அவதாரிகை –
நம் கண் அழகு -போதரிக் கண்ணினாய் –உண்டாகில் தானே வருகிறான் என்று கிடக்கிறாள் ஒருத்தியை எழுப்புகிறார்கள்-
இப்பாட்டில்-நமக்கு ஸ்வரூப ஞானமுண்டாகில் அவன் தானே வருகிறான் என்று நிர்ப்பரராய் இருக்கும்வரை எழுப்புகிறார்கள் –
புள்ளின் வாய் கீண்டானை பொல்லா அரக்கனைக்
கிள்ளிக் களைந்தானைக் கீர்த்திமை பாடிப் போய்
பிள்ளைகள் எல்லோரும் பாவைக் களம் புக்கார்
வெள்ளி எழுந்து வியாழம் உறங்கிற்றுப்
புள்ளும் சிலம்பின காண் போதரிக் கண்ணினாய்
குள்ளக் குளிரக் குடைந்து நீராடாதே
பள்ளிக் கிடத்தியோ பாவாய் நீ நன்னாளால்
கள்ளந்தவிர்ந்து கலந்தேலோ ரெம்பாவாய்
புள்ளின் வாய் கீண்டானை –
பள்ளத்தில் மேயும் -இத்யாதி – பகாசுரனைப் பிளந்தபடி –
ஸ்வ ஆஸ்ரிதருக்கு–ஸ்வ அனுபவ விரோதியான –காமாதி தோஷ நிவர்தகனாய்
பொல்லா அரக்கனைக் –
தாயையும் தமப்பனையும் உடலையும் உயிரையும் பிரித்தாப் போலே பிரித்த நிர்க்குணன் —சுரிகுழல் கனிவாய் -இத்யாதி
முன்பொலா இராவணன் -என்னும் இத்தனை போக்கி அவன் தண்ணிமைக்கு ஒரு பாசுரம் இல்லை இ றே
அத்தாலே இ றே பிராட்டியும் -நல்ல அரக்கனும் -உண்டு என்றாள் இ றே –
பொல்லாத அப்ராப்த விஷய சூசகமான அஹங்காரத்தை–அஹங்காரத்துக்கு நன்மை தீமைகள் ஆவன –
அஹம் மம -என்றால்–ஈஸ்வரனும் ஈஸ்வர விபூதியும் ஸ்வ அபிமான விஷயமாக தோன்றுகை–அஹந்காரத்துக்கு நன்மை யாவது –
தேகமும் ஆத்மாவும் ஸ்வ தந்தரமாக தோன்றுகை —தீமையாவது – அனுகூலமான அஹங்காரத்துக்கு அழல் தட்டாதபடி நிரசித்தவனுடைய
கிள்ளிக் களைந்தானைக் –
திருவிளையாடு சூழலிலே நோய் புக்க இடங்களைக் கிள்ளிக் பொகடுமா போலே தோஷாம்சத்தை வாங்கிப் பொகட்ட படி –
புள்ளின் வாய் கீண்டான் -கிருஷ்ண அவதாரம்
மனத்துக்கு இனியான் பாசுரம் கேட்டு–அசல் மாளிகை–அபராதம் தீர வார்த்தை சொல்ல-
பெண்காள் இங்கே ராம வ்ருத்தாந்தாம் சொன்னார் உண்டோ–ஸ்ரீ ராமாயணமும் ஸ்ரீ பாரதமும் பாஞ்சராத்ரம் வியூகம் சொன்னோம்
ராம விருத்தாந்தமும் சொன்னோம் கிருஷ்ண விருத்தாந்தமும் சொன்னோம்
ஸ்ரீ ராமாயணமும் பாரதமும் ஸ்ரீ பாஞ்ச ராத்ரமும் அகப்பட சொன்னோம் என்கிறார்கள்–வெள்ளத்தரவில் துயில் அமர்த்த வித்து -பாஞ்சராத்ரம்
பாஞ்ச ராத்ரத்தில் வியூஹத்தில் நோக்கு–பரத்வபரமுது வேதம் வ்யூஹ வ்யாப்தி அவதரணங்களில் ஓதின நீதி கேட்ட மனு படுகதைகளாய்
ஆகமூர்த்தியில் பண்ணிய தமிழ் ஆனவாறே வேதத்தை திராவிடமாக செய்தார் என்னும் -ஆச்சர்ய ஹிருதயம்
பள்ளமடையான கிருஷ்ணாவதாரமும் தன்னைப் போலே பிராட்டி பட்ட பாடு பொறுக்க மாட்டாத படியால் பொல்லா அரக்கனை
கிள்ளிக் களைந்தான் என்று ராமாவதாரமும்
கண்ணனுக்கு யுட்பட்ட விரஜை பூமி–இனியானை பாடவும் உம்மை சொல்லி -கண்ணன் பாடினால் தூங்கலாமா-
பெரியவர் சின்னவன் சண்டை -உனக்கு கூடவா மூளை இல்லை வாய் மூடி இரு–வார்த்தைபாடு அதிகம் ஆனதால் விபரீதம்
கண்ணனை இங்கே வையலாமா–பெண்களை படு கொலை–அவளுக்கும் மெய்யன் அல்லை
ஒருத்தி தன்னை புணர்த்தி ஐந்து பெண்களை சொல்லி–உண்ணாது உறங்காது ராமன் ஒரு பெண்ணுக்காகா
வேம்பெயாக வளர்த்தாள்–குறும்பு செய்வானோர் மகள்–வைதாலும் கண்ணன் நாமம் -ஏசியே யானாலும் பேசியே போக்கே
ராமன் நாமம் சொல்லவா–சீதைக்கு தான் செய்தான்–கண்ணன் ஏக தார வ்ரதன் இருந்தால் நாம் எல்லாரும் போக முடியுமா
பிறர் மனை நோக்காத–பிராப்தியே இல்லையே நமக்கு அவனுடன்–இரண்டு கோஷ்டியாக பிரிந்து
பும்ஸாம் திருஷ்டி சித்த அபஹாராணம் பிடுங்கி–கண்டவர் தம் மனம் வழங்கும் கண்ணபுரத்து அம்மான்
ஸ்வாஹா சொல்ல மறந்து ஆஹா என்பர் கண்ணனை பார்த்து–பிராப்தி இல்லையே -ராமன் இடம் என்றாளாம்
வேம்பின் புழு வேம்பு அன்று உண்ணாது–வேம்புக்காக இட்டு பிறந்தோம்–கண்ணன் ராமன் —வருக வருக வாமன நம்பி காகுத்தன் வருக
சீத வாய் அமுதம் உண்டாய் சிற்றில்–தர்மி ஐக்கியம் உண்டே சமாதானம் பண்ண–கிருஷ்ண கோஷ்டியார் சமாதானம் அடைய வில்லை
இருவரும் சொல்லிப் போவோம் -என்ன–இரண்டு கோஷ்டி
காஞ்சி வடகலை தென் கலை -இருவரும் தனி கோஷ்டியாக போக கலெக்டர்–ராமன் நாமம் கிருஷ்ணன் நாமம்
எந்த நாமம் கோஷ்டி முன்–அவதாரம் ராமர் -முன் போகட்டும்–அயோதியை இல்லை விரஜை கிரிஷ்ணனுக்கு பிரதானம்
காஞ்சி யார் முன்னால் போக —மிராசு -சமஸ்க்ருதம் தாத்தாச்சார்யர் தொடங்கி முன்னால் போக –
அப்படியே திரும்பி தென்கலை முன்னாக போக சொன்னானாம்–புள்ளின் வாய் கீண்டானை -முன்னால்–கிள்ளிக் களைந்தானை பின்னால்-
எந்த சரித்ரம் சொல்லி இருக்க வேண்டும்–பொல்லா அரக்கன் ராவணனை கிள்ளிக் களைந்தான்–இவர்கள் கொக்கு சுட்ட கதை
புள்ளின் வாய் கீண்டானை–பள்ளத்தில் மேயும் -கலகல அசுரன் -புள் இது என்று பொதுக்கோ சடக்கென பெரியாழ்வார் -பேச்சு வழக்கு
சாமான்யமான சரித்ரம்--இது இவர்களுக்கு ராவண வதம் பண்ணின படி -அவ்வளவு பெரிய கதை–அதே சுலபம் ராமனுக்கு –
உசந்த தாழ்ந்த சரித்ரம் எனபது இல்லை–வதுவை –நப்பின்னை -மாய மா கேசி -குரவை அது இது உது என்னாலாவது இல்லை-உன் செய்கை என்னை நைவிக்கும்–நீ செய்தாய் என்பதே —அது -ஏழு எருதுகள்–இது -கேசி–உது -குரவை கூத்து –
மாதவ புத்திரன் பிள்ளைகள் பரிஷித் மீட்டது உசந்த–கோவர்த்தன நடு–
கண்ணை மூடி பண்ணின கார்யம் கண்ணை திறந்து பண்ண முடியுமா -மண்ணை -அல்பம்–நவநீத சரித்ரம்
குணாய குணீனாம் -உன்னை சேர்ந்ததால் குணங்களுக்கு பெருமை
கோபாலன் குணம் மாடு மேய்க்க தான் லாயக்கு சொல்வார் வசவு–அதே கண்ணன் -உயர்ந்த ஆ மருவி அப்பன் மன்னார்குடி
எங்க கண்ணன் பகாசுரன் கீண்டிசெய்தது அதற்க்கு சமம்–நம்முடைய சக்தி கொண்டு–சர்வசக்தன் எல்லாம் சடக்கு
ராவணன் திருந்த வாய்ப்பு கொடுத்து 14 நாள் சண்டை–இத்தலைக்கு அனுமதி ஒன்றே வேண்டுவது–தன்னை கொடுக்க விரோதி போக்கி
இச்சை ஒன்றே வேண்டுவது–எந்த விரோதியாக இருந்தாலும் போக்கி–அனுமதி சாதனம் இல்லை ஸ்வரூபத்தில் புகும்
அனுமதி ஈடுபாடு பக்தி சாத்திய பக்தி–அனுமதி உபாயம் இல்லை–ராமவிருத்தாந்தம் கீழும் சொல்லி இங்கும் சொல்லி
தங்கள் பள்ள மடை கிருஷ்ண விருத்தாந்தம்–பொல்லா அரக்கன்–நல்ல அரக்கனும் உண்டே–தாய் தமப்பன் பிரித்த பையல் உயிர் உடம்பை
முன் பொலா ராவணன்–திருவினை பிரித்த தண்மை-கொடுமையின் கடுமிசை அரக்கன்–நீசன் —விபீஷணச்து தர்மாத்மா -நல்ல அரக்கனும் உண்டே
பாராட்டா வசவா -நம்பிள்ளை–வசுவு என்கிறார்–லோகம் அழ வைப்பவன் ராவணன் சொல்லி அப்புறம் அவள் பாவத்தில்
சூர்பணகை அசடு என்கிறாள் —கடலை ஜகத் தலை கீழே திருப்ப போகிறேன் -ராவணன் இடம் காட்டி–அரக்கர் மாயா சிரஸ் காட்டி மாய மான் காட்டி -கிர்த்ரிமத்தால் பிரித்து–ராவணன் போலே இவர்களும் பொல்லா அரக்கர் —கிள்ளிக் களைந்தான் —நாக
திரு விளையாடக் சூழல் சோலை-நோவு பட்ட இடம் — இலை கிள்ளி களைந்தது போலே–வீர பத்னி
கல் எடுத்து கல் மாரி காத்தாய் —பார்த்தா எவ்வளவு பெரிய கார்யம் செய்தாலும் -பத்னி–மலை எடுத்தாலும் கல் தானே -நேராக சொன்னால்
பிறர் இடம் விட்டுக் கொடுக்காமல் இது சாதாராணம் என்பர் —சம்சாரத்தில் விட்டு வைத்தால் தோஷ அம்சம் கிள்ளி களைந்தான்
எதிரிகள் ரஞ்சநீயச்ய விக்ரம் -வீரம் கொண்டாட -சாமர்த்தியம் அழகு–உகவாதார்க்கும் விட ஒண்ணாத வீரம் பத்னிக்கு
நமோ நாராயண சிதம் பிடரி பல்லாண்டு -தோல்விக்கும் ரஷணத்துக்கும் மேல் எழுத்து இடும்–
ராவணன் வீரம் இலக்கானான்–தங்கை அழகில் கலங்கி–தம்பி சீலத்தில் இலக்கானான்
பாடிப் போய்-பாட்டே தாரகமாக போனார்கள் விரஹ தாபம் போக்க பாதேயம் புண்டரீகாஷ நாம சங்கீர்த்தனம் அம்ர்தம்–கட்டு சோறு -ராகவ ஸிம்ஹம் யாதவ ஸிம்ஹம் நர ஸிம்ஹம் ரெங்கேந்திர ஸிம்ஹம்-நால்வரையும் பாடி என்றவாறு –
தான் உகந்த ஊர் எல்லாம் தன் தாள் பாடி–பாடி போய் பகவானால் கொடுக்கப் பட்ட பலம்-
பாடுகையாலே பலம் ஏற்பட்டு–உபன்யாசம் செய்தால் தான் பலம் வரும் காஞ்சி சுவாமிகள்
மற்றவர் உஜ்ஜீவனம் அடைய வைக்கும் சந்தோசம்–பிள்ளைகள் -பாவை களம் புக்கார்
சிறுவர்களும்–மெய்க் காட்டு கொள்ளும் சங்கேத ஸ்தலம் பாவை களம்–நெல் களம் போர் களம் போலே பாவை களம்-பாலைகள் அறியாமல் போனார்கள்-போனேன் வல்வினையேன் என்பர் பரகால நாயகி –
கீர்த்திமை –
எதிகளுக்கும் நெஞ்சு உளுக்கும்படியான வீர சரித்ரத்தை – உகவாதாருக்கு விட ஒண்ணாத வீரம் உகந்த பெண்களுக்குச் சொல்ல வேணுமோ –
ராவணன் பெருமாள் வீரத்துக்கு இலக்கானான் தங்கை அழகிலே கண் கலங்கினாள் தம்பி சீலத்துக்கு இலக்கானான் –
-பாடிப் போய் –
இவர்களுக்கு பாதேயம் இருக்கிறபடி – வழிக்கு தாரகம் இ றே திரு நாமம் தன் தாள் பாடி -என்னக் கடவது இ றே –
கல்யாண குணங்களை ப்ரீதிக்கு போக்கு வீடாகப் பாடி அதுவே தாரகமாய் போய்
பிள்ளைகள் எல்லோரும்
நாம் சென்று எழுப்ப வேண்டும் பாலைகளும் –உனக்கு முன்னே உணர்ந்து புறப்பட்டார்கள் -நாம் சென்று எழுப்ப வேண்டிய அகில பாகவதரும் –
பாவைக் களம் புக்கார்
கிருஷ்ணனும் தாங்களும் கழகமிடும்-ஓலக்கம் இடம் —சங்கேத ஸ்தலம் புக்கார்கள் – அனந்யார்ஹரான ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்கள் நிரூபகமான
சங்கேத ஸ்தலத்தை பிரவேசித்தார்கள் —அதாவது காலஷேப கூடம்–அவர்கள் போகைக்கு பொழுது விடிந்ததோ என்ன –
வெள்ளி எழுந்து வியாழம் உறங்கிற்றுப்
வெள்ளி உச்சிப் பட்டது–வியாழம் அஸ்தமித்தது–உங்களுக்கு நஷத்ரம் எல்லாம் வெள்ளியும் வியாழமுமாய் இ றே இருப்பது என்ன-அதுவே யன்றி –
பரிசுத்தமான ஞானம் அபிவ்ருத்தமாய்–அஞ்ஞானம் தலை மடிந்தது –
சுக்ரன் -வெள்ளி -சுக்ரோதயம் அருணோதயம் சூர்யோதம்–ப்ரஹச்பதி மறைந்து வெள்ளி எழுந்து
நின்ற குன்றம்நோக்கி நெடுமால் சொல்வீர்–விடிவுக்கு உடல் இல்லை–திரளாக நாங்கள் வந்தோம்–ஈட்டம் கண்டால் கூடுமே
பிரியவே இல்லையே–புள்ளும் சிலம்பின–அது கூட்டில் எழுந்து இருக்கும் பொழுது–ஆகாரம் தேடும் பொழுது சிலம்பின
திர்யக் விருத்தாந்தம் கொண்டோ கால நியதி–நாங்கள் சொல்லவதற்கு விபரீதம்
புள்ளும் சிலம்பின காண் –
புட்கள் உணர்ந்த மாதரம் அன்றிக்கே இரை தேடி சிலம்பி போயிற்றன –மற்றுள்ள பாகவதர்களும் த்வரித்துக் கொண்டு போந்தார்கள் –புலம்பின புட்களும் -போயிற்று கங்குல் புகுந்தது புலரி -என்பர் தொண்டர் அடிப் பொடி ஆழ்வாரும் –
போதரிக் கண்ணினாய் –
புஷ்பம் போலேயும் மான் போலேயும் இருந்துள்ள கண்–அரி என்று மான்
அன்றிக்கே பூவிலே வண்டு இருந்தாப் போலே என்றுமாம் -அரி என்று வண்டு
அன்றிக்கே
போதை ஹரிக்கிற கண் என்றுமாம்–பூவோடு சீறு பாறு என்னும் கண் என்னவுமாம் –
ஸ்வச்சமாய் ஸ்லாக்கியமாய் சாராஹ்ராஹியான ஞானத்தை உடையவரே –
குள்ளக் குளிரக் –
ஆதித்யத்து நீர் கொதிப்பதற்கு முன்னே -அவனைப் பிரிந்த வ்யசனம் எல்லாம் நிஸ் சேஷமாய் போம்படி -கண் அழகை நினைத்து கௌரவம் அவன் உபாசகன் -தேடி வர வேண்டும் அஸி தீஷணை புண்டரீகாஷன்
நெடு நீண் கண் -அனைத்து உலகும் உடைய அரவிந்த லோசனன் ஒரு மூலையில் -அவனும் அவன் விபூதியும்
தாயார் கடாஷம் விழிக்க போகாதே போது அரி கண்ணினாய் பூ /மான் போன்ற கண்
பூவில் படிந்த வண்டு போன்ற கண் ஹரதி பூவுடன் சீறு பாறு வென்ற கண் போதுகின்ற அரி உலாவும் மான்
குள்ளக் குளிர -அடுக்குத் தொடர் அதிகமாக செக்க சிவந்து-மீமிசை சொல் -மிகவும் குளிர்ந்து ஆதித்ய கிரணம் பட்டு கொதிக்கும் முன்பே
ஆழ முழுகி விரஹ தாபத்தால் குளிருமே என்று அறியாமல்
முதல் கோபி விரஹ அக்னியால் யமுனை நீர் வற்றி போகுமே -ஒன்றாகவே போகலாம் கிருஷ்ண விரஹ தாபம்-
நீராடாதே –கிருஷ்ண குணங்கள் சேஷ்டிதங்கள் அவஹாகித்து நீராடாதே பள்ளிக் கிடத்தியோ
வசந்த உத்சவம் -தீர்த்தவாரி இரவில் காஞ்சி – தென்கலை குளிக்க வழக்கம் இல்லை காஞ்சி சுவாமி -ஸ்நான வஸ்த்ரம் –
போய் தீர்த்தம் ஆடாதே -பாசுரம் வர -செய்யாதன செய்யோம் தீர்த்தம் ஆடாமல் வந்தாராம் நீராடாமல் பள்ளி கிடத்தியோ
கண்ணாலே -இருவர் கண்ணுக்கும் இலக்கு உன்னுடைய சௌந்த்ர்யம் எங்கள் பேற்றுக்கு உடல்
அவன் படுக்கை மோந்து கிடக்கிறாயே கண்ணன் மடியல் இருக்காமல் பார்த்த பார்த்த இடம் நெல் இருக்க உஞ்ச விருத்தி பண்ணுவையோ
குடைந்து நீராடாதே
கிருஷ்ண விரஹ ஆர- நீராடப் போகாதே நமக்கு கிருஷ்ண விச்லேஷம் பிறவாமைக்கும் கிருஷ்ண குணங்களிலே அவஹாகித்து அனுபவிக்கப் பெறாதே
கால ஷேப கூடத்திலே பிரவேசித்து–பகவத் அனுபவத்தைப் பண்ணாதே -தனித்து குணானுபவத்தைப் பண்ணுகிறாயோ
போதரிக் கண்ணினாய்
உன் கண்ணாலே கிருஷ்ணனை தோற்பித்து–அவன் கண்ணாலே குமிழி நீர் உண்ணப் பண்ணாதே–நெடுங்கண் இள மான் இவள்
அணைத்து உலகமுடைய அரவிந்த லோசனன் அவன்–இருவர் கண்ணுக்கும் இலக்கானவர்கள் இறே இவர்கள் –
உன்னுடைய சௌந்தர்யம் எங்கள் பேற்றுக்கு உடல் என்று இருந்தோம் —அங்கன் இன்றிக்கே இழவுக்கு உடலாகா நின்றதோ –
பள்ளிக் கிடத்தியோ –
கிருஷ்ண ஸ்பர்சம் உடையதோர் படுக்கையை–மோந்து கொடு கிடக்கிறாயோ-விளைந்து கிடக்க உதிர் நெல் பொறுக்குகிறாயோ –
பாவாய் நீ –
தனிக் கிடை கிடக்க வல்லள் அல்லையே நீ -தனித்து குணாநுபவம் பண்ண வல்லையோ நீ
பாவாய் -கொல்லி அம் பாவை -பதி விரதை நிருபாதிக ஸ்த்ரீத்வம்
நன்னாளால் –
கிருஷ்ணன் கிடாய் பெண்கள் கிடாய் என்று நாட்டாரும் இசைந்து–அவனும் நாமுமாய் ஜலக்ரீடை பண்ணி
அவன் மடியிலே சாயலாம் காலத்தைப் பெற்று வைத்து–படுக்கையை மோந்து கொடு கிடப்பதே –
நன்னாளால் —
மேல் வருகிற நாள் ராவணாதிகளைப் போலே பிரிக்கிற நாள் இ றே-சத்வோத்தரமான காலம் நேர்பட்ட படி என் தான் –
நல் நாள் காலம் போய் கொண்டே இருக்கும் -கிருஷ்ண அனுபவம் பெரியவர் கொடுத்து இருக்க வீணாக கழிப்பதே
பரம பதத்தில் உள்ளாறும் கைங்கர்யம் துடிக்க கிருஷ்ணன் கிடாய் பெண்கள் கிடாய் -ஆறி இருக்கிறது என்ன
மேய்ச்சல் கடையிலே அசை இடுவார் உண்டோ
நல் நாள்
ஆண்டாள் -பட்டர் இடம் தீர்த்தம் தாரும் பெரிய திரு நாளில் இந்த ஏகாதசி எங்கே தேடி கண்டு பிடித்தீர்கள் –
கைங்கர்யம் செய்ய உடம்பில் பலம் வேண்டும் ஏகாதசி உபவாசம் கைங்கர்ய விரோதி
நித்யம் பெருமாள் அனுபவம் ஏகாதசி நினைவு எப்படி வரும் – நல் நாள்
கள்ளந்தவிர்ந்து கலந்து –
கள்ளமாவது -தனியே கிருஷ்ண குண சே ஷ்டிதங்களை நினைத்துக் கிடக்கை–அத்தை தவிர்ந்து எங்களோடு கலந்து
எங்களுக்கு உன்னைக் காட்டாதே மறைக்கை யாகிற–ஆத்மா அபஹாரத்தை தவிர்ந்து எங்களோடு கல -என்றுமாம்
சேஷத்வத்தை அபஹரித்தால் சேஷியை ஷமை கொள்ளலாம்–சேஷித்வத்தை அபஹரித்தால் பொறுத்தோம் என்பார் இல்லை –குற்றம் நின்றே போம் இத்தனை —கலந்து -குள்ளக் குடைந்து நீராடாதே பள்ளிக் கிடத்தியோ -என்று அந்வயம்
உன்னை எங்களுக்கு காட்டாமல் இருக்கிற களவை விட்டு எங்களோடு ஒரு நீராக கலந்து எங்கள் சத்தையை உண்டாக்காய்
கள்ளம் தவிர்ந்து-
தனியே கிருஷ்ண குணங்களை நினைந்து இருப்பது கள்ளம் – பாகவதர்கள் -இவ்வளவு பேர் எங்கள் உடன் கலந்து
அவன் உடன் கலந்த உடம்பை காண ஆசைப் படும் பரமாத்மா அபஹாரம் இங்கே ஏகாந்த அனுபவம்
சேஷத்வத்தை பொதுவாக உண்பதனை நீ தனியே உண்ண புக்கால் சேஷி இடம் ஷமை கொள்ளலாம் சேஷித்வத்தை அபஹரித்தால்
சேஷித்வத்தை அபஹரித்தால் யார் இடம் விண்ணப்பிக்க குற்றம் நின்றே போம் உன்னுடைய திரு மேனி காட்டாமல் இருந்தால் பெரிய குற்றம் ஆகும்
கள்ளம் தவிர் மாலை-சாற்றி அருளுகிறாள்
கள்ளம் தவிர்ந்து கலந்தேலோ – கள்வா என்று கூறாதே உன்னைக் கச்சிக் கள்வா என்று ஓதுவது என் கொண்டு
கள்ளம் தவிர்ந்து நந்தன் மதலையையும் காகுத்தனையும்–வருக வருக காகுத்த நம்பி வருக இங்கே
என் சிற்றாயர் சிங்கமே சீதை மணாளா —தென்னிலங்கை கோமானைச் செற்ற மனத்துக்கு இனியான்
என்றும் என் மனதுக்கு இனியானை மணி வண்ணனை -ஆண்டாள் யசோதை பாவத்தில் பெரியாழ்வார் இருவரும் ஒருவரே -கள்ளம் தவிர் என்றுமாம் –
தொண்டர் அடிப் பொடி ஆழ்வார் தனி வ்யக்தியாய் இருக்கட்டும் நாம் எல்லா அர்ச்சா பெருமாளையும் அனுபவிக்கலாம் என்றுமாம்–
ஸ்வா பதேசம்
ஸ்வரூப ஞானம் முற்று பெற்று–நாமே எழுந்து செல்லுகை பொருந்தாது என்று இருக்கும் பாகவதரை உணர்த்தும் பாசுரம் இது
போதரிக் கண்ணினாய் -ஞானம் உடைமையை கூறினவாறு
புள்ளின் வாய் கீண்டான்
கருடன்வேதமையன் -வேதத்தின் வாய் கீண்டானை உள்ளே புகுந்து தாத்பர்யமாய் இருக்கிறவனை
பொல்லா அரக்கனை--மமஹாரம் அஹங்காரங்கள் ஒழித்து
பாவைக்களம்--பாகவதர் திரள்
வெள்ளி எழுந்து வியாழன் உறங்கிற்ற--சாத்விக ஞானம் தலை எடுத்து தாமஸ ஞானம் தலை எடுத்து
புள்ளும் சிலம்பின வைதிகர் அத்யயனம் உபக்ரமிக்க வேத கோஷம் செவிப்படா நின்றது
குள்ளக் குளிர–தனியாக பகவத் அனுபவம் செய்யலாமோ இனியது தனி அருந்தேல்
கள்ளம் தவிர்ந்து கலந்து –
ஆத்மா அபஹாரி–இனியது தனி அருந்தேல்–பாவைக்களம்-கால ஷேப மண்டபம் -ஆசை உடையோரை எல்லாம் புக்க விட்டாரே-எம்பெருமானார்
வானமா மலை -சுவாமிகள் –
கோவலர் தம் பொற் கோடி -யாமுனமுனி
நற் செல்வன் தங்கை -ராம மிஸ்ரர் -திரு குமாரத்தியார் சேற்றில் படியாய் கிடந்தது -மணக்கால் நம்பி -மணல் கால் பட்டாதால் –
மனத்துக்கு இனியான் ராம மிஸ்ரர்–போதரிக் கண்ணினாய் புண்டரீகாஷர் உய்யக் கொண்டார்
பிணம் கிடக்க மணம் புணர்ந்தார் உண்டோ–யோக ரகசியம் வேண்டாம் தான் மட்டும் கலந்து அனுபவம் வேண்டாம்-உலகம் உஜ்ஜீவிக்க வைக்க நினைத்த -உய்யக் கொண்டார் –
அனுபவ ஜனித ப்ரீதி காரித கைங்கர்யம் -நல் செல்வம்–ராமாத்வைதம் ஆனதே அயோதியை ராமோ ராமோ
கண்ணன் அல்லால் இல்லை கண்டீரே சரண் திருவாய்ப்பாடி–சீதவாய் அமுதம் உண்டாய் சிற்றில் வந்து சிதையேல்
போதரிக் கண்ணினாய் பாவாய்–கொல்லி அம் பாவாய் -திருவிட எந்தை -உன் மனத்தால் என் நினைந்து இருந்தாய் –
போதம் -ஞானம் அறிவு ஞாய போதினி தத்வ போகினி–போதில் கமலவன்நெஞ்சம் -பெரியாழ்வார் -போதத்துக்கு இல் ஸ்தானம் ஆன கமலம் –
ஞானம் அரிக்கும் கண்ணினாய் -மகா ஞானம் மிக்கவள் –
மாதவத்தோன் புத்திரன் -மீண்ட -பிறப்பகத்தே-வேத வாய் -உன் மக்கள் -ஆதலால் வந்து உன் அடி இணை அடைந்தேன் –
சுடர் ஒளியாய் தன்னுடைச் சோதி —பிறந்தவாறும் வளர்ந்தவாரும் -500 பாசுரம் திருவாய்மொழி -ஆறு மாசம் மோகித்த –
வதுவை வார்த்தை -அதமம் மத்யமமுத்தமம் எது கேட்டானாம் கண்ணன் ஆழ்வார் இடம் -கொக்கு சுட்ட கதை —கீழ் வானம் வெள்ளென்று–வெள்ளி இப்பொழுதா எழும்–சாஸ்த்ரார்த்தம்சொல்ல
சுக்ரோ தைத்ய குரு–வியாழன் தேவதைகளுக்கு வாத்யார்–நல்லவர் காலம் இல்லை–அசுரர்கள் -தலை விரித்து ஆடுகிறார்
கலி கோலாகலம்–அரக்கர் அசுரர்கள் உள்ளீரேல் -பொலிக பொலிக -பொலிக –
புள்ளும் சிலம்பின காண் -சேர்ப்பார்களை பஷி –
குயில் கொக்கு ஹம்சம் கருடன் -நான்கு பறவைகள் –
குட்டி காக்கை கூண்டில் போடுமாம்
பங்குனி 30 -வசந்த காலம் -குயில் கூவும் பஞ்சம ராகம் —அசலாரால் வளர்க்க
உப நயனம் -ஆசார்யர் இடம் கொண்டு சேர்ப்பதே -வேதம் அத்யயனம் முடிந்ததும் க்ரகாச்ரமம் அனுப்புவார் –
கொக்கு -வியாபாரம் -ஓடி மீனோட உரு மீன் வரும் அளவும் காத்து இருக்கும் –
சாஸ்த்ரார்த்தம் அல்பம் அஸ்தரம் பலன் விஷயம் அசாரம் அல்ப -சார தரம்
அசாரம் அல்பம் சாரம் சார தரம் விட்டு சார தமம் -கொள்ள வேண்டும் –
ஹம்சம் -ஷீரம்-சார பூதம் -வடி கட்டி ஜலம் கொண்டு —கொள்ளும் காலத்தில் பரிஷை பண்ணி கொண்டு-நீரை தள்ளி பாலை கொள்ளுவது போலே
கருடன் –
சாஸ்திர அனுபவம் படுக்கை–கள்ளம் தவிர்கை -பாகவதர் உடன் சேர்ந்து
தொண்டர் அடி பொடி ஆழ்வார் –
கிருஷ்ணன் ராம–சிலையினால் இலங்கை செற்ற தேவனே–கற்றினம் மேய்த்த எந்தை கழலிணை இருவரையும் சொல்லி அருளி
வச்த்ராபரணம் -துகில் உடுத்தி ஏறினர் பள்ளி எழுந்து அருளாய்–அயோத்தி அம் அரச -கண்ணன் ராமன்
நம் பெருமாள் -வசிஷ்டர் விநயம் எல்லாம் தோற்ற –
பெரிய பெருமாள் யசோதை பிராட்டி வளர்த்த மொசு மொசுப்பு எல்லாம் காணலாம் –
நஷத்ர கதி–பறவைகள் ஒலி- அடையாளம் கதிரவன் வசுக்களும் வந்து ஈண்டி
பெரியாழ்வார் தொண்டர் அடிப் பொடி ஆழ்வார் புள்ளும் சிலம்பின காண் – போதை அரிவதில் கண்ணை உடையவர்-புலம்பின புட்களும் -போயிற்று கங்குல் புகுந்தது புலரி -என்பர் தொண்டர் அடிப் பொடி ஆழ்வாரும் —
குள்ளக் குளிர குளித்து -அந்தணமை ஒழித்திட்டேன்
பழியாக தாசி வீட்டில் மாதரார் -கயலில் பட்டு பாவாய் -அரங்கனை தவிர பாடாத பதி விரதை
நல் நாள் மார்கழி திங்கள் மதி -மார்கழி கேட்டை
கள்ளம் தவிர்ந்து கலந்து -வட்டில்
ஆழ்வார் கோஷ்டியில் கலந்து கள்ளம் தவிர்ந்து -தொண்டர் அடி பொடி –
கல் உயர்ந்த நெடு மதிள் சூழ் -கச்சி நடக்க போவதை திரு மங்கை ஆழ்வார்
கற்றினம் மேய்த்த எந்தை கழலிணை பணிமினீரே சிலையினால் இலங்கை செற்ற தேவனே தேவன் ஆவான்
பிள்ளைகள் எல்லாரும் பாவை களம் புக்கார் –
இரவியர் -வந்து வந்து ஈண்டி -வம்பவர் -அனைவரும் வந்தனர் -சுந்தரர் நெருக்க
வெள்ளி வியாழன் துன்னிய தாரகை மின்னொளி சுருங்கி -புள்ளும் சிலம்பின –தோட்டம் வாழ்ந்த ஆழ்வார்கள்
போதரிக் கண்ணினாய் புஷ்பத்தை பறிப்பதில் கண்ணை உடையவர் குளித்து மூன்று அனலை ஓம்பும் -ஒழித்திட்டேன்
பள்ளிக் கிடத்தியோ அரக்கத்தம்மா பள்ளி எழுந்து அருளாயோ பாவாய் பதி வ்ரதை இவர் தானே
பதின்மர் பாடும் பெருமாள் -பாக்கியம் இல்லையே ஜீயர் அரையர் இடம் சொல்ல
சோழியன் கெடுத்தான்
உச்சி குடுமி பெரியாழ்வார் தொண்டர் அடி பொடி ஆழ்வார் மதுர கவி ஆழ்வார் மூவரும்
நல் நாள் -மார்கழி கேட்டை -மன்னிய சீர் மார்கழி கேட்டை கள்ளம் தங்க வட்டில் திருடி – ஆழ்வார் கோஷ்டியில் கலந்து –
—————
ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ தொட்டாசார்யர் சுவாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆயி சுவாமிகள் திருவடிகளே சரணம் சரணம்
ஸ்ரீ அழகிய மணவாள பெருமாள் நாயனார் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பூர்வாசார்யர்கள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆழ்வார்கள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –
