ஸ்ரீ விஷ்ணு தர்மம் சாரம் என்பர் –
சதீநாகன் -பாண்டவ ராஜ குலம் நான்கு ஐந்து தலை முறைக்கு பின்பு
ஸ்ரீ சௌவனபகவான் இடம் சென்று சம்சாரிகளுக்கு உஜ்ஜீவனமான
சர்வாதிகாரமான பகவன் நாம சங்கீர்த்தனமே ஆத்மாக்களுக்கு உஜ்ஜீவன உபாயம் என்று அருளிச் செய்ததே ஸ்ரீ விஷ்ணு தர்மம்
திருமாலை அறியாதார் திருமாலை அறியாதவர் ஆவர்
கலியுகம் -289-பிரபவ சம்வச்தரம் -மார்கழி -கிருஷ்ண பஷ சதுர்த்தசி -செவ்வாய் கிளைமை -கேட்டை நஷத்ரம்
வைஜயந்து வனமாலை அம்சம்
திரு மண்டங்குடி திருவவதாரம்
விப்ர நாராயணர் -தேவதவி –
மன்னிய சீர் மார்கழியில் கேட்டை இன்று மா நிலத்தீர்
என் இதனுக்கு ஏற்றம் எனில் உரைக்கேன் துன்னு புகழ்
மா மறையோன் தொண்டர் அடிப் பொடி ஆழ்வார் பிறப்பால்
நான்மறையோர் கொண்டாடும் நாள்-
———————————————————————————————————————–
1-காவலில் புலனை வைத்து
இந்த்ரியங்களை சிறை வித்து
அன்றிக்கே
காவல் இல்லாத படி இந்த்ரியங்களை வைத்து என்றுமாம்
திருநாம வைபவ அதிசயம் சொல்ல
அர்த்த கௌரவத்தாலே சப்தத்தை நியமித்து சொல்லுகிறோம் என்பர் பெரிய வாச்சான் பிள்ளை
அன்றிக்கே
காவல் -எம்பெருமான் என்று கொண்டு -அனைத்துக்கும் அவன் காவலாளன் என்பதால்
பகவத் விஷயத்திலே மீட்டு என்றுமாம்
கலி தன்னைக் கடக்க பாய்ந்து
இவன் க்ருத யுக புருஷன் என்று சொல்லும் படி
உழி தருகின்றோம் பன்மை சம்பந்திகள் அனைவரும் சேர்த்து
ராஜகுல மகாத்ம்யத்தால்
நமன் தமர் தலைகள் மீதே -பன்மைக்கு இணங்க சஞ்சாரம் ஸ்தலம் போருகைகாக
மூ உலகம் உண்டு உமிழ்ந்தமுதல்வா -பரத்வம்
அரங்க மா நகர் உளானே -சௌலப்யம்
இந்த பாசுரம் கொண்டு தேசிகன் யதிராஜ சப்ததியில்
ததன்யமத துர் மதஜ்வலி தசேத சாம்வாதி நாம் சிரஸ் ஸூ நிஹிதம் மயா பதமத ஷிணம் லஷ்யதாம் -என்று அருளிச் செய்கிறார் –
——————————————————————————————————————————————————————————————
2-பச்சை மா மலை போல் மேனி
ச்நேஹோ மே பாமோ ராஜன் த்வயி நித்யம் ப்ரதிஷ்டித
பக்திச்ச நியதா வீர பாவோ நான்யத்ர கச்சதி –
சத்யம் சபே வாரண சைல நாத வைகுண்ட வாசேபி ந மேபிலாஷ-தேசிகம்
அமரர் ஏறு ஆயர் கொழுந்து என்னும் இச்சுவை -திரு நாமங்கள் கூறுதல் மாத்ரமே போதும்
போய் -யான் -விளம்பம் பொறாத யான் -ஏரார் முயல் விட்டு காக்கை பின் போவதே
அரங்கமா நகர் உளானே அச்சுவை பெறினும் வேண்டேன் –
அங்குள்ளார் சீலம் முற்றூட்டாக அனுபவிப்பதை-நீர்மையை – பார்க்க வர
என்னை அங்கே போக விடப் பார்ப்பது என்
பெறினும் -அருமையைச் சொன்னபடி-
———————————————————————————————————————————————————
3-வேத நூல்
கீழ்ப்பாட்டில் பரமபதம் எனக்கு வேண்டா என்ற ஆழ்வாரை நோக்கி
ஆழ்வீர்-உமக்கு பரமபதம் வேண்டாவாகில் கோயிலோடு தோள் தீண்டியான சம்சாரத்திலே இருந்து திரு நாமத்தை அனுபவியும் என்று அருளிச் செய்ய
அது தன்னையும் நிரூபித்தவாறே திரு நாமம் சொல்லுகைக்கு அவகாசம் அரிதாம்படி
துக்க பரம்பரை யாயே இருந்ததே ஆகையால் எனக்கு சம்சாரத்தில் இருப்பும் வேண்டா –என்ன
சம்சாரத்தில் நீர் சொல்லும் குறை என்ன என்று அவன் திரு உள்ளமாக
சம்சாரத்தின் தோஷங்களை இதில் அருளுகிறார்
இத்தால்
பழகிப் போருகிற சம்சார யாத்ரையிலும் ஜூகுப்சை பிறக்கும்படி திரு நாமம் இனிது என்று
அம்முகத்தாலே திரு நாமத்தின் உடைய போக்யதா பிரகர்ஷத்தை சொல்லுகிறது -பெரியவாச்சான்பிள்ளை
அரங்க மா நகர் உளானே -மூன்றாவது விபூதி உண்டே உனக்கு என்கிறார்
கோயில் வாஸம் அடிக்கழஞ்சு பெற்று செல்லா நிற்குமே
யௌவனம் -அதாகும்-
——————————————————————————————————–
4-மொய்த்த வல்வினை –
இது முதல் 14 பாட்டு அளவும்
சம்சாரிகள் கண்டு தளர்ந்து -பகவத் விஷயம் இழந்து தவிக்கின்றார்களே
இனியது தனி அருந்தேல்
துணை தேட்டமாக இருக்குமே -அவர்களை கண்டு
ஆச்சர்யம்
வருத்தம்
வெறுப்பு
நிந்தனை
செய்து அருளுகிறார்
மொய்த்த வல்வினை
நெய் குடத்தை பற்றி ஏறும் எறும்புகள் நிரந்து எங்கும் கைக்கொண்டு நிற்கிற நோய்காள் -பெரியாழ்வார்
மூன்று எழுத்துடைய பேரால்
ருசி பிறந்தால் சொல்லலாமே
மூன்று எழுத்து அதனை மூன்று எழுத்து அதனால் –
ஷத்ரபந்து வியாக்யானம் விஷ்ணு தர்மம் -97 அத்யாயம்
சூர்ய வம்சம் விஸ்வநாதன் மகன்
கோவிந்த நாம சங்கீர்த்தனம்
அந்தணர் குலம் பிறந்து
மேலும் ஸ்ரீ கோவிந்தனை ஆராதனம் செய்து
இத்தனை அடியரானார்க்கு -ஆனுகூல்யலேசம்-உள்ளார்
———————————————————————————————————————————————–
5-பெண்டிரால்
கரைந்து நைந்து
பகவத் விஷயத்தில் ஆழ்ந்தவர்கள்
நினைதொறும் சொல்லும் தொறும் நெஞ்சு இடிந்து உகும் -என்று படும் பாடுகளை
விஷயாந்தரங்களில் படுவதே
தொண்டு பூண்டு அமுதம் உண்ணா -ஹச்த்யத்ரி நாத தவ தாஸ்ய மகா ரசஜ்ஞ-என்று
அறிவுடையார் அடிமையை ஆராவமுதமாக அறுதியிட்டு இருக்க
எச்சில் வாயில் அமுதம் உண்டு என்று மயங்கி ஓடுவாரும் சிலரே
சோறு உகக்குமாறே
மண்ணில் காட்டில் சோற்றுக்கு வாசி அறிந்து ஜீவிக்கிறபடி எங்கனே
நித்தியமான ஆத்மவஸ்துவுக்கு பகவத் சேஷத்வமே தாரகம் என்று அறியாதவன்
அநித்தியமான தேஹத்துக்கு சோறு தாரகம் என்று அறிந்து ஜீவிக்கிறானோ
பித்ராதிகள் ஜீவிக்கிற காண்கிற வாசனை கொண்டு ஜீவிக்கிறான் இத்தனை இ றே
வாசி அறியுமவன் ஆகில் ஆத்மாவுக்கு நன்மை எண்ணானோ
ஒன்றிலே விசேஷ ஞானம் உண்டாகில் மற்றையதிலும் அறிவு உண்டாகாதோ
கரைந்து நைந்து அமுதம் உண்ணா -என இயையும்-
———————————————————————————————————————————————————-
6-மறம் சுவர்
விஷயங்களை போலே
போக்தாவும் அஸ்தரம்
மறம் சுவர் மதிள் எடுப்பார்
ஹிதம் சொல்ல வந்த விபீஷண ஆழ்வானை-த்வாம் து திக் குலபாம்சனம் -என்று சொல்லும் ராவணாதிகள் போல்வார்
பூத பவ்ய கேசவ கேசி ஸூ தன பிரகாராஸ் சர்வ வ்ருஷ்ணீ நாமா பன்நாப யதோஹரி -என்று
அடியாருக்கு மதிளாக சொல்லப் பட்ட எம்பெருமானை விட்டு
மறம் சுவரை பற்றி அநர்த்தம் படுகிறார்களே
புரளும்போது அறியமாட்டீர்
பிராண பிரயாண சமயே கபலாதபித்தை கண்டாவரோதன விதௌ ஸ்மரணம் குத்ஸ் தே-முகுந்தமாலை
அப்போது உங்களால் ஒன்றும் நன்மை தேடிக் கொள்ள முடியாதே
அப்போதைக்கு இப்போதே சொல்லி வைத்தேன் -என்று உபதேசிக்கிறார் என்றுமாம்
அறம் சுவராகி நின்ற
தர்ம சம்ஸ்தாப நார்த்தாய சம்பவாமி யுகே யுகே -தர்மத்துக்கு ரஷகர்
அசந்நேவ ச பவதி அசத் ப்ரஹ்மேதி வேதசேத்-ஆத்மவஸ்து பாழ்த்துக் கிடக்க
சந்தமேனம் ததோ வித்து -சத்தாக்காமல்
புத்தகங்களை-புதிய வீடுகளை – அகவாய்ப் பெருச்சாளி அறுத்துக் கிடக்க
தெருவு பாட்டை தூலும் துரும்பும் வைத்து அலங்கரிக்குமா போலேஆய்த்துஉடம்பை பேணுகை -பெரியவாச்சான் பிள்ளை
—————————————————————————————————————————————————————————————–
7-புலையறம் ஆகி நின்ற
வணங்கும் துறைகள் பலபலவாக்கி மதிவிகர்ப்பால்
பிணங்கும் சமயம் பலபலவாக்கி அவையவை தோறு
அணங்கும் பலபலவாக்கி -திருவிருத்தம்
தற்கச் சமணரும் சாக்கியப் பேய்களும் தாழ் சடையோன்
சொற்கற்ற சோம்பரும் சூனியவாதரும் நான்மறையும் நிற்க
குறும்பு செய் நீசரும்
குடம் பாம்பில் கை இட்டுக் கூருவாரைப் போலே தலை அறுப்புண்டு சாவேன் சத்தியம்
சிலையினால் இலங்கை செற்ற தேவனே தேவனாவான் -என்கிறார்
கலையறக் கற்ற மாந்தர்
சுருதி ஸ்ம்ருதி இதிகாசங்களில் நிலை நின்றவர்களாய்
வேத தாத்பர்யம் கைப் பட்டவர்கள் –
அவர்கள் ஆகிறார் -கூரத் ஆழ்வான் போல்வார் இ றே -பெரியவாச்சான் பிள்ளை
காண்பரோ கேட்பாரோ தான் –
கூரத் ஆழ்வான் இஷ்ட சித்தி -புறமத சுவடி வாசித்துக் கொண்டு இருந்த சிலர் உடன் பொது போக்கி
எம்பெருமானார் சந்நிதிக்கு விளம்பத்து வர
என் இத்தனை விளம்பம் என்று உடையவர் கேட்டருள
ஆழ்வானும் காரணத்தை உள்ளபடி உரைக்க
உடையவரும்
ஹா ஹா கலையறக் கற்ற மாந்தர் காண்பரோ கேட்பாரோ தான் -என்ற அருளிச் செயல் என்னாயிற்று -என்று
புனஸ் ஸ்நானம் செய்வித்து அருளி ஸ்ரீ பாத துளியையும் இடுவித்து அருளினாராம்
சாவேன் சாகேன் பாட பேதங்கள்-
——————————————————————————————————————————————————————————–
8-வெறுப்பொடு
விதி
தைவம் நிஷ்டம் பாகதேயம் பாக்யம் ஸ்திரீ நியதிர் விதி அமர கோசம்
விதி -பாக்யம்–அத்ருஷ்டம் இங்கு
அன்பாக்கி ஏத்தி அடிமைப் பட்டேன் உனக்கு என் பாக்யத்தால் இனி –
அப்படிப் பட்ட அத்ருஷ்டம் இல்லாதவர்கள் சாக்கியர்
அதுவே நோயாகிப் போவது -எம்பெருமானுக்கு அவத்யம் உண்டானால் உயிர் மாய்த்து கொள்ளுவதற்கு
ஈடான உறுதி பிள்ளை திரு நறையூர் அரையர் போல்வார் போல்
போவதே நோயதாகி
முடிந்தோ விலகியோ போதல்
——————————————————————————————————————————————————————-
9-மற்றுமோர் தெய்வம்
ராமவதாரம் பரதசை போலே கற்றினம் மேய்த்த எந்தை உண்டே
மானிடர்காள் உயர்திணையாக சொல்லாமல்
மாநிடங்காள் -என்றது ஒண் தாமரையாள் கேள்வன் ஒருவனையே நோக்கும் உணர்வு இல்லாததால்
உற்ற போது அன்றி உணர மாட்டீர்
அவன் அல்லால் தெய்வம் இல்லை
இரண்டு எதிர்மறை பிரயோகம் -உடன்பாட்டு பொருளை வற்புறுத்திச் சொல்வது
—————————————————————————————————————–
10-நாட்டினான் தெய்வம் எங்கும்
இருக்கும் இறை இருத்துண்ண எவ்வுலகுக்கும் தன மூர்த்தி
நிறுத்தினான் தெய்வங்களாக அத்தெய்வ நாயகன் தானே
அவரவர் விதி வழி அடைய நின்றனரே
தேவதாந்தரங்கள் பக்கல் பரம புருஷார்த்தம் பெற நினைக்கை
சேட்டை தன மடியகத்து செல்வம் பார்த்து இருப்பதுக்கு ஒக்கும்
நம்பிமீர்காள் -பரிஹாச உக்தி
கேட்டீரே அந்ய பரரை துடை தட்டி உணர்த்திக் கூறுகிறபடி
————————————————————————————————————-
11-ஒரு வில்லால் ஓங்கு முந்நீர்
கல்லால் கடலை அணை கட்டி உகந்தாய் -எண்ணா நிற்க இவர் ஒரு வில்லால்
ஓங்கு -இயற்கையான கடலின் கொந்தளிப்பு அல்ல
கையும் வில்லுமாக வீர வரப்பைக் கண்டு கீழ் மண் கொண்டு மேல் மண் எறிந்து காலிலே விழுமா போலே
திருவடிகள் அளவும் வெள்ளம் கொத்தபடி
உலகங்கள் உய்ய செருவிலே அரக்கர் கோனைச் செற்ற
ஒரு பிருந்தாவனம் கொண்டு ஆநிரைகள் புல்லும் தண்ணீரும் பெற்றால் போலே
ஒரு நம் ஆழ்வார் கொண்டு உலகை திருத்தினால் போலே
ராவணன் ஒருவனை முடித்து உலகத்தை வாழ்வித்து அருளினான்
நம் சேவகனார் -அஞ்சலி ஒன்றுக்கே சேவகத் தொழில் செய்யுமவன் – இன்னார் தூதன் என நின்றான்
நம் சேவகனார் மருவியபெரிய கோயில் –
மா முனி வேள்வியைக் காத்து அவபிரதமாட்டிய யடுதிறல் அயோத்தி எம்மரசே அரங்கத்தம்மா –
ராவணவதம் பண்ணி வினையற்ற பின்பும் பிற்பாடர் இழவாமைக்கு இங்கே வந்து சாய்ந்து அருளினான்
காலத்தை கழிக்கின்றீரே-பழுதே பலபகலும் போயின என்று அஞ்சி அழுதேன் என்று
ஞானிகள் அழுகையைக் கேட்டும் பாவிகாள் -காலத்தை கழிக்கின்றீரே-என்கிறார்-
—————————————————————————————————————————————————-
12-நமனும் முற்கலனும் பேச
முத்கல உபாக்யானம் ஸ்ரீ விஷ்ணு தர்மம் -90 அத்யாயம்
க்ருஷ்ணாயா சொல்லி பசு தானம் செய்தான்
யாத்ருச்சிகமாக திரு நாமம் செவிப்பட்டதுக்கே இத்தனை
நரகமே ச்வர்க்கமாகும் ராவணன் இருக்கும் வரை தாமஸ புரி விபீஷணன் அரசாண்டதும் சாத்விக புரி யானதே
ஒருவனுடைய அந்திம சமயத்திலே திருமந்த்ரத்தை உபதேசித்து
இத்தைச் சொல்லாய் என்ன
அவனும் ஆமாகில் சொல்லிப் பார்க்கிறேன் -இத்தையே அநேக உரு சொல்லி
திருமந்தரம் சொல்லாதே செத்துப் போனான்
இரண்டும் அஷரம் ஒத்து இருக்கச் செய்தே சொல்ல ஒட்டிற்று இல்லை இ றே
மெய் எழுத்து நீக்கி எட்டு எழுத்து
அழிய மாந்தர்
திரு நாமம் சொல்ல நாக்கு படைத்த மாந்தர்கள்
தாமுளரே தம்முள்ளம் உள்உளதே தாமரையின் பூ உளதே ஏத்தும் பொழுது உண்டே
நா வாயில் உண்டே நமோ நாரணா என்று ஓவாது உரைக்கும் உரை உண்டே –
அதனுக்கே கரைகின்றேன்
எனக்கு இல்லை எனக்கும் பிறர்க்கும் இல்லை பிறருக்கே -கரைகின்றேன்
———————————————————————————————————————————————————
13-எறியும் நீர்
தம் நெஞ்சோடு தாமே வருந்துகின்றார்
வெள்ளத்தில் இடைப்பட்ட நரியினம் போலே
பொறியின் வாழ்-பொறி இந்த்ரியங்கள்
பொறி இல் அழகு இல்லாத
போற்றி மற்றோர் தெய்வம் பேணப் புறத்திட்டு உம்மை இன்னே தேற்றி வைத்தது
எல்லீரும் வீடு பெற்றால் உலகில்லை என்றே -திருவாய்மொழி
———————————————————————————————————————————-
14-வண்டினம் முரலும் சோலை
சம்சாரிகளை பார்த்து பேசினதுக்கு பிராயச் சித்தமாக போக்யமான சோலை அனுபவிக்கச் செய்தேயும்
மீண்டும் திருவரங்கம் என்னா மிண்டர் -என்கிறார்
அங்குற்றேன் அல்லேன் இங்குற்றேன் அல்லேன் இரு கரையரைப் போலே
மங்களா சாசனத்து ஆள்தேடும் உறைப்பு
திருவரங்கம் என்னா மிண்டர் பாய்ந்து உண்ணும் சோற்றை விலக்கி நாய்க்கு இடுமினீரே
நேமி சேர் தடம் கையினானை நினைப்பிலா வலிநெஞ்சுடை பூமி பாரங்கள் உண்ணும்
சோற்றினை வாங்கி புல்லைத் திணி மினே -பெரியாழ்வார்
இவர் நாய்க்கு இடும் என்கிறார்
யோ சாதுப்யோர்த்த மாதாயா சாதுப்யஸ்சம்ப்ரயச்சதி கல்பகோடி சஹஸ்ராணி சயாதி ஸ்ரேயசாம் பதம்
அசத்துக்களின் பொருளைப் பறித்து சாதுக்களுக்கு இடும்படி சாஸ்திரம்
திருமங்கை ஆழ்வார் அனுஷ்டான பர்யந்தம் வெளிக் காட்டி அருளினார்
அண்டர் -இடையருக்கும் தேவர்க்கு பெயர்
—————————————————————————————————————————————————————
15-மெய்யர்க்கே
நன்றி உணர்வு தோன்ற கொண்டாடுகிறார்
ஐயப்பாடு அறுத்த- அழகு -அழகன் இடம் வைக்க கூடாது
அத்வேஷம் முதல்படி
அத்வேஷம் உடையாருக்கு ஸ்வரூபத்தை காட்டிக் கொடுத்தான்
மெய்யர்- தத்வ ஞானம் உடையார்க்கு எண்ணாமல் அத்வேஷம் உடையார்
அர்த்த சுவாரஸ்யத்துக்காக சப்தம் நெருக்கி உரைப்பது சாஸ்திர சம்மதம்
மெய்யாவது ஆஸ்திக புத்தி பொய்யாவது நாஸ்திக புத்தி
விதியிலா என்னைப் போலே -மத்திம தீபமாக
மெய்யர்க்கும் பொய்யர்க்கும்
பழுதே பல பகலும் போயின என்று அஞ்சி அழுத போய்கையாரை போலே
விதியிலா என்னைப் போலே என்கிறார் முன்புத்தைநிலைமையால
கோமான் ஸ்வாமி
சம்பன்னராய் இருக்குமவர்களே யாகிலும் ஒரு காசு விழுந்தவிடத்தே போய் தேடா நிற்பார்கள் ஆய்த்து
தம்தாம் வஸ்துவை விட மாட்டாமையாலே –
உய்யப்போம் உணர்வு
ஆஸ்திக புத்தி
யாத்ருச்சிக ஸூ க்ருதமடியாக நாம் யார் நாம் நின்ற நிலை என் நமக்கு போக்கடி எது -ஆராயும் உணர்வு
—————————————————————————————————————————————————————————-
16 சூதனாகி
ஆதரம் பெருக வைத்த அழகு -அழகன் இடம் வைக்க கூடாது
பக்தி வர்த்தகமான கர்ம ஞானத்திலே நிற்கிறது ஆய்த்து
இவருக்கு வடிவு அழகு
இவருக்கு சம்சயத்தை அறுக்கைக்கும்
ஆதாரத்தை பெருக்குகைக்கும்
சாமக்ரி ஒன்றே யாய்த்து
ஸ்வாபதேசத்தில்
சூதாவது -ஈஸ்வர சேஷன் ஆத்மா உண்டு சர்வ சேஷி அவன் உண்டு பரமபதம் ஒண்டு சாஸ்திரம் உண்டு
என்றால்ஒன்றும் இல்லை என்று
சொன்னவனை மயக்கி நாஸ்திகன் ஆக்குபவன்
கள்வன் -கௌச்துப ஸ்தாநீயனான ஆத்மாவை தன்னது என்கை
—————————————————————————————————————————————————————–
17-விரும்பி
மூன்று கரணங்களும் விமுகராய் இருக்க
இரும்பு போல் நெஞ்சம் -இல்லை-இரும்பு போல் வலிய நெஞ்சம் –
சர்வசக்தனாலும் நிமிர்த்த முடியாத நெஞ்சு
இரும்பை உருக்கி நிமிர வைக்கலாமே
சர்வரச என்பதால் கரும்பினை என்கிறார் கரும்பு போன்றவன் எண்ணாமல்
என் கண்ணினைகள் களிக்குமாறு சதா பச்யந்தி கூட இடத்துக்கு ஒப்பு அன்று
உருகும் வண்ணம் -கோயில் கொண்ட என்பதுடனும் கண்டு கொண்டு என்பதுடனும் இயையும்
————————————————————————————————————————————————————–
18-இனித்திரை திவலை மோத
பறவை திருப் பாற் கடல் அனுபவம்
காவேரி வெள்ளம் கடல் போலே என்னவுமாம்
தனி கிடந்து –
ஒருவாராகிலும் கிடைப்பாரோ என்று அலமாந்து கிடக்கிறான்
தனி -ஒப்பில்லாமையும்
அரசு செய்யும் தாமரைக் கண்ணன்
கண் அழகாலே -அஹம் மம -என்பவர்களை தனக்காக்குகை அரசன் வேலை
தாசோஹம் என்னப் பண்ண வல்ல அழகு
பொங்கோதம் சூழ்ந்த புவனியும் விண்ணுலகும்
அங்காதும் சோராமே ஆள்கின்ற வெம்பெருமான்
செங்கோல் உடைய திருவரங்கச் செல்வனார் -இ றே
இப் ப்ரஹ்மாச்த்ரத்துக்கு அகப்பட்டார் ஆர் என்னில்
நான் தோற்று என்னை எழுதிக் கொடுத்தேன்
சம்சாரிகளுக்கும் இவ்வருகான என்னை தோற்ப்பித்த
கண்களுக்கு இனி வெல்ல ஒண்ணாத நிலம் உண்டோ –
கண்ணனை
கொண்டல் வண்ணனை — கோவலனாய் வெண்ணெய் உண்ட வாயன்
பட்டர் -யசோதை பிராட்டி பிள்ளை மனம் கன்றாமல் தீம்பிலே கை வளரும்படி வளர்த்த மொசு மொசுப்பு எல்லாம்
பெரிய பெருமாள் பக்கலிலே தோற்றி இருக்கும்
வசிஷ்டாதிகளால் ஸூ ஷிதராய் வார்த்து வடிந்த விநயம் எல்லாம்
தோற்றும்படியான சக்கரவர்த்தி திருமகனை ஸ்மரிக்கலாம்படி இருக்கும் நம் பெருமாளைக் கண்டால் -என்பர்-
——————————————————————————————————————————————————————————-
19-குடதிசை முடியை வைத்து
கண் –அவயவ விகாரமே அன்றி ஆஸ்ரயமான உடலே உருகுகிறதே
திக்குகள் சிருஷ்டி பலன் உண்டே -இப்பாசுரத்தால் காட்டி அருளுகிறார்
உடல் நெக்கு உருகுமாலோ பாட பேதம் -நெக்கு கரைந்து
———————————————————————————————————-
20-பாயும் நீர்
அஹம் மம உங்களை போலே அகல முடியுமோ இந்த அழகைக் கண்டபின்
ஒலைப்புறத்திலே கேட்டுப் போகை அன்றிக்கே
தன தாளும் தோளும் முடிகளும் சமனிலாத பல பரப்பி –
சௌந்தர்ய சாகரம் -திவ்ய தேஜஸ் கண்டும் விலக முடியுமோ
மாயனார்
தனது நெடும் கைக்கும் எட்டாதபடி ஓடினேன் ஓடி -என்னையும் பிடித்து இழுத்துக் கொண்டவனுடைய சக்தி மாயமே
தூய அடை மொழி கண்ணுக்கு
ஸ்ரமணீ விதுர ருஷி பத்நிகளை பூதராக்கின புண்டரீகாஷன் நெடு நோக்கு சாபம் இழிந்து என்னப் பண்ணும் இ றே –
——————————————————————————————————————————————————————-
21-பணிவினால் மனமது ஒன்றி
மனம் மநோ வ்யாவருத்தி சிந்தனை
ஒன்றி ஒன்றிவித்து
எம்பெருமானை பணிவதாக முயற்சி செய்தல்
இதர விஷயங்களில் போகிற நெஞ்சை
அவற்றில் நின்றும் மீட்டு
பிராப்த விஷயத்தில் பிரவணம் ஆக்குவோம் என்னும்
உத்யோக மாத்ரமே யாய்த்து இவ்விஷயத்துக்கு வேண்டுவது –
தொழக் கருதுவதே துணிவது சூதே -திருவாய்மொழி
அணியினர்
மகா மேருவை புடைபடத் துளைத்து அது விம்மும் படி அதிலே ஒரு நீல ரத்னத்தை
அழுத்தினால் போலே யாய்த்து கோயில் ஆழ்வாருக்கு உள்ளே பெரியபெருமாள் கண் வளர்ந்து அருளுகிறபடி –
ஸ்ரீ ரெங்காந்தர் மந்திரம் தீப்ர சேஷம் ஸ்ரீ பூமி தத்ரம்யா ஜாமாத்ரு கர்ப்பம்
பச்யேம ஸ்ரீ திவ்ய மாணிக்ய பூஷா மஞ்ஜூஷா யாஸ்துல்ய முன்மீலிதாயா-பட்டர்-
——————————————————————————————————————————————————————————-
22-பேசிற்றே
நிறமுயர் கோலமும் பேரும் உருவும் இவை இவை என்று
அறமுயல் ஞானச் சமயிகள் பேசிலும் அங்கு அங்கு எல்லாம்
உறவுயர் ஞானச் சுடர் விளக்காய் நின்றதன்றி யொன்றும்
பெற முயன்றார் இல்லையால் எம்பிரான் பெருமையையே -திருவிருத்தம்
யதோ வாசோ நிவர்த்தந்தே –
ஆசற்றார் நம் ஆழ்வார் போல்வார்
நாகணை மிசை நம்பிரான் சரணே சரண் நமக்கு என்று ஏக சிந்தையராய் இருக்கும் சித்தோபாய விசுவாசிகள்
மாசற்றார் பெரியாழ்வார் போல்வார்
வடதடமும் வைகுந்தமும் மதிள் த்வாராபதியும்
இடவகைகள் இகழ்ந்திட்டு என்பாள் இடவகை கொண்டனையே -என்றபடி
நித்யவாசம் செய்து அருளுபவன்
என்று சொல்லிக் கொண்டு வணங்கினால் நமக்குள்ளும் நித்ய வாஸம் செய்து அருளுவான்
——————————————————————————————————————————————————
23-கங்கையில் புனிதமாய
பே நைர் ஹசந்தீவ தத் கங்காம் விஷ்ணுபதீத்வ மாத்ரமுகராம் ஹேமாபகா ஹந்த்வகம்-பட்டர்
அழகை கண்டபின் மறக்க மருந்துண்டா சம்சாரிகளே
—————————————————————————————
24-வெள்ள நீர்
கள்வனார்
உண்டியே உடையே என்று உகந்தோடும் சம்சாரிகளையும்
வசப்படுத்திக் கொள்ள வலை வீசுவதால்
கள்வனார் என்கிறார்
செஞ்சொல் கவிகாள் உயிர் காத்து ஆட்செய்மின் திருமால் இரும் சோலை வஞ்சக் கள்வன் மா மாயன் –
கள்வன் என்னாதே கள்வனார் பெரிய தீவட்டி திருடன்
திருடனை பிடிக்க திருடன் வேண்டுமே
ஆத்மாபஹாரி நம் போல்வாரை பிடிக்க கள்வனார் வேண்டுமே
ருஜுவாக வந்தால் கிடைப்பவர்கள் அன்றே
ராம கிருஷ்ணாதி அவதாரங்களில் எதிரம்பு கோத்தவர்கள் இ றே இவர்கள்
தனது உடைமையை பெற வந்து கிடக்கிற கிடையையும்
தாய் கொலை செய்பவனையும் மயங்கப் பண்ணும் அழகு வாய்ந்த திரு முக மண்டலத்தையும்
சேவித்தும் விகாரப் படாமல் தின்னியதாக இருக்கும் நெஞ்சே என்கிறார்
கீழ்ப் பிறந்த விகாரம் எல்லாம்
விஷய வை லஷணயத்தை பற்ற
அசத் சமமாய் இருக்கிறது யாய்த்து இவருக்கு –
இந்த வை லஷன்யத்துக்கு தக்க காதல் கொண்டாய் அல்லை
கள்ளமே காதல் செய்து உன் கள்ளத்தே கழிக்கின்றாயே-கபடமான காதல் கிடாய் என்கிறார்
————————————————————————————————————————————————————————–
25-குளித்து
அந்தணமை தன்னை ஒளித்திட்டேன்
ப்ராஹ்மன்யம் என்பதே உலகில் கிடையாது என்று சொல்லும்படி
சிஷ்டராய் இருப்பார் கண்டால் இன்னான் அதிகரித்த வர்ணத்திலே சிலர் அன்றோ என்று கொண்டு
அவர்களுக்கும் அவத்யமாம்படி திரிந்தேன்
ஒளித்திட்டேன் -கர்ம யோகம் இல்லை
என் கண் இல்லை ஞான யோகம் இல்லை
நின் கணும் பக்தன் அல்லேன் -பக்தி யோகம் இல்லாமை
ஆறி இருக்காமல் கதறுகிறேன்
கைம்முதல் இல்லாரை ரஷிக்க அன்றோ கோயிலில் கிடைக்கை
ஒப்பற்ற கருணைக்கு என்னை விட நீசர் இல்லையே
——————————————————————————————————–
26-போதெல்லாம்
கள்ளார் துழாயும் கணவலரும் கூவிளையும் முள்ளார் முளரியும் ஆம்பலும் முன் கண்டக்கால்
புள்ளாய் ஓர் ஏனமாய் புக்கிடந்தன் பொன்னடிக்கு என்று
உள்ளாதார் உள்ளத்தை உள்ளமாக் கொள்ளோமே
ஆட்டின் கழுத்தில் முலைக்கும் எனக்கும் வாசி இல்லை
காதலால் நெஞ்சு அன்பு கலந்திலேன்
கபடமான அன்பு என்று காட்ட காதலால் அடை மொழி
அங்கும் கவர்ந்து கொள்ளை கொள்வதற்காக வஞ்சனையான அன்பு
இப்படி கபடமான அன்பை அங்கு இருந்து மாற்றி உன்னிடத்தில் செய்வதில் என்ன பலன் என்கிறார்
——————————————————————————————————————————————
27-குரங்குகள்
குரங்குகள் பன்மை – மலையை – ஒருமை -நூக்க
மலைகளால் கடலைத் தூர்கிற இடத்திலே மலைகளுக்கு தொகை உண்டாய்
ஸ்ரீ வானர வீரர்களுக்கு தொகை இல்லாமையாலே
ஒரு மலையை அநேகர் கூடத் தொட்டுக் கொண்டு வருவார்கள் யாய்த்து
ஒரு மலை ஒருவருக்கு பாத்தம் போராதபடி பெரு மிடுக்கராய் இருக்கச் செய்தேயும்
உபாத்யாய ருசி போலே எல்லாரும் கிஞ்சித் கரித்து ஸ்வரூபம் நிறம் பெற வேணும் என்று இருக்குமவர்கள் ஆகையால்
இப்படிச் செய்கிறார்கள் ஆய்த்து
ஸ்வரூப ஞானம் உடையாரோடு இல்லாதாரோடு வாசி அற
துரும்பு எழுந்து ஆடும் படி இ றே
அடிமை கொள்ளுகிறவர் கையும் வில்லுமாய் நின்ற நிலை –
நெஞ்சாலும் நினைக்க வில்லை
அருமருந்தன்ன மானிடப் பிறவியை பாழே போக்கினேன்
குரங்குகள் அணில்கள் கைங்கர்யம் ஆழ்வார்களுக்கு காட்டிக் கொடுத்து அருளினான்
—————————————————————————————————————————————————————–
28-உம்பரால்
ஆஸ்ரித சுலபன்
ஆஸ்ரித பஷபாதன்
செம்புலால் உண்டு வாழும்-நீர் புழு – ஹீன ஜந்துவை எதிரியாக்கி
————————————————————————————————
29-ஊரிலேன்
திவ்ய தேச ஜன்மமும் இல்லை
யாத்ருசிகமாக திவ்ய தேச சேவை பெற காணியும் இல்லை
உறவுகளும் இல்லை
உன்னைப் பற்றினேன் நீ பரம மூர்த்தி
ஒழிக்க ஒழியாத உறவு உண்டே
————————————————————————————————————————-
30-மனத்திலோர்
ந நிந்திதம் கர்த தஸ்தி லோகே சஹச்ர சோயன் நமயா வ்யதாயி –ஆளவந்தார்
எல்லா தீமைகளும் என்னிடம் உள்ளன என்கிறார் இது முதல் ஐந்து பாசுரங்களால்
சினத்தினால் செற்றம் நோக்கி
ஓராளும் ஓர் நோக்கும் நேராக வாய்த்து பார்ப்பது
க்ரூரமாய் பார்க்கும் பார்வை
புனத் துழாய் மாலையானே
என்னைப் போல்வாரை ரஷிக்க தானே தனி மாலை சாத்தி உள்ளீர்
—————————————————————————————————————————————————
31-தவத்துளார்
தனம் படைத்தாரில் அல்லேன்
களவு கண்ட பணத்தால் பகவத் ஆராதனம் செய்தேன் அல்லேன்
தண்மைக்கு எல்லையான ஸ்திரீகளுக்கும் ஆகாதே
அவர்களாலும் பஹிஷ்கரிக்கப் பட்டேன்
நான் ஒருவனே என்கிறார் –
உன்னுடைய விஷயீ காரம் இடையின்றி உள்புகலாமே என்கிறார்
———————————————————————————————————————-
32-ஆர்த்து வண்டு
கார்த்திரள் அனைய மேனி
தேன் வெள்ளத்தை கண்டு கடல் என்று மயங்கிய மேகம் பள்ளி கொண்டால் போல்
கண்ணனே
மேகத்தை விட வ்யாவ்ருத்தி
ஜலத்தை உதறிவிட்டு போகுமே மேகம்
சஜாதீயனாய் வந்து கிட்டி உபகரிக்குமவன்
அவனைக் காணும் மார்க்கங்கள்
கர்ம யோகம் ஞான யோகம் பக்தி யோகம்
அவதார ரஹச்யம் புருஷோத்தம வித்யை
புண்ய ஷேத்திர வாஸம் திருநாம சங்கீர்த்தனம் போல்வன
——————————————————————————————————————
33-மெய்யெல்லாம்
விசுவாசம் உள்ளதால்
வெட்கமும் அச்சமும் இன்றி
திருமுன்பே வந்து நின்றேன்
——————————————————————-
34-உள்ளத்தே
தொண்டுக்கே கோலம் பூண்டு வெள்கிப் போய் என்னுள்ளே விலவறச் சிரித்திட்டேனே
தொடையொத்த துளவமும் கூடையும் பொலிந்து தோன்றிய தோள் தொண்டர் அடிப் பொடி
வேஷ தாரி தொண்டன் தொண்டுக்கே கோலம் பூண்டேன்
———————————————————————————————————————–
35-தாவி யன்று –
சிக்கென கொண்டார்
பாவியேன் -விலகி போனேனே வெறுத்துக் கொண்டு
உன்னை விடேன் என்றதும் செங்கண் மால் ஆனான்
————————————————————————————-
36-மழைக்கு அன்று
பேற்றுக்கு துடித்து கதறுகிறார்
ஆநிரை இடையரில் ஒருவன் போலே கொள்ளாய்
மதுரவாறு சௌலப்ய நதி அடியார்கள் இடம் தேடி பெருகி
ரஷிக்கா விடிலும் விட ஒண்ணாத மதுரம் உண்டே
ஆதி மூர்த்தி
உழைகின்றேற்கு-துடிக்கிற என்னை
——————————————————————————————
37-தெளிவிலாக் கலங்கல் நீர்
துக்தாபிர் ஜனகோ ஜனன் யஹமியம் -பட்டர்
கலக்கம் மாறாத காவேரி
திருவரங்கத்துள் ஓங்கும் ஒளியுளார்
பரமபதத்தில் ஒளி பகல் விளக்கு என்னும் படி யாய்த்து
அந்தகாரத்தில் தீபம் போலே குறைவாளரான சம்சாரிகளுக்கு
உதவப் பெற்ற பின் ஒளி மிக்கு இருக்கிறபடி
நித்ய சூரிகளின் நடுவே இருக்கிறபோது ஆதித்யர்கள் நடுவே ஆதித்யன் இருக்குமா போலே யாய்த்து
இங்கு ஆர்த்தர் மிகவும் உண்டாகையாலே
தத் ரஷணம் பண்ணி ஒளியும் மிகா நிற்கும் அத்தனை
ஓங்கும் –ஓங்கிய ஓங்குகின்ற ஓங்கி கொண்டே இருக்கின்ற –
விபீஷணாதிகளை ரஷித்தால் போலே வில்லும் கோலும் எடுக்க வேண்டியது இல்லையே
குளிர ஒருகால் நோக்கி அருளினால் போதுமே
எளியதோர் அருளும் அன்றே என் திறத்து
குறையை முறையிடும் போது நிந்திக்காமல் எம்பிரானார் என்றது
நன்றி பாராட்டி -முறையை -ஸ்வரூபம் உபாய உபேயங்கள் -உணர்த்தி ருசி உண்டாக்கி
கூப்பீடு கேட்க அவகாசம் கொடுத்து அருளும் உபகாரகன் இல்லையா
அடே பையா ஒரு சொல் போதுமே அளியல் நம் பையல் –
———————————————————————————————————————————————————-
38-மேம்பொருள்
மேல் எழுந்த பொருள் -கர்மம் அடியாக வந்தது -பகவத் விஷயீ காரம் வந்ததும் விலகும் சம்சார சம்பந்தம்
மேவின பொருள் -ஒட்டிக் கொண்டு -செதனனால் பிரிக்க ஒண்ணாத -தேக சம்பந்தம் அவித்யா சம்பந்தம்
மேம்பாட்டை விளைக்கும் பொருள் -தன்னை பற்றினாரை சர்வஞ்ஞராக அபிமானிக்க பண்ணும் -பிரகிருதி பிராக்ருத பதார்த்த சம்பந்தம்
மூன்று வகை நிர்வாஹம்
தேகாத்மா விவேகம் பிறந்து
மமதா புத்தி விட்டு ஒளிந்து
ஸ்வா தந்த்ர்ய புத்தி ஒழிகை
அடுத்து
ஆம்பரிசு அறிந்து கொள்ளுகை
ஆத்மஸ்வரூபம் உணர்ந்து ஸுயம் பிரகாசன் -நித்யன் -உணர்வை குணமாக கொள்பவன் -அணு –
அனன்யார்ஹ சேஷபூதன்-கைங்கர்யமே புருஷார்த்தன் என்று அறிகை
ஆத்மா அபிமான அனுரூபமாக வாய்த்து வ்ருத்தி ஹேதுக்கள் தான் இருப்பது
தன்னை திர்யக்காக அபிமானித்த போது த்ருண சமூஹமாயிற்று வ்ருத்தி ஹேதுவாகக் கடவது
மனுஷ்யோஹம் -என்று அபிமானித்த போது அன்னம் வ்ருத்தி ஹேதுவாகக் கடவது
தேவோஹம் என்ற போது அம்ருதம் வ்ருத்தி ஹேதுவாகக் கடவது
தாசோஹம் என்ற போது கைங்கர்யம் வ்ருத்தி ஹேதுவாகக் கடவது
ஐம்புலன் அகத்தடுக்குகை இங்கு மற்றை நம் காமங்கள் மாற்று போலே
தனக்கே யாக எனைக் கொள்ளும் ஈதே
ஸ்வ பிரயோஜன புத்தி பிரவாதபடி நோக்குகை
காம்பற தலை சிரைத்து உபயாந்தரங்கள் கலசாத படி அஹங்கார கர்ப்பம் நீக்குகி
இப்படி வாழும் சோம்பர் கிடைத்ததும் மகிழ்ந்து உகக்கும் அவாப்த சமஸ்த காமன்
திருக்கண்ண மங்கை ஆண்டான்
தன நாயைக் கொன்றவனை கொன்று தானும் குத்தி மாய்ந்ததை கண்டு
ஒரு தேஹாத்மா அபிமானியான மனுஷ்யன்
இந்த நாய் நம் வாசலை பற்றிக் கிடந்தது என்ற காரணத்தாலேயே
அதன் மேல் இவ்வளவு பரிந்தால்
நாம் பரம செதனான எம்பெருமான் வாசலைப் பற்றிக் கிடந்தால் யமாதிகள் கையில் நம்மை விட்டுக் கொடான் –
பத்தராவிப் பெருமாள் கோயில் வாசலிலே ஸ்வ வியாபாரங்களை எல்லாம் விட்டு சாய்ந்து அருளினார்
———————————————————————————————————————————————————————————————————–
39-அடிமையில் பாகவத வைபவம் சொல்லும் இது முதல் மேல் பாட்டுக்களில்
தொண்டு பூண்டு ஒழுகுவதே மேன்மைக்கு காரணம்
அத்யயனத்துக்கு பலன் வேதத்தின் பொருள் உள்ளபடி அறிந்து நடப்பது தான் என்று
உணராதவர்கள் நான்கு வேதங்களிலும் வல்லராயினும் பலன் இல்லை
குக்கர் ஷூத்ரர்
———————————————————————————————————————————
40-திருமறுமார்பா –
நின்னை சிந்தையுள் திகழ வைத்து மருவிய மனத்தராகில்
உபாயந்தரங்களை பற்றாமல்
பிரயோஜனாந்தரங்களில் பற்று இல்லாமல்
உபாயமும் உபேயமும் அவனே என்று இருக்காய்
மா நிலத்து உயிர் கள் எல்லாம் -இவ்விஷயத்துக்கு அதிகாரி நியமம் இல்லை ஜாதி நியமம் இல்லை
——————————————————————————————————————————
41-வானுளார் அறியலாகா
உச்சிஷ்ட அன்னத்தாலே -அமுது செய்து கை வாங்கின கலத்தில் பிரசாதம் -சம்சாரிகளை பரிசுத்தராக்கும்
அறிவது அரியான்
அகிஞ்சனன் அநந்ய கதி
ஆச்சார்யா விஷயம் அன்ன சேஷம்
சேடம் -எச்சில் பண்ணி மிகுந்த பிரசாதம் ஆச்சார்யர் பக்கல் மட்டுமே
——————————————————————————————————————
42-பழுதிலா
ஒழுகல் ஆறு பழுதிலா பல சதுப் பேதிமார்கள்
பிரமன் முதல் தங்கள் வரையில் நீண்டு வரும் பரம்பரையில்
ஒரு குற்றமும் அற்று இருக்குமவர்களாய்
நான்கு வேதங்களையும் ஒதினவர்களாயும் இருக்குமவர்களே
சதுப் பேதிமார்கள் -விளி சொல் இது எம்பெருமான் விளி
மேலே அரங்கத்தம்மானே ஆழ்வார் விளி
பரஸ்பரம் ஞானம் கொடுத்துக் கொண்டு
என்னைப் போல் கொண்டு ஆராதனம் செய்ய வேண்டும் என்கிறான் இவர்களை பார்த்து
மிலேச்சனும் பக்தனானால் சதுர்வேதிகள் அனுவர்திக்க அறிவு கொடுத்து
குலதைவத்தொடு ஒக்க பூஜை கொண்டு பாவன தீர்த்த பிரசாதனாம் என்கிற
திருமுகப் படியும் -ஆச்சார்ய ஹிருதயம் ஸ்ரீ ஸூ க்தி
————————————————————————————————————————–
43-அமர ஓர் அங்கம் ஆறும்
நுமர்களை பழிப்பர் ஆகில்
அவர்கள் தாம் ஆங்கே புலையர் சண்டாளர் ஆவர்
ஜன்மாந்தரத்தில் இல்லை
ஜென்மத்தை பார்த்து தூஷிப்பர் ஆகில்
நொடிப் பது ஓர் அளவில் -ஒரு நிமிஷ காலத்துக்குள் அந்த ஷணமே
————————————————————————————————————————————
44-பெண்ணுலாம்
நீசமான திர்யக் ஜாதி ஸ்ரீ கஜேந்திர ஆழ்வான்
விஷயீ காரத்துக்கு பாத்ரம் ஆனதே
ப்ரஹ்மாதிகள் நெடும் காலமாக எதிர்பாரா நிற்க
அவர்களையும் எங்களையும் -நித்ய சூரிகள் -அநாதரித்து
ஒரு திர்யக் ஜந்துவின் கால் கடையிலே
அரை குலைய தலை குலைய ஓடிப் போய் விடுவதே
என்று நித்ய சூரிகள் வியக்கும்படி
கண்ணறா உன்னை– கண்ணுறா உன்னை -இரண்டு பாட பேதம்
கண் தயவு அறா அது நித்யமாக பெற்ற உன்னை
தயவில்லா உன்னை பிந்தியபாடம்
அவன் உபகரித்த தசையிலே கண்ணுறா என்கிறது ப்ரீதி தலை மண்டை இட்டுச் சொல்லுகிற வார்த்தை -பெரியவாச்சான் பிள்ளை
முந்தின பாடம் வியாக்யானத்துக்கு சேராது
ஆணைக்கு அன்று அருளை ஈந்த கண்ணுறா அத்யாபகர் -இதுசம்போதனமாய் இருக்கும்
கண்ணுறா உன்னை என்னோ நான்காம் அடி உடன் சேர்த்து
கண்ணறாய்-பிழை அற்ற பாடம் சிதைந்து கண்ணறா கண்ணுறா ஆயிற்று
உன்னை என்னோ களை கணா கருதுமாறே
ஆஸ்ரித பஷபாதியான உன்னை ஜகத்துக்கு பொதுவான ரஷகன் என்பர் மதிகேடர்கள்
தேவா நாம் தானவா நாஞ்ச சாமான்ய மதி தைவதம் -என்கிற பந்தம் கிடக்க
சிலர்க்காக சிலரை அழிக்கிற இவனை சர்வ ரஷகன் என்று நினைக்கலாமோ
களைகண் -ரஷகம்
——————————————————————————————————————————————————————–
45-வளம் எழும்
கவள மால் யானை -களவ மால் யானை பாட பேதம்
இளைய புன் கவிதை ஏலும் எம்பிராற்கு இனியவாறே
இப்பிரபந்தம் கற்றார்க்கு பலம் சொல்லாது ஒழிந்தது
இவ்வுகப்பு தானே அவர்களுக்கு பலமாகையாலே -பெரியவாச்சான் பிள்ளை-
————————————————————————————————————————————————————————————
ஸ்ரீ P.B.A,ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
தொண்டர் அடிப் பொடி ஆழ்வார் திருவடிகளே சரணம்
பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்.
