திரு விருத்தம் -49-ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை -வியாக்யானம் –

 அவதாரிகை –
சர்வேஸ்வரன் நம்மை விசேஷ கடாஷம் பண்ணிற்று  இலனோ -என்று ஆறி இருந்தார் முன்பு -காதாசித்கமாய் அனுபவ விச்சேதத்தை பண்ணுமதான சம்சாரத்திலே நம்மை வைப்பதே-என்னும் ஆற்றாமை ஒரு பிராட்டி திசையை விளைத்தது -கலந்து பிரிந்துபிரிவாற்றாத தலை மகள் -தான் ராத்திரி வ்யாசனத்தாலே நோவு படுகிறபடியை தானே சொல்லுகிறாள் ஆதல் -அன்றிக்கே தோழி வார்த்தை ஆதல் –

பண்டும் பல பல வீங்கிருள் காண்டும் இப்பாயிருள் போல்
கண்டும் அறிவதும் கேட்பதும் யாமிலம் காள வண்ண
வண்டுந்துழாய் பெருமான் மதுசூதனன் தாமோதரன்
உண்டும் உமிழ்ந்தும் கடாய  -மண்ணேர் அன்ன  ஒண்ணுதலே -49 –

பாசுரம் -49-பண்டும் பல பல வீங்கு இருள் காண்டும் -தலைவி இருளுக்கு ஆற்றாது தோழியிடம் பேசல் –ஊரெல்லாம் துஞ்சி -5-4-

வியாக்யானம் –

பண்டும் பல பல வீங்கிருள் காண்டும்-

இதுக்கு முன்பு எல்லாம் ராத்திரி வியசனத்தாலே அலைந்து போந்தாள்  ஒருத்தி காணும் இவள் தான் –
ஸ்ரீ மார்கண்டேய பகவான் அநேகம் பிரளயங்களை நீஞ்சி கரை கண்டால் போல் -இதுக்கு முன்பு
அநேக ராத்திரி -வியசனங்களும் அனுபவித்து -அவற்றுக்கு ஒரு அவசானமும் கண்டு போந்தோம் இறே-
வீங்கிருள் காண்டும் -முன்பு அநேகம் வளர்ந்த இருள் கண்டு போந்தோம் –
இப்பாயிருள் இத்யாதி -அவ்வளர்த்தியோடே இப்படி பரந்த  இருள் போலே இருப்பதொன்று
கண்டு அறியோம் -இவ்விருளை தப்பி ஒதுங்க ஒரு நிழல் இல்லாதபடி பிரளயம் வந்தால் போல் –
கண்ட இடம் எங்கும் தானே போந்தது -இவ்விருள் போலே இருப்பது ஒன்றும் நாம் இதுக்கு
முன்பு கண்டு அறியோம் -நம்மோடு சஹோதரிகளாய் ராத்திரி வியசனதுக்கு உடல் கொடுத்து போந்த –
ஸ்ரீ ஜனக ராஜன் திருமகள் போலே இருப்பார் தான் இப்படி இருப்பது ஓன்று அனுபவித்து
போந்ததாக கேட்டு அறிவதும் இல்லை -முன்பு சம்சாரயாய் நின்ற நிலையில் கண்டு அனுபவித்ததும் –
அநேகம் போந்தது -இவ்விசேஷ கடாஷம் பண்ணின பின்புற்றை பாதகத்வம் முன்பு இல்லை இறே -காள வண்ணன் –
இவ்விருள் பாதகமாம்படி பண்ணிற்று ஓர் இருளை இட்டு காணும் –
இருளன்ன மா மேனி -யை காட்டி யாயிற்று –
போக யோக்யமான காலத்தில் -அவ்விருளோடு போலியான வடிவை கொண்டு –
வந்து அணையாமை ஆயிற்று இது பாதகமாம் ஆகைக்கு  அடி –
வண்டுந்துழாய் -ஒப்பனையால் வந்த அழகை சொல்லுகிறது –
மது சூதனன் -இவற்றால் வந்த போக்யதையை அனுபவிப்பார்க்கு வரும் விரோதியை
அம்மதுவை போக்கினால் போல் போக்குமவன் –
தாமோதரன் -உகப்பார்க்கு கட்டி வைக்கலாம்படி பவ்யனாய் இருக்கும் அவன் –
உண்டும் இத்யாதி -உண்பது உமிழ்வதாய் கொண்டு நடத்துகிற –
-அவனுக்கு ரஷ்யமாம் இடத்து பூமியோடு நேர் ஒத்த –
இது தலைமகள் வார்த்தை ஆனபோது -பூமி பிரளயத்தில் கரைந்து போகாதே கிடந்தவோபாதி –
இந்த ராத்திரி விசனத்தை தப்பி என் சத்தை கிடந்தது உன் சந்நிதி ஆகை இறே –
தோழி வார்த்தை யான போது-தன உடைமையை அழிய கொடுப்பான் ஒருவன் அன்று காண்  அவன் –
தான் படாதது பட்டு நோக்கும் அவன் காண்
பிரளயத்தில் பூமியை அழிய விட்டு இராதோபாதி உன்னை ராத்திரி வியசனத்திலே
விட்டு இரான் காண்-
ஒண் நுதலே -அவன் உடைமை என்கைக்கு ஒரு திருஷ்டாந்தம் சொன்னோம் இத்தனை அன்றோ -உனக்கு ஒப்போ அம் மண் -அவனுக்காகர்ஷமான வடிவு அழகு உள்ளது உனக்கு அன்றோ –

—————————————————————-

ஸ்ரீ கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை திருவடிகளே சரணம் .
நம் ஆழ்வார் திருவடிகளே சரணம்.
பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் .

Advertisements