திரு பாவை- அனுபவம்-எல்லே இளம் கிளியே –

நம்பிள்ளை-கந்தாடை தோழப்பர் -பெண் பிள்ளை பாகவத அபசாரம் உணர்ந்து –

ஆத்மா அவனுக்கு அடிமை-உம்முடன் சம்பந்தம் கொண்டால் என்னையும் தண்டிப்பான்-

அறிந்து கொண்டார் -என் செய்ய –

ஆற்றிலே தொலைத்து குளத்தில் தேடுவார் உண்டோ –

யார் இடம் அபசாரம் பட்டீரோ அவர் இடமே –

வாசலில் -நம்பிள்ளை திரு அடியில் விழுந்து -முதலி ஆண்டான் திரு பேரனார்

மன்னித்து அருள வேண்டும்

நீர் தான் லோகாச்சர்யர்-குற்றம் செய்வர் பக்கல் பொறையும்–உபசார ச்ம்ர்தியும்-

அசூயையால் இழந்தேன்-துன்னு புகழ் கந்தாடை தோழப்பர் –

வடக்கு திரு வீதி பிள்ளை மன்னு புகழ் மைந்தருக்கு சாத்தி –

இல்லாத குற்றத்தை ஏற் இட்டு சாத்தினாலும் -நானே தான் ஆயிடுக –

பரதன்-மந்தரை-கைகேயி-தசரதன்-ராமன்-நானே தான் ஆயிடுக

12 வருஷம் விலகி போன என் குற்றம்தான் –

மத் பாவம்-யான் பெற்றத்தால் துறந்த செல்வம்-

பிரதம ஸ்ரீ வைஷ்ணவ உதாகரணம் பரத ஆழ்வான்-தேசிகன்-

ஒல்லை நீ போதாய் –

தனி அனுபவம் -கைவல்ய ஒக்கும் –

பாகவத பிரதி பத்தி இன்றி லஷ்மணன்-

பரதனை சங்கை பண்ணி பெருமாள் -ராஜ்யத்தில் ஆசை இருந்தால் சொல் =

நீர் கோலம் கொண்டவனை போர் கோலம்

கண்ண நீர் வழிய நின்றானே —

உனக்கு என்ன வேறு உடையாய்

யாரும் இழக்க கூடாது -எல்லாரும் போந்தாரோ –

கேளா செவி செவி அல்ல –

காயம் பூ வண்ணனையே வாழ்த்தும் என் வாய் –

அடியார் ஈட்டம் காண கூடுதல் கண் பயன் ஆவதே –

எண்ணிக் கொள் -பஞ்ச லஷம் குடி பெண்கள்-பஞ்ச பெண்கள் ஒவ் ஒரு வீட்டிலும்-

கர ஸ்பர்சம்-கண் கடாஷம்-வேண்டும் –

வார்கெடா வருவி-ஈடு வியாக்யானம்-வல்லானை கொன்றானை-

முத்து முத்து வியர்வை கடை கண் சிவந்து அழகு -முத்தங்கி போல் –

ஆனை காத்து ஆனை கொண்டு -மாயனே –

பகாசுரனை கொன்று ஜடாயு-

வாலி கொன்று சுக்ரீவனை காத்து –

விபீஷனை காத்து ராவணனை கொன்று –

மாயன்-பெண்கள் இடம் தோற்று  பெண்களை -வென்ற மாயம்

பாட வர வேண்டும் –

யுக்தி பிரதி யுக்தி உள்ள பாசுரம் –

சம்பாஷனை உண்டே

பத்திலும் உண்டு இதனால் வியாக்யானம் –

ஆண்டாள் திரு அடிகளே சரணம்

ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திரு அடிகளே சரணம்