன் எம்மானே -என்றும் –
அம்மா மலர்க்கண் வளர்கின்றானே என் நான் செய்கேன் -என்றும்
அரவணையே ஆயர் ஏறே துயில் எழாயே -என்றும்
திருப்பள்ளி உணர்த்த -புறப்பட்டு அருளும் அழகு -வீற்று இருக்கும் அழகு -பிரார்த்தித்துப் பெற்றார்கள் இதில்
பல்லாண்டு பாட வேண்டும் என்ற பிரார்த்தனை அடுத்த பாசுரத்தில் பெறுவார்-

எம்பார் இந்த பாசுரத்துக்கு வேதோக்தம் ஸ்ரீ சைல சிந்தோ -மயா கேசரி -நாதே -எதி சார்வ பௌமா நிர்பயக –

கோயில் திருமலை பெருமாள் கோயில் திருநாராயணபுரம்–நடை –வடை –கொடை –குடை -20 ஜான் குடை -வைர முடி
நடை அழகை பிரார்த்திக்கிறார்கள் இதில் கடாஷம் பெற்றதும்–தென் அத்தியூர் கழல் இணைக் கீழ் பூண்ட அன்பாளன் ராமானுசன் –
தேவ பெருமாள் -2 மாதம் நாலாயிரமும் -சேவை நித்ய அனுசந்தானம்–அருளிச் செயலில் மயக்கி அரங்கன் –
ஆழியான் அத்தி ஊரான் –நாகத்தின் மேல் துயில்வான் -எங்கள் பிரான்–இரண்டையும் பாடி அரையர் –
வேண்டியது எல்லாம் கொடுத்தோம்–நம் இராமானுசனை தந்து அருள வேணும்

வலிமிக்க சீயம் –கலி மிக்க செந்நெல் -ஒலி மிக பாடலை உண்டு தன் உள்ளம் தடித்து –
ராமானுச முனி வேழம் -மாறன் பசும் தமிழ் ஆனந்தம் பாய் மதம் விண்டிட –
கோயில் நின்று இங்கனே போந்தருளி -ஸ்ரீ பெரும் பூதூரில் இருந்து
திருக் காஞ்சி திருமலை திரு அரங்கம் திரு நாராயண புரம் திவ்ய தேசங்கள் தோறும்-
பூவைப் பூ வண்ணா –
போந்தது என் நெஞ்சு என்னும் பொன் வண்டு -பூவைப் பூ வண்ணா
அடி பூ தெளி தேன் உண்ண பல் கலையோர் தாம் மன்ன வந்த ராமானுசன் – சரணாராவிந்தம் –
மூரி நிமிர்ந்து சோம்பலை விட்டு- 120 சம்வத்சரம் சந்த்யா வந்தனம்
போதருமா போலே இதுவே உபமானம் உபமேயம்
உன் கோயில் ஸ்ரீ பெரும் புதூர் -காஞ்சிபுரம் திருபுட்குளி விந்த்யாசலம் காஞ்சி திருமலை இங்கனே போந்து அருளி
சிங்காசனம்
சீரிய சிங்காசனம்
கோப்புடைய சீரிய சிங்காசனம்
பேத அபேத கடக சுருதி –ஸ்ருதிகள் மூன்றும்-
ஒன்றே ஒன்றால் ஒன்றேயாம் -பல வென்று உரைக்கில் பலவேயாம் -அந்தர்யாமித்வம் ஆத்மா சரீர-ஆராய்ந்து அருள் –

மலை -பரத்வாஜர் மூன்று வேதம் மூன்று மலை —வேதாசலம் – வேதகிரி -வேதாரண்யம் –
முழைஞ்சு- குகை -யஞ்ஞன் -கேள்வி -எது வழி -தர்மர் பத்தி சொல்லி தம்பிகளை மீட்டு –
வேதம் தர்ம சாஸ்திரம் புராணங்கள் -கொண்டு அர்த்தம் நிர்ணயிக்க முடியாதே –
குரு சிஷ்யர் விரோதம் இல்லாத அன்யோன்யம் ஏக கண்டமாக அருளிச் செய்து -ஆழ்வார்கள் –
மேலையார் செய்வனகள் வேண்டியன கேட்டீர்கள் -சூஷ்ம அர்த்தம் இது தானே
மன்னிக் கிடந்தது உறங்கும் சீரிய சிங்கம் ராமானுஜர்–அறிவுற்று ஆராய்ந்து -அவதார பிரயோஜனம்
தீ விளித்து -புத்திர் மதி -பிரஞ்ஞா தீமா புத்திமான் -சாஸ்த்ரங்களில் செலுத்தி
வேரி மயிர் -காஷாய சோபி சிகாயவேஷம்
எப்பாடும் பேர்ந்து உதறி
ஸ்ரீ ரெங்கம் கரிசைலம் அஞ்சனகிரிம் தார்ஷ்யாத்ரி சிம்ஹாசலௌ
ஸ்ரீ கூர்மம் புருஷோத்தமஞ்ச பத்ரி நாராயணம் நைமிசம்
ஸ்ரீ மத் த்வாராபதி ப்ரயாகா மதுரா அயோத்யா கயாபுஷ்கரம்
சாளக்ராமகிரிம் நிஷேவ்ய ரமதே ராமானுஜோயம் முனிம்-

————————————————————————–

ஸ்ரீ மத்யை விஷ்ணு சித்தார்ய மநோ நந்தன ஹேதவே
நந்த நந்தன ஸூந்தர்யை கோதாயை நித்ய மங்களம் —

——————————————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ தொட்டாசார்யர் சுவாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆயி சுவாமிகள் திருவடிகளே சரணம் சரணம்
ஸ்ரீ அழகிய மணவாள பெருமாள் நாயனார் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பூர்வாசார்யர்கள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆழ்வார்கள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –