ஸ்ரீ யபதி அவதாரங்கள் -ஆழ்வார்கள் அவதாரங்கள் -ஆச்சார்யர்கள் -அவதாரங்கள் –
ஒரு சேர -ஸ்ரீ பகவத் ராமானுஜர் – ஸ்ரீ ஆதி சேஷ -அடையார் கமலத்து -பஞ்ச திவ்ய ஆயுதங்கள் சக்தி உடன் -கழியும் கெடும் கண்டு கொண்மின் –
செய்ய திருவாதிரை -ஆதி கேசவ பெருமாள் அனுக்ரகம்
அனந்தம் பிரதம ரூபம் -இளைய பெருமாள் -பல பத்ரன் -ராமானுஜர் —
பகுமுகம் கைங்கர்யம் -கிரந்த நிர்மாணம் -திருக் கோயில்கள் கைங்கர்யம் -அண்ணல் ராமானுஜன் வந்து தோன்றிய அப்பொழுதே –
பெரிய கோயில் நம்பி -திருவரங்கத்து அமுதனார் -பங்குனி ஹஸ்தம் திருவரங்கம் -ரெங்கார்ய ஸ்வாமி திருக் குமாரர்
சதுரா சதுரக்ஷரீ -ராமானுஜர் -பிரபன்ன காயத்ரி –
சப்தாவரணம் -ராமானுஜர் வாழ்ந்த காலத்திலேயே நம்பெருமாள் கேட்டு அருள -திருச் செவி சாதிக்க வாத்யத்தையும் நிறுத்தி –நிதானமாக செவி சாய்த்து அருளி-
திருவேங்கடமுடையான் -தனியாக 22 நாள் அத்யயன உத்சவம் அனந்தாழ்வான் விண்ணப்பம் படி -தண்ணீர் அமுது திருத்தும் உத்சவம் 23- தாதா கூட்டு –
உய்வதற்கு ஒரே வழி உடையவர் திருவடிகளே -எம்பெருமானார் திருவடிகளே சரணம் –
பகவத் பவிஷயம் பகவானுக்கு பிடித்த விஷயம்
-திருப்பல்லாண்டு -கண்ணி நுண் சிறுத்த தாம்பு -ஆச்சார்ய அபிமானம் -பக்தாம்ருதம் -ஸ்ரீராமானுஜ நூற்றந்தாதி –
-அவன் ப்ரீதி அடைவது கண்டு நாமும் உகக்க-இந்த நான்கும் அனுபவிக்கிறோம் –
——————————————————————————-
வேத பிரான் பட்டர் அருளிய முதல் தனியன்-
முன்னை வினை அகல மூங்கில் குடி அமுதன்
பொன் அம் கழல் போது இரண்டும் என் உடைய
சென்னிக்கு அணியாக சேர்த்தினேன் தென் புலத்தார்க்கு-
என்னுக்கு கட வுடையேன் யான்….
பெருமாள் -ஆழ்வார்கள் -ராமானுஜர் -அமுதனார் -நாம் -திருவடிகள் -தாங்கும் – பரம்பரை -விஸ்வம் பரா -பாதுகை பெருமை போலே
அரங்க மா நகர் உளானே -நின் நாமம் கற்ற ஆவலிப்புடைமை கண்டாய் -நமன் தமர் தலைகள் மீதே -நாவலிட்டு
உழி தருகின்றோம் ( திருமாலை -1 – )என்றும்
அரங்கம் என்று அழைப்பராகில் பொறியில் வாழ் நரகம் எல்லாம் புல் ஒழிந்து ஒழியும் அன்றே ( திருமாலை -13 – )என்றும்
அரங்கத்து அமுதனார் என்றால் சொல்ல வேண்டாமே
ராமானுஜர் பத்து மடங்கு பெருமாள் இடம் ஸ்ரீ பரத ஆழ்வான் கொடுத்தால் போலே -செல்வம் முற்றும் திருத்தி -மாதவனுக்கு ஆள் ஆக்கினார்
-கைகேயியும் கூட திருந்தி பெருமாள் மேலே காதல் மிக்கு இருக்க -பெருமாள் ராஜ்ஜியம் வண்ணான் குறை உண்டே
—————————————-
நயம் தரு பேரின்பம் எல்லாம் பழுது என்று நண்ணினார் பால்
சயம் தரு கீர்த்தி இராமானுசமுனி தாள் இணை மேல்
உயர்ந்த குணத்துத் திருவரங்கத் தமுது ஓங்கும் அன்பால்
இயம்பும் கலித்துறை யந்தாதி யோத விசை நெஞ்சமே –
நல்ல நெஞ்சே -தொழுது எழு -நீயும் நானும் நேர் நிற்கில் – நெஞ்சைக் கூட்டிக் கொள்ள வேண்டுமே -மன ஏவ காரணம் பந்த மோக்ஷம் –
இசைவித்து உன் தாளிணைக் கீழ் இருத்தும் அம்மான் –
——————————————————————————————-
அமுதனார் அருளி-செய்த தனியன்-அபியுக்தர் அருளி செய்த-தனியன்-என்றும் சொல்வர்
சொல்லின் தொகை கொண்டு உனதடிப்போதுக்கு தொண்டு செய்யும்
நல்லன்பர் ஏத்தும் உன் நாமம் எல்லாம் என் தன் நாவினுள்ளே
அல்லும் பகலும் அமரும்படி நல்கு அரு சமய
வெல்லும் பரம இராமானுச இது என் விண்ணப்பமே –
நாமம் எல்லாம் -சங்கல்பித்து -மா மாயன் மாதவன் வைகுந்தன் என்று என்று சகஸ்ர நாமங்கள் போலே
இவர் ராமானுஜர் திரு நாமங்கள் பலவற்றுக்கும் -சொல்லி இருப்பார்
சதா சொல்லும் ராமானுஜர் -அல்லும் பகலும் -சாமர்த்திய திரு நாமம் -நெறி முறைப்படுத்தி சமுதாயம் முழுவதுக்கும் –
மா முனிகள் ஆஞ்ஜை திருக் குருகூரில் –
ஆறு சமய செடி அதனை அறுத்து -சங்கர பாஸ்கர –நாட்டிய நீசச் சமயங்கள் மாண்டன -சஞ்சீவினீம் -சிம்ஹாசனத்தில் ஸ்தாபித்து -அருளினார் –
——————————————————————————
பெரிய ஜீயர் அருளி செய்த உரையின் அவதாரிகை –
சகல சாஸ்திர சந்க்ரஹமான திரு மந்த்ரத்தின் உடைய தாத்பர்யமாய் —பகவத் ஆகஸ்மிக க்ருபா லப்த பரிசுத்த ஜ்ஞானரான –
ஆழ்வார்களுடைய திவ்ய பிரபந்த சாரார்தமாய் —பரம காருணிகரான நம் ஆழ்வார் உடைய – பரி பூர்ண கடாஷ பாத்ர பூதரான-
ஸ்ரீ மதுரகவிகள் உடைய–உக்த்யனுஷ்டங்களாலே ப்ரகடிதமாய் –ஆழ்வார் தம்மாலே நாத முனிகளுக்கு அருளி செய்யப் பட்டதாய் –
–அவர் திருவடிகளை ஆஸ்ரயித்த யோக்ய விஷயங்களுக்கு உபதேசித்து அருள —அவர்கள் தாங்களும் அப்படியே உபதேசிக்கையாலே –
-உபதேச பரம்பரா ப்ராப்தமாய்–அகில சேதனருக்கும் ஸ்வரூப உபாய புருஷார்த்த -யாதாத்ம்ய ரூபேண அவஸ்ய அபேஷிதமாய்–
பரம ரகஸ்யமாய் இருந்துள்ள -சரம பர்வ நிஷ்ட பிரகாரத்தை-
ஆச்சார்ய அபிமானம் உத்தாரகம் என்னும் இத்தையே -இவற்றுக்கே முன்புள்ள விசேஷணங்கள் –
-எம்பெருமானார்–கேவல கிருபையாலே தம்மை ஆழ்வான் திருவடிகளிலே ஆஸ்ரயிப்பித்து—தந் முகேன உபதேசித்து அருள கேட்டு –
—அவ்வர்த்தங்களை யதா தர்சனம் பண்ணி —அனவரதம் எம்பெருமானார் திருவடிகளை சேவித்துக் கொண்டு —போரா நின்றுள்ள பிள்ளை அமுதனார்–
அவருடைய திவ்ய குணங்களை தம்முடைய பிரேமதுக்கு போக்கு வீடாக பேசி-அனுபவிக்கும் படியான தசை தமக்கு விளைகையாலும்–
இவ்வர்த்த ஞானம் அப்பொழுதே –சேதனர்க்கு சூக்ரஹமாம் படி பண்ண வேணும் என்கிற பரம கிருபையாலும்–
தாம் எம்பெருமானாருடைய திவ்ய குணங்களை -பிரேம அநு குணமாக பேசுகிற பாசுரங்களாலே –
—தத் பிரபாவத்தை எல்லார்க்கும் பிரகாசிப்பியா நின்று கொண்டு-
–முன்பு ஆழ்வார் திருவடிகளுக்கு அனந்யார்ஹமான ஸ்ரீ மதுர கவிகள்–ஸ்வ நிஷ்டா கதன ரூபேணவும் –
-பர உபதேச ரூபேணவும் – உஜ்ஜீவன அர்த்தத்தை–லோகத்துக்கு வெளி இட்டு அருளினால் போலே-
-தாமும் ஸ்வ நிஷ்ட கதன ரூபத்தாலும் -பர உபதேசத்தாலும் – அவரைப் போலே சங்கரஹேன பத்துப் பாட்டாக அன்றிக்கே- பரக்கக் கொண்டு
-ஆசார்ய அபிமான நிஷ்டர்க்கு ஜ்ஞாதவ்யங்களை எல்லாம் – இப்ப்ரபந்த முகேன அருளி செய்கிறார் –
எம்பெருமானார் திருவடிகளில் ப்ரேமம் உடையவர்களுக்கு சாவித்திரி போலே இது நித்ய அனுசந்தேய விஷயமாக வேணும் -என்று ஆயிற்று
-பாட்டு தோறும் திரு நாமத்தை வைத்து நூற்று எட்டு பாட்டாக அருளி செய்தது -ஆகையால்
இத்தை பிரபன்ன சாவித்திரி என்று ஆயிற்று நம்முதலிகள் அருளி செய்தது-
பத்துப் பாட்டாக அன்றிக்கே- பரக்கக் கொண்டு-ஓன்று பத்தாக்கி பிராட்டி நடத்துமா போலே –
—————————————————————————————————–
பெரிய ஜீயர் அருளி செய்த உரை-
முதல் பாசுரம்-
தம் திரு உள்ளத்தை குறித்து -எம்பெருமானார் உடைய திருவடிகளை நாம் பொருந்தி-
வாழும் படியாக அவருடைய திரு நாமங்களை சொல்லுவோம் வா -என்கிறார்
பூ மன்னு மாது பொருந்திய மார்பன் புகழ் மலிந்த
பா மன்னு மாறனடி பணிந்து உய்ந்தவன் பல்கலையோர்
தாம் மன்ன வந்த விராமானுசன் சரணார விந்தம்
நாம் மன்னி வாழ நெஞ்சே சொல்லுவோம் அவன் நாமங்களே -1 –
பூ மன்னு மாது
மாது பொருந்திய மார்பன்
மார்பன் புகழ் மலிந்த பா –புகழ் -கல்யாண குணங்கள்
பா மன்னு மாறன்
மாறனடி பணிந்து உய்ந்தவன் –
உய்ந்தவன் -பல்கலையோர்-தாம் மன்ன வந்த விராமானுசன் சரணார விந்தம்-
விராமானுசன் சரணார விந்தம் நாம் மன்னி வாழ –
நெஞ்சே சொல்லுவோம் அவன் நாமங்களே-
பத்மேஸ்த்திதாம்-ஸ்ரீசூ -என்கிறபடியே தாமரைப் பூவை இருப்பிடமாக வுடைய பெரிய பிராட்டியார்-
இந்த போக்யதையைக் கண்ட பின்பு அதை யுபேஷித்து-இறையும் அகலகில்லேன் – திருவாய் மொழி -6 10-10 – -என்று
நித்ய வாசம் பண்ணும் திரு மார்பை வுடையவனுடைய கல்யாண குணங்களால் சம்ருத்தமாய்-இருந்துள்ள திரு வாய் மொழியிலே –
கவியமுதம் நுகர்ச்சி யுறுமோ முழுதும் -திருவாய் மொழி -8-10 5- -என்னும்படி திரு உள்ளத்தில்-
ஊற்றத்தை உடையரான ஆழ்வார் உடைய திருவடிகளை ஆஸ்ரயித்து உஜ்ஜீவித்தவராய் –
அநேக சாஸ்த்ரங்களை அதிகரிக்க செய்தேயும்
-தத்வ ஹித புருஷார்த்த நிர்ணயம் பண்ண-அறியாதே ஒன்றிலும் ஒரு நிலை அற்று இருக்கும் அவர்கள் –
அவற்றின் உடைய யாதாம்ய வேத நத்தாலே ஸூ ப்ரதிஷ்டிதராம்படியாக வந்து அவதரித்த-
எம்பெருமானாருடைய திருவடித் தாமரைகளை -இதுவே ப்ராப்யம் -என்று அறிந்த நாம்-
பொருந்தி வாழும்படியாக நெஞ்சே அவருடைய திரு நாமங்களை பேசுவோம்-
தாம் மன்ன என்றது தாங்களே வந்து ஆஸ்ரயிக்கும் படி என்றுமாம்-
நாம் -என்றது அநாதி காலம் இதர விஷயங்களின் கால் கடையில் துவண்ட நாம் என்னவுமாம்
மன்னுதல் -பொருந்த்தமும் நிலைப்பாடும் –
—————————–
பிள்ளை லோகம் ஜீயர் அருளிய உரை –
பிள்ளை அமுதனார் -தமக்கு ஆசார்ய பிரசாதத்தாலே -லப்தமாய் –
மந்திர ரத்ன கண்ட த்வயார்த்த யாதாத்ம்ய ஜ்ஞான ரூபமாய் –
பரம ரகஸ்யமாய் இருந்துள்ள -அர்த்த விசேஷங்களை -ஏகஸ் ஸ்வா து ந புஞ் ஜீத –
என்கிறபடியே கிண்ணத்தில் இழிவார்க்கு -துணை தேட்டமாமாப் போலே –
எம்பெருமானருடைய கல்யாண குண சாகரத்திலே -இழிவதுக்கு துணைத் தேட்டமாய் –
உபய விபூதியிலும் ஆராய்ந்தால் –நித்ய விபூதியில் உள்ள நித்ய சூரிகளும் முக்தரும் -சதா பஸ்யந்தி -என்கிறபடியே –
பரத்வத்தை முற்றூட்டாக அனுபவித்து -சாம கானம் பண்ணிக் கொண்டு களித்து –
நோபஜன ஸ்மரன் நித சரீரம் -என்கிறபடியே -லீலா விபூதியிலே -கண் வையாதே-இருந்தார்கள் ஆகையாலும் –
லீலா விபூதியில் உள்ள சம்சாரி ஜனங்கள் ப்ராக்ர்தத்வேன அஜ்ஞ்ஞர் ஆகையாலே –
நந்தத்த்யுதித ஆதித்ய நந்தன் த்யச்தமி தேரவவ் -என்றும்
உண்டியே உடையே உகந்தோடும் இம் மண்டலம் -என்றும்
சொல்லுகிறபடியே உண்டு உடுத்து -புறமே புறமே யாடி -என்கிறபடி
லீலா விபூதியிலே -ஸௌ ரி சிந்தா விமுகராய் -விஷயாந்தரந்களிலே மண்டி இருக்கையாலும் –
எம்பெருமானார் சம்பந்தம் உடைய ஜ்ஞாநாதிகர் எல்லாரும் -பாலே போல் சீர் -என்கிறபடியே
பரம போக்யமான அவருடைய கல்யாண குணங்களை -அனுபவித்து -காலாழும் நெஞ்சழியும் –
இத்யாதிப் படியே அவ் அனுபவத்தில் ஆழம்கால் பட்டு -குமிழ் நீருண்டு நின்றார்கள் ஆகையாலும் –
இந் நால்வரும் துணை யாகாது ஒழிகை யாலே –
தம்முடைய சுக துக்கங்களுக்கு எப்போதும் பொதுவாய் இருக்கிற தம் மனசே துணையாக வேண்டும் என்று
திரு உள்ளம் பற்றி -அது தன்னையே சம்போதித்து சொல்லுகிறார் .
பூ மன்னு மாது பொருந்திய மார்பன் –
பத்மேஸ்திதாம் -என்றும் -மலர் மேல் மங்கை என்றும் -அரவிந்த வாசிநீ-என்றும் சொல்லுகிறபடியே –
ஸௌ கந்த ஸௌ குமார்யங்களாலே -அத்யந்த போக்யமான தாமரைப் பூவின்-பரிமளம் தானே ஒரு வடிவு கொண்டாப் போலே –
அதிலே அவதரித்த பெரிய பிராட்டியார்-ஸ்வயம் பத்மினி -என்கிற பேரை உடையளாய் -அவ்வீட்டின் போக்யதையாலே அத்தை விட மாட்டாதே –
இருப்பிடமாக அதிலே இருந்து -அதுவே நிரூபகமாக சொல்லப் பட்ட பின்பு –
சாஷான் மன்மத மன்மதமான -நாராயணன் தனக்கு பத்நியாக பரிணயித்து பரிஷ்வங்கம் பண்ணவே –
அவன் திரு மார்பை அனுபவித்து -அந்த போக்யதையிலே ஈடு பட்டு நின்ற பின்பு -தாமரைப் பூவின்-போக்யதையும் அருவருத்து –
ஒருக்காலும் அத்தை ஸ்மரியாதே- இறையும் அகலகில்லேன் -என்று-நித்ய வாசம் பண்ணப் படுகிற திருமார்வை உடையனான சர்வேஸ்வரனுடைய –
பூ மன்னு மாது பொருந்திய மார்பன் -என்று விசேஷ்ய பூதனான சர்வேஸ்வரனுடைய-நாம நிர்த்தேசம் பண்ணாதே
-அமுதனார் விசேஷண பூதையான பெரிய பிராட்டியாரை-மாத்ரமே அருளிச் செய்தது
-அகஸ்த்யப்ராதா – என்றால் போலே-மாமான் மகளே போலே – இருக்கிறது காணும் –
அப்படியே இறே ச்ருதி ஸ்ம்ருதிகளிலும் -ச்ரத்தயா தேவோ தேவத்வமச்னுதே -என்றும்
அப்ரமேயஹிதத்தேஜோ யச்யாசாஜன காத்மஜா -என்றும் இவளை இட்டே அவனுடைய-அதிசயம் சொல்லப்படுகிறது –
-பிதுச்சத குண மாதா கௌ ர வேணா த்ரிச்யதே -என்று-பர்த்தாவுக்கு இப்படியே பிரபத்தி வுண்டாக வேண்டி இருக்கும் இறே –
புகழ் மலிந்த-
உயர்வற உயர் நலம் உடையவன் -அயர்வறும் அமரர்கள் அதிபதி –உபய லிங்க உபய விபூதி விசிஷ்டன்
திட விசும்பு எரி வளி நீர் நிலம் இவை மிசை-படர் பொருள் முழுவதும் ஆய் அவை அவை தொறும்
உடல் மிசை உயிர் எனக் கரந்து எங்கும் பரந்துளன்-சுடர் மிகு சுருதியுள் இவை உண்ட சுரன் –
-நீர் தொறும் பரந்துளன் பரந்த வண்டமிதென -என்றும்-வியாபகத்வம்
ஒன்றும் தேவும் உலகும் உயிரும் மற்றும் யாதும் இல்லா அன்று
நான்முகன் தன்னோடு தேவர் உலகோடு உயிர் படைத்தான் -என்றும்- காரணத்வம்
உலகமுண்ட பெருவாயா வுலப்பில் கீர்த்தி யம்மானே –என்றும் –
புணரா நின்ற மரம் எழ அன்று எய்த ஒரு வில் வலவாவோ
புணரேய் நின்ற மரமிரண்டின் நடுவே போன முதல்வாவோ -என்றும்-வீர தீர பராக்ரமம்
நோலாதாற்றேன் உனபாதம் காண வென்று நுண்ணுர்வில்
நீலார் கண்டத்தம்மானும் நிறை நான்முகனும் இந்திரனும் -என்றும்
செந்தாமரைக்கண் செங்கனிவாய் நால் தோள் எந்தாய் எனது உயிரே -என்றும்-ஸுந்தர்யம்
முனியே நான்முகனே முக்கண் அப்பா -என்றும்-சர்வ சரீரத்வம்
சூழ்ந்து அகன்று ஆழ்ந்து உயர்ந்த முடிவில் பெரும் பாழேயோ
சூழ்ந்து அதனில் பெரிய பர நன் மலர் சோதீயோ –
சூழ்ந்து அதனில் பெரிய சுடர் ஞான இன்பமேயோ -என்றுதலைக் கட்டுகையாலே
உயர்வற -என்று தொடங்கி-உயர்ந்தே -என்னும் அளவும் -ஆதி மத்திய அவசானங்களிலே-ஒருபடிப்பட்ட கல்யாண குணங்களால் ஏற்பட்ட –
பா –
பகவத் ஸ்வரூப ரூப குண விபூதிகளை உள்ளபடி விசததமா வனுபவிக்க வனுபவிக்க-அது உள்ளடங்காமே –
பக்தி பலாத்காரத்தாலே வந்ததானாலும் –
பாதபத்தோஷ ரசமச்தன் த்ரீலய சமன்வித -என்னுமாபோலே- நிர்ஹேதுக பகவத் விஷயீகாரத்தாலே-சர்வ லஷனோபேதமாய்
கவியமுதம் -என்றும்-தொண்டர்க்கு அமுது உண்ண சொல் மாலைகள் சொன்னேன் -என்றும் –
தாமே ஸ்லாக்கிக்கும்படியான திருவாய் மொழியிலே –
மன்னு
சர்வதா நிச்சலராய் இருந்துள்ள-மாறன்
அரங்கர் வண் புகழ் மேல் ஆன்ற தமிழ் மறைகள் ஆயிரமும் ஈன்ற முதல் தாய் சடகோபன்
குழல் மலிய சொன்ன ஓர் ஆயிரம் இறே –
கர்ப்பம் போலே திருவாய்மொழி மன்னி இருந்ததே –
மாறன்
இது வாய்த்து பிரதம உபாதானமான திரு நாமம் .
விநாசாய சதுஷ்க்ர்தாம் -என்னுமா போலே பாஹ்ய குத்ர்ஷ்டிகளை சிஷித்து-அவர்களுடைய சம்சார நாசகர் ஆனவர் –
மாறன்
அஞ்ஞானத்துக்கு மாரகர்-
அன்றிக்கே
சாஷான் மன்மத மன்மத -என்கிறவனும் பிச்சேறி ஊமத்தங்காய் தின்றவனைப் போலே
மின்னிடை மடவாரில் வ்யாமுக்தனாம் படி பண்ண வல்லதாய் பெண் பிள்ளைத் தனத்தையும் –
ஊனில் வாழ் உயிரிலே ஒரு நீராக கலந்து வ்யாமுக்தனாம்படி பண்ண வல்ல ஜ்ஞாநாதிக்யத்தை-வுடையவர் ஆகையாலே
-மாறன் -என்னவுமாம்-இப்படிப் பட்ட ஆழ்வாருடைய-
அடி
ஆழ்வார் பர்யந்தம் அல்ல இவர் தம்முடைய ச்வாமித்வ அத்யாவசயம்-
ஆக -தமக்கு நிருபாதிக ஸ்வாமி யானவன் -என்னுதல்-
தம்மை வசீகரிக்கைக்கு மூலமானவன் என்னுதல் -இப்படிப் பட்ட திருவடிகளை-
பணிந்து-
ஆஸ்ரயித்து -ஸ்ரீ மத் ததன்க்ரி உகளம் ப்ரணமாமி மூர்த்த்னா -என்று ஆளவந்தார் அருளிச் செய்தது –
அடியிலே இப்படி அருளிச் செய்கையாலே -இப் ப்ரபந்தம் சரம பர்வ நிஷ்டர் விஷயம் என்று தோற்றுகிறது –
உய்ந்தவன் -உஜ்ஜீவித்தவன்
இவருக்கு உஜ்ஜீவனம் அன்ன பாநாதிகளாலே அன்று காணும் .
-ஆழ்வார் தம்முடைய திருவடிகளை-இவருக்கு படியாக விட்டுப் போந்தார் இறே-
அவ் ஆழ்வார் திருவடிகளைப் பணிந்த பின்பு இவர் அவை தன்னையே-அனுபவித்து போந்தார் –
ஆழ்வாருக்கும் இவர்க்கும் கால விப்ரக்ர்ஷ்டமானாலும் –
-முதலிலே ஆழ்வார் நாதமுனிகளுக்கு-உபதேசம் பண்ணும் போது -இவரை த்யானம் பண்ணி
-யஸ்வாப காலே கருணா கரஸ் சந் பவிஷ்யதாசார்யா வர ஸ்யரூபம்
சந்தர் சயாமாச மகானுபாவ தகாரி சூனு சரணம் பிரபத்யே -என்கிறபடியே-
இவருடைய பவிஷ்யதாசார்யா விக்ரகத்தை ஸ்வப்ன முகேன நாதமுனிகளுக்கு கொடுத்திட்ட படியை-அபிமானித்து –
பரகத ச்வீகாரத்தாலே அவருக்கு ஆசார்யர் ஆகையாலே இவரும் அவ் ஆழ்வார் திருவடிகளைப் பற்றி –
அவர் -உண்ணும் சோறு பருகும் நீர் தின்னும் வெற்றிலையும் எல்லாம் கண்ணன் எம்பெருமான் -என்று
அத்யவசித்த பகவத் பிரபாவத்தை -ஸ்ரீ பாஷ்ய முகேன -பெருமையையும் பக்தி மஹாத்ம்யத்தையும் –பிரகாசிப்பித்தது-
-வேங்கடாசல யாதவாசல ஸ்தலங்களை –
குத்ருஷ்டி குஹ நாமுகேனி பதத பர பிரமண சுரக்ரஹா விசஷனே ஜயதி லஷ்மனோயமுனி-என்கிறபடியே
நிர்வகித்து -சகல திவ்ய தேசங்களையும் திருத்தி -இதுவே உஜ்ஜீவனமாய் இருக்கிறவர் -என்றபடி –
பல் கலையோர்-
சகல சாஸ்திர பாரீணரான-கூரேச குருகேச கோவிந்த தாசரதி முதலான முதலிகளும் –பிரத்யவச்தானம் பண்ணி –
பிரசங்கித்த பின்பு -எம்பெருமானார் தம்முடைய விஷயீகாரத்தாலே-
தத்வ ஹித புருஷார்த்த யாதாம்ய ஞானத்தைப் பெற்ற -யாதவ பிரகாச- யஜ்ஜமூர்த்யாதிகளும் –
தாம் மன்ன-
யதாவஸ்த்தித ஞானத்தினாலே சூப்ரதிஷ்டராம் படி -மன்னுதல் -பொருத்தமும் -நிலைப்பாடும்-
வந்த
பரம பதத்தினின்றும் சர்வேஸ்வரன் உடைய நியமனத்தாலே எழுந்து அருளின-
இராமானுசன்
இவர் சக்கரவர்த்தி திரு மகனை அனுசரித்து ஜனித்தார் காணும் –
அவன் -அபயம் சர்வ பூதேப்யோ-ததாம்யே தத் வ்ரதம் மம -என்று சர்வர்க்கும் அபாயப் பிரதானம் பண்ணினாப் போலே -இவரும்
மோஷ உபாயமான மந்த்ரத்தை பூரிதானம் பண்ணினார் இறே -இப்படிப் பட்ட எம்பெருமானார் உடைய –
சரணாரவிந்தம்
அரவிந்தம் என்கிற மன்மத பானம் போலே தம்மை மோஹிப்பித்தவை யாகையாலே –
-சரணங்களுக்கு-அரவிந்தத்தைப் போலியாக சொல்கிறார்
-ஆஸ்ரிதற்கு பாவனத்வ போக்யதைகளாலே -ஏக ரூபமாய் இருக்கையாலே-ஏக வசன பிரயோகம் பண்ணுகிறார்-
மன்னி
ஆஸ்ரயித்து -நிச்சலமாக -த்ரட அத்யாவச்யத்தை பண்ணி நாம் வாழ-
நான் ஒருத்தனுமே ஆஸ்ரயிக்க -என்னுடைய சம்பந்தி சம்பந்திகள் எல்லாம்-உஜ்ஜீவிக்கும்படியாக-
வாழ
ஸ்ரீ மதே ராமானுஜாய நாம -என்றபடி-
நெஞ்சே
ஒரு மகா நிதி லாபத்தால் அந்தரங்கராய் இருப்பார்க்கு சொல்லுவார் லவ்கிகர்-
அப்படியே தனக்கு அந்தரங்கமான மனசை சேவித்து தாம்பெற்ற பேற்றை சொல்லுவதாக சம்போதிக்கிறார்-
சொல்லுவோம் அவன் நாமங்களே
நாம் இருவரும் கூடி அவன் திரு நாமங்களை சொல்லுவோம் –வாசா தர்ம மவாப்நுஹி-என்கிறார் –
ஒரு உக்தி மாத்ரத்திலே பிராப்ய ப்ராபகங்கள் இரண்டும் -தர்ம பூதமான சரணார விந்தத்திலே-
அத்திருநாமம் தானே நம்மைச் சேர்க்கும் -ரச்யமான பதார்த்தம் லபித்தால் – இனியது தனி அருந்தேல் –
அன்யோன்யம்-ரசித்து கொண்டு அனுபவிக்கக் கடவோம் -என்றபடி-
அவன் நாமங்களே –
தேவு மற்று அறியேன் -என்று அநந்ய பரராய் கொண்டு அவருடைய திரு நாமங்களைச் சொல்லுவோம் –
த்ரிவித கரணங்களால் இல்லையாகிலும் -நாம சங்கீர்த்தனம் மாத்ரமே அமையும் –
குரோர் நாம சதா ஜபேத் -என்னக் கடவது இறே –
நெஞ்சே சொல்லுவோம் -என்றது தமக்கு உபகரித்த உபகாரத்தை அனுசந்தித்து சேதன சமாதியாக சொல்லுகிறார் –
நசேத் ராமானுஜேத் ஏஷா சதுரா சதுரஷரீ-காமஹச்தா ப்ரபத்யந்தே ஜந்தவோ ஹந்த மாத்ர்சா -என்றான் இறே ஆழ்வான்-
வேதம் ஒரு நான்கினுள் உள் பொதிந்த மெய்ப் பொருளும் -கோதில் மனு முதல் கூறுவதும் –
தீதில் சரணாகதி தந்த தன் இறைவன் தாளே -அரணாகும் என்னும் அது -என்று-அருளாள பெருமாள் எம்பெருமானார் அருளிச் செய்தார் இறே –
பூ மகள் கோன் தென்னரங்கன் பூம் கழற்கு பாதுகமாய்
தாம் மகிழும் செல்வச் சடகோபர் தேமலர்தாட்கு ஏய்ந்து
இனிய பாதுகமாம் எந்தை இராமானுசனை வாய்ந்து எனது
நெஞ்சமே வாழ் -என்று இறே ஜீயரும் அருளிச் செய்தது –
————————————————————————————–
பெரிய ஜீயருரை
என்னுடைய நெஞ்சானது எம்பெருமானாருடைய சீல குணம் ஒழிய-வேறு ஒன்றை நினையாத படி யாயிற்று
–இது எனக்கு சித்தித்த பெரு விரகு ஒன்றும் அறிகிலேன் என்கிறார் –
கள்ளார் பொழில் தென் அரங்கன் கமலப் பதங்கள் நெஞ்சில்
கொள்ளா மனிசரை நீங்கிக் குறையல் பிரான் அடிக்கீழ்
விள்ளாத வன்பன் இராமானுசன் மிக்க சீலம் அல்லால்
உள்ளாது என் நெஞ்சு ஓன்று அறியேன் எனக்குற்ற பேர் இயல்வே – 2-
மது மிக்க பொழிலை உடைத்தாய் -தர்சநீயமாய் இருந்துள்ள கோயிலிலே –கண் வளர்ந்து அருளுகையாலே
-அத தேச சம்பந்தத்தை இட்டுத் தம்மை நிரூபிக்கலாம் படி இருக்கிற –
பெரிய பெருமாளுடைய விகாசாதிகளால் தாமரை போலே போக்யமான திருவடிகளைத் தங்கள் மனசிலே
ஒரு காலும் வையாதே -சாஸ்திர வச்யமான ஜன்மத்திலே பிறந்து வைத்து நிர் பாக்யராய் இருக்கும் அவர்களை விட்டு
அகன்று திருக் குறையலூரை திரு அவதார ஸ்தலமாக உடையவராய்-
-திவ்ய பிரபந்த நிர்மாண முகத்தாலே லோக உபகரகாரகரான திரு மங்கை ஆழ்வாரை உடைய-
திருவடிகளின் கீழ் விண்டு நீங்காத சிநேகத்தை உடையராய் இருந்துள்ள-
எம்பெருமானார் உடைய நிரவதிகமான சீல குணத்தை ஒழிய என்னுடைய நெஞ்சானது-வேறு ஒன்றையும் சிந்திக்கிறது இல்லை –
விள்ளுதல்-நீங்குதல்
இயல்வு -விரகு
——————————-
பிள்ளை லோகம் ஜீயர் அருளிய உரை
அவதாரிகை-
கீழில் பாட்டில் -நெஞ்சே சொல்லுவோம் அவன் நாமங்களே -என்று தம்முடைய மனசோடு கூடி உபதேசித்த வாறே
மனசானது அவனுடைய சீல குணத்திலே ஆழம் கால் பட்டு -அநந்ய சிந்தயந்தோமாம் -என்கிறபடியே-
அவர் திருவடிகளை அனுபவித்துக் கொண்டு -தத் வ்யதிரிக்தமானவற்றை விரும்பாதே இருந்தது –இது என்ன ஆச்சர்யம் -என்கிறார் .
திருமங்கை ஆழ்வார் அடிக் கீழ் மாறாத காதல் இன்றும் ஸ்ரீ ராமானுஜர் திரு உருவம் –
திருநகரியில் திருமங்கை ஆழ்வார் திருவடியில் சேவை உண்டே –
வியாக்யானம்-
கள்ளார் பொழில் –
மது இருந்து ஒழுகின மா மலர் எல்லாம் -கொழும் கொடி முல்லையின் கொழு மலர் அணவிக் கூர்ந்தது –
குணதிசை மாருதும் இதுவோ -எழுந்தன மலர் அணைப் பள்ளி கொண்ட அன்னம் ஈர் பனி நனைந்த –
தமிரும் சிறகு உதறி -பைம்பொழில் கமுகின் மடலிடைக் கீறி வண் பாளைகள் நாற வைகறை கூர்ந்தது
மாருதம் இதுவோ -என்றும்-
வான் திகழும் சோலை மதிள் அரங்கர் -என்றும்
பூகி கண்ட த்வய சசரசஸ் நிக்த நிரோபகண்ட ஆவிர் மோதாஸ் திமிதச குநா நுதி தப்ரம்மகோஷாம்-என்றும்-சொல்லுகிறபடி –
மதுச்யந்தியான புஷ்ப விசெஷங்களால் வ்யாப்தங்களான உத்யானங்களாலே சூழப்பட்ட-
தென்னரங்கன் –
அத்தாலே தர்சநீயமான திருவரங்கமே தனக்கு நிரூபகமாம்படி நித்ய வாசம் பண்ணுகிற ஸ்வாமி உடைய-திருப்பதி – என்றபடி –
இவ்விடத்துக்கு இது முக்யமான திரு நாமம் -காணும் –
கமலப்பதங்கள் –
கமலப்பதம் -தீர்த்த வாசகமாய் -பாவனமான -என்னுதல்-
சம்சார தாபதப்தனுடைய ஸ்ரமஹரமான -என்னுதல் –
பாத கமலம் -என்னாதே- முந்துற முன்னம் கமலம் என்றது -சர்வேஸ்வரன் திருவடிகளை சேவிக்கும் போது
பாவநத்வாதிகளுக்கு முன்பே போக்யதையைக் கண்டு முற்றூட்டாக அனுபவித்தவர் ஆகையாலே –
நெஞ்சில் கொள்ளா மனிசரை –
விசித்ரா தேக சம்பந்தி ரீச்வராய நிவேதிதும் பூர்வமே வக்ர்தா பிரம்மன் ஹஸ்த பாதாதி சாயுதா -என்கிறபடியே-
அலாப்யலாபமாக பகவச் சரண கமல பரச் சரணத்திற்கு இட்டு பிறந்த மனுஷ்ய தேகத்தை பெற்றும் –
திருவடிகளை நெஞ்சில் கொள்ளாதே இருக்கிற -கர்ப்ப நிர்பாக்யர் கோஷ்டியில் -நின்றும்-
நீங்கி
அகன்று – சர்வரும் ஸ்லாகிக்கும்படி -பாஹ்ய குத்ருஷ்டிகளை பராஜிதமாக பண்ணுவித்து குறையல் பிரான் –
திருக் குறையலூரில் அவதரித்து -திவ்ய பிரபந்த நிர்மாணத்தாலும் –
-திரு அத்யயனத்துக்கு-ஏகாதசியிலே திரு நாள் நடப்பித்த படியாலும் –
அவ்விடத்திலே பெருமாளுக்கு அரணாக திரு மதிளை-நிர்மாணம் பண்ணி வைத்த படியாலும்
-ருத்ர பஷபாதிகளான குத்ருஷ்டிகளுடன் தர்க்கித்து அவர்களை ஜெயித்து –
அவர்களாலே பழிக்கப் பட்ட திவ்ய தேசங்களை நிர்வஹித்த படியாலும் -இப்படிகளாலே-உபகாரகரான திரு மங்கை ஆழ்வார் உடைய –
இவ்விடத்திலே இன்னும் ஒரு யோஜனையும் உண்டு –
குறையல் பிரான் -குறை ஒன்றும் இல்லாத கோவிந்தா -என்கிறபடியே ஹேய பிரத்யநீகனான கோவிந்தன் –
கோவர்த்தநோதாரணம்இந்திரன் கோவிந்த பட்டாபிஷேகம் பண்ணினவாறே பண்ணின போது –
கோப கோபி ஜனங்களை ரஷித்த உபகாரகன் -அந்த அவதாரத்திலே பூதனா சகட யமளார்ஜுன வரிஷ்ட
ப்ரலம்ப தேனுக காளிய கேசி குவலயாபீட சாணூர கம்சாதிகளை நிரசித்து -ஸ்வ ஆஸ்ரிதர்களான
பாண்டவர்களுக்கு தூத்ய சாரத்யங்களை பண்ணி -தத்வ உபதேசம் பண்ணியும் பண்ணியும் -இப்படி
நிகில மனுஜ மநோ நயன ஹாரி திவ்ய சேஷ்டிதங்களை பண்ணின உபகாரகன் –
இதில் சரம ஸ்லோகத்தை உபதேசிக்கை உபகாரங்களில் பிரதானம் –
இப்படி ஒரு அர்த்த விசேஷம் தோன்றினாலும் நம் ஆசார்யர்கள் திரு மங்கை மன்னன் விஷயமாக
அருளிச் செய்கையாலே -பேசிற்றே பேசுகையே அவர்களுக்கு ஏற்றம் என்று முதல் சொன்ன-பொருளே சங்கதமாக கடவது –
அடிக்கீழ்
திரு மங்கை ஆழ்வார் உடைய திருவடிகளின் கீழே –
விள்ளாத அன்பன் –
இவ் ஆழ்வார் பிரதம பர்வ நிஷ்டர் ஆகையாலே -அணி பொழில் திருவரங்கத்து அம்மானை பிரார்த்தித்துக் கொண்டே- இருப்பர் –
இவ் எம்பெருமானார் சரம பர்வத்தில் ஊற்றமுடையவர் ஆகையாலே அவ் ஆழ்வாருடை திருவடிகளிலே –
ஒருக்காலும் விடாதே சக்தமான பக்தியை உடையராய் இருப்பர் .
விள்ளுதல் -நீங்குதல் -அன்பு -பக்தி –
இராமானுசன் –
பூர்வ அவதாரத்திலே ராம அனுவர்த்தனம் பண்ணின வாசனை இப்போதும் அநுவர்த்திக்கையாலே-
இதுக்கு சரம பர்வமான இதிலே ஈடுபட்டார் காணும் –
மிக்க சீலமல்லால் –
தாம் மகானுபவராய் இருந்து வைத்தும் -என் போலாம் மந்த மதிகளோடே -புரையறக் கலந்து-
பரிமாறின சீல குணம் ஒன்றிலே ஈடுபட்டு -அது ஒழிய வேறு ஒன்றிலும் போக மாட்டாது-
உள்ளுதல் -சிந்தித்தல்
என் நெஞ்சு-
என் மனசு -என்னாலே உபதேசிக்கப் பட்ட நெஞ்சு-
ஓன்று அறியேன் எனக்கு உற்ற பேர் இயல்வே-
என்ன ஆசார்யம்-இப்படி ப்ரவணனாய் ஆகுகைக்கு விரகு ஒன்றும் அறிகிலேன்
எனக்கு –
பகு ஜன்மங்கள் தன்னில் தபோ ஜ்ஞான சமாதிகளை பண்ண வேண்டி இருக்க -அங்கன் இன்றிக்கே-
சொல்லுவோம் அவன் நாமங்களே -என்று அத்யாவாஸ்யம் மாத்ரம் பண்ணின படி -எனக்கு –
பகவத் பிரசாதம் -கர்மா ஞான ஸ்தானங்களில் ஆழ்வாருக்கு -இவருக்கு ராமானுஜர் நாமமே -என்றவாறு –
உற்ற -சித்தித்த
பேர் இயல்வே -சமஸ்த உபாயங்களை காட்டிலும் -பெரியதாய் விலஷணமான உபாய விசேஷம் –ஓன்று அறியேன் –
எத்தாலே இந்த சொல் சேர்த்தி லபித்தது –நான் ஒன்றும் அறிகிலேன் –
முந்துற்ற நெஞ்சே -நீ அறிந்தே ஆகில் சொல்லிக் காண்-
நிர்ஹேதுகமாக சித்தித்த ஒன்றாய் ஆய்த்து-இயல்வே -விரகு –
——————————————————————————————————
ஏழாம் பாட்டு –
பெரிய ஜீயர் உரை –
அவதாரிகை –
இப்படி தம்முடைய அயோக்யதையை பார்த்து -நமக்கு இது துச்சகம் -என்று மீள நினைத்தவர் –
ஆழ்வான் திருவடிகளில் சம்பந்தமுண்டான பின்பு எனக்கு அசக்ய அம்சம் ஒன்றும் இல்லை -என்று-ஸ்தோத்ரத்திலே பிரவ்ருத்தர் ஆகிறார் –
மொழியைக் கடக்கும் பெரும் புகழான் வஞ்ச முக்குறும்பாம்
குழியைக் கடக்கும் நம் கூரத் ஆழ்வான் சரண் கூடிய பின்
பழியைக் கடத்தும் இராமானுசன் புகழ் பாடி அல்லா
வழியைக் கடத்தல் எனக்கு இனி யாதும் வருத்தம் அன்றே -7-
பேச்சுக்கு நிலம் இல்லாத பெரிய புகழை உடையராய் -ஆத்ம அபஹாரத்தை விளைப்பதாய் —
தனித் தனியே பிரபலமாய்க் கொண்டு மூலை அடியே நடத்துவதான –
அபிஜன / வித்யா / வ்ருத்தங்கள்-ஆகிற படு குழியைக் கடந்து இருப்பாராய்-
நமக்கு நாதரான கூரத் ஆழ்வான் உடைய திருவடிகளை ஆஸ்ரயித்த பின்பு-
பழி போலே அவஸ்யம் அனுபோக்த்யமான பாப கர்மங்களிலே மக்னர் ஆகாதபடி-
நிஸ்தரிப்பிக்கும் எம்பெருமானார் உடைய திவ்ய குணங்களை ப்ரீதி ப்ரேரிரிதராய் கொண்டு-பாடி
ஸ்வரூபம் அனுரூபம் இல்லாத மார்க்கங்களை தப்புகையாலே எனக்கு இனி ஒன்றும்-அருமை இல்லை –
குழியைக் கடத்தும் -என்று பாடம் ஆன போது தம்முடைய அபிமான அந்தர்பூதரையும்-இப் படு குழியில் விழாமல் கடத்தும் அவர் -என்கை –
எம் கூரத் ஆழ்வான் -என்றும் பாடம் சொல்லுவார்கள்-
———————————————–
பிள்ளை லோகம் ஜீயர் அருளிய உரை–
அவதாரிகை -கீழ்ப் பாட்டிலே-ஆறாம் பாட்டில் – ஞான பக்த்யாத்யா அனுபவ ரூபமான தம்முடைய அயோக்யதையை-
நினைத்து பிரபந்த ஆரம்பத்திலே பிற்காலித்து-இப்பாட்டிலே
ஆழ்வான் திருவடிகளின் சம்பந்தம் ஆகிய ராஜ குல மகாத்ம்யத்தை அனுசந்தித்து –
இப் பிரபந்த உத்யோகம் கடினம் அல்ல — சுலபமாயே யாய் இருக்கும் என்று-அதிலே ஒருப்படுகிறார் .
வியாக்யானம் –
மொழியைக் கடக்கும் பெரும் புகழான் –
-ஒரு சப்தத்தை இட்டு வர்ணிக்க அரியதாய் -நித்ய அபிவ்ர்த்யங்களாய்-கொண்டு –
-பரம பதத்தளவும் பெருகி வருகிற கல்யாண குணங்களை உடையவன் –வாசா மகோசரம் –
ஆச்சார்ய லக்ஷண பூர்த்தியையும் சிஷ்ய லக்ஷண பூர்த்தியையும் பூர்ணமாகக் கொண்டவர் அன்றோ –
வஞ்ச முக்குறும்பாம் -வஞ்சக ஹேதுக்களாய்-ததீய விஷயத்திலே ஸ்வ சாம்ய புத்திகளையும்
ஸ்வ ஸ்மின் ஆதிக்ய புத்திகளையும் பிறப்பித்து -ஸ்வரூப நாசங்களாய் இருந்துள்ள –
அபிஜன வித்யா வ்ர்த்தங்கள் ஆகிற அஹங்கார த்ரயமும் -ஜகத் பிரதாரகங்களான இம் மூன்றும் ஆகிற-
குழியை கடத்தும் -தம்முடைய அபிமான அந்தர் பூதரை அந்த படு குழியில் விழாதபடி தம்முடைய-உபதேசத்தாலே –
தத்வ ஹித புருஷார்த்த யாதாம்ய ஞானத்தை பிறப்பித்து -அதில் நின்றும்-கடத்துமவன் -கடத்துகை -தாண்டுவிக்கை –
குழியைக் கடக்கும் -என்று பாடமான போது -இம் மூன்றுமாகிய படு குழியை கடந்து இருக்குமவர்-என்றபடி –
நம் கூரத் ஆழ்வான் -நம்முடைய கூரத் ஆழ்வான் -இவரை உத்தரிப்பிக்கைக்கு காணும்-அவருடைய அவதாரம் –
ஆகையால் இறே நம் கூரத் ஆழ்வான் என்கிறார் .கூரம் என்னும் திவ்ய தேசத்துக்கு
நிர்வாஹரான ஸ்வாமி உடைய திரு நாமத்தை வஹித்தவர் -எம் கூரத் ஆழ்வான் -என்றும் பாடம் சொல்லுவார்கள்-
சரண் கூடிய பின் –
இப்படிப் பட்ட வைபவத்தை உடையரான -ஆழ்வான் உடைய திருவடிகளை –
ஆஸ்ரயித்த பின்பு -இப்படிப் பட்ட ராஜ குல மகாத்ம்யத்தை நான் பெற்ற பின்பு –
பழியை கடத்தும்
-இவ்வளவாக நான் மூலை யடியே நடந்து போகையாலே வந்தேறியாய் –
லோக கர்ஹிதமாய் -தம்முடைய குண கீர்த்தனம் பண்ணுகைக்கு விரோதியான என்னுடைய-
பாபத்தை சவாசனமாக நிவர்திப்பிக்கீம்
-இராமானுசன் –
எம்பெருமானார் உடைய –புகழ் பாடி –
-ஏய்ந்த பெரும் கீர்த்தி இராமானுச முனிவன்-தமிழ் மறைகள் ஆயிரமும் மொய்ம்பால் வளர்த்த இதத்தாய் -இராமானுசன்-
என்னும்படியான-அவருடைய கல்யாண குணங்களை -இப் ப்ரபந்தம் முகேன கீர்த்தனம் பண்ணி –
அல்லா வழியை கடத்தல் –
என்னுடைய அபத ப்ரவர்தியை தப்புகை – அன்றிக்கே -கர்ப்ப-யாம்ய தூமாதிகளை ஆக்ரமிக்கையால் என்னுதல் –
எம்பெருமானார் உடைய திருவடிகளைக் கிட்டி அனுபவிக்கையில் -என்றபடி –
எனக்கு இனி யாதும் வருத்தம் அன்றே –
-எனக்கு இனி -இப்படி எம்பெருமானார் உடைய-கைங்கர்யத்தில் அதி கரித்து க்ர்தார்த்தனான எனக்கு –
-இத்தனை நாளும் சில உபத்ரவம்-உண்டாய் இருந்தாலும் -இன்று முதலாக மேலுள்ள காலம் எல்லாம்-
யாதும் -எந்த விஷயத்திலே யாகிலும் /வருத்தம் அன்றே -அசாத்தியமானது இல்லை-
அல்லா வழியை என்று -அம் மார்க்கங்கள் அதி ஹேயங்கள் ஆகையாலே -திருப் பவளத்தாலே-இன்னது என்று நிர்தேசிக்க அருவருத்து –
-சாமான்யேன அருளிச் செய்கிறார் .
அல்லா வழியை கடத்தல் எனக்கு இனி யாதும் வருத்தம் அன்றே –
சகல பாப விமோஷன பூர்வகமான பரம பதத்தை பெருகையிலும் இவருக்கு ஒரு-கண் அழிவு இன்றிக்கே
அத்யந்த சுலபமாய் காணுமிருப்பது –
வைகுந்த மா நகர் மற்றது கையதுவே -என்னக் கடவது இறே –
—————————————————————————————–
பெரிய ஜீயர் அருளிய உரை
-அவதாரிகை-
இப்படி ஸ்வ லாப அனுசந்தானத்தாலே ஹ்ருஷ்டரானவர் -எல்லாரும் தம்மைப் போலே-
தத் விஷய பிரவணர் ஆகைக்கு உறுப்பாக -பகவத் வல்லபையான ஆண்டாள் உடைய-
ப்ரஸாத பாத்ரமான எம்பெருமானார் லோகத்துக்கு செய்த உபகாரத்தை அருளி செய்கிறார் –
தாழ்வு ஓன்று இல்லா மறை தாழ்ந்து தல முழுதும் கலியே
யாள்கின்ற நாள் வந்து அளித்தவன் காண்மின் அரங்கர் மௌலி
சூழ்கின்ற மாலையை சூடிக் கொடுத்தவள் தொல் அருளால்
வாழ்கின்ற வள்ளல் இராமானுசன் என்னும் மா முனியே – -16 –
பெரிய பெருமாள் உடைய திருமுடியை -சூழா நின்று உள்ள திரு மாலையை -தன்னுடைய திருக் குழலிலே சூடி-
வாஸிதம் ஆக்கிக் கொடுத்த வைபவத்தை உடையளான ஆண்டாள் உடைய ஸ்வாபாவிகமான கிருபையையே-
விளை நீராக வாழா நிற்பவராய் –பரம ஒவ்தாரராய் -முனி ஸ்ரேஷ்டரான -எம்பெருமானார் –
நித்யத்வ -அபௌருஷேயத்வ -பிரயுக்தமாய் -பிரத்யஷாதி பிரமாண விலஷணமாய் -யதாபூதவாதயாய் –
இருக்கையாலே -ஸ்வ பிரமாண்யத்தில் -ஒரு குறை வற்று இருக்கிற வேதமானது
-பாஹ்ய குத்ருஷ்டிகளாலே –அபிபூதமாய் கொண்டு -இழிவு பட்டு -தீப சங்கோசத்திலே திமிர வ்யாப்தி போலே பூமி எங்கும் கலி யுகமானது-
தனிக்கோல் செலுத்துகிற காலத்திலே-அபேஷா நிரபேஷமாய் வந்து -அந்த வேதத்தை உத்தரிப்பித்து –லோகத்தை ரஷித்து அருளினவர் காணும் கோள்–
ஆதலால் நீங்களும் என்னைப் போலே அவரை அல்லாது-அறியோம் என்று இருக்கை அன்றோ அடுப்பது என்று கருத்து –
என்றும் -பாட பேதம் –
————————————————-
பிள்ளை லோகம் ஜீயர் அருளிய உரை
அவதாரிகை –
கீழ்ப் பாட்டிலே பெரியாழ்வார் சம்பந்தத்தை இட்டு எம்பெருமானாரைக் கொண்டாடி –
இப்பாட்டிலே -அந்த ஆழ்வாருடைய பெண் பிள்ளையான ஆண்டாளுடைய ஸ்வபாவிக கிருபையாலே
வாழ்ந்து கொண்டு -பரமோதார ஸ்வபாவராய்-அத்தாலே எல்லார்க்கும் பரம பதத்தை கொடுக்கைக்கு
மனனம் பண்ணிக் கொண்டு போருகிற எம்பெருமானார்
-வேத மார்க்கம் எல்லாம் அழிந்து -பூ மண்டலம்-எங்கும் ஒக்க -வியாபித்து காலியானது -சாம்ராஜ்யம் பண்ணுகிற காலத்தில்
-விண்ணின் தலை நின்றும் –மண்ணின் தலத்து உதித்து -எல்லாரையும் ரஷித்து அருளின நல்லன்பர் என்று சர்வரும் தம்மைப் போலே
தத் விஷய ப்ரவணர் ஆகைக்கு உடலாக அவர் செய்து அருளின உபகாரத்தை அருளிச் செய்கிறார் –
வியாக்யானம் –
அரங்கர் மௌலி
-கோயிலிலே கண் வளர்ந்து அருளுகிற பெரிய பெருமாள் தானே-
ஸ்ரீ வில்லி புத்தூரிலே வட பெரும் கோவில் உடையான் என்னும் திரு நாமத்தை உடையராய் கொண்டு
கண் வளர்ந்து அருளுகையாலே -அவரை -அரங்கர் -என்று அருளிச் செய்கிறார் -அப்படி பட்ட ஸ்வாமி உடைய-உத்தமாங்கத்துக்கு –
சூழ்கின்ற மாலையை –
அலங்கரிக்கத் தக்க புஷ்ப மாலையை -சூடிக் கொடுத்தவள்-முந்துற முன்னம்-
தாழ் குழலாள்-என்னும்படியான தன்னுடைய திருக் குழலிலே அலங்கரித்துக் கொண்டு -அது தன்னை களைந்து
ஸ்வாமிக்கு சமர்ப்பிக்கும்படி கொடுத்தவள் -இப்படி யாகையாலே இவளுக்கு -சூடிக் கொடுத்தவள் -என்று அதுவே நிரூபகமாய்
ஆய்த்து -சூடிக் கொடுத்த சுடர் கொடியே -என்னக் கடவது இறே –
தொல் அருளால்
-உததி பரம வ்யேம் நோர்க்கவிஸ் ம்ர்த்யமாதர்ச ரேஷன ஷமமிதிதி யாபூயஸ் ஸ்ரீ ரங்க தாமனி மோதசே –என்றும்
-அனுக்ரஹா மயீம் வந்தே நித்ய அஞ்ஞான நிக்ரஹம் -என்றும் சொல்லுகிறபடி-இயற்கையான அருள் என்றவாறு –
அகில ஜகன் மாத்ர்த்வத்தால் வந்த குடல் துடக்கை உடைத்தான -அவளுடைய ஸ்வபாவிகமான கிருபையாலே –
வாழ்கின்ற –
அவளுடைய கிருபையிலே காணும் இவருடைய வாழ்வு எல்லாம் -எம்பெருமானார் சரணா கதி பண்ணும் போது –
ஸ்ரீ ரெங்க நாயகியார் உடைய சந்நிதியிலே -அழகிய மணவாளன் சேர்த்தி கொடுத்து இருக்க செய்தே –
பகவன் நாராயண அபிமத அநு ரூப -என்று தொடங்கி முந்துற முன்னம் அவள் திருவடிகளில் பிரபத்தி பண்ணிற்று-பிரசித்தம் இறே
-வள்ளல்-
இப்படி அவள் முன்னிலையாக அவன் திருவடிகளில் பிரபத்தி பண்ணி தாம் பெற்ற பலத்தை-இந்த லோகத்தில் எல்லாருக்கும் கொடுத்த பரமோதாரன் –
காலத்ர யேபி கரண த்ரய நிர்மிதாதி பாபக்ரியச்ய சரணம் பகவத் ஷமைவ –
சரஸ்த்வைகமலா ரமேனேர்த்திதா யத்ஷேமஸ் யேவஹீயதேந்திர பவத்ச்ரிதானாம்-என்று இந்த சௌந்தர்யத்தை –ஜீயரும் அருளிச் செய்தார் இறே –
என்றும் மா முனி –
-இப்படி பரமோதாரர் ஆகையாலே சர்வ காலத்திலும் ஸ்வ ஆஸ்ரித-ரஷனத்தில் தானே மனனம் பண்ணிக் கொண்டு இருக்கிற
-இராமானுசன் –
எம்பெருமானார் –
தாழ்வு ஒன்றும் இல்லா மறை
-வேதத்துக்கு தாழ்வு ஒன்றும் இல்லாமையாவது –
ப்ரமப்ரமாத விப்ரலம்பாதி தர்ம விசிஷ்டத்வம் புருஷ ப்ரநீதத்வம் -ஸ்வ ப்ராமான்யே அந்ய சாபேஷத்வம்-
அநித்யத்வம் -தொடக்கமான வற்றில் ஓன்று இன்றிக்கே -யதா பூதவாதியாய் -அபௌருஷேயமாய்-நித்யமுமாய் இருக்கை-
மறை தாழ்ந்து
-இப்படிப் பட்ட வேதமானது -ஈர்ஷ்யாடம்பரான பாஹ்ய குத்ருஷ்டிகள் ஆதல் –கலி தோஷத்தாலே யாதல் -அபிபூதமாய்க் கொண்டு இழிவு பட்டு
-கலி யுகமானது வேதத்தை-சங்கோசிப்பித்து அழித்தபடி
-ஸ்ரீ விஷ்ணு புராணத்திலும் ஸ்ரீ மத் பாகவதத்திலும் விஸ்த்ரென-உபபாதிக்கப் பட்டது இறே –
கலவ் ஜகத்பதிம் விஷ்ணும் சர்வஸ்ரஷ்டாரமீச்வரம் -நார்ச்சயிஷ்யந்தி
மைத்ரேய பாஷண்டோ பகதாஜன -என்றும் -அந்தஸ் சக்தாம் -பஹிஸ் சைவம் சபரமேத்யதுவைஷ்ணவம்
கலவ் கஷ்டா ப்ரவர்த்தந்தே வர்ணாஸ்ரம ஜனாமுனே கலவ் கார்த்த யுக தர்மம் கர்த்தும் இச்சதி யோ நர
ச்வாமித்ரேர் ஹீதிதம் மத்வா தஸ்மை பிரத்விஷதே கலி -என்றும் சொல்லுகிறபடி
-நிஷித்த-மார்க்கத்தை நடப்பித்துக் கொண்டு -போருகிற கலி தோஷத்தாலே -வேத மார்க்கமானது மூலையடியே நடந்து –
தல முழுதும் கலியே ஆள்கின்ற நாள் –
தீப சங்கோசத்தில் -திமிரவ்யாப்தி போலே -இருள் தரும் மா ஞாலமான-பூமிக்கு -கலி யுகமானது தனிக் கோல் செல்லும்படி
-சாம்ராஜ்யம் பண்ணுகிற காலத்தில் –தேச காலங்கள் சமீசீநங்களானால் திருத்தி ரஷிக்கலாம்–
அப்படி இன்றிக்கே தேசமோ அநேக பூயிஷ்டமானது –காலமோ தத் வசருக்கு வர்த்தகமானது –
வந்து
-இப்படி அதி க்ரூரங்களான தேச காலங்களிலே பரம பதத்தில்-நின்றும் இந்த விபூதியிலே -ஸ்ரீ பெரும் புதூரிலே அவதரித்து
அருளி -அளித்தவன் காண்மின் –
உத்தரிப்பித்து இந்த-லோகத்தை ரசித்தவர் காணும் கோள்-எல்லாரும் இவரை ரஷகர் என்று தெளிந்து -ஆஸ்ரயித்து உஜ்ஜீவியும் கோள்-என்று கருத்து –
கலியும் கெடும் கண்டு கொண்மின் -என்னக் கடவது இறே –
——————————————————————————————————————
பெரிய ஜீயர் அருளிய உரை –
பதினெட்டாம் பாட்டு-அவதாரிகை-
நம் ஆழ்வாரைத் திரு உள்ளத்திலே வைக்க அநுரூப வைபவரான ஸ்ரீ மதுர கவி ஆழ்வார்
குணங்களை சகல ஆத்மாக்களும் உஜ்ஜீவிக்கைக்காக உபகரிக்கும் எம்பெருமானார்-எனக்கு ஆன துணை -என்கிறார் –
எய்தற்குஅரிய மறைகளை ஆயிரம் இன் தமிழால்
செய்தற்கு உலகில் வரும் சடகோபனைச் சிந்தை யுள்ளே
பெய்தற்கு இசையும் பெரியவர் சீரை உயிர்கள் எல்லாம்
உய்தற்கு உதவும் இராமானுசன் எம் உறு துணையே – 18- –
துஷ் ப்ராபங்களான வேதங்களை –
பிரவணம் போலே சுருங்கி இருத்தல்-
வேதம் போலே பரந்து இருத்தல் -செய்கை அன்றிக்கே -ஆயிரம் பாட்டாகவும்-அது தான் சாரமாகவும்
ஸ்திரீ பாலர்களுக்கும் கற்கலாம் படி யான பாஷையிலே செய்து அருளுகைக்கு லோகத்திலே வந்து-அவதரித்து அருளினவராய் –
பாஹ்ய குத்ருஷ்டிகள் ஆகிய சடர்க்கு பிரதிபடராய் இருக்கையாலே –சடகோபர் -என்னும் திரு நாமத்தை உடையவரான ஆழ்வாரை –
தம் திரு உள்ளத்திலே வைக்கைக்கு-தகுதியாய் இருந்துள்ள -பிரபாவத்தை உடையரான ஸ்ரீ மதுர கவிகள் உடைய -ஜ்ஞாநாதி குணங்களை-
சகல ஆத்மாக்கள் உடையவும் உஜ்ஜீவன அர்த்தமாக உபகரித்து அருளா நிற்கும் -எம்பெருமானார் –எனக்கு சீரிய துணை
அதவா
சடகோபனை சிந்தை உள்ளே பெய்தற்கு இசையும் பெரியவர் -என்று-
ஆழ்வாரை அல்லது அறியோம் என்று இருக்கும் அவர் எல்லோரையும் சொல்லவுமாம்-
—————————————-
பிள்ளை லோகம் ஜீயர் அருளிய உரை
அவதாரிகை –
கீழில் பாட்டுக்களில் பிரதி பாதிக்கப் பட்ட ஆழ்வார்களில் வைத்துக் கொண்டு –பிரதாநராய் -சர்வாதிகார்ரராம் படி –
திருவாய்மொழி என்கிற பிரபந்தத்தை அருளிச் செய்கைக்காக-அவதரித்து அருளின நம் ஆழ்வாருக்கு —
அனந்யார்ஹரான ஸ்ரீ மதுரகவி ஆழ்வாருடைய -கல்யாண குணங்களை-சகல ஆத்மாக்களும் உஜ்ஜீவிக்கைக்காக –
உபகரித்து அருளின எம்பெருமானார் -எனக்கு சகாயம் என்கிறார் .
ஆழ்வார் திருமகளார் ஆண்டாள் மதுரகவி ஆழ்வார் எதிராசராம் இவர்கள் வாழ்வாக வந்து உதித்த மாதங்கள் நாள்கள்
தம்மின் வாசியையும் இந்த உலகோர்க்கு உரைப்போம் நாம் -சரம பர்வ நிஷ்டர்கள் மூவரும் –
வியாக்யானம் –
எய்தற்கு அரிய மறைகளை –
அநந்தாவை வேதா – என்கிறபடி ஒரு சங்கையை இட்டு –சொல்லப் போகாத படி ஒரு அபரிமிதங்களாய்
-சர்வோப ஜீவியங்கள் ஆகாதே -அதிக்ர்த்தாதிகாரங்களாய்-அந்யோப மரத்தக வாக்யங்களாலே –
-ஸ்வார்த்தத்தை தெளியும் போது -எத்தனையேனும் அதிசய-ஞானர் ஆனவர்களுக்கும் அருமைபடுத்த கடவதான சம்ஸ்க்ருத வேதங்களை –
ஆயிரம் இன் தமிழால் –
வரணாதி நியதி இன்றிக்கே -ருசி பிறந்தவர்கள் எல்லாரும் அதிகரிக்கும் படியாய் –
ஆயிரம் என்ற ஒரு சங்கையுடன் கூடி இருப்பதாய் -உயர்வற உயர்நலம் -என்று தொடங்கி -உயர்ந்தே -என்னும் அளவும் –
ஆதி மத்திய அவசானங்களிலே -பகவத் ஸ்வரூப ரூப குண விபூதிகளையும் -சேதன அசேதன ரூப ச்வபாவங்களையும் –
சேதனருடைய சம்சார பந்த ஹேதுக்களையும் -தந் நிவர்தன உபாயமான தத் விஷய ப்ரீதி ரூபாபன்ன ஞானத்தையும் –
ஜகத் காரண வஸ்து நாராயணனே என்று -தேவதா வஸ்து விசேஷ நிர்த்தாரணத்தையும் -அவனுடைய சமஸ்த கல்யாண குணாத் மகத்வத்தையும்
-அநந்த கருட விஷ்வக் சேநாதி திவ்ய சூரி பரிசர்யமான நளினனாய்க் கொண்டு நின்ற படியையும் –
தாம் அனுபவித்த படியே எல்லாரையும் அனுபவிப்பைக்காக -தம்முடைய நிர்ஹேதுக பரம கிருபையாலே –
லவ்கிகரைக் குறித்து உபதேசித்த படியையும் -தம்முடைய அபிநிவேசம் எல்லாம் தீரும்படி அவனை ப்ராபித்த படியையும்
-விசதமாக பிரதிபாதிப்பதாய் -ஸ்வா ர்த்தத்தை எல்லாம் சூஸ்பஷ்டமாகவும் ஸூக்ரஹமாகவும் தெரிவிக்குமதாய் –
அத ஏவ அத்யந்த சுலபமாய் -பக்தாம்ர்தம் -தொண்டர்க்கு அமுதுண்ண சொல் மாலைகள் –என்னும்படி –
அநு போக்தாக்களுக்கு அத்யந்தம் போக்யமாய் -நடை விளங்கு தமிழான -த்ரமிட-பாஷையாலே -திருவாய் மொழி என்கிற பிரபந்த ரூபேண
-செய்தற்கு
-அவதரிப்பிப்பதர்க்கு –ஆவிர்பாவத்தை பண்ணுவதற்கு -என்றபடி –
உலகில் –
அசுத்தாஸ் தேசமஸ்தாஸ்து தேவாத்யாம-கர்ம யோநயா ஆவிரிஞ்சாதி மங்களம் – என்றும்
-இருள் தரும் மா ஞாலம் -என்றும் –
கர்ம ஜன்மாத்யவஸ்தாச-துக்கமத்யந்த துச்சகம் -ந கிஞ்சித் கணயன் நித்யம் சராமீந்த்ரிய கோசர -என்றும் –
சொல்லப்படுகிற-இந்த லீலா விபூதியிலே -வரும் சடகோபனை –
வரும்
என்ற வர்த்தமான நிர்தேசத்துக்கு –அவருடைய திவ்ய-மங்கள விக்ரகம் -சமஸ்த திவ்ய தேசங்களிலும்
சமஸ்த பிரபன்ன ஜனங்களுடைய திரு மாளிகைகளிலும் –நவம் நவமாய்க் கொண்டு ஆராத்யமாகையும் -அவருடைய திவ்ய சூக்திகள்
-இந்த லோகத்தில் இவ்வளவும்-இன்னும் உள்ள காலத்திலும் நடை யாடிப் போருகையும் பொருளாகக் கடவது
-சடகோபனை –
சடராவார் –ஸ்வரூப ஞானம் இல்லாத சம்சாரிகள் -அவர்களைக் குறித்து -ஒரு நாயகத்திலும் -நண்ணாதார் முறுவலிலும் –பருஷம் பண்ணினவனை
-பாஹ்ய குத்ர்ஷ்டிகள் ஆகிற சடர்க்கு பிரதிபடர் ஆனாரை -என்னுதல் .-இப்படிப்பட்ட நம் ஆழ்வாரை
-சிந்தை உள்ளே
-தம்முடைய திரு உள்ளத்திலே -பெய்தற்கு -தமக்கு பர தேவதையாய்-ஆராத்யராய் இருக்கும்படி வைக்கைக்கு
-இசையும்-
வுபயுக்தமான பிரபாவத்தை உடைய -மேவினேன் அவன் பொன்னடி-மெய்ம்மையே தேவு மற்றறியேன் -என்றும்
-மிக்க வேதியர் வேதத்தின் உட்பொருள் நிற்கப்பாடி என் நெஞ்சுள் நிறுத்தினான் –என்றும் -இறே இவர் தாம் அருளிச் செய்த படி –
பெரியவர்
-உண்ட போது ஒரு வார்த்தையும் உண்ணாத போது ஒரு வார்த்தையும் சொல்லுவார்-
பத்துப் பேர் உண்டு இறே -அவர்கள் பாசுரம் கொண்டு அன்று இவ்வர்த்தம் அறுதி இடக் கடவது –
அவர்களைச் சிரித்து இருப்பார் ஒருவர் உண்டு இறே -அவர் பாசுரம் கொண்டு இவ் வர்த்தம் அறுதிஇடக் கடவோம் -என்று
ஸ்ரீ வசன பூஷணத்தில் சொல்லுகிறபடியே-
யஸ்மாத் ததுபதேஷ்டா ஸௌ-தஸ்மாத் குருதரோ குரு – அரச்ச நீயச்ய சவந்த்யஸ்ச -இத்யாதி சாஸ்த்ரங்களில் சொல்லப்பட்ட
சரம பர்வ-நிஷ்டராயும் -தத் ப்ரவர்த்தகராயும் -இருக்கை யாகிற மகா பிரபாவத்தை உடையவர் ஆகையாலே
சர்வாதிகரான ஸ்ரீ மதுரகவி ஆழ்வார் உடைய –
சீரை –
மாறன் சடகோபன் வண் குருகூர் எங்கள் வாழ்வாம்-என்று ஏத்தும் மதுரகவியார் யம்மை யாள்வார் அவரே அரண் -என்றும்
-பார் உலகில் மற்று உள்ள ஆழ்வார்கள்-வந்து உதித்த நாள்களிலும் -உற்றது எமக்கு என்று நெஞ்சே ஓர் -என்று இப்படி ச்லாக்கிக்கப்பட்ட
கல்யாண குணங்களை –
உயிர்கள் எல்லாம் –
வர்ணாஸ்ரம குண வ்ருத்தாத் உத்கர்ஷ்ட அபகர்ஷ்ட விபாகம் அற –ருசி உடையரான சகல சம்சாரிகள் உடையவும்
-உய்தற்கு –
உஜ்ஜீவன அர்த்தமாக -இது ஒழிந்த உபாயங்கள்-எல்லாம் உஜ்ஜீவன ஹேதுக்கள் அன்று காணும் -இந்த வமுதனாருடைய திரு உள்ளத்தில் ஓடுகிறது –
உதவும் –
உபகரித்து அருளும் -எல்லாருக்கும் மோஷ உபாயமான திரு மந்திர அர்த்தத்தை உபதேசிக்கும் வேளையிலே
அர்த்த விசேஷங்கள் எல்லாம் ததீய பர்யந்தமாக அனுசந்திக்க வேணும் -என்னும் மதுரகவி ஆழ்வாருடைய நிஷ்டையே காணும்-
எம்பெருமானார் உபதேசிப்பது –
இராமானுசன் எம் உறு துணையே –
இப்படிப் பட்ட எம்பெருமானார் எனக்கு த்ர்டமான துணை –
துணை-
சகாய பூதர் -உறு -த்ர்டம் -இத்தால் பரம பதத்தில் கொண்டு போய் சேர்க்கும் என்றபடி –
அன்றிக்கே -பெரியவர் என்ற பதத்துக்கு –
ஆழ்வாருடைய திருவடிகளை தம் திரு உள்ளத்திலே நிறுத்திக் கொண்ட-ஸ்வாமிகள் எல்லாரும் -என்று பொருள் ஆகவுமாம்-
———————————————————————————————–
பெரிய ஜீயர் உரை
-அவதாரிகை –
ஐஸ்வர்யாதி பர தேவதா பர்யந்தமான அபேஷித வஸ்துக்கள் எல்லாம் திருவாய் மொழியே –
என்று ஜகத் பிரசித்தமாக நின்ற எம்பெருமானார் எனக்கு நிரதிசய போக்யர் -என்கிறார் –
உறு பெரும் செல்வமும் தந்தையும் தாயும் உயர் குருவும்
வெறி தரு பூ மகள் நாதனும் மாறன் விளங்கிய சீர்
நெறி தரும் செம் தமிழ் ஆரணமே என்று இந் நீள் நிலத்தோர்
அறிதர நின்ற இராமானுசன் எனக்கு ஆரமுதே – – 19-
ஸ்வ சம்பந்தத்தை வுடையவர்களுக்கு இன்னார் என்னும் மதிப்பை கொடுக்குமதாய்-
ஹித பரமுமாய் -ப்ரியகரமுமாய் -அஞ்ஞாத ஜ்ஞாபகமுமாய் -பிராப்ய ப்ராபகங்களுமாய்-இருக்கையாலே –
சீரியதாய் -நிரவதிகமான சம்பத்தும் -பிதாவும் -மாதாவும் -சதாசார்யனும் –
பரிமளிதமான புஷ்பத்தை பிறப்பிடமாக உடைய பெரிய பிராட்டியாருக்கு வல்லபனான சர்வேஸ்வரனும் –
ஆழ்வார் பகவத் ப்ரசாதத்தாலே தமக்கு பிரகாசித்த -பரபக்தி -யாதி –ச்வபாவங்களின் உடைய அடைவிலே –
உபகரித்து அருளின -திராவிட வேதமான திருவாய் மொழியே-என்று –
இம் மகா ப்ருதிவியில் உள்ளார் அறியும்படி நின்ற எம்பெருமானார் எனக்கு-நிரதிசய போக்யர் –
அதவா
விளங்கிய சீர் நெறி தரும் என்றது -சீர்த் தொடை யாயிரம் -திருவாய் மொழி -1 2-11 – –
என்னும்படி தமக்கு பிரகாசித்த பகவத் குணங்களை அடைவே உபகரித்து அருளின -என்னவுமாம் –
————————————–
பிள்ளை லோகம் ஜீயர் அருளிய உரை
அவதாரிகை –
ஐ ஹிக ஆமுஷ்மிக சமஸ்த சம்பத்தும் -சர்வவித பந்துக்களும் -வகுத்த சேஷியானஸ்ரீயபதியும் –
நம் ஆழ்வார் -தமக்கு பகவத் நிர்ஹெதுக கிருபையாலே பிரகாசியா நின்று உள்ள அர்த்த விசேஷங்களை
அடைவே அருளிச் செய்த த்ரமிட உபநிஷத்தே என்று சகல ஜனங்களுக்கும் உபதேசிக்கிற எம்பெருமானார்
எனக்கு நிரதிசய போக்யர் – என்கிறார்-
வியாக்யானம்
-உறு பெரும் செல்வமும்
-அவிந்தந தனஞ்சய பிரசமதம் தனம் தந்தனம் -என்கிறபடியே-அப்ராப்தமான சம்பத் அன்றிக்கே –
-தனஞ்சய விவர்த்தனம் தனமுதூட கோவர்த்தனம் சூசாத நம பாதநம்-சூ மனசா சமாராதனம் -என்றும்
-ஸாஹி ஸ்ரீ ர்ம்ர்தாசதாம் -என்றும் -முக்த ஐச்வர்யத்துக்கு உடல் ஆகையாலே –
ப்ராப்தமாய் –பெரும் -ஷீணே புன்யே மர்த்த்ய லோகாம் விசந்தி -என்றும்
-ஒரு நாயகம் ஓட வுலகுஉடன் ஆண்டவர்-கரு நாய்கவர்ந்த காலர் சிதைகிய பானையர் பெரு நாடு காண இம்மையிலே
பிச்சை தாம் கொள்வர் -என்றும்-சொல்லுகிறபடியே அதி ஸ்வல்பமாய் -அநித்யமாய்-இருக்கை அன்றிக்கே -கொள்ளக் குறைவற்று இலங்கி –
கொழுந்து விட்டோங்கிய -என்கிறபடியே – கொள்ளக் கொள்ள பெருகி வரக் கடவதாய் இருக்கிற –
செல்வமும் -சம்பத்தும் -அளவியன்ற யந்தாதி யாயிரம் இறே -இது
-தந்தையும் தாயும் –
மாதா பித்ர் சஹஸ்ரேப்யோ-வஸ்தலதரம் சாஸ்திரம் -என்று -சகல ஜன உஜ்ஜீவன ப்ரவர்த்தமாய் இறே
-வேதத்வ சாமான்ய விசிஷ்ட வேதம்-எல்லாரும் விரும்புவது -அப்படியே -திராவிட வேத சாகரம் -என்று இத்தை வேதமாக நிதர்சிக்கையாலே –
சகல ஜன உஜ்ஜீவன ஏக ப்ரவர்த்தம் ஆகையாலும் -பக்தாம்ர்தம் விஸ்வ ஜன அநு மோதனம் -என்றும்
தொண்டர்க்கு அமுது உண்ண சொல் மாலைகள் சொன்னேன் -என்றும் சொல்லுகிறபடியே பிரியத்தையே-நடத்தக் கடவதாகையாலும் –
திரு வாய் மொழியிலே -வீடு முன் முற்றவும் -என்று தொடங்கி -கண்ணன் கழலினை –என்னும் அளவும்
ஆதி அந்தத்திலே ஹிதத்தையே போதிக்கையாலே – ஹிதத்தை நடத்தக் கடவதாகையாலும்-தாயும் தந்தையுமாய் இருக்கும் என்றபடி –
உயர் குருவும் –
-புத்ரான் பந்தூன் சகீன் குருன் -சர்வ தர்மாம்ச சம் த்யஜ்ய – என்று த்யாஜ்ய கோடியிலே-பரி கணிக்கப்பட்ட -குரு அன்றிக்கே –
அத்ர பரத்ர சாபி – என்கிறபடியே உபய விபூதியிலும் இச் சேதனனுக்கு-உபாதேய தமனாய் –
பொருள் அல்லாத என்னைப் பொருளாக்கி -அஞ்ஞாத ஜ்ஞாபனம் பண்ணின சதாசார்யனும் –
இவ் உபகார ஆதிக்யத்தாலே காணும் இவன் பரித்யாஜ்யனாகாதே ஒழிந்தது -உயர்த்தியை உடையனானதும் –
சேதனருடைய அஞ்ஞான அந்தகாரத்தை நிவர்த்திப்பவன் ஆகையாலே குரு -என்கிறார் –
-அந்தகார-நிரோதித்வாத் குரு ரித்யபி தீயதே -என்னக் கடவது இறே –
வெறி தரு பூ மகள் நாதனும் –
வெறி -பரிமளம் -இந்த பதம் புஷ்பத்துக்கு விசெஷணமாய்-பரிமளமான-புஷ்பத்தை பிறப்பிடமாக உடையளான பெரிய பிராட்டியாருக்கு
-பூ மகளார் தனிக் கேள்வன் -என்கிறபடியே-வல்லபனான சர்வேஸ்வரன் -என்றபடி –
–அன்றிக்கே -வெறி தரு பூ மகள் -வெறி -என்கிற பதம் பிராட்டிக்கு-விசேஷணமாய் -கந்தத்வாரம் – என்கிறபடியே
-திவ்ய கந்த பிரதமான திரு மேனியை உடைய பெரிய பிராட்டியார்-என்னவுமாம்
-அன்றிக்கே -வெறி தரு பூ மகள் நாதனும் -வெறி -என்கிற பதம் ஈஸ்வரனுக்கு விசேஷணமாய் –
சர்வ கந்த -என்கிறபடியே -திவ்ய பரிமள ஸ்வரூபனான ஸ்ரீ யபதி என்றும் சொல்லவுமாம் –
இவ் அபிநிவேசம் எல்லாம் இவருக்கு எவ் விஷயத்தை பற்ற -என்றால்
-மாறன் விளங்கிய சீர் நெறி-தரும் செந்தமிழ் ஆரணமே –
என்று -மாறன் -நம் ஆழ்வார் உடைய -பிதாவான காரியாலே சமர்ப்பிக்கப் பட்டதிரு நாமம் ஆய்த்து -இது
-இப்படிப் பட்ட நம் ஆழ்வாருக்கு -விளங்கிய -பிரகாசித்த -சர்வேஸ்வரன் தன்னுடைய நிர்ஹேதுக
கிருபையாலே உபய விபூதி வ்ருத்தாந்தகளை எல்லாம் -அடைவே அறியலாம்படி -மயர்வற மதிநலம் அருளப் பெற்ற –
நம் ஆழ்வாருக்கு -ஏவம் நித்யாத்ம பூகாதாஸ் சடகோப ப்ரனேஷ்யதி – என்கிறபடி நித்ய அபௌருஷேயமாய் இருக்கிற இது –
அவர் தம்மாலே உண்டாக்கப் பட்டது என்று –தோற்றும் -பிரகாசித்தது -என்றபடி -ஆகையாலே இறே விளங்கிய –
என்று அருளிச் செய்கிறார் .
சீர் நெறி தரும் –
பகவத் ஸ்வரூப ரூப குண விபூதி ஸ்ரீ யை எல்லாம் -எல்லாரும்-அறியும் படி -சாத்மிக்க சாத்மிக்க அனுபவிக்குமதாய்
-நெறி -ஒழுக்கம்-அதாகிறது சாத்மிக்க -என்றபடி –
அன்றிக்கே -மாறன் விளங்கிய சீர் நெறி தரும் -ஆழ்வார் பகவத் பிரசாதத்தாலே தமக்கு பிரகாசித்த
பர பக்தியாதி ச்வபாவங்களின் உடைய அடைவிலே உபகரித்து அருளின என்று யோஜிக்க்கவுமாம் –
அங்கன் அன்றிக்கே –
சீர் நெறி தரும் –
அகஸ்த்யோ பகவான் சாஷாத் தஸ்ய வியாகரணம் வ்யதாத்-சந்தஸ் சாஸ்திர அநு சாரனே வ்ர்த்தானா அபி லஷணம்-
உக்த மந்யைஸ் சதாசார்யை த்ராமிடச்யமகாமுனே-சம்ச்கர்தச்ய யதாசந்தி பாட்யபந்த ச்ய சர்வத லஷணா நிதாதே -சாந்தி திராமிட ஸ்யாபி பூதலே -என்கையாலே
எழுத்து அசை சீர் பந்தம் அடி தொடை நிரை பா -என்று சொல்லப் படுகிற பிரபந்த லஷண பேதமாய் இருக்கும் என்னவுமாம் –
சீர் -என்கிற இது -எழுத்து அசை தொடக்கமானவற்றுக்கு உப லஷணமாக கடவது –
நெறி -ஒழுக்கம் அதாவத்-ஸ்வபாவமாய்-லஷணம் -என்றபடி -தருகை -உடைத்தாகை
-செந்தமிழ் ஆரணமே என்று –
ஆதி மத்திய-அவசானங்களிலே ஏக ரூபமாய் திராவிட பாஷா ரூபமான உபநிஷத்தே -என்று -அவதாரணத்தாலே –
அனநயோக வியவச்சேதம் பண்ணுகிறது -இது காணும் எம்பெருமானாருடைய பிரதி பத்தி –
எம்பெருமானார்-தமக்கு ஐஸ்வர்யாதி பரதேவதா பர்யந்தமான புருஷார்த்தங்கள் எல்லாம் திரு வாய் மொழியே அன்றி
வேறு ஒன்றை அத்யவசித்து இரார் -என்றபடி
-இந் நீணிலத்தோர் அறிதர நின்ற –
இவ் அர்த்தத்தை விச்தீர்னையான-இந்த ப்ர்திவியில் உள்ள சேதனருக்கு
அஞ்ஞான ஜ்ஞாபனம் பண்ணுகைக்கு நின்று அருளின –
அன்றிக்கே -இவ் அர்த்தத்தை மகா ப்ர்த்வியில் உள்ளோர் எல்லாரும் அறியும் படி நின்று அருளின -என்னவுமாம் –
ஏதத் வ்ரதம் மம – என்கிறபடியே பக்த கங்கணராய் இருக்கிற என்றபடி
-இராமானுசன்
-எம்பெருமானார் –எனக்கு ஆரமுதே -அடியேனுக்கு அபர்யாப்த்தாம்ர்தம் -நிரதிசய போக்யர் -என்றபடி –
———————————————————————————————————————
பெரிய ஜீயர் உரை
அவதாரிகை –
நாதமுனிகளை தம் திரு உள்ளத்திலே அபிநிவேசித்து அனுபவிக்கும் எம்பெருமானார்
எனக்கு பரம தனம் -என்கிறார்-
ஆரப் பொழில் தென் குருகைப் பிரான் அமுதத் திருவாய்
ஈரத் தமிழ் இன் இசை யுணர்ந்தோர்கட்கு இனியவர் தம்
சீரைப் பயின்று உய்யும் சீலம்கோல் நாதமுனியை நெஞ்சால்
வாரிப் பருகும் இராமானுசன் என்தன் மா நிதியே – -20 –
சந்தனச் சோலைகளை உடைத்தாய் -தர்சநீயமான திருநகரிக்கு நாத பூதரான ஆழ்வார் உடைய-
பரம போக்யமான திருப் பவளத்தில் பிறந்த ஈரப் பாட்டை உடைத்தான திரு வாய் மொழி இன் இசையை-
அறிந்தவர்களுக்கு ச்நிக்தராய் இருக்கும் அவர்கள் உடைய குணங்களிலே செறிந்து –
தன் சத்தை பெறா நிற்கும் -ஸ்வபாவத்தை உடையரான நாதா முனிகளை பெரு விடாயர்
மடுவிலே புகுந்து வாரிப் பருகுமா போலே தம் திரு உள்ளத்தாலே அபிநிவிஷ்டராய்க் கொண்டு
அனுபவிக்கும் எம்பெருமானார் எனக்கு அஷயமான நிதி –
ஆரம்-சந்தனம்–
—————————————————
பிள்ளை லோகம் ஜீயர் அருளிய உரை
அவதாரிகை –
தர்சநீயமான திரு நகரிக்கு நிர்வாஹரான நம் ஆழ்வார் உடைய அமிர்தமய திவ்ய சூக்தி
ரூபமாய் இருந்துள்ள -திருவாய் மொழியை சார்த்தமாக அப்யசிக்க வல்லார் திரத்திலே -அதி ப்ரவணராய்
இருக்குமவர்களுடைய -கல்யாண குணங்களிலே சக்தராய் -உஜ்ஜீவிக்கும் ஸ்வபாவத்தை உடையரான
ஸ்ரீமன் நாதமுனிகளை -தம்முடைய மனசாலே அனுபவிக்கும் எம்பெருமானார் அடியேனுக்கு- மகா நிதியாய் இருப்பார் என்கிறார் –
வியாக்யானம் –
ஆரப் பொழில் தென் குருகை
-திருத் தாம்ரபர்ணீ தீர்மாகையாலும் -நீர் வாசியாலும்-நித்ய அபி வர்த்தங்களான சந்தன சோலையாலே சூழப்பட்டு
தர்சநீயமான திருக் குருகூருக்கு –ஆரம்-சந்தனம்
பிரான்
-சர்வர்க்கும் சேவ்யமாம் படி உபகாரகர் -குயில் நின்று ஆல் பொழில் சூழ் குருகூர் நம்பி -என்று ஸ்ரீ மதுரகவி-ஆழ்வார் அருளிச் செய்தார் இறே
-குருகை பிரான் –
திருக் குருகையிலே அவதரித்து -சகல ஜனங்களுக்கும்-திருவாய் மொழி முகத்தாலும் -நாத முனிகளுக்கு சகல அர்த்தங்களையும் -உபதேசித்து
சம்ப்ரதாயத்தை நடத்தின படியாலும்-உபகாரகர் -என்றபடி
-அமுதத் திருவாய் ஈரத் தமிழின்
-இப்படிப் பட்ட நம் ஆழ்வாருடைய -தொண்டர்க்கு அமுது உண்ண சொல்-மாலைகள் சொன்னேன் -என்கிறபடியே பரம போக்யமாய் கொண்டு
-திருப் பவளத்திலே பிறந்ததே -ஸ்வ நிஷ்டரான-சேதனருடைய சம்சார தாபம் எல்லாம் ஆறும் படியாக ஈரப் பாட்டை உடைத்ததாய்
-த்ரமிட பாஷா ரூபமான-திருவாய் மொழி யினுடைய -இசை -கானம் ராகாதி லஷனன்களோடு கூடி -உணர்ந்தோர்கட்கு
-அப்யசித்து-பின்னையும் ஆவர்த்தி பண்ணி -அதிலே பூர்ண ஜ்ஞானம் உடையவர்களுக்கு –
ஸ்ரீ மன் மதுர கவிகள் -திரு மங்கை ஆழ்வார்-முதலானவர்களுக்கு -என்றபடி –
இனியவர் –
அவர்களுக்கு அத்யந்தம் பிரிய தமராய் -ஸ்ரீ மன் நாத முனிகளுக்கு -கண்ணி நுண் சிறுத் தாம்பினை-உபதேசித்து அருளின
-ஸ்ரீ பராங்குச நம்பி -இனியர் தம் சீரைப் பயின்று -அவர்களுடைய கல்யாண குணங்களை-
சர்வ காலமும் அனுசந்தித்து -அவர் செய்த உபகாரத்தை விஸ்மரியாதே -க்ர்த்கஞராய்க் கொண்டு –
பயிலுதல் -அனுசந்திக்கை -உய்யும் -அவ்வளவாக இவருக்கு உஜ்ஜீவனம் இல்லை -அந்த மதுரகவி ஆழ்வார் உடைய
சம்ப்ராயச்தரான ஸ்ரீ பராங்குச நம்பி உபதேசித்த அநந்தரம் -அவர் பக்கலிலே க்ர்த்கஞராய் போந்த பின்பு -காணும்-இவர் உஜ்ஜீவித்தது
-சீலம் கொள் நாத முனியை –
இப்படி உஜ்ஜீவனமே ஸ்வபாவமாக உடையரான-ஸ்ரீ மன் நாத முனிகளை-ஸ்ரீ ரங்க நாதருடைய திருநாமத்தை வகித்து
-ஆழ்வார் தமக்கு உபதேசித்த-அர்த்தங்களை அடைவே சர்வதா -மனனம் பண்ணிக் கொண்டு எழுந்து அருளி இருக்கிற-ஸ்ரீ மன் நாதமுனிகளை -என்றபடி
நெஞ்சால் வாரிப் பருகும் –
சமான காலமானால் -காயிகமாகத்-தழுவி -முழுசிப் பரிமாறி அனுபவிப்பார் காணும் –அத்யந்த கால வ்யவதானமாக இருக்கையாலே-அந்த ஸ்ரீ மன் நாதமுனிகளை
-நெஞ்சாலே அள்ளிக் கொண்டு –
பிறி கதிர் படாதபடி விக்ரக குணங்களோடு-கூட அனுபவிக்கை -பருக்கை-அனுபவிக்கை –
இராமானுசன் –
-எம்பெருமானார் –
என் தன் மா நிதியே
-லோகத்தார் எல்லாருக்குமாக அவதரித்தார் ஆகிலும் அமுதனாருடைய-அத்யாவசாயம் -தமக்கேயாக அவதரித்தார் என்று காணும்
-என் தன் மாநிதி –
அடியேனுடைய மகா நிதி –நவநிதியான தனங்களும் -தைனம்தினய பிரளயத்திலும் அழிவு உண்டு –
அப்படி அன்றிக்கே அவற்றைக் காட்டில்-விலஷணமாய் அப்ராக்ருதமான நிதி -என்றபடி –
-அத்ர பரத்ர சாபி நித்யம் யாதிய சரணவ் சரணம் மதீயம்-என்று அருளிச் செய்தார் இறே ஆள வந்தாரும் .
—————————————————————————————————————–
பெரிய ஜீயர் அருளிய உரை –
-அவதாரிகை –
எம்பெருமானார் தம் பக்கல் பண்ணின உபகாரத்தை அனுசந்தித்து அத்தாலே அவர் திருமுகத்தை
பார்த்து -தேவரீர் உடைய க்ருபா ஸ்வபாவம் இந்த லோகத்தில் யார் தான் அறிவார் என்கிறார் –
காரேய் கருணை இராமானுசா இக்கடல் இடத்தில்
ஆரே யறிபவர் நின்னருளின் தன்மை அல்லலுக்கு
நேரே யுறைவிடம் நான் வந்து நீ என்னை யுத்த பின் உன்
சீரே உயிர்க்கு உயிராய் அடியேற்கு இன்று தித்திக்குமே -25 – –
வியாக்யானம் –
ஜல ஸ்தல விபாகம் பாராதே வர்ஷிக்கும் மேகம் போலே சர்வ விஷயமாக உபகரிக்கும்
கிருபையை உடையவரே –
துக்கத்துக்கு நேரே ஆவாச பூமியே இருப்பானொருவன் நான் –
இப்படி இருக்கிற என்னை தேவரீர் தாமே வந்து ப்ராபித்து அருளின பின்பு தேவரீர் உடைய
கல்யாண குணங்களே ஆத்மாவுக்கு தாரகமாய் -அடியேனுக்கு இன்று ரசியா நின்றது-
தேவரீர் உடைய கிருபையின் ஸ்வபாவத்தை இக்கடல் சூழ்ந்த பூமியில் யார் தான் அறிவார் –
காரேய் கருணை -என்றது -கார் ஏய்ந்த கருணை என்றபடி –
ஏய்கை-ஒப்பு–
ஊமைக்கு திருவடி அருளி /கொங்கு பிராட்டிக்கு இரண்டு தடவை த்வயார்த்தம் சாதித்து அருளி /ஷீராப்தி செய்தி
/ப்ரஹ்ம ரஜஸ் /வீடு தந்தோம்-நீட்டும் இடத்தில் பரம் பொருள் / /கிரந்த நிர்மாணம் /ஆசை உடையார்க்கு எல்லாம் /
பூதூரில் வந்து உதித்த புண்ணியனோ/ஸ்ரீ பாஷ்யம் அருளி /ஸூ கம்பீரம் –
————————————————–
பிள்ளை லோகம் ஜீயர் அருளிய உரை-
அவதாரிகை –
-மேகம் போலே சர்வ விஷயமாக உபகரிக்கும் க்ர்பையை உடைய எம்பெருமானாரே –
சதுஸ் சமுத்திர பரிவேஷ்டிதமான இந்த பூ பிரதேசத்திலே -தேவரீர் உடைய கிருபா ஸ்வபாவத்தை
தெளிந்தவர் யார் -சகல துக்கங்களுக்கும் சாஷாதாகரமான என்னை தேவரீரே எழுந்து அருளி-
அங்கீ கரித்த பின்பு -தேவரீர் உடைய கல்யாண குணங்கள் -என்னுடைய பிராணனுக்கு பிராணனாய் –
அடியேனுக்கு ரசியாது நின்றது என்று -எம்பெருமானார் திரு முகத்தைப் பார்த்து -நேர் கொடு நேரே
விண்ணப்பம் செய்கிறார் –
வியாக்யானம் –
காரேய் கருணை –
ஜல ஸ்தல விபாகம் அற வர்ஷூ கவலாஹகம் போலே –
அனலோசித விசெஷா லோக சரண்யமான – க்ர்பை -சித்தே ததீய சேஷத்வே -சர்வார்த்தாஸ் சம்பவந்திஹி –என்னக் கடவது இறே –
-கார் -மேகம் ஏய்கை -ஒப்பு -இப்படிப் பட்ட க்ர்பையை உடைய -இராமானுச -எம்பெருமானாரே –
இக் கடல் இடத்திலே –
சதிஸ் சமுத்திர பரி வேஷ்டிதமான -இந்த -இருள் தரும் மா ஞாலத்திலே –
நின் அருளின் –
பர துக்க அசஹிஷ்ணுத்வ நிராசி கீர்ஷத்வாதி லஷணங்களோடு கூடி இறே கிருபை இருப்பது –
அப்படிப் பட்ட கிருபைக்கு நின் அருளின் என்று ஆஸ்ரிய ப்ராபல்யத்தாலே வந்த வெளிச் செறிப்பு
ஸ்வர்ணத்துக்கு பரிமளம் வந்தால் போலே-காணும் -இருப்பது –
தன்மை
-இப்படிப் பட்ட கிருபை ஸ்வபாவத்தை –
ஆரே அறிபவர் –
தெளிந்தவர் தான் யார் –
நித்ய விபூதியில் இருந்தவர்கள் ஆகில் -சதா பச்யந்தி -என்றும் -விப்ராச -என்றும் -ஜாக்ர்வாசா -என்றும் –
சார்வஜ்ஞம் உடையவர் ஆகையாலே -அறியக் கேட்டவர்கள் இத்தனை
-யாநிசா சர்வ பூதாநாம் தஸ்யா ஜாகர்த்தி சமயமி –என்னும்படி அஜ்ஞானத்தை விளைப்பிக்கும் பூலோகத்தில் இருந்தவர் தெரிகிலர்-என்றபடி –
அல்லலுக்கு –
-கர்ப்ப ஜன்மாத்யவச்தாஸ் துக்கம் அத்யந்த துச்சகம் -என்னும் படியான துக்கங்களுக்கு –
நேரே உறைவிடம் நான் –
-சாஷாத் ஆவாச பூமியாய் இருப்பான் ஒருவன்நான் – சரீர சம்பந்திகளுக்கு
வந்த துக்கங்கள் எல்லாம் தத் சம்பந்தத்தாலே -எனக்கு ப்ராப்தமானால் சிறிது இலகுவாய் இருக்கும் –
அப்படி அன்றிக்கே சாஷாத் எனக்கு வந்தது ஆகையாலே அவற்றுக்கு எல்லாம் நான் த்ர்டமான ஆஸ்ரயமாய்-இருந்தேன் -என்றபடி –
வந்து நீ –
நீ வந்து -தேவரீர் பர துக்க அசஹிஷ்ணுவாகையாலே -ஸ்ரீ கஜேந்திர ஆழ்வானுடைய- ஆர்த்த த்வனி கேட்டவாறே
சர்வேஸ்வரன் அரை குலைய தலை குலைய வந்தால் போலே -பரம பதத்தின் நின்றும்-இவ்வளவாக எழுந்து அருளி
-என்னை
-துக்க ஆஸ்ரயமான என்னை –
உற்ற பின் –
த்வயாபி லப்த்த பகவன் நிதா நீ மனுத்த-மாம்பாத்ரம் இததயாயா -என்றால் போலே அலாப்ய லாபமாக என்னைப் பெற்றபின்பு –
உன் சீரே
-தேவரீர் உடைய கல்யாண குணங்களே – குணா நாமா கரோ மஹார் -என்றால் போலே சீர் என்னும்படியான-வாத்சல்ய சௌசீல்யாதி குணங்களை
-உயிர்க்கு உயிராய்
-ஆத்மாவுக்கு தாரகமாய் -லோகத்தில் எல்லாருக்கும் தம் தாமுடைய பிராணன் ஜீவன ஹேதுவாய் இருக்கும்
-இங்கு அப்படி அன்றிக்கே இவருடைய பிராணனுக்கு பிராணனாய்-காணும் அவருடைய சீர் இருப்பது
-அடியேற்கு
-சேஷ பூதனான எனக்கு -இன்று -இன்று -ரசஹ்யே வாயலப்த்த்வா நந்தீ பவதி -என்றும் –
சோச்நுதே சர்வான் காமான் சஹா -என்றும் –சொல்லப்படுகிற பிரம்மத்தின் உடைய கல்யாண குண அமர்த்த அனுபவமும்
-அடியார்கள் குழாம் களை-உடன் கூடுவது என்று கொலோ -என்று ததீயர் உடன் கூடிப் பண்ணக் கடவேன் என்று பிராத்தித்தபடி
தலைக் கட்டுவது பரம பதத்திலே யாய் இருக்கும் -அப்படி அன்றிக்கே எனக்கு இந்த பந்த -பத்த -தசையிலே தானே –
தித்திக்குமே –
ரச்யமாய் -ஆனந்த அவஹமாய் இருக்கும் என்று ஆய்த்து -தேனும் பாலும் கன்னலும் அமுதுமாகித்
தித்தித்தால் போலே ஆய்த்து -என்றபடி -அண்ணிக்கும் அமுதூரும் என் நாவுக்கே – என்னக் கடவது இறே—
————————————————————————————–
பெரிய ஜீயர் அருளிய உரை
-அவதாரிகை –
அநாதி காலம் அசங்க்யாதமான யோநிகள் தோறும் தட்டித் திரிந்தநாம் இன்று-நிர்ஹேதுகமாக
எம்பெருமானரை சேரப் பெற்றோமே என்று -ப்ரீதி பிரகர்ஷத்தாலே –திரு உள்ளத்தை குறித்து அருளி செய்கிறார் –
ஆண்டுகள் நாள் திங்களாய் நிகழ் காலம் எல்லாம் மனமே
ஈண்டு பல் யோநிகள் தோற் உழல்வோம் இன்று ஓர் எண் இன்றியே
காண்டகு தோள் அண்ணல் தென்னத்தியூரர் கழல் இணைக் கீழ்
பூண்ட அன்பாளன் இராமானுசனைப் பொருந்தினமே – 31-
வியாக்யானம் –
பந்த மோஷங்கள் இரண்டுக்கும் பொதுவாய் இருக்கையாலே இரண்டு தசையிலும் கூடி நிற்கிற நெஞ்சே –
தினமாய்-மாசமாய் -சம்வத்சரங்களாய் -கொண்டு வர்த்தியா நின்றுள்ள -காலம் எல்லாம் –
தேவாதி பேதத்தாலும் -அதில் அவாந்தர பேதத்தாலும் -பரிகணிக்க ஒண்ணாதபடி -திரண்டு-பல வகைப்பட்ட -யோநிகள் தோறும் –
ஒரு கால் நுழைந்த இடத்தே -ஒன்பதின் கால் நுழைந்து-தட்டித் திரிந்த நாம்-இன்று ஒரு நினைவு இன்றிக்கே இருக்க செய்தே
-காணத் தகுதியாய் இருந்துள்ள-திருத் தோள்களை உடையராகையாலே -ரூப குணத்தாலும் உத்தேச்யராய் -நமக்கு வகுத்த சேஷிகளாய் –
தர்சநீயமான திரு வத்தியூரிலே -நித்ய வாசம் பண்ணுகையாலே -அவ்வூரைத் தமக்கு நிரூபகமாக-உடைய பேர் அருளாள பெருமாள் உடைய –
பரஸ்பர சத்ருசமான -திருவடிகளின் கீழே -பிணிப்புண்ட-சிநேகத்தை உடையரான -எம்பெருமானாரை சேர்ந்து கொண்டு நிற்கப் பெற்றோம் –
நிகழ்தல்-வர்த்தித்தல் / ஈண்டுதல்-திரளுதல் /யோனி-ஜாதி–
—————————————————-
பிள்ளை லோகம் ஜீயர் அருளிய உரை
அவதாரிகை –
லோகத்தில் ஒருவனுக்கு ஒரு நிதி லபித்தால் தன்னுடைய அந்தரனுக்கு சொல்லுமா போலே –
இவரும் தம்முடைய பந்த மோஷங்களுக்கு எல்லாம் பொதுவான மனசை சம்போதித்து கலா முகூர்த்தாதி
ரூபமாய்க் கொண்டு வர்த்திக்கும் காலம் எல்லாம் தேவாதி தேகங்கள் தோறும் சஞ்சரித்து இவ்வளவும் போந்தோம் –
இப்போது ஒரு சாதனம் இன்றிக்கே -சுந்தர பாஹுவாய் -தமக்கு உபாகரகரான பேர் அருளாளன் திருவடிகளின் கீழே
அங்குத்தைக்கு -ஒரு ஆபரணம் போலே இருந்துள்ள பிரேமத்தை உடையரான எம்பெருமானாரை சேர்ந்து கொண்டு-
நிற்கப் பெற்றோம் கண்டாயே -என்று சொல்லி ஹ்ர்ஷ்டர் ஆகிறார் –
வியாக்யானம் –
ஆண்டுகள் நாள் திங்களாய் –
நிகழ் காலம் எல்லாம் -கலா முகூர்த்தம் க்ர்ஷ்டாச்சா ஹோராத்ரச்சா-சர்வச -அர்த்தமாசாமா சாரிதவத்சம் வத்சரஸ் சகல்பதம் -என்றும் –
நிமேஷோ மாநுஷோயோசவ் மாத்ரா மாத்ர ப்ரமாணாத –தைரஷ்டாதசபி காஷ்டாத்ரி சத்காஷ்டா கலாச்ம்ரத்தா –
நாடிகாது பிரமானே னகலா தசசபஞ்சச -நாடிகாப்யா மதத்வ்யாப்யோ-முஹூர்த்தொர்விஜச த்தம -அஹோராத்ரா முஹூர்த்தாஸ்து
த்ரிம்சன்மாசாஸ் துதைச்ததா -மாசைர்த்வாதச பிர்வர்ஷா-மகோராத்ரம் துதத்வி -என்றும் சொல்லப்படுகிற – சர்வ காலமும்
-ஆண்டுகள்-வத்சரங்கள் -நாள்-தினம் -திங்கள்-மாசம் –நிகழ்தல் -வர்த்தித்தல்
ஈண்டு பல் யோனிகள் தோறு உழல்வோம் –
தேவ மனுஷ்யாதி ஜாதிகள் -ஒவ் ஒன்றிலே தானே அநேகம் அநேகமாக-அவாந்தர ஜாதிகள் உண்டு -அவை எல்லாவற்றிலும்
ஒருக்கால் புகுந்ததிலே ஒன்பதின் கால் புகுந்து –மாறி மாறி பல பிறப்பும் பிறந்து -என்கிறபடியே அநாதிகாலம் பிடித்து
-சஞ்சரித்து போந்தோம் -ஈண்டுதல் -திரளுதல் -யோநி-ஜாதி -உழலுகை -தட்டித் திரிகை
-மனமே –
-பந்த மோஷங்கள் இரண்டுக்கும் பொதுவாய் -அறிவுக்கு பிரசவ த்வாரமான-நீ அறிந்தாய் என்று -அந்தரங்கமான மனசை சம்போதித்து அருளிச் செய்கிறார்
-ஏவம் சம்ஸ்ர்தி சக்ரச்தே பிராமய மானேஸ்-ச்வகர்மபி ஜீவேது காகுலே -என்கிறபடி இவ்வளவும் சஞ்சரித்துப் போந்தோம்
-இன்று-
இப்போது-
ஓர் எண் இன்றியே –
-நான் ஒன்றை எண்ணிக் கொண்டு இராதே இருக்க –எம்பெருமானார் திருவடிகளிலே-ஒரு சைதன்ய கார்யத்தையும் பண்ணாதே இருக்க –
காண் தகு தோள் அண்ணல் –
ஆயதாஸ்ஸ சூவ்ர்த்ததாச சபாஹவ பரிகோபமா சர்வ பூஷண பூஷார்ஹா -என்கிறபடியே இருந்துள்ள-
திருத் தோள்களை உடையவராய் -விந்த்யாடவியில் நின்றும் காஞ்சி புரத்துக்கு துணையாக வந்து –
அஹம் ஏவ பரதத்வம் -என்று திரு கச்சி நம்பி மூலமாக உபதேசித்த உபாகாரகனாய் –
தென் அத்தியூர் –
தர்சநீயமான –நகரேஷு காஞ்சி -என்னப்பட்ட காஞ்சி புரத்திலே -ஸ்ரீ ஹஸ்தி சைல சிகரோஜ்வல பாரிஜாதம் -என்று தாமே அருளிச் செய்யும்படி
ஹஸ்த கிரியில் எழுந்து அருளி வகுத்த சேஷியான பேர் அருளப் பெருமாள் உடைய –
-கழல் இணைக் கீழ் –
-பாவனத்வ-போக்யத்வங்களுக்கு பரஸ்பர சதர்சமான திருவடிகளின் கீழே பூண்ட அன்பாளன் -சிரோ பூஷணமான-
திரு அபிஷேகத்தை அலங்கரிக்கும் அவர்களைப் போலே தம்மாலே அலங்கரிக்கப்பட்ட-பக்தி பிரகர்ஷத்தை உடையரான –
இராமானுசனை –
-எம்பெருமானாரை –
பொருந்தினமே –
உன் அடிக் கீழ் அமர்ந்து புகுந்தேனே-என்றும் -ராமானுஜ பதாச்சாயா -என்றும் சொல்லுகிறபடியே பொருந்தி விட்டோம் கண்டாயே -என்று
தாம் பெற்ற வாழ்வுக்கு ஹர்ஷித்துக் கொண்டு நின்றார் ஆய்த்து –
—————————————————————————————————-
பெரிய ஜீயர் அருளிய உரை –
அவதாரிகை-
இப்படி உபதேசித்த விதத்திலும் ஒருவரும் இதில் மூளாமையாலே-அவர்கள் உடைய படியை அனுசந்தித்து இன்னாதாகிறார் –
சொல்லார் தமிழ் ஒரு மூன்றும் சுருதிகள் நான்கும் எல்லை
யில்லா வற நெறி யாவும் தெரிந்தவன் எண்ணரும் சீர்
நல்லார் பரவும் இராமானுசன் திரு நாமம் நம்பிக்
கல்லார் அகலிடத்தோர் எது பேறென்று காமிப்பரே – -44 –
விச்தீர்னையான பூமியில் உள்ளோர் புருஷார்த்தம் எது என்று இச்சியா நிற்பார்கள் –
சொல் நிரப்பத்தை உடைத்தாய் -அத்விதீயமாய் -இயல் இசை நாடக சம்பந்தத்தாலே-மூன்று வகைப்பட்டு இருந்துள்ள தமிழும் –
ருகாதி சதுர்வேதங்களும் -அசங்யேயமான -தர்ம மார்க்கங்களான சகலமும் -அலகலகாக ஆராய்ந்து இருக்குமவராய் –
எண்ணப் புக்கால் எண்ணித் தலைக்கட்ட வரிதான கல்யாண குணங்களை உடையவராய் –
சத்துக்களுடைய ப்ரீதி பிரகர்ஷத்தாலே அடைவு கெட ஏத்தும்படியாய் இருக்கிற-
எம்பெருமானாருடைய -திரு நாமத்தை -நான் சொன்ன வார்த்தையை -விஸ்வசித்துக் கற்கிலர்கள் .
ஐயோ இவர்கள் அளவு இருந்தபடி என் என்று கருத்து –
எண்ணரும் சீர் -என்கிற இது நல்லாருக்கு விசெஷணம் ஆகவுமாம் –
நம்புதல்-விருப்பமுமாம் –
———————————————————————————————
பிள்ளை லோகம் ஜீயர் அருளிய உரை
அவதாரிகை –
கீழ் பாட்டில் லோகத்தார் எல்லாருக்கும் அவருடைய அதிகார நதிகார விபாகம் பாராதே அத்யந்த விலஷணமான
உபாயத்தை உபதேசித்ததாலும் -அத்தை அத்யவசிக்க மாட்டாதே புருஷார்த்தம் எது என்று சந்தேகியா நின்று கொண்டு –
சிஷிதமான சப்த ராசியால் நிறையப் பட்டதாய் –அத்விதீயமாய் இயலும் இசையும் சந்தர்ப்பமும் கூடிய விலஷணமான
இப் பிரபந்தமும் -ரிகாதி வேத சதுஷ்டயமும் -அபரிமாய் தத் உப பிரஹமணமான தர்ம சாச்த்ரமாகிற இவற்றை
அடைவே ஆராய்ந்து இருக்குமவராய் -சத்துக்களாலே அடைவு கெட ஸ்துதிக்கும்படியாய் இருக்கிற எம்பெருமானாருடைய
திருநாமத்தை அப்யசியாதே போனார்களே என்று இன்னாதாகிறார்-
வியாக்யானம் –
அகலிடத்தோர் –
அநந்தா என்றும் விபுலா என்றும் பேரை உடைத்தான இந்த மகா ப்ர்த்வியில் உள்ள சேதனர்கள்-
எது பேறு என்று காமிப்பர்-நான் இவர்களது இழவைக் கண்டு பொறுக்க மாட்டாதே
-மந்த்ரம் யத்நேன கோபயேத்-என்கிற-சாஸ்திரத்தையும் அதிக்ரமித்து -அத்யந்த சுலபமாய் குரோர் நாம சதா ஜபேத் -என்கிறபடியே
-ததீய சேஷ தைகரஸ்-ஸ்வரூப அநு ரூபமாய் -பரம போக்யமான சதுரஷரியை உபதேசித்தாலும் -அதிலே நிஷ்டர் ஆகமாட்டாதே
அறிவு கெட்டு -பின்னையும் -நமக்கு ஓர் சரணம் எது என்று இங்கும் அங்கும்நாடி -அந்த இச்சையோடு காலம் எல்லாம் இப்படியே
வ்யர்தமாகப் போக்குகிறார்கள் -ஐயோ இவர்கள் ப்ராப்தத்தின் உடைய க்ரௌர்யம் இங்கனே யாய் தலைக்கட்டிற்று-என்று இன்னாதாகிறார்
ஆனால் அத்யயனம் பண்ணுவிக்கும் அவர்கள் மந்த மதிகளுக்கு பின்னையும் ஒரு சந்தையை சொல்லி
அவர்கள் தரிக்கும் அளவும் க்ர்ஷி பண்ணுவார்கள் இறே-அப்படியே நீரும் செய்ய வேண்டாவோ என்ன –
யச்சகிம் கிஞ் ஜகத் சர்வம் த்ர்சயதே ச்ருயதேபிவா -அந்தர்பகிச்த தத் சர்வம் வ்யாப்ய நாராயண ஸ்த்தித -என்றும்-
எண் பெருக்கு அந் நலத்து ஒண் பொருள் ஈறில வண் புகழ் நாரணன் திண் கழல் சேரே -என்றும் பிரபாவ புரச்சரமாக
அந்த மந்த்ரத்தை உபதேஸித்தால் போலே -இவரும் தாம் முன்பு அருளிச் செய்த சதுரஷரி மந்த்ரத்தை எதிரிட்டு
பிரபாவ வர்ணன பூர்வகமாக அருளிச் செய்கிறார் –
-சொல்லார் தமிழ் ஒரு மூன்றும் –
சீர் தொடை ஆயிரம் -என்றும்-சடகோப வாங்மயம் -என்றும் சொல்லுகிறபடியே கோமளங்களாய்-
தத்வார்த்த நிச்சாயகங்களான சப்தங்களாலே நிறையப்பட்ட-தமிழ் என்று -திரு வாய் மொழி –
ஒரு
என்ற சப்தம் காகாஷி நியாயேன பூர்வ உத்தர பதங்களிலே அன்வயிக்கும் -லோகத்திலும்-வேதத்திலும் அதுக்கு சதர்சமான பிரமாணம் இல்லை என்ற படி –
மூன்றும் -அதுக்கு மூன்று பிரகாரமாக கணிசிக்க தக்கதாய்-அத்விதீயமான மற்ற மூவாயிரப் பிரபந்தமும்-
-இப்படி ஆழ்வார் பதின்மராலும் செய்யப்பட சமஸ்த திவ்ய பிரபந்தங்களும் –
அன்றிக்கே ஒரு மூன்று என்றது திருவிருத்தம் திருவாசிரியம் பெரிய திருவந்தாதி யும் பொருள் ஆகவுமாம்.
அன்றிக்கே சொல்லார் தமிழ் ஒரு மூன்றும் -சொல் நிரப்பத்தை உடையதாய் -அத்விதியீமாய் –
இயல் இசை நாடக சம்பந்தத்தாலே மூன்று வகைப்பட்டு இருந்துள்ள தமிழ் என்னவுமாம் –
ஸ்ருதிகள் நான்கும் –
பிரமானாந்தரன்களைப் போலே அநித்யுமுமாய் சாபேஷையுமாய் இருக்கை-
அன்றிக்கே -வாசாவிருபு நித்யா -என்றபடி நித்தியமாய் அபௌருஷேயுமாய் சவாத பிரமாண முமாய்-புஸ்தக நிரீஷனாதி சாத்தியம் அன்றிக்கே
-ஸ்வாத்யா யோத்யே தவ்ய-என்கிறபடியே -ஆசார்ய உச்சாரண-அநு உச்சாரண மகாத் அயன சாத்தியமாய்
-ரிசோ யஜூ சி சாமானி ததைவா தர்வணாநிச -என்னும்படியான-பேர்களை உடைத்தாய் கொண்டு நாலு வகைப்பட்ட வேதங்களும்
-எல்லை இல்லா அற நெறி –
அந்த வதந்களிநிடைய-அர்த்த பிரகாசங்களாய் தொகை இட்டு சொல்ல ஒண்ணாதபடி -அனந்தமான தர்ம மார்க்கங்களை –
யாவும் தெரிந்தவன்
-வேத மார்க்க பிரதிஷ்டாப நாசார்யா – உபய வேதாந்த சார்யர் -ஆகையாலே-இவை எல்லாவற்றையும் அலகலகாக ஆராய்ந்து இருக்குமவராய்
-எண்ணரும் சீர் –
இவர் பகவத் அவதாரம் ஆகையாலே-சங்க்ய அனும் நை வசக்யந்தே குணா -என்னும்படி அனந்த கல்யாண குனாகரராய்
-நாதச்யேச கஸ்ய நதஸ்ய நாம மகத்யச –என்னும்படியான அவனுடைய கீர்த்தியை பரிச்சேதிக்கிலும்-இவருடைய கீர்த்தியை பரிச்செதிக்க ஒண்ணாது காணும் –
அன்றிக்கே -எண்ணரும் சீர் -என்றது -நல்லோர் என்ற பதத்துக்கு விசேஷணம் ஆகவுமாம் -அப்போது
-வாசா மகோசர-மகா குணா தேசிகாக்ர்ய கூராதி நாத -என்னும்படி எண்ணித் தலைக் கட்ட அரிதான கல்யாண குணங்களை உடையவரான
ஆழ்வான் பிள்ளான் எம்பார் தொடக்கமானவர் -என்றபடி
-நல்லார் பரவும்
-ஜயதி சகல வித்யா வரஹி நீ ஜன்ம சிலோ –இத்யாதியாலும் -காதா தாதா கதானாம் -இத்யாதியாலும் -வாழி எதிராசன் -இத்யாதியாலும்
–அந்த சத்துக்கள் உடைய-பிரதி பிரகர்ஷத்தாலே அடைவு கெட ஏத்தும்படி இருக்கிற –
இராமானுசன் திருநாமம் –
எம்பெருமானாருடைய திருநாமம் –ராமானுசன் என்கிற இத் திருநாமத்தை
-நம்பிக் கல்லார் –
இவருடைய பிரபாவத்தை அறிந்து விச்வசித்து -இவருக்குதிருநாமமான சதுரஷரி மந்த்ரத்தை -அப்யசியாதே போனார்கள்
-குரங்கானாலும் மகாராஜர் ப்ரத்யயம் பண்ணின பின்பு-விச்வசித்தார் இறே -இவர்கள் சதசத் விவேசனம் பண்ணுகைக்கு
-யோக்யரான மனுஷ்யராய் இருந்தும் –நம்மை-எம்பெருமானார் விஷயீ கரித்ததை தெளிவித்து ப்ரத்யயம் பண்ணிக் கொடுத்தாலும்
-இவர்கள் விச்வசிக்க-மாட்டாதே போனார்கள் -இவர்கள் அபாக்யத்தின் க்ரௌர்யம் என் என்று இன்னாதாகிறார் —
————————————————————————————————–
ஸ்ரீ கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ உ. வே.வேளுக்குடி சுவாமிகள் திருவடிகளே சரணம் .
ஸ்ரீ பிள்ளை லோகம் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ வாதிகேசரி அழகிய மணவாள ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ அழகிய மணவாளப் பெருமாள் நாயனார் திருவடிகளே சரணம் –
பெரிய வாச்சான் பிள்ளை திருவடிகளே சரணம்
நம் பிள்ளை திருவடிகளே சரணம்
நஞ்சீயர் திருவடிகளே சரணம்
திருவரங்கத்து அமுதனார் திருவடிகளே சரணம் –
திருக் குருகைப் பிரான் பிள்ளான் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ மதுரகவி ஆழ்வார் திருவடிகளே சரணம் –
பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்-
