ஸ்ரீ பட்டர் அருளிச் செய்த ஸ்ரீ அஷ்ட ஸ்லோஹி -முதல் வியாக்யானம்
தத்வ ஞானான் மோக்ஷம்
ரஹஸ்ய த்ரயங்கள் -திருமந்திர விவரணம் த்வயம் -அதன் விவரணம் சரம ஸ்லோகம்
த்வயம் -இரண்டு வாக்கியங்கள் -ஆறு பதங்கள் -பத்து அர்த்தங்கள்
————–
நேத்ருத்வம் நித்யயோகம் சமுசித குணஜாதம் தநுக்யாப நம் ச
உபாயம் கர்த்தவ்யபாகம் த்வத மிதுநபரம் ப்ராப்யமேவம் ப்ரசித்தம்
ஸ்வாமித்வம் ப்ரார்த்த நாஞ்ச பிரபலதர விரோதி ப்ரஹாணம் தசைதான்
மந்தாரம் த்ராயதே சேத்ய திகைத நிகமஷ் ஷட்பதோயம் த்விகண்ட-5-
நேத்ருத்வம் நித்யயோகம் சமுசித குணஜாதம் தநுக்யாப நம் ச
நேத்ருத்வம் –
புருஷகாரத்வத்தையும்
நித்யயோகம்-
ஒரு நொடிப் பொழுதும் விட்டுப் பிரியாத நித்ய சம்ச்லேஷத்தையும்
சமுசித குணஜாதம் –
இன்றியமையாத திருக் குணங்களின் திரளையும்
தநுக்யாப நம் ச-
திரு மேனியைக் காட்டுதலையும் –
உபாயம் கர்த்தவ்யபாகம் த்வத மிதுநபரம் ப்ராப்யமேவம் ப்ரசித்தம்-
உபாயம் –
உபாயத்தையும் –
கர்த்தவ்யபாகம் –
சேதனன் செய்ய வேண்டிய தான அத்யாவசாயத்தையும்
த்வத மிதுநபரம் ப்ராப்யம் –
இருவருமான சேர்த்தியை விஷயீ கரித்ததான கைங்கர்யத்தையும்
மேவம் ப்ரசித்தம்-
இங்கனம் பிரசித்தமாய் இரா நின்றது-
ஸ்வாமித்வம் ப்ரார்த்த நாஞ்ச பிரபலதர விரோதி ப்ரஹாணம் தசைதான்
ஸ்வாமித்வம் –
சர்வ சேஷித்வத்தையும்
ப்ரார்த்த நாஞ்ச –
கைங்கர்ய பிரார்த்தனையையும் –
பிரபலதர விரோதி ப்ரஹாணம் –
மிகவும் பிரபலமான உபேய விரோதியை கழிக்கைக்கும்
தசைதான்
மந்தாரம் த்ராயதே சேத்ய திகைத நிகமஷ் ஷட்பதோயம் த்விகண்ட-
மந்தாரம் –
மனனம் செய்கிற உத்தம அதிகாரியை
த்ராயதே இதி
காப்பாற்றுகின்றது என்று
சேத்ய திகைத நிகமஷ் ஷட்பதோயம் த்விகண்ட
அயம்
அந்த த்வயம் மந்த்ரமானது
ஏதான் தச
இந்த பத்து அர்த்தங்களையும்
அதிகத நிகம
வேத ப்ரதீதமாயும்
த்வீ கண்ட
இரண்டு கண்டங்களை யுடையதாயும்
ஷட்பத
ஆறு பதங்களை யுடையதாயும்-
த்ராயதே இதி
காப்பாற்றுகின்றது என்று
ஏவம் ப்ரசித்தம்-
இங்கனம் பிரசித்தமாய் இரா நின்றது-
1-ஸ்ரீ –நேத்ருத்வம் -ஸ்ரீயதே -ஸ்ரேயதே -ச்ருணோதி -ச்ராவயதி -ஸ்ருணாதி -ச்ரீணாதி
2- மத்-நித்ய யோகத்வம்
3- நாராயண -வாத்சல்யம் ஸ்வாமித்வம் சௌசீல்யம் சௌசீல்யம் ஜ்ஞானம் சக்தி-சமுசித குணஜாதம்
4- சரனௌ-திவ்ய மங்கள விக்ரஹம் -த நுக்யாபனம் –
5-சரணம் -உபாயம் இஷ்ட பிராப்திக்கும் அநிஷ்ட நிவ்ருத்திக்கும்
6-பிரபத்யே -கர்த்தவ்யபாகம் -வாசிக காயிக மானசீகங்கள் -கர்த்தவ்யம் புத்யர்த்தம்
7-ஸ்ரீ மதே-மிதுன பரம் பிராப்யம் -கைங்கர்ய பிரதி சம்பந்த தத்வேன அன்வயம்
8-நாராயண -ஸ்வாமித்வம்
9-ஆய -ப்ரார்த்த நாஞ்ச -கைங்கர்ய பிரார்த்தனையையும் –
10-நம-பிரபலதர விரோதி ப்ரஹாணம் -மிகவும் பிரபலமான உபேய விரோதியை கழிக்கைக்கும்-
கடகவல்லி நிகமத்தில் வேதபாகத்தில் உள்ளதே -அதிகத நிகம-
————————————————————————————————————————————————
ஸ்ரீ சார ஸங்க்ரஹம் -ஸ்ரீ பிள்ளை லோகாச்சார்யார் –
பூர்வ வாக்யம் உபாயத்தையும் -உத்தர வாக்கியம் உபேயத்தையும் –
இப்படி இரண்டு அர்த்தங்களை அறிவிக்கும் என்பதால் த்வயம்
பிராட்டி பெருமாள் இருவரையும் காட்டுவதால் த்வயம்
இரண்டு திருவடிகளைக் காட்டுவதால் த்வயம்-
பூர்வ வாக்கியம் ஐந்து அர்த்தங்கள் -உத்தர வாக்கியம் ஐந்து அர்த்தங்கள் -என்பர் பிள்ளை லோகாச்சார்யார்
திருவாய் மொழி த்வயார்த்த ப்ரதிபாதகம்
முதல் ஐந்து பத்துக்கள் பூர்வ வாக்ய விவரணம்
அடுத்த ஐந்தும் உத்தர வாக்ய விவரணம்
ஸ்ரீ வாதி கேசரி அழகிய மணவாள ஜீயர்
ஸ்ரீ பதி சேதனஸ் யாஸ்ய ஹேதுத்வேந ஸமாஸ்ரித
அநிஷ்ட ஹானிம் இஷ்டஸ்ய ப்ராப்திம் ச குருதே ஸ்வயம்
பர ஸ்வரூபம் முதல் இரண்டு பத்துக்கள்
ஸ்வ ஸ்வரூபம் அடுத்த இரண்டும்
உபாய ஸ்வரூபம் -அடுத்த இரண்டும்
அநிஷ்ட நிவ்ருத்தி அடுத்த இரண்டும்
இஷ்ட பிராப்தி -கடைசி இரண்டும்
இவரே வேறே ஒரு நிர்வாகம்
முதல் நான்கும் ஸித்த வஸ்துக்களான பரமாத்மாவையும் ஜீவாத்மாவையும் அருளிச் சொல்லி
கடைசி நான்கு பத்தும் ஸாத்ய வஸ்து-அநிஷ்ட நிவ்ருத்தியும் இஷ்ட பிராப்தியும்
இடையில் இரண்டு பத்துக்கள் ஸித்த ஸாத்ய பரங்கள்-சித்தஉபாய ப்ரதிபாதிகம் ஐந்தாம் பத்து -சித்த உபாயமான அவனை அறிந்துபற்றுதல் ஆறாம் பத்து –
திராவிட உபநிஷத் சாரத்தில்-முதல் பத்தில் எம்பெருமானே உபாயம் என்றும்
‘இரண்டாம் பத்தில் அவனே ப்ராப்யம் என்றும்
மூன்றாம் பத்தில் அவன் திவ்ய மங்கள விக்ரஹ விஸிஷ்டன் என்றும்
நான்காம் பத்தில் அவனைத்தவிர வேறே பலம் கிடையாது என்றும்
மேல் ஆறு பத்துக்களால் அத்தையே விஸ்தீ கரிக்கிறார் என்பர்
————
ஸ்ரீ யபதியான ஸர்வேஸ்வரன் ஸ்ரீ விஷ்ணு லோகத்தில் த்வய மஹா மந்த்ர ரத்னத்தை பிராட்டிக்கு உபதேசம் பண்ணி அருளினான்
ஸ்ரீயப்பதித்வத்தையும் அதனால் அவனுக்கு உண்டான ஏற்றத்தையும் முதல் பத்து விவரிக்கிறது –
உயர்வற -திருவாய் மொழி -ப்ரஹ்ம ஸப்தார்த்தம்
அந்த ப்ரஹ்மமே நாராயணனே -வண் புகழ் நாரணன் -இத்யாதிகளால் அருளிச் செய்து
அவனே ஸ்ரீ மன் நாராயணன் -என்று அடுத்த திருவாய் மொழியால் காட்டி அருளுகிறார்
இத்தை அடி ஒற்றியே ப்ரஹ்மணி ஸ்ரீ நிவாஸே -ஸ்ரீ பாஷ்ய மங்கள ஸ்லோகம்
பத்துடை அடியவர்க்கு எளியவன் பிறருக்கு அரிய வித்தகன் -மலர் மகள் விரும்பும் நம் அரும் பெறல் அடிகள் –
ஸுலப்ய பரத்வங்களுக்கு ஹேது ஸ்ரீயபதியாய் இருப்பதே-
———–
என் அமுதம் -சுவையன் திருவின் மணாளன் -1-9-1-ரஸ் யத்வ -ராஸிக் யங்களுக்கு ஹேது பிராட்டி சம்பந்தமே
மலராள் மைந்தன் -1-5-9-
திருமகளார் தனிக்கேள்வன் -1-6-9-
மலராள் மணவாளனை -1-10-4-
இவ்வாறு முதல் பத்தால் ஸ்ரீ யபதித்தவம் தெரிவிக்கிறது
————-
இரண்டாம் பத்தாலே நாராயண ஸப்தார்த்தம்
தோற்றோம் மட நெஞ்சம் எம்பெருமான் நாரணற்கு -2-1-7-
நாரங்களுக்கு இருப்பிடமாக -பஹு வ்ரீஹி ஸமாஸம் -வாத்சல்யம காட்டும் தாய் -ஸ்வாமி சொத்தை விடான் –
அவன் எங்கு இருக்கிறான் -எங்கும் உளன் கண்ணன் –
விண்ணோர் நாயகன் எம்பிரான் எம்மான் நாராயணனாலே -2-7-1-
கேசவன் தமர் கீழ் மேல் எமர் ஏழ் பிறப்பும் மா சதிர் இது பெற்று நம்முடைய வாழ்வு வாய்க்கின்றவா –
இவை அனைத்தும் நாராயணனாலேயே -ஏவகாரம் -ஸ்வாமி செய்ததாலேயே -தாம் செய்தது ஒன்றுமே இல்லையே –
நாரணன் முழு ஏழு உலகுக்கும் நாதன் -2-7-2-
நாரணன் ஸப்தம் சொல்லி அதன் அர்த்தமான முழு ஏழு உலகுக்கும் நாதன் என்று அசேஷ சித் அசித் வஸ்து சேஷித்வத்தையும்
பின்பு வேதமயன் என்று இவ்வர்த்தம் வேதங்களால் ப்ரதிபாத்யன்
நாராயண பரம் ப்ரஹ்ம தத்வம் நாராயண பர -நாராயண பரோ ஜ்யோதி ஆத்மா நாராயண பர என்றும்
சஷுஸ் ச த்ரஷ்டவ்யஞ்ச நாராயண -என்றும்
ஸ்ரோத்ரஞ்ச ஸ்ரோதவ்யஞ் ச நாராயண -என்றும்
ஸம்புஸ் ச நாராயண –சிவஸ் ச நாராயண -என்றும்
எல்லா சப்தங்களோடும் சாமானாதி கரண்யேந நாராயண சப்தத்தை வேதாந்தங்கள் கோஷிக்குமே
ஆக இரண்டாம் பத்து முழுவதும் நாராயண ஸப்தார்த்தை ஆழ்வார் ப்ரதிபாதித்தார் ஆயிற்று –
————–
மூன்றாம் பத்தில் -உபாய உபேய த்வங்கள் -திவ்ய மங்கள விக்ரஹ விசிஷ்டன் ஆனவனுக்கே
முடிச்சோதியாயினது முகச்சோதி -இத்யாதி
நலமுடையவன் என்றும் அருளினான் என்றும் குண யோகத்தையும்
அயர்வரும் அமரர்கள் அதிபதி என்று நித்ய விபூதி யோகத்தையும் –
நிலனிடை விசும்பிடை உருவினன் அருவினன் -என்று லீலா விபூதி யோகத்தையும் –
துயரறு சுடர் அடி -என்று திவ்ய மங்கள விக்ரஹ யோகத்தையும் -ஸங்க்ரஹமாக அருளிச் செய்தார் கீழே –
சரணவ் திருவடிகளை -சேர்த்தி அழகையும் உபாய பூர்த்தியையும் சொல்லுகிறது
பிராட்டியும் அவனும் விடிலும் திருவடிகள் விடாது திண் கழலாய் இருக்குமே
சேஷி பக்கல் சேஷ பூதன் இழியும் துறை -பிரஜை முலையிலே வாய் வைக்குமா போலே
இத்தால் பிராட்டிக்கு இருப்பிடமாய் -குண ப்ரகாசகமுமாய் – சிசுபாலனையும் அகப்படடத் திருத்திச் சேர்த்துக் கொள்ளும் திருமேனியை நினைக்கிறது –
முழுதும் வந்து இறைஞ்சும் மென் தளிர் போல் அடியாய் வந்து இறைஞ்ச இராதே
கமல பாதம் வந்து என்னும்படி நீள் கழலாய்ச்
சாடுதைத்த ஒண் மலர்ச் சேவடி யாகையாலே
யாவருக்கும் வன் சரணாய்
அழும் குழவிக்கும் பேதைக் குழவிக்கும் தாரகமுமாய் போக்யமுமாய்
இணைத்தாமரை என்னும்படி சேர்த்தி அழகை யுடைத்தான திருவடிகளைச் சொல்லுகிறது –
அவன் மாம் -என்று தன்னைப்பற்றிச் சொன்னாலும்
சேஷபூதர்
கண்ணன் கழலிணை பணிமின்
ஆயனடி அல்லது
நின்னடி யன்றி மற்று அறியேன் -என்று பற்றுவார்கள் அன்றோ
ருசி ஜனகத்வம் முதலாக நித்ய கைங்கர்யம் எல்லையாக நடத்துவது திருவடிகளைக் கொண்டு இறே
இத்தால்
புருஷகாரமான பனிமலராள் வந்து இருக்கும் இடமாய்
சுடர் வான் கலன் பெய்த மாணிக்கச் செப்பு போலே ஸ்வரூப குணங்கள் நிழல் எழும்படியாய்
திருமேனி கிடந்ததுவே என்னும்படி அவை ஒழியவும் தானே கார்யம் செய்யவற்றாய்
ஸி ஸூ பாலனோடு சிந்தயந்தியோடு வாசியற ஸித்த ஸாத்ய ரூபமான உபாயங்களால் செய்யும் கார்யத்தைத் தானே செய்து அலவலைமை தவிர்த்த
காதல் கடல் புரைய விளைவித்த என்னும்படி
அத்வேஷத்தையும்
பரபக்தியையும் உண்டாக்கி
தன்னோடு சேர்த்துக் கொள்ளும் திருமேனியை நினைக்கிறது –அருளிச் செயல் ரஹஸ்யத்தில் நாயனார் –
சரணவ்-
இணைத்தாமரை அடி
இரண்டு தாமரைப்பூவை நிரைத்து வைத்தால் போலே இருக்கிற சேர்த்தி அழகையும்
த்வி வசனம் இரண்டுக்கு மேல் மற்ற ஓன்று புகுர ஸஹியாமல்
ஸஹாயாந்தர நிரபேஷமான உபாய பூர்த்தியையும் சொல்லுகிறது –
ஸ்ரீ மத் பதத்திலே புருஷகார பூதையாகச் சொன்ன பிராட்டியும் அவள் தானே சிதகுரைக்கிலும்
என்னடியார் அது செய்யார் என்னும்படி நாராயண பதத்தில் சொன்ன குண விசிஷ்டனான அவனும் கைவிடிலும்
திருவடிகள் தன் வை லக்ஷண்யத்தாலே துவக்கிக் கொள்ளுகையாலே கை விடாது
வண் புகழ் நாரணன் திண் கழல் -என்கிறபடியே
பற்றினாரை நழுவ விடாதே திண்மையை யுடைத்தாய் இருக்கும்
நாராயண பதத்தில் கூறப்பட்ட குணங்களுக்கு இருப்பிடமான பரமாத்ம ஸ்வரூபம்
ந க்ராஹ்ய
ஸ்வப்னதீ கம்யம்
ஊனக் கண்களுக்கு அவிஷயமாகக் கூறப்படுவதாலும்
கண்டால் அல்லது ஆஸ்ரயிக்க விரகு இல்லாமையாலும்
கண்டு பற்றுகைக்காக திவ்ய மங்கள விக்ரஹத்தைச் சொல்லுகிறது –
ஆஸ்ரயணத்துக்கு திருமேனி -விக்ரஹம்-அபேக்ஷிதம் ஆகில் வாத்சல்யாதிகள் செய்கிறது என் என்னில்
குற்றம் கண்டு கை விடாமைக்கும்
அங்கீ காரம் தன் பேறாகைக்கும்
அங்கீ கார விஷய பூத சேதனர் சிறுமை பாராமைக்கும்
வாத்ஸல்யாதிகள் உண்டானாலும் இவை ஆஸ்ரயண உன்முகனைக் குறித்தாகையாலே
ஆஸ்ரயணம் சஷுர் இந்திரிய க்ராஹ்யமான விஷயத்தில் அல்லது கூடாமையாலே
அந்த வாத்ஸல் யாதிகளாலே பிரகாசிதமாய்
ஸுலப்ய குண கார்யமாய்
மூர்த்தம் ப்ரஹ்ம -என்னும்படி குளங்களிலும் அந்தரங்கமாய்
அபிமதோரு தேஹ -என்கிறபடி அபிமதமாய்
ஷாட் குண்ய விக்ரஹம் -என்கிறபடி மாணிக்கச் செப்பில் பொன் போலே அகவாயில் ஆத்ம குணங்களைப் பிரகாசிப்பிக்கக் கடவதாய் இருக்கிற திவ்ய மங்கள விக்ரஹத்தைச் சொல்லுகிறது –
ஏக அவயவ மாத்ரமான திருவடிகளை சொல்லுவான் என் என்னில்
சேதனன் அநந்யார்ஹ சேஷத்வத்தை அறிந்தவன் ஆகையாலும்
ஸ்வாமித்வ சேஷித்வங்களுக்கு எதிர் தட்டான ஸ்வத்வ சேஷத்வங்களை அறிந்தவனாகையாலும்
ஸ்தானத்திலே விசேஷ பிராப்தி உண்டாம் போலே அடியேன் சேவடி அன்றி நயவேன் -என்று ஸ்வரூபத்துக்கு அனுரூபமான அம்ருதத்தை
விஷ்ணோ பத பரமே மத்வ உத்ஸ
உன் தேனே மலரும் திருப்பாதம்
அம்ருதஸ் யந்திநி பாத பங்கஜே
என்கிறபடியே ப்ரவஹிக்கையாலும்
சேஷபூதனுடைய உக்தியாகையாலும்
கையைபிடித்துக் கார்யம் கொள்ளுமத்திலும் காலைப்பிடித்துக் கார்யம் கொள்ளுமவன் பக்கலிலே கிருபை அதிசயித்து இருக்கையாலும்
சொல்லிற்று
உபாய வரணத்துக்கு சரணாகதிக்கு
வாத்சல்ய முகேந நம்முடைய பயத்தை ஒழித்து
ருசியைப் பிறப்பித்து
ஞான சக்த்யாதி முகேந கார்யகரனாகுமா போலே
திரு மேனி முகமாகவும்
ருசி ஜனகனுமாய்
உபாயபூதனாகையாலே
அந்த உபாயத்வ ப்ராதான்யத்தைப் பற்றியே சரணவ் பத பிரயோகம் –
தெரிவைமார் உருவமே மருவி
மாதரார் கயல் கண் என்னும் வலையுள் பட்டு அழுந்துவேனை
சிலம்படி யுருவில் கரு நெடும் கண்ணார் திறத்தனாய்
என்கிறபடியே நாசகரமான நாரீ ஜனங்களுடைய நயனங்களில் அகப்பட்டு நாரகிகளாய்ப் போருகிற நார ஜனங்களை
தன்பால் ஆதரம் பெருக வைத்த அழகன்
காதல் கடல் புரைய விளைவித்த காரமர் மேனி
என் செய்ய தாமரைக் கண் பெருமானார்
என் செய்ய தாமரைக் கண்ணன் என்னை நிறை கொண்டான்
தாமரைக் கண்களுக்கு அற்றுத் தீர்ந்து –
என்கிறபடியே தன் பக்கலிலே ப்ரவணமாம் படி பண்ணி
ஜிதம் தே புண்டரீகாக்ஷ நமஸ்தே -என்று தோற்றுத் திருவடிகளில் விழும்படி பண்ணி –
ஸர்வதா சரண த்வந்தம் வ்ரஜாமி சரணம் தவ -என்று பின்னை தன்னையே உபாயமாகப் பற்றி –
பாஹி மாம் புண்டரீகாக்ஷ ந ஜாநே சரணம் பரம்
த்வத் பாத கமலா தந்யத் ந மே ஜன்மாந்தரேஷ் வபி
நிமித்தம் குசலஸ் யாஸ்தி யேந கச்சாமி ஸத் கதிம் -என்றும்
ந காம கலுஷம் சித்தம் மம தே பாதயோஸ் ஸ்த்திதம் -என்றும்
ஆக இப்படி
ருசி ஜனகமுமாய்
ருசி பிறந்தால் உபாயமுமாய்
இதர விஷயத்தில் சங்கத்தைப் போக்க வற்றாய்
மாக மாநிலம் முழுதும் வந்து இறைஞ்சும் மலரடி –
மேலை விண்ணோரும் மண்ணோரும் வந்து இறைஞ்சும் மென் தளிர் போல் அடி
என்கையாலே ஸர்வ அபாஸ்ரயமாய்
திரு மா நீள் கழல்
திருக்கமல பாதம் வந்து -என்கையாலே ஆஸ்ரிதர் இருந்த இடங்களிலே தானே சென்று அங்கீ கரிக்கக் கடவதாய்
நின் மன்னு சேவடிக்கே மறவாமை வைத்தாயால் -என்று ஞான விஷயமாய்
உன் இணைத் தாமரைகட்கு அன்புருகி நிற்குமது –
தொழு நீர் இணை அடிக்கே அன்பு சூட்டிய -என்று பக்தி விஷயமாய்
அந்த பக்தியால் கலங்கி
உபாயம் வாப்யபாயம் வா ஷமோன் யன் நாவலம்பிதும் –
என் நான் செய்கேன் -என்கிறபடியே உபாய அனுஷ்டானம் பண்ண ஸக்தர் அல்லாதார்க்கு
நின் பாதமே சரணாகத் தந்து ஒழிந்தாய் -என்று உபாயமாய்
கண்ணன் கழலிணை நண்ணும் மனமுடையீர்
கற்றினோம் மேய்த்த எந்தை கழல் இணை பணிமின் -என்று உபதேச சமயத்திலும்
கழல்கள் அவையே சரணாகக் கொண்ட
கண்ணனைத் தாள் பற்றி
வேங்கட மா மலை மேய ஆயன் அடி யல்லது மற்று அறியேனே -என்று ஸ்வீ கார சமயத்திலும் வியதிரிக்தங்களில் செல்லாதபடி பண்ணக் கடவதாய்
செய்ய நின் திருப்பாதத்தை யான் என்று கொல் சேர்வது
நீடுறைகின்ற பிரான் கழல் காண்டும் கொல்
பாத பங்கயமே தலைக்கு அணியாய்
த்வச் சரணாம்புஜ த்வயம் மதீய மூர்த்தாநம் அலங்கரிஷ்யதி கதா புந –என்று ப்ராப்யமாகப் பிரார்திக்கப் படுவதாய்
நான் கண்டு கொண்டு என் தலை மேல் புனைந்தேன் சரணங்கள் என்கையாலே ப்ராப்யத்வேந லப்தமாய்
நலம் கழல் அவனடி நிழல் தடம்
ஆத்தன் தாமரை யடி -என்று நிழல் கொடுத்து ஆப்தமாக வழி நடத்தி
தாளின் கீழ்ச் சேர்த்து
பாத பற்புத் தலை மேல் சேர்த்து
பொன்னடிச் சேர்த்து வேறே போக விடல் -என்று நிஷ்கர்ஷித்துப் பிரார்த்திக்க
பிராத்தனைக்கு அனுகுணமாய் அருளி
அடிக்கீழ் இருத்திக் கொண்டு
இறப்பவை பேர்த்து
அடிக்கீழ் குற்றேவல் –
என்கிற கைங்கர்யத்தில் மூட்டி முடிய நடத்தக் கடவதாய் இறே சரண உப லஷிதமான விக்ரஹம் இருப்பது –
ஆகையால் இறே
ஸ்வரூப குணங்களில் ஓர் அறிவும் இன்றிக்கே விக்ரஹ அனுபவ ஏக பரையாய் இருக்கிற சிந்தயந்தீ
சின்யந்தீ ஜகத் ஸூதிம் பர ப்ரஹ்மண ஸ்வரூபிணம் நிருச்ச்வாஸதயா முக்திம் கதான்யா கோப கன்யகா
தச்சித்த விமல ஆஹ்லாத ஷீண புண்ய சயா ததா
தத் பிராப்தி மஹா துக்க விலீநா சேஷ பாதகா -என்றும்
கதா வித்வான் புண்ய பாபே விதூய நிரஞ்ஜந பரமம் ஸாம்யம் உபைதி என்கிறபடியே
நிரதிசய ஆனந்த ரூபமான ஸாம்யா பத்தி ரூப மோக்ஷத்தை கேவல விக்ரஹ த்யானத்தாலே பெற்றாள் என்று எழுதுகிறதும்
ப்ரஸாத பரமவ் நாதவ் மம கேஹம் உபாகதவ்
தன்யோஹம் அர்ச்சியிஷ்யாமி இத்யாஹ மால்ய உப ஜீவந -என்று விக்ரஹ தர்சனத்தாலே
பரத்வம் ஸ்வரூபமாகையாலே கழற்ற ஒண்ணாமை கிடக்கிறது அத்தனை -தண்ணளியே விஞ்சி இருப்பது
இவ்வர்த்தம் ராஜ மார்க்கத்தில் போய் கம்ஸ க்ருஹத்திலே புகாதே
நம் தெருவே நடுவே வந்திட்டு -என்னும்படி
நான் இருந்த முடுக்குத் தெருத் தேடிக்கொண்டு வந்த போதே தெரியாதோ
நான் க்ருதார்த்தனானேன் -தரித்ரனானவன் நிதி எடுத்தால் போலே
வைத்த மா நிதி
வைப்பான் மருந்தாம்
என்கிற ஆயர் கொழுந்தாகிற நிதியைப் பெற்று அழித்துக் கெடுத்து உஜ்ஜீவிக்கப் பாரா நின்றேன் -என்று சொல்லும்படி
ருசியே தொடங்கி
மோக்ஷ பர்யந்தமான பேற்றுக்கு எல்லாம் விக்ரஹமே ஹேதுவாக எழுதிற்றும் –
விக்ரஹமே உபாயபூதமாகில் விபவ அர்ச்சாவதார ரூபங்களைக் கண்டவர்கள் பகவத் விஷயத்தில் பிரவணராகாது ஒழிவான் என் எனில்
எல்லாருக்கும் ஒக்கக் காட்சி உண்டே யாகிலும் விஷயம் தான் சவுந்தர்யாதிகளை ஆவிஷ் கரியாமையாலே அந்நிய பரர்கள் ஆகிறார்கள் அல்லது விக்ரஹத்துக்கு அந்த ஸ்வ பாவம் இல்லாமை அன்று –
ஆகை இறே பாஷ்யகாரர்
ஸுந்தர்ய ஸுசீல்யாதி குண ஆவிஷ் காரேண அக்ரூர மாலா காரா தீன் பரம பாக்வதான் க்ருத்வா -என்று அருளிச் செய்ததும்-
இளைய பெருமாள் -ந ச அஹம் அபி ராகவ-என்று அவனை விட்டுத் தனக்கு ஸ்வரூபம் இல்லை என்றால் போலே
ஆழ்வாரும் மாறாமரம் எய்த மாயவன் என்னுள் இரான் எனில் பின்னை யான் ஒட்டுவேனோ என்றார்
ப்வாஸ் து ஸஹ வைதேஹ்யா கிரிஸாநுஷு ரம்ஸ்யதே-அஹம் ஸர்வம் கரிஷ்யாமி -போலவே
கோலத் திரு மா மகளோடு உன்னைக் கூட -என்று அருளிச் செய்கிறார்
ச ப்ராது சரணவ் காடம் நிபீட்ய-என்று அவன் திருவடிகளையே உபாயமாகப் போற்றுகிறார்
இது இறே சரண ஸப்தார்த்தம்
ஆக ஸ்ரீ மன் நாராயண சரணவ் -என்று
திருவுடை யடிகள் தம் நலம் கழல் வணங்கி
நாதனே வந்து உன் திருவடி அடைந்தேன்
சீலம் எல்லை இல்லான் அடி
திருக்கமல பாதம் வந்து
வண் புகழ் நாரணன் திண் கழல் சேரே
நம்பி தன் மா மலர்ச் சேவடி
உன் பொற்றாமரை அடி
அருளுடையவன் தாள்
என்று வாத்சல்யம் தொடங்கி கிருபா பர்யந்தமான குண விசேஷங்களுக்கு எல்லாம் ப்ரகாசகமான திருவடி களைச் சொல்லிற்று ஆயிற்று –
இவ்விஷயங்களைத் திரு உள்ளம் பற்றியே பிள்ளை லோகாச்சார்யார் சார ஸங்க்ரஹத்திலே
மூன்றாம் பத்தால்
நாண் மலராம் அடித்தாமரை -என்று-நாட் பூ மலர்ந்தது என்னலாம் படி ஸூகுமாரமான திருவடித் தாமரைகள்
இது இறே துக்க நிவ்ருத்திற்கு குடிக்கிற வேப்பங்குடி நீர்-பரம போக்யம் என்று வாஸ்தவ அர்த்தம் –
அங்கதிர் அடியன் -என்று அழகிய ஒளி விடுகிற திருவடிகளை யுடையவன் -என்றபடி
பங்கயக்கண்ணன் என்று கூறப்பட்ட நோக்கும்
பவளச் செவ்வாயன் என்று கூறப்பட்ட மந்த ஹாஸத்துக்கும்
தோற்றார் விழும் திருவடிகள் –
அவன் பாத பங்கயம் -என்று-சேஷியான அவனுடைய பாதபங்கயம் -நிரதிசய போக்யமான திருவடிகள்
அன்று தேர் கடவிய பெருமான் கனை கழல் -என்று-சேநா தூளியும் உழவு கோலும் சிறுவாய்க் கயிறும்
தேருக்குக் கீழே சாற்றின திருவடிகளும் அதிலே சாத்தின சிறுச் சதங்கையுமான சாரத்ய வேஷத்தோடே நின்ற நீர்மை -என்றபடி –
மூ உலகும் தொழுது ஏத்தும் சீர் அடியான் -என்று குணாகுண நிரூபணம் பண்ணாதே அநாலோசித விசேஷ அசேஷ லோக சரண்யமான திருவடி என்றபடி
ஆக மூன்றாம் பத்தால் நாராயணனுடைய ஸர்வ லோக சரண்யமான சரணார விந்த யுகளம் ப்ரதிபாதிதம் ஆயிற்று –
———————–
நான்காம் பத்தில் சரண சப்தார்த்தம்
சரணம் -உபாயமாக-அநிஷ்ட நிவ்ருத்திக்கும் இஷ்ட ப்ராப்திக்கும் உடலாக –
உபாயே க்ருஹ ரஷித்ரோ ஸப்த சரணம் இத்யயம் வர்த்ததே ஸாம் பிரதம் ஸைஷ உபாயர்த்த ஏக வாசக
உபாயம் க்ருஹம் ரக்ஷிதா மூன்றையும் காட்டுமே யாகிலும் இங்கே உபாயமே -விவஷிதம்
ரக்ஷகம் என்றும் உபாயம் என்றும் பர்யாயம் -உபாயம் பிரபன்னனுக்கு ரக்ஷகம் என்பது அசாதாரணம் –
அநிஷ்ட நிவ்ருத்தி
நீர் நுமது என்ற இவை வேர் முதல் மாய்த்து
அநாத்மத் யாத்ம புத்திர் யா அஸ்வே ஸ்வமிதி யாமதி -என்கிற அவித்யையும்
அவித்யா கார்யமான ராக த்வேஷாதிகளும்
கர்ண த்ரயத்தாலே செய்யப்படும் புண்ய பாப ரூப கர்மங்களும்
போக அர்த்தமாக பரிக்ரஹிக்கும் தேவாதி சரீரங்களும்
அவற்றால் அனுபவிக்கும் ஆத்யாத்மிகாதி துக்க பரம்பரைகளும் –
இஷ்டமாகிறது
கர்ம விதூ நந பிரகாரமும்
ஹார்த்த மார்க்க விசேஷ பிரகாரமும்
ஹ்ருதய குஹா நிர்க் கமனமும்
அர்ச்சிஸ் வாஸர உத்தராயண ஸூக்ல பஷாத் யாதி வாஹிக ஸத் காரமும்
சலில தஹன பவநாத் யாவரண ஸப்த காதி லங்கனமும்
த்ரிகுணாதி க்ரமணமும்
விரஜாக்ய -அப்ராக்ருத நதீ விசேஷ அவகாஹனமும்
ஸூஷ்ம சரீர விமோசனமும்
அமானவ கர ஸ்பர்சமும்
அபஹத பாப் மத் வாதி குண கண தத் ஆஸ்ரய ஸ்வரூப ப்ரகாஸமும்
பஞ்ச உபநிஷத் மயமான திவ்ய விக்ரஹ பரிக்ரஹமும்
ஐரம்
மதீய திவ்ய சர பிராப்தியும்
திவ்ய அப்சரஸ் சங்க ஸத் காரமும்
ப்ரஹ்ம அலங்கார அலங்கரணமும்
ப்ரஹ்ம கந்தராய தேஜஸ் ப்ரவேஸமும்
திவ்ய மண்டப பிராப்தியும்
திவ்ய பர்யங்க நிரீக்ஷணமும்
ஸ பத்நீக ஸர்வேஸ்வர தர்சனமும்
ஆனந்தமய பரமாத்ம ஸமீபஸ்த்தியும்
பாத பீட பர்யங்க உத்ஸங்க ஆரோஹணமும்
ஆ லோகந -ஆலாப -ஆலிங்கநாத் யநுபவமும்
ஸ்வரூப குண விக்ரஹாத் யநுபவ ஜெனித ப்ரீதி ப்ரகர்ஷமும்
நாநா வித விக்ரஹ பரிக்ரஹ பூர்வக ஸர்வ தேச ஸர்வ கால ஸர்வ அவஸ்த உசித ஸர்வ பிரகார கைங்கர்ய கரணமும்
இப்படிப்பட்ட அநிஷ்ட நிவ்ருத்திக்கும் இஷ்ட பிராப்திக்கும் தப்பாத உபாயத்தைச் சொல்லுகிறது
சரண ஸப்தம் என்றபடி –
ஸ்ரீ மன் நாராயண சரணவ்-ஏக பதமாகக் கொண்டு நிர்வகித்தார் பராசர பட்டர் அஷ்ட ஸ்லோஹியில் -ஷட் பதோயம் த்வி கண்ட -என்று
கமல நயன வாஸூ தேவ பாவ சரணம் -என்றும்
த்வமேவ உபாய பூதோ மே பவ -என்றும்
உன் அடிக்கீழ் அமர்ந்து புகுந்தேனே -என்றும்
த்வத் பாத மூலம் சரணம் ப்ரபத்யே -என்றும்
த்வத் பாதார விந்த யுகளம் சரணம் அஹம் ப்ரபத்யே -என்றும் உள்ள பிராமண ஜாலங்களை ஆராய்ந்தால் ஸ்ரீ மன் நாராயண -இரண்டையும் விளியாக்கி
தவ என்ற ஒரு பாதத்தை அத்யாஹரித்தும் யோஜிப்பர்கள் –
இதம் அஷ்ட பதம் வ்யாஸே ஸமாஸே ஷட்பதம் விது -தேசிகன்
ஸ்ரீ மத்வமும் குண யோகமும் திவ்ய மங்கள விக்ரஹ யோகமும் -இம்மூன்றுக்கும் சேஷித்வ அனுகுணமாக சம்பந்தம் உண்டு
1-கொம்பு போல் சீதை பொருட்டு இலங்கை நகர் அம்பு எரி உய்த்தவர் -4-2-8-
கொம்பு வஞ்சிக்கொம்பு என்றும் ஏகதேச மான கொம்பு என்றும் இரண்டு நிர்வாஹங்கள்
இலங்கை நகர் -இரு சுடர் மீதினில் இயங்கா –
அங்கு அன்றோ சர அக்னியைப் பிரவேசிக்க விட்டான் சக்கரவர்த்தி திருமகன்
இத்தால் ஜனகராஜன் திருமகள் விரோதியைப் போக்கி அருளின படி -அநிஷ்ட நிவ்ருத்திக்குத் தப்பாத உபாய பூதன்
2- வல்வினை தீர்க்கும் கண்ணனை –தொல் வினை தீர-4-4-11-
என் பேதைக்கு என் செய்கேன் வல்வினையேன் –
ஆழ்வான் திரு நயனங்கள் நோவு பட்ட பின்பு எம்பெருமானார் திரு உள்ளம் நோவு பட்டால் போலே காணும் திருத்தாயார் திரு உள்ளம் படுகிறது-
பெற்றவர்கள் கை விட்டால் பிடித்தவர்கள் கை விடார்கள் இறே -கைப்பிடித்த அழகிய மணவாளன் கை விடான்
3-வெய்ய நோய்கள் முழுதும் வியன் ஞாலத்து வீய -4-5-2-
4- மேவி நின்ற தொழுவார் வினை போக –
தேஹி மே ததாமி தே -என்று ப்ரயோஜனாந்தரத்துக்கு மடி ஏற்றுக் கொண்டு போகை அன்றிக்கே
வழுவா வகை நினைந்து வைகல் தொழுவார் -என்பவர்
இன்று வந்து இத்தனையும் அமுது செய்திடப் பெறில் -என்று தொழுபவர்கள் –
5- பிறந்தும் செத்தும் நின்று இடரும் பேதைமை தீர்ந்து ஒழிந்தேன்
6- நோயே மூப்பு பிறப்பு இறப்பு பிணியே என்ற இவை ஒழிய –
7- வேட்கை எல்லாம் விடுத்து கூட்டரிய திருவடிகள் கூட்டினை –4-9-9-
யாதானும் பற்றி நீங்கும் விரதம் -நாள் வீடு செய்யும் -போக்கி அருளும் தாய் தந்தை திருமால் -வணங்குவனே
இதுவே கர்தவ்யம்
திருநாரணன் தாள் -அஃதே உய்யப்புகும் ஆறு -4-1-11-
உய்வுபாயம் மற்று இன்மை தேறி -4-3-11-
வேதமே ப்ரஹ்மம் அறிய பிரமாணம்
யஸ் ஸர்வஞ்ஞ ஸர்வ வித்
பராஸ்ய ஸக்தி விவிதைவ ஸ்ரூயதே ஸ்வா பாவிக ஞான பல கிரியா ச
ஸாஷாத் ச உபாயம் நாநாத் -1-4-25-
ப்ரஹ்ம வனம் ப்ரஹ்ம ஸ வ்ருஷ ஆஸீத்
ஸர்வஞ்ஞத்வ ஸர்வ சக்தித்வ நிமித்தத்வ உபாதாநத்வ உபயோகி நீ -ஸ்ருத ப்ரகாஸர்
ஸங்கல்ப விசிஷ்ட ப்ரஹ்மம் நிமித்தம்
சேதன அசேதன விசிஷ்டா ப்ரஹ்மம் உபாதானம் –
ஸங்கல்பம் நிமித்தத்தா அவச்சேதகம்
சேதன அசேதன வை சிஷ்ட்யம் உபாதானதா அவச்சேதகம்
ப்ராப்ய ப்ராபக ஐக்யம்
நெறி வாசல் தானே யாய் நின்றான் -பொய்கையார்
கருணா விஸிஷ்ட ப்ரஹ்மம் உபாய பூதன்
போக்யதா விஸிஷ்ட ப்ரஹ்மம் உபேய பூதன்
உபாயம் ஸ்வீ கார காலத்தில் புருஷ ஸா பேஷமாயும் புருஷகார ஸா பேஷமாயும் இருக்கும் –
கார்ய காலத்தில் உபய நிரபேஷமாய் இருக்கும் –
கார்ய காலத்தில் ஸஹ கார்ய அபேக்ஷத்வம் உண்டாகில் இறே உபாயத்தினுடைய நைர பேஷியத்துக்கு ஹானி வரும் என்று கருத்து -மா முனிகள் –
—————-
ஐந்தாம் பத்து -ப்ரபத்யே ஸப்தார்த்தம்
நோற்ற நான்கிலும் இருந்து பிரமாணங்களை எடுத்துக் காட்டி அருளுகிறார் சாரா ஸங்க்ரஹத்தில்
1- தமியேனுக்கு அருளாய் -5-7-2-
தமியேன் -என் பக்கலிலே ஸத்தாத்திரேகியாய் இருப்பது ஒன்றும் இல்லை
அருளாயே -ருசிக்கு பண்ணின கிருஷியை விரோதி நிவ்ருத்திக்கும் ப்ராப்திக்கும் பண்ணும் இத்தனை -பெரியவாச்சான் பிள்ளை
தமியேன் -பிராட்டியை வ்யாவ்ருத்தி -அங்கு திரிஜடை யாகிலும் உண்டே
இங்கு ஆவாரார் துணை என்னும்படி இறே தனிமை
இத்தலையும் குறைவற்றது என்கிறார்
அங்கு பிரியாது தரித்து இருக்கிறவர் படியும் அல்லேன்
இங்கு பிரியாது தரித்து இருக்கிறவர் படியும் அல்லேன்
பிரிந்து இருக்கிற எனக்கும் என்றும்
உபாய ஸூ ன்யனான எனக்கும்
ஸம்ஸாரிகள் துணை இல்லாத எனக்கும் -மூன்று அர்த்தங்கள்
ஆற்றாமையை ஸாதனம் என்று பழி இட்டு விலக்கப் பார்த்தால் நித்ய ஸூரிகளை அன்றோ முற்பட விடப்போவது
உபாய ஸ்வீ காரமும் உபாயம் அன்று அன்றோ
நின்னருளே புரிந்து இருந்தேன் -பெரியாழ்வார்
அவன் அடியாக -விதி வாய்க்கின்றது காப்பார் யார் -என்னும்படி இறே பெருகுவது
2- ஆறு எனக்கு நின் பாதமே சரணாகத் தந்து ஒழிந்தாய் -5-7-10-
ஏக பதம் வ்ரஜ -என்கிற ஸ்வீ காரத்தில் உபாய பாவத்தைத் தவிர்க்கிறதே
ஸ்ருஷ்ட்டி அவதார முகத்தால் பண்ணின கிருஷி பலம் -அதுவும் அவனது இன்னருளே
பாதமே சரணாக்கும் ஒவ்தார்யம் வான மா மலையிலே கொழுந்து விடும் –
3- உன்னால் அல்லால் யாவராலும் ஒன்றும் குறை வேண்டேன் -5-8-3-
நானும் எனக்கு கடவனாய் பிறரும் சக்தரான அன்றும் உன்னால் வரும் நீ ஒழிய என்னால் வரும் நீயும் வேண்டா
பிறரால் வரும் நெடியும் வேண்டா என்கை
த்வமேவ உபாய பூதோ மே பவ
4- கழல்கள் அவையே சரணாகக் கொண்ட -5-8-11-
அவதாரணத்தாலே ஸஹ காரி நைர பேஷ்யம் சொல்லுகிறது -மாம் ஏகம்
5-அடி மேல் சேமங்கள் -5-9-11-
பிராட்டி ஆற்றாமை மிகு இருந்தாலும் ராவணனை சபியாதே பெருமாள் வரவையே எதிர்பார்த்து இருந்தால் போல்
6- நாகணை மிசை நம்பிரான் சரணே சரண் நமக்கு என்று நாடொறும் ஏக சிந்தையனாய் -5-10-11-
சாம்சாரிக ஸ்வ பாவங்கள் மேலிட்டு விபரீதமே பலியா நின்றாலும் இது ஒழிய வேறே ஒன்றிலே கால் தாழாது ஒழிகை மஹா விஸ்வாசம் ஆகிறது –
ஆக ஐந்தாம் பத்தால் அவனே உபாயம் என்கிற மஹா விஸ்வாஸம் கூறப்பட்டது
ஆக பூர்வ வாக்யார்த்தம் அருளிச் செய்யப்பட்டது –
—————
திருமாலைக் கை தொழுவர் -முதல் திருவந்தாதி -52-
அடியாரைச் சேர்தல் தீர்க்கும் திருமாலை -1-5-7-ஐஸ்வர்யா கைவல்யங்களைக் கொண்டு அகலாதே
ஒண் டொடியாள் திருமகளும் அவனுமான சேர்த்தியிலே அடிமையே பேறு என்று இருக்கவே அமையும்
அநந்ய சாதனத்வ ஸித்திக்கு உபாய அத்யவசாயம் வேணும்
அநந்ய போகத்வ ஸித்திக்கு உபேய அத்யவசாயம் வேணும்
முமுஷுர் வை சரணம் அஹம் ப்ரபத்யே -உபாயாந்தர வைராக்யம்
உத்தர வாக்கியம் நாம் அவனுக்குச் சொல்லும் மாஸூச –
நான் உன்னைப் பிடித்தேன் கொள் சிக்கனவே -ஆழ்வார் திரு வாக்கு கேட்டு சோக நிவ்ருத்தன் ஆனான் –
தாவதார்த்தி ததா வாஞ்சா தாவந் மோஹஸ் ததா ஸூகம் -ஸ்ரீ விஷ்ணு புராணம்
கொள்ளக் குறைவிலன் வேண்டிற்று எல்லாம் தரும் –
தனக்கே யாக எனைக் கொள்ளுமீதே
உத்தர வாக்கியம் ஸ்ரீமதே நாராயணாய நம -மூன்று பதங்கள் -ஐந்து பாகன்களாகப் பிரித்து ஐந்து அர்த்தங்கள் -சார ஸங்க்ரஹம்
முதல் பாகம் -ஸ்ரீ மத் ஸப்தம் -இருவருமாக சேர்த்தியில் கைங்கர்யம் -நித்ய சம்பந்தம் ப்ரதிபாதிதம் ஆயிற்று
இதுக்குப் பிரமாணம் ஆறாம் பத்து
1- திருந்து வேதமும் வேள்வியும் திரு மா மகளிரும் தாம் -6-5-8-
வேதம் கட்டளைப்பட்டு உள்ளது திருத் தொலை வில்லி மங்கலத்துள்ளார் பரிகரித்த பின்பே
இதை சர்வம் சமஞ்ஜஸம்
ஆராத்யமான திவ்ய மிதுனம்
2-அடிமைசெய்வார் திருமாலுக்கே -6-5-11-
3- ஒசிந்த ஒண் மலராள் கொழுநன் -6-7-8-திருமகளார் கேள்வன் என்பதாலேயே பெருமை
4- என் திரு மார்வற்கு -6-8-10-
5- கோலத் திரு மா மகளோடு உன்னை -6-9-3-
ரக்ஷிக்கும் இடத்தில் ந கச்சின் ந அபராத்யதி என்னும் அவளும்
என் அடியார் அது செய்யார் -என்னும் அவனும் கூட வாயிற்று -ஸ்ரீ யபதியே ப்ராப்யம்
ஞாலத்தூடே -ஸர்வ பிரகார ரக்ஷகத்வம்
சாலப்பல நாள் -ஸர்வ கால ரக்ஷகத்வம்
ஸ்ரீ ஸத்வம் ஸர்வத உத்கர்ஷாத் உபேயத்வம் அபூரயத்
வைகுண்டே து பரே லோகே ஸ்ரீயா ஸார்த்தம் ஜகத்பதி
தயா சஹா ஸீநம்
திருமாலே நானும் உனக்குப் பழ வடியேன்
அடிமை செய்வார் திருமாலுக்கே
ப்ரகர்ஷயந்தம் மஹிஷீம் மஹா புஜம் -என்றும்
ஸ்ரீய ஸ்ரீயம் என்றும் –விஸிஷ்ட வேஷத்தை அருளிச் செய்து
ஐகாந்திக நித்ய கிங்கர ப்ரஹர்ஷயிஷ்யாமி -தத் விஷயமான வ்ருத்தி விசேஷ பிரார்த்தனை
ஸ்ரீ வல்லப -என்று விஸிஷ்ட வேஷமே ப்ராப்யம் -பாஷ்யகாரர்
மாத்ரு தேவோ பவ -பித்ரு தேவோ பவ
த்வம் மாதா ஸர்வ லோகாநாம் தேவதேவோ ஹரி பிதா
ஆஸ்ரயண வேளையில்
ஸூ மஜ்ஜாநயே விஷ்ணவே ததா ஸதி
அனுபவ வேளையில்
ஸ்ரீய ஸாரத்தம் ஜகத் பதி
மிதுன பரம் ப்ராப்யம் ஏவம் ப்ரஸித்தம் -பட்டர்
ஆக ஸ்ரீ மத் பதார்த்தம் கூறப்பட்டது –
————-
கைங்கர்யத்துக்கு அடியான ப்ரீதிக்கு நாற்றங்காலான ஸ்வரூப ரூப குண விபூதி பூர்த்தியைச் சொல்கிறது நாராயண பதம்
அஸ்னுதே காமான்
லப்தவா ஆனந்தீ பவதி
இமான் லோகான் அநு சஞ்சரன்
ஸதா பஸ்யந்தி
அநுபாவ்ய விஷய பூர்த்தியைக் காட்டுகிறது நாராயண பதம் –
ஸ்வரூபத்தைப் பார்த்தால் -ஸத்யம் ஞானம் அநந்தம் ப்ரஹ்மம் -அத்யந்த வியாவ்ருத்தமாய் இருக்கும்
ரூபத்தைப் பார்த்தால் – ந பூத சங்க ஸம்ஸ்தாநோ தேஹோ அஸ்ய பரமாத்மந -அப்ராக்ருதமாகையாலும் –
ஸகல ஜகதாரமாகையாலும் -வியாவ்ருத்தமாய் இருக்கும்
குணங்களை பார்த்தால் அகில ஹேய ப்ரத்ய நீக -கல்யாணை குண ஏகமுமாய் நிஸ் ஸீமமுமாய் அபரிச்சின்னமுமாய் இருக்குமே
விபூதியும் பாதோஸ்ய விஸ்வா பூதாநி த்ரி பாதஸ்ய அம்ருதம் திவி
இப்படி ஸர்வ பிரகாரங்களிலும் சர்வாதிகனாய்
பதிம் விஸ்வஸ்ய
பதிம் பதீ நாம்
வீவில் இன்பம் மிக எல்லை நிகழ்ந்த
பிணங்கி அமரர் பேதங்கள் சொல்லும் படி
எழில் கொள் சோதி
மலர் புரையும்
ஸ்வாமித்வ போக்யதைகளில் நோக்கு
பூர்வ வாக்யத்திலம்நாராயண பதத்துக்கு ஸுலபயத்தில் நோக்கு
உத்தர வாக்கியத்தில் ஸ்வாமித்வ போக்யதைகளிலே நோக்கு
தத்வ பிரகரண உசிதமாய் இருக்குமே
நிரதிசய போக்யதையை ஏழாம் பத்தாலும்
ஸ்வாமித்வத்தை எட்டாம் பத்தாலும் சார ஸங்க்ரஹத்தில் பாசுரங்களைக் காட்டி அருளுகிறார் –
—————–
1- கன்னலே அமுதே -7-1-2-ஸர்வதோ முகமான ஸாரஸ்யம்
2- கொடியேன் பருகு இன்னமுதே -7-1-7-தோளும் தோள் மாலையுமாய்க் கடலைக் கடைகிற -விஜாதீயமான அமுதம்
3-அலை கடல் கடைந்த ஆரமுதே –7-2-5-இவரது அமுதத்தைக் கொண்டு அன்றோ அவர்கள் கடல் கடைந்து
4-திருமாலின் சீர் இறப்பு எதிர் காலம் பருகிலும் ஆர்வேனோ -7-9-9-நிரதிசய போக்யன்
5-இவ் வேழு உலகை இன்பம் பயக்க -7-10-1-
இப்படி ஏழாம் பத்தில் போக்யதை கூறப்பட்டது
——-
இனி எட்டாம் பத்தில் ஸ்வாமித்வம்
1-அடியனேன் பெரிய அம்மான் -8-1-3-நான் முறையிலே நின்றவாறே நீயும் முறையிலே நின்றாய்
ஸ்வத்மாத்மநி ஸஞ்ஜாதம் ஸ்வாமித்வம் ப்ரஹ்மணி ஸ்திதம் இறே
2- விண்ணவர் கோன் நாங்கள் கோனை –8-2-2-நித்யர்களைப் போலவே என்னையும் அநந்யார்ஹன் ஆக்கி அருளினவன்
ஒரு விபூதியாகப் படுத்தின பாட்டை என்னை ஒருத்தியையுமே படுத்திற்று
3-அமர்ந்த நாதனை -8-4-10-
த்ரை லோக்யம் அபி நாதேந யேந ஸ்யாத் நாத வத்தரம் -ரஷ்யம் சுருங்கி ரக்ஷகத்வ துடிப்பே விஞ்சி இருக்கும்
4-முனைவர் மூவுலகாளி –8-9-5-ஸர்வ ஸ்வாமி
5- நேர் பட்ட நிறை மூ வுலகுக்கும் நாயகன் -8-9-1-
அநு ரூப ஸ வை நாத -அனுகூலமான திருமேனியை யுடையவன் –
நிரதிசய ஆனந்த யுக்தன்
ஸர்வ வியாபகன்
பர வ்யூஹாதி பிரகார பஞ்சக விசிஷ்டன்
ருத்ராதி சரீர விலக்ஷண சரீரன்
கருட வாஹனன்
நிருபாதிக சேஷீ
ஸர்வ ஸ்வாமி
இப்படி போக்யதா ஸ்வாமித்வ ப்ரதிபாதக நாராயண சப்தார்த்தம் கூறப்பட்டது
———-
ஆய -விபக்தி -நான்காம் வேற்றுமை -கைங்கர்யத்தை பிரகாசிக்கிறது -பகவன் முக விகாஸ ஹேதுவான வியாபாரம்
ஏதத் ஸாம காயன் நாஸ்தே
நம இத்யே வாதிந
இரைத்து நல்ல மேன் மக்கள் ஏத்த
யேந யேந தாதா கச்சதி தேந தேந ஸஹ கச்சதி
சூட்டு நன் மாலைகள் தூயன வேந்தி –
வாசிக
காயிக
ரூபமாய் இருக்கும்
சதுர்த்தி கைங்கர்யத்தில் இரப்பைக் காட்டுகிறது
எய்தியும் மீள்வர்கள்-என்கிற போகம் போலே அன்றிக்கே மீளா அடிமைப் பணியாய்
சிற்றின்பம் போல் அன்றிக்கே அந்தமில் அடிமையாய்
வந்தேறி அன்றிக்கே தொல் அடிமையாய் -ஸஹஜமாய் –
உகந்து பணி செய் என்னும்படி ப்ரீதியால் வரக்கடவதாய்
ஏவ மற்று அமரர் ஆட் செய்யார் -சொல் பணி செய்யுமா போல்
முகப்பே கூவிப்பணி கொண்டு அருள வேணும் -என்கிற இரப்போடே பெற வேணும்
பவாநி -என்று ஸ்ரீ பாஷ்ய காரரும்
அடிமை செய்ய வேண்டும் -என்று ஆழ்வாரும் பிரார்த்திகையாலே
ப்ரார்தனா பர்யந்தமாக அர்த்தம் என்னப் பட்டது –
இதுவே ஒன்பதாம் பத்தில் அருளிச் செய்யப்படுகிறது
1- பண்டை நாளாலே நின் திருவருளும் பங்கயத்தாள் திருவருளும் கொண்டு நின் கோயில் சீய்த்து -9-2-1-
என்னடியார் அது செய்யார் என்கிற உன் கடாக்ஷமும்
ந கச்சின் ந அபராத்யதி என்னும் அவள் கடாக்ஷத்தையும் பெற்று
க்ருபயா பர்யபாலயத் என்று கிருபா பரதந்த்ரனான உன் கடாக்ஷமும்
அப்பாரதந்தர்யத்துக்கு அடியான அவள் கடாக்ஷமும் பெற்று
அவனுடைய பாரதந்தர்யம் பிரணயித்வம் அன்றோ நிலை நிற்குமோ ஸ்வா தந்தர்யம் அன்றோ பிரகிருதி என்று அஞ்ச வேண்டா
அவள் அருகே இருக்க ஸ்வா தந்தர்யம் ஜீவியாது -ஆகை இறே முற்கூற்றால் அவளைப் பற்றுகிறது
நின் கோயில் சீய்த்து -உகந்து அருளினை நிலங்களில் அசாதாரண பரிசர்யை பண்ணி
சரணாகதனுக்கு பரிசர்யை உபாயத்தில் அந்வயியாது ஸ்வயம் ப்ரயோஜனமாய் இருக்குமே
திருக்கண்ண மண்நகை ஆண்டான் திரு மகிழ மரம் அடியிலே பரிசர்யை -சருகைத் திரு அலகிட்டாரே –
2-நின் தீர்த்த அடிமைக்கு குற்றேவல் செய்து -9-2-2-
3- தொடர்ந்து குற்றேவல் செய்து -9-2-3-
4- கொடு வினையேனும் பிடிக்க -9-2-10-
5- உறுவது இது என்று உனக்கு ஆட் பட்டு -9-4-4-
6- ஆட் கொள்வான் ஒத்து -9-6-7-
7- நானும் மீளா அடிமைப் பணி செய்யப் புகுந்தேன் -9-8-4-
சேஷத்வ ஞான அனந்தர பாவியாய்
சேஷத்வ உபபத்தி ஹேதுவாய்
த்வத் பாத மூலம் சரணம் ப்ரபத்யே -என்று ஸ்வீ குறித்த உபாயத்தை பலமாக
கதா அஹம் ஐகாந்திக நித்ய கிங்கர ப்ரஹர்ஷயாமி -என்று பெரிய முதலியாராலும்
அநந்ய சரண த்வத் யுகளம் சரணம் அஹம் ப்ரபத்யே -என்றும்
நித்ய கிங்கரோ பவாநி -என்றும் ஸ்ரீ பாஷ்ய காரராலும்
அடிமை செய்ய வேண்டும் நாம் என்று ஆழ்வாராலும்
ஸ்வரூப விகாஸ ஸூ சகமான கைங்கர்ய பிரார்த்தனை செய்யப்பட்டதே
—–
இனி முடிவான நம பதார்த்தம் -கைங்கர்ய விரோதி நிவ்ருத்தி பிரார்த்தனா பரம்
கைங்கர்ய பிரார்த்தனை போலவே இதுவும் அடிமைக்குக் களையான அஹங்கார மமகாரங்களைக் கழிக்கிறது –
ஊணிலே மயிரும் புழுவும் பட்டால் போல் அன்றோ இவை
ஆவி அல்லல் மாயத்தே
உன் தன் திரு உள்ளம் இடர் கெடும் தோறும் -அத்தலையில் உகப்பே பேறு -பரார்த்த கைங்கர்யம் பரமபுருஷார்த்தம் –
ஜிதந்தே புண்டரீகாக்ஷ –ஹ்ருஷீ கேஸ
பரவா நஸ்மி காகுத்ஸ்த –ஸ்வயம் து ருசிரே தேசே க்ரியதாம் இதை மாம் வத
தனக்கே யாக எனைக் கொள்ளுமீதே
மற்றை நம் காமன்கள் மாற்று
ஆம் பரிசு அறிந்து கொண்டி ஐம் புலன் அகத்து அடக்கி –
ப்ரபல தர விரோதி பிரஹாணம்-அஷ்ட ஸ்லோகி
அஹம் அன்னம் –முதலில் சொல்லி பின்னை அன்றோ அஹம் அந்நாத என்றது
அவன் ஆனந்தத்துக்காகவே கைங்கர்ய பிரார்த்தனை
பகவத் போகமே அவளுக்கு உள்ளது
அவளும் அவனுமான சேர்த்தி இவனுக்கு போக்யம்
மரவடிகளைப் போலே திருவடிகளில் கிடக்கவுமாய்
மாலையோ பாதி திரு முடியில் ஏறவுமாய்
இளைய பெருமாளை போலே உடன் போக்கவுமாம்
பரதாழ்வானைப் போல் தலையிலே முடி வைக்கவுமாய்
அத்தலையில் திருமுக மலர்த்திக்கு உருப்பாயே இறே அறுவது
ஆச்சார்ய ஸேவா பலம் அவதாரண த்ரயத்திலும் அர்த்த ஞானம் பிறந்து உஜ்ஜீவிக்கை காண் -ஆச்சான் பிள்ளை வார்த்தை
இதுவே பத்தாம் பத்தில் ஆழ்வார் -பத்து -பாசுரங்களைஉதாஹரித்து விளக்கி அருளுகிறார் சார ஸங்க்ரஹத்தில்
1-துயர் கெடும் கடிது -10-1-8-அபேக்ஷிக்காமலேயே சடக்கென போமே -நீயும் வேண்டா நானும் வேண்டா அவை தன்னடையே விட்டுப்போம் –
2-கெடும் இடராய வெல்லாம் –10-2-1-அவன் ஒரு விரோதியைப் போக்கினை படியைச் சொல்ல விரோதி என்று பேர் பெற்றவை எல்லாமே நசிக்குமே
3- எழுமையும் ஏதம் சாரா -10-2-2-சும்மெனாதே கைவிட்டு ஓடித் தூறுகள் பாய்ந்தன –ராஜ குலா ஸம்பந்தத்தாலே விட்டு ஓடிப்போம்
4-தீரும் நோய் வினைகள் எல்லாம் -10-2-3-துக்கங்களும் துக்க ஹேதுக்களும் -வசிக்கும்
5- இப்பிறப்பு அறுக்கும் -10-2-5-கண்டது இறே இதனுடைய இழை யீடு -நூலாலே தைத்தால் போல் அவயனங்களின் சேர்க்கையால் ஆன ஆக்கை
தோஷங்களைக் காணவே விரக்தி பிறக்கும் -இப்படி ஹேயமான பிறப்போம் அறுக்கும்
6-உன் தன் திரு உள்ளம் இடர் கெடும் தோறும் நாங்கள் வியக்க இன்புறுதும் எம் பெண்மை ஆற்றோம் -10-3-9-
தாதார்த்தத்தின் எல்லை பேசும் பாசுரம் –
‘உனது உகப்புக்குப் புறம்பாய் வரும் ஸ்த்ரீத்வமும் வேண்டோம் -உன்னைத் தனித்து உகப்பாள் மூக்கறைச்சி
7- பிணி ஒன்றும் சாரா பிறவி கெடுத்து ஆளும் -10-4-7-
8- பிறவித் துயர் கடிந்தோம் -10-4-3-
9- விண்டே ஒழிந்த வினை யாயின வெல்லாம் -10-4-9-
10- அமரா வினைகளே -10-5-9-
11- கடு நரகம் புகல் ஒழித்த–10-6-11-
12- பிறவி கெடுத்தேன் –10-8-3-
13- தடுமாற்ற வினைகள் தவிர்த்தான் -10-8-6-
14- அந்தி தொழும் சொல்லு –10-8-7-நம இத்யேவ வாதிந
ப்ரீதி வழிந்த சொல்லாலே திருவாய் மொழி பாடி அடிமை செய்யப் பெறுகை
15-அவா வற்று வீடு பெட்ரா –10-10-11-
ஸ்வரூப விரோதி
சாதனா விரோதி
பிராப்தி விரோதி
ப்ராப்ய விரோதி
சதுஷ்ட்யத்தின் நிவ்ருத்தி முக்யமாகக் கூறப்பட்டது
கைங்கர்யத்தில் ஸ்வ போக்த்ருத்வ புத்தியைக் கழிக்கை
இப்படி
ஸ்ரீ யபதித்வ பிரமுகங்களாய்-
கைங்கர்ய பிரதிபந்தக நிஸ் சேஷ நிபர்ஹண பர்யந்தங்களாய் இருந்துள்ள உபாதேய அர்த்தங்களை
பிரதிபாதிக்கக் கடவதாய் இருந்துள்ள –
வாக்யத்வமும் –
திருவாய் மொழியும் –
பகவத் சரணார்த்தி களாய்-அநந்ய உபாய பரராய் இருக்கும் அதிகாரிகளுக்கு
கால ஷேப ஹேதுவாகவும்
போக ஹேதுவாகவும்
ஈஸ்வர ப்ரீதி ஹேதுவாகவும்
யாவச் சரீர பாதம் அனுசந்தேயம் —என்று அருளிச் செய்து ஸார சங்க்ரஹத்தை நிகமித்து அருளுகிறார் ஸ்ரீ பிள்ளை லோக்கலாச்சார்யார் –
—————————————————————-
ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ உ வே வேளுக்குடி வரதாச்சார்யர் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்–
Thiruvonum's Weblog 