ஆழ்வார்களும் ஆச்சார்யர்களும் அனுபவித்த திரு வரங்கன் -11-

காட்டவே கண்ட பாத கமலம்– பாட்டினால் கண்டு வாழும் பாணர் தாள் பரவினோமே –

திரு அரங்கன் திரு மேனி அழகை தானும் அனுபவித்து நாமும் அனுபவிக்க அருளினார் –

அமலனாதி பிரான்

கார்த்திகை- ரோகிணி -உறையூர் – மிதிளா புரி –

நம் பாடுவான் போல் -பாணர் குலம்-கைசிக புராணம்-

லோக சாரங்க முனிவர்-பக்த அபசாரம்

ரென்கேந்திர சிம்கம்–கோபித்து -முனி ஏறி தனி புகுந்து –முனி வாகன போகம்–

ஒவ்வொரு இடத்தில் ஒவ்வொரு பாசுரம்- திரு பிரம்பு -உள்ளே இறுதி பாசுரம்-

நித்ய விபூதி உள்ளே -லீலா விபூதி வெளியில் –

ஊரையும் போரையும் பலம் சொல்லாமல் -முதல் ஆழ்வார் திரு மழிசை ஆழ்வார் போல் –

ராமானுச நூற்று அந்தாதி -பாசுரக்ரமம் இதனால்-வருத்தும் புற இருள்-பொய்கை

அடுத்துபூதத்/பேய் ஆழ்வார்/சீரிய நான் பொருள்-பாண் /இடம் கொண்ட கீர்த்தி-திரு மழிசை –

இவர் கோஷ்டியில் சேர்க்க நடுவில் வைத்து –

பூமாதிகரணம்-எதை கண்டால் கண் வேறு காணாதோ -போல் –

என் அமுதினை கண்ட கண்கள்மற்று ஒன்றை காணாவே –

இதனால் பல சுருதி இன்றி-நாம் கண்ணில் படவில்லையே –

பலம்-நாமும் மற்று ஒன்றைகாணாமல் இருப்போம் –

சீரிய நான் மறை  செம் பொருள் –செம் தமிழால் அளித்த -புகழ் பாண் பெருமாள் –

வேதார்த்த -கை விளக்கு -இவர் பாசுரம்-கொண்டே அருளி –

காண்பனவும் உரைப்பதுவும் மற்று – ஒன்றி இன்றி

கண்ணனையே கண்டு உரைத்த கடிய காதல் பாண் பெருமாள் பாடல் பத்தும்

 -பழ மறையின் பொருள் என்று பரவுகிறோம்

திரு மந்த்ரம்-ஓம்கார பிரபவா வேதம்-அர்த்தம் சொல்லவே –

முதல் மூன்று பிரணவம் -அமலன் உவந்த மந்தி -அடி வரவிலே -அர்த்தம்-

அடுத்து நம -சதுர மா -திரு வாயிற்று உத்தர பந்தம்-நடுவில்-

மத்திய சப்த அர்த்தம் -வாய்த்தக திரு மந்த்ரத்தில் மத்யமாம் பதம் போல்

5 -10 நாராயண

உயர்வற /மயர்வற /உத் கீத பிரணவத்தை பிரணவத்தில் மாறாடி –

மார்கழி வையத்து ஓங்கி -போல் அடி வரவிலே ரசம்-

அன்யாபதேச பேச்சு தூது விடுதல்–அநுகாரம் -போல்வன இன்றி-நம்மை பார்க்காமல்-அவனையே பார்த்து

இவர் அனுபவமே பாசுரம் –

திரி மூர்த்தி சங்கை இன்றி-சாமானாதிகரணம் இன்றி தீயாய் நிலனாய் -பாசுரம்-

ஆகாசம் த்யானம் செய்-பிரமம் எங்கு-குழம்பாமல் –கண் கண்ட அரங்கனே -தெளிவாக

திரு மாலைக்கும் தெளிவு உண்டு

லாபம் அலாபம் பேசுவார்-அழுகைக்கு இடம் இல்லை

திரு பல்லாண்டு-மூன்று வகை பட்டவரையும்

நம்மை பார்க்காமல் இவர் பேசி

எங்கள் குழுவினில் புகுதல் ஒட்டோம் -பெரிய ஆழ்வார் -இவர் அனைவரையுமே –

அரங்கனே பரவாசுதேவன்-வியூக –

சரீரேச -பய ஜனகம் இன்றி -திரு பாணர் -குலம்-

பகவத் பந்து -சிறந்தவன்-

இருவரும் பக்தர் -பிராமணர் அல்லாதவர்-அகங்காரம்-ஹேது இன்றி-

அடிமை நினைவுடன்-ச்வாதந்த்ரம் அகம்காரம் இன்றி -ஜன்ம சித்த நைசயம் –

ஆரூரட பதிதன் ஆகையால்-மேல் மாடி இருந்து விழாமல்-

உத்க்ருஷ்டமாக பிரமித்த ஜன்மம் இன்றி –

ஆண்டாள்-பெண் தன்மை ஏற் இட்டு கொள்ள வேண்டாமே -ஜன்ம சித்த ஸ்ரீத்வம்

இதர நிரசனம் இன்றி -திருத்த முயலாமல்-கண்ணை பெரிய பெருமாள் இடம்நோக்கி-

அவரை அனுபவித்து -அந்த அனுபவ சீர்மை அறிந்து அனைவரும் திருந்த வழி –

உள்ளே இருந்து அவனே உபதேசித்து திருத்துவானே -சர்வ வியாபகன்-

பாவோ நான்யச்ச கச்சதி-சிநேகன் பரம -என்கிற படி -அரையர் -அருளுவது புரிய வியாக்யானம் –

என்னை விட சிநேகம் பெரியது -எந்தன் அளவில்-விட பெரிய  உனது அன்பு –அதனில் பெரிய என் அவா –

 பிரமாணம் சொல்லி பாசுரம் கொத்து -அரையர் அருளும் அர்த்தம் புரிய

வியாக்யானங்கள் படித்து புரிந்து கொள்ள வேண்டும் .-பகவத் விஷயம்-மற்றவை அல்பம்-

என் சிநேகம் பெரியது -தத்வ த்ரயம் விட பெரியது என் தன அளவு அன்று யானுடைய அன்பு –

சேவிக்காமலே அவா பெருகி திரு பாண் ஆழ்வாருக்கு –

விபீஷணன்- சுக்ரீவன் போல் ஒருவர் மூலம் தான் அங்கீகாரம்-இவருக்கும் –

பாகவதர் மூலம் தான் அவனை -அவனும் பாகவதர் மூலமே -சுக்ரீவனை விட்டே அவனை கூப்பிட –

ராவணனே வந்து இருந்தாலும் -கூப்பிட்டு வா -எங்கள் அனைவர் மேல் வைத்த அன்பு எல்லாம் அவர் இடம் காட்டு –

லோக சாரங்க முனிவர் மனசை மாற்றி-இவரைகூப்பிட்டு வர –

கடி மலர் கமலங்கள்–அடியன் என்று அடியார்க்கு ஆள் படுத்தாய் -இங்கு நிறைவேற்றி –

ஆழ்வார்கள்-பேசித்தே பேசும் ஏக கண்டார்கள்-

பொய்கை-திரு மங்கை-துல்யமாக சொல்லி வைத்ததே பேசி-

அடியார்க்கு என்னை ஆள் படுத்திய விமலன் –

ஆபாத சூடம் அனுபூய –மத்யே கவேரே-சயானம் ஹரிம் -ஆனந்த பட்டார் திரு பாண் ஆழ்வார் –

இந்திரியங்களை வசத்தில் கொண்டு வர -மயி சர்வாணி -சுத்த சத்வ மய திரு மேனியில் வைத்து –

பஞ்ச சக்தி உபநிஷத் மயம் -கீதையில்-மிஸ்ர சத்வம்–அனுக்ரகத்தால் ரஜஸ் தமஸ் கழிந்து சத்வம்- முக்தர்

ஞான்பம் மலரும் சுத்த சத்வ திரு மேனி நினைக்க நினைக்க -த்யானம் திரு மேனி

எப் பொழுதும் எதிராசன் வடிவழகு என் இதயத்தில் உளதால் இல்லை எனக்கு எதிர் இல்லை எனக்கு எதிர்

ஸ்ரீ வைகுண்டமே சுயம் பிரகாசம்- சுத்த சத்வ மயம்-

ரூப ஒவ்தார்யம் திருஷ்டி  சித்த அபகாரம்-அத த்ர்ஷ்டயாம்-மற்றவை கண்ணில் படாமல்-

மனவை-அவரை ஸ்தோத்ரம் பண்ணுகிறேன்-பாணர் தாள் பரவினோமே

காட்டவே -அவரே காட்டி -தேர்ந்து எடுத்து -ஸ்வாம் தனு- திரு மேனி விரும்பினவர்க்கு -கண்ட -திரு பாணர் கண்டார் –

பாத கமலம்/நல் ஆடை /உந்தி –

தேட்டறும் உத்தர பந்தம்-

திரு மார்பு கண்டம் செவ்வாய் திரு கண்கள் –

மொத்த திரு மேனி ஒரு பாசுரம் -நீல மேனி ஐயோ நிறை கொண்டது என் நெஞ்சே

கொண்டல் வண்ணனை  -மற்று ஒன்றை காணாவே

முதல் பாசுரம்- திரு அடி தாமரை-தாயார் மார்பகம் குழந்தைக்கு போல் திரு அடி-பிரபன்னனுக்கு –

திரு ஆபரண மூட்டை சுக்ரீவன்  காட்டி– பெருமாள் கண்ணீர் –

இளைய பெருமாள் -நூபுரம்- மட்டும் அறிந்து -திரு கமலா பாதம்

வந்து என் கண்ணின் உல் ஒக்கின்றதே

திரு சுற்றுகள் தாண்டி உறையூர் -ஆழ்வார்

நான் செம்பளித்த கண்ணை திறந்து -பரகத ச்வீகாரம்-அடைவதும் ஆனந்த படுவதும் அவன் –

அடுத்து சென்றதாம் என் சிந்தனையே –

அமலன்-விமலன்-நிமலன்-நின்மலன் –

தனக்கு என்னை ஆள் படுத்தி அமலன்-

அடியார்க்கு என்னை ஆள் படுத்தி -விமலன்

/பிரார்த்திக்காமல் ஆள் படுத்தி -நிமலன்

/ தன பேறாக -ஆள்படுத்தி -நின்மலன்

அமலன்-குற்றம் போக்கி மோஷ பிரதான்-

ஜகத் காரண வஸ்து -தான் மோஷம் கொடுப்பான்-அதனால் ஆதி -முக் காரணம்

படைத்தல் அழித்தல் காத்தல்- மூன்றுக்கும் –

பிரான்-உபகாரன்-இதை காட்டி கொடுத்ததால் -அடியார்க்கு ஆள் படுத்தி -கேட்காமலே –

வாசு தேவ தனுர் சாயை -போல் ராமானுஜர் சித்தாந்தம் –

சங்கை அனைத்தையும் அழித்து பிரான் –

தூ மணி -போல் நல்ல வஸ்து அடியார்க்கு -துவளில் மா மணி தனக்கு வைத்து கொள்வான்-

தன் பேறாக செய்து கொண்ட -நின்மலன்-

விண்ணவர் கோன்-அளப்பரிய ஆரமுது-விரக்தி-திரு வேம்கடம்-வடக்கு வாசல் வழியாக உள்ளே புகுந்தார் –

ஸ்ரீ வைகுந்தம்-மதுரை-ஆய்ப்பாடி

வைகுந்தம்- திரு வேம்கடம்-திரு அரங்கம்

நீதி வானவர் -சேஷத்வம் பாரதந்த்ர்யம் அறிந்தவர் இருக்கும் பரம பதம்

நீள் மதிள் அரங்கத்து அம்மான் –

திரு பாதம்-பரம பாவனம்

கமல பாதம்-போக்கியம் -சிவந்த திரு அடிகள்-

பிராட்டி- அடி வருட-

அரசர் கிரீடம் ரத்ன ஒளி பட்டு ஏறி-சிவந்து

பிராட்டி-செய்யாள்- திரு கை சிகப்பு ஏறி

ஆழ்வார் திரு உள்ளம்-ராகம்-பக்தி-சிகப்பு -மனோ நிவாசம் -சிகப்பு ஏறி –

கமல பாதம் இதனால்  ஆனதாம் -இயற்க்கை நீளம் –

அரை சிவந்த ஆடை இழுக்க – என் ஒளி வீசி தான் சிவந்தது

உவந்த உள்ளத்தனாய் -வந்து உனது அடியேன் மனம் புகுந்தாய்-

புகுந்ததின் பின் வணங்கும் என் சிந்தைனைக்கு இனியாய் –

முதலில் அ காரம்-ரஷிகிரான்-நீதி வானவன்

உ காரம்- அவனே உலகம் அளந்த அண்டம் -நிமிர்ந்த நீள் முடியன்-

திரு முடி பல்லாண்டு -யார் காலில் விழ -சறேவேச்வரன்-இவன் தான் கட்டும் திரு அபிஷேகம் –

கிரீட மகுட சூடாவதம்ச

சபரி கொண்டை /பாண்டியன் கொண்டை/ ஒவ் ஒருநாளும் ஒரு வித திரு முடி

திரு விக்ரமன்–சேஷ சேஷி பாவம்-காட்டிய

நேர்ந்த நிசாசரரை-கவர்ந்த

ஆயாசத்தால்-சிரமம் தீர அரங்கத்து அம்மான்-

காவேரி அலைகள் தட்டி சிச்ருஷை — பொழில் குளிர வைக்க -ஆராமம்-சூழ்ந்த அரங்கம்-

மின்னல் ஒட்டியொளி- திரு பரிவட்டம் பட்டு தெறிக்க

நூபுரம்- வீர கழல்- அகங்காரம் -படபடக்குமாம் -கரு நீலம் -கரும் பச்சை- பீதக ஆடை –

செவ்வரத்த உடை யாடை -அதன் மேல்  ஓர் சிவளிகை கச்சு   என்கின்றாளால்  -பொருந்தி -இத்துடனே தோன்றியது போல் –

முடி சோதியாய் முக சோதி –

படி சோதி ஆடையோடும் -பல் கலனே -திரு மாலே கட்டுரையே

உந்தி தாமரை- இழுக்க -பாட ஸ்ருஷ்டிததே நான்

மந்தி பாய் -எழில் உந்தி மேல்

வட வேம்கட மாமலை- வானவர்கள் சாந்தி செய்ய நின்றான்-அரங்கத்து அரவின் அணையான்-

இன்னும் பழையது பிடித்து இழுக்க -அந்தி போல்நிறத்து ஆடையும்-அதன்மேல்- இழுத்து

-அயனை அடைத்த தோர் எழில் உந்தியோ

பிரசவிக்க பிரசவிக்க எழில் கூட -பூவின் நான் முகனை படைத்த தேவன் –

சென்றது உள்ளத்தின் உயிரே  –

அரையர் ஐதிகம் -வானவர்கள் சாந்தி செய்ய நின்றான்-அரவின் அணை-அவனே நீர் –

கடல் கரையில் சயநித்தது போல்- முமுஷு கிட்டுவானா –

திரு மார்பு பிடித்து இழுக்க –

உதர பந்தனம் -எளியவன் தாமோதரன்-உந்தி தாமரை பரத்வன் –

என் உள்ளத்துள் வந்து உலாவுகின்றதே

தலை பத்து உதிர ஒட்டி- ஓத வண்ணன் –

வண்டு பாட மா மயில் ஆட -பாட்டு ஹாவு ஹவுபோல் வண்டுகள்-ரீங்காரம்-

மூன்று மடிப்புகள் உத்தரத்தில்- த்ரிவித  தத்வம்-பக்த முக்த நித்ய –

பிரத விபூஷணம்-உதர பந்தம்-பட்டம்-பரம சுலபன்-

நஞ்சீயர் திரு திரை நுழைந்து பார்த்த ஐதீகம்-தாம்பு தழும்பு -பார்க்க –

திரு மார்பு -பரத்வமும் சொவ்லப்யமும் பிராட்டி சம்பந்தத்தால்-

லோக நாத மாதவ பக்த வத்சல்யன்

மா மாயன் மாதவன் வைகுந்தன்

பழ வினை பற்று அறுத்து -என்னை தன் வாரமாக்கி-பிராட்டி பக்கம் வைத்து

வைத்தது அன்றி என்னுள் புகுந்தான்

கோர மா தவம் செய்தனன் கொல்- அவன் செய்த தவம்  ஆற்றம்கரை -சயனித்து –

திரு ஆற மார்பு-ஹாரம் போல் திருவே அவனுக்கு  திரு ஆபரணம்

அடுத்து கழுத்து -ஆபத் சகத்வம்- முழுங்கி –

கனக வளை முத்ரை-விஸ்வரூபம் -சேவிக்கும் பொழுது –

முற்றும் உண்ட கண்டம் கண்டீர் என்னை உயக் கொண்டதே

பிறையன்- ருத்ரன் கபால சாபம் தீர்த்து

பிறையின்- சந்திர தோஷம் தீர்த்து

முமுஷு -தயார்- சிறகுகள் கொண்ட வண்டுகள்-ஞான கர்ம ஆச்சார்யர்கள் நிறைந்த அரங்கம்-

சப்த குல பர்வதம் சேர்த்து உன்பிட கண்டார்

திரு வாய் -மாசுச சொன்னது /வராக -ஸ்திதே /ராம சக்ருதேவ –

செய்ய வாய் ஐயோ என் சிந்தை கவர்ந்தது-அனுபவிக்க இருந்த நெஞ்சம் போனதே

கையினார் சுரி சங்கு அனல் ஆழியார்-பெரிய பெருமாளை -ரேகை/காட்ட கண்டாரே

 நான்கு திரு தோள் உடன் சேவை-

அணி அரங்கனார்- அரங்கம் பூமிக்கு அணி-அரங்கன் அரங்கத்துக்கு அணி

மாயனார்-எப்படி -சயனம் அறிய முடியாத மாயம் –

சரம ஸ்லோகம் சொல்லமுடிந்தது இங்கு தானே

கண்கள் பிடித்து இழுக்க -அமலாய தீஷன  –

தூது செய்ய -அழுகையும் அஞ்சு நோக்கும் அந் நோக்கும் –

வாய் பொய் சொல்லும்-கண் சொல்லாதே –

நீண்ட அப் பெரியவாய கண்கள்-

வரம் கொடுத்து கொழுக்க வைத்த பரியனாக வந்த அவுணன்- உடல் கீண்ட –

ஆதி பிரான்-முதலில் ஆதி-

நரசிம்கன்-ஒரு தூணில் ஒரு பிரகலாதனுக்கு  ஒரு நிமிஷத்து தோன்றிய -நரசிம்கன் –

நீலமேனி ஐயோ- தம் கண் எச்சில் படுமே –

லாவண்யம்- கப்பல் போல் தானேகூடி போய் காட்டும்

மணி ஆரமும் முத்து தாமமும் -முடிவில்லதோர் எழில் மேனி –

திரு -பிரம்புக்கு உள்ளே

கொண்டல் வண்ணன்-கோவலன்-வெண்ணெய் உன்னட வாணன் –

அணி அரங்கன் என் அமுது

கண்ட கண்கள் மற்று ஒன்றை காணா

காண்பனவும் உரைப்பனவும் மற்று ஓன்று இன்றி –

அழகு/ஒவ்தார்யம் இல்லையா/கோவலன்-சௌசீல்யம்

வெண்ணெய் உண்ட வாயன்- நெஞ்சம் அபகரித்தவன்

அண்டர் கோன் பரத்வன்

அரங்கன் சௌசீல்யம்

அமுது போக்கியம்

எதனால் விடுவது -காரணம் இல்லையே

திரு மங்கை ஆழ்வார் 73  பாசுரங்கள்  இனி அனுபவிப்போம் .

திரு பாண் பெருமாள் திரு அடிகளே சரணம் .

ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திரு அடிகளே சரணம் ..

திரு பாவை- அனுபவம் -14.-உங்கள் புழக் கடை ..

வேதம் வல்லாரை கொண்டு விண்ணோர் பாதம் -தொழ –

பாகவதர்களை பற்றி -வாசல் காப்பான் கோவில் காப்பான் –

நந்தன் யசோதை -நம்பி மூத்த பிரான்- நப்பின்னை மூலம் கண்ணனை பற்ற –

எல்லே  இளம் கிளியே -இதில் உக்தி பிரயுக்திகள் இரண்டும் தெளிவாக உள்ளன –

அழகிய குரல்- திரு மேனி பசுமை- கிளி -சம்போதனம் –

இன்னும் உறங்குதியோ-பங்கய கன்னனைபாட முன்பு சொன்னதை -கேட்டு பாடிய குரலில் பட்ட-இனிமை –

இன்னும் -அனைவரும் எழுந்த பின்பு –

வல்லீர்கள் நீங்களே ௦-தன பக்கம்தவரு உணர்ந்து -கிருஷ்ண பக்திக்கு கூப்பிட-நானே தான் ஆயிடுக –

வெளியில் உள்ளவர் -ஒல்லை நீ போதாய் –

எல்லாரும் போந்தாரோ

மெய் காட்டு கொள் -5 லஷம் கோடி பெண் உள்ளளோம்  -எண்ணி  கொள்

பகைவரின் பகைமை அளித்து -அவர்களும் இவன் சொத்து –

மாற்றாரை மாற்றி அளிக்க -ராவணன் சரீரம் போக்கி -ஆத்மா நல்லவனாக ஆக்கி –

நா உடையாய் முன் பேசுறம்-வாக் சாதுர்யம்-

போதரிக் கண்ணினாய் பார்த்தோம்

உங்கள் புழக் கடை அனுபவம் மேல் பார்ப்போம் .

சங்கு -சக்கரம்-பங்கய கண்-ஒவ் ஒவ்ன்ரையும் பாட பல ஆண்டுகள் ஆகும்

காலம் பொன் போன்றது –

தங்கள் திரு கோவில் சங்கிடுவான்

தாமச குணம் உள்ளவர்களும் எழுந்து கோவில் திறக்க -ஆகமம் புரியாமல் இருப்பவர்களும் –

சத்வ குணம் முதலில் -ரஜோ -அடுத்து தமோ -தூன்ன்கி இருப்பவர்களும் –

சத்வ -ஞானம் நன்றாக சுறு சுறுப்பாக –

ரஜோ-கோபமும் ஆசையும்

தமோ கவனம் இன்மை-தூக்கம்- சோம்பல்- நரகம் வாசல் இந்த மூன்றும் –

மூன்றும் சம நிலை -ஆயுர் வேதம் -இரண்டைநீக்கி ஒன்றில் நின்று –

காமாதி தோஷகரம் -ராமானுச பற்றி-மாதவான்க்ரி ஸ்லோகம் –

முக்குண தவர்க்கும்  வேதம் உபதேசம் -மாற்றி உணர்த்த

ஆகார சுத்தி -முதலில் -அபஷ்ய பாஷாணம் கூடாது -சோழ பட்ட பதார்த்தம்-

சரியான வேளை – பெருமாள் சேஷம்

சத்வ சுத்தி -த்யானம்-ஐயப் பாடு குழப்பம் நீங்கி -சமர்த்தி நீடிக்க -படிக்கட்டு –

இங்கு தாமசர் பிரக்ருதிகளும் எழுந்து -முதல் வியாக்யானம் –

அடுத்த நிர்வாகம் -பெரிய திரு மலை நம்பி -தீர்த்த கைங்கர்யம்

ஆளவந்தார் நியமனம் -ஸ்ரீ ராமாயண சொத்து எம்பெருமானாருக்கு கொடுக்க -ஐந்து ஆச்சார்யர்கள் ஐந்தும் –

பக்குவம் ஆன பின்பு கொடுக்க –

திரு மலை ஏற மாட்டேன்- திரு உடம்பு -தானே கீழ் இறங்கி உபதேசம் ஒரு வருஷம் –

ஆகாச கங்கை சென்று தீர்த்த கைங்கர்யம் செய்த பின் நித்யம் வந்து -அருளி-

23 நாள் அத்யயன உத்சவம் திரு மலையில்-

அனந்தாள்வானுக்காக ராமானுச நூற்று அந்தாதி தனித்து திரு செவி சாய்க்க –

சப்தாவரனத்தில் ஸ்ரிறேங்கத்தில் கேட்பது போல் -வாத்திய கோஷம் இன்றி –

தண்ணீர் அமுது -திருத்தும் உத்சவம்-பெரிய திருமலை நம்பி வம்சத்தார் ஒரு நாள்-

படி கொண்ட கீர்த்தி ராமா யணம் என்னும் பக்தி வெள்ளம் குடி கொண்ட கோவில் ராமானுசன்

-அணையா விளக்கு-இவர் ஹிருதயத்தில்-

வியாக்யானத்தில் பண்ணி பண்ணி -ஸ்ரீ ராமாயணம் –

நித்யம் கிளி திரு மாலை பிரசாதம்-தற்பொழுது ஒரு நாள்-சொர்ண கிளி சாத்தி

பெரிய கேள்வி அப்பன் ராமானுஜ ஜீயர் சுவாமி-ஹனுமான்முத்ரை மோதரம் கையில் -கொடுத்து

போட்டு கைங்கர்யம்-

சாத்விக சன்யாசிகள்-இவர்கள்-

உடம்பை பேணாமல் வஸ்த்ரம் பேணாமல்-தானே சிவந்து செம்கல் போடி கூரை –

சன்யாசிகள் மட்டும் இன்றி -சாவி எடுத்து போகிறவர்கள்-ஆடை பேணாமல் இருந்தவர்கள்-

வெண் பல்-சாத்விகம் உள்ளவர்-ரஜஸ் தமஸ் வெளி யில் தள்ளி –

உள்ளே இருப்பவர் -இதை விடிந்தமைக்கு அடையாளம் இல்லை –

சததம் கீர்த்தயந்த-சததம் -நமச்யந்த -நித்ய யுக்தம்-எப் பொழுதும் உன் சிந்தனை-

சன்யாசிகள்-அனைத்தையும் விட்டவர்கள்-நான்காவது ஆஸ்ரமம்-

கழுத்து அளவு தீர்த்தம் நின்று அனைத்தையும் விட்டேன்-இளைய ஆழ்வார் ராமானுஜர் ஆனார் –

அனந்த சரஸ் தீர்த்தம் -தம்மருமகன் தவிர-பாதுகை-ஆண்டாள் சகோதரி-பிள்ளான் பிள்ளை –

மயா  லங்கா-மித்ரர் -விட்டேன்-விபீஷணன் –

பிதரம் மாதரம்-சர்வ தரமான் சர்வ காமான்- லோக விக்ராந்த சரணவ் சரணம் –

அனைத்தையும் விட்டவர்-தங்கள் திரு கோவில் சங்கிடுவான் போக காரணம்-

எதை விட்டால் சன்யாசம் -எதை கொண்டால் சன்யாசம் –

வீடுமின்முற்றவும் வீடு செய்து -முற்றவும் வீடுமின் –

புனல் அரங்கம் ஊர் என்று போயினாரே -நம்மூர் -என் திரு மகள் போல் –

ஆத்மா சுடும் சம்சாரம்-நெருப்பை விட்டு -விட்ட பின்பு –

உம் உயிர் வீடு உடையான்–உம்மையும் உயிர் ஆத்மா சரீரம் இரண்டையும் உடையவன்-

உயிர் சரீரமாக உடையவன் இரண்டு அர்த்தம்-வீடு செய்மினே –

பெருமாளை பற்றும்-சொல்லாமல் அவன் இடம் விட்டு விடுங்கள்-

காயனே வாச –நாராயண -கரோமி எத்யத் சகலம்-பரஸ்மை நாராயண யேது -சமர்ப்பயாமி –

பண்ணாதே -சொல்லும் வேகத்தில் பண்ணு -பண்ணும் அனைத்தையும் அவன் திரு அடியில் சமர்பித்து –

மயி சர்வாணி கர்மாணி  சன்யாஷ்ய –வித்யுத் நீர் ஜுரக -கீதை-

கர்மம் அவன் இடம் விட்டு மம புத்தி இன்றி பலனும் அவனது -மூன்று த்யாகம் –

கர்த்ருத்வ புத்தி/மமதா /பல த்யாகம்-தாழ்ந்த பலம் இன்றி அவனை அடைவதே -குறிக் கொள் –

கர்ம யோகம்-வர்ண தர்மம் ஆக செய்து-

ஈச்வரே கர்த்தா -தூண்ட பட்டு செயல் படுகிறோம்

சத்வ குணம் கை கொண்டு-சத்வ உபாதேய-ஆள வந்தார் -கீதா சங்கரக ஸ்லோகம்-

கர்த்தாவும் அவனே -அவரால் தூண்ட பட்டு செய்கிறேன்-

கர்மா வின் அடிப்படையில்-

தமோ குணம் செய்ய மாட்டான்-சோம்பல் நித்ய கர்ம -அடிப்படையில்-கிருபையால்-

வீடு செய்மினே -செய்து அவன் இடம் விட்டு விட வேண்டும் –

திரு அடி பற்றி- நித்ய நைமித்திய கர்மா செய்யாமல் இருப்பது இல்லை-

சாஸ்திரம் செய்ய கூடாதது -செய்யாமல்- பரஸ்மை நாரயனாது சமர்பயாமி-கரோமி சகலம்-

சமர்பிதததால்- செய்ய வில்லை-கரோமி -செய்கிறோம்-

அடைவதும் அவன்- நமக்கு ஒன்றும் இல்லை-

அர்ஜுனன் சங்கை- சன்யாசம் தியாகம் என்ன -கேட்டான்-

ஸுய கர்ம பரிணாமம் -மெதுவாக மலர்ந்துபக்தி-பர பக்தி-பர ஞானம்-பரம பக்தி -மாரும்நிலைகள்-

ஒரே கர்மா-அதே சண்டை -கண்ணன் சொல்லாது கேட்காமல் போனால்- கோளை ஓடுகிறான்

ரஜோ குணம் தூண்ட சண்டை போடுவாய் -வீர ச்வர்கமோ மரணமோ கிடைக்கும்

கண்ணன் சொன்னது இது இல்லையே -அதே கர்மம்-

தாயே தந்தை என்றும் நோயே பட்டு ஒழிந்தேன் –

கர்மம் செய்வதில் தான்-அதிகாரம்-மாபலேஷு -பலத்துக்கு ஹேதுவும் அவன் தான் –

ராஜ்யமும் கிட்டும் மோஷமும் கிட்டும்-அவன் படி செய்தால்-

அனந்யா -யோக  ஷேமம் வஹாம் யஹம் –

சான்றோர்களும் -எதை செய்வது எதை செய்ய கூடாது -பிரசன்னிவ சிரித்து கொண்டே

சர்வருக்கும் கீதை பாலை – கன்று குட்டி அர்ஜுனன்- நாம் அனைவருக்கும் அருளினான் –

ந கர்மன -ந பிரஜைய ந தானென -த்யாகேன  -தியாகம் ஒன்றினால் தான் மோஷம்-

பாரேன -பரம பதம்-அடைய -சன்யாசிகள் தான் பகவானை அடைகிறார்கள்- இரண்டும் சாஸ்திரம் சொல்லும் –

த்யாகம் என்ன சன்யாசம் என்ன -அர்ஜுனன் கேட்டான் -முதல் ஸ்லோகம் 18 அத்யாயம் –

இவர் இப்படி சொல்கிறார்2/3 ஸ்லோகம் 4 ஸ்லோகம் என் முடிவு

த்யாகம்-மூன்று வகை

5 ஸ்லோகம் 6 ஸ்லோகம் -என்னது –

மெத்த படித்த -காம்ய கர்மங்கள் விட்டால் சன்யாசம் என்பர்

நித்ய /நைமித்திய காரணம் அடியாக –

சேன யாகம்-புத்ரகாமாஷ்டி யாகம் போல்வன  காம்ய கர்மம் -லஷ்யம்மோஷம்- இவை அதற்க்கு விரோதம் –

சர்வ கர்மா பல தியாகம்- சிலர் சொல்வர் -மூன்றையும் செய்யலாமே -நித்ய நைமித்திய காம்ய –

முதல் கேள்விக்கு பதில்-இது சன்யாசம் த்யாகம்-ஓர் பொருள் –

மூன்றாவது -த்யாஜ்யம்- அனைத்து கர்மங்களும் விட்டு விடு-கர்மம் ஆரம்பித்தாலே துன்பம்

கர்மம்மே தோஷம் வது -அதனால் விடலாம்

அடுத்து யக்ஜம் தானம் தபம் செய்ய தக்கது –நான்காவது யோஜனை –

தன் மதம் -த்யாகத்தில் என் நிச்சயம் கேள்-சொல்கிறான்-

இத்தால் சன்யாசமும் த்யாகமும் ஓன்று -என்கிறான்-

மூன்று வித த்யாகம் தான் த்யாகம்-

எந்த மூன்று கேட்டான்-

2 அத்யாயத்திலே சொல்லி விட்டான்–

மயி சர்வாணி கர்மச்ச நிர் மம -சப்தம் -மூன்றையும் இங்கே கோர்க்க தெரியாமல் தவிக்க –

யக்ஜா தான தபஸ் -விட முடியாது புனித தன்மை-களை பறிக்க -5th ஸ்லோகம்

 6th ஸ்லோகம் தெளிவாக அருளுகிறான் -மதம் உத்தமம் –

கர்மத்தில் இருந்து சன்யாசம் இல்லை-

சர்வ தரமான் பரித்யஜ்ய -மாம் ஏக்கம் விரஜ –அனைத்தையும் விட்டு விட்டு -என்னையே பற்று –

பலம் த்யாகம் முன்பே /தர்மம் பண்ணாதே -இந்த தர்மம் மோஷ உபாயம் புத்தி விட்டு –

தர்மம் கைங்கர்யமாக செய்து –

பிரபன்னன்–சாஸ்திரம் செய் சொன்னதை செய் பலன் விட்டு-உபாய புத்தி விட்டு செய்

படகுகள்-ஓட்டை ஓடம் ஒழுகல் ஓடம் போல்

பாவனத்வம்- ஆரதனமாக செய் –

சாத்விக சந்நியாசி-திரு கோவில் சங்கிடுவான் போகிறார்-

அவர்கள் எழுந்தது விடிந்ததற்கு அடையாளம்-

ஆண்டாள் திரு அடிகளே சரணம் .

ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திரு அடிகளே சரணம் .

ஆழ்வார்களும் ஆச்சார்யர்களும் அனுபவித்த திரு வரங்கன் -10-

ஸ்ரீ அரங்கனை மட்டுமே பாடி

விபர நாராயணர் -இயல் பெயர் இன்றி -தொண்டர் அடி பொடி -இயல் பெயராக ஆசை கொண்டு-

மார்கழி-கேட்டை–வைஜயந்தி -வனமாலை அம்சம்-

கோதண்ட தனுர் மாசம்-மார்கழி

-திரு மண்டம் குடி-அவதாரம்

வேதசாச்த்ரம் கற்று-கைங்கர்யம்-புஷ்ப -பெரிய ஆழ்வார் போல்

ஐதீகம்-அரையர் கொண்டாட்டம்-

கஸ்தூரி நாமம் அழகிய பெருமாள்

பதின்மர் பாடும் பெருமாள்-தகாதே-

பத்து புராணங்களில் பாட பட்ட திரு வேம்கடத்தான் –

ஈசி போமின் -இங்கு இரேன்மின் -இருமி இழைத்தீர் -நாசமான பாசம் விட்டு நமன்தமர் அணுகா முன் –

தங்க வட்டில்-பிராட்டி தூண்ட ஆழ்வார் ஆக்க -பிள்ளை பிரதிநிதி என்று சொல்லி கொடுக்க –

அரசன் கனவில் காட்ட -காலில் விழுந்து –

பரம பக்தர் ஆனார் கேட்டதும்-லோக விஷய வைராக்கியம் பெற்று-

அழுகை -கதறி–பாசுரங்கள்-55 -இரண்டு பிரபந்தங்கள்

பக்த அங்காரி ரேணு -தொண்டர் அடி பொடி

திரு நாம சங்கீர்த்தன மகிமை-

திரு மாலை அறியாதார் திரு மாலை அறியாதார்-

த்யானம் கிருத

யாக யக்ஜம்

அர்ச்சனை

திரு நாம சங்கீர்த்தனம்-கலி-யுகம்-நேராக சேவிக்க முடியாமலதே ஆனந்தம் திரு நாம சங்கீர்த்தனம்

கேசவா ஓன்று சொல்லி கிலேசங்கள் ஆயின எல்லாம் போகுமே

நித்ய நைமித்திக கர்மங்கள் விடாமல்-கால ஷேபதுக்கு திரு நாம சங்கீர்த்தனம்  –

குணம்-நினைவு -பெருமை அறிந்து-பிரபன்னர் –

நளிர் மதிசடையன் என்கோ-முனியே நான் முகனே முக்கண் அப்பா -குழப்பம் இன்றி –

தாள் சடையும் -இரண்டு உருவும் ஒன்றாக இசைந்து–ஆராயாமல் அர்த்தம் சொல்ல வாய்ப்பு உண்டு

நாட்டினால்-காட்டினான் உய்பருக்கு

சேவகனார் மருவிய கோவில் -சிலையினால் இலங்கை செற்ற தேவனே தேவன்

குழப்பம் இல்லை –

வியூகம் விபவம் அர்ச்சை-தெளிவிலும் தெளிவு -அரங்கன் ஒருவனையே அருளி-

தனி மா தெய்வம்

மிகவும் சுருக்கம் இன்றி- மிகவும் விரிவு இன்றி-அடுத்த சிறப்பு –

திருமாலை-பேடிக விவாகம்-

முதல் மூன்று சுய அனுபவம்

அடுத்த 11 பரோ உபதேசம்

அடுத்து 10 எங்கு கிடந்தேன் எங்கு இருக்கிறேன் உபகாரன் நன்றி அறிதல் 15 -24 வரை

அடுத்து பத்து நல்லத்து இல்லை 5 /தீயது நிறைய உண்டு 5 பாசுரம் -இரண்டையும் சொல்லி-

நல்லது இல்லை மட்டும் இல்லை தீமைகள் பல –

நைச்ச்ய அனுசந்தானம்-அவனுக்கு -விட முடியாமல் பதறி- காட்டி கொடுத்தான் மூன்று சரித்ரம்

திரி விக்ரமன்/கோவர்த்தனம்/

38 பாசுரம்-மேம் பொருள் —வாழும் சோம்பரை-த்வய மகா மந்த்ரம்-திரு மாலை ஆகிறது இப் பாட்டு –

அடுத்து ஆறு பாசுரங்கள் -த்வயம் அறிந்த பாகவத பிரபாவம்

சாதி நிஷ்டை பார்க்காமல்-

45 பாசுரம்-பலன் சொல்லி நிகமிக்கிறார் –

காவலில் புலனை வைத்து –நாம பலம் -நாமி பலம் வாலி-

சுக்ரீவன் –

நம் நாமம் சொல்லி வருவார் உண்டா சயனதித்து –

ரஷகம்-திரு நாம சங்கீர்த்தனம் முதலில் சொல்லி -யம பயம் நீக்கி

பச்சை மா மலை-போக்கியம்-

பவள வாய் கமலா செம்கண்-அச்சுதா -அழகன்-நழுவாமல்-

அமரர் ஏறு-இச் சுவை -அச் சுவை பெறினும்  வேண்டேன் -அடையும் இல்லை பெரிய பெருமாள் கொடுக்க போக மறுத்தார்

அங்குள்ளார் இங்கு வந்து சேவிக்க –நான் அங்கு போக வேண்டேன்-

வேத நூல்-பிறவி வேண்டேன்-

பேதை பாலகன் அதாகும்-பெயர் கூட சொல்ல முடியாத இளமை-

இரண்டு விபூதியும் வேண்டாம்

பூ லோக வைகுண்டம்-திரிதிய விபூதி

குழந்தை அன்ன பிராசம் -சிசுவில் சம்பந்தம்

செல்வர் எழுந்து அருளுவதை அனுகரிக்க

இளமை பெண்தேட கோவில்

முதுமை-அரங்கனே வீதியார வருவான்-சம்பந்தம் விடாமல்-

அடுத்து பரோ உபதேத்தில் இலிய 11 பாசுரங்கள் 4 -14 வரை

மொய்த்த வால் வினையும் நின்ற -மூன்று எழுத்துடைய பேரால்-

ஷத்ர பந்து -பராம் கதிபெற்று -திரு நாமம் சொல்ல சொல்ல நல்லவனாக -மாறி-

எந்த மூன்று – ஸ்ரீதர கேசவ மாதவ கோவிந்த -ஆசை தூண்ட -அருளி –

மந்தரத்தால் இல்லை பேரால்-அம்மா கூப்பிட யோக்யதை வேண்டாமே

நியமம் ஆச்சர்ய அனுஷ்டானம் இன்றி ‘

கண்ணன் கழலினை–எண்ணும் திரு நாமம் திண்ணம் நாரணமே

திரு மந்த்ரம் சொல்ல வில்லை ஆழ்வாரும் –

எங்கனே சொல்லினும் இன்பம் பயக்கம் -நாராயணனே நாரணமே -சொன்னாலும்காட்ட —

ஏன கேவென-கத்யம் –

சுருக்கி சொல்லியும் -பலன் கிட்டுமே –

இத்தனை எளியன்–பித்தனை பெற்றும் அந்தோ -சுரம்-கூட்டி-

நம் அரங்கனாய-நமக்கு என்று கிடக்கிறானே -வசிஷ்டாதிகள் கோகுலா ஸ்திரீகளுக்கு இன்றி –

அரங்கத்திலும் பித்து அடியார்கள் இடமும் பித்து –

அடுத்து -பெண்டிரால்-தொழும்பர் சோறு உகக்குமாறே –

அவன் கொடுத்த சரீரம் அவனுக்கு உபயோகிக்கால்- -இடும்பை பூண்டு-

உண்டியே -மண்டலத்தோடு கூடுவது இல்லையே –

தமர் களாய்  பாடி ஆடி தொண்டு பூண்டு அமுதமுண்ணா –

கும்ப கர்ணன்-அமுது உண்பாய் நஞ்சு உண்பாயோ-விபீஷணன்-

அந்த பேரு இப் பிறவியில் இல்லை

அச்சுவை கட்டி என்கோ அடிசில் என்கோ

மரம் சுவர் -ஓட்டை மாடம்- புள் கவ்வ கிடக்கின்றீரே

அறம் =தர்ம சுவர்-சாஷாத் தர்மம் அரங்கன் -ஆள் செய்யாமல்-

மருமைக்கே வெறுமை பூண்டு-

திண்-தர்மம் சம்ஸ்தாபனார்த்த –

விசேஷ தர்மமாக தன்னையே ஸ்தாபித்து

மாம் ஏகம்- விட்ட தர்மம் எல்லாம் தானே சாஷாத் தர்மம்-அறம் சுவர் –

புள் உண்ண கிடக்கின்றீரே -இல்லை

கவ்வ-

அரங்கா சொல்லாத சரீரம் வேண்டாம்-

ஐயனே அரங்கா என்று

நீச சமயங்கள்-புற சமயம்-காண்பரோ கற்பரோ

ராமனே தேவன்-தலை அறுத்து- சத்யம்-

தலையை அறுப்பதே கர்மம் -குறிப்பு என கடையுமாகில்-நோயதாகி போவதே -விலகி போவோம் –

உபன் யாசம்-அருகில் கொண்டு வைத்தல்- கிரந்த காலஷேபம் அடிப்படை

அடுத்து அருளி செயல்-ஆழ்ந்த வேதாந்த கிரந்தங்கள் –

ரஷிக்க தான் -பஞ்ச ஆயுதம் கொண்டு

அவன் அல்லால் தெய்வம் இல்லை -கற்றினம்மேய்ந்த எந்தை கழலினை பணியும்

பரம் திறம் அன்றிபல் உலகீர் வேறு யாரும் இல்லை –

திவத்திலும் பசு நிரை மேய்ப்பு உவத்து ஆயர் தேவு –

நாட்டினான் தெய்வம் எங்கும்–கொடியை கொழு கொம்பு நடத்தி பந்தலில் ஏற்றுவது போல் –

-கருட வாகனனும் நிற்க -நல்ல அருளினால் தன்னை காட்டினான்

சேட்டை தன் மடி அகத்து செல்வம் பார்த்து இருக்கிறீர்களே –

நாடி நீர் வணங்கும் தெய்வமும் உம்மையும் முன் படைத்தான்-

செற்ற நம் சேவகனார் மருவிய பெரிய கோவில்-ஆசை பட்டு-

கருவிலே திரு இல்லா -மதிள் திரு அரங்கம் சொல்லாமல் –

நமனும்முத்கலனும் பேச -நரகமே ஸ்வர்கமாகும்-நின்றார்கள் கேட்க –

-இவ்வளவு பிரபாவம் இருந்தும் -கேசவ-கிலேச நாசன் சொல்லாமல்-இழக்கிறீர்கள்

நாமங்கள் உடைய நம்பி -அவனதூர் அரங்கம் சொன்னாலே போதும் –

பொறியில் வாழ் நரகம் எல்லாம் புள் எழுந்து ஒழியும்

சரத்தை ஒன்றே போதும்-அறிவிலா மனிசர் எல்லாம்-

அறிவிலா மனிசர் -பக்தர் வித்வான் இல்லை- மனிசராக பிறந்தாலு போதும்

வண்டினம் முரலும் சோலை-விலக்கி நாய்க்கு இடுகின்றீரே

ஹாவு ஹாவு போல் ரீங்காரம்

மேகம் கூடினது போல் பிரமித்து மயில் இனம் ஆவும் சோலை

இதை பாத்து மேகம் கூட -கொண்டல் மீது அணவும் சோலை

குயில் இனம் கூவும் சோலை- பித்தர்கள் அனைவரும்

அண்டர் கோன் அமரும் சோலை-அணி திரு அரங்கம் -என்னாது –

மிண்டர் பாய்ந்து -வெட்கம்நன்றி இன்றி-விலக்கி நாய்க்கு

புல்லை திணிமின் இவர்க்கு -மிருகம் தானே -இவர்கள்-

பரோ உபதேசம் முடிய உபகார பரம்பரை அருளுகிறார் அடுத்து

மெய்யர்க்கே மெய்யன்-ஆகும் விதி இலா என்னை போலே

பொய்யற்கே பொய்யனாகும்-ஏ காரம் -வாயால் உடலால் இன்றி-சிந்தையினால் இகழ்ந்த -இரணியனை

உளம் தொட்டு -வார்த்து-மனசு அளவில் நல்ல எண்ணம் இல்லையா -கை விட

மெய்யர்-இப்படி இல்லை- நாவினால் நவிற்று

வெறுப்பு இன்றி அத்வேஷம் இன்றி இருந்தால் போதும்

அழகனூர் அரங்கன்

ஐயப் பாடு அழகை காட்டி போக்கி –

அடுத்து -சூதனாய் கள்வனாய் -மக்களை ஏமாற்றுவது=சூது

அவனை ஏமாற்றுவது =கள்வன் -அறிவுக்கு அப்பால் பட்டவன்-சொல்லி -இங்கு இங்கு -நான் அறிவேன்- சொல்லி

-தூர்த்தரோடு இசைந்த காலம் –

தன் பால் ஆதாரம் பெருக வைத்த

அக வலை படாமல் சுக வலை பட்டு- போதரேல் என்று சொல்லி-புந்தியுள் புகுந்து

அடுத்து -விரும்பி ஏத்தாமல்- கரும்பினைகண்டு கொண்டு

திரு மேனி தரிசனம் பெரிய உதவி -இரும்பு போல் வழிய நெஞ்சம்-

கரும்பு சாறு-பிசுக்கு பிசுக்கு இருக்குமே -வேண்டாம் –

கல்கண்டு-செயற்கை-அதனால் கரும்பு

இனிது இறைத்து திவலை மோத-திரு அடியில் சேர்த்து –

தனி கிடந்தது அரசு செய்யும்-தாமரை கண்ணன் அம்மான் –

அத்வீதியம்-ஒப்பார் மிக்கார் இலையாய மா மாயன்-

கண்ணனை கண்ட கண்கள்-என் செய்கேன் பாவியேனே –

குண திசை- திக்குகளை ஸ்ருஷ்டிததே இந்த சயனத்துக்கு தான்

உடல் எனக்கு உருகுமாலோ-என் செய்கேன் உலகத்தீரே —

உருக்கம் தூண்டு விட்டவன்-அவன் இடம் கேட்க முடியாதே

மற்ற ஆழ்வார்கள் கேட்க முடியாதே -அவர்களும் உருகுவார்கள்

வடக்கு -திடமான -முன்னிலும் பின்னழகு பெருமாள் –

மாயனார்- திரு நன்மார்பும் மரகத உருவம்

தூய -கமலக் கண்ணன்-அமலங்களாக விளிக்கு -தூய தாமரை கண்கள்

முடியும் தேசும் அடியேற்கு அகலலாமே —

பணிவினால்-மனம் ஒன்றி-அணி-ஜகத்துக்கு

மணியனார்-

நினைக்காத பொழுதும் உபகாரம்

பேசத்தான் முடியுமோ-

பேசினார் பிறவி நீத்தார்- பிறவி முடியலாம் பேசி முடிக்க

ஆசற்றார் உபாயான்தரம் இன்றி

மாசற்றார் -பிரயோஜனந்த பரர் இன்றி

கங்கையில் புனிதமாய காவேரி—எங்கனம் மறந்து வாழ்வேன் –

கங்கா சாம்யம்- ரெங்கன் சயனித்த பின்பு கங்கையில் புனிதமாய –

கிடந்த்ததோர் கிடக்கை கண்ட பின்-

கள்வனார் கிடந்தவாறு-ஏமாற்றி நம்மை கொள்ள –

முகமும் முறுவலும் சேவித்து மீள முடியாதே

கர்ம ஞான பக்தி யோகம் சம்பந்தமே இல்லை-

குளித்து மூன்று அனலை—பிராமணியம் மறந்தேன் –

நின் கண் பக்தன் இல்லேன்-களிப்பது எது கொண்டு நம்பி -கதறுகின்றேன்-

ஒன்றும் இல்லா நீசருக்க தான் இங்கே சயனம் –

போது எல்லாம் போது கொண்டு-பொழுது புஷ்பம்-தீதிலா மொழிகள் கொண்டு – -நெஞ்சம் கலந்திலேன்

அது தன்னாலே ஏதிலன்-

அடுத்து குரங்கள் மலையை நூக்க-அணில்கள் செய்த கைங்கர்யங்களும் செய்ய வில்லை-

நிறைய குரங்குகள்-மலை குறைவு- நூக்கி போயின-

குளித்து தாம் புரண்டிட்டு ஓடி–அணில்கல்குரங்கை விரட்ட -கொத்தனார் சிற்றாள் –

மரங்கள் போல் வலிய நெஞ்சம்–அரங்கனார்க்கு ஆள் செய்யாதே அயர்கின்றேன்

கஜேந்த்திரன் கூக்குரல் போல் கூட செய்ய வில்லை-

வியர்த்தமாக தோன்றினேன் —

ஊரிலேன் காணி இல்லை- திவ்ய தேச -உறவுகளும் இல்லை-

கார் ஒளி வண்ணனே  கண்ணனே -கதறுகின்றேன் –

நிர்கேதுகமாக அருள்வாய்

தீமைகள் பலவும் உண்டே –

தூய்மை இல்லை இன் சொல் இல்லை-ரஷனதுக்குதனி மாலை சாத்தி

கோவே -தவத்துளார் தன்னில் அல்லேன் -தனம் தான தர்மம்செய்ய வில்லை-

அவத்தமே பிறவி-நீ தான் கொடுத்தாய் கர்மம் அடியாக பிறந்தாலும் –

தாய் கிணற்றில் விழும் குழந்தை தடுக்காமல்

மூர்கனே மூர்கனே -நான்–வந்து நின்றேன்-

ஐயனே அரங்கனே உன் அருள் என்னும் ஆசை தன்னால் –

லஜ்ஜை இன்றி-

அடுத்து – உள்ளத்தே உறையும் மால்-உடனிருந்து அறுதி என்று விலவற ச்ரித்திட்டேனே –

அழகன்- இது வரை சொன்னது எல்லாம் பொய்-தொண்டுக்கே கோலம் பூண்டு -வேள்வி பொய் –

திரி விக்ரமன்-தாவி -அனைவரையும் தீண்டி –

சிக்கனே செம்கண் மாலே -ஆழ்வார் கண்ணனுக்கு சொன்ன மா சுச -செம் கண் மால் ஆனான் இதனால்

ஆவியே அமுதே என் தன் ஆர் உயிர் அனைய எந்தாய் –

கோவர்த்தனம்-அனைவரையும் -அன்று வரை-சோலை சூழ் குன்று -முன் ஏந்தும் மைந்தனே

மதுர ஆறே -நம் இடம் தேடி வரும்கடல் நாம் போகணும்.-உன்னை அன்றே அழைக்கின்றேன்-ஆதி மூர்த்தி நீ தான்

அளியல் நம் பையல்-என்ன அம்மவோகொடியவாறே –

தந்தையும் தாய் ஆவார் –

மணக்கால் நம்பி திரு மகிழ் மாலை மார்பன்-ஐதீகம் -உள்ளே கூப்பிட்டு ரகஸ்ய த்ரயம் கால ஷேமம் செய்தார் –

பெட்டி போல் இது வரை -37 பாசுரங்களும்

அடுத்து மேம் பொருள்  பாசுரம் -ரத்னம் -திரு மாலை ஆகிறது இப் பாசுரம்-

த்வய அர்த்தம் அருளி –

மேல் உள்ள பாசுரங்கள் மூடி போல் –

பருப் பயத்து கயல் -போதித்த பாண்டியர் குல பத்தி போல்

திரு பொலிந்த சேவடி என் சென்னியின் மேல் பொறித்தாய்-

பிரார்திக்காமலே கொடியை நாட்டி- நன்றி தெரிவிக்க வில்லை –

அரையர் ஸ்ரீ சடாரி சாதித்து -மேல் தொடர்வார் –

மேகம் போல் உயர்வு தாழ்வு இன்று பொழியும் போல்-

கோவர்த்தனம்-குன்ற எடுத்த பிரான்  அடியாரோடும் ஒன்றிய சடகோபன்

சமாதானம் அடைந்து -தந்தை தாய் -ஏற்று கொண்டார் –

அடுத்து சரணா கதி பாசுரம் –

வேதாந்தம் போல் சாஸ்திரம்/நாராயணன்/சத்யம்/துவா மகா மந்த்ரம்-ஷேம கரம் வேற இல்லை-தேசிகன்

ஓன்று -சமம் இல்லை

இரண்டு வாக்கியம்

மூன்று கண்டங்கள் -தத்வ த்ரயம்

நான்கு புருஷார்த்தம் -நான்காவது மோட்ஷம் கொடுக்கும்

அர்த்த பஞ்சகம் விளக்கும்

ஆறு சொற்கள் கொண்டது –

எளுய் கடல் மகிமை

எட்டு எழுத்து திரு மந்த்ரம் விளக்கும்

ஒன்பதாவது ஷாந்தி ரசம் கொண்டது -ஆக 1 -9 வரை சொல்லலாம்-தேசிகன் –

ரகஸ்ய த்வ்யத்தால் வியக்தம் ஆகாத ஸ்ரீ சம்பந்தம் –

வாக்ய த்வ்யத்தால் வியக்தம் –

மாம் ஏகம்-ஒருவனையே -ஸ்ரீ விலக்க வில்லை-சேர்த்தே இருக்கும் தத்வம் –

உபநிஷத் -சர்வம் பூர்ணம் சேர்த்து -குணசாலி -சொலி –பூர்வாசார்யர் -இதையே த்வயம் ஆக்கி

சரணாகதி -கைங்கர்யம்  -பிராட்டி சம்பந்தம் இரண்டு இடத்திலும் -உண்டு –

ஒழிவில்-உலகம் உண்ட பெருவாயா

கறைவைகள் -சிற்றம் சிறுகாலே -க்ரமம் படி –

பின் வாக்கியம் சொல்லி முன் வாக்கியம்

வஸ்துவின் ஏற்றம் சொல்லி-சீர்மை அறிந்து அனைவரையும் இழுக்க –

பலம் சொல்லி-பின்பு சரணாகதி

வாழும் சோம்பரை உகத்தி போலும்–

 மேம் பொருள்–அகத்து அடக்கி-வரை ஒரு பகுதி-

மேவுகின்ற பொருள்-மேம் பொருள்-சரீரம்

மெய்மை உணர்ந்து -ஆத்மா தத்வம் உணர்ந்து

ஆம் பரிசு-பகவத் அனுபவ ப்ரீதி கார்யம் கைங்கர்யம் -புருஷார்த்தம் இது தானே –

குணங்கள் அனுபவம்–அன்பு மிக -பீரிட்டு எழ -கைங்கர்யம் செய்வது -பரம புருஷார்த்த லஷண மோஷம் இது தான்

ஸ்ரீமதே நாராயண ஆய நாம –

சர்வதேச சர்வ கால சர்வ பிராகாரங்களிலும் சகல வித கைங்கர்யங்களையும் உம் ஆனந்தத்துக்கு செய்ய கடவோம் –

ஸ்ரீமன் நாராயண சரணவ் சரணம்-பிரபத்யே -திரு அடிகளையே உபாயமாக பற்றி-உறுதி கொள்கிறேன்-புத்தி பண்கிறேன்-

சரணாகதி பல பலன்-வஸ்த்ரம்/கர்ப்பம் காக்க /நாடு பெற /கைங்கர்யம்

அவனுக்கு  நாம் சொல்லும் –மா சுச போல் -கைங்கர்யம் கேட்பது –மிதுனத்தில் –

வழு இலா அடிமை செய்ய -நாம-உன் ஆனந்தத்துக்கு இதுவும் –

பூர்வ உத்தர வாக்கியம்

மேம் பொருள் போக விட்டு–மெய்மையை உணர்ந்தேனே -வேறு பிரயோஜனம் இன்றி

ஆம் பரிசு அறிந்து கொண்டு

ஐம் புலன் அகத்து அடக்கி-பிரபலதர விரோதி இது தான்-

பரண சாலை கட்ட-ஜல வசதி -இட வச்திள்ள இடமாக பார்த்து -சீதை  ஆனந்தம்-என்  ஆனந்தம் -உனக்கு ஆனந்தம் கட்டு-

பெருமாள் சொன்னதும் அழுதானே -நம சப்தார்தம்-

முதல் பாதி பார்த்தோம்-உத்தர வாக்கியம் அர்த்தம் இது வரை-

காம்பற தலை சிரைத்தல்-சரணா கதி –ச்வாதந்த்ர்யம் இன்றி அவனே உபாயம்-தலை சிரைத்தல் -நான் பற்றினேன் –

காம்பற -என்றது -நான் பற்றினேன்- சொல்லாமல்- இந்த துளியும் விட்டு-ச்வீகாரத்தில் உபாய புத்தி தவிர்த்தல்

அவனே அவன் அடியவனை திரு அடிகளில் சேர்த்து கொண்டான்

உன் கடைத் தலை -இருந்து -வாழும் சோம்பர்

தாழும் சோம்பர்-இன்றி–ஒன்றுமே செய்யாமல் –

கைங்கர்யம் செய்வார்-மோஷம் உபாயமாக செய்யாமல்-

நிவ்ருத்தி மார்க்கம்-மோஷம் உபாயத்தில் நிவ்ருத்தி -கைங்கர்யமாக செய்ய வேண்டும் –

அந்தரங்கரமாக -அர்த்தம் அருளுவர் ரகஸ்ய த்ரயங்களுக்கும் –

அடுத்த ஆறு பாசுரங்கள்-சண்டாளனாக இருந்தாலும் த்வய அர்த்தம் அறிந்தவர் –

அடியரை உகத்தி போலும் -மொய் கழற்கு அன்பு செய்யும் அடியரை –

அடிமையில் குடிமை இல்லா-சதுர வேதம் -அர்ந்தவர் ஆக இருந்தாலும் -அயல் சதுர் பேதிமார் –

அடிமை தனம் அறிந்தவரே ஞானத்தால் சிறந்தவரைவிட உகத்தி –

விஷ்ணு பக்தி இல்லாமல் சாஸ்திரம் கற்றால்- பிராமணியம் வராது

இடைச்சி பாவம்-29 பாசுரங்கள்-அருளி-அருள் கிட்டும் பிறவியே வேண்டும் –

அடுத்து

மருவிய மனத்தர் ஆகில்-அருவினை பயனது உய்யார் –

பக்தன் -நிந்தித்தால் பொருது கொள்ள மாட்டான்

திரு மரு மார்ப -உன்னை சிந்தித்து —

மாநிலத்து உயிர் கள் எல்லாம்-கொன்று சுட்டு பெற்ற வினைகளையும் பொறுத்து கொண்டு –

பாபானாம் வா -பிராட்டி -வாக்கியம் -திரு அடிகள் இடம்-ராஷசிகளை –

பாபம் செய்யாதவர் யார் -இருப்பவர்களை ஏற்று கொள்ள வேண்டும்

மாதர் மைதிலி -லகுதர ராமஸ்ய கோஷ்டி -சரண் அடையாதவரையும் காத்து –

அருவினை பயன் உய்யார் -இங்கும்

அடுத்து-போனகம் தருவரேல் -புனிதம் அடைவோம் -உயர்ந்த நிலை இன்னும் –

இயற்கை வாசம்- ஊசி போனதை உண்ணக்கூடாது உச்சிடம் கூடாது -ராமானுஜர் கீதா பாஷ்யம்-

விளக்கி-பரம பாகவதர் ஆச்சார்யர்-தந்தை பிள்ளை -அண்ணன்-தம்பி உண்ணலாம்

தருவரேல்-அன்றே புனிதம் -கிட்டும் –

தேவர்களும் அறிவதற்கு அரியவன் -துளவ மாலை சென்னியா -என்பாராகில்-

ஸ்தோத்ரம்-பிறவி விருத்தம் தாழ்வாக இருந்தாலும் போனகம் தருவரேல் –

சரணம் அடைந்த பின் தெரிந்தே செய்த குற்றம் மன்னிக்க மாட்டான்-

சரணம்-பிடிக்காதவை செய்யாமல்- பிடிப்பதை செய்வதே –

விஷ்வக் சேனர் சேஷா அசனர் -சேஷ போஜி-

-திரு முளை-தாயார் சன்னதிக்கு சேனை முதலியாரும் ஆஞ்சநேயரும் -நியமனம் என்ன –

ஸ்ரீ ரெங்கம் செல்வம் சேர்ப்பார்கள் இருவரும்-

அடுத்து –

இழி குலத்து  அவர்கள் ஆகிலும்–நும் அடியர்வர்கள்-ஆகில்-

தொழுமினீர் -கொள்மின் கொடுமின் -நினொக்க வழிபட -ஞானம் பரிமாற்றம் செய்ய –

மிலேசன்னாக இருந்தாலும் -அஷ்ட வித புக்தி-எனக்கு சமமாக -பூஜிப்பாய் அவனே ரிஷி –

தர்ம வியாசன்-மாமிஸ வியாபாரம்-ருஷிகள் -சங்கை கேட்பார்கள்

பாண கவி விஷம்-திரு பாண் ஆழ்வாரை-லோக சாரங்க முனிவர் தூக்கி

அடுத்து –

சாதி அந்தணர்கள் ஏலும் -நுமர்களை பழிப்பர் ஆகில் -புலையர் தாழ்ந்தவர் ஆவார் –

வசுதா-பூமி பிராட்டி -என் இடம் அபசாரம்மன்னிப்பேன்

பக்தன் இடம் ஒரு நிமிஷம் அபசாரம் செய்து பல கோடி அர்ச்சனை செய்தாலும் -மன்னிக்க மாட்டேன் –

பாகவத அபசாரம் அநேக விதம்-அவர்கள் பக்கல் ஜன்ம நிரூபணம்-மாத்ரு யோனி பரிட்ஷையோடு ஒக்கும் –

பெண்ணுலாம் சடை -பிரமனும் -உன்னை காண்பான் -தவம்செய்து -வெள்கி நிற்ப

விண்ணுளார் வியப்ப வந்து ஆனைக்கு அன்று அருளை ஈந்த

அத துவரைக்கு நமஸ்காரம் -சென்று நின்று ஆழி தொட்டானை-

சப்த சக -அடியார் கூக்குரல் கேட்குமா -வாரணம் காரணம் நாரணம் -கஜேந்த மோஷ கதை சுருக்கம்

ஆதி மூலமே -காரணம் -கூப்பிட -லோக விக்ராந்த சரணவ் சரணம்-

மணி பாதுகை சேவை-நம் பெருமாள்-

வைகுந்தமே பதட்டம்-நலம் அந்தமில் நாடு-கும்காரம்-மாட்டு வண்டி காரன் போல்-க ஜம் -குதித்து –

கஜேந்திர வரதன்-அரை குலைய தலை குலைய -முதலைக்கு-நீர் புழு –

மழுங்காத ஞானமே படையாக -தொழும் காதல் களிறு -இந்த அலங்காரம் ரொம்ப அழகாக இருக்கே -பட்டர்-

திரு ஆபரணம் மாறி -கருடனையும் தூக்கி-இந்த வேகத்துக்கு பல்லாண்டு -பகவத் துராயஸ் நம-

ரிஷிகள்-வியப்ப -தபஸ் பண்ணாமல் முதலை வாயில் காலை கொடுக்க வேண்டும் -வெள்கி நிற்ப –

ஆஸ்ரித பஷ பாதி – ஆணை காத்து ஆணை கொன்று-மாயம் என்ன மாயமே –

இதைநம்பி தான் நாம் வாழ்கிறோம் –

பலம் சொல்லி-

கண்ணனை அரங்க மாலை-

பூதனை-கேசி-வில் விழா -மதுரை மா நகரம் தன்னுள்

கவள மால் யானை கொன்ற –பாகமும் மல்லும் தானும்வீழ –

போதை மருந்து உண்டு மதம் பிடித்த குவலையா பீடம்-

துளவ – தொண்டைய தோல் சீர் தொண்டர் அடி போடி -அரசு பட்டம்

இளைய புன் கவிதையேலும் -எட்டாவது ஆழ்வார் -இளைய

புன் கவிதை-வேதாந்தம் அறியாதவன் –

கைங்கர்யம் வைத்தே -சுந்தரபாண்டியம் பிடிப்பார்திரு கண்ணாடி –

தெளிவான பாசுரம்-புன் கவிதை –

எம்பிராற்கு இனியவாறே -உங்களுக்கு பாட வில்லை

குழந்தை மழலை சொல்லை கேட்க ஆசைப் பட்டான் அரங்கன் –

ப்ரீதனாக இருந்தார் -பலன் -எம்பிராற்கு இனியவாறே –

வேறு என்ன பலன் வேண்டும்-பரம பிரயோஜனம் இது தானே

ராமாயணம்-படித்து ராமன் ப்ரீத்தி

திரு மலை-ராமனும் கண்ணனும் ப்ரியம் அடைகிறான்

தூங்கும் அரங்கனை எழுந்த இவர் திரு பள்ளி உணர்த்தும் –

பர வாசுதேவன்-ரென்கேசயன்- எதி ராஜா -போல் -ரெங்க ராஜாவாக கொண்டு –

பிரபோதனம் =எழுப்புதல் சூக்தி மாலை –

 திரு மண்டம்குடி -மன்னிய சீர்-வண்டுகள் சூழ்ந்த வயல் சூழ்ந்த

பள்ளி உணர்த்தும் பிரான்-

விஸ்வாமித்ரர் -ராமனுக்கு

உத்திஷ்ட ஹரி -சாஸ்திரம்

அம்மம் உண்ண துயில் எழாய் -பெரிய ஆழ்வார்

உறங்குவான் போல் யோகு செய்யும் பிரான்-

தசரதன்-கைகேயி-அன்று இரவும் பெருமாள் தூங்க வில்லை

இருந்தும் -காலையில் ராஜா எழுப்ப- வவந்தே கிங்கரர்கள் பாட –

கொடுத்த கைங்கர்யம் செய்வதே செயல்-

கதிரவன் -குண திசை-விஸ்வரூபம்

உதய கிரி-எழு சிகரம்-கண இருள் அகன்றது அந்தகாரம் தொலைய

எதிர் திசை நிறைந்த -தெற்கு திக்கு-வானவர் அரசர்கள் அனைவரும் –

பிரதம கடாஷம் பெற

களிறு-பிடியோடு முரசும்-பசு மாடு-குதிரை நிற்க –

அலை கடல் ஆர்பரிக்க -போல் இருக்கும் –

அடுத்து -ஆனையின் அரும் துயர் கெடுத்த –

குண திசை மாருதம் வீச -முல்லை மணம் கிரகித்து –

அடுத்து-தாரகை ஒளிகுறைய -சூர்ய கிரணங்கள் பரவ –

அம் திகிரி அம் தடக் கை- சக்கர தாழ்வான் -காவேரி தீர்த்தம்-சங்கூதி –

கைலி வைத்து யானை மேல் வெள்ளி குடையும் சாமரமும் –

ஐப்பசி மாசம் தங்க குடம்-

நிர்மால்ய சேவை-அபிமான பங்கமாய் -செம் கண் சிறி சிறிதே எங்கள் மேல் விழியாவோ

பஞ்சாங்க ஸ்ரவணம் விஸ்வரூபம் அப்புறம் -உத்சவம் விபரம்-பக்த பிருந்த கடாஷம் தயார் ஆகுகிறார்

மேதியர்-எருமை மாடுகள்-விடை மணி குரல்-எருதுகள் மணி

சுரும்பு இனம் -வண்டுகள் கூட்டம் –

புலரி=காலை

கலம்பகம்=மாலை

இலங்கையர் கோன் வழிபாடு செய் கோவில்- விபீஷணன்

இரவியர்-ஆதித்யர் விடையவர் -ருத்ரர்கள்

ஸ்கந்தனும் –குமர தண்டம்=கூட்டமான சேனை

12 /11 /8 /2 முப்பத்து முக் கோடி -ஆதித்யர் ருத்ரர் அஷ்ட வசுக்கள் அஸ்வினி தேவர் –

இந்திரனும் யானையும் –

சுந்தரர் கந்தர்வர்கள் நெருக்க -விச்சாதரர் நூக்க –

இயக்கர்=யஷர்கள் -அந்தரம்- இனி மேல் இடம் இல்லை –

சங்க பத்ம நிதி வாயுறை-அருகம் புல்-கண்ணாடி-காட்டி-

படிமக்கலம் -பஞ்ச பாத்ரம் போல்வன -தும்புரு நாரதர் இசை பாட

விண்ணப்பம் செய்வாரும் வீணை வாசிப்பாரும்

இசை திசை கெழுமி-நட்டு முட்டு பல வாத்தியங்கள்- ஓசை வைத்தே அறியலாம்-

திருவடி தொழுவான்  -மயங்கி இருந்து –

நாலோலக்கம் அருள-அவர்களை எழுப்ப -ராஜ தர்பாரில் விற்று இருந்து –

சேர பாண்டியன் வார்த்தை- என்ன சொன்னாலும் நடக்கும் ராஜ சிம்மாசனம்

கதிரவன்-கடி மலர் கமலங்கள் மலர –

தொடை ஒத்த துளவமும் கூடையும் பொலிந்து -தோன்றிய தோள் தொண்டர் அடி பொடி –

என்னும் அடியன்அடியவர்க்கு ஆள் படுத்துவாய் –

தொண்டர் அடி பொடி ஆழ்வார் திரு அடிகளே சரணம் .

ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திரு அடிகளே சரணம் .

திரு பாவை- அனுபவம் -13-புள்ளின் வாய் கீண்டானை

ஏஷ நாராயண ஸ்ரீ மான் மதுரா புரிம்

ஆண்டாள் அனுகருத்து அனுபவம்வழிந்து திரு பாவை திரு வாய் வழியாக வழுந்து –

உங்கள் புழக்கடை- ஆம்பல் புஷ்பம் கூம்பு செம் கழு நீர் மலர –

தோட்டத்து வாயில்-முதலில்- அவளோ தானே மலர்தா போக்களை நீங்கள் கை தட்டி

புழக்கடை தொட்டது -உங்கள்-என்கிறாள்-நாங்கள் மலரது இருக்க முடியாதே  –

அடுத்த அடையாளம்

காஷாய வஸ்த்ரம் உடுத்தி-வெண் பல் தவத்தவர்

ரஜோ குணம் தள்ளி சத்வ குணம் உள்ளே வைத்து –

தங்கள் திரு கோவில்-சந்கிடுதல்- விஸ்வரூபம் காண சங்க நாதம்

பெரிய திரு மலை நம்பி–ஐதீகம் –

சங்கு -சலாகா -சாவி -கோவில் சாவி -இன்றும் திரு மலை பெரிய ஜீயர் -இடம் சாவி வாங்கி –

பேஷ்கார் -எகாங்கிகள் –சாவி கொடுத்து வாங்கி –

முன்னமே எழுந்துவந்து எழுப்ப -வாய் பேசும்-

நாணாதாய் நா உடையாய் –

சங்கு சக்கரம் கொண்ட தாமரைக் கண்ணனைபாட –

இதோடு அடையாளம் உள்ள பாசுரங்கள் முடிவு –

முதல் ஒன்பதிலும் ஊகித்து இருவர் வார்த்தை

உக்தி பிரத் யுக்திகள் அடுத்து ஸ்பஷ்டமாக இருக்கும் -எல்லே -பாசுரத்திலும் –

ஞானம் அனுஷ்டானம் -தனக்கு  உதவ –

பேச்சு வன்மை கொண்டு இதனால் சிஷ்யர் உய்ந்து போக -நா உடையாய் –

நீ பேசினால் தான் கணன் எங்களை கொள்வான்-நா உடையாய் –

புள்ளின் வாய் கீண்டானை -அனுபவிப்போம்-

ஜெய ஜெய வீரன்-கிள்ளி களைந்தானை  –

கீர்த்திமை பாடுவது -வைபவம் பாடுவது ஏற்புடையது

ஆத்மா அனுகுணமான ரூபம் -சேஷியை கொண்டாடுவது –

மனிசர்-செருக்கு குணா ஹீனர் –

அவன் இடம் உபய விபூதி- ஆத்மாவும் சொத்து

நம்பினேன் பிறர் நன் பொருள்-தன்னையும் –

பொருள்-ஜடம்/நன் பொருள்-ஆத்மா தத்வம் -பிறர் -இரண்டும் அவனது –

ஆனந்தம் பெரிய சொத்து -என்னது என்று நம்பினேன்-ஆத்மா அபகாரம்

அபரா பிரப்ருதி-24 -பூமி அனல -மகான் அகம்காரம் பிரப்ருதி-ஏன் சொத்து –

பரா பிரகிருதி -ஆத்மாவும் அவன் சொத்து

என்னையும் என் உடைமையும் -உன் சொத்து -இதை அறிந்த பின் –

தலை சொரிந்து பிச்சை எடுப்பது தான் நியாயம்-இது தான் சரணாகதி-

நாம் பண்ணினோம் என்ற எண்ணம் இன்றி-நான் பிரபன்னன்-தலை மிர்ந்து

பொல்லா அரக்கன்-நான் எனது இருந்த ராவணன்

கீர்த்தனம் பண்ண

விபீஷணன்-சௌசீல்யம்/சூர்பனகை-அழகை பாட

ராவணன்-வீரம் பாட

நாம் குணம் கீர்த்தனை -இப்படி நான்கையும் சொல்வர்

திரு அடி-பாவோ நான்யச்ச கச்சதி -திரு மேனி வாசனை-கட்டி அணைத்த ஆலிங்கனம் –

எத்ரஎத்ர ரகு நாத கீர்த்தனம் –அத்ர அத்ர கண்ணீர் அஞ்சலி உடன்-

வீரத்தில் தோற்று-திரு அடி –

கற்றாரை கற்றாரே காமுறுவர்

பிறர் மினுக்கம் பொறாமை மிடுக்கமும் பெற்றோமே –

ராஜநீசர்-ராஷசர்- தேர் ஒழிந்து மா ஒழிந்து -இன்று போய் நாளை வா —

கச்ச அனுஜாயாமி-

தர்மத்துடன் சேர்த்த வீரம் தான் வெல்லும்

-என்ன குணம் இது -பிராட்டி பிரித்த பாவி-போக சொன்னாயே

பரதவ கோஷ்டி/சௌலப்ய கோஷ்டி/சௌந்தர்யா கோஷ்டி

எதில் சேர்ப்பது -யாரால் இதை ஸ்தோத்ரம் பண்ண முடியும்

எதிரிகள்வீரத்தில் தோர்ப்பார்கள்-

எதைச்சையாக -கூனி மாடி ஏற -சூர்பனகை வர

சுச்வரம்-பைரவ சுரம்

மகோதரி- விருத்த மத்யம்

குழல்-சுகேசம்-தாம்பர மூர்த-

அவள் ஸ்லோகம்-அழகில் தோற்று -கர தூஷணர் இடம் –

தருனு -ரூப சொம்பனவ் -சுகமாரவ் -மகா பலவ் –

உண்ண புக்கு வாயை மரப்பாரை போல் -ஆள் படுத்திய அழகு

விபீஷணன் -சீலத்துக்கு தோற்று –

துற விருத்தன்-துராசாரன்- அவனுக்கு தம்பி

அதே கர்பத்தில் இருந்து இரண்டு பாவமும்

லோசனாம் பிபப்த -கண்களால் வாரி பருகி –

உன்னை வர வைத்ததுக்கு வெட்கி-ராஜ்ய பட்டாபிஷேகம் –

இளையவருக்கு அளித்த மௌலி எனக்கு அருளி

நின் செம்மா  மா பாதம் பற்பு தலை சேர்த்து ஒல்லை –

சௌசீல்யம் தோற்று –

நாம்-அபலைகள்-ஒன்றும் இல்லை-கீர்த்தி பாட வேண்டும் –

சத்ருக்கள் கொண்டாடும் வீரன்

மண்டோதரி-

வியக்தம் -அறிந்தேன் பரத்வன் –

தாரை புகழ -து அப்ரமேய –அஷய கீர்தியச்ய- நின் கீர்த்தி கனி என்னும் –

சுக துக்க சமம்- அனுஷ்டித்த அவதாரம் ஸ்ரீ ராமன் -உபதேசித்த அவதாரம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணன்

எம்பியை இகழ்வார் உன் தம்பி -தடுத்தி –

வீட்டு அரசு எனக்கு ஈந்தான் வெற்று அரசு எம்பி எய்தி–வாலி –

பொல்லா அரக்கனை கிள்ளி களைந்தானை

முன் பொலா ராவணனை-முது மதிள்-

பொல்லா தா அரக்கன்- நல்ல அரக்கன் இருக்கிற படியால் –

பிராட்டியை பிரித்த கொடுமையில் கடு விசை அரக்கன் -கபட சந்நியாசி வேஷம் கொண்டு –

நேர்மையின்றி பொல்லாமையே உடையவன் –

புல்லை -கிள்ளி தருணம்-பிரத்யுவாச -பேசி உபதேசம்-பிராட்டி

நிவர்தயே –புல்லை கிள்ள காரணம் -பந்தி பேதம்-ராஜா நடத்த மரியாதை –

சொத்து இது போல்-துரும்பிலும் இருப்பான்-சரீரமே துரும்பு போல்-

பிராட்டி -தாய் இடம் அபசாரம்-தாசன் போல் தம்பியை வெளியில் தள்ளி -கால சோதித –

விபீஷணனிடம் பட்ட அபசாரம் –

நீச முயல் போல் -யானை போல் பெருமாள்-

விபீஷணன் -தர்மச்து பரம தார்மிகன் –

செல்வ விபீடணன்–ஓர் நல்லான் இங்கு உள்ளான் –

பிராட்டி திரு ஆபரண சம்பந்தத்தால் சுக்ரீவன் –

புருஷகார சாபேஷமாய் இருக்கும் -அவன் அனுக்ரகனம்-

புருஷனையும் -அதிகாரி-பிராட்டியையும் எதிர் பார்த்து இருக்கும் –

இத்தை ராவண பலாத்காரத்தால் என்பர் -சூத்ரர் -அவனையும் தூக்கி கொண்டு வழிய சிறை புகுந்தாள்-

நவ வியாக்ரக பண்டிதர் -அவரும் பேச -நாம் ராம நாமம் சொன்னாலும் வந்து கேட்கிறார் –

ராவணன்-பத்துதலை கிரீடம்- கிம் கார்யம் மம- சீதை கிடைத்து நீயல்லாமல்-

ராஷசர் பலம் –பலவீனம் சொல்லு -விபீஷணன் இடம் கேட்டார் -உங்கள் பலம் சொல்லு கேட்கவில்லை-

விபீஷணச்து தர்மாத்மா -ந ராஷசத செஷ்டித -சூர்பணகை-கெடூ கொண்டதே

ஜகம் தலைவன்-நீர் தேவத்வம்- நிர்தா -வாய் பிரண்டு -கும்பகர்ணன்-

பக்தி பிரார்த்தித நல்ல அரக்கன் -ராஜ்ஜியம் பிரார்த்தித்து வர வில்லை .

சரணாகத வத்சலன்-பெருமாள்

சரணம் அடைந்த உதாரணம் –விபீஷணன்

அர்ஜுனன் நேராக கேட்டும் சரண் அடையாமல்-

இதை சொல்ல வந்ததே -ஸ்ரீராமாயணம்-

ஸ்ரீ விபீஷண  சரணாகதி -விஷயம்- ஸ்ரீ வைகுந்தம் தொடங்கி திரு புல்லாணி வரை வந்த பயன் –

தடவி கொடுத்து ஆசுவாச படுத்தி -கடல் தாண்ட விபீஷணன் இடம் கேட்க சொல்ல

சமுத்திர ராஜன் இடம் சரண் பண்ண சொல்லி-

எருது கெட்டாருக்கும் ஏழே கடுக்காய்-போல்-

அன்று ஈன்ற கன்று -சுக்ரீவன்-முன் ஈன்ற கன்று –

அருளாள பெருமாள் எம்பெருமானார்-யக்ஜா மூர்த்தி -தன மடம் உடைத்து –

ஜகதாச்சர்யர் அத்வீதியர்-ஞான சாரம் பிரேம சாரம் –

வழு அன்றோ காதலிப்பது அன்று அதனை ஈன்று உகந்த ஆ .

முன் செய்த பாபம் போக்கி–

சரண் அடைந்த பின் –

வாத்சல்யம் –

குகன்-சுக்ரீவன் -விபீஷணன் -நல்ல அரக்கன் –

பிரகலாதன்-

சிசுபாலன்-அன்று இன்னாதான செய்த -மாறி –

ராவணன்- உடல் முன்னோக்கி விழாது -பின்னால் தான் விழும் .

பொல்லா அரக்கன்

16 குணம்-கோன் வஸ்மி குணவான்-சுசீலன்-பெருக்கி அனுபவிக்க  –

சௌசீல்யம்

வீரம் -அடுத்து -தெம்பாக -உருகினவரை

தர்மஞ்ஞன்

அடுத்து

பொல்லாமை உடன் இருந்தால்

நல்ல அரக்கன்- கூடுவோம் என்பவருக்கு -ககா குணவான் -சுசீலன்

சேராதவர் -எதிர்த்து வந்தால் வீரம்

இப்படி யார் யார் இடம்- தர்மம் அறிந்தவன் –

பாரத்வாஜ கிரகம்-சபரி இடத்தில் உண்டார் -சௌசீல்யம் -காட்டி –

நிஷாதார் நேதா கபிகுல பதி காபி சபரி-தயா சதகம்

வேடர் குலம்-குரங்கு குலம் யாரோ சபரி –

சௌசீல்யமும் வீரமும் இருந்து -தரா தரம்பார்த்து நடப்பது தர்மஸ்ய –

கீர்த்திமை-தர்மம் அறிந்தவர் -என்று அறிந்து பாட

ஆண்டாள் திரு அடிகளே சரணம்.

ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திரு அடிகளை சரணம் .

திரு பாவை- அனுபவம் -12-கனைத்து இளம் கற்று எருமை..

ஸ்ரீ ஆண்டாள்-தாயார்/பெண்/பக்தி /மகிஷி

புள்ளின் வாய் கீண்டானை -போதரி கண்ணினாய் கண் அழகு-அனுக்ரக விசேஷம்

நாளை நா உடையாய்-உபதேச விசேஷம் –

கீழ் மனதுக்கு இனியாய்-ராமனை கோகுலத்தில் பாடி-எங்களையும் கூப்பிட அழைக்கிறாள்

துனுக் என்று வருந்த -தரமி ஐக்கியம் என்று பக்கத்து வீட்டில் –

அங்கு சொன்னதும் இவளுக்கும் கேட்டு இருக்குமே –

பகாசுரனை-

ராமனை விட மனம் இன்றி -மீண்டும் -பொல்லா அரக்கனை  கிள்ளி கிளைந்தானை -வீரம் பாட

கீர்த்தி -ராமனையும் கண்ணனையும் குறிக்கும்

ஜடாயு கொன்ற ராமன்-புள்ளின்வாய் -மொத்தமே ராமனை -புகழ் பாட

விடிந்தமைக்கு அடையாளம் இதிலும் உண்டு அடுத்ததிலும் உண்டு

சுக்ரன் எழுந்து -வியாழன்

புள்ளும் சிலம்பின கான்

மீண்டும் பறவை சப்தம் -முதலிலே சொல்லி விட்டாளே

முதல் சப்தம்-பிள்ளாய் பாசுரம் –

கட்டு பிரசாதம்-மரக் களத்தில் போகும் பொழுது -கூட்டில் இருந்து பேசின

இங்கு இறை தேட ஆண் பறவைகள் தங்களுக்குள் பேசி

போது அரி-மலருகிற புஷ்பம் போல் கண்

சஞ்சரிக்கிற மான் போன்ற கண்

குள்ள குளிர குடைந்து நீராடாதே பள்ளி கிடத்தியோ

கள்ளம் தவிர்ந்து கல-என்ன கள்ள தனம்

அவன் கள்ள தனம் சேவை கொடுக்காமல் காண வாராய்-கண்ணும் வாயும் துவர்ந்து

நாம் அடியார் உடன் சேராமல் இருப்பது நம் கள்ளம் தவிர்ந்து

கூர்மை கண்-ஞானத்தின் சீர்மை ஸ்வபதேசம்-

கனைத்து இளம் கற்று எருமை -அனுபவம் பார்ப்போம்-

கற் பார் ராம பிரானை அல்லால் கற்பரோ-போல் மனதுக்கு இனியான்

ரூபத்தால் வென்றான் ராமன்-ரூபா ஒவ்தாறைய குணம்-திருஷ்டி சித்த அபகாரம்

தோஷத்தால் வென்றான் கண்ணன்

தசரதன்-ராமம் மே அனுகதா திருஷ்டி-ராமன் பின்னாடி என் கண் போனது

என் -அவனுக்கு ஆபத்து போல் போனது

கடலில் தொலைத்த வஸ்து தேட முடியாதே

கிருஷ்ணா பக்தி -ஆண்டாள்-ஆழ்வார் -ஈர்க்கும்

கேசவன் கீர்த்தி அல்லால் கேட்பாரோ-

அனுபவம் சேர்த்தி-கிருஷ்ண -மிருத சஞ்சீவனம் ராம நாமம் -கிளிக்கு சொல்லி கொடுத்து –

பால் தயிர் உண்டு மயங்கி-கண்ண நாமமே குளறி கொன்றீர் –

ராமன் ஆகர்ஷிக்கிற குணம் –

சினத்தினால்-மனதுக்கு இனியான்

நம் ரஷனம் சீறி அருளாதே -சீறுவதும் அருள் தான்

கோபத்துக்கு வசமாணர் பெருமாள்-ஆண்ஜெநெயரை அடித்ததும்

ககா சித குரோத-கோபம் வென்றவன்-கோபம் வந்தால் தெய்வம் கூட உதவாது -16 குணங்கள் –

விபரீத பிரவிருத்தம்-மற்றவன் அடித்தால்-ஈஸ்வரன் புகுந்து செய்கிறான்

ஆங்கே அறுப்பதே கர்மம் கண்டாய்-அவன் விஷயத்தில் கோபம் வேண்டுமே

அது போல் அவனும் அடியவரை தொட்டதும்-கோபத்துக்கு வசம்-

மகா தேஜா ராவனேன கருத ரணம் த்ருஷ்ட்வா -கோபச்ய வசம்-ஆனான்-சினந்து முடித்தான் –

சினத்தினால் மனதுக்கு இனியான் இதனால்

வசிஷ்டர் -பிரமாதி தேவர் புகழ -ஷடர்தன நயன -ஸ்ரீமான்-தன் நலம் கருதாமல்- ஸ்ரீ ராம

ராம நாம ருசி  அறிந்த சிவன் –

நேற்று அனுஷ்டான முறை விரிவாக பார்த்தோம் –

ஜீவா பர யாத்மாத்மா –வேதார்த்த சந்க்ரகம் சுருக்கி

லஷ்யம் புருஷார்த்தம்–தத் பிராப்திபலம்-அவனை அடைவதே -அவனுக்கு ஆனந்தம் –

த்யான அர்ச்சனா பிரணாமாதிகள்-அத் அர்த்த பிரிய -அவனுக்கு மிகவும் ஆனந்தம் -நமக்கும் ஆனந்தம் கொடுக்கும்

உபாயமே ஆனந்தம் இங்கு -வழியே ஆனந்தம் பலம் போல் -மருந்தே விருந்து –

மருந்தும் பொருளும் தானே ஆய் நின்றான் –

த்யானம்-மானச

அர்ச்சனை-வாசகம்

பிரநாமம்-காயிகம்

முக் கரணங்களாலும் -சத்தம் கீர்த்ய -நித்ய யுகத உபாசன -கீதை –

கீர்த்த -திட விரதர் -நமோசச்த மாம் பக்தா -மூன்று இடத்திலும் இங்கு சேர்த்து –

ஆனந்தமே விஞ்ஞானமே பிரமம்

பக்தி=சிநேகம்-அன்பு-வணக்கத்தோடு அன்போடு செய்வதே –

மன்மனாபவ -என்னையே வந்து அடிக்கிறான் -மத் பக்தன்-

வாயினால் பாடி மனத்தினால் சிந்திக்க தூ மலர் தூவி தொழுது -கோதா உபநிஷத்

பக்தி -வர்ணாஸ்ரம தர்ம கர்மம்-இனிற்றியமையாத

பரம புருஷசரனயுகளம்-அவன் திரு அடிகளையே -ஒப்பில்லாத அப்பன்-

பரம புருஷன்-பக்த முக்த நித்ய விலஷணன்-

மற்று ஒன்றினை காணா

தபஸ்-பூமா -எத்ர நானச்ய -எதை கண்டால் வேறு காணாதோ  -எதை கேட்டால் வேறு கேட்காதோ

பரம புருஷன்-அதுவே போமா -பூமாதிகரணம்-

என் அமுதினை கண்ட கண்கள் மற்று ஒன்றை காணாவே –

த்யானம் அர்ச்சன் ஆசனம்-ஆகாது-அரங்கனை சேவித்தே –

தடங்கல்-களை வெட்டி-பயிர் – செடி -வளர்க்க -வேறு -களை போக்க கத்தி போல் –

வெவ்வேறு  வேண்டுமே -32 அபசாரம் பகவத் ஆராதனம் –

ஷமஸ்வ புருஷோத்தமா-

புண்ணியமும் பாபமும் -விலக்கு போக்க வழி –

வர்ணாஸ்ரம கர்மம் -அரிவாள்-தடங்கல் வெட்டி கொடுக்கும் –

அனுஷ்டானம் தேவை இதி கர்த்தவ்யம்-இன்றியமையாதது –

சுகர்-வியாசர் பிள்ளை-மகா ஞானி-மரம்-ஆதி ஜடவிரதர்-நிலை வேற –

செடி வளர்ந்த பின் களை-கவலை பட வேண்டுமா –

அரிவாள் -த்யானம் அர்ச்சனை இவையும் கர்மம்- ராக பிராப்தம்-விதி பிராப்தம் இல்லை

பிரபன்னர்-அத்யந்த பிரியன்-விடாமல் இருந்தால் தான் -அவனுக்கு ஆனந்தம்-

அனுஷ்டானம் விடாமல் ராமானுஜர் -சந்த்யா வந்தனம் இறுதி  வரை செய்தாரே –

மம துரோகி -என்பார் கீதையில் -செய்யா விடில்-

கர்மமும் கைங்கர்யத்தில் புகும்

ஞானமும் யாதாத்மா ஞானத்தில் புகும்

பக்தி துடிக்க பிராப்ய ருசி ஏற்பட வேண்டும் –

சோறு கூரைக்காக மனிசரை பாடி என்ன ஆகும் -தான் ஏற நாள் பார்த்து இருக்க –

அவன் ப்ரீதி தான் முக்கியம் –

தாய் தந்தை-தப்பாக இருந்தாலும் என்றோ திருந்துவான்-

சொத்து வீணாக விட மாட்டான் ஸ்வாமி –

படைத்து சாஸ்திரம் கொடுத்து அவதரித்து ஆழ்வார்கள் ஆச்சார்யர்கள்-ஜீவா ச்வாதந்த்ர்யம் கை வைக்காமல்-

நினைத்த மாத்ரம் சங்கல்பத்தால் முடிக்கும் சக்தி -இன்னம் கார் வண்ணனே -இராசவிக்க இளமை குன்றாதவன்

தன் முயற்சி தளராமல்-உன்னி உன்னி உலகம் படைத்தான் –

பராசரர் விஷ்ணு புராணம்-அவ ஆனந்தத்துக்கு இது தேவை

ஜீவா பர யாதாத்மா ஞானம்

தேக விலஷ்ணனன் –

அவனுக்கு அடிமை-சேஷ பூதன் பாரதந்த்ர்யன்-யாதாத்மா ஞானம் -ஜீவா யாதாத்மா ஞானம்

பரமாத்மா யாதாத்மஞானம்-நியந்தா சுலபன்-அவனே உபாயம் போக்கியம் பிராப்யம் –

இப் பொழுதே நன்மை செய்வது -வர்ணாஸ்ரம தர்மம்-பூர்வாக -முன்னிட்டு கொண்டு செய்வது

பரம புருஷ த்யானம் அர்ச்சனை பிரணாமாதிகள்-அவனையே பெற்று கொடுக்கும்

இவன் கறக்காமல் விட்டவன் -பாசுரம்-

விட்டார் ஒன்றை-விடவில்லை ஒன்றை-

படி கட்டு-கீதை-கர்ம யோகம்-வெட்டி மனசு சுத்தி –

சித்த சுத்தி -ஞான யோகம்-ஆத்மா சாஷாத்காரம்-

கீழே கர்ம யோகம்-மேலே ஞான யோகம்-

கீழ் படி மேல் படி -சொன்ன பின்பு-அதையே கொண்டால் என்ன -சங்கை-

செய்யாமை தொடர்பு கூடாது -கர்மத்தில் -பலத்தில் புத்தி வைக்காதே

நீ காரணம் இல்லை-அர்ஜுனன் குழம்ப –

கோர கர்மத்தில் என் தள்ளுகிறாய்  – கோபம் கண்ணனுக்கு

புத்தி மோக வைக்கிறாய் ஒன்றை நிச்சயப் படுத்தி சொல்

நீ சொல் -நான் ஒன்றை உறுதி படுத்தி கொள்கிறேன்-உறுதி எங்கே வைக்க வேண்டும் –

ஞான யோகம்-இன்னாருக்கு கர்ம யோகம் இன்னாருக்கு

இரண்டு நிஷ்டை

இந்திரியங்கள் அடக்க முடிந்தவர் ஞான யோகம்-

லோக சந்க்ரகம்-உன்னை பார்த்து பின் பற்றுபவர்களை நினைந்து நீயும் கர்ம யோகம் –

நியதம் குரு -கர்ம யோகம் நேராக கொடுக்கும்-ஆத்மா சாஷாத்காரம் கொடுக்கும் –

ஞான யோகியும் கர்மம் விட முடியாதே -பிறந்த உடனேகர்மம் பழக்கம்

நம் ஆழ்வார் மட்டுமே ஞான யோகம் புளிய மரமடியில் –

கர்மதுக்குள் ஞானம் பார் ஞானதுக்குள் கர்மம் பார்

ஸ்ரேயான்-த்ரவ்ய மயம் கர்மம் விட ஞானம் சிறந்தது

அனைத்து கர்மங்களும் ஞானத்தில்  சேரும்-

முரண்பாடு இல்லை- கீதா பாஷ்யம்-தாத்பர்ய சந்த்ரிகை விளக்கும்

ஆச்சர்ய கடாஷம் -கொண்டு-

கர்ம யோகம்சிறந்ததே -அர்ஜுனன் பார்த்து பின் பற்ற மக்கள் உண்டே –

இந்திரியங்கள் வென்றவர்கள் இல்லையே அனைவரும் –

அரசன் அர்ஜுனன்-ஷத்ர்யன் முன் உதாரணம் –

கர்ம யோகமே கர்த்தவ்யம்-

கர்ம யோகத்துக்குள் ஞானம் அறிவு வேண்டும்-

பிரதட்ஷனம் நினைவு இன்றி சுத்தி சுத்தி

சுதர்ஷன ஆழ்வான்-நினைந்து அவனை சேர்ந்து பல்லாண்டு செய்தே –

அறிவு பாகம்

ஞான யோகத்தில் கர்மம்-ஆசனம்-த்யானம்-

கர்ம யோகத்தில் இரண்டு பாகம்-இதில் எது உசந்தது

சுற்றுவது -நினைத்து கொண்டு ஞானம் உசந்தது –

ஞானம் தான் மோஷம் கொடுக்கும்

கர்ம பாகம் ஞான யோகத்தில் புகும் –

செய்-அமர்ந்து சிந்தி-ஞானம் ஏற்றம்

பூ தொடுத்தல்- பாவ சுத்தி வேண்டும்-

கோவலன்-பொன் கோடி

ஞான பாகம் உசந்தது உணர்ந்து –

பகவத் கைங்கர்ய ரூபம்-பிரீதிக்காக –

அவனுக்கு அந்தரங்க சேவை-செய்வார்-

கை தோள் கொடுத்த கோவலன்-

அவனுக்கு சேஷ பூதன்-சேஷி சொல்படி-நற் செல்வன்-அறிந்தவன்

ஆண்டாள் திரு அடிகளே சரணம் .

ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திரு அடிகளே சரணம் .

ஆழ்வார்களும் ஆச்சார்யர்களும் அனுபவித்த திரு வரங்கன் -9-

பூமி பிராட்டி -நமக்கு உபதேசம் செய்யவே -ஆண்டாள் அவதாரம்-

11 பாசுரங்கள்-அரங்கனுக்கு கோவில் திரு அரங்கம்-பெயர் இல்லை

ஐதிகம் கொண்டு -இதையும்-திரு பாவை-

நம்பெருமாள் நடை அழகை மனசில் கொண்டு -உன் கோவில் நின்று இங்கனே போந்து அருளி –

சிம்க வியாக்ர கஜ ரிஷப சர்ப கதி -ஐந்தும் –

நரசிம்கன்-ராகவ சிங்கன்–யாதவ சிங்கம் -ரன்கேந்தர சிங்கன் -நாம் அறிந்த சிங்கன் –

நம் பெருமாள் பக்கல் காணலாம் –

நிழல் போல்வர் -பூ தேவி நீளா தேவி -எடுத்து கை நீட்டிகள்-வியாக்யானம் –

மல்லி நாடு ஆண்ட மட மயில்-மல் இயலால்- ஆயர் குல வேந்தன் ஆகத்தாள்

தென் புதுவை வேயர் பயந்த விளக்கு

11 பதிகம்-அரங்கன்

கூடல் இளைத்தல் பாசுரம்-

தெள்ளியார் பலர் கை தொழும் தேவனார் –வள்ளல் மால் இரும் சோலை மணாளனார் பள்ளி கொள்ளும் இடம்

முத்து குறி – தட்டில் அரசி நெல் சோழி பரப்பி-

யாவரும் வந்து அடி வணங்க அரங்க நகர்

பள்ளி கொள்ளும் இடம்-பிள்ளை அழகிய மணவாள அரையர் –பட்டர் அருளி செய்வார் என்று  சொல்வதாக -ஐதீகம் –

நம் கோவில் திரு அரங்கம் -இதையும் சேர்த்து கொள்ளலாம் –

11 -1 –

விசனம்-அனுக்ரகம் இல்லையே என்று –

இறுதி பாசுர பலன்-நான் பட்ட கஷ்டம் படவேண்டாம்-

ஆழ்வார் பற்றிய நமக்கு சுலபன் –

காரை பூணும் கண்ணாடி பூணும் -அவனுக்கு ஏற்ற அழகி –தன கையில் வளை குலுக்கும் –

கழல் வலை-தனி சிறப்பு -கழலாத வளையல் -கழல் வளையே ஆக்கினரே –

கொள் வளை கொண்டார்-விசனம்

தாம் உகக்கும்-தன் கையில் போலாவோ -என் கை சங்கம் கொள்ளட்டும்

-அவன் கை சங்கம் ஆசை பட்டால் கொடுக்காமல் -இருக்கிறானே –

 -ஆ முகத்தை நோக்காரேல் அம்மனே அம்மனே –

சங்கம் கொடுத்தோமே-பிரணயித்வம்-அவனுக்கு இல்லையா –

கொடுதததுக்கு மறு உதவி

தீ முகத்து -ஆதி செஷன்-பூ முகத்து -நாகணை மேல் -ஒரே பள்ளியில்-படின்று தீ விளித்து எரிக்க

ராம லஷ்மணர் ஒரே குரு

பெயர் மட்டும் திரு அரங்கர்-நண்பனோ தீ முகத்து நாகணை –

பீஷ்மர்-சரபடுக்கைஇருக்கும் பொழுது -கண்ணன் நினைக்க -என் முகம் நோக்க வில்லையே  –

கற்பூரம் நாறுமோ-சங்கரையா உன் செல்வம் சால சிறந்ததே –

வட்ட வாய் நேமி வலம் கையா -கருதும் இடம் பொருதும்

இதுவோ விலகாமல்

உண்பது சொல்லில்-கண் படை கொள்ளில்-வாயது கையது-

சங்கு தங்கு முன்கை நங்கை-பிரியாமல்-அகலகில்லேன் இரையும்

யாமி-வளையல் உடைய -போகிறேன்-ந யாமி -நானே போக வில்லை உன்னை கூட்டி போகிறேன்

பூரிப்பில் பருத்து உடைய -அது போல் இன்றியே -நித்யே வேஷா ஜகன் மாதா –

அல்லி நாட்டு ..ஆரணங்கின் இன் துணைவி நாமோ-

அடுத்து குழல் அழகர்-எம்மானார் என்னுடைய கழல் வலையை கழல் வளையே ஆக்கினரே

இடுகுறி பெயராக இருந்ததை காரண பெயர் ஆக்கினார்

விசனத்திலும் -என் அரங்கத்து இன் அமுதர் –

விட்டு எங்கும் போக முடியாதே –

என்-தேவர் அமுதம்

இன் அமுதம்-தாழ்ந்த

என் அரங்கத்து -இதை கொண்டு அமுதம் கடைய

கண்ணால் பருக-கால்கள் பரப்பிட்டு செவி ஆட்டகில்லா பசுமாடுகள்-கான அமிர்தம் காது குடிக்க அங்கும்

கண் அழகர்-குழல்-வாய்- கொப்பூழில் எழில் கமல அழகர் –

கண்களால் முதலில் ஈடு பட்டு-பின் போக குழலில் சேர

அது சுருண்டு வாய் கரையில் சேர்க்க- மாசுச-வார்த்தை மயங்கி

திரு அடியில் விழ -நடுவில் நாபி கமலம் தடுத்து -தூக்கி-

அரவாகி சுமத்தியால்-பூமகளை – இது அறிந்தால் சீறாளோ திரு மகள்-

விராதன் ஸ்தோத்ரம்-பெருமாளை

உண்பதோ தரிப்பதோ -கோரி பல்லால் ஏந்தி -ஈர் அடியால்-

ஒரு வாயால் ஒழித்தியால்-விராதனுக்கு உயர் கதி கொடுத்தான் -உடனே –

எம்மான்-சுவாமி -அழகை காட்டி அடிமை சாசனம் எழுதி  கொடுத்தேன்

தெள்ளியீர் -வளையல் கொண்டு போனது தகுமோ-கண்ண புர பாசுரம்

அடுத்து-செங்கோல் உடைய திரு அரங்க செல்வனார்

என் கோல் வளை பெற்றதும் தான் உபய விபூதி கொண்டது போல் -ஆனதாம் –

செங்கோல் இருப்பதை மறந்து என் கோல்

மூலவர்–செங்கோல் -உத்சவம் பொழுது உத்சவர் -முக்கோல் பிடித்த பகைவர் -புறப்பாடு உத்சவர்

ஆஸ்தானம்- மூலவர் இடம் போகும்

உபய விபூதி நாதன்-உடையவர் –

பந்தும் கழலும் கொடுத்து போகு நம்பி-ஆழ்வார்

பந்தாட்டம் நிறுத்தாமல்-பேச-ஈஸ்வர இச்சையால் அவன் இடம் போக

என்னுடைய பந்தும் கழலும் –

நம்மதுஎன்றால் ஏற்று கொள்ள மாட்டார்

இங்கு ஆழ்வார் உடையது என்பதால் அபிமத விஷயம் –

தர்மம் அறியா குறும்பன் –மகா ஞானிகள்-வெண்ணெய் கர ஸ்பர்சம்-சாத்விக அபிமானம் –

என் கோல் வளையால் இடர்  தீர்வர் தாமே -இங்கும் –

புவனியும் பொன் உலகும் -அங்கு ஆதும் சோராமே ஆள்கின்ற -எம் பெருமான்-

சேர மாட்டேன் என்று உடைய என்னையும் -சேர்த்து கொண்டானே

செம் கோலே ஆள்கிறது உபய விபூதியும் –

அடுத்து -பெய் வளையில் இச்சை உடையவர்-பிச்சை எடுத்து உலகம் கொண்டானே

தெரு வழியாக -அருளாத -வீதி வழியே -கருட வாகனம்

அருளாத நீர் -பட்டம்-அருளி-அவர் ஆவி துவராமுன் -முகத்தில் விழிக்க வேண்டாம்-வீதி வழியாக போனால் போதும்-

அடியேன் சேவித்து கொள்கிறேன்-

–  இடை ஆற்று குடி நம்பி–புறப்பாடு சேவித்து -அங்கேயே -திரு அடி சேர்ந்து -ஐதீகம்

தொட்டாசார்யர்-அக்கார கனியை அடைந்து-தக்கான் குளம் -1543 -1607 மாசி உத்தராடம்-ஸ்ரீ மூஷ்ணம் பரம பதம்

சண்ட மாருதம் அருளி -இன்றும் கருட சேவை-வையம் கண்ட வைகாசி திரு நாள்-

சோரமே ஆள்கின்ற -வீணாகி போக விடாமல்

செம்கோல் ஆளும் –

அடுத்து வாமனன்-போல் என்னை தக்க வைத்து கொள்வார்

வளையல் கொடுத்து மகா பலி பெற்ற-காமரு சீர் அவுணன்-கொண்டாடுகிறார் –

கிருஷ்ணா தர்சனம்பெற சிசுபாலன் கூட ஆகலாமே –

மச்சணி மாடம்-கட்டிட கலை அறிந்தவன்காதல் கற்க வில்லை

பச்சை பசும் தேவர் -தாம் பண்டு நீரேற்ற -பிச்சை குறையாகி –

வளையல் வேண்டும்-அபிமானம்-இச்சை உடையறேல் இத் தெருவே போதேரோ-

வீதிகள்- சித்தரை -அந்த அத்தெருவில் அந்த அந்த உத்சவம் –

திரு தேர் இரங்கி-அதன் வழியே எழுந்து அருளுவார் –

அடுத்து

பொல்லா குறள் உருவாய் -இல்லாதோம் கை பொருள்-

கையில் இல்லாதவள் இடம் கொள்ளை கொள்ள வந்தான்

சாதனான்தரம் இல்லை

ஆதி சேஷ பர்யங்கம் ஏற பாக்கியம் இல்லாதோம்

கேசவ நம்பியை கால் பிடிக்க-

கார்பாண்யம்-கை முதல் ஒன்றும் இல்லை-

அவனை ஒழிய ஒன்றும் இல்லாதோம் –

பொல்லா குறள்-கரி பூசி திருஷ்டி தோஷம்-

அழகு -ஒப்பு சொல்ல ருஷி கரி பூசுகிறார்

தாமரைக் கண்-கரி பூசுவதாம் –பொறாமை வராமல்

சின்னகால் காட்டி-பொல்லா

அளந்தான்-கொண்டான்-அரங்கம்-நாகனை-ஆயாசம் தீர

நல்லார் வாழும்-உன்னால் அல்லால் யாவராலும் குறை வேண்டேன் என்று இருப்பவர்

சாதநந்தர பிராப்யாந்தரர் இன்றி –

அற்ற பற்றர் சுற்றி வாழும் –அரங்கம்-

மற்று ஒன்றை காணா நினைவு வேண்டும் –

நிஷ்டை மகா விசுவாசம் வேண்டும் –

வரி பருக வேண்டும் -அழகனை –

ரென்கேது ரெங்கன் சந்தரன் போல் –

நளிர அரங்கன்

சொற் பொருளாய் நின்றார் -வேத வேதாந்தம்

மெய் பொருள்- சரீரமும் என்னையும் கொண்டார்

கை பொருள் முன்னமே கை  கொண்டு

வளையலை கொண்டு போன பின்பு

அழுது கொண்டு இருக்கிறாயா பார்க்க வந்தேன் –

காவேரி-ரஷிக்கும் -தன்னுடையவள் இடம் திருடுகிறான் இவன்

தாழ்ந்த பொருளுக்கும் உள்ளே சுலபன்-

நளிர் அரங்கம்- படு கொலை படுத்த -அரங்கன்

புண்ணியம்-பலம் அனுபவித்து கொண்டு இருப்பவர்

[பிராப்ய வஸ்து -கையில்

பரம பதம் வருள் செய்வது ஏன் –

பழகாத இடம் இல்லை

அச்சுவை பெறினும் வேண்டேன்

பட்டரை-வாராய் -அஞ்சினாயோ –

நீர் -பரம பதம் -ஓலை சுவடு கை பொருளாய் -குக்ளிர்ந்த முகம் -இழக்க -அஞ்சுவேன்

கஸ்தூரி நாமம் –

இது ஒரு வளையமே இது ஒரு முறுவலோ

படை வீட்டில் ராஜ்ய சேவை பண்ணி இருந்தாரே-ஆள வந்தார் –

நீ நினைக்க கிடக்கிறது ஏன்

உன் நினைவில் -ஆள வந்தார் ஸ்ரீ பாத -குளிர்ந்து இருந்து இல்லை என்றால் முறித்து கிண்டு வர கடவேன் .

நாசா புன ஆவர்ததே -இடறி தூக்கி போட்டு வரும் நல்ள்ளார்

தாப த்ரயம் போக பரம பதம் போக வேண்டாம் –

காவேரி செய் வளர

அவனே பிராபகம் பிராப்யம் –

தீர்த்தம் ஆடுவதே அனுபவம்

சுயம் பிரயோஜனம்

சீதைக்காகா ரஷித்து -அலைகடலை

இவளை சிரமம் படுத்தி-பெருமை கொண்டவர்-அதற்க்கு நான்தான்

சேராத உளவோ பெரும் செல்வருக்கு –இரண்டு பட்டமும் வாகி கொண்டு

உண்ணாது உறங்காது -ஒழி கடலை உஊடருத்து

பெண் ஆக்கை ஆப்புண்டு -தான் புற்ற பேது எல்லாம்

எண்ணாதே -துன்பம் கொடுத்த அளவை பட்டியல்-பட்டம்-

பூமி போல் பொறுமை/அசங்காத தைர்யம் ஹிமாசலம் போல்

வீரம்-ராவணனை கொண்டு -ஆண்டாள் கதறினாலும் அசங்காமல்

பாசி தூர்த்த -தேசுடைய செல்வனார் பேசி உரைப்பனவும்

பேர்க்கவும்-கல் வெட்டு போல்

பாற் மகள்க்கு பண்டு ஒருநாள்-மாசுடம்பில் நீர் வாரா –

ஈஸ்வர கந்தம் இன்றி-மானமிலா பன்றி

மாய மான்- ராஷச கந்தம் வீச -மான்கள் கிட்டே வரவில்லை –

பன்றி தன்மையும் அவனது -ஈஸ்வர தன்மை போல் –

அபிமானம் உபமானம் இல்லா இரண்டு அர்த்தமும் மானமிலா பன்றிக்கு

தாயார் போல் இவனும் இருக்க -பாசி தூர்த்த அவள்

தேசுடைய தேவர்-விளையாட்டு போல்

ஸ்திதே -அஹம் ச்மாராமி மத பக்தம்-பராம்கதிம்

விபூதி தனக்கு -நத்யஜேயம் கந்தந்த –

கைபிடிக்கும் பொழுது விடமாட்டேன் சொன்ன வார்த்தை

மறக்கவும் இல்லாமல் மனசை கொண்டு

கடியன்- கொடிய என் நெஞ்சம் அவன் என்றே கிடக்கும்

அடுத்து கண்ணாலம் கோடித்து -பெண்ணாளன் பேணுமூர்

திரு கல்யாணம் –

விரதம் எல்லாம் அவனே செய்து -இதற்க்கு கண்ணன் வந்து –

பெண்ணாளன்-அழகிய மணவாள பெருமாள்

பெரிய பிராட்டி நாட்டிய அரங்கம்

அடுத்து

செம்மை உடைய -நேர்மை-தாம் பணித்த சுக்ருதம் சர்வ பூதானம்-

மெய்ம்மை பெருவார்த்தை- விஷ்ணு சித்தர் கேட்டு-அதன் படி -இருப்பார்

நிர் பரராறாக இருப்பார் -தம்மை உகப்பார் தாம் உகப்பார் மத்யமர்

தன்னை வெருப்பாரை உகப்பார்-உத்தமர் –

சாதிப்பார் யார் இனி

நான் வெறுத்தாலும் ரஷிக்க வேண்டும் –

நல்லாருக்கு தீயன் பட்டன் வாங்காமல் நல்லாருக்கு நல்லான் பட்டம் வாங்கி கொள்

அவன் திரு அடி தீண்டி -குலக் கொடி-கோதாம் அநந்ய சரண்யாம்

ஆண்டாள் திரு அடிகளே சரணம் .

ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திரு அடிகளே சரணம் .

ஆழ்வார்களும் ஆச்சார்யர்களும் அனுபவித்த திரு வரங்கன் -8..

பொங்கும் பரிவால் பெரியாழ்வார் –

மாதவத்தோன் -பதிகம் அனுபவம் பார்த்தோம் –

அரங்கனே பெருமாள் கண்ணன்

4 -9 -பார்ப்போம்

மரவடியை தம்பிக்கு வைத்து –

ஒசலிக்கும்-ஒழி அரங்கமே -அடியார்களாலே தேஜஸ் –

ரெங்கநாதன் அணி பாதுகை-பாதுகா சகஸ்ரம் -நிச்சேதம்-

ஆகாசமே பத்திரிகை-ஏழு கடல்களும் மையாக -ஆயிரம் நாக்கு ஆதி செஷன்-பேசினாலும்

பிரபாவம் உடைய பாதுகை-

பணையம்-பொருளை விட மதிப்பு அதிகம்-பெருமாளை விட பிரபாவம் –

சரயு தீர்த்தம்-ஸ்ரீ பாத தீர்த்தம்-கடலில் கலந்து -ராம பானம் வற்ற வைக்க முடியவில்லை –

வானோர் வாழ வண்டும்-செறு உடைய திசை கருமம் திருத்த உலகு ஆண்ட -110000 ஆண்ட திரு மால் கோவில்

த்ரேதா  \\\\யுகம் -தொடங்கி-பெரிய பெருமாள்-சம்சாரம் கிழங்கு எடுத்தால் அன்றி பேரென் –

திரு அடி தன் திரு உருவும் -திரு மங்கை மலர் காணும்காட்டி -தாமரை இரண்டும் -உள்ளே வெளியிலும் -உரு உடைய மலர்

காற்று ஆட ஒசலிக்கும் அரங்கம் –

அயோதியை இருந்து வந்த காரணம் -மொத்த பேரையும் -அன்று சராசரங்களை வைகுந்ததுஎற்று

நற் பாலுக்கு உய்த்தனன்-

இவர் அனைருக்கும் முக்தி கொடுக்க கிடக்கிறான்

பரதன் அயோதியை சென்று சுகமாக இருக்க

ராமானுஜனை-ஸ்ரீ ரெங்கத்தில் இருந்து நாட்டை காப்பாய் -உடையவர் பட்டம் கொடுத்து –

வாசமே வாழ்ச்சி ஸ்ரீ ரெங்கத்தில் .

இருவரும்ராமானுஜர்.

அடுத்த பாசுரம்-

தன் அடியார் திறத்து அகத்து -தாமரையாள் ஆகிலும் சீதை குலைக்குமேல்

–என் அடியார் அது செய்யார்-செய்தாலும் -நன்று செய்தார் என்பர் போலும் –

என்னுடைய திரு அரங்கன்-மற்று யாருக்கு ஆள் யாவார்-பிராட்டி உண்டே –

தன் அடியார்-தம் அடியார் சொல்ல வில்லை-அவனுக்குள் தானும் அடக்கம்-

அனைவரும் அவனுக்கு அடியார் சொல்லியே புருஷகாரம் செய்வாள்

குற்றம் உண்டு -குற்றமே இருந்தாலும் என்ன –

சுக்ரீவன் போல்வார் விபீஷணனை பற்றி -சொன்னாலும் -சீதை குலைக்குமே போல் –

குற்றமே இருந்தாலு சேர்த்து கொள்வேன்-பெருமாள் வார்த்தை -செய்தாரே நன்று செய்தார் .

தென் திசை இலங்கை நோக்கி சயனம் .

சரணாகதிக்கு முன் இவள் மன்றாடும் -பின்பு அவன் மன்றாடும்

இவர் குற்றம் பார்க்காமல்-உம் குணம் பாரும் –

உசிதமான உபாயம் சொல்லி- ச்தூண்ணா நிகினன நியாயம்-அசைத்து பார்த்து –

விபீஷனனுக்கா மலர் கண் வைத்த -மலர்ந்து மலரும் மலர்ந்து கொண்டே இருக்கும்

குளிர கடாஷிக்க பிராட்டி இடம்பெருமாளை சொல்லி –

ராவணனையே திருத்த முயன்ற பிராட்டி கோஷ்டி-லகுதர ராம கோஷ்ட்டி

என் உடைய திரு அரங்கர்க்கு -அன்றி மற்று -அவள் மூலமே அவனை பற்ற

தாய் தந்தை பெற்றோர் போல்

அடுத்த பாசுரம்

அடியவரை ஆள் கொள்வான் அமருமூர்

ஏற்றி வைத்து ஏணி வாங்கி-

உபாயம்-ஏணி-தான் உபாயமாக இன்றி-ஏணி பற்றி சிந்திக்காமல்-தப்பு அர்த்தம்

அவனே பிராப்யம் பிராபகம் –கீரை கட்டு-பசு மாடுக்கு போல் –

உபாய பாவம் தானே விளக்கி -அனுபவிபவனாக இருப்பான்

திரு அடி-வேலை வாங்காமல் தொட்டு தொட்டு அர்ச்சனை செய்ய வேண்டிய -பூ போன்ற மெல் அடி –

பிராட்டியும் கூசிப் பிடிக்கும் –

கரு முகை புஷ்ப மாலை-சூடி மகிழாமல்-சும்மாடு-போல் –

சம்சார கடல் தாண்ட-உபாயமாக திருஅடி பற்ற -சும்மாடு -தாண்டியதும் –

நோன்ற நோன்பு இலேன்-வைகுந்தம் போன பின்பு சும்மாடு கழற்றி-புருஷார்த்தமாக –

மருத மரம் -களிறு-கடிய மாவும்-சகடரையும் மலரையும்-அழித்து ஓசை கேட்டான் –

இருள் அகற்றும் -இரு கதிரும்-பிரித்து தாண்டி போய் -ஏற்றி வைத்து ஏணி வாங்கி

அடியவரை ஆள் கொள்வான்-கைங்கர்யம் செய்தால் தான் சேஷத்வம் சித்திக்கும்

கைங்கர்யம் கொண்டால் தான் சேஷத்வம் சித்திக்கும்

அடுத்து

மணவாளன் மன்னு கோவில்–துவாரகா தீசன் -தானே அரங்கன்-

படைக்க -திரு நாபி தாமரை பாபம் தொலைக்க காவேரி

இதில் பூத்த கமலம் பெருமை –

எட்டு இழையாய் மூன்று சரடாய்-திரு மந்த்ரம் -16 இழையாய் இரண்டு சாடையாய் திரு மாங்கல்யம் –

அடுத்து-ஐந்தாம் பாசுரம்-ஹரி வம்ச கதை

ரைவதம்-துரி யோதனன்-நாரதர் ஸ்லோகம் சொல்லி-ஆசார்யன்-தன்யன் நீ

ஆமை விளையாட –

ஆமையாய் -கங்கையாய் -ஆழ கடலாய் -இது ஒரு தசா வதாரம் –

நிலம் -கடல் சூழ்ந்த மண் உலகம்-பூமி–அவனி -தாங்கும் குல பர்வதம்-மேன்மை-

அரு மலைகளாய் -நான் முகனாய் -வேதம் அருளி-வேதம் நான்காய்-நான் மறையாய் –

ஹோமம்யாக யக்சம் செய்வதனால் சிறப்பு-வேள்வியால் தானே

தஷினை கொடுத்தால் தான் புலிக்கும் -தக்கணையாய் -இவை எல்லாம் அவன் தானே -தானும் ஆனான்-

பத்தும் அவனே தான்–ஆமையாய் தானும் ஆனான்–தக்கணையாய் தானும் ஆனான் -தானும் தானே ஆனான் –

சேமமுடைய நாரதனார் –

அடுத்து ஆறாவது

அவர்களையே மன்னராக்கி-உயிர் ஆளன்-மிருத சந்ஜீவணன் அரங்கனே –

சாம்யா பத்தி அருளி-பேரு வேடு தந்தோம்-அடியேன் வேண்டுவது ஈதே –

வேத வியாச பட்டார் வருந்த-பெரிய பேரு கிடைத்தது என்ற பொறாமையா –

செய்தது அனைத்தும் த்ரவ் தி விரித்த குழலை முடிய -உத்தரை உகந்தை பிளைபித்து –

ஆபத் ரட்சகன்-பல பிரதான்-

பக்தர் பகவர் முனிவர் சித்தர் -திசை விளக்காய் நின்ற திரு அரங்கம்-

அடுத்து வாமன மூர்த்தி-குறள் பிரமசாரியாய்-திரு குறள் அப்பன் தெற்கு வாசல்-

மா வலி குறும்பு அடக்கி  -அரசு வாங்கி-பாதளம் தள்ளிய –

சொத்தை கொள்ள பிச்சை எடுத்து கொள்வானே -என்னையும் ரட்ஷிப்பான்

உச்வசித நிச்வசித -ஆதி சேஷன்- மூச்சு இழித்து விட்டு-தாலாட்டு போல் –கள்ள நித்தரை கொள்ளும் –

இள நாயிறு எழும்தால் போல்

அடுத்து-

காவேரி -உலகு அளந்த சேவடி போல் தாமரை-மலர் பூத்து

 செந்நெல் கதிர் சாய்ந்து -தலை வணங்கும்-

சிரம் பற்றி -நரசிம்கனே இங்கு

அடுத்து தசாவதாரமும்-இவனே

தேவுடைய மீனுமாய்-..மூ உருவின் ராமனாய்-கற்கியாய் முடிப்பான் கோவில்

திரு மங்கை ஆழ்வார் ஸ்தாபித்த தசவாதார சந்நிதி –

அன்னம்-தொட்டில்- தாமரை- விளையாடும் -மட்டை அடி உத்சவம்-நம் பெரியன் சொல் படி

நிர்வாகனே இவன் அடுத்து

திரு வாளன்-செறு அவாளும் புள் ஆளன் மண் ஆளன்

ஒரு வாளன்-நாந்தகம்

மறையாளன் ஓடாத படை ஆளன்

விளுக்கை ஆளன்- கொடுத்து கொண்டே

இரவாளன் பகல் ஆளன் என்னை ஆளன்

சர்வருக்கும் நியந்தா –

பலன் சொல்லி -தென் நாடும் வட நாடும் தொழ நின்ற திரு அரங்கம் திரு பதி –

கனல் ஆழி உடையவன்-மெய் நாவன்-மெய் அடியான்-இதை சொல்லி பரத்வம் சாதித்து –

விரித்த தமிழ் உரைக்க வல்லார் -இணை பிரியாது இருப்பார் தாமே

வைகுந்தத்தில் –

அடுத்த பதிகம்-இந்திரிய பயத்தால் அழுது

துப்புடையாரை-ஆனைக்கு நீ அருள் செய்தமையாலே –

ஆற்றம்கரை வாழ் மரம் போல் அஞ்சி நாணல் கொடி தப்புமே -துயர் அரு சுடர் அடி தொழுது ஏழு-

எய்ப்பு -வாதம் பித்தம் கபம்-மூன்றும் -வந்து நலியும் பொது அங்கு ஏதும் உன்னை நினைக்க மாட்டேன் –

அந்திம ஸ்மரதி-அப் பொழுதைக்கு இப் பொழுதே சொல்லி வைத்தேன் –

வராக சரம ஸ்லோகம்-அஹம் ஸ்மராமி மத் பக்தம்-பராம்கதிம் –

கால சக்கரத்தை-ஆமாறு அணியும் பிரான்-

அடுத்து

சாகும் பொழுது -குறிக் கொள் -திரு உள்ளம் பற்று-திரு அடியில் சேர்த்து கொள் –

நா மடித்து தண்டம் கொண்டு நமன் தமர்கள்-நிற்பார் –

போம் இடது உம் திறத்து இருப்பதோர் –

ஆம் இடத்தே சொல்லி வைத்தேன்-சரண் உன் அனுக்ரகத்தால் வார்த்தை -புத்தி யில் படாமல்

அடுத்து

எல்லை இல்லாத வாசல்-யம பட்டணம்- நரக வழியாக -வாசல் காட்டி-மீண்டும் பண்ணாமல் இருக்க –

எத்தி எத்தி-நில்லுமின் சொல்ல உபாயம் இல்லை-

சொல்லலாம் பொது உன் நாமம் சொன்னேன்-

நமோ நாராயண சொல்லாத நாள் எல்லாம் பட்டினி நாளே –

அடுத்து

நம் உடையவர் -சொல்லி காப்பாய்

உன் பெருமை அறியாத -மூன்று எழுத்தாகிய முதல்வன்-பிரணவம்-

ஆதி கரணம்-நமன் தமர் -நீ கொள்ள வேண்டும்-

நமன் தமரால் ஆராய படாதவர் -ரெங்கா ரெங்கா எதிர் ஒலி பட்டு தீண்ட மாட்டார் –

அடுத்து

உய்ய உந்தியில் பிறப்பித்தாய்- காலனையும் உடனே படைத்தாய்

சாஸ்திரம் படி நடக்க சங்கல்பித்து இருக்கலாமே –

வைய மனிசர் பொய் என்று எண்ணி-எய்ய நீ ரஷிப்பாய்

அடுத்து

நன்மை தீமை ஒன்றும் அறியோம் -எண்ணலாம் போதே எண்ணினேன்

யோக்யதை இல்லா விடிலும் ரஷிப்பாய்

பர பக்தி இல்லை-பிரதி கூல்யமில்லை

அடுத்து

என் அமுதம் நீயே

செம் சொல் மறை பொருளாகி- எஞ்சலில்-திகட்டாத என் உடைய இன் அமுதே

உப்பு சாறு இல்லை

வஞ்ச உரு எம தமர்- அஞ்சலம்- வைத்த அஞ்சல் என்ற திரு கைகள்-

மித்ர பாவேன- மாசுச -வைகுந்தம்வண்டம்-சம்சாரம் சொல்ல வேண்டாம்-

த்ரிரிதியா விபூதி -நம்போன்ற முமுஷுக்களுக்கு அரங்கத்தில்

அடுத்து

நான்யேதுமுன் மாயம் அறியேன்

காலத்து மேட்டில் படுத்து -ரஷிக்கிறாய்-பரண் கட்டி கொண்டு –

வாநேவானவர்தங்கள் ஈசா -என்னை காப்பாய் –

அடுத்து

யாதனா சரீரம் நரக வேதனை அனுபவிக்க -ஊநேபுக தடுத்து ஆள செய் –

அடுத்து

குன்று யெடுத்துஆ நிரை காத்தாய் -கதறுகிறேன்-

சங்கை வேண்டாமே இது தான் குற்றம்-மாசுச நம்பிக்கை வேண்டாமா

அன்று முதல் ஆதி அம் சோதி உருவை மறந்து அறியேன் -இன்று வரை-

தளராது -உன்ன தாள் பிடித்து போக இசை நீயே

அடுத்து பலன்

மாயவனை மது சூதனனை -மாதவனை -மறையோர்கள் ஏற்றும் ஆயர்கள் ஏற்றினை அச்சுதனை

சொன்ன மாலை பத்தும் -தூயவரே -தூ மணி வண்ணனுக்கு ஆளார் தாமே -பல்லாண்டு பாடுவார்கள்.

பெரிய ஆழ்வார் திரு அடிகளே சரணம்.

ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திரு அடிகளே சரணம் .

திரு பாவை- அனுபவம் -11-கற்று கறவை ..

கனைத்து -இளம் கற்று  -மனதுக்கு இனியானை –

ஐதீகம்-அனைத்து இல்லத்தாரும் அறிந்து –

ராமானுஜர் அவதரித்த பின்பு -ஞானம்தலைக் கொண்டு நாரணர்க்கு ஆயினரே

அண்ணல் ராமானுஜன் தோன்றிய போதே –

கன்றுக்கு குட்டிகளுக்கும் இன்றி-இடையிநாலாஉம் கறக்க படாமல் – குமுறி-

தரையிலே -இல்லம் சேறு ஆக்கும் -நல் செல்வன் -தங்கை –

கறக்க வில்லை -கொண்டாடுகிறாள் -அனுத்டித்தாலும் அனுஷ்டிக்கா விடிலும்

பால் வெள்ளம் -வாசல் நிலை பற்றி

மேலே பனி வெள்ளம் -நடுவில் மால் வெள்ளம்-அவனுக்கு என்று –

கினத்தினால்- இலங்கேஸ்வரனை முடித்து

தேவர்/சீதை பிராட்டிக்கு /குரங்குகள்/ஆழ்வார் /ஆண்டாள் -மனதுக்கு இனியான் அனைவருக்கும்

கண்ணனுக்கு என்றுபிறந்தவள் –

அறிதல்-உணர்ந்து -அனைவரும் எழுந்து

கிருஷ்ணா பக்தி அறிந்தவர்கள் –

அனுஷ்டானம் பண்ணினவனை -அனுபவிப்போம்

பிராமணன் சந்தா வந்தனம்-முப்போதும் கடைந்து ஈண்டிய வெண்ணெய் –

கர்ம தர்மம் கடைப் பிடித்து

பஞ்ச மகா யக்ஜம்-வேதம் சொல்ல வேண்டும் –

கற்று கறவை -கறைவைகள் பின் சென்று -அனுபவம் பார்ப்போம் –

ஆசை உடன் -அவன் ஆனந்தத்துக்கு கர்மம்-வர்ண ஆஸ்ரமம்தர்மம் –

அவன் முக விலாசமே நம் குறிக்கோள் –

இளைமையில் -பிஞ்சாய் -பிரகலாதன்-துருவன்-பட்டர்

கன்றுகள் கூடி இருக்கும் –

-பசு பஞ்ச கவ்யம் -பாகவத ஸ்ரீ பாத தீர்த்தம்-பிராய சித்தம் –

பற்றிலன் ஈசனும்-பாதம் அடைந்தவன் மேல் பாசம் வைத்து –

காம்ய அர்த்தம் இன்றி -அவனுக்கு ஆனந்தம் என்ற ஒரே காரணம் –

விசித்ரா தேக சம்பந்தம்- கரணங்கள் கொடுத்ததே அவனுக்குஎன்று தானே –

அனுஷ்டானம் விடாமல் -இருக்க இருக்க -அவனுக்கு ஆனந்தம் –

பிரம /பித்ரு /பூத -ஜீவ ராசிகள் —பஞ்ச மகா யக்ஜம் முக்கியம் –

நித்ய நைமித்திய கர்மம்-ஸுத்தி ஸ்மிர்த்தி  மமை வாக்யை-ஆக்ஜை -மீறுபவர் மாம துரோகி –

கன்றோடு இருந்த கறவை

பிள்ளையே சிஷ்யன்-

கேட்டு கொள்ளாமல் இருந்தால்-தானே பொழிவான்

ஆனந்த வல்லி -சீஷா வல்லி -நாராயண வல்லி -தைத்ரிய உபநிஷத்-

ப்ருகு வருண தேவைதை பிள்ளை –வருணனை நல்லது கேட்க -பிரமம் எது

அன்னம்-பிராணம் மனோ விஞ்ஞான ஆனந்தன்

விரோசனன்- இந்திரன் – குனிந்து பார்த்து -பிரதி பம்பம்- பிரமா சொல்ல –

தேகமே ஆத்மா தப்பாக விரோசனன் புரிந்து -அசுரர் அரக்கரடிப்படி –

ஸ்ரத்தையால்- மனுஷன்-ஊற்றமே கார்ய சித்தி –சாத்விக சரத்தை

துரி யோதனன்-மனம் வாக்கு கை-முக் கரணங்களாலும் -அபசாரம் -ராஜச தாமச சரத்தை

நல்லது நினைத்து நல்லது சொல்லி நல்லது செய்வது –

பலனில் கை இன்றி -அவாந்தர பலன் -நடுவில்-இறுதி பலன் அவனை அடைவதே –

கேட்டு இருப்பது -உகப்பது லஷ்யம்-விஷ்ணு சித்தர் கேட்டு இருப்பார் –

சரீரம் பாதுகாப்பாது எதற்கு -ருஷிகள் போல் -அவனுக்கு கைங்கர்யம் –

இந்திரன்-பிரதி பிம்பம்-படைப்பாளி உண்டே -விஷம புத்தி இன்றி -கர்ம பலன் படி –

ஜன்மமும் கர்மமும் அநாதி –

சத் கார்ய வாதம்- இருப்பதில் இருந்தே

அசத் கார்ய வாதம் -விஞ்ஞானமும் ஒத்து கொள்ளும்

என்னுடைய தேகம்-நான் தேகம் – இல்லை –

எது அழிந்தாலும் -நான் -அழியாது- இந்திரன் சங்கை- விளக்கம் –

பிரமா -குழப்பம் தீர்க்க –

தெளியாத மறை நிலம் தெளிய பெற்றோம் ஆழ்வார்கள் அருளி செயல் களில்குழப்பம் இல்லை –

அன்னத்தால் உருவான சரீரம்-பிராண மயம்- போனால் நான் இல்லை -நினைக்கிறோமே –

நான் மூச்சுவிட்டு கொண்டு-நான் மூச்சு இல்லை –

மனசே நீ -சிந்தித்தாயே -இந்திரியம்-கருவி தானே -நினைக்கிறோம் –

விஞ்ஞானம் -ஞான மே

என்னுடைய ஞானம்

ஆச்சார்யர் கொடுப்பது

ஆனந்த மயன் -வெளி சுற்று -உள்ளே போய் –

ப்ருகு வர்ணன்-கேட்க

இதை தெரிந்து கொள்- எதில் இருந்து பிரமம் படைக்க படுமோ -எதன் இடத்தில் லயிக்குமோ –

ப்ருகு வல்லி –

சாந்தோக்ய ஸ்வதேகேது- உத்தாகர்

மரம் போல் நின்றான்-

எந்த ஒன்றை அறிந்தால் -அனைத்தையும் அறிந்ததை -அறிவாயா –

அறிய படாதது எல்லாம் அறியலாமா –

மண் உருண்டை-கார்யங்கள்-குடம்-பொம்மை அறிவது போல் -போல் –

காரண ஞானத்தால் கார்யம் அறிவோமே

இரும்பு-பஞ்சு-வெள்ளி-மண்-அனைத்து காரணங்களுக்கும் காரணம் -வேர் தனி முதல் வித்து –

அதன் அதற்க்கு அதன் விதை-காரணம் –

பிரமம் எங்கும் -தத் த்வம் அஸி-ஏக மேவ அத்வதீயம்-

சத் -ஒன்றாக – -சொல்லி கொடுத்தார் –

அஹம் ப்ரமாசி- நான் பிரமத்தின் பகுதி –

அது நீயாக இருக்கிறாய்-அதுவே நீ

ஜகத்துக்கு காரணம் அது -நீ-ஸ்வேதகேது –

பிரமமே பிரமம் -என்கிறார் –

அதுவா இது-முழு கொம்பு பாதி கொம்பு கொம்பு இல்லாத –

அதுவா இது -அது தன இது —

இலக்கனையும் மாடு ஓன்று இல்லை-

பண்புகள்-வேறு பாடு காட்டும்

ஜகதுக்குகாரணம் தான் ச்வேதகேதுக்கும் காரணம் –

மைத்ரேயர்-பராசரர் -கன்று பசு-

எதன் இடம்- விஷ்ணு இடம் உருவாக்கி அவனிடம் லயிக்கும்

கற்று கறவை

மதுர கவி -ஆழ்வார்

ஜெயமேயர் வைசம்பாயனர்

பீஷ்மர் -தர்மர்

கன்றாய் இருக்கும் பொழுதே கறவை

சிறு மா மனிசராய் என்னை ஆண்டார் -இங்கே திரியவே

வெவ்வேறு பண்பு

சிறுமை மூர்த்தியில்

பெருமை கீர்த்தியில்

ஆண்டான் எம்பார் போல்வார் -கூரத் ஆழ்வான்

இள வயசில் -பெருமை

பிரகலாதன் -துருவன்-பால பக்தன் 6 மாசம்பெருமாளை சேவிக்க

முலையோ முழு முற்றும் போந்தில -இவள் பரமே -கற்கின்ற வாசகமே

திரு வேம்கடம் நோக்கி -கை கூப்பி –

தெள்ளியல்-ஆனால் கண புரம் கை தொழும் பிள்ளையே

அங்கு கற்கின்ற வாசகம் -கை தொழுவாள்- சிறு பிராயம் –

அப்பா அம்மா கன்ன புரம் சொல்ல இவள் கை தொழ

சிஷ்யர் பிள்ளைகள் ஆக்கவுமாம்-பகவத் பக்தி கை தொழ

லஷ்மணன்-தொட்டில்- ராம பக்தி

சகஜ பக்தி ஆழ்வார் -திரு துழாய் பரிமளிக்கு போதே மணப்பது போல்

மயர்வற மதி நலம் அருள பெற்ற –

யுவா குமரன்-கற்று கறவை –

கரியான் ஒரு காளை

காளை புக கனா கண்டேன்

வான் இளவரசு வைகுண்ட குட்டன் –

ஆண்டாள் திரு அடிகளே சரணம் .

ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திரு அடிகளே சரணம் .

ஆழ்வார்களும் ஆச்சார்யர்களும் அனுபவித்த திரு வரங்கன் -7-

 ஸ்ரீ பெரி ஆழ்வாருக்கு நித்தியமே -திரு மஞ்சனம்

நித்தியமே திரு பல்லாண்டு அருளுவார் –

பொங்கும் பரிவு -பட்டர் பிரான்- விஷ்ணு சித்தர்

பட்டார்=வித்வான்கள்-பரத்வம் நிர்ணயம் செய்து உபகாரம் அருளிய பிரான்

விஷ்ணுவை சித்தத்தில் வைத்து –

36 பாசுரம்-4 உதிரி பாசுரங்கள் –

4 -8 /9 /10  மூன்றுமே திரு அரங்கம்

4 -7 தேவ பிரயாகை மங்களா சாசனம்

வல்லப தேவன்-சங்கை தீர்த்து-பரதவ நிர்ணயம் –

ஆடி சுவாதி கருடன் அம்சம்

வேண்டிய வேதங்கள் ஓதி விரைந்து கிளி அறுத்தார்

ஆனை மேல்- விஜய கோஷத்துடன் வலம்-

குழந்தை காண கருட வாகனன்-பிராட்டி உடன் வந்து அருள –

திரு பல்லாண்டு

462 பெரிய ஆழ்வார் திரு மொழி பிள்ளை தமிழ்

உன்னுடைய விக்கிரமம் -ஓன்று விடாமல் அனுபவித்து

குழந்தையாக -தாய் பாவத்தில் —

விசேஷமாக அரங்கனுக்கு 36 பாசுரங்கள் அருளி –

சூடி கொடுத்த நாச்சியார் -பெருமாளுக்கே பிரான்-ஆனார்

சுசுரம் அமர வந்தம்–அமரர்கள் அதிபதிக்கு இவரே மாமனார் –

அந்தணர் குலம்-

அன்னம் நடை- ஆசாரம்-ஒழுக்கம் அனுஷ்டானம் –

போகத்தில் வழுவாத -விஷ்ணு சித்தன் –

ஆசார பிரதானன் பெருமாளும் -நம் பெருமாளும்-இவரும் –

கிளி அறுத்தான்-சொன்னாலே -கீழ்மை போகும் வழி அறுப்போம் -தனியன்

பூ சூடல் பதிகம் -இரண்டு பாசுரம்

புழுதி அழைந்த பொன் மேனி-காண அழகு தான்

இவரே தீர்த்தன்-நப்பின்னை காணில் சிரிக்குமே –

கார்த்திகை கார்த்திகை-உடம்பு விட்டு தலை குளிக்க -இவர் அன்றும் இல்லை –

அலங்கார பிரியன் விஷ்ணு -அபிஷேக பிரியன் சிவன்-தலையிலே கங்கை –

மன கமழும் மல்லிகை பூ-அரங்கனை –

நீர் உண்ட கார் மேகம் போல் -ஆதி செஷன்-மலை போல் பள்ளி

கண்காண வந்தாய்-திரு உடையாள் மணவாளா -ஜகத்துக்கு ஈசானி விஷ்ணு பத்னி –

திருவுக்கும் திரு வாகிய செல்வன் –

ஸ்வரூப நிரூபக தர்மம் -ஸ்வாபமும் உன்னால் தானே -அந்தர் பூதை

விட்டு பிரியாமல் அவனுக்குபெருமை சேர்த்து கொண்டு

மாணிக்கம் -ஒளி /புஷ்பம்-மணம் -ச்வாதந்த்ர்யதுக்கு குறை இல்லை-மற்றவற்றால் குணம் என்ற குறை இல்லை

அவனை விட்டு பிரியாமல் -இருப்பதால்

எட்டு புஷ்பம்-அஹிம்சா இந்திரிய நிக்ரக-எண்பகை பூவும் கொணர்ந்தேன்

ஞானம் தபம் சத்யம் அஷ்ட வித புஷ்பம் -விஷ்ணுக்கு பிரிதி கொடுக்கும் இவை –

சீமாலி -அணி அரங்கத்தே கிடந்தாய்- இருமாட்சி பூ-விசேஷம் இங்கு –

ஆறு மாலை-மணியகாரர் மாடு –

நாலு வேளையிலும் மாலை சாதி -கொள்வான் -யார் யாருக்கு நிர்ணயம் உண்டு –

சீமாலிகன்-ஸ்ரீ மாலிகன்-உகந்த தோழன் என்பதால் ஸ்ரீ சப்தம்-

சாமாறு -தன்னையே கண்ணன்-துர் அபிமானம் கொண்டவன் –

அஸ்வத்தாமா பிரம அச்த்ரம்வாங்கி கொள்ள அறியாதது போல் –

சக்கரத்தால் தலை கொண்டாய்

ஆம் ஆறு-அனைத்தயும் அறிந்தவன்-

மா முனிகள்- பெரிய வாச்சான் பிள்ளை வியாக்யானம் இல்லாத பகுதிகள் மட்டுக்கும் அருளி –

ஏமாற்றம்-அவனுக்கு என்ன ஆகுமோ எண் கவலை போகி –

பத்து புஷ்பம்-அருளி-

அனந்தாழ்வான்  தொண்டர் அடி பொடி குறும்பு அறுத்த நம்பி பெரி ஆழ்வார் மாலாகாரர்

புஷ்ப கைங்கர்யம்

நம்பெருமாள்- சுகுமார திவ்ய மேனி

2 -9 -11 -வண்டு -பாகவதர் இணை அடியேன் தலை மேல்

கிரீடை கள் அருளி -தென் அரங்கன்-பண்டு செய்த கிரீடை-கிருஷ்ணா அவதார

ஸ்ரீ மாலிகன்-இவர் நெஞ்சகம் பால்  சுவர் வழி எழுதி கொண்டார் -புராணங்களில் இல்லை –

வெண்ணெய் விழுங்கி-கண்ணபிரான் பெற்ற கல்வி -பொய் கோபம் யசோதை-

மண்ணை உண்டாய வெண்ணெய் உண்டாயா

வெறும் கலம்-வெற்பிடை இட்டு- இவனே உண்டு –

பாத்ரம் காலியா சப்தம்-ஓசை கேட்டு உகக்கும் கண்ண பிரான் கற்ற கல்வி

நெருப்பு -மேலை அகத்தே வாங்க சென்றேன் -இறைப் பொழுது பேசி நின்றேன்

சாய்த்து பருகிட்டு –

ஜாடையில் மயங்கி இங்கிதம் -கோபி -இதில்மயங்கி கூரத் ஆழ்வான் –

அது உன் செய்கை நைவிக்கும் -அதி பிரியங்கம்

சாளக்ராமம் உடைய நம்பி சாய்த்து   பருகிட்டு

சாளக்ராம திவ்ய தேச பாசுரமில்லை

நம் கிருக சாலக்ரமம் பாசுரம்-

வளையலும் காணும் –

எண் திசைக்கும் விளக்காகி நிற்பார்

3 -3 -2

குடையும் செருப்பும் கொடாமே அனுப்பி-

கோபால வேஷம்-தூசிகள் படிந்த குழல் அழகன் -மாடுகள் மறித்து திரிய –

காதில் -துணி திரி -சீல குதம்பை-துந்து போகாமல் இருக்க –

யசோதை நந்த கோபாலன்-கற்பவதி ஆண் யசோதை பெண் நந்தன்

திரு ஆபரணம் இரண்டும் -இரண்டையும் சாத்தி-பெண் ஜாடை இருக்கிறதே -சாமுத்ரிகா லஷனம் –

குண்டலம்-தோடு மன்னார் குடி இன்றும் சேவை —

கன்னி நன் மா -உன்னை இளம் கன்று -என் குட்டனே முத்தம் தா –

கடை யாவும் -துவர் உடுக்கை

காதில் கடிப்பிட்டு கலிங்கம் உடுத்தி -இவர் யார் இது என் –

என்னின் மணம் வலியால் பெணில்லை-

தர்ம வர்மா திரு சுற்று -கார்த்திகை திறப்பார்கள்-முதல்

ராஜ மகேந்தரன் குலசேகரர்

நான்காவது ஆழி நாடன்-மண்டபம் சமைத்து

உள் திரை வீதி மாட மாளிகை சூழ்

உத்தர

மதிள்களால் சுரஷிதம் என்று -மகிழ்ந்தார் பெரி ஆழ்வார்-அத்தத்தின் பாத்தா நாள் –

எழு திங்களில் -நல் ஐந்து திங்களளவில் காலை உதைத்து சகடம் உதைத்து -கம்ச பயம்-

பொங்கும் பரிவு –

மணிய காரர் -இன்றும் தீர்த்தம் சூடு-திரு அன்னம் –

4 -8 பதிகம்-

அனைவரும் இங்கே -தேனார்திரு கோட்டி-பள்ளிகொள்ளும் இடம்

மாலிரும் சோலை மணாளனும் இங்கே

புனல் அரங்கம்-ஆசார சீலர் வாழும் திவ்ய தேசம் தூய மறையோர் –

ஆள வந்தார் படி துறை -தவராசன் படி துறை-மா முனிகள் திரு அரசு

-பன்றி ஆழ்வான் சந்நிதி 12000 பேர் வெட்டி -முடி திருத்திய –

பாடிய வாளன் படி துறை-அந்திம -சம்ஸ்காரம்

வாள் வலியால் மந்த்ரம் கொண்டவரே வாள் வீச –

மாதவத்தோன் புத்திரன்-உஜ்ஜைன்-சாந்தீபன்-ஆய கலைகள் 64 -கற்று –

ஓதுவித்த தக்கணை-பூர்வ சரீரத்தோடு கொடுக்க -ஸ்ரீ ரெங்க ஆபத்து நீங்க கூரத் ஆழ்வான்

திரு மால் இரும் சோலை-132 ஸ்லோகம் அருளி-

வைதிகன் பிள்ளை மீட்ட சரித்ரம் அடுத்து –

பிறபபகத்தே-இறைப் பொழுது -ஒருப்படுத -உறைப்பநூர் –

மறைபெரும் தீ வளர்த்து -வெளி அடையாளம்-தடுக்கும் போக கூடாத இடம் போவதை –

வரு விருந்து அளித்து இருப்பார்கள்-சிறப்புடைய மறையவர் -காம்ய கர்மம் செய்யாதவர் வாழும் –

பந்து பரிபாலனம்- மருமகன் சந்ததி-பரிஷத்-புனல் அரங்கம் என்பதுவே

அர்ஜுனன்-அபிமன்யு-பரிஷித்–உத்தரை-கற்பம் திரு அடி தீண்டி–

பிரமச்சாரி-சத்யம்-பிரதிக்ஜை-செய்து -குரு முகமாய்காத்தான்-கீதாச்சர்யனாக -ஞான பிச்சையும்

திரு முகமாய் செம் கமலம்-திரு நிறமாய் கரும் குவளை –

புண்டரீகம் தடாகம்-பருகி கொள் பட்டர்

ஞானிகள் ரஷித்து -ரிஷிகள்- பெருமாள் அனுபவம்-நம் பெருமாள் தானே -பெருமாள் –

முன்பு கண்ணன்-பெரிய பெருமாள்

ஆபத்துகளையும் முள்ளை களைவது 1323 1371 வரை நம் பெருமாள்-சுற்றி -பெருமாள் போனது போல் –

லோகம் ரஷிகிறார் அடுத்து -என் திருமால் சேர்விடம் திருவரங்கம்-

கோங்கு அலர குயில் கூவும் –நீர் பதிலாக தேன் குடிக்கும் – மகம் -வண்டினம் முரலும் சோலை –

புராண பிரசித்த தேசம்-

பிரயோஜனந்தர பரர்களை ரஷிக்க-யாழின் இசை வண்டினங்கள்-

தேன் குடித்துதென தென் ரீங்காரம் ஆலத்தி ரெங்கா -கொடுத்து -திருத்துவான் –

மனசு நெருடுமே -வாங்கி கொண்ட பின் –

விடாமல் சேவை கொடுத்து –

தாழம்பு வெண்மை பொடி பூசி வந்து வெண்மை பக்தர் வருவதுபோல்

காவேரி வந்து அடி தொழும்

சந்தனம் சமர்ப்பித்து -தடவரை பால் ஈர்த்து கொண்டு-

பாபம்-அகங்காரம் மம காரம் விரோதி போக்கி

ஜட பொருள்களும் உத்தேசம்-இங்கு

எம்பெருமான் குணம் பாடும்-வண்டுகள்-

நரசிங்கனும் வராகனும் இவனே -மேட்டு அழகிய சிங்கர் காட்டு அழகிய சிங்கர்

நிறமுடைய நெடுமாளூர்

குன்றாடு கொழு முகில் போல் /குவளைகள் போல்

குரை கடல் போல் நின்றாடு கண மயில் போல்

நான்கும் -குளிர்ந்து –மேகம்- குவளை நெய்த்து- கடல்-இருட்சி-செருந்து

மயில் -பள பளப்பு –புகர்ப்பு பக்தி

நான்கையும் கண்டேன் பெரிய பெருமாள் இடம் –

காற்று மணம் கொண்டு-மன்றூடு தென்றல்-வீச

திருவாளன் திருப்பதி-ஏத்த வல்லார் -அவர்களுக்கு அடியார் –

இதில் ராவணனை முடித்த திவ்ய தேசம்-என்கிறார்

திருஷ்டி தோஷம் பயந்து

பிறர் மினுக்கம்

பெருமாள் விட பலம் மிக்க திவ்ய தேசம் என்று இதை பாடுகிறார் .

அவனுக்கு இதன் நாதன் என்ற பெருமை-

போற்றி-பகை கெடுக்கும் நின் கையில் வேல் போற்றி -த்ருஷ்டியால் அங்கும் –

திரு அரங்க தமிழ் மாலை -ஒவ் ஒருபாசுரத்திலும்

நாகை -அச்சோ ஒருவர் அழகிய வா

நாகை அழகியாரை ஒரே பாசுரத்தில் –

ராமானுசா -ஒவ் ஒரு பாசுரங்களில் நாமங்கள் சொல்வது போல் -நாமத்தை மட்டும் சொல்லி

ஒன்றே சொல்லி முடிக்க வில்லை

இரு அரங்கம் எரித்தான் மது கைடபர் .

பெரிய ஆழ்வார் திரு அடிகளே சரணம்

ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திரு அடிகளே சரணம்

திரு பாவை- அனுபவம் -10-நோற்று சுவர்க்கம்..

வேதங்கள் அனைத்துக்கும் வித்து

சாஸ்திரம் -பெருமை சொல்லி -கைங்கர்யம் -பெற -அனைத்தும் அருளி –

கற்று கறவைகள் பல கறந்து –

செல்வா பெண்டாட்டி -கண்ணன் கூட இறுக்கும் செல்வம்-ஆசை பிரேமம்

கற்று கறவை-கன்றுகள் ஆக இருக்கும் போலுதேகரவை

கன்றுகள் கூட இருக்கும்

7 லஷம் பசுக்கள் மேல் -கூட்டம் கூட்டம் கூட எண்ண மேடியாத -கணங்கள் -பல

கறந்து -கோவலன்-கிரம வழுவாமல் -தனித்து ஆனந்தமாக செய்யும்

ஆபத்து வந்தால் –திரள் அழியும் படி-சென்று -அங்கே போய் -செரு செய்யும் -வீரன்

குற்றம் ஓன்று இல்லாத -புறமிட்டு ஓடாமல்- ஆயுதம் இல்லாதவன் இடம் சண்டை போடாத கோவலன் –

பொற் கொடி -புற்று அரவு அல்குல் -அவயவ சோபை சௌந்தர்யம்

புன மயில்-லாவண்யம் -போதரேல்-நடந்து காட்டு

முற்றம் நீணிலா முற்றம்-அரங்கன் முற்றம்

முகில் வண்ணன்பேர் பாட -நாராயணன் தொடங்கி -மா மாயன் மாதவன் வைகுந்தம் என்று என்று -நாராயணன் –

சிற்றாதே திரும்பி கூட இன்றி -அசையாமல்

பேசாதே -வாய் கூட -செல்வம் உடையவள்-முத்து உதிர்ப்பது போல்

பாகவத அனுபவம் –

எது பொருளுக்கு உறங்குகிறாய் -எந்த பிரயோஜனம் –

நோற்று சுவர்க்கம் அனுபவிப்போம் -இனி

நாரயனனனே நமக்கே பறை தருவான் முன்பு

நம்மால் போற்ற பறை தரும் புண்ணியன்-நாராயணன் –நினைவு படுத்துகிறாள்

கிருஷ்ணன் விகர்கோ சனாதனன் –

அவனே பலம் தரும்-தீர்த்தன்-விரோதிகள் போக்கி -நம்மை கொள்ளும் நாராயணன் –

சர்வ ஜகத் காரணத்வம் –

மங்களங்களுக்கு எல்லாம் மங்களம்–தீர்த்தன்-சர்வ ரசம்-சர்வ கந்தம் –

அவனே தருவான்

அவனே புண்ணியன்

அவனே நாராயணன்

ஸ்வர்கம் புகுகின்ற அம்மனாய் –

நிகழ் காலம் –அனுபவித்து கொண்டு இருக்கிறாள் -காட்டும் சப்தம் -உயர்ந்த சொல்

ஆழ்வார் வாடும் காலமோ எத்ர்ர் காலம்-

விஞ்சி நிற்கும் தன்மையால்–புகுந்து கொண்டே இருக்கும் –

நேற்று- இன்றி நாளை -அனுபவித்து கொண்டு

கிருஷ்ணா அனுபவம் =ஸ்வர்க்கம் –

இனிதர லோகம் ஆளும் அச் சுவை-ஸ்ரீ வைகுந்தமே

நின் புகழில்  வைக்கும் சிந்தையிலும் மற்று இனிதோ நீ கொடுக்கும் -வைகுந்தம் என்ற வான் –

சொர்க்க வாசல்-வணங்கினோமா -புகுந்து செல்லும் பாக்கியம் பெற்றோமா -கேட்கணும்

வார்த்தை உசந்து கருத்து ஸ்திரம் -கொள்வோம் –

நோற்காமல் பெற்றவள்-

சீதை-ராமன்- ஸ்வர்கம் எதுய் நரகம் எது

அவள்தானே =செல்வா பெண்டாட்டி-

நின் பிரிவிலும் சுடுமோ காடு –

மாம் வித்தி -பெருமாளே தகப்பன்- இதற்க்கு தான் பெற்றேன்-சுமத்ரை

ராமம் தசரதம் வித்தி -அயோதியை  -காடு -பெறாமலே பெருமாளை  பெற்ற ஏற்றம் காட்டுக்கு –

தாய்க்கு ஒரு நியாயம் தாரத்துக்கு ஒரு நியாயம் –

யார் அபிப்ராயத்தால் ஸ்வர்கம் கேட்காமல் பதில் சொன்னானே பெருமாள் –

அன்ன பானாதிகள் ஸ்வர்கம்-சத்ரு பீடாதிகள் நரகம்

நரகத்தை நகு நெஞ்சே -சம்சாரமே நரகம் –

உன்னுடன் சேர்ந்து இருப்பதே ஸ்வர்கம்- பிரிந்து இருந்தால் நரகம் –

கச்ச ராம -முன்னே போய் –

அனுபவத்தில் விச்சேதம் இன்றி -புகுகின்ற -எப்பொழுதும் அனுபவித்து கொண்டு –

நித்ய அனுபவம் -அந்தமில் பேர் இன்பம் -இந்த பெண் இங்கேயே பெற்று இருக்கிறாள்-

பக்தி -உபாயம்–ச்வாதந்த்ரம்-அவன் நம்மை   அடைகிறான் கொள்ள  வேண்டுமே

பிரபத்தி-அவரே உபாயம்-

தூமணி நோற்று -இருவரும் தூங்கி -உபாயம் இன்றி –

அடைந்து ஆனந்தம்- ச்வார்த்த இன்றி அவன்பயனுக்கு –

சரணாகதி-அனைவரும் அதிகாரி-கால தேச நியமம் இன்றி –

அடைவது அவன்-முயற்சியும் அவனால்- பலனும் அவனுக்கு -மூன்றும் –

உபாசகன்- விச்சேதம் இன்றி நினைந்து கொண்டே இருக்க வேண்டும் –

அனத்யேயன காலம் உண்டே -21 நாள் கார்த்திகை கார்த்திகை முதல்-

ஜெய்ஷ்டாபிஷேகம் பின் புறப்பாடு கொஞ்சம் நாள் இல்லை-இங்கும் விச்சேதம் –

நோற்க்காமலே-முயற்சி ஒன்றும் இன்றி – இந்த நித்ய அனுபவம் பெற்று -இரண்டு பெருமை –

புண்ணியன் நாராயணன் கையில் இருக்கிறானே –

உயர்ந்த பலன் -கிடைக்குமா -பிரசாத மூட்டை கட்டி காத்து பிரபன்னர் இருக்க –

தைர்யம் என்ன  காரணம்- நஞ்சீயர் -பட்டர் -உடையவர் கொடுத்த சீட்டுகையில் இருக்கும் தைர்யம் –

சரணம் சொன்னது சின்ன விஷயம்-

மகா அனுபவம் பிரபன்னனுக்கு -அனுபவம் பக்திமானுக்கு -அங்கும் கோஷ்டி

-சிறிய உபாயம் -உயர்ந்த ஸ்தானம்- உயர்ந்த பகைவன்-கர்ம மூட்டைகள்-மூன்று சங்கை

விசுவாசம் குறைய —

உபாய பல்துல்வத்வம்-நாம் அடைகிறோம் எண்ணம் விட்டு அவன் முயற்சி

அடியேன் செய்த சரணாகதி   இல்லை-அவன் பறை தருவான்- அனுக்ரகம் கடல் போல் –

பிரமம் வலியது பறை தருவான்- சின்ன உபாயம் பயம் போக

புண்ணியன்- பாப்பம் நிற்காதே -அவன் வெட்டி தள்ள -நமக்குஎன்ன கவலை –

நமக்கு வல்நினை -அருளால் ஒண் வாள் உருவி -தண்டு எடுத்து -சர்வ பாபம் மோஷ இஷ்யாமி

புண்ணியன் சப்தம் –அவன் நம் பாபம் போகி-தோஷத்துக்கு எதிர் தட்டு

அஹம் த்வா -பிரித்து –

சோகப் படாதே -மூன்றாலும் –

நாராயணன்-ஸ்வாமி -பிராப்தன்- கொடுக்கும் எண்ணம் உண்டே –

பட்டர் -இதை அருளி -அனுபவத்தில் விச்சேதமின்றி புகுகின்ற –

வைகுந்தம் புகுவது மண்ணவர் -விதியே

நலம் அந்தமில் நாடு புகுவீர் –

மாக வைகுந்தம் -புக ஏக எண்ணுமே-

அகலகில்லேன் -அடிகீல் அமர்ந்து புகுந்தேனே

அடிகீழ் அமர்ந்து புகுந்து அடியீர் வாழ்மின்

எங்கும் நிகழ் காலம் இல்லை –

ஏதேனும் ஆவேனே

பொன் வட்டில் -புக பெறுவேன் ஆவேனே –

அனுக்ரகம் தப்பாமல்-அவனையே நோக்கி -சர்வ சக்தன் –

கைங்கர்யம்  கூர  நாராயண ஜீயர் –சுதர்சன சதகம்-ஹானி வராமல் இருக்க –

பிராப்தி இல்லை-விநயம் மாறாமல் உள்ளம் உருகி –

பெருமாளே மெச்சும் வீரன்-திரு அடி –

பொன் வட்டில்-கொண்டு புக -கைங்கர்ய பரர்-ராஜ நடை -பாக்கியம் என்று கிட்டும் –

புகல் அரிய நீள் வாசல் புக -பெறுவேன் ஆவேனே –

நின்புற்றம் புகுந்து –பேர் பாட -இங்கும்

வந்து உனது அடியேன் மனம் புகுந்தாய்-புகந்ததன் பின் வணங்கும் என் சிந்தைனைக்கு இனியாய்-

இங்கும் நிழல் காலம் இல்லை-

வந்தாய் என் அகம் புகுந்தாய்

கள்வன் கொல் நான் அறியேன்–கரியான் ஒரு காளை வந்து -இளைமை கருப்பு வர்ணம்-

வெள்ளி வளை கை பற்ற -பெற்ற தாயாரை விட்டு அகன்று -அணி ஆலி புகுவர் கொலோ –

நோற்று ஸ்வர்கம் புகுவர் கொலோ இல்லை இங்கு –

புகுகின்ற –

விதி வாக்கியம் அனுஷ்டம் வாக்கியம்

சர்வ தரமான் –பரித்யஜ்ய -வீடு மாம்  ஏகம் -சரணம் விரஜ -புத்தி பண்ணு-

விதிக்கிறார்-கை கால் பற்றுவது இல்லை-அதிகாரம் கரண த்ரயங்களாலும் –

மானசம்-பிரார்த்தனா மதி சரணாகதி -புத்தியே -ஞானம் முதன்மை-மனசால் நினைப்பது –

ஞான விசேஷம்-அறிவு-செயல் இல்லை -உறுதியான ஞானம் -கத்யர்தாகா புத்யர்தாக –

சாளக்ரமம் அடை நெஞ்சே –

புத்தி  ஸ்வரூப நிரூபக ஞானம்

விரஜ- விதி

அனுஷ்டானம்-சரணவ் சரணம் பிரபத்யே -பிர பதயே -விசுவாசம்-மகா விசுவாசம் -பற்றுகிறேன்-

நிகழ் காலம்- பற்றினேன் பற்றுவேன் இல்லை -பற்றுகிறேன் –

பத்தியே போதும் -பிர பத்தியே பற்று கொண்டு இருக்கிறேன் -நித்யம் பிரபத்யே

நித்யம் புகுகின்ற –

விரஜ-பற்று-பிரபத்யே -பற்றுகிறேன்-வர்த்தமானம் –

பிரகர்ஷமாக உறுதியாக விச்வசிக்கிறேன் –

நித்யமும் -பிரபத்யே புகுகின்ற –

–அப் ப்ரபத்யே -நேற்று பண்ணினேன் சொல்ல வில்லை –

சக்ருதேவ-ஒருதடவை சொல்லபடுவது

ஜப்தவ்யம்- குரு பரம்பரையும் துவ்ய அர்த்தமும் –

பல சித்திக்கு -முதல் தடவை-கால ஷேபதுக்கு நித்யம் –

கெஞ்சி கூத்தாடி அழுது பெற வேண்டியது இல்லை –

நம் ஆழ்வார் ஐந்து இடங்களில் -சரணாகதி –

முதல் நாலும் –வெவ்வேற இடம் வர சொல்லி -திரு மலை-ராஜா தர்பார் –

கார்யம் நடக்க -போய் தானே பெற வேண்டும்-

திரு மங்கை- ஆழ்வாரும் பல இடங்களில் -அசக்ருத் பிரபத்தி –

ஆபிரயானாத் -அர்ச்சிராதி மார்க்கம் போகும் பொழுதும் பத்தி –

பிரபத்தி -நித்யம் -வர்த்தமானம்-வேறு பாடு

அது விதி பிராப்தம் -நிர்பந்தம்

இது ராக பிராப்தம் -விருப்பம் ஆனந்தம் உடன் சொல்லி -ஆசை பட்டு செய்வதை விட்டே கொடுக்க மாட்டோமே –

சக்ருத் ஒரு தடவை- சீக்கிரம் காலம் தாழ்த்தாதே -பாபம் கூட்டம் -நூறு தடவை செய்வது ஒரு தடவை போல்

எம்பார் கூரத் ஆழ்வான் பராசர பட்டர் நிர்வாகம்

இனிக்கிறது அதனால் -ஆரா அமுதன்- அப் பொழுதைக்கு அப்பொழுது ஆரா அமுதம்

சம்சார பயம் வரும் பொழுது எல்லாம் நினைக்கிறோம் –

பண்ணின சரணாகதி நினைத்து -சொல்கிறோம்

-நதி தாண்டும் பொழுது பிடித்த பிடி கெட்டியாக கொள்வது போல் –

ஸ்ரீ வைகுந்ததிலும் சொல்வோம்-

இங்கு இனிமை-போக்யமான படியாலே -சொல்கிறோம்

ஏற்றி வைத்து ஏணி வாங்கி-உபாயம் இல்லை -புருஷார்த்த அனுபவமே துவயம் –

இங்கும் போக்கியம்-சாம்யம் இதனால் -அங்கு போல் –புகுகின்ற அனுபவம் இங்கேயே –

நோற்று ஸ்வர்கம் புகுகின்ற அம்மனாய் இதனால் தான் –

புருஷார்த்த பாசுரம் இல்லை சரணாகதி பாசுரம்-ஆழ்வார்கள்

பறை தரும்

புண்ணியன்

நாராயணன் –

கைங்கர்யத்தில் துடிப்பு வேண்டுமே -எழுப்புகிறார்கள்

ஆண்டாள் திரு அடிகளே சரணம் .

ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திரு அடிகளே சரணம் .