16 ப்ரஹ்ம வித்யைகள் இதில் உண்டே –
1-அந்தராதித்ய அந்தர அஷ வித்யை –சாந்தோக்யம் -1-1-6-7–
இயமேவர்க³க்³நி: ஸாம ததே³ததே³தஸ்யாம்ருʼச்யத்⁴யூட⁴़ꣳ ஸாம
தஸ்மாத்³ருʼச்யத்⁴யூட⁴ꣳஸாம கீ³யத இயமேவ
ஸாக்³நிரமஸ்தத்ஸாம ॥ 1.6.1॥
அந்தரிக்ஷமேவர்க்³வாயு: ஸாம ததே³ததே³தஸ்யாம்ருʼச்யத்⁴யூட⁴ꣳ ஸாம
தஸ்மாத்³ருʼச்யத்⁴யூட⁴ꣳ ஸாம கீ³யதேঽந்தரிக்ஷமேவ ஸா
வாயுரமஸ்தத்ஸாம ॥ 1.6.2॥
த்³யௌரேவர்கா³தி³த்ய: ஸாம ததே³ததே³தஸ்யாம்ருʼச்யத்⁴யூட⁴ꣳ ஸாம
தஸ்மாத்³ருʼச்யத்⁴யூட⁴ꣳ ஸாம கீ³யதே த்³யௌரேவ
ஸாதி³த்யோঽமஸ்தத்ஸாம ॥ 1.6.3॥
நக்ஷத்ராந்யேவர்க்சந்த்³ரமா: ஸாம ததே³ததே³தஸ்யாம்ருʼச்யத்⁴யூட⁴ꣳ ஸாம
தஸ்மாத்³ருʼச்யத்⁴யூட⁴ꣳ ஸாம கீ³யதே நக்ஷத்ராண்யேவ ஸா சந்த்³ரமா
அமஸ்தத்ஸாம ॥ 1.6.4॥
ஸத்வித்யா முக்கியம் இதில் –
ருக் சாமம் -மந்த்ரம் இசை கூட்டி -பிருத்வி -ருக் சாமம் அக்னி / அந்தரிக்ஷம் வாயு / மேல் லோகம் ஆதித்யன் /
நக்ஷத்ரங்கள் -சந்திரன் / போலே இவை இரண்டையும்
அத² யதே³ததா³தி³த்யஸ்ய ஶுக்லம் பா:⁴ ஸைவர்க³த² யந்நீலம் பர:
க்ருʼஷ்ணம் தத்ஸாம ததே³ததே³தஸ்யாம்ருʼச்யத்⁴யூட⁴ꣳ ஸாம
தஸ்மாத்³ருʼச்யத்⁴யூட⁴ꣳ ஸாம கீ³யதே ॥ 1.6.5॥
வெள்ளை ருக் -கரு நீல ஓளி சாமம் /அரவணை மேல் பள்ளியான் -முகில் வண்ணன் /
அத² யதே³வைததா³தி³த்யஸ்ய ஶுக்லம் பா:⁴ ஸைவ
ஸாத² யந்நீலம் பர: க்ருʼஷ்ணம் தத³மஸ்தத்ஸாமாத²
ய ஏஷோঽந்தராதி³த்யே ஹிரண்மய: புருஷோ த்³ருʼஶ்யதே
ஹிரண்யஶ்மஶ்ருர்ஹிரண்யகேஶ ஆப்ரணஸ்வாத்ஸர்வ ஏவ
ஸுவர்ண: ॥ 1.6.6॥
தங்கமய மீசை –அந்தராத்திய -ஹிரண்மய புருஷ -தலை கேசம் -சர்வ ஏவ ஸ்வர்ணம் -ஸ்ப்ருஹநீயத்வம் –
சுட்டு உரைத்த நன் பொன் உன் திருமேனி ஓளி -ஒவ்வாதே-இல் பொருள் உவமை –
தஸ்ய யதா² கப்யாஸம் புண்ட³ரீகமேவமக்ஷிணீ
தஸ்யோதி³தி நாம ஸ ஏஷ ஸர்வேப்⁴ய: பாப்மப்⁴ய உதி³த
உதே³தி ஹ வை ஸர்வேப்⁴ய: பாப்மப்⁴யோ ய ஏவம் வேத³ ॥ 1.6.7॥
உத் -திரு நாமம் விளக்கவே திருவாய்மொழி-உயர்வற ஆரம்பித்து –பிறந்தார் உயர்ந்தே -முடித்து –
தாமரைக்கண்ணன் விண்ணோர் பரவும் கமலக்கண்ணன் -பரத்வ சிஹ்னம்
ஜகத் காரணத்வம் -ஸ்ரீ யபதித்தவம் -கருட வாஹனத்வம் -திருவானந்தாழ்வான் மேலே கண் வளர்ந்து –
ஸ்ரீ விஷ்வக் சேனர் திருக்கை பிரம்பின் கீழே -வர்த்திக்கும் வான் இளவரசு வைகுந்த குட்டன்
கம்பீராம்ப ஸமுத்பூத ஸ்ம்ருஷ்ட நாள-ரவிகர விகசித-புண்டரீக தள-ஆம்லா -ஆயத -ஈஷண
கம் பிபதீ சூர்யன் -கபி தேன அஸ்யதே சூர்யன் கிரணங்களால் மலர்த்தப்பட்ட தாமரை
கம் -த்ண்ணீரைக் குடிப்பது நாளம் மூலம் -நாளத்தில் வசிக்கும் தாமரை
தண்ணீரில் வாழும் -தாமரை
அமலங்களாக விளிக்கும்–நெடும் நோக்கு –
காரியவாகிப் –புடை பெயர்ந்து –மிளிர்ந்து நீண்ட அப்பெரியவாய கண்கள்
தஸ்யர்க்ச ஸாம ச கே³ஷ்ணௌ
தஸ்மாது³த்³கீ³த²ஸ்தஸ்மாத்த்வேவோத்³கா³தைதஸ்ய ஹி கா³தா
ஸ ஏஷ யே சாமுஷ்மாத்பராஞ்சோ லோகாஸ்தேஷாம் சேஷ்டே
தே³வகாமாநாம் சேத்யதி⁴தை³வதம் ॥ 1.6.8॥
இப்படி உபாசிப்பவன் மேல் லோகம் அடைகிறான்
॥ இதி ஷஷ்ட:² க²ண்ட:³ ॥
————————————–
அதா²த்⁴யாத்மம் வாகே³வர்க்ப்ராண: ஸாம ததே³ததே³தஸ்யாம்ருʼச்யத்⁴யூட⁴ꣳ
ஸாம தஸ்மாத்³ருʼச்யத்⁴யூட⁴ꣳஸாம கீ³யதே।
வாகே³வ ஸா ப்ராணோঽமஸ்தத்ஸாம ॥ 1.7.1॥
ரிக் சாமம் -வாக் பிராணன் –
சக்ஷுரேவர்கா³த்மா ஸாம ததே³ததே³தஸ்யாம்ருʼச்யத்⁴யூட⁴ꣳஸாம
தஸ்மாத்³ருʼச்யத்⁴யூட⁴ꣳஸாம கீ³யதே ।
சக்ஷுரேவ ஸாத்மாமஸ்தத்ஸாம ॥ 1.7.2॥
ஶ்ரோத்ரமேவர்ங்மந: ஸாம ததே³ததே³தஸ்யாம்ருʼச்யத்⁴யூட⁴ꣳஸாம
தஸ்மாத்³ருʼச்யத்⁴யூட⁴ꣳஸாம கீ³யதே ।
ஶ்ரோத்ரமேவ ஸா மநோঽமஸ்தத்ஸாம ॥ 1.7.3॥
அத² யதே³தத³க்ஷ்ண: ஶுக்லம் பா:⁴ ஸைவர்க³த² யந்நீலம் பர:
க்ருʼஷ்ணம் தத்ஸாம ததே³ததே³தஸ்யாம்ருʼச்யத்⁴யூட⁴ꣳஸாம
தஸ்மாத்³ருʼச்யத்⁴யூட⁴ꣳஸாம கீ³யதே ।
அத² யதே³வைதத³க்ஷ்ண: ஶுக்லம் பா:⁴ ஸைவ ஸாத² யந்நீலம் பர:
க்ருʼஷ்ணம் தத³மஸ்தத்ஸாம ॥ 1.7.4॥
கண் சாயாத்மா
கண்ணில் உள்ள கரு நீலம்
அத² ய ஏஷோঽந்தரக்ஷிணி புருஷோ த்³ருʼஶ்யதே ஸைவர்க்தத்ஸாம
தது³க்த²ம் தத்³யஜுஸ்தத்³ப்³ரஹ்ம தஸ்யைதஸ்ய ததே³வ ரூபம் யத³முஷ்ய ரூபம்
யாவமுஷ்ய கே³ஷ்ணௌ தௌ கே³ஷ்ணௌ யந்நாம தந்நாம ॥ 1.7.5॥
ஸ ஏஷ யே சைதஸ்மாத³ர்வாஞ்சோ லோகாஸ்தேஷாம் சேஷ்டே மநுஷ்யகாமாநாம்
சேதி தத்³ய இமே வீணாயாம் கா³யந்த்யேதம் தே கா³யந்தி
தஸ்மாத்தே த⁴நஸநய: ॥ 1.7.6॥
அத² ய ஏததே³வம் வித்³வாந்ஸாம கா³யத்யுபௌ⁴ ஸ கா³யதி
ஸோঽமுநைவ ஸ ஏஷ சாமுஷ்மாத்பராஞ்சோ
லோகாஸ்தாꣳஶ்சாப்நோதி தே³வகாமாꣳஶ்ச ॥ 1.7.7॥
மேல் லோகத்தவனாக உபாசித்தால் மேல் லோகம் அடைந்து
அதா²நேநைவ யே சைதஸ்மாத³ர்வாஞ்சோ லோகாஸ்தாꣳஶ்சாப்நோதி
மநுஷ்யகாமாꣳஶ்ச தஸ்மாது³ ஹைவம்விது³த்³கா³தா ப்³ரூயாத் ॥ 1.7.8॥
கம் தே காமமாகா³யாநீத்யேஷ ஹ்யேவ காமாகா³நஸ்யேஷ்டே ய
ஏவம் வித்³வாந்ஸாம கா³யதி ஸாம கா³யதி ॥ 1.7.9॥
॥ இதி ஸப்தம: க²ண்ட:³ ॥
கப்யாசம்–மூன்று பூர்வ பக்ஷ அர்த்தங்கள் மூன்று சம்ப்ரதாயம்
உத்கீதம்
கொடிய வினை
ஆதித்ய மண்டல மதியவர்த்தி -12 ஆதித்யர்கள்
அஷி க்குள்ளும் -இவனே -ஸமஸ்த லோக நிர்வாஹகன் –
—–
2-ஆகாச வித்யை 1-1–8-9-அடுத்து –
த்ரயோ ஹோத்³கீ³தே² குஶலா ப³பூ⁴வு: ஶிலக: ஶாலாவத்யஶ்சைகிதாயநோ
தா³ல்ப்⁴ய: ப்ரவாஹணோ ஜைவலிரிதி தே ஹோசுருத்³கீ³தே²
வை குஶலா: ஸ்மோ ஹந்தோத்³கீ³தே² கதா²ம் வதா³ம இதி ॥ 1.8.1॥
ததே²தி ஹ ஸமுபவிவிஶு: ஸ ஹ ப்ராவஹணோ ஜைவலிருவாச
ப⁴க³வந்தாவக்³ரே வத³தாம் ப்³ராஹ்மணயோர்வத³தோர்வாசꣳ ஶ்ரோஷ்யாமீதி
॥ 1.8.2॥
ஸ ஹ ஶிலக: ஶாலாவத்யஶ்சைகிதாயநம் தா³ல்ப்⁴யமுவாச
ஹந்த த்வா ப்ருʼச்சா²நீதி ப்ருʼச்சே²தி ஹோவாச ॥ 1.8.3॥
கா ஸாம்நோ க³திரிதி ஸ்வர இதி ஹோவாச ஸ்வரஸ்ய கா
க³திரிதி ப்ராண இதி ஹோவாச ப்ராணஸ்ய கா
க³திரித்யந்நமிதி ஹோவாசாந்நஸ்ய கா க³திரித்யாப
இதி ஹோவாச ॥ 1.8.4॥
அபாம் கா க³திரித்யஸௌ லோக இதி ஹோவாசாமுஷ்ய லோகஸ்ய
கா க³திரிதி ந ஸ்வர்க³ம் லோகமிதி நயேதி³தி ஹோவாச ஸ்வர்க³ம்
வயம் லோகꣳ ஸாமாபி⁴ஸம்ஸ்தா²பயாம: ஸ்வர்க³ஸꣳஸ்தாவꣳஹி
ஸாமேதி ॥ 1.8.5॥
தꣳ ஹ ஶிலக: ஶாலாவத்யஶ்சைகிதாயநம்
தா³ல்ப்⁴யமுவாசாப்ரதிஷ்டி²தம் வை கில தே தா³ல்ப்⁴ய ஸாம
யஸ்த்வேதர்ஹி ப்³ரூயாந்மூர்தா⁴ தே விபதிஷ்யதீதி மூர்தா⁴ தே
விபதேதி³தி ॥ 1.8.6॥
ஹந்தாஹமேதத்³ப⁴க³வதோ வேதா³நீதி வித்³தீ⁴தி ஹோவாசாமுஷ்ய
லோகஸ்ய கா க³திரித்யயம் லோக இதி ஹோவாசாஸ்ய லோகஸ்ய
கா க³திரிதி ந ப்ரதிஷ்டா²ம் லோகமிதி நயேதி³தி ஹோவாச
ப்ரதிஷ்டா²ம் வயம் லோகꣳ ஸாமாபி⁴ஸꣳஸ்தா²பயாம:
ப்ரதிஷ்டா²ஸꣳஸ்தாவꣳ ஹி ஸாமேதி ॥ 1.8.7॥
தꣳ ஹ ப்ரவாஹணோ ஜைவலிருவாசாந்தவத்³வை கில தே
ஶாலாவத்ய ஸாம யஸ்த்வேதர்ஹி ப்³ரூயாந்மூர்தா⁴ தே விபதிஷ்யதீதி
மூர்தா⁴ தே விபதேதி³தி ஹந்தாஹமேதத்³ப⁴க³வதோ வேதா³நீதி
வித்³தீ⁴தி ஹோவாச ॥ 1.8.8॥
ப்ரவாஹனன் ராஜா க்ஷத்ரியர்
சிலையின் ஸலவாத் பிள்ளை அந்தணர்
டால்வர் அந்தணர்
மூவரும் உத்கீதா பிரணவம் பற்றி பேச
சாமத்துக்கு சுரம் ஆதாரம்
அதுக்கு பிராணன் ஆதாரம்
அதுக்கு அன்னம்
அதுக்கு தண்ணீர் -ஆப
அதுக்கு லோகம்
இதுக்கு -சுவர்க்கம் ஆதாரம் டால்வார் சொல்ல சிலைகள் ஒத்துக் கொள்ள வில்லை -தப்பாக சொன்னீர்
பூமிக்கு ஆதாரம் எது தெரியவில்லை
பிரவாஹனன் -நீ சொல்லு என்று இவன் இடம் கேட்க -லோகத்துக்கு ஆகாசம் சிலகர் சொல்ல -ப்ரவாஹனன் பேச
ப்ரஹ்ம வாசக சப்தம் ஆகாசம் –
ப்ரஹ்மம் தான் படைத்து
அறிந்தவனே உயர்ந்த கத்தி அடைகிறான் –
॥ இதி அஷ்டம: க²ண்ட:³ ॥
———————————————–
அஸ்ய லோகஸ்ய கா க³திரித்யாகாஶ இதி ஹோவாச
ஸர்வாணி ஹ வா இமாநி பூ⁴தாந்யாகாஶாதே³வ ஸமுத்பத்³யந்த
ஆகாஶம் ப்ரத்யஸ்தம் யந்த்யாகாஶோ ஹ்யேவைப்⁴யோ ஜ்யாயாநகாஶ:
பராயணம் ॥ 1.9.1॥
ஸ ஏஷ பரோவரீயாநுத்³கீ³த:² ஸ ஏஷோঽநந்த: பரோவரீயோ
ஹாஸ்ய ப⁴வதி பரோவரீயஸோ ஹ லோகாஞ்ஜயதி
ய ஏததே³வம் வித்³வாந்பரோவரீயாꣳஸமுத்³கீ³த²முபாஸ்தே ॥ 1.9.2॥
தꣳ ஹைதமதித⁴ந்வா ஶௌநக உத³ரஶாண்டி³ல்யாயோக்த்வோவாச
யாவத்த ஏநம் ப்ரஜாயாமுத்³கீ³த²ம் வேதி³ஷ்யந்தே பரோவரீயோ
ஹைப்⁴யஸ்தாவத³ஸ்மிꣳல்லோகே ஜீவநம் ப⁴விஷ்யதி ॥ 1.9.3॥
ததா²முஷ்மிꣳல்லோகே லோக இதி ஸ ய ஏதமேவம் வித்³வாநுபாஸ்தே
பரோவரீய ஏவ ஹாஸ்யாஸ்மிꣳல்லோகே ஜீவநம் ப⁴வதி
ததா²முஷ்மிꣳல்லோகே லோக இதி லோகே லோக இதி ॥ 1.9.4॥
॥ இதி நவம: க²ண்ட:³ ॥
பரன் வரீயான்
பரஞ்சோதி
ரூடி அர்த்தம்
உயர்வு அற உயர் நலம் உடையவன்
குணங்களை த்யானம் –
கோவர்தனம் -மும்மாரி தாபத்ரயம் -அவனுக்குள்ளே இருக்கும் கல்யாண குணங்களை த்யானம்
——-
3-பிராண வித்யை –1-1-10-11–
மடசீஹதேஷு குருஷ்வாடிக்யா ஸஹ ஜாயயோஷஸ்திர்ஹ
சாக்ராயண இப்⁴யக்³ராமே ப்ரத்³ராணக உவாஸ ॥ 1.10.1॥
ஸ ஹேப்⁴யம் குல்மாஷாந்கா²த³ந்தம் பி³பி⁴க்ஷே தꣳ ஹோவாச ।
நேதோঽந்யே வித்³யந்தே யச்ச யே ம இம உபநிஹிதா இதி
॥ 1.10.2॥
ஏதேஷாம் மே தே³ஹீதி ஹோவாச தாநஸ்மை ப்ரத³தௌ³
ஹந்தாநுபாநமித்யுச்சி²ஷ்டம் வை மே பீதꣳஸ்யாதி³தி ஹோவாச
॥ 1.10.3॥
ந ஸ்விதே³தேঽப்யுச்சி²ஷ்டா இதி ந வா
அஜீவிஷ்யமிமாநகா²த³ந்நிதி ஹோவாச காமோ ம
உத³பாநமிதி ॥ 1.10.4॥
ஸ ஹ கா²தி³த்வாதிஶேஷாஞ்ஜாயாயா ஆஜஹார ஸாக்³ர ஏவ
ஸுபி⁴க்ஷா ப³பூ⁴வ தாந்ப்ரதிக்³ருʼஹ்ய நித³தௌ⁴ ॥ 1.10.5॥
ஸ ஹ ப்ராத: ஸஞ்ஜிஹாந உவாச யத்³ப³தாந்நஸ்ய லபே⁴மஹி
லபே⁴மஹி த⁴நமாத்ராꣳராஜாஸௌ யக்ஷ்யதே ஸ மா
ஸர்வைரார்த்விஜ்யைர்வ்ருʼணீதேதி ॥ 1.10.6॥
தம் ஜாயோவாச ஹந்த பத இம ஏவ குல்மாஷா இதி
தாந்கா²தி³த்வாமும் யஜ்ஞம் விததமேயாய ॥ 1.10.7॥
தத்ரோத்³கா³த்ரூʼநாஸ்தாவே ஸ்தோஷ்யமாணாநுபோபவிவேஶ
ஸ ஹ ப்ரஸ்தோதாரமுவாச ॥ 1.10.8॥
ப்ரஸ்தோதர்யா தே³வதா ப்ரஸ்தாவமந்வாயத்தா தாம் சேத³வித்³வாந்ப்ரஸ்தோஷ்யஸி
மூர்தா⁴ தே விபதிஷ்யதீதி ॥ 1.10.9॥
ஏவமேவோத்³கா³தாரமுவாசோத்³கா³தர்யா தே³வதோத்³கீ³த²மந்வாயத்தா
தாம் சேத³வித்³வாநுத்³கா³ஸ்யஸி மூர்தா⁴ தே விபதிஷ்யதீதி ॥ 1.10.10॥
ஏவமேவ ப்ரதிஹர்தாரமுவாச ப்ரதிஹர்தர்யா தே³வதா
ப்ரதிஹாரமந்வாயத்தா தாம் சேத³வித்³வாந்ப்ரதிஹரிஷ்யஸி மூர்தா⁴ தே
விபதிஷ்யதீதி தே ஹ ஸமாரதாஸ்தூஷ்ணீமாஸாஞ்சக்ரிரே
॥ 1.10.11॥
॥ இதி த³ஶம: க²ண்ட:³ ॥
——————————————-
அத² ஹைநம் யஜமாந உவாச ப⁴க³வந்தம் வா அஹம்
விவிதி³ஷாணீத்யுஷஸ்திரஸ்மி சாக்ராயண இதி ஹோவாச ॥ 1.11.1॥
ஸ ஹோவாச ப⁴க³வந்தம் வா அஹமேபி:⁴ ஸர்வைரார்த்விஜ்யை:
பர்யைஷிஷம் ப⁴க³வதோ வா அஹமவித்த்யாந்யாநவ்ருʼஷி ॥ 1.11.2॥
ப⁴க³வாꣳஸ்த்வேவ மே ஸர்வைரார்த்விஜ்யைரிதி ததே²த்யத²
தர்ஹ்யேத ஏவ ஸமதிஸ்ருʼஷ்டா: ஸ்துவதாம் யாவத்த்வேப்⁴யோ த⁴நம்
த³த்³யாஸ்தாவந்மம த³த்³யா இதி ததே²தி ஹ யஜமாந உவாச
॥ 1.11.3॥
அத² ஹைநம் ப்ரஸ்தோதோபஸஸாத³ ப்ரஸ்தோதர்யா தே³வதா
ப்ரஸ்தாவமந்வாயத்தா தாம் சேத³வித்³வாந்ப்ரஸ்தோஷ்யஸி மூர்தா⁴ தே
விபதிஷ்யதீதி மா ப⁴க³வாநவோசத்கதமா ஸா தே³வதேதி
॥ 1.11.4॥
ப்ராண இதி ஹோவாச ஸர்வாணி ஹ வா இமாநி பூ⁴தாநி
ப்ராணமேவாபி⁴ஸம்விஶந்தி ப்ராணமப்⁴யுஜ்ஜிஹதே ஸைஷா தே³வதா
ப்ரஸ்தாவமந்வாயத்தா தாம் சேத³வித்³வாந்ப்ராஸ்தோஷ்யோ
மூர்தா⁴ தே வ்யபதிஷ்யத்ததோ²க்தஸ்ய மயேதி ॥ 1.11.5॥
அத² ஹைநமுத்³கா³தோபஸஸாதோ³த்³கா³தர்யா தே³வதோத்³கீ³த²மந்வாயத்தா
தாம் சேத³வித்³வாநுத்³கா³ஸ்யஸி மூர்தா⁴ தே விபதிஷ்யதீதி
மா ப⁴க³வாநவோசத்கதமா ஸா தே³வதேதி ॥ 1.11.6॥
ஆதி³த்ய இதி ஹோவாச ஸர்வாணி ஹ வா இமாநி
பூ⁴தாந்யாதி³த்யமுச்சை: ஸந்தம் கா³யந்தி ஸைஷா
தே³வதோத்³கீ³த²மந்வாயத்தா தாம் சேத³வித்³வாநுத³கா³ஸ்யோ
மூர்தா⁴ தே வ்யபதிஷ்யத்ததோ²க்தஸ்ய மயேதி ॥ 1.11.7॥
அத² ஹைநம் ப்ரதிஹர்தோபஸஸாத³ ப்ரதிஹர்தர்யா தே³வதா
ப்ரதிஹாரமந்வாயத்தா தாம் சேத³வித்³வாந்ப்ரதிஹரிஷ்யஸி
மூர்தா⁴ தே விபதிஷ்யதீதி மா ப⁴க³வாநவோசத்கதமா
ஸா தே³வதேதி ॥ 1.11.8॥
அந்நமிதி ஹோவாச ஸர்வாணி ஹ வா இமாநி பூ⁴தந்யந்நமேவ
ப்ரதிஹரமாணாநி ஜீவந்தி ஸைஷா தே³வதா ப்ரதிஹாரமந்வாயத்தா
தாம் சேத³வித்³வாந்ப்ரத்யஹரிஷ்யோ மூர்தா⁴ தே வ்யபதிஷ்யத்ததோ²க்தஸ்ய
மயேதி ததோ²க்தஸ்ய மயேதி ॥ 1.11.9॥
கிராமம்-குரு தேசம் -ரிஷி போக -சாப்பிட -தண்ணீர் கொடுக்க சாப்பிட மாட்டேன்
பிராணன் போகும் சமயம் நீ கொடுத்ததை சாப்பிட்டேன்
பிராணன் நிலை நிறுத்தும் பொழுது கொள்ள மாட்டேன்
அவன் மனைவியும் அப்படியே
॥ இதி ஏகாத³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
கல்லுக்குள்ளும் ஜீவாத்மா உண்டே
ஆத்மாவுக்கு பிராணன் காரணம் இல்லையே -நித்யம் அன்றோ
பிராண வாயுவை நம்பி இல்லையே
ஸமஸ்த வஸ்துக்களும் பிராணன் இடம் தோன்றியவை என்பதால் பிராணன் என்பது பரமாத்மாவையே குறிக்கும் –
சர்வ பூதாநி -கீதையில் -ஸ்ருஷ்டி லயம் -கல்பாதியில் படைத்து –
காரணப்பெயர் வாழ வைப்பவன் -பிராணன் பரமாத்மாவே –
ஸ்ரீ பாஷ்ய மங்கள ஸ்லோகம் -பிராண சப்தம் அங்கும் –
பிரஸ்தாபம் பகுதியால் சொல்லப்படும் பிராணன் பரமாத்மாவே
உத்கீதம் அடுத்து -ஆதித்யன் -மேலே உள்ளவன் ஸ்துதிக்கப்படுபவன் -உச்சைஸ் சந்தம்
ப்ரதிஹர்த்தா -அன்னம் -ப்ரதிஹரணம் -அன்னம் —
1-1-9-அத ஏவ பிராண -முன் ஆகாசாத் தல் லிங்காத்
ஆர் உயிரேயோ-பிராணன் ஆதி சப்தம் அவனுக்கே
அகல் இடம் முழுதும் படைத்து இடந்து உண்டு உமிழ்ந்து அளந்த –பெரிய நீர் படைத்து
ஓர் உயிர் உலகுக்கு எல்லாம் –
ஆதித்யன் அன்னம் -அவற்றையே குறிக்கும்
அனைவராலும் போற்றப்படுவது சூரியனுக்கும் பரமாத்மாவுக்கு பொருந்தாது –
அனைத்து பூதங்களும் அன்னம் உண்டு வாழ வில்லையே -பரமாத்மாவை அனுபவித்து வாழ வில்லையே
அர்த்தம் குறைத்து -உலக வழக்கு படியே இவற்றுக்கு அர்த்தம் கொள்ள வேண்டும் –
பிராணன் -உலகு அனைத்துக்கும் காரணம் லயம் -பரமாத்மா –
——
4-மது வித்யை –3-1 –3-11-வரை இது சொல்லப்பட்டுள்ளது –
॥ த்ருʼதீயோঽத்⁴யாய: ॥
அஸௌ வா ஆதி³த்யோ தே³வமது⁴ தஸ்ய த்³யௌரேவ
திரஶ்சீநவꣳஶோঽந்தரிக்ஷமபூபோ மரீசய: புத்ரா: ॥ 3.1.1॥
தஸ்ய யே ப்ராஞ்சோ ரஶ்மயஸ்தா ஏவாஸ்ய ப்ராச்யோ மது⁴நாட்³ய: ।
ருʼச ஏவ மது⁴க்ருʼத ருʼக்³வேத³ ஏவ புஷ்பம் தா அம்ருʼதா
ஆபஸ்தா வா ஏதா ருʼச: ॥ 3.1.2॥
ஏதம்ருʼக்³வேத³மப்⁴யதபꣳஸ்தஸ்யாபி⁴தப்தஸ்ய யஶஸ்தேஜ
இந்த்³ரியம் வீர்யமந்நாத்³யꣳரஸோঽஜாயத ॥ 3.1.3॥
தத்³வ்யக்ஷரத்ததா³தி³த்யமபி⁴தோঽஶ்ரயத்தத்³வா
ஏதத்³யதே³ததா³தி³த்யஸ்ய ரோஹிதꣳரூபம் ॥ 3.1.4॥
ஆகாசம் -அந்தரிக்ஷம் -லோகம் -தேனீக்கள் -மூங்கில் -தேனடை -தேன் வண்டுகள் சாரா க்ராஹி –
ஆசை அனைவருக்கும் -பூ -சுற்று ஆ என்று பார்க்குமவர்கள்
தேவர்களுக்கு மது ஆதித்யன் -ஸ்வர்க்க லோகம் மூங்கில் /-தேன் ஆடை ஆகாசம் நாடு லோகம் /
கிரணங்கள் -தண்ணீர் /அறிந்து -கொண்டு
ஹோமம் ஆஹுதி புஷபங்கள் -தேன் வண்டுகள் வேதங்கள்–சக்தி ரசம் எடுத்து மேலே கொண்டு ஆதித்யன் இடம் சேர்க்க
யாக பலம் யஜஸ் தேஜஸ் வீர்யம் –
வசுக்கள் ருத்ரர்கள் ஆதித்யர்கள் -இதை அனுபவிக்க இருக்க
ருக் வேதம் கிழக்கே சென்று –
॥ இதி ப்ரத²ம: க²ண்ட:³ ॥
———————————————–
அத² யேঽஸ்ய த³க்ஷிணா ரஶ்மயஸ்தா ஏவாஸ்ய த³க்ஷிணா
மது⁴நாட்³யோ யஜூꣳஷ்யேவ மது⁴க்ருʼதோ யஜுர்வேத³ ஏவ புஷ்பம்
தா அம்ருʼத ஆப: ॥ 3.2.1॥
தாநி வா ஏதாநி யஜூꣳஷ்யேதம்
யஜுர்வேத³மப்⁴யதபꣳஸ்தஸ்யாபி⁴தப்தஸ்ய யஶஸ்தேஜ இந்த்³ரியம்
வீர்யமந்நாத்³யꣳரஸோஜாயத ॥ 3.2.2॥
தத்³வ்யக்ஷரத்ததா³தி³த்யமபி⁴தோঽஶ்ரயத்தத்³வா
ஏதத்³யதே³ததா³தி³த்யஸ்ய ஶுக்லꣳ ரூபம் ॥ 3.2.3॥
தெற்கு திசை யஜுஸ் -கிரணங்களே வாஹனம் போக –
॥ இதி த்³விதீய: க²ண்ட:³ ॥
———————————————
அத² யேঽஸ்ய ப்ரத்யஞ்சோ ரஶ்மயஸ்தா ஏவாஸ்ய ப்ரதீச்யோ
மது⁴நாட்³ய: ஸாமாந்யேவ மது⁴க்ருʼத: ஸாமவேத³ ஏவ புஷ்பம்
தா அம்ருʼதா ஆப: ॥ 3.3.1॥
தாநி வா ஏதாநி ஸாமாந்யேதꣳ
ஸாமவேத³மப்⁴யதபꣳஸ்தஸ்யாபி⁴தப்தஸ்ய யஶஸ்தேஜ இந்த்³ரியம்
வீர்யமந்நாத்³யꣳரஸோঽஜாயத ॥ 3.3.2॥
தத்³வ்யக்ஷரத்ததா³தி³த்யமபி⁴தோঽஶ்ரயத்தத்³வா
ஏதத்³யதே³ததா³தி³த்யஸ்ய க்ருʼஷ்ணꣳரூபம் ॥ 3.3.3॥
மேற்கு திசை சாம வேதம்
॥ இதி த்ருʼதீய: க²ண்ட:³ ॥
—————————————————-
அத² யேঽஸ்யோத³ஞ்சோ ரஶ்மயஸ்தா ஏவாஸ்யோதீ³ச்யோ
மது⁴நாட்³யோঽத²ர்வாங்கி³ரஸ ஏவ மது⁴க்ருʼத
இதிஹாஸபுராணம் புஷ்பம் தா அம்ருʼதா ஆப: ॥ 3.4.1॥
தே வா ஏதேঽத²ர்வாங்கி³ரஸ ஏததி³திஹாஸபூராணமப்⁴யதபꣳ
ஸ்தஸ்யாபி⁴தப்தஸ்ய யஶஸ்தேஜ இந்த்³ரியாம்
வீர்யமந்நாத்³யꣳரஸோঽஜாயத ॥ 3.4.2॥
தத்³வ்யக்ஷரத்ததா³தி³த்யமபி⁴தோঽஶ்ரயத்தத்³வா
ஏதத்³யதே³ததா³தி³த்யஸ்ய பரம் க்ருʼஷ்ணꣳரூபம் ॥ 3.4.3॥
॥ இதி சதுர்த:² க²ண்ட:³ ॥
———————————————
அத² யேঽஸ்யோர்த்⁴வா ரஶ்மயஸ்தா ஏவாஸ்யோர்த்⁴வா
மது⁴நாட்³யோ கு³ஹ்யா ஏவாதே³ஶா மது⁴க்ருʼதோ ப்³ரஹ்மைவ
புஷ்பம் தா அம்ருʼதா ஆப: ॥ 3.5.1॥
தே வா ஏதே கு³ஹ்யா ஆதே³ஶா ஏதத்³ப்³ரஹ்மாப்⁴யதபꣳ
ஸ்தஸ்யாபி⁴தப்தஸ்ய யஶஸ்தேஜ இந்த்³ரியம்
வீர்யமந்நாத்³யꣳரஸோঽஜாயத ॥ 3.5.2॥
தத்³வ்யக்ஷரத்ததா³தி³த்யமபி⁴தோঽஶ்ரயத்தத்³வா
ஏதத்³யதே³ததா³தி³த்யஸ்ய மத்⁴யே க்ஷோப⁴த இவ ॥ 3.5.3॥
தே வா ஏதே ரஸாநாꣳரஸா வேதா³ ஹி ரஸாஸ்தேஷாமேதே
ரஸாஸ்தாநி வா ஏதாந்யம்ருʼதாநாமம்ருʼதாநி வேதா³
ஹ்யம்ருʼதாஸ்தேஷாமேதாந்யம்ருʼதாநி ॥ 3.5.4॥
॥ இதி பஞ்சம: க²ண்ட:³ ॥
———————————————-
தத்³யத்ப்ரத²மமம்ருʼதம் தத்³வஸவ உபஜீவந்த்யக்³நிநா முகே²ந ந வை
தே³வா அஶ்நந்தி ந பிப³ந்த்யேததே³வாம்ருʼதம் த்³ருʼஷ்ட்வா
த்ருʼப்யந்தி ॥ 3.6.1॥
த ஏததே³வ ரூபமபி⁴ஸம்விஶந்த்யேதஸ்மாத்³ரூபாது³த்³யந்தி ॥ 3.6.2॥
ஸ ய ஏததே³வமம்ருʼதம் வேத³ வஸூநாமேவைகோ பூ⁴த்வாக்³நிநைவ
முகே²நைததே³வாம்ருʼதம் த்³ருʼஷ்ட்வா த்ருʼப்யதி ஸ ய ஏததே³வ
ரூபமபி⁴ஸம்விஶத்யேதஸ்மாத்³ரூபாது³தே³தி ॥ 3.6.3॥
ஸ யாவதா³தி³த்ய: புரஸ்தாது³தே³தா பஶ்சாத³ஸ்தமேதா
வஸூநாமேவ தாவதா³தி⁴பத்யꣳஸ்வாராஜ்யம் பர்யேதா ॥ 3.6.4॥
॥ இதி ஷஷ்ட:² க²ண்ட:³ ॥
——————————————————–
அத² யத்³த்³விதீயமம்ருʼதம் தத்³ருத்³ரா உபஜீவந்தீந்த்³ரேண
முகே²ந ந வை தே³வா அஶ்நந்தி ந பிப³ந்த்யேததே³வாம்ருʼதம்
த்³ருʼஷ்ட்வா த்ருʼப்யந்தி ॥ 3.7.1॥
த ஏததே³வ ரூபமபி⁴ஸம்விஶந்த்யேதஸ்மாத்³ரூபாது³த்³யந்தி ॥ 3.7.2॥
ஸ ய ஏததே³வமம்ருʼதம் வேத³ ருத்³ராணாமேவைகோ பூ⁴த்வேந்த்³ரேணைவ
முகே²நைததே³வாம்ருʼதம் த்³ருʼஷ்ட்வா த்ருʼப்யதி ஸ ஏததே³வ
ரூபமபி⁴ஸம்விஶத்யேதஸ்மாத்³ரூபாது³தே³தி ॥ 3.7.3॥
ஸ யாவதா³தி³த்ய: புரஸ்தாது³தே³தா பஶ்சாத³ஸ்தமேதா
த்³விஸ்தாவத்³த³க்ஷிணத உதே³தோத்தரதோঽஸ்தமேதா ருத்³ராணாமேவ
தாவதா³தி⁴பத்யꣳஸ்வாராஜ்யம் பர்யேதா ॥ 3.7.4॥
॥ இதி ஸப்தம: க²ண்ட:³ ॥
————————————————-
அத² யத்த்ருʼதீயமம்ருʼதம் ததா³தி³த்யா உபஜீவந்தி வருணேந
முகே²ந ந வை தே³வா அஶ்நந்தி ந பிப³ந்த்யேததே³வாம்ருʼதம்
த்³ருʼஷ்ட்வா த்ருʼப்யந்தி ॥ 3.8.1॥
த ஏததே³வ ரூபமபி⁴ஸம்விஶந்த்யேதஸ்மாத்³ரூபாது³த்³யந்தி ॥ 3.8.2॥
ஸ ய ஏததே³வமம்ருʼதம் வேதா³தி³த்யாநாமேவைகோ பூ⁴த்வா வருணேநைவ
முகே²நைததே³வாம்ருʼதம் த்³ருʼஷ்ட்வா த்ருʼப்யதி ஸ ஏததே³வ
ரூபமபி⁴ஸம்விஶத்யேதஸ்மாத்³ரூபாது³தே³தி ॥ 3.8.3॥
ஸ யாவதா³தி³த்யோ த³க்ஷிணத உதே³தோத்தரதோঽஸ்தமேதா
த்³விஸ்தாவத்பஶ்சாது³தே³தா புரஸ்தாத³ஸ்தமேதாதி³த்யாநாமேவ
தாவதா³தி⁴பத்யꣳஸ்வாராஜ்யம் பர்யேதா ॥ 3.8.4॥
॥ இதி அஷ்டம: க²ண்ட:³ ॥
—————————————————–
அத² யச்சதுர்த²மம்ருʼதம் தந்மருத உபஜீவந்தி ஸோமேந
முகே²ந ந வை தே³வா அஶ்நந்தி ந பிப³ந்த்யேததே³வாம்ருʼதம்
த்³ருʼஷ்ட்வா த்ருʼப்யந்தி ॥ 3.9.1॥
த ஏததே³வ ரூபமபி⁴ஸம்விஶந்த்யேதஸ்மாத்³ரூபாது³த்³யந்தி ॥ 3.9.2॥
ஸ ய ஏததே³வமம்ருʼதம் வேத³ மருதாமேவைகோ பூ⁴த்வா ஸோமேநைவ
முகே²நைததே³வாம்ருʼதம் த்³ருʼஷ்ட்வா த்ருʼப்யதி ஸ ஏததே³வ
ரூபமபி⁴ஸம்விஶத்யேதஸ்மாத்³ரூபாது³தே³தி ॥ 3.9.3॥
ஸ யாவதா³தி³த்ய: பஶ்சாது³தே³தா புரஸ்தாத³ஸ்தமேதா
த்³விஸ்தாவது³த்தரத உதே³தா த³க்ஷிணதோঽஸ்தமேதா மருதாமேவ
தாவதா³தி⁴பத்ய்ꣳஸ்வாராஜ்யம் பர்யேதா ॥ 3.9.4॥
॥ இதி நவம: க²ண்ட:³ ॥
———————————————
அத² யத்பஞ்சமமம்ருʼதம் தத்ஸாத்⁴யா உபஜீவந்தி ப்³ரஹ்மணா
முகே²ந ந வை தே³வா அஶ்நந்தி ந பிப³ந்த்யேததே³வாம்ருʼதம்
த்³ருʼஷ்ட்வா த்ருʼப்யந்தி ॥ 3.10.1॥
த ஏததே³வ ரூபமபி⁴ஸம்விஶந்த்யேதஸ்மாத்³ரூபாது³த்³யந்தி ॥ 3.10.2॥
ஸ ய ஏததே³வமம்ருʼதம் வேத³ ஸாத்⁴யாநாமேவைகோ பூ⁴த்வா
ப்³ரஹ்மணைவ முகே²நைததே³வாம்ருʼதம் த்³ருʼஷ்ட்வா த்ருʼப்யதி ஸ ஏததே³வ
ரூபமபி⁴ஸம்விஶத்யேதஸ்மாத்³ரூபாது³தே³தி ॥ 3.10.3॥
ஸ யாவதா³தி³த்ய உத்தரத உதே³தா த³க்ஷிணதோঽஸ்தமேதா
த்³விஸ்தாவதூ³ர்த்⁴வம் உதே³தார்வாக³ஸ்தமேதா ஸாத்⁴யாநாமேவ
தாவதா³தி⁴பத்யꣳஸ்வாராஜ்யம் பர்யேதா ॥ 3.10.4॥
॥ இதி த³ஶம: க²ண்ட:³ ॥
————————————————
அத² தத ஊர்த்⁴வ உதே³த்ய நைவோதே³தா நாஸ்தமேதைகல ஏவ
மத்⁴யே ஸ்தா²தா ததே³ஷ ஶ்லோக: ॥ 3.11.1॥
ந வை தத்ர ந நிம்லோச நோதி³யாய கதா³சந ।
தே³வாஸ்தேநாஹꣳஸத்யேந மா விராதி⁴ஷி ப்³ரஹ்மணேதி ॥ 3.11.2॥
ந ஹ வா அஸ்மா உதே³தி ந நிம்லோசதி ஸக்ருʼத்³தி³வா ஹைவாஸ்மை
ப⁴வதி ய ஏதாமேவம் ப்³ரஹ்மோபநிஷத³ம் வேத³ ॥ 3.11.3॥
தத்³தை⁴தத்³ப்³ரஹ்மா ப்ரஜாபதய உவாச ப்ரஜாபதிர்மநவே
மநு: ப்ரஜாப்⁴யஸ்தத்³தை⁴தது³த்³தா³லகாயாருணயே ஜ்யேஷ்டா²ய புத்ராய
பிதா ப்³ரஹ்ம ப்ரோவாச ॥ 3.11.4॥
இத³ம் வாவ தஜ்ஜ்யேஷ்டா²ய புத்ராய பிதா ப்³ரஹ்ம
ப்ரப்³ரூயாத்ப்ரணாய்யாய வாந்தேவாஸிநே ॥ 3.11.5॥
நாந்யஸ்மை கஸ்மைசந யத்³யப்யஸ்மா இமாமத்³பி:⁴ பரிக்³ருʼஹீதாம்
த⁴நஸ்ய பூர்ணாம் த³த்³யாதே³ததே³வ ததோ பூ⁴ய இத்யேததே³வ
ததோ பூ⁴ய இதி ॥ 3.11.6॥
மது வித்யை இப்படி அறிந்து
பார்த்து கொண்டே திருப்தி அடையும் –
ஆதித்யனை சரீரமாக கொண்ட ப்ரஹ்மம் உபாசனம் மண்ணும் விண்ணும் ஆள்வர்
॥ இதி ஏகாத³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
தேன் -சூரியனையே தேனாக நினைத்து -த்ருஷ்ட்டி
அந்தரிக்ஷம் அபூப தேன் அடை -மரக்க்கிளை -த்யுலோகம் -தேவ மது -ரூபகம் –
ஊர்த்வம் பக்கவாட்டில் நான்கு திக்குகள் –நான்கு வேதம் -உபநிஷத்துக்கள் -ஐந்தும் -இவையே பூக்கள்
கர்மங்கள் -கிழக்கே ருக் -வேதம் இத்யாதி
உபாசனம் -உபநிஷத் -ப்ரஹ்மம் ரஸம் -தேன் –
மந்த்ரம் சொல்லி யாகம் -ரசத்தை கொண்டு சேர்க்கும் -ரஸ்மை -கிரணங்கள் -மூலம் சேமித்து –
கிழக்கு -ரிக் மந்த்ர தேனீக்கள் கிழக்குப்புறம் -வசுக்கள் உண்பார்
தெற்கு யஜுர் வேதம் கர்மம் -ருத்ரர்
மேற்கு -ஆதித்யர்
வடக்கு -மருத்துக்கள்
மேல் ஸாத்ய கணங்கள்
அந்த தேன் =-உண்ண ஐந்து தேவதைகள் -த்ருஷ்ட்வா -பார்த்து த்ருப்தி அடைவதே உண்பது -கண்டு களிக்கிறார்கள்
இவர்களுக்குள் பரமாத்மா அந்தர்யாமி -மோக்ஷம் கொடுப்பவன் இவனே
வசுக்களாக பிறவி எடுத்து பின்பு மோக்ஷம்
இதே போல் ஆதித்யனாக இருந்து பின்பு மோக்ஷம்
தேவதா அதிகாரணம் -1-3-25-அவர்களும் உபாஸனம் செய்யலாமே –
மது அதிகரணம்
இவற்றை சொல்லும்
தாங்களே தங்களை த்யானிப்பார்களோ
இருக்கும் பலத்துக்கு செய்ய வேண்டாமே
மது -அசம்பாவித ஜைமினி ரிஷி -அதிகாரம் இல்லை
அதிகாரம் உண்டு பாரதராயணர் அந்தர்யாமியான பரமாத்மாவை உபாசனம் -மோக்ஷ பலத்துக்கு –
பரன் திறம் அன்றி தெய்வம் மற்று இல்லை
—
5-காயத்ரி வித்யை –சந்தஸ்ஸூ சாந்தோக்யம் —3-12-
கா³யத்ரீ வா ஈத³ꣳ ஸர்வம் பூ⁴தம் யதி³த³ம் கிம் ச வாக்³வை கா³யத்ரீ
வாக்³வா இத³ꣳ ஸர்வம் பூ⁴தம் கா³யதி ச த்ராயதே ச ॥ 3.12.1॥
யா வை ஸா கா³யத்ரீயம் வாவ ஸா யேயம் ப்ருʼதி²வ்யஸ்யாꣳ ஹீத³ꣳ
ஸர்வம் பூ⁴தம் ப்ரதிஷ்டி²தமேதாமேவ நாதிஶீயதே ॥ 3.12.2॥
யா வை ஸா ப்ருʼதி²வீயம் வாவ ஸா யதி³த³மஸ்மிந்புருஷே
ஶரீரமஸ்மிந்ஹீமே ப்ராணா: ப்ரதிஷ்டி²தா ஏததே³வ
நாதிஶீயந்தே ॥ 3.12.3॥
யத்³வை தத்புருஷே ஶரீரமித³ம் வாவ தத்³யதி³த³மஸ்மிந்நந்த:
புருஷே ஹ்ருʼத³யமஸ்மிந்ஹீமே ப்ராணா: ப்ரதிஷ்டி²தா ஏததே³வ
நாதிஶீயந்தே ॥ 3.12.4॥
ஸைஷா சதுஷ்பதா³ ஷட்³விதா⁴ கா³யத்ரீ ததே³தத்³ருʼசாப்⁴யநூக்தம்
॥ 3.12.5॥
காயத்ரி வித்யை -நாலு ஆறு -எட்டு மூன்று -பாதங்கள் -24-அக்ஷரங்கள் –
கீதா ஸ்லோகங்கள் அனுஷ்டுப் சந்தஸ் –யாப்பு இலக்கணம் தமிழ் போலே –
சந்தஸாம் மாதா காயத்ரி -இங்கு நாலு ஆறு
பூதம் –ஜீவா ராசி -பிருத்வி இருக்க -சரீரம்-வாழ – ஹிருதயம்-ஆத்மா இருக்கும் இடம் -இப்படி நாலு
ஒவ் ஒன்றுக்கும் இரண்டு குணங்கள் -கடைசி இரண்டுக்கும் ஒன்றாக்கி
காயந்தம் பாடுபவனை காப்பாற்றும் காயத்ரி –
கானம் -குறிக்கப்படும் காப்பாற்றுப்படும்
பூதம் சர்வ பூதம் பிரதிஷ்டிதம் தாண்டி போக முடியாதே
சர்வ பிராண ப்ரதிஷ்டிதம் -ஆனால் தாண்ட முடியாதே -ஆக இப்படி ஆறு குணங்கள் –
தாவாநஸ்ய மஹிமா ததோ ஜ்யாயாꣳஶ்ச பூருஷ: ।
பாதோ³ঽஸ்ய ஸர்வா பூ⁴தாநி த்ரிபாத³ஸ்யாம்ருʼதம் தி³வீதி ॥ 3.12.6॥
பிரகிருதி மண்டலம் கால் பாகம்
யத்³வை தத்³ப்³ரஹ்மேதீத³ம் வாவ தத்³யோயம் ப³ஹிர்தா⁴
புருஷாதா³காஶோ யோ வை ஸ ப³ஹிர்தா⁴ புருஷாதா³காஶ: ॥ 3.12.7॥
அயம் வாவ ஸ யோঽயமந்த: புருஷ அகாஶோ யோ வை ஸோঽந்த:
புருஷ ஆகாஶ: ॥ 3.12.8॥
அயம் வாவ ஸ யோঽயமந்தர்ஹ்ருʼத³ய ஆகாஶஸ்ததே³தத்பூர்ணமப்ரவர்தி
பூர்ணமப்ரவர்திநீꣳஶ்ரியம் லப⁴தே ய ஏவம் வேத³ ॥ 3.12.9॥
॥ இதி த்³வாத³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
நான்கு பாதங்கள் -ஆறு வகைப்பட்ட -ஒவ்வொரு பாதத்திலும் ஆறு எழுத்துக்கள்
காயத்ரி -சந்தஸ்ஸூக்கு-சாம்யம் பரமாத்மா -இவ்வாறு உபாசனம்
இவனுக்கும் நான்கு கால்கள் -சர்வானி பூதானி முதல் பகுதி -உடலுடன் கூடிய ஜீவர்கள் அனைவரும் பூதாநி –
பிருத்வி இரண்டாவது -சரீரம் மூன்றாவது -ஹ்ருதயம் நான்காவது என்று நினைத்து
ஆறு – பூதங்களை -வாக் சொல் -பொருளை குறிக்கும் -தானே சொல்லி தானே அனைத்துக்கும் நல்லது பண்ணுகிறான்
காயதி -சொல்கிறது -த்ராயதி-உபதேசித்து -காக்கும் -காயத்ரி -இரண்டையும் காட்டும் –
சொல்லுக்கு பரமாத்மா பர்யந்தம் -காயதி
பிருத்வியில் பூதங்கள் அனைத்தும் நிலை பெற்று உள்ளன -இவனே உள்ளே இருந்து தாங்கும் சக்தி கொடுக்கிறான்
சர்வ பூத இருப்பிடம் -எங்கும் தாண்டி போக முடியாதே -ஆஸ்ரயித்தே இருக்க வேண்டும் -தாண்ட முடியாமல் இருப்பது -ஆக இரண்டும் இத்தால் –
சரீரம் -ஹ்ருதயம் -பிராணனுக்கு இருப்பிடம் -பிராணனால் வெளியே போக முடியாதே -இரண்டுக்கும் சேர்ந்து இந்த இரண்டு தன்மைகள் –
இவ்வளவு மட்டும் அல்ல
ஒரு சிறு பகுதியை மட்டும் சொன்னேன் -வேதமே சொல்லும் இறுதியில் –
தவான் அஸ்ய மஹிமா -அநந்தன் -சொத்துக்களில் ஒரு பகுதி -த்ரிபாத் -அம்ருதம் -லீலா விபூதி போல் மூன்று மடங்கு -அளவு பட்டது அல்ல என்றவாறு
ஆகாசம் -பரந்து விரிந்து -உருவம் அற்று -அசையாமல் –மூன்று தன்மைகள் -அமலத்வம் -இவற்றால் பரமாத்மாவுக்கு நிகர் –
வெளியில் உள்ள ஆகாசமே உடலுக்குள்ளும் ஹிருதயத்துக்குள்ளும் –
பூர்ணம் -த்ரிவித அபரிச்சேத்யன் -அப்ரவர்த்தி அசையாமல் -ஸ்ரீ யம் லபதே -செல்வம் பெறுகிறான் -அசையா அளவில்லா முக்தி ஐஸ்வர்யம் பெறுகிறான் –
1-1-26 ஸூத்ரம் இத்தைச் சொல்லும்
விருத்தம் சொல்வதால் -காயத்ரி சந்தஸ்ஸுவை சொல்வதால்
அப்படி சொல்ல வில்லை -பரமாத்மாவையே சொல்லிற்று
மனதை தியானிக்கும் வழியைச் சொன்னவாறு –
——
6-பரஞ்சோதிஸ் வித்யை -சாந்தோக்யம் -3-13-
தஸ்ய ஹ வா ஏதஸ்ய ஹ்ருʼத³யஸ்ய பஞ்ச தே³வஸுஷய:
ஸ யோঽஸ்ய ப்ராங்ஸுஷி: ஸ ப்ராணஸ்தச்சக்ஷு:
ஸ ஆதி³த்யஸ்ததே³தத்தேஜோঽந்நாத்³யமித்யுபாஸீத
தேஜஸ்வ்யந்நாதோ³ ப⁴வதி ய ஏவம் வேத³ ॥ 3.13.1॥
காவல் ஆள்கள் -த்வார பாலகர்கள் -கிழக்கே பிராண தேவதை வாசல் காப்பான் –
அதுக்கு ஒரு தேவதை –பிராண வாயு கண்ணில் -கண்ணுக்கு அதிஷ்டானம் தேவதை ஆதித்யன் –
இப்படி உபாஸிக்க வேண்டும் -தேஜஸ் அன்னம் பெறுகிறான்
அத² யோঽஸ்ய த³க்ஷிண: ஸுஷி: ஸ வ்யாநஸ்தச்ச்²ரோத்ரꣳ
ஸ சந்த்³ரமாஸ்ததே³தச்ச்²ரீஶ்ச யஶஶ்சேத்யுபாஸீத
ஶ்ரீமாந்யஶஸ்வீ ப⁴வதி ய ஏவம் வேத³ ॥ 3.13.2॥
வியான வாயு தக்ஷிண திக்கு காதுகளில் சந்திரன் தேவதை -ஸ்ரீ யசஸ் பெறுகிறான் செல்வமும் கீர்த்தியும் பெறுவார்கள் –
அத² யோঽஸ்ய ப்ரத்யங்ஸுஷி: ஸோঽபாந:
ஸா வாக்ஸோঽக்³நிஸ்ததே³தத்³ப்³ரஹ்மவர்சஸமந்நாத்³யமித்யுபாஸீத
ப்³ரஹ்மவர்சஸ்யந்நாதோ³ ப⁴வதி ய ஏவம் வேத³ ॥ 3.13.3॥
மேற்கு திக்குள் அபான வாயு -வாக்கில் -அக்னி -ஓளி -தேஜஸ் -பேச பேச ஒருவனை அறிகிறோம் –
அக்ரம் முன்னால் நடத்தி போகும் -யா காவாராயானும் நா கா காக்க –
ப்ரஹ்ம வர்ஜஸ் பெறுகிறான் -ப்ரஹ்ம ஞானி போலே தேஜஸ் பெறுகிறான் –
அத² யோঽஸ்யோத³ங்ஸுஷி: ஸ ஸமாநஸ்தந்மந:
ஸ பர்ஜந்யஸ்ததே³தத்கீர்திஶ்ச வ்யுஷ்டிஶ்சேத்யுபாஸீத
கீர்திமாந்வ்யுஷ்டிமாந்ப⁴வதி ய ஏவம் வேத³ ॥ 3.13.4॥
சமான வாயு -மனசில் பர்ஜன்ய தேவதை -ஓளி படைத்த சரீரம் -கீர்த்தி யுடையவன் ஆகிறான்
அத² யோঽஸ்யோர்த்⁴வ: ஸுஷி: ஸ உதா³ந: ஸ வாயு:
ஸ ஆகாஶஸ்ததே³ததோ³ஜஶ்ச மஹஶ்சேத்யுபாஸீதௌஜஸ்வீ
மஹஸ்வாந்ப⁴வதி ய ஏவம் வேத³ ॥ 3.13.5॥
மேல் நோக்கி -ஆகாசம் -உத் -இந்திரிய கிங்கரன் ஆகிறான் -வாயு தேவதை -ப்ரஹ்ம பிராப்தி –
தே வா ஏதே பஞ்ச ப்³ரஹ்மபுருஷா: ஸ்வர்க³ஸ்ய லோகஸ்ய
த்³வாரபா: ஸ ய ஏதாநேவம் பஞ்ச ப்³ரஹ்மபுருஷாந்ஸ்வர்க³ஸ்ய
லோகஸ்ய த்³வாரபாந்வேதா³ஸ்ய குலே வீரோ ஜாயதே ப்ரதிபத்³யதே
ஸ்வர்க³ம் லோகம் ய ஏதாநேவம் பஞ்ச ப்³ரஹ்மபுருஷாந்ஸ்வர்க³ஸ்ய
லோகஸ்ய த்³வாரபாந்வேத³ ॥ 3.13.6॥
ஆதி வாஹிகர்கள் என்று அறிந்து உபாசனம் –
அத² யத³த: பரோ தி³வோ ஜ்யோதிர்தீ³ப்யதே விஶ்வத: ப்ருʼஷ்டே²ஷு
ஸர்வத: ப்ருʼஷ்டே²ஷ்வநுத்தமேஷூத்தமேஷு லோகேஷ்வித³ம் வாவ
தத்³யதி³த³மஸ்மிந்நந்த: புருஷே ஜ்யோதி: ॥ 3.13.7॥
ஜோதி மயம் -சுயம் பிரகாசம் -பரஞ்சோதி–ஜாடராக்னியாக வயிற்றில் -பரமாகாச ஜோதியே இங்கும்
ஓத்தார் மிக்கார் இலையாய மா மாயன் —
அந்தப்புர ஜோதி
குதிரை முக அக்னி கடலுக்குள்
தஸ்யைஷா த்³ருʼஷ்டிர்யத்ரிதத³ஸ்மிஞ்ச²ரீரே ஸꣳஸ்பர்ஶேநோஷ்ணிமாநம்
விஜாநாதி தஸ்யைஷா ஶ்ருதிர்யத்ரைதத்கர்ணாவபிக்³ருʼஹ்ய நிநத³மிவ
நத³து²ரிவாக்³நேரிவ ஜ்வலத உபஶ்ருʼணோதி ததே³தத்³த்³ருʼஷ்டம் ச
ஶ்ருதம் சேத்யுபாஸீத சக்ஷுஷ்ய: ஶ்ருதோ ப⁴வதி ய ஏவம் வேத³
ய ஏவம் வேத³ ॥ 3.13.8॥
॥ இதி த்ரயோத³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
———————————————-
அனைத்தும் இவன் சங்கல்பத்தால் தேஜஸ்ஸின் ஒரு பகுதி
அந்த புருஷே இதே தேஜஸ் -ஜாடராக்னி -வைஸ்வானர அக்னி -இவனும் பரமாத்மாவே –
உடலைச் தொட்டு அக்னியை அறிந்து உபாசனம் -இதுவே காண்பது போல் —
ரதம் ரிஷபம் போல் சப்தம் உள்ளே இருந்து கேட்க்கும் –
இப்படி கண்டு கேட்டு உபாசனம் –
ஸ்வரூபம் -பரஞ்சோதிஸ்ஸூ
திருமேனியும் -ஆதி அம் சோதி உருவை அங்கு வைத்து இங்கு பிறந்த
விபூதியும் ஜோதி -தமச பரஸ்தாத் தேஜோ மயம் பரம சத்வ மயம் -அப்ராக்ருதம் –
1-1-25-ஜ்யோதிர் அதிகரணம் –
——
7-சாண்டில்ய வித்யை -சாந்தோக்யம் -3-14-
ஸர்வம் க²ல்வித³ம் ப்³ரஹ்ம தஜ்ஜலாநிதி ஶாந்த உபாஸீத ।
அத² க²லு க்ரதுமய: புருஷோ யதா²க்ரதுரஸ்மிꣳல்லோகே
புருஷோ ப⁴வதி ததே²த: ப்ரேத்ய ப⁴வதி ஸ க்ரதும் குர்வீத
॥ 3.14.1॥
சாண்டில்ய வித்யை
யதா உபாசனம் ததா பலம் –எப்படி நினைத்து உபாசித்தாலும் -அப்படியே -தூய்மை -ஆனந்தமயம் –
கண்ணன் பிறந்து விட்டுப்போன நியாயம் சாஸ்திரம் வெட்க்கி போகும்படி –
யசோதை கட்டி வைக்க -நாம் உபாஸிக்க சம்சார கட்டில் இருந்து விலகும் –
சாந்த– ராக த்வேஷம் பசி தாகம் சோகம் மோகம் இல்லாமல் -உபாஸீதா –
ஸூவ பர பேதம்-இல்லாமல் -அனைத்தும் ப்ரஹ்மமே அவனுக்கே சரீரம் அந்தராத்மா படைத்தது அவனே –
சர்வம் -கண்ணால் பார்க்கும் அனைத்தும் ப்ரஹ்மம்
இதி–தஜ்ஜ–அதனிடம் பிறந்து / தல்ல அதிலே லயம் /ததனு-அதனால் ரக்ஷிக்கப்பட்டு /
த்ரிவித காரணம் ப்ரஹ்மமே -ஆதி மூலமே –அகில காரணாய– அத்புத காரணாய — நிஷ் காராணாய –
லயம் முன் நிலை -காரண பாவத்தை கார்ய பாவம் அடைவதே லயம் -ப்ரக்ருஷ்ட லயம் பிரளயம் –
விசிஷ்ட ஆத்ம வேஷம் நிஷ் க்ருஷ்ட ஆத்ம வேஷம் வாசி அறிந்து -சாந்த உபாசனம் –
பிறர் நம்மை ஏச -நமது கர்மமே அவர் உரு -அது தானே காரணம்– இந்த காரியத்துக்கு நாம் துக்கப்படுவதற்கு –
மநோமய: ப்ராணஶரீரோ பா⁴ரூப: ஸத்யஸங்கல்ப
ஆகாஶாத்மா ஸர்வகர்மா ஸர்வகாம: ஸர்வக³ந்த:⁴ ஸர்வரஸ:
ஸர்வமித³மப்⁴யத்தோঽவாக்யநாத³ர: ॥ 3.14.2॥
அவாக்ய அ நாதராக -அப்படி இருப்பவன் தான் வெண்ணெய்க்கு ஆடும் பிள்ளையாக இங்கே
ஏஷ ம ஆத்மாந்தர்ஹ்ருʼத³யேঽணீயாந்வ்ரீஹேர்வா யவாத்³வா
ஸர்ஷபாத்³வா ஶ்யாமாகாத்³வா ஶ்யாமாகதண்டு³லாத்³வைஷ
ம ஆத்மாந்தர்ஹ்ருʼத³யே ஜ்யாயாந்ப்ருʼதி²வ்யா
ஜ்யாயாநந்தரிக்ஷாஜ்ஜ்யாயாந்தி³வோ ஜ்யாயாநேப்⁴யோ
லோகேப்⁴ய: ॥ 3.14.3॥
அரிசியை விட -கோதுமையை விட கடுகை விட சோளப்பொறியை விட சிறியதாக இருந்தும்
பிருத்வி மண்டலம் விடவும் அந்தரிக்ஷ லோகம் விட பெரியவர்
அவ்வளவு பெரியவர் நம்மை -கொள்ள இவ்வளவு சிறியதாக —
கண் காண நிற்கில் ஆணை இட்டு விலக்கும் என்று -நாள் பார்த்து இருக்கும் –
ஸர்வகர்மா ஸர்வகாம: ஸர்வக³ந்த:⁴ ஸர்வரஸ:
ஸர்வமித³மப்⁴யாத்தோঽவாக்யநாத³ர ஏஷ ம ஆத்மாந்தர்ஹ்ருʼத³ய
ஏதத்³ப்³ரஹ்மைதமித: ப்ரேத்யாபி⁴ஸம்ப⁴விதாஸ்மீதி யஸ்ய ஸ்யாத³த்³தா⁴
ந விசிகித்ஸாஸ்தீதி ஹ ஸ்மாஹ ஶாண்டி³ல்ய: ஶாண்டி³ல்ய:–॥ 3.14.4॥
கர்மங்களை செய்வேனும் யானே என்னும் -இத்யாதி –
விசாரம் இல்லாமல் சங்கை இல்லாமல் உறுதியாக உபாசித்தால் அடைகிறான் –
॥ இதி சதுர்த³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
சர்வம் கல் இதம் ஸர்வம் ப்ரஹ்ம தஜ் ஜலான் -சாந்த உபாஸீத
உலகம் அனைத்தும் ப்ரஹ்மாத்மகம் -அனைத்துக்கும் அந்தராத்மா ப்ரஹ்மமே –
ஜம் -லம் -அன் -ஸ்ருஷ்ட்டி சம்ஹாரம் ஸ்திதி மூன்றுமே ப்ரஹ்மத்தால்
அபர்யவசான விருத்தி -அனைத்தும் அவன் வரை சொல்லுமே
இந்த அறிவாலேயே சாந்தி வருமே
அவனே அகல் ஞாலம் படைத்து இடந்தான் -அவனே அஃது உண்டு உமிழ்ந்து அளந்தான் –
அவனே அவனும் அவனும் அவனும் அவனே மற்று எல்லாமும் அனைத்தும் அறிந்தனமே-
ஆம் அவை ஆயவை ஆய் நின்ற அவரே முக்காலத்தில் சர்வமும் ப்ரஹ்மமே –
அறிந்த பின்பு மித்ரர் அமித்ரர் வாசியே வராதே -எனவே ராக த்வேஷம் இல்லாமல் சாந்தி கிட்டும் –
வியாப்த கத தோஷம் கிட்டாதே -முண்டகம் -சமண வ்ருக்ஷம்
——————-
8-சம் வர்க்கம் வித்யை –4-1/4-2/4-3-
॥ சதுர்தோ²ঽத்⁴யாய: ॥
ஜாநஶ்ருதிர்ஹ பௌத்ராயண: ஶ்ரத்³தா⁴தே³யோ ப³ஹுதா³யீ ப³ஹுபாக்ய ஆஸ
ஸ ஹ ஸர்வத ஆவஸதா²ந்மாபயாஞ்சக்ரே ஸர்வத ஏவ
மேঽந்நமத்ஸ்யந்தீதி ॥ 4.1.1॥
அத² ஹꣳஸா நிஶாயாமதிபேதுஸ்தத்³தை⁴வꣳ ஹꣳ ஸோஹꣳ ஸமப்⁴யுவாத³
ஹோ ஹோঽயி ப⁴ல்லாக்ஷ ப⁴ல்லாக்ஷ ஜாநஶ்ருதே: பௌத்ராயணஸ்ய
ஸமம் தி³வா ஜ்யோதிராததம் தந்மா ப்ரஸாங்க்ஷீ ஸ்தத்த்வா
மா ப்ரதா⁴க்ஷீரிதி ॥ 4.1.2॥
ப⁴ல்லாக்ஷ-ஆதரத்தை ஸூ சிக்கும் -மந்த த்ருஷ்ட்டி என்றுமாம் -மஹாராஜர் படுத்து இருக்க மேலே பறக்கலாமோ
அன்ன தானாதிகளால் பெற்ற தேஜஸ்-ஸமம் தி³வா ஜ்யோதிராததம்- உண்டே இவனுக்கு-
தமு ஹ பர: ப்ரத்யுவாச கம்வர ஏநமேதத்ஸந்தꣳ ஸயுக்³வாநமிவ
ரைக்வமாத்தே²தி யோ நு கத²ꣳ ஸயுக்³வா ரைக்வ இதி ॥ 4.1.3॥
இவன் ரைக்குவர் போன்ற மஹாத்மா இல்லையே /
ஸயுக்³வா ரைக்வ-வண்டியின் சாயையில் படுத்து -இருப்பவரா
பொறுப்பு வேறே வைராக்யம் வேறே -சந்நியாசி சம்சாரத்தில் ஆசை இல்லாமல் –
ஒரு கிராமத்தில் ஒரு இரவுக்கு மேலே இருக்காமல் -அபிமானம் வர வாய்ப்பு இல்லையே
யதா² க்ருʼதாயவிஜிதாயாத⁴ரேயா: ஸம்யந்த்யேவமேநꣳ ஸர்வம்
தத³பி⁴ஸமைதி யத்கிஞ்ச ப்ரஜா: ஸாது⁴ குர்வந்தி யஸ்தத்³வேத³
யத்ஸ வேத³ ஸ மயைதது³க்த இதி ॥ 4.1.4॥
தது³ ஹ ஜாநஶ்ருதி: பௌத்ராயண உபஶுஶ்ராவ
ஸ ஹ ஸஞ்ஜிஹாந ஏவ க்ஷத்தாரமுவாசாங்கா³ரே ஹ ஸயுக்³வாநமிவ
ரைக்வமாத்தே²தி யோ நு கத²ꣳ ஸயுக்³வா ரைக்வ இதி ॥ 4.1.5॥
உபஶுஶ்ராவ-இவனும் கேட்டான்-
யதா² க்ருʼதாயவிஜிதாயாத⁴ரேயா: ஸம்யந்த்யேவமேநꣳ ஸர்வம்
தத³பி⁴ஸமைதி யத்கிஞ்ச ப்ரஜா: ஸாது⁴ குர்வந்தி யஸ்தத்³வேத³
யத்ஸ வேத³ ஸ மயைதது³க்த இதி ॥ 4.1.6॥
ஸ ஹ க்ஷத்தாந்விஷ்ய நாவித³மிதி ப்ரத்யேயாய தꣳ ஹோவாச
யத்ராரே ப்³ராஹ்மணஸ்யாந்வேஷணா ததே³நமர்ச்சே²தி ॥ 4.1.7॥
ஸோঽத⁴ஸ்தாச்ச²கடஸ்ய பாமாநம் கஷமாணமுபோபவிவேஶ
தꣳ ஹாப்⁴யுவாத³ த்வம் நு ப⁴க³வ: ஸயுக்³வா ரைக்வ
இத்யஹꣳ ஹ்யரா3 இதி ஹ ப்ரதிஜஜ்ஞே ஸ ஹ க்ஷத்தாவித³மிதி
ப்ரத்யேயாய ॥ 4.1.8 ॥
ரிஷிகள் -பறவை -ஞான ஸ்ருதி -தர்மசாலைகள் எங்கும் கட்டி-தர்ம ஞானம் உள்ளது ப்ரஹ்ம ஞானம் இல்லாமல் இருக்கிறான் –
நல்லவனாக ஆக இரண்டு ரிஷிகள் -ஹம்ஸ-பறவையாக பேச -இவனுக்கு பறவை பாஷை தெரியும் –
ரைக்குவாரோ இவர் -யார் -அறிய ஆசை எந்த வண்டி சக்கரத்தின் அடியில் உள்ளான்
ஞானம் -நல்லவை எல்லாம் ரைக்குவர் இட்ட பிக்ஷை சொல்ல ஆசை பெறுக
தேடச்சொல்லி –
॥ இதி ப்ரத²ம: க²ண்ட:³ ॥
———————————————
தது³ ஹ ஜாநஶ்ருதி: பௌத்ராயண: ஷட்ஶதாநி க³வாம்
நிஷ்கமஶ்வதரீரத²ம் ததா³தா³ய ப்ரதிசக்ரமே தꣳ ஹாப்⁴யுவாத³
॥ 4.2.1॥
ரைக்வேமாநி ஷட்ஶதாநி க³வாமயம் நிஷ்கோঽயமஶ்வதரீரதோ²ঽநு
ம ஏதாம் ப⁴க³வோ தே³வதாꣳ ஶாதி⁴ யாம் தே³வதாமுபாஸ்ஸ இதி
॥ 4.2.2॥
தமு ஹ பர: ப்ரத்யுவாசாஹ ஹாரேத்வா ஶூத்³ர தவைவ ஸஹ
கோ³பி⁴ரஸ்த்விதி தது³ ஹ புநரேவ ஜாநஶ்ருதி: பௌத்ராயண:
ஸஹஸ்ரம் க³வாம் நிஷ்கமஶ்வதரீரத²ம் து³ஹிதரம் ததா³தா³ய
ப்ரதிசக்ரமே ॥ 4.2.3॥
தꣳ ஹாப்⁴யுவாத³ ரைக்வேத³ꣳ ஸஹஸ்ரம் க³வாமயம்
நிஷ்கோঽயமஶ்வதரீரத² இயம் ஜாயாயம் க்³ராமோ
யஸ்மிந்நாஸ்ஸேঽந்வேவ மா ப⁴க³வ: ஶாதீ⁴தி ॥ 4.2.4 ॥
இயம் ஜாயாயம் க்³ராமோ-இவள் உனக்கு ஏற்றவள் -இந்த கிராமமும் உன் னுடையது –
எனக்கு என்று ஒன்றும் இல்லை ப்ரஹ்ம வித்யை சொல்லிக் கொடும்
தஸ்யா ஹ முக²முபோத்³க்³ருʼஹ்ணந்நுவாசாஜஹாரேமா: ஶூத்³ராநேநைவ
முகே²நாலாபயிஷ்யதா² இதி தே ஹைதே ரைக்வபர்ணா நாம
மஹாவ்ருʼஷேஷு யத்ராஸ்மா உவாஸ ஸ தஸ்மை ஹோவாச ॥ 4.2.5 ॥
பசுக்கள் தேர் கூட்டி செல்ல -பறவை சொல்லி வந்தாயா -பெண்ணையும் கல்யாணம் பண்ணி வைக்க –
ஷத்ரிய அரசனை சூத்ரா என்று சம்போதானம் இங்கு-
சூத்ர -ப்ரஹ்ம ஞானம் இல்லாத சோகம் உள்ளவனே என்றபடி
॥ இதி த்³விதீய: க²ண்ட:³ ॥
———————————————–
வாயுர்வாவ ஸம்வர்கோ³ யதா³ வா அக்³நிருத்³வாயதி வாயுமேவாப்யேதி
யதா³ ஸூர்யோঽஸ்தமேதி வாயுமேவாப்யேதி யதா³ சந்த்³ரோঽஸ்தமேதி
வாயுமேவாப்யேதி ॥ 4.3.1॥
யதா³ப உச்சு²ஷ்யந்தி வாயுமேவாபியந்தி
வாயுர்ஹ்யேவைதாந்ஸர்வாந்ஸம்வ்ருʼங்க்த இத்யதி⁴தை³வதம் ॥ 4.3.2॥
அதா²த்⁴யாத்மம் ப்ராணோ வாவ ஸம்வர்க:³ ஸ யதா³ ஸ்வபிதி ப்ராணமேவ
வாக³ப்யேதி ப்ராணம் சக்ஷு: ப்ராணꣳ ஶ்ரோத்ரம் ப்ராணம் மந: ப்ராணோ
ஹ்யேவைதாந்ஸர்வாந்ஸம்வ்ருʼங்க்த இதி ॥ 4.3.3॥
தௌ வா ஏதௌ த்³வௌ ஸம்வர்கௌ³ வாயுரேவ தே³வேஷு ப்ராண: ப்ராணேஷு
॥ 4.3.4॥
அத² ஹ ஶௌநகம் ச காபேயமபி⁴ப்ரதாரிணம் ச காக்ஷஸேநிம்
பரிவிஷ்யமாணௌ ப்³ரஹ்மசாரீ பி³பி⁴க்ஷே தஸ்மா உ ஹ ந த³த³து:
॥ 4.3.5॥
ஸ ஹோவாச மஹாத்மநஶ்சதுரோ தே³வ ஏக: க: ஸ ஜகா³ர
பு⁴வநஸ்ய கோ³பாஸ்தம் காபேய நாபி⁴பஶ்யந்தி மர்த்யா
அபி⁴ப்ரதாரிந்ப³ஹுதா⁴ வஸந்தம் யஸ்மை வா ஏதத³ந்நம் தஸ்மா
ஏதந்ந த³த்தமிதி ॥ 4.3.6॥
தது³ ஹ ஶௌநக: காபேய: ப்ரதிமந்வாந: ப்ரத்யேயாயாத்மா தே³வாநாம்
ஜநிதா ப்ரஜாநாꣳ ஹிரண்யத³ꣳஷ்ட்ரோ ப³ப⁴ஸோঽநஸூரிர்மஹாந்தமஸ்ய
மஹிமாநமாஹுரநத்³யமாநோ யத³நந்நமத்தீதி வை வயம்
ப்³ரஹ்மசாரிந்நேத³முபாஸ்மஹே த³த்தாஸ்மை பி⁴க்ஷாமிதி ॥ 4.3.7॥
தம்ஷ்ட்ராய நீண்ட பற்கள் -ஸ்ரீ நரஸிம்ஹன் -மொத்தத்தையும் விழுங்குவார்
தஸ்ம உ ஹ த³து³ஸ்தே வா ஏதே பஞ்சாந்யே பஞ்சாந்யே த³ஶ
ஸந்தஸ்தத்க்ருʼதம் தஸ்மாத்ஸர்வாஸு தி³க்ஷ்வந்நமேவ த³ஶ க்ருʼதꣳ ஸைஷா
விராட³ந்நாதீ³ தயேத³ꣳ ஸர்வம் த்³ருʼஷ்டꣳ ஸர்வமஸ்யேத³ம் த்³ருʼஷ்டம்
ப⁴வத்யந்நாதோ³ ப⁴வதி ய ஏவம் வேத³ ய ஏவம் வேத³ ॥ 4.3.8॥
அக்னி சூர்யன் சந்திரன் அனைத்தும் வாயு இடம் சேர்வது போலே –பிராணன் இடம் கண் காது மூக்கு –
ப்ரஹ்மம் இடம் அனைத்தும் -சம்வர்க்க வித்யை -ஸங்க்ரஹண வித்யை
பிரஜாபதியுடையது இல்லை– பரமாத்மாவுடையது
விராட் ஸ்வரூபம் ப்ரஹ்மம்
॥ இதி த்ருʼதீய: க²ண்ட:³ ॥
வர்க்கம் ஒன்றிலே அனைத்தும் அடக்கம் -ப்ரஹ்ம ஞானமே
வாயு -பிராணன் –பிரஜாபதி -இத்யாதி ஒவ்வொன்றிலும் இவனே அந்தராத்மா –
ஞான ஸ்ருதி விருத்தாந்த-இவர் ரைக்குவரோ
ஸர்வ பாவம்
ஏக விஞ்ஞானம் சர்வ விஞ்ஞாநம்
செய்த வேள்வியர் வையத்தேவர்
புருஷோத்தம வித்யை -ஸர்வமும் அறிந்தவர் ஆவார் இத்தை அறிந்தால் -அவனை ஆனந்திப்பவர் ஆவார்
சுத்தம் பரம் நிர்மலம் ஏக ரூபம் -ஒன்றே அறிவு
ஞான தர்ஸன பிராப்தி
சர்வ வித் சர்வ பாவேந
ஸம் யாயதே– ஸம் த்ருஷ்யதே-அதி கம்யதே —ஞானம் தர்சனம் பிராப்தி
ஸுவ்நகர் உபதேசத்தை ரைக்குவர் ஞான ஸ்ருதிக்கு உபதேசம் –
——–
9-சத்ய காம வித்யை ஷோடஸ கல ப்ரஹ்ம வித்யை-4-4-தொடங்கி-4-9-
10-உபய கோசல வித்யை -சத்ய காமர் உப கோசலருக்கு உபதேசம் –4-10 தொடங்கி -4-14-
11-அந்தர் அஷி வித்யை
தஹர
பூமா
சத் வித்யைகள் மேலே பார்ப்போம்
——
9-சத்ய காம வித்யை ஷோடஸ கல ப்ரஹ்ம வித்யை
சாந்தோக்யம் -4-ப்ரபாதகம் -அத்யாயம் –4-4 தொடங்கி –4-9 வரை இது –
ஸத்யகாமோ ஹ ஜாபா³லோ ஜபா³லாம் மாதரமாமந்த்ரயாஞ்சக்ரே
ப்³ரஹ்மசர்யம் ப⁴வதி விவத்ஸ்யாமி கிங்கோ³த்ரோ ந்வஹமஸ்மீதி
॥ 4.4.1॥
என்ன கோத்ரம் -என்று தாயார் இடம் கேட்டான்
ஸா ஹைநமுவாச நாஹமேதத்³வேத³ தாத யத்³கோ³த்ரஸ்த்வமஸி
ப³ஹ்வஹம் சரந்தீ பரிசாரிணீ யௌவநே த்வாமலபே⁴
ஸாஹமேதந்ந வேத³ யத்³கோ³த்ரஸ்த்வமஸி ஜபா³லா து நாமாஹமஸ்மி
ஸத்யகாமோ நாம த்வமஸி ஸ ஸத்யகாம ஏவ ஜாபா³லோ
ப்³ரவீதா² இதி ॥ 4.4.2॥
16–கலைகள் ப்ரஹ்மத்துக்கு ஷோடச கலா வித்யை
ஜபாலா பிள்ளை சத்யகாமன் -கோத்ரம் தெரியாது தாய்க்கு –
யவ்வனத்தில் நீ பிறந்தாய்-என் பெயரும் உன் பெயரும் தான் தெரியும் –
ஸ ஹ ஹாரித்³ருமதம் கௌ³தமமேத்யோவாச ப்³ரஹ்மசர்யம் ப⁴க³வதி
வத்ஸ்யாம்யுபேயாம் ப⁴க³வந்தமிதி ॥ 4.4.3॥
கௌ³தம மகரிஷியிடம் சென்று உபநயனம் பண்ண கேட்டான்-
தꣳ ஹோவாச கிங்கோ³த்ரோ நு ஸோம்யாஸீதி ஸ ஹோவாச
நாஹமேதத்³வேத³ போ⁴ யத்³கோ³த்ரோঽஹமஸ்ம்யப்ருʼச்ச²ம் மாதரꣳ
ஸா மா ப்ரத்யப்³ரவீத்³ப³ஹ்வஹம் சரந்தீ பரிசரிணீ யௌவநே
த்வாமலபே⁴ ஸாஹமேதந்ந வேத³ யத்³கோ³த்ரஸ்த்வமஸி ஜபா³லா து
நாமாஹமஸ்மி ஸத்யகாமோ நாம த்வமஸீதி ஸோঽஹꣳ
ஸத்யகாமோ ஜாபா³லோঽஸ்மி போ⁴ இதி ॥ 4.4.4॥
தாய் சொன்ன வார்த்தையை மீண்டும் இவர் இடம் சொன்னான் –
தꣳ ஹோவாச நைதத³ப்³ராஹ்மணோ விவக்துமர்ஹதி ஸமித⁴ꣳ
ஸோம்யாஹரோப த்வா நேஷ்யே ந ஸத்யாத³கா³ இதி தமுபநீய
க்ருʼஶாநாமப³லாநாம் சது:ஶதா கா³ நிராக்ருʼத்யோவாசேமா:
ஸோம்யாநுஸம்வ்ரஜேதி தா அபி⁴ப்ரஸ்தா²பயந்நுவாச
நாஸஹஸ்ரேணாவர்தேயேதி ஸ ஹ வர்ஷக³ணம் ப்ரோவாஸ தா யதா³
ஸஹஸ்ரꣳ ஸம்பேது:³ ॥ 4.4.5॥
॥ இதி சதுர்த:² க²ண்ட:³ ॥
——————————————–
அத² ஹைநம்ருʼஷபோ⁴ঽப்⁴யுவாத³ ஸத்யகாம3 இதி
ப⁴க³வ இதி ஹ ப்ரதிஶுஶ்ராவ ப்ராப்தா: ஸோம்ய ஸஹஸ்ரꣳ ஸ்ம:
ப்ராபய ந ஆசார்யகுலம் ॥ 4.5.1॥
ப்³ரஹ்மணஶ்ச தே பாத³ம் ப்³ரவாணீதி ப்³ரவீது மே ப⁴க³வாநிதி
தஸ்மை ஹோவாச ப்ராசீ தி³க்கலா ப்ரதீசீ தி³க்கலா
த³க்ஷிணா தி³க்கலோதீ³சீ தி³க்கலைஷ வை ஸோம்ய சதுஷ்கல:
பாதோ³ ப்³ரஹ்மண: ப்ரகாஶவாந்நாம ॥ 4.5.2॥
ஸ ய ஏதமேவம் வித்³வாꣳஶ்சதுஷ்கலம் பாத³ம் ப்³ரஹ்மண:
ப்ரகாஶவாநித்யுபாஸ்தே ப்ரகாஶவாநஸ்மிꣳல்லோகே ப⁴வதி
ப்ரகாஶவதோ ஹ லோகாஞ்ஜயதி ய ஏதமேவம் வித்³வாꣳஶ்சதுஷ்கலம்
பாத³ம் ப்³ரஹ்மண: ப்ரகாஶவாநித்யுபாஸ்தே ॥ 4.5.3॥
குரு சிச்ருஷை செய்து ப்ரஹ்ம ஞானம் -400-பசுக்களை –ஆயிரமாக வளர்த்து –
காளை மாடு -ஓன்று பேச –தேவதை ரூபம் கொண்டு / –
ஆச்சார்யர் இடம் கூட்டிப்போக -நாலு பாதம் -நான்கு திசைகள் ஒரு காலின் ஒரு பகுதி
இத்தை அறிந்து ப்ரஹ்ம தியானம் பிரகாசவான் ஆவான்
ஹம்ஸ பறவை -அப்புறம் /நீர் பறவை -உபதேசம் –
॥ இதி பஞ்சம: க²ண்ட:³ ॥
————————————————–
அக்³நிஷ்டே பாத³ம் வக்தேதி ஸ ஹ ஶ்வோபூ⁴தே க³
ஆபி⁴ப்ரஸ்தா²பயாஞ்சகார தா யத்ராபி⁴ ஸாயம்
ப³பூ⁴வுஸ்தத்ராக்³நிமுபஸமாதா⁴ய கா³ உபருத்⁴ய ஸமித⁴மாதா⁴ய
பஶ்சாத³க்³நே: ப்ராஙுபோபவிவேஶ ॥ 4.6.1॥
தமக்³நிரப்⁴யுவாத³ ஸத்யகாம3 இதி ப⁴க³வ இதி
ஹ ப்ரதிஶுஶ்ராவ ॥ 4.6.2॥
ப்³ரஹ்மண: ஸோம்ய தே பாத³ம் ப்³ரவாணீதி ப்³ரவீது மே ப⁴க³வாநிதி
தஸ்மை ஹோவாச ப்ருʼதி²வீ கலாந்தரிக்ஷம் கலா த்³யௌ: கலா
ஸமுத்³ர: கலைஷ வை ஸோம்ய சதுஷ்கல: பாதோ³
ப்³ரஹ்மணோঽநந்தவாந்நாம ॥ 4.6.3॥
ஸ ய ஏதமேவம் வித்³வாꣳஶ்சதுஷ்கலம் பாத³ம்
ப்³ரஹ்மணோঽநந்தவாநித்யுபாஸ்தேঽநந்தவாநஸ்மிꣳல்லோகே
ப⁴வத்யநந்தவதோ ஹ லோகாஞ்ஜயதி ய ஏதமேவம் வித்³வாꣳஶ்சதுஷ்கலம்
பாத³ம் ப்³ரஹ்மணோঽநந்தவாநித்யுபாஸ்தே ॥ 4.6.4॥
அக்னி உபாசனம் அப்புறம் -பிருத்வி இத்யாதி -அனந்தாவான் பேர்
அடுத்தது ஹம்சம் சொல்லும்
॥ இதி ஷஷ்ட:² க²ண்ட:³ ॥
———————————
ஹꣳஸஸ்தே பாத³ம் வக்தேதி ஸ ஹ ஶ்வோபூ⁴தே கா³
அபி⁴ப்ரஸ்தா²பயாஞ்சகார தா யத்ராபி⁴ ஸாயம்
ப³பூ⁴வுஸ்தத்ராக்³நிமுபஸமாதா⁴ய கா³ உபருத்⁴ய ஸமித⁴மாதா⁴ய
பஶ்சாத³க்³நே: ப்ராஙுபோபவிவேஶ ॥ 4.7.1॥
தꣳஹꣳஸ உபநிபத்யாப்⁴யுவாத³ ஸத்யகாம3 இதி ப⁴க³வ
இதி ஹ ப்ரதிஶுஶ்ராவ ॥ 4.7.2॥
ப்³ரஹ்மண: ஸோம்ய தே பாத³ம் ப்³ரவாணீதி ப்³ரவீது மே ப⁴க³வாநிதி
தஸ்மை ஹோவாசாக்³நி: கலா ஸூர்ய: கலா சந்த்³ர: கலா
வித்³யுத்கலைஷ வை ஸோம்ய சதுஷ்கல: பாதோ³ ப்³ரஹ்மணோ
ஜ்யோதிஷ்மாந்நாம ॥ 4.7.3॥
ஸ ய ஏதமேவம் வித்³வாꣳஶ்சதுஷ்கலம் பாத³ம் ப்³ரஹ்மணோ
ஜ்யோதிஷ்மாநித்யுபாஸ்தே ஜ்யோதிஷ்மாநஸ்மிꣳல்லோகே ப⁴வதி
ஜ்யோதிஷ்மதோ ஹ லோகாஞ்ஜயதி ய ஏதமேவம் வித்³வாꣳஶ்சதுஷ்கலம்
பாத³ம் ப்³ரஹ்மணோ ஜ்யோதிஷ்மாநித்யுபாஸ்தே ॥ 4.7.4॥
॥ இதி ஸப்தம: க²ண்ட:³ ॥
———————————-
மத்³கு³ஷ்டே பாத³ம் வக்தேதி ஸ ஹ ஶ்வோபூ⁴தே கா³ அபி⁴ப்ரஸ்தா²பயாஞ்சகார
தா யத்ராபி⁴ ஸாயம் ப³பூ⁴வுஸ்தத்ராக்³நிமுபஸமாதா⁴ய கா³
உபருத்⁴ய ஸமித⁴மாதா⁴ய பஶ்சாத³க்³நே: ப்ராஙுபோபவிவேஶ ॥ 4.8.1॥
தம் மத்³கு³ருபநிபத்யாப்⁴யுவாத³ ஸத்யகாம3 இதி ப⁴க³வ இதி
ஹ ப்ரதிஶுஶ்ராவ ॥ 4.8.2॥
ப்³ரஹ்மண: ஸோம்ய தே பாத³ம் ப்³ரவாணீதி ப்³ரவீது மே ப⁴க³வாநிதி
தஸ்மை ஹோவாச ப்ராண: கலா சக்ஷு: கலா ஶ்ரோத்ரம் கலா மந:
கலைஷ வை ஸோம்ய சதுஷ்கல: பாதோ³ ப்³ரஹ்மண ஆயதநவாந்நாம
॥ 4.8.3॥
ஸ யை ஏதமேவம் வித்³வாꣳஶ்சதுஷ்கலம் பாத³ம் ப்³ரஹ்மண
ஆயதநவாநித்யுபாஸ்த ஆயதநவாநஸ்மிꣳல்லோகே
ப⁴வத்யாயதநவதோ ஹ லோகாஞ்ஜயதி ய ஏதமேவம்
வித்³வாꣳஶ்சதுஷ்கலம் பாத³ம் ப்³ரஹ்மண ஆயதநவாநித்யுபாஸ்தே
॥ 4.8.4॥
இப்படி நான்கு நான்கா நாலும் பிராணன் கண் காது மனஸ் கடையில்
॥ இதி அஷ்டம: க²ண்ட:³ ॥
——————————————
ப்ராப ஹாசர்யகுலம் தமாசர்யோঽப்⁴யுவாத³ ஸத்யகாம3 இதி
ப⁴க³வ இதி ஹ ப்ரதிஶுஶ்ராவ ॥ 4.9.1॥
ப்³ரஹ்மவிதி³வ வை ஸோம்ய பா⁴ஸி கோ நு த்வாநுஶஶாஸேத்யந்யே
மநுஷ்யேப்⁴ய இதி ஹ ப்ரதிஜஜ்ஞே ப⁴க³வாꣳஸ்த்வேவ மே காமே ப்³ரூயாத்
॥ 4.9.2॥
ஶ்ருதꣳஹ்யேவ மே ப⁴க³வத்³த்³ருʼஶேப்⁴ய ஆசார்யாத்³தை⁴வ வித்³யா விதி³தா
ஸாதி⁴ஷ்ட²ம் ப்ராபதீதி தஸ்மை ஹைததே³வோவாசாத்ர ஹ ந கிஞ்சந
வீயாயேதி வீயாயேதி ॥ 4.9.3॥
பதினாறு கலைகளை விளக்கி -ஆச்சார்யர் உபதேசம் –
உபகோஸலன் சிஷ்யன் சத்யா காமருக்கு வர –
॥ இதி நவம: க²ண்ட:³ ॥
ஆச்சார்யர் உபதேசம் ஸ்பஷ்டம் இதில் -ஸமித் பாணி -நிர்வேதம் -அடைந்து -ப்ரஹ்ம வித்யை தேடி –
ஆச்சார்யர் மூலமே –
சத்ய காம வித்யை -சத்யகாமர் உபதேசம் பெற்றவர் -அவர் பேராலே வித்யை –
ஜாபால என்பவளின் பிள்ளை -ஜாபாலன் இவருக்கு பெயர் -இயல் பெயர் சத்ய காமர்
கோத்ரம் வம்சம் தெரியாமல் தாய் சொன்ன பதில் -விருந்தோம்பல் குரு பரிசரியையில் காலம்
நேர்மை இருக்கிறதே -மகிழ்ந்து உபதேசம் –
400 மாடுகள் தேர்ந்து எடுத்து மேய்த்து பரிபாலனம் செய்ய –
ஒல்லியான -மெலிந்த மாடுகள் -புஷ்டியாக வைத்து 1000 மாடுகள் உடன் வருவதாக சொல்லி திரும்ப
ஒரு காளை கூறியது -ஆச்சார்யர் குலத்தில் சேர்த்து விட சொல்லி –
ப்ரஹ்மம் கால் பகுதி உபதேசம் அதே காளை
16 கலைகள் –நான்கு திக்குகள் -ஒவ்வொன்றும் ஒரு கலை -ப்ரகாஸவான் -தியானத்துக்கு தானே இந்த வித்யை
பிரகாசம் உடையவன் ஆகிறான் பிரகாச லோகம் அடைவான்
அடுத்த பாகம் அக்னி தேவதை உபதேசிப்பார் சொல்லிற்று
ஆச்சார்யர் நோக்கி போக -வழியில் அக்னி கார்யம் செய்ய
அநந்தவான்–இதுக்கு பெயர் – பிருத்வி அந்தரிக்ஷம் த்யு சமுத்திரம் நான்கு கலைகள் இதுக்கு
அந்தம் அற்று அந்தம் உள்ள லோகம் அடைகிறான் -யாரும்வெள்ள முடியாது அபராஜிதா மேல் லோக பிராப்தி
அடுத்த பாதம் ஹம்சம் உபதேசிக்கும் சொல்லிற்று
ஜ்யோதிஷ்மான் ஒளி பொருந்தியது -இது
நான்கு கலைகள் சட்னி சூர்யன் சந்திரன் மின்னல்
அறிந்தவன் இங்கேயே ஒளி பொருந்தி மேல் லோகங்களை வெல்கிறான்
மத்கு பக்ஷி அடுத்த உபதேசம்
ஆயதனாவான் -இருப்பிடம் இதுக்கு பெயர் பிராணன் சஷுஸ் ஸ்ரோத்ரம் மனஸ்ஸூ -நான்கு கலைகள்
இங்கேயும் அங்கேயும் வெல்கிறான் –
ப்ரஹ்ம தேஜஸ் பார்த்து யார் உபதேசம்
மநுஷ்யர்கள் யாரும் உபதேசம் தரவில்லை
தேவர் இஷ்டப்பட்ட பொழுது உபதேசிக்க வேண்டும் –
உண்மையை சொல்லி –
நான் கேட்க்காமலே அவர்களாக உபதேசம் -ப்ரஹ்ம வித்யை நிலை நிற்பது ஆச்சார்யர் உபதேசத்தாலேயே
இதுவே
ஷோடஸ கல ப்ரஹ்ம வித்யை
ஷோடச கலை வித்யை முழுவதும் -ஒன்றும் குறையாமல் உபதேசித்தார்
உபதேசம் இல்லாவை கே கடாக்ஷம் அனுக்ரஹம் மூலம் பெற ஆசீர்வாதமும் செய்து அருளினார்
——–
உபய கோசல வித்யை -சத்ய காமர் உப கோசலருக்கு உபதேசம் –4-10 தொடங்கி -4-14-
உபகோஸலோ ஹ வை காமலாயந: ஸத்யகாமே ஜாபா³லே
ப்³ரஹ்மசார்யமுவாஸ தஸ்ய ஹ த்³வாத³ஶ வார்ஷாண்யக்³நீந்பரிசசார
ஸ ஹ ஸ்மாந்யாநந்தேவாஸிந: ஸமாவர்தயꣳஸ்தம் ஹ ஸ்மைவ ந
ஸமாவர்தயதி ॥ 4.10.1॥
தம் ஜாயோவாச தப்தோ ப்³ரஹ்மசாரீ குஶலமக்³நீந்பரிசசாரீந்மா
த்வாக்³நய: பரிப்ரவோசந்ப்ரப்³ரூஹ்யஸ்மா இதி தஸ்மை ஹாப்ரோச்யைவ
ப்ரவாஸாஞ்சக்ரே ॥ 4.10.2॥
உபகோஸல வித்யை –ஆச்சார்யர் இடம் -12-வருஷம் -சிச்ருஷை -அக்னி ஆராதனை –
ப்ரவாஸாஞ்சக்ரே-வெளியூர் கிளம்பி போக
ஸ ஹ வ்யாதி⁴நாநஶிதும் த³த்⁴ரே தமாசார்யஜாயோவாச
ப்³ரஹ்மசாரிந்நஶாந கிம் நு நாஶ்நாஸீதி ஸ ஹோவாச
ப³ஹவ இமேঽஸ்மிந்புருஷே காமா நாநாத்யயா வ்யாதீ⁴பி:⁴
ப்ரதிபூர்ணோঽஸ்மி நாஶிஷ்யாமீதி ॥ 4.10.3॥
மனைவி சாப்பிட சொல்ல -பசி இல்லை -கற்றுக் கொடுக்கவில்லை சோகம் நிறைந்து
அத² ஹாக்³நய: ஸமூதி³ரே தப்தோ ப்³ரஹ்மசாரீ குஶலம் ந:
பர்யசாரீத்³த⁴ந்தாஸ்மை ப்ரப்³ரவாமேதி தஸ்மை ஹோசு: ப்ராணோ ப்³ரஹ்ம
கம் ப்³ரஹ்ம க²ம் ப்³ரஹ்மேதி ॥ 4.10.4॥
அக்னி ஆராதனம் மட்டும் விட வில்லை –
ஸ ஹோவாச விஜாநாம்யஹம் யத்ப்ராணோ ப்³ரஹ்ம கம் ச து க²ம் ச ந
விஜாநாமீதி தே ஹோசுர்யத்³வாவ கம் ததே³வ க²ம் யதே³வ க²ம் ததே³வ
கமிதி ப்ராணம் ச ஹாஸ்மை ததா³காஶம் சோசு: ॥ 4.10.5॥
ஐந்து அக்னிகளும் சேர்ந்து -உபதேசிக்க -ப்ரானோ ப்ரஹ்மம் கம் ப்ரஹ்மம் கம் ப்ரஹ்மம் அறிந்து கொள்
பிராணனே ப்ரஹ்மம் -சுகமும் ஆகாசமும் ப்ரஹ்மம் –
அத்தை யோசித்து யோசித்து –
எது சுகமோ அது ஆகாசம் -எது ஆகாசமோ அது சுகம் இப்படி யோசி -என்றார்கள்
ஆனந்தம் ப்ரஹ்மம் -அறிந்து -ஆனந்தவல்லி -அபரிச்சின்னம் -உயர்வற உயர்நலம் உடையவன் -ஆனந்த ஸ்வரூபம் ப்ரஹ்மம் அறிந்து
அளவுக்கு உட்படாது காட்ட ஆகாசம் த்ருஷ்டாந்தம் -திட விசும்பு –கரந்து எங்கும் பரந்துளன் –
அபரிச்சின்ன ஆனந்த ஸ்வரூபன் நேராக சொல்லாமல் இப்படி –
॥ இதி த³ஶம: க²ண்ட:³ ॥
———————————————-
அத² ஹைநம் கா³ர்ஹபத்யோঽநுஶஶாஸ ப்ருʼதி²வ்யக்³நிரந்நமாதி³த்ய
இதி ய ஏஷ ஆதி³த்யே புருஷோ த்³ருʼஶ்யதே ஸோঽஹமஸ்மி ஸ
ஏவாஹமஸ்மீதி ॥ 4.11.1॥
ஸ ய ஏதமேவம் வித்³வாநுபாஸ்தேঽபஹதே பாபக்ருʼத்யாம் லோகீ ப⁴வதி
ஸர்வமாயுரேதி ஜ்யோக்³ஜீவதி நாஸ்யாவரபுருஷா: க்ஷீயந்த உப
வயம் தம் பு⁴ஞ்ஜாமோঽஸ்மிꣳஶ்ச லோகேঽமுஷ்மிꣳஶ்ச ய ஏதமேவம்
வித்³வாநுபாஸ்தே ॥ 4.11.2॥
॥ இதி ஏகாத³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
—————————————–
அத² ஹைநமந்வாஹார்யபசநோঽநுஶஶாஸாபோ தி³ஶோ நக்ஷத்ராணி
சந்த்³ரமா இதி ய ஏஷ சந்த்³ரமஸி புருஷோ த்³ருʼஶ்யதே ஸோঽஹமஸ்மி
ஸ ஏவாஹமஸ்மீதி ॥ 4.12.1॥
கார்ஹபத்ன்ய அக்னி உபதேசிக்க -அக்னியை உபாசனம் -சூர்யா மண்டலா மதியவர்த்தியே நான்
ஸ ய ஏதமேவம் வித்³வாநுபாஸ்தேঽபஹதே பாபக்ருʼத்யாம் லோகீ ப⁴வதி
ஸர்வமாயுரேதி ஜ்யோக்³ஜீவதி நாஸ்யாவரபுருஷா: க்ஷீயந்த உப
வயம் தம் பு⁴ஞ்ஜாமோঽஸ்மிꣳஶ்ச லோகேঽமுஷ்மிꣳஶ்ச ய ஏதமேவம்
வித்³வாநுபாஸ்தே ॥ 4.12.2॥
பாபங்கள் ஒழிந்து உயர்ந்த கதி பலன்
॥ இதி த்³வாத³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
——————————————-
அத² ஹைநமாஹவநீயோঽநுஶஶாஸ ப்ராண ஆகாஶோ த்³யௌர்வித்³யுதி³தி
ய ஏஷ வித்³யுதி புருஷோ த்³ருʼஶ்யதே ஸோঽஹமஸ்மி ஸ
ஏவாஹமஸ்மீதி ॥ 4.13.1॥
ஸ ய ஏதமேவம் வித்³வாநுபாஸ்தேঽபஹதே பாபக்ருʼத்யாம் லோகீ ப⁴வதி
ஸர்வமயுரேதி ஜ்யோக்³ஜீவதி நாஸ்யாவரபுருஷா: க்ஷீயந்த உப
வயம் தம் பு⁴ஞ்ஜாமோঽஸ்மிꣳஶ்ச லோகேঽமுஷ்மிꣳஶ்ச ய ஏதமேவம்
வித்³வாநுபாஸ்தே ॥ 4.13.2॥
॥ இதி த்ரயோத³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
———————————————-
தே ஹோசுருபகோஸலைஷா ஸோம்ய தேঽஸ்மத்³வித்³யாத்மவித்³யா
சாசார்யஸ்து தே க³திம் வக்தேத்யாஜகா³ம
ஹாஸ்யாசார்யஸ்தமாசார்யோঽப்⁴யுவாதோ³பகோஸல3 இதி
॥ 4.14.1॥
சந்திரனை உபாசிப்பாய் அடுத்து
மின்னலில் உள்ள புருஷனே நமக்குள்ளே இருக்கும் புருஷோத்தமன்
ஓர் அளவு சொல்லிக் கொடுத்துள்ளோம் ப்ரஹ்மத்தை பற்றி -மேலே ஆச்சார்யர் மூலம் அறிந்து கொள் –
ப⁴க³வ இதி ஹ ப்ரதிஶுஶ்ராவ ப்³ரஹ்மவித³ இவ ஸோம்ய தே முக²ம் பா⁴தி
கோ நு த்வாநுஶஶாஸேதி கோ நு மாநுஶிஷ்யாத்³போ⁴ இதீஹாபேவ
நிஹ்நுத இமே நூநமீத்³ருʼஶா அந்யாத்³ருʼஶா இதீஹாக்³நீநப்⁴யூதே³
கிம் நு ஸோம்ய கில தேঽவோசந்நிதி ॥ 4.14.2॥
இத³மிதி ஹ ப்ரதிஜஜ்ஞே லோகாந்வாவ கில ஸோம்ய தேঽவோசந்நஹம்
து தே தத்³வக்ஷ்யாமி யதா² புஷ்கரபலாஶ ஆபோ ந ஶ்லிஷ்யந்த
ஏவமேவம்விதி³ பாபம் கர்ம ந ஶ்லிஷ்யத இதி ப்³ரவீது மே
ப⁴க³வாநிதி தஸ்மை ஹோவாச ॥ 4.14.3॥
உபகோஸலனை பார்த்து ப்ரஹ்ம ஞானம் அறிந்தவனாக அறிந்து –
பிள்ளை பாதி தான் தெரிந்து -எப்படி பதில் -பிரசன்னமாகி காட்சி
நிச்சிந்தை க்ருதார்த்தனாக -பண்ண வேண்டியதை பண்ணி முடித்தவனாக அறிந்து –
உள்ளே உள்ள ப்ரஹ்மம் -அகத்தின் அழகு முகத்தில் தெரியுமே
தேவதைகள் கற்றுக் கொடுத்து -ஆச்சார்யர் மூலம் முழுவதும் அறிந்து கொள்ள -சொல்லி தேவரீர் தஞ்சம்
அபரிச்சின்ன ஆனந்த ஸ்வரூபம் மட்டும் அறிந்தாய் –
பாபங்கள் ஒட்டாத படி -தாமரை இலைத்தண்ணீர் போலே ஆக்குவேன் -நெருப்பில் இட்ட பஞ்சு போலே அழிக்க சொல்லவில்லையே
ப்ரஹ்ம ஸூத்ர விசாரம் –தத் அதிகம உத்தர பூர்வாகம் அஸ்லேஷ விநாசம் –
போய பிழை பூர்வாகம் -புகு தருவான் நின்றன உத்தராகம்–மாரீசன் ஸூ பாஹு போலே –
॥ இதி சதுர்த³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
—
இந்த ஸத்ய காமனின் சிஷ்யன் உபகோஸலன். பன்னிரண்டு வருடம் ஆசார்யனின் வைதீக அக்னியைப் பாதுகாத்து வந்தான்.
ஆசார்யன் இவனுடன் இருந்த மற்ற சிஷ்யர்களுக்கு உபதேசம் முதலியவற்றை முடித்தவர் , உபகோஸலனுக்கு ஒன்றும்
சொல்லவில்லை. ஆசார்யருடைய மனைவி ப்ரார்த்தித்தும் எதுவும் சொல்லாமல், ஆசார்யன் வெளியூர் சென்று விட்டார்.
பன்னிரண்டு வருஷ காலம் பாதுகாத்து வந்த அக்னி இவனிடம் கருணை கொண்டு ”கம என்பது நமது சுகம், வம்
என்பது இந்த்ரியம் அல்லது வானம் போன்றது என்றும், ப்ராணன் ப்ருஹ்மம், கம்-ப்ருஹ்மம் (வம்) என்று உபதேசித்தான்.
பிறகு ”அக்னி வித்யையை” உபதேசித்து இதற்கு மேல் உனக்கு ஆசார்யன் உபதேசிப்பார் என்று அக்னி சொன்னான்.
வெளியூர் சென்றிருந்த ஆசார்யன் திரும்பி வந்தார்.
சிஷ்யனின் முகத்தைப் பார்த்தார். ”ப்ரஹ்ம தேஜஸ் ப்ரகாசிக்கிறதே? யார் உபதேசித்தது?” என்று கேட்டார்.
உபகோஸலன் நடந்த உண்மையைச் சொன்னான். ஆசார்யன் சந்தோஷமடைந்து மேற்கொண்டு உபதேசம் செய்தார்.
அதாவது
ஆத்மாவானது த்ரேகத்தில் இருப்பது. ஆத்மாவிற்கு அழிவு கிடையாது. இதை நன்கு தெரிந்து கொண்டால் பாபம்
ஆத்மாவில் ஒட்டாது என்று ஆரம்பித்து பலவற்றையும் உபதேசித்தார். இவ்வாறு உபாஸனம் செய்தவன் முமுக்ஷுவாக
இருப்பதால் இவன் மரணமடைந்த பிறகு இவனுக்கு செய்யவேண்டிய சடங்குகளைச் செய்யாவிட்டாலும் இவன் ஆத்மா
அர்ச்சிராதி மார்க்கம் என்கிற தேவயான மார்க்கத்தாலே ப்ரஹ்மத்திடம் சேர்க்கப்படுவான். இதன் பிறகு துக்கம் என்பதே
கிடையாது என்று உபதேசித்தார்.
ஆற்றம் கரை வாழும் மரம் போல் அஞ்சுகிறேன் –நிர்வேதம் வர வேண்டுமே
கம் -பிராணனே ப்ரஹ்மம் புரிந்து கொண்டான் -வாழ வைப்பதால் -ஆனந்தம் -ஆகாசம் -இரண்டும் கம் -ஸப்த வாஸ்யங்கள்
யது கம் அதுவே கம் -அளவற்றது அபரிச்சேத்யம் -என்றவாறு -ஆகாசம் பூதம் சொல்ல வில்லை
உயர்வற உயர் நலம் உடையவன் என்று சொல்லப்படுகிறது
ஆனந்தம் ப்ரஹ்மணோ வித்வான் -ஆனந்த மய ஸூத்ரம் –
அல்லல் இல் இன்பம் அளவிறந்து –அல்லி மகள் போக மயக்குகள் எங்கும் அழகு அமர் சூழ் ஒளியன் -ஆழ்வார் –
இது வரை ப்ரஹ்மம் பற்றிய ‘பின்பு தங்களைப் பற்றி உபாசனம்
ஆஹவனீயம்–த்ரி அக்னி -அக்னி த்யானம் -இவை அங்கங்கள் -நேராக மோக்ஷம் பலன் கிட்டாதே –
கார்ஹபத்யம் -பிருத்வி -ஆதித்யம் என்று உபாசனம்
ஆஹவனீயம் -தண்ணீர் திக்குகள் நக்ஷத்ரம் சந்திரன் -சந்திரனாக உபாசனம்
தக்ஷிணாக்கினி பிரயாணம் ஆகாசம் மேல் உலகம் மின்னல் –
பாபங்கள் நீங்க இந்த உபாசனம் -பக்தி ஆரம்ப விரோதிகள் போக்கும் –
மனஸ் ஸூ சஸூ த்தம் ஆனால் தானே இடைவிடாமல் த்யானம்
ப்ரஹ்மமே பிராணன் -அளவற்ற ஆனந்தம் -என்று த்யானம்
மேல் ஆச்சார்யர் இடம் கேட்டு பெறுவாய் -சொல்லி அக்னிகள் நிறுத்திய பின்பு
ஸத்யகாமர் திரும்பி வந்து ப்ரஹ்ம தேஜஸ்
சின்ன விஷயங்கள்
ப்ரஹ்ம ஞானம் முழுவதும் உபதேசித்து –
தாமரை இலைத் தண்ணீர் போல் கர்மங்கள் ஒட்டாமல் போகும்
தீது ஒன்றும் சாரா ஏதம் ஒன்றும் வாரா
போய பிழையும் புகுதருவான் நின்றனவும்
——–
11-அந்தர் அஷி வித்யை
ஸத்யகாமர் உபகோஸலருக்கு இதுவும்
கண்ணுக்குள்
அம்ருதம் –அ பயம் –ஆனந்தம் கொடுக்கும் துக்கம் கலவாமல்
ய ஏஷோঽக்ஷிணி புருஷோ த்³ருʼஶ்யத ஏஷ ஆத்மேதி
ஹோவாசைதத³ம்ருʼதமப⁴யமேதத்³ப்³ரஹ்மேதி
தத்³யத்³யப்யஸ்மிந்ஸர்பிர்வோத³கம் வா ஸிஞ்சதி வர்த்மநீ ஏவ
க³ச்ச²தி ॥ 4.15.1॥
உன்னாலே அப்படி ப்ரஹ்மத்தை உபாஸிக்க முடியாது –
வலக்கண்ணில் புருஷன் -அந்தராத்மா -அவனை உபாசிப்பாய்
அஷி புருஷ உபாசனம் -கண்ணின் மூலம் சூர்யன் -உன்னிடம் உள்ளதை நினைத்தால் தான் உன்னால் அறிய முடியும் –
பரம போக்யமாக உன்னை அனுபவிக்கிறான்
அவன் சுக ரூபம் அவர்கள் சொல்லிக் கொடுக்க -உனக்கு சுகத்தை அனுபவிக்கச் செய்வார் இவர் உபதேசம் –
ஏதꣳ ஸம்யத்³வாம இத்யாசக்ஷத ஏதꣳ ஹி ஸர்வாணி
வாமாந்யபி⁴ஸம்யந்தி ஸர்வாண்யேநம் வாமாந்யபி⁴ஸம்யந்தி
ய ஏவம் வேத³ ॥ 4.15.2॥
ஏஷ உ ஏவ வாமநீரேஷ ஹி ஸர்வாணி வாமாநி நயதி
ஸர்வாணி வாமாநி நயதி ய ஏவம் வேத³ ॥ 4.15.3॥
கல்யாண குணங்களுடன் கூடியவன்
வாமனன் -சேவிப்பாருக்கு தரிசனத்தால் சுகம் கொடுப்பார்
பாமினி-பிரகாச ரூபம் பரஞ்சோதி
ஏஷ உ ஏவ பா⁴மநீரேஷ ஹி ஸர்வேஷு லோகேஷு பா⁴தி
ஸர்வேஷு லோகேஷு பா⁴தி ய ஏவம் வேத³ ॥ 4.15.4॥
அத² யது³ சைவாஸ்மிஞ்ச²வ்யம் குர்வந்தி யதி³ ச
நார்சிஷமேவாபி⁴ஸம்ப⁴வந்த்யர்சிஷோঽஹரஹ்ந
ஆபூர்யமாணபக்ஷமாபூர்யமாணபக்ஷாத்³யாந்ஷடு³த³ங்ஙேதி
மாஸாꣳஸ்தாந்மாஸேப்⁴ய: ஸம்வத்ஸரꣳ
ஸம்வத்ஸராதா³தி³த்யமாதி³த்யாச்சந்த்³ரமஸம் சந்த்³ரமஸோ வித்³யுதம்
தத் புருஷோঽமாநவ: ஸ ஏநாந்ப்³ரஹ்ம க³மயத்யேஷ தே³வபதோ²
ப்³ரஹ்மபத² ஏதேந ப்ரதிபத்³யமாநா இமம் மாநவமாவர்தம் நாவர்தந்தே
நாவர்தந்தே ॥ 4.15.5॥
அர்ச்சிராதி மார்க்கம் -காட்டி அருளுகிறார் இதில் -அறிந்து கொண்டால் தானே உபாசனத்துக்கு வருவோம் –
அத்புத மந்த்ரம் -நா வர்த்தந்தே-திரும்பாத மார்க்கம் –சூழ்ந்து அகன்று -பதிகம் –
அர்ச்சிஸ் -சுக்ல பக்ஷம்- அயனம்- சம்வத்சரம் -இவ்வாறு ஆறு லோகங்கள்
சூர்ய சந்த்ர லோகம் –ஏழாவது எட்டாவது
வித்யுத் ஒன்பதாவது -அமானவன்-இவன்
வருண இந்திர சத்யா லோகம் -ஆக -12-லோகங்கள் -கோசி -அஹம் ப்ரஹ்மாஸ்மி –
தர்ம வர்மா திருச்சுற்று -விமான திருச்சுற்று -வழியாக இன்றும் சேவை நமக்காக நம்பெருமாள்
வைகுண்ட வாசலுக்குள் -திருப்பரிவட்டம் மாற்றி -விரஜை நீராட்டத்துக்கு பின்பு –
வைகுண்டத்தில் -சந்த்ர புஷ்கரணி போலே -சஹஸ்ர தூணா மணி மண்டபம் -1000-கால்கள் இல்லை –
கொட்டாய் போட்டு நிறைப்பி -வெளி மணல் வெளியில் –
1102-உருப்படி அமுது செய்வார் திருவாய்மொழி பாசுரம் கணக்குப்படி –
இந்த உபாசகனுக்கு வரும் பிழைகளை போக்க பிராயச்சித்த முறைகளை சொல்லும் மேலே இரண்டு கண்டங்களாலே
॥ இதி பஞ்சத³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
———————————————-
மூன்று குணங்கள் -உபதேசம்
1-அம்ருதயம் அ பயம்
2-ஆஸ்ரிதற்கு நல்ல சோபை அருளுவார்
ஆச்சார்யர் காட்டிக் கொடுப்பார்
அடியார்க்கு ஆள் படுத்தும் விமலன்
தானே ப்ரஹ்மம் ப்ருஹத்வாத் நம்மையும் தம்மையே போல் ஆக்கி அருளுவான் –
3-மூன்றாவது -அழகான ஒளி பொருந்திய திவ்ய மங்கள விக்ரஹம் உடையவர்
நம்பியை நான் கண்ட பின் –சோதி வெள்ளம் -எழுவதோர் உரு –
கண்ணுக்குள்ளே இருப்பதாக த்யானம் –
அர்ச்சிராதி கதி விளக்கமும் இதில் உண்டு –
தேவ மார்க்கம் -ப்ரஹ்ம மார்க்கம் என்றும் இதுக்கு வேறே பெயர்கள்
ஆர்த்தி பிரபந்தம் -விளக்கும் -அமானவனால் ஒளிக் கொண்ட சோதி பெற்று
தாள் அடைந்தோர்க்கு தானே வழித்துணையாம் -மார்க்க பந்து
காளமேகம் –மீளுதலாம் ஏதம் இலா விண்ணுலகு அடைகிறான் -நச புனராவர்த்ததே –
ஆச்சார்யர் பெருமைகளை சொல்லும் வித்யைகள் இவை
முழு நம்பிக்கை இருந்தாலே பலன் பெறுவோம் –
இத்தை ஸத்யகாமர் இடம் அறிந்தோம்
சங்கை இருந்தால் முழுவதும் உபதேசம் கிட்டாதே -இத்தை உபகோஸலர் இடம் பார்த்தோம் –
———
12–பஞ்ச அக்னி வித்யை –5-3- தொடங்கி 5-10-
ஶ்வேதகேதுர்ஹாருணேய: பஞ்சாலாநாꣳ ஸமிதிமேயாய
தꣳ ஹ ப்ரவாஹணோ ஜைவலிருவாச குமாராநு
த்வாஶிஷத்பிதேத்யநு ஹி ப⁴க³வ இதி ॥ 5.3.1॥
பஞ்சாக்கினி வித்யை அடுத்து பல கண்டங்கள் மூலம்
ப்ரவாஹனன் ராஜ்ஜியம் இடம் ஸ்வேதகேது போக
வேத்த² யதி³தோঽதி⁴ ப்ரஜா: ப்ரயந்தீதி ந ப⁴க³வ இதி வேத்த²
யதா² புநராவர்தந்த3 இதி ந ப⁴க³வ இதி வேத்த²
பதோ²ர்தே³வயாநஸ்ய பித்ருʼயாணஸ்ய ச வ்யாவர்தநா3 இதி
ந ப⁴க³வ இதி ॥ 5.3.2॥
வேத்த² யதா²ஸௌ லோகோ ந ஸம்பூர்யத3 இதி ந ப⁴க³வ இதி
வேத்த² யதா² பஞ்சம்யாமாஹுதாவாப: புருஷவசஸோ
ப⁴வந்தீதி நைவ ப⁴க³வ இதி ॥ 5.3.3 ॥
அதா²நு கிமநுஶிஷ்டோ²ঽவோசதா² யோ ஹீமாநி ந
வித்³யாத்கத²ꣳ ஸோঽநுஶிஷ்டோ ப்³ருவீதேதி ஸ ஹாயஸ்த:
பிதுரர்த⁴மேயாய தꣳ ஹோவாசாநநுஶிஷ்ய வாவ கில மா
ப⁴க³வாநப்³ரவீத³நு த்வாஶிஷமிதி ॥ 5.3.4 ॥
எந்த மார்க்கம் மூலம் போகிறார்கள்
சென்றவர் எப்படி திரும்புகிறார்கள்
கேட்க தெரியாது என்று சொல்ல
தேவ யானும் -அர்ச்சிராதி கதி
பித்ரு யானும் திரும்பி வருவது
போயிண்டே இருந்தால் அங்கு இடம் உள்ளதா
பஞ்ச மா ராஜந்யப³ந்து:⁴ ப்ரஶ்நாநப்ராக்ஷீத்தேஷாம்
நைகஞ்சநாஶகம் விவக்துமிதி ஸ ஹோவாச யதா² மா த்வம்
ததை³தாநவதோ³ யதா²ஹமேஷாம் நைகஞ்சந வேத³
யத்³யஹமிமாநவேதி³ஷ்யம் கத²ம் தே நாவக்ஷ்யமிதி ॥ 5.3.5॥
தெரியாமல் அப்பா இடம் போக -எனக்கும் தெரியாது
ஷத்ரியன் இவன் இடம் வந்து கேட்க -நீர் கற்று வந்து சொல்லிக் கொடும் என்ன –
ஸ ஹ கௌ³தமோ ராஜ்ஞோঽர்த⁴மேயாய தஸ்மை ஹ ப்ராப்தாயார்ஹாம் சகார
ஸ ஹ ப்ராத: ஸபா⁴க³ உதே³யாய தꣳ ஹோவாச மாநுஷஸ்ய
ப⁴க³வந்கௌ³தம வித்தஸ்ய வரம் வ்ருʼணீதா² இதி ஸ ஹோவாச தவைவ
ராஜந்மாநுஷம் வித்தம் யாமேவ குமாரஸ்யாந்தே
வாசமபா⁴ஷதா²ஸ்தாமேவ மே ப்³ரூஹீதி ஸ ஹ க்ருʼச்ச்²ரீ ப³பூ⁴வ
॥ 5.3.6॥
தꣳ ஹ சிரம் வஸேத்யாஜ்ஞாபயாஞ்சகார தꣳ ஹோவாச
யதா² மா த்வம் கௌ³தமாவதோ³ யதே²யம் ந ப்ராக்த்வத்த: புரா வித்³யா
ப்³ராஹ்மணாந்க³ச்ச²தி தஸ்மாது³ ஸர்வேஷு லோகேஷு க்ஷத்ரஸ்யைவ
ப்ரஶாஸநமபூ⁴தி³தி தஸ்மை ஹோவாச ॥ 5.3.7
ஷத்ரியருக்குள் தான் இந்த ரஹஸ்யம் –
முதல் தடவையாக அந்தணருக்கு
நீர் கேட்பதால் உபதேசிக்கிறேன்
॥ இதி த்ருʼதீய: க²ண்ட:³ ॥
———————————————-
அஸௌ வாவ லோகோ கௌ³தமாக்³நிஸ்தஸ்யாதி³த்ய ஏவ
ஸமித்³ரஶ்மயோ தூ⁴மோঽஹரர்சிஶ்சந்த்³ரமா அங்கா³ரா நக்ஷத்ராணி
விஸ்பு²லிங்கா:³ ॥ 5.4.1॥
தஸ்மிந்நேதஸ்மிந்நக்³நௌ தே³வா: ஶ்ரத்³தா⁴ம் ஜுஹ்வதி
தஸ்யா அஹுதே: ஸோமோ ராஜா ஸம்ப⁴வதி ॥ 5.4.2 ॥
॥ இதி சதுர்த:² க²ண்ட:³ ॥
——————————————–
பர்ஜந்யோ வாவ கௌ³தமாக்³நிஸ்தஸ்ய வாயுரேவ ஸமித³ப்⁴ரம் தூ⁴மோ
வித்³யுத³ர்சிரஶநிரங்கா³ராஹ்ராத³நயோ விஸ்பு²லிங்கா:³ ॥ 5.5.1॥
தஸ்மிந்நேதஸ்மிந்நக்³நௌ தே³வா: ஸோமꣳ ராஜாநம் ஜுஹ்வதி
தஸ்யா ஆஹுதேர்வர்ஷꣳ ஸம்ப⁴வதி ॥ 5.5.2॥
॥ இதி பஞ்சம: க²ண்ட:³ ॥
————————————————
ப்ருʼதி²வீ வாவ கௌ³தமாக்³நிஸ்தஸ்யா: ஸம்வத்ஸர ஏவ
ஸமிதா³காஶோ தூ⁴மோ ராத்ரிரர்சிர்தி³ஶோঽங்கா³ரா
அவாந்தரதி³ஶோ விஸ்பு²லிங்கா:³ ॥ 5.6.1॥
தஸ்மிந்நேதஸ்மிந்நக்³நௌ தே³வா வர்ஷம் ஜுஹ்வதி
தஸ்யா ஆஹுதேரந்நꣳ ஸம்ப⁴வதி ॥ 5.6.2॥
॥ இதி ஷஷ்ட:² க²ண்ட:³ ॥
————————————————
புருஷோ வாவ கௌ³தமாக்³நிஸ்தஸ்ய வாகே³வ ஸமித்ப்ராணோ தூ⁴மோ
ஜிஹ்வார்சிஶ்சக்ஷுரங்கா³ரா: ஶ்ரோத்ரம் விஸ்பு²லிங்கா:³ ॥ 5.7.1॥
தஸ்மிந்நேதஸ்மிந்நக்³நௌ தே³வா அந்நம் ஜுஹ்வதி தஸ்யா
ஆஹுதே ரேத: ஸம்ப⁴வதி ॥ 5.7.2॥
॥ இதி ஸபதம: க²ண்ட:³ ॥
ஹோம குண்டம் -ஆஹுதி —
சுவர்க்கம் -மேகம் -பிருத்வி -புருஷன் -ஸ்த்ரீ ஐந்தும்
ஸ்ரத்தா முதல் ஆஹுதி -சோமன் பிறக்க -அனுபவித்து முடித்து –
மேகம் அடுத்து ஜீவனை ஆஹுதியாக கொடுக்க -வ்ருஷடி உத்பத்தி
பிருத்வி ஹோம குண்டம் -மழை பட்டு நெல் அன்னம் -புருஷன் நாலாவது அக்னி
புருஷன் உண்டு ஆண் ரேதஸ்
பெண் ஐந்தாவது அக்னி குண்டம் -கர்ப்பம் -மனுஷ்யனாகிறான்
அடுத்த தசைக்கு போவது துர்லபம் -அரிது அரிது மானிடப்பிறவி அரிது இதனாலே –
சுழற்சி இப்படி –
வெளியில் வர ஆசைப்பட்டு வந்தால் தானே மீளலாம்
ஞான ஆனந்த மயனாக இருந்து இப்படி சுழல வேண்டுமோ என்ற எண்ணம் வேண்டுமே
————————————————
யோஷா வாவ கௌ³தமாக்³நிஸ்தஸ்யா உபஸ்த² ஏவ ஸமித்³யது³பமந்த்ரயதே
ஸ தூ⁴மோ யோநிரர்சிர்யத³ந்த: கரோதி தேঽங்கா³ரா அபி⁴நந்தா³
விஸ்பு²லிங்கா:³ ॥ 5.8.1॥
தஸ்மிந்நேதஸ்மிந்நக்³நௌ தே³வா ரேதோ ஜுஹ்வதி
தஸ்யா ஆஹுதேர்க³ர்ப:⁴ ஸம்ப⁴வதி ॥ 5.8.2 ॥
॥ இதி அஷ்டம: க²ண்ட:³ ॥
———————————————–
இதி து பஞ்சம்யாமாஹுதாவாப: புருஷவசஸோ ப⁴வந்தீதி
ஸ உல்பா³வ்ருʼதோ க³ர்போ⁴ த³ஶ வா நவ வா மாஸாநந்த: ஶயித்வா
யாவத்³வாத² ஜாயதே ॥ 5.9.1॥
ஸ ஜாதோ யாவதா³யுஷம் ஜீவதி தம் ப்ரேதம் தி³ஷ்டமிதோঽக்³நய
ஏவ ஹரந்தி யத ஏவேதோ யத: ஸம்பூ⁴தோ ப⁴வதி ॥ 5.9.2॥
॥ இதி நவம: க²ண்ட:³ ॥
—————————————
தத்³ய இத்த²ம் விது:³। யே சேமேঽரண்யே ஶ்ரத்³தா⁴ தப இத்யுபாஸதே
தேঽர்சிஷமபி⁴ஸம்ப⁴வந்த்யர்சிஷோঽஹரஹ்ந
ஆபூர்யமாணபக்ஷமாபூர்யமாணபக்ஷாத்³யாந்ஷடு³த³ங்ஙேதி
மாஸாꣳஸ்தாந் ॥ 5.10.1॥
மாஸேப்⁴ய: ஸம்வத்ஸரꣳ ஸம்வத்ஸராதா³தி³த்யமாதி³த்யாச்சந்த்³ரமஸம்
சந்த்³ரமஸோ வித்³யுதம் தத்புருஷோঽமாநவ: ஸ ஏநாந்ப்³ரஹ்ம
க³மயத்யேஷ தே³வயாந: பந்தா² இதி ॥ 5.10.2॥
அத² ய இமே க்³ராம இஷ்டாபூர்தே த³த்தமித்யுபாஸதே தே
தூ⁴மமபி⁴ஸம்ப⁴வந்தி தூ⁴மாத்³ராத்ரிꣳ
ராத்ரேரபரபக்ஷமபரபக்ஷாத்³யாந்ஷட்³த³க்ஷிணைதி
மாஸாꣳஸ்தாந்நைதே ஸம்வத்ஸரமபி⁴ப்ராப்நுவந்தி ॥ 5.10.3॥
மாஸேப்⁴ய: பித்ருʼலோகம் பித்ருʼலோகாதா³காஶமாகாஶாச்சந்த்³ரமஸமேஷ
ஸோமோ ராஜா தத்³தே³வாநாமந்நம் தம் தே³வா ப⁴க்ஷயந்தி ॥ 5.10.4॥
தஸ்மிந்யவாத்ஸம்பாதமுஷித்வாதை²தமேவாத்⁴வாநம் புநர்நிவர்தந்தே
யதே²தமாகாஶமாகாஶாத்³வாயும் வாயுர்பூ⁴த்வா தூ⁴மோ ப⁴வதி
தூ⁴மோ பூ⁴த்வாப்⁴ரம் ப⁴வதி ॥ 5.10.5॥
அப்⁴ரம் பூ⁴த்வா மேகோ⁴ ப⁴வதி மேகோ⁴ பூ⁴த்வா ப்ரவர்ஷதி
த இஹ வ்ரீஹியவா ஓஷதி⁴வநஸ்பதயஸ்திலமாஷா இதி
ஜாயந்தேঽதோ வை க²லு து³ர்நிஷ்ப்ரபதரம் யோ யோ ஹ்யந்நமத்தி
யோ ரேத: ஸிஞ்சதி தத்³பூ⁴ய ஏவ ப⁴வதி ॥ 5.10.6॥
தேவ யானம்
தூப மானம் -இருட்டு -தேய் பிறை -தஷிணாயணம் -சம்வத்சரம் பித்ரு லோகம் ஆகாசம்
சந்த்ர லோகம் -அனுபவித்து திரும்பி -ஆகாசம் வாயு தூமம் –
மூன்றாவது மார்க்கம் -புழுவாக பிறந்து -ஞானமே இல்லாத ஜென்மமாக இங்கேயே இருப்பதால்
அங்கே போனவர்கள் குறைய
தத்³ய இஹ ரமணீயசரணா அப்⁴யாஶோ ஹ யத்தே ரமணீயாம்
யோநிமாபத்³யேரந்ப்³ராஹ்மணயோநிம் வா க்ஷத்ரியயோநிம் வா வைஶ்யயோநிம்
வாத² ய இஹ கபூயசரணா அப்⁴யாஶோ ஹ யத்தே கபூயாம்
யோநிமாபத்³யேரஞ்ஶ்வயோநிம் வா ஸூகரயோநிம் வா
சண்டா³லயோநிம் வா ॥ 5.10.7॥
அதை²தயோ: பதோ²ர்ந கதரேணசந தாநீமாநி
க்ஷுத்³ராண்யஸக்ருʼதா³வர்தீநி பூ⁴தாநி ப⁴வந்தி ஜாயஸ்வ
ம்ரியஸ்வேத்யேதத்த்ருʼதீயꣳஸ்தா²நம் தேநாஸௌ லோகோ ந ஸம்பூர்யதே
தஸ்மாஜ்ஜுகு³ப்ஸேத ததே³ஷ ஶ்லோக: ॥ 5.10.8॥
ஸ்தேநோ ஹிரண்யஸ்ய ஸுராம் பிப³ꣳஶ்ச கு³ரோஸ்தல்பமாவஸந்ப்³ரஹ்மஹா
சைதே பதந்தி சத்வார: பஞ்சமஶ்சாசரꣳஸ்தைரிதி ॥ 5.10.9॥
அத² ஹ ய ஏதாநேவம் பஞ்சாக்³நீந்வேத³ ந ஸஹ
தைரப்யாசரந்பாப்மநா லிப்யதே ஶுத்³த:⁴ பூத: புண்யலோகோ ப⁴வதி
ய ஏவம் வேத³ ய ஏவம் வேத³ ॥ 5.10.10॥
பாபம் பண்ணி- பாப யோனி -புண்யம் செய்தால் புண்ய யோனி -திருத்தலாம் –
பஞ்சாக்னி அறிந்து வெளி வர சாஸ்திரம் சொல்லுமே
॥ இதி த³ஶம: க²ண்ட:³ ॥
ஸ்வேதகேது -அருணை பிள்ளை -பாஞ்சால தேச சதஸ்ஸூ -ப்ரவாஹனர் அரசர் -இடம் சென்று -ஐந்து கேள்விகள்
தேவ யானம் பித்ரு யானம் பற்றி
பூத ஸூஷ்மங்கள் னுடனே செல்கிறான் -தண்ணீர் எப்படி புருஷனாக-ஐந்தாவது கேள்விக்கு முதல் பதில் – –
ஸ்ரத்தா -தண்ணீர் -பூத ஸூஷ்மங்களுக்கு பெயர்
பூத ஸூஷ்மம் உடன் சுவர்க்கம் மேகம் –நீர் நிறைந்து இருப்பதால் அத்தையே சொன்ன படி -மீண்டும் வந்து –
ப்ரஹ்ம வித்யை உபாசனத்துக்கு முதலில் -வைராக்யம் வர வேண்டுமே -அதற்காக இத்தை சொன்னபடி –
வேத நூல் -மனுஷர் தான் புகுவரேலும் –ஆதலால் பிறவி வேண்டேன் –
இவ்வாறு ஜீவாத்மாவை அறிந்து -உடலில் விட வேறே -ஐந்து ஆஹுதி அறிந்து ன்-
தபஸ் – உபாசனம் -தபஸ் என்று பரமாத்மாவை -ஆரண்யம் -காட்டில் இருந்து உபதேசிக்க –
தனிமை நாடி -ஜன கூட்டம் இல்லாமல் -அர்ச்சிராதி கதி–விவரிக்கும் மேல்
தேவர்கள் ஸத்காரம் செய்வதால் தேவ யானம் இதுவே –
அந்தர் ஆத்மாவாக இருக்கும் பரமாத்வா வரை த்யானம் செய்தால் தான் மோக்ஷ பிராப்தி
பலம் சொல்வதை பார்த்து – இத்தைக் கொள்ள வேண்டும் -என்ன் ஆவி ஆவி -ஆழ்வார் அருளிச் செயல்
இஷ்டம் யாகம் –பூர்த்தம் சமூக பணிகள் –தத்தம் தானம் –மூன்றும் செய்பவன் சுவர்க்கம் –
புகை உலகம் பூமாதி மார்க்கம் பித்ரு யானம்
————
13–வைச்வானர வித்யை –5–11-தொடங்கி -5-21-
ப்ராசீநஶால ஔபமந்யவ: ஸத்யயஜ்ஞ:
பௌலுஷிரிந்த்³ரத்³யும்நோ பா⁴ல்லவேயோ ஜந: ஶார்கராக்ஷ்யோ
பு³டி³ல ஆஶ்வதராஶ்விஸ்தே ஹைதே மஹாஶாலா மஹாஶ்ரோத்ரியா:
ஸமேத்ய மீமாꣳஸாம் சக்ரு: கோ ந ஆத்மா கிம் ப்³ரஹ்மேதி ॥ 5.11.1॥
வைச்வானர வித்யை -முழுமையான ப்ரஹ்மம் -எது -ஆறு பேர் அரசன் இடம் சென்று
ராஜ ரிஷி -இடம் சென்று -ஆறு கேள்விகள் -கேகேய தேச ராஜா அஸ்வபதி
அஹம் வைச்வானர பூத்யா– வயிற்றில் நெருப்பாக இருக்கும் ப்ரஹ்மம்
ஆகாசம் ஆதித்யன் -தலையை மட்டும் -பிருத்வியை காளை மட்டும் பார்த்தவனாவான்
பிராணா –உதானா சுவாஹா உள்ளே உள்ள அக்னிக்கு -ஆஹுதி -தேஜஸ் மிக்கு ஜெயிக்கும் -ஆரோக்யம் கிட்டும் –
தே ஹ ஸம்பாத³யாஞ்சக்ருருத்³தா³லகோ வை ப⁴க³வந்தோঽயமாருணி:
ஸம்ப்ரதீமமாத்மாநம் வைஶ்வாநரமத்⁴யேதி தꣳ
ஹந்தாப்⁴யாக³ச்சா²மேதி தꣳ ஹாப்⁴யாஜக்³மு: ॥ 5.11.2॥
அருணன் பிள்ளை – உத்தாலர் -இவர் பிள்ளை -ஸ்வேதகேது –
ஸ ஹ ஸம்பாத³யாஞ்சகார ப்ரக்ஷ்யந்தி மாமிமே
மஹாஶாலா மஹாஶ்ரோத்ரியாஸ்தேப்⁴யோ ந ஸர்வமிவ ப்ரதிபத்ஸ்யே
ஹந்தாஹமந்யமப்⁴யநுஶாஸாநீதி ॥ 5.11.3॥
தாந்ஹோவாசாஶ்வபதிர்வை ப⁴க³வந்தோঽயம் கைகேய:
ஸம்ப்ரதீமமாத்மாநம் வைஶ்வாநரமத்⁴யேதி
தꣳஹந்தாப்⁴யாக³ச்சா²மேதி தꣳஹாப்⁴யாஜக்³மு: ॥ 5.11.4॥
அஸ்வபதி ஞானி சிறந்த உபாசகன் இடம் இவரைக் கூட்டிப்போக –
தேப்⁴யோ ஹ ப்ராப்தேப்⁴ய: ப்ருʼத²க³ர்ஹாணி காரயாஞ்சகார
ஸ ஹ ப்ராத: ஸஞ்ஜிஹாந உவாச ந மே ஸ்தேநோ ஜநபதே³ ந
கர்த³ர்யோ ந மத்³யபோ நாநாஹிதாக்³நிர்நாவித்³வாந்ந ஸ்வைரீ ஸ்வைரிணீ
குதோ யக்ஷ்யமாணோ வை ப⁴க³வந்தோঽஹமஸ்மி யாவதே³கைகஸ்மா
ருʼத்விஜே த⁴நம் தா³ஸ்யாமி தாவத்³ப⁴க³வத்³ப்⁴யோ தா³ஸ்யாமி
வஸந்து ப⁴க³வந்த இதி ॥ 5.11.5॥
ப்ரதிஜ்ஜை செய்து தானம் வழங்கி திருடர்கள் இல்லை -அக்னி கார்யம் விட்டவர்கள் இல்லை
தவறான நடத்தை உள்ளவர்கள் இல்லை குற்றம் இல்லாத தானம்
தே ஹோசுர்யேந ஹைவார்தே²ந புருஷஶ்சரேத்தꣳஹைவ
வதே³தா³த்மாநமேவேமம் வைஶ்வாநரꣳ ஸம்ப்ரத்யத்⁴யேஷி தமேவ நோ
ப்³ரூஹீதி ॥ 5.11.6॥
தக்ஷிணை இலக்கு இல்லை –
தாந்ஹோவாச ப்ராதர்வ: ப்ரதிவக்தாஸ்மீதி தே ஹ ஸமித்பாணய:
பூர்வாஹ்ணே ப்ரதிசக்ரமிரே தாந்ஹாநுபநீயைவைதது³வாச ॥ 5.11.7॥
நாளை சொல்கிறேன் -உங்களுக்கு எவ்வளவு தெரியும் நிலையை அறிந்து அது தொடக்கி சொல்வேன்
॥ இதி ஏகாத³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
———————————————–
ஔபமந்யவ கம் த்வமாத்மாநமுபாஸ்ஸ இதி தி³வமேவ ப⁴க³வோ
ராஜந்நிதி ஹோவாசைஷ வை ஸுதேஜா ஆத்மா வைஶ்வாநரோ யம்
த்வமாத்மாநமுபாஸ்ஸே தஸ்மாத்தவ ஸுதம் ப்ரஸுதமாஸுதம் குலே
த்³ருʼஶ்யதே ॥ 5.12.1॥
அத்ஸ்யந்நம் பஶ்யஸி ப்ரியமத்த்யந்நம் பஶ்யதி ப்ரியம் ப⁴வத்யஸ்ய
ப்³ரஹ்மவர்சஸம் குலே ய ஏதமேவமாத்மாநம் வைஶ்வாநரமுபாஸ்தே
மூதா⁴ த்வேஷ ஆத்மந இதி ஹோவாச மூர்தா⁴ தே
வ்யபதிஷ்யத்³யந்மாம் நாக³மிஷ்ய இதி ॥ 5.12.2॥
ஆகாசம் மேலே ஸ்வர்க்கம் லோகத்தை வைச்வானராக உபாசனம் முதலில் சொன்னவன்
தலையை மட்டும் உபாசிக்கிறாய் -முழுமையாக என்று நினைத்தாயானால் தலை போய் இருக்கும் நல்ல வேளை இன்று நீ வந்தாய்
அங்கம் மட்டும் -உபாசித்து -முக்தி கிட்டாதே -வாழும் கால நன்மை மட்டுமே கிட்டும்
அவாந்தர பலன் -நெல் குத்த வேர்வை வருவது போலே –
॥ இதி த்³வாத³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
——————————————-
அத² ஹோவாச ஸத்யயஜ்ஞம் பௌலுஷிம் ப்ராசீநயோக்³ய கம்
த்வமாத்மாநமுபாஸ்ஸ இத்யாதி³த்யமேவ ப⁴க³வோ ராஜந்நிதி
ஹோவாசைஷ வை விஶ்வரூப ஆத்மா வைஶ்வாநரோ யம்
த்வமாத்மாநமுபாஸ்ஸே தஸ்மாத்தவ ப³ஹு விஶ்வரூபம் குலே
த்³ருʼஶ்யதே ॥ 5.13.1॥
அடுத்தவன் ஆத்யனாக உபாசனம்- ஓளி சாம்யம் உண்டே -குலம் பெருகும் ப்ரஹ்ம ஞானிகள் –
கண்ணை மட்டுமே உபாசித்தவனாக ஆவாய் –
ப்ரவ்ருʼத்தோঽஶ்வதரீரதோ² தா³ஸீநிஷ்கோঽத்ஸ்யந்நம் பஶ்யஸி
ப்ரியமத்த்யந்நம் பஶ்யதி ப்ரியம் ப⁴வத்யஸ்ய ப்³ரஹ்மவர்சஸம் குலே
ய ஏதமேவமாத்மாநம் வைஶ்வாநரமுபாஸ்தே சக்ஷுஷேததா³த்மந இதி
ஹோவாசாந்தோ⁴ঽப⁴விஷ்யோ யந்மாம் நாக³மிஷ்ய இதி ॥ 5.13.2॥
॥ இதி த்ரயோத³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
——————————————
அத² ஹோவாசேந்த்³ரத்³யும்நம் பா⁴ல்லவேயம் வையாக்⁴ரபத்³ய கம்
த்வமாத்மாநமுபாஸ்ஸ இதி வாயுமேவ ப⁴க³வோ ராஜந்நிதி
ஹோவாசைஷ வை ப்ருʼத²க்³வர்த்மாத்மா வைஶ்வாநரோ யம்
த்வமாத்மாநமுபாஸ்ஸே தஸ்மாத்த்வாம் ப்ருʼத²க்³ப³லய ஆயந்தி
ப்ருʼத²க்³ரத²ஶ்ரேணயோঽநுயந்தி ॥ 5.14.1॥
அத்ஸ்யந்நம் பஶ்யஸி ப்ரியமத்த்யந்நம் பஶ்யதி ப்ரியம் ப⁴வத்யஸ்ய
ப்³ரஹ்மவர்சஸம் குலே ய ஏதமேவமாத்மாநம் வைஶ்வாநரமுபாஸ்தே
ப்ராணஸ்த்வேஷ ஆத்மந இதி ஹோவாச ப்ராணஸ்த
உத³க்ரமிஷ்யத்³யந்மாம் நாக³மிஷ்ய இதி ॥ 5.14.2॥
வாயு தேவதையை -உபாசிக்கிறேன் -பல ஐஸ்வர்யங்கள் வந்து சேரும் -ஆனால் முழுமையாக உபாஸிக்க வில்லை
பிராணனை மட்டும் உபாசித்தாய் –
॥ இதி சதுர்த³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
———————————————–
அத² ஹோவாச ஜநꣳஶார்கராக்ஷ்ய கம் த்வமாத்மாநமுபாஸ்ஸ
இத்யாகாஶமேவ ப⁴க³வோ ராஜந்நிதி ஹோவாசைஷ வை ப³ஹுல
ஆத்மா வைஶ்வாநரோ யம் த்வமாத்மாநமுபஸ்ஸே தஸ்மாத்த்வம்
ப³ஹுலோঽஸி ப்ரஜயா ச த⁴நேந ச ॥ 5.15.1॥
அத்ஸ்யந்நம் பஶ்யஸி ப்ரியமத்த்யந்நம் பஶ்யதி ப்ரியம் ப⁴வத்யஸ்ய
ப்³ரஹ்மவர்சஸம் குலே ய ஏதமேவமாத்மாநம் வைஶ்வாநரமுபாஸ்தே
ஸந்தே³ஹஸ்த்வேஷ ஆத்மந இதி ஹோவாச ஸந்தே³ஹஸ்தே வ்யஶீர்யத்³யந்மாம்
நாக³மிஷ்ய இதி ॥ 5.15.2॥
ஆகாசத்தை உபாசிப்பதாக -புத்ரன் ஐஸ்வர்யம் -செழிப்பாக இருப்பாய் -நடுப்பாகம் மட்டும்
॥ இதி பஞ்சத³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
—————————————————-
அத² ஹோவாச பு³டி³லமாஶ்வதராஶ்விம் வையாக்⁴ரபத்³ய கம்
த்வமாத்மாநமுபாஸ்ஸ இத்யப ஏவ ப⁴க³வோ ராஜந்நிதி ஹோவாசைஷ
வை ரயிராத்மா வைஶ்வாநரோ யம் த்வமாத்மாநமுபாஸ்ஸே
தஸ்மாத்த்வꣳரயிமாந்புஷ்டிமாநஸி ॥ 5.16.1॥
அத்ஸ்யந்நம் பஶ்யஸி ப்ரியமத்த்யந்நம் பஶ்யதி ப்ரியம் ப⁴வத்யஸ்ய
ப்³ரஹ்மவர்சஸம் குலே ய ஏதமேவமாத்மாநம் வைஶ்வாநரமுபாஸ்தே
ப³ஸ்திஸ்த்வேஷ ஆத்மந இதி ஹோவாச ப³ஸ்திஸ்தே வ்யபே⁴த்ஸ்யத்³யந்மாம்
நாக³மிஷ்ய இதி ॥ 5.16.2॥
அடுத்து புடிலர் நீராக உபாசனம் –
॥ இதி ஷோட³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
———————————————
அத² ஹோவாசோத்³தா³லகமாருணிம் கௌ³தம கம் த்வமாத்மாநமுபஸ்ஸ
இதி ப்ருʼதி²வீமேவ ப⁴க³வோ ராஜந்நிதி ஹோவாசைஷ வை
ப்ரதிஷ்டா²த்மா வைஶ்வாநரோ யம் த்வமாத்மாநமுபாஸ்ஸே
தஸ்மாத்த்வம் ப்ரதிஷ்டி²தோঽஸி ப்ரஜயா ச பஶுபி⁴ஶ்ச 5.17.1॥
அத்ஸ்யந்நம் பஶ்யஸி ப்ரியமத்த்யந்நம் பஶ்யதி ப்ரியம் ப⁴வத்யஸ்ய
ப்³ரஹ்மவர்சஸம் குலே ய ஏதமேவமாத்மாநம் வைஶ்வாநரமுபாஸ்தே
பாதௌ³ த்வேதாவாத்மந இதி ஹோவாச பாதௌ³ தே வ்யம்லாஸ்யேதாம்
யந்மாம் நாக³மிஷ்ய இதி 5.17.2॥
உத்தாலகர் இடம் அடுத்து -பூமியாக உபாஸிக்க -கால் பகுதி மட்டும் -பசுக்கள் செல்வம் கிட்டும்
॥ இதி ஸப்தத³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
——————————————
தாந்ஹோவாசைதே வை க²லு யூயம் ப்ருʼத²கி³வேமமாத்மாநம்
வைஶ்வாநரம் வித்³வாꣳஸோঽந்நமத்த² யஸ்த்வேதமேவம்
ப்ராதே³ஶமாத்ரமபி⁴விமாநமாத்மாநம் வைஶ்வாநரமுபாஸ்தே ஸ ஸர்வேஷு
லோகேஷு ஸர்வேஷு பூ⁴தேஷு ஸர்வேஷ்வாத்மஸ்வந்நமத்தி ॥ 5.18.1॥
பிரதேச மாத்திரம் -அங்கம் மட்டும் -இவற்றை உடலாகக் கொண்டு -சேதன அசேதனங்கள் ப்ரஹ்ம சரீரம் தானே –
தஸ்ய ஹ வா ஏதஸ்யாத்மநோ வைஶ்வாநரஸ்ய மூர்தை⁴வ
ஸுதேஜாஶ்சக்ஷுர்விஶ்வரூப: ப்ராண: ப்ருʼத²க்³வர்த்மாத்மா ஸந்தே³ஹோ
ப³ஹுலோ ப³ஸ்திரேவ ரயி: ப்ருʼதி²வ்யேவ பாதா³வுர ஏவ வேதி³ர்லோமாநி
ப³ர்ஹிர்ஹ்ருʼத³யம் கா³ர்ஹபத்யோ மநோঽந்வாஹார்யபசந ஆஸ்யமாஹவநீய:
॥ 5.18.2॥
॥ இதி அஷ்டாத³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
————————————————-
தத்³யத்³ப⁴க்தம் ப்ரத²மமாக³ச்சே²த்தத்³தோ⁴மீயꣳ ஸ யாம்
ப்ரத²மாமாஹுதிம் ஜுஹுயாத்தாம் ஜுஹுயாத்ப்ராணாய ஸ்வாஹேதி
ப்ராணஸ்த்ருʼப்யதி ॥ 5.19.1॥
ப்ராணே த்ருʼப்யதி சக்ஷுஸ்த்ருʼப்யதி சக்ஷுஷி
த்ருʼப்யத்யாதி³த்யஸ்த்ருʼப்யத்யாதி³த்யே த்ருʼப்யதி த்³யௌஸ்த்ருʼப்யதி
தி³வி த்ருʼப்யந்த்யாம் யத்கிஞ்ச த்³யௌஶ்சாதி³த்யஶ்சாதி⁴திஷ்ட²தஸ்தத்த்ருʼப்யதி
தஸ்யாநுத்ருʼப்திம் த்ருʼப்யதி ப்ரஜயா பஶுபி⁴ரந்நாத்³யேந தேஜஸா
ப்³ரஹ்மவர்சஸேநேதி ॥ 5.19.2॥
அன்னம் மனஸ் -தண்ணீர் பிராணன் -நெய் வாக்கு –தொடர்பு இப்படி உண்டே
ஹோம குண்டம் உள்ளே -பிராணா சுவாஹா -ஆஹுதி கொடுக்க -திருப்தி வந்தால் -கண் திருப்தி –
அதனால் ஆதித்யன் திருப்தி -அத்யாத்மீகம் ஆதி தைவம் தொடர்பு -பிணைப்பு உண்டே –
ஆதித்யன் திருப்தி அடைந்தால் ஸ்வர்க்க லோகம் -தேவதைகள் திருப்தி –
அன்னம் தேஜஸ் கிட்டும்
॥ இதி ஏகோநவிம்ஶ: க²ண்ட:³ ॥
————————————————
அத² யாம் த்³விதீயாம் ஜுஹுயாத்தாம் ஜுஹுயாத்³வ்யாநாய ஸ்வாஹேதி
வ்யாநஸ்த்ருʼப்யதி ॥ 5.20.1॥
வ்யாநே த்ருʼப்யதி ஶ்ரோத்ரம் த்ருʼப்யதி ஶ்ரோத்ரே த்ருʼப்யதி
சந்த்³ரமாஸ்த்ருʼப்யதி சந்த்³ரமஸி த்ருʼப்யதி தி³ஶஸ்த்ருʼப்யந்தி
தி³க்ஷு த்ருʼப்யந்தீஷு யத்கிஞ்ச தி³ஶஶ்ச சந்த்³ரமாஶ்சாதி⁴திஷ்ட²ந்தி
தத்த்ருʼப்யதி தஸ்யாநு த்ருʼப்திம் த்ருʼப்யதி ப்ரஜயா பஶுபி⁴ரந்நாத்³யேந
தேஜஸா ப்³ரஹ்மவர்சஸேநேதி ॥ 5.20.2॥
॥ இதி விம்ஶ: க²ண்ட:³ ॥
———————————————
அத² யாம் த்ருʼதீயாம் ஜுஹுயாத்தாம் ஜுஹுயாத³பாநாய
ஸ்வாஹேத்யபாநஸ்த்ருʼப்யதி ॥ 5.21.1॥
அபாநே த்ருʼப்யதி வாக்த்ருʼப்யதி வாசி த்ருʼப்யந்த்யாமக்³நிஸ்த்ருʼப்யத்யக்³நௌ
த்ருʼப்யதி ப்ருʼதி²வீ த்ருʼப்யதி ப்ருʼதி²வ்யாம் த்ருʼப்யந்த்யாம் யத்கிஞ்ச
ப்ருʼதி²வீ சாக்³நிஶ்சாதி⁴திஷ்ட²தஸ்தத்த்ருʼப்யதி
தஸ்யாநு த்ருʼப்திம் த்ருʼப்யதி ப்ரஜயா பஶுபி⁴ரந்நாத்³யேந தேஜஸா
ப்³ரஹ்மவர்சஸேநேதி ॥ 5.21.2॥
॥ இதி ஏகவிம்ஶ: க²ண்ட:³ ॥
ஆறு ரிஷிகளை -பேரை ஒருவர் கேள்வி இதில் –
மீமாம்சை பூஜித விஷய விசாரம்
நம்மை செலுத்தும் அவன் யார் –
உத்தாலகர் இடம் சென்று இவரும் சென்று -இவரே அருணி
அனைவரும் அரசர் அஸ்வபதி கேகேய அரசன் -ராஜ ரிஷி இடம் சென்று உபதேசம் கேட்டுப் பெற்றார்கள் –
த்யு லோகம் -ஸ்வர்க்க லோகம் -ஆதித்யன் -வாயு -ஆகாசமே -தண்ணீரே –ப்ருத்வியே -ஆறும் சொல்ல
தலைப்பகுதி தான் த்வி லோகம் -ஸூ தேஜஸ்ஸூ -இது
ஆதித்யன் -சத்யஞ்ஞான் சொன்னது விஸ்வ ரூபன் உலகை பிரகாசப்படுத்தும் -கண்
வாயு -பிருதக் வர்த்தமான எங்கும் புகுந்து -பரமாத்மாவின் மூச்சுக்காற்று -பிராணன்
ஆகாசம் பஹுலம் -பெரிய பூதம் -மத்ய காயம் இடைப்பகுதி
மூச்சா -தண்ணீர் முடிலர் ரையி
பிரதிஷ்டா பிருத்வி திருவடிகள்
பகுதி தான் உபாசிக்கிறீர்கள்
அபரிச்சேத்யன் அவன் –
அபி விமானம் -மானம் அளவு அற்றவர் -பகுதி என்று புரிந்து கொள்ள வேண்டும் –
எங்கும் விபு -சர்வ வ்யாபி -அடைந்து அனுபவிக்கும் பலம் –
சோறு உண்கிறார்கள் -உண்ணும் சோறு இத்யாதி போல்
என்னுடைய உடலில் சேர்ந்து இருக்கிறார் என்று நினைத்து உபாஸிக்க வேண்டும்
சம்பந்தம் அறிந்து -அனைத்தும் அவன் அங்கங்கள் உடன் -இருப்பதாக அனுசந்தித்து –
இவையும் -அவையும் –1-9- என்னுடைச் சூழல் உளானே என் ஓக்கலையானே –உச்சி உளானே -அனுசந்திப்பது போல் –
இருப்பதால் தான் இந்த உடல் வேண்டும் -உபாசித்து அவனை அடைய சாதனம் –
இதுக்கு அங்கம் பிராண ஆஹுதி –அக்னி ஹோத்ரமாக இத்தை நினைத்து பண்ண வேண்டும் –
வைச்வானரனான அவனுக்கு ஆராதனம் இதுவே
இப்படி த்யானிப்பவன் -பாபங்கள் தீயில் இட்ட பஞ்சு போல் உரு மாய்ந்து போகும் –
தர்சன சமானாகார தியானத்துக்கு பின்பு –பலன் கிட்டும் –
தத் அதிகம உத்தர அகம் பூர்வ அகம் அஸ்லேஷ விநாசம்
——
14-பூமா வித்யை –7-ப்ரபாடகம் முழுவதும் -இதுவே —
॥ ஸப்தமோঽத்⁴யாய: ॥
அதீ⁴ஹி ப⁴க³வ இதி ஹோபஸஸாத³ ஸநத்குமாரம் நாரத³ஸ்தꣳ
ஹோவாச யத்³வேத்த² தேந மோபஸீத³ ததஸ்த ஊர்த்⁴வம் வக்ஷ்யாமீதி
ஸ ஹோவாச ॥ 7.1.1॥
மிகச்சிறந்த செழிப்பான அதிகமான தன்னில் வேறு பெரியது இல்லாது பூமா
நாரதர் -சனத் குமாரர் -பேசி –
பூமா எவ்வளவு பெரியது காட்டி -அத்தை பெற செய்ய வேண்டிய படிக்கட்டுக்கள் காட்டி
தெரிந்தது சொல்லும் அப்புறம் மேலே சொல்கிறேன் சனத்குமாரர்-
அறிந்தவற்றில் எது சிறந்தது -ஒவ் ஒன்றாக சொல்லி உயர்த்தி –
ருʼக்³வேத³ம் ப⁴க³வோঽத்⁴யேமி யஜுர்வேத³ꣳ ஸாமவேத³மாத²ர்வணம்
சதுர்த²மிதிஹாஸபுராணம் பஞ்சமம் வேதா³நாம் வேத³ம் பித்ர்யꣳ ராஶிம்
தை³வம் நிதி⁴ம் வாகோவாக்யமேகாயநம் தே³வவித்³யாம் ப்³ரஹ்மவித்³யாம்
பூ⁴தவித்³யாம் க்ஷத்ரவித்³யாம் நக்ஷத்ரவித்³யாꣳ
ஸர்பதே³வஜநவித்³யாமேதத்³ப⁴க³வோঽத்⁴யேமி ॥ 7.1.2॥
தெரிந்தது எல்லாம் நாரதர் விளக்கி -வித்யா ஸ்தானங்கள் அறிந்தவர் –
ஸோঽஹம் ப⁴க³வோ மந்த்ரவிதே³வாஸ்மி நாத்மவிச்ச்²ருதꣳ ஹ்யேவ மே
ப⁴க³வத்³த்³ருʼஶேப்⁴யஸ்தரதி ஶோகமாத்மவிதி³தி ஸோঽஹம் ப⁴க³வ:
ஶோசாமி தம் மா ப⁴க³வாஞ்சோ²கஸ்ய பாரம் தாரயத்விதி
தꣳ ஹோவாச யத்³வை கிஞ்சைதத³த்⁴யகீ³ஷ்டா² நாமைவைதத் ॥ 7.1.3॥
ஆனந்தம் இல்லை-தெரிந்து கொள்ள வேண்டியதை அறியாமல் -சார தமம் அறியாமல் துக்கமாகவே உள்ளேன்
நாம வா ருʼக்³வேதோ³ யஜுர்வேத:³ ஸாமவேத³ ஆத²ர்வணஶ்சதுர்த²
இதிஹாஸபுராண: பஞ்சமோ வேதா³நாம் வேத:³ பித்ர்யோ ராஶிர்தை³வோ
நிதி⁴ர்வாகோவாக்யமேகாயநம் தே³வவித்³யா ப்³ரஹ்மவித்³யா பூ⁴தவித்³யா
க்ஷத்ரவித்³யா நக்ஷத்ரவித்³யா ஸர்பதே³வஜநவித்³யா
நாமைவைதந்நாமோபாஸ்ஸ்வேதி ॥ 7.1.4 ॥
நாம ப்ரஹ்ம உபாசனம் முதலில் -விருப்பம் அடைகிறான் –
ஸ யோ நாம ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தே யாவந்நாம்நோ க³தம் தத்ராஸ்ய
யதா²காமசாரோ ப⁴வதி யோ நாம ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தேঽஸ்தி
ப⁴க³வோ நாம்நோ பூ⁴ய இதி நாம்நோ வாவ பூ⁴யோঽஸ்தீதி தந்மே
ப⁴க³வாந்ப்³ரவீத்விதி ॥ 7.1.5॥
॥ இதி ப்ரத²ம: க²ண்ட:³ ॥
——————————————
வாக்³வாவ நாம்நோ பூ⁴யஸீ வாக்³வா ருʼக்³வேத³ம் விஜ்ஞாபயதி யஜுர்வேத³ꣳ
ஸாமவேத³மாத²ர்வணம் சதுர்த²மிதிஹாஸபுராணம் பஞ்சமம் வேதா³நாம் வேத³ம்
பித்ர்யꣳராஶிம் தை³வம் நிதி⁴ம் வாகோவாக்யமேகாயநம் தே³வவித்³யாம்
ப்³ரஹ்மவித்³யாம் பூ⁴தவித்³யாம் க்ஷத்ரவித்³யாꣳ ஸர்பதே³வஜநவித்³யாம்
தி³வம் ச ப்ருʼதி²வீம் ச வாயும் சாகாஶம் சாபஶ்ச தேஜஶ்ச
தே³வாꣳஶ்ச மநுஷ்யாꣳஶ்ச பஶூꣳஶ்ச வயாꣳஸி ச
த்ருʼணவநஸ்பதீஞ்ஶ்வாபதா³ந்யாகீடபதங்க³பிபீலகம்
த⁴ர்மம் சாத⁴ர்மம் ச ஸத்யம் சாந்ருʼதம் ச ஸாது⁴ சாஸாது⁴ ச
ஹ்ருʼத³யஜ்ஞம் சாஹ்ருʼத³யஜ்ஞம் ச யத்³வை வாங்நாப⁴விஷ்யந்ந த⁴ர்மோ
நாத⁴ர்மோ வ்யஜ்ஞாபயிஷ்யந்ந ஸத்யம் நாந்ருʼதம் ந ஸாது⁴ நாஸாது⁴
ந ஹ்ருʼத³யஜ்ஞோ நாஹ்ருʼத³யஜ்ஞோ வாகே³வைதத்ஸர்வம் விஜ்ஞாபயதி
வாசமுபாஸ்ஸ்வேதி ॥ 7.2.1॥
வாக் ப்ரஹ்மம் அடுத்து -பேச்சு இருந்தால் தானே சொற்கள் வரும் -நாவினால் நவிற்று இன்பம் எய்தினேன் –
வாக்மீ ஸ்ரீ மான் -வாக் சாதுர்யம் -நாமங்களை விட வாக்கு ஸ்ரேஷ்டம்
நர நார த -மனுஷன் உடைய தொடர்பு உள்ள ஞானம் கொடுப்பவர்– நாரதர்
ஸ யோ வாசம் ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தே யாவத்³வாசோ க³தம் தத்ராஸ்ய
யதா²காமசாரோ ப⁴வதி யோ வாசம் ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தேঽஸ்தி
ப⁴க³வோ வாசோ பூ⁴ய இதி வாசோ வாவ பூ⁴யோঽஸ்தீதி தந்மே
ப⁴க³வாந்ப்³ரவீத்விதி ॥ 7.2.2॥
॥ இதி த்³விதீய: க²ண்ட:³ ॥
———————————————
மநோ வாவ வாசோ பூ⁴யோ யதா² வை த்³வே வாமலகே த்³வே வா கோலே
த்³வௌ வாக்ஷௌ முஷ்டிரநுப⁴வத்யேவம் வாசம் ச நாம ச
மநோঽநுப⁴வதி ஸ யதா³ மநஸா மநஸ்யதி
மந்த்ராநதீ⁴யீயேத்யதா²தீ⁴தே கர்மாணி குர்வீயேத்யத² குருதே
புத்ராꣳஶ்ச பஶூꣳஶ்சேச்சே²யேத்யதே²ச்ச²த இமம் ச
லோகமமும் சேச்சே²யேத்யதே²ச்ச²தே மநோ ஹ்யாத்மா மநோ ஹி லோகோ
மநோ ஹி ப்³ரஹ்ம மந உபாஸ்ஸ்வேதி ॥ 7.3.1 ॥
மனம் அத்தை விட ஸ்ரேஷ்டம் -நினைக்காமல் பேச முடியாதே மனோ பூர்வ வாக் உத்தர –
பேசினால் தானே சொற்கள் நாமம் வரும் –
பந்த மோக்ஷ ஏவ காரணம் மனம் -பற்றுடைய மனம் எதிரி- பற்றில்லா மனம் நண்பன்
மனம் கருவி போலே சிந்திக்க –
ஸ யோ மநோ ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தே யாவந்மநஸோ க³தம் தத்ராஸ்ய
யதா²காமசாரோ ப⁴வதி யோ மநோ ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தேঽஸ்தி
ப⁴க³வோ மநஸோ பூ⁴ய இதி மநஸோ வாவ பூ⁴யோঽஸ்தீதி
தந்மே ப⁴க³வாந்ப்³ரவீத்விதி ॥ 7.3.2॥
॥ இதி த்ருʼதீய: க²ண்ட:³ ॥
—————————————-
ஸங்கல்போ வாவ மநஸோ பூ⁴யாந்யதா³ வை ஸங்கல்பயதேঽத²
மநஸ்யத்யத² வாசமீரயதி தாமு நாம்நீரயதி நாம்நி
மந்த்ரா ஏகம் ப⁴வந்தி மந்த்ரேஷு கர்மாணி ॥ 7.4.1॥
-சங்கல்பம் -புத்தி-தர்ம பூத ஞானம் – -உறுதியான முடிவு எடுக்கும் -மனத்தை விட ஸ்ரேஷ்டம் –
தாநி ஹ வா ஏதாநி ஸங்கல்பைகாயநாநி ஸங்கல்பாத்மகாநி
ஸங்கல்பே ப்ரதிஷ்டி²தாநி ஸமக்லுʼபதாம் த்³யாவாப்ருʼதி²வீ
ஸமகல்பேதாம் வாயுஶ்சாகாஶம் ச ஸமகல்பந்தாபஶ்ச
தேஜஶ்ச தேஷாꣳ ஸம் க்லுʼப்த்யை வர்ஷꣳ ஸங்கல்பதே
வர்ஷஸ்ய ஸங்க்லுʼப்த்யா அந்நꣳ ஸங்கல்பதேঽந்நஸ்ய ஸம் க்லுʼப்த்யை
ப்ராணா: ஸங்கல்பந்தே ப்ராணாநாꣳ ஸம் க்லுʼப்த்யை மந்த்ரா: ஸங்கல்பந்தே
மந்த்ராணாꣳ ஸம் க்லுʼப்த்யை கர்மாணி ஸங்கல்பந்தே கர்மணாம்
ஸங்க்லுʼப்த்யை லோக: ஸங்கல்பதே லோகஸ்ய ஸம் க்லுʼப்த்யை ஸர்வꣳ
ஸங்கல்பதே ஸ ஏஷ ஸங்கல்ப: ஸங்கல்பமுபாஸ்ஸ்வேதி ॥ 7.4.2 ॥
ஸ ய: ஸங்கல்பம் ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தே ஸங்க்லுʼப்தாந்வை ஸ லோகாந்த்⁴ருவாந்த்⁴ருவ:
ப்ரதிஷ்டி²தாந் ப்ரதிஷ்டி²தோঽவ்யத²மாநாநவ்யத²மாநோঽபி⁴ஸித்⁴யதி
யாவத்ஸங்கல்பஸ்ய க³தம் தத்ராஸ்ய யதா²காமசாரோ ப⁴வதி ய:
ஸங்கல்பம் ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தேঽஸ்தி ப⁴க³வ: ஸங்கல்பாத்³பூ⁴ய இதி
ஸங்கல்பாத்³வாவ பூ⁴யோঽஸ்தீதி தந்மே ப⁴க³வாந்ப்³ரவீத்விதி ॥ 7.4.3॥
॥ இதி சதுர்த:² க²ண்ட:³ ॥
———————————————-
சித்தம் வாவ ஸம் கல்பாத்³பூ⁴யோ யதா³ வை சேதயதேঽத²
ஸங்கல்பயதேঽத² மநஸ்யத்யத² வாசமீரயதி தாமு நாம்நீரயதி
நாம்நி மந்த்ரா ஏகம் ப⁴வந்தி மந்த்ரேஷு கர்மாணி ॥ 7.5.1॥
சமயோஜித சிந்தை ஸ்ரேஷ்டம் -சங்கல்பத்தை விட -சமயத்துக்கு தக்க -அப்பொழுது ஒரு சிந்தை செய்தது போலே –
மனத்தின் வேறே வேறே நிலைப்பாடுகள் இவை
தாநி ஹ வா ஏதாநி சித்தைகாயநாநி சித்தாத்மாநி சித்தே
ப்ரதிஷ்டி²தாநி தஸ்மாத்³யத்³யபி ப³ஹுவித³சித்தோ ப⁴வதி
நாயமஸ்தீத்யேவைநமாஹுர்யத³யம் வேத³ யத்³வா அயம்
வித்³வாந்நேத்த²மசித்த: ஸ்யாதி³த்யத² யத்³யல்பவிச்சித்தவாந்ப⁴வதி
தஸ்மா ஏவோத ஶுஶ்ரூஷந்தே சித்தꣳஹ்யேவைஷாமேகாயநம்
சித்தமாத்மா சித்தம் ப்ரதிஷ்டா² சித்தமுபாஸ்ஸ்வேதி ॥ 7.5.2 ॥
ஸ யஶ்சித்தம் ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தே சித்தாந்வை ஸ லோகாந்த்⁴ருவாந்த்⁴ருவ:
ப்ரதிஷ்டி²தாந்ப்ரதிஷ்டி²தோঽவ்யத²மாநாநவ்யத²மாநோঽபி⁴ஸித்⁴யதி
யாவச்சித்தஸ்ய க³தம் தத்ராஸ்ய யதா²காமசாரோ ப⁴வதி யஶ்சித்தம்
ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தேঽஸ்தி ப⁴க³வஶ்சித்தாத்³பூ⁴ய இதி சித்தாத்³வாவ
பூ⁴யோঽஸ்தீதி தந்மே ப⁴க³வாந்ப்³ரவீத்விதி ॥ 7.5.3॥
॥ இதி பஞ்சம: க²ண்ட:³ ॥
———————————————-
த்⁴யாநம் வாவ சித்தாத்³பூ⁴யோ த்⁴யாயதீவ ப்ருʼதி²வீ
த்⁴யாயதீவாந்தரிக்ஷம் த்⁴யாயதீவ த்³யௌர்த்⁴யாயந்தீவாபோ
த்⁴யாயந்தீவ பர்வதா தே³வமநுஷ்யாஸ்தஸ்மாத்³ய இஹ மநுஷ்யாணாம்
மஹத்தாம் ப்ராப்நுவந்தி த்⁴யாநாபாதா³ꣳஶா இவைவ தே ப⁴வந்த்யத²
யேঽல்பா: கலஹிந: பிஶுநா உபவாதி³நஸ்தேঽத² யே ப்ரப⁴வோ
த்⁴யாநாபாதா³ꣳஶா இவைவ தே ப⁴வந்தி த்⁴யாநமுபாஸ்ஸ்வேதி ॥ 7.6.1॥
மேலே உயர்த்தி -தியானம் ஸ்ரேஷ்டம் -இடைவெளி இல்லாமல் – இடையூறு தடங்கல் இல்லாத சிந்தனை –
எடுத்த லஷ்யத்தில் இருந்து மனம் மாறாமல் இருக்க வேண்டுமே –
உணர்வில் உம்பர் ஒருவன் -நினைமின் நெடியானை –
ஸ யோ த்⁴யாநம் ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தே யாவத்³த்⁴யாநஸ்ய க³தம் தத்ராஸ்ய
யதா²காமசாரோ ப⁴வதி யோ த்⁴யாநம் ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தேঽஸ்தி
ப⁴க³வோ த்⁴யாநாத்³பூ⁴ய இதி த்⁴யாநாத்³வாவ பூ⁴யோঽஸ்தீதி
தந்மே ப⁴க³வாந்ப்³ரவீத்விதி ॥ 7.6.2॥
॥ இதி ஷஷ்ட:² க²ண்ட:³ ॥
————————————————
விஜ்ஞாநம் வாவ த்⁴யாநாத்³பூ⁴ய: விஜ்ஞாநேந வா ருʼக்³வேத³ம் விஜாநாதி
யஜுர்வேத³ꣳ ஸாமவேத³மாத²ர்வணம் சதுர்த²மிதிஹாஸபுராணம்
பஞ்சமம் வேதா³நாம் வேத³ம் பித்ர்யꣳராஶிம் தை³வம் நிதி⁴ம்
வாகோவாக்யமேகாயநம் தே³வவித்³யாம் ப்³ரஹ்மவித்³யாம் பூ⁴தவித்³யாம்
க்ஷத்ரவித்³யாம் நக்ஷத்ரவித்³யாꣳஸர்பதே³வஜநவித்³யாம் தி³வம் ச
ப்ருʼதி²வீம் ச வாயும் சாகாஶம் சாபஶ்ச தேஜஶ்ச தே³வாꣳஶ்ச
மநுஷ்யாꣳஶ்ச பஶூꣳஶ்ச வயாꣳஸி ச
த்ருʼணவநஸ்பதீஞ்ச்²வாபதா³ந்யாகீடபதங்க³பிபீலகம்
த⁴ர்மம் சாத⁴ர்மம் ச ஸத்யம் சாந்ருʼதம் ச ஸாது⁴ சாஸாது⁴ ச
ஹ்ருʼத³யஜ்ஞம் சாஹ்ருʼத³யஜ்ஞம் சாந்நம் ச ரஸம் சேமம் ச லோகமமும்
ச விஜ்ஞாநேநைவ விஜாநாதி விஜ்ஞாநமுபாஸ்ஸ்வேதி ॥ 7.7.1 ॥
த்யானம் -பிரமாண ஜன்ய ஞானம் இருந்தால் தானே வரும் -விஞ்ஞானம் ஸ்ரேஷ்டம் தியானத்தை விட
பிரேமா புத்தி அறிவு-ஏற்படும் கருவி பிரமாணம் -பிரத்யக்ஷம் அனுமானம் சப்தம் -சாஸ்திரம் வேதம் –
ஸ யோ விஜ்ஞாநம் ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தே விஜ்ஞாநவதோ வை ஸ
லோகாம்ஜ்ஞாநவதோঽபி⁴ஸித்⁴யதி யாவத்³விஜ்ஞாநஸ்ய க³தம் தத்ராஸ்ய
யதா²காமசாரோ ப⁴வதி யோ விஜ்ஞாநம் ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தேঽஸ்தி ப⁴க³வோ
விஜ்ஞாநாத்³பூ⁴ய இதி விஜ்ஞாநாத்³வாவ பூ⁴யோঽஸ்தீதி தந்மே
ப⁴க³வாந்ப்³ரவீத்விதி ॥ 7.7.2॥
॥ இதி ஸப்தம: க²ண்ட:³ ॥
—————————————–
ப³லம் வாவ விஜ்ஞாநாத்³பூ⁴யோঽபி ஹ ஶதம் விஜ்ஞாநவதாமேகோ
ப³லவாநாகம்பயதே ஸ யதா³ ப³லீ ப⁴வத்யதோ²த்தா²தா
ப⁴வத்யுத்திஷ்ட²ந்பரிசரிதா ப⁴வதி பரிசரந்நுபஸத்தா
ப⁴வத்யுபஸீத³ந்த்³ரஷ்டா ப⁴வதி ஶ்ரோதா ப⁴வதி மந்தா ப⁴வதி
போ³த்³தா⁴ ப⁴வதி கர்தா ப⁴வதி விஜ்ஞாதா ப⁴வதி ப³லேந வை ப்ருʼதி²வீ
திஷ்ட²தி ப³லேநாந்தரிக்ஷம் ப³லேந த்³யௌர்ப³லேந பர்வதா ப³லேந
தே³வமநுஷ்யா ப³லேந பஶவஶ்ச வயாꣳஸி ச த்ருʼணவநஸ்பதய:
ஶ்வாபதா³ந்யாகீடபதங்க³பிபீலகம் ப³லேந லோகஸ்திஷ்ட²தி
ப³லமுபாஸ்ஸ்வேதி ॥ 7.8.1॥
பலம் -ஞானம் சம்பாதிக்க ஆச்சார்யர் சிசுரூஷை பண்ண வேண்டுமே -குருகுல வாசம் -கைங்கர்யம் –
ஸ்ரவணம் மனனம் த்யானம் அனைத்துக்கும் பலம் வேண்டுமே
ஸ யோ ப³லம் ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தே யாவத்³ப³லஸ்ய க³தம் தத்ராஸ்ய
யதா²காமசாரோ ப⁴வதி யோ ப³லம் ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தேঽஸ்தி ப⁴க³வோ
ப³லாத்³பூ⁴ய இதி ப³லாத்³வாவ பூ⁴யோঽஸ்தீதி தந்மே
ப⁴க³வாந்ப்³ரவீத்விதி ॥ 7.8.2॥
॥ இதி அஷ்டம: க²ண்ட:³ ॥
——————————————–
அந்நம் வாவ ப³லாத்³பூ⁴யஸ்தஸ்மாத்³யத்³யபி த³ஶ
ராத்ரீர்நாஶ்நீயாத்³யத்³யு ஹ
ஜீவேத³த²வாத்³ரஷ்டாஶ்ரோதாமந்தாபோ³த்³தா⁴கர்தாவிஜ்ஞாதா
ப⁴வத்யதா²ந்நஸ்யாயை த்³ரஷ்டா ப⁴வதி ஶ்ரோதா ப⁴வதி மந்தா
ப⁴வதி போ³த்³தா⁴ ப⁴வதி கர்தா ப⁴வதி விஜ்ஞாதா
ப⁴வத்யந்நமுபாஸ்ஸ்வேதி ॥ 7.9.1॥
அன்னம் -சாப்பிட்டால் தானே பலம் வரும் -புஷ்ட்டி அடைய அன்னம் —
ஸ யோঽந்நம் ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தேঽந்நவதோ வை ஸ
லோகாந்பாநவதோঽபி⁴ஸித்⁴யதி யாவத³ந்நஸ்ய க³தம் தத்ராஸ்ய
யதா²காமசாரோ ப⁴வதி யோঽந்நம் ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தேঽஸ்தி
ப⁴க³வோঽந்நாத்³பூ⁴ய இத்யந்நாத்³வாவ பூ⁴யோঽஸ்தீதி தந்மே
ப⁴க³வாந்ப்³ரவீத்விதி ॥ 7.9.2॥
॥ இதி நவம: க²ண்ட:³ ॥
———————————————
ஆபோ வாவாந்நாத்³பூ⁴யஸ்தஸ்மாத்³யதா³ ஸுவ்ருʼஷ்டிர்ந ப⁴வதி
வ்யாதீ⁴யந்தே ப்ராணா அந்நம் கநீயோ ப⁴விஷ்யதீத்யத² யதா³
ஸுவ்ருʼஷ்டிர்ப⁴வத்யாநந்தி³ந: ப்ராணா ப⁴வந்த்யந்நம் ப³ஹு
ப⁴விஷ்யதீத்யாப ஏவேமா மூர்தா யேயம் ப்ருʼதி²வீ யத³ந்தரிக்ஷம்
யத்³த்³யௌர்யத்பர்வதா யத்³தே³வமநுஷ்யாயத்பஶவஶ்ச வயாꣳஸி ச
த்ருʼணவநஸ்பதய: ஶ்வாபதா³ந்யாகீடபதங்க³பிபீலகமாப
ஏவேமா மூர்தா அப உபாஸ்ஸ்வேதி ॥ 7.10.1॥
ஆபோ தண்ணீர் -மழை பெய்தால் தானே அன்னம் -ஜெரிக்க தண்ணீர் குடிக்க வேண்டுமே –
மழை -பார்க்கவே ஆனந்தம் -முகில் வண்ணன் -மேக ஸ்யாமளன் –
ஸ யோঽபோ ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்த ஆப்நோதி ஸர்வாந்காமாꣳஸ்த்ருʼப்திமாந்ப⁴வதி
யாவத³பாம் க³தம் தத்ராஸ்ய யதா²காமசாரோ ப⁴வதி யோঽபோ
ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தேঽஸ்தி ப⁴க³வோঽத்³ப்⁴யோ பூ⁴ய இத்யத்³ப்⁴யோ வாவ
பூ⁴யோঽஸ்தீதி தந்மே ப⁴க³வாந்ப்³ரவீத்விதி ॥ 7.10.2॥
॥ இதி த³ஶம: க²ண்ட:³ ॥
———————————————-
தேஜோ வாவாத்³ப்⁴யோ பூ⁴யஸ்தத்³வா ஏதத்³வாயுமாக்³ருʼஹ்யாகாஶமபி⁴தபதி
ததா³ஹுர்நிஶோசதி நிதபதி வர்ஷிஷ்யதி வா இதி தேஜ ஏவ
தத்பூர்வம் த³ர்ஶயித்வாதா²ப: ஸ்ருʼஜதே ததே³ததூ³ர்த்⁴வாபி⁴ஶ்ச
திரஶ்சீபி⁴ஶ்ச வித்³யுத்³பி⁴ராஹ்ராதா³ஶ்சரந்தி தஸ்மாதா³ஹுர்வித்³யோததே
ஸ்தநயதி வர்ஷிஷ்யதி வா இதி தேஜ ஏவ தத்பூர்வம் த³ர்ஶயித்வாதா²ப:
ஸ்ருʼஜதே தேஜ உபாஸ்ஸ்வேதி ॥ 7.11.1॥
அக்னி -கொதிப்பாய் இருந்து மழை -தேஜஸ் ஸ்ரேஷ்டம் -ஆகாசம் வாயு அக்னி தண்ணீர் பிருத்வி –
ஸ யஸ்தேஜோ ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தே தேஜஸ்வீ வை ஸ தேஜஸ்வதோ
லோகாந்பா⁴ஸ்வதோঽபஹததமஸ்காநபி⁴ஸித்⁴யதி யாவத்தேஜஸோ க³தம்
தத்ராஸ்ய யதா²காமசாரோ ப⁴வதி யஸ்தேஜோ ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தேঽஸ்தி
ப⁴க³வஸ்தேஜஸோ பூ⁴ய இதி தேஜஸோ வாவ பூ⁴யோঽஸ்தீதி தந்மே
ப⁴க³வாந்ப்³ரவீத்விதி ॥ 7.11.2॥
॥ இதி ஏகாத³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
———————————————-
ஆகாஶோ வாவ தேஜஸோ பூ⁴யாநாகாஶே வை ஸூர்யாசந்த்³ரமஸாவுபௌ⁴
வித்³யுந்நக்ஷத்ராண்யக்³நிராகாஶேநாஹ்வயத்யாகாஶேந
ஶ்ருʼணோத்யாகாஶேந ப்ரதிஶ்ருʼணோத்யாகாஶே ரமத ஆகாஶே ந ரமத
ஆகாஶே ஜாயத ஆகாஶமபி⁴ஜாயத ஆகாஶமுபாஸ்ஸ்வேதி
॥ 7.12.1॥
ஆகாசம் மேலே -திட விசும்பு -விண் -அளவிட்டு அறியமுடியாமல் -அனைத்துக்கும் இடம் கொடுக்கும்-
net work -நக்ஷத்திரங்கள் வாழும் இடம்
ஸ ய ஆகாஶம் ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்த ஆகாஶவதோ வை ஸ
லோகாந்ப்ரகாஶவதோঽஸம்பா³தா⁴நுருகா³யவதோঽபி⁴ஸித்⁴யதி
யாவதா³காஶஸ்ய க³தம் தத்ராஸ்ய யதா²காமசாரோ ப⁴வதி
ய ஆகாஶம் ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தேঽஸ்தி ப⁴க³வ ஆகாஶாத்³பூ⁴ய இதி
ஆகாஶாத்³வாவ பூ⁴யோঽஸ்தீதி தந்மே ப⁴க³வாந்ப்³ரவீத்விதி
॥ 7.12.2॥
॥ இதி த்³வாத³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
——————————————–
ஸ்மரோ வாவாகாஶாத்³பூ⁴யஸ்தஸ்மாத்³யத்³யபி ப³ஹவ ஆஸீரந்ந
ஸ்மரந்தோ நைவ தே கஞ்சந ஶ்ருʼணுயுர்ந மந்வீரந்ந விஜாநீரந்யதா³
வாவ தே ஸ்மரேயுரத² ஶ்ருʼணுயுரத² மந்வீரந்நத² விஜாநீரந்ஸ்மரேண
வை புத்ராந்விஜாநாதி ஸ்மரேண பஶூந்ஸ்மரமுபாஸ்ஸ்வேதி ॥ 7.13.1॥
நினைவு ஆகாசத்தை விட ஸ்ரேஷ்டம் -ஹிருதயத்தில் இருந்து ஸ்ம்ருதி ஞானம் என்னால் தான் ஸ்ரீ கீதாச்சார்யன் –
மறந்தேன் உன்னை முன்னம் —
ஸ ய: ஸ்மரம் ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தே யாவத்ஸ்மரஸ்ய க³தம் தத்ராஸ்ய
யதா²காமசாரோ ப⁴வதி ய: ஸ்மரம் ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தேঽஸ்தி ப⁴க³வ:
ஸ்மராத்³பூ⁴ய இதி ஸ்மராத்³வாவ பூ⁴யோঽஸ்தீதி தந்மே
ப⁴க³வாந்ப்³ரவீத்விதி ॥ 7.13.2॥
॥ இதி த்ரயோத³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
————————————————
ஆஶா வாவ ஸ்மராத்³பூ⁴யஸ்யாஶேத்³தோ⁴ வை ஸ்மரோ மந்த்ராநதீ⁴தே
கர்மாணி குருதே புத்ராꣳஶ்ச பஶூꣳஶ்சேச்ச²த இமம் ச
லோகமமும் சேச்ச²த ஆஶாமுபாஸ்ஸ்வேதி ॥ 7.14.1॥
ஆசை இருந்தால் தானே நினைவு வரும் –
பத்னி புத்திரர் பசு இவற்றை விரும்புவது ஆசை
ஆசை யுடையோர்க்கு –பேசி வரம்பு அறுத்தார் –
ஸ ய ஆஶாம் ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்த ஆஶயாஸ்ய ஸர்வே காமா:
ஸம்ருʼத்⁴யந்த்யமோகா⁴ ஹாஸ்யாஶிஷோ ப⁴வந்தி யாவதா³ஶாயா
க³தம் தத்ராஸ்ய யதா²காமசாரோ ப⁴வதி ய ஆஶாம்
ப்³ரஹ்மேத்யுபாஸ்தேঽஸ்தி ப⁴க³வ ஆஶாயா பூ⁴ய இத்யாஶாயா வாவ
பூ⁴யோঽஸ்தீதி தந்மே ப⁴க³வாந்ப்³ரவீத்விதி ॥ 7.14.2॥
॥ இதி சதுர்த³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
——————————————–
ப்ராணோ வா ஆஶாயா பூ⁴யாந்யதா² வா அரா நாபௌ⁴ ஸமர்பிதா
ஏவமஸ்மிந்ப்ராணே ஸர்வꣳஸமர்பிதம் ப்ராண: ப்ராணேந யாதி
ப்ராண: ப்ராணம் த³தா³தி ப்ராணாய த³தா³தி ப்ராணோ ஹ பிதா ப்ராணோ
மாதா ப்ராணோ ப்⁴ராதா ப்ராண: ஸ்வஸா ப்ராண ஆசார்ய:
ப்ராணோ ப்³ராஹ்மண: ॥ 7.15.1॥
இங்கு பிராண சப்தத்துக்கு பிராணன் உடன் கூடிய ஆத்மா என்றவாறு
ஆசை விட ஆத்மா ஸ்ரேஷ்டம் -இப்படி சிந்தித்து மேலே மேலே போனதே ஆத்மாவால் தானே –
எதனால் ஆத்மா ஸ்ரேஷ்டம் -சரீரம் -பிள்ளை நன்றாக அப்பாவுக்கு கார்யம் -உள்ளே இருக்கும் வரை வேறே –
அழைத்து போய் –எடுத்து வந்து அஃறிணை மாறுமே –
ஸ யதி³ பிதரம் வா மாதரம் வா ப்⁴ராதரம் வா ஸ்வஸாரம் வாசார்யம்
வா ப்³ராஹ்மணம் வா கிஞ்சித்³ப்⁴ருʼஶமிவ ப்ரத்யாஹ
தி⁴க்த்வாஸ்த்வித்யேவைநமாஹு: பித்ருʼஹா வை த்வமஸி மாத்ருʼஹா வை
த்வமஸி ப்⁴ராத்ருʼஹா வை த்வமஸி ஸ்வஸ்ருʼஹா வை த்வமஸ்யாசார்யஹா
வை த்வமஸி ப்³ராஹ்மணஹா வை த்வமஸீதி ॥ 7.15.2॥
அத² யத்³யப்யேநாநுத்க்ராந்தப்ராணாஞ்சூ²லேந ஸமாஸம்
வ்யதிஷந்த³ஹேந்நைவைநம் ப்³ரூயு: பித்ருʼஹாஸீதி ந மாத்ருʼஹாஸீதி
ந ப்⁴ராத்ருʼஹாஸீதி ந ஸ்வஸ்ருʼஹாஸீதி நாசார்யஹாஸீதி
ந ப்³ராஹ்மணஹாஸீதி ॥ 7.15.3॥
ப்ராணோ ஹ்யேவைதாநி ஸர்வாணி ப⁴வதி ஸ வா ஏஷ ஏவம் பஶ்யந்நேவம்
மந்வாந ஏவம் விஜாநந்நதிவாதீ³ ப⁴வதி தம்
சேத்³ப்³ரூயுரதிவாத்³யஸீத்யதிவாத்³யஸ்மீதி ப்³ரூயாந்நாபஹ்நுவீத
॥ 7.15.4॥
அதி வாதி –ஆத்மா ஸ்ரேஷ்டம் என்று இருப்பவன்
இதுவே பூமா -நாரதர் திருப்தியாக இருப்பதை பார்த்து -மேலே சங்கை வந்ததும் மேலே உபதேசிப்போம்
॥ இதி பஞ்சத³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
——————————————
ஏஷ து வா அதிவத³தி ய: ஸத்யேநாதிவத³தி ஸோঽஹம் ப⁴க³வ:
ஸத்யேநாதிவதா³நீதி ஸத்யம் த்வேவ விஜிஜ்ஞாஸிதவ்யமிதி ஸத்யம்
ப⁴க³வோ விஜிஜ்ஞாஸ இதி ॥ 7.16.1॥
அதை விட சத்யம் தான் ஸ்ரேஷ்டம் -சத்ய சப்தத்தால் ப்ரஹ்மம் –ப்ரஹ்ம அதிவாதி –
கீழே ஆத்ம அதிவாதி -ஆத்மராமர்/
சரீர அதிவாதி சம்சாரிகள் உண்டியே உடையே -இந்திரிய ராமர்
॥ இதி ஷோட³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
——————————————–
யதா³ வை விஜாநாத்யத² ஸத்யம் வத³தி நாவிஜாநந்ஸத்யம் வத³தி
விஜாநந்நேவ ஸத்யம் வத³தி விஜ்ஞாநம் த்வேவ விஜிஜ்ஞாஸிதவ்யமிதி
விஜ்ஞாநம் ப⁴க³வோ விஜிஜ்ஞாஸ இதி ॥ 7.17.1॥
எத்தைக் காண வேண்டுமோ அத்தை காண வேண்டும் -ப்ரஹ்மம் சத்யம் ஞானம் அநந்தம் ப்ரஹ்மம் அடைய என்ன வேணும்
மனனம் தேவை
அதுக்கு ஸ்ரத்தை நம்பிக்கை தேவை
அதுக்கு மனஸ் கட்டுப்பாடு தேவை
॥ இதி ஸப்தத³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
——————————————-
யதா³ வை மநுதேঽத² விஜாநாதி நாமத்வா விஜாநாதி மத்வைவ
விஜாநாதி மதிஸ்த்வேவ விஜிஜ்ஞாஸிதவ்யேதி மதிம் ப⁴க³வோ
விஜிஜ்ஞாஸ இதி ॥ 7.18.1॥
॥ இதி அஷ்டாத³ஶ: க²ண்ட:³ ॥
————————————————-
யதா³ வை ஶ்ரத்³த³தா⁴த்யத² மநுதே நாஶ்ரத்³த³த⁴ந்மநுதே
ஶ்ரத்³த³த⁴தே³வ மநுதே ஶ்ரத்³தா⁴ த்வேவ விஜிஜ்ஞாஸிதவ்யேதி
ஶ்ரத்³தா⁴ம் ப⁴க³வோ விஜிஜ்ஞாஸ இதி ॥ 7.19.1॥
॥ இதி ஏகோநவிம்ஶதிதம: க²ண்ட:³ ॥
———————————————–
யதா³ வை நிஸ்திஷ்ட²த்யத² ஶ்ரத்³த³தா⁴தி
நாநிஸ்திஷ்ட²ஞ்ச்²ரத்³த³தா⁴தி நிஸ்திஷ்ட²ந்நேவ ஶ்ரத்³த³தா⁴தி
நிஷ்டா² த்வேவ விஜிஜ்ஞாஸிதவ்யேதி நிஷ்டா²ம் ப⁴க³வோ
விஜிஜ்ஞாஸ இதி ॥ 7.20.1॥
॥ இதி விம்ஶதிதம: க²ண்ட:³ ॥
——————————————–
யதா³ வை கரோத்யத² நிஸ்திஷ்ட²தி நாக்ருʼத்வா நிஸ்திஷ்ட²தி
க்ருʼத்வைவ நிஸ்திஷ்ட²தி க்ருʼதிஸ்த்வேவ விஜிஜ்ஞாஸிதவ்யேதி
க்ருʼதிம் ப⁴க³வோ விஜிஜ்ஞாஸ இதி ॥ 7.21.1॥
ப்ரஹ்மம் நிரதிசய ஸூக ரூபம் -ஆனந்தோ ப்ரஹ்மம் அறிந்தால் தானே வருவான் –
அள்ள அள்ள குறையாத கோதில் இன்னமுதம் -தேனே பாலே கன்னலே அமுதமே -என்ற ஞானம் வேணுமே –
॥ இதி ஏகவிம்ஶ: க²ண்ட:³ ॥
———————————————-
யதா³ வை ஸுக²ம் லப⁴தேঽத² கரோதி நாஸுக²ம் லப்³த்⁴வா கரோதி
ஸுக²மேவ லப்³த்⁴வா கரோதி ஸுக²ம் த்வேவ விஜிஜ்ஞாஸிதவ்யமிதி
ஸுக²ம் ப⁴க³வோ விஜிஜ்ஞாஸ இதி ॥ 7.22.1॥
॥ இதி த்³வாவிம்ஶ: க²ண்ட:³ ॥
———————————————
யோ வை பூ⁴மா தத்ஸுக²ம் நால்பே ஸுக²மஸ்தி பூ⁴மைவ ஸுக²ம்
பூ⁴மா த்வேவ விஜிஜ்ஞாஸிதவ்ய இதி பூ⁴மாநம் ப⁴க³வோ
விஜிஜ்ஞாஸ இதி ॥ 7.23.1॥
॥ இதி த்ரயோவிம்ஶ: க²ண்ட:³ ॥
————————————————-
யத்ர நாந்யத்பஶ்யதி நாந்யச்ச்²ருʼணோதி நாந்யத்³விஜாநாதி ஸ
பூ⁴மாத² யத்ராந்யத்பஶ்யத்யந்யச்ச்²ருʼணோத்யந்யத்³விஜாநாதி
தத³ல்பம் யோ வை பூ⁴மா தத³ம்ருʼதமத² யத³ல்பம் தந்மர்த்ய்ꣳ ஸ
ப⁴க³வ: கஸ்மிந்ப்ரதிஷ்டி²த இதி ஸ்வே மஹிம்நி யதி³ வா
ந மஹிம்நீதி ॥ 7.24.1॥
அதுக்கு அடையாளம் சொல்லி நிகமிக்கிறார் –
பார்த்தால் கண் வேறு ஒன்றில் காணாதோ கேட்டால் காது வேறு ஒன்றை கேட்காதோ —
என் அமுதினைக் கண்ட கண்கள் மற்று ஒன்றினைக் காணாவே —
கோ³அஶ்வமிஹ மஹிமேத்யாசக்ஷதே ஹஸ்திஹிரண்யம் தா³ஸபா⁴ர்யம்
க்ஷேத்ராண்யாயதநாநீதி நாஹமேவம் ப்³ரவீமி ப்³ரவீமீதி
ஹோவாசாந்யோஹ்யந்யஸ்மிந்ப்ரதிஷ்டி²த இதி ॥ 7.24.2॥
சொத்து குதிரை யானை -அல்பம்-ஓன்று கிடைத்தால் மேலே மேலே -ப்ரஹ்மம் அடைந்தபின்பு இரண்டாவது தேட மாட்டோமே –
தர்சனமே பலன் -தரிசனத்துக்கு பலம் வேண்டாமே
உபதேசம் பெறுவதே பலன் -பரீக்ஷித் சுகர் சம்வாதம்
॥ இதி சதுர்விம்ஶ: க²ண்ட:³ ॥
———————————————-
ஸ ஏவாத⁴ஸ்தாத்ஸ உபரிஷ்டாத்ஸ பஶ்சாத்ஸ புரஸ்தாத்ஸ
த³க்ஷிணத: ஸ உத்தரத: ஸ ஏவேத³ꣳ ஸர்வமித்யதா²தோঽஹங்காராதே³ஶ
ஏவாஹமேவாத⁴ஸ்தாத³ஹமுபரிஷ்டாத³ஹம் பஶ்சாத³ஹம் புரஸ்தாத³ஹம்
த³க்ஷிணதோঽஹமுத்தரதோঽஹமேவேத³ꣳ ஸர்வமிதி ॥ 7.25.1॥
அதுதான் முன்னும் பின்னும் மேலும் கீழும் -புறமும் உள்ளும் –
அதா²த ஆத்மாதே³ஶ ஏவாத்மைவாத⁴ஸ்தாதா³த்மோபரிஷ்டாதா³த்மா
பஶ்சாதா³த்மா புரஸ்தாதா³த்மா த³க்ஷிணத ஆத்மோத்தரத
ஆத்மைவேத³ꣳ ஸர்வமிதி ஸ வா ஏஷ ஏவம் பஶ்யந்நேவம் மந்வாந ஏவம்
விஜாநந்நாத்மரதிராத்மக்ரீட³ ஆத்மமிது²ந ஆத்மாநந்த:³ ஸ
ஸ்வராட்³ப⁴வதி தஸ்ய ஸர்வேஷு லோகேஷு காமசாரோ ப⁴வதி
அத² யேঽந்யதா²தோ விது³ரந்யராஜாநஸ்தே க்ஷய்யலோகா ப⁴வந்தி
தேஷாꣳ ஸர்வேஷு லோகேஷ்வகாமசாரோ ப⁴வதி ॥ 7.25.2॥
அந்தராத்மாவாய் இருக்கும் ப்ரஹ்மமே எங்கும் -பூமா அறிந்தவன் தன்னிலே தானே மகிழ்ந்து –
அனைத்தும் ப்ரஹ்மம் உணர்ந்து -சாம்யா பத்தி அடைகிறான்
॥ இதி பஞ்சவிம்ஶ: க²ண்ட:³ ॥
———————————————–
தஸ்ய ஹ வா ஏதஸ்யைவம் பஶ்யத ஏவம் மந்வாநஸ்யைவம் விஜாநத
ஆத்மத: ப்ராண ஆத்மத ஆஶாத்மத: ஸ்மர ஆத்மத ஆகாஶ
ஆத்மதஸ்தேஜ ஆத்மத ஆப ஆத்மத
ஆவிர்பா⁴வதிரோபா⁴வாவாத்மதோঽந்நமாத்மதோ ப³லமாத்மதோ
விஜ்ஞாநமாத்மதோ த்⁴யாநமாத்மதஶ்சித்தமாத்மத:
ஸங்கல்ப ஆத்மதோ மந ஆத்மதோ வாகா³த்மதோ நாமாத்மதோ மந்த்ரா
ஆத்மத: கர்மாண்யாத்மத ஏவேத³ꣳஸர்வமிதி ॥ 7.26.1॥
ததே³ஷ ஶ்லோகோ ந பஶ்யோ ம்ருʼத்யும் பஶ்யதி ந ரோக³ம் நோத து:³க²தாꣳ
ஸர்வꣳ ஹ பஶ்ய: பஶ்யதி ஸர்வமாப்நோதி ஸர்வஶ இதி
ஸ ஏகதா⁴ ப⁴வதி த்ரிதா⁴ ப⁴வதி பஞ்சதா⁴
ஸப்ததா⁴ நவதா⁴ சைவ புநஶ்சைகாத³ஶ: ஸ்ம்ருʼத:
ஶதம் ச த³ஶ சைகஶ்ச ஸஹஸ்ராணி ச
விꣳஶதிராஹாரஶுத்³தௌ⁴ ஸத்த்வஶுத்³தௌ⁴ த்⁴ருவா ஸ்ம்ருʼதி:
ஸ்ம்ருʼதிலம்பே⁴ ஸர்வக்³ரந்தீ²நாம் விப்ரமோக்ஷஸ்தஸ்மை
ம்ருʼதி³தகஷாயாய தமஸஸ்பாரம் த³ர்ஶயதி
ப⁴க³வாந்ஸநத்குமாரஸ்தꣳ ஸ்கந்த³ இத்யாசக்ஷதே
தꣳ ஸ்கந்த³ இத்யாசக்ஷதே ॥ 7.26.2॥
அனைத்தும் ஸ்ருஷ்டிக்கப்பட்டு -அந்தர்யாமி -அதிலே லயித்து -அறிந்தவன் முக்தன்
ப்ரஹ்மம் போலே முக்தனும் சஞ்சரித்து -பல திருமேனி எடுத்து பலவித கைங்கர்யம் –
சென்றால் குடையும் இத்யாதி –
ஆகார சுத்தி சத்வ சுத்தி த்ருவா ஸ்ம்ருதி -த்யானம் இடைவிடாமல் – சர்வ கிரந்தி ஐயம் திரிபு தொலைந்து –
காம க்ரோத லாபங்கள் தோலையும் –சனத்குமாரர் நாரதர் அஞ்ஞானம் போக்கி
॥ இதி ஷட்³விம்ஶ: க²ண்ட:³ ॥
॥ இதி ஸப்தமோঽத்⁴யாய: ॥
நாரதர் -சனத்குமாரர்
அறிந்தவற்றை முதலில் பட்டியல் -சொற்கள் -அறிவேன் தாத்பர்யம் ஆத்மாவை அறிய வில்லை -சோகம் தாண்ட வில்லை
நாமம் -சொற்களே ப்ரஹ்மம் முதலில் –வாக் பேச்சு அடுத்தது -மனஸ் – அடுத்தது ஸங்கல்பம் – அடுத்தது சித்தம் சிந்தனம் ஆராய்ச்சி அடுத்தது
த்யானம் -அடுத்தது விஞ்ஞானம் -பிராமண ஜன்ய ஞானம் -அடுத்தது பலம் இது வேண்டுமே
அடுத்தது அன்னம் -அடுத்தது -ஜலம் -அடுத்தது தேஜஸ்ஸூ -அடுத்தது -ஆகாசம் -இதுவே காரணம் தேஜஸ்ஸூக்கு
அடுத்தது -நினைவு -ஸ்மரணம் -அடுத்தது ஆசை -பரமாத்மாவை அறிய ஆசை முக்கியம் –
அப்பொழுது தான் முயற்சி செய்வோம்
அடுத்தது பிராணன் -இதுவே ஜீவாத்மா இங்கு -சக்கரம் நாபி போல் இது -தங்குவது –
படிக்கட்டுக்கள் இப்படி சொல்லி -உபாசிப்பவன்
அதி வாதி பவதி -இந்த உயர்வை பேசுவான்
மேலே கேளாமல் தானாகவே சனத்குமாரர் -ஸத்யம் என்று சொல்லும் பரமாத்மாவை அறிந்து
அவன் பெருமையை பேசுபவன் மிக உயர்ந்தவன்
ஸத்யம் -என்றும் மாறாமல் -சத்யம் ஞானம் அநந்தம் ப்ரஹ்மம் –
சடகோபன் அருளையே எண் திசையும் அறிய இயம்புகேன் -உண்மையான அதி வாதம் இதுவே சம்ப்ரதாயம் –
கேட்டு -ஸ்ரவணம்- மனனம் ஆலோசனை அடுத்து -யுக்திகளை கொண்டு நிலை நிறுத்து -ஸ்ரத்தா வேண்டும் இவற்றுக்கு -ஆசை பிறக்க வேண்டுமே
மற்றவை தள்ளத்தக்கவை -தோஷங்கள் அறிய வேண்டும் – -அதுக்கு யோவை பூமா தத் ஸூகம்–மற்றவை அல்பம் என்று அறிய வேண்டுமே
உயர்வை வைத்து பூமா ஸப்தம் -நந்யத்ர பஸ்யதி–இத்யாதி
கரந்து எங்கும் பரந்து உளன் அன்றோ அவனைத் தவிர்ந்த வேறே ஓன்று இல்லையே -ப்ரஹ்மாத்மகம் அனைத்துமே –
தத் அம்ருதம் -ஜீவாத்மா மர்த்யம் -என்று அறிய வேண்டுமே
அஹங்கார ஆவேசம் –அஹம் ஏவ -உலகம் அனைத்தும் நானே இருப்பதாக த்யானம் –
நான் பெரியவன் நீ பெரியாய் என்பதை யார் அறிவார் -ஸ்வராட் பவதி
ஆத்ம ரதி ஆத்ம கிரீட
வாஸூ தேவம் சர்வம் -உண்ணும் நீர் எல்லாம் கண்ணன் –
ஸங்கல்பத்தால் அனைத்தையும் அடைகிறான் -சாம்யாபத்தி–சர்வம் ஆப்நோதி
ஆகார சுத்தி -சத்வம் வளர -மனஸ்