திருவாய்மொழி-1-2-வீடு முன் முற்றவும் – ஸ்ரீ கிருஷ்ண பிரேமை ஸ்வாமிகள் ..

வீடு முன் முற்றவும்

வீடு செய்து உம் உயிர்

வீடு உடையான் இடை

வீடு செய்ம்மினே 1-2-1

அனைத்தையும் விட்டே -வீடுமின் முற்றவும்-தியாகத்திலே சுகம்–விட விட ஆனந்தம்

விபீஷணன் விட்டு விட்டு வந்து ஆனந்தம் அடைந்தானே -என் உடைய அன்பில் வந்த காதலன்-

சங்கல்பம் இவனை கொண்டு வந்தான்-திரு அடி ஒன்றையே நம்பி–செல்வமும் மண் அரசும் நான் வேண்டேன்–மீனாய் பிறக்கும் விதி ஒன்றே வேண்டும்–குலசேகரர் –கூரேசர் கூராதி ராஜன் -குறு நிலத்து அரசன்–அனைத்தையும் விட்டு ஸ்வாமி திரு அடியில் சேர்ந்து பெருமை பெற்றாரே

பெரும் தேவி உம்மை போல் தர்ம பிரபு  பட்டம் பெரியது இல்லை-ராமானுஜ தாசர் பட்டமே பெரியது -ஸ்ரீ ரெங்கம் விரைந்து ஸ்வாமி திரு அடி சேர்ந்தார்-முற்றவும் விட்டு ஆச்சார்யர் திரு அடியே கதி–சொர்ண மரக் காலையும் வீசி ஏறிய -உஞ்ச விருத்தி பண்ணி கொண்டு–வீடு செய்மினே -அனந்யா சிந்தை உடன் கவலை விட்டு இரு—திரு அரங்க பிரசாதம் கொடுத்து -அர்ச்சக முகேன–லோக ஷேமம் மமாம் அஹம் —

மின்னின் நிலையில

மன உயிர் ஆக்கைகள்

என்னும் இடத்து இறை

உன்னுமின் நீரே 1-2-2

மின்னலை போல் தோன்றி மறையும்-நிலை இல்லாதது -இதில் எதற்கு என்னது என்று மம காரம்

இறை சாஸ்வதம் அவனையே தியானம் செய்ய வேண்டும்

இதை உணர்ந்து எம்பெருமானையே தியானம் செய்ய வேண்டும்

நீர் குமிழ் போல் ஆக்கை

பர உபதேசம்

நீர் நுமது என்று இவை

வேர் முதல் மாய்த்து இறை

சேர்மின் உயிர் க்கு அதன்

நேர் நிறை யில்லே 1-2-3

தன்னையும் தன உடைமையும் மறந்து கோபிமார் போல் இருக்க வேண்டும்

வஸ்து விட முதலில் சொல் இதில் -மனசில் விட உபதேசிக்கிறார்

-மடி யாக இருப்பது மனசில் படாமல் இருந்தால் போதும் –

மமதை போக வேண்டும்-எல்லாம் அவன் உடையது கிருஷ்ணா அர்பணம் செய்து விட வேண்டும்

வேர் முதல் மாய்த்து -வைராக்கியம் போல் பேசினால் போதாது வாசனை உடன் ஹிருதயத்தில் ஆசை விட வேண்டும்

அப்படி இருந்தால் அதனின் விட பூர்ணம் இல்லை நிம்மதி கிட்டும்

இல்லதும் உள்ளதும்

அல்லது அவன் உரு

எல்லையில் அந்நலம்

புல்கு பற்று அற்றே 1-2-4

சூஷ்மம் ஸ்தூலம் எல்லாம் அவன்

அனந்தமான ஆனந்தம் அவன் ரூபம்

சதச்த பரம் அவன்

அற்றது பற்று எனில்

உற்றது வீடு உயிர்

செற்றது மன் னுறில்

அற்று இறை பற்றே 1-2-5

சம்சாரம் சரியாக இல்லை என்பதால் விட்டு போக ஆசை

கோவிந்த ஸ்வாமி-ஐதீகம்-ஆசை இல்லை-உன் திரு அடியே வேண்டும்–

தீர்கமான ஆயுள் மனைவி-கொடுத்தோம்-ஸ்தோத்ரம் சொல்லி- நெஞ்சை பார்த்து -பாவ கிராகி ஜனார்த்தனன்-மற்றை நம் காமங்கள் மாற்று-இல்லை எனபது இல்லை இருந்தால் மாற்று என்கிறாள் உனக்கு ஆள் படுத்தி கொள் ..–ஆசை பூர்த்தி பண்ண அனுபவித்து தீர்க்க முடியாது-பற்றுதல் இன்றியே மோஷம்-தீட்டு போல் இது ..-அது செற்று மன் உறில்-அன்வயம்-சங்கை விட்டு-இறை பற்ற வேண்டும்-

பற்று இலன்  ஈசனும்

முற்றவும் நின்றனன்

பற்றிலையாய் அவன்

முற்றில் அடங்கே 1-2-6

பார பஷம் இல்லாதவன் பற்று இலன்-ராக த்வேஷம் இன்றி -அனைவரும் சமம் -பற்றுதல்-அன்பு இல்லை பிரேமை வேற –

பற்றுதல் த்வேஷம் போல் ராகமும் கூடாது –சுய நலம் அடிப்படை ராகம் -நாமும் பற்று இன்றி சம புத்தி உடன் சுய நலம் இன்றி அவன் முற்றவும்-பூர்ணம்-பூரணமாக அவனை அடைவதே பூர்ணம்-அகண்ட பிரேமம் கிட்டும் சம தர்சன பண்டித

அடங்கு எழில் சம்பத்து

அடங்கக் கண்டு ஈசன்

அடங்கு எழில் அக்தென்று

அடங்குக வுள்ளே 1-2-7

விபூதி யோகம் -கீதை-எழில் மிக்கதாகிய சம்பத் -அதில் எந்த மூலை இது என்று பார்

அவன் ஐ ச்வர்யத்தில் ஏதோ மூலையில் எல்லாம் அடங்கும் -வியாவாரி-பிள்ளை கதை-ஈடு சொல்லும்

சரக்கு ஏற்றி-ஏக குடும்பம்–அகண்ட வைபவத்தில் அடங்கி -இருக்க வேண்டும்

உள்ளம் உறை செயல்

உள்ள விம் மூன்றையும்

உள்ளி கெடுத்து இறை

யுள்ளில் ஒடுங்கே 1-2-8

மனசு வாக்கு காயம் மூன்றையும் கண்ணன் -தியானம் -கைங்கர்யம் –

விஷயம் தேடி போகாமல் கெடுத்து

இறை உள்ளில் ஒடுங்க வேண்டும்

ஒடுங்க வவன் கண்

ஓடுன் கலும் எல்லாம்

விடும் பின்னும் ஆக்கை

விடும் பொழுது எண்ணே 1-2-9

அப்படி ஒடுங்கினால் அவனையே பேசி நினைத்து -ரசம் எல்லாம் அவன் இடம்

ஆக்கை விடும் பொழுது -தியானம் வேண்டாம் அப் பொழுதைக்கு இப் பொழுதே -அவன் தொண்டன்-எண்ண வேண்டாம்

எண்ணிக்கை-என்று போக போகிறேனோ என்று கூவி கொள்ளும் நாள் உண்டு நினைத்து கொண்டு இருந்தால் போதும்

நீங்கள் அவனை கிட்டவே அவை நீங்கி விடும்-இடையூறு தானே விலகும்

அந்திம ஸ்மரதி வர்ஜனம் நானே கொடுத்து விடுவேன்-அஹம் ஸ்மார்மி மத பக்தம் -பராம் கதி கூட்டி போவான் –

எண் பெருக்க அந நலத்து

ஒண் பொருள் ஈறில

வன் புகழ் நாரணன்

திண் கழல் சேரே 1-2-10

எண்ணிக்கை இல்லாத -முடிவு அற்ற பேர் ஆனந்தம் உடையவன்

பரிசேதம் இன்றி திண்மையான கழல்

கீர்த்தி இனி முடிக்க முடியாது

சேர்தடம் தென் குரு

கூர் சடகோபன் சொல்

சீர் தொடை ஆயிரத்து

ஒரத்த இப் பத்தே 1-2-11

தேர் தடம்-பெரிய திரு குள- நீர் வளம் மிக்க -குருகூர்

மாலை சூடி கொண்டே இருக்க வேண்டும்

வீடு செய்து மற்று எவையும் மிக்க புகழ் நாரணன் தாள் 

நாடு நலத்தால் அடைய நன்கு உரைக்கும்— நீடு புகழ்

வன் குருகூர் மாறன் இந்த மா நிலத்தோர் தாம் வாழ 

பண்புடனே பாடி அருள் பத்து  -திருவாய் மொழி நூற்று அந்தாதி -2

ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திரு அடிகளே சரணம்

திருவாய்மொழி-1-1-உயர்வற உயர்நலம் – ஸ்ரீ கிருஷ்ண பிரேமை ஸ்வாமிகள் ..

ஞானி மெய்ஞானி தபஸ்வி-ரிஷிகள்

அவனால் அருள பட்ட மயர்வற மதி நலம் அருள பெற்ற ஆழ்வார் –

உயர்வற உயர் நலம் உடையவன் எவன் அவன் –சர்வ பராத் பரன்–ஒத்தார் மிக்கார் இலையாய மா மாயன்

நலம்-ஆனந்த வல்லி-வேதம் திரும்பி யதோ வாசா நிவர்த்தந்தே –  பூமா -அகண்ட –பேர் இன்பமே வடிவு கொண்ட

சத்யம்ஞானம்  அனந்தம் பிரம்மா –மயர்வற மதி நலம் அருளினான் எவன் அவன்-சங்கு ஆழ்வார் கொண்டு துருவனுக்கு நாரதர் –

மதி நலம்-சத் புத்தி -துர் புத்தி நீக்கி இல்லை-மதி இன் நலம் புத்தி உடைய நலம் இல்லை பக்தி ஞானம் இரண்டையும் -மதியும் நலமும்

மால்யமானும் ஸ்ரீ ராமனை விஷ்ணு அறிந்து சொல்லிய வார்த்தை –சாஷாத் நாராயணன் –ஞானத்தின் பலன் கைங்கர்யம் ஸ்வாமி தீர்த்த கைங்கர்யம்

அயர்வறும் அமரர்கள் அதிபதி -நித்யர் நாயகன்  -தேவர்கள் அயர்வு அற்றவர்களும் இல்லை அயர்வரை அறுக்கவும் அறியாதவர் -நித்ய சூரிகள்

துயர் அரு சுடர் அடி தொழுது எழு என்மனனே –1-1-1

பெரியவாச்சான் பிள்ளை -வியாக்யானம் இன்றி இவை கடல் ஓசை ஆக இவை இருக்கும்

மனன் அகம் மலம் அற -அழுக்கு நீங்கி சித்த சுத்தி வர -மலர் மிசை எழு தரும் -ஹிருதய கமலத்தில் எழுந்து அருளும்

தேவர்கள் அசுரர்களால் துன்ப பட்டவை புராண பிரசித்தம்

மனன் அக மலம் அற மலர் மிசை எழு தரும்

மனன் உணர்வு அளவிலன் பொறி வுணர் அவை இலன்

இனன் உணர் முழு நிலம் எதிர் நிகழ் கழிவினும்

இனன் இலன் எனன் உயிர் மிகு நரை இலனே1-1-2

அழுக்கு நீக்கி -பிரதிஷ விஷயம் ஆகாதவன்-பொறி உணர் அவை இலன்

அனுமானம் விஷயம் ஆகாதவன் -மனன் உணர்வு அளவிலன்–

அபிராக்ருத  –எனன் உயிர் ஆத்மாவுக்கு உயிர் –த்ரி காலத்திலும் விகாரம் அற்றவன் -சத்யன் -இனன் இலன் –

உண்டாகி இருந்து மாறி  வளர்ந்து முத்தி பழுத்து உலர்ந்து விழுந்து -ஷட் பாவ விகாரம் –ஹானி விருத்தி இல்லாதவன்

இலனது வுடையனிது என நினைவு அரியவன்

நிலனிடை விசும்பிடை உருவினன் அருவினன்

புலனொடு புலனலன் ஒழிவிலன் பரந்த அந

நலனுடை ஒருவனை நணுகினம்  நாமே 1-1-3

ஆச்சர்யமான விஸ்வ ரூபத்தில் காட்டி-இருந்தும் இல்லாதவன்-தோஷம் தட்டாதவன்

ஆகாசம்  வாயு போல் அருவாகவும் தீ நீர் நிலம் போல் உருவாகவும்

புலன் இந்த்ரியன்களால் வரும் ஞானம் அற்ற -அகண்ட ஞானம் -சிறை இன்றி பரி சேதம் இன்றி -தீபம் ஐந்து

பொத்தல் உள்ள மரக் காலால் மூடி–இருப்பது போல் அன்றி–புலன்கள் ஆன சிறை இன்றி-கண் யாரால் பார்கிரதி அவனே -ஆதாரம்

நடாத்துகிறான்–திவ்ய மங்கள விக்ரக விசிஷ்டன்-அவன் திரு கண் -பக்தர் அனுக்ரகதுக்கு தானே -சங்கல்பத்த சக்தன் -தன உபயோகத்துக்கு அவன் இந்த்ரியங்கள் இல்லை-கோபிகள் பாடினதும் தோன்றுகிறான்-திரௌபதிக்கு வஸ்த்ரம் கையால் கொடுக்க வில்லை-குசேலர் ஐஸ்வர்யம் -சங்கல்பத்தாலே அருளினான் -அக்ரூரர் வர சங்கல்பித்தான்-ஆதிமூலமே சப்தம் -கோவிந்தா சப்தம் காதால் கேட்க்க வில்லையே -பச்யதே —

எங்கும் இருந்து -ஒழிவிலன்-எங்கும் உளன் என்ற மகனை காய்ந்து –அவனை ஆஸ்ரயிக்க -ஆச்சர்யம்-நணுகினம் நாமே -உகப்பு நிம்மதி உடன் பேசுகிறார்

நாம் அவன் இவன் உவன் அவள் இவள் உவள் எவள்

நாம் அவர் இவர் உவர் அது இது உது எது

வீமவை இவை வுவை அவை நலம் தீங்கவை

ஆமவை யாயவை ஆய் நின்றவர் அவரே 1-1-4

உவன் உவள் உது –தூரச்தனும் இல்லை கிட்டே உள்ளவனும் இல்லை-

நலமும் தீங்கும் அவன்-அந்தர்யாமி அவன்-ஆம் அவை ஆய அவை எதிர் கால நிகழ்கால  இறந்த கால நிகழ்வு

எல்லாம் அவன் தானே -கார்யம்-காரணம் -பிரம வஸ்து மாறாமல் எல்லா காலங்களிலும் இருப்பார்

அனைத்தையும் தன உள் ஒடிக்கு கொண்டு வெளியில் விட்டு விளையாடுகிறான்-செப்பிலே கிடந்த ஆபரணத்தை பூண்டு

பின்பு செப்பிலே வைப்பது போல் –தான் மாதரம் யோக நித்ரையில் இருந்து –

அவரவர் தமதமது அறிவறி வகை வகை

அவரவர் இறையவர் எனவடி அடைவர்கள்

அவரவர் இறையவர் குறைவிலர் இறையவர்

அவரவர் விதி வழி அடைய நின்றனரே 1-1-5

பல தெய்வம் உபாசிக்க -இறையவர்-கணவனே தெய்வம் என்பாரே-ஸ்ருஷ்ட்டி பண்ணுவாரா தளிகையே பண்ண அறியாரே

பர தெய்வம் அவர் புத்தியால் நினைக்கலாம் சிலரை-வேதம் எதை சொல்வதை ஒத்து கொள்ள வேண்டும்–கடவுள் சொல்லும் பலருக்கு சொல்வது போல் இறையவர்–ஆழ்வார் உதார குணம்-இவரையும் இறைவர் என்ற சொல்லால்–வியாக்யானம் -திரு குருகை பிரான் பிள்ளை ஆராயிர படி –சுவாமி தானே காலேஷேபம் நடத்தி இருக்கிறார் க்ரந்தத்தால் அளவுபடுத்த வில்லை சம்ப்ரதாயம் -ரசிகர் அனுபவம் நிறைய —

சாஸ்திரம் என்பதால் ஸ்ரீ பாஷ்யம் நிர்ணயம் செய்து அருளினார்

 விஷ்ணு புராணம் போல் ஆராயிர படி-சத்வ குணம்-ரஜோ தமோ-குணம் படி பல இறையவர்-இருந்தும் ஸ்ருஷ்ட்டி ஸ்திதி லயம் அனைத்தும் இவன் அதீனம்–ஜகத் ரஷணமும் இவன் அதீனம்-ஏவம் மாம் ஏக -கீதை-தம் தம் நியமனம் படி ஏற்படுத்தியே இவன் தான்–

நின்றனர் இருந்தனர் கிடந்தனர் திரிந்திலர்

நின்றிலர் இருந்திலர் கிடந்திலர் திரிந்திலர்

என்றும் ஓர் இயல்வினர் என நினைவு அரியவர்

என்றும் ஓர் இயல்வோடு நின்ற வெம் திடரே 1-1-6

பூஜ்ய பகு வசனம் -சர்வம் விஷ்ணு மகம் ஜகத் –

இப்படி அப்படி என்று சொல்ல முடியாத சொரூபம்

அகண்ட வஸ்து-திரிய முடியாதே -எங்கும் இருப்பதால்-

புறப்பாடு-ஸ்ரீ பாதம் தாங்கியும் அவர் தானே –

நின்ற இருந்த கிடந்த திரிந்த திரு கோலம் உண்டே-பிருந்தாவனம் தண்டகாரண்யம் திரிந்தானே கண்ணனும் ராமனும் -லீலைகள் இவை-

ஒரேஇயல்பில் பேச முடியாது –அவன் இயல்பு சொல்கிறார்-ஒரு இயல்பு என்று நினைக்க அரியவன் என்று

திட விசும்பு எரி வளி நீர் நிலம் இவை மிசை

படர் பொருள் முழுவதுமாய் அவை அவை தொறும்

உடல் மிசை உயிர் என கரந்து எங்கும் பரந்து உளன்

சுடர் மிகு சுருதியுள் இவை உண்ட சுரனே

அனைத்திலும் வியாபித்து-நியமித்து -ஜீவேனா ஆத்மானா பிரவேச்ய –

ஞான பிரகாசம் -தொட்ட இடம் எல்லாம் உபநிஷத் வாக்கியம்-

பரம் ஜோதி இவன்-சூர்யன் சந்தரன் நஷத்ரம் மின் சாரம்-வித்யுத்-ஒளி–நேத்ரா ஜோதி-இவற்றை விட உயர்ந்து –ஆத்ம ஜோதி

பரம் ஜோதி–சுயம் பிரகாசமான வஸ்து

சுரர் அறிவரு நிலை விண் முதல் முழுவதும்

வரன் முதலா யவை முழுதுண்ட பர பரன்

புரம் ஒரு மூன்று எரித்து அமரர்க்கும் அறிவியந்து

அரன் அயன் என உலகு அழித்தும் அமைத்தும் உளனே 1-1-7

தேவர்களும் அறிய முடியாதவன்–ஆகாசம் முழுவதும் வியாபித்து -பர பரன்-தத் விஷ்ணோ பர பரம் —

பிரம ருத்ரர்களுக்கும் ஈஸ்வரன் –இவர்கள் தம் இச்சையால் பண்ணாமல் அவன் ஆதீனத்தால் செய்கிறார்கள்

உளன் அலன் எனில் அவன் உருவம் இவ் வுருவுகள்

உளன் அலன் எனில் அவன் அருவம் இவ் அருவுகள்

உளன் என இலன் என இவை குணம் உடைமையில்

உளன் இரு தகைமையோடு ஒழிவிலன் பரந்தே 1-1-8

அனைத்து நாம ரூபமும் அவன் விச்வம் விஷ்ணு

அரூபமும் அவனே தான்-சூன்யம் சொல்ல வில்லை–

இல்லை என்றால் வீட்டில் இல்லை இப் பொழுது இல்லை -மறைந்து இருக்கிறான் எதிர் இருக்கிறான்

உளன் -புலப் படுகிறார் மறைகிறார் -உடல் உயிர் -துன்பம் அச்சம் பயம் போல்வன காண வில்லை இருந்தும் இருகிறதே அனுபவம் உண்டே அரூபம் -மானச அனுபவம்-ஸ்தூல சூஷ்ம இரண்டும்-அவியக்தமான பொருள் தான் வியக்தமாக ஆகிறது -தச்சன் நினைத்த பொருள் பணுகிறான்-பூஷணம் பண்ணுவதோ -உள்ளத்து நினைப்பை உருவாக்குவது போல்-பகுச்யாம் -அவன் சங்கல்பிகிறான் –சகஸ்ரசீர்ஷா புருஷா –சூன்யம் நினைக்க முடியாதே ஸ்ருஷ்ட்டி பண்ண முடியாதே –அந்தர்யாமி அரூபம் /சர்வமும் சரீரம் இரண்டு தன்மை உடன் இருக்கிறான்

பரந்த தன் பரவையுள்  நீர் தொறும் பரந்து உளன்

பரந்த அண்டம் இது என நில விசும்பு ஒழிவற

கரந்த சில் இடம் தொறும் இடம் திகழ பொருள் தொறும்

கரந்து எங்கும் பரந்து உளன் இவை உண்ட கரனே 1-1-10

பரந்த -காரனஜலத்தில் பள்ளி கொண்டு இருக்கிறான்-தாய் உடன் இன்றி-கராவிந்தம்-ஆல் இலை மேல்

அண்டம்-மகத்தில் இருந்து -சில்-அணு இடம் தொறும்-அணுவிலும் அணுவாய் –மகத்திலும் மகத்தாய்-

கர விசும்பு எரி வளி நீர் நிலம் இவை மிசை

வரனவில் திறல் வலி அளி பொறையாய் நின்ற

பரன் அடி மேல் குருகூர் சடகோபன் சொல்

நிரன் நிறை ஆயிரத்து இவை பத்தும் வீடே 1-1-11

கர-நுட்பமான -தன்மாத்ரை  சப்த ஸ்பர்ச போல்வன –

பரத்வத்தில் ஈடு பட்டு அருளிய திருவாய்மொழி-

நிரன்-கலந்து

இந்த திரு வாய் மொழி பேசுவதே மோஷம்-படிப்பதே -போதும் என்கிறார்

 உயர்வே பரன் படியை உள்ளது எல்லாம் தான் கண்டு

உயர் வேத நேர் கொண்டு உரைத்து -மயர்வேதும்

வாராமல் மானிடரை வாழ்விக்கும் மாறன் சொல்

வேராகவே விளையும் வீடு -திருவாய் மொழி நூற்று அந்தாதி 1

ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திரு அடிகளே சரணம்

திருவாய்மொழி–ஈடு பிரவேசம் — ஸ்ரீ கிருஷ்ண பிரேமை ஸ்வாமிகள்

பொலிக பொலிக பொலிக போயிற்று பல் உயிர் சாபம் —

பெரியாழ்வார் அவனுக்கு பல்லாண்டு பாட ஆழ்வார் மக்களுக்கு பாடுகிறார்

திரு வழுதி நாடு-வழுதி வள நாடு-பொருநல்-பொன்னி நதி-

ஞானம் அன்னம் அள்ளி கொடுக்கும்

பொருநல் சங்கணி துறைவன் -சங்கு வளம்-

திரு குருகூர் சடகோபன்–ஆதி பிரானுக்கு தான் எல்லா பாசுரம்

ஆழ்வார் திருநகரி -அண்ணிக்கும் அமுதூரும் திரு குருகூர் மகிழ மாலை-வகுளாபரணன் -நாள் கமழ மகிள் மாலை-

ஸ்ரீ வைஷ்ணவ குளம்-எந்தை தந்தை பாகவத பரம்பரை-திரு வழுதி வள நாடார் -வம்சம்

பொற் காரியார்பிள்ளை -காரியார் உடைய நங்கை –மாரி மாறாத –காரி மாறன் சடகோபன்

ராஜ குடும்பம்-திரு வழுதி நாட்டுக்கு –

திரு குரும் குடி நம்பி சேவித்து பிரார்த்தித்து -தானே அவதரித்து –

திரு மாலால் அருள பட்ட சடகோபன்

வைகாசி விசாகம் -பாரோர் அறிய பகர்கின்றேன் -எழில் குருகை நாதன் மெய்யன் அவதரித்த நாள்

வசந்த உத்சவம் வைகாசி விசாகம் -உண்டோ வைகாசிக்கு விசாகத்துக்கு ஒப்போ –உண்ணும் சோறு பருகும் நீர் திண்ணும் வெற்றிலை எல்லாம் கண்ணன் -கிருஷ்ண த்யானதுடனே இருந்தார்

ஐந்து தலை கொண்ட திரு புளிய மரம்-ஆதி செஷன் -தவழ்ந்துபோய் -பத்மாசனம் யோக முத்தரை கொண்டு இருக்க

குழந்தை வளர  அந்த -பொந்தும் பெரியதாக ஆனதாம் –

திரு கோளூர் மதுர கவி ஆழ்வார் -பிருந்தாவனம் சென்று -கற்பார் ராம பிரானை அல்லால் மற்றும் கற்பரோ –

முடி சோதியாய் முக ஜோதி மலர்ந்ததுவோ

அடி சோதி தாமரையாய் அலர்ந்ததோ -சோதி கண்டு வந்தார் திரு குருகூர் வரை

பிரத்யேக கிருஷ்ண அவதாரம் தமக்கு என்று கண்டார் ஆழ்வாரை ..

கமல நயனம் திறக்க -செத்ததின் வயற்றில் சிறியது கிடந்தால் எத்தை தின்று எங்கே கிடக்கும் -சரீரத்தில் ஆத்மா வந்ததும்

சம்சார சுக துக்கம் அனுபவித்து அத்தை தின்று அங்கே கிடக்கும் -ஆரம்பித்து –

சாமவேத சாந்தோக்ய உபநிஷத் சாரம் திருவாய்மொழி

பிரதம பிரபந்தம் திரு விருத்தம் -பிரதி பந்தகமான சம்சாரம் நீக்கி அருள வேண்டி ஆரம்பித்தார்

கண்ணி நுண் சிறு தாம்பு -பக்தி ஒன்றாலே கட்டுண்ண பண்ணிய பெருமாயன்

ஆழ்வாருக்கு உகந்த சரித்ரம் சொல்லி –ஆழ்வாரை பேச வைக்கிறார்

மேவினேன் அவன் பொன் அடி தேவு மற்று அறியேன் — குருகூர் நம்பி பாவின் இன் இசைஒன்றே போதும்

ஆழ்வார் குரல் ஒன்றே போதும் -பாடி கொண்டே திரிவேன்

கிருஷ்ண விரகமே பிரபந்தமாக கிடைத்தது -சம்சாரத்தில் எதிலும் ஒட்டாமல்-இங்கேயே நித்யர் போல்

கண்ணன்-பக்த ஜீவனம் கீதை போல் ஆழ்வார் பிரபந்தம்

சங்க புலவர் -அனல் வாதம் புனல் வாதம் -தெய்வ சம்பந்தம் உண்டு என்று காட்டி

கண்ணன் கழலினை நண்ணும் மனம் உடையீர் எண்ணும் திரு நாமம் திண்ணம் நாரணமே –

ஆழ்வார் ஒரு சொல் பொருமோ உலகின் கவியே —

அர்ச்சை திரு மேனி-பின்பு ஸ்ரீ நாதமுநிக்கே அனைத்தையும் அருளி-

பிரேமை பிரகர்ஷமாக பொழியும் பக்தி கொண்டவர்

கழல்கள் அவையே சரணாக கொண்ட குருகூர் சடகோபன் -ஆரா அமுதே -பதிகம்

ஆயிரத்துள் இப் பத்தும் –இந்த பதிகமும் கண் நுண் சிறு தாம்பு பிர பந்தமும் இருந்து அனைத்தையும் காட்டி கொடுத்த ஐதீகம்

பிரத்யஷமாக காட்டி /அர்ச்சை திரு மேனியே சோதி வாய் திறந்து -நால் ஆயிரமும் நாதனுக்கு அருளினான் வாழியே

கடாஷத்தாலே பெற்றார் அனைத்தும் –நிற்க பாடியேன் நெஞ்சில் நிறுத்தினான்-

அழுவன் தொழுவன் ஆடி காண்பான் –சென் தாமரை கண்ணா -ஆழ்வாரை போல் நாத முனிகளும்

ஆடி ஆடி அகம் கரைந்து -நாடி நாடி நரசிங்கா —

அப்ரமேயம் -பிரமாணங்களுக்கு அப்பால் பட்டவன் பசி தூக்கம் போல் அனுபவித்து அறிய –

சித்தாந்தம் -கண் யாரால் பார்க்கிறதோ யாரை காண முடியாதோ அவனே பிரமம் –சரீர ஆத்மா பாவம்

உணர்வு வடிவம் -ஆகாசம் தான் ஆகாசம் என்றோ பூமி என்றோ அறியாது -நமக்கு தெரியுமே –

ஞானிகள் தவ வலிமையால் அறிந்து கொள்கிறார்கள் -தமிழ் வேதம் –

ஸ்ரிய பதியாய் -ஜன்ம பரம்பரைகளில் நித்ய சம்சாரியாய் -ஈடு -மாறி மாறி பல பிராபில் ஜன்ம பரம்பரை-

அவதார புருஷர்-திரு மாலால் அருள பட்ட சடகோபன்-சேனை முதலியாரை நம் ஆழ்வாராக நியமிக்க –

ஊனிலாய ஐவரால் குமை தீத்தி -நண்ணிலா வகையே நலிவான் -உன் பாத பங்கயம் –எண்ணிலா பெரு மாயனே அண்ணலே அமுதே என்னை ஆள்வானே

ஆழ்வாரே அருளுகிறார் தம்மை பற்றி–ஸ்ரீ ராமாயணம் -பெருமாளும் கதறுகிறாரே என்ன பாவம் பண்ணினேன் -கர்ம பலன் அனுபவிப்பாரா

லீலா விளம்பனம் -நடிப்பு-

அடையவளைந்தான் -நித்ய சூரிகளில் ஒருவராக இருக்க -இப்படி கடாஷிக்க-என்றது  பொய்யில் பாடல்-மயர் வற

மதி நலம் அருளினான் எவன் அவன் -அருள் கவி-உதவி கைம்மாறு என் உயிர் –அதுவும் -அவனது

-என்னால் தன்னை இன் கவி பாடி கொண்ட அப்பன் –பிரம்மா தேவனால் வால்மீகி ஸ்ரீ ராமாயணம் அருளியது போல் ..

பிருந்தாவனம் நெறிஞ்சி முள் காடாக இருக்க -சங்கல்ப்பத்தால் கண்ணன் வசந்த காலம்

திருதராஷ்ட்ரன் -இடம் பெற்ற காட்டை -கண்ணன் திரு அடி பெற்றதும் -கல்பக விருட்ஷம் முளைக்க

அது போல் ஆழ்வார் –அருளி செயல்–தெளியாத நிலங்கள் தெளிய பெற்றோம் தேசிகன்-

வியாசர் -பிரம சூத்ரம் -ஸ்வாமி ஸ்ரீ பாஷ்யம் -அவனே வந்து அருளி-

ஆத்மாஉணர்வு வடிவம்-பர மத கண்டனம் ஈடு பிரவேசம் சப்த பந்தி வாதம் சாருவாத -வெத்திலை பாக்கு சுண்ணாம்பு சிவந்த வாய் போல்-

சூன்ய வாதம்–சரீர அளவுக்கு ஆத்மா –ஜனத்துக்கு தோறும் வேற ஜீவன்-லோகாசார்யர் -ரெங்கராஜ ஸ்தவம் ஒரே ஸ்லோகத்தால்-அனைவரையும் பட்டர்–அணு வாதம் – அணுக்களால் ஜகம்-சேர்வதுஎப்படி–பாசுபத சைவ மதம்-உபாதான காரணம் அணுக்கள் என்பான்-சர்வம் கல்மிதம் பிரமம் –உபநிஷத் -எட்டு கால் பூச்சி தன வாயில் எச்சிளாலே வலை பின்னி கொள்வது போல்-அவனை தவிர அந்ய வஸ்து இல்லை -பிரக்ருதியே ஜகத்காரணம் -என்பர் சிலர்–கோபுர பொம்மை தானே கோபுரம் கட்டி தானே உட்காருமா

நித்தியமாய் -கர்மா தான் முக்கியம்-சிலர் வாதம்–மீமாம்சை-கர்மாவே நம்பி-ஆட்டுவிப்பவன் ஒருவன் உண்டே தெய்வ அனுகூலம் வேண்டும்

கர்ம பலன் அவன் கொடுப்பான்-மாயா வாதி பிரமம் ஒத்து கொண்டு ஞான சொரூபம் பிரமை பிடித்து போய் -ஒளிக்கு இருட்டு மாட்டி கொண்டு திக்கு தெரியாமல் இருப்பது போல்–ஒளி வந்தாலே இருள் போகுமே –நிர்விசேஷ சின் மாத்ரமே -பூர்வ பஷம்–எல்லாம் சொல்லி ஆரம்பிக்கிறார் -மனசுக்கு எட்டாத விஷயம் சொல்கிறார் -இலின்கித்து இட்ட புராணத்தாரும் வலிந்துவாதுசெய்வார்களும் மற்றும் உம தெய்வம் ஆக நின்றான் -பொலிந்துநின்ற பிரான் கண்டீர் ஒன்றும் பொய் இல்லை

பூர்வ பஷர் சமணர் சாக்கியர் அனைவரையும்-வலிந்து வாது செய்வார்களையும் –பேச வைத்ததே எம்பெருமான் தான் —

ஆதி பிரான் தான்-பொலிந்து நின்ற பிரான்-ஞானம் இருந்தால் தேட வேண்டாமே யானை போல் -தேடி கண்டு பிடிக்க வேண்டாமே

கண்டீரே–நேராக காட்டுகிறார் –ஒன்றும் பொய் இல்லை-சபதம் இட்டு சொல்கிறார்

தத்வ த்ரயம் நம் சித்தாந்தம் -வைதிக சித்தாந்தம் அசித் சித் ஈஸ்வரன் –உடம்பு ஜீவன் நியாமகன்–நித்தியமாய் விபூவாய் ஹேயமாய் இருக்கும்

துக்க தொசமான -ஈது என்ன உலகு இயற்க்கை-விட அறிந்து கொள்ள வேண்டும் தத் ஸ்வரூபமும் அறிந்து கொள்ள வேண்டும் –பகவத் சேஷ பூதனாய்-அந்தமில் பேர் இன்பத்தில் அடியாரோடு–பர ஸ்வரூபம் அகில ஹேய பிரத்யநீக அனந்த ஞாநானதைக ச்வரூபனாய் -ஞான சக்த்யாதி கல்யாண குண கண பூஷிதனாய் -..விலஷ்ண விக்ரக யுக்தனாய் லஷ்மி பூமி நீளா நாயகனாய் இருக்கும் –சூழ்ந்து அகன்று ஆழ்ந்து உயர்ந்த பிரகிருதி-பரிணமித்து பிரபஞ்சம் –முடிவில் பெரும் பாழ்–தமஸ் -மூல பிரகிருதி –பரம் ஜோதி -தன்னையும் அறிந்து மற்றவரையும் அறியும் சக்தி கொண்ட அதனினும் பர நல மலர் ஜோதி –சுடர் ஞான இன்பம்-ஞான ஆனந்த பேர் இன்ப கடல்–நாலாவது தத்வம் -ஆழ்வார் பக்தி இந்த மூடரை விட அதனிலும் பெரிய அவா-பக்த பராதீனன் அவன்-அவா அற சூழ்ந்தாயே –அர்த்த பஞ்சகமும் திருவாய் மொழியில் விரிவாக அருளுகிறார் –பிராப்யச்ய பிரம ரூபம் -நாம்-வழி உபாயம்-பலம் பிராப்யம் -அடையாமல் தடுக்கும் விரோதி-ஐந்தும்–பர தத்வம் ஸ்ரீமன் நாராயணன் /அனந்யார்க்க சேஷத்வமே ஜீவாத்மா சொரூபம்/ப்ரீதி கார்ய கைங்கரயமே பிராப்யம்-குணா அனுபவஜனித பிரீதி கார்ய கைங்கர்யமே –அகங்கார மம காரம் தத் விரோதி என்றும் /தத் விருத்திக்கும் கைங்கர்ய சித்திக்கும் திரு அடியே உபாயம்-உயர்வற உயர்நலம் உடையவன் எவன் அவன்-தக்கார் மிக்கார் இல்லா பராத் பரன் -ச ஏககா -பிரத்ய ஆத்மீக சொரூபம்-திடர் விசும்பு -முழுவதும் உடல் மிசை உயிர் என கரந்து எங்கும் பரந்துளன் -சர்வ வியாபகன் –ஒழிவில் காலம் எல்லாம் உடனாய் மன்னி வழு இல அடிமை செய்ய வேண்டும் -கைங்கர்யம்-அனந்தாழ்வான் கடி பட்ட பாம்பு -கடித்த பாம்பு -விரஜா நதி தீர்த்தமாடி அங்கு கைங்கர்யம் இல்லை என்றால் இங்கு -கோனேரி தீர்த்தம் ஆடி இங்கு கைங்கர்யம் அற்றது பற்று எனில் உற்றது வீடு நீர் நுமது என்பவை வேர் முதல் மாய்த்து -விரோதி சொரூபம் காட்டினார்

மம மாயா துரந்தர –அவனையே கால் கட்டி அவிழ்த்து கொள்ளும் இத்தனை -திரு நறையூர் அரையர் வார்த்தை தூக்கனான்  குருவி கட்டும் கூட்டியே நம்மால் அழிக்க போகாதே –சர்வ சக்தன் சர்வக்ஜன்-கர்மானுகுனமாக பிணைத்த பிணை -நோன்ற நோன்பிலேன் .நுண் அறிவிலேன் .ஆகிலும் உன்னை விட்டு ஆற்ற கிற்கிலேன் –வாமனன் என் மரகத வண்ணன்-தூ மனத்தனனாய் என் தீ மனம் கெடுத்தாய்

விரோதி கள் இன்னும் பல இன்னும் பிரவேசம்- அருளி சமாதானம் –சூத்ரா பகவத் பக்தா –வேளாளன் -எனபது அபசாரம்/தமிழ் பிர பந்தம்-தானே -ஹரி கீர்த்தனம் -கண்ணனுக்கே உரிய காமம் புருஷராதம் –நாயகி பாடல் காம சாஸ்திரம்-கோபிகள் காமத்தாலே பிரபலம் போல்–பக்தி ஸ்ருங்கார விருத்தி –தூது -விரக அவஸ்தை-ஆச்சார்யர் கடகர் -/அபிநயம் தாளம் -விஷ்ணோர் நாட்யச்ய பிராமணர் கர்த்தவ்யம் —

ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திரு அடிகளே சரணம்

திரு விருத்தம் -32-ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை -வியாக்யானம் –

அவதாரிகை –
கீழில் பாட்டில் -மேகங்களே என்னுடைய தூது வாக்கியத்தை கேட்டுப் போய்ச் சொல்லு கிறிகோள்-உங்கள் திருவடிகளை
என் தலையிலே வைக்கிறிலிகோள் -என்று சொன்ன படியே இவை செய்ய மாட்டி கோளாகில்-இங்கே வந்து ஒரு வார்த்தை
சொல்லிப் போங்கோள் என்ன -எங்களுக்குப் பெருங்கூட்டம் போகா நின்றது -துணை தப்பும் -என்றனவாகக் கொண்டு
அங்கே நின்றாகிலும் ஒரு வார்த்தை சொல்லிப் போங்கோள் -என்கிறாள் –

மேகங்களோ உரையீர் திருமால் திருமேனி யொக்கும்
யோகங்கள் உங்களுக்கு எவ்வாறு பெற்றீர் உயிர் அளிப்பான்
மாகங்கள் எல்லாம் திரிந்து நன்னீர் சுமந்து நுந்தம்
ஆகங்கள் நோவ வருந்துத்தவ மா மருள் பெற்றதே –32-

பாசுரம் -32-மேகங்களோ உரையீர் திருமால் திருமேனி -துறையடைவு-தலைவி போலி கண்டு பேசுதல் -வைகல் பூம் கழிவாய் -6-1-

பதவுரை

மேகங்களே–ஓ மேகங்களே!,
திருமால் திருமேனி ஒக்கும் யோகங்கள்–எம்பெருமானது திருமேனியை யொத்திருக்கும்படியான உபாயங்களை
உங்களுக்கு எவ் ஆறு பெற்றீர்–உங்களுக்கு (ஸித்திக்கும்படி) எவ்விதமாய் அடைந்தீர்கள்?
உரையீர்–சொல்லுங்கள்;
உயிர்–உயிர்களை
அளிப்பான்–பாதுகாக்கும் பொருட்டு
நல் நீர்கள் சுமந்து–நல்ல ஜலத்தைத் தரித்து
மா கங்கள் எல்லாம் திரிந்து–பெரிய வானங்களிலெல்லாம் ஸஞ்சரித்து
நும் தம்–உங்களுடைய
ஆகங்கள் நோவ–உடம்புகள் நோகும்படி
வருந்தும்–(அவ்வுடம்புகளை) வருந்திச் செய்த
தவ ஆம்–தபஸ்ஸோ
அருள் பெற்றது–(அவ் வெம்பெருமான) அருளை நீங்கள் பெற்ற காரணம்?.

மேகங்களோ -அவற்றைப் பார்த்து தன் ஆற்றாமை எல்லாம் தோற்றக் கூப்பிடுகிறாள் -தன்னுடைய ஆர்த்த த்வனி கேட்டால்
கால் நடை தந்து போவார் இல்லை என்று -இவை போகிறது இந்த த்வனி கேளாமை என்னுமத்தாலே அவற்றுக்கு கேட்கும் அளவும் கூப்பிடுகிறாள்
-தூராதாவாஹனம் பண்ணுகிறாள்
மேகங்கள் சிறிதிடம் போய்ச் சேர்த்து நின்றபடியைக் கண்டு குரல் கேட்டு நின்றதாகக் கொண்டு
உரையீர் -என்கிறாள் –கீழ்ச் சொன்னவை எல்லாம் செய்யாது இருக்கச் செய்தேயும் -உரையீர் -என்கிறது -தன் ஆசையில் குறை இல்லாமை
-அவை ஒரு வார்த்தை சொல்லுமாகில் சத்தை தரிக்கும் என்று இருக்கிறாள் –
வாய் பேச மாட்டாத அசேதனமும் கூட வாய் பேச வேண்டும்படியான தசையைச் சொல்லுகிறாள் –
திருமால் திருமேனி யொக்கும் -யோகங்கள் உங்களுக்கு –பரார்த்தமாய் விலக்ஷணமாய் இருக்கிற இவ்வடிவு எங்கே பெற்றி கோள்
-அவனும் அவளும் பிரிந்து வெளுத்த வடிவு இன்றியிலே அவனும் அவளுமாக கலந்து புகர்த்த வடிவு எங்கே பெற்றி கோள்
-நிரஞ்சன பரமம் சாம்யம் உபைதி -என்னுமதுக்கு அவ்வருகான வடிவு எங்கே பெற்றி கோள்
-அவர்களுக்கு உள்ளது ப்ரஷீணா சேஷ பாவமே இ றே என்று அத்தையும் வியாவர்த்திக்கிறது -இவ்வடிவைப் பெறுகைக்கு
சாதன அனுஷ்டானம் பண்ணுகைக்கு அதிகார சம்பத்தில் எங்கே பெற்றி கோள் –
எவ்வாறு பெற்றீர் -நாமும் பிரணயித்தவத்தாலே பெற விராதே சாதன அனுஷ்டானம் பண்ண அமையும் அமையும் அத்தனை இனி -என்கிறாள் –
உயிர் அளிப்பான் -மாகங்கள் எல்லாம் திரிந்து -விஷய விபாகம் இன்றிக்கே-சர்வாத்ம ரக்ஷணத்துக்காக -லோகம் எங்கும் திரிந்து
-பஹு வசனம் பிரதேசா நியமத்தைப் பற்ற
நன்னீர் சுமந்து -திரு வீதியிலே செறிந்து சேர்ந்து ஸ்ரமஹரமான தண்ணீரைக் கொண்டு நின்று –
-ஏலக் குழம்பு பேலக் குழம்பு -என்பாரைப் போலே கடலில் உப்பு நீரைப் பருகி அம்ருத ஜலம் ஆக்கிக் கொண்டு
நுந்தம் -ஆகங்கள் நோவ வருந்துத்தவ மா மருள் பெற்றதே –உங்கள் உடம்பு நோவ வருந்திப் பண்ணினான் தபஸின் பலமோ
-இவ்வடிவு எங்கனே யாகப் பெற்றது –

———————————————————-

ஸ்ரீ கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை திருவடிகளே சரணம் .
நம் ஆழ்வார் திருவடிகளே சரணம்.
பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் .

திரு விருத்தம் -31-ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை -வியாக்யானம் –

 அவதாரிகை-

நீலம் உண்ட மின் அன்ன மேனி பெருமான் உலகு—திரு விருத்தம்-29–என்று பரம பதத்தே தூது விட்டாள்-அது பர பக்தி பர  ஞானம் பரம பக்தி யுகதர் ஆனார்க்கு  அல்லது புக ஒண்ணாத தேசம் ஆகையாலே-அவதாரங்களிலே தூது விட பார்த்தாள்–கண்ணன் வைகுந்தன் திரு விருத்தம்-30—அதுவும் சம காலத்தில் உள்ளார்க்காய் பின்னை  .இல்லை ஆகையாலே-பிறபாடர்க்கும் அனுபவிக்கலாம் படி

சுலபமான திரு மலையிலே திரு வேம்கடம் உடையான் திரு அடிகளிலே மேகத்தை தூது விடுகிறாள் ..

இசைமின்கள் தூது தென்று இசைத்தால் இசையிலம் என் தலை மேல்
அசைமின்கள் என்றால் அசையும் கொலாம் அம் பொன் மா மணிகள்
திசைமின் மிளிரும் திரு வேம்கடத்து வன் தாட்சி மயம்
மிசைமின் மிளிரிய போவான் வழிக் கொண்ட மேகங்களே – –31- 

பாசுரம் -31-இசைமின்கள் தூது என்று இசைத்தால் இசையிலம் -தூது செல்லாத மேகங்களைக் குறித்துத் தலைவி இரங்குதல் –எம் கானல் அகம் கழிவாய் -9-7-

பதவுரை

அம்பொன்–அழகிய பொன்னும்
மா மணிகள்–சிறந்த ரத்னங்களும்
திசை–திக்குகள் தோறும்
மின் மிளிரும்–மின்னல்போல ஒளி வீசப்பெற்று
திருவேங்கடத்து–திருவேங்கட மலையினது
மேகங்கள்–மேகங்களானவை
தூது இசைமின்கள் என்று இசைத்தால்–(நீங்கள் எமக்காகத்) தூதுக்கு இசைந்து சென்று சொல்லுங்கள்’ என்று சொல்லி வேண்டினால்
இசையிலம்–(அதற்கு உடனே) உடன் பட்டுச் செல்லக் காண்கிறோமில்லை;
வல்தாள் சிமயம் மிசை–வலிய அடிவாரத்தையுடைய சிகரத்தின் மேலே (சிகரத்தை நோக்கி).
மின் மிளிரிய போவான்–மின்னல்கள் விளங்கச் செல்லும் பொருட்டு
வழிகொண்ட–பிரயாணப்பட்ட
என் தலைமேல் அசைமின்கள் என்றால்-நீங்கள் என் தலையின்மேல் பொருந்துங்கள் என்று வேண்டினால்
அசையும் கொல் ஆம்–(அவை அங்குச்) செல்லக் கூடுமோ?

  வியாக்யானம்-

இசைமின்கள்  தூது தென்று இசைத்தால் இசையிலம் என் தலை மேல்
அசைமின்கள் என்றால் அசையும் கொலாம்–திரு மலை நோக்கி போகும் மேகங்காள் !-என் உடைய தூது வாக்யங்களை கொண்டு போகுங்கள் என்றால்-சொல்லுகிறிலிகோள்–திரு மலைக்கு போகிற பராக்கிலே  பேசாதே போகிற்றவற்றை கண்டு சொல்ல மாட்டிகோள் ஆகில்  உங்கள் திரு அடிகளை என் தலையில்  வையும் கோள் என்றால் வைப்புதிகளோ ?திரு மலைக்கு போவோர் திரு அடிகள் தலையில் வைக்க கிடைக்குமோ ?திரு அடியை பிராட்டி -இங்கே ஒரு இரா தங்கி போக வேணும் -ஸுந்தர காண்டம் -விஸ்ராந்த -68-3-என்று அருளி செய்ய ஒண்ணாது ஒண்ணாது என்று அவன் மறுத்து போனால் போல போகா நின்றன

 அம் பொன் மா மணிகள்-திசைமின் மிளிரும் திரு வேம்கடத்து வன் தாட்சி மயம்
மிசை —அழகிய பொன்னாலும் பெரு விலையாலும் மாணிக்கங்களால் திக்குகள் உண்டான இருளை சுரமேற்று நிற்பதும் செய்து-வலிதான தாளை உடைத்தாய் இருக்கும் திரு மலையிலே –சிமயம்-சிகரங்கள் என்றுமாம் —

மின் மிளிரிய போவான் வழிக் கொண்ட மேகங்களே –

ராஜாக்களுக்கு எடுத்து விளக்கு பிடிக்குமா போலே-போவான் வழிக் கொண்ட

போக்கிலே உத்யோகித்த வழி கொண்ட மேகங்காள்  இசைமின்கள் தூது என்றால் இசையுமோ? என் தலை மேல்-அசைமின்கள் என்றால் அசையுமோ ?–தண் சேறை எம்பெருமான் தாள் தொழுவார் காண்மின்கள் காண்மின் என் தலை மேலாரே -என்னுமா போலே –பெரிய திருமொழி -7-4-1-

இவர்க்கும் பகவத் விஷயத்திலார் யேனுமாக ஓர் அடி முற்பாடாய் இருப்பவர் திரு அடிகள் உத்தேசம் என்கிறார்-

————————————————————————–

ஸ்ரீ கந்தாடை அப்பன் திருவடிகளே சரணம்
ஸ்ரீ பெரியவாச்சான் பிள்ளை திருவடிகளே சரணம் .
நம் ஆழ்வார் திருவடிகளே சரணம்.
பெரிய பெருமாள் பெரிய பிராட்டியார் ஆண்டாள் ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம் .