ஸ்ரீ பிள்ளை பெருமாள் ஐயங்கார் திருப் பேரனாரான கோனேரி அப்பன் ஐயங்கார் அருளிய- ஸ்ரீ ரங்க நாயகி ஊசல் –

தனியன் –

அண்டப் பந்தரில் பற்று கால்களாக அறிவு விட்டம் கரணம் சங்கிலிகள் ஆக
கொண்ட பிறப்பே பலகை வினை அசைப்போர் கொடு நரகம் ஸ்வர்க்கம் பூ வெளிகள் தம்மில்
தண்டல் இல் ஏற்றம் இறக்கம் தங்கல் ஆக தடுமாறி இடர் உழக்கம் ஊசல் மாற
தொண்டர்க்கு ஆம் மணவாளர் பேரர் கூடித் தொகுத்திட்டார் திருவரங்கத்து ஊசல் தானே —

———————————————————–

காப்பு –

முருகூரும் மகிழ் மாலை அணியும் மார்பன் முத்தமிழன் கவித்தலைவன் முனிவர் வேந்தன்
திருகூரு மனத்திருள் நீக்குதய பானு சி பராங்குச யோகி திரு நா வீறன்
அருகூருந் தண் பொருணை வழுதி நாடன் அக்கமலம் பாடினான் அன்ன மேறி
குருகூரன் சடகோபன் காரி மாறன் கோகனக மலரடியின் குணங்கள் போற்றி –

———————————————–

நீராழி நிறத்த ரங்கர் அடிகள் வாழ நெடு மகுடப் பணிவாழக் கருடன் வாழப்
பேராழி செலுத்திய சேனையர் கோன் வாழப் பேய் பூதன் பொய்கை முதல் பதின்மர் வாழ
ஓர் ஆழிக் கதிர் வாழத் திங்கள் வாழவும் அடியார் மிக வாழ உலகம் வாழச்
சீராழி சங்கு கதை சிலை வாள் வாழச் சீரங்க நாயகியார் ஆடீர் ஊசல் –1-

—————————————-

துங்க மலர்ப் பந்தரின் கீழ்ப் பதும ராகத் தூண் நிறுத்தி வயிர விட்டம் தொகுத்து மீதில்
தங்க நெடும் சங்கிலி விட்டு அதில் மாணிக்கத் தவிசு புனைந்து அலங்கரித்த ஊசல் மீதில்
மங்கல நாண்திருவாவார் ஆடீர் ஊசல் மதில் அரங்கர் தமக்கு இனியார் ஆடீர் ஊசல்
செங்கமல மாளிகையார் ஆடீரூசல் சீரங்க நாயகியார் ஆடீரூசல் –2-

———————————————

கடிமலரும் மதுகரமும் குழலில் ஆடக் கத்தூரி யுடன் வேர்வும் முகத்தில் ஆட
நெடு விழியும் மணித்தோடும் செவியில் ஆட நேர் வளையும் சூடகமும் கரத்தில் ஆட
வடமணியும் கண்டிகையும் தனத்தில் ஆட மாகலையும் மேகலையும் மருங்கில் ஆட
திடமறையும் பரிபுரமும் பதத்தில் ஆடச் சீரங்க நாயகியார் ஆடீரூசல் –3-

———————————-

கலை மடந்தை வணங்கி ஒரு வடம் தொட்டு ஆட்டக் கற்புடைய வள்ளி ஒரு வடம் தொட்டு ஆட்ட
மலை மடந்தை பரிவில் ஒரு வடம் தொட்டு ஆட்ட வானவர் கோன் மடந்தை ஒரு வடம் தொட்டு ஆட்ட
அலர் மடந்தை நில மடந்தை உலகம் வாழ அருள் மடந்தை பொருள் மடந்தை அழகார் நெற்றிச்
சிலை மடந்தை திருமடந்தை ஆடீரூசல் சீரங்க நாயகியார் ஆடீரூசல் –4-

————————————————————————-

காரனைய திருவரங்க மணவாளர்க்குக் கண் களிப்ப மனமுருக அறிவு சோர
மூரல் எழப் புளகமுரப் புயல் பூரிப்ப முகம் மலர மெய் குழைய மோகமேற
ஆராமுதே பசும் கிளியே முத்தே பொன்னே அன்னமே என்னம்மே அழகின் பேறே
சீரிய சிற்றிடை அணங்கே ஆடீரூசல் சீரங்க நாயகியார் ஆடீரூசல் –5–

——————————————————————————

வீறு பொய்கை பூதத்தார் இருபால் ஞான விளக்கேந்த மயிலையர் கோன் வியந்து காண
மாறன் மறைத் தமிழ் மதுரகவி நின்றேத்த வாழ் குல சேகரன் பாணன் கலியன் போற்ற
ஆறு சமயத் திருத்தோன் அருகில் வாழ்த்த அணி புதுவை வேதியன் பல்லாண்டு பாடத்
தேறு தொண்டர் அடிப்பொடி தார் அடியில் சூட்டச் சீரங்க நாயகியார் ஆடீரூசல் -6-

———————————————————————————–

நாதமுனி தவமாக மாறன் பாட நயந்து எழுத வேதன் எழுத்து அழிந்தவாறும்
போதன் எதிராசன் வளை யாளி மண்ணோர் புயத்து எழுதக் கூற்றின் எழுத்து அழிந்தவாறும்
ஏதமில் கூரத் தாழ்வான் பதக்கு உண்டு என்றே எழுதிட வாதியர்கள் எழுத்து அழிந்தவாறும்
தீதில் குணத் தடியார்கள் திரண்டு வாழ்த்தச் சீரங்க நாயகியார் ஆடீரூசல் –7–

———————————————————————————

தருக்குடனே உமது திரு வுளத்துக் கேற்கத் தங்கள் தங்கள் பணிவிடைகள் தலை மேற்கொண்டு
வருக்கமுடன் பத்து வகைக் கொத்து ளோரும் மற்றுமுள்ள பரிகரமும் வந்து சூழ்
அருக்கன் என முடி விளங்க அழகு வீர அண்டர்கள் பூ மலை பொழிய அடியார் போற்றச்
செருக்கி விளையாடி உகந்து ஆடீரூசல் சீரங்க நாயகியார் ஆடீரூசல் -8-

————————————————————————————–

மின் தாவு கொடி மதில் சூழ் கூர வேந்தன் வேதா சாரியன் அன்னை ஆடீரூசல்
பின்றாத பர சமயக் குறும்பு அறுக்கும் பெரிய நம்பி உளத்து உறைவார் ஆடீரூசல்
கந்தாடைக் குலத்தில் வரும் அழகான் வாழக் கருணை விழிக் கடை யருள்வார் ஆடீரூசல்
செந்தாரும் பசுந்தாரும் புடையுலாவச் சீரங்க நாயகியார் ஆடீரூசல் –9–

——————————————————————

ஆரணம் சேர் வில்லிபுத்தூர் உறையூர் வாழ அவதரித்த நாயகியார் ஆடீரூசல்
பேரணி பூண் அழகுடையார் தாமே என்னும் பெண்டுகள் தம் நாயகியார் ஆடீரூசல்
நாரணர் பூரணர் பெரிய பெருமாள் எங்கள் நம் பெருமாள் நாயகியார் ஆடீரூசல்
தேரணியும் நெடு வீதி புடை சூழ் கோயில் சீரங்க நாயகியார் ஆடீரூசல் –10-

———————————————————-

கோல மந்தா நிலவுலவ அதனால் ஆடும் கிஒகனத்து இருந்தாடும் அன்னம் போல
மாலரங்கர் திருமேனி வண்மை யாலும் மழை முகில் கண்டு உகந்தாடும் மயிலும் போலே
வேலை கடைந்திட அதனில் எழுந்த போது வெண்டிரை மேல் அசைந்தாடும் வீறு போலச்
சீலமுடன் மாணிக்கத் தவிசில் ஏறிச் சீரங்க நாயகியார் ஆடீரூசல் –11-

————————————————

குடமாடிச் சீராடி வெண்ணெய்க்காடிக் குரவை தனிப் பிணைந்தாடிக் கோளாராவின்
படமாடி விளையாடும் அந்நாள் அந்தப் பரமன் உரத் திருந்தாடும் படியே போலே
வடமாடக் குழையாட இடை தள்ளாட வளையாட விளையாடி மாலை யாடத்
திட மாடக் கொடி யாடத் திகழும் கோயில் சீரங்க நாயகியார் ஆடீரூசல் –12–

—————————————————————

கொந்தாரும் குழலசைய ஆடீரூசல் குல மகரக் குழை யசைய ஆடீரூசல்
நந்தாரும் கரமசைய ஆடீரூசல் நல்கிய நூல் இடையசைய ஆடீரூசல்
சந்தாருந் தன மசைய ஆடீரூசல் தரள மணி வடமசைய ஆடீரூசல்
செந்தாளில் சிலம்பசைய ஆடீரூசல் சீரங்க நாயகியார் ஆடீரூசல் –13–

——————————————————–

கரிய குழலசையும் என வண்டார்ப்பக் கழை யணி தோள் அதிரும் எனத் தொடிகள் ஆர்ப்ப
மரு மலர்க்கை அலங்கும் என வளைகள் ஆர்ப்ப வடிவம் எலாம் வருந்தும் என மறைகள் ஆர்ப்ப
இரு முலைகள் குலுங்கும் என வடங்கள் ஆர்ப்ப இடை ஒசிந்தே இறும் என மேகலைகள் ஆர்ப்பத்
திருவடிகள் சிவக்கும் எனச் சிலம்பும் ஆர்ப்பச் சீரங்க நாயகியார் ஆடீரூசல் -14

————————————————————————

மேவிய பங்கயன் தவம் செய்து இறைஞ்சும் கோயில் வேணி யரன் புராண நூல் விளம்பும் கோயில்
தாவு திரைக் காவேரி புடை சூழ் கோயில் சந்திர வாவியின் மருங்கு தழைத்த கோயில்
பாவளர் சத்தாவரணம் உடைய கோயில் பணி அணி சேர் ஓங்காரமான கோயில்
தேவம் தொழும் திருவரங்கம் பெரிய கோயில் சீரங்க நாயகியார் ஆடீரூசல் –15–

—————————————————-

தற் சிறப்பு பாசுரம் –

தார் அரங்கத் திருவரங்கர்க்கு ஊசல் பாடிச் சாத்தினான் பேரன் எனும் தன்மையாலும்
ஆரும் கண்டே தெளியும் அவன் சொல் பாட்டின் அதிசயத்தை அறிவன் என்னும் ஆசையாலும்
பார் எங்கும் புகழ் வேத வியாச பட்டர் பதம் பணி கோனேரியப்பன் புன் சொல்லாகச்
சீரங்க நாயகியார்க்கு ஒரு பத்தைந்து திரு ஊசல் திரு நாமம் செப்பினானே –

————————————————————————-

மங்கை பாகன் சடையில் வைத்த கங்கையார் பதத்து நீர் வசை மேவு முனிவனுக்கு மைந்தனான தில்லையோ
செங்கையால் இரந்தவன் கபாலம் ஆர் அகற்றினார் செய்ய தாளின் மலரரன் சிரத்திலான தில்லையோ
வெங்கண் வேழ மூலம் என்ன வந்தது உங்கள் தேவனோ வீறு வாணன் அமரில் அன்று விறல் அழிந்ததில்லையோ
அங்கண் ஞாலம் உண்ட போது வெள்ளி வெற்பு அகன்றதோ ஆதாலால் அரங்கன் அன்றி வேறு தெய்வம் இல்லையே –

துளவ துளவ எனச் சொல்லும் சொல் போச்சே அளவில் நெடு மூச்சும் ஆச்சே முளரிக்
கரம் கால் குளிர்ந்தனவே கண்ணும் பஞ்சாச்சே இரங்காய் அரங்கா இனி –

ஸ்ரீ பிள்ளை பெருமாள் ஐயங்கார் -திருவரங்கத் தமுதனார் உடைய திருப்பேரனார்-
ஸ்ரீ பராசர பட்டர் -1122-1174-இவருடைய அந்தரங்க சிஷ்யர் ஆவார் இவர் –

இவரை புகழ்ந்து புலவர் புராணச் செய்யுள்கள் இவருடைய பெருமையை எடுத்து ஓதும் –

தென்கலை வயிணவன் செகம் எலாம் புகழ இன்கவிப் பிரபலன் இணையில் பட்டர் தம்
நன் கணத் தினர்களில் ஒருவன் நாரணன் பொன் கழல் அன்றி மற்று ஒன்றும் போற்றிலான் —

மருவழகிய மணவாள தாசன் என்று ஒரு பெயர் புனைந்தவன் உரைக்கும் ஓர் சொலால்
பொருள் பல தரும் கவி பொறிக்கும் பொற்பினில் பெருமிதம் எனப் பலர் பேசும் பெற்றியான்

செவ்விய சொற்சுவை சிறிதும் தேர்ந்திடாது அவ்வியப் போர் போரும் அவர்கள் அன்றி மற்று
எவ்வியல் புலவரும் இசைந்து நாள் தொறும் திவ்விய கவி எனச் செப்பும் கீர்த்தியான்

தேனையும் அமுதையும் அனைய தீஞ்சொல் ஓர்ந்து ஆனையின் கன்று என அமைக்கும் பாடலா
ஏனைய பாடல் ஒன்றேனும் ஒதிலான் பூனை போல் வஞ்சனைப் புந்தி கொண்டிலான்

சிவனை நிந்தனை செய்தவனே என இவனைச் சிற்சில இளம் சைவர் ஏசுவார்
அவன் தன் மாயவன் ஆகத்தில் பாதி என்று உவந்து பாடிய பக்க்களும் உள்ளவே

என்று என்றும் உனதிட்ட தெய்வத்தையே நன்று என்று எத்திடல் ஞானிகள் சம்மதம்
அன்று என்று ஓத ஒண்ணாத தனால் அவன் குன்று என்று அச்சுதனை குறிக் கொண்டதே

சைவரில் சிலர் தாமரைக் கண்ணனை வைவ தொப்ப வைணவ வள்ளலை நிந்தனை செய்வதுண்டு மதம் கொண்ட சிந்தையால்

திரிவு சொல் திறம் தேடித் தினம் தினம் அரியின் மேல் கவி பாடிடும் அந்தணன்
கரி வலம் செய் கருவை மன் றன்னிலும் பெரிது நிந்தனை பேசிலன் உண்மையே

வளங்கு லாந்துறை மங்கல வாகன் போல் உளங்கனன்றி அரி யன்பர் ஒருவரும்
களம் கறுத்தவ ராயிரர்க் காதுதல் விளங்கொர் பாடல் விளம்பிலர் மெய்ம்மையே

—————————————————————————-

கோயில் கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ கோனேரி அப்பன் ஐயங்கார் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பிள்ளை பெருமாள் ஐயங்கார் திருவடிகளே சரணம்
பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்–

ஸ்ரீ பிள்ளை பெருமாள் ஐயங்கார் அருளிய- ஸ்ரீ ரங்க நாயகர் ஊசல் –

ஸ்ரீ ரங்க நாயகர் ஊசல்

ஸ்ரீ ரங்க நாயகரைப் பற்றிய ஊசல் -என்றவாறு –
ஊசலாவது ஆச்ரிய விருத்ததலில் ஆதல் -கலித் தாழ் இசையால் ஆதல் –
ஆடீர் ஊசல் -ஆடாமோ ஊசல் -ஆடுக ஊசல் என ஒன்றால் முடிவுற அருளிச் செய்வது –

—————————————–

தனியன் –

அண்டப் பந்தரில் பற்று கால்களாக அறிவு விட்டம் கரணம் சங்கிலிகள் ஆக
கொண்ட பிறப்பே பலகை வினை அசைப்போர் கொடு நரகம் ஸ்வர்க்கம் பூ வெளிகள் தம்மில்
தண்டல் இல் ஏற்றம் இறக்கம் தங்கல் ஆக தடுமாறி இடர் உழக்கம் ஊசல் மாற
தொண்டர்க்கு ஆம் மணவாளர் பேரர் கூடித் தொகுத்திட்டார் திருவரங்கத்து ஊசல் தானே —

அண்டப் பந்தரில்-உலகமாகிய பந்தலில்
பற்று கால்களாக -பாசமே தூண்கள் ஆகவும்
அறிவு விட்டம் -அறிவே சங்கிலியை மாட்டும் உத்தரமாகவும்
கரணம் சங்கிலிகள் ஆக -இந்திரியங்கள் சங்கிலிகள் ஆகவும்
கொண்ட பிறப்பே பலகை-எடுத்த பிறப்பே ஊஞ்சல் பலகை யாகவும்
வினை அசைப்போர் -இரு வினைகளே ஆட்டுபவர்கள் ஆகவும்
கொடு நரகம் ஸ்வர்க்கம் பூ -ஆகிய வெளிகள் தம்மில்-வெளியிடங்களில் செல்லுகையும்
தண்டல் இல் ஏற்றம் இறக்கம் தங்கல் ஆக -தடையின்றி ஏறுதலும் -இறங்குதலும் -நிலை பெறுதலும் ஆகவும்
இப்படி
தடுமாறி -அலைந்து
இடர் உழக்கம் ஊசல் மாற -துன்பம் அனுபவிக்கும் ஊசல் ஆட்டம் நீங்கும்படி
தொண்டர்க்கு ஆம் மணவாளர் பேரர் கூடித்தொகுத்திட்டார் திருவரங்கத்து ஊசல் தானே —

அழகிய மணவாள தாசரும் அவரது திருப் பேரனாரான கோனேரி அப்பன் ஐயங்காரும் சேர்ந்து இந்த பிரபந்தம் பாடி அருளினார்கள் –
இந்த தனியன் இந்த பிரபந்தத்துக்கும் -ஸ்ரீ ரங்க நாயகியார் ஊசல் -என்ற அடுத்த பிரபந்தத்துக்கும் சேர்ந்து அருளப் பட்டது
இத்தை ஸ்ரீ பிள்ளை பெருமாள் ஐயங்கார் அருளிச் செய்தார் –
அடுத்ததை ஸ்ரீ கோனேரி அப்பன் ஐயங்கார் அருளிச் செய்தார்

————————————————

காப்பு –

புதுவை நகர்ப் பட்டர் பிரான் சரண்கள் போற்றி பொய்கை பூதன் பேயார் பாதம் போற்றி
சது மறைச் சொல் சடகோபன் சரணம் போற்றி தமிழ்ப் பாணன் தொண்டர் அடிப் பொடி தாள் போற்றி
முது புகழ் சேர் மழிசையர் கோன் பதங்கள் போற்றி முடிக் குல சேகரன் கலியன் கழல்கள் போற்றி
மதுர கவி எதிராசன் கூரத் தாழ்வான் வாழ்வான பட்டர் திருவடிகள் போற்றி —

————————————————————————

திரு வாழ திரு ஆழி சங்கம் வாழ திரு அனந்தன் கருடன் சேனையர் கோன் வாழ
அருள் மாறன் முதலாம் ஆழ்வார்கள் வாழ அளவில் குணத்து எதிராசன் அடியார் வாழ
இரு நாலு திரு எழுத்தின் ஏற்றம் வாழ ஏழ் உலகும் நான் மறையும் இனிது வாழ
பெரு வாழ்வு தந்தருள் நம் பெருமாள் எங்கள் பெரிய பெருமாள் அரங்கர் ஆடீர் ஊசல் –1-

————————————————–

உயரவிட்ட கற்பகப் பூம் பந்தர் நீழல் ஒண் பவளக் கால் நிறுவி ஊடு போட்ட
வயிரவிட்டத்து ஆடகச் சங்கிலிகள் நாற்றி மரகதத்தால் பலகை தைத்த ஊசல் மீதே
தயிரிலிட்ட மத்து உழக்கும் வெண்ணெய்க்கு ஆடி தட மறுகில் குடமாடி தழல் வாய் நாகம்
அயரவிட்டு அன்றாடிய நீர் ஆடீர் ஊசல் அணி அரங்க நம்பெருமாள் ஆடீர் ஊசல் –2-

ஆடகச் சங்கிலிகள் -பொற் சங்கிலிகள்-
தட மறுகில் -பெரிய தெருக்களில்-
வெண்ணெய்க்கு ஆடி -வெண்ணெய் பெறுவதற்கு -வெண்ணெய் பெற்ற ஹர்ஷத்துக்கு போக்கு வீடாக என்றுமாம் –

——————————————-

மீன் பூத்த விசும்பது போல் தரளம் கோத்து விரித்த நீலப்பட்டு விதானம் தோன்ற
வான் பூத்த கலை மதி போல் கவிகை ஓங்க மதிக்கதிர் போல் கவரி இரு மருங்கும் வீச
கான் பூத்த தனிச் செல்வன் சிலையுள் மின்னல் கரு முகில் போல் கணமணி வாசிகையின் நாப்பண்
தேன் பூத்த தாமரையாள் மார்பில் ஆட தென் அரங்க மணவாளர் ஆடீர் ஊசல் –3-

மீன் பூத்த விசும்பது போல் -நஷத்ரங்கள் விளங்கும் ஆகாசம் போலே
தரளம் கோத்து விரித்த நீலப்பட்டு விதானம் தோன்ற -முத்துக்கள் கோக்கப் பட்ட பரப்பிய நீலப் பட்டினால் இயன்ற விதானம்
வான் பூத்த கலை மதி போல் கவிகை ஓங்க -பூர்ண சந்தரன் போலே வெண் கொற்றக் குடை உயர்ந்து விளங்க
மதிக்கதிர் போல் கவரி இரு மருங்கும் வீச -வெண் சாமரங்கள்
கான் பூத்த தனிச் செல்வன் சிலையுள் -கற்பகக் காட்டில் விளங்கும் இந்திரன் தனுசில் மத்தியில் தோன்றும்
கரு முகில் மின்னல் போல் கணமணி வாசிகையின் நாப்பண் -நவ ரத்னங்களால் இயன்ற மாலையின் இடையிலே
தேன் பூத்த தாமரையாள் மார்பில் ஆட தென் அரங்க மணவாளர் ஆடீர் ஊசல்-

————————————————————————–

பூசுரரும் புரவலரும் வான நாட்டுப் புத்தேளிர் குழுவும் அவர் பூவை மாரும்
வாசவனும் மலரவனும் மழு வலானும் வணங்குவான் அவசரம் பார்த்து இணங்கு கின்றார்
தூசுடைய கொடித் தடந்தேர் மானம் தோன்று அச்சுடர் இரண்டும் பகல் விளக்காத் தோன்ற தோன்றும்
தேசுடைய திருவரங்கர் ஆடீர் ஊசல் சீ ரங்க நாயகியோடு ஆடீர் ஊசல் –4-

பூசுரரும்-பூமியில் தேவர்கள் போலே விளங்கும் பிராமணர்களும்
புரவலரும் -காக்கும் தொழில் செய்யும் அரசர்களும்
வான நாட்டுப் புத்தேளிர் குழுவும் -தேவர்கள் கூட்டமும்
அவர் பூவை மாரும் -அவர்கள் மனைவியரும்
வாசவனும் மலரவனும் மழு வலானும் -இந்திரன் பிரமன் சிவனும் -ஆகிய இவர்கள் யாவரும்
வணங்குவான் அவசரம் பார்த்து இணங்கு கின்றார்
தூசுடைய கொடித் தடந்தேர் -சீலையினால் இயன்ற துவசங்கள் கட்டிய பெரிய தேரின் மீதும்
மானம் தோன்று -விமானத்தின் மீதும் காணப்படுகின்ற -முதல் குறை பட்டு விமானம் மானம் ஆயிற்று –
அச்சுடர் இரண்டும் பகல் விளக்காத் தோன்ற
தோன்றும் தேசுடைய திருவரங்கர் ஆடீர் ஊசல் சீ ரங்க நாயகியோடு ஆடீர் ஊசல்-

————————————————————————————

மலை மகளும் அரனும் ஒரு வடம் தொட்டு ஆட்ட வாசவனும் சசியும் ஒரு வடம் தொட்டு ஆட்ட
கலை மகளும் அயனும் ஒரு வடம் தொட்டு ஆட்ட கந்தனும் வள்ளியும் கலந்து ஓர் வடம் தொட்டு ஆட்ட
அலை மகரப் பாற் கடலுள் அவதரித்த அலர் மகளும் நில மகளும் ஆயர் காதல்
தலை மகளும் இரு மருங்கில் ஆட எங்கள் தண் அரங்க மணவாளர் ஆடீர் ஊசல் –5-

—————————————————————————–

திருவழுதி வளநாடன் பொருனைச் சேர்ப்பன் சீ பராங்குச முனிவன் வகுளச் செல்வன்
தரு வளரும் குருகையர் கோன் காரி மாறன் சடகோபன் தமிழ் வேதம் ததியர் பாட
கருணை பொழி முக மதியம் குறு வேர்வு ஆட கரிய குழல் கத்தூரி நாமத்து ஆட
அருகிருக்கும் தேவியர்கள் அது கொண்டாட அணி அரங்கத்து எம்பெருமான் ஆடீர் ஊசல் –6-

——————————————————————-

வையம் ஒரு பொன் தகட்டுத் தகளியாக வார் கடலே நெய்யாக அதனுள் தேக்கி
வெய்ய கதிர் விளக்காக செஞ்சொல் மாலை மெல்லடிக்கே சூட்டினான் மேன்மையாட
துய்ய மதி மண்டலத்தின் மறுவே ஒப்பச் சோதி விடு கத்தூரி துலங்கு நாமச்
செய்ய திரு முகத்து அரங்கர் ஆடீர் ஊசல் சீ ரங்க நாயகியோடு ஆடீர் ஊசல் –7-

கீழே தமிழ் வேதம் ததீயர் பாட என்று அருளிச் செய்ததால் இங்கும் மேலும் அங்கனமே பொருள்
பொய்கையாழ்வார் தேவரீர் மேன்மையைப் பாடவும் -ததீயர் பொய்கையாழ்வார் மேன்மையைப் பாடவும் -என்றுமாம் –

——————————————————————

அன்பு என்னும் நன் பொருள் ஓர் தகளியாக ஆர்வமே நெய்யாக அதனுள் தேக்கி
இன்புருகு சிந்தை இடுதிரியா ஞானத்து இலகு விளக்கு ஏற்றினான் இசையைப் பாட
பொன் புரையும் புகழ் உறையூர் வள்ளி யாரும் புதுவை நகர் ஆண்டாளும் புடை சேர்ந்து ஆட
முன்பிலும் பின்பு அழகிய நம்பெருமாள் தொல்லை மூ வுலகுக்கும் பெருமாள் ஆடீர் ஊசல் –8-

——————————————————-

திருக் கண்டேன் பொன்மேனி கண்டேன் என்ற திகழ் அருக்கன் அணி நிறமும் திகிரி சங்கும்
இருள் கொண்ட கருங்கங்குல் இடையே கோவல் இடை கழியில் கண்ட பிரான் ஏற்றம் பாட
மருக்கொண்ட கொன்றையான் மலரின் மேலான் வானவர் கோன் முதலானோர் மகுட கோடி
நெருக்குண்ட தாள் அரங்கர் ஆடீர் ஊசல் நீளைக்கு மணவாளர் ஆடீர் ஊசல் –9-

———————————————————————-

நான்முகனை நாரணனே படைத்தான் அந்த நான்முகனும் நக்க பிரானைப் படைத்தான்
யான்முகமாய் அந்தாதி அறிவித்தேன் என்று யார்க்கும் வெளியிட்ட பிரான் இயல்பைப் பாட
பால் முகம் ஆர்வளை நேமி படைகள் காட்ட பாசடைகள் திரு மேனிப் படிவம் காட்ட
தேன் முக மா முளரி அவயவங்கள் காட்ட செழும் தடம் போல் அரங்கேசர் ஆடீர் ஊசல் –10-

பால் முகம் ஆர்வளை நேமி படைகள் காட்ட-பால் போன்ற வெண் நிறத்தை கொண்ட சங்குப் பூச்சிகளும்
சக்கர வாகப் பறவைகளும் திவ்யாயுதங்களைக் காட்ட
பாசடைகள் திரு மேனிப் படிவம் காட்ட -பசிய தாமரை இலைகள் திருமேனி நிறத்தை காட்டா நிற்கவும்
தேன் முக மா முளரி அவயவங்கள் காட்ட -சிறந்த தாமரை மலர்கள் திரு அவயவங்களைக் காட்டா நிற்கவும் –

மாயக் கூத்தா வாமனா வினையேன் கண்ணா கண் கை கால்
தூய செய்ய மலர்களாய் சோதிச் செவ்வாய் முகிழதா
சாயச் சாமத் திருமேனி தாண் பாசடையாத் தாமரை நீள்
வாசத் தடம் போல் வருவானே ஒரு நாள் காண வாராயே -திருச் சந்த விருத்த பாசுரத்தையும் சேர்த்து அனுபவிக்கிறார்

—————————————————————–

மருள் இரிய மறம் இரிய அனைத்து உயிர்க்கும் மயல் இரிய வினை இரிய மறையின் பாடல்
இருள் இரிய என்று எடுத்துத் தொண்டர் தங்கள் இடர் இரிய உரைத்த பிரான் இட்டம் பாட
அருள் இரிய அறம் இரிய உலகை ஆண்ட ஆடகத்தோன் அகம் பரன் என்று அபிமானித்த
பொருள் இரிய சொல் இரிய மார்வம் கீண்ட பொன்னி சூழ் திரு வரங்கர் ஆடீர் ஊசல் –11–

மருள் இரிய-அஞ்ஞானம் நீங்க –
மறம் இரிய-கொடுமை நீங்க
மயல் இரிய -அஞ்ஞானத்தால் விளையும் மதி மயக்கம் நீங்க
வினை இரிய-இரு வினைகளும் நீங்க –
அருள் இரிய -கருணை இல்லாமல் போக
அறம் இரிய உலகை ஆண்ட-தர்மம் விலகும் படி மூ உலகங்களையும் தானே அரசாண்ட
ஆடகத்தோன்-இரணியன்
அகம் பரன் என்று அபிமானித்த பொருள் இரிய -நான் தான் பர தேவதை என்று செருக்கி இருந்த தன்மை ஒழிய
சொல் இரிய -அப்பொருள்களுக்கு இடமாகிய சொற்களும் ஒழியும்படி –
மார்வம் கீண்ட -இரணியனது மார்வம் கீண்டிய மாத்ரத்திலே அகம் பரன் என்ற சொல்லும் பொருளும் ஒழிந்தன என்றவாறு –

————————————————————-

அரன் என்றும் அயன் என்றும் புத்தன் என்றும் அலற்றுவார் முன் திரு நாரணனே ஆதி
பரன் என்று மறை உரைத்து கிழி அறுத்த பட்டர் பிரான் பாடிய பல்லாண்டு பாட
கரன் என்ற மாரீசன் கவந்தன் என்ற கண்டகரார் உயிர் மடியக் கண்டு இலங்கா
புரம் வென்ற சிலை அரங்கர் ஆடீர் ஊசல் புகழ் உறையூர் வல்லியோடு ஆடீர் ஊசல்-12–

கண்டகன் -கொடியவன் என்றவாறு –

—————————————————————————

மருமாலைப் பசுந்துளவத் தொடைகளோடு வைகறையில் வந்து திருத் துயில் உணர்த்தித்
திரு மாலை திருவடிக்கே சூட்டி நிற்கும் தரு மண்டங்குடிப் பெருமான் சீர்மை பாட
பெருமாலை அடைந்து உலகம் மதி மயங்க பேணாதார் படக் கதிரோன் காணாது ஏக
ஒரு மாலை பகலில் அழைத்து ஒளித்த நேமி ஒளி உள்ளார் அரங்கேசர் ஆடீர் ஊசல் –13-

மருமாலைப்-திருமகளோடு மருவிய திருமாலை –
மருமாலை பசுந்துளவத் தொடைகளோடு-நறு மணம் உள்ள மாலைகள் ஆகிய திருத் துழாய் மாலைகள் உடன் என்றுமாம் –
பெருமாலை அடைந்து உலகம் மதி மயங்க -உலகோர் பெரிய மயக்கம் அடைந்து அறிவு கலங்கியும்
பேணாதார் படக்-பகைவர்கள் அழியவும் –

——————————————————————

கார் அங்கத் திரு உருவம் செய்ய பாத கமலம் முதல் முடி அளவும் கண்டு போற்ற
சாரங்க முனியை ஊர்ந்து அமலன் ஆதி தனை உரைத்த பாண் பெருமாள் தகைமை பாட
ஆரம் கொள் பாற் கடல் விட்டு அயன் ஊர் ஏறி அயோத்தி நகர் இழிந்து பொன்னி ஆற்றில் சேர்ந்த
சீ ரங்க மணவாளர் ஆடீர் ஊசல் சீ ரங்க நாயகியோடு ஆடீர் ஊசல் –14-

ஆரம் கொள் பாற் கடல் விட்டு -முத்துக்களை யுடைய திருப் பாற் கடலை விட்டு நீங்கி –

———————————————————————————

விழி பறித்து வெள்ளியை மா வலியை மண்ணும் விண்ணுலகும் பறித்த குறள் வேடத்து உம்மை
வழி பறித்து மந்திரம் கொண்டு அன்பர் தங்கள் வல்வினையைப் பறித்த பிரான் வண்மை பாட
சுழி பறித்த கங்கை முடி அடியில் தோயத் தொழுது இரக்கும் முக்கணன் நான் முகனைச் செய்த
பழி பறித்துப் பலி ஒழித்தார் ஆடீர் ஊசல் பள்ளி கொண்ட திரு அரங்கர் ஆடீர் ஊசல் –15–

விழி பறித்து வெள்ளியை -சுக்ராச்சார்யாரது ஒற்றைக் கண்ணை குத்திக் கிளறி –
உம்மை -அழகிய வயலாலி மணவாளராக
வழி பறித்து மந்திரம் கொண்டு-திரு மணம் கொல்லையில் சென்ற போது இடை வழியே மடக்கி
அன்பர் தங்கள் வல்வினையைப் பறித்த பிரான் வண்மை பாட -திருமங்கை ஆழ்வார் உடைய சிறந்த பாடல்களைப் பாட -ததீடர் பாடா நிற்க –
விழி பறித்து மண்ணும் விண்ணுலகும் பறித்த –தேவரீர் இடத்தே திருமங்கை ஆழ்வார் வழி பறித்து
அன்பர் தங்கள் வல்வினையைப் பறித்த பிரான் -சொல் நயம் –
மாவலி இடம் இரந்த தேவரீர் சிவபிரானது இரத்தலை போக்கினீர் -சொல் நயமும் -சொல் பொருள் பின் வரு நிலை அணி –

————————————————————————

போதனார் நெட்டு எழுத்தும் நமனார் இட்ட குற்று எழுத்தும் புனல் எழுத்தாய்ப் போக மாறன்
வேதம் ஆயிரம் தமிழும் எழுதி அந்நாள் மேன்மை பெறு மதுரகவி வியப்பைப் பாட
ஓதம் ஆர் மீன் வடிவாய் ஆமை ஏனத்து உருவாகி அரி குறள் மூ இராமராகி
கோது இலாக் கண்ணனாய் கற்கி ஆகும் கோயில் வாழ் அரங்கேசர் ஆடிர் ஊசல் –16-

போதனார் நெட்டு எழுத்தும் -பிரமன் விதித்து எழுதிய நெட்டு எழுத்தும் -பிறப்பு முதல் இறப்பு வரை
எழுதிய விதி என்பதால் நெட்டு எழுத்து என்கிறார்
நமனார் இட்ட குற்று எழுத்தும்-எமன் எழுதிய குற்று எழுத்தும் -சித்ரகுப்தன் பாவத்தை மாத்ரம்
குறித்த எழுத்து என்பதால் குற்று எழுத்து என்கிறார்
புனல் எழுத்தாய்ப் போக -நீரில் எழுதிய எழுத்துக்கள் போலே மறையும் படி –
மாறன் வேதம் ஆயிரம் தமிழும் எழுதி அந்நாள் மேன்மை பெறு மதுரகவி வியப்பைப் பாட –
தேவுடைய மீனமாய் ஆமையாய் ஏனமாய் அரியாய் குறளாய் மூவுருவில் இராமனாய் கண்ணனாய் கற்கியாய்
முடிப்பான் கோயில் –அரங்கமே -பெரியாழ்வார் திருமொழியை அடி ஒற்றி பின் இரண்டு அடிகள் அருளிச் செய்கிறார் –

———————————————————-

ஆர் அமுதின் இன்பமிகு சடகோபன் சொல் ஆயிரமும் தெரிந்து எடுத்தே அடியார்க்கு ஓதி
நாரதனும் மனம் உருக இசைகள் பாடும் நாதமுனி திருநாம நலங்கள் பாட
பாரதனில் பாரதப் போர் முடிய மூட்டி பகை வேந்தர் குலம் தொலைய பார்த்தன் தெய்வத்
தேரதனில் வரும் அரங்கர் ஆடீர் ஊசல் சீ ரங்க நாயகியோடு ஆடீர் ஊசல் –17–

நாதமுனி திருநாம நலங்கள் பாட -எம்பெருமானது திருநாம வைபவத்தை புலப்படுத்தும் பாடல்கள் –
ஸ்ரீ மன் நாத முனிகளது திரு நாம சிறப்பை என்றுமாம் –

——————————————————————

வம்பமரும் சிகை முந்நூல் தரித்த ஞானி வாதியரை வெல் ஆளவந்தார்க்கு அன்பாம்
எம்பெருமானார்க்கு எட்டும் இரண்டும் பேசி இதம் உரைத்த பெரிய நம்பி இரக்கம் பாட
தும்புரு நாரதர் கீதம் பாட தொண்டர் குழாம் இயல்பாட சுருதி பாட
நம்பெருமாள் திருவரங்கர் ஆடீர் ஊசல் நான்முகனார் தாதையார் ஆடீர் ஊசல் –18-

வம்பமரும் சிகை முந்நூல் தரித்த ஞானி-விசிஷ்டாத்வைத சன்யாசிகளுக்கு அசாதாராண சிஹ்னங்களான சிகையும் முந்நூலும் -என்றபடி
வம்பமரும் புதுமை பொருந்திய -ஆக்கி யாழ்வானை வென்ற வ்ருத்தாந்தம் ஸூ சிப்பிக்கிறார்
அவரது மூன்று குறைகளையும் போக்கி அருளிய எம்பெருமானார் என்பதால் -அன்பாம் எம்பெருமானார் -என்கிறார்

——————————————————

ஐங்கோலும் ஒரு கோலும் நீர்க் கோலம் போல் அழிய முனிந்து அறு சமயம் அகற்றி எங்கள்
செங்கோலே உலகு அனைத்தும் செல்ல முக்கோல் திருக்கையில் கொள் எதிராசன் செயத்தைப் பாட
சங்கு ஓலம் இடும் பொன்னித் துறையின் நின்றே தவழ்ந்து ஏறி மறுகு தொறும் தரளம் ஈனும்
நம் கோயில் நம் பெருமாள் ஆடீர் ஊசல் நக்கன் மூதாதையர் ஆடீர் ஊசல் –19–

ஐங்கோலும் -மன்மதன் உடைய பஞ்ச பானங்களும்
ஒரு கோலும் -அத்வைதி சன்யாசிகள் உடைய ஏக தண்டமும்
நீர்க் கோலம் போல் அழிய முனிந்து அறு சமயம் அகற்றி எங்கள்
செங்கோலே-செவ்விய ஆட்சியே -ஸ்ரீ வைஷ்ணவ மதமே
தரளம் ஈனும் -முத்துக்களை பெறுவதற்கு இடமான
நக்கன் மூதாதையர் -சிவபிரானுக்கு பாட்டனார்

————————————————————–

அவத்தப் புன் சமயச் சொல் பொய்யை மெய் என்று அணி மிடறு புழுத்தான் தன் அவையின் மேவி
சிவத்துக்கு மேல் பதக்கு உண்டு என்று தீட்டும் திருக் கூர வேதியர் கோன் செவ்விட பாட
பவத்துக்கம் பிணி நீங்க நரகம் தூர பரம பதம் குடி மலிய பள்ளி கொள்ளும்
நவத்துப்புச் செங்கனி வாய்க் கரிய மேனி நம்பெருமாள் அரங்கேசர் ஆடீர் ஊசல் –20-

கிரிமி கண்ட சோழன் -சிவாத் பரதரம் நாஸ்தி -த்ரோணம் அஸ்தி தத பரம் –

————————————————————————————
சந்து ஆடும் பொழில் பூதூர் முக்கோற் செல்வன் தன் மருகனாகி இரு தாளுமான
கந்தாடைக் குலதீபன் முதலியாண்டான் கடல் ஞாலம் திருத்தி யருள் கருணை பாட
கொந்தாரும் துளவாட சிறை வண்டாட குழலாட விழி ஆட குழைக்காது ஆட
நந்து ஆட கதை ஆட திகிரி ஆட நல் மாடத் திருவரங்கர் ஆடீர் ஊசல் -21-

————————————————————————————
திருக் கலியன் அணுக்கர் திருப்பணி செய் அன்பர் சீ ரங்க நான் மறையோர் உள்ளூர்ச் செல்வர்
தருக்கும் இசைப் பிரான்மார் பார் அளந்தார் பாதம் தாங்குவோர் திருக் கரகம் தரித்து நிற்போர்
இருக்கு முதல் விண்ணப்பம் செய்வோர் வீரர்க்கு இறையவர்கள் சீ புண்டரீகர் மற்றும்
பெருக்கம் உள்ள பரிசாரங்கள் தொழுது ஆட்செய்ய பிரமமாம் திருவரங்கர் ஆடீர் ஊசல் –22-

திருக் கலியன் அணுக்கர் -குறட்டு மணியக்காரர் முதலியபிரதான கைங்கர்ய பரர்கள்
தருக்கும் இசைப் பிரான்மார் -இசை பாடுவதில் சிறந்தோரான இசைப்பிரான்–
திருப்பணி செய் அன்பர் -இப்போது ஆயனார் கொத்து -நீர் தெளித்தல்
சீ ரங்க நான் மறையோர் -அத்யாபகர்
உள்ளூர்ச் செல்வர் -ஸ்தல த்தா
இருக்கு முதல் விண்ணப்பம் செவோர் -பட்டர்
வீரர்க்கு இறையவர் -வாளும் கையுமாய் எம்பெருமான் திரு மேனிக்கு காவல் புரிபவர்
ஸ்ரீ புண்டரீகர் திருப் பந்தம் பிடிக்கும் தாச நம்பிகள்
ஆகிய பத்து கொத்து பரிஜனங்களும்
மற்றும் பெருக்கம் உள்ள பரிசாரங்கள் -மற்றும் மிகத் தொகுதியான அனைத்து கொத்து பரிஜனங்களும் –
வேத்ர பாணி யுத்யோகம் -சம்ப்ரதி யுத்யோகம் -அமுதுபடி அளந்து கொண்டு வரும் யுத்யோகம் போன்றவை –

———————————————————————-

உடுத்திரளோ வானவர்கள் சொரிந்த பூவோ உதித்து எழுந்த கலை மதியோ உம்பர் மாதர்
எடுத்திடு கர்ப்பூர ஆரத்தி தானோ யாம் தெளியோம் இன்று நீள் திருக்கண் சாத்திப்
படுத்த திருப் பாற் கடலுள் நின்று போந்து பாமாலை பூமாலை பாடிச் சூடிக்
கொடுத்த திருக் கோதையுடன் ஆடீர் ஊசல் கோயில் மணவாளரே ஆடீர் ஊசல் –23–

உடுத்திரளோ -நட்சத்ரங்களின் கூட்டங்களோ –

————————————————————————–

வென்றி வேல் கரு நெடும் கண் அசோதை முன்னம் வேர்வாட விளையாடும் வெண்ணெய் ஆட்டும்
குன்று போல் நால் தடம் தோள் வீசி ஆடும் குரவைதனைப் பிணைந்து ஆடும் கோள் அறு ஆட்டும்
மன்றினூடு உவந்து ஆடும் மரக்கால் ஆட்டும் வலி அரவில் பாய்ந்து ஆடும் வடு இல் ஆட்டும்
அன்று காணா இழந்த அடியோம் காண அணி அரங்க ராசரே ஆடீர் ஊசல் –24–

——————————————————————

ஆரணங்கள் ஒரு நான்கும் அன்பர் நெஞ்சும் அணி சிலம்பும் அடிவிடாது ஊசல் ஆட
வாரணங்கு முலை மடவார் கண்ணும் வண்டும் வண் துளவும் புயம் விடாது ஊசல் ஆட
காரணங்களாய் அண்டர் அண்டம் எல்லாம் கமல நாபியில் படைத்துக் காத்து அழிக்கும்
சீரணங்கு மணவாளர் ஆடீர் ஊசல் சீ ரங்க நாயகனார் ஆடீர் ஊசல் –25–

ஆரணங்கள் ஒரு நான்கும் -நான்கு வேதங்களும் அவன் ச்வரூபத்தையே அடிவிடாமல் சொல்லும் –
மடவார் கண்ணும் -அவன் திருத் தோள்கள் அழகையே பார்த்து இருக்குமே அதனால் அவர்கள் கண்கள் ஊசல் ஆடும் –

———————————————————–
அடித்தலத்தில் பரிபுரமும் சிலம்பும் ஆட அணி மார்பில் கௌத்துவமும் திருவும் ஆட
தொடித் தலத்தில் மணி வடமும் துளவும் ஆட துணைக்கரத்தில் சக்கரமும் சங்கும் ஆட
முடித்தலத்தில் கரும் குழலும் சுரும்பும் ஆடமுகமதியில் குறு வேர்வும் குழையும் ஆட
கடித்தலத்தில் அரை நாணும் கலையும் ஆட காவிரி சூழ் அரங்கேசர் ஆடிய ஊசல் –26-

அடித்தலத்தில் பரிபுரமும் -கிண்கிணிகள்
தொடித் தலத்தில் -திருத் தோள்களில் –

——————————————————-
பரந்து அலைக்கும் பாற் கடலுள் பசும் சூல் கொண்டல் படிந்ததென கிடந்த படி படி மேல் காட்டி
வரம் தழைக்க இரண்டு ஆற்றின் நடுவே தோன்றி மண் உலகை வாழ வைத்த வளத்தைப் பாட
புரந்தரற்கும் பெருமாளே ஆடீர் ஊசல் போதனுக்கும் பெருமாளே ஆடீர் ஊசல்
அரன் தனக்கும் பெருமாளே ஆடீர் ஊசல் அணி அரங்கப் பெருமாளே ஆடீர் ஊசல் –27-

—————————————————————–
உடுமாய கதிர் உதிர சண்ட வாயு உலகு அலைப்ப வடவை சுட உத்தி ஏழும்
கெடுமாறு திரி தருகால் உயிர்கள் எல்லாம் கெடாது வயிற்ருள் இருந்தும் கீர்த்தி பாட
நெடுமாயப் பிறவி எல்லாம் பிறந்து இறந்து நிலத்தோடும் விசும்போடும் நிரயத்தோடும்
தடுமாறித் திரிவேனை அருள் செய்து ஆண்ட தண் அரங்க நாயகனார் ஆடீர் ஊசல் –28-

உடுமாய-நஷத்ரங்கள் அழிந்து ஒழியவும்
கதிர் உதிர-சூர்யா சந்த்ரர்கள் உதிரவும்
சண்ட வாயு -பிரசண்ட மாருதம்
உலகு அலைப்ப
வடவை சுட -வடவாமுகாக்னி எரித்து அழிக்கவும்
உததி ஏழும் -கடல்கள் ஏழும்
கெடுமாறு -இவ்வண்டம் எல்லாம் அழியும் படி –

———————————————————–

முருகன் உறை குறிஞ்சித் தேன் முல்லை பாய முல்லை நிலத் தயிர் பால் நெய் மருதத்து ஓட
மருத நிலக் கொழும் பாகு நெய்தல் தேங்க வரு புனல் காவிரி சூழ்ந்த வளத்தைப் பாட
கரு மணியே மரகதமே முத்தே பொன்னே கண் மணியே ஆர் உயிரே கனியே தேனே
அருள் புரிவாய் என்றவர் தம் அகத்துள் வைகும் அணி அரங்க மாளிகையார் ஆடீர் ஊசல் –29-

காவேரி பாயப் பெற்ற நான்கு நிலங்களையும் அருளிச் செய்கிறார் –

—————————————————————-

புண்டரிகத் தவன் தவம் செய்து இறைஞ்சும் கோயில் புரி சடையோன் புராணம் செய்து ஏத்தும் கோயில்
பண்டு இரவி குலத்து அரசர் பணிந்த கோயில் பரிந்து இலங்கைக் கோன் கொணர்ந்து பதித்த கோயில்
மண்டபமும் கோபுரமும் மதிலும் செம்பொன் மாளிகையும் தண்டலையும் மலிந்த கோயில்
அண்டர் தொழும் திருவரங்கம் பெரிய கோயில் அமர்ந்து உறையும் பெருமானார் ஆடீர் ஊசல் –30-

சிவபிரான் ஸ்ரீ ரங்க மகாத்ம்யத்தை நாரத பகவானுக்கு அருளிச் செய்ததை புராணங்கள் கூறும் –

———————————————————————-

அருவரங்கள் தரு பராங்குசனே ஆதி ஆழ்வார்கள் தம்பிரான் ஆடீர் ஊசல்
இருவர் அங்க ஒளிக்கு அகலா இருள் அகற்றும் எதிராசன் தம்பிரான் ஆடீர் ஊசல்
தருவரங்கர் நீள் பொழில் கூரத்து வேதா சாரியனார் தம்பிரான் ஆடீர் ஊசல்
திருவரங்கத்து அணி அரங்கன் திரு முற்றத்துத் தெய்வங்கள் தம்பிரான் ஆடீர் ஊசல் –31-

—————————————————————–

உணராத முதலை இளங்குதலைச் சொல்லை உளமுருகித் தந்தை தாய் உவக்கு மா போல்
தணவாமல் கற்பிப்பார் தம் சொற் கேட்டுத் தந்தை உரைத்தத்தை ஆதரிக்குமா போல்
பணவாள் அரா முடி மேல் படி ஏழ் போற்றும் பட்டர் திருத் தாட்கு அடிமைப் பட்ட காதல்
மணவாள தாசன் தன் புன் சொல் கொண்ட மதில் அரங்க மணவாளர் ஆடீர் ஊசல் –32–

——————————————————————–

தற்சிறப்புப் பாசுரம்

போதாரு நான் முகனே முதலா யுள்ள புத்தேளிர் தொழு நாதன் புவனிக்கு எல்லாம்
ஆதாரமாம் தெய்வ மான நாதன் அனைத்து உயிர்க்கு நாதன் அணி யரங்க நாதன்
சீதார விந்த மலர்த் திரு வினாதான் திரு ஊசல் திரு நாமம் ஒரு நால் எட்டும்
வேதா சாரிய பட்டர்க்கு அடிமையான வெண் மணிப் பிள்ளைப் பெருமாள் விளம்பினானே —

—————————————————————————————-

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பிள்ளை பெருமாள் ஐயங்கார் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்–

ஸ்ரீ பிள்ளை பெருமாள் ஐயங்கார் அருளிய- திரு நூற்று எட்டு திருப்பதி அந்தாதி –தொண்டை நாட்டுத் திருப்பதிகள் -74-95—/வட நாட்டுத் திருப்பதிகள் -96-107/ திரு நாட்டுத் திருப்பதி –108-

தொண்டை நாட்டுத் திருப்பதிகள்–22-

74-திருக்கச்சி -அத்திகிரி-

பொருள் ஆசை மண் ஆசை பூங்குழலார் போகத்து
இருள் ஆசை சிந்தித்து இராதே அருளாளன்
கச்சித் திருப்பதி ஆம் அத்தியூர்க் கண்ணன் தாள்
இச்சித் திருப்பது யாம் என்று –74–

பொருள் ஆசை மண் ஆசை பூங்குழலார் போகத்து
இருள் ஆசை சிந்தித்து இராதே
அருளாளன் கச்சித் திருப்பதி ஆம் அத்தியூர்க் கண்ணன் தாள்
இச்சித் திருப்பது யாம் என்று –உபாயமும் உபேயமுமாகச் சிந்தித்து எந்நாளோ –

பேற்றுக்கு த்வரிக்கிறார் -திணரார் சார்ங்கத்து உனபாதம் சேர்வது அடியேன் என்னாலே –
பிரமன் பூஜித்த ஸ்தலம் -பூமியான பெண்ணுக்கு அரையில் அணியும் அரைநூல் மாலைத் ஸ்தானம்
ஹஸ்திகிரி-கோயில் திருமலை பெருமாள் கோயில் -தியாக மண்டபம் –
ஸ்ரீ கஜேந்திர ஆழ்வான் பூஜித்து பெற்ற ஸ்தலம் –

—————————————————————

75-திருவட்ட புயங்கம் –

என்றும் துயர் உழக்கும் ஏழை காள் நீங்கள் இளங்
கன்று போல் துள்ளிக் களித்து இரீர் அன்று நடம்
இட்ட புயங்கத்து இரு சரணமே சரண் என்று
அட்ட புயங்கத் தாற்கு ஆள் ஆய் –75-

என்றும் துயர் உழக்கும் ஏழை காள் -எப்பொழுதும் தாபத் த்ரயங்களுக்குள் அடிபட்டு வருந்தும் அறிவற்ற ஜனங்களே
அன்று -ஸ்ரீ கிருஷ்ணாவதாரத்தில்
நடம் இட்ட புயங்கத்து-காளியன் மேலே நடனம் செய்து அருளிய
இரு சரணமே சரண் என்று
அட்ட புயங்கத் தாற்கு ஆள் ஆய்
நீங்கள் இளங்கன்று போல் துள்ளிக் களித்து இரீர் –பயம் அறியாமல் துள்ளிக் குதித்து அகம் மகிழ்ந்து இருங்கள் —
அஷ்ட புயவகரம் -அஷ்ட புஜன் எழுந்து அருளி உள்ள க்ருஹம் –
அட்ட புயவகரம் -அஷ்ட திருக்கைகளில் அஷ்ட திவ்யாயுதங்கள் ஏந்தி அருளி சேவை சாதிப்பவன் என்றுமாம் –

—————————————————————-

76-திருத் தண் கா -பிரிந்து ஆற்றாளாய தலைவி தலைவன் இடம் தனக்கு உள்ள அன்புறுதியைத் தோழிக்கு கூறுதல் –

ஆட்பட்டேன் ஐம் பொறியால் ஆசைப் பட்டேன் அறிவும்
கோட்பாட்டு நாணும் குறை பட்டேன் சேண் பட்ட
வண் காவை வண் துவரை வைத்த விளக்கு ஒளிக்கு
தண் காவைச் சேர்ந்தான் தனக்கு –76–

சேண் பட்ட -தேவ லோகத்தில் உள்ள
வண் காவை-வளப்பமான சோலை போலே தழைத்த பாரிஜாத விருஷத்தை
வண் துவரை -செழிப்பான தனது துவாரகா புரியில்
வைத்த-கொண்டு வந்து நாட்டிய
தண் காவைச் சேர்ந்தான் தனக்கு —
விளக்கு ஒளிக்கு -தீப பிரகாசர் என்னும் எம்பெருமான் திறத்தில்
ஆட்பட்டேன்
ஐம் பொறியால் ஆசைப் பட்டேன்-கண்ணால் அவனை தர்சித்து -செவியால் அவன் வைபவங்களைக் கேட்டு
வாய் அவனையே ஸ்துதித்து -மூக்கு அவனது திவ்ய திருத் துழாய் பரிமளத்தை முகர்ந்தும் -மெய்யால் வணங்கி பரிசித்தும்
தனக்காக தண் கா கொணர்ந்தான் எம்பெருமான் என்கிறார் சமத்காரமாக –
தாரக போஷாக போக்யங்கள் எல்லாம் அவனே –
அறிவும் கோட்பாட்டு -அந்த எம்பெருமானால் -கவரப்பட்டு நாணும் குறை பட்டேன் –
மகளிற்கு உரிய வெட்கம் குணமும் குறைந்து விடப் பெற்றேன் –

திருத் தண் கா -குளிர்ந்த சோலைகள் உடைய ஸ்தலம் -விளக்கொளி பெருமாள் –

———————————————————-

77-திரு வேளுக்கை –

தனக்கு உரியனாய் அமைந்த தானவர் கோன் கெட்டான்
உனக்கு உரியன் ஆய மைந்தன் உய்ந்தான் நினைக்கும் கால்
வேளுக்கை ஆள் அரியே வேறு உதவி உண்டோ உன்
தாளுக்கு ஆள் ஆகா தவர்க்கு –77–

வேளுக்கை ஆள் அரியே –
தனக்கு உரியனாய் அமைந்த -ஸவதந்த்ரனாய் தானே தெய்வம் என்று இருந்த
தானவர் கோன் கெட்டான்
உனக்கு உரியன் ஆய மைந்தன் உய்ந்தான்
நினைக்கும் கால்
வேறு உதவி உண்டோ உன் தாளுக்கு ஆள் ஆகாதவர்க்கு —
ஆள் அரியே– அழகிய சிங்கர் எம்பெருமான் திருநாமம்

————————————————————-

78-திருப்பாடகம் –

தவம் புரிந்த சேதனரை சந்திரன் ஆதித்தன்
சிவன் பிரமன் இந்திரனாச் செய்கை உவந்து
திருப் பாடகம் மருவும் செங்கண் மால் தன் மார்பு
இருப்பாள் தகவு உரையாலே –78–

உவந்து -திரு உள்ளத்தில் மகிழ்ந்து
திருப் பாடகம் மருவும் செங்கண் மால் –
தவம் புரிந்த சேதனரை –சந்திரன் ஆதித்தன் –சிவன் பிரமன் இந்திரனாச் செய்கை -தவம் செய்த ஆன்மாக்களை
அவர் அவர்கள் விருப்பத்தின் படியே சந்த்ரனாகவும் சூரியனாகவும் சிவனாகவும் இந்திரனாகவும் பிரமனாகவும் செய்து அருளுவது
தன் மார்பு இருப்பாள் தகவு உரையாலே –பிராட்டி புருஷகார பூதையாய் இருந்து கருணை வார்த்தை அருளிச் செய்வதாலே –

திருப்பாடகம் -பாண்ட தூதர் சந்நிதி –

————————————————————————-

79-திரு நீரகம் –

ஆலத்து இலை சேர்ந்து அழி உலகை உட்புகுந்த
காலத்தில் எவ்வகை நீ காட்டினாய் ஞாலத்துள்
நீரகத்தாய் நின் அடியேன் நெஞ்சகத்தாய் நீள் மறையின்
வேரகத்தாய் வேதியற்கு மீண்டு –79–

ஞாலத்துள் நீரகத்தாய்
நின் அடியேன் நெஞ்சகத்தாய்
நீள் மறையின் வேரகத்தாய்-நீண்ட வேதங்களில் பிரதிபாதிக்கப் படும் மூலப் பொருளாய் உள்ளவனே
வேதியற்கு -பிரளயக் காட்சியைக் காண விரும்பிய வேதம் வல்லவனான மார்கண்டேயனுக்கு
நீ –
உட்புகுந்த காலத்தில் -அவன் உனது திரு வயிற்றின் உள்ளே புகுந்த காலத்தில்
ஆலத்து இலை சேர்ந்து
அழி உலகை -அழிந்து போன லோகங்களை
எவ்வகை மீண்டு நீ காட்டினாய்–திவ்ய குணத்தில் ஈடுபட்டு அருளிச் செய்கிறார் –

————————————————————————

80-திரு நிலாத் திங்கள் துண்டம் –

மீண்டும் தெளியார்கள் மேதினியோர் நின் அடிப் பூப்
பாண்டரங்க மாடிப் படர் சடை மேல் தீண்டி
கலாத் திங்கள் துண்டத்தின் மீது இருப்பக் கண்டும்
நிலாத் திங்கள் துண்டத் தானே –80–

நிலாத் திங்கள் துண்டத் தானே —-
நின் அடிப் பூப் -13 நாள் இரவில் அர்ஜுனன் உனது திருவடியில் சாத்திய புஷ்பங்கள்
பாண்டரங்க மாடிப் படர் சடை மேல் -பாண்ட ரங்க கூத்தாடிய சிவபெருமானது பரந்த சடையின் மீது –
பாண்டரங்கம் பதினோரு ஆடலுள் ஓன்று -திரிபுர சங்கர காலத்தில் ஆடினான்
தீண்டி -பொருந்தி
கலாத் திங்கள் துண்டத்தின் மீது
இருப்பக் கண்டும்
மீண்டும் தெளியார்கள் மேதினியோர் -நீயே பரம் பொருள் என்பதை அறியாமல் பேதையர்களாய் இருக்கிறார்களே –

தீர்த்தன் உலகளந்த சேவடி மேல் பூந்தாமம் சேர்த்தி யவையே சிவன் முடி மேல் தான் கண்டு
பார்த்தன் தெளிந்து ஒழிந்த பைந்துழாயன் பெருமை பேர்த்தும் ஒருவரால் பேசக் கிடந்ததே -நம்மாழ்வார்

—————————————————————–

81-திரு ஊரகம் —

நேசத்தால் அன்று உலகை நீர் வார்க்க வைத்து அளந்த
வாசத்தாள் என் தலை மேல் வைத்திலையேல் நாசத்தால்
பாரகத்துள் அன்றி யான் பாழ் நரகில் வீழ்ந்து என் கொல்
ஊரகத்துள் நின்றாய் உரை –81–

ஊரகத்துள் நின்றாய்
நீர் வார்க்க–அன்று–
நேசத்தால் உலகை வைத்து அளந்த -அளவு கருவியாக கொண்டு அளந்த
வாசத்தாள்-நறு மணம் மிக்க தாமரைத் திருவடிகளை
என் தலை மேல் வைத்திலையேல்
பாரகத்துள் அன்றி
நாசத்தால்
பாழ் நரகில் வீழ்ந்து என் கொல்
உரை –

சம்பந்த ஞானம் கொண்ட என் தலை மேல் உனது திருவடிகள் வைக்கலாகாதோ
நீ அறிந்த சம்பந்தம் கொண்டு அன்று நீ வைத்து அருளிய திருவடிகள்
நான் அறிந்த சம்பந்தம் கொண்டு வைத்து அருளால் ஆகாதோ –
ஊரக ரூபியாய் சேவை சாதிப்பதால் திரு ஊரகம்

———————————————————————–

82-திரு வெக்கா-

உரை கலந்த நூல் எல்லாம் ஓதி உணர்ந்தாலும்
பிரை கலந்த பால் போல் பிறிதாம் தரையில்
திரு வெக்கா மாயனுக்கே சீர் உறவு ஆம் தங்கள்
உரு வெக்கா உள்ளத்தினோர்க்கு –82–

தரையில் -இப் பூமியிலே
திரு வெக்கா மாயனுக்கே -சொன்ன வண்ணம் செய்து அருளிய பெருமானுக்கே
சீர் உறவு ஆம் -சிறந்த நீங்காத சம்பந்தம் பெற்ற
தங்கள் உரு-தங்கள் ஸ்வரூபத்தை
வெக்கா உள்ளத்தினோர்க்கு –விரும்பி அறியாத மனத்தை உடையாருக்கு
உரை கலந்த நூல் எல்லாம் ஓதி உணர்ந்தாலும்
பிரை கலந்த பால் போல் பிறிதாம் -திரியும் தன்மை உடையதாகும்

ஞானம் அனுஷ்டானம் இல்லாதார் -வீண்
நவ வித சம்பந்தம் உணராதார் வீண் -சீர் உரு -உன் தன்னோடு உறவேல் ஒழிக்க ஒழியாதே
திரு வேகா சேது–திரு வேக வணை-திரு வேகணை -திரு வெக்கா மருவி

—————————————————————————

83-திருக்காரகம் –

ஓராதார் கல்வி உடையேம் குலம் உடையேம்
ஆராதனம் உடையேம் யாம் என்று சீர் ஆயன்
பூங்காரகம் காணப் போதுவார் தாள் தலை மேல்
தாங்கார் அகங்காரத் தால் –83-

ஓராதார் -விவேகம் இல்லாத நாம்
கல்வி உடையேம் -வித்யா மதம் –
குலம் உடையேம் -குல மதம் –
ஆராதனம் உடையேம் யாம் என்று-கருதி
அகங்காரத் தால்
சீர் ஆயன்
பூங்காரகம் காணப் போதுவார் தாள் தலை மேல் தாங்கார் –

உற்றதும் உன் அடியார்க்கு அடிமை மற்று எல்லாம் பேசிலும் நின் திரு எட்டு எழுத்தும் கற்று உற்றதும் உன் அடியார்க்கு அடிமை
எம்பெருமான் தாள் தொழுவார் காண்மின் என் தலை மேலாரே –
அஜ்ஞ்ஞர் பிரமிக்கிற வர்ண ஆஸ்ரம வ்ருத்தங்களை-கர்த்தப ஜன்மம் ஸ்வபசாதமம் சில்பா நைபுணம் பஸ்மா ஹூதி
சவ விதவாலங்காரம் -என்று கழிப்பார்கள் -ஆசார்ய ஹிருதய ஸ்ரீ ஸூக்திகள்

———————————————————————

84-திருக் கார் வானம் –

தாலேலோ என்று ஆய்ச்சி தாலாட்டி தன் முலைப்பா
லாலே எவ்வாறு பசி ஆற்றினள் முன் மாலே பூங்
கார் வானத்து உள்ளாய் கடலோடும் வெற்பொடும் பார் வானம்
உண்டாய் நீ பண்டு –84-

மாலே
பூங்கார் வானத்து உள்ளாய்
கடலோடும் வெற்பொடும் பார் வானம் உண்டாய் நீ பண்டு –
தாலேலோ என்று ஆய்ச்சி தாலாட்டி தன் முலைப் பாலாலே எவ்வாறு பசி ஆற்றினள் முன்-
வானாகித் தீயாய் மறி கடலாய் மாருதமாய்த் தேனாகி பாலாம் திருமாலே
ஆனாய்ச்சி வெண்ணெய் விழுங்க நிறையுமே முன் ஒரு நாள் மண்ணை யுமிழ்ந்த வயிறு –

அவ்வச் சாதிகளிலே அவதரித்து அதில் உள்ளாருடைய தாரகமே தனக்குத் தாரகமாய் இருக்கிற படி
ஸ்ரீ வராஹம் ஆனானால் கோரைக் கிழங்கு தாரகமாம் -இடையன் ஆனானாகில் வெண்ணெய் தாரகமாய் இருக்கிறபடி –
பிரளயம் கொள்ளாதபடி வயிற்றிலே வைத்து வெளிநாடு காண புறம்பே யுமிழ்ந்து ரஷித்த வயிறு
இத்தனை வெண்ணெயாலே நிறைக்க வேண்டி இருந்ததோ –

———————————————————————-

85–திருக் கள்வனார் –

பண்டே உன் தொண்டு ஆம் பழஉயிரை என்னது என்று
கொண்டேனைக் கள்வன் என்று கூறாதே மண் தலத்தோர்
புள் வாய் பிளந்த புயலே உன்னை கச்சிக்
கள்வா என்று ஓதுவது என் கண்டு –85-

புள் வாய் பிளந்த புயலே
பண்டே உன் தொண்டு ஆம் பழஉயிரை என்னது என்று
கொண்டேனைக்
கள்வன் என்று கூறாதே மண் தலத்தோர்
உன்னை கச்சிக் கள்வா என்று ஓதுவது என் கண்டு –

சேஷத்வமே ஆத்மாவுக்கு ஸ்வரூபம் –
ஆத்மா அபஹாரமே கள்ளத்தனம் -பிறர் நன் பொருள் அன்றோ –

———————————————————————-

86-திருப் பவள வண்ணம் –

கண்டு அறிந்தும் கேட்டு அறிந்தும் தொட்டு அறிந்தும் காதலால்
உண்டு அறிந்தும் மோந்து அறிந்தும் உய்யேனே -பண்டைத்
தவள வண்ணா கார் வண்ணா சாம வண்ணா கச்சிப்
பவள வண்ணா நின் பொற் பாதம் –86-

பண்டைத் தவள வண்ணா -கருத யுகத்தில் வெண்ணிறம் ஆனவனே -சத்வ பிரசுர மக்கள் ஆசைப்பட்ட படி
கார் வண்ணா -கலியுகத்தில் காள மேகம் போன்றவனே -ஸ்வாபாவிகமான வண்ணம்
சாம வண்ணா -துவாபர யுகத்தில் பசுமை நிறம் உள்ளவனே -ரஜஸ் தமோ-மிஸ்ர குண பிரசுரராய் இருப்பதால்
பாசியினுடைய புறப்பசுமை போலே இருப்பன்
த்ரேதா யுகத்தில் சிவந்த வடிவாய் இருப்பன் -ரஜஸ் பிரசுரர் ஆகையாலே
பாலின் நீர்மை -இத்யாதி –
கச்சிப் பவள வண்ணா நின் பொற் பாதம் –
காதலால் -பக்தியோடு
கண்டு அறிந்தும் கேட்டு அறிந்தும் தொட்டு அறிந்தும்
உண்டு அறிந்தும் மோந்து அறிந்தும் உய்யேனே
சிற்று இன்பத்திலே இன்னும் உழன்று கொண்டு இருக்கின்றேனே -இவற்றை நீக்கி அருளி ரஷித்து அருள வேணும்

———————————————————————–

87-திருப் பரமேச்வர விண்ணகரம் –

பதத் தமிழால் தன்னையே பாடுவித்து என்னைத் தன்
பதத்து அடியார்க்கே ஆட்படுத்தான் இதத்த
பரமேச்சுர விண்ணகரான் பல ஆன்
வர மேச்சு உரல் அணைந்த மால் –87-

பல ஆன் வர மேச்சு
உரல் அணைந்த மால் –
இதத்த பரமேச்சுர விண்ணகரான்-நித்ய சம்சாரிகள் அனைவரையும் கரை மரம் சேர்த்து அருள –
ஹிதம் காரணம்,ஆக -என்றவாறு
பதத் தமிழால் தன்னையே பாடுவித்து என்னைத் தன்
பதத்து அடியார்க்கே ஆட்படுத்தான்
விஷய கௌரவத்தாலும் ஸ்வாபாவிக இனிமையாலும் பதத் தமிழ் என்கிறார்
எம் தம்மை விற்கவும் பெறுவார்களே என்னும் படி அடியார்க்கு ஆட்படுத்தி அருளினான்
என்னால் தன்னை இன் தமிழ் பாடின ஈசன்
தேவாதி தேவன் -ஸ்ரீ வைகுண்ட பெருமாள் எழுந்து அருளி சேவை சாதிப்பதால் பரமேஸ்வர விண்ணகரம் –

—————————————————————-

88-திருப் புட்குழி –

மால் வேழமும் அரவும் மாயையும் வெற்பும் கடலும்
மேல் வீழ் படையும் விடமும் போய் பாலன்
நெருப்பு உள் குழி குளிர நின்றதும் கேட்டு ஓதார்
திருப் புட்குழி அமலன் சீர் –88-

ஹிரணியன் பிரகலாதனை துன்புறுத்த ஏவிய
மால் வேழமும் அரவும் மாயையும் வெற்பும் கடலும்
மேல் வீழ் படையும் விடமும் போய்
பாலன்
நெருப்பு உள் குழி குளிர நின்றதும் கேட்டு -பள்ளத்தில் மூட்டிய நெருப்பு சுடாமல் குளிரும்படி நின்றதும் கேட்டிருந்தும்
திருப் புட்குழி அமலன் சீர் -சிறப்புக்களை
ஓதார் -கூற மாட்டார்கள் -இது என்ன பேதைமை –

பெரிய உடையாரை குழியில் இட்டு சம்ஸ்கரித்தது போலே எம்பெருமான் சேவை சாதிக்கும் ஸ்தலம் என்பதால் திருபுட்குழி திரு நாமம் –

———————————————————————

89-திரு நின்ற ஊர் -தலைவி தோழி யார்க்கு அறத்தொடு நிற்றல் –

சீர் அறிந்து தோழி மீர் சென்று கொணர்ந்து எனக்குப்
போர முலை முகட்டில் பூட்டுமினோ நீர் அவுணர்
பொன்ற ஊர் புட் கழுத்தில் பொன்னை மாணிக்கத்தை
நின்ற ஊர் நித்திலத்தை நீர் –89-

தோழி மீர்
நீர்
அவுணர் பொன்ற
ஊர் -ஏறி நடத்துகின்ற
புட் கழுத்தில் பொன்னை -திருவடி மேலே பொன் போலே பிரகாசிப்பவனும்
மாணிக்கத்தை -இயற்கையிலே கரு மாணிக்கம் பொன்ற கரு நிறம் உள்ளவனும் ஆகிய
நின்ற ஊர் நித்திலத்தை-பத்தராவிப் பெருமாள் -முத்து போன்றவனை
பெறுவதற்கு அருமையாலும் ஒண்மையாலும் பொன்னாகவும்
கரு நிறம் என்பதால் மாணிக்கமாகவும்
ஸ்ரமஹரமாய் இருப்பதால் முத்தாகவும் அருளிச் செய்கிறார்
நின்ற ஊர் நின்ற நித்திலத் தொத்தினை -நின்ற ஊர் நித்திலத்தை
சீர் அறிந்து -அவனது சிறப்பை உணர்ந்து
சென்று -போய்க்கிட்டி
கொணர்ந்து எனக்குப் போர முலை முகட்டில் பூட்டுமினோ-பொன் மாணிக்கம் முத்து என்பதால் பூட்டுமினோ என்கிறாள் –

மலராள் தனத்துள்ளான்
மற்று ஒருவருக்கு என்னைப் பேசல் ஒட்டேன் மால் இருஞ்சோலை எம் மாயற்கு அல்லால் –
அனந்யார்ஹை-சிறப்பை அறிந்து என்றுமாம்
தனது நோயையும் நோயின் காரணத்தையும் நோய் தீர்க்கும் மருந்தையும் பிரயோகிக்கும் விதத்தையும் அறிவிக்கிறாள்

—————————————————————————

90-திரு எவ்வுளூர்-

நீர்மை கெட வைத்தாரும் நின்னோடு எதிர்ந்தாரும்
சீர்மை பெற நின் அடிக்கீழ்ச் சேர்க்கையினால் நேர்மை இலா
வெவ் உளத்தனேன் செய் மிகையைப் பொறுத்து அருளி
எவ்வுள் அத்தனே நீ இரங்கு–90-

எவ்வுள் அத்தனே
நீ
நீர்மை கெட வைத்தாரும்-சிசுபாலன் போன்றோர்
நின்னோடு எதிர்ந்தாரும் -தந்த வக்ரன் போன்றோர்
சீர்மை பெற
நின் அடிக்கீழ்ச் சேர்க்கையினால் -பரம காருண்யத்தினால் -இத்தையே வியாஜமாகக் கொண்டு அருளினாய்
எம்பெருமானது திருவடியே வீடு என்பதால் அடியேனுக்கும்
நேர்மை இலா வெவ் உளத்தனேன் செய் மிகையைப் பொறுத்து அருளி இரங்கு–
செய்த குற்றம் நற்றமாகவே கொள் ஞால நாதனே –

சாலிஹோத்ர மகரிஷிக்கு பிரத்யஷம் -உறைவதற்கு எவ்வுள் கேட்டு நித்ய சந்நிதி கொண்டு அருளிய திவ்ய தேசம் –

——————————————————————

91-திரு நீர் மலை –

இரங்கும் உயிர் அனைத்தும் இன் அருளால் காப்பான்
அரங்கன் ஒருவனுமே ஆதல் கரங்களால்
போர் மலை வான் வந்த புகழ் வாணன் காட்டினான்
நீர் மலை வாழ் எந்தை எதிர் நின்று –91–

இரங்கும் உயிர் அனைத்தும்-வருந்துகின்ற எல்லா உயிர்களையும்
இன் அருளால் காப்பான் அரங்கன் ஒருவனுமே ஆதல் கரங்களால் -ஆயிரம் கரங்களினாலும்
போர் மலைவான் வந்த-போர் செய்யும் படி வந்த –
புகழ் வாணன் காட்டினான்
நீர் மலை வாழ் எந்தை எதிர் நின்று —

தன்னை ஆஸ்ரயித்த வாணனை -தலையிலே பூ வாடாதே நோக்குகிறேன் என்று பிரதிஞ்ஞை பண்ணி தன்னைத் தொழுத கைகளை
கள்ளிக் காடு சீய்த்தால் போலே சீய்க்கக் கண்டு உயிர் உண்டால் உப்பு மாறி உண்ணலாம் என்று நெற்றியிலே
கண்ணைப் புதைத்துக் கொண்டு நழுவினான் ஆகையாலும் ரஷகன் ஆக மாட்டான் –
ஈஸ்வரன் மாதாக்கள் கை விட்ட அவஸ்தையிலும் பின்னி நின்று அடியேனுக்கு உற்றானாய் வளர்த்து என்னுயிராகி நின்றான் —
நாராயணத்வ பிரயுக்தமான உதரத் தெரிப்பாலே அகவையில் நின்று சத்தையை நோக்கிக் கொண்டு போருகையாலே
இவனே எல்லாருக்கும் ரஷகன் -ப்ரபன்ன பரித்ராணம்
வாணனை ஆயிரம் தோள் துணித்தான் சரண் அன்றி மற்று ஓன்று இலமே -நம்மாழ்வார் –

———————————————————————–

92-திரு இட வெந்தை —

நின்று திரியும் பிறவி எல்லாம் நேர்வித்து
கொன்று திரியும் கொடு வினையார் இன்று
வெருவிட எந்தைக்கே விழுமிய தொண்டு ஆனேன்
திருவிட வெந்தைக்கே செறிந்து –92-

நின்று திரியும் பிறவி எல்லாம் நேர்வித்து -ஸ்தாவரமும் ஜங்கமும்ஆகிய எல்லா பிறவிகளையும் எனக்கு உண்டாக்கி
கொன்று திரியும் கொடு வினையார் -வருத்திக் கொண்டு திரியும் கொடிய வினைகள்
இன்று வெருவிட-அஞ்சி ஓடும்படி
யான்
திருவிட வெந்தைக்கே செறிந்து
எந்தைக்கே விழுமிய தொண்டு ஆனேன் –

வானோ மறி கடலோ -இத்யாதி –

——————————————————————————-

93-திருக் கடன் மல்லை–

செறிந்த பணை பறித்து திண் களிற்றைச் சாடி
முறிந்து விழப் பாகனையும் மோதி எறிந்து
தருக்கு அடல் மல்லைக் மைத்தான் தஞ்சம் என்று நெஞ்சே
திருக்கடல் மல்லைக்குள் திரி –93–

நெஞ்சே
செறிந்த பணை பறித்து-தந்தங்களை பிடுங்கி அவற்றைக் கொண்டே
திண் களிற்றைச் சாடி முறிந்து விழப் பாகனையும் மோதி எறிந்து
தருக்கு அடல் மல்லைக் மைத்தான் -செருக்கையும் தேக வலிமையையும் உடைய மல்லர்களை பொருது கொன்றவனாகிய திருமாலே
தஞ்சம் என்று திருக்கடல் மல்லைக்குள் திரி —
அவனே விரோதிகளைப் போக்கி நல கதி அளித்து அருள்வான் –

——————————————————————————-

94- திருவல்லிக்கேணி —

திரிந்து உழலும் சிந்தை தனிச் செவ்வே நிறுத்தி
புரிந்து புகன்மின் புகன்றால் மருந்து ஆம்
கருவல்லிக்கு ஏணி ஆம் மாக்கதிக்கு கண்ணன்
திருவல்லிக்கேணி யான் சீர் –94-

திரிந்து உழலும்-ஐம் புலன் ஆசைகளில் சென்று அலைகின்ற
சிந்தை தனிச் செவ்வே நிறுத்தி
திருவல்லிக்கேணி யான்-கண்ணன் – சீர் -பார்த்த சாரதி-வேங்கட கிருஷ்ணன் உடைய கல்யாண குணங்களை
புரிந்து புகன்மின் -விரும்பிக் கூறுமின்
புகன்றால்
கருவல்லிக்கு -கர்ப்பம் ஆகிய கொடிக்கு மருந்து ஆம்
மாக்கதிக்கு ஏணி ஆம்-

—————————————————————————-

95-திருக்கடிகை -சோளிங்க புரம்–

சீர் அருளால் நம்மைத் திருத்தி நாம் முன் அறியாக்
கூர் அறிவும் தந்து அடிமை கொண்டதற்கே நேரே
ஒரு கடிகையும் மனமே உள்ளுகிலாய் முத்தி
தரு கடிகை மாயவனைத் தான் –95-

மனமே
சீர் அருளால் நம்மைத் திருத்தி
நாம் முன் அறியாக் கூர் அறிவும் தந்து
அடிமை கொண்டதற்கே
முத்தி தரு கடிகை மாயவனை
நேரே
ஒரு கடிகையும் -ஒரு நாழிகை பொழுதாவாது
உள்ளுகிலாய் -நினைக்க மாட்டாய் –
தான் -ஈற்று அசை –
கடிகாசலம் -சோழ தேசத்துக்கு வளம் மிக்க ஸ்ரீ நரசிம்ஹம் நித்ய வாசம் செய்து அருளும் ஸ்தலம்
என்பதால் சோளசிம்ஹபுரம்-
சோளசிம்ஹராஜன் உடைய புரம் என்றுமாம்

————————————————————————–

வட நாட்டுத் திருப்பதிகள்–12-

96-திருவேங்கடம் –

தானே சரணமுமாய் தானே பலமுமாய்
தானே குறை முடிக்கும் தன்மையான் தேன் ஏய்
திருவேங்கடம் தொழுதேம் தீய விபூதிக்குள்
மருவேம் கடந்தனெம் இவ்வாழ்வு –96–

தானே சரணமுமாய்
தானே பலமுமாய்
தானே குறை முடிக்கும் தன்மையான்
தேன் ஏய்திருவேங்கடம் தொழுதேம்
தீய விபூதிக்குள் மருவேம்
கடந்தனெம் இவ்வாழ்வு –சம்சார வாழ்வைக் கடந்து விட்டோம் –
தெளிவு பற்றி எதிர் காலத்தை இறந்த காலத்தில் அருளிச் செய்கிறார் -கால வழுவமைதி –

———————————————————

97-திருச் சிங்கவேள் குன்றம் -திரு அஹோபிலம் –

வாழ் குமரன் மேல் கனக வஞ்சகன் மேல் ஓர் முகத்தே
சூழ் கருணையும் முனிவும் தோன்றினவால் கேழ் கிளரும்
அங்கவேள் குன்ற அழல் சாபத்தைப் பிளந்த
சிங்கவேள் குன்றத்தினார்க்கு –97-

கேழ் கிளரும் -நிறம் விளங்குகின்ற
அங்கவேள் -அழகிய தேகத்தை யுடைய மன்மதன்
குன்ற அழல் சரபத்தைப் பிளந்த -சிவபிரானது ரூபமான சரபம் என்னும் விலங்கை பிளந்து அளித்து அருளிய
இரண்டு தலைகள் சிறகுகள் கூறிய நகங்கள் எட்டுக் கால்கள் மேல் நோக்கிய கண்களை யுடைய மிருக விசேஷம் –
சரபம் பறவையும் என்பர்
சிங்கவேள் குன்றத்தினார்க்கு —
வாழ் குமரன் மேல் -அருள் பெற்ற பிரகலாதன் மேல்
ஓர் முகத்தே சூழ் கருணையும்
கனக வஞ்சகன் மேல் ஓர் முகத்தே முனிவும் தோன்றினவால்
இப்படி மாறான குணங்களை ஓன்று சேர வைத்த அகடிகடநா சமர்த்தன் –
சிங்கமாகி அழகியவனாய் அனைவராலும் விரும்பத்தக்கவன் என்பதால் சிங்க வேள் குன்றம் –
நவ நரசிம்ஹ அஹோபில ஷேத்ரம் –

——————————————————————-

98-திருவயோத்தி –

ஆர்க்கும் இது நன்று தீது ஆனாலும் நெஞ்சே நீ
பார்க்கும் பல கலையும் பன்னாதே சீர்க்கும்
திரு ஐ யோதிப் புயலை சீரிய மெய்ஞ்ஞானத்து
உருவை ஒத்தின் பொருளை ஓர் –98–

நெஞ்சே இது -யான் சொல்லும் இவ்விஷயம் –
ஆர்க்கும் நன்று
தீது ஆனாலும் -ஒரு கால் தீமையே நேர்வதானாலும்
நீ
பார்க்கும் பல கலையும்-பலவகை சாஸ்திரங்களையும்
பன்னாதே-கண்டபடி கற்காமல்
சீரிய மெய்ஞ்ஞானத்து உருவை -தத்வ ஞான ஸ்வரூபி அன்றோ இவன்
ஒத்தின் பொருளை
சீர்க்கும் திரு ஐ யோதிப் புயலை
ஓர் –த்யாநிப்பாயாகா –
சாஸ்திர ஞானம் பஹூ கிலேசம் -புத்தே சலன காரணம் -உபதேசாத் ஹரிம் புத்வா விரமேத் சர்வ கர்ம ஸூ –

———————————————————

99-திரு நைமிசாரணியம் –

ஒரு அறிவும் இல்லாத என் போல்வார்க்கு உய்யலாம்
பேர் அறிவு உண்டேனும் பிறர்க்கு அரிது பார் அறிய
நைமிசாரண்யத்து நாதர் அடியாரோடும்
இம்மிசார்வு உண்டாயினால் –99-

பார் அறிய -உலகோர் அறியும்படி
நைமிசாரண்யத்து நாதர் அடியாரோடும் –
இம்மிசார்வு உண்டாயினால் -கொஞ்சமாவது சம்பந்தம் ஏற்படுமே யாயின்
ஒரு அறிவும் இல்லாத என் போல்வார்க்கு
உய்யலாம்
பேர் அறிவு உண்டேனும் பிறர்க்கு அரிது-அவ்வாறு பாகவத சம்பந்தம் கொஞ்சம் கூட இல்லாதார்க்கு
விசேஷ ஞானம் உளராய் இருந்தாலும் ஏறுவது அரிதாகும் –

பஸூர் மனுஷ்யா பஷீவா எச வைஷ்ணவம் ஆஸ்ரய தேனைவதே பிரயாச்யந்தி -தத் விஷ்ணோ பரமம் பதம் –
பாகவத சம்பந்தமே நிரபேஷ சாதனம் –
பாகவதர்கட்கு நிழல் கொடுத்த புளிய மரம் மா முனிகள் கடாஷத்தால் முக்தி பெற்றதே
தர்ப்ப ஆழியை மண்ணில் உருட்டி பிரமதேவன் தவம் செய்ய இடம் இந்த திவ்ய தேசம் என்று காட்டிக் கொடுத்தான் ‘
நைமிசம் -நேமி விழுந்த இடம் –

——————————————————————

100-திருச் சாளக்கிராமம் –

உண்டாம் முறைமை உணர்ந்து அடிமைப் பேர் பூண்டேன்
பண்டம் குடி குலத்தால் பல் மதத்தால் கொண்டாட்டால்
ஆளாம் கிராமத்தால் அல்லல் பேர் பூணாமல்
சாளக்கிராமத்தார் தாட்கு –100-

பண்டம் குடி குலத்தால்
பல் மதத்தால்
கொண்டாட்டால் -செய்யும் தொழில்கள் பொன்ற ஏற்றத்தாலும்
ஆளாம் கிராமத்தால் -உரிமை கொண்டு வசிக்கும் கிராமத்தாலும்
அல்லல் பேர் பூணாமல் -துன்பத்துக்கு இடமான பெயரை வைத்துக் கொள்ளாமல்
சாளக்கிராமத்தார் தாட்கு —
உண்டாம் முறைமை உணர்ந்து அடிமைப் பேர் பூண்டேன்-தாஸ்ய நாமத்தை பூணிக் கொண்டேன்

ஆத்மாவுக்கு நிலை நின்ற பேர் ஸ்ரீ வைஷ்ணவ தாசன்
அஹங்காரம் ஆகிற ஆர்ப்பை துடைத்தால் அத்த்மாவுக்கு அழியாத பேர் அடியான் என்று இறே-
கிராம குலாதிகளால் வரும் பேர் அனர்த்த ஹேது —

——————————————————————–

101-திருவதரியாச்சிரமம் —

தாட்கு அடிமை என்று தமை உணரார்க்கு எட்டெழுத்தும்
கேட்க வெளியிட்டருளும் கேசவனை வேட்கையொடு
போவது அரிது ஆனாலும் போய்த் தொழுவோம் நெஞ்சமே
மாவதரியாச்சிரமத்து –101-

நெஞ்சமே
தாட்கு அடிமை என்று தமை உணரார்க்கு
எட்டெழுத்தும் கேட்க வெளியிட்டருளும் கேசவனை வேட்கையொடு போவது அரிது ஆனாலும்
போய்த் தொழுவோம் மாவதரியாச்சிரமத்து –
நர நாராணனாய் உலகத்து அறநூல் சிந்காமை விரித்தவன்
பதரி இலந்தை மரம் -இலந்தை மரங்கள் அடர்ந்த ஆஸ்ரமம்

————————————————————————–

102-திருக் கங்கைக் கறைக் கண்டம் என்னும் கடி நகர் –

மத்தால் கடல் கடைந்து வானோர்க்கு அமுது அளித்த
அத்தா எனக்கு உன் அடிப் போதின் புத்தமுதை
கங்கைக் கரை சேரும் கண்டத்தாய் புண்டரிக
மங்கைக்கு அரசே வழங்கு –102-

மத்தால் கடல் கடைந்து வானோர்க்கு அமுது அளித்த அத்தா
புண்டரிக மங்கைக்கு அரசே
எனக்கு உன் அடிப் போதின் புத்தமுதை
கங்கைக் கரை சேரும் கண்டத்தாய் வழங்கு —

தேனே மலரும் திருப்பாதம் –
திருத் தேவ பிரயாகை -ஸ்ரீ புண்டரீக மங்கை இத் ஸ்தலத்து திரு நாச்சியார் திரு நாமம் –

———————————————————————-

103-திருப்பிருதி –

வழங்கும் உயிர் அனைத்தும் வாரிவாய்ப் பெய்து
விழுங்கும் கவந்தன் விறல் தோட் கிழங்கை
பொருப்பு இருதிக்கும் கிடந்தால் போல் துணித்து வீழ்த்தான்
திருப்பிருதிக்கு என் நெஞ்சே செல் -103-

என் நெஞ்சே
வழங்கும் உயிர் அனைத்தும் -சஞ்சரிக்கும் எல்லா பிராணிகளையும்
வாரி வாய்ப் பெய்து -திரட்டி எடுத்து தனது திரு வாய்க்குள் தள்ளி
விழுங்கும் கவந்தன் விறல் தோட் கிழங்கை -விழுங்கும் கபந்தன் உடைய வலிமையுள்ள தோளின் மூல பாகத்தை
தோட் கிழங்கு – -புஜ மூலம் –
பொருப்பு இரு திக்கும் கிடந்தால் போல் துணித்து வீழ்த்தான்
திருப்பிருதிக்கு செல் –
யோஜனை தூரம் நீண்ட தோள்கள் என்பதால் இரு பொறுப்புகள் கீழே விழுந்தன போலே என்கிறார் –

——————————————————————–

104-திருவட மதுரை –

செல்வம் உயிர் உடம்பு சேர உரித்தாக்கி
வல்வினையை நீக்குமினோ மாந்தர்காள் தொல்லை
வடமதுரையான் கழலே வாய்த்த தஞ்சம் என்று
திடமது உரை செய்தான் திறத்து –104-

மாந்தர்காள்
கழலே வாய்த்த தஞ்சம் என்று
திடமது உரை செய்தான்-திடம் அது உறுதியாக -மாம் ஏகம் சரணம் வ்ரஜ -என்று உபதேசித்து அருளினவன்
தொல்லை வடமதுரையான் திறத்து-திரு வடமதுரை திருவவதரித்த பெருமான் இடத்தில் –
செல்வம் உயிர் உடம்பு சேர உரித்தாக்கி -வல்வினையை நீக்குமினோ
கண்ணனுக்கு மதுரமாய் இருக்கும் ஸ்தலம் -மது அசுரனை நிரசித்த இடம் -மதுரை பெயர் காரணம் –

————————————————————————-

105-திருத் துவாரகை –

திறம் திறமாத் தாம் துய்க்கும் தீம் சுவையை நாடி
அறம் திறம்பி பாதகர் ஓர் ஐவர் நறுந்துளவ
மாதுவரை யோனே மனம் துணையாகக் கொண்டு என்னைக்
காதுவர் ஐயோ மெய் கலந்து –105-

நறுந்துளவ
மாதுவரையோனே
பாதகர் ஓர் ஐவர்
திறம் திறமாத் தாம் துய்க்கும் தீம் சுவையை நாடி
அறம் திறம்பி
மனம் துணையாகக் கொண்டு
மெய் கலந்து
என்னைக் காதுவர் ஐயோ —
அகன்ற துவாரத்தை யுடையது திருத் துவாரகா –

பதினாறாம் ஆயிரவர் தேவிமார் பணி செய்ய துவரை என்னுமதில் நாயகராய் வீற்று இருந்த மணவாளர் –

———————————————————

106-திருவாய்ப்பாடி –

கலந்து அமரரோடும் கரை கண்டாரோடும்
பொலிந்து திரு நாட்டு இருக்கப் போவீர் மலிந்த புகழ்
அண்டராய்ப் பாடி அமலர் அடியார் அடியார்
தொண்டராய்ப் பாடித் தொழும்–106-

மலிந்த புகழ்
அண்டராய்ப் பாடி -அண்டர் -இடையர்கள் வாழ்கின்ற ஆய்ப்பாடி திவ்ய தேசத்தில் எழுந்து அருளி இருக்கும்
அமலர்
அடியார் அடியார் தொண்டராய்ப் பாடித் தொழும்–தாசானுதாசராய் அடிமைப் பட்டவராய் -அவர்கள் குணங்களைப் பாடி
அவரை வணங்குங்கோள்-அப்படி வணங்கினால்
கலந்து அமரரோடும் கரை கண்டாரோடும் பொலிந்து திரு நாட்டு இருக்கப் போவீர்
கரை கண்டோர் துளக்கமில்லா வானவர் –
பெருமை மிக்க இடையர்கள் வசிக்கும் சேரி பொருளில் திரு ஆய்ப்பாடி -திரு கோகுலம் –

——————————————————————

107–திருப்பாற் கடல் –

தொழும் பாய நான் நல்ல சூது அறிந்து கொண்டேன்
செழும் பாய் அலை முத்தம் சிந்தி முழங்கும்
திருப்பாற் கடலான் தாள் சேர்ந்தார் அடி சேர்ந்து
இருப்பாற்கு அடலாம் இடர் –107-

தொழும் பாய நான்-எம்பிரானுக்கு அடியேனான நான்
நல்ல சூது அறிந்து கொண்டேன் -நல்ல உலவை அறிந்து கொண்டேன்
செழும் பாய் அலை முத்தம் சிந்தி முழங்கும் திருப்பாற் கடலான் தாள் சேர்ந்தார்
அடி சேர்ந்து இருப்பாற்கு அடலாம் இடர் -ஒழித்தல் எளிதாம்
அல்ப செயலால் பெரும் பேறு சித்திக்கும் என்பதால் நல்ல சூது என்கிறார் –

வ்யூஹ நிலை -சிருஷ்டி ஸ்திதி சம்ஹாரத்த அர்த்தமாகவும்
சம்சாரிகள் சம் ரஷண அர்த்தமாகவும்
உபாசக அனுக்ரஹ அர்த்தமாகவும்
சங்கர்ஷண பிரத்யும்ன அநிருத்த ரூபேண நிற்கும் நிலை –

—————————————————————————–

திரு நாட்டுத் திருப்பதி -108-

இடருடையேன் சொல்ல எளிதோ பிரமன்
அடரும் விடையோற்கும் அரிதே -தொடரும்
கருவைகும் தம் பிறவிக் கட்டு அறுத்து மீளாத்
திருவைகுந்தம் பெறுவார் சீர் –108-

தொடரும் -தொடர்ந்து வருவதும்
கருவைகும் -கர்ப்பத்தினுள் பிரவேசிக்க காரணமான
தம் பிறவிக் கட்டு அறுத்து
மீளாத் திருவைகுந்தம் பெறுவார் சீர் –
பிரமன்
அடரும் விடையோற்கும் அரிதே
இடருடையேன் சொல்ல எளிதோ -கைமுதிக நியாயம் –

பரத்வமாவது அகால கால்யமான நலம் அந்தமில்லதோர் நாட்டிலே நித்ய முக்தருக்கு
போக்யனாய்க் கொண்டு எழுந்து அருளி இருக்கும் இருப்பு –

——————————————————————-

மண்ணில் அரங்கம் முதல் வைகுந்த நாடளவும்
எண்ணு திருப்பதி நூற்று எட்டினையும் நண்ணியே
கற்பார் துதிப்பார் கருதுவார் கேட்டிருப்பார்
பொற் பாதம் என் தலை மேல் பூ –

நூலோதி வீதி வாழி என வரும் திரளை வாழ்த்துவார் தம் மலர் அடி என் சென்னிக்கு மலர்ந்த பூவே –

———————————————————-

பதின்மர் உரைத்த பதி ஒரு நூற்று எட்டும்
துதி செய்ய அந்தாதி சொன்னான் அதிக
குணவாள பட்டர் இரு கோகனத் தாள் சேர்
மணவாள தாசன் வகுத்து

—————————————————————–

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பிள்ளை பெருமாள் ஐயங்கார் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்–

ஸ்ரீ பிள்ளை பெருமாள் ஐயங்கார் அருளிய- திரு நூற்று எட்டு திருப்பதி அந்தாதி –பாண்டிய நாட்டுத் திருப்பதிகள் —41-58–/மலை நாட்டுத் திருப்பதிகள் –59-71–/நடு நாட்டுத் திருப்பதிகள் -72-73–

பாண்டிய நாட்டுத் திருப்பதிகள் –18-

41- திரு மால் இருஞ்சோலை —

பணிந்தேன் திருமாலை பாமாலை தாளில்
அணிந்தேன் அருள் தஞ்சமாகத் துணிந்தேன்
திருமால் இருஞ்சோலை சேர்ந்தேன் எனக்கு
வருமால் இருஞ்சோதி வான் –41–

திருமால் இருஞ்சோலை சேர்ந்தேன்
பணிந்தேன் திருமாலை
பாமாலை தாளில் அணிந்தேன்
அருள் தஞ்ச மாகத் துணிந்தேன்
எனக்கு
வருமால் இருஞ்சோதி வான் -ஜோதிமயமான பரம பதம் கிட்டும் -இது திண்ணம் –

பணிந்தேன் திருமேனி பைங்கமலக் கையால் அணிந்தேன் உன் சேவடி மேல் அன்பாய்த் துணிந்தேன்
புரிந்து ஏத்தி உன்னை புகலிடம் பார்த்து ஆங்கே இருந்து ஏத்தி வாழும் இது-

————————————————————-

42-திருக் கோட்டியூர் –

வான்பார்க்கும் பைங்கூழ் போல் வாளா உனது அருளே
யான் பார்க்க நீ பார்த்து இரங்கினாய்-தேன் பார்ப்பின்
ஓசைத் திருக் கோட்டி யூரானே இன்னமும் என்
ஆசைத் திருக்கு ஒட்டி ஆள் –42-

தேன் பார்ப்பின் ஓசைத் -இள வண்டுகளின் உடைய ரீங்கார ஓசை மிகுந்த
சாரக்ராஹி -எம்பெருமானார் திருக் கோட்டியூர் நம்பியின் இடத்தே திரு மந்த்ரத்தை உபதேசம் கொண்டு அருளி
வெளியிட்டு அருளியதை ஸூ சிப்பிக்கிறார்
திருக் கோட்டி யூரானே-
வான்பார்க்கும் பைங்கூழ் போல் –
வானத்து எழுகின்ற மழையையே எதிர் நோக்குகின்ற பசிய பயிரைப் போலே
வாளா -எப்பொழுதும்
உனது அருளே
யான் பார்க்க -ஆதாரத்தோடு எதிர் நோக்க
நீ பார்த்து இரங்கினாய்-நீ கடாஷித்து அருள் புரிந்தாய்
இன்னமும் என் ஆசைத் திருக்கு ஒட்டி ஆள் –இன்னமும் உலகப் பற்றாகிய மாறுபாட்டை போக்கி என்னை ஆட்கொள்வாயாக-

மண் ஆசை பெண் ஆசை பொன் ஆசை
விண்ணுளார் பெருமாற்கு அடிமை செய்வாரையும் செறும் ஐம்புலன் இவை -இருள் தரும் மா ஞாலம் –
திருக் கோஷ்டீ புரம்

———————————————————————-

43-திரு மெய்யம்-பிரிவாற்றாத தலைவி இரங்கிக் கூறுதல் –

ஆள் ஆய் உனக்கு அன்பு ஆய் ஆசை ஆய் நாணிலி ஆய்
வாளா மனைவி என்று வாழ்வேனைக் கேளாய்
திரு மெய்ய மாயா சிலைகால் வளைத்து
வரும் எய்ய மாயா மதன் –43-

திரு மெய்ய மாயா
உனக்கு
ஆள் ஆய்
அன்பு ஆய்
ஆசை ஆய்
நாணிலி ஆய் -யானே என் காமத்தை வெளியிட்டு புலம்பும் படி -வெட்கம் இல்லாமல் –
வாளா -பெயர் மாத்ரத்திலே -மனைவி என்று வாழ்வேனைக்
கேளாய் -நீ கேளாமல் உபேஷித்து விட்டாய்
மாயா மதன் -அழிந்து ஒழியா மன்மதன்
சிலைகால் வளைத்து வரும் எய்ய -என் செய்வேன்
நீ கேட்டால் தான் நான் வாழ்வு பெறுவேன் –

சத்ய கிரி -சத்ய தேவதைகள் -சத்ய கிரி நாதனை குறித்து -தவம் இருந்த ஸ்தலம் –

————————————————————————-

44-திருப் புல்லாணி –

மத யானைக் கோள் விடுத்து மா முதலை கொன்ற
கதையால் இதயம் கரையும் முதல் ஆய
புல்லாணி மாலே புறத்தோர் புகழ் இருப்பு
வல் ஆணி என் செவிக்கு மாறு –44-

முதல் ஆய புல்லாணி மாலே
மத யானைக் கோள் விடுத்து மா முதலை கொன்ற கதையால் இதயம் கரையும்
அது இல்லாமல்
புறத்தோர் புகழ்-தேவதாந்த்ரங்கள் யுடைய புகழ்
இருப்பு வல் ஆணி என் செவிக்கு மாறு –இரும்பு போன்ற வழிய ஆணி போலே
செவிக்கு இனாத கீர்த்தியார் –

த்ரஷ்டவ்யர் அல்லாரோ பாதி ஸ்ரோதவ்யரும் அல்லர் -கேட்க வேண்டி இருந்தி கோளேயாகிலும் -பித்ருவத பிரசத்தி என்ன –
தத் பலமான பிஷாட நசாரித்ர ப்ரதை என்ன -அத்வரத்வம்ச கதை என்ன -ஸ்வ ஸூ ரவதை கதை என்ன இத்யாதி
ஸ்ரவண கடுகமான கீர்த்தியை யுடையராய் இருப்பார் -ம்ருதனான புத்ரனை சாந்தீபனுக்கு மீட்டுக் கொடுத்தான்
புனராவ்ருத்தி இல்லாத தேசத்தின் நின்றும் விதிக்க புத்ரர்களை மீட்டுக் கொடுத்தான்
என்றும் இத்யாதிகளாலே சம்ச்ரவே மதுரமான கீர்த்தியன் இறே
திருப் புல்லணை மருவி திருப் புல்லாணி -தர்ப்ப சயன பெருமாள் –

———————————————————————————

41-திருத் தண் காலூர் -அலைவனைப் பிரிந்த தலைவி வாடைக்கு வருந்தி இரங்கல் –

மாறு பட வாடை எனும் வன்கால் எனமுலை மேல்
ஊறு பட ஊர்ந்த உளைவு எல்லாம் மாற
திருத் தண் காலூரான் திருத் தண் துழாயின்
மருத் தண் கால் ஊராதோ வாய்ந்து –45–

வாடை எனும் வன் கால்
மாறு பட-எனக்கு விரோதமாக வந்து
எனமுலை மேல் ஊறு பட ஊர்ந்த உளைவு எல்லாம் மாற
திருத் தண் காலூரான் திருத் தண் துழாயின்
மருத் தண் கால் ஊராதோ வாய்ந்து –வாசனை பொருந்திய -குளிர்ந்த காற்று இனிதாக பொருந்தி ஊராதோ -என் மீது தவழ்ந்து வீசாதோ

கந்தவஹன் -கந்தவாஹன் -வாடை எனும் வன்கால் -பிறரை வருத்த துணை வேண்டாத வன்மை உள்ளது என்றபடி
பகவத் சம்பந்தம் உள்ளவற்றை கொண்டு ஆறி இருக்கலாமே -என்றபடி –

—————————————————————————-

46-திருமோகூர் -அன்னத்தைத் தூது விடுத்த தலைவி அதனைக் குறித்து ஐயுறுதல் —

வாயால் மலர் கோதி வாவி தொறும் மேயுமோ
மேயாமல் அப்பால் விரையுமோ மாயன்
திரு மோகூர் வாய் இன்று சேருமோ நாளை
வருமோ கூர் வாய் அன்னம் வாழ்ந்து –46-

கூர் வாய் அன்னம்-என்னால் தூது விடப்பட்ட அன்னம் –
வாயால் மலர் கோதி -தாமரை மலரின் இதழ்களை கோதிக் கொண்டு
வாவி தொறும் மேயுமோ -இடை வழியில் உள்ள தடாகங்கள் தொறும் மேயுமோ
மேயாமல்
அப்பால் விரையுமோ
மாயன் திரு மோகூர் வாய் இன்று சேருமோ
நாளை வருமோ
வாழ்ந்து —

ஸ்ரீ மோஹன புரம் –

————————————————————————————–

47-திருக் கூடல் –

வாழ்விப்பான் எண்ணமோ வல்வினையில் இன்னம் எனை
ஆழ்விப்பான் எண்ணமோ அஃது உரையாய் தாழ்வு இலாப்
பாடல் அழகு ஆர் புதுவைப் பட்டர் பிரான் கொண்டாடும்
கூடல் அழகா நின் குறிப்பு –47–

அஃது அறியேன் -பாட பேதம் –
தாழ்வு இலாப் -இழிவு இல்லாத –
பாடல் அழகு ஆர் புதுவைப் பட்டர் பிரான் கொண்டாடும் கூடல் அழகா
நின் குறிப்பு —உனது திரு உள்ளக் கருத்து
என்னை –
வாழ்விப்பான் எண்ணமோ
வல்வினையில் இன்னம் எனை ஆழ்விப்பான் எண்ணமோ அஃது உரையாய் -அஃது அறியேன் -பாட பேதம்

அஷ்டாங்க விமானம் –வையம் தாய பெருமான் –

——————————————————————

48-ஸ்ரீ வில்லி புத்தூர் –

குறித்து ஒருவர் கொண்டாடும் கொள்கைத்தோ கோதை
நிறத்த ஊர் விண்டு சித்தர் நீடு ஊர் பிறப்பு இலி ஊர்
தாழ்வு இல் இ புத்தூர் என்று ஐவர்க்குத் தான் இரந்தான்
வாழ் வில்லி புத்தூர் வளம் –48-

கோதை நிறத்த ஊர் -ஆண்டாள் திருவவதாரத்தால் மேம்பட்ட திவ்ய தேசம்
விண்டு சித்தர் நீடு ஊர் -பெரியாழ்வார் வாழ்ந்த பெரிய திவ்ய தேசம் –
மார்வம் என்பதோர் கோயில் அமைத்து மாதவன் என்னும் தெய்வத்தை நாட்டி ஆர்வம் என்பதோர் பூவிட வல்லார் அன்றோ -இவர்
பிறப்பு இலி ஊர் -ஜனனம் இல்லாதவன் உடைய திவ்ய தேசம்

பிரணவம் போலே ஆண்டாள் பெருமாள் பெரியாழ்வார் மூவரும் தன்னிடம் கொண்டு இருப்பதால் -இதன் பெருமை ஒருவரால் சொல்ல முடியுமோ
பொன்னும் முத்தும் மாணிக்கம் மூன்றும் இட்டுச் செய்த ஆபரணம் போலே -திவ்ய தேசம் –
பிராட்டிக்கு ஸ்ரீ மிதிலையும் ஸ்ரீ அயோத்தியும் போலேயும் -நப்பின்னை பிராட்டிக்கு கும்ப குலமும் திரு ஆய்ப்பாடியும் போலேவும் அன்று
இறே –ஆண்டாளுக்கு பிறந்தகமும் புக்ககமும் இங்கேயே இருக்கும் ஏற்றம் உண்டே

தாழ்வு இல் இ புத்தூர் என்று ஐவர்க்குத் தான் இரந்தான் –
தாழ்வு இல்லாத புதிய ஊர்களை பஞ்ச பாண்டவர்க்கு கொடுக்க -பாண்டிய தூதனாக சென்று இரந்து
வாழ் வில்லி புத்தூர் வளம் -செழிப்பானது
குறித்து ஒருவர் கொண்டாடும் கொள்கைத்தோ-ஒருவரால் நினைத்து பாராட்டும் தன்மை உடைத்து அல்லவே –

கோதை நிறத்தவூர் -விண்டு சித்தர் நீடூர் -பிறபபிலியூர்-குறித்து ஒருவர் கொண்டாடும் கொள்கைத்தோ –
தொடர் நிலை செய்யுள் குறி அணி –

——————————————————————-

49-திருக் குருகூர் –

வளம் தழைக்க உண்டால் என் வாசம் மணத்தால் என்
தெளிந்த கலை கற்றால் என் சீ சீ குளிர்ந்த பொழில்
தண் குருகூர் வாவிச் சடகோபன் ஊர் எங்கள்
வண் குருகூர் என்னாத வாய் –49-

குளிர்ந்த பொழில்
தண் குருகூர் வாவிச்
சடகோபன் ஊர்
எங்கள் வண் குருகூர் என்னாத வாய் — வளப்பம் பொருந்திய எங்கள் திருக் குருகூர் என்று
ஒரு தடவையாவது சொல்லாத வாயானது
வளம் தழைக்க உண்டால் என்
வாசம் மணத்தால் என்
தெளிந்த கலை கற்றால் என்
சீ சீ -இகழ்ச்சிக் குறிப்பிடைச் சொல்

க- பிரமனே இங்கே தவம் செய் என்று காட்டிக் கொடுத்தலால் -குருகா புரி -திரு நாமம் –
ஆழ்வார் திருவவதரித்ததால் ஆழ்வார் திருநகரி –
ஆழ்வார் திரு நகரி ஆதிதேவ நாதர் திருக் கோயில் உபய பிரதானம் –

———————————————————————

50-திருத் தொலைவில்லி மங்கலம் —

வாயும் மனைவியர் பூ மங்கையர்கள் எம்பிராற்கு
ஆயுதங்கள் ஆழி முதல் ஐம் படைகள் தூய
தொலை வில்லி மங்கலம் ஊர் தோள் புருவம் மேனி
மலை வில் இமம் கலந்த வான் –50–

எம்பிராற்கு
வாயும் மனைவியர்
பூ மங்கையர்கள் -தாமரை மலராள் -என்றும் ஸ்ரீ தேவி பூ தேவிமார் என்றுமாம்
பங்கய மின்னொடு பார் மகள் தேவி -பூ மடந்தையும் நில மடந்தையும் தேவியர் -தேவிமார் ஆவார் திருமகள் பூமி –
ஆயுதங்கள் ஆழி முதல் ஐம் படைகள்
தூய தொலை வில்லி மங்கலம் ஊர்
தோள் புருவம் மேனி –முறையே -மலை வில் இமம் கலந்த வான் –குளிர்ச்சி பொருந்திய ஆகாசம் -போலும்
பனி பொருந்திய விசும்பு என்றுமாம் –

———————————————————————

51-ஸ்ரீ வர மங்கை –

வானோர் முதலா மரம் அளவா எப்பிறப்பும்
ஆனேற்கு அவதியிடல் ஆகாதோ தேன் ஏயும்
பூவர மங்கை புவி மங்கை நாயகனே
சீ வர மங்கை அரை சே –51-

தேன் ஏயும் பூவர மங்கை
புவி மங்கை நாயகனே
சீ வர மங்கை அரை சே –
வானோர் முதலா ஆ
மரம் அளவா
எப்பிறப்பும் ஆனேற்கு -ஏழு வகை பிறப்பில் உழன்று -இருக்கும் எனக்கு
அவதியிடல் ஆகாதோ-இனி யாயினும் ஒரு முடிவை ஏற்படுதல் கூடாதோ –

வானமா மலை தோத்தாத்ரி -ஸ்ரீ வர மங்கை –

—————————————————————-

52-திருப்பேரை –

அரைசு ஆகி வையம் முழுது ஆண்டாலும் இன்பக்
கரைசார மாட்டார்கள் கண்டீர் முரைசு ஆரும்
தென் திரைப் பேரைப் பதியான் சீர் கேட்டு நாவில் அவன்
தன் திருப் பேரைப் பதியா தார் –52-

முரைசு ஆரும் -பேரிகை வாத்தியம் முழங்கப் பெற்ற -வெற்றி முரசு -கொடை முரசு -மங்கல முரசு -மூன்றையும் குறிக்கும்
தென் திரைப் பேரைப் பதியான்
சீர் கேட்டு -சிறப்பைக் கேட்டு
நாவில் அவன் தன் திருப் பேரைப் பதியா தார் –திருத்தமாக தமது நாக்கினிடத்தில் உச்சரியாதார்கள்
அரைசு ஆகி -ஒரு நாயகமாய்
வையம் முழுது ஆண்டாலும் இன்பக் கரைசார மாட்டார்கள் கண்டீர்
அரசை முரசை -எதுகை நோக்கி இடைப் போலி –

————————————————————————

53-ஸ்ரீ வைகுந்தம் –தலைவி இளமை கண்டு செவிலி இரங்குதல் –

தார் உடுத்துத் தூசு தலைக்கு அணியும் பேதை இவள்
நேர் உடுத்த சிந்தை நிலை அறியேன் போர் உடுத்த
பாவைகுந்தம் பண்டு ஒசித்தான் பச்சைத் துழாய் நாடும்
சீ வைகுந்தம் பாடும் தெளிந்து -53–

தார் உடுத்துத் -முடியில் சூட வேண்டிய பூ மாலையை அறையிலே உடுத்துக் கொண்டு
தூசு தலைக்கு அணியும்-அரையிலே அணிய வேண்டிய ஆடையை முடியின் மேல் தரித்து கொள்ளுகின்ற
பேதை இவள்
செய்ய நூலின் சிற்றாடை செப்பன் உடுக்கவும் வல்லள் அல்லள் -பெரியாழ்வார்
வெற்பு என்று வேங்கடம் பாடும் வியன் துழாய் கற்பு என்று சூடும் கரும் குழல் மேல் -பேயாழ்வார்
தெளிந்து -மனத் தெளிவு கொண்டு
போர் உடுத்த -போர் புரிவதற்கு சித்தமாய் நின்ற
பாவை -பெண்ணாகிய தாடகை யானவள் -சூர்பணகை தன் மீது எறிந்த
குந்தம் -சூலாயுதத்தை
பண்டு -ஸ்ரீ ராமாவதாரத்தில் கோதண்டம் ஏந்தி முறித்த திருமாலினது
பச்சைத் துழாய் நாடும் –
சீ வைகுந்தம் பாடும்
நேர் உடுத்த சிந்தை நிலை அறியேன் -நேர்மையாகச் சென்று கொண்டு இருந்த இவளது மனம்
இவ்வாறு மாறிய நிலையைப் பற்றி நான் அறிய கில்லேன் –

——————————————————————-

54-திருப் புளிங்குடி-தலைவி தோழியர்க்கு அறத்தொடு நிற்றல் –

தெளியும் பசும் பொற் சிறைக் காற்று வீச
விளியும் துயர் போய் விடுமே எளியேற்கு
அருளப் புளிங்குடி வாழ் அச்சுதனைக் கொண்டு
கருளப் புள் இங்கு வந்தக் கால் –54–

எளியேற்கு அருளப் புளிங்குடி வாழ்
அச்சுதனைக் கொண்டு
கருளப் புள் இங்கு வந்தக் கால் —
அப்போது –
தெளியும் பசும் பொற் சிறைக் காற்று வீச -பெரிய திருவடிகளின் இறகுகளின் நின்று காற்று வீச
விளியும் துயர் போய் விடுமே -இப்பொழுது எனக்கு நேர்ந்துள்ள பெரிய துயரமும் போய் விடும் –
நோய் தீர அருமருந்து அந்த காற்றே ஆகும் –
அவன் திருமுகம் கண்டு -கடாஷத்தால் உஜ்ஜீவிக்கலாம் என்றவாறு –

அவராவி துவரா முன் அருள் ஆழிப் புட்கடவீர் அவர் வீதி ஒரு நாள் என்று அருளாழி யம்மானைக் கண்டக்கால்
இது சொல்லி அருளாழி வரி வண்டே —
பளிங்கு நீர் முகிலின் பவளம் போல் கனி வாய் சிவப்பா நீ காண வாராயே -நம்மாழ்வார்
இந்த திவ்ய தேச மங்களா சாசனம் பாசுரம் –

——————————————————————-

55-திருவர குண மங்கை -பாங்கி வெறி விலக்கிச் செவிலியர்க்கு அறத்தொடு நிற்றல் –

காலமும் நோயும் கருதாத அன்னைமீர்
வேலன் வெறியை விலக்குமின்கள் மால் ஆம்
வரகுண மங்கையன் தாள் வண் துழாய் மேல் ஆ
தர குணம் மங்கை தனக்கு –55–

காலமும்-இவளது பருவத்தையும்
நோயும் -இவளுக்கு இப்பொழுது நேர்ந்து உள்ள நோயின் தன்மையும்
கருதாத அன்னைமீர்
மங்கை தனக்கு
மால் ஆம் வரகுண மங்கையன் தாள் வண் துழாய் மேல் ஆதர குணம் -உளது ஆதலால்
வேலன் வெறியை விலக்குமின்கள் –

இது காண்மின் அன்னைமீர் கட்டுவிச்சி சொல் சொல் கொண்டு நீர் ஏதுவானும் செய்து அங்கோர் கள்ளும் இறைச்சியும் தூவேன்மின்
மதுவார் துழாய் முடி மாயப்பிரான் கழல் வாழ்த்தினால் அதுவே இவள் உற்ற நோய்க்கு அரு மருந்தாகுமே –
கூராழி வெண் சங்கு ஏந்தி வருபவனை காண ஆசைப் படும் இவளுக்கு கையும் வேலுமாக இவன் வந்து தோற்றுவதே
தலைவனது திருமேனி அழகிலும் திவ்யாத்மா குணங்களிலும் ஈடு பட்டு இருக்கிறாள்
சேஷ பூதம் இழியும் துறை சேஷியின் திருவடிகளே யாதலால் தாள் துழாய் மேல் ஆதாரம் -என்கிறார் –

————————————————————————-

56-திருக்குளந்தை

தனக்கு உடலம் வேறான தன்மை உணரார்
மனக் கவலை தீர்ந்து உய்ய மாட்டார் நினைக்கில்
திருக் குளந்தை யார் உரைத்த சீர்க் கீதை பாடும்
தருக்கு உளம் தையாமல் இருந்தால் –56-

நினைக்கில் -ஆராய்ந்து பார்க்கும் இடத்தில் –
திருக் குளந்தை யார் உரைத்த சீர்க் கீதை –
அறிவினால் குறைவில்லா அகல் ஞாலத்தவர் அறிய நெறி எல்லாம் எடுத்து உரைத்த நிறை ஞானத்து ஒரு மூர்த்தி
பாடும் -படிப்பதனால் உண்டாகும்
தருக்கு-மனக் களிப்பு
உளம் தையாமல் இருந்தால் -பதியாமல் இருந்தால்
தனக்கு -ஆத்மாவாகிய தன்னைக் காட்டிலும்
உடலம் வேறான தன்மை உணரார்
மனக் கவலை தீர்ந்து உய்ய மாட்டார் –

பெரிய குளத்தை யுடைய ஸ்தலம் -பெருங்குளம் -குளந்தை என்று மருவி உள்ளது –

————————————————————–

57-திருக் குறுங்குடி —

தாலத்து இழி குலத்துச் சண்டாளர் ஆனாலும்
மேல் அத்தவத்தோரின் மேன்மைத்தே -கோலக்
குறுங்குடி வாழ் மாயன் குறை கழற்கு ஆள் ஆகப்
பெறும் குடியாய் வாழ்வார் பிறப்பு –57-

கோலக் குறுங்குடி வாழ் மாயன் குறை கழற்கு ஆள் ஆகப்
பெறும் குடியாய் வாழ்வார் பிறப்பு –
தாலத்து இழி குலத்துச் சண்டாளர் ஆனாலும்
மேல் அத்தவத்தோரின் மேன்மைத்தே –

நம்பாடுவான் -ப்ரஹ்ம ராஜஸூ–கைசிக வ்ருத்தாந்தம் உட்கொண்டே இத்தை அருளிச் செய்கிறார்
ப்ரஹ்மண்யம் விலைச் செல்லுகிறது -வேத அத்யாய நாதி முகத்தாலே பகவல் லாப ஹேது வென்று
அது தானே இழவுக்கு உறுப்பாகில் த்யாஜ்யமாம் இறே
ஜன்ம வருத்தங்களின் யுடைய உத்கர்ஷமும் அபகர்ஷமும் பேற்றுக்கும் இழவுக்கும் அபிரயோஜகம்
பிரயோஜகம் பகவத் சம்பந்தமும் தத் அசம்பந்தமும் —
வாமன ஷேத்ரம் என்பதால் திருக் குறுங்குடி -வைஷ்ணவ நம்பி -வ்ருத்தாந்தம் பிரசித்தம் –
நம்மாழ்வார் திருவவதாரத்துக்கும் பீஜம்

————————————————————–

58-திருக் கோளூர் –

பிறப்பு அற்று மூப்புப் பிணி அற்று நாளும்
இறப்பு அற்று வாழ இருப்பீர் புறப்பற்றுத்
தள்ளுங்கோள் ஊர் அரவில் தாமோதரன் பள்ளி
கொள்ளும் கோளூர் மருவுங்கோள் –58–

பிறப்பு அற்று மூப்புப் பிணி அற்று நாளும் இறப்பு அற்று வாழ இருப்பீர்
புறப்பற்றுத் தள்ளுங்கோள்-அகப் பற்றுக்கும் உப லஷணம் -அற்றது பற்று எனில் உற்றது வீடு உயிர் –
ஊர் அரவில் தாமோதரன் பள்ளி கொள்ளும் கோளூர் மருவுங்கோள் –வைத்த மா நிதிப் பெருமாள் -பள்ளி கொண்டு அருளும் திவ்ய தேசம்
நவ நிதிகள் ஒழிந்து உள்ள இடம் குபேரனுக்கு கோள் சொல்லி அருளிய ஸ்தலம் -பி ஸூக ஷேத்ரம் -ஸ்ரீ மதுரகவி ஆழ்வார் திருவவதார ஸ்தலம் –

————————————————————-

மலை நாட்டுத் திருப்பதிகள் -13-

59–திருவனந்த புரம் –

கோள் ஆர் பொறி ஐந்தும் குன்றி உடலம் பழுத்து
மாளா முன் நெஞ்சே வணங்குதியால் கேளார்
சினந்த புரம் சுட்டான் திசை முகத்தான் போற்றும்
அனந்த புரம் சேர்ந்தான் அடி –59–

நெஞ்சே
கோள் ஆர் பொறி ஐந்தும் -விஷயங்களில் உன்னை இழுத்துச் செல்லும் தன்மை பொருந்திய ஐம் பொறிகளும்
குன்றி-தமக்கு உரிய வலிமை குன்றி
உடலம் பழுத்து -முதுமையினால் தளர்ச்சி அடைந்து
மாளா முன் -இறப்பதற்கு முன்
கேளார் -.பகைவர்கள் ஆகிய அசுரர்கள்
சினந்த -கோபித்து பொருதற்கு இடமாய் இருந்த
புரம் சுட்டான் திசை முகத்தான் போற்றும்
அனந்த புரம் சேர்ந்தான் அடி –
வணங்குதியால் –
குமரனார் தாதை துன்பம் துடைத்த கோவிந்தனார் அன்றோ –

பிரமன் திரு நாபீ கமலத்தில் இருந்து கொண்டே எப்பொழுதும் ஸ்துதித்து கொண்டு இருக்கும் ஸ்தலம் அன்றோ
தடமுடை வயல் அனந்த புர நகர் புகுதுமின்னே -நம்மாழ்வார்
நெஞ்சே வணங்குதி -மனம் மொழி வாக் -முறையே -நினைத்து பேசி வணங்கும் –
ஒன்றின் செயலை வேறு ஒன்றில் ஏற்றி அருளிச் செய்கிறார்

——————————————————-

60-திரு வண் பரிசாரம் -பிரிவாற்றாது வருந்தும் தலைவியின் நிலை கண்ட செவிலி இரங்கல்

அடியும் குளிர்ந்தாள் அறிவும் குலைந்தாள்
முடிகின்றாள் மூச்சு அடங்கு முன்னே கடிது ஓடி
பெண் பரிசு ஆர் அங்குப் பிறப்பித்து மீளுவார்
வண் பரிசாரம் சிறந்த மாற்கு –60-

அடியும் குளிர்ந்தாள் அறிவும் குலைந்தாள் -கால்களும் குளிரப் பெற்று அறிவும் அழியப் பெற்று
முடிகின்றாள் -மரணம் அடையும் அந்திம தசையில் இருக்கிறாள்
மூச்சு அடங்கு முன்னே கடிது ஓடி பெண் பரிசு -பெண்ணின் தன்மையை
ஆர் அங்குப் பிறப்பித்து-விளங்கும் படி சொல்லித் தெரிவித்து –
மீளுவார் வண் பரிசாரம் சிறந்த மாற்கு –இருந்த மாற்கு -பாட பேதம் –

வீற்று இருந்த திருக்கோலம்
வண் பரிசாரத்து இருந்த என் திரு வாழ் மார்பற்கு என் திறம் சொல்லார் செய்வது என் -நம்மாழ்வார் –

————————————————————-

61-திருக் காட்கரை –

மாற்கமும் தாம் தாம் வழிபாடும் தெய்வமும்
ஏற்க உரைப்பார் சொல் எண்ணாதே தோற் குரம்பை
நாள் கரையா முன்னமே நல் நெஞ்சே நாரணன் ஆம்
காட்கரையார்க்கு ஆள் ஆகாய் காண் –61-

நல் நெஞ்சே
தாம் தாம்
வழிபாடும் மாற்கமும்
தெய்வமும்
ஏற்க -ஆகிய இவற்றுக்கு பொருந்துமாறு -உரைப்பார் சொல்
எண்ணாதே -மதியாமல்
வணங்கும் துறைகள் பல பல வாக்கி மதி விகற்பால் பிணங்கும் சமயம் பல பலவாக்கி
யவை யவை தோறும் அணங்கும் பல பல வாக்கி நின் மூர்த்தி பரப்பி வைத்தாய்
தோற் குரம்பை நாள் கரையா முன்னமே நாரணன் ஆம்
காட்கரையார்க்கு ஆள் ஆகாய் காண் –

——————————————————————

62- திரு மூழிக் களம் –

காண்கின்ற ஐம் பூதங்கட்கும் இரு சுடர்க்கும்
சேண் கலந்த இந்திரற்கும் தேவர்க்கும் -மாண் கரிய
பாழிக் களத்தாற்கும் பங்கயத்து நான்முகற்கும்
மூழிக் களத்தான் முதல் –62-

காண்கின்ற ஐம் பூதங்கட்கும் இரு சுடர்க்கும்
சேண் கலந்த -வான் உலகில் வாழும் -இந்திரற்கும் -அவனுக்கு கீழ் பட்ட மற்ற -தேவர்க்கும் –
மாண் கரிய -மாட்சிமை யுடைய கரிய -விஷம் உண்டதால் கறுத்த
பாழிக் களத்தாற்கும்-வலிமை யுடைய கழுத்தை யுடைய ருத்ரருக்கும்
பங்கயத்து நான்முகற்கும்
மூழிக் களத்தான் முதல் -மூல காரணம் ஆவார் -ஆதி மூலம் அன்றோ
காண்கின்ற -அடை மொழி அனைத்துக்கும் இயையும்

———————————————————

63-திருப் புலியூர் -தலைவி தோழியற்கு அறத்தொடு நிற்றல்

முதல் வண்ணம் ஆமே முலை வண்ணம் முன்னை
விதி வண்ணம் நீங்கி விடுமே சதுரத்
திருப் புலியூர் நின்றான் திருத் தண் துழாயின்
மருப்புலி ஊர் தென்றல் வரின் –63-

சதுரத் திருப் புலியூர் நின்றான் -அழகிய திருப் புலியூரில் நின்ற திருக் கோலத்தில் எழுந்து அருளி சேவை சாதிக்கும் மாயப்பிரான் உடைய
திருத் தண் துழாயின்
மருப்புலி ஊர் தென்றல் வரின் -நறு மனத்தைப் பொருந்தி -புல்லி -தவழ்ந்து செல்லும் தென்றல் காற்று வந்து வீசுமாயின்
அப்பொழுது எனக்கு
முலை வண்ணம் முதல் வண்ணம் ஆமே -பசலை நிறம் மாறும் என்றபடி –
முன்னை விதி வண்ணம் நீங்கி விடுமே -முற் பிறப்பில் செய்த தீ வினையின் பயனாக நேர்ந்த பிறவித் துயர்
முழுவதும் வாசனையோடு போய் விடும்
முன்னை விதி வண்ணம் -பாட பேதம் –

————————————————————–

64-திருச் செங்குன்றூர் –

வர வேண்டும் கண்டாய் மதி கலங்கி விக்குள்
பொரவே உயிர் மாயும் போழ்து பரமேட்டி
செங்குன்றூர் மாலே சிறைப் பறவை மேல் கனகப்
பைங்குன்று ஊர் கார் போல் பறந்து –64-

பரமேட்டி
செங்குன்றூர் மாலே
மதி கலங்கி -எனது அறிவு ஒடுங்கி
விக்குள் பொரவே -விக்கலானது உபத்தரவிக்க
உயிர் மாயும் போழ்து-அந்திம காலத்தில்
சிறைப் பறவை மேல் கனகப் பைங்குன்று ஊர் கார் போல் பறந்து –வர வேண்டும் –
பசும் பொன்மயமான மலையின் மீது வரும் காள மேகம் போலே விரைந்து எழுந்து அருளி வந்து சேவை சாதிக்க வேண்டும்
கண்டாய் -முன்னிலை அசை

சாமிடத்து என்னைக் குறிக்கொள் கண்டாய் சங்கோடு சக்கரம் ஏந்தினானே
உடலம் புயங்கதுரி போல் விடும் அன்று வணப் புள்ளினடலம் புயமிசை நீ வர வேண்டும் –
கருமுகில் தாமரைக் காடு பூத்து நீள் இருசுடர் இருபுறத்தேந்தி யேடவிழ்
திருவோடும் பொலிய வோர் செம் பொன் குன்றின் மேல் வருவ போல் கருடன் மேல் வந்து தோன்றினான் -கம்பர்

———————————————————————

65-திருநாவாய் –

பறந்து திரிதரினும் பாவியேன் உள்ளம்
மறந்தும் பிறிது அறிய மாட்டா சிறந்த
திரு நாவாய் வாழ் கின்ற தேவனை அல்லால் என்
ஒரு நாவாய் வாழ்த்தாது உகந்து –65–

பறந்து திரிதரினும் -ஒரு நிலை இல்லாது அலைந்து திரியும் தன்மை யுடையதாய் இருந்தாலும்
பாவியேன் உள்ளம்
மறந்தும் பிறிது அறிய மாட்டா -தான் உகக்கும் பொருளாக மதியாது
சிறந்த திரு நாவாய் வாழ் கின்ற தேவனை அல்லால் என்
ஒரு நாவாய் வாழ்த்தாது உகந்து -எனக்கு நா ஒன்றே –

மறந்தும் புரம் தொழாதவன்
வாய் அவனை அல்லாது வாழ்த்தாது –

—————————————————————-

66-திருவல்ல வாழ்

உகந்தார்க்கு எஞ்ஞான்றும் உளனாய் உகவாது
இகந்தார்க்கு எஞ்ஞான்றும் இலனாய் திகழ்ந்திட்டு
அருவல்ல வாழ் உருவம் அல்ல என நின்றான்
திருவல்ல வாழ் உறையும் தே–66-

திருவல்ல வாழ் உறையும் தே–திருமால்
உகந்தார்க்கு எஞ்ஞான்றும் உளனாய்
உகவாது இகந்தார்க்கு எஞ்ஞான்றும் இலனாய் திகழ்ந்திட்டு
அருவல்ல
வாழ் உருவம் அல்ல
என நின்றான்

உளன் எனில் உளன் அவன் இவ்வுருவுகள் உளன் அலன் எனில் அவன் அருவும் இவ்வருவுகள்
உளன் என இலன் என இவை குணம் உடைமையில் உளன் இரு தகைமையோடு ஒழிவிலன் பரந்தே
பாவ அபாவ -அஸ்தித்வ தர்ம விசிஷ்டனாய் -நாஸ்தித்வ தர்ம விசிஷ்டனாய் –
உளன் -சர்வ அந்தராத்மாவாக உளன் –

———————————————————————-

67-திருவண் வண்டூர்-

தேவும் உலகும் உயிரும் திரிந்து நிற்கும்
யாவும் படைத்த இறை கண்டீர் பூவில்
திரு வண் வண்டூர் உறையும் தேவாதி தேவன்
மரு வண் வண்டு ஊர் துளவ மால் –67–

பூவில் -பூமியில் உள்ள
திரு வண் வண்டூர் உறையும் -நித்ய வாசம் செய்து அருளும்
தேவாதி தேவன்
மரு வண் வண்டு ஊர் துளவ மால் –வாசனையும் வளப்பமும் உடையதும் வண்டுகள் மொய்க்கப் பெற்றதுமான
திருத் துழாய் மாலை அணிந்த திருமால்
தேவும் உலகும் உயிரும் திரிந்து நிற்கும் யாவும் படைத்த இறை கண்டீர் -தேவ மனுஷ்ய ஜங்கமம் ஸ்தாவரம்-
சேதன அசேதனங்கள் எல்லாம் சிருஷ்டித்து அருளிய –

ஒன்றும் தேவும் உலகும் உயிரும் மற்றும் யாதும் இல்லா யன்று நான்முகன் தன்னோடு தேவர் உலகோடு உயிர் படைத்தான்
குன்றம் போல் மணி மாட நீடு திருக் குருகூர் அதனுள் நின்ற ஆதிப்பிரான் -நம்மாழ்வார்

———————————————————————–

68–திருவாட்டாறு –

மாலை முடி நீத்து மலர்ப்பொன் அடி நோவப்
பாலை வனம் புகுந்தாய் பண்டு என்று -சாலவும் நான்
கேட்டால் துயிலேன் காண் கேசவனே பாம்பணை மேல்
வாட்டாற்றுக் கண் துயில் கொள்வாய் –68-

கேசவனே
மாலை முடி நீத்து
மலர்ப்பொன் அடி நோவப் பாலை வனம் புகுந்தாய் பண்டு என்று –
சாலவும் நான் கேட்டால் துயிலேன் காண்
பாம்பணை மேல் வாட்டாற்றுக் கண் துயில் கொள்வாய் —

நதியால் இப்பெயர் பெற்ற திவ்ய தேசம்
ஆதி கேசவ பெருமாள் கண் வளர்ந்து சேவை சாதிக்கும் திவ்ய தேசம்

———————————————————————–

69-திரு வித்துவக் கோடு-

வாய்த்த கருமம் இனி மற்று இல்லை நெஞ்சமே
தோய்த்த தயிர் வெண்ணெய் தொட்டு உண்ட கூத்தன்
திரு வித்துவக் கோடு சேர்ந்தால் பிறவிக்
கருவின் துவக்கு ஓடும் காண் –69-

நெஞ்சமே
தோய்த்த தயிர் வெண்ணெய் தொட்டு உண்ட கூத்தன்
திரு வித்துவக் கோடு சேர்ந்தால்
பிறவிக் கருவின் துவக்கு -கர்ப்பத்தின் சம்பந்தம் -ஓடும் காண்
வாய்த்த கருமம் இனி மற்று இல்லை -செய்யக் கிடந்த தொழில் வேறு ஒன்றும் இல்லை
ஸூகரமான உபாயம் இருக்க வீணாக உழல்வது ஏனோ -கருத்து தொனிக்கும் –

———————————————————————–

70-திருக் கடித்தானம் –

காண விரும்பும் என் கண் கையும் தொழ விரும்பும்
பூண விரும்பும் என் தன் புன் தலை தான் வாணன்
திருக்கு அடித்தான் நத்தான் திகிரியான் தண்டான்
திருக் கடித் தானத்தானைச் சென்று –70-

வாணன்
திருக்கு அடித்தான் -மாறுபாட்டை ஒழித்தவனும் -இத்தாலே பரத்வம் இவனே என்றதாயிற்றே
நத்தான் -திருச் சங்கத்தை யுடையவனும்
திகிரியான்
தண்டான்
திருக் கடித் தானத்தானைச் சென்று -போய்க் கிட்டி
காண விரும்பும் என் கண்
கையும் தொழ விரும்பும்
பூண விரும்பும் என் தன் புன் தலை தான்–புன் தலை -நைச்ய அனுசந்தானம் –

———————————————————–

71–திரு வாறன் விளை –

சென்று புனல் மூழ்கிச் செய்தவங்கள் செய்தாலும்
வென்று புலன் அடக்கி விட்டாலும் இன் தமிழால்
மாறன் விளைத்த மறை ஒதார்க்கு இல்லையே
ஆறன் விளைத் திருமால் அன்பு –71–

சென்று-தீர்த்த யாத்ரையாகச் சென்று
புனல் மூழ்கிச் செய்தவங்கள் செய்தாலும்
வென்று புலன் அடக்கி விட்டாலும்
இன் தமிழால் மாறன் விளைத்த மறை ஒதார்க்கு இல்லையே
ஆறன் விளைத் திருமால் அன்பு —

ஆரார் வானவர்கள் செவிக்கு இனிய செஞ்சொல்லே –
தவம் செய்வதும் தழல் வேள்வி முடிப்பதும் தம்மை ஒறுத்து எவன்
செய்யும் மெய்யன் குருகைப் பிரான் எம்மை இன்னம் ஒரு
பவம் செய்கை மாற்றிய பண்டிதன் வண் தமிழ்ப் பாவும் உண்டே
யவம் செய்கை மாற்ற செவி யுண்டு நா வுண்டு அறிவும் உண்டே -சடகோபர் அந்தாதி

———————————————————————

நடு நாட்டுத் திருப்பதிகள்–2-

72-திருவயிந்த புரம் –

அன்பு அணிந்த சிந்தையராய் ஆய்ந்த மலர் தூவி
முன் பணிந்து நீர் எமக்கு மூர்த்தியரே என்பர்
எம் ஐயிந்திர புரத்தார்க்கு இன் தொண்டர் ஆனார்
தமை இந்திர புரத்தார் தாம் –72-

எம் ஐயிந்திர புரத்தார்க்கு இன் தொண்டர் ஆனார் தமை
இந்திர புரத்தார் தாம் -தேவர்கள்
அன்பு அணிந்த சிந்தையராய்
ஆய்ந்த மலர் தூவி -சிறந்த கற்பக மலர்களை சொரிந்து -தூவி -அர்ச்சித்து என்றுமாம் –
முன் பணிந்து
நீர் எமக்கு மூர்த்தியரே என்பர் –

மணி யாழி வண்ணன் உகந்தாரைத் தன் வடிவாக்கும் என்றே துணியாழிய மறை சொல்லும் -தெய்வ நாயக சமராவார்
வழி நின்று நின்னைத் தொழுவார் வழுவா மொழி நின்ற மூர்த்தியரே யாவார்
மாதவன் தமர் என்று வாசலில் வானவர் போதுமின் எமதிடம் புகுதுக என்றலும்
கீதங்கள் பாடினர் கின்னரர் கெருடர்கள் வேத நல் வாயவர் வேள்வியுள் மடுத்தே –
அஹீந்த்ரம் -திரு வநந்த ஆழ்வான் பூஜித்த ஸ்தலம் என்பதால் -திருவஹீந்த்ர புரம் –

—————————————————————————

73-திருக் கோவலூர் –

தாமரையான் ஆதியாய்த் தாவரங்கள் ஈறு ஆன
சேம உயிரும் செகம் அனைத்தும் பூ மடந்தைக்கு
ஆம் கோ அலாயுதன் பின்னா அவதரித்த
பூங்கோ வல் ஆயன் பொருள் –73–

தாமரையான் ஆதியாய்த் தாவரங்கள் ஈறு ஆன
சேம உயிரும் செகம் அனைத்தும்
பூ மடந்தைக்கு ஆம் கோ
அலாயுதன் பின்னா அவதரித்த -கலப்பையை ஆயுதமாக யுடைய நம்பி மூத்த பிரானுக்கு பின்னாக திருவவதரித்த
பூங்கோ வல் ஆயன்
பொருள் –படைப்புப் பொருள்கள் ஆகும்
அனைத்தும் அவனால் படைக்கப் பெற்று அவன் இட்ட வழக்காகும் என்றவாறு

கோபாலபுரம் –
பா வரும் தமிழால் பேர் பனுவல் பா வலர் பாதி நாள் இரவின் மூவரும் நெருக்கி
மொழி விளக்கு ஏற்றி முகுந்தனைத் தொழுத நன்னாடு –

———————————————————————

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பிள்ளை பெருமாள் ஐயங்கார் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்–

ஸ்ரீ பிள்ளை பெருமாள் ஐயங்கார் அருளிய- திரு நூற்று எட்டு திருப்பதி அந்தாதி -1-சோழ நாட்டுத் திருப்பதிகள் —1-40–

தனியன் -சிறப்புப் பாசுரம் –

ஏற்ற மணவாளர் இசைத்தார் அந்தாதி வெண்பா
தோற்றக் கேடில்லாத தொன் மாலைப் போற்றத்
திருப்பதியா நூற்று எட்டினையும் சேவிப்போர்
கருப்பதியா வண்ணம் உண்டாக –

மணவாளர் -ஆக்கியோன் திருநாமம்
அந்தாதி வெண்பா -நூல் பெயரும் யாப்பும்
கருப்பதியா வண்ணம் தொல் மாலைப் போற்ற -நுதலிய பொருளும் பயனும் -அருளிச் செய்யப் படுகிறது
கருப்பதியா வண்ணம் -கரு பதியா வண்ணம் -மீண்டும் தாயின் கர்ப்பத்தில் பொருந்தாத வண்ணம் –

————————————————————–

காப்பு –

ஆழ்வார்கள் பன்னிருவர்

பொய்கை பூதன் பேயார் பொன் மழிசைக் கோன் மாறன்
செய்ய மதுரகவி சேரர் பிரான் வையகம் எண்
பட்டர் பிரான் கோதை தொண்டர் பாதப் பொடி பாணன்
கட்டவிழ் தார் வாட் கலியன் காப்பு –

வையகம் எண் -உலகோரால் நன்கு மதிக்கப்படும் –
கட்டவிழ் தார் வாட் கலியன் காப்பு -அரும்புகளின் முறுக்கு விரிந்த மாலையைத் தரித்த வாட்படையை ஏந்திய திரு மங்கை யாழ்வார்
தார் முள்ளி மலர் மாலை என்றுமாம் -முள்ளிச் செழு மலரோ தாரான் =

—————————————————————

நம்மாழ்வார் –

பிறவாத பேறு பெறுதற்கு எஞ்ஞான்றும்
மறவா திறைஞ்சு என் மனனே துறவாளன்
வண் குருகூர் வாவி வழுதி வளநாடுடைய
தண் குருகூர் நம்பி திருத் தாள் –

——————————————————————–

உடையவர் –

முன்னே பிறந்து இறந்து மூதுலகிற் பட்ட எல்லாம்
என்னே மறந்தனையோ என் நெஞ்சே சொன்னேன்
இனி எதிரா சன்மங்கள் இன்று முதல் பூதூர்
முனி எதிராசன் பேர் மொழி —

————————————————————————-

கூரத் தாழ்வான் –

முக்கால மில்லா முகில் வண்ணன் வைகுந்தத்தது ‘
எக்காலம் செல்வான் இருக்கின்றேன் தக்கார் எண்
கூரத் தாழ்வான் அடியைக் கூடுதற்கு நாயடியேன்
போரத் தாழ்வான சடம் போட்டு —

முக்கால மில்லா முகில் வண்ணன் வைகுந்தத்தது ‘-முக்காலம் இல்லா -முகில் வண்ணனுக்கும் ஸ்ரீ வைகுண்டத்துக்கும் விசேஷணம்
தக்கார் எண் -பெரியார்களால் நன்கு மதிக்கப் பெற்ற –
போட்டு —பேரும் சுமை என்பதால் -சடம் போட்டு -உடம்பை விட்டு

—————————————————————————

பட்டர் –

நான் கூட்டில் வந்தவன்றே நானறியா நன்மை எல்லாம்
தான் கூட்டி வைத்த நலந்தான் கண்டீர் -ஆம் கூட்டச்
சிட்டருக்கு வாய்ந்த திருவரங்கன் இன்னருளால்
பட்டருக் காட்பட்ட பயன் –

ஆம் கூட்டச் சிட்டருக்கு வாய்த்த திரு வரங்கன்-இன்னருளால்
திரள் திரளாக யுள்ள பெரியோர்கட்கு -கருணை செய்யுமாறு வாத்சல்யத்துடன் -பொருந்திய இருக்கும்
திருவரங்கன் யுடைய இனிமையான நிர்ஹேதுக கிருபையினால்
சித்தர் சிஷ்டர் நல்ல ஒழுக்கம் உடையவர் -என்றபடி

———————————————————————

திருப்பதிகளின் வகை –

ஈரிருபதாம் சோழம் ஈரொன்பதாம் பாண்டி
யோர் பதின் மூன்றா மலை நாடு ஓரிரண்டாம் சீர் நடு நா
டாறோடீ ரெட்டுத் தொண்டை யவ்வட நாடாறிரண்டு
கூறு திரு நாடு ஒன்றாகக் கொள்–

நடு நாடு -தொண்டை நாட்டுக்கும் சோழ நாட்டுக்கும் இடையில் உள்ள திவ்ய தேசங்கள்
தொண்டை -தொண்டர்கள் நிறைந்த தேசம் -தொண்டை நில மகட்கு முக்கிய அங்கம்

—————————————————————–

1–திருவரங்கம் பெரிய கோயில் –

சீர் வந்த உந்தித் திசை முகனால் அல்லாது என்
சோர்வந்த சொல்லில் சுருங்குமோ ஆர்வம்
ஒருவர் அங்கு அங்கு ஒயில் உகந்து அவரை ஆள்வான்
திரு அரங்கம் கோயில் சிறப்பு -1-

ஆர்வம் ஒருவர் அங்கு அங்கு ஒயில் -ஒருவர் அந்த அந்த விஷயங்களில் பலவகையான உலகப் பற்றுக்களில் ஆசை ஒழிந்தால் –
உகந்து அவரை ஆள்வான் -அவ்வாறு பற்று அற்ற அன்பரை விரும்பி அடிமை கொள்ளும் எம்பிரான் உடைய
திரு அரங்கம் கோயில் சிறப்பு -பெருமையை
சீர் வந்த உந்தித் திசை முகனால் அல்லாது என் சோர்வந்த சொல்லில் -குற்றம் பொருந்திய சொற்களில் -சுருங்குமோ
நான்முகன்-முதலில் வழிபட்ட திருவரங்கம் என்பதாலும் எம்பெருமான புதல்வன் என்பதாலும் -சீர் வந்த உந்தித் திசை மகன் என்கிறார் –

——————————————————————

2– திரு உறையூர்

சிறப்புடைய செல்வத் திருப்பதிகள் போலே
மறப்புடைய நாயேன் மனத்துள் உறப் போந்து
அறம்தையா நின்ற அரங்கா திரு வாழ்
உறந்தையாய் இங்கு உறைந்தது ஒது —

மறப்புடைய நாயேன்-ஸ்வ ஸ்வாமி ஸ்வரூபம் அறிந்தும் மறந்த நாயேன் என்றபடி -மறந்தேன் உன்னை முன்னம்
சம்பந்தம் ஸ்வா பாபிகம் ஆகையாலே முன்பு நெடு நாள் மறந்து போகச் செய்தேயும் சில நாள் ஸ்மரித்து மறந்தால் போலே இருக்கத் தோற்றிற்று
மனத்துள் உறப் போந்து -மனத்திலே நன்றாக எழுந்து அருளி இருந்து
அறம் தையா நின்ற -தர்மத்தை பதியுமாறு செய்து அருளிய
அரங்கா
திரு வாழ் உறந்தையாய் -திரு நித்ய வாசம் செய்து அருளும் திரு உறையூரில் எழுந்து அருளி இருப்பவனே
திருவரங்கனே இங்கே அழகிய மணவாளனாய் ஸ்ரீ கமல வல்லித் தாயார் உடன் எழுந்து அருளி இருப்பதால் -அரங்கா திரு வாழ் உறந்தையாய்-என்கிறார்
திருப் பாண் ஆழ்வார் திரு வவதரித்த ஸ்ரீ யுடைத்தாதாகையாலே திரு என்கிறார் என்றுமாம்
சிறப்புடைய செல்வத் திருப்பதிகள் போலே -ஸ்ரீ வைஷ்ணவ ஸ்ரீயை யுடைய திருப்பதிகள் போலே
இங்கு -எனது மனத்துள் -உறைந்தது ஒது —

———————————————————————–

3-திருத் தஞ்சை –

ஓதக்கேள் நெஞ்சே உனக்கும் இது நன்று எனக்கும்
மேதக்க நன்மை இதின் வேறு இல்லை போதப்
பெருந்தஞ்சை மா மணியைப் பேணி வடிவம்
பொருந்து அஞ்சை மா மணியைப் போற்று —

ஓதக்கேள் நெஞ்சே உனக்கும் இது நன்று –எனக்கும் மேதக்க நன்மை இதின் வேறு இல்லை
போதப் பெருந்தஞ்சை மா மணியைப் பேணி -நன்றாக விரும்பி ஸ்துதித்து
வடிவம் பொருந்து -அவன் திருமேனியில் பொருந்திய
அஞ்சை -பஞ்சாயுதங்களையும்
மா -பெரிய பிராட்டியாரையும்
மணியைப் -கௌஸ்துபம் ரத்னத்தையும்
போற்று –வாழ்த்துவாயாக
தஞ்சை மா மணி -பெருமாள் திருநாமம் –தஞ்சை மா மணிக் கோயில் –
அஞ்சை -ஐந்து வகை -பரத்வாதிகள் என்றுமாம் –

—————————————————————————-

4-திருவன்பில் –

போற்றி செய வோர் குடைக் கீழ்ப் பொன்னாடும் இந்நாடும்
நால் திசையும் ஆண்டாலும் நன்கு இல்லை தோற்றம் இலா
எந்தை அன்பில் ஆதி இணைத் தாமரை அடிக்கே
சிந்தை அன்பிலாதார் சிலர் –4-

தோற்றம் இலா எந்தை –அன்பில் ஆதி -முதலாவார் மூவர் யம்மூவருள்ளும் முதலாவான் மூரி நீர் வண்ணன் –
இணைத் தாமரை அடிக்கே -சிந்தை அன்பிலாதார் சிலர் —
போற்றி செய -யாவருக்கும் தமக்கு வாழ்த்து கூற
வோர் குடைக் கீழ்ப் பொன்னாடும் இந்நாடும் நால் திசையும் ஆண்டாலும் நன்கு இல்லை -யாதொரு நன்மையையும் கிட்டாது

—————————————————————————-

5-திருக் கரம்பனூர்

சிலமா தவம் செய்தும் தீ வேள்வி வேட்டும்
பலமா நதியில் படிந்தும் உலகில்
பரம்ப நூல் கற்றும் பயன் இல்லை நெஞ்சே
கரம்பனூர் உத்தமன் பேர் கல் -5-

நெஞ்சே-
சிலமா தவம் செய்தும் -சில பெரிய தவங்களை செய்தும்
தீ வேள்வி வேட்டும் -ஹோம அக்னி யுடைய யாகத்தை செய்தும்
பலமா நதியில் படிந்தும்
உலகில் பரம்ப நூல் கற்றும்
பயன் இல்லை
கரம்பனூர் உத்தமன் பேர் கல் -புருஷோத்தமன் திருநாம சங்கீர்த்தனம் செய்வாய்
புருஷோத்தமன் ஏக தேசம் உத்தமர் கோயில் -என்ற திருநாமம் –
கதம்ப மகரிஷிக்கு பிரத்யஷம் என்பதால் கரம்பனூர்

————————————————————————-

6-திரு வெள்ளறை-

கல் இருந்தான் தந்தை கமலத்தோன் அக்கமலத்
தில் இருந்தான் தந்தை அரங்கேசன் என்றே தொல்லை மறை
உள் அறையா நின்றமையால் உள்ளமே கள்ளம் இன்றி
வெள்ளறையான் தானே விரும்பு –6-

உள்ளமே
கல் இருந்தான் தந்தை கமலத்தோன் -கைலாச மலையில் இருக்கும் சிவபிரான் உடைய தந்தை பிரமதேவன்
அக்கமலத் தில் இருந்தான் தந்தை
அரங்கேசன்
என்றே தொல்லை மறை உள் அறையா நின்றமையால் கள்ளம் இன்றி வெள்ளறையான் தானே விரும்பு —
ஸ்வேதாத்ரி –

—————————————————————–

7-திருப் புள்ளம் பூதங்குடி –

விரும்பினவை எய்தும் வினை அனைத்தும் தீரும்
அரும்பரம வீடு அடைவீர் பெரும் பொறிகள்
கள்ளம் பூதம் குடி கொள் காயமுடையீர் அடிகள்
புள்ளம் பூதங்குடியில் போம் –7-

பெரும் பொறிகள்-இந்த்ரியங்கள் -பெரும் பொறி என்றவாறு –
கள்ளம் பூதம் குடி கொள் காயமுடையீர் -கள்ளம் -வஞ்சனை குணம் பூதம் -பஞ்ச பூதங்கள் -பொருந்த பெற்ற சரீரத்தை
மண்ணாய் நீர் எரி கால் மஞ்சு உலாவும் ஆகாசமுமாம் புண்ணார் ஆக்கை –
அடிகள் புள்ளம் பூதங்குடியில் போம் -எம்பெருமான் விரும்பி எழுந்து அருளி இருக்கும் இந்த திவ்ய தேசம் சேருமின் -சேர்ந்தால்
விரும்பினவை எய்தும்
வினை அனைத்தும் தீரும்
அரும்பரம வீடு அடைவீர்
ஜடாயு மகா ராஜருக்கு பிரத்யஷமான திவ்ய தேசம் –

————————————————————————

8-திருப் பேர் நகர் –

போம்மானை எய்து பொரும் ஆனைக் கொம்பு பறித்து
ஆம் ஆனை மேய்த்து உவந்த அம்மானை தாமச்
செழும் திருப் பேரானை சிறு காலே சிந்தித்து
எழுந்து இருப்பேற்கு உண்டோ இடர் -8-

போம்மானை எய்து -மாயமானை அம்பு கொடு எய்தும்
பொரும் ஆனைக் கொம்பு பறித்து -குவலயாபீடம் யானையின் தந்தங்களை பிடுங்கியும்
ஆம் ஆனை மேய்த்து -மந்தையாகத் திரண்ட பசுக்களை மேய்த்தும்
உவந்த அம்மானை
தாமச் செழும் திருப் பேரானை -செழும் திருப் பேரான் தாமத்தானை – –
சிறு காலே சிந்தித்து எழுந்து இருப்பேற்கு உண்டோ இடர் –

போமானை பெருமானை ஆமானை அம்மானை -சொல் நயம் –

———————————————————————–

9-திருவாதனூர்-

இடர் ஆன ஆக்கை இருக்க முயலார்
மடவார் மயக்கின் மயங்கார் -கடவுளர்க்கு
நாதன் ஊர் ஆதரியார் நான் எனது என்னார் அமலன்
ஆதனூர் எந்தை அடியார் –9-

அமலன்
ஆதனூர் எந்தை
அடியார் —பக்தர்கள் -இடர் ஆன ஆக்கை இருக்க முயலார் –
மடவார் மயக்கின் மயங்கார்
கடவுளர்க்கு நாதன் ஊர் ஆதரியார்-ஸ்வர்க்க லோகமும் விரும்பார்
நான் எனது என்னார் –
ஸ்ரீ வைஷ்ணவ லஷணம் அருளுகிறார் –
காமதேனுக்கு பிரத்யஷம் -என்பதால் திரு ஆதனூர் -திரு நாமம் –

————————————————————————

10-திரு அழுந்தூர் –

அடியாராய் வாழ்மின் அறிவு இலாப் பேய்காள்
செடி ஆர் வினை அனைத்தும் தீரும் முடிவில்
செழுந்தூரத் தன் எனினும் செங்கண் மால் எங்கள்
அழுந்தூர் அத்தன் அணியன் ஆம் –10-

அடியாராய் வாழ்மின் அறிவு இலாப் பேய்காள்
அவ்வாறு செய்தால்
செடி ஆர் வினை அனைத்தும் தீரும் –
செங்கண் மால் எங்கள் அழுந்தூர் அத்தன்
செழுந்தூரத் தன் எனினும்
முடிவில் -அந்திம காலத்தில் அணியன் ஆம்-
கருடாரூடனாய் சேவை சாதித்து தானே வழித் துணையாகி நல் கதியில் கூட்டி செய்து அருளுவான்
தேர் அழுந்தூர் -உபரிசரவஸ் தேர் -ரிஷிகள் சாபத்தால் அழுந்தப் பெற்ற திவ்ய தேசம் –

—————————————————————————

11- திருச் சிறு புலியூர் –

ஆ மருவி மேய்த்த அரங்கர் எதிர் ஆர் நிற்பார்
தாம் மருவி வாணனைத் தோள் சாய்த்த நாள் சேமம்
உறு புலி ஊர் வன் தோல் உடையான் உடைந்தான்
சிறு புலியூர் எந்தை மேல் சென்று –11-

அரங்கர் தாம் மருவி வாணனைத் தோள் சாய்த்த நாள் சேமம் உறு-அந்த பாணாசுரனுக்கு காவலாக அமைந்தவனான
புலி ஊர் வன் தோல் உடையான் -புலித் தோலை ஆடையாக யுடைய சிவபிரான்
சிறு புலியூர் எந்தை மேல் சென்று-
உடைந்தான் -தோற்று ஓடினான்
ஆதலால் –
ஆ மருவி மேய்த்த எதிர் ஆர் நிற்பார்
அவர் இவர் என்று இல்லை யணங்க வேள் தாதைக்கு எவரும் எதிர் இல்லை கண்டீர்
உவரிக் கடல் நஞ்சமுண்டான் கடன் என்ற வாணற்கு உடன் நின்று தோற்றான் ஒருங்கு
உடையான் உடைந்தான் -சொல் நயம் -முரண் தொடை அணி –

————————————————————

12-திருச்சேறை –

சென்று சென்று செல்வம் செருக்குவார் வாயில் தொறும்
நின்று நின்று தூங்கும் மட நெஞ்சமே இன் தமிழைக்
கூறைக்கும் சோற்றுக்கும் கூறாதே பேறு ஆகச்
சேறைக்கு நாயகன் பேர் செப்பு –12-

சென்று சென்று செல்வம் செருக்குவார் வாயில் தொறும்
நின்று நின்று
தூங்கும் -சோர்வை அடைகின்ற
மட நெஞ்சமே -அறியாமை யுடைய நெஞ்சமே
நீ
இன் தமிழைக்
கூறைக்கும் சோற்றுக்கும் கூறாதே
பேறு ஆகச் சேறைக்கு நாயகன் பேர் செப்பு —
எம்பெருமான் நாய்ச்சியார் விமானம் தீர்த்தம் நிலம் -பஞ்ச சார ஷேத்ரம் -திருச் சேறை-
காவேரி தவம் இருந்து கங்கையை விட சிறப்பு பெற்றாள்

——————————————————————

13-திருத் தலைச் சங்க நாண் மதியம் –

செப்புங்கால் ஆதவனும் திங்களும் வானும் தரையும்
அப்பும் காலும் கனலும் ஆய் நின்றான் கைப்பால்
அலைச் சங்கம் ஏந்தும் அணி அரங்கத்து அம்மான்
தலைச் சங்க நாண் மதியத்தான் –13–

கைப்பால் -கையின் இடத்தில்
அலைச் சங்கம் -அலைகளை யுடைய கடலின் இடத்தில் தோன்றிய பாஞ்ச ஜன்யம் என்னும் சங்கத்தை
ஏந்தும் அணி அரங்கத்து அம்மான்
தலைச் சங்க நாண் மதியத்தான் —
செப்புங்கால்
ஆதவனும் திங்களும் வானும் தரையும் அப்பும் காலும் கனலும் ஆய் நின்றான்-எங்கும் பரவி நிற்பான் ஆவான்

———————————————————————-

14- திருக் குடந்தை –

தானே படைத்து உலகத் தானே அளித்து நீ
தானே அழிக்கும் தளர்ச்சியோ வானில்
திரு மகுடம் தைக்கச் சிறு குறளாய் நீண்ட
பெரும குடந்தைக் கிடந்தாய் பேசு –14-

திரு மகுடம் தைக்கச் -அழகிய கிரீடம் முட்டும் படி –

நடந்த கால்கள் நொந்தவோ நடுங்க ஞாலம் ஏனமாய்
இடந்த மெய் குலுங்கவோ இலங்கு மால் வரைச் சுரம்
கடந்த கால் பரந்த காவிரிக் கரைக் குடந்தையுள்
கிடந்தவாறு எழுந்து இருந்து பேசு வாழி கேசனே -திருமழிசைப் பிரான் –

———————————————————————–

15-திருக் கண்டியூர்

பேசவரின் தென் அரங்கன் பேர் எல்லாம் பேசுக வாய்
கேசவனைக் காண்க விழி கேட்க செவி ஈசனார்
உண்டி ஊர் தோறும் உழன்று இரவாமல் தவிர்த்தான்
கண்டியூர் கூப்புக என்கை –15-

வாய் -எனது வாயானது -பேசவரின்-பேசத் தொடங்கினால் – தென் அரங்கன் பேர் எல்லாம் பேசுக
கேசவனைக் காண்க விழி- கேட்க செவி-
ஈசனார் -சிவ பெருமானை ஊர் தோறும் உழன்று-உண்டி- இரவாமல்-யாசிக்க ஒட்டாமல் -தவிர்த்தான் -அவன் சாபத்தை நீக்கி அருளிய
கண்டியூர் கூப்புக என்கை –திருக் கண்டியூர் திவ்ய தேசத்தை நோக்கி என் கை குவித்து அஞ்சலி செய்யட்டும் –
வாழ்த்துக வாய் காண்க கண் கேட்க செவி மகுடம் தாழ்த்து வணங்கு மின்கள் தண் மலரால்
சூழ்த்த துழாய் மன்னு நீண் முடி என் தொல்லை மால் தன்னை –கை கூப்பி மதித்து -திருமழிசைப்பிரான்
அரன் சாபம் தீர்த்த பெருமாள் -பிண்டியார் மண்டை ஏந்தி -பிறர் மனை திரி தந்து உண்ணும் உண்டியான் சாபம் தீர்த்த ஒருவனூர் உலகம் ஏத்தும் கண்டியூர்
சிவபிரான் சாபம் கண்டனம் செய்ததால் திருக் கண்டியூர் -திரு நாமம் –

————————————————————————–

16-திரு விண்ணகர் -ஒப்பிலியப்பன் சந்நிதி –

கையும் உரையும் கருத்தும் -உனக்கே அடிமை
செய்யும் படி நீ திருத்தினாய் ஐயா
திரு விண்ணகராளா சிந்தையிலும் எண்ணேன்
பெரு விண்ணகர் ஆளும் பேறு –16-

கையும் உரையும் கருத்தும் -கைகளும் வாக்கும் எண்ணமும் -முக்கரணங்களையும்-
பெரு விண்ணகர் ஆளும் பேறு –பெருமை பெற்ற தேவ லோகத்தை ஆளும் பேற்றை
சிந்தையிலும் எண்ணேன்–ஒரு பொருட்டாக மனசாலும் நினைக்க மாட்டேன் –

ஆனாத செல்வத்து அரம்பையர்கள் சூழ வானாளும் செல்வமும் மண்ணரசும் யான் வேண்டேன் –

————————————————————————————–

17-திருக் கண்ணபுரம் –

பேறு தரினும் பிறப்பு இறப்பு நோய் மூப்பு
வேறு தரினும் விடேன் கண்டாய் ஏறு நீர்
வண்ண புரத்தாய் என் மனம் புகுந்தாய் வைகுந்தா
கண்ண புரத்தாய் உன் கழல் –17-

ஏறு நீர் வண்ண புரத்தாய் -அலைகள் கரை மேல் புரளப் பெற்ற நீரை யுடைய கடல் போன்ற
கரு நிறத்தைக் கொண்ட திரு மேனியை யுடைய வனே
என் மனம் புகுந்தாய்
வைகுந்தா
கண்ண புரத்தாய்
நீ அடியேனுக்கு
பேறு தரினும்
அல்லது என்னை பரிசோதிக்க -பிறப்பு இறப்பு நோய் மூப்பு வேறு தரினும்
உன் கழல் –விடேன் கண்டாய் –

எல்லா தசையிலும் விட மாட்டாத திண் கழல் அன்றோ –
உபாய அத்யவசாயம்
களைவாய் துன்பம் களையாது ஒழிவாய் களை கண் மற்று இலேன் –
இன்பம் தரு பெரு வீடு வந்து எய்தில் என் எண்ணிறந்த துன்பம் தரு நிரயம் பல சூழில் என் –இராமானுசன் என்னை ஆண்டனனே –
பஞ்ச ஸ்ரீ கிருஷ்ண ஷேத்ரங்கள் -திருக் கண்ணபுரம் -திருக் கண்ண மங்கை -திருக் கண்ணங்குடி –திருக் கபிஸ்தலம் -திருக் கோவலூர் –
உத்பலாவதாகம் -விமானம் -பலம் மாமிசம் -அது சோஷிக்கப் பெற்றவர் -உத்பலர்-தேகத்தை உபேஷிக்கும் முமுஷுக்கள்
அவர்களை ரஷிக்கும் எம்பெருமான் எழுந்து அருளி இருக்கும் திவ்ய தேசம்
மரணமானால் வைகுந்தம் கொடுக்கும் பிரான் –
திருக் கண்வபுரம் -இன்னும் ஒரு திரு நாமம்

——————————————————————————–

18-திருவாலி –

கழன்று போம் வாயுவினைக் கட்டாமல் தீர்த்தம்
உழன்று போய் ஆடாமல் உய்ந்தேன் அழன்று
பொரு வாலி காலன் பரகாலன் போற்றும்
திருவாலி மாயனையே சேர்ந்து –18-

கழன்று போம் வாயுவினைக் கட்டாமல் தீர்த்தம்
உழன்று போய் ஆடாமல் உய்ந்தேன் –

அழன்று பொரு வாலி காலன் -கோபித்து போர் செய்த வாலிக்கு காலனாய் இருந்தவனும்-
பரகாலன் போற்றும் திருவாலி மாயனையே சேர்ந்து
உபாயமாகப் பற்றிதனால்
கழன்று போம் வாயுவினைக் கட்டாமல்-பிராணாயாமத்தால் மூச்சுக் காற்றை அடைக்காமலும்
தீர்த்தம் உழன்று போய் ஆடாமல் -வருந்தி பல இடங்களிலும் சென்று புண்ய தீர்த்தங்களில் நீராடாமலும்
உய்ந்தேன் -நற்கதி பெற்றேன் –

எம்பெருமானை திருமகள் ஆலிங்கனம் செய்த ஸ்தலம் என்பதால் திருவாலி –

—————————————————————————–

19-திரு நாகை –

சேர்ந்து உனக்குக் குற்றேவல் செய்திலன் என் சிந்தையில் நீ
ஆர்ந்ததற்கு ஓர் கைம்மாறு அறிகிலேன் பூந்துவரை
மன்னா கை ஆழி வலவா வலம் புரியாய்
தென் நாகாய் அருளிச் செய் –19-

பூந்துவரை மன்னா
கை ஆழி வலவா -வலது திருக்கையில் திரு ஆழி ஏந்தியவனே -திரு ஆழியை பிரயோக்கிப்பத்தில் வல்லவன் என்றுமாம்
வலம் புரியாய்
தென் நாகாய்-நாக ராஜனுக்கு பிரத்யஷம்
சேர்ந்து உனக்குக் குற்றேவல் செய்திலன்
அவ்வாறு இருக்கவும் -நிர்ஹேதுகமாக -பரம காருண்யத்தால் –
என் சிந்தையில் நீ ஆர்ந்ததற்கு ஓர் கைம்மாறு அறிகிலேன்
அருளிச் செய் —

ஆறு எனக்கு நின் பாதமே சரணாகத் தந்து ஒழிந்தாய்-உனக்கோர் கைம்மாறு நான் ஒன்றிலேன் -எனதாவியும் உனதே

————————————————————————

20-திரு நறையூர் –

செய்ய சடையோன் திசை முகத்தோன் வானவர் கோன்
ஐயம் அறுத்து இன்னம் அறியாரே துய்ய
மரு நறை ஊர் வண் துழாய் மாயோன் செவ் வாயான்
திரு நறையூர் நின்றான் செயல் –20-

துய்ய மரு நறை ஊர் வண் துழாய் மாயோன் -பரிசுத்தமான -நறு மணமும் தேனும் பொருந்திய
செழிப்பான திருத் துழாய் அணிந்த மாயோன்
செவ் வாயான்
திரு நறையூர் நின்றான் செயல் –
செய்ய சடையோன் திசை முகத்தோன் வானவர் கோன்
ஐயம் அறுத்து இன்னம் அறியாரே- நிஸ் சந்தேகமாய் இன்னும் அறியார்களே –

எம் பெம்மானை ஆரே அறிவார் அது நிற்க -நேரே கடிக்கமலத்துள் இருந்தும் காண்கிலான் கண்ணன் அடிக்கமலம் தன்னை யயன்-
ஆரே அறிவார் அனைத்து உலகம் உண்டு உமிழ்ந்த பேர் ஆழியான் தன் பெருமையை கார் செறிந்த கண்டத்தான் எண் கண்ணான் காணான்
ஸூகந்த கிரி -நறு மனம் மிக்க ஸ்தலம் -திரு நறையூர் –நாச்சியார் கோயில் -கல் கருடன் பிரசித்தம்
திரு மங்கை ஆழ்வாருக்கு திரு இலச்சினை செய்து அருளிய பெருமாள் –

—————————————————————–

21-திரு நந்திபுர விண்ணகரம்

செயற்கு அரிய செய்வோமைச் செய்யாமை -நெஞ்சே
மயக்குவார் ஐவர் வலியால் நயக்கலவி
சிந்தி புர விண்ணகரம் என்பர் திருச் செங்கண் மால்
நந்தி புர விண்ணகரம் நாடு –21-

நெஞ்சே
செயற்கு அரிய செய்வோமைச் –
செய்யாமை மயக்குவார் ஐவர் வலியால்
நயக்கலவி சிந்தி -சிற்றின்பத்தையே எப்போதும் நினைப்பாய்
புர விண்ணகரம் என்பர் -ஸ்வர்க்க லோகம் அரசாள்வாய் என்று துர்போதனை செய்வர்
அவற்றுக்கு வசப்படாமல் -அவற்றைக் கொள்ளாமல் –
திருச் செங்கண் மால் நந்தி புர விண்ணகரம் நாடு —

நந்தி தேவருக்கு பிரத்யஷம் -நாதன் கோயில் –

————————————————————

22-திரு இந்தளூர் –

நாடுதும் வா நெஞ்சமே நாராயணன் பதிகள்
கூடுதும் வா மெய்யடியார் கூட்டங்கள் சூடுதும் வா
வீதி யிந்தளத்த கிலின் வீசு புகை வாசம் எழும்
ஆதி இந்தளூரான் அடி –22-

நாடுதும் வா நெஞ்சமே நாராயணன் பதிகள்
கூடுதும் வா மெய்யடியார் கூட்டங்கள்
சூடுதும் வா வீதி யிந்தளத்தகிலின் வீசு புகை வாசம்-தூபக் கால்களில் போக விடப்பட்ட
அகில் கட்டைகளில் நின்றும் வீசும் புகையின் நறுமணம்
எழும் ஆதி இந்தளூரான் அடி –அடித் தாமரைகளை சூடுவோம் வா

ஸூகந்த வனம் -சந்தரன் சாபம் நீங்கப் பெற்ற ஸ்தலம் –

——————————————————————–

23-திருச் சித்திர கூடம்

அடியால் உலகு எல்லாம் அன்று அளந்து கொண்ட
நெடியானைக் கூடுதியேல் நெஞ்சே கொடிது ஆய
குத்திர கூடு அங்கி கொளுந்தா முன் கோவிந்தன்
சித்திர கூடம் கருதிச் செல் –23–

நெஞ்சே-தில்லை திரு சித்ர கூடம் சென்று சேர்மின்களே -திருமங்கை ஆழ்வார் உபதேசித்தால் போலே இவரும் அருளிச் செய்கிறார்
அடியால் உலகு எல்லாம் அன்று அளந்து கொண்ட நெடியானைக் கூடுதியேல்
கொடிது ஆய குத்திர -இழி குணத்தைக் கொண்ட –
கூடு -இந்த சரீரத்தை –
அங்கி -அக்னியானது -கொளுந்தா முன்
கோவிந்தன் -ஸ்ரீ கோவிந்த ராஜன் எழுந்து அருளி இருக்கின்ற
கோவிந்தன் -பசுக்களைக் காத்தவன் /உயிர்களை அடிமையாகக் கொண்டவன் /சூர்ய மண்டலத்தில் தங்கி இருப்பவன் /
வேதத்தை ஹம்ச ரூபியாக பிரமனுக்கு உபதேசித்தவன் /ஸ்ரீ வராஹ நாயனாராக பூமியை இடந்து அருளினவன்
சித்திர கூடம் கருதிச் செல் —

சித்திர கூடம் -விசித்ரமான சிகரங்களைக் கொண்ட ஸ்தலம் -ஸ்ரீ ராம பிரானுக்கு பாங்காக இருந்த சித்ர கூடம் போலேவே
இந்த திவ்ய தேசமும் பாங்காக இருக்கும் என்றவாறு
வீற்று இருந்த உத்சவ பெருமாள் சித்ர கூடத்தில் ஸ்ரீ ராமபிரான் வீற்று இருந்து அருளினால் போலவே –
மூலவர் ஷீராப்தி நாதன் போலே சயன திருக் கோலம் -சிவ பிரான் நடனத்தை ஆமோதித்திக் கொண்டு எழுந்து அருளி உள்ளார்
தில்லை மரங்கள் அடர்ந்த காடு -தேவர்களும் முனிவர்களும் சூழக் கொலு வீற்று இருந்த சபை –

———————————————————————-

24-திருச் சீராம விண்ணகரம் –

செல்லும் தொறும் உயிர்ப்பின் செல்லும் இரு வினையை
வெல்லும் உபாயம் விரும்புவீர் தொல் அரங்கர்
சீராம விண்ணகரம் சேர்மின் பின் மீளாத
ஊர் ஆம் அவ் விண்ணகரம் உண்டு –24-

செல்லும் தொறும் -உடலை விட்டுப் உயிர் போகின்ற இடங்களில் எல்லாம்
உயிர்ப்பின் செல்லும்-அந்த உயிர் பின்னே விடாதே தொடர்ந்து செல்லும்
இரு வினையை -நல்வினை தீ வினை இரண்டு வினைகளையும்
வெல்லும் உபாயம் -கடத்தற்கு தக்க வழியை
விரும்புவீர்
தொல் அரங்கர்
சீராம விண்ணகரம் சேர்மின்
பின் மீளாத ஊர் ஆம் அவ் விண்ணகரம் உண்டு —

காழிச் சீ ராம விண்ணகர் சேர்மினே -என்று திருமங்கை ஆழ்வார் உபதேச பரமாக அருளிச் செய்வது போலே இவரும் அருளிச் செய்கிறார்
சக்கரவர்த்தி திருமகன் எழுந்து அருளி உள்ள திவ்ய தேசம் என்பதால் சீராம விண்ணகரம் –
காளி வாசம் செய்கிற ஸ்தலம் என்பதால் காழிச் சீராம விண்ணகரம் –

————————————————————————

25–திருக் கூடலூர் –

உண்டு கேட்டு உற்று மோந்துப் பார்க்கும் ஐவர்க்கே
தொண்டு படலாமோ உன் தொண்டனேன் விண்டு இலங்கும்
ஆடல் ஊர் நேமி முதல் ஐம்படையாய் அன்பு உடையாய்
கூடலூராய் இதனைக் கூறு –25-

விண்டு இலங்கும் -விட்டு விட்டு பிரகாசிக்கும்
ஆடல் ஊர் -வெற்றி பொருந்திய
நேமி முதல் ஐம்படையாய்
அன்பு உடையாய் -உயிர்கள் உடைய நிர்ஹேதுக கிருபையை உடையவனே
கூடலூராய்
உன் தொண்டனேன் -உனக்கு அடியேனான நான் -அவ்வாறு அடிமையாய் இருத்தலை விட்டு
உண்டு கேட்டு உற்று மோந்துப் பார்க்கும் ஐவர்க்கே
தொண்டு படலாமோ
இதனைக் கூறு-

உண்ணும் சோறு பருகும் நீர் தின்னும் வெற்றிலை எல்லாம் கண்ணன் -வாஸூதேவஸ் சர்வம் -சர்வ ரச சர்வ கந்த –
தேவர்கள் கூட்டமாக வந்து எம்பெருமானை சேவிக்கும் ஸ்தலம் என்பதால் திருக் கூடலூர் –

——————————————————————————

26-திருக் கண்ணங்குடி –

கூறு புகழ்த் தன் அடிக்கே கூட்டுவனோ இன்னம் எனை
வேறுபடு பல் பிறப்பில் வீழ்த்துவனோ தேறுகிலேன்
எண்ணம் குடியாய் இருந்தான் நின்றான் கிடந்தான்
கண்ணங்குடியான் கருத்து –26-

எண்ணம் குடியாய் -எனது மனத்தை வாழும் இடமாகக் கொண்டு
இருந்தான் நின்றான் கிடந்தான் -அந்த நெஞ்சிலே வீற்று இருந்து அருளியும் நின்று அருளியும் கிடந்தது அருளியும்-செய்து அருளுபவனும்
நூற்று எட்டு திவ்ய தேசங்களில் உகக்கும் உகப்பாய் அடியார்கள் நெஞ்சில் வைக்கும் பித்தன் அன்றோ
அங்குத்தை வாசம் சாதனம் இங்குத்தை வாசம் சாத்தியம்
கண்ணங்குடியான் -திருக் கண்ணங்குடியில் எழுந்து அருளி இருக்கும் எம்பெருமானும்
என்னை -அடியேனை –
கூறு புகழ்த் தன் அடிக்கே கூட்டுவனோ -வேதங்களில் சிறப்பித்துக் கூறப்படும் கீர்த்தியை யுடைய தனது திருவடிகளிலே சேர்த்துக் கொள்வானோ
அன்றி
இன்னம் எனை
வேறுபடு பல் பிறப்பில் வீழ்த்துவனோ -மக்கள் தேவர் விலங்கு புள் ஊர்வன நீர் வாழ்வான ஸ்தாவரங்கள்-ஏழு வகைப் பிறப்புக்கள்
தேறுகிலேன் கருத்து -அவன் திரு உள்ளம் அறியேனே —

நிரந்குச ஸ்வ தந்த்ரன் அன்றோ –
பின் பிறக்க வைத்தனன் கொல் அன்றி நின்று தன் கழற்கு அன்பு உறைக்க வைத்த நாள் அறிந்தனன் கொல் ஆழியான் –
என் திறத்தில் என் கொல் எம்பிரான் குறிப்பில் வைத்ததே –
கண்ணன் வாழ்கின்ற ஸ்தலம் என்பதால் திருக் கண்ணங்குடி –
உறங்காப் புளி -ஊறாக் கிணறு -காயா மகிழ் –தீரா வழக்கு -திருக் கண்ணங்குடி –

—————————————————————–

27-திருக் கண்ண மங்கை –

கருத்தினால் வாக்கினால் நான்மறையும் காணா
ஒருத்தனை நீ நெஞ்சே உணரில் பெருத்த முகில்
வண்ணம் அம்கை கண் கால் வனசம் திரு அரங்கம்
கண்ணமங்கை ஊர் என்று காண் –27-

நெஞ்சே-
கருத்தினால் வாக்கினால் நான்மறையும் காணா ஒருத்தனை-அத்விதீயன் -ஈடும் எடுப்பும் இல்லா தனி மா தெய்வம் –
நீ உணரில்
அவனுக்கு –
பெருத்த முகில் -வண்ணம்
அம்கை கண் கால் வனசம் -செந்தாமரை மலர்களாம்
திரு அரங்கம் கண்ணமங்கை ஊர் -இருப்பிடம் -என்று காண் —

வேத புருஷனுக்கும் எட்டாத ஸ்வரூபம் அன்றோ -யதோ வாசோ நிவர்த்தந்தே –
நின்றவூர் நின்ற நித்திலத் தொத்தினை -கண்ண மங்கையுள் கண்டு கொண்டேனே -திரு நின்றவூர் பத்தராவிப் பெருமாளையும் சேர்ந்து
என்னைப் பெற்ற தாயாரால் நினைவூட்டப்பபெற்று மீண்டும் -முன்பு திருக் கடல் மல்லையில் இருந்து அருளியது போலே –
மங்களா சாசனம் பண்ணுகிறார் திரு மங்கை ஆழ்வார்

———————————————————————-

28-திருக் கவித்தலம் –

காணியும் இல்லமும் கைப் பொருளும் ஈன்றோரும்
பேணிய வாழ்க்கையும் பேர் உறவும் சேணில்
புவித் தலத்தில் இன்பமும் பொங்கு அரவம் ஏறிக்
கவித் தலத்தில் கண் துயில்வோன் காண் –28-

அடியேனுக்கு
காணியும் இல்லமும் கைப் பொருளும் ஈன்றோரும்
பேணிய வாழ்க்கையும் பேர் உறவும்
சேணில் புவித் தலத்தில் இன்பமும் -மறுமையிலும் இம்மையிலும் உண்டாகக் கூடிய இன்பங்களும்
சேணமேல் உலகம் –
பொங்கு அரவம் ஏறிக் கவித் தலத்தில் கண் துயில்வோன் காண் –
போகய போக உபகரண போக ஸ்தானங்கள் ஆகிய யாவும் எனக்கு எம்பெருமான் திருவடிகளே -என்றபடி –

புஜங்க சயனத்தில் கண் வளர்ந்து அருளுகின்றான் திருக் கபிஸ்தலத்தில்
அஸ்தானே பய சங்கை பண்ணும் -பொங்கு அரவம் –
திருவடிக்கு பிரத்யஷம் என்பதால் திருக் கபிஸ்தலம் -என்ற திரு நாமம் –

—————————————————————————-

29-திரு வெள்ளியங்குடி –

கால் அளவும் போதாக் கடல் ஞாலத் தோர் கற்ற
நூல் அளவே அன்றி நுவல்வார் ஆர் கோலப்
பரு வெள்ளி அம் குடியான் பாதக ஊண் மாய்த்த
திரு வெள்ளி யங்கு டியான் சீர் –29-

கோலப் பரு வெள்ளி அம் குடியான்-அழகிய பெரிய கைலாசம் என்னும் வெள்ளி மலையை வாழும் இடமாக கொண்ட சிவபிரானது
பாதக ஊண் மாய்த்த
திரு வெள்ளி யங்குடியான் சீர் —
கால் அளவும் போதாக் கடல் ஞாலத் தோர் -திரு விக்கிரம திருவவதாரத்தில் -திருவடிக்கு போதாத கடல் சூழ்ந்த நில உலகத்தில் உள்ளவர்களில்
கற்ற -தாம் படித்து அறிந்த
நூல் அளவே அன்றி நுவல்வார் ஆர் -நூல்களின் அளவாக கூறுவதே அல்லாமல் முழுதும் உணர்ந்து சொல்ல வல்லவர் யாவர் உளர் –
அவனது திருக் கல்யாண குணங்களை முழுவதும் தெரிவிக்கும் நூல்கள் இல்லையே
திருவடி அளவையே காண முடியாத பூமி சீர் முழுவதையும் எவ்வாறு காண மாட்டுவர் –

த்ரிபாத் விபூதி என்பதால் நான்கில் ஒரு பங்கே லீலா விபூதி
சுக்ராசார்யருக்கு பிரத்யஷம் என்பதால் திரு வெள்ளியங்குடி
பார்க்கவபுரி -என்றும் திருநாமம் உண்டு –

——————————————————————–

30-திருமணி மாடக் கோயில் –

சீரே தரும் கதியில் சேருகைக்கு நான் உன்னை
நேரே வணங்கினேன் நெஞ்சே நீ பாரில்
அணி மாடக் கோயில் அரங்கனார் நாங்கூர்
மணி மாடக் கோயில் வணங்கு –30-

நெஞ்சே
சீரே தரும் கதியில் சேருகைக்கு
நான் உன்னை -பந்த மோஷ இரண்டுக்கும் ஹேதுவான உன்னை
நேரே வணங்கினேன்
நீ
பாரில் அணி மாடக் கோயில் அரங்கனார் நாங்கூர் மணி மாடக் கோயில் வணங்கு —

நெஞ்சமே நல்லை நல்லை யுன்னைப் பெற்றால் என் செய்யோம் இனி என்ன குறைவினம்
மைந்தனை மலராள் மணவாளனை துஞ்சும் போதும் விடாது தொடர் கண்டாய் –
நாங்கூர் -நாக புரி -11- திவ்ய தேசங்கள் சேர்ந்த திரு நாங்கூர் –
அழகிய உபரிகை வீடுகள் நிறைந்த ஸ்தலம் என்பதால் திரு மணி மாடக் கோயில்

———————————————————–

31-திரு வைகுந்த விண்ணகரம் –

வணங்கேன் பிற தெய்வம் மால் அடியார் அல்லாக்
குணங்கேடர் தங்களுடன் கூடேன் இணங்கி நின்று
வைகுந்த விண்ணகரம் வாழ்த்துவேன் ஈது அன்றோ
வைகுந்த விண்ணகர வாழ்வு –31-

நான்
வணங்கேன் பிற தெய்வம்
மால் அடியார் அல்லாக் குணங்கேடர் தங்களுடன் கூடேன் இணங்கி நின்று
வைகுந்த விண்ணகரம் வாழ்த்துவேன்
சிறந்தார்க்கெழு துணையாம் செங்கண் மால் நாமம் மறந்தாரை மானிடமா வையேன் -பூதத்தாழ்வார்
ஈது அன்றோ -இவ்வாறு அடியார் உடன் கூடி இருந்து ஸ்துதித்தல் அன்றோ
வைகுந்த விண்ணகர வாழ்வு -அடியார் நிலாகின்ற வைகுந்தம் என்றபடி –

ஞானமும் வ்ரக்தியும் சாந்தியும் யுடையனாய் இருக்கும் பரம சாத்விகனோடு சஹவாசம் பண்ணுகை-
ஸ்ரீ வைஷ்ணவ அதிகாரிக்கு அவஸ்ய அபேஷிதம்
இங்கும் ஸ்ரீ வைகுண்டம் போலே வீற்று இருந்த திருக் கோலம் என்பதால் திரு வைகுந்த விண்ணகரம் என்ற திரு நாமம் ஆயிற்று –

—————————————————————-

32-திரு அரிமேய விண்ணகரம் –

வாழும் அடியார் மட நெஞ்சே நம் அளவோ
தாழும் சடையோன் சது முகத்தோன் பாழிக்
கரிமேய விண்ணகரக் காவலோன் கண்டாய்
அரிமேய விண்ணகரத் தார்க்கு –32-

மட நெஞ்சே-
அரிமேய விண்ணகரத் தார்க்கு-
வாழும் அடியார் -அடியாராக வாழ்கின்றவர்கள்
நம் அளவோ
தாழும் சடையோன்
சது முகத்தோன்
பாழிக் கரிமேய விண்ணகரக் காவலோன் -பலம் பொருந்திய ஐராவத யானை மேல் செல்லும் இந்திரன்
கண்டாய்

திரு அரி மேய விண்ணகரம் -அரி பொருந்திய விண்ணகரம் –
அரி -அழகு /திருமால் /குரங்கு /சிங்கம் /தவளை /மூங்கில் பல பொருள்கள் உண்டே

————————————————————–

33-திருத் தேவனார் தொகை –

ஆர்க்கும் வலம் புரியால் அண்டமும் எண் திசையும்
கார்க்கடலும் வெற்பும் கலங்கினவால் சீர்க்கும்
திருத் தேவனார் தொகை மால் செவ்வாய் வைத்து ஊதத்
தருத் தேவனார் தொகையும் சாய்ந்து –33-

சீர்க்கும் -சிறப்புப் பெற்ற
திருத் தேவனார் தொகை மால்
பாரிஜாத வருஷத்தை தேவ லோகத்தில் நின்றும் பேரத்துக் கொண்டு கொணரும் போது
செவ்வாய் வைத்து ஊதத்
ஆர்க்கும் வலம் புரியால்
தருத் தேவனார் தொகையும் சாய்ந்து –கற்பக தருவின் நிழலில் வசிக்கும் தேவர்கள் கூட்டமும் மூர்ச்சித்து விழ
அண்டமும் எண் திசையும் கார்க்கடலும் வெற்பும் கலங்கினவால்
தேவர்கள் சபை கூடின இடம் -திருத் தேவனார் தொகை –

—————————————————————————–

34-திரு வண் புருடோத்தமம் –

சாய்ந்த திரு அரங்கம் தண் வேங்கடம் குடந்தை
ஏய்ந்த திரு மால் இருஞ்சோலை பூந்துவரை
வண் புருடோத்தமம் ஆம் வானவர்க்கும் வானவன் ஆம்
ஒண் புருடோத்தமன் தன் ஊர் –34-

ஏய்ந்த -திரு உள்ளத்துக்கு பாங்காக –
புருஷோத்தமன் எழுந்து அருளி உள்ள வளப்பம் உள்ள திருப்பதி யாதலால் திரு வண் புருடோத்தமம் –

————————————————————————

35-திருச் செம்பொன் கோயில் –தலைவி ஆற்றாமை மிகுதியால் மடலூரத் துணிதல் –

ஊர்வேன் மடலை ஒழிவேன் மடம் நாணம்
சேர்வேன் கரிய திருமாலை பார் அறிய
அம்பொன் செய் கோயில் அரங்கன் அணி நாங்கூர்ச்
செம்பொன் செய் கோயிலினில் சென்று –35-

பார் அறிய மடம் நாணம் ஒழிவேன் -ஊர்வேன் மடலை –
சேர்வேன் கரிய திருமாலை -அம்பொன் செய் கோயில் அரங்கன்
அணி நாங்கூர்ச் செம்பொன் செய் கோயிலினில் சென்று —

———————————————————————————

36–திருத் தெற்றி யம்பலம்

சென்றது காலம் திரை நரை மூப்பு ஆன இனி
என்று கொல் சாவு அறியேன் என் நெஞ்சே கன்றால்
உருத்து ஏற்றி அம்பலத்தை ஓர் விளவின் வீழத்தான்
திருத் தெற்றி யம்பலத்தைச் சேர் –36-

என் நெஞ்சே-நமக்கோ
சென்றது காலம்
திரை நரை மூப்பு ஆன இனி என்று கொல் சாவு அறியேன்
ஆதலால்
கன்றால்-இளம் கன்றைக் கொண்டு உருத்து -கோபித்து –
ஏற்றி அம்பலத்தை -அம் பலத்தை -அழகிய ஆசூர வேஷத்தை கொண்ட அழகிய பழத்தை –ஓர் விளவின் வீழத்தான்
திருத் தெற்றி யம்பலத்தைச் சேர் —
நின்ற பிராணன் கழலும் முன்னே நெஞ்சமே நினையாய் –
திவ்ய தேச த்யானமே விரோதிகளைப் போக்கித் தரும் –

—————————————————————————–

37–திரு மணிக்கூடம் –

சேராது முன் செய்த தீ வினை பின் செய்ததுவும்
வாராது இனி நீ மட நெஞ்சே நேராக்
குருமணிக் கூடத்து ஆனைக் கொம்பு பறித்தானை
திரு மணிக் கூடத்தானைச் செப்பு –37-

மட நெஞ்சே
நேரா -எதிர்த்து
குருமணிக் கூடத்து ஆனைக் கொம்பு பறித்தானை -சிறந்த இரத்தினங்கள் இழைத்த கூடத்தில் இருந்த பட்டத்து யானையின்
கொம்புகளை வேரோடு பிடுங்கி அதனை அழித்தவனும் –
சிறந்த முத்துக்கள் தோன்றுதற்கு இடமான யானைத் தந்தம் என்றுமாம்
திரு மணிக் கூடத்தானைச் செப்பு —
அவ்வாறு நீ செய்தால் -இனி –
சேராது முன் செய்த தீ வினை-
பின் செய்ததுவும் வாராது இனி -ஆகாம்யமும் அபுத்தி பூர்வகமாக செய்யும் பாபமும் இனி அணுகாது –

போய பிழையும் புகுதருவான் நின்றனவும் தீயினில் தூசாகும் செப்பு –
வாக்கு மனஸ் காயங்களால் அனுபவிக்க வேணும் என்கிறது மிகை -விரோதி போகைக்கு-உக்திக்கு மேலே வேண்டா என்கை-
அவன் இவன் அனுகூலித்தவாறே-பூர்வாகத்தை -ஞானம் வருதற்கு முன்பே -செய்த பாவத்தை விஸ்மரிக்கும் –
உத்தர ராகத்துக்கு அவிஜ்ஞ்ஞாதா -அறியாதவன் ஆம் -இனி யார் அனுபவிப்பார் -அவன் பொறுத்தேன் என்னத் தீரும் அத்தனை இறே
திருநாமத்தை ஒரு தரம் உச்சரித்த மாத்ரத்திலே அனைத்து வினைகளும் போம்
கெடும் இடராய வெல்லாம் கேசவா என்னத் தீருமே

—————————————————————————

38–திருக் காவளம்படி-

செப்பென் மனிதருக்கு என் செஞ்சொல் தமிழ் மாலை
கைப்பேன் பிற தெய்வம் காண்பாரை எப்போதும்
காவளம் பாடித் திருமால் கால் தாமரை தொழுது
நா வளம் பாடித் திரிவேன் நான் –38-

நான்
எப்போதும்
என் செஞ்சொல் தமிழ் மாலை -தேவாதி தேவனை பாடும் திவ்ய பிரபந்தம் என்பதால் செஞ்சொல் தமிழ் மாலை என்கிறார்
செப்பென் மனிதருக்கு –
கைப்பேன் பிற தெய்வம் காண்பாரை –பந்த ஹேதுவான பிற தெய்வம் காண்பாரை வெறுப்பேன்
காவளம் பாடித் திருமால் கால் தாமரை தொழுது
நா வளம் பாடித் திரிவேன் –வளமாக கவி பாடி கொண்டு யாதொரு கவலையும் இன்றி இனிது காலம் கழிப்பேன் –
ஞானத்தின் ஒளி உருவை நினைவார் என் நாயகரே -கொண்டாடும் நெஞ்சு உடையார் அவர் எங்கள் குல தெய்வமே –

———————————————————————————

39-திரு வெள்ளக் குளம் –

நான் அடிமை செய்ய விடாய் நான் ஆனேன் எம்பெருமான்
தான் அடிமை கொள்ள விடாய் தான் ஆனான் ஆனதற்பின்
வெள்ளக் குளத்தே விடாய் இருவரும் தணிந்தோம்
உள்ளம் குளம் தேனை ஒத்து –39-

நான் அடிமை செய்ய விடாய் நான் ஆனேன்
எம்பெருமான் தான் அடிமை கொள்ள விடாய் தான் ஆனான் ஆனதற்பின்
வெள்ளக் குளத்தே விடாய் இருவரும் தணிந்தோம்
உள்ளம் குளம் தேனை ஒத்து –மனத்தில் சக்கரைப் பாகையும் தேனையும் போன்று ஓன்று சேர்ந்து எங்கள் வேட்கை தனியப் பெற்றோம் –

பயிர்த்தலையிலே குடிசை கட்டிக் கொண்டு இருக்கும் க்ருஷிகன் அன்றோ -அர்ச்சாவதாரம் பூர்ணம் புஷ்கலம் –
தேங்கின மடுக்கள் போலே —
வைமுக்யத்தை மாற்றி
ருசியை விளைவித்து
ருசி பிறந்தால் உபாயமுமாய்
உபாய பரிக்ரகாம் பண்ணினால் போக்யமுமாய் இருக்குமே
தனித்தனி இனிமையாய் இரண்டு விடாயும் இருப்பதால் சக்கரைப் பாகு தேன் என்கிறார் –

—————————————————————–

40-திருப் பார்த்தன் பள்ளி –

ஒத்து அமரர் ஏத்தும் ஒளி விசும்பும் பாற் கடலும்
இத்தலத்தில் காண்பு அரிய என் நெஞ்சே சித்து உணர்ந்த
தீர்த்தன் பள்ளிக்கு இருந்து செப்ப வெளி நின்றானைப்
பார்த்தன் பள்ளிக்குள் பணி –40-

என் நெஞ்சே
ஒத்து -ஓன்று கூடி
அமரர் ஏத்தும் ஒளி விசும்பும் -பரமபதமும் -பாற் கடலும்
இத்தலத்தில் காண்பு அரிய –
அந்தர்யாமித்வம் விபவம் இரண்டுக்கும் இவை உப லஷணம்
த்ருஷார்த்தனுக்கு தேசாந்தரத்தில் போக வேண்டாத படி நிற்கிற இடம் தன்னிலே உண்டாய் இருக்கச் செய்தேயும்
கொட்டும் குந்தாலியும் கொண்டு கல்லினால் அல்லது குடிக்கக் கிடையாத பூதாக ஜலம் போலே யாயிற்று
கண்டு பற்ற வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டவனுக்கு ஹ்ருதயத்திலே இருக்கச் செய்தேயும் கட்கிலீ என்கிற படியே
கண்ணுக்கு விஷயம் அன்றிக்கே அஷ்டாங்க யோக ரூப த்யானத்தாலே காண வேண்டும்படியான அந்தர்யாமித்வம்
ஆவரண ஜலம் போலே -அப்பால் முதலாய் நின்ற அளப்பரிய ஆராமுது -பரத்வம் —இத்யாதி -தேங்கின மடுக்கள் போலே
கோயில்களிலும் கிருஹங்களிலும் கண்ணுக்கு எல்லாருக்கும் இலக்காம் படி -பின்னானார் வணங்கும் ஜோதி அர்ச்சாவதாரம் –
ஆதலால் –
சித்து உணர்ந்த தீர்த்தன் -ஜீவாத்மாவின் உண்மையான ஸ்வரூபம் உணர்ந்த ஸ்ரீ ப்ரஹலாத ஆழ்வான்
சென்று சென்று பரம் பரமாய் தேக இந்த்ரிய மன பிராண புத்தி விலஷணமாய்
அஜடமாய் –ஆனந்த ரூபமாய் -நித்தியமாய் -அணுவாய் -அவ்யக்தமாய் -அச்சிந்த்யமாய் -நிரவயவமாய் -நிர்விகாரமாய் -ஜ்ஞான ஆஸ்ரயமாய்
ஈஸ்வரனுக்கு நியாம்யமாய் தார்யமாய் சேஷமாய் இருக்கும் என்று அறிகை –
பள்ளிக்கு இருந்து செப்ப -சிறுவனாய் இருக்கும் பொழுதே -எங்கும் உளன் -என்று மறுமொழி கூற
வெளி நின்றானை -அது கேட்டு வெகுண்டு அளந்திட்ட தூணை இரணியன் தட்ட ஆங்கே அப்பொழுதே ஸ்ரீ நரசிங்கமாகி -வெளித் தோன்றிய
பார்த்தன் பள்ளிக்குள் பணி –

———————————————————————————————

ஸ்ரீ கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பிள்ளை பெருமாள் ஐயங்கார் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்–

ஸ்ரீ பிள்ளை பெருமாள் ஐயங்கார் அருளிய திரு அழகர் அந்தாதி -76-100-

சிந்திக் கல் ஆரம் கொழிக்கும் திருச் சிலம்பாற்று அழகும்
பந்திக் கலாப மயில் ஆடும் சாரலும் பங்கயனோடு
அந்திக் கலாப மதியாற்கு அரியார் உறை ஆன் பொறுப்பும்
வந்திக் கலாம் எனில் சந்திக்கலாம் உயர் வைகுந்தமே –76–

சிந்திக் கல் ஆரம் கொழிக்கும் திருச் சிலம்பாற்று அழகும்
முத்துக்களையும் மற்றும் பல வகை இரத்தினங்களையும் அலைகளிலே வீசி ஒதுக்கின்ற சிறந்த நூபுர கங்கா நதியானது
பந்திக் கலாப மயில் ஆடும்-வரிசையான தோகை யுடைய மயில்கள் கழித்து தோகை விரித்து கூத்தாடப் பெற்ற
சாரலும் -திருமால் இருஞ்சோலை திருமலை சாரலையும்
மாதுறு மயில் சேர் மாலிருஞ்சோலை
பங்கயனோடு -பிரமனுக்கும்
அந்திக் கலாப மதியாற்கு -அந்தி மாலையில் விளங்கும் பிறைச் சந்திரனை தரித்த சிவபிரானுக்கும்
அரியார் -ஒற்றை விடையானும் நான்முகனும் உன்னை அறியாப் பெருமையோனே -பெரியாழ்வார்
உறை ஆன் பொறுப்பும் வந்திக் கலாம் எனில் -ரிஷப கிரியை வணங்கக் கூடுமாயின்
சந்திக்கலாம் உயர் வைகுந்தமே –வந்திக்கலாம் எனில் சந்திக்கலாம் -சொல் நயம் –

———————————————————————-

வைதாரையும் முன் மலைந்தாரையும் மலர்த்தாளில் வைத்தாய்
மொய்தாரை அத்தனைத் தீங்கு இழைத்தேனையும் மூது உலகில்
பெய்தாரை வானின் புரப்பான் இடபப் பெரும் கிரியாய்
கொய்தாரை வேய்ந்த திருவடிக் கீழ்த் தொண்டு கொண்டருளே –77–

மூது உலகில் -பழைமையான உலகில்
பெய்-வரையாது பொழிகின்ற
தாரை வானின்-மழைப் பெருக்கை யுடைய மேகம் போலே
புரப்பான் -வரையாது அனைவரையும் பாதுகாப்பதற்கு
இடபப் பெரும் கிரியாய் -பெரிய ரிஷப கிரியில் எழுந்து அருளி இருக்கும் அழகரே -நீ –
வைதாரையும் -சிசுபாலன் போல்வாரையும் -முன் மலைந்தாரையும் -தந்தவக்ரன் போல்வாரையும் -மலர்த்தாளில் வைத்தாய்
அத்தன்மையான நீ –
மொய்தாரை அத்தனைத் தீங்கு இழைத்தேனையும் -வானில் நஷத்ரங்கள் மொய்த்தால் போலே அத்தனை தீங்கு இழைத்தேனையும்
கொய்தாரை வேய்ந்த திருவடிக் கீழ்த் தொண்டு கொண்டருளே –பறிக்கப் பட்ட மலர்களால் ஆகிய
மாலையைத் தரித்த நின் திருவடி யின் கீழ் அடிமை கொண்டு அருள்வாய்

———————————————————————–

கொண்ட மருந்தும் கடைவாய் வழி உக கோழை வந்து
கண்டம் அருந்துயர் ஆம் போது உன் பாதம் கருதறியேன்
வண்டு அமரும் துளவோனே தென் சோலை மலைக்கு அரசே
அண்டம் அருந்தும் பிரானே இன்றே உன் அடைக்கலமே –78-

வண்டு அமரும் துளவோனே
தென் சோலை மலைக்கு அரசே
அண்டம் அருந்தும் பிரானே
கொண்ட மருந்தும் கடைவாய் வழி உக -அரிதில் வாயினுள் செலுத்தப் பட்ட பாலும் உள்ளே இறங்க மாட்டாமல் கடைவாய் வெளியே வழிய
கோழை வந்து கண்டம் அருந்துயர் ஆம் போது -கபம் நெஞ்சில் அடைத்துக் கொண்டு -அரிய மரண வேதனை யுண்டாகும் சமயத்தில்
உன் பாதம் கருதறியேன்
இன்றே உன் அடைக்கலமே —

———————————————————————

அடைக்கலம் தானை இரந்தாள் புகல அவள் பொருட்டால்
படைக்கலம் தானைத் தருமன் கெடாமல் வெம் பாரதப் போர்
இடைக்கலந்தானை அலங்காரனை சரண் என்று அடைந்தேன்
முடைக்கலம் தான் நையும் அப்போது அயர்ப்பினும் முத்தி உண்டே –79-

அடைக்கலம் தானை இரந்தாள் புகல -கண்ணபிரானைக் குறித்து ஆடையை இரந்து பெற்ற த்ரௌபதி சரணம் என்று சொல்ல
அவள் பொருட்டால் -அவள் நிமித்தமாக
படைக்கலம் தானைத் தருமன் கெடாமல் -ஆயுதங்களையும் சேனைகளையும் யுடைய தருமா புத்திரன் அழியாத படி
வெம் பாரதப் போர் இடைக்கலந்தானை
அலங்காரனை சரண் என்று அடைந்தேன்
ஆதலால் இனி
முடைக்கலம் தான் நையும் அப்போது அயர்ப்பினும் முத்தி உண்டே –
அந்திம ஸ்ம்ருதி வர்ஜனம் -சரீர அவசானத்தில் மோஷம் -ஆறு வார்த்தைகளில் யுண்டே –

————————————————————————

உண்டு இறக்கும் புவனங்களை மீள உமிழ்ந்திலை யேல்
பண்டு இறக்கும் பதுமத்தோன் புரந்தரன் பைந்தழல் போல்
கண் திறக்கும் சங்கரன் முதலோர்களைக் கண்டவர் ஆர்
திண் திறக் குஞ்சரம் சேர் சோலை மா மலைச் சீதரனே –80–

திண் திறக் குஞ்சரம் சேர்
மிக்க வலிமை யுடைய யானைகள் பொருந்திய –
சோலை மா மலைச் சீதரனே-
நீ –
உண்டு இறக்கும் புவனங்களை மீள உமிழ்ந்திலை யேல்
பண்டு இறக்கும் -முன்பு அழிந்து போன
பதுமத்தோன் புரந்தரன் -பிரமன் இந்திரன்
பைந்தழல் போல் கண் திறக்கும் சங்கரன் முதலோர்களைக் கண்டவர் ஆர் –

பரந்த தெய்வமும் பல்லுலகும் படைத்து அன்று உடனே விழுங்கி -கரந்து உமிழ்ந்து கடந்து இடந்ததும் கண்டும் தெளியகில்லீர்-
எல்லாரும் அறியாரோ எம்பெருமான் உண்டு உமிழ்ந்த எச்சில் தேவர் அல்லாதார் தாம் உளரே அவன் அருளு உலகாவது அறியீர்களே-
கடல் அரையன் விழுங்காமல் தான் விழுங்கி உய்யக் கொண்ட கொற்றப் போர் ஆழியான் குணம் பரவாச் சிறு தொண்டர் கொடியவாறே –

—————————————————————————

பிரிவாற்றாது வருந்தும் தலைவியின் நிலை குறித்துத் தோழி இரங்குதல் –

சீர் அரி தாழ் பொழில் மாலிருஞ்சோலை யில் செல்வர் செங்கட்
போர் அரி தாள் புனை தார் அரிது ஆகில் தண் பூந்துளவின்
தார் அரி தாவும் தழை அரிது ஆகில் தழை தொடுத்த
நார் அரிது ஆகில் பிழைப்பு அரிதாம் எங்கள் நன்று நுதற்கே –81–

சீர் அரி
செங்கட்போர் அரி
தாழ் பொழில் மாலிருஞ்சோலை யில் செல்வர்
சீர் அரி தாழ் பொழில் – -சூர்யன் சந்தரன்இந்திரன் போல்வார் விரும்பி தாழ்ந்து தங்கும் திருமலை என்றுமாம்
தாள் புனை தார் அரிது ஆகில்
தண் பூந்துளவின் தார் அரி தாவும் -வண்டுகள் மேல் விழுந்து மொய்க்கப் பெற்ற -தழை அரிது ஆகில்
தழை தொடுத்த நார் அரிது ஆகில் -நாறும் அறிதாகில் –
பிழைப்பு அரிதாம் எங்கள் நன்று நுதற்கே –
தெய்வத் தண் அம் துழாய் ஆயினும் -தாராயினும் தழை யாயினும் தண் கொம்பதாயினும் –
கீழ் வேராயினும் நின்ற மண் ஆயினும்-கொண்டு வீசுமினே
எம்பெருமான் அடியார் -சரம பர்வ நிலை -சம்பந்தம் ஆசை கொண்டு அருளிச் செய்கிறார்

———————————————————————-

நன்னுதலைப் பணி பூண் மார்பில் வைத்து விண் நாட்டு இருப்பார்
மின்னுதலைப் பணி மேல் துயில்வார் விடைவெற்பில் நிற்பார்
மன்னுதலைப் பணி அன்பரை வைக்கும் மலர் அடிக் கீழ்த்
துன்னுதலைப் பணி செய்வது எஞ்ஞான்று என் துயர் தொலைந்தே –82–

நன்னுதலைப் பணி பூண் மார்பில் வைத்து
விண் நாட்டு இருப்பார் -இருந்தான் -பரத்வம் –
பணி பூண் மரபு -ஸ்ரீ கௌஸ்துபம் அணிந்த திருமார்பு -நன்னுதல் -திருமகளை கொண்ட திரு மார்பு
மின்னுதலைப் பணி மேல் துயில்வார் -கிடந்தான் -வ்யூஹம் –
விடைவெற்பில் நிற்பார் -நிற்பான் -அர்ச்சை –
மன்னுதலைப் பணி அன்பரை வைக்கும் மலர் அடிக் கீழ்த்
துன்னுதலைப் பணி செய்வது -திருத் தொண்டுகளை செய்வது -எஞ்ஞான்று என் துயர் தொலைந்தே —

—————————————————————————-

தொலைந்து ஆனை ஓதும் தொலையானை அன்னை சொல்லால் மகுடம்
கலைந்தானை ஞானக் கலையானை ஆய்ச்சி கலைத் தொட்டிலோடு
அலைந்தானை பாலின் அலையானை வாணன் கை அற்று விழ
மலைந்தானை சோலை மலையானை வாழ்த்து என் மட நெஞ்சமே –83—

என் மட நெஞ்சமே —
தொலைந்து ஆனை ஓதும் -ஸ்ரீ கஜேந்திர ஆழ்வான் வலிமை குன்றி அழைக்கப் பெற்ற
தொலையானை-தொல்லையானை -ஆதி மூலம் அன்றோ -நெடும் தூரம் ஸ்ரீ வைகுண்டத்தில் இருப்பவன் என்றுமாம் –
அன்னை சொல்லால் மகுடம் கலைந்தானை
ஞானக் கலையானை-சாஸ்த்ரங்களால் கொண்டாடப் படுபவனும் -ஸ்ரீ கீதா சாஸ்திரம் வெளியிட்டு அருளினவன் என்றுமாம்
ஆய்ச்சி கலைத் தொட்டிலோடு அலைந்தானை -யசோதை பிராட்டி துணித் தொட்டிலில் அசைந்தவனும்
பாலின் அலையானை-திருப் பாற் கடலில் வாழ்பவனும்
வாணன் கை அற்று விழ மலைந்தானை
சோலை மலையானை
வாழ்த்து
தொலைந்தானை தொலையானை –
கலைந்தானை கலையானை –
அலைந்தானை அலையானை –
மலைந்தானை மலையானை –
விரோத ஆபாஸ் அலங்காரம் -முரண் விளைந்தழிவணி –

—————————————————————————–

தலைவி தோழியர்க்கு அறத்தொடு நிற்றல்

நெஞ்சில் அம்பு ஆற்ற முடியாது வேள் எய்து நீள் இரவும்
துஞ்சிலம் பால் துளியும் நஞ்சம் ஆம் சொரி கல் மழையை
அஞ்சிலம் பால் தடுத்தார் அலங்காரர் அடி விளக்கும்
நெஞ்சிலம் பாற்று அருகே கிடத்தீர் உயிர் தேற்றுதற்கே –84–

நெஞ்சில் அம்பு ஆற்ற முடியாது வேள் எய்து
நீள் இரவும் துஞ்சிலம்
பால் துளியும் நஞ்சம் ஆம்
சொரி கல் மழையை -இந்திரன் வர்ஷித்த அஞ்சிலம் பால் -அம் சிலம்பால் -கோவர்த்தன கிரியால் -தடுத்தார்
அலங்காரர் அடி விளக்கும் -பிரமன் கை கமாண்ட தீர்த்தம் கொண்டு திருவடி விளக்குவதால் வந்த –
செஞ்சிலம்பாற்று அருகே கிடத்தீர் உயிர் தேற்றுதற்கே -உயிர் பிழைக்கச் செய்வதற்காக –

—————————————————————————-

தேற்றுவித்தால் புனல் தேற்று நர் போல் திரு எட்டு எழுத்தால்
மாற்று வித்தான் என் மயக்கம் எல்லாம் மண்ணும் விண்ணும் உய்யப்
போற்று வித்தாரப் புயல் அலங்காரன் பொன் மேருவைப் போல்
தோற்று விதார் அணியும் சுந்தரத் திருத் தோள் அண்ணலே –85-

மண்ணும் விண்ணும் உய்யப்
போற்று வித்தாரப் புயல் -வணங்கப்பெற்ற பெரிய மேகம் போன்றவனும்
அலங்காரன்
பொன் மேருவைப் போல் தோற்று
விதார் அணியும் சுந்தரத் திருத் தோள் -வண்டுகள் மொய்க்கும் மாலையைத் தரித்த அழகிய தோள்களை யுடைய
அண்ணலே —
தேற்றுவித்தால் புனல் தேற்று நர் போல் -தேற்றாங்கொட்டையைக் கொண்டு கலங்கிய நீரைத் தெளியச் செய்வது போல்
திரு எட்டு எழுத்தால் மாற்று வித்தான் என் மயக்கம் எல்லாம் –
எயிற்றிடை மண் கொண்ட எந்தை இராப்பகல் ஓதுவித்து என்னைப் பயிற்றி பணி செய்யக் கொண்டான்
பீதகவாடைப் பிரானார் –என் சென்னித் திடரில் பாத இலச்சினை வைத்தார் –

—————————————————————————-

அண்ணலை வான் மதி தோய் சோலை மா மலை அச்சுதனை
தண் அலை வானவனை தெய்வ நாதனை தாள் அடைவான்
எண்ணலை வான் பகை ஆம் ஐவரோடு இசைந்து இன்னம் உடல்
புண் அலை வான் எண்ணினாய் மனமே உன் புலமை நன்றே –86–

மனமே
அண்ணலை
தண் அலை வானவனை
தெய்வ நாதனை
வான் மதி தோய் சோலை மா மலை அச்சுதனை
தாள் அடைவான்
எண்ணலை-நீ நினைக்கின்றது இல்லை –
வான் பகை ஆம் ஐவரோடு இசைந்து இன்னம் உடல் புண் அலை வான் எண்ணினாய்
உன் புலமை நன்றே –உன் அறிவுத் தேர்ச்சி நன்றாய் இருந்ததே-இகழ்ச்சிக் குறிப்பு –

——————————————————————————-

புலமையிலே நிமிர்ந்து அற்பரைப் போற்றி பொது மகளை
குல மையிலே குயிலே கொடியே என்றும் கூர் விழி ஆம்
பல ஐயிலே என்றும் பாடாமல் பாடுமின் பாவலர்காள்
நல் அமையில் ஏய் முத்தம் ஆர் சோலை மா மலை நம்பனையே –87–

பாவலர்காள்
நீங்கள்
புலமையிலே நிமிர்ந்து -கல்வித் தேர்ச்சியிலே சிறந்து
அற்பரைப் போற்றி
பொது மகளை -வேசியை –
குல மையிலே குயிலே கொடியே என்றும் கூர் விழி ஆம்
பல ஐயிலே -கூரிய கண்கள் வழிய வேலாயுதம் போலும் -என்றும் பாடாமல்
நல் அமையில் ஏய் முத்தம் ஆர் -சிறந்த மூங்கில்கள் பொருந்திய முத்துக்கள் நிறைந்த
சோலை மா மலை நம்பனையே —
பாடுமின் –
வேய் தந்த முத்தராகிய சிவ பிரான் வணங்கும் அழகர் என்பதை ஸூ சிப்பிக்கிறார் –

——————————————————————————

நம்பி நின்றேன் நின் சரணார விந்தத்தை நல் நெஞ்சு என்னும்
செம்பின் இன்றே பொறித்தேன் உனக்கு ஆள் என்று தெய்வக் குழாம்
பம்பி நின் தேசு எறிக்கும் பதம் காணப் பதறுகின்றேன்
கொம்பின் இன்தேன் சொரியும் சோலை மா மலைக் கொற்றவனே –88–

கொம்பின்–பூம் கொம்புகளில் நின்று
இன்தேன் சொரியும் சோலை மா மலைக் கொற்றவனே —
நம்பி நின்றேன் நின் சரணார விந்தத்தை
நல் நெஞ்சு என்னும் செம்பின் இன்றே பொறித்தேன் -உனக்கு ஆள் என்று–மனம் ஆகிய செப்பேட்டில்
உனக்கு ஆள் என்று இன்றே பொறித்தேன் -தாமிர சாசனம்
தெய்வக் குழாம் பம்பி—முக்தர்கள் -நித்ய சூரிகள் நெருங்கப் பெற்று – நின் தேசு எறிக்கும்
-ஒளி விளங்கப் பெற்ற பரம -பதம் காணப் பதறுகின்றேன்

——————————————————————————

கொற்ற இராவணன் பொன் முடி வீழ கொடும் கண் துஞ்சல்
உற்ற இராவணன் மாள எய்தான் ஒண் பரதனுக்குச்
சொல் தவிரா அவுணன் மாலிருஞ்சோலை தொழுது வினை
முற்ற இராவணம் நல் தமிழ் மாலை மொழிந்தனனே –89–

கொற்ற இராவணன் பொன் முடி வீழ
கொடும் கண் துஞ்சல் உற்ற -தூங்குதல் மிக்க
இராவணன் மாள எய்தான்-இருள் போன்ற கரு நிறம் யுடைய கும்பகர்ணன் இறக்கும் படியும்
ஒண் பரதனுக்குச் சொல் தவிரா அவுணன் -அணன் -ஸ்ரீ ராமன் -அண்ணல் -அவுணன் ஆக மருவி என்றுமாம்
மாலிருஞ்சோலை தொழுது
வினை முற்ற இராவணம் -இரா வணம் கர்மம் முழுவதும் இராத வண்ணம்
நல் தமிழ் மாலை மொழிந்தனனே –
இப்பிரபந்தம் கற்ற பலனையும் அருளிச் செய்கிறார் இத்தால் –

—————————————————————————–

மொழித்தத்தை கொஞ்சும் மலை அலங்காரன் முன் நூற்றுவரை
அழித்து அத்தை மைந்தர்க்கு அரசு அளித்தான் அடி நாள் தொடர்ந்து என்
உழித்தத்தைச் செய்து அன்றிப் போகா வினையை ஒரு நொடியில்
கழித்தத்தை என் சொல்லுகேன் தனக்கு ஆட்பட்ட காலத்திலே -90-

மொழித்தத்தை -சொல் அழகில் சிறந்த கிளிகள்
கொஞ்சும் மலை அலங்காரன்
முன் நூற்றுவரை அழித்து அத்தை மைந்தர்க்கு அரசு அளித்தான்
அடி நாள் தொடர்ந்து என் உழித்தத்தைச் செய்து அன்றிப் போகா வினையை–
ஆதி காலம் தொடங்கி-என்னிடைத்தில் – உழி தத்தை செய்து -துன்பம் செய்து அல்லது போகாத வினையை
ஒரு நொடியில் கழித்தத்தை என் சொல்லுகேன் தனக்கு ஆட்பட்ட காலத்திலே –

—————————————————————————–

கால் அம் அலைக்கும் புவனங்களைக் கரந்தாய் உதிரம்
கால மலைக் குமைத்தாய் அழகா கமலத்துப் பஞ்சு ஆர்
கால் அமலைக்கும் புவிக்கும் அன்பா உயிர் காயம் விடும்
காலம் மலைக்கும் கடும் கூற்றைக் காய்ந்து என்னைக் காத்தருளே –91–

கால் அம் அலைக்கும்-ஊழிக் காற்றின் உதவியால் கடல் நீர் அலை வீசிப் பொங்கி மேல் வரப் பெற்ற
புவனங்களைக் கரந்தாய்
உதிரம் கால மலைக் குமைத்தாய் -இரத்தத்தை கக்கும் படி மல்லர்களை நசுக்கி அழித்தாய்
அழகா
கமலத்துப் பஞ்சு ஆர் கால் அமலைக்கும் புவிக்கும் அன்பா
உயிர் காயம் விடும் காலம் மலைக்கும் கடும் கூற்றைக் காய்ந்து என்னைக் காத்தருளே —
நமன் தமர்கள் நலிந்து என்னைப் பற்றும் போதுஅன்று அங்கு நீ என்னைக் காக்க வேண்டும்
இடையிட்டு வந்த முதல் முற்று மடக்கு –யமகம் -முதல் எழுத்துக்கள் சில ஒன்றி நின்று வெவ்வேற பொருளில் அருளிச் செய்கிறார் –

———————————————————————–

அருளக் கொடி இடைப் பூ மாதும் நீயும் வந்து ஆளினும் ஆம்
இருள் அக்கொடிய நமன்வரும் காலத்து இகழினும் ஆம்
கருளக் கொடி அழகா அலங்கார வன் கஞ்சன் நெஞ்சத்து
உருள் அக்கு ஓடிய உதைத்தாய் எனது உயிர் உன் உயிரே –92-

கருளக் கொடி அழகா அலங்கார -ரஷணத்துக்கு கொடி கட்டி உள்ளவனே –
வன் கஞ்சன் நெஞ்சத்து உருள் அக்கு-திரண்ட எலும்பு – ஓடிய உதைத்தாய்
எனது உயிர் உன் உயிரே –உனக்கு அடிமைப்பட்ட உயிரே யாம்
ஆனபின்பு இனி
இருள் அக்கொடிய நமன்வரும் காலத்து-அந்திம காலத்திலே
கொடி இடைப் பூ மாதும் நீயும்
அருள வந்து ஆளினும் ஆம்
இகழினும் ஆம் –

—————————————————————————

பிரிவாற்றாத தலைவி தனது நிலைமையைக் கூறுதல்

உயிர்க்கும் படிக்கும் உன் ஆயிரம் பேர் என்று ஒறுத்து அன்னைமார்
செயிர்க்கும் படிக்கு நின்றேன் என் செய்கேன் செழும் தேவர்களும்
அயிர்க்கும் படிக்குறள் ஆம் அழகா அலங்காரா நெய்க்கும்
தயிர்க்கும் படிக்கும் செவ்வாய் மலர்ந்தாய் நின்னைத் தாள் பணிந்தே –93–

செழும் தேவர்களும் அயிர்க்கும் படிக்குறள் ஆம் அழகா
ஞான வளம் உள்ள தேவர்களும் இது என் என்று சந்கிக்கும் படியாக ஸ்ரீ வாமன ரூபம் கொண்ட கோல அழகா
அலங்காரா
நெய்க்கும் தயிர்க்கும் படிக்கும் செவ்வாய் மலர்ந்தாய் நின்னைத் தாள் பணிந்தே –உன்னைத் திருவடி வணங்கி -உன்னைக் காதாலித்ததாலே –
உயிர்க்கும் உன் ஆயிரம் பேர்-படிக்கும்- என்று அன்னைமார்
ஒறுத்து -செயிர்க்கும் படிக்கு நின்றேன்
இவள் பேரு மூச்சு இடுகின்றாள் -திருநாமம் பிதற்றுகிறாள் என்று சொல்லி வெறுத்து கோபிக்கும் படி நின்றேன்
பொறுமை பூணாது இங்கனம் ஆற்றாமை படுகிறாளே என்று வெறுத்து -கோபித்து -என்றவாறு
என் செய்கேன்
வெவ்வுயிர்த்து உயிர்த்து உருகும் -ஆவியனல வெவ்வுயிர்க்கும் -திருவாய்மொழி
முகில் வண்ணன் பேர் கிளரிக் கிளரிக் பிதற்றும் -திரு விருத்தம் –

————————————————————————————–

பணிபதி வாட நின்று ஆடின நூற்றுவர் பால் சென்றன
பணிபதி னாலு புவனமும் தாயின பாப் பதின்மர்
பணிபதி எங்கும் உவந்தன பங்கயப் பாவையுடன்
பணிபதி மார்பன் அலங்காரன் பொன் திருப் பாதங்களே –94-

பங்கயப் பாவையுடன்
பணிபதி மார்பன் அலங்காரன் -ஸ்ரீ கௌஸ்துபம் மணி பொருந்திய மார்பன் -அலங்கார அழகர் யுடைய
பொன் திருப் பாதங்களே —
பணிபதி வாட நின்று ஆடின -காளியன் வலிமை தளரும் படி அவன் தலையில் நர்த்தனம் செய்தன
நூற்றுவர் பால் சென்றன -துரியோதனாதிகள் பால் பாண்டவ தூதனாய் சென்றன
பணிபதி னாலு புவனமும் தாயின-பதினாலு புவனமும் தாவி அலைந்தன
பதின்மர் பாப் பணிபதி எங்கும் உவந்தன-பத்து ஆழ்வார்கள் அருளிச் செயல் அருளி ஸ்துதிக்கப் பட்ட
திவ்ய தேசங்களில் எல்லாம் உவந்து எழுந்து அருளின –

இது இரண்டாவது யமகச் செய்யுள் இந்த பிரபந்தத்தில் –

———————————————————————–

பாதகர் அத்தனை பேரும் கனகனும் பல் நகத்தா
லே தகரத் தனையேற்கு அருள் ஆளியை எட்டு எழுத்துள்
ஒது அகரத்தனை சுந்தரத் தோள் உடையானை நவ
நீத கரத்தனை சேர்ந்தார்க்குத் தேவரும் நேர் அல்லரோ –95-

பாதகர் அத்தனை பேரும் -தீ வினையுடையார் அசுரர்கள் அவ்வளவு பேரும்
கனகனும்-இரணியனும்-
பல் நகத்தா லே தகரத்
தனையேற்கு அருள்-பிரகலாத ஆழ்வானுக்கு அருளிய
ஆளியை -ஸ்ரீ நரசிம்ஹ மூர்த்தியும்
எட்டு எழுத்துள் ஒது அகரத்தனை-அகார வாச்யனும் -அகாரத்தோ விஷ்ணு
சுந்தரத் தோள் உடையானை
நவ நீத கரத்தனை
சேர்ந்தார்க்குத் தேவரும் நேர் அல்லரோ -சரண் அடைந்தார்க்கு புண்ய பயனையே அனுபவிக்கும் தேவர்களும் நிகர் அல்லர் –
பாகவத மகிமை அருளியவாறு –

————————————————————————

அல்லல் அங்கு ஆரையும் சேர்விக்கும் ஐம்புல ஆசை என்றும்
பல் அலங்கா நைந்து கோல் ஊன்றியும் பற்று அறாது கண்டாய்
மல்லல் அம் காரிகையார் மருள் தீர்ந்து வணங்கு நெஞ்சே
தொல் அலங்காரனைத் தென் திருமால் இருஞ்சோலையிலே -96-

நெஞ்சே
அல்லல் ஆரையும் சேர்விக்கும் ஐம்புல ஆசை
என்றும் பல் அலங்கா நைந்து கோல் ஊன்றியும்-எந்நாளும் பற்கள் அசையப் பெற்று உடல் தளர்ந்து கோலை ஊன்றி
அங்கு -அசை சொல்
பற்று அறாது-தொடர்ச்சி நீங்காது
ஆதலால்
மல்லல் அம் காரிகையார் மருள் தீர்ந்து -மாதர்கள் பக்கம் உண்டான மோகம் தீர்ந்து
தொல் அலங்காரனைத் தென் திருமால் இருஞ்சோலையிலே வணங்கு
கண்டாய் -தேற்றம் –

—————————————————————–

பிரிவாற்றாத தலைவி நிலையைக் குறித்துப் பாங்கி இரத்தல் –

சோலை இல்லாமையில் சேர் திருமால் இருஞ்சோலை நின்றான்
வேலையில் ஆமையின் வேடம் கொண்டான் புயம் மேவப் பெறாச்
சேல் ஐ யில் ஆம்மை இலங்கு கண்ணாள் அவன் தெய்வத் துழாய்
மாலை இல்லாமையில் மாலை உற்றாள் அந்தி மாலையிலே –97-

சோலை இல்லாமையில் -சோலை இல் ஆ -சோலைகளை தமக்கு இருப்பிடமாகக் கொண்டு மையில் -மயில்கள்
சேர் திருமால் இருஞ்சோலை நின்றான்
வேலையில் ஆமையின் வேடம் கொண்டான்
புயம் மேவப் பெறாச் -திருத் தோள்களை தழுவப் பெறாத
சேல் ஐ யில் ஆம்மை இலங்கு கண்ணாள் -சேல் மீனும் வேலாயுதமும் போன்ற மையிடப் பெற்றுள்ள கண்களை யுடைய இம்மங்கை
மத்ஸ்ய அவதாரத்தில் ஈடுபட்டு அதே போன்ற திருக்கண்கள் யுடையவள் –
அவன் தெய்வத் துழாய் மாலை இல்லாமையில் மாலை உற்றாள் -மயக்கத்தை உற்றாள் -அந்தி மாலையிலே —
மாலை பல பொருள்களில் அருளிச் செய்து -சொல் பின் வரு நிலை அணி –

———————————————————————

பிரிவாற்றாத தலைவி நிலையைக் குறித்துப் பாங்கி இரத்தல் –

மாலைக்கு அரும்பு சிறு கால் துகைக்க வருந்தும் எங்கள்
ஆலைக் கரும்பு தன் ஆசை எல்லாம் சொல்லில் ஆயிரம் தோட்டு
ஓலைக்கு அரும்பு ண் தொடமுடம் ஆம் மதி ஊர் குடுமிச்
சோலைக் கரும் புயலே அருள்வாய் உன் துளவினையே –98-

தொடமுடம் ஆம் மதி ஊர் குடுமிச் -அடியில் உராய்தலால் அடி தேய்ந்திடுமாறு சந்திர மண்டலம் தவழ்ந்து செல்லப் பெற்ற சிகரத்தை யுடைய
சோலைக் கரும் புயலே -கால மேகம் போன்றவனே
மாலைக்கு அரும்பு சிறு கால் துகைக்க -மாலைப் பொழுதிலே இளம் தென்றல் காற்று வருந்துதலால்
வருந்தும் எங்கள் ஆலைக் கரும்பு தன் ஆசை எல்லாம் -வருந்தும்
ஆலையில் அகப்பட்ட கரும்பு போன்ற எங்கள் தலைவியின் ஆசை முழுவதும்
சொல்லில் -சொல்லி வருவதனால்
ஆயிரம் தோட்டு ஓலைக்கு அரும்பு ண் -அதனை எழுதும் இடத்து ஆயிரம் பனை ஓலைக்கு எழுதுவதால் அரிய புண்ணாகும் –
பண்ணி உரைக்கில் பாரதமாம் –
இங்கனம் இருத்தலால்
அருள்வாய் உன் துளவினையே –நினது திருத் துழாய் மாலையை இவட்குத் தந்து அருள்வாய் –

————————————————————————

துளவ இலை ஆர் பொன் அடி முடி சூட்டி தொண்டு ஆக்கி என்னை
வளவிலையாக் கொண்ட நீ கை விடேல் மங்கல குணங்கள்
அளவு இல் ஐயா அலங்கார சமயிகள் ஆய்ந்த வண்ணம்
உள இலை ஆய் உரு ஆய் அருவு ஆய ஒரு முதலே –99-

மங்கல குணங்கள் அளவு இல் ஐயா -திருக் கல்யாண குணங்கள் அளவின்றி மிகப் பெற்ற ஸ்வாமீ
அலங்கார
சமயிகள் ஆய்ந்த வண்ணம் -வணங்கும் துறைகள் பல பல வாக்கி -இத்யாதி
உள இலை ஆய் உரு ஆய் அருவு ஆய ஒரு முதலே –உள்ளன இல்லன உருவ அருவ பொருள்கள்
அனைத்துமாய ஒப்பற்ற முதல்வனே -முதல் பொருளே
உளன் எனில் உளன் –இரு தகைமையோடு ஒழிவிலன் பரந்தே –
துளவ இலை ஆர் பொன் அடி முடி சூட்டி -என் சிரம் மேல் உனது பொன்னடிகளை வைத்து அருளி
தொண்டு ஆக்கி என்னை
வளவிலையாக் கொண்ட நீ கை விடேல் -நல்ல விக்கிரயப் பொருளாக கொண்ட நே கை விடாதே அருள்வாய் –
கோலமாம் என் சென்னிக்கு உன் கமலம் அன்ன குரை கழலே
மாலடி மேல் கோலமாம் குலசேகரன் –

—————————————————————————-

ஒரு பால் அமரர் ஒரு பால் முனிவர் உடன் இருந்து என்
இரு பார்வையும் உவப்பது என்றோ இடபக் கிரிக்கும்
பொரு பாற் கடற்கும் அயோத்திக்கும் பொன் துவரா பதிக்கும்
நிருபா வைகுந்தமும் நீ வீற்று இருக்கின்ற நீர்மையுமே -100-

இடபக் கிரிக்கும் -அர்ச்சைக்கு உப லஷணம்
பொரு பாற் கடற்கும் -மோதப்பற்ற திருப் பாற் கடலுக்கும் -வ்யூஹம் –
அயோத்திக்கும்-விபவம் –
பொன் துவரா பதிக்கும் -விபவம் –
நிருபா-தலைவனே
வைகுந்தமும் நீ வீற்று இருக்கின்ற நீர்மையுமே
ஒரு பால் அமரர் -நித்யர் -ஒரு பால் முனிவர் -முக்தர் -உடன் இருந்து என்
இரு பார்வையும் உவப்பது என்றோ -சேவித்து பரமானந்தை அனுபவிப்பது என்றோ –

———————————————————————

தற் சிறப்புப் பாசுரம் –

அலங்கார ருக்குப் பரமச் சுவாமிக்கு அழகருக்குக்
கலங்காப் பெரு நகரம் காட்டு வார்க்குக் கருத்தன்பினால்
நலங்காத சொல் தொடை யந்தாதியைப் பற்ப நாபப் பட்டன்
விலங்காத கீர்த்தி மணவாள தாசன் விளம்பினனே –

அலங்கார ருக்குப் பரமச் சுவாமிக்கு அழகருக்குக் -பரம சுவாமி மூலவர் திரும்நாமம்
நலங்காத-கால பேதத்தால் வாடுதல் இல்லாத
சொல் தொடை யந்தாதியைப்
பற்ப நாபப் பட்டன் விலங்காத கீர்த்தி மணவாள தாசன் -ஸ்ரீ பராசர பட்டரை ஆச்ரயித்து அவரை நீங்காது இருந்த
புகழை யுடைய அந்தரங்க சிஷ்யர் அழகிய மணவாள தாசன் –

—————————————————————————————————

கோயில் கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பிள்ளை பெருமாள் ஐயங்கார் திருவடிகளே சரணம்
பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்–

ஸ்ரீ பிள்ளை பெருமாள் ஐயங்கார் அருளிய திரு அழகர் அந்தாதி -51-75-

மணவாளர் ஆவி நிகர் திரு மாதுக்கு மால் அழகர்
பணவாள் அராவில் கண் பள்ளி கொள்வார் திருப்பாதம் எண்ணக்
குணவாளர் ஆவீர் இன்றே உயிர்காள் உம்மைக் கூற்றுவனார்
நிணவாள் அராவி அறுக்கும் அப்போது நினைப்பு அரிதே –51–

உயிர்காள் -பிராணிகளே
மணவாளர் ஆவி நிகர்-உயிர் போன்ற – திரு மாதுக்கு
மால் அழகர்
பணவாள் அராவில் கண் பள்ளி கொள்வார் திருப்பாதம் எண்ணக் -தியானிக்குமாறு
குணவாளர் ஆவீர் இன்றே
ஏன் என்றால்
உம்மைக் கூற்றுவனார்
நிணவாள் அராவி அறுக்கும் -கொடு வினைக்கு ஏற்ப நிணம் தோய்ந்த -முன்பு அறுக்கப் பட்ட பிராணிகளின் கொழுப்பு தோய்ந்த –
வாள் ஆயுதத்தை கூர் செய்து அது கொண்டு அறுக்கும் படியான
அப்போது நினைப்பு அரிதே –அந்த அந்திம காலத்தில் நினைப்பது இயலாகாதாகும்
அப்போதைக்கு இப்போதே சொல்லி வைத்தேன் –

————————————————————————–

நினைப்பு அரியாய் எளியாய் உம்பர் யார்க்கும் நின் அன்பருக்கும்
வினைப்பரி ஆனவன் வாய் பிளந்தாய் வியன் சோலை மலை
தனிப் பிரியாய நின்ற தாள் அழகா முன் சனனத் துள்ளும்
உனைப் பரியாமல் அன்றோ பரித்தேன் இவ் உடலத்தையே –52–

நினைப்பு அரியாய் எளியாய் உம்பர் யார்க்கும் நின் அன்பருக்கும்
பத்துடை அடியவர்க்கு எளியவன் பிறர்களுக்கு அரிய வித்தகன் –
வினைப்பரி ஆனவன் வாய் பிளந்தாய்
வியன் சோலை மலை தனிப் பிரியாய நின்ற தாள் அழகா முன் சனனத் துள்ளும்
உனைப் பரியாமல் அன்றோ பரித்தேன் இவ் உடலத்தையே –
முன் ஜன்மத்தில் பக்தி செய்யாமல் அன்றோ இப்பிறவி எடுத்தேன்

————————————————————————–

உடலம் புயங்கத்து உரி போல் விடும் அன்று உவணப் புள்ளின்
அடம் அம் புயமிசை நீ வர வேண்டும் ஐ ஆனற்கும்
மடல் அம்புயற்கும் வரம் தரும் சோலை மலைக்கு அரசே
கடல் அம்பு உயர் வரையால் அடைந்தாய் என்னைக் காப்பதற்கே –53–

-ஐ ஆனனற்க்கும் -ஐந்து முகங்கள் யுடைய சிவனுக்கும்
மடல் அம்புயற்கும்-இதழ்கள் நிறைந்த தாமரை மலரில் தோன்றிய பிரமனுக்கும்
வரம் தரும் சோலை மலைக்கு அரசே
கடல் அம்பு உயர் வரையால் அடைந்தாய்
உடலம் புயங்கத்து உரி போல் விடும் அன்று-பாம்பு தனது தோலை விட்டு நீங்குவது போலே உயிர் உடம்பை விட்டு நீங்கும் அந்நாளில்
உவணப் புள்ளின்அடம் அம் புயமிசை நீ என்னைக் காப்பதற்கே –
சாமிடத்து என்னைக் குறிக்கோள் கண்டாய் சங்கோடு சக்கரம் ஏந்தினானே -பெரியாழ்வார் –

————————————————————————-

காப்பவன் அந்த மலரோனையும் கறைக் கண்டனையும்
பூப்ப அனந்தரம் போக்க வைப்பான் புனல் பார் விசும்பு
தீ பவனம் தரும் தெய்வ சிகா மணி சேவடியை
நாப் பவம் நந்தப் புகழ் வார்க்கு ஒப்பு இல்லை நவ கண்டத்தே –54-

காப்பவன்-ரஷிக்கும் பெருமாள்
அந்த மலரோனையும் கறைக் கண்டனையும்
பூப்ப அனந்தரம் போக்க வைப்பான் -ஸ்ருஷ்டிக்கவும் சம்ஹரிக்கவும்
பூப்ப மலரோனையும் -போக்கக் கறை கண்டனையும் வைப்பான் -என்றவாறு
இருவரையும் காப்பவன் என்றுமாம்
புனல் பார் விசும்பு தீ பவனம் தரும் தெய்வ சிகா மணி -பஞ்ச பூதங்களையும் சிருஷ்டித்து தேவர்கட்கு சிரோ ரத்னம்
தேவாதிதேவன் -பரம ஸ்வாமி மூலவர்
போன்ற
சேவடியை
நாப் பவம் நந்தப் புகழ் வார்க்கு ஒப்பு இல்லை நவ கண்டத்தே
பவம் நந்த -தங்கட்கு பிறப்பு இல்லையாம் படி
நா புகழ் வார்க்கு
நவ கண்டத்து ஒப்பு இல்லை -கீழ் விதேகம் -மேல் விதேகம் -வட விதேகம் -தென் விதேகம் –
வட விரேபதம்-தென்னிரேபதம் -வட பரதம் -தென் பரதம் -மத்திமம் –
பஞ்சவர்கட்கு தூது நடந்தானை ஏத்தாத நா என்ன நாவே நாராயணா என்னா நா என்ன நாவே –

————————————————————————-

கண்டா கனன் கண்ணன் அல்லால் கதி இன்மை கண்டு அடைந்தது
உண்டாக நம்ப ஒட்டாது உங்கள் ஊழ் வினை உண்மை அறிந்து
அண்டா கன வண்ணனே அருளாய் என்று அழகனுக்கே
தொண்டு ஆக நல் நெஞ்சினால் உரைப்பீர் பிறர் தொண்டர்களே –55-

பிறர் தொண்டர்களே —
கண்டா கனன் கண்ணன் அல்லால் கதி இன்மை கண்டு அடைந்தது
உண்டாக -உளதாக இருக்க
நம்ப ஒட்டாது உங்கள் ஊழ் வினை -விதி அத்தை நம்ப ஒட்டாது
இனியாயினும் நீங்கள்
உண்மை அறிந்து
அண்டா கன வண்ணனே -இடைப்பிள்ளையாய் மேக சியாமள வண்ணனை
அருளாய் என்று அழகனுக்கே -தொண்டு ஆக நல் நெஞ்சினால் உரைப்பீர் –
எந்தை வானவர்க்கும் வணங்க அரியான் அன்றிக் காப்பார் இல்லாமை விண் மண் அறியும்
வண்ணம் கரியானவர் வாணன் கண்டாகர்ணன் மார்கண்டேயனே –
கண்ணன்-கிருஷ்ணன் -கரு நிறம் யுடையவன் -கண்டவர் மனத்தை கவர்பவன் -அனைத்தையும் செய்பவன் –

————————————————————————-

தொண்டு படார் திருமால் இருஞ்சோலையில் சோதிக்கு அன்பு
கொண்டு படா மலர் இட்டு இறைஞ்சார் மடக்கோதையரைக்
கண்டு படா முலை தோய் அனுராகம் கருதி இரா
உண்டு படா நிற்கும் போதும் நைவார் எங்கன் உய்வதுவே –56–

சிற்று அறிவாளர்கள் –
தொண்டு படார் திருமால் இருஞ்சோலையில் சோதிக்கு அன்பு கொண்டு
படா மலர் இட்டு இறைஞ்சார் -வாடாத மலர்களை இட்டு அர்ச்சித்து வணங்கார்
மடக்கோதையரைக் கண்டு -மகளிர்களைக் கண்டு -படா முலை தோய் அனுராகம் கருதி-
கச்சு அணிந்த கொங்கைகளில் அணையும் சிற்றின்பம் ஆசையை மனசில் கொண்டு
இரா உண்டு படா நிற்கும் போதும் நைவார் -இரவில் உணவு உண்டு படுத்துக் கொள்ளும் போதும் வருந்துவார்கள்
உலகோர் -லோகாயதிகன் -சார்வாகன்-நிலைமை கண்டு இகழ்ந்து அருளிச் செய்கிறார்
எங்கன் உய்வதுவே —-
பெண்டிரால் சுகங்கள் உய்ப்பான் –தொண்டு பூண்டு அமுதம் உண்ணா தொழும்பர் சோறு உகக்குமாறு –திருமாலை –

————————————————————————-

உய்வம் தொழும்பு செய்து என்று இருப்போமை உய்யாமல் ஐவர்
பெய்வம் தொழு வினைக்கே என்பரால் பெருந்தேன் சிகரம்
தைவந்து ஒழுகும் மலை அலங்கார சதுமுகத்துத்
தெய்வம் தொழும் தெய்வமே என் கொலோ உன் திரு உளமே –57–

பெருந்தேன் சிகரம் தைவந்து ஒழுகும் மலை -தேன் சிகரத்தைத் தடவிக் கொண்டு பெருகப் பெற்ற
திருமால் இருஞ்சோலை யில் எழுந்து அருளி இருக்கிற
அலங்கார
சதுமுகத்துத் தெய்வம் தொழும் தெய்வமே -பிரமன் வணங்கும் பராத்பரன்
உய்வம் தொழும்பு செய்து என்று இருப்போமை -அடிமை செய்து உஜ்ஜீவிப்பொம் என்று இருக்கும் எங்களை
உய்யாமல் ஐவர் பெய்வம் தொழு வினைக்கே என்பரால் -ஐம் பொறிகள் கறுவி உஜ்ஜீவிக்க விடோம் என்று சொல்ல –
என் கொலோ உன் திரு உளமே -உனது திரு உள்ளக் கருத்து ஏதோ -எதுவும் நீ அன்றி அசையாதே –
வாழ்விப்பான் எண்ணமோ-வல்வினையில் இன்னம் என்னை ஆழ்விப்பான் எண்ணமோ அஃது அறியேன்
தாழ்விலார் பாடல் அழகார் புதுவைப் பட்டர் பிரான் கொண்டாடும் கூடல் அழகா நின் குறிப்பு –

—————————————————————————

திருவிளையாடு திண் தோள் செங்கண் மால் பல தேவருடன்
மருவு இளையான் திருமால் இருஞ்சோலை மலை என ஓர்
உரு விளையாமல் பிறப்பார் பலர் புகழ் ஓதி சிலர்
கரு இளையா நிற்க வித்தாவர் முத்தியில் காமம் அற்றே –58-

திருவிளையாடு திண் தோள் -வீர லஷ்மி எழுந்து அருளி இருந்து குலாவும் வலிய தோள்களை யுடைய
வெற்றித் திரு நீங்காத திருத் தோள்கள் –
பெரிய பிராட்டியார் தழுவி விளையாடப் பெற்ற திண்ணிய தோள்கள் –
திரு விளையாடு திண் தோள் திருமால் இருஞ்சோலை நம்பி -ஆண்டாள்
பெரிய பிராட்டியார்க்கு லீலார்த்தமாக சேண் குன்று சமைத்தால் போலே யாய்த்து திருத் தோள்கள் இருப்பது –
செங்கண் மால்
பல தேவருடன் மருவு இளையான் -நம்பி மூத்த பிரான் உடன் மனம் கலந்து பொருந்திய தம்பியாகிய எம்பெருமான்
பலதேவன் என்னும் தம் நம்பியோட பின் கூடச் செல்வான்
பட்டி மேய்ந்தோர் கார் ஏறு பலதேவர்க்கோர் கீழ்க் கன்றாய் இட்டீறிட்டு விளையாடி இங்கே போதக் கண்டீரே —
திருமால் இருஞ்சோலை மலை என
ஓர் உரு விளையாமல் -ஒரு தரமேனும் சொல்லாமல் –
பிறப்பார் -பிறந்து வருந்துவார் கர்மம் கழியப் பெறாமல் –
பலர் -பலரும் இப்படி இருக்க
புகழ் ஓதி சிலர் கரு இளையா நிற்க வித்தாவர் முத்தியில் காமம் அற்றே -சிலர் காமம் இல்லாமல் திருமலையின் மகிமையைச் சொல்லி
அதனால் கரு இளையா நிற்க -பிறப்புக்கள் சேர மாட்டாதவையாய் வலிகுன்றி நிற்க
முத்தியில் வித்து ஆவார் -வீட்டு உலகத்தில் முளைக்கும் விதை யாவார்கள் –முத்தி பெறத் தக்கவர் –

—————————————————————————-

காமத் தனை பொய் அழுக்காறு கோபம் களவு கொலை
ஆம் அத்தனையும் உடையேனை ஆறும் கொல் ஆன் பொருப்பு ஆம்
தாமத்து அனைவரும் போற்ற நின்றான் பண்டு தாமரையோன்
பூமத்தனைச் செய்த நோய் துடைத்தான் அடிப் போதுகளே –59-

ஆன் பொருப்பு ஆம் தாமத்து -ரிஷப கிரியில்
அனைவரும் போற்ற நின்றான்-அனைவரும் வணங்கிப் போற்றும் படி நின்று அருளும் பரம ஸ்வாமி
பண்டு தாமரையோன் பூமத்தனைச் செய்த நோய் துடைத்தான் அடிப் போதுகளே
முன்பு ஊமத்தம் பூவைச் சூடிய சிவ பிரானது பிரமஹத்தி தோஷத்தை போக்கி அருளிய திருவடிகள்
காமத் தனை -சிற்று இன்பம் ஆசை யுடையவனும்
பொய் அழுக்காறு கோபம் களவு கொலை
ஆம் அத்தனையும் உடையேனை ஆறும் கொல்-பாது காத்து அருளுமோ –
நைச்ய அனுசந்தானம் பண்ணி அருளுகிறார் –

——————————————————————-

போது அகத்தானும் வெண் போதகத்தானும் புராந்தகனும்
தீது அகத்து ஆனது தீர் தரும் காலை திரு அரை சேர்
பீதகத்தாய் அழகா அருளாய் என்பர் பின்னை என்ன
பாதகத்தால் மறந்தோ தனி நாயகம் பாவிப்பரே –60-

போது அகத்தானும் வெண் போதகத்தானும் புராந்தகனும்
பிரமனும் -ஐரா வதம் வெள்ளை யானையை யுடைய இந்திரனும் -திரிபுர அந்தகன் -சிவனும்
தீது அகத்து ஆனது தீர் தரும் காலை -அகத்து ஆனது தீது தீர் தரும் காலை -அரக்கர் அசுரர்
உபத்ரவங்களால் தம் மனத்தில் உண்டான துன்பம் நீங்க வேண்டிய சமயத்தில்
திரு அரை சேர் பீதகத்தாய் அழகா அருளாய் என்பர்
பின்னை
பெருமாளால் துயர் தீர்ந்த பின்பு
என்ன பாதகத்தால் மறந்தோ தனி நாயகம் பாவிப்பரே –செருக்கிப் பேசித் திரிவது ஏனோ -என்ன பேதமை –

——————————————————————–

பாவிக்கு அமல விரிஞ்சற்கு இறையவர் பத்தர் தங்கள்
ஆவிக் கமலத்து வீற்று இருப்பார் அளிப்பாடல் கொண்ட
வாவிக் கமல மண நாறும் சோலை மலையைக் கண்ணால்
சேவிக்க மலம் அறும் மனமே எழு செல்லுதற்கே –61-

மனமே-நெஞ்சை நோக்கி ஹிதம் அருளிச் செய்கிறார்
பாவிக்கு -நைச்ய அனுசந்தானம் இங்கும் -பாதகம் உடைய சிவனுக்கும் என்றுமாம்
அமல விரிஞ்சற்கு இறையவர்
பேச நின்ற சிவனுக்கும் பிரமன் தனக்கும் பிறர்க்கும் நாயகன் அவனே கபால நன் மோக்கத்துக் கண்டு கொண்மின் –
நீங்கள் ஈச்வரர்களாக சந்கித்த இவர்களும் நின்ற நிலை கண்டதே -ஒருவன் தலை கெட்டு நின்றான் -ஒருவன் ஓடு கொண்டு பிராயச் சித்தியாய் நின்றான்
ஓட்டை ஓடத்தொடு ஒழுகல் ஓடமாய் உங்கள் குறை தீரப் பற்றுகிற நீங்கள் உங்களிலும் பெரும் குறையாளரையோ பற்றுவது
பாதகியாய் பிஷை புக்குத் திரிந்தான் என்று நீங்களே சொல்லித் வைத்து அவனுக்கு பரத்வம் சொல்லுவதோ
ஒருவனுடைய ஈஸ்வரத்வம் தலையோடு போயிற்று -மற்றவனுடைய ஈஸ்வரத்வம் அவன் கை ஓடே காட்டிக் கொடுக்கிறார் –
பிரமன் சிவன் இந்திரன் வானவர் நாயகராய எங்கள் அடிகள் -திருமங்கை ஆழ்வார் –
பத்தர் தங்கள் ஆவிக் கமலத்து வீற்று இருப்பார்
அளிப்பாடல் கொண்ட வாவிக் கமல மண நாறும் சோலை மலையைக்
தாமரை போன்ற நீர்ப்பூக்களில் மொய்தற்கு வரும் வண்டுகளின் இசைப் பாட்டைக் கொண்ட தடாகங்களின் நீர் –
அம்மலர்களின் நறு மணம் வீசப் பெற்ற திருமால் இருஞ்சோலையை
கண்ணால் சேவிக்க மலம் அறும்
ஆதலால்
எழு செல்லுதற்கே –அங்கே போவதற்கு சித்தமாவாய்

—————————————————————-

செல்லுக் குவளை குழல் நாட்டம் என்று தெரிவையர் பால்
பல் உக்கு வளை முதுகு ஆம் தனையும் புன் பாட்டு உரைப்பீர்
அல்லுக்கு வளை உழும் பாண்டி நாட்டை அடைந்து நுங்கள்
சொல்லு கு அளை உண்டார்க்கு அலங்காரர்க்கு சூட்டுமினே–62-

குழல் நாட்டம் -மகளிரது கூந்தலும் கண்களும்
செல்லுக் குவளை-முறையே மேகத்தையும் நீலோற்பல மலரையும் போலே
சொல்லுப் போலும் குழல் குவளை போலும் நாட்டம் -முறை நிரல் நிறைப் பொருள்கோள்
என்று தெரிவையர் பால் -என்று அம்மாதர்களின் இடத்தில் –
பல் உக்கு வளை முதுகு ஆம் தனையும் புன் பாட்டு உரைப்பீர் –
பற்கள் விழுந்து -கூன் வளைந்த முதுகை யுடையராம் அளவும் இழிவான பாடல்களை பாடிப் புகழ்ந்து ஏங்கி நிற்பவர்களே
இனியானும் நீங்கள் –
அல்லுக்கு வளை உழும் பாண்டி நாட்டை அடைந்து-
இரவில் சங்குகள் நிலத்திலே உழுது செல்லப் பெற்ற பாண்டிய நாட்டைச் சேர்ந்து
நுங்கள் சொல்லு -உங்கள் சொல் மாலைகளை
கு அளை உண்டார்க்கு அலங்காரர்க்கு சூட்டுமினே-பூமியையும் வெண்ணெயையும் அமுது செய்து அருளிய அழகருக்கு சமர்ப்பியுமின் –

——————————————————————————————-

மேகவிடு தூது

சூட்டு ஓதிமம் சென்று சொல்லாது என் காதலை தும்பி இசைப்
பாட்டு ஓதி மங்கையரும் பணியார் பண்டு கல் மழைக்காகக்
கோட்டு ஓதி மம் எடுத்தார் சோலை மா மலைக்
கோவலனார் மாட்டு ஓதி மஞ்சினங்காள் உரைப்பீர் மறு வாசகமே –63–

மஞ்சினங்காள்-மேகக் கூட்டங்களே
சூட்டு ஓதிமம் -உச்சிக் கொண்டையை யுடைய அன்னப் பறவையானது
சென்று சொல்லாது என் காதலை -சொல்லாது
தும்பி இசைப் பாட்டு ஓதி மங்கையரும் பணியார் -மங்கையரும் சொல்ல மாட்டார்
பண்டு கல் மழைக்காகக் கோட்டு ஓதி மம் -உயர்ந்த சிகரம் -எடுத்தார்
சோலை மா மலைக் கோவலனார் மாட்டு ஓதி
உரைப்பீர் மறு வாசகமே –
கார்காலத்தில் மீண்டு வருவதாக காலம் குறித்துச் சென்ற தலைவனைக் குறித்து -வருந்தி -வானமே நோக்கும் மை யாக்கும்
-நைந்து அண்ணாந்து மேலே பார்க்க -வருமழை தவழும் மாலிருஞ்சோலை திருமலை -என்பதால்
-மேகங்களை -அவனது நிறம் போலவே -இருப்பதைக் கண்டு -உரைப்பீர் மறு வாசகமே -என்கிறார் –

——————————————————————

வாசம் பரந்த துழாயும் என் பாடலும் மாலை ஒளி
வீசு அம்பரம் பசும் பொன்னும் என் வேட்கையும் வீற்று இருக்கும்
தேசம் பரம பதமும் என் சிந்தையும் தீ வளி ஆ
காசம் பரவை கண் கண்டு உண்ட மால் அலங்காரனுக்கே –64–

தீ வளி ஆ காசம் பரவை கண் கண்டு-சிருஷ்டித்து -பின்பு உண்ட மால் அலங்காரனுக்கே –
வாசம் பரந்த துழாயும் என் பாடலும்
மாலை-சாத்தும் மாலையாம்
ஒளி வீசு அம்பரம் பசும் பொன்னும் என் வேட்கையும்
வீற்று இருக்கும் தேசம் பரம பதமும் என் சிந்தையும்
புனையும் கண்ணி எனதுடைய வாசகம் செய் மாலையே –கண்ணி எனது உயிர்க்காதல் –பல்கலன்களும் ஏலும் ஆடையும் அக்தே
நெஞ்சமே நீள் நகராக விருந்த என் தஞ்சனே
புகழ் ஒப்புமை கூட்டணி என்பர் –

——————————————————————–

அலங்காரன் சுந்தரத் தோளன் அழகன் அணி முடியில்
இலங்கு ஆரன் ஏறு திரு உடையான் எட்டெழுத்தும் கற்றார்
கலந்கார் அனங்கன் கணையால் செல்வமும் காதலியார்
மலங்கார் அருந்துயர் மேவினும் ஆகுவர் வானவரே –65-

அலங்காரன் சுந்தரத் தோளன் அழகன்
அணி முடியில் இலங்கு ஆரன் -பூ மாலையை யுடையவன்
ஏறு திரு உடையான் -திருமார்பில் திருமகள் நித்ய வாஸம் கொண்டவன் –
நாள் நாள் செல்ல ஏறி வருகிற சம்பத்தை யுடையவன் என்றுமாம்
எட்டெழுத்தும் கற்றார்
கலந்கார் அனங்கன் கணையால்-மன்மத பாணங்களால் கலங்க மாட்டார்கள்
செல்வமும் காதலியார் –
மலங்கார் அருந்துயர் மேவினும்
ஆகுவர் வானவரே –
நஞ்சு தான் கண்டீர் நம்முடை வினைக்கு நாராயணா என்னும் நாமம் –

——————————————————————–

வால் நவதார் அணி சுந்தரத் தோளன் முன் மாவலியை
தானவ தாரணி தா என்ற மாயன் தரா தலத்து
மீன் அவதாரம் முதலானவை வினை இன்றி இச்சை
ஆன அது ஆர் அறிவார் அவரே முத்த ராமவரே –66-

வால் -ஒளியுள்ள -சுத்தமான என்றுமாம் –
நவதார்-புதிய அன்று பூத்த மலர் கொண்டு தொடுக்கப் பட்டதுமாகிய
அணி சுந்தரத் தோளன்
முன் மாவலியை தானவ தாரணி தா என்ற மாயன்
தரா தலத்து மீன் அவதாரம் முதலானவை
வினை இன்றி இச்சை ஆன அது ஆர் அறிவார்
அவரே முத்த ராமவரே —
அவதார ரஹச்ய ஞானமே பேற்றைக் கொடுக்குமே –

————————————————————————

பிரிவாற்றாது வருந்தும் தலைவியைக் குறித்துச் செவிலி இரங்கல்

ஆமவரைப் பணித்து ஆள்வார் அழகர் அயன் உமையாள்
வாம அரைப் பணியான் பணி பாதத்தை வாழ்த்தும் கொங்கை
ஏம வரைப் பணி பூணாள் சந்து ஏந்து இழையாள் உரைத்தால்
வேம் அவரைப் பணியாதே எனும் எங்கள் மெல்லியலே –67-

எங்கள் மெல்லியலே-மென்மையான தன்மை யுடைய எங்கள் பெண்
ஆமவரைப் பணித்து ஆள்வார் அழகர் -அனுகூலராய் வரும் அன்பர்களை அடிமை கொண்டு ஆள்பவர் ஆகிய அழகர்
அயன் உமையாள் வாம அரைப் பணியான்-பாம்பு கச்சமும் உடையவனுமாகிய – பணி பாதத்தை
வாழ்த்தும்-வாழ்த்துகிறாள்
கொங்கை ஏம வரைப் பணி பூணாள் -ஸ்தனங்களின் மேலே ஆபரணங்களை பூண வில்லை
அவனே வந்து ரஷிக்கும் வரை காத்து இருப்போம் என்ற பாரதந்த்ர்ய ஆத்ம குணங்கள் இல்லாதவள் –
சந்து ஏந்து இழையாள் உரைத்தால் வேம் -தரித்த ஆபரணங்களை யுடைய பாங்கி சமாதான வார்த்தையை சொன்னால் உள்ளமும் உடலும் தவிப்பாள்
ஆத்மகுணங்கள் நிறைந்த பாங்கி -என்றபடி –
அவரைப் பணியாதே எனும் –பிரியேன் பியில் தரியேன் என்று அருளிச் செய்து பின்பு
சிறிதேனும் அன்பும் அருளும் இல்லாமல் பிரிந்து சென்ற அவரது பிரஸ்தாபம் சொல்லாதே என்பாள் –

—————————————————————————-

பிரிவாற்றாது வருந்தும் தலைவி நிலை கண்டு தோழி இரங்கல் –

மெல்லியலைப் பரி அங்கனையாரும் வெறுத்து வசை
சொல்லி அலைப்பர் இயங்க ஒட்டார் சுடர் மா மலையைப்
புல்லி அலைப் பரியங்கத்தில் ஏறும் புயல் பதின்மர்
நல் இயலைப் பரி அம் கழல் தாமம் நயந்த பின்னே –68–

சுடர் மா மலையைப் புல்லி-
அலைப் பரியங்கத்தில் ஏறும் புயல் -திருப் பாற் கடலில் திரு அனந்த ஆழ்வான் மேலே பள்ளி கொண்டு அருளும் மேகம் போன்ற அழகர்
பதின்மர் நல் இயலைப் பரி அம் கழல் -ஆழ்வார்கள் அருளிச் செயலை அழகிய திருவடிகளில் சாத்திய
தாமம் நயந்த பின்னே -மாலையை விரும்பிய பின்பு
மெல்லியலைப் பரி அங்கனையாரும் -இவளை பரிந்து நடத்தி வந்த செவித் தாயார் போல்வாரும்
வெறுத்து வசை சொல்லி அலைப்பர் இயங்க ஒட்டார் —

———————————————————————

பின் இறப்பும் பிறப்பும் நரை மூப்பும் பிணியும் மனை
முன் இறப்பும் பிரித்தான் இருந்தானவர் மூது இலங்கை
மன் இறப்புங்கக் கணை தொட்ட சோலை மலை அழகன்
பொன் நிறப் புண்டரிகத் திருத் தாள் அன்றி போற்றிலமே –69-

பின் இறப்பும் -பிறப்புக்கு பின் வரும் மரணத்தையும் -பிறப்பும் நரை மூப்பும் பிணியும்
மனை முன் இறப்பும் -இவற்றுக்கு காரணமான வீட்டின் மேல் இறப்பு போலே உயிரைக் கவர்ந்து கொள்ளும் கர்மங்களையும்
குடும்பத்தில் உழன்று தடுமாறுவதையும் என்றுமாம்
பிரித்தான் -இயல்பில் நீக்கி உள்ளவனும்
இருந்தானவர்-பெரிய அசுரர்களும்
மூது இலங்கை மன் இறப் புங்கக் கணை தொட்ட -சிறந்த அம்புகளை தொடுத்து அருளிய
சோலை மலை அழகன்
பொன் நிறப் புண்டரிகத் திருத் தாள் அன்றி போற்றிலமே-

———————————————————————

பிரிவாற்றாத தலைவி செவிலியரைக் குறித்து இரங்குதல்-

போற்றி இராம என்னார் சோலை மா மலை போத விடார்
மாற்றி இராவைப் பகல் ஆக்கிலார் வண் துழாய் குழல் மேல்
ஏற்றி இராசதமாக வையார் என் இடரை எல்லாம்
ஆற்றியிரார் அன்னைமார் என்னை வாய் அம்பு அளக்கின்றதே –70 —

அன்னைமார்-
எனது நோய்க்கு பரிகாரமாக
போற்றி இராம என்னார்
சோலை மா மலை போத விடார்
மாற்றி இராவைப் பகல் ஆக்கிலார் -இரவு பொழுதை மாற்றி பகல் ஆக்க மாட்டார்கள்
வண் துழாய் குழல் மேல் ஏற்றி இராசதமாக வையார்
என் இடரை எல்லாம் ஆற்றியிரார்
என்னை வாய் அம்பு அளக்கின்றதே —
மதுவார் துழாய் முடி மாயப்பிரான் கழல் வாழ்த்தினால் அதுவே இவள் உற்ற நோய்க்கு அரு மருந்தாகுமே
தண்ணம் துழாய் கொண்டு சூட்டுமினே -ஆய்ப்பாடிக்கே என்னை உய்த்திடுமினே
மிக்க சீர்த் தொண்டர் இட்ட பூந்துளவின் வாசமே வண்டு கொண்டு வந்தூதுமாகில் -போலே –

————————————————————————

அளப்பதும் அங்கையில் நீர் ஏற்பதும் தந்து அளிப்பதும் பின்
பிளப்பதும் அங்கு ஐ யில் வெண் கோட்டில் கொள்வதும் பேர் உணவாக்
கிளைப்பதும் மங்கை எனத் தோள் புணர்வதும் கேட்கில் வையம்
வளப்பதுமம் கையம் சேர் சோலை மா மலை மாதவரே –71-

வளப்பதுமம் கையம்சேர் -செழிப்பான தாமரை மலர்கள் தடாகங்களில் பொருந்திய
சோலை மா மலை மாதவரே -திருமகள் கொழுனரான திருமால்
அளப்பதும்
அங்கையில் நீர் ஏற்பதும்
தந்து அளிப்பதும் -ஆதியில் சிருஷ்டித்து ரஷிப்பதும்
பின் பிளப்பதும்
அங்கு ஐ யில் வெண் கோட்டில் கொள்வதும்
பேர் உணவாக் கிளைப்பதும் -உணவாகக் கொள்வதும்
மங்கை எனத் தோள் புணர்வதும்
கேட்கில் வையம் -இவை எல்லாம் பூமியையே –
மண்ணை யுண்டு உமிழ்ந்து பின் இரந்து கொண்டு அளந்தது
பார் இடந்து பாரை யுண்டு பார் உமிழ்ந்து பார் அளந்து பாரை யாண்ட பேராளன் –

————————————————————–

மாதவரால் உம்பரால் அறியார் மதுரைப் பிறந்த
யாதவர் ஆலிலை மேல் துயின்றார் இருந்தாழ் சுனையில்
போதவரால் உகள் மாலிருஞ்சோலை யில் போம் பிறவித்
தீது அவரால் அன்றி எத்தேவராலும் தெறல் அரிதே –72-

மாதவரால் உம்பரால் அறியார்
மதுரைப் பிறந்த யாதவர்
ஆலிலை மேல் துயின்றார்
இருந்தாழ் சுனையில் போதவரால் உகள் மாலிருஞ்சோலை யில்-
ஆழ்ந்த சுனைகளில் மிகுதியாக வரால் மீன்கள் துள்ளப் பெற்ற திருமால் இருஞ்சோலை திருமலையில்
நீர் வளம் மிக்க திருமலை என்றவாறு –
போம்-நீங்கள் சென்று செருங்கோள்-
பிறவித் தீது அவரால் அன்றி எத்தேவராலும் தெறல் அரிதே –
எருத்துக் கொடி யுடையானும் பிரமனும் இந்திரனும் மற்றும் ஒருத்தரும் இப்பிறவி என்னும் நோய்க்கு மருந்து அறிவாரும் இல்லை
மருத்துவனாய் நின்ற மா மணி வண்ணா மறு பிறவித் தவிரத் திருத்தி யுன் கோயில் கடைப்புகப் பெய் திருமால் இருஞ்சோலை எந்தாய் –

——————————————————————

அரிய வரம் தந்து அயன் முதலோர்க்கு அருள் செய்து அவரைப்
பெரியவர் அந்தம் இல் வாழ்வினர் ஆக்கி தம் பேர் அருளால்
கரியவர் அந்தணர் கை தொழும் மால் அலங்காரர் வையத்து
உரியவர் அந்தரங்கத் துயர் தீர்க்க உலாவுவரே –73–

கரியவர்
அந்தணர் கை தொழும் மால் அலங்காரர் -அம் தண் அர் -அழகிய குளிர்ச்சியான அருளை யுடையவர் –
அந்த அணவு அர் -வேதாந்தையே பொருள் என்று மேற்கொண்டு பார்ப்பவர் –
பிராமணர் தெய்வம் என்றபடி
அரிய வரம் தந்து அயன் முதலோர்க்கு அருள் செய்து
அவரைப் பெரியவர் அந்தம் இல் வாழ்வினர் ஆக்கி-கல்பான்தரம் வரை வாழச் செய்து அருளி
தம் பேர் அருளால்
வையத்து உரியவர் அந்தரங்கத் துயர் தீர்க்க உலாவுவரே –அடியார்கள் மனத் துன்பங்களை நீக்குதற் பொருட்டு உலாவுவார் –
விபவம் அர்ச்சை அந்தர்யாமித்வம் இவைகளை யுடையராய் எங்கும் வியாபித்து இருப்பவர் –

————————————————————-

உலகு உதிக்கும்படி சிந்தித்துத் தந்து இவ் உலகில் உறும்
நலகுதிக்கும் படி நின்ற பிரான் இடம் நானிலமும்
இலகுதிக்கும் விசும்பும் தொழ ஓங்கி இறால் வருடை
பலகுதிக் குந்தொரும் தேன் பாயும் சோலைப் பருப்பதமே –74-

உலகு உதிக்கும்படி சிந்தித்துத் தந்து -சங்கல்பித்து சிருஷ்டித்து
இவ் உலகில் உறும் நலகுதிக்கும் படி நின்ற -மிக்க நன்மைகள் மேன்மேலும் பொங்கும் படி -திருவருள் கொண்டு நின்ற
பிரான் இடம்-உபகாரகன் திரு உள்ளம் உகந்து எழுந்து அருளி இருக்கும் இடம் எது என்றால்
நானிலமும் இலகுதிக்கும் விசும்பும் தொழ ஓங்கி
வருடை பலகுதிக் குந்தொரும் -இறால் -தேன் பாயும்-
மலையாடுகள் பல எழும்பிப் பாயும் தோறும் தேன் கூடுகளின் நின்றும் தேன் பெருகிப் பாயப் பெற்ற
குறிஞ்சி நில திருமலையின் வளம் அருளிச் செய்கிறார்
சோலைப் பருப்பதமே –திருமால் இருஞ்சோலை மலையே –

—————————————————————-

பருப்பதம் தாம் மன்னி நிற்பது பாற் கடல் பள்ளி கொள்வது
இருப்பது அம் தாமம் பண்டு இப்போது எலாம் இள ஞாயிறு அன்ன
உருப்பதம் தாமதர்க்கு ஈயாமல் அன்பர்க்கு உதவு அழகர்
திருப்பதம் தாமரை போல்வார் உகப்பது என் சிந்தனையே –75-

இள ஞாயிறு அன்ன உருப்பதம் தாமதர்க்கு ஈயாமல்-இளம் சூரியனைப் போன்ற திரு உருவத்தை யுடைய பரம பதத்தை தாமச குணம் உள்ளோர்க்கு கொடாமல்
அன்பர்க்கு உதவு அழகர் திருப்பதம் தாமரை போல்வார்
அழகர் –
பண்டு
பருப்பதம் தாம் மன்னி நிற்பது-நின்ற திருக் கோலத்துடன் நித்ய வாஸம் செய்வது -திருமால் இருஞ்சோலையாம்
பாற் கடல் பள்ளி கொள்வது –
இருப்பது அம் தாமம் -பரமபதமாம்
இப்போது எலாம் -நிற்கிற பள்ளி கொள்ளும் இருக்கும் -இடமாகிய அனைத்துமாக -உகப்பது
என் சிந்தனையே —
முன்பு நிலம் கர்த்தா இப்பொழுது செயப்பாடு பொருள் கர்த்தா வாக அருளிச் செய்கிறார் -அதுவும் அவனது இன்னருளே போலே
நிற்பதும் ஓர் வெற்பகத்து இருப்பும் விண் கிடப்பதும் நல் பெரும் திரைக் கடலுள் நானிலாத முன் எலாம்
அற்புதன் அனந்த சயன் ஆதி பூதன் மாதவன் நிற்பதும் இருப்பதும் கிடப்பதும் என் நெஞ்சுள்ளே –
கல்லும் கனை கடலும் வைகுந்த வானாடும் புல் என்று ஒழிந்தன கொல் ஏ பாவம்
வெல்ல நெடியான் நிறம் கரியான் உள் புகுந்து நீங்கான் அடியேன் உள்ளத்தகம் –

———————————————————————–

கோயில் கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பிள்ளை பெருமாள் ஐயங்கார் திருவடிகளே சரணம்
பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்–

ஸ்ரீ பிள்ளை பெருமாள் ஐயங்கார் அருளிய திரு அழகர் அந்தாதி -26-50–

நண் இன நாக முடி மேல் நடித்து என்னை நாசம் அறப்
பண்ணின நாகமும் பாரும் அளந்தன பண்டு தம்பி
மண்ணினன் ஆக வனம் போயின வளர் சோலை
மலைக் கண் இனன் ஆகம் கரியான் சிவந்த கழல் இணையே –26-

வளர் சோலை மலைக் கண் இனன் -ஓங்கி வளர்ந்த திருமால் இருஞ்சோலை மலையில் உதித்த சூரியன் போலே விளங்குபவனும்
ஆகம் கரியான் -சிவந்த கழல் இணையே —
ஆகம் கரியான் சிவந்த கழல் இணை -தொடை முரண் அணி –
நண் இன நாக முடி மேல் நடித்து -காளியன் மேல் நடனம் செய்து அருளி
என்னை நாசம் அறப் பண்ணின
நாகமும் பாரும் அளந்தன-மேல் உலகத்தையும் பூமியையும் அளந்து அருளின
கம் -சுகம் -அஃது இல்லாதது அகம் -துக்கம் -அது இல்லாத இடம் நாகம் -ஸ்வர்க்கம் –
பண்டு தம்பி மண்ணினன் ஆக வனம் போயின -ஸ்ரீ ராமாவதாரத்தில்
ஸ்ரீ பரத ஆழ்வான் நில உலகத்துக்கு அரசாட்சிக்கு உரியவன் ஆகுமாறு தாம் வனவாசம் சென்றன –

—————————————————————————-

தலைவனைப் பிரிந்த தலைவி இரங்கல் –

கழலப் புகுந்த வளை அறியார் என் கருத்து அறியார்
அழலப் புகன்று ஒறுப்பார் அன்னைமார் அறுகாற் சுரும்பு
சுழலப் புனைந்த துழாய் மார்பர் மாலிருஞ்சோலை என்னார்
தழல் அப்புவர் என் தனங்களிலே சந்தனங்கள் என்றே –27-

அன்னைமார்-என் தாய்மார்கள்
கழலப் புகுந்த வளை அறியார் -என் கைகளின் நின்றும் கழன்று விழத் தொடங்கிய வளையல்களின் தன்மையை உணரார் –
என் கருத்து அறியார் -என் காதலை உள்ளபடி உணரார் –
அழலப் புகன்று ஒறுப்பார் -என் மணம் கொதிக்க கடும் சொற்களை கூறி வருந்துவார்கள் –
அறுகாற் சுரும்பு சுழலப் புனைந்த துழாய் மார்பர் மாலிருஞ்சோலை என்னார் –
ஒரு தரமேனும் சொல்லார் -தலைவரது திவ்ய பரிமளத்தில் ஈடுபட்டு அருளிச் செய்கிறார்
ஷட்பத நிஷ்டரான சாரக்ராஹிகள் விரும்பி நாடும் இனிமையை தமது திருமேனியில் கொண்டவர் –
தழல் அப்புவர் என் தனங்களிலே சந்தனங்கள் என்றே –

——————————————————–

தனத்துக்கு அராவிய வேல் விழிக்கு ஏக்கற்று தையலரால்
தினம் துக்கர் ஆகித் திரிவார் பலர் சிலர் செங்கமல
வானத்துக் கராசலம் காத்தாற்கு சோலை மலையில் நின்ற
கனத்துக்கு அராவணை யாற்கு எம்பிராற்கு உள்ளம் காதலரே –28-

தனத்துக்கு -மகிளிரது ஸ்தனங்களுக்கும்
அராவிய வேல் விழிக்கு ஏக்கற்று-கண் அழகுக்கும் ஏங்கி
வெல்வது வேல் விளிப்பது விழி -காரணக் குறி
தையலரால் தினம் துக்கர் ஆகித் திரிவார் பலர்-மாறி மாறி பல பிறப்பும் பிறந்து திரிபவர் என்றபடி
சிலர் செங்கமல வானத்துக் கராசலம் காத்தாற்கு -ஸ்ரீ கஜேந்திர ஆழ்வானை ரஷித்து அருளிய
சோலை மலையில் நின்ற கனத்துக்கு -காளமேகம் போன்றவனும்
அராவணை யாற்கு எம்பிராற்கு உள்ளம் காதலரே –

————————————————————

காதலைப் பத்தினி மேல் வைத்த நீசக் கரு நிருதன்
மாதலைப் பத்தியை மண்ணில் இட்டாய் நின்னை வாழ்த்தும் தொண்டர்க்கு
ஈதலைப் பத்தியைச் செய்வோர்கள் வாழும் இட வெற்பா
தீது அலைப்பத் தியங்கித்திரி வேற்கு அருள் செய்தருளே –29-

காதலைப் பத்தினி மேல் வைத்த நீசக் கரு நிருதன் -கீழ் மகனான -இராவணன் -கரிய அரக்கனுடைய
மாதலைப் பத்தியை -மா தலைப் பத்தியை -பெரிய தலை வரிசையை –
மண்ணில் இட்டாய்
நின்னை வாழ்த்தும் தொண்டர்க்கு ஈதலைப்-அடியார்க்கு வேண்டுவன கொடுத்தலையும் –
அவர்கள் பக்கலில் பத்தியைச் செய்வோர்கள் வாழும் இட வெற்பா -ருஷப கிரியில் எழுந்து அருளி இருப்பவனே
எல்லா இடத்திலும் எங்கும் பரந்து பல்லாண்டு ஒலி செல்லா நிற்கும் சீர்த் தென் திரு மாலிருஞ்சோலையே-
புனத்தினை கிள்ளிப் புதுவவி காட்டி யுன் பொன்னடி வாழ்க வென்று இனக்குறவர் புதியது உண்ணும் எழில் மால் இருஞ்சோலை எந்தாய் –
திவ்ய தேசங்களுக்கு அழகாகிறது -அநந்ய பிரயோஜனராய் அத்தலைக்கு மங்களா சாசனம் பண்ணுபவர்கள் வர்த்திக்கை –
தீது அலைப்பத் தியங்கித்திரி வேற்கு -தீ வினை வருத்த-அதற்கு மாறு ஒன்றும் செய்ய மாட்டாதே கலங்கி அலைபவனான எனக்கு
அருள் செய்தருளே —

——————————————————————–

அருள் தருமம் கை விடாது ஏத்தும் அன்பருக்கு அன்பர் எல்லில்
இருள் தரும் அம்கை எறி ஆழியார் இசைக் கின்னரரும்
கெருடரும் மங்கையரும் வாழ் இடப கிரியில் கல்லா
முருடரும் அங்கு அயல் எய்தில் அன்றே அவர் முத்தர் அன்றே –30-

அருள் தருமம் கை விடாது ஏத்தும் அன்பருக்கு அன்பர் –
கருணையும் தர்மத்தையும் கை விடாது ஸ்துதிக்கும் அன்பர்கள் இடத்தில் அன்பை யுடையவரும்
எல்லில் இருள் தரும் அம்கை எறி ஆழியார்
இசைக் கின்னரரும் கெருடரும் மங்கையரும் வாழ் இடப கிரியில்
ஸ்வர்க்க லோகம் விட்டு இங்கேயே வருபவர்கள் என்றவாறு
கல்லா முருடரும் அங்கு அயல் எய்தில் அன்றே அவர் முத்தர் அன்றே —
கல்லா மூடர்கள் வந்தால் அப்பொழுதே அங்கேயே அவர்கள் முக்தர்கள் ஆவாரே கல்லா வேடர்கள் என்றுமாம் –
மாலிருஞ்சோலை யயன் மலை யடைவது கருமமே -மாலிருஞ்சோலை புறமலை சாரப் போவது கிறியே-
பசை அற்றால் அன்றே அப்போதே வீடு அதுவே வீடு வீடாமே –

———————————————————————–

முத்தர் அன்றே நின் கழல் ஒரு கால் கை முகிழ்க்கப் பெற்றோர்
பித்தர் அன்றே நினக்கே பித்தர் ஆகில் பிரமன் கம் கை
வைத்து அரன் தேய்துயர் தீர்த்தாய் நின் சோலை மலை மருவும்
பத்தர் அன்றே பரிவால் என்னை ஆளும் பரமர்களே –31–

பிரமன் கம் கை வைத்து அரன் தேய்துயர் தீர்த்தாய்-பிரமன் தலையை கையில் வைத்துக் கொண்டு சிவபிரான் பட்ட துன்பத்தை தீர்த்து அருளினாய்
நின் கழல் ஒரு கால் கை முகிழ்க்கப் பெற்றோர் -உனது திருவடி இணைகளை ஒரு தரம் கை கூப்பித் தொழப் பெற்றவர்கள்
முத்தர் அன்றே -அன்றே முத்தர் -அப்பொழுதே முத்தி பெற்றார் ஆவார் –
நினக்கே பித்தர் ஆகில்-பக்திப் பித்து ஏறியவர்கள்
பித்தர் அன்றே
நின் சோலை மலை மருவும் பத்தர் அன்றே -அன்றோ –
பரிவால் என்னை ஆளும் பரமர்களே –அன்பினால் என்னை ஆளும் மேலோர் ஆவார்
பகவத் சேஷத்வத்தின் எல்லை யாகிறது பாகவத சேஷத்தளவும் வருகை இறே-

———————————————————————–

பரந்தாமரை திரு மாலிருஞ்சோலைப் பரமரை கால்
கரம் தாமரை அன்னகார் நிறத்தாரை கடல் கடக்கும்
சரம் தாம் மரை திரி கான் போய் இலங்கைத் தலைவன் பத்துச்
சிரம் தாம் அரைக் கணத்து எய்தாரை எய்தற்குத் தேர் மனமே –32-

மனமே -நெஞ்சை நோக்கி ஹிதம் உரைக்கிறார் –
பரந்தாமரை -பரம் தாமத்தை உடையவரும்
திரு மாலிருஞ்சோலைப் பரமரை
கால் கரம் தாமரை அன்ன-கருமுகில் தாமரை காடு பூத்து -கம்பர்
கார் நிறத்தாரை
கடல் கடக்கும் சரம் -சமுத்திர ராசனை வென்ற ஆற்றலை யுடைய அம்பினால் –
கடம் குஞ்சரம் -என்று கொண்டு மதத்தை யுடைய யானைகளும் மான்களும் சஞ்சரிக்கும் வனம் என்றுமாம்
தாம் மரை திரி கான் போய் -தாவுகின்ற மான்கள் சஞ்சரிக்கும் வனத்திலே சென்று -மரை -மான்களில் சாதி ஓன்று
காணும் கடலும் கடந்து போய் என்றுமாம் –
இலங்கைத் தலைவன் பத்துச் சிரம் அரைக் கணத்து எய்தாரை
தாம் எய்தற்குத் தேர் -சரணம் அடையத் துணிவு கொள்வாய் –
எய்தாரை எய்தற்கு -முரண் தொடை –

———————————————————————

தேராய் இரவு பகல் இரை தேடுவை தீமை நன்மை
பாராய் இரங்குவ பாவையரால் பண்டு மாவலியால்
சோராய் இரந்தவனை திருமால் இருஞ்சோலை நின்ற
பேர் ஆயிரம் உடையானை நெஞ்சே -என்று பேணுவையே –33-

நெஞ்சே
தேராய் இரவு பகல் இரை தேடுவை
தீமை நன்மை பாராய்
இரங்குவ பாவையரால் -பாவையர் பால் -பாட பேதம்
பண்டு மாவலியால் சோராய் இரந்தவனை
திருமால் இருஞ்சோலை நின்ற பேர் ஆயிரம் உடையானை -என்று பேணுவையே –
மனத்தைப் பார்த்து அருளிச் செய்து உலகோருக்கு ஹிதம் அருளுகிறார் –

—————————————————————————–

தலைவி தனது வேட்கை மிகுதியைக் கூறுதல்

பேணிக் கவித்த வரைக் குடையாய் பெரியோர் பதின்மர்
ஆணிக் கவித்த தமிழ் மாலை கொண்டாய் அழகா கரிய
மாணிக்க வித்தக மா மலையே வண் துளவுக்கு அல்லரல்
பாணிக்கு அவித்து அடங்காது வெங்காமப் படர் கனலே –34–

பேணிக் கவித்த வரைக் குடையாய்-ஆயர்கள் இடமும் ஆ நிரைகள் இடமும் பேணி எடுத்துப் பிடித்த கோவர்த்தன கிரியை கையிலே கொண்டவனே
பெரியோர் பதின்மர் ஆணிக் கவித்த தமிழ் மாலை கொண்டாய் -சிறந்த அருளிச் செயல்களை கொண்டவனே
ஆணிப்பொன் ஆணி முத்து போலே ஆணிக் கவித்த தமிழ் மாலை என்கிறார்
அழகா
கரிய மாணிக்க வித்தக-ஞானத்தை யுடைய – மா மலையே
வெங்காமப் படர் கனலே-வெவ்விய காதல் ஆகிய மேன்மேல் பரவும் நெருப்பானது
வண் துளவுக்கு அல்லரல் -பாணிக்கு அவித்து அடங்காது
நீரினால் தணிக்கப் பட்டு அடங்கி விட மாட்டாது
விரகதாபம் தீயினும் வெவ்வியதே
உரு வெளித் தோற்றத்தாலே தலைவனை முன்னிலைப் படுத்தி அருளிச் செய்கிறார் –

———————————————————————

பிரிவாற்றாத தலைவி சந்திரனை நோக்கி இரங்கிக் கூறுதல் –

படர் ஆகுவால் குவிய குழல் ஊதிய பாலர் ஐயம்
அடர் ஆகு வாகனன் தாதைக்கு இட்டார் அலங்காரர் துழாய் க்கு
இடர் ஆகு வார் பலர் காண் தமியேனை எரிப் பது என் நீ
விடராகு வாய்க் கொண்டு உடல் சுட்டுக் கான்றிட்ட வெண் திங்களே –35–

விடராகு வாய்க் கொண்டு -விடம் ராகுவாய்க் கொண்டு
உடல் சுட்டுக் கான்றிட்ட-உடம்பைச் சுடுதலால் பொறுக்க மாட்டாத உமிழ்ந்து விடப் பெற்ற
வெண் திங்களே –
படர் ஆ -மேய்வதற்கு பல இடங்களில் பரவிச் சென்ற பசுக்கள்
குவால் குவிய -தொகுதியாக ஓர் இடத்திலே வந்து சேரும்படி
குழல் ஊதிய பாலர் -ஆய்ப்பிள்ளையாய் வளர்ந்தவரும்
ஐயம் அடர் -பிச்சை ஏற்றதால் வருந்திய
ஆகு வாகனன் தாதைக்கு -பெருச்சாளியை வாகனமாகக் கொண்ட விநாயகன் தந்தை சிவபிரானுக்கு
இட்டார்-ஐயம் இட்டார் –
அலங்காரர் துழாய் க்கு இடர் ஆகு வார் பலர் காண் -பலர் உளர் அன்றோ –
தமியேனை எரிப் பது என் நீ –
திங்கள் -ஸ்வா பதேசத்தில் -விவேகம் –மாயா காரியமான தாமச குணம் கவிந்து கொள்ள முயலவும் –
அதற்கு அகப்படாது அதனை ஒழித்து விளங்கும் சுத்த ஞானம் என்றவாறு
என்னை மாத்ரம் வருத்துவது என்னோ -அலாப தசையில் விவேகமும் பாதகம் ஆகுமே

—————————————————————————–

திங்கள் அப்பா நின்ற செந்தீக் கொழுந்தின் செழும் சங்கு போ
லும் களப்பாவை உருகுவது ஓர் கிலர் உம்பர் எல்லாம்
எங்கள் அப்பா எமைக்காவாய் என உலகு ஈர் அடியால்
அங்கு அளப்பான் வளர்ந்தார் சோலை மா மலை ஆதிபரே –36–

உம்பர் எல்லாம்
எங்கள் அப்பா எமைக்காவாய் என
உலகு ஈர் அடியால் அங்கு அளப்பான் வளர்ந்தார்
சோலை மா மலை ஆதிபரே —
செழும் சங்கு போலும் களப்பாவை-கழுத்தை யுடைய இத்தலைவி
திங்கள் அப்பா நின்ற செந்தீக் கொழுந்தின் உருகுவது-
சந்திரன் பூசி இடுகின்ற அக்னி சுவாலையினால்-நிலாவினால் கரைந்து வருவதை
ஓர் கிலர் -அறிகின்றார் இல்லை -அறிவார் ஆயின் வெளிப்படையாக வந்து இவளை திரு மணம் செய்து கொள்வாரே
விவேக விளக்கத்தால் இவள் படும் துயரை அருளிச் செய்கிறார்
பாஞ்ச ஜன்யம் போன்ற தொனி யுடையவள் -பரத்வத்தை விளக்கி
பரசமய வாதிகளுக்கு அச்சைத்தை விளைவித்து அவர்களைத் தோற்பிக்கும் என்றவாறு

———————————————————————————

ஆதி அராவில் துயில் அலங்காரர் அழகர் அன்பு ஆம்
வேதியர் ஆவுதி வீற்று இருப்பார் அண்டம் மீது இருக்கும்
சோதியர் ஆவின் பின் போந்தாரை அன்றித் தொழேன் உடலைக்
காதி அராவினும் பொன் மா மகுடம் கவிக்கினுமே –37-

ஆதி அராவில் துயில் அலங்காரர் அழகர்
அன்பு ஆம் வேதியர் ஆவுதி வீற்று இருப்பார் -ஆகுதிகளில் வீற்று இருப்பவரும் -யஞ்ஞாங்கன் -யஞ்ஞ வாஹனன் -யஞ்ஞ சாதனன் அன்றோ
அண்டம் மீது இருக்கும் சோதியர் -பரஞ்சோதியானவர்
ஆவின் பின் போந்தாரை அன்றித் -இவரைத் தவிர -மற்று ஒருவரை
தொழேன் உடலைக் காதி அராவினும் பொன் மா மகுடம் கவிக்கினுமே —
உடலை கூறு செய்து அராவி வருத்தினாலும் -பொன் மயமான பெரிய கிரீடத்தை சூட்டினாலும் தொழ மாட்டேன்

————————————————————————-

கவித்தானை மன்னற்கு நட்பு ஆய முடி கவித்தானை அன்று
புவித்தானை வற்றப் பொழி சரத்தானை பொருது இலங்கை
அவித்தானை மாலிருஞ்சோலை நின்றானை அழகனை முன்
தவித்து ஆனை வா என வந்தானை பற்றினென் தஞ்சம் என்றே –38–

கவித்தானை மன்னற்கு நட்பு ஆய -கவி தானை -வானர சேனைகளை யுடைய சுக்ரீவனுக்கு நண்பன் ஆகி
கபி -விகாரம் அடைந்து கவி யாயிற்று
முடி கவித்தானை -அவனுக்கு பட்டாபிஷேகம் செய்து அருளினவன்
கவித்தானை மன்னற்கு நட்பாய் முடி கவித்தானை -சொல் நயம் காண்க
அன்று
புவித்தானை வற்றப் -புவிக்கு ஆடையாகிய கடல் தபிக்கும் படி
பொங்கு புணரிக் கடல் சூழ் ஆடை நிலா மா மகள் -திருமங்கை ஆழ்வார்
பொழி சரத்தானை-பிரயோக்கிக்கத் தொடங்கிய ஆக்னேயாஸ்த்ரம் யுடையவன்
பொருது இலங்கை அவித்தானை
மாலிருஞ்சோலை நின்றானை அழகனை
முன் தவித்து ஆனை வா என வந்தானை
பற்றினென் தஞ்சம் என்றே -சரணம் அடைந்தேன் -தஞ்சம் -ரஷகம் என்றுமாம் –

——————————————————————————

தஞ்சம் தனம் என்று தேடி புல்லோர் தையலார் கடைக்கண்
வஞ்சம் தனம் கொள்ள வாளா இழப்பர் மதி உடையோர்
செஞ்சந் தனப் பொழில் மாலிருஞ்சொலைத் திரு நெடுமால்
நெஞ்சம் தனக்கு உவப்பாக நல்கா நிற்பார் நேர் படினே –39-

தஞ்சம் தனம் என்று தேடி புல்லோர்
தையலார் கடைக்கண் வஞ்சம் தனம் கொள்ள -கடைக் கண்ணின் வஞ்சனையும் ஸ்தனங்களின் பொலிவும் கவர்ந்து கொள்ளும்படி
வாளா இழப்பர்
மதி உடையோர்
நேர் படினே-தமக்குப் பொருள் கிடைத்தால்
செஞ்சந் தனப் பொழில் மாலிருஞ்சொலைத் திரு நெடுமால்
நெஞ்சம் தனக்கு உவப்பாக நல்கா நிற்பார் –உபயோக்கிப்பார்கள்
பகவத் பாகவத ஆச்சார்ய கைங்கர்யங்களில் விநியோகித்து க்ருதார்த்தர் ஆவார் –

———————————————————————–

நேர் ஆய ஏதனை நெஞ்சு இடந்தாய் நெடுஞ்சோலை மலைக்
கார் ஆய வேதனை முன் படைத்தாய் நின் கழற்குத் தொண்டு என்று
ஆராயவே தனைப் புண் பிறப்பு ஓயும் அவா வழியின்
பேர் ஆய வேதனை இல் உழைப் போரும் பிழைப்பர்களே –40-

நேர் ஆய ஏதனை-தனக்கு எதிராய் நின்ற குற்றத்தை யுடைய இரணியனை
நெஞ்சு இடந்தாய்
நெடுஞ்சோலை மலைக் கார் ஆய -இடைப்பிள்ளையாய் –
வேதனை முன் படைத்தாய் நின் கழற்குத் தொண்டு என்று ஆராயவே தனைப் புண் பிறப்பு ஓயும்
அவா வழியின் பேர் ஆய வேதனை இல் -பெரிய தொகுதியான துன்பங்களை தருகின்ற இல் சம்சார பந்தத்தில்
வேதனையில் உழல்வோர் என்றுமாம்
உழைப் போரும் பிழைப்பர்களே –அகப்பட்டு வருந்துபவர்களும் உய்வார்கள் –

———————————————————————-

தலைவி தோழியர்க்கு அறத்தொடு நிற்றல் –

பிழைத்தலை யான் எண்ணிப் பேசுகின்றேன் இப்பிணி மற்று ஒன்றால்
மழைத்தலை வார் குழலீர் தணியாது வருணனை முன்
அழைத்து அலை அங்கு அடைத்தார் அலங்காரர் அலங்கல் நல்கீர்
முழைத்தலை நின்று மலயா நிலம் வந்து மோதும் முன்னே –41–

மழைத் தலை வார் குழலீர் -சிரசிலே மேகம் போன்ற நீண்ட கூந்தலை யுடையவர்களே –
எம்பெருமானை தலையால் வணங்கி தலை பெற்ற பயன் பெரும் பெற்றதால் சிறப்பித்து அழைக்கிறாள்
பிழைத்தலை யான் எண்ணிப் பேசுகின்றேன்
இப்பிணி மற்று ஒன்றால் தணியாது
முழைத்தலை நின்று மலயா நிலம் வந்து மோதும் முன்னே —
மலய மாருதம் ஆகிய தென்றல் காற்று அந்த மல பர்வதத்தின் குகையின் இடத்து நின்று வந்து தாக்குவதற்கு முன்பே –
வருணனை முன் அழைத்து அலை அங்கு அடைத்தார்
அலங்காரர் அலங்கல் நல்கீர்
மலயக் குன்றின் குல மா முழையில் குடி வாழ் தென்றல் புலியே இரை தேடுதியோ -கம்பர்
மாலை யம் தண் அம் துழாய் கொண்டு சூட்டுமினே -ஆழ்வார் –

—————————————————————————-

மோது ஆக வந்தனை மூட்டு இலங்கேசன் முடிந்து விண்ணின்
மீது ஆக வந்தனை வில் எடுத்தே விடை வெற்பில் நின்ற
நாதா கவந்தனைச் செற்றாய் உனை அன்றி நான் மறந்தும்
தீ ஆக வந்தனை செய்யேன் புறம் சில தேவரையே –42–

விடை வெற்பில் நின்ற நாதா -விருஷ கிரியில் நின்று அருளும் ஸ்வாமியே
கவந்தனைச் செற்றாய் –
மோது ஆக வந்தனை -ஒருவர் உடன் ஒருவர் தாக்கிச் செய்வதான போரை
மூட்டு இலங்கேசன் -வலிய யுண்டாக்கி நடத்திய இராவணன்
முடிந்து விண்ணின் மீது ஆக வந்தனை வில் எடுத்தே
உனை அன்றி நான் மறந்தும்
தீ ஆக வந்தனை செய்யேன் புறம் சில தேவரையே –மறந்தும் புறம் தொழா மாந்தர் –

———————————————————————————

தேவரை யாதல் மனிதரை யாதல் செழும் கவிதை
நாவரை யாமல் நவிலுகிற்பீர் நம்மை ஆளும் செம் பொன்
மேவு அரை யானை இருஞ்சோலை வேங்கடம் மெய்யம் என்னும்
மா வரையானை ஒருவனையே சொல்லி வாழுமினே –43-

தேவரை யாதல் மனிதரை யாதல் செழும் கவிதை நவிலுகிற்பீர் –
நாவரை யாமல் -நாவால் இன்னாரை பாட வேண்டும் இன்னாரை பாட கூடாது என்கிற வரைமுறை இல்லாமல்
நம்மை ஆளும் செம் பொன் மேவு அரை யானை இருஞ்சோலை வேங்கடம் மெய்யம் என்னும் மா வரையானை
ஒருவனையே சொல்லி வாழுமினே -பேரின்ப வாழ்வு பெற்று உய்யுமின் –

—————————————————————————-

வாழும்மின் பங்கயச் சுந்தர வல்லி மணாளன் வெற்பைச்
சூழுமின் பந்தித்த தொல் வினை தீர்ந்து உய்ய தொங்கல் சுற்றும்
தாழும் இன்பஞ்சணை மேல் மடவார் தடமா முலைக்கே
வீழும் இன்பம் கருதி துன்ப யோனியில் வீழ்பவரே –44–

தொங்கல் சுற்றும் தாழும்
இன்பஞ்சணை மேல் -இன் பஞ்சு அணை மேல்
மடவார் தடமா முலைக்கே வீழும்
இன்பம் கருதி துன்ப யோனியில் வீழ்பவரே —
பந்தித்த தொல் வினை தீர்ந்து உய்ய –
வாழும்மின் பங்கயச் சுந்தர வல்லி மணாளன் வெற்பைச்
சூழுமின்–வாழும் மின்னல் போலே நித்ய அநபாயினி -சுந்தர வல்லி தாயார் கேள்வன் உடைய
மாலிருஞ்சோலை திருமலையை பிரதஷிணம் செய்மின்
வலம் செய்து வைகல் வலம் கழியாதே வலம் செய்யு மாய மாயவன் கோயில்
வலம் செய்யும் வானோர் மாலிருஞ்சோலை வலம் செய்து நாளும் மருவுதல் வழக்கே -ஆழ்வார்

——————————————————————————

வீழ மராமரம் எய்தார் மதி தவழ் வெற்பை நெஞ்சே
தாழ் அமர் ஆடச் சமன் குறு கான் இச் சரீரம் என்னும்
பாழ் அமராமல் பரகதி எற்றுவர் பார்க்கில் விண்ணோர்
வாழ் அமரா வதியும் நரகாம் அந்த மா நகர்க்கே –45-

நெஞ்சே
வீழ மராமரம் எய்தார்
மதி தவழ் வெற்பை -மதி தவழ் குடுமி மாலிருஞ்சோலை பதியது ஏத்தி எழுவது பயனே –
பரிபூர்ண சந்திர மண்டலத்தாலே அலங்க்ருதமான திருமலை-ஓங்கின சிகரம் என்றுமாம் –
சூற் பெண்டுகள் சுரம் ஏறுமா போலே சந்தரன் தவழ்ந்து ஏறா நின்றுள்ள சிகரத்தை யுடைய திருமலை –
தாழ் -வணங்குவாய் –
அதனால் யாது பயன் என்னில்
அமர் ஆடச் சமன் குறு கான்-அந்திம காலத்தில் போர் செய்து வென்று உயிரைக் கவர யம பகவான் அருகில் வருதலும் செய்யான்
மால் அடிமை கொண்ட அனந்தரத்து உம் பேர் நினைக்கவும் கூற்று அஞ்சுமே –
அன்றியும்
இச் சரீரம் என்னும் பாழ் அமராமல் -சரீரம் ஆகிய பாழிலே பொருந்தாத படி -மீண்டும் பிறப்பு இல்லாமல்
பரகதி எற்றுவர்
பார்க்கில் -ஆலோசித்திப் பார்க்கும் இடத்தில்
விண்ணோர் வாழ் அமரா வதியும் நரகாம் அந்த மா நகர்க்கே –
தேவர்கள் வாழும் ஸ்வர்க்கமும்-அமராவதி ஸ்வர்க்க லோக ராஜதானி – இந்த ஸ்ரீ வைகுண்டத்துக்கு முன்னே நரகு போலே ஆகுமே
அந்த மா நகர்க்கு -திருமால் இருஞ்சோலைக்கு என்றுமாம் –

—————————————————————————–

நகரமும் நாடும் புரந்தவர் நண்ணலரால் வானமும்
சிகரமும் நாடும் சிறுமை கண்டோம் மஞ்ஞை தேன் இசைகள்
பகர முன் ஆடும் பனிச்சோலை வெற்பில் நிற்பார்க்கு கஞ்சன்
தகர முன் நாள் துகைத்தார்க்கு அறிந்தீர்கள் சரண் புகுமே –46–

நகரமும் நாடும் புரந்தவர் -பட்டணங்களையும் தேசங்களையும் ஆண்ட அரசர்கள்
நண்ணலரால் வானமும் சிகரமும் நாடும் சிறுமை கண்டோம்
பகைவர்களால் அடித்துத் துரத்தப் பட்டு
காட்டியும் மலைச் சிகரத்தையும் தேடிச் செல்லும் எளிமையை கண்டோம் –
அதனால் அதில் ஆசை விட்டு -அறிந்தீர்கள்-அறிய வேண்டுபவற்றை அறிந்தீர்களே
மஞ்ஞை தேன் இசைகள் பகர–முன் ஆடும் -வண்டுகள் கீதங்கள் பாட -மயில்கள் எதிரிலே கூத்தாடப் பெற்ற
வண்டினம் முரலும் சோலை -மயிலினம் ஆடும் சோலை –
பனிச்சோலை வெற்பில் நிற்பார்க்கு -குளிர்ந்த திரு மாலிருஞ்சோலை யிலே நின்று அருளி சேவை சாதிப்பவரும்
கஞ்சன் தகர முன் நாள் துகைத்தார்க்கு
சரண் புகுமே–
வெம் மின் ஒளி வெயில் கானம் போய் குமைதின்பர்கள் செம்மின் முடித் திருமாலை விரைந்து அடி சேர்மினோ -நம்மாழ்வார் –

——————————————————————————–

சரணியன் ஆகத் தனை நினைந்தாரைத் தன் போலே வைக்கும்
அரணியன் நாகத்து அணையான் அரங்கன் அழகன் எம் கோன்
இரணியன் ஆகம் இடந்தான் கதை அன்றி ஈனர் தங்கள்
முரண் இயல் நாகத்தும் புன்குரல் ஓரி முதுக் குரலே –47-

சரணியன் ஆகத் தனை நினைந்தாரைத் தன் போலே வைக்கும்
அரணியன் -பாதுகாப்பாய் உள்ளவன் –
மணியாழி வண்ணன் உகந்தாரை தன் வடிவாக்கும் என்றே துணையாழிய மறை சொல்லும்
சாலோக்யம் -சாமீப்யம் -சாரூப்யம் சாயுஜ்யம் –
நாகத்து அணையான் அரங்கன் அழகன் எம் கோன்
இரணியன் ஆகம் இடந்தான் கதை அன்றி -திவ்ய சரித்ரம் அன்றி
ஈனர் தங்கள் முரண் இயல் நாகத்தும் புன்குரல்
பிற சமயத்தார் மாறு பாடு பொருந்திய நாவினால் பிதற்றும் இழிவான சொற்களை –
ஓரி முதுக் குரலே –கிழ நரி ஊளையிடும் பெரும் குரல் போலே செவிக்கு இன்னாததாய் வெறுக்கத் தக்கதாய் இருக்கும்
கேட்பார்கள் கேசவன் கேர்த்தி யல்லால் மற்றும் கேட்பாரோ
நாகத்துப் பாய்ந்தான் கதை அன்றி வெவ்வினைகள் துன்ன பல் நாகத்து பொய்ந்நூல் புகா என் துளைச் செவிக்கே –

———————————————————————————

முது விருந்தா வனத்து ஆநிரை மேய்த்தவர் முன் விதுரன்
புது விருந்து ஆனவர் மால் அலங்காரர் பொலாங் கழல் ஆம்
மது இருந்தாமரைக்கு ஆளாய் இரார்க்கு மது நுட்ப நூல்
எது இருந்தாலும் அதனால் விடா இங்கு இரு வினையே –48–

முது விருந்தா வனத்து -பழைய பிருந்தாவனத்திலே
ஆநிரை மேய்த்தவர்
முன் விதுரன் புது விருந்து ஆனவர்
மால் அலங்காரர் பொலாங் கழல் ஆம் -பெருமை யுடைய அழகரது அழகிய திருவடிகள் ஆகிய
மது இருந்தாமரைக்கு -தேன் கொண்ட பெரிய தாமரை மலர்களுக்கு
ஆளாய் இரார்க்கு
மது நுட்ப நூல் எது இருந்தாலும் -எது பயின்று தேறப் பெற்றாலும்
அதனால் விடா இங்கு இரு வினையே —

——————————————————————————–

தலைவி வெறி விலக்கிச் செவிலியர்க்கு அறத்தொடு நிற்றல்

வினை யாட்டியேன் கொண்ட வெங்காம நோய் வெறியாட்டினும் இச்
சினை ஆட்டினும் தணியாது அன்னைமீர் செய்ய பூங்கமல
மனையாட்டி நாயகன் மாலிருஞ்சோலை மலைச் சிலம்பாற்று
எனை ஆட்டி வாரும் சொன்னேன் எந்த நோயும் எனக்கு இல்லையே –49-

அன்னைமீர்
வினை யாட்டியேன் கொண்ட வெங்காம நோய் வெறியாட்டினும்
இச் சினை ஆட்டினும் -உறுப்புக்களில் குறை இல்லாத இந்த ஆட்டைப் பலி கொடுத்ததாலினும்
சினையாடு கர்ப்பம் கொண்ட ஆடு என்றுமாம்
தணியாது
செய்ய பூங்கமல மனையாட்டி நாயகன்
மாலிருஞ்சோலை மலைச் சிலம்பாற்று -நூபுர கங்கை என்னும் திவ்ய நதியிலே
எனை ஆட்டி வாரும் சொன்னேன் எந்த நோயும் எனக்கு இல்லையே —
வெறியாட்டினும் இச்சின்னை யாட்டினும் தணியாது சிலம்பாற்று எனையாட்டி வாரும் -சொல் நயம் சொல் பின் வரு நிலை –
ஸ்ரீ பாத தீர்த்தம் -அடியார் பாத தூளியே பாவனம் -ஸ்ரீ பாகவதர் களுடைய சம்பந்தமே பரிகாரம் –

—————————————————————————-

வண்டு விடு தூது

எனக்கு ஆவி அங்கும் உடல் இங்கும் ஆகி இருப்பதை சந்
தனக்கா இயங்கும் தமர வண்டீர் சொல்லும் தத்துவ நூல்
கனக்காவியம் கவி வல்லோர் புகழ் அலங்கார னுக்கு
வனக்காவி அம் கண்ணி மா மலராள் மணவாளனுக்கே –50–

சந் தனக்கா இயங்கும் -சந்தனம் கா இயங்கும் -சந்தன சோலைகளில் சஞ்சரிக்கும் தன்மை யுள்ள
தமர வண்டீர் -தமரம் -வண்டுகள் ஒலிக்கும் ஓசைக்கு பெயர்
எம்பெருமானை நாடி -சர்வ கந்தன் சர்வ ரசம் உள்ளவன் -திவ்ய தேசங்கள் எல்லாம் தீர்த்த யாத்ரை செய்து அனுபவிக்கும் ஆச்சார்யர்கள் –
தத்துவ நூல் -தத்வ சாஸ்திரங்களிலும்
கனக்காவியம் -பெரிய காவியங்களிலும்
புகழ் அலங்கார னுக்கு -ஸ்துதிக்கப் பெற்ற அழகருக்கு
வனக்காவி அம் கண்ணி மா மலராள் மணவாளனுக்கே-நீலோற்பல மலர் போன்ற அழகிய திருக் கண்கள் யுடைய பெரிய பிராட்டியார் கேள்வனுக்கு
எனக்கு ஆவி அங்கும் உடல் இங்கும் ஆகி இருப்பதை
சொல்லும் –
எனது உயிர் அத்தலைவன் இடமும் உடம்பு மாதரம் இங்கே இருக்கும் செய்தியைச் சொல்லுமின் –

——————————————————————————-

கோயில் கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பிள்ளை பெருமாள் ஐயங்கார் திருவடிகளே சரணம்
பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்–

ஸ்ரீ பிள்ளை பெருமாள் ஐயங்கார் அருளிய திரு அழகர் அந்தாதி -1-25-

திருச் சிறப்பு பாசுரம் -தனியன் –

திரு கவி மங்கை மணவாள வள்ளல் செந்தேன் றுளித்து
முருகவிழ் தென் திருமாலிருஞ்சோலை மலை முகுந்தற்கு
இருகவின் தாள்களில் சூடும் அந்தாதியின் ஈரைம்பதில்
ஒரு கவி கற்கினும் ஞானமும் வீடும் உதவிடுமே –

திருகவி -திவ்ய கவி என்றபடி
திருகு ஆவி -மாறுபாடு வஞ்சனை இல்லாத -என்றுமாம் –
கவின் -அழகிய
இரு தாள் -உபய பாதம்
ஞானமும் வீடும் -நல்லுணர்வும் பரமபதமும்
உதவிடும் -தவறாது கொடுக்கும் –
ஆக்கியோன் பெயரும் -பிரபந்த பெயரும் -நுதலிய பொருளும் -பயனும் இந்த தனியனில் அருளிச் செய்து அருளுகிறார் அபியுக்தர் –

————————————————————–

காப்பு –

அங்கத் தமிழ் மறை ஆயிரம் பாடி அளித்து உலகோர்
தங்கட்கு வீடருளும் புருடோத்தமன் தண் வகுளத்
தொங்கற் பராங்குசன் தாளிணை மாலிருஞ்சோலை மலைச்
சங்கத் தமிழ் அழகர் அந்தாதி நடாத்தலைக் கொள்வனே –

அங்கத் தமிழ் மறை-ஆறு அங்கங்கள் கொண்ட திராவிட வேதங்கள் ஆயிரம் பாடி
அளித்து -மதுர கவிகள் -நாத முனி போன்றோர்களுக்கு உபதேச முகமாக அளித்து
உலகோர் தங்கட்கு வீடருளும் புருடோத்தமன் தண் வகுளத்
தொங்கற் பராங்குசன் தாளிணை-
புருஷ ச்ரேஷ்டர் -மகிழம் பூ மாலை தரித்த -நம்மாழ்வார் உடைய உபய பாதத்தை -வகுளாபரணர்
மாலிருஞ்சோலை மலைச் சங்கத் தமிழ் அழகர் அந்தாதி நடாத்தலைக் கொள்வனே –
தண் தமிழ் சங்கத் தனி இறைவனே -என்று தமிழ்ச் சங்கத் தலைவரான திருமால் இருஞ்சோலை அழகர் விஷயமான
அந்தாதி விக்னம் இல்லாமல் முடித்து தந்து அருளுமாறு தளை மேல் கொண்டு வணங்குவேன்
சங்கத்து அழகர் -திருப் பாஞ்ச ஜன்யம் தரித்த அழகர் என்றுமாம்
கிளர் ஒளி இளமை திருவாய் மொழியும் நம்மாழ்வார் திருவாய்மொழி விக்னம் இல்லாமல் நடாத்தி அருள
திருமால் இருஞ்சோலை விஷயமாக அருளிச் செய்தார் –

——————————————————————–

நீர் ஆழி வண்ணனை பாலாழி நாதனை நின்மலனை
சீர் ஆழி அம்கைத் திருமகள் கேள்வனை தெய்வப் புள் ஊர்
கூர் ஆழி மாயனை மால் அலங்காரனை கொற்ற வெய்யோன்
ஓர் ஆழித் தேர் மறைத்தானை எஞ்ஞான்றும் உரை நெஞ்சமே –1–

நீர் ஆழி வண்ணனை -நீர் மயமான கடல் போன்ற கரிய திரு நிறம் உடையவனை
பாலாழி நாதனை-திருப் பாற் கடலில் கண் வளர்ந்து அருளும் நாதனை
நின்மலனை
சீர் ஆழி அம்கைத் திருமகள் கேள்வனை -அழகிய மோதிரம் அணிந்த கைகளை யுடைய பெரிய பிராட்டியார் கேள்வனை
தெய்வப் புள் ஊர் கூர் ஆழி மாயனை
மால் அலங்காரனை -பெருமை பொருந்திய அழகரை
கொற்ற வெய்யோன்
ஓர் ஆழித் தேர் மறைத்தானை எஞ்ஞான்றும் உரை நெஞ்சமே —
மதி தவழ் குடுமி மால் இருஞ்சோலை பதியது ஏத்தி எழுவது பயனே –
வாக்கின் செயலை மனத்தில் ஏற்றி உரை நெஞ்சமே என்கிறார்
ஆழி -கடல் /மோதிரம் /ஸ்ரீ சக்ரத் தாழ்வான் /பொருளில் மூன்று அடிகளிலும் அருளிச் செய்கிறார் –

————————————————————————

உரை மாற்றம் உண்டு என் பொறி ஐந்தும் உன்னிடத்து அன்றி உண்ணும்
இரை மாற்றம் வேண்டும் இதுவே என் விண்ணப்பம் என் அப்பனே
உரை மாற்று அளவு அற்ற பொன் உடுத்தாய் வில் எடுத்து இலங்கை
வரை மாற்றலரைச் செற்றாய் அழகா கரு மாணிக்கமே –2-

உரை மாற்று அளவு அற்ற பொன் உடுத்தாய்
உரை கல்லிலே உரைத்து நோக்கத் தக்க மிகச் சிறந்த பொன்மயமான பீதாம்பரத்தை தரித்து
வில் எடுத்து இலங்கை வரை மாற்றலரைச் செற்றாய் அழகா கரு மாணிக்கமே —
உரை மாற்றம் உண்டு
அடியேன் உன் பக்கல் சொல்லும் சொல் ஓன்று உளது -அது யாது எனில் –
என் பொறி ஐந்தும் உன்னிடத்து அன்றி உண்ணும் இரை மாற்றம் வேண்டும்
இதுவே என் விண்ணப்பம்-என் அப்பனே –
பொய்ந்நின்ற ஞானமும் –அடியேன் செய்யும் விண்ணப்பமே -நம்மாழ்வார் அருளிச் செய்தது போலேயும்
சொல்லின் தொகை கொண்டு –இராமானுச இது என் விண்ணப்பமே -திருவரங்கத்து அமுதனார் -போலேயும் அருளிச் செய்கிறார்
விஷயாந்தரங்களில் மூழ்கி அழியாத படி உண்ணும் சோறு இத்யாதி வாசுதேவஸ் சர்வம்
-தாரக போஷாக போக்யாதிகள் எல்லாம் நீயேயாம் படி அருள வேண்டும் என்கிறார் –

———————————————————————

மாணிக்க நகம் புரை மேனி மாலுக்கு வார் சடையோன்
பாணிக் கனகம் பலி ஒழித்தானுக்கு பச்சைத் துழாய்
ஆணிக் கனக முடி அலங்காரனுக்கு அண்டம் எல்லாம்
பேணிக்கு அனகனுக்கு பித்தர் ஆனவர் பித்தர் அன்றே –3-

மாணிக்க நகம் -மாணிக்க மானதொரு மலையை
கருமாணிக்கம் -முந்திய பாசுரத்தில் மாணிக்கம் அடை
மொழியை இங்கே வருவித்துக் கொண்டு –
கரு மாணிக்கக் குன்றத்து தாமரை போலே திருமர்வு கால் கண் கை செவ்வி உந்தி யானே -ஆழ்வார்
நகம் -நடவாதது -அசலம் -மலை
புரை மேனி மாலுக்கு -ஒத்த திருமேனி யுடைய திருமாலுக்கு
வார் சடையோன் -நீண்ட கபர்த்தம் என்னும் சடை யுடைய சிவபிரானது
பாணிக் கனகம் பலி ஒழித்தானுக்கு-கையிலே ஒட்டிக் கொண்ட -பெரிய அல்லது பாரமான
பிரம கபாலத்தைக் கொண்டு -இரக்கிற பிச்சையை -நீக்கி அருளியவனும்
அண்டம் எல்லாம் பேணிக்கு -ஆண்ட கோலங்களை விரும்பிப் பாதுகாத்து அருளியவனும் –
அனகனுக்கு-தோஷம் இல்லாதவனும் ஆகிய
பச்சைத் துழாய் ஆணிக் கனக முடி அலங்காரனுக்கு -ஆணிப் போனால் செய்த திரு அபிஷேகம் சூடிக் கொண்டவனுக்கு
பித்தர் ஆனவர் பித்தர் அன்றே –பக்திப் பித்துக் கொண்டவர் -விஷயாந்தரங்களில் காதல் பித்தர் போலே இகழத் தக்கவர் இல்லையே
அரங்கனுக்கு அடியார்களாகி அவருக்கே பித்தராமவர் பித்தர் அல்லர்கள் மற்றியார் முற்றும் பித்தரே -குலசேகர ஆழ்வார் –

——————————————————————-

பித்து அரும்பா நின்ற நெஞ்சனை வஞ்சனை பேர் உலகோர்
கைத்து அரும்பாவி எனும் கடையேனை கடைக் கணியாய்
முத்தரும் பாரும் தொழும் அழகா வண்டு மூசும் துழாய்ப்
புத்தரும்பு ஆர் முடியாய் அடியாரைப் புரப்பவனே –4-

முத்தரும் பாரும் -இவ்வுலகத்தாரும் -தொழும் அழகா
வண்டு மூசும் -மொய்க்கப் பெற்ற -துழாய்ப்
புத்தரும்பு ஆர் முடியாய்
அடியாரைப் புரப்பவனே –பாதுகாத்து அருள்பவனே
பித்து அரும்பா நின்ற நெஞ்சனை -விஷயாந்தரங்களில் ஆசைப்பித்து உண்டாகுகிற மனத்தை உடையேனாக இருந்தாலும்
வஞ்சனை -வஞ்சனை யுடையேனாக இருந்தாலும் -பண்டே உன் தொண்டாம் பழ உயிரை என்னது என்று கொண்ட கள்வனாக இருந்தாலும்
பேர் உலகோர் கைத்து அரும்பாவி எனும் கடையோனை -கொடிய பாவி என்று பெரிய உலகோர் பலரும் வெறுத்து இகழும் படி நீசனாக இருந்தாலும்
அரும் பாதகன் -பொய்யன் -காமுகன் -கள்வன் –என்று சொல்லிக் கொண்டார் -திரு வேங்கடத்து அந்தாதி –
கடைக் கணியாய்-நீ கடாஷித்து அருள வேண்டும் –
கடையேனைக் கடைக்கணியாய் -சொல் நயம் –

—————————————————————–

புரந்தரன் ஆம் எனப் பூபதி ஆகி புகர் முகமாத்
துரந்து அரசு ஆளில் என் நல் குரவு ஆகில் என் தொல் புவிக்கு
வரம் தர மாலிருஞ்சோலை நின்றார்க்கு என் மனத்துனுள்ளே
நிரந்தரமாய் அலங்காரர்க்கு இங்கு ஆட்பட்டு நின்ற பின்னே –5–

தொல் புவிக்கு வரம் தர மாலிருஞ்சோலை நின்றார்க்கு
அலங்காரர்க்கு இங்கு-இவ்விடத்தில் -இம்மையில் –
என் மனத்துனுள்ளே நிரந்தரமாய் ஆட்பட்டு நின்ற பின்னே –
புரந்தரன் ஆம் எனப் பூபதி ஆகி புகர் முகமாத்
துரந்து அரசு ஆளில் என்
இவன் இந்திரனே யாவன் என்று எல்லாரும் சொல்லும்ன்படி செம்புள்ளி கள் உள்ள முகத்தை யுடைய
பட்டத்து யானையை ஏறி நடாத்தி அரசு ஆண்டால் என்ன
நல் குரவு ஆகில் என் -வறுமைப் பட்டால் என்ன –
இன்பம் தரு பெரு வீடு வந்து எய்தில் என் –அன்பன் அனகன் இராமானுசன் என்னை ஆண்டனனே –

———————————————————————-

நின்ற பிராணன் கழலும் முன்னே நெஞ்சமே நினையாய்
சென்ற பிராயம் வம்பே சென்றதால் திரு மங்கை கொங்கை
துன்று அபி ராமனை சுந்தரத் தோளனை தோளின் மல்லைக்
கொன்ற பிரானை அடைந்து அடியாரொடும் கூடுகைக்கே –6-

நெஞ்சமே
சென்ற பிராயம் வம்பே சென்றது
இனி ஆயினும்
நின்ற பிராணன் கழலும் முன்னே
திரு மங்கை கொங்கை துன்று அபி ராமனை
சுந்தரத் தோளனை -ஸூ ந்தர பூஹூ
தோளின் மல்லைக் கொன்ற பிரானை
அடைந்து அடியாரொடும் கூடுகைக்கே –
நினையாய்
ஆல் -ஈற்று ஆசை

————————————————————————–

கூடுகைக்கும் சரமத்து அடியேற்குக் கொடிய வஞ்சச்
சாடு உகைக்கும் சரணம் தர வேண்டும் தடத்து அழுந்தி
வாடுகைக் குஞ்சரம் காத்தீர் விண் வாழ்க்கைக்கும் வாள் அரக்கர்
வீடுகைக்கும் சரம் கோத்தீர் விடை வெற்பின் வித்தகரே –7-

தடத்து அழுந்தி வாடுகைக் குஞ்சரம் -யானையைக் -காத்தீர்
விண் வாழ்க்கைக்கும் -தேவர்கள் வாழும் படியாகவும் -வாள் அரக்கர் வீடுகைக்கும் சரம் கோத்தீர்
கொடிய வஞ்சம் சாடு உகைக்கும் சரணம் -சகடாசுரனை உதைத்து அழித்த திருவடிகள் என்றுமாம்
விடை வெற்பின் வித்தகரே -வ்ருஷபகிரி ஆகிய திருமால் இருஞ்சோலை திருமலையில் எழுந்து அருளி இருக்கும் ஞான ஸ்வரூபியே –
தர்மமும் ஒரு உரு தாங்கி -ரிஷப உரு தாங்கி -மாலைப்பத்தியில் அன்று அலைப்பட்ட
ஒருமை ஓங்கிய மாலிருஞ்சோலை சூழ் நாட்டின் பெருமை யாவரே பேசுவார் –
கூடுகைக்கும் சரமத்து -உடம்பை வெறுத்து உயிர் நீங்கும் அந்திம காலத்தில்
அடியேற்குக்
கொடிய வஞ்சச் சாடு உகைக்கும் சரணம் தர வேண்டும் –

———————————————————————–

பாங்கி வெறி விலக்கிச் செவிலியர்க்கு அறத்தொடு நிற்றல் –

வித்தகர் உம்பர் அரசு ஆனவனும் விதியும் கங்கை
மத்தகரும் பரவும் அலங்காரர் மழை கொண்ட கார்
ஒத்த கரும் பரஞ்சோதியர் நாமம் உரைத்து அன்னைமீர்
இத்தகரும் பர தெய்வமும் கூத்தும் விட்டு ஏத்துமினே –8-

அன்னைமீர்
இத்தகரும் -இ தகரும் -இந்த ஆட்டுக் கடா பலியும்
பர தெய்வமும்-வேறு தெய்வத்தை வழி படுதலும்
கூத்தும் -வெறியாட்டு ஆட்டுவித்தலும்
விட்டு -ஒழித்து
வித்தகர் -ஞான ஸ்வரூபி –
உம்பர் அரசு ஆனவனும் விதியும் கங்கை மத்தகரும் பரவும் அலங்காரர் –
இந்திரன் பிரமன் சிவன் ஸ்துதித்து வணங்கி வழிபடப் பெற்ற அழகரும்
மழை கொண்ட கார் ஒத்த கரும் பரஞ்சோதியர் நாமம் உரைத்து
ஏத்துமினே
ஒருங்காகவே யுலகு ஏழும் விழுங்கி உமிழ்ந்திட்ட பெரும் தேவன் பேர் சொல்ல கிற்கில் இவளைப் பெறுதீரே -நம்மாழ்வார் –

—————————————————————————-

ஏத்துமின் பத்தியினால் எட்டு எழுத்தும் இணை யடிக்கே
சாத்துமின் பத்திரத் தண் அம் துழாய் மதி தாங்கி கஞ்சம்
பூத்து மின்பத்தி செயும் பச்சை மா முகில் போல் அழகர்
காத்தும் இன்பத்தில் இருத்தியும் வைப்பர் கருணை செய்தே –9-

ஏத்துமின் பத்தியினால் எட்டு எழுத்தும் இணை யடிக்கே
இனிமையான பக்தி யுடன் அஷ்டாஷர திருமந்தரம் உச்சரியுமின்
சாத்துமின் பத்திரத் தண் அம் துழாய்
இங்கனம் செய்வீர் ஆனால்
மதி தாங்கி -சந்திர மண்டலத்தை மேலே சுமந்து -திருமுக மண்டலத்துக்கும்
கஞ்சம் பூத்து -தாமரை மலர்கள் தன்னிடத்தே பூக்கப் பெற்று -கண் கால் கை வாய் உந்தி -என்ற அவயவங்கள் –
மின்பத்தி செயும் -மின்னல்கள் ஒழுங்காகத் தோன்றப் பெற்ற -அணிந்துள்ள திரு ஆபரணங்கள் ஒளி
பச்சை மா முகில் போல்-கரிய திருமேனி
இல் பொருள் உவமை –
அழகர் காத்தும் இன்பத்தில் இருத்தியும் வைப்பர் கருணை செய்தே –பேரின்பத்தில் நிலை நிறுத்தியும் பரமபதத்தில் வைத்து அருள்வர் –

—————————————————————-

செய்தவர் ஆக வருந்தியும் தீர்த்தத் துறை படிந்தும்
கைதவர் ஆகமம் கற்றும் என் ஆம் கடற்பார் மருப்பில்
பெய்த வராகவனை மால் அலங்காரனை பேர் இலங்கை
எய்தவ ராகவ என்று ஏத்த நீங்கும் இரு வினையே –10-

செய்தவர் ஆக வருந்தியும் -தவத்தை யுடையவராக உடலும் உள்ளமும் வருந்தியும் -செய்த தவம் -செவ்விய தவம் என்றுமாம்
தீர்த்தத் துறை படிந்தும் –
கைதவர் ஆகமம் கற்றும்-வஞ்சகர்களான பிற மதத்தர்வர்கள் யுடைய ஆகம நூல்களை ஓதி யுணர்ந்தும்
என் ஆம் -யாது பயன் யுண்டாம்
கடற்பார் மருப்பில் பெய்த வராகவனை -ஸ்ரீ வராஹ நாயனாராக திரு வவதாரம் செய்து அருளினவனை –
பருமை யுடையது பார் -பார்க்கப் படுவது பார் -காரணப் பொருள் –
மால் அலங்காரனை -பெருமை உள்ள அழகரை
பேர் இலங்கை எய்தவ ராகவ
என்று ஏத்த நீங்கும் இரு வினையே —

——————————————————————

தலைவியின் ஆற்றாமையை தோழி தலைவனுக்கு கூறல் –

வினைக்கும் மருந்து அரிக்கும் பிணி மூப்புக்கும் வீகின்ற வே
தனைக்கும் மருந்து அன்ன தாள் அழகா செய்ய தாமரை அங்
கனைக்கும் அருந்து அமுதே அருளாய் நின்னைக் காதலித்து
நினைக்கும் அருந்ததி தன் உயிர் வாழ்க்கை நிலை பெறவே –11-

வினைக்கும்-புண்ய பாப ரூபா கருமங்களுக்கும்
மருந்து அரிக்கும் பிணி மூப்புக்கும் -மருந்துக்கு வசப்படாமல் அழியும் படி செய்யும் நோய்கள் கிழத் தன்மைக்கும்
இவற்றை ஒழிப்பதற்கும்
வீகின்ற வே தனைக்கும் -மரண வேதனையை போக்குதற்கும்
மருந்து அன்ன -பிணி பசி மூப்பு மரணத் துன்பங்களை நீக்க வல்ல தேவாம்ருதத்தை போன்ற
தாள் அழகா
செய்ய தாமரை அங்கனைக்கும் அருந்து அமுதே-அங்கனா -அழகிய அங்கங்கள் உடைய திருமகளுக்கும் நுகர்தற்கு உரிய அமிர்தமாக உள்ளவனே
அருளாய் நின்னைக் காதலித்து நினைக்கும் அருந்ததி தன் -அருந்ததி போன்ற -இவளது – உயிர் வாழ்க்கை நிலை பெறவே —
வெளிப்படையாக வந்து தோன்றி இவளை திருமணம் செய்து கைக் கொள்ள வேண்டும் என்கிறாள் தோழி –
மானச சாஷாத்காரம் மட்டுமே போதாது என்கிறாள் -பெரிய பிராட்டியாரைப் போலே இவளையும் நித்ய அநபாயினி ஆக்கி அருள வேணும் -என்கிறாள் –

————————————————————————————–

நிலையாமை ஆன உடலும் உயிரும் நினைவும் தம்மில்
கலையா மையானம் கலக்கு முன்னே கங்கை வைத்த சடைத்
தலை ஆம் ஐ ஆனனன் தாமரையான் தொழும் தாள் அழகன்
அலை ஆமை ஆனவன் மாலிருஞ்சோலை அடை நெஞ்சமே –12-

நெஞ்சமே –
நிலையாமை ஆன உடலும்
உயிரும் நினைவும் தம்மில் கலையா
மையானம் -மயானம் -கலக்கு முன்னே -அடைவதற்கு முன்பே
கங்கை வைத்த சடைத் தலை ஆம் ஐ ஆனனன் -ஐம் முகனான சிவனும்
சக்தியோஜாதம் -வாம தேவம் -அகோரம் -தத் புருஷம் -ஈசானாம் -ஐந்து முகங்கள் –
தாமரையான் -பிரமனும்
தொழும் தாள்
அழகன்
அலை ஆமை ஆனவன் -திருப் பாற் கடலுள் ஸ்ரீ கூர்ம வடிவாய் திரு அவதரித்தவனும்
மாலிருஞ்சோலை அடை –விரும்பி உட்கொண்டு தியானிப்பாய் –
பயனல்ல செய்து பயன் இல்லை நெஞ்சே புயன் மழை வண்ணர்புரிந்து உறை கோயில்
மயன் மிகு பொழில் சூழ் மாலிருஞ்சோலை அடைவது கருமமே –

——————————————————————————

நெஞ்சம் உருக்கும் உயிர் உருக்கும் தொல்லை நீள் வினையின்
வஞ்சம் முருக்கும் பவம் முருக்கும் வள் துழாய் அழகர்
கஞ்ச முருக்கு மலர் வாய்த் திரு நண்பர் கஞ்சனுக்கு
நஞ்சம் உருக்குவளை ஆழி அன்னவர் நாமங்களே –13-

கஞ்ச முருக்கு மலர் வாய்த் திரு நண்பர்
தாமரை மலரில் வீற்று இருக்கும் -பசாலம் பூ போன்ற சிறந்த திருவாயை யுடைய திருமகளுக்கு கேள்வன்
கஞ்சனுக்கு நஞ்சம்
உருக்குவளை ஆழி அன்னவர் -நீலோற்பல மலரையும் கடலையும் ஒத்த திருமேனி யுடையவர் –
குன்றாடு கொழு முகில் போல் குவளைகள் போல் குரை கடல் போல் நின்றாடு கண மயில் போல் நிறமுடைய நெடுமால் -பெரியாழ்வார்
நஞ்ச முருக்கும் வளை யாழி யன்னவர் -என்ற பாடம் கொண்டு கஞ்சனுக்கு விஷமாய் தோன்றியவரும்
உலகத்தை வளைந்துள்ள கடலைப் போன்ற எம்பெருமான் என்றும்
சங்கினை யுடைய கடல் போன்றவர் என்றுமாம் –
வள் துழாய் அழகர் நாமங்களே-செழிப்பான திருத் துழாய் மாலையைத் தரித்த அழகர் யுடைய திரு நாமங்கள்
நெஞ்சம் உருக்கும் உயிர் உருக்கும்
தொல்லை நீள் வினையின் வஞ்சம் முருக்கும் -வஞ்சனையை அழிக்கும்
பவம் முருக்கும் -பிறப்பை ஒழிக்கும்-

—————————————————————————-

நாமங்கள் ஆவி நழுவும் தனையும் நவின்று அவரைத்
தாமங்களாவி- தாம் அங்கு அளாவி -மனத்துள் வைப்பார் தண்டலை யின் அகில்
தூமங்கள் ஆவி மணம் நாறும் மாலிருஞ்சோலை அன்பர்
சேமம் களாவின் கனி அனை யார் பதம் சேருவரே –14-

நாமங்கள் ஆவி நழுவும் தனையும் நவின்று
அவரைத் தாமங்களாவி- திரு நாம சங்கீர்த்தனம் செய்து
தாம் அங்கு -திருமாலிருஞ்சோலை -அளாவி –அடைந்தது பற்றி
மனத்துள் வைப்பார் -தியானித்து
தண்டலை யின் -சோலைகளிலே
ஆவி -குளங்களிலே -ஹவிஸ் திருமணம் என்றுமாம்
அகில் தூமங்கள் மணம் நாறும் மாலிருஞ்சோலை
மாடுயர்ந்து ஓமப்புகை கமழும் தண் திருவல்ல வாழ் -போலே
தூமம் கள் ஆவி -அகில் புகை –தேன் -ஹவிஸ் புகை -மணம் கமழும் என்றுமாம்
அன்பர் -அனைத்து உயிர்கள் இடத்திலும் அன்பரையும்
சேமம் -ரஷகராயும் -இன்ப மயமானவர் என்றுமாம்
களாவின் கனி அனை யார் பதம் சேருவரே -களாப் பழம் ஒத்த எம்பெருமான் திருவடிகளை சேருவர்
கனங்கனி வண்ணா கண்ணா -திருமங்கை ஆழ்வார்
த்ரிகரணங்களாலும்-மனம் மொழி காயம் -தியானித்து திருநாமம் சங்கீர்த்தனம் செய்து வணங்கி அவன் அடி சேர்வர்
திருவடியே வீடாகும் –

———————————————————————————–

சேரா தகாத நரகு ஏழ் தலை முறை சேர்ந்தவர்க்கும்
வாராது அகாதம் வசை பிணி பாவம் மறி கடல் முன்
தூராத காதங்கள் தூர்த்தானை மாலிருஞ்சோலையில் போய்
ஆராத காதலுடன் பணி வீர் என் அழகனையே –15-

ஆராத காதலுடன்-போய் -ஆராத காலத்துடன் பணிவீர் -மத்திம தீபமாக -கொண்டு
மாலிருஞ்சோலையில் போய்
முன்
மறி கடல்
தூராத காதங்கள் தூர்த்தானை -எவராலும் எந்நாளிலும் தூர்க்கப்படாத
அநேக காத தூரம் அளவும் குரங்குகளால் தூரத்து மலையால் அணை கட்டி
என் அழகனையே –
பணி வீர்-
அங்கனம் வணங்கினால்
ஏழ் தலை முறை சேர்ந்தவர்க்கும்
ஏழாட் காலும் பழிப்பிலோம் நாங்கள் -பகவத் பிரபாவம் சம்பந்தி சம்பந்திகள் அளவும் செல்லக் கீழும் மேலும் வெள்ளம் இடும் –
தகாத நரகு சேரா –
வாராது அகாதம் வசை பிணி பாவம் -ஆள்;அமான கடப்பதற்கு அரிய-பளிப்பும் நாடும் தீ வினையும் நேரிடாது –

————————————————————————

பாங்கி விடு தூது —

அழக்கன்றிய கருங்கண் ணிக்குக்கண்ணி அளித்திலரேல்
வழக்கு அன்றி முன் கொண்ட வால் வளை கேளும் மறுத்தது உண்டேல்
குழக்கன்றின் பின் குழல் ஊது அலங்காரர்க்கு கோதை நல்லீர்
சழக்கு அன்றில் வாய் பிளந்தால் உய்யலாம் என்று சாற்றுமினே –16-

கோதை நல்லீர்
அழக்கன்றிய கருங்கண் ணிக்கு-கண்ணீர் விட்டு அழுதலினால் கன்றிப்போன கருமையான கண்களை யுடைய இம்மகளுக்காக
கண் -ஞான வைலஷண்யம்
க்கண்ணி அளித்திலரேல்-தலைவர் தமது மாலையைக் கொடாராயின் -நிரதிசய ஆனந்தத்தை தந்திலர் ஆகில் –
கணனிக்கு கண்ணி அளித்திலர் ஆகில் -சொல் நயம் -சொல் பின் வரு நிலை அணி –
வழக்கு அன்றி முன் கொண்ட வால் வளை கேளும் –
நியாயமாக வன்றி முன்பு இவள் இடம் இருந்து வலியக் கவர்ந்து கொண்ட ஒள்ளிய வளையல்களைத் தரும்படி கேளுங்கள்
கைப் பொருள்கள் முன்னமே கைக்கொண்டார் காவிரி நீர் செய்ப் புரள வோடும் திரு வரங்க செல்வனார் –
எம்மானார் என்னுடைய கழல் வளையை தாமும் கழல் வளையே யாக்கினரே –
வளை -அனன்யார்ஹதா சிஹ்னம்
மறுத்தது உண்டேல் -அவற்றையும் தாராது அவர் தடை சொல்வது யுண்டானால் –
குழக்கன்றின் பின் குழல் ஊது அலங்காரர்க்கு –
இளமையான கன்றுகளின் பின்னே புல்லாங்குழலை ஊதிச் சென்ற அழகப பிரானார் ஆகிய அத்தலைவர்க்கு
சழக்கு அன்றில் வாய் பிளந்தால் உய்யலாம் என்று சாற்றுமினே –
குற்றத்தை யுடைய அன்றில் பறவையின் வாயைக் கிழித்தால் தான் இவள் பிழைத்தல் கூடும் என்று சொல்லுங்கோள் –

————————————————————————-

தலை மகனது மடலூர்தல் துணிவைத் தோழி செவிலுக்கு உணர்த்தல் –

சாற்றுக் கரும்பனை கூற்று என்னும் ஆசை தமிழ் மலையைக்
காற்றுக்கு அரும்ப நையும் கண் படாள் அலங்காரற்கு அண்டர்
ஏற்றுக்கு அரும்பு அனையக் கொங்கையாள் கொண்ட இன்னலுக்கு
மாற்றுக் கரும்பனை அல்லாது வேறு மருந்து இல்லையே –17-

இம் மங்கை
சாற்றுக் கரும்பனை -கரும்பை வில்லாக யுடைய மன்மதனை
கூற்று என்னும் -யமன் என்று சொல்லுவாள்
ஆசை தமிழ் மலையைக் காற்றுக்கு -தமிழ் வளர்த்த பொதிய மலையில் நின்றும் தோன்றுவதுமான தென்றல் காற்றுக்கு
அரும்ப நையும் -அரும் பல் நையும் -அது சிறியதாக வீசும் பொழுது எல்க்லாம் வருந்துவாள்
கண் படாள் -நள் இரவிலும் உட்படத் துயில் கொள்வது இல்லை
ஆகவே
அண்டர் ஏற்றுக்கு-தேவர்களில் சிங்கம் போன்ற
அலங்காரற்கு -அழகருக்கு -அழகப பிரான் விஷயமாக –
அரும்பு அனையக் கொங்கையாள் கொண்ட –
கோங்கு அரும்பை தாமரை அரும்பை வடிவில் ஒத்த ஸ்தனங்களைக் கொண்ட இவள் கொண்ட
இன்னலுக்கு
மாற்றுக் கரும்பனை அல்லாது -மடலூர்தல் அல்லாமல்
வேறு மருந்து இல்லையே –காதல் நோயைத் தீர்க்க வேறு பரிகாரம் இல்லை –

————————————————————————

மருந்து உவந்தார் தொழும் மாலிருஞ்சோலை மலை அழகர்
அருந்துவம் தாரணி என்று அயின்றார் அடல் ஆயிர வாய்
பொருந்து வந்து ஆர் பணிப் பாயார் விதுரன் புது மனையில்
விருந்து உவந்தார் அடியார்க்கு இல்லை நோயும் வெறுமையுமே –18-

அருந்துவம் தாரணி என்று அயின்றார் -பூமியை உண்போம் என்று உண்டு அருளியவரும்
அடல் ஆயிர வாய் பொருந்து வந்து ஆர்-காற்றை உணவாகக் கொள்ளும் – பணிப் பாயார்
விதுரன் புது மனையில் விருந்து உவந்தார்-கிருஷ்ணன் பொன்னடி சாத்தப் பட்டதால் புதுமனை –
மருந்து உவந்தார் தொழும் மாலிருஞ்சோலை மலை அழகர் -சாவா மருந்தான அமிர்தத்தை விரும்பி உண்ட தேவர்கள் வணங்கப் பெற்ற அழகர்
அமரரோடு கோனும் சென்று திரிசுடர் சூழும் மலை திருமாலிருஞ்சோலை யதே -பெரியாழ்வார்
அடியார்க்கு இல்லை நோயும் வெறுமையுமே –

———————————————————————–

தலை மகன் இளமைக்குச் செவிலி இரங்குதல்

வெறுத்தவரை கஞ்சனை செற்றுளார் விடை வெற்பர் வெங்கண்
கறுத்த வரைக்கு அஞ்சல் என்று வந்தார் கனகாம் பரத்தைப்
பொறுத்த அரைக்கு அஞ்சன மேனிக்கு ஆவி புலர்ந்து உருகிச்
சிறுத்த வரைக் கஞ்சம் கூப்பும் என் பேதைக்கு என் செப்புவதே –19-

வெறுத்தவரை கஞ்சனை செற்றுளார் -தன்னை வெறுத்தவர்களையும் கஞ்சனையும் கொன்றிட்டவரும்
வெங்கண் கறுத்த வரைக்கு அஞ்சல் என்று வந்தார்-ஸ்ரீ கஜேந்திர ஆழ்வானுக்கு விரைந்து வந்து ரஷித்தவரும்
விடை வெற்பர்-விருஷப கிரியில் எழுந்து அருளி இருக்கும் அழகர்
கனகாம் பரத்தைப் பொறுத்த அரைக்கு -கனக அம்பரம் -பீதாம்பரம் தரித்த திரு வரியின் அழகைக் குறித்தும்
அஞ்சன மேனிக்கு ஆவி புலர்ந்து உருகிச் -ஈடுபட்டு உயிர் வருந்தி கரைந்து
சிறுத்த வரைக் கஞ்சம் கூப்பும்-வரை சிறுத்த கஞ்சம் -உத்தம லஷனமான ரேகைகளை யுடைய
சிறிய தாமரை மலர் போன்ற திருக்கைகளைக் கவித்து தொழும்
என் பேதைக்கு என் செப்புவதே –என் பெண்ணின் நிலைமையைக் குறித்து ஒன்றும் சொல்லத் தரம் இல்லை -என்றபடி –
அறியாக் காலத்துள்ளே அடிமைக் கண் அன்பு செய்வித்து அறியா மா மாயத்து அடியேனை வைத்தாயேல்-

———————————————————————

செப்போ தனம் செழுந்துப் போ செவ்வாய் என்று சேயிழை யார்க்கு
ஒப்பு ஓத நெஞ்சு உருகித் திரிவீர் கனல் ஊதை மண் விண்
அப்பு ஓதனம் என்று அமுது செய்தார் அலங்காரர் பொற்றாள்
எப்போது அனந்தல் தவிர்ந்து ஏத்த நீங்கள் இருக்கின்றதே –20-

-தனம் செப்போ –ஸ்தனங்கள் செப்போ –
செழுந்துப் போ செவ்வாய் -செழும் துப்போ -சிவந்த வாய் செழுமையான பவளமோ
என்று சேயிழை யார்க்கு -ஒப்பு ஓத நெஞ்சு உருகித் திரிவீர் வடிவும் நிறமும் பற்றி உவமைகள் எடுத்துச் சொல்லி
நெகிழ்ந்து கரைந்து வீணே திரிகின்றவர்களே
கனல் ஊதை மண் விண் அப்பு ஓதனம் என்று அமுது செய்தார்
அக்னி-காற்று -நிலம் -ஆகாயம் -நீர் -ஆகிய பஞ்ச பூதங்களை உணவாக உட்கொண்ட
அலங்காரர் -அழகருடைய
பொற்றாள் எப்போது அனந்தல் தவிர்ந்து –தூக்கம் சோம்பல் -தாமச குணம் ஒழிந்து –ஏத்த நீங்கள் இருக்கின்றதே

—————————————————————————-

இருக்கு அந்தரத்து அனைவோர்களும் ஓதி இடபகிரி
நெருக்கம் தரத்தனை ஏத்த நின்றானை நிறத்த துப்பின்
உருக் கந்தர் அத்தனைத் துன்பு ஒழித்தானை உலகம் உண்ட
திருக் கந்தரத்தானை அல்லாது எண்ணேன் ஒரு தெய்வத்தையே –21—

-அந்தரத்து அனைவோர்களும் -மேல் உலகில் உள்ள எல்லா தேவர்களும்
இருக்கு ஓதி -வேத வாக்யங்களைச் சொல்லி
இடபகிரி நெருக்கம் தரத்தனை ஏத்த நின்றானை -ரிஷப கிரி -திருமாலிருஞ்சோலை நெருக்கம் உண்டாகுமாறு
திரண்டு தன்னை ஸ்துதிக்க நின்றானை
நிறத்த துப்பின் உருக்-நிறம் விளங்கப் பெற்ற சிறந்த பவளம் போன்ற வடிவு நிறத்தை யுடைய
கந்தர் அத்தனைத் -முருகக் கடவுளுக்கு தந்தையாகிய சிவபிரானுக்கு
துன்பு ஒழித்தானை -துன்பம் ஒழித்து அருளிய
உலகம் உண்ட திருக் கந்தரத்தானை -திருக்கண்டத்தை -அல்லாது எண்ணேன் ஒரு தெய்வத்தையே –

————————————————————————–

தெய்வம் பல அவர் நூலும் பல அவை தேர் பொழுதில்
பொய் வம்பு அல என்று தோன்றும் புல்லோர்கட்கு போத நல்லோர்
உய்வம் பலனும் அவனே என்று ஓதி உணர்வர் நெஞ்சே
கொய் வம்பு அலர் சொரியும் சோலை மா மலைக் கொண்டலையே –22-

நெஞ்சே
தெய்வம் பல
அவர் நூலும் பல
அவை தேர் பொழுதில் பொய் வம்பு அல என்று தோன்றும் புல்லோர்கட்கு
அவற்றை ஆராய்ந்தால் பொய்மை யுடையவை பயன் அற்றவை அல்ல என்று அற்பர்களுக்குத் தோன்றும்
போத நல்லோர் -நல்ல ஞானம் உடைய நல்லவர்களோ –
உய்வம் -இவ்வழி எல்லா வழி செல்லாது நல் வழி சென்று உய்யக் கடவோம்
பலனும் அவனே -உபாயம் மட்டும் அல்ல உபேயமும் அவனே என்று –
என்று ஓதி உணர்வர்
கொய் வம்பு அலர் சொரியும் சோலை மா மலைக் கொண்டலையே —
நிறமும் பயனும் பற்றி வந்த உவமை ஆகு பெயர் —
ஸ்ரீ வேங்கடாத்ரி சிகராலய காளமேகம் -சோலை மலைக் கொண்டலை –
புயன் மழை வண்ணர் புரிந்து உறை கோயில் மயன் மிகு பொழில் சூழ் மாலிருஞ்சோலை –

————————————————————————–

கொண்டு அலையா நிற்கும் ஐம் புலக் கோள் மகரங்களின் ஈர்ப்பு
உண்டு அலை ஆர் பிறவிக் கடல் மூழ்குவர் உத்தமனை
தண்டலை ஆர் திரு மாலிருஞ்சோலைத் தனிச் சுடரை
புண் தலையால் வணங்கார் அணங்கு ஆர் வினை போக என்றே –23-

உலகில் பேதைகளாய் உள்ளவர்கள்
கொண்டு அலையா நிற்கும் ஐம் புலக் கோள் மகரங்களின்-ஈர்ப்பு உண்டு
மனத்தை தம் வசமாகக் கொண்டு வருத்தி நிற்கிற ஐம்புலன்கள் ஆகிய வலிய சுறா மீன்களினால் ஈர்ப்பு உண்டு -இழுக்கப் பட்டு
அலை ஆர் பிறவிக் கடல் மூழ்குவர்
உத்தமனை
தண்டலை ஆர் திரு மாலிருஞ்சோலைத் தனிச் சுடரை
புண் தலையால் -தசை பொருந்திய தங்கள் தலைகளைக் கொண்டு –
வணங்கார் அணங்கு ஆர் வினை போக என்றே –துன்பம் நிறைந்த தமது கர்மங்கள் ஒழிவனவாக -என்று நமஸ்கரிக்க மாட்டார்கள் –

—————————————————————————-

என்று உதரம் கலந்தேன் அற்றை நான்று தொட்டு இற்றை வரை
நின்று தரங்கிக் கின்றேற்கு அருள்வாய் நெடும் கான் கடந்து
சென்று தரங்கக் கடல் தூரத்து இலங்கையில் தீயவரைக்
கொன்று தரம் குவித்தாய் சோலை மா மலைக் கோவலனே –24–

நெடும் கான் கடந்து சென்று
தரங்கக் கடல் தூரத்து
இலங்கையில் தீயவரைக் கொன்று தரம் குவித்தாய்
சோலை மா மலைக் கோவலனே –பசுக்களை காக்க வல்லவன் –உயிர்களைக் காக்க வல்லவன் கோபாலன் -மருவி –
என்று உதரம் கலந்தேன் -தாயின் வயிற்றில் வந்து புகுந்தேனோ –
அற்றை நான்று தொட்டு இற்றை வரை
நின்று தரங்கிக் கின்றேற்கு -இடைவிடாது அலைகின்ற எனக்கு
அருள்வாய் -இங்கனம் இனி மேல் அலையாத படி கருணை புரிவாய் –

——————————————————————————–
கோவலன் பார்ப்புடன் கேகயம் சூழ் குளிர் சோலை மலைக்
காவலன் பாற் பாடல் கண் துயில் மால் அலங்காரன் என்றே
பாவல் அன்பால் பணிவார் அணி வானவர் ஆகி மறை
நாவலன் பார்ப்பதி நாதன் நண்ணாப் பதம் நண்ணுவரே –25-

கோவலன்-ஆயனாய் வளர்ந்தவன் –
பார்ப்புடன் கேகயம் சூழ் குளிர் சோலை மலைக் காவலன்-குஞ்சுகள் உடனே மயில்கள் சூழப் பெற்ற குளிர்ந்த திருமால் இருஞ்சோலைக்கு தலைவன்
பாற் பாடல் கண் துயில் மால்
அலங்காரன்
என்றே
பாவல் அன்பால் -பணிவார்–பரவுதல் உடைய மிக்க பக்தியினால் அப்பெருமானை வணங்கி
அணி வானவர் ஆகி-மறுமையிலே அழகிய முக்தர்களாகி
மறை நாவலன் பார்ப்பதி நாதன் நண்ணாப் பதம் நண்ணுவரே –வேதம் வல்ல நாவை நாவை யுடையவனான பிரமனும்
பார்வதி நாயகனான சிவபிரானும் அடைய மாட்டாத பரமபதத்தை அடைவார்கள் –
கோவலன் -கோபாலன்
காவலன் -லோக சம்ரஷகன்
மறை நாவலன் –
நண்ணாப் பதம் நண்ணுவர் -தொடை முரண் அணி –

————————————————————————————

கோயில் கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பிள்ளை பெருமாள் ஐயங்கார் திருவடிகளே சரணம்
பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்–

ஸ்ரீ பிள்ளை பெருமாள் ஐயங்கார் அருளிய திருவேங்கடத்தந்தாதி -76-100-

ஞானக் கண் தா கனவு ஒக்கும் பவம் துடை நஞ்சு இருக்கும்
தானக் கண்டா கனற்சோதி என்று ஏத்தும் வன் தாலமுடன்
வானக் கண் தா கன வண்ணா என்று ஒது ஒலி வந்து அடையா
ஈனக் கண்டா கனற்கு ஈந்தான் பர கதி என் அப்பனே –76-

நஞ்சு இருக்கும் தானக் கண்டா -விஷம் தங்கும் இடம் -கழுத்தை யுடையவனே –
கனற்சோதி -அனல் பிழம்பின் வடிவமானவனே -கனச்சோதி-திரண்ட சோதி வடிவம் ஆனவனே –
ஞானக் கண் தா –
கனவு ஒக்கும் பவம் துடை-பிறப்பை ஒழித்து அருள்வாய் -கண்ட கனாவின் பொருள் போல் யாவும் பொய் அன்றோ
என்று ஏத்தும் -என்று சொல்லி சிவ பிரானைத் துதிக்கிற
வன் தாலமுடன் -வழிய நாவுடன் கூடி
வானக் கண் தா கன வண்ணா என்று ஒது ஒலி வந்து அடையா –
விஷ கண்டா தழல் வண்ணா என்று துதிப்பவன் முகில் வண்ணா -என்ற
செவிக்கு இனிய காணிலும் உருப்பொலார் செவிக்கினாத கீர்த்தியார் -திருச்சந்த விருத்தம்
சொல்லைக் கேட்காமல்
திருமாலைத் துதிக்கும் ஓசை தனது செவிகளில் வந்து நுழையப் பெறாத
ஈனக் கண்டா கனற்கு ஈந்தான் பர கதி என் அப்பனே —

————————————————————————–

என் அப்பன் ஆகத்துப் பொன் நூலன் வேங்கடத்து எந்தை துயில்
மன் அப்பன் நாகத்துக்கு அஞ்சல் என்றான் பல் மணி சிதறி
மின்னப் பல் நாகத்துப் பாய்ந்தான் கதை அன்றி வெவ்வினைகள்
துன்னப் பல் நா கத்துப் பொய்ந்நூல் புகா என் துளைச் செவிக்கே –77–

என் அப்பன் ஆகத்துப் பொன் நூலன்-பொன்னால் ஆகிய யஜ்ஞ்ஞோபவீதம் தரித்தவன்
ஆகத்தில் தாயாரையும் பொன் நூலூஅலையும் தரித்தவன் என்றுமாம்
வேங்கடத்து எந்தை துயில் மன் அப்பன்-கண் வளர்ந்து அருள கடலை யுடையவன் -அப்பில் துயில் மன்னுபவன் –
நாகத்துக்கு அஞ்சல் என்றான் -ஸ்ரீ கஜேந்திர ஆழ்வானுக்கு அபய பிரதானம் பண்ணி அருளியவன்
பல் மணி சிதறி மின்னப் பல் நாகத்துப் பாய்ந்தான்-பல முடிகளிலும் பல மாணிக்கம் தெறித்து
மின்னல் போலே விளங்கும் பற்களை யுடைய காளியன் பாம்பின் மேலே வலியப் பாய்ந்தவன்
கதை அன்றி -திவ்ய சேஷ்டிதங்கள் பற்றிய கதைகளை தவிர
வெவ்வினைகள் துன்னப்-கொடிய வினைகள் நெருங்க
பல் நா கத்துப் பொய்ந்நூல் புகா என் துளைச் செவிக்கே —
பர சமயத்தாரது-பல நாக்குகள் கத்தும் பொய்யான சமய நூல்கள் பொருள்கள் எனது செவித் துளையில் நுழையாது
பெரியார்கள் இடம் நுண்ணிய பொருளைக் கேட்கவே துளைச் செவி என்கிறார்

———————————————————————-

நாரை விடு தூது

செவித்தலை வன்னியன் சூடு உண்ட வேய் இசை தீப்பதும் யான்
தவித்து அலை வன்மயலும் தமர் காப்பும் தமிழ்க் கலியன்
கவித்தலைவன் திரு வேங்கடத்தான் முன் கழறுமின் பொன்
குவித்து அலை வந்து உந்து கோனேரி வாழும் குருகினமே –78-

பொன் குவித்து அலை வந்து உந்து கோனேரி வாழும் குருகினமே —
நீங்கள் செய்த பாக்கியம் எனக்கு கிட்ட வேண்டுமே -நானும் திருவேங்கடமுடையான் உடைய கோனேரியில் வாழ வேண்டாவோ
கோனேரி வாழும் குருகாய்ப் பிறப்பேனே –அங்குத்தை வாசம் தானே போக ரூபமாய் இருக்கும் என்கை-
வன்னியன் சூடு உண்ட வேய் இசை-நெருப்பில் சுடப்பட்ட மூங்கிலின் ஆகிற புல்லாங்குழலின் இசைப் பாட்டு –
செவித்தலை தீப்பதும் -எனது காதுகளின் இடத்தைச் சுடுவதையும் –
தீங்குழல் ஈருமாலோ -நெருப்பு போலே சுடும் வேய்ங்குழல் ஓசை என்றுமாம்
யான் தவித்து அலை வன்மயலும்-யான் விரக தாபம் கொண்டு வருந்துகிற வலிய எனது மோகத்தையும்
தமர் காப்பும் -பாங்கியர் செவிலியர் முதலிய உற்றார் சைத்ய உபசாரம் செய்து எனது பாதுகாக்கும் வகையும்
தமிழ்க் கலியன் கவித்தலைவன் -நாலு கவிப் பெருமாள் -என்று விருது வாசிக்கத் தக்க
திருமங்கை ஆழ்வார் திவ்ய ஸூகத்திகளுக்கு பாட்டுடைத் தலைவனான திரு வேங்கடத்தான் முன் கழறுமின்
பிரபஞ்ச விஷய வெறுப்பும் பகவத் விஷய அனுபவத்தில் ஆர்த்தியும் தோன்ற அருளிச் செய்கிறார்

——————————————————————————

குருகூரர் அங்க மறைத் தமிழ் மாலை குலாவும் தெய்வ
முருகு ஊர் அரங்கர் வட வேங்கடவர் முன் நாள் இலங்கை
வரு கூரர் அங்கம் துணித்தார் சரணங்கள் வல்வினைகட்கு
இரு கூர் அரங்கள் கண்டீர் உயிர்காள் சென்று இரவுமினே –79-

உயிர்காள்-பிராணிகளே
குருகூரர் அங்க மறைத் தமிழ் மாலை -திருமங்கை ஆழ்வார் அருளிச் செய்த ஆறு பிரபந்தங்கள் ஆகிய அங்கங்கள் யுடைய
சிஷை வியாகரணம் சந்தஸ் நிருத்தம் ஜ்யோதிஷம் கல்பம் -போல்வன –
நம்மாழ்வார் அருளிச் செய்த நான்கு தமிழ் வேதமாகிய பா மாலைகளில்
குலாவும் தெய்வ முருகு-பொருந்திய தெய்வத் தன்மை யுள்ள தெய்வ மணம்
ஊர் அரங்கர் -வீசப்பெற்ற ஸ்ரீ ரங்க நாதரும்
முன் நாள் இலங்கை வரு கூரர் அங்கம் துணித்தார்
வட வேங்கடவர்
சரணங்கள் வல்வினைகட்கு இரு கூர் அரங்கள் கண்டீர் -கூரிய வாள் விசேஷங்கள் ஆகும்
சென்று இரவுமினே -அவன் இடம் சென்று பிராரத்து அருள் பெறுவீர் –

——————————————————————————

இரணிய நாட்டன் இரணியன் ஈர் ஐந் தலையன் கஞ்சன்
முரணிய கோட்டின் நகத்தின் சரத்தின் முன் தாளின் துஞ்சத்
தரணியில் குத்தி இடந்து எய்து உதைத்தவன் சர்ப்ப வெற்பன்
அரணிய கேழல் அரி ராகவன் கண்ணன் ஆகி வந்தே –80-

சர்ப்ப வெற்பன் -சேஷ கிரியில் எழுந்து அருளி இருப்பவனான திருமால் –
அரணிய கேழல் -அரண் போலே ரஷிக்கும் தன்மை யுள்ள வராக மூர்த்தியும்
அரணிய -காட்டில் சஞ்சரிக்கும் என்றுமாம்
அரி-சிங்கப் பிரானும்
ராகவன்-சக்ரவர்த்தி திருமகனும்
கண்ணன் -ஸ்ரீ கிருஷ்ணனாகவும்
ஆகி வந்தே -திருவவதரித்து -முறையே
இரணிய நாட்டன் -ஹிரண்யாஷன்-பொன்னிறமான கண்கள் கொண்டவன் நாட்டம் -கண்
இரணியன்
ஈர் ஐந் தலையன்
கஞ்சன்
முரணிய கோட்டின் -வலிமை யுள்ள கொம்பினாலும்
நகத்தின்-நகங்களினாலும்
சரத்தின் -அம்புகளாலும் -கரத்தின் -பாட பேதம் -கைகளால் அம்பு தொடுத்து என்றபடி
முன் தாளின் -முந்தி நீட்டிய திருவடிகளாலும்
துஞ்சத்
தரணியில்
குத்தி
இடந்து
எய்து
உதைத்தவன்
நிரல் நிறை அணி யாக அருளிச் செய்கிறார் –

————————————————————————-

வந்தித்து இருக்கு மறை போற்றும் வேங்கட வாண மலர்
உந்தித் திருக் குங்குமம் அணி மார்ப உள் வஞ்சனையும்
புந்தித் திருக்கும் வெகுளியும் காமமும் பொய்யும் விட்டுச்
சிந்தித் திருக்குமது எக்காலம் யான் உன் திருவடியே –81-

வந்தித்து போற்றும் -போற்றி வணங்கி -துதிக்கப் பெற்ற
இருக்கு மறை -ருக் போன்ற வேதங்களால்
-வேங்கட வாண
மலர் உந்தித் திருக் குங்குமம் அணி மார்ப -திரு உந்திக்கமலம் -பெரிய பிராட்டியார் -குங்குமச் சாந்து அணிந்த திரு மார்ப
உள் வஞ்சனையும் -மனத்தில் அடங்கிய வஞ்சனைகளையும்
புந்தித் திருக்கும்-அறிவின் மாறுபாட்டையும்
வெகுளியும் -கோபத்தையும்
காமமும்
-சிற்றின்ப ஆசையையும்
பொய்யும் –
விட்டுச் சிந்தித் திருக்குமது எக்காலம் யான் உன் திருவடியே-

———————————————————————

திருவடி வைக்கப் புடவி பற்றாது அண்டம் சென்னி முட்டும்
கருவடிவைக் கலந்து ஆற்றா எண் திக்கும் கடல் மண் கொள்வான்
பொரு வடிவைக் கனல் ஆழிப் பிரான் புனல் ஆழி கட்டப்
பெரு வடிவைக் கண்ட அப்பன் எவ்வாறு அடி பேர்ப்பதுவே –82-

பொரு வடி -போர் செய்கின்ற -பலவகைப் பட்ட திவ்யாயுதங்களில் -தேர்ந்து எடுத்த
வைக்-கூர்மையான
கனல் ஆழிப்-அக்னியைச் சொரிகிற சக்ராயுதத்தை யுடைய
பிரான் -தலைவனும்
ஆழி கட்டப் -சமுத்ரத்தை அணை கட்டிக் கடக்க
புனல் பெரு வடிவைக் கண்ட -அக்கடலின் நீர் மிக்க வற்றுதலை அடையும் படி செய்து அருளிய
அப்பன்-திருவேங்கடமுடையான்
திருவிக்கிரம அவதாரம் செய்து அருளிய காலத்தில்
திருவடி வைக்கப் புடவி பற்றாது
அண்டம் சென்னி முட்டும்
கருவடிவைக் கலந்து ஆற்றா எண் திக்கும்
இங்கனம் பெரு வடிவு கொண்ட திருமால்
கடல் மண் கொள்வான் -கடல் சூழ்ந்த உலகத்தில் மூன்று அடி அளந்து கொள்வதற்காக
எவ்வாறு அடி பேர்ப்பதுவே –
பெருமை அணி கொண்டு அருளிச் செய்கிறார் –

——————————————————————–

பேர் ஆனைக் கோட்டினைப் பேர்த்தானை வேங்கடம் பேணும் துழாய்த்
தாரானை போதானைத் தந்தானை எந்தையை சாடு இறப் பாய்ந்து
ஊர் ஆனை மேய்த்து புள் ஊர்ந்தானை பஞ்சவர்க்கு உய்த்து நின்ற
தேரானை நான் மறை தேர்ந்தானை தேரும் நும் தீது அறுமே –83-

பேர் ஆனைக் கோட்டினைப் பேர்த்தானை
வேங்கடம் பேணும் துழாய்த் தாரானை
போதானைத் தந்தானை
எந்தையை
சாடு இறப் பாய்ந்து -சகடா சுரனை முறியும் படி தாவி உத்தைத்து
ஊர் ஆனை மேய்த்து -பசுக்களை மேய்த்து
புள் ஊர்ந்தானை
பஞ்சவர்க்கு உய்த்து நின்ற தேரானை
நான் மறை தேர்ந்தானை
தேரும் நும் தீது அறுமே -அறிந்து ஸ்துதியுங்கோள் -உங்கள் துன்பங்கள் நீங்கும்
பேரானை -பேர்த்தானை என்றும் -தாரானை தந்தானை -என்றும் -ஊரானை ஊர்ந்தானை -தேரானை தேர்ந்தானை –
விரத ஆபாச அலங்காரம் -முரண் விளந்தழிவணி -சொல்லிலும் பொருளிலும் முரணுதல் முரணே

தொலைந்தானை ஓதும் தொலையானை யன்னை சொல்லால் மகுடம் கலைந்தானை ஞானக் கலையானை
யாய்ச்சி கலைத் தொட்டிலோடு அலைந்தானை பாலின் அலையானை
வாணன் கை யற்று விழ மலைந்தானை சோலை மலையானை
-வாழ்த்து எண் மட நெஞ்சமே -திரு அழகர் திரு வந்தாதி –83-

மாத் துளவத் தாரானை வேட்கை எல்லாம் தந்தானை
மும்மதமும் வாரானை யன்று அழைக்க வந்தானை
காரான மெய்யான யன்பருக்கு மெய்த்தானை
கண் கை கால் செய்யானை வேலை யணை செய்தானை
வையம் எல்லாம் பெற்றானை காணப் பெறாதானை
கண் மலைக்கு கற்றானைக் காத்ததொரு கல்லானை
யற்றார்க்கு வாய்ந்தானை சம்பவள வாயானை
மா முடியப் பாய்ந்தானை யாடரவப் பாயானை -திருநறையூர் நம்பி மேக விடு தூது

———————————————————————

அறுகு ஊடு கங்கை தரித்தான் அயன் அழைத்தாலும் இச்சை
அறு கூடு மால் அடியார் அடிக்கே அப்பன் வேங்கடவன்
மறுகு ஊடு மாதர் ஏறி பூண் எறிக்கும் மதில் அரங்கன்
மறு கூடு நம்மை மருவாமல் வாழ்விப்பன் மா மனமே –84-

மா மனமே -சிறந்த மனமே -பந்த மோஷங்களுக்கு மனமே காரணம் -கொண்டாடி விளிக்கிறார்
அறுகு ஊடு கங்கை தரித்தான் -முடியில் சூடிய அறுகம் புற்களின் இடையே கங்கையையும் தரித்தவனும்
அயன் -பிரமனும்
அழைத்தாலும்-வலிய வந்து தம்மிடம் சேருமாறு கூப்பிட்டாலும்
இச்சை அறு -விருப்பம் கொள்ளாது ஒழிவாய்
கூடு மால்அடியார் அடிக்கே –
அங்கனம் சேர்ந்தால் –
ஊடு மாதர் ஏறி பூண் –மறுகு-எறிக்கும் மதில் அரங்கன்
தம் கணவர் உடன் பிணங்கி மகளிர் கழற்றி எறிந்த ஆபரணங்கள் எடுப்பவர் இல்லாமல் வீதிகளிலே கிடந்தது ஒலி வீசப் பெற்றதும்
மதிள்கள் சூழ்ந்ததுமான ஸ்ரீ ரங்கத்தை யுடைய
அப்பன் வேங்கடவன்
மறு கூடு நம்மை மருவாமல் வாழ்விப்பன் –
பறவை தங்கும் கூடு போன்று உயிர் தங்கும் உடல் –
யமகம் முன் இரண்டு அடிகளிலும் பின் இரண்டு அடிகளிலும் காணலாம் –

————————————————————————-

மாமன் அங்காந்த வல் வாய்ப் புள்ளை ஏவமடித்து பித்தன்
நா மனம் காந்த அன்று ஓட எய்தான் நறும் பூங்கொடிக்குத்
தாமன் அம் காந்தன் திருவேங்கடத்து எந்தை தாள்களில் என்
தீ மனம் காந்தம் கவர் ஊசி போல் என்று சேர்வதுவே –85-

மாமன் -மாமனான கம்சன்
அங்காந்த வல் வாய்ப் புள்ளை ஏவ -பகாசுரனை ஏவ
மடித்து -அதனைக் கொன்று
பித்தன் நா மனம் காந்த அன்று ஓட எய்தான்-சிவன் தன நாவில் பொருந்திய நீர் வற்றுமாறு பாணாசுர யுத்தத்தில் ஓடும்படி எய்தவனும்
நா மன் அம் காந்த -நா உலர என்னும் படி
நறும் பூங்கொடிக்குத் தாமன் அம் காந்தன்
திருவேங்கடத்து எந்தை
தாள்களில் என் தீ மனம் காந்தம் கவர் ஊசி போல் என்று சேர்வதுவே —
இரும்பைக் காந்தம் இழுக்கின்ற வாறு எனைத் திரும்பிப் பார்க்க ஒட்டாமல் திருவடிக் கரும்பைத் தந்து அருள்வாய் என்கிறார் –

————————————————————-

சேரும் மறுக்கமும் நோயும் மரணமும் தீ வினையின்
வேரும் அறுக்க விரும்பி நிற்பீர் வட வேங்கடத்தே
வாரும் மறுக்க அறியான் எவரையும் வாழ அருள்
கூரும் மறுக் கமலை அணி மார்பன் கைக் கோதண்டனே –86–

சேரும்-கரும கதியால் வந்து அடைகின்ற
மறுக்கமும் -மனக் குழப்பங்களும்
நோயும் மரணமும்
தீ வினையின் வேரும் -கொடிய கருமத்தின் மூலத்தையும்
அறுக்க விரும்பி நிற்பீர்– வட வேங்கடத்தே வாரும்
மறுக்க அறியான் எவரையும் -சரணம் அடைந்த எவரையுமே மறுக்காத சரணாகத வத்சலன்
வாழ அருள் கூரும் -அடியார் அனைவரும் வாழ கருணை பொழிபவன்
மறுக் -ஸ்ரீ வத்சம் மறுவையும் -கமலை -பெரிய பிராட்டியாரையும் அணிந்த -அணி மார்பன் கைக் கோதண்டனே —

———————————————————————————————————-

கோதண்டத்தான் நந்தன் வாள் கதை நேமியன் கோல வட
வேதண்டத்தான் அத்தன் இன் இசையான் மண்ணும் விண்ணும் உய்ய
மூதண்டத் தானத்து அவதரித்தான் எனில் முத்தி வினைத்
தீது அண்டத்தான் அத்தனு எடுத்தான் எனில் தீ நரகே –87-

கோதண்டத்தான் நந்தன் வாள் கதை நேமியன்
கோல வட வேதண்டத்தான் -அழகிய திருவேங்கட திருமலை யுடையவன்
அத்தன்-எல்லா உயிர்கட்கும் தலைவன்
இன் இசையான்-வேய்ங்குழல் இனிய இசையை யுடையவன் -இனிய புகழை யுடையவன் என்றுமாம் –
மண்ணும் விண்ணும் உய்ய மூதண்டத் தானத்து அவதரித்தான்
எனில் -மெய்ம்மை உணர்ந்து சொன்னால்
முத்தி -பரமபதம் கிட்டும் -அவதார ரகஸ்ய ஞானமே முக்தி தரும் என்றதாயிற்று
வினைத் தீது அண்ட -ஊழ் வினையின் தீமை வந்து தொடர -கர்ம வசித்தால் நம்மைப் போலே அவனும்
த்தான் அத்தனு எடுத்தான் -தான் அந்த தேகத்தை எடுத்தான் என்று உண்மை உணராமல்
எனில்-சொன்னால்
தீ நரகே –கொடிய நரகமே நேரும்
தராதலத்து மீனவதார முதலானவை வினையின்றி இச்சையானவதாரறிவர் அவரே முத்தராமவரே -திரு அழகர் திருவந்தாதி –

—————————————————————-

நரகம் அடங்கலும் சென்று எய்த்த பாவிக்கு நாரியர் மேல்
விரகம் அடங்க மெய்ஞ்ஞானம் வெளி செய வீடு பெற
உரகம் மடங்க நடித்த பொற்றாள் இன்று என் உச்சி வைப்பாய்
வரகமடம் கயல் ஆனாய் வடமலை மாதவனே –88–

வரகமடம் கயல் ஆனாய்-வரம் கமடம் கயல் ஆனாய் -சிறந்த ஆமை மீன் திருவவதாரம் செய்து அருளினாய்
வர -தனித்து சிறந்தவனே என்றுமாம்
வடமலை மாதவனே —
நரகம் அடங்கலும் சென்று எய்த்த பாவிக்கு
நாரியர் மேல் விரகம் அடங்க -மகளிர் விஷயமான உண்டாகும் ஆசை தணியவும்
மெய்ஞ்ஞானம் வெளி செய-தத்வ ஞானம் தோன்றவும்
வீடு பெற -பரமபதம் கிடைக்கவும்
உரகம் மடங்க நடித்த பொற்றாள் இன்று என் உச்சி வைப்பாய் -காளியன் தலை மடங்கும்படி நடனம் செய்த திருவடிகளை

காளியன் பொய்கை களங்கப் பாய்ந்திட்டவன் நீண் முடி ஐந்திலும் நின்று நடம் செய்து

—————————————————————-

மாதிரம் காதல் மனை வாழ்க்கை என்று எண்ணி வான் பொருட்டு
மாதிரம் காதம் பல உழல்வீர் இன்னும் மைந்தன் என்று ஓர்
மாது இரங்காத படி வணங்கீர் அரிமா வொடு கைம்
மா திரங்காது அமர் செய்கின்ற சேட மலையினையே –89-

காதல் மனை வாழ்க்கை-மனையாள் உடன் கூடிய இல்லத்து வாழ்தலை
மாதிரம் -மிக்க நிலை யுள்ளத்து –
என்று எண்ணி
அதற்கு உபயோகமாக
வான் பொருட்டு -மிக்க செல்வத்தை ஈட்டுதற் பொருட்டு
மாதிரம் காதம் பல உழல்வீர் -திக்குகள் தோறும் அநேக காத தூரம் சுற்றி அலைபவர்களே –
இன்னும் மைந்தன் என்று ஓர் மாது இரங்காத படி –
இன்னமும் உங்களைப் புத்திரன் என்று ஒரு பெண் அன்பு செய்யாத படி -பிறப்பு அற்று முக்தி பெறுமாறு
வணங்கீர் அரிமா வொடு கைம் மா திரங்காது அமர் செய்கின்ற சேட மலையினையே –
சிங்கங்கள் உடன் யானைகள் பின் வாங்காமல் போர் செய்யப் பெற்ற
சேஷ கிரி திருவேங்கட திருமலையில் எழுந்து அருளி இருக்கின்ற எம்பெருமானை வணங்குகள் –

———————————————————————————————

மலையின் அரக்கர் உடன்று எழுந்தார் என்று மா மறை நூல்
கலையினர் அக்கருடன் இந்திராதியர் காட்ட செய்யும்
கொலையினர் அக்கருடன் ஏறும் வேங்கடக் குன்றர் என்றால்
உலையின் அரக்கு அருள் தந்திலர் ஏனும் என் உள் அவர்க்கே –90-

மா மறை நூல் கலையினர் -பிரம தேவரும்
அக்கருடன் -அக்கர் உடன் -ருத்ராஷ மாலை /எலும்பு மாலையை தரித்த சிவ பிரானும் ஆகிய இரு மூர்த்திகள் உடன்
முனிவர்கள் யஷர்கள் என்றுமாம்
இந்திராதியர் -இந்த்ரிரன் முதலிய தேவர்கள்
மலையின் அரக்கர் உடன்று எழுந்தார் என்று காட்ட –
மலைகள் போலே அரக்கர்கள் உக்கிரம் கொண்டு ஓங்கினார்கள் என்று சொல்லி முறையிட
செய்யும் கொலையினர் -செய்த அவ்விராக்கதர் வாதத்தை யுடையரான
அக்கருடன் ஏறும் வேங்கடக் குன்றர் என்றால் -என்று சொன்னால்
அருள் தந்திலர் ஏனும் -என் உள் அவர்க்கே –உலையின் அரக்கு -நெகிழ்ந்து உருகும் –
விரக வேதனை உற்ற தலைவின் கூற்று –

——————————————————————

தோழி தலைமகனை ஏதம் கூறி இரவு வரல் விலக்கல் –

உள்ளம் அஞ்சாய்வலியாய் வலியார்க்கும் உபாயம் வல்லாய்
கள்ளம் அஞ்சு ஆயுதம் கை வரும் ஆயினும் கங்கு லினில்
வெள்ள மஞ்சு ஆர் பொழில் வேங்கடக் குன்றினில் வீழ் அருவிப்
பள்ளம் அம்சாரல் வழி வரில் வாடும் இப்பாவையுமே –91–

நீ
உள்ளம் அஞ்சாய்
வலியாய்
வலியார்க்கும் உபாயம்– கற்பிக்கும் படி –வல்லாய் –
கள்ளம் -களவும் -அஞ்சு ஆயுதம் -பஞ்சாயுதங்களும் உனக்கு கை வரும்
ஆயினும்
கங்கு லினில் -வெள்ள மஞ்சு ஆர் பொழில் வேங்கடக் குன்றினில் வீழ் அருவிப் பள்ளம் -அம்சாரல் வழி வரில்-
அழகிய மலைப் பக்கத்து வழியே நீ வந்தால்
வாடும் இப்பாவையுமே –நின் வரவை எதிர்பார்த்து இருக்கும் இப்பென்னும் வருந்துவாள்
ஆறு பார்த்துற்ற அச்சக் கிளவி துறை -என்பர் -வெளிப்படையாக வந்து திருக்கல்யாணம் செய்வதை வலியுறுத்தி அருளுகிறார்
பெரியாழ்வார் போலே அதிசங்கை யுடன் அருளிச் செய்கிறார் –

—————————————————————

பாவை இரங்கும் அசோதைக்கு முத்து பதுமச் செல்விக்கு
ஏவை இரண்டு அன்ன கண்மணி நீலம் இடு சரணப்
பூவை இரந்தவர்க்கு இன்ப வளம் புல் அசுரர்க்கு என்றும்
மா வையிரம் திரு வேங்கடத்து ஓங்கும் மரகதமே –92–

திரு வேங்கடத்து ஓங்கும் மரகதமே-பச்சை நிறமும் ஒளியையும்பற்றி –
பாவை இரங்கும் அசோதைக்கு-சித்திர பிரதிமைகளும் இந்த அழகு இல்லையே என்று இரங்கும் படியான அழகு வாய்ந்த யசோதைக்கு
முத்து -அருமையால் முத்து போன்றும் –
பதுமச் செல்விக்கு -தாமரை மலராள்- திருமகளுக்கு
ஏவை இரண்டு அன்ன கண்மணி நீலம்-இரண்டு அம்புகளைப் போன்ற கண்களில் உள்ள கரு விழிகள் போலும்
இடு சரணப் பூவை இரந்தவர்க்கு -திருவடித் தாமரையை இரந்தவர்களுக்கு
இன்ப வளம்-பேர் இன்பப் பெருக்காம்
புல் அசுரர்க்கு என்றும் மா வையிரம் -பெரும் பகையாம் –
திரு வேங்கடத்தில் ஓங்கும் மரகதமே -யசோதை பிராட்டிக்கு முத்தாகவும் பெரிய பிராட்டியாருக்கு நீல மணியாகவும்
அடியார்க்கு பவளமாகவும் -அசுரர்க்கு வைரமாகவும் -பஞ்ச ரத்னங்களையும் அருளிச் செய்கிறார் –பல படப் புனை அணி –

——————————————————————-

மரகதத்தைக் கடைந்து ஒப்பித்தது ஒத்தன வாழ்த்தினர் தம்
நரகதத்தைத் தள்ளி வைகுந்தம் நல்கின நப்பின்னை ஆம்
விரகதத்தைக்கு விடை ஏழ் தழுவின வேங்கடவன்
குரகதத்தைப் பிளந்தான் தோள்கள் ஆகிய குன்றங்களே –93-

குரகதத்தைப் பிளந்தான் -குதிரை வடிவாய் வந்த கேசி என்னும் அசுரனை வாய் பிளந்து அழித்தவனான
ஒற்றைக் குளம்பால் செல்லும் குரகதம் -குதிரை
வேங்கடவன்
தோள்கள் ஆகிய குன்றங்களே –
மரகதத்தைக் கடைந்து ஒப்பித்தது ஒத்தன-நிறம் ஒளி-திரண்டு உருண்டு நெய்ப்புடை பற்றி
வாழ்த்தினர் தம் நரகதத்தைத் தள்ளி வைகுந்தம் நல்கின நப்பின்னை ஆம் விரகதத்தைக்கு விடை ஏழ் தழுவின –

—————————————————————-

குன்றுகள் அத்தனையும் கடல் தூராக் குவித்து இலங்கை
சென்று களத்து அனைவோரையும் மாய்த்து திருச் சரத்தால்
அன்று களத்தனை அட்டானை அப்பனை ஆய் மகள் தோள்
துன்று களத்தனை ஏத்த வல்லார்க்கு இல்லை துன்பங்களே –94-

குன்றுகள் அத்தனையும்-மலைகளை எல்லாம்
கடல் தூராக் குவித்து -கடல் தூர்ந்திடும்படி -வானரங்களைக் கொண்டு கொணர்ந்து ஒருங்கு சேர்த்து அணை கட்டி
இலங்கை சென்று களத்து அனைவோரையும் மாய்த்து –
திருச் சரத்தால் -ப்ரஹ்மாசத்ரத்தால்
அன்று களத்தனை-கள்ளத்தனான இராவணனை – அட்டானை
அப்பனை
ஆய் மகள் தோள் துன்று களத்தனை -நப்பின்னை பிராட்டி யுடைய திருக் கைகளால் தழுவப் பட்ட கழுத்தை யுடையவனை
ஏத்த வல்லார்க்கு இல்லை துன்பங்களே –

————————————————————–

துன்பம் களையும் சனனம் களையும் தொலைவு அறு பேர்
இன்பம் களையும் கதி களையும் தரும் எங்கள் அப்பன்
தன்பங்கு அளையும் படி மூவரை வைத்து தாரணியும்
பின்பு அங்கு அளையும் இழுதும் உண்டானுடைப் பேர் பலவே –95–

மூவரை வைத்து-பிராட்டி -பிரமன் -சிவன் மூவரையும்
தன்பங்கு அளையும் படி-தனது திருமேனியில் பாகங்களில் பொருந்தும்படி
தாரணியும் -கல்பாந்த காலத்திலேயே பூமியையும்
பின்பு அங்கு அளையும் இழுதும் -பிறகு திருவாய்ப்பாடியிலே ஸ்ரீ கிருஷ்ணனாய் தயிரையும் நெய்யையும்
உண்டான் -எங்கள் அப்பனுடைப் பேர் பலவே
துன்பம் களையும்
சனனம் களையும்
தொலைவு அறு பேர் இன்பம் களையும் கதி களையும் தரும் -நீங்காத நிரதிசய இன்பங்களையும் பரம பத பிராப்தியையும் அளிக்கும் –
உண்டான் அடிப்பேர் பல -திருவடிகள் திருநாமங்களால் பலவே -குரு பரம்பரையை ஸூ சிப்பிக்கிறார் என்றுமாம்
குலம் தரும் இத்யாதி -திருநாம மகிமையை அருளிச் செய்கிறார் –

—————————————————————-

தலைவனைப் பிரிந்த தலைவி கடலை நோக்கி இரங்கிக் கூறல் –

பல குவளைக்குள் சில கஞ்சம் போலும் படிவ அப்பன்
நலகு அளைக்கு முன் உண்டான் நின் மாட்டும் நணுகிலனோ
உலகு வளைக்கும் கடலே நின் கண் முத்து உகுத்து இரங்கி
இலகு வளைக் குலம் சிந்தி துஞ்சாய் இன்று இரா முற்றுமே –96-

நின் கண் முத்து உகுத்து -உன் கண்களில் நின்று முத்துப் போன்ற நீர்த்துளிகளை சொரிந்து -உன்னிடம் இருந்து முத்துக்களைச் சிந்தி –
இரங்கி -புலம்பி -ஒலித்து
இலகு வளைக் குலம் சிந்தி -விளங்கும் கை வளையல்களின் வரிசையைக் கீழே சிந்தி -விளங்கும் சங்குகளின் கூட்டத்தை வெளியே சிதறி
இன்று இரா முற்றுமே -இன்று இராப் பொழுது முழுவதும்
துஞ்சாய் -தூங்குகின்றாய் இல்லை -அமைதி கொண்டு இருக்கின்றாய் இல்லை –
பல குவளைக்குள் சில கஞ்சம் போலும் படிவ அப்பன்
பல நீலோற்பல மலர்களின் இடையிடையே சில செந்தாமரை மலர்கள் பூத்தது போன்ற திருமேனியை யுடைய சுவாமியான
நலகு அளைக்கு முன் உண்டான் -அளைக்கு முன் நல கு உண்டான் -கிருஷ்ணாவதாரத்தில் வெண்ணெய் உண்பதற்கு முன்பே
கல்பாந்தரத்திலே நல்ல பூமியை விழுங்கிய தலைவன்
நின் மாட்டும் நணுகிலனோ -உலகு வளைக்கும் கடலே –
என் இடத்தில் போலே உன்னிடத்திலும் வந்து சேர்ந்திலனோ-
செம்மொழிச் சிலேடை உவமை அணியில் அருளிச் செய்கிறார்
யாமுற்றது உற்றாயோ வாழி கனை கடலே -நம்மாழ்வார் –

——————————————————————

நீட்டித்து வந்த தலைவனொடு தலைவி ஊடிப் பேசுதல் –

முற்றிலை பந்தை கழங்கை கொண்டு ஓடினை முன்னும் பின்னும்
அற்றிலை தீமை அவை பொறுத்தோம் தொல்லை ஆலின் இளங்
கற்றிலை மேல் துயில் வேங்கடவா இன்று உன் கால் மலரால்
சிற்றிலைத் தீர்த்ததற்குப் பெரு வீட்டினைச் செய்தருளே –97-

தொல்லை ஆலின் இளங் கற்றிலை மேல் -ஆலம் கன்றின் இளம் தளிர் மேல்
துயில் வேங்கடவா-ஆஸ்ரித ரஷணத்தில் ஊற்றம் உடையாய் என்றவாறு
முன்னும்-முன்னமும்
நீ எம்முடைய
முற்றிலை -சிறு முற்றத்தையும்
பந்தை -பந்தையும்
கழங்கை-விளையாடுவதற்கு உரித்தான கழற்காய் களையும்
கொண்டு ஓடினை -எடுத்துக் கொண்டு ஓடினாய் –
பின்னும் அற்றிலை தீமை-பின்பும் எம் பக்கல் தீமை செய்வதை ஒழித்தாய் இல்லை
அவை பொறுத்தோம்
இன்று உன் கால் மலரால் சிற்றிலைத் தீர்த்ததற்குப் பெரு வீட்டினைச் செய்தருளே –
மின்னிடை மடவார்கள்- – ஊடல் திருவாய்மொழி –இதற்கு மூலம்
ஸ்வா பதேசத்தில் முற்றில் -கொள்வான தவிர்வன ஆய்ந்து உணர்வும் விவேக ஞானம்
பந்து -சரீரம் முக்குணம் போலே-செந்நூல் வெண்ணூல் கருநூல் – மூன்று வகை கயிறுகளால் ஆனதால் –
விழுந்தும் எழுந்தும் சுழன்றும் உழன்றும் -விரும்பவவும் வெறுக்கவும் தக்க உடம்பு என்றவாறு
கழங்கு -ஐம்பொறிகள் -சிறுத்து ஐந்தாய் இருக்கும் விளையாட்டு கருவிகள் –
சிற்றில் -சிற்றின்பத்துக்கு உரிய பிரபஞ்ச வாழ்க்கை
உனது திருவடி ச்பர்சத்தால் இத்தை ஒழித்து-பெரு வீடான பரமபதத்தை தந்து அருள்வாய் என்றவாறு
இடையீடுள்ள உனது அனுபவமாயின் எனக்கு வேண்டா -என்கிறார் –

——————————————————————————-

அரும்பாதகன் பொய்யன் காமுகன் கள்வன் அருள் சிறிதும்
அரும்பாத கல் நெஞ்சன் ஆறாச் சினத்தான் அவாவில் நின்றும்
திரும்பாத கன்மத்தன் ஆனேற்கு சேடச் சிலம்பு அமர்ந்து அ
திரும் பாத கஞ்சம் தரில் அது காண் உன் திருவருளே –98–

அரும்பாதகன் பொய்யன் காமுகன்
கள்வன்-பண்டே யுன் தொண்டாம் பழ உயிரை என்னது என்று கொண்டேனை கள்வன் என்று -நூற்று எட்டு திருப்பதி அந்தாதி
அருள் சிறிதும் அரும்பாத கல் நெஞ்சன்
ஆறாச் சினத்தான்
அவா வினின்றும் திரும்பாத கன்மத்தன் -ஆசைகளில் இருந்து மீளாத கருமத்தை யுடையவன்
அவா வென்ப வெல்லா உயிர்க்கும் எஞ்ஞான்றும் தவா அப்பிறப்பீந்தும் வித்து –
ஆனேற்கு
சேடச் சிலம்பு அமர்ந்து அதிரும் பாத கஞ்சம் தரில் அது காண் உன் திருவருளே –
-சிலம்பு -மலை -திருவேங்கட திருமலையில் எழுந்து அருளும்
பாத தண்டைகள் ஒலிக்கப் பெற்ற நினது திருவடித் தாமரைகளைக் கொடுத்தால் -அது வன்றோ உனது மேலான கருணை –
சேஷகிரியில் நின்ற திருவடித் தாமரைகள் என்றுமாம் –

—————————————————————————

திருமந்திரம் இல்லை சங்கு ஆழி இல்லை திரு மண் இல்லை
தருமம் திரம் ஒன்றும் செய்து அறியீர் செம்பொன் தானவனை
மருமம் திரங்கப் பிளந்தான் வடமலை வாரம் செல்லீர்
கருமம் திரண்டதை எத்தால் களையக் கருதுதிரே –99–

பேதைச் சனங்களே உங்கள் பக்கல்
திருமந்திரம் இல்லை
சங்கு ஆழி இல்லை-சங்கு சக்கர முத்திரை இல்லை
திரு மண் இல்லை -திருமான் காப்பும் இல்லை
மந்த்ரம் தாபம் புண்டரம் மூன்றும் அருளிச் செய்தது மற்றை நாமம் யாகம் இரண்டுக்கும் உப லஷணம்
தருமம் திரம் ஒன்றும் செய்து அறியீர் -சரணாகதி தர்மத்தை நிலையாக சிறிதும் செய்து பயின்றீர் இல்லை
செம்பொன் தானவனை மருமம் திரங்கப்-மார்பு வருந்த – பிளந்தான்
வடமலை வாரம் செல்லீர் -திருவேங்கட திருமலை அடிவாரம் -சென்றீர் இல்லை –
கருமம் திரண்டதை எத்தால் களையக் கருதுதிரே –மலை போலே பெரும் தொகுதியாக குவிந்து உள்ள -திரண்ட கர்மங்களை எவ்வாறு களைவீர் –
அவைஷ்ணவர்களை பரம காருண்யத்தால் ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்கள் ஆகுமாறு அருளிச் செய்கிறார் உஜ்ஜீவன உபாயமாக –

———————————————————————–

கருமலையும் மருந்தும் கண்ணும் ஆவியும் காப்பும் அவன்
தரும் அலை உந்திய பேரின்ப வெள்ளமும் தாய் தந்தையும்
வருமலையும் திருப்பாலாழியும் திரு வைகுந்தமும்
திரு மலையும் உடையான் எனக்கு ஈந்த திருவடியே –100-

வருமலையும்-பொருந்திய திருக் கடல் மலை என்கிற ஸ்தலத்தையும்
பிரளய பெரும் கடல் என்றுமாம்
திருப்பாலாழியும்-திருப் பாற் கடலையும்
திரு வைகுந்தமும்
திரு மலையும் உடையான்
எனக்கு ஈந்த திருவடியே –அடியேனுக்கு அருளிய திருவடிகள் –
அடியேனுக்கு –
கருமலையும் மருந்தும் -பிறவி நோயை ஒழிக்கிற
மருந்தும் மருந்தாம் கரு வல்லிக்கு -நூற்று எட்டு திருவந்தாதி –
திருவடியை மருந்து என்றதற்கு ஏற்ப பிறவியை நோய் என்று அருளிச் செய்கிறார்
ஏக தேச உருவக அணி
கண்ணும் -இன்றியமையாதது -அருமை பாராட்டி கண் என்கிறார்
ஆவியும் -உயிரும்
காப்பும் -பாதுகாவலும்
அவன் தரும் அலை உந்திய பேரின்ப வெள்ளமும் –
வெள்ளம் என்றதற்கு ஏற்ப அலை உந்திய -என்கிறார்
அவன் பரம பதத்தில் தந்து அருளும் அலைகளை எறிகிற பேர் ஆனந்தப் பெருக்காய் இருக்கும்
தாய் தந்தையும் -தாய் தந்தையருமாம் -அன்புடன் ஆவன செய்தலால் –
பலபடப்புனை – அணியில் அருளிச் செய்த ஈற்றுப் பாசுரம்-

————————————————————————-

தற்சிறப்புப் பாசுரம் –

மட்டளை தண்டலை சூழ் வடவேங்கட வாணனுக்குத்
தொட்டளை யுண்ட பிரானுக்கு அன்பாம் பட்டர் தூய பொற்றாள்
உள் தளை யுண்ட மணவாள தாசன் உகந்து உரைத்த
கட்டளை சேர் திரு அந்தாதி நூறு கலித் துறையே –

பட்டர் தூய பொற்றாள் உள் -திரு பராசுர பட்டர் திருவடித் தாமரைகளிலே
தாள் உள் -திருத் தாளின் இடத்து மனப் பிணிப்பு பொருந்தியவர் என்றுமாம்
தளை யுண்ட -பக்தியினால் ஆகிய சம்பந்தம் பெற்ற -அந்தரங்க சிஷ்யரான –
மணவாள தாசன்-அழகிய மணவாள தாசன்
உகந்து உரைத்த கட்டளை சேர் திரு அந்தாதி நூறு கலித் துறையே –
தொட்டளை யுண்ட பிரானுக்கு-அளை தொட்டு உண்ட பிரானுக்கு -வெண்ணெயை கையினால் எடுத்து அமுது செய்து அருளிய பிரபுவான
மட்டளை தண்டலை சூழ் வடவேங்கட வாணனுக்குத்
வாசனை நிறைந்த சோலைகள் சூழ்ந்த வடக்கின் கண் உள்ள திருவேங்கட திருமலையில்
நித்ய வாசம் செய்து அருளும் எம்பெருமானுக்கு –
அன்பாம்-பிரியமாம் –

—————————————————————————–

கோயில் கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பிள்ளை பெருமாள் ஐயங்கார் திருவடிகளே சரணம்
பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்–