ஸ்வ கல்யாண குண அனந்த்ய க்ருத்ஸ்ன ஸ்வா தீன தாமதி
பக்த்யுத்பத்தி விவ்ருத்த்யர்த்தா விஸ்தீர்ணா தஸமோதிதா—ஸ்ரீ கீதார்த்த சங்க்ரஹம்–14-
ஸ்வ கல்யாண குண அனந்த்ய க்ருத்ஸ்ன ஸ்வா தீன தாமதி -கல்யாண குணங்கள் நியமன சக்தி விபூதிகள் அனைத்தையும் அறிந்து
பக்த்யுத்பத்தி –ப்ரீதி உடன் பக்தி செய்ய உபக்ரமித்து
விவ்ருத்த்யர்த்தா –அத்தை வளர்ப்பதற்காக
விஸ்தீர்ணா தஸமோதிதா-விவரித்து அருளிச் செய்கிறான்
கேட்க கேட்க பக்தி பிறக்கும் -பிறந்த பக்தி வளரும் –
———————————————————–
ஸ்ரீ பகவாநுவாச-
பூய ஏவ மஹாபாஹோ ஸ்ருணு மே பரமம் வச–யத்தேஹம் ப்ரீயமாணாய வக்ஷ்யாமி ஹிதகாம்யயா —- ৷৷10.1৷৷
பிரிய ஹித வசனம் -கவனமாக கேள் -தடக்கை படைத்தவனே -உனக்காக நான் சொல்லப் போகிறேன் -உன்னை பார்த்தால் பிரியமாக இருப்பதாக தெரிகிறதே –
சொல்லும் பொழுது தடுக்காமல் இருக்கிறாயே -தாய்க்கும் மகனுக்கும் தம்பிக்கும் ஆழ்வாருக்கும் ஆழ்வார் அடி பணிந்தார்க்கும் இவை உள்ளது
-வள்ளல் பெரும் பசுக்கள் -முலைக் கடுப்பாலே பீச்சுமா போலே -ஈனச் சொல் ஆயினுமாக — ஞானப் பிரானை அல்லால் இல்லை நான் கண்ட நல்லதுவே –
ந மே விது ஸுரகணா ப்ரபவம் ந மஹர்ஷய–அஹமாதிர்ஹி தேவாநாம்ம ஹர்ஷீணாம் ச ஸர்வஷ–৷৷10.2৷৷
சொல்லப் போகிற விஷயம் சாமான்யம் இல்லை -தனக்கும் தன் தன்மை அறிவரியன்–எல்லா வகைகளிலும் நானே ஜகத் காரணம்
–பாப புண்யங்களுக்கு தக்க ஞான சங்கோசங்கள் உண்டே -கர்மா தொலைக்க என்னிடம் வரலாம் -கிருபையால் போக்கி அருளி ஞானம் அருளுகிறேன் –
ப்ரஹ்மாதி தேவர்களும் -முனிவர்களும் -அறியலாகா -திரு நாமங்கள் -சேஷ்டிதங்கள் -கல்யாண குணங்கள் -/அபரிச்சேத்யன் —
தன் பக்தனுக்கு தானே காட்டி- அறியாதது அறிவிக்கும் அத்தன் –
யோ மாமஜமநாதிம் ச வேத்தி லோகமஹேஷ்வரம்—அஸம்மூட ஸ மர்த்யேஷு ஸர்வபாபை ப்ரமுச்யதே–৷৷10.3৷৷
பக்தி பிறக்க பாபங்கள் போக வேண்டுமே -இதையே -2-/-3- ஸ்லோகங்களில் சொல்லி மேலே பக்தி வளர்ப்பதை பற்றி சொல்கிறான்
அஜன் -பிறப்பிலி -அன்றோ-அநாதி -இன்று மட்டும் இல்லை என்றுமே – இச்சையால் பல் பிறவி பெருமான் –சத்யம் ஞானம் அனந்தம் –
-கர்ம பாவனை ப்ரஹ்மம் பாவனை உபய பாவனை -மூன்றுமே உண்டே –
இவனோ அகில் ஹேய ப்ரத்ய நீகன் -கல்யாண ஏக குணான்தமகன் /இதை யாதாத்மா பாவமாக அறிந்து உபாசிப்பவன் இவனை அடைகிறான் –
பிறப்பிலி முன்பே அருளிச் செய்தான் -இங்கு விகாரங்கள் இல்லை -என்கிறான் -நித்ய நிர்விகார தத்வம் அன்றோ அசித் போலே ஸ்வரூப விகாரங்கள் இல்லை
ஆத்மா போலே ஸ்வ பாவ விகாரங்கள் / முக்தனும் காதாசித்க விகாரம் உண்டே -அவிகாராய –சதைக ரூப ரூபாய -நித்யன் அன்றோ
புத்திர்ஜ்ஞாநமஸம் மோஹ க்ஷமா ஸத்யம் தம ஷம –ஸுகம் துக்கம் பவோபாவோ பயம் சாபயமேவ ச—-৷৷10.4৷৷
சம்சயம் விபர்யயம் -மருள் அற்று -புலன்களை பட்டி மேயாத படி நியமித்து -ஸூகம் துக்கம் அற்று -இவையே -அனுகூல விஷய ஞானம் -பிரதிகூல விஷய ஞானம்
பயம் -அபயம் -புகழ் பழிப்பு -இவை எல்லாமே மானஸ வியாபாரங்கள் -சங்கல்பம் ஒன்றாலே அனைத்தையும் நியமித்து அருளுகிறார் –
பிரவ்ருத்திகள் நிவ்ருத்திகள் எல்லாம் அவன் அதீனம் என்று அறிந்தால் பக்தி வளரும் –
புத்தி -ஆராயும் திறன் -விவேக ஞானம் / ஞானம் தத்வ விஷய அறிவு -ஆராய்ந்து முடிவு பெற்ற ஞானம் /
ஷாமா -பொறுமை -கோபம் தூண்டும் விஷயங்கள் இருந்தாலும் பொறுமை வேண்டுமே – சத்யம் பூத ஹிதம் /
அஹிம்ஸா ஸமதா துஷ்டிஸ்தபோ தாநம் யஷோயஷ—பவந்தி பாவா பூதாநாம் மத்த ஏவ பரிதக்விதா—–৷৷10.5৷৷
சமதா -ஒன்றாக நினைப்பது -நமக்கு வந்தால் போலே பிறருக்கு வந்தால் சுக துக்கம் படுவது என்பது இல்லை –
ஒன்றை தொலைக்கவே முடியாதே -நஷ்டம் வரும் பொழுதும் வருத்தப் படாமல் சுகம் வந்தாலும் இன்பப் படாமல் -இவை நமக்கும் பிறருக்கும் -என்றபடி –
இப்படி இருப்பதே சமதா –
துஷ்டி-ஸந்தோஷம் / தபஸ் / தனம் யசஸ் / அயசஸ் -ஜீவ ராசிகளுக்கு இவன் சங்கல்பத்தாலே ஏற்படும் -புரியும் பொழுதே பக்தி விதைக்கப் பட்டதாகும் –
நின்றனர் இருந்தனர் –நின்றிலர் இருந்திலர் இத்யாதி
மஹர்ஷய ஸப்த பூர்வே சத்வாரோ மநவஸ்ததா.—மத்பாவா மாநஸா ஜாதா யேஷாம் லோக இமா ப்ரஜா—-৷৷10.6৷৷
சப்த ரிஷிகள்-மரீசி வசிஷ்டர் -பிருகு போல்வார் –சனக சனகாதிகள் -மானஸ புத்திரர்கள்-சாவர்ண மனு நால்வர் -தக்ஷ பிரஜாபதிகள்
இந்த மனுக்கள் இடம் லோகம் உண்டானதே -மானஸ நியமனம் -ப்ரஹ்ம நிஷ்டையிலே -இவன் சங்கல்பத்தாலே தானே –
ஏதாம் விபூதிம் யோகம் ச மம யோ வேத்தி தத்த்வத–ஸோவிகம்பேந யோகேந யுஜ்யதே நாத்ர ஸம்ஷய—৷৷10.7৷৷
விபூதி -ஸ்ருஷ்டி ஸ்திதி சம்ஹாரம் அனைத்தும் அவன் அதீனம் –யாதாம்யா ஞானம் கொண்டு பக்தி உபாசனம் செய்பவர் –
அவனை சங்கை இல்லாமல் நிச்சயமாக அடைகிறார்கள் –
யோகம் கல்யாண குண யோகம் -செங்கோல் உடைய திருவரங்க செல்வன் -அறிபவனுக்கு அசைக்க முடியாத பக்தி யோகம் உண்டாக்கும்
அஹம் ஸர்வஸ்ய ப்ரபவோ மத்த ஸர்வம் ப்ரவர்ததே.–இதி மத்வா பஜந்தே மாம் புதா பாவஸமந்விதா—–৷৷10.8৷৷
அகில காரணன் -ஸ்வபாமிக கல்யாண ஏக குணாத்மிகன்-நித்ய நிரவதிக காருண்யன் -என்பதை அறிந்து -அநந்ய -பாவம் – கொள்ள வேன்டும் –
இவன் இடம் உத்பத்தி -பிரவ்ருத்தி இவன் அதீனம் -என்று அறிந்து -என்னை உண்மையாக அறிந்து -ப்ரீதி உடன் பக்தி செய்பவர்கள்
மச்சித்தா மத்கதப்ராணா போதயந்த பரஸ்பரம்.–கதயந்தஷ்ச மாம் நித்யம் துஷ்யந்தி ச ரமந்தி ச৷৷10.9৷৷
என்னையே சிந்தனம் -பிராணன் போலே -பிரிந்தால் தரிக்க மாட்டார்களே -பரஸ்பரம் திவ்ய குண சேஷ்டிதங்களை பேசி —
பேசும் கேட்க்கும் இரண்டு வர்க்க ஹர்ஷங்கள்-பெற்று இருப்பார்கள் -உன் செய்கை என்னை நைவிக்கும் -அது இது உது எல்லாம் —
பிராணனை அவன் இடம் -தாரகம் என்று உணர்ந்து -/ மனஸ் நெஞ்சு அவன் இடம் முழுவதும் –சென்னிக்கு அணியும் சேறு -அடியார் -ஆஹ்லாத சீத நேத்ராம்பு –
மச்சித்தா முதல்-10 பாசுரம் திரு நெடும் தாண்டகம் / மத்கதப்ராணா-அடுத்த பத்தும் -/போதயந்த பரஸ்பரம்-இறுதி பத்தும் –
கொடுக்க- கொள்ள- குறையாத அவன் குணங்கள் -ஞானம் மட்டும் பகிர்ந்து கொண்டால் பெருகும் குறையாது –
வைக்கும் சிந்தையிலும் பெரிதோ நீ அளிக்கும் வைகுந்தம் –
தேஷாம் ஸததயுக்தாநாம் பஜதாம் ப்ரீதிபூர்வகம்.–ததாமி புத்தியோகம் தம் யேந மாமுபயாந்தி தே—-৷৷10.10৷৷
நித்யமாகவே பிரியாமல் கைங்கர்யம் செய்யும் மநோ ரதங்களை கொண்டு இருப்பார்க்கு புத்தி யோகம் அருளி -தன்னிடம் சேர்ப்பித்துக் கொள்கிறான் –
ஸ்வயம் பிரயோஜனம் -ப்ரீதி உடன் பக்தி -புத்தி யோகம் கொடுக்கிறேன் -எதனால் என்னை அடைகிறார்களோ அந்த புத்தி
கீழே பர பக்தி -இங்கு பர ஞானம் -அடுத்த நிலை -பர பக்தி அனுஷ்டித்தவனுக்கு பர ஞானம் -சாஷாத்காரம் போலே மனசுக்கு தோற்றி அருளுகிறேன் –
ஞானம் -தரிசன -பிராப்தி அவஸ்தைகள் –பர பக்தி பர ஞானம் -பரம பக்திகள்- –
தேஷா மேவாநுகம்பார்த மஹமஜ்ஞாநஜம் தம–நாஷயாம் யாத்மபாவஸ்தோ ஜ்ஞாநதீபேந பாஸ்வதா৷৷10.11৷৷
அநந்ய பக்தர்கள் மேல் பக்ஷ பாதமாக -கர்ம அனுகுணமாக வரும் –மயர்வுகளை அறுத்து மதி நலம் அருளி -தன்னுடைய அசாதாரண கல்யாண குணங்களை
பிரகாசித்து அருளுகிறார் –பகவத் பக்தி ஞானம் ஒளி கொண்டு இருளை போக்கி அருளுகிறார் -கருணையால் –
அஞ்ஞானத்தால் பிறந்த தமஸ் இருட்டை போக்கி அருளுகிறேன் -ஹிருதய கமலத்தில் சேவை சாதித்து கொண்டு போக்கடிக்கிறேன் –
பரம பக்தி தானே மோக்ஷம் கொடுக்கும் -பர ஞானம் கொண்டு என்னை அடைகிறான் என்கிறான் என்னில்
தானே பரம பக்திக்கு கூட்டிச் செல்கிறான் என்றபடி -அப்படிப்பட்ட பக்தர்கள் ஏற்றம் அறிய அர்ஜுனன் ஆவலாக இருந்தான் –
அர்ஜுந உவாச
பரம் ப்ரஹ்ம பரம் தாம பவித்ரம் பரமம் பவாந்.–புருஷம் சாஸ்வதம் திவ்யமாதிதேவமஜம் விபும் —৷৷10.12৷৷
இது முதல் 10-18-வரை -தனது ஆதரவை ஆவலை சொல்கிறான் -15-வரை-நீ சொன்னதை நம்புகிறேன் -பிரதிஞ்ஜை -மேல் பிரார்த்தனை மேலும் சொல்ல –
ஸ்தோத்ரம் இது -பரமமான ப்ரஹ்மம் -தான் பெரியதாய் -தன்னைப் போலே பெரியதாகும் –யதோ வா -இத்யாதி –
பரமமான ஜோதிஸும் நீயே -பரம் தாமம் -ஏக தேசமே சூர்யா சந்திரர்கள் -அக்னி பற்றி கேட்க வேண்டுமோ / மங்களம் ஆக்குபவன்-
பன்னலார் பயிலும் பரனே பவித்ரனே –பாபங்களை போக்கி பக்தி ஆரம்ப விரோதிகளை போக்கி -பக்தி யோகம் பிறக்கும் —
பூர்வாகம் உத்தராகம் -தீயினில் தூசாகி -தாமரை இலை தண்ணீர் போலே விலக்கி -அஸ்லேஷா விநாஸவ் -/மாரீசன் சுபாஹு -ஒருவனை கொன்று ஒருவனை விலக்கி-
செடியாய வல்வினைகள் தீர்க்கும் திருமாலே –புருஷோத்தமன் -சாஸ்வதம் -தெய்வீகம் -பிறப்பிலி அஜன் -விபு நீக்கமற நிறைந்து —
ஆஹுஸ்த்வாமரிஷய ஸர்வே தேவர்ஷிர்நாரதஸ்ததா.—அஸிதோ தேவலோ வ்யாஸ ஸ்வயம் சைவ ப்ரவீஷி மே—–৷৷10.13৷৷
நான் மட்டும் இல்லை பெரிய ரிஷிகள் ஞானிகளும் இப்படியே சொல்வார்களே -அடியார்கள் பேசினால் தான் உலகம் அறியும் –
ஸ்வயம் நீ சொன்ன இந்த விஷயத்தையே ரிஷிகளும் ஒத்துக்க கொண்டார்கள் –
ஸ்ருதிகள் உன்னையே பரம் ப்ரஹ்மம் -பரம் ஜோதி -பரமாத்மா-பரம் தாமம் -பரம ப்ராப்யம் -உன்னை அறிய முடியாது என்று அறிந்தவர்களே உன்னை அடைகிறார்கள் –
அவர்கள் உடைய பிரதிபந்தகங்களை நோக்கி -போய பிழையும் புகு தருவான் நின்றனவும் -தாமரை இலை தண்ணீர் போலே ஒட்டாமலும் -தீயினில் தூசாக்கியும் செய்து அருளி –
ஏஷ நாராயண ஸ்ரீ மான் ஷீரார்ணவ நிகேதன நாக பரியங்க உத்ஸ்ருஜ்ய ஆகதோ மதுரா புரீம் –கிருஷ்ணன் தர்மம் ஸநாதனம் -ராமோ விக்ரகவான் தர்ம -கோவிந்த பட்டாபிஷேகம் –
சுருதி ஸ்ம்ருதிகள் கிருஷ்ணனே சர்வ ஷ்ரஷ்டா-சர்வ ரக்ஷகன் -நம் கண்ணன் அல்லது கண் அல்லவே –
ஸர்வமேததரிதம் மந்யே யந்மாஂ வதஸி கேஷவ.–ந ஹி தே பகவந் வ்யக்தம் விதுர்தேவா ந தாநவா—৷৷10.14৷৷
சுருதி ஸ்ம்ருதிகள் உன்னை சொல்வது எல்லாம் அர்த்தவாதம் இல்லை -உண்மையாகவே -அசாதாரண -நிரவதிக -அசங்க்யேய -ஸ்வபாவிக
-சர்வஞ்ஞன் சர்வசக்தன் -வீர தீர பராக்ரமன் -பரம் ஜ்யோதிஸ் -கிலேசம் போக்க வல்லவன் நீயே -சிஷ்யன் -தர்மம் அறியாத மூடனாக இருக்கிறேன்
தீனனாக மன்றாடினேன் -அருளிச் செய்தாய் -பகவன் -ஞான சக்தி –இத்யாதி குணங்கள் / தேவர்கள் தானவர்கள் உன்னை பற்றி பேச அர்ஹதை அற்றவர்கள்
ஸ்வயமேவாத்மநாத்மாநம் வேத்த த்வம் புருஷோத்தம.—பூதபாவந பூதேஷ தேவதேவ ஜகத்பதே—–৷৷10.15৷৷
சர்வஞ்ஞன்–சர்வசக்தன் –மனிசர்க்கு தேவர் போலே தேவர்களுக்கும் தேவன் -ஸர்வேச்வரேச்வரன் -புருஷோத்தமன் -சர்வ சேஷி -தம் ஈஸ்வரானாம் பரமம் மஹேஸ்வரம்
உன் ஞானத்தால் உம்மை அறிந்து உள்ளீர் -நம் இந்திரியங்கள் பரிமிதம் -அறிய முடியாதே -நீ அருளிச் செய்ய அறிவோம் -புருஷோத்தமன் –
அபுருஷன் அசித் புருஷன் பத்தாத்மா -உத் புருஷன் முக்தர் –உத்தர புருஷன் நித்யர் –மேம் பட்ட புருஷோத்தமன் நீ -ஸ்வ இதர ஸமஸ்த வஸ்து விலக்ஷணன் –
பூத பாவன -எல்லாம் அவன் இடம் உண்டாகும் -/ பூதேஸ -நியமிக்கிறார் தனது வசத்தில் வைத்து /தனது ஆதரவை வெளியிட்டான் இது வரை –
வக்துமர்ஹஸ்யஷேஷேண திவ்யா ஹ்யாத்மவிபூதய–.யாபிர்விபூதிபிர்லோகாநிமாம் ஸ்தவம் வ்யாப்ய திஷ்டஸி——৷৷10.16৷৷
திவ்யம் -அப்ராக்ருதம் -காட்டவே காணும் படி -விபு -நீயே அருளி அறிய வேன்டும் -விபூதிகளின் பெருமையை சொல்லி முடிக்க முடியாதே –
உள்ளும் புறமும் வியாபித்து நியமித்து -பிரவ்ருத்திகள் நிவ்ருத்திகள் ஸ்திதி அனைத்தும் உன் அதீனம் –
கதம் வித்யாமஹம் யோகிம் ஸ்த்வாம் ஸதா பரிசிந்தயந்.—கேஷு கேஷு ச பாவேஷு சிந்த்யோஸி பகவந்மயா—-৷৷10.17৷৷
அபரிச்சின்னமான உன்னை பக்தி யோக நிஷ்டர் பரிச்சின்ன ஞானம் கொண்டு எவ்வாறு தியானிக்க -நீயே நியமித்து அருளுபவர்களாக இருக்க –
விஸ்தரேணாத்மநோ யோகம் விபூதிம் ச ஜநார்தந.—பூய கதய தரிப்திர்ஹி ஷ்ரரிண்வதோ நாஸ்தி மேமரிதம்—–৷৷10.18৷৷
உன் மகிமையையும் விபூதிகளின் மஹாத்ம்யத்தையும் விஸ்தாரமாக அருளிச் செய்ய வேன்டும் -அத்தை கேட்ட்க அபிநிவேசம் மிக்கு உள்ளேன் –
ஸ்ரீ பகவாநுவாச
ஹந்த தே கதயிஷ்யாமி திவ்யா ஹ்யாத்மவிபூதய–ப்ராதாந்யத குருஷ்ரேஷ்ட நாஸ்த்யந்தோ விஸ்தரஸ்ய மே—–৷৷10.19৷৷
ப்ராதான்யமான -முக்கியமானவற்றை சொல்கிறேன் -அனைத்தையும் சொல்லி விவரிக்க முடியாதே —
ஸ்ருஷ்டி ஸ்திதி சம்ஹாரம் -சங்கல்பத்தாலே செய்து அருளி அனைவரையும் நியமித்து -அன்றோ இருப்பவன் –
அஹமாத்மா குடாகேஷ ஸர்வபூதாஷயஸ்தித-அஹமாதிஷ்ச மத்யம் ச பூதாநாமந்த ஏவ ச —৷৷10.20৷৷
சரீராத்மா பாவம்-ஆதாரம் -நியமனம் பிரதானம் -அவன் -சரீரம் போலே சேதன அசேதனங்கள் -உள்ளும் புறமும் வியாபித்து
யஸ்ய பிருத்வி சரீரம் -யஸ்ய ஆத்மா சரீரம் –இருந்தாலும் ந வேத -அறியாமல் -என்றபடி -சாமானாதிகரணம் -ப்ரஹ்மாத்மிகம் இல்லாத வஸ்துக்களும் இல்லையே –
ஆதித்யாநாமஹம் விஷ்ணுர்ஜ்யோதிஷாம் ரவிரம்ஷுமாந்.—–மரீசிர்மருதாமஸ்மி நக்ஷத்ராணாமஹம் ஷஷீ—–৷৷10.21৷৷
துவாதச ஆதித்யர்களுக்குள் விஷ்ணு / தேஜோ பதார்த்தகளுக்கும் ஆதியான /மருத்துக்களுள் மரீசி / நக்ஷத்திரங்களில் சந்திரன் /
வேதாநாம் ஸாமவேதோஸ்மி தேவாநாமஸ்மி வாஸவ—இந்த்ரியாணாம் மநஷ்சாஸ்மி பூதாநாமஸ்மி சேதநா—-৷৷10.22৷৷
வேதங்களில் சாமம் / தேவர்களில் இந்திரன் / கர்ம ஞான இந்த்ரியங்களில் மனஸ் / சேதனர்களின் தர்ம பூத ஞானம் -நானே –
ருத்ராணாம் ஷங்கரஷ்சாஸ்மி வித்தேஷோ யக்ஷரக்ஷஸாம்.—வஸூநாம் பாவகஷ்சாஸ்மி மேரு ஷிகரிணாமஹம்—-৷৷10.23৷৷
ருத்ரர்களில் சங்கரன் / யக்ஷர்களில் குபேரன்-வைஸ்ரவஸின் பிள்ளை / வசுக்களில் அக்னி / மலைகளில் மேரு /
புரோதஸாம் ச முக்யம் மாம் வித்தி பார்த பரிஹஸ்பதிம்.–ஸேநாநீநாமஹம் ஸ்கந்த ஸரஸாமஸ்மி ஸாகர—-10.24৷৷
பிரஹஸ்பதி /ஸ்கந்தன் /சமுத்திரம் –
மஹர்ஷீணாம் பரிகுரஹம் கிராமஸ்ம்யேகமக்ஷரம்.—யஜ்ஞாநாம் ஜபயஜ்ஞோஸ்மி ஸ்தாவராணாம் ஹிமாலய—৷৷10.25৷৷
பிருகு / பிரணவம் / ஜபம் /ஹிமாலயம் -நானே –
அஷ்வத்த ஸர்வவரிக்ஷாணாம் தேவர்ஷீணாம் ச நாரத–கந்தர்வாணாம் சித்ரரத ஸித்தாநாம் கபிலோ முநி—৷৷10.26৷৷
அஸ்வத மரம் / நாரதர் /சித்ர ரதர்/ கபிலர் –
உச்சைஷ்ரவஸமஷ்வாநாம் வித்தி மாமமரிதோத்பவம்.—ஐராவதம் கஜேந்த்ராணாம் நராணாம் ச நராதிபம்৷৷10.27৷৷
ஆயுதாநாமஹம் வஜ்ரம் தேநூநாமஸ்மி காமதுக்.—ப்ரஜநஷ்சாஸ்மி கந்தர்ப ஸர்பாணாமஸ்மி வாஸுகி–৷৷10.28৷৷
ஒருதலை சர்ப்பம் – பல தலை நாகம் –
அநந்தஷ்சாஸ்மி நாகாநாம் வருணோ யாதஸாமஹம்.—பிதரிணாமர்யமா சாஸ்மி யம ஸம்ய மதாமஹம்৷৷10.29৷৷
ப்ரஹ்லாதஷ்சாஸ்மி தைத்யாநாம் கால கலயதாமஹம்.—மரிகாணாம் ச மரிகேந்த்ரோஹம் வைநதேயஷ்ச பக்ஷிணாம்—-৷৷10.30৷৷
பவந பவதாமஸ்மி ராம ஷஸ்த்ரபரிதாமஹம்.—ஷாணாம் மகரஷ்சாஸ்மி ஸ்ரோதஸாமஸ்மி ஜாஹ்நவீ —-৷৷10.31৷৷
திரியும் வஸ்துக்களில் வாயு -அம்பு ஏந்தியவர்களில் ராமன் –
ஸர்காணாமாதிரந்தஷ்ச மத்யம் சைவாஹமர்ஜுந.—அத்யாத்மவித்யா வித்யாநாம் வாத ப்ரவததாமஹம்—৷৷10.32৷৷
ஸ்ருஷ்டி ஸ்திதி சம்ஹாரம் -மூன்றும் என் அதீனமே -ஜல்பம் விதண்டா வாதம் -செய்வார்கள் இடையில் சரியாக விவாதம் பண்ணுபவனும் நானே –
அக்ஷராணாமகாரோஸ்மி த்வந்த்வ ஸாமாஸிகஸ்ய ச.—-அஹமேவாக்ஷய காலோ தாதாஹம் விஷ்வதோமுக—৷৷10.33৷৷
அகார வாஸ்யன் /த்வந்தமும் நானே /கால முஹூர்த்தம் இவற்றுள் பிரிக்க முடியாத கால தத்துவமும் நானே / ஹிரண்ய கர்பனும் நானே –
மரித்யு ஸர்வஹரஷ்சாஹமுத்பவஷ்ச பவிஷ்யதாம்.–கீர்தி ஷ்ரீர்வாக்ச நாரீணாம் ஸ்மரிதிர்மேதா தரிதி க்ஷமா —৷৷10.34৷৷
ஸ்ரீ /கீர்த்தி / வாக் -சரஸ்வதி /ஸ்ம்ருதி -நினைவு /மேதா -புத்தி / த்ருதி-உறுதி / க்ஷமை-அனைத்தும் நானே –
பரிஹத்ஸாம ததா ஸாம்நாம் காயத்ரீ சந்தஸாமஹம்.–மாஸாநாம் மார்கஷீர்ஷோஹமரிதூநாம் குஸுமாகர—৷৷10.35৷৷
த்யூதம் சலயதாமஸ்மி தேஜஸ்தேஜஸ்விநாமஹம்.–ஜயோஸ்மி வ்யவஸாயோஸ்மி ஸத்த்வம் சத்த்வவதாமஹம்—৷৷10.36৷৷
வரிஷ்ணீநாம் வாஸுதேவோஸ்மி பாண்டவாநாம் தநம் ஜய–முநீநாமப்யஹம் வ்யாஸ கவீநாமுஷநா கவி—–৷৷10.37৷৷
தண்டோ தமயதாமஸ்மி நீதிரஸ்மி ஜிகீஷதாம்.–மௌநம் சைவாஸ்மி குஹ்யாநாம் ஜ்ஞாநம் ஜ்ஞா நவதாமஹம்৷৷10.38৷৷
யச்சாபி ஸர்வபூதாநாம் பீஜம் ததஹமர்ஜுந.–ந ததஸ்தி விநா யத்ஸ்யாந்மயா பூதம் சராசரம் —৷৷10.39৷৷
நாந்தோஸ்தி மம திவ்யாநாம் விபூதீநாம் பரந்தப.–ஏஷ தூத்தேஷத ப்ரோக்தோ விபூதேர்விஸ்தரோ மயா৷৷10.40৷৷
யத்யத்விபூதிமத்ஸத்த்வம் ஷ்ரீமதூர்ஜிதமேவ வா.—தத்ததேவாவகச்ச த்வம் மம தேஜோம் ஷஸம் பவம்–৷৷10.41৷৷
தேஜஸின் ஏக தேசத்தாலே இவைகள் என்றவாறு –
அதவா பஹுநைதேந கிம் ஜ்ஞாதேந தவார்ஜுந.—விஷ்டப்யாஹமிதம் கரித்ஸ்நமேகாம் ஷேந ஸ்திதோ ஜகத்—-৷৷10.42৷৷
அதி அல்ப ஏக தேச சங்கல்ப சக்தியால் -ஸமஸ்த வஸ்துக்களையும் -வஹிக்கிறேன்—ஸ்ரீ விஷ்ணு புராணம் -1–9-53 -இத்தை சொல்லும் –
———————————————————
கோயில் கந்தாடை அப்பன் ஸ்வாமிகள் திருவடிகளே சரணம் –
பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் –
