அவதாரிகை –
கிருஷ்ணன் வந்த போது வருகிறான் -என்று–தன் போக்கையே அநாதரித்துக் கிடக்கிறாள் ஒருத்தியை எழுப்புகிறார்கள்-அதாவது-ஸ்வரூபத்தை உணர்ந்து வந்து அனுபவிக்கையும் அவன் கார்யம் இ றே–தத்தர்சம் -என்று இருப்பாள் ஒருத்தி -என்கை
உபாய அத்யாவச்ய நிஷ்டரான -அதிகாரியை எழுப்புகிறார்கள்
அவனுடைய பற்றுதலே உத்தாரகம் -அவனை இவன் பற்றும் பற்று அஹங்கார கர்ப்பம் அவத்யகரம்-
தூ மணி மாடத்து சுற்றும் விளக்கெரியத்
தூபம் கமழத் துயில் அணை மேல் கண் வளரும்
மாமன் மகளே மணிக்கதவம் தாள் திறவாய்
மாமீர் அவளை எழுப்பீரோ உன் மகள் தான்
ஊமையோ அன்றிச் செவிடோ வனந்தலோ
ஏமப்பெரும் துயில் மந்தரப் பட்டாளோ
மாமாயன் மாதவன் வைகுந்தன் என்றென்று
நாமம் பலவும் நவின்றேலோ ரெம்பாவாய்-9-
வியாக்யானம் –
தூ மணி மாடத்து –
துவளில் மா மணி மாடம் -என்று குற்றம் எடுத்துக் கழிக்க வேண்டாத–நன்மையை உடைய மணியாலே செய்த மாடம் –
சம்சார கந்தம் உண்டாய் கழிந்த முக்தருக்கும்–அச்ப்ருஷ்ட சம்சார கந்தரான நித்யருக்கும் உண்டான வாசி–போந்து இருக்கை –
அப்ராக்ருதமாய் பஞ்ச உபநிஷத்மயமான திவ்ய மங்கள விக்ரஹத்திலே-
விரக தாபம் தீர சுபாஸ்ரயமாக அனுசந்திக்க-ஹிதாம்சம் -ஸ்ரீ வைஷ்ணவ கிரக யாத்ரையே -ஆசார்யன் திரு மாளிகை நினைத்தாலே போதுமே
பூர்வ தினசரி மா முனிகள் —ஸ்ரீ ரெங்கசாயி சேவிக்க புறப்பட -அனுஷ்டானம் எல்லாம் சொல்லி-துவளில் மா மணி மாடம் எடுத்து கழிக்க வேண்டாம்–துவள் இல் இது தூய்மை மணி தோஷம் பிரசங்கம் பண்ணி இல்லை என்பதை விட –
திரு மேனி பாங்காக இருக்கா ஜுரம் இல்லையே வாந்தி பேதம் இல்லையே கேட்பது போலே-
பகவான் மாடம் அது பாகவதர் மாடம் இது முக்தர் துவள் இருந்து கழிந்தது நித்யர் ஸ்வத் ஸித்தம் தூய்மை-பரமாத்மா அபகதபாத்மாதிகள் – சத்ய காமம் சத்ய சங்கல்பம் -அவனுக்கு மட்டுமே அபகத பாபமா பாப சம்பந்தம் இல்லாமல்
கர்மத்தால் ஜீவாத்மாவுக்கு உண்டு பிராக பாவம் -குடம் பண்ணின -எத்தனை நாள் இல்லாமல் இருந்தது -அநாதி ஆரம்ப காலம் முன்பு இல்லாமல்
பிரத்யம்சா பாவம் போலே -குடம் உடைக்க -த்வம்சம் ஆன பின்பு -ஆதி உண்டு -அந்தம் இல்லை
ஜீவாத்மாவுக்கு கர்மத்தால் பிராகேவ அபாவம் ஆரம்பத்திலே தோஷம் இல்லை ஜீவாத்மா கல்யாண குணங்கள்
ஹேய பிரத்யபடநீயன் ரத்னங்கள் -அப்படி – கழித்த ரத்னங்கள் கொண்டு போய் காணும் தொலைவில்லி மங்கலம் அனுப்பி
ஆழ்வார் திரு நகரி -சம்ப்ரோட்ஷனம் சதாபிஷேகம் சுவாமி சால்வை வாங்கி போக கழித்த சால்வையே கொண்டு கோஷ்டிக்கு வர –
அந்தபுரம் கழித்தது கொண்டே ராஜாக்கள் தங்கள் மாளிகை அடியார்க்கு ஆட்படுத்த விமலன் –
சுற்றும் விளக்கெரியத் –
மாணிக்கத்தின் ஒளியாலே பகல் விளக்கு பட்டிருக்கச் செய்தே–மங்களார்த்தமாக விளக்கு எரிகிறது –
சுற்றும் விளக்கெரியத் —
கிருஷ்ணன் வந்தால் தன் கையைப் பிடித்து உலாவும் இடம் அடைய–படுக்கையும் விளக்கும் ஆக்கி வைத்தபடி –
புறம்பு நிற்கிறவர்களுக்கு உள்ளே விளக்கு எரிந்தது–தெரிகிறபடி எங்கனே என்னில்
மாணிக்கக் குப்பி போலே புறம்பே நிற்க–உள்ளுள்ளது எல்லாம் தோற்றா நிற்கும்-
சர்வதோ முகமாக ஜ்ஞான தீபம் பிரகாசிக்க-விளக்கு -ஞானம் ஞானச் சுடர் விளக்கு ஏற்றினேன் -மிக்கானை மறையாய் விரிந்த விளக்கு -இவள் உடைய ஞானம் உலகு அனைத்தைக்கும் விளக்கு போலே என்றவாறு –
சுற்றும் -வேத அங்கங்கள்
தூபம் கமழத் –
புகை காண ஒண்ணாதே பரிமளம் வெள்ளமிட—சீருற்ற அகிற்புகை -இத்யாதியில் சொல்லுகிறபடியே
எங்களுக்கு அசஹ்யமான பரிமளம் உனக்கு சஹ்யமான படி எங்கனே -என்கை-
ஞானம் பரிமளிக்க–ஞானம் பரிமளிக்கையாவது–அனுஷ்டான சேஷமாய் இருக்கை-
துயில் அணை மேல் கண் வளரும் –
கிருஷ்ண விரஹத்தையும் ஆற்றவற்றான படுக்கையிலே உறங்குகிற–எங்களுக்கு மென்மலர்ப்பள்ளி-வெம்பள்ளியாய் இருக்க-உனக்கு படுக்கை பொருந்தி கண் உறங்குவதே !-
நித்ராப்ரதமான சயனத்திலே கண் வளருகிற–அதாவது ஸ்வ பிரயத்ன சாமான்ய நிவ்ருத்தி பூர்வகமான-பகவத் ஏக உபாய அத்யவச்யத்தாலே நிஷ்டனாய் இருக்கை —
இளைய பெருமாள் போலே நாங்கள்-ஊர்மிளை தூங்கி கொண்டே காலம் போக்கினாளாம் புராணம் -அவன் தூக்கமிவளுக்கு கொடுத்து போனான்
பேறு தப்பாது துணிந்து இருக்கிறாள் அபிமத லாபம் அவனால்
தூபம் கமழ துயில் அணை மேல் கண் வளரும் -ஞானம் அனுஷ்டானம் வைராக்கியம் நிறைந்தவள்
சேஷத்வம் -அடியேன் உள்ளான்–ஞான ஆனந்தங்கள் நிரூபகம் இல்லை அடிமை தன்மையே–கண் வளரும் உறங்கும் சொல்லாமல் கௌரவ வார்த்தை
பரிபாஷை–பட்டர் தொண்டனூர் நம்பி -பகவன் திருவடி அடைந்தார் சொல்லாமல்–திருநாட்டுக்கு நடந்தார் -எழுந்து அருளினார்
எச்சான் அனந்தாழ்வான் தொண்டனூர் நம்பி மூவரும்–தமிழ் வழங்கும் பிரதேசம்
நெடுமாற்கு அடிமை கேள் அருளிச் செய்தார் எம்பெருமானார்–வானவர் நாடு -அடியரொடு இருந்தமை —நம்பி ஏறு திரு உடையார் தாசர் விஷயமாகவும்-தூ மணி மாடம் -ஆச்சார்யர் திரு மேனி –சுற்றும் விளக்கு -ஞான பிரகாசம் –தூபம் -திருமந்திரம் -பகவத் விஷய வாசனை கமழும்
மாமன் மகளே –
ஸ்வாமி நியாயும்–தோழி யாயும்–அனுபவித்தது ஒழிய–பிரகிருதி சம்பந்தத்தாலும் ஆண்டாள் அனுபவிக்கிறாள் –
மாமன் மகளே -என்று–இட்டீடு கொள்ளுகைக்கு விட ஒண்ணாத உறவு சொல்லுகிறாள்–திருவாய்ப் பாடியிலே ஒரு பிரகிருதி சம்பந்தம் தனக்கு
உஜ்ஜீவனம் என்று இருக்கிறாள் ––பகவத் சம்பந்தங்களுக்கு எல்லாம் அடிக் கழஞ்சு பெற்று இருக்கிறபடி-
தேக சம்பந்தம் -மாமான் மகள் —தேக சம்பந்தம் உத்தேச்யமா த்யாஜ்யமா–அத்வைதிகள் சந்நியாசி -ஒன்றாலே மோஷம்
ஆபத் சன்யாசம் காஷாயம் மேலே தூக்கி போடுவார்களாம்–அனந்தராம தீஷிதர் கடைசியில் வாங்கிக் கொண்டார்–விட்டே மோஷம்-
பிதரம் பந்தும் குரு தாரான் –சர்வ தர்மாந்த பரித்யஜ்ய —ஆமுஷ்மாக பிரதானர் ஆசார்யர் விட சொல்ல வில்லை
பந்துக்களைக் கண்டால் சர்ப்பத்தைக் கண்டால் போலேவும்–ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்களைக் கண்டால் பந்துக்களைக் கண்டால் போலேயும் -உத்தேச்ய பூதர்
ஸ்ரீ வைஷ்ணவர் அல்லாத பந்துக்கள் த்யாஜ்யர்–கைங்கர்யம் சகாயம் பண்ணுபவரை விட கூடாதே
-மதுரைப்பதி நாடி நம் தெருவே வந்திட்டு -மாமான் மகளே -மாமீர் -மாலா காரார் –
மாமன் மகளே -ஆத்ம பந்து -அநு கூல சம்பந்தம் -கொண்ட பெண்டிர் -நம்மாழ்வார் –
மாமன் -சதாசார்யர் -மகள் -அந்தரங்க சிஷ்யர் -மணி மாடம் -நவ வித சம்பந்தம் அறிந்து
அடியேன் குடிசை ஆசார்யர் திரு மாளிகை – கட்டடம் வைத்து பேர் இல்லை வ்யக்தி வைத்தே பெயர் – இடைச் சேரி –
சுமந்த்ரர் அந்தபுர த்வாரம் கடந்து -அழகில் கண் வைக்காமல் பொன்னியல் மாடக் கவாடம் கடந்து புக்கு -திருமழிசை ஆழ்வார்
மாட மாளிகை சூழ் மதுரைபதியில் நாடி –நம் தெருவில் –கூடுமாகில் – உகந்து அருளின தேசம் தோறும் தெருவும் குடில் உண்டே
மாலாகாரர் உண்டே -குறுக்குத் தெரு ஆண்டாளுக்கு உறவு தொழில் முறை சிநேகம் அது தான் நம் தெரு
வைஷ்ணவ ஸ்ரீநிவாசன் சாத்தாதா கைங்கர்யம் -ஸ்ரீரெங்கம் -ஆசார்ய பூதர் – எங்க தெருவில் -சாத்தாதா வீதி இன்றும் அங்கே உண்டு
சாத்தாணி தெரு tp koyil தெரு -நம் தெரு -போலே பிரசாத பரமௌ தண்ணளி உண்டே -ஆச்ராயம் அதுவாகையாலே நாதத்வம் கழிக்க ஒண்ணாத படி எம்பெருமானார் -சன்யாசம் -முதலி ஆண்டான் தவிர விட்டேன்
காலை -அனந்த சரஸ் -கழுத்து அளவில் நின்று அனைத்தையும் விட்டேன் கத்தி சந்யச்யம் மயா-கத்துவார் பிரகடனம்
நஞ்சீயர் -முதலிலே -சந்நியாசி -வாங்கிக் கொண்டார் -நான்கு இழை-பூணல் —பட்டர் திருவடி -ப்ரஹ்ம ரதம் தோளில் எழப் பண்ணி போக
வயசில் பெரியவர் -ஞானி -சந்நியாசி -நிச்சயம் பாரித்து–கைங்கர்யம் தடையாக இருந்தால் த்ரி தண்டம் உடைத்து
சன்யாசத்துக்கு சன்யாசம் வாங்கி கொள்வேன் -கூரத் ஆழ்வான் தேசிகன் -பிள்ளை லோகாச்சார்யர் சன்யாசம்–வாங்கி கொள்ள வில்லை
பிரமச்சாரியாகவே ஒண்ணான வானமா மலை ஜீயர் சன்யாசம் வாங்கி கொண்டார் –
ஆழ்வான் -எம்பெருமானார் தேக பந்துத்வமில்லாமல் போனதே அழுவாராம் –
பாவை தங்கை– ஆண்டான் மருமகன் –தம்பி எம்பார் –செல்லப் பிள்ளையோ மைந்தன்–வடுக நம்பி சிஷ்யன் -சந்நியாசி–எதி சொல்லலாமோ
ஆழ்வார் திருநகர் -வண்ணான் காரி மாறா சடகோபா கூப்பிட சன்யாசம் வாங்கி பாழாக போனேன்-ஆழ்வார் திருநாமம் இட்டு பிள்ளைகளை பெற வில்லையே -என்றார்
எம்பெருமானார் பேரை இட்டு அழைக்க பிள்ளை இல்லை என்று அழுதாராம்
அதனால் தான் மாறன் ஸ்ரீ பாதத்தை ஸ்ரீ ராமானுஜன் பெயரை இட்டு அழைக்கிறோம் -அங்கு மட்டும்-மாமன் என்றும் அம்மான் என்றும் இரண்டும் பர்யாயம் ஆகையாலே-ஸ்வாமியான எம்பெருமானாலே புத்ரத்வேன அபிமதராய் அனந்யார்ஹரான பாகவதரே–
கோதாக்ரஜர் -கோயில் அண்ணன் – 1-கோதற்ற பாடல் திருப்பாவை பாடின கோதை தங்கை –2- வாதுக்கு நல்ல ஆண்டான் மருமகன் -3–தம்பி எம்பார் -4–தீதற்ற ஞானச் செல்லப் பிள்ளையோ மைந்தன் -ஏதுக்கு இராமானுஜனை யதி என்று இயம்புவது –காஞ்சி ஸ்வாமிகள் அருளிச் செய்த பாசுரம் -யதுகிரி நாச்சியார் கல்யாணி தாயார் -மருமகள் -/இவர் எதிராஜ சம்பத் குமார் -செல்லப் பிள்ளை செல்வப் பிள்ளை – எதிராஜரை பெற்ற செல்வம் அன்றோ -திருக் குருகைப் பிரான் பிள்ளான் –அபிமான புத்திரர் -ஆறாயிரப்படி -/ அப்பனுக்கு சங்கு ஆழி அளித்ததால் -திருவேங்கடமுடையானும் பிள்ளை-ஆத்ம பந்துக்கள் -உத்தேச்யம் அன்றோ
மணிக்கதவம் தாள் திறவாய் –
நீங்களே திறந்து கொண்டு புகுரும் கோள் என்ன ––மாணிக்கங்களின் ஒளியினாலே–தாள் தெரிகிறது இல்லை–நீயே திறவாய் -என்கிறார்கள் –
த்வத் அனுபவ விரோதியான தேஹாத்மாக்கள் இரண்டிலும் உண்டான மமகாரத்தைப் தவிர்ப்பாய் -என்றபடி –
அன்றிக்கே
த்வத் அனுபவவிரோதியான பகவத் சௌந்தர்யத்திலும் பகவத் பக்தியிலும் மமகாரத்தைத் தவிர்ப்பியாய் என்கிறார்கள் —தேசிகரே திறக்க வேண்டும் புருஷகாரம் இல்லாமல் போக மாட்டார்-நீர் ஸ்படிக மண்டபம் வாசி இல்லாமல் துரி யோதனன் நடந்த கதை த்ரௌபதி சிரித்தால் போலே கிண்டல் பண்ண கூடாதே
மணி கதவு -ஞானம் -தாள் திறவாய் -கர்ம பந்த தேகம் விட்டு கௌஸ்துபம் போன்ற ஆத்மாவை பற்றுகை –
அவர்கள் அழையா நிற்க நீ பேசாதே கிடக்கிறது என்-என்று தாயார் கேட்க–புறம்பு நின்றவர்கள் அது கேட்டவாறே-
மாமீர் அவளை எழுப்பீரோ -என்கிறார்கள் ––மாமீர் ––அவளுடைய திருத்தாயார் என்று–அவள் உறவாலே சொல்லுகிறார்கள் –
இவ்வதிகாரிக்கு ஜனகையாய் இருக்கிற–அநந்ய உபாயத்வ ஞானம் ஆகிற -திருத் தாயார் ––அவர்கள் இப்படி அழைக்க நீ பேசாதே கிடப்பதே -என்ன —
மாமீர் -சம்பந்திகளும் உத்தேச்யம்–அம்மங்கா -அம்மான் நங்கை–அத்தான் நங்கை அத்தங்கா–அத்தை அன்பர் அத்திம்பேர்
தொண்டர் தொண்டர் —-அன்னையும் அத்தனையும் என்று அடியோமுக்கு இர்ங்கிற்று இலள்–கள்வன் கொல் வெள்ளி வளை கை பற்றி –
கைங்கர்ய பரையாக உட்கார்ந்து இருக்க தாயார் ஸ்தானத்தில் நினைத்து வீட்டு அகன்றாள்–எம்முடைய ஆர்த்திக்கு இரங்காமல்
சிவிக்கிட்டு உன் மகள் உறவு அறுக்க–தசரதர்–உங்கள் அப்பா -சொன்னது போலே
பின்னையும் உணரக் காணாமையாலே -சிவிட்கென்று ––உன் மகள் தான் ஊமையோ என்கிறார்கள் வ்யவஹார யோக்யை அன்றோ -என்கிறார்கள்
மறுமாற்றம் சொல்ல வல்லள் அல்லளோ-என்றபடி – இவளைப்பேச ஒட்டாதே வாயை மூடினார் உண்டோ -என்று பாவார்த்தம் –ஊமைக்கும் கேட்டு வந்து திறக்கலாம்–அதுக்கு மேலே செவியில் துளை இல்லையோ –
எங்கள் வார்த்தையை கேளாதபடி அந்ய பரையோ –நம் பேச்சு கேளாதபடி அங்கே ஆரவாரம் உண்டோ என்று பாவார்த்தம்–வனந்தலோ-–நெடும் காலம் கிருஷ்ண அனுபவம் பண்ணி–படுக்கையில் சாய்ந்தது இப்போதோ –
தனித் தனியே வாக்யாதி இந்திரியங்கள் பகவத் விஷயத்தில் ப்ரவணங்கள் ஆகையாலே ஒரு கார்யத்திலும் சக்தி அல்லள் -என்றுமாம் –
ஆசார்ய .உபதேசம் பெற்ற சிஷ்யர் தன்னை பழிச் சொற்களுக்கு ஊமையாகவும் மற்றவர்கள் தோஷம் பார்க்காத குருடாகவும் –
அனந்தல் பேர் உறக்கம் -இறுமாந்து ஆசார்யாராய் விடாமல் மகா விசுவாசத்துடன் -ஆகிஞ்சன்யம் அநந்ய கதித்வம் முன்னிட்டு
ஏமப்பெரும் துயில் மந்தரப் பட்டாளோ –
ஏமம் -எனபது காவல் –-திருமந்தரம் உபதேசம் பெற்று-
–எழுந்திராமைக்கு காவலிட்டார் உண்டோ ––நெடும் காலம் உறங்கும்படி மந்த்ரவாதம் பண்ணினார் உண்டோ –
மையல் ஏற்றி மயக்க உன் முகம் மாய மந்த்ரம் தான் கொலோ ––என்று–அம்மான்பொடி தூவினார் உண்டோ -என்கை-
காவல் இடப் பட்டாளோ – மகா நித்தரை உண்டாம்படி மந்திர வாதம் பண்ணப் பட்டாளோ –ஸ்வ பிரவ்ருத்தி சாமான்யமும் உபாய விரோதி யாகையாலே இதில் அந்வயியாதபடி தடுத்து வைத்தார்கள் உண்டோ –
அதாவது -மனஸ் தடுத்தோ -என்றபடி – உபாய வைலஷண்யம் பிரவ்ருத்யந்தரத்தில் அந்வயியாதபடி மோஹிப்பித்ததோ -என்றபடி –
எங்களை உறங்காமல் செய்த அவன் திருமுக உணராமல் மந்த்ரம் போட்டார் யார்-அம்மான் பொடி பிரசித்தம்–மயங்கி மாமா மாமா பின்னே போகுமே
அவள் உணரும்படி திருநாமங்களைச் சொல்லுங்கோள் -என்று -திருத் தாயார் சொல்ல
நாங்கள் சொன்ன திரு நாமங்கள் அநேகம் அன்றோ -என்கிறார்கள் –
அவை தான் எவை என்ன -சொல்லுகிறார்கள் –
–மாமாயன் ––ஆச்சர்ய குண சேஷ்டிதங்களாலே–அபலைகளான பெண்களை எழுதிக் கொண்டவன் –அத்யந்த சுலபன்-பெரிய இடையன் -ஆயன் அல்ல பெரும் தெய்வம் .-
மாதவன் ––அதுக்கடியான ஸ்ரீ ய பதி–அந்த சௌலப்யத்துக்கு குருகுல வாஸம் பண்ணின இடம்–
வைகுந்தன் ––இந்த சௌலப்யம் குணமாகைக்கு ஈடான பரத்வம் உடையவன் –
ஸ்ரீ ய பதித்வத்தால் வந்த மேன்மைக்கு தகுதியான–தேச விசேஷத்தை உடையவன்–அப் பெரிய மேன்மையை உடைய ஸ்ரீ ய பதியானவன் கிடீர்-
ஆண்களையும் அடிமை கொண்ட நாட்டுக்காகாக கையாள் நமக்கு கையாளா பெண்களுக்கு எளியனானவன் -என்கை-
-மேன்மைக்கு அடியான திரு நாமங்களும்–நீர்மைக்கு அடியான திரு நாமங்களும்
இரண்டுக்கும் நிதானமான ஸ்ரீ ய பதித்வத்துக்கு வாசகமான–திரு நாமங்களுமாக—-பேர் ஆயிரம் உடையீர் பேர் கண்டீர் .
ஒரு ஸ்ரீ சஹச்ர நாமத்துக்கு போரும் திருநாமங்களை சொல்லிற்று -என்கிறார்கள்–நாமம் பல நவின்று –மாமீர் அவளை எழுப்பீரோ–என்று அந்வயம் ஆகவுமாம்
மா மாயன் -ஆசார்யர் என்றுமாம் -.இரும்பைப் பொன் ஆக்குமா போலே நம்மை சேஷத்வ ஞானம் பெறச் செய்து அவனிடம் சேர்ப்பார்கள் .
மாதவன் -மகா தபசிகள் பிரபத்தி என்னும் மகா தபசி உபதேசித்து பரம புருஷார்த்தமான ப்ரீதி காரித கைங்கர்யம் நித்ய விபூதியிலே பெறச் செய்பவர்கள் –
ஸ்வார்த்த பிரவ்ருத்தி சாமான்யமும் உபாய விரோதி ––பரார்த்த பிரவ்ருத்தி சாமான்யமும் உபாய பலமாயும்-
-உபாய அனுகூலமாயும் இருக்கும் என்று அறிவித்து–அவளை –உபாய அத்யாவசாய நிஷ்டரை -எழுப்பீரோ -என்று அந்வயம்-
–மணிக்கதவம் தாள் திறவாய்
நவ ரத்னங்கள் போலே கிரந்தங்கள் அருளியும்
அவற்றின் அர்த்த விசேஷங்கள் நமக்கும் கூட நிலமாம்படி அருளிச் செய்கையும்-
-நம சப்த அர்த்தம் -ஆத்மத்ரான உண்முக -நம பதம் சொல்லி நீ உன்னை ரஷிக்க முடியாதே-அகண்ட நமஸ் பிரியாத நம -உபாயம் -அஞ்சலி பக்தாஞ்சலி – சகண்ட நமஸ் – ந மம -எனக்கு நான் அல்லேன் -ததார்தம் சதுர்த்தி பாரார்த்த்யம் சம் – மமகாரம் – இருப்பதற்கு பிரயோஜனம் -அவனுக்கே என்று
நாராயணாயாபிரார்த்தனையா சதுர்த்தி -ஏவிப் பணி– கொள்ள வழுவிலா அடிமை
அடியேனை அவன் அனுபவிக்கிறார் போக்தா -போக்கியம் -நாராயணாய நம -மத்திய மேன நமஸ்-ஸ்வரூபம் கதி கம்யம் – சிஷிக்கப்பட்டது –
விலைப்பால் -தனக்கு தான் தேடும் நன்மை தாய் பால் -ஏற்றது பிராப்யம் -காசு கொடுக்க வேண்டாமே -ஈச்வரனே ரஷகன்
பெரிய நம்பி சம்பந்தம் கூரத் ஆழ்வான் திருக் குமாரர்கள் திருக் கல்யாணம் – ஸ்வரூபத்தில் உணர்த்தி -பிரணவம்
உபாயத்தில் உறுதி -நமஸ் கண் வளரும் பேறு தப்பாது துணிந்து நாராயணாய பலத்தில் துடிப்பு -என்று என்று நாமம் பரவும் -பேற்றுக்கு த்வரிக்கை
மாமான் மகளே -தாயார் பாசுரம் – தோழி தலைவி மூன்று நிலை – பிரணவம் சம்பந்த ஞானம் தோழி பாசுரம்-நமஸ் உபாயம் உறுதி தாயார் – பேற்றுக்கு த்வரிக்கை தலை மகள் பலன்களில் பதட்டம்
மாமான் அம்மான் -ஸ்வாமி வாசகம்-எம்பெருமானால் பிள்ளையாக பாவிக்கப் பெற்ற அனன்யார்ஹரான பாகவதரே-
மணிக் கதவம் தாள் திறவாய்-தேக ஆத்மாக்கள் இரண்டிலும் உண்டாய் உனது அனுபவத்துக்கு விரோதியான மமகாரத்தை நீக்க வேணும் என்றபடி-
திருப்பாவை ஸ்வாபதேசம் -ஸ்ரீ ஒன்னான வானமா மா மலை ராமாநுஜ ஜீயர் ஸ்வாமிகள் –பகவத் விஷயத்தில் உத்யுக்தரானவர்களோடு போர அவகாஹித்தரோடு வாசி அற உத்தேச்யர் என்னும் இடம் சொல்லுகிறது –
அது எங்கனே என்னில் –பிள்ளாய் எழுந்திராய் -என்கையாலே அபி நவமாக மூட்டும் அஸ்மத் குருப்யோ நம -என்னும் படி சொல்லுகிறது –
அனந்தரம் –நாயகப் பெண் பிள்ளாய் -என்கையாலே ஸ்வ ஆச்சார்யனுக்கும் கௌரவன் ஆகையால் அஸ்மத் பரம குருப்யோ -என்னும் படியைச் சொல்லுகிறது –
கோதுகலமுடைய பாவாய் -என்று சர்வராலும் கொண்டாடும்படியாய் இருக்கையாலே –அஸ்மத் சர்வ குருப்யோ என்கிற அர்த்தத்தைச் சொல்லுகிறது –
மாமான் மகளே-என்கையாலே ஓளி புதுவை நகர் வாழும் பேர்கள் தாயான ஆண்டாளுக்கு அண்ணரான
ஸ்ரீ மத் ராமாநுஜாயா –என்னும் அர்த்தம் சொல்லுகிறது -இதுவும் ஆழ்வான் அளவும் அனுசந்தேயாம் –
நோற்றுச் சுவர்க்கம் புகுகின்ற அம்மனாய் என்கையாலே சித்த உபாயத்தாலே ப்ராப்ய வைலஷ்ண்ய ஞானத்தை யுடையராய் –
அத்தாலே உடையவருக்கு கௌரவராய் இருக்கும்- ஸ்ரீ பராங்குச தாசாய நம -என்னும் அர்த்தம் சொல்லுகிறது –
கோவலர் தம் பொற் கொடி -என்கையாலே -ஸ்ரீ கிருஷ்ண ப்ரீதி உக்தரான -ஸ்ரீ நாதமுனி வம்ச உக்தராய் –ஸ்ரீ மத் யா முன முனயே நம -என்னும் அர்த்தம் சொல்லுகிறது –
நற் செல்வன் தங்காய்-என்கையாலே திருக் கும நாத்தியார் பருவம் நிரம்பின பின்பு சேற்றில் படியாய் கிடந்து அனுசரணம் பண்ணியும்
மனத்துக்கு இனியானைப் பாடவும் -என்கையாலும் –ஸ்ரீ ராம மிஸ்ராய நம என்னும் அர்த்தம் சொல்லுகிறது –
போதரிக் கண்ணினாய் -பங்கயக் கண்ணானைப் பாட -என்கையாலே -ஸ்ரீ புண்டரீகாஷா நம -என்னும் அர்த்தம் சொல்லுகிறது –
நா உடையாய் என்கையாலே தமிழ் மறையை இயலிசை யாக்கின நா வீறு உடைமையாலே ஸ்ரீ மன் நாத முனயே -என்னும் அர்த்தம் சொல்லுகிறது –
எல்லே இளங்கிளியே -என்கையாலே -சுக முகா தம்ருதத்ரவஸம்யுத்தம் -என்னும் படி திருவருள் கமுகு ஒண் பழத்ததான ஆழ்வார் திருப்பவளத்தில்-
நின் கீர்த்திக் கனி என்னும் கவிகள் மொழி பாட்டோடும் கவி யமுதமாய் திருவாய் மொழி பிரவஹிக்க -அத்தாலே
அணி மழலைக் கிளி மொழியானை -அநு சரிக்கையாலே –ஸ்ரீ மதே சடகோபாய நம –என்னும் அர்த்தம் சொல்லுகிறது –
–திரு மழிசை ஆழ்வாரை -மாமன் மகளே -என்கிறது -அது எங்கனே என்னில் –
தாத்ரா துலிதா லகுர் மஹீ -என்றும் -உலகு தன்னை வைத்து எடுத்த பக்கத்தும் மா நீர் மழிசையே வைத்து எடுத்த பக்கம் வலிது-என்னும்படி
மஹீ சார க்ஷேத்ரமான திரு மழிசையில் -பார்க்கவோ தீர்க்க சத்ரேண வா ஸூ தேவம் ஸநாதனம் அபி பூஜ்ய யதா நியாயம் –என்கிறபடியே
ஸ்ரீ ஜெகந்நாதனை உத்தேசித்து யஜித்துக் கொண்டு இருக்கிற காலத்தில் -பார்க்கவனுடைய பத்னி கர்ப்பிணியாய் திரு மழிசைப் பிரானை திரு வயிறு வாய்த்ததாலே -பார்க்க விலோக ஜநநீ-என்னும்படியான பிராட்டியோடே உடன் பிறந்த பார்க்க புத்திரர் ஆகையாலும்
காட்டில் வேங்கடம் இத்யாதி கூடுமாகில் நீ கூடிடு கூடிலே-என்கிறபடியே -அழைப்பன் திரு வேங்கடத்தானைக் காண இழைப்பன் திருக் கூடல் கூட -என்று ஸ்த்ரீத்வ பாவனையாகப் பேசுகையாலும் –
பெரும் புலியூர் -திருக் கதம்பானூர் அருகில் -கல்யாணபுரம் -அக்ரஹாரம் அருகில் -கிடந்த வண்ணமே காட்டிய இடம் -மணிக்கதவம் தாள் திறவாய் -பொருந்தும் –
வேதம் -மறந்தார் -ப்ரஹ்ம வித்து மேல் பட்ட அபசாரம் -நெல்லை பிளந்து காட்டி -கிருஷ்ணானாம் வ்ருஹீ நாம் -சொல்ல -மாமீர் அவளை எழுப்பீரோ -மறந்த வேதம்
ஊமையோ 3000 வருஷம் த்யானத்தில் இருந்தாரே –
தூ மணி மாடத்து சுற்றும் விளக்கு எரிய-என்கிற ஞான தீப பிரகாசத்தை -என் மதிக்கு விண் எல்லாம் உண்டோ விலை-என்றும்
ஞானமாகி நாயிறாகி-என்று பேசுகையாலும் –ஆயன் துவரைக் கோனாய் நின்ற மாயன் -என்றும்
அடிச்சகடம் சாடி இத்யாதி வடிப்ப வளவாய்ப் பின்னை தோளிக்காய் வல் ஏற்று எருத்து இறுத்து -என்றும் –
ஆயனாகி ஆயர் மங்கை வேயர் தோள் விரும்பினாய் -என்றும்
பின்னை கேள்வ நின்னோடும் பூட்டி வைத்த வென்னை நின்னுள் நீக்கேல் என்றும்
ஸ்ரீ கிருஷ்ண சேஷ்டிதங்களையும் நப்பின்னை பிராட்டி புருஷகார வைபவத்தையும் சொல்லி
இதில் மா மாயன் மாதவன் வைகுந்தன் -என்றதை –மாதவனை -என்றும் –வைகுந்தச் செல்வனார் என்றும் -பேசுகையாலே –
மாமன் மகளே என்கிறது திரு மழிசை பிரானை -என்றபடி -பார்க்கவனும் பார்க்கவியும் பிருகுவுக்கு கியாதீயின் இடத்திலே ஸஹோதரராக சம்பவிக்கையாலும் – லோக மாதாவுடன் பிறந்தவன் லோகத்துக்கு மாமனாக தட்டில்லை இ றே-அந்த பார்க்கவ புத்ரன் ஆகையால் இவரை மாமன் மகள் என்னைக் குறை இல்லை –
அன்றிக்கே யசோதைப் பிராட்டிக்கு பின் பிறந்த ஸ்ரீ கும்பர் குமாரத்தியான நப்பின்னை பிராட்டி தரத்தை யுடையார் ஒருவர் ஆகையால் மாமன் மகள் என்று சொல்லுகிறது ஆகவுமாம்
மனத்து உள்ளான் -தேவாதி தேவன் எனப்படுவான் முன் ஒரு நாள் மாவாய் பிளந்த மகன் -பேய் ஆழ்வார்
மாவாய் பிளந்தான் மல்லரை மாட்டிய தேவாதி தேவன் -ஆண்டாள்
திருமழிசை பிரான்
மாமான் -பேய் ஆழ்வார் மகா மகான்
மகான் பேய்
பூதம் சரசா -மகான் சப்தம் பட்டர்
பேய் மழை பேய் காற்று பெரிய அர்த்தம்
மகதாஹ்வய
தமிழ் தலைவன்
மாமான் மகள் பேய் ஆழ்வார் சிஷ்யர்
எழுப்பு -சமயங்கள் சாக்கியம் கற்றோம்
ஊமையோ -வேதம் வாயால் சொல்லாமல் கருப்பு நெல்லை
செவிடு -பெரும் புலியூர் அக்ர தாம்பூலம் கொடுக்க
உள் கிடந்த வண்ணமே பொசிந்து
சோம்பல் வாழும் சோம்பர்
தரித்து இருந்தேன்
பொழுது போக்கி வணங்கி –
மந்திர உபதேசம் -இவர் ஒருவருக்கு ஸ்பஷ்டம்
மா மாயன் ஆயனாகி -மாயம் முற்றம் மாயமே
கணி கண்டன் -பெரியவரை இளையவராக்கி
மாதவன் -திரு இல்லா தேவரை தேறேல்மின்
வைகுந்தன் -வைகுண்ட செல்வனார் சேவடி மேல் பாடினேன்
நீணிலாத முற்றம்
தூய்மை ஞானம் நாராயணனை அன்றி
களை பிடுங்கி
உபய விபூதி உக்தன்
நாரணர்க்கு
ஸ்ரீ ய பதி -திரு மகள் கேள்வன்
ஞானம் கொண்டு எல்லா சமயமும் அறிந்து
நெற்றி கண் காலால் கண் தூபம் கமழ்ந்த சரித்ரம்
துயில் அணை கிடந்த திருக் கோலம் ஈடுபட்டார்
திரு வெக்கா
திருக் குடந்தை
கிடந்தவாறு எழுந்து இருந்து பேசு
நாகத்தணை –பாற் கடல் கிடக்கும் ஆதி நெடு மால் 8 திவ்ய தேசம்
திரு மழிசைப் பிரானுக்கும் ஆண்டாளுக்கும் தேக பந்து தேட்டம்--சாஷாத் திருமகள் -லஷ்மி இந்திரா பார்கவி லோக ஜனனி –
ப்ருகு புத்ரி பார்கவி —அவரும் பார்கவர் -தேக சம்பந்தம்–ஜாதி பேச்சு உன் மைத்துனன் பேர் பாட -போலே
உத்தான சயனம் -அசைவில் உலகம் பரவக் கிடந்தார் -நம் ஆழ்வார் காட்டி அருளி —அசைந்து கொடுத்தாரே -வாழி கேசனே –
பைந்நாகப் பாய் சுருட்டு உத்சவம் -இன்றும் உண்டே —ஓர் இரவு இருக்கை ஒரிருக்கை -திரும்பி வந்த அடையாளம் இன்றும் காணும்படி சயனம்
மாமான் மகளே மகா தேவன் மகா மகான் மாமான் பெருமாள் நம்பெருமாள் –
நாகணைத்தனை குடந்தை –ஆதி நெடுமால் –
ஆசார்யர் -துயில் அணை மேல் கண் வளரும் -படுக்கை ஸ்தானம் சாஸ்திரங்கள் –
நஞ்சீயர் பட்டருக்கு படுக்கை போட்டு சுருட்டும் கைங்கர்யம் கண்ணீர் தென் படுமாம் –
சமன்வயம் ஸ்ருதி ஸ்ருதி -பாசுரம் பாசுரம் -ஆனந்த அனுபவம் அவளை மாமீர் எழுப்பீரோ
பேய் ஆழ்வார் சந்தித்து -ஆசார்யர் -பேர் அருளால் – மாயா மதம் தன்னை மாய்த்து ஓதித்த மதிக்கடலே -கட்டியம்
உள் கிடந்த வண்ணமே புறம் பொசிந்து காட்டிடே சடங்கர் வாய் அடங்கிட -உபய விபூதி வண்ணன் காட்டி அருள –
சங்கும் சக்கரமும் –எங்கும் கண்டு அறியாத சேவை உடனே நாங்கள் பிரான் தோன்று அருளினான்
மந்தரப் பட்டாளோ -காதில் மந்த்ரம் -பேய் ஆழ்வார் இடம் –
மா மாயன் -மாயம் என்ன மாயமே -ஆயன் –மாயம் முற்றும் மாயமே –
மாதவன் திருவில்லா தேவரை -தேறேல்மின் தேவு –கல்லாத இலங்கை கட்டழித்த காகுத்தன் -பாசுரம் –
வைகுந்த செல்வனார் சேவடிமேல் பாடினேன் -என்று என்று –
திருநாமம் மாலை–சாற்றி அருளுகிறாள் –
நாமம் பலவும் நவின்று –மா மாயன் -மாதவன் -வைகுந்தன் என்று யன்றே-லோகநாத மாதவ பக்தவத்சல -மா மாயன் மாதவன் வைகுந்தன் –
மாயன்-சங்கல்பம் -மமமாயா துரத்யயா-அன்திது உது என்னலாவன அல்ல உன் செய்கை என்னை நைவிக்குமே –
எம்பெருமான் பரமாகவும் ஆச்சார்யர்கள் பரமாகவும்
இராமானுசன் செய்யும் அற்புதமே -மகா தபஸ் ஸி-மாதவன் -ஆச்சார்யன் அனுமதி இன்றி திருநாடு தாரான் -வைகுந்தன்
———————————————–
ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ தொட்டாசார்யர் சுவாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆயி சுவாமிகள் திருவடிகளே சரணம் சரணம்
ஸ்ரீ அழகிய மணவாள பெருமாள் நாயனார் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை திருவடிகளே சரணம் –
ஸ்ரீ பூர்வாசார்யர்கள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ ஆழ்வார்கள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –
